juli-augustus 2023 - De Hoogstraatse Maand

‘Wanneer kom je dan precies?’, wilde hij weten. ‘Rond een uur of vier?’

‘Ik moet eerst nog naar de tandarts’, antwoordde ik. En voor ik het wist was het eruit: ‘Ik zal vallen gelijk de duiven.’

Het was meteen duidelijk dat hij geen enkel idee had waar ik het over had. Dat duiven niet aankomen, maar vallen, was hem klaarblijkelijk niet bekend. ‘Ik weet nog niet precies wanneer ik er zal zijn. Dat hangt een beetje van het bezoek aan de tandarts af’, verduidelijkte ik. Nu begreep hij het wel.

de duiven moeten

Op dat moment wist ik dat de zondagvoormiddagen van zijn kindertijd er niet hetzelfde hadden uitgezien als de mijne. Anders had hij me wel verstaan.

In mijn jeugd werden de zondagochtenden grotendeels bepaald door de duiven van on-

De begeleiders wachten

ze buurman. Eerst moesten we naar de mis, en als we daarna uitgelaten thuiskwamen, werden we aangemaand om binnen te blijven - ook al scheen de zon en was het dertig graden in de schaduw.

‘De duiven van Jerom moeten nog vallen’, was de verklaring van mijn moeder. ‘Dus moeten jullie stil zijn. Anders maken jullie de duiven bang.’ Alleen wanneer we op de radio hoorden ‘Quièvrain: betrokken, de begeleiders wachten’, wisten we dat we buiten konden spelen, de duiven waren nog niet gelost. Meestal was het dan ook bij ons betrokken en grijs.

Soms zagen we hoe een duif, die helemaal uit dat verre Quiévrain naar Wortel was komen vliegen, op het laatste nippertje besloot buiten te blijven zitten. Vanop een tak overschouwde zij dan onze tuin en die van Jerom. Terwijl Jerom zelf binnen in het duivenhok op hete kolen zat en er alles aan deed om haar naar binnen te lokken. Pas dan kon hij het gummiringetje met haar nummer van haar pootje trekken en in de constateur steken, de geijkte klok waarmee elke duivenmelker het

aankomstuur officieel kon vastleggen.

Toen de vogels Jerom een paar jaar later een keer te veel op zijn zenuwen hadden gewerkt, besloot hij in een moment van woede en frustratie al zijn duiven af te voeren en brak hij zijn duivenhok tot op de grond af, zonder er ooit nog één woord over te zeggen.

Onlangs geraakte ik op een feestje in Antwerpen in gesprek met een man, en beloofde het weekend daarom even bij hem langs te komen. ‘Ik zal vallen gelijk de duiven’, ontsnapte me toen weer. ‘Da’s goed’, antwoordde hij zonder verpinken. ‘De klep staat open.’

Wij begrepen elkaar. Hij was, zo leerde ik daarna, ook in een dorp in de Kempen opgegroeid. Het maakte de communicatie een stuk gemakkelijker. (th)

MUSICAL Vanaf einde augustus tot begin september leiden alle wegen naar Wortel-Kolonie. Een bruisend project in een grote circustent met 350 Hoogstraatse acteurs, zangers, muzikanten, dansers, circusartiesten, techniekers en medewerkers, allen onder professionele begeleiding. Dat is het Groot Circus van het Klein Verdriet, een nieuwe theaterproductie van vzw la:ch, gebaseerd op verhalen uit 200 jaar leven in de kolonie.

Grootse musical in en over de kolonie van Wortel

Geen proefstuk

Met het Groot Circus is vzw la:ch uit Hoogstraten niet aan haar proefstuk toe. Iedereen herinnert zich wellicht nog de grote musicals in de Veilinghallen in Hoogstraten. In 2010 was er de verrassende productie Gelmel. In oorsprong opgevat als een kindermusical, maar gaandeweg uit zijn voegen gebarsten, zodanig dat de oorspronkelijke locatie in de Rabboenizaal al snel niet meer van toepassing was.

Tijdens de voorbereidende gesprekken werd ook gaandeweg duidelijk dat professionele begeleiding nodig was en dus werd een professionele regisseur aangetrokken. Het werd Jos Dom die ook de latere productie voor zijn rekening zal nemen. Hij ligt ook nu mee aan de basis van het Groot Circus van het Klein Verdriet.

Enkele jaren na Gelmel volgde in 2014 de musical 1814, De Vergeten Veldslag, als een herdenking aan de slag van Hoogstraten. Waar Gelmel nog met tal van kinderziektes

Hoogstraten loopt warm voor het

Groot Circus van het Klein Verdriet

af te rekenen had, zou 1814 uitgroeien tot een denderende productie waar alles vooraf veel beter voorbereid was en de begeleiding veel professioneler zou verlopen. Na een kleinere muziektheatervoorstelling Blauw in 2017 voelde vzw la:ch zich helemaal klaar om een grootse productie te brengen op locatie rond de geschiedenis van 200 jaar kolonies.

Het Groot Circus van het Klein Verdriet doet de verwachtingen hoog oplaaien. Wij blikken tussen de vele repetities in al even vooruit naar het laatste weekend van augustus en het eer-

De Hoogstraatse kern van de nieuwe musical: vlnr Florejan Verschueren (muziek), Magali Dejonckheere (productie-assistentie), Jef Martens (acteur), Maarten Leemans (technische coördinatie), Ann Leemans (coördinatie), Hans Casteleyn (muzikale leiding), Emelien Raats (regie). (foto Victor Verschueren).

OMSLAGVERHAAL

ste weekend van september. Ann en Maarten Leemans lichten samen met Magali Dejonckheere een tip van de sluier voor ons op.

DHM: Van waar komt het idee voor een voorstelling in de kolonie?

Ann Leemans: “Wij liepen al een tijdje rond met het plan om iets te maken rond de Koloniën van Weldadigheid, zoals de kolonies van Wortel en Merksplas oorspronkelijk heetten. Die van Wortel werd immers in 1822 opgericht, 200 jaar geleden. Nog voor de coronacrisis en de lockdown hebben wij verschillende aftoetsende gesprekken gehad met o.a. mensen uit Merksplas waar ook een dergelijk idee leefde. Ook hebben we heel wat informatie over de kolonies en de landloperij opgezocht.

De eerste stappen werden zelfs al in 2017 gezet en in mei 2018 hebben wij met onze kerngroep het scenario afgetoetst. Oorspronkelijk dachten wij er aan om bij de kapel van Merksplas Kolonie te spelen, maar daar zijn we later van afgestapt. Onze medewerkers komen bijna allemaal uit Hoogstraten en de steun van de stad zou ook groter zijn. Wij hebben dan uiteindelijk gekozen voor een grote circustent in Wortel Kolonie.”

DHM: Hoe is de voorstelling opgebouwd ?

”Met alle informatie die we verzameld hadden en gesprekken met Toon Horsten (schrijver van Landlopers) en Frans Horsten (mede-initiatiefnemer van de bescherming van de Kolonies), is Jos Dom aan de slag gegaan voor het script. Tijdens de lockdown werkte hij een verhaal uit aan de hand van de zeven werken van barmhartigheid. Elk van deze zeven werken slaat in de voorstelling op een bepaalde periode uit het bestaan van de kolonie.

Het geheel wordt heel strak gechoreogra-

feerd, werkelijk elke beweging en plaatsing is bepaald. Hiervoor werd Ingrid Coppieters aangetrokken. Het podium is wel kleiner dan bij de vorige musicals maar het publiek zit rond de scene zoals in een echte circusvoorstelling. Er zijn zelfs enkele echte circusacts in het scenario opgenomen.

Alles bij elkaar zijn er toch wel een 350 deelnemers bij betrokken. Hierin zitten het orkest, het koor, acteurs en dansers en een massa medewerkers achter de schermen. De muziek werd geschreven door Florejan Verschueren en gearrangeerd door Ward Opsteyn. Hans Casteleyn heeft als dirigent de muzikale leiding in handen en de zang werd voorbereid door Jens Broes. De regie ligt in handen van Jos Dom en Emelien Raats. Lore Voeten is onze regie-assistente die alle nota’s van de regie mee verwerkt in het script.”

DHM: Is het meegevallen om voldoende volk warm te krijgen voor dit project ?

”We hebben in september onze oproep verspreid en we hadden al snel 180 personen die wilden meespelen. In december 2022 zijn we begonnen met de audities voor zang en acteren. De twee moeten wel samenvallen en dat is niet altijd simpel. Het was een gezellige mix van oudgedienden en nieuwkomers. Je voelde

dat er een gezellige sfeer hing en dat de nieuwe mensen snel in het verhaal mee waren. Dat gaf ons direct het gevoel dat de goesting er was.

In januari hebben we de laatste audities gedaan en de rollen verdeeld. Na een succesvolle startdag begin januari zijn we einde februari 2023 begonnen met de repetities. Een belangrijke rol is weggelegd voor Jef Martens. In de voorbereiding was zijn naam al eens gevallen maar sommigen hadden daar hun twijfel over. “Jef is niet te regisseren” dachten sommigen gezien zijn reputatie als straatzanger bij de Spilzakken, waarbij improvisatie en interactie met het publiek belangrijk zijn. In een voorstelling als deze moet alles perfect passen in het script en in de voorgeschreven muziek. Jef heeft niet lang moeten nadenken en vrij snel toegehapt. En hij is inderdaad de juiste keuze gebleken, daar is iedereen het volmondig mee eens.” Tenslotte, hoe dikwijls zou hij ook niet “Als vagebond ben ik geboren” gezongen hebben?”

Repeteren is werkdag

En dat er moet gewerkt worden. Teksten instuderen, thuis zang oefenen, ganse weekends repetitie, het is een hele opgave. De acteurs kunnen de opgenomen liedjes wel thuis verder inoefenen, maar spelen en zingen met medeacteurs is toch nog een heel andere dimensie. Maar ook in het atelier wordt intussen elke maandag, donderdag en vrijdag flink gewerkt aan de decors terwijl een vaste kern van een vijftiental vrouwen zich de ziel uit het lijf naaien om de 425 kostuums klaar te krijgen. Er wordt in de voorstelling immers een hele periode overbrugd van 1810 tot de jaren 2000. Een blik achter de schermen vind je reeds in ons vorig nummer (DHM nr. 448).

Touwtjes

Dank zij de ervaring van de vorige musicals en de verdere professionalisering stevent het initiatief af op een geweldig succes. De verantwoordelijken voor de muziek, de zang, het koor, de regie, de techniek en decor gooien zich met volle overgave op het nieuwe project. En de voorzitter van vzw la:ch Ann Leemans ziet dat het allemaal prima is. Zij is muziekpedagoge, afgestudeerd aan het Lemmensinstituut te Leuven. Toen zij in de zomer van 2008 de oproep vanuit Hoogstraten te lezen kreeg om iets te organiseren rond 800 jaar Hoogstraten, hapte zij vrij snel toe. Als eindwerk in Het Lemmensinstituut had zij immers een cantate gemaakt over de figuur van Gelmel. Dit was echter nooit uitgevoerd in Hoogstraten, enkel één keer in Leuven. Zo groeide het plan om dit nu te gebruiken voor een project in Hoogstraten.

En zo ontstond een groepje van een tiental jongeren met een ruime interesse in cultuur.

Een blik uit de repetities met centraal Roel Everaert. (foto Victor Verschueren)

”Jef is niet te regisseren” dachten sommigen...

De groep werd echter groter en groter en dus werd er een vzw opgericht en een boekhouder op de kop getikt. Na brainstorming kwam uiteindelijk de naam LA:CH op de proppen. Het verwijst naar de Liefhebbers en Amateurs met ook een verwijzing naar Art/Kunst terwijl de CH verwijst naar Cultuur in Hoogstraten. In feite verzamelt de vzw een aantal gelijkgestemde cultuurvoorvechters in Hoogstraten. Hun voornaamste betrachting is culturele en erfgoedactiviteiten te organiseren waarin de samenwerking tussen professionele kunstenaars en amateurs centraal staat.

Financies

Al vier jaar lopen de voorbereidingen van het Groot Circus van het Klein Verdriet. De apotheose komt in zicht. In twee weekends zullen ruim 7000 toeschouwers kunnen genieten van een denderend spektakel. De repetities draaien op volle toeren, de techniekers en helpers achter de schermen maken zich klaar voor de finishing touch. De kaartenverkoop loopt en boomde al snel toen de lijnen opengezet werden. Op de eerste dag werden meer dan 1000 tickets verkocht.

Maar achter de schermen wordt er ook naarstig verder gezocht naar sponsors en weldoeners. En dat zal nodig zijn want de kosten zijn ook in verhouding met de grootte van het spektakel. Zo moest men zelfs op zoek naar een grote circustent. In België en Nederland is zulke tent met tribunes niet meer te vinden. Uiteindelijk kwam men terecht bij een Duitse

Enkele

van Sien en Marthe, vertelde ons terloops hoe tijdens het zien van de vorige musical 1814 al vanaf het eerste moment de haren op haar armen recht kwamen staan en zij voor zichzelf bezworen had om er volgende keer ook bij te zijn. Nu zingt ze mee in het koor.

tentenbouwer. Dit kost de organisatie alleen al 70.000 euro. Het vervoer en 3 werkmensen voor het plaatsen zijn hierin inbegrepen. De opstelling van de tent en de tribunes zal 5 dagen in beslag nemen.

Subsidies en sponsoring

Als alle tickets verkocht zijn zal dit een 210.000 euro in de kas brengen. Dit is ongeveer een derde van het budget. De totale kosten worden geraamd op 600.000 euro. Een gigantisch bedrag. Dank zij een co-productie aan te gaan met Per Podium hoopt men heel wat investeerders warm te krijgen via het

Tax Shelter systeem voor theater. Vanuit de Vlaamse Overheid wordt 70.000 euro subsidie voorzien. De stad Hoogstraten draagt 20.000 euro bij en ook Erfgoedcel Noorderkempen en Kempens Landschap tasten eens in hun buidel. Maar alle mogelijke vormen van sponsoring staan nog open en elke hulp wordt met open armen verwelkomd.

Sfeer en dynamiek

De Hoogstraatse Maand ging zaterdag 10 juni de sfeer opsnuiven in de zaal Pax. Normaal verlopen alle repetities sinds begin mei in de Rabboenizaal van het Spijker, maar daar zijn

van de Napolitaanse meisjes poseren even tussen de repetities door. Vlnr Emma, Sien en Marthe. Isabelle Vissers, de moeder

De totale kosten worden geraamd op 600.000 euro

op dat moment examentafeltjes opgesteld. Terwijl een deel van de acteurs actief deelneemt op de scene in de grote zaal, kijken anderen vanop de zijkant toe, of wachten rustig hun beurt af in de kleine zaal.

Regisseur Jos Dom en choreografe Ingrid Coppieters corrigeren regelmatig en hameren op de beleving. Het zal een lange dag worden, want de dag nadien is het de tweede zondag van Heilig Bloed en dus processie. Heel wat deelnemers zullen hier ook hun opwachting maken, vooral dan in de verschillende koren die mee opstappen. Ook wij wachten geduldig af tot wanneer onze uitverkorene voor een gesprekje even tijd heeft voor een korte babbel.

De familie Seeuws

Drie generaties op en naast het podium

En het moet gezegd, wij hebben alleen maar enthousiaste mensen ontmoet, blij om er bij te zijn, te kunnen zingen, spelen of acteren. En dan zijn de wachttijden graag meegenomen. Wij geven u een kleine bloemlezing uit een grote beleving.

Praktisch

Begin augustus wordt de tent geplaatst op het terrein achter de Bonte Beestenboel in Wortel Kolonie. Vanaf dan zullen de repetities terug een nieuwe impuls krijgen tot de voorstelling op donderdag 24 augustus (18.30u) in avant-première gaat. De eigenlijke voorstellingen voor het publiek starten op vrijdagavond 25 augustus om 19.30u. Zaterdagavond 26 augustus (19.30u) en zondagnamiddag 27 augustus (14.00u) zijn de volgende opvoeringen. Hetzelfde herhaalt zich de week nadien op 1, 2 en 3 september. Bij een geweldig succes houdt men de eerste zaterdagnamiddag nog open voor een extra voorstelling. Per voorstelling zijn er 1200 genummerde plaatsen voorzien.

De organisatie raadt aan zoveel mogelijk met de fiets te komen, vermits de kolonie een stiltegebied is. Wie met de auto komt, kan parkeren aan de rand van de kolonie en zo tot aan de locatie wandelen of gebruik maken van de transferservice. Kaarten kosten 35 euro, voor kinderen onder de twaalf jaar 25 euro. Tickets zijn te koop via de website van vzw la:ch (www.vzw-lach.be) of via Visit Hoogstraten. Er zijn ook VIP-tickets beschikbaar (voorafgaand aan de voorstelling krijg je een vijfgangenmenu aangeboden door ZoutErover) en tickets met een Bedelaarsbanket (een onbeperkt Kempisch buffet aangeboden door La Belle Belgique in samenwerking met Widar vzw). (jh)

Voor de familie Seeuws is deze musical een echte familieaangelegenheid. Leo werkt vooral mee aan de decorbouw en speelt een rolletje op de scene. Echtgenote Lief is verantwoordelijk voor het decor en zingt in het koor. Schoonzoon Hans Casteleyn dirigeert het koor en het orkest, dochter Anke speelt dwarsfluit in het orkest, twee van haar kinderen zitten ook in het orkest, terwijl het derde kleinkind danst. Zoon Sige staat op de scene als acteur en zijn kinderen Amélie en Emma spelen en dansen mee.

Leo Seeuws

Leo is met zijn 75 jaar de oudste deelnemer aan de musical. En hij is niet aan zijn proefstuk. Hij was er ook al bij vanaf de start van Gelmel en ook nadien met 1814 combineerde hij werken aan het decor met een rol op de scene.

“Ik werk vooral aan de opbouw van het decor zoals ik dat ook bij de vorige musicals gedaan heb. Dit keer is het decor wel niet hetzelfde als

bij de twee vorige. De locatie in een tent maakt het wel iets kleiner. Toch is er een groot stuk waar we heel wat werk aan hebben, en dat is de bouw van een boot. Eerst bouwen we het geraamte met al de houten ribben en nadien wordt dat afgetimmerd met triplex platen. Het is het belangrijkste stuk in dit project. Het gevaarte is 7 meter lang en 2,5 meter breed. Thuis worden er al wat stukken klaar gemaakt, maar het grote werk gebeurt in een atelier van Benny Kox op de industriezone. Wij werken drie avonden in de week, van zeven uur tot

half elf. Als iedereen er is, zouden we met een twintigtal mensen kunnen zijn, maar meestal zijn we wel met heel wat minder.

Eerst dachten we er aan om een boot te maken zonder bodem waarin de acteurs dan kunnen meestappen. Maar daar zijn we van teruggekomen. De acteurs stappen nu naast de boot en trekken hem vooruit waarna ze er allemaal in kruipen. Er staan kleine wieltjes onder. Het is een hele job om hem te maken, maar hij komt slechts 5 minuten op de scene. Maar om het daarna naar de kolonie te transporteren wordt ook nog een hele klus. Dat zal een speciaal transport worden.”

een grote repetitie. We vroegen hen of ze zich amuseren.

DHM: Hoe komt het dat jullie meedoen? Papa doet ook mee en vertelde erover. Hij dacht dat wij dat misschien ook wel graag zouden doen en dat vonden wij alle twee een goed idee. We zijn van in het begin meegegaan.

DHM: Hebben jullie al eerder toneel gespeeld of misschien in een koor gezongen? Neen, tot hiertoe nog nooit. Kleine toneeltjes in de klas, dat wel. Maar dat was dan alleen voor de juf en de klasgenootjes. En dat is toch veel minder volk dan wat we hier zien.

DHM: Wat spelen jullie? Heel wat verschillende dingen: clowntjes, Napolitaanse kindjes, ballonnen prikken. En dansjes en liedjes meezingen. De clowntjes vinden we heel leuk. De kleren daarvan zijn al klaar en die hebben we al gepast. Supertof!

DHM: Zijn jullie al zenuwachtig voor de echte voorstellingen na die vele repetities? Een beetje wel. Maar we kijken er heel hard naar uit dat we eindelijk in onze grappige kleedjes op het podium zullen staan en kunnen zingen en dansen!

Sige Seeuws

Sige doet ook al voor de derde keer mee aan het spektakel: “Wal wil je met zo’n familie” lacht hij. “Het is een beetje familiebedrijf hé!”

Sige vond het altijd al plezant om te acteren en te zingen, hij zong van jongs af in een koor en heeft wel vaker rolletjes gespeeld in een toneel. “Maar wel kleinschalig, niet te vergelijken met deze productie. Maar ook in De Gelmel en 1814 heb ik meegedaan en met veel plezier. Dus wou ik maar al te graag er weer bij zijn”.

Het is niet verwonderlijk dat Leo betrokken is bij de opbouw van het decor. Echtgenote Lief Boeykens is immers de verantwoordelijke van alles wat met decor te maken heeft en moet ook overleggen met Jos Dom, de regisseur. Zij staat zowel voor het artistieke als het technische in en dan vooral voor het fijnere werk met papier en karton, terwijl Leo meer het houtwerk voor zijn rekening neemt. Dus was Leo er ook al vanaf het eerste moment bij betrokken. Neem daarbij zijn technische kwaliteiten als gepensioneerde praktijkleraar uit het VITO, dan weet je dat men met hem safe zit. Maar daarnaast zie je hem ook verschijnen op de scene. “ In 1814 had ik een klein onnozel rolletje, maar ik was er toch zo zenuwachtig voor. Ik moest toen opkomen en met een slipje zwaaien, een vrouw op haar poep kletsen en daarna een klets in mijn gezicht krijgen. Maar eens ik op het podium stond, ging dat vanzelf. Dus ik had weer veel schrik voor wat ze me nu terug in mijn nek zouden draaien. Nu speel ik onder andere een rolletje in de scene met Zwarte Marjan. Ik moet niets zeggen, een klein dansje doen met Veronique (Zwarte Marjan) maar vooral in de ban zijn van die mysterieuze madam, tot mijn vrouw (in het script) mij bij haar moet wegtrekken. En dat is dan weer een rol voor Joos.”

“Het is altijd, en ook zeker nu weer een geweldige ervaring. Het vraagt veel inzet en tijd maar de sfeer groeit met elke keer dat je samen werkt en samen oefent. Dit is voor mij een hele emotionele ervaring.”

Amélie en Emma Seeuws

In het script van de musical zijn - omwille van het verhaal - vanzelfsprekend ook rollen voor heel jonge kinderen. De jongste deelnemers van het geslacht Seeuws, Amélie en Emma, respectievelijk 10 en 9 jaar, troffen we tijdens

DHM: Hebben jullie al veel moeten repeteren?

Regelmatig, de laatste tijd. Maar eerst niet zo heel veel want we moeten niet spreken op het toneel. De liedjes hebben we eerst thuis moeten leren. We kregen de teksten mee en ook de muziekjes. Die hebben we eerst ingeoefend en papa heeft daarbij geholpen en geluisterd of we het konden. Maar het was niet moeilijk om te leren, ook al moesten we een liedje in een andere taal leren. In het Italiaans. We vonden dat heel plezant, we zingen graag. Toen we de liedjes goed kenden, moesten we met allemaal tegelijk repeteren. En ook de dansjes leren.

DHM: Zijn er ook vriendjes die mee doen? Er zijn veel kindjes, maar we kenden er maar twee: Wiebe en Sien. Maar ondertussen hebben we hier al wel veel vriendjes en vriendinnetjes leren kennen.

DHM: Al wel eens een grote musical gezien?

Nog niet in het echt, wel op televisie. Wel een echt circus in een grote circustent. En dat wat heel mooi en spannend. We zijn ook al dikwijls gaan kijken naar concerten en optredens van nonkel Hans, de dirigent. Zoals koning Lou. Heel mooi.

DHM: Nu gaan jullie zelf in zo’n grote tent spelen, hoe voelt dat? Heel spannend, want we weten dat het heel groot zal zijn, met heel veel mensen die komen kijken.

Emma vult aan: Ik ben ook wel een beetje zenuwachtig voor die grote tent, denk er wel eens aan dat er iets zou kunnen gebeuren, brand of wind of zo… (Papa Sige stelt haar meteen gerust dat het allemaal heel goed geregeld is.)

“In welke rol? Eigenlijk veel verschillende dingen, want er waren te weinig mannen die zich aandienden. Veel figurantenrollen dus, maar dat vind ik zeker niet erg, want daar heb je toch een grote vrijheid om die in te vullen. Daarnaast heb ik een spreekrolletje en mag ik een stukje solo meezingen. Ik sta dus in nogal wat gedaanten op het podium. Daar ben ik heel blij mee, want dat maakt dat ik niet te veel achter de coulissen moet staan wachten. Amélie en Emma zullen meer geduld moeten hebben!”

“Ik sta best graag op een podium. Blijkbaar deed ik dat al vanaf ik heel klein was. Verkleden en onnozel doen, het heeft er altijd een beetje ingezeten. Maar dit is natuurlijk andere koek. Veel repeteren jong! De tijd die het vraagt heb ik toch een beetje onderschat. Maar het is plezant, heb weer al veel bijgeleerd en al heel wat nieuwe mensen leren kennen. Een toffe ervaring. Nieuwe gezichten, knappe spelers en zangers. Het werkt heel stimulerend. En deze productie staat veel dichter bij de tijd dan Gelmel en 1814. Het is heel herkenbaar, zeker voor ons, mensen van de streek.”

In het dagelijkse leven is Sige bezig met techniek, meer bepaald ventilatietechnieken. “Ik verkoop lucht” lacht hij, “en nee, dat heeft niets vandoen met de culturele wereld, met toneel spelen en zingen. Maar het maakt het meespelen in deze toch wel heel professionele productie alleen maar leuker.”

Of ik nog andere hobby’s heb? “Ik hou van goed eten en ging heel graag squashen. Maar nu moet alles wijken voor de musical, die neemt alle vrije tijd in beslag. We kijken wel weer als de opvoeringen achter de rug zijn. Maar nu eerst spelen en zingen, met heel veel goesting!” (jh/jaf)

Dit is voor mij een hele emotionele ervaring

Ann Rombouts en Anke Verhoeven

Muziek neemt een belangrijke plaats in, in het leven van Ann Rombouts en haar gezin. Ann speelt samen met haar oudste dochter Femke in de brassband van Meer en haar andere dochter Anke Verhoeven studeert musical.

Omwille van haar studies gaat Anke uiteraard veel naar musicals kijken en dat werkt aanstekelijk bij de anderen in het gezin. Zowel Ann als Femke gaan graag en dikwijls mee. Voor Femke zit er ook nog een speciale dimensie bij, want zij stond in 2010 al mee op het podium bij Gelmel de musical.

Ann als figurante

Omdat Ann al regelmatig optreedt met Femke in de brassband van Meer, wilde ze nu wel eens samen met Anke aan deze musical meewerken.

Ann is figurant in drie van de zeven verschillende delen van de voorstelling. In bedrijf 3 verschijnt ze als burger, in bedrijf 4 is arbeidster en in het 7de vinden we haar bij de betogers, natuurlijk telkens in andere kledij die past bij het personage en de tijdsgeest.

Sibella Verschueren

Ook voor de familie Verschueren is deze musical een stukje thuisspelen. Gans de familie is er van doordrongen en actief bij betrokken. Het kan ook moeilijk anders als je weet dat Florejan de componist is van de muziek van dit Groot Circus en zelf in het orkest op de piano speelt. Magali is productieassistente en een dragende kracht in de organisatie maar ook de vier kinderen leveren een stevige bijdrage aan het geheel. De oudste, Victor, is de huisfotograaf, Sibella speelt viool in het orkest,

Dat bekent dat ze veel moet repeteren. En dat geldt niet alleen voor het acteren maar ook voor het zingen. Alle figuranten zingen immers op het podium mee met het koor. En dus zijn er ook speciale zangrepetities.

“Aanvankelijk hoopte ik om deel uit te maken van het orkest. Maar omdat er blijkbaar maar vier koperblazers in het orkest nodig zijn, is het voor mij een rol van figurant geworden en daar ben ik nu wel blij mee. Momenteel oefenen we nog in verschillende zalen en het zal best nog een grote aanpassing vragen wanneer we in de piste van die grote tent zullen moeten spelen. Het is nu soms al heftig, maar in augustus zal het nog een stuk pittiger worden.”

Anke als zanger

Anke, de dochter van Ann, volgt nu het tweede jaar musical aan het conservatorium te Brussel, en dat ziet ze helemaal zitten. “Het zijn zware studies, maar echt leuk. Dit is echt mijn ding. De eerste twee jaren wordt er vooral intern gewerkt en spelen we drie projecten op een jaar. Het derde en het vierde jaar mag je twee openbare producties spelen en op het

einde van de opleiding moet je een eigen voorstelling maken.”

In Hoogstraten heeft Anke reeds een bijdrage geleverd bij ‘Blauw’, een kleinere voorstelling van LA:CH. “Toen ik Het Circus zag passeren schreef ik mij in voor een podiumrol. Maar omdat mijn leeftijd niet echt paste bij de rol waarvoor men nog iemand zocht, vroeg men mij om deel uit te maken van het ‘Pitchour’.” Het is iets anders dan Anke gewend is, ook al maakt zang deel uit van de opleiding die zij volgt. Het is een heel toffe groep van ongeveer 20 personen.

Het repetitieschema van het pitchour ligt iets lager dan het andere, maar deze zangers kregen de door Florejan ingespeelde muziek, samen met de partituren, mee naar huis om hiermee volop te kunnen oefenen. Vanaf de tweede week wordt het geheel ‘doorgespeeld’.

Anke is blij dat deze voorstelling past in haar zeer gevarieerde opleiding en hoopt later vooral mee te kunnen werken aan dansmusicals of teksten inspreken voor radio of TV. (jh/fh)

Bescheiden de eerste

viool spelen…

en Lorelei en Castor staan op de scene. Maar ook de opa en oma zijn actief betrokken bij het project. Flor Verschueren speelt accordeon in het orkest en Marleen Franssen springt als vrijwilligster bij tijdens de repetities en leest de publicaties na.

Sibella is wellicht als baby in een bad vol muziek gevallen. Viool en piano zijn haar grote

passie en haar eerste hobby. Reeds vanaf vier jaar speelt zij viool. Na de kleuterschool en het eerste leerjaar kreeg zij thuisonderwijs, net zoals ook haar zus en broers. En wat een luxe als ook de grootouders naast de deur een handje toesteken en de muzieklessen mee voor hun rekening nemen. Flor Verschueren en Marleen Franssen zijn ook beiden afgestudeerd aan het Lemmeninstituut in Leuven.

Ann Rombouts Anke Verhoeven

“Het is nu soms al heftig”

De muzikale genen en de interesse hebben hun werk goed gedaan. De eerste drie jaar van het middelbaar onderwijs volgde Sibella in de Koninklijke Balletschool van Antwerpen maar schakelde daarna terug over naar thuisonderwijs, terwijl ze verder een opleiding viool en piano volgt in de muziekacademie in Turnhout.

De voorbereiding van de musical valt wat samen met de eindexamens voor de examencommissie in Brussel. Op het moment van ons gesprek moest er nog één examen worden afgelegd. Daarna kan alle concentratie terug op de muziek en de musical. Sibella bespeelt in het orkest één van de drie violen. De andere violisten zijn Janne Casteleyn en Els Van Miert. Deze laatste speelt samen met Flor Verschueren en Jan Meyers bij het muzikaal trio ViolAcc#.

Sibella heeft haar debuut reeds gemaakt bij de musical 1814 maar toen vonden we haar op het podium. Bij de muziektheaterproductie Blauw was ze evenwel niet betrokken. Het wordt voor haar dit keer dus een orkestraal debuut.(fh/jh)

Lore Voeten

Lore is 25 jaar, geboren en getogen in Minderhout en ze werkt als kleuterleerkracht in Triangel in Wuustwezel. Haar directeur is Roel Everaert die in de musical ook op de scene speelt. Ze werkte al mee aan 1814, de vorige musical, en bood zich ook nu weer aan, al wist ze niet wat ze voor deze productie kon betekenen.

Uiteindelijk vroeg men haar om als regieassistente mee te werken en dat was even schrikken. Ze heeft er geen opleiding voor gevolgd, maar heeft zich gesmeten tot grote tevredenheid van regisseurs Jos Dom en Emelie Raats. Alle repetities is zij present want niets wat op het podium gebeurt mag aan haar aandacht ontsnappen. Zij heeft dus veel contact met de acteurs en de dansers op de scene.

Haar taak bestaat er vooral in om alle opmerkingen en bijsturingen van de regisseur vast te leggen en aan te passen in het script. Dit gebeurt vooral via de computer. Ze kijkt met grote verwachting uit naar de eerste opvoeringen op het einde van augustus en prijst zich gelukkig dat zij in het onderwijs staat. De verlofmaanden zullen goed besteed zijn… (fh)

Astrid Jansen

Bij de groep dansers vinden we ook de jonge Astrid Jansen uit Hoogstraten. Zij is de dochter van Jef Jansen en Benedikte Dewaele. En dansen kan Astrid wel. Ze is al lang lid van ’t Spagaatje, die naast het recreatief en competitief turnen ook nog een belangrijke dansafdeling heeft. En net zoals bij het turnen is er naast het recreatieve dansen ook een groep die zich toelegt op wedstrijddansen en daarnaast ook extra optredens geeft. De zogenaamde Danscompagnie. Als je slaagt in de audities mag je lid worden van deze groep. (fh/jh)

“Liever dansen dan acteren”

“Op zeker moment is men in onze groep reclame komen maken voor de musical met de vraag om mee te komen dansen. Met enkele vriendinnen ben ik op de uitnodiging ingegaan en dit was voor mij de eerste stap naar de musical. En daar ben ik heel blij om en ook fier om erbij te kunnen zijn. Ik heb mij alleen geëngageerd om te dansen, acteren hoefde voor mij niet. Op één persoon na zijn al deze dansers lid van de Danscompagnie van ’t Spagaatje.”

Sibella Verschueren

“Ik heb me echt gesmeten…”

OMSLAGVERHAAL

DHM: Had je ook al meegedaan met één van de vorige musicals?

“Ik heb de musical van 1814 gezien, maar toen was ik nog redelijk klein. Ook Blauw heb ik gezien. Maar daar weet ik allemaal niet meer zo veel van. En dit is de eerste keer dat ik zelf mag meedoen, en dat vind ik heel tof.”

DHM: Heb je speciaal moeten oefenen voor deze scenes of ging dat voor u vanzelf?

“Er zijn twee scenes voorzien waarin wij moeten dansen. De eerste is de zogenaamde ‘wings’. Die hebben we eerst geoefend. Dit is een dans rond de boot waarbij de dansers

Roel Everaert

blauwe vleugels dragen en het onweer uitbeelden. Dat was voor mij in het begin wel wat moeilijk, want ik had dat nog nooit gedaan. Maar de dans zelf is niet mega-moeilijk. De andere dans volgt later.

Wij hebben intussen al een viertal weekends geoefend met heel de groep. Ook voor de andere dans maar dat was redelijk kort samen met de andere deelnemers. Eén keer hebben we apart geoefend. We moeten dikwijls wel lang wachten tijdens de repetities maar ik vind dat niet erg. Ik ken hier ook heel wat andere mensen, van de muziek, van de Plussers of van

Voor Roel Everaert gaat er met deze musical een oude droom in vervulling. ”Ik heb vroeger op het Klein Seminarie al wel eens toneel gespeeld, zelfs toen ik nog in de lagere school zat. Ik zat in het vijfde leerjaar maar het toneel werd vooral gespeeld door leerlingen uit het middelbaar. Het was een heel klein rolletje als ‘roodborstje’ waar men me later nog dikwijls over aansprak. Het gaf me toen wel een heldenstatus in de school. Maar dat is allemaal lang geleden.3

DHM: Nog andere speelervaring?

“Ik heb mij later nog wel sterk geëngageerd met Begijntjes Laat Besluit in ons gebuurte en daar toneeltjes aan de kinderen aangeleerd. Ook in de jeugdbeweging KSA hebben mijn broer Bram en ik vaak toneeltjes gespeeld met de kinderen. Bram is meer de man van de improvisatie en het straattoneel. De echte klik is voor mij eigenlijk gekomen toen ik naar de musical 1814 ben gaan kijken. Ik heb toen niet meegespeeld maar vanuit de zaal voelde ik direct een gemis. Dat is iets voor mij, de volgende keer wil ik er bij zijn, heb ik toen gedacht. En vandaag is het zover.”

Ik heb met 1814 niet meegespeeld maar vanuit de zaal voelde ik direct een gemis

DHM: Je hebt een zestal verschillende rollen, deels enkel als figurant, andere als sprekende acteur. Is dat niet extra druk?

“Dat brengt mee dat ik snel moet wisselen van kostuum, want elk bedrijf situeert zich in een ander tijdperk, met telkens een andere mode

overal zo een beetje in Hoogstraten. Ik heb altijd wel iemand om mee te praten.

DHM: Heb je interesse om na de humaniora in deze richting, met muziek of kunst verder te gaan?

Dat weet ik echt nog niet. Ik zit nu op het Klein Seminarie en heb binnenkort het derde middelbaar afgerond. Ik speel graag muziek en dans heel graag, maar of ik later iets in de artistieke richting wil doen, weet ik nu helemaal nog niet. Daar heb ik nog tijd genoeg voor. (fh/Jh)

Een oude droom die in vervulling gaat

en dus ook andere kleding. Ik heb dus zes verschillende kostuums en dat gaat van bedelaar tot herder, over joodse burger tot cafébezoeker. Het is dus veel wisselen van locaties en kledij en dat moet soms heel snel gaan.

Maar dit alles geeft een grote dynamiek waar ik echt van geniet. Tijdens de repetities hebben we nog alle tijd, maar eens de optredens beginnen zal het vlug moeten gaan. Maar dat kan ik momenteel nog niet zo goed inschatten. Vanaf begin augustus beginnen we te repeteren in de tent en dan wordt het wel veel duidelijker.”

DHM: Ook wel vermoeiend, vermoeden wij…?

“De repetities zijn heel intensief en dus inderdaad erg vermoeiend. Het vraagt een grote investering in tijd en energie. Door het feit dat ik verschillende rollen heb, moet ik ook wel bij elke repetitie actief aanwezig zijn. En zo kom je in een flow terecht. Het is een geweldige sfeer en heel plezant. Wij oefenen elke vrijdagavond, ganse zaterdag en ook zondag zijn we heel de dag aan het werk.

Ik had mij als kandidaat opgegeven en heb ook meegedaan met de audities. Nadien ben ik opgebeld door Emelie om mee te komen spelen. En zo zijn er geleidelijk aan meer rollen bijgekomen. Wij zijn begonnen met de repetities einde februari. In het begin was het allemaal een beetje zoeken, maar met verloop van tijd begin je je meer in te leven en gaat het allemaal veel vlotter en zie je alles groeien. Ik kijk nu al echt uit naar het spelen voor publiek. Het geeft me wel een prettige druk als ik hoor wie er allemaal gaat komen kijken, maar voorlopig heb ik nog niet te veel zenuwen. Dat gaat wel komen als de ultieme datum nadert. Maar het zal fantastisch zijn.”

DHM: Hoe kijkt men daar thuis naar?

“Ik ben de enige van de familie die meespeelt. Maar door dit engagement heb ik een half jaar veel on hold gezet. Wij hebben daar dus thuis veel over gesproken en men steunt mij daar 100 % in. En dat is wel nodig anders lukt het niet. Mijn echtgenote werkt fulltime en wij hebben vier kinderen. De oudste is 17 maar de jongste nog maar 7. Wij zijn ook altijd gastgezin geweest voor buitenlandse kinderen via de organisatie AFS. Zo is ons Eske nog niet zo lang gelden terug van een verblijf van zes maanden in Costa Rica. Vanaf haar eerste leerjaar is zij reeds in contact met andere nationaliteiten en andere culturen. En dat is heel fijn. Juist vóór het eerste optreden in de kolonie komt onze nieuwe gastjongen uit Mexico bij ons toe. Die kan al direct mee genieten van het Groot Circus. Het wordt spannend.” (jh)

Een voorstelling met zes hoofdrolspelers

Tijdens de voorbereiding van Het Groot Circus van het Klein Verdriet viel het de productieploeg op hoe uniek de geschiedenis van de koloniën is. Al snel bleek ook dat heel wat parallellen te trekken zijn naar onze huidige maatschappij.

De koloniën waren een soort sociale dienst avant la lettre en men

Vagebonden van nu

Toen men in contact kwam met Geert Dehertefelt vielen de puzzelstukjes in elkaar. Hij nam contact met verenigingen en diensten om op zoek te gaan naar zijn ‘Vagebonden’ en ging een half jaar lang met hen op pad.

Het resultaat was een voorstelling met zes hoofdacteurs, waarin de aanwezigen een stukje met hen mochten meelopen. Elk met hun verhaal, hun rugzak, hun dromen en hun kijk op de wereld. De voorstelling begon met een fragment van het lied ‘De Vagebond’ en eindigde met datzelfde lied en de kreet ‘Laat ons nu eindelijk met rust’…

Maarten Bernaerts van het productiehuis Diplodokus volgde de weg die onze zes Vagebonden van nu afgelegd hebben. In het na-

DE WERELD VAN

kan zich zelfs de vraag stellen of er in de maatschappij anno 2023 nog nood is aan een soort Wortel-Kolonie.

Het zou een zekerheid kunnen bieden in plaats van de versnipperde hulpverlening die we nu kennen, met ook nog eens veel te lange wachtlijsten.

Jef Martens had zich dat klein verdriet wel enigszins anders voorgesteld...

jaar volgt er een sociaal documentaire hierover. Iets om naar uit te kijken. (fh)

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

VANUIT HET STADHUIS

Ex-schepen Michel Jansen zegt vertrouwen in de meerderheid op

GEMEENTEBELEID Voormalig schepen Michel Jansen zegt zijn vertrouwen in de meerderheid op: alle beleidsplannen over ruimte, klimaat en mobiliteit worden volgens hem overboord gegooid bij de omgevingsvergunning voor appartementen en handelsruimtes op de hoek van de Vrijheid en de Gravin Elisabethlaan. Hij zetelt voortaan als onafhankelijke en vraagt om de beslissing terug te draaien. En verder: (g)een postcode voor Meersel-Dreef, geen Pidpa-water meer, het communiezieltje van schepen Roger Van Aperen, enkele rijrichting in het Hoefijzer en een nieuwe schepenwissel: Katrien Brosens neemt ontslag.

Bij de start van de gemeenteraad van mei komt raadslid Fons Jacobs (Anders) nog even terug op de vorige vergadering. Hij had een tussenkomst van schepen Jef Vissers (N-VA) opnieuw beluisterd en het viel hem op dat die best wel forse uitspraken deed over de tussenkomsten van de fractie Anders. Jacobs hoopt dat de leden van het college toch meer zouden werken aan verbinding met de oppositiepartijen. De gemeenteraad - of stukken ervanbeluisteren kan je trouwens zelf ook, via het audioverslag op de website van de stad.

Fons Jacobs

Maar Jacobs neemt vooral een andere uitspraak van schepen Vissers op de korrel. “Er werd op een bepaald moment ook nogal ferm gezegd dat de schepen er zelfs voor gezorgd heeft dat Meersel-Dreef intussen een eigen postcode heeft. Ik heb eens wat mensen in Meersel-Dreef bevraagd en ook het postkantoor gebeld. Conclusie: Meersel-Dreef heeft écht geen eigen postnummer. Als je 2329 op een brief schrijft, zal die wel op de juiste plek aankomen. Maar dat de schepen gezorgd heeft voor een eigen postcode, dat heb ik toch niet ‘gefactcheckt’ gekregen.”

Geen ‘Pidpa-water’ meer

Eén van de punten die tijdens de gemeenteraad zonder veel discussie passeerde, is de voorbereiding van een grote hervorming bij Pidpa, de ‘opdrachthoudende vereniging’ die in onze provincie zo’n 1,3 miljoen inwoners van water voorziet en die - ook in Hoogstra-

ten - via Hidrosan ook instaat voor het beheer van de riolering.

Pidpa werkt al enkele jaren actief samen met water-link, een vergelijkbare instelling die instaat voor water en riolering in stad Antwerpen en enkele gemeenten in de regio. Binnenkort worden verdere stappen gezet in de samenwerking: er komt een fusie waarbij de de werkingsgebieden worden samengevoegd, alle drinkwater-activiteiten worden overgeheveld naar water-link (in de toekomst ‘de Water-entiteit’ van de nieuwe organisatie), terwijl het beheer van de riolering in handen komt van Pidpa (in de toekomst de ‘Rio-entiteit’).

Als ook alle andere gemeenteraden in onze provincie akkoord gaan, komt er in Hoogstraten vanaf 2024 dus geen ‘Pidpa-water’ meer uit onze kranen, maar ‘water-link-water’. Al zal je daar natuurlijk weinig van merken: ons drinkwater blijft hetzelfde, alleen de naam op de factuur verandert op termijn.

En precies over die factuur stelt raadslid Hilde Vermeiren (CD&V) ook nog een vraag tijdens de gemeenteraad. “Tijdens een vorige bespreking werd aangegeven dat de gunstige drinkwaterprijs van Pidpa, die bij de laagste van Vlaanderen is, gegarandeerd zou moeten blijven voor onze inwoners. Hebben we die garantie bij deze hervorming?” Raadsleden Marcel Verschueren (Hoogstraten Leeft) en Fons Jacobs (Anders) gaan op zoek in de documentatie en lezen dat “het niet de bedoeling is dat de fusie de waterprijs zou beïnvloeden”, dat men “het engagement aangaat om de waterprijs betaalbaar en zo laag mogelijk te houden”, maar dat er ook wel “grote investeringen nodig zijn”. Een garantie… die is er dus vooralsnog niet.

Mantelzorg

Het bestuur agendeerde ook een aanpassing

aan de mantelzorgpremie, waarmee de stad al meer dan tien jaar een financiële ondersteuning geeft aan mensen die zorgen opnemen voor een zorgbehoevende in hun eigen omgeving. Afhankelijk van de zorgbehoefte bedraagt die 25 of 50 euro per maand. De aanpassing op zich ging over een verruiming van de voorwaarden: ook mensen die palliatief zijn en dat kunnen aantonen door een bepaald statuut bij het RIZIV, komen nu in aanmerking.

Raadslid Fons Jacobs (Anders) grijpt de hervorming echter aan om nog wat meer wijzigingen te vragen: “Ik vraag al lang om de premie niet aan de mantelzorger uit te betalen, maar aan de zorgbehoevende, die het bedrag dan kan toekennen aan een zorgverstrekker naar keuze. Nu moeten beiden immers in Hoogstraten wonen, waardoor bijvoorbeeld kinderen die voor hun Hoogstraatse ouders zorgen maar zelf buiten de gemeente wonen, uit de boot vallen. Bovendien zijn de bedragen al 12 jaar ongewijzigd. Het zou logischer zijn om die te indexeren, dan spreken we intussen over 34 en 68 euro per maand.”

Schepen van thuiszorg en ouderenbeleid Roger Van Aperen (N-VA) wil de voorstellen nog niet meteen ter stemming voorleggen, maar belooft “op zijn communiezieltje” om ze te bespreken met de diensten en er dan voor het einde van het jaar mee naar de gemeenteraad te komen.

Hoefijzer: enkele richting

Nog een maatregel die unaniem goedgekeurd werd: in het Hoefijzer in Hoogstraten wordt na een testperiode de enkele richting definitief ingevoerd. Het voorstel kwam van een aantal bewoners die de straat veiliger wilden maken en uit een bevraging bleek dat het merendeel van hen ook tevreden was over de aanpassing.

‘ De Tram’ zorgt voor trammelant

Een eigen postcode, dat kreeg ik toch niet gefactcheckt

Wie met de auto komt, rijdt in het Hoefijzer dus vanaf nu definitief in tegenwijzerzin: inrijden via de straat het dichtst bij de kerk en uitrijden via de straat aan de kant van het kasteel.

Zeer boos

Net wanneer de raadszitting relatief vroeg en zonder al te veel discussie of ophef lijkt te zullen eindigen, laat raadslid Michel Jansen toch nog een bommetje ontploffen. Of beter gezegd: lanceert hij een stevige torpedo in de richting van het college waarvan hij tot voor een jaar zelf nog deel uitmaakte. “Geachte burgemeester, schepenen, in de eerste plaats de schepen van ruimtelijke ordening, jullie hebben mij zeer boos gemaakt. En met mij vele andere burgers. Het getuigt ook van zeer weinig respect voor het werk dat ik gedurende 3,5 jaar als schepen leverde in deze legislatuur en nog erger, van zeer weinig respect voor het geleverde werk van de diensten,” begint Jansen. Hij doelt daarmee op de omgevingsvergunning die het college afleverde voor het project op de site van de Tram, op de hoek van de Vrijheid en de Gravin Elisabethlaan (zie daarvoor verderop in deze editie van de Hoogstraatse Maand).

Is dit collegiaal beslist, of dictatoriaal beslist?

Jansen geeft aan dat hij niet gekant is tegen een nieuw project op die locatie, maar wel tegen het project dat nu werd goedgekeurd. “Is dit collegiaal beslist, of dictatoriaal beslist? En weten jullie wel wat jullie hebben afgeleverd? Heeft de schepen van ruimtelijke ordening dit dossier wel bestudeerd of op zijn minst gelezen? Hebben jullie de bezwaren doorgenomen?”

Als voormalig schepen van ruimtelijke ordening weet Jansen natuurlijk waarover hij spreekt: tot voor een jaar kwamen de verschillende versies van de aanvragen namelijk op zijn schepentafel terecht. “De adviezen van de experten kan je allemaal lezen in de afgeleverde vergunning. Het advies is ongunstig. Ik citeer slechts een paar zaken: ‘De volumes zijn niet aanvaardbaar. De gevraagde schaal is niet toepasbaar in de (erfgoed)omgeving, de bezettingsgraad door verharding en bebouwing is veel te groot. De draagkracht van de site wordt overschreden en het voorgestelde programma is veel te zwaar voor deze locatie.’” Jansen haalt verder nog aan dat het vereiste aandeel groen met bomen niet voorzien kan worden omdat de parkeerkelder het volledige perceel in beslag neemt, dat het advies over mobiliteit en dat van de brandweer negatief zijn.

Dit dossier stinkt

De adviezen liggen volgens Jansen allemaal in lijn met het goedgekeurde basis-hemelwaterplan en het milieuactieplan, met het beleidsplan ruimte dat over de legislatuur wordt heengetild en met het mobiliteitsplan dat nog steeds niet werd goedgekeurd hoewel hij de teksten naar eigen zeggen al een jaar in handen heeft. “Er moeten nu zeer veel gefrustreerde medewerkers rondlopen in het stadhuis. Ze hebben deze plannen met heel veel werk, heel zorgzaam en met veel toewijding, opgesteld, in samenspraak met externe experten en burgers. En dat gooien jullie allemaal maar overboord.”

“En nu begrijp ik waarom de bevoegdheid ruimtelijke ordening naar Hoogstraten Leeft is overgeheveld na mijn ontslag. Dit lijkt zeer

op vriendjespolitiek. Wie stond er op die lijst van in 2012 op plaats 20? Juist. Hier is voor mij duidelijk een reukje aan. Neen, dit dossier stinkt zelfs.” Jansen doelt daarmee op Patrick Christiaansen van Martrick Projects, de aanvrager van het project De Tram. “Hoe dikwijls is Martrick en zijn architect wel niet in overleg geweest met onze diensten, waarbij de stad er hen telkens op gewezen heeft dat dit project zo niet kan? Telkens hebben zij dit genegeerd. Waarom worden dan nu alle argumenten van de bezwaarindieners van tafel geveegd en alle adviezen en vroegere uitspraken van de omgevingsambtenaar genegeerd? Ik vind dat verdacht.”

“Waar zit jullie trots voor het centrum en het hart voor Hoogstraten? Jullie moesten in de grond kruipen van schaamte, en toch zeker dat jullie enige argumentatie voor deze vergunning is dat ze toch al lang genoeg hebben moeten wachten. Het is een schande. Daarom distantieer ik mij vanaf nu van deze meerder-

“Het college zou in de grond moeten kruipen van schaamte,” aldus Michel Jansen over de afgeleverde omgevingsvergunning voor het nieuwbouwproject De Tram

In het Hoefijzer geldt nu definitief enkele richting voor auto’s.

Michel Jansen

Michel Jansen

heid en zal ik verder zetelen als onafhankelijk gemeenteraadslid. Collegeleden, zie uw fout in en schiet in actie. Nu kan je het nog rechtzetten. Ik vraag aan de oppositiepartijen om in beroep te gaan om deze draak niet te laten doorgaan. Ook aan de raadsleden van Hoogstraten Leeft en aan de voorzitter wil ik vragen om druk uit te oefenen bij hun burgemeester en schepenen om hen tot inzicht te brengen. Ze maken een zeer grote fout. Als dit gebouwd wordt, zal het centrum vlak voor de kerk voor altijd verkracht zijn.”

Emoties

Na de tussenkomst van Michel Jansen nemen de burgemeester en schepen van ruimtelijke ordening Piet Van Bavel het woord. “Voor zover ik weet is er totaal geen druk uitgeoefend op om het even wie binnen het stadhuis,” verdedigt Marc Van Aperen zijn college. “Je weet zelf ook wel hoe vaak we rond de tafel hebben gezeten met deze ontwikkelaar, zoals we met elk groter project doen. Je weet ook hoe dikwijls we hen hebben teruggefloten. De plannen zijn wel degelijk aangepast, het advies van de brandweer is bijvoorbeeld uiteindelijk wel positief.” Van Aperen nodigt Jansen uit om de discussie niet tijdens de gemeenteraad te voeren, maar in een apart overleg waarbij voor hem gerust ook de oppositie en mensen uit de administratie aanwezig mogen zijn. “Ik begrijp je frustratie enigszins, maar ik betreur de gevolgen die je daaraan geeft.”

de Hoogstraatse bevolking dan blijkbaar toch niet. Als je over dit project een bevraging over zou doen, ben ik ervan overtuigd dat 90% van de Hoogstratenaren niet akkoord zou zijn. En dat is een gevoeligheid waar dit college toch ook rekening mee had kunnen houden. Tot slot, in een niet zo lang verleden heeft het college al eens een beslissing teruggedraaid, het zou hen niet beschamen om dat, zoals raadslid Jansen vraagt, nog eens te doen.” Daarmee doelt Jacobs op het advies dat het college vorig jaar afleverde in het stikstofdossier, en dat na heel wat tumult terug ingetrokken werd.

“Bepaalde zaken zijn nu eenmaal subjectief,” vindt schepen Van Bavel. “Is dit een mooi of lelijk ontwerp, weet ik het, ik ben geen architect. Ik heb daar misschien een idee over, maar mijn mening is daar van ondergeschikt belang. De mening van de bewoners wordt op een gegeven moment ook gemaakt door stemmingmakerij. Dit project is sinds de eerste aanvraag gehalveerd in omvang. We zijn echt niet over één nacht ijs gegaan. Zelfs hun gevelsteen en de kleur van het voegsel hebben we met Matrick besproken.”

Michel Jansen blijft echter bij zijn standpunt en zegt daarbij zijn vertrouwen in de huidige meerderheid op. Hoewel zijn hart naar eigen zeggen nog altijd bij de N-VA ligt, zet hij zich een klein jaar na zijn ontslag als schepen dus wel buiten de fractie N-VA in de Hoogstraatse gemeenteraad. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar zal je hem waarschijnlijk ook niet meer op de N-VA-lijst terugvinden.

Schepenwissel

Ook schepen Piet Van Bavel (Hoogstraten Leeft) reageert: “Ik denk dat de persoonlijke emoties hier zeer hoog oplopen. Ik voel me zelf niet aangevallen, maar respect is voor mij heilig. Mij zal je niet kunnen pakken op vriendjespolitiek. Ik treed onze burgemeester bij: het openbaar domein wordt aangepast op kosten van de ontwikkelaar om tegemoet te komen aan de eisen van de brandweer. En ik ben er 100% van overtuigd dat bij de experten en de diensten helemaal niemand gefrustreerd zal zijn. We hebben dezelfde normen gehanteerd als aan de overkant van de Gravin Elisabethlaan. Verder wil ik daar niks meer over zeggen.”

Raadslid Fons Jacobs (Anders) pikt daar nog even op in: “Ik hoor de schepen graag zeggen dat hij respect heeft voor iedereen, maar voor

Ook in de andere meerderheidsfractie beweegt er wat. Nadat Marc Van Aperen eind vorig jaar al liet weten dat hij bij de volgende verkiezingen vanuit Hoogstraten Leeft de burgemeesterssjerp niet meer ambieert, kondigde intussen ook zijn partijgenote Katrien Brosens haar afscheid uit het schepencollege aan. Brosens, raadslid sinds de verkiezingen van 2012 en schepen van economie, evenementen, landbouw en dierenwelzijn sinds 2019, laat weten dat er de komende periode voor haar en haar partner spannende en positieve uitdagingen op werkvlak staan te wachten, die niet te combineren zijn met het schepenambt.

Ze zegt daarom even de pauzeknop in te drukken: Brosens blijft wel zetelen in de gemeenteraad, werkt achter de schermen nog mee bij Hoogstraten Leeft en zal ook weer opkomen tijdens de verkiezingen van 2024. Als schepen wordt ze opgevolgd door haar partijgenote Ann Fockaert, die zelf al tien jaar gemeenteraadslid is.

Of ze ooit weer een schepenambt ambieert, laat Brosens voorlopig in het midden. “We zullen eerst de grootste drukte op het werk en in ons gezin al eens trotseren, daarna zien we wel. In elk geval hangt dat natuurlijk ook vooral af van de Hoogstraatse kiezers.”

Eerst de grootste drukte op het werk en in ons gezin trotseren

Katrien Brosens

Ze kijkt met enige trots terug op projecten als de citymarketing rond Hoogstraten wat o.m. zorgde voor meer toerisme, aandacht voor lokale ondernemers, heropleving van de transportzone in Meer waar de overlast werd aangepakt door het opruimen van zwerfvuil en het plaatsen van toiletwagens. Verder noemt ze initiatieven om mensen dicht bij huis aan het werk te krijgen, het zwerfkattenbeleid, de hondenweides, het budget voor Beleef Hoogstraten, de aanpassing van het terrasreglement. Ook op de samenwerking met de land- en tuinbouwers blikt ze tevreden terug. “Hoogstraten leeft,” zegt ze met een knipoog. “En dat maakt me trots!”

In het persbericht over de schepenwissel bedankte burgemeester Marc Van Aperen zijn partijgenote die “in alle stilte bergen werk verzet”. (twi)

Katrien Brosens (Hoogstraten Leeft) neemt afscheid als schepen. Ze wordt opgevolgd door partijgenote Ann Fockaert.

Mij zal je niet kunnen pakken op vriendjespolitiek

Piet Van Bavel

LUCHTVAART “Ik zit nu even in Alaska, maar ik bel je morgen na het ontbijt vanuit New York” reageerde Wouter Rombouts op onze vraag voor een babbel. Automatisch vroegen wij ons af waar dan de koning zit. Want we kenden Wouter als de piloot van de koning uit ons coververhaal in De Hoogstraatse Maand van januari 2010. Vertoeft hij nog steeds in hogere sferen? We vroegen het op de man af.

Met of zonder koning, Wouter blijft vliegen

Even terugblikken

Het is januari 2010. De Hoogstraatse Maand geeft een boeiende inkijk in het nog jonge leven van Wouter Rombouts (toen 28) uit Meer. En hij heeft wel wat te vertellen. Hij is namelijk de vliegenier van koning Albert en van tal van regeringsleiders, maar doet ook opdrachten voor het leger en de Navo. Hij brengt zijn gasten waar ze moeten zijn met de Embraer, een jetvliegtuig met een bereik van een 1500 mijlen.

Wouter is verbonden aan Defensie, waar hij zijn studies van gevechtspiloot gevolgd heeft. Drie jaar vloog hij met een F16, en dat was voor hem een heel intense periode. Maar een dramatisch ongeval tussen twee F16’s waarbij beide toestellen neerstortten en zijn collega het leven liet, heeft hem wellicht vroeger doen stoppen als jachtpiloot. Wouter kon zich bij dit ongeval redden met zijn schietstoel en heeft daarna nog één jaar op F16 gevlogen.

Nadien stapte hij over naar Transport maar steeds nog in dienst van Defensie. Die om-

Hoe zou

het zijn met Wouter Rombouts?

schakeling ging niet zo snel want het betekende toch een nieuwe opleiding van zes maanden voor een basisbrevet in de burgerluchtvaart, plus nog een aantal weken specifieke en intensieve vliegtuiggerichte opleiding. In 2010 moest Wouter nog zeker 3 jaar werken voor Defensie alvorens eventueel een andere richting uit te gaan. Hij startte in 1999 bij Defensie en lag nadien contractueel voor minstens 12 jaar vast bij het leger. Op het einde van het interview in ons maandblad zag hij de optie van een verdere opleiding tot boordcommandant in de burgerluchtvaart wel tot de toekomstmogelijkheden.

Tulpen uit…

DHM: En Wouter, waar ben je uiteindelijk verzeild geraakt? Nog steeds bij Defensie of definitief naar de burgerluchtvaart overgeschakeld?

Nee, ik ben definitief weg bij Defensie. Ik moest dus minimum 12 jaar blijven werken bij Defensie en dat heb ik ook gedaan. Nadien maakte ik nog enkele jaren een combinatie met een parttime in de burgerluchtvaart. In

2016 ben ik definitief gestopt bij het leger en fulltime gaan werken bij Cargolux. Dit is een Luxemburgse vliegtuigmaatschappij die zich uitsluitend bezig houdt met goederentransport. Daar ben ik co-piloot. Deze maatschappij heeft een 30-tal Boeings 747 en wij vliegen zowat over gans de wereld met uitzondering van Indië en Australië. Afrika is voor een dochteronderneming. En dat vind ik wel wat spijtig want in mijn vorige job vlogen wij veel op Afrika, vooral ook op Kinshasa.

Zelfs walvissen van China naar IJsland

DHM: Wat vervoeren jullie zoal?

Dat kun je je niet voorstellen. Dat kan gaan van heel uitzonderlijk vervoer zoals lange stukken voor boorplatformen tot gevaarlijke producten die niet in een passagiersvliegtuig mee mogen of zelfs walvissen van China naar IJsland. Ik heb ook al eens wat apen moeten vervoeren voor een zoo, exclusieve wagens voor de golfstaten of Los Angeles, vliegtuigmotoren of grote machines om chips te maken, I-phones vanuit China, enz.

Maar ook rozen voor Amsterdam die dan lekker op de versmarkt kunnen verkocht worden. En wij maar denken dat die rozen uit Amsterdam of Nederland komen, terwijl ze veel goedkoper in Equador en Quito geteeld worden en van daaruit ingevoerd worden. Door

Wouter Rombouts als piloot bij Defensie in 2010

Reeds 7 jaar vliegt Wouter nu voor het Luxemburgse bedrijf Cargolux met goederenvervoer over gans de wereld

deze job te doen besef ik nu maar al te goed hoe onze kapitalistische wereld werkt. En wat ik zie is dan waarschijnlijk nog maar het topje van de ijsberg.

Gletsjers

DHM: Welke vluchten doe je meestal?

Dat is heel verschillend. Een vliegtuig bij ons hangt toch gewoonlijk 14 à 15 uur per dag in de lucht en staat tussendoor een tweetal uren aan de grond om te lossen en te laden. Binnen die tijd wordt er dus 140 ton cargo gelost en terug 140 ton geladen. Elk uur langer op de grond kost geld. Vermits we in de maatschappij over allemaal hetzelfde type vliegtuig beschikken zijn we als piloten ook niet gebonden aan een bepaald toestel. En dus ook niet aan dezelfde vlucht.

Deze maand ben ik bijvoorbeeld 10 dagen onderweg. Toen ik je belde zat ik in Alaska, en vandaag praat ik met jou vanuit New York. Ik ben vertrokken in Luxemburg zoals gewoonlijk, ben naar Saoedi Arabië gevlogen en van daaruit naar Hong Kong waar ik twee dagen gebleven ben. Vervolgens terug vertrokken naar Alaska waar we vier dagen verbleven hebben, om vervolgens te vliegen op New York en na twee dagen terug naar Luxemburg. Met deze vliegtuigen kunnen we in een trek van Luxemburg tot Singapore of tot Los Angeles vliegen. Tijdens deze trip heb ik 31 vlieguren gemaakt.

DHM: Hoe breng je dan de wachttijd door ginder? Alleen op hotel of toch een beetje de toerist uithangen?

Wij zijn met verschillende piloten samen. Meestal met twee, vaak ook met drie en soms zelfs met vier. Als we met twee zijn mogen we 12 uur aan één stuk vliegen. Met drie wordt dit 17 uur. Dan kan één van de drie slapen. Wij proberen toch steeds ook sociaal bezig te zijn tijdens een langer verblijf. De eerste dag hebben we meestal wel last van vermoeidheid en de jetlag, maar daarna proberen we actief bezig te zijn.

de pure natuur in Alaska naar de bruisende wereldstad NY. Maar het was wel fijn om hier na een jaar nog eens terug te komen en door Manhattan te wandelen. Ook in Japan maak ik graag een tussenstop. Die cultuur daar vind ik heel aangenaam. In China daarentegen kom ik liever niet. Daar is de vervuiling te groot.

Vliegen slapen vliegen

van 3 dagen en blijf dan de rest van de maand thuis. Wij werken meestal in blokken zodanig dat we 7 dagen en een keer vijf dagen thuis zijn, in totaal dus 12 dagen per maand. Voor een buitenstaander is dat een heel speciaal leven zeker als je een gezin hebt. Je moet daar wel de juiste partner voor hebben.

Zo zijn we de tweede dag in Alaska op stap gegaan voor een stevige wandeling in de bergen van een twintigtal km, maar we zijn halfweg moeten terugkomen omdat er te veel sneeuw lag. De dag nadien zijn we gletsjers gaan bezichtigen, Orka’s en walvissen gaan spotten en hebben we ook elanden met kalfjes gezien. De vierde dag is het dan weer tijd om alles voor de volgende vlucht klaar te maken. De dag nadien stonden we in New York. Het verschil kon niet groter zijn. Van de rust in

DHM: Zijn er bepaalde gebeurtenissen die een weerslag hebben op jullie werk? Momenteel is er heel wat veranderd door de oorlog in Oekraïne. Wij kunnen niet meer over Rusland vliegen als we naar China moeten. Daarom vliegen wij tegenwoordig heel veel op de golfstaten. Ook de coronacrisis was echt een hele moeilijke periode. Er mocht niet meer rechtstreeks op China gevlogen worden en dus maakten wij een luchtbrug tussen Bangkok en China en op die manier konden al die I-phones en mondmaskers toch nog naar Europa komen. Soms laadden we een cargo van 140 ton goedkope Chinese mondmaskers. Tijdens de lockdown gingen er ook heel wat havens dicht en dus moest er nog meer via de lucht aangevoerd worden. Tijdens corona was het dus voor ons enkel vliegen-slapen-vliegen, een heel vermoeiende periode. De mensen begonnen ook allemaal online te shoppen, maar dat moet wel ergens gemaakt worden en er komt heel veel uit China.

DHM: Hoe ziet jouw normaal werkschema er eigenlijk uit?

Dat varieert wel wat. Wij mogen per maand 70 uur vliegen. In die 10 dagen dat we nu weg zijn doen we 31 vlieguren. Deze maand ben ik zoals gezegd 10 dagen weg en blijf dan 6 dagen thuis. Daarna heb ik nog een korte trip

Wij kunnen niet meer over Rusland vliegen

Nooit file

DHM: Je gezinssituatie is intussen ook wel helemaal veranderd.

Ik ben inderdaad intussen gescheiden van An en heb een nieuwe partner Amber. Gelukkig hadden wij geen kinderen. In het begin heb ik er nog aan gedacht om in Meer te blijven wonen omdat wij daar ook gebouwd hadden. Maar het was moeilijk te combineren met mijn nieuwe job en Amber opteerde meer voor haar streek, het Pajottenland. En dus ben ik naar ginder getrokken. Dat is toch al veel centraler voor mijn werk en ik ben er heel content. Wij hebben een oude boerderij gekocht in een rustige streek, dat gebouw helemaal afgebroken en zelf terug opgebouwd. Naast het vliegen werk ik ook graag met mijn handen.

Het is inderdaad zo, mijn job vraagt ook veel van de partner. Wij hebben nu net een tweede kindje gekregen, een zoontje van drie maanden. En dat is niet altijd evident. Anderzijds ben ik heel veel tijd thuis en kan ik echt met de kinderen bezig zijn. Mensen die hier van

Zo wordt een 747 geladen met 140 ton goederen.

Soms drie dagen vast in een hotelkamer

‘s morgens tot ’s avonds werken kunnen hun kinderen ook niet naar school doen en later ophalen. Als ik zeven dagen weg geweest ben en daarna 12 dagen thuis kan ik dat wel in die periode. Dan ben ik fulltime papa. Ik doe mijn dochtertje dan ’s morgens naar school en om half vier sta ik terug aan de schoolpoort.

Het is een beetje een rare structuur, maar eens je daar je weg in hebt gevonden is dat prima. Amber gaat volgend jaar halftime werken om die periode van afwezigheid op te vangen. Ik sta nooit meer in de file, zit op 2,5 u van mijn werk, rijd veel minder naft op dan vroeger en ik heb veel tijd. Wij vertrekken altijd in Luxemburg en komen daar ook altijd terug.

DHM: Terwijl je zo in de lucht hangt, zie je dan ook veel van de veranderingen in het klimaat en het milieu?

Onrechtstreeks wel natuurlijk. Toen wij hier in New York landden hing er in de stad een serieuze brandgeur afkomstig van de bosbranden in Canada, die toegeschreven worden aan de klimaatveranderingen. Extremer weer is ook wel een stevige uitdaging voor ons, maar dat heeft eigenlijk altijd al bestaan, zoals zware onweders, tyfoons, enz. Vorige week zijn we wel moeten terugvliegen in Brazilië omwille van de veranderende weersomstandigheden.

Radioactief

DHM: Wat zijn de interessantste vluchten die je tot hiertoe gedaan hebt?

Elk land waar we komen heeft zo wel zijn voordelen. Voor mij is Japan een heel aangenaam land omwille van de Japanse cultuur. In China kom ik niet graag. En nu en dan komen wij op dezelfde plekken terug en dan is dat een blij weerzien, zoals nu in New York. Ik ben vooral content dat alles nu terug normaal

geworden is na de coronacrisis, want dat was voor onze sector wel een heel moeilijke periode. Wij hebben zoals gezegd heel veel goedkope mondmaskers van China ingevoerd, soms ook mobiele zienhuizen. Wij zaten dan soms drie dagen vast in een hotelkamer waar we niet uit mochten. Wij werden dan soms behandeld alsof je radioactief afval was. Ja, dat waren drie heel moeilijke jaren. Dat was vliegen, vliegen, vliegen en dan slapen en dan weer vliegen. Nu is het gelukkig allemaal terug veel aangenamer.

DHM: Denk je er nog aan om een andere job in de luchtvaart te doen of een andere maatschappij te zoeken?

Nee, ik ben hier heel content en heb mij steeds voorgenomen na het werk bij Defensie een andere job te zoeken als piloot en bij deze maatschappij te blijven tot mijn pensioen. De meeste piloten doen het wat rustiger aan vanaf hun 60 of gaan dan zelfs op verlof. Piloten mogen werken tot hun 65. Misschien ga ik binnen enkele jaren ook parttime werken, en dan nog zal dit werk voor mij een top job zijn. Ik ben nu 41, dus heb ik nog wel 20 jaar te gaan.

Ik ben Defensie in ieder geval heel dankbaar voor de kansen, de opleiding en de ervaring die ik daar gekregen en opgedaan heb. Zeker de periode als F16 piloot neem je heel je carrière mee. (jh)

Een piloot van SAS (Scandinavian Airlines) nam deze foto in het luchtruim boven de grens Mongolië-China en stuurde ze daarna naar zijn Belgische collega Wouter Rombouts die Cargolux bestuurde.

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427

Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99

www.vanhu elvastgoed.com

info@vanhu elvastgoed.com

Vrijheid 72 - Hoogstraten

Met de zwakke weggebruiker houdt ons bestuur nauwelijks rekening

We schreven er al vaak over, jammer genoeg. In ons aprilnummer van dit jaar hebben wij nog een column gewijd aan de ontoereikende en gevaarlijke verkeersituatie voor de wandelaar en fietser in de hoofdstraat van onze stad. Het klonk toen onder meer: “Elk ongeval is er een te veel, dat spreekt. Elk ongeval waar een zwakke weggebruiker bij betrokken is, is een schande… Onze overheid rust op z’n lauweren, op de pleisters van enkele fietsstraten en een schaarse zone 30 na - overigens op zich zinvolle initiatieven. Globaal regeert Koning Auto, voor het bestuur primeren doorstroming en parkeren.

Ik bedenk mij al lang dat dit alleen maar verandert wanneer we alle beleidsmakers verplichten om zoals de fietsende scholier al hun lokale en regionale verplaatsingen te voet of per fiets te doen. Alleen dan krijgen ze hun zitpenningen. Zo komen ze er vanzelf bij uit wat er schort aan veilige infrastructuur, hoe gevaarlijk het is om zich als fietser in de verkeersstroom te wagen.

Niet overal in de Vrijheid is er zelfs een aanliggend fietspad. Fiets maar eens nabij het Van Aertselaarplein, of op de suggestiestrook nabij het politiekantoor, of pal in het centrum met alle zijstraten, parkeerplaatsen en terrassen pal tegen de fietsrand. Fiets maar eens voorbij het nieuwe cashpunt met geparkeerde auto’s tot tegen of op het fietspad, openslaande portieren rechts, en links op minder dan armafstand tientonners, beerkarren, tractoren met grond, optrekkende auto’s. Binnen de bebouwde kom moet een passerend voertuig 1 m zijdelingse afstand laten tot de fietser. O ja?!?”

Ondertussen signaleerden burgers ons dat er een fikse valpartij geweest was aan het betreffende cashpunt, de dame kon een openslaande autodeur niet ontwijken en werd naar verluidt naar het ziekenhuis gebracht. En ondertussen gebeurde er dus ook dat jammerlijke fatale ongeval op de fietssuggestiestrook nabij het politiekantoor. Waarna je een van onze schepenen op RTV hoort zeggen dat er wordt “nagedacht”, en dat ze misschien wel veiliger alternatieven voor de fietsers moeten suggereren…???

Kunt u dat nog begrijpen?

MOBILITEIT Op 27 mei liet een 62-jarige vrouw uit Minderhout het leven in de Vrijheid, op de fietssuggestiestrook in de directe omgeving van het politiekantoor. Ze was niet het eerste slachtoffer dat als zwakke weggebruiker hier bij ons de tol betaalt van moordend druk en snel verkeer in een onveilige weginfrastructuur. Hopelijk wel het laatste…? Of is dat andermaal ijdele hoop?

Hier zijn eigenlijk geen woorden meer voor: in de perverse “logica” van het stadsbestuur is het de fietser die er te veel aan is in de hoofdstraat van het centrum?! Het is dus voor de o

zoveelste keer wéér de zwakke weggebruiker die de tol betaalt - niet koning auto, niet de denderende vrachtwagen, niet de zwaarbeladen megatractor. Begrijpt u dat nog? (mdl)

SAVE-bord voor Deveney

Jeanette Tilburgs: “We waren nog bezig met de organisatie toen er opnieuw een slachtoffer viel op de Vrijheid…”

MOBILITEIT Op 21 juli zou Deveney 22 jaar worden. Haar mama Jeanette Tilburgs en haar zus Britt willen dan ook op die dag het SAVE-bord hangen op de plaats waar het meisje verongelukte in 2011.

SAVE staat voor ‘Samen actief voor veilig verkeer’, het is de gemeenschappelijke naam voor de acties van Ouders van Verongelukte Kinderen. Ouders die een kind verloren bij een verkeersongeval, willen voorkomen dat nog een kind hetzelfde lot moet ondergaan. Daarom zetten zij zich in voor meer verkeersveiligheid en roepen iedereen op die strijd samen te voeren.

“Op 2 december 2011 kwam Deveney om bij een verkeersongeval op de Vrijheid. Al die tijd heb ik geen lid willen worden van de vereniging (OVK). Maar ik stel vast dat er

na meer dan 10 jaar nog niets veranderd is aan de onveilige verkeerssituatie op dat punt. Dan hebben we toch maar besloten om een SAVE-bord te plaatsen, in de hoop dat mensen extra voorzichtig zijn op die plaats in de Vrijheid.” zegt Jeanette.

Het bord komt aan de kant van de Hema met akkoord van alle betrokken diensten - OVK, het Agentschap Wegen en Verkeer, de stad Hoogstraten. Het bord vermeldt haar voornaam en leeftijd. “Iedereen is welkom,” zegt Jeanette, “en omdat het nationale feestdag is zal er geen parkeerprobleem zijn op de Vrijheid. Nadien kan er nog nagepraat worden in de ontmoetingsruimte van ’t-Ver-Zet-Je.”

De Vrijheid wordt afgesloten van Delhaize tot Kruidvat van 13.30 tot 15.30 uur, de onthulling van het SAVE-bord is voorzien om 14 uur. (pm)

De kinderfiets van Deveney blijft getuigen van het ongeval waarbij ze het leven liet.

De prijs voor een desastreus verkeersbeleid

MOBILITEIT De plaats waar Ingrid L. op zaterdag 27 mei haar laatste fietstocht reed, kon haast niet symbolischer zijn voor de malaise en onwil, de incompetentie en tevens de blijkbaar onbewogen acceptatie van het desastreuze verkeersbeleid van de Hoogstraatse politiek in de afgelopen veertig jaar. Hier op deze plaats, ter hoogte van het politiekantoor op de Vrijheid, liggen knooppunten die bijna exemplarisch zijn voor de omstandigheden die de leefbaarheid en de veiligheid van de zwakke weggebruiker in de kiem smoren.

Sprookje

Er was eens het sprookje van een ringweg, die de alsmaar toenemende drukte op de Vrijheid zou doen afnemen. Maar politiek Hoogstraten vergat dit plan deftig uit te werken en schoof het op de lange baan. Onder meer omdat er eertijds enkele middenstanders in het college zaten die vreesden dat iedereen rond de stad ging rijden, wat heel wat inkomensverlies zou betekenen, ging dit mooie verhaal uiteindelijk niet door. Ook een herinrichting van de Vrijheid, met meer plaats voor voetgangers en fietsers, en dus minder parking, zou de ondergang betekenen van deze aardbeienstad, zo vreesde men vanuit diezelfde hoek.

Dan kreeg Hoogstraten het station Noorderkempen toegewezen van de NMBS. Maar blijkbaar zag men dat niet goed zitten, politiek Hoogstraten verkoos een oprit naar de autoweg. Zo’n station, dat is toch niks voor Hoogstraten, zeker? We gaan toch geen geld steken in openbaar vervoer!

Terwijl een ringweg en een station, kijk naar buurgemeente Brecht, het mogelijk maakt om de mobiliteitsproblematiek met succes aan te pakken. En zo verkeek Hoogstraten zijn kans op een (internationaal) treinstation. En zo bleef Hoogstraten, als enige stad in Vlaanderen, zonder station.

De Efteling

En ondertussen zijn we al zovele jaren verder en op het terrein van de mobiliteit is er nog niets wezenlijks veranderd. Het spinweb aan gewestwegen van en naar Hoogstraten kreeg vrijliggende fietspaden dank zij het initiatief en de inzet van een groep burgers en verenigingen. Wat deed het beleid sindsdien? Tja, we hebben ondertussen lichtjes gekregen aan de zebrapaden. Fonkelende lichtjes zoals in de Efteling. Heel nuttig ‘s nachts, als er geen voetgangers zijn. Overigens ook zonder onderhoudscontract, zo blijkt.

Een doodgewone maandagvoormiddag in de Vrijheid. Vrachtwagens passeren mekaar. Auto’s staan aan de kant geparkeerd. Zoekplaatje: waar is er ruimte voor de fietser?

En beschilderde zebrapaden in allerlei kleuren, die hebben we ook al verdiend. Al vraag ik me af of zebrapaden aanleggen in de Lindendreef geen verkwisting van verf is. Deze straat zou al honderd jaar een schoolstraat moeten zijn, met voorrang voor fietsers en voetgangers. Tja, daar zijn ze goed in, hier in Hoogstraten, die politici, alles wat opleuken, een lichtje hier, een spatje verf daar. Staat goed op je Instagram-posts. Ook deze week was het weer prijs. Een schepen die het roken verbiedt op alle sportterreinen. Welnu, elke dag ademt een Hoogstratenaar evenveel giftige stoffen in als de rook van 5 sigaretten. Maar dat lijkt niet de moeite om aan te pakken.

Wakker

Maar waar ik het over wil hebben is het zwaardere werk. Waar wat denkwerk aan te pas komt: hoe krijgen voetgangers en fietsers deze stad weer in handen? De groep die jullie zwakke weggebruikers noemen. Hoe maken we van hen sterke weggebruikers?

Want na elk ernstig ongeval hoor ik dat de verslagenheid bij de schepenen en burgemeester alweer groot is, en dat ze daar echt van wakker liggen ’s nachts. Je moet daar niet van wakker liggen, beste politici, je moet daar iets aan doen, iets aan willen doen. En, je mag daar toch ook wel een klein beetje van wakker liggen.

Zijn jullie dan verwonderd dat we als bewoner de indruk krijgen dat de Stad Hoogstraten meer belang hecht aan de uitbreiding van industrieterreinen en mega-bouwprojecten, dan aan de leefbaarheid van onze woon- en leefomgeving? Dat er meer tijd gestoken wordt in hondenlosloopweides dan in veilig verkeer?! De titel moeten dragen van ‘betonhoofdstad van Vlaanderen’ is al erg genoeg. “Niet waar” schreeuwen onze stadsbestuurders dan, “wij zijn niet de betonhoofdstad van Vlaanderen. Check maar op ChatGPT.” Tja.

Te veel

Terug naar de Vrijheid. Want is het niet op deze plaats, in deze straat, de straat die de naam draagt waar ze niet voor staat, waar pas enkele jaren geleden metingen uitwezen dat dit de ongezondste plek is om te wonen, te leven, te fietsen en te wandelen?

De stad Hoogstraten bestelde een studie bij VITO (Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek) om de belangrijkste bronnen van luchtvervuiling in beeld te brengen. Op en rond de Vrijheid, en vooral waar de straat op zijn smalst is, is de luchtkwaliteit zo slecht dat drastische maatregelen er op zijn plaats zijn. Het stikstofprobleem veroorzaakt door het wegverkeer heeft immers ernstige gevolgen voor de gezondheid, zo waarschuwde VITO. Zij stelden maatregelen voor die het wegverkeer doet verminderen: een Lage Emissie Zone instellen is te overwegen, de snelheid verminderen en werk maken van een vlotte doorstroming, de dagelijkse files doen verdwijnen, meer vergroenen. Het staat er allemaal in. Diezelfde studie zegt ook dat de slechte luchtkwaliteit in gans Hoogstraten de oorzaak kan zijn van heel wat gezondheidsproblemen, vooral hart- en longziektes, beroertes die gepaard gaan met vroegtijdige overlijdens.

Wat is ermee gebeurd? De studie van VITO werd snel weggelegd, ongetwijfeld wegens te veel slecht nieuws. Hetzelfde lot dat eerder al de vele en erg dure studies van Stramien, Vectris, Libost en IOK beschoren was. Allemaal

met veel belastinggeld betaald. En dat zonder enig resultaat.

De kast

Dan is het erg zuur als ik een schepen op de regionale tv hoor verklaren “dat er maatregelen moeten genomen worden en dat men zelfs gaat kijken naar voorstellen die op sociale media de ronde doen”. Nou, daar heb ik wel wat op te zeggen. Kijk gewoon in jullie kast in het schepenlokaal. Daar zitten al veertig jaar die duur betaalde studies.

Maar verschillende doden, ettelijke zwaargewonden, talloze lichtgewonden lijken niet eens een urgentie te zijn om aan de bestaande toestand iets te veranderen.

De Hoogstraatse politiek lijkt op een vrolijk toile cirée tafelkleed op een met houtworm aangetaste tafel. En dat zal zo ook blijven de komende jaren, zo lijkt het. Inhoudsloos en inspiratieloos. In de rij voor een postje bij bevriende intercommunales. Aanschurkend gevlei bij projectontwikkelaars die met valse beloftes over wonen in de groene long Hoogstraten nog meer voertuigen in het stadscentrum pompen.

Beste schepenen en burgemeester(s) van deze stad. Ik groet u uit naam van alle kwetsbaren, alle ongeborenen, baby’s en kleuters, gezinnen en families, ouderlingen en zieken. Al de mensen die in een leefbare, gezonde stad willen wonen. Die bescherming verdienen tegen wat u heeft aangericht door zo lang niks te doen. Ik groet u met een weloverwogen middelvinger hoog in de lucht. Geniet ondertussen van uw vakantie in de betonhoofdstad van Vlaanderen. Was dat niet Knokke ? Of Kortrijk? Of toch Hoogstraten? Vraag het niet aan ChatGPT, kijk gewoon zelf even rond. (pm)

Zelfde vaststelling, dit keer in hartje Meer. Of hoe fietssuggestiestroken ook hier de nieuwe “moordkantjes” werden…

En de fietser zoekt wel “alternatieve wegen” op, zeker?

Kijk gewoon in jullie kast in het schepenlokaal. Daar zitten al veertig jaar die duur betaalde studies.

Dalend aantal kerkelijke uitvaartdiensten

UITVAART Steeds meer mensen of hun nabestaanden kiezen voor een burgerlijke afscheidsdienst. In Hoogstraten is dat al meer dan 60%. Tot vandaag moesten familie, vrienden en kennissen zich daarvoor verplaatsen naar de aula Pontes bij het crematorium in Turnhout. Nu kan zulk afscheid ook plaatsvinden in het fraai gerenoveerde Markenhof in Minderhout.

Het dalend aantal kerkelijke uitvaartdiensten heeft allicht te maken met het dalend aantal kerkgangers, die tendens werd door corona nog versterkt. Het is een publiek geheim dat verschillende begrafenisondernemers op zoek zijn naar alternatieven voor de aula in Turnhout, omwille van de afstand en de vraag die vaak groter is dan de uren die in de aula beschikbaar zijn. Dichter bij huis dus en op het gewenste uur. Het zaalcomité van ’t Markenhof nam contact op met Luc Stoffels, die de plechtigheden in het OC ’t Centrum in Sint-Lenaarts verzorgt.

Overleg

“Twee jaar geleden was er een eerste overleg met de kerkfabriek, waarbij ook pastoor Bart Rombouts aanwezig was”, zegt Luc Herthogs. “Dat overleg was zeker niet negatief, maar er werd duidelijk afgesproken dat men in de zaal

Voortaan burgerlijke uitvaartdiensten in ‘t

Markenhof

nooit kerkelijke diensten zal organiseren, ook niet indien de kerk van Minderhout een andere bestemming zou krijgen. Het kerkelijke hoort thuis in de kerk, die afspraak is heilig. Wij willen dan ook geen concurrent van de kerk zijn, wel aan de inwoners van groot Hoogstraten een alternatief bieden voor Turnhout. Begrafenisondernemers kunnen voortaan ook hier terecht. Dat is al besproken met Dela Hofmans, Verstappen enz.”

Hij vond alvast de nodige expertise in onze buurgemeente Sint-Lenaarts, waar Luc Stoffels al langer burgerlijke afscheidsdiensten verzorgt. Die licht de werking daar en de samenwerking met ‘t Markenhof toe: “Een vijftal jaren geleden werden wij met vier personen concessiehouder en uitbater van een nieuw, door de gemeente gebouwd, parochiecentrum. Ik studeerde menswetenschappen en mijn droom om me te specialiseren in de uit-

vaartsector, kwam wel erg dichtbij. Nu doe ik niet anders dan rouwbegeleiding. Ik ga bij de mensen thuis, schrijf met en voor hen teksten, stel de ceremonie samen, zorg indien nodig voor een powerpoint presentatie en ga ook voor tijdens de dienst. Nu willen we samen in ’t Markenhof hetzelfde opzetten.”

Gevoelig

Door de drukte in andere aula’s, werd een en ander al in praktijk gebracht. “Vorige week hebben we hier al een eerste afscheidsviering georganiseerd en alles verliep naar de wens van de nabestaanden. Ik kan alleen maar vaststellen dat de mensen in deze regio er op zaten te wachten.”

Toch liggen sommige zaken gevoelig, zo weten ze. Stoffels: “Ook in Sint-Lenaarts ligt of lag ons initiatief gevoelig. Om die reden maakten we goede afspraken zodat we nog steeds door één deur kunnen. In die mate zelfs dat we vorige week een christelijk ge-

Tussen hun assistenten Julia en Christine, links Luc Stoffels van het OC ’t Centrum in Sint-Lenaarts en rechts Luc Herthogs van ’t Markenhof.

Een koffietafel kan tot 90 personen (en na afspraak meer).

inspireerde uitvaart verzorgd hebben voor iemand die eigenlijk in de kerk begraven wilde worden, wat door eerder gemaakte afspraken onmogelijk was. Let wel: een afscheid buiten de kerk kan wel christelijk geïnspireerd zijn, maar is geen kerkelijke uitvaart. Die horen in de kerk thuis. Daarom hebben we ook de afspraak dat voorgangers die actief zijn in de kerk, hier nooit voorgaan en omgekeerd. Men kan geen beroep doen op mij voor een dienst in de kerk.”

Koffietafel

In ‘t Markenhof zijn 215 zitplaatsen. Dan is er centraal voldoende ruimte voor een rij van twee personen die links en rechts naar hun plaats kunnen terugkeren. Of deze zaalcapaciteit voldoende is? Luc Stoffels weet uit ervaring dat uitvaarten met meer dan 215 aanwezigen een uitzondering zijn of worden. “De tijd dat iedereen die de overledene kende ook naar zijn uitvaart ging, ligt achter ons.”

Indien nodig kan men buiten de zaal overigens een groot scherm plaatsen. In de kleine zaal is tegelijk plaats voor een koffietafel voor 90 personen. Indien de familie na de dienst naar het kerkhof gaat, kan men nog plaats maken voor meer personen, al zal dat volgens Luc Stoffels niet vaak nodig zijn, zo leerde de ervaring.

In de zaal staan 215 stoelen en is alle infrastructuur aanwezig.

Ook van begrafenisondernemers horen we dat er volop een transitie aan de gang is in de manier waarop mensen afscheid nemen van het leven en van hun dierbaren. De tijd van de overvolle kerken en koffietafels lijkt inderdaad nagenoeg voorbij. Alles wordt kleinschaliger en persoonlijker en gebeurt steeds

meer in beperkte kring. Soms is dat zelfs zonder dienst, met enkel een samenkomst van de vrienden op de begraafplaats. Herinneringen ophalen en iets drinken. Maar dat is een ander verhaal.

Info www.tmarkenhof.be/uitvaart of 0475 86 62 34. (fh)

Eindsestraat, Meer De echte boerenbuiten…

MEER WONEN De Eindsestraat ligt in het gehucht Eind, een echt landbouwgehucht met vooral veel akkers, tuinbouw en varkensteelt.

De straat

Navraag bij het museum over de ouderdom en herkomst van de straatnaam levert alleen het volgende op. ‘Eind’ betekent meestal afgelegen van het dorp. Dus het zou kunnen betekenen een eindje van het dorp gelegen. Een heel praktische benaming dus.

Helaas is er geen topografische studie van Meer om meer duidelijkheid te geven of een idee te hebben hoe oud de naam exact is. De naam komt in elk geval al in de 17de eeuw voor. Het gehucht en zijn gelijknamige straat zijn dunbewoond. Een echt ‘boeren’gehucht, dus. De namen Van Dun, Schalck, Brosens, Rijvers en Adams klinken er als een klok. .

Vanuit Meerdorp gaat het op Hoogeind richting Meersel Dreef. Na ongeveer een kilometer slaan we schuin rechts de Eindstestraat in. Dit is het oude gedeelte van de straat, links en rechts kwamen er een aantal verharde landbouwwegen bij. Rechts tot aan de Elsterdijk. Je rijdt ook langs hier als je vanuit Meerdorp het fietspad langs de Mark wil fietsen. Rij je verder tot de tweede straat rechts, beland je op een doodlopend eind in de velden. Dit is Laageind. Links, weer terug tot aan Hoogeind. Rechtdoor gaat de Eindsestraat over in het zandpad achter de Mosten. De mensen reden of wandelden hier vroeger langs naar Meerseldreef. Het is het enige uitgebreide zandpad dat Meer nog rijk is, nog altijd geliefd bij fietsers en wandelaars.

De bewoners

Fons Adams

Met zijn 87 jaren op de teller is Fons Adams de oudste inwoner van de Eindsestraat. Fons is weduwnaar, zijn vrouw Maria Roelen overleed 8 jaar geleden.

Fons woonde vroeger al bij zijn ouders met zijn broer Gust en 2 zusters in een boerderij even verderop in deze straat. Hij is hier dus altijd blijven wonen. Later nam zijn broer Gust de boerderij over, Fons bouwde in 1959 een nieuwe gezinswoning daarnaast. Het koppel deed er aan

tuinbouw, zoals zovelen in Meer en omstreken. Het was hard werken voor hun kroost van 4 kinderen: Jan, Jos, Herman en Stanny.

“Elk jaar stonden er drie teelten op het programma,” zegt Fons, “eerste aardbeien, nadien augurken of tomaten en als laatste sla. Dat was heel arbeidsintensief en daarom konden we de steun van de kinderen ook goed gebruiken. In 1995 kreeg ons gezin echter een zware klap te verwerken, met het overlijden van onze zoon Jos. Hij liet een vrouw en 3 dochters na. Maar het werk stopte niet en ge moet weer vooruit, ook al was dat soms heel moeilijk…”

33 jaar geleden besliste het koppel dan om een oude boerderij van 75 jaar oud, die ook in deze straat stond, helemaal te renoveren. Er kwamen nieuwe muren en een achterbouw. Hier woont Gust nu nog steeds, al gaat het stappen hoe langer hoe moeilijker door aanhoudende rugproblemen. Maar fietsen doet hij nog wel heel regelmatig.

Gust is een natuurmens die houdt van de rust hier en de boerenbuiten. De Eindsestraat is dan ook een land- en tuinbouwgebied. “Zo heel veel heb ik hier niet zien veranderen in de straat, behalve dat er een varkensbedrijf van Jan Brosens is bijgekomen en enkele serres.”

“Hard werken in de tuinbouw”

Kristof Schroé en Inès Brosens

Schuin tegenover Gust woont sinds oktober vorig jaar een jong koppel: Kristof Schroé en Inès Brosens, met hun 2 kindjes Axelle en Nhoèl.

Kristof is 33 jaar oud en afkomstig van Achtel in Rijkevorsel. Zijn vader is Dirk Schroé, advocaat in Hoogstraten en jarenlang betrokken bij het Spagaatje. Inès Brosens is hier geboren en getogen, haar vader Jan Brosens runt een varkensbedrijf verderop in de straat. 6 jaar geleden trouwden ze en gingen ze in Minderhout wonen.

Turnen

Kristof studeerde af als bouwkundig ingenieur en werkte ook eerst in deze sector. In zijn jeugdjaren was hij een bekend all-round turner en schopte het zelfs tot Belgisch kampioen. Hij was professioneel bezig met de gymsport, zijn werkgever was toen Topsport Vlaanderen.

Zo werd hij in 2014 5de op het Europees kampioenschap aan de rekstok en was hij 11de op de wereldranking in deze discipline. Maar door de aanhoudende belasting van zijn lichaam kreeg hij een hernia en moest hiervoor geopereerd worden. “Nadien probeerde ik nog wel om terug

te komen, maar een nieuwe hernia maakte jammer genoeg een einde aan mijn carriere als profturner en aan mijn droom om ooit aan de olympische spelen deel te kunnen nemen…”

De turnmicrobe bleef er wel. Tijdens zijn revalidatie kwam hij veel in contact met kinesisten, chiropractors en osteopaten. Hij ontdekte ook de Functional Patterns trainingsmethode die erop gericht is de balans in het lichaam terug te vinden. Het bracht hem ertoe om zelf een trainingssysteem te ontwikkelen dat het lichaam ‘herbouwt’ zoals men als mens ontworpen is.

Dit paste hij toe als personal trainer in zijn zaak PT-Schroé, bij mensen die bij hem komen omdat ze pijn ervaren in hun lichaam. Met behulp van training en spierversterkende oefeningen probeert hij de balans in het lichaam te herstellen zodat ze pijnvrij worden. Zijn praktijk was toen gevestigd naast die van zijn vrouw in Minderhout. Hijzelf had er nooit bij stilgestaan om als personal trainer een eigen zaak te beginnen, zijn ouders vonden dat ook wel risicovol. Maar omdat zijn vrouw al voor zichzelf werkte, zette ook hij de stap en daar heeft hij nu helemaal geen spijt van.

Retour à Meer

Om optimaal hun kappers- en fitnesszaak en hun gezinsleven te kunnen combineren, besloten ze om terug te keren naar Meer, om daar hun droom verder uit te bouwen. De grootnonkel van Inès, die naast haar vader woonde, verkocht zijn grond op een mooie locatie, dus aarzelden ze niet. Ondertussen is er een nieuwbouw verrezen, waar ze sinds oktober vorig jaar wonen.

Inès heeft haar kapperszaak Salon Finèsse op het gelijkvloers, Kristof werkt met zijn klanten in een speciaal ontworpen fitnessruimte in de kelderverdieping.

“Het is hier heel fijn wonen,” klinkt het, “vooral door de nabijheid van de bossen van de Mosten. Daar gaan we bijna iedere zondag naartoe - ook wel omdat we voorlopig nog geen eigen gazon hebben. Ook op het Kabelpark doen we graag een terrasje, fietsen langs de Mark is natuurlijk ook heel leuk om te doen. En in de winter is wandelen in het bos zalig, met ook een koffietje tussendoor.”

Een verademing na de drukte in Minderhout. “Daar was er enorm veel verkeer, hier hoor je echt de vogeltjes fluiten. Dat er dan geregeld grote voertuigen van boeren en tuinbouwers voorbijkomen, nemen we er graag bij.” Ze zijn overigens blij dat er in de straat terug wat jongere mensen zijn komen wonen met kinderen, “het maakt dat er een goede mix van jongeren en ouderen is”.

“Een goede mix van jong en oud”

De Eindsestraat is een zijstraat van Hoogeind. Hier begint de boerenbuiten.

Zicht vanuit Eind op Hoogeind. Vanaf deze plek tel je 21 windmolens.

STRAAT IN DE MAAND

Inès is altijd heel creatief geweest, in plaats van TV te kijken maakt ze liever bloemenkransen of zoekt ze een nieuw ontwerp voor een juweel. “Ik ontwerp zelf juwelen, dat is een leuke hobby geworden die ik heb overgehouden aan de coronaperiode…”

Jan Van Dun en May Vermonden “Nog niet stilzitten…”

Jan Van Dun woont aan het einde van de Eindsestraat. Hij is hier geboren en bleef er wonen na zijn huwelijk met May Vermonden, nu 45 jaar geleden. Ondertussen woont hij dus al 67 jaar lang in deze straat. Zijn vrouw May is afkomstig van de Voort in Meerle en is twee jaartjes jonger dan Jan. Haar ouders hadden vroeger aardbeien en augurken, daarnaast ook varkens en koeien.

Afwisseling

An Van Dun, de zus van Jan, was al lang de vriendin van May en zo hebben ze elkaar leren kennen. Toevallig woonden hun beide ouders vroeger ook tegenover elkaar. Rik Van Dun en Jaan Vermonden woonden toen op Groot Eyssel.

Voor May was het wennen om naar Meer te komen wonen, “want hier werd echt wel heel hard gewerkt, van zonsopgang tot zonsondergang. Ik was gewoon om in Meerle rond 20 uur te stoppen met werken in de zomer… De uitdrukking ‘op tijd stoppen met werken’ kenden ze blijkbaar niet in Meer”, zegt ze. “De boeren gingen zelfs ‘s avonds, nadat ze de koeien gemolken hadden om 20 uur nog terug naar de akker om verder te werken!”

Het koppel is altijd tuinbouwer geweest met glazen serres. “De eerste zeven jaar begonnen we met het telen van augurken en aardbeien.

Daarna wilden we het bedrijf uitbreiden en begonnen we met tomaten te telen, wat ze ook zeven jaar lang hebben gedaan, om dan uiteindelijk de laatste 27 jaar met paprika’s te eindigen.”

Ze houden van afwisseling, vandaar allicht dat ze verschillende teelten hebben uitgeprobeerd. “Maar ons hart is altijd bij aardbeien gebleven, terwijl tomaten eigenlijk rendabeler waren. Dat was dan wel weer heel hard werken. Paprika’s telen was lichter werk, dat hebben we ook altijd graag gedaan en konden we ook langer volhouden. In die tijd waren er nog geen Poolse of Roemeense arbeiders beschikbaar, zodat we het met eigen mensen moesten redden en ook niet enorm konden uitbreiden.”

Pensioen

Het koppel heeft 3 kinderen: Nick, Tom en Christel en telt ondertussen 8 kleinkinderen. Vier jaar geleden zijn ze gestopt met hun bedrijf en officieel op pensioen gegaan. Nu ze op pensioen zijn kunnen ze nog niet stilzitten, want het zijn beiden echt bezige bijen.

Jan spreekt overal graag zijn woordje mee, hij zat 12 jaar lang in het bestuur van de Veiling, 30 jaar in het comité van Meer Markt, was verder ook actief in de verkeersraad van Hoogstraten, in de dorpsraad van Meer en van de Landelijke Gilde. Sinds zijn pensioen begeleidt hij twee keer per week scholen die sport en spel komen doen in de Mosten. Hij geeft uitleg, begeleidt boogschutters, kanoraces en dergelijke en is nadien ook zelf scheidsrechter.

“In mijn jeugd was ik bij de KLJ van Meer en werd uiteindelijk ook KLJ Hoofdleider. Dus omgaan met jongeren ken ik wel van vroeger. In het begin had ik wel wat schrik om de draad

van toen terug op te nemen, maar dat is tot nu toe al heel goed meegevallen. Ook een moeilijker groep weet ik al naar mijn hand te zetten,” zegt Jan.

May fietst wekelijks met een damesgroepje en is ook leesmoeder in Meerle, waar haar kleinkinderen allemaal naar school gaan. “En daarnaast staan wij ook altijd klaar voor de kinderen en kleinkinderen, zoals oppassen voor de kleinsten als ze dat vragen.”

Borrel

Zij wonen graag in de straat, dicht bij het bos van de Mosten, waar ze graag hun hond naartoe trekken. “Wij wonen toch zowat op de mooiste locatie van Meer, niet? We hebben het fietspad van de Mark en het wandel- en recreatiegebied van de Mosten. Last van de toeristen hebben we niet omdat die langs de hoofdweg rijden. Soms hebben we wel hinder van het lawaai van de autostrade als de wind slecht staat, maar dat nemen we er wel bij.”

En het gebuurte? De Eindsestraat bestond vroeger uit drie straten, allemaal met dezelfde naam wat voor heel wat verwarring zorgde. Daarom werd 15 jaar geleden in de dorpsraad van Meer beslist om voor de andere 2 straten een andere naam te kiezen: Gaarshof en Bieshof. “Het gebuurte hier bestaat vooral uit de familie Adams en Brosens en aan de andere kant van de straat de familie Rijvers.”

“Ik woon hier al heel mijn leven en zag het hier toch echt wel veranderen,” kijkt Jan terug. “De mensen reden vroeger hier met paard en kar, ze buurten ook veel en daarom wisten ze ook veel van elkaar. Nu is het zo dat de mensen hier nog altijd heel hard werken, maar het buurten is weggevallen. De boeren zitten in tractors en vanuit hun cabines is het veel moeilijker om contact te leggen natuurlijk.”

De Eindsestraat hoort bij het gebuurt Eind, het buurtcomité organiseert nog enkele activiteiten. Maar er wordt voor de straat alleen niets afzonderlijk meer georganiseerd. Het koppel had al langer het idee om de buren zelf eens uit te nodigen voor een borrel met nieuwjaar, maar dat is er nog niet van gekomen. Misschien volgend jaar ?

Jan Brosens

Ook Jan Brosens woont al heel zijn leven in de straat. “Mijn ouders Jos Brosens en Alina Aerts hadden een boerderij hiernaast en daar ben ik dus opgegroeid, met nog twee broers en een zus. Maar helaas is mijn broer Gert 16 jaar geleden op 32-jarige leeftijd overleden

“Alles geregeld voor de toekomst, dachten we…”

door een arbeidsongeval. Toen hij de nok van zijn stal wou dichtmaken met vogelgaas viel hij door een lichtplaat naar beneden. Hij liet zijn vrouw Marina en twee kinderen na. Zijn vrouw was toen ook net nog in verwachting van hun derde kindje.”

Stikstof

“Ikzelf trouwde in 1989 met Ria Pauwels, afkomstig van Meerle en dochter van René Pauwels. Wij woonden eerst nog even in de oude boerderij van mijn ouders. Mijn ouders hadden vroeger koeien en varkens, maar toen wij hier zijn komen wonen hebben we alles omgevormd naar varkens. Zij verhuisden dan naar de Mosten, maar op zijn 50ste is mijn vader helaas moeten stoppen met werken door een ernstige ziekte. Op zijn 67ste is hij dan overleden.

Ondertussen woon ik hier nu al zo’n 30 jaar. Ria en ik kenden elkaar al vanaf ons 17de, we waren even oud. We hebben drie kinderen: onze zonen Kurt en Werner en een dochter Inès. Kurt is ondertussen 34 jaar oud en woont in Meersel-Dreef en werkt hier ook dagelijks mee met de varkens. Inès is kapster en is vorig jaar hiernaast komen wonen. Werner is 31, woont in Ipenrooi en heeft een KI centrum voor varkens.

Mijn zoon Kurt doet nu hier de zeugen en ik

de mestvarkens. We hebben zelf ook een eigen mestverwerkingsinstallatie, waarvan de helft van de capaciteit voor eigen gebruik is. Alles is dus geregeld voor de toekomst. Dat dachten we tenminste. Maar door een nieuwe stikstofwet moeten we alweer extra investeren. Want de regering verwacht van ons dat we het stikstofgehalte van onze mest verder reduceren van eerst 50% naar 90%.“

Jan zag al heel veel boeren stoppen met hun bedrijf. “En de ouderen die toch nog bezig zijn, proberen wat uit te bollen, ook al omdat de opvolging dikwijls heel moeilijk ligt.”

Ook Jan kreeg een stevige klap te verwerken. “Mijn vrouw Ria deed de boekhouding van ons bedrijf, ze deed het werk in de hof, maakte het eten klaar, zorgde vroeger voor de kinderen, enz. Maar op haar 53ste verjaardag in 2021 kreeg ze te horen dat ze huidkanker had. Nadien heeft ze nog 8 maanden geleefd. Dat was natuurlijk een hele slag voor ons gezin… Nu nog gaat er geen minuut voorbij of ik denk aan haar,” zegt Jan zichtbaar geëmotioneerd.

Wielrennen

Jan heeft vroeger 8 jaar gevoetbald bij de Boerenbond. Nadien heeft hij nog tot zijn 42ste gekoerst “eerst 6 jaar bij de toeristen van Meerle, dan 2 jaar voor de Brabantse Wielerbond in

Nederland en bij de Vlaamse Wielerbond in België. Ik behaalde verschillende ereplaatsen maar kon helaas nooit het overwinningsgebaar maken na afloop van een rit.” De wieleractiviteiten bleken echter niet te combineren met zijn drukke bezigheden als varkenshouder.

Zijn beide zonen hebben allebei op een hoger niveau gekoerst. “Zo won onze jongste zoon Werner bij de nieuwelingen op een jaar 18 van de 20 koersen waar hij toen aan meedeed. En de oudste zoon Kurt kreeg toen hij 19 was zelfs een profcontract aangeboden, maar hij besliste uiteindelijk om daar niet op in te gaan. Dat is nu zo’n 15 jaar geleden.”

En het leven gaat ondertussen verder zijn gang. “Ik heb nog wat wit-blauwe beesten die eigenlijk bedoeld waren om prijskampen mee te doen. Maar door het overlijden van mijn vrouw is de interesse fel verminderd…” Wel gaat hij geregeld een kaartje leggen, zo gaat hij elke week rikken met vier andere boeren.

“En het is hier in de straat wel iets minder rustig dan vroeger, vooral omdat er een aantal ruilverkavelingsbaantjes zijn bijgekomen, zodat er uit de richting van de industrie wel wat meer verkeer komt. Vroeger was dit een doodlopende straat. Maar veel hinder geeft dat eigenlijk niet,” zo besluit hij. (jl, ma)

Frans Brosens, ‘de’ scheidsrechter van caféploegen woonde ook op Eind, op de plaats waar nu Inès Brosens en Kristof Schroé wonen. Frans was trots op zijn scheidsrechterverleden en werd veelvuldig beloond met trofeeën die hij zorgvuldig bij hield.

Autobanden René Van Hasselt

Langenberg 15 2323 Wortel

Tel. 03 314 57 32

GSM 0477 30 71 22

www.autobandenvanhasselt.be

AANKOOP ALLE WAGENS EN MOBILHOMES

steeds de beste prijs !!

Alle merken jong en oud, ook met schade en veel km's, ook met rode keuringskaart, bestelwagens, vrachtwagens, 4x4's, luxewagens en minibussen.

Snelle afhandeling - tel. 0473 31 85 58

Jan Brosens

Zorgen om de zorg: leven en werken in ons woonzorgcentrum

Het WZC Stede

Akkers onder de loep

ZORG WOONZORGCENTRUM Door de (voorbije?) coronapandemie kwam de zorg in het middelpunt van de belangstelling te staan. Daar hebben wij in ons blad al enkele keren aandacht aan besteed, in ons meinummer verscheen een reeks van interviews met allerlei zorgverstrekkers. Wij beschouwen onze gezondheids- en ouderenzorg immers als één van de belangrijkste verworvenheden van onze welvaartstaat.

In onze stad is het woonzorgcentrum één van de pijlers daarvan. Het is niet alleen een architecturaal baken in onze stad, het is ook het levende centrum van onze ouderenzorg. Net zoals de andere zorgsectoren blijft ook dit centrum niet gespaard van problemen. Dat werd pijnlijk duidelijk op de laatste zitting van 2022 van de Raad voor Maatschappelijk Welzijn. Daar raakte bekend dat er een tijdelijke opnamestop was ingevoerd en dat wegens personeelsgebrek een aantal kamers voor onbepaalde tijd zouden leeg blijven, en dit ondanks lange wachtlijsten.

Voor ons een aanleiding om ons woonzorgcentrum onder de loep te nemen. Wij hadden daarover een verhelderend gesprek met directeur Els Timmermans en bevoegde schepen Roger Van Aperen, geflankeerd door Katrien van den Bossche, manager Burger.

WZC Stede Akkers beschikt over 154 eenpersoonskamers, waaronder 150 kamers voor definitief verblijf en 4 kamers kortverblijf. Het woonzorgcentrum bestaat uit 4 blokken, per blok zijn er 38-39 kamers. Iedere blok bestaat uit 4 kamerlagen en 2 leefruimtelagen.

Vanaf 23 februari 2023 zijn aan bewoners en medewerkers de nieuwe namen van de blokken bekend gemaakt. Het zijn allemaal specifieke benamingen voor een bepaald stuk land dat voorkomt op het grondgebied van Hoogstraten, ze verwijzen naar ons lokaal dialect en liggen goed in de mond: voortaan spreken we dus over ’t Veld (Blok A), Den Bemd (Blok B), De Werft (Blok C) en De Hei (Blok D).

Transparantie

Schepen Roger Van Aperen drukt erop dat de stad er alle belang bij heeft om transparant te zijn over de situatie en dus blij is met dit gesprek. “Op straat wordt veel gepraat, maar het merendeel van de mensen weet niet zoveel af van de werking van wat men gemeenzaam het rusthuis noemt. Als men er niet bij be-

trokken is, beseft men niet hoe uitgebreid de ouderenzorg in onze stad wel is.

Dat beperkt zich niet tot het rusthuis, daar horen ook de serviceflats, de assistentiewoningen en de bejaardenwoningen in Hoogstraten en de deelgemeenten bij. De mensen die er echt mee te maken hebben zijn de bewoners, hun familie, het personeel en de vele vrijwilligers. De stad wil daarom maar al te graag openheid van zaken geven, om mogelijk verkeerde indrukken die leven weg te nemen.”

Grote zorgcampus

DHM: Hoeveel mensen verblijven er momenteel in het WZC en in de zorgflats?

“In het woonzorgcentrum verblijven momenteel 140 bewoners, in de assistentiewoningen De Wingerd 21 bewoners, in de servicefiats De Linde 28 bewoners en in de nieuwe assistentiewoningen ’t Gastenhuys 50 bewoners. Ook alle bejaardenwoningen op het Erf (campus Stede Akkers) in Hoogstraten en die in Minderhout en Meersel-Dreef zijn volzet.

Daarnaast zijn in het dagverzorgingscentrum gemiddeld 11 van de 12 plaatsen dagelijks ingenomen. De dagverzorging dient om partners, familieleden of mantelzorgers even te ontlasten. Je treft er geregeld mensen die later doorstromen naar het woonzorgcentrum. Tijdens de dagverzorging sluiten ze soms aan bij de dagactiviteiten die dan in het WZC plaatsvinden.

Tenslotte is er nog het centrum voor kortverblijf, 4 kamers, waar zorgbehoevenden voor een kortere periode kunnen verblijven om hun mantelzorgers de gelegenheid te geven even vakantie te nemen of bij ziekte van een van hen of herstel na een ingreep. Zij genieten dezelfde zorg als de bewoners van het WZC. Kortverblijf is voor maximaal 60 dagen met een mogelijke éénmalige verlenging van 30 dagen. Alles tezamen dus ruim 300 mensen die dagelijks verzorgd worden.”

De werknemers

DHM: Hoeveel mensen zijn er aan de slag in het WZC en in welke diverse functies?

“Qua verzorgend personeel zijn er ideaal tijdens de dag per woonblok 9,5 VTE (voltijdsequivalenten) zorgkundigen (14 medewerkers) en 3,5 VTE verpleegkundigen (4 á 5 medewerkers). Idealiter zijn er tijdens de nacht 2,5 VTE verpleegkundigen en 4,3 VTE zorgkundigen. Sinds 1 februari 2023 is het WZC gestart met een vaste nachtequipe van zorgkundigen en verpleegkundigen. Deze nachtequipe is volledig ingevuld.

De meerderheid van het verzorgende personeel werkt deeltijds. De meeste zorgkundigen 80%. Dat is het meest aangewezen regime om aan de zorgnoden te voldoen. We kennen immers vooral piekmomenten ‘s morgens en ’s avonds, een kleine piek tijdens de middag, daartussen is het veel rustiger. Door het deeltijdse werkregime is een betere spreiding van de aanwezigheid mogelijk. Veel medewerkers kiezen trouwens zelf voor die deeltijdse betrekking, omdat dit beter te combineren valt met de thuissituatie. Voor sommige jonge werknemers geeft dit het voordeel dat ze bijvoorbeeld er nog een flexi job kunnen bijnemen. Het is ons streven om vraag en aanbod zo goed mogelijk te matchen.

Bij de schoonmaak en de logistieke medewerkers - 16 VTE - zijn er heel veel halftijdse betrekkingen.

Daarnaast is er de paramedische dienst: kinesitherapeuten, ergotherapeuten, orthopedagogen, begeleiders wonen en leven, goed voor 9,3 VTE.

Verder zijn er de ondersteunende diensten: administratieve medewerkers, coördinator opnamebeleid, referentiepersoon dementie,

stafmedewerker en de directeur. Tenslotte is er de technische dienst en voor de serviceflats en bejaardenwoningen hebben wij een woonassistente.”

Personeelstekort

DHM: We hebben begrepen dat er momenteel een personeelstekort is: hoeveel en welke profielen?

“Het personeelstekort situeert zich vooral bij zorgkundigen. Bij de verpleegkundigen is er momenteel geen tekort. Bij de zorgkundigen ontbreken 5 VTE. Als we naar de zomermaanden kijken, verwachten we een tekort aan verpleegkundigen van 0,5 VTE en maar liefst 7,5 VTE zorgkundigen. Zo’n groot gebrek aan zorgkundigen hebben we nooit eerder gezien. Er zijn ook veel minder stagiairs en minder jobstudenten, wat een gevolg is van de mindere instroom in deze opleidingen.”

Roger Van Aperen vult aan: “Bij dit personeelstekort willen we toch de kanttekening maken dat we in onze zorginstelling, omwille van de beoogde kwaliteit van de zorg, een hogere personeelsbezetting hebben dan de wettelijk vastgestelde norm voorziet. We streven naar 20% extra bezetting t.o.v. de wettelijke minimumnorm. In de praktijk zitten we boven dit percentage. Hierdoor kunnen we een hogere kwaliteit van zorg aanbieden aan onze bewoners.”

DHM: Vanwaar deze tekorten?

Roger Van Aperen: “Dat is geen lokaal fenomeen hé, dat is in heel Vlaanderen zo. Je kan geen nieuws aanzetten of een krant openslaan, of men heeft het over tekorten in de zorg!”

“We volgen dat alle dagen op. Na corona is er een grote moeheid bij veel zorgpersoneelsleden opgetreden. Er zijn nogal wat mensen vertrokken naar andere sectoren. Wat niet verwonderlijk is als je de toestanden tijdens de pandemie en vooral tijdens de lockdowns hebt meegemaakt. Maar het verloop bij ons is niet groter dan elders.

Komt daarbij dat we de laatste tijd enkele mensen met pensioen hebben zien gaan, binnenkort weer twee. Nochtans hebben we een vrij jong team, maar daar heb je dan weer het risico op langere afwezigheden omwille van zwangerschap. En dat is iets wat je uiteraard niet vooraf kan inschatten.

Bovendien heb je momenteel het systeem CIEZO, dat is een opleiding die je van zorgkundige naar verpleegkundige brengt. Daar staan we volledig achter en daar werken we aan mee, maar tijdens die opleiding ben je die zorgkundigen een tijdje kwijt en je bent niet zeker dat ze daarna bij ons in dienst komen als verpleegkundigen. Ze lopen immers op meerdere plaatsen stage. We weten nu al dat in september één van onze zorgkundigen in dat systeem instapt. Verder merken we dat in tegenstelling tot vroeger spontane sollicitaties haast niet meer voorkomen, die stroom is zo goed als opgedroogd. Als er niet meer instroom komt in de opleidingen, zien wij het somber in.”

Luchtopname van de het WZC Stede Akkers, met daarbij nog het oude rusthuis, dat nu vervangen is door ‘t Gastenhuys.

Het personeelstekort situeert zich vooral bij zorgkundigen

Lege kamers

DHM: Wat zijn de gevolgen van het personeelstekort?

Roger Van Aperen: “Het behoud van de kwaliteit van de zorg is onze grootste prioriteit, zowel voor onze bewoners als voor onze medewerkers. Daarom heeft het bestuur beslist om een tijdelijke opnamestop door te voeren en een aantal kamers leeg te houden. Op dit ogenblik zijn dat 12 kamers.”

“Er hebben een aantal interne verhuizingen van bewoners plaatsgevonden, zodat de lege kamers zich allemaal in één blok ’t Veld (blok A) situeren. Zo kon de inzet van medewerkers herbekeken worden. In Den Bemd (blok B) en De Werft (blok C) zijn er geen kamers leeg. In De Hei (blok D) zijn er nu even 2 kamers leeg omwille van recente overlijdens. In deze blokken wensen we geen kamers te laten leegstaan, omdat dit veel impact heeft op de teamwerking.

Deze leegstand en de redenen waarom zijn uitgebreid gecommuniceerd naar alle bewoners en naar alle families. Vrijwilligers worden gevraagd om de maaltijdbedeling mee te ondersteunen. Ook niet-zorg-medewerkers kunnen daarbij helpen.”

didaat-bewoners met een hoge zorggraad ongeveer 6-7 maanden. De wachttijd voor een lage zorggraad bedraagt bijna 3 jaar. (red - op 15/2 stonden er 161 kandidaten op de wachtlijst.)

uit van vacatures via de traditionele kanalen (Infozine, geschreven pers), maar de laatste tijd ook met een grote inzet van sociale media. Zowel Linkedin als facebook-advertenties. Daarbij is ook ingezet op een aantrekkelijke vacaturevideo.

DHM: Heeft dit ook een financiële impact?

Roger Van Aperen: “Uiteraard zijn daar financiële implicaties, maar we moesten kiezen: ofwel de kamers vullen en de service aanpassen aan het beschikbare personeel, minder zorg bieden dus, ofwel de kamers leeg laten staan. Het gevolg is dubbel: enerzijds blijven een aantal vaste kosten, anderzijds heb je van die kamers geen inkomen. Weliswaar zijn op dit ogenblik de personeelskosten lager, maar het heeft wel gevolgen voor de financiering voor volgend jaar. De financiering door de overheid is immers gebaseerd op de bezetting van de kamers, de personeelsbezetting en de zorgzwaarte van de bewoners Het is telkens op basis van de gegevens van 1 juli tot het jaar nadien 30 juni dat deze cijfers berekend worden. Het spreekt voor zich dat wij trachten het personeelstekort zo snel mogelijk op te vullen, zodat we weer alle kamers kunnen benutten.”

De wachtlijsten

DHM: Wat is de stand van de wachtlijsten en hoe worden dringende zorgnoden opgevangen?

“Momenteel bedraagt de wachttijd voor kan-

Kortverblijven verwijzen we momenteel door naar de kortverblijfcentra in de buurt. Ook voor definitieve opnames wordt het advies gegeven om contact op te nemen met de andere WZC’s in de omgeving. Kandidaat-bewoners kunnen vaak sneller terecht in een ander WZC in afwachting van een opname bij ons. Alle contactinformatie wordt aan de mensen meegegeven.

Er wordt bij de mensen ook steeds nagegaan of ze op de hoogte zijn van eventuele thuiszorg ondersteunende diensten (Gezinszorg, centrum voor dagverzorging, thuisverpleging, maaltijden aan huis,...). Op deze manier proberen we de mensen verder te helpen. Maar ook wij merken dat het een trend is zich steeds later te melden voor de wachtlijst, ook voor kortverblijf. Op tijd inschrijven voor zorg is een maatschappelijk aandachtspunt. We merken wel dat er een vrij soepele doorstroming is van assistentiewoningen naar het WZC.”

Roger Van Aperen: “Even voor alle duidelijkheid: politici komen niet tussen om een opname te versnellen. Enkel de rangorde op de inschrijvingslijst (op datum) is van toepassing”.

Op zoek naar medewerkers

DHM: Hoe proberen jullie nieuwe medewerkers aan te trekken, in een sector waar de vraag enorm groot is?

“Wij sturen een voortdurende communicatie

Vacatures worden ook over de grens bekendgemaakt. Maar dat is dubbel, want ook over de grens is er een tekort. Zij vissen ook langs onze kant van de grens.

Wij zijn aanwezig op de jobbeurs van laatstejaarsstudenten en de scholen zijn aangeschreven om de vacatures via de schoolkanalen te publiceren. Tijdig aanspreken van laatstejaars stagiaires, weekendwerkers. We mikken ook op ‘Inzet’, duaal leren: studenten die leren en werken combineren.

Daarnaast spreken we ook gepensioneerde verzorgenden aan die na hun pensionering toch nog een aantal uren willen werken. Vorig jaar hebben wij met succes thuisverpleegkundigen ingezet, vooral om tekorten in de nachtploeg op te vangen.

Het project # Kiesvoordezorg (instroom B) van de overheid is ook een kanaal. Het betreft een opleiding tot zorgkundige of verpleegkundige voor werknemers van buiten de zorgsectoren. Het vergt natuurlijk inzet om hen te begeleiden en je bent niet zeker dat ze hier ook

Vrijwilligers worden gevraagd om de maaltijdbedeling mee te ondersteunen

Zij vissen ook langs onze kant van de grens

effectief in dienst komen als ze hun opleiding voltooid hebben. Er is vraag van overal!

We doen ook een beroep op interimkantoren, al is dat een dure optie. Maar soms is dat nodig om een korte of langere afwezigheid op te vangen.

Een belangrijke bron zijn ook onze eigen medewerkers die de vacature mee kenbaar maken via mond aan mond reclame. We hebben immers een warme en gemotiveerde ploeg van diverse medewerkers in ons woonzorgcentrum die een kwalitatieve zorg voor alle bewoners nastreeft. Zij zijn het beste uithangbord om nieuwe medewerkers binnen te halen.”

Er zijn kleine aanpassingen gebeurd in de uurroosters om een aantal zaken te vergemakkelijken. Die zijn uitgewerkt in een werkgroep met de medewerkers en zij hebben zelf voorstellen gedaan die tot een verbeteringstraject leiden. Een concreet gevolg is bijvoorbeeld de permanente nachtploeg. Maar er zit nog meer in de pijplijn. Als je de werknemers betrekt bij de projecten, merk je een grote motivatie. Het project ‘Samen mens’ heeft speciaal oog voor het werken met dementerenden. Per blok zijn er twee medewerkers die zich hiervoor geëngageerd hebben.”

DHM: Zoals in het onderwijs, horen we ook wel eens over planlast.

“Helaas zijn er ook bij ons steeds veranderende regels en voorschriften van de hogere overheid die wat men noemt planlasten veroorzaken. Ik denk aan Pentaplus, een bijscholingssysteem waardoor zorgkundigen ook taken van verpleegkundigen kunnen uitvoeren. Maar daar hangen dan weer vele uren opleiding tijdens de werkdiensten aan vast, wat vrij belastend is.

Weekenddienst

DHM: Wat met weekenddiensten en beschikbaarheid tijdens vrije dagen? “Iedereen die hier werkt is daar vooraf over ingelicht, het is ‘part of the job’. Maar dat wil niet zeggen dat je zomaar verplicht bent je vrije dagen beschikbaar te zijn en je niet van huis weg kan. Er is geen verplichting. Maar het spreekt voor zich dat wanneer er onverwachte afwezigheden zijn in het weekend, dat de dienst moet verzekerd worden. Je kan nu eenmaal niet zonder een effectief aantal krachten. Maar eerst worden de mogelijke alternatieven bekeken en slechts daarna worden mensen opgeroepen. Dat is dan steeds op basis van vrijwilligheid. Ook met overuren wordt omzichtig omgesprongen, het is zeker geen constante en we proberen die steeds zo snel mogelijk te laten recupereren. Ook daar geldt in eerste instantie steeds het principe van vrijwilligheid.”

DHM: Zijn er geen mogelijkheden voor een vliegende ploeg?

DHM: Zijn er ook oplossingen binnen het eigen huis?

“Jawel. Zoals de inzet van logistieke medewerkers: er zijn heel wat logistieke taken in een woonzorgcentrum die door verzorgend personeel (zorgkundigen, verpleegkundigen) worden opgenomen. Deze specifieke logistieke taken willen we bij de logistieke medewerker leggen, zodat de werkdruk voor het verzorgend personeel aanzienlijk verlicht wordt. Van de taken die wettelijk door zorgkundigen of verpleegkundigen dienen uitgevoerd te worden, wijken we niet af.”

De arbeidsomstandigheden

DHM: Zijn de werkomstandigheden erop gericht de personeelsleden aan boord te houden?

“Jawel, vorig jaar is er een onderzoek en een bevraging geweest en sedertdien is een traject afgelegd om de balans voor de medewerkers in evenwicht te brengen. Zo kunnen ze nu 3 maanden vooraf hun verlofdagen plannen.

Wat zwaar doorweegt is dat medewerkers kunnen opgeroepen worden op tijdstippen dat ze feitelijk vrij hebben. Helaas is dat onvermijdelijk, en dat is nog pijnlijker duidelijk geworden tijdens corona.

Vergeet niet dat corona nog altijd doorwerkt in de zorg. Als er corona in huis is, moeten beschermingsmaatregelen genomen worden. Het is dus logisch dat je dan wel eens hoort zuchten ‘toch niet weer hé’... Maar we kunnen niet anders als we willen vermijden dat bewoners besmet worden en dat medewerkers uitvallen.

Of het nieuwe systeem BelRAI, waarvoor niet minder dan 130 vragen aan de bewoner moeten gesteld worden. Wij twijfelen niet aan het nut, maar het brengt wel flink wat administratie met zich en het houdt de mensen ook weer weg van hun concrete taak, de zorg. Die planlasten zijn zeker één van de hinderpalen om gepensioneerden langer aan de slag te houden.” (BelRAI is een Belgische versie van verschillende instrumenten om de fysieke, cognitieve, psychische en sociale zorgnoden bij zorgbehoevenden in te schatten of personen in complexe zorgsituaties op te volgen. De hulpmiddelen leveren aandachtspunten van de bewoner aan en op basis hiervan kan een zorgplan opgesteld worden.)

“Dat zou ideaal zijn, maar een vereiste is dat er eerst voldoende personeel in de teams op de afdelingen beschikbaar is. Daarna kunnen we pas een mobiele equipe starten. Dat betekent dat de arbeidsmarkt zal moeten veranderen. Ooit stonden we er dichtbij, maar toen kwam corona!”

DHM: De vier torens mogen dan architecturaal mooi ogen, zijn ze ook werkbaar voor het personeel?

“Dat is een moeilijke, we zouden zeggen ‘anders werkbaar’. Liften en trappen worden meer gebruikt, maar er wordt minder loopafstand afgelegd dan in een klassiek woonzorgcentrum met gangen. We ervaren wel een grote tevredenheid bij de bewoners, met het systeem van de leefgroepen. Die kleine ‘com-

Zij zijn het beste uithangbord om nieuwe medewerkers binnen te halen

munities’ geven het verblijf iets huiselijks. Bovendien is er veel licht en buitenzicht vanuit de kamers en de leefruimten. Het personeel heeft ondertussen goed zijn weg gevonden In het geheel van de gebouwen.”

Veel vrijwilligers

DHM: We weten dat er veel vrijwilligers helpen in het WZC. Kan je (ongeveer) zeggen hoeveel mensen er meewerken en welke taken zij op zich nemen?

“Er zijn momenteel 119 vrijwilligers actief en zij zijn werkelijk de kers op de taart in onze dagelijkse zorg! Die vrijwilligers nemen in het woonzorgcentrum heel wat taken op zich, voor heel diverse zaken.

• Uitstapvrijwilligers: de bewoner gaat samen met de vrijwilliger op uitstap. Dit gaat van de openluchttentoonstelling Hoogstraten in groenten & bloemen, de maandelijkse wandeling tot de grote uitstap naar Meersel-Dreef.

• Activiteiten in de leefruimte: een aantal activiteiten gaan door in de leefruimte. Hier voeren de vrijwilligers zelfstandig of onder begeleiding van een ergotherapeut of animator de activiteit uit. Dit gaat van bingo, handwerkgroepje, zetelfietsen, bloemschikken, muzieknamiddag, leescontacten tot kookactiviteiten .

• Activiteiten in het dienstencentrum: maandelijks vinden er activiteiten plaats in de cafetaria van het lokaal dienstencentrum. Dit zijn optredens, de modeshow en de schoenenverkoop.

• Individuele taken: verschillende vrijwilligers voeren zelfstandig hun vrijwilligerstaak uit zoals de boekenvrijwilliger, tijdschriftvrijwilliger, handwerkvrijwilliger, wandelvrijwilliger, …

• Knuffelhondvrijwilliger: een goedgekeurde hond komt samen met zijn baas op bezoek bij de bewoners. Deze bezoeken gaan door in de kamers of in de leefruimtes.

• Kapelvrijwilliger: maandelijks vindt er op zondag en de kerkelijke feestdagen een eucharistievering plaats. De vrijwilligers begeleiden de bewoners naar de misviering.

• Bezoekvrijwilliger: een bezoekvrijwilliger heeft één of twee vaste bewoners waarbij ze minimaal twee keer per maand op bezoek gaan. Tussen de bezoekvrijwilliger en de bewoner groeit dan een vertrouwensrelatie.

DHM: Heeft u de indruk dat de bewoners tevreden zijn in ons woonzorgcentrum?

“Daar hebben we toch een positief gevoel bij. We trachten zowel de bewoners als hun

Hier wordt niet gedanst...

1. Koning of geen koning, hij blijft vliegen

2. Naam van de musicalopleiding in Hoogstraten

3. Iets oud dat volgens Roel Everaert in vervulling gaat

4. Ondanks negatief advies leverde het college dit tóch af

5. Audio-uitzending waarbij het geluidsbestand op aanvraag wordt aangeboden door middel van een webfeed

6. Volgens sommigen is hij niet te regisseren

7. Het lot van het laatste broodje

8. Naam van écht Wortels bier

9. Achtendertigste editie van deze wedstrijd

10. De brandweer is ernaar op zoek

11. In de Mosten is ze blauw

12. 100 jaar werd deze kranige tante

13. Sportterrein geopend sinds begin juni (jc)

IJ’ is één vakje. Mail het woord uiterlijk dinsdag 15 augustusi door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

families bij de werking en het functioneren van ons WZC te betrekken. Onlangs hebben we de familie-ontbijten heropgestart en in het najaar gaan de familieraden per woonblok opnieuw van start. We hebben aandacht voor de aanspreekbaarheid van verantwoordelijken en verzorgenden voor de families Er is ook een gebruikersraad en daar zijn de gesprekken heel open en kan alles gezegd worden.” (jaf)

Oplossing juni

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Leen Geudens, Grote Plaats 7, Wortel

Directeur Els Timmermans

Hotel-restaurant De Tram gaat tegen de vlakte

RUIMTELIJKE ORDENING Het legendarische hotel-restaurant De Tram zal binnen enkele maanden uit het straatbeeld van Hoogstraten verdwenen zijn. Nadat de gemeente eerder al tweemaal een vergunning weigerde, gaf het college nu groen licht voor de afbraak en de bouw van een nieuw project met 24 appartementen, 6 handelspanden en een ondergrondse parking. Heel wat experten hadden een negatief advies uitgebracht op deze vergunningsaanvraag en er kwamen ook een aantal bezwaarschriften binnen. Vooral de grootte en de hoogte van het gebouw zouden een aantasting zijn van het historisch waardevolle karakter van de omgeving. Toch gaf het college nu de vergunning.

College levert vergunning af ondanks negatief advies van de eigen diensten

Schellekens

Het restaurant de Tram op de hoek van de Vrijheid en de Gravin Elisabethlaan in het centrum van Hoogstraten dateert reeds van 1917. Het begon aanvankelijk met een café, opgericht door Fons Van Calster maar evolueerde naar een hotel-restaurant onder zijn dochter “Cia” en haar echtgenoot Jef Schellekens. Er kwam in de jaren ’70 een grote feestzaal bij in de Gravin Elisabethlaan met bovenaan een tiental hotelkamers. Later namen de kinderen Frans en Flor de zaak over. Uiteindelijk zouden de zonen van Flor de zaak verder runnen tot ze er in 2018 de brui aan gaven.

In 2014 kreeg de zaak nog een opknapbeurt maar in 2019 eindigde de geschiedenis van de Tram met een grote uitverkoop van gans de inboedel. Vier generaties lang was De Tram een begrip in Hoogstraten en verre omstreken. Ook het pand werd te koop gezet. Patrick Christiaansen, zaakvoerder van Martrick Projects, en woonachtig in Hoogstraten, werd de nieuwe eigenaar. Hij kocht ook het naastgelegen pand van koffiebar Taeymans op en maakte plannen voor een nieuw groot project in het hart van Hoogstraten.

Aanvragen

In 2020 diende Martrick Projects een vergunningsaanvraag in bij de stad Hoogstraten voor de bouw van 24 appartementen, 1 kantoor, 8 handelsruimten en fietsenberging met ondergrondse parkeergarage en een bijgebouw met afwijking van de voorschriften van het BPA Centrum West. Het plan omvatte toen niet al-

leen de gebouwen van De Tram en Taeymans, maar ook de twee aanpalende panden. Het college weigerde op 16 juli 2020 hiervoor een vergunning af te leveren. Het project voldeed niet qua volume en hoogte. In dit Bijzonder Plan van Aanleg wordt voorgeschreven dat de maximum hoogte van de kroonlijst 8 meter mag zijn met een marge van 1 meter. Het voorliggend project zou tot 16,70 m hoogte gaan met zelfs 5 bouwlagen. Er werden ook te veel wooneenheden voorzien. Hierdoor zou de bezettingsgraad 130 wooneenheden per hectare bedragen.

“Verdichten betekent niet dat men zoveel mogelijk wooneenheden moet samenpersen op een zo klein mogelijke oppervlakte,” schreef De Hoogstraatse Maand in het oktobernummer van 2020. Het geheel strookte volgens het bestuur ook niet met de besluiten uit de Studie van Stramien uit 2012 “Hoogstraten Erfgoed en ontwikkeling”.

Nieuwe poging

In 2022 volgde er een tweede aanvraag. Ditmaal alleen voor de panden De Tram en Taeymans. Het plan voorzag in de bouw van

De huidige ’De Tram’ op de hoek Vrijheid - Elisabethlaan

25 appartementen, 6 handelsruimten met ondergrondse parkeergarage en een bijgebouw. Ook deze vergunningsaanvraag werd door het stadsbestuur geweigerd. De projectontwikkelaar ging hiertegen in beroep bij de provincie. Driemaal is scheepsrecht, zal projectontwikkelaar Martrick Projects gedacht hebben, en inderdaad de derde keer blijkt de goede keer. De nieuwe aanvraag werd wat aangepast en omvat nu ‘de bouw van 24 appartementen, 6 handelspanden, een ondergrondse garage, scheidingsmuren en het aanleggen van verhardingen met afwijking van de voorschriften van BPA Centrum Westkant na het slopen van handelspanden met woningen en een bijgebouw gelegen Gravin Elisabethlaan, Vrijheid 190 en 192 - 2320 Hoogstraten’.

Maar ook deze aanvraag vertoonde heel wat inbreuken, zodanig dat de interne diensten van de stad, de zogenaamde experten, heel wat negatieve adviezen afleverden. Ook vanuit de aangelanden kwamen er 7 bezwaarschriften toe op het stadhuis na het openbaar onderzoek van 16 januari tot en met 14 februari 2023.

Hier en daar wordt wat geschaafd, en een

aantal negatieve adviezen wordt met de mantel der liefde ingepakt en opgeborgen. Op 13 april 2023 brengt de gemeentelijke omgevingsambtenaar een positief verslag uit aan het college en wordt de aanvraag ter goedkeuring voorgelegd. Het college geeft deze keer gunstig advies op 20 april 2023.

Volgens huidig schepen van stadsontwikkeling (ruimtelijke ordening) Piet Van Bavel (Hoogstraten Leeft) werden er door de projectontwikkelaar heel wat aanpassingen uitgevoerd aan het oorspronkelijk plan. Voormalig schepen van ruimtelijke ordening en mobiliteit, Michel Jansen (N-VA) reageerde daarentegen verbolgen over het feit dat het college de negatieve bezwaren van haar eigen diensten negeert en gooit de handdoek en zijn lidmaatschap van N-VA in de ring. Hierover kan je alles lezen in de rubriek ‘vanuit het stadhuis’.

Negatieve adviezen

De derde aanvraag van de projectontwikkelaar kreeg dus ook heel wat negatieve adviezen van de verschillende diensten. De eind-

conclusie op 6 maart 2023 is ongunstig. De voornaamste kritiek situeert zich vooral in het feit dat het nieuwe gebouw niet in overeenstemming is met de locatie in de nabijheid van talrijke historische gebouwen en in het straatbeeld met een geklasseerd uitzicht.

Wij lezen in het collegebesluit: “De aanvraag situeert zich pal in het historische centrum van Hoogstraten, in een zone met culturele, historische en/of esthetische waarde. De aanvraag grenst aan de beschermde lindeboombeplanting op de Vrijheid, situeert zich recht tegenover de beschermde Sint-Catharinakerk van de 16de eeuw, en staat te midden van tal van andere beschermde monumenten of historische gebouwen die deze omgeving rijk is. Dat vraagt een ontwerp dat respect heeft voor deze historische locatie en met een aangepaste architectuur en schaal zich inpast in deze omgeving. Voorliggende aanvraag gaat hier volledig de mist in. Het ontworpen gebouw is zeer prominent aanwezig en zet zichzelf op de voorgrond, waarbij de historische omgeving volledig genegeerd wordt. Er is geen relatie met de specifieke plek en de identiteit gaat verloren”.

Erfgoed

De dienst Erfgoed voegt er aan toe: “In diverse overlegmomenten werd gevraagd om geen schaalvergroting toe te passen langs de Vrijheid. De Vrijheid wordt gekenmerkt door zijn kleinschaligheid en waardevol erfgoed, de historische panden hebben maximaal twee bouwlagen met een hellend dak. De kenmerkende kleinschalige straatgevels en hoeken zijn belangrijk om het homogeen geheel te bewaren. Een schaalbreuk zorgt voor nieuwe accenten die in concurrentie gaan met het bestaand erfgoed patrimonium. Nieuwe ontwikkelingen mogen het bestaande niet overschaduwen. De volumes zijn niet aanvaardbaar, de gevraagde schaal is niet inpasbaar in de (erfgoed)omgeving.” Het ontworpen volume langs de Vrijheid is voorzien met 3 volledige bouwlagen en een extra laag in het zadeldak. “Het bouwblok dient te worden voorzien met 2 bouwlagen en een derde laag in het

zadeldak.”

Het inplantingsplan van het nieuwe project De Tram met blok A op de locatie van het huidige hotel-restaurant en blok B een nieuw gecreëerde woonblok met tussenin een groenzone achter de tuinen van de woningen in de Vrijheid.

Het zijaanzicht in de Gravin Elisabethlaan

Te veel

De diensten waarschuwen er ook voor dat de bezettingsgraad te hoog is door 24 appartementen en 6 handelspanden te voorzien op deze beperkte oppervlakte. “De draagkracht van de site wordt overschreden en het voorgestelde programma is veel te zwaar voor deze locatie.” De woningdichtheid is dus te veel te hoog en op vele vlakken ontbreekt het aan woonkwaliteit, aldus het advies.

En we lezen verder: ”Het evenwicht is zoek, het gevraagde is in strijd met de voorschriften van het BPA en de gevraagde afwijking is onaanvaardbaar. Elke nieuwe ontwikkeling zou een meerwaarde moeten zijn voor de huidige bewoners en de toekomstige bewoners. Het voorliggende ontwerp voldoet hier niet aan. Het ontwerp richt zich enkel op het gebouw, niet op de woonkwaliteit van de toekomstige bewoners. De aanvraag dient geweigerd.”

Parkeerplaatsen

Het gemeentelijk reglement in Hoogstraten voorziet in de verplichting om bij de bouw van meergezinswoningen een minimum van 1,5 parkeerplaatsen per wooneenheid te voorzien. Dit betekent dat voor deze 24 appartementen er (ondergronds) 36 parkeerplaatsen zouden moeten zijn. Er zijn er slechts 32 voorzien. En dus voldoet het ontwerp niet aan de gemeentelijke verordening parkeren.

een aantal deelparkings in het centrum in de zogenaamde kwadranten. Maar ook hier is er nog niet veel licht te zien, en het einde van de tunnel is evenmin in zicht.

Hoogte

Daarnaast waren er bezwaren tegen de hoogte van de kroonlijst van het gebouw en de aanwezigheid van twee bouwlagen onder de dakconstructie. Het intern gecoördineerd advies van het expertenteam Ruimte van 6 maart was negatief. De Expert Ruimte wijst onder andere op de kroonlijsthoogte die te hoog is. Dit argument wordt evenwel door het college verworpen omdat de kroonlijsthoogtes, dakhellingen en bouwdieptes van zowel Blok A als Blok B bij o.a. de aansluitende panden en in de onmiddellijke omgeving reeds voorkomen en dus inpasbaar zouden zijn.

Bezwaarschriften

De aangelanden dienden een zevental bezwaarschriften in die vooral betrekking hadden op o.a. het belemmeren van het uitzicht op de toren, een ‘onaanvaardbare schaalvergroting’, de bouw van nieuwe winkelruimten nu er al zoveel leegstand is, de te kleine tuin met weinig ontharding.

Wat het uitzicht betreft stelt het bestuur dat door de nokhoogte van 17,68 m van blok B slechts 36 % van het zicht op de toren zou verborgen worden vanaf het kruispunt met de Alfred Oststraat. Verder weg zou de zichtbaarheid slechts met 25 % verminderen en dus wordt dit bezwaar door het bestuur niet bijgetreden. Wat het groen en de ontharding betreft, werden er aanpassingen gedaan waardoor er voldoende kwaliteit zou zijn om ook bomen aan te planten. Er zou extra grond aangevoerd worden tot een dikte van 1 meter.

Vooraanzicht van het nieuwe gebouw met drie verdiepingen onder de kroonlijst en een verdieping in de dakconstructie. De eerdere plannen bevatten twee verdiepingen in de dakconstructie.

wijl het stadsbestuur nog altijd geen concreet mobiliteitsplan kan voorleggen. Alles wijst er op dat dit nog maar eens zal doorgeschoven worden naar de volgende legislatuur. Hetzelfde voor het beleidsplan ruimte. “Het plan (mobiliteitsplan, jh) waar al jaren aan gewerkt wordt en dat al heel wat geld heeft gekost zal dus deze legislatuur een muis baren.” noteerde onze verslaggever in de gemeenteraad van einde april als reactie van de oppositie.

Druk?

Anderzijds verwijst de architect in zijn nota mobiliteit naar de beschikbare parkeerplaatsen op het openbaar domein in de omgeving. Volgens deze nota zouden er voldoende parkeerplaatsen zijn om bezoekers voor de appartementen en klanten van de handelszaken op te vangen. De dienst mobiliteit van de stad maakt evenwel duidelijk dat er in deze omgeving geen capaciteit is om bijkomende parkeernoden op te vangen. Om al deze redenen gaf de dienst mobiliteit een negatief advies op het ingediende ontwerp.

Voor de 4 parkeerplaatsen die ontbreken beslist het college nu als voorwaarde dat de ontwikkelaar 40.000 euro betaalt als een soort compensatie. Ook voor de realisatie van te veel woongelegenheden moet de projectontwikkelaar 60.000 euro betalen. De grote gemeentelijke ondergrondse parking onder de Gravin Elisbethlaan is al een tijdje geleden on hold gezet. Intussen besliste het stadsbestuur om in de plaats daarvan op zoek te gaan naar

Nablik

Heel de geschiedenis van dit project toont nog maar eens aan welke belangrijke taak er voor de diensten van de stad is weggelegd en welke grote verantwoordelijkheid er ligt bij het college en het gemeentebestuur.

Hoogstraten wordt langs alle kanten geprezen als het charmantste stadje uit de regio, terecht misschien. Maar zonder streng toezicht op de ruimtelijke orde, respect voor het historisch karakter en de erfgoedwaarden is de vrees niet ongegrond dat er binnenkort nog slechts een mager afkooksel van overblijft!

En dan hebben we het nog niet over de mobiliteitsproblemen, het verdwijnen van open ruimte, problemen voor onderwijs, kinderopvang, zorgverlening, enz. De stad wordt stilaan volgebouwd. Tal van woonprojecten springen als paddenstoelen uit de grond ter-

Het studiebureau Stramien bracht in maart 2021 op vraag van de stad nog een studie uit over de draagkracht van het centrum van Hoogstraten. Hierin stelt zij duidelijk hoe belangrijk het is om de schaal van de gebouwen op het formaat van een klein stadje te houden. Hoogstraten mag niet in dezelfde fout stappen zoals in vele dorpen en steden door het beeld van vandaag te laten vervagen door grootschalige appartementsbouwen.

De weigering van de eerste twee aanvragen voor het project De Tram hebben aangetoond dat de gemeentelijke diensten bij de zaak zijn. Ook bij deze derde aanvraag gaven de diensten negatief advies. Dat het college deze adviezen pal naast zich neerlegt zou wel eens een serieuze hypotheek kunnen leggen op de goede verstandhouding tussen het stadsbestuur en de gemeentelijke diensten.

Wordt de druk van de immobiliënsector in Hoogstraten al maar groter of is er vriendjespolitiek in het spel, zoals voormalig schepen van Ruimtelijke Ordening Michel Jansen suggereerde in vorige gemeenteraad? Hoe dan ook, het straatbeeld in Hoogstraten zal binnenkort niet meer hetzelfde zijn. (jh)

Het ontwerp voldoet niet aan de gemeentelijke verordening parkeren

Een voorbeeld voor dorpen in Europa

Vzw Klooster Meer wint prestigieuze Europese prijs

ERFGOED Op voordracht van aNNo architecten is de vzw Klooster

Meer een van de 30 winnaars van een Europa Nostra Award 2023. De prijzen worden uitgereikt in vijf categorieën. De Kloostersite werd winnaar in de categorie ‘Burgerbetrokkenheid en bewustwording’. Volgens de jury moeten hun ervaringen beschikbaar worden gesteld aan zoveel mogelijk Europese dorpen, omdat het een voorbeeld is van aanpak voor dorpen die een reëel gevaar lopen hun gemeenschapsleven en individualiteit te verliezen.

Europa Nostra is een federatie van 250 non-profitorganisaties uit 45 landen, die zich gezamenlijk inzetten voor alles wat met het behoud van cultureel erfgoed en stedelijke planning te maken heeft. Daartoe ondersteunt het campagnes op nationaal en internationaal niveau die erop gericht zijn het belang van het culturele erfgoed in de kijker te plaatsen..

De federatie heeft nauwe banden met de Europese Unie, de Raad van Europa en UNESCO, en werd opgericht in 1963 toen het culturele erfgoed van Venetië bedreigd werd na een zware overstroming. In samenwerking met de Europese Commissie organiseert Europa Nostra elk jaar de Europa Nostra Conservation Award, een prijs van de Europese Unie voor cultureel erfgoed..

Sedert 2009 wordt Europa Nostra geleid door operazanger en dirigent Plácido Domingo. Het internationaal secretariaat is gevestigd in Den Haag.

Gemeenschapsleven

De vzw Klooster Meer realiseerde een bottom-up project, waarbij de bewoners van Hoogstraten en zijn deelgemeente Meer zich inzetten voor de restauratie en de herbestemming van een als monument geklasseerde site met leegstaande schoolgebouwen en een aangrenzend kloostergebouw. Naast gemeenschapsvoorzieningen wordt de site een dorpsplein met aan de buitenzijde sociale woningbouw.

Het project wordt geprezen als een uitzonderlijk voorbeeld voor het behoud en de herontwikkeling van een dorpskern, waar de bewoners zelf het initiatief namen om het gemeenschapsleven terug te brengen in het dorp. Kleinschalig gemeenschapsleven is im-

mers een van de grootste slachtoffers van de globalisering van onze samenleving.

Het voorbeeld van de Meerse dorpsbewoners, betrokken bij een project met vallen en opstaan, waarbij alle denkbare problemen overwonnen moesten worden, heeft geleid tot een resultaat dat als Europees voorbeeld bij uitstek kan dienen.

Partners

De vzw Klooster Meer werkte samen met Woonmaatschappij De Noorderkempen, de belangrijkste partner die de site kocht om er 11 sociale koop- en 6 sociale huurwoningen te bouwen.

Vervolgens nam de vzw de monumentale panden terug in erfpacht en gingen ze op zoek naar geïnteresseerde bewoners en instanties die wilden investeren in de restauratie van de vijf historische gebouwen en om er een open-

baar plein te creëren. De vzw overtuigde het stadsbestuur om op de site een gemeenschapsruimte met bibliotheek onder te brengen.

Daarnaast was het overigens niet eenvoudig om 15 jaar lang het werk van drie architectenbureaus, zes aannemers en evenveel opdrachtgevers te coördineren.

Architect Stijn Cools spreekt van een ‘ode aan de verbeelding’. “Dit is fantastisch voor de volgehouden inspanning van de mensen van Meer. Het was niet eenvoudig om van de overheden vergunningen en waar mogelijk subsidies te krijgen. Banken en investeerders duwen zulke projecten snel richting woonbestemming omdat dat gemakkelijk 2 tot 3 keer meer oplevert. Maar op deze manier heeft de vzw een onbetaalbaar sociaal weefsel gecreeerd in Meer. Ik ben heel blij dat Europa dit ook aanstipt, want het is een probleem waar

dorpskernen in heel Europa mee kampen.”

Prijsuitreiking

Op een nog nader te bepalen datum worden de inwoners van Meer en alle Hoogstratenaars uitgenodigd om de prijs op de kloostersite feestelijk in ontvangst te nemen.

De officiële prijsuitreiking aan alle Europese laureaten uit 21 landen heeft plaats van 27 tot 30 september op het eiland San Giorgia Magglore (Venetië). Daar wordt o.a. ook een publieksprijs uitgereikt waarvoor je tot 28 augustus kan stemmen op de site https/vote. europanostra.org.

De leden van de vzw die kunnen, zullen daar graag bij aanwezig zijn. Uiteraard op eigen kosten. Meer zelfs, als de site straks volledig afgewerkt is, zullen de zeven initiatiefnemers er net als alle inwoners of verenigingen een lokaal moeten huren om te vergaderen. Van vrijwilligerswerk gesproken. (fh)

Hoe evolueerde de waterkwaliteit van de Mark de laatste 20 jaar?

Kunnen we al zwemmen in de Mark?

MILIEU WATER Hoe staat het met de waterkwaliteit van de Mark? Om een antwoord te krijgen op deze vraag organiseerden de Vereniging Markdal uit Nederland en Natuurpunt Markvallei op dinsdag 9 mei een themabijeenkomst in de Pekhoeve in Ulvenhout. Schoon water is van groot belang voor de mensen uit de omgeving en voor de biodiversiteit in de Mark. Er is een Europese Kader Richtlijn Water (KRW) waarin staat waar het rivierwater in 2027 aan moet voldoen. Elders in dit blad leest u over de Big Jump, een activiteit waarmee natuurliefhebbers de aandacht er op vestigen dat er nog werk aan de winkel blijft. En om al meteen op de vraag uit de titel te antwoorden: neen, zwemmen in de Mark zit er nog niet in…

Slecht nieuws

De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) en het waterschap de Brabantse Delta meten sinds 9 juli 2021 automatisch de waterkwaliteit van de Mark aan de grenspunten Castelré/ Minderhout en Meersel-Dreef/Galder. En dit om de 15 minuten, zo kunnen schommelingen nauwkeurig in kaart worden gebracht.

Wanneer je waterkwaliteit zegt, wordt er altijd eerst gekeken naar het zuurstofgehalte van het water. Zit er weinig zuurstof in het water, dan wil dit meestal zeggen dat er iets mis is met het water. Wanneer er verontreinigd huishoudelijk water in de Mark komt door lozingen of via de overstorten van de rioleringen of door uitspoeling van de landbouwgronden, dan gaan de bacteriën aan het werk om deze stoffen af te breken.

Om hun werk te kunnen doen gebruiken de bacteriën zuurstof, die halen ze uit het water. Dus hoe vuiler het water, hoe meer bacteriën en hoe lager het zuurstofgehalte in het water.

Bij hogere temperaturen en minder stroming bevat water sowieso minder zuurstof. Daarom is de zomertijd moeilijker om het zuurstofgehalte op peil te houden.

Uit cijfers van de VMM en de Brabantse Delta blijkt dat het gemiddelde zuurstofgehalte de laatste jaren weer afneemt. Dat is slecht nieuws voor alle leven in het water dat grotendeels afhankelijk is van voldoende zuurstof. Vooral de droge, warme zomers zorgen in de periode juni tot september regelmatig voor flinke tekorten, die al wat leeft in het water in gevaar kunnen brengen.

Beter nieuws

Wat betreft stikstof en fosfor is er beter nieuws. Stikstof en fosfor zijn twee zouten die samen met kalium belangrijk zijn voor de groei en bloei van planten. De land- en tuinbouwers moeten dus, willen ze hun gewassen aan het groeien houden, deze stoffen aan hun planten voorzien door het toedienen van dierlijke- of kunstmest. Jammer genoeg, spoelen stikstof

en fosfor wanneer het regent gemakkelijk weg richting grondwater en waterlopen. Dit geeft een verslechtering van de waterkwaliteit.

Ook het huishoudelijk afvalwater en het rioolwater van fabrieken die planten en dieren verwerken, bevatten veel stikstof en fosfor. Ook wasproducten bevatten veel fosfaten die tot dezelfde groep behoren, daar heeft de industrie al een belangrijke bijdrage geleverd om deze te verminderen.

Nu, wat de resultaten van het wateronderzoek betreft, zien we een duidelijke afname van het stikstof- en fosforgehalte, de laatste jaren schommelend rond de Vlaamse normen. Aan de overkant van de grens in Nederland hanteren ze echter strengere normen, daaraan voldoet het Vlaamse Markwater dat de grens passeert nog lang niet.

Verder wordt er ook gekeken naar de aanwezigheid van giftige stoffen in het water. Deze zijn afkomstig uit de industrie en door het gebruik van sproeistoffen in de land- en

Het is prachtig fietsen langs een mooie rivier. Maar in de Mark zwemmen doe je beter niet!

De evolutie van het zuurstofgehalte van de Mark van 2000 tot 2022. De stippellijn is de gewenste waarde.

tuinbouwsector en door particulieren. De laatste jaren wordt er hard gewerkt om het gebruik ervan te beperken. Jammer genoeg blijven deze schadelijke stoffen heel lang in de natuur circuleren, zelfs nadat ze al jaren uit productie zijn genomen.

Om de schade voor de natuur te meten, kijkt men onder andere naar de micro-organismen in het water. Zij vormen mee de basis van een gezond waterleven en zijn gevoelig aan vervuiling met deze pesticiden. Uit de metingen van de laatste jaren blijkt dat de micro-organismen in het water het langzaamaan beter doen. Maar er is nog een lange weg af te leggen.

Conclusie?

Het gaat langzaamaan beter wat betreft stikstof en fosfor in het water; wat zuurstof betreft, vormen vooral de warme, droge zomers een uitdaging. We halen nog lang niet de normen die gesteld worden in het Kader Richtlijn Water. Het was dan ook de wens van al de aanwezigen dat het vanaf nu sneller mag gaan. Dat is echter nog een hele uitdaging. Zwemmen in de Mark zit er voor de eerste decennia niet in.

Over uitdagingen gesproken, de tweede helft van de avond ging over wat de land- en tuinbouw bij onze noorderburen al doet en nog kan doen om de waterkwaliteit en de verdroging tegen te gaan. Dit werd gebracht door Michael van der Schoot waterdeskundige van ZLTO, die 12.000 land- en tuinbouwers verenigen in het zuiden van Nederland. Hij ging in op het Deltaplan Agrarisch Waterbeheer dat het ZLTO samen met de waterschappen heeft opgesteld.

De hoeveelheid stikstof in het Markwater van 2000 tot 2022. De stippellijn is de gewenste Vlaamse norm van 4 mg/l. In Nederland streeft men naar 2,3 mg/l.

Het gehalte aan fosfor in het water van de Mark van 2000 tot 2022. De stippellijn is de gewenste Vlaamse norm van 0,14 mg/l. In Nederland is dit 0,11 mg/l.

De agrarische sector kan volgens hem meer doen voor een goede waterkwaliteit, voor zover dit samengaat met een verbetering van het bedrijfsrendement. Hij stelde ook dat veel maatregelen die de Nederlandse overheid neemt niet altijd doordacht zijn en kunnen leiden tot het omgekeerde effect. Dat er nog veel werk aan de winkel is daar is iedereen het wel mee eens, maar de weg ernaartoe gaat alle kanten op. Eén en ander kunt u uitgebreid nalezen op de website van www. verenigingmarkdal.nl (tv)

Abonnement tot eind 2023?

Wil je bijblijven?

Minderhouts koppel werkt al aan een nieuwe roman

Tine Brouw en Jan Martens schreven samen “Scuteman”

BOEK Twee jaar geleden kwam de roman “Scuteman” op de markt, met op de cover het gekende beeld van het rode torentje van Wenduine. Niets bijzonders, zou je denken: er verschijnen zoveel boeken en een foto van ‘aan zee’ is evenmin een aardigheid. Tot blijkt dat dit boek geschreven is door een Minderhouts echtpaar. Samen geschreven in een toch wel bijzonder schrijfproces dat onze aandacht verdient.

Tine is afkomstig van Brasschaat en Jan van Antwerpen. Ze troffen mekaar daar tijdens hun studententijd. Jan studeerde voor leraar Nederlands, Geschiedenis, Aardrijkskunde. Tine studeerde ‘Toneel- en kostuumontwerp’ aan de Academie. Het koppel bleef na hun studies in Antwerpen wonen, maar toen ze aan kinderen dachten, wilden ze toch liever wat meer ruimte opzoeken. Die zoektocht bracht hen eerst naar Loenhout, later naar Meer. Twintig jaar geleden bouwden ze hun huis in de Vooraard in Minderhout. “Het is hier mooi wonen aan de rand van het open landbouwgebied. Rustig maar toch niet ver van de centra van Minderhout en Hoogstraten.”

Ze brachten er twee zonen groot. Tim, muzikant van roeping maar ondertussen de centen verdienend als barrista, en Liam die naar NewYork verkaste en er eigen bedrijfje runt als IT-er.

Hoofd

Van jongs af loopt Jan met verhalen in zijn hoofd die hij ontwikkelt tot volledige scenario’s. “De aanleidingen zijn dikwijls heel banale dingen. De tijdelijke afschaffing van tramlijn 4 bijvoorbeeld, die langs de Lange Leemstraat in Antwerpen reed. Die reizigers moesten uitwijken naar lijn 7 die over de Mechelsesteenweg gaat. Dan bedenk ik daar allerlei verhalen bij, van mensen die zich ontheemd voelen en zich naar een vreemde omgeving gedwongen voelen.

Of toen we eens op vakantie waren in Italië in een huisje tussen twee kleine dorpjes, elk met een kerkje. Maar de klok van het ene kerkje luidt altijd 1 minuut later dan de andere. Dan komt er een verhaal in mij op van een oude vete tussen twee dorpen, waarin oude pastoors een duistere rol in spelen. Met heel uitgewerkte personages en een plot. Maar daar blijft het bij. In mijn studententijd heb ik wel eens wat opgeschreven, maar als ik na een week de drie bladzijden nog eens bekeek die ik bijeen gepend had, smeet ik ze in de papiermand. Het trok nergens op.”

Laptop

Tine daarentegen schrijft al heel haar leven. “In mijn schooltijd was een opstel maken mijn favoriete bezigheid. Voor veel leerlingen was dat dikwijls de horror. Een opstel schrijven op een examen was voor mij een topdag. Maar verder heb ik er weinig mee gedaan.

Ik heb altijd wel functioneel geschreven. Voor mijn broodwinning schrijf ik online tekencursussen, waar elke cursist persoonlijke, schriftelijke begeleiding van mij krijgt. En vroeger schreef ik teksten voor de klanten van het webdesignburo van Jan. Ook dagboeken, en mijn

laptop staat vol met schrijfsels, maar ik maakte nooit een verhaal af.”

Samen

Wanneer het één met het ander samen kwam? Tine: “Toen Jan 50 geworden was en we op vakantie waren, vertelde hij het verhaal dat hij in zijn hoofd had. Van een vijftigjarige die een reünie van jeugdvrienden organiseert aan zee. ‘Maar schrijf het dan toch’, zei ik. ‘Dat kan ik niet,’ zei Jan. ‘Maar ik kan dat wel!’ zei ik toen. En zo zijn we er aan begonnen.”

“Pas op” zegt Jan ”die reünie met vrienden is er echt geweest. Maar al de rest is fictie. Zo’n reünies van vrienden of families zijn echt wel heel herkenbaar. Iedereen heeft dat wel eens gedaan. Het onderwerp speekt dus wel aan.”

En dus ging Tine met Jan zijn verhaal aan de slag. “Eerst hebben we er veel over gebabbeld, over de gang van het verhaal, de ontwikkeling van de personages. Dan begin ik te schrijven en als er een deeltje af was, liet ik het Jan lezen. Om te weten of het een beetje klopte met wat hij in gedachte heeft.”

Jan: “Dat groeit heel organisch. Soms luistert ze naar mijn opmerkingen, soms niet,” lacht hij. “Maar finaal ben ik heel tevreden met wat er ligt”. Vooraleer een volgende stap te zetten en het boek dus uit te geven, werd het nagelezen door de broer van Jan (voor het verhaal) en de vader van Tine (voor spelling en grammatica).

Uitgeven

Hoe krijg je het uitgegeven? “We wilden niet per sé aankloppen bij de grotere gekende uitgeverijen. Maar ook niet ‘printing on demand’. We zijn op zoek gegaan en hebben het boek aangeboden aan vier uitgeverijen die een tussenformule aanbieden. Je moet daar zelf wel een stuk in investeren. Bij ‘Uitgeverij Vertelpunt’ hadden we meteen een goed gevoel.”

Vertelpunt Uitgevers richt zich op de amateur auteur die bij de grote uitgeverijen niet aan bod komt. Je levert een kant en klaar manuscript in Word, dat mag géén schrijf- of spellingsfouten bevatten. De uitgeverij verzorgt de lay-out van binnenwerk en cover, doet eenmalig een check op spelfouten, zorgt voor een ISBN-nummer en geeft het boek uit. Ze zet het boek in de eigen webshop vertelpuntuitgevers.be

en zorgt dat het verkrijgbaar is via Standaard Boekhandel, Centraal Boekhuis en Bol.com.

De uitgeverij zorgt ook voor promotie met een persbericht en verstuurt dat naar kranten en tijdschriften en naar de lokale pers waarvan zij via de auteur de e-mailadressen krijgt en een promobrief die verstuurd wordt naar alle e-mailadressen die de auteur aanlevert. Ze zet het boek in de eigen nieuwsbrief.

Verhaal

De roman ontleent zijn titel aan ‘de reus Scuteman’, een niet bij name gekende Wenduinse visser die in 1463 de loden lamp van de vuurtoren van Blankenberge zou hebben gestolen. Hij herinnert dus aan de bloeiende vissersnering in Wenduine.

Over het verhaal willen we niet al te veel kwijt, we gaan niemands leesplezier vergallen. We beperken ons tot de flaptekst: “In een opwelling neemt de vijftigjarige Jacques contact op met zijn jeugdvrienden Stef en Linda en organiseert een reünie in Wenduine, waar ze elkaar als kind hebben leren kennen. Jacques is advocaat en zit midden in een huwelijkscrisis, Linda heeft haar baan als spoedverpleegkundige opgezegd voor een duffe kantoorjob en Stef blijkt nog steeds dezelfde lamme goedzak te zijn.

Na een wat onwennige ontmoeting praten ze het weekend aan elkaar met verhalen van vroeger en halen herinneringen op aan hun zorgeloze jeugd. Wat ze echter niet van elkaar weten is hoe hun volwassen levens al die jaren steeds vervlochten zijn geweest.”

Vervolg?

“Scuteman” blijkt ondertussen niet meer leverbaar bij Standaard Boekhandel, ook de Hoogstraatse bibcatalogus geeft niet thuis. De roman is nog wel online te vinden.

Blijft het bij deze ene publicatie? “We werken aan een nieuw boek,” zeggen Tine en Jan, “maar veel willen we daar nog niet over kwijt. Het gaat over een ‘roadtrip’, een verhaal dat zich tijdens een reis afspeelt. Een termijn willen we er zeker niet op plakken, we leggen ons geen druk op. Zo blijft het plezant!”

Wij zijn alvast benieuwd! (jaf)

Rachel Tobby te gast bij familie Lemmens

New Yorkse uitwisselingstudente loopt mee in de processie

JEUGDUITWISSELING ROTARY Rachel Tobby, een 15-jarig meisje uit New York, kwam in ons land aan via een uitwisselingsprogramma van Rotary op 20 augustus. Ze verbleef vervolgens bij 2 gastgezinnen in Merksplas en nu al een tijdje in Hoogstraten als 5de kind bij Kurt Lemmens en Diane Brosens. Wij polsten naar haar ervaringen en die van het gastgezin. Hoe zijn ze in dit verhaal beland? Waar is Rachel al geweest, wat heeft ze in die maanden gedaan, kortom wat zijn haar en hun ervaringen? Een gesprek met Kurt, Diane en natuurlijk Rachel zelf. Ze liep overigens al mee in de H. Bloedprocessieveel Hoogstraatser dan dat kan het niet meer worden…

Kurt en Diane: “Hoe zijn we ertoe gekomen om ons op te geven als (tijdelijk) gastgezin? Matthijs, de zoon van Gerd Van Den Kieboom en Michael Franssen uit Merksplas wilde graag naar het buitenland. Mathijs zijn grootouders zijn Jos Van Den Kieboom en José Verbreuken uit Hoogstraten. AFS studenten verblijven de ganse tijd bij 1 gezin, maar het systeem bij Rotary is gebaseerd op een wisselwerking. Wanneer Matthijs wilde gaan, moesten er 3 gastgezinnen worden gezocht. Familie van Den Kieboom werd zelf gastgezin en naar ons toe kwam de vraag om een student op te vangen.”

Gastgezin

“Voor ons was dit onmiddellijk oké, maar we hebben dit eerst besproken met onze 4 kinderen die dit ook goed moesten vinden uiteraard. Voor de jongens, de 2 oudsten die ondertussen verder studeren, was er geen probleem, onze meisjes reageerden onmiddellijk met de opmerking dat het goed was, maar dan wel wanneer het een meisje was. Je mag in dit systeem je voorkeuren aangeven en we waren heel blij met Rachel die wanneer ze vertrok nog maar 15 jaar was. Ons Tesse is 17 en ons Ditte is 15. Een meisje van die leeftijd was ideaal.

Alle gastgezinnen waren present om Rachel en het andere meisje van Rotary te verwelkomen.

Wij hadden wel wat info gekregen, haar leeftijd een fotootje en de motivatie om naar België komen. Rachel was eerst bij twee gastgezinnen in Merksplas, nu is ze bij ons en ze spreekt al perfect Nederlands.”

Rachel: “Ik ben al 8 maanden in België maar ik kon pas in januari naar de taallessen. Vanaf januari volgde ik Nederlandse les bij EDU Kempen in Turnhout samen met volwassenen. Normaal moesten we 18 + zijn maar voor ons (2 meisjes van Rotary) was er een uitzondering gemaakt.”

Spannend?

Rachel: “Zeker. Het was heel spannend. Ik wist helemaal niets van jullie en de andere gastgezinnen. Ik werd gelukkig bijzonder goed verwelkomd. Ik kwam met het vliegtuig in Zaventem aan en al mijn toekomstige gezinnen waren er samen aanwezig. Ze hadden een vlag bij waarop stond: ‘Welcome Rachel’. Ik was helemaal verrast. Dat had ik niet verwacht. Het was echt een grote welkom.”

Die eerste positieve ervaring moet ook haar eigen familie meteen wat gemoedsrust gegeven hebben. Rachel: “Het was voor mijn ouders niet eenvoudig om een jong meisje zo ver van huis te laten gaan. Ze wisten dat ik de wereld wilde zien en dat ik naar andere landen wilde gaan. Zelf hebben mijn ouders ook veel gereisd in binnen- en buitenland. Ze stonden er dus open voor. Ik ben gewend om mijn plan te trekken want ik ben thuis heel veel alleen. Mijn mama gaat telkens voor een ganse week naar haar werk en is enkel op maandag en dinsdag thuis.

Ik verlies er ook geen jaar mee. Vorig jaar deed ik al een stuk van mijn 5de jaar en ik zal mijn laatste jaar doen en het stuk van 5de jaar als ik terugkom. Niemand in mijn school wist wat uitwisseling was en het was heel moeilijk om Rotary te vinden.”

Toeristische plekken en avonturen

Rachel: “Ik heb nu al heel veel van België gezien. Bouillon in de Ardennen, dat was bijzonder mooi, vooral met die kastelen. In Amerika hebben we geen kastelen. Het is de eerste keer dat ik oude gebouwen zag. Het is helemaal anders.

Ik ben ook in Brugge geweest, Antwerpen, de haven, Brussel, de kust, Luik, noem maar op. Ik ben ook naar Frankrijk en Duitsland geweest, met de school ging ik naar Parijs en in Düsseldorf naar de kerstmarkt. Met vrienden van de fanfare van Merksplas ben ik ook naar een concert geweest in de Ancienne Belgique. Met de Rotary hebben we Soul Sister gezien en we zaten op de 1ste rij.”

Kurt en Diane: “Elk gezin wil haar natuurlijk wat laten zien. Ze heeft op een jaar meer gezien dan wij op 10 jaar tijd. Ze houdt ook heel veel van de natuur. Waar zij vandaan komt, is er heel veel natuur want ze komt uit het platteland in de nabijheid van New York City. We hebben al veel wandelingen gemaakt en we vroegen haar om een bucketlist te maken van wat ze allemaal nog wilde zien. Op nummer 1 stond het Keukenhof. Opmerkelijk, bij onze generatie jongeren zou dat toch nooit op 1 hebben gestaan. Ze wilde de tulpen in Nederland zien, dat was heel gekend bij hen. We hebben dat dan gecombineerd met Kinderdijk en zijn windmolens…”

Naar school

Rachel: “Ik ben toegekomen op 20 augustus en vanaf 1 september volg ik les in het Heilig Graf in Turnhout. Vanaf 1 januari had ik de kans om Nederlands te leren bij EDU Kempen. Nu ga ik 4 dagen per week naar de Nederlandse les en in de namiddag volg ik les in de school. Ik volg dan gewoon het lesrooster van de klas. Ik probeer dit zo goed mogelijk te volgen maar hoef geen examens te doen zoals de andere leerlingen. Voor het Nederlands mag ik wel een test doen en krijg ik een certificaat voor het niveau dat ik heb behaald. Dat kan ik misschien later wel gebruiken, hoewel ik twijfel want deze taal wordt niet op zoveel plaatsen gesproken. Ik overweeg wel om later hier te komen studeren. Een studie aan de universiteit is hier veel goedkoper.”

Kurt en Diane: “Haar vader is Amerikaan, spreekt uiteraard Engels en haar moeder komt uit Guatemala, is vertaler tolk en spreekt Spaans tegen haar.”

Rachel: “In Amerika spreekt iedereen maar 1 taal. Op school kiest ook bijna niemand voor een 2de taal. Enkel de leerlingen die een buitenlandse ouder heeft, kent een 2de taal. Misschien kan ik later ook vertaler tolk worden. Met het Spaans en het Nederlands zou dit wel mogelijk zijn. Ik moet misschien nog eens naar Spanje om die taal helemaal goed te leren…”

Afstand

Rachel: “De afstanden bij ons thuis zijn gigantisch. De staat New York is 4 maal groter dan België en dat is maar 1 van de 50 staten.” Kurt en Diane: “Toen we naar Bouillon reden zeiden we haar dat we wel 3 uur in de auto moesten. Daar moest ze eigenlijk mee lachen, 3 uur, dat is niks.”

Rachel: “Elk jaar rijden we met de auto 22 uur om familie te bezoeken.”

En hoe bevalt de Vlaamse eetcultuur? Rachel: “Bij ons is het eten veel pikanter en er wordt meer internationaal gegeten. Een café kennen we niet. Zoals hier met vrienden uitgaan, dat doen we niet. We zitten meestal thuis met vrienden. We mogen ook geen alcohol voor 21 jaar. Alle activiteiten met andere jongeren zijn met de school. Ik woon in een dorp van 1000 mensen. De school is een gemeenschap van 2000 mensen.

Ook het schoolgebeuren wordt helemaal anders georganiseerd. Per semester zijn er verplichte vakken en veel keuzevakken. Zo volg ik bijvoorbeeld klarinet.” Ze blijkt erg muzikaal en speelt mee in de fanfare van Merksplas.

In de kapel van het Seminarie, helemaal gereed voor de processie…

Rachel: “Naargelang van het niveau is er een heel groot keuzeaanbod in de school. Je kan bijvoorbeeld kiezen voor kunst, psychologie, fanfare, met planten werken, enz. Sport is naschools. Sommige vakken zoals literatuur moet je het ganse jaar verplicht kiezen, andere 1 of 2 semesters.

Elke dag hebben we dezelfde uurrooster van 8 uur tot 3 uur in de namiddag. Dezelfde vakken komen elke dag in dezelfde volgorde. Hier gaat de week heel snel, want elke dag is anders.”

Fietsen en frieten

Kurt en Diane: “De sportinfrastructuur in haar school is ook top. Ze liet ons foto’s zien van de sportaccommodaties van de school en dat lijkt net op die van de Amerikaanse universiteiten zoals we die kunnen zien op TV.”

Rachel: “Ik moet naar school met de autobus. Met de auto is het 15 minuten rijden maar met de bus moet ik als 1ste opstappen en dan gaat de bus andere leerlingen ophalen en kom ik pas meer dan een uur later op school aan.

Ik vind de treinen en bussen hier zo gemakkelijk. Dat hebben we bij ons niet. Openbaar vervoer hebben we bij ons enkel in de grote steden. Je kan heel gemakkelijk op elke plek in België geraken. Ook met de fiets. We gebruiken de fiets niet zo veel. Waar ik woon zijn er heel veel heuvels en niemand neemt de fiets. Ik vond het heel moeilijk om te leren fietsen.”

Niet verwonderlijk dat ze hier pas echt leerde fietsen. Ze is nu 16 en wanneer ze terug in Amerika is… mag ze met de auto rijden.

Rachel: “Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Heimwee heb ik niet, integendeel, ik tel de weken en dagen dat ik nog hier mag zijn; nog maar 40 dagen. Mijn favoriete gerecht is frietjes. Maar ook chocolade, wafels en vooral speculaas vind ik heel lekker. De Hoogstraatse aardbeien zijn lekker maar die smaken bij ons evengoed. De hamburgers zijn anders, ook die van de Mc Donalds. Die zijn niet hetzelfde en kunnen niet tippen aan de onze!”

Blazer

Rachel: “Alle Rotaryleerlingen hebben een blauwe blazer. Elke keer wanneer we ergens geweest zijn, krijgen of kopen we een button of pin. Zelf heb ik er ook eentje gemaakt om uit te wisselen met medestudenten.”

Kurt en Diane: “Bij haar aankomst hingen er nog maar een paar pins op haar jasje, nu hangt het vol met souvenirs, van musea, van landen, de Europese Commissie, van de Hoogstraatse aardbei en achter elke pin schuilt een herinnering…

Niet alle uitwisselingsverhalen zijn even succesvol, horen we wel, maar met Rachel hebben we geluk gehad. Zij is heel zelfstandig, altijd opgewekt en blij, moppert nooit, is vriendelijk, beleefd en ze vindt alles ‘wow’. Wanneer ze terugkomt van een uitstap is ze altijd positief. Ze liep samen met Kurt en Tesse in de processie van Heilig Bloed bij de boetedoeners en ze vond het allemaal ‘amazing’.

Bij Rotary kan je deelnemen aan een uitwisseling voor een jaar ofwel eentje van 2 weken. Je moet wel iemand kennen die je voordraagt. Ons Tesse kan nu ook aan een zomerprogramma deelnemen samen met 15 andere studenten uit verschillende landen. Op 30 juli gaat ze voor 14 dagen naar Tsjechië. Ze verblijft dan daar in een gastgezin samen met een Portugees meisje. Het zijn 8 groepjes van 2 en zij gaan naar Praag, ze gaan de bergen in, fietsen en mountainbiken, een mengeling van cultuur en sport. Ze moet dan een presentatie geven over België en een beetje reclame maken voor het land.”

We zijn nu al benieuwd naar haar ervaringen. (rob)

De familie Lemmens op uitstap met de Rotarymeisjes.

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

Eerste woordfestival toont grote verscheidenheid aan onderwerpen

Het bruist volop in de woordafdeling…

se woordweek van februari kreeg nu dus een zomers, nieuw jasje aangemeten.

Voor de prijs van nul

Omdat de toonmomenten worden aangeboden in festivalvorm, krijgt het publiek de kans om veel andere leerlingen aan het werk te zien. “Op een avond kunnen er wel zeven verschillende groepen optreden en meestal blijven de toeschouwers voor de hele zit. We zorgen er ook voor dat er een relaxte sfeer hangt door voor en na elke voorstelling wat hapjes en drankjes aan te bieden”, vertelt Geert.

De leerlingen van kleinkunst-cabaret na hun voorstelling

CULTUUR De academie voor Muziek en Woord de Noorderkempen organiseerde een allereerste editie van het ‘Woordfestival’. Tussen maandag 22 mei en zaterdag 27 mei werden er in Rijkevorsel, Hoogstraten en Baarle-Hertog tal van optredens opgevoerd door de leerlingen van de afdeling Woord. Ze deden dit in teken van hun examen in het bijzijn van een jury en een groot publiek. Zo kwamen er leerlingen van verteltheater, kleinkunst, toneel en theatermaker aan bod. “Het is een onwaarschijnlijke week geweest waar alle leerlingen het beste van zichzelf hebben gegeven”, zegt Geert Dehertefelt, coördinator van de woordafdeling. “Ik ben echt trots op wat we samen hebben verwezenlijkt”

Dit festival vindt haar wortels in de vroegere ‘woordweek’, die de academie voor de coronapandemie elk jaar in februari organiseerde. Na de pandemie was dit echter stilgevallen, tot grote spijt van de woorddocenten. In het begin van dit jaar staken ze de koppen bij elkaar… en zo werd het ‘Woordfestival’ geboren.

“Wat zo fijn was aan de woordweek van vroeger, was dat er over de grenzen werd gekeken. Leerlingen van verschillende afdelingen in de buurt zagen elkaar optreden en leerden

elkaar kennen. Zelfs docenten leerden elkaar beter kennen. Het was een heel inspirerend evenement en juist dat wilden we weer leven inblazen”, aldus Geert Dehertefelt. De winter-

De inkom voor het woordfestival is gratis en iedereen is welkom om de leerlingen aan het werk te zien. Voor en na elk optreden kan de bezoeker bijtanken aan de bar ‘’t Smeuïg Woordje’ die draaiende wordt gehouden door vrijwilligers. Toeschouwers kunnen een vrije gift achterlaten. “Aan de hand daarvan hebben we echt gemerkt dat het publiek enthousiast is over deze eerste editie”, vertelt directeur Maartje Siebelink. “Elke avond verzamelden

Vrijwilligers voorzien het publiek van hapjes en drankjes in café-bistro “In ’t smeuïge woordje”

we een serieus bedrag en dat maakt het ook mogelijk om dit te blijven doen. Het zegt iets over de gulheid en het enthousiasme van het publiek.”

Toch niet vanzelfsprekend: “Het was een uitdagend project en het was eerst zeker zoeken. We werken ook met een heel nieuw team; dit jaar verwelkomden we maar liefst 14 nieuwe collega’s. Maar het is fijn om te zien dat het publiek ervan heeft genoten”, concludeert de directeur.

Verscheidenheid troef

Verhalen over Antigone en Chronos, familiedrama’s en stukken over mentale gezondheid: er was inderdaad een enorme verscheidenheid aan onderwerpen. “Dát is volgens mij de kracht van dit festival: het geeft een overzicht van waar de jeugd allemaal mee bezig is. Mensen zeggen maar al te graag dat de jeugd niet meer is geïnteresseerd in kunst en cul-

tuur, maar met dit woordfestival is zonet het tegendeel bewezen. Er is zoveel waardevol werk naar buiten gebracht en dat maakt mij als leerkracht erg trots.” Volgens Geert is het fantastisch om zijn leerlingen te zien groeien door de jaren heen en om hen de vrijheid te geven om zich te ontplooien.

Dit geldt niet alleen voor jongeren, maar ook voor volwassenen. De woordafdeling van de Academie de Noorderkempen telt zo’n 80 leerlingen, waarvan de jongsten negen jaar zijn en de oudste 71 is. Sonja zit nu in haar derde jaar van woordlab voor volwassenen en vertelt over haar ervaringen: “Ik ben altijd iemand geweest die zich bewust op de achtergrond zette, maar dat is gaandeweg veranderd. Ik werd opgevoed om te zwijgen en dat was voor mij oké, maar hier op de academie mag ik wél luidop denken. Dat was voor mij een enorme aanpassing, maar nu weet ik dat er een plaats is waar dat kan en mag, waar ik echt mezelf kan zijn, ook als volwassene…”

Proeven van musicalopleiding Hoogerop

MUSICAL Jens Broes en Gregory Langen gaan van start met een recreatieve musicalopleiding. Hoogerop is een nieuwe organisatie voor iedereen met een liefde voor zingen, dansen en acteren voor jong en oud, met een minimumleeftijd van 6 jaar.

Op 1 oktober start Hoogerop met de allereerste 10-lessenreeks in centrum Hoogstraten. De leerlingen krijgen er 10 zondagen lang 1 uur zang, 1 uur spel en 1 uur dans van een team jonge professionals (daarbij ook de oprichters Jens Broes en Gregory Langen).

“Ik droom er al lang van om een musicalopleiding te starten in Hoogstraten. Daar ga ik samen met musicalacteur Gregory Langen iets aan veranderen,” aldus Jens Broes. “In 2010 heb ik nog meegedaan aan de Hoogstraatse musical Gelmel, nadien deed ik nog een musicalkamp op de Bonte Beestenboel, en zo is de liefde voor de musical alsmaar groter geworden. Nu ik afgestudeerd ben aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel wil ik als musicalartiest mijn kennis en ervaring over brengen op andere leerlingen.”

Toekomstperspectief

“De afgelopen editie heeft ons al veel geleerd over hoe we het de komende jaren gaan aanpakken. Het is natuurlijk allemaal nog wat zoeken, maar tegen de volgende jaren zou het fijn zijn om alle optredens te laten plaatsvinden op één locatie, in een theaterzaaltje.”, aldus Geert.

“Dat zou een hoop moeite besparen met de organisatie en het gesleur van materialen. Ook hopen we zo om meer mensen van buitenaf aan te trekken. Een grote theaterzaal kan de drempel verlagen voor mensen die weinig te maken hebben met de academie. We willen zoveel mogelijk mensen aantrekken, want echt iedereen is welkom”, vervolgt hij. “In ieder geval willen we blijven groeien in het project en de editie elk jaar verbeteren. Wie weet staan we over tien jaar in het Sportpaleis!”, grapt Geert... (ls)

Op zaterdagochtend 8 juli kan je een gratis proefles volgen. Hiervoor kan je je aanmelden via info@hoogeropmusical.com. Diezelfde avond kan je ook komen genieten van het Hoogerop Musical Concert ten voordele van de opstart van de organisatie.

Inschrijven voor de lessenreeks kan via de website: www.hoogeropmusical.com. Wie zich inschrijft voor 8 juli, geniet van een vroegboekkorting van 10%. (pm)

BLOEDAFNAMES

HOOGSTRATEN

Rode Kruislokaal, Slommershof 18

17.00 - 21.00 uur

4/8 en 9/8

24/11 en 29/11

_____

MEER

Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6

17.30 - 20.30 uur

27/9 - 27/12

_____

MEERLE

Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2

17.30-20.30 uur

4/9 - 4/12

Het team van Hoogerop: Stef Adams (Onthaal), Semele Uyttenbroeck (Docent spel), Lene Hechtermans (Administratie), Gregory Langen (Docent dans en oprichter) en Jens Broes (Docent zang en oprichter).

FESTIVAL De Antilliaanse Feesten zijn al 40 jaar een vaste waarde op de festivalkalender. Destijds begonnen in de tuin van Cahier de Brouillon op de Vrijheid, en uitgegroeid tot een wereldwijd begrip in de Caribbean en Latin muziekwereld. Op 10, 11 en 12 augustus maken de beste caribbean, latin- en afro-artiesten en dj’s opnieuw hun opwachting in de Blauwbossen. Het festivalterrein ziet er gegarandeerd met meterslange dansvloeren weer stralend uit.

Ook niet te missen voor de échte Antilliaanse Feesten ervaring: de bruisende camping. Die staat voor de verbroedering en levensvreugde van het Antilliaanse Feesten-publiek. In het schaduwrijke ‘Blauw Bosque’ kan je terecht voor drinks, food en schaduw, en een campingtent met grote dansvloer en heel de dag muziek! Hier hoor je helemaal uit Cartagena, Colombia een rasechte Pico, of sound system, met handelswaar als champeta, salsa, reggaeton, bachata. Het collectief aan dj’s kondigt zich zo aan: El Maradona Picó with Djs Bossingwa, Monosoniko and Manuel Cassiani.

Zoals elk jaar zorgen tal van Hoogstraatse verenigingen voor een hele hoop vrijwilligers op het terrein, achter de togen en op de camping. Vrijwilligers die er 40 jaar geleden al bij waren, zijn er vaak nog steeds bij, nu samen met hun kinderen. Zij blijven van groot belang voor de werking van de Antilliaanse Feesten, hun enthousiasme en vriendelijkheid zorgen voor een persoonlijk, warm welkom en goed gevoel bij de bezoekers van heinde en verre.

Programma

Een kleine greep uit het programma met een tip voor elke dag…

Donderdag 10 augustus

Ook dit jaar gaat op donderdagavond een deel van het festivalterrein open voor kampeerders en festivalbezoekers, een ticket voor de pre-party kost €35 in voorverkoop. Niet te missen, het concert van Jeon, ‘representing Aruba’. Goed voor een muzikale Caraïbische flow met reggaeton, ritmo kombina, kizomba en popmuziek in één lekkere cocktail.

Vrijdag 11 augustus

Bachata’s fijnste boysband Grupo Extra werd bekend toen ze vanuit Zwitserland een frisse wind in de bachata-scène bliezen. Ze stonden in 2013 voor het eerst hier in de Cahier Clubtent. Toen nog met een veelzijdig geluid, met veel electronische en rap-invloeden. Nadien gingen ze meer in de richting van de klassieke bachata, maar nog steeds met uitstapjes richting merengue en popmuziek. Zo belanden ze op de Joker- en later zelfs op de mainstage.

Zaterdag 12 augustus

De getalenteerde Patrice Roberts is dé soca-artiest van het moment met haar aanstekelijke ritmes en verleidelijke stem. Onder de vleugels van Bunji Garlin en Machel Montano startte ze haar carrière, ze groeide al snel uit tot een gevestigde waarde. Ze brengt haar eigen liveband mee.

Praktisch

Er is een gratis pendelbus vanaf het stadhuis in Hoogstraten tot aan het festivalterrein, vrijdag van 17 uur tot het einde (05 uur) en zaterdag van 16 uur tot het einde (05:30). Evenwel niet op donderdag.

Tickets zijn enkel te koop online via www. ticketmaster.be. Meer info en het volledige programma op de website en de gebruikelijke social-mediakanalen. (red)

Patrice Roberts

Zomerse beiaardklanken

CONCERT Na de succesvolle Beiaardcantus eind april, staan er op de woensdagen in juli en augustus negen beiaardconcerten op het programma. Die beginnen telkens om 19.30 uur. De beste luisterplaats is wellicht de parking van het IKO in de Dr. Versmissenstraat 6, waar je in alle rust kan luisteren. Maar uiteraard zijn er tal van plaatsen rond de toren waar de beiaard goed beluisterd kan worden. Denk maar aan enkele caféterrassen. Bij regen zijn er luisterplaatsen in het IKO waar met open ramen het concert beluisterd kan worden.

Volgende beiaardiers maken hun opwachting:

5 juli:

Luc Dockx, stadsbeiaardier van Hoogstraten

12 juli:

Liesbeth Janssens, stadsbeiaardier van Antwerpen en beiaardier van Lomme

19 juli:

Marc Van Eyck, beiaardier van Leuven (St. Geertrui) en Aarschot

26 juli:

Wim Berteloot, stadsbeiaardier van Brugge, Menen en Diksmuide

2 augustus:

Wim Van den Broeck, stadsbeiaardier van Peer en Genk

9 augustus:

Eddy Mariën, stadsbeiaardier van Mechelen, Leuven en Halle

16 augustus:

Els Debevere, stadsbeiaardier van Nieuwpoort en Veurne

23 augustus:

Paul Maassen, stadsbeiaardier van Breda

31 augustus:

Luc Dockx, stadsbeiaardier van Hoogstraten

Na afloop van het concert kan je aan de voet van de toren kennis maken met de beiaardier. En als je de luistermelodie goed geraden hebt, maak je kans op een bak heerlijke Hoogstraatse aardbeien of een andere mooie prijs. (fh)

‘Big jump’ voor betere waterkwaliteit

NATUUR NATUURPUNT Voldoende water in de bodem voor mens en natuur, het is van levensbelang - en dat kan niet genoeg gezegd en geschreven worden. De jaarlijkse Big Jump vestigt daarbij de aandacht op de nood aan een goede waterkwaliteit. Dit keer heeft deze plaats op zondag 9 juli om 15 uur aan de Mark nabij natuurgebied De Aschputten / Boskantweg in Meer (Hoogstraten). Vanaf 13 uur is iedereen er welkom. Het is meteen ook de blikvanger in de activiteitenkalender van Natuurpunt Markvallei.

Big Jump

Zondag 9 juli om klokslag 15 uur, nodigen Vereniging Markdal en Natuurpunt Markvallei iedereen uit om in de Mark te komen springen ter hoogte van natuurgebied De Aschputten in Meer. Net als duizenden burgers over heel Europa vragen ze op deze manier aandacht voor de waterkwaliteit in lokale waterlopen en dit jaar ook voor de problematiek van plastic. Met dit initiatief wordt een oude traditie terug in ere hersteld. “Omdat het nodig is!”, vertelt voorzitter Bart Royens. “We zijn immers bezorgd over de kwaliteit van onze waterwegen.”

Op 23 oktober 2000 werd de Europese Kaderrichtlijn Water (EKW) door het Europees Parlement aangenomen. Deze Europese waterwet moest ervoor zorgen dat onze rivieren, stromen en andere wateroppervlakten tegen

2015 een goede ecologische toestand bereikten. We mogen trots zijn op de vooruitgang sinds 2000, maar de doelstelling is nog niet bereikt. De meeste Europese lidstaten moesten hun vertraging verantwoorden en kregen

Een gezonde duik in een gezonde rivier? Een van de vroegere edities, toen nog in MeerselDreef.

uitstel tot uiterlijk 2027. Landbouw, industrie, overheden en huishoudens moeten dus extra inspanningen leveren opdat alle rivieren zich opnieuw in een goede ecologische toestand bevinden. De Big Jump brengt dit, sinds 2005, jaarlijks onder de aandacht en herinnert iedereen aan de nakende deadlines en het belang van proper natuurlijk water.

Momenteel voldoet geen enkele waterloop in België aan de Europese Kaderrichtlijn Water, die vereist dat al onze waterlopen in 2027 in ‘goede staat’ verkeren. En ook in Nederland is er het besef dat 2027 voor heel veel rivieren te vroeg komt. Dat is betreurenswaardig. Want water van goede kwaliteit is onontbeerlijk. Zuiver oppervlaktewater ligt aan de basis van ons drinkwater en kwalitatief goed water is niet alleen voor ons mensen belangrijk, maar voor al het leven op onze planeet. Het is ook de basis voor gezond voedsel.

Wakker

“Met de Big Jump laten we zien dat we als burgers wakker liggen van de kwaliteit van onze rivieren”, zegt ook Hein Hilhorst (secretaris Vereniging Markdal). “Dat de focus van de Big Jump dit jaar ook op de vervuiling met plastic ligt is een toevalligheid die perfect aansluit bij de actualiteit. Onlangs ontstond best wel wat deining rond het nieuws van de vondst van ‘nurdles’ in de Mark in Breda. Al een jaar lang worden er maandelijks duizenden plastic bolletjes gevonden. Deze nurdles komen in de voedselketen terecht en zijn schadelijk voor de gezondheid van mens en dier. Hoe de bolletjes in de Mark komen, is overigens nog een vraagteken.”

De Vereniging Markdal en Natuurpunt Markvallei hebben sinds kort de krachten gebundeld omdat zij zich grote zorgen maken over ons verborgen grenskapitaal: het grondwater. “Water is dé verbindende factor in het stroomgebied van de Mark en van onschatbare waarde voor ons en onze nakomelingen. Daar moeten we gewoon heel zuinig mee omspringen. En daar vragen we met deze deelname aan de Big Jump aandacht voor. Dus we nodigen iedereen uit om met ons mee te doen.”, besluit Bart Royens.

Met de fiets

Wie een groen hart heeft voor onze planeet, fietst mee naar deze Big Jump. Om het grensoverschrijdend karakter van de activiteit luister bij te zetten, vertrekken fietsers zowel vanuit Nederland (aan de kerk van Breda of Nieuw Ginneken) als België. Aan deze zijde van de grens start men aan de kerk in Hoogstraten om 13 uur. Er wordt aan een gezapig tempo gefietst om te kunnen genieten van het prachtige landschap langs de Mark. De organisatoren zorgen ter plekke voor wat animatie, een drankje en een hapje.

Wie meer info wil, kan contact opnemen met Bart Royens, voorzitter Natuurpunt Markvallei - info@natuurpuntmarkvallei.be - +32490119423.

Foto’s in Stede Akkers

De fotowerkgroep stelt tentoon in WZC Stede Akkers met als thema “Ervaar het landschap van Hoogstraten”. Deze is gratis te bekijken van 6 juni tot en met 3 juli in de expogang van

het woonzorgcentrum in Hoogstraten tijdens de normale openingsuren.

Als fotograaf beleef je de natuur anders en die beleving geeft de werkgroep door via tentoonstellingen en publicaties. Zij leveren ook nagenoeg alle beeldmateriaal voor folders, afdelingstijdschrift ’t Bieteutje, infopanelen en de website.

Door middel van fotomonitoring (het fotograferen op vast afgesproken punten gedurende een lange periode) kan de beleidswerkgroep de evolutie van de flora in de natuurgebieden opvolgen.

De tentoongestelde foto’s zijn gemaakt door: Guy Adams, Ria Van Aelst, Geert Brosens, Ad Dekkers, Herman Mertens, Hilde Roos, Bruno Van den Wiele, Wim Verschraegen, Paul Versmissen en Jan Van Bavel.

Stiltebeleving

Het Bezoekerscentrum ligt midden in stiltegebied Wortel-Kolonie. Meer dan reden om hulde te brengen aan de Dag van de Stilte op 28 juli. Dat gebeurt met een stiltewandeling. Yvonne Engelen: “Al wandelend in stilte ontmoeten we een schaapskudde en gaan we via trage wegen naar het idyllisch kapelletje O.L.V. van de Akker, waar we genieten van stukjes accordeonmuziek afgewisseld met poëzie. Een huifkar geeft ons een lift terug naar ons startpunt, waar een kop verse soep (inbegrepen in de prijs) voor ons klaar staat.” Inschrijven is noodzakelijk. Deelnemen kost €5 (voor leden en niet-leden). Let op, de inschrijving is pas voltooid bij betaling. Inschrijven kan via de website van Natuurpunt Markvallei. (ao)

De werkgroep ‘landschappelijk erfgoed’ verkent de Mark langs beide zijden van de grens. Ook met de Big Jump springen de Natuurpunters terug op de fiets.

Blauwe vlag in De Mosten

RECREATIE Op woensdag 17 mei vond de uitreiking van de ‘Blauwe Vlag’ plaats aan de zwemvijver van recreatiedomein De Mosten. In eerdere edities moest de Hoogstraatse delegatie telkens naar een kustplaats. Dit keer ontvingen 30 Belgische stranden, zwemvijvers en jachthavens hun Blue Flag-certificaat in De Mosten.

In ons land wordt Blue Flag gecoördineerd door GoodPlanet Belgium met de steun van Toerisme Vlaanderen - dat mee zorgt voor de promotie van de bijzondere locaties - en Aquafin, dat zorgt voor de uitstekende waterkwaliteit. Het label wordt toegekend aan

Voor de gelegenheid werden alle blauwe vlaggen van De Mosten op het zand gelegd. De vlag zelf is ontstaan in 1989. De oudste Blauwe Vlag die werd teruggevonden was die van 1998. Er moeten er nog meer geweest zijn, de organisatie

locaties die uitblinken in duurzaamheid en kwaliteit. Tijdens de uitreiking was er overigens speciale aandacht voor een thema dat jammer genoeg heel zichtbaar is op de stranden, namelijk zwerfvuil.

Na enkele jaren aandringen was het Arnold Wittenberg gelukt om deze uitreiking naar Hoogstraten te halen en het Hoogstraats recreatiedomein in de picture te zetten. Met de Hoogstraatse troeven Tripel Katrien, Zeezuiper, aardbeien, enz. was het een meer dan geslaagde uitreiking. De mensen van GoodPlanet waren zeer tevreden, “het zal moeilijk zijn om deze editie te overtreffen in de toekomst,” zo mochten we noteren.

De brandweer zoekt pompiers

BRANDWEER Gepensioneerde brandweerlui zwaaien af en worden niet meer automatisch vervangen door de jonge generatie zoals het vroeger de traditie was. ‘Pompiers’ waren immers hoofdzakelijk de zelfstandigen van het dorp die zich konden vrijmaken bij brand en ander onheil. En ging vader op pensioen, dan stond een zoon klaar om botten, zware lederen frak, bijl en helm over te nemen. Nogal wat vaders en zonen kregen als het ware het bluswater met de vadermelk mee binnen…

Maar de tijden veranderen. Minder zelfstandigen, meer werknemers die niet zomaar de werkstek kunnen verlaten en die veelal buiten de standplaats van het korps werkzaam zijn.

Daar komt de toegenomen complexiteit van de rampenbestrijding bij. Met andere woorden, de moderne vrijwillige brandweerman (m/v/x) is niet langer een hobbyist, wel een halve professional.

Om 7 à 8 vacatures ingevuld te krijgen organiseerde de Hoogstraatse brandweer infoavonden voor geïnteresseerde kandidaten in Hoogstraten en Rijkevorsel. Waar we, toegegeven, toch een beetje geschrokken zijn van de inzet die moet geleverd worden om, nog maar als vrijwilliger, op de onderste sport van de brandweerladder te kunnen postvatten. Een kort overzicht.

Niet alle blauw is welkom. Zo was er half juni ook minder goed nieuws. In de grote vijver van De Mosten stelden de Vlaamse Milieumaatschappij en het Agentschap Zorg en Gezondheid bloei van blauwalg vast. Daarom gold er een tijdelijk recreatieverbod voor de waterskivijver. De waterkwaliteit wordt er zeer nauwkeurig opgevolgd, de verwachting was dan ook dat het verbod spoedig zou kunnen worden opgeheven. En voor alle duidelijkheid: de waterkwaliteit van de ernaast gelegen zwemvijver was en is nog wel steeds uitstekend. Iedereen kon er dus tijdens de hittegolf nog steeds terecht voor een verfrissende duik. (rob)

Opleiding

Het verhaal begint met het behalen van het Federaal Geschiktheidsattest (FGA). Na o.m. het voorleggen van een bewijs van goed gedrag en zeden kan zulk FGA behaald worden

gaat alvast op zoek.

Met terechte trots werd de blauwe vlag gehesen.

in een Belgische brandweerschool. Voor de provincie Antwerpen is die in Ranst, Campus Vesta. De ouderen onder ons kennen deze site beter als het voormalig ‘Engels kamp’ van Emblem.

Hier dient men zich te bewijzen in allerlei competenties, handvaardigheid en sport. Niet geslaagd, geen paniek, herbeginnen kan. Wie het FGA behaalt, kan zich inschrijven in een brandweerzone waar men de kandidaat test op haar of zijn geschiktheid. Zo vermijdt men dat nodeloos aan de eigenlijke opleiding begonnen wordt.

Die opleiding bestaat uit een tweejarig lessen-

rooster (264 lesuren) van 11 modules: administratieve cultuur, individuele bescherming, brandbestrijding, hulpverlening, fysieke paraatheid, geïntegreerde praktijkoefeningen, gevaarlijke stoffen en levensreddende handelingen. Ook tijdens de opleiding zal men binnen het korps opgeroepen worden om al doende de stiel mee onder de knie te krijgen.

Mensenlevens

Na de opleiding kan men zich specialiseren (duiker, autovoerder, industriële brandbestrijding…). Wie zich binnen het kader nog toelegt op verder doorgedreven studie, kan opklimmen in de rangen. Ook nog vermelden

dat men vanaf het eerste lesuur tot de laatste interventie betaald wordt naar rang en geleverde prestaties.

Zowel de opleiding als de latere interventies zijn geen lachertje, maar daar staat veel tegenover. De intense camaraderie binnen het korps, maar vooral het goeie gevoel van bij te dragen tot het vrijwaren van onroerend en roerend goed in rampsituaties. Meer nog, bij het redden van mensenlevens.

Een babbel met brandweerlieden werpt beslist nog meer licht op de taak. Meer info vind je ook op www.brandweer.be of www.hvztaxandria.be. En jongelui, meldt u! (nad)

FIETSTOCHT Tijdens de Week van de Bij begin juni stelde V.V.V. Hoogstraten de fonkelnieuwe bijenfietsroute voor, die tot stand kwam met medewerking van bijencentrum De Raam, de Bijenboerderij, Natuurpunt Markvallei en het Agentschap Natuur en Bos. Het traject voert langs bij-vriendelijke plekjes, waar je desgewenst ook korte wandelingen kan maken in één van de vele natuurgebieden. Er zijn twee versies: een van 37 km en een van 25 km. Het vertrekpunt is telkens Vrijheid 149 in Hoogstraten.

Lang

De lange route gaat richting Nederland en brengt je o.a. langs een authentieke historische groentetuin in ‘Den ouden Koolhof’ en een bijenhotel langs de Halsche Beemden. In

de Blauwbossen en de Elsakker kan je een aan aantal wilde bijensoorten waarnemen.

Nadien kan je genieten van de verschillende biotopen en leefgebieden in Den Rooy en Smisselbergen.

Op een unieke locatie, te midden van de prachtige natuur aan het Markdal in Strijbeek is sinds 2009 De Bijenboerderij gevestigd. Binnen is er een winkel met bijen-gerelateerde producten. Buiten is er een bijenstal en een drachtplantentuin met ook een belevingsroute. Exclusief is naar verluidt hun honingijs. Op de terugweg rij je dan langs de oevers van de Mark richting Meer, met een ommetje gemaakt langs de prachtig gerestaureerde kloostersite, om daarna via den Aard en de zandwinnigsput terug richting Hoogstraten te gaan.

Kort

De kortere route gaat in een eerste lus richting UNESCO werelderfgoed Wortel Kolonie, waar je in de lente nabij de landlopers-begraafplaats een indrukwekkend zicht hebt

De nieuwe bijenfietsroute is de moeite waard

Later en minder maaien zorgt voor meer bloemenleven in de berm…

De Bijenboerderij net over de grens is een bezoekje meer dan waard.

DEZE MAAND

op duizenden nestjes van zandbijen. Ook natuurcafé de Klapekster is een bezoekje meer dan waard. De tweede lus brengt je tot in Achtel. In bijencentrum De Raam is er een bevruchtingsstation en een bijenhal, het is ook de thuis van imkersgilde Sint-Ambrosius.

Wij deden de proef op de som, deze route is zeker een aanrader. Voor het grootste gedeelte op verharde maar rustige wegen, met een goede mix van historisch erfgoed en natuur en met als leidraad het leven van de bij in onze streek. Hopelijk draagt dit initiatief bij tot een nog grotere appreciatie en bescherming van onze bijen.

Meer informatie: https://cdn.visithoogstraten.be/20230526133317/H_A4_PDF_bijvriendelijkeFietsroute_4.pdf (jl)

Heerlijk fietsen door het groen of de uitgestrekte akkers.

GLUREN BIJ DE BUREN: Berkenbeek bouwt

ONDERWIJS Berkenbeek is een school voor Buitengewoon Onderwijs in Wuustwezel die deel uitmaakt van schoolgemeenschap Markdal. De school is dus ook bij ons goed gekend en biedt een fijne leerplek voor heel wat kinderen uit Hoogstraten. Net als vele scholen in Vlaanderen kampen ze al lange tijd met plaatsgebrek, lange tijd opgevangen met containerlokalen. Sinds 2008 wacht de school op goedkeuring van de aangevraagde subsidies voor een nieuwbouwproject. 13 Jaar later kwam het bericht dat de subsidies beschikbaar zijn.

Een groene omgeving en goede infrastructuur zijn noodzakelijk om een kwaliteitsvolle werking te blijven garanderen. Nieuwe klaslokalen zijn broodnodig: in 2008 telde de school (kleuters, lagere school en secundaire school) 441 leerlingen, momenteel zijn dat er 617. Tijdelijke containerklassen kunnen nu hopelijk plaats maken voor eigentijdse en duurzame klaslokalen.

Tien miljoen

Na het bericht van de subsidiëring startte het bestuur van de VZW Berkenbeek onmiddellijk met het actualiseren van het dossier. Er wordt 4500 m2 aan nieuwe schoolgebouwen gerealiseerd. Het consortium Ibens / LV Architecten met ondersteuning van Studiebureau De Klerck engineering en landschapsarchitect Louis Fierens kwamen met het beste voorstel in de Design & Build wedstrijd. Zij dienen deze zomer de omgevingsvergunning in en bereiden zich voor om de werken begin 2024 op te starten. Het doel is om op 1 september 2025 de nieuwe gebouwen in gebruik te nemen.

Met een totale kostprijs van om en bij de 10 miljoen euro start Berkenbeek daarmee het meest ambitieuze plan sinds het ontstaan in 1971. De overheid subsidieert 60% voor de secundaire school en 70% voor de lagere school. De school moet dus zelf creatief op zoek naar heel wat bijkomende middelen met verschillende vormen van fondsenwerving.

Zo ondersteunt de Koning Boudewijn Stichting dit bouwproject door het uitschrijven van fiscale attesten voor giften vanaf 40 euro. Sympathisanten kunnen een bedrag naar keuze storten op rek. nr. BE10 0000 0000 0404 met mededeling: 623/3686/80036. Het spreekt dat ook uw steun daarbij erg welgekomen is! (red)

een vroege merel schudt verwonderd

de slaap uit zijn veren

hakkelend slaat hij gedempt

zijn allereerste klanken

de keel nog rauw

van de nachtelijke kilte

marleen

Een impressie van de geplande nieuwbouw

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

� Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

� Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

� Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

� Minderhout: minderhout@demaand.be

� Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Begijntjes Laat Besluit en het onderwijs op het begijnhof

OPTREDENS GEBUURTEN Zondag 27 augustus is voor veel Hoogstraatse kinderen dé hoogdag van de vakantie. Samen met (oudere) jongeren en volwassenen die vaak vroeger nog aan ‘Begijntjes laat besluit’ deelnamen, hebben de kinderen van de zeven gebuurten zich wekenlang voorbereid in de hoop om met hun ingestudeerd nummer een van de drie trofeeën in de wacht te slepen.

Volgens volksromanschrijver Gustaaf Segers is de naam een verbastering van ”Begijntjes lof is uit”, terwijl Jozef Simons in zijn boek “Ons vroom en vrolijk Kempenland” spreekt van “Als ’t Begijntje ’s avonds sluit”. Over de betekenis van de naam verschillen de meningen dus, maar over het feit dat dit kinderfeest ontstaan is uit het onderwijs in het begijnhof - of beter het einde van het schooljaar - bestaat geen twijfel meer.

Maatschappelijk nut

In 1790, tijdens de Franse tijd, worden de

kloosters afgeschaft. Ook al beweren de begijnen dat ze, met elk hun individuele woningen, geen klooster maar een lekencorporatie zijn, dat brengt geen aarde aan de dijk. Zeker niet wanneer, na de val van Napoleon, koning Willem 1 beslist dat alle geestelijke ordes die geen nut hebben voor de gemeenschap afgeschaft zullen worden.

In een Franstalige akte van 25 mei 1820 laten de begijnen weten dat ze zich zullen wijden aan de opvoeding van de vrouwelijke jeugd. En zodoende gaat datzelfde jaar de school van start: er zijn 8 kostleerlingen en 30 arme kinderen die tegen betaling of gratis onderwijs krijgen in lezen en schrijfkunst, in handwerk, goede zeden en Christelijke lering. Maar in deze vorm wordt het nooit een succes.

Schoolgebouwen

Onder pastoor Van Roey wordt in 1931 een Franstalige kostschool opgericht, die hij wil uitbreiden met een internaat voor jonge meis-

Deze foto van gebuurte Gasthuiseinde, zou dateren uit 1932. Volgens Constant Lauryssen het eerste jaar dat er een ‘prijskamp voor de schoonste kindergroep’ bij Begijntjes laat besluit georganiseerd werd. Op de foto boven: Josefine Gildemijn, Jeanne Geysen, Fien Pinxteren, Jeanne Jansen en Maria Peeraer. Tweede rij: Van Ceelen, Gabriël Schellekens, Maria Gildemijn, Josefa Brosens en Van Celen. Midden: Emma Versmissen (naast de groep) Fons Brosens, Philip Vereecken, Armand Schellekens (lager) Liza Jansen (wit) Constant Adriaensen (van Française), Maria Van Dongen, ?, Alex Versmissen, Cecile Peeraer, Charel Verschueren, Jos Versmissen, Yvonne Van Ravensteyn (bij Sooi ‘Suisse’). Onder: Magritte Peraer (donker) Lea Schellekens, Peeraer, ?, Maria Brosens, Louis Van Gestel, Anne Jansen, ?

HOOGSTRATEN

jes. Op dat moment worden de huidige woningen Begijnhof 30 tot en met 33, oorspronkelijk maar met twee bouwlagen, een gelijkvloers onder een dak met ongelijke dakvlakken, verbouwd tot één groot schoolgebouw waar vier begijnen lesgeven.

Het gaat bijna uitsluitend om kinderen uit Hoogstraten. Verder komen er te weinig arme meisjes en ze gaan ook te vlug weg. Want al te vaak blijven de 12-, 13- en 14-jarigen in de zomer thuis om te helpen op het land. In 1844 daalt het aantal leerlingen ’s zomers van 58 naar 40, in 1845 van 60 naar 40 en in 1846 zelfs van 70 naar 40 leerlingen.

In de gemeenteschool gebeurt dat minder en ook het onderwijs is er beter. Om die reden verliest de school in 1847 het statuut van aangenomen school en bestaat ze verder als vrije school.

Drie scholen

Vanaf 1847 zijn er maar liefst drie vrije scholen en twee kleuterscholen. De hierboven vermelde ‘armemeisjesschool’ van begijn Van Pelt, telt in 1853 een 30-tal leerlingen. De school gaat in 1860 te niet omwille van betwistingen over het onderwijs. Verder is er de kostschool van begijn Van Eertvelde, die 20 meisjes opleidt en ook na 1860 blijft bestaan. En tenslotte is er de naaischool voor externen, die er naast handwerk ook Frans leren. Tegen de oprichting van deze school maakt de overste van het Spijker bezwaar in 1846. In 1847 waren er ongeveer 25 meisjes heel het jaar door.

Daarnaast waren er nog twee kleuterscholen, een voor arme kinderen en een tweede voor leerlingen die het onderwijs wel konden betalen.

Begijntjes Laat Besluit

Rond de eeuwwisseling kwam er een einde aan het onderwijs in het begijnhof. Het folkloristisch kinderspel zou voortkomen uit de gebruiken op de laatste schooldag op het begijnhof. Voordat de begijnhofpoort gesloten wordt omdat de grote vakantie begint, wordt er door de leerlingen gezongen en gespeeld.

Omleidingen, zoek het zelf maar uit!

MOBILITEIT Op dinsdag 30 mei kregen de bewoners van Hoogstraten een brief in de bus met als onderwerp de ‘Verkeerswijziging tijdens Heilig Bloedfeesten’. Over welke wijziging het hier ging, kwamen we niet te weten bij het lezen van de brief die op veel plaatsen wellicht direct bij het oud papier zou terechtkomen. Je kon amper zien dat deze afkomstig was van het stadsbestuur, droeg geen logo noch handtekening van de ondertekenaars. Alsof de communicatiedienst van de stad met verlof was.

Welk plan

Meer informatie rond de verkeerswijziging, data en uren zou terug te vinden zijn op de website onder ‘verkeersplanHeiligBloed’. Diezelfde dag nog gezocht maar niet gevonden. Onder de rubriek ‘verkeershinder’ vonden we wel het politiereglement hieromtrent, goedgekeurd in het college van burgemeester en schepenen op 11 mei. De tekst gaat niet ver-

gezeld van een plan (dat pas later verscheen op de website en eigenlijk niet duidelijk was), en is amper te lezen laat staan te begrijpen voor wie niet dagelijks met verkeerswetgeving bezig is. We doen een poging.

In enkele straten wordt enkelrichting ingevoerd maar er wordt niet bij verteld in welke rijrichting. Je moet het maar weten als je op 1 juni de oprit verlaat terwijl de buren nog in de andere richting staan geparkeerd, en dat zal zo nog wel enkele dagen duren vooraleer deze het doorhebben. Andere automobilisten blijven de enkelrichting gedurende heel de feestperiode negeren, “ik woon daar toch zeker en ga niet omrijden”. Idem voor de ingestelde parkeer- en stilstaan-verboden: de tekst van het reglement zegt niet waar deze gelden. En zo kunnen we nog even doorgaan.

Dergelijke brief getuigt van een zeker dédain naar de burger. Die moet het maar zelf uitzoeken, het verkeer wijst zich vanzelf wel uit,

Tot het tijd is voor de begijnen om te gaan bidden en voor de kinderen om naar huis te gaan. De begijntjes doen de kinderen uitgeleide, waarna ze de poort dicht doen.

Eenmaal buiten zongen de kinderen “als de begijn de poorte sluit, wij vertrekken, wij vertrekken, als de begijn de poorte sluit, wij vertrekken de poorte uit…” Uit een kindermond klonk dat wellicht spoedig: ’t is begijntjes laat besluit. (fh)

Opgelet!! Controle. Op de aardbeirotonde troffen we dit verkeersbord aan: een totaal verbod tot inrijden uitgezonderd plaatselijk verkeer. Maar dat laatste stond dan wel overal vermeld, alsook ‘winkelcentrum bereikbaar’. En dan controle? We zijn toch allemaal plaatselijk verkeer, dus hoe kunnen we een overtreding maken?

De woningen Begijnhof 30 tot en met 33 werden in 1931 verbouwd tot klaslokalen.

content zal de burger toch nooit zijn met wat we beslissen… Een meer gepersonaliseerde tekst aan de bewoners van geselecteerde straten met de concrete details zou tot sneller begrip en betere opvolging leiden. (Aan die vuilnisbakken op het stratenloopparcours hadden ze dan wel gedacht). En aangezien het hier over een jaarlijks weerkerend fenomeen gaat, kan een artikel in het gemeentelijk infoblad met aandacht voor de moeilijke verkeersafwikkeling tijdens de Heilig Bloedfeesten

Drie dagen feest op Chill Mill Festival

FESTIVAL Het Chill Mill Festival aan de Laermolen wringt zich tussen de gevestigde waarden, zo lijkt het wel. De organisatoren hebben er alvast een goed oog in: “Ongelooflijk welke artiesten we dit jaar naar hier hebben kunnen halen. De leukste dj’s, de populairste acts, op de mooiste plek van Hoogstraten, onder een stralende hemel (knipoog). Dit is echt onze doorbreek-affiche. Vorig jaar kregen we 4000 betalende bezoekers. Dit jaar mikken op 7000. Ambitieus? Dat kan, maar het moet lukken. Ik sta er 100% achter.”

Miel, Kaat, Ken en Karen maken zich dus klaar voor een hete zomer. Ze zijn al druk bezig met de voorbereidingen van het openlucht festival op 28, 29 en 30 juli. “Weet je, we willen de tickets zo goedkoop mogelijk houden, alsook de drankjes en alles wat met eten te maken heeft. Het traject dat we ondertussen afgelegd hebben, heeft ons heel wat mooie vriendschappen opgeleverd alsook enkele waardevolle sponsors zoals Giel, Zenza en Tom Hermans. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt bij ons op 31. En het bijzondere is dat 75% van het vrouwelijk geslacht is.”

Enkele blikvangers in het programma zijn op vrijdag Viktor en Kobe, Magik, de Bromeo’s; op zaterdag staat Pommelien op het podium, evenals Funk D en Snapback; zondag is de familiedag met o.m. de Ketnetband, Metejoor, Milo Meskens en Sunday Suzy. Voor de volledige line-up, info en tickets verwijzen we je door naar : www.chillmillfestival.be (pm)

vooraf heel wat ongenoegen wegnemen.

Een pluim

Getuigt dit alles van improvisatie of eerder van nonchalance? Allicht werd de collegebeslissing nog voorafgegaan door minstens twee overlegvergaderingen met tal van experts en deskundigen uit de verschillende bestuurslagen. Om dan zoiets af te leveren. Ander goed nieuws wordt doorgaans beter gebracht.

De pluim tijdens deze 10-daagse feestperiode gaat alvast naar de mannen in het veld, zij die op wegen en kruispunten alle borden en verkeerstekens hebben aangebracht zodat het wel duidelijk was wat kon en mocht op die bepaalde punten.

En dat dit niet simpel is geweest, hebben we met eigen ogen vastgesteld als we de omleidingen gevolgd hebben vooral die over het industrieterrein. (ep)

https://www.demaand.be/adverteren/

Het festival is voor jong en oud, ook bij de organisatie.

De helpers zijn een (h)echte vriendengroep geworden.

Het laatste broodje is gebakken

ben nog aan het bekomen van een driedubbele armbreuk die ik met Pasen opgelopen heb in de bakkerij. Dat herstelde vrij goed maar vorige week ben ik op mijn arm gevallen zodat de herstelperiode opnieuw moet beginnen. En waarschijnlijk volgt er nog een operatie deze week… Maar ik ben echt toch wel ontroerd door de mooie attenties van de vele klanten de afgelopen dagen. Ik wil hen langs deze weg nog duizendmaal bedanken.” (pm)

Internationaal Folklorefestival

FESTIVAL Het laatste weekend van juli tonen drie buitenlandse groepen hun traditionele dansen in Hoogstraten. De Gelmelzwaaiers organiseren hun folklorefestival voor de 11de keer. Het eerste festival dateert van 1990 en wordt driejaarlijks georganiseerd. In 2020 kon het wegens corona niet doorgaan.

Drie groepen uit Duitsland, Georgië en Schotland geven het beste van zichzelf op 28, 29 en 30 juli. Op vrijdag- en zaterdagavond kan je hen aan het werk zien in de Rabboenizaal - deuren open om 19uur, aanvang 20 uur. Zondag 30 juli zijn er om 13 uur gratis optredens voor het stadhuis van Hoogstraten. Ook de Gelmelzwaaiers zullen optreden tijdens het folklorefestival.

WINKEL Dinsdag 30 mei. Joost Muesen is zichtbaar aangedaan door de vele reacties van de klanten die de dagen voordien nog even langskwamen om hem en zijn vrouw Lutgard te komen bedanken voor de jarenlange service. Ze brengen bloemen, kaartjes en brieven binnen. “We zijn echt verwonderd door deze vele reacties, dat doet eigenlijk wel deugd. Het waren dan ook rare dagen voor ons.” vertelt Lutgard. “Ik weet eigenlijk niet goed wat me overkomt…” zegt ook Joost. “Ik

De Gelmelzwaaiers zijn nog op zoek naar gastgezinnen om de volksdansgroepen te slapen te leggen. Is dit iets voor jou? Stuur dan zeker een mailtje naar gastgezin@ gelmelzwaaiers.be.

Als gastgezin heb je gratis toegang tot het festival. (jaf)

SFEERVOL WONEN

Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN

BINNENZONWERING

BEHANG & KLEURADVIES

VLOERBEKLEDING

PVC-VLOEREN

BOXSPRINGS & BEDLINNEN

KAPELSTRAAT 6

BAARLE-HERTOG

T 014 69 90 02

WWW VANDERSLUIS BE

De geknipte gasten voor een

Whoagstraatse podcast

PODCAST Op 20 april verscheen een nieuwe Hoogstraatse podcast online. Het idee voor deze “Proper Geknipt” is heel simpel en als vanzelf ontstaan. Gert Thielemans zit in de kappersstoel van kapper Gert Rombouts en zoals dat op zo’n moment gaat, wisselen ze nieuwtjes uit, doen een klapke. Wat als ze daar nu eens een podcast van maakten…?

Podcasts zijn razend populair deze tijden. Het is een audiobestand dat je kan streamen of downloaden. Podcasts zijn er in verschillende soorten en maten: van lange thrillerseries en grote interviews tot hoorspelen, korte nieuwsverhalen en gesproken columns. Veel mensen luisteren ernaar om te ontspannen, bijvoorbeeld voor het slapen gaan. Maar ook tijdens het wandelen, huishouden, autorijden of sporten worden ze beluisterd. Met de downloadfunctie kan de luisteraar een podcast op elk gewenst moment afspelen, zelfs als er geen internetverbinding is. Bovendien zijn ze meestal gratis.

Verhaal

Een kapsalon is naast de wachtzaal van de dokter wellicht de bekendste bron voor nieuwtjes van de straat. Een lokale kapper hoort veel en sommige onder hen vertellen ook graag. Meestal blijft het een gebeuren tussen kapper en klant, al zijn er verhalen die best een groter gehoor verdienen. Waarom die gesprekken niet opnemen en ze via een podcast beschikbaar maken voor iedereen? Gert en Gert zijn er de mannen niet naar om dat idee zomaar te laten liggen. Ze zochten en vonden in Maarten Leemans een geluidsman die kan zorgen voor een professionele opname.

In ”Proper Geknipt” nodigen kapper Gert Rombouts en medehost Gert Thielemans nu dus tweewekelijks een gast uit om in de kappersstoel plaats te nemen. Tijdens een knip-

beurt en een drankje gaan ze op zoek naar de passies en drijfveren van mensen met een verhaal. De luisteraar kan zo genieten van het unieke persoonlijke verhaal van een resem boeiende bekende en minder bekende gasten. Opgenomen vanuit ” Haarbazaar Deluxe ” in Hoogstraten, te beluisteren tot ver daarbuiten.

In de stoel

De gast voor de eerste aflevering was Jef Martens en een betere gast voor de allereerste aflevering kan je je moeilijk inbeelden. Jef is tegelijkertijd mens en mythe. Met hem bespreken ze uiteraard de Spilzakken, de 8 van Martens. Daarnaast gaan ze uitgebreid in op het begijnhof, de kunst en het leven op pensioen en de musical “Circus van het Groot Verdriet”. Jef vertelt het allemaal in het sappige en door hem gekoesterde “Whoagsstraats”. Wij stelden overigens met plezier vast dat de Hoogstraatse Maand een goede inspiratiebron

voor gastheren en gast vormt!

”Als je dit leest staan al meerdere afleveringen online met fijne gasten zoals comedian Jasper Posson, muzikale duizendpoot Florejan Verschueren en de extatische DJ-manager én Alpacaboer Ken Herrijgers. En meer onderweg. Alles te beluisteren of te downloaden via www.propergeknipt.be, open.spotify.com/ show of feeds.acast.com/.../shows en apple podcasts. Daar stond de podcast al na enkele weken plots op nr 1 in de podcast charts (In de categorie Belgische podcasts met muziekinterviews). Van een vliegende start gesproken.

Op de website ‘vriendvandeshow.nl/propergeknipt’ kan je het initiatief steunen door ‘vriend’ te worden van de podcast. En als je toe bent aan een frisse snit of je kin een trimbeurt kan gebruiken, kan je natuurlijk in Haarbazaar Deluxe op de Vrijheid 124 in Hoogstraten terecht. (jaf)

“Proper Geknipt” brengt verhalen van in de kappersstoel

Jef Martens ‘Proper Geknipt’ door Gert en Gert

Jeanne trots op een dubbel viergeslacht

Zeg het met bloemen

FANFARE Moederdag half augustus. Misschien heeft fanfare Ste. Rosalia voor jou wel een prima idee: met ’Viert Moeder’ kunnen kinderen hun moeder verrassen met verse bloemen van de vroegmarkt. Een boeket kost 25 Euro, tot 4 augustus kan je er een bestellen bij Liesbeth Brosens: 0473 40 81 40 en Ann Rombouts: 0472 72 89 83. Je vermeldt de gewenste kleur (rood, wit, geel/oranje of roze).

Af te halen in zaal Voor Kunst en Volk op 15 augustus tussen 9 en 12 uur. Rosalia en het oudercomité danken alvast voor de steun. (ma)

VIERGESLACHT De familie Eelen - Snoeijs kan zich verheugen op een dubbel viergeslacht. Zes gelukkige vrouwen dus voor de lens van de fotografe: Gardi met dochter Marthe (30/01/2023), overgrootmoeder Jean-

ne Eelen - Snoeijs (92), Tessa met dochter Félice (4/10/2022) en grootmoeder Tonia Eelen. Voor Jeanne zijn dit haar vierde en vijfde achterkleinkind. (ma)

Kettingreactie van snelweg tot schoolpoort

De hele Terbeeksestraat vol vrachtwagens, ouders geraken niet op school om hun kinderen op te halen. Gelukkig konden de fietsers de Beekschen Pad benutten, een trage weg vlakbij de school. Waarom kan men de trage weg die in de Donckstraat uitkomt ook niet deftig onderhouden?

MOBILITEIT Donderdag 8 juni deed zich op de snelweg een ernstig ongeval voor. Het was nog maar eens het bewijs van welk een verkeersinfarct ontstaat in Meer als zoiets gebeurt. Alle wegen in de buurt van de snelweg dichtgeslibd, onder meer met vrachtwagens op zoek naar een alternatieve route. Het gevolg was een kettingreactie die het verkeer helemaal vastzette van de snelweg tot aan de schoolpoort…

Welk nut heeft het om de snelweg te verlaten en bijgevolg de dorpen in de buurt te blokkeren? Je schiet er als chauffeur niet veel mee op en voor het dorp is het een ramp. En als ze dan toch de snelweg moeten verlaten, waarom dan de vrachtwagens niet vragen om tijdelijk te parkeren buiten het dorp, zodat het dorp nog kan functioneren…?

Het Pyperpaadje zoals het er half juni bij lag…

Maar Koning (vracht)auto eist dus andermaal zijn plek op. En dat is jammer voor de fietser. Gelukkig zijn er nog de trage wegen waar een deel van het fietsende jonge volk nog veilig naar huis kan rijden. Indien die tenminste onderhouden worden - op de foto de onderhoudstoestand van het Pyperpaadje op 13 juni. Spreekt voor zich, toch? (ma)

Deze zomer ook te zien op Meermarkt

Dit bijgebouw zal ruimte bieden voor de fototentoonstelling van de Marcellen. Meerse herinneringen van de afgelopen 30 jaar…

OPTREDEN TENTOONSTELLING Naast de gewone activiteiten van de Meerse Markt, zijn er nog twee initiatieven die beslist de moeite lonen: een optreden van Jack en Will en een fototentoonstelling van de Marcellen. Op 2 juli staat het optreden van Jack en Will op het terras van de jeugdclub in het kader van 50 jaar Mussenakker. Al wie de Mussenakker een warm hart toegedaan is, lid was de laatste

50 jaar, de Meerse verenigingen, de buren en collega jeugdhuizen zijn welkom om het glas te heffen. En de burgemeester zal hoogstwaarschijnlijk een speech komen geven en toasten op de volgende 50 jaar.

Op de bier-, wijn- en smulmarkt van 6 augustus houden de Marcellen een fototentoonstelling. Zij werken al meer dan 30 jaar voor

De Valenciafeesten sluiten de zomer af

OPTREDEN Of er dit jaar weer Valenciafeesten zijn? Natuurlijk. Wat in 1980 begonnen is tussen pot en pint, en wat destijds volgens sommigen geen lang leven zou beschoren zijn, kent ondertussen al zijn 43ste editie. Dat kan heus wel tellen, en dat weten ze ook bij radio Valencia. Heel wat muzikale gasten en

de Hoogstraatse Maand als vrijwilligers. De alomtegenwoordige fotograaf Marcel Onincx laat een selectie van zijn foto’s zien van de afgelopen jaren - Meermarkt, fanfare, school, toneel, Chiro, Mussenakker, KWB, windmolens, kermis, dorpsraad... het komt allemaal aan bod in het gerestaureerde bijgebouw van het klooster. Opgesmukt bovendien met werk van Viviane. (ma)

ambiance dus op zaterdag 19, zondag 20 en maandag 21 augustus.

In totaal staan er een 50 tal artiesten op het podium in de grote feesttent. Daarbij blikvangers zoals W.C. Experience, de boerenrock van Koorn pik en de dors-

vlegels, de in de regio bekende Edrie en Randy Watzeels. Verder Maichel, terug van weg geweest, en Mieke die op 11-jarige leeftijd begon te zingen en al vlug onder de vleugels van Pierre Kartner kwam om een succesvolle carrière uit te bouwen - momenteel zingt ze duetten met Bandit. Vertrouwde namen zijn beslist ook Dennie Damaro en Eddy Smets.

Een feestavond ook op maandag met o.m. Mooi Wark, Johnny Gold, Tommy Lips, Anita.

Ambiance en liefde voor de nederlandstalige muziek komen op de eerste plaats. Zoals altijd is de inkom gratis.

Voor meer informatie, kijk zeker op www.radiovalencia.net voor het volledige programma. (ma)

Jack en Will op het terras van de Mussenakker

Het enthousiaste publiek bij een optreden van Jannus in de Valenciafeesten van 2008

Willy Pluym is de nieuwe Koning van Sint Ambrosius

GILDE Zondag 14 mei werd voor de Kon. Sint Ambrosiusgilde in Meer een hoogdag met het Koningschieten. De gilde had nood aan een nieuwe Koning of Koningin nadat Hans De Kock enkele maanden geleden aangesteld werd als nieuwe Hoofdman.

Onder begeleiding van de fanfare trok de Gilde door het dorp en kregen de genodigden de kans op een ereschot. Daarna volgde de eigenlijke koningschieting, in de eerste ronde kon niemand de vogel raken, laat staan hem van de boom schieten. Op naar de tweede ronde dus. Het gekende geluid wanneer de vogel van de boom geschoten werd, weerklonk na een schot van Alfons Geerts, die het eerst zelf niet kon geloven… Maar de ronde moest nog helemaal uitgeschoten worden en het lukte ook Willy Pluym om de vogel te schieten.

Na beraadslaging of ze onderling gingen kampen, besliste Alfons Geerts om hiervan geen gebruik te maken. Zo werd Willy Pluym de nieuwe Koning. Onder luid applaus kreeg hij van Keizer Frans van de Locht alvast zijn eerste pint bier als nieuwe Koning aangereikt. Tot in de latere uren werd er nog nagepraat... (ma)

Samana naar het groentehuisje en den hof

SAMANA Je moet niet altijd ver gaan om gezelligheid te vinden… Op donderdag 1 juni ging Samana Meer naar “het groentehuisje en den hof” in Minderhout. Jan en Linda Van Alphen zorgden er voor een hartelijke verwelkoming met een koffie en een stukje taart. Bij een rondleiding door de serre gaf hij de nodige uitleg, terwijl anderen naar het groentehuisje trokken. Er was nog tijd om gezellig te buurten en te genieten van een bord soep met brood. Een mooi recept voor een geslaagde namiddag! (avh)

Grote en kleine KWB fietszoektocht

FIETSTOCHT KWB Meer organiseert voor de vierde maal haar grote fietszoektocht. Deze tocht van ± 27 km voert weer langs de rustige wegen in Meer en omstreken. De routebeschrijving en antwoordformulieren kosten 5,- €/st zijn onder andere te verkrijgen bij de toeristische dienst van Hoogstraten, lokaal dienstencentrum van Meer en Meerle en in een aantal winkels in Meer. De tocht kan gereden worden in de maanden juni, juli en augustus.

Op 9 juni is er ook een kleine fietszoektocht voor jong en oud, deze tocht gaat over ± 10 km met een aantal vragen onderweg op te lossen. De kinderen die hieraan deelnemen hebben altijd prijs. Inschrijven kan je vanaf 13 tot 14.30 uur in het lokaal dienstencentrum (parochiezaal). Na de tocht of voor wie niet deelneemt, is er ook het gezellige terras aan de parochiezaal om even na te kaarten en bij te babbelen. (ma)

Het nieuwe Koningspaar: Willy Pluym en echtgenote Roos Brosens.

De kinderen voeren opdrachten uit tijdens de kleine fietszoektocht van 2007.

Tante Marie werd 100 jaar

EEUWELING Op 1 juni is Marie Mertens, Tante Marie, zoals ze alom bekend staat, 100 jaar geworden. Dat werd op haar verjaardag zelf gevierd met de medebewoners van Stede Akkers en een beperkt aantal familieleden in de leefruimte. Op 3 juni was het een groot feest in de Jachthoorn met 70 personen. Allemaal mensen die tante Marie zeggen. Alle neven en nichten en hun partners.

Marie Mertens werd op 1 juni 1923 als tweede kind geboren op Hal op de boerderij van het gezin van Fons Mertens en Elisa Aerts. Samen met de 2 andere kinderen groeide ze er op, ging langs Castelré naar de meisjesschool van de Ursulinen in Minderhout ruim 5 km te voet over Haldijk. Na de lagere school volgde ze huishoudschool in het Spijker en van dan af was het de school van het echte leven op de boerderij.

Liefdeskaartje

Marie werd lid van de BJB, Boerenjeugdbond en had op grotere jaarlijkse sportfeesten Jan al wel eens tegengekomen. En die had grote indruk op haar gemaakt. Al gauw klikte het met die jonge gast van Groot Eyssel, Jan Huybrechts. Jan en Marie werden een koppel. Ze zagen mekaar alleen op zondag. Ze stuurden wel kaartjes. Het eerste liefdeskaartje heeft Marie nog altijd bewaard. Na twee jaar ver-

kering vroeg Jan Marie ten huwelijk. Op de schone woensdag van 16 april 1947 beloofden ze mekaar eeuwige trouw. Met drie auto’s, gecharterd in Hoogstraten, Minderhout en Meerle, ging het naar de kerk in Minderhout, waar ze door ‘heeroom’ in de echt verbonden werden. Daarna werd er twee dagen gefeest, de eerste dag met de familie, de volgende met vrienden en geburen.

Het jonge koppel trok in bij Jans ouders, op

de boerderij op Groot Eyssel. Jan zou de boerderij van zijn vader immers overnemen. Zijn broer, Christ, had er vlak naast een boerderij gebouwd, en samen zouden ze bijna heel hun leven verder boeren. Het gezin bleef kinderloos, maar Christ Huybrechts had er zes, die natuurlijk heel wat bij nonkel en tante over het erf kwamen. Een van die mannen kreeg later ook goesting om boer te worden en toen Jan 50 was geworden liet hij zijn doening, een melkveebedrijf, over aan neef Jaak. Jan en

Tante Marie tussen alle neven en nichten en hun partners

Een stralende 100-jarige Tante Marie

Marie bouwden voor zich en voor Jans ouders een nieuw huis, een paar honderd meter terug op Groot Eyssel. Omdat ze nog te jong waren om niets te doen en er nog brood verdiend moest worden ook, begonnen ze nog een varkensbedrijf en deden ze een beetje tuinbouw. Op zijn 60e ging Jan met pensioen.

Onvergetelijk

Maar ze bleven heel actief in het Meerlese verenigingsleven. Marie bij de Boerinnenbond (later KVLV en nu Ferm), waar ze ook 12 jaar voorzitster van was. Ze was daarnaast nog zeer actief in de Meerlese missiewerking. “De zaterdag doen ze samen de kuis van het huis, want dat moet ook gebeuren” vertelde ze aan De Hoogstraatse Maand ter gelegenheid van hun gouden jubileum.

Jan en Marie hebben ook heel Europa afgereisd. Londen, Berlijn, Rome, Lourdes, Compostella, Fatima en vorig jaar nog Polen, waar ze Krakau en Auschwitz bezochten, dat op hen een diepe indruk maakte. De reis waar ze echter de meeste herinneringen aan bewaren, is een rondreis in Zaïre. Jan heeft daar immers twee zusters en een broer in de missies. Na een mislukte poging in 1984 (een beenbreuk hield Jan op het laatste ogenblik thuis), verbleven ze in 1958 gedurende drie weken in Zaïre. Vanuit

de post van Zr. Maria Huybrechts in Lisala (Evenaarsprovincie) bezochten ze samen met pastoor Verheyen met de jeep van de zusters verscheidene missieposten, in heel Zaïre. Een onvergetelijke reis.

Eveneens onvergetelijk natuurlijk was de viering van de Gouden Bruiloft. De familie had alles tot in de puntjes geregeld, tot en met een feestelijke koets. Later volgden de feestelijke vieringen van Diamanten en Platina Bruiloft. Toen Jan 100 jaar werd, was er weer groot feest op Groot Eyssel. Met weerom vele mooie herinneringen!

Goeie oppas

Neef Frans en zijn vrouw Maria, hun dichtste geburen, hebben al die jaren de zorg voor Jan en Marie mee gedragen. Dat gaf hen een gerust gevoel. Jan is thuis nog 101 jaar geworden. Vanaf dan ging het moeizamer. Daarom verhuisden ze naar het woonzorgcentrum. Daar was Jan maar gerust als hij Marie in de buurt had. Hij zei altijd: ‘Wat heb ik toch geluk met mijne goeie oppas.’

In 2021 vierden ze nog hun 74e huwelijksverjaardag. Marie was toen 98 en Jan 102! Enkele dagen later overleed Jan. Een groot verlies. Maar elke keer weer herpakte Marie

Bernardusoctaaf in Ulicoten

VIERING Ook dit jaar organiseert de Bernarduswerkgroep het Bernardusoctaaf aan de kapel in Ulicoten, pal op de grens met Meerle. Dat gebeurt van 20 t/m 27 augustus met als thema: “Als je Maria volgt, hoef je niet bang te zijn.”

Het octaaf gaat van start op 20 augustus (sterfdag van de H. Bernardus van Clairvaux, patroon van parochiekern Ulicoten) met een voettocht naar de Bernarduskapel om 10.30 uur. Vertrek op het kerkplein in de Dorpsstraat, met o.m. de Willibrordusgilde, het Sint Bernarduskoor, de deelnemers en de voorgangers

zich en gaat ze verder.

Marie is goed ingeburgerd in het WZC. Nadat de zorg voor Jan was weggevallen, doet ze werkelijk met alle activiteiten mee. En ze heeft ook nog haar inbreng tijdens de gebruikersraad. Ook dat vindt ze fijn. Meedenken en goeie raad geven of voorstellen doen. Altijd weer die positieve ingesteldheid.

Alle kinderen en kleinkinderen van hun broers en zussen van zowel Mertenskant als Huybrechtskant waren kind aan huis bij Marie en Jan. Zij organiseerde ontelbare familiebijeenkomsten waaraan ze heel wat fijne herinneringen overhoudt. Vandaar ook die eretitel ‘Tante Marie’ waar ze zo fier op is.

En ze is nog heel helder van geest en ook goed te been. Ze regelde haar feest helemaal zelf. Met een beetje hulp. Ze weet heel goed wat ze wil en geniet enorm van feesten en de familie die weer samen komt. Het was dan ook een mooi feest op 3 juni in de Jachthoorn.

Ook vanwege De Hoogstraatse Maand hartelijke gelukwensen Marie en blijf vooral gezond! (jaf)

(Met dank aan het Briesje en aan Foto Design Meer voor de foto’s).

van het pastoraal team en het Bernardusbeeld. Bij de kapel is er parkeergelegenheid voor wie niet te voet mee naar de kapel kan. Er zijn ook stoelen, een toilet en mochten de weersomstandigheden niet meezitten, wordt voor een tent gezorgd.

Pastoor Jos Demmers gaat voor in de H. Eucharistieviering bij de kapel, met muzikale begeleiding door het koor o.l.v. Danny Pals. Na afloop is er koffie/thee om iedereen te ontmoeten. Er zijn devotionalia en gezegende Bernarduskoeken te koop, de opbrengst wordt gebruikt om het Bernardnardusoctaaf voort te kunnen laten bestaan.

Op 21 augustus is er om 15 uur in zorgwooncentrum Thebe Janshove in Baarle-Nassau een eucharistieviering, op 22 augustus gaat diaken Stefan Lange voor bij de kruisweg aan de Bernarduskapel.

Op donderdagmiddag 24 augustus om 14 uur vertelt Antoon van Tuijl van de heemkundekring Amalia van Solms over de H. Bernardus en over de kapel.

Op 27 augustus eindigt het octaaf met een viering om 10.30 uur bij de kapel, voorgegaan door Vicaris Paul Verbeek en muzikaal verzorgd door de Brassband en het Sint Bernarduskoor. (JvdK)

Met de Willibrodusgilde op kop naar de Bernarduskapel, op de grens tussen Ulicoten en Meerle.

Samana op bedevaart naar Mariapark Lommel

SAMANA Naar goede gewoonte vierden ook de leden van Samana Meerle de Mariamaand. Dat deden ze op 23 mei met een bedevaart naar het Mariapark van Lommel-Werplaatsen. In de kerk was er een sfeervolle Mariahulde, waarna ze samen naar het park gingen waar ze aan de grot een kaarsje konden branden en een wandelingetje maken langs de kruisweg. Terug in de kerk werden ze

Fiere eerste communicanten

PAROCHIE Na een prachtige viering onder het motto ‘Vlieg met ons mee’ en geheel verzorgd door de eerste communicanten gingen zij samen met pater Kenny op de foto.

Gefeliciteerd met jullie communie: Nyo Boeren, Pippa Costermans, Nelle Elst, Stan Geenen, Flore Hendrickx, Ward Jacobs, Fenna Koyen, Marthe Laurijssen, Aleks Sobocan, Flor Swaenen, Alexander Van Beeck, Kato Van den Broeck, Mila Van Hasselt, Louise Van Oers, Tristan Voet en Reinout Willemsen. (jaf)

vergast op een muzikaal optreden van GeBak (Koen en Elly). Tot slot werd hen in de parochiezaal een lekkere warme maaltijd geserveerd.

Dank zij de liftbus kon iedereen mee en was de bus ook helemaal vol. De busrit werd gefinancierd dank zij een welgekomen gift van het Sinterklaascomité. (gvb/jaf)

Den Dorpel presenteert La Plasa Tropical

FESTIVAL BARBECUE Zomertijd, festivaltijd. Daarin neemt La Plasa Tropical van het jeugdhuis Den Dorpel al vele jaren een vaste plaats in. Ook dit jaar zetten ze hun festival weer in met een smakelijke en gezellige barbecue op vrijdag 28/07/2023. Het barbecuebuffet à volonté staat u te wachten vanaf 19 tot rond 20.30 uur op het gemeenteplein in Meerle bij Den Dorpel.

Vooraf inschrijven is noodzakelijk om voldoende voorraad te kunnen voorzien. Het inschrijvingsgeld bedraagt €17,5 per volwassene en €12,5 per kind (tot en met 12 jaar) over te schrijven op het rekeningnummer BE18 7310 0295 7865 met vermelding van je naam in de vrije mededeling. Je kan je inschrijving ook samen met het geld in de brievenbus steken bij Heibergstraat 25.

Het kan door de QR code te scannen en het formulier in te vullen. Uiterste inschrijvingsdatum is 20-07. Je bent pas ingeschreven als je betaald hebt.

Nadat je honger gestild is kan je nagenieten met begeleiding van lokale muzikale talenten: De Pierenbloazers (Fanfare Meerle); DJ Jan Venus; Dj Broekie (Marc Van den Broeck); coverband Cover on the Rocks (Is ’I Love the 90’s’ ook uw lijfspreuk? Dan bent u aan het juiste adres voor een gezonde portie rock) en Dj Jenz.

Veilige fietsenstalling…

MOBILITEIT Naast het bushokje aan de kerk waren nog heel wat plaatsen over aan de fietsenstalling. Maar blijkbaar vindt niet iedereen die veilig genoeg. Het gekozen alternatief is alvast hoog genoeg! (foto Tonia Jacobs)

Het programma

Vrijdag 28/07

- Barbecue - buffet à volonté

- 19 - 19.30 uur: De Pierebloazers

- 19.30 - 21 uur : Dj Jan Venus

- 21 - 23 uur: DJ Broekie

- 23 - 01uur: Covers on the Rocks

- 01 - 03 uur: DJ Jenz

Zaterdag 29/07

- 13 - 15.30 uur: Johnny Jungle - Kinderanimatie met nieuwe show!

- 16 - 19 uur: Triple Sec

- 19.30 - 20.45 uur: Vuil Talloor

- 21 - 22 uur: Kevin Vegas & Like Jakke

- 22 - 23 uur: Dj Kwantro

- 23 - 00 uur: Dj Drew

- 00 - 02uur: Dj Harmony

- 02 - 03uur: Dj Yannick x Yannick

En nu nog hopen op tropisch weer om La Plasa echt Tropical te maken! (jaf)

Ook dit jaar zal Johnny Jungle ieders hulp weer nodig hebben tijdens de kinderanimatie op zaterdagnamiddag.

De Graanbar gaat weer open

ZOMERBAR De zomer is er dit jaar al heel vroeg bij, de zomerbar komt er ook aan! Opnieuw op de vertrouwde plek op de Lembeek. Jonas Van Dun komt dit jaar Yvonne bijstaan bij de organisatie. Het concept blijft behouden: opnieuw een zomerbar in een graancirkel omringd door zonnebloemen.

De locatie aan de Lembeek is ideaal voor wandelaars, fietsers, gezinnen met kinderen, en iedereen die graag geniet van een zomerse sfeer midden in de natuur. De bar zit tussen fietsknooppunt 15 en 16.

Er is opnieuw een wandeling uitgestippeld met begin- en eindpunt aan de Graanbar. Er

Zonovergoten schoolfeest in de Klimtoren

SCHOOL Op 4 juni vierde Lagere School De Klimtoren in Meerle een bijzonder zonnig en gezellig schoolfeest. Voorgaande jaren vond het plaats aan de kleuterschool. Sinds dit jaar werd het kinderdorp met spelletjes op de kleuterschool georganiseerd en was er een ruim terras aan de lagere school. Wat heel fijn was op deze zonnige zondag.

De dag startte met een gezinsviering. Die werd gevolgd door een uitverkochte brunch georganiseerd door de oudervereniging. Om half 2 ging het schoolfeest van start met optredens van alle klassen. Veel volk, veel zon, veel plezier, en heel de namiddag was het ruime terras helemaal vol. Meer kan een schoolfeest niet bieden! (jaf)

is een grote kinderhoek met natuurlijke speelelementen. Ook voor andere aankleding worden natuurlijke materialen gebruikt die passen in de omgeving. Dagelijks zijn er foodtrucks en wordt er zoveel mogelijk samengewerkt met lokale ondernemers.

Programma

Ook dit jaar treden er enkele groepjes op en is er een kinder-modeshow. Op het programma:

- woensdag 26/07 om 19.30 uur LaLaBlues

- woensdag 02/08 om 16 uur kindermodeshow

- woensdag 09/08 om 15 uur Grime kids

- donderdag 10/08 om 20 uur Elichi y so gozadera (Latin Music)

- donderdag 17/08 om 20 uur zanggroep Jungle Bird

- zaterdag 19/08 om 20uur The Hinge

De Graanbar is open van woensdag 26 juli tot en met 20 augustus (adres: Leembeek in Meerle). Gesloten op maan- en dinsdag. Openingsuren op woensdag en donderdag van 14 tot 24 uur, vrijdag en zaterdag van 14 tot 01 uur, zondag van 11 tot 24 uur .

Beslist een bezoekje waard! (jaf)

Veel

applaus voor de enthousiaste optredens van elke klas.

MOBILITEIT Geschiedenis ontmoet je overal. Neem nu de Markbrug bij de watermolen. Op 18 mei 1923 werd door de gemeenteraad van Meerle het proces-verbaal van aanbesteding van zelfde datum goedgekeurd, overeenkomstig de gedane aankondiging, tot de opening der biedingen, ingekomen voor het maken van “eenen vloer in gewapend beton op de brug over de Marck te Meersel, nabij den molen onder de gemeente Meerle”.

Het proces-verbaal vermeldt verder: “De biedingen ten getalle van vier zijn ingediend gelijkvormig de vereischten van het lastboek, na opening der ingekomen biedingen, wordt bevonden dat de verschillende inschrijvers het werk willen maken:

1° Mr Cornelissen Frans te Meir voor 13.650 fr.

2° Mr Mols Karel te Vosselaar voor 8.430 fr.

3° Mr Karel Weijler te Hoogstraten voor 12.340 fr.

4° Mr Jos Horsten en zoon te Wortel voor 13.760 fr.”

Ook het aantal werk- en rusturen per dag moest worden opgegeven, en dat gaf als resultaat: Mols 9 werkuren met een rustuur, Cornelisssen 10 werkuren met twee rusturen inbegrepen, en Weijler 8 werkuren de rusturen afgerekend.

Later op 10 september 1923 werd het proces-verbaal van voorlopig onderzoek der werken in overeenkomst met de voorschriften van het lastboek “betreffende de herstellingswerken aan de brug over de Marck” opgesteld, en werd tot voorlopige aanvaarding overgegaan.

De huidige brug blijkt evenwel van recentere datum, gebouwd na de oorlog. Cor Van Bavel-Aerts (° 1936) woonde indertijd met haar ouders in de boerderij naast de watermolen

en zij wist nu nog te vertellen: “Het was een stenen brug met houten leuningen, maar op het einde van de tweede wereldoorlog is de brug gesprongen, want de terugtrekkende Duitsers riepen dat de ‘Tommies’ in aantocht waren. Zij hoopten hiermee tijd te kunnen winnen. Dat was een hele begankenis. Wij moesten daarna het puin en de stenen terug in het water gooien, want de koeien stonden aan de overkant van het water en die moesten natuurlijk wel gemolken worden.” (JJ)

Kermis in het dorp

KERMIS Elk jaar is Dreef Kermis weer een mooi dorpsgebeuren waar dorpsbewoners en ook ex-bewoners even terugkomen naar de geboorteplaats. Leve de Dreveniers! Dat belooft dus ook nu voor het tweede weekend van juli.

Op zaterdag 8 juli zijn er kinderspelen in de Sint-Annastraat. In de late namiddag zal ook de fanfare Voor Eer en Deugd de kermis inzetten. Op zondagnamiddag 9 juli zal ter hoogte van het kermisterrein een kermisterras zijn. De muziekband Kompakt speelt er ’s namiddags, terwijl jong en oud genieten van het kermisplezier of van een fris pintje.

Kermisspelen

Maandag 10 juli en dinsdag 11 juli staan de traditionele kermisspelen op het programma. Op maandagnamiddag geeft elk gebuurte een voorstelling en worden er vervolgens verklede spelen gedaan onder de gebuurten, dit alles nabij de kermisattracties, parking Paterswiel.

Op dinsdagnamiddag gaat het van café naar café, de gebuurtes nemen het tegen elkaar op met een tiental kermisspelen. Ook dit jaar is er hoop dat alle vijf gebuurten Heieinde, Meersel, Dreef Midden, Geiteneinde én Moleneinde aanwezig zullen zijn. Ben je Drevenier of ex-Drevenier en doe je graag mee met de kermisspelen? Dan ben je welkom om mee te doen vanaf de leeftijd van het eerste middelbaar.

Overige (mogelijke) feestprogramma’s en de volgorde van de kermisspelen volgen nog via een flyer of sociale media. Op naar een mooie kermis! (JJ)

Juryvoorzitter Jacques De Bie en kermisvoorzitter Joeri Janssen in gesprek.

Rommelmarkt zomers uit de startblokken

ROMMELMARKT FANFARE De rommelmarkt ging weer van start op zondag 4 juni en krijgt iedere zondagmorgen tot en met 27 augustus van 8.30 uur tot 13 uur zijn vaste stek in de dreef. Op die momenten is er eenrichtingsverkeer van België naar Nederland. Deze rommelmarkt wordt ingericht door en ten bate van de fanfare ‘Voor Eer en Deugd’. Wie zelf spullen wil verkopen, reserveert een standplaats bij marktleider Jaak Snijders, telefoon 03.315.76.59 of 0497 04 08 18.

Voordat je jouw kraam gaat opstellen om 8.30 uur, kun je vanaf 8 uur bij café Moskes voor je standplaats inschrijven. Kostprijs € 15, inclusief parkeerkosten. Om 13.30 uur dient de standplaats netjes te worden achtergelaten en weer vrij te zijn.

Door het zomerse weer is de rommelmarkt alvast succesvol gestart. (JJ)

H. Hartbeeld wordt 100 jaar

MARIAPARK In de Gazet van Hoogstraten in juni 1923 lezen we dat op zondag 17 juni de inhuldiging-wijding plaats had van het “grootsch en machtig, den omtrek overheerschend, prachtige beeld” van het H. Hart, met een “indrukwekkende stoet van kinderen in feestkleding, engelen en maagdens, groepen die Jezus’ openbaar leven uitbeelden”. Verder vermeldt de Gazet: “Uren tevoren stroomde reeds eene menigte volk bijeen zooals de menschen van de Dreef er nooit eene gezien hadden en dat wil heel wat zeggen”. Volgens schatting zouden er ongeveer 5.000 (vijfdui-

zend, u leest dat goed!) gelovigen aanwezig zijn geweest.

Het grote beeld is het werk van de Gentse beeldhouwer Aloïs De Beule (Zele 1862Gent 1935), die meerdere H. Hartbeelden op zijn naam heeft staan, evenals Mariabeelden en kruiswegen. De beeldhouwer heeft wel werken gecommercialiseerd, zodat er meerdere van in omloop zijn.

Dit beeld op deze plaats is de blijvende herinnering aan de toewijding van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek aan het H. Hart. Het wordt ook beschouwd als oorlogsmonument van 1914-1918 en draagt volgend opschrift:

“1914 1918

Heer ontfermt u onzer gesneuvelden

Jozef Van Gils

Albert en Adriaan Van Gils”. (JJ)

Pater Pio-dag op 17 augustus

BEDEVAART Op donderdag 17 augustus wordt de jaarlijkse Pater Pio-dag bij de paters Kapucijnen gehouden. Om 10 uur is er de verwelkoming en plechtige eucharistieviering, gevolgd met de mogelijkheid tot uitgebreide broodmaaltijd.

’s Namiddags is er tijd voor een video over het leven van Pater Pio of de mogelijkheid om te biechten. Verder nog een geleide rozenkrans en kruisweg, om te eindigen met een slotviering in de kloosterkerk.

‘Padre Pio’ (Francesco Forgione) werd geboren in Pietrelcina (Benevento) op 25 mei 1887. Hij trad in bij de kapucijnen van de provincie Foggia op 22 januari 1903 en legde zijn plechtige geloften af op 27 januari 1907. Op 16 maart 1918 kwam hij naar het klooster van San Giovanni Rotondo (Foggia), dat hij niet meer zou verlaten. Uitgeput door zijn biechtpraktijk stierf hij op 23 september 1968. In

2002 werd hij door paus Johannes Paulus II heilig verklaard. (JJ)

Mopbord weer stopbord kruispunt Heieinde

MOBILITEIT In onze vorige editie signaleerden we dat het stopbord op het kruispunt Heieinde (België) en Kerzelseweg (Nederland) een mopbord was geworden. Het verhoogde kruispunt zelf is er volledig gelegen op Nederlands grondgebied, aangeduid met de gekende voorrangsborden (code B17), m.a.w. het verkeer dat van rechts komt heeft altijd voorrang.

Ons maandblad was nog bij de drukkerij van de persen aan het rollen, toen het bewuste mopbord werd vervangen door een nieuw rood achthoekig gekleurd stopbord, waarvoor dank. Dat had eigenlijk al langer gebeurd moeten zijn. Overigens blijft de onduidelijke verkeerssituatie voor mogelijke verzekeringsperikelen te zorgen. De bestuurders van links (NL-Kerzelseweg) moeten voorrang verleden aan de bestuurders van rechts (B-Heieinde), die echter een stopbord moeten respecteren. Wat als…? (JJ)

Emma

MARIAPARK Is Emma

de naam van het vogeltje of van degene die het nestkastje heeft opgehangen, het maakt niet uit, het stemt je tot nadenken als je het passeert en het verdringt heel even al je andere gedachten… (JJ)

Capucienenbos stilaan volgebouwd

WONEN De nieuwe straat Capucienenbos begint langzaam volgebouwd te worden, zes woningen zijn reeds bewoond, vijf woningen zijn volop in aanbouw en de laatste kavel zal vanaf het najaar worden bebouwd. Een nieuwe straat met veel jeugd, dit oogt mooi voor de toekomst. Aan het einde van de straat, zullen vijf sociale huurwoningen worden gebouwd, zodat dit één mooi groot geheel wordt. (JJ)

Stop werd mop, en daarna eindelijk weer stop…

Dorpsraadcafé gaat vaak over mobiliteit

Overde Beemden, de Kuip, de kerk en de wegen…

Burgemeester Marc Van Aperen keek terug op realisaties in Minderhout. Hij haalde de aanleg van een parking bij de kapel van OLV van den Akker aan. Deze kapel wordt steeds meer gebruikt voor erediensten, doopselvieringen, huwelijken en begrafenissen in beperkte kring.

Hij verwees ook naar het verplaatsen van het fietspad in de bocht bij Maes. Zo kon men een jarenlange prioriteit van de dorpsraad realiseren en wordt de situatie daar veel veiliger voor fietsers.

Wrevel in De Beemden

Een ander gerealiseerd project is de herinrichting van De Beemden tussen de Hoge Weg en de Lage Weg. Daar is, na de rioleringswerken uitgevoerd door Pidpa, de straat heraangelegd in een ontwerp waarbij getracht is om het regenwater zoveel als mogelijk ter plaatse te houden zodat het in de bodem kan infiltreren. De burgemeester weet dat plaatselijke ontharding en vergroening van de wegbermen en het plaatsen van enkele bomen een hele aanpassing is voor de betrokken bewoners.

Het bestuur van de dorpsraad is overtuigd dat een meerderheid van de bewoners er niet tevreden is met de nieuwe situatie. De rijbaan is zo smal dat vrachtwagens en personenwagens met aanhanger niet meer kunnen passeren en ook niet op een oprit kunnen rijden. Dat soort transport komt er niet elke dag, maar wel bij leveringen aan huis, bij bouwwerken, onderhoud van de tuinen enz. Bovendien zijn de opritten, dwars op de straat, zo smal dat men zelfs met een personenwagen niet vlot op of van de opritten kan rijden, waardoor er overal sporen van auto’s zijn in de stroken voorzien als groene zone.

DORPSRAAD PARTICIPATIE Het Minderhoutse dorpsraadcafé was oorspronkelijk aangekondigd voor 26 april en vervolgens uitgesteld tot 24 mei. Het bracht een veertigtal belangstellenden naar zaal ‘t Markenhof. Zoals in elk deeldorp gaf het college ook hier eerst informatie over investeringen in groot Hoogstraten. Wij haken evenwel in wanneer de zaken die rechtstreeks betrekking hebben met Minderhout, aan bod komen.

Verder zijn er te weinig of te kleine parkeerplaatsen, zeker voor bestelwagens en auto’s met aanhangwagen. Er wordt geparkeerd op het voetpad en gedeeltelijk op straat. Zelfs niet bewoners parkeren er soms op een privé oprit of in een groenzone, waardoor er al veel auto’s vastgereden zijn.

Omdat de baan verbreden wellicht niet meer mogelijk is, zou men het probleem van de opritten kunnen verbeteren door er een aanrijstrook aan te leggen vanaf de weg en dit in de toegelaten rijrichting.

De grasperken worden stuk gereden en liggen er onverzorgd bij. Om die reden hebben verschillende bewoners de groenzones zelf al bijgewerkt door diepe sporen dicht te maken, zand bij te storten, nieuw gras te zaaien en het gras te maaien, ook al is dat werk voor de aannemer of het stadsbestuur.

Bewuste keuze

Schepen Piet Van Bavel geeft toe dat de groene bermen zoals voorzien in het ontwerp op dit moment een doorn in het oog zijn. Van zodra het weer het toelaat en de grond opnieuw voldoende droog is, zal de technische dienst de groene bermen opnieuw inzaaien en afbakenen met piketten en lint zodat de bermen de

tijd krijgen om zich te ‘zetten’.

Maar hij voegt eraan toe: “Het is een zeer bewuste keuze van het stadsbestuur om onze woonomgevingen te vergroenen en te ontharden. Daar zijn verschillende redenen voor. Op de eerste plaats is er de verkeersveiligheid. Bredere of meerdere toegangen zijn niet goed voor de verkeersveiligheid. Het is veiliger om één duidelijke beperkte toegang naar een perceel te hebben.

Ten tweede is er de beeldkwaliteit van de straat: een straat waar het aangenaam is om te wonen, vraagt een kwalitatieve groeninrichting. Door voldoende groene bermen te voorzien tracht de stad de kwaliteit van woonstraten te verhogen. Om die reden willen we de groene bermen zo snel als mogelijk herstellen. Ten derde trachten we ons openbaar domein klimaatrobuust in te richten. De aanwezigheid van voldoende groen en bomen zorgt niet alleen voor een betere infiltratie van het hemelwater, ook voor verkoeling in een verharde omgeving. Dit is in tijden van klimaatopwarming een must.”

Wanneer er discussie ontstaat, beslist men dat er een overleg komt tussen bewoners en het stadsbestuur.

Smallere wegen en vergroenen, elke verandering wordt negatief ervaren.

MINDERHOUT

Prioriteiten

Verharding van de Kuip

Het type verharding van de Kuip en de vraag om daar iets aan te doen kwamen al vaker aan bod. Het stadsbestuur gaf al meermaals aan dat het geen prioriteit is om daar op korte termijn iets aan te veranderen. Onder de Kuip ligt een infiltratiesysteem waardoor de mogelijkheid van het soort verhardingen beperkt wordt. Bij de aanleg van de Kuip koos de ontwerper voor dolomiet, een materiaal met een ‘natuurlijk’ uitzicht.

Het grootste deel van het jaar geeft dit geen problemen. Maar omdat er veel geparkeerd wordt in de Kuip, wordt het dolomiet aangereden en trekt het water trager in de grond. Omdat de infiltratie van het water geleidelijk gebeurt, blijven er na hevige regenbuien dus soms plassen staan.

Er zijn dus nadelen, maar de voordelen zouden groter zijn. Om wateroverlast te bestrijden, is het plein aangeduid als bufferzone om overtollig water op te vangen. De Kuip moet dus waterdoorlatend blijven en op korte termijn zijn er geen plannen om dit te veranderen.

Er worden ook vragen gesteld over het gebruik van de Kuip voor evenementen waardoor er problemen zijn voor het parkeren in de omgeving. Ook bij evenementen in ‘t Markenhof wordt het parkeren beperkter. De dorpsraad wil graag een overleg met de uitbaters van de zaal.

Situatie Vooraard en Achteraard

Deze wegen zijn in zeer slechte staat met veel putten naast de weg. Vooral de Vooraard aan

de kant van Meer wordt bovendien als sluipweg richting de E19 in Loenhout gebruikt. Telkens er in het centrum van Hoogstraten, om welke reden dan ook, een omleiding wordt voorzien, wordt het verkeer op den Aard drukker. Eens automobilisten deze sluikweg kennen, vermijden ze nadien het centrum van Hoogstraten.

De dorpsraad vraagt wanneer de weg opnieuw wordt aangelegd en vraagt om intussen het aantal dagen met een omleiding voor het centrum van Hoogstraten zo veel mogelijk in tijd te beperken. Is een omleiding van 10 dagen

tijdens Heilig bloed wel nodig? Volstaat het niet om het verkeer enkel tijdens de opbouw, de zondagen en de jaarmarkt om te leiden?

Schepen Piet Van Bavel deelt mee dat de heraanleg van de weg opgenomen is in het rioleringsproject Hinnenboomstraat, Achteraard en Vooraard waarin zowel stad, Pidpa, Aquafin als Fluvius partner zijn. Momenteel bereiden de betrokken diensten het dossier voor om vervolgens in ontwerpfase te gaan. Indien het dossier verloopt zoals gepland, zullen de werken in 2025 kunnen starten.

Omdat de aanleg nog niet voor morgen is, dringt de dorpsraad erop aan om in tussentijd de Achteraard voorlopig in betere staat te brengen, door bijvoorbeeld de kuilen aan de zijkant te dichten.

Vragen

De Markwijk, Lage Weg en Castelréweg

Enkele aanwezigen wijzen op de gevaarlijke toestand op het kruispunt bij de Markwijk, de Lage Weg en de Castelréweg. De voorrangsregels zijn op dit punt, waar vier wegen samen komen, moeilijk of niet toe te passen. Als er een auto, een camion of een bus van De Lijn van de Lage Weg komt, heeft die bij de wegversmalling die daar is aangebracht, voorrang op het verkeer dat uit de drie andere richtingen komt. Als dat voertuig dan rechtsvoorrang geeft aan een weggebruiker die uit de Markwijk komt, wordt het kruispunt geblokkeerd.

In de Kuip wordt veel geparkeerd waardoor de dolomiet verhardt en het water trager infiltreert.

Wanneer een bus wagens ziet op het kruispunt, wacht ze bij de Koestraat om passeren mogelijk te maken. (foto W. Druyts)

Een ander probleem stelt zich in de Castelréweg zelf, waar de weg bij de kapel O.L.V van den Akker wel erg smal is. Bij het kapelleke kunnen twee voertuigen haast niet passeren. Er plaatselijk verkeer van maken zal niet opgevolgd worden en is ook niet controleerbaar. Een van de aanwezigen stelt voor om er een doodlopende straat van te maken, door halfweg een tractorsluis te plaatsen, zodat een landbouwer die aan beide zijden grond heeft er nog door kan. Een ander probleem is het feit dat het voetpad richting Castelréweg dood loopt op een wegversmalling.

Schepen Jef Vissers gaat niet in op de specifieke situatie, maar ziet de vraag als een gelegenheid om uit te leggen hoe het bestuur omgaat met mobiliteitskwesties en met voorstellen om de mobiliteit te verbeteren. Men kan niet verwachten dat het bestuur zomaar in gaat op een idee, hoe goed dat eventueel ook lijkt.

Alle voorstellen worden besproken in de mobiliteitsraad, waar afgevaardigden van de dorpsraad deel van uitmaken. In de mobiliteitsraad zitten ook experts, die de voorstellen in een groter geheel bekijken. Zij bekijken de gevolgen van een ingreep op andere straten of dorpen. De mobiliteitsraad brengt daarna een advies uit aan de administratie. Zo komt het op de agenda van het schepencollege of de gemeenteraad.

Wat de specifieke vraag betreft stelt de sche-

pen voor om eerst de dorpsraad te overtuigen om het voorstel op de agenda van de mobiliteitsraad te plaatsen.

Het project Minderhoutdorp

Hoe ver staat het met het initiatief Minderhoutdorp dat een vijftal jaren geleden werd opgestart?

Burgemeester Marc Van Aperen gaat terug in de tijd. Het is inderdaad al jaren geleden dat het bestuur samen met IOK startte met een studie over de ontwikkeling van de gemeenschapsfuncties in de dorpskern van Minderhout. Aanleiding voor deze oefening was de functie of, beter nog, de toekomst van de kerk van Minderhout.

Op dit moment werkt het bisdom aan een fusie van de parochies en kerkfabrieken van Minderhout, Hoogstraten en Wortel. Als de kerk van Minderhout een nevenbestemming of zelfs een totale herbestemming krijgt, wil men die betrekken in het verhaal, zodat het gebouw ook in de toekomst z’n verbindende rol kan blijven spelen voor de Minderhoutse gemeenschap.

Na een overleg met de parochianen, de leden van de betrokken kerkfabriek en verantwoordelijken van de Pastorale eenheid, is het nu wachten op het standpunt en het voorstel van het bisdom.

Dat heeft als gevolg dat men momenteel nog geen concrete stappen kan zetten in de realisatie van die toekomstvisie, maar dat men wel rekening houdt met de mogelijkheid van een nieuwe functie van de kerk.

Stip stappe pad

Tenslotte is er nog een vraag in verband met het onderhoud van het Stip Stappe pad. Men vraagt om het pad te fatsoeneren en te nivelleren zodat fietsers er zonder risico’s gebruik van kunnen maken.

Schepen Vissers legt uit dat het niet de bedoeling is om van elke trage weg een fietsverbinding te maken. Men wil de trage verbindingen die nu onverhard zijn, zoveel als mogelijk onverhard houden. Toch wil men de trage wegen die een onmiskenbare functionele verbinding vormen tussen of binnen de dorpskernen, zo inrichten dat zowel het voet- als fietsverkeer op een veilige manier kan gebeuren.

Het bestuur werkt momenteel, samen met Regionaal landschap en op basis van de inventaris en een bevraging, aan een suggestie- en prioriteitenlijst voor de opwaardering van het traag netwerk. Het financieel meerjarenplan voorziet budgetten voor kleine ingrepen.

De besprekingen eindigen rond 22.30 uur, maar het is voorbij middernacht wanneer de laatste het licht uit doet... (fh)

Strijden voor behoud recreatief bos in Minderhout

JEUGDVERENIGING De Minderhoutse KSA beschikt al lang over een stuk bos als speelterrein met ook een clublokaal. Blijkbaar ontstond er een dispuut hierover, KSA vreest daardoor eerlang het bos kwijt te geraken en denkt er aan om een petitie voor het behoud ervan op te starten. We citeren letterlijk hun communicatie hierover.

“Een bos aan de Schoorse heide met een oppervlakte van meer dan vijf hectare is al decennialang in het bezit van een familie in Minderhout. De laatste telg van de familie, een 83-jarige man uit Minderhout, is de enige eigenaar. Het bos wordt dagelijks gebruikt door wandelaars en is het speelterrein van de lokale jeugdvereniging KSA. De KSA heeft vele jaren geleden eigenhandig hun clublokaal gebouwd: de ‘Burcht’.

Ook de plaatselijke wielertoeristenclub organiseert jaarlijks een mountainbike veldtoertocht door het bos. De eigenaar heeft altijd gewild dat het bos toegankelijk zou zijn voor recreatie en wil dat dit ook na zijn overlijden zo zal blijven.

Nu is er echter een probleem: een bekende van de eigenaar doet al jaren pogingen om het bos in zijn bezit te krijgen en spant hiervoor nu een rechtszaak aan om de eigenaar te dwingen om het bos aan hem te verkopen. Dit zou tot gevolg kunnen hebben dat de KSA binnenkort mogelijk niet langer in haar geliefde burcht en bos kan spelen. Het is nu de rechtbank die zal moeten oordelen of het stuk grond verkocht moet worden of het in het bezit van de huidige eigenaar moet blijven. Deze zaak heeft de aandacht getrokken van de lokale gemeenschap. Er is veel steun voor de eigenaar en zijn doelstellingen. Er wordt aan

gedacht een petitie te starten om het bos te behouden als recreatief gebied en men hoopt hier veel handtekeningen voor te verzamelen. Ook de wandelaars en de wielertoeristenclub steunen de eigenaar en zijn wensen voor het bos.

De zaak is nog in behandeling en er is nog geen definitieve beslissing genomen. Maar één ding is zeker: de eigenaar zal blijven strijden voor het behoud van het bos als recreatief gebied en zal er alles aan doen om zijn doelstellingen te verwezenlijken.” (ls)

Rik en Paula puzzelen 18.000 stukjes ineen

HOBBY Het lijkt misschien een ouderwets tijdverdrijf in tijden van flitsende games op je smartphone, tablet of met de spelconsole op het grote scherm. Toch blijft de traditionele puzzel populair. Er is nog altijd een ruim aanbod als je een keer door rekken van de speelgoedwinkel struint en je kan ze zelf laten maken van eigen foto’s. Je vindt er puzzels van een 6-tal stukken voor de peuters tot grote van enkele duizenden stukjes. Voor de geduldige puzzelaar, denk ik dan steeds.

Heel veel geduld en veel moed moet je hebben om een puzzel te leggen van 18.000 stukjes. Jawel achttienduizend! Rik Van Bergen, tussendoor bijgestaan door zijn Paula, legden deze enorme puzzel bijeen. Hij meet 2 meter bij 2,78 meter!

Rik is daarmee niet aan zijn proefstuk. Nochtans stond hij gekend als een eerder rusteloos man. “Altijd bezig van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Liefst buiten en liefst de handen vuilmaken. Maar ik kreeg de puzzelmicrobe te pakken toen ik als postbode langs kwam bij Frans en Cor Hermans in Meerle. Zij waren een puzzel aan het leggen en die was bijna klaar. Toen ik binnen kwam, verschrokken ze en daarbij stootten ze de plaat met heel de puzzel op de grond. Alles uiteen! Neem maar mee, zei Cor, ik ga er niet terug aan beginnen…”

Rik nam hem mee en hield er zich ’s avonds mee bezig. “Ik kwam er helemaal mee tot rust” zegt hij.

Groter

“Tijdens de corona lockdown deed ik bijna

niks anders meer, je kon toch nergens komen. Je moest in je kot blijven van de minister!” De puzzels werden van langsom groter en groter. Als er een klaar was, plakten ze die op een plaat en kaderden hem in. “Ons huis is ondertussen goed versierd met puzzels”.

Hoe maak je een puzzel van 18.000 stukjes?

“Awel, die zit verpakt in vier dozen van 4.500 stukken. En telkens maak je een deel en op het laatst voeg je hem samen. Als we een deel klaar hadden, legden we dat tussen een dubbelgevouwen karton en schoven we dat onder

ons bed. Ergens anders is er geen plaats voor. An deze puzzel hebben we - af en aan tijdens de voorbije winter - 6 maanden gewerkt om hem te leggen en dan nog 3 weken om hem op te plakken. Hij hangt nu tegen de wand in de slaapkamer voor de kleinkinderen. Zo hebben ze daar altijd een exotisch uitzicht als ze blijven slapen,” aldus Rik.

En ondertussen puzzelt Rik verder. Hij is nu bezig aan een puzzel die hij kreeg van zijn zus. Zij raakte er niet uit; bij Rik gaat dat wel lukken. (jaf)

Sabina wacht op Nederlandse vertaling van eerste roman

BOEK “În noaptea în care soarta trebuia să-i decidă sfârşitul, ceva straniu a făcut ca protagonista poveştii să fie trimisă într-o altă lume. O lume fantastică, plină de creaturi și fiinte miraculoase.” Dit is in het kort de inhoud van het nieuwe boek van Sabina Ailoaiei, in het Roemeens - maar daar had u misschien al enig vermoeden van...

Auteur is Sabina Ailoaiei (21). Zij woont met haar vriend in Minderhout maar is afkomstig uit het noorden van Roemenië. Meer bepaald uit Dolhasca, tegen de Moldavische grens. Het is een zeer arme streek in een arm land. Haar thuissituatie was allesbehalve rooskleurig. Sabina was dagelijks getuige van zwaar partnergeweld. Vader kampte met een zwaar alcoholprobleem en het was dagelijks wachten op zijn geweldexplosie.

“Misschien schrijf ik daar later nog een boek over als ik alle dingen op zijn plaats heb gezet. Maar nu ben ik al blij dat mijn eerste boek is verschenen ‘Jurnalul’ in het Roemeens en uitgegeven in Boekarest.” Ondertussen is het tweede deel ook al klaar, het zal binnen enkele weken verschijnen. “Ik probeer een uitgever te vinden om het boek te vertalen naar het Nederlands of Engels. In Roemenië wordt hoegenaamd niet veel gelezen, er is daar echt geen leescultuur.”

‘Jurnalul’ is een fantasy-boek waar we de lotgevallen van Amelie volgen. Een complexe roman die heel wat jongvolwassenen kan aanspreken. (pm)

Rik voor zijn puzzel van 18.000 stukjes

Fons Paulussen koning na een bewogen schieting

GILDE Op pinkstermaandag 29 mei schoot Fons Paulussen zich tot nieuwe koning van de Sint-Jorisgilde van Minderhout, een titel die hij voor een periode van zes jaar opneemt. Dat uittredend koning Louis Van Bergen zijn titel na 13 jaren niet zou verlengen, maakte hij zelf bij aanvang van de schieting bekend.

Maar nog voor de wedstrijd begon moest er een ziekenwagen aanrukken om keizer Jan Stoffels naar de kliniek te brengen. Jan, die altijd en overal hamert op veiligheid, kreeg bij het omhoogtrekken van de 13 meter hoge wip, de vogel die boven op de staak staat, op zijn hoofd met een schedelwonde van een tiental centimeter als gevolg. Zwaar bebloed werd hij afgevoerd, de wonde werd in de kliniek zonder verdoving met 12 nieten gedicht. Een pijnlijke zaak, maar na een viertal uren kwam hij met de glimlach terug op het terrein, nog net op tijd om te zien hoe zijn schoonbroer Fons Paulussen zich tot koning schoot.

Wind

De genodigden en afgevaardigden van de acht andere gilden van Het Verbond van Sint-Jorisgilden kregen vooraf de kans om een ereschot uit te brengen. Enkel Gerry Dockx, de koning van de gilde van Meer, kon de vogel van de wip schieten.

Intussen kregen de 36 leden van de gilde van Minderhout een nummer van 1 tot 36 op hun schoen, dit in volgorde van intrede in de gilde. Hoofdman Marcel Floren nodigde de leden uit voor een poging om de vogel van de staak te schieten, Maar dat bleek niet eenvoudig. Pas in de tweede ronde schoten zowel Fons Paulussen als Jan Bartholomeeusen raak, maar de vogel bleef

de Hoogstraatse Bridge Club Hoogstraatse Bridge Club organiseert:

15 bridgelessen

Wekelijks op dinsdag

vanaf 19.30 uur tot 22 uur

in De Socio van HVV

Katelijnestraat 29, Hoogstraten

Prijs: 100 euro (inclusief twee lesboeken)

1e les gratis en vrijblijvend: 3 oktober 2023

Info en inschrijven: Paul Cools - 0497 25 65 54 paulcools777@gmail.com

Iedereen welkom!

staan. Sander Van Den Berg kon de vogel wel van de wip schieten, maar omdat hij nog geen vijf jaar lid is van de gilde kan hij volgens het reglement geen koning worden. Met behoorlijk wat wind was het moeilijk om de vogel te raken. De hoofdman stelde voor om de wedstrijd verder te zetten met de leden die bereid waren om koning te worden. Zo bleven er vijf schutters bij de schutsboom staan.

Eertste schot

In de vierde ronde schoot Paul Adams de vogel naar beneden. Paul was bereid om verantwoordelijkheid voor de gilde op te nemen maar dan, omwille van drukte in zijn garage, liefst als hulp van een andere koning. Na overleg beslisten de resterende schutters dat Paul en Fons Paulussen verder zouden schieten tot een van hen de vogel naar beneden kon halen. Hij zou dan koning worden en in die functie hulp krijgen van de andere.

Bij zijn eerste schot trof Fons Paulussen raak en Fons was de nieuwe koning. Het gezelschap verliet de terreinen van Minderhout VV om het feest in hun lokaal in het centrum van het dorp verder te zetten. (fh)

Derde ‘dorpsmoment’ aan de Boomkes

Voor de derde keer organiseren Wortel2030, de dorpsraad, Jeugdhuis ’t Slot en Stad Hoogstraten bij aanvang van de zomervakantie in Wortel een ‘dorpsmoment’. Alle Wortelaren worden uitgenodigd om op vrijdag 30 juni van 19 tot 21 uur kennis te maken met projecten in het dorp. Aan verschillende tafels vind je informatie en geven betrokkenen uitleg over wat er op stapel staat. Naar jouw mening zal dan zeker ook geluisterd worden.

Wat komt er aan bod? Onderwerpen zoals tuinstraten, wandelpaden, veiliger verkeer, de nieuwe Boomkes, de eerste buurtbank, verbouwingen aan ’t Slot. Minstens even belangrijk als het informeren is het gezellig samen zijn. Daarom zal er ook nu weer een zomerbar zijn, je kan er mee klinken op het dorp van de toekomst! (sk)

De nieuwe koning Fons Paulussen en zijn vrouw Maria Adriaensen als koningin.

VERENIGING Met de zomer voor de deur, rondt Ferm het werkjaar stilletjes af. Ze blijven wel verder bollen met de wekelijkse fietstochten en een trip naar Scherpenheuvel waar pastoor Bart de misviering zal voorgaan.

De voorbije activiteiten bleken succesvol. Er was een verkwikkende ochtendwandeling einde april door een appelboomgaard met mooie bloesems en een interessant woordje uitleg. Ravels werd ontdekt met de E-step. De wijnliefhebbers of andere geïnteresseerden kregen de kans om een bezoekje te brengen aan een wijngaard hier in het Hoogstraatse. Met gesmaakte uitleg en een proevertje.

Villa des Roses eerlang gesloopt?

WONEN Als alles z’n gang gaat, wordt de voormalige Villa des Roses gesloopt om plaats te maken voor vier kavels met (wellicht) twee gekoppelde woningen.

En dat zou zonde zijn. De schuur en hoevegebouwen van Villa des Roses, of wat ervan over is, is de laatste getuige van het voormalige centrum van Wortel dat een hoofdzakelijk agrarisch karakter had. Op de grote plaats stond ooit een prachtige hertogelijke hoeve, die werd afgebroken en gelukkig in Bokrijk heropgebouwd en dus bewaard gebleven. Tegenover de hoeve was het vroegere gemeentehuis, een smidse en de brandweer.

Toch is het uiteraard niet de bedoeling om het verleden te bevriezen, we zijn overtuigd dat een degelijke architect op de site een eigentijds woonerf kan maken met de schuur als loft en daarbij op de villa geïnspireerde eigentijdse woningen. Het zou een architecturale herinnering zijn aan het voormalig agrarisch centrum van Wortel, terwijl de eigenaars er financieel niet op achteruit gaan. In tegendeel. (fh)

Met de Landelijke Gilde en de KLJ werd er half mei de gehuchtentocht terug van onder het stof gehaald, op vijf plekken kon je een spel spelen. Op het einde van de rit werden punten geteld en prijsjes uitgedeeld.

Een groep van een 30 tal dames trok begin juni richting Dinteloord in Nederland voor een geslaagde fietstweedaagse. Half juni rondde een bestuursfeestje het werkjaar passend af. In augustus kunnen ze er weer volop in vliegen. (jaf)

Avond-fietsvierdaagse van KWB Minderhout

FIETSTOCHT Op de avonden van 28, 29, 30 juni en 1 juli organiseert KWB Minderhout de traditionele avond-fietsvierdaagse. Nu ook met kinderzoektocht.

De routes zijn 25 à 30 km en gaan op een rustig tempo langs landelijke wegen. Voor kinderen tot en met 12 jaar is een kortere toer van 4 à 6 km voorzien met opdrachtjes.

Vertrek tussen 18u30 en 19u30 aan ’t Markenhof (zaterdag vanaf 18u). Onderweg zijn er een gratis drankje en een versnapering, bij de kortere toer is dat bij de aankomst. De laatste avond is er een gratis aanwezigheidstombola voor alle deelnemers. Voor wie 2, 3 of 4 avonden meefietste, is er een leuke prijs.

Dit alles voor een democratische prijs: KWB-leden € 2 per avond - € 7 voor 4 avonden, kinderen gratis; niet KWB-leden € 2,50 per avond - € 9 voor 4 avonden, kinderen € 1,50 per avond - € 4,00 voor 4 avonden. Inlichtingen: Ronnie Leemans - 03 / 314 21 81 of www.kwbminderhout.be (jaf)

Villa des Roses in z’n glorietijd…

…en wat er nu nog van rest.

Het plan voorziet in vier kavels met twee gekoppelde woningen.

Wortelkermis nog een keer in de vertrouwde omgeving

tot in de vroege uurtjes, zeg maar zeker tot de bakker opent.

Op vrijdag trekken enkele lokale DJ’s de kermis op gang. De eerste is DJ Sekkes, daarna neemt DJ Unyz zijn plaats op het podium over. Ook Double-U is van de partij en de vrijdag wordt afgerond met de prettig gestoorde gasten van Hagedisco.

Zondag

Een ruigere zondag met als eerste band een oude bekende in een nieuw jasje: Collapsed vervelde tot Rage Feeds Death. Hun set bestaat uit trashmetal, punk en crossover.

KERMIS OPTREDEN Wortelkermis heeft van vrijdag 7 tot en met maandag 10 juli voor de laatste keer plaats in zowel De Boomkes als het jeugdhuis in zijn huidige vorm. De grondige renovatie van het jeugdhuis (waar ook plaats zal zijn voor de KLJ) komt nu wel heel dichtbij. De werken starten in september en zouden een jaar duren. Afwachten dus wat de kermis 2024 brengt.

Voor de kinderen

Jeugdbewegingen denken uiteraard aan de kinderen en de toekomst, zeker nu er zware investeringen wachten.

Op zondag is er opnieuw Bengeltjes Kermis. Een gezellig terras met randanimatie voor de jongsten door Clown Poofie met zijn glitterdoos.

Op maandagmiddag start men met een nieuw project. Samen met Dorpscafé De Guld en Café De Nieuwe Buiten organiseert ’t Slot de eerste editie van de Wortelse Kermisvolksspelen. Bij elk café worden er enkele spelen geinstalleerd waaraan iedereen individueel kan proberen om de overwinning in de wacht te slepen. Aan het begin van de avond volgt er een prijsuitreiking aan ’t Slot.

Vier dagen feest

Na veel positieve reacties op de line-up van vorig jaar wordt nu hetzelfde stramien aangehouden. Optredens starten telkens rond 21 uur en worden gevolgd door een afterparty

Zaterdag

De driekoppige jonge band Birdhause uit Turnhout opent op zaterdag en brengt alternatieve indierock waarop je niet kan blijven stilstaan. Als tweede staat Boskat op het podium. Dit duo uit Antwerpen produceert een energieke mix tussen luide poppunk en grunge.

Na deze twee bands gaat men de nacht in met drie DJ’s. Na de jonge DJ Hippo, volgen headliner Kurkdroog en afsluiter Dark-e, ooit nog resident DJ in Highstreet.

Peekes Bier, echt Wortels bier

HORECA Wortel heeft alles om een uniek dorp te zijn. Een van de weinige zaken die nog ontbraken was een echt Wortels bier. En daar heeft Rik Ouwerkerk van café De Guld verandering in gebracht. Op 9 mei stelde hij het ‘Peekes bier’ voor. Een bier dat niet de ambitie heeft om de wereld te veroveren, maar alleen in Wortel wordt geschonken.

Het is een zomers blond bier met een alcoholgehalte van 6,4 %. Het is licht bitter dankzij de Amerikaanse hopsoort die men gebruikte. Het bier is ‘ontworpen’ door Rik in overleg met een brouwer uit het Nederlandse Reusel. Een echt tussendoortje. (fh)

Landlopersjogging op 25 augustus

JOGGING De 21ste Landlopersjogging in de prachtige setting van Wortel-kolonie heeft dit jaar plaats op 25 augustus. Deze loopwedstrijd, overigens ook voor criteriumlopers, heeft afstanden van 3 km, 6 km, 9 km en de beruchte 10 Engelse mijl. Uiteraard zijn er voor de kleine sportievelingen loopafstanden voorzien van 250m, 500m en 1km voorzien. Inschrijven kan vanaf 17 uur in zaal Trefpunt, tot ten laatste een kwartier voor aanvang van de wedstrijd. De kidsrun gaat van start om 18.40 uur, de jogging vanaf 19 uur. Alle info en een inschrijvingsformulier kan je vooraf downloaden op www.landlopersjogging.be

Met ruim 320 deelnemers kende de Landlopersjogging vorig jaar een geslaagde editie. De organisatie doneert traditiegetrouw de opbrengst

Daarna is het de beurt aan Foolgold, een tweede lokale band. Ze bliezen hun band nieuw leven in en schopten het zelfs tot in de finale van Kamp Noord.

De afsluiter op zondag is de rock-coverband Koyle. Zij brengen een hele rist (hard)rock hits van vroeger en nu.

Maandag

Na een namiddag volksspelen staat de avond in het teken van Golden oldies & Ska. ‘t Verzet brengt covers op topniveau. Ten slotte volgt nog een oude bekende. De Skadillacs stonden in 2016 al op het podium en komen 7 jaar later terug met hun aanstekelijke 2tone ska. (fh)

van het evenement aan een goed doel. Dit jaar steken de vrijwilligers van Wortel 2030 de schouders mee onder de organisatie van de jogging. Met de opbrengst willen ze een picknickbank laten maken die de Boomkes aan ’t Slot zal verfraaien. Een nobel doel waar alle inwoners van Wortel en rondstreken mee gebaat zullen zijn. (sk)

Gebrek aan overleg ligt zwaar op de maag

MOBILITEIT Een gedeelte van de Sint-Janstraat, vanaf Worteldorp tot het Kerkpad, is sinds 26 mei enkelrichting voor auto’s. Aan bakker Gert staat een verbodsbord en mag je niet meer richting Grote Plaats rijden. Het is een proefopstelling in een poging om de kinderen zo veilig mogelijk naar school te laten fietsen.

Een ‘proefopstelling’, het woord zegt het zelf, is een tijdelijke opstelling waarvan men na enkele maanden een evaluatie maakt. Na die evaluatie krijgt de ingreep een goed of slecht rapport of wordt de situatie eventueel bijgestuurd. Het is een test, niet meer, niet minder. Maar een aantal leden van de dorpsraad, waarvan enkelen zich ervaringsdeskundigen noemen, zien deze ingreep niet zitten. Tijdens een overleg op dinsdag 30 mei werd de test door een overgrote meerderheid van de aanwezigen in de grond geboord nog voor de proefopstelling een kans kreeg.

Gemiste kans

Nog dezelfde dag vertrok er een mail naar het stadsbestuur, waarin de dorpsraad in niet mis te verstane bewoordingen haar frustratie en ongenoegen kenbaar maakte. Enkele dagen later werden de misnoegden ontvangen in het stadhuis. Na het overleg, dat nog vrij agressief begon, ging de wind liggen en was men akkoord dat men de genomen proefmaatregel in een groter geheel moet bekijken en er wellicht andere ingrepen op andere plaatsen in het dorp nodig zullen zijn.

Uiteindelijk waren de partijen het erover eens dat een gemiste communicatiekans de grootste oorzaak was van veel ongenoegen. De uitleg

die men die avond kreeg, had men breeduit moeten geven tijdens de het Dorpsraadcafé te Wortel op dinsdag 4 april. Dan zou de ergernis van de inwoners veel kleiner geweest zijn.

Toch weten we, ook uit andere dorpsraden, dat iedereen zegt vergroening en de veiligheid van zwakke weggebruikers belangrijk te vinden, maar dat koning auto zich doorgaans niet graag gewonnen geeft... (fh)

Het ’Polderboerke’ breidt uit

WINKEL Verse melk kopen kon al langer bij ‘t Polderboerke, maar een vernieuwing van het verkoopstandje drong zich op. Sinds kort kun je er elke dag tussen 9u en 22u niet alleen verse koemelk en verse aardbeien kopen, maar je kan ook vers softijs ’tappen’ uit de nieuwe automaat. De kleinsten kunnen zich amuseren op de trampoline. Wandelaars kunnen vanop het nieuwe terras rechtstreeks Wortel Kolonie in wandelen (Schooldreef). Wie wil genieten van aardbeien en softijs neemt best cash geld mee naar Polder 8 in Wortel. (sk)

Vakantie fiets- en wandelzoektocht van ‘t Slot

FIETSTOCHT Van zaterdag 24 juni tot en met zondag 3 september organiseert ’t Slot al voor de 52ste keer een fiets- en wandelzoektocht. De afstand van de fietszoektocht bedraagt ongeveer 23 km., de wandelzoektocht ongeveer 7 km. Beide trajecten vertrekken en eindigen aan dorpscafé De Guld, Poeleinde 2 in Wortel. De zoektochten omvatten een reeks leuke eenvoudige zoekvragen en op te sporen. Ondertussen maak je kennis met de prachtige omgeving van Wortel-Kolonie, Rijkevorsel, Hoogstraten, Minderhout en Castelré.

Voor het luttele bedrag van 6 € kan je in de Guld inschrijven voor deelname. Je kan de reiswijzers en antwoordformulieren ook vinden in café In Holland in Castelré, slagerij

Rudi Snels in Wortel, Café De Nieuwe Buiten in Wortel en op de dienst voor Toerisme in Hoogstraten. De originele antwoordformulieren moeten binnen zijn uiterlijk op zondag 3 september om 18 u. en dienen onder gesloten omslag gedeponeerd te worden in de speciale urne in De Guld, of afgegeven in café In Holland, café De Nieuwe Buiten of op de Dienst voor Toerisme.

De prijsuitreiking vindt plaats in Parochiezaal Trefpunt, Poeleinde 2 op zondag 10 september om 16 u. Prijzen moet je ter plaatse afhalen. Bij niet-afhaling van een prijs gaat deze automatisch naar de volgende in de rangschikking. Deelnemers krijgen per e-mail (of post) de oplossingen toegezonden vanaf 4 september

Drukbezochte rommelmarkt in Wortel-Kolonie

ROMMELMARKT Al voor de 18de keer organiseerde de Sport- en Vriendenkring Wortel, de personeelsvereniging van de Strafinrichting Wortel, hun bekende Rommelmarkt. De directe omgeving van de gevangenis was op pinkstermaandag opnieuw het decor voor een druk bezochte markt. De organisatoren schatten dat ze tussen de 10 en 15.000 bezoekers mochten ontvangen.

Het weer was perfect, waardoor mensen van heinde en ver afzakten naar het anders zo rustige Wortel. Vanaf 4u ’s ochtends waren de echte verzamelaars al aan het snuisteren tussen de eindeloze standjes. De dagjestoeristen begonnen halfweg de voormiddag toe te stromen. Op verschillende plaatsen waren er drank- en eetstandjes voorzien. De inrichters gebruiken de opbrengst van de markt voor activiteiten voor het personeel van de gevangenis. (sk)

Jeugdvereniging De Slinger bestaat 25 jaar

JEUGDVERENIGING De Slinger is een jeugdvereniging voor kinderen met een beperking, die elke tweede zondag van de maand een leuke activiteit voor haar leden organiseert. Omdat De Slinger dit jaar 25 kaarsjes mag uitblazen zullen ze daarop klinken op 30 september. Meer info over het feest van 30 september op hun sociale media.

Voor hun feest zullen ze een mooie slinger ophangen, daartoe lanceert de vereniging een warme oproep om hun slinger aan te vullen. Laat je creativiteit los voor driehoekige vlaggetjes van 30cm-30cm-30cm gemaakt van wol, papier, hout,... De Slinger hoopt vele extra vlaggetjes te krijgen aan de slinger aan Kolonie 41.(sk)

Foto-expo in ’t Slot

TENTOONSTELLING Naar jaarlijkse gewoonte is het pinksterweekend in ’t Slot gereserveerd voor de leden van de Fotogroep. De vriendengroep van een twintigtal ’niet-professionele fotografen’ stelden wederom hun knapste werk tentoon. De expo, die voor de laatste keer in deze setting plaatsvond, kreeg heel wat bezoekers over de vloer. Meer info over de Fotogroep op http://fotogroeptslot.be.

Foto’s in het ‘schilderlokaal’4

(ook te raadplegen op de website), een week later volgen de uitslagen. (sk)

Een tevreden winnaar van de fietszoektocht vorig jaar…

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Ruben Tilburgs verkozen tot meest verdienstelijke HVV speler

NATIONAAL VOETBAL Naar jaarlijkse gewoonte werd ook bij HVV de gouden schoen uitgereikt voor de meest verdienstelijke speler van het afgelopen seizoen. Ruben Tilburgs won de trofee voor Wim Kustermans, Jeroen Meeuwis, Nick Havermans en Jouk Vermeeren.

sportkledij, klaarmaken kledingtassen, vullen en reinigen van drankbidons voor de training van de A-kern en Beloften.

Hopelijk vindt de club een witte merel om deze taken over te nemen.

Transfernieuws

Voor volgend jaar hebben al heel wat kleppers hun contract verlengd. Robin Lauwers was een van de laatsten om dat te doen. Akram Tourki, Sander Emmen, Jiri Struyf en Niels van de Vel waren al eerder aangekondigde aanvallende versterkingen. HVV trok ook Jens Wildhagen aan, een 18-jarige doelman uit Ulicoten die overkomt van het Nederlandse Willem II, waar hij heel de jeugdopleiding doorliep.

Afscheid

Mie Fleerakkers neemt afscheid van de club. Zij was voor HVV een bezige bij. Naast haar taken als verzorgster deed ze gedurende de week ook heel wat niet-medische taken zoals het poetsen van de kleedkamers na trainingen en wedstrijden, het wassen en drogen van

Gouden schoen

KFC Meer voor

Jeroen Meeusen

PROVINCIAAL VOETBAL Een

foto van het gouden trio van KFC

Meer: Jeroen Meeusen won verdiend de gouden schoen 20222023. Net als vorig seizoen won Ward Brosens zilver en Tom Deckers brons.

KFC Meer nam ook afscheid van verzorger Wouter Meynendonckx die zich jarenlang heeft ingezet de club. (rob)

Wat het elftal nog nodig had, was een grote kopbalsterke spits. Deze positie zal worden ingevuld door Ibrahima Mbaye, 31 en hij komt over van Eendracht Aalst. Eerder speelde hij in Frankrijk en bij Olympic Charleroi. Wanneer Ibrahim de verwachtingen inlost moet het elftal van HVV in staat zijn om voor het derde jaar op rij te stunten door zich te bestendigen in de hoogste amateurreeks. (rob)

Kalender

Zaterdag 22 juli 18.00

KFC Lentezon - HVV

Dinsdag 25 juli 19.30

KFC Turnhout - HVV

Zaterdag 29 juli 18.00

HVV - KVC Houtvenne

Woensdag 2 augustus 19.30

ASV Geel - HVV

Dinsdag 8 augustus 19.30

HVV - Berchem Sport

Zaterdag 12 augustus

wedstrijd nog te bepalen

Dinsdag 15 augustus 19.30

KFC Zwarte Leeuw - HVV

Weekend 19/20 - 26/27 augustus

Beker van België

Woensdag 30 augustus

1ste competitiewedstrijd

KVNA Wortel organiseert opnieuw jeugdtornooien

PROVINCIAAL VOETBAL Twee keer staan er jeugdtornooien op de Wortelse voetbalkalender. Dat is het geval op zaterdag 12 augustus van 9.15 tot 12.30 uur voor U10 en U11, en van 13.30 tot 17.00 uur voor U7 - U8 - U9 (3v3).

Op zondag 13 augustus van 9.15 tot 12.30 uur is het dan de beurt aan U12 - U13. En het enige dat al dit jonge volk moet doen: plezier maken! (rob)

Sportpark Wereldakker officieel geopend

Er is toekomst voor de sport in Hoogstraten

SPORTVELDEN Begin juni werden de sportterreinen van de Wereldakker officieel geopend. De micro waarmee de aanwezige politici het woord namen, bleek strategisch opgesteld zodat iedereen zicht had op de nieuwe atletiekpiste, het kunstgrasveld, de hondenlosloopweide en de bijhorende wadi. Iets verder op het einde van de dreef was er ook de gymhal en het Klein Seminarie. Het geheel vormt alleszins een goede basis voor een mooie sportieve toekomst in Hoogstraten.

Blauwdruk

Schepen Arnold Wittenberg schetste hoe het verhaal een aanvang nam: “We hebben de koppen bijeengestoken met alle belanghebbenden om hier samen iets moois van te maken. Wat zijn de wensen van de school, wat zijn de wensen van de verenigingen en hoe gaan we hiermee aan de slag? Vandaag zijn die puzzelstukjes gelegd. We hebben gekeken naar duurzaam ruimtegebruik en hebben gezorgd dat al het verkeer uit dit gebied wordt gemeden. We hebben vooraan een nieuwe parking aangelegd volgens de regels van de kunst met daarnaast de gymhal. ‘t Spagaatje was al lang vragende partij om een echte gymhal. Gedaan met voor en na elke les te sleuren met al dat zware materiaal, wat heel veel tijd in beslag nam. In het gebouw is er een echte gymzaal, een danszaal en een polyvalente zaal.”

“HVV verloor enkele terreinen op de site,” vervolgde de schepen. “We hebben dit zo goed mogelijk trachten op te lossen door het aanleggen van een kunstgrasveld. Op zulk een terrein kan je winter en zomer trainen en spelen. Al goed dat ze die hadden want het werd een hele droge zomer. Ook nu is het weeral te droog zodat er moet worden gesproeid. Op het kunst-

grasveld kan er altijd op worden gevoetbald zonder dat er heel veel onderhoud nodig is. We hebben mooie oplossingen kunnen bieden aan HVV, maar ook aan ’t Spagaatje en aan de atletiekvereniging. Daarbij is het ook zeer interessant voor het Klein Seminarie omdat zij ook gebruik kunnen maken van al deze accommodaties.

Met deze accommodatie zijn we een echte centrumstad waardig. Op het sportcongres van Sport Vlaanderen in Brugge, waar alle sportfunctionarissen en schepenen van sport waren uitgenodigd, werden twee voorbeelden aangehaald waar het ging over duurzaam ruimtegebruik. Een daarvan was dit sportpark. Er werd maximaal ingezet op waterbuffering op het terrein. We hebben wadi ’s aangelegd vooraan bij AVN, we hebben er liggen aan de parking en we hebben een kleine wadi aan de wilgen achter mij en tenslotte hebben we ook gezorgd voor regenwater- en waterinfiltratiebakken voor andere momenten. Er is ook geprobeerd om zo weinig mogelijk grond te verzetten. De grond die er was, werd opnieuw gebruikt en er moest haast niets worden afgevoerd. Dit sportpark is dus een blauwdruk voor toekomstige ontwikkelingen in Vlaanderen.”

Viervoeters

Schepen Katrien Brosens is blij met het realiseren van een mooie hondenlosloopweide: “Dit is de vierde weide die we hebben kunnen realiseren. De eerste was die aan de Tinnenpotstraat, de tweede en derde in het natuurgebied Den Rooy in Meerle in samenwerking met Natuurpunt en nu dus deze bijzonder mooie losloopweide waar je met je hond vrij kan spelen en rennen. Er staan ook enkele behendigheidstoestellen opgesteld die je met je hond kan uitproberen. Alle eigenaars van honden worden vriendelijk uitgenodigd.”

Ook Roger Van Aperen, eerder ook schepen van sport, toonde zich trots: In vele kleinere gemeentes dan de onze kon men al beschikken over volwaardige atletiekaccommodaties. Hoogstraten bleef op dit gebied achter, met alle respect voor de toenmalige piste van het Klein Seminarie. In de sport geldt steeds dat een goede opleiding en een goede accommodatie samen zorgen voor goede prestaties. De nieuwe piste heeft 6 banen rond en 8 banen voor de spurtnummers. Naast de verschillende loopnummers kan ook speerwerpen, kogelstoten, verspringen, hinkstapspringen en hoogspringen geoefend worden. Ook in-

dividuele lopers kunnen gebruik maken van deze piste. Het is nu dus aan het publiek om hiervan gebruik te maken en er vooral van te genieten.”

Grote stap

Jan Vlamings sprak als voorzitter van AVN in naam van alle verenigingen die gebruik maken van deze accommodatie een dankwoordje uit voor de goede samenwerking en het geleverde werk. Hij is bijzonder blij met

de realisatie van dit mooie project. Jan is al zeer lang lid van de sportraad die jarenlang ijverde voor extra sportaccommodatie. “Voor deze verenigingen is de aanleg van deze infrastructuur een grote stap voorwaarts.” Hij hoopt dat “de goede samenwerking die er momenteel is kan blijven duren en dat men van dit project een blijvend succes kan maken.”

De stad blijkt overigens volop bezig om de toekomst voor de sport in Hoogstraten nog

Eerste atletiekmeeting op de Wereldakker

ATLETIEK AVN heeft er geen gras over laten groeien. Een week na de opening van sportpark Wereldakker kondigde Atletiekvereniging Noorderkempen de 1ste officiële atletiekmeeting aan voor zaterdag 22 juli. Een uitgelezen kans om te zien hoe de Hoogstraatse atletieksport een mooie doorstart neemt met de nieuwe accommodatie.

Het programma start om 13 uur en iedereen die 6 jaar is en ouder kan deelnemen. Inschrijven ter plaatse (tijdig aanwezig zijn). Deelnemen is gratis voor KAVVV- en AVN-leden; alle anderen betalen 5 euro.

Om een goede organisatie mogelijk te maken, mag elke inschrijvende atleet maximaal aan

3 proeven deelnemen - en dat mogen geen 3 loopnummers zijn.

Programma

Kampnummers

-verspringen voor de jeugd, geboortejaar 2016-2006

-kogelstoten voor de volwassenen vanaf geboortejaar 2005

Loopnummers

-150 meter: voor iedereen

-600 meter: geboortejaar 2016-2010

-800 meter: vanaf geboortejaar 2009

-2000 meter: vanaf geboortejaar 2009 info : www.avn-atletiek.be of via mail: info@avn-atletiek.be (rob)

meer te verzekeren. Het wil in de nabijheid van de Wereldakker gronden omvormen naar sportgronden zodat andere clubs hier mogelijkheden hebben voor hockey, tennis en padel. Naast de Wereldakker zijn er initiatieven in Minderhout, Wortel en Meer. Na 4 jaar werken kan het openbaar onderzoek afgesloten worden. Nadien moeten er teruggekoppeld worden naar de gemeenteraad, waarna op Vlaams niveau moet blijken of er effectief gronden voor de sport kunnen bijkomen. (rob)

Belgisch record voor Jan Vlamings Boogschutter Cees De Rooy keizer van De Kempen

HANDBOOG Op zaterdag 27 mei organiseerden alle koningen en prinsen van de bij De Kempen aangesloten handboogverenigingen een wedstrijd voor de titels van keizer en opperprins. Om te bepalen wie koning van zijn eigen club wordt, moeten de schutters een stop laten knallen, die in de midden op de schietschijf is geplaatst. Wie met tien geschoten pijlen de meeste punten behaalde, is prins.

ATLETIEK Nadat hij afgelopen winter het nationale record M65 op de 60 meter horden indoor al evenaarde, is Jan Vlamings er nu in geslaagd het meer dan 20 jaar oude record op de 100 meter horden outdoor M65 te breken.

Op de eerste dag van de Belgische kampioenschappen atletiek voor masters te Sint-Niklaas versloeg Jan zowel de deelnemers in zijn eigen leeftijdscategorie (M65) als die van de jongere categorie (M60).

Bij een tegenwind van -1,7 m/s was zijn eindtijd 18.13, het vorige record 18.26, stond sinds 2002 op naam van Gilbert Evrard uit Luik. Het is een primeur dat een atleet van Atletiek Vereniging Noorderkempen een nationaal record op zijn naam weet te schrijven. (rob)

Voor de titel van Keizer nemen de verschillende koningen het tegen elkaar op. De titel van Opperprins gaat naar de beste van de lokale prinsen. Bij de keizerschieting is er eerst een wedstrijd met tien pijlen waarmee men geldprijzen kan winnen. Daarna wordt de knallende stop, met een doormeter van 18 mm op het doel aangebracht en is het kwestie om die te raken..

Niet eenvoudig zo bleek, want pas in de zesde ronde kon Cees De Rooy, lid van handbooggilde ‘Vrede en Eendracht’ van Castelré als eerste schutter de stop doen knallen. Hij mag zich keizer 2023 van het verbond De Kempen noemen. (fh)

Ideale weersomstandigheden voor de 38ste stratenloop

JOGGING Op woensdag 7 juni 2023 organiseerde de gemeentelijke sportraad van Hoogstraten al voor de 38ste keer de stratenloop. Om 18u30 werd bijna gelijktijdig de start gegeven van de verschillende categorieën: voor een jeugdloop van 500 m voor de leerlingen van het 1ste tot het 3de leerjaar en 1200 m voor

die van het 4de tot het 6de, voor de jogging van 5 km of 10 km met of zonder tijdregistratie en van de wedstrijd van 10 km met tijdregistratie. Met 1055 deelnemers, stralend weer, een vlotte organisatie zonder ongelukjes, kon worden teruggeblikt op een perfecte editie. Daar tekent de sportraad elk jaar voor! (rob)

Heren - 10 Kilometer Overall

Dames

De stratenloop kan elk jaar georganiseerd worden door de hulp van sponsors. Sommigen delen mee de prijzen uit, zoals Philip Kerremans, Bart De Ryck en Guido Van Herck (Versmissen Janssens & partners, bank en verzekeringen), Steven Laurijssen (Toyo Tires), René Van Aperen en Jonas Van Looveren (Comit, IT op maat). Ook Desta, Coöperatie Hoogstraten en Spranco-matic steunen.

Jongens 4de, 5de en 6de leerjaar

1. Leon Michielsen

2. Dennis Simion

3. Rik Aerts

Meisjes 4de, 5de en 6de leerjaar

1. Merel Govers

2. Jenthe Martens

3. Leonie Peeters

Meisjes 1ste, 2de en 3de leerjaar

1. Josline Bernaerts

2. Hasse Backx

3. Rinse Vermander

Jongens 1ste, 2de en 3de leerjaar

1. Ferr Jerusalem

2. Sten Vrints

3. Lander Delcroix

Zware editie van de Kapellekensloop in Minderhout

JOGGING De KWB van Minderhout organiseerde op zaterdag 10 juni de Kapellekensloop al voor de 29ste keer. Dat gebeurde op de tot dan toe warmste dag van het jaar. Het was meer dan 30 graden en dat moet velen hebben afgeschrikt, want bij de volwassenen, op de langere afstanden, liepen 140 mensen mee, wat minder was dan vorige jaren. De kinderlopen werden traditiegetrouw goed bezocht met ruim 220 deelnemers.

De aankomst was net als vorig jaar in de Hoge Weg, waar de kinderen een flesje drinken, een medaille en een bon voor een snoepzak kregen. De KWB maakt zich alvast op voor een feesteditie want volgend jaar mag het zijn 30ste kapellekensloop organiseren.

Uitslagen

Kleuters geboren 2019 en later - 100 m

Meisjes

1 Laura Bilgorajska Hoogstraten

2 Leah Byrne Minderhout

3 Marit Godrie Minderhout

Jongens

1 Teemu Aerts Minderhout

2 Louiz Peeraer Minderhout

3 Jeppe Balemans Minderhout

Kleuters geboren 2018 - 100 m

Meisjes

1 Ditte Boudewijns Minderhout

2 Charlotte Cornelissens Rijkevorsel

3 Lotte Van Bergen Minderhout

Jongens

1 Vic Adriaensen Minderhout

2 Louis Kerremans Wortel

3 Tuur Kerremans Zonnebeke

Kleuters geboren 2017 - 100 m

Meisjes

1 Mare Jacobs Minderhout

2 Lisette Van Bael Minderhout

3 Isa Vissers Minderhout

Jongens

1 Lex Jacobs Minderhout

2 Leo Oostvogels Hoogstraten

3 Vincent Jespers Minderhout

Kleuters geboren 2015 en 2016 - 400m

Meisjes

1 Lot Stoffels Minderhout

2 Robin Laurijssen Minderhout

3 Nore Leenaerts Meer

Jongens

1 Seppe Jansen Rijkevorsel

2 Ricco Velthuizen Minderhout

3 Ruben Vleugels Rijkevorsel

Kleuters geboren 2013 en 2014 - 600m Meisjes

1 Kirsten Aerts Meer

2 Elise Jespers Minderhout

3 Lien Tilburgs Rijkevorsel

Jongens

1 Vic Janssens Hoogstraten

2 Lowie Eelen Hoogstraten

3 Len Van Beek Wortel

Kleuters geboren 2011 en 2012 - 800m Meisjes

1 Elisa Mertens Minderhout

2 Anna Desmedt Minderhout

3 Wenke Koyen Minderhout

Jongens

1 Daan Hoedemakers Hoogstraten

2 Brent Buschop Minderhout

3 Thijs Koyen Minderhout

Jogging 3,8 km

1 Kurt Aerts Minderhout

2 Jonas Franck Weerde

3 Steven De Proost Betekom

6 Jens Baets Minderhout

8 Tijl Brosens Meer

Jogging 3,8 km

1 Toon Geysen Wortel

2 Kevin Sels Turnhout

3 Glenn Boeren Loenhout

4 Jef Stoffels Hoogstraten

4 Axel Laurijssen Minderhout

6. Kobe Sprangers Minderhout

7 Louis Schrijvers Minderhout

8 Jorbe Brosens Minderhout

10 Cas De Gruyter Hoogstraten

Jogging 12 km

1 Thomas Wuyts Rijkevorsel 30.05

2 Thijs Anthonissen Brecht 31.06

3 Axel Aerts Minderhout 32.00

4 Wim Joosen Hoogstraten 33.46

5 De Jong-Van Gool Minderhout 35.31

7 Tom Jespers Meerle 36.55

9 Pieter Brughmans Minderhout 39.58

10 Ben Jacobs Minderhout 39.79

14 Wim Van Bergen Minderhout 41.67

1ste

Echte winnaars, terechte trots!

BK nieuwelingen in het centrum van Hoogstraten

WIELRENNEN Zondag 30 juli wordt een drukke dag. Na de geslaagde organisatie van het BK voor aspiranten in 2021 organiseren de Hoogstraatse Spurters vzw dan samen met Bicycle Club Hoogstraten het BK voor nieuwelingen.

De start van het BK Nieuwelingen zal worden gegeven aan het Seminarie en dan gaat het richting Gravin Elisabethlaan. De aspiranten waren verheugd om te mogen koersen op de Vrijheid in Hoogstraten. Dat zullen de nieuwelingen opnieuw mogen. De meeste jeugdwedstrijden worden afgewerkt in een gesloten circuit ergens buiten een centrum. In de voormiddag is het aan de meisjes van 15-16 jaar. Zij rijden 7 ronden. Meisjeswielrennen zit in de lift en voor het eerst zal er een aparte trui zijn voor de 15-jarigen. Er worden dus 4 Belgische kampioenen gevierd in Hoogstraten want in de namiddag is het de beurt aan de jongens. De eerstejaarsnieuwelingen rijden 9 ronden, voor de tweedejaars zijn dat er 10. Een 80-tal meisjes en een 120-tal jongens aan de start zullen wellicht verschijnen.

De Hoogstraatse renners die waarschijnlijk een selectie mogen verwachten zijn Frauke Bruylandts en Lennert Meeusen van WAC Team en Torben Aerts van Team Kempen.

De stad Hoogstraten is de officiële organisator van de wedstrijden en het circulatieplan

is opgemaakt. Buiten de start- en aankomstzone is het een open omloop, wat wil zeggen dat deze straten beschikbaar zijn voor alle verkeer maar enkel in de rijrichting van de renners. Burgemeester Marc Van Aperen en schepen van sport en cultuur Arnold Wittenberg zijn enthousiast over dit evenement en kijken evenwel ook met een licht bezorgde blik naar het gebeuren want het zal een bijzonder drukke dag worden in Hoogstraten: aan de Laermolen is er de slotdag van het Chill Mill festival en aan de Sint-Katharinakerk organiseren de Gelmelzwaaiers het Internationaal

Folklorefestival. Culturele naast sportieve evenementen, benieuwd wat dat gaat geven. (rob)

Praktisch

Zondag 30 augustus in het centrum van Hoogstraten. Toegang gratis.

10.30 uur: nieuwelingen meisjes 15-16 jaar (7 ronden - 56 km)

13.30 uur: Eerstejaars nieuwelingen jongens 15 jaar (9 ronden - 72 km)

14.15 uur: Tweedejaars nieuwelingen jongens 16 jaar (10 ronden - 80 km)

De omloop: Klein Seminarie, Vrijheid, Gravin Elisabethlaan, Alfred Oststraat, Karel Boomstraat, Brouwerijstraat, Tinnenpotstraat, Katelijnestraat, Karel Boomstraat, Culenborglaan, Gravin Elisabethlaan, Katelijnestraat, Hemelrijksestraat, Hinnenboomstraat, Loenhoutseweg, Heiligbloedlaan, Vrijheid (8.0 km)

De organisatoren van de koers op een rijtje. Kristof Van Gestel van de Hoogstraatse Spurters vzw en Jeff Snijers van Bicycle Club Hoogstraten hopen samen met de burgemeester en schepen op een geslaagd BK.

Warme Meetria Triathlon

TRIATLON In de vorige editie moesten de atleten door de gietende regen. Op 4 juni waren de weergoden dit keer gunstig gezind. Voor de lopers was het zelfs een beetje te warm. De organisatoren kijken hoe dan tevreden terug op het evenement met prachtige prestaties. Eerst was er de 1/8ste triatlon drafting voor trio’s, individuele of bedrijventriatlon, nadien

volgde de 1/4de non drafting voor trio’s of individueel.

Ook dit jaar ging een deel van de opbrengst naar een goed doel, met name Doorgeefluik Hoogstraten Noord. Zij helpen kansarmen in de deelgemeenten Meerle, Meer en MeerselDreef met kleding en voeding. (rob)

Uitslagen

Kwarttriatlon

1. Alexis Krug Kalmthout

2. Nick Thijs Kapellen

3. Siebe De Winter Ekeren

9. Adrien Siemons Rijkevorsel

10. Bart Hendrickx Rijkevorsel

12. Jorn Van Bergen Meer

19. Toon Geysen Wortel

Trio kwarttriatlon

1. Jelle Van Den Plas, Robin Sas, Niels Mulders

Sprinttriatlon

1. Jeroen Vandaël Dessel

2. Jens Van Looveren Wuustwezel

3. Wouter Sterkens Meer

5. Wijk Rombouts Meer

9. Wouter Laurijssen Meer

Trio ondersteunende sprinttriatlon

1. ploeg JJ: Jens Van den Wijngaert, Jente Van Mulders

Trio bedrijven sprinttriatlon

1. Boomkwekerij Damen (Diederik Pemen, Lander Sels, Axl Hermans.

bvba

Pyperpad 15 - 2321 MEER - 03 315 43 13

www.martens-tuinen.be

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design

Opkoop van volledige inboedels

Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

NOODNUMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00

Wijkpost MEER 03 315 71 66

- sto en - retouches

zigzag-naaiatelier.be

Wild & Gevogelte STOFFELS bvba

Kip aan ‘t spit

Heimeulenstraat 20 - 2328 MEERLE Tel. 03 315 70 16

Open: di-do-vrij van 9.00 tot 18.00u woe: 9.00 - 12.00 u / zat: 9.00 - 17.00 u

vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend

014 410 410

zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

WIT-GELE

HUISARTSEN TANDARTSEN WACHTDIENST APOTHEKERS

Gesloten: zondag en maandag

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

Voeten”

5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten

INHOUD JULI-AUGUSTUS THUISVERPLEGING

090 39 90 00 (1.50 euro per minuut) www.apotheek.be

www.demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Zie blz 55

SPORTNIEUWS

03 314 43 39 sport@demaand.be

ADVERTENTIES

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 31 augustus

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 15 AUGUSTUS

redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten