december 2022 - De Hoogstraatse Maand

Op het einde van elke maand zet ik dit bericht op de één of andere manier steeds weer op mijn facebook: we zijn er weer, uw maand blad is weer samengesteld door een vaste re dactieraad (onder het genot van een drankje en een knabbeltje). Dan is het aan u om dit blad te lezen, van links naar rechts, van voor naar achter, of andersom als u tegendraads bent, dat mag van ons ook. Wij zijn voor de vrijheid van het lezen.

Dat drankje en knabbeltje hebben we echt wel verdiend, want al de rest van ons werk is gra tis en belangeloos. De redactie bestaat uit vrij willigers, niet zichtbaar op uw stoep, wel elke maand in de brievenbus en winkelrekken. Daarnaast nog onzichtbare mensen achter de schermen voor het financiële luik en de dis tributie. Vergelijk het met een voetbalploeg, de redactieleden zijn de sjotters en zij staan in de schijnwerpers, de andere clubleden zor gen ervoor dat het licht niet uitvalt.

Wij rapporteren over politiek maar doen zelf niet aan politiek, ook al zit ons imago volgens sommigen steeds aan de overkant van hun straat. Wij schrijven over sport maar voor sommigen onder ons is dit het laatste waaraan zij denken. Wij schrijven over uw straat, haar bewoners en bijzonderheden, skypen naar

We zijn er weer

oud-inwoners in het buitenland en intervie wen de burgers in de straat over wat hun ge dacht is. Wij halen herinneringen op van 50 of 100 jaar geleden, staan stil bij het dorps leven, maken een woordpuzzel met een ca deaubon. Wij maken foto’s van evenementen, van gouden en andere bruiloften, van reünies van 50-, 60- of andere jarigen. Wij zijn een informatieve poot van de tafel van de samen leving van de middelste bult van de Noorder kempen. Riool- en roddeljournalistiek is niet aan ons besteed, een 'feelgood' blad is ons oogmerk, maar niet zonder gezond verstand en een kritisch oog.

Wij bespreken, analyseren, maken bedenkin gen, adviseren, geven elkaar raad, roepen soms elkaar tot de orde, het ene redactielid al wat meer dan de andere, net als op een echte werkvloer. Sommige redactieleden zijn tafel springers, anderen kijken steevast bedenke lijk, wie durft te spreken heeft de kans dat hij het heeft vlaggen m.a.w. het artikel mag schrijven, wie durft te zwijgen wordt aange sproken, zelfs wie afwezig is krijgt al eens een schrijftaakje. Maar steeds met ons maan delijks drankje en knabbeltje. Dat neem van je ons niet af, dat is een beetje onze half elf mis op zondag.

En ja, wij zondigen ook al eens, overmoed zullen we het maar noemen. Wij schrijven on bewust een scheef woord, noteren een foute indruk, soms wordt het geschrevene al eens misbegrepen, want de stad is niet het platte land en andersom ook niet. In onze fusie wonen zowel stedelingen als dorpelingen, Belgen en buitenlanders, werkgevers en werk nemers, kinderen en gepensioneerden, ook sociaal zwakkeren, en niet iedereen heeft het altijd begrepen op de anderen.

Wij zijn een stem van en voor het volk en daar zijn we trots op. Het maandblad dat u nu vast heeft draagt het nummer 442 in jaargang 38. Velen zijn geroepen, weinig bladen zijn uit verkoren om zo lang te doen wat wij zijn. In formatief, onafhankelijk, divers, vrank en vrij, objectief waar nodig. Ooit kregen we daar de cultuurprijs voor en daar zijn we fier op.

Voor uw maandelijks leesplezier zijn wij na tuurlijk wel verplicht om te vragen om uw abonnement te vernieuwen. Want zonder le zers zal er ook geen Hoogstraatse Maand meer zijn. En is dat niet het eerste blad waar aan je moet denken? (JJ)

Op de koffie bij Mia van Gestel en Frans Snyers in ‘t Gastenhuys

Mantelzorger voor het leven…

HOOGSTRATEN - Bij het binnenkomen in hun nieuwe assistentiewoning van ’t Gastenhuys vertelt Mia honderduit over de vele spullen die bij de verhuis in de container zijn beland. “Een mens is rijk aan rommel,’ gaat ze verder. “Maar hier zitten we goed. Alles dicht bij de hand en een schoon zicht op onze gerestaureerde toren.” Meer moet dat niet zijn. De doos met kerstversieringen staat al klaar. “December is echt mijn favoriete maand, ik hou heel erg van die warme sfeer, de versieringen, lichtjes, de straten en winkels die extra verlichting krijgen. En cadeautjes natuurlijk.” Al weet Mia heel goed dat het leven niet altijd bestaat uit cadeautjes krijgen. Het is voor haar heel veel ‘geven’ geweest. Zorgen voor anderen, waarbij je snel de indruk krijgt dat Mia al mantelzorger was toen dat woord nog moest uitgevonden worden.

“Ik ben geboren in 1943 in het kermisstraatje, de Gelmelstraat. Mijn ouders, Jef van Gestel en Liza Pinxteren, begonnen daar in 1936 een kruidenierszaak in het pand waar nu Marc Vindevogel woont.” Ze kregen vier kinderen Louis, Madeleine, Jos en Mia. Mia was de jongste. Grootvader Lowieke Van Gestel kocht de eerste vrachtwagen in Hoogstraten en begon een transportbedrijf.

Vonken en vuur

“Mijn vader heeft daar enige tijd gewerkt maar is later op de Loenhoutsebaan op z’n eigen begonnen. Dat heeft echter niet lang ge duurd want spoedig is hij chauffeur geworden bij Sooi Tilburghs in Meer. Vader was niet zo goed in het commerce doen, dat ging hem niet

zo goed af, dat kon mijn moeder veel beter. In 1948 begon mijn vader bij garage Hen drickx, waar nu de carwash is op de Lodewijk de Konincklaan. Daar kreeg hij een zwaar on geluk. Mijn vader stond in de smeerput en was een vrachtwagen aan het onderhouden van de Friswit.

hij een ijzeren tang uit de put willen werpen en dat ketste af op de rand van de smeerput. Dat gaf een vonk. De gassen in die put zijn dan ontploft en zo werd mijn vader helemaal verbrand. Hij is nog op eigen houtje uit de put gekropen. Vooral de handen, armen en hoofd waren in de derde graad verbrand. Dokter Bremans werd erbij gehaald en die kwam mijn vader 3 maal per dag thuis verzorgen tot hij weer op de been was. Ik zal die gele tube zalf Inotyol nooit nog vergeten, trouwens nog altijd een goede zalf vandaag de dag.”

Paardenvet

Naft en olie werden afgetapt en er hingen heel wat gassen in die put. Sommige gassen zijn zwaarder dan de lucht en die blijven dan in de put hangen. Op een gegeven ogenblik heeft

“Mijn vader herstelde goed van zijn brand wonden, enkel aan zijn oor was er nog blij vend letsel, dat was precies gebakken spek. Na zijn herstel is hij terug gaan werken, dat moest ook wel want er moest brood op de plank komen. In 1957 kreeg hij echter veel pijn in zijn schouder en hij vermagerde nogal fel. Er werd longkanker vastgesteld. Hij wou niet naar het ziekenhuis, mijn moeder heeft hem thuis verzorgd. Ik weet niet of het daar iets mee te maken heeft, maar mijn moeder heeft in die periode haar winkel stopgezet. Vader is gestorven na een ziekbed van twee jaar op de leeftijd van 52 jaar. Het was 1959, Hoogstraten vierde volop feest omdat toren en kerk helemaal heropgebouwd waren. Ik was toen 15 jaar. Het was het einde van een rimpelloze jeugd. Door zijn overlijden kom ik er zowat alleen voor te staan. Ik kreeg een flink aandeel in het huishouden en sloeg bij wijze van spreken mijn pubertijd over en werd meteen volwassen.

Ik had een goede band met mijn vader. Op zijn ziekbed heeft hij me vaak het verhaal ver teld van zijn frituur. Op het eind van de oor log, na het vallen van de toren, deed hij, in de poort naast de winkel, de eerste frituur open in Hoogstraten. Hij had een kennis uit Meer waar hij patatten kon krijgen en paardenvet. Bij ons thuis waren er twee Engelse sergean

Frans en Mia met de kinderen Jef, Karen en Katrien.

Hij is nog op eigen houtje uit de put gekropen

ten ingekwartierd en rechtover de deur, in de meisjesschool, lag een heel regiment Engelse soldaten en nadien Canadezen. Die lagen daar te wachten om naar het noorden te trekken, want Nederland moest nog bevrijd worden. Mijn vader heeft daar toen dagelijks friet voor gebakken, hij heeft daar toen goei zaken ge daan maar is er niet rijk van geworden. Maar fier was hij wel op zijn eerste frituur van Hoogstraten. En met de dochter van die En gelse sergeant heb ik tot vandaag de dag nog contact. Ook haar vader is nog hier geweest en die wist nog goed zijn weg hier in de buurt”

Op internaat

“Bij het overlijden van mijn vader zat ik in het vierde leerjaar in het Spijker. Wij woonden 100 meter van de school maar toch was ik op internaat. Maar dat heeft niet lang geduurd, elke speeltijd muisde ik eruit en ging naar huis. Ik wilde zo veel mogelijk bij mijn vader zijn die graag wat compagnie had aan zijn ziekbed. Ten einde raad heeft ons moeder toen gezegd dat ik maar weg moest gaan van het internaat. Révérende Mère Ursule was toen de overste.

De latere directrice zuster Elisabeth was toen postulante, een soort proeftijd voor je non werd. Zij kwam binnen met een witte kap, en na het afleggen van haar belofte mocht ze een zwarte kap dragen. Ik heb van haar het vak geschiedenis gekregen. Van haar heb ik de liefde voor geschiedenis meegekregen. De zus van Elisabeth was leerkracht en gaf turn les. Ik schat dat er toen nog wel een vijftigtal nonnen waren. Blanche Van Eechaute, doch ter van de plaatselijke adjudant van de gen darmerie, was toen leerkracht maar moest hiermee stoppen omdat ze ging trouwen. Ja zo ging dat toen. Vrouwelijke leerkrachten die in het huwelijk traden moesten eruit. Later is Blanche terug les gaan geven in Hoogstraten in de gemeenteschool. Daar mocht je wel ge trouwd zijn.”

om nog verder te studeren. Er was ook geen opvang, je werd echt aan je lot overgelaten. Nergens een luisterend oor voor een opgroei ende tiener zoals ik. En ik zat met zoveel vra gen.

Mijn vader stierf van woensdag op donder dag, en lag thuis opgebaard. ’s Zaterdags werd hij begraven. Die maandag moest ik terug naar school. Ik had geen tijd om te rouwen, alles moest maar vooruitgaan. Het klein beetje aandacht dat er was, ging helemaal naar mijn moeder die als weduwe achterbleef. Aan de kinderen werd helemaal niet gedacht. Alsof wij niet begrepen wat dat kon beteke nen om een vader te verliezen… Ik moet daar nog veel aan denken. Op dat ogenblik begon voor de kinderen, maar vooral voor mij, niet alleen de zorg over ons moeder maar ook over Jos.”

dan die zware deur dicht trok zat je echt in een isoleercel. Best griezelig.

Onze Louis was getrouwd en was bij het leger. Hij had Latijn-Grieks gedaan op het Se minarie. Ook al woonde hij in de nabijheid van de school, hij zat toch op internaat zoals wel meer gebeurde in die tijd. Na zijn mid delbaar deed hij zijn legerdienst. Dat moet hem goed bevallen zijn want hij tekende bij. Maar met zijn capaciteiten had hij het zeker verder kunnen schoppen.

Mijn broer Jos werkte op het Seminarie als klusjesman. Jos had vanaf de geboorte een mentale beperking en is tot aan het overlijden van mijn moeder bij haar blijven wonen.”

Onze Jos

Rouwen

“Op het einde van dat schooljaar ben ik ge stopt in het Spijker. Ik was heel wat weken thuis geweest voor de verzorging van mijn vader, na zijn dood had ik echt geen zin meer

Griezelig

“Mijn zus Madeleine werkte toen bij ‘den te lefoon’ in het oude postgebouw van de Gel melstraat. Telefoneren was toen nog een heel avontuur. Als je binnenging stond daar links in de hoek een zwaar geïsoleerde telefooncel. Dan moest je aan het loket uw nummer aan vragen en dan kon je in die cel telefoneren. Die telefoonnummers waren toen zo lang niet als vandaag de dag. Zo had Louis Bruurs nummer 1 en het Spijker nummer 11. Als je

“Onze Jos zijn mentale beperking had zeker te maken met het ongeval voor zijn geboorte. Mijn moeder viel enkele weken voor de uit gerekende bevallingsdatum van de trap. Ze was haar kamer ‘bevallingsklaar’ aan het maken toen ze door een openstaand luik naar beneden viel. Hierdoor kreeg ze een ‘voor vloed’. Dokter Bremans werd erbij gehaald en constateerde dat de baby dood was. Zij is dan bevallen van een zogezegd dood kind. Bij de geboorte zag het zo blauw als een schalie. Het was een jongen, Jos. Er werd nog warm en koud water gesprenkeld over de voetjes en vervolgens werden er heel wat kletsen op de poep geven. Op den duur begon de baby toch te ademen. Waarschijnlijk heeft hij een ern stig zuurstofgebrek opgelopen. Ook heeft hij een ernstig letsel overgehouden aan zijn been

Het gezin Van Gestel met de trouw van Louis in november 1952. Louis in legeruniform), Jos, Mia en Madeleine.

Telefoneren was toen nog een heel avontuur

Hij deed de eerste frituur open in Hoogstraten

... omdat ze ging trouwen. Ja zo ging dat toen

want daar mankte hij wat mee. Jos kon wat schrijven en wat lezen, zij het heel beperkt. Schrijven ging alleen in drukletters. Na zijn lagere school is hij naar de vakschool gegaan maar na één jaar opleiding als timmerman stopte hij. Opvallend was ook dat hij heel angstig was. Hij was van alles bang.

Hij ging wat klussen bij de kolenboer Aerts die naast ons woonden. Of bij de maalderij, daar waar nu de pizzeria Da Vinci is, op de Vrijheid. Dat was het geboortehuis van mijn vader. Daar heeft hij wat gewerkt en is daar ook een paar keer bijna verongelukt. Geluk kig heeft hij in 1954 werk gevonden op het Klein Seminarie als klusjesman. Dat heeft hij gedaan tot aan zijn pensioen in 1980. Zijn specialiteit was keren en vegen. Dat is hij blij ven doen tot hij stierf in juli van dit jaar.”

Romance à Bootjesven

“In mei 1964 ben ik getrouwd met Frans Snyers uit Wortel. Ik leerde hem kennen tij dens een uitstap met vriendinnen aan Boot jesven. Nadien zag ik hem terug op een Vlaamse kermis bij de nonnen op het Spijker. Daar kwamen de Hoogstraatse en Wortelse jeugd toen geregeld samen. En van het één kwam het ander.

zaak. Dan is Frans bij Coertjens-Wendrickx gaan werken. In 1968 is hij begonnen aan de vakschool als leerkracht. Elke zaterdagnamid dag en zondagvoormiddag is hij twee jaar lang naar Geel gemoeten voor zijn D-di ploma.

Na onze trouw zijn we boven café de Patria gaan wonen. Dat was een klein, knus appar tementje maar daar was geen waterleiding en geen wc. Wij moesten altijd naar de wc’s waar

het cafévolk naartoe ging. Ondanks het ge brek aan comfort hebben we het daar toch twee jaar volgehouden. We kregen er ook ons eerste kind Jef.”

Cabardouche

“Nadien trokken we naar het huis waar nu dokter Jean Marc Vermander woont. Dat was gewoon de baan oversteken. Het grote huis was eigendom van Louis van Calster, een broer van Sia die toen de uitbating deed van ‘den Tram’. Sia was de moeder van Frans en Flor. Frans Schellekens en zijn vrouw Ria zouden in ‘den Tram’ hun intrek nemen. Maar heel dat plan ging niet door omdat Frans en Ria het restaurant gingen verbouwen en ach teraan een appartement bouwden om er te wonen.

Zo konden wij in het grote huis gaan wonen. Waar nu de spreekkamer van dokter Verman der was, was toen onze living. Wij hebben daar 6 jaar gewoond en ik heb er geen se conde graag gewoond. Groot, pompeus en plafonds van 4 m hoog en één klein, oud sto veke. Onze dochters Katrien en Karen zijn daar geboren. Het huis was toen overigens in twee gedeeld. Het was een ingewikkeld huis, vooral boven, maar het was gelukkig vol komen gescheiden van het gedeelte waar Louis Van Calster woonde.

Frans zijn vader was aannemer in Wortel, Miel Snyers. Vlak voor onze trouw werd hij zwaar ziek, hij kreeg hartproblemen en twee maanden na onze trouw is hij gestopt met zijn

Met haar broer Jos die stierf in juli van dit jaar.

Frans deed het metselwerk en ik was diender

Maar Louis had heimwee naar Antwerpen, hij had daar in ’t stad ook een winkel. Dus ver kocht hij het huis aan dokter Vermander. Die begon aan de restauratiewerken en wij zijn er dan holderdebolder vertrokken. Ondertussen hadden wij een stuk grond gevonden en bouwden een huis in de Jan Van Cuyckstraat. Frans deed het metselwerk en ik was diender. In het voorjaar van 1971 zijn we verhuisd, het vroor dat het kraakte. De dag voor de verhuis waren ze nog aan het vloeren. Binnendeuren hadden we nog niet. In de plaats daarvan had ik daar oude draperieën gehangen met nagels vastgespijkerd. ‘Dat is hier precies een cabar douche,’ lachte dokter Fransen toen hij op huisbezoek kwam.

In die tijd bezochten we elke zondag mijn grootmoeder Moe Pinxteren. Zij woonde in het hoekhuis van de Heilig Bloedstraat, waar nu Domino Pizza is en voordien restaurant Marie. Onze tante Marie deed daar toen café, mijn grootmoeder woonde daarbij in. Achter aan was er een schutterij en de mannen gin gen daar elke zondag met de handboog schieten. Elke zondag vielen wij bij moe Pinxteren ‘op de klep’. Ken jij die uitdrukking niet: ‘op de klep vallen’?, zoals de duiven…”

Paxmoeders

“In mei 1978 werd de Pax geopend. Ik ben samen met Liesbeth Hofkens, Marie Adriaen sens, Julia Van Den Heuvel en Tinne Dockx alle uitvaarten en het onderhoud van de paro chiezaal gaan doen. Wij waren de Paxmoe ders. Ik heb dat heel wat jaren gedaan. Ook ben ik catechese gaan geven aan de lichting communicanten. Het was de tijd van deken Hannes en onderpastoor Wouters. Deken Hannes was de opvolger van deken Janssens, die uit Minderhout kwam, geloof ik. Die hield van pracht en praal, bij zijn aanstelling moes ten er nieuwe gewaden komen, het kon alle maal niet op. Maar hij kon de parochiale taken die van hem verwacht werden, niet aan. Bovendien was het geen sinecure om deken Lauwerys op te volgen. Hij leek dus snel uit geblust en werd door het bisdom vervangen.

Met deken Piet Hannes veranderde dat alle maal, hij was echt een volksmens. Hij had twee meiden in de dekenij: zijn zussen Mie en Trees. Toen ze nog maar net hier waren, hoorde ik ze nog roepen over ‘onze Pier, woar is onzen Pier’. Madame van Dongen, die een beetje verderop een winkeltje had in gleiwerk (porselein, kommen en glaswerk, nvdr) corri geerde hen dan altijd: ‘Ge moet hier in Hoog straten ‘Onze’ Mijnheer Den Deken zeggen,’ zei ze dan… Deken stond hier bijna op het

zelfde niveau als ‘Onze’-Lieve-Vrouw en ‘Onze’-Lieve Heer. En steggelen dat die twee konden. Als Mie de rolluiken optrok, dan deed Trees ze weer naar beneden. Broer Pier heeft dikwijls scheidsrechter moeten spelen tussen die twee in de dekenij. Ik denk dat Trees al ziek was toen ze hier in Hoogstraten aankwam, ze had maagkanker. En Mie was heel sterk bijziend.

Maar de parochie floreerde, dat was echt een gouden tijd voor Hoogstraten. Midden 1985 nam deken Hannes afscheid van zijn paro chie. Hij had hartklachten en werd benoemd als rector in het klooster van Arendonk. De mensen uit Hoogstraten ‘gaven’ hem niet graag af.”

Ons Karen

“Kort na mijn trouw was ik gaan werken bij de Kela in het magazijn en was er verantwoor delijk voor de verzending. Dat heb ik gedaan tot ik zwanger werd van onze Jef. Na vier jaar volgde Katrien, na 11 maanden volgde Karen. Dat waren er twee op één jaar, maar wel van een verschillend schooljaar. Voor mij was dat een droom die uitkwam: twee meisjes kort na elkaar. Ik zag hen al samen in uniform naar school gaan.

Ik heb daar dagen van liggen wenen. Toen heb ik haar boven de wieg beloofd dat ik nooit nog zou wenen omwille van haar beperking. Eer lijk gezegd heb ik me daar niet altijd aan ge houden. Je hebt zo van die dagen dat alles tegenzit.

Maar och, het is zo gegaan en moeilijk gaat ook. Maar het blijft natuurlijk wel ons zorgen kind. En alweer een zorg erbij. Van het mo ment dat zij is geboren denk je steeds ‘en wat later als wij er niet meer zijn?’ En het is niet altijd zo leuk als het wordt voorgesteld op tv bij ‘Down the road’. Bij momenten heb ik dat moeten afzetten, eerlijk gezegd.”

HoogMark

“Een grote opluchting is de oprichting van HoogMark geweest, een woonhuis waar men sen met een beperking zelfstandig kunnen leven. Frans heeft er zich jaren mee bezig ge houden om die plannen gerealiseerd te krij gen. Hij heeft al die ministers van Welzijn persoonlijk afgelopen, van Inge Vervotte, tot Van Ackere en Van Deurzen. Maar dat werd altijd maar op de lange baan geschoven. Ook wisten we niet van tevoren of Karen daar een plaats zou krijgen.

Die droom spatte uiteen toen bleek dat Karen het syndroom van Down had. Na de geboorte heeft het overigens nog maanden geduurd voor ik wist dat Karen Down had. Ik zag niets abnormaals in haar ontwikkeling. Tot ik die mededeling kreeg bij een visite in Turnhout.

Dan is hij naar de gemeente gegaan met de vraag voor een stuk grond om dit sociaal pro ject gerealiseerd te krijgen. Arnold van Ape ren heeft hem daar goed bij geholpen, er werd een stuk grond ter beschikking gesteld aan de Loenhoutsebaan. Van dan af kwam alles in een stroomversnelling en kon de bouw begin nen.

Frans heeft in dit project enorm veel tijd en moeite gestoken. Niets was hem te veel. Hij zag dit als zijn levenswerk. Maar bij de ver huis van ons Karen naar HoogMark begon ik

Met broers en zus voor het geboortehuis in de Gelmelstraat.

Dat is hier precies een cabardouche

Ik zag hen al samen in uniform naar school gaan

toch dingen te zien bij Frans die ik liever niet zag. Het was februari 2016. Iedereen genoot van een zachte winter. Maar ik kreeg het koud van hetgeen komen zou.”

De helft thuis

“Voor ons stond er een verschrikkelijk jaar voor de deur. Bij Frans werd eerst prostaat kanker vastgesteld. Langzamerhand begon hij ook last te krijgen van reuma. Op zeker ogen blik moest hij een deur van een kastje repare ren, iets dat hij altijd in een handomdraai kon. Maar dit keer kreeg hij het niet voor elkaar. Ook een technische tekening kon hij niet meer getekend krijgen. ‘Ik weet niet hoe ik eraan moet beginnen,’ zei hij dan al peinzend. Bovendien kreeg hij last van bibberende han den en loopstoornissen. Na een onderzoek luidde de diagnose: Alzheimer met Lewy body dementie. Een verschrikkelijk vonnis. Het is een langzame, psychische én fysische aftakeling.

We verhuisden naar deze nieuwe locatie op ’t Gastenhuys. Ik voelde me hier direct thuis. Toen de verhuiswagen vertrok in de Van Cuyckstraat heb ik niet meer om gekeken. Voor Frans is deze assistentiewoning ook de

beste oplossing. Al heeft hij wat problemen met oriëntatie.

Maar Frans gaat zienderogen achteruit. Hij slaapt veel, en als hij wakker is kan hij zijn slechte momenten hebben. Wandelen gaat niet meer, enkel met een rollator kan hij zich nog een beetje verplaatsen. Hij heeft geen in teresses meer, in niets. Zelfs een cross, waar hij vroeger zo graag naartoe ging, interesseert hem niet meer. Hij staart de ganse dag voor zich uit. Emotieloos. Alsof hij zit te wachten op iets dat niet komt.

Het is een groot verschil met mijn Frans van vroeger. Sociaal bewogen, bij zoveel vereni gingen, altijd wel onderweg. Hij was overal behalve thuis. Toen we onze gouden huwe lijksverjaardag vierden, heb ik hem nog toe gefluisterd dat het eigenlijk maar 25 jaren waren, want hij was maar de helft thuis ge weest…”

Elvis

“Zelf voel ik me de laatste tijd ook wel moe, wat lusteloos. De tijd van het jaar misschien. Of de leeftijd? Dubben en denken, slecht sla pen. Veel regelen en organiseren. Maar ik hou

wat reserve voor Kerstmis. Want zoals ik al zei, Kerstmis is voor mij een heel schone tijd. Lichtjes, versiering, warmte en gezelligheid. Ik heb dan graag volk over de vloer. Met veel koffie en gebak. Een leven lang kerstmis…”

Ik neem afscheid van Mia en Frans. In de lift, driehoog naar beneden, betrap ik me erop dat ik een lied neurie:

“Sterren komen, sterren gaan, alleen Elvis blijft bestaan, Mia heeft het licht gezien, Ze zegt, niemand gaat verloren”… (PM)

deze maand Abonnemen ergeten nd nt vernieuwen n !

V ANUIT HET STADHUIS

Welke maatregelen zitten er nog in de pijplijn?

Hoogstraten ontsnapt niet aan stijgende prijzen

HOOGSTRATEN - De raad voor maatschappelijk welzijn besliste in oktober om de tarieven van het woonzorgcen trum, het centrum voor kortverblijf, de serviceflats en assistentiewoningen van het OCMW te indexeren vanaf 2023. De prijzen stijgen dus mee met het algemene prijspeil. Maakt Hoogstraten het daarmee niet nog moeilijker voor onze oudere inwoners? Of is het een logische stap voor een lokaal bestuur dat in deze crisisperiode ook op z’n centen moet letten?

Indexering?

Om niet altijd de werkelijke gestegen kosten te moeten berekenen, volgen de tarieven voor de zorgwoningen de index, net als de meeste huurcontracten in België. Om tot dat cijfer te komen, volgt de federale indexcommissie elke maand op hoeveel het leven van een ge middeld gezin duurder is geworden in ver gelijking met die maand in het jaar voordien. Zijn de prijzen voor dat mandje producten bij voorbeeld 10% gestegen, dan spreken we van een inflatie van 10%. Huurcontracten mogen jaarlijks stijgen volgens de zogenaamde ge zondheidsindex, waarbij een aantal onge zonde dingen wordt weggelaten uit het mandje, zoals tabak, alcohol en benzine.

zijn dan ook nog maar sinds maart 2022 in ge bruik. Een woning met één slaapkamer kost er vanaf januari 38,38 euro; voor twee slaap kamers betaal je 41,52 euro. In de serviceflats De Linde wordt de dagprijs 31,34 euro. Dat betekent dat je voor een verblijf van 30 dagen in De Linde toch al 940,20 euro neertelt, tot zelfs 1.932 euro voor een verblijf in het woon zorgcentrum.

Oppositiepartij Anders plaatste dan ook wat vraagtekens bij de indexering van de prijzen en vroeg zich af hoe betaalbaar de zorgwonin gen op die manier nog blijven. Schepen van financiën Roger Van Aperen antwoordde dat dit natuurlijk afhangt van de financiële situa tie van elke gebruiker. Voor wie onvoldoende bemiddeld is, zijn er wel mogelijkheden via het OCMW. En, zouden we daaraan kunnen toevoegen, ook de pensioenen stijgen automa tisch mee telkens wanneer de spilindex wordt overschreden.

Weerslag

In de vorige Hoogstraatse Maand lieten we een aantal lokale ondernemers aan het woord over hoe zij de huidige crisis voelen. Duur zaamheidsambtenaar Judith Schrijvers ver telde er ook dat de zorgcampus Stede Akkers met deze hoge energieprijzen nu extra profi teert van de zonnepanelen op het dak van het woonzorgcentrum, maar dat er in de andere gebouwen van de stad zeker nog bijkomende maatregelen nodig zijn om ze energiezuinig te maken.

Net als bedrijven ondervinden immers ook de lokale besturen een flinke weerslag van de sterk gestegen kosten. Stad Antwerpen moest op zoek naar ongeveer 70 miljoen euro bespa ringen, stad Turnhout stuurde in oktober het bericht de wereld in dat ze niet enkel sterk in budgetten voor de dienstverlening snoeit, maar daar bovenop ook nog eens 60 voltijdse

En dan heb je nog de spilindex. Ook die maakt gebruik van de gemiddelde gezond heidsindex, maar dan wel over een periode van 4 maanden. Telkens wanneer daarbij een bepaalde drempel (de spilindex) wordt over schreden, verhogen in ons land onder meer de lonen voor overheidspersoneel en de sociale uitkeringen met 2%. De afgelopen 12 maan den gebeurde dat maar liefst 6 keer, en het Fe deraal Planbureau gaat ervan uit dat er ook in 2023 nog minstens een overschrijding aan komt.

Nieuwe tarieven

De raad voor maatschappelijk welzijn besliste dus in oktober om de tarieven te indexeren, waardoor de dagprijs voor het woonzorgcen trum en het centrum voor kortverblijf vanaf 1 januari stijgen met 10,2%. Het tarief komt dan (voor inwoners van Hoogstraten) op 64,40 euro. In de assistentiewoningen van ‘t Gastenhuys is de stijging kleiner, maar die

De tarieven van het woonzorgcentrum, het centrum voor kortverblijf, de serviceflats en assis tentiewoningen van het OCMW worden geïndexeerd vanaf 2023.

V ANUIT HET STADHUIS

banen moet schrappen, wat betekent dat de stad bijna 10% van haar personeel laat afvloeien.

Energie en personeel

De reden dat veel gemeenten nu fors moeten ingrijpen heeft verschil lende oorzaken. Een directe aanleiding is natuurlijk - net zoals bij be drijven en gezinnen - de sterk gestegen energiekost. Gemeenten beheren vaak erg veel gebouwen (denk maar aan het stadhuis, biblio theken, gemeenschapscentrum, scholen), die dan ook nog eens niet al lemaal even energiezuinig zijn. De totale energiekost voor stad Hoogstraten bedroeg in 2021 - nog vóór de Russische inval in Oekraïne dus - maar liefst 810.063 euro. Met de prijsstijgingen van het afgelopen jaar belooft de afrekening voor 2022 nog heel wat hoger uit te vallen.

De impact is echter vooral te voelen in de personeelskosten. De spil index werd in een periode van een jaar maar liefst 6 keer overschreden, en elke keer moet een lokaal bestuur de lonen twee maanden later met 2% laten stijgen. En ook in 2023 lijken er nog sprongen aan te komen. De Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten berekende in ok tober dat de loonkost voor lokale besturen daardoor in 2022 en 2023 met maar liefst 16,6% stijgt. Voor Hoogstraten betekent dat op een to tale personeelskost van 18,36 miljoen euro in 2021 dus al snel enkele miljoenen extra.

Gemeenten betalen bovendien niet enkel hun eigen personeel, maar staan samen met de federale overheid ook in voor de financiering van de politiezone en de hulpverleningszone (brandweer en ambulance), waar men met dezelfde kostenstijging kampt. Ook die bijdragen, in Hoogstraten goed voor bijna 3 miljoen euro in 2022, moeten dus mee omhoog.

Tel daarbij nog de gestegen kosten voor werken, materiaal, grondstof fen en de hogere rente op leningen, en je begrijpt dat de uitgaven op lokale begrotingen de hoogte in schieten.

Inkomsten vertraagd

Steden en gemeenten zitten bovendien in een bijzondere situatie, omdat zij hun inkomsten niet (meteen) zien stijgen met de verhoogde uitgaven.

Eén van de belangrijkste inkomstenbronnen voor een gemeente is bij voorbeeld het gemeentefonds, de structurele financiering vanuit de Vlaamse overheid. In Hoogstraten was die in 2021 goed voor 7,19 mil joen euro, ofwel zo’n 15% van alle inkomsten. Het gemeentefonds wordt elk jaar met 3,5% uitgebreid, maar met de huidige stijging van de kosten volstaat dat de komende jaren eigenlijk niet.

Dan heb je nog de opcentiemen op de onroerende voorheffing (de ‘grondbelasting’), in Hoogstraten goed voor 10,41 miljoen euro in 2021. Die wordt automatisch geïndexeerd en zou in 2023 dus aanzien lijk meer moeten opbrengen - als iedereen z’n belasting kan blijven betalen natuurlijk. Het probleem is echter dat er heel wat tijd zit tussen de sterke prijsstijgingen nu, en de inning en doorstorting van de be lastingen door Vlaanderen in 2023. Een zelfde probleem stelt zich bij de aanvullende personenbelasting (de ‘inkomstenbelasting’), in 2021 goed voor 5,3 miljoen euro. Ook die zou moeten meestijgen omdat de lonen van de belastingbetalers omhoog gaan met de index, maar ook daar zit flink wat vertraging op. De loonstijgingen van 2022 worden immers pas aangegeven en verrekend in de loop van 2023, en de fe derale overheid die de belastingen ontvangt, stort die ook niet meteen door naar de gemeenten. Vooral daar ontstaat dus een tijdelijk tekort

voor de gemeenten, wanneer de index op korte tijd sterk stijgt.

En dan heb je nog de andere inkomsten: uit de verhuur (van lokalen maar bijvoorbeeld ook van serviceflats), de aflevering van documen ten, ontvangsten uit boetes enzovoort. Als de gemeente daar niet (met een) de tarieven laat meestijgen met de inflatie, lopen ook die opbrengsten relatief gezien sterk terug.

Geld zoeken

Veel gemeenten zitten momenteel dus met een financieel probleem om de volgende jaren te overbruggen. Hun rekening moet elk jaar im mers meer lopende inkomsten tonen dan uitgaven, zodat ze de leningen kunnen betalen voor hun investeringen in materiaal, gebouwen, wegen, groen enzovoort. De inflatie zal waarschijnlijk wel afnemen en de in komsten zullen wel bijtrekken, maar eer het zover is moet ook in 2023 en 2024 de rekening blijven kloppen. Vandaar dat veel gemeenten nu op korte termijn snoeien in de uitgaven.

De federale en de Vlaamse overheid worden natuurlijk grotendeels met dezelfde uitdagingen geconfronteerd, maar bekijken toch hoe zij de lokale besturen kunnen ondersteunen. Zo maakte Vlaanderen in sep tember bij de opmaak van de begroting extra middelen vrij voor het gemeentefonds. Dat is alvast goed voor 917.134 euro extra voor Hoog

De lichtjes in de straten en bij monumenten blijven branden, weliswaar minder lang.

straten, verspreid over de komende drie jaren. De federale overheid voorziet in 2023 een inhaalbeweging om de personenbelasting sneller door te storten naar de gemeenten. Daardoor zou Hoogstraten volgend jaar geen 12 maanden, maar 14 maanden inkomsten uit personenbelas ting ontvangen.

Hoe de cijfers er voor Hoogstraten er dan precies uitzien en in welke mate er ook in onze gemeente bespaard moet worden, zal in december blijken uit de aanpassing van het meerjarenplan. Daarin wordt immers het budget voor de komende jaren bepaald. Schepen van Financiën Roger Van Aperen en de burgemeester zeggen alvast in een reactie: “Het stadsbestuur houdt de vinger aan de pols en zal de nodige maat regelen nemen om de begroting op koers te houden. Beslissingen wor den besproken in de commissie financiën en dan voorgelegd aan de gemeenteraad van december.”

te schakelen naar LED. Dat zorgt niet enkel voor een lager verbruik, het betekent ook dat lampen gedimd kunnen worden. Op dit moment is zo’n 15% van de straatverlichting in Hoogstraten al LED, net als de vernieuwde verlichting van de gerestaureerde Sint-Katharinatoren. Waar er al nieuwe LED-lampen geïnstalleerd zijn, kan de verlichting ‘s nachts in het nieuwe regime ook gedimd worden in plaats van ge doofd.

Geldpotjes

Gelukkig is het op financieel vlak nog niet allemaal kommer en kwel. Er zijn alvast twee potjes waaraan niet geraakt wordt en die Hoogstra ten rechtstreeks laat terugvloeien naar de lokale gemeenschap: het res tant van de coronasubsidie voor verenigingen en het eindejaarsbudget voor de deeldorpen.

Licht uit

Eén maatregel waartoe Hoogstraten intussen echter al besliste, net als tal van andere gemeenten, is het doven van de straatverlichting. Tot voor kort brandde de helft van de 4.000 Hoogstraatse straatlampen de hele nacht, terwijl de andere helft van maandag tot donderdag werd gedoofd tussen middernacht en 5u ‘s morgens. Het jaarverbruik aan elektriciteit bedraagt daarmee zo’n 492 MWh.

Hoogstraten koos ervoor om het brandregime drastisch aan te passen: het licht wordt de hele week én tijdens het weekend gedoofd tussen 23u ‘s avonds en 6u ‘s morgens. Daardoor daalt het verbruik met 46%, wat op jaarbasis goed is voor een besparing van bijna 50 ton CO2 en zo’n 122.000 euro. Ook de monumentverlichting wordt gedoofd, al ziet men dat eerder als een symbolische actie.

Op termijn zou straatverlichting bovendien sowieso goedkoper moeten worden. Netbeheerder Fluvius is immers bezig om alle lichtpunten om

Hoogstraten ontving in 2020 een bedrag van 295.000 euro vanuit Vlaanderen om de lokale verenigingen financieel te ondersteunen tij dens de coronacrisis. Het bestuur werkte een regeling uit waarbij alle erkende verenigingen die door corona extra kosten hadden of verlies leden, een aanvraag konden doen om het verschil bijgepast te krijgen. Blijkbaar bleven de verliezen echter beperkt, want van het budget bleef maar liefst 133.240 euro over. Om het geld toch nog goed te besteden, stellen diensten en college aan de gemeenteraad voor om het toe te voegen aan de totale subsidiepot waaruit de verenigingen hun wer kingssubsidies krijgen. Op die manier stijgt de pot met 80% en zal elke actieve vereniging dus eenmalig aanzienlijk meer werkingssub sidies ontvangen dan andere jaren.

Gelukkig kunnen we daarnaast ook nog steeds rekenen op het einde jaarsbudget voor de deeldorpen om wat extra gezelligheid en licht te brengen in de donkerste weken van het jaar. De stad stelde per dorp 12.000 euro ter beschikking, door de dorpsraden vrij te besteden van 2020 tot 2025. Hoogstraten kiest dit jaar voor een nieuwe kerststal en twee kerstbeelden, Wortel koopt extra kerstverlichting en investeert in de kerstmarkt, de andere vier deeldorpen leasen net als de vorige jaren kerstverlichting om het dorpscentrum te verfraaien. Lampjes genoeg in de straten dus, maar net als de straatverlichting branden ze wel wat minder lang dan andere jaren: van 6 december tot 9 januari, van 6 tot 9 uur ‘s morgens en van 16u ‘s avonds tot middernacht. (twi)

PERSO V ERZICHT JANUARI - JUNI 2022

JANUARI

• Feestvierders laten met oudjaar zware ex plosieven ontploffen en plaatsen beelden ervan op sociale media. “Het zijn levens gevaarlijke toestanden die niks meer met vuurwerk te maken hebben, dit zijn wapens”. zegt de politie.

• Chantal De Swart en Marleen Jansen van D’n Zotte Zaligheid doen de boeken dicht. Ze investeerden samen 30.000 euro en hebben omwille van corona maanden haast geen in komsten gehad.

• Woningen en appartementen gaan in Hoog straten vlot van de hand en makelaars ver wachten in 2022 geen daling van de vastgoedprijzen. De stijgende prijzen en de grote vraag maken het voor starters moeilijk om een eigendom te kopen.

• Café de Roma, al ruim tachtig jaar een be grip in Hoogstraten, sluit de deuren. Het pand maakt plaats voor een nieuwbouw. De zaak wisselde al een aantal keren van eigenaar, maar nu komt er een einde aan het verhaal.

• Koffiebrander Jurgen Taeymans, Philippe Thijs van PLUSwater en leerkracht en web designer Arne Dondeyne vormen de drie ko ningen die met Marleen De Vrij als koningin al zingend voor het goede doel door het cen trum van Hoogstraten gaan. Dat is een traditie sinds 2014..

• Paul Snoeys van De Gulden Coppe heeft een van de drukste kerstvakanties ooit achter de rug. Om 12 uur staan er al Nederlanders op de deur te bonken om binnen te mogen. In Hoogstraten komen altijd al veel Nederlan ders, maar nu grenst het aan het onwaar schijnlijke.

• Vorig jaar klopten bij 't Ver-Zet-je 174 ge zinnen aan die het financieel moeilijk hebben. Voor etenswaren kan men voor 95% rekenen op voedseloverschotten van lokale super markten, Coöperatie Hoogstraten en produ centen. In totaal kreeg ’t Ver-Zet-je in 2021 ongeveer 40 ton voedseloverschotten met een handelswaarde van ongeveer 200.000 euro.

• De rechtbank in Turnhout legt Kurt E. (31) uit Hoogstraten een bijkomende effectieve ge vangenisstraf van twee jaar op voor valsheid in geschrifte bij het opstellen van een schuld overeenkomst. Het hof van assisen in Antwer pen veroordeelde hem in maart 2016 al tot een gevangenisstraf van 22 jaar voor de moord op Staf Rosiers uit Meer.

• Turnkring 't Spagaatje kan voortaan trainen in de nieuwe gym- en danshal tussen de Ka telijnestraat en het Klein Seminarie. In de toe komst kunnen ook andere verenigingen en het Klein Seminarie gebruik maken van het sportcomplex.

• Met een productomzet van 302 miljoen euro behaalt Coöperatie Hoogstraten voor het derde jaar op rij een record. Ondanks de on zekere marktsituatie gaat het om een stijging van 4% in vergelijking met 2020. Voor aard beien lag het volume met 32,8 miljoen kilo gram liefst 600 ton hoger dan in 2020.

• Terwijl de uitbaters van frituur 't Kartoffeltje in de Van Aertselaerstraat in Minderhout hun klanten helpen, worden ze door twee mannen bestolen. Uit de achterkeuken nemen ze een som geld mee. Een van de dieven gaat via een zijdeur binnen, terwijl een andere op de uit kijk staat.

• 'Pommersches Landwehr' heeft dit weekend een herdenking gehouden van de Slag bij Hoogstraten. De 'Vergeten Veldslag' was een van de zwaarste en bloedigste veldslagen in de tijd van Napoleon. Rond en zelfs in de kerk van Minderhout werd een hevige strijd ge voerd.

• Het stadsbestuur laat 623 zonnepanelen plaatsen op het dak van zorgcampus Stede Akkers. De energie die ze leveren, komt over een met het jaargebruik van 53 gezinnen. Met de aankoop van aandelen kunnen inwoners participeren en delen in de winst.

• Het bestuur stelt een nieuwe huisstijl met bijhorend logo en slogan voor. Die komen er na een bevraging bij inwoners en onder nemers. Met de baseline ‘Hoogstraten hoogst hartelijk’ heeft men de ambitie om meer be zoekers aan te trekken en het ondernemers klimaat te versterken.

• Het nieuws dat pater Luk (87), broeder Xa vier (92) en pater Frans (79), drie oudere broeders van het Kapucijnenklooster in Meer sel-Dreef, begin februari naar Herentals moe ten verhuizen, zorgt voor gemengde reacties. Hélène Wesselingh neemt het initiatief voor een online petitie om de kloosterorde op an dere gedachten te brengen. “Ze snijden het hart weg uit Meersel-Dreef”, klinkt het.

• De politie is de verdachten op het spoor van het vuurwerkincident bij de jaarwisseling. Op sociale media is te zien hoe een groepje jon geren een blok met vuurpijlen op de grond legt en de pijlen afschiet. Ze lopen in paniek weg terwijl een van de pijlen over het voetpad tussen een groep meisjes beland.

• Een 32-jarige gedetineerde krijgt een effec tieve gevangenisstraf van zes maanden omdat hij een penitentiair beambte in de gevangenis in Wortel enkele rake klappen toebrengt. De 56-jarige cipier is een tijd arbeidsongeschikt.

• De omikronvariant van corona blijft statis tische records breken in de Kempen, al vlakt de aangroei in heel wat gemeentes af. In totaal 2.500 besmettingen op één dag is een nieuw record. In Hoogstraten is er een lichte stijging. Vooral tieners worden het meest getroffen, maar er komen nog weinig zieken op inten sieve terecht.

FEBRUARI

• De kogel is door de kerk: HVV, momenteel leider in tweede afdeling, zal geen licentie aanvragen voor eerste nationale. Trainer Frank Belmans vindt dat men de beslissing te vroeg aankondigt. “Ik heb niet het gevoel dat alles nu in elkaar zal zakken”, zegt voorzitter Dominiek Van den Bosch.

• De bestuursorganen van Coöperatie Hoog straten en REO Veiling in Roeselare zetten het licht op groen om een mogelijke fusie te on derzoeken. Met een schaalvergroting willen de beide groente- en fruitveilingen meer slag kracht hebben op de markt in hun sector.

• De firma Emdoka, een bedrijf uit Meer dat geneesmiddelen voor dieren ontwikkelt, ont vangt tot zeshonderd telefoontjes per dag van mensen die denken dat ze bij Luminus te rechtkomen. Het blijkt om 'spoofing' te gaan: een malafide callcenter misbruikt hun tele foonnummer, wat technisch perfect mogelijk blijkt.

FEBRUARI - De 55-jarige Monique Bol wordt na Daan Janssens en Michiel Van Op stal de nieuwe stadsdichter. Ze benoemt haar stijl zelf als poëtisch proza. Met een rijk taal gebruik wil ze herkenbare beelden oproepen die een groot publiek kunnen bekoren.

• Minister Zuhal Demir geeft het startschot voor het aanplanten van een klimaatbos met 3.880 bomen op een perceel nabij ecoduct De Munt in Hoogstraten. Dat is niet naar de zin van landbouwers, die protesteren tegen de in name van de landbouwgrond voor het kli maatbos.

• Het stadsbestuur geeft ‘energievreetbon nen’ ter waarde van 130 euro aan mensen met een sociale energiefactuur, met een verhoogde tegemoetkoming voor 65-plussers. Daarmee wil men die mensen stimuleren om hun huis houdtoestellen ouder dan 10 jaar te vervangen door nieuwe die energiezuinig zijn.

• De Kempense vaccinatiecentra beginnen aan hun laatste maand, al volgen er in de zomer mogelijk nog occasionele priksessies verspreid over de regio. En misschien is het vanaf september weer alle hens aan dek.

• Het voormalige Diana's Feestcafé en drie aanpalende panden zullen eerlang worden ge sloopt en maken plaats voor vier kantoren en zeven appartementen. Diana’s Feestcafé, waar je terecht kon voor paaldansacten en meer, werd enkele jaren geleden failliet verklaard.

• In Meerle verdwijnt een stuk geschiedenis. Een aannemer start in opdracht van de huis vestingsmaatschappij De Noorderkempen met de afbraak van melkerij 'De Merel'. De melkerij werd in 1901 gebouwd en in 1945 kwam er een kaasmakerij bij.

MAART

• 't Ver-Zet-je krijgt de eerste Oekraïense vluchtelingen over de vloer en voorziet hen van kledij en eten. De organisatie doet een op roep om spullen binnen te brengen, want de

komende dagen en weken worden er nog veel Oekraïense vluchtelingen verwacht.

• De 38ste editie van de Antilliaanse Feesten wordt voor het eerst een driedaags festival. Het zogenaamde ‘campingconcert’ op don derdagavond wordt een derde festivaldag met een volwaardig programma.

• Steeds meer Nederlanders kopen of huren woningen in Hoogstraten en andere grens gemeenten. Waar vroeger vooral rijke Neder landers om fiscale redenen de grens overstaken is nu ook 'Kees met de pet' actief op de Kempense vastgoedmarkt omdat de hui zen in Nederland veel te duur zijn geworden.

• De correctionele rechtbank in Turnhout spreekt gevangenisstraffen van twintig maan den tot zes jaar uit voor acht personen die be trokken waren bij een groot drugslabo in een boerderij in de Beeksestraat in Meer. De speurders ontmantelden daar in de zomer van 2018 verschillende productieruimtes voor synthetische drugs.

• De rechtbank heeft een 56-jarige Nederlan der uit Chaam veroordeeld tot twee jaar cel voor handel in verdovende middelen. De man werd op heterdaad betrapt toen hij in Hoog straten postpakketten met drugs wilde verstu ren.

• Het eerste geveilde kistje aardbeien brengt 8.000 euro op. Die som gaat naar de stichting van de Iraans-Belgische topdokter Nasser Nadjmi, die kinderen met schisis (een aange boren afwijking in het gezicht: een spleet in de bovenlip, bovenkaak en/of het gehemelte) helpt.

• Om de parkeerdruk in het centrum van Hoogstraten te verminderen wil de stad een viertal randparkings maken. Die moeten plaats bieden aan in totaal 415 voertuigen. Via een marktbevraging hoopt men met privaat ei genaars een erfpachtovereenkomst af te slui ten

• Niet alle aardbeien hebben de kenmerkende rode kleur. Bij 't Eirbissemhof in Meer oogst de familie Herrijgers ook witte aardbeien of vruchten met een andere lichte kleur. Een an dere specialiteit zijn de kleine bosaardbeien. Wie allergisch is voor aardbeien, kan pro bleemloos witte exemplaren eten.

MAART - Het werk ‘A Friend In Need’ van Mel Lucy Bruneel (27), in de blauw - gele kleuren van de Oekraïense vlag wordt geveild voor een bedrag van 800 euro. Het geld wordt geschonken aan het klooster in Meersel-Dreef, waar enkele Oekraïense gezinnen worden opgevangen.

MAART - Zoals veel bedrijven wordt ook de firma Deltarack van Jan en Toon Servaes getroffen door de oorlog in Oekraïne. De firma maakt houten transportkarren voor goederen die rechts taand moeten worden vervoerd, zoals glas, natuursteen enz. Het hout dat ze daarvoor gebruiken is zeer sterke multiplex, gemaakt uit berk uit Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne.

APRIL

• Politie Noorderkempen verhuist binnen en kele jaren naar een nieuwbouw naast de Ster. Raadslid Fons Jacobs stelt voor om nu al in gesprek te gaan over de aankoop van de hui dige kazerne. De eigendom kan in aanmer king komen voor maatschappelijke doeleinden als noodopvang, betaalbare huis vesting of parking.

• Diëtiste Celien Rombouts (27) uit Meer brengt het boek “Met F*ck it, maandag start ik écht” uit. Haar 85.000 volgers op Insta gram en verschillende uitgeverijen waren al lang vragende partij. Celien wil komaf maken met de dieetcultuur en de lezer helpen om hun lichaam weer graag te zien.

• Enkele fruittelers van Local Harvest stip pelen een bloesemroute uit langs boomgaar den die in bloei staan. De route voert langs appel, peren en bessenteelt. Fietsers komen langs de Pampa in Merksplas tot bij BruneelCox in Rijkevorsel.

• De voormalige kloostersite in Meer wordt meer en meer een bruisend dorpsdeel. Na de komst van de eerste bewoners eind vorig jaar, is nu ook de bijna 100 jaar oude parochiezaal gerestaureerd tot lokaal dienstencentrum.

• Meer dan 150 motorrijders van Trailer Trash Travellers MC Breda en bevriende af delingen nemen samen met familie en vele vrienden afscheid van Dominique De Pryck (44) met een zelden geziene erehaag van mo tards op de Vrijheid en een 'feest' in Le Cirq.

• De Vlaamse Milieumaatschappij en het Ne derlandse waterschap Brabantse Delta starten een proefproject om de zuurstof in de Mark te meten. Sondes meten 24 uur per dag, auto matisch en van op afstand de hoeveelheid zuurstof, de zuurtegraad en de temperatuur van het water.

• Het stadsbestuur sloopt twee open loodsen in Wortel-Kolonie. Na de afbraak wordt de open ruimte deels gebruikt door de uitbaters van Zouterover. Zij gaan er een pluktuin rea liseren bij hun beleefrestaurant in een van de vleugels van de boerderij.

• De eerste bewoners nemen hun intrek in een van de 35 serviceflats in 't Gastenhuys. Eerst daags nemen verschillende diensten er in hun intrek en in september opent AZ Turnhout er een nierdialysecentrum.

• Op dit moment zijn er al 251 trajectcontro les langs de Vlaamse gewestwegen en vol gend jaar komen er 43 bij. Er komt een trajectcontrole op de Strijbeekse- en de Bre daseweg.

• De gemeenteraad keurt de aankoop van een perceel grond in de Desmedtstraat goed. Daar komt een nieuwe brandweerkazerne. De op positie is bezorgd omwille van mogelijk ver vuilde grond door de zoutopslag die er vroeger was.

• Achter het casino in Wortel-Kolonie opent Widar huis Yggdalir, waar tien volwassen mensen met een beperking permanent verblij ven. Met het eerder geopende huize Ekkehart aan de overkant heeft Widar nu in totaal ze ventien plaatsen in de Kolonie.

• Door de aanhoudende droogte doet de Nat tebottentocht in Hal zijn naam weinig eer aan. Honderden geïnteresseerden stappen gespreid over twee weken door droge akkers en velden en langs borden waarop de landbouw met lu dieke cartoons zijn standpunten duidelijk maakt.

• De horecawereld in de provincie Antwerpen verliest een boegbeeld. Ed Van den Ouweland overleed onverwacht op 59-jarige leeftijd. Ed was de man van de Voorthoeve in Meerle, 't Pakhuis in Antwerpen en ex-voorzitter van Horeca Antwerpen en Noorderkempen.

• Het stadsbestuur probeert al geruime tijd een oplossing te vinden voor ziekenwagen vervoer van de noordelijke deelgemeenten naar Nederland omdat de afstand naar de zie kenhuizen van Turnhout of Malle vrij groot is. Voor hen is het hospitaal in Breda een be tere optie.

APRIL - Het meest noordelijke café in Meersel-Dreef krijgt een informatiebord als meest noor delijke punt van het land. De ontwerper is Kamiel De Bruyne van de Nutteloze Borden Wan deling.

APRIL - Op de oprit van de E19 richting Nederland aan de transportzone in Meer kantelt een vrachtwagen, geladen met 10.000 kilogram halve varkens. Een takelfirma met luchtkussens komt ter plaatse om de oplegger weer op de wielen te zetten.

MEI

• De stad wil langs Klein Eyssel een fietspad aanleggen om de Strijbeekseweg te verbinden met de Dreef. Men wil de aanleg van de fiets paden koppelen aan dat van het toekomstige rioleringsproject. Het worden één ofwel twee vrijliggende fietspaden, maar die komen er ten vroegste in 2027.

• Het vroegere hotel Den Rooy langs de Uli cotenseweg in Meerle krijgt een totaal andere bestemming. ‘Den Rooy Clinics’ wordt een privaat behandelcentrum voor mensen met een verslaving of burn-out. De ligging draagt bij tot de discretie.

• Na de verhuis van de bibliotheek van Meer naar de gerenoveerde parochiezaal staat het vroegere bibliotheekgebouw leeg. Het bestuur wil het gebouw in erfpacht geven. Zo blijft het eigendom van de stad, maar wordt het ge bouw beheerd en onderhouden door een erf pachtnemer.

• Het bestuur gaat in samenwerking met een aantal vrijwilligers een inventaris opmaken van alle trage wegen op haar grondgebied. De bedoeling is om daarna een beleidsplan voor beheer en onderhoud op te maken.

• Bij de gasopslagplaats van Fluxys in Loen hout (Wuustwezel) ontstond vrijdag een lek. Dat zorgde voor geurhinder tot in Hoogstra ten. Het ging niet om een gaslek. Het product dat men kon ruiken wordt aan gas toegevoegd om het zijn kenmerkende geur te geven, omdat gas van nature geurloos is.

• Het bestuur wil niet dat er nog te veel wind molens bijkomen. Het schepencollege gaat in beroep tegen de vergunning voor een wind turbine op Tolberg in Meer.

• De grote vijver op het recreatiedomein De Mosten wordt voor 18 jaar in concessie gege ven aan Goodlife Cablepark. De familie Le naerts heeft ook al het buitenspel en de horeca in concessie gekregen.

• Vlaanderen kent een subsidie van 288.420 euro goed voor de kapel van het Klein Semi narie. De eeuwfeestkapel uit 1935 kampt met waterinsijpeling, daarom worden de natuur leien vernieuwd.

JUNI

• Corneel 'Kees' Van Den Ouweland uit Meerle viert zijn honderdste verjaardag. Hij is nog steeds actief als koster in de Sint-Sal vatorkerk in Meerle en allicht de oudste kos ter van het land.

• Na twee jaar uitstel om de gekende reden heeft de eerste editie van Grenspop plaats op een weide in het Paterspad in Minderhout. Het festival met een zeer divers programma lokt meer dan vijfduizend bezoekers.

• Het gebied tussen Antwerpen en Hoogstra ten is nu een officieel 'wolvenrisicogebied'. In zo’n risicozone kunnen bewoners hun klein vee beschermen tegen een aanval door wol ven. 90% van de kosten voor de gebruikte materialen wordt terugbetaald.

• De eerste Heilig Bloedprocessie na drie jaar kan rekenen op mooi weer en duizenden toe schouwers. Bij de passage op het Van Aertse laerplein loopt het even fout. De processie draaide er te vroeg af tot grote ergernis van het publiek en de makers van het rustaltaar dat er staat. De tweede zondag is het weer spel breker.

• Eerste schepen Michel Jansen (N-VA) be slist omwille van persoonlijke redenen het schepencollege te verlaten. Huidig gemeente raadsvoorzitter Jef Vissers neemt zijn plaats in.

APRIL - Bij opgravingen aan de Koudenberg in het centrum van Brussel vinden archeologen belangrijke vondsten in wat ooit de tuin van het Hof van Hoogstraten was. De ruïnes van het verblijf van graaf Antoon Lalaing en Elisabeth van Culemborg onder de Kunstberg zijn eerder al blootgelegd en kan men bezoeken.

MEI - Maria Van Hoof woont in een mobiele zorgwoning in de tuin van haar dochter en schoon zoon. Het is een proefproject van IOK in samenwerking met LiCalab, de organisatie die on dersteuning biedt voor vernieuwing in de zorgsector. De unit staat er in een huursysteem en kan dus niet aangekocht worden.

• Tijdens de ‘Aveve Farm Run & Walk’ van 8 of 12 km, kunnen lopers en wandelaars ken nismaken met de moderne en duurzame boe renstiel, op zoek naar de bron van wat op ons bord ligt, zegt Bram Van Hecke van de Groene Kring.

• Het groenste dorp, het sociaalste dorp, het meest echte dorp. Dat zijn de ambities van het burgerinitiatief Wortel 2030. In nauwe samen werking met het stadsbestuur en de stedelijke diensten wordt er gewerkt aan een toekomst visie.

• Op de zijgevel van kunstacademie IKO in de Dokter Versmissenstraat is een muurschil dering aangebracht. Het is een eerbetoon aan de in 2010 overleden Hoogstraatse kunstenaar Louis Fransen, die in Japan woonde en werkte en bekend staat voor zijn monumentale wer ken in keramiek en zijn kleurrijke glasramen.

• Het sportcomplex Stede Akkers kampt al twee jaar met een exploitatietekort. Naast de beschikbaarheidsvergoeding van 1 miljoen euro die het stadsbestuur jaarlijks betaalt, komt er nu elk jaar nog 75.000 euro bij. Daar staan ruimere openingsuren tegenover.

• Er loopt een proefproject om de samenwer king tussen Nederlandse en Belgische brand weerposten te verbeteren.

• De Kringwinkel op de Meerseweg in Meer verhuist naar een nieuw gebouw. Dat bevindt

Abonnement al vernieuwd?

Wil je bijblijven?

Schrijf dan € 29,- over en je ontvangt 11 nummers in 2023 BE34 7512 0801 1890 t.a.v. De Hoogstraatse Pers bvba Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten Doe dit vóór 10 december en vermeld duidelijk je naam en volledig adres. En wij doen de rest, een heel jaar lang!

Voor meer info: www.demaand.be/abonneren

zich op korte afstand in dezelfde straat, maar nu in Minderhout

• De zomerbar Chilmill is dit jaar enkel in juli geopend. Van 29 tot 31 juli pakken de orga nisatoren voor de eerste keer uit met het Chill mill Festival.

• Met minder dan negen huisartsen per tien duizend inwoners spreekt men van een tekort. In de provincie Antwerpen zijn 20 van de 69 gemeenten 'huisartsarm'. Met 7,40 huisartsen op 100.000 inwoners is er een groot tekort in Hoogstraten. De problematiek doet zich sterk voor aan de Nederlandse grens, omdat huis artsen in Nederland beter betaald en omka derd worden. (fh)

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 13 december door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing november

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Lynn Verhoeven, Heerle 26, 2322 Minderhout

De Korenstraat, Minderhout

Als een vanger in het koren…

Korenstraat

HOOGSTRATEN - De Korenstraat? Waar is da? Het is de eerste vraag die we ons stelden. Het blijkt een doodlopend straatje aan de Minderhoutsestraat, zo merkten we op een plattegrond van Hoogstraten. Ware het niet dat de rijweg toch wel 10 meter breed is en een keerzone bevat aan het uiteinde, we waanden ons in een steegje van een echte stad. En het is een woonerf. Veertien huisnummers werden er door de verkavelingsvergunning van juni 2016 af geleverd. Vier langs de Minderhoutsestraat zelf, die we dus niet kunnen tellen als behorend tot de Korenstraat, zodat er 10 woningen voorzien werden: 2 voor losbouw, 4 twee aan twee gekoppeld, en idem voor de zogenaamde ‘sociale kavels’, waarover verder meer.

Nico Jansen “ Van de Mussenakker naar de Korenstraat”

Als een vanger in het koren togen we op pad en belden aan bij één van de drie meest mo dern uitziende woningen, nadat we ons be kend maken, vraagt de bewoner ons vriendelijk binnen in de zonovergoten living, want “jazeker ken ik De Hoogstraatse Maand”…

Nico Jansen stelt zich voor als van Neder landse afkomst en bijgevolg dient ie ons iets te drinken aan te bieden, zegt hij. “Vanaf mijn 12 jaar woon ik in Hoogstraten en dus zochten Elien (Martens) en ik een bouwgrond in de buurt. Zij is afkomstig uit Meer, we leerden elkaar kennen in de Mussenakker. Vandaar dat we in de buurt van onze familie wilden blijven wonen. Het perceel is dan wel niet zo groot, maar echt tuinieren is ons ding niet.” Getuige ook het rijdend konijn dat het gras kort houdt. Elien is aan het werk terwijl Nico twee dagen per week thuiswerkt om niet elke

dag een rit van 120 km te moeten doen. Hij heeft een job in de IT-wereld.

Energiezuinig

Op onze opmerking dat de woningen in de straat qua stijl nogal verschillen stelt Nico dat

“je vooraf niet weet wat de buren gaan doen, je koopt grond, zoekt een architect en bouwt naar je eigen wensen.” Er kon dus gebouwd worden met een plat dak terwijl er aan de ge koppelde woningen wel meer bouwvoor schriften vasthingen. “Wij kozen voor een energiezuinig huis met warmtepomp en zon

Nico Jansen

nepanelen op het dak. Uit principe om mee de klimaatcrisis op te lossen, vandaar dat we ook met twee elektrische auto’s rijden.”

En Nico ontkracht meteen de stelling dat mo menteel onderweg laden goedkoper zou zijn dan thuisladen, want je betaalt niet zozeer voor het laden zelf, als wel voor de snelheid waarmee dat gebeurt. Op het vlak van elek trisch rijden circuleert er veel fake-nieuws, vindt hij. Tevens zegt ie dat het hele plaatje financieel misschien niet in hun voordeel werkt, maar dat is minder belangrijk. “Wij moeten toch naar een maatschappij waar ie dereen nog leven kan. De wil moet er zijn om de energiecrisis op te lossen.” En dus dient zich binnen afzienbare tijd wellicht ook een thuisbatterij aan, maar dat is nog in over weging.

“Een doodlopende straat is wel heerlijk om in te wonen. Als er een auto stopt, denk je direct dat het voor jou is,” klinkt het nog. En Nico doet me uitgeleide, net wanneer de overbuur vrouw thuiskwam zodat ik een volgende ge sprekspartner heb. En toeval bestaat niet, maar toch…

Ann Leemans

“Stilaan tijd om voor mezelf iets te zoeken”

Want wie is die buurvrouw? Een echte Hoog straatse zo blijkt, dochter van Jan Leemans en Roos Rombouts, gekend van haar werk op VTI Spijker en de musicals van de vzw La:ch. Ik overweeg me te verontschuldigen bij haar door te zeggen dat het niet de bedoeling is dat ik bij bekenden langsga, maar dat ik niet wist dat zij hier in de straat woont. Zij zegt net uit quarantaine te komen, heel de week niet ge werkt te hebben en blijkt net terug van bij haar tuinarchitect want in haar tuin is nog veel werk te doen.

“Na negen jaar gewoond te hebben boven het Chocoladehuis op de Vrijheid vond ik het stil aan tijd om voor mezelf iets te zoeken. En op aangeven van mijn kapster schreef ik me in bij de gemeente voor een sociale kavel, die doorgaans te koop is voor minder geld dan een bouwgrond op de vrije markt. En in 2017 waren er weinig kandidaten voor deze perce len hier, ik kon als tweede kiezen en had mijn eerste keuze. De derde kandidaat koos hele maal niet meer want zijn voorkeurpercelen waren al weg.”

Gekoppeld

“Ik diende wel gekoppeld te bouwen en liet dat over aan een aannemer die het huis wind dicht afleverde. Veel van de rest is dan afge werkt door mijn vader, alle leidingen, de keuken die ik kocht in het gekende Scandina

vische grootwarenhuis. En dat was op het nip pertje. Niet veel later blokkeerde het Suezka naal en was er een tijdlang niet meer aan materialen te geraken. Misschien zou ik het nu niet meer aandurven met één preetje.”

“En sedert mei 2021 woon ik hier, het bevalt me wel, een rustig straatje zonder verkeer, vlakbij het werk en de winkels. Alleen heb ik wel moeten wennen aan het postnummer 2322,” vertrouwt ze ons nog toe. Geruststel lend hebben we haar geantwoord dat 2320 in de praktijk ook altijd goed is.

English

Niet alle kavels werden door de stad toegewe zen, 75% konden de eigenaars zelf verkopen. En in één van deze woningen krijgen we Linda Adegbite aan de voordeur, die direct zegt de conversatie in het Engels te willen doen. Ze is wel op regelmatige basis Neder lands aan het leren in Turnhout, tot wel 4 keer per week, eerder onregelmatig want om half vier dient ze haar twee kinderen af te halen van de school. We tipten haar over Praatpunt, zodat ze zich hier misschien zonder de ver plaatsing naar Turnhout kan bijscholen in onze taal.

Linda is Nigeriaanse en woont hier met haar Nederlandse partner die evenwel aan het werk is. Zij vindt de straat zeer goed, rustig gele gen. “Binnen afzienbare tijd verhuizen we naar een groter huis, zeker als de kinderen ouder worden want die hebben ruimte nodig.” Waar? Dat is nog niet geweten, misschien in Hoogstraten. “Hoogstraten is a nice place”, besluit ze. Maar op de foto wil ze niet, “I’m not looking too good for that!”

Wouter Jansen en Ilse De Beuckelaer “Een

k angoeroewoning voor de toekomst”

Lot 7 is overigens nog te koop. In deze ver kaveling werd door de gemeente opgelegd dat er vier kavels (25% van het geheel) dienden toegewezen te worden aan kandidaten die aan bepaalde voorwaarden voldoen. Je moet lang genoeg in Hoogstraten wonen, tussen 20 en 45 jaar zijn, geen eigen woonst bezitten, en indien er kinderen zijn, hebben deze gezinnen voorrang.

Bijkomend wordt in deze gevallen de ver koopprijs bepaald op de schattingsprijs ver minderd met 20%. Deze formule van verkoop van sociale kavels bestaat sedert eind 2003 en kende aanvankelijk een vrij groot succes. Doordat lot 7 in de Korenstraat een beetje on gelukkig gepositioneerd is (weinig achtertuin, veel voortuin) was er aanvankelijk geen koper hiervoor, ook niet bij een tweede aanbieding zodat het perceel nu te koop staat bij de ori ginele eigenaars. Dit fenomeen komt ook el ders bij de meest recent vergunde verkavelingen voor.

“Of ik bang ben van de hond?”, vraagt Wouter Jansen mij wanneer hij mij achter het huis no digt en zijn carwash onderbreekt voor een babbel. Het dier wordt voor de zekerheid toch maar even in huis gehouden. Ilse De Beucke laer legt uit hoe zij in de Korenstraat terecht kwamen; eerst hadden ze het huis van de grootouders overgekocht en gerestaureerd. Want die woonden in de Minderhoutsestraat net zoals haar ouders, dus ver weg van de fa milie was ze nooit, ze is zelfs nooit uit Min derhout weggeweest.

Maar dat huis werd te klein en dus kochten ze er één in de Venhoefweg. Dat was wel een nieuwbouw maar het diende aangepast te worden voor dochter Emily die een probleem heeft met stappen, zij is namelijk geboren met te weinig spieren. Daardoor werd er verder gekeken naar een bouwgrond in de buurt voor een woning met twee slaapkamers en badka mer op het gelijkvloers, zonder drempels en eenzelfde indeling op de verdieping. Gericht op de toekomst wanneer de dochter zelfstan dig zou kunnen wonen en de ouders op het zelfde plekje, een kangoeroewoning dus.

Ilse zegt “voor de dochter te werken, die loopt school in Oud-Turnhout en dan hoort het da gelijks vervoer over en weer bij de job. De schoolbus hebben we al een tijdje opgegeven want daar zat Emily veel te lang op zowel ’s morgens als na schooltijd.” Wouter daarente gen werkt in Nederland als bediende. Hij zit

Linda Adegbite “Hoogstraten is a nice place”

Ann Leemans

er niks mee in om 1 à 2 dagen thuis te werken. “Ik kan mij hier beter concentreren dan op het werk, daar word je dikwijls afgeleid.”

Meten en passen

De woning oogt heel modern en strak. De koop van de bouwgrond had wel wat voeten in de aarde. “Wij zijn dikwijls komen meten en passen toen we hoorden dat er hier grond te koop kwam, dicht bij de ouders van Ilse. Die verkaveling liet dan ook nog lang op zich wachten zodat we tijdelijk op een apparte ment moesten gaan wonen want ons huis in de Venhoefweg was al verkocht vooraleer de straat hier was aangelegd.”

Alle drie zeggen hier graag te wonen, “zo rus tig. Als er een auto staat, hebt ge het gezien. Laatst hebben we toch de politie gebeld toen er hier enkele dagen na elkaar een wagen par keerde die wat verdacht overkwam. Niet dat ze dan direct komen, maar de politie zegt zoiets graag te horen. Als er dan ergens in de buurt iets voorvalt, hebben ze al een aanwij zing en nummerplaat. Wegens Corona gedu rende twee jaar is het contact met de buren tot nog toe minimaal geweest, enkel met oudjaar was er een drink. Het heeft ook natuurlijk te maken met het feit dat jonge mensen met twee gaan werken, en dan heb je niet zo veel tijd.”

En dan is er nog de hobby van papa en zoon Thomas. Die laatste zag het vertrek uit de Venhoefweg niet zo zitten. Hem werd een vij ver beloofd. En in de achtertuin verrees een uit de kluiten gewassen vijver die tot 2 meter diep is. De kleurschakeringen van de koi’s is fenomenaal. Met enkele werden zelfs al prij zen gewonnen in wedstrijden. Het is een hobby die tijd vraagt, om de verzorging onder de knie te krijgen was er onder meer een acht

weken durende cursus. “Vandaag zijn nog twee vissen onderweg uit Japan. Ik moet die

gasten beperken of die blijven kopen,” zegt Ilse. (ep)

Acht land- en tuinbouwbedrijven al wandelend of lopend ontdekken Farm run & walk lokte in Meer meer dan 3000 deelnemers

MEER - Een wandeling in Hoogstraten die op één dag meer dan 3.000 deelnemers lokt en die daarenboven het gehavende blazoen van de landbouwsector wou oppoetsen. Daar moesten wij bij aanwezig zijn, dachten wij, en dus wandelden wij op zondag 23 oktober mee met de tweede editie van de Farm Run & Walk. Dit evenement is zowat de landelijke tegenhanger van de gekende Urban Trail, maar wandelaars en joggers kunnen kennis maken met de moderne en dus ook duurzame boerenstiel. De eerste editie van dit evenement vond in het voorjaar plaats met als startplaats Borgloon. Het goede weer maakte nu dat het deelnemersaantal van 3.000 nog overtroffen werd.

de Kempen. Ze hebben ‘Air Pathogen Free’ varkensstallen, die zijn uitgerust met druk ventilatie in combinatie met een filtratiesys teem om infecties via de lucht te voorkomen. Hierdoor zijn de varkens beter beschermd tegen bacteriën en virussen.

Daarnaast zet het bedrijf ook in op eigen mestverwerking. Hiervoor werd vorig jaar een composteerinstallatie aangekocht. Daarbij wordt de gecentrifugeerde mest van de var kens door het composteerproces verwarmd tot 70-80 graden en is vanaf dan kiemvrij en bijgevolg ‘exportwaardig’. Franse akkerbou wers, maar ook wijn- en champagnehuizen zijn dankbare afnemers van dit zwarte goud om het te gebruiken als basismeststof voor hun vruchten. Wie kan dit nog zeggen in de Kempen?

De start van de tweede editie van de farm run & walk werd gegeven bij Groep Beck - Vanthillo, een modern varkens-, mestverwerkings- en perenbedrijf in Meer.

Wij kozen de wandeltocht van 9 kilometer, waar we 4 boerderijen passeerden die we van nabij konden ontdekken en waar er ook lokale proevertjes werden aangeboden. Bij de tocht van 13 kilometer konden er nog 4 extra boer derijen langs de route bezocht worden.

Groep Beck - Vanthillo, een varkens-, mest verwerkings- en perenbedrijf in Meer, was de startplaats. Onderweg hadden we babbels op twee deelnemende bedrijven en met iemand van het organisatiecomité. We wilden zo meer te weten te komen over deze bedrijven zelf, maar ook hun drijfveren om hieraan mee te werken.

De autoparking op een grote weide was bijna volledig volzet. Aan de start was het nog een gezellige drukte, ook al waren we bij de laat sten om in te schrijven. Vooral gezinnen met kinderen en wandelaars met honden namen deel. Alles verliep heel vlot en we kregen ook nog wat bonnetjes mee voor proevertjes on derweg.

Zwarte goud

Met zijn 9.000 varkens is Groep Beck - Van thillo één van de grootste varkensbedrijven uit

Daarnaast zette het bedrijf enkele jaren gele den zijn eerste stappen in de perenteelt. Een stap in het onbekende, maar dankzij tips van collega's en de professionele begeleiding van o.a. PC fruit proberen zij ook hier een lekker en gezond product te produceren. Als deel

We wandelden langs de perenbomen van groep Beck - Vanthillo.

Start:

Start

Peren

Kenis

Tomeco

De

Stevabo

Graszoden

Finish:

nemer mochten we de proef op de som nemen, we moeten toegeven dat ze ook dit al goed onder de knie hebben.

Duurzamer

De tweede halte was de melkgeitenboerderij van de familie Rombouts. Luc Rombouts is er zaakvoerder: In 2009 beslisten Luc en zijn vrouw Annick om te starten met melkgeiten. Hun zoon Gerben is lid van de Groene Kring, de organisatie voor jonge land- en tuinbou wers die deze wandeling mee organiseerde. De vereniging behoort tot de Boerenbond, leden kunnen er terecht voor jeugdbeweging, opleiding en belangenverdediging.

“In eerste instantie wilden we eigenlijk niet meedoen met dit evenement,” licht Luc toe, “omdat geiten heel gevoelig zijn voor ziekten. Maar dit werd verholpen door iedere deel nemer te verplichten om bij aankomst eerst de schoenen te desinfecteren. Het was onze zoon die vroeg om toch mee te doen, vooral omdat we zo ook een steentje bijdragen aan het verbeteren van het imago van de boeren stiel.

Het is plezant om te horen dat heel wat deel nemers na zo’n bezoek inzien dat de moderne boerderijen toch niet zo milieubelastend maar wel duurzamer zijn dan in de media soms wel wordt beweerd. Zo werd bij ons drie jaar ge leden de melkkoelinstallatie voor de geiten gemoderniseerd. Door het gebruik van freon gas wordt zo’n 3.000 liter melk per dag afge koeld van 30 naar 4 graden.

Hoe dat in z’n werk gaat? Een warmteregelaar stuurt water rondom het freongas, om dat af te koelen. Dit water wordt dan opgevangen in een boiler. Zo kan er op een duurzame ma nier, door de warmte van het gas te hergebrui

Een eerste proevertje bij groep Beck - Vanthillo: lekkere peren.

Luc Rombouts, zaakvoerder van melkgeitenboerderij Rombouts, met zijn dochter Silke.

Eén van de vele verwijzingen langs de weg naar de hoge mate van engagement van de moderne boer op hun beroep op een duurzame manier uit te oefenen.

Group Beck - Vanthillo I Varkens

Group Beck - Vanthillo

en mestverwerking

Aardbeien BV

I Tomaten

Metrans Vermeiren Compostering en loonwerk

Meirhoeve I Melkvee en kaas

Familie Rombouts I Geiten

LV I Melkvee

Ooms

Group Beck - Vanthillo

ken, zo’n 500 liter water per dag opgewarmd worden tot 60°C.”

En daar blijft het niet bij. “Want binnenkort plaatsen we zonnepanelen met een grote bat terij om elektriciteit op te slaan. Hierdoor zal in de toekomst de helft van de stroom die nodig is voor de werking van heel het bedrijf zelf geproduceerd worden.”

Bij onze tweede tussenstop konden we van dichtbij zien hoe de moderne landbouwer zijn melkveebedrijf runt. Peter Stes is de trotse ei genaar van Stevabo. Nadien werden we er overigens nog getrakteerd op gehaktballetjes.

Oplossingsgericht

Bij het bezoek aan Graszoden Ooms BV, onze derde stop, stonden we versteld van de vele grote en speciale landbouwmachines in hun loods. Zaakvoerder is Erik Ooms, hij begon het bedrijf met zijn vrouw Annemie in de be ginjaren ‘90 Zijn zoon Jordi werkt sinds 2020 fulltime mee in de kwekerij.

“Door deel te nemen aan dit evenement wil len we toch vooral onze naambekendheid ver hogen. Doordat AVEVE mee achter de organisatie zit, kunnen er heel wat potentiële klanten uit heel Vlaanderen en uit de Neder landse grensgemeenten langskomen. Maar daarnaast hoop ik ook de deelnemers een po sitiever beeld van de landbouwsector te geven.

Als bedrijf willen wij een kwalitatief hoog eindproduct afleveren in de vorm van een volgroeid en onkruidvrij grastapijt. Daar gaat een lang en gespecialiseerd productieproces aan vooraf. Na het inzaaien en de kieming van het jonge gras begint een intens onderhoud dat circa 12 maanden duurt. Dit bestaat uit grondbewerkingen zoals ploegen, egaliseren en zaaien. Nadat het gras voldoende gekiemd is, start het intensieve onderhoud van de gras mat, met maaien, wellen, borstelen, bemesten, onkruidbestrijding, enz.

Tijdens het hele proces wordt steeds getracht om het milieu zo veel mogelijk te ontzien. Zo worden al de graszoden geteeld zonder ge bruik te maken van nylon netten. De velden worden dagelijks nauwlettend opgevolgd en bijgestuurd waar nodig. En voor elk van deze handelingen worden telkens de meest innova tieve werktuigen ingezet die momenteel op de markt beschikbaar zijn, waaronder machines met GPS en PLC sturingen. Dat is ook wel nodig, de totale bedrijfsoppervlakte bedraagt immers zo’n 100 ha. op een straal van circa 5 km rondom het bedrijf.”

Er komt nog meer kijken bij het productiepro ces, zo vervolgt hij: “Nadat de graszoden volgroeid en geoogst zijn, worden ze in een

luchtdichte kamer geplaatst waar ze op een vacuüm manier gekoeld worden tot ongeveer 3°C. Hierdoor wordt het groeiproces van de grasplant sterk afgeremd en zijn ze 3 maal langer houdbaar. Vacuümkoeling is daarenbo ven energie-efficiënt en duurzaam. Er wordt immers geen gebruik gemaakt van milieuver ontreinigende koelmiddelen.

Bijkomend voordeel is dat we zo de volledig eigen transporten ook flexibeler kunnen in plannen, wat ook de consument uiteraard ten goede komt. Ons bedrijf werkt oplossings gericht, niet probleemgericht, zou je kunnen zeggen.”

Opvallend bij elk van de bezochte bedrijven, was dat er ontegensprekelijk een groot enga gement is om hun sector duurzamer en mi lieuvriendelijker te maken. Uit de talrijke investeringen die er al gebeurden of die ge

pland zijn, blijkt dat zij dit engagement ook heel ernstig nemen in de bedrijfsvoering.

Toekomst

Toon Frimau vertegenwoordigt Golazo Sport, die samen met de Groene kring en Aveve dit evenement organiseerde. “Het gaat eigenlijk om een samenwerkingsvennootschap van drie bedrijven, elk met hun specialiteiten. Mijn be drijf staat in voor de logistiek en marketing, de Groene kring verzorgt het contact met de jonge boeren en sluit overeenkomsten met de boeren af en AVEVE is de hoofdsponsor die o.a. goodie bags voorziet voor de deelnemers en langs het parkoers zorgt voor leuke extraat jes en animatie.”

Bij aankomst was er ook een overdekte markt met streekproducten voorzien. Hoe kwam de organisatie overigens in Meer terecht? “Dat

Peter Stes is de trotse eigenaar van Stevabo, een modern melkveebedrijf.

Een gezellige drukte aan de aankomst van dit interessante en goed georganiseerde evenement.

gebeurde eigenlijk via de Groene kring. Hoogstraten heeft een heel sterk gewest op het vlak van geëngageerde jonge boeren. Bo vendien liggen de bedrijven ook dicht bij el kaar, ook nog eens in een mooie omgeving om te komen wandelen. Vroeger werd hier blijkbaar al eens een kleinschaligere farm run georganiseerd, daar wilden zij nu op verder bouwen.”

Met acht bedrijven en meer dan 3.000 deel

nemers was deze tweede editie erg succesvol. “Omdat Hoogstraten een grensgemeente is, hebben we ook in Nederland campagne ge voerd, wat resulteerde in meer dan 400 extra inschrijvingen. We zijn er trots op dat we met dit evenement aan de buitenwereld laten zien dat de jonge boeren echt wel geëngageerd zijn op het vlak van duurzaamheid en dat er een hoge graad van innovatie nodig is om aan alle eisen van de landbouwsector van de toekomst te voldoen.”

Er komt alvast een vervolg: “Het is inderdaad al zeker dat er volgend voorjaar een derde edi tie komt. Waar en wanneer, dat blijft nog even een verassing. Maar namens de organisatie maak ik graag van de gelegenheid gebruik om alle boeren en medewerkers nog eens te be danken. Zij maakten van dit evenement een groot succes én voerden een uitstekende pro motie voor Hoogstraten als innovatieve en duurzame land- en tuinbouwregio.” (jl)

Erik Ooms, zaakvoerder van Graszoden Ooms BV, met zijn zoon Jordi.

Toon Frimau vertegenwoordigt Golazo Sport, één van de 3 organisatoren van dit gebeuren.

Kiezen voor de ‘Pura-Vida’ levensstijl

In deze rubriek hebben we tal van mensen met Hoogstraatse roots aan het woord gelaten die - om heel diverse redenen - verkozen hun leven elders op te bouwen. Ze boden ons een ruime blik op de grote wereld, vertrekkend vanuit ons eigenste kleine stadje. Niet iedereen vertrekt om nooit meer terug te komen. Er zijn er ook die tijdelijk een andere plek gaan opzoeken. Om hun vorming te vervolmaken, om kennis van elders op te doen en daar later hier hun voordeel mee te doen. Het laat hen toe om vanuit een ander per spectief naar de wereld te kijken. Zo ook Eske Everaert…

Exotisch

Vele jonge mensen studeren zo o.m. via een Erasmus uitwisselingsproject een tijdje aan een buitenlandse universiteit of hogeschool. Of zoals Eske Everaert, middelbare scholier van het Spijker met de organisatie AFS. Dat is een niet-gouvernementele non-profitorga nisatie van vrijwilligers die het via intercul tureel leren mogelijk maakt kennis, vaardigheden en begrip bij te brengen voor een betere en meer vredevolle wereld. De meeste binnen de Westerse wereld. Soms kiest er eentje voor een exotische bestemming. Eske Everaert koos voor het Midden-Amerikaanse Costa Rica. De naam alleen al is exotisch. We laten haar graag even aan het woord over haar er varingen vooraleer ze terugkeert naar de hei mat.

Ze verblijft er zes maanden in Turrialba, een kleine stad in het binnenland van Costa Rica, op ca. 70 km van de hoofdstad San José. Het stadje ligt aan de Rio Turrialba en is bekend

om de gelijknamige vulkaan op ca. 30 km af stand. Dat is de op één na hoogste vulkaan van Costa Rica (3340 meter). Door de toege nomen vulkanische activiteit ervan is het grote eromheen liggende nationale park niet altijd open voor bezoekers. Naast de vulkaan en het raften op de rivier is de regio bekend om lokale producten als koffie en Turrialbakaas.

Pittig

DHM: Wie is Eske Everaert?

Ik heb mijn hele leven in Hoogstraten ge woond. Ik heb 3 jaar Latijn gestudeerd op het Spijker en ben dan overgeschakeld naar hu mane-wetenschappen, omdat ik toen te horen kreeg dat ik dan naar Costa Rica zou kunnen gaan. Een bewuste stap uit interesse, maar ook om dit schooljaar iets haalbaarder te maken.

Mijn ouders zijn Tinne Van Dun en Roel Everaert. Papa is in Hoogstraten opgegroeid

en mijn mama in Ravels, ook dichtbij. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in reizen en nieuwe culturen en taal en van jongs af aan ben ik hier ook mee in aanraking gekomen door de gaststudenten die bij ons in het gezin woonden. Mijn ouders hebben me dit dus wel mee gegeven. In de zomer van het eerste mid delbaar ben ik met EF een maand naar de Pro vence in Frankrijk geweest, ook in een gastgezin.

DHM: Wanneer ben je vertrokken?

In juli 2022, ik zit momenteel in het 5de jaar en mis door deze uitwisseling wel een half schooljaar, wat niet zo evident is. Maar ik ben heel dankbaar dat ‘t Spijker zo meedenkt en achter mijn keuze staat. Wanneer ik terugkom in januari ga ik de materie van het eerste se mester op mezelf studeren en daar testen over afleggen. Ik denk dat het zeker pittig gaat worden, maar ik heb het er zeker voor over.

DHM: Waarom koos je voor Costa Rica?

Ons gezin is 4 keer gastgezin geweest voor Latijns-Amerikaanse studenten. Ik heb een broer uit Bolivia, een zus uit Honduras, een broer uit Colombia en een zus uit Brazilië: ik ben dus opgegroeid met latina’s en latino’s. Ik kon altijd heel goed overweg met hen en was geïnteresseerd in de cultuur en het Spaans / Portugees dat ze spraken.

Dat ik naar Latijns-Amerika wou gaan, stond dus al vast. Costa Rica was een land waar ik bijna niets van wist, enkel dat het bekend staat om de fascinerende luiaards, de tropische en

Eske Everaert, Turrialba, Costa Rica

Hoogstraten Hoogstraten

AFRIKA

BRAZILIË

CARAÏBEN

Eske met haar gastgezin

overweldigende natuur en de ‘pura vida’ levensstijl. Vandaar dat ik re delijk snel overtuigd was om voor Costa Rica te kiezen en er meer over te ontdekken.

Overweldigend

DHM: Je maakte de heenreis in je eentje?

Dat klopt, maar ik ben naar hier gereisd met de organisatie AFS en alles was door hen op voorhand goed geregeld, al kwam er vooraf wel meer werk aan te pas dan ik had gedacht. Voor de reis zelf had ik veel stress, het was de langste reis die ik ooit had gemaakt. Dan ook nog eens met een overstap waar ik maar 30 minuten tijd voor had, boven dien was het de eerste keer dat ik een overstap alleen deed. Mijn eerste vlucht was van Zaventem naar Zürich en die vlucht had vertraging, waardoor ik in 20 minuten mijn gate in Zurich moest vinden. Ik heb moeten lopen, maar ik ben er op tijd geraakt en heb een hele rustige en fijne vlucht gehad naar San José.

DHM: Welke indruk maakte het land en de omgeving waarin je terecht kwam?

De eerste 4 dagen bracht ik door op een welkomstkamp met meer dan 100 studenten die van over de hele wereld naar Costa Rica waren ge komen. Dat bovenop een jetlag was heel overweldigend. Het was wel fijn om nader kennis te maken met mensen die dezelfde ervaringen hadden. Ik heb nu nog altijd veel contact met vele studenten.

De eerste indruk van Turrialba (mijn stadje) was heel goed. De natuur is heel mooi en het heeft een klein en relatief veilig centrum wat een groot verschil is met San José, de stad waar ik toekwam. De vrijwilli gers lieten ons het centrum zien en waren heel verwelkomend. Een paar uur later ontmoetten we onze gastgezinnen en dat gevoel was heel raar. Je ontmoette de mensen waar je het volgende halve jaar bij ging wonen, maar je had ze nog nooit ontmoet, dus de eerste dagen voelden heel ongewoon.

Ik wilde zeker niets fout doen. Maar ik sprak nog geen Spaans en mijn gastgezin spreekt geen woord Engels, dus de communicatie was vaak lastig. Toch was iedereen heel verwelkomend, zowel in mijn familie als op school. Dat maakte de eerste dagen minder stressvol. Ik werd ook al vanaf het eerste moment verliefd op de natuur, alles was zo overweldigend: de bergen en de palmbomen, de bloemen, de rivieren en de dieren.

DHM: Hoe is de leefomgeving, het wonen daar?

Ik leef hier een heel normaal dagelijks leven. Ik woon in Turrialba, in het binnenland waar het helemaal niet toeristisch is. Ik woon in een Costa Ricaans gezin en ga elke dag naar school van 7u in de ochtend tot 3u in de namiddag. Na school ga ik met mijn beste vriendin hier naar de fitness en de avond spendeer ik met mijn gastbroer en gast mama.

Na een schooldag ben ik altijd super moe dus ik ga meestal rond half tien slapen, wat ik in België nooit zou doen. In de weekends spreek ik af met vrienden en dan doen we dingen zoals in de rivieren zwemmen, dan koken we samen iets of we gaan iets eten of er zijn feestjes bij ie mand thuis. Maar veel van mijn vrienden spenderen hun weekend met hun familie. Tijd spenderen met familie wordt hier gezien als heel be langrijk. Een van de redenen is ook dat voor vele families het financi eel heel moeilijk is om uit te gaan in het weekend. In het begin was dat moeilijk voor mij, omdat ik in België in de weekends juist zoveel mogelijk plan én doe.

Relax

DHM: Welke verschillen met Hoogstraten en België ervaar je vooral?

Er zijn veel kleine verschillen met België waar ik aan moest wennen. Een van de grootste verschillen voor mij is de punctualiteit hier. Tijd is een vaag begrip, afspreken om 2 uur betekent dat je rond half 3 thuis kunt vertrekken. De eerste les van een schooldag zitten er ook nog niet zoveel leerlingen in de klas. Ik rij met mijn gastbroertje en mijn gast mama naar school, we vertrekken thuis om 5 na 7, terwijl de schooldag

Met de schoolvrienden

Dit zou ik op het Spijker niet moeten proberen denk ik (haha)

Vanaf het eerste moment verliefd op de natuur

om 7 uur begint en dat is meer dan normaal. Dit zou ik op het Spijker niet moeten proberen denk ik (haha).

Nog een cultuurverschil is dat familietijd hier heel belangrijk is, een maandelijks familiefeest is dus zeker niet ongewoon. Mijn gastbroer tjes en mijn neefjes zijn ook beste vrienden en ik heb een hele goede band met mijn nichtjes hier. Iedereen in de familie helpt elkaar waar nodig en dat vind ik heel waardevol.

Waar ik zeker aan moest wennen is de intimiteit hier. Iedereen begroet elkaar op school met een kus op de wang en een knuffel en vrienden zijn veel ‘closer’. Costa Rica staat natuurlijk ook bekend om de pura vida lifestyle en dat merk ik zeker. Mensen genieten van de kleine din gen en hebben niet het gevoel dat ze op elk moment van de dag pro ductief moeten zijn. Heel de avond of het weekend niks doen is oké, ook schoolgaan is veel relaxter waardoor de studenten hier allemaal graag naar school komen en dikwijls zelfs liever naar school gaan dan dat ze vakantie hebben. Ik merk hier dat mensen minder stress hebben dan in België.

Aan de ene kant heb ik dus het gevoel dat alles anders is, maar soms schrik ik er ook van hoeveel er hetzelfde kan zijn aan de andere kant van de wereld.

DHM: Hoe is de levensstandaard?

Dit hangt er heel erg van af. Over het algemeen is de levensstandaard best goed. Zeker als je dit vergelijkt met andere landen in Latijns-Ame rika. Toch merk ik een heel groot verschil tussen arm en rijk. De eerste 2-3 maanden zat ik op een publieke school waar ik veel armoede heb gezien, maar nu ik op een privéschool zit merk ik het tegenover gestelde. De huizen in sommige buurten zien eruit als kastelen en in andere buurten zijn de huizen gemaakt uit afval en kan je je niet in beelden dat daar echt mensen wonen.

Bevriend

DHM: En hoe ervaar je het onderwijs?

Dat is heel anders dan in België. Er is een heel groot verschil tussen de publieke en privé scholen. Als je niet in een privéschool hebt geze ten is de kans op een goed betaalde job klein, maar privéscholen zijn zo duur dat de meeste mensen dat niet kunnen betalen. Ik heb de eerste helft van mijn uitwisseling op een publieke school gezeten en daar heb ik bijna nooit lessen gehad, in die 3 maanden heb ik nul testen afgelegd en drie taken gemaakt! De wiskunde die de 16-jarigen hier leren, kre gen we in België in het eerste middelbaar, en dat geldt eigenlijk voor alle vakken. De leerkrachten komen ook vaak niet naar de les waardoor we gewoon naar huis mochten gaan, de meeste dagen waren we om 11 uur al klaar. Daardoor zaten veel van de leerlingen heel de dag in het centrum of hadden ze een job. Dit was de eerste weken wel leuk, maar na een tijdje wilde ik eerlijk gezegd toch liever gewoon les heb ben en naar school gaan.

Toen ik veranderd ben naar een privéschool merkte ik zeker een ver schil. We hadden wel les en ook hadden de leerkrachten hier meer mid delen zoals boeken en computers, wat de leerkrachten in de publieke school niet hadden, maar ook dat niveau is eigenlijk niet te vergelijken met het niveau in België.

DHM: Verliep de integratie goed - dan denken we aan contacten met de lokale bewoners, een vriendenkring, eventueel met Belgen in de omgeving?

In Turrialba ben ik niet de enige AFS student, we zijn hier met zes stu denten en ondertussen zijn wij heel goed bevriend geraakt. We spreken vaak af, zo zijn we enkele weken geleden bijvoorbeeld samen naar het strand gegaan.

Ada is een Noorse AFS studente die ook in mijn klas zit. Vanaf het begin van onze uitwisseling zijn wij 24/7 samen. Ik zie haar elke dag

Costa Rica is een duur land om in te leven. De prijzen van basisbehoef ten worden duurder en duurder, waardoor ook veel mensen van de mid denklasse niet meer rondkomen. Wat ik ook zie is dat er heel veel Amerikanen in Costa Rica wonen. Zeker aan de kust zijn de meerder heid van de bewoners Amerikaans, waardoor de Costa Ricaanse cul tuur in die gebieden blijkbaar zelfs een beetje aan het verdwijnen is.

Op uitstap in het Cartago nationaal park

De AFS studenten samen met de vrijwilligers

Costa Rica is een duur land om in te leven

en het lijkt alsof we elkaar al jaren kennen. Iedereen denkt hier dat wij zussen zijn, doordat we zoveel samen zijn en door onze blonde haren, wat hier zeldzaam is.

Iedereen denkt dat wij zussen zijn

In mijn klas zitten er overigens maar 8 leerlingen en iedereen is be vriend met mekaar. Het leek dus heel moeilijk om te integreren in de klas, maar ze waren super verwelkomend en nu spreken we ook buiten school regelmatig af. Ik heb ook een vriendengroepje met leerlingen van de andere school waar we - Ada en ik - bijna elke week mee af spreken.

Humeur

DHM: Wat mis je het meest van je thuisomgeving?

Natuurlijk mijn familie en vrienden en mijn vriendje, dat spreekt voor zich. Ik heb het gevoel dat de zes maanden dat ik hen heb moeten mis sen ervoor heeft gezorgd dat ik hen nog meer apprecieer en ook meer ga genieten van de kleine momentjes.

Wat ik ook mis zijn de pistolets en de sandwiches en het brood van de bakker, hèhè. Het brood hier is niet te vergelijken met dat van ons en hier eten de mensen rijst en bonen als ontbijt, lunch en avondmaal. Wat ik ook mis is het uitgaan in de weekends. Dit is iets wat in België als heel gewoon wordt gezien, maar om veiligheidsredenen is dat niet zo evident hier.

DHM: Hou je makkelijk contact met de familie in België?

Door het tijdsverschil en de lange schooldagen is het soms moeilijk om veel contact te houden, maar in het weekend bel ik regelmatig met mijn grootouders en ouders om hun ook op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal doe en om zelf op de hoogte te blijven van wat er in België gebeurt, of hoe het gaat met m’n broers en mijn zus. Ik heb niet veel last van heimwee, maar toch hou ik graag contact met mijn familie en vrienden. Ik blijf hier zes maanden, in januari kom ik al terug naar België.

DHM: Ga je later nog terug naar Costa-Rica? Zou je er willen wonen en werken?

Jawel, ik zou zeker later nog terug willen komen naar Costa Rica. Ik ben echt verliefd op de natuur en de relaxte cultuur hier. Ik zou hier dan ook zeker voor langere tijd willen komen wonen en werken. Mijn humeur hangt heel erg af van het weer en hier is het heel het jaar door zomer. Ik zou ook graag andere regio’s van Costa Rica ontdekken en misschien een rondreis maken om mijn gastbroers en -zussen te be zoeken. (jaf)

Zwemmen met de AFS gaststudenten

Zwemmen in de Rio Turrialba

Het sociaal woonbeleid doorgelicht

Wie wil er nog wonen in Hoogstraten?

HOOGSTRATEN - Wie er hier nog wil wonen? Of moet de vraag anders gesteld worden: we wil/kan nog bouwen in Hoogstraten? Want de gemeenteraad van Hoogstraten besliste op 27 juni 2022 om een aantal ‘sociale’ kavels terug te geven aan de verkavelaar wegens geen kandidaten, en ook geen vooruitzichten op mogelijke bouwers in de toekomst. Anderzijds wordt vastgesteld dat de meeste appartementen als zoete broodjes verkocht geraken. Is de bouwlust van de Hoogstratenaar gestopt, of is er meer aan de hand? Staat de bouwmarkt hier enkel nog open voor de meer gegoede burger, terwijl de sociale woningbouw stilgevallen is? Oftewel, wie geeft vorm aan het ruimtelijk beleid in Hoogstraten, het stadsbestuur of de projectontwikkelaars?

Grondfonds

Op 17 november 2003 beslist de gemeente raad tot oprichting van een gemeentelijk grondfonds. Doel is de aankoop van onroe rende goederen (gronden) met een strategi sche ligging, in het bijzonder geschikt voor de latere ontsluiting van binnengebieden in het kader van de ontwikkeling van woonge bieden. Dergelijke aankoop moet kaderen binnen het gemeentelijk huisvestings- en ruimtelijk beleid.

De middelen van het grondfonds zijn een jaarlijkse inbreng vanuit het budget van de ge meente, alsmede een inbreng door derden. Dit laatste werd geregeld in een ander gemeente raadsbesluit van dezelfde datum waarbij goedkeuring werd verleend aan een ‘raam overeenkomst met betrekking tot het realise ren van sociale kavels in verkavelingen’. Zo werd bepaald dat minimaal de helft van het aantal kavels die op het moment van de ver kavelingsaanvraag niet door een uitgeruste weg worden ontsloten, verplicht dienen aan geboden te worden als ‘sociale kavel’. Boven dien moet de verkoopprijs van deze kavels worden vastgesteld door de schattingsprijs te verminderen met 20%. Bovenop betaalt de verkavelaar 10% van de schattingsprijs als in breng in het gemeentelijk grondfonds. Een eigen inbreng door de stad in het grondfonds werd jaarlijks nooit vastgelegd.

Daarenboven wordt de toewijzing van deze sociale kavels geregeld door het reglement van de gemeente inzake de toewijzing van so ciale woningen. Criteria zijn: tussen 20 en 45 jaar oud zijn, nog geen eigen woning bezitten, minstens 12 jaar in Hoogstraten wonen of ge woond hebben, met daarbij een voorrang (60% van de loten) voor gezinnen met kinde ren. Ook een bouwverplichting behoorde er bij. Een loting tussen de ingeschreven natuur lijke personen ten gemeentehuize beslist wie welk lot verkrijgt.

Het werd een behoorlijk succes. In de loop van de voorbije kleine 20 jaar werden op deze

manier nogal wat bouwkavels toegewezen. Een vluchtige telling zegt 134 tot en met het jaar 2020. Maar dan stokt het.

Zuid-Oost Centrum

Tussen de grens met Rijkevorsel en de Heilig Bloedlaan, achter Houvast en Epelteer werd een verkaveling goedgekeurd die de Marcel Rosiersstraat en Maria Verhoevenstraat ople verde. Qua wooneenheden moest er een mengvorm ontstaan, naast enkele apparte mentsgebouwen zouden er individuele kavels komen en een aantal zogenaamde sociale ka vels. Die laatste worden door de eigenaar/ont

wikkelaar privaat verkocht onder de voorwaarden van de hierboven vermelde raam overeenkomst voor de realisatie van sociale kavels (goedgekeurd in de gemeenteraadszit ting van 17 november 2003, vervangen door het gemeenteraadsbesluit van 31 mei 2010). Daarin was een boete voorzien als er niet bin nen de 4 jaar zou gebouwd worden.

Het oude besluit werd grotendeels hernomen onder invloed van het “Grond- en Panden decreet” van de Vlaamse Regering uit 2008. Hierin waren maatregelen opgenomen die be taalbaar wonen en wonen in eigen streek moesten bevorderen. Eigenlijk was het ge

Op deze vrije ruimte in de Venhoef kan er nog gebouwd worden met Vlaams geld, als de woon maatschappijen er in slagen op korte termijn zich te reorganiseren zodat samen met het lokaal bestuur een visie en actieplan kan ontwikkeld worden.

De percelen die hier in Zuid-Oost Centrum (Marcel Rosiersstraat) te koop staan, zijn halfopen bebouwingen die door de stad niet konden toegewezen worden aan toekomstige bouwers wegens geen kandidaten. Momenteel staat een perceel van 375 m2 te koop voor 169.500 euro, eerder als sociale kavel geschat op 166.000 euro. Door de minnelijke schikking met de verkavelaar ontvangt de stad 49.800 euro in het grondfonds.

meenteraadsbesluit uit 2003 een voorloper van dit decreet.

Een belangrijke toevoeging in 2010 was dat het aantal sociale kavels dat de gemeente moest toewijzen aan de verminderde ver koopprijs (schattingsprijs min 20%) mocht verminderd worden met het aantal kavels dat de verkavelaar verkocht aan een sociale huis vestingsmaatschappij.

Van deze mogelijkheid werd nooit gebruik gemaakt. Was de verkoopprijs van deze ka vels nog te hoog voor de bouwmaatschappijen (in casu de Noorderkempen en de Ark)? Of werd er vanuit het stadsbestuur te weinig druk gezet op deze maatschappijen om te partici peren? Daar is geen antwoord voor te vinden.

Minnelijke schikking

En wat blijkt nu? Slechts 9 sociale kavels (van de 21) werden na diverse publicaties in ZuidOost Centrum aan de man gebracht, de ove rige worden terug ter beschikking gesteld aan de projectontwikkelaar die ze op de private markt kan verkopen. Het in de inleiding aan gehaalde gemeenteraadsbesluit van 27 juni 2022 betreft een minnelijke schikking tussen stad en verkavelaar. Op grond van volgende argumentatie:

“Langs beide kanten werden alle mogelijke initiatieven genomen om de overeenkomst na te komen. Op basis van het redelijkheids beginsel is het niet te verantwoorden om deze procedure steeds maar te herhalen. De Over eenkomst voorziet geen uitvoeringstermijn, maximaal aantal verkooprondes e.d. waarbin nen de sociale kavels door de Stad Hoogstra ten verkocht dienen te worden noch enige

mogelijkheid om de Overeenkomst op te zeg gen of te beëindigen. Dat het merendeel van de verplicht als sociale kavel aan te bieden percelen thans onverkocht blijft, heeft uiter aard een zware financiële impact op … (naam verkavelaar) dewelke een groot deel aan liqui diteiten als het ware bevroren ziet.”

Men ontbindt dus met onmiddellijke ingang de overeengekomen raamovereenkomst mits de verkavelaar een som betaalt aan de stad ge lijk aan 30% van de schattingsprijs bij elke verkoop op de private markt van een lot door de verkavelaar. Het gaat hier om 12 bouw gronden. De stad ontvangt in totaal een be drag van 546.000 euro, wanneer al die loten verkocht geraken. Is het onredelijk om te ver moeden dat dit akkoord de prijs van de bouw grond nog zal opdrijven? Zal de verkavelaar immers niet minstens die 30% van de schattingsprijs bijtellen, om nog maar te zwij gen van de plusminus 16% kosten bij een ver koop? Naar er gehoopt mag worden, komt die 30% terecht in het gemeentelijk grondfonds. Alhoewel dat niet zeker is, omdat dit niet ge stipuleerd staat in het besluit.

Alternatieven

Je kan ook de vraag stellen waarom de stad niet haar grondfonds aanwendde om enkele kavels in eigendom te nemen, om ze later aan te bieden, of om zelf initiatief te nemen in zake sociale woningbouw. Zo kan je daarbij denken aan groepsbouw, of de oprichting van ‘tiny houses’ in groepsverband, of een ge mengd woonerf. Of mensen laten bouwen via de formule van ‘recht van opstal’ zodat de grondkosten met een jaarlijkse canon worden verrekend, wat het voor bouwers financieel

meer draaglijk maakt. Want wat blijkt? Het grondfonds werd amper aangewend om uit voering te geven aan het gemeentelijk ruim telijk beleid.

De tendens is duidelijk. In de Korenstraat in Minderhout werd één perceel teruggegeven aan de verkavelaar. En in de Ti Van Schelle straat in Wortel vier. Indien deze verkocht ge raken, beurt de stad daarvoor een som van 166.500 euro. Opmerkelijk is daar dat de oor spronkelijke verkavelaars (eigenaars) blijk baar uitgekocht werden door degene die Zuid-Oost ontwikkeld heeft. Stilaan kan de vraag gesteld worden wie nu eigenlijk het ruimtelijk beleid bepaalt in Hoogstraten.

Betaalbaar wonen in eigen streek, dat was het streefdoel van de opeenvolgende stadsbestu ren sinds de jaren negentig. Het ACW stuurde hierover jaarlijks wel een memorandum de wereld in. Maar het Grondwettelijk Hof deed al roet in het eten door het decreet inzake het Vlaams Grond- en Pandenbeleid van zijn so ciaal karakter te ontdoen. Naar verluidt ge beurde dit op aandringen van een aantal zwaargewichten projectontwikkelaars.

Capuciene Bosschen

Momenteel zit er (theoretisch) in het gemeen telijk grondfonds een som van 906.694 euro, plus de gelden die Zuid-Oost Centrum en de Ti Van Schellestraat nog kunnen opbrengen, zijnde 546.000 euro en 166.500 euro. Voor zover te achterhalen viel, is daar nooit veel mee aangericht behoudens de terugkoop van enkele percelen doordat de kopers niet aan de bouwverplichting voldeden. En recenter de aankoop van 5 kavels in de Capuciene Bos schen van IOK (Intercommunale Ontwikke lingsmaatschappij voor de Kempen) voor het bedrag van 295.000 euro (Gemeenteraad 24 februari 2020).

In Meersel-Dreef is de roep voor betaalbare bouwgronden voor de eigen jeugdige inwo ners blijkbaar in stilte gestorven. IOK kreeg eerder de opdracht deze verkaveling te ont wikkelen. Tot op heden werden er slechts twee woningen gerealiseerd op deze sociale kavels.

Eind april van dit jaar raakte bekend dat de stad hier een vorm van co-housing wilde rea liseren, seniorenwoningen in combinatie met private woningen en dit te laten uitvoeren door een aannemer/ontwikkelaar. Op advies van IOK werd deze piste verlaten omdat der gelijk project als een openbare aanbesteding (voor die eigen bejaardenwoningen) moet be keken worden en er vanuit de privé hiervoor geen belangstelling zou zijn. Nu plant de stad er de oprichting van enkele (bejaarden)wonin gen in eigen beheer.

Is deze keuze niet vooral ingegeven door een gemakkelijkheidsredenering? Zullen oudere mensen hier gaan wonen, verder weg van een centrum met een beperkt aantal winkels en diensten? Dat moet nog blijken. Maar zou precies dat niet ook de reden kunnen zijn waarom een groot gedeelte van de private ser viceflats in de Katelijnestraat nog altijd leeg staat?

Woonwensen

Onder deze titel vroeg het stadsbestuur in mei 2016 via het Info’zine aan potentiële bouwers om een enquête in te vullen via de website. De resultaten van dit onderzoek zouden be kend gemaakt worden via hetzelfde infoblad en website. We hebben er naar gezocht, maar konden er geen spoor van terugvinden. Maar die gegevens, als ze al bestaan, zouden licht kunnen werpen op de werkelijke woonbe hoeften en een verklaring geven waarom so ciale kavels niet meer gegeerd zijn.

Nog op die gemeentelijke website staat mo menteel dat de stad regelmatig bouwgronden verkoopt. Als je zoekt om welke gronden het gaat, vind je (op 12 november 2022) enkel lot 7 van de Korenstraat opgelijst. Maar die bouwgrond is al enige tijd terug te koop bij de private verkavelaar.

Terwijl we weten dat er in Vlaanderen een grote nood is aan sociale huurwoningen, (169.000 staan erop de wachtlijst) getuigt de stad van krommenaas. Het grondfonds aan wenden om sociale huurwoningen te bou wen/aan te bieden, is blijkbaar niet overwogen. Het beleid heeft hier blijkbaar lie ver eigenaars dan huurders, en liefst deze met een grotere portemonnee - het lijkt dat men zeker geen andere (minder begoede of ‘la gere’) sociale klasse wil aantrekken.

Enkel de hier actieve sociale huisvestings maatschappijen (zoals de Turnhoutse Maat schappij voor Huisvesting en de Kleine Landeigendom eertijds, beiden opgegaan in de Ark en bouwmaatschappij de Noorder kempen) hebben er voor gezorgd dat Hoog straten min of meer voldeed aan de norm die door de hogere overheid werd gesteld om xaantal sociale huurwoningen op haar grond gebied te hebben.

Sociale woonmaatschappijen

En Hoogstraten voldoet aan de norm. Daar voor haalde het bestuur evenwel een truc uit. De huurappartementen in de Mouterijstraat, gebouwd met Domus Flandria gelden en later overgedragen aan het OCMW, werden door het stadsbestuur overgedragen aan de sociale huisvestingsmaatschappij de Ark. Daardoor voldeed Hoogstraten eensklaps aan de norm.

Gedaan met sociale (huur)woningen te rea liseren, laat de private markt maar bouwen.

Rondvraag bij de Noorderkempen en de Ark naar het aantal mensen op de wachtlijst leert het volgende. Bouwmaatschappij de Noorder kempen deelt mee dat er 229 ingeschrevenen op de lijst staan voor een huurwoning in Hoogstraten. Koopwoningen bieden zij niet aan. De Ark verwijst naar haar jaarverslag 2021 waarin echter geen cijfers zijn opge nomen per gemeente. Een extra vraag om deze informatie leverde niets op.

Sedert 2016 werden er slechts 16 sociale huurwoningen gerealiseerd op het grond gebied van Hoogstraten en geen enkele so ciale koopwoning.

En het zal nog een tijdje duren vooraleer die bouwmaatschappijen (terug) in actie schieten. De nationale pers berichtte al dat het Vlaams budget voor sociale woningen maar niet be steed geraakt. Deels te wijten ook aan een ad ministratief proces waarbij deze maatschappijen zich moeten reorganiseren en fuseren, zodat elke gemeente straks slechts door één woonmaatschappij wordt bediend. Een proces waar nogal wat vergadertijd en politieke moed bij komt kijken. Want wie geeft zijn positie op voor welk ander zitje? En lazen we niet dat de Ark samengaat met de Molse bouwmaat schappij en het Sociaal Verhuurkantoor en de

Woonboog gaat heten, bevoegd voor Kempen Midden. Met als gevolg dat de Ark op termijn haar huurwoningen (145 stuks) in Hoogstra ten moet overdragen aan de Noorderkempen. Omdat 5 gemeenten hier in het noorden van de Kempen een eigen woonmaatschappij wil den behouden, terwijl bijvoorbeeld gans de provincie Limburg het met één zal stellen.

Conclusie

Eén conclusie alvast: het sociaal woningbe leid van de opeenvolgende Hoogstraatse stadsbesturen sedert 2006 is uitgedraaid op een gedeeltelijk fiasco. Al dan niet bewust ge stuurd, dan wel onder druk van projectontwik kelaars. Daar lijkt het alleszins op. Of onder druk van de verouderende bevolking die lie ver op appartement woont dan een grote tuin verder te moeten onderhouden? Wie weet het eigenlijk?

Niettegenstaande de goede intenties bij elke nieuwe legislatuur wordt het ruimtelijk woon beleid amper echt aangestuurd door het stads bestuur, men laat veeleer de vrije markt spelen. En wat valt er dan nog te verwachten van een nieuwe visie op de inrichting van de Hoogstraatse ruimte (die in ontwikkeling zou zijn)? Hopelijk gaat zulke visie overigens ook vergezeld van een goed mobiliteitsbeleid. Er is nog werk aan de winkel…! (ep)

Op deze site langs de Molenstraat werd door de verkavelaar al een informatiedag ingericht voor omwonenden en geïnteresseerden met een voorontwerp van inrichting, zonder dat het stadsbestuur op dat moment al enige goedkeuring verleende. Wordt vervolgd dus. Worden hier een aantal kavels als ‘sociaal’ aangeboden?

Hoe zou het gaan met Louis Wellens, Terra Viva Brazilië?

“Blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen…”

Louis Wellens uit Meer trok in 2006 samen met zijn vrouw Ivanete Terribele naar Campo Largo in Brazilië om er zich in te zetten voor de arme boerenfamilies. Hoe vergaat het hen 16 jaren later? “Wat een leuke verrassing om nog eens iets te horen vanuit Hoogstraten,” zo klinkt het enthousiast. “Met ons gaat het momenteel heel goed on danks de politieke crisis die alles lam legt omwille van het verlies van de uiterst rechtse president Bolsonaro. De toestand is erg gespannen en men spreekt zelfs in stilte van een mogelijke burgeroorlog. Hopelijk komt het niet zo ver…”

Maar Louis gooit het meteen over een andere boeg: “Liever schrijf ik je hoe het met onze plannen verlopen is in ons ecologisch cen trum Terra Viva. Gedurende meer dan 13 jaar hebben we ons ingezet om studenten en kleine boeren biologische landbouw bij te brengen.

In een nederzetting van landloze boeren die van de regering een stuk land gekregen had den, heb ik een groep families een jaar lang begeleid. Maar zonder gereedschap is land ontginning natuurlijk onmogelijk. Het mate riaal werd aangekocht met steun van de ontwikkelingsraad van Hoogstraten en Vosse laar en mede dank zij de steun van de spon sortocht van de kinderen uit de Meerpaal in Meer. Waarvoor, nog steeds hartelijk dank. Van de boeren die wij geholpen hebben krijg ik nog bijna dagelijks berichtjes via What sapps om hun dank uit te drukken voor de ge boden hulp.”

Pensioen

En het succes bleef niet geheel onopgemerkt. “Dat we succes hadden blijkt uit het feit dat ik in 2012 door het Braziliaanse ministerie van landbouw - toch bijna 2000 km van bij ons! - uitgenodigd werd om gedurende een week mee te komen werken aan een brochure over de zaadteelt door de kleine boeren. Die brochure zou gratis verspreid worden onder de landbouwers. In datzelfde jaar kreeg ons centrum ook bezoek van de Belgische Am bassadeur, de consul, ereconsul en een afge vaardigde van de Belgische regering. Jammer genoeg zat financiële steun er voor ons niet in.

Maar omwille van gezondheidsproblemen en een chirurgische ingreep aan een ruggenwer vel hebben we jammer genoeg ons huis en terrein moeten verkopen doordat het onder houd niet meer haalbaar was. Begin 2020 zijn we verhuisd van Campo Largo in Paraná naar Garopaba in Santa Catarina.

Tijdens het uitpakken begon de coronacrisis en zaten we voor bijna 2 jaar opgesloten in

Louis bij zijn project in Campo Largo. Gereedschap wordt uitgedeeld in een nederzetting van boeren die van de regering een stuk land gekregen hadden.

Studenten van het Instituto Federal doen een dag praktijkervaring op, met cursus tecnico em agro-ecologia.

ons nieuwe huis. Al mijn werkzaamheden zijn dan ook stilgevallen. Zo geniet ik nu, op mijn 75 jaar, van mijn pensioen met turnen en hy drogymnastiek, fietsen en elke week een bij eenkomst van de gepensioneerden. Alhoewel ik het niet helemaal kan laten. Ik geef mo menteel nog steeds technisch advies aan kleine bio-boeren hier in onze gemeente.”

Aardbeien?

We vroegen aan Louis hoe goed de bodem is. “Hier bij ons in de deelstaat Paraná waar ik zo’n 13 jaar gewerkt heb, is de grond heel zuur en die moet dus regelmatig bekalkt wor den. Het is een rode kleigrond, steenhard in de zomer en glibberig in het natte seizoen. De grond is overigens wel vruchtbaar, maar meestal uitgeput door de aanplant op grote schaal van Eucalyptus en Amerikaanse Pijn boom die de grond uitmergelen. Meestal blijft er dan een verarmde grond over, die door toe voeging van micro-organismes en veel orga nisch materiaal (compost) op peil moet gebracht worden. Met alleen kunstmest ge raakt men er niet. Dat is een serieuze uitda ging omdat er hier geen stalmest ter beschikking is: de koeien blijven heel het jaar rond immers buiten.”

Wat er zoal geteeld wordt door de Brazilli aanse boer? “Phisalis wordt veel geteeld,” klinkt het, “zoals ook in Peru en Zuid Ame rika. In België is dat ook wel bekend als Jo denkers.” Aardbeien blijken een heel ander verhaal. “De meeste teelten zijn maïs, zwarte bonen, soya en bij de kleine boeren vooral alle soorten (blad)groenten. Ook aardbeien begin nen steeds meer ingang te vinden maar daar

heeft men echt geen verstand van. Ze worden al geplukt als het puntje begint rood te wor den. Bijgevolg: harde aardbeien zonder smaak. Maar blijkbaar vinden ze dat toch lek ker. Ze denken dat ze wel zullen narijpen, maar dat is voor aardbeien niet het geval. Wel zijn er natuurlijk ook veel citrusvruchten, en bij ons is het koud genoeg voor appels, peren en perziken, ook wel pruimen en nectarines. Bij de iets grotere boeren is de tabaksteelt erg in trek, maar die wil men wegwerken omwille van de nefaste gevolgen van het gebruikte landbouwgif. Dat blijkt de mensen die het ge bruiken of zelfs in de buurt wonen, erg de

pressief te maken. Velen schakelen nu over op druiventeelt. En verder zijn er natuurlijk to maten en een soort bladkool.”

Biologisch

“Wat ik misschien nog kwijt wil aan de lezers is het belang van de biologische landbouw. Ik weet dat het een gevecht tegen de windmolens is, maar daarom mogen we ons niet laten af schrikken om het gevecht verder te zetten. Zeker niet hier in Brazilië, de grootste ver bruiker van landbouwgif ter wereld.

Daarbij komt nog dat er nog steeds producten gebruikt worden zoals DDT, die al jarenlang in heel de wereld verboden zijn maar die hier toch nog steeds opduiken. Zo worden er bijna wekelijks transporten in beslag genomen van verboden landbouwgif geinporteerd vanuit Paraguay. Een triestige zaak.

En in Europa blijven ze maar genetisch gema nipuleerde soya van de conventionele teeltmet gebruik van véél landbouwgif - invoeren. Geproduceerd in gebieden in het Amazone woud die eigenlijk beschermd zouden moeten zijn. Het platbranden van Amazonewoud is nog nooit zo erg geweest als de laatste twee jaar! Maar ja, als de president zegt dat het Amazonewoud economisch moet opbrengen, dan weet je wel wat de grootgrondbezitters daarvan denken hé…

Al bij al ben ik toch blij dat ik dank zij de steun vanuit Hoogstraten en Vosselaar mijn steentje heb kunnen bijdragen. Veel groeten dus aan die van Hoogstraten, en nogmaals dank voor de steun die we gedurende zoveel jaren mochten ontvangen.” (ma)

Schoolkinderen op bezoek

Leren haken met plastic zakjes wanneer Bie en Ingrid op bezoek zijn.

Josee Verbreuken geeft de fakkel door aan jongeren Over de rijkdom van het Hoogstraats patrimonium

HOOGSTRATEN - “Hoogstraten en haar deelgemeenten beseffen maar half hoe rijk en waardevol hun historisch patrimonium is. En dan spreek ik niet alleen over de Sint-Katharinakerk en het begijnhof. Nee elk deeldorp heeft gebouwen die samen een uniek verhaal vertellen.” Aan het woord is José Verbreuken, meer dan 20 jaar stadsgids, die beslist heeft om de fakkel door te geven aan jongeren. Nog even terugkijken dus op zoveel jaren gidsen in haar thuisstad.

“Ik werd in 1944 in Meerle geboren. Na de lagere school ging ik een jaar naar het Spijker en vervolgens vijf jaar op pensionaat in het Insti tuut van de Ursulinen in Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Eén voorberei dend jaar en vier jaar Normaalschool. Ja, dat is die school met de prachtige art nouveau wintertuin, waar mijn ouders wel eens op bezoek kwamen. Misschien ligt daar de kiem voor mijn interesse voor erfgoed. Alhoewel, voor ons leerlingen was die zaal er gewoon, net zoals de pianogang, waar we elk in een kleine kamer muziekles kregen.

Na mijn studies kon ik al vlug in Meerle in de lagere school les gaan geven. Maria Jespers trouwde, ging in Antwerpen wonen en ik volgde haar op. Ik gaf 23 jaar les in het eerste leerjaar, 13 jaar in het vierde en nog een jaar in het derde leerjaar.”

Toerisme

“Toen ik pas gepensioneerd was, ging ik in 1999 op zoek naar een zin volle tijdsbesteding en volgde ik een officiële gidsenopleiding in Turn hout. Een opleiding rond de geschiedenis in het algemeen en van de ruimere regio, met een officieel diploma van de Vlaamse gemeenschap als “Streekgids voor de Kempen”. Een opleiding die nu helaas niet meer bestaat. We kregen o.a. geschiedenis, kunstgeschiedenis en aard rijkskunde. Het was vooral archivaris Harry De Cock en het vak kunst geschiedenis die mijn interesse voor erfgoed wekten.

Mijn eindwerk maakte ik over de begijnhoven en het Hoogstratens be gijnhof in het bijzonder. Het Convent werkte toen aan het boek ‘Van Blufpoker tot Monumentenprijs’ en daar heb ik veel van opgestoken. Voor een examencommissie heb ik mijn eindwerk verdedigd en tijdens mijn examengidsbeurt nam ik hen met trots mee in ons toen pas ge restaureerde begijnhof met een bezoek in het huis waar toen Frans Van luffelen woonde, naast de O.L.V. van Smartenkapel.”

Erfgoed Hoogstraten

“De rest volgde vanzelf. Ik werd bestuurslid van Erfgoed Hoogstraten en stak daar enorm veel op. Een groep mensen die werkten in verschil lende disciplines van geschiedenis en erfgoed, zoals culinair erfgoed, familiekunde, trage wegen, monumentenzorg, enz. Het waren zeer boeiende en voor mij leerzame tijden. Jaren na elkaar reikte de ver eniging een reeks Erfgoedprijzen uit, telkens aan een ander type ge bouwen zoals langgevelhoeves, boerenarbeiderswoningen, interbellum huizen, de Kerkstraat in Meerle, de Lodewijck De Konincklaan, ka pellen in de gemeente tot en met eigentijdse architectuur. Wat heb ik daar graag aan meegewerkt!

Helaas is de vereniging niet meer wat ze was. Om diverse redenen haakten achtereenvolgens verschillende waardevolle bestuursleden af: Jef Schellekens, Dries Horsten, Stan Geysen, Sonja Van Coillie, Frans

Horsten, Patrick Melis… Elk van hen was sterk in een bepaald seg ment. Maar omwille van diverse redenen stopten ze ermee of gingen ze verder met een werkgroep in hun eigen belangstellingssfeer.

Erfgoed Hoogstraten hechtte veel belang aan educatieve projecten en werkte daarvoor nauw samen met het Stedelijk museum. We ontwier pen een monumentenkoffer met daarin allerlei materialen en opdrach ten die gebruikt werden in of bij monumenten. Met de tentoonstelling Flint&Stones werd een programma voor leerlingen van lagere en mid delbare scholen uitgewerkt, een programma dat tot vandaag nog steeds veel groepen leerlingen naar het museum brengt.”

Een voorrecht

“Het is een voorrecht om als gids in Hoogstraten te werken. Vanuit

gemeenten in de wijde omgeving met zo’n rijk historisch verleden en zo’n groot aantal en diverse monumenten.

En dan spreek ik niet alleen over Hoogstraten centrum, maar over elk van de deelgemeenten. De rijkdom van de Sint-Salvatorkerk van Meerle door de historische binding met het Duitse Thorn met in de na bijheid het raadhuis en de Kerkstraat. Het verhaal van Meersel-Dreef met het Kapucijnenklooster. De omgeving van de kerk in Meer met de Donckstraat en de kloostersite. Minderhout met het verhaal rond pastoor Waltman Van Dyck, de kapel Onze-Lieve-Vrouw van den Akker en het Withof. Het dorpse karakter van Wortel met de enig mooie kerk en uiteraard de voormalige landloperskolonie, nu net zoals het begijnhof ingeschreven in de lijst van Werelderfgoed.

Het was een plezier om het begijnhof te gidsen, zowel voor bezoekers uit de monumentensector als voor toeristen die willen weten wat be gijnen precies waren, hoe ze leefden en die ook graag anekdotes horen. En naast het begijnhof is er nog de Sint-Katharinakerk, samen de meest gevraagde combinatie om te gidsen. Die kerk is een museum op zich met een enorme verzameling kunstschatten.

Toen ik een tijd geleden de St. Jacobskerk in Antwerpen bezocht met een gids stond deze twintig minuten stil bij een 17de eeuws werk van Jan Erasmus Quellinus, één van de pronkstukken in deze kerk. Moet je weten dat er in de Sint-Katharinakerk twee werken van Quellinus hangen en dat die eerder een vergeten deel uitmaken van een grote en rijke kunstverzameling in onze eigen kerk.

Ik heb meer dan twintig jaar graag gegidst en keek er telkens naar uit om een groep te ontvangen. De aandacht van de groep erbij houden lukte me steeds goed maar bij rondritten per bus langs de deeldorpen

was dat moeilijker, omdat men dan geen oogcontact heeft met de be zoekers en als ze dan juist een lekkere maaltijd hadden gebruikt werd er al eens geknikkebold…

Maar nu is het aan jongere mensen. Het stappen lukt de ene dag al beter dan de andere en om die reden een afspraak moeten afbellen wil ik niet. Maar geschiedenis en erfgoed zal me altijd blijven boeien.” (fh)

wereld vandaag waar de een niet naar Sharm-el-Sheikh gaat maar de andere wel naar Quatar waar een reddingsboot geen redding meer brengt waar we op de snelweg naar de klimaathel zitten maar niemand de voet van het gaspedaal wil halen waar een WK belangrijker is dan mensenrechten waar solidariteit uit het woordenboek is geschrapt

Internationaal bezoek voor hoogveengebied in Meerle

Herstel van hoogveen in Den Rooy is voorbeeldproject

Voorzitter Bart Royens: “ProWater staat voor ‘protecting and restoring raw water sources through actions at the landscape scale’ - be schermen en herstellen van natuurlijke water bronnen op landschapsschaal. Het project levert een bijdrage aan klimaatadaptatie door de waterberging van het landschap te herstel len via ‘ecosysteemgebaseerde adaptatie maatregelen’. Een hele mond vol, maar het komt er op neer dat door het herstel van het hoogveen de gevolgen van de klimaatver andering door het landschap mee kunnen worden opgevangen. Het is zelfs zo dat in veen grote hoeveelheden CO2 worden opge slagen.”

Expertise

Tien partners uit Vlaanderen, Nederland en het Verenigd Koninkrijk sloegen de handen in elkaar om aan dit project mee te werken en expertise te delen met elkaar. In ieder land

worden zowel waterproductiebedrijven, over heden, onderzoeksinstituten als terreinbeheer ders betrokken om tot een gedragen visie te komen. Voor Vlaanderen zijn dit de Vlaamse Overheid (Departement Omgeving), Univer siteit Antwerpen, provincie Antwerpen, PIDPA en Natuurpunt. Al deze partners waren vertegenwoordigd tijdens het bezoek. Bart Royens: “Het project zelf valt onder het Interreg 2 Zeeën-fonds (EFRO) dat als doel heeft om te werken aan klimaatadaptatie en het verhogen van de veerkracht tegen droog tes en extreme neerslag op basis van ecosys teemdiensten. Interreg 2 Zeeën is dus een Europees territoriaal samenwerkingspro gramma voor Engeland, Frankrijk, Nederland en België.”

Waterberging

Jef Leestmans (vrijwilliger) en Bart Royens (voorzitter) gidsten de bezoekers in het na

tuurgebied Den Rooy-Smisselbergen, dat be heerd wordt door Natuurpunt Markvallei. Jef Leestmans verblijft regelmatig in Schotland en het Engels is voor hem zijn tweede taal. Er werd gefocust op de maatregelen die geno men werden voor het herstel en behoud van het unieke hoogveen relict en de geboekte re sultaten en bedreigingen. ProWater selec teerde het hoogveen als voorbeeldproject in het kader van het herstel van waterinfiltratie door bosomvorming en permanente natuur lijke waterberging.

Jef legt uit dat hoogveen enkel kan voorkomen onder permanent natte omstandigheden. “Het waterpeil mag op jaarbasis ook niet meer dan 30 cm schommelen. Dan pas kunnen verschil lende, vaak zeldzame, soorten veenmos groeien tot een dik pakket. In Den Rooy ge beurt dit in een natuurlijke kom aan de voet van een historisch stuifzandcomplex. Door de zure en vochtige omstandigheden breekt het

MAAND

Jef Leestmans geeft uitleg tijdens het bezoek van een internationale delegatie van Pro Water aan natuurgebied Den Rooy.

MEERLE - Een delegatie van de deelnemende landen België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk van het grensoverschrijdende project ProWater, bracht op 13 oktober een bezoek aan het natuurgebied Den Rooy-Smisselbergen in Meerle. Natuurpunt Markvallei was gastheer voor deze studiebijeenkomst in het gebied.

afgestorven veenmos zeer traag af en krijg je veenvorming. Doordat veen bestaat uit traag afgebroken organisch materiaal, slaat dit mas sa’s CO2 op. Even belangrijk is dat veenmos sen tot 20 maal hun eigen gewicht aan water opslaan. Klimaatprojecties wijzen op drogere en warmer wordende zomers met extreme en geconcentreerde neerslagperiodes in de vorm van zomerstormen. Dit kan in de toekomst lei den tot een hogere vraag naar waterproductie. Waterberging en infiltratie worden daarom in de toekomst zeer belangrijk. Veengebieden spelen hierin een belangrijke rol.”

Parel

Bart Royens: “Om deze parel in het landschap te herstellen heeft Natuurpunt Markvallei in 2020 verschillende maatregelen uitgevoerd. In het infiltratiegebied zijn meerdere grachten gedempt zodat het regenwater niet langer ver sneld afgevoerd wordt naar de Heerlese Loop en het water op de hoger gelegen gronden tij dens regenperiodes de kans en de tijd heeft om langzaam in de bodem in te sijpelen. Hier door wordt er meer water vastgehouden in het infiltratiegebied en is het potentiaalverschil groter tussen de hoge gronden en de kom, waardoor de kweldruk in het hoogveentje toe neemt.

Daarnaast werd een waterkerende laag uit bentoniet of zwelklei aangebracht op de plaats waar de bodem van de kom doorsneden was door een gegraven gracht. Tot slot is een deel van het naaldhout in het infiltratiegebied ge kapt om de lokale grondwatervoeding te ver hogen. Deze zone is ook geplagd zodat heide zich hier kan ontwikkelen.”

Oppompen

De bezoekers waren onder de indruk van de resultaten die ondertussen reeds werden ge boekt. Jef toonde een figuur waarop duidelijk te zien was dat de schommelingen in het wa terpeil een stuk kleiner zijn geworden en het waterpeil zelf aanzienlijk was gestegen. “Dit kan ook deels te wijten zijn aan de natte zomer van 2021”, voegt hij er aan toe. “De re actie van de natuur liet echter niet op zich wachten. Na een inventarisatie in oktober 2021 zijn maar liefst 7 soorten veenmos waar genomen waaronder het zeldzame wrattig veenmos. Hoopgevend zijn ook de grote hoe veelheden veenmos die onder water na 1 jaar al grote oppervlaktes innemen.”

Ondanks de mooie winsten op het vlak van biodiversiteit werden ook enkele ernstige be dreigingen besproken die ervoor zorgen dat het hoogveenrelict niet ten volle kan ontwik kelen. Dat komt doordat het waterpeil te hard schommelt tijdens droge periodes. “Het hoog veenrelict ligt in een waterwinningsgebied en er zijn ook veel lokale gebruikers van grond water. Met het huidige oppompvolume, dat zijn pieken vooral bereikt tijdens periodes van droogte, wordt er regionaal grondwater ont

trokken waardoor het lokale grondwater die per wegzakt en de lokale voeding van het hoogveen wordt onthoofd. Hoogveen is grondwateronafhankelijk waarbij er regen water stagneert op grondwater. Door onttrek king van grondwater zakt het regenwater dieper in de bodem waardoor op maaiveld niveau geen permanent natte condities meer voorkomen.”

Verhoging

Bart Royens: “Een tweede bedreiging vormt de Heerlese loop. Deze rivier wordt jaarlijks geruimd en ligt daardoor zeer diep in het landschap. Hierdoor worden grote hoeveel heden grondwater afgevangen. Deze drainage is niet enkel nadelig voor het hoogveenrelict maar ook voor het broekbos en vochtig gras land die grenzen aan het heide- en veen gebied.”

“De aanwezige experten waren het er una niem over eens dat bodemverhoging van de Heerlese Loop een zeer gunstig effect zou hebben op het herstel en instandhouding van het hoogveen. Daarnaast zou de overheid ook actief de grondwatertafel moeten monitoren en de lokale captatie van grondwater hierop bijsturen. Dit is niet enkel in het belang van het hoogveenherstel maar ook voor het ver zekeren van de drinkwatervoorziening en toe komstige voorraad aan grondwater die nodig is voor de lokale land- en tuinbouw.” (ao)

Meer informatie over het ProWater project op Den Rooy-Smisselbergen kan je vinden op https://www.pro-water.eu/den-rooy-be.

Vrijwilligers van Natuurpunt Markvallei aan het werk in het hoogveengebied van Den Rooy.

Dichten tegen kansarmoede

WORTEL - Dit jaar staat De Warmste Week in het teken van de strijd tegen kansarmoede. Cédric Leppens, inwoner uit Wortel en voor malig redactielid van De Maand, kondigde zijn persoonlijke actie wel op een heel pas sende en originele wijze aan:

“Een vriend geluk wensen. Een familielid feliciteren.

Een liefde verklaren of een prestatie eren. Wil je iets zeggen en kan je er niet over zwijgen?

Voor 10 EUR kan je een rijmpje krijgen. Vertel je het liever niet zelf en heb je geen pseudoniem?

Dan doe ik het voor jou, geheel anoniem. Jouw steun komt De Warmste Week ten goede

Zo vlammen we allemaal samen tegen kansarmoede.”

Cédric wil met zijn actie de wereld twee keer warmer maken. Hij verkoopt gedichtjes die iemands dag wat beter kunnen maken en steunt zo tegelijkertijd De Warmste Week. Je koopt een gedicht aan voor iemand die je dierbaar is en je geeft mee aan Cédric wat je er wil inzetten. Wil je je beste vriend bedan ken voor zijn aanwezigheid tijdens een moei lijke periode? Of wil je een rijmpje voor je fantastische kinderen of kleinkinderen? Het kan allemaal.

Wil je zelf dus een gedicht bestellen voor het

goede doel, stuur dan een mailtje naar schrij venvoorhetgoededoel@gmail.com en verdui delijk wat je met je gedicht wil bereiken. Schrijf nadien per gedicht 10 Euro over naar BE14 7370 6406 2883 en vermeldt in de me dedeling duidelijk de naam van de bestemme ling.

Een van de verenigingen die worden gesteund met het bijeengebrachte geld, is overigens ‘t Ver-Zet-je dat al sinds jaar en dag opkomt voor wie het met minder kansen moet rooien in onze maatschappij. (jaf)

Van mammoet tot Big Mac: wat ligt er op ons bord?

HOOGSTRATEN - Velt maakt zich sterk voor een gezonde levenswijze. Aandacht voor voe ding hoort daar uiteraard ook bij. Maar door heen de eeuwen is onze voeding sterk geëvolueerd. In een lezing, o.m. gebaseerd op zijn boek “Van mammoet tot Big Mac” vertelt dokter Staf Henderickx het verhaal achter wat op ons bord ligt.

Een fascinerend relaas over de zeven vette en de zeven magere jaren in Egypte, de eerste voedselbanken in het oude Rome, middel eeuwse kapoenen, de gouden appels van Co lumbus, vegetariërs tegen wil en dank, en het haringmirakel tijdens de Tweede Wereldoor

log. Maar ook over de pesticiden, smaak-, kleur- en bewaarstoffen in ons eten en een landbouw- en voedingsindustrie in de ban van chemische monopolies.

Staf Henderickx was huisarts bij Genees kunde voor het Volk. Hij publiceerde bij EPO o.a. “Help! Mijn kind heeft een eetstoornis” (2015) en “Van mammoet tot Big Mac - een geschiedenis van onze voeding” (2017).

EXPO HOUT DOMINIQUE VAN HUFFEL

tekeningen en fotografie uit de Markvallei Zaal PAX Dr. Versmissenstraat 3, 2320 Hoogstraten

De tentoonstelling is alle dagen te bezichtigen van zaterdag 3 december tot zondag 11 december van 14.00 tot 17.30 uur en zondag van 14.00 tot 19.00 uur.

Donderdag 1 december 19.00 uur: officiële opening

Burgemeester Marc Van Aperen en schepen Arnold Wittenberg

Vrijdag 2 december, natuuravond, Dominique Van Huffel vertelt over zijn werk en de natuur. Kees Strijbos, over het plezier van zeisen. Gratis, plaatsen reserveren via de https://www.natuurpuntmarkvallei.be/activiteiten kalender

Zaterdag 3 december, Martens&Huet

Zondag 04 december,16.00-18.00 Flor Verschueren accordeon

Dinsdag 6 én woensdag 7 december: Theater Pas geverfd en gastoptreden van "De Zundertse komedie"

Vrijdag 09 december, Mullerthal Zaterdag 10 december, ViolAcc#

Zondag 11 december,16.00-18.00

Flor Verschueren accordeon

Voor alle avondoptredens muziek en theater: deuren open om 19.30 uur, inkom 10,00-€ reservatie www.hout.tickoweb.be j

Praktisch: Lezing op donderdag 8 decem ber van 19.30 tot 22.30 uur in de hoofdbib in de Lindendreef. Inkom 3 euro voor Veltleden, 6 euro voor niet-leden, maximum 40 deelnemers. In samenwerking met Avansa. Info en inschrijven: Ann Aertsen, 03 313 01 33 of info.noorderkempen@velt.nu (fh)

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

Er beweegt al wat in het Groot Circus…!

HOOGSTRATEN - Op de eigenlijke voorstel ling van de nieuwe muziektheaterproductie

“Het groot circus van het klein verdriet” is het nog wachten tot de zomer van 2023. Maar on dertussen beweegt er al wel heel wat, zo heb ben zich al meer dan 200 kandidaten gemeld om mee te werken. Daarnaast is er ook “Va gebond”, een sociaal-artistiek theaterproject dat hedendaagse parallellen zoekt met de ge schiedenis van de kolonie.

In ons septembernummer kondigde vzw LA:CH de nieuwe theaterplannen aan. De makers van Gelmel (2010), 1814, De Ver geten Veldslag (2014) en Blauw (2017) zijn immers in volle voorbereiding van ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’, een grote cir cus/muziektheaterproductie over 200 jaar Wortel Kolonie die volgende zomer speelt op de site van de kolonie.

Vagebond

Daarnaast loopt er van februari tot mei 2023 ook een sociaal-artistiek zijtraject “Vage bond” met Hoogstratenaren die om de een of andere reden een ‘ander pad’ in hun leven hebben gelopen. Door een speling van het lot, door een keuze die ze maakten of volledig buiten hun wil om.

Geert Dehertefelt (dramadocent aan de aca demie) maakt met deze vagebonden een voor stelling‘op de vloer’. Via collectieve herinneringen en raakvlakken gaan de spelers met hun eigen en elkaars verhalen en dromen aan de slag. Het resultaat wordt verwerkt tot een toonmoment in Zaal Cecilia tijdens het eerste

weekend van juni. Het is als het ware het ei gentijdse antwoord op Het Groot Circus, een manier om parallellen te trekken met de ge schiedenis van de kolonie.

De verhalen die uit dit zijtraject naar boven komen, worden deels ook opnieuw verwerkt in de grote productie. Deelnemers voor dit zij traject worden benaderd via de Hoogstraatse organisaties die met kansengroepen werken. Tips zijn welkom viainfo@vzw-lach.be

Nieuwsbrief

Als je de voorstelling zeker wil meemaken, noteer dan alvast 25-26-27 augustus en 1-2-3 september 2023.

Door de lange coronastilte bleef het bevei ligde contactenbestand van vzw LA:CH lan ger dan één jaar ongebruikt. Hierdoor werd het vernietigd. Wie dus op de hoogte gehou den wil worden van verdere activiteiten, zal zich via www.vzw-lach.be even opnieuw moeten inschrijven voor de nieuwsbrief. Ui teraard kan je ook via Facebook en Instagram op de hoogte blijven.

Op de website vind je de link om in te schrij ven als deelnemer of medewerker aan de pro ductie. Al bijna 200 enthousiastelingen deden dat.

Steun

Het realiseren van een theaterproductie met de uitstraling waar vzw LA:CH voor wil gaan, kost heel veel geld. Momenteel zijn ze

op zoek naar investeerders en sponsors, maar ook particulieren kunnen helpen. Dankzij de projectrekening van Kempens Landschap kan je als particulier een gift doen die integraal in gezet wordt voor de realisatie van de produc tie.

Giften vanaf 40 euro geven recht op een fis caal attest. Gebruik het rekeningnummer BE377450 1437 1328 en de mededeling ‘Steun koloniën’. De organisatoren zijn dank baar voor ieder steuntje in de rug… (al/red)

Gezocht: helpende handen en steun voor het kerstmaal

HOOGSTRATEN - Sinds 2010 slaan Welzijnsschakel ’t Ver-Zet-je, Buurtwerking (Sociaal huis - OCMW), De Toevlucht en VTI Spijker de handen in elkaar om op 24 december een gezellig samenzijn te or ganiseren voor mensen die eenzaam zijn en/of minder financiële mo gelijkheden hebben.

Om ook jonge gezinnen die het niet gemakkelijk hebben te verwelko men, zal het feest dit jaar in de namiddag plaatsvinden. Voor de kin deren wordt een afzonderlijk programma uitgewerkt. Tussen 12 en 15.30 uur is het buffet (ook met halalgerecht) geopend.

Hiervoor zijn veel helpende handen nodig op vrijdag 23, zaterdag 24 en maandag 26 december. Wil je mee je handen uit de mouwen steken, stuur dan een mailtje naar kerstfeest@tverzetje.be of meld dit op de website: https://tverzetje.be/index.php/kerstfeest Begin december volgt dan een e-mail met daarin een link naar de werkplanning.

Omdat in de twee voorbije “coronajaren” de spaarpot volledig is op gebruikt, is financiële steun voor het kerstfeest heel welkom. Dit kan door een bijdrage te storten van € 12 (dit is de kostprijs van één kerst

een veelvoud ervan op rekening IBAN BE21 9794 3318 2403 op naam van 't Ver-Zet-je met de mededeling “Kerstfeest 2022”. (fh)

maal) of

Nieuw boek over de Koloniën in de Noorderkempen

HOOGSTRATEN - Willy Schalk en Frans Hor sten maakten een boek over de twee “Kolo niën in de Noorderkempen”. Het belicht vooral de lokale geschiedenis, de Hoog straatse voorgeschiedenis, en de impact van de vestiging ervan op de betrokken gemeen ten. Met de feestdagen in het vooruitzicht is deze uitgave van de Hoogstraatse Pers alles zins een mooie cadeautip…

Eerder maakte Willy Schalk al ‘Zonder omweg naar Hoogstraten’ over de geschiede nis van de tram in de regio. Nu dus over de landbouwkoloniën, 200 jaar geleden ontstaan in de Verenigde Nederlanden. Johannes Van den Bosch probeerde er het idee van ‘de maakbare mens’ in de praktijk te brengen.

De auteurs stellen zich de vraag waarom Van den Bosch uitgerekend voor Wortel en Merk splas koos, en staan stil bij de impact van die keuze op de betrokken gemeenten en regio. Om die reden vertelt dit boek, in woord en beeld, het verhaal van de koloniën zowel in de Nederlandse (1822 - 1846) als in de Belgische (1870 - 1993) periode.

Het verhaal van die twee koloniën begint evenwel in Hoogstraten, bij wat nu het Peni tentiair schoolcentrum is, dat onder Napoleon een bedelaarsoord werd. Het voormalige kas teel van Hoogstraten, speelt vanaf het eerste uur een hoofdrol in gans het verhaal.

Duivelse comeback van Plan B

HOOGSTRATEN - Het heeft drie jaar ge duurd, maar eindelijk staat Plan B in ja nuari weer op het toneelpodium van zaal Cecilia. Corona was een ongewenste spelbreker, maar “Het Plan van Stan“, de eigen productie van Jan Dufraing, Marc Koyen en René Michiels, maakt zijn co meback op donderdag 19-26, vrijdag 2027 en zaterdag 21-28 januari, telkens om 20 uur.

De productie kreeg een volledige update en bestaat uit een bonte mengeling van to neel, film en live-muziek, waarin humor de boventoon voert. Amusement troef. Al dat moois wordt gepresenteerd door een groep van een 25-tal jongeren en ouderen, van wie sommigen amper ooit op een po dium stonden.

Plaatsen kosten 12 EUR en kunnen enkel gereserveerd worden via: toneelplanb@gmail.com (fh)

Verzet

Maar voor het zo ver is, verzetten zowel het gemeentebestuur van Wortel als dat van Merksplas zich tegen de aankoop van hun gronden door Van den Bosch. In Wortel is er in 1821 zelfs een feitelijke onteigening nodig. Pas daarna wordt de Maatschappij van Wel dadigheid eigenaar van 303 ha grond en kan ze er, samen met gronden van de graaf en van een bankier uit Brussel, het 519 ha grote Zuid-Frederiksoord uitbouwen.

Maar al vlug volgen de Belgische onafhanke lijkheid en het faillissement van de Maat schappij. De laatste gezinnen moeten de kolonie verlaten, maar worden door gegoede inwoners opgevangen. De domeinen worden als het ware ‘niemandsland’ tot de aankoop van beide koloniën door de Belgische staat in 1870, een beslissing waarin volksvertegen woordiger Eduard Jacquemyns, grootgrond bezitter in Meerle en Minderhout een belangrijke rol heeft gespeeld.

In de twee kolonies verbleven echter niet enkel daklozen of landlopers. Ook zwakzin nigen, Russische soldaten, Joden, kortom groepen mensen waarmee men geen blijf weet, worden naar Wortel en Merksplas ge bracht.

Verder vertelt het boek het leven van de land lopers in de kolonie, zoals velen onder ons het

gekend hebben, om te eindigen met het verzet van de inwoners van Wortel en Merksplas tegen een mogelijke verkoop van de koloniën na de afschaffing in 1993 van de wet op de landloperij en gaat het verder in op de erken ning als Werelderfgoed.

Praktisch: Het boek ‘Koloniën in de Noor derkempen’ is een uitgave van De Hoog straatse Pers, van Willy Schalk en Frans Horsten. Het boek telt een 120-tal bladzij den, met 56 prentkaarten en veel illustra ties. Het kost 20 euro en is te koop in de Standaardboekhandel, in het Stedelijk museum, bij Visit Hoogstraten en via een mail aan willy.schalk@telenet.be. (fh)

Muzikale december in zaal Cecilia

HOOGSTRATEN - Ook in december is er volop muzikaal te genieten in zaal Cecilia. Op zaterdag 3 december is er een dubbelconcert van Bailey & Son en vervolgens Siger. Op 18 december weerklinken er de warme klanken van Whispering Woods.

Bailey&Son en Siger

Het dubbelconcert op 3 december trapt af met Bailey & Son. Steve Bailey is al jaren actief als vertolker van Ierse muziek en als singersongwriter. Hij treedt op samen met zijn zoon. Siger concerteert ter gelegenheid van de cd release van hun nieuwe album ‘Rodeland’. De

broers Hartwin en Ward Dhoore brengen on conventionele en avontuurlijke folk.

Praktisch: Dubbelconcert op 3 december. Inkom €15 aan de deur.

Whispering Woods

Whispering Woods (foto hieronder) staat op de planken op zondag 18 december. Twee oude Kempense zielen vonden elkaar in de liefde voor oude blues, jazz, country en rag time - muziek uit een periode waarin het ver haal en het lied centraal stonden.

De indrukwekkende stem en mondharmonica van Geert Peeters en de begeleiding op fin gerpicking en slide- gitaar, banjo en mando line van Jan van Camp doen de luisteraar wegdromen naar een andere wereld met beto verende akoestische blues, ragtime en ge woonweg mooie liedjes.

Praktisch: Whispering Woods op 18 de cember, aanvang 15 uur. Toegang: 10 euro vvk / 12 euro zaal.

Reservaties: mail naar info@zaalcecilia.be met het aantal kaarten dat je wil. Je krijgt dan een mail met de betalingsprocedure. (red)

December schrijfmarathonmaand van Amnesty

HOOGSTRATEN - Naast de maandelijkse schrijfacties organiseert Am nesty International jaarlijks een schrijfmarathon. Vorig jaar werden meer dan 3.000 brieven en kaartjes geschreven door de Hoogstratena ren. Deelnemen kan de hele maand december.

Hoe gaat dat in z’n werk? Je vraagt de voorbeeldbrieven en - kaartjes aan bij Staf Coertjens (staf.coertjens@telenet.be of 0496 27 92 96) of Els Jacobs (meyvis.jacobs@scarlet.be of 0485 37 21 48). Per mail of desgewenst bij jouw thuis krijg je die bezorgd, samen met de nodige informatie. Ook in de Wereldwinkel en de Bibliotheek zijn informatie, voorbeeldbrieven en solidariteitskaartjes voorhanden. Omdat alles ge groepeerd wordt via het kantoor van Amnesty International, moet je geen portkosten betalen.

Woensdag 28 december vanaf 16 uur kan iedereen in zaal Pax de brie ven en kaartjes binnenbrengen. Je ontmoet er ook andere Amnestysupporters en uiteraard worden ook ter plaatse nog brieven of kaartjes geschreven. Vanaf 20 uur sluiten Jef Martens en Charel Huet de schrijf marathon muzikaal af; ondertussen kan je genieten van een drankje en een hapje als blijk van dank voor de betoonde moeite.

Lukt het niet om er die dag bij te zijn, dan kan je de brieven en kaartjes deponeren bij Staf, Els, de bib of de wereldwinkel. (fh)

Charel Huet en Jef Martens

Euregio Jeugdorkest gaat “Tot de maan en terug”

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 14 januari 2023 brengt het Euregio Jeugdorkest (EJO) onder leiding van Hoogstratenaar Hans Ca steleyn voor het eerst sinds drie jaar een Nieuwjaarsconcert in Hoogstraten. “Tot de maan en terug…” is alweer hun derde grote project na de verplichte coronastilte.

De jeugdige muzikanten nemen de luisteraar mee op een bijzondere reis. Ze vertrekken voor een rondvlucht door het heelal (“Star Wars”, Williams), maken een tussenlanding in een Mexicaanse salon (“El Salon México”, Copland), dansen een amoureuze dans (“Pa vane”, Fauré) in Frankijk. De reis gaat verder met een trip doorheen het orkest in “Young Person’s Guide to the Orchestra” (Britten), om vervolgens op te stijgen naar de maan (“Song

to the Moon”, Dvořák) om te eindigen in Ita lië (“Italiaans Capriccio”, Tsjaikovski). Al licht volgt aansluitend nog een nieuwjaarsnummer.

Tournee

Hans Casteleyn: “In dit programma kunnen alle jonge muzikale talenten uit het orkest ‘shinen’, van de meest intieme solo tot de ex treemste vingervlugge virtuositeit! Ze laten daarmee zien en horen wat hun grootste pas sie is en hoeveel zij van hun muziek houden: tot de maan en terug! Op het programma dus voor elk wat wils: een heerlijke mix van be kende topwerken over zelden gehoorde mu ziek tot een heuse wereldpremière met een speciaal voor EJO op maat gemaakt arrange

ment van Dvořáks ‘Song to the Moon’!”

Met het Nieuwjaarsconcert in Hoogstraten sluit het orkest een tournee af die hen o.m. naar Tilburg, Uden, Breda en Turnhout bracht. Daags na Hoogstraten volgt een concert in de Blauwe Zaal van de Singel in Antwerpen. Alle info over concertlocaties en -data vind je op www.euregiojeugdorkest.com.

Praktisch: “Tot de maan en terug…” con cert door het Euregio Jeugdorkest, een productie van vzw LA:CH en vzw EJO op zaterdag 14 januari 2023 om 19.30 uur in de Rabboenizaal. Tickets en info: www.vzw-lach.be of bij VisitHoogstraten. Ticketprijs in voorverkoop 18 euro, aan de kassa 22 euro. - 18 jarigen 10 euro. (mdl)

Kerstparade met verlichte tractoren

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 17 december trekt de Groene Kring met een lange rij feestelijk verlichte tractoren en landbouwvoertuigen door de dorpen van Hoogstraten en door Rijkevorsel.

Een zeventigtal tractoren verzamelen vanaf 15 uur aan het voetbalter rein van Meer en vertrekken rond 16 uur. Via Minderhout, Hoogstraten en Achtel gaat het tot Rijkevorsel, om dan terug te keren naar het eind punt aan Coöperatie Hoogstraten. Daar is iedereen welkom om de trac toren van nabij te bewonderen bij een hapje en drankje. Voor de kleinsten staat er een springkasteel. (jaf)

Euregio Jeugdorkest 2022-2023 (foto: © Piet Henrard)

Hans van Cauwenberghe brengt “Op hoop van leven”

MEERSEL-DREEF - Op 15 december staat Hans Van Cauwenberghe op openlucht-loca tie aan zaal De Zevenster in Meersel-Dreef met “Op hoop van leven”. Zijn tegenspeler in dit fantasievolle stuk van gezelschap Theater Tieret is poppenspeler Joost Van Den Bran den.

“De voorstelling gaat over een man die met zijne luchtballon naar zijn dode vrouw wilt vliegen. Dat gaat niet, hè? Maar wel herken baar: iedereen heeft wel iemand verloren, hè. Dat gaat dus over iemand laten gaan. De zoon die zegt: ge gaat niet, zit uwen tijd maar uit. En de vader die zegt: het is goed geweest, ik wil eruit. Over waardig sterven dus, eigenlijk. Wilt ge zo lang mogelijk leven of moogt ge op een bepaald moment zelf voor de eeuwige jachtvelden kiezen? Dat klinkt nu zwaar, maar

dat marcheert, echt waar! Het is met poppen, dat helpt. En Joost is misschien wel den beste poppenspeler van het land. Met tweeën spelen we tien personages. Ik speel de zoon, Joost speelt alle andere personages, dat zijn dan poppen.”

Fantasie

Die Joost in kwestie is Joost Van Den Bran den, artistiek leider van Theater Tieret dat al twee decennia resoluut voor figurentheater kiest. Acteur en pop staan gelijkwaardig aan elkaar op de scène.

GC Hoogstraten ver loot onder de bezoe kers van de voorstelling “Op hoop van leven” een duo-ticket voor een ballon vaart met het Hoogstraats Ballon Team. Na de voorstelling kiest een onschuldige hand de winnaar voor de twee tickets. Twee voorwaarden: je hebt de voorstel ling bezocht en bent op het moment van de loting nog aanwezig.

Acteur Hans van Cauwenberghe werkte al voor televisie (Familie, Spoed, Grappa, ...), maar speelt vooral veel in de theaters. Sinds enkele jaren heeft hij ook een eigen muziek bandje. Met ‘Hans’ is hij de muzikale ruggen graat van Onze Rijkdom, een koor van men sen met ervaring in de armoede.

“Fantasie is een essentieel element in de voor stelling, zegt Van Cauwenberghe, “het is in de hoofden van de mensen dat het verhaal ont staat, wij vertellen het alleen maar. De toe schouwer moet het verhaal maken, en dat doet ge met uw fantasie….” De voorstelling mikt daarbij op een breed publiek. “Weet ge wat de mensen zeggen tegen ons? Eindelijk nog eens een stuk dat we verstaan.”

Praktisch: Figurentheater “Op hoop van leven” op 15 december om 20.15 uur aan de Zevenster in Meersel-Dreef. De voorstel ling is in open lucht, warme kleren zijn dus aangeraden. Geschikt voor iedereen van 14 en ouder (volwassenen en jongvolwasse nen). Tickets kosten € 12 en zijn te reser veren op www.gchoogstraten.be (fh)

Rudi Vranckx ontrafelt de puzzel van de oorlogsjournalistiek

HOOGSTRATEN - “Oorlogsjournalistiek is een puzzel. Hoe meer stukken je kan leggen, hoe dichter je bij de waarheid komt.” Het is een stelling waar VRT journalist Rudi Vranckx erg van overtuigd is. Op 19 januari geeft hij een lezing hierover in GC Hoogstra ten.

In deze lezing brengt hij verslag uit en geeft duiding bij grote wereldconflicten. Als actief oorlogsreporter zorgt Vranckx steeds voor een heldere blik op de actualiteit in een we reld waarin verdraagzaamheid zwaar onder druk staat. Hij tekent het toekomstbeeld van onze mondiale samenleving en stelt vast dat we vooral niet mogen wegkruipen in de bun kers van angst voor elkaar.

“Een oorlog is niet het grote verhaal, maar de optelsom van menselijke verhalen. Het is onze taak die verhalen te zoeken,” aldus Vranckx. Dat doet hij door als oorlogsjourna list al ruim een kwarteeuw oorlogen en con flicten te volgen. Hij maakte voor Canvas diverse documentaires hierover, zoals Bon jour Congo, de Vloek van Osama, Niemands land, Kleine Helden, IS in het Vizier, De Nomaden. Hij schreef ook verschillende boe ken, waaronder 'Oorlog om de geesten', 'Kleine Helden’, ‘Mijn Kleine Oorlog’ en 'Een zomer als geen andere'.

Voor zijn werk als oorlogsverslaggever in conflictgebieden ontving hij de Carnegie Wa teler Vredesprijs 2018. In 2019 kreeg hij een eredoctoraat van VUB en ULB.

© Danny Wagemans

Win een duo-ticket voor een ballonvaart!

Praktisch: Lezing door Rudy Vranckx op donderdag 19 januari 2023 in GC Hoog straten (Rabboenizaal). Tickets 12 euro. (fh)

“Angels’ Carol”… hoor de engelen zingen

HOOGSTRATEN - Gelukkig is er in deze tij den van oorlog, hoge energiefacturen, kli maatverandering en global warming nog Kerstmis als rustpunt. Voor haar kerstconcert “Angels’ Carol” van zaterdagavond 17 de cember in de Sint-Katharinakerk maakte het Piuskoor een mooie en originele selectie van kerstliederen. Onder de leiding van Kaat Vis senberg en met de muzikale omlijsting van een strijkersensemble en pianist Olivier Tien pont, brengt het koor werken van onder meer Bach, Pachelbel en Vivaldi, evenals heden daagse componisten.

Gevarieerd programma

Nadat corona lange tijd een streep door de plannen trok, was de doorstart van het koor al erg succesvol. Zo was dit jaar het midzomer

concert ‘The Pius Proms’ alweer een muzi kaal feest. Een ingetogen en glanzend kerst concert in de Sint-Katharinakerk vormt een mooie afsluiter van het jaar.

Uiteraard wordt er geput uit de rijke schatkist aan kerstmuziek uit het verleden. Oude be kenden als Bach, Pachelbel en Vivaldi komen dan ook aan bod met enkele van hun meest gekende en geliefde werken. Maar ook heden daagse componisten als Whitacre, Rutter en Jenkins weten muziek te componeren die de kerstsfeer op een eigen wijze belicht. Zacht en teder, zoals in Glow (Whitacre), Christ mas-Tide (Chilcott) of Wonderful Peace (Nordqvisk). Of met de gepaste glans en glo rie, zoals in het Sanctus van Leavitt, het on dertussen erg bekende Benedictus van Jenkins en natuurlijk Angels’ Carol (Rutter).

Topmusici

Dirigent Kaat Vissenberg behaalde aan het Conservatorium van Antwerpen prijzen voor notenleer en transpositie. Als dwarsfluitiste treedt ze op als soliste en in diverse kamer muziekensembles. Onder haar leiding be haalde het Piuskoor een grote onderscheiding in de eerste afdeling op het laatste Provinciaal Koortornooi.

Pianist Olivier Tienpont studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen en behaalde zijn masterdiploma met grote on derscheiding. Hij won verschillende gere nommeerde wedstrijden en hij speelde talloze masterclasses bij verschillende grootmees ters.

Een strijkersensemble zorgt voor een stevige onderbouw van het concert en zal de sfeer volle kerstmuziek een unieke glans geven.

Praktisch: Angels’ Carol, kerstconcert van het Piuskoor Hoogstraten op zaterdag 17 december om 20 uur in de Sint-Katharina kerk. Kaarten en meer informatie op www.piuskoor.be (fh)

Foto-excursie naar de Blakheide

BEERSE - De fotowerkgroep van Natuurpunt organiseert op zondag 18 december een fotouitstap naar het mooie natuurgebied de Blak heide in Beerse. De foto-uitstappen zijn telkens bedoeld om de deelnemers de kans te bieden van mekaar te leren. De leden van de fotowerkgroep en de deelnemers zoeken in het natuurgebied naar mooie foto-objecten en proberen deze op een zo goed en zo mooi mo gelijke manier in beeld te brengen. Uiteraard breng je best je fototoestel mee, maar deel nemen is in ieder geval gratis. Om 8 uur staat iedereen klaar op de parking van de Blak heide in Beerse. Meer info vind je op de web site van Natuurpunt Markvallei. (ao)

Deelnemers van de foto-excursie zie je in allerlei houdingen, alles voor het goede plaatje!

Vialta vertolkt Monteverdi en tijdgenoten

HOOGSTRATEN - De periode rond kerst en nieuwjaar is er één van verbondenheid, gezel ligheid en hoop op nieuwe kansen. Kamer koor Vialta verklankt dit gevoel met “Maestro di cappella” in een toch wel uitzonderlijk con cert op donderdagavond 29 december. Op het programma staan werken uit de “Mariaves pers” en “Selva morale e spirituale” van Mon teverdi, evenals composities van Giovanni Gabrieli en Cipriano de Rore. De tienstem mige muziek wordt samen met Duartes vocal ensemble gebracht. Dit ensemble vertolkt de instrumentale partijen op barokinstrumenten.

De Sint-Katharinakerk wordt die avond de San Marcobasiliek van begin 17e eeuw. De stemmige en feestelijke composities van Monteverdi en tijdgenoten weerklinken er, samen met barokinstrumenten uit het Venetië van toen. De luisteraar ontdekt zo wat cori spezzati zijn en hoe een cornetto, theorbe en violone klinken…

Renaissance

Claudio Monteverdi ondernam twee studie reizen naar Antwerpen en reisde verder naar Nederland. Misschien ging zijn reis wel door Hoogstraten of overnachtte hij er zelfs in één of andere afspanning. Deze zanger, koordiri gent, violist, componist en priester is wellicht

het best gekend voor zijn opera “Orfeo”.

Hij leefde en werkte op het hoogtepunt van de renaissance, terwijl de barok zich al aankon digde, beide stijlen verwerkt hij dan ook in zijn eigen composities. Jarenlang was hij werkzaam aan het hof van Mantua waar hij zowel religieuze als geestelijke muziek com poneerde. Hij schopte het in 1613 uiteindelijk tot Maestro di cappella in Venetië, de meest prestigieuze positie van Italië in die tijd.

Uitdaging

Zijn muziek wordt zelden uitgevoerd door niet-professionele koren. Vialta gaat de uitda ging aan om de verschillende zangstijlen van renaissance en barok te laten klinken. De meeste composities zijn dubbelkorig, hier voor is er muzikale versterking van Duartes vocal ensemble. Deze jonge, getalenteerde zangers zullen ook de koorsolo’s voor hun re kening nemen. Het ensemble speelt de instru mentale partijen op barokinstrumenten: zink, baroktrombone, gamba, theorbe, darmsnaren voor de strijkers. Het orgel is een replica van een 17de eeuws, Noord-Italiaans kistorgel.

Voor wie graag goed voorbereid aan het con cert begint, is er voorafgaand om 19 uur een lezing in zaal Pax. Het Davidsfonds nodigde

een specialist uit om een inleiding te geven over de componisten en uitgevoerde werken. In de kerk worden stoelen vrijgehouden zodat deelnemers aan de lezing zeker een goede plaats hebben tijdens het concert.

Praktisch: Kamerkoor Vialta met “Mae stro di cappella”, muziek van Claudio Monteverdi en tijdgenoten, op donderdag 29 december om 20 uur in de Sint-Katha rinakerk. Voorafgaandelijk is er een lezing in zaal Pax om 19 uur. (fh)

Gluren bij de buren

Ook in Nederland

vervoersverbod

GALDER-STRIJBEEK - In de grens streek zijn langs de Nederlandse invals wegen nieuwe verkeersborden geplaatst, als een maatregel waarbij de overheid tijdelijke beperkingen oplegt aan het vervoer van dieren, om verdere verspreiding van epidemische veeziek ten zoals vogelgriep, tegen te houden. Voor het vervoer van eieren, pluimvee mest en gebruikt strooisel gelden be perkingen en er gelden hygiëneprotocollen over het reinigen en ontsmetten van vervoermiddelen.

Ook in o.m. Hoogstraten en Turnhout waren er uitbraken van vogelgriep, zodat bij ons eveneens allerlei maat regelen en beperkingen gelden (o.m. ophokplicht voor pluimvee). (JJ)

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

w Hoo g straten : Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

w Meer :

Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

w Meerle : Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef : Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be w M i nderhou t : minderhout@demaand.be w Wortel : wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADV ERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten

Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Jeanette Tilburgs fietst naar Compostela

HOOGSTRATEN - Jeanette Tilburgs (46) leeft inmiddels al langer met de diagnose Multiple Sclerose dan zonder. Toch is het haar ambitie om op de fiets naar Santiago de Compostela te gaan. Dat doet ze in jaarlijkse deeltochten van twee weken, gezelschap en hulp zouden daarbij welgekomen zijn.

“Ik doe dit onder andere ter nagedachtenis van mijn oudste dochter Deveney Smits,” zegt ze. Deveney kwam op vrijdag 2 december 2011 in de Vrijheid om het leven bij een do dehoekongeval met een vrachtwagen. “De an dere reden is dat ik wil bewijzen voor mijzelf en voor andere mensen die met een beperking leven is dat je nog veel meer kan dan alleen maar thuis achter de geraniums zitten…”

Deeltochten

Een hele opgave, zulke fietstocht. “De tocht richting Santiago is vanuit Hoogstraten onge veer 2380 km. Door mijn ziekte kan ik maxi maal 40 à 50 kilometer per dag fietsen. Ik fiets weliswaar met een elektrische driewiel

fiets maar het tempo dat ik fiets is rond de 15 kilometer per uur omdat ik niet volledig van de fiets afhankelijk wil zijn. Ik wil mijn spie ren nog gebruiken met trappen.”

Bovendien wil Jeanette “van de omgeving ge nieten en er niet te rap aan voorbij fietsen om mijn afstand van die dag te bereiken.” Regel matig last ze onderweg ook pauzes in: “Ik kan overigens maar 2 dagen achter elkaar fietsen en moet dan een dag rust pakken om mijn li chaam te laten recupereren, zo heb ik nood gedwongen al geleerd.”

Ze doet het traject dus niet zomaar in een stuk. “Uiteindelijk zal het een fietstocht wor den gespreid over meerdere jaren, elk jaar on geveer 2 weken fietsen met de rustdagen inbegrepen. Dit omdat ik anders teveel van mijn lichaam zou vragen en halverwege zou moeten stoppen.” Dat gebeurt telkens in de maand mei, nog het toeristische laagseizoen wanneer de weersomstandigheden nog haal baar zijn.

Oproep

Haar eerste stuk tot aan Cambria in Frankrijk heeft ze al achter de rug. “Maar ik ben er ach ter gekomen dat het toch wel een geruststel lend idee is om iemand in de buurt te hebben mocht het allemaal niet meer lukken zoals je het graag zou willen. Ik wil ook kijken of ik een mobile home of camper kan huren met daarachter een aanhanger waar de fietsen in kunnen. Deze camper zal groot genoeg zijn om iedereen te herbergen voor de nacht. Mocht je echter liever in een klein tentje naast de camper slapen is dat ook mogelijk als ze zelf voor het nodige gerief zorgen.”

Ze is dan ook op zoek naar mensen die ver schillende zaken op zich willen nemen. “Met mij mee fietsen. Ook elkaar van te voren al eens ontmoeten en samen een stuk van de Aardbeienroute fietsen in en rondom Hoog straten zodat jullie weten welk tempo ik fiets en hoe het zou gaan als we samen een stuk zouden fietsen. Ik ben ook niet perse op zoek

naar mensen die super gezond zijn en hele stukken kunnen fietsen, voor mij maakt het niet uit, zolang er maar een gezellig klik is en we naar elkaar kunnen luisteren als het even moeilijker gaat met fietsen of met dingen die tijdens het fietsen in onze gedachten naar boven komen. Want tijdens zo’n trip kunnen er toch wel dingen naar boven komen waar je vroeger niet vaak over nadacht.”

Camper

Daarnaast zoekt ze mensen die met de camper en aanhanger kunnen rijden. “In de tijd dat wij aan het fietsen zijn, vullen die de dag met lekker genieten van de omgeving (als je een hond mee wilt nemen om gedurende de dag lekker te wandelen moet ik dat wel even weten ivm reservering van de camper), ver plaatsen ze de camper naar de volgende over nachtingsplaats; bereiden ze gezonde en voedzame maaltijden, doen eventueel nog boodschappen en passeren eventueel langs een wasserette om ons weer fris voor de dag

te laten komen.”

Ook steun is welgekomen. “Het zou fijn zijn als er mensen, bedrijven e.d. ons bij onze tocht zouden willen sponsoren. Dit kan op verschillende manieren. Je wordt dan vermeld in mijn dagelijkse update op Instagram en Fa cebook. Daarvoor opende ik een rekening. Wie een donatie stort op BE45 7340 6383 4089 en in de mededeling een emailadres ver meldt, hou ik op de hoogte van het reisver loop.”

Jeanette zoekt steun en vrijwilligers dus, “ie dereen die geïnteresseerd is om deel uit te maken van deze ervaring op de een of andere manier mag altijd met mij contact opnemen via jeanette.tilburgs@hotmail.com onder ver melding van Fietstocht Santiago de Compos tela. Gebruik zeker deze vermelding zodat ik niet jouw bericht verwijder zonder het gele zen te hebben…” (pm)

DIAMANT IN HOOGSTRATEN

Staf en Lea, vovo en moemoe plein

HOOGSTRATEN - Op 6 oktober vierden Lea Cools en Staf Verhoeven het eerste gedeelte van hun 60ste huwelijksverjaardag. Zij deden dit samen met de buren van serviceflat “ De Linde” in het WZC Hoogstraten. De kinderen hadden voor die dag het zaaltje omgetoverd tot een feestelijk geheel, iedereen werd ge trakteerd op cava en ook de taart mocht niet ontbreken. Een week later deden ze dit nog eens fijntjes over met de hele familie, (schoon)broers en -zussen, kinderen, klein kinderen en naaste kennissen. Een hele bende bij elkaar, zo werden het twee dagen om nooit meer te vergeten.

Jarige Lea

Donderdag 6 oktober werd trouwens niet al leen hun huwelijksverjaardag gevierd, het was tevens de verjaardag van Lea. Zij werd gebo ren in Loenhout, op 6 oktober 1938, als derde dochter van Corneel Cools en Josephina Bras penning en groeide op in Neerven. Terwijl vader de boerderij runde, zorgde moeder voor de kinderen die allemaal “rond de Loenhoutse toren” zouden blijven plakken.

Lea ging naar de dorpsschool. Veel tijd voor ontspanning was er niet, er moest vooral ge werkt worden, thuis op de boerderij en helpen in het huishouden van Kruidenierswinkel Vor selmans in Schoten. Toch werd elke gelegen

heid te baat genomen om te genieten met vriendinnen van de KLJ. Zo ging ze op een keer naar een openluchtbal op het voetbalveld van Loenhout…

Sportieve jongeman

Staf werd geboren op 11 april 1938, als 4e kind van Felix Verhoeven en Cornelia Bro sens. Vanuit het ouderlijke huis aan de Loen houtseweg 79 was het niet ver tot aan de

school in de Karel Boomstraat. Na school werd er vooral thuis op de boerderij geholpen, totdat zijn legerdienst moest worden vol bracht.

Staf was een sportieve jongeman, actief in de ruiterij en trok er samen met Karel Aerts, Ward van Dijck, Stan Bruyndonckx en Jan Geysen dan ook regelmatig op uit om plezier te gaan maken. En ook hij ging wel eens naar een openluchtbal…

Hoe een ontmoeting op het voetbalveld van Loenhout naar dat van Hoogstraten leidde…

Huwelijksbootje

Zo gebeurde het dat Lea en Staf mekaar op dat openluchtbal in Loenhout mekaar tegen kwamen en dat Staf als een blok viel voor de Loenhoutse schone. Na zes jaar verkering stapten ze in het huwelijksbootje.

Zoals het toen wel meer gebeurde was het feest thuis in de stal en duurde het tot in de vroege uurtjes eer iedereen naar huis toe ging. Omdat ze de eerste maanden nog thuis bleven wonen, moest er na de eerste huwelijksnacht weer direct gewoon gewerkt worden.

Na ongeveer een half jaar verhuisde het jonge koppel naar hun eigen plekje in de Loenhout seweg 89, alwaar ze 4 jaar bleven wonen. In 1967 verhuisden ze naar de Karel Boomstraat 56, en zouden daar blijven wonen tot 2016.

In de ‘bonenstraat’

Uiteindelijk kreeg het kroostrijke gezin vorm door 6 kinderen, eerst 3 jongens, nadien 3 meisjes. Terwijl Staf uit huis ging werken, had Lea in en rond het huis meer dan de han den vol. Want vermits zij niet ver van de ge meenteschool woonde, was het thuis op de koer dagelijks een gezellige bende, met sa menkomsten van vrienden en vriendinnen. Voor en na schooltijd trof je daar meermaals meer dan 20 man aan.

Staf is gedurende 30 jaar camionchauffeur ge weest, eerst bij Maalderij Jansen, nadien bij Stan Jansen bouwonderneming, als laatste bij Melkerij de Stroobloem. Finaal sloot hij zijn actieve carrière af als klusjesman/conciërge bij de VITO. Lea combineerde het opvoeden van de kinderen met poetswerk op de VITO. In de vrije uren werd vooral veel op het land gewerkt. Augurken, aardbeien en prei zorgden lange tijd voor extra inkomsten.

Het gezin ging niet vaak op reis, maar ze ge noten wel van korte tripjes naar Scherpenheu vel, Van de Ven in Olen en picknicken met de kinderen. Ter gelegenheid van hun 50ste hu welijksverjaardag maakten ze een keer een grote reis naar Lourdes, wat een unieke ge beurtenis was. Op latere leeftijd werd er voor namelijk gefietst met de familie Cools en weekenduitstapjes georganiseerd.

Vovo en Moemoe Plein

De meeste mensen zullen Staf en Lea wel kennen van Hoogstraten VV, alwaar ze bijna 45 jaar de terreinen verzorgden, de was en an dere onderhoudswerken deden. Vandaar komt dus ook hun bijnaam “Vovo en Moemoe Plein”, je kon ze immers 6 dagen op 7 daar vinden.

Een mooie herinnering blijft zeker het TVprogramma “Hartelijke groeten aan iedereen” van Sofie van Mol, waarbij verhalen “de

ruimte werden ingeschoten”. Staf werd ge nomineerd als “vrijwilliger van het jaar”, samen mochten ze deelnemen aan een paar shows op VTM en werden ze uiteindelijk door de Belgische voetbalbond uitgenodigd voor een dineetje in het stadion van Racing Genk. De echte verrassing was echter dat Lea en Staf de aftrap mochten geven voor de wed strijd tussen de Olympische teams van België en Nederland.

Slagroom op de cappuccino

Ondertussen genieten ze van hun 11 kleinkin deren en brengen 5 achterkleinkinderen extra leven in de brouwerij. De regelmatige bezoek jes toveren steeds weer een glimlach op hun gezicht. Sinds 6 jaar wonen ze in de service flats van WZC de Linde. Een dynamisch team van “jonge inwonende senioren” organiseert hier regelmatig activiteiten en uitstappen. Wandelingen, tijd voor vrijwilligerswerk en koffie, verjaardagsfeestjes, alles is goed om de medebewoners samen te brengen. Het is mooi om te zien hoe men daar van en met el kaar geniet, elkaar helpt en een zinvolle invul ling geeft aan ‘de oude dag’.

Grote plannen worden niet meer gemaakt, be wegen en gezond blijven is de boodschap, samen genieten van wat op je pad komt, daar gaat het om… De extra portie slagroom op een cappuccino slaan ze dus ook niet af! (wv/jaf)

Staf en Lea worden omringd door de kinderen en hun partners. Van links naar rechts herkennen we Willy, Frans, Tinne, Luc, Mieke, Jan, Monique, Jack, Sonja, Martine en Paul

Een nieuwe thuis voor het Huis van het Kind

HOOGSTRATEN - Zondag 23 oktober werd de nieuwe locatie van het Huis van het Kind gevierd.

Huis van het Kind Hoogstraten overkoepelt alle organisaties die ouders en opvoeders on dersteuning bieden in onze stad. Dat zijn er in Hoogstraten heel wat. Door samen te wer ken kunnen ze aanstaande gezinnen en gezin nen met kinderen en jongeren beter helpen. Meerdere partners zijn sinds kort gehuisvest in het nieuwe gebouw ’t Gastenhuys, Heilig Bloedlaan 252C, Hoogstraten. Om dit fees telijk gebeuren wat kracht bij te zetten werd met gebuurte Boereneinde nog een kermis georganiseerd. Heel wat animatie dus voor alle aanwezige kinderen. (pm)

Kurt Van Eeghem zei al dat 80 prachtig is…

Op de foto vlnr Jef Schellekens, Stan Verschueren, José Dockx, Martha Bastijns, Mariette Leysen, Maria Janssen, Henri Mertens, Jozefien Ver schueren, Marcel Brosens, Maria Verschueren, Ludo Lambrechts, Louis Joosen. Onderaan: Jeanne Lambrechts, Liliane Frans, Hilda Roos, Treza Martens en Lizette Goris.

HOOGSTRATEN - De 80-jarigen van Hoogstraten en Wortel vierden op donderdag 20 oktober samen in de Jachthoorn dat tachtig prachtig is... De lichting 1942 hield er in elk geval een gezellige namiddag aan

over, herinneringen werden opgehaald en uiteraard mocht een groeps foto bij die gelegenheid niet ontbreken. (rob)

Stapels boterhammen voor de Dag van de Jeugdbeweging

HOOGSTRATEN - Al vroeg in de ochtend van 21 oktober stroomden honderden jongeren toe op het plein achter de Pax. De jeugddien sten van Hoogstraten en Rijkevorsel sloegen die ochtend de handen in elkaar voor de Dag

van de Jeugdbeweging.

Nog voor ze naar school vertrokken, werden de jongeren er getrakteerd op een ontbijt met spek en eieren en stapels boterhammen met

choco. Er werd volop gedanst op de luide mu ziek van de plaatselijke DJ. De ochtend werd besloten met een moshpit. En daarna was het weer back to business - schooltijd dus. (pm)

Het uniform van de jeugdbeweging kon op een gewone schooldag uit de kast.

15 kaarsjes voor Ferm Huishoudhulp

HOOGSTRATEN - Ferm Hoogstraten vierde z’n vijftiende verjaardag met een spetterende familiedag op zondag 6 november. Een kin derdisco, grime en heel veel randanimatie konden alle aanwezigen bekoren. Ferm Huis houdhulp verzorgt vanuit het regiokantoor in Hoogstraten al 15 jaar het huishouden van 1200 klanten in Hoogstraten en de omlig gende gemeentes.

Die goede werking dankt het aan de samen werking met verschillende organisaties en lo kale besturen, maar vooral aan de 180 ‘huishoudhelden’. Dagelijks gaan zij op pad om huishoudens te verlichten en gezinnen, groot of klein, te ontzorgen. Ook de strijksters van het strijkatelier aan de Jaak Aertslaan staan al 15 jaar paraat, vorig jaar werd nog een extra strijkpunt in Rijkevorsel geopend. (pm)

Schepenen Arnold Wittenberg en Faye Van Impe kijken tevreden toe.

Zand erover

Een veilig jaareinde tegemoet…

MEER - Diverse verenigingen gaan tegen het jaareinde flink aan de slag. We noemen enkele initiatieven.

Op donderdag 8 december zal de dorpsraad de kerstverlichting defi nitief ontsteken. Een vertegenwoordiger van de stad is allicht aanwezig daarbij. Een handige chirohand zal de stekker van de kerstverlichting definitief in het stopcontact steken. De verlichting zal dit jaar minder lang branden omwille van energiebesparing. Maar een volledig jaar einde zonder sfeerverlichting, dat zag het stadsbestuur niet zitten. De aanwezigen worden aansluitend getrakteerd op een consumptie in 't Fortuin.

Op vrijdag 9 december is er een tractor kerstlichtjesparade in het dorp. Inclusief een kinderkerstlichtjesparade met versierde traptractors en gocarts. Na het succes van vorig jaar breit de Landelijke Gilde Meer een vervolg aan deze verlichte tractorrun. Op het pleintje achter de oude bibliotheek duidt een kundige jury de mooiste tractor aan. Hier is er die avond ook een winterbar. Meer details op facebookpagina "gij zijt van Meer als...".

Nog een winterbar, en wel van de KWB op 17 december aan 't Kloos ter. Een (kinder)wandeling zal de gezellige avond voorafgaan. Daarna is het gezellig samenzijn aan het klooster.

In de plaats van een GAS boete…

Zou het geld besparen? in de plaats van aanwerving van regionale controleurs om het zwerfvuil te beteugelen die anoniem de burger con troleren, ware het misschien beter om bij elke vuilbak een asbak te voorzien. Peuken zouden geconcentreerder verzameld worden. Oh ja, GAS boeten bestaan niet, het zijn Gemeentelijke Administratieve Sanc ties of boeten kortweg, opgelegd door een ambtenaar in Turnhout die de Hoogstraatse burger moet beteugelen in zijn kleine ondeugden. (ep)

En uiteraard is er het nieuwjaarzingen op oudejaarsdag 31 december. De ouderraad zal het zingen veilig laten verlopen met overstekers op enkele plaatsen. Onthaal ze goed de kleine zangertjes, en hou het veilig als je zelf onderweg bent. (ma)

Ergens in Hoogstraten staat deze zandbak. Het opschrift spreekt voor zich. Misschien moeten er zo wel meer geplaatst worden, de bond zon der naam zou er niks aan toevoegen… (ep)

DIAMANT IN MEER

Frans Lambrechts en Anny Hessels 60 jaar getrouwd

MEER - Frans en Anny Lambrechts-Hessels zijn 60 jaar getrouwd. En dat hebben ze gevierd. Ze glunderen nog als we hen bezoeken in hun huisje, den Berg genaamd, in de Venneweg. We komen niet geheel on verwacht, zo blijkt, want foto’s en fotoboeken liggen bij de hand. Klaar voor een gezellige babbel in de zonnige keuken.

Anny heeft altijd in Meer gewoond. Als dochter van Jan Hessels en Mie Donkers waren ze in Meer een gekende familie met zeven kinde ren, waarvan nu Paulien en Anny nog in leven zijn.

Frans, Sus voor de vrienden, komt van Nieuwmoer en kwam in Meer wonen omdat vader boswachter werd bij Vermeulen. Zij woonden in de Terbeeksestraat, toen nog de Loenhoutsebaan. Hij werkte in de bouw, maar “het metsendienen was toen erg zwaar, en in Meer waren alleen maar tuinders. Daarom ging ik drie jaar bij den troep,” zegt Sus. “Ge waart freed dat ge werk had in die tijd…”

Anny en Frans kenden elkaar lang, met onderbrekingen, voor er een huwelijk van kwam. “Frans zat op drie plaatsen in Duitsland in het leger. En ook in Turnhout en in Amay bij Luik. Maar zelf geen Frans kennen, dat was niet simpel. Alleen al maar om de trein te kunnen pak ken. Het langste was Frans vier maanden van huis.”

Tuinders

Het leven is sindsdien al flink veranderd, dat spreekt. In school schreef Anny een brief naar een meisje in Nederland. Ze bleven elkaar schrij

trouwfoto van Frans en Anny, hier zijn ze nog altijd heel trots op…

ven, “maar foto’s en reizen dat was er toen niet bij. Pas na 23 jaar ont moetten wij elkaar voor het eerst. En dat doen we nu nog altijd regel matig!”

Frans en Anny trouwden in 1962. “Het trouwfeest was bij Jaak Roos. We woonden de eerste elf jaar bij vader Jan thuis. In 1973 bouwden we ons eigen huis, in 1965 ook een serre zodat we in ‘66 onze eerste oogst van aardbeien en augurken hadden. Het nadeel van tuinbouw toen was dat het seizoen kort was. Het was dus lang wachten tot de volgende inkomsten. Wij hadden toen dezelfde angsten als de tuinders nu. Op 1 nacht voor 700 frank opstoken. Dat moet je achteraf allemaal terugverdienen. Het verschil is nu dat ze nu het hele jaar rond telen. Bij ons was het na Meer kermis gedaan met verdienen. In de winter ging Frans dan maar in de suikerfabriek werken. Samen met Fons Lee mans, Kinschots, Sooi Tilburgs, Jan Voeten, …”

Tot 1978 hebben ze de serre gedaan. “Gurken plukken was erg zwaar werk. Anny haar rug wou niet mee en ik ging werken, terug in den bouw,” zegt hij.

Koers

Op tijd en stond ontspannen, daar hielden Frans en Anny wel van. Frans ging vaak mee naar de koers als verzorger van André Delcroix.

De

En hij had vele plezante dagen met de fanfare Ste. Rosalia. “Ik speelde eerst bugel en daarna de groskes. Wij waren overal welkom, omwille van het goede verteer van die van Meer. Met mijn vrienden waren we altijd bij de laatsten weg.”

En of dat

vandaag

was!

MEER - ‘t Heidebloempje bracht met “Was dat vandaag?” toneel van de bo venste plank. Een toneelstuk over een toneelstuk, zo kun je het stuk het best omschrijven. Alles wat er ook maar mis kan gaan op toneel, dat kreeg je volop in zaal voor Kunst en Volk. Het podium niet af, acteurs die hun tekst nog niet kennen, laatkomers, Chinese vrijwilligers, gebrek aan discipline, een regisseur die vergeetachtig is.... de toeschouwer kon het allemaal van op de eerste rij meemaken in dit toneel stuk van Robbe van Raemdonck.

Een betrekkelijk jonge ploeg van 't Heidebloempje onder regie van Jos Cools leverde een knappe prestatie, die meer dan gesmaakt werd door het pu bliek. Het maakt dat wij alvast uitkij ken naar een nieuwe opvoering in het voorjaar. (ma)

Ondertussen

al

jaar op pensioen en genieten ze nog na van het mooie diamanten feest dat ze in Loenhout vierden met familie en vele vrienden. En zij hopen dat ze nog lang op den Berg samen met elkaar gelukkig mogen zijn. Wat wij hen van harte toewen sen! (ma)

Op uitstap met fanfare Ste-Rosalia in Auvelet. Van deze vriendengroep zijn er helaas nog maar enkelen in leven. V.l.n.r. Christiane Laurijssen en vader Jan, Sooi Janssen (Kaai), Rik van Doninck, Tuur van Veldhoven, Herman Verboven, Stan Bastijns, Jef Adriaensen, Antoine van Aperen, Jos Grauwmans, Suske Janssen (Bevers), Jan van Loon en Frans Lambrechts.

zijn Frans en Anny

17

De hele toneelploeg, Stanny Strybos (decor) uitgezonderd, ontving na afloop het daverende applaus van de toeschouwers. Regisseur, Jos Cools (midden), kan alleen maar tevreden zijn…

Halloween in de bossen van de Mosten

MEER - Veel angstaanjagende momenten waren er te beleven achter in de Eindsestraat, in de bossen van de Mosten.

De Landelijke Gilde organiseerde er een halloweentocht die je in eigen groep kon lopen. Meer dan 150 waaghalzen kwamen daar op af. Voor niks terugdeinzend, al werden ze toch wel verschillende keren de daver op het lijft gejaagd door duistere figuren, heksen en geesten. Die tikten onverwacht op de schouders in het donker, gilden ijselijk in de nach telijke leegte en zaten niet verlegen om een lijk meer of minder…

Op de foto: de kleinkinderen van de Poel poseren na afloop graag met de heksen en spoken van dienst. Het was een mooie tocht door de nachtelijke bossen van de Mosten. Voor herhaling vatbaar. (ma)

De oorlogswaanzin is niet vergeten

MEER - 11 november, herdenking wapenstilstand WOI. 104 jaar later brengt een vijftigtal aanwezigen hulde aan het monument van de ge sneuvelden in de wereldoorlog. De Brassband met pakkende muziek, de burgemeester met een passende speech en verwijzend naar vandaag, Oekraïne, ... er is immers nog steeds oorlog in de wereld. Een tiental verenigingen is er bij met vlaggen, heel wat aandachtig luisterende toeschouwers ook.

Maella Brosens en LentheVan Opstal leggen samen met de burge meester de krans neer. Ook op school wordt er immers rond dit thema gewerkt. De aanwezigen trekken vervolgens in stoet door het dorp, achter de fanfare. Er wordt nagepraat in zaal Victoria. Neen, de her denking van de oorlog is nog lang niet dood. Gelukkig maar. Want die waanzin mag niet vergeten worden. (ma)

Hans De Kock nieuwe hoofdman St.-Ambrosiusgilde

MEER - Bij de afsluiting van het competitie jaar op 29 oktober werd Stan Vermeiren als nieuwe Deken van de Sint Ambrosiusgilde in Meer ingehuldigd. Maar het bijzonderste mo ment van deze avond was toch wel de inhul diging van de nieuwe Hoofdman.

Jan Jansen vond na 38 jaar de tijd gekomen om zijn functie over te dragen, een moeilijke maar moedige beslissing. Onder het toeziend en goedkeurend oog van alle leden overhan digde Jan de sjerp en bijhorende staf aan Hans De Kock die zich vanaf nu Hoofdman van de Sint Ambrosiusgilde mag noemen.

In het dankwoord kregen de verdiensten van Jan Jansen de nodige aandacht. Voor zijn toe wijding en trouw aan de Gilde kreeg hij een mooi aandenken.

Nu is het aan de nieuwe Hoofdman, het be stuur en de leden om de toekomst van de gilde veilig te stellen. Hans De Kock ziet dit als zijn grootste uitdaging, waar hij zich beslist met hart en ziel voor zal inzetten. (ma)

Op de groepsfoto: keizer Frans Van de Locht, deken Stan Vermeiren, hoofdman Hans De Kock, voormalig hoofdman Jan Jansen en penningmeester Ad de Bruijn.

Samana viert parochiale ziekendag

MEER - Op dinsdag 11 oktober vierde Samana Meer hun parochiale ziekendag bij La Belle Belgique. Het thema was dit jaar ‘tijd is te waar devol om niet te delen’. “Dat is wat Samana altijd al doet,” zo lezen we in een verslag van de viering, “met de tijd die we hebben als vrij willigers, gaan we onze leden bezoeken en hebben een leuke babbel over de dingen van hun dag of een gesprek dat mensen echt raakt. Dat gebeurt soms ook buitenhuis, bij een gezellige activiteit, waar ze een praatje kunnen maken met andere leden.”

De ziekendag werd talrijk bijgewoond. Na de verwelkoming door voorzitter Jos en pastoor Soontjes volgde een lekkere maaltijd, “waarna iedereen kon bijbuurten met de tafelgenoten. De ontspanning deze keer werd verzorgd door May Martens en Louis Sprangers met hun accor deon. Onze mensen zongen gezellig mee uit volle borst met de vele liedjes die ze kenden.” Een leuke middag, kortom, die snel voorbij leek. Op naar een volgende activiteit! (ma/avh)

De Hanekraaiers van Victoria Foto uit de oude doos

MEER - Naar aanleiding van het 70-jarig huwelijk van Louis van den Heuvel en Magdalena Hillen vond Magdalena in haar archief nog een foto van de Hanekraaiers. Tijdens hun cafétijd in Victoria richtte Louis die hanekraaiers op. Het was een boeiend spel tussen de cafégasten, met als doel zo veel mogelijk plezier te maken. Fons van der Locht, Louis Van den Heuvel, Sjarel van Gils, Louis Hessels en Jos Cools po seren voor de poort van Victoria. (ma)

Bloedgevers in de kijker

MEER - Het aantal bloedgevers gaat achteruit, zo vernemen we van Jack en Rick Martens van de Meerse bloedgevers. Dat is uiteraard jam mer en ook wel een beetje zorgwekkend, want bloedgiften blijven le vensnoodzakelijk. Reden te over om fier te zijn op twee jubilarissen onder de bloedgevers. Eind september telde Fons Janssens (links) 150 bloedgiften, voor Pierre Kustermans (midden) waren dat er al 100. Rik Martens (rechts) hoopt dat velen hun voorbeeld volgen. Dat kan alvast met de traditionele bloedgift van het najaar. Op 14 december kun je van 17.30 tot 21 uur terecht in de Meerpaal, Terbeeksestraat 6. (ma)

Kerstmarkt in De Klimtoren

MEERLE- Op zaterdag 17 december is iedereen vanaf 17 uur welkom op de kerstmarkt georganiseerd door de Vrije Basisschool De Klim toren, met de hulp van de oudervereniging.

Dit jaar zullen alle kraampjes opgesteld staan op de speelplaats van de lagere school. Je kan er genieten van de gezellige sfeer met een lek kere wafel en een warm drankje terwijl je luistert naar de engelenstem metjes van het schoolkoor 'De Brommende Trommen'. Aan de kraampjes vind je mooie kerstdecoratie, knutselwerkjes, bloemstuk jes,... tegen schappelijke prijsjes. Voor ieder wat wils, en plezier ge garandeerd. (jaf)

MEERLE

Ons Thuis neemt afscheid van Aloïs en Ria

MEERLE - Op zondag 13 november nam het zaalcomité van onze parochiezaal Ons Thuis feestelijk afscheid van Aloïs en Ria. Gedu rende 22 jaar - van 1998 tot 2020 - zorgden zij voor een goede uitbating van onze paro chiezaal, een onmisbare schakel in ons dorpsen verenigingsleven.

Wegens corona in 2020 kregen ze nu pas een officieel afscheid vanwege het zaalcomité en genodigden. Naast een dankwoord, een lekker flesje en pralines, kregen ze een muzikaal eer betoon van de Pierebloazers.

Sedert begin 2022 zorgen John en Yolanda

Van Haperen samen met hun dochter Tamara voor de uitbating van de zaal. Die heeft in de coronatijd trouwens ook een mooie facelift gehad. Het is er goed toeven als je iets wil or ganiseren. Voor info en reservaties: ons.thuis@hotmail.com - Tel. 03/315 03 29Gsm: 0471/09 58 43 (jaf)

GOUD IN MEERLE Maria en Louis Van Gestel - Goossens

MEERLE - Op 27 oktober 1972 stapten Maria en Louis in het huwe lijksbootje. Dat ze 50 jaar later nog steeds samen in dat bootje zitten, was een meer dan goede reden voor een mooi jubileumfeest.

De tent van Klessens

Louis Van Gestel (geb. 1947) is geboren en getogen in Meer. Maria Goossens (geb. 1951) is helemaal van Meerle, van de Langstraat. Ze liep school in Meerle, maar heel wat mensen zullen zich haar nog her inneren dat ze hen als jonge meid brood, pistoleetjes en taart verkocht. Ze werkte immers lange tijd in de winkel van bakkerij Van Gestel, De Merel.

Louis en Maria vonden mekaar in de zomer van 1968 in de spiegeltent van Klessens tijdens Jal Kermis. Die spiegeltenten op de vele kermis sen in de omtrek en ’t Fortuin in Meer waren immers de plekken waar de jongeren naar toe trokken en waar heel wat onder hen de liefde van hun leven vonden.

Lange leven

Na vier jaar waagden ze de grote stap en beloofden mekaar voor pas toor en burgemeester eeuwige trouw. Ze trokken meteen in het huis op de Ulicotense weg waar ze nu nog altijd wonen, “een ouder huis, dat we stilaan veranderd en verbeterd hebben.”

En met een grote tuin, want dat is van jongs af het lange leven van Louis. Hij werkte 36 jaar als chauffeur voor Friswit. Maar daarnaast was hij heel veel, en tot op de dag van vandaag, in zijn tuin te vinden. Een grote moestuin, fruitbomen, bloemen en struiken, alles ecologisch. De

Aloïs en Ria: dank voor 22 jaar zorg voor onze parochiezaal! Voortaan verwelkomen Tamara, Yolanda en John je graag in Ons Thuis.

trouwfoto van Louis en Maria op 27 oktober 1972

Louis is altijd een fervent aanhanger van VELT geweest.

Maria nam vooral de zorg op zich van de drie kinderen: Gerrie, Nic en Hans. Niet alleen thuis, ook in het sociale leven van de kinde ren: school, jeugdbeweging, voetbal. Ze kan gewoon niet stilzitten en dus was ze breimoe der in de school, deed ze de was van de vele voetbaltruitjes van KFC Meerle, ging mee als kookmoeder met de chiro.

Daarnaast waren ze beiden actief in het dorpsleven, o.a. bij de KWB, bij KFC Meerle, in het gebuurte, het zangkoor.

Roze wolk

Ondertussen zijn ze al een tijdje met pensi oen, maar nog steeds actief. Wekelijks zwem men, veel fietsen. Louis in de tuin en in zijn fraaie serre met druiven, waar het fijn zitten is. Ook nog in de late herfst en zonnige win terdagen. Noten pellen voor de vogels met Radio Valencia op de achtergrond. Simpel, maar deugddoend! En natuurlijk zijn ook de kleinkinderen Bram, Marie, Wout, Alex en Eva regelmatig in de Ulicotenseweg te vin den.

Maria en Louis voelen zich gezond van lijf en leden en wilden hun gouden jubileum heel graag vieren met een echt dansfeest. Wat ook

De familie Van Gestel-Goossens in 2022 (vlnr): Wout, Bram, Marie, Tijs, Maria, Gerrie, Louis, Nic, Eva, Hans, Alex en Ann.

geschiede, met familie, vrienden en buren. En het was zoals ze het zich gedroomd hadden. In de nabije parochiezaal Ons Thuis, waar alles tot in de puntjes verzorgd was en met heel lekker eten van de lokale hoeveslagertraiteur Den Boergondiër. “Je moet niet veraf gaan zoeken wat je dicht bij huis hebt,” zeg gen ze met veel overtuiging.

Wapenstilstand herdenken

MEERLE - Zoals in de andere deeldorpen van Hoogstraten worden ook in Meerle op 11 november de slachtoffers en de oud-strijders van de twee wereldoorlogen herdacht. En in Meerle mag deze herdenking steeds op veel belangstelling rekenen. Heel wat dorpsgenoten en ver tegenwoordigers van de verenigingen wonen deze plechtigheid bij. Voor de muzikale omlijsting zorgden de Pierebloazers.

Schepen Piet Van Bavel had het in zijn toespraak over de oorlog in Oe kraïne. “Vorig jaar had ik het nog over de afwezigheid van oorlog, waar wij hier te lande gelukkig al meer dan 75 jaar kunnen van genieten. Wie van ons had kunnen voorstellen dat vandaag op een dagreis van hier een wrede, brute oorlog woedt! Waar een land wordt aangevallen door een dictatoriale agressor, eigenlijk net zoals ons land dat in 1914 en in 1940 moest ondergaan. Een oorlog die dagelijks burgerslacht offers eist en waarvoor jonge mensen hun leven moeten geven, net zoals de slachtoffers die wij hier elk jaar op 11 november gedenken.”

De oorlog in Oekraïne toont ons dat het goed is stil te staan bij wat hier in 1914 en in 1940 gebeurd is. Het bewijst op pijnlijke wijze dat vrede geen vanzelfsprekendheid is, zoals we zouden kunnen denken in de omstandigheden waarin we hier sedert meer dan driekwart eeuw hebben geleefd. En hopelijk nog lang kunnen leven. En dat een oorlog op 1.000 km afstand ook hier zijn sporen nalaat. Die voor veel mensen onaangename gevolgen heeft, die hun levensomstandigheden heel on zeker maakt. En dus is het goed dat veel mensen samen met de ver tegenwoordigers van de oud-strijders op 11 november samenkomen aan de gedenktekens van de beide oorlogen.

Na de plechtigheid werden alle aanwezigen door de Oud-Strijdersver

Kinderen en kleinkinderen brachten een mooi en heel vrolijk toneel over het leven van Louis en Maria en daarna werd er gedanst op de mu ziek die ze graag horen. “Het was gewoon perfect, we hebben nog dagen op een roze wolk geleefd!” Mooi toch! (jaf)

eniging uitgenodigd voor een drankje in het KLJ-lokaal. Met lekker warme soep, gemaakt en geserveerd door de leden van KLJ. Waarvoor dank! (jaf)

Bij deze een hulde aan enkele mensen van de Oud-Strijdersvereniging van Meerle en Hoogstraten, die elk jaar weer de plechtigheid aan de oorlogsmonumenten organiseren en zo een traditie in ere houden: Voorzitter Maria Van Aelst, geflankeerd door secretaris Gust Van Aelst en kleindochter Luna, die er aan hield de oudste vlag van de vereni ging - die van 1914-1918 - te dragen.

65-jarige Mjeelse pieren en Dreveniers vieren

MEERLE

/

MEERSEL-DREEF

- Van Jef Pau wels kregen we onderstaand verslagje over de bijeenkomst van 65-jarigen uit de noordhoek. “Enkele maanden geleden kwam de stuur groep bijeen die sinds 1997 om de 5 jaar een feest organiseert voor de in 1957 geboren Mjeelse pieren en Dreveniers. We werkten alles uit, stelden een brief op en verstuurden die per mail en post naar de 65-jarigen. 2 weken nadien… slechts 7 inschrijvingen. Die van de stuurgroep en nog 2 anderen. Aiaiai, ´t zal toch door kunnen gaan zeker?”

Gaan nood evenwel, want “we hoorden meer en meer: Wij hebben geen brief gehad . We zijn dus beginnen bellen, navragen en uitzoe ken tot we iedereen hadden bereikt. Na ook nog eens een herinnering te hebben rond gestuurd kregen we in totaal 59 inschrijvin gen. Nog nooit zo veel gehad.

Op zaterdag 15 oktober kwamen we bijeen in het zaaltje van de paters van de Dreef. De lief hebbers reden met de fiets in groep vanuit Meerle naar ginder. Na een glaasje cava en een welkomstwoordje gingen we ´s middags aan tafel. We aten heerlijke aspergegroente soep, krokante frietjes en kroketjes met on voorstelbaar lekker Vlaams stoofvlees en sla,

en een heerlijk ijsje. Alles bereid en rond gedeeld door Rina Aerts en haar gevolg.

Er werd veel gebabbeld, herinneringen opge haald en gelachen. Toen om 19 uur het zaaltje sloot, gingen de meesten voldaan naar huis.

´

t Was evenwel zo goed geweest dat er ge vraagd werd om binnen 2,5 jaar al terug bij een te komen… De fietsers reden terug naar Meerle. Met nog 15 overblijvers hielden we een hilarische afterparty in de Posthoorn.” (jp)

De stuurgroep: Jeanne Van Opdorp, Lies Van Aelst, Corrie van den Bogerd, Jac Geenen, Jef Pauwels

Alle 65-jarigen op het feest (namen in alfabetische volgorde): Gust Boudewijns, Rosa Boudewijns, Annie Brosens, Jan Brosens, Maria De Bie, Jac Geenen, Jos Govaerts, Fons Jacobs, Jan Jacobs, Lutgard Jacobs, Willy Jacobs, Sjanne Janssen, May Koyen, Ad Kustermans, Toon Laurijssen, Jeanne Leemans, May Lochten, Jo Michielsen, Jos Michielsen, Jef Pauwels, Karel Pauwels, Ludo Pauwels, Lies Pemen, Agnes Schrauwen, Marcel Stoffels, Lies van Aelst, Willy Van Bavel, Rit Van Bergen, Dirk Van Boxel, Corrie Van Den Bogerd, Drè Van Den Broeck, Jack Van Den Heuvel, Ria Van Dun, Rita Van Dun, Jeanne Van Opdorp, Drè Verheyen, Louisa Verhoeven, Annie Vermonden, Jan Vissers.

60-jarigen vieren in de parochiezaal

MEERLE - De herfst is een goede tijd om samen te komen voor een feestje. Getuige de vele reünies van xx-jarigen de laatste maand. Op zaterdag 5 november kwamen ook de 60-

jarigen van Meerle samen voor een gezamen lijk feestje voor hun 60e verjaardag. Het werd zonder meer een fijn feest in de Meerlese pa rochiezaal ‘Ons Thuis’. (jaf)

Kerststalcomité presenteert aperitiefconcert met Wuf

MEERLE - Traditioneel opent het kerststal comité de kerststal na een eucharistieviering met een koor of na een namiddagconcert. Dit jaar stappen ze van deze gewoonte af en bie den ze u een aperitiefconcert aan, ten voor dele van het onderhoud van de mooie Meerlese kerststal. Het aperitiefconcert heeft plaats op zondag 11 december om 10.30 uur in de kerk van Meerle. De deuren gaan open vanaf 10 uur. Wuf, een Mjeelse meidengroep, treedt op met begeleiding van Kris Hendrickx op gitaar.

Kaarten kosten 10 euro, inclusief een drankje (cava of fruitsap). Kinderen jonger dan 12 jaar komen gratis. Na het concert kan je aan een schappelijke prijs nog een cava of fruitsap drinken. In de kerk is er ook nog een kraam pje van Bond zonder Naam.

Kaarten koop je in Meerle bij Den Boergon diër - Culinair Hoeveslager, Kippenwinkeltje Stoffels, de Spar of ’t Winkeltje. Je kan ze ook verkrijgen in Hoogstraten bij de Toeristische dienst of reserveren via kerststalmeerle@out look.com (jaf)

Meerlese 40-jarigen doen het in Hoogstraten

(jaf)

MEERLE - Ook 40 jaar is een mooie leeftijd om al eens terug te kijken naar de tijd van toen, van de lagere school in Meerle. Eind

oktober maakten die van Meerle er in OudHoogstraten een fijne avond van. (jaf)

Op de knieën: Eddy Vermeiren, Jan Pauwels, Cel Geenen Op de tweede rij: Emma Schrauwen, Lizette Pauwels, Lizette Brosens, Chris Boudewijns, Roos Boudewijns, Chrisje Jansen, Helma Vermeeren, Hilly Jochems, Jan Van Alphen, Mark Van Boxel Op de achterste rij: Herman Van Bavel, Hennie Van Oers, Jos Boudewijns, Johan Michielsen, Jef Verhoeven Op de foto onderaan (vlnr) Jasper Dirkx, Annelies Michielsen; op de tweede rij Inge Meeuwe sen, Sofie Fret, Bjorn Verheyen, Hans Köning, Hans Stoffels, Vincent Declercq; op de derde rij Janne Dekkers, Dirk Christianen, Kathleen Jacobs, Wim van der Linden, Roel Jacobs, Mark de Graaf, Ben Jacobs; en achteraan Nick Martens, Mark Martens, Gert Goetschalckx, Tom Van Dun, Tom Snijders, Kurt Jacobs.

Fanfare viert zijn jubilarissen

MEERSEL-DREEF - Op zaterdag 12 november hield fanfare Voor Eer en Deugd het jaarlijkse teerfeest. Er werden dit jaar wel 12 jubilaris sen gehuldigd waaronder twee gouden jubila rissen: Willy Jacobs en Jos Roelands. Beiden ontvingen het gouden ereteken voor 50 jaar inzet voor de instrumentale muziek.

En wie een gouden jubileum viert, wordt op een bijzondere wijze thuis opgehaald en door de fanfare met muzikale begeleiding naar de

feestzaal gebracht. Het werd dan ook een ge weldige en feestelijke dag met aan het einde nog een speciale taart die Willy en Jos zelf aan mochten snijden.

Ook op deze dag werd mevrouw Godelieve Rommens-van Gerven tot ere-voorzitter be noemd en ontvingen nog 10 andere muzikan ten hun ereteken.

Op de groepsfoto staan alle jubilarissen met

het aantal jaren lidmaatschap: van links naar recht op de eerste rij: John Spoor 40 jaar, erevoorzitter mevrouw Godelieve Rommens-van Gerven, Iris Foesenek 5 jaar, Britt van Alphen 10 jaar, Brechje Roelands 20 jaar, Evelien Bastiaansen 30 jaar en Nelly de Graauw 30 jaar; op de tweede rij Joeri Janssen 20 jaar, Frans de Graaf 25 jaar, Willy Jacobs 50 jaar, Hennie van Riel 15 jaar, Ronald Bastiaansen 25 jaar en Jos Roelands 50 jaar. (NdG/JJ)

Kerstconcertavond van fanfare

MEERSEL-DREEF - De fanfare Voor Eer en Deugd organiseert op zaterdag 17 december om 20 uur in de kerk van de Paters Kapucij nen een concertavond. Voor dit kerstconcert krijgt de fanfare versterking van zangeres Martine de Jager en Pater Kenny op orgel.

Martine de Jager brengt twee nummers met muzikale begeleiding van de fanfare; pater Kenny vertolkt ‘Away in a Manger’ op orgel samen met de fanfare. Op het programma ver der gevarieerde en sfeervolle kerstmuziek. Na afloop van het concert is er gelegenheid om in de taverne ‘Bij de Paters’ nog een drankje te nuttigen.

De kaarten kosten 5 euro per stuk. Maak het

geld over op BE16 7310 3452 2574 ten name van Fanfare Voor Eer en Deugd. Vermeld ook je naam en als omschrijving Kerstconcert 2022. De kaarten liggen dan gereed bij de inkom. Aan de deur op de avond zelf een kaartje kopen is ook nog steeds mogelijk. Zie ook de website.

Vrienden

De fanfare zorgt geregeld voor concerten en muzikale ondersteuning bij feestelijke activi teiten. Er is een muziekopleiding voor jeugd en volwassenen. Dank zij de steun van de ‘vrienden van de fanfare’ kan het bestuur de instrumenten onderhouden en nieuwe mu ziekstukken voor concerten aanschaffen.

De jaarlijkse ‘vrienden-contributie’ voor 2023 is slechts 25 euro, je kan het bedrag overma ken op kbc-rekeningnummer BE 16 7310 3452 2574 t.n.v. de fanfare Voor Eer en Deugd, met vermelding van je naam en adres. Zo zal je ook op de hoogte gehouden worden van alle activiteiten. Meer info op Facebook of website www.vooreerendeugd.be. (JJ)

Hubkes bij de bakker

MEERSEL-DREEF - Tradities zijn er om in ere gehouden te worden. Zo ook de hubkes die Ton Peeters elk jaar bakt bij Oud Huis van den Broek te Meersel-Dreef ter gelegenheid van Sint-Hubertus. Deze pa troonheilige van de jacht heeft zijn naamdag op 3 november. De brood jes zijn er in naturel of met rozijnen, en waren dit jaar gezegend door Pater Jo van het Kapucijnenklooster, dus dan moet het zeker goed komen, toch? (JJ)

Teerfeest bij de Dreefse Trappers

MEERSEL-DREEF - Het is een gewoonte van fietsclub de Dreefse Trap pers om na het seizoen een teerfeest geven - mosselen en ribbekes zijn de altijd lekkere vaste ingrediënten. Dit jaar betekende dat op zaterdag 5 november in café Den Bud andermaal gezellig samenzijn onder het genot van één of meer drankjes, aangevuld met een spelletjesavond bestaande uit sjotten op een tafelvoetbal, sjoelen, vier-op-een-rij en darten. De vier samengestelde teams speelden voor wat zij waard waren en de uiteindelijke winnaars mogen met een foto in het maand blad, met een Hawaï krans als trofee. (JJ)

Kerstmarkt ‘t Dreefke

MEERSEL-DREEF - Nu het allemaal weer kan, organiseert de ouderraad van basisschool ’t Dreefke op vrijdag 16 december van 17 tot 20 uur een kerstmarkt, waarbij van alles te doen zal zijn. Eenieder is bij deze dus van harte uitgenodigd, enerzijds omdat het plezant is en anderzijds om de spaarkas te spijzen. U komt toch ook? (JJ)

Lidkaart Ferm

MEERSEL-DREEF - Alle Ferm-leden kunnen op zaterdag 3 december a.s. van 10 tot 16 uur hun lidkaart voor het jaar 2023 ophalen, koffie en thee zullen klaar staan in de ‘boerenschuur’ (door de poort bij de paters). Het lidgeld bedraagt 30 euro, te betalen op Ferm-rekening BE68 7333 2616 2934 met vermelding van ‘lidgeld + uw meisjes naam’. Je kan ook ter plaatse betalen. Misschien heeft je buurvrouw of vriendin interesse in Ferm, breng haar dan gerust mee om kennis te maken.

Tezelfdertijd zal er ook een kleine markt zijn van appels, peren, rijst pap, verse koud soep om mee naar huis te nemen, zelf gemaakte con fituur, zelfgemaakte kerstkaarten, en zo verder, om de kas van de vereniging financieel te ondersteunen. (JJ)

Ouderraad zamelde kledij in

MEERSEL-DREEF - De ouderraad van basisschool ‘t Dreefke hield tus sen 7 en 12 november een kledinginzamelingsactie. Dank zij jouw op geruimde kleerkast kan straks elk kind in het voorjaar mee op zeeklassen gaan. Deze actie heeft immers als doel de scherpste prijs stijgingen te kunnen ‘afsponsoren’. Hopelijk slaagt de ouderraad in deze doelstelling! (JJ)

Bloemenhulde wapenstilstand

MEERSEL-DREEF - Op 11 november, een officiële feestdag in ons land, wordt elk jaar de wapenstilstand van de eerste wereldoorlog herdacht met een bloemenhulde in de verschillende deeldorpen. In MeerselDreef legde burgemeester Marc Van Aperen een bloemenkrans stipt om 12 uur neer bij het H. Hart beeld in het Mariapark om dit plechtig te herdenken.

Zo’n wapenstilstand of staakt-het-vuren is een officieel tussen oorlog voerende partijen afgesproken onderbreking van oorlogshandelingen. In sommige gevallen duurt dit dan een onbepaalde tijd, de geschiedenis leert ons in dit geval echter dat een luttele twintig jaren later al de tweede wereldoorlog uitbrak. Men had niets geleerd uit de gruwel van de ‘Grooten Oorlog’

Waren aanwezig: burgemeester Marc Van Aperen en communicatie ambtenaar Guy Muësen. Een eerbetoon en een herdenking in mineur dus door het ontbreken van enige publieke belangstelling. Op een mo ment dat er elders in Europa opnieuw een oorlog woedt… (JJ)

Pompoentijd

MEERSEL-DREEF - Waar men in de periode van Halloween gaat langs Vlaamse wegen, overal kom je uitgeholde pompoenen tegen. Zo ook op de zitbank aan de Kemelsbrug, een ludieke sfeerschepping van een pompoen met een beschilderd gezicht. Ach ja, het kan gelukkig niet altijd zwerfvuil zijn waarover we moeten schrijven, want dan ben je nooit klaar. (JJ)

Paul Hermans neemt afscheid van The Strawberry City Jazzband

MINDERHOUT - “Aan alles is een begin en een einde,” zo motiveert Paul Hermans zijn ontslag als ‘Grand Marchal’ van The Strawberry City Jazzband. “Na 40 jaar wil ik het wat kalmer aan gaan doen, ik word binnenkort 71 jaar, dus het mag wel even, niet? Ik moet zeggen dat ik er al die jaren heel veel plezier aan beleefd heb. Ik hou er alleen maar goede herinneringen aan over. Maar bepaalde engagementen wil ik nu toch beëindigen. Zo neem ik ook geen opdrachten meer aan voor fotografie, wat ik ook al vele jaren deed. Niks moet meer. Ik ga wat meer genieten van de kinderen en kleinkinderen. Mijn job als parochiesecretaris van St-Clemens in Minderhout blijf ik overigens nog wel doen.”

Wij wensen de ‘Grand Marchal’ in ieder geval nog vele gezonde jaren. (PM)

Sint Luciaviering op 11 december

MEERSEL-DREEF - De Sint Luciaviering zal dit jaar plaats hebben op zondag 11 december om 14 uur in de kapel. De eucharistieviering zal worden voorgegaan door Pater Kenny en gewoontegetrouw worden afgesloten met een gezellig samenzijn, onder het genot van een glaasje warme chocomelk of glühwein. (JJ)

Rollende knikkers in het tweede leerjaar

MINDERHOUT - Als volleerde architecten en ingenieurs gingen de leerlingen van het tweede leerjaar van basisschool Scharrel aan de slag met kartonnen dozen, rolletjes en ander wegwerpmateriaal om een heuse knikkerbaan te maken. Er werd uitgetest, bijgestuurd en uitein delijk bekeken hoe een goede knikkerbaan nu eigenlijk opgebouwd kan worden. Het werd een leerrijke dag die vlotjes 'voorbij rolde'. (red)

WORTEL - De traditionele wandeling langs de drie kerststallen was omwille van corona enkele jaren niet of maar beperkt mogelijk. Maar nu kan men terug vrijuit wandelen en kunnen ook de randactiviteiten, die de tocht aangenaam maken, terug georganiseerd worden.

In Wortel dorp staat de kerststal met de door glas-in-lood kunstenaar Jan Huet geschilderde beelden bij de kerk. Voor een drankje of wat rust kan men daar, behalve op maandag, terecht in De Guld.

In de kolonie wordt het recent vernieuwde wachthuisje op de hoek van de Boulevard en Koloniedreef weer omgebouwd tot kerststal. Zonder meer een prima bestemming voor een winterwandeling, waarbij een borrel of warme drank voor wat opwarming zorgt. De kerststal is ge opend vanaf 13 uur op 17 en 18 december en van 23 tot en met 31 de cember, ook nog van 2 tot 8 januari.

De derde kerststal staat bij café In Holland in Castelré. Je kan de stal bezoeken van 17 december tot 8 januari 2023. Op dinsdag gesloten, behalve op dinsdag 27 december. Zoals elk jaar, staan er ook dit keer enkele dagen levende beelden in stal. Wil je die zien dan moet je op 18, 25 of 26 december net over de grens. (fh)

Louis Schrauwen zorgt voor een viergeslacht

MINDERHOUT/MEER - Louis Schrauwen, geboren op 26 juli 2022 zorgde voor een viergeslacht binnen de familie Schrauwen. Overgroot vader Fred Schrauwen houdt zijn achterkleinzoon Louis fier in zijn handen. Grootvader Felix en papa Thomas zitten even trots naast hen. En Louis, die ziet dat het goed is zo… (red)

Geen tonnagebeperking meer?

MINDERHOUT - Verschillende Minderhout enaren merkten in september en oktober dat de borden die de tonnagebeperking in de Koe straat aangeven, afgeplakt waren. Het werk van een ontevreden vervoerder van zwaar ma teriaal, of gewoon een kwajongensstreek?

Toch niet, navraag bij de stad leert dat er een omleiding langs de Koestraat liep omwille van werken aan een waterleiding in Neder land. Sinds begin november is de omleiding beëindigd en geldt het tonnageverbod dus weer zoals voordien. (twi)

Kerstmarkt met 23 standhouders in de Boomkes

WORTEL - De dorpsraad van Wortel richt ook dit jaar een kerstmarkt in. Op zaterdag 10 de cember ben je van 16 tot 23 uur welkom in de Boomkes, waar 23 verschillende inwoners en verenigingen van Wortel onder een sfeervolle kerstverlichting diverse versnaperingen en snuisterijen aanbieden.

Er zijn stands met fruitsappen en jenevers, chocomelk, glühwein, kortom alle mogelijke dranken. Maar er is meer. Er zijn ook stand houders met volksspelen, handwerkjes, vogel kastjes en noem maar op. Om 19.30 uur brengt zangkoor De Zingende Kempen sfeer volle kerstliederen. Reden genoeg om er bij te zijn! (fh)

Wie zei alweer dat 80 prachtig is?

WORTEL - De 80-jarigen van Wortel vierden samen met hun leeftijdsgenoten uit Hoogstra ten dat er op hun leeftijd nog veel te genieten is. Dat deden ze op donderdag 20 oktober in

de Jachthoorn. Zo’n namiddag met goed ge zelschap en gezellige herinneringen smaakt ongetwijfeld naar meer… (rob)

Hans van Engen over turfwinningen in onze regio

WORTEL - Natuurpunt Markvallei or ganiseert op vrijdag 9 december om 20 uur een voordracht met landschaps architect Hans Van Engen. Het onder werp van de turfwinningen sluit aan bij de werking van de pas opgerichte nieuwe werkgroep ‘landschappelijk erfgoed’.

De impact van de turfwinningen op ons landschap is immers heel groot ge weest, zeker net over de grens. Die im pact werd duidelijk gemaakt tijdens een recente voorstelling van een foto boek over de natuur in de baronie Breda.

Gastspreker daar was landschapsarchi tect Hans Van Engen die zich onder meer verdiepte in het ontstaan van landschappen. Dat leverde op zijn minst verrassende inzichten op, zijn boeiende relaas riep heel wat vragen op die leidden tot een boeiend gesprek met veel interactie. Natuurpunt Mark vallei nodigde hem dan ook uit om in de Kolonie een vervolg aan het verhaal te breien. De voordracht in De Klap ekster is overigens gratis. (ao)

Lichting 1942: Jef Meyvis, Maria Vermeiren, Maria Goris, Jozefa Verhoeven, Annie Vannuffelen, Olga Maene, Helena De Graeve en E. Bastiaensen.

Hans Van Engen brengt verrassende inzichten in het ontstaan van ons landschap.

Ook Wortel herdacht de oorlogsslachtoffers

WORTEL - De herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlogen bij uitbreiding van alle slachtoffers van oorlog en geweld - brengt in Wortel traditioneel veel volk op de been. Dat heeft alles of toch veel te maken met de inzet en gedrevenheid van Ron Vermeiren, hier cen traal als vlaggendrager op de foto. Hij houdt, samen met voorzitter Marcel Van Ammel, deze herdenking ter gelegenheid van Wapenstil stand levendig. Elk jaar wordt er verwezen naar de oorlogen die er in de wereld zijn, ook al is het hier bij ons al bijna 80 jaar vrede. Maar met de oorlog in Oekraïne beseffen we dat die vrede niet vanzelfsprekend. Dat was ook de boodschap van schepen Arnold Wittenberg tijdens de herdenking om 10 uur in de parochiekerk. Daarna legde de schepen bloemen neer bij het oorlogsmonument. Na de herdenking gingen de aanwezigen in stoet naar café De Nieuwe Buiten, waar een 50-tal leden van de vereniging van oud-soldaten deel namen aan hun jaarlijks ledenfeest. (fh)

Landlopersjogging steunt LRV ruitervereniging

WORTEL - Met een deelnemersveld van meer dan 300 lopers mogen de organisatoren van de Landlopersjogging voluit spreken van een geslaagde editie 2022, meteen hun twintigste organisatie. Dat succes vertaalde zich ook in de opbrengst voor een goed doel. Op zondag 6 november werd een bedrag van 2.560 euro overgemaakt aan LRV, de ruitervereniging van Wortel. Zij kunnen het geld goed gebrui ken voor de renovatie van hun materiaalhok.

Noteer alvast de datum van de volgende jog ging op 25 augustus 2023 in je agenda. Voor deze editie zijn de initiatiefnemers nog op zoek naar een plaatselijk goed doel. De aan vragen mogen tot 31 januari binnengebracht worden bij Benny Goetschalckx, Kerkpad 2B te Wortel of via mail: bgoetschalckx@hot mail.com. (fh)

‘Jantje in Tanzania’

WORTEL - Een nieuw Kuifjesalbum? Zo klein is Jan Meyers niet en de vergelijking met de Kuifje-albums gaat wellicht niet op. Maar tijdens de reeks lezingen van Natuur punt Markvallei is er altijd wel ruimte voor boeiende reisverhalen. Deze keer dus Jan Meyers met zijn tocht richting Tanzania. Het grootste deel van de reis situeerde zich in het noorden van Tanzania. Eerst heeft Jan 14 dagen alleen rondgereisd, onder andere via het minder gekende Mkomazi Nationaal Park naar de kust in de buurt van Tanga. Omwille van het slechte weer aan de kust, heeft hij een plan B moeten verzinnen en is hij verder ge trokken naar Lake Manyara en Tarangire. Vervolgens is zijn goede vriend, Peter Ver schueren, afgereisd naar Arusha waarna ze samen nog een hele mooie route aflegden met heel diverse landschappen, van Lake Natron

Jan kiest ervoor om met de tent rond te trekken. Zijn reis in Tanzania wordt het onderwerp van een boeiende avond.

in het uiterste noorden tot het Nyerere Natio nal Park in het zuidoosten van Tanzania om tenslotte te eindigen in Dar Es Salaam. Veel avonturen beleefd, goed gelachen, kortom een

heerlijke reis. En daar komt Jan graag over vertellen in Bezoekerscentrum De Klapekster op vrijdag 23 december, toegang is gratis, de avond start om 20 uur. (ao)

Bestuursleden van de Landlopersjogging met afgevaardigden van de Landelijke Ruitervereniging.

Nationaal voetbal

HVV verwerkt de ene domper na de andere

Hoogstraten verliest telkens met 1 doelpuntje verschil. In de thuiswedstrijden tegen Dessel en Heist werd het telkens 0 - 1. Bij leider Luik kwam HVV op voorsprong maar verloor nog in blessuretijd en in de thuiswedstrijd tegen Knokke werd eindelijk nog eens een punt behaald, maar teleurstelling overheerste.

DHM: Het is telkens heel spannend maar op het eind verliest HVV met 0 - 1 zoals de thuiswedstrijden tegen Dessel en Heist.

Frank Belmans: Het is niet elke keer heel spannend, maar jammer genoeg tot nu toe voor ons ook elke keer wel heel frustrerend. Als je bijna iedere keer met één doelpunt verschil verliest, zat er ongetwijfeld wel altijd minstens één kantelmoment in de wedstrijd waarbij de bal in je voordeel had kunnen rollen. Jammer ge noeg was dat kantelmoment tot op heden al tijd in ons nadeel. Dit zal waarschijnlijk bij veel ploegen zijn die onderaan het klassement staan. Je kan niet meer doen dan nog harder werken, er alles voor doen en laten, en hopen dat je op een gegeven moment toch eens “het geluk” aan je kant krijgt.

DHM: In Luik tegen de koploper werd het beslissende doelpunt pas gescoord in bles suretijd…

Deze wedstrijd was een typisch voorbeeld dat zo’n kantelmoment de einduitslag zwaar beïnvloedde. Op een goede 5 minuten voor het einde en met een 0 - 1 tussenstand konden we de stuntzege al ruiken, maar dan pakt een speler van ons op een zeer domme manier zijn tweede gele kaart, moeten we met een man minder verder, gaan de duizenden supporters van Luik er nog eens achter staan en pakken we in blessuretijd nog de 2 - 1 waardoor we met een zware mentale opdoffer mogen gaan douchen.

DHM: Tegen Knokke werd eindelijk nog eens een punt behaald, 3 - 3. Hoe heb je deze wedstrijd ervaren?

We scoren heel moeilijk en als je dan eens 3 keer kan scoren en uiteindelijk nog niet kan winnen is dat wederom heel frustrerend. Po sitief was dat onze spitsen Fall en Bevers hun eerste doelpuntje gescoord hebben en er op het einde eens een bal ‘goed viel’ waardoor de groep in blessuretijd eindelijk eens be loond werd voor de geleverde inspanningen. We kopen misschien met dat ene punt wel niet veel, maar in de gegeven omstandigheden

zullen we dan toch maar van een gewonnen punt spreken.

DHM: Gezien het geleverde spel kan de eerstvolgende overwinning toch niet lang meer uitblijven. Wat verwacht je van de volgende wedstrijden?

Olympic Charleroi uit en Patro Maasmeche len thuis zijn ploegen die normaal gezien voor ons moeilijk haalbaar zijn maar dat was Luik ook. Misschien kunnen we een keer stunten, maar we moeten uiteraard ook realistisch zijn….als je ziet dat Patro het grote Club Brugge onlangs bijna uitschakelde in de Beker van België moeten we beseffen in welke zware reeks we dit seizoen zijn inge deeld. In december hebben we dan nog 3 wed strijden tegen clubs uit de rechterhelft van de rangschikking waarna we een tussentijdse ba lans kunnen opmaken en we intern moeten bekijken hoe we de nabije toekomst na de winterstop gaan aanpakken.

Uitslagen

R. La Louvière - Hoogstraten VV 4 - 0

In La Louvière kon HVV lang stand houden. Het eerste doelpunt viel na 20 minuten in de tweede helft. Nadien volgden nog 3 doelpun ten.

Hoogstraten VV - KFC Dessel Sport 0 - 1 Een Desselse vrije trap belandde in de muur en de voorzet vlak nadien werd magistraal binnengekopt door Oleg Cheprassov. Hoog straten voerde de druk op, maar kon niet zo veel kansen afdwingen. Bij de laatste of voor laatste pas ging het meestal fout en toen er meer en meer met lange ballen werd gewerkt, wist Dessel daar wel raad mee.

Hoogstraten VV - KFC Heist 0 - 1

In een erg tumultueuze partij waarin de scheidsrechter te pas en te onpas gele kaarten toonde voor de strijdlustige thuisploeg, trok Hoogstraten weer aan het kortste eindje. Al na 2 minuten scoorden de bezoekers na een mooi opgezette aanval. Nadien volgden er pas in de tweede helft enkele kansen. Odimboleko ver scheen alleen voor de doelman en schoot on

begrijpelijk naast en Fall trapte vanop 1 meter nog op de paal. Ook Heist kreeg enkele mooie gelegenheden om te scoren. HVV verdiende een punt maar bleef nogmaals op zijn honger zitten.

RFC Luik - Hoogstraten VV 2 - 1 Hoogstraten kon lang gelijke tred houden met de leider uit deze sterke competitie. Na de rust kwam het zelfs op voorsprong via Meeuwis die een penalty omzette. 10 minuten voor het einde kon men de overwinning ruiken, maar door een tweede gele kaart van Vermeeren kwam HVV met 10 te staan. Duizenden toe schouwers schreeuwden de thuisploeg naar voor. Het werd 1 - 1 en in blessuretijd zelfs nog 2 - 1.

Hoogstraten VV - R Knokke FC 3 - 3 Hoogstraten was in de eerste helft veruit de gevaarlijkste ploeg. Fall kopte op de lat, Be vers schoot eerst op de paal maar scoorde even later de 1 - 0. Wat later stond Bevers voor een leeg doel maar schoot onbegrijpelijk naast. Bij de rust had HVV een ruimere voor sprong moeten hebben. Net na de rust scoorde Knokke de gelijkmaker. Via Fall kwam HVV opnieuw op voorsprong maar ook de bezoe kers maakten een mooi kopbaldoelpunt. Wat later viel de bal na een hoekschop weer goed voor Knokke die de 2 - 3 kon maken. In de slotminuut kon Meeuwis door een bos van spelers toch de verdiende gelijkmaker scoren. Eindelijk nog eens een punt, maar de ontgoo cheling overheerste. (rob)

Kalender

Zondag 4 december 15.00

KVK Tienen - Hoogstraten

Zaterdag 10 december 20.00

Hoogstraten VV - KVK Ninove

Zaterdag 17 december 20.00

FC Mandel United - Hoogstraten VV

Zaterdag 7 januari 19.30

Jong AA Gent - Hoogstraten

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Clubdag bij HVV

Op zondag 13 november organiseerde HVV een clubdag. Iedereen kon voor een democratische prijs een hapje komen eten en er werden tal van voetbalwedstrijdjes en een penaltycup georganiseerd voor de jeugd. Alle jeugdspelers en hun begeleiders drumden samen voor een foto net voor de thuiswedstrijd van het eerste elftal tegen Knokke.

HVV start met een B-elftal vanaf het seizoen 23-24

Al enkele jaren speelt HVV met het idee om een tweede eerste mannen ploeg op te richten. Sinds enkele weken heeft de club deze knoop doorgehakt om volgend seizoen met ‘Hoog straten V.V. B’ te starten in 4e provinciale.

De bedoeling van dit project is een eerste ploeg te vormen met Hoogstraatse spelers (in

wonend in Hoogstraten of met een verleden in de HVV-jeugdwerking) waarvoor het Aelftal te hoog gegrepen is. Er was al een tijdje veel vraag van een aantal spelers naar dit al ternatief om toch bij de club te kunnen blij ven. De komende weken zal worden getracht om een mooie Hoogstraatse ploeg uit te bou

wen. Ex HVV'ers die geïnteresseerd zijn, kunnen zich melden via https://www.hoog stratenvv.be/799/wwwhoogstratenvvbe/

De oprichting van HVV B heeft geen enkele invloed op de beloften. Deze ploeg blijft be houden. (rob)

Provinciaal voetbal Onze provinciale ploegen doen het goed

Minderhout staat nog voor een moeilijke periode met 4 verplaatsingen en slechts 1 thuiswedstrijd. Buiten de 2 koplopers is iedereen in de reeks heel sterk aan me kaar gewaagd.

DHM: De derby tegen Meer is al een tijdje geleden. Wat wil je hierover nog kwijt?

Christian Vissers: Het was een wedstrijd met veel sup porters en er hing een goeie, sportieve sfeer. De wedstrijd zelf viel qua ni veau wat tegen, het was ei genlijk een echte 0 - 0 match, maar een lichte penalty en een mooie individuele actie beslisten er anders over.

DHM: Daarna volgden een gelijkspel en een overwinning. Mooie resultaten?

Op Nieuwmoer begonnen we heel sterk en hadden we na 30 minuten een grotere voor

sprong moeten hebben. Het was dan pas 01. In de 65e minuut werd het 1 - 1 op penalty en op de koop toe stonden we ineens met 10. Met het nodige kunst- en vliegwerk maar ook door een ijzeren groepsgeest, behielden we het puntje.

Thuis tegen Gooreind kwamen we in de be ginfase goed weg met een bal binnenkant paal. We scoorden zelf uit onze eerste 2 kan sen en vanaf de 2 - 0 hadden we controle en kwamen we niet meer in de problemen. We lukten zelfs nog een 3de doelpunt, een knappe goal van Jorgen Hereijgers.

DHM: Berchem is gezien hun puntentotaal een maatje te sterk en een gelijkspel tegen Zandvliet is ook een mooi resultaat, of ver gis ik mij?

Berchem was inderdaad een maatje te groot, al vond ik dat we zelf ook niet op ons beste niveau acteerden. Er zullen wel weinig ploe

gen punten halen in Berchem, denk ik. In de wedstrijd tegen Zandvliet werd niet ge scoord. In principe valt met dit resultaat wel te leven, maar gezien het spelbeeld en de kan sen verdienden we deze match te winnen. Het voelde aan als 2 verloren punten.

DHM: Minderhout heeft nog altijd zicht op de derde plaats. Berchem en Ekeren spelen voor de titel, deze laatste tref je nog in de cember. Wat verwacht je van de volgende wedstrijden?

We krijgen voor de winterstop nog 5 wedstrij den voor de kiezen. Hiervan spelen we er 4 op verplaatsing. Gemakkelijke wedstrijden zijn er niet, dus we blijven het week per week bekijken en het maximale van onszelf geven. 2 punten boven ons is de 3e plek, dat klopt, maar 2 punten onder ons is ook de 10e plek. Het kan snel gaan als je een paar keer wint of verliest. (rob)

Meerle staat voorlopig aan de leiding. Wortel en Meer staan op de 3de plaats en Minderhout volgt op slechts 2 punten van zijn dorpsgenoot. Het gaat dus goed met de Hoogstraatse provinciale voetbalploegen.

Minderhout VV nog 4 verplaatsingen voor de winterstop

KFC

Meer is trots op zijn bekercampagne

Het bekerverhaal is afgelopen. Tegen Berg en Dal werd het net geen penalty reeks. In de competitie had de ploeg een dip met 3 verloren partijen op rij. De overwinning tegen Merksem deed dan ook veel deugd.

DHM: Je kijkt allicht blij terug op de derby tegen Minderhout…?

Kris Van Sande: Natuur lijk, vooral bij voor de spe lers, supporters en voor de club. Ik heb jaren de derby tussen Lentezon Beerse en Vlimmeren gevoetbald. Dus ik weet hoe gevoelig deze wedstrijden liggen. De wedstrijd zelf was heel gesloten met een logische 0 - 0 bij de rust. Na de rust vond ik ons voetballend de betere ploeg. We komen met een gelukje op voorsprong dankzij een penalty van Hassan Kassim. Een paar minuten daarna verdub belde Cas Van Kessel met een mooie actie de voorsprong. Het verdiende feest kon begin nen.

DHM: Nadien ging het tot driemaal mis. Essen scoorde de winning goal pas in bles suretijd. Vanwaar de dip? De wedstrijd tegen Gooreind thuis was de

slechtste wedstrijd die we gespeeld hadden tot nu toe. Heel veel individuele fouten, weinig drang naar voor en te weinig wil om te win nen. Tegen Zandvliet trokken we de lijn door. We startten de wedstrijd met foute inspeelbal len en voor we het wisten stond het 3 - 0 bij de rust. De match tegen Essen verdiende geen winnaar. We kregen 2 keer op dezelfde manier een penalty tegen. Een speler van Essen trapt op doel, tegen een lichaamsdeel van een spe ler van ons en dan tegen de hand. Naar mijn bescheiden mening is dit nooit penalty, maar het is nu zo. Zelf konden we niet veel kansen bij mekaar spelen en als dan in de 93’ minuut de bal weer op de stip gaat, ontstaat er wel wat ongeloof.

DHM: Ook in de beker is het einde verhaal.

Einde verhaal inderdaad, maar wel met een prima prestatie. Berg en Dal had de bal wel, maar vond geen oplossing. We hielden de li nies kort bij mekaar zodat ze moeilijk konden voetballen. We zijn pas gekraakt in de aller laatste seconden van de wedstrijd, wat wel voor teleurstelling zorgde. Met penalty’s weet je immers nooit want we beschikken over een uitstekende doelman. De jongens mogen ge rust heel trots zijn op de bekercampagne.

deze maand Abonnemen ergeten nd nt vernieuwen n !

DHM: De overwinning tegen en op Merk sem zal dan veel deugd hebben gedaan. KFC Meer staat zo nog altijd mooi in de top 5.

Jawel, die overwinning kwam juist op tijd. Nu was het opnieuw een gesloten wedstrijd en in de 1ste helft kwamen we niet tot kansen. De inbreng van Symons de 2de helft heeft wel verandering gebracht. We waren beter aan de bal en konden die ook langer in de ploeg hou den. Uit het niets schudde Jeroen Meeusen een schitterende lob uit de schoenen, wat zorgde voor een terechte 0 - 1. Enkele minu ten later rukte Rob Dictus met de bal op en leverde met een prima voorzet de 0 - 2 op het hoofd van John Sprangers. Ik ben blij met de overwinning, maar ook met het antwoord van enkele spelers. De terugkomst van Hassan Kassim heeft ons wel een boost gegeven. Zowel in balbezit als in balverlies is hij be langrijk voor het team. (rob)

Voorzitter Arnold Van Aperen, sponsor Dominique Van Der Velden, T2 Sven Van Der Auwera, T1 Kris Van De Sande, Cas Van Kessel, Seb Laur ijssen, Tom Deckers, Cédric Van Den Bogerd, Florian Koyen, verzorger Wouter Meynendonckx en afgevaardigde Danny Jansen

Onderaan: Joey Rombouts, Rik Gielen, Willem Schelles, Gert Van Alphen, Michiel Adams, Ward Brosens, Jeroen Meeusen, Rob Dictus, Nick Sprangers en John Sprangers.

KVNA Wortel beloont zijn trouwe supporters

Met 3 mooie overwinningen en een 10 op 12 staat Wortel plots op 2 punten van de koploper. Het verwent zijn trouwe sup porters met mooi voetbal. Jonge gasten die hun kansen grijpen maken het de trai ner moeilijk om te kiezen en om het sterk ste elftal samen te stellen.

DHM: Wat een mooie resultaten! Tegen Kasterlee, Flandria en Vorst werd vlot ge wonnen zonder een enkel tegendoelpunt.

Piet Van Bavel: Deze 3 wedstrijden werden effec tief zeer overtuigend en verdiend gewonnen. De taken werden zeer gedis ciplineerd uitgevoerd.

Vooral de wedstrijd thuis tegen Flandria deed mij persoonlijk heel veel deugd. Ons trouwe supporters staan altijd achter onze ploeg en tot dan hadden we deze thuis nog niet veel terug gegeven. Deze wed strijd maakt voor mij op dat vlak veel goed. Bij momenten speelden we prachtig voetbal

maar vooral op vlak van mentaliteit en vecht lust stond er een team op het veld.

DHM: Daarna volgde een gelijkspel tegen Ezaart. Een terechte uitslag? Wanneer je enkele minuten voor affluiten de gelijkmaker lukt, kan je niet anders dan tevre den zijn. Zeker als deze gelijkmaker gescoord wordt door de 20-jarige invaller Robbe die na meer dan een jaar revalidatie terug fit is na een zware knieblessure. Hij rondde het col lectieve harde werk van de ganse ploeg knap af.

Als je het aantal kansen vergelijkt, verdienden we zeker meer maar Ezaart scoort bijzonder vlot. Zij hadden aan 2 kansen genoeg om tel kens op voorsprong te komen. Ook dat is voetbal.

DHM: Na 11 wedstrijden kan je al een voorzichtige prognose maken voor de toe komst. Wortel staat op 2 punten van de lei der. De andere kopploegen steken er ook niet echt bovenuit zoals in de A-reeks. Een

KFC Meerle voorlopig aan de leiding

4 wedstrijden, 4 overwinningen, en Meerle scoorde in elke wedstijd minstens 5 keer. Met een doelpuntensaldo van 3815 staat de ploeg ruim aan de leiding in het aantal gemaakte doelpunten en be schikt trainer Lavrijsen dus over de beste aanval van de reeks.

DHM: 4 overwinningen op rij en in elke wedstrijd minstens 5 keer kunnen scoren. Je zou voor minder tevreden zijn, niet?

Wil Lavrijsen: Wanneer je 4 wedstrijden op rij wint dan kun je inderdaad niet meer dan tevreden zijn. Wanneer je daarbij ook nog eens zoveel doelpunten maakt en weinig tegendoel punten incasseert, is dat wel erg goed voor het team. Het zelfvertrouwen neemt dan wel toe natuurlijk.

DHM: De directe achtervolgers hebben een wedstrijd minder gespeeld, maar Meerle staat wel mooi aan de leiding na 11 ge speelde matchen. Hoe verwacht je dat dit verder zal verlopen?

Wat de rangschikking betreft, is het mooi meegenomen maar het zegt nog niet echt zo veel. Wij werken van wedstrijd naar wedstrijd en kijken niet naar andere ploegen. We zullen moeten blijven werken en hopen dat er geen blessures komen omdat de selectie erg krap is. (rob)

Uitslagen

15 en 16 oktober

K Minderhout VV - KFC Meer 0 - 2 KVNA Wortel - KFC Mol 1 - 2 Horendonk FC - KFC Meerle 2 - 1

22 en 23 oktober

K Nieuwm.FC - K Minderhout VV 1 - 1 KFC Meer - K Gooreind VV 0 - 5 KSK Kasterlee - KVNA Wortel 0 - 2 K Meerle FC - Putte SK 5 - 1

29 en 30 oktober

K Minderhout VV - K Gooreind VV 3 - 0 Zandvliet Sport - KFC Meer 3 - 0 KVNA Wortel - KFC Flandria Ravels 3 - 0 K Meerle FC - Zandvliet Sport 5 - 0

1 november (Beker van Antwerpen)

KFC Meer - K Berg en Dal VV 0 - 1

5 en 6 november

K Berchem Sp. - K Minderhout VV 3 - 0 KFC Meer - Excelsior Essen 1 - 2 KFC Excelsior Vorst - KVNA Wortel 0 - 4 KSOC Maria-t.-Heide - KFC Meerle 0 - 8

12 en 13 november

K Minderhout VV - Zandvliet Sport 0 - 0 FC Merksem - KFC Meer 0 - 2 KVNA Wortel - KFC Ezaart 2 - 2 K Meerle FC - KFC Sint Lenaerts 5 - 1

voorzichtige vraag: Waar hoop je op? Onze ambitie was en is om niet onderaan te recht te komen én om te trachten jonge man nen uit onze eigen jeugd te laten doorstromen naar de 1ste ploeg. In principe kijken wij niet verder dan de volgende wedstrijd. Maar ik heb wel aan mijn ploeg gevraagd om te laten zien dat onze goede rangschikking momen teel geen toeval is. Het feit dat enkele jonge mannen zeer gretig hun kans pakken, maakt dat onze kern breder is dan we op voorhand in gedachten hadden. Een sterke bank geeft ook de mogelijkheid om bij te sturen tijdens de wedstrijd. Er moeten lastige selectiekeuzes gemaakt worden, maar dat hoort nu eenmaal bij de job van een trainer. We moeten er voor zorgen dat jonge spelers zich ontwikkelen en het niveau verder oppikken, maar vooral ook dat ze hun voeten stevig op de grond houden. Dat is het mooie aan het trainersvak, zeker als de ploeg dit dan ook combineert met mooie resultaten. (rob)

Kalender

Zaterdag 3 december

19.30: KFC Meer - FC Turk Sport

Zondag 4 december 14.30 14.30: K Minderhout VV - KFC Berendr. KVNA Wortel - KVC Oostmalle Sp. 15.00: KSK Ekeren - K Meerle FC

Zaterdag 10 december

19.30: K Achterbroek VV - KFC Meer 20.00: KFC Poppel - KVNA Wortel

Zondag 11 december

14.30: FC Ekeren - K Minderhout VV K Meerle FC - SV Noorse

Zaterdag 17 december 19.30: K Gooreind VV - K Minderhout VV K Berchem Sport - KFC Meer

Zondag 18 december 14.30: KVNA Wortel - KSK Kasterlee Putte SK - K Meerle FC

Zondag 8 januari

14.30: K Meerle FC - Excelsior Mariaburg

Zaterdag 14 januari

19.30: KFC Meer - TOR Deurne Pirates

Zondag 15 januari 14.30 14.30: K Minderhout VV - K Achterbr. VV KFC Flandria Ravels - KVNA Wortel K Meerle FC - Horendonk FC

Volleybal Dames A klimt naar de 3de plaats

DHM: Opnieuw 2 mooie overwinningen zonder setverlies. Dames A springt zelfs over de laatste tegenstrever naar de 3de plaats…

Dries Helsen: Dat klopt, Dames A is momenteel voortreffelijk bezig. We hebben in de competitie enkel verloren van de lei der, ook in de beker won nen we van het twee reeksen hoger spelende Lierse. We zitten he laas met een reservebank vol gekwetsten zodat er tijdens de wedstrijden amper wissels mogelijk zijn. We moeten het dus verder ge

Uitslagen

Bovoc Bouwel - Dames A 0 - 3 (11/25 - 6/13 - 15/25)

Amigos Zoersel - Dames A 0 - 3 (21/25 - 23/25 - 22/25)

Beker van Antwerpen

VC Smash Lier - Dames A 2 - 3 (17/25 - 25/15 - 25/20 - 16/25 - 7/15)

woon wedstrijd per wedstrijd bekijken.

Vorig seizoen bengelden we meer onderaan.

Toen waren er steeds belangrijke wedstrijden die moesten gewonnen worden en dat zorgde voor stress. Nu we een goede start genomen hebben kunnen we stressvrij volleyballen.

Tegen Amigo's hebben we in twee sets steeds twee tot drie punten achtergestaan en zijn ge woon stressvrij blijven spelen met een mooi eindresultaat tot gevolg.

DHM: Ook in de volgende wedstrijden tegen Noorderkempen en Ekeren zul je kunnen mikken op winst. Die twee wedstrijden winnend afsluiten zou

Bekerwedstrijden

Beker van Antwerpen

Zaterdag 17 december (o.v.)

NRG VC Geel (N1) - Dames A (P2+6)

Beker van Turnhout

Zaterdag 17 december (o.v.)

VC Ravels - Dames A

het helemaal mooi maken, maar we bekijken het gewoon weer als de volgende wedstrijd en we moeten hopen dat iedereen weer de juiste vorm heeft. Vooral omdat die twee wedstrij den nog te vroeg komen voor de gekwetsten.

DHM: Dames B liet enkele steken vallen maar staat toch nog goed gerangschikt. Dames B is een ploeg die dit jaar in een ho gere reeks geconfronteerd wordt met meer er varen ploegen. Het is voor ons een jaar waarin we ons moeten aanpassen en dit lukt soms heel goed en soms iets minder. Daar de wed strijden van dames A en dames B onlangs tweemaal samenvielen moest de ploeg het ook doen zonder coach, wat zeker niet helpt. In de beker hebben we wel gewonnen en mogen we naar de volgende ronde. (rob)

Kalender

Zaterdag 3 december 16.30

Mortsel Volley B - Dames A

Zaterdag 10 december 20.00

Dames A - KVC Zoersel B

Wielrennen Dave Bruylandts net naast het W.K. podium

HOOGSTRATEN - Ex-profwielrenner Dave Bruylandts, geboren in Lier, maar reeds jarenlang inwoner van Hoogstraten is ‘back in busi ness’! Dave, waarvan vooral zijn 3de plaats in de Ronde Van Vlaan deren in 2004 bij blijft (na Wesemann en Hoste), is gehuwd met Femke Melis (eveneens ex-wielrenner) en vader van 2 sportieve kinderen: Frauke en Fabrice.

In de loop van zijn ‘boerenjaar’ 2004 werd Dave geschorst wegens do pingperikelen. Een hernieuwde start als profrenner in 2006 kwam er niet door omstandigheden. Maar hij bleef de fiets wel trouw en koerste aanvankelijk nog met goede resultaten bij de elite zonder contract. Door de werkdruk verdween de fiets daarna evenwel een beetje op de achtergrond. Het bleef bij recreatief fietsen en joggen, zonder com petitieve doeleinden..

Scherprechter

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dit jaar had Dave zich gericht op het W.K. Gran Fondo in het Italiaanse Trentino. Een Gran Fondo is een cyclosportieve wedstrijd waaraan renners met een pro flicentie niet mogen deelnemen. Dit W.K. werd gereden op 18 septem ber op een parcours om u tegen te zeggen: 144km en 3800 hoogtemeters, met als scherprechter de Monte Bondini die 3x beklommen moest worden. Daar kan je dus niet zonder degelijke voorbereiding aan beginnen.

Maandenlang heeft Dave zich voorbereid op dit W.K. Om deel te nemen moet je je vooraf kwalificeren, dat gebeurde met brio: hij won in zijn leeftijdscategorie (45-49j.) de Gran Fondo in Luxemburg. Zo was hij al in mei zeker van zijn selectie in september. Hij werd dit jaar overigens ook nog Belgisch kampioen en kon de nationale driekleur dus tonen in enkele wedstrijden.

Dames A doet het voortreffelijk. Met 2 overwinningen zonder setverlies klimt de ploeg naar de 3de plaats in de rangschikking. De volgende wedstrijden kondigen zich evenwel moeilijker aan. Verschillende kwetsuren zorgen voor minder wisselmogelijkheden. Ook in de beker van Antwerpen werd gewonnen van Lier, een ploeg die 2 reek sen hoger speelt.

Er werd niets aan het toeval over gelaten. Training en voeding werden tot in de puntjes uitgevoerd, niet altijd eenvoudig met daarbij ook nog een job van 40 werkuren per week. Hij trainde ook zorgvuldig o.m. in de Ardennen en in Spanje (Torrevieja,Orihuela en Calpe).

Uitputtingsslag

De wedstrijd zelf werd een uitputtingsslag. Om de 10 minuten, startte elke leeftijdscategorie. Vanaf de start werd er duchtig de pees opgelegd, met al na enkele kilometers de eerste beklimming van de Monte Bon dini (die volgend jaar trouwens ook een van de beklimmingen in de Giro zal zijn).

Leep als hij nog altijd is, verschanst Dave zich achteraan in de kop groep. In de afdaling en de vallei erna,wordt het kaf van het koren ge scheiden, Dave belandt samen met een Fransman in de achtervolging op een leidersduo. Vlak voor de top van de tweede beklimming moet Dave zijn kompaan laten gaan, en blijkt hij niet meer over de benen te beschikken om de leiders terug te halen. Uiteindelijk eindigt hij als vierde, na een Sloveen en twee Fransen. Hoe dan ook een schitterend resultaat.

“Achteraf wist ik zelf ook wel dat het vet misschien al een beetje van de soep was, op die 18 september. Ik was toch al een beetje over mijn top. En natuurlijk speelde het parcours ook een bepalende rol! Volgend jaar wordt het W.K. Gran Fondo gehouden in Glasgow in Schotland.

Ik ga ervan uit dat dat op een parcours zal zijn dat mij beter op het lijf geschreven is, wat te vergelijken met Luik-Bastenaken-Luik: heuve lend, maar minder hoogtemeters en minder lange hellingen dan dit jaar”, zo kijkt hij al vooruit.

Uitkijken dus naar Glasgow 2023 dus, waar Dave en Femke, die ook terug wedstrijden rijdt, samen naartoe kunnen werken. (sv)

Veldrijden Aardbeien voor Sweeck en Alverado

MERKSPLAS - Bij de heren was Laurens Sweeck de man in vorm. Hij reed van begin tot het einde alleen voorop. In Merksplas waren alle ogen overigens gericht op wereld kampioen Tom Pidcock, die voor het eerst deze “winter” het veld in dook in deze Aard beiencross. Hij eindigde uiteindelijk 8ste. Bij

Winnaars

Een onschuldige hand trok uit de inzen ders de winnaars die met een gratis ticket naar de Superprestige wedstrijd in Merksplas konden gaan: Karen Adriaensen

Stephane Declercq      Fons Gieles                 Nick Verheyen

de dames was Ceylin Del Carmen Alverado de snelste.

Jens Adams werd 10de, ook de andere streek renners Thijs Aerts, Aaron Dockx en Niels Koyen deden hun stinkende best op de mooie omloop van het prachtige Merksplas-Kolonie. (rob)

Uitslag mannen:

Laurens Sweeck

Lars Van der Haar

Michael Vantourenhout

Uitslag vrouwen:

Ceylin Del Carmen Alverado

Denise Betsema

Inge Van Der Heyden

Zowel Femke, Dave als Frauke en Fabrice gaan geregeld de fiets op.

Lars Van der Haar, Laurens Sweeck en Michael Vantourenhout

Denise Betsema, Ceylin Del Carmen Alverado en Inge Van Der Heyden

Laurens Sweeck snelt naar de overwinning.

Lopen 800 deelnemers maken urban run een succes

HOOGSTRATEN - De tweede Urban Run in Hoogstraten werd zonder meer een succes. Onder een stralend zonnetje namen liefst 800 deelnemers, zowel wandelaars als joggers, deel aan het evenement. Al deze sportievelin gen liepen of wandelden op recreatieve basis,

er werd dus geen eindklassement opgemaakt, langs authentieke Hoogstraatse plaatsen.

Zo was de start gepland in het Klein Semina rie, waarna de atleten verder passeerden langs o.a. het woonzorgcentrum Stede Akkers, ga

rage Mercedes Benz, het stadion van H.V.V., de terreinen van A.V.V., om via de kleuter- en basisschool Klein Seminarie weer terug aan te komen aan de startplaats.

Goede doel

De organisatie was blij met de opkomst, maar ook de steun van de Hoogstraatse verenigin gen die hielpen om de organisatie vlekkeloos te doen verlopen. Zonder die vele helpende handen (administratie, seingevers, catering, opruim…) is zoiets niet mogelijk!

Ook de geselecteerde goede doelen SISP en ’t VerZetje mogen verheugd zijn. Na de ma nifestatie hebben immers ongeveer 400 deel nemers mensen nog genoten van een spaghetti en een pintje. De opbrengst gaat naar de kansarmoede organisatie ‘t Ver-ZetJe en naar SISP. In deze laatste ijvert o.m. Leen Van Der Linden mee om Indische jonge vrouwen en meisjes een opleiding te bieden zodat ze zelfstandig een job kunnen uitoefe nen.

Een meer dan geslaagde tweede editie van Urban Run dus, die vraagt om een sportief vervolg volgend jaar… (SV)

Triatlon Sterke Jorn Van Bergen in Iron Man Hawaï

MEER - Jorn Van Bergen heeft een schitte rende prestatie afgeleverd in Hawaï. In een deelnemersveld van meer dan 2300 atleten beëindigde hij de “Moeder van alle triatlons” op de 200ste plaats. In zijn leeftijdscategorie was hij de 33ste. Wij kregen een verslag in de bus.

“De massastart in de oceaan was hectisch, o.w.v. de golven, maar ook door het grote aan tal zwemmers. Op de fiets kon Jorn snel zijn eigen tempo ontwikkelen. Stilaan begon ook de zon te branden, maar gelukkig waren er heel wat drankposten met water voorzien. Tij dens het lopen zou de hitte pas echt toeslaan. Jorn werkte zijn marathon af aan een stevig gecontroleerd tempo. Om de 2 à 2,5 km was er bevoorrading met veel water en ijs. Hier moest telkens gekoeld worden. Ook staken vrijwilligers ijsblokjes in de nek en in zijn tri suit. Zonder meer een noodzaak, vooral ter hoogte van Energy Lab, een windstille zone tussen het zwarte lavalandschap. Eten en drin ken onderweg gingen vlot tijdens gans de race. Finishen in een tijd van 9u24min was ongelooflijk en onvergetelijk!”

De zin en goesting om te sporten, is er overi

gens nog volop. Volgend voorjaar wil Jorn zijn tijd op de marathon verscherpen. Ook staan er nog enkele kleinere triatlons op het programma, o.m. Meetriakwart op 25 juni.

Verder rijdt hij de Marmotte, een cyclospor tieve in de buurt van Alpe d’Huez, en in sep tember volgt nog een volledige triatlon. (SV)

Darts De allereerste Hoogstraatse kampioenen zijn bekend

MINDERHOUT - Op vrijdag 11 en zaterdag 12 november organiseerde KWB Minderhout, samen met JC Darts uit Rijkevorsel een Hoog straats kampioenschap darts in 't Markenhof. Deze eerste editie was een groot succes, want 224 deelnemers hadden zich ingeschreven voor deze tweedaagse wedstrijd, waarbij 162 de eerste dag en 62 voor za terdag.

Vrijdag om 11 uur ging het open toernooi van start met de jeugdcate gorie en de koppels. De categorie -16 jaar werd gewonnen door Vince

Van den Eynde. Plaatselijke speler Robbe Herthogs viel net buiten het podium. De koppelwedstrijd was uitermate spannend, Kenny Huybrechts (neef van de bekende dartsprof Kim “Hurricane” Huybrechts) en Dave Joacim trokken aan het langste eind. ’s Avonds was het de beurt aan de enkelspelers, waar Tom Verpoorten uit Malle de sterkste bleek te zijn.

Maar het was zaterdag waar elke lokale dartsspeler naar uitkeek, want dan werd er gestreden voor de eerste titels van “kampioen van Hoog straten”. Bij de jeugd ging het goud naar

Mike Jansen. Een dikke pluim

De titel van Hoogstraats kampioen enkel ging naar Benny De Laet (midden), voor Hans Deckers (rechts) en Gijs Kenis (links).

Het Hoogstraats kampioenschap koppels: Ben Jespers en Maarten Sprangers, Tom De Groot en Cato Struelens, Hans Deckers en Bart Pemen (achter Luc Herthogs organisator KWB Minderhout).

Kenny Huybrechts en Dave Joacim (midden) wonnen het open tornooi voor koppels, links De Penneman - Sebas Hovens die tweede werden, rechts Wouter Goossens en Elise Roberts op de derde plek.

Het podium van het open kampioenschap enkel: Kenny van de Ven, Tom Verpoorten en Peter Kertsens.

De winnaars van de jeugdreeksen: boven v.l.n.r. Robbe Herthogs, Kobe Dams, Shay Verpoorten, Brent Verheyden, Liam Wagemakers, Arthur Van Kerckhoven, Denzel Hoho, Jef Roelen; onder Vince Van Eynden, Jonathan Palinckx, Rik Roelen.

overigens voor alle jeugdspelers die dat weekend hebben laten zien dat darts voor alle leeftijden is. De jongeren van nu zijn de toekomst voor morgen. Inmiddels waren de 20 koppels al begonnen aan hun kampioenschap, gewonnen door Tom De Groot en Cato Streulens.

’s Avonds volgde dan de apotheose: wie werd Hoogstraats kampioen enkelspel? De halve finale ging tussen twee vrienden van de lokale dartclub De Vlinder: Bart Pemen (met rugproblemen) en Hans Deckers vochten voor een finaleplaats. Een paar meter verder ging de strijd tussen Benny De Laet en Gijs Kenis. Het werd een leuke ervaring voor de toeschouwers, het profniveau was heus niet veraf.

De grote finale ging uiteindelijk tussen Hans Deckers en Benny De Laet. Het was die laatste die na een verbeten strijd de titel van Hoog straats dartskampioen in de wacht sleepte. Hans Deckers moest

Touwtrekken

Open kampioenschap

Jeugd (-16 jaar)

1e Vince Van Den Eynde

2e Jonathan Palings

3e Rik Roelen

Koppels

1e Kenny Huybrechts en Dave Joacim

2e De Penneman en Sebas Hovens

3e Wouter Goossens en Elise Roberts

Enkel

1e Tom Verpoorten (Malle)

2e Kenny Van De Ven

3e Peter Kerstens (Rijkevorsel)

Kampioenschap van Hoogstraten

Jeugd (-16 jaar)

1e Mike Jansen

2e Shay Verpoorten

3e Rik Roelen

Koppels

Enkel

1e Benny De Laet

2e Hans Deckers

3e Gijs Kenis

1e Tom De Groot en Cato Struelens (dartclub Café De Rijkswacht)

2e Ben Jespers en Maarten Sprangers (dartclub De Vlinder)

3e Hans deckers en Bart Pemen (dartclub De Vlinder)

plooien en werd knap tweede. De bronzen medaille was voor Gijs Kenis.

De wedstrijdleiding en de jurytafel onder leiding van Chris Wagema kers leverden schitterend werk, en zorgden met de organisatoren voor een uitstekend darttornooi. De KWB van Minderhout heeft al laten weten dat zij de intentie heeft om hiervan een traditie te maken met een jaarlijkse editie rond wapenstilstand. Volgend jaar wordt dat vrij dag 10 november voor het Hoogstraats kampioenschap, zaterdag 11 november voor het open kampioenschap. (jl)

Medaillewinnaars op koninklijke audiëntie

HOOGSTRATEN - Nadat Raf, Luc en Johnny van de Mertensmannen en Wortelnaar Wim Broeckx, de bronzen Worldgamesmedaille uit de USA meebrachten naar huis, was het jaar nog maar half. Er moest dus nog stevig doorgetraind worden met oog op het Belgische Kampioen schap, het GENSB - zeg maar het internationaal jeugdtoernooi - en het Wereldkampioenschap. Van uitrusten en nagenieten werd nog niet gesproken. Raf Mertens keek terug op een onwaarschijnlijk jaar, “een jaar om nooit te vergeten. Dit hadden we niet zien aankomen…”

Jong en oud

Op het laatste weekend van augustus namen 36 teams deel aan het GENSB-tornooi in Brecht-Overbroek, zowat het EK voor de jeugd. Na enkele mooie maar pittige partijen ging het jeugdteam naar de 8ste finale, waar een Zwitsers team een maatje te sterk bleek. De jonge Mertensmannen behaalden de 5e plaats.

Een week later werd op dezelfde wei in Brecht het Belgische Kampi oenschap gehouden. Met het WK in zicht een goede graadmeter om te zien waar de ploeg stond na weken trainen en tussendoor afvallen naar het gewenste WK-gewicht. De conditie en het resultaat mochten er zijn: Heren 640 kg pakte het goud, het heren 6-tal behaalde zilver. Ook de jeugd deed het prima met goud, voor de beloften was er brons.

De groep die de bronzen medaille won op de Wereldspelen in Birming ham.

WK in Holten

Midden september volgde in het Nederlandse Holten het WK. De zwaarste Mertensmannen in de 680 kg klasse kwam op de eerste tor nooidag in een stevige poule als 2e uit de reeks. In de 8ste finale werd het Nederlandse Geldersewouden geklopt. Hierdoor kwam de ploeg voor de eerste keer in de finale trekken terecht. Die wedstrijd ging verloren, zodat het uiteindelijk brons werd. De lichtere mannen traden aan in de 580 kg en behaalden een mooie 6e plaats.

Op dag twee stonden de zwaarste Mertens mannen en familie Janssens samen in de 720 kg. In deze opstelling behaalden ze vorig jaar de WK titel. De combinatie werkte opnieuw

Hockey

uitstekend en hoewel de partijen steeds langer en langer duurden door de diepe sporen, werd het opnieuw de finale, net als vorig jaar tegen de Nederlandse Valleitrekkers. Dit keer even wel geen winst, wel zilver dus. Met de eigen ploeg kampte men de 640 kg. Ook hier trok men zich naar de finales, waar het uiteindelijk de 4e plaats werd.

De daaropvolgende dagen was het aan de na tionale teams. De meeste clubleden werden geselecteerd om de Belgische kleuren te ver dedigen. De ploeg van de 680 kg werd 4e, die van 720 behaalde brons en die van de 640 had ook de 4e plek te pakken.

Toen het lange seizoen er eindelijk opzat en de trainingen wat werden afgebouwd, kregen

Een club empire én een pak nieuwe vrijwilligers

HOOGSTRATEN - Hockey leeft en zeker in de Noorderkempen. Bij HCNK, hockeyclub Noorderkempen, begint het zelfs al een ge woonte te worden om jaarlijks kampioenen af te leveren. Nu is het de beurt aan U16J en U16M.

Bovendien heeft HCNK vanaf nu een club empire. Harshpal Behniwal is geslaagd voor zijn diploma en zal de clubscheidsrechters gaan aanvoeren en begeleiden. Op de druk be zochte ledenvergadering hebben zich naast de al aanwezige vrijwilligers nog eens ruim 25 leden als vrijwilliger gemeld. De vereniging, met op het ogenblik meer dan 225 spelende

kinderen, is erg blij met deze nieuwe aanwin sten.

Clubleven

Inmiddels neemt de club ook met twee dames- en een herenteam deel aan de com petitie, waardoor er elk weekend een plezante ambiance heerst op het terrein en in het club huis.

Op 19 november vond er een spetterende kampioenenviering plaats en er was ook het toffe Halloweenfeest in het clubhuis en op het veld aan het Spijker.

de leden van de Worldgames ploeg een brief van het koningshuis in de bus. Als medaille winnaars op de World games mochten ze op audiëntie naar Laken. Na de ereronde op de memorial van Damme nu op receptie bij de koning.

Dus op 27 november reden Raf, Luc, Wim en de rest van het team naar Brussel, om samen met de andere sporters een babbeltje te doen met Koning Filip en eerste minister De Croo. “Veel meer kan een hobbysporter niet meer verwachten. We nemen dit moment dus mee als een fantastische ervaring en ook wel als erkenning van onze niet echt bekende sport!” (rob)

Op audiëntie bij de koning: Bashir Abdi, Lotte Kopecky, Nafi Thiam, koningin Mathilde, koning Filip en vele anderen. Zoek Luc en Raf Mertens.

Hans

aangeboden gedurende het hele outdoor sei zoen lopende van augustus tot eind mei. In de winterstop, vanaf eind november tot eind fe bruari, krijgen de leden de gelegenheid om in doorhockey te spelen.

In de hockeycompetities wordt steeds in 2 sei zoenhelften gespeeld. Zowel de U16 meisjes ploeg als de jongensploeg mogen zich half seizoen kampioen noemen. (rob)

Paardensport Heel wat provinciale en nationale medailles

HOOGSTRATEN - Verschillende ruiters uit het Hoogstraatse gewest behaalden medailles op provinciale en nationale toernooien.

Ruiters

Hanne Cools met Lady Ly (LRV Hoogstraten) vertrok als favoriet naar de kampioenschap pen. Ze behaalde zowel de provinciale als de nationale titel in de dressuurklasse midden 2. Eerder dit jaar werd deze combinatie al pro vinciaal kampioen in de dressuurklasse mid den1, en behaalde ze ook nog een bronzen medaille op het nationaal kampioenschap voor jonge paarden.

Taiga Van Roosenbroek (LRV Minderhout) schitterde met 2 paarden op het provinciaal kampioenschap. Met Quidon van de Lufkens hoeve werd ze provinciaal kampioen in de dressuurklasse midden 1. Met Fernando werd ze provinciaal vice-kampioen in de dressuur klasse zwaar 1. Met dit paard werd ze ook 5de op het nationale kampioenschap..

Elke Vermeiren met Gequan vd Bartvelden (LRV Meerle Meerseldreef) werd vice-kam pioen nationaal in de springklasse zwaar.

Lotte Vermeiren met Balou (LRV Meerle Meerseldreef) won goud op het provinciaal kampioenschap in de springklasse licht. Na tionaal eindigde deze combinatie als 7de. Merel Braspenning met Pomme-Lynn (LRV Wortel) werd vice-kampioen in de spring klasse licht (na Lotte Vermeiren) en eindigde nationaal op de 5 de plaats.

Ponyruiters

Het achttal van Minderhout werd provinciaal en nationaal kampioen in de klasse M. Het viertal klasse BCD werd knap 3de op het na tionale kampioenschap.

Dieuwke Van den Boogerd (LRV Meerle Meerseldreef) werd met Replay F provinciaal vice-kampioen en nationaal kampioen in dressuurklasse DB2. Haar clubgenote Lind sey Grielenswerd met Amberly van de Edele Hofstede, nationaal vice-kampioen in de dres suurklasse DB1.

Ute De Hoon (LRV Wortel) werd met Lotte nationaal vice-kampioen bij het stijlrijden in de springklasse SB. Renske Buiks, ook uit Wortel, werd met Winsome’s Dayenne pro vinciaal vice-kampioen in de dressuurklasse DL1. Om het Wortelse trio te vervolledigen, behaalde Alissa Mertens met Djamilla de 3de plaats in de dressuurklasse CB1.

Sofia Coenegrachts (LRV Minderhout)werd met Champion’s Double ook 3de, in de dres suurklasse DL2. Bram Godrie (LRV Meerle Meerseldreef) reed met Carina naar brons op het provinciaal kampioenschap in de dres suurklasse BB1. (SV)

Bienert, voorzitter a.i., vertelt ons dat er nog altijd plaats is voor nieuwe leden. Geïn teresseerden kunnen zich al jong (vanaf 5 jaar) maar ook minder jong (het oudste lid is 75) aanmelden. Drie gratis trainingen worden

Zowel de U16 meisjesploeg als de jongensploeg kroonden zich half seizoen tot kampioen.

Het Minderhoutse achttal deed het schitterend met de provinciale en nationale titel.

DECEMBER 1972

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

N OOD N UMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur:tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06

de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen

www.demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Zie blz. 17

SPORTNIEUWS 03 314 43 39 spor t@demaand.be

ADVERTENTIES 0477 66 11 60 adver tenties@demaand.be

ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

INHOUD DECEM B ER

Column 2

Mia van Gestel, mantelzorger voor het leven 3 Vanuit het stadhuis 9 Persoverzicht 2022 - januari - juni 13

Woord in De Maand 17 De Korenstraat in De Maand 19 Farm run & walk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Skype met Eske Everaert in Costa Rica 26

Sociale woningen in Hoogstraten . . . . . . . . . . 31 Hoe zou het zijn met Louis Wellens 34 Stadsgids Josee Verbreuken . . . . . . . . . . . . . . . . 36 Herstel van hoogveen in Den Rooy 38

DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

DORPSNIEUWS - Hoogstraten 48

DORPSNIEUWS - Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53

DORPSNIEUWS - Meerle 57

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef 62

DORPSNIEUWS - Minderhout 64

DORPSNIEUWS - Wortel 65

SPORT 68

Een halve eeuw geleden 79 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 29 december Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 13 DECEMBER redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten