8 minute read
“Het shiftleven werkt bij mij en in ons gezin bijzonder goed”
Jonas Hendrickx, operator chemische industrie
Hoewel de passie van Jonas Hendrickx van jongs af bij auto’s lag, hij er in het VITO voor opgeleid is en hij er een tijdje in gewerkt heeft, kreeg zijn beroepsleven op een gegeven moment een heel andere wending. Hij werkt nu al geruime tijd bij Borealis in de chemische industrie in de Antwerpse haven. Jonas ‘staat er in continu-shiften’ zoals dat gemeenzaam genoemd wordt. Hoe dat werkt, en hoe hij dat combineert met een gezin met jonge kinderen? We vroegen het hem simpelweg…
Jonas Hendrickx, 33 jaar, is geboren en getogen in Meerle en wil er nooit weg. Al sinds hun 16e is hij samen met Griet Van Alphen. Met haar en twee jonge kindjes - Finn (5 j.) en Livia (2 j.) woont hij in een moderne woning met veel licht in de Langstraat. Griet baat er haar schoonheidssalon Alia Vita uit. ‘Mijn grootouders langs moederskant wonen hiernaast en het was altijd mijn droom ook hier een huis te kunnen bouwen. Blij dat het gelukt is.’
Jonas liep school in Meerle en daarna ging hij naar de VITO om automechanica te leren. In verder studeren had hij geen zin, hij wilde aan het werk. Maar in de financiële crisisjaren 2008-2009 was er weinig werk in de garages. “Via mijn pa kon ik aan de slag bij Bouwwerken Vermeiren, waar ik ook al vakantiewerk had gedaan. Eerst in het magazijn, later ook op de werven. Er heerste een toffe sfeer, het was plezant werken, een supergoed bedrijf.”
“Maar mijn hart lag bij sleutelen aan auto’s. Als ik hier nog lang blijf hangen, zal het er niet van komen, dacht ik. Zo keek ik uit of garages in de regio een mecanicien zochten. Dat was het geval bij garage Wil Koks in Ulicoten. Daar heb ik gewerkt tot 2016. Heel veel geleerd en graag gewerkt. Dagwerk met nogal wat overuren. Maar er waren geen doorgroeimogelijkheden, tot een deskfunctie of verkoper bijvoorbeeld en dus was het tijd voor iets anders. Ook in andere garages waren er geen kansen daartoe.”
Andere paden
“Met Peter Cleymans, een nonkel van Griet, sprak ik over mijn voornemen en hij vertelde met passie over Borealis in Kallo, waar hij destijds werkte. Hij raadde me aan er een keer spontaan te solliciteren. Dat deed ik, en ik werd gelijk aangeworven. Nu werk ik daar intussen al 8 jaar. Ik kon er aan de slag als procesoperator. Het had niets met automechanica van doen, maar mijn technische achtergrond kwam wel heel goed van pas. Via de interne opleiding kreeg ik ook kennis van de chemische processen.”
En chemie kwam er echt wel bij kijken. In Borealis Kallo op linkeroever wordt propyleen en polypropyleen (PP) gemaakt. Via een dehydrogenatieproces wordt propaan omgezet in propyleen, dat vervolgens wordt gebruikt om polypropyleen te maken. De belangrijkste toepassingsgebieden van de producten zijn geavanceerde verpakkingen, alsook toepassingen in de automobielsector.
“Na de intense bedrijfsopleiding werd ik ingeschakeld als operator in de eerste stap van het productieproces, na verloop van tijd naar de volgende stap. Wanneer je genoeg ervaring hebt als opgedaan operator, stroom je door naar wat wij ‘het panel’ noemen. Daar bestuur en bewaak je vanachter schermen het productieproces. Sinds november 2023 ben ik aan het opleidingstraject ‘panel’ begonnen en nu zit ik daar. Het is een taak die veel concentratie vereist. Het is immers een chemisch proces dat vanaf een gas vertrekt, gevaar is inherent daaraan. Je moet heel zorgvuldig zijn, altijd stap voor stap gaan, in goed overleg met je team en alles heel nauwkeurig uitvoeren. De veiligheidsmaatregelen zijn groot en heel strikt.”
Continushift
“Het arbeidsregime was wat men een continu shift systeem noemt, zij het een vrij uitzonderlijk systeem: een 6-ploegen systeem. Dat begint met 7 vroege shiften (van 6.30 tot 14.30 uur). Twee dagen thuis en dan 7 late shiften (14.30 tot 22.30 uur). Opnieuw twee dagen thuis en dan 7 nachten (van 22.30 tot 6.30 uur). Vervolgens ben je 4 dagen vrij, dan 2 dagen dagwerk. Na de 2 dag-dagen zijn we weer 4 dagen thuis en dan 5 dag-dagen werken (van maandag tot vrijdag). Dag-dagen worden dikwijls gebruikt om vakantiedagen te nemen. De gemiddelde werkweek op jaarbasis komt op 34 uren. Wat je in de werkweken te veel werkt, krijg je terug in verletdagen. Momenteel maken we ook overuren wegens gebrek aan personeel.
Wij hebben ons snel aangepast aan dat werkregime. Griet is schoonheidsspecialiste en heeft haar praktijkruimte aan huis. Mijn werk is geen 9 to 5 job en eigenlijk komt dat supergoed uit: vroege shift is redelijk gewoon, je moet wel op tijd opstaan maar bent op tijd thuis. Met de late ben ik heel de voormiddag thuis, we eten ‘s middags samen. Bij de nachtshiften ben ik om ca. 7.30 uur thuis en zie ik de kinderen nog even. Omdat Griet thuis werkt, zorgt zij voor de kinderen de rest van de dag. Tegen dat de school uit is, ben ik op en als ik vertrek zijn ze al te bed. Het systeem laat toe ons leven goed daarop in te richten. De dag-dagen bv. zijn als vakantie, als ik er enkele verletdagen bijneem ben ik 10 dagen achtereen thuis.
Door de aparte uren zijn ook de verplaatsingen aanvaardbaar. Ik kan het drukke verkeer eigenlijk ontwijken. De late shift geeft het drukste verkeer naar Antwerpen. Maar ik heb enkele mogelijke routes, zodat ik zware files kan mijden. Ik ga ook regelmatig met de fiets en daarbij is meer dan één route mogelijk. Een lange weg die gaat via de voetgangerstunnel en een kortere route met de fietsbus door de Liefkenshoektunnel. Die heeft mijn voorkeur, dan kan ik van Meerle tot Stabroek langs rustige wegen met veel natuur rijden.”
Sociaal leven
“Fietsen is trouwens mijn hobby en zo onderhoud ik dus mijn conditie voor als ik met de fietsclub mee rijdt. Al schiet dat er natuurlijk dikwijls wel over. Ik kan niet mee met het vaste schema van mijn club, moet nogal een keertje overslaan. Sowieso ben ik maar 3 zondagen op 6 thuis en zo mis ik niet allen de fietsclub, maar ook nogal wat familiefeestjes. Uitgaan is grotendeels weggevallen, maar dat is voor onze vriendenkring grotendeels het geval, omdat ze allemaal met jonge kinderen zitten.
Dat wordt gecompenseerd door ruimere vakanties door de opgespaarde verletdagen. Met heel de familie van Griet gaan we elk jaar in dezelfde week naar Oostduinkerke. Een langjarige traditie en daar kunnen we telkens bij zijn. Het lukt wel om toch een behoorlijk sociaal leven te leiden.
Al bij al ondervind ik weinig hinder van de shiften en het nachtwerk omdat ik goed kan slapen. Tijdens de periode van de 7 nachtshiften slaap ik zelfs het meeste. Ik kom rond 7.30 uur thuis en ga ten laatste om 8 uur te bed. Ik maak de kamer echt donker, doe oordoppen in. Ik creëer de illusie van de nacht. Maar bij de start van elke nachtshift-periode is het toch weer even aanpassen. En ik heb mijn rust nodig. Als ik met de late sta, ga ik ook meteen slapen als ik thuiskom, zonder nog bv TV te kijken. Dan ben ik ‘s morgens op tijd op en zie ik de kinderen nog voor ze naar school gaan. Al bij al zie ik ze misschien wel meer dan mensen die gewoon dagwerk doen…”
Comfortabel
“Ons team bestaat uit 6 personen, in heel de fabriek zijn we ’s nachts met z’n tienen. We kunnen het goed met mekaar vinden, er heerst een familiale sfeer. In de nachten is dat nog intenser, het is rustiger werken. Er zijn weinig leidinggevenden op de vloer, minder veranderingen, het gaat er gemoedelijker aan toe. In de dagshift is er meer volk op de vloer: ingenieurs en onderhoudstechnici, maar de productieteams zijn vrijwel altijd dezelfde mensen. Of ik dat ga volhouden? Tot hiertoe ondervind ik dus geen problemen, maar ik hoor toch van oudere collega’s dat het op de duur wel parten gaat spelen. Dat ze minder gemakkelijk slapen, minder uren slapen en dat het aan de conditie gaat knagen, ze worden sneller vermoeid. Maar dat is heel persoonlijk, sommigen kunnen er goed tegen, anderen niet.
Ik doe mijn werk supergraag. En het is toch een sector - en zeker bij Borealisdie veel werkzekerheid biedt. En ook heel wat voordelen op financieel gebied. Als ik gezond blijf, wil ik het graag blijven doen. Het shiftleven werkt bij mij en in ons gezin bijzonder goed. Het geeft ons een heel comfortabel leven. Er is dus geen enkele aanleiding om naar iets anders uit te kijken!” (jaf)
