oktober 2021 - De Hoogstraatse Maand

Jonge ondernemers online

Politie bouwt nieuwe kazerne - Naar een coronavrij schooljaar? Stadsmedewerkers fietsen naar Parijs - Grafkelders in de kerk

Ilse Oostvogels maakt ‘Zenuwslopend’ - Wie zijn de zes Gezanten?

Voetbalclubs goed uit de startblokken - Opgravingen in Poeleinde

De radio staat aan, als naar gewoonte op Radio 1. Xavier Taveirne presenteert ‘De Lage Landenlijst’ met de 100 beste Nederlandstalige nummers uit Vlaanderen en Nederland. Op 93 komt ‘Een klein beetje oorlog’ van Noordkaap voorbij. Zeg dat wel, een klein beetje oorlog. De beelden van de warboelig smadelijke aftocht uit Afganistan na 20 jaar oorlog zijn nog vers. Dat noemen wij geen kleintje.

Eigen schuld dikke bult, volgens de media. Na Vietnam, Irak en Syrië had men beter moeten weten. Open deuren, een schuurpoort groot, werden ingestampt. Aan dat instampen doen wij niet mee, wij zijn een ernstig blad en peilen dieper. Naar wat mensen bezielt om te gelegener tijd de medemens de schedel te splijten. Hadden we beter niet gedaan, dat peilen. Want wat blijkt? Na niet eens zo ’n fundamenteel onderzoek komen we uit we bij ons eigen oorlogvoerende persoontje. We verklaren nader.

In onze lagere schooltijd, zeer lang geleden, heerste er nogal wat rivaliteit tussen de coalitie Heilig Bloedlaan/Heilig Bloedstraatje en de Achtelsestraat. IJverzucht die op de speelplaats, de koer, voortdurend werd opgepookt

Raf tekent

Is oorlog een spel?

en bij wijle aanleiding gaf tot een onvoorwaardelijke oorlogsverklaring. Die steevast zijn vervolg kende op een donderdagnamiddag (in die tijd nog de vrije namiddag) en op het veld van eer gesitueerd in het midden van het kerkpad tussen het Heilig Bloedstraatje en de Achtelsestraat. Ter zijde de aanliggende Kasteelloop, in Hoogstraten beter gekend als de Viskesloop.

De eerdergenoemde Heilig Bloedcoalitie stond onder aanvoering van Jan Van Den Kieboom. Niet dat Jan enige opleiding had genoten aan een militaire academie. Nee, zijn gezag beruste enkel op het bezit van een authentieke Duitse helm. Met aan de linkerzijde een kogelgat erin. Wat voor ons, het voetvolk, de iconische waarde van dit Teutoonse hoofddeksel aanzienlijk deed rijzen. De oorspronkelijke drager had immers WO II niet overleefd en was een heldhaftige dood gestorven op het slagveld. Zo dachten wij.

De bevelhebber van de Achtelsestraatse legermacht was Piet Van Sas, overigens een crème van een jongen, maar strijdvaardig. Piet had evenmin aan de militaire school gestudeerd, maar genoot de steun van een breed lokaal netwerk. Grote gezinnen waarvan de leden

onvoorwaardelijk bereid waren te sneven onder Piets gezag. Zelfs zonder helm.

Eens de troepen in stelling waren gebracht ontstond er verbazend genoeg geen handgemeen. De gevechtshandelingen bleven beperkt tot wat heen en weer gescheld in de trend van: ‘Dùirft mer ’s af te komen asge dùirft’.

Ik kan me niet herinneren dat we na de terugtocht gingen samenzitten om onze expeditie te evalueren. Wel dat we als naar gewoonte gingen sjotten op het grasperk tussen de Heilig Bloedlaan en de eraan evenwijdig lopende rijstrook. Eigenlijk verboden partijtjes buskestamp, tijdelijk onderbroken wanneer we in de verte een auto hoorde aanrijden, of wanneer Lère Gust kwam optreden. De veldwachter, de gèrde, die zijn naam ontleende aan zijn bestendig gedragen lange lederen jas. Die deed ons uiteenstuiven richting het aanwezige struikgewas. Een veilige schuilplaats tot Gust zijn dienst verderzette en wij het spel konden hervatten.

À propos, voetbal. Nog zo’n soort van oorlogsvoering. Of met andere woorden, strijd zit in de mens. In mindere, of helaas soms in/met meerdere mate(n). (nad)

De verborgen ondernemers van Hoogstraten

Een ondernemer is iemand met veel ambitie, die een kans ziet en deze vol passie grijpt. Je hoort wel eens zeggen dat de jeugd niet meer ondernemend is. De ondernemers waarover dit artikel gaat, bewijzen het absolute tegendeel van die uitspraak. Zij zagen allemaal een kans, geloofden in zichzelf en hebben allemaal hun eigen zaak. Je ziet ze weliswaar niet meteen in het straatbeeld, want zij doen hun zaken vanop het internet, de meeste via Instagram. Ondernemers op sociale media blijken talrijk en hun verhalen zijn vaak erg interessant. We laten daarom graag onze verborgen Hoogstraatse “Instagramondernemers” aan het woord. Zelf ondervond ik met mijn zelfstandige activiteit als copywriter bij Zakmazegge al de voor- en nadelen van ondernemen via het internet, maar ik laat graag een aantal ambitieuze jongeren aan het woord om een kijkje te nemen in onze leefwereld

Sarah Neyrinck - livemuziek tijdens evenementen

“Een goede balans vinden tussen alle bezigheden”

Onze eerste ondernemer is Sarah Neyrinck. Ondanks haar jonge 27-jarige leeftijd, heeft ze al veel succes geboekt in wat toch een beetje een niche-sector is. Zij verzorgt namelijk de muziek tijdens evenementen als trouwfeesten en (huwelijks)verjaardagen, maar ook bij afscheidsvieringen kan haar inbreng een meerwaarde bieden.

DHM: Zingen, Instagram en huwelijken. Kan je ons jouw verhaal vertellen? Ik zing al zo lang als ik me kan herinneren en heb tot vier jaar geleden nog bij Scala gezongen. Wanneer mensen dat wisten, kwamen al snel de vragen van vrienden en familie of ik wilde komen optreden op hun huwelijken. Door de passie voor muziek en mijn ambitie om meer te doen, besliste ik om tegen meer

vrienden, familie en kennissen te zeggen dat ik op hun evenementen wilde zingen.

De volgende stap was mijn Instagrampagina oprichten, die eerst gevolgd werd door mensen die ik al kende, maar dank zij een sterk netwerk groeide dat al snel naar meer. Het ging allemaal heel snel toen mijn Instagrampagina gelanceerd was, dus werd ik zelfstandige in bijberoep begin 2019. Ik werk daarnaast halftijds bij TriFinance als financieel consultant. Omdat de vraag naar optredens bleef groeien, lanceerde ik even later ook mijn website om SN Music nog meer te ondersteunen.

Met SN Music werk ik 50% van mijn tijd voor huwelijksfeesten en de andere 50% zijn evenementen als business events, samenwerkingen met horecazaken, privéfeesten en ook afscheidsvieringen. Dat doe ik trouwens niet altijd alleen, want ik werk sinds een aantal jaar niet alleen solo, maar ook met een band,

• Papa is Rudy Matthé, uit Wortel De instagramgeneratie:

• 27 jaar

• Minderhout

• Getrouwd met Bengt Hendrickx

• Zwanger van eerste kindje

• ASO Spijker

Sunday Suzy, wanneer dit het beste past voor de aanvraag.

DHM: Waarom gebruikte je in het begin (en nu nog) voornamelijk Instagram?

Ten eerste is er een kleine drempel bij Instagram: geen instapkosten, geen onderhoudskosten, geen grote beslissingen. Je kan er gewoon mee starten en kijken wat het geeft, en je neemt er geen risico’s mee.

Daarnaast deed Instagram mijn netwerk heel snel uitbreiden en dan heb ik het niet alleen over klanten. Het is een schitterende manier om gelijkgestemde ondernemers binnen je

Foto Hanne Kelchtermans

Sarah Neyrinck

Foto Elke van den Ende

eigen sector te vinden. Zo heb ik een heel netwerk aan fantastische collega’s zelfstandigen opgebouwd die ook bezig zijn in de huwelijks- en evenementensector en die grotendeels dezelfde stijl als ik hanteren. Die zijn zeker niet allemaal uit de buurt; zelfs eerder over heel Vlaanderen en Nederland verspreid. Als ik klanten heb, die me vertellen dat ze nog niemand hebben gevonden als ceremoniespreker, dan kan ik makkelijk doorverwijzen naar iemand uit dat netwerk. Natuurlijk is dat vice versa ook het geval en krijg ik klanten over de vloer die al een ceremoniespreker hebben gekozen, maar nog geen muziek hebben voor hun ceremonie.

DHM: Het loopt momenteel op zijn einde (hopelijk!), maar ondervond je veel last van de pandemie?

Aangezien Sarah Neyrinck Music énorm afhangt van de evenementensector, heeft dat stuk van mijn onderneming wel echt last ondervonden van Corona. 2020 stond namelijk al volgepland met huwelijken, waarvan er niet één kon doorgaan op dat moment, terwijl die al een jaar of langer geboekt waren. Dat was op dat moment even schrikken, want je zit in

een enorme onzekerheid. Achteraf gezien ben ik eigenlijk blijven groeien gedurende die periode, maar op een heel andere manier. Ik ben vooral zelf gegroeid als ondernemer, hoewel SN Music daar tijdelijk een kleinere rol in had. Ik had de tijd om mezelf nog beter te organiseren, mijn repertoire uit te breiden of te verfijnen en ik sneed ook een heel andere ondernemerswereld aan met een zaak in naaipatronen. … ik kan niet stilzitten (lacht)

Daarnaast was het emotioneel wel een zware periode toen die optredens wegvielen en had ik echt een nuttige bezigheid nodig. Toen werd CloConcept geboren, mijn onderneming die naaipatronen en stoffen verkoopt. Mijn grootmoeder naaide vroeger en doet dat nog altijd. Ik maakte af en toe ook wel eens iets voor mezelf en tijdens Corona had ik daar opeens meer tijd voor en kon ik ook een nieuwe uitdaging gebruiken.

Dit is wel voornamelijk een hobby en het is allemaal nog niet zo professioneel. Het levert zelfs geen winst op, maar dat is ook helemaal niet nodig. Het is de nieuwe ervaring die me

het meest interesseerde en de emotionele noodzaak om me nuttig bezig te houden toen een groot deel van mijn leven op pauze werd gezet. Althans, dat hoeft nu nog niet professioneel te zijn, want ik wil er in de toekomst veel meer mee doen!

Ondertussen draait de hele evenementensector terug volop en ben ik helemaal in de wolken met alle opdrachten die ik nog kan en mag doen voor mijn zwangerschapsverlof.

DHM: Welke doelen heb je gesteld voor jezelf en je onderneming?

Echte doelen heb ik mezelf niet opgelegd, maar nu de Belgische markt me best wel goed begint te kennen, wil ik wel uitbreiden naar Nederlandse huwelijken en evenementen. Ik wil ook meer inzetten op business events en afscheidsvieringen. Daarnaast is het voor mij altijd fijn om te zien dat mijn agenda goed vol staat, maar misschien zou ik het gelukkigst zijn als ik een goede balans kan vinden tussen mijn drie bezigheden (Sarah Neyrinck Music, CloConcept en TriFinance) en mijn privéleven. Met de geboorte van ons eerste kindje zal dat evenwicht nog belangrijker zijn. (CL)

Stefan van den Elshout - Elswood - Schilder- en tekenkunst

“Het hoeft niet altijd in een stereotiep museum te zijn”

We blijven voor onze tweede ondernemer in de kunstzinnige sfeer, want Stefan van den Elshout is kunstenaar in schilder- en tekenkunst. Zijn stukken staan op Instagram te bezichtigen, waardoor de drempel om kunst te kopen opeens heel veel kleiner wordt. Geen galerij, geen museum, maar gewoon tijdens het scrollen door je feed op Instagram.

DHM: Ondernemen in de kunstwereld is iets dat je niet elke dag hoort. Jouw verhaal willen we heel graag horen! Ik teken al van kinds af aan en ben daar eigenlijk nooit mee gestopt. Dat is wat ze een passie noemen, hè! Toen de leerkrachten van de basisschool en mijn ouders dat werk zagen destijds, lieten ze me naar de kunsthumaniora gaan. Daar kreeg ik de kans om mezelf, mijn vaardigheden en mijn interesses verder te ontwikkelen. Etsen, verven, modeltekenen en gewoon tekenen, alles kwam daar aan bod. Later kwam daar ook nog photoshop bij. De opdracht die we kregen voor ons eindwerk, ligt nog altijd aan de basis van hoe ik vandaag mijn kunst maak.

Toen ik afgestudeerd was van de kunsthumaniora, volgde er een kleine zoektocht. Ik begon aan een opleiding grafisch ontwerp,

wat eigenlijk niets voor mij bleek te zijn omdat het te “netjes” en te afgelijnd was. Ik ging vervolgens verder in striptekenen, maar ik tekende eigenlijk helemaal niet graag mensen, dus dat lag ook moeilijk. Ik vond in Antwerpen wel mijn vrijheid terug in verven en tekenen en dat is exact wat ik vandaag nog altijd doe.

Van zodra ik afstudeerde aan het Sint-Lucas in Antwerpen, ben ik halftijds begonnen in de Colruyt in Hoogstraten. Ik wist nog helemaal niet wat ik precies met mijn vaardigheden wilde doen en nam kleine en middelgrote opdrachten aan om daarachter te komen. Ik ontwierp geboortekaartjes, maakte muurschilderingen voor enkele horecazaken hier in de buurt en dat was fijn, maar ik merkte dat ik iets miste. Toen ik Tessa Candries leerde kennen, kon ik opeens terug veel plezier maken en tijdens Corona begon ik terug serieus te tekenen voor mezelf.

DHM: Je sprak over het eindwerk dat aan de basis ligt van je huidige werken. Hoezo? Voor dat eindwerk moesten we ons baseren op het boek van Itallo Calvino, Invisible Cities. Dat ging over Marco Polo die door Azië reisde en menselijke eigenschappen ontdekte in dingen. Het boek neemt je mee door 55 verzonnen steden, verteld door de ogen van Marco Polo. Wij moesten uit dat boek een dorp kiezen en daarop ons werk baseren. Dat heb ik mezelf toen eigen gemaakt en dat doe

Stefan van den Elshout

• 29 jaar

• Werkt bij Colruyt

• Ouders: Greet Meeusen uit Meerle (Stekelbees) & Hugo van den Elshout uit Nederland (Drukkerij Gewadrupo)

• Hobby: fitness

ik vandaag nog altijd. Tijdens Corona intrigeerde die stijl me terug volledig en de verkoop van mijn werken ging nog nooit zo goed als nu!

DHM: Hoe zou je zelf je werk omschrijven?

Door middel van abstracte kunst toch een heel beeldrijke figuurlijke kunst bekomen.

DHM: Waarom heb je gekozen om via Instagram je werk te koop aan te bieden?

De drempel is op Instagram bijzonder laag. Mensen durven je heel snel contacteren om vragen te stellen over bepaalde werken en dat speelt in mijn voordeel. Wanneer ik dan werken maak die verband houden met Hoogstraten, zoals die van de Sint-Katharina Kerk, merk ik ook dat zulke posts hun eigen leven gaan leiden en gedeeld worden. Dat is een heel fijn gevoel en dat breidt mijn netwerk zienderogen uit. Wat ik het moeilijkst vond, was mijn prijs bepalen. Ik denk dat ik nog altijd te weinig vraag, maar het voornaamste nu is dat ik aan naamsbekendheid win.

DHM: Heb je nog tips voor jonge kunstenaars/ondernemers?

Grappig dat je dat vraagt, want ik probeer jongeren ook echt aan te sporen om iets met kunst te doen. Ik geef namelijk af en toe een lesje aan leerlingen uit basisscholen uit de buurt, waar ik ze laat zien hoe leuk en interactief kunst juist kan zijn. Het hoeft niet altijd in een stereotiep museum te zijn. Als tip zou ik wel durven meegeven dat ze

niet in dezelfde val trappen als ik toen ik afstudeerde. Je hebt de neiging om alles aan te nemen, maar dat gaat ten koste van je identiteit. Natuurlijk wil je er je boterham mee ver-

Julie Pas - Passage - juwelen

“Blijf vooral jezelf en doe anderen niet na”

Eigenlijk hadden we al deze ondernemers samen in een kamer moeten zetten, want daar zouden geweldig creatieve ideeën zijn ontstaan. Zoveel ondernemerschap en identiteit. Van dat laatste is Julie Pas een erg mooi voorbeeld. Julie begon met Passage en heeft op heel korte tijd met haar juwelen een sterke identiteit kunnen opbouwen.

DHM: Zomaar uit het niets een juwelenmerk starten is niet niks. Leg eens uit hoe je bent begonnen met Passage. Ik heb eigenlijk altijd de drang gehad om zelfstandige te worden, omdat ik hou van de flexibiliteit en de vrijheid. Ik heb me nooit vastgepind op een specifiek product, maar juwelen hebben altijd in mijn achterhoofd gezeten, omdat ik altijd erg geïnteresseerd was in de grote variatie ervan. In het zesde leerjaar heb ik er zelfs een spreekbeurt over gegeven! (lacht)

Toen ik twee jaar geleden zag dat er een cursus juwelenontwerp startte in Antwerpen, heb ik niet getwijfeld en me meteen ingeschreven.

Daar verder iets mee doen, was dus de logische volgende stap. Zo ontstond Passage. DHM: Hoe zou jij je juwelen omschrijven?

Ruwe, imperfecte en unieke stukken, die precies “iets hebben meegemaakt”. Die stukken moeten allemaal hun eigen verhaal uitstralen en zijn allemaal geïnspireerd op de natuur. Geen enkel stuk is perfect, maar in hun imperfectie zijn ze dat voor mij juist wel.

Al mijn stukken zijn ook volledig ambachtelijk. Ik maak ze op bestelling, wat maakt dat elk stuk sowieso uniek is en dat mijn voorraad niet op kan geraken. Mijn tweede lijn is nu gelanceerd en de juwelen uit die lijn hangen erg nauw met elkaar samen. Dat was in de eerste lijn ook zo. Dat verhaal binnen een bepaalde collectie vind ik ook belangrijk, dus dat zie ik wel blijven.

DHM: Was het moeilijk om dat idee op Instagram te krijgen?

Ik heb dat nooit als een moeilijkheid ervaren, omdat je als beginnende ondernemer op Instagram vooral wordt gesteund door je familie en vrienden. Het gaat op dat moment meer om wie je bent, dan om wat je doet. Nadien is het belangrijk dat je dat netwerk kan uitbreiden en dat doe je door uniek te zijn.

dienen, maar hoe meer verschillende dingen je gaat doen, hoe meer je eigen identiteit verwatert en dat is jammer. Kunst heeft altijd een identiteit nodig. (CL)

Julie Pas

• 25 jaar

• Heilig Graf in Turnhout

• BA Marketing KDG

• Schakel en Master Cultuurmanagement UA

• Zelfstandige in Marketing voor Flanders Opticiens

• Ouders: Els Tuytelaars (kinesiste)Guy Pas (sales)

Voor mij was de grootste moeilijkheid om zaken in beeld te brengen, want Instagram gaat, hoe je het ook draait of keert, om mooie beelden. Een goed product met slechte foto’s zal nooit zoveel aandacht krijgen als het omgekeerde. Uiteraard is dat jammer, maar dat hoort erbij.

Daarnaast is het natuurlijk ook niet vanzelfsprekend om groter te worden, want er is bijzonder veel concurrentie en we zijn een generatie met een kleine aandachtsspanne. Je

moet meteen de aandacht grijpen en die nadien ook kunnen vasthouden. Dat is geen gemakkelijke oefening! Ik ben geschoold in Marketing, waardoor de zakelijke kant erachter me enorm interesseert, en maar goed ook, want dat helpt me elke dag bij het uitbouwen van Passage.

Een andere uitdaging is de mate waarin je blijft posten. Je moet zorgen dat je enerzijds altijd onder de aandacht blijft, maar je moet anderzijds ook waken over niet te veel te doen. Anders wordt je publiek je snel beu. Al die zaken moet je als “Instagramondernemer” indachtig zijn en ondertussen je job nog uitvoeren en uniek blijven. Dat zou ik een beginnend ondernemer altijd willen meegeven; blijf vooral jezelf en doe anderen niet na. Jouw identiteit zal altijd belangrijk blijven en als dat een tragere groei betekent, dan is dat maar zo.

DHM: Je bent nog maar aan je tweede collectie, dus je kan nog heel veel bereiken, maar zijn er bepaalde doelen die je hebt gesteld voor Passage?

Ik heb lang nagedacht om te beginnen met een webshop, maar ik heb toen beslist dat de groei van Passage als merk belangrijker was dan de verkoop. Natuurlijk hangen die twee gedeeltelijk samen, maar toch wil ik eerst op

Nele de Vrij - Unblended - juwelen

“De juwelen weerspiegelen mij, niet meer of niet minder”

De concurrentie op Instagram is groot, dat er twee ondernemingen zijn die juwelen maken (en wellicht nog meer) in Hoogstraten alleen al bewijst dat zonder meer. Nele maakt onder naam Unblended juwelen die, zoals de naam het al zegt, puur zijn.

DHM: De naam geeft al veel prijs, maar ik zou je toch graag het verhaal willen laten vertellen achter Unblended. Het begon natuurlijk met een interesse voor juwelen, die later een passie werd. Ik heb na het middelbaar een driejarige opleiding Juwelen en Edelsmeedkunst gevolgd aan SintLucas, die perfect was om die passie nog wat te voeden. In mijn hoofd zat het idee er al toen ik klein was en dat is ook altijd zo gebleven:

Instagram verder groeien, alvorens ik andere stappen zet.

Voor het merk zelf zou ik heel graag hebben dat mensen het beginnen te herkennen. En daarmee bedoel ik dat de identiteit zo duidelijk is uit het product, dat je het er zo uitvist. Aangezien Antwerpen dé juwelenstad is bij uitstek, zou ik heel graag bekendheid winnen in Antwerpen en als ik echt ver mag dromen, dan uiteraard ook in heel België en daarbuiten (lacht). (CL)

Nele de Vrij

• 24 jaar

• Woont in Hoogstraten

• Mama is Ilse Goris

• Werkt in een kledingwinkel

ooit wil ik juwelen maken en die verkopen in mijn eigen winkel.

Dat heb ik na het afstuderen uiteindelijk niet gedaan, maar een aantal maanden geleden zette ik de stap als zelfstandige in bijberoep

foto Nina Van Hal

foto Nina Van Hal

en stichtte ik het merk “Unblended”. Die naam komt van de identiteit van wat ik maak: alles is puur, de juwelen zijn dynamisch en fragiel en weerspiegelen mij, niet meer of niet minder.

DHM: En je besloot om vooral via Instagram te werken?

Eerder uitsluitend dan voornamelijk, zelfs. Mijn doelpubliek is de generatie die op Instagram zit, dus het is het perfecte middel om dat publiek te bereiken. Daarnaast verkoop ik natuurlijk een erg visueel product, waardoor het zich perfect leent om via Instagram gepromoot en verkocht te worden. Instagram is eigenlijk één grote toonzaal en wij mogen er gratis gebruik van maken.

Daarnaast gaf Instagram me een soort veilig-

heid, want ik moest geen grote investeringen doen om te kunnen starten. Ik kon mijn ding doen, zien waartoe mijn merk zou evolueren en dan nog beslissen om investeringen te maken.

DHM: Hoe verliep de opstart van het merk?

Ik heb veel geluk dat mijn vriend boekhouder is, dus die kon me in de administratieve stappen begeleiden waar nodig en daar moest ik ook geen investeringen voor doen. Aangezien we door Corona verplicht waren via het internet te shoppen, had ik eigenlijk een groot voordeel tijdens de lancering. Er was toch geen enkele andere manier om juwelen te kopen dan via het internet.

Met wat ik nu weet, zou ik wel anders om-

springen met de aankoop van verzendingsmateriaal. Vooraleer ik de pagina online had gezet, had ik immers al erg veel inpakmateriaal gekocht. In bulk natuurlijk, want dat was goedkoper. Achteraf gezien, had ik die eerste bestellingen makkelijk persoonlijk kunnen wegbrengen en had ik me dus veel verzendingskosten kunnen besparen. Maar nu kan ik wel een jaar of drie verder met dit materiaal! (lacht)

Nu is het natuurlijk tijd om te groeien en na verloop van tijd zou ik heel graag volledig zelfstandig worden. Ik droom ook van een eigen pand om mijn juwelen te verkopen, maar het zou al schitterend zijn als mijn juwelen verkocht zouden worden door andere winkels. (CL)

De familie Broos-Geuens - Loreline - kleding & accessoires

“Diversiteit is de sterkte van ons merk”

Tijdens het interview met de dames van Loreline, merkte je meteen de dynamiek tussen de eigenaressen. Ze kwamen mooi samen binnen, gingen bijna gelijktijdig aan de tafel zitten en ze vulden elkaar tijdens het gesprek naadloos aan. In een familiebedrijf is dat natuurlijk schitterend, dat belooft voor de toekomst…

DHM: Er zit hier een heel familiebedrijf in moeder en dochters. Dat is al enorm fijn om te zien! Hoe is dit tot stand gekomen?

Annelore: Elke onderneming begint bij een passie en dat was bij ons ook niet anders. Die passies waren mode enerzijds en kinderen anderzijds. We zijn alledrie erg geïnteresseerd in mode en alles daarrond. Daarnaast is Paulien ook kleuterjuf en was ik zwanger, dus wilden we er ook kleren voor kinderen en babyspullen bij betrekken.

Pauline: Tijdens Corona kwamen er heel wat webshops als paddestoelen uit de grond, waardoor ook wij ons eigen ding wilden doen. De webshop kwam er sowieso, met de creatieve geesten van mama en Annelore, konden we echt onze eigen identiteit kwijt. Dat zie je bijvoorbeeld ook terug in onze verpakkingen die uniek zijn, al kruipt daar heel veel tijd in. Mijn taak in het geheel was eerder alles wat met Instagram te maken had.

DHM: Je haalt het zelf al aan. Instagram is voor jullie het belangrijkste medium naast de webshop?

Pauline: Inderdaad. Instagram is geen makkelijk medium, maar het is wel gratis en heeft heel wat voordelen voor kleine ondernemin-

gen zoals de onze. Aangezien Annelore en ik voltijds werken en mama ook werkt, hebben we een goede planning nodig. Het is namelijk heel belangrijk op welke uren je post, zodat je het grootste publiek bereikt. Alleen als je

daarmee rekening houdt, kan je echt groei realiseren.

Marleen: In het begin bracht dat voor ons allemaal veel stress met zich mee, want we

Annelore Broos, Marleen Geuens en Pauline Broos

moesten daar zelf nog in groeien en onze rollen daarin vinden. Gelukkig hebben de dochters dat heel goed vastgepakt en kunnen we er nu veel rustiger onder blijven.

DHM: Hoe verliep de lancering voor Loreline?

Annelore: We waren al meer dan een jaar bezig met de voorbereidingen, toen we eindelijk online gingen. Dus we waren vooral opgelucht dat we aan de lancering waren. Aangezien we met drie zijn en drie verschillende stijlen hebben, is die samenwerking niet altijd gemakkelijk, maar dat is de sterkte van ons merk: diversiteit.

We willen enerzijds de prijsklasse laag houden, maar toch voor kwaliteitsvolle producten gaan. Daarnaast maken we ook een deel van onze producten zelf met de hand, zoals de babyspullen en de dekentjes. Tot slot moest ook alles ecologisch zijn van de labels en de kaartjes tot het inpakmateriaal. Je hoort meteen dat er heel veel werk is gekropen in die lancering, want alles moest tot in de puntjes juist zijn.

DHM: Hoe zien jullie het merk verder evolueren?

Pauline Broos

• 24 jaar

• Kleuteronderwijzeres in Basisschool Spijker

Pauline: We hopen natuurlijk dat we nog sterk mogen groeien in de komende jaren en dat onze handgemaakte stukken een groot deel van onze identiteit mogen worden. Daar-

• VTI Spijker - Diploma kleuteronderwijs

• Partner: Frederik de Meester

• KVNA Wortel Dames

Marleen Geuens

• Friterie Den Hoet

• 59 jaar

• Partner: Karel Broos (pensioen)Hoogstraten

Annelore Broos

• 28 jaar

• Inspecteur bij Politiezone Noorderkempen

• VTI Spijker & politieschool

• Zwanger

• Partner: Ward

• KVNA Wortel Dames

naast is het zaak om ons klantenbestand te vergroten en onze eigen workflow nog te verbeteren, zodat we minder zelf op zoek moeten zijn. (CL)

Jill Brosens - Attitude Club - kleding & accessoires

“De inclusiviteit van onze kleren staat altijd bovenaan”

Inclusiviteit en een community-gevoel. Dat is wat Attitude Club van Jill Brosens en haar mede-oprichtster wil bereiken met hun recent opgerichte kledingmerk.

DHM: Inclusiviteit kreeg de laatste jaren veel aandacht. Was dat één van de redenen die hebben gezorgd voor de oprichting van Attitude Club?

Exact. Een vriendin van mij en ik hadden al langer het idee om een webshop op te richten. Het was eerder de bedoeling om er een fijne hobby voor onszelf van te maken, niet zozeer om er erg groot mee te worden. Het allerbelangrijkste was op dat moment om kleren te verkopen die we ten eerste zelf erg mooi vonden, maar daarenboven, zoals je ook al zei, ook voor iedereen geschikt zijn.

De inclusiviteit van onze kleren staat altijd bovenaan. We laten dus alle lichaamstypes aan bod komen, omdat we kleren willen verkopen waar iedereen zich goed in voelt, ongeacht de vorm(en) waarmee ze moeten werken. Daarnaast kopen we een klein aantal in van hetzelfde stuk, maar we zetten in op veel verschillende stuks, zodat we er echt voor ieders smaak zijn. Dat kan gaan van heel kleurrijke tops en broeken tot maxi-dresses en comfortabele thuiswerkkleren. Dat laatste werd wel populair tijdens Corona!

DHM: Jullie maken eigenlijk uitsluitend reclame via sociale mediakanalen. Waarom alleen daar?

Het is bovenal onze bedoeling om een community te creëren van mensen die zich thuis voelen in onze merkidentiteit: ‘Door middel van kleding willen we aan alle meisjes en vrouwen laten weten dat ze mooi zijn en dat iedereen moet kunnen genieten van het leven.’

Onze webshop staat natuurlijk op zichzelf, maar via kanalen als Instagram, Facebook en ook TikTok maken we reclame en proberen we die

community vorm te geven. Daardoor is ons publiek momenteel eerder jong, maar we vinden niet dat onze kleren uitsluitend voor jonge mensen zijn. We moeten misschien nog een andere manier verzinnen om ook een ander publiek met ons kennis te laten maken.

Wel heel fijn is dat we via die digitale weg ook een manier vinden om in levende lijve kennis te maken met de community achter het merk. We organiseren namelijk events, die we “shopero’s” noemen, waar we “shoppen” en “apero” met elkaar combineren. Je kan in alle rust de kleren, die je normaal op de webshop koopt, bekijken en passen en ondertussen met je vriendinnen een hapje eten en iets drinken. Gezellig, toch?! (CL)

Jill Brosens

• 25 jaar

• Afkomstig Hoogstraten

• Ouders: Paul Brosens (metser) en Sonja Knaepkens (office manager)

• KU Leuven (Handelswetenschappen)

• Werkt bij Callibrate - Kontich - sales functie

Natasha van den Elshout - Highlights Beautysalon - schoonheidsspecialiste

“Aan de slag met creativiteit en precisie”

Ondernemen zit duidelijk in het bloed van de familie van den Elshout, want ook Natasha van den Elshout, zus van Stefan hierboven, is zelfstandige in bijberoep voor haar eigen Beautysalon. Je merkt meteen hoe gepassioneerd ze is door haar vak, wanneer je met haar praat. De opleidingen die ze volgt om zichzelf te verbeteren en te verruimen, bewijzen dat alleen maar meer.

DHM: Om meteen met de deur in huis te vallen, kunnen we wel stellen dat van alle ondernemers die we hebben geïnterviewd, jij het meest te kampen hebt met “concurrentie” in de buurt. Hoe probeer jij je te onderscheiden met jouw merk?

Ik denk dat het motto dat ik hanteer om al mijn klanten te verzorgen daar een groot deel van uitmaakt. Het is eerst en vooral mijn doel om het iedere klant zo comfortabel mogelijk te maken door erg persoonlijk te zijn en ze te ontvangen in een huiselijke sfeer. Daarnaast ga ik aan de slag met creativiteit en precisie om te zorgen voor een stralende blik op het gezicht van mijn klant, die je in één oog-

Natasha van den Elshout

• 24 jaar

• Schoonheidsspecialiste (Heilig Graf Turnhout)

• Make-up artiest (Heilig Hart Instituut Kessel-Lo)

• Ouders: Greet Meeusen uit Meerle (Stekelbees) & Hugo van den Elshout uit Nederland (Drukkerij Gewadrupo)

• Partner: Jannick Verschueren (aannemingen Verschueren)

opslag waarneemt. Ik streef er met andere woorden altijd naar om ervoor te zorgen dat er een direct merkbaar resultaat is voor de klant, zodat ze hier altijd met een glimlach buiten stappen.

Ik onderscheid me wellicht ook door de vele opleidingen die ik volgde. Ik ben al gepassioneerd door schoonheidsverzorging van toen ik naar de middelbare school ging. Na het

middelbaar heb ik me eerst gespecialiseerd in make-up in de breedste zin van het woord, want we leerden ook veel over toneelprotheses en make-up voor camerawerk. Ik volgde gedurende heel die schoolperiode, en nu trouwens ook nog, andere opleidingen, omdat ik mezelf zo veel mogelijk wilde verbreden met andere vormen van schoonheidsverzorging.

Nadat ik afstudeerde begon ik te werken in schoonheidszaken voor wimpers, nagels en algemene schoonheidsverzorging om ervaring op te doen. Het was ook altijd mijn bedoeling om in bijberoep zelfstandige te worden, zodat ik ook op mezelf iets kon uitbouwen.

Ondertussen werk ik bij ZenZa en doe ik

voornamelijk gelaatsverzorging. In bijberoep heb ik mijn eigen salon en volg ik nog altijd opleidingen, zoals de specialisaties die ik nu volg voor permanente make-up. Ik ben volop mijn klanten voor permanente make-up aan het uitbreiden, dus vind ik het niet meer dan normaal dat ik mezelf erover blijf bijscholen.

DHM: Zoals veel van onze ondernemers hier, hoor ik dat je een bezige bij bent. In welke mate heb je dan nog tijd om met sociale media bezig te zijn om klanten aan te trekken?

Dat is een heel terechte vraag, want die tijd is er inderdaad niet altijd en is echt iets dat je moet inplannen. Het is een deel van onze job om inhoud te verzinnen om te kunnen delen, foto’s te nemen, ervoor te zorgen dat die foto’s

aantrekkelijk zijn en interactie te zoeken met ons publiek.

Aangezien Instagram een gratis kanaal is, is het geen ramp als je eens een paar dagen niet kan posten. Je verliest er geen investering mee. Het is daarentegen wel belangrijk om te blijven posten, aanwezig te zijn en interactie te blijven zoeken, omdat je ervoor moet zorgen dat je in de feed blijft. Alleen zo kan je je netwerk uitbreiden en dat kan veel tijd kosten. Het is niet altijd makkelijk om die tijd vrij te maken, maar het is wel heel waardevol en zeker als schoonheidsspecialiste. Klanten stellen al snel vragen over bepaalde producten die ik verkoop, of behandelingen die ik aanbied en dan wil ik er ook voor hen zijn met het juiste advies. (CL)

Lieselot de Meester - Maison Couleur - haarsalon

“Ervoor zorgen dat iemand meer zelfvertrouwen heeft”

We blijven nog even in de wereld van verzorging en schoonheid met Lieselot de Meester. Zij baat haar eigen kapsalon uit in bijberoep en vindt het voor haar merk vooral belangrijk om via Instagram haar klanten en haar volgers te adviseren en te onderrichten in haarverzorging. Gepassioneerd door haar vak dus!

DHM: Jij bent echt midden in de lockdown begonnen met je zelfstandige bijberoep. Hoe stressvol was die beslissing voor jou? Eigenlijk voelde het helemaal juist, waardoor het stressniveau vrij laag is gebleven. Ik speelde al langer met het idee in mijn hoofd om mijn eigen kapsalon te starten en tijdens

de tweede lockdown, toen we niet meer mochten werken, hakte ik de knoop voor mezelf door. Ik doopte mijn kapsalon “Maison Couleur”, omdat mijn specialiteit ligt in kleuringen. Ik heb er al veel opleidingen voor gevolgd en ben zelfs op cursus geweest in New York om van enkele topexperten te leren.

Daarnaast lanceerde ik ook mijn webshop, waarop ik producten verkoop, maar die is eerder ondersteunend. Ik werk vooral via Instagram om mezelf en mijn kapsalon te promoten.

DHM: Vanwaar die keuze voor Instagram? Instagram is laagdrempelig om te beginnen en je spreekt er toch een heel groot publiek mee aan. Je moet ze natuurlijk nog wel weten te bereiken, maar als je al een netwerk aan vrienden en familie hebt die je volgen, liken en delen, kan dat netwerk snel en sterk uitbreiden.

Ik koos er voor om op Instagram een adviserende rol op te nemen inzake haarverzorging, omdat ik een enorm belang hecht aan kwalitatieve producten voor haarverzorging. Ik merk dat die kennis nog niet altijd even bekend is bij het grote publiek en ik wist dat ik een verschil kon maken. Dat is misschien ook wel een reden waarom ik snel groei realiseerde; ik gaf gratis advies aan iedereen die wilde kijken en ik kreeg op die manier snel vertrouwen.

Instagram is daarnaast een visueel medium, waardoor je vrijwel verplicht bent om te werken met mooie foto’s. Daar leent een kapsalon zich uiteraard goed toe! Altijd recent gekapte mensen, ook vaak voor & na-foto’s. Dit slaat duidelijk erg aan bij mijn volgers.

Let op, Instagram is tijdrovend en ik moet er soms echt tijd voor inplannen om veel inter-

Lieselot De Meester

• 23 jaar

• Haarstyliste van opleiding

• Ouders: Dirk de Meester en Diane Geerts

actie te creëren, maar het is echt waardevol als je het kan volhouden!

DHM: Waar zie jij Maison Couleur over enkele jaren staan?

Mijn grote droom is ooit om volledig zelfstandig te worden, maar altijd alleen. Ik sta volledig achter de één-op-éénrelatie die ik momenteel kan hebben met mijn klanten en dat wil ik ook zo houden. Ik voel ook dat veel klanten daarnaar op zoek zijn. Het is immers een fijn gevoel om te weten dat je iemand echt vooruit helpt. Als iemands haar goed ligt, hebben ze ook meteen veel meer zelfvertrouwen. Ervoor zorgen dat iemand meer zelfvertrouwen heeft, is toch een fantastisch gevoel? (CL)

Jolien Tibax - Clicks by Jolien - fotografe

“Een

herinnering aan een mooi moment uit hun leven”

Wanneer het gezicht en het haar verzorgd zijn, is de volgende stap om die frisse snuitjes te fotograferen. Jolien Tibax hoort het graag, want zij is fotografe in bijberoep. Iets waar ze altijd van heeft gedroomd, maar waar ze tijdens de eerste lockdown voor het eerst echt tijd voor heeft genomen. Voor Jolien is een foto niet zomaar een foto, zoals het een gepassioneerd fotograaf betaamt natuurlijk.

DHM: Veel mensen zijn gepassioneerd

door een specifieke vorm van kunst, maar hoe begin je er juist aan als je er je beroep (of bijberoep) van wil maken? Het is zoals je zelf zegt: passie. Alles begint bij passie en die is er bij mij al heel lang voor fotografie. Tijdens de eerste lockdown vorig jaar, had ik even de tijd om te kijken naar die passie en er ook echt iets mee te doen. Ik trok al veel foto’s voor vrienden en familie, maar ik had nog geen basis om op terug te vallen.

Ik maakte ook geen reclame voor mezelf, want alles verliep via mond-aan-mondreclame. Dat is vandaag eigenlijk nog altijd voor een groot deel zo, hoewel ik al best wat volgers heb opgebouwd op Instagram.

Jolien Tibax

• 25 jaar

• Woont in Hoogstraten

• Ouders: Nadia Souverijns en Paul Tibax (Juwelier Tibax)

• Werkt bij vzw OLO als begeleidster bij begeleid wonen

DHM: Voor jou is Instagram, meer dan voor wie ook, een bruikbaar medium neem ik aan? Want Instagram is ontstaan om foto’s te delen. Laat dat nu net jouw bezigheid zijn!

Dat klopt helemaal. Instagram is een foto- en video sociaal medium. Mooie foto’s zullen daarom altijd aantrekkelijk zijn en vinden een groot publiek. Het is voor mij perfect om al mijn werk te delen. Wanneer mensen zien wat ik doe en welke stijl ik hanteer, krijg ik ook snel de vraag of ik iets soortgelijk voor hen kan doen. Ik doe veel shoots voor koppels, familiefoto’s en babyfoto’s momenteel.

Schitterend om te doen trouwens, want ik geef mensen een herinnering aan een mooi moment uit hun leven. Op dat vlak kan je het eigenlijk een beetje vergelijken met wat mijn ouders doen; zij geven mensen een herinnering in de vorm van een juweel, ik geef ze een herinnering in de vorm van een foto.

Dat is ook het grootste doel voor mijn bedrijf: niet om een of ander immens bedrijf te stichten, maar echt om mensen iets te bezorgen waarop ze hun hele leven met een lach kunnen terugkijken. (CL)

foto Jolien Tibax

foto Jolien Tibax

VAN HEMELEN BVBA

Tel:

Arne Dondeyne

en Melissa Cillen - Mark & Think - webdesign en digitale marketing

“Mijn talenten inzetten voor wat ik écht graag doe…”

Al die bedrijven hebben natuurlijk ook nood aan een website en een marketingplan waarin ze zich thuis voelen. Je hebt een aantal opties om zulke websites te bouwen, maar om niet te vervallen in voorgeprepareerde designs, kan je een webdesigner onder de arm nemen. Mark & Think van Arne en Melissa is een familiebedrijf dat die oplossingen voorziet. Maar ze zorgen voor veel meer dan enkel een website.

DHM: Mark & Think bestaat nog niet zo lang, maar jij bent wel de nestor onder deze groep ondernemers. Jouw verhaal wil ik daarom heel graag horen. Het verhaal is zich al een tijdje aan het schrijven natuurlijk, maar ik voel me sinds 20 september 2021 opnieuw een echte starter. Op die dag kwam ik naar buiten met het concept Mark & Think. Beginnen deed ik in 2008 van achter een laptopje dat ik trouwens nog altijd heb. Ik creëerde toen vanalles en nog wat: websites, sjablonen, scripts, concepten, audio en video, … noem maar op!

Ik heb iets dat men het creativiteitsgen noemt. Ik sta elke dag op met de vrees dat die creativiteit plots weg zou zijn, want daar draait heel mijn zaak en mijn team op. Niet dat ik de enige ‘knappe kop’ ben, maar wel de oudste en de meest ervaren (lacht).

Het allerleukste is dat al mijn klanten van in

2008, nog altijd klant zijn bij ons. Om trots op te zijn, toch? Ik heb heel mijn leven geen euro betaald voor reclame en marketing. Mijn grootste reclamebron zijn de mensen zelf, want die mond-aan-mondreclame is sterker dan eender wat. Soms voelen mijn klanten zelfs eerder aan als vrienden.

Vandaag heet mijn bedrijf Mark & Think. Na 14 jaar ervaring en keihard werken, weet ik wat ik het allerliefst doe. In gesprek gaan met klanten en de mensen achter het idee, het bedrijf of het merk leren kennen. Alleen op die manier kan je echt een meerwaarde bieden voor die klant.

DHM: Hoe doe je dat?

Ik verkoop vandaag geen websites meer. Alleszins, die website is een deel van een groter geheel. Het gaat om het verhaal dat je vertelt, de doelgroep, de visie en de missie die je hebt als bedrijf. Die zaken moet je weten overbrengen en dat is exact wat Mark & Think doet. Niet alleen via een website, maar met een volledig digitaal plan.

Ik zie mezelf daarom als een digitale aannemer. Alles wat we met het team van Mark & Think aanbieden, kan ik zelf. Webdesign, grafisch ontwerp, copywriting, audio- en videobeelden, ik voel me er overal in thuis. Ik heb ondertussen een heel team achter me, wat betekent dat ik mijn talenten het allerbest kan inzetten voor wat ik écht graag doe. Laat wel heel duidelijk zijn dat ik nog bij elk project volledig betrokken ben van begin tot eind en zelf ook mee aan de knoppen draai.

Het logo van Wijndomein Hoogstraten

Arne Dondeyne en Melissa Cillen

• Gehuwd

• 2 kinderen: Jozien (1) en Wolf (3.5)

• Wonen in Hoogstraten, Buizelhoek

• Arne - ‘101% zelfstandige & deeltijds leerkracht ASO Spijker’

• Melissa - leerkracht Klein Seminarie

• Hobby’s: wijn en gastronomie

DHM: Die afgelegde weg is iets waar onze andere ondernemers waarschijnlijk voor zouden tekenen. Welke doelen hoop je nu als “starter” te bereiken?

Haha. Starter, gek! Vooral blijven wie we zijn. Melissa en ik hebben een waardevolle samenwerking die ik heel graag zo wil houden. Zij is al jaren mijn eerste creatieve sparringpartner en staat me bij in administratie, facturatie en ze heeft ook de naam van het bedrijf verzonnen. Ze maakt het team compleet. Bovendien ‘ontzorgt’ ze mij vaak, want creativiteit kan op elk uur van de dag (en nacht) toeslaan, waardoor ik vaak late, vroege en daartussenin uren doe.

Daarnaast heeft mijn team meer en meer vorm gekregen, zodat er voor mij ruimte vrijkomt om nog meer in te zetten op de contacten met alle bedrijven in onze marketingportefeuille.

Ik hoop nog op meer constructieve partnerships. Het afgelopen jaar kwam ik Vincent en Wout terug tegen, nadat ik aan hen had lesge-

geven 8 jaar eerder. Zij hebben hun bedrijf, wij het onze, maar van de co-productie die we maakten met www.jeschoolonline.be straalt de synergie af. Zulke samenwerkingen zijn voor mij bijzonder waardevol.

Dus we kijken naar de toekomst met een bril van “groei”, maar blijven hetzelfde toffe team om mee samen te werken. Dat is waarom we elke dag met passie, goesting en vakmanschap aan de slag zijn en gaan. Zolang ik die laatste zin elke ochtend kan zeggen, ben ik gelukkig.

DHM: Minder dan vele jonge starters ben jij opgegroeid met sociale media. Wat is

Ward

jouw visie daar op?

Mijn mening over het gebruik van sociale media voor bedrijven is allesbehalve negatief, maar ik zie wel enkele typische valkuilen. Ik gebruik het medium zeker en vast, maar ik wil er zeker van zijn dat mijn klanten weten dat hun wensen en noden primeren over mijn eigen marketingkanalen. Dat vind ik niet meer dan normaal. Dat is in mijn ogen de eerste valkuil: sociale media moet je willen onderhouden als bedrijf en daar kruipt veel tijd in.

Daarnaast moet je ook iets te vertellen hebben én weten aan wie je dat wil vertellen. Als je

- Go Forwards - webdesign

“Met een persoonlijke aanpak en uitleg in mensentaal”

Hij is enkele jaren jonger dan onze andere webdesigner, maar Ward Jacobs ontwerpt in bijberoep ook websites. De digitale marketingwereld heeft voor Ward weinig geheimen, want hij werkt ook als online marketeer voor Alvero Kantoormeubelverhuur in Nederland.

DHM: Je bent nog maar 24 jaar en toch heb je al heel wat projecten gedaan op korte tijd. Hoe ben je precies begonnen als webdesigner?

Na mijn opleiding aan KdG in online marketing, ging ik op zoek naar werk. Tijdens mijn sollicitatieperiode, waarin het vaak wachten is tussen selectierondes, kwam ik Geert Rut-

ten tegen die op zoek was naar een designer om zijn eigen website te ontwerpen. Ik had het nog nooit gedaan, maar had al enige notie van hoe het werkte.

Zonder er verder veel bij na te denken, ben ik er met volle goesting ingedoken. Ik kreeg de mogelijkheid om te proberen, dingen uit te testen en te kijken wat de mogelijkheden zijn. Het klikte ook zo goed met Geert, dat ik besloot bij hem in dienst te gaan. Ik mocht er een jaar lang erg creatief werken voor zijn online marketing. Er kwamen dingen aan bod zoals flyers, brochures en logo’s ontwerpen. Daarnaast bleef ik ook websites maken. Dat laatste vond ik zo leuk, dat ik het ook in bijberoep wilde doen. Een website is de perfecte combinatie van creativiteit en online marketing.

DHM: Doe je dat ook in je werkomgeving?

zomaar een account maakt en er geen plan of strategie aan koppelt, dan kan je het al beter niet doen. Dat wil niet zeggen dat we met Mark & Think niet zullen inzetten op socials, maar we doen dat doordacht. Dus met een duidelijk plan voor ogen en wetend op voorhand welke soort posts we zullen plaatsen, met welke reden we dat posten en wie die post moet bereiken. Want het grote voordeel, en dat weten we heel goed, is dat we nog nooit zo makkelijk interactie konden vinden met onze klanten. Dat is een ongeëvenaard voordeel en dat is het waard om grondig te onderzoeken. (CL)

24 jaar

Marketing gestudeerd aan KdG Vader: Jef Jacobs (Meersel-Dreef) Sportieve hobby’s: voetbal, fitness, hardlopen en mountainbiken

Momenteel werk ik bij Alvero in Oosterhout en verzorg ik er de online marketing voor Nederland, België, Frankrijk en Duitsland. Mijn kennis van websites komt nog steeds goed van pas, zo ontwerp ik momenteel een bestelportaal waar werknemers van grote bedrijven in staat worden gesteld om hun thuiswerkplek samen te stellen.

Als ik heel eerlijk ben, is het niet mijn ambitie om ooit volledig zelfstandig te worden en van Go Forwards mijn hoofdberoep te maken. Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste zou ik veel minder kunnen bijleren, omdat

Ward Jacobs

Jacobs

ik dan vaak op mezelf zou werken. Nu zit ik in een team met diverse achtergronden en daar steek ik heel wat van op.

Daarnaast stop ik veel tijd in Go Forwards, omdat ik graag de lokale ondernemer ondersteun. Het klinkt voor veel mensen nog heel spannend om zo’n website in elkaar te steken, ze weten niet waar te beginnen en trekken daarom vaak naar grote ondernemingen waar ze veel moeten betalen. Daarom help ik ze graag, met een persoonlijke aanpak en uitleg

in mensentaal. Dit is een hobby voor mij, want wanneer andere mensen series kijken, bouw ik websites.

DHM: Als online marketeer weet je beter dan wie ook de voordelen van sociale media. Daarom is het misschien interessanter om aan jou de nadelen te vragen? Als je het juist hanteert, is er inderdaad heel veel voordeel te bereiken met Instagram. Je kan er je bedrijf heel makkelijk, heel laagdrempelig en gratis mee promoten.

Onze indruk bij al deze verhalen? Hoogstraten is ondernemender dan ooit, maar het ondernemersleven ziet er anders uit als vroeger. Alleszins voor velen onder ons. In plaats van de aankoop van een fysiek pand, zit onze onderneming vrijwel verpakt in onze broekzak. Dat ondernemersleven brengt heel wat uitdagingen met zich mee, maar zoals de jongeren in dit artikel beamen, is het enorm waardevol. Van kunstaccounts die muziek en tekeningen laagdrempelig maken, via mode en accessoires, haar- en gelaatsverzorging tot de mensen die van het internet hun beroep maken, de instagramondernemers banen zich volop een weg.

Oh ja, en aan alle jongeren (en ouderen) die twijfelen om hun ondernemingen online te gooien, neem het van ons aan... doen! (CL)

DE WERELD VAN

Het grootste nadeel dat ik zie, is dat niet elke branche zich leent om te adverteren op Instagram. Wanneer je een product aanbiedt waarvan mooie foto’s getrokken kunnen worden, zoals kleding of eten, is het een heel gemakkelijk medium. Als je daarentegen, zoals ik, producten aflever op een laptopje, kan je dat veel moeilijker visueel voorstellen. Er zijn natuurlijk oplossingen voor, want je kan wel toffe visuals voorzien om te posten, maar het blijft toch een ander verhaal. (CL)

Centrale verwarming

Gasinstallaties

Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

JONGE ONDERNEMERS MAKEN EEN VUIST

”Uw paswoord is niet sterk genoeg” ”Ah nee?”

V A N UIT HET STADHUIS

Huidige politiegebouw aan de Vrijheid barst uit zijn voegen

Politie bouwt nieuwe en grotere kazerne aan de Ster

HOOGSTRATEN - De politie van de Politiezone Noorderkempen wil een nieuwe kazerne bouwen in Hoogstraten. Haar oog is nu gevallen op een terrein van De Ster aan de Gelmelstraat. Wellicht valt op de politieraad van november de definitieve beslissing en hoopt men tegen 2025 operationeel te zijn vanuit deze locatie. De huidige gebouwen aan de Vrijheid zijn al langer te klein en niet meer aangepast. Zij zullen verkocht worden.

Eén politie

De tijd dat elke gemeente het moest stellen met een veldwachter of ‘garde’ lijkt al een eeuwigheid geleden. Toch was dit de realiteit toen de gemeenten in de Noorderkempen in 1978 aan het fusieavontuur begonnen.

In 1981 werd Omer Meeus de eerste hoofdcommissaris van de Hoogstraatse politie en bouwde hij het korps uit. Hij opteerde ervoor om de politie niet onder te brengen in het nieuw administratief centrum maar in te trekken in het voormalige gemeentehuis van Meer. Dit zou de privacy van de bezoekers aan de politie alleen maar te goed komen, vond hij.

Maar Hoogstraten had ook zijn rijkswachtbrigade, gehuisvest in de rijkswachtkazerne aan de Vrijheid. Tijdens de ambtsperiode van Omer Meeus begonnen er al heel wat gesprekken over een nauwere samenwerking

tussen de onderlinge politiediensten. Het zou tenslotte de zaak Dutroux zijn die de uiteindelijke doorslag gaf tot een eengemaakte politie.

Zo ontstonden de verschillende politiezones, waarvan PZ Noorderkempen er één is. Marc Snels werd de eerste zonechef en hij bouwde het korps verder uit. Deze politiezone beslaat de gemeenten Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel. En dus moest er een centrale locatie gevonden voor een nieuw politiegebouw en dat werd uiteindelijk de huidige kazerne aan het begin van de Vrijheid, in de nummers 13 tot 17.

Te klein

Dit gebouw en het achterliggende terrein, dat oorspronkelijk aangekocht werd voor een nieuwe rijkswachtkazerne en nadien werd uitgerust voor de politiezone, bleek al snel te klein. Aanvankelijk werd dit opgelost door de

Het huidige politiegebouw aan de Vrijheid, gebouwd in 2005, bleek al snel te klein voor de 109 personeelsleden die het korps momenteel telt.

Achterzicht van het politiegebouw met zonechef Barbara Cloet in 2018

Het huidige gebouw uit 2005 bleek al snel te klein

plaatsing van bijkomende bureauketen, nadien door de bouw van bijkomende gebouwen. De inrit langs de Vrijheid bleek al snel geen pasklare optie, integendeel. Meermaals stond een dienstwagen voor de gesloten poort deels op het voetpad en deels op de weg.

Daarom werd aan de Leemstraat de dienstingang gemaakt. Maar het korps groeide, evenals het wagenpark. Bij de oprichting van het gebouw in 2005 bestond het personeelskader uit 76 leden. In 2021 is dit kader verder uitgegroeid tot 109 personen wat neerkomt op een stijging met 33 personeelsleden of 43%. Daarbij komt dat volgens de verwachtingen het korps nog verder zal uitgebreid worden.

Er werd dus uitgekeken naar een nieuwe locatie voor een ruimere kazerne. Even werd er ook de mogelijkheid bekeken om samen met

De Ster

V A N UIT HET STADHUIS

Inplanting van de nieuwe politiegebouwen aan de Gelmelstraat vlakbij het bedrijventerrein

Groot Veld en De Ster

de brandweer nieuwe lokalen op te trekken, maar die piste werd intussen verlaten. De brandweer krijgt haar eigen kazerne aan de Desmedtstraat in Minderhout. Die beslissing is genomen en deze kazerne zou in 2024 in gebruik moeten genomen worden.

Vanaf 2013 leeft het idee van een nieuwe kazerne met meer ruimte

Zoektocht

Vanaf 2013 leeft het idee om een nieuwe kazerne te bouwen met meer ruimte. Niet enkel het toegenomen én toenemend personeelskader, maar ook de ontwikkelingen binnen het politiewerk met een uitgebreider takenpakket, leggen de druk hoog. Meer ruimte voor het groter wordend gedeelte vrouwelijke personeelsleden (ongeveer 30 %), observatieen verhoorlokalen, wapenkamer, bijzondere lokalen voor minderjarigen, enz, en dit alles volgens de nieuwe veiligheidsvoorschriften. Die vereisen een strikte scheiding tussen publieke, semipublieke en private gedeelten binnen een politiekantoor.

Aanvankelijk werd er gekeken naar gronden in de omgeving van Sportoase. Er gingen geruchten de ronde dat er een kazerne zou gebouwd worden op de hoek LoenhoutsewegKatelijnestraat, maar tot een aankoop kwam het niet. Ook gronden aan ‘de Statie’ in Hoogstraten op de plaats waar vroeger wasserij Friswit stond, leek een mogelijkheid. Ook deze piste werd echter verlaten, projectontwikkelaar Vastgoed CW bouwde er 21 appar-

tementen en 8 units voor handelszaken.

Ook de mogelijkheid van een uitbreiding van het huidige politiegebouw door de aankoop van het naastgelegen pand werd nagegaan, maar een overeenkomst hierover bleef uit.

Tijdens de vorige legislatuur werd daarnaast de optie onderzocht om samen met de brandweer of hulpverleningszone Taxandria een globaal veiligheidscentrum te bouwen. Ook dit idee werd in 2020 uiteindelijk verlaten. De meerwaarde van een samengaan werd als te klein ervaren en de politie opteerde voor een

locatie die meer centraal gelegen is binnen de politiezone. Deze behelst immers de gemeenten Hoogstraten, Rijkevorsel en Merksplas. De hulpverleningszone Taxandria zal binnenkort haar eigen nieuwe brandweerkazerne kazerne bouwen in Minderhout.

Eureka

En dus werd er een studieopdracht gegeven aan de verantwoordelijke binnen de politiezone en de Schepen van Financiën van de gemeente Hoogstraten om te zoeken naar mogelijkheden van bouwgronden boven de 4000 m² op een meer centraal gelegen plek. Die oppervlakte wordt gezien als een minimum voor de bouw van een voldoende groot politiekantoor. En dan is daar plots de oplossing. De Ster wil een stuk van haar terrein aan de Gelmelstraat verkopen. Vlak naast de inrit naar het bedrijventerrein ‘Het groot veld’ en achter het kapelletje van Bouwhoeve ligt nog een grasland van ongeveer een half hectare groot (4592 m²). De vraagprijs is 800.000 euro, wat neerkomt op ongeveer 160 euro/m².

Het schepencollege van Hoogstraten besliste op haar zitting van 8 juli om met deze aankoop akkoord te gaan. Ook de schepencolleges van Rijkevorsel en Merksplas hebben al met de aankoop ingestemd. Als de politieraad ook haar goedkeuring verleent aan de aankoop van het terrein van De Ster is de keuze definitief. De beslissing zou normaal gevallen zijn in de politieraad van september maar werd uitgesteld naar de zitting in november.

Op dit grasveld komt het nieuwe politiekantoor van 2800 m². De politie maakt zich sterk dat deze locatie centraler gelegen is voor haar werkgebied binnen de gemeenten Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel.

V A N UIT HET STADHUIS

Plannen

Zodra de aankoop goedgekeurd wordt, kan men beginnen aan de plannen voor het nieuwe politiegebouw. Het is de bedoeling dat dit gebouw een 2800 m² zal beslaan en dat het operationeel zal zijn in 2025. De huidige gebouwen aan de Vrijheid hebben een grootte van 1250 m² kantoorruimte en ongeveer 470 m² garage. De nieuwe bouw aan De Ster zal dus zo’n 1080 m² groter zijn.

De stedenbouwkundige dienst van de stad opteert voor een ondergrondse garage en een beperkte extra verharding van het terrein voor parkeerruimte. Ook zal er maar één inrit toegelaten worden en mag het gebouw niet hoger zijn dan een gelijkvloers en twee verdiepingen.

De aankoop van de grond zal met eigen middelen betaald worden. Op 1 januari 2021 had de politiezone nog een bedrag van 3,2 miljoen euro op haar rekening staan. De organisatie beschikt blijkbaar over een gezonde financiële situatie. Voor de bouw zal evenwel een lening aangegaan worden die zal terugbetaald worden binnen de 20 jaar, of een investeringssubsidie van de gemeente dan wel een mengvorm van beide. De ontleningsvoorwaarden blijven momenteel nog steeds zeer gunstig.

Over de kostprijs van het gebouw is nog niets gekend

Over de kostprijs van het gebouw is voorlopig nog niets gekend. De verkoop van de huidige

De gebouwen en gronden tussen Vrijheid en Leemstraat worden geschat op 1,9 miljoen euro. Er zal waarschijnlijk wel geen gebrek zijn aan kandidaten uit de immo-sector. Binnen vier jaar zullen deze lokalen wellicht vrij zijn.

kazerne en het einde van de aflossing van de lopende financiering voor dat gebouw maakt dat de nieuwe lening quasi geen impact zou hebben op de werkings- of investeringssubsidies die gevraagd worden aan de 3 deelnemende gemeenten. De huidige lening loopt af op maart 2024 en er moet nog 176.702 euro afgekort worden.

Wat met huidige site?

Alles wijst er op dat de huidige site van de politie aan de Vrijheid zal verkocht worden om de nieuwe kazerne mee te financieren. De Hoogstraatse immo-wereld kan zich al warm maken voor een nieuwe wedloop… De land-

meters-experten van bvba GEO hebben in opdracht van het bestuur een volledige opmeting uitgevoerd van de gebouwen en de grond. Volgens het schattingsverslag bedraagt de waarde van het terrein € 1.900.000, inclusief beide politiegebouwen en beide garageblokken.

De totale nuttige oppervlakte is 440m² aan de zijde van de Vrijheid en 810 m² aan de zijde van de Leemstraat. In totaal betekent dit een kantooroppervlakte van 1250 m². De garages beslaan een oppervlakte van 470m². In totaliteit heeft deze locatie dus 1720m² ter beschikking. Wordt zeker vervolgd. (jh)

SFEERVOL WONEN

Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN

BINNENZONWERING

BEHANG & KLEURADVIES

VLOERBEKLEDING

PVC-VLOEREN

BOXSPRINGS & BEDLINNEN

KAPELSTRAAT 6

BAARLE-HERTOG

T. 014 69 90 02

WWW.VANDERSLUIS.BE

Klein Eyssel

Klein Eyssel, Meerle

Van Cleirens tot aan de Watermolen

MEERLE - Klein Eyssel vormt de verbinding tussen de Strijbeekseweg in Meerle tot aan de watermolen in Meersel-Dreef. Om binnen de ons toegemeten territoriale bevoegdheden te blijven, hebben we alleen het stuk bezocht vanaf de Strijbeekse weg tot aan de grens met Meersel-Dreef, aan de Kampweg. Het andere deel laat ik graag voor mijn gewaardeerde collega van Meersel-Dreef.

Eisel en Bruyère

In Meerle kent men de straatnamen Groot Eyssel en Klein Eyssel, de gehuchten worden Eisel genoemd op de kaart. In middeleeuwse akten wordt meestal over Eyssel gesproken (1458). Mogelijke toponymische verklaringen zijn de afleiding van het Germaanse aina en Sali wat ‘eenzaam huis’ betekent of de afleiding van eussel, een ‘plaats waar voorraad is voor mens en vee, land en weide’ dus. Vanaf de late middeleeuwen wordt er een onderscheid gemaakt tussen Groot en Klein-Eisel waarbij Groot-Eisel (Groodt Eyssel) ten zuiden ligt van Klein-Eisel (Clyn Eyssel).

De heidegronden op Klein Eisel worden aangeduid als Bruyere de Meerle. Op verschillende plaatsen, zoals langs de oevers van rivieren of rondom de dorpskern, worden akkers en weilanden aangelegd op de open gronden. Zo ontstaan langs de oevers van de Mark (Merek) en de Heerlese Loop kenmerkende beemdlandschappen (graslandpercelen in beekdalen), sterk contrasterend met het open heidelandschap. Op de hoger gelegen gronden komen akkers en weilanden, afgebakend door heggen en hagen. Zo vormen de blokpercelen een typisch heggenlandschap.

À la carte

Klein Eyssel komt al voor op de Ferrariskaart. Deze 275 uiterst gedetailleerde topografische kaarten van de Oostenrijkse Nederlanden zijn opgemaakt tussen 1771 en 1778 onder leiding van generaal en veldmaarschalk Joseph de

Ferraris. Het was de eerste keer dat het Belgische grondgebied zo systematisch in kaart werd gebracht.

Daar begint de straat echter niet op de plaats waar ze een T-splitsing maakt aan de Strijbeekseweg, maar begint ze met een V-vork veel dichter tegen Meerle, ter hoogte van Garage Van Oers. Daar, aan de Beldijk, begon een karspoor dat aan de grens met Meersel-Dreef afdraaide naar de watermolen.

Ook op de Vandermaelenkaart, gemaakt door Philippe Vandermaelen, een gedetailleerde (schaal 1:20.000) Carte topographique de la Belgique tussen 1846 en 1854, begint Klein Eyssel nog aan de Beldijk.

Bij Cleirens

Later kwam er een tramhalte aan de boerderij van Cleiren, die op de T-spliting stond van het huidige tracé. “Bij Cleirens” is nog altijd een

Op deze hoek van de Klein Eyssel en de Strijbeeks stond eertijds de boerderij Cleiren. De oudere inwoners van Meerle en Meersel-Dreef noemen het steevast ‘bij Cleirens’.

el

Ferrariskaart

Vandermaelenkaart

gebruikelijke plaatsaanduiding bij de oudere inwoners van Meerle en Meersel-Dreef. Naast boerderij en tramhalte was er bij Cleirentwee ongehuwde broers en een zus - nog een café.

Aan de overkant van de straat liep een zandpad voor voetgangers en fietsers dat achter het domein van de Sint-Jorisburcht schuinsweg naar Meersel-Dreef leidde. Dit Vossepad kruiste de Kampweg en kwam uit op de Markweg, naast de boerderij van Van Teris, bij de kemelbrug over de Mark.

Op de plaats van de vroegere boerderij van Cleiren staat nu het huis van Guy Van De Locht en Astrid Van Bavel.

De gronden langs Klein Eyssel behoorden begin vorige eeuw aan Dupret (alle aan de noordkant), en aan de families Verbreuken en Pauwels (aan de zuidkant). Dupret is uit de streek verdwenen, de families Pauwels en Verbreuken zijn op Klein Eyssel nog steeds aanwezig.

Henk (Monnik) Arnold en Mieke Jonkers “Muisstil hoeft niet”

Het eerste huis waar we aanbellen ligt net achter de woning waar vroeger de boerderij van Cleiren stond. Daar wonen al sedert 1990 Henk en Mieke. ‘Mijn naam is Henk maar iedereen noemt me al heel mijn leven Monnik’, zegt Henk, ‘ook al heb ik nooit als een monnik geleefd’ (lacht). Dat is gekomen van toe ik heel klein was en op een kasteel in Frankrijk verbleef. Ik was nogal klein - nog steeds trouwens - en mijn familie zei altijd op zijn Brabants “manneke” tegen mij. De Fransen verbasterden dat op hun beurt tot “moine”,

wat monnik betekent. Van dan af ga ik als Monnik door het leven.’

Monnik en Mieke komen van ’t Ginneken, waar ze heel hun leven een optiekzaak hebben gehad. ‘Het was leuk wonen op Ginnekenmarkt,’ zegt Mieke, ‘het was er altijd feest. Maar op een bepaald ogenblik wil je toch meer rust. Als we onze slaapkamerraam open zetten, hoorden we biljartballen in de cafés klotsen, hoorden we alles van de mensen op de terrassen’. ‘En zij hoorden alles van ons’ voegt Monnik er lachend aan toe.

‘Mijn zoon kende de vorige bewoner van dit huis en wist dat die hier weg ging. Toen hebben wij het gehuurd. We hebben geprobeerd het te kopen, maar de eigenaar wilde het alleen verhuren. Maar omdat we het hier meteen heel fijn vonden, hebben we het huis op eigen kosten gerenoveerd en naar eigen smaak ingericht. Ook de grote tuin hebben we laten aanleggen.’ Een ronduit schitterende tuin, die volledig door Mieke onderhouden wordt. ‘Al wordt dat met de jaren wel een lastige klus, we worden er ook niet jonger op. We hebben hier vanaf de eerste dag graag gewoond. Heerlijk rustig, alleen het verkeer op de Strijbeekse weg horen we als we in de tuin zitten. Maar het stoort ons niet. Muisstil hoeft niet.’

Monnik en Mieke hebben uitstekende contacten met de buren, al zijn er de laatste jaren wel wat panden van eigenaar gewisseld. ‘Maar velen kennen we ondertussen al lang: Guy en Astrid Van De Locht, Frans Segers, An Sips en wijlen haar echtgenoot Jan, Cor en Liza en niet te vergeten Fons Laurijssen, die ons elke week een doos groenten brengt uit zijn moestuin. Lekkere tomaten dat die heeft!

Met Meerle of Meersel-Dreef hebben we niet veel bindingen. We gaan er naar de bakker en naar de Spar, maar ons leven buiten huis is toch vooral op Nederland afgestemd. Maar het is goed zoals het is en we willen hier graag zolang mogelijk blijven.’

Marius Bogdan

“Buiten het werk komen we weinig buiten”

Op de hoevewoning even verder, een boerderij van de familie Verbreuken, treffen we Marius Bogdan (42). Hij begrijpt Nederlands, maar spreekt het niet. Wel uitstekend Engels. ‘Moeilijke taal, Nederlands!’. Zijn echtgenote is nog aan het werk.

Marius kwam 16 jaar geleden naar België om er in de tuinbouw te werken. Na een tijdje kwam hij bij Huibregts Tuinplanten op Meersel werken, eerst in de planten, nu vooral als technicus. ‘Allerlei technische klussen aan de serres en machines’.

Acht jaar geleden huurde hij deze woning op Klein Eyssel en daar woont hij vandaag nog met echtgenote, die in Nederland werkt bij Samsung en enkele familieleden die ook in de tuinbouw werken.

‘We wonen hier heel graag. Goede woning en mooie tuin. En dicht bij mijn werk. Ik kom meestal thuis middageten, het is maar 5 minuten met de fiets. Het is hier goed wonen, we komen goed overeen met de buren. Als je je gedraagt, heb je geen problemen. Dal geldt voor iedereen, Belgen en buitenlanders. Buiten het werk komen we ook weinig buiten, we hebben hier alles wat we nodig hebben. We houden het graag rustig.

We hebben nog geen kinderen, maar we hopen dat het ons dit jaar lukt. Als de baby komt, hopen we terug te kunnen keren naar Roemenië voor hij naar school moet. Er zijn in Roemenië hoe langer hoe meer kansen. We hebben al een huis ginder en ik wil er later graag een schrijnwerkerij beginnen. Voor wie een goed plan heeft, zijn er goede subsidiemogelijkheden met EU-fondsen. Maar tot we deze droom kunnen verwezenlijken, blijven we graag op deze plek wonen.’

Ludo en Els ChristianenVan Alphen

“Deze plek is ook de thuis van onze kinderen”

Twee woningen voor de grens met MeerselDreef wonen Ludo en Els. Ludo woont er op de plek waar sedert lang Christianen gewoond hebben op een boerderij van Dupret. ‘Alle boerderijen langs deze kant (noord) waren van Dupret en die hield zijn pachters goed in het gareel. Elk jaar kwam hij een aantal keren

Monnik en Mieke in hun prachtige tuin

Marius en zijn viervoetige vriend Nero

kijken hoe het op doening marcheerde’.

Els en Ludo wonen nu in een nieuw huis, maar toen ze trouwden, gingen ze in de oude boerderij wonen. Ludo is de jongste van een gezin van negen en woonde nog thuis. ‘Wij hebben de boerderij van Dupret kunnen kopen. Van de familie Christianen wonen er daar op Klein Eyssel een flink aantal bij mekaar. Naast ons woont Joris, aan de overkant bouwt Louis een nieuw huis, in ‘het straatje’ (ook Klein Eyssel) Jef, Kees en Liesbeth.’

Toen Els en Ludo trouwden in 1989 begonnen ze met een varkensbedrijf. Eerst als contractwerk, vooral het werk van Els, Ludo werkte toen nog op de veiling. Later bouwden ze het uit tot hun eigen varkensbedrijf en dat doen ze tot op vandaag. ‘Dat willen we wel blijven doen tot aan ons pensioen.’

Els is afkomstig van het Oosteneind in Meerle. ‘Van de ene uithoek van Meerle naar de andere,’ zeg ze lachend. Maar ze woont hier graag en Ludo zeker, die is hier nooit weggeweest. ‘We hadden de bedoeling de oude boerderij te renoveren, maar toen we eraan toe waren, hadden we al drie kinderen. En dan is een ingrijpende verbouwing, terwijl je er moet wonen, niet echt aangewezen. Daarom besloten we een nieuw huis te bouwen. We kregen een vergunning op voorwaarde dat we de oude boerderij daarna afbraken. Er mocht maar één woning bij de bedrijfszetel zijn. Zo verdween dus de oude boerderij van Dupret.’

Beiden hebben ze zich op deze plek altijd heel goed thuis gevoeld. ‘Het is altijd een aangename buurt geweest, die goed aan mekaar

hing. Toen Ludo’s ouders hun gouden bruiloft vierden, liep heel het gebuurte te hoop en was het ’s avonds groot burenbal. Ook voor de bewoners van Klein Eyssel aan de kant van Dreef. Het gebuurte gaat tot aan de watermolen. Die buurtwerking is wel geminderd. Er zijn heel wat nieuwe bewoners gekomen, zeker in het eerste deel, tegen de Strijbeekseweg. Maar ook met hen zijn de contacten goed. We groeten mekaar vriendelijk en als het uitkomt doen we een praatje op de straat. Het is goed zo, met de jaren wordt een mens toch ook wat rustiger.

Deze plek is ook dé thuis van onze kinderen Inge, Hans en Anke. Die hebben inmiddels hun eigen plek gevonden met hun partners, maar ze vinden nog altijd goed de weg naar huis. Ondertussen hebben we 4 kleinkinderen, voor hen is er veel ruimte om te spelen en te ravotten, en dat is voor ons intens genieten. Dat willen hier graag blijven doen zolang we kunnen.’

Herman Pauwels en Marleen Van Gils

“Er staat ons een leeg nest te wachten”

We draaien ook even het zijstraatje in, waar twee eenzame woningen staan. Hier stond eertijds de hoeve Pauwels. Herman woont dus nu nog steeds op de voorouderlijke grond. ‘Mijn grootvader is hier beginnen boeren en later heeft mijn vader, Jan Pauwels, verder gedaan en is stilaan met tuinbouw - aardbeienbegonnen. Ik ging naar de tuinbouwschool en ben samen bij mijn vader in de zaak gestapt. Na zijn pensioen ben ik met Marleen verder

gegaan en hebben we naast de boerderij een huis gebouwd.’

Marleen is ook van Meerle, van de Chaamseweg. ‘Ik ken Marleen al heel lang, ze kwam hier al op jonge leeftijd met haar zussen plukken’.

Beiden vinden ze het fantastisch hier afgelegen te wonen: ‘Ik zou nergens anders kunnen aarden’ zegt Herman, ‘Als ik de deur open doe, hoor ik de vogeltjes fluiten. Verder algehele stilte. Ik hou ook van de weidsheid, al staat er nu even maïs in de weg. Maar binnenkort heb ik weer een heerlijk weids uitzicht.’ Ook Marleen heeft hier van dag één graag gewoond, heeft geen heimwee gehad naar het dorp. We willen hier graag tot ons einde blijven. Met de thuiszorg waar je vandaag op kan rekenen, moet dat mogelijk zijn.’

Herman en Marleen wonen in een splinternieuw huis, alles gelijkvloers, met alle voorzieningen voor als het wat moeilijker wordt met lijf en leden. ‘Hier stond de boerderij van mijn ouders en toen die uit de tijd waren, hebben we ze afgebroken. Ze was tot op de draad versleten. Ons huis hiernaast verhuren we nu.’ Landbouw op die plek zal niet meer voor een Pauwels zijn, ‘want de beide zonen hebben andere plannen. Ze gaan naar de unief in Antwerpen en op kot. Er staat ons een leeg nest te wachten, dat wel. Maar buiten dat hebben we het hier heel goed…’ (jaf)

Els en Ludo, met de kleinkinderen Daan, Vic, Ella en Sam.

Herman en Marleen in de voordeur van hun nieuwe woning.

VERZEKERINGEN KREDIETEN

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven

Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

De schoolpoorten binnen met de hoop op een coronavrij schooljaar

HOOGSTRATEN - “Opgepast, ze zijn er weer” waarschuwden de borden in het centrum van Hoogstraten op woensdagmorgen 1 september 2021. En inderdaad massaal stapten duizenden jongeren weer de Hoogstraatse schoolpoorten binnen voor hopelijk een jaar zonder coronazorgen. Voor iedereen zou dat een verademing zijn na twee schooljaren met deels afstandsonderwijs, mondmaskers, quarantainemaatregelen en nog eens een natte zomer er bovenop. In totaal starten 6148 leerlingen het nieuwe schooljaar, globaal iets meer leerlingen voor basisscholen en iets minder voor het secundair, waar de ‘modernisering’ ondertussen het derde jaar bereikt.

Verschuivingen

Met 6148 leerlingen in de Hoogstraatse scholen wordt de trend van de vorige jaren voortgezet. Dit betekent op de eerste plaats een daling (-15) van het aantal kinderen en jongeren op de schoolbanken. Dat heeft alles te maken met de evolutie van de geboortecijfers, wat op zijn beurt dan weer gelinkt is aan nieuwe verkavelingen in de verschillende deeldorpen waardoor er vooral binnen het kleuter- en het basisonderwijs nogal wat verschuivingen kunnen plaatsvinden.

Zo zien we bijvoorbeeld voor het eerst een sterke stijging van het aantal kleuters in Meerle (+ 13) terwijl in Wortel (-15) juist het tegenovergestelde gebeurt. Maar ook de kleuterschool van het Klein Seminarie zit in de lift met 13 kleuters meer dan vorig jaar, terwijl het aantal leerlingen van haar basisschool evenwel lichtjes daalt (-2).

Over heel de gemeente gezien zien we in het kleuter- en basisonderwijs een lichte stijging met 20 leerlingen waarbij de grootste toename in de lagere school ligt (+15). Hierbij scoren Spijker (+15) en gemeentelijke Basisschool Hoogstraten (+8) beter dan vorig jaar. Vooral de basisscholen van het vrij onderwijs kennen een flinke toename (+25) tegenover een kleine afname van de gemeentescholen (-5).

Secundair

Vooral de secundaire scholen tellen minder leerlingen. Tegenover vorig jaar zitten er in de vier scholen samen 35 leerlingen minder. Het jaar ervoor was er even een kleine heropflakkering met 26 leerlingen meer, maar de trend blijft dalend. In 2016 telde het secundair onderwijs in Hoogstraten nog 4000 leerlingen. Vandaag de dag zijn er dat 3883.

Opvallend hierbij is dat er in het eerste jaar 66 leerlingen minder ingeschreven werden dan in 2020. De dalende trend deed zich de voorgaande jaren het sterkst voelen in het

technisch en beroepsonderwijs. Vooral VTI en in mindere mate Vito zagen hun leerlingenaantallen dalen, terwijl de ASO scholen er sterk op vooruit gingen. Deze beweging lijkt nu (tijdelijk?) gestopt want het Klein Seminarie telt vandaag 63 leerlingen minder dan in 2020 terwijl het VTI 25 leerlingen meer een technisch beroep mag aanleren. ASO Spijker en Vito blijven zowat op hetzelfde niveau als vorig jaar. Maar de inschrijvingen in het eerste jaar zijn voor alle scholen een stuk lager dan vorig jaar.

Al deze schommelingen en onderlinge verschuivingen zijn voor de directies, schoolbesturen en leerkrachten geen geschenk. Heel de organisatie wordt hierdoor immers keer op keer onder druk gezet. Zoeken naar de nodige lokalen, aanwending van lesuren en werkingsmiddelen, verschuivingen van lesopdrachten, leerkrachten die in een andere school moeten ondergebracht worden, enz.

Sinds 1 september is er in Hoogstraten een

eengemaakt schoolbestuur voor de secundaire scholen. Dit schoolbestuur met de naam MirHo zal er mettertijd ook naar moeten zoeken om de werking en organisatie van de vier betrokken scholen efficiënter op elkaar af te stellen en de middelen optimaal te benutten. Je kon hierover alles lezen in ons vorig nummer DHM nr.428.

Corona

Intussen houden de scholen hun hart vast voor een mogelijke vierde golf van corona. Vooral in de lagere scholen leeft de vrees dat klassen weer in quarantaine moeten gaan. Deze leerlingen zijn immers niet gevaccineerd en dat doet de discussie weer oplaaien over het nut van een mogelijke quarantaine van de volledige klas bij besmettingen. De coronamaatregelen die vanuit Onderwijs Vlaanderen zijn opgelegd blijven evenwel gelden.

Een veilig schild bouwen rond de kinderen met alleen gevaccineerden wordt hier en daar

De scholen houden hun hart vast voor een mogelijke vierde coronagolf, iedereen hoopt dat mondmaskers in de klas voortaan vooral een herinnering zullen zijn.

als enige uitweg gezien om het onderwijs zo veilig mogelijk te laten verlopen. Hoogstraten heeft immers verscheidene malen aan de top van de provincie gestaan met het besmettingspercentage en ook nu nog zijn er heel wat bewoners in Hoogstraten die niet gevaccineerd zijn, ondanks de inspanningen van het stadsbestuur.

Scholengemeenschap

Naast Klein Seminarie, ASO Spijker, VITO en VTI behoort ook Berkenbeek tot de scholengemeenschap Markdal. Berkenbeek is een BUSO-school (Bijzonder secundair onderwijs) uit Wuustwezel maar via Markdal gelinkt aan Hoogstraten. Hier noteren we dit schooljaar 308 leerlingen wat een stijging is van 28 tegenover vorig jaar.

In totaal zijn er dus in de scholengemeenschap Markdal 4191 leerlingen. Er is evenwel ook een Jong Markdal. Dat is de scholengemeenschap van alle vrije basisscholen uit Hoogstraten met daarbij de twee vrije basisscholen van Merksplas. In totaal vallen er 1793 leerlingen onder haar hoede.

Internaat

In de twee gemengde internaten in Hoogstraten blijft het aantal vrijwel gelijk. De tijd dat het Klein Seminarie uitsluitend leerlingen had die intern waren ligt al meer dan 60 jaar achter ons. Sinds een vijftal jaren is dit internaat gemengd, net zoals ook in het internaat van het Spijker jongens worden ingeschreven. Momenteel verblijven er 70 leerlingen van diverse secundaire scholen op het internaat van het Spijker en 76 op het Seminarie (Home@ school). Dit is een status-quo tegenover vorig schooljaar.

Modernisering

De modernisering van het secundair onderwijs wordt sinds 2019 stapsgewijs uitgerold. Na het eerste jaar (2019) en het tweede jaar (2020) is het nu de beurt aan het derde jaar. Maar wat betekent dat nu eigenlijk concreet voor de secundaire scholen in Hoogstraten die sinds 1 september onder het bestuur staan van MirHo?

Na het lager onderwijs kunnen de leerlingen in het eerste jaar van het secundair onderwijs al enkele keuzevakken volgen. In het tweede jaar kiezen ze voor een “basisoptie” om te kunnen proeven van een aantal vakken, maar pas op het einde van het tweede jaar moet er echt een keuze gemaakt worden voor een bepaalde studierichting.

De termen BSO, TSO en ASO zal men in de toekomst minder horen. In plaats daarvan spreekt men nu over “finaliteiten”. Wat wil de

Evolutie leerlin

jongere met een bepaalde studierichting bereiken? Verder studeren, gaan werken of beide mogelijkheden open houden? Leerlingen die verder willen studeren na het zesde jaar kiezen voor “doorstroom”, leerlingen die willen gaan werken kiezen voor “arbeidsmarkt” en leerlingen die beide mogelijkheden willen behouden kiezen voor “dubbele finaliteit”.

Breed gamma

“In Hoogstraten hadden we altijd al een breed aanbod aan studierichtingen die ofwel gericht zijn op verder studeren in het hoger onderwijs of om een beroep te leren dat de leerlingen na hun middelbare school kunnen gaan uitoefenen,” verduidelijkt Bea Van Bergen, kersvers algemeen directeur Mirho. “Dat blijft zo in de modernisering van het secundair onderwijs. Binnen MirHo bieden we alle finaliteiten aan en kiezen we voor studierichtingen die heel erg lijken op onze oude bekende studierichtingen. Voor elk type leerling kunnen we een ruim aanbod garanderen.”

Zowel in Klein Seminarie, ASO Spijker, VITO als VTI Spijker kunnen leerlingen sterke doorstroomrichtingen volgen die een perfecte voorbereiding zijn op een breed gamma aan studies in het hoger onderwijs. Bovendien kunnen leerlingen in VITO en VTI Spijker ook terecht voor de 2 andere finalitei-

Grote drukte op de eerste schooldag. In totaal vinden 6148 leerlingen de weg naar de Hoogstraatse scholen.

ten. Voorbereid worden op een rechtstreekse intrede op de arbeidsmarkt is dus ook mogelijk.

“We vinden het heel belangrijk dat leerlingen kiezen voor een richting die bij hen past. We moedigen hen dan ook aan om te kiezen voor iets wat ze graag doen en niet voor iets wat goed klinkt. Er zijn ook geen ‘sterke’ en

‘zwakke’ richtingen. Er zijn alleen richtingen waarin leerlingen hun talenten kunnen ontplooien en richtingen waarin het minder zal lukken. We vinden het dan ook erg belangrijk dat leerlingen een positieve keuze maken en met plezier naar school komen! Zo kunnen al onze leerlingen na het afstuderen tot een degelijke studie- of beroepskeuze komen,” besluit Bea Van Bergen. (jh)

Diagonaal fietsen van De Diept naar de Krochtenstraat

HOOGSTRATEN - De aandachtige lezer (en zo hebben we er vele) zal zich herinneren dat we in ons juli-augustusnummer een eigen fietspad baanden van het meest oostelijke naar het meest westelijke punt dwars door Hoogstraten. Van de Witte Kei in Wortel naar de Maxburgdreef in Meer. Niet langs de gebaande wegen, nee, we zochten en vonden een geheel eigen weg. Collega (ep) deed op zijn beurt in het vorige nummer verslag van zijn tocht van uiterst Noord naar uiterst Zuid, van de Hees naar Meersel-Dreef. En zullen we dan de smaak te pakken hebben. We bereizen de stad niet langer volgens de hoofdoriëntaties, we trekken ‘diagonaal’. Van het meest zuidoostelijke naar het meest noordwestelijke punt. Dat blijkt te lopen van De Diept in Wortel naar de Krochtenstraat in Meer. Andermaal niet langs de platgebaande wegen.

Positioneren

Vraag: hoe bepaal je de diagonaal van een stad? Maar goed dat we ergens op de middelbare schoolbanken hogere meetkunde hebben genoten. Om nu dus te weten dat we rond de stad op de uiterste vier windstrekenpunten met lat en driehoek een vierkant kunnen tekenen. Om vervolgens een diagonaal te trek-

ken door de hoekpunten richting zuidoostnoordwest met elkaar te verbinden. De snijpunten van deze diagonaal met de stadsgrenzen beschouwen we dan als het respectieve beginpunt (De Diept) en eindpunt (in Meer, ergens in de Krochtenstraat) van onze diagonale tocht. Goed gevonden denken we, al moeten we het zelf zeggen.

Vleermuizen in een slakkenhuis

Nog in de Kolonie wordt onze aandacht gewekt door een heuvel midden in vlak terrein. Een infobord leert ons dat het gaat om een ‘vleermuiskelder’, gebouwd in het kader van het natuurbeheersplan. Uit onderzoek bleek dat de dreven en oudere bossen nogal wat populaties vleermuizen huisvesten, die steevast migreren tussen hun zomer- en overwinteringsgebied.

Koel en vochtig

Het voerde naar de bouw van een vleermuiskelder als alternatief overwinteringsgebied. Die blijkt ook van nut voor diverse amfibieën zoals de gewone pad en de bruine kikker, naast diverse soorten watersalamanders. Om dan nog niet te spreken van zowel dagals nachtvlinders, de dagpauwoog, het roesje, de hopsnuituil…

In zo’n vleermuiskelder is een optimaal binnenklimaat van het grootste belang. De genoemde diersoorten zijn zeer kritisch voor een permanente koele temperatuur en hoge luchtvochtigheid. De constructie is dus opgebouwd uit een vloerplaat waarop metselwerk van betonblokken is opgericht met overwegend open voegen (‘open en blote’ verblijfplaatsen) en in de vorm van een slakkenhuis. Deze vorm laat een geleidelijke overgang toe van vochtig naar minder vochtig om de dieren de gelegenheid te bieden de voor hen meest geschikte verblijfplaats op te zoeken.

Verstoord

Het slakkenhuis wordt overwelfd door omgekeerde mestroosters waarop een worteldoek en een vloer van betondallen is geplaatst. Het geheel is afgedekt met een 1 meter dikke laag aarde; wat een permanente regenwaterinsijpeling mogelijk maakt, nodig voor de luchtvochtigheid.

Vleermuizen worden snel verstoord in hun winterslaap en verbruiken in voorkomend geval levensbedreigend veel energie. Daarom

En route

We vertrekken dus aan De Diept. Voor de ouderlingen onder ons een nostalgisch oord. Waar we, heel lang geleden, Tuborg en Carlsberg dronken. Waar we meisjes kusten, in donkere hoeken, toen wij de jeugd van tegenwoordig waren. En waar we nu opnieuw staan om Wortel-Kolonie noordwaarts te dwarsen.

De heuvel met leermuiskelder

dient men bij de telling (2 x per winter) uiterst voorzichtig en snel te werk te gaan, en is de kelder absoluut niet toegankelijk voor het publiek.

Bovendien gaat er heel wat tijd overheen vooraleer dergelijke kelders door vleermuizen gevonden worden. Tijdens de winter 20202021 hadden slechts 3 vleermuizen de weg naar deze kelder gevonden. Maar volk trekt volk, op den duur. (nad) Met dank aan Bart Hoeymans (Natuur & Bos) en Dirk Govaerts (Widar)

HEUVEL

SLAKKENHUISSTRUCTUUR

Fluks, maar met het nodige ontzag, wegens ondertussen erkend als Unesco-Werelderfgoed. Het gevang voorbij. De Klapekster voorbij, tot we niet verder rechtdoor kunnen en links de Grensdreef insturen, die we al tijdens onze Oost-West tocht volledig aandeden, nu voor de helft.

We hebben er toen al voor gewaarschuwd dat deze Grensdreef er niet gelijk een biljartlaken bijligt. Het is bij plaatsen wat put in, put uit, en door mul zand. Enkele keren voet aan de grond zetten en met de fiets aan de hand luttele meters verder evolueren, zal gelukkig zelfs de beginnende fietser niet stuiten. Niet klagen maar dragen en bidden om kracht, zei

Mijn Kolonie voor een paard

Tijdens onze tocht doorheen het nieuwe Unesco Werelderfgoed bemerkten we op het hoekperceel naast het Bootjesven drie, naar we dachten, Prezwalskipaarden. Fout. Fjordenpaarden, zo bleek bij navraag.

De Fjord of het Fjordenpaard is een van de drie Noorse inheemse paardenrassen, en bovendien een van de oudste en zuiverste rassen ter wereld. Over de oorsprong ervan is weinig bekend. Men vermoedt dat het paard rond 1200 v. Chr in het westen van Noorwegen belandde. Door de Vikingen getemd hadden de Fjorden alle eigenschappen om de mens van dienst te zijn voor trek-, sleur- en transportwerk in de ruige, onherbergzame en dunbevolkte Fjordenkustgebieden. Hun naam hebben ze dan ook niet gestolen.

Begrazing

Zoals de wilde- of oerpaarden hebben ze een groot aanpassingsvermogen in het wild om te leven. Vandaar hun vermogen om in de herfst een grote voedselreserve aan te leggen teneinde de winter door te komen. Ze vervetten erg makkelijk en kunnen lang teren op hun vetvoorraad zonder ondervoed te raken. Het maakt deze paarden uitermate geschikt voor begrazing in natuurgebieden

. Door het grazen ontstaan er in een gebied overgangen en structuur die een biodiverse fauna stimuleren. Variatie van erg kort begraasde vegetatie naar hoger gras, struweel en bos zijn een ideaal leefgebied voor veel diersoorten. Op sommige plaatsen ontstaat er ruige vegetatie met veel bloemen zoals koninginnenkruid, een ideale voedselplant voor insecten. Elders vormt braamstruweel een veilige broedplaats voor zangvogels.

onze nonkel Bert steeds weer. Moge de Heer zijn ziel genadig zijn.

Naburige mogendheid

Bij het uitrijden van de Grensdreef hadden we diagonaalsgewijs dwars door Castelré moeten fietsen. Maar overeenkomstig ons eigen reglement mogen we onder geen beding het grondgebied van een naburige mogendheid betreden. Op het ogenblik van de routeverkenning verkeert Nederland bovendien in zone rood. Virologenbangmakerij kan men zeggen, maar ons ouderlingen is ingepeperd altijd en dubbelvoorzichtig te zijn. De vierde golf zit er aan te komen.

Omwille van deze geostrategische en gezondheidsredenen maken we dus met spijt een ommetje rond Castel. We kruisen de Beukendreef, we doen de Bosuil aan, de Molenstraat, en draaien even voorbij de Laermolen rechts de Kapelweg in richting Withof. Om op te stomen naar de Kapel van OnzeLieve-Vrouw van den Akker, beter bekend als het Kapelleke van Minderhout.

Familie

Nonkel Bert indachtig hadden we in het Kapelleke kunnen binnengaan. Maar we hadden nog geen behoefte aan kracht, en eerlijk gezegd, we hebben de binnenkant van het ge-

Geen Przewalski- of Konik-, wel Fjordenpaarden.

Bij overbegrazing verdwijnt de structuur. Te weinig begrazing kan gecompenseerd worden door maaiwerk, het verwijderen van te hoog opschietende boomopslag en nog andere ingrepen.

Wisselwerking

Paarden staan het jaarrond in Wortel-Kolonie, runderen enkel in het zomerhalfjaar. Dat zorgt voor een prima wisselwerking. De dieren die een terrein van ca. 45 ha van Natuur & Bos begrazen, zijn eigendom van Widar. Het rustige karakter en de goede hanteerbaarheid maken Fjordenpaarden tot ideale partner voor Widar-bewoners met een beperking.

Naast de therapeutische inzet maken de paarden ook deel uit van de biologisch-dynamische boerderij die een maximale inzet van natuurlijke middelen nastreeft. Naast de begrazing zorgen de dieren voor een ‘gezonde’ bemesting. Ze vinden er immers een divers voedselaanbod van grassen en

kruiden, hun mest is dan weer een rijke voedingsbron voor ongewervelden (insecten zoals vliegen, mestkevers…), schimmels en paddenstoelen. Op hun beurt vormen zij dan weer bulkvoedsel voor talrijke dieren hogerop in de voedselketen (vogels, kleine zoogdieren…, en verder).

Van nature grazen dieren niet op plaatsen waar ze hun eigen mest deponeren. Het domein is groot genoeg opdat de paarden kunnen grazen op plaatsen met koeienmest, andersom doen de koeien dit waar de paarden stonden. Zo zijn ze op een natuurlijke wijze ontwormers van elkaars parasieten in het grasland, wat chemische middelen overbodig maakt.

Paarden hebben nog de bijkomende eigenschap dat ze latrines maken waarbij grotere hoeveelheden mest op dezelfde plek worden gedumpt. Ook dit zorgt voor variatie in de nutriënten van de bodem. De plek is voedselrijker en brengt alweer andere vegetatie mee. (nad)

De 94-jarige Hoogstratenaar Jan Fockaert, die al zijn kleingeld heeft achtergelaten in de kapel.

bouw al meer dan toereikend naar waarde in geschat. Ons dan maar gemakshalve op een bank vóór het Kapelleke neergezet om een kleinigheid te nuttigen.

Een totaal foutieve inschatting

Tot een wat oudere heer komt aangefietst, het heiligdom betreedt, waarna metaalachtige klanken tot buiten weerklinken. Hier kwijt de bevoegde koster zich van zijn plicht, menen wij, een functionaris die we bij zijn buiten komst zeker moeten vatten voor zijn verhaal. Een totaal foutieve inschatting. Niks koster, wel de 94-jarige Jan Fockaert uit Hoogstraten die, telkens hij een zak kleingeld bijeen heeft gespaard, deze in het offerblok komt ledigen. Muntjes waarmee volgens Jan, in tegenstel ling tot weleer, vandaag de dag niks meer mee valt te vangen.

Laat Jan nog meer te zeggen hebben. Puttend in zijn nog glashelder geheugen vertelt hij zowat zijn hele levensgeschiedenis. Over de in- en aftocht van de Duitsers, de bevrijdings stoet met alles erop en eraan. Ook een rits van kwaaltjes passeren de revue. “Maar ja, wat wilt ge op mijne leeftijd. De doktoors kunnen al veel, maar niet alles. Gelukkig zijn er de pijnverzachters.”

Zodat Jan in staat is nog zelf zijn boodschap

pen te doen en zijn kostje te koken, zij het met af en toe wat bejaardenhulp. Een ouwe taaie, die Jan Fockaert. Nog met de hand gemaakt. Bij de namenuitwisseling bleek Jan ook nog eens een rasechte kozijn te zijn geweest van onze vader, en het petekind van onze grootmoeder. Zo zie je maar weer. Een mens zal zich nooit de reistas aangebonden weten zonder kennissen of familie tegen te komen. Niet van dichtbij weliswaar, toch van in het zoveelste knoopsgat.

Men zal maar beginnende facteur zijn

Verder dus

Langs de achterkant van het Kapelleke rijden we de Casterléweg op, de Lage Weg en de Beemden door, om de Bredaseweg te bereiken. Een kloeke gewestweg die we overeenkomstig het reglement eigenlijk niet mogen berijden. Maar we moeten wel, we bereiken anders de Bergenstraat niet.

Een ellenlange straat die ons naar de Oude Meerleseweg moet voeren. We kruisen de Meerleseweg, volgen de Zandbergstraat en slaan links af bij de wegwijzer die verwijst naar het fietspad naast de Mark. Dat we dit keer niet zullen bereizen. Dus de Mark over en rijden tot de Eindsestraat die we rechts opgaan.

Daarna wordt het ingewikkeld. De Eindsestraat heeft vele vertakkingen die allemaal Eindsestraat heten. Weer van ’t zelfde, we maakten iets soortgelijks mee op ons OostWest traject, waar in het Vaalmoer zowat alle straten Vaalmoer heten. Men zal maar beginnende facteur zijn.

De Meerse Bergen

Verdwalen in het Eindsestraat-labyrint is dus meer dan denkbaar, wat we u echt niet willen aandoen. Probeer daarom zoveel als mogelijk de verwijzingen naar De Mosten te volgen. We moeten immers het Hoogeind op, de weg die naar het recreatiedomein leidt. Vandaag een heuse autobaan, in onze KSA-tijd nog een zandweg die ons voor spel en ander genot naar de Meerse Bergen voerde. Toen de Meerse Bergen de Meerse Bergen nog waren.

We rijden linksweg enkele meters het Hoogeind op om dan rechts het Gaarshof te vatten. Waar we een oude bekende tegenkomen in de persoon van Radio Valencia. We hebben het opgezocht, in ons septembernummer van 2013 hebben we een artikel aan de zender gewijd. Daarom even goeiendag zeggen en vragen hoe het vandaag de radio vergaat. Geeft geen pas, ze zijn gesloten. De iPhone dan maar erbij gehaald, allicht zijn ze ook streamend online. En jawel, loud and clear nog altijd in de lucht.

En jawel, loud and clear nog altijd in de lucht

Even voorbij Valencia de E19 over en rechts de Krochtenstraat in. Waar zowat halverwege onze diagonaal op het meest noordwestelijke punt de stadsgrens snijdt. Aan de rand van de Transportzone, in the middle of nowhere en hoegenaamd geen toeristische hotspot. Of hoe de geometrie genadeloos kan zijn. Een troost misschien, er staan windmolens. (nad)

De Krochtenstraat. Ongeveer ter hoogte van de twee windmolens ligt diagonaalsgewijs gesproken het meest noordwestelijk punt van Hoogstraten.

W

O O R D V A N D E M A A N D (7)

Laat ernaar kijken in de ...

1. Grafkelder in de St. Katharinakerk

2. Jongste Gezant van het GC Hoogstraten . . . . Verhoeven

3. Emilie . . . . trad in de artistieke voetsporen van haar tante Clara Voortman

4. Raf Peeters en Clara Druyts vieren hun . . . . bruiloft

5. Deze Ilse is ondertussen een gevestigde waarde in het theaterlandschap

6. Volgend jaar loopt deze Jorn de Ironman in Hawai

7. Boerderij aan Klein Eyssel: bij . . . .

8. Deze voormalige winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool speelt op 1 november in de Kapel van de Akker

9. Archeologische opgravingen in Wortel aan . . . . duiden op bewoning van voor onze jaartelling

‚IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 12 oktober door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De Hoogstraatse Maand, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing september

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Yvette Lodewijckx, Castelréweg 24 , Minderhout

Bewoning gaat terug tot een eeuw voor onze jaartelling

WORTEL - Voor het optrekken van gebouwen of op de plaats waar men een verkaveling wil ontwikkelen zijn de eigenaars verplicht om een archeologisch onderzoek uit te laten voeren. Vaak blijft het bij proefboringen indien die aantonen dat de aarde er nooit geroerd is en men er geen sporen van vroegere activiteiten zal vinden. Bij de opgravingen te Poeleinde, in de schaduw van de parochiekerk van Wortel lag dat anders. Daar werden opmerkelijke vondsten gedaan die getuigen van bewoning van voor onze jaartelling.

De opgravingen in Poeleinde leren ons dat de bewoningsgeschiedenis op die plaats minstens duizend jaar verder terug gaat in de tijd. De opgravingen vonden plaats in 2018/2019 en zijn voor Wortel uniek vanwege de grondigheid waarmee ze zijn uitgevoerd en de gedetailleerde informatie die ze opleverden.

Het goede resultaat is vooral te danken aan het feit dat men op het terrein een bodemstructuur terug vond die verwees naar een lang menselijk gebruik van de gronden en op een geringe verstoring van de ondergrond. De opgravingen zijn van groot belang voor de kennis over de vroege geschiedenis van de streek. Ze vertellen ons over een lange bewoningsgeschiedenis die tot nu toe onbekend bleef, en ze leren ons veel over de door mensen gemaakte natuur in de omgeving.

1300 jaar

terug in de tijd

De opgravingen plaatsen de geschiedenis van Wortel 1300 jaar terug in de tijd. De hoogte in de buurt van waar de kerk nu staat, werd met zekerheid bewoond en bewerkt vanaf de eerste eeuw voor onze jaartelling. Dit weten we omdat er sporen zijn blootgelegd van drie boerderijen uit drie verschillende periodes. De eerste van de eerste eeuw voor tot de tweede eeuw na onze jaartelling, een tweede van de zevende en achtste eeuw van onze jaartelling, en een derde van de tiende tot de twaalfde eeuw.

Men weet niet of de bewoning op deze plaats permanent was, en of de erven deel uitmaakten van een groter geheel. Wellicht waren de boerderijen uit de eerste twee periodes deel van een verspreide bewoning

Ligging van het onderzoeksterrein

zonder echte dorpskernen, en waren deze boerderijen dus in sterke mate zelfstandige eenheden.

De nederzetting uit de tiende tot de twaalfde eeuw lijkt dan weer deel uit te maken van een groeiende dorpskern rond een (nieuwe) kerk, zoals ook vastgelegd in geschreven bronnen.

Gelijkenissen

De sporen van de drie boerderijen, gespreid over 1300 jaar, vertonen opvallend grote gelijkenissen. De boerderijen bestonden uit een erf met een hoofdgebouw, diverse bijgebouwen, graanopslagplaatsen en een waterput.

Sporenonderzoek laat zien dat de bewoners hoofdzakelijk granen teelden, gerst, rogge en ook haver. Uiteraard was er ook veeteelt, maar daar heeft men geen directe sporen van terug gevonden, al wijzen de bijgebouwen en drinkputten in die richting. De uitgestrekte heidevelden getuigen van een extensieve schapenteelt, tezamen met het houden van enkele runderen en mogelijk varkens (afhankelijk van de toegang tot bossen).

Vakwerkbouw

De gebouwen waren opgetrokken uit lemen vlechtwerk, alleen voor de haarden werd baksteen gebruikt. Er werden resten van een maalsteen gevonden.

De boerderijen waren in belangrijke mate zelfstandig. De vele op palen gebouwde graanopslagplaatsen, de zogenaamde spieken, wijzen hierop. Verder zijn er sporen van ambachtelijke activiteit, van een met palen opgetrokken beschermingswal en van afwateringsgreppels.

Alleen in de laatste periode, vanaf de tiende eeuw, zien we aanwijzingen van handel over grotere afstand, en dus van meer contacten met de buitenwereld. Restanten van aardewerk uit het Rijn- en Maasland en van een maalsteen vermoedelijk uit de Eifel, getuigen hiervan.

7de eeuwse waterput

De door de opgravingen blootgelegde grondsporen geven de belangrijke informatie over de structuur van de erven. Materiële relicten bleven erg schaars. Ze bestaan uit 120 vondsten zoals enkele sterk verweerde munten, leem van de hutten en stukjes baksteen en maalsteen.

Behalve pollen en zaden is er geen organisch materiaal teruggevonden. Men kon enkele stukken aardewerk dateren, maar vooral de opgegraven waterputten zijn zeer interessant. De houten constructies van de vier gevonden waterputten bleven re-

Een kaart met de gevonden sporen. HS zijn huizen, BG zijn bijgebouwen, WA zijn waterputten, SP zijn spieken of op palen gebouwde graanopslagplaatsen, GR zijn greppels sporen van de afbakening van het terrein.

delijk goed bewaard, en geven extra informatie over de drie bewoningsperiodes. Ze zijn de enige echt tastbare getuigen van de voorouders die hier leefden.

Jaarringen laten toe te bepalen wanneer een boom geveld is

Je kan zien op welke wijze de putten zijn geconstrueerd en hersteld, soms zie je de inkepingen in het hout. Voor een put is een eikenboom geveld. Aan de hand van de jaarringen van hout kan men de ouderdom van een boom of stuk hout bepalen. Een boom groeit in de zomer meer dan in de winter. Daardoor zijn de zomerse jaarringen breder dan deze van een winter. Een zestigtal opeenvolgende jaarringen zijn uniek en dus nooit hetzelfde. Het is als het ware een streepjescode die uniek is en waarmee men door vergelijking met grote tijdlijn van jaarringen de exacte datum van het hout kan bepalen.

Het dendrochronologisch onderzoek toont aan dat de boom in de zomer van 678 gekapt werd. Dichter kan je niet komen bij deze vroege boeren.

De oudste put is gemaakt uit vlechtwerk van eikenhouten staken en elzenhouten takken, en bevat scherven uit een periode van meerdere eeuwen. De tweede put is een vierkante houten constructie van losse eiken planken. Uit de laatste periode stammen twee waterputten, allebei gebouwd met twee op elkaar geplaatste uitgeholde eiken stammen. Zij waren in gebruik van 900 tot ongeveer 1200.

Landschap rondom

Het is fascinerend hoe archeologen een reconstructie kunnen maken van het landschap rond de boerderijen tot ongeveer 500 meter ver. Ze deden dit aan de hand van een analyse van pollen en zaden die werden teruggevonden in de waterputten.

Opvallend is dat het landschap rond deze bewoningskern al meer dan 2000 jaar, sinds de Romeinse tijden dus, vrij open was, met uitgestrekte heidevelden, akkers, wat grasland, en iets verder struiken en open bossen met eik, berk, hazelaar, linde en iep.

Op de hogere dekzandruggen groeiden er dennen; op vochtige gronden langs sloten en greppels groeiden elzen en een enkele wilg. Dit landschapstype wijzigde de volgende 2000 jaar niet fundamenteel.

Opvallend zijn de uitgestrekte heidevelden,

die getuigen van een langdurig en intensief gebruik door de mens, onder meer door het houden van schapenkuddes.

In de meest recente periode, van de tiende tot de twaalfde eeuw, lijkt het grondgebruik intensiever te worden, onder meer door het gebruik van plaggenbemesting. Dit is de periode waarin Wortel zich als een dorpsgemeenschap ontwikkelde.

Basisteelten en dus basisvoedsel waren granen, vooral gerst in de oudheid en rogge vanaf de middeleeuwen. Granen werden gemalen en vaak gegeten in een pap. Verder vindt men sporen van haver, erwten, bonen en vruchten zoals frambozen en kersen, en van vlas. Veen en turf werden naar grote waarschijnlijkheid gestoken in de nabije Markvallei en later werd er ook klei ontgonnen voor een (bescheiden) baksteenproductie.

1000 jaar meer geschiedenis

De archeologische opgravingen te Poeleinde voegen meer dan 1000 jaar geschiedenis toe voor Wortel. Het meest recente erf dat werd blootgelegd sluit aan bij de periode waarin Wortel uitgroeide tot een kleine maar zelfstandige gemeenschap binnen het Land van Hoogstraten.

We weten niet hoe groot die gemeenschap was, wel weten we dat er zich op de hoogte aan de Mark in de twaalfde eeuw zich een (houten) kerk bevond, en dat die in het begin van de vijftiende eeuw werd vervangen door de robuuste parochiekerk die we nu nog kennen. Tot voor kort was deze kerk het oudste gebouw in Wortel, en het Moerklokje van 1421 in die kerk het oudste voorwerp. Nu dus niet meer. (fh/met dank aan Eric Vanhaute)

Info: P.L.M. Hazen, Drie periodes van bewoning te Poeleinde. Een archeologische opgraving te Wortel, Poeleinde (gemeente Hoogstraten), Vlaams Erfgoedcentrum, VEC rapport 122, 2021.

Restanten van een waterput, onderzoekers stelden vast dat de eikenboom waaruit de planken komen, gekapt werd in 687.

Een gevlochten waterput

GC Hoogstraten van start met het programma 2021-2022

Wat verwachten de zes ‘Gezanten’ van het cultuurseizoen?

HOOGSTRATEN - Met de voorstelling ‘Today I kill you’ van theatercollectief Skagen wordt het seizoen 20212022 van het GC Hoogstraten op 9 oktober definitief op gang getrokken. Om de voorstellingen te promoten ging de cultuurdienst op zoek naar zes ‘Gezanten van het GC Hoogstraten’. Wie werd er geselecteerd? Hoe willen zij hun taak invullen? En met welke culturele verwachtingen gaan ze van start?

In ons meinummer deed Geert Dehertefelt een oproep tot kandidaten die als ‘Gezant’ een seizoen lang uithangbord van GC Hoogstraten willen zijn. Van die gezanten wordt verwacht dat ze verslag uitbrengen van de voorstellingen die ze bezochten en promotie maken voor het GC in het algemeen. Dat kan naar keuze via een verslag op sociale media, vloggend of bloggend of hoe dan ook.

De gezanten krijgen een seizoen lang gratis toegang tot alle voorstellingen, ze komen nauwer in contact met de artiesten en hebben exclusief toegang achter de schermen. Het is voor alle partijen een ongekend avontuur… Wij contacteerden elk van hen.

Anke Verhoeven:

“Tik

Tok en andere media”

Anke Verhoeven uit Hoogstraten is met 19 jaar de jongste van het gezelschap. Ze behaalde het diploma Kinderzorg aan het VTI Spijker en mag dit jaar starten aan de opleiding Musical aan het Conservatorium in Brussel. Dat was een droom die ze al koesterde op het moment dat ze in de muziekschool zangles kreeg.

Blauw

Anke is nog niet echt vertrouwd met de werking van het GC Hoogstraten en start dus zonder vooroordelen. Zij wil zoals jongeren vaker doen, ‘out of the box’ denken. Zelf speelde ze in mei 2017 mee in de muziektheatervoorstelling BLAUW, een voorstelling van vzw LA:CH in de Rabboenizaal.

Ze bezocht verschillende theatervoorstellingen in het Fakkeltheater. Maar uit alles blijkt vooral haar liefde voor musical. Robin Hood van Studio 100 was haar allereerste voorstelling ooit, daarna volgden verschillende musicals van Ketnet, 40-45, Daens, Aladdin, De

Zij zorgen voor de promotie en brengen verslag uit: v.l.n.r.: Gert Boeckx, Marleen Kox, Anke Verhoeven, Luc Rombouts, Florian Christiaensen en Joren Thys

Ridders van de ronde keukentafel en de The Best of Musicals. Mamma Mia en Pocahontas staan al in haar agenda.

Een cadeau

“Het was mijn moeder die me begin mei de oproep voor gezanten toonde. Ze was van mening dat het iets voor mij was”, begint Anke haar verhaal. “Ik was meteen enthousiast, stelde me dezelfde avond nog kandidaat en mocht op 1 juni op gesprek komen.”

Gezant van het GC worden is een echt cadeau

“Ik heb me ingeschreven omdat ik zelf in het musical en theaterwereldje zit en er nu zelf mee aan de slag kan. Creatieve ideeën en activiteiten uitwerken is een zalige bezigheid. Zeker nu na de coronatijd, een periode waarin

ik cultuur heel erg gemist heb, is Gezant van het GC worden een echt cadeau.”

Verrassingen

Anke wil vooral kinderen en jongeren laten kennis maken met cultuur en wil graag mee brainstormen over nieuwe voorstellingen en andere activiteiten voor kinderen.

“Het GC Hoogstraten is nog te weinig gekend door jongeren. Daar wil ik iets aan doen. Ik wil het GC dichter bij hen brengen via de voor hen populaire mediakanalen zoals TIKTOK, Instagram enz. Tijdens de voorstellingen hoop ik filmpjes en foto’s daarvoor te kunnen maken, het zou ook leuk zijn om bij de voorstelling verwachtingen vooraf en reacties van de bezoekers achteraf vast te leggen.”

Zelf kijkt ze vooral uit naar Skagen, Ciné Familie en Kamal Kharmach “Al weet ik soms niet helemaal wat ik er van moet verwachten - maar ik ben klaar voor verrassingen!”.

Gert Boeckx: “Mensen uit hun Netflixzetel halen”

De 49-Jarige Gert Boeckx is afkomstig van Achtel, woont in Rijkevorsel, is getrouwd en heeft twee kinderen.

Van opleiding is hij leerkracht basisonderwijs, maar hij werkt nu als zelfstandig kindertheatermaker en als ‘zorgclown’ bij Zorgclowns & co. Eerder werkte hij bij Kunst in Zicht in de Warande te Turnhout en gaf les in het Klein Seminarie en in de Academie voor Muziek en Woord. Naast lezen en koken noemt hij toneel spelen en muziek maken zijn grote hobby’s.

Eten en drinken

Voor Gert is cultuur als eten en drinken. “Ik boek geen abonnement in het dichtstbijzijnde cultuurhuis, maar volg de gezelschappen die ik wil zien”, zegt Gert. “Ik reis zonder problemen het land af en ken ondertussen al heel wat culturele centra. Maar laat duidelijk zijn, het kan ook dicht bij huis. Ik maak bijvoorbeeld vaak reclame voor de Singer in Rijkevorsel. Een klein dorp kan ook groot zijn in cultuur.”

“Ik ben altijd al een promotor van theater en gezelschappen geweest en ik juich het dan ook triomfantelijk toe dat er hier in Hoogstraten meer cultuur ‘aan huis komt’. Want dat is wat de Hoogstratenaar graag heeft, snel van thuis met de fiets naar het theater en daarna nog iets gaan drinken onder de toren.”

Duwtje in de rug

Volgens Gert heeft het cultuurleven, zeker na corona, een extra duwtje in de rug nodig en net dat is de ultieme taak van een gezant. Want buiten het commerciële theater en de vlotte musicals is het toch moeilijk om mensen van hun Netflixtoestel weg te halen en hen naar het echte theater te halen, zo meent hij.

Je zal niet naast onze berichten kunnen kijken

“Het is de bedoeling dat de gezanten vooraf, tijdens en na de voorstelling de theatermaker en de kijker opzoekt om hun ervaringen te delen. Met een gesprekje, of in een blog of een filmpje, je zal niet naast onze berichten kunnen kijken”, kijkt hij al vooruit.

“De beste reclame is nog altijd die van mond tot mond. Ik heb al een aantal voorstellingen gezien dus kan ik er nog meer over vertellen om mensen warm te maken voor een bezoekje in ons eigen GC.”

De volle 100%

“Ik heb sinds de start van het GC Hoogstraten voorstellingen mee bekeken. In het begin soms niet voor de hand liggende voorstellingen met een handvol mensen. Maar alle begin is moeilijk. Ook nu na Corona zal het een beetje kunst- en vliegwerk worden om mensen volop richting onze activiteiten te krijgen. Maar met de gezanten gaan we er voor de volle 100% voor.” Iets wat we van deze enthousiaste cultuurliefhebber graag geloven.

“Ik kijk vooral uit naar Clara Van den Broeck van Skagen op zaterdag 9 oktober, het vuur van Sprookjes enzo op 27 november en de spitsvondigheid van Delphine Lecompte op 2 december. Heerlijk zulk een variatie dichtbij huis. En ik mag al vertellen dat in 2022 Annelies Van Hullebusch langs komt en ook circus Ronaldo. Alweer twee toppers om nu al naar uit te kijken!”

Marleen Kox:

“Ik wil me laten verrassen”

Marleen Kox woont momenteel in Merksem - Antwerpen, maar verhuist binnenkort terug naar haar geboortedorp Meersel-Dreef, waar ze sinds 2017 een zelfstandige praktijk heeft als psychotherapeute met gespreks- en relatietherapie.

Ze is 50 jaar oud, gehuwd, haar hobby’s zijn joggen, tekenen en aquarelleren, djembé en cultuurbeleving.

Terug naar de roots

Toen de oproep voor ‘Gezant’ verscheen in DHM, heeft Marleen niet geaarzeld en zich kandidaat gesteld. “In ‘t stad bezocht ik regelmatig De Roma, Toneelhuis, Cartoons, ccMerksem voor muziek, theater, film en andere evenementen”, zegt ze.

“Als voorbereiding op de terugkeer naar het landelijke ben ik op zoek naar plekken waar mijn cultuurhonger gestild kan worden. Blijkbaar is nog niet iedereen op de hoogte van de cultuurprogrammatie en het GC Hoogstraten. Ik wil graag meewerken om het diverse aanbod van cultuur in het Hoogstraatse bekend te

maken. Bovendien zie ik het als een persoonlijke opdracht om de uithoek Meersel-Dreef te vertegenwoordigen.”

Plezierig

Marleen ziet ontmoetingen via cultuur en het contact met de medegezanten, als een uitstekende manier om haar re-integratie in groot Hoogstraten te bevorderen.

“Ik schrijf gewoon graag en nu krijg ik de kans om mijn woorden te verbinden met cultuur. Ik hou wel van die uitdaging. De gezanten is een proefproject en dat maakt dat we voorlopig in alle vrijheid mogen experimenteren. Het wordt een plezierig cultuurjaar.”

Gevarieerd aanbod

Marleen kijkt uiteraard uit naar ‘Sprookjes enzo’ in De Zevenster in Meersel-Dreef. Ze heeft mooie herinneringen aan Meersel-Dreef en mag er nu als halve eeuweling een nieuw sprookje beleven. Ze is ook zeer benieuwd naar de uitvoering van liederen van Schubert door Wannes Capelle in de kerk van Wortel en wil zich laten inpakken door Skagen met Today, I kill you.

“Als moeder weet ik als geen ander dat de betere gesprekken en de heftigste woordenwisselingen met tieners achter de voorruit in de auto plaatsvinden met de blik op oneindig. Elkaar niet in de ogen moeten kijken, creëert blijkbaar ruimte, zoiets als de befaamde pillow talk tussen koppels. Dat deze voorstelling zich afspeelt in een auto in het unieke decor van de Veiling is zeker een meerwaarde.”

“Erhan Demirci is een minder bekende ‘stand-upper’ en door hem wil ik me eens laten verrassen. Annemie Struyf en Soetkin Baptist dromen via woorden en muziek van het hoge noorden. Wie weet inspireert deze voorstelling het publiek om te durven dromen. Ik weet niet of er al nieuwe namen gelanceerd mogen worden, maar Circus Ronaldo en de Clement Peerens explosition staan al op mijn verlanglijstje”, besluit Marleen.

Joren Thys:

“Vertrouwd met e-commerce”

De 28-jarige Joren Thys is afkomstig van Wortel maar woont nu, na drie jaar in Mortsel, samen met zijn vriendin Lanthe in Meer. Hij werkt als Product Owner bij de Antwerpse firma

Take The Lead in de e-commerce sector, waar hij websites maakt voor verschillende klanten.

De max

Als hobby verzorgt hij over het hele land kinderdisco’s met Kidsdisco.be. Zo stond hij onlangs nog op de planken tijdens de fandag van voetbalclub Oud Heverlee Leuven en in het stadspark in Antwerpen.

“Nadat Geert me vertelde over de oproep voor gezanten van het GC dacht ik onmiddellijk ‘Dit lijkt me wel leuk!’ Ik heb me dus prompt ingeschreven”, zegt Joren. “Na een interview en een opdracht waarin ik moest aantonen hoe ik de taak zou aanpakken, werd ik geselecteerd.”

Iets waar hij duidelijk blij mee is. “Ik vind het wel de max om leuke online filmpjes te maken voor en achter de schermen van het GC en dat zowel voor, tijdens als na de voorstellingen. Ik kijk er dus enorm naar uit om het GC op die manier te promoten.”

Beide handen

Joren moet bekennen dat hij doordat hij enkele jaren in Mortsel woonde, nog niet in het GC Hoogstraten is geraakt. Maar dat zal snel veranderen: “Ik woon nu sinds april terug in Hoogstraten en wil deze kans dan ook met beide handen grijpen en veel voorstellingen hier gaan bekijken.”

Als hij het programma overloopt, blijken er verschillende voorstellingen te zijn die hem aanspreken. “Ik ben toch vooral benieuwd naar ‘Sprookjes enzo’, het vuurspektakel in de Zevenster en naar de eindejaarconference van Kamal Kharmach. Heel benieuwd wat Kamal buiten Covid-19 nog te vertellen heeft over 2021!”

Florian Christiaensen:

Zorg en cultuur als rode draad

Florian is net terug uit verlof en zit midden in een verhuis in Rijkevorsel, maar maakt toch tijd voor een babbel. Hij is 29 jaar, is opvoeder en begeleidt volwassenen met een verstandelijke beperking in Monnikenheide in Zoersel.

Hij deed een jaar stage bij Theater Stap in Turnhout, dat was meteen een opstap naar het TV programma Tytgat Chocolat op één, waar-

voor hij vijf weken mensen met een beperking zoals het syndroom van Down tijdens de opnames begeleidde.

Cultureel actief

Florian kreeg nog les van Geert Hertefelt toen hij in de Academie Muziek en Woord ‘Drama en voordracht’ volgde. De programmator en de toekomstige promotor van GC Hoogstraten kennen elkaar dus.

Na de Academie in Hoogstraten volgde hij nog een jaar les in Gent en in die dagen ging hij ook naar een aantal voorstelling van Het Toneelhuis in de Bourlaschouwburg in Antwerpen. Maar hij is al die jaren ook in het Hoogstraatse cultureel actief gebleven.

Hij zag verschillende optredens in GC Hoogstaten en producties zoals Gelmel, Blauw en 1814 waar hij zelf in meespeelde. Net zoals hij nu al een tijdje bij toneelgezelschap Tinello speelt.

Het is een specialleke, maar dan in goede zin

Een specialleke

“Ik zie mijn taak als gezant wel zitten”, zegt Florian. “Ik ben best vertrouwd met sociale media, dat ligt me wel. Ik denk dat ik langs Facebook, Instagram en noem maar op dus ook wel voor de nodige promotie kan zorgen.” “Wat het programma betreft, wil ik verschillende producties volgen. Maar met heel veel belangstelling kijk ik uit naar de lezing van Delphine Lecompte in het raadhuis van Meerle. Mijn broer Thibault, die voor Studio Brussel werkt, maakte ooit een podcast met haar. Het is een specialleke, maar dan in goede zin, zei hij.” De verwachtingen zijn duidelijk hooggespannen…

Luc Rombouts:

“Als Hoogstraten zich stad wil noemen…”

De laatste gezant die we spreken is met 55 jaar de ouderdomsdeken van de groep. Hij is getrouwd met Anja Van Damme en heeft drie kinderen Joachim, Ruben en Eva. Luc studeerde in het Klein Seminarie. Daar kwam hij ook voor het eerst in contact met cultuur: als student met toneelopvoerin-

gen, als leerkracht met grootouderfeesten.

Hij speelde in de jaren ’80 toneel met KWB, tot hij van 1990 tot 2000 programma’s presenteerde bij Radio Cosmos. “Ik sprak er met veel verenigingen”, zegt hij, “en zag hoe rijk het cultuurleven hier is. Telkens kwam de nood aan een cultuurhuis ter sprake, maar de realisatie ervan kwam niet van de grond. Als Hoogstraten zich een stad wil noemen moet er een cultuurhuis komen, al spreek ik me niet uit over de functies die er een plaats moeten krijgen.”

Tijd voor beter

Luc is sinds 1980 spelend lid van fanfare Sint-Catharina en nu al vijf jaar voorzitter. “Een fanfare is al lang niet meer een groep muzikanten die half dronken van café tot café speelt”, zegt Luc. “Wij geven hoogwaardige concerten, soms in samenwerking met koren of professionele solomuzikanten.”

“En er is veel meer”, gaat hij verder, “wat Hoogstraten te bieden heeft is uniek. Bij de musical Gelmel zat ik in het orkest, bij de Vergeten veldslag stond ik op het podium. Welnu, ik ben deze week naar de musical Daens geweest. Knap werk, maar de Vergeten veldslag moest daar echt niet voor onderdoen! Dan spreek ik van grote producties, maar het is op elk vlak zo. De Rabboenizaal was en is een goede tijdelijke oplossing, maar nu wordt het tijd voor beter.”

Wat Hoogstraten te bieden heeft is uniek

Garagerock

Luc heeft wel getwijfeld om zich kandidaat te stellen. “Ik ben geen blogger of vlogger en sociale media zijn ook niet echt mijn ding. Geert heeft me echter gerust gesteld. Elke gezant promoot hat GC Hoogstraten op zijn eigen manier. Alle mogelijkheden en media moeten aan bod kunnen komen.”

Het is logisch dat Luc op de eerste plaats uitkijkt naar het muzikale aanbod. Hij schuift Stef Bos, die hij grijs draaide op Radio Cosmos, naar voor ,maar ook Wannes Capelle in de kerk van Wortel. In april zou Hugo Matthysen komen en Luc hoopt dat men ook The Equal idiots op het podium krijgt. “Garagerock moet ook kunnen, toch?” (fh)

Garagerock moet ook kunnen, toch?

Het politieke en artistieke leven in Heerle’s Hof

In de voetsporen van Gustave Rolin en Emilie Jacquemyns

MINDERHOUT - Als dochter van Eduard Jacquemyns en gehuwd met Gustave Rolin, beiden grootgrondbezitters en overtuigde Vlaamsgezinde liberalen, trad Emilie Jacquemyns in de artistieke voetsporen van haar tante Clara Voortman. Het grafisch werk van Emilie geeft, net zoals de foto’s van Clara Voortman, een 19de eeuws tijdsbeeld van onze streek. Van haar hand zijn meer dan 80 gravures bewaard gebleven, onder meer in de Nationale Wetenschappelijke Bibliotheek en in het British Museum in Londen. Haar man bouwde een indrukwekkende politieke carrière uit, aan het aanvankelijk succesvolle industrieel- en landbouwexperiment van Eduard Jacquemyns kwam onder zijn leiding echter door omstandigheden een onverwacht einde.

Eduard Jacquemyns

De in 1806 in het Oost-Vlaamse Verrebroek geboren Eduard Jacquemyns studeerde in Luik en behaalde het diploma van doctor in de Geneeskunde en doctor in de Pharmacie. Hij was landbouwdeskundige en liberaal politicus, eerst in de gemeenteraad van Gent en vanaf 1856, zeven jaar voor hij zijn intrek nam in Heerle’s Hof in Minderhout, veertien jaar lang volksvertegenwoordiger met uitgesproken Vlaamse standpunten.

Tijdens zijn studies kwam hij bij de Belgische onafhankelijkheid in 1830 in orangistisch vaarwater terecht, in die mate zelfs dat hij voor zijn verzetsdaden naar het assisenhof verwezen werd. Hij bleef evenwel zijn Vlaamse standpunten trouw, ook wanneer hij in 1861 als volksvertegenwoordiger pleitte voor een Vlaamse universiteit in België als een pedagogische noodzaak.

Jacquemyns huwde in 1840 met Maria Rosalia van Zandvoorde. Zijn vrouw zou op 27 januari 1842 op 26-jarige leeftijd overlijden, vier dagen na de geboorte van een tweelinghun dochter Emilie en een zoontje dat bij de geboorte stierf. Jacquemyns zou nooit een tweede huwelijk aangaan.

Grootgrondbezit

Jean Voortman wilde samen met zijn neef Eduard Jacquemyns het bedrijf van zijn vader in Gent verder zetten, een van de grootste textielbedrijven van Vlaanderen. Daartoe leggen ze samen een reserve aan om de toekomst van het bedrijf veilig te stellen. In 1845 kopen ze meer dan 2.000 ha grond aan uit de eigendommen van elf erfgenamen van vorst Konstantijn van Salm-Salm in wat men “de verkoop van de eeuw” zou noemen. Verschillende grootgrondbezitters kwamen zo naar Meer, Minderhout en Meerle. Hun eigendom-

men hier kan je zien als een vorm van verzekering voor hun bedrijf… en dat eigendom ook politieke macht met zich brengt was mooi meegenomen.

Tien jaar na de aankoop van hun eerste gronden, scheiden de wegen van Voortman en Jacquemyns. Ze gaan elk afzonderlijk verder met het aankopen en ontginnen van gronden. Jacquemyns koopt alles samen 1.300 ha zogenaamd “steriele heide” en betaalt daarvoor 35 BEF per ha, een prijs die de inwoners van het dorp onverantwoord hoog vinden.

Met zijn opleiding chemie en de kennis die hij als volksvertegenwoordiger opdoet tijdens landbouwexpedities in Frankrijk en Engeland weet hij de gronden vruchtbaar te maken. Hij start er een chemisch labo, een steenbakkerij en bouwt er een aantal modelboerderijen en arbeiderswoningen.

Eduard Jacquemyns

Emilie Jacquemyns

Gustave Rolin-Jacquemyns

Gustave Rolin-Jacquemyns

De in Gent in 1835 geboren Gustave Rolin huwde in 1859 met de toen 17-jarige Emilie Jacquemyns en voegde haar naam bij de zijne. Gustave Rolin-Jacquemyns studeerde aan de Gentse rijksuniversiteit rechten en politieke en administratieve wetenschappen.

Als jong advocaat te Gent behoorde hij in de jaren 1860 tot de voorvechters van de Vlaamse beweging. Hij publiceerde in 1866 een studie over de toestand van de politieke partijen in België en voorstellen voor een kieshervorming, waarin hij het algemeen stemrecht bestreed. Zijn stelling was dat mensen eerst degelijk onderwijs moesten krijgen om vervolgens een fatsoenlijke stem uit te kunnen brengen. Voor het Willemsfonds publiceerde hij een jaar later de ‘Voordrachten over de Grondwet’. Dat werd een uiteenzetting van de denkbeelden van een Gentse, nog lichtjes orangistische, Vlaamsgezinde liberaal uit de hogere burgerij.

Rolin-Jacquemyns werd liberaal volksvertegenwoordiger, maar bleef als Vlaamsgezind kamerlid de gevangene van de weinig flamingantische liberale partij. Voor hem waren liberalisme en Vlaamsgezindheid één en ondeelbaar. De francofone, vaak stedelijke liberale elite kreeg geen voet aan wal in het landelijke Vlaanderen. Hoewel hij iets meer genuanceerd was, was hij bondgenoot van Douwes Dekker (beter gekend als de schrijver

Jacquemyns en de kolonies

Het spreekt voor zich dat Eduard Jacquemyns een deel van zijn mosterd gehaald heeft bij de Maatschappij van Weldadigheid, die in Wortel in 1822 en Merksplas in 1823 een bedelaarskolonie opgericht heeft.

Wanneer de kolonies na de Belgische onafhankelijkheid privaat eigendom blijven van de koning van Nederland, ook nadat ze in 1843 failliet gaan. In 1870 gaan er in regeringskringen stemmen op om de twee domeinen terug aan te kopen om er opnieuw bedelaars op te vangen.

Multatuli) die pleitte voor een samengaan van de Walen met Frankrijk en de Vlamingen met Noord Nederland en Holland. Volgens Dekker was het Koninkrijk België immers een onding.

Ondanks die houding was Rolin-Jacquemyns zes jaar lang minister van Binnenlandse zaken. In 1891 wijkt hij uit naar Bangkok waar hij, met de titel van ‘General advisor to the King of Siam’, een belangrijke kracht achter institutionele hervormingen wordt. In 1901 keert hij naar België terug, zonder zijn taak van raadgever voor Siam helemaal op te geven.

Abraham VOORTMAN (1758-1810)

x Maria DE VOS (1770-1848)

Rosalie VOORTMAN (1792-1824)

x Willem VAN ZANDVOORDE (1779-1848)

Maria VAN ZANDVOORDE (1818-1842)

x Eduard JACQUEMYNS (1806-1874)

Emilie JACQUEMYNS (1842-1906)

x Gustave ROLIN (1835-1902)

François VOORTMAN

KOPEN SAMEN EERSTE GRONDEN IN MEERLE ROND 1845

Julie VAN ZANDVOORDE (1810-1859)

x Jean VOORTMAN (1804-1859)

Clara DOBBELAERE (1835-1923)

x

Jules VOORTMAN (1835-1923)

In een van zijn laatste parlementaire tussenkomsten weerlegt Eduard Jacquemyns de kritiek daarop en houdt een vurig pleidooi om de kolonies terug te kopen. Hij geeft toe dat er in het verleden, onder Hollands bewind fouten zijn gemaakt, vooral door lieden die niet vertrouwd waren met de landbouweconomie van de Kempen. Hij kon de minister en een meerderheid van de volksvertegenwoordigers overtuigen dat de uitbating van zo’n kolonie zelfs rendabel kon zijn indien de gronden met kennis van zaken ontgonnen worden. (fh)

Een katholieke school in Meer

Als Vlaams gezinde liberaal was Gustave Rolin-Jacquemyns lid van de in 1857 opgerichte vereniging ter bevordering en verdediging van het officieel onderwijs (dat geen politieke kleur meer mocht hebben). Als medestichter van de in 1866 opgerichte Vlaamsche Liberale Vereeniging was hij tegen een samenwerking met de katholieken. In een van hun manifesten is er dan ook sprake van twee vijanden voor Vlaanderen: het klerikalisme en de verfransing.

Nadat de liberalen bij de verkiezingen de absolute meerderheid behaalden, werd hij van 1878 tot 1884 minister van Binnenlandse zaken in de regering Frère - Van Humbeek. Deze regering maakte een einde aan de katholieke machtspositie in het onderwijs.

De kerk en de bevolking reageerden echter heftig en in vele steden en gemeenten wordt op dat moment een nieuwe vrije katholieke school opgericht. Dat gebeurt ook in Meer. Opvallend is dat baron Constantijn Van den Berghe, grootgrondbezitter van Maxburg, een perceel grond bij de Mussenakker koopt en ter beschikking stelt om er deze nieuwe school te bouwen.

Emilie Rolin-Jacquemyns

De vader van Gustave, Hippolyte Rolin was voorzitter van de Gentse kunstvereniging “Cercle Artistique et Littéraire” (CAL), opgericht in 1879. In deze kunstkring werden vrouwen evengoed als mannen aangespoord om zich te wijden aan de schilderkunst. Het was hip voor de hogere kringen om zich in deze salons te etaleren en in het liberale ideeëngoed stond zelfontwikkeling van de mens centraal.

Emilie Rolin-Jacquemyns was vanaf jonge leeftijd een echt tekentalent dat tot late leeftijd

tot uiting kwam in haar tekeningen, aquarellen, olieverf schilderijen en gravures waarmee ze verschillende prijzen won. De hoge maatschappelijke status van Emilie kan er mee te maken hebben dat haar prenten in archieven bewaard worden. Zo zijn er 83 gravures van haar in de ‘Nationale wetenschappelijke bibliotheek’ (KBR), en acht ‘prints’ van haar werk in het British museum. Dit geeft alleszins aan dat haar tekeningen om hun artistieke kwaliteit gewaardeerd werden.

Bij de titels zijn er een tiental verwijzingen naar Meerle, Baarle, Hoogstraten en Wortel... Het zou de moeite zijn om deze eens naast elkaar te leggen om een 19de eeuws tijdsbeeld van onze streek te krijgen.

Einde verhaal

Emilie maakt grafisch werk tot in 1892. Dan vertrekt ze met haar man Gustave Rolin-Jacquemyns naar het koninkrijk van Siam (nu Thailand), waar hij als diplomaat werkt. Het landbouwproject zou geen lang leven meer beschoren zijn. Gustave Rolin had zich borg gesteld voor een lening die zijn broer, die een spoorweg wil aanleggen, aangaat. Dat project mislukte, waardoor het familiefortuin verdwijnt en Heerle’s Hof noodgedwongen verkocht werd.

In 1881 werden twee dergelijke klasgebouwen gebouwd als reactie op beslissingen van de liberale regering met Gustave Rolin-Jacquemyns als minister van Binnenlandse zaken

Gustave Rolin-Jacquemyns sterft in 1902 in Brussel. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Laken. In Gent is er nog het door RolinJacquemyns opgerichte ‘Institute of International law’, dat in 1904 de Nobelprijs voor

de vrede won. In 2013 werd Rolin-Jacquemyns in aanwezigheid van Prins Filip en Prinses Mathilde in de Thaise ambassade geëerd met een buste. (fh)

Meerle, Le Chémin de l’église (kerkweg in Meerle)

Une tourbière à Wortel (moeras bij Wortel)

De Natte Droom van Hoogstraten - aflevering 12 Aansluiten op de riolering is niet overal mogelijk

Hoogstraten is bezig aan een inhaalbeweging

HOOGSTRATEN - Zo’n jaar geleden bleken 400.000 woningen in Vlaanderen nog altijd te wachten aansluiting op het rioleringsnet. Zeker in een landelijk gebied liggen sommige gebouwen afgelegen zodat het onverantwoord duur zou zijn om deze van riolering te voorzien. Hoogstraten deed het in deze problematiek lange tijd niet goed, maar cijfers tonen aan dat onze gemeente wel degelijk aan een flinke inhaalbeweging bezig is op vlak van riolering en realisatie van IBA’s.

We vonden volgende cijfers terug op “je gemeente in cijfers” waar je een fiche kan vinden met 20 milieu-indicatoren van de Vlaamse Milieumaatschappij VMM (https://www.vmm.be/data/gemeente-in-cijfers). We gaan dieper in op de situatie in Hoogstraten.

genwater aan te bevelen is en het plaatsen van een septische put verplicht is. Op deze septische put moet alle afvalwater aangesloten worden, zowel zwart (toilet) als grijs (bad, douche, keuken, wasmachine) water. De septische put heeft daarom een minimum inhoud van 3.000 liter.

ring, moet men deze IBA kortsluiten. Gemeenten kunnen in uitzonderlijke omstandigheden toch de plaatsing van een IBA opleggen in afwachting van de aanleg van riolering. Ze zijn dan wel gebonden aan de motiveringsplicht en een uniforme toepassing.

De ligging nabij een kwetsbare waterloop is bijvoorbeeld een reden waarom men een IBA kan opleggen. En kwetsbare waterlopen zijn er in Hoogstraten. Bij de 20 milieu-indicatoren op diezelfde website van VMM staat onomstotelijk dat de waterkwaliteit van de Muntloop en de Heerlese Loop ontoereikend zijn, en die van Blauwputten, Leiloop en Mark matig (gegevens 2019). Je vindt daar ook alle acties terug die zijn ingepland.

De bevoegde schepenen, Piet Van Bavel en Michel Jansen, bezorgen ons via de communicatiedienst volgende info: “Samen met Pidpa engageert de stad Hoogstraten zich om de doelstellingen, die worden vastgelegd in de derde generatie stroomgebiedsplannen, zo snel mogelijk te verwezenlijken. Hierbij wordt gewerkt aan een bijkomende rioleringsen zuiveringsgraad van 20% van het nog te rioleren gebied, waarbij we de voorkeur geven aan de projecten met een grotere milieu-impact. Wat de planning betreft, is het moeilijk om een termijn te kleven op de nog te rioleren gebieden, onder andere omdat we in de dossiers ook rekening moeten houden met een aantal externe factoren, zoals grondinname en deelname van derde partijen.”

Zo stond op de gemeenteraad van augustus de goedkeuring van de samenwerkingsovereenkomst tussen stad Hoogstraten, Pidpa en Aquafin op de agenda voor de aanleg van fietspaden, wegenwerken, riolerings- en collectorwerken in Meersel Dreef.

Septische put

Wij voegen daar graag aan toe dat in afwachting van riolering het afkoppelen van het re-

Eens de riolering aangelegd is in de straat, zal de gemeente of rioolbeheerder laten weten of je de septische put al dan niet moet of mag behouden. Een septische put die niet meer dienst kan doen voor afvalwater kan na grondige reiniging steeds dienstdoen als regenwaterput. Let wel, voor het reinigen van een septische put kun je beter een gespecialiseerde firma inschakelen want werken in een besloten ruimte houdt dodelijke risico’s in voor jezelf en de persoon die jou in geval van nood probeert te redden!

Ook het plaatsen van een IBA, d.i. een individuele behandelingsinstallatie voor afvalwater, is niet verboden in een zone waar nog geen riolering is. Maar op het moment dat aansluiting kan gemaakt worden op de riole-

Naast de uitbouw en vernieuwing van het rioleringsstelsel zijn het opvolgen van industriële lozingen via de omgevingsvergunning en het terugdringen van vervuiling vanuit de land- en tuinbouwsector van belang om de waterkwaliteit te verhogen. Hierover berichten we later.

In buitengebied

Landelijke gemeenten hebben heel wat afgelegen woningen die niet aansluitbaar zijn op de waterleiding. Wij geven opnieuw een overzicht, dit keer met gegevens van 2018. We stelden ons de vraag of en hoeveel vooruitgang er wordt geboekt. Wuustwezel, Rijkevorsel en Hoogstraten kozen voor een collectieve aanpak ism met Pidpa.

Pidpa meldt dat ondertussen 6 van de 7 prio-

Een boven- en ondergrondse IBA, een individuele behandelingsinstallatie voor afvalwater, zoals die recent door Pidpa werden aangelegd.

ritaire IBA’s zijn gerealiseerd en dat er daarnaast nog 20 privaat beheerde IBA’s zijn in Hoogstraten. Verder benadrukt Pïdpa dat het drinken van afvalwater, gezuiverd door een IBA, uit den boze is. Een IBA, die goed beheerd en onderhouden wordt, zorgt er immers voor dat het water proper genoeg is om te lozen in de natuur (m.a.w. de waterkwaliteit voldoet aan de lozingsnormen). Dit betekent echter niet dat dit water voldoet aan de drinkwaternormen, dat extra kwaliteitseisen oplegt en daarom bijkomende zuiveringsstappen noodzaakt.

De dienst communicatie van Hoogstraten bevestigt dat de 7 prioritaire IBA’s praktisch allemaal geplaatst zijn. Daarnaast hebben alle adressen, zowel de prioritaire als niet-prioritaire, in individueel te saneren buitengebied, een aanbod van stad Hoogstraten en Pidpa gekregen om een IBA te laten plaatsen door Pidpa. Bijna 50 woningen zijn daarop ingegaan en daar werd intussen een IBA geplaatst. De eigenaars die ingaan op het aanbod ondertekenen een overeenkomst met Pidpa waarin

duidelijk de wederzijdse verplichtingen en de te dragen kosten staan vermeld.

De overige bewoners hadden al een IBA of wensten er zelf een te plaatsen, loosden geen afvalwater, hadden geen vergunning of gaven aan dat ze niet wensten in te gaan op het aanbod. Daarnaast zijn er ook nog een aantal lopende dossiers of waarbij de woning momenteel verkocht of verbouwd wordt. Deze dossiers worden nu even op pauze gezet en zullen na de verkoop of verbouwingen terug opgestart worden.

Goede zaak

We hebben geleerd dat cijfers moeten kloppen en dat de proef op de som moet worden gemaakt. Dat laatste kunnen we jammer genoeg niet op basis van deze cijfers. Maar dat er op dit domein een grote inhaalbeweging is gemaakt in Hoogstraten, bevestigen ons alle bronnen. Dat is beslist een goede zaak. (hr)

Het is niet evident om overal op het grondgebied van een gemeente riolering te voorzien. In de Markweg in Meersel-Dreef gebeurde dat twee jaren geleden.

66

03 314 40 46

Adel kreeg een laatste rustplaats in en rond de kerk (deel 2)

De St-Katharinakerk bevat vijf grafkelders

HOOGSTRATEN - Bij de restauratiewerken aan de St.-Katharinakerk werd de aloude Salm-Salmgrafkelder geopend om het dak ervan te kunnen stutten opdat dit niet beschadigd zou geraken door het gewicht van de bouwstelling langs de zuidgevel. Voor ons de aanleiding om stil te staan bij de talrijke grafmonumenten in en rond de kerk. Vorige keer bleven we bovengronds bij de praalgraven en epitafen (memoriestenen), dit keer verwijlen we bij de vijf ondergrondse grafkelders.

Dertien loden kisten

Onder het praalgraf de Lalaing bevindt zich de grafkelder van de gelijknamige familie waarin zich 13 loden kisten bevinden. Die zijn in slechte toestand, zoals werd vastgesteld toen de vloer van het hoogkoor in 1895 werd vernieuwd en toen in 1949 op last van de toenmalige deken Lauwerys in de vernielde kerk opgravingen werden uitgevoerd.

De 13 kisten staan op 3 rijen ijzeren staven. Enkele zijn gekenmerkt met een wapenschild of naamaanduiding. Uit documenten kon worden afgeleid wie er verder nog begraven ligt. Merkwaardig daarbij is dat uit de registers blijkt dat er meer dan 13 personen in de kelder begraven zouden zijn.

De toegang tot deze grafkelder bevond zich oorspronkelijk aan de westzijde van het praalgraf. Een deksteen sloot het trapgat af waarlangs men in de kelder kon afdalen. Bij de heropbouw van de kerk in de vijftiger jaren van de vorige eeuw werd evenwel het volledige vloeroppervlak van de kerk voorzien van een betonnen ondervloer. Hierbij werd om een onbekende reden ook het trapgat dicht gebetonneerd zodat de kelder sindsdien ontoegankelijk is. Gelukkig maakte de Hoogstraatse kunstschilder J.F. Hoevenaars eerder een schets van de aanwezige lijkkisten.

Salm-Salm

Enkele jaren geleden werd door de toenmalige graaf Jaak de Lalaing aan de kerkfabriek gevraagd de mogelijkheid te onderzoeken om de grafkelder terug toegankelijk te maken. Dit onder het motto van ‘iedereen in zijn eigen bed’. In de kelder liggen immers ook enkele Salm-Salmers begraven die naar het oordeel van de graaf niet in de grafkelder van zijn voorouders thuishoren en derhalve een andere rustplaats zouden moeten krijgen. Gedacht werd het bovenstaande praalgraf van zijn voorpaneel te ontdoen om zodoende een nieuwe toegang tot de grafkelder te forceren. Een idee dat bij Monumenten & Landschappen al helemaal in het verkeerde keelgat schoot, en dus gebeurde er verder niks mee.

Overigens bevindt de grafkelder van de familie Salm-Salm zich onder het Heilig Bloedkoor in de zuidelijke dwarsbeuk waar ook het praalgraf van Niklaas Leopold van Salm-Salm tegen de zuidmuur is aangebracht. De kelder is toegankelijk via een luik in de vloer van de dwarsbeuk. Het is het dak van deze grafkelder die, zoals al gemeld, diende gestut te worden om er een bouwstelling op te plaatsen.

Nadat deken Lauwerys in 1932 de kelder had bezocht noteerde hij dat er vier kisten stonden op grote haken, maar dat het houtwerk was verpulverd en de inhoud helemaal vergaan.

Tijdens de recente heropening voor het stutwerk kon Piet Van Deun van het Stedelijk Museum Hoogstraten ter bewaring en onderzoek enkele metalen beugels, stukjes hout van de kisten en textielfragmenten meenemen.

Oorlogsdreiging

Niet alleen was de grafkelder de laatste rustplaats voor de Salmers, ook als tijdelijke rustplaats heeft de structuur zich in de loop der jaren nuttig gemaakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze ruimte gebruikt om de gewaadstellen van de families de Lalaing en

De tekening van J.F. Hoevenaars van de 13 kisten in de Lalainggrafkelder. De goede cijferaar zal op het eerste zicht slechts11 van de 13 kisten registreren. De goede observator daarentegen zal merken dat onder de 2 linkse kisten van de onderste rij zich 2 platgedrukte kisten bevinden. De nummers 12 en 13.

Salm-Salm voor verder onheil te behoeden. In 1941 gaf omwille van dreigend oorlogsgevaar Monumenten & Landschappen de opdracht om alle historische glasramen van de kerk uit te nemen en in veiligheid te brengen. Toenmalig deken Senden bood hiertegen hevige weerstand, hij was in de overtuiging dat het wel zou meevallen met die dreiging, en meende dat een kerk zonder historische (16de eeuwse) glasramen meer weg had van een koele berging dan van een gotische kathedraal.

Na het nodige getouwtrek werd uiteindelijk toch beslist om 16 van de historische glasramen uit te nemen, in plan te brengen, te demonteren, de glaasjes stuk voor stuk te nummeren en ze in houten kisten op te bergen in de Salm-Salmgrafkelder. Door de vochtigheid gingen de houten kisten rotten en de grafelijke kleding ging stikken. Zodat de historisch stukken werden overgeplaatst naar de kelder onder de sacristie die betere klimatologische omstandigheden kon bieden.

Loden bus

Naast de 2 beschreven grotere grafkelders

De gescheiden bijzetting

Zoals vermeld werden de ingewanden van Antoon de Lalaing aanvankelijk begraven in het Clarissenklooster en na de sluiting ervan in 1783 in de St.-Katharinakerk herbegraven. Een zogenaamde ‘gescheiden bijzetting’, vermits zijn lichaam begraven ligt in zijn praalgraf.

De praktijk van de gescheiden bijzetting begon al in de vroege Middeleeuwen. Relikwieën (delen van lichamen) van heiligen konden zodoende op meerdere plaatsen ter verering worden aangeboden. Vorsten en koningen voelden zich door God uitverkoren en dus ook geroepen om na hun dood hun onderdanen in de gelegenheid te stellen hun heerser ter plaatse de gepaste eer te betuigen. Zij het dan aan een hart of een long van betreffende.

Een gescheiden bijzetting kon evenwel ook ingegeven zijn vanuit meer praktische overwegingen. Wanneer bijvoorbeeld een heerser tijdens een veldtocht het leven liet ver van huis, werd het lichaam ter plaatse begraven en werd het hart, dat het wezenlijke van de overledene symboliseerde, naar het vaderland overgebracht.

Verboden

Minder smakelijk ging het eraan toe wanneer het vlees van de botten werd los gekookt. Gebeente was nu eenmaal economischer te vervoeren. We kunnen het ons dan ook zo inbeelden dat er in de loop der jaren alle soorten van misbruiken ontstonden. Die hebben er toe geleid dat paus Bonifatius VIII in 1299 bij bul de praktijk van de gescheiden bijzetting verbood. Zal het dan des mensens zijn dat dit verbod door dispensaties kon omzeild worden. Of wat had je gedacht?

In de literatuur bestaat er enige verwarring door de vermelding dat het hart van Antoon de Lalaing en zijn gade Elisabeth van Culemborg in de kerk van Culemborg begraven liggen, terwijl hun lichamen in hun praalgraf in Hoogstraten rusten. Maar Elisabeth zou op het einde van haar leven beschikt hebben dat haar lichaam niet mocht geschonden werden en in zijn geheel moest worden bijgezet. Als diepreligieuze vrouw was zij allicht meer bereid zich te schikken naar het kerkelijk verbod, in tegenstelling tot haar echtgenoot. Maar we vonden voor deze aanname verder geen enkele aanduiding. (nad)

kunnen we in de St.-Katharinakerk nog 3 kleinere grafkeldertjes terugvinden. Er bevindt zich eentje tegen de muur van het grote koorgestoelte tegenover de deur van de sacristie, en eentje aan de overzijde tegenover de deur van de kapittelkamer, het huidige toilettenlokaal. In dit keldertje zijn nog een aantal goed bewaarde menselijke botten aanwezig, vermoedelijk afkomstig uit de Lalainggrafkelder, wellicht is dit de verklaring voor de lege en ontbrekende kisten in deze kelder.

Er is nog een vijfde kleine kelder net voor de grafelijke bidkapel op het hoogkoor. In dit keldertje bevindt zich een loden bus waarin de ingewanden van Antoon de Lalaing zijn geborgen. Die in het kader van de toen zogenaamde ‘gescheiden bijzetting’ (zie ook kaderstuk) aanvankelijk begraven waren in het Clarissenklooster, maar naar de St-Katharinakerk werden overgebracht na de sluiting van het klooster in 1783. (nad)

De grafkelder van de familie Salm-Salm en de nog aanwezige restanten

Een open kijk op de ziekte met de 1000 gezichten

MI N DERHOUT - Na o.m. “Een Ilias” en “Boys don’t cry / Boys do” staat Ilse Oostvogels momenteel met “Zenuwslopend” op de planken in België en Nederland. Het is een speelse, muzikale, beeldende voorstelling vol verdriet, optimisme en levenslust. Vertrekpunt hiervoor was een toevallig gesprek met een collega die multiple sclerose (MS) heeft. Het stuk is gebaseerd op onderzoeken, interviews en meer dan 400 vragenlijsten over deze veelvoorkomende ziekte waarover misverstanden, taboes en onbegrip bestaan. Ilse gaat het stigma en hokjesdenken over deze ziekte met 1000 gezichten te lijf. Waar verlangen mensen met MS naar? Hoe beinvloedt de diagnose hun dagelijkse leven? Hun relaties? De manier waarop ze in het leven staan? “Ik hou heel veel van theater maken,” zegt ze, “als de mensen van je stuk hebben genoten, als het onderwerp is opengebroken, als ze er nadien over gaan spreken en nadenken… dan word ik daar echt blij van…”

Ilse Oostvogels woont in hartje Minderhout. Haar activiteit als leerkracht in het Klein Seminarie staat even on hold doordat ze via het Fonds Podiumkunsten als jonge toneelmaker de kans kreeg om twee jaar lang aan eigen voorstellingen te werken en haar theaterambities verder uit te bouwen.

DHM: Je maakt geëngageerd documentair toneel. Wat houdt dat in? Zijn er toneelmakers waaraan je je spiegelt of naar wie je enorm opkijkt?

Ik hou erg veel van theater en theater maken, ik word daar gewoon blij van. Voor de stukken die ik maak wil ik vertrekken vanuit de realiteit, vanuit wat mensen bezig houdt, vanuit de problemen van onze maatschappij. Het is ongemeen interessant om daarmee te creëren en te werken met mensen die een thematiekzoals nu dus een ziekte als MS - zelf beleven.

Maar zonder dat het daarbij uiteindelijk echt over hen gaat, want het moet in de eerste plaats toneel zijn.

Het moet in de eerste plaats toneel zijn

Je zou kunnen zeggen dat ik net hou van die frictie die er zo ontstaat tussen de fictie op het podium en de realiteit van waaruit het toneel is ontstaan. Een dramaturg ziet daar trouwens van bij aanvang en doorheen heel het maakproces mee op toe.

Als ik naar geëngageerd toneel ga kijken, kom ik er af en toe kwaad buiten… Een menselijke en maatschappelijke problematiek op scène brengen, vergt heel veel verdieping. De

Regisseur Ilse Oostvogels (uiterst rechts) met de acteurs en scenograaf net nadat ze het podium verlaten hebben bij de Nederlandse première in Tilburg. (foto Jostijn Ligtvoet)

toneelmaker moet de mens achter het ‘hokje’ opzoeken en weergeven. Ik vind dan ook eerder inspiratie in energiek theater met mooie beelden - zoals bij FC Bergman of Olympique Dramatique.

Insteek

DHM: Wat is je eigen ambitie?

Zoals ik daarnet al zei: ik hou heel veel van theater. Voor mij is dat de perfecte manier om dingen aan te kaarten op een ontspannende manier. Als dat lukt, als de mensen van je stuk hebben genoten, als het onderwerp is opengebroken, als ze er nadien over gaan spreken en nadenken… dan word ik daar echt blij van. Het zou heel mooi zijn indien ik met het stuk uitgebreid zou kunnen touren in Nederland en Vlaanderen.

DHM: Wanneer ben je zelf tevreden over een stuk?

Ik streef naar een hoge kwaliteit in de uitvoering - en dan heb ik het over bewegingskwaliteit, live muziek, muzikale teksten. Als al die dingen uiteindelijk kloppen, als het samen muziek wordt en je er gevoelsmatig door geraakt kan worden, dan ben ik tevreden over een stuk.

DHM: Vanwaar de MS problematiek als insteek voor een toneelstuk?

De allereerste vonk was een gesprek dat ik een zestal jaren geleden met een collega voerde. Hij vertelde hoe hij zijn ziekte jarenlang voor de meeste mensen verborgen had gehouden, precies omdat hij niet wilde opgezadeld worden met een stigma en enkel bekeken worden als de collega-met-MS. Dat kwam heel heftig bij mij binnen.

Zijn verhaal raakte mij én fascineerde me ook als toneelmaker. Want het is een vreemde, onzichtbare ziekte die jarenlang stabiel kan blij-

ven, soms stevige opstoten heeft, waarin je als mens moet omgaan met een voortdurende onzekerheid. Dàt is dus de ziekte met 1000 gezichten. Misschien kan ik met een toneelstuk wel dat stigma aanpakken, mensen open laten kijken.

Overigens heb ik deze collega nadien nauw betrokken bij het maakproces van het stuk. Ik heb hem uitgebreid geïnterviewd, scènes mee laten bekijken, hij maakte deel uit van een kernteam van mensen die vanuit hun eigen leven mee konden checken wat er goed of niet goed was.

Ik heb zo’n anderhalf jaar vooronderzoek gedaan

Realiteit

DHM: Je hebt dit breed opgezet en betrekt MS patiënten, artsen, familieleden, gespreksgroepen… bij het wordingsproces. Zo wortelt je verhaal stevig in de realiteit. Ik heb zo’n anderhalf jaar vooronderzoek gedaan voor dit stuk. Er waren veel gesprekken, vaak weliswaar video omwille van de coronabeperkingen, met een heel brede mix van mensen en perspectieven - er waren mensen bij die zelf MS hebben, in al zijn gradaties, ook partners of familieleden, maar even goed kinesisten, neurologen…

Dat was ook nodig om een kijk te krijgen op wat het is om met MS te leven. Dit is immers een ziekte met duizend gezichten, een heel rare en daarom paradoxaal genoeg ook wel fascinerende ziekte: bij de ene persoon zie je heel sterk dat er wat aan de hand is, bij de andere nauwelijks of niet. Het ene moment on-

dervindt iemand er heel erg veel last van, het andere is dat niet zo.

DHM: Je stelde een vragenlijst op: wat voor vragen? Wat wilde je zo bereiken dat je niet op een andere manier kon vinden of aanvoelen?

Na lectuur en een aantal gesprekken stelde ik een lijst op met uiteenlopende vragen: heb je schuldgevoelens in verband met je ziekte, wat was er vanzelfsprekend voor je de diagnose kreeg en nadien niet meer, met welke uitspraken word je geconfronteerd die je op de duur echt irritant vindt…. Want hoezeer mensen het ook goed bedoelen, soms kunnen ze pijnlijke uitspraken doen, zo blijkt.

Klankbord

DHM: De respons was groot met meer dan

“Bij

400 antwoorden. Had je dat verwacht? Wat heeft je daarbij vooral getroffen? Wat leerde je daaruit dat je niet eerder wist? Hoe heb je deze info verwerkt in concept, verhaallijn, personages…?

Daarop kwam er heel veel respons, meer dan 400 mensen hebben antwoorden bezorgd. Dat materiaal heb ik echt gebruikt om er een voorstelling uit te halen. Alle teksten, bewegingsscènes, live muziek vinden hun oorsprong in de citaten en de inhoud van de antwoorden. Alles wat je op het toneel hoort, is effectief door iemand gezegd of geschreven - al heb ik dat uiteraard wel ‘opgeschoond’, van zijn anekdotiek ontdaan, herschreven en gemonteerd.

Ik maak theater met materiaal dat zich aandient

Dat is ook hoe toneel moet zijn voor mij. Ik maak theater met materiaal dat zich aandient. Dat geldt dus voor wat gezegd wordt, evenzeer voor bijvoorbeeld bewegingsscènes. Zo is er een duet dat gedanst wordt op scène, dat vond zijn oorsprong in een improvisatieopdracht naar aanleiding van een vraag naar wat iemand mist, wat zij of hij zou willen kunnen of doen.

Zelfs de live muziek gaat terug op een stukje realiteit. Ik weet niet of je ooit al een MRI scan hebt laten nemen, in de scanner hoor je een kil, hard geluid dat toch iets muzikaals heeft. Welnu, ik heb een muzikant-acteur gevraagd om net daar gebruik van te maken. Elektronische muziek geeft ook de mogelijkheid om een klankbord te vormen voor een ziekte waarbij het zenuwstelsel voor verstoringen zorgt.

de vier acteurs zijn er die MS hebben en andere die de ziekte niet hebben. Het doet er niet toe wie wat heeft, de ziekte zelf wordt niet eens benoemd in het stuk.” (foto Jostijn Ligtvoet)

“Hopelijk ben je geraakt door wat je zag en hoorde, is het onderwerp opengebroken en kijk je voortaan voorbij het stigma…” (foto Jostijn Ligtvoet)

Hokjesdenken

DHM: Eerder speelde je o.m. met jongeren, vluchtelingen. Dit keer o.m. met acteurs die zelf MS hebben. Was dat van bij aanvang je opzet? Riskeer je op die manier niet om van toneel een soort van therapeutische activiteit te maken? Als kijker zou ik me daar heel erg ongemakkelijk bij voelen, het dwingt me dan haast in de rol van voyeur, niet?

“Zenuwslopend” is een montagevoorstelling van fragmenten die allemaal verband houden met MS, je krijgt meerdere lagen door mekaar. Doorheen het schrijf- en repetitieproces zoek ik dan naar goeie overgangen en ontstaat er een evenwichtige voorstelling. Maar alles gaat dus terug op wat mensen die MS hebben, daarover zeggen en schrijven.

Ik werk daarbij ook met enkele acteurs die deze ziekte zelf hebben. Dat brengt mee dat in de loop van het wordingsproces ook privéscènes een rol spelen, best heftig, dan zijn er sterke emoties en tranen. Maar het is aan de theatermaker om dat om te zetten naar iets theatraals. Het is geen therapie op de planken, geen persoonlijke anekdotiek, evenmin een informatieve voorstelling over MS. Je hebt een mate van afstand nodig om die persoonlijke input om te zetten naar de taligheid, de beweging, de muzikaliteit die er een voorstelling van maakt.

Als kijker wil ik absoluut niet in de rol van voyeur geduwd worden

Dat voyeuristische is net wat mij als toneelliefhebber vaak stoort wanneer ik naar een geëngageerde voorstelling ga. Als kijker wil ik absoluut niet in de rol van voyeur geduwd worden, de thematiek van het stuk moet je inderdaad kunnen leven maar daar moet goed mee omgegaan worden.

Ik heb een onvervalste allergie voor hokjesdenken, het stigmatiserend kijken naar mensen. Wat je op scène ziet, is niet een MS patiënt, wel een mens die ook MS heeft. Elke mens heeft zo vele facetten, iemand die een ziekte heeft, is meer dan deze ziekte. Bij de

“Ik streef naar een hoge kwaliteit in de uitvoering - en dan heb ik het over bewegingskwaliteit, live muziek, muzikale teksten. Als al die dingen uiteindelijk kloppen, dan pas ben ik tevreden” (foto Jostijn Ligtvoet)

vier acteurs zijn er die MS hebben en andere die de ziekte niet hebben. Het doet er niet toe wie wat heeft, de ziekte zelf wordt niet eens benoemd in het stuk. Het gaat om mensen, niet om patiënten, het is tegelijk specifiek én universeel.

Gemengd

DHM: Je wil dit ook breed uitwerken in een randprogramma. Wat houdt dat in? Aan de ene kant wil je als toneelmaker een groot en breed publiek bereiken en de problematiek bij veel mensen laten leven. Maar een voorstelling is meer dan een uurtje theater. Dit werkt nog verder door, je hoopt dat mensen nadenken, met een open blik gaan kijken naar wat je hebt aangekaart.

Een opvoering van “Zenuwslopend” verlaat je niet met de wetenschap dat dit nu MS is. Maar hopelijk ben je geraakt door wat je zag en hoorde, is het onderwerp opengebroken en kijk je voortaan voorbij het stigma. Geen hokje, wel een mens. Want vaak heeft het te maken met onwetendheid die belet dat je meer open gaat kijken naar mensen. Als dat lukt, dan maakt me dat blij. En alle initiatieven die daar mee toe bijdragen, zijn welkom. Zo is er o.m. een fototentoonstelling en een MS verhalenavond.

DHM: Hoe waren de reacties na de eerste voorstellingen?

Echt heel goed, mag ik wel zeggen. Ik was er dan ook erg blij mee. De flow van de voorstelling zat prima, de toeschouwers reageerden lovend. Vaak hoorde ik dat ze het stuk best heftig vonden, maar dat het lichter was dan ze vooraf hadden ingeschat. Een beetje een rollercoaster, met de ene scène lacht het publiek ongedwongen, andere scènes komen dan weer hard binnen en zetten aan het denken.

Dat is eigenlijk ook wel wat ik beoog. Ik heb dan ook het liefst een gemengd publiek, een mix van mensen die van dicht of van ver betrokken zijn bij de problematiek, maar even goed de modale toneelliefhebber, de fan van geëngageerd theater. (mdl)

“Zenuwslopend” Regie en concept: Ilse Oostvogels. Spel: Bastian Benjamin, Nicole Loete, Ilse Stijntjes, Piet Van Dycke. Muziek: Bastian Benjamin

Er waren al vijf voorstellingen in Tilburg en Turnhout. Verder zijn er in Den Haag (26 oktober), Eindhoven (18-19 november), Roosendaal (1 december) en Arnhem (4 februari). Info en tickets: www.ilseoostvogels.com/zenuwslopend.

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten - 0495 25 25 05 - redactie@demaand.be

Stadsmedewerkers fietsen naar Parijs

HOOGSTRATEN - Vele wielerclubs plannen in de zomermaanden een fietsvakantie. De meesten doen daartoe een autorit naar een interessante plaats van waaruit men dagtochten doet. Dan fiets je door hele mooie streken of kan je enkele bekende cols beklimmen. Anderen fietsen van hun thuishaven in etappes naar een bepaald doel. Dat laatste is ook wat vier stadsmedewerkers samen met schepen Piet Van Bavel deden. In drie dagen ging het van Hoogstraten naar Parijs...

Op donderdag 26 augustus om 6.45 u. vertrokken ze. Jeroen Schalckens (projectleider dienst ruimte), Sabine Snyers (dienst financiën), Jan Kenis (ingenieur stad Hoogstraten), Ward Verschueren (projectleider dienst ruimte) en Piet Van Bavel zouden er drie dagen over doen om Parijs te bereiken. Onderweg zouden ze enkele monumenten aandoen van grote wielerwedstrijden. In hun tocht werden ze begeleid door schepen Arnold Wittenberg. Hij zorgde voor de bevoorrading onderweg en begeleidde hen naar de slaapplaatsen.

De Muur

Rond 11.30 u bereikten ze Geraardsbergen en natuurlijk moest de muur beklommen worden. Boven werden de calorieën aangevuld (onder meer met een lekkere mattentaart) en werden de drinkbussen gevuld. Vol energie en met goede moed werd de tocht verder gezet richting de velodrome van Roubaix, de legendarische piste waar de kasseiklassieker ieder jaar zijn beslag krijgt.

De routeplanner trakteerde hen op diverse kilometers kasseistrook. De eerste slaapplaats werd Avelin na niet minder dan 230 kilometers te hebben gefietst. Een lekkere tripel was

dan ook welgekomen voor de nodige recuperatie, tijdens een BBQ werd over deze bijzondere dag nog druk nagekaart.

Pippi Langkous

Ook op dag 2 hadden ze heel wat kilometers voor de boeg, 173 namelijk. In het eerste gedeelte reden ze door de Franse graanvelden.

In de politiek bots je al eens op een muur. In het echt gaat het al fietsend over de muur van Geraardsbergen…

Het parcours bleek best pittig. In een piepklein dorp werd halt gehouden in een restaurantje. Er was niet enkel water bij het eten, want er werd gezegd: “Die laat zijn eigen goed drinken.”

In het volgende gedeelte maalden ze door de bossen, plots een gans ander landschap. Zo belandden ze bij hun overnachtingsplaats. Het bleek een huis waar er een boom door het dak groeide. Kon niet anders dan het huisje van Pippi Langkous zijn.

Overkop

Op dag drie moest iedereen klaar zijn voor de slotetappe naar de Champs-Élysées. Met Parijs in zicht werd het toch nog even spannend toen Ward overkop ging, gelukkig zonder al te veel schade.

“Yes, we did it!”, zo klonk het toen het vijftal met nog eens 100 km in de benen, om 16 uur arriveerde in Parijs. Een korte ceremonie protocollaire werd gehouden aan de Eiffeltoren. In totaal fietsten ze 513 km op 17 uur en half. Ongetwijfeld een mooie tocht waar ze nog heel vaak aan zullen terug denken... (PVB/rob)

Op de velodrome van Roubaix werd al vaker wielergeschiedenis geschreven

Terug van film geweest: Ciné Familie

HOOGSTRATEN - “De Avonturen van No No” is op woensdagnamiddag 3 november de eerste voorstelling van het nieuwe seizoen van Ciné Familie. No-No is een vogelbekdier dat altijd ‘ja’ zegt wanneer zijn vrienden vragen om mee op avontuur te gaan. Zo maakt hij reclame voor wortelijsjes en bezorgt een goed humeur aan een mislukte maanreiziger. Zelfs

wanneer een regenbui een dorp onder water dreigt te zetten, is dat voor deze gekke vriendenclub het begin van een nieuw avontuur. (fh)

Praktisch: Ciné Familie op woensdag 3 november om 14 uur in het auditorium IKO Groenewoud.

Boeketten uit de eigen bloementuin

ACHTEL - Op zaterdag 9 oktober geeft Annick Hollebeke, lesgever bij Velt, een lezing over plukbloemen. Je komt veel te weten over planten en plukbloemen die goed gedijen in je eigen tuin en geschikt zijn voor in een vaas. In de border, een plukveldje of in de moestuin… in iedere tuin is er wel ruimte voor mooie plukbloemen.

Hollebeke toont hoe je met eenvoudige middelen tot verrassende resultaten komt en maakt enkele prachtige herfstcombinaties van bloemen, planten en grassen uit eigen tuin.

Deelname is gratis, er is wel een maximum van 25 deelnemers. Inschrijvingen en info bij Ann Aertsen, 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu. (fh)

HOOGSTRATEN - Het concert van Mama’s Jasje, dat vorig jaar omwille van corona uitgesteld moest worden, gaat nu door op zaterdag 16 oktober in de Rabboenizaal. Het live concert van Peter Vanlaet en band duurt 75 minuten. Het voorprogramma zal verzorgd worden door Sem Rozendaal, die onlangs tweede werd in de Voice Holland. Wie nog een ticket heeft voor de editie 2020 kan dit gebruiken op 16 oktober. Er worden 600 personen toegelaten. (fh)

Praktisch: Concert Mama’s Jasje op zaterdag 16 oktober in de Rabboenizaal. Tickets

kunnen besteld worden via de FB pagina “Mama’s Jasje Hoogstraten”.

Stef Bos bloemleest zijn werk

HOOGSTRATEN - Op vrijdag 22 oktober nodigt GC Hoogstraten in samenwerking met verschillende lokale armoedepartners Stef Bos uit. Hij brengt zijn intieme voorstelling “Bloemlezing” waarbij hij met pianobegeleiding zowel bekende als nieuwere liedjes vertolkt.

De avond staat in teken van de dag van verzet tegen armoede op 17 oktober. Het concert wil mensen samenbrengen rond dit thema en wil mensen met elkaar in ontmoeting brengen en laten genieten van muziek.

Inkom 20 euro. Wie recht heeft op een verlaagd tarief, koopt de tickets aan 4 euro via de UiTPAS. (fh)

Praktisch: “Bloemlezing”, concert van Stef Bos op vrijdag 22 oktober in de Rabboenizaal om 20.15 uur.

Praktisch: Over bloemboeketten, Annick Hollebeke, op zaterdag 9 oktober van 10 tot 12 uur in Bijencentrum de Raam, Keirschothoeveweg, Achtel in Rijkevorsel.

Live podcast met Theater VETO

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 11 november brengt GC Hoogstraten het project Donald van het tweemanscollectief VETO. Het is een van de 71 ingezonden projecten van de wed strijd ‘Eigen kweek’.

Het verhaal gaat terug op Donald Crowhurst die in 1968 deelnam aan de eerste solo-zeilwedstrijd rond de wereld. 243 dagen lang is hij alleen onderweg, om op te geven als hij bijna bij de finish is. Hij laat zich afdrijven op de oceaan en spendeert zijn tijd met het schrijven in zijn logboeken. Hij beschrijft daarin hoe hij verdwaald raakt in zijn eigen leugens en groeiende verwarring. Zijn schip wordt onbemand teruggevonden.

Anna Dupon en Xandry van den Besselaar brengen een live-podcast op scène. Het verhaal van Donald wordt gekoppeld aan de ervaringen van mensen die het gevoel hadden de greep op hun leven te verliezen tijdens anderhalf jaar lockdown. (fh)

Praktisch: “Donald” van Theater VETO op zaterdag 11 november om 20.15 uur In GC Hoogstraten. Meer info op de website.

Peter Vanlaet van Mama's Jasje

Muzikaal intermezzo in O.L.V. van den Akker

MINDERHOUT - De akoestiek is wellicht nergens beter dan in de kapel van O.L. Vrouw van den Akker, het ‘kapelleke van Minderhout’. Dat weet ook Flor Verschueren, die er vanaf 18 september elke maand op een zaterdagnamiddag alleen of met een gastmuzikant accordeon speelt of er een optreden organiseert.

Het volume van de kapel laat toe dat men er akoestisch kan spelen en men er geen technische versterkingstoestanden nodig heeft. Nergens komt een instrument zo goed tot zijn recht als in de intimiteit van deze 16de eeuwse kapel.

In kerkrekeningen worden in 1571 al offergelden genoteerd die wijzen op devotie tot O.L. Vrouw van de Zeven Weeën. Geschriften van pastoor Van Iersel, pastoor van 1571 tot 1614, vertellen over de vernieling van de toenmalige kapel en de heropbouw in 1609. Wellicht werd toen de kapel opgetrokken waarin we nu elke maand een uur van een muzikaal intermezzo kunnen genieten. (fh)

Praktisch: Muzikaal intermezzo in de kapel van Minderhout op de zaterdag 23 oktober, 20 november en 18 december, telkens van 15 tot 16 uur.

Cursus voor beginnende imkers in de Raam

ACHTEL - Bijencentrum de Raam in Achtel organiseert een cursus voor beginnende imkers. Er zijn tot het voorjaar 10 lessen van telkens 3 uur die telkens plaatsvinden op een zondagvoormiddag van 9 tot 12 uur. Telkens is er een welomschreven onderwerp.

Komen dit najaar nog aan bod: 3/10 kasten en bijenmaterialen; 24/10 inleiding en het nut van de bijenteelt; 7/11 biologie van de bij en 5/12 bijenproducten. Na de jaarwisseling: 9/01 ontwikkeling van een bijenvolk; 6/02 bijengenetica; 6/03 imkeren van maand tot maand; 3/04 zwermen; 8/05 honing en 5/06 inwinteren, Varroa behandeling en examen.

Deelnemen kost 40 euro. In die prijs is een cursusboek ter waarde van 25 euro begrepen.

Tijdens de pauze is er gratis koffie, thee of frisdrank. De deelnemers ontvangen een getuigschrift nadat ze slagen in een test.

Bankrekening : BE36 7333 1800 0281 van de Imkersgilde Sint-Ambrosius De Raam vzw. Inschrijving en info e-mail: info@bijencentrumderaam.be of jos.vandenkieboom@telenet.be gsm: 0494 486 950. (fh)

Gas terug nemen met drukke

Erhan Demirci

HOOGSTRATEN - “Druk, druk, druk” is de langverwachte derde show van Erhan Demirci, waarmee hij op vrijdag 19 november in de Rabboenizaal staat. Een voorstelling die de kijker anderhalf uur lang wat gas doet terugnemen in de drukte van het leven. Druk, druk, druk… is immers het standaardantwoord als je iemand vraagt hoe het gaat. Doen we dit ons zelf niet aan door én carrière te willen maken, drie hobby’s te hebben, aan zelfont-

plooiing te doen en een gezin te runnen?

Met zijn vorige show “Wa Make” maakte Erhan Demirci naam als stand-up comedian. Iets wat hij met deze nieuwe show alleen maar bevestigt. (fh)

Praktisch: Erhan Demirci op vrijdag 19 november om 20.15 uur in de Rabboenizaal. Tickets 12 euro.

Drie tentoonstellingen in Expo 38

HOOGSTRATEN - Naast de tentoonstelling van Hanne Tuytelaers, waarover u meer leest elders in dit blad, programmeert Expo 38 nog wee tentoonstelling in oktober.

Een werk van Marie-Claire Heylen

Twee weekends lang, van 15 tot 17 en van 22 tot 24 oktober, loopt er de tentoonstelling ‘Abstract meets Figurative’, waarin het abstracte werk van Marie-Claire Heylen geconfronteerd wordt met figuratief werk van Ann Wouters.

Het laatste weekend, van 29 tot 31 oktober kan u er het werk van Cobie Eestermans bewonderen.

Kunstgalerie Expo 38, Begijnhof 38 te Hoogstraten is geopend op vrijdag van 14 tot 20 uur. Op zaterdag en zondag van 13 tot 18 uur. (fh)

Buitenschoolse opvang binnen de school

HOOGSTRATEN - De eerste schooldag was ook de start van de vernieuwde werking van de buitenschoolse kinderopvang. Vanaf die dag biedt Ferm voor het eerst buitenschoolse opvang aan in de acht basisscholen van de gemeente. In elke basisschool is er voortaan opvang vanaf 7 uur en na de schooltijd tot 18.30 uur.

Tot vorig jaar gebeurde dat in centraal gelegen locaties. Nu wordt die opvang gedecentraliseerd. In elke school kan Ferm gebruik maken van het lokaal waar vroeger de kortdurende opvang door het personeel van de stad of van de school plaatsvond. De kinderen komen dus terecht in een vertrouwde omgeving.

Met deze uitbreiding van de werking verdubbelde het personeelsbestand van Ferm Kinderopvang in Hoogstraten. Men kan nu al rekenen op 50 medewerkers in de verschillende scholen en men is nog steeds op zoek naar collega’s. Voor meer info neem je contact op met Tania Van Looy, verantwoordelijke kinderopvang op 0473 35 61 42. (fh)

Moord in een veilinghal…

HOOGSTRATEN - “Today, I kill you!” - onder die niet mis te verstane titel brengt theater Skagen een voorstelling op zaterdag 9 oktober in een veilinghal van Coöperatie Hoogstraten. Het stuk wordt gebracht door Bjarne Devolder en Clara van den Broek. Zij leerden elkaar kennen op het conservatorium van Antwerpen en creëerden een dialoog over een moeder-zoon relatie. Moeder en zoon zijn op weg met de auto. Ze raken hevig in discussie met elkaar, houden halt om het uit te praten. In en uit de auto, niet wetend waar te beginnen, waar naartoe, waarheen terug te keren. Tot ze ergens geraken - met de toeschouwer als getuige.

Covid-19 gaf deze voorstelling onverwacht een extra dimensie: de sociale distantie die ook het publiek moet aanhouden, weerspiegelt het gevoel van isolatie dat de personages ervaren. Eke toeschouwer zit alleen op een stoel en krijgt een (ontsmette) hoofdtelefoon. Een meer individuele toneelervaring is er allicht niet, als toeschouwer heb je bovendien het gevoel dat de personages in je hoofd zitten. (fh)

Praktisch: “Today, I kill you” van Theater Skagen op zaterdag 9 oktober om 20.15 uur in een veilinghal van Coöperatie Hoogstraten. Organisatie GC Hoogstraten.

Een briljante scheiding in LeCirq

HOOGSTRATEN - “Mijn briljante scheiding” is een monoloog die op 27 oktober in Le Cirq gebracht wordt door Annemie Picard en die moeiteloos van het tragische naar het komische springt. Het personage Angèle blijkt verwikkeld in een lang aanslepende echtscheiding. Op een eerlijke, confronterende, soms pijnlijke manier doet ze haar verhaal, gelukkig ook doorspekt met amusante anekdotes. (fh)

Praktisch: Annemie Picard brengt “Mijn briljante scheiding” op woensdag 27 oktober om 20 uur in zaal LeCirQ. Inschrijven kan via mail bij: ingridmaes8@hotmail.com.

Bach in de kapel van O.L. Vrouw van den Akker

MINDERHOUT - Genieten van werk van Bach, gespeeld door een voormalig winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd in Minderhout? Dat kan op maandag 1 november. Want op die dag speelt Michail Bezverkhni een gratis concert in O.L. Vrouw van den Akker.

Akoestiek

Sinds zijn pensionering in 2012 speelde Bezverkhni regelmatig als straatmuzikant in Gent. In 2019 kreeg hij nogal wat media aandacht toen hij meer dan negen maanden lang protesteerde tegen de plannen van het Gentse stadsbestuur om van de Sint-Annakerk in Gent een Delhaize supermarkt te maken.

Toen duidelijk werd dat hij de strijd zou verliezen, plaatste hij op vele plaatsen in Gent bordjes met de tekst “Barbaren komen, maar schapen zwijgen. Gentenaars jullie verloren uw vechtlust. Ik stop. Michail.”

Blijkbaar staat hij erop om nu een concert te geven in de kapel van Minderhout omwille van de haast niet te verbeteren akoestiek.

Elisabethwedstrijd

Deze Russische violist en schilder won in 1976 tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool een eerste prijs. Hoewel hij binnen de USSR vele concertreizen en opnames maakte, werd hem vanaf 1978 belet om in en uit het westen te reizen. Na de val van de Berlijnse Muur in 1990 vestigde hij zich defini-

Op stap met Natuurpunt Markvallei

WORTEL - WORTEL - Eind september konden kinderen hun hartje ophalen met Zjefke de Zwerver en de Wilde Buitendagen van Natuurpunt. In oktober staan naast de klassieke begeleide wandeling op de derde zondag van de maand (vertrek om 14 uur aan de Klapekster o.m. een cursus sporenplanten en een

boswandeling in de omgeving van het Merkske op het programma.

Cursus sporenplanten

Sporenplanten vormden ruim 400 miljoen jaar misschien wel de enige plantengroep op

Op 26 september was Zjefke de Zwerver andermaal van de partij, tot groot plezier van de kinderen…

tief in België en werd docent aan de conservatoria van Antwerpen en Gent.

Hij maakte meerdere opnames voor Melodya en Deutsche Grammophon en verdiende zijn sporen als dirigent, acteur, dichter en componist van onder andere filmmuziek. Zijn Suite Gambrinus won de eerste prijs tijdens het internationaal filmfestival van Valence (FR) in 1992. (fh)

Praktisch: Michail Bezverkhni speelt op maandag 1 november om 15 uur een gratis Bach concert in de kapel van O.L. Vrouw van den Akker te Minderhout.

De violist Bezverkhni geniet ook als schilder enige faam, met heel wat werken in privécollecties.

aarde. Deze planten vormen sporen in plaats van zaden en hebben een vaat- en wortelstelsel. Het gaat over wolfsklauwen, biesvarens, paardenstaarten en varens. De theorieles heeft plaats op woensdag 6 oktober in bezoekerscentrum De Klapekster van 19.30 tot 22.30 uur. De praktijkles is op zaterdag 9 oktober van 14 tot 17 uur.

Inschrijven kan via de website van Natuurpunt Markvallei. In november is er overigens een soortgelijke cursus over mossen.

Bos voor iedereen

Op zondag 31 oktober staat een boswandeling op het programma. Hoe werkt een bos? Wat leeft er in, op en onder bomen? Wat is de rol van dood hout, de bodem en open plekken? Op deze Bos-voor-iedereen-wandeling leer je met andere ogen naar het bos kijken. Een gids vertelt er alles over op vijf boeiende plekken in het bos.

De wandeling duurt ongeveer 1,5 uur en is een aanrader voor het hele gezin. Start aan het infopaneel van de Halsche beemden in Minderhout. Bij nat weer zijn laarzen aangewezen. Meer info en inschrijven kan via de website van Natuurpunt Markvallei. (ao)

Michail Bezverkhni

Sprookjesachtig vuur in de Zevenster

MEERSEL-DREEF - Het GC Hoogstraten gaat dit jaar met enkele voorstellingen op locatie. Met de voorstelling ‘Sprookjes enzo’ trekt men op zaterdagavond 27 november met een magische vuurperformance naar zaal Zevenster te Meersel-Dreef.

Deze voorstelling zal jong en oud(er) boeien. Op een magische plek ligt een stad waar tijd groeit, geplukt wordt, en dan de wijde wereld ingestuurd. Je ziet er de tijd als licht, als vuur. En daarin de momenten die het leven vormgeven. Achter een eerste deur zien we het leven van een kind, dat als luciferverkoopstertje overal vlammetjes zaait. Achter de tweede deur de vrouw die als luciferverkoopster haar vurige momenten oogst. Achter de derde deur verzamelt een oudere verschroeide herinneringen…

Het vuur vertelt de vele verhalen van geboren worden, spelen, groeien, liefde en passie, oud worden, doodgaan en weer opnieuw geboren

worden. Dat gebeurt met vuur, circus, objecttheater en fysiek theater, voor kinderen en volwassenen van iedere leeftijd. (fh)

Annemie vertelt, Soetkin zingt

HOOGSTRATEN - Durven dromen, dat lijkt wel de rode draad doorheen de vertellingen en de muziek van respectievelijk Annemie Struyf en Soetkin Baptist. Met hun gezamenlijke programma staan ze op zaterdag 13 november op de planken in het Gemeenschapscentrum.

Ze ontmoetten mekaar in het Hoge Noorden. Soetkin maakte er muziek, Annemie schreef er een boek. En samen vertellen ze nu dus hun verhaal. Over het Hoge Noorden, vallen en opstaan, hoop en verlangen. Over dromen en durven.

Soetkin Baptist begeleidt zich op piano. In haar teksten gaf ze vorm aan haar soms hart-

verscheurende dromen, op de grens tussen kwetsbaarheid, speelsheid en vokale virtuositeit. Ze creërt er een wonderlijk repertoire mee dat ontroert en inspireert.

In Noorwegen schreef journaliste en reporta-

Hanne Tuytelaers in Galerie 38

HOOGSTRATEN - Hanne

Tuytelaers, dochter van Rop Tuytelaers (+) en Els Dereymaeker werkt als arts in Wijgmaal, maar keert in de eerste helft van oktober naar haar roots terug om de Hoogstratenaren in Galerie 38 te laten smaken van haar tekentalent.

Hanne legt intrigerende beelden vast op doek. Haar figuratieve houtskooltekeningen laten je ontroeren,

lachen of wegdromen Ze kiest bewust voor zwart-wit om een mooi contrast te kunnen geven met licht en donker. (fh)

Praktisch: Op vrijdag 8, zaterdag 9 en zondag 10 oktober kan je van 14 tot 18 uur enkele van haar werken bewonderen in Galerij 38 (voormalig atelier van Jef Martens) in het Begijnhof. Hanne zelf is heel de tijd aanwezig.

Praktisch: Sprookjes enzo, een vuurspektakel op zaterdag 27 november om 20.15 uur in zaal Zevenster in Meersel-Dreef. Tickets 12 euro, organisatie GC Hoogstraten.

gemaker Annemie Struyf aan haar boek “Durf Dromen”. Ze wilde de lessen die ze in haar persoonlijk en professioneel leven heeft geleerd, doorgeven aan andere dromers.

Bij het maken van de reportagereeks Het Hoge Noorden voor Eén leerden ze mekaar kennen. Het werd de voedingsbodem voor een voorstelling in woord en muziek. Soetkin zingt en speelt, Annemie droomt en vertelt. (fh)

Praktisch: Annemie Struyf en Soetkin Baptist op zaterdag 13 november om 20.15 uur in GC Hoogstraten, Rabboenizaal. Tickets 12 euro.

REDACTIE

Frans Horsten

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPS N IEU WS

w Hoo g straten :

Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be

w Meer :

Marcel Adriaensen

tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

w Meerle :

Jan Fret

tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

w Meersel-Dreef :

Jef Jacobs

tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

w Minderhout : tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be

w Wortel :

Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADV ERTE N TIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Begijntjestrofeeën veilig bij de burgemeester

HOOGSTRATEN - Voor het tweede opeenvolgende jaar was het door corona onmogelijk om de vakantie af te sluiten met een normale editie van Begijntjes Laat Besluit. Vorig jaar ging het kinderfeest helemaal niet door, dit jaar zocht men naar een alternatief uit bezorgdheid dat er na twee jaar onderbreking een aantal begeleiders zouden afhaken zonder dat er een nieuwe lichting klaar stond.

Covid-19 maakte het voorbereidende werk zoals het naaien van kledij in crêpepapier en het maken van decorstukken onmogelijk. Ook bij het inoefenen van een toneeltje en dans was het gevaar voor besmetting te groot. Van-

daar dat gekozen werd voor een optocht van de kinderen van de verschillende gebuurten van het plein achter het WZC Stede Akkers naar het stadhuis.

Daar werden de trofeeën van de laatste echte editie in 2019 in bewaring gegeven tot volgend jaar. De wisselbegijn die twee jaar geleden door de Lindendreef gewonnen werd, de ezel van de kinderjury die bewaard werd in de Buizelhoek en het vaandel van Het Convent, twee jaar geleden gewonnen door gebuurte Begijnhof zijn nu dus allemaal veilig en wel in de handen van de burgemeester. (fh)

De Buizelhoek, winnaar van Begijntjes 2019, voert de stoet aan door de Vrijheid richting stadhuis. Daar geeft men de wisselbegijn in bewaring aan burgemeester Van Aperen.

Opgepast, ze waren (en zijn) er weer!

HOOGSTRATEN - Bij de start van het schooljaar 2002 voerde Groen voor de eerste maal een actie om de automobilist aan te manen tot een veilig rijgedrag bij het begin van het nieuwe schooljaar. We zijn ondertussen net geen 20 jaar verder. Nog altijd heeft deze actie zijn nut. Zo ook in Hoogstraten, waar elke schooldag honderden fietsers uit alle richtingen in Hoogstraten centrum toekomen. Dit jaar waren een aantal mensen van Anders en de Fietsersbond op woensdagochtend 1 september opnieuw op post om het gemotoriseerd verkeer er op te wijzen dat het schooljaar weer begonnen is en er dus weer heel wat fietsers en andere zwakke weggebruikers terug aan het dagelijks verkeer deelnemen.

Het drukke ochtendverkeer, waaronder heel wat grote vrachtwagens en autobussen, bewijst dat het geen onnodig signaal is na de relatieve rust tijdens de vakantieperiode. (jaf)

Al meer zicht op de toekomst van de Laermolen

HOOGSTRATEN - Ondanks twee sites op de lijst van het Unesco Werelderfgoed en iets minder dan 40 als monument beschermde gebouwen, zet Hoogstraten al jaren niet echt in op Open Monumentendag. Terwijl het eigenlijk de bedoeling is om elk jaar minstens één monument open te stellen dat normaal niet toegankelijk is, doet men vaak enkel een beroep op wat de eigenaars of beheerders van een monument willen en kunnen doen.

Ook dit jaar beperkte het programma zich tot hapklare activiteiten. De Sint-Katharinakerk in Hoogstraten is wel vaker toegankelijk en de koloniewandeling staat bijna wekelijks op de agenda van Natuurpunt. De Laermolen vormde daarop een gelukkige uitzondering.

Daar gaven landschapsarchitect Michel Pauwels en Koen Stuyven van studiebureau Vectris uitleg bij de plannen voor een globale belevingssite bij de molen. Wij hadden al in ons februarinummer de kans om deze plannen toe te lichten, nu blijken ze al verder uitge-

werkt. De te gebruiken materialen werden inmiddels bepaald en na een (volks)raadpleging via ‘Rad van tong’ is beslist om het tweede verdwenen deel van de molen aan de over-

Tweedehandsbeurs voor kinderspullen

HOOGSTRATEN - De gezinsbond van Hoogstraten organiseert op zondag 24 oktober van 10 tot 12 uur een tweedehandsbeurs in zaal Pax. Een prima gelegenheid om je niet meer gebruikte kinderspullen een tweede leven te geven.

Het word een tafelverkoop in twee zalen, dat wil zeggen dat de verkopers zelf hun goederen verkopen. Je kan er babyuitzet, kleding tot

12 jaar, speelgoed en fietsen kopen of verkopen. De inkom is gratis, er is een cafetaria voorzien.

Meer inlichtingen vind je op de website van de Gezinsbond of bij Bieke Roovers tel 0499 19 57 57. Wie snel inschrijft, heeft de beste plaats. (fh)

zijde van de oever, niet her op te bouwen maar de plaats van het volume enkel aan te geven met een verhoogd groen vlak. (fh)

Een faire quiz en Jos Vinckx voor 50 jaar Oxfam

HOOGSTRATEN - Oxfam nationaal bestaat 50 jaar en dat wordt in Hoogstraten gevierd met een vertelling van Jos Vinckx en een quiz op 15 oktober om 19 uur in zaal Cecilia.

Om deel te nemen aan de quiz vorm je ploeg van 5 maximum 6 personen. U geeft de ploeg een naam en de naam, het adres, de telefoonnummer van de ploegleider. Die informatie bezorg je voor 9 oktober langs hoogstraten @oww.be of in de winkel, Vrijheid 100. Deelname kost 5 euro per persoon op het rekeningnummer BE53 1030 2435 5253 of in de winkel.

Welkom op de koffie

Naar aanleiding van de week van de fairtrade van 6 tot 16 oktober nodigt Oxfam Hoogstraten je uit op ‘de koffie’ in de winkel van woensdag 6 tot zaterdag 9 oktober en van

Drum je fit

HOOGSTRATEN - Ferm organiseert zes avonden in oktober en november de workshop Drums Fit. Bij deze fitness-les oefenen de deelnemers op het ritme van de muziek allerlei pasjes uit, terwijl ze met drumsticks op een zitbal trommelen. Naarmate de les vordert, wordt de intensiteit en de snelheid van de oefeningen opgedreven. Drums Fit is geschikt voor alle leeftijden.

De sportschoenen mogen geen zwarte zolen hebben. De deelnemers brengen eventueel een drankje mee. Voor de zitbal, bassin en drumsticks wordt gezorgd.

Deelnemen aan de workshop bedraagt 7 euro per avond voor Ferm leden, 10 euro voor niet leden. Inschrijven per avond is mogelijk tot de avond voor de effectieve datum via fermhoogstraten@hotmail.com of tel 0473 64 01 11. Betalen vooraf door overschrijving op de Ferm rekening BE72 7333 1810 0416 met vermelding Drums Fit. (fh)

woensdag 13 tot zaterdag 16 oktober, telkens van 10 tot 18 uur.

Verder is er nog de extra informatie en reclamefolder, de nieuwsbrief en de info die gedeeld wordt op Facebook, Instagram en de website. Langs die sociale media kan je ook de vorderingen volgen van een spaaractie van leerlingen van de lagere scholen, die uitgenodigd werden om daaraan deel te nemen.

Geen fraai beeld

Iedereen kent de slogan ‘Eerlijk duurt het langst’. Hoe logisch die ook klinkt, in de wereldwijde handel gaat dit lang niet altijd op. De cijfers geven ook in 2021 een weinig fraai beeld, van economische rechtvaardigheid is geen sprake. 21.530 miljardairs bezitten meer dan 60% van het geld van heel de wereldbevolking.

Ook de klimaatrechtvaardigheid laat te wensen over. De rijkste 1% stoot 2x zoveel CO² uit als de armste 50%. Terwijl het uitgerekend deze laatste groep is die de grootste klappen incasseert.

Daarom blijft het zeer belangrijk dat de inwoners van fairtradegemeente Hoogstraten zich samen inzetten voor een meer duurzame, eerlijke samenleving dichtbij en verder weg. (fh)

Praktisch: Fairtrade quiz en vertelling door Jos Vinckx op vrijdag 15 oktober om 19 uur in zaal Cecilia.

Praktisch: Workshop Drum Fit op de woensdagen 6, 13, 20, 27 oktober en 17 en 24 november telkens om 20 uur in de turn-

Een lange sliert bh’s in de haag

HOOGSTRATEN - De eigenaars van deze bh’s in alle kleuren en maten hingen hun bh in de haag en lieten naar hun borsten kijken. Met die lange sliert bh’s van de kerk tot bij het IKO, trekken ze de aandacht op het bevolkingsonderzoek dat vrouwen van 50 tot 69 jaar oud nog tot 7 oktober kunnen laten uitvoeren in de mammobiel die niet opgesteld staat op de parking naast het IKO zoals aanvankelijk voorzien, wel in het Gravin Elisabethpark.

Met dit tweejaarlijkse onderzoek wil men borstkanker vroegtijdig opsporen. Het onderzoek is gratis voor wie aangesloten is bij een Belgisch ziekenfonds. Het is niet verplicht, maar wel sterk aanbevolen. (fh)

zaal van het Klein Seminarie, bereikbaar via de sportvelden aan de achterzijde van de school.

Diamanten

bruiloft in Hoogstraten

Raf Peeters en Clara Druyts vieren hun 60-jarig huwelijk

HOOGSTRATEN - Ze woonden in mekaars buurt, zaten samen in de kleuterklas, deden samen hun eerste en plechtige communie en zijn uiteindelijk ook getrouwd. Raf Peeters en Clara Druyts vierden onlangs hun diamanten bruiloft. Dat deden ze met hun vijf kinderen, hun zestien kleinkinderen en hun vier achterkleinkinderen.

Vijfde van zeven

Raf Peeters is de vijfde van zeven van de familie Peeters, die in Merksplas wellicht beter gekend was als Stolwerk. Een stolwerk was in die tijd een synoniem voor een caramel of ne pik. Het woord was ontleend aan het Duitse snoep- en chocolademerk Stollwerck. Vader was een geboren verteller, een entertainer avant-la-lettre, die een gezelschap kon doen gieren van het lachen met zijn zelfverzonnen verhalen.

Na de lagere school ging Raf vanaf zijn elfde op internaat naar het Damiaancollege in Aarschot, maar hij schakelde voor het laatste jaar van zijn humaniora over naar het Seminarie in Hoogstraten. Daarna ging hij naar de universiteit in Leuven om er Germaanse talen te studeren.

Tiende van twaalf

Clara Druyts werd als tiende kind geboren in een gezin met twaalf kinderen. Een drukte van belang dus en misschien wel de reden waarom Clara niet thuis maar in Turnhout geboren werd. Zij luidde daarmee een nieuw tijdperk in. Thuisbevallingen behoorden weldra tot het verleden.

Na de lagere school in Merksplas ging Clara op internaat bij de franciscanessen in Herentals en volgde daarna nog naailessen in Turnhout - nu nog haar grote hobby. Haar vader was schoolhoofd van de gemeentelijke jongensschool in Merksplas en moeder had haar handen meer dan vol met het groot gezin en inwonende grootouders.

Behelpen

Dat ze elkaar gevonden hebben, zo dicht bij huis, was bijna vanzelfsprekend. Raf gaf al twee jaar les in het Klein Seminarie toen het jonge paar op 29 juli 1961 in het huwelijk trad. Het pasgehuwde stel wou in Hoogstraten komen wonen, maar het was haast onmogelijk om hier een huis te vinden.

Uiteindelijk konden ze terecht in de woning op de hoek van de Lindedreef en de Antoon de Lalaingstraat, eigendom van Sus Swaegers. “We

Het bruidspaar met de kinderen Jan (1962), Jef (1963), Tom (1964), Mieke (1967) en Lies (1969)

betaalden toen 1.500 frank huur, enorm veel voor een woning zonder centrale verwarming, zonder put- of regenwater, een huis zonder comfort. We moesten ons behelpen met water van behulpzame buren”, weet Clara nog.

“En, we verwachtten ons derde kindje. Het was niet meer te doen. Gelukkig hadden we al voor ons huwelijk, met geleend geld, een stuk grond gekocht in de Moerstraat en konden we in 1964 al starten met de bouw van ons huis hier.”

Vaak gevraagd

Wie veel doet wordt vaak gevraagd: in de KVLV, de Gezinsbond, de Missiekrans, het Piuskoor, noem maar op...... Clara stond altijd paraat. Ook een druk huishouden bestieren hoort erbij. Ondertussen zijn de vijf kinderen uitgezwermd. Niemand vond een stek in Hoogstraten. Maar ze komen wekelijks op bezoek. “Minstens tweemaal per jaar zijn we hier met z’n allen samen en heel vaak komen de kinderen en kleinkinderen onverwachts langs. We komen alle twee uit een groot gezin. Voor ons is dat maar gewoon”, zegt Clara.

Raf kon vanaf 1959 direct als germanist aan de slag in het Seminarie. Meer zelfs, men zat als het ware op hem te wachten. De recent overleden en oudste man van België, Jef Smets (107), was immers pastoor geworden in Merksplas zodat men voor de vakken Engels en Duits in de problemen kwam.

“Jef Van Delm en ik waren er de eerste lekenleraren. Er waren wel leken, maar geen leraars in de humaniora. Voor sommige vakken waren

er wel ‘meesters’ - maar die waren dus geen ‘professors’ zoals dat toen nog heette. Zo waren er meester Van der Flaes voor turnen, meester Noyen en meester Bruurs voor muziek, Ast Fonteyne, Jaak Demol...

Feestelijk weerzien

Naast het Seminarie stond Raf nog een tiental jaren in het Spijker. “Kennismaken met twee schoolculturen was zeer boeiend, maar zuster Liesbeth kon zo’n beslag leggen op haar leerkrachten, dat ik op een bepaald moment meer naschoolse activiteiten had in het Spijker dan in het Seminarie. Voor nascholing bleef er helemaal geen tijd meer over.”

Nadat Raf een aantal jaren onderdirecteur was, met een halve lesopdracht, werd hij op 1 januari 1985 directeur van het Seminarie. Er veranderde niet zoveel toen, want in de praktijk deed hij het werk al. Daarnaast was Raf al die jaren actief in het Piuskoor en als bestuurslid in het Davidsfonds. Toen hij in 1996 met pensioen ging, volgde hij Fons Livens op als voorzitter. Een aantal jaren was hij ook lid van “de commissie van toezicht in de gevangenis van Hoogstraten en Wortel” en vertegenwoordiger van zijn schoolbestuur in aangrenzende scholengemeenschappen.

Eind juli kwam de hele familie samen om Clara en Raf in de bloemetjes te zetten. Hoeft het gezegd dat dit een feestelijk weerzien werd met de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen…?

Wij van onze kant wensen Raf en Clara nog veel gezonde jaren samen. (pm)

EN LEZERS SCHRIJV

Profileringsdrang

Met veel genot ontvang ik uw magazine over Hoogstraten en omstreken, wat mij toelaat om de situatie vanop afstand te bekijken.

Daarbij heb ik mijn herinnering aan mijn jeugd die ik daar heb doorgebracht, bij mijn grootouders, nu zo een kleine 40 jaar geleden.

De tijd van hooimijten zetten, plezier, onder de lindenbomen, smekende om naar “billeke” te gaan om het nieuwste speeltje, het begijnhof in alle glorie, respectvol maar mooi, onze kerk, de rust in de straten, iedereen kende iedereen, pffff.

Als ik nu vanop afstand de evolutie bekijk, moet ik tranen bedwingen. Wat voor profileringsdrang heerst er daar door de leden van het gemeentebestuur? Alles was goed genoeg om de stad (?) te herleiden tot een onoverzichtelijk geroezemoes van verkeer en dwalende mensen, vaak zoekend naar iets wat niet meer is - “de rijkswacht”, de naast gelegen apotheek, de Roma, vroeger de cinema, de tijdsgeest die zijn koffers heeft genomen.

Men noemt dit “meegaan met de tijd” door in alle haast “symbolische monumenten” die we

hadden in Hoogstraten, tegen de vlakte te gooien alsof de betekenis ervan niets is en was, bitter…

Dat een “stad” als Hoogstraten, nu bestuurd wordt door een bende losgeslagen juppie's die allemaal hun stempel willen drukken om in het “eeuwige, dwaze boek”, toch hun plaatsje te vinden, is triest. En o ja hoor, we weten nog bij welke burgervader al dit machtsgenot de overhand kreeg. Prioritair werden de straten gepersonaliseerd met naambordjes, de verdeling werd sterk in de hand gehouden, alsof het een bedrijfje was dat op wielen liep, zo simpel.

Deze zielen der dwazen dwalen nog steeds, graaiend in de honingpot om hun zeggenschap en naam hoogtij te laten vieren, met de gedachte “fulmineer op de burgers en belast ze dood, zodat wij onszelf kunnen verder zetten…” Het kleine Schilde, maar dan met grootheidswaanzin.

Het is onbegonnen werk om hier een lijst te maken van alle verdwenen gebouwen en monumenten die slagsweg ontmanteld werden en

laten “herrijzen” onder de noemer “vooruitgang”. Bepaalde bestuursleden hadden er waarschijnlijk een slechte ervaring gehadgebuisd, of moeten wandelen langs het kerkhof met zijn vervelende lange processieweg.

Men bouwt nu haast boven op het kerkhof, overledenen krijgen na hun leven maar een beperkte tijd om te rusten, zonder medelijden verdwijnen deze nadien, hierover valt niet te onderhandelen. Keihard gewerkt om dan nog je beperkte tijd uit te doen.

Maar ja, er is hoop. Erfgoed krijgt de volle aandacht om te kopen of huren mits je centen genoeg hebt natuurlijk. Uiteraard staat dat in de voorwaarden, het is belangrijk om er bevriend volk te laten vertoeven. Ook de “storende” infrastructuur van de boerderijen zal dra wel verdwijnen, zodat we het nieuwe Hoogstraten zullen zien: netjes, opgeruimd en modern.

Uiteraard is dit alles een persoonlijke noot, berustend op vrijheid van meningsuiting.

Chris L.

De deuren van OKRA staan open

HOOGSTRATEN - Op zondag 17 oktober is iedereen van 12 tot 17.30 uur welkom in zaal Pax waar OKRA Hoogstraten een opendeur en een gezellig samenzijn organiseert. Je geniet er van een Kempisch bordje met een variatie van boterhammen en een assortiment beleg. Voor wie meer zin heeft in zoet zijn er lekkere pannenkoeken. Dat alles aan democratische prijzen.

Ter plekke is er een tentoonstelling met werkjes van de hobbygroep. Op een groot scherm kan u kennis maken met de verschillende OKRA activiteiten zoals turnen, kaarten en rummikub op dinsdag, petanque op woensdag, fietsen en de hobbynamiddagen op donderdag, langere fietstochten op vrijdag, en gespreid over het jaar uitstappen en bedevaarten. (fh)

Praktisch: OKRA opendeur op zondag 17 oktober 2021 van 12 tot 17.30 uur in zaal Pax.

Charlie zorgt voor een viergeslacht

Wieler- en supportersclub Meer organiseert Hoogstraats kampioenschap

HOOGSTRATEN - Een viergeslacht in de familie blijft nog altijd een heuglijke gebeurtenis en dat is ten huize Verhoeven niet anders. Op de foto herkennen we de 83-jarige Gustaaf Verhoeven, Willy Verhoeven (58), Jeroen Verhoeven (33) en de kleine Charlie, die zopas 1 jaar is geworden. (fh)

MEER - De 28ste editie van het kampioenschap van Hoogstraten wordt op zaterdag 9 oktober gereden in Meer. Sedert 11 jaar hanteert men de formule van de wisselbeker met puntensysteem. Geldprijzen zijn voorzien voor alle deelnemende clubs met minstens 5 deelnemers. In totaal zijn er 11 reeksen op een gesloten omloop van 4,2 kilometer. Vooraf inschrijven is verplicht; enkel inwoners van Hoogstraten kunnen kampioen worden.

De club die de meeste punten behaalt, gaat voor een jaar met de wisselbeker naar huis. Elke startende deelnemer verdient een punt en voor de 5 eersten van elke reeks zijn er bijkomende punten te verdienen.

Er zijn 8 reeksen:

• Dames tot en met 45 jaar (geb. 1976 en later)

• Dames 46 jaar en ouder (geb. 1975 en vroeger)

• Heren tot en met 30 jaar (geb. 1991 en later)

• Heren van 31 jaar tot 40 jaar (geb. 1981 tot en met 1990)

• Heren van 41 jaar tot 50 jaar (geb. 1971 tot en met 1980)

• Heren van 51 jaar tot 60 jaar (geb. 1961 tot en met 1970)

• Heren van 61 jaar tot 70 jaar (geb. 1951 tot en met 1980)

• Heren van 71 en ouder (geb. 1950 en vroeger)

Praktisch: Hoogstraats kampioenschap voor wielerclubs op zaterdag 9 oktober, eerste start om 13 uur aan Zaal Victoria in Meer. Vooraf inschrijven is verplicht (8 euro). (rob)

Elke vrijdag om 13 uur vertrekken de OKRA fietsers aan de PAX. Op de foto v.l.n.r.: Louisa De Rijk, Jeanne Snoeys, Rosa Kerstens, Irma Janssens, Marcel Govaerts, Caroline Van Hoeck, Jos Janssens, Fik Verheyen, Maria Aerts, Julia Verbreuken, Amelie Van Dijck en Stan Nooyens. (foto Leen Dockx)

Eindelijk weer kermis in Meer!

MEER - Na de afgelasting van vorig jaar is het eindelijk weer met volle goesting uitkijken naar Meerkermis. We vroegen even rond en ja hoor, er is heel wat te doen in het dorp. Een greep uit het aanbod van de belangrijkste kermisactiviteiten. Waarschijnlijk niet volledig... En toch nog onder licht voorbehoud van wat het overlegcomité beslist, maar de sterren lijken goed te staan.

Live optredens: ‘t Fortuin heeft de meest volledige affiche, met elke kermisdag vollen bak en dus ook live optredens. Zondag 3 oktober Steve Herrijgers en Inge Franck; maandag 4 oktober Gas er up met live band Catch Up.

Kermistent: we hebben nog geen nadere informatie hierover, maar de jeugd houdt best de klassieke tentfuif aan de voetalterreinen in de gaten.

Kermis Diner: op 2 oktober kun je weer aanschuiven op het kermisdiner dat de Mortel organiseert voor en in de CHIRO- lokalen. Karaoke: liefhebbers komen aan hun trekken in de Mussenakker zaterdag 2 oktober met een cocktail Karaoke.

Fanfare: Brassband Ste. Rosalia zal zoals vanouds in het dorp de sfeer muzikaal aanwakkeren op zaterdag 2 oktober. Fanfare De Eendracht zet de kermis in op vrijdag 1 oktober en sluit ze op zaterdag 9 oktober ook af.

Volksspelen: door gebrek aan vrijwilligers voor het kermiscomité kwamen de volksspelen in de problemen. Na een ultieme inspanning van Agnes van Hooydonck en Tony Snoeys zijn er nu toch genoeg voor dit jaar

Veilig aan de schoolpoort?

MEER - Terwijl er opgeroepen werd aan alle weggebruikers om bij de schoolstart extra-voorzichtig te zijn gingen we eens kijken de eerste schooldag. Ook bij ons is er onmiskenbaar heel wat conflicterend verkeer. De dorpsraad vraagt alvast om ook voor de school een fietsstraat te bekomen. Dit idee lijkt ook in het verkeersplan gehoor te krijgen.

De eerste schooldag verliep 's ochtends gelukkig vrij rustig. De grootste verkeersdrukte is er immers ‘s avonds, wanneer iedereen bijna op hetzelfde tijdstip wenst te vertrekken. Hoe dan ook, er is zeker nog ruimte voor verbetering. (ma)

Het kermiscomité zoals het tot nu toe bestond, met tussen haakjes het soms indrukwekkende aantal dienstjaren. Rechtstaande van links naar rechts: Jan Rombouts (45), Paul Eelen (43), Tony Snoeys(25), Jos Brosens (30), Bert Eelen.

Zittend: Vera Goetschalckx, Rit Rombouts, Agnes Van Hooydonck (24), Minne Fockaert, Petra Brosens en Cindy Pluym. Niet op de foto Ken Van Opstal en de sinds kort toegetreden Glenn Martens.

gevonden. De volksspelen gaan dus dit jaar wel degelijk door. Maar niet op dinsdag, wel op maandag 4 oktober. En dat is dus goed nieuws voor de honderden deelnemers die op de volksspelen zitten te wachten. De deelnemende café's zijn: ’t Fortuin, Toontje lager en FF thuis.

Kindervolksspelen: nog steeds leggen de organisatoren hier veel voorzichtigheid aan de

dag. De kinderen kunnen, bij het inleveren van een kermistekening kermisbonnetjes krijgen. Die kunnen ze dan woensdags op de foor opsouperen.

Bij deze ook een oproep om je aan te sluiten bij het kermiscomité voor volgend jaar. Contacteer hiervoor Agnes of Tony. En aan iedereen alvast veel kermisplezier toegewenst! (ma)

Afgemeerd bij het IKO

HOOGSTRATEN/MEER - Benieuwd als we waren, gingen we kijken naar de presentatie van IKO afgestudeerden. We troffen twee trotse afgestudeerden van Meer aan.

Viviane Rombouts studeerde af aan de specialisatie tekenkunst. “Ik hou van tekenen,” zo steekt ze van wal, “tekenen heeft voor mij zoveel aspecten. De twee specialisatiejaren hebben mij tijd en ruimte gegeven om twee specifieke portretten te maken. Een van mijn dochter, Anna. En een van de Zundertse Tilly. Tussen beiden is een behoorlijk leeftijdsverschil. De ene blikt naar de toekomst, de an-

dere kan terugblikken op een rijk verleden. Dit resulteerde dus in twee portretten met een eigen toets. De verdediging voor de jury was wel spannend. Maar het is toch een resultaat geworden om fier op te zijn.”

Maria Geenen volgde schilderkunst: “Ik ervaar veel voldoening in het werk dat ik al jaren bij IKO doe. Om te schilderen heb ik de laatste tijd onderwerpen gekozen die je in het landschap tegenkomt. Ik teken en schilder ze en probeer zo met lijnen, vlakken en kleuren te werken. De Meerse watertoren lag daarom voor de hand…” (ma)

Geslaagd burenfeest op Laag Beek

MEER - Enkele jonge gezinnen op Laag Beek namen het initiatief voor een geburenfeest. Bijna allemaal, jong en oud kwamen opdagen en maakten er een meer dan geslaagd initiatief van.

Op de foto: Frank Oomen geeft een demonstratie op de kop van Jut. Jos, Herman, Wim en Rik Voeten (er wonen veel Voetens in de Venneweg) en Koen Godrie zijn onder de indruk. En ook de jeugd is merkbaar geïnteresseerd. Hopelijk volgend jaar weer allemaal van de partij dus? (ma)

Onderhoud nodig voor Pyperpad als schoolroute

MEER - Deze poging om het Pyperpad als alternatief weggetje naar school uit te proberen was geen goed idee. Tenminste niet met de bakfiets, met de gewone fiets lukt het nog wel.

Met enkele eenvoudige ingrepen heeft dit paadje nochtans alles in zich om een succesvol schoolpaadje te kunnen worden voor heel wat kinderen. De Beekschen pad, tegenover de school, bewijst hoe veilig en succesvol zulk paadje kan zijn. Waarom hier niet? (ma)

Viviane Rombouts naast de tekening van haar dochter Anna en model Tilly.

Maria Geenen koos de Meerse watertoren als onderwerp voor haar schilderij.

Koelboe feestjes in de boerderij

MEER - Sinds juni organiseert Evelien Brosens met Koelboe kinderfeestjes in hun boerderij Hoge Akker 9 te Meer.

Evelien is gehuwd met Nick Leemans, die de boerderij runt. Zij zelf werkt op het boekhoudkantoor ANB te Brecht. Samen hebben ze drie kinderen Rune, Lars en Nore, respectievelijk 9, 7 en 6 jaar oud.

Ravotten

Omdat vriendjes van hun kinderen graag komen ravotten in de boerderij, kwam Evelien op het idee om er verjaardags- of andere feestjes voor kinderen te organiseren. Zo kun-

nen ze op een speelse wijze, en met wat lekkers tussendoor, van nabij kennis maken met het doen en laten op een boerderij.

Naast deze feestjes organiseert Koelboe ook boerderijdagen waarvoor kinderen kunnen inschrijven. De eerste daarvan is gepland tijdens de herfstvakantie op 2 november.

Zoektocht in stro

De jarige krijgt zijn cadeautjes overigens niet zomaar. Nee die worden verstopt in een berg

Brouwerijsite neemt deel aan architectuurfestival

MEER - In het julinummer schreven we een artikel over het Sebastiaanshof als straat in de maand. Maar dit verhaal is eigenlijk niet volledig zonder De Brouwerij, ook een wezenlijk deel van de brouwerijsite te vermelden. Een goede gelegenheid doet zich nu voor. Het is namelijk geselecteerd om deel te nemen aan de dag van de architectuur op zondag 17 oktober.

Geïnteresseerden in architectuur kunnen die dag de Brouwerij bezoeken. Een opvallend gebouw met o.m. een bijna sculpturale entree. In het gebouw kom je in de Brouwzaal, het geheel lijkt wel de Meerse variant van een woonpaleis.

Vrije toegang tot de gemeenschappelijke delen. De architect is daarbij aanwezig om toelichting te geven. Het bezoek van een woning is mogelijk tussen 11 en 12 uur, en tussen 15 en 16 uur. Inschrijving is aanbevolen maar niet verplicht.

Meer info en inschrijven via de website: festivalvandearchitectuur.be/programma/d-a-brouwerijsite-toolboxdorpse-architectuur. (ma)

stro en die zoektocht is het startschot van meer leuks. Met een kar achter een knikmops wordt de groep naar de kalfjes gebracht om ze te voederen. Van klein gaat het vervolgens naar grote koeien, om te eindigen in een stroparcours, zeg maar een speeltuin in het stro.

Tussendoor worden er foto’s genomen en is er eten en drinken. Pannenkoeken en de keuze tussen hotdogs of frietjes. Een mooi initiatief. Voor info kan je terecht op het nummer 0491 34 41 66 van Evelien Brosens. (fh)

Koelboe organiseert op 2 november een boerderijdag.

Evelien Brosens

Melkerij “De Merel” wordt gesloopt

MEERLE - Zoals we enkele maanden terug schreven, kwam het definitieve einde van de voormalige melkerij “De Merel” in zicht. Onlangs leverde het college van burgemeester en schepenen de vergunning af om het gebouw te slopen.

Na de restanten van het voormalige weeshuis en het nonnenklooster begin dit jaar, verdwijnt hiermee weerom een van de historische gebouwen binnen onze dorpskern.

Heikip

De Meerlese coöperatie van melkveehouders werd opgericht in 1901, jaar waarin ook het eerste gebouw werd opgericht. In enkele etappes werd dit verder uitgebreid. Er werd boter en kaas gemaakt. Op haar hoogtepunt produceerde de melkerij 840.000 kg kaas.

In de jaren ’60 en ’70 konden de kleine melkerijen niet meer optornen tegen de grote be-

Kermis: soms nat, maar toch feest!

MEERLE - In tegenstelling tot Minderhout, dat op zomerse omstandigheden kon rekenen, was het in Meerle bij de kermis niet altijd even mooi weer. Wel op zondag, zodat het toen ook behoorlijk druk was. Maar bij de volksspelen op dinsdag was het kil en soms nat. Maar er werd hoe dan ook gefeest! Peter en z’n botsotto’s brachten zoals steeds vuur in de Kerkstraat, de volksspelen konden schuilen in de gang bij Van Bavel, en als het droog was, was er steevast volk aan de paardjesmolen.

Het was wel passen geblazen om heel de kermis een plaatsje te geven op en rond het dorpsplein. Volgend jaar alle dagen beter weer? Wie brengt er eieren naar de Clarissen? (jaf)

drijven en werd de coöperatie opgenomen in de intra-coöperatie Inza. In 1977 stopten de laatste activiteiten in Meerle en kwam het gebouw leeg te staan. Het werd verkocht aan firma De Heikip uit Vlimmeren.

Noorderkempen

Later werd het complex omgebouwd tot appartementen. Toen deze op de private markt nog moeilijk verhuurd raakten, werd heel het complex overgenomen door de sociale bouwmaatschappij De Noorderkempen. Enkele jaren geleden besloot die om de verhuring stop te zetten en het gebouw te laten leegkomen. Reden daarvoor was dat de infrastructuur niet meer beantwoordt aan de nieuwe normen voor sociale huisvesting.

Het perceel blijft in principe voorbestemd voor sociale woningen, maar de bouwmaatschappij beschikt momenteel niet over de nodige fondsen om er binnen een korte termijn sociale woningen te bouwen. Na de sloop zal het perceel tijdelijk ingericht worden als een groene zone, mogelijk zelfs een bloemenweide. Mogelijk toch een beetje een troostend (voor)uitzicht. (jaf)

Tweedehandsbeurs Gezinsbond

MEERLE - Op zondag 7 november heeft in Parochiezaal ‘Ons Thuis’ in Meerle de jaarlijkse tweedehandsbeurs van de Gezinsbond plaats. Je vindt er betaalbare tweedehands babyuitzetartikelen, kinderkleding tot 14 jaar en speelgoed. Voor de beste koopjes, kom op tijd! De deuren gaan open om 13 uur en sluiten om 14.30 uur. De inkom is gratis. Ook niet-leden van de Gezinsbond zijn van harte welkom. Uiteraard gelden nog de richtlijnen ivm Covid-19 om alles veilig te laten verlopen. Wie graag spulletjes verkoopt maar niet zelf achter de tafel wil staan, hoeft zich alleen maar een verkooplijst aan te schaffen, de spullen te voorzien van de gewenste prijs en alles op zondagmorgen naar de zaal te brengen. De vrijwilligers van de Gezinsbond nemen alles in ontvangst en organiseren de verkoop. Na de beurs kom jij de niet-verkochte spullen weer ophalen en krijg je meteen je centjes van alles wat verkocht is.

Inschrijven voor verkoop kan vanaf 10 oktober 2020.Voor deelnamelijsten en info kan je terecht bij An Aerts 03 295 33 09 en Kalinka Gladinez 03 315 09 99. Meer info op www.gezinsbondmeerle.be. (jaf)

Een knooppunt uit de war

MEER / MEERSEL DREEF - In ons vorig nummer op bladzijde 14 vroegen we ons af of de bewegwijzering op wandelknooppunt 47 richting knooppunten 48 en 44 wel ‘echt’ is en dus afkomstig van Toerisme provincie Antwerpen. Aanleiding was de vaststelling dat er een omleiding is ingesteld waarvan we het nut of de noodzaak niet zien. En we beloofden navraag te doen bij de vermelde diensten.

Routedokter

Van de Routedokter van de provincie ontvingen we volgend antwoord: “Deze omleidingsbordjes zijn destijds (foutief) langs één richting geplaatst. We laten onze onderhoudsploeg binnenkort de omleidingsbordjes weghalen en bekijken een manier om knooppunt 47 opnieuw aan te duiden zonder signalisatieborden aangezien deze toch steeds verdwijnen.”

De schrijver bedoelt wel degelijk de aanduiding op 47 richting 48 en 44. Inderdaad, het is zoals we vermoedden, een eigenwijze snoodaard die daar al jaren de wandelaars op een verkeerd been zet, getuige volgend citaat van de Routedokter: “We hebben hier al verschillende meldingen van gemaakt bij verschillende diensten (gemeente, schepenen, politie) maar zonder resultaat.”

Knooppunt in de war: wie zet wandelaars hier al jarenlang doelbewust op het verkeerde been?

Woord gehouden

Ondertussen konden we vaststellen dat de Routedokter woord heeft gehouden. Tien dagen na zijn bericht is op knooppunt 47 de correcte aanduiding naar 48 aangebracht, zonder nutteloze omleiding. Mensen, hou het even mee in het oog, hoelang gaat dit standhouden. En vergis je niet, er zijn daar twee knooppunten 47, niet ver

Drie viergeslachten in familie Koyen-Sprangers

MEERSEL-DREEF - Een viergeslacht lijkt minder uitzonderlijk dan voorheen, maar heel bijzonder was dit bij de familie Fons Koyen en Mit Sprangers van de Maaihoek, MeerselDreef. Het bleek een erg druk voorjaar 2021 geweest te zijn!

Mit Sprangers werd toen op drie maanden tijd de trotse overgrootmoeder van drie achterkleindochters, en op Moederdag werd dit heu-

gelijke feit uiteindelijk vereeuwigd voor het nageslacht.

Op 22 februari werd Hazel geboren, dochter van Jolien Noyens uit Pelt, dochter van Greta Noyens-Koyen (foto 2). Op 8 maart zag Fe het levenslicht, dochter van Ties Hendrickx uit Beerse, dochter van Edith Hendrickx-Koyen

De correcte aanduiding zoals de Routedokter die onlangs liet herstellen.

van elkaar, direct achter de Mosten en één wat meer noordelijker aan de afslag naar 49. Rechtdoor ga je dus naar 48 en verder 44 en 32.

Conclusie: het zandpad van de Mosten naar Meersel-molen is en blijft toegankelijk, zonder omleiding. (ep)

(foto 3). En op 26 april kwam Kate ter wereld, dochter van Noortje van Gorp uit Alphen (Nederland), dochter van Carla Van Gorp-Koyen (foto 1).

Bij deze onze gelukwensen en voorspoed voor alle dames, jong en oud. (JJ)

Dreefse Trappers op fietsweekend

MEERSEL-DREEF - Twaalf coureurs, weliswaar amateurs pur sang, van fietsclub de Dreefse Trappers, hadden na een jaar onderbreking, weer een fietsweekend van 9 tot 12 september. Dit jaar werd rechtstreeks gefietst van Meersel-Dreef naar Sint-Truiden, daarna twee dagen in de verre omgeving van Limburg, om uiteindelijk op de vierde dag weer huiswaarts te fietsen.

Het verblijf was in het mooie voetbalcomplex

Stayen van eerste klas voetbalclub STVV met uitzicht vanuit de slaapkamers op het voetbalstadion en -veld. De weergoden waren niet ongunstig, op een klein buitje na kon er volop worden gefietst met de nodige hoogtemeters. In totaal werd er meer dan 500 kilometers gereden, zonder al te veel stukken, dus eind goed al goed. (JJ)

Wijziging verkeersomgeving

MEERSEL-DREEF - De verkeersituatie in de omgeving van school ’t Dreefke is ondertussen volledig veranderd, dus als u nog niet ter plaatse geweest bent, hou hier rekening mee. Ook in de vorige Maand hebben we hier aandacht aan besteed.

Werkmannen van de stad Hoogstraten plaatsten ondertussen nieuwe verkeersborden en brachten ook plateau’s en betonblokken aan op het kruispunt Kapelweg-Meersel. Een gewaarschuwd chauffeur is er twee waard: uw auto is niet meer dezelfde als u uw snelheid niet aanpast! Veiligheid voor alles en dat begint bij jezelf. (JJ)

Nog meer kunst in St Luciakapel

MEERSEL-DREEF - In het najaar zal er nog meer kunst te bezichtigen zijn in de Sint Luciakapel op Meersel. Hierbij alvast een overzicht. Dat begint nog deze maand. In de weekenden van 16-17 en 23-24 oktober zal beeldend kunstenaar Henk Luijkx er schilderijen en andere beeldende kunst tentoonstellen.

Schildersgroep ‘De witte Hûskes’ uit Breda zal gedurende de weekenden van 30-31 oktober, 6-7 en 13-14 november de kapel sfeervol inrichten met hun zeer diverse schilderwerken. De groep ontstond tijdens schilderlessen in het atelier van Joost ten Hengel. Deze mensen zijn allemaal individueel bezig, werken in diverse stijlen en formaten en met verschillende materialen. Zij vinden onze kapel een perfecte plaats om hun schilderijen eens te exposeren.

Op zondag 12 december om 14 uur is er weer een Sint Luciaviering die gewoontegetrouw afgesloten zal worden met een gezellige babbel

in de kapel onder het genot van een heerlijke warme chocomelk of Glühwein. Het Sint Luciacomité wil deze exposities en natuurlijk de eucharistieviering ter ere van een van de patroonheiligen van onze kapel warm aanbevelen. Alle activiteiten zijn overigens gratis toegankelijk. (JJ)

’t Dreefke zoekt leesvrijwilligers

MEERSEL-DREEF - Basisschool ’t Dreefke is op zoek naar leesvrijwilligers bij het groepslezen in de lagere school. Dit leesmoment gaat elke woensdag door van 11.30 tot 11.55 uur, en neemt dus maar een half uurtje van je tijd. Heb je zin om een groepje kinderen te begeleiden, stuur dan een mailtje naar info@dreefke.be. De ouderraad en de leerkrachten van ’t Dreefke zouden hiermee heel blij zijn, want dit komt alle kinderen natuurlijk ten goede. (JJ)

Rolinde van de Grens

MEERSEL-DREEF - Op de Fokpaardendag in Gemert (Nederland), heeft de vijfjarige merrie Rolinde van de Grens de prestigieuze Antoon Jasperstrofee weggekaapt bij de trekpaarden. Deze bruinschimmel hoort toe aan Jos Jansen en zijn zoon Paul, wonende op Strijbeek. Deze keuring staat voor eenieder open, dus ook voor Belgische paarden, maar het paard moet wel geselecteerd zijn.

IJKE

Op hoge poten kijkt de laffe zomer achteloos om, om dan - schijnbaar welwillendwat zonnestralen te droppen.

Geef mij maar roestige oktoberdagen van bescheiden mildheid marleen

VRIJ HEID

Het paard wordt helemaal opgetuigd en moet natuurlijk in topconditie zijn, verder dient het instructies correct uit te voeren en een mooie looptred hebben. Elk paard kan deze trofee slechts eenmaal winnen en de prijs wordt beschouwd als de tweede hoogste onderscheiding in Nederland die een paard kan winnen. (JJ)

Lekker griezelen in bubbels

MINDERHOUT - Tussen 30 oktober en 7 november is er een nieuwe griezeltocht van KWB. De vorige editie was bijzonder succesvol. De individuele wandeltocht van ongeveer 5 kilometer start aan ’t Markenhof. Met behulp van een plannetje op je smartphone loop je met je gezin een route en tijdens die wandeling vind je borden met een QR-code.

De route is eveneens afgepijld. Scan de code en je hoort telkens een gedeelte van een griezelverhaal. Er is keuze tussen een tocht voor kinderen onder de 10 jaar en voor boven de 10 jaar. Beide verhalen luisteren kan natuurlijk ook. Op het einde van de wandeling heb je het hele verhaal gehoord.

Je kan de tocht naar keuze doen van zaterdag 30 oktober tot en met zondag 7 november. De borden staan dag en nacht langs de route, dus je kan zelf het beste tijdstip bepalen. Probeer wel in je eigen bubbel te blijven en voorkom groepsvorming onderweg.

Het einde van deze activiteit op zondag november valt samen met de Kapellekenswandeling. De kinderen die dan aan de Griezeltocht hebben deelgenomen, worden getrakteerd op een lekkere gratis pannenkoek met snoepjes. (fh)

Praktisch: Griezeltocht van 30 oktober tot 7 november. Voor kinderen tot 13 jaar gratis, KWB leden betalen 1,20, niet leden 1,50 euro. Info bij Albert Van Bouwel 0477 93 79 85 en Ronny Leemans 0475 76 49 53.

Rolinde van de Grens kreeg de Antoon Jasperstrofee mee naar huis. Paul en Jos Jansen

Opgeruimd staat netjes

MINDERHOUT - Vier medewerkers van Mac Ryan, het borduuratelier op de hoek van de Kapeldreef en Minderhoutdorp namen op 9 september deel aan de actie ‘Kempense ondernemers tegen zwerfvuil’. Ze gingen daarmee in op de oproep van het IOK.

“Wij verzamelden in de omgeving van ons bedrijf vier volle zakken huisvuil”, zegt Natalie de Laat, “Dat gaat van sigarettenpeuken, veel mondmaskers, nog meer blikjes en na het kermisweekend ook veel kapotte glazen. Het is intriest om zien hoeveel zwerfvuil er ligt, maar aangenaam om na deze actie terug in een propere omgeving te werken”, besluit Natalie. (fh)

Kapellekenswandeling begin november

MINDERHOUT - Op zondag 7 november organiseert KWB-Minderhout de jaarlijkse Kapellekenswandeling met vertrek tussen 8 en 15 uur aan ’t Markenhof in de Koestraat. Er zijn diverse bewegwijzerde wandeltrajecten. De tocht van 5 km is toegankelijk voor rolstoelgebruikers en buggy’s; er zijn ook trajecten van 10, 15 en

20 km. Wandelaars ontdekken tijdens hun tocht onbekende en verborgen natuurplekjes in Minderhout en Castelré. Kinderen tot en met 12 jaar mogen gratis deelnemen, KWB leden betalen 1,20 euro, niet leden 1,50 euro. Info bij Albert Van Bouwel 0477 93 79 85 en Ronny Leemans 0475 76 49 53 (fh)

Landlopersjogging andermaal een succes

WORTEL - De organisatoren van de Landlopersjogging van Wortel zijn weer dik tevreden. Het slechte weer van de dagen voordien en de naweeën van de coronacrisis deden vrezen voor een beperkte deelname aan de traditionele stratenloop, ‘de mooiste jogging in de Noorderkempen’.

Maar de vrees was ongegrond want 370 deelnemers, van jong tot oud, stonden op 27 augustus aan de start voor diverse afstanden. 75 deelnemers liepen de 10 miles op een prachtig parcours door de bossen van Wortel-Kolonie. Een ideale manier om op een sportieve manier het werelderfgoed op te snuiven.

Maar ook de wedstrijden over 3 km, 6 km en 9 km kenden een groot succes, om nog maar te zwijgen over de verschillende reeksen voor kinderen. En vooral, de jaarlijkse landlopersjogging bewees nog maar eens een voltreffer te zijn als sportief en familiaal feest. Mooi meegenomen ook dat de opbrengst dit jaar naar ‘de vrienden van ’t Slot’ gaat, die hiermee de renovatie van hun lokalen onder handen kunnen nemen.

Alle foto’s en uitslagen kan je vinden op de website van de organisatie: www.landloper-

sjogging.be Een voorsmaakje krijg je hier met een foto van een sterke delegatie van AVN, de atletiekvereniging uit de Noorderkempen, en

een bende tevreden vrienden van ’t Slot die voor een prima bediening zorgden. (jh)

AVN was present met een ruime delegatie.

Deze vrienden van ’t Slot zorgden voor de bediening bij de drukbezochte jogging

Werk nu mee aan Wortel 2030

WORTEL - Op zaterdag 2 oktober is er van 9 tot 12 uur in de refter van de basisschool een werksessie waarop iedereen welkom is om samen na te denken en verder te bouwen aan ‘Wortel 2030’. Elders verdwijnt al te vaak het dorpseigen karakter. Dat mag in Wortel niet gebeuren: te weinig doen of niets doen, is het begin van teloorgang. Laten we dat hier vermijden!

Samen

Nog voor corona toesloeg werd door studiebureau AR-TUR samen met 40 zogenaamde ambassadeurs het project Wortel 2030 op gang getrapt. Nadien kwam het initiatief in een stroomversnelling en is het afgesloten

met een livestream uitzending waarin de conclusies besproken werden.

De komende jaren wil men met zoveel mogelijk dorpsbewoners samenwerken om die voorstellen, de visie op de toekomst van het dorp om te zetten in concrete realisaties. Samen nadenken én bouwen aan een beter dorp, zowel op vlak van wonen, werken, jeugd, mobiliteit, verenigingen, samenleven, natuur…

Welkom

Men gaat op zoek naar voorstellen die van Wortel het groenste en meest sociale dorp maken en zoveel meer. Iedereen die voorstel-

Mooie Samana activteiten

WORTEL - Het zijn drukke dagen voor Samana Wortel. Zaterdag 9 oktober organiseren ze hun pannenkoekennamiddag. Van 13.30 tot 18 uur is iedereen welkom in parochiezaal ‘t Trefpunt.

Diezelfde zaterdag is er om 18.30 uur een eucharistieviering opgedragen aan de chronische zieken, mantelzorgers en vrijwilligers. Die viering heeft plaats naar aanleiding van “de dag van de Chronische zieken".

Museumbezoek

Enkele weken vroeger, op 13 september, brachten de leden en vrijwilligers een bezoek aan het Stedelijk museum, waar de tentoonstelling ‘Catwalk’ loopt. Luce Van Nueten was de perfecte gids om het verhaal van de kledij van gewone man en de van de betere stand begin vorige eeuw toe te lichten. Het werd een fijne namiddag , en gezellige uitstap waar ongetwijfeld veel herinneringen opgehaald werden. (fh)

len heeft of benieuwd is naar voorstellen van anderen is dus welkom op deze werksessie. Indien je er die dag niet bij kan zijn, maar je toch wil engageren in de actie Wortel 2030, schrijf je dan in zodat de organisatoren je verder op de hoogte houden. (fh)

Praktisch: Werksessie Wortel 2030 op 2 oktober in de basisschool (ingang via het Kerkpad). Inschrijven via www.hoogstraten.be/dorpsgesprek wortel.

Nieuwe verkeersremmers in de Beukendreef

WORTEL - In onze rubriek ‘Straat in De Maand’ kondigden wij in vorig nummer aan dat er in de Beukendreef nieuwe verkeersremmers zullen geplaatst worden. Nu is het zo ver. De wegversmallingen door paaltjes aan een kant van de weg nodigden een aantal automobilisten uit om hun snelheid te verhogen en door de opeenvolgende obstakels te slalommen.

De paaltjes zijn weggenomen en vervangen door vrij hoge vierkante rubberen matten met aan beide zijden van de weg een betonblok. De chauffeurs zijn nu wel verplicht om hun snelheid drastisch te verminderen en zelfs volledig te stoppen als er een tegenligger komt. Wij gingen een kijkje nemen op een drukke vrijdagnamiddag en van hoge snelheden was nu geen sprake meer. (fh)

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Nationaal voetbal

Competitiestart met propagandavoetbal bij HVV

HVV start tegen honderd procent met sprankelend voetbal. Nadat het eerder in Berchem eenrichtingsvoetbal bracht met vier doelpunten van vier verschillende schutters lieten de Rooikens ook thuis tegen titelkandidaat Bocholt zien dat met hen dit jaar rekening zal moeten gehouden worden. Het belooft een heel mooi seizoen te worden voor Hoogstraten VV. Wat denkt de trainer daarvan?

DHM: Ben je tevreden met de bekercampagne, met de voorbereiding?

Frank Belmans: Door de gekende redenen is het een heel lange ‘ambetante’ voorbereiding geweest die we opgesplitst hebben in een viertal stukken waarbij het grootste deel individuele sessies waren.

Doordat nagenoeg de ganse groep van vorig seizoen aan boord is gebleven moesten we gelukkig niet veel nieuwe jongens leren kennen en ons schitterend oefenkamp was voor deze paar nieuwelingen ideaal om zich te integreren binnen de groep. Jammer genoeg viel al op de eerste training

Vincent Van Dijck uit met een zware kwetsuur. Die vele kwetsuurtjes zouden zowat de rode draad doorheen de voorbereiding worden. Desondanks - en met een gunstige trekking - slaagden we erin om ons probleemloos te plaatsen voor de vijfde ronde van de Beker van België, maar in de ‘trommel’ met de profteams uit 1A zijn we niet geraakt. Francs Borains uit 1ste nationale was te sterk, jammer.

DHM: Is het team even sterk als vorig seizoen?

Aangezien er in het tussenseizoen weinig vertrekkers waren is de kern grotendeels intact gebleven en konden we met een ‘voorsprong’ aan de voorbereiding beginnen waardoor we nu verder staan in ons proces. De meeste afspraken en de manier waarop we willen voet-

ballen waren al gekend, zodat we naast de algemene zaken ook sneller konden beginnen met de specifieke zaken.

DHM: De eerste twee wedstrijden werden gewonnen met 3 doelpunten verschil. Zo’n droomstart was vele jaren geleden… Geen enkele club wil zijn start missen. Als je dan tweemaal met 4 - 1 cijfers mag gaan douchen, na twee dik verdiende overwinningen, dan doet dat deugd, zeker na alle inspanningen die de ganse spelersgroep en staf de voorbije maanden heeft geleverd om klaar te zijn tegen einde augustus.

DHM: Met welke ambities gaan jullie nu verder? Een voorzichtige prognose? Voetjes op de grond, elke dag met plezier en

Boven: T3 Glenn Van der Linden, Ferre Denhaene, Endrit Voca, Senne Van Dooren, Maxime McClymont, Senne De Fré, Chris Espeso Nunez, Nicolas Pauwels, Sieben Meeusen, Nick Havermans, Mario Budts, Ruben Tilburgs, verzorgster Naomi Goossenaerts Midden: T2 Roy Muësen, Joren Lenaerts, Wout Vandersmissen, Sem Druyts, Yannick Defossez, Witsen Meeusen, Nick Bastiaensen, Dieter Bruyndonckx, Victor Vlayen, Bobby Oenen, Robbe Aerts, Akpa Chukwu Ashcroff, Jan Simons, Verzorgster Fleerakkers Mie Onder: TK Paul Van Dijck, Vincent Van Dyck, Fallou Fall, Lars De Roos, Ruben Verheyen, Mehdi Naqqadi, T1 Frank Belmans, voorzitter Dominiek Van den Bosch, afgevaardigde Frank van den Broek, Jouk Vermeeren, Nick Kuijlaars, Jeroen Meeuwis, Moukouh Anouar, Jonathan van Haperen, manager Erik De Bie

Kalender

Zaterdag 2 oktober 20 uur

Hoogstraten VV - Sp Hasselt

Zon 10 oktober 15 uur

Ol. Wijgmaal - Hoogstraten

Zaterdag 16 oktober 20 uur

Hoogstraten VV - KVC Houtvenne

Zondag 24 oktober 20 uur

Eendracht Aalst - Hoogstraten VV

Zaterdag 30 oktober 20 uur

Hoogstraten VV - City Pirates Antwerpen

goesting naar HVV komen en hopelijk kunnen we de supporters nog vele mooie thuismatchen aanbieden zodat zij snel als twaalfde man achter de ploeg gaan staan. Het zou toch

mooi zijn, dat iedere tegenstander met knikkende knietjes naar de Noorderkempen moet komen, hé.

Bekerwedstrijden

Een mooie bekercampagne werd het, met overwinningen thuis tegen Kontich (2 - 0) , Kosova Schaerbeek (6 - 0) en Arlon (5 - 1). Het bekeravontuur 2021-2022 eindigt voor onze Rooikens met een 3-1 nederlaag op Francs Borains. HVV mist op het nippertje een treffen met een eerste nationaler.

Competitiewedstrijden

Berchem Sport - Hoogstraten VV 1 - 4

Met verzorgd voetbal domineerde Hoogstraten de wedstrijd vanaf het begin. Het was al snel duidelijk dat de overwinning naar de be-

zoekers zou gaan. Bij de rust stond het 0 - 2 met doelpunten van Meeuwis en Voca. Ook na de rust werd het eenrichtingsvoetbal. HVV liep uit tot 0 - 4 met goals van Kuijlaars en Havermans. Daarna kon Berchem, dat herleid was tot 10 spelers, nog tegenscoren.

Hoogstraten VV - Bocholt 4 - 1

Het was gewoon wachten op het eerste doelpunt. Titelkandidaat Bocholt werd in de eerste helft helemaal overklast. Fall en Voca scoorden de 1 - 0 en 2 - 0. Bocholt bracht twee nieuwe spelers in om het tij te doen keren, maar net voor de rust draaide Naqqadi de bal enig mooi in de verste hoek. De bezoekers konden na de rust profiteren van een licht toegekende strafschop, maar toen Fall met een rake kopbal zijn tweede scoorde, was het duidelijk dat de punten in Hoogstraten bleven. (rob)

Provinciaal voetbal Hoogstraatse clubs nemen een behoorlijke start

KFC Meerle nam de best mogelijke start en won zijn beide wedstrijden. Maar ook de andere trainers zijn best tevreden met de resultaten of met het geleverde spel. Minderhout sprokkelde wel nog maar één puntje.

Minderhout VV start met 1 op 6

Met een gelijkspel thuis tegen Arendonk en verlies tegen titelkandidaat Loenhout nam Minderhout geen goeie start. De ploeg zit in een sterke en aantrekkelijke reeks. Jeroen Liekens en zijn team zullen hun beste beentje moeten voorzetten.

DHM: Dag Jeroen. Ben je tevreden met de reeksindeling, de voorbereiding, de bekerwedstrijden?

van Hoydonck (Ternesse) is ons komen versterken. Als ik naar de andere ploegen kijk in onze reeks, zijn wij de enige ploeg die zich slechts met 1 speler heeft versterkt.

Jeroen Liekens: Over de reeksindeling mogen we niet klagen. Met derby's tegen Loenhout, Wuustwezel, Merksplas en leuke affiches zoals Weelde, Arendonk, Zwaneven en Lentezon hebben we mooie wedstrijden voor de boeg.

Over de voorbereiding ben ik niet helemaal tevreden. We speelden goede wedstrijden tegen ploegen die hoger spelen zoals De Kempen en Vosselaar, maar tegen de ploegen uit 3e provinciale speelden we te wisselvallig. Ook werden de eerste 3 bekermatchen verloren tegen Ternesse, ’s Gravenwezel en Antonia. Toch was ik over de prestatie wel tevreden. Tegen vierdeprovincialer Zwijndrecht waren we niet goed genoeg. Een week voor de competitie is dat niet ideaal.

DHM: Is de ploeg versterkt t.o.v. vorig jaar?

Die is bijna dezelfde gebleven. Enkel Kenzo

DHM: Een gelijkspel thuis tegen Arendonk en een verloren wedstrijd in Loenhout. Van de competitiestart had je meer verwacht? Vooraf reken je op 3 punten tegen Arendonk en 0 tegen titelkandidaat Loenhout. Dus is 1 op 6 te weinig. Door onze mindere voorbereiding was een gelijkspel tegen Arendonk nog oké. We komen immers van ver. Het was ook een billijk gelijkspel. Dus hoopten we op Loenhout toch iets te rapen. Maar daar begonnen we veel te slap aan de wedstrijd. Het werd opnieuw niet onze beste avond.

Maar in het voetbal komt er elke week opnieuw een kans om punten te pakken. In de derby tegen Wuustwezel moeten we absoluut punten rapen!

KFC Meer gaat voor een zorgeloos seizoen in de linkerkolom

Meer won overtuigend de derby tegen Dosko en had bijna 6 op 6. Twee stilstaande fases helemaal op het einde van de wedstrijd tegen Schorvoort beslisten er evenwel anders over.

DHM: Tevreden met de voorbereiding en de reeksindeling, Filip? Filip Pelckmans: Over

onze voorbereiding was ik zeker tevreden. Na een lange tijd zonder voetbal waren we bang van blessures, maar we hebben er weinig gehad, wat zeer belangrijk was. We wonnen drie van de vier bekerwedstrijden, ook dat was positief. Daarbij hebben we in de voorbereiding enkele jonge spelers ontdekt voor de toekomst. Eén daarvan was Bram Martens (17 jaar). Hij maakte zelfs zijn debuut als basisspeler in de eerste competitiewedstrijd.

DHM: De eerste twee wedstrijden. Jouw ploeg gaf een 2 - 0 voorsprong nog weg in de laatste 20 minuten in de thuismatch tegen Schorvoort. Dat hebben jullie gelukkig goedgemaakt met een gewonnen derby tegen Dosko.

We wisten dat het tegen titelkandidaat White Star een zware dobber ging worden. De eerste helft was een heel gesloten partij maar na de rust kwamen we dan op een 2 - 0 voorsprong. In de 89e minuut stond het nog 2 - 1. Wanneer je dan na twee stilstaande fases nog 2 - 3 verliest is dit heel zuur. Hierin moeten we als ploeg nog volwassener worden. Gelukkig konden we onze eerste driepunter scoren in Dosko. Al bij al een goede prestatie met 3 doelpunten. De druk is van de ketel.

DHM: Met welke ambitie vatten jullie het vervolg van de competitie aan?

Wij hebben de ambitie om in de linkerkolom te eindigen en willen goed scoren in de vele derby’s die er zijn. We proberen dit te doen met aanvallend voetbal en daarbij hopen wij ook zo veel mogelijk eigen opgeleide jongens laten proeven van onze eerste ploeg.

Wortel is opnieuw klaar voor derde provinciale. Het wil zeker het behoud in verzekeren en droomt stilletjes van meer.

DHM: Was je tevreden met de reeksindeling en de voorbereiding van het elftal?

Piet Van Bavel: We spelen in een mooie reeks met heel wat streekderby’s en regelmatig een zaterdagavondwedstrijd. De voorbereiding is voor ons geslaagd. Niet in het minst omdat we met een zo goed als volledig fitte kern aan de competitie zijn kunnen beginnen. We hebben weinig of geen blessures en fysiek zijn we zeer sterk. We deden ook diverse geslaagde experimenten met het oog op de toekomst. De jonge mannen lieten duidelijk zien dat KVNA Wortel optimistisch naar de toekomst kan kijken.

DHM: Het was een spectaculaire wedstrijd bij De Kempen. 2 - 0 achter en toch winnen.

We begonnen goed aan onze eerste competitiewedstrijd maar misten enkele mooie kansen. Toen we halfweg de eerste helft op achterstand kwamen, waren we even de pedalen kwijt. Dit beterde niet toen het 2 - 0 werd. Toen zag het er even niet goed uit. De aansluiting op slag van rust was zeer belangrijk en gaf ons terug zuurstof.

Tijdens de rust staken we de koppen bij elkaar en we geloofden er zeer duidelijk nog in, we haalden in het verleden al vaker een achterstand op. De gelijkmaker een kwartier na de rust gaf ons vleugels en toen lukte plots alles. Met twee zeer fraaie doelpunten maakten we de karwei af. Het was een zeer deugddoende overwinning tegen een sterke tegenstander.

DHM: In de tweede wedstrijd werd het thuis een gelijkspel tegen Essen. Tevreden? Tegen Essen speelden we eenrichtingsvoetbal, maar zeer tegen onze gewoonte in morsten we ongelooflijk met de kansen. Bij de rust had de wedstrijd gespeeld moeten zijn maar in de plaats daarvan kregen we op slag van rust de 0 - 1 binnen.

Direct na de rust hingen de bordjes weer gelijk maar ook in de tweede helft werden de kansen gemist. Uiteindelijk hadden we het gevoel als bij een nederlaag. We onthouden dat we ook hier weer een achterstand ophaalden. Dit soort wedstrijden horen er helaas ook bij.

DHM: Wat verwacht je verder van dit seizoen? Welke ambities hebben jullie?

We hebben een mooie en gretige kern en willen elke week met verzorgd voetbal de tegenstander het vuur aan de schenen leggen. Hoofddoel is ons te handhaven in 3de provinciale, wat voor een club als Wortel een mooie prestatie is. Hopelijk kunnen we flirten met de linkerkolom in het klassement. Wortel is een mooie club met een harde kern zeer enthousiaste supporters. We willen hen veel mooie wedstrijden laten zien en willen vele feestjes vieren in de kantine na een overwinning.

zowel op als naast het veld. Op het veld zie ik spelers die voor elkaar door het vuur gaan, die met de juiste grinta wedstrijden aanvatten en die bereid zijn het individu weg te cijferen voor het team. Naast het veld stel ik vast dat het een vriendengroep is die ook in de derde helft sterk weet te presteren.

Meerle begon met twee overwinningen op rij. Trainer Christian Vissers hoedt zich echter voor sterke uitspraken.

DHM: Hoe verliepen de voorbereiding en bekerwedstrijden?

Christian Vissers: Onze pre-voorbereiding startte al in juni met 6 trainingen gespreid over 3 weken. De opkomst was groot. Iedereen had duidelijk weer honger naar de bal. In deze fase was het vooral zaak het lichaam weer actief te laten wennen aan bepaalde voetbalbewegingen, weliswaar op een relatief laag tempo, dit in combinatie met veel core stability. Daarna kregen de spelers een individueel schema en eind juli startte de echte voorbereiding.

In die periode hadden we te maken met verschillende vakantiegangers, wat het mede door blessures niet makkelijk maakte om op bepaalde automatismen te trainen. Toch hebben we enkele basisaspecten er vanaf het begin proberen in krijgen.

Als ik dan het vergelijk waar we stonden op het einde van de voorbereiding, dan durf ik toch zeggen dat we met zijn allen goed werk geleverd hebben. Er is een basis gelegd waarop we verder kunnen bouwen gedurende de eerste maanden van de competitie.

De bekerwedstrijden betekenen voor mij niets meer of niets minder dan andere oefenwedstrijden, alleen blijft het jammer dat de bond niet meer regionale wedstrijden organiseert. De kantine van Meerle werd niet echt beter van bezoekersclubs uit Olen en Mol.

DHM: Tweemaal 3 - 1 winst. Van zo'n competitiestart kan je alleen maar dromen. 6 punten uit 2 wedstrijden is natuurlijk een start waar iedereen voor tekent. Ik zie het vooral als een beloning voor al de inspanningen van de voorbereidende maanden. De chemie in de groep is aanwezig en dat zien we

DHM: Wat verwacht je in vierde provinciale? Gaan jullie voor promotie? Ik vind het moeilijk om hier reeds na 2 wedstrijden gedurfde uitspraken over te doen. Het is nog erg moeilijk in te schatten hoe de kwaliteiten van de ploegen in onze reeks zich verhouden ten opzichte van elkaar. Mijn buikgevoel zegt dat er heel wat ploegen kwalitatief dicht bij elkaar liggen. Daarnaast denk ik dat de impact van het voetballoze corona seizoen ook niet te onderschatten valt. Je hoort bij veel clubs dat er een hoge blessurelast is, ook bij ons zijn heel wat spelers vaste klant bij hun kinesist.

Intussen hebben we 2 wedstrijden gespeeld en heb ik ook al enkele teams zien spelen in de voorbereiding. Wat mij zeker opviel is dat veel ploegen heel veel strijd leveren. Gemakkelijke wedstrijden zullen er niet bij zijn. Ik verwacht dat de spanning tot in de slotminuten vaak aanwezig zal zijn.

Op de vraag over een eventuele promotie wil ik gerust binnen enkele maanden nog eens antwoorden. Momenteel bekijken we het week per week en willen we elke wedstrijd het beste van onszelf geven. Wij spelen elke wedstrijd om te winnen, maar houden de voetjes op de grond en prediken vooral realisme. Onze ambitie is om op een realistische en gezonde manier zo goed mogelijke resultaten te behalen en dit liefst met aantrekkelijk voetbal. (rob)

Uitslagen

Zondag 5 september

Zondag 12 september

Kalender

Zondag 3 oktober 15 uur

K Minderhout VV - Zandhoven SK

KVNA Wortel - KSK Oosthoven

K Meerle FC - KVC Oostmalle

Exc. Essen - KFC Meer (vervolg zie volgende pagina)

Zaterdag 9 oktober 19.30u

KFC Meer - K Achterbroek VV

Zondag 10 oktober 15 uur

Sint Dympna - K Minderhout VV

KFC Lille United - KVNA Wortel

KV Westmalle - K Meerle FC

Zondag 17 oktober 15 uur

K Minderhout VV - Verbr. Balen

KVNA Wortel - WS Schorvoort

FC Sint Jozef - KFC Meer

KSV Wildert - K Meerle FC

Zaterdag 23 oktober 19.30u

KFC Meer - KFC Beekhoek

Zondag 24 oktober 15 uur

KFC Meerle - K Brecht SK

KSK Weelde - K Minderhout VV

K VV Dosko - KVNA Wortel

Triatlon Jorn Van Bergen plaatst zich voor Hawai 2022

MEER - Volgend jaar mag Jorn Van Bergen naar de World Championships Ironman in Hawaii in de amateurs 30-34 jaar. Hij heeft er enorm hard voor gewerkt en is bijzonder trots op zijn prestatie in een volledige triatlon in het Zwitserse Thun. Hij vertelt zelf hoe hij de wedstrijd heeft beleefd.

“Na anderhalf jaar was het eindelijk zo ver. Ik zou deelnemen aan mijn eerste volledige triatlon, de Ironman Switzerland in het prachtige Thun, 3 km zwemmen, 180 km fietsen en een marathon lopen.

Sinds onze aankomst op woensdag begon ik de spanning al te voelen. Vrijdag verkenden we de streek, maakten een stadswandeling en ik fietste een deel van het parcours.

Zondagochtend was het lastig om goed te eten door het vroege uur (4u30) en de zenuwen.”

Sfeer

“In de wisselzone was de sfeer fantastisch. Het voornaamste doel van alle deelnemers die ik sprak was om te finishen, de Ironman Thun volledig afwerken. Eerst startten de profs en daarna was het aan ons, de agegroupers (amateurs). Het beeld van de adembenemende zonsopgang bij de Thunersee zal ik nooit vergeten.

Het zwemmen verliep bijzonder goed. Dankzij de rolling start had ik vrij snel goede voeten om achter te zwemmen. Het was echt genieten in het helblauwe water. De 3 kilometers waren verrassend snel afgelopen.

Bij het fietsen moesten we 2 ronden afleggen van 90 km. De eerste helft was vooral glooiend, de laatste helft waren er enkele kleine beklimmingen. De eerste ronde heb ik stevig kunnen fietsen, geheel volgens mijn wedstrijdplan. Tijdens de tweede ronde zat het gevoel nog goed en heb ik het tempo wat verhoogd.

Op de laatste beklimmingen begon de zon te branden en mijn benen werden zwaarder, maar ik kon het stevige fietstempo blijven aanhouden. De laatste fietskilometers waren bergaf en dit gaf mijn benen wat rust. De wedstrijd verliep dus volgens schema.”

Door de muur

“Ten slotte nog 3 ronden van 14 km lopen en ik zou mijn eerste Ironman afwerken. Het was een mooi parcours, langs het water, door parkjes en door de oude stad Thun. Doordat het laatste fietsgedeelte erg vlot verliep, ben ik te snel gestart. Na een kleine ronde heb ik mijn tempo moeten aanpassen want het begon echt zwaar te worden. Elke bevoorrading zorgden enkele bekers water over mijn hoofd voor de nodige verfrissing.

Tijdens de tweede ronde kon ik enkel nog denken aan de finish. De pracht rondom mij zag ik niet meer. Drank en energiegellekes gingen moeilijk naar binnen. Tijdens de laatste ronde wilde ik meermaals wandelend verder, maar mijn ouders riepen dat ik op 8 km van het einde

nog als derde van mijn agegroup liep.

Ik probeerde het verzwakte tempo alsnog vast te houden. Mijn hartslag steeg verschrikkelijk. 3 km voor de meet was mijn lichaam helemaal leeg en ben ik meermaals door de muur gelopen. Ik kon niet meer rechtop lopen en een halve kilometer voor de meet ben ik gevallen. Ik moest en zou finishen. Mezelf verder duwend via de naderhekken viel ik over de finishlijn.

"Jorn, You are an Ironman!" Door de speakers hoorde ik deze woorden, die er een onvergetelijke aankomst van maakten. Meteen kwam er hulp van de EHBO. Gelukkig is recuperatie een sterk punt van mij en mocht ik even later de post verlaten. De hele avond was ik weliswaar nog suf en kon ik moeilijk wandelen. Eten lukte nog niet, behalve 2 yoghurtjes. Om 20 uur lag ik weer in bed.”

Yes, yes

“Maandagochtend was ik mentaal en fysiek al wat bekomen en begon het besef door te dringen. Ik was 5de van mijn agegroup met 150 atleten en 42ste in totaal met 1000 deelnemers. Ik was ongelooflijk trots.

Diezelfde voormiddag volgde de ceremonie. Na de huldiging van de podiums van alle age groupers, werden de kwalificaties verdeeld. Voor mijn age group waren er maar 2 zulke ‘slots’. Als er iemand nee zegt, gaat die naar de volgende. Dus dat was enorm spannend. De eerste en tweede zeiden nee. De derde zei ja. De vierde was er niet. En dan kwam het: "From Belgium Jorn Van Bergen, say yes or no for the qualification of the world championships Ironman in Kona, Hawaii at 8 October 2022".

Yes, yes. Ik heb me meteen ingeschreven. Ik ga naar Hawaï 2022! Ik kan het zelf amper geloven…”

Urban Run

“Ik kijk al uit naar volgend jaar. En eerst ga ik nog meehelpen met de organisatie van de Urban Run Hoogstraten op 6 november, een nieuw concept van Run For Life. Eerst lopen of wandelen door prachtige gebouwen van Hoogstraten en nadien genieten van een lekkere spaghetti ten voordele van 3 goede doelen. Meer info op runforlife.be!” (rob)

Urban Run Voor het goede doel dwars door het stadhuis lopen

HOOGSTRATEN - Al meer dan tien jaar zet Run for Life zich met de Mussenakker in om op een sportieve manier geld in te zamelen voor het goede doel. In 2021 is dat ook het geval. Maar dit jaar gooien ze het over een andere boeg. Ze verplaatsen de thuisbasis naar het centrum van de fusiegemeente en organiseren een loopwedstrijd dòòr het stadhuis. Daan Van Bergen is één van de initiatiefnemers, hij verduidelijkt wat deze editie precies in petto heeft.

“Na een voor iedereen lastig corona jaar heeft ook Run for Life zichzelf opnieuw uitgevonden. En hoe! 2021 zal het eerste jaar zijn met een échte Urban Run in Hoogstraten! Dat is een loopevenement dòòr Hoogstraten en dòòr een aantal iconische gebouwen. Denk daarbij onder meer aan het Stadhuis, de Katharinakerk, het Begijnhof,... We passeren niet alleen bij deze gebouwen, maar we lopen er dwars doorheen!”

Mussenakker

“Run for Life kent zijn oorsprong in Jeugdhuis de Mussenakker in Meer,” zo kijkt hij terug. “In 2010 kwam Jelle Delcroix op het idee om van Meer naar Antwerpen te lopen, een volledige marathon in zijn eentje. Zo verzamelde hij 1.500 euro voor Music for Life. Een jaar later waren er 36 lopers - 14 liepen een marathon, de anderen sprongen halverwege of op 13 kilometer mee in. We haalden samen een mooie 13.270 euro bij elkaar voor Music for Life 2011.

In december 2012 deden we dit nog eens over. Met minstens evenveel volk, voor een groter bedrag én afterparty in de Pax in Hoogstraten. Een jaarlijkse traditie was geboren. Sinds 2015 werd het concept aangepast naar een estafetteloop rond de Chirolokalen in Meer. In 2020 gooide corona helaas roet in het eten voor de 10e editie.”

Goede doelen

De 10e editie verhuist vanuit Meer en vervelt tot de Urban Run Hoogstraten. “Het concept is gewijzigd maar de basis blijft dezelfde, namelijk geld inzamelen voor het goede doel. Dit jaar hebben we zelfs gekozen voor 3 goede doelen: lokaal, nationaal en internationaal. Lokaal steunen we 't Ver-zet-je, nationaal krijgt het Berrefonds onze steun en SISP vzw is het derde en internationale project waar we ons achter scharen.”

Hoe een en ander in z’n werk gaat? “Op 6 november voorzien we een parcours van 5 km of 8 km. Je kan kiezen om te lopen of te wandelen. Het is dus eigenlijk geen loopwedstrijd want er is geen tijdsregistratie voorzien. Het is eerder een unieke ontdekking van de stad op loop-

Jorn en Daan Van Bergen pakken uit met hun Urban Run. Niet op de foto de mede-organisatoren Nina Oomen, Raf Laurijssen, Wannes De

schoenen, waarbij de beleving centraal staat. Om iedereen in alle comfort op de trappen en door de gebouwen te kunnen laten lopen of wandelen, starten we in 6 waves tussen 14 en 16 uur. Je kan je wave kiezen bij inschrijving. Start en finish zijn aan de Rabboenizaal. Daar kan je achteraf ook genieten van een heerlijke spaghetti.”

Gebouwen

Het traject doet meerdere gebouwen aan. “Maar voor deze eerste editie hebben we er voor gekozen om de Vrijheid niet over te steken. Daarom hebben we dus gefocust op de interessante gebouwen langs één kant van de Vrijheid. Wij zijn trots en enorm dankbaar dat volgende gebouwen willen deelnemen: de Katharinakerk, het Stadhuis en het Begijnhof had ik al vermeld. Verder zal ook door de Kapel van het Begijnhof en het Stedelijk Museum worden gelopen. De bibliotheek en beide gebouwen van de IKO liggen ook op ons parcours, net zoals de drie Spijkerscholen (ASO, VTI en basisschool). En het 8 km-parcours doet ook de Salm-Salm Molen aan.”

Inschrijven kan via de website www.runforlife.be. De organistoren zoeken nog vrijwilligers om mee de handen uit de mouwen te steken. Aanmelden via de website. (dvb/mdl)

WWW.GEUDENS.BE

VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN (Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

Meerse we g 8 in HOOGSTRATEN

Tel. 03 315 71 76 – sales@g eud ens.be

Loore en Lotte Van Gils.

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5

Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: tel. 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige

Noorderkempen, 24/24 uur:tel 014 40 50 13

Bogers Erika 0479 45 90 78

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

De Busser Edith 0477 17 58 06

de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84

NOODNUMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN

vanaf 18 uur tot 8 uur 's morgens én tijdens het weekend 014 410 410

TANDARTSEN

zaterdagen, zondagen en feestdagen 090 33 99 69

WACHTDIENST APOTHEKERS

090 39 90 00 (1.50 euro per minuut) www.apotheek.be

REDACTIE redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS hoogstraten@demaand.be meer@demaand.be meerle@demaand.be meersel-dreef@demaand.be minderhout@demaand.be wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS sport@demaand.be

ABONNEMENTEN abonnementen@demaand.be

ADVERTENTIES advertenties@demaand.be

I N HOUD OKTOBER

Column 2

Jonge ondernemers online 3

Vanuit het stadhuis 16

Klein Eyssel in De Maand

19

Aantal leerlingen in Hoogstraatse scholen 23

Diagonaal door Hoogstraten 26

Woord van De Maand 29

Opgravingen in Poeleinde Wortel

De Gezanten van GC Hoogstraten

30

Gustave Rollin en Emilie Jacquemyns 35

De Natte Droom van Hoogstraten (12) 38

De grafkelders van de St.-Katharinakerk 40 ‘Zenuwslopend’ van Ilse Oostvogels

– Meerle

– Meersel-Dreef

– Minderhout

– Wortel

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de donderdag 28 oktober

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 12 OKTOBER redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten