12 OBIETNIC DANYCH ŚW. MAŁGORZACIE MARII

250. rocznica ustanowienia święta

czasSERCA dwumiesięcznik dla rodzin

WYDAWNICTWO KSIÄ˜ĹťY SERCANĂ“W www.wydawnictwo.net.pl

danych św. Małgorzacie Marii

12 OBIETNIC Haurietis aquas

ks. Stanisław Stańczyk SCJ

W kulcie oddawanym Najświętszemu Sercu Jezusa nie są najwaşniejsze zewnętrzne przejawy poboşności, a znaczenie tego kultu nie wiąşe się wyłącznie z określonymi dobrami, które Chrystus prywatnie obiecał. Obietnice te zostały dane w tym celu, by ludzie spełniając swoje zasadnicze obowiązki religijne, jakimi są miłość i zadośćuczynienie, odnieśli przez to jak największe korzyści duchowe.

,6%1

Najświętszego Serca Jezusowego (1765-2015)

12 OBIETNIC

ks. Stanisław Stańczyk SCJ

12 OBIETNIC danych św. Małgorzacie Marii

REDAKCJA Wydawnictwo DEHON KOREKTA Wydawnictwo DEHON PROJEKT OKŁADKI Wydawnictwo DEHON DESIGN & DTP Klemens Knap

ISBN 978-83-7519-317-6 wydanie drugie © 2004 Wydawnictwo Księży Sercanów ul. Saska 2, 30-715 Kraków tel./fax: 12 290 52 98 e-mail: dehon@wydawnictwo.net.pl sprzedaz@wydawnictwo.net.pl www.wydawnictwo.net.pl Druk: Drukarnia EKODRUK, Kraków 2015

ZAMIAST WSTĘPU W miarę rozpowszechnienia się nabożeństwa do Serca Pana Jezusa doszło do wyodrębnienia z pism św. Małgorzaty Marii Alacoque (1647-1690) zbioru obietnic. Ujęte w taką formę, jaką znamy dzisiaj, wiernie odzwierciedlają myśl św. Małgorzaty, lecz nie stanowią w sensie ścisłym cytatów z jej pism, ale wypływają z jej duchowości. Bez wątpienia można być pewnym ich autentyczności. Winniśmy być wdzięczni Jezusowi, iż w swym wielkim miłosierdziu zechciał nam dać dowód zainteresowania się nami w sposób tak prosty, dając potężny środek uświęcenia i zbawienia.

Obietnice zawdzięczają swoją popularność pewnemu wydawcy amerykańskiemu z Dayton (Ohio) w USA, który w 1882 roku wydrukował 5

11 przesłań na obrazkach Serca Jezusowego. Do 1885 roku ukazały się one aż w 138 językach. Z końcem XIX wieku ustalono liczbę obietnic na 12.

Aby lepiej zrozumieć znaczenie i wartość 12 obietnic, trzeba przypomnieć zalecenia papieża Piusa XII dotyczące kultu Najświetszego Serca Jezusowego, zawarte w encyklice Haurietis aquas: „W kulcie oddawanym Najświętszemu Sercu Jezusa nie są najważniejsze zewnętrzne przejawy pobożności, a znaczenie tego kultu nie wiąże się wyłącznie z określonymi dobrami, które Chrystus prywatnie obiecał.

Obietnice te zostały dane w tym celu, by ludzie spełniając swoje zasadnicze obowiązki religijne, jakimi są miłość i zadośćuczynienie, odnieśli przez to jak największe korzyści duchowe”.

Po przeczytaniu i przemyśleniu każdej z obietnic, czytelnik powinien zastanowić się, w jaki sposób może je praktykować w swoim codziennym życiu. Pewne jest jedno: warto jest pić ze źródła zbawienia, które wypływa z przebitego Serca Zbawiciela.

6

1. Wskażę im w życiu powołania drogę, a nią idących swą łaską wspomogę.

2. W rodzinie pokój i zgoda zagości, bo złączę wszystkich węzłem mej miłości.

3. Gdy ból i smutek zadadzą im ranę, Ja sam balsamem pociechy się stanę.

4. Pod moim skrzydłem grot złego ich minie, Jam im ucieczką w ostatniej godzinie.

5. Stąd wzrok mój na nich odpocznie łaskawy, pobłogosławię codzienne ich sprawy.

6. W Sercu mym źródło grzesznikom otworzę, z którego spłynie miłosierdzia morze.

7. Od mego Serca ognistych płomieni serce oziębłe w ogniste się zmieni.

8. Serca, co dotąd służą mi gorliwie, jeszcze gorętszą miłością ożywię.

9. Dom, gdzie czcić będą obraz Serca mego, z błogosławieństwa zasłynie Bożego.

10. Pracy kapłańskiej dam błogosławieństwo, że z serc najtwardszych odniesie zwycięstwo.

11. Czci mej szerzeniu gorliwie oddani w tym Sercu będą na wieki wpisani.

12. Kto dziewięć pierwszych piątków odprawi jak trzeba, nie umrze w grzechu, lecz wejdzie do nieba.

7

1

Wskażę im w życiu powołania drogę, a nią idących swą łaską wspomogę

Wszystko, co istnieje na świecie, ma swoje przeznaczenie. Przyroda ożywiona i nieożywiona. Niewielki kamyk i ogromna skała. Mały robak pełzający pod naszymi stopami i potężny zwierz. Wiemy też doskonale, że ma swoje przeznaczenie, albo raczej powołanie, człowiek. Bóg nakazał mu czynić sobie ziemię poddaną i panować nad wszelkim stworzeniem. Wezwał go także do świętości. Każdego człowieka – bez wyjątku. Obdarzył go jednak wolną wolą. Wskazał mu drogę do siebie, do szczęśliwej wieczności.

Powiedział: Jeżeli chcesz, możesz iść tą drogą, ale równie dobrze możesz wybrać inną – własną. Widzimy, jak bardzo Bóg zaufał człowiekowi, obdarzając go wolnością. To jednak może stać się przyczyną tragedii, jeśli człowiek wy8

bierze niewłaściwą drogę. I właśnie wtedy, gdy młodzi ludzie znajdują się niejako na rozstaju, Chrystus staje przed nimi i, pokazując na swoje Serce, zapewnia: „Wskażę im w życiu powołania drogę, a nią idących swą łaską wspomogę”.

Z całą pewnością Pan Jezus, dając tę obietnicę, mówił nie tylko o powołaniu na drogę życia zakonnego czy kapłańskiego. Mówił również o powołaniu do życia małżeńskiego w rodzinie, do życia samotnego, do takiego czy innego zawodu. W każdym bowiem stanie lub zawodzie jest nam potrzebna łaska, czyli pomoc Boża, byśmy mogli dobrze wykonywać codzienne obowiązki. Chrystus, składając tę obietnicę, zapewnił swoich czcicieli, że nie zostawi ich samych na wskazanej przez Niego drodze: „nią idących swą łaską wspomogę”.

9

W naszym życiu przy załatwianiu trudnych spraw, szukamy najbardziej wpływowych pośredników, takich, którzy najwięcej mogą.

Tymczasem mamy najwspanialszego Pośrednika, który powiedział: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. Zaufajmy Mu więc bez reszty i często Go zapewniajmy: „W Tobie, o Serce Jezusa, mą ufność złożyłem i nie będę zawiedziony na wieki”.

20

6

W Sercu mym źródło grzesznikom otworzę, z którego spłynie miłosierdzia morze

Obietnica ta bezpośrednio dotyczy każdego człowieka. Któż z nas jest bowiem bez grzechu? Przywołajmy w pamięci choćby scenę z Ewangelii: przed Chrystusem postawiono kobietę przyłapaną na cudzołóstwie. Żydzi kamienowali cudzołożnice.

Co robi Pan Jezus? Zwraca się do tych, którzy ją przyprowadzili, i proponuje: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień” (J 8,7). Następnie pochyla się i wypisuje palcem na ziemi ich grzechy. Kiedy wszyscy odeszli, Jezus pyta stojącą obok kobietę: „Nikt cię nie potępił?”, a ona odpowiada: „Nikt, Panie”. Wtedy Chrystus mówi do niej: „I Ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz” (por. J 8,10-11).

21

Boga, a reszta dla naszych spraw osobistych.

Dlatego Jezus w tej obietnicy zapewnia: „Serca, co dotąd służą mi gorliwie, jeszcze gorętszą miłością ożywię”.

28

9

Dom, gdzie czcić będą obraz Serca mego, z błogosławieństwa zasłynie Bożego

W większości domów rodzin katolickich można oprócz różnych portretów, pejzaży zauważyć na ścianie obraz Serca Jezusowego. Są też obrazy Matki Bożej i inne. Wydawać by się mogło, że wszystko jest w porządku, że o to Chrystusowi chodziło w tej obietnicy.

Przyjrzyjmy się jednak jej dobrze. Pan Jezus powiedział: „Dom, gdzie CZCIĆ będą obraz Serca mego”. A więc nie chodzi o dom, gdzie tylko umieszczono na ścianie obraz Serca Bożego. Gdyby ktoś chciał jedynie powiesić obraz Serca Jezusowego, a w jego rodzinie była złość, nienawiść, przekleństwo, pijaństwo i inne grzechy, to lepiej chyba, aby tego nie robił. Jezus zapewnia swoje specjalne błogosławieństwo rodzinom, w których Boże Serce 29

zaangażowanie zarówno w przepowiadanie, jak i dawanie świadectwa.

Można więc śmiało porównać pracę kapłańską do orki na ugorze. Jednak trud kapłana zasadniczo różni się od zwyczajnej pracy, ponieważ jest on wspierany przez Mistrza: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (por. Mt 28,20). Kapłani mają świadomość tego, że Bóg daje łaskę, a oni są tylko narzędziami.

Prowadząc misje i rekolekcje, przez ponad dwadzieścia lat przebywałem na różnych plebaniach. W większości mieszkań księży widziałem obrazy Bożego Serca. Z rozmów z tymi kapłanami wywnioskowałem, jak wielką pokładali ufność w Jezusowym Sercu. Widziałem, z jak głęboką wiarą oddawali swoją parafię w Jego opiekę. Nie należy więc się dziwić, że Pan Jezus w swoich obietnicach pamiętał o kapłanach i zapewnił: „Pracy kapłańskiej dam błogosławieństwo, że z serc najtwardszych odniesie zwycięstwo”.

34

11 Czci mej szerzeniu gorliwie oddani w Ttym Sercu będą na wieki wpisani

W swojej pracy misjonarskiej spotkałem przynajmniej kilka obrazów Bożego Serca namalowanych przez księży. Najczęściej były one umieszczone w kościołach, niekiedy nawet w głównych ołtarzach. Na tych obrazach ich autorzy złożyli swoje podpisy bardzo małymi literami nie na dolnej części obrazu, jak to często czynią malarze, ale właśnie na Sercu Pana Jezusa. Kiedy mi to objaśniali, z wielkim zaangażowaniem powoływali się na tę obietnicę. Na pewno mieli rację – przecież nie może być inaczej.

Wiemy, że ludzie, którzy prawdziwie się kochają, chcą być zawsze razem. W chwilach rozłąki myślą o sobie i cieszą się na samą myśl o spotkaniu. Ten ktoś drugi, on czy ona, ciągle jest w ich myślach, marzeniach i planach na przyszłość, czyli jest wpisany w ich serca. Tak bywa między 35

ludźmi, tak też jest między Bożym Sercem a tymi, którzy są Mu oddani. Przecież Jezus umiłował nas pierwszy bez jakiegokolwiek powodu z naszej strony. Umiłował nas do szaleństwa krzyża i Eucharystii. Oddał się nam całkowicie do tego stopnia, że stał się naszym Pokarmem. Zapisał nas w swoim Sercu na zawsze. Teraz zależy wyłącznie od każdego z nas, czy przyjmiemy Jego miłość i odpowiemy na nią miłością. Czy moje serce będzie złączone z Bożym Sercem?

Wydaje się, że ta obietnica Bożego Serca odnosi się też w szczególny sposób do tych, którzy całe swoje życie, a więc to, co człowiek ma najcenniejszego, Jemu poświęcili. Mam tu na myśli zgromadzenia zakonne i instytuty świeckie poświęcone Bożemu Sercu: misjonarzy głoszących miłość Serca Jezusowego na całym świecie; misjonarzy, którzy przyczynili się do tego, że tysiące rodzin w czasie misji intronizacyjnych poświęciły się Jego Sercu. Jest rzeczą niemożliwą, by Pan Jezus odwrócił się od tych, którzy Go kochają i gorliwie szerzą cześć Jego Boskiego Serca.

36

250. rocznica ustanowienia święta

czasSERCA dwumiesięcznik dla rodzin

WYDAWNICTWO KSIÄ˜ĹťY SERCANĂ“W www.wydawnictwo.net.pl

danych św. Małgorzacie Marii

12 OBIETNIC Haurietis aquas

ks. Stanisław Stańczyk SCJ

W kulcie oddawanym Najświętszemu Sercu Jezusa nie są najwaşniejsze zewnętrzne przejawy poboşności, a znaczenie tego kultu nie wiąşe się wyłącznie z określonymi dobrami, które Chrystus prywatnie obiecał. Obietnice te zostały dane w tym celu, by ludzie spełniając swoje zasadnicze obowiązki religijne, jakimi są miłość i zadośćuczynienie, odnieśli przez to jak największe korzyści duchowe.

,6%1

Najświętszego Serca Jezusowego (1765-2015)