Gemeenteraad nog niet uit de startblokken • De bult van de Gemeentestraat IKO directeur Alexandra Vinck • 20 jaar Multimedium
Oude rijkswacht te koop • De bouwwerven van het Seminarie
Laura Danckaert over landelijk erfgoed • Het tweede knopje van de Meerse lampjes • Wisselend succes voor voetbalploegen
Beste tante Tinne
De verkiezingen hebben voor zich gesproken en u opnieuw tot burgemeester aangesteld, een welgemeende proficiat van mij mag dan ook niet ontbreken. U bent ondertussen al van alles geweest, maar ik durf te opperen dat het burgemeester zijn u wel het meest moet bekoren, zo tussen het volk staan en beslissen wat er onder onze katholieke en andere soorten torens zal, kan en gaat gebeuren, … of niet. U zal weer zes jaar het opperhoofd zijn van een grandioos zwijgende meerderheid in de gemeenteraad, tot spijt van wie het benijdt. Anders en N-VA+ zullen weer kleine rimpelingen zijn in het warme badwater waarin u zich zal onder dompelen. Maar ik verwittig u alvast zodat u het weet, te lang in het water liggen is ook weer niet goed voor de huid.
Er staan u, de geschiedenis herhaalt zich, zes boeiende en intensieve werkjaren te wachten, maar als boerendochter weet u toch van aanpakken. Niet met een drietand, maar met goeie ouderwetse vork en spade zal u groot-Hoogstraten zeker nog eens laten zien hoe het moet. Eendracht maakt macht en het is aan u als burgermoeder om samen met de
‘blauw’ het goede voorbeeld te geven. Wees aandachtig voor de onzichtbare mechanismen van de politieke wereld en draag als een volleerde amazone op uw witte schimmel een harnas van goede kwaliteit om zowel de voor- als de achterkant te beschermen van allerlei soorten goedendaggen. Vriend en vijand zullen u behagen en belagen.
Enerzijds is er de H. Drievuldigheid Hoogstraten/Wortel/Minderhout en anderzijds heeft u een blok achterland Meersel-Dreef/Meer/Meerle. Het is nu aan u om dit achterland ook eens meervoudig naar voor te halen. De fusie van 1977 heeft voor sommigen immers niet meer dan wat windeieren gelegd, u kent ze wel. Als ik me de verkiezingspropaganda allemaal nog voor de geest haal, dan staat het achterland er ook deze keer weer goed op. Maar gewoontegetrouw zijn velen dit alweer vergeten, en mijn eega heeft hier de propaganda stillekes laten verdwijnen in de gele box. Over zes jaar zullen alle partijen weer opnieuw naar onze gunst dingen met opgewarmde voorgekauwde propaganda. Verkiezingswoorden worden nooit op een goudschaaltje afgewogen. Maar misschien ligt de oplossing voor
het grijpen, dichterbij dan je zou denken: de H. Drievuldigheid wordt ‘Groot Hoogstraten’ en het achterland wordt ‘Groot Meersel-Dreef’. Je moet er maar aan denken, toch? Graag gedaan, tante. U wordt dan burgemeester van groot Hoogstraten, eventueel samen of alleen met Merksplas/Rijkevorsel, en voor uw maatschappelijk engagement ontvangt u een financiële compensatie met kostennota, aangevuld met sociale bescherming en pensioen. Het hoger genoemde achterland zal dan zelf zijn eigen zaken regelen.
Als u spot en satire in dit bericht ontwaart, dan is dat omdat de geest van de tekst is vertroebeld door zinsverbijstering, zelfspot en onmacht. Of zoals één van mijn zusters placht te zeggen tijdens feestjes na drie wijntjes: ’t is maar om te lachen, hé. Of niet, na lach komt soms ach.
Met de beste nieuwjaarsgroeten uit de democratische republiek van het achterland ‘Groot Meersel-Dreef’, mét verbindingsstreepje.
1 januari 2025 Uw kapoen (JJ)
“Gadegij doordoen?” Het is een vraag die ons allicht vertrouwd in de oren klinkt wanneer de eindejaarsfeesten in het vizier komen. Bij uitstek het moment waarop nachtbrakers hun ding kunnen doen. Een nachtbraker, zo leert mij Van Dale, is iemand die ’s nachts werkt of doorwerkt. En ook wel iemand die ’s nachts uitgaat en ontspanning zoekt. In beide betekenissen blijkt het overigens niet of nauwelijks gekend bij onze noorderburen, al is het fenomeen van nachtarbeid heus wel zowel onder als boven de grens genoegzaam bekend. In sommige sectoren en voor een aantal taken is het een noodzaak dat er zowel overdag als ’s nachts gewerkt wordt. In de industrie heb je volcontinuprocessen die voortdurende aanwezigheid vergen. Diensten als verzorging, medische bijstand, brandweer, politie… vereisen een nachtelijke inzet. Producten als brood of een krant worden ’s nachts gemaakt om ‘s morgens kakelvers op de ontbijttafel te liggen. Maar geregeld je slaapuren inruilen voor een portie arbeid is eigenlijk niet evident. Sommigen gaan er moeiteloos mee om, hun bioritme geraakt er niet door verstoord. Anderen betalen er een prijs voor, omdat hun fysieke of mentale welzijn erdoor verminderen. Wij gingen op zoek naar een stel dorps- en streekgenoten die hierover kunnen getuigen. Een staalkaart aan nachtbrakers, kortom. Voor alle duidelijkheid: wij beperken ons tot de eerste betekenis van het woord…
Steven Janssen is getrouwd met Carmen van den Bogerd. Papa van 4 kinderen in een erg druk sociaal leven. Beroepsmatig is hij brandweerman/ambulancier in het korps van Hoogstraten en buiten de diensturen ook nog beschikbaar voor de bevolking voor ziekenwagen en brandweer. “Wij hebben dus een beroepsmatige jobinhoud waar ik me dagdagelijks mee bezighoud, maar buiten de kantooruren maak ik ook nog deel uit van het beschikbaarheidssysteem.” Dag én nacht beschikbaar dus?
Met een vijftigtal vrijwilligers nemen Steven en zijn collega’s vooral de nachtdiensten en de weekenddiensten voor hun rekening voor de inzet van de ziekenwagen en brandweerinterventies.
Steven: “De dagdienst bij ons loopt van 7 tot 19 uur, dat zijn dus vrij lange schiften
van 12 uur. Dan hebben wij minimaal 8 personen beschikbaar. Wij hebben natuurlijk ook een nachtdienst en die loopt van 19 uur tot 7 uur. Dan hebben wij een gegarandeerde bezetting van 2 personen in de kazerne voor de bemanning van de ziekenwagen en verder kunnen we beschikken over een vijftigtal vrijwilligers die opgeroepen kunnen worden.
‘Vrijwilliger zijn’ is niet meer zo vrijwillig als vroeger, want vandaag de dag staat er wel een vergoeding tegenover. Zowel het korps in Hoogstraten als in Meerle maken deel uit van de brandweerzone Taxandria. Na mijn diensturen meld ik me aan in ons vrijwilligerssysteem, dan ben ik oproepbaar voor zowel brandweer als ziekenwagen. Het klopt dat ik dus heel veel uren ten dienste sta van de bevolking.”
“Ook mijn vrouw Carmen werkt in shiften in het Klina ziekenhuis te Brasschaat.
Daarnaast is zij ook vrijwilliger voor de ziekenwagen hier in Hoogstraten zowel ‘s nachts als in het weekend. Maar wij zorgen er altijd wel voor dat er iemand thuis is voor de kinderen. Dat is wel een groot voordeel van het huidige aanmeldingssysteem, men weet precies wie er beschikbaar is. Bovendien rekent deze applicatie uit hoeveel mensen er opgeroepen moeten worden afhankelijk van het soort incident. Vroeger hadden we de
zogenaamde piepers, die gingen bij een inzet bij iedereen af maar dan moest je maar afwachten wie er kwam opdagen. Ook wanneer er te weinig mensen beschikbaar zijn, kan het systeem een beroep doen op de nabijgelegen post van Meerle of andere posten van de zone. Op termijn is het de bedoeling dat de twee kazernes Hoogstraten en Meerle gaan samengevoegd worden. Er is sprake van een nieuw gebouw in de Desmedtstraat in Minderhout. Hierover zal de komende tijd wel duidelijkheid komen.
Het nachtwerk is beperkt tot 3 of 4 nachtshiften per maand, de overige nachten ben ik beschikbaar, en dus oproepbaar. Die permanentie ‘s nachts is, zoals gezegd, om binnen de twee minuten met de ziekenwagen te kunnen vertrekken naar de plaats van het incident. Er zijn natuurlijk drukke en minder drukke nachten. Wij hebben de mogelijkheid om te verpozen tijdens de nacht, er zijn een aantal slaapkamers voorzien in de kazerne. Maar echt slapen doe ik wel niet, omdat je toch altijd gefocust blijft
op die alarmbel die kan gaan. Maar ook als vrijwilliger heb je onderbroken nachten. Als je wordt opgeroepen om 2 uur ‘s nachts en je bent twee uur later terug thuis, dan is het echt wel moeilijk om direct je slaap terug te vinden. Soms blijven de feiten ook in je hoofd nog aanwezig, bij een ongeval bijvoorbeeld met zwaar gekwetsten. Tja, dan is het erg moeilijk om in slaap te geraken. Maar de meeste oproepen zijn gelukkig niet van die orde.”
“Zoals je weet is de brandweer zeer breed inzetbaar. Denk maar aan bv brandalarmen zowel in de industrie als in de privé. Het reinigen van de weg na een verkeersongeval, een lekkage van olie of benzine aan een voertuig, het beveiligen van de openbare weg om de plaats van het incident veilig te stellen voor andere hulpverleners of schade na storm of slecht weer. Het zijn allemaal zaken, van het lichte soort, die vrij veel voorkomen. Of mensen die we uit een lift moeten bevrijden die is geblokkeerd door een
BAKKERIJ ZORG Romaan
Christiaensen en Kristine Jespers wonen in Merksplas, net voorbij de grens met Wortel. Romaan bracht zijn jeugdjaren door in Hoogstraten, terwijl Kristine opgroeide in Meerle. Beiden weten ze maar al te goed wat nachtwerk is, want Romaan was 21 jaar actief als bakkersgast en Kristine werkt nu al 14 jaar als nachtverpleegkundige in een woon- zorgcentrum in Merkplas.
Meerle
DHM: Koos jij al van jongsaf voor de bakkersstiel, Romaan?
stroompanne of defect. Het zwaardere werk bestaat uit brandbestrijding en zware verkeersongevallen waarbij we mensen uit hun wrak moeten bevrijden. Of bijstand aan de ziekenwagen om de evacuatie van een ernstig ziek persoon mee te begeleiden.”
Carmen: “Als verpleegkundige is het vanzelfsprekend dat ik heel wat nachtshiften doe. Meestal zit ik in een reeks van 3 of 4 nachten na elkaar. Mijn dag- en nachtritme ligt dan wel stevig overhoop. Komt daar nog bij dat ik als vrijwilliger reeds 10 jaar beschikbaar ben als ambulancier/verpleegkundige. Dat betekent een strakke planning in ons huishouden. Dagelijks leggen we onze agenda’s naast elkaar en is het puzzelen om eruit te geraken. Omdat ik al heel wat nachten doe in het ziekenhuis, probeer ik me als vrijwilliger, naast mijn 3 wachten in de kazerne, zoveel mogelijk op te geven in het beschikbaarheidssysteem. Maar als jong gezin is dit niet altijd even gemakkelijk…” (pm)
Romaan: Eigenlijk behaalde ik mijn diploma middelbaar onderwijs in de tuinbouwschool van Hoogstraten. Maar mijn broer Jan ging naar de bakkersschool, thuis bakte hij zelf lekker brood en patisserie. Dat wekte ook mijn interesse en zo besloot ik om nog 2 extra jaren bakkersschool en een specialisatiejaar patisserie te volgen. Mijn ouders stimuleerden dat ook, ze zegden dat ik als bakker of bakkersgast een job met werkzekerheid zou hebben want ‘eten moet iedereen elke dag doen’. Ook het loon oogde heel aantrekkelijk. Zo begon ik als bakkersgast bij bakkerij
Van Gestel in de Kerkstraat in Meerle. Elke werkdag startte ik om 4 uur ’s ochtends, om door te werken soms tot 18 uur ’s avonds. Eerst zorgde ik ervoor dat alles op tijd gebakken was en daarna ging ik mee op de broodronde. Op zaterdagen, zondagen en feestdagen was er veel meer werk, dan begonnen we al om 19 uur ’s avonds tot 12 uur de volgende middag. Ik vond het werk zelf wel leuk om te doen. Ook de goede samenwerking met Robert, Sabine en Sandra, de kinderen van de bakker, apprecieerde ik heel erg. En natuurlijk vond ik in Meerle ook de vrouw van mijn leven: Kristine.
DHM: Hoe kwam je dan in Merksplas terecht?
Na een carrière van 10 jaar, besloot ik om iets dichter bij huis te zoeken. Zo werd ik bakkersgast bij bakker Jef Geysen in Merksplas. Jef volgde vroeger ook opleiding in de bakkersschool en zat een jaar hoger dan ik. Wij waren alle twee van Hoogstraten afkomstig en kenden elkaar al van vroeger bij het voetbal. Jef was een heel vriendelijke mens, wij hadden direct een klik samen.
Ik werkte vooral in de bakkerij waar ik zelfstandig het deeg moest verwerken. Jef vertrouwde mij volledig, ik werkte alleen en zorgde ervoor dat al het brood voor die dag om 7 uur klaar was. Dat maakte dat ik al om 3 uur ’s nachts begon en dat werd elk jaar wat vroeger. Vanaf 6 uur kwam Jef mij dan helpen. Tijdens het weekend waren er enkele jobstudenten van de hotelschool in Hoogstraten om mij wat bij te staan.
DHM: Wat waren de voor- en nadelen van nachtwerk voor jou persoonlijk, Romaan?
Romaan: Het grootste nadeel van nachtwerk was dat ik mijn gezin dikwijls op de tweede plaats moest zetten. De baan en de goede verloning boden me echter de kans om iets op te bouwen voor mezelf en mijn familie. Dat was de drijfveer om ermee door te gaan. Toen ik op 18-jarige leeftijd als bakkersgast begon, had ik me voorgenomen dit werk vol te houden tot mijn veertigste. Maar naarmate de jaren verstreken, werd het steeds moeilijker om genoeg nachtrust te krijgen.
Achteraf besef ik wel dat er toch heel wat opofferingen nodig waren en beperkingen. Maar toen ik in dat ritme van nachtwerk zat, dacht ik dat het allemaal maar gewoon was. Vooral communicatie was wel een uitdaging. Het gebeurde regelmatig dat Kristine en ik elkaar op de trap kruisten, wanneer de één naar boven ging om te slapen en de ander naar beneden om te gaan werken. ‘Goed werk!’ zei de ene, ‘Slaapwel!’ zei de andere… en dat was dan de communicatie. We schreven toen wel boodschappen op plakbriefjes, iets als ‘Maak mij om 21 uur wakker’.
Zo heb ik de twee oudste kinderen eigenlijk nooit echt zien opgroeien als een ‘normale’ vader en dat vind ik achteraf gezien toch een groot gemis. Toen ik bijna 40 was, zei ik tegen mijn vrouw dat ik genoeg had van het nachtwerk en nog één keer opnieuw vader wou worden, maar dan eentje die een normaal leven
zou leiden. Ik wou tijd en vrij hebben voor de kinderen wanneer zij thuis waren van school. Ik begon overdag te werken in een boomkwekerij en enige tijd later werd onze tweeling geboren…
DHM: Kristine, wanneer en waarom heb jij de stap gezet naar nachtwerk? Kristine: Toen zij naar het eerste leerjaar gingen. In oktober 2010 besloot ik om de stap naar nachtwerk te zetten, zo was het werk beter combineerbaar met de werkuren van Romaan. Vroege en late shiften waren op dat moment geen optie. Ik werk momenteel in Merksplas in een vast team als één van de twee nachtverpleegkundigen in het woon-zorgcentrum. Ik werk dus altijd samen met dezelfde collega, waar ik een goede klik mee heb. Een topcollega voor mij. Om de week worden we afgelost door twee andere collega’s.
Onze shift begint om 21.45 uur en eindigt normaal om 6.45 uur ’s morgens. Ik werk in shiften van telkens 7 dagen. Gezien mijn leeftijd heb ik elke maand recht op 3 extra vrije dagen. Die probeer ik meestal tijdens de werkweek op te nemen. Dat maakt het wel wat comfortabeler om dit nachtwerk te blijven volhouden. De dagen dat ik vrij ben tijdens mijn werkweek springen andere collega’s in, die afwisselend ook vroege en late shiften voor hun rekening nemen.
DHM: Wat houdt dat werk in?
Tijdens de nacht hou ik me voornamelijk bezig met het klaarzetten van de medicatie voor elke bewoner voor de volgende dag. Daarnaast moeten wij steeds 3 vaste rondes doen in het hele gebouw. Bij de start van elke shift, na de briefing, gaan we om 22 uur een eerste keer op pad. Dan controleren wij alle kamers van onze 65 bewoners. Tijdens de tweede toer rond 1.30 uur, controleren wij alle kamers op de beschermde afdeling. Daarnaast gaan wij langs op de 2 andere verdiepen, bij bewoners die extra zorg of controle nodig hebben. Zo zorgen wij ervoor dat patiënten comfortabel en veilig in bed liggen, we verschonen hen ook als dat nodig is. En als er mensen stervende zijn, gaan wij bij hen ook vaak de kamer binnen voor een extra controle.
Ondertussen komen er ook altijd oproepen binnen van iemand die om hulp vraagt bv. omdat die gevallen is, hulp nodig heeft om naar toilet te gaan, een pijnstiller nodig heeft, ... Ook andere bewoners bellen wel eens omdat ze iemand in de nabijgelegen kamer horen roepen om bijstand. De derde toer starten we
rond 4.30 uur. Dan controleren we weer elke kamer en worden de nodige zorgen op dat moment toegediend. In normale situaties kunnen we het werk aan met 1 nachtverpleegkundige en 1 zorgkundige.
DHM: Doe je graag nachtwerk? Kristine: Veel mensen hebben een verkeerd beeld van een nachtshift. Ze denken dikwijls dat wij tijd hebben om wat te slapen of rustig een boek te lezen. Dat is zeker niet het geval, het tegendeel is waar: ’s nachts zijn we voortdurend in de weer. Er zijn zelfs nachten waar we niet eens tijd hebben voor een eetpauze, maar dat weten we natuurlijk nooit van tevoren.
Het werk op zich doe ik graag, want anders hou je dat natuurlijk niet vol. Maar ik voel wel aan dat ik tijdens zo’n werkweek sociaal helemaal afgesloten ben. Eigenlijk word je tijdens die werkweek gewoon ‘geleefd’. Als je werkweek dan beëindigd is, probeer je terug in een normaal ritme te komen, uit ervaring weet ik ondertussen dat het vooral de tweede nacht heel moeilijk lukt om in slaap te geraken. Tijdens mijn nachtdienstweek blijft het huishouden vaak liggen. Dan gebeuren er enkel de noodzakelijkste dingen. De week erna komt alles dan samen. Het kan behoorlijk zwaar zijn om alle taken op tijd af te krijgen, en vaak ook nog wat tijd te maken om extra klusjes te klaren. Zodra dat dan lukt, staat de volgende nachtdienstweek alweer voor de deur. Het voelt alsof we voortdurend bezig zijn en nauwelijks tijd hebben om echt tot rust te komen.
Maar nu verloopt de communicatie gemakkelijker en beter dan toen Romaan nachtwerk deed. Normaal gezien hebben we ’s morgens toch een half uur de tijd om wat met elkaar te praten. En ook ‘s avonds ben ik er als hij thuiskomt. Maar als er op het einde van mijn nachtshift iets ernstigs gebeurt, bv. een sterfgeval of een acute situatie, ben ik ook wel eens later thuis. Dan moet er bijvoorbeeld nog administratie in orde gebracht worden, en kan het zijn dat we elkaar toch nog missen. Maar dit gebeurt niet zo dikwijls, omdat de collega’s van de vroege shift dat meestal zo goed mogelijk proberen over te nemen.
Romaan heeft zijn pensioen aangevraagd voor volgend jaar. Dan zijn we om de week samen thuis. Hopelijk kunnen we dan echt beginnen te genieten van meer vrije tijd samen. We kijken er in ieder geval allebei enorm naar uit! (jl)
Jonas Hendrickx, operator chemische industrie
INDUSTRIE Hoewel de passie van Jonas Hendrickx van jongs af bij auto’s lag, hij er in het VITO voor opgeleid is en hij er een tijdje in gewerkt heeft, kreeg zijn beroepsleven op een gegeven moment een heel andere wending. Hij werkt nu al geruime tijd bij Borealis in de chemische industrie in de Antwerpse haven. Jonas ‘staat er in continu-shiften’ zoals dat gemeenzaam genoemd wordt. Hoe dat werkt, en hoe hij dat combineert met een gezin met jonge kinderen? We vroegen het hem simpelweg…
Jonas Hendrickx, 33 jaar, is geboren en getogen in Meerle en wil er nooit weg. Al sinds hun 16e is hij samen met Griet Van Alphen. Met haar en twee jonge kindjes - Finn (5 j.) en Livia (2 j.) woont hij in een moderne woning met veel licht in de Langstraat. Griet baat er haar schoonheidssalon Alia Vita uit. ‘Mijn grootouders langs moederskant wonen hiernaast en het was altijd mijn droom ook hier een huis te kunnen bouwen. Blij dat het gelukt is.’
Jonas liep school in Meerle en daarna ging hij naar de VITO om automechanica te leren. In verder studeren had hij geen
Jonas aan het panel
zin, hij wilde aan het werk. Maar in de financiële crisisjaren 2008-2009 was er weinig werk in de garages. “Via mijn pa kon ik aan de slag bij Bouwwerken Vermeiren, waar ik ook al vakantiewerk had gedaan. Eerst in het magazijn, later ook op de werven. Er heerste een toffe sfeer, het was plezant werken, een supergoed bedrijf.”
“Maar mijn hart lag bij sleutelen aan auto’s. Als ik hier nog lang blijf hangen, zal het er niet van komen, dacht ik. Zo keek ik uit of garages in de regio een mecanicien zochten. Dat was het geval bij garage Wil Koks in Ulicoten. Daar heb ik gewerkt tot 2016. Heel veel geleerd en graag gewerkt. Dagwerk met nogal wat overuren. Maar er waren geen doorgroeimogelijkheden, tot een deskfunctie of verkoper bijvoorbeeld en dus was het tijd voor iets anders. Ook in andere garages waren er geen kansen daartoe.”
“Met Peter Cleymans, een nonkel van Griet, sprak ik over mijn voornemen en hij vertelde met passie over Borealis in Kallo, waar hij destijds werkte. Hij raadde me aan er een keer spontaan te solliciteren. Dat deed ik, en ik werd gelijk aangeworven. Nu werk ik daar intussen al 8 jaar. Ik kon er aan de slag als procesoperator. Het had niets met automechanica van doen, maar mijn technische achtergrond kwam wel heel goed van pas. Via de interne opleiding kreeg ik ook kennis van de chemische processen.”
En chemie kwam er echt wel bij kijken. In Borealis Kallo op linkeroever wordt propyleen en polypropyleen (PP) gemaakt. Via een dehydrogenatieproces wordt propaan omgezet in propyleen, dat vervolgens wordt gebruikt om polypropyleen te maken. De belangrijkste toepassingsgebieden van de producten zijn geavanceerde verpakkingen, alsook toepassingen in de automobielsector.
“Na de intense bedrijfsopleiding werd ik ingeschakeld als operator in de eerste
Jonas Hendrickx
stap van het productieproces, na verloop van tijd naar de volgende stap. Wanneer je genoeg ervaring hebt als opgedaan operator, stroom je door naar wat wij ‘het panel’ noemen. Daar bestuur en bewaak je vanachter schermen het productieproces. Sinds november 2023 ben ik aan het opleidingstraject ‘panel’ begonnen en nu zit ik daar. Het is een taak die veel concentratie vereist. Het is immers een chemisch proces dat vanaf een gas vertrekt, gevaar is inherent daaraan. Je moet heel zorgvuldig zijn, altijd stap voor stap gaan, in goed overleg met je team en alles heel nauwkeurig uitvoeren. De veiligheidsmaatregelen zijn groot en heel strikt.”
“Het arbeidsregime was wat men een continu shift systeem noemt, zij het een vrij uitzonderlijk systeem: een 6-ploegen systeem. Dat begint met 7 vroege shiften (van 6.30 tot 14.30 uur). Twee dagen thuis en dan 7 late shiften (14.30 tot 22.30 uur). Opnieuw twee dagen thuis en dan 7 nachten (van 22.30 tot 6.30 uur). Vervolgens ben je 4 dagen vrij, dan 2 dagen dagwerk. Na de 2 dag-dagen zijn we weer 4 dagen thuis en dan 5 dag-dagen werken (van maandag tot vrijdag). Dag-dagen worden dikwijls gebruikt om vakantiedagen te nemen. De gemiddelde werkweek op jaarbasis komt op 34 uren. Wat je in de werkweken te veel werkt, krijg je terug in verletdagen. Momenteel maken we ook overuren wegens gebrek aan personeel.
Wij hebben ons snel aangepast aan dat werkregime. Griet is schoonheidsspeci -
aliste en heeft haar praktijkruimte aan huis. Mijn werk is geen 9 to 5 job en eigenlijk komt dat supergoed uit: vroege shift is redelijk gewoon, je moet wel op tijd opstaan maar bent op tijd thuis. Met de late ben ik heel de voormiddag thuis, we eten ‘s middags samen. Bij de nachtshiften ben ik om ca. 7.30 uur thuis en zie ik de kinderen nog even. Omdat Griet thuis werkt, zorgt zij voor de kinderen de rest van de dag. Tegen dat de school uit is, ben ik op en als ik vertrek zijn ze al te bed. Het systeem laat toe ons leven goed daarop in te richten. De dag-dagen bv. zijn als vakantie, als ik er enkele verletdagen bijneem ben ik 10 dagen achtereen thuis.
Door de aparte uren zijn ook de verplaatsingen aanvaardbaar. Ik kan het drukke verkeer eigenlijk ontwijken. De late shift geeft het drukste verkeer naar Antwerpen. Maar ik heb enkele mogelijke routes, zodat ik zware files kan mijden. Ik ga ook regelmatig met de fiets en daarbij is meer dan één route mogelijk. Een lange weg die gaat via de voetgangerstunnel en een kortere route met de fietsbus door de Liefkenshoektunnel. Die heeft mijn voorkeur, dan kan ik van Meerle tot Stabroek langs rustige wegen met veel natuur rijden.”
Sociaal leven
“Fietsen is trouwens mijn hobby en zo onderhoud ik dus mijn conditie voor als ik met de fietsclub mee rijdt. Al schiet dat
er natuurlijk dikwijls wel over. Ik kan niet mee met het vaste schema van mijn club, moet nogal een keertje overslaan. Sowieso ben ik maar 3 zondagen op 6 thuis en zo mis ik niet allen de fietsclub, maar ook nogal wat familiefeestjes. Uitgaan is grotendeels weggevallen, maar dat is voor onze vriendenkring grotendeels het geval, omdat ze allemaal met jonge kinderen zitten.
Dat wordt gecompenseerd door ruimere vakanties door de opgespaarde verletdagen. Met heel de familie van Griet gaan we elk jaar in dezelfde week naar Oostduinkerke. Een langjarige traditie en daar kunnen we telkens bij zijn. Het lukt wel om toch een behoorlijk sociaal leven te leiden.
Al bij al ondervind ik weinig hinder van de shiften en het nachtwerk omdat ik goed kan slapen. Tijdens de periode van de 7 nachtshiften slaap ik zelfs het meeste. Ik kom rond 7.30 uur thuis en ga ten laatste om 8 uur te bed. Ik maak de kamer echt donker, doe oordoppen in. Ik creëer de illusie van de nacht. Maar bij de start van elke nachtshift-periode is het toch weer even aanpassen. En ik heb mijn rust nodig. Als ik met de late sta, ga ik ook meteen slapen als ik thuiskom, zonder nog bv TV te kijken. Dan ben ik ‘s morgens op tijd op en zie ik de kinderen nog voor ze naar school gaan. Al bij al zie ik ze misschien wel meer dan mensen die gewoon dagwerk doen…”
“Ons team bestaat uit 6 personen, in heel de fabriek zijn we ’s nachts met z’n tienen. We kunnen het goed met mekaar vinden, er heerst een familiale sfeer. In de nachten is dat nog intenser, het is rustiger werken. Er zijn weinig leidinggevenden op de vloer, minder veranderingen, het gaat er gemoedelijker aan toe. In de dagshift is er meer volk op de vloer: ingenieurs en onderhoudstechnici, maar de productieteams zijn vrijwel altijd dezelfde mensen. Of ik dat ga volhouden? Tot hiertoe ondervind ik dus geen problemen, maar ik hoor toch van oudere collega’s dat het op de duur wel parten gaat spelen. Dat ze minder gemakkelijk slapen, minder uren slapen en dat het aan de conditie gaat knagen, ze worden sneller vermoeid. Maar dat is heel persoonlijk, sommigen kunnen er goed tegen, anderen niet.
Ik doe mijn werk supergraag. En het is toch een sector - en zeker bij Borealisdie veel werkzekerheid biedt. En ook heel wat voordelen op financieel gebied. Als ik gezond blijf, wil ik het graag blijven doen. Het shiftleven werkt bij mij en in ons gezin bijzonder goed. Het geeft ons een heel comfortabel leven. Er is dus geen enkele aanleiding om naar iets anders uit te kijken!” (jaf)
“Je wordt niet slapend rijk…”
GEVANGENISWEZEN Even voorstellen, Johan Oomen (59 jaar), gehuwd met Ilse Verbaeten, wonende in zijn ouderlijk huis op Klein Eyssel in Meersel-Dreef. Jarenlang werkte hij in de bouw, wel wetende wanneer hij begon te werken maar niet wanneer hij thuis zou komen. Na de komst van een tweeling waren deze werkuren niet meer te combineren met een fatsoenlijk gezinsleven, Ilse was altijd alleen met de dochters. Daarom begon Johan een nieuwe carrière bij de Strafinrichting van Wortel, een gevangenis voor ongeveer 300 delinquenten met ongeveer 200 personeelsleden.
Johan: Dat was de hoofdreden, maar ik had het ook zowat gehad in de bouw… Ik ben in 2000 begonnen in de gevangenis. Wij hebben 8-uren diensten, van 6.00 tot 14.00 uur, van 14.00 tot 22.00 uur en de nachtdienst van 22.00 tot 6.00 uur ‘s morgens weer. Voor de nachtdienst ben ik daar van tien voor tien ’s avonds tot twintig na zes ‘s morgens ongeveer, we moeten namelijk ook wat overdracht doen aan de volgende shift, die diensten overlappen elkaar. Op één maand hebben we vier-vijf nachten ofwel ongeveer één nacht per week. Er wordt wel eens een shift geruild, maar niet veel. Maar de nachtdienst wordt zo goed als niet geruild, want je zit namelijk met een vaste nachtploeg.
DHM: Hoe het zit het met de vakantieperiodes?
Ik weet nu al voor heel het volgend jaar wanneer ik moet werken, het is een continue dienst die altijd voortloopt. Verlof moeten we toch zeker drie maanden op voorhand aanvragen en het groot zomerverlof moeten we in april al aanvragen. In totaal kunnen we 30 dagen verlof nemen, aaneensluitend of in delen van 10 dagen.
DHM: Wat doe je als je uit de nacht komt?
Ik kruip na de nacht in bed en slaap ongeveer tot max 12.00 uur, het is dan ook maar één nacht.
DHM: Is de nachtdienst zwaar werk? Fysiek zijn de nachtdiensten niet zwaar, je moet je rondjes doen ofwel puntages, dat is met de klok punten. Het is allemaal
heel hard veranderd, vroeger moesten wij die mannen elk uur fysiek echt zien en het licht aandoen. Nu mogen wij ze niet meer zien, gewoon door de gang lopen en puntages doen. Je hebt dus bepaalde punten op alle hoeken van de gang en daar moet je geweest zijn en ’s morgens kunnen ze dit uitlezen of je effectief je ronden gedaan hebt. De celdeuren zijn wel op slot maar je moet luisteren of er geen ongewoon geluid is. Als een gevangene in een strafcel zit, was het vroeger om het kwartier controleren, maar dat is weer afgeschaft. Toen was ook heel de nacht het licht aan, maar dat mag niet meer, je ziet ze dus eigenlijk niet meer. Het is voor de cipiers allemaal wel gemakkelijker geworden.
Er zijn wel eens mensen die suïcidaal zijn, die met zelfmoordneigingen zitten, dan krijg je dit door van de PSC (Psychisch Sociale Dienst), die moeten ’s nachts wel regelmatig gezien worden, daar moet je dan rekening mee houden. Zo zijn er meer rondes die je dan moet doen dan de gewone ronde. Ook in het cachot en bij de speciale gevallen ga je dus wel eens meer kijken.
DHM: En wat is jouw juiste taak in de nacht?
Ik ben postoverste, ik zit zit heel de nacht met een hoop schermen in de hoofdbunker en krijg eventuele alarmen binnen. Ik moet dus zelf geen puntages meer doen. Ik moet er gewoon voor zorgen dat alles rustig is. Als er in de nacht iets gebeurt, dan ben ik verantwoordelijk om van alles te regelen. Als er iemand zich gesneden heeft of zo, de adjudant, de dokter en eventueel de ambulance bellen als het serieus is.
Het zwaarste van de nacht is de opvolging van de shiften. Wij hebben heel dikwijls laat, vroeg en nacht, daar zit dan telkens maar acht uur tussen. Je zou kunnen inslapen tussen de late en de vroege dienst, maar ik doe dat niet, er zijn er die dat wel doen, bijvoorbeeld de cipiers die van Limburg komen.
Wij hebben een vaste nachtploeg van vijf cipiers, behalve als er iemand verlof heeft, dan komt er iemand anders in zijn plaats. Met je vaste nachtploeg heb je wel
Autobanden René Van Hasselt
Langenberg 15 2323 Wortel Tel. 03 314 57 32 GSM 0477 30 71 22 www.autobandenvanhasselt.be
een andere band dan met andere cipiers, je kent elkaar wat beter en er worden er wat meer persoonlijke verhalen verteld. Ondertussen zit ik aan mijn derde nachtploeg. Van de eerste nachtploeg zijn de meesten op pensioen, daarna veel mensen van mijn leeftijd, en nu zijn dat veel meer jongeren, ik ben ondertussen de oudste.
Keuzes
DHM: Heeft de nachtdienst invloed op je gezondheid?
Tot nu toe nog niet, ik heb daar geen probleem mee want anders zou ik ermee stoppen. Met 55 jaar of zoiets ben je niet meer verplicht om nachten te doen. Dat is wel de reden dat veel ouderen afhaken, die hebben daar last vast, maar bij mij is dat nog niet het geval. Het heeft eigenlijk ook geen invloed op mijn familiaal leven. Wat wel gemakkelijk is aan de nacht doen, is dat je daarna ’s middags uit bed komt en dan nog een hele dag hebt voor jezelf, bijna een gratis extra dag.
DHM: Wordt dit financieel vergoed? Wij hebben een onregelmatigheidstoeslag voor zaterdagen (50 %) en voor zondagen en feestdagen (100 %), en ook een gevarenpremie van 25 euro, die premie is al lang zo. Je wordt voor die nachten niet
bijzonder vergoed, misschien plus-minus 100 euro in totaal per maand voor ongeveer 4 nachten. Je wordt dus niet slapend rijk.
DHM: Hoe zit het met de eindejaarsfeesten dit jaar?
Dit jaar moet ik 24, 25, 27 en 28 december werken, 29 en 30 december vrij, en daarna 31 december, 1 en 2 januari werken, dat gaat gewoon door. Volgend jaar kan dat weer helemaal anders zijn. Op 26 december heb ik verlof kunnen pakken omdat we een familiefeest bij de schoonfamilie hebben. Maar verlof wordt ook wel eens geweigerd als er geen volk is, maar dat komt omdat je het dan te laat hebt aangevraagd. Maar door ziekteverzuim en tegenwoordig ook veel agressie met arbeidsongevallen tot gevolg, moeten cipiers ook wel vervangen worden.
DHM: Hoe lang moet je nog werken?
In principe tot 1 mei 2027, dan ben ik 62 jaar en heb ik mijn dienstjaren op de teller, maar ik denk niet dat ik ga stoppen. Ik ben nog redelijk gemotiveerd en als ik op pensioen ga, moet ik heel veel laten vallen van mijn pree, maar dat is voor iedereen, dat snap ik. En mijn vrouw Ilse moet ook nog lang werken. Dat zijn dus keuzes die we moeten maken, soms weet ik het zelf ook nog niet zeker... (JJ)
DRUKKERIJ Marc Bleys is een rasechte Hoogstratenaar, maar wel geboren in Lier, en bij het ter perse gaan 62 jaar oud. Zoon van Adrienne Van Den Langenbergh en Roger Bleys, die daar op dat moment in een steenhouwerij werkte. Het gezin verhuisde naar Hoogstraten toen vader de steenkapperij van zijn vader overnam in de achtertuin van het Brouwershuis aan het Van Aertselaerplein, waar later de Sint-Jorisgilde met zijn schietstand op 61 meter naar toe trok. Marc werkt sinds geruime tijd in een ploegensysteem in een drukkerij en is dus ook vertrouwd met nachtshiften.
Na de gemeentelijke lagere school en 2 jaar op het Klein Seminarie ging Marc op internaat in Oostakker waar hij grafische technieken ging studeren. Met een onderbreking van 4 jaar - zijn ouders hadden een andere studierichting voor ogen - bekwaamde hij zich na nog 2 jaar in Oostakker tot grafisch technicus waarna het beroepsleven wenkte. Vanaf zijn eerste tewerkstelling bij drukkerij Verbelen werkte hij in een ploegensysteem, vroege en late. En dan volgen er nog tewerkstellingen bij diverse werkgevers, De Ster, Bopack, Blondé, De Coker, De Beurs, Roels. Bijna overal wordt er in 2 ploegen gewerkt, wat wil zeggen ofwel van 6 tot 14 uur ofwel van 14 tot 22 uur, dus zonder nachtwerk.
Maar dat zou veranderen. Van waar die wisseling van werkgever om de zoveel jaren? Marc: “Gewoon een kwestie van doorgroeien, een interessantere job, een andere drukpers en zeker ook om er financieel beter van te worden. In één enkel geval ben ik weggegaan omwille van een verhuis van de firma naar Wallonië, dat was me wat te ver. Wanneer je bereid bent om flexibel te werken, in ploegen dus, geeft dat een voordeel bij het solliciteren en word je vlugger aangenomen.”
De Hoogstraatse Maand wordt altijd al gedrukt in de Koninklijke Drukkerij Em.
De Jong uit Baarle-Nassau. Sinds 2003 is Marc daar aan de slag in een 4 ploegen-systeem, reden waarom hij in dit bestek onder de noemer van ‘nachtwerker’ valt.
Het is een systeem dat zich herhaalt per 4 weken. Volgt u mee: 2 dagen vroege ploeg, 1 dag thuis, 3 dagen late ploeg, 1 dag thuis; 3 late, 2 nachten (van 22 tot 6 uur); 4 dagen thuis, 4 vroege; 4 nachten, 4 dagen thuis. Waarna dit schema terug van voor af aan begint, en dit met inbegrip van zaterdagen en zondagen. Op zijn heatset-offsetrotatiepers worden er tot 70 000 folders van 16 pagina’s per uur gedrukt vertrekkende van een rol papier tot de afgewerkte en verpakte folders op palet. Op deze pers gaat het vooral om reclamefolders in alle vormen en gewichten.
Wat brengt dit met zich mee op de werkvloer? “Rook- en plaspauzes zijn erg beperkt, de eerste zijn ten strengste verboden, de tweede wanneer nodig. Schaften doen we ‘vliegend’ als dat nodig is, volcontinu wil zeggen dat er geen aparte pauzes zijn. ‘s Nachts houden zo’n 30-35 man een 8-tal van die reuzenpersen aan de gang.”
“Flexibel werken heeft zo zijn voordelen”, zegt Marc. “En toen ik er begon in het statuut van grensarbeider was dit ook nog een voordeel. Dat statuut is door minister Peeters afgeschaft en dat heeft zo zijn gevolgen op de belasting die we betalen en inzake sociale zekerheid en pensioen. Indien je werkt in de vroege ploeg ben je in de namiddag thuis en is er nog een halve dag om wat anders te doen. Maar met de leeftijd vermindert dit voordeel voor mij: hoe ouder ik word, hoe moeilijker het is om vroeg op te staan, dan liever de late dan wel de nachtploeg.”
Maar ook die ploegen beginnen te wegen. “De overstap van nacht naar vroege/late/dag is moeilijker. Soms is 4 dagen te weinig om me volledig aangepast te voelen en ’s nachts de slaap weer te vatten. Nachtwerk leidt tot verstoring van je metabolisme en een gevoel van nooit op 100% van je capaciteit te kunnen werken bekruipt je soms. De stofwisseling in het lichaam verloopt dan anders, dit
Marc is sinds 2003 aan de slag bij onze huisdrukkerij Em. De Jong in Baarle.
komt mede door de onregelmatige rusten maaltijden. Dat voel je best tijdens de vakanties, wanneer je ‘normaal’ leeft.”
“Er zijn dagen dat je je partner amper ziet, toch in de tijd dat deze ook uit werken gaat. Een goede planning is noodzakelijk om je vrije tijd en hobby’s een plaats te geven. Bepaalde dingen moet je opgeven omdat je je niet volledig kunt inzetten op vaste uren of dagen. Vooral de dagen met nachtwerk doe ik niks anders dan slapen en eten. Ik kom om 7 uur thuis, van half 8 tot 14 uur slaap ik, tegen 17 uur is er eten, nog een hazenslaapje van 19 tot 21 uur en om 22 uur start de nachttaak. Een tik van de hamer is nooit veraf als je de regelmaat verwaarloost.”
En voor wie ook tijdens de nacht werkt, heeft Marc nog een tip: “Als de zon ‘s ochtends al schijnt, zet ik een zonnebril op bij het naar huis rijden omdat anders mijn lichaam denkt dat ik aan de dag begin terwijl ik gewoon wil gaan slapen. Dat scheelt echt bij het inslapen.”
En dan te bedenken dat in Nederland de pensioenleeftijd al enige tijd is opgetrokken naar 67 jaar en 3 maanden. Voor Marc nog enige jaren te gaan. Wij wensen hem alvast een goede gezondheid toe… (ep)
BRANDWEER “Ik ben nu niet meer de gemiddelde nachtwerker, ik werk maar eerder sporadisch nog ’s nachts” zegt hij bij het begin van ons gesprek, “maar ik heb vijf jaar ervaring in een ploegensysteem mét nachtwerk”. Voor ons meer dan genoeg om zijn ervaringen op te tekenen.
Jeroen is 32 jaar, samen met Lynn Robeyns en papa van Rosa (7) Leon (6) en Stan (2,5). “Kindjes zijn ook soms nachtwerk hé!” knipoogt hij. Geboren en getogen in Meer, waar hij nu nog steeds met zijn gezin woont. Hij ging naar de middelbare in Turnhout, richting LO/Sport en begon dan aan de opleiding orthopedagogie aan de hogeschool. “Hoewel ik dat best interessant vond, maar ik had het moeilijk me te motiveren om te studeren, was eigenlijk een beetje schoolmoe. Ik heb de opleiding afgebroken en een tijdje interim werk gedaan. Bij het begin van het nieuwe schooljaar heb ik een 7e jaar Integrale veiligheid gedaan op het H.Graf, een studierichting die voorbereidt op politie, leger, gevangenbewaarder, brandweer,… Het zat toen in mijn hoofd dat ik daarmee mijn brood wou verdienen. Daarna ging ik aan het werk. Mijn eerste job was medewerker in de Hubo van Rijkevorsel. Maar ik keek uit naar een job in de sector van de veiligheidsdiensten.”
“Zo kon ik al snel in dienst als suppoost in het illegalencentrum in Merksplas, in een ploegensysteem met nachtshift. Geen zwaar werk. Met enkele medewerkers per blok en één overste die het kantoor bemande. Wij deden onze rondes, of gingen naar de kamer waar men op de bel had gedrukt. Alles bijeen een rustige job, ik heb heel weinig moeilijkheden meegemaakt. Tussen de rondes door las ik meestal. Computers of andere schermen waren niet toegestaan. Al kon je natuurlijk evengoed indommelen bij een boek dan bij een film kijken. Maar zo was nu eenmaal de regel. Die nachten konden wel lang duren, te lang om mijn energie kwijt te kunnen.”
Dus ging Jeroen op zoek naar een andere job en werd hij operator bij de Noodcentrale 112 van ziekenwagen en brandweer voor de provincie Antwerpen. “Dat was wel een zwaar regime: shiften van 12 uren. Een dagshift van 7 tot 19 uur, de volgende dag een nachtshift van 19 tot 07 uur en dan 2 dagen thuis. Vervolgens opnieuw 2 maal 12 uren. Een pittig systeem met daarbij nog regelmatig weekenddiensten. Je had er weinig tijd om even te bekomen als je voor de monitor zat met koptelefoon en micro. Er waren dagen/nachten dat je weinig vrije momenten had. Tijdens de weekends was het, in tegenstelling tot wat je zou
“Al bij al werk ik graag ’s nachts, de sfeer is losser, de verhouding onder de collega’s hechter.”
denken, meestal rustiger. Die stiel was dan wel heel spannend, maar het bleef zittend werk. En ik voelde de nood aan beweging. Als ik toen een oproep moest behandelen voor een noodgeval in onze regio, had ik altijd spijt dat ik daar zat en niet mee kon met de ploeg.”
Ondertussen was Jeroen al snel vrijwillige brandweerman geworden. “Zodra mijn opleiding voltooid was, zette ik me dikwijls ‘s nachts beschikbaar als ik niet werkte, en deed ik regelmatig nachtpermanentie in de kazerne. In 2020 ben ik beroepsbrandweerman geworden in de zone Taxandria. Eerst een half jaar in de kazerne in Turnhout en daarna in Hoogstraten.”
In Hoogstraten zijn er momenteel 20 beroepsbrandweermannen en één officier. “Wij kijken reikhalzend uit naar de nieuwe kazerne, we zijn te krap behuisd. Vanaf 2025 zijn er overdag in de week 8 man permanent aanwezig, waarvan 2 voor de ambulance en 6 voor de eerste autopomp die moet uitrukken. Van die 6 zijn er twee die ook kunnen worden ingezet voor de tweede ziekenwagen. Ondertussen worden - afhankelijk van de aard en ernst van het incident - voor de volgende wagen de vrijwilligers opgeroepen of bijstand gevraagd aan de omliggende posten.
In Turnhout waren 2 beroeps in de nachtploeg, voor de rest vrijwilligers. In Hoogstraten zijn het voornamelijk vrijwilligers die de nachtploeg bemannen. Voor beroeps is dat sporadisch. Maar ik was vanaf het begin en nu nog altijd vrijwilliger voor de nachten in Hoogstraten, als brandweer en als ambulancier.”
“Vroeger vond ik de onregelmatige uren niet erg. Het veranderde wel wat toen er kinderen kwamen. De twee oudsten zijn geboren toen ik in Merksplas werk-
te. Later, als ik thuiskwam van de Noodcentrale even voor acht, hielp ik eerst de kinderen nog voort zodat ze naar school konden. Maar dan was ik eigenlijk dikwijls te lang wakker. Tegen het einde van de week voelde ik dat wel. Als ik dan vanuit Antwerpen naar huis aan het rijden was heb ik wel eens gedacht dat dit niet echt verantwoord was. Want slaap inhalen deed je nooit echt. Tegen 10 uur in bed en om 18 uur moest je alweer weg zijn. Toch kon ik er vrij goed tegen. Ook al omdat ik een slechte slaper ben, zeker overdag. Ik heb dus weinig last van het onregelmatig slapen. Maar je zal mij niet horen zeggen dat het een natuurlijk ritme is, hoe het op je inwerkt varieert van persoon tot persoon.”
Of hij eigenlijk graag ’s nachts werkt? “Al bij al werk ik graag ’s nachts, de sfeer is losser, de verhouding onder de collega’s hechter. Het weegt natuurlijk wat op je sociaal leven. Je moet werken of slapen als je leeftijdsgenoten vrije tijd hebben, samen sporten of uitgaan. Dat zat er voor mij niet altijd in. Anderzijds heeft het ook voordelen. Je sociaal leven vermindert sowieso als je jonge kinderen hebt. Ik heb aan hen meer tijd kunnen besteden. We hebben dat altijd goed kunnen regelen,
Lynn had immers ook haar werk. Voor het loon moest ik het niet doen. In alle drie de jobs zit het in het totale pakket inbegrepen. Er zijn wel wat toeslagen voor nacht- en weekendwerk, maar niet zoals in de privésector.”
Het bleef er overigens niet bij. “Nu ik niet meer zo vaak nachtshift en ook geen weekendwerk moet doen bij de brandweer, heb ik er een nachtelijke flexi-job kunnen bijnemen. Ik sta achter de toog en aan het buffet bij club Amai, kijken dat alles netjes blijft. Een heel aangename job, het gaat er echt heel vriendelijk aan toe. En je ziet wel eens wat hé (lacht) Op die zaterdagen ben ik van 21 uur tot zondagmorgen ca. 3.30 uur aan de slag. Maar de zondag is dan helemaal vrij. Wij zijn er heel content mee!” (jaf)
Adverteren in De Hoogstraatse Maand https://www.demaand.be/adverteren/
God gaf aan mij de legkaart van mijn leven
Als stukjes speelgoed in een kinderhand.
De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.
Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand
Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren
Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.
GEMEENTEBELEID De gemeenteraad van 25 november zou de laatste zijn voor de coalitie van Hoogstraten Leeft en N-VA, onder burgemeester Marc Van Aperen. Dat beloofde een zitting te worden met afscheidsspeeches, dankwoordjes en, wie weet, misschien wel opmerkelijke wendingen door leden van de meerderheid die wisten dat het hun laatste keer zou zijn, of door oppositieleden die al rekening hielden met het feit dat ze een week later in de meerderheid zouden zitten. Die ingrediënten waren er in elk geval. De grootste verrassing kwam echter enkele dagen na de gemeenteraad. De laatste zitting van deze bestuursperiode bleek dan toch niet de laatste te worden. Maarten Leemans, lijsttrekker van Anders, had bezwaar ingediend bij de raad voor verkiezingsbetwistingen wegens mogelijke overschrijding van de uitgavenlimieten. Dat bezwaar wordt binnenkort behandeld, de installatie van de nieuwe raad is tot dan uitgesteld.
Bij deze gemeenteraad was heel wat publiek aanwezig. “Zowat het hoogste aantal toeschouwers van deze legislatuur, geloof ik,” stelt voorzitter Gert Van den Bogaert (N-VA) aan het begin van de zitting vast. “Op de boeren na dan, destijds bij het stikstofdossier,” verbeteren zijn collega-raadsleden hem. “Maar die zaten natuurlijk niet allemaal in de zaal.”
Op de raad voor maatschappelijk welzijn werd de overheidsopdracht goedgekeurd voor de keukenrenovatie van 15 appartementen in de Mouterij. Het OCMW beschikt daar over 16 appartementen, waarvan er 6 gebruikt worden als noodwoning of doorgangswoning, en 10 voor het lokaal opvanginitiatief. Zo’n LOI-woning wordt beheerd door het OCMW en kan ingezet worden om mensen op te vangen die in ons land asiel aanvragen. Het OCMW wordt daarvoor gesubsidieerd door het federale agentschap Fedasil. Hoogstraten gebruikt 9 appartementen als LOI-woning en één als gezamenlijke leefruimte en opslagruimte. Voor de 9 LOI-appartementen en de 6 noodwoningen worden nu, na zo’n 30 jaar gebruik, de keukens vervangen.
Raadslid Jos Matthé (CD&V), die vroeger zelf nog OCMW-voorzitter is geweest, vraagt zich af hoe het zit met de andere appartementen in de Mouterij. “Behalve de OCMW-appartementen zijn er in de Mouterij ook nog meer dan 60 appartementen van sociale woonmaatschappij De Noorderkempen. Zijn die dan ook
niet aan vervanging toe?” Schepen Roger Van Aperen (N-VA) vermoedt van wel. “We hebben aan De Noorderkempen gevraagd of zij samen met ons willen renoveren, maar zij zijn daar niet op ingegaan. De woonmaatschappij controleert de toestand van elk appartement op het moment dat het vrij komt, en gaat dan na of er zaken vervangen moeten worden.”
De meest opmerkelijke tussenkomst deed schepen Van Aperen in een ander dossier. De gemeenteraad moest stemmen over de verhoging van de gemeentelijke saneringsbijdrage, die we als waterverbruiker betalen voor de afvoer en zuivering en die dus ook gebruikt wordt
om rioleringsprojecten te financieren. Tijdens de vorige gemeenteraad ging het al over een verhoging van de waterprijs die Pidpa vanaf 2025 doorvoert (zie DHM 464), maar nu zou dus ook de saneringsbijdrage de hoogte in gaan. Er is immers een bovengemeentelijke saneringsbijdrage, die vastgelegd wordt door de Vlaamse overheid, en daar bovenop kan de gemeente dan nog een gemeentelijke bijdrage heffen. Sinds 2017 ligt die in Hoogstraten vrijwel even hoog als de bovengemeentelijke, maar het voorstel dat de gemeente nu samen met Pidpa op tafel legde was om vanaf 2025 naar het maximaal toegestane tarief van 1,4 keer de bovengemeentelijke bijdrage te gaan. De verhoging zou nodig zijn om het geplande investeringsprogramma voor de
Na meer dan 30 jaar worden de keukens vernieuwd van de appartementen in de Mouterij die als noodwoning en voor het LOI worden gebruikt.
rioleringen te kunnen financieren. Een verhoging met 40% dus, die zou neerkomen op zo’n 50 euro per gezin.
Ik vraag me af wat er met al die bijdragen gebeurd is Fons Jacobs (Anders)
Raadslid Fons Jacobs (Anders) uit zijn bedenkingen bij de voorgestelde verhoging en vraagt zich af waarvoor de bijdragen tot nog toe gebruikt zijn. “Die heffen we al sinds 2007, toen de stad de opdracht kreeg om de Europese Kaderrichtlijn Water uit te voeren en dus te zorgen voor een goede ecologische toestand van het grond- en oppervlaktewater tegen 2015. Daarvoor mocht dan een extra bijdrage aangerekend worden. Intussen zijn we 17 jaar verder en vraag ik me af wat er met al die bijdragen gebeurd is. Het grondwater en de rivieren zijn echt niet zo proper als beoogd. Ik vrees dat de noodzakelijke stappen altijd vooruit geschoven werden en we daar de komende jaren dus financieel voor moeten opdraaien.
Bovendien verwijs ik naar de verkiezingsprogramma’s van verschillende partijen, waarin aandacht gevraagd werd voor alleenstaanden. Ook bij deze heffing is sprake van een vast bedrag per aansluitpunt, waarbij korting gegeven wordt per gezinslid. Uiteraard betaalt een alleenstaande daardoor een hogere prijs dan een koppel of een gezin met kinderen. Wil het nieuwe bestuur daar een inspanning in doen?”
Onnodige belastingverhoging
Schepen van financiën Roger Van Aperen (N-VA) reageert, maar vreemd genoeg doet hij dat niet om het voorgestelde agendapunt te verdedigen. “Doorheen de jaren waren de bijdragen soms hoger dan de investeringen in rioleringen, waardoor er aan het begin van de legislatuur een spaarpot van zo’n 10 miljoen euro was opgebouwd bij Pidpa. We zijn toen met hen gaan praten, en dan is beslist om de gelden effectief in te zetten. Daar zijn bijvoorbeeld de projecten rond de Minderhoutsestraat en de omgeving van de Meerleseweg uit voortgekomen. Intussen is het waterverbruik verminderd en zijn de materialen en projecten duurder geworden. Pidpa schat nu
dat de spaarpot tegen 2028 zo goed als opgebruikt zal zijn en we dus vanaf dan met tekorten zitten. De gemakkelijkste oplossing is dan natuurlijk om vanaf 2025 direct van het huidige tarief - dat waarschijnlijk het laagste van de provincie is - naar het maximale tarief van 1,4 keer de bovengemeentelijke bijdrage te gaan.
Dit is een puur onnodige belastingverhoging
Roger Van Aperen (N-VA)
Maar wat doe je thuis, als de uitgaven groter zijn dan de inkomsten? Dan kijk je toch ook of je de investeringen niet wat meer in de tijd kan spreiden? Of we zouden ook wat meer kunnen bijdragen vanuit de stadskas, net zoals we dat ook jaarlijks doen voor afvalverwerking: daar betaalt de vervuiler ook maar een deel van de kosten. Toch wordt hier nu de gemakkelijkste oplossing gekozen. Collega’s, we gaan de burgers geld uit de zak halen, laat ons daar klaar en duidelijk over zijn. Als we het huidige tarief behouden, dan is er eind 2030 een tekort van 1,1 miljoen. Als we naar 1,4 gaan, dan hebben we op dat moment weer een spaarrekening van 2 miljoen staan. Mij niet gelaten, maar ik denk toch dat er eens naar een alternatief gekeken moet worden. Dit is een puur onnodige belastingverhoging.”
Verschillende raadsleden van meerderheid en oppositie fronsen intussen de wenkbrauwen over de onverwachte tussenkomst van de afscheidnemende schepen. Raadslid Jos Matthé (CD&V) vraagt om de gemeenteraad even te onderbreken, zodat zijn partij in overleg kan gaan met toekomstig coalitiepartner Hoogstraten Leeft.
Nadien neemt Matthé het woord. “Onze fractie had ook haar bedenkingen over de opgebouwde spaarpot. Bovendien weten we uit het verleden dat investeringsprogramma’s ook niet altijd uitgevoerd worden zoals gepland, dus stelden ook wij ons de vraag of de verhoging nu wel nodig zou zijn om tegen 2030 uit de rode cijfers te blijven. Ik moet zeggen dat we wat opkeken van de reactie van de schepen. Hij was blijkbaar niet aanwezig op de vergadering van het college waarin beslist is om dit voor te leggen aan de gemeenteraad, maar zijn partijgenoot toch wel. In elk geval zouden ook wij het tarief dus liever niet verhogen, zeker omdat ik uit ervaring weet dat er een groeiend aantal mensen is dat elk jaar worstelt om de waterrekening betaald te krijgen.”
Ook schepen van openbare werken Piet Van Bavel reageert op de tussenkomst van Van Aperen. “Eerst en vooral wil ik benadrukken dat er de afgelopen jaren wel degelijk heel wat geïnvesteerd is in onze rioleringen. En er moet nog heel wat
gebeuren om tegen 2027 nog 811 woningen of inwoners aangesloten te krijgen, dus investeringen uitstellen is geen oplossing. Dit voorstel is zeker niet tijdens één collegevergadering beslist, daar is heel wat overleg aan voorafgegaan met de financiële dienst. Ik vind dit dus een heel spijtige gang van zaken en niet mijn manier van werken. Maar goed, we trekken het dossier dus inderdaad terug en zullen de zaak opnieuw bekijken”.
Er komt dus voorlopig geen verhoging van de gemeentelijke saneringsbijdrage. Opmerkelijk is toch hoe duidelijk de verstandhouding tussen de N-VA van Van Aperen en voormalige partner Hoogstraten Leeft na de verkiezingen op een dieptepunt lijkt te zitten. Net om die reden besliste de Vlaamse regering dan ook om de lastige overgangsperiode tussen verkiezingen en de installatievergadering met een maand in te korten, waardoor de nieuwe bestuursploegen niet meer in januari, maar al begin december aan de slag gaan.
Na de behandeling van de verschillende agendapunten namen uiteraard nog verschillende raadsleden het woord om terug te blikken op de voorbije jaren en om mensen te bedanken. Dit zou immers de laatste zitting van de gemeenteraad zijn, vóór de installatie van de nieuwe raadsleden op 2 december. Voorzitter Gert Van den Bogaert had het sommetje al eens gemaakt: van de 27 raadsleden keren er 16 terug, wat betekent dat er ook 11 raadsleden afscheid nemen. Sommigen beëindigen hun politieke carrière heel bewust en stelden zich niet meer verkiesbaar, anderen deden dat wel, maar haalden niet genoeg stemmen voor een zetel. Ook Roger Van Aperen lijken we niet terug te zien in de raad: hoewel hij samen met Lieve Janssen wel verkozen werd voor N-VA, zou hij zich laten vervangen.
Helemaal zeker zijn we pas bij de eedaflegging van de raadsleden, maar dit lijkt dus het rijtje van 11 stoppende raadsleden te zijn: Gert Van den Bogaert, Roger Van Aperen, Faye Van Impe en Jef Vissers (de hele N-VA-fractie), Marcel Verschueren, Ans Lochten en Jos Martens van Hoogstraten Leeft, Ilse Verachtert van CD&V, Dimitri Van Pelt van de partij Anders, en onafhankelijke raadsleden Michel Jansen en Ann Tilburgs.
Herman Snoeys (Hoogstraten Leeft), de volgende voorzitter van de gemeenteraad, neemt als eerste het woord. Hij blikt terug op de afgelopen legislatuur, waarin zijn partij weer in de meerderheid belandde. “Al snel ontdekten wij dat goed bestuur niet alleen bestaat uit de zaken op orde houden of nieuwe plannen uitvoeren. Goed bestuur is zeker ook kijken naar de inwoner van Hoogstraten. Mensen moeten zich gezien voelen om vertrouwen te hebben in het stadsbestuur. Dat is ook iets wat onze burgemeester hoog in het vaandel droeg.” Hij dankt Marc Van Aperen en de andere afscheidnemende raadsleden van zijn partij, coalitiepartner N-VA en de medewerkers van de stad. “Ook wil ik nu al even naar de toekomst kijken. Het zou mooi zijn als wij de komende jaren binnen deze gemeenteraad de verbinding tussen mensen kunnen versterken. Dat wij een dam kunnen bouwen tegen ontwrichting, ruwheid en wantrouwen om zo ten dienste te staan van de ganse Hoogstraatse bevolking.”
Zijn partijgenoot Marcel Verschueren neemt na maar liefst 30 jaar afscheid van de Hoogstraatse politiek. Hij ziet nog heel wat uitdagingen liggen. “Na de afgelopen legislatuur ligt er heel wat werk op de plank dat verder uitgewerkt en gerealiseerd moet worden. Het klimaatactieplan, tragewegenplan, vastgoedplan, mobiliteitskader, gemeentelijk ruimtelijk uitvoeringsplan: die zijn allemaal noodzakelijk om de klimaat- en de biodiversi -
teitscrisis een beetje terug te dringen.” Voor Verschueren is het ook om persoonlijke redenen een bijzonder afscheid omdat hij zijn “politiek stokje kan doorgeven aan kleinzoon Kobe.”
Michel Jansen
Onafhankelijk raadslid Michel Jansen zit naar eigen zeggen met gemengde gevoelens en houdt het daarom liever kort. Hij bedankt de collega’s en de diensten, maar heeft vooral nog een raad bij voor de politici. “Maak van onze goede ambtenaren alstublieft geen ambetantenaren. En dat ligt wel degelijk in onze handen, die van het bestuur. Zij willen de mensen helpen, laat hen dat dan ook doen.”
Ook toekomstig burgemeester Tinne Rombouts (CD&V) bedankt de afscheidnemende raadsleden voor de geleverde inspanningen over de partijgrenzen heen. “Voor sommigen is dat een heel bewuste keuze, maar er zijn er ook die eigenlijk nog wel de goesting en het enthousiasme hadden om door te doen. Hen wil ik alvast meegeven dat ook voor het volgende bestuur participatie, deelnemen en samenwerking heel belangrijke zaken zijn. Ik hoop dan ook dat
iedereen die daarvoor de energie heeft, een weg vindt om zich positief te blijven inzetten voor onze stad. Want als er iets is dat ons allemaal verbindt - en dat vergeten we misschien wel eens - dan is het toch dat we ons willen inzetten voor de gemeenschap, om Hoogstraten aangenamer en fijner te maken voor iedereen.”
Raadslid Fons Jacobs (Anders) sluit zich aan bij het dankwoord en pikt meteen in op de verbinding waarover Tinne Rombouts sprak. “Dat is voor ons ook heel belangrijk. Ik denk dat wij vanuit de oppositie geprobeerd hebben om goed samen te werken, onze inbreng te doen met respect en luisterbereidheid. We hebben tijdens de vorige legislatuur niet altijd het gevoel gehad dat die verbinding er ook was naar de oppositie toe, maar ik ben blij te horen dat het nu één van de sleutelwoorden wordt. Ik hoop dan ook dat dat ook geldt voor ons als oppositie.”
De rij die hier zit, die gaat niet terugkeren
Jef Vissers (N-VA)
Schepen Jef Vissers (N-VA) wijst op zijn partijgenoten. “De rij die hier zit, die gaat niet terugkeren. Andere mensen zullen onze taken overnemen. Ik wil toch graag namens onze fractie iedereen bedanken die het ons mogelijk heeft gemaakt om de Hoogstraatse bevolking te dienen in de diverse functies die we mochten vervullen. Ik wens de nieuwe coalitie en onze vervangers veel succes. Ik wil er nog kort even op wijzen dat wij net terug zijn van een werkbezoek aan onze zusterstad Za-Kpota in Benin, waar we konden vaststellen dat die gemeente door onze samenwerking intussen veel meer kan investeren in haar bevolking. Zij zijn ons daar heel dankbaar voor. Ik kijk dan in het bijzonder naar Hilde (Vermeiren, de nieuwe schepen en dochter van voormalig schepen Annie Desmedt, red.): ik hoop dat die samenwerking, die jouw mama ooit in gang heeft gezet, nog vele jaren kan doorgaan.”
Voorzitter Gert Van den Bogaert (N-VA) zal tijdens de installatievergadering nog een rol te vervullen hebben, maar neemt toch ook al afscheid van ‘zijn’ gemeenteraad. “Ik ben dankbaar dat ik de voorbije
2,5 jaar jullie voorzitter mocht zijn. Toch was het een weloverwogen keuze om me niet meer kandidaat te stellen. Er zijn ook mensen thuis die mij af en toe wel gemist hebben. Ik heb geprobeerd om me tijdens de vergaderingen altijd neutraal op te stellen. Daarbij heb ik het debat laten gaan, en waarschijnlijk niet altijd rekening gehouden met de afspraken over de spreektijd voor elke fractie. De ene zal daar blij mee geweest zijn, de andere niet. Maar uiteindelijk was het debat dan toch gevoerd, waren de meningen gedeeld en kon de stemming beslissen of het agendapunt al dan niet werd aangenomen. Aan de nieuwe raadsleden: jullie zijn gekozen door het volk, dus neem die rol ook op en vertegenwoordig hen in de gemeenteraad.”
Het laatste woord was voor afscheidnemend burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft). Hij kondigde twee jaar geleden al aan dat hij zich niet meer verkiesbaar zou stellen. Op de leeftijd van 68 wil hij meer tijd maken voor de familie, hoe graag hij de job ook deed. “Ik ben trots op wat we met de collega’s van Hoogstraten Leeft en N-VA gerealiseerd hebben, in samenwerking met het managementteam, de diensten van de stad en heel wat vrijwilligers. Ik wil ook de collega’s van de oppositie bedanken om ons altijd scherp en alert te houden, want dat zet ons ook aan om ons altijd ons best te doen. Dat was misschien niet altijd leuk,
De stad legde een verhoging van de kosten voor waterafvoer en zuivering voor aan de gemeenteraad, maar schepen van financiën Roger Van Aperen bleek zelf niet akkoord.
maar het is het resultaat dat telt en ik denk dat dat gezien mag worden.”
De gemeenteraad bleek niet echt zijn favoriete vergadering: “Jullie zullen het soms wel gemerkt hebben, en ik heb het dikwijls gedacht en gehoord van andere mensen: die gemeenteraad, dat lukt mij niet zo goed. Ik hou niet van te veel debatteren, maar het hoort er nu eenmaal bij. Dus dat zal ik echt niet missen, daar ben ik heel eerlijk in.”
“Waar ik wel met veel plezier op terugkijk, zijn de boeiende discussies met de collega’s in het schepencollege. We waren het niet altijd over alles eens, maar het is wel mooi om toch tot een besluit te komen. Ook met het managementteam zaten we niet altijd op dezelfde golflengte, maar door samen te spreken kwamen we er wel.” Hij heeft de beste herinneringen aan de vele voltrokken huwelijken (de zaterdag nadien zou hij nog zijn dochter Lieselotte trouwen), vieringen van het Te Deum of de jubilarissen, de geboortedrinks, het jaarlijkse personeelsfeest, de de samenwerking met Za-Kpota, en het overleg met de gemeenten in de regio.Hij wil zich nog verder inzetten voor goede doelen, Za-Kpota en de toekomst van het kasteel van Hoogstraten.
Twee dagen na deze gemeenteraad, na alle afscheidsspeeches, met de pensioenpapieren voor bepaalde mandatarissen waarschijnlijk al ondertekend en de sjerpen voor de nieuwe collegeleden uitgedeeld, kreeg het stadsbestuur de melding dat een bezwaar tegen de Hoogstraatse verkiezingen was ingediend. De installatievergadering van 2 december kon dus niet doorgaan.
De raad voor verkiezingsbetwistingen behandelt in totaal 43 bezwaren over de verkiezingen in 30 gemeenten. Bezwaren moeten altijd ingediend worden door kandidaten die zelf opkwamen bij de verkiezingen en kunnen over verschillende zaken gaan, denk maar aan de heisa rond volmachten die al op de verkiezingsdag opstak in een aantal steden en gemeenten.
In Hoogstraten gaat het bezwaar over de verplichte aangifte van de verkiezingsuitgaven. Die zijn strikt gereguleerd: tijdens de sperperiode mogen politieke partijen en kandidaten maar een beperkt bedrag uitgeven aan verkiezingspropaganda.
Hoeveel dat is, hangt af van het aantal kiezers. De bedoeling van de limiet is om financiële ongelijkheid tussen partijen en kandidaten te verminderen. De Hoogstraatse partijen dienden hun uitgaven wel degelijk tijdig in, waarna de aangiftes 10 dagen openbaar gemaakt werden. Maarten Leemans, lijsttrekker van Anders, bekeek de aangiftes van de andere partijen en vermoedde dat daarbij bepaalde uitgavenlimieten overschreden werden. Hij signaleerde dit dan ook bij de raad voor verkiezingsbetwistingen.
Dat uitstel heb ik zeker niet gewild
Maarten Leemans (Anders)
Dat daardoor de verkiezingsuitslag voorlopig niet definitief was en de installatievergadering dus uitgesteld moest worden, had Leemans echter niet ingeschat. Hij excuseerde zich daarvoor dan ook openlijk bij de andere partijen. “Dat uitstel heb ik zeker niet gewild. Het is ook een gevolg van het feit dat Vlaanderen de installatievergaderingen een maand vervroegd heeft, zonder rekening te houden met de andere procedures. Maar in mijn ogen zijn er wel degelijk uitgaven gebeurd die niet overeenstemmen met de opgelegde maxima. Het is erg jammer dat men een heleboel verplichtingen en beperkingen oplegt, maar de controle enkel overlaat aan andere kandidaten. Het is nu in elk geval aan de raad voor
verkiezingsbetwistingen om het nodige onderzoek te voeren en uitspraak te doen.”
“Ik vind dit uitstel wel erg sneu voor het nieuwe stadsbestuur en ook voor de nieuwe gemeenteraadsleden, die eigenlijk al de eed hadden moeten afleggen,” laat burgemeester Marc Van Aperen weten. “Maar eerlijk gezegd, zelf geniet ik wel van deze ‘extra time’ als burgemeester. Er staan immers de volgende vier weken nog enkele mooie gebeurtenissen en evenementen op het programma in Hoogstraten. Daarna zal ik tevreden, trots en dankbaar met pensioen gaan.” Zijn partijgenoot en lijsttrekker Arnold Wittenberg gaf ook een korte reactie. “Het is erg jammer dat het raadslid een bezwaar indient zonder eerst eens te vragen hoe het werkt. Maar Hoogstraten Leeft bereidt zich met vertrouwen voor op het oordeel van de raad voor verkiezingsbetwistingen.”
Van toekomstig burgemeester Tinne Rombouts (CD&V / samen!) ontvingen we geen reactie, maar die gaf ze op 3 december wel in Het Laatste Nieuws. Ze noemt het uitstel er ‘wrang’ en ‘ongelooflijk spijtig’. “Vanuit samen! hebben wij de klacht ten aanzien van onze partij ten gronde bekeken en wij stellen vast dat ze gebaseerd is op onvoldoende kennis van de geldende wetgeving. Naar onze mening zijn in de aangifte van samen! geen onregelmatigheden gebeurd.”
Raadslid Maarten Leemans vermoedt onregelmatigheden in de verkiezingsuitgaven van verschillende partijen. Door zijn bezwaar wordt de start van de nieuwe bestuursploeg uitgesteld.
De zaak wordt behandeld op 23 december. Dan moet blijken of het nieuwe bestuur kort daarop toch geïnstalleerd kan worden. Tot dat moment blijven de burgemeester en schepenen, de gemeenteraad en het bijzonder comité voortwerken in de oude samenstelling. Bij het afronden van dit artikel is het verdict nog niet bekend, maar u kent de afloop waarschijnlijk wel al wanneer deze Hoogstraatse Maand verschijnt. (twi)
Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.
“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden ” - Arno
Meerseweg 183 - Hoogstraten
Tel: 03 315 75 31 - info@vdberg.be - www.vdberg.be
Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.
Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.
• Uit bodemonderzoek blijkt dat een deel van de grond op Den Dijk vervuild is. Er is geen bodemsanering nodig voor het gedeelte waar de jeugdlokalen staan, maar wel voor het stuk grond achteraan nabij de Mark.
• De 35-jarige J.F. moet zich in de rechtbank verantwoorden voor ernstige feiten van intrafamiliaal geweld tegen zijn ex-partner en hun 8-jarige zoon. Hij riskeert een gevangenisstraf van één jaar.
• De stad Hoogstraten doet een oproep naar vrijwillige bijzitters voor de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober. Wie altijd al eens in een stembureau heeft willen zetelen maar nog nooit is opgeroepen, kan zich opgeven als vrijwilliger. Naast de wettelijke vergoeding zorgt de stad voor koffiekoeken.
• De overheid trekt 10,5 miljoen euro uit aan subsidies voor scholen in de provincie. In Hoogstraten krijgen de basisschool en de eerste graad middelbaar van het Klein Seminarie 1,3 miljoen euro bovenop een eerder toegekende subsidie voor renovatie en restauratie, buitenaanleg en technieken.
• De locatie van Europa’s grootste swingersfeest blijft nog even geheim, maar organisator Gert Snoeys laat weten dat de inschrijvingen vlot verlopen.
• Net zoals veel andere lokale CD&V-afdelingen verdwijnt ook in Hoogstraten de nationale partijnaam. Onder de naam samen! is een nieuwe politieke beweging gestart met Tinne Rombouts als lijsttrekker.
• Met een buurtfeest wordt in de wijk Donkakker in Meer een nieuw buurtpark geopend. Het is al de vierde locatie in Hoogstraten voor spelen en ontmoeten.
• Erick Didier, die een passie heeft voor likeuren brengt vier eigen likeuren op de markt, waaronder één met aardbeien. Daarmee wil hij Hoogstraten en omgeving op de kaart zetten.
• Op de hoek van de Meerseweg en de Beeksestraat in Meer opent Bar Beek. De nieuwe zomerbar is een initiatief van toneelkring ’t Heidebloempje en brassband Sint-Rosalia.
• Een 37-jarige Roemeense man is door de rechtbank veroordeeld tot twee jaar cel voor een brutale ramkraak bij elektrozaak Selexion XL in Minderhout. In februari sloeg hij met een zware voorhamer een deel van de etalage aan diggelen.
• De Brechtse ventilatie-installateur Juvah slaagt erin om de taalbarrière tussen de medewerkers weg te nemen. Dankzij AI communiceren ze zelfs in verschillende talen. Daarvoor werkt men samen met een nieuw digitaal leerplatform van Talent Tracks uit Hoogstraten.
• Ze hebben maandenlang uitgekeken naar hun kamp, maar net voor hun vertrek krijgen de leden van KSA Hoogstraten te horen dat ze in een parochiezaal moeten slapen. Na de aanhoudende regen staat een deel van het kampterrein in Limburg blank.
• In de Sint-Willibrorduskerk in Antwerpen nemen familie en vrienden afscheid van Francis Harmony. Het jongetje van zeven uit Borgerhout verdronk op 27 juni tijdens een klasuitstap naar De Mosten.
• Het afgelopen jaar zijn de huizenprijzen in Hoogstraten met 4,3 % gedaald. Dat blijkt uit cijfers waarmee notaris.be naar buiten komt.
• Met vijftienhonderd verschillende bieren is Bierparadijs een begrip op het bedrijventerrein Hazeldonk-Meer. Liefst
95 procent van de clientèle is Hollands. Naast ‘normale’ bieren komen ook hun Meestereske, Tietje of een Klootzakske terecht in Georgië, Cyprus, China, Libanon, Australië en Nieuw-Zeeland.
• Er zijn dit jaar veel aardbeien en daardoor zijn ze ook goedkoper. Zo betaal je bij Lidl voor een bakje aardbeien uit Hoogstraten momenteel 1,99 euro voor 500 gram.
• Wanneer de brandweer met loeiende sirenes en lichten uitrukt voor een brand in Meerle, wil een 57-jarige man uit Hoogstraten nog vlug de Vrijheid oversteken ter hoogte van de Karel Boomstraat. De brandweer kan de man niet ontwijken.
• Gunter Raats uit Minderhout kan zijn ogen niet geloven wanneer zijn vislijn hevig begint te trillen. Na flink zwoegen en zweten haalde hij een meerval van maar liefst 1 meter 90 uit het water van de E10-put aan de E19.
• In VTI Spijker nemen 59 kinderen met een fysieke beperking en enkele broers en zussen deel aan een cowboy- en indianenkamp georganiseerd door vzw De Zonnebloemblaadjes.
• Met een assortiment van vijf snackgroenten wil Den Berk Délice, een bedrijf uit Hoogstraten, inspelen op de
SEPTEMBER - De stad Za-Kpota in het Afrikaanse land Benin heeft sinds 2014 een stedenband met Hoogstraten. Ter gelegenheid van de tienjarige samenwerking wordt op de Vrijheid een muurschildering onthuld.
groeiende vraag naar een gezond alternatief voor koeken of chocolade als tussendoortje.
• De correctionele rechtbank van Antwerpen veroordeelt een 58-jarige man uit Hoogstraten tot zes jaar cel voor een brutale verkrachting waarbij het slachtoffer bont en blauw werd geslagen. De beklaagde zei dat de vrouw instemde met de seks en minimaliseerde het gebruikte geweld.
• Hoogstraten neemt afscheid van de 53-jarige Hans Van Loon, die plots overleed tijdens een fietstocht. Hans was graag gezien als campusdirecteur van VITO, lid van het jeugdbestuur van HVV en gewaardeerd inwoner van gebuurte Buizelhoek. De uitvaart vindt plaats in ’zijn’ VITO.
• Een 25-jarige man uit Brecht wordt betrapt bij een inbraak in de Terbeeksestraat in Meer. De man vlucht nog met zijn wagen maar crasht een beetje verder tegen een boom.
• Vier gedetineerden trachten te ontsnappen uit de gevangenis van Wortel. Steen voor steen braken ze de muur van hun cel af, waarna ze met lakens over de omheiningen van de gevangenis wilden klauteren. Ze werden net op tijd gevat.
• Michel Jansen zal de lijst van de nieuwe politieke partij ‘Neutraal Groot Hoogstraten’ (NGH) niet trekken. Het is meteen het einde van zijn politieke carrière.
• In de kerk van Minderhout heeft een ‘Tribute to Jacquemyns’ plaats. Het evenement maakt deel uit van het herdenkingsjaar voor Edouard Jacquemyns, die 150 jaar geleden overleed. Hij zorgde voor de ontginning en welvaart in het gehucht Heerle.
• Faye Van Impe (N-VA+) zetelt de volgende legislatuur niet meer in de gemeenteraad. De schepen van Jeugd, Onderwijs en Samenleving beslist om de lokale politiek te verlaten. Een verschil in visie is een van de redenen.
• Omdat er te weinig alternatieven zijn, zijn de meningen verdeeld over het wegnemen van de parkeerplaatsen in de schoolomgeving van de Antoon de Lalaingstraat.
• VTI Spijker geeft élke leerling gratis soep. Het is gezonder, er is minder
voedselverspilling én een kleinere afvalberg.
• De brandweer is op zoek naar extra mankrachten (m/v). Om hun werking kenbaar te maken organiseren ze in De Kuip in Minderhout een grote brandweeroefening.
• Vanaf 1 september zijn er geen misvieringen meer in de kerk van Wortel en van Minderhout. Een en ander heeft te maken met het afnemend aantal kerkgangers, het gebrek aan voorgangers, met de fusie van parochies en kerkfabrieken als gevolg.
• Hennie Herijgers, Marc Van Overveldt, Jean Van Ginkel, Frank Weyler, Koen Van Opstal en Paul Versmissen realiseren een uniek fotografisch project. Ze maken een 360° beeld van de skyline van Hoogstraten vanop de toren van de Sint-Katharinakerk.
• Op het terrein van Timmerwerken Brosens in Meerle staat een bootjesschommel die dateert uit 1910. Zaakvoerder Bart Brosens wil de bootjes verhuren voor feestjes of aan verenigingen.
• De werkgroep landschappelijk erfgoed van Natuurpunt Markvallei heeft een innovatieve digitale erfgoedwandeling ontwikkeld in Den Rooy en Smisselber-
gen in Meerle. Via een app nemen geluid, tekst en beelden je mee terug in de tijd.
• De grote kastanjeboom in het parkje aan de Heilig Bloedlaan wordt gekapt. Het stadsbestuur heeft een boomdeskundige geraadpleegd, die heeft aangegeven dat er helaas geen herstel meer mogelijk is.
• Bijna twee miljoen Belgen lijden aan migraine. De podcast ‘Praat erover’ focust op deze onzichtbare en vaak onbegrepen ziekte. Elien Brosens (20) uit Meerle en Sandy Leysen (51) uit Schoten vertellen over hun leven met migraine.
• Burgemeester Marc Van Aperen pleit voor de oprichting van een Belgisch-Nederlandse politiepost op de E19-A16 op de Transportzone in Meer. De eigen politiezone heeft de capaciteit niet om er dagelijks te patrouilleren, maar er is wel degelijk criminaliteit aanwezig.
• Hoogstraten in Groenten & Bloemen viert haar 25ste verjaardag. Wat oorspronkelijk bedoeld was als een eenmalig evenement, is uitgegroeid tot een traditie waar tot 30.000 bezoekers op afkwamen.
• Acht jagers uit de regio Hoogstraten staan terecht voor het houden van in totaal 486 fazanten om ze uit te zetten voor de jacht. Vogelbescherming Vlaanderen stelt zich burgerlijke partij.
SEPTEMBER - In Hoogstraten worden vier bruggen vernieuwd. Naast de brug bij de Laermolen, een onderdeel van een groot project, wordt ook een brug op de Hondsdijk, een tweede op de Meerleseweg en een brug in de Zandstraat in Wortel vernieuwd.
• De politie neemt de elektrische step van een 33-jarige man in beslag op het kruispunt van de Witherenweg en Molenstraat in Minderhout. Hij rijdt niet alleen aan een overdreven snelheid, maar is ook onder invloed van alcohol en drugs.
• De gevangenis van Hoogstraten speelt een prominente rol in het programma ‘Ooit vrij’ op de zender Play4.
• Het Stedelijk museum koopt op een veiling in Parijs een werk van de gekende kunstschilder Pieter Faes uit Meer.
• De brandweerzone Taxandria koopt vier ladderwagens, die tot een hoogte van 32 meter kunnen reiken. De zone beschikt nu over zeven ladderwagens van hetzelfde type.
• Twee West-Vlaamse mannen en een vrouw riskeren celstraffen tot vijf jaar voor de brutale overval op Jan B (57) uit Meer. Volgens het parket gaf de 57-jarige vrouw, de ex-partner van Jan B, de opdracht om hem een lesje te leren. De beschuldigden ontkennen dat ze iets met het geweld te maken hebben.
• Op een parking in de Europastraat in Meer wordt een grote hoeveelheid inktpatronen gestolen uit de oplegger van een vrachtwagen.
• Windmolenexploitant Storm heeft de aanvraag voor het bouwen van twee windturbines aan de Muntweg en de Mosvorenweg in Loenhout, dichtbij Meer ingetrokken.
• Het natuurgebied Wortel-Kolonie is niet alleen Unesco Werelderfgoed, maar ook een paradijs voor vleermuizen. Een vrijwilliger treft er twee zeldzame soorten aan.
• Knikladerproducent Gebroeders Geens begon 35 jaar geleden kleinschalig, maar is uitgegroeid tot een bedrijf met zestig werknemers. De machines worden van ontwerp tot afgewerkt product gemaakt in de Hinnenboomstraat.
• Coöperatie Hoogstraten nodigt telers, medewerkers en bewoners van hun naaste omgeving uit om te tonen waar de coöperatie elke dag mee bezig is en hoe ze hun producten zo vers mogelijk tot bij de consument krijgen.
SEPTEMBER - Faye Van Impe, afscheidnemend schepen van Jeugd, wordt door jongeren van ’t Slot en KLJ Wortel op handen gedragen bij de opening van de gerenoveerde jeugdlokalen.
• In Hoogstraten is de eerste coalitie van de provincie gevormd tussen Hoogstraten Leeft en samen! (CD&V). De twee partijen hebben er achttien woelige jaren opzitten met onder andere de ’coup’ in 2006 als hoogtepunt. Maar de liefde lijkt terug. Er werd niet met andere partijen gesproken en in de nacht na de verkiezingen werd de samenwerking bezegeld.
• Hoogstraten start met het project ‘Loose Parts’, als onderdeel van het masterplan voor de buitenschoolse kinderopvang. Een grote zeecontainer vol met spullen die op eerste gezicht niet meteen speelgoed lijken, zijn bedoeld om kinderen hun fantasie te laten gebruiken. Het bestuur liet zich inspireren door projecten in de Angelsaksische landen.
• Tinne Rombouts (45) wordt opnieuw burgemeester van Hoogstraten , een jaar nadat ze afscheid nam van de nationale politiek. “Ik heb duidelijk aangegeven waarover ik mij zorgen maak. Ik hoop dat mijn signaal wordt opgevangen”, zegt ze in haar eerste interview sinds december 2023.
• Door een spontane busstaking komen veel scholieren te laat in de les. De chauffeurs van onder andere de stelplaats in Oostmalle legden opnieuw het werk neer. Nadat de staking zich herhaalt, starten de ouders een petitie die wordt voorgelezen in het Vlaams Parlement.
• Op de Mark bij Meersel-Dreef drijft een laag schuim als gevolg van een illegale lozing. Het is al de derde afvallozing sinds begin september. De vervuiling zou afkomstig zijn uit een giertank. De politie stelt een onderzoek in.
• Voor de krantenbedeling blijven AMP en concurrent PPP aanmodderen. Het proefgebied van AMP situeert zich in een zevental gemeenten waaronder ook Hoogstraten. Bij AMP zou sprake zijn van verbetering. De nieuwe verdelers werden de baan opgestuurd zonder dat ze eerst hun ronde leerden kennen.
OKTOBER - Bij de gemeenteraadsverkiezingen behaalt de partij samen! 3.193 stemmen - goed voor 11 zetels in de gemeenteraad; Hoogstraten leeft behaalde 3.125 stemmen en dus ook 11 zetels; Anders 1.151 of 3 zetels; en NV-A+ 802 of 2 zetels. NGH behaalt 466 stemmen, maar geen zetel in de raad. Arnold Wittenberg behaalt 2.147 voorkeurstemmen en Tinne Rombouts 2.051. Omdat haar partij net de grootste is, wordt zij burgemeester.
• Naar aanleiding van Werelddierendag kan je bij de Epic Alpaca Farm in Minderhout wandelen met alpaca’s of smullen van een picknick in het bijzijn van de koddige zoogdieren.
• R.L.L. (23) uit Hoogstraten heeft achttien accounts op Snapchat en vroeg zelfs aan meisjes van 11 of 12 jaar naaktbeelden nadat hij er eerst van zichzelf had gestuurd. De man beweert dat er sprake was van wederzijdse toestemming. Het Openbaar Ministerie tilt zwaar aan de feiten.
• Een taxichauffeur uit Sint-Lenaarts wordt op de parking van het Oktoberfestival Noorderkempen in Hoogstraten zwaar aangevallen door zes jongeren. Hij heeft een foto van een van de daders kunnen maken en hoopt dat de politie ze zo kan identificeren.
• De politie van de zone Noorderkempen deed dit weekend tijdens een grootschalige Wodcacontrole een opmerkelijke vaststelling. Voorbij een van de controleposten kwam een tractor met in de aanhangwagen 44 uitgelaten feestgangers (van het Oktoberfest). Hun feestje eindigde in mineur want ze kregen allemaal een boete.
• De Nederlandse politie voert een onderzoek naar een mogelijke ontvoering en mishandeling van een man uit Hoogstraten. Het 24-jarige slachtoffer werd naar eigen zeggen in een auto gedwongen en meegenomen naar Nederland.
• Door gebrek aan hulp voor de grote gezinnen op het platteland startte in 1959 de Vereniging voor Gezinshulp. Nu, 65 jaar later, heet de dienst Ferm Thuiszorg en zijn er in heel Vlaanderen ongeveer 1.400 eerstelijnsmedewerkers in dienst.
• Inwoners van Hoogstraten kunnen voortaan gebruikmaken van vier elektrische deelwagens van Cambio. Die staan op de parking van zaal Pax en aan de pastorij in Minderhout. Het kan voor veel gezinnen een goedkoper alternatief zijn voor de tweede wagen.
• De brandweer van de zone Taxandria rukt uit naar de Gestelsestraat in Meer voor een uitslaande brand in een landbouwbedrijf met runderen. Een opslagplaats van hooi heeft er vuur gevat. Er
geraken geen mensen of dieren gewond.
• Ken Herrijgers trekt de stekker uit het Chill Mill Festival aan de Laermolen . Het is een te grote uitdaging geworden om een nieuw festival uit de grond te stampen.
• In het kader van kindvriendelijkheid en ontmoeting heeft het stadsbestuur van Hoogstraten de speel- en ontmoetingsplek op het Hoefijzer vernieuwd.
• De ministerraad besliste in april dat de gevangenis van Hoogstraten en de ‘Begijnenstraat’ in Antwerpen sluiten op het moment dat de nieuwe gevangenis in Antwerpen open gaat. Dat betekent een capaciteitsverlies van samen 620 plaatsen, terwijl er in de Antwerpse nieuwbouw slechts 440 plaatsen bijkomen.
• In de Mark tussen Hoogstraten en Breda gaat men op zoek naar otters. DNA-sporen wijzen op hun aanwezigheid.
• Op een terrein in de Gelmelstraat bij De Ster starten de werken voor de bouw van een nieuw politiekantoor. Als de bouwwerken geen vertraging oplopen, beschikt de politiezone Noorderkempen in de lente van 2026 over een gloednieuw politiekantoor.
• Een 24-jarige gedetineerde uit Stabroek riskeert 10 maanden cel voor geweld
tegen een cipier in de gevangenis van Wortel. Na een duw en een kopstoot was de veiligheidsmedewerker een maand lang werkonbekwaam.
• Marketingbureau Studio 27 en Coöperatie Hoogstraten slaan de handen in elkaar voor De Warmste Week. Samen toveren ze een truck om tot een sfeervolle fotostudio, waar je professionele foto’s laat maken in een uniek kerstdecor. Per foto betaal je 5 euro, de opbrengst gaat integraal naar De Warmste Week.
• Het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) start met werken op het kruispunt van de Heilig Bloedlaan en Loenhoutseweg. Het verkeer richting Rijkevorsel moet een maand lang een omleiding volgen.
• In Le Cirq heeft een live-opname plaats van de populaire podcast ‘Proper Geknipt’, die Gert Rombouts, Gert Thielemans en Maarten Leemans tweewekelijks maken. Voor hun eerste live-opname worden ‘de Spilzakken’ uitgenodigd, zij brengen een drietal nummers.
• De laatste gemeenteraad van deze legislatuur zou ook echt de laatste zijn voor burgemeester Marc Van Aperen en de voormalige schepenen Roger Van Aperen, Faye Van Impe, Jef Vissers, Michel Jansen en Jos Martens. Ook Marcel Verschueren, Dimitri Van Pelt. Ilse Verachtert. Ann Tilburgs en Ans Lochten zullen niet langer zetelen.
OKTOBER - Het warmtenet op het bedrijventerrein De Kluis is volgens werkgeversorganisatie Voka Mechelen-Kempen voorlopig een mislukking. De warmte wordt opgewekt via een verouderde gasinstallatie, met hoge kosten voor de bedrijven die erop aangesloten zijn.
• De gemeenteraadsverkiezingen in Hoogstraten krijgen onverwacht nog een juridisch staartje. Maarten Leemans van oppositiepartij Anders diende een bezwaar in omdat het plafond van verkiezingsuitgaven zou overschreden zijn. De Raad voor verkiezingsbetwistingen moet de klacht behandelen. Om die reden kan de installatievergadering van de nieuwe raad op maandag 2 december niet doorgaan.
• De hulpdiensten worden opgeroepen voor een verkeersongeval op de Steenweg op Baarle-Hertog. De bestuurder van een wagen verloor de controle over het stuur en reed tegen een boom. De brandweer moet ter plaatse komen om de passagier uit het wrak te bevrijden.
• Jan en Monique Voeten bakken na 43 jaar hun laatste broodjes in hun zaak in de Donckstraat te Meer.
• Na een jaar onderbreking ademt het huis van André Hoefkens en Nancy Koninckx opnieuw een en al kerstsfeer uit. Zowel buiten als binnen staat alles weer in het teken van Kerstmis.
• Veel inwoners van Hoogstraten zitten
bijna een week lang zonder gsmverbinding. Dat kwam door het plaatsen van nieuwe zendmasten tegen de gevels van de Sint-Katharinakerk. De zendapparatuur wordt bekleed met een camouflage in imitatie bakstenen.
• Omwille van de barslechte weersvoorspellingen worden verschillende evenementen afgelast. Dat is onder andere zo voor de rondrit met verlichte tractoren en de kerstmarkt in Wortel.
• In de regio Turnhout is niet Taylor Swift maar de 38-jarige Rico uit Hoogstraten de populairste artiest op Spotify. “Als ik een nummer schrijf, denk ik vaak: wacht, mag mijn moeder dit wel horen?”, zegt hij.
• Na het succes van vorig jaar openen Kevin Kegeleers, Niels Joosen, Gert Van Put, Kristof Schrauwen, Jef Van den Bogerd en Pieter Servaes hun Bar Noël op het plein in de Gravin Elisabeth. (fh)
DECEMBER - Langs de Langenberg in Wortel rijden twee 35-jarige vrouwen ’s nachts tegen een boom. De brandweer moet de twee inzittenden bevrijden uit het voertuig. De ambulance en de MUG komen ter plaatse en de rijweg wordt volledig afgesloten.De vrouw achter het stuur legt een positieve ademtest af.
1. Nen tik hiervan is nooit ver weg bij Marc
2. Zij hebben geen AI nodig om 20 kaarsjes uit te blazen
3. Op deze vereniging is het nog tot 2026 wachten voor de herneming van hun hotel
4. Mét of zonder winkel gaat ze toch verder...
5. Verloren en teruggevonden in Scharrel
6. Hiervoor kunnen oude technieken ons helpen
7. Kleine lokaaltjes waar muzikanten vroeger in het Seminarie van jetje konden geven.
8. Doet ook Harm vanaf nu
9. Stevige avondwandeling met lekkere hapjes en drankjes
10. Bracht € 14.000 op voor het goede doel
11. Na bezwaar is dit voor de nieuwe bestuursploeg uitgesteld
12. Gaan de Hoogstraatse vormelingen doen
13. Met deze input timmert VITO voort
14. Drie maal prijs voor deze sportieve familie (jc)
IJ’ is één vakje.
Mail het woord uiterlijk dinsdag 14 januari door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.
Oplossing december
De cadeaubon van € 20 gaat
WONEN Met 15 of meer graden op de thermometer in oktober is het best te doen om al fietsend een Straat in de Maand te selecteren. Zo belanden we in Minderhout, tussen Minderhoutdorp en de Minderhoutsestraat, die beiden op diverse plaatsen verbonden worden met elkaar. Hierbinnen is het rustig wonen in de amper door verkeer geteisterde wijken. De Gemeentestraat klinkt eigenlijk als de eerste straat onder de straten. En als we de inwoners mogen geloven - ze klinken unisono - is het ook de beste straat van de gemeente, met een samenhang om ‘u’ tegen te zeggen, al van in de tijd van Kapellekeskermis.
Jeva Laurijssen en Harry Pauwels
“De koeien liepen naast de deur hier in de weide”
Bij Jeva Laurijssen en Harry Pauwels waren we destijds welkom voor een baby-opvang, en we zijn er nog steeds onverminderd welgekomen. Na hun huwelijk 60 jaar geleden huurden ze gedurende twee jaar een huis. Zo konden ze sparen zodat ze konden bouwen. Dat gebeurde wel bewust in Minderhout. Harry: “Minderhout lag voor mij toch dichter bij het werk aan de Veiling dan Meerle, waar we beiden vandaan kwamen. Voor de kinderen zou het ook dichter bij de scholen in Hoogstraten zijn. Vandaar.” De ruwbouw van het huis lieten ze optrekken, in de afwerking werd veel zelf gedaan.
“Toen we hier kwamen wonen, stonden er voorbij ons huis, gezien vanaf Minderhout dorp, geen andere huizen. We woonden tussen drie landbouwers, te weten Adams, Vermeiren en Schrijvers. De koeien liepen naast de deur hier in de weide. Het was de tijd dat de kinderen nog op straat konden spelen. Verkeer was er amper, want er was geen bebouwing in de Minderhoutsestraat. Dat ver-
anderde toen één van de boeren stierf en alles werd verkocht.”
Jeva zegt hier altijd graag gewoond te hebben. “Er is een goede sfeer in de straat, ééns per jaar een drink met nieuwjaar waarvoor gezinnen om beurten de verantwoordelijkheid pakken. En in juni is er de jaarlijkse barbecue. Ondertussen is daar bijgekomen dat er ook een drankje en hapje wordt geserveerd als er iemand 50 wordt. Dat is allemaal
simpel gestart en daar is met de jaren altijd wat bijgekomen. Wat wel opvalt is dat de mensen in huurhuizen wat minder meedoen, en toch zeker als ze van buitenlandse afkomst zijn.”
We vernemen ook dat de op de Gemeentestraat aangesloten Sint-Michielsstraat een wijk op zich is, maar ook met sfeer. “Veel bewoners zijn daar van dezelfde leeftijd en dat nodigt uit om ook eens iets te organiseren. Maar last van het extra
verkeer vanuit die straat door de onze is er niet. We wonen wel aan die bult hier, en op zaterdag als men met de remorques aan het opruimen is, is het goed te horen wanneer iemand over de wegverhoging passeert. Minder verkeer heeft ook wel te maken met het de beperking tot plaatselijk verkeer, maar of iedereen zich daar aan houdt?”
Rachel Verstappen en Miel Vermeiren
“Ik heb hier lang ze leven gaarne gewoond”
Rachel Verstappen zegt zelf één van ‘Verstappens’ te zijn van café Plekje bij de molen, aan de inrit van de Veiling van Hoogstraten. Menig vrachtvoerder en opkoper van de Hoogstraatse aardbeien is daar de dorpel gepasseerd. En als jonge dochter met 3 zussen en 2 broers stond ze regelmatig achter de toog. Eens gehuwd was ze vooral actief in de horeca, waaronder de Wachtzaal, het parochiecentrum, Hof ter Smisse.
Miel Vermeiren komt uit de Beemden waar zijn ouders thuis boerden. Hij behoorde tot één van de “16 zessen” die als laatstejaars afstudeerden aan de Handelsschool in de Karel Boomstraat. Na enkele korte arbeidsperioden startte hij een 40-jarige carrière in de Ufsia-bibliotheek bij de paters in de Prinsstraat in Antwerpen waar wel 35 mensen werkten. Na enkele jaren uitleendienst gedaan te hebben, werd hij verantwoordelijk voor de tijdschriftendienst.
“Er stonden niet veel huizen in onze straat toen we in 1969 deze woning kochten, misschien 10 of 12. Voor ons liepen
de schapen van de koster in de weide, en konden we de kerktorens van Hoogstraten en Minderhout zien, achter ons deze van Meer. Nu geen enkele nog van de drie. Alles is volgebouwd.”
Er wordt ons verteld dat de Gemeentestraat een Fair Trade straat is. “Dat bord staat aan het begin, aan de bibliotheek. Een bewoner promootte dit en wij moesten dan een lijst invullen om producten te bestellen.” Ook in dit gezin wordt deelgenomen aan de jaarlijkse straatbarbecue en de kerstborrel. “Er is dan een collectebus om de onkosten van de organisator te vergoeden, maar elk brengt zijn eigen drank mee. De straat wordt dan afgesloten, en vuurkorven aangestoken. Het is altijd heel gezellig en je ziet dan veel volk van de straat. Nieuwkomers van wat verder en de Roemenen, die komen amper. Echt contact heb je niet met hen, maar ook geen last, die gaan werken hé.”
Het verkeer uit de nieuwere Sint-Michielsstraat valt wel mee. Hoewel men eens geteld heeft, 68 wagens op een uur. Er is wel geen andere uitrit uit die wijk. Enkele weken per jaar in de zomer wordt dan nog een gedeelte van de Gemeentestraat een ‘speelstraat’. Volgens Rachel kent iedereen nog niet de maximum snelheid die dan geldt. Maar tot besluit klinkt het: “Ik heb hier lang ze leven gaarne gewoond.”
Lia Verlinden en Johan De Kock “Een
kerststal aan het begin van de straat”
Lia Verlinden vertelt ons dat de Gemeentestraat nog een karspoor was toen haar ouders in 1948 aan het begin van de straat hun huis bouwden. Vlak naast ‘den bak’, het gevangenisachtig bouwsel dat op de grens staat van het dorp in deze straat. “In die tijd werd daar nog iemand ingestoken als die wat mispeuterd had, in afwachting van zijn transfer onder begeleiding van de ‘garde met hond’ naar de gevangenis in Turnhout. En toen wij in 1981 hier kwamen wonen, konden we op de snelweg de auto’s zien rijden.” De tijden zijn veranderd dus. “Maar de straat hangt redelijk goed aan elkaar,” vindt Lia. “Als iemand huwt, dan wordt er afgesproken om samen te gaan kijken.”
Echtgenoot Johan De Kock zag hoe “na het afsluiten van de Schoolstraat (tijdens de begin- en einduren van de school) het verkeer drukker is geworden in de straat, ook met de enige uitrit van de Sint-Michielsstraat. Vandaar dat onze straat met de jaarlijkse barbecue maar voor de helft afgesloten wordt, om beurt, want-
de mensen van die andere straat moeten nog wegkunnen ook. Het comité van de straat is destijds gestart met Jackske Van den Bogerd die een kerststal zette aan het begin van de straat, zeg maar in het dorp nog. Gebouwd met hout van de vroegere zagerij Van Erck en door vele handen van de geburen werd daar de basis gelegd van de gezellige straatbijeenkomsten, ook wanneer er iemand 50 jaar wordt, of zoveel jaar getrouwd is. Recent werd nog het huis van Harry en Jeva (zie hogerop) versierd bij hun 60-jarig jubileum. Om het hier nog wat gezelliger te maken, wilde ik een buurtbank voor onze deur zetten, maar dat mocht niet van de gemeente.”
Monique Brosens en Danny Bruurs “Die bult houdt wel wat verkeer uit de straat ”
Danny Bruurs en Monique Brosens wonen hier sedert 1993. Hun huis bouwden ze grotendeels zelf op van thuis aangekochte grond, alleen een metser en loodgieter kwam er aan te pas. Of het hier goed wonen is? Monique: “Er is meestal wel een feestje als iemand 60 wordt, of 20 jaar gehuwd zijn, en een jaarlijkse barbecue en kerstdrink. Daarvoor zorgt een vast straatcomité want de straat hangt goed aan elkaar. Enkel de vreemdelingen aan het begin van de straat en de bewoners van die nieuwbouwappartementen doen niet mee. Je moet het natuurlijk ook zelf willen, niet iedereen is zo maar gevonden om mee te doen.”
Danny zegt dat het hier rustig wonen is, “die bult houdt wel wat verkeer uit de straat, zeker die maisrijders. En via een Whatsapp-groep word je op de hoogte gehouden van wat er te doen is of wat iemand toevallig van de hand doet, of te koop heeft. En er ontstaan dan weer andere vriendengroepen, zo gaan wij met vier buren-koppels ééns in het jaar eten. En met Minderhoutkermis wordt een groep uit de straat afgevaardigd naar de volksspelen.”
Marva Janssens en Koen Pauwels “Dan
werden er wafels gebakken op die wagen”
Koen Pauwels woont al sedert zijn geboorte in de Gemeentestraat, tweede generatie dus. Al 30 jaar woont hij met Marva Janssens enige huizen verder dan zijn ouders. “De twee dochters wonen al apart, de zoon zit op kot, dus is het al wat stiller bij ons in huis… Maar als het plezant is, moet je niet weggaan”, zegt hij. “Want er zijn altijd goede geburen geweest. In mijn jonge jaren werd er met Dorp Noord een wagen gebouwd voor Kapellekeskermis, een dorpsgebeuren waar vooral oudere mensen herinneringen aan koesteren. Dan werden er wafels gebakken op die wagen en ’s avonds was er het dorpsfeest in de parochiezaal. En nadien is de straat blijven bijeenkomen, voor een BBQ, een kerstdrink, een verjaardag.”
“De deuren worden hier niet platgelopen maar we kunnen wel op elkaar rekenen, vooral onder degenen die hier al langer wonen. De bewoners van de appartementen vooraan in de straat doen niet zo mee. Bij een verjaardag wordt er een
pop geplaatst bij de jarige of een doek met opschrift, is er een drink, en bij de BBQ wordt de halve straat afgesloten, kwestie van de Sint-Michielsstraat niet volledig af te sluiten.”
Marva en Koen zijn het erover eens dat er vroeger veel sluipverkeer was tussen het dorp en de Minderhoutsestraat. “Veel zijn er weggebleven wegens die bult, ook omdat er enkele auto’s op stuk gereden zijn.” Bij Koen thuis horen ze wel als er één te snel over de bult rijdt. Of de speelstraat een succes was, weten ze zo niet, “er waren meer auto’s die omreden dan dat er kinderen gespeeld hebben.” (ep)
Klassen basisschool worden vanaf maart tijdelijk elders ondergebracht
SCHOOL Het gaat de volgende jaren ‘stoeberen’ in ‘tSimmenorrie’. Niet omwille van storm en ontij, van studentenen andere protesten… Nee letterlijk van de ‘stoeber’. Want vanaf januari zal er serieus gewerkt worden, en waar gewerkt wordt vallen spaanders en stof. De voorbouw (tegen de Vrijheid) en de kapel van het Klein Seminarie krijgen een ingrijpende facelift. Vanaf maart komt er bovendien een tweede bouwwerf op de schoolcampus, alle klassen van de basisschool moeten tijdelijk elders onderdak krijgen want het volledige gebouw wordt energiezuinig gemaakt.
Als oud-leerling is deze school voor mij een huis van vertrouwen. Trouwens, we waren er al bij in 2020 toen in ons novembernummer een uitgebreid artikel verscheen over het masterplan dat aan het grote publiek werd voorgesteld, met een opsomming van verbouwingswerken die men zinnens was in de komende jaren uit te voeren. Intussen zijn we 4 jaar later, hebben we covid en ander ongemak gehad. Hoog tijd dus om de draad terug op te nemen.
We gaan een dik decennium terug in de tijd toen de directie een beroep deed op enkele lokale erfgoedexperten met de vraag om op welke manier dan ook, vorm te geven aan de ideeën en ver zuchtingen die jarenlang gerijpt waren met betrekking tot de uitvoering van de noodwendige restauratie- en renovatie werken die het Klein Seminarie bij de tijd moest houden. Een en ander leidde tot de aanstelling van het architectebureau Anno (Stijn Cools) dat de opstelling van een tweedelig masterplan begeleidde. Met enerzijds een inventarisering, een analyse en de beschrijving van de be staande gebouwen, en anderzijds een voorstel voor een geüpdatet ruimtege bruik ervan.
Waar we spreken over werkzaamheden aan beschermde gebouwen (de voor
bouw langs de Vrijheid en de kapel) is bijzondere zorg vereist. Daarom werd onder de begeleiding van de Vlaamse Bouwmeester een Europese architectuurwedstrijd uitgeschreven die in 2014 gewonnen werd door het Antwerpse Architectuurteam RE-ST, waaraan het gespecialiseerde Italiaanse architectenbureau BauKuh en het ingenieursbureau Sweco (technische installaties) werden toegevoegd.
De uitvoering van dat masterplan werd toen der tijd geraamd op 11.400.000 euro. Een bedrag dat deels zal gesubsidi -
De ramen van het gelijkvloers van de voorbouw worden op last van Onroerend Erfgoed niet vervangen maar gerestaureerd. Omwille van de aanwezigheid van het glas in lood.
(voor werken aan beschermde gebouwen) en AGION (AGentschap voor Infrastructuur in het Onderwijs voor werken die ‘rechtstreeks’ verband houden met ‘onderwijs’). Het saldo boven op de subsidies zal het Seminarie financieren via een lening over 20 jaar. Wat ruw geschat voor 28% op de jaarlijkse werkingskosten zou gaan wegen.
Na de toewijzing van de subsidies, waardoor men wist waaraan en waaraf, kon begonnen worden met de concretisering en verdere uitwerking van het masterplan in functie van de uiteindelijke uitvoering. Meer bepaald de opmaak van de voor- en uitvoeringsontwerpen, de faseringen, de aanvraag van de nodige vergunningen, de interne reorganisatie van de locaties tijdens de werken in uitvoering… Dat resulteerde in een geüpdatet masterplan (in loten verdeeld).
In lot 1 komt de buitenschil van de voorbouw, de 3 vleugels langs de Vrijheid aan bod. Dit behelst de restauratie van de daken: dakconstructie, de dakbedekking (alle leien worden vervangen), de thermische isolatie, de vernieuwing van de dakkapellen, de goten en regenafvoeren. Ook alle buitenschrijnwerk wordt vervangen, het gaat om de vervanging van alle ramen van de verdiepingen volgens bestaand model. Maar Onroerend Erfgoed eist het behoud van de bovenwaaiers met glas in lood in de bestaande ramen van het gelijkvloers, die worden dus gerestaureerd.
Dit alles wordt gecombineerd met omgevingswerken: de bouw van een overdekte en afsluitbare fietsenstalling naast de inrijpoort en de heraanleg van de ‘Jordaanzone’ (aan de zuidkant van de voorbouw, de naam verwijst naar een glas in lood raam van Jan Huet). Het gaat verder om de aanleg van ondergrondse afvalcontainers, de bouw van een loskade aan de keuken, de vernieuwing van de bestrating en de aanleg van een patio van
de toekomstige lerarenaccomodatie.
Ook de noordvleugel van de voorbouw wordt aangepakt. Hier komt de inrichting van de lerarenaccommodatie volgens de nieuwe inzichten en noodwendigheden, tevens te gebruiken als foyer van de kapel bij eventueel gebruik voor externe evenementen. En ten slotte de inrichting van een eetzaal in een bestaande lege ruimte op de 3de verdieping.
Lot 2 behelst de restauratie van het dak van de Eeuwfeestkapel. Hier zijn dringende herstellingswerken: lekken, houtstructuur, en stormschade moeten worden aangepakt. Thermische isolatie (isolerend materiaal op de gewelven) moet de verwarming en het energiegebruik verbeteren.
In lot 3 zijn de interieurwerken voorbouw gepland. In de middenvleugel komen nieuwe klaslokalen in de bestaande eetzalen op de 1ste en 2de verdieping. Daarbij hoort de bouw van sanitair.
De restauratiewerken van de kapel zitten in lot 4. Het betreft de herstelling van de buitenschil (niet het dak, dat moet al vroeger gebeuren) en aanpassingen aan het interieur.
Bij al deze werken is de vernieuwing en/of aanpassing aan de huidige normen van alle technische installaties inbegrepen. Dat geldt voor de brandveiligheid, de electra aan te passen aan de keuringsverslagen, de aanpassing en een betere regeling van de verwarmingskringen, de installatie van een mechanische ventilatie zodat de ramen zoveel mogelijk kunnen gesloten blijven (om extern lawaai te weren), de aanpassing van de lift en de scheiding van het rioleringsstelsel (regenwater/grijs water).
De individuele werkruimten zijn de vroegere wereldberoemde “pianokotjes” op de tussenverdieping. Deze op het gelijkvloers worden afgebroken.
De maquette van de lerarenaccommodatie met toevoeging van de plannen patio en sanitair
De werken van lot 1 (buitenschil voorbouw en interieur vleugel noord) en 2 (dak van de kapel) werden aanbesteed op 1 juli 2023 met 3 aangeboden prijsaanbiedingen. Na juryberaad werd de uitvoering toegewezen aan de groep Monument (die ook de renovatie van de toren van de St.-Katharinakerk realiseerde). Deze werkzaamheden zullen hun beslag krijgen tijdens de periode eind januari 2025/2027 (de opgelegde uitvoeringstermijn is gesteld op 2 jaren). Het ontwerp van lot 3 (interieur midden- en zuidvleugel voorbouw) ligt ter goedkeuring bij Onroerend Erfgoed. Na instemming wordt verwacht dat de aanbesteding begin 2026 kan volgen.
Het ontwerp voor de werken van lot 4 (bouwschil en interieur kapel) is zo goed
Het bouwteam: in het midden campusdirecteur Tim Clement, links Wim Van Vracem en rechts Lies Van Rompaey, beiden bouwadviseurs bij Mirho.
als klaar en zal half 2025 aan Onroerend Erfgoed worden voorgelegd. Waarna kan worden aanbesteed.
Van voorgaande werken gaat er in Hoogstraten niet veel hinder zijn, veelal zullen ze zelfs amper of niet te zien zijn. Het plaatsen van een grote kraan dient wel via de Vrijheid te verlopen, wat mogelijk eind januari voor enige hinder zal zorgen gedurende een of enkele dagen.
Tussen 1 maart en 15 augustus gaat er ook in de lagere school gewerkt worden. Hiervoor dienen alle lokalen te worden ontruimd en gaan de betreffende leerlingen onder begeleiding van de leraren dagelijks heen en weer een voettocht door Hoogstraten ondernemen vanaf het Seminarie naar de vervanglokalen in de Academie voor Muziek en Woord in de Karel Boomstraat en het internaat van het Spijker. Deze kleine dagelijkse volksverhuizingen gaan in Hoogstraten uiteraard niet onopgemerkt blijven.
Ook de leerlingen van het secundair gaan op gepaste tijden elders hun wijsheid moeten opdoen wanneer de voorbouw wordt gerenoveerd. Maar die verhuizingen gaan intern georganiseerd worden. De werken aan de lagere school waren oorspronkelijk niet gepland maar zullen uitgevoerd worden omwille van de opportuniteit die gecreëerd werd door een subsidie die verleend werd door het Vlaams Energiebedrijf voor de uitvoering van energiebesparende maatregelen. Alle ramen en deuren zullen vervangen worden en voorzien van thermische beglazing, een mechanisch verluchtingssysteem zal worden geïnstalleerd.
Het moge duidelijk zijn dat heel de ‘oefening’ zoals voorgaand beschreven meer
Voor de kenners van het Seminarie is het interessant om weten dat inrichting van de lerarenaccommodatie zal gepaard gaan met de gedeeltelijke afbraak van de in Hoogstraten wereldberoemde ‘pianokotjes’. Zijnde een reeks van kleine lokaaltjes met piano waarin de would-be pianisten van jetje konden geven tijdens de middagpauze, de middagspeeltijd in onze tijd. Ten gevolge waarvan in heel de omgeving een chaotische klankendissonant weerklonk, waarbij iedereen zich de vraag stelde in hoeverre de individuele musicus nog gehoor en zicht had op het eigen kunnen.
Een troost is het misschien dat op last van Onroerend Erfgoed het binnenschrijnwerk na afbraak op een veilige plaats dient te worden opgeborgen. Wat men daar van zijn leven nog mee gaat doen is de vraag, maar goed. Bovendien worden enkel de pianokotjes op het gelijkvloers afgebroken. Deze op de tussenverdieping worden herbestemd tot individuele werkplaats voor de leraren. (nad)
zal zijn dan een wandeling door het park. Het kan dan ook niet anders dan dat alle verschillende betrokkenen de nodige dynamiek en flexibiliteit aan de dag zullen moeten leggen. Maar, wie de geschiedenis van het Hoogstraatse Klein Seminarie een beetje kent, weet dat dit instituut al meerdere stormen heeft getrotseerd. Daarom, het komt goed. (nad)
Met veel dank aan Tim Clement, campusdirecteur en Wim Van Vracem, Bouwadviseur & onderhoud Mirho vzw
Alexandra Vinck is de nieuwe directeur van IKO
ONDERWIJS Begin augustus 2024 werd Alexandra Vinck aangesteld als nieuwe directeur van het Instituut voor Kreatieve Opvoeding. De aanstelling kwam op een cruciaal punt in haar leven, want op dat ogenblik was ze hoogzwanger van haar eerste kindje. Na een korte maar intense start van het nieuwe academiejaar, ging ze met bevallingsverlof. Het IKO liet ze even over aan collega’s Rika Van Hal en Benjamin Demeyere die tijdens het eerste trimester de zaak draaiende hielden. Op 13 januari 2025 eindigt haar bevallingsverlof en start Alexandra met veel goesting aan haar nieuwe opdracht. Tijd om haar even voor te stellen.
DHM: Wie is Alexandra Vinck?
Ik ben 35 jaar, geboren en getogen in Zoersel, woon in Malle met Maarten Schelkens en samen hebben we op 7 oktober onze dochter Eden gekregen. Ik studeerde schilderkunst aan de Academie in Antwerpen en de Specifieke Lerarenopleiding Beeldende Kunsten. Later studeerde ik nog grafische vormgeving in het DKO en vrije grafiek in het volwassenonderwijs. Al snel na mijn studies kwam ik in het onderwijs terecht. In al die jaren gaf ik wel op 20 scholen les.
DHM: Van waar de keuze voor een kunstenstudie?
Die microbe heb ik al vroeg te pakken gekregen en daar is een link met IKO. Benjamin Demeyere was mijn leraar toen ik van het 4e tot het 6e leerjaar in het Kinderatelier in Zoersel zat. Hij gaf er de lessen beeldende kunsten en had een heel eigen manier om de kinderen uit te dagen, hij vroeg altijd ‘wat willen jullie maken?’. Wij konden voorstellen wat we wilden, daar werd dan over gestemd en wat gekozen werd, stak hij in een opdracht voor de volgende week. Hij was en is heel illustratief ingesteld en tekende in de agenda’s en op het bord i.p.v. het op te schrijven. Dat wou ik ook kunnen. Communiceren met tekenen. Benjamin had aan de academie in Antwerpen schilderkunst gestudeerd en dus ben ik daar ook naartoe getrokken na ASO in Maris Stella en KSO in het H.Graf.
DHM: Wilde je kunstenaar worden? Jawel, maar niet de kunstenaar als eenzaat in het atelier en geïsoleerd van de wereld. Kunst vanuit het sociaal-artistiek
of kunsteducatief oogpunt trekt me wel aan. Ik mikte vanaf het begin op de combinatie van onderwijs en zelf creëren. Mijn master schilderkunst combineerde ik met de lerarenopleiding, wat best pittig was. Maar als kunstenaar is het een grote uitdaging om financieel rond te komen, leraar zijn kan hierbij helpen. Ook het sociale aspect was voor mij belangrijk. Lesgeven biedt de mogelijkheid om jezelf te onderhouden én je eigen kunstenaarschap te ontwikkelen. Het is ook een heel waardevolle combinatie, omwille van het kunnen doorgeven van cultuur, ambacht, creativiteit.
DHM: Kon je snel aan de slag?
Al snel na mijn studie kon ik les geven, zowel in het secundair, deeltijds kunstonderwijs als in kunst educatieve organisaties. In het begin was het vaak knokken om uren bij mekaar te sprokkelen. In het IKO had ik de eerste jaren alleen 3 uren op zaterdagvoormiddag, daarna zijn de lesopdrachten stilaan opgebouwd. Er was destijds een heel stabiel lerarenkorps hier, zeker in het volwassenenonderricht, zodat er maar sporadisch opdrachten vrijkwamen. Ik gaf vooral les aan kinderen en jongeren, met ook nog opdrachten aan de Academies van Antwerpen en Arendonk en plastische opvoeding in Mariagaarde in Malle. Om tot een volledig uurrooster te komen, combineerde ik opdrachten in vier scholen, wat organisatie én vele verplaatsingen vergde. Ook ben ik nog 4 jaar lector geweest in de lerarenopleiding van de Academie van Antwerpen.
DHM: Wanneer is je focus veranderd? In 2018 kon ik in IKO ook halftijds beleids -
ondersteuner worden. Het decreet voor het deeltijds kunstonderwijs bracht heel wat nieuwigheden met zich, waaronder een doelenkader waar de academies aan moesten voldoen. Heel wat uitdagingen dus. Het bestuur heeft zelf financiële middelen vrijgemaakt voor extra uren voor een halftijdse opdracht voor een ondersteuner. Ze doen dat vandaag nog steeds en we zijn het bestuur er dankbaar voor.
DHM: Vanwaar je interesse voor het beleidsaspect?
Dat is inderdaad niet vanzelfsprekend voor iemand met een kunstopleiding. Maar mij sprak het altijd al aan. Het faciliteren van de mogelijkheden, creëren van een omgeving waarin leerlingen zich ontwikkelen en leerkrachten het beste van zichzelf kunnen geven. Zodat ze zich niet al te veel zorgen moeten maken over zaken die daarvan af te leiden zijn. Daarnaast zijn zaken als visieontwikkeling, een langetermijnvisie bepalen, het formuleren van doelstellingen, schoolorganisatie, interne kwaliteitszorg, onderwijskwaliteit, allemaal aspecten die me aanspreken.
Daarnaast was ik verantwoordelijk voor het project Kunstkuur. Dit ondersteunt lokale samenwerkingen tussen het deeltijds kunstonderwijs en scholen uit het basis-, secundair of hoger onderwijs. Ze krijgen middelen om kunst- en cultuureducatie in de scholen te versterken en de leerkrachten te professionaliseren. Samen met het stadbestuur, vooral
met onderwijsschepen Van Impe die er sterk achter stond, hebben we heel wat ‘Kunstkuren’ uitgehaald in Hoogstraten en Brecht. Dit was een grote kans om ons netwerk als culturele partner in de stad Hoogstraten uit te breiden.
Vorig schooljaar nam ik een jaar verlof op om als beleidsmedewerker Cultuureducatie aan de slag te gaan bij het departement Onderwijs en Vorming van de Vlaamse Gemeenschap. Aan de zijlijn werkte ik ook voor het DKO en in het voorjaar 2024 werkte ik mee aan de bijdrage over het DKO in het regeerakkoord voor de nieuwe Vlaamse regering.
Vacature
DHM: En dan toch een job als directeur? De vacature voor directeur was voor mij onverwacht. Het was sowieso een speciaal jaar. Toen ik gedetacheerd was naar het ministerie en net zwanger was, meldde Luc Dockx dat hij zijn functie als directeur wilde neerleggen. Hoewel mijn job op het ministerie razend interessant was, liet ik deze kans toch niet graag passeren. Wat doorslaggevend was: mijn hart ligt bij het DKO en bij het IKO in het bijzonder, waar ik al 10 jaar had lesgegeven. En zo heb ik mijn sollicitatie ingediend.
DHM: Ben je daar niet jong voor, meestal zijn directeurs een stuk ouder? Jawel, maar de interesse was er al van in de lerarenopleiding. Gaandeweg kreeg ik daar steeds meer inzicht in. Ik bekijk mezelf niet als een directeur die komt zeggen wat iedereen moet doen. In mijn ogen is visieontwikkeling het mogelijk maken dat het team samenkomt, om samen tot een visie te komen en vast te leggen. En er dan als directeur over waken dat die visie gevolgd wordt en de doelstellingen gehaald worden.
Voorafgaand aan mijn kandidatuur was ik vijf schooljaren beleidsondersteuner van Luc en deelde één schooljaar de functie met hem, met de kinder- en jongerenafdeling onder mijn bevoegdheid. Ik ben dus wel vertrouwd met de inhoud en de verantwoordelijkheden van de job. Na een intense procedure ben ik aangesteld en op 18 augustus ben ik gestart in mijn nieuwe functie.
DHM: Dat was al heel dicht bij de start van het nieuwe academiejaar? Jawel, en tegelijk was ik hoogzwanger. Best pittig, omdat de aanstellingen voor het nieuwe schooljaar snel moesten gebeuren. Heel wat niet benoemde krach -
ten hadden omwille van werkzekerheid elders een aanstelling genomen en dus was het zoeken geblazen. Begin september hadden we nog 13 openstaande lesopdrachten. Half september waren alle aanstellingen gebeurd. De functie beleidsondersteuning heb ik verdeeld in twee pakketten: volwassenenonderricht en kinder- en jongerenonderricht. Rika Van Hal staat voor de coördinatie van graad 1,2 en 3 (kinderen en jongeren), kunstexploratie (korte initiatiecursus voor volwassenen) en Kunstkuur. Benjamin Demeyere richt zich op graad 4 (volwassenen) en specialisatie. Beiden geven daarnaast nog les.
Gelukkig maakte ik zelf een heel goede zwangerschap door en kon zo tot op het laatst aan het werk blijven. Maar dat werk moest af voor ik ging bevallen. Rika en Benjamin waren wel steeds op de hoogte waaraan ik bezig was. Zij vervangen me tijdens mijn bevallingsverlof. Het is ons gelukt, mag ik zeggen! Dankzij een heel sterk administratief team, sterke pedagogische coördinatoren, aanvang-begeleider, ICT-coördinatoren én het gepassioneerd lerarenteam waar de academie op steunt.
DHM: Wat zijn jouw doelen met het IKO? Door mijn afwezigheid in het eerste trimester werd ook dit een bijzonder schooljaar. Bedoeling is om er vanaf januari in te vliegen om het volgende schooljaar goed voor te bereiden, een nieuwe moderne en innovatieve visie te ontwikkelen. Dat is nodig, want we teren al lang op dat waar IKO heel goed in is. Sterke artistieke ateliers met een professionele omkadering die tot ver buiten on -
Het IKO telt vandaag 1272 ingeschreven leerlingen (661 kinderen, 173 jongeren, 438 volwassen), verdeeld over 5 vestigingsplaatsen (Hoogstraten 696, Meer 190, Meerle 44, Brecht 250 en Merksplas 92). Er zijn in het totaal 38 personeelsleden actief in de verschillende vestigingen, voornamelijk leerkrachten.
Zij worden ondersteund door: 1 directeur: Alexandra Vinck; 2 beleidsondersteuners/pedagogisch coördinatoren: Rika Van Hal en Benjamin Demeyere; 3 ICT-coördinatoren: Peter Vanhove, Jochen Verghote en Katrien Gilis; 1 aanvangsbegeleider: Valerie Dubois en 3 administratief medewerkers: Christina Adriaensen, Sandra Snijders en Kim Jacobs.
ze gemeentegrenzen gekend zijn. Maar we mogen niet ontkennen dat kunst- en cultuureducatie een grote verantwoordelijkheid inhoudt naar de maatschappij. We hebben daar als academie een rol te vervullen. Want kunst gaat altijd over de maatschappelijke ontwikkelingen en dat in een snel en sterk veranderende wereld. Onze rol wordt steeds belangrijker omdat in het leerplichtonderwijs andere prioriteiten gesteld worden, met steeds minder plaats voor kunst- en cultuureducatie, voor creativiteit. Dat heeft invloed op de ontwikkeling van jongeren. Je hebt het uitvoerende stuk, de expressie waarmee je je creatieve ei kwijt kan. Maar ook het ontwikkelen van cultureel bewustzijn, waar je mens wordt in de maatschappij. Iets dat we vandaag de dag broodnodig hebben.
IKO is voor mij een belangrijke speler in de culturele opdracht van de stad Hoogstraten, een uithangbord zeg maar. Zoals vele van mijn collega’s is het mijn overtuiging dat we daar nog meer mee naar buiten mogen komen. Na de viering van 50-jaar IKO zijn er vanuit de ateliers voor volwassenen weinig initiatieven in het Hoogstraatse straatbeeld geweest, mede door corona. Het is nochtans belangrijk dat wij gezien worden, omdat daardoor de mensen ook ons zien, ze naar ons komen. Weer meer mensen uit onze gemeente aantrekken. We hebben een grote aantrekkingskracht van over de grenzen, zeker in het volwassenenonderwijs. De participatiegraad van Hoogstratenaren optrekken, daar gaan we zeker meer op inzetten. (jaf)
Laura Danckaert over erfgoed van landbouw, voeding en landelijk leven
Laura: “Onze familie is niet helemaal Hoogstraats. Toen ik in de humaniora in het Spijker zat, hebben we een keer opzoekingswerk verricht naar onze namen. Ik geloof dat er toen drie Danckaerten in Hoogstraten woonden: mijn papa, mijn broer en ik. Mijn papa is Geert Danckaert. Hij is afkomstig uit Boechout. Mijn grootouders aan vaderszijde zijn echter afkomstig uit Oost-Vlaanderen, waar de naam veel meer voor komt. We zijn dus met onze familie in Hoogstraten terechtgekomen omdat papa zijn hart volgde. Mijn mama is Sonja Leemans, wel een Hoogstraatse, met echte Hoogstraatse roots.”
Laura liep school op het Spijker en leerde daar ook haar vriend Jeroen kennen. “Hij is afkomstig uit Brecht, maar toch kozen we ervoor om in Deurne te gaan wonen. Heel wat jongere mensen uit onze regio kiezen ervoor om na de studies uit te wijken naar het Antwerpse en heel wat van onze vrienden wonen hier. Maar er is ook een ongeschreven regel dat het heimwee naar de Kempen na enkele jaren de bovenhand krijgt. We zien wel. Onze keuze voor Deurne is er vooral ook gekomen omwille van praktische redenen. De verbinding Hoogstraten-Leuven is niet echt gemakkelijk en aangezien ik in Leuven werk, was de keuze voor een eenvoudigere en snellere verbinding rap gemaakt.”
“Ik had wel een sociaal netwerk in Hoogstraten. Ik ben vijf jaar lang leidster geweest bij de toenmalige KSJ, nu terug
GESCHIEDENIS Laura Danckaert is afkomstig van Hoogstraten, maar woont nu al enkele jaren in Deurne. Ze woont er samen met haar vriend Jeroen en hun kindje Warre. Ze werkt al zeven jaar bij het Centrum voor Agrarische Geschiedenis (CAG) in Leuven. Het project ‘Water en Land’, waar ze momenteel samen met een collega aan werkt, wordt op het einde van 2025 afgerond. Wij wilden meer weten hierover. Laura is er alvast van overtuigd dat oude erfgoedtechnieken weliswaar niet de oplossing voor de klimaatproblemen zijn, maar het toepassen ervan helpt ons toch al een beetje op de goede weg.
KSA. Maar voordien, vanaf het tweede leerjaar, was ik ook als lid aangesloten. Helaas zie ik nog weinig mensen uit die periode, maar mijn vrienden uit het middelbaar des te meer. De meerderheid van hen woont ook in Antwerpen. Dat zorgde ervoor dat het ook niet zo moeilijk was om ons in Deurne te vestigen.”
Haar middelbare studies rondde ze af in de richting Latijn-Wetenschappen. “Latijn en vooral de oude cultuur boeiden me vooral. Later koos ik voor Latijn-Wetenschappen omdat de wiskundig zwaardere Latijn-Wiskunde me afschrikte en dat gold eigenlijk ook voor de grammatica in Latijn-Moderne Talen. Na de humaniora koos ik ervoor om geschiedenis te gaan volgen in de KU Leuven. Ik behaalde een master in de Geschiedenis van de Nieuwe Tijd. Daarna rondde ik ook nog een bijkomende masteropleiding Kunst, Cultuur en Erfgoed af in Maastricht.”
“Geschiedenis heeft me altijd geboeid. Dat heb ik een beetje met de spreekwoordelijke paplepel meegekregen. Met ons gezin gingen we regelmatig op vakantie in het buitenland. We stonden er stil bij de geschiedenis van de plaatsen die we bezochten en dat boeide me enorm.”
In de opleiding geschiedenis schreef Laura haar thesis over een lokaal onderwerp: ‘De muiterij van Hoogstraten’.
De thesis verscheen in boekvorm in de reeks van jaarboeken van de Hoogstraatse Oudheidkundige Kring. Tijdens haar opleiding werkte ze als vakantiekracht in het Stedelijk Museum, bij Piet Van Deun en ze liep ook stage in het MAS in Antwerpen. “In het MAS werkte ik op de publiekswerking, en dat trok me enorm aan. Daardoor ben ik afgestapt van mijn oorspronkelijk plan om, zoals mijn papa, les te gaan geven. Ik engageerde me om nog enkele vrijwilligersstages af te ronden en zo ben ik uiteindelijk bij het CAG terechtgekomen. En daar werk ik nu dus al zeven jaar.”
“In de vacature was sprake van historisch onderzoek en publiekswerking. Die combinatie zag ik onmiddellijk zitten. Aanvankelijk werd ik aangenomen als projectmedewerker voor twee jaar, maar ondertussen is die termijn al lang overschreden. Ik werk er graag. Het is een klein team van een twaalftal mensen en we kunnen het gewoon heel goed met mekaar vinden. Het CAG staat voor Centrum Agrarische Geschiedenis. Het is het kennis- en expertisecentrum voor alles wat te maken heeft met de geschiedenis en het erfgoed van landbouw, voeding en landelijk leven vanaf de tweede helft van de 18de eeuw tot vandaag.”
“Dat betekent dat we bezig zijn met onderzoek, inventarisatie en openstelling
van zowel roerend als immaterieel erfgoed. Zo is een collega van mij niet zo lang geleden nog in Meerle geweest om de collectie van Jan Brosens te bezoeken en op te nemen in ons collectieoverzicht (https://cagnet.be/page/collecties) van musea en verzamelingen die materiaal bezitten met betrekking tot landbouw en voeding. Zelf werk ik rond immaterieel erfgoed. Dat gaat over alle kennis, gebruiken, tradities en technieken die we van vorige generaties hebben overgeerfd en die we de moeite vinden om door te geven aan de volgende generaties. De Heilig Bloedprocessie van Hoogstraten staat bijvoorbeeld al op de Inventaris Vlaanderen van Immaterieel Cultureel Erfgoed, maar ook Begijntjes Laat Besluit zou zeker niet misstaan op die lijst.”
“Samen met een collega hou ik me vooral bezig met het immaterieel erfgoed dat gelinkt kan worden aan landschap, dieren en aan voeding. Zorg dragen voor dit soort erfgoed gebeurt anders dan bij objecten, je kan het niet in een museum opnemen. Daar helpen wij als organisatie mee”. Laura Danckaert begeleidde zo bijvoorbeeld het traject van de Sint Antoniusvieringen om op de Inventaris voor immaterieel erfgoed terecht te komen. “Afhankelijk van de tijd die we vrij
hebben op onze agenda’s verrichten we ook historisch onderzoek. Wanneer we bezig zijn rond bepaalde projecten is er meer tijd voor onderzoek. Zo heb ik een project gedaan rond een landschapsbiografie van Haspengouw en ook over hergebruik van historische hoeves in de Kempen. Dat zijn externe opdrachten waarin ruimte voor onderzoek is voorzien.”
Momenteel gaat er veel tijd naar het driejarig project Water en Land. “Voluit luidt de titel: ‘Water en land. Immaterieel erfgoed en duurzame ontwikkeling’. Het is een project van CAG en KIEN (Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland) dat gesubsidieerd wordt door het departement Cultuur en loopt over drie jaren. De vraag die we onderzoeken is hoe immaterieel erfgoed ons kan helpen bij de uitdagingen van de toekomst. Wat kunnen we uit oude kennis en oude technieken leren in verband met klimaatadaptatie? We hadden eigenlijk altijd al het gevoel dat we heel veel bezig zijn met het domein natuur, landschap en de erfgoedpraktijken die daar aan verbonden zijn en dat er een link te maken moest zijn naar duurzame ontwikkeling. Met
dit project verkennen en onderzoeken we die link.”
De onderzoekers spreidden het project over drie jaren. “Een themajaar rond waterbeheer, eentje rond biodiversiteit en tenslotte wijden we 2025 aan de bodem. Voor elk thema zochten we twee erfgoedpraktijken. Met de erfgoedbeoefenaars zijn we dan gaan bekijken wat zij duurzaam vinden aan hun techniek. We hebben hen ook de vraag gesteld wat volgens hen hun praktijk nuttig maakt in het kader van klimaatadaptatie. Diezelfde vragen stelden we ook aan onderzoekers, beleidsmensen, beheerders om zo tot een rapport te komen met good practices en handige tips. We delen die kennis via publicaties en op websites.”
“Voor het thema waterbeheer werd gekozen voor watermolenlandschappen en graslandbevloeiing. Allebei kunnen ze een functie hebben in het vernatten van de omgeving, wat goed is voor koolstofopslag. Bij het thema biodiversiteit bleven we stilstaan bij het heggenvlechten en de imkerij. Die erfgoedpraktijken kunnen vooral een bijdrage leveren bij het vergroenen van het landschap en het creëren van groene verbindingen.
Bij het thema “bodem” gaan we op zoek naar de wortels van het composteren. Dit hangt niet echt aan een erfgoedgroep of -gemeenschap, maar we zijn wel nieuwsgierig naar de manier waarop men dat vroeger deed en hopen ook hier iets uit te kunnen leren voor de toekomst.”
Laura geeft wel toe dat de erfgoedpraktijken niet de oplossing zullen zijn voor de klimaatverandering. “Uiteraard niet, daar is veel meer voor nodig. Maar het is wel zo dat het toepassen van die oude technieken hun effecten hebben. In Nederland worden de oude waterbevloeiingsweiden door Waterschappen ingezet om piekdebieten op te kunnen vangen. Het zijn heel natte landschappen die ook voor de natuur en de biodiversiteit hun belang hebben. Puur door hoe die vloeiweiden werken, hebben ze al een meerwaarde.”
“Maar niet minder belangrijk is het verbindende van erfgoed. Het erfgoedverhaal helpt mensen om inzicht te krijgen in het functioneren van het landschap. Het brengt mensen samen rond een thema en brengt een sterke dynamiek op gang die men nooit kan verkrijgen door van bovenuit iets op te leggen. Graslandbevloeiing of het beheer van een molenlandschap zijn heel arbeidsintensief. Daar heb je veel mensen voor nodig die allemaal eenzelfde doel voor ogen hebben. Dat creëert een band. Die mensen zijn veel meer verbonden met de natuur en het landschap en daardoor bereid om voor die natuur of dat landschap ook inspanningen te leveren. Maatregelen om klimaatadaptatie te vergroten zullen bij die mensen veel sneller een draagvlak vinden. Erfgoed draagt bij aan een soort
eco-burgerschap dat we echt wel nodig zullen hebben om de toekomstige problemen het hoofd te kunnen bieden.”
Aan het einde van dit project worden de onderzoeksresultaten ruim ter beschikking gesteld. “We bundelen alles op onze website www.waterenland.be, maar maken ook een documentaire waarin we de door ons onderzochte erfgoedpraktijken en hun rol op het vlak van klimaatadaptatie belichten. Er wordt altijd gezegd dat we geschiedenis nodig hebben om naar het verleden te kijken en er onze lessen uit te trekken. Dat is precies wat we met dit project willen doen.”
Blijf je graag op de hoogte van dit project? Abonneer je dan op de nieuwsbrief van CAG via www.cagnet.be. (ao)
Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s
bevoorrechte partner van
Van Hu el Verzekeringen
Vrijheid 74 2320 Hoogstraten
03 314 46 10 vanhu el@dvv.be
www.van-hu el.be
BEDRIJF Multimedium uit Hoogstraten is een gevestigde naam in het onlinelandschap. Het bedrijf werd 20 jaar geleden opgericht door drie kotvrienden die als pioniers in de Noorderkempen hoogstaande websites ontwikkelden. Vandaag helpt Multimedium Belgische en Nederlandse klanten met het digitaliseren van bedrijfsprocessen, het koppelen van software en het integreren van onlinediensten. Het bedrijf telt ondertussen 17 medewerkers. We kregen de vier bestuurders op de praatstoel voor een gesprek over het ontstaan en de evolutie van hun bedrijf.
Frank Van den Bogerd, afkomstig uit Hoogstraten en woonachtig in Minderhout, is de oprichter en drijvende kracht achter Multimedium. Hij houdt zich bezig met verkoop en financiën. Tom Bauwens is de enige niet-Kempenaar van het team, hij woont in Mechelen en werkte eerder vijf jaar als webdeveloper in Barcelona. Hij is nu projectmanager en verantwoordelijk voor de technische beslissingen. Ben Brughmans, afkomstig uit Brecht, is samen met Frank en Tom één van de drie mede-oprichters. Hij neemt de uitdagende taak op zich om de uiteindelijke beleidsbeslissingen te nemen. Wim Van de Mierop, eveneens uit Brecht, was de eerste werknemer en werd na 10 jaar de vierde bestuurder. Hij leidt de webontwikkeling en het designproces.
DHM: Hoe is 20 jaar geleden alles begonnen?
“Tom, Ben en ik zaten alle drie op kot op dezelfde verdieping,” begint Frank zijn verhaal. “We leerden elkaar kennen tijdens het eerste jaar Toegepaste Informatica. We merkten al snel dat we meer interesse hadden in grafische toepassingen en modernere technologieën, maar die werden helaas niet aangeboden.
Tijdens mijn stage in een bedrijf in Hasselt vroeg één van hun klanten of ik niet rechtstreeks voor hen wilde werken, buiten mijn stagebedrijf om. Het was leuk om zelf je eigen ding te kunnen doen, maar al snel werd het te veel om alleen te blijven doen. Toen heb ik Ben gevraagd of hij interesse had om mee te werken en hij hapte meteen toe. Omdat Tom vlak naast ons zat, vroegen we ook hem om zich aan te sluiten bij ons bedrijf. Geen van ons drieën had interesse om voor een baas te werken, dus dit was ideaal voor ons. Na een gezellige pint op vrijdag, hebben we
die maandag meteen ons btw-nummer aangevraagd.
Om de week wisselden we van werkplaats: de ene week bij ons thuis en de volgende week bij Ben. Een paar maanden later kocht ik een huis in de Desmedtstraat, met een grote ruimte beneden die we ombouwden tot kantoor. Daar hebben we de eerste drie jaar gewerkt.”
“In 2008 was ik op zoek naar een goede stageplek en in december werd mijn kandidatuur aanvaard,” vult Wim aan. “In maart 2009 verhuisden we naar ons nieuwe kantoor in de Buizelstraat. Later dat jaar trad ik als eerste nieuwe werknemer in dienst en tien jaar later kon ik als vierde bestuurder mee in het bedrijf stappen.”
“We hebben in die periode een snelle groei doorgemaakt,” zegt Tom. “In Antwerpen schoten webdesignbedrijven als paddenstoelen uit de grond, maar in de Noorderkempen waren wij de enigen. Bovendien waren al onze medewerkers afkomstig uit de streek, wat een sterke troef was. In augustus 2013 verhuisden we naar onze huidige locatie aan de Minderhoutsestraat 1 in Hoogstraten.”
DHM: Wat was jullie ambitie bij de opstart?
“Ik denk dat we in die tijd erg vernieuwend waren,” zegt Frank. “We waren één van de weinige webbedrijven in de streek die zich richtten op het leveren van echte kwaliteitsproducten. Ik vergelijk het graag met een iPhone of een sterrenrestaurant. Ons oorspronkelijke businessplan was om van het internet een betere plek te maken. Dat uitgangspunt geldt
eigenlijk nog steeds. Inmiddels hebben we het in een nieuw jasje gestoken. We willen van onze klanten online toonaangevende bedrijven maken door internet efficiënt in te zetten als communicatieen verkoopkanaal.”
DHM: Waarom willen jullie zeker geen IT-bedrijf genoemd worden?
“Wij willen niet dat de buitenwereld ons ziet als simpele computer fixers, zoals een IT-verantwoordelijke in een klein bedrijf die alleen break-and-fix-werk doet,” aldus Tom. “Wij zijn de mensen die software op maat creëren voor bedrijven. Dat is veel complexer en omvat veel meer dan alleen reparatiewerk. Waar we vroeger vooral websites bouwden om bedrijven online zichtbaar te maken, richten we ons nu op het optimaliseren van bedrijfsprocessen. Zo koppelen we bijvoorbeeld boekhoudpakketten aan webshops of bouwen we multi-websiteplatformen waarop klanten zelf hun websites kunnen beheren. Daarbij begeleiden we hen ook. We zoeken klanten die digitale kansen zien en bereid zijn om te investeren in een langdurige samenwerking. Dat is voor ons de sleutel tot een succesvol kwaliteitsproduct en een duurzaam businessmodel.”
“Eén van onze bekendste klanten is Studio 100,” vertelt Wim. “Daarnaast hebben we bijvoorbeeld de jobwebsite van de VRT gebouwd en gekoppeld aan hun interne sollicitatieplatform en ook een bestel- en leversysteem voor de stad Gent ontwikkeld. We voegen extra waarde toe door intelligentie te integreren. Zo krijgt een klant op een drankenbestelsite bijvoorbeeld een voorstel om de bestel -
ling bij te sturen, om zo de verzendkosten te optimaliseren.
In het verleden waren we vooral een webagent: we ontwikkelden software om taken op internet te automatiseren, zoals het verzamelen en analyseren van gegevens of het creëren van interacties met gebruikers. Tegenwoordig zijn we geëvolueerd naar een digital agency. We bieden digitale diensten aan, zoals webdesign, online marketing, contentcreatie en het ontwikkelen van digitale strategieen, om bedrijven te helpen hun online zichtbaarheid en succes te vergroten.”
DHM: Vanwaar de beslissing om een tweede bedrijfssite in Mechelen te openen?
“In februari 2023 openden we dit nieuwe kantoor als aanvulling op onze groeistrategie,” vertelt Tom. “Mechelen is een interessante locatie, centraal tussen Antwerpen, Leuven en Brussel en bovendien
“Er moet een goede sfeer tussen de collega’s zijn, een feestcomité organiseert elke maand een activiteit.”
volop in ontwikkeling. Voor klanten is het een aantrekkelijk voordeel, omdat ze ons nu dichterbij kunnen bereiken.
We zijn nog op zoek naar webdevelopers en projectmanagers om ons team van digitale experts in deze regio te versterken. Met een kantoor in Mechelen hopen we ook meer potentiële kandidaten aan te trekken.”
DHM: Is Tickoweb een soort van zusterbedrijf?
“Tickoweb is een ticketingbedrijf voor festivals en concerten,” licht Ben toe. “Ongeveer tien jaar geleden kwam ik toevallig met hen in contact, omdat ze destijds zowel mijn klant als mijn leverancier waren. Wij hielpen mee aan de ontwikkeling van hun platform, waarmee klanten tickets konden bestellen. De samenwerking werd steeds intensiever en recent ben ik bestuurder geworden van Tickoweb.
Hoewel we twee aparte bedrijven zijn, ondersteunen we elkaar. Zowel onze klanten als wijzelf organiseren regelmatig evenementen, waarvoor een ticketingplatform onmisbaar is. Zo maakten we bijvoorbeeld een website voor een opendeurdag van BASF in de haven van Antwerpen. Naast de website hadden ze ook registratie en scanning van deelnemers nodig, waarvoor we dan Tickoweb gebruikten.”
DHM: Wat hebben jullie de afgelopen 20 jaar zien veranderen?
Ben: “De concurrentie is zeker toegenomen en daarnaast ligt de nadruk nu veel meer op de integratie van diverse online componenten, wat onze projecten een stuk complexer maakt. Waar we vroeger alleen een website bouwden, worden we nu veel meer betrokken bij de bedrijfs -
processen zelf. Dat is echt een wereld van verschil.
Ik vergelijk het vaak zo: je kunt zelf koken, of je kunt naar een toprestaurant gaan. Wij bieden dat toprestaurant aan, want we doen niet alleen aan webontwikkeling, maar ondersteunen en adviseren onze klanten ook. Zo hebben ze altijd toegang tot iemand met de juiste kennis en ervaring.”
DHM: Gaan jullie iets speciaals doen rond jullie 20-jarig bestaan?
“We zijn met het hele team al voor een weekje naar Barcelona geweest,” zegt Frank. “Het is een soort reflex bij Multimedium om altijd eerst het team in de bloemetjes te zetten. Het werd echt een onvergetelijk moment waar we trots op zijn. Zonder een sterk team zouden we onze mooie en complexe projecten nooit succesvol kunnen afronden. Het zit niet in ons DNA om hier veel publiciteit rond te maken, ook al zouden we dat misschien beter wel doen...”
DHM: Heeft de recent herschilderde voorgevel van het hoofdgebouw in Hoogstraten daar ook iets mee te maken?
“Eigenlijk dachten we al langere tijd na over hoe we onze gevel op een creatieve manier konden opsmukken, want we wilden hem zeker niet gewoon schilderen en bepleisteren,” antwoordt Ben. “Het jubileum was het perfecte moment om dit aan te pakken. We vroegen eerst bij het stadsbestuur of dit wel toegestaan was en daarna kozen we een artiest die creatief aansloot bij onze smaak. We zochten iets flashy en fris, iets dat echt zou opvallen.
Eltipo is een kunstenaar die verhalen vertelt door visuele identiteiten, verpakkingen en interieurintegraties te ontwerpen. We gaven hem carte blanche en het resultaat is een funky en kleurrijk kunstwerk, een echte eyecatcher voor iedereen die Hoogstraten binnenkomt vanuit het noorden.”
DHM: Hoe zouden jullie de bedrijfscultuur van Multimedium omschrijven?
“We brengen meer tijd op het werk door dan thuis bij onze partner,” zegt Wim. “Daarom vinden wij dat er een goede sfeer tussen de collega’s moet zijn. Om die reden hebben we een feestcomité opgericht met een aantal teamleden. Zij organiseren elke maand een activiteit. Deelname is vrijwillig, maar de meeste activiteiten vallen toch bij velen in de
smaak. Het team heeft een jaarlijks budget waarover ze zelf mogen beslissen hoe ze het willen besteden. Voor ons is dit een meerwaarde die bijdraagt aan de goede werksfeer.
Daarnaast zorgen we ervoor dat we tijdens sollicitatiegesprekken een klik of vibe met de kandidaat voelen, want dat is echt belangrijk. Jammer genoeg is er een groot tekort aan vrouwelijke sollicitanten. Momenteel hebben we dan ook maar één vrouw in dienst.”
DHM: Waarop zijn jullie het meest trots?
Frank: “We zijn geen klein bedrijfje meer, maar inmiddels een gevestigde naam in Vlaanderen en Nederland. We vormen een goed georganiseerd bedrijf, waar het team uitstekend op elkaar is ingespeeld. Veel tevreden klanten blijven met ons investeren in de toekomst. Het feit dat onze medewerkers hier lange tijd blijven werken, zegt ook veel over onze organisatie. Daar mogen we echt trots op zijn!”
“Twintig jaar geleden had ik dit nooit durven dromen,” vervolgt Ben. “Ik hoor vaak van anderen dat het bijzonder is dat drie van de vier bestuurders elkaar al kennen van de studententijd. Als managementteam maken wij bijvoorbeeld nooit ruzie, maar leggen we altijd alles open en eerlijk op tafel. Dat is onze stijl en diezelfde aanpak passen we toe bij onze klanten: pragmatisch en transparant communiceren, heet dat.”
DHM: Hoe zien jullie in de volgende 10 jaar tegemoet?
“Door de jaren heen hebben we ons
steeds meer ontwikkeld naar maatwerk,” zegt Ben. “Toch merken we dat er nog altijd een grote vraag is bij KMO’s naar kwalitatief goede websites, maar wel binnen een beperkt budget. Daarom hebben we nu een pakket ontwikkeld waarmee we websites kunnen aanbieden aan specifieke bedrijven, sectoren of scholen, waarbij we hen blijven ondersteunen met onze expertise. Deze pakketten zijn gestandaardiseerd, maar we helpen hen nog steeds met het opzetten van hun website. Wat de klanten zien, noemen we de front-end, het visuele gedeelte van de website. Dit draait allemaal op krachtige servers, met het zogenaamde back-end gedeelte, waarvoor we al 20 jaar samenwerken met Tigon in Zaventem. Zij beheren een groot datacenter en verzorgen de webhosting in een cloudmodel.”
“Ook kunstmatige intelligentie zal in de toekomst zeker een belangrijkere rol gaan spelen,” zegt Tom. “Hoewel we al enkele voorstellen in deze richting hebben gedaan voor klanten, blijven we momenteel nog wat terughoudend. Dit komt vooral doordat het nog een dure investering is om daadwerkelijk impactvolle resultaten te behalen. We hebben echter wel plannen om AI te integreren, bijvoorbeeld voor automatische tekstcreatie en bijhorende vertalingen en afbeeldingen, het optimaliseren van websites voor Google Search, enz. Maar we zullen AI alleen inzetten als we daar echt een meerwaarde in zien.
Voor de rest hopen we dat we binnen 10 jaar nog verder gegroeid zijn en vooral dat onze klanten en medewerkers dan net zo tevreden zijn als nu!” (jl)
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be
ERFGOED GEMEENTEBELEID Nadat het stadsbestuur op 14 juni 2005 de voormalige Rijkswachtkazerne publiek verkocht, staat het iconische gebouw nu opnieuw te koop. Met die verkoop, bijna 20 jaar geleden, kwam er een einde aan weinig propere politiek en aan de droom van veel Hoogstratenaren om de kazerne met een uitbreiding op de achterliggende gronden, een culturele bestemming te geven.
De Rijkswachtkazerne, gebouwd in 1895 - 1896 in eclectische stijl, is een van de meest beeldbepalende gebouwen langs de Vrijheid en werd in 2002 beschermd als monument.
Na de publieke verkoop, eenzijdig doorgedrukt door de toenmalige politieke meerderheidspartijen, werd het gebouw eigendom van de gebroeders Doms uit Sint-Lenaarts. Er volgde een geslaagde restauratie met vier commerciële ruimtes op het gelijkvloers en verder vier appartementen en twee lofts. Een mooi resultaat, maar een gemiste kans om er een cultuurcentrum te maken.
Lang voor er sprake was van een eenheidspolitie moest men vaststellen dat de kazerne, eigendom van de stad, hopeloos te klein was en niet meer voldeed aan de vereisten van een modern korps. De stad ging op zoek naar een locatie voor een nieuw politiekantoor en de kazerne zou dus op termijn vrijkomen.
Dat was voor Jef Martens, toenmalig directeur van het IKO, in 1990 al de aanleiding om een nieuwjaarsbrief te schrijven aan het stadsbestuur waarin hij er voor pleitte om van het gebouw met een uitbreiding op de achterliggende gronden een cultuurcentrum te maken. De ligging zou ideaal zijn en op een eenvoudige manier zou men een ondergrondse parking kunnen voorzien, gelet op het niveauverschil tussen de Vrijheid en de achterliggende perceelsgrens.
Het zou nog tot 2021 duren voor het nieuwe gebouw voor de politie, in gebruik ge -
nomen werd. Ondertussen won het idee om aan de oude kazerne een publieke en/of culturele bestemming te geven, steeds meer veld. De cultuurraad keek al uit naar een cultuurcentrum, en ook de dorpsraad pleitte voor een publieke functie.
Maar op 27 mei 2002 zetten de meerderheidspartijen KVB (nu Hoogstraten Leeft) en HOOP de verkoop van de kazerne koudweg op de agenda van de gemeenteraad, totaal onverwacht. Het kot was te klein. De oppositiepartijen CD&V, Agalev (nu Anders) en Vlaams Belang kunnen hun oren niet geloven, ze zijn furieus en spreken van een regelrechte
schande. Ze hadden, net als zovelen in Hoogstraten op zijn minst een minimum aan inspraak en overleg verwacht. Maar de meerderheid wou en zou de eigendom verkopen.
Na de raad wordt de naam Van Wellen en ook die van Coenegrachts als kandidaat kopers genoemd. Die laatste zou zelfs al een plan klaar hebben.
In de gemeenteraad van december 2002 komt de verkoop van de kazerne opnieuw ter sprake. Nu worden er zelfs bedragen genoemd. De verkoop moet 780.000 euro opbrengen, 450.000 voor de kazerne zelf en 330.000 voor de achterliggende grond.
De oppositie blijft even verontwaardigd en tracht de meerderheid nog tot betere inzichten te brengen. “De verkoop van de voormalige school en vredegerecht in de Gelmelstraat was een vergissing. Maak a.u.b niet meer dezelfde fout!” klonk het daar.
Voor de meerderheid was de beslissing tot verkoop echter definitief genomen. Op de raad van 28 juli 2003 worden de voorwaarden van verkoop op papier gezet. Er volgt een open oproep en een onafhankelijke jury zal, aan de hand van een aantal criteria, het voor Hoogstraten beste project aanduiden en voorleggen aan het bestuur.
Er worden een tiental dossiers opgevraagd en op 15 oktober liggen er drie kandidaturen op tafel. Een ervan is ongeldig, de jury moet de twee resterende projecten beoordelen, een van Veiling Hoogstraten en een tweede van Immo Noord.
De Veiling stelt een ‘Open Aardbeicentrum’ voor. Het is op de eerste plaats een belevings- en ontmoetingscentrum. Er is niet enkel plaats voor een eigentijds aardbeimuseum, de Veiling wil aan het gebouw een ‘voorpostfunctie’ geven. De vertrekbasis naar belangrijke cultuurhistorische troeven van de stad. Het project krijgt van de jury 88 punten op 100.
Immo Noord zet in op horeca en verblijfstoerisme. Zij stellen een hotel met
22 kamers voor, in combinatie met een huisbrouwerij, een bar en restaurant en enkele lokalen met meer publieke functies. Dit project is volgens de jury goed voor 73 op 100 punten.
Het oordeel van de jury ligt moeilijk bij de burgemeester, zijn meerderheid en enkele raadsleden van de CD&V. Die steken hun voorkeur voor Coenegrachts niet onder stoelen of banken. Er zijn drie raadszittingen nodig (11, 17 en 29 november 2003) tot men voldoende motieven bij elkaar kon harken om het oordeel van de jury naast zich neer te leggen. De kazerne wordt met 13 tegen 9 stemmen aan Coenegrachts gegund.
Daarmee is de kous niet af. In tegendeel. Agalev (Groen) pikt deze gang van zaken niet. Ze dienen een klacht in bij de provincie omdat de gemeenteraad bij de beslissing haar eigen verkoopsvoorwaarden en het oordeel van de jury niet naleeft. De gouverneur volgt hen en schorst op 20 februari de beslissing van de gemeenteraad.
Het bestuur is, net zoals Coenegrachts, niet gelukkig met de schorsing. Alle twee gaan ze in beroep bij de bevoegde minister Paul Van Grembergen. Maar de minister schaart zich ook achter de argumenten van de provincie en bevestigt de schorsing.
Dat doet pijn, zowel voor het college als voor Coenegrachts en ze gaan alle twee
Het Euregio Jeugdorkest op de barricade!
CONCERT
Op zaterdag 11 januari verzorgt het Euregio Jeugdorkest (EJO) een feestelijk Nieuwjaarsconcert in GC Rabboenizaal. Voor hun twaalfde concert in Hoogstraten krijgen dirigent Hans Cas -
teleyn en zijn jeugdige muzikanten het gezelschap van mezzosopraan Aaike Nortier (°2003), prijswinnares van het Prinses Christinaconcours. Die prijs hield een concerttournee in met het orkest,
in beroep bij de Raad van State, een procedure die jaren en jaren kan aanslepen. Dat beseft het bestuur pas na enkele weken. In februari deelt de burgemeester mee dat men het beroep intrekt en men de kazerne publiek zal verkopen. Dat er nog steeds een procedure van Immo Noord op tafel ligt, neemt men er gewoon bij. We zien wel.
Die procedure voor een openbare verkoop wordt opgestart en op de derde koopdag doen de gebroeders Doms uit Brecht met 755.000 euro het hoogste bod.
Bij gebrek aan een visie op lange termijn toen de kazerne in 2002 leeg kwam, heeft het bestuur twintig jaar geleden een historische kans gemist. Vorige legislatuur moest en zou er een cultuurcentrum komen. Het zijn plannen waar het nieuwe bestuur zich vragen bij stelt.
Toch zou men die plannen nu best doordrukken, om niet opnieuw een kans te missen. Wachten op de leegstand van het kasteel, met de droom om daar een cultuurcentrum onder te brengen, zal alles samen weer twintig jaar duren en wellicht bij een droom blijven. Om de herbestemming van het kasteel op te lossen zal er meer nuchtere creativiteit nodig zijn. Trouwens, een cultuurcentrum op maat van Hoogstraten hoeft geen kasteel te zijn. (fh)
wat resulteerde in optredens in Tilburg, Sas-van-Gent en Turnhout, nu volgen nog Hoogstraten en vervolgens Breda . Hans Casteleyn stelde een programma
samen onder de titel ‘Op de barricade’. Op de indrukwekkende tonen van Wagners ‘De Vliegende Hollander’ steekt het gezelschap van wal, daarna volgt de sensuele en opzwepende ‘Alborada del gracioso’ van Ravel. Aaike Nortier versterkt de rangen voor ‘Cinco Canciones Negras’ van Montsalvatge. Nadien nog het prachtige ‘Finlandia’ van Sibelius en de strijd tussen de Montagues and Capulets uit ‘Romeo en Julia’ van Prokofiev. Aaike brengt ‘What a Movie!’ uit ‘Trouble in Tahiti’ van Bernstein, de ‘Polovtsi -
aanse Dansen’ van Borodin maken het programma compleet. Maar wie weet schudt Hans daarna nog wel een Weense verrassing uit zijn mouw.
In de zomer van 2025 staat er eindelijk weer een concertreis op de planning. Het EJO neemt dan in Wenen deel aan de gerenommeerde Summa Cum Laude-wedstrijd met onder meer een concert in de Gouden Zaal van de Musikverein - de zaal van het jaarlijkse Nieuwjaarsconcert door de Wiener Philharmoniker.
Praktisch: het Nieuwjaarsconcert EJO met dirigent Hans Casteleyn en soliste Aaike Nortier (een productie van vzw LA:CH en vzw EJO) op zaterdag 11 januari 2025 om 19.30 uur in GC Hoogstraten, Rabboenizaal, Antoon de Lalaingstraat 3a. Tickets en info: vzw-lach.be of bij Visit Hoogstraten. Ticketprijs in voorverkoop: € 22, aan de kassa: € 25. Ticketprijs voor jongeren (- 18 jaar): € 10. (jaf)
CONCERT Het Davidsfonds geeft zondag 26 januari het duo Fleur Strijbos & Babette Craens een podium in de zaal van het LDC op de Kloostersite in de Donck straat in Meer. Het duo maakt momenteel furore in de wereld van het klassieke liedrepertoire.
Pianiste Babette Craens en sopraan Fleur Strijbos kruisten elkaars pad tijdens hun studie aan het conservatorium van Antwerpen; Ze werden er o.m. gecoacht door Aäron Wajnberg, oprichter van Liedfest Antwerpen. Ze besloten een duo te vormen en debuteerden in 2023. Ze delen een liefde voor poëzie en lyrische melodieën.
Babette Craens is een klassiek gevormde pianiste die haar masterdiploma met grote onderscheiding behaalde. De Hoogstraatse Fleur Strijbos slaagde eveneens cum laude in haar zangopleiding aan het conservatorium. Het talent van beide dames werd ondertussen bevestigd door hun prestaties in tal van wedstrijden in binnen- en buitenland.
Het Davidsfonds geeft u de kans hen aan het werk te horen tijdens Toast Literair, het jaarlijkse cultureel-culinaire ontmoetingsmoment. Het culinaire luik wordt verzorgd door het team van Els Schrijvers van De Lokalen, dat zijn thuisbasis heeft op de site. Voor het culturele luik staat het Duo Fleur Strijbos & Babette Craens garant.
NATUURBEHOUD Een gelaarsde nieuwjaarswandeling, natuur op doktersvoorschrift, de winterkleren van de Kolonie en de fotografische schoonheid van water: dat zijn de ingrediënten van het januariprogramma waarmee Natuurpunt Markvallei de natuurliefhebbers naar de Klapekster wil lokken.
Nieuwjaarswandeling
Op zondag 5 januari gaat de nieuwjaarswandeling naar De Laars, de Belgische uitloper van de Halsche Beemden op de grens met Nederland. Eerder kon de vereniging er gronden verwerven, de
gidsen geven uitleg over de natuurinrichtingswerken ter plekke. Vertrek om 9 uur, laarzen of stevig schoeisel worden aangeraden. Na de wandeling kunnen de deelnemers met een gratis drankje klinken op het nieuwe jaar.
Dokter Roy Remmen is (samen met Dirk Avonts en Hans Keune) medeauteur van het boek “Natuur op doktersvoorschrift”. Op vrijdag 17 januari licht hij dit thema verder toe in een lezing om 20 uur. Natuur is meer dan een decor voor een aangenaam leven, onderzoek toont aan
Praktisch: Davidsfonds Hoogstraten organiseert dit middagvullende programma op 26 januari in de Kloostersite Meer. Aanvang om 11 uur. Inschrijven is verplicht, deelnemen kost € 60 voor leden, € 75 voor niet- leden. Meer informatie op verzoek en inschrijven via hoogstraten. davidsfonds@telenet.be of telefonisch 0472 64 27 82 (Joos Croes). (jaf)
dat het opzoeken van natuurelementen onze gezondheid werkelijk verbetert. Steeds vaker wordt daarom een portie natuurbeleving voorgeschreven als preventie of medicijn bij de behandeling van
diabetes, hartaandoeningen, angsten en depressie. De deur gaat om 19.30 uur open. Om zeker te zijn van je plaats kan je best inschrijven via de website van Natuurpunt.
Het thema van de gratis gegidste Koloniewandeling op zondag 19 januari is het winterseizoen. De natuurgids maakt de deelnemers attent op de veranderingen in het landschap en het krioelende leven
onder het sluimerende winterkleed. De wandeling start om 14 uur. Bij nat weer wordt aangeraden het schoeisel aan te passen.
De Rijkevorselse fotograaf Wim Geyskens is actief in de fotowerkgroep van Natuurpunt Markvallei en wil op vrijdagavond 31 januari een inkijk bieden in zijn werk. Water en fotografie “spelen beiden een rol in mijn beleving van de natuur. In ver-
CONCERT In februari 2024 organiseerden Sara Van Opstal en Dag Van de Sompele een geslaagde quiz in De Pax, Hoogstraten, waarvan de opbrengst naar twee goede doelen ging. Voor 2025 is er een andere, maar even bijzondere, activiteit gepland: ‘Dance for the Stars” wordt een avond vol muziek en dans op zaterdag 18 januari in Le Cirq, Hoogstraten. Er zijn optredens van Fools for a Day, Anne Van Opstal en aansluitend enkele dj sets.
Het idee voor deze avond kwam van Ruud Brosens, bekend van het tv-programma Bye Bye Belgium enkele jaren terug. Ruud gaf aan dat hij het zingen enorm miste, zelfs in het prachtige hotel dat hij met zijn levenspartner runt in Frankrijk. Hij vroeg zijn oude bandleden van Fools For a Day om een reünieconcert te organiseren. Die bandleden reageerden enthousiast, en zo kwam het idee om hun muzikale terugkeer te koppelen aan een goed doel. Sara Van Opstal, ook lid
schillende onderwerpen en voorbeelden zal ik tonen hoe water een prachtig samenspel kan vormen met fotografie. Dat gaat van prachtige waterlandschappen, de finesse van waterdruppels tot watervogels…. mijn grootste fascinatie.” De voordracht is gratis en start om 20 uur.
De hogervermelde activiteiten starten of hebben plaats in Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske (De Klapekster). Info: info@natuurpuntmarkvallei.be. (ao)
van de band, speelde een sleutelrol in het realiseren ervan.
Het concert brengt oude muziekherinneringen opnieuw tot leven, terwijl er tegelijkertijd geld wordt ingezameld voor het goede doel. Naast de reünie van Fools For a Day verzorgt Anne Van Opstal een akoestische set, na de optredens volgt er
een afterparty met top dj’s, waaronder Commax, DJBVB en The Walrus. Dankzij de steun van Maarten Leemans (geluidsband.be) kan het evenement rekenen op een perfecte licht- en geluidsinstelling.
De initiatiefnemers steunen hiermee twee vzw’s: Boven De Wolken en Berrefonds. Beide organisaties zetten zich in om ouders en hun naasten te ondersteunen na het verlies van een kind. Boven De Wolken biedt ouders steun door tastbare herinneringen aan hun baby te creëren en hen te begeleiden in de eerste, moeilijke momenten van rouw. Ook het Berrefonds geeft ouders, familie en vrienden praktische en emotionele ondersteuning in die moeilijke omstandigheden.
Praktisch: ‘Dance for the stars” op zaterdag 18 januari om 19 uur in Le Cirq, Gr. Elisabethlaan 1, Hoogstraten. Tickets: VVK € 10, kassa € 12. Alle info en tickets: danceforthestars@outlook.com. (red)
GESPREKSGROEP Ook dit jaar organiseert de familiegroep dementie lotgenotencontacten van en voor mantelzorgers en familieleden van personen met dementie. Ze komen samen om informatie, ervaringen en steun met elkaar te delen. De confrontatie met de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van dementie
brengt immers veel teweeg. Wanneer een partner of familielid dementie blijkt te hebben, heeft dat ingrijpende gevolgen voor alle betrokkenen. Aanvankelijk is er de onzekerheid - gaat het gewoon om vergeetachtigheid of dementie? En in elke verdere fase van dementie komen er zulke nieuwe vragen en gevoelens. Er is een vloedgolf van emoties, bovendien moet je ook praktische zaken regelen. Lotgenoten herkennen die bezorgdheid, en dat is een deugddoende ervaring. Met Brenthe Graumans als moderator zijn er vijf gespreksmomenten, telkens op een donderdag van 19 tot 21 uur. Deze thema’s komen dit jaar aan bod:
• 13 februari: Preventie bij dementie;
• 24 april: Als eten en drinken moeilijker wordt;
• 5 juni: Als het kriebelt, moet je sporten. (Over het belang van bewegen bij dementie);
• 25 september: Positieve aspecten van de (mantel)zorg;
• 6 november: Wat als je geconfronteerd wordt met jongdementie (Getuigenis van mantelzorger Ilse) .
De activiteiten hebben plaats in WZC Stede Akkers -1 verdieping, Jaak Aertslaan 2 in Hoogstraten. Contactpersoon is Brenthe Graumans tel. 03 340 16 00. Inschrijven (niet verplicht) via mail: hoogstraten@alzheimerligavlaanderen.be
Aansluiten kan op elk moment. Deelname is gratis. (mdl)
TONEEL ”Het was er boenk op!”, aldus één van de toeschouwers na de voorstellingen van Hotel Terminus door Plan B. De unieke mix van toneel, film en
live-muziek zorgde ervoor dat zaal Cecilia zes keer volliep. Heel wat mensen konden bovendien geen plaats bemachtigen en daarom komen er volgende winter zes
nieuwe voorstellingen. Dit zijn de data: 29-30-31 januari en 5-6-7 februari 2026. Let wel, 2026! (jaf)
De volledige bende van Plan B. Vlnr. achterste rij: Fons Jacobs, Niels Koyen, Stijn Vrijsen, Karel Martens, Marc Koyen, Rik Grauwmans, Marc Dufraing, Tinne Adams, Pieter Vanderhenst, Bert en Jan Dufraing.
Vlnr. middelste rij: Luc Meyvis, René Michiels, An Koyen, Fanny Janssen, Isabelle Oostvogels, Fred De Gruyter, Jill Cools en Pieter Gysbregts.
Vlnr. voorste rij: Guy Koyen, Rick Michiels, Toon Verhoeven, Elien Koyen, Greet Dufraing, Tine Muesen en Marc Laurijssen.
Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be
www.demaand.be
REDACTIEADRES
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be
DORPSNIEUWS
� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be
� Meer: Marcel Adriaensen
tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be
� Meerle: Jan Fret
tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be
� Meersel-Dreef:
Jef Jacobs
tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be
� Minderhout: minderhout@demaand.be
� Wortel: wortel@demaand.be
SPORTNIEUWS
Rob Brosens
tel. 0478 59 58 18 sport@demaand.be
Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.
ADVERTENTIES
Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be
SECRETARIAAT/DRUKWERKEN
Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be
Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten
VOORSTELLING Van 30 november tot 8 december 2024 liep de voorstelling ‘Peter De Wolf’ (dus zonder de ‘en’) in de Pieter de Somer-aula in Leuven. Meer dan 4.000 toeschouwers genoten van het project van het Leuvens Alumni Orkest (LAO). In de realisatie hiervan speelden verschillende muzikale toppers uit Hoogstraten een grote rol: Hans Casteleyn, Bram en Florejan Verschueren. En zelfs de ‘Kozakkendans’ uit het Groot Circus van een Klein Verdriet kreeg hier een plaats…
In de periode rond ‘Het Groot Circus’ in Wortel-Kolonie, droomde Hans Casteleyn al van een nieuwe LAO-productie. Hans kennen we onder meer als leraar en muziekcoördinator aan onze academie, als dirigent van de musicals van vzw la:ch en als van het jaarlijkse Nieuwjaarsconcert door het Euregio jeugdorkest. Maar hij dirigeert ook al 20 jaar het Leuvens Alumni Orkest (LAO). Dit symfonisch orkest verenigt overwegend oud-studenten en personeelsleden van de KULeuven die op hoog niveau een orkestinstrument bespelen. Op het podium zagen we overigens ook slagwerker Nathan Casteleyn, zoon van Hans en student kinesitherapie aan de KULeuven.
Het orkest biedt sinds 1996 een antwoord op het Universitair Symfonisch Orkest, waarin in principe enkel studenten mogen meespelen. Het LAO brengt twee muzikale programma’s per jaar en
daarnaast thematische concerten en samenwerkingen met bekende solisten zoals Jef Neve en finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd. Verder maakte het LAO ook al muzikale familievoorstellingen. De concertreeksen rond Koning Lou (2009, 2011, 2015 en 2019) met onder andere Alain Rinckhout, Steve Geerts, Bert Huysentruyt, Dominique Van Malder en Kevin Bellemans groeiden nadien zelfs uit tot jeugdreeks op vtmKzoom.
Voor deze nieuwe productie werd het muzikale dreamteam Florejan Verschueren en Ward Opsteyn gevraagd, als tekstschijver kwam Bram Verschueren aan boord. Het zou uiteindelijk leiden naar een reeks voorstellingen die meer dan 4000 toeschouwers lokte. Het LAO kreeg voor de gelegenheid de medewerking van één van de mooiste Vlaamse stemmen van deze tijd: verteller/acteur/ zanger Lucas Van den Eynde, terwijl ook Hans en zijn muzikanten af en toe moesten mee acteren in het verhaal.
Bram Verschueren (de broer van Florejan) is leerkracht, dramaturg en theatermaker. Hij kroop in de pen om een nieuw verhaal te schrijven. ‘Peter De Wolf’ gaat over Peter die ergens in een gebouw zit met witte poortjes en daar niet weg mag. Misschien een psychiatrisch ziekenhuis of een afdeling voor personen met dementie? Hij dwaalt al eens af in zijn gedachten en reist door tijd en ruimte.
Langs vaag bekende plaatsen en historische gebeurtenissen, vooral over de Koude Oorlog. Misschien een knipoog naar het Rusland van Prokofjev, dat van de Koude Oorlog en dat van nu? Genoeg stof tot nadenken in ieder geval.
Bram slaagde erin om voor de kinderen een soort sprookje neer te zetten en voor de volwassenen extra lagen toe te voegen aan het verhaal. De luisteraar die ‘Peter en de Wolf’ kent, herkent wel enkele elementen zoals het hek, de jagers, de wolf en de vijver, maar de gedachten en herinneringen van deze Peter gaan vervolgens, zoals al gezegd, echt alle kanten op.
Florejan Verschueren tekende voor de muziek. Hij is een bekend pianist, producer, componist, leraar, begeleider en sinds enkele jaren ook één van de vaste componisten/producers voor Het Geluidshuis. Op de teksten van Bram, vaak als underscore, soms als liedje en soms op zich staand, schreef Florejan ruim 60 minuten muziek die heel filmisch en beeldend klinkt en die
Annie stopt met
WINKEL …Maar Annie gaat verder zonder haar boetiek.
Annie Blockx sluit haar winkel in de Heilig Bloedlaan. Ze opende ‘Annie’s Boetiek’ in 1996 en haar winkel van snit en naad werd sindsdien een begrip in Hoogstraten. Een winkel waar het sociaal contact heel erg belangrijk was. “Op 2 januari begint de uitverkoop”, zegt Annie. “De eigenaar van het pand zet de eigendom in de verkoop, dus stop ik er maar mee. Wanneer de winkel echt dicht gaat is nog niet geweten, dat zal wel pas tegen de zomer zijn. Ondertussen gaat alles gewoon verder. Ook de droogkuis doen we verder. En als de winkel dan echt dichtgaat dan kan ik vanuit mijn thuisadres ook nog alle retouches en handwerk doen.”
Dat de winkel dicht gaat, staat dus vast, maar Annie gaat gewoon verder. En zo willen we het allemaal. (pm)
regelmatig uitnodigt om mee te zingen of te bewegen. Net zoals Bram in de teksten knipoogt Florejan ook naar fragmenten uit de muziek van Prokofjev en naar die van verschillende klassiekers uit het orkestrepertoire.
Een grote knipoog was ook weggelegd voor ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’! De Kozakkendans uit die voorstelling kreeg een centrale plaats in Peter De Wolf als drinklied gezongen door Lucas van den Eynde. Ward Opsteyn, in Hoogstraten gekend als orkestrator voor 1814, de Vergeten Veldslag en voor Het Groot Circus, maakte van de Florejans compositie een uitgewerkte orkestscore waarin alle instrumenten konden schitteren. Ward maakte intussen al verschillende bewerkingen o.m. voor Borderbrass, het Belgian National Orchestra en Zwangere Guy. In het dagelijkse leven is deze studiegenoot en goeie vriend van Hans trompettist in het Belgian National Orchestra, (Ann Leemans)
FOTOWEDSTRIJD Ook dit jaar werd een fotowedstrijd georganiseerd naar aanleiding van Hoogstraten in Groenten & Bloemen. De jury roemde de kwaliteit van de ingezonden foto’s en vond het een hele uitdaging om de top drie te bepalen. Uiteindelijk werden drie winnaars geselecteerd: Xander Mertens uit Rijkevorsel op één, Maria Adriaensen uit Merksplas op twee en Lief Arnouts uit Brecht op drie. Van deze foto’s zijn prentkaarten gemaakt die je kan kopen in het bureau voor toerisme.
In het juryrapport lezen we dat de foto van winnaar Xander Mertens het begijnhof tot een integraal onderdeel van het beeld heeft gemaakt. De bloemen uit de creatie blijven het hoofdonderwerp en werden bijzonder in beeld gebracht, maar ze zijn goed in balans met de begijnhofgevels op de achtergrond wat de foto nog versterkt. Op deze manier is dit een illustratie van waar Hoogstraten in Groenten & Bloemen voor staat… (fh)
PAROCHIE Op zaterdag 4 januari komen de vormelingen van Hoogstraten lichting 2025 van deur tot deur zingen om geld in te zamelen voor het goede doel. Zonnekamp is één van de goede doelen dit jaar. Dat is een vereniging die elk jaar een tiendaagse zomervakantie organiseert voor personen met een verstandelijke (met of zonder fysieke) beperking. Hun motto? Alles voor de gasten! Dit laatste zouden we nu ook voor de zingende ‘gasten’ kunnen zeggen: steun het goede doel en wees gul met een centje aan de Sterzangers. Elke bijdrage maakt een verschil… (jaf)
OPTREDEN Zaterdag 9 november hadden de mannen van podcast Proper Geknipt het plan opgevat om de ‘oude’ Spilzakken aan het woord te laten. Alleen past een vijftal niet in de kappersstoel. Dan maar een publieke opname van hun vertelsels, in Le Cirq. Op enkele dagen uitverkocht, volle bak die avond om het historisch verhaal van die straatzangers te aanhoren. Deze podcast is binnenkort te beluisteren op jawel, Proper Geknipt.
Een druk beantwoorde poll welke drie nummers de groep mocht brengen nadien maakte de mythe compleet. Met een gemiddelde leeftijd van niet de helft van deze van de Spilzakken zong een volle zaal de ‘Koninginnen van ..’ mee alsof ze er mee opgegroeid waren… Mythisch? Voor wie er bij kon zijn in elk geval iets om nooit te vergeten! (ep)
SCHOOL Sinds 2012 is VITO actief in het Erasmus+ programma, dat vormen van internationale samenwerking stimuleert. Door de jaren heen verwierf de school een kwaliteitslabel dat toelaat om stages en uitwisselingen te organiseren met Europese subsidies. Nu is er een EuroCraft project gericht op de verbetering van de richting houttechnieken.
De Deense partner in dit door Erasmus+ gefinancierde project is CELF (Centrum Erhvervsrettede uddannelser Lolland-Falster). Er is alvast een twee weken durend trainingsprogramma in Denemarken, speciaal voor Belgische leerlingen houttechnieken.
Het programma richt zich op het versterken van praktische vaardigheden, kennismaken met innovatieve bouwtechnieken en het opdoen van inzichten in de Deense bouwcultuur. Leerlingen en lesgevers krijgen toegang tot moderne leermiddelen, waaronder digitale tools en een gestructureerde handleiding.
Er is een voorbereidende workshop in België. In een volgende fase wordt een op maat gemaakte digitale leermodule ontwikkeld. De resultaten zullen uiteindelijk toegankelijk gemaakt worden voor Europese beroepsonderwijsnetwerken. Het 15 maanden durende project bevordert ook de professionele groei van
leerkrachten. Door Deense en Belgische leerkrachten samen te brengen, wordt kennis gedeeld over moderne onderwijsmethoden en transnationale benaderingen. Dit draagt bij aan een sterker, meer verbonden beroepsonderwijs in Europa.
De internationale ‘mobiliteit’ is sinds 2012 sterk gegroeid in de school. Wat begon met een praktijkervaring in Frankrijk bij een Belgische wijnbouwer voor leerlingen van de afdeling land- en tuinbouw, groeide uit tot een uitgebreide mobiliteitswerking. Die omvat o.m. praktijkstages voor leerlingen van landen tuinbouw, renovatie bouw en binnenkort dus ook de richting houttechnieken/ binnenschrijnwerk en interieur.
Daarnaast nemen leerlingen deel aan WorldSkills wedstrijden. Deze internationale vakwedstrijden leverden recent een eerste plaats op voor een leerling sanitair en een derde plaats voor een leerling
hout, die daardoor ook zicht hebben op een deelname aan het wereldkampioenschap.
Voor de leerkrachten zijn er cursussen en uitwisselingen die bijdragen aan pedagogische innovatie en professionele ontwikkeling.
Binnen Mirho zijn er meer langdurige samenwerkingsvormen gericht op mobiliteit in de Europese arbeidsmarkt. Zo heeft VTI Spijker meerdere uitwisselingen die leerlingen in een internationale context praktijkervaring laten opdoen, terwijl leerkrachten deelnemen aan cursussen en opleidingen om moderne pedagogische vaardigheden te ontwikkelen. Ook ASO Spijker heeft projecten, vooral gericht op interculturele ervaringen.
Om de kwaliteit en effectiviteit van deze mobiliteiten verder te verbeteren, ging dit jaar een werkgroep internationalisering van start. Coördinatoren van de verschillende Mirho scholen delen er hun kennis en ervaringen. Dit laat toe om voorbeelden van goede praktijk uit te wisselen en draagt bij aan een meer gestructureerde en professionele aanpak van internationale projecten. (red)
REÜNIE Op zondag 17 november kwam de Hoogstraatse lichting van 1954 bijeen in VTI Spijker om hun 70ste verjaardag te vieren. Zij genoten van een lekker buffet bereid door Vandersmissen Feestservice. Niet verwonderlijk, want Marc hoort
zelf ook bij de 70-jarigen. In een plezante sfeer kon eenieder bijpraten, om ondertussen al plannen te smeden voor over 5 jaar… (jaf)
de foto: bovenste rij Warre Palmans - Luc Van Bergen - Willy Bartholomeeusen -
Cel Verschueren - Marc Van Der Smissen. De rij daaronder: Leo Van Der Heyden - Frans Boeren - Els Lenaerts - Frans Van Den LangenberghLeo Darquennes - Rita Dingenen - Marc Janssens - Francis Van De Mierop - Herman Van Gils. Nog een rij lager: Bert Reijnen - Maria Aerts - Marie-Louise Quirijnen - Mian Oomen - May Willemse - Lou Standaert - Thea Jacobs - Fred Meyvis - Lisette Van Opstal - Simon Van Camp. Weer een rij daaronder: Frank Van Haevermaet - May Donckers - Neel Gysbrechts - Chris Van Breda - Herman Houben - Mia Michiels - Marie Josée Claessens - Wiske Kinschots - Stan De Roover. Zittend: Maria Schrauwen - Lea Laurijssen.
VERKEER Met de wegenwerken van dit najaar op de Vrijheid nam het aantal borden toe waarop je moet letten als automobilist. Maar dat geldt ook voor de fietser, die moet letterlijk dubbel uitkijken ter hoogte van het zebrapad naar de Boschstraat. Een identieke bewegwijzering links voor het fietspad én rechts voorbij (te laat gezien, keer dan terug) is van het goede te veel. Als voetganger zou je er nog tegenaan lopen ook. (ep)
VERKEER Lang geleden werd voor een korte periode een testcase opgezet om de Vrijheid te bewaken met een camera vanop het administratief centrum van het stadhuis. Er werd aangifte gedaan bij de toenmalige Privacycommissie, de gemeenteraad ging akkoord, én de onbezorgde burger diende met een bord hiervan verwittigd te worden. Die borden moesten op alle vijf invalswegen naar het stadhuis aangebracht worden: noord en zuid op de Vrijheid, Gravin Elisabethlaan, Gelmelstraat en Karel Boomstraat. Na meer dan tien jaar hangen al die borden er nog, al lang overbodig want de camera werd na minder dan zes maanden verwijderd. Niet alleen overbodig dus, ook te veel want elk bord leidt de aandacht af van alle andere borden die nog wel van betekenis zijn. (ep)
Urban Run levert € 14 000 op voor het goede doel
URBAN RUN Op zondag 20 oktober werd Hoogstraten voor de vierde keer het decor van de Urban Run. Dit jaar werkte de organisatie samen met Mirho vzw, het schoolbestuur van het vrije onderwijs in Hoogstraten. Het resultaat was erg succesvol, zo’n 700 lopers genoten van het mooie weer en een uitdagend parcours. Niet zonder trots lieten de organisatoren weten dat dit het prachtige bedrag van € 14 000 voor twee goede doelen opleverde.
De deelnemers konden al joggend langs én door de vier secundaire Mirho-scholen, kregen een unieke blik op het voormalige Spijkerinternaat, liepen op het bedrijventerrein door De Ster en tegelhandel De Beuckelaer. Het absolute hoogtepunt was echter de passage door het iconische Gelmelslot, de gevangenis van Hoogstraten. Na de sportieve prestatie van 7 of 10 km konden ze energie bijtanken met een spaghetti en drankje in de Feestzaal van het Klein Seminarie.
Zoals elk jaar gaat de volledige opbrengst van de Urban Run naar twee goede doelen. De eerste is traditioneel SISP, een organisatie die kansarme kinderen in India ondersteunt. Het tweede is het lokale solidariteitsfonds Het Stenen Kindeke, dat in 2024 werd opgericht door Mirho om ondersteuning te bieden aan kinderen en jongeren die financiële barrières ondervinden in hun onderwijstraject. (red)
Winterbar bij de Lokalen is een succes
EVENEMENT Een goede opkomst en een goede sfeer in de winterbar bij de Lokalen op 8 december. Veel Meerse dertigers en veertigers die de Lokalen in hun Chirotijd hier nog beleefd hebben, waren aanwezig. Snapkes en hapkes en glühwein vonden gretig afzet en de hamburgertent van de Kloosterwerkgroep deed goed dienst. Hopelijk wordt dit initiatief in de toekomst herhaald - misschien wel de start van een jaarlijkse gewoonte? (ma)
KERST Het was een koude Sinterklaasavond. En in plaats van sneeuw hadden de weergoden regen gestuurd. ‘t Fortuin maakte zich op om warme glühwein en chocomelk uit te schenken. Want de kerstverlichting werd die avond aangestoken, iets waarvoor heel wat mensen opdaagden. Ook leden van het oude en het nieuwe schepencollege waren aanwezig en dat werd gewaardeerd. Zo kon schepen Arnold het startsein geven voor de ontsteking, vakkundig uitgevoerd door de meisjes van de Chiro.
Aanvankelijk brandden de lampjes echter veel te zacht, alsof Sinterklaas wilde zeggen: nog eventjes wachten tot ik goed en wel weg ben... De gebruikelijke foto viel daarom wat donker uit, maar het regende en niemand maalde er dus erg om. Eenmaal iedereen binnen zat in het warme Fortuin, bracht Jan van Dun alsnog een verlossende boodschap. Hij had een tweede knopje gevonden waarmee je de kerstverlichting op volle kracht kon doen branden. Opluchting alom. Meer licht in de duisternis, en zo werd deze gezellige avond de aanzet voor een hopelijk even gezellige eindejaarsperiode. (ma)
LEZING In de stijl van Tom Waes’ presentatie van de geschiedenis van Vlaanderen bracht Guy Muesen de geschiedenis van Meer. Het werd een boeiend overzicht vanaf de middeleeuwen tot nu. We leerden dat het hard labeur was doorheen de tijd, waarin de Merenaar het niet erg breed had. Terwijl de middeleeuwen in de steden omstreeks 1400 eindigden, drong dat nog niet door in onze streken en bleven we dus nog eeu -
wen onder de knoet van kasteelheren en grootgrondbezitters. De kerk bestaat al lang, al brandde het oorspronkelijke gebouw af. Ook de dorpskern bestaat al heel lang. Maar waar Meer echt wereldberoemd voor is, zijn de opgravingen van de Tjongeren cultuur. Meer hierover kun je trouwens ervaren in het Museum op het begijnhof in Hoogstraten. Agnes Adams van Ferm Meer was als gastvrouw voor deze presentatie ach -
teraf terecht erg lovend. Twee uur lang heeft de volle zaal met aandacht naar deze boeiende geschienisles geluisterd. Achteraf hoorden we nog van velen dat ze graag hadden komen luisteren. Voor herhaling vatbaar dus. Het is nu ook uitkijken naar de boeken die Guy nog over de Hoogstraatse dorpen gaat schrijven als hij op pensioen is. Want dan kan de geschiedenisleraar in hem, zo zegt hij zelf, helemaal aan zijn trekken komen… (ma)
BAKKERIJ Meer nam dankbaar afscheid van bakkerij Voeten. Zij vertelden hier zelf al over in de vorige Maand. Maar nu het zover was, lieten Jan Voeten en Monique Van den Bogaert hun klanten niet in de kou staan, zoals ze dat in de vele voorafgaande jaren evenmin deden… Op hun laatste dag als bakker breidde de bakkerij nog even flink uit, met een grote tent in de Donckstraat om al het volk te kunnen ontvangen. Zo kregen de vele klanten de kans om afscheid te komen nemen en de bakkerij te bezoeken waarin al verschillende generaties lang hun brood en banket gebakken werd.
Een laatste koffiekoek proeven, een drankje nuttigen en vele babbels met de pensioengerechtigden deed de mensen zichtbaar deugd. “Bedankt voor die goede zorgen, dat lekker brood, het harde werk”, hoorden we een klant zeggen. “En bedankt dat jullie onze klanten waren!” antwoordde Monique. “Vandaag de laatste drukke dag, en morgen... uitslapen. Dat zal een heel ander leven zijn.”
Vaneigens wensen wij het bakkersgezin van ganser harte een gezond en deugddoend vervolg toe! (ma)
en een
QUIZ Op zaterdag 22 februari krijgt de Dorpsquiz zijn beslag in de overdekte hal van de kleuterschool. Dit keer organiseert de Sint-Jorisgilde de 35ste editie van de quiz, die vroeger ook wel als ‘verenigingenkwis’ door het leven ging. Als winnaars van de vorige editie ligt de lat voor de gilde hoog om brassband Sint-Rosalia te evenaren in deze organisatie
Wie herinnert zich nog de ‘kwissen’ vroeger in de parochiezaal? Lekker warm en dicht bij elkaar zitten vanwege de vele mensen in de zaal. Per ronde mochten 3 kandidaten per ploeg naar voor komen op het geïmproviseerde podium, om aan een klein lessenaartje de vragen te beantwoorden. De rest van de ploeg moest toekijken, en vooral geen antwoorden doorspelen naar hun ploeggenoten vooraan. Intussen is de quiz al vele jaren voor de hele ploeg aan tafels. Er waren toen praktische proeven zoals ‘kom binnen het half uur terug verkleed als Charlie Chaplin’, voel geblinddoekt wie er op het podium staat, meespelen in een toneelstuk, of vooraan ‘Blokken’ komen spelen met een grote Tetris op het scherm…
De Meerse verenigingen ontvingen intussen een mail om zich in te schrijven. Nog niet ingeschreven of geen mail gehad? Neem contact op met gertrom -
bouts@gmail.com. Nog even wachten en dan kennen we het antwoord: welke vereniging kroont zich tot winnaar en mag volgend jaar de quiz organiseren? (ma)
Deze foto is genomen op de dorpsquiz in 2008. De dorpsquiz ontstond ooit op initiatief van toenmalig KWB en is elk jaar een ontmoetingspunt van de verenigingen. Op de foto zien we de vreugde van Raf Laurijssen en de Akkermussen die zonet de quiz gewonnen hebben. (foto Cel Oninckx)
REÜNIE De Meerse 40-jarigen feestten op 12 oktober in het chirolokaal. Het werd een gezellig weerzien, met een leuke quiz die de organisatoren in
elkaar hadden gestoken. De talrijke aanwezigen genoten ervan - en de afwezigen kunnen volgende keer ook meedoen. Hoogtepunt was de groepsfoto met zijn
allen. Dat hoort er nu eenmaal zeker bij. De gedeelde jaren op de lagere school scheppen heus wel een band. (ma)
TONEEL ‘t Heidebloempje bracht op 8, 9, 15 en 16 november “Tante Bella’s Beautysalon” op de planken. Dat gebeurde ook nu in de voormalige kringwinkel. Het stuk is van de hand van Henk Roede en werd geregisseerd door Jos Cools. Het verhaalt hoe Jean en Jos niet weten wat hen allemaal overkomt wanneer ze het ietwat verpauperde beautysalon van hun Tante Bella erven. Het leidt naar een waterval aan grappen.
Een toeschouwer die het kan weten: “Het stuk was bijzonder grappig. Ik vond dit het meest amusant in sommige dialogen en in de vertolking. Het scenario zelf was wel wat over the top.” Dat de opvoering een succes was, bleek ook uit de opkomst met allemaal uitverkochte opvoeringen. Op naar de volgende dus, want in Meer is toneel springlevend! (ma)
REÜNIE Feesten is van alle leeftijden. De Meerse 75-jarigen toonden hoe waar dit is. We kwamen ze tegen op een middag in de kloosterzaal waar ze aanschoven voor een lekker maal dat met veel gebabbel en gelach genuttigd werd. En tussen de
frietjes en de muziek door was er ook nog tijd voor een foto van de klasgenoten van toen. De aanwezige partners keken toe achter de rug van de fotograaf… Dat ze nog vele jaren mogen vieren! (ma)
v.l.n.r. Magda Rombouts, Maria Bastijns, Maria Rijvers, Guido Goetschalckx, Jeanne Snoeys, Gusta Van Aperen, Maria Laurijssen, Gust Timmermans, Maria Martens, Lisa Bruynen, Margrit Voeten, Maria Roos, Clara Jansen, Maria Pluym, Annie Vervoort, Magda Goetschalckx, Dionijs Bastijns, Karel Vervoort en Jos Stoffels
VAN HEMELEN BVBA
ELEKTRICITEIT
ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN
Industrieweg 4 2330 Merksplas
Tel: 03 314 37 67
Tel: 014 26 60 72
info@vanhemelenbvba.be www.vanhemelenbvba.be
schijnbaar rimpelloos zet de wereld zich op zijn kop zekerheden verdwijnen grenzen vervagen maar hoe je het ook draait of keert een boom blijft een boom een tak een tak een mens een mens marleen
JEUGDCLUB Op 30 november vierde de Mussenakker haar 51-jarig bestaan, een indrukwekkende leeftijd voor een jeugdclub. In die jaren is er al een heel parcours afgelegd. De oud-leden genieten ervan bij zulke gelegenheid nog eens naar hun Mussenakker te kunnen afzakken. Dat de
jonge garde het initiatief neemt om dit te organiseren, wordt dus zeer gewaardeerd. Maar wat is nu jong en wat is oud? Je bent zo jong als je jezelf voelt, toch? En dat was ’s avonds goed te merken aan de talrijk opgekomen jonge en oud-leden. Op naar 52 jaar Mussenakker.
Ondertussen worden ook de oude vrienden niet vergeten. Als herinnering aan goede makkers Bert Rombouts en Wouter Aerts werd er in de voormiddag een herdenkingswedstrijd gespeeld. (ma)
De oudspelers van de Mussenakker waren er bij om hun goede makkers van weleer te herdenken.
FOTOGRAFIE Een fotograaf komt zelden in beeld. Maar als je 30 jaar als gewaardeerd vrijwilliger de verschillende dorpsactiviteiten in beeld brengt, dan verdient dat een pluim. En mag je ook wel eens op de foto. We vinden onze ex-medewerker Marcel Oninckx hier op de Meerse Markt van 1 juli 2001. In de komende maanden zullen we af en toe een van zijn foto’s over een Meerse activiteit brengen. (ma)
VERENIGING Raak Meerle wil het nieuwe jaar goed inzetten met een fijne avond in de Winterbar naast Café De Posthoorn. Op zaterdag 4 januari is vanaf 19 uur iedereen welkom om mekaar nieuwjaar te wensen bij een lekker drankje. Met jenevers, glühwein, warme chocomelk en hotdogs aan zachte prijzen, met zang, muziek en ambiance door de damesgroep ‘Eigenwij(f)s’, acht vrouwen die op een eigenwijze manier de avond muzikaal omkaderen. Santé! (jaf)
REÜNIE
Op zaterdag 1 november verzamelden de 30-jarigen van Meerle in De Posthoorn voor een leuke reünie. Voor de gelegenheid gingen ze uiteraard ook samen op de foto. (jaf)
Op de achterste rij (vlnr): Noortje Van Den Ackerveken, Karolien Meeusen, Elke Braspenning, Bart
Jacobs, Stijn Hendricks, Ben Deckers,
Middelste rij
Joeri Faes.
Julie Van Aperen,
CONCERT Op zondag 8 december werd de Kempische kerstal van Meerle geopend na een mooi aperitiefconcert. Helaas en eigenlijk een beetje onbegrijpelijk, veel volk was er niet op af gekomen. Echt zonde, want in het prachtig kader van onze kerk - met een geweldige akoestiek - bracht het Popkoor B-vocals, een enthousiast 4-stemmige popkoor uit het Brabantse Bavel, een mooi, afwisselend concert. Met een grappige dirigent John Koole die het publiek bij de nummers betrok. Op de piano werden ze begeleid door zijn echtgenote Stans Koole. Namens het kerststalcomité werden zowel koor als publiek hartelijk verwelkomd door Diane Geenen. En zoals het bij een aperitiefconcert hoort, werd het feestje afgesloten met een aperitief. Mooi initiatief! Het cliché is helemaal waar: zoals vaak hadden de afwezigen zonder meer ongelijk. (jaf)
WANDELTOCHT Hou je van een stevige avondwandeling, maar ook van een lekkere hapjes en drankjes? Dan is de Lekkerbekkentocht van Raak de ideale gelegenheid om beiden te combineren. Op vrijdag 31 januari gaat deze wandel-, eet- en doetocht door het centrum van Meerle. Een tocht van ± 5 km met onderweg een aantal stopplaatsen met hartige hapjes. Vertrek tussen 18.30 en 20 uur aan de parochiezaal Ons Thuis. Raak-leden en hun huisgenoten betalen 8 euro, niet-leden 10 euro. Zeker meebrengen: fluovestje en zaklamp.
Misschien win je daarbij zelfs nog een prijs…
Inschrijven voor 24 januari bij Cois Christaensen, Thornstraat 2 Tel 03/315.02.97.
Iedereen is van harte welkom: jong of oud, opa’s, oma’s, tantes, nonkels, geburen, vrienden… Het parcours is kindvriendelijk en dus ook geschikt voor buggy’s. Na de wandeltocht kan je in de parochiezaal nog nagenieten met een drankje en een hapje.
VOLKSDANS Naar goede traditie houdt Shilshoel ook in 2025 zijn jaarlijkse volksdansinstuif. Ze nodigen iedereen uit om eens een kijkje te komen nemen en eventueel enkele danspasjes te wagen op zaterdag 25 januari vanaf 20 uur in de parochiezaal van Meerle. Zoals gebruikelijk met een fijn optreden van Shilshoel en verder volop muziek en veel gelegenheid om mee te dansen. De inkom bedraagt 8 euro, ambiance en leuke dansmuziek en gezelligheid inbegrepen! (jaf)
Na de oefensessie voor de volksdansinstuif nog even samen op de foto
Je kan ook per email inschrijven op swa.christiaensen@outlook.com en het geld overschrijven op rekeningnummer BE71 7875 5002 9769 op naam van Raak Meerle met vermelding van lekkerbekkentocht, naam en aantal personen. Na betaling ben je definitief ingeschreven. (jaf)
SCHOOL Sinterklaas had aan ’t Dreefke gemaild dat hij ook dit jaar het schooltje zou bezoeken. Maar wat raar, die ochtend op woensdag 4 december verscheen de Sint helemaal alleen aan de schoolpoort. Waar waren de Pieten?
Verschillende kinderen hadden de Pieten wegwijzers naar de Mark zien hangen. Die wezen naar de stuw over de Mark op Klein Eyssel; waar de twee Pieten rustig aan het vissen waren. De Sint begreep er niets van, dat was niet de afspraak. De ene Piet haalde een schoen boven water, de andere had echt beet. Een vis werd omhoog gehaald, de Pieten wilden die avond de Sint verwennen met een lekkere gebakken vis. Maar ze waren uit het oog verloren dat ze ondertussen op het sinterklaasfeest in ’ t Dreefke moesten staan…
Gelukkig hadden de kinderen de Pieten gevonden. En natuurlijk heeft de Sint met zijn gevolg nadien elke klas toch nog een bezoekje gebracht. Eind goed, al goed… En alvast tot volgend jaar! (MJ/JJ)
DORPSFEEST Op zaterdag 18 januari vanaf 18.30 uur organiseert het comité Dreef Leeft voor de tweede keer het nieuwjaar-dorpsfeest. De eerste editie vorig jaar was erg succesvol, ook nu zal dus allicht heel wat volk de weg vinden naar de verwarmde tent op het Paterswielplein. De inkom bedraagt slechts 5 euro (vanaf 12 jaar). Tussen 19 en 20 uur is er een playback show voor kinderen
Hamer en schroefmachine even aan de kant
KERST Vele handen maken licht werk. Zo ook het opstellen van de kerststal voor de kloosterkerk, waar Dreefs mannenvolk de handen uit de mouwen stak op maandag 9 december. De kribbe is nog leeg, pas met Kerstmis zal kindje Jezus er weer zijn opwachting maken. Om de werkers ook eens in het daglicht te stellen, mochten zij hamer en schroefmachine even aan de kant leggen voor een groepsfoto. (JJ)
MARIAPARK In het Mariapark van de Paters Kapucijnen zijn vijf sculpturen van Deborah Luke uit Louisiana (USA) geplaatst, samen met een rustbank ter bezinning. De sculpturen beelden vijf geheimen van het licht uit. Dat zijn: de doop van Jezus in de Jordaan, de openbaring van Jezus op de bruiloft te Kanaän, Jezus’ aankondiging van het Rijk Gods (de bergrede), de gedaanteverandering van Jezus, en Jezus die op het laatste avondmaal de eucharistie in stelt. Altijd een bezoekje waard. (JJ)
met jury. Een evenement waar de kinderen en hun trotse ouders ongetwijfeld weer van zullen genieten. Daarna komt de live-band Van Brenghe, aangevuld met special act Martine en een surprise act. Tussentijds verzorgt DJ Lars de muziek. En zo kan er gedanst worden tot in de late uurtjes. (JJ)
De vijf geheimen van het licht Bingo? Bingo!
FANFARE Voor Eer en Deugd organiseert op zaterdag 25 januari een gezellige bingo avond voor alle leeftijden. Per ronde zijn er weer prachtige prijzen te winnen. Hoofdprijs is een Kenwood MultiPro XL Weigh+ foodprocessor. Je kunt er mee wegen, hakken, kloppen, snijden, raspen en kneden. Alles kan. Ook maak je er smoothies en vers sinaasappelsap mee…
Om 20 uur gaan de ballen rollen. Een bingokaart kost per ronde 2 euro, de hoofdronde 5 euro. Let op: contant te betalen. Vanaf 19 uur opent de zaal van taverne De Zevenster in Meersel-Dreef. Veel bingoplezier. (NdG/JJ)
OPTREDEN Steven Goegebeur is een eigenzinnig talent in de Vlaamse comedy. Hij heeft inmiddels al vier shows op zijn palmares staan. Nu hij vijftig werd brengt hij op vijftig locaties zijn vijfde show ‘onBESTOFt’. Het wordt een ‘best of’ waarin hij de meest hilarische momenten van de voorbije vijftien jaar in één lang verhaal giet. Gelukkig valt er op zijn humor geen stofje te bespeuren. En zoals altijd maakt de interactie en dialoog met het publiek elke avond uniek. Op zaterdag 8 februari 2025 staat hij in ’t Markenhof in Minderhout. De deur gaat open om 19 uur, aanvang om 20.30 uur, de voorstelling duurt 110 minuten. Tickets voor leden van Raak € 15, niet-leden betalen € 20. Reserveren via lucherthogselenet. be - betalen op rekening BE90 0882 8634 7732. (jaf)
ZOEKTOCHT Ook dit seizoen nodigt Raak Minderhout het jonge volk uit om mee te gaan met de Zaklampenzoektocht. Op zaterdag 1 februari kan je met de Smurfen het bos in om vele avonturen te beleven op en rond de boerderij. Behendigheid en lenigheid zullen vast van pas komen, net als een goede zaklamp en een klein beetje lef… Want Gargamel is nooit ver weg!
Starten kan tussen 18 uur (voor de allerkleinsten) en 19.30 uur bij de manège op de Blauwbossen in Minderhout. Een gezonde raad: neem je zaklamp mee en laat je beste kleren thuis. Meer info op de website en socials van Raak Minderhout. (jaf)
nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst
+75 jaar GARAGE
Nelles is welgekomen bij de familie Bruijns
VIERGESLACHT Het blijft een heuglijke gebeurtenis voor alle betrokkenen over de generaties heen. De kleine Nelles zorgde half juni voor een viergeslacht bij de familie Bruijns. Op de foto van links naar rechts opa Rob Bruijns °1966 daarnaast ‘opa opa’ André °1939 met Nelles op de schoot, en papa Tygo °2001. Van harte gefeliciteerd! (red)
Pieten op tijd uit het ziekenhuis
SCHOOL Op donderdag 5 december zou Sinterklaas een bezoek brengen aan Scharrel. Hij had echter slecht nieuws, zijn Roetpieten waren gekwetst en lagen in het ziekenhuis... Gelukkig bracht de ambulance de Roetpieten toch nog tijdig naar de wachtende kinderen, waarna het Sinterklaasfeest pas echt kon beginnen! (jaf)
Verloren letters teruggevonden in Scharrel
SCHOOL Ook basisschool Scharrel maakte werk van de voorleesweek eind november. Kapitein Boek en zijn matroos kwamen de leerlingen om hulp vragen toen ze alle letters uit hun boek kwijtgeraakt waren. Elke dag kwam er een andere leerkracht voorlezen in de klas en bij die voorleesmomenten konden letters terug verdiend worden. Na een week werden alle letters gelukkig teruggevonden, zodat Kapitein Boek weer helemaal in zijn nopjes kon zijn. (jaf)
Laat je niet vangen door cybercriminelen!
LEZING Cybercriminaliteit groeit, wordt alsmaar vernuftiger zodat iedereen er vroeg of laat zelf slachtoffer van kan worden. Hoe kan je leren de gevaren te doorzien?
In een lezing op vrijdag 17 januari georganiseerd door Raak Minderhout krijg je veel visueel materiaal, concrete voorbeelden en oefeningen om vormen van phishing te herkennen. Zo leer je om zelf niet in de val van cybercriminelen te trappen. Je verneemt o.m. wat medewerkers van banken wel en niet zullen vragen via mail, waar je op moeten letten in een email en link, wat je moet doen wanneer een medewerker van cardstop je contacteert…
Deze activiteit heeft plaats op 17 januari om 20 uur in ’t Markenhof in Minderhout. Deelnemen kost 2 Euro als je lid bent van Raak, 4 euro voor niet-leden. Hierin is een welkomstdrankje inbegrepen. Inschrijven via Koen Pauwels, koen.pauwels@ skynet.be. (jaf)
Algemene quiz met TTK Minderhout
QUIZ Tafeltennisclub TTK Minderhout organiseert op 31 januari voor de derde keer een algemene quiz. De Min -
derhoutse (voormalige) noodkerk kan tot 33 ploegen huisvesten. Vorig jaar sleepte het team ’Crémant d’Anvers’ de overwinning in de wacht, inclusief een mooie prijs. Je kan een team tot max. 6 personen inschrijven bij david.cloots@ gmail.com tegen het tarief van 25 euro. De eerste vraag wordt gesteld om 20 uur in Schoolstraat 6, te Minderhout. (rob)
KERST De kerststal van Wortel had een grondig onderhoud nodig. De vloer werd vervangen, de stal helemaal opgeschilderd, de verlichting werd aangepast en nog zoveel meer. Voor dat alles kon men gelukkig rekenen op een grote groep kerststalbouwers.
De nieuwe beelden zullen het meest opvallen. Al jaren was er sprake van om de door Jan Huet geschilderde taferelen te vervangen door meer realistische ‘echte’ kerststalbeelden. Voorlopig staan Jezus, Maria en Jozef nog alleen. Dat heeft alles te maken met de beschikbare middelen. Alle kosten werden gedragen door een bedrag dat men nog over had van de opbrengst van de Worteljogging en ook de dorpsraad deed meer dan een duit in de kerstzak.
Dat de taferelen van Jan Huet uniek en op hun manier waardevol zijn, weten de verantwoordelijken. Ze kregen dan ook een nieuwe en prominente plaats: netjes opgehangen in het grote portaal bij de hoofdingang van de kerk. In het toeristisch seizoen is die geopend, zodat ze veilig en zichtbaar opgeborgen zijn.
Dat zo’n onderhoud mogelijk is dankt men aan een aantal sponsors. Natuurpunt en ‘Groenpunt’ van Ben Braspenning zorgden voor kerstbomen en graszoden. Bij houzagerij van Erck kon men terecht voor planken en kepers en dan was er nog het materiaal van BMB bouwmaterialen Minderhout. Voor boomschors en de afvalverwerking kon men rekenen op Braspenning nv.
Om het geheel mooi en aangenaam af te werken zorgde Jef Elst voor de achtergrondmuziek en Jef Dellafaille voor de elektriciteit. Hij trakteerde ook met worstenbrood en appelgebak. (fh)
KERSTMARKT De dorpsraad, organisator van de kerstmarkt, moest tot hun grote spijt de markt op zaterdag 7 december afblazen. Veel wind en regen dwongen hen om deze beslissing te nemen. Niet leuk als je weet hoeveel voorbereiding zo’n evenement vraagt. Gelukkig kon men nog terecht in de lokalen van ’t Slot en de KLJ, waar men een kleine alternatieve markt kon laten doorgaan. In 2023 uitgeregend en nu afgelast. Hopelijk is het vele werk in 2025 niet voor niets... (fh)
REÜNIE
16 november werd een gezellige avond voor de 62-jarigen van Wortel. In de parochiezaal werd tussen pot en pint gebabbeld dat het een lieve lust was. Ook dit keer een grote
opkomst bij deze reünie. Ed Vermeiren, die in Spanje woont, kwam zelfs speciaal overgevlogen om er bij te kunnen zijn. (pm)
KOFFIEKRANT De sint bracht op 5 december, ondanks de grote drukte die zijn naamfeest met zich brengt, een bezoek aan de twee scholen in Wortel. Op weg naar een volgende activiteit, nam hij nadien nog even tijd voor een tussendoortje bij de koffiekrant. De aanwezigen zongen spontaan een sinterklaasliedje en de sint vertelde over zijn goede ervaringen in Wortel. Een gesmaakt bezoekje, en na zijn vertrek kwamen er vele verhalen van vroeger spontaan terug boven. (fh)
Gelmelstraat 30 - 7/7 open - 7u tot 23u 03 314 02 20 - 0471 62 44 79 www.ipatinga.be - ipatinga1@skynet.be
WONEN Dinsdag 26 november zakte een bus studenten Architectuur van de universiteit Leuven af naar Wortel. Onder leiding van professor stedenbouw Ward Verbakel kregen ze de opdracht om een toekomstbeeld te schetsen van een klein dorp in verandering.
De namiddag werd gestart in ’t Slot, waar ze koffie en een toelichting kregen. Het polyvalente gebruik van de vergaderruimte en het sanitair bewees hier nog eens zijn nut. Vervolgens namen Wim, Mil, Madeleine en Dirk van Wortel 2030, samen met specialisten van AR-TUR, Erfgoed Noorderkempen en Regionaal Landschap De Voorkempen de studenten dan mee op wandel doorheen Wortel en vertelden verhalen over hoe hier
geleefd en gebouwd wordt. Omdat de studenten zich moeten beperken tot één gebied, werd er gekozen voor de Oude Weg. Deze straat kent een heel verscheiden bewoning, leunt dicht aan bij het centrum maar gaat ook over in open gebied, er is veel groen aanwezig en wordt als fietsstraat druk bezocht. De vraag aan de studenten luidde: ‘Hoe zou de straat er in de toekomst kunnen uitzien?’
Half december moet hun werk klaar zijn. We mogen dus hopelijk uitkijken naar inspirerende ideeën. Als de werkstukken kunnen gedeeld worden, zullen ze te raadplegen zijn op de website van Wortel2030. (wortel2030.wordpress.com) (fh)
CONCERT Op vrijdag 6 december organiseerde de Roemeens-Orthodoxe Parochie Joachim en Ana een kerstconcert in de kerk van Wortel. Een initiatief waardoor de Roemenen hier kerst kunnen vieren met hun vertrouwde liederen en wij de kans krijgen om kennis te maken met hun cultuur. Een goede manier om aan integratie te werken.
In een mooi verlichte kerk stonden vooraan negen vrouwen in traditionele klederdracht. Samen zongen ze Roemeense kerstliederen, met afwisselend een van hen die een stap naar voor zette om even een solo accent te zingen. Het koor werd soms begeleid door viool of blokfluit en discreet op de achtergrond vier zwaardere mannenstemmen. Hun optreden maakt deel uit van een tournee met ook nog optredens in Brussel, Antwerpen en Amsterdam. Op maandag 9 december vertrok het koor terug naar thuisstad Onești (Bacău); die bekend staat om zijn culturele en religieuze tradities.
Het Roemeens Orthodoxe kerstfeest en de bijhorende tradities en gebruiken zijn haast hetzelfde als bij ons. Het koor stond bij een versierde kerstboom, zoals die bij ons en in hun huizen staat. Een kerststal of kerstbeelden zie je niet, want net zoals in
OPTREDEN Een prima aanleiding om een heerlijke winterwandeling te maken in de Kolonie en na te genieten in De Klapekster met een gratis clubconcert van Bluewire. Op zondag 5 januari brengen zij van 14.30 tot 17 uur akoestische Americana gesneden uit Kempens hout. Vijf muzikanten en stemmen serveren akoestische, vocale en instrumentale muziek die varieert van jazz, blues, tot folk songs, de vijf stemmen ondersteund door viool, mandoline, gitaren, bas. Een mix ook van een klassiek duo (Katrine Druyts, zang en percussie en Jef Van Aken, viool en bass vocal) en een trio met bluegrass verleden, broers Staf en Walter Pelckmans, en kompaan Lej Sommen, die al decennia een close harmony traditie hooghouden. (jaf)
hun gewone vieringen, vereert men in de Orthodoxe kerk geen beelden maar afbeeldingen. In plaats van een kerststal wordt de geboorte van Jezus afgebeeld op een icoon, die centraal in de kerk staat. (fh)
Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 0478 59 58 18 - sport@demaand.be
NATIONAAL VOETBAL Door knappe overwinningen tegen Brugge en Leuven staat HVV opnieuw in de middenmoot van de rangschikking. 21 punten in de heenronde, daar had coach Belmans bij het begin van de competitie wel voor getekend.
DHM: Eerst was er de stuntzege in Brugge waarin Hoogstraten 4 keer scoorde…
Frank Belmans: Tegen Cercle Brugge hebben we eerlijkheidshalve een zeer gevleide zege behaald alhoewel de einduitslag misschien iets anders zou vermoeden. We moesten daar zeker in het eerste halfuur het spel ondergaan, maar na een tactische omzetting kregen we iets meer grip op de match. Door 2 messcherpe counters, telkens mooi afgerond door Jiri Struyf, gingen we er met een driepunter lopen, op dat moment broodnodig.
DHM: Dan volgde een thuisnederlaag tegen Knokke en een gelijkspel in Ninove. Heeft er meer in gezeten?
In de thuiswedstrijd tegen Knokke zat er echt wel meer in, zeker als de scheidsrechter na een paar minuten de correcte beslissing ‘rood + penalty’ durft te geven aan Knokke. Daardoor zouden wij waarschijnlijk snel op voorsprong komen en had Knokke bijna heel de match op een door de overvloedige regenval loodzwaar veld met een man minder moeten spelen. Wanneer je dan in de laatste minuten nog de nederlaag moet incasseren doet dit pijn en ben je boos maar je kan er achteraf niets meer aan doen. Accepteren en verder werken naar de volgende opdracht dus. Die volgende match was een uitwedstrijd op Ninove waar we eindelijk nog eens achteraan de nul hielden, maar zelf konden we onze kleine mogelijkheden niet benutten waardoor we tevreden konden zijn met de 0 - 0.
DHM: Hoogstraten behaalde daarna zijn 3de thuisoverwinning met een overtuigende 3 - 0 tegen de jonge kerels van OH Leuven.
Door de hevige regenval moesten we wederom op een moeilijk te bespelen veld spelen en dit tegen een jonge ploeg met allemaal snelle enthousiaste spelers. We moesten in het begin dan ook de wet van
de sterkste ondergaan en hadden wat meeval dat we de 1 - 0 scoorden, waardoor we in een laag blok konden gaan voetballen en zodoende konden speculeren op de omschakeling. Dat hebben we voortreffelijk gedaan, uiteindelijk hebben we deze match naar ons toegetrokken met een klinkende 3 - 0 zege als gevolg.
DHM: Na 4 nederlagen op rij moest HVV zich herpakken, schreven we in de vorige editie. Met 7 punten in de voorbije 4 wedstrijden is dit zeker gelukt. Hoogstraten VV staat opnieuw middenin de rangschikking en kan op een voorlopig veilige manier de winterstop in, toch? Wat is veilig hé? Voor 21 punten na de heenronde hadden we waarschijnlijk voor aanvang van de competitie direct getekend. We staan dan ook in de grote middenmoot. We zullen in de terugronde nog minstens 6 keer moeten winnen en dan afwachten hoeveel dalers er zullen zijn, want zoals het er nu naar uitziet, is de mogelijkheid aanwezig dat er 4 teams zullen degraderen. We gaan dus keihard
moeten blijven verder werken en hopelijk met de steun van iedereen die HVV een warm hart toedraagt, nog genoeg punten moeten verzamelen om ons hachje te redden. Niet naar de anderen kijken, gewoon ons eigen ding doen en hopelijk moeten we dan niet teveel naar onder kijken in de rangschikking.
Cercle Brugge B - HVV 2 - 4
Een corner van Tilburgs werd door de doelman zelf binnen gewerkt, 0 - 1. Nadat Brugge tegen scoorde kwam HVV opnieuw op voorsprong via een ingestudeerde vrije trap. Mfumu duwde binnen. Na de rust kwam de thuisploeg opnieuw langszij en ging vol voor de overwinning. Daar dacht de snelle Struyf anders over. Hij counterde HVV met 2 identieke doelpunten naar de overwinning.
Hoogstraten VV - R Knokke FC 1 - 2 De thuisploeg kwam snel op voorsprong. Mfumu scoorde via corner. 3 minuten later spurtte Struyff alleen naar doel en Bij het begin van de wedstrijd nemen de spelers de jeugd mee naar de aftrap. Jouk Vermeeren is er klaar voor...
werd omver getrokken. Een duidelijke fout voor rood werd bestraft met een gele kaart en de ref legde de bal net buiten de zestien. In minuut 20 scoorde Knokke tegen. Een frommelgoal enkele minuten voor het einde van de wedstrijd bepaalde de einduitslag. Op een zwaar bespeelbaar veld wegens de voorafgaande stortbuien zou de thuisploeg tegen 10 man het verdiende punt hebben binnengehaald.
VK Ninove - Hoogstraten VV 0 - 0
Ninove toonde zich een zeer sterke en dynamische tegenstrever. Hoogstraten behaalde dus een goed punt op het
kunstgras. Terwijl de 1ste helft gelijk opgaand was, kwam Ninove in de 2de helft fel opzetten, maar doelman Kustermans hield de netten schoon.
Hoogstraten VV - OH Leuven B 3 - 0 Een wervelend Leuven nam de wedstrijd onmiddellijk in handen. De thuisploeg moest de wet van de sterkste ondergaan maar verdedigde fel. Enkele kansen van de bezoekers werden telkens afgeblokt. Op het half uur kwam de 1ste kans voor HVV en Mfumu trapte knap binnen. Toen Voca een penalty omzette in de 2de helft ging de druk eraf bij de bezoekers en na een actie van Mfumu kon Fall met een
Zondag 12 januari 15 uur
KVK Tienen - Hoogstraten
Zaterdag 18 januari 20 uur
HVV - Young Reds Antwerp
Zaterdag 25 januari 20 uur
R Cappellen FC - Hoogstraten
3de doelpunt de mooie einduitslag op het bord zetten. (rob)
PROVINCIAAL VOETBAL Een tussentijdse balans: KFC Meer staat mee voorin en strijdt voor de titel, K Meerle FC wil zo lang mogelijk in de running blijven voor een eindrondeticket. De twee ploegen in 2de provinciale, KVNA Wortel en Minderhout VV moeten vechten voor het behoud.
Wortel behaalde in de laatste 4 wedstrijden slechts 1 punt. Dat ene punt hadden er 3 moeten zijn, maar de referee besliste er anders over. Zo vergaat het de staartploegen geregeld. Wanneer de tegenstrevers te sterk zijn, is een nederlaag aanvaardbaar.
DHM: Tegen Herentals, Zwaneven en Lentezon Beerse werden geen punten behaald. Verdiende de tegenstrever telkens om te winnen?
Glenn Verhoeven: Het was telkens een verdiende overwinning voor de tegenstander. Hoewel we tegen Herentals en
Lentezon voetballend zeker een goede wedstrijd speelden, was er toch een klassenverschil. De uitslagen zijn hiervan een correcte weergave. We missen zowel voorin als achteraan iets wat de tegenstander wel heeft. Onze fouten worden telkens afgestraft. Tegen Zwaneven speelden we zelf een slechte wedstrijd. Ik zag 2 ploegen tegen elkaar die werd gewonnen door de minst slechte ploeg. Helaas was dat Zwaneven.
DHM: Tegen Ezaart Sport werd nog een keer een punt behaald. Dan had je misschien ook kunnen winnen.
Deze wedstrijd hadden we altijd gewonnen als de scheidsrechter in minuut 92 niet de show wilde stelen en na een zuiver schouderduel de bal op de stip legde voor de tegenstander. We speelden een
De overwinning tegen rechtstreekse concurrent Pulle was hoognodig. Hiermee nadert MVV op de ploegen die in de rangschikking net boven hen staan. 2de provinciale is een zware reeks, maar het geloof op slagen is groot.
DHM: Tegen Arendonk, Lentezon en Olmen behaalde MVV geen punten. Het waren ploegen uit de linkerkolom van de rangschikking.
Christian Vissers: Op Arendonk speelden we een goeie 1ste helft en kwamen we verdiend 0 - 1 voor. Er werd al snel
tegen gescoord en we gingen toch wat teleurgesteld rusten. De 2de helft nam Arendonk lichtjes over, maar tot minuut 77 bleef het 1 - 1. Een snelle spelhervatting later stonden we 2 - 1 achter, we namen daarna risico’s waardoor het nog een te zware 4 - 1 werd.
Lentezon was een ’windwedstrijd’ waarbij beide teams 1 helft die wind vol in de rug hadden. De 1ste goal waaide echt binnen en Lentezon liep net voor rust uit naar 0 - 2. In de 2de helft was de wind
zeer volwassen wedstrijd en leken deze keer ook de overwinning over de streep te trekken. Het was dus dubbel zuur dat we de 3 punten niet pakten omdat het dit keer niet aan onszelf lag, maar aan de mannen in het geel. Onbegrijpelijk, hier werden we echt bestolen.
DHM: De heenronde werd afgesloten met 5 punten. Het wordt een moeilijk verhaal voor Wortel, niet?
We weten dat het zeer moeilijk zal zijn om ons te redden. We gaan proberen om nog zoveel mogelijk wedstrijden te winnen en dan zien waar het schip strandt. Er zijn nog vele leuke affiches waarbij we nog wat recht te zetten hebben vanuit de heenronde. We zullen ook onze jonge gasten voldoende ervaring laten opdoen zodat ze dit als leerproces kunnen zien voor de toekomst.
in ons voordeel maar we creëerden te weinig om aanspraak te maken op meer. In Olmen was onze start dramatisch. Het werd snel 0 - 1 en na een zwakke 1ste helft stonden we 3 doelpunten achter. De 2de helft reageerden we en speelden op hun helft maar het kalf was al verdronken…
DHM: De overwinning tegen Pulle zal enorm deugd hebben gedaan. Absoluut. Het was ook een must om de aansluiting met de ploegen boven ons enigszins te behouden. We wonnen verdiend, al was het nog spannend tot op het laatste moment.
16 doelpunten in de vorige 4 wedstrijden, KFC Meer is sterk bezig. In de linkerkolom van de rangschikking staat alles nog dicht op elkaar, maar met een gedeelde 1ste plaats doe je sowieso nog lang mee voor de prijzen.
DHM: Een knappe overwinning in Zandvliet en een draw thuis tegen Achterbroek.
Roy Muesen: Persoonlijk vind ik Zandvliet één van de lastigste tegenstanders van de reeks, vooral op verplaatsing. Die ploeg heeft veel voetballende kwaliteiten, techniek en beweging. Zaak was om daar heel gegroepeerd en gedisciplineerd te spelen, wat ons ook goed gelukt is. We hebben daar weinig weggegeven maar langs de andere kant zelf ook niet heel veel kunnen creëren. Het werd een vrij evenwichtige wedstrijd waarbij we kort na de rust toch konden scoren met een afstandsschot. En die voorsprong hebben we dan op een heel mature manier verdedigd. Gewoon een goeie overwinning.
Tegen Achterbroek, die op dat ogenblik de rangschikking aanvoerde, wilden we thuis heel graag de 3 punten pakken. We startten goed en hadden na 3 minuten al een grote mogelijkheid om de score te openen en na het kwartier werd een bal van de lijn gekeerd. Helaas leverde dat telkens net geen doelpunt op. Maar op het half uur kregen we een terechte strafschop die netjes werd omgezet waardoor we met een 1 - 0 tussenstand gingen rusten. De tweede helft verliep evenwichtiger en werd het vooral een
fysieke strijd door de regen en de staat van het veld. Achterbroek maakte gelijk en kwam 5 minuten voor tijd ook nog op voorsprong. We konden gelukkig onmiddellijk reageren en scoorden binnen de minuut de gelijkmaker. Al bij al waren we tevreden dat we in het slot nog dat puntje konden pakken.
DHM: In de 2 laatste wedstrijden tegen Burcht en Lint haalde KFC Meer het groot geschut boven, 2 keer 6 - 0. Als je bovenaan wil meedraaien zijn wedstrijden tegen ploegen uit de rechterkolom van groot belang. Je moet trachten er altijd het maximale uit te halen. Maar ook dan moet je met respect voor de tegenstander op het veld komen. Het vraagt dus evenveel concentratie en beleving als tegen ploegen uit de top 5. We hameren daar enorm op en proberen dan ook vanaf de start een heel hoge intensiteit te brengen en tempo te spelen. In beide wedstrijden leverde dat vrij snel een doelpunt op. We zijn ook telkens tot de rust blijven pushen om de kloof te ver-
DHM: Met deze 5de overwinning springt MVV over Merksplas en vindt het aansluiting bij de ploegen voor hen. Het behoud in 2de is zeker nog haalbaar.
Momenteel staan we op de 13e plek die waarschijnlijk de eindronde voor het behoud zal betekenen. Het verschil met de nummers 11 en 12 is slechts 2 en 3 punten. Er is dus nog geen enkele reden om er niet in te geloven. Nog 1 keer knallen in de laatste wedstrijd voor de winterstop thuis tegen Vorselaar en hopelijk dan met een 6 op 6 de feestdagen in.
groten. Na rust speelden we wat zakelijker en lukte het om nog 2 doelpunten bij te maken.
DHM: KFC Meer is goed op dreef. 16 doelpunten in 4 wedstrijden en 10 op 12. En met 18 tegendoelpunten heeft het de beste verdediging van de reeks. Tijd om de ambities bij te stellen?
Dat we goed op dreef zijn is de verdienste van de groep, die enorm gretig traint en vooral veel plezier en grinta uitstraalt. Als het voetballend wat minder lukt, kunnen we terugvallen op een uitstekende mentaliteit en daar kom je heel ver mee. Het feit dat we de beste verdediging hebben, is ook daaraan toe te schrijven. Onze aanvallers zetten druk en maken veel ’vuile’ meters, ons middenveld offert zich op om gaten dicht te lopen voor anderen en verdedigend proberen we elkaar telkens de juiste rugdekking te geven waar nodig. En als het nodig is hebben we een doelman waar we op kunnen vertrouwen. Hetzelfde verhaal als we de bal hebben. De jongens nemen initiatief en maken veel meters zonder bal. Onze ambitie blijft dezelfde als bij de start van het seizoen, namelijk meedoen in de top 5 en proberen mee te strijden voor promotie. Dat kan via verschillende wegen, maar we zijn daar nogal nuchter in. Hard werken en alle weken presteren, dat is de basis. Voor de riem er even af gaat nog één keer knallen tegen Brasschaat.
Meerle heeft al mooie dingen laten zien in de heenronde en draait halfweg met 30 punten en op een 3de plaats. Daar is men binnen de club dik tevreden mee. De ambitie is om zo lang mogelijk mee te doen voor een eindrondeticket.
DHM: Tegen Westmalle, de laatste in de rangschikking was het doeltjeskermis.
Dirk Godrie: De start tegen Westmalle was nog niet zo sterk maar bij rust stond de 3 - 0 al wel op het bord. Na rust konden we binnen de minuut de 40 maken en nadien ging het even heel gemakkelijk om op 10 - 0 te eindigen. Het is leuk om zo te winnen maar vooral ook omdat er 5 verschillende spelers konden scoren en we zelf geen doelpunt tegen kregen.
DHM: Daarna volgde een nederlaag tegen Halle en een overwinning in HIH Turnhout.
Halle bewees waarom ze een reeks van 21 op 21 hadden behaald. We kwamen dan wel op voorsprong maar konden die niet lang genoeg vasthouden. In de 2de helft slikten we dan 2 stomme tegendoelpunten maar Halle verdiende de overwinning.
Tegen HIH kwamen we snel 0 - 1 voor en als we dan iets later de 0 - 2 maakten moest deze wedstrijd eigenlijk gewoon rustig kunnen verlopen. Jammer genoeg slikten we dan weer snel een doelpunt zodat we met 1 - 2 de rust ingingen. Na de rust was de start opnieuw goed en maakten we de 1 - 3 en de 1 - 4, nadien vielen we weer stil zodat we toch nog de 2 - 4 incasseerden.
DHM: Thuis tegen Sint Lenaarts werd het slechts een gelijkspel. Zat er niet meer in?
Tegen Sint-Lenaarts begonnen we de eerste minuten goed en kregen we snel paar kansen en een afgekeurd doelpunt bijeen gespeeld maar daarna lieten we hen in de wedstrijd komen. Uiteindelijk
hadden we voor rust nog 2 grote kansen maar gingen met 0 - 0 de rust in. In de 2de helft slikten we dan zelfs de 0 - 1. Gelukkig konden we dit snel rechtzetten. Op basis van de kansen hadden we meer verdiend maar de bal wou er gewoon niet meer in.
DHM: Halfweg de competitie staat Meerle op de 3de plaats en is het goed op weg om een eindrondeticket te behalen. Ben je tevreden over de heenronde?
Als je voor het seizoen had gezegd dat we met 30 op 45 zouden draaien was iedereen direct akkoord gegaan. Op dit moment hebben we de derde beste aanval en de derde beste verdediging. We hebben ook al echt goede dingen laten zien en al een aantal zeer mooie overwinningen behaald. Natuurlijk zijn er ook een aantal zaken die beter kunnen/moeten. Doordat het van boven allemaal zo dicht bij elkaar staat zal het echter knokken zijn tot het einde om mee te blijven doen om die eindronde te kunnen halen. (rob)
Uitslagen competitiewedstrijden
16 en 17 november
SKS
Sport - KFC Meer
K Meerle FC - KVK Westmalle 10 - 0
23 en 24 november
Meer - K Achterbroek VV
K Meerle FC - KFC St Mart Halle
1 - 3
30 november en 1 december
KFC Lentezon Beerse - KVNA Wortel .
Zwaluwen Olmen - K Minderhout VV
7 en 8 december
KVNA Wortel - KFC Ezaart Sport
K Minderhout VV - FC Pulle .
KFC Meer - KFC Lint
- 1
6 - 0
K Meerle FC - KFC St Lenaerts B 1 - 1
Zondag 12 januari 14.30
KVNA Wortel - K Merksplas SK
K Vosselaar VV - K Minderhout VV
KVC Wijnegem - KFC Meer
K Meerle FC - K Vlimmeren Sport
Zaterdag 18 januari 19.30
KVC Lille B - KVNA Wortel
KFC Meer - KVC Oostmalle
Zondag 19 januari 14.30
K Minderhout VV - FC Wezel Sport
VNN Laakdal - K Meerle FC
Zaterdag 25 januari 19.30
K Wuustwezel FC - KFC Meer
Zondag 26 januari
14.30u KVNA Wortel - SKS Herentals
14.30u K Meerle FC - FC Sint Jozef
15.00u KVC Lille B - K Minderhout VV
VOLLEYBAL Spanning troef in de wedstrijden van Dames A. Tegen leider Geel werd mooi weerwerk geboden en in Lille, de 4de in de reeks werd gestunt. Coach Cornelis ervaart dat Dames A tegen elke ploeg in de reeks kunnen winnen. Dat belooft voor de terugronde.
DHM: Tegen leider Geel werd het een logische nederlaag hoewel de 1ste en de 3de set toch mooi weerwerk werd geleverd.
Werner Cornelis : Net als in zovele andere wedstrijden dit seizoen, hebben we tijdens deze eerste en enige 3 - 0 nederlaag, nooit het gevoel gehad dat we van deze tegenstrever niet zouden kunnen winnen. Meer nog dan in een aantal wedstrijden, maakte Gelvoc veel te veel fouten om aanspraak te kunnen maken op puntengewin. De eigen foutenlast stond in schril contrast ten opzichte van de bijna foutloze wedstrijd van Geel. Dat is volgens mij ook de grootste reden waarom deze ploeg helemaal bovenaan onze reeks gerangschikt staat.
DHM: Daarna volgden 3 bijzonder spannende wedstrijden te beginnen met een 5-setter tegen Bouwel.
Met Bovoc Bouwel ontvingen we de staartploeg van onze reeks en na een eerste zeer ruime setwinst en een bijkomende eenvoudige tweede setwinst, leek een logische 3 - 0 zich aan te kon -
digen. Het leek mij de uitgelezen gelegenheid om speelsters die de afgelopen wedstrijden minder speelgelegenheid gekregen hadden, in het veld te brengen. Maar die overmoed werd dus duidelijk afgestraft. De tegenstrever kwam volledig in de wedstrijd en dit toonde nog maar eens aan dat de ploegen in Promo 2B qua
niveau erg dicht tegen elkaar aanleunen. Gelukkig konden we na twee zwakke sets de wedstrijd alsnog winnend afsluiten, zodat gezichts- én puntenverlies vermeden werden.
DHM: Tegen Westerlo werd de 1ste set gewonnen en in de 2de set werd het zelfs 28 - 28.
Afgaand op de rangschikking kondigde die wedstrijd zich aan als een spannend duel tussen ploegen in de middenmoot. Dat werd het ook. Beide teams brachten erg goed volleybal, maar Westerlo bleek op het einde van de laatste drie sets telkens over nét iets meer maturiteit te beschikken. Als coach was het wel balen dat ik tegen Westerlo niet met mijn sterkste team kon aantreden door afwezigheid van één van onze technisch meest begaafde speelsters. Haar aanwezigheid had misschien wel het kleine verschil kunnen maken dat we in elke set nodig hadden...
DHM: En ook op Lille werd het een thriller waarin de Hoogstraatse dames het hoofd koel hielden.
Tot dan hadden we enkel nog maar ver-
loren tegen top-4 ploegen die met ruime voorsprong aan kop van de rangschikking staan. Wegi Lille was de laatste top4-ploeg waartegen we in 2024 moesten aantreden. Een nieuw verlies zou dus niet onlogisch geweest zijn. De eerste set kondigde ook niet echt veel goeds aan. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat we van het spreekwoordelijke kastje naar de muur werden gespeeld, in alle onderdelen van het spel lagen we zwaar onder. Maar zoals ook al vaker dit seizoen, lieten de Gelvoc dames zien dat ze over heel wat veerkracht en vechtlust beschikken. De volgende drie sets gingen gelijkgaand en gelukkig genoeg konden set 2 en set 4 winnend afgesloten worden. Set 5 werd al bij al zelfs een vrij eenvoudige overwinning zodat we voor het eerst dit seizoen de scalp van een top-4-ploeg mee naar Hoogstraten konden nemen.
Op 14 december sluiten we onze heenronde af tegen de hekkensluiter van onze reeks. Met de lessen van Bovoc in het achterhoofd, zouden we uit die wedstrijd nog 3 punten mee naar Hoogstraten moeten kunnen meenemen. We zouden dan in de rangschikking “the best
of the rest” worden. Misschien is het dan tijd om voor 2025 de ambities iets op te schroeven…? Het nieuwe jaar zal het ons leren! (rob)
NRG VC Geel - Dames A 3 - 0 (25/22, 25/13, 26/24)
Dames A - Bovoc Bouwel B 3 - 2 (25/9, 25/15, 21/25, 19/25, 15/7)
Dames A - Volley Westerlo A 1 - 3 (25/19, 28/30, 23/25, 22/25)
Heylen Wegi Lille - Dames A 2 - 3 (25/12, 19/25, 25/22, 21/25, 9/15)
Zaterdag 4 januari 20.30u
Dames A - Olmense VC
Zaterdag 11 januari 17.30u
VC Kasterlee - Dames A
Zaterdag 25 januari 20.30u
Dames A - FH Nijlen
JIU JITSU De gebroeders Enoch, Shanoah en Keenan Asnod delen een passie voor Brazilian Jiu-Jitsu. Op zaterdag 23 november 2024 werden ze alle drie Belgische kampioen in deze discipline. Een drievoudige reden dus om trots te zijn op hun prestaties.
De 15-jarige Keenan won goud in de Gi-divisie. Een week ervoor behaalde hij ook dubbel goud bij de American Grappling Federation en de maand voordien veroverde hij zilver op de Europese Kampioenschappen in Portugal. Hij richt zich nu op de wereldkampioenschappen, die
volgend jaar mei 2025 in Polen plaatsvinden.
Shanoah, 9 jaar oud, maakte indruk door dubbel goud te winnen in zowel de Gi- als de No-Gi-divisie. Hij gaf zijn tegenstanders geen kans en won met dominante scores van 14-0, 5-2, 14-0, 4-2, 6-2, en eindigde de No-Gi finale met een indrukwekkende 10-0 score. In tegenstelling tot gi BJJ, is het no-gi deelnemers verboden om de kleding van hun tegenstander vast te pakken.
Ook zijn twee jaar jongere broer Enoch
pakte dubbel goud in Gi en No-Gi, waarbij hij in de No-Gi-divisie zelfs uitkwam in een zwaardere reeks, wat zijn prestatie nog indrukwekkender maakt.
Drie broers uit Hoogstraten, allemaal met dezelfde inzet en passie voor hun sport. In ons vorige nummer werd ten onrechte vermeld dat Keenan lid was van Renzo Gracie. De familie wees er ons op dat dit lidmaatschap, evenals dat van zijn broers, al geruime tijd werd opgezegd. (rob)
JIU JITSU Op zaterdag 23 november had het Belgisch kampioenschap Brazilian Jiu-Jitsu plaats in de sportzaal van ULB (Université Libre de Bruxelles) in Brussel.
De leden van Renzo Gracie brachten negen medailles naar huis. Er was goud voor Marie Eelen en Sebastian Krawiec; zilver voor Cisse Kerremans, Thorsten
Malfiet en Adina Bozgonete; brons voor Billie Scheyltjens, Bjorn Malfiet, Natalia Morosan en Davy Jonckers. (rob)
HOCKEY De Strawberry Hockey Cup van Hockeyclub Noorderkempen maakt de sport toegankelijk voor een breed publiek en wil die promoten op een leuke en ongedwongen manier. Voor het eerst is er een wintereditie. Op 18 januari vinden deze vriendschappelijke wedstrijden indoor plaats in de hallen van Coöperatie Hoogstraten, die voor deze gelegenheid ter beschikking werden gesteld. Een garantie voor een gezellige sportieve dag. In de indoor setting kunnen niet alleen hockeyliefhebbers van alle niveaus met elkaar strijden. Er zijn uitgebreide randactiviteiten met onder meer een winterbar, randanimatie en clinics van Olympisch kampioen Thomas Briel en goalie coach David Prinsen Geerligs.
Inschrijven op www.hcnk.be. Meer info en contact: Ann Van der Voort: +32473838590. (rob)
Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen
“
Koekhoven 5
Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be
ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten
WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02
DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44
WACHTDIENST
Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13
Zelfstandige verpleegkundigen
Adams Lieve 0479 43 53 89
Aernouts Anke 0479 34 68 03
Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23
Bastijns Tine 0472 73 16 05
Bevers Lena 0493 15 16 65
Christianen Anke 0472 57 07 81
Christianen Sofie 0472 37 83 85
De Busser Edith 0477 17 58 06
de Jong Pascalle 0473 31 15 79
Dirks Els 0474 36 08 84
Geerts Inge 0478 64 81 61
Geerts Lia 0498 64 53 80
Horemans Joni 0472 55 78 97
Jansen Laura 0474 60 89 06
Koyen Els 0476 43 07 55
Krols Anja 0495 23 02 43
Lambregts Linda 0476 94 31 15
Leys Nele 0499 29 77 86
Machielsen Kim 0477 81 27 61
Roefs Bianca 0493 02 04 19
Rombouts Kristel 0474 26 14 41
Rombouts Kristien 0477 04 41 40
Segers Nele 0494 92 32 27
Sempels Sabrina 0499 16 92 56
Spannenburg Anke 0478 38 96 94
Tomby Hella 0478 42 08 13
van Bavel Bowy 0497 15 92 09
Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89
Van Dyck Silke 0492 06 60 69
Van Gastel Katrien 0468 12 64 26
Van Leuven Leen 0479 50 98 05
Van Loon Hanne 0476 24 98 66
Van Otten Heidi 0486 37 45 27
Verheyen Kathleen 0474 29 33 09 Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84
Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11
Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66
Pyperpad 15 - 2321 MEER - 03 315 43 13 www.martens-tuinen.be
Kippenwinkeltje
vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410
zaterdagen, zondagen en feestdagen 090 33 99 69 090 39 90 00 (1.50 euro per
Voort 2 - 2328 MEERLE - Tel. 03 315 70 16 Pluimvee.sto els@skynet.be www.kippenwinkeltjesto els.be
Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be
ADVERTENTIES
0477 66 11 60 advertenties@demaand.be
ABONNEMENTEN
03 314 51 03 abonnementen@demaand.be
REDACTIE
Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be
DORPSNIEUWS Zie blz. 43
SPORTNIEUWS 0478 59 58 18 sport@demaand.be
De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 30 januari
Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 14 JANUARI
De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.
