september 2023 - De Hoogstraatse Maand

Wonen in de Venhoef

50 jaar Mussenakker

50 jaar kinderdagverblijf Spijker

65 jaar Krijt op Tijd

Twee keer goud in Meerle

Heropstart sportseizoen

Grondruil voor parking Mosten

Loeren bij de

Het begin van een lange vakantieperiode betekent voor een aantal onder ons ook het einde van hun studies. Als beloning krijgen ze dan tijdens de proclamatie hun diploma en natuurlijk hun mortarboard. Letterlijk vertaald: een metselplank. Het is de typische vierkante baret die (naar Amerikaanse gewoonte) tijdens het moment suprème met alle afgestudeerden samen de lucht wordt ingegooid.

Spontaan denk ik dan terug aan de film ‘The Graduate’, bekend van het nummer ‘Mrs. Robinson’ van Simon & Garfunkel. De film kwam uit in 1967 met in de hoofdrollen Anne Bancroft en Dustin Hoffman. Benjamin Braddock, nog net geen 21 en pas afgestudeerd, gaat op zoek naar de ware liefde. Eerst Mrs. Robinson, die enkel een relatie wil om haar seksuele lusten te bevredigen. Later haar dochter Elaine, waar hij dan ook mee zal trouwen.

Wat het destijds zo speciaal maakte, was dat we toen ‘gemengd’ in de filmzaal De Roma gingen kijken. De jongens van het Seminarie eerst allemaal keurig achteraan de zaal. Later mochten de meisjes van het Spijker allemaal vooraan plaatsnemen.

Gemengde gevoelens

Kunnen de jongeren van nu zich dat nog voorstellen? De Spijkermeisjes waren ook allemaal netjes in een blauw-grijs uniform gekleed. Want iedereen moest gelijk zijn (of toch lijken), ongeacht de komaf.

Wij hadden toen drie keer per jaar een ‘filmforum’, een van de weinige gelegenheden waarbij we in contact kwamen met het andere geslacht.

De leraar moest ons nooit vragen om onze smartphones af te zetten, want die bestonden helemaal nog niet. Evenmin om de film te downloaden en dan thuis opnieuw te bekijken. Van het woord ‘internet’ hadden we nog lang niet gehoord.

De dag nadien moesten we over de film een analyse maken. Helaas konden we niet rekenen op de schoolmaatjes, om ons via whatsapp tips of zelfs een hele analyse door te sturen. We moesten echt alles zelf doen en leren. Misschien was dat wel één van de redenen waarom de leerlingen en ons onderwijs in het algemeen veel beter scoorden dan nu (aldus allerlei peilingen)?

Toch was deze situatie niet ideaal. Want als puber van 15 jaar was je natuurlijk aan het

dromen van die meisjes en misschien niet echt bewust met de film bezig. Je zat daar als een echte testosteronbom als het ware. Ondertussen is ons onderwijs al jaren gemengd. Dat bracht ongetwijfeld een aantal voordelen mee, maar het is belangrijk om ook de nadelen ervan in te zien. De geestelijke rijping van jongens is misschien wel meer gebaat bij niet-gemengd onderwijs. Dan hoeven zij hun mannelijkheid niet steeds opnieuw te bewijzen ten opzichte van de meisjes.

En wat met de klachten over de mindere kwaliteit van ons onderwijs tegenover vroeger? Heeft gemengd onderwijs daar iets mee te maken? Uit grootschalige studies in verschillende landen blijkt dat de resultaten van jongens en meisjes in gemengd onderwijs gelijklopend zijn tegenover niet-gemengd onderwijs. Veel belangrijker lijkt de conclusie dat persoonlijke verschillen veel meer impact hebben dan genderverschillen.

Er lijkt dus nog niet direct een noodzaak te zijn om terug te gaan naar niet-gemengd onderwijs en uniformen. Neemt niet weg dat ik soms best nog heimwee heb naar de films in de Roma… (jl)

Hoogstraatse jeugdbewegingen kijken uit naar hun openingsweekend

JEUGDBEWEGINGEN De Hoogstraatse jeugdbewegingen beginnen aan een frisse start: hun vertrouwde lokalen bij Parochiezaal de Pax maken plaats voor het splinternieuwe gebouw op het stadspark ‘Den Dijk’. De Pax gaat binnenkort onder de sloophamer om plaats te maken voor een nieuw cultuurhuis in Hoogstraten. Nostalgie naar het oude lokaal gaat gepaard met enthousiasme voor nieuwe mogelijkheden op Den Dijk: “Het is nog wat wennen, maar ik weet zeker dat we op onze pootjes terecht zullen komen ”, vertelt Marie Lauryssen (17), bondsleider van KSA Hoogstraten.

en Plussers

Op 1 juli hebben de Hoogstraatse jeugdbewegingen officieel toegang gekregen tot de nieuwe lokalen op Den Dijk. Dit betekende voor hen zowel het einde van een tijdperk als een nieuwe, frisse start. “Zo lang ik me kan herinneren heeft de KSA al in de Pax gezeten”, vertelt Marie, die al van kinds af aan lid is van de KSA. “Ik heb ongelofelijk veel herinneringen aan de Pax en het bekende ‘parkske’, maar het was tijd voor iets nieuws.”

Ook Hanneke Sysmans (21), verantwoordelijke van jeugdbeweging Plussers, blikt terug op de leuke tijd die ze bij de parochiezaal heeft beleefd. “Voor mij was de Pax een soort ‘knuffelpersoon’; een vertrouwde plaats waar je elk hoekje kent en waar je je al jaren thuisvoelt. Dat ga ik missen. Aan de andere kant merkten we dat het gebouw aan vernieuwing toe was, het was een beetje aan het ‘vervellen’. Volgens mij was het communiefeest van mijn moeder daar nog!” voegt ze lachend toe.

“We hebben vele jaren in de Pax gezeten. Ik heb er als leiding veel mooie dingen zien gebeuren. Zo is onze leidingsploeg doorheen de

jaren heel hard veranderd. Het is afgelopen jaren heel fijn geweest, maar ik kijk er heel hard naar uit om met onze nieuwe leidingsploeg een start te maken in ons nieuwe lokaal!”, aldus Joachim Rombouts (22), hoofdleider van KLJ Hoogstraten.

Verbroedering

Den Dijk is niet alleen de thuisbasis van deze drie jeugdbewegingen, maar is ook een speelplein voor kinderen van buitenaf. Volgens leiders Hanneke en Marie zal dit de samenhorigheid onder de jeugd erg verhogen. “We zijn allemaal Hoogstraatse jeugdbewegingen en toch deden we vroeger niet erg veel samen. Nu staan onze neuzen echter allemaal in dezelfde richting en kunnen we toch elk onze eigenheid bewaren”, zegt Hanneke.

Marie sluit zich daar volmondig bij aan: “Den Dijk is een verzamelplaats voor jongeren in de buurt, iedereen is er welkom. Zo kunnen jongeren die nog geen lid zijn van een jeugdbeweging ervaren wat we doen en er stilaan kennis mee maken. Bij de Pax waren we iets

meer geïsoleerd als jeugdbeweging. Ik ben wel benieuwd hoe onze activiteiten volgend jaar gaan verlopen.”

Ze leggen beiden uit dat hun leden alvast erg nieuwsgierig reageren en dat de kinderen al druk bezig zijn om het nieuwe domein te verkennen. En nu we als drie jeugdbewegingen hetzelfde verhuisproject hebben uitgevoerd, staan we misschien dichter bij elkaar dan ooit! We kijken heel hard uit naar de toekomstige omgang met onze buren. Verder zijn ook wij heel benieuwd naar de reactie van onze eigen leden op ons nieuw lokaal en domein.”, zegt Joachim.

Vlotte verhuis

Inmiddels zijn de drie Hoogstraatse jeugdbewegingen succesvol verhuisd. Toch was het volgens de leiding een uitdaging om alles even vlot te laten verlopen. “Voor zo’n project heb je als leiding veel motivatie en geduld nodig. Ook de communicatie met de stad is erg belangrijk. Dankzij de VZW van Jeugdlokalen is deze verhuizing veel vlotter verlopen dan

De drie leiders van de Hoogstraatse jeugdbewegingen: Hanneke Sysmans (Plussers), Marie Lauryssen (KSA) en Joachim Rombouts (KLJ). Ze kijken vol verwachting naar de start in de nieuwe lokalen op Den Dijk.

‘Den Dijk’ is de nieuwe thuisbasis van KSA, KLJ

wij hadden kunnen denken. Zij hebben de noden van de Hoogstraatse jeugd duidelijk gecommuniceerd en daarom willen we hen enorm bedanken”, vertelt Hanneke.

Joachim : “We zijn inderdaad enorm dankbaar aan de VZW om ons bij te staan in dit project. Hun initiatief zorgt voor veel steun en samenhorigheid onder drie jeugdbewegingen. Het zal even aanpassen worden aan het nieuwe lokaal, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt!”

“Elk begin is moeilijk, dat is logisch”, vervolgt Marie. “Maar je moet goede afspraken maken en daardoor hebben we inmiddels onze plaats gevonden.”

Openingsweekend

Het openingsweekend van ‘Den Dijk’ is op negen september. “Alle nieuwsgierige jongeren van Hoogstraten zijn welkom om eens kennis te komen maken met de plaatselijke jeugdbewegingen”, vertelt Marie. “Iedereen is welkom!”, zegt Hanneke. “We gaan er als jeugdbewegingen een mooi moment van maken! Het is een echte aanrader voor

kinderen en jongeren in de buurt!”, vertelt Joachim. De leiding kijkt er alvast erg naar uit. Ook oud-leiding en huidige leden zullen aanwezig zijn om een blik te werpen op de nieuwe lokalen bij ‘Den Dijk’ (ls)

KSA in actie op de terreinen achter de Pax. De lokalen waren al lang verouderd en niet meer veilig voor de honderden kinderen die wekelijks hier spel en ontspanning vonden.

“KSJ-koppeltje” al jaren in de bres voor jeugdlokalen

Benjamin Koyen en Emelien Raats gelukkig met Den Dijk

JEUGDBEWEGINGEN 1 juli 2023 werd een historische dag voor de jeugdbewegingen in Hoogstraten. Uit handen van het gemeentebestuur ontvingen KSA, KLJ en de Plussers de sleutels van de nieuwe jeugdlokalen op Den Dijk. Een hoogtepunt in de jarenlange zoektocht van vzw Jeugdlokalen en stadsbestuur. Benjamin Koyen en Emelien Raats waren er vanaf het eerste moment actief bij betrokken en kijken tevreden terug op een prachtig resultaat en naar de officiële opening op 8 september.

Engagement

Het was een beetje zoeken om een geschikte datum te vinden voor een gesprek met Emelien Raats en Benjamin Koyen. Beiden hebben een erg druk leven en de brand van enkele maanden geleden in hun recent aangekocht huis strooide letterlijk heel wat roet in het eten. Noodgedwongen moesten zij op zoek naar een nieuwe woonst terwijl de musical van het Groot Circus van het Klein Verdriet en andere projecten voor Emelien heel wat energie en tijd opslorpen.

Gelukkig was het werk voor Benjamin in Marseille net afgelopen en kunnen beiden toch meegenieten van de officiële ingebruikname

van de nieuwe jeugdlokalen op Den Dijk. Samen met de stuurgroep van de vzw Jeugdlokalen hebben zij hier 13 jaar aan gewerkt. Tijd om voor De Hoogstraatse Maand een beeld op te hangen van hun engagement en om tegelijkertijd een stukje van hun ziel op de tafel te leggen. Wij spraken af in café Rijkswacht waar zes jaar geleden het open overleg over de nieuwe jeugdlokalen plaatsvond.

Lange zoektocht

Al jaren lang kijken de drie Hoogstraatse jeugdbewegingen uit naar nieuwe lokalen. Tot voor kort waren KSA, KLJ en Plussers aangewezen op de ruimtes in de Pax, achter de kerk in Hoogstraten. Het is geen geheim dat deze lokalen al lang niet meer aan de noodzakelijke vereisten voldeden en dus werd er al lang uitgekeken naar verruiming en vernieuwing. De drie verenigingen samen bieden immers wekelijks ontspanning aan meer dan 400 leden. Later kwamen ook de plannen voor een cultuurcentrum op deze plaats op tafel maar was het hiervoor ook wachten op een definitieve oplossing voor de jeugd.

Al in 2011 beslisten de leiders en de oud-leiding van de drie jeugdorganisaties om in actie te schieten en op zoek te gaan naar nieuwe lokalen. In september 2017 werd hierover een open overleg georganiseerd met alle betrokkenen. Benjamin Koyen, bij de start nog leider bij KSA, werd een van de trekkers van het initiatief en voorzitter van de latere vzw Jeugdlokalen Hoogstraten. Het grote werk ligt nu achter de rug. Tijd om het voorzitterschap door te geven aan Polle Lemmens, maar toch nog betrokken te blijven ter ondersteuning.

Benjamin wie?

Benjamin is de zoon van Jos Koyen en May Schrijvers uit de Molenstraat in Hoogstraten en broer van Klara en Miel. Al van kleins af aan is hij lid van KSJ en doorliep hij alle geledingen. Na tien jaar werd hij hier leider en dat zou hij nog tien jaar volhouden. Intussen doorliep hij de humaniora van het Klein Seminarie en trok daarna naar Sint-Katelijne-Waver voor 4 jaar studies voor industrieel ingenieur. Maar zijn ambities reikten verder en zo kwam ook Leuven aan de beurt. In 2014 studeerde hij hier af als burgerlijk ingenieur bouwkunde.

Hij ging aanvankelijk aan de slag bij het studiebureau Alpha in Deurne waar hij heel diverse projecten heeft gedaan als stabiliteitsingenieur. Een job met heel veel berekeningen voor funderingen, grondkeringen, bruggen, staal, beton, hout, … zowat alles eigenlijk. Dit was vooral studiewerk en ook wel controle op de werkvloer, maar geen echte uitvoering. Die uitvoering kwam er later wel op werven in Rotterdam en Newcastle en vrij recent ook in Marseille voor de firma Smulders uit Arendonk. Smulders is een internationaal staalconstructiebedrijf dat gespecialiseerd is in productie en montage van zware technisch complexe staalconstructies, zoals o.a. stalen bruggen en offshore windmolenparken. Zoals de firma zelf zegt: ‘alles wat zwaar en complex is’. Het bedrijf zet meer dan 1400 werknemers aan het werk verspreid over vestigingen in België, Nederland, Polen en het Verenigd Koninkrijk.

Benjamin is hier een van de vele projectmanagers. “Wij doen enkel heel grote projecten. Zo hebben wij in Zuid-Frankrijk op een werf vlakbij Marseille werken uitgevoerd voor een offshore windmolenpark in de Middellandse Zee. Dit is een pilootproject voor een van de eerste drijvende windmolenparken. Wat wij gebouwd hebben is eigenlijk een dobber, 80 meter breed en 50 meter hoog met een gewicht van ruim 3.000 ton. Die wordt offshore verankerd . Vermits de zee hier te diep is kan een windmolen hier niet op een conventionele manier verankerd worden. Voor een fundering in de bodem mag de zee maximum 70-80 meter diep zijn. Dit is hier dus niet mogelijk en dus bouwen wij windmolens die bevestigd zijn op metalen vlotters. Oorspronkelijk zou het project 8 maanden in beslag nemen, het is twee jaar en half geworden.”

Maar buiten het werk is er natuurlijk nog de liefde, en die vond hij bij Emelien Raats uit Wortel.

En Emelien?

Emelien is de dochter van Jef Raats en Anita Knevels uit Wortel en de zus van Lisa en Nienke. Emelien studeerde klassieke zang aan de kunsthumaniora van het Heilig Graf in Turnhout en trok daarna naar Brussel waar zij een bachelor haalde in musical om daarna aan de slag te gaan in allerlei projecten. “Een masteropleiding in deze richting bestond toen nog niet en dus ben ik beginnen spelen bij heel wat verschillende productiehuizen. Via deze weg kreeg ik de kans om heel wat verschillende projecten te kunnen uitvoeren.

Ik speelde zowel mee in theater, musicals, muziek- en kinder- en immersivetheater, deed backings vocals bij verschillende bekende artiesten als Stan Van Samang, Natalia, Helmut Lotti, Mark Tijsmans…

, verleen regelmatig

Emelien Raats en Benjamin Koyen leerden elkaar kennen in de leiding van de jeugdbeweging en waren al snel ‘het KSJ-koppeltje’. Veertien jaar later zijn ze nog steeds betrokken bij de vzw Jeugdlokalen.

Voor de firma Smulders werkte Benjamin 2,5 jaar in Marseille aan de bouw van de eerste drijvende windmolens.

mijn stem aan animatieseries en ensembles van spektakelmusicals en sta om de zoveel tijd aan de andere kant van het podium dmv regieopdrachten.

Tot er drie jaar geleden een masteropleiding gestart werd aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en ik mij hiervoor inschreef. Sinds kort ben ik afgestudeerd en kan ik fier zeggen dat ik één van de eerste in België ben die de titel ‘Master of Arts, Musical’ heeft behaald.”

Bezige bij

“Op dit moment ben ik aan het spelen in de Zoo van Antwerpen en speel ik samen met heel wat collega’s een aantal monologen. Ik ben hierbij ‘de Okapiexpert’. Dit is in opdracht van Historalia, een productiehuis gespecialiseerd in historische musicalspectakels. Daarnaast ben ik actief bezig met een tweede boek van Lente voor Nootzakelijk, een jong productiehuis met oog voor verbinding tussen het podium en publiek, opgericht tijdens de coronaperiode.

Ons eerste resultaat was het prentenboek en muziektheatervoorstelling “Iedereen heeft talent! Ik ook?” over talentontwikkeling bij kinderen dat wij in vele scholen over heel België hebben gebracht. Ook in Hoogstraten zijn we gepasseerd. Momenteel zijn we bezig met het vervolg hierop en dat gaat over de pauzeknop. Dit is vooral voor kinderen van vijfde en zesde leerjaar, hoe je een pauzeknop kan indrukken,

zowel in leuke als soms minder leuke situaties en vooral dat het helemaal oké is om af en toe deze knop in te duwen. Ook dit prentenboek combineren we met een theatervoorstelling.

En natuurlijk is er dan nu Het Groot Circus van het Klein Verdriet dat einde augustus gespeeld zal worden in Wortel-kolonie. Samen met Jos Dom doe ik daar de regie van. Zodra

dit afgelopen is sta ik zelf onder de regie van Jos in de voorstelling “Saai” van Theater M. En buiten dit alles begeleid ik jonge talenten in de kunsthumaniora in Turnhout, afdeling stArt Muziek , Woordkunst en - drama, o.a. samen met Florejan Verschueren.

The Ballerino

Maar Emelien heeft nog meer plannen in petto. “Momenteel schrijf ik een immersieve theatervoorstelling voor bedrijven. Ik heb hier enkele interessante Hoogstraatse ondernemers voor warm gekregen, maar het project staat nog in de kinderschoenen en dus blijft verdere informatie nog even binnenskamers.

Daarnaast hebben we momenteel ook een nieuw project dat de naam ‘The Ballerino’ draagt. Dit is een gastoptreden met een concert en een humoristische act. Hiermee hebben we al opgetreden in Noorwegen, Nederland en Zwitserland. Binnenkort hebben we zo een optreden in Hoogstraten en Rijkevorsel. In Hoogstraten zal dat met de Brassband zijn.

Verder heb ik nog veel ambities en mooie dromen. Ik wil graag veel verschillende dingen blijven doen, naast het zelf creëren en maken hoop ik nog verschillende podia in binnen- en buitenland onveilig te maken.

KSJ koppel

Emelien en Benjamin zijn al heel wat jaren een vast koppel. En het hoeft niet te verbazen dat KSJ hierbij aan de basis lag. Het engagement dat beiden nu aan de dag leggen voor de nieuwe jeugdlokalen in Hoogstraten vindt hier hun oorsprong, 13 jaar geleden. De naam

Met Wim Danckaert speelde Emelie het stuk ‘Speed the Plow’ in Theater Klokhuis te Antwerpen.

Met drie collega’s bouwde Emelien een eigen productiehuis. De vzw Nootzakelijk brengt kindertheater rond de figuur van Lente. Na een succesvolle tournee over het thema Talent komt binnenkort het vervolg in omloop.

KSJ is intussen al een tijdje terug veranderd in KSA, maar buiten de naam is er weinig of niets veranderd aan deze jeugdbeweging.

“We hebben elkaar leren kennen bij KSJ Hoogstraten”, vertelt Emelien ons. “Wij hebben samen in de leiding gezeten en de vonk sloeg meteen over. De leden hadden wel sneller door dan wijzelf dat er iets groeide tussen ons. Wij zijn dus eigenlijk wel een echt KSJkoppeltje, zoals er in die tijd wel meer waren. Samen hebben wij heel wat jaren de leiding van KSJ mee gevormd en vandaar is ook later onze bezorgdheid voor nieuwe jeugdlokalen en onze inzet in de stuurgroep en vzw gegroeid. Wij zijn allebei wel heel verschillend maar delen een gezonde portie ambitie.”

Verschillen

Het is al snel duidelijk dat Benjamin en Emelien in een totale andere wereld zitten en dus ook een totaal ander werkritme hebben. De beide agenda’s matchen dus niet altijd. Waar het werk van Benjamin zich uitsluitend situeert in de weekdagen, is Emelien vooral actief in de weekends en de avonden. En dan was er nog de lange afwezigheid tijdens het project in Zuid-Frankrijk.

“De periode dat Benjamin in Marseille zat ben ik heel actief geweest in allerlei projecten. Zo heb ik een comedy gespeeld in Antwerpen. Dat waren avondvoorstellingen terwijl ik in de dag bezig was met kindertheater. En intussen was ik ook actief aan het schrijven. Nu en dan pendelde ik wel eens naar Frankrijk, maar meestal kwam Benjamin om de twee a

drie weken naar Hoogstraten. Het was dan ook altijd fijn dat hij hier was, en dat wij veel konden vertellen over onze, toch wel verschillende, ervaringen.

Anderzijds klinkt het allemaal heel romantisch, een appartementje hebben in het zuiden van Frankrijk, maar zo evident was dat toch niet om over en weer te vliegen. Het leek allemaal iets rooskleuriger toen we er aan begonnen. De realiteit was toch lichtjes anders. Oorspronkelijk was het werk van Benjamin maar voor acht maanden maar het werd 2,5 jaar. Dat was soms even aanpassen. We keken

beiden uit naar een rustige periode met wat quality time na het Marseille-avontuur, maar nu komt er bij ons toch weer een onverwacht project bij.”

Dichter bij huis

“Die periode in Marseille is nu achter de rug”, bevestigt Benjamin. “Ik ben nu dichter bij huis aan het werk. Wij hebben met de firma een groot werk in Amsterdam voor de constructie van een aantal stalen bruggen tussen verschillende eilandjes in een project van stadsuitbreiding. En dus ben ik weer terug in Hoogstraten. Tussendoor doe ik nog wel wat kleine werkjes voor mezelf in bijberoep. Dat zijn meestal berekeningen voor stabiliteitswerken, veelal kleine particulier verbouwingen.

Momenteel zitten we nog niet terug in ons eigen huis. Vroeger hebben wij samen een tijdje in een appartement gewoond in Minderhout, terwijl we intussen op zoek gingen om iets te kopen in Hoogstraten. Wij wilden alle twee wel doodgraag in Hoogstraten wonen want wij houden van het leven onder de kerktoren. En zo vonden wij vorig jaar helemaal ons goesting in het huis van Theo Vanderhallen in de Katelijnestraat .

Op 1 juli overhandigde de stad als bouwheer officieel de sleutels aan de drie jeugdbewegingen onder het goedkeurend oog van vzw Jeugdlokalen die hiermee 13 jaar engagement met succes kan afronden. Deze vzw zal evenwel blijven bestaan als tussenpersoon tussen stad en de jeugdbewegingen.

Wij wilden nog wel wat verbouwingen doen, maar enkele maanden geleden kregen we plots af te rekenen met een brand. Wij sliepen rustig boven tot de buren buiten op straat ons wakker schreeuwden en we geconfronteerd werden met een brand vanuit de veranda met daarna heel veel rook- en waterschade. En dus moesten wij zo snel mogelijk op zoek naar een woonoplossing. Het is nog altijd wachten op de herstellingswerken.”

Gezellig terug thuis …

vz w Jeugdlok alen Hoogstraten

Jeugdlokalen

Maar de drukke werkomstandigheden van beiden hebben niet belet om hun engagement voor de nieuwe jeugdlokalen volop waar te maken. Vooral Benjamin is, samen met Guus Michielsen, de sturende kracht van deze stuurgroep die later tot de vzw Jeugdlokalen zou uitgroeien.

“Wij zijn als groep inderdaad al 13 jaar geleden gestart, vooral omwille van onze bekommernis over de lokalen in de Pax. Die waren toen al verouderd, niet meer brandveilig, te beperkt in ruimte. Onze voornaamste zorg was vooral de veiligheid en de staat van het gebouw. Guus en ik zaten toen nog in de leiding van KSJ en wij zijn toen in eerste instantie gaan samenzitten met KLJ. Later zijn daar de Plussers bijgekomen, maar zij hadden in oorsprong hier minder vraag naar. Nadien is er lange tijd vanuit die drie jeugdbewegingen gewerkt.

De vzw werd formeel 6 jaar geleden opgestart. Wij hebben altijd een goed contact met de stad gehad, vooral via jeugdconsulente Sarah Driesen. Ook nadat we uit de leiding gestapt zijn, zijn we met dit project bezig geweest, en dit zelfs tot vandaag. Binnenkort geven Guus (penningmeester) en ik (voorzitter) ons ontslag uit die functies maar we blijven nog wel actief meewerken aan de vzw. In gans die periode zijn er heel wat mensen bij betrokken geweest, maar was het ook dikwijls een komen en gaan.”

Juiste keuze

“En vandaag staan we voor de eindfase en het is een prachtig resultaat geworden.” Het is een fiere voorzitter die de balans opmaakt. ”Wij hebben lang verschillende pistes overlopen voor de bouw van nieuwe lokalen. De eerste was een nieuwbouw op de terreinen van de Pax. Maar dit bleek al snel juridisch heel moeilijk te liggen omdat er hier verschillende eigenaars bij betrokken zijn. En anderzijds was er naast de jeugdlokalen nog de eigenlijke parochiezaal, zodanig dat alles in een totaalpakket moest bekeken worden. Wij hadden al snel door dat dit hier niet zou werken.

De tweede piste die bekeken werd was een locatie op de Wereldakker. Maar dit hebben we al snel afgeblazen omdat het duidelijk was dat de sportverenigingen die ruimte wel zelf nodig zouden hebben. Een extra partij zou het alleen maar moeilijker maken. En dat was ook de visie van de stad die deze gronden liefst wilde voorbehouden aan de sport.

En de laatste piste bleek uiteindelijk de beste en de snelste te zijn. De gronden van Den Dijk zijn eigendom van de stad en de stad nam hierin ook het initiatief. Het zou juridisch de gemakkelijkste en de snelste weg zijn om hier lokalen op te zetten. ”Er is vroeger wel een stort geweest op dit terrein, maar na bodemonderzoek naar vervuiling en stabiliteit bleek alles in orde te zijn.” Het is ook een prachtig gebouw geworden, uitgevoerd naar het ontwerp van het architectenbureau Blockx-Van Looveren.

De go-between

De vzw Jeugdlokalen werpt zich op als een soort tussenpersoon tussen de verenigingen en het stadsbestuur. De stad is immers eigenaar en bouwheer. “Oorspronkelijk hadden wij met de jeugdbewegingen het plan om zelf iets te zetten maar financieel gaf dat wel heel wat uitdagingen. Mede daarom is de stad bouwheer geworden en hebben wij besloten om de vzw te behouden als koepel tussen verenigingen en stad. Hierdoor hebben de drie jeugdbewegingen minder kopzorgen met materiële zaken en kunnen zij zich volledig focussen op hun werking.

Deze vzw zou zeker 50 jaar moeten kunnen blijven bestaan. Op die manier kunnen er vele veranderingen opgevangen worden. Neem nu dat een vereniging ophoudt te bestaan of plots veel groter wordt dan ze nu is, dan kunnen wij als koepel nog ingrijpen en zien hoe er een herverdeling kan gemaakt worden. Niemand kan immers garanderen dat de huidige situatie binnen 10 of 15 jaar nog hetzelfde is. Het is dus best dat de vzw blijft bestaan uit oud-leiding die dan nog enkele jaren kan meedraaien. Een goede mix van leiding en oud-leiders over de generaties heen. De kerngroep bestaat uit een zestal personen met twee leden van elke vereniging.

Ik zelf stop na de oplevering als voorzitter en ook Guus als penningmeester. Wij blijven nog wel actief als lid van de vzw. Het werk zal dan minder intensief worden. Maar ik kan dat ook niet lang meer blijven doen. Je kent op termijn

Alleen maar lachende gezichten bij de leiding van KSA, KLJ en Plussers alsook bij Benjamin Koyen en Emelien Raats nu het project jeugdlokalen tot een goed einde is gekomen.

minder en minder mensen, en dan is het tijd om er uit te stappen. Je moet immers een toegankelijk aanspreekpunt zijn. De vzw blijft ook in de toekomst de tussenpersoon voor tal van zaken. Dat kan gaan wanneer er zich aanpassingen aan het gebouw opdringen, voor contacten met de buurt, wanneer er klachten zijn of vandalisme wordt vastgesteld, enz.”

Kostenplaatje

Het nieuwe jeugdcomplex bestaat uit twee aparte vleugels die door een overdekte speelruimte met elkaar verbonden zijn. De rechtervleugel is opgesplitst in drie lokalen voor de drie aparte verenigingen. De linkervleugel bestaat uit twee polyvalente ruimtes, een keuken en sanitair die behalve voor de jeugdverenigingen ook ter beschikking staan van de gemeentelijke speelpleinwerking en andere socio-culturele activiteiten. Het geheel kost 2,8 miljoen euro, het ontwerp en de omgevingswerken inbegrepen.

Voor de buitenaanleg kan de stad rekenen op een subsidie van de Vlaamse overheid. De kosten van de gemeenschappelijke lokalen zullen volledig door de stad gedragen worden. De eigen ruimtes (rechtervleugel) zullen deels door de verenigingen via een renteloze lening over 20 jaar mee betaald worden. De stad neemt 70% van die kosten voor haar re-

kening. De overige 30 % is ten laste van de verenigingen.

De verenigingen betalen ook een huur aan de stad. “Dit blijft natuurlijk een zware kost voor de verenigingen”, vindt Benjamin Koyen. “Het is steeds de betrachting geweest van de jeugdbewegingen om het lidgeld en de kosten voor het kamp zo laag mogelijk te houden.

Door de extra kosten voor de nieuwe lokalen is het een uitdaging om als vereniging gezond te blijven. Er zullen evenementen moeten georganiseerd worden om wat geld in het bakje te krijgen. Dit is toch ook weer een extra belasting voor de leiding en vrijwilligers, dus het zou natuurlijk altijd beter zijn dat de opbrengst hiervan eerder zou kunnen dienen voor de werking dan voor het afbetalen van de lening en de lokalen. Daarom zijn we achter de schermen bezig aan een soort van jaarlijks lidmaatschap/ sponsoring-programma. Sympathisanten zouden dan maandelijks/jaarlijks een bedrag kunnen sponsoren om alzo de werking en de afbetaling vlot te behouden in de toekomst.”

Geïnteresseerde sympathisanten kunnen via de QR hiernaast meer te weten komen over dit programma!

Speelpleinwerking

De drie jeugdbewegingen kregen op 1 juli de sleutels van de nieuwe lokalen. Hierdoor konden zij in de vakantiemaanden hun verhuis al organiseren. Hun werking op Den Dijk start vanaf september. De speelpleinwerking van de stad kon evenwel al deze zomer gebruik maken van de poyvalente zalen en buitenterreinen. Maar plotseling daagde er een onverwacht probleem op. Het recent ingezaaide grasveld bleek ook glasscherven te bevatten en dus werd het terrein voorlopig afgesloten tot er een definitieve oplossing zal gevonden worden.

Vanuit de stad wordt gesteld dat de oorzaak te vinden is in het feit dat de weersomstandigheden niet meegezeten hebben en daardoor het gras onvoldoende wortelvorming heeft genomen. Hierdoor komen onzuiverheden uit de ondergrond zoals steentjes en blijkbaar dus ook glas mee aan de oppervlakte. Dit vindt wellicht zijn oorsprong in de historische bodem van Den Dijk. Het probleem zit volgens de stad niet in recent aangevoerde grond of zou ook geen gevolg zijn van de bouwwerkzaamheden. Hoe dan ook, het is bang afwachten wanneer dit terrein gebruikt kan worden voor de spelende kinderen. In de zomermaanden is de speelpleinwerking daarom deels uitgeweken naar de terreinen van VTI. (jh)

DE WERELD VAN STAYCATION, HET HELE JAAR DOOR

Procedure

VANUIT HET STADHUIS

voor minder parkeerplaatsen bij de Tram zou niet gevolgd zijn

GEMEENTEBELEID Tijdens de laatste gemeenteraad voor de zomervakantie leken er niet meteen wereldschokkende zaken op de agenda te staan, maar dat belette de oppositiepartijen alvast niet de meerderheid stevig op de korrel te nemen over een recente aanpassing van de stedenbouwkundige regels m.b.t. het aantal parkeerplaatsen in het bouwproject bij De Tram, waarbij het college haar boekje mogelijk te buiten ging. Nog meer kritische stemmen waren er over een grondruil voor de parking bij De Mosten die voor de grondeigenaar wel erg voordelig lijkt. CD&V diende alvast een klacht in bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.

En verder ook: een nieuwe schepen, heel wat agendapunten onderwijs (o.m. verlofdagen en gewijzigde schooluren) en het mobiliteitsplan van de vervoerregio als aperitiefje voor dat van Hoogstraten.

Nieuwe schepen

De gemeenteraad van juni begon met de schepenwissel die Hoogstraten Leeft een maand voordien aankondigde: Katrien Brosens legde haar schepenambt neer en wordt opgevolgd door partijgenote Ann Fockaert. Na de nodige bedankingen over en weer mocht de nieuwe schepen de eed afleggen bij raadsvoorzitter Gert Van den Bogaert (N-VA). Elke fractie wenste haar veel succes in haar nieuwe rol en de burgemeester verwelkomde Fockaert in zijn team. Zijn uitspraak “Misschien is alles

Bedenkelijke grondruil voor parking bij de Mosten?

in het begin wat vreemd, maar we nemen je samen met de andere collega’s mee in bad” zorgde alvast voor wat rumoer en gevatte opmerkingen in de raadszaal.

“Bedankt voor de steunende woorden,” nam Ann Fockaert voor het eerst het woord als schepen. “Het komende anderhalf jaar hoop ik samen met het bestuur en de steun van mijn familie, vrienden en collega’s nog heel wat mooie dingen te kunnen doen in en voor Hoogstraten.”

Onderwijs

Hoewel de zitting net voor het begin van de grote vakantie plaatsvond, stonden er heel wat punten op de agenda over de scholen en het volgende schooljaar. Het gemeentebestuur is immers de inrichtende macht van de verschillende gemeentescholen op het grondgebied en ook de gemeenteraad is daarin dus bevoegd voor verschillende beslissingen.

Wie (klein-)kinderen heeft in de gemeentescholen: noteer alvast dat er een facultatieve verlofdag is op 2 oktober en daarnaast op 8 maart (Meersel-Dreef en Meer), 30 mei (Hoogstraten) en 7 juni (Wortel). Let er ook op dat de schooltijden lichtjes aangepast zijn: om problemen met deeltijdse of op verschillende scholen werkende leerkrachten te vermijden, telt een voormiddag vanaf nu 4 lesuren in plaats van 3,5 en de namiddag 2 lesuren in plaats van 2,5. De scholen openen dus om 8u40, tussen 12u15 en 13u25 is er

middagpauze en de namiddag duurt tot 15u20. De gemeenteschool van Hoogstraten start en stopt in de namiddag 5 minuten vroeger.

Daarnaast keurde de raad de aangepaste schoolreglementen goed en werd de wervingsprocedure opgestart voor schooldirecteur in Hoogstraten, ter vervanging van Marina Celis die in maart op pensioen gaat.

IKO duurder

Een laatste onderwijsbeslissing op de agenda was de aanpassing van de inschrijfgelden voor onze Academie voor Beeldende Kunsten IKO. De verhoging van de tarieven werd in december al beslist als onderdeel van de maatregelen om het meerjarenplan financieel weer in evenwicht te krijgen na alle kostenstijgingen van 2022. Voor kinderen en jongeren rekent de stad 10 euro extra aan, voor volwassenen 30 euro.

Kinderen en jongeren betalen daardoor volgend schooljaar 91 euro (64 euro voor volgende kinderen van hetzelfde gezin), volwassenen voor kunstexploratie 402 euro (188 euro met verminderd tarief). Graad 4 en specialisatie kost voor Hoogstratenaren 402 euro, voor niet-inwoners 502 euro (telkens 188 euro met verminderd tarief).

Nog ‘Trammelant’

De omgevingsvergunning voor het bouwproject bij De Tram, die tijdens de gemeenteraad

Ann Fockaert vervangt Katrien Brosens als schepen.

De Tram die eerlang plaats moet ruimen voor nieuwbouw. Het college besliste dat projecten minder parkeerplaatsen moeten voorzien als die inzetten op deelmobiliteit, en dat dit al opging voor de Tramsite. Oppositiepartij CD&V ziet dat anders...

van mei heel wat stof deed opwaaien en leidde tot de beslissing van raadslid Michel Jansen om ontslag te nemen uit de fractie N-VA (zie DHM 449), kreeg ook tijdens de volgende raadszitting nog een staartje. Oppositiepartij CD&V plaatste immers een extra punt op de agenda waarin ze aanhaalt dat het college van burgemeester en schepenen in aanloop naar de vergunning haar bevoegdheden overschreed.

Enkele weken voor de vergunning besliste het college immers dat het vanaf dan mogelijk zou zijn om bij private woonontwikkelingen van minstens 10 wooneenheden in het kleinstedelijk gebied het verplichte aantal ondergrondse parkeerplaatsen te verlagen als het project inzet op ‘deelmobiliteit’.

door het college - onwettig - zijn aangepast. Wij vragen dan ook dat de collegebeslissing wordt ingetrokken en de juiste stappen worden gevolgd.”

Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) antwoordt dat het stadsbestuur de zaak in detail zal onderzoeken. “Mocht er iets mis zijn met die beslissing, dan willen we in elk geval nagaan op welke manier we wél kunnen inzetten op bevordering van deelmobiliteit, want dat is echt wel een streven van dit bestuur. Als het nodig blijkt om daarbij de procedure te volgen zoals CD&V die beschrijft, dan gaan we dat zeker bekijken.”

“Maar wat gebeurt er intussen met de vergunning die op basis van deze beslissing werd toegekend,” vraagt raadslid Fons Jacobs (Anders) zich af. “Laten jullie dan ook aan de

hogere overheid weten dat er een vergunning is afgeleverd die niet in overeenstemming is met onze eigen regels?” Ook daar luidt het antwoord van de burgemeester dat zij eerst en vooral zullen bekijken wat er eventueel fout is gelopen.

Navraag door De Hoogstraatse Maand begin augustus leert alvast dat de beslissing of de vergunning op dat moment nog altijd niet zijn ingetrokken en dat het college pas tijdens de gemeenteraad van eind augustus een antwoord zal geven op de hele kwestie.

Mobiliteitsplan vervoerregio

Niet enkel Hoogstraten legt de laatste hand aan een nieuw mobiliteitsplan (of ‘mobiliteitskader’), ook de verschillende Vlaamse vervoerregio’s zijn daarmee bezig en bekijken mobiliteit op een ruimer niveau. Het regionale mobiliteitsplan van de vervoerregio Kempen, waar Hoogstraten onder valt, werd tijdens de gemeenteraad van juni aan de raadsleden voorgelegd. Het plan legt de visie en ambities vast ‘met een tijdshorizon 2030-2050’. Op ruimtelijk gebied zet het in op sterke woonkernen, bedrijvenzones op goede locaties en robuuste natuurgebieden. De vervoerregio wil de netwerken voor voetgangers, fietsers, openbaar vervoer en vrachtverkeer aanpakken en zo komen tot leefbare kernen en ‘logistieke knopen’ die op verschillende manieren ontsloten worden. Als flankerende maatregelen zet men in op het ontmoedigen van autogebruik en -bezit en het aantrekkelijker maken van duurzame verplaatsingen.

“Ik lees in het dossier dat het plan eigenlijk al goedgekeurd is door de schepenen en mobiliteitsambtenaren van de 28 gemeenten,” zegt raadslid Fons Jacobs (Anders) daarover.

Die uitzondering werd tijdens de vergunning voor De Tram dan meteen gebruikt om te oordelen dat het ontbreken van 4 parkeerplaatsen geen probleem meer zou zijn. De regels over de verplichte 1,5 parkeerplaatsen per woongelegenheid zijn echter vastgelegd in de gemeentelijke stedenbouwkundige verordening, wat betekent dat ze enkel aangepast kunnen worden door de gemeenteraad en na een uitgebreide procedure met de nodige adviezen, een openbaar onderzoek en bekendmaking. “De inwoners zijn niet geraadpleegd en op de website van Hoogstraten is de aangepaste verordening ook nergens te vinden,” vat raadslid Hilde Vermeiren (CD&V) samen. “Op die manier kan je als burger natuurlijk niet weten dat de stedenbouwkundige regels

Onderwijs en mobiliteit samen op de gemeenteraadsagenda. Zoals mobiliteit en veiligheid al lang op de schoolagenda staan…

De inwoners zijn niet geraadpleegd Hilde Vermeiren

VANUIT HET STADHUIS

Dit plan wordt voor de frim voorgelegd aan de gemeenteraad

Fons Jacobs

“Dat dit plan dan nog eens ‘voor de frim (voor de schijn, twi)’ wordt voorgelegd aan de gemeenteraad is wel heel spijtig. Wat we hier nog over te vertellen hebben, dat moeten we dan maar eens individueel doorsturen. Wij protesteren uitdrukkelijk tegen deze manier van werken, vooral als het gaat over zaken die zo belangrijk zijn. Dit is een volledige uitholling van de rol van een gemeenteraad. We hebben het dossier desondanks wel helemaal doorgeworsteld en hebben er nog wel onze vragen en opmerkingen bij.” Marc Haseldonckx (CD&V) sluit zich daarbij aan. “Ook wij hebben de 168 pagina’s doorgenomen en ik was dus ontgoocheld om dan in het dossier te moeten lezen ‘dat advies van de gemeenteraad eigenlijk overbodig is’. We zullen onze suggesties dan inderdaad individueel indienen via de website.”

Doorgaand verkeer

Jacobs las dat een fietssnelweg van Hoogstraten naar station Noorderkempen in Brecht opgenomen is in het plan en vraagt om daar inderdaad prioritair werk van te maken. “Verder lees ik: ‘in de doortocht Hoogstraten - Minderhout wordt doorgaand verkeer geweerd via trajectcontrole’. Dat staat daar als gegeven. Is dat in de praktijk zo?

Of weten de mensen die dit geschreven hebben gewoon niet beter? Verder is het mij nu echt niet duidelijk welke concrete acties in dit plan nu voorzien zijn voor Hoogstraten. Tot slot vraag ik me af hoe dit plan zich verhoudt tot het mobiliteitsplan van Hoogstraten - dat er nog altijd niet is.”

Marc Haseldonckx vraagt schepen van mobiliteit Vissers nog in welke mate het mobiliteitsplan van de regio Kempen is afgestemd op dat van de regio Antwerpen, waar buurgemeenten Wuustwezel en Brecht bij horen, en in welke mate de resultaten van de studie rond gebiedsgerichte mobiliteit in de Noorderkempen zijn meegenomen, die enkele jaren geleden werd uitgewerkt.

Bikkelen

Schepen van mobiliteit Jef Vissers (N-VA) begrijpt dat de werkwijze niet meteen gewaardeerd wordt door de raadsleden. “Het plan is stapsgewijs tot stand gekomen,” zegt hij daarover. “Om de zoveel tijd was er politiek en ambtelijk overleg, waarbij telkens iedereen zijn akkoord gaf over een bepaalde stap, om naar de volgende over te gaan. Er is gekozen om niet voor elke stap advies te vragen aan de gemeenteraad. Die werkwijze is misschien geen toppunt van democratie en inspraak, maar die keuze hebben we al gemaakt voor dit eindplan er lag.”

kunnen uitvoeren, dat is praktisch niet haalbaar en daar hebben we de miljarden niet voor. De vervoerregio is groter geworden, we zullen dus ook moeten blijven bikkelen voor onze eigen prioriteiten.”

“Verder zal de gemeenteraad eind augustus zelf kunnen oordelen of ons Hoogstraatse mobiliteitskader past in dit regionale plan. Ik ben daar wel gerust in. Beide plannen zijn immers door dezelfde experts begeleid en gebruiken dus dezelfde informatie, denkwijze en terminologie. Ook de afstemming met de andere vervoerregio’s is gebeurd. Nederland heeft geen structuur van vervoerregio’s en mobiliteitsplannen, maar Hoogstraten heeft wel afstemming gezocht met Breda en Brabant, bijvoorbeeld over de busverbinding met Galder.”

Ringwegen

Marc Haseldonckx, die enkele jaren geleden zelf nog als schepen betrokken was bij de mobiliteitsstudie over de Noorderkempen, benadrukt nog de afspraken die destijds gemaakt werden over de sturing van het vrachtverkeer en de ring- en omleidingswegen die daarvoor nodig zouden zijn. Gemeenten als Zoersel, Brecht en Malle, die nu in de andere vervoerregio vallen, waren daar actief bij betrokken en Haseldonckx raadt schepen Vissers aan om de evoluties zeker te blijven opvolgen omdat die ook gevolgen hebben voor het doorgaand verkeer in Rijkevorsel en Hoogstraten.

Vissers haalt aan dat de ringwegen rond Zoersel, Malle en Rijkevorsel nog altijd in het regionale mobiliteitsplan staan en dat de afspraak momenteel is om steeds de gevolgen van een bepaalde ingreep na te gaan, om te zien welke effecten die verderop in de regio heeft en om dus te bepalen welke maatregelen daar nog nodig zijn. Als de situatie in Zoersel en Malle aangepast is, wordt bekeken wat het effect is op de situatie in Rijkevorsel en vervolgens op Hoogstraten. “Ik zit in de vervoersraad en zal daar in elk geval de situatie voor Hoogstraten mee bewaken.”

Over het mobiliteitsplan van de vervoerregio hoefde de gemeenteraad dus alvast niet te stemmen. Voor de concrete ideeën die het bestuur heeft rond mobiliteit in Hoogstraten is het nog even wachten tot de gemeenteraad van augustus.

“De fietssnelweg en de trajectcontrole die Fons aanhaalt, staan beide in dit plan, ze horen dus tot de concepten van wat men regionaal denkt te moeten doen rond mobiliteit. Eén element daarvan is zeker om vrachtwagens te weren uit de centra van Hoogstraten en Minderhout. Dat staat dus op de planning, maar hoe dat precies zal gebeuren, ligt nog niet vast. We zullen bovendien niet alle maatregelen uit dit plan ineens

De parking van de Mosten wordt geruild tegen een landbouwgrond die bijna dubbel zo groot is.

Geen toppunt van democratie en inspraak

Jef Vissers

VANUIT HET STADHUIS

Grondruil

Eén van de laatste punten op de agenda was de ruil van een stuk landbouwgrond vlakbij de Voort in Meerle, eigendom van het OCMW, tegen een ander stuk landbouwgrond aan het Hoogeind in Meer, dat intussen al jaren gebruikt wordt als parking voor de Mosten.

Over die parking van de Mosten hadden we het al in ons meinummer (DHM 447). De stad heeft immers een ruimtelijk uitvoeringsplan of RUP opgemaakt dat het mogelijk moet maken om de landbouwgrond waar de parking nu op ligt, om te zetten naar een terrein voor recreatie. Op die manier zou de situatie die al bestaat sinds de gemeente de weide in gebruik nam in 2014, eindelijk worden geregulariseerd.

De grondruil vervangt de 9 jaar geleden afgesloten huurovereenkomst voor de grond tegenover de Mosten. De eigenaar kan die immers elk jaar opzeggen, wat een serieuze hypotheek legt op de parkeermogelijkheden. Zeker nu er een RUP wordt opgemaakt om de grond om te zetten naar recreatiegebied, wil de stad zekerheid hebben over de beschikbaarheid van het terrein. En omdat de eigenaar niet wou verkopen, vond het bestuur een oplossing in de ruil van de weide tegen een andere landbouwgrond.

Voor zo’n grondruil heeft de stad een officieel schattingsverslag nodig, dat aantoont dat de waarde van beide gronden vergelijkbaar is. Als openbaar bestuur mag je gronden of gebouwen immers niet zomaar onder een marktconforme prijs van de hand doen. En precies daar knelt het schoentje: CD&V stelt zich serieuze vragen bij het schattingsverslag dat moet aantonen dat de grond van de parking, 1 hectare 88 are groot, dezelfde waarde heeft als de weide in Meerle, die 3 hectare 47 are meet. Dat is bijna de dubbele oppervlakte.

Bedenkelijk

“De grond in Meerle wordt geschat op 243.000 euro en de grond in Meer toevallig op 244.000 euro,” merkt Hilde Vermeiren (CD&V) op. “De landbouwgrond in Meerle zou dus zo’n 7 euro per vierkante meter kosten, die bij de Mosten 13 euro. Dat is voor ons toch bedenkelijk. In het verslag worden wel andere verkopen als vergelijkingspunt opgenomen, maar die zijn al meer dan 5 jaar oud en dus waarschijnlijk te laag. Het zou me verbazen dat er de afgelopen jaren geen andere landbouwgrond verkocht zou zijn waarmee een actuele prijs bepaald kan worden. Het OCMW verkocht in 2018 nota bene zelf al landbouwgrond voor 10 euro per vierkante meter.

De landmeter schat bovendien de grond bij de Mosten bijna dubbel zo duur per vierkante meter omdat ‘er ook beboste delen zijn die voor schaduw zorgen’ en omdat de grond ‘een maatschappelijk/culturele waarde heeft als parking recreatiedomein bij de Mosten’. Bosgrond is net veel goedkoper dan landbouwgrond, het is wel de omgekeerde wereld om dat nu als argument te gebruiken voor een hogere prijs. Het gebruik als parking is bovendien nog steeds niet reglementair zolang het RUP niet definitief goedgekeurd is en kan dus moeilijk als argument gelden om een hogere prijs te rechtvaardigen. Of dat RUP goedgekeurd geraakt, met alle negatieve adviezen, is ook nog maar zeer de vraag. Als dat niet het geval is, hebben we straks gewoon heel dure landbouwgrond gekocht.”

Volgens Vermeiren wordt de eigenaar met deze ruil dus onterecht bevoordeeld. “Als de gronden beide op 10 euro per vierkante meter geschat zouden zijn, wat heel wat realistischer is, dan doet de stad hier 160.000 euro nadeel. Het stoort onze fractie niet enkel dat het bestuur in dit dossier niet transparanter is, volgens ons is deze transactie zelfs onwettig. Wij zouden graag zien dat de alternatieven serieuzer bekeken zouden worden.”

Fons Jacobs (Anders) sluit zich aan bij de bedenkingen van CD&V en zag bovendien dat op de ondertekende intentieovereenkomst in het dossier met balpen werd bijgeschreven dat de huidige eigenaar bij de Mosten nog steeds een beregeningsleiding zou mogen leggen over het terrein, naar de geboorde waterput. “Terwijl daar nergens een vergunde waterput te vinden is,” vult hij aan.

In eer en geweten

Schepen van sport Arnold Wittenberg houdt zijn reactie op het schattingsverslag kort. “De schatter werkt onafhankelijk. In het

verslag staat niet voor niets ‘Ik zweer dat ik mijn opdracht in eer en geweten getrouw heb vervuld’. Meer ga ik daar dan ook niet over zeggen.” Verder benadrukt hij de nood aan een duurzame oplossing. “Momenteel huren we het perceel al 9 jaar, terwijl dat eigenlijk niet mag. We moeten bovendien vermijden dat de grond verkocht wordt of niet meer beschikbaar zou zijn. Iedereen begrijpt wel hoe problematisch het zou zijn om bij de Mosten geen parking meer te hebben.

Wat het RUP betreft, zijn er trouwens ook positieve adviezen. We zullen zien wat het eindoordeel is, wanneer dat dossier in augustus naar de gemeenteraad komt. In de studie voor het RUP werden de alternatieven overigens al uitvoerig besproken en daar staat duidelijk vermeld dat we er niet voor kiezen om bomen te kappen voor parking, maar dat we dit terrein willen blijven gebruiken dat dicht bij de ingang ligt. Het punt over de vergunning voor de waterput laat ik nog nakijken.”

Marc Haseldonckx (CD&V) vraagt nog of het landbouwperceel in Meerle intussen al in gebruik is door de eigenaar van de huidige parking. Als Wittenberg daarop antwoordt dat die weide inderdaad al sinds 2022 kosteloos wordt gebruikt, stelt Haseldonckx vast dat daarvoor helemaal geen officiële toelating bestaat en dat het bestuur intussen wel gewoon huur is blijven betalen voor de parking…

Ondanks de vraag van CD&V en Anders om het dossier voor de grondruil in te trekken, vraagt de voorzitter de stemming en wordt de ruilovereenkomst door de raadsleden van de meerderheid goedgekeurd. Na de vergadering diende CD&V daarover dan ook een klacht in bij het Agentschap Binnenlands Bestuur. Of het besluit standhoudt en of de stad daarmee ‘te dure landbouwgrond’ of een reglementaire parking heeft verworven, zal dus nog moeten blijken. (twi)

Abonnement tot eind 2023?

Wil

VANUIT HET STADHUIS

Gert Van den Bogaert 1 jaar gemeenteraadsvoorzitter

Over neutraliteit, persoonlijke aanvallen en boerentumult

GEMEENTEBELEID Aan het begin van de zomer, bij de gemeenteraad van juni, was Gert Van den Bogaert (N-VA) net een jaar voorzitter van de raad. In juni 2022 nam hij het voorzitterschap over van partijgenoot Jef Vissers. De Hoogstraatse Maand blikte met Gert terug op zijn eerste jaar als gemeenteraadsvoorzitter.

Of, om helemaal correct te zijn: zijn eerste jaar als voorzitter van de gemeenteraad én de raad voor maatschappelijk welzijn. Sinds 2019 wordt er weliswaar geen aparte OCMW-raad meer verkozen (de gemeenteraadsleden zijn meteen ook de leden van de raad voor maatschappelijk welzijn), aangezien OCMW en gemeente juridisch nog steeds aparte rechtspersonen zijn, hebben ze elk hun eigen raad als hoogste orgaan, met hun eigen bevoegdheden en agendapunten. Gelukkig vinden beide vergaderingen altijd gewoon na elkaar plaats op dezelfde dag, met dezelfde leden en dus ook dezelfde voorzitter.

De voorzitter van de raad leidt de vergadering en ondertekent samen met de algemeen directeur alle documenten van de raad. Waar vroeger de burgemeester vroeger ook voorzitter van de gemeenteraad was, is het tegenwoordig een aparte functie binnen het lokaal bestuur die bedoeld is om de raad meer zelfstandigheid te geven.

Klassiek spel

DHM: Hoe ben je vorig jaar voorzitter geworden?

Gert Van den Bogaert: Tja, hoe gaat zoiets… je wordt gevraagd he. Toen Michel Jansen te kennen gaf dat hij wilde stoppen als schepen, ging die functie naar Jef Vissers. Voor het voorzitterschap van de raad werd dan al snel naar mij gekeken. “Waarom ook niet,” dacht ik toen, en ik ben het engagement aangegaan. En ik moet zeggen, de rol bevalt me wel. Hopelijk geldt dat ook voor de raadsleden. Ik heb in elk geval nog geen klachten gekregen, maar

ze mogen me altijd komen vertellen waar het beter kan.

DHM: Had je op voorhand een goed beeld van de functie?

Hoewel ik nog maar aan mijn eerste legislatuur bezig ben, heb je als raadslid toch inderdaad wel een goed beeld van het voorzitterschap. Een belangrijk verschil is wel dat je als voorzitter alle dossiers goed voorbereidt, terwijl je je als raadslid vaak je eigen interesses of specialisatie hebt en de taken wat kan verdelen met de collega’s uit je fractie.

Op mijn werk als IT-manager bij een internationaal bedrijf zit ik ook regelmatig vergaderingen voor, maar de verschillen zijn toch wel opvallend. Een raadsvergadering is vaak een klassiek spel van oppositie tegen meerderheid, waarbij ik als voorzitter probeer te bewaken dat de raadsleden over de grond van de zaak discussiëren en niet te veel afwijken van het onderwerp. We hebben daarover regels vastgelegd in ons reglement, maar die heb ik eigenlijk nog niet echt moeten toepassen. Als je merkt dat op een bepaald moment alle standpunten duidelijk zijn en de fracties toch niet meer van mening veranderen, kan je als voorzitter beter gewoon de stemming vragen en overgaan naar het volgende agendapunt.

“Voor het voorzitterschap van de raad werd al snel naar mij gekeken. En ik moet zeggen, de rol bevalt me wel.”

geen standpunt in te nemen. Je bent immers de voorzitter van de hele raad en geen verlengstuk van het college of de meerderheid. Dat lukt me eigenlijk best goed. Op andere vergaderingen van onze fractie of tijdens de commissies kan ik natuurlijk wel zelf vragen stellen en mijn eigen mening geven.

Respect

DHM: Is er voldoende respect voor elkaar, wanneer de standpunten van de partijen ver uit elkaar liggen?

Meestal wel, maar soms speelt men in pittige discussies toch ook wel eens op de man in plaats van op de bal. Dat is jammer, maar ergens ook begrijpelijk. Verschillende mensen zitten al vier legislaturen of langer in de raad en dragen op die manier natuurlijk een hele historiek met zich mee. En tussen de twee grootste partijen is natuurlijk ook al heel wat gebeurd.

Ik wil er als voorzitter in elk geval over waken dat de discussie om de zaak draait en niet om de persoon. Zo’n aanval geeft geen fraai beeld van de politiek en ondanks de verschillen in visie zit iedereen er uiteindelijk toch met hetzelfde doel, om het leven van de Hoogstratenaren te verbeteren.

Ik vind het in elk geval belangrijk om als voorzitter neutraal te blijven in discussies, om zelf

DHM: Over ‘het beeld van de politiek’ gesproken: wat vind je zelf over de interesse van het publiek voor wat er op de gemeenteraad gebeurt? Het is weliswaar een open-

Als voorzitter neutraal blijven in discussies

bare vergadering, maar tenzij er specifieke punten op de agenda staan waarvoor een delegatie zich in de banken van de raadszaal zet, zijn er meestal weinig aanwezigen. Ik kan me inderdaad voorstellen dat een raadszitting niet altijd even interessant is om te volgen. De raadsleden kennen natuurlijk het dossier en hebben heel wat achtergrondinformatie, maar het publiek heeft die niet en kan daardoor waarschijnlijk vaak niet echt volgen wat er nu juist wordt beslist en waarom. Ik ga het er in elk geval nog eens over hebben met het schepencollege: misschien kunnen zij bij dossiers toch vaker een korte toelichting geven, eventueel met een aantal slides op het scherm.

Het brede publiek is, geloof ik, veel sterker betrokken op sociale media. Daar gaat het er soms vrij heftig aan toe en worden bepaalde zaken ook echt wel uitvergroot. In elk geval is iedereen welkom om de vergaderingen van de raad bij te wonen, op de vierde maandag van de maand om 20 uur in de raadszaal van het stadhuis.

Impact

DHM: In theorie is de raad het hoogste orgaan van het lokaal bestuur, waarin alle verkozen partijen vertegenwoordigd zijn, maar in de praktijk worden de meeste beslissingen genomen door de meerderheid of door het college. Vind je dat raadsleden voldoende impact hebben op het beleid?

Ja, ik vind dat je als raadslid in Hoogstraten zeker voldoende wordt betrokken. Er is niet enkel de vergadering van de raad zelf, er zijn ook nog 9 verschillende gemeenteraadscommissies, bijvoorbeeld over financiën, onderwijs, personeel of de zorgcampus Stede Akkers. Tijdens die commissies worden zaken echt wel in detail besproken, waardoor de behandeling op de gemeenteraad heel wat sneller verloopt. Ook die commissies zijn openbaar, trouwens, al zie ik daar echt vrijwel nooit publiek.

Dan zijn er ook nog verschillende werkgroepen geweest waarin de fracties vertegenwoordigd waren, bijvoorbeeld tijdens de coronacrisis of bij de voorbereiding van het klimaatplan. Die laatste werkgroep was samengesteld uit één afgevaardigde per fractie, de schepen van milieu en twee mensen vanuit de administratie. Daar is echt op een heel positieve en constructieve manier samengewerkt

aan de opbouw van het klimaatplan, en de groep komt ook nu nog samen. Je voelt daar echt dat iedereen zich ervan bewust is dat we ook in Hoogstraten aan de slag moeten rond het klimaat.

Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat niet altijd alles goed verloopt en dat informatie soms ook vrij laat tot bij de raadsleden komt. In principe moeten ze elk dossier 10 dagen vóór de zitting ter beschikking hebben. Je zou die termijn kunnen verlengen zodat ze meer voorbereidingstijd hebben, maar anderzijds betekent dat voor bepaalde dossiers natuurlijk ook weer meer vertraging.

kandidaat voor een mandaat in het stadsbestuur?

Voor mij zijn er twee zaken die daarin meespelen: de gezondheid en de professionele carrière. Als die het toelaten om een engagement op te nemen, dan wil ik me gerust verkiesbaar stellen. Momenteel is dat het geval, dus ik denk inderdaad dat je me wel op de lijst zal vinden.

En wat een mandaat betreft, het is natuurlijk in de eerste plaats aan de kiezer om daarover te beslissen. Als ik verkozen word, wil ik gerust verder doen. Een schepenambt lijkt me op dit moment minder realistisch omdat het moeilijk te combineren is met een voltijdse baan of toch minstens betekent dat je op het werk een stapje zou moeten terugzetten.

DHM: Wat was het meest memorabele moment in je eerste jaar als voorzitter?

Daar hoef ik niet lang over na te denken. Dat was natuurlijk de zitting van augustus, toen het voorwaardelijk gunstige advies van het college over het stikstofplan van de Vlaamse regering besproken werd. We wisten op voorhand al dat er een grote delegatie landbouwers aanwezig zou zijn, maar zo veel tumult hadden we niet verwacht. Het was zeker niet evident om die vergadering in goede banen te leiden, terwijl we met momenten overstemd werden door alle rumoer buiten op straat en met momenten ook binnen in het stadhuis.

Kandidaat

DHM: Zien we je volgend jaar ook weer op de kieslijst staan en stel je jezelf nog eens

Geraak ik niet verkozen, dan blik ik terug op zes interessante jaren. Dan zal ik in elk geval heel wat extra vrije tijd krijgen en mezelf kennende, wel op zoek gaan naar een nieuwe maatschappelijke uitdaging. (twi)

Gert Van den Bogaert bij de eedaflegging als raadslid

Het publiek is sterker betrokken op sociale media Informatie komt soms laat bij de raadsleden

Rustig wonen in Venhoef

Sociale woonwijk aan de rand van de stad

WONEN Wie Venhoef zegt, denkt haast automatisch aan een sociale woonwijk. Die ligt op de grens van Hoogstraten en Minderhout. Een woonwijk voor jong en oud, een mengeling van huur- en koopwoningen, met ook een multiculturele tint. De wijk werd vaak besproken, maar is ze ook wel echt gekend? De Hoogstraatse Maand ging er op stap en belde links en rechts eens aan. De reacties waren hartverwarmend.

Het is de Turnhoutse Maatschappij voor Huisvesting die in 1978 de eerste sociale woningen bouwde in Venhoef. Nadien versmolt deze maatschappij met de Kleine Landeigendom tot de sociale bouwmaatschappij De Ark. Door reorganisatie binnen het Vlaamse woonbeleid zal er echter voortaan nog slechts één woonmaatschappij per gemeente actief zijn. En zo worden de woningen van de Venhoef overgedragen aan woonmaatschappij De Noorderkempen, die o.a. ook de sociale wijk Mouterij in Hoogstraten, Donkakker en Mussenakker in Meer en nog andere woningen in de gemeente beheert. Volgens de toekomstige beheerders zal er voor de huidige bewoners niets veranderen. Namen veranderen, Venhoef blijft bestaan.

De naam Venhoef verwijst naar de vroegere gelijknamige boerderij van de familie Christaensen, gelegen tussen de Van Aertselaerstraat en de Minderhoutsestraat. De boerderij zelf werd afgebroken in 1939, de schuur verdween na de oorlog in 1947. Gans het gebied bleef voornamelijk akkerland tot de bouw van de wijk. Aanvankelijk startte het

project met 24 woningen in het meest noordelijke deel van de wijk. Later, in een zestal fasen, gespreid tussen 1978 en 2013 groeide de wijk uit tot een geheel van 122 sociale huurwoningen. Zo werden er reeksen huizen afgewerkt in 1978, 1982, 1996, 2003 en 2013.

Groei

Daarna, in 2014, bouwde De Ark nog een 14-tal sociale koopwoningen die al vlug verkocht werden. Momenteel zijn er plannen voor 18 sociale koopwoningen Dit project is momenteel in opmaak en de omgevingsvergunning is aangevraagd. In 2014 werden in het noorden van de wijk ook nog 6 sociale kavels verkocht.

Sinds januari 2023 verdween de naam De Ark en spreekt men voortaan van Woonboog. Dat is het resultaat van de samensmelting van De Ark, de Molse Bouwmaatschappij en SociaalVerhuurKantoor Noorderkempen. Samen vormen ze één woonmaatschappij in de gemeenten Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Kasterlee, Lille, Mol, Oud-Turnhout, Retie, Turnhout en Vosselaar. In de gemeente Hoogstraten vallen voortaan alle sociale huisvestingsprojecten (waaronder Venhoef) onder Woonmaatschappij De Noorderkempen. Deze beslaat de gemeenten Arendonk, Hoogstraten, Merksplas, Ravels & Rijkevorsel. Voor alle administratie zullen de bewoners van Venhoef binnenkort naar Kweekstraat 4b | 2330 Merksplas moeten in plaats van naar Campus Blairon in Turnhout.

Maar hoog tijd om zelf eens op stap te gaan en de sfeer in Venhoef op te snuiven..

De oude boerderij Venhoef van de familie Christiaensen werd afgebroken in 1939.

Connie Leemans “Voor de achtste keer verhuizen”

Toen Connie Leemans (56) de deur voor me open deed gaf mij dit direct een goed gevoel. Ik had voordien al op enkele deurbellen gedrukt maar zonder veel reactie. De enkele buurtbe-

woners die toch open deden, hadden niet veel zin in een gesprekje. Ik had ook nooit beseft dat er zoveel ‘Niko’s’ op de wereld zijn, en toch zeker niet in de Venhoef. Blijkbaar hebben vele bewoners toch niet graag hun naam op de deurbel… Geen probleem, elke poging was er een en dus gingen we verder. Aan de nieuwe blok met een tweede verdieping bleef het beneden overal stil en dus klommen we de metalen trap op en belden aan op nr. 153.

Connie keek me met open blik aan en nodigde mij direct uit om binnen te komen. Het was er kraaknet binnen en zij had wel iets te vertellen. ”Ik ben Connie Leemans en ik kom uit Meer. Ik woon hier vanaf het moment dat deze woonblok klaar was. Ik woon hier heel graag, de sfeer is heel goed maar ik ga toch verhuizen. Dat zal dan voor de achtste keer zijn en deze keer naar Hoogstraten, in de rode blok van het OCMW. Ik ben daar ingeschreven maar ik weet niet wanneer er een plaats vrijkomt.” Ze vertelt het allemaal heel rustig en laat duidelijk verstaan dat ze hier in Venhoef nog niet weg moet. “Ik heb hier intussen toch een dak boven mijn hoofd, hé” voegt ze er al lachend aan toe.

Evenwicht

En ze vervolgt: “Ik heb in Meer gewoond, in Wortel, in Hoogstraten op twee plaatsen, maar het was er voor mij allemaal te druk.

Ik hou van een rustige omgeving. Ik woon hier alleen, ben gescheiden en heb lang in Nieuwmoer gewoond. Maar daar wil ik nooit meer wonen, en ook niet meer in Meer. Mijn twee kinderen wonen nog in Nieuwmoer maar komen mij regelmatig bezoeken. Ik zelf heb geen auto en geen rijbewijs. Ik mag zelfs niet meer met een fiets rijden. Ik ben namelijk een epilepsie-patiënte en heb al heel wat aanvallen gehad. Zelfs toen ik hier pas woonde heb ik een aanval gekregen in bad en mijn zuster heeft me pas twee weken later gevonden in dat bad. Ik leefde nog maar het was nog vel over been. Ik neem wel medicatie daar tegen maar mijn evenwicht is toch niet meer zo goed. Daar wil ik best niet te veel aan denken. Maar hier moet ik eerst via die ijzeren trap naar mijn appartement en binnen nog eens met een andere trap naar de slaapkamer. Ik had liever beneden gewoond, maar die appartementen waren toen allemaal al bezet.

We zullen maar afwachten wanneer ik naar Hoogstraten kan. In Hoogstraten zit ik dichter bij de winkel en kan ik ook eens iets gaan drinken, maar geen alcohol natuurlijk door mijn ziekte. Dan kan ik ook mijn gedachten eens verzetten. Mijn leven is hier beperkt tot poetsen en heel veel zitten, tot ik er horendol van word. Maar ik kan alles nog wel, ik ben nu 56 jaar. Mijn moeder wordt volgende week 93 en die woont nog in het ouderlijk huis. We zullen dus maar zien hoe het met mij loopt.”

Conny Leemans

Venhoef vanuit de lucht tijdens de werken aan Minderhoutsestraat in september 2016

Conny Geens

met drugs bezig waren, maar daar heb ik zelf niets van gezien. Ik heb nog een paar hobby’s en dat zijn wandelen en fietsen en eens goed gaan eten. En voor de rest wat op de computer spelen. Ik heb ook lessen gevolgd bij Digidak en dat was wel heel goed. Maar ik heb nog veel zelf moeten leren zoals overschrijvingen doen, administratie met mijn appjes enz. Ge moet met uw tijd meegaan, he.” En weg was ze op haar brommer.

Miek Van Der Vloedt

Iets verder op bellen we aan bij een van de koopwoningen langs de oostkant van de wijk. Deze zijn het laatst bijgebouwd, nu negen jaar geleden. Miek Van Der Vloedt doet open en is direct bereid voor een gesprekje, maar eerst even de hond vastzetten. Die mag even later weer los en stormt de kamer in om mij van boven tot onder te besnuffelen vooraleer hij zich naast Miek in de zetel neervlijt en het gesprek met gespitste oren volgt.

We dalen de metalen trap terug af, richting centrum van de wijk. Iets verder passeren we Conny Geens met helm en fluo vestje, klaar om met de brommer te vertrekken. “Ja, ik moet seffens gaan werken in het tankstation en wegrestaurant aan de E19. Ik doe daar het onderhoud. Maar voor een babbel met De Hoogstraatse Maand heb ik wel even tijd. Ik woon hier nu op deze plaats al een jaar of 6, maar in totaal al 15 jaar in de Venhoef. Oorspronkelijk woonde ik in nr. 29 maar dat was een huis met vier slaapkamers, en ik ben ook maar alleen. Ik woonde daar wel heel graag, maar toen deze bouw klaar was, heb ik mij hier voor ingeschreven. En hier zit ik prima, een nieuwbouw en op mijn maat. Minder werk en alles beneden.

Ik kom uit Wortel en heb de eerste zeven jaren in de kolonie gewoond vooraleer we naar het dorp verhuisden. Mijn vader, Jan Geens, was bewaker op de kolonie. Hij is vorig jaar gestorven nadat hij met pannen te leggen van de ladder gevallen is. Op mijn 19 ben ik thuis weggegaan en heb een tijdje in de Oude Baan gewoond vooraleer ik naar de Venhoef gekomen ben. Het is hier heel rustig wonen en ik heb een hele goede band met de mensen uit de wijk. Het plein is nu schoon aangelegd en dat geeft wel wat rust. Vroeger was het wel drukker.

Er zullen hier nog wel wat huizen bijgebouwd worden, hoor ik. Maar het is ’s avonds ook heel rustig, geen overlast van iets of iemand. Aan de andere kant van de wijk heb ik ooit wel andere verhalen gehoord, dat daar jongeren

Miek is al 15 jaar leerkracht ‘Roomskatholieke godsdienst’ in de lagere school van het Sint-Michielscollege in Brasschaat. “Voor mij was het een goede oplossing om hier een huis te kopen en te wonen. Ik ben van Baarle-Hertog en woonde eerst een aantal jaren in een appartement boven mijn ouders. Maar daar iets kopen was te duur voor mij. Heel wat kapitaalkrachtige Nederlanders kopen er veel op. Ik heb mij dan ingeschreven voor een sociale woning in Baarle en in de omliggende dorpen maar daar waren toen geen mogelijkheden En zo kwam ik in Hoogstraten terecht.”

Content

“Dit is een sociale koopwoning en dus kon ik deze ook kopen met een sociale lening. Dit is voor vele mensen en ook voor mij de enige mogelijkheid om iets te kopen. Ik ben ook maar alleen. Er was een hele wachtlijst voor deze woningen en ze waren dan ook snel verkocht. In het begin heeft de maatschappij nog wat toezicht gehouden op zaken die niet in orde waren, maar daarna zijn alle werken en kosten voor onszelf. Wij hebben nu geen band meer met de maatschappij.

Ik ben hier heel content en woon hier heel graag. Ik heb goede geburen. Er is ook een buurthuis en er worden wel wat activiteiten voor kinderen georganiseerd zoals speelnamiddagen op woensdag en leesmomenten. Van overlast heb ik nooit veel gemerkt. Ik weet wel dat er eens een probleem geweest is met drugs, maar vermits ik geen kinderen heb die daarmee in aanraking komen heb ik daar weinig van gemerkt. Hierover zullen nog

wel wat huizen bij gebouwd worden, maar wanneer men daar aan zal beginnen weet ik niet. Ik amuseer mij hier in mijn vrije tijd met wat werken in mijn tuin, veel breien en haken en wandelen en fietsen. Dat doe ik graag in Wortel-Kolonie want mijn moeder is van de kolonie afkomstig. Sus Baeten uit Wortel, die jarenlang scheidsrechter geweest is, is mijn nonkel. En zo blijf ik toch betrokken bij de streek van de familie.”

Ludo Koyen

Recht tegenover Miek, aan de overkant van het nieuw aangelegde plein, bellen we aan bij Ludo Koyen op nr. 24. Hij kent de wijk door en door en was dus ook een goede informatiebron. “Ik ben van de eerste lichting bewoners op de Venhoef. Er werden toen 24 woningen gebouwd en ik mocht bij de toewijzing als een van de eersten kiezen omdat

“Ge moet met uw tijd meegaan, he”

“Betrokken bij de streek van de familie”

“De meeste mensen zijn hier heel content”

Conny Geens

Miek Van Der Vloedt

Ludo Koyen

wij toen twee kinderen hadden. Ik koos voor nummer 24, het laatste huis van de eerste reeks. Dat was het dichtste bij mijn ouderlijk huis in de Minderhoutsestraat. Ik werkte toen samen met mijn vader bij de firma Doms als schilder. Wij hebben dat huis drie jaar gehuurd en kregen toen de kans om het te kopen. Dat hebben we dan ook gedaan. Er werden toen vier huizen verkocht.

Je kan zelfs zien aan de dakconstructie welke huizen er huurwoningen zijn en welke verkocht werden. Alle huurhuizen hebben een goot langs de buitenzijde van het huis en in het dak zit een knik. In oorsprong hadden deze huizen allemaal een goot bovenop de spouwmuur. Je kunt wel geloven wat een probleem dat zou zijn bij een lek. Nadien hebben ze dat overal aangepast en de lijn van het dak verlegd, maar niet meer bij de huizen die al verkocht waren.”

Opgelost

“In oorsprong zijn al die huizen gebouwd door de Turnhoutse Maatschappij voor de Huisvesting, maar later is dat dan De Ark geworden. Toen ik nog gemeenteraadslid was, ben ik ook afgevaardigde van de gemeente geweest in die intercommunale. Ik heb hier zelf heel wat werk gestoken in dit huis. Ik herinner me zelfs nog heel goed hoe we in het begin het huis gingen behangen samen met ons vader. En hoewel wij alle twee heel goed konden schilderen en behangen zat dat behang toch vol korreltjes. Bleek uiteindelijk dat het toen zo koud was dat de colle bevroor bij het inpappen.”

Het is duidelijk dat hij het na al die jaren nog steeds naar zijn zin heeft in de Venhoef. “Ja, ik woon hier heel graag en ken heel wat mensen in de wijk, maar de laatste jaren wordt dat wel moeilijker. Er zijn hier enkele jaren geleden wel eens problemen geweest met drugdealen en overlast, maar dat is nu opgelost. Men heeft de hagen allemaal wat korter geknipt zodat er een beter zicht is en dus meer controle en sindsdien zien we daar niets meer van. Hier binnenin de wijk was een groot stuk braakliggende grond met heel wat zandbergen. Dat was een schitterend speelplein en een ideaal crossparcours van kinderen met fietsjes. Maar nu heeft men dat allemaal netjes aangelegd. Het is wel ordelijk, maar toch ook spijtig voor de kinderen. Toch komt er hier heel wat jeugd spelen. Ik denk dat de meeste mensen hier heel content zijn.”

Shahin “Ik hou van netheid”

We slaan de hoek om en bellen aan bij Shahin. Zij woont al 33 jaar in Hoogstraten. De eerste drie jaren huurde zij een huis in het begin van de wijk, nadien, en nu al 30 jaar, het huis

Buurtwerk

De stad Hoogstraten startte begin dit jaar een buurtwerk op in de wijk om bewoners beter met elkaar in contact te brengen, activiteiten te organiseren, alsook om eventuele problemen aan te kaarten. Vorig jaar in december werd er immers wat overlast gesignaleerd vanuit de buurt. Daaruit is buurtoverleg ontstaan en hieruit is ook de opening van het buurthuis op nr. 25 voortgevloeid. Alle bewoners van de wijk zijn hier welkom op woensdagavond en donderdagnamiddag voor een babbel en een drankje. Kinderen kunnen hier ook gratis speelgoed komen ophalen. Dit initiatief loopt in samenwerking met ’t Verzetje.

Op 9 september organiseert dit buurtwerk een buurtfeest in Venhoef in een grote

waar ze nu nog woont samen met haar zoon. Shahin is van Iraanse afkomst en trouwde met haar man die op dat ogenblik al drie jaar in België woonde. Zo kwam zij door huwelijk in Hoogstraten terecht samen met haar zoontje dat toen 6 jaar was. Deze is intussen al een volwassen man en woont in Antwerpen waar hij als verpleger werkzaam is. Het huwelijk is intussen al 23 jaar geleden misgelopen maar Shahin bleef met haar tweede en jongste zoon in de Venhoef wonen en werkt bij FERM kinderopvang.

En zij woont er erg graag.” Ik ben hier heel content. Het is een rustige omgeving om te wonen en de gemeente doet veel moeite om de omgeving mooi en proper te houden. Zo hebben ze ook het plein mooi aangelegd. Ik vind het wel spijtig dat de mensen het niet altijd zo nauw nemen met de netheid. Ik wandel veel en als ik zwerfvuil tegen kom dan ruim ik dat ook op. Het zou goed zijn als ieder-

tent. Er zullen ook enkele springkastelen opgesteld worden. Alle bewoners zijn er welkom. Alle info kan men vinden bij buurtwerk@hoogstraten.be of op tel.nr 0472 18 87 71

Het buurtwerk is heel tevreden met de aanleg van een speeltuintje, het grasveld en het voetbalveldje. Heel wat jongeren maken hier gebruik van. Zij is er van overtuigd dat de wijk intussen is uitgegroeid tot een kleurrijk en aangenaam samenwonen. En als er zich een probleem voordoet, hoopt zij, mede door de samenwerking met de wijkagent, de signalen snel op te vangen zodat de situatie niet verder escaleert. (jh)

een dat zou doen en ook alles wat proper zou houden. Ik ben zelf heel proper en hou van netheid. Maar ik heb het wel moeilijk met de bouwmaatschappij. Daar ben ik niet tevreden over. Zij doen heel weinig aan het onderhoud. Ons huis en ook heel wat andere huizen in de wijk hebben problemen met vochtigheid. In 2014 is men bij ons op bezoek geweest en toen hebben ze de belofte gemaakt dat ze vanaf 2016 zouden beginnen met de renovatie van het huis. We zijn intussen 2023 en ik heb niets meer gehoord. Er is nog niets gebeurd.

Er staan ook verschillende huizen in de wijk leeg en sommige zijn onbewoonbaar verklaard. Ik heb intussen gehoord dat de wijk vanaf 1 januari 2023 naar de Woonboog is gegaan, maar verder weet ik er niet veel van. Ik heb ook heel weinig contact met mensen uit de buurt, alleen vroeger met mijn buurvrouw aan de overkant, maar die is intussen al enkele jaren geleden verhuisd. Andere mensen uit de buurt zoeken elkaar dan wel op. Op zeker moment zijn er wel wat problemen geweest met drugs in de wijk maar eigenlijk heb ik daar zelf niet veel van gemerkt.”

Beata Kocot

“Kiezen tussen mijn kinderen of mijn job…”

Aan Venhoef 76 ontmoeten we Beata, een fleurige dame op wandel met haar hondje. Haar voortuintje is één bloemenweelde met witroze hortensia’s waar ze zichtbaar fier op is. Beata (57) woont reeds 15 jaar in Venhoef. Zij is Poolse maar verblijft al 28 jaar in België. Zij woonde eerst in Arendonk en verhuisde later naar Meerle in de oude melkerij vooraleer in de Venhoef haar huidige woonst te vinden. Zij studeerde in Polen architectuur en werkte daarna twee jaar als architecte. De levensom- Shahin

standigheden in haar land waren toen niet zo schitterend en de verloning karig. Daarom koos zij er voor om als jonge vrouw in België te komen werken in de aardbeienpluk. In die periode was Polen nog niet bij de Europese Unie, toch koos zij er toen voor om zoals zovele landgenoten hier in het zwart en illegaal te komen werken. De verdiensten lagen een stuk hoger dan wat zij met haar universiteitsdiploma in haar land kon verdienen.

Hier leerde zij haar Nederlandse man kennen die in België woonde. “Wij zijn toen getrouwd en we kregen al snel twee kinderen. Hierdoor kon ik dus wettelijk in België blijven wonen, maar had ik geen tijd om eventueel hier verder te studeren.” Maar het huwelijk strandde en Beata bleef alleen achter met zoontjes van 5 en 2 jaar. “Toen stelde ik mij de vraag of ik zou terugkeren naar Polen met mijn twee kindjes of hier blijven. Ik koos voor het laatste en dus was het werken geblazen om de kost voor het gezin te blijven verdienen. Ik kreeg werk in het rusthuis in Arendonk en heb geprobeerd mijn leven hier uit te bouwen. Later zijn wij naar Meerle verhuisd, later dus naar de Venhoef in deze sociale woning.

Mijn twee kinderen zijn intussen al volwassen. Zij zijn hier opgegroeid. Ik had de keuze tussen mijn kinderen of mijn job. Ik heb voor de kinderen gekozen en daar ben ik heel blij om. Daardoor heb ik nooit de kans gekregen om hier nog iets verder te studeren of om met mijn diploma werk te zoeken. En nu is het te laat daarvoor. Er is in de bouw intussen al een hele grote evolutie gebeurd. Ik zou terug vijf jaar moeten studeren. Maar ik doe mijn werk in het rusthuis heel graag. Ik woon hier ook graag en heb heel goede buren. Ik ben eigenlijk heel tevreden met mijn leven. Het is allemaal goed zo.”

Gust Du Bois

Misschien wel de meest opvallende man in de wijk is Gust Du Bois, gekend in heel de streek als “Gust van de Kempenklok”. Jarenlang verdeelde Gust de reclame in Hoogstraten en omgeving. “Ik deed dat altijd heel goed. Ik stak die reclame helemaal in de brievenbus, zodat die niet nat werd als het regende en daardoor ook de brieven droog bleven. Eigenlijk mochten we dat maar half in de brievenbus steken opdat onze controleurs al van ver konden zien dat we alles wel goed afgeleverd hadden. Ik ben al 12 jaar op pensioen en toch vragen er nog regelmatig mensen wanneer ik terug ga verdelen.”

Gust, officieel August, woont al van 1995 in de Venhoef, samen met zijn vrouw Phelomene Wagemans. Gust (81) is van Wommelgem afkomstig, Phelomene (74) van Wilrijk. “Iedereen noemt haar “Meentje”, vertelt Gust fier, ”want zij is over gans België bekend. Wij zijn immers signaalgevers bij wielerkoersen en andere evenementen en wij komen ook overal. En zij baat nog altijd de kantine van de wielerpiste in Wilrijk uit. Ik heb lang als beroep met de ziekenwagen in de Antwerpse haven gereden, en daarna nog jaren met de taxi, zelfs toen we al in Hoogstraten woonden. Wij hebben de eerste zes jaren op Hal in Minderhout gewoond.”

Renovatie

“In de 28 jaar dat wij hier in Venhoef wonen heb ik heel wat mensen leren kennen en zijn we hier ook altijd content geweest. Vroeger was de sfeer in de wijk wel beter en vormden wij een echte gemeenschap. Er werden feestjes georganiseerd en wij hadden een goede geldkas, tot daar precies wat mee misgelopen is. Sindsdien is dat allemaal verwaterd. Een buurtwerking geraakt hier niet van de grond. Maar over de bouwmaatschappij heb ik toch wel wat mijn bedenkingen. Er wordt heel weinig gerepareerd in de woningen, en er is al lang sprake van renovatie van de huizen maar daar zien we niets van.”

En met heimwee denkt Gust terug aan de tijd dat hij op de wei in de wijk nog een pony en twee paarden mocht laten grazen. Gust en Meentje hebben immers twee dochters die in hun jeugd meereden in de ponyclub van Wortel en later ook op de grote paarden. Over de jongste dochter Annelies hebben de lezers van De Hoogstraatse Maand vroeger al heel wat mogen lezen (o.a. DHM juni 2005 en februari 2012). Naast paardrijden was ze een prima danser. In country dance werd ze drie maal Belgisch kampioene, twee maal Europees en twee maal wereldkampioene in de Verenigde Staten. Geen wonder dat Gust vol trots spreekt over zijn kinderen en zijn drie kleinkinderen. Maar de kinderen zijn intussen al lang het huis uit en Gust en Phelomene kijken al vooruit naar volgend jaar want dan vieren zij hun gouden bruiloft. Intussen blijft het pendelen tussen Venhoef Hoogstraten en de wielerpiste in Wilrijk. (jh)

“Over de bouwmaatschappij heb ik wel bedenkingen”

Gust Du Bois

Beata Kocot

Kinderdagverblijf Spijker wordt 50 jaar

Een warm nest voor

170 kinderen

Het was zuster Veronique, kleuterleidster op het Spijker, die aan de basis lag van het ontstaan van de eerste ‘crèche’ in Hoogstraten. Kleuters konden in die tijd slechts vanaf 3 jaar naar de kleuterschool en regelmatig kwam er de vraag om ook jongere kinderen toe te laten. Zo startte op 1 september 1973 met slechts enkele peutertjes vanaf 18 maanden het kinderdagverblijf.

Gilberte Van Den Heuvel was er vanaf het eerste ogenblik als kinderverzorgster bij betrokken. “We zijn gestart met een viertal kinderen, er was toen op zeker moment ook de vraag om kinderen te gaan ronselen bij families, maar daar zijn we gelukkig niet op ingegaan. En al goed, want al vlug groeide toch het aantal kinderen.”

Grote evolutie

Mieke Michielsen, huidige directrice van het kinderdagverblijf, roemt zuster Veroniques kijk op de evolutie in de maatschappij.

ZORG KINDEROPVANG Op 22 september viert het kinderdagverblijf Spijker met een groot feest haar 50-jarig bestaan. Hiermee willen de directie en het bestuur vooral hun appreciatie uitdrukken voor de geweldige inzet van al haar medewerkers in de dagelijkse zorg voor al die baby’s en peuters die aan hun worden toevertrouwd. Met Mieke Michielsen, Ria Rombouts en Gilberte Van den Heuvel blikken wij terug hoe de erfenis van Zuster Veronique uitgroeide tot een kinderdagverblijf met 170 kinderen en 45 personeelsleden. En zoals op zovele plaatsen in de zorg, blijven ook hier de wachttijden nog lang en de uitdagingen groot.

“Veronique zag zeer goed de nood in van de emancipatie van de jonge moeders. Het was de periode dat jonge moeders thuis bleven en niet konden gaan werken omdat er geen opvang was voor de kleinsten. Intussen is er in die 50 jaar een geweldige evolutie gebeurd, mede door de opvangmogelijkheden van baby’s en peuters.”

Ria Rombouts heeft de evolutie in het kinderdagverblijf beleefd en mee uitgewerkt. Zij begon als verpleegkundige in 1979. Op dat moment werden er ook al baby’s opgevangen, oorspronkelijk en tijdelijk in de winkelruimte van Verschueren (het huidige zonnecentrum) in de Gelmelstraat in afwachting van een nieuw kinderdagverblijf dat in 1978 in gebruik genomen werd. Hier was een capaciteit van 46 bedjes. Toen zuster Veronique, de drijvende kracht achter het project, op pensioen ging, nam Ria het bestuur over tot 2015 (toen Mieke Michielsen de fakkel over nam). Ria werkte 35 jaar voor het kinderdagverblijf.

Groei

Het nieuwe kinderdagverblijf bleek na 10 jaar al weer te klein en dus werd in 1991 een nieuwe ruimte voor 20 kinderen ingenomen op de zolder van de kleuterschool. Maar de aanvragen bleven komen en zo werd het licht op groen gezet om de directeurswoning recht tegenover het klooster van het Spijker om te bouwen. In 1992 werd hier “De Gelmeltjes” geopend, een nieuw kinderdagverblijf dat erkend en gesubsidieerd werd voor 23 kindjes. In de loop der jaren zullen de twee kinderdagverblijven, Spijker en De Gelmeltjes, nog verschillende uitbreidingen krijgen zodat er begin 2000 een capaciteit was voor 88 kinderen met bijhorend gesubsidieerd personeel.

In 2000 werd er nog een aanleunend huisje aangekocht en verbouwd, waar nog een 7-tal bedjes konden gerealiseerd worden. Met een verdere uitbreiding in 2006 konden er meer dan 100 kindjes opgevangen worden. Maar hiermee stopte de groei nog niet. Kind en

Mieke Michielsen: “Het kinderdagverblijf is voor mij eigenlijk mijn vierde kind”

Ria Rombouts: “Dit is een groot voordeel in de ontwikkeling van kinderen”

Gilberte Van Den Heuvel: “Er is ooit de vraag geweest om kinderen te gaan ronselen.”

Gezin gaf toelating om de capaciteit van De Gelmeltjes uit te breiden met 14 plaatsen, die uitbreiding vergde een nieuwbouw. Zo werd in 2012 een gloednieuw kinderdagverblijf voor 56 kindjes en een grote nieuwe keuken in gebruik genomen.

In totaal is er dus in de beide kinderdagverblijven plaats voor 120 kindjes waarvoor de overheid subsidies verleent.

Wachtlijst

“De vraag in Hoogstraten blijft echter heel groot”, bevestigt Mieke Michielsen. “Er is momenteel nog een wachtlijst tot september volgend jaar. We kunnen nog subsidies aanvragen maar Kind en Gezin werkt in trappen. In Hoogstraten moeten de ouders zich sinds 2022 aanmelden via Opvang.Vlaanderen. Hierdoor kan het tekort in opvangplaatsen worden geregistreerd. In andere regio’s (vb. Turnhout) wordt er al langer centraal aangemeld, waardoor hun tekorten momenteel zichtbaar zijn en ze hierdoor meer subsidies ontvangen.”

Het oude gebouw van de ‘villa’, de vroegere directeurswoning, staat momenteel leeg. “Wij

zouden nog verder kunnen uitbreiden maar hiervoor ontbreekt de nodige financiële ondersteuning van de Vlaamse Overheid). Wij hebben nu een erkenning voor 120 gesubsidieerde plaatsen volgens het inkomenstarief.”

Personeelstekort

Mieke Michielsen: “Er is de voorbije jaren een probleem gegroeid om voldoende personeel te vinden, zeker bij vervangingen. Vanaf dit jaar hebben we ook enkele buitenlandse mensen die hier een opleiding gevolgd hebben. We hebben nu twee Roemeense kinderverzorgsters bij. Dat is handig omdat we tegenwoordig ook veel kinderen van buitenlandse werknemers hebben die oorspronkelijk als seizoenarbeiders kwamen werken, maar nu meer en meer vast blijven wonen en werken hier. Ik denk dat wij een 20 à 25 % kinderen uit andere culturen hebben. Deze ouders sturen ook bewust hun kinderen naar ons om ze correct Nederlands te leren spreken omdat ze thuis meestal hun moedertaal gebruiken.

Vorig jaar was voor de sector een heel zwart jaar door alle negatieve berichten over kindercrèches. Kinderverzorgers werden ongerust en dat zag je ook bij de inschrijvingen voor de studie. Maar ook corona heeft voor heel wat moeilijkheden gezorgd omdat we toen regelmatig een afdeling moesten sluiten. Hierdoor moesten ouders gedwongen thuis blijven bij hun kinderen, waardoor dan weer andere sectoren in de problemen kwamen.

Onze kinderdagverblijven zijn dagelijks open van half zeven ’s morgens tot half zeven ’s avonds. Het personeel werkt acht uur per dag. Wij hebben een personeelsbezetting van een 40 à 45 mensen. Hierin zitten alle kinderverzorgsters, de verpleegsters, een pedagoge, een diëtiste, administratief personeel, de mensen van de poetsdienst en ook het keukenpersoneel voor onze eigen keuken. Wij zorgen zelf dagelijks voor verse voeding en hierin volgen we alle nieuwe trends en voorkeuren. Er zijn steeds twee verpleegsters aanwezig.”

Het nieuwe gebouw van het kinderdagverblijf Gelmeltjes dateert van 2012

Het kinderdagverblijf Spijker naast de kleuterschool in de Gelmelstraat

Zuster Veronique zette in 1973 de eerste stap naar een kinderopvang in Hoogstraten. Elke dag begon bij haar met muziek en zang voor en door de kinderen met haarzelf aan de piano.

Het personeel van het kinderdagverblijf Spijker begin jaren ’80

Damesploeg

Ze vervolgt: “Ik heb een heel grote appreciatie voor heel ons personeel. Want die job is best zwaar en niet te onderschatten. Een kinderverzorgster heeft acht kinderen om te verzorgen. Maar personeelstekort zal in de toekomst een belangrijke factor worden. We krijgen wel stagairs van HIVSET Turnhout en van VTI Spijker, maar uiteindelijk komen er nadien maar weinig terug om te werken. De meesten studeren verder. En het zou fijn zijn als er ook eens een mannelijke kracht zou bijkomen. Wij zijn echt een damesploeg.”

De kostprijs in een gesubsidieerd kinderdagverblijf zoals deze van het Spijker en De Gelmeltjes schommelt momenteel tussen de 70 à 80 euro per dag vooral omwille van het professioneel personeel en de ruime omkadering. De ouders betalen zelf maximum 32 euro per dag, afhankelijk van hun inkomen. Sommigen betalen slechts 6 euro, de meesten

tussen 20 en 30 euro. Bij de crèches op zelfstandige basis zou iedereen het maximum van 32 euro moeten betalen. “Er zijn heel goede private kinderdagverblijven en goede onthaalmoeders, maar in grote gesubsidieerde kinderdagverblijven zijn de normen en verplichtingen veel groter en is er meer sociale controle”, aldus Ria Rombouts.

Onze kinderen

De drie gesprekpartners spreken heel de tijd over ‘onze’ kinderen en ‘ons’ kinderdagverblijf. “Voor deze job moet je echt van kinderen houden van kinderen en je er ten volle voor inzetten”, zegt Ria. “En ik heb dat hier ook altijd gezien. Al vanaf het prille begin toen zuster Veronique, die heel creatief was, elke ochtend begon met muziek en zang met de kindjes. En wij voelen dat ook aan de kinderen hoe verrijkend dit kan zijn. De kinderen die hier geweest zijn staan voor op kinderen die altijd thuis gebleven zijn. Die hebben vriendjes le-

Het geraakt er maar niet door...

1. Kreeg Sofie Anthonissen omdat ze derde werd bij het skeeleren

2. Moet bij biljarten op tijd komen

3. Wereldberoemd in Hoogstraten en vanaf nu te beluisteren op de streamingskanalen

4. Voornaam van de directrice van het kinderdagverblijf in Hoogstraten

5. Vogels die talrijk aanwezig zijn in een 50-jarige jeugdclub

6. Hieraan zaten altijd vier Jossen op het jaarlijkse bal van Meer

7. Bedenkelijke handeling voor parking bij De Mosten

8. Sociale vereniging die bloemen verkoopt voor KOTK

9. Deze Gust heeft zo zijn bedenkingen over de bouwmaatschappij op de Venhoef

10. Doet de Ronde Tafel 112 Hoogstraten voor het goede doel

11. Activiteit georganiseerd door Natuurpunt voor jonge snuiters

12. Plaats in Minderhout waar de heraanleg minpunten scoort

13. In Merksplas kun je er pionieren

14. Zuiders land in Meersel-Dreef

15. Lionsclub die actief is op vele fronten (jc)

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 12 september door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE

MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

ren maken, meer sociale contacten gehad, en dat is een groot voordeel in hun ontwikkeling. Mijn kinderen zijn altijd naar hier geweest. Die zijn nu 42 en hebben nog altijd vrienden van die periode. Die kennen elkaar al gans hun leven.”

Mieke Michielsen beaamt dit. “ Ik heb zelf drie kinderen maar eigenlijk is dit mijn vierde kind. Ik zie dat ook bij Gilberte. Zij springt hier nog steeds heel veel binnen en hangt heel erg aan ons en aan de kinderen. Voor haar is dit nog steeds “ons kinderdagverblijf” hoewel ze al lang op pensioen is. Ze heeft hier 25 jaar gewerkt maar is later zelfs ingesprongen als de nood heel groot was.”

Intussen zijn vele duizenden kinderen de twee kinderdagverblijven gepasseerd. Enkele zijn momenteel pas enkele maanden oud, de allereersten van toen zijn ondertussen meer dan 50 jaar oud. Een mooi palet om een dikke kaars op te zetten! (jh)

Oplossing

juli-augustus

De cadeaubon van € 20 gaat naar: May Van Loock, Moerstraat 9, Hoogstraten

-WORTEL-

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

LANDBOUW Karel Lenaerts is geboren en getogen in Hoogstraten. Hij baat samen met Nelly Vermeeren in buurgemeente Merkplas al 20 jaar de Esberg uit: een plek waar jeugdbewegingen op weekend of op kamp kunnen komen. In 2018 zette Karel zijn beroepsactiviteit als dierenarts op een lager pitje, eind 2020 nam hij ook afscheid van de politiek. Op een leeftijd dat anderen gaan genieten van hun pensioen startte het koppel op zo’n 300 are grond een boslandbouwproject, een agroforestry-boom- en fruitgaard. Biedt dit perspectieven voor een duurzame landbouw op zandgronden? Hun voorbeeld lokte alvast heel wat belangstellenden naar de Noorderkempen.

Pionieren in de

Esberghoeve in Merksplas

Veelbelovend

Dinsdagmiddag 27 juni zakten een veertigtal mensen uit Vlaanderen af naar de Esberg op uitnodiging van het Consortium Agroforestry voor een infoavond over boslandbouw. Merksplas Nu en de Hoogstraatse Maand waren ook van de partij. Wij delen graag het verslag van Dirk Raeymaekers.

Rutger Tailleu leidt de infoavond in: “Met het Consortium nodigen we jaarlijks geïnteresseerden uit om kennis te maken met de agroforestry. In Vlaanderen is elke lap grond kostbaar. Daarom is een hoge productiviteit belangrijk, maar ook de ecologische aspecten en de klimaatweerbaarheid. Agroforestry is op dat vlak veelbelovend: het is een landbouwsysteem waar bomen of struiken gecombineerd worden met een landbouwgewas of -dieren op eenzelfde perceel.

Het consortium groepeert acht organisaties: ILVO Vlaanderen (het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek), de

Biedt boslandbouw perspectief voor landbouw op arme zandgronden?

Bodemkundige Dienst van België, het onderzoekscentrum Inagro, Boerennatuur Vlaanderen, BOS+, Wervel, Universiteit Gent en het Praktijkpunt Landbouw. Samen onderzoeken we de mogelijkheden en de kansen van agroforestry in Vlaanderen. We ondersteunen ook landbouwers en koppelen terug met het beleid. We organiseren regelmatig een infomiddag.

Waarom we de Esberg wilden voorstellen? Het doel van regeneratieve landbouw is het opbouwen van een gezonde bodem voor de toekomst, het vergroten van de biodiversiteit, het herstellen van het evenwicht in ecosystemen en het tegengaan van klimaatverandering. Karel en Nelly geven hier op den Heikant in Merksplas een boeiende aanzet tot regeneratieve landbouw. En dat is het bekijken waard.”

Een rondleiding op dit domein ging gepaard met infosessies over agroforestry, onder meer over de mogelijke subsidiëring. Agroforestry bestaat overigens in vele vormen en maten. Zo kun je bomen en struiken combineren

met akker- of tuinbouwgewassen of met landbouwdieren. Bekend zijn ook houtkanten, windsingels en bufferstroken, evenals voedselbossen en ‘homegardens’ met bomen en voedselproductie in een woonomgeving. Op www.agroforestryvlaanderen.be vind je hier meer over.

Jeugd

“Karel is de denktank, ik ben meer een doener, zegt Nelly. Zij vertelt wat hen drijft. “We wonen al een tijdje in de Esberghoeve. We hebben al 20 jaar een jeugdverblijf met zo’n 50 bedden. Daarnaast hebben we ook nog terreinen voor tentenkampen van jeugdbewegingen. Ons boslandbouwproject staat daar niet los van: we willen jonge mensen in contact brengen met de natuur en de landbouw, en hen warm maken voor de biodiversiteit.

In de schoolvakanties hebben we daarnaast ons Scharrelkinderen-project. Dat zijn dagkampen voor groepjes van een 25-tal avontuurlijke kinderen, die we zo in contact bren-

Nelly Vermeeren droomt ervan om jongeren in contact te brengen met natuur en landbouw.

Karel Lenaerts vreest dat onze arme zandgrond mettertijd te weinig kracht heeft om nog iets voort te brengen.

gen met het bos, onze boom- en tuingaard. Soms komen er ook klassen van de lagere school langs. De kinderen deden mee aan een project van de Landelijke Gilden, Onderbroek Ondergronds, waarbij ze een onderbroek hebben begraven en zo het bodemleven onderzochten.” Meer info: https://www.tuinvandetoekomst.be/onderbroek-ondergronds

Boeren op zandgrond

Karel schetst de geschiedenis van de Esberg. “We zitten hier in de Noorderkempen, op de Heikant. Je hoort zo al aan de streeknamen dat we wat verder van het dorp liggen, op gronden die pas laat ontgonnen werden. Voorheen vond je hier eeuwenlang heide en woest land. Met de Esberg zitten we juist op de scheiding van de stroomgebieden van de Mark en het Merkske. Het regenwater dat hier in de grond sijpelt, komt in de kwelgebieden van beide rivieren weer naar boven.

Dit zijn oude zandgronden. Op een diepte van 60-80 cm vind je schurftlaag, die Kempense boeren maar al te goed kennen: conglomeraten van ijzerzouten waarop in de winter het water blijft staan, om ’s zomers weer uit te drogen. Organisch materiaal dat je aan de oppervlakte toevoegt, verteert zeer snel en geeft weinig voedsel af. Tussen 1830 en 1930 werden hier naaldwouden aangeplant. Na 1930 begon men de grond te bewinnen. In 1933 kocht een rijke familie deze grond, en verhuurde de schuur aan een boer en zijn gezin. Dat vertrok in 1950. De grond bracht weinig voort, en niemand had interesse om die over te kopen.

Na 1960 veranderde dat, met de komst van de intensieve veeteelt. Hier in de streek kwamen er varkens, kippen en vee. De komst van de drijf- en de kunstmest zorgde voor een omslag; de akkers stegen in waarde. De grond was slechts een substraat, aanvankelijk begraasd door koeien, later bezaaid met mais

of aardappelen. Nu staan we terug voor een keerpunt: de milieunormen worden met de opeenvolgende MAP-actieprogramma’s alleen maar strenger. Ik vrees dat onze arme zandgrond - in tegenstelling tot de rijkere leemgrond elders in Vlaanderen - mettertijd te weinig kracht heeft om nog iets voort te brengen.”

Uitproberen

En Karel vervolgt: “Met ons project willen we eerst en vooral proberen aan te tonen dat ook op deze zandgrond een volwaardig landbouwsysteem mogelijk is, met een opbrengst aan noten en fruit, en we de biodiversiteit kunnen verhogen. We hopen op termijn dat het veld een zodanig krachtig ecosysteem wordt, dat we geen pesticiden, herbiciden of kunstmest moeten toevoegen.

Het voormalige grasland lieten we vorig jaar inzaaien met grasklaver. Dat omheinden we met een inheemse haag. Die zorgt voor een microklimaat. We lieten ook nog IOK-compost inwerken, en we voegden dit jaar nog 70 ton mineraalgruis toe om de planten de kans te geven zo diep mogelijk te wortelen. Daarom lieten we ook een landwerker de schurftlaag onder de plantstrook doorbreken.

Op het voormalige grasland staat nu een grote variëteit aan noten, groot- en kleinfruit, en andere gewassen. Er zijn ook nog enkele akkerstroken. Wat de buren ervan vinden? Ze zijn samen met ons benieuwd. We krijgen wel veel positieve reacties. In landbouwmiddens maken mensen hun eigen gedacht. Hoe meer mensen, hoe meer meningen, hoe beter. Als we samen op het laatst maar open naar de resultaten kunnen kijken.”

Onverwacht

Karel en Nelly bewandelen minder eviden-

te paden: “We hopen dat het een productief landbouwproject wordt. Op dit moment zijn we vooral bezorgd om alles tot leven te krijgen. De abnormaal hoge waterstand de vorige maanden, die onmiddellijk opgevolgd werd door hitte, heeft wel wat schade toegebracht aan de aanplant.

Ons project druist in tegen de klassieke monocultuur. We kozen voor een grote variëteit aan noten en fruit. We denken aan een model waarbij bijvoorbeeld gezinnen die zelf kunnen komen oogsten. Zo kunnen we oogstkosten uitsparen en maken we de keten korter, zodat er misschien wat meer voor de boer overblijft. Ons experiment met zelfgeteelde soja, quinoa en kikkererwten ging vrij goed, al ging de verwerking moeizaam: loonwerkers hebben niet direct het nodige materiaal om die te oogsten, zodat er veel handenarbeid bij kwam kijken. Dat zorgt voor een duurder product dan bijvoorbeeld de kikkererwten die in de Antwerpse haven geleverd worden. Maar de eiwitteelt blijft voor ons belangrijk.”

Begeleiding

De aanleg van de boom- en fruitgaard werd mee uitgevoerd door de firma Fruitzforlife van Sjef Van Dongen. Die werkte een tijd in de agro-industrie, maar ook een tijdlang in Brazilië aan een voedselbos. Daar kwam hij tot het inzicht dat er een duurzaam landbouwconcept schuilt in het verenigen van bomen en landbouw. Dat was daar een logische, natuurlijke stap.

“Een boom moet je maar een keer planten, die brengt vruchten voort en verbetert het bodemleven. De landbouw in Europa zit in een impasse, en agroforestry biedt mogelijk oplossingen,” daarvan is Sjef overtuigd. Hij

Sjef Van Dongen van Fruitzforlife ondersteunde bij de planning en uitvoering.

Karel en Nelly kijken toe hoe de kleinkinderen een onderbroek opgraven om met eigen ogen te zien of het bodemleven op de Esberg goed is.

licht dit verder toe: “Het perceel hebben we hier in twee gedeeld. Het A-perceel ligt wat hoger, en hadden we wat droger ingeschat. Onze bomenkeuze hebben we daaraan aangepast: zo hebben we kastanjes aan de ene kant, walnoten aan de andere kant.

In halve cirkels plantten we een bomenrij aan, vervolgens een rij halfstammen, en dan een bessenrij. Telkens zit daar vijf meter tussen. Die wordt weer opgevolgd door de halfstammen en de bomen, zodat er qua hoogte een golvend beeld ontstaat. Zo krijgen alle soorten voldoende zon. Op die vijf meter brede stroken is eventueel nog een extra teelt van bijv. pompoenen mogelijk.

Elke rij hebben we eerst aangeplant, en dan aan twee zijden bedekt met een 50 cm brede worteldoek. Op elke rij kwam ook een druppelleiding. Daarover ligt een dikke laag houtsnippers. We kozen daarvoor omdat dit het onderhoudswerk sterk reduceert. Je hebt geen gif nodig om onkruid te bestrijden en je hebt evenmin schoffelwerk. Die worteldoek is vrij duur, maar kan je na twee jaar hergebruiken. Die houtsnippers zorgen er ook voor dat de ondergrond zo’n tien maal vochtiger blijft dan de bodem errond. Tussen die rijen werkt de klaver als geïntegreerde stikstofbinder.”

Vruchtdragend

“We kozen voor een heel gamma vruchtdragende planten: kweepeer, perzik, vlier, krenten, Japanse peren, kaki’s, moerbeien… Dat deden we niet enkel op basis van de grond waarop ze kwamen, maar ook met het oog op een hoge productie. Sommige fruitsoorten daarvan zijn niet zo lang houdbaar, maar dat past ook in het concept dat de consument zich vlakbij bevindt. In de bomenrijen vind je vooral hazelnoot, kastanje en walnoot. Op elke rij wisselen we om de vijf planten met een andere soort. Dat deden we om te vermijden dat ziektes een hele rij zouden aantasten.”

“Waarom we die cirkelvormig plantten? Op een rond stuk passen meer bomen dan op rechte lijnen. We gingen er ook wat van uit dat we als mensheid minder rechtlijnig moeten leren denken over de natuur. Maar het oogt ook gewoon mooi.” Karel: “Voor ons is het leuk om er dag in dag uit te werken. Het is goed te managen.”

Sjef: “Dit eerste jaar hopen we dat er zoveel mogelijk planten overleven. We vermoeden dat in het derde jaar de groei zich manifesteert. Snoeien hoeven we niet te doen. Het ergste dat daardoor kan gebeuren, is dat je een tak kwijt bent. Dat risico loop je ook met snoeien, en daarbij kan je ook makkelijk ziektes overdragen. Binnen 10 à 15 jaar moet de productiviteit op het maximum zitten. Dat is een hele tijd. Die zou je commercieel eventueel kunnen overbruggen met tussenteelten die je aanlegt op de tussenstroken.”

Karel: “We merken ook de biodiversiteit het hoogst is aan de randen van het domein. Daar wemelt het leven met hazen, reeën… Die reeën komen meer af op de klaver dan op de aanplant. Vorig jaar hebben we nestkasten geplaatst voor de kerk- en de bosuil. Dit jaar hebben we daar uilskuikens in. Die kunnen voortaan de muizen bestrijden.”

Wil je het verhaal van Karel, Nelly en Sjef zelf horen neem dan een kijkje op https://youtu. be/0jE1lAM96OQ (hr)

Het zaai- en aanplantingsplan van de Esberghoeve met de indeling en de bestemming van de verschillende zones.

Op elke rij wisselen ze soorten om te vermijden dat ziektes een hele rij aantasten.

Het voormalige grasland werd vorig jaar ingezaaid met grasklaver. Tussen de rijen werkt de klaver als geïntegreerde stikstofbinder.

Karel toont een jonge kerkuil.

Lena Melis staat in de klas met anderstalige nieuwkomers

“Ik doe mijn hoed af voor deze kinderen!”

ONDERWIJS ANDERSTALIGEN In het basisonderwijs is er een tekort aan duizenden leerkrachten. Die tekorten zijn al langer voelbaar en zullen naar verwachting nog verder gaan stijgen. Het onderwijs kampt met heel wat problemen: tekorten op de arbeidsmarkt, te hoge werkdruk, stress, geringe doorgroeimogelijkheden, weinig maatschappelijke erkenning, een salaris met laag groeipotentieel. Kortom, het onderwijs is voor velen een onaantrekkelijke werkgever geworden. Eerst manifesteerde zich dat vooral in het basisonderwijs, ondertussen al evenzeer in het middelbaar.

Hier bovenop komt nog de instroom van heel wat anderstalige nieuwkomers. Hoe gaan leerkrachten om met kinderen die amper Nederlands kennen? Hoe bereiden scholen zich voor op deze instroom van anderstalige nieuwelingen? Ik ging een kijkje nemen in Antwerpen waar Lena Melis (24) uit Hoogstraten (onze eigen dochter) afwisselend zorgleerkracht en leerkracht anderstalige nieuwkomers (AN) is.

“Ik behaalde 2 jaar geleden mijn bachelor-diploma ‘pedagogie van het jonge kind’. Bij een spontane sollicitatie kwam ik terecht in basisschool ‘De Pijl’ in hartje Antwerpen. Het is een school met overwegend kinderen van vreemde herkomst. Zowel Europese als niet-Europese nationaliteiten. Afgelopen schooljaar was ik leerkracht AN, dat houdt in dat ik leerlingen in kleine groepjes bijsta in moeilijkheden die ze ondervinden, vaak het aanleren van Nederlands en/of taal- en rekenproblemen.”

Stress in kwadraat

“Mijn dag begint meestal niet met een vreugdedansje omdat ik gebruik moet maken van het openbaar vervoer. Het laatste jaar loopt het erg mis met de verbinding Noorderkempen-Centraal Station Antwerpen. Vaak vertragingen en zelfs afgeschafte ritten, kortom, de ochtend start al met heel wat stress.

De kinderen waar ik les aan geef hebben bijna allemaal een goed gevulde ‘rugzak’: omwille van hun armoedige thuissituatie, trauma’s die

ze oplopen door hun migratieverhaal, angsten door oorlogssituaties, leermoeilijkheden, opvoedingsproblemen.

De klasgroep is erg heterogeen wat het moeilijk maakt om les te geven in grotere groepen. Bijgevolg is het lesgeven aan een klas van 20 tot 25 kinderen een zware opdracht. De heterogeniteit wordt doorbroken door te werken in kleine groepjes bij de zorgleerkracht of de leerkracht AN. Maar om deze ideale situatie te kunnen bereiken heb je extra leerkrachten en financiële middelen nodig. En laat het nu net deze zaken zijn die meer en meer ontbreken.”

Sint Anneke

“Het is schrijnend om te zien hoe leerlingen van soms 7, 8 jaar niet de basis hebben gekregen van knippen, plakken, tekenen. Allemaal vaardigheden die belangrijk zijn in het schrijfproces. Die achterstand willen we dan echt inhalen, al zullen we daar niet bij iedereen in slagen. Ook iets als fietsen is bij velen al een groot probleem, temeer omdat de meeste kinderen niet beschikken over een fiets.

Omwille van budgetredenen worden bos-of sneeuwklassen hier niet ingericht. Wij proberen dan toch heel wat uitstappen te doen in en rond Antwerpen. Voor enkele dagen met de oversteekboot naar Sint Anneke. Dat vinden ze allemaal kei tof. Voor heel wat kinderen is dat dan ook de enige uitstap van het jaar!

Daarna komen ze weer thuis waar de situatie niet altijd optimaal is. Meestal zijn ze gehuisvest in piepkleine woonruimtes van twee kamers zonder terras of koer. Steeds een makkelijke prooi voor huisjesmelkers. Geen ruimte om te studeren, ’s nachts wisselen van bed naar zetel, omdat er maar één bed aanwezig is. En dan moet je nog aan studeren beginnen. Ik doe mijn hoed af voor deze kinderen! Het enige wat ik wil is dat zij kansen krijgen om uit die armoedespiraal te geraken. En daar wil ik best aan meewerken.” (pm)

Niet de gemakkelijkste taal dat Nederlands…

Lena Melis

Aan het hoofd van een buurtschool in hartje Antwerpen

“Onze klasleerkrachten zijn echte helden”

ONDERWIJS In de schaduw van de Antwerp Tower aan het Franklin Rooseveltplaats ligt het monumentale Atheneum. Willem Elsschot, Paul van Ostaijen en zovelen anderen liepen hier school, maar ook voetballer Radja Nainggolan. Begonnen als een school voor de hogere burgerij worden de schoolbanken nu bevolkt door veelal anderstalige kinderen afkomstig uit alle windstreken van de wereld.

Patrick Meekers is hier al bijna dertig jaar actief in ‘De Pijl’, basisschool van het Gemeenschapsonderwijs; eerst als leerkracht en ondertussen al 23 jaar lang directeur. Hij wordt bijgestaan door Freya Piryns. Samen zagen zij de school veranderen. Een ingrijpende evolutie zoals we die vroeg of laat ook in Hoogstraten mogen verwachten?

Patrick: “De Pijl is een school in een grootstedelijk gebied. Wij zijn gehuisvest in het 19e eeuwse Atheneumgebouw dat al een lange onderwijstraditie kent. De school heeft in de afgelopen decennia altijd met binnenstedelijke problematieken te maken gehad. Destijds werd de school bezocht door de hoge burgerij maar door de verpaupering van de buurt kreeg de school een intake van leerlingen die vaak uit kansarme milieus komen.

Als we de laatste dertig jaar overschouwen dan is dat eigenlijk geëvolueerd van kinderen uit de vierde wereld naar een mix met migrantenkinderen, naar langzamerhand een hoge instroom van anderstalige nieuwkomers, vluchtelingen. Dat heeft natuurlijk erg veel te maken heeft met de wereldpolitiek. Bijgevolg heeft deze school zich altijd sneller moeten aanpassen aan contextwissels dan andere scholen in het Vlaamse onderwijslandschap.”

Emancipatie

Patrick: “We zijn dus een buurtschool en hebben ons moeten aanpassen aan de ontwikkeling van die buurt. Onze school heeft een traditie van emancipatie, onderwijs in eigen taal, maar ook de eerste vrouwelijke leerkracht, de eerste vrouwelijke leerling. Die emancipatiestrijd is hier ingebakken en wordt nu gewijd aan andere kansarmen. Hen toegang verschaffen tot onderwijs, hen (vreemdelingen, vluchtelingen, anderstaligen) ook

een gelijke kans geven, dat is de lans die wij nu voor hen breken.

Deze belangrijke voorgeschiedenis proberen wij mee te geven aan al wie hier komt werken en leren. Wij hopen dat die geest wordt verder gedragen van generatie op generatie. Eigenlijk is dat onze missie. Die emancipatiestrijd begint in de kleuterschool en groeit door naar de lagere school, secundair onderwijs en zo verder. Daar heb je mensen voor nodig die dat met hart en ziel willen doen, want het is ook een school waar hard gewerkt moet worden, méér gewerkt moet worden dan in een doorsnee school omdat je voor zoveel uitdagingen tegelijk staat. Voor mij als directie is het kernpunt dat de hoge graad aan contextwissels enorm veel vraagt van het personeel en dat je niet zeker kan zijn dat die bevlogenheid eeuwig duurt, een leven lang, een carriére lang.”

Taalbad

Leerlingen die hier binnenstromen hebben nood aan een extra taalbad, op welke wijze ook. De organisatie daarvan is in handen van Freya Piryns.

Freya: “We zijn een grote school met 519 leerlingen (kleuter+lager) waarvan er nu 158 anderstalig zijn, minder dan 2 jaar in België. Begrijp me goed: al onze andere leerlingen zijn ook ex-anderstalig. Al onze leerlingen zijn hier binnengekomen als nieuweling, als

vluchteling. Onze eerste opzet is om hen alles aan te bieden om aan een normale schoolcarrière te beginnen en daar is de kennis van het Nederlands waanzinnig belangrijk in.

Deze kinderen komen uit heel de wereld, we zijn gestopt met het tellen van het aantal nationaliteiten en taalgroepen, want dat is echt niet bij te houden. Voor ons maken die verschillen niet zoveel uit. Wat hen hier op school bindt, is het Nederlands als een gemeenschappelijke taal. Zoals wij allemaal spelenderwijs en interactief onze moedertaal hebben aangeleerd gekregen van onze ouders, familie, zo gebeurt dat ook het makkelijkst bij deze kinderen hier op school.

Daarnaast moeten wij naast het natuurlijk aanleren van die taal, ook een methodiek ontwikkelen om zich verder te bekwamen in het Nederlands. Dat doen we door het inzetten van onze leerkrachten anderstalige nieuwkomers (AN). Zij nemen die leerlingen enkele uren per week in groepjes apart om exclusief aan het Nederlands te werken. Die leerlingen zitten dus deels in een reguliere klas, en deels in een aparte klas. Wat wel een verschil is met het secundair onderwijs waar die leerling in een OKAN-klas of school terecht komt. Maar door de grote aantallen van instromers wordt de grens erg vaag tussen een ‘gewone’ school en een OKAN-gerichte school.

Daarnaast zijn er ook nog kinderen die uit oor-

Basisschool De Pijl aan de achterzijde van het Atheneum

logsgebieden komen, vaak getraumatiseerd, en die soms geen schoolse vaardigheden hebben, een zware rugzak met zich meedragen. Al die kinderen moeten wij een plekje geven. Dat is vrij uitdagend, maar ook boeiend.”

Leerwinst

Freya: “Slagen wij in onze opdracht? Ik geef alleen maar mee dat wij onwaarschijnlijk grote leerwinst boeken. Als onderwijsinstelling is dat toch onze belangrijkste taak om de kinderen zo ver mogelijk te brengen. We zijn er ons wel van bewust dat niet alle leerlingen de eindtermen en leerplandoelen behalen van het jaar waar ze inzitten. Dat kan ook niet, stel dat je in het vijfde leerjaar terecht komt, dan is het voor ons onmogelijk om alle leerstof van kleuterklas tot het vijfde op één jaar tijd bij te brengen, maar als je kijkt wat die kinderen op één jaar tijd leren, dat is enorm!”

Patrick: “Dat is ook wat de inspectie in hun doorlichting naar voor brachten. Wat is de beginsituatie en wat is de leerwinst die wordt gemaakt? Dat zijn erg meetbare gegevens en daar blinken wij wel in uit.”

Freya: “Onze klasleerkrachten zijn echte helden. In klassen tot 25 leerlingen, met zo’n uiteenlopende beginsituaties, dat is niet evident…”

Patrick: “Een vader vertrouwde me vorig schooljaar toe : ‘Vous êtes notre héros, mais les instituteurs sont des anges’. Je moet dit bekijken vanuit het gezichtspunt van die mensen. Vaak op de vlucht, have en goed moeten achterlaten. Hier komen ze dan sinds lange tijd tot rust, door het zien dat hun kind tot rust komt. Dat alleen al is voor die mensen genoeg om de leerkrachten tot engelen te bestempelen.”

Freya: “Dat is ook in onze werking van de school het uitgangspunt bij elke nieuwe leerkracht die hier binnenkomt: onze taak is om deze kinderen veiligheid te bieden, en om een warm onthaal te geven en om te zorgen dat die kinderen zich goed voelen. Als je hier niet in slaagt dan komen die kinderen ook niet toe aan leren, studeren.”

Verloop

Freya: “Je moet ook weten dat kinderen hier op elk tijdstip van het jaar instromen. Uit je land vluchten doe je niet per definitie op 1 september. Zelfs in juni doen wij nog inschrijvingen. Er zijn kinderen bij die in het vierde, vijfde leerjaar binnenkomen en die wij nog moeten leren knippen, plakken, puzzelen, vaardigheden die je nodig hebt om te leren schrijven. Wij hebben een gigantisch verloop van leerlingen die komen en gaan.

We zijn bovendien centraal gelegen in Antwerpen. En er is een groot tekort aan plaatsen in de vele scholen in de omgeving, hierdoor krijgen we heel wat kinderen uit de buitendistricten van Antwerpen. Als er dan een plaats vrij komt dichter bij hun huis, dan verlaten ze onze school. Dat is waarom wij ons een transitschool zijn beginnen noemen. De leerlingen die hier starten in het eerste kleuterklasje en die blijven tot het zesde zijn op één hand te tellen. Vorig schooljaar waren er dat vier. Zo zie je maar wat een verloop wij hier hebben!” Patrick: “Dat vraagt natuurlijk niet alleen veel administratief werk van ons secretariaat, maar ook een continue aanpassing van onze leerkrachten. We hebben berekend dat er in een klas van 25 leerlingen tegen het eind van het schooljaar 6 tot 8 in- en/of uitgaande bewegingen zijn geweest. Dat betekent dus ook extra agenda’s, extra leerboeken, ondersteuning, aanvulling leerlingvolgsysteem.”

Etniciteit

Patrick: “Zoals gezegd, nationaliteiten tellen wij niet meer, daar zijn we mee opgehouden. Het varieert altijd rond de 45 tot 55 verschillende nationaliteiten. Wij spreken eerder over etniciteiten. Een nationaliteit is iets wat op je paspoort staat, maar dat wil niet altijd zeggen wie je bent vanuit dat land. We komen trouwens zelf uit een land waar er drie etniciteiten zijn: Vlaams, Waals en Duits, elk met een eigen taal.

Nemen we als voorbeeld Turkije, daar heb je Assyriërs, Koerden, Turken van het Middellands Zeegebied, uit de bergen, uit het binnenland. Elke groep met een eigen taal. Zo ook uit landen die tot voor kort vreemd voor ons waren: Jemen, Syrië, Afghanistan, ook hier weer verschillende taalgroepen binnen dat land. Wat natuurlijk de communicatie met ons enorm bemoeilijkt. Alles bij elkaar zitten we hier in deze school met een 70 tot 80 etniciteiten.”

En die instroom wijzigt voortdurend. Patrick: “Telkens als we ergens in de wereld een nieuwe oorlog zien ontstaan, wordt dit gevolgd door een instroom van vluchtelingen in de school. Die kinderen brengen voor een stuk hun vaderlandse geschiedenis mee, alsook hun (keel)klanken, hun schrift, als ze al kunnen schrijven. Overheden in ons land verwachten dat zij binnen de kortste keren ons schrift, woordenschat en onze (keel)klanken overnemen…”

Bewondering

“Dan is er nog het probleem van de zogenaamde ‘doorgangskinderen’, vervolgt Patrick “Kinderen die op hun vlucht vanuit hun land naar hier drie onderwijssystemen hebben gezien: eentje in een vluchtelingenkamp in Turkije, eentje onderweg in Oostenrijk om dan in België aan te komen. Wij moeten hen dan een staartdeling aanleren terwijl zij onderweg

Patrick Meekers en Freya Piryns

ONDERWIJS

of thuis op een heel andere manier werd aangeleerd om een deling te doen. Je moet die situatie eens bekijken bij dat kind: weer een andere manier om iets te leren, weer een andere taal, weer andere klanken, een ander schrift, weer andere methodes.”

Freya: “Ik sta soms vol bewondering voor kinderen die vlot vier, vijf talen als een spons opnemen. Daarom gaan wij ook heel bewust en positief om met de thuistaal van kinderen. Als een kind zijn eigen taal goed beheerst kan het ook een tweede taal goed aanleren, en een derde, en een vierde.”

Hoe vindt de directie de nodige leerkrachten? Freya: “Het afgelopen schooljaar zijn er hier twintig nieuwe leerkrachten begonnen. Niet allemaal op 1 september want met het groeien van het aantal leerlingen en anderstalige nieuwkomers komen er telkens uren vrij. Alleen zijn er geen leerkrachten meer, die zijn op, zo simpel is dat.”

Patrick: “Het is nu echt zoeken naar mensen met een vereist of voldoend geacht diploma. Voor het basisonderwijs is dat een onderwijzer/ kleuteronderwijzer/regent. Al de rest zijn ‘anderen’. Of je nu een bachelor/master hebt of drie doctoraten of de Nobelprijs gewonnen hebt, het komt allemaal onder de noemer ‘anderen’. Wij zitten dus nu vooral

Hoe is de situatie in Hoogstraten?

in de groep ‘voldoende geachte diploma’s’ te zoeken. Door de grote nood aan leerkrachten heeft de overheid die diploma-groep breder gemaakt waardoor we nu bachelors kunnen nemen die niet opgeleid zijn voor leerkracht. We krijgen zelfs de mogelijkheid om andere, met een HSO-diploma, binnen te halen. Zo hoog is de nood ondertussen!”

Capaciteit

Patrick: “Je moet ook weten dat in een kernstad zoals Antwerpen drie kwart van het verplegend personeel, politie, leerkrachten enz... niet zelf in de desbetreffende stad woont. De meesten zijn dus pendelaars van buitenaf. Dat vergroot natuurlijk ook het risico dat deze mensen dichter bij huis werk zullen gaan zoeken. Zeker als die mensen zelf kinderen krijgen en dichter bij huis willen werken. Dat is zeker geen nieuw fenomeen, eigenlijk is dit altijd al zo geweest.

Het grootste probleem waar wij mee te maken hebben, is het tekort aan plaatsen. De capaciteitsnood in de binnenstad deint uit naar de rand van de stad: Merksem, Deurne, Ekeren, etc. En dat probleem is zich nu al aan het verplaatsen naar een volgende rand: Kapellen, Stabroek, Wijnegem, Wuustwezel. Het deint gewoon verder uit. Ooit komen we op die manier nog wel in Hoogstraten terecht…” (pm)

ONDERWIJS De tsunami aan uitdagingen die zich voordoet in Antwerpen, en blijkbaar ook steeds meer in de Antwerpse rand, stelt zich nog niet in vergelijkbare ordegrootte in Hoogstraten. Maar ook bij ons is niet alles vanzelfsprekend. Marina Celis is directeur in de Gemeenteschool te Hoogstraten, ook zij heeft de anderstalige instroom van leerlingen zien toenemen.

“De uitdagingen hier op onze school zijn wat te vergelijken aan deze van de lagere school in het Spijker. Waar zij vooral te maken hebben met een Portugese instroom van leerlingen, hebben wij hier meer Roemeense kinderen die instromen, evenals kinderen met een Islamitische achtergrond. Dit laatste omdat we in ons lessenpakket meerdere godsdiensten aanbieden. Om wat meer te verduidelijken : er zijn hier in de lagere school 25 kinderen van de 184 die Islamitische godsdienst volgen. Dat is iets meer dan 10%. De meeste van hen spreken echter wel Nederlands.”

Zwaar

“Twee jaar geleden hadden wij een instroom van vier Syrische kinderen, één kind uit Roemenië en nog twee kinderen uit Brazilië. Je moet 6 anderstalige nieuwkomers hebben vooraleer je uren toegewezen krijgt om een leerkracht aan te stellen. Om het kort te maken: je krijgt ongeveer 1 uur per week om

zo’n nieuwkomer Nederlands aan te leren. Per week! Dat is natuurlijk veel te weinig.

Ook bijzonder: anderstalige nieuwkomer ben je pas als je vijf jaar bent. Als je dus als kleuter van 2,5 jaar hier binnenkomt, wordt dit kind niet beschouwd als een anderstalige nieuwkomer. Afgelopen schooljaar zaten er in de onthaalklas van de kleuters heel wat anderstalige kinderen en dat maakt de taak dan voor de juf echt wel zwaar. Want die kinderen verstaan niets. Alles wat je uitlegt, of een verhaaltje dat je vertelt, kinderen begrijpen dat allemaal niet. Die leerkrachten zijn dan ook doodop ’s avonds.

Vorig jaar hadden we ook Oekraïense leerlingen, maar zij hebben hier enkel het vijfde leerjaar gedaan. Daarna kunnen we hen door sturen naar de OKAN-school in Turnhout. Maar zo vragen wij toch heel wat van die kinderen en hun ouders: ze komen meestal als vluchteling hier aan, moeten hun plaats

nog vinden, zijn onwennig, kennen de taal en gebruiken niet en dan moeten die kinderen met het openbaar vervoer naar Turnhout om daar samen in een OKAN-klasje Nederlands te leren.”

Taal, taal, taal

“Dat is toch allemaal niet zo evident. Vanaf september zou er ook in Hoogstraten eindelijk een OKAN-klas komen. Het overheidsbeleid blijft in dit verband toch wel in gebreke, we-

Directeur Marina Celis

“Roeien met de riemen die we hebben…”

tende dat het zo belangrijk is om die taal zo vlug mogelijk onder de knie te krijgen.

We hebben nu een kindje binnen gekregen uit Eritrea. Zij kwam van een lokaal opvanginitiatief in Sint-Niklaas. Dat zijn mensen die van het ene opvanginitiatief naar het andere worden gestuurd. Dat kind is in Sint-Niklaas naar school geweest van 1 maart tot 17 mei. Als ik zie wat voor vorderingen dat kind op zo weinig tijd en in die omstandigheden al gemaakt heeft in het Nederlands, dan is dat eigenlijk ongelooflijk. En dat is enkel en alleen omdat

de stad Sint-Niklaas wel een Okan-klas heeft voor lagereschoolkinderen van 3 tot 12 jaar!

Die leerkrachten hebben gans de dag niets anders dan taal gegeven, taal, taal, taal. Dat kind begreep mij als ik iets vroeg en dan merk je dat je een hele grote stap verder staat, wat het dan ook weer wat makkelijker maakt voor onze leerkrachten.

Bij de start van elk schooljaar hadden we hier tot nu toe nog geen tekorten in het lerarenkorps. Het is pas in de loop van het jaar dat er

zich problemen voordoen. Wanneer er iemand met pensioen gaat of ziek wordt, is dat bijna niet meer op te lossen. We proberen dit dan intern op te lossen, uren te herverdelen. Wat dan weer extra druk zet op de aanwezige leerkrachten want je moet die uren overnemen, de toetsen, de toezichten en noem maar op.

Ik vrees dat we nog heel wat jaren zullen moeten roeien met de riemen die we hebben. Een ideale situatie voor leerlingen én leerkrachten is dat zeker niet.” (pm)

Ieder kind een eigen verhaal

Akkermussen al een halve eeuw aanwezig in het dorpscentrum

JEUGDCLUB De ‘Mussenakker’ is een begrip in Meer. Dit jaar viert de jeugdclub haar vijftigjarige jubileum met een hele reeks activiteiten. De akkermussen nestelen in een pittoresk oud huisje in de Donckstraat 10 hartje Meer, naast de schuttersgilde St. Joris, vlak bij de kerk en het klooster, tegenover de vroegere kosterij. Het feestjaar werd ingezet door een oude traditie in ere te herstellen: de bonte-avond in zaal Voor Kunst en Volk. Met de toepasselijke naam ‘de Gouden LP’ trok dit evenement 4 uitverkochte zalen, de reacties waren eensgezind positief.

Mussenakker blaast

50 kaarsjes uit in Meer

Wis en Jan van ’t kelderke

naar de zolder

Jan Dufraing en Wis Swaenen: De naam komt van de Mussenakker, het fietsstraatje tussen de Donckstraat en de wijk Donckakker. Toen we 50 jaar geleden met ons vriendenclubje op zoek waren naar een nieuw lokaal, heeft Gust Michielsen, de toenmalige bankier van de Raifeissenkas (nu KBC) ons aan een lokaal geholpen. We kregen een lokaaltje op de zolder van de toen pas gerestaureerde parochiezaal, achter het lokaal van de KLJ. Via een spiraaltrap, doorheen het lokaal van de KLJ en achter een schuifdeur kon men er naartoe. Gust Michielsen suggereerde met een kwinkslag de naam van het Mussenakker-straatje te

Begin 2 juli legden we op de receptie aansluitend op Meer Markt (opgeluisterd door de coverband Jack en Will) ons oor te luisteren bij enkele medewerkers die de jeugdclub hebben meegemaakt en ze in hun hart dragen. Op het terras de sfeer van de grote dagen met zo’n 100-tal aanwezigen. Meerse verenigingen, jeugdverenigingen, leiding en oudleiding, ze waren er allemaal, zelfs de passanten van Meer-markt genoten mee.

We hadden eerst een babbel met de oud-leiding, bestaande uit Jan en Wis Dufraing, Marcel Adriaensen, Marc Koyen en Kurt Vermeiren. We wilden meer weten over het ontstaan van deze jeugdclub en haar geschiedenis. Maar ook de jonge garde komt aan het woord, de Mussenakker wordt momenteel geleid door Harm de Gruyter, Domien Cools en Raf Laurijsen. Zij houden het vuur levend...

nemen. En tot zijn verbazing vonden wij dat meteen goed.

Wis: De Mussenakker is ontstaan uit ‘Het Kelderke’. Dat was in de kelder van het toenmalige gemeentehuis, wat nu politiekantoor van Meer is. ‘t Kelderke was een café/ jeugdclub, opgestart in 1969. Helaas was het verhaal van korte duur, want in 1972 vlogen we daar buiten, wegens zogezegd wangedrag. Zo hadden we bv. het interieur veranderd en dat vonden de eigenaars blijkbaar niet zo tof.

We zochten een jaar naar een andere locatie. Zo zijn we terechtgekomen op de zolder van de parochiezaal. Dat was daar gezellig en knus. Daar hebben we 9 jaar gezeten. In het weekend draaiden we muziek van de sixties op een degelijke LENCO pick-up met nummers van The Rolling Stones, Eagles, Bob

Dylan, enz. Kortom, het kon niet op. Maar we deden ook meer. We bezochten optredens in andere jeugdclubs en speelden voetbal. Zo wonnen we ooit 3 jaar het Meerse kermistornooi. Er waren toen in Meer 8 café-ploegen die meededen.

Pas geverfd

Jan: Ik herinner me nog het openingsweekend. De ‘notabelen’ van het dorp waren erbij. We hadden keihard gewerkt. Geplakt en geschilderd tot laat de avond ervoor. Wel pijnlijk dat de verf nog niet droog was. Toen de vrouw van de voorzitter van de beheerraad, Gust Michielsen, op de stoel ging zitten, bleef ze aan die stoel vastplakken toen ze rechtkwam. Dat mooie kleedje naar de vaantjes. Zo konden we ons openingsweekend goed in de verf zetten… (lacht)

Het huidige lokaal van de Mussenakker, beschermd als dorpszicht.

Ja, we hebben mooie tijden beleefd. Toneel in elkaar steken was mijn ding. In het begin met Piet Jan. Maar daarna deden we het helemaal zelf. Bij de eerste bontenavonden mocht iedereen mee brainstormen. En we hadden veel succes met de opvoeringen in de Parochiezaal. De eerste 20 jaar was ik veel betrokken bij de werking van de Mussenakker. Sindsdien kom ik af en toe nog eens langs en ga nog eens naar optredens.

De Bonte Avond die ze onlangs hebben georganiseerd vond ik ook geweldig om terug mee te beleven, want het was een oude traditie die terug tevoorschijn kwam. Onlangs reden met de bus van de Mussenakker naar Bruce Springsteen. Ook dat was ook een aparte ervaring.

Wis: In het Kelderke hebben wij elkaar overigens leren kennen. Vandaar dat ik dan ook ben meegegaan naar de Mussenakker. Dat was vanaf haar prille begin al gemengd. Toen was dat helemaal niet zo vanzelfsprekend. Je bracht je broer of zus mee. En zo zijn we dan eigenlijk één grote kliek geworden. Nadien zijn onze kinderen geboren en die zijn ook allebei naar de Mussenakker gegaan.

Bij het 20-jarig bestaan stond Jan als zanger van een gelegenheidsgroepje op het podium en maakte ik deel uit van het achtergrondkoortje. Dat was voor mij één van de hoogtepunten.

Het was ook de tijd dat de Skalden, het Slot en de Cahier begonnen. We voelden ons verbonden en bezochten elkaars optredens. Jeugdclubs waren toen in. Tegenwoordig heeft de jeugd veel meer uitdagingen, maar toen waren er eigenlijk niet veel alternatieven. We namen gewoon ons lot in eigen handen.

Zo werden we eigenlijk één grote kliek

Het is nu ‘anders’, maar wij vinden het heel leuk om te zien dat er nog steeds een publiek is dat naar de Mussenakker wil komen!

Marcel: voor zes frank een tango…

Marcel Adriaensen nam in 1987 de VZW over, toen Jan besloot dat het welletjes was geweest. Drej Oomen, nog zo’n sterkhouder van de Mussenakker, gaf de impuls en de motivatie om verder te doen.

Marcel Adriaensen: De Mussenakker heb ik vanaf het begin meegemaakt. Helaas durfden we, mijn maat Sus Bastijns en ik, op de openingsdag niet binnenkomen. De op het eerst zicht wat ruige bende schrok ons toen een beetje af. Maar vanaf de tweede week voelden we ons goed thuis op de zolder. Ik realiseer me nu dat we toen nog maar 14 waren. We konden wel voor 6 frank onze pint of onzen eigen tango (bier met limonade) inschenken en plaatjes draaien op de Lenco pickup. Ik was in die tijd KLJ leider en de Mussenakker was voor mij een openbaring. De sixties waren voor mij onbekend terrein, maar we voelden ons hier toch altijd welkom.

Toen we begin jaren 80 naar het nieuwe lokaal in de Donckstraat trokken, verhuisde ik zelf als pas afgestudeerde naar Stuttgart. Daar hadden ze niet zoiets als de Mussenakker. Maar ik ben contact blijven houden en voetbalde bij mijn bedrijf SEL. De Mussenakker is in de zomer mij daar komen bezoeken met de ploeg en heel wat supporters. We speelden een partijtje voetbal: SEL tegen de Mussenakker. Ook mensen van FC de statie waren daarbij. Met Fons Jacobs op kop.

En als wederdienst is SEL daarna met de voetbalploeg naar Hoogstraten afgezakt om het tornooi van de statie mee te komen spelen. In ‘85 ben ik uit Duitsland teruggekomen en kon weer verder voetballen met de Mussenakker.

Gouden jaren

Het was ook de tijd dat Akkerpop begon, het lokaal popfestival dat tot stand kwam onder impuls van Pat Christiaensen en Drej Oomen en vele helpers.

Een hoogtepunt voor mij was dat de Mussenakker haar eigen lokaal heeft kunnen kopen. Toen de jeugdclub te koop werd gezet had dat haar einde kunnen betekenen, zeker nadat gesprekken met een aantal banken voor een lening waren afgesprongen. Na een aanvankelijk gunstig advies haakten ze allemaal af omdat lenen aan een VZW een brug te ver was. Maar gelukkig waren zeven oud-leden, de brouwer en de St. Jorisgilde bereid om ons het verschuldigde bedrag te lenen. Hiervoor werd een contract opgemaakt, met als voorwaarde een terugbetaling op 14 jaar. Uiteindelijk slaagde onze jeugdclub erin om die lening vervroegd terug te betalen op 4 jaar. Dat waren echt de gouden jaren en het enthousiasme was onnoemelijk groot!

Een verbouwing volgde, een nieuwe toog met Jan Stes als bedenker, en een nieuw dak. Ook op cultureel vlak liep alles gesmeerd. Bert en Wim Dufraing, Dolf Michielsen en vele artiesten van eigen huis deden de Mussenakker bloeien.

We maakten zelfs school: het was leuk om horen dat K. Minderhout VV later eenzelfde soort plan opmaakte om hun verhuis naar de Minderhoutsestraat mede te kunnen financieren. Zij hadden toen een affiche ontworpen waarop de medewerkers naakt poseerden. De mosterd hiervoor hadden ze bij de Mussenakker gehaald, die toen hun middelvinger opstaken naar de pin-upclub op TV. Ook gaf de Mussenakker haar eigen pin-up-achtig krantje uit, wat bij de goegemeente veel ophef veroorzaakte. Zozeer dat het Akkerpop festival tijdelijk op een andere locatie moest doorgaan, nl. aan de terreinen van de Maarschalck.

Maar nu is het mooi om te zien dat veel zonen en dochters van onze leden ook hun thuis vonden bij de Mussenakker. Daar moest wel een vaderkes- en moederkesdag van komen… Van de vele vrienden die ik door de jaren hier gehad heb zijn de meesten helaas niet in Meer blijven wonen. Anderzijds maakt dat het weerzien wat zeldzamer maar daarom, zoals nu op de receptie, niet minder hartelijk.

Om een eigen lokaal te hebben, moet je wat over hebben. Die aankoop gaf de Mussenakker vleugels. Mark Aerts op de ladder bij de verbouwingswerken.

Marc: de Mussenakker was van ONS!

Marc Koyen werd al 18-jarige lid van de Mussenakker in 1977.

Marc: Ik heb veel herinneringen aan de Mussenakker, zo herinner me nog het 5-jarig bestaan met een kleine receptie. In 1982 was ik mee verantwoordelijk ten tijde van de verhuis naar de Donckstraat. Dat was echt een hele leuke tijd. Wat mij vooral bij blijft, zijn de bonte avonden, waar ik na verloop van tijd ook zelf mee aan heb helpen schrijven, soms met een hoop tramellant.

Een leuk detail: toen we het nieuwe lokaal hadden bekomen moesten we ook de hond van de vorige eigenaar mee overnemen. Dat was een oude Duitse herder met stamboom. Helaas was hij geen lang leven meer beschoren, maar zijn stamboom inspireerde ons voor de titel van de daaropvolgende bontenavond: ‘De erfenis van baron Barry von haus Gelmers’. Maar wij zijn uiteindelijk door die bonte avonden uit de parochiezaal van Meer verbannen,

Mark Koyen boven op de piramide die gebouwd werd bij elke Mussenakker uitstap. Dit keer in Stuttgart, bij de plaatselijke bedrijfsvoetbalploeg van SEL.

wegens humor die men blijkbaar niet echt kon smaken.

Het knappe aan de Mussenakker is, dat we één hechte groep vormden. En met die kliek trekken we, zoveel jaren later, nog altijd op. Ook mijn zoon Niels voelt zich goed thuis in de Mussenakker.

Ik zal ook nooit de piramides vergeten die we maakten toen we met onze bende ergens aanwezig waren. Wij stonden dan op elkaar en moesten elkaar goed ondersteunen. Er was toen een kleine interne strijd tussen de KLJ van Meer en wij, wie de beste piramide kon bouwen.

Later was de aankoop van het pand van Brouwerij Sterkens zeker een hoogtepunt in onze geschiedenis. Het afbetalingsvat was uiteindelijk de kroon op het werk. De Mussenakker was echt van ONS!

Een groepsfoto op de receptie van 50 jaar Mussenakker. Meer activiteiten volgen, zoals een jubileum voetbalmatch, optreden van Nonkel Ney en een

Kurt: na het douchen weer de gevangenis uit

Kurt Vermeiren: Ik kom al vanaf mijn 15de in de Mussenakker. Op een gegeven moment ben ik verantwoordelijke geworden voor de aankoop bij de brouwer en van de dagelijkse werking. Later werd ik dan voorzitter en dat ben ik gedurende 4 jaar geweest, tot mijn 30ste. Dan heb ik de leiding overgelaten aan de ‘jeugd’.

In de Mussenakker beleefde ja altijd wel wat: op een vrijdag zat ik hier op een fuif van de retorica. Daar kwam ik een leuk meisje tegen en heb haar ook gekust. Ze wou verder afspreken en vroeg waar ik te vinden zou zijn. Ik zei : “Dat zal zeker in de Mussenakker zijn”. Ze zei dat ze er om half 12 zou zijn. Ik had me die zaterdagmorgen overslapen, op mijn mobieltje bleek het al 11:20 u te zijn. Ik reed als een hazewind naar de Mussenakker en was daar om kwart voor 12. Blijkbaar was dat meisje daar inderdaad om half 12 op de afspraak. Ze heeft er dan 10 minuten rondgelopen om mij te zoeken en is dan maar vertrokken. Daar ging dus mijn date…

Voetballen met de Mussenakker zal me altijd bijblijven. Dat heb ik jaren gedaan : eerst in een competitie van de jeugdclubs, georganiseerd door de Cahier en daarna bij het Hoogstraatse gebuurtevoetbal. Die competitie bestond uit Hoogstraatse caféploegen, waaronder de Statie. Een buitenbeentje was de ploeg van de gevangenen en spelen tegen hen was steeds een bijzondere ervaring. Zo moesten we dan binnengaan door de bewaakte poort, het 19e-eeuws ogende binnenplein en de douches.

Nadien wandelden we dan naar buiten, samen met de ploeg van ‘t gevang door de grote poort, geflankeerd door een aantal surveillanten, de bewakers. Tijdens de match stond er aan elke cornervlag een bewaker en waren er hevige supporters aan beide kanten te horen. We wonnen niet altijd, maar beseften wel dat we het voordeel hadden om na het douchen de gevangenis weer te mogen verlaten.

20 jaar geleden werden we kampioen in onze reeks van de Kempense vriendenclubs. Dat was zeker het hoogtepunt van onze voetbalcarrière. Daarom vond ik het jammer om te horen dat de huidige ploeg de coronaperiode

niet overleefd heeft. Ik hoop echt dat het weer goedkomt met ons ploegje, want voetballen heeft de Mussenakker al die jaren met veel plezier gedaan.

De jonge garde: het is de chemie die telt

Harm de Gruyter, Domien Cools en Raf Laurijsen maken deel uit van de ‘jonge garde’ die nu verder aan de weg timmeren. Maar wat is jong en wat is oud, als je je jong voelt?

Domien Cools: Ik ben binnengestapt toen ik 16 jaar oud was en als leider actief was bij de Chiro in Meer. Daar heb ik van jongsaf veel vrienden en kameraden gevonden. Voor mij was het dan een logische stap om de Mussenakker binnen te lopen, onze activiteiten van de Chiro wat voor te bereiden en een pintje te drinken. En na de Chiro kwamen we naar hier om nog wat na te praten. Ik ben 5 jaar Chiroleider geweest, maar er ondertussen wel gestopt. De kameraadschap blijft gelukkig wel.

Soms gebeurt het dat er op het einde van de avond, als het echt gezellig wordt, zelfs op de

verenigingsavond.

toog wordt gedanst. Zalig. Maar alles blijft uiteraard wel onder controle, hoor.

Harm De Gruyter: Voor mij begon het hier toen ik een jaar of 15 was, omdat mijn broers Ties en Wout al lid waren van deze toffe groep. Dus voor mij was de stap eerder gemakkelijk. Mijn vader Fred is trouwens ook nog altijd verbonden aan de Mussenakker om wat praktische zaken te doen. Ties was lang bestuurslid en heeft hier dus dikwijls de handen uit de mouwen gestoken. Je had op de duur wel door dat iedereen elkaar hier kende, niet alleen leeftijdsgenoten, maar ook vrienden van vroeger.

Wij zijn nu met zeven in de leiding: vijf mannen en twee vrouwen (Hanne en Nele). Zelf ben ik nu co-voorzitter met Domien Cools. Wij zijn verantwoordelijk voor de budgettering, het up-to-date houden van de lijst van leveranciers, het opstellen van de taplijsten, enz. Maar ook voor het organiseren van activiteiten, zoals een fuif, optredens, een quiz, een dartstoernooi, enz.

Wij proberen dat in goede banen te leiden en taken te delegeren. En nadien moeten we natuurlijk ook controleren of iedereen wel zijn/ haar afgesproken taken vervult. Soms moeten er ook moeilijke beslissingen worden genomen en knopen doorgehakt. Dat is dan ook onze verantwoordelijkheid.

Overigens, quizzen dat schijnt ons ding te zijn. Zo hebben we dit jaar de Meerse dorpsQuiz met succes georganiseerd omdat wij de laatste editie, net voor het uitbreken van de corona-pandemie, hadden gewonnen. Daarnaast hebben we ook een eigen en heel populaire Mussenakkerquiz. Eenmalig hebben we zelfs al een escape-room georganiseerd.

Corona heeft ons wel parten gespeeld. En niet in het minst met de bontenavond, die was al helemaal voorbereid om tegen eind april voorstellingen te geven. Maar enkele weken ervoor moesten wij door de corona-maatregelen alles helaas afgelasten. Twee jaar later hebben we de draad weer opgepakt en dat vond ik een straffe prestatie! De bontenavond was bovendien een groot succes, en dan nog wel in zaal voor Kunst en Volk, de schoonste toneelzaal van Meer.

Geen smartphone

Raf Laurijssen: Ik maak deel uit van de beheerraad, die bestaat uit de oudere garde, die ondersteuning geeft bij het beheer van de VZW. Voor het goed functioneren van onze vereniging geven we graag advies op basis

De inwijding van het Joris Mussenpleintje. Een plechtig moment voor St Joris en de Mussenakker. Het gemeenschappelijk pleintje wordt gedoopt in Joris-Mussenpleintje. Jef van Opstal doet het woord. Christel Vleminckx, Kurt Vermeiren en Bert Dufraing kijken toe. Frans Snijders en Paul Eelen houden het bordje vast.

De toeschouwers van dit plechtige moment.

Cryptec speelde bij speciale gelegenheden zoals op het bal van de Poepie Boys in zaal Victoria tijdens Meerkermis en op Akkerpop. V.l.n.r. Piet Loos, Jan Dufraing, Jos Haest, Bert Dufraing, Rik Grauwmans en Miel Gijsbrechts.

Overigens, quizzen dat schijnt ons ding te zijn

van onze opgedane ervaring. Dat is enkel informatief en vrijblijvend, want het zijn de jonge gasten van nu die beslissen wat ze uiteindelijk gaan doen en het dan ook uitvoeren.Ik was voorzitter van 2000 tot 2006, de periode van de aankoop van het pand. We hebben toen met een aantal oud-leden geld toegestoken om een lening aan te kunnen gaan. Dat was even een moeilijke periode, maar we zijn er sterker uitgekomen.

Smartphones om afspraken te maken bestonden destijds nog niet. Maar je wist wel dat je zeker bekend volk zou tegenkomen wanneer je op vrijdagavond naar de Mussenakker ging. Dat verklaarde deels het grote succes van onze jeugdclub in die tijd. Dat is wat iedereen van ons hier nog altijd zo aanspreekt: je vindt hier altijd wel iemand, zowel jongeren als ouderen, die je kent en waar je een leuke babbel mee kan maken.

In die periode was er heel veel mogelijk. Bijna elk idee dat je had, kon gerealiseerd worden. Dat stimuleert natuurlijk je creativiteit en motiveert je ook. Zo organiseerden we bijvoorbeeld een schuimparty met een schuimkanon, zeker één van de gezelligste feestjes ooit.

Honderd leden

Tijdens de coronaperiode was het vooral financieel wat moeilijker. Maar die zijn we gelukkig zonder veel kleerscheuren doorgekomen. De instroom van Chiroleden naar de Mussenakker is al vele jaren een belangrijke bron voor nieuwe leden. We zien dat deze nog steeds intact is en daar moeten we ook blijven op inzetten. Het bewijst ook dat er behoefte is aan een jeugdclub voor de ouder wordende jeugd.

We hebben ons als doel gesteld om elk jaar minstens 100 leden te tellen. Als ons dat lukt, geven we dat jaar als Mussenakker-leiding een vat. Vorig jaar hebben we dat nog eens kunnen doen, dus dat was heel positief.

Tijdens mijn jaren bij de Mussenakker heb ik ook altijd geijverd om regelmatig te sporten. Zo speelden we elke zaterdag een voetbalwedstrijd, met nadien een verbroedering met onze tegenstander. Op die manier hebben wij toch heel wat van onze leden aangezet om te gaan voetballen. Niet in het minst mensen die anders gestopt zouden zijn na een al dan niet een mislukte carrière elders. Bij KFC Meer, bijvoorbeeld.

Maar het bleef niet bij voetbal. Een heuse wielerploeg ‘de Rasmussen’ zag het levenslicht. Hiermee hebben we straffe toeren uitgehaald zoals ‘Dwars door België’ bijvoorbeeld. Mooi was ook dat de Mussenakker in en om de Donckstraat haar eigen Retrokoers wist te organiseren. Knap van die gasten.

En de Mussenakker was heel actief in ‘3 voor 11’, een actie van Broederlijk Delen, in samenwerking met de andere jeugdclubs en de Stad. Later waren we ook betrokken bij de ‘Run for Life’.

De ‘oudere’ garde

De jonge garde op de praatstoel: Raf Laurijssen, Harm de Gruyter en Domien Cools

De Duitse voetbalploeg SEL-Stuttgart verbroedert met de Mussenakker op het tornooi van de Statie in 1984.

Als ons dat lukt, geven we dat jaar als Mussenakker-leiding een vat

Feestjaar

Wij proberen ons 50-jarig bestaan over heel het jaar wat te vieren met feestactiviteiten. De receptie met de huidige en vorige generaties was er daar één van. ‘De M’Akker’, het bier dat we 5 jaar geleden brouwden voor het 45-jarig bestaan, hebben we omgedoopt naar De Gouden M’Akker’.

Om het feestjaar verder vorm te geven, gaan we in september alle generaties voetballers terug oproepen voor een reüniematch met een uitgebreide derde helft. Met Meer-kermis zal Nonkel Ney zijn 40 jaar vieren in de Mussenakker. Nonkel Ney zag het levenslicht als een eenmalige grap, bij de viering van 10 jaar Mussenakker. En zie: Ney zingt nog altijd. Zoals ook de Mussenakker nog altijd leeft!We sluiten het feestjaar af met een gezellige (oud-)leden avond, met muziek van vroeger en nu, maar vooral bedoeld voor het ophalen van zovele mooie herinneringen aan onze jeugdclub. (jl)w

Hoogstraten

Zondag 17 september van 10.00 tot 18.00 uur

Begijnhof Hoogstraten

Het eerste podium van Akkerpop is in aanbouw. Begin jaren 80, teamwork in een race tegen de klok want een dag later staat Herman Brood hier op de planken.

De Mussenakker won en organiseerde verschillende keren de Meerse dorpsquiz. De winnaarsploeg van 2008.

Een typische avond, een vat en een optreden. Raf Laurijssen spreekt de aanwezigen toe terwijl Nonkel Ney zich klaarmaakt.

"Maak kennis met het programma 23-24 en geniet samen met ons van cultuur, kunst, geschiedenis en gedeeld erfgoed"

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

Loeren bij de Hoogstraatse boeren

FIETSTOCHT TOERISME Een fietstocht doorheen het (landschappelijk waardevol) agrarisch landschap, dat is het opzet van ‘Loeren bij de Hoogstraatse boeren’. De fietsroute is bepijld met het vogeltje Sammeke die vleugelgewijs de richting aangeeft die je moet fietsen. Het is een initiatief van zaakvoerster Mariëlle Schalk van legkippenbedrijf ’t Kakelhof in Meer en van vzw ’t Pleckske, tevens mogelijk gemaakt met de steun van Leader. Wij hebben de fiets van stal gehaald en deden de tocht.

Partners

Het traject biedt een inkijk achter de schermen van de hedendaagse land- en tuinbouwbedrijven. Niet alleen in Hoogstraten, maar ook in Brecht, Kalmthout, Merksplas, Ravels en Wuustwezel, werden soortgelijke fietsroutes uitgestippeld langs boerderijen en velden.

Het blauw-wit vogeltje Sammeke wijst de weg door het voedsellandschap en brengt met filmpjes het verhaal van ons voedsel. Door de QR-code op het informatiebord van de 13 deelnemende bedrijven te scannen, kom je rechtstreeks bij een filmpje over het voedsel dat er wordt geteeld.

Samen met zaakvoerster Mariëlle Schalk mochten o.a. Vlaams minister van Landbouw Jo Brouns en gedeputeerde Katheen Helsen het eerste informatiebord bij ’t Kakelhof (De

Mosten 12, Meer) onthullen. Dat bedrijf is tevens het begin en het einde van de fietstocht. Leader staat voor ‘Liaison Entre Actions de Développement de l’Economie Rurale)’. Het betreft een subsidieprogramma voor plattelandsontwikkeling, waarbij lokale gemeenschappen zelf aan zet zijn om de lokale noden, relevante ontwikkeldoelstellingen en gewenste acties te formuleren. ’

t Pleckske is een samenwerkingsverband van acht gemeenten uit de Noorderkempen en drie bovenlokale organisaties, met als doel om samen te werken aan het draagvlak voor

land- en tuinbouw en het platteland. Dit door het opzetten van projecten, op te treden als bruggenbouwer en in te zetten op kennisdeling. Gericht op bewoners, lokale overheden en land- en tuinbouwers.

Dertien

Op een rustige zomerdag, heb ik deze ongeveer 42 km lange route gefietst, en het moet gezegd, ik kwam langs wegen die ik mij niet kan herinneren er ooit geweest te zijn. Je komt niet langs dorpscentra, hier en daar staan er wel automaten waar je een drankje kan kopen. De dorstige en hongerige mens neemt misschien best ook wat van thuis mee. Op verschillende plaatsen zijn praktische picknicktafels voorzien.

Een buizerd die weg vliegt, vijftig bosduiven die uit een graanveld opvliegen, een ecoduct,

Het infobord aan vertrek- en eindpunt ’t Kakelhof.

Landbouwminister Jo Brouns vond na stikstof- en andere crisissen de tijd om het startsein te geven.

Het vrolijke ‘Sammeke’ wijst de weg…

stille landbouwwegen, maïsvelden met of zonder beregeninginstallaties, aardappelen ajuinvelden, drijvende zonnepanelen, je komt het allemaal tegen, maar daarnaast ook de grote landbouwstallingen en serres met soms woningen die je onmiddellijk aan een kroostrijk gezin doen denken. De geurhinder bij sommige bedrijven neem je er voor lief bij, dit is nu éénmaal een wetmatigheid eigen aan het bedrijf. En de ooit rode zakdoeken her en der langs deze agrarische wegen, zijn ondertussen wel verkleurd.

In totaal worden er 13 verschillende bedrijven uitgelicht, beginnend bij ’t Kakelhof (legkippen, De Mosten), vervolgens fam. Adams (snoeptomaten, Eindsestraat), fam. Tilburgs (mest-varkens, Ipenrooisedijk), fam. Christianen-Van Dyck (kersenboomgaard, Paterspad), fam. Vermeiren (aardbeien, Paterspad), Halberry (blauwbessen, Hal), bedrijf Stoffels-Van Baelen (fruit, Bergenstraat), fam. Martens (augurken, Dreefweg), fam. Marijnissen (paprika’s, Beekakker), fam. Leenaerts (mestkippen, Vaalmoer), fam. Beck-Van Thil-

lo (varkens/boomgaard, Vaalmoer ), bedrijf Tomeco (tomaten, Kettingdreef), De Meirhoeve (melkproducten en kaas, Merenweg). Je kan desgewenst ook je route beginnen bij één van de deelnemers.

Na een ontspannen fietstocht weet de deelnemer precies waar het voedsel vandaan komt. Gewoon het vogeltje volgen voor een ludieke inkijk in de hedendaagse voedselproductie. Meer informatie vind je ook op www.loerenbijdeboeren.be/hoogstraten . (JJ)

Currende brengt Gregoriaans in de Sint-Katharinakerk

CONCERT Musica Divina, dat deel uitmaakt van Het Festival van Vlaanderen Kempen, organiseert op zaterdag 7 oktober in de Sint Katharinakerk een optreden van het in 1974 opgerichte koor Currende. Doorgaans brengt dit koor zestiende, zeventiende of achttiende eeuwse polyfone muziek. Met het nieuwe programma ‘Upon the chant’ grijpt artistiek leider Erik Van Nevel terug naar het middeleeuwse gregoriaans. In ‘Exodus’ vertolkt het ensemble verschillende composities waarin de exodus een rol speelt.

‘Upon the chant’

De zangstijl van Currende is zeer herkenbaar. De helderheid van het klankbeeld, de grote vitaliteit en de uiterste zorg voor tekst en taal zijn de belangrijkste kenmerken. Voor dit programma heeft Van Nevel de prachtige gregoriaanse melodieën [chants] van de belangrijkste liturgische momenten in het jaar voorzien van een min of meer uitdagende meerstemmige zetting. Daarbij werden de originele lijnen in hun melodische en ritmische vorm nauwkeurig behouden. Ze bevinden zich steeds in één van de 4 stemmen.

Door de combinatie van modale en tonale kleuren krijgen de werken een soms verrassende eigenheid. Het Dies Irae, In Paradisum, Hodie Christus Natus Est, Victimae Paschali Laudes, Gaudeamus, Ave Maria en veel meer

steekt hij zo in een nieuw jasje. Dat alles in de beste polyfone concerttraditie van dit ensemble, waarvan de naam verwijst naar de middeleeuwse bedelstudenten die op feestdagen zingend van deur tot deur gingen.

‘Exodus’

Die eigen kleur wordt gecombineerd met onder andere ‘An den Wassern zu Babel’ van Heinrich Schütz en andere composities waarin de exodus een rol speelt. Dit thema is erg actueel door de recente gebeurtenissen in Oekraïne. Het volk dat hebben en houden

De rebel in Thomas Smith

STAND UP COMEDY Op 22 september opent het GC het nieuwe seizoen. Dan is Thomas Smith te gast met zijn nieuwste, met 4 sterren-recensies bekroonde show “Rebel”. Een voorstelling over vakantieruzies, zeilboten, Melo-cakes, woke-cultuur en koppel-therapie, waarin hij een maatschappij- en zelfkritisch gezicht toont. Dat brengt het bevrijdende inzicht mee dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen miserie. Tijd om er dus eens goed mee te lachen. Hoe revelerend kan het zijn? Al jaren tegen een poort duwen, om plots te ontdekken dat je moet trekken… De bood-

schap is dan ook overduidelijk voor hem: een mens moet rebelleren tegen zichzelf. Thomas Smith was enkele jaren geleden ook al te zien in GC Hoogstraten met zijn show “De Jaren van Verstand”. Hij is een virtuoze comedian, die vroeger vooral indruk maakte met zijn improvisaties en publieksinteracties. Bekendheid kreeg Thomas met zijn finaleplak in Humo’s Comedy Cup in 2000. Later kon je hem ook in televisieprogramma’s als “Zonde van de Zendtijd” en “Foute Vrienden” bezig zien. Meer info en tickets op www.gchoogstraten.be (fh)

moet verlaten, bezet wordt, op de vlucht slaat en in andere oorden opvang zoekt of gevangen wordt genomen door de vijandige troepende gelijkenissen met de verhalen uit het boek Exodus in het Oude Testament zijn treffend.

Praktisch: Optreden van het koor Currende op zaterdag 7 oktober om 20 uur in de Sint-Katharinakerk. Tickets 20 euro (-26 10 euro) inclusief inleiding en receptie. Een samenwerking van de stad Hoogstraten en De Warande. Info kempen@festival.be of 015 20 49 82. (fh)

Groenten & Bloemen kleurt de nazomer

TENTOONSTELLING Geen nazomer zonder Groenten & Bloemen, toch? Van vrijdagavond 15 tot maandagavond 18 september vormt de Vrijheid andermaal het decor voor een grote openluchttentoonstelling van florale creaties. Ook dit jaar konden de organisatoren rekenen op het talent van Tom De Houwer, ook al geeft Tom kansen aan jonge Belgische en internationale opkomende ontwerpers. Duizenden bezoekers zullen weer genieten van de creativiteit en de kleurenpracht, zeker op zondag wanneer de Vrijheid autovrij is en de kunstwerken pas echt goed tot hun recht komen. (fh)

De Vettige Zeis organiseert zeistornooi

NATUURBEHOUD EVENEMENT De zeisgroep van Natuurpunt Markvallei organiseert in samenwerking met het Agentschap Natuur en Bos, Natuurpunt Kempen en Stad Hoogstraten op 1 oktober een zeistornooi in Wortel Kolonie. Hunker je naar wat nostalgie? Ook benieuwd naar dit levend erfgoed? Zeker komen kijken, … en misschien wel meedoen?

Dimitri Van Pelt en Bart Royens lagen aan de basis van de oprichting van ‘De Vettige Zeis’, een groep vrijwilligers die binnen de beheerwerkgroep werken uitvoert in verschillende natuurgebieden in Hoogstraten, Rijkevorsel en Baarle-Hertog. Ze focussen daarbij vooral op de meest kwetsbare, natte en moeilijk met machines te maaien percelen. Tegelijkertijd houden ze een stuk erfgoed in ere, want maaien met een zeis lijkt iets dat al lang achter ons ligt.

Dimitri: “De zeiswerkgroep werkt onder de naam La Faux ‘Gras’ of vrij vertaald De Vettige Zeis. Een woordspeling op Le Faux Gras, de vegetarische variant van Foie gras, waarbij La Faux in ’t frans ‘de zeis’ betekent. ‘Gras’ wijst dan weer op het gras wat we maaien, maar tevens ook op de olie of ‘het vet’ waarmee we onze zeisen onderhouden. Het is een groep die deze oude methode van maaien terug nieuw leven inblaast. We waren van in het begin met enkele enthousiastelingen en deze groep breidde zich snel uit. We zijn nu met een dozijn zeisers die het helemaal te pakken hebben. In de eerste plaats beleven we er veel plezier aan. Ja, je moet vroeg uit de veren want ochtenddauw is ideaal om te maaien. Maar het is rustgevend, met wat fantasie geraak je in een soort van trance. Het lijkt zwaar, maar als je de juiste techniek onder knie hebt, valt het echt wel mee.”

Bart: “Maar we doen het niet alleen omdat het zo’n mooie vorm van ontspanning is. Zeisen is een natuurvriendelijke manier van maaien. De bodem wordt niet samengedrukt door zware machines en daardoor treedt er ook veel minder verstoring op. Maaien met de zeis is daarom een heel goede manier om aan natuurbeheer te doen. En het is bovendien een pak stiller dan die ronkende en stinkende bosmaaiers.”

Geduldwerk

“Er is binnen onze zeisgroep ook heel wat kennis aanwezig,” vervolgen ze, “Dimitri maakte kennis met het zeisen en de kampioenschappen in Polen (Biebrzanski Park Narodowy) en Kees Strybos heeft naast een gigantische col-

lectie zeisen en gereedschappen ook bijzonder veel ervaring in de verschillende technieken. Dat komt de groep goed van pas. Kees is overigens een fenomeen. Hij is er als de kippen bij ’s morgens of gaat zelfs een dag voordien al voormaaien. We ontdekten op google maps één van de percelen in Den Rooy, pas gemaaid door Kees. De rijen mooi evenwijdig aan elkaar, een voorbeeld en bijna niet te evenaren.”

Bij zeisen komt heel wat onderhoud aan te pas. Dimitri: “De zeis moet in optimale vorm zijn. Een vlijm- of beter gezegd, haarscherp blad is gewoon een absolute must om goed te kunnen maaien. Het belangrijkste aandachtspunt bij zeisen is dus het haren en het wetten van het blad. Een zeis die haarscherp is, werkt dubbel zo gemakkelijk en snel. Het haren ge-

‘Vettige zeisers’ tijdens het Belgisch Kampioenschap in Vlierbeek. Ze behaalden er vijf titels.

beurt met een speciale hamer en een klein aambeeldje of het ‘haarspit’. Het is een vorm van koud smeden van het zeisblad, waarbij je het snijvlak van je blad hamert tot het zo dun is als een scheermesje. Een geduldwerkje. Verder gebruik je ook nog een wetsteen om je zeis tijdens het maaien nog lichtjes aan te scherpen.” Een oude spreuk die tijdens het Belgisch Zeiskampioenschap in Vlierbeek aan Kees’ mond ontglipte: “Wetten is geen tijd verletten”, maakte dat allemaal duidelijk. Zelfs tijdens de maaibeurt tegen de tijd, nam Kees even de tijd om te wetten en nog won hij z’n reeks.

Tornooi

Wie zin heeft om het ook eens te proberen, krijgt een uitgelezen kans in een zeistornooi, georganiseerd door NP Markvallei samen met de collega’s van ANB (Agentsachap voor Natuur en Bos), de Stad Hoogstraten en Natuurpunt Kempen. “We noemen het geen kampioenschap, zoals in Polen of in Vlierbeek. Dat schrikt mensen af,” zegt Dominique Van Huffel, de huidige trekker van “De Vettige Zeis. “Het is meer een Vlaamse kermis, met de nodige randanimatie: een muziekje, hooioppers bouwen, strekel of meel werpen, een hapje en een drankje.”

Verder zal er natuurlijk een wedstrijd gehouden worden, waarbij niet enkel de snelheid, maar ook de kwaliteit van het maaien beoordeeld zal worden. We spelen dan ook in 2 verschillende categorieën: snelheid (waarbij voor de mindere kwaliteit strafseconden gegeven worden) en kwaliteit (waar de kwaliteit van het maaien primeert en gekeken wordt naar de maaitechniek, de juiste snee en het afgelegde zwad).

Wat dat allemaal betekent? Doe mee of kom alleszins kijken op 1 oktober in Wortel-Kolonie, vlakbij de Klapekster. Gratis! Voor het tornooi dien je wel even in te schrijven. (ao)

Bushcraft voor jonge snuiters

NATUURBEHOUD Op zaterdag 16 september organiseert Natuurpunt Markvallei een bushcraftactiviteit voor kinderen. Natuurgids Eric Vervoort: “Net zoals vorig jaar gaan we op een spannende tocht door de bossen rondom De Klapekster in Wortel-Kolonie. Onze missie? We gaan op schattenjacht naar eetbare wilde planten! Maar dat is niet alles. Deze prachtige planten gaan we zorgvuldig plukken en dan gebruiken om onze eigen heerlijke maaltijd te bereiden. Stel je eens voor: vers gebakken brood op een stokje, bestrooid met de kruiden die we zelf hebben gevonden. En voordat we ons brood kunnen bereiden, moeten we eerst nog een kampvuur maken. Samen

hout verzamelen dus en leren we hoe we veilig een vuur kunnen opzetten.”

Een perfecte gelegenheid om nieuwe vaardigheden te leren en samen te werken in een namiddag vol avontuur, ontdekking en lekker eten. De kruidenjacht begint om half twee bij het terras van De Klapekster. Deelnemers dragen best hun vuilste kleren, liefst katoen om veilig rond het kampvuur te zitten). Maximaal 18 deelnemende kinderen van 8 tot 12 jaar. Inschrijven via de website www.natuurpuntmarkvallei.be.

Deelnemen kost €10 per kind voor leden, voor

niet-leden is dat €12. Aanvang 13.30 uur aan Bezoekerscentrum De Klapekster. (ao)

Het haren van de zeis moet volgens de regels van de kunst gebeuren.

De zeiswerkgroep werkt mee aan het beheer van de natuurgebieden van Natuurpunt Markvallei. Hier even aan rust toe na een maaibeurt in de beemd van Den Rooy.

Japanse vertaling van ‘De pater en de filosoof’

LITERATUUR Het boek ‘De pater en de filosoof’ van (onze medewerker) Toon Horsten is nu ook in Japans uitgegeven, wat bijzonder zeldzaam is voor een Nederlandstalig boek. Het boek verscheen in 2018 en is aan een vijfde druk toe. Eerder werd het al vertaald in het Duits en het Spaans en er wordt nu gewerkt aan een uitgave in het Hongaars.

Het boek doet het spannende verhaal van de redding van het belangrijke archief van de bekende filosoof Edmund Husserl, niet-praktiserend jood in Wenen, tegen de achtergrond van het naziregime in de aanloop naar de tweede wereldoorlog. Het was pater Herman Leo Van Breda, een neef van Treza Van Breda de grootmoeder van Toon, die daar in slaagde.

Links de cover van het in het Japan uitgegeven boek. Rechts een pagina uit het boek met een

Bibnieuws

BIBLIOTHEEK Van het bibfront nieuws over de leesjury met startmoment op 27 september, de week van de koffiekrant van 4 tot 8 september en de zoektocht naar voorlezers.

Leesjury (10-16 jaar)

In de Leesjury ontdek je samen met leeftijdsgenoten nieuwe boeken. Als jurylid lees je in de periode van oktober tot en met maart zes of acht boeken, afhankelijk van je leeftijd. Drie of vier keer kom je met andere juryleden samen om twee boeken te bespreken. Als je alle boeken gelezen en besproken hebt, stel je je eigen rangschikking op, met het beste boek bovenaan. Door het oordeel van alle juryleden samen te leggen ontdekken we welke boeken het allerbeste zijn.

Er is een selectie met fantasierijke verhalen, maar ook ruimte voor humor en spanning. Met toppers als Stefan Boonen, Anna Woltz,

foto van de familie Horsten - Van Breda met als vierde van rechts pater Van Breda. Deze foto was de voor Toon de aanleiding voor een zoektocht naar de figuur van de voor hem on-

bekende pater filosoof die destijds een graag geziene gast bij de familie bleek te zijn. (fh)

Reine De Pelseneer en Lucy Strange belooft het opnieuw een boeiend leesjaar te worden. Om deel te nemen kom je naar het startmoment op woensdag 27 september om 13.30 uur. Je krijgt er uitleg over de werking en ontdekt je welke boeken dit leesjaar je pad kruisen. Deelname is gratis, je hoeft niet vooraf in te schrijven. Meer info aan de bibbalie of mail naar bibliotheek@hoogstraten.be.

Week van de Koffiekrant

Vanaf september staan ze weer voor je klaar, de Koffiekrantvrijwilligers van de bib. Ze verwelkomen je graag met een kop koffie of thee terwijl je de krant leest of met andere bezoekers een babbeltje doet. Tijdens de feestelijke startweek zorgen ze voor een leuk extraatje bij je koffie onder de vorm van een koffiekoekje of een plakje cake.

Welkom dus op de Week van de Koffiekrant van maandag 4 tot en met vrijdag 8 september van 9 tot 12 uur in de hoofdbib.

Voorlezers gezocht

Elke zaterdag wordt er van 10 tot 12 uur in de hoofdbib voorgelezen. Zo wordt het bibbezoek voor kinderen extra leuk, wordt hun fantasie geprikkeld en groeit hun woordenschat. Maar om die voorleesmomenten te blijven aanbieden, is de bib op zoek naar vrijwillige voorlezers.

Vertel je graag verhalen aan kinderen? Ben je regelmatig op zaterdagvoormiddag vrij? Stel je dan kandidaat door te mailen naar bibliotheek@hoogstraten.be of meld je aan de bibbalie. (jaf)

De Heren van Heerle

THEATER ‘Pas Geverfd’ pakt uit met een nieuwe voorstelling, ‘De Heren van Heerle’. Dit keer niet in de vorm van een theaterwandeling, maar wel een heel speciale voorstelling in openlucht. De voorstelling speelt zich af op twee verschillende locaties in Meerle (Heerle) en in de kerk van Minderhout. De toeschouwers worden met een autobus vervoerd en tijdens de rit wordt een stap van 150 jaar in de tijd terug gezet.

Het verhaal combineert geschiedenis en fictie. Op zondag 20 juli 1873 maakt de Oost-Vlaamse landbouw-sectie Saffelare een uitstap naar Heerle (Meerle en Minderhout) om er een uniek, grootschalig project te gaan bekijken, verwezenlijkt onder leiding van Gentenaar Edouard Jacquemyns. In Heerle zijn er nog altijd gebouwen die herinneren aan de periode waarin Jacquemyns van Heerle een bloeiende en welvarende streek heeft gemaakt.

Speeldata op de zaterdagen 7, 14, 21 en 28 oktober, telkens van 14 uur tot 17 uur. De bus vertrekt telkens aan De Kuip in Minderhout. Extra info volgt na inschrijving. Een ticket kost 20 euro, inclusief busreis en koffie/thee met gebak. (fh)

Het Groot Circus krijgt een extra voorstelling

THEATER Op het moment dat we dit schrijven loopt het storm voor tickets voor de voorstelling ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ In die mate zelfs dat er een extra voorstelling voorzien wordt. Mogelijk zijn er dus nog tickets beschikbaar voor de voorstellingen op vrijdag 1 en zaterdag 2 september om 19.30 uur, op zondag 1 september om 14 uur en voor de extra voorstelling op zaterdag 2 september ook om 14 uur.

De zeven voorstellingen gaan door in een enorme tent met 2.200 genummerde zitplaatsen, die een plaats kreeg achter de boerderij van Wortel-Kolonie.

Wij woonden al enkele repetities bij. Het resultaat van de creatieve en logistieke krachttoer van het hele gezelschap is een boeiend verhaal in zeven taferelen, die samen het verhaal van de kolonie vertellen van de situatie onder Napoleon, de Nederlandse en de Belgische periode, de afschaffing van de wet op de landloperij, de Mars op Wortel-Kolonie en de situatie nu.

De jaren voorbereiding door een kern van een tiental personen en een maandenlange inzet en repetities van een 200-tal personages in beeld

en evenveel medewerkers achter de schermen zijn meer dan lonend geweest! (fh)

Proeven van de Academie De Noorderkempen

PROEFLES Droom je van een carrière als muzikant of acteur/actrice? Vanaf 1 september 2023 start er weer een nieuw schooljaar in de Academie voor Muziek en Woord in Hoogstraten. Er zijn verschillende gratis proeflessen die je toelaten om te ervaren wat jou het beste ligt. De hele maand september kan je dat (t/m 23/9). Inschrijven in de academie kan t/m 30/9. Meer info en aanmelden voor de gratis proefles: www.amwn.be, info@amwn.be of 014 69 95 30.

Zo zijn er zulke gratis proeflessen Kinderaca-

demie Beeld, Kinderacademie Dans, Muziek Klassiek, Muziek Jazz-Pop-Rock, Theater, Woord, of Kleinkunst/Cabaret in de maand september!

Twijfel je nog tussen enkele muziekinstrumenten? Ben je benieuwd naar een les TheaterAtelier, WoordLab, Theatermaker of Kleinkunst/Cabaret? Of wil je ontdekken hoe een les Kinderacademie (Beeld, Dans, Muziek en Woord) verloopt? Proeven van het rijke academieaanbod is de ideale manier om de academie te leren kennen.

Vanaf 1 september 2023 start er een nieuwe opleiding TheaterAtelier in de Academie voor Muziek en Woord in Hoogstraten. Dit is de gedroomde opleiding voor kinderen tussen de 8 en de 12 jaar oud (3e leerjaar t/m 6e leerjaar) die houden van toneelspelen. Ook perfect geschikt voor wie graag verhalen vertelt, met meer durf voor de klas wil spreken of de fantasie graag de vrije loop laat. Voor deze opleiding van een heel schooljaar (1/9 t/m 30/9) betaal je 101 euro. (jaf)

Architect-urbanist Victor Besme ontvouwT zijn plannen voor de kolonie.

Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11

wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

� Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

� Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

� Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

� Minderhout: minderhout@demaand.be

� Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

MUZIEK Sinds enkele weken kan je de verzamel-cd van De Spilzakken onbeperkt beluisteren op de bekende streamingkanalen. Hoewel het Hoogstraats vijftal hier zelf nog altijd fris en vrolijk rondloopt, vertoeven hun liedjes nu al voor eeuwig en altijd in the cloud. Laten we dus met de nodige nostalgie en ‘Mej heel veul goesting’ genieten van ‘Den besten grand cru’, want ge zij ni van Hwuigstroate als ge ni… Genieten dus van dit Hoogstraats erfgoed!

Op een haar na een halve eeuw geleden, brachten De Spilzakken hun eerste singletje uit met daarop de nummers ‘Jan zoekt een meisje’, zowaar nog in het schoon Nederlands(!) en ‘De moord in de Muzementen’ in het ‘Hwuigstrots’! Zij verkochten dit plaatje op de foor van H. Bloed, dé jaarlijkse hoogdagen voor het vijftal, om nadien met de opbrengst meteen in de cafés te duiken. Zowel het eerste als tweede werd al snel een traditie en deze scheut extra kleur op de kermis kon rekenen op grote bijval.

Een Spilzakske doen?

Vandaag zijn ‘De eirbisseme van Hoogstraten’, ‘Het warm water af Meer’ en een resem andere liedjes van De Spilzakken niet meer weg te denken uit het plaatselijk liedrepertoire. De uitgebrachte plaatjes zijn al heel lang niet meer te koop en werden ondertussen gegeerde verzamelobjecten. Ook de later uitgebrachte verzamel-cd is haast niet meer te

vinden (al duiken er in de regionale kringwinkels wel eens exemplaren van op).

Toch blijft er vraag naar opnames. Ondermeer door leerkrachten die onderwijzen over het plaatselijk dialect. Of dienend als illustratie bij kennismaking ‘mej oons Hwuigstrots’ voor allerlei inburgeringsprojecten, kampliederen voor jeugdbewegingen en clubs allerhande. Ja, we hoorden zelfs van Hoogstraatse bedrijven die op het personeelsfeest, voor hun nieuwe werknemers, de uitvoering van een Spilzakkenlied als ludiek ‘ingangsexamen’ organiseren. Ook een ‘Spilzakske’ doen (enkel steunend op handen met de mond een ‘eirbissem’ of iets anders van de grond rapen, zie foto) blijkt voor een aantal vriendenclubs een vaste, jaarlijks weerkerende traditie. (fh)

In de wolken met De Spilzakken

Veel belangstelling voor elfde editie folklorefestival

VOLKSDANS Omdat het folklorefestival van de Gelmelzwaaiers in 2020 omwille corona niet kon plaatsvinden, was het zes jaar wachten op deze 11de editie van het gerenommeerd festival. Maar de belangstelling van het publiek bleef, net zoals de medewerking van de gastgezinnen, even groot als zes jaar geleden.

Met volksdansgroepen uit Duitsland, Schotland en Georgië, zorgden de organisatoren voor een sterk programma.

Een 50-tal gezinnen gaven zich op als gastheer voor de in totaal 77 dansende deelnemers. “Het blijft een unieke ervaring”, zegt Lief Pans, die dit jaar twee gasten uit Georgië ontving. “Ze spraken geen Engels en het was behelpen met Google Translate om in gesprek te gaan, maar dat lukte aardig.”

Na optredens in de Rabboenizaal op vrijdag en zaterdag was er een optreden van de Gelmelzwaaiers en de drie door hen uitgenodigde volksdansgroepen op zondag 30 juli voor het stadhuis. (fh)

Actieve en creatieve workshops van Ferm

van parochiecentrum Pax op maandagen 25 september en 9 oktober, telkens van 19 tot 22 uur. Prijs: 22 € Ferm leden - 25 € niet-leden. Inschrijven en betalen voor 12 september.

Drums Fit

Beeldhouwwerk aan de kerk vernield

FERM CURSUS September en oktober zijn van oudsher de maanden waarin Ferm Hoogstraten met enkele workshops van start gaat. Zo ook dit jaar, er zijn cursussen voor Drums Fit en Macramé. Voor beide workshops dien je vooraf in te schrijven via Fermhoogstraten@hotmail.com en door overschrijving op de Ferm rekening BE72 7333 1810 0416 met vermelding naam + workshop.

Plantenhanger

Opnieuw hip: een plantenhanger in macramé. Die kun je makkelijk zelf maken. In deel 1 van de workshop maak je kennis met het materiaal, de techniek van de verschillende knopen en starten de deelnemers aan hun plantenhanger. Die werken ze vervolgens af in deel 2 van de workshop.

Volgend materiaal zelf mee brengen: schaar, lat van 30 cm, een lintmeter, een kam, schilderstape en de bloempot die je in de plantenhanger wil plaatsen.

De lessen hebben plaats in een groep van maximaal 20 deelnemers in het groene zaaltje

Een volgende workshop Drums Fit start op woensdag 17 oktober van 20 tot 22 uur. In deze fitness-les oefen je op het ritme van de muziek allerlei pasjes uit terwijl je intussen met drumsticks op een zitbal trommelt. Naarmate de les vordert, voer je de intensiteit en de snelheid van de oefeningen op.

Drums Fit is geschikt voor alle leeftijden. De workshop heeft plaats in de turnzaal van Klein Seminarie (bereikbaar via de sportvelden achterzijde Seminarie). Voor de zitbal, bassin/ mand, drumsticks en een flesje water wordt gezorgd. Wel opletten voor de sportschoenen : geen zwarte zolen !

Prijs : 12 € per avond Ferm leden - 15 € per avond niet-leden. Inschrijven voor 13 oktober. (pm)

VANDALISME Vandalen vernielden het beeldhouwwerk De Tuinders van Jef Martens bij de Sint-Katharinakerk. Door de schade is het beeld onstabiel geworden. Het werk is voorlopig vast gemaakt en er staan nadarhekkens rond tot het hersteld is. (fh)

https://www.demaand.be/adverteren/

Vier op een rij bij familie Geerts

VIERGESLACHT Feest in het WZC te Hoogstraten. Daar werd Frans Geerts overgrootvader en dat was meteen ook vier op een rij bij de familie Geerts. Frans Geerts werd geboren in 1935 en huwde met Angelina Mertens. Frans zat in de bouw als metser en Angelina deed het huishouden. Het gezin woonde in de Heuvelstraat te Hoogstraten. Sinds begin 2022 zitten ze samen in het Woonzorgcentrum Stedeakkers.

Achterkleinkind Vik Geerts werd op 22 juni geboren. Wat meteen een mannelijk viergeslacht betekende binnen de familie: overgrootvader Frans, grootvader Ludo en papa Jeroen. Ook vanwege de Hoogstraatse Maand hartelijke gelukwensen aan heel de familie bij de geboorte van Vik. (pm)

Lionsclub Hartevrouwe actief op veel fronten

SERVICECLUB In de Turnhoutse Lionsclub Hartevrouwe zijn een aantal Hoogstraatse dames actief. Zij kijken met de 38 leden terug op een succesvol werkjaar.

De verkoop van 11.000 kerstboompjes maakte het mogelijk om 43 goede doelen te steunen met bedragen van 500 tot 3.000 euro. Hoofdaccent ligt op armoede, vrouwen en jongeren/ kinderen in de Kempen en enkele projecten in het buitenland. Het blijft niet bij financiële steun. Tijdens een ‘klusjesdag’ staken leden en hun familie bij enkele van de goede doelen de handen uit de mouwen. Schilderen, tuintjes heropfrissen, poetsen, … werden daarbij leuke team-activiteiten die de leden zowel dichter bij elkaar als bij de goede doelen brengt. Wanneer een goed doel op zoek is naar materialen, wordt dit gedeeld op een intern platform voor ‘de commissie Robin Hood’. In hun eigen netwerk zoekt men herbruikbare materialen. Zo kregen confituurpotten, kledij, frigo’s, ovens, meubelen,… een nieuwe bestemmingen.

VITO Hoogstraten was dit jaar deelnemer van de competitie ‘Scholen voor het goede doel’.

Zeven scholen uit Hoogstraten, Turnhout en Malle kiezen goede doelen, leren ze beter kennen, plannen er activiteiten mee en verdedigen hun project. Een budget van 6.500 euro werd verdeeld over de goede doelen van de finalisten. Zo worden jongeren gesensibiliseerd voor mensen met minder kansen.

Verder was er nog een tekenwedstrijd, waaraan de kinderen bij de gekozen goede doelen konden deelnemen. Een traktatie voor de deelnemers en uiteraard een mooi geschenk voor de winnaar. (fh)

Snoepen voor het goede doel…

GOEDE DOEL Naar jaarlijkse gewoonte organiseert de Ronde Tafel 112 Hoogstraten ook dit jaar weer een chocoladeverkoop rond de Sinterklaasperiode. De Hoogstraatse afdeling valt onder de internationale Ronde Tafel vereniging die actief is in 5 continenten en bestaat uit mensen tussen 18 en 40 jaar. De leden komen twee keer per maand samen om ideeën uit te wisselen, acties en activiteiten uit te werken ten voordele van het goede doel.

De Ronde Tafel 112 Hoogstraten heeft in januari 2023 meer dan € 20 000 kunnen verdelen onder verschillende goede doelen zoals welzijnsschakel ’t Ver-Zet-je, De Kleine Strijders, Berrefonds en enkele lokale jeugdverenigingen. Een aanzienlijk deel van dit bedrag komt voort uit de jaarlijkse Sinterklaas chocoladeverkoop.

Vanaf 1 september kunnen de pakketten besteld worden via de website rt112.be/projecten/chocolade. Een standaardpakket kost € 10 en bevat 3 chocoladefiguren (wit, melk, puur) en speculaasjes. Voor grotere bestellingen kan een pakket op maat samengesteld worden. (pm)

In januari 2023 werd € 20.000 geschonken aan lokale projecten

Gebroeders Geens klaar voor de komende 35 jaar?

aan de uitbreiding van het elektrische gamma. Dit jaar komt er een zwaarder broertje bij, de Knikmops KM 180 E.

Beiden zijn binnenkort ook verkrijgbaar in een telescoop versie. De vaksector kan deze nieuwkomers ontdekken op de vakbeurs Matexpo (Kortrijk) op stand D08 en daarna natuurlijk op de beurs in Nederland. (jaf)

Niks te vragen voor het dorpsraadcafé?

BEDRIJF Gebroeders Geens, het familiebedrijf achter de alom bekende Knikmops & Rollmops, slaat een moeilijke bladzijde om. Omdat de overeenkomst met hun exclusieve distributeur voor Nederland sedert 1 juli afliep, moesten ze voor de Nederlandse markt op zoek naar een nieuw verdeler.

Die zoektocht mondde uit in een rechtstreekse relatie met Handelsonderneming Veluwenkamp, “Wij zijn trots om de vertegenwoordiging van Knikmops voort te zetten in

Nederland en dit zullen wij in de toekomst met passie blijven doen”, aldus Karel Toebast. Ook met De Nederlandse Machine Maatschappij B.V. uit Waardenburg is er een gelijkaardige samenwerking.

Volgend jaar viert de Knikmopsproducent zijn 35e verjaardag. Met de nieuwe verdelers zijn ze klaar om de elektrische kniklader, de Knikmops KM140 E te introduceren op de Nederlandse markt. Intussen staan de vernieuwingen niet stil, er wordt volop gewerkt

PARTICIPATIE DORPSRAAD Het dorpsraadcafé in Hoogstraten heeft plaats op maandag 16 oktober in Le Cirq om 19.30 uur. Tot 15 september kan je als inwoner je vragen voor ons stadsbestuur kenbaar maken. Dit kan door het formulier dat iedereen in de bus kreeg te deponeren in een vragendoos. Die vind je aan de stadhuisbalie, bij de toeristische dienst, in de hoofdbib en in de cafetaria van LDC Stede Akkers. Je kan ze ook mailen aan johan. peeters@telenet.be. (mdl)

Nostalgie en kwaliteit in een prachtig interieur

WINKEL Hoogstraten is met ‘huis Loostermans’ een speciaalzaak rijker. In het linker gedeelte van het prachtige herenhuis Vrijheid 124, met wellicht het mooiste interieur van Hoogstraten, was tot 18 augustus Haarbazaar Deluxe van barbier Gert Rombouts gevestigd, met een klandizie van ver buiten Hoogstraten.

Samen met zijn zakenpartner Hans Van Gestel opent Gert in het rechter gedeelte, waar ooit De Blauwe Regen was, nu een karaktervolle winkel met een aanbod voor mannen. De zaak staat voor een winkelervaring met tijdloze kwaliteit, die vaak een nostalgische sfeer uitademen. De zoektocht naar echte kwaliteitsproducten bracht Gert en Hans samen. Ze zijn er trots op dat ze zich voornamelijk richten op samenwerking met lokale en regionale producten, hoewel Hans toegeeft dat het niet altijd lukt.

”Ervaar Kwaliteit”, de slogan van Loostermans, staat voor authenticiteit, eerlijkheid en tijdloosheid, zegt het duo. Dit is de plek waar mannen stijl ontmoeten - van fietsen over schoenen, lederwaren tot parfum, drank en zoveel meer. Geen winkel dus die je zomaar overal tegenkomt, maar een speciaalzaak die als gegoten past in het unieke interieur. (fh)

Naar Scherpenheuvel voor Kom Op Tegen Kanker

KOTK SPONSORTOCHT Op 14 juli wandelden Annie, May en Gust Michielsen al voor de 16e keer ruim 60 km naar Scherpenheuvel. Zij lieten zich sponsoren ten voordele van Kom Op Tegen kanker en dat is met bijna € 15.600 een geweldig succes geworden!

Marcel Verschueren volgde het op de voet: “Vertrokken om 3.50 uur in de Katelijnestraat, nog niet licht, bewolkt, niet te koud, niet te warm, kortom ideaal wandelweer. De weersvoorspellingen waren niet zo best, maar tijdens het wandelen hebben ze slechts één buitje gehad. Verder was het perfect en stapten ze samen flink door. Marc en Marcel gingen met de fiets naar Scherpenheuvel en stonden de stappers op te wachten aan de basiliek.

Om 16.30 uur arriveerden ze, een klein beetje moe, maar zonder noemenswaardige blaren of spierpijnen, een schitterende prestatie andermaal… Iets meer dan 12.30 uur onderweg, eten en stopplaats inbegrepen, je moet het maar doen. Een dikke proficiat aan Gust, May en Annie is dan ook op z’n plaats.

Een dikke dankjewel aan de wandelaars en de sponsors overigens ook, want ze haalden daarbij het heel mooie bedrag op van € 15.592 ten voordele van Kom Op Tegen Kanker.”

Wie alsnog wil sponsoren, kan dat uiteraard. De juiste gegevens: rekeningnummer BE03 4886 6666 6684 -BIC code: KREDBEBB; op naam van Vlaamse Liga tegen Kanker, KOTK -1210 Brussel; mededeling 110378704 GIFT (bedragen vanaf 40€ zijn fiscaal aftrekbaar).

Op naar een zeventiende actie over 2 jaar? (jaf)

Biljartvereniging Krijt Op Tijd wordt 65 jaar

Eddy Merkcx wint jubileumwedstrijd van Meers vijftal

BILJART Krijt op Tijd, kortweg KOT, zag 65 jaar geleden - in 1958 dus -het levenslicht. De biljartvereniging speelde de disciplines vrijspel, bandstoten en drieband in clubverband. Met een verhuis naar een gloednieuw lokaal en een partij tegen biljartlegende Eddy Merckx kreeg het jubileum een gedenkwaardige feeststrik.

Welkom

Voor het eerste biljartpartijtje moeten we terug naar de ‘Welkom’ in Meerdorp. Toen Jan en Marie Faes-Kustermans er hun frituur en café uitbaatten, stond er zoals in de meeste café’s, een biljarttafel in het midden. Je kon je hier vermaken door met je café-genoten een partijtje te spelen. Meestal carambole, met 1 speelbal de 2 andere raken. Maar dat groeide uit tot drieband. De speelbal moest ook eerst 3 banden raken, alvorens de 3e bal te raken. Jan startte met een aantal cafégangers van toen een biljartploeg. En de vaste klanten van toen waren niet zomaar de minsten. Je ziet de meesten nog terug op de foto van het 40-jarig bestaan.

Volgens Staf Elst, die lange tijd voorzitter was van de club, is biljart “niet zomaar een lokale Vlaamse aangelegenheid. Het wordt over de hele wereld gespeeld. In Zuid-Korea, de Filipijnen, en het verre oosten is de sport populair. Het is wel zo dat Vlaanderen vanuit het verleden een stevige reputatie heeft opgebouwd. Denk maar, bijvoorbeeld, aan

Raymond Keulemans en nu nog altijd Eddy Merckx. Wat een eer om hem hier te hebben vanavond. Ook bij het 40 jarig bestaan was Eddy al van de partij.

Pomerans

Michel Faes, penningmeester en feestcomité-verantwoordelijke, zette ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan verdienstelijke clubleden in de bierkorf en de bloemetjes. Michel kan zich immers de verjaardag goed onthouden. “Het jaar dat ik geboren ben, heeft ons pa de club mee opgericht. Ik verjaar dus mee met de club die mijn vader heeft opgericht. Vader Jan was pietje precies met zijn biljart. Wie er niet zorgzaam mee omging, mocht er niet meer aankomen. Zo was het, onder andere, belangrijk de pomerans, het topje van de biljart keu op tijd te krijten (van krijt te voorzien dus). Zo niet bestond het gevaar de bal te ketsen

Dat werd toen gevierd het Stamineeke bij Michel Faes.”

met de keu met een slechte stoot tot gevolg en - de schrik van elke café uitbater - het biljartlaken te beschadigen. De naam

De biljartploeg bij het 40- jarig bestaan in ‘t Stammineeke bij Michel Faes. V.l.n.r. Jef Thielemans, Michel Faes, Jef De Ruysscher, Guy Goetschalckx, Gert Thielemans, Willy Verschueren, Willy Van Den Heuvel, Jos Bastijns, Berry Verschoor, Frans (Sooi) Haest, Ambroos Blockx, Jimmy Bastijns, Charles Rommens, Jos Verschueren, Juul Brosens, Cor De Bont, Jan Haest, Michel Martens, Johan De Kock, schepen van sport Marcel Van Ammel en burgemeester Arnold Van Aperen.

van de club was dus goed gekozen. Krijt Op Tijd, dus.”

De club stelt het nog altijd prima. “Momenteel zijn er 45 leden. Het huidige bestuur bestaat uit voorzitter Luc Bosmans, ondervoorzitter Gerd Van Der Velden, secretaris Michel Martens en sportleider Stan Verheyen.” Faes is penningmeester en trekker van het feestcomité.

Mensen die willen starten met biljarten zijn nog steeds welkom. De infrastructuur moet is in ieder geval schitterend. Voor deze verjaardag verhuisde de club immers naar een gloednieuw lokaal op het vroegere bedrijventerrein van Van der Velden beton. “Voordien waren we boven de vroegere kringloopwinkel gevestigd. Maar nu die vertrokken is en Van der Vel-

den verhuisde naar Grobbendonk, kwamen de vroegere kantoren van het betonbedrijf vrij. Met dank aan onze speler, Jan van der Velden en zonen Dominique en Gerd konden we deze mooie locatie realiseren.”

Merckx

Het 40-jarig bestaan werd toen nog in het Stamineeke, het café van Michel Faes, gevierd. Het 50-jarig bestaan in de Paardekop. Ook toen was Eddy Merckx al van de partij. Niet de wielrenner, wel de biljarter die geboren werd in het jaar dat de wielrenner Eddy Merckx voor het eerst de Ronde van Italië won. Vader Merckx was supporter en noemde zijn zoon naar de wielrenner. Dat zijn zoon zo’n naam als een klok zou worden in de biljartwereld, kon vader destijds niet weten.

Bloemen gevonden, muzikanten gezocht

ORKEST Een mooi zicht was het. Het bloemkraampje van Ste-Rosalia voor zaal voor Kunst en Volk, langsheen de Meerseweg. Op moederdag werden daar heel wat bloemen aan de man (letterlijk) gebracht. Zo konden ze moeder op gepaste wijze in de bloemetjes zetten. Naar verluidt zal de actie volgend jaar zeker herhaald worden. Mannen, opgelet, vergeet dit keer niet tijdig te bestellen!

Jeugdorkest de Heideroosjes maakt van deze gelegenheid gebruik om kenbaar te maken dat ze op zoek zijn naar jonge muzikanten. Met een affiche werven ze jong muziektalent. Iedereen vanaf het tweede leerjaar is welkom. De lessen vinden plaats om maandag- en vrijdagavond. De kostprijs voor een heel jaar bedraagt 75 euro. Het gebruik van een muziekinstrument is daarbij inbegrepen. Als extra gaat de jeugd ook elke zomer op zomerkamp met de ganse bende.

Zin om er mee in te vliegen of als je nog vragen hebt, je kunt hiervoor Ann Rombouts contac-

teren. Mail Annrombouts77@gmail.com of bel 0472728983. Misschien jouw

Na de speeches was het tijd om een partijtje te spelen. Met de wetenschap te kunnen spelen tegen iemand met een aantal wereldtitels en diverse nationale titels op zijn naam, gaven de vijf spelers van KOT Eddy van de partij. Bij elke 10 punten werd er gewisseld. Jan Van der Velden mocht de partij beginnen. En terwijl er aanvankelijk niet zo veel verschil op leek te zitten, werd de kloof geleidelijk groter. Uiteindelijk won Merckx met 25-50. En het publiek genoot ervan.

Een mooie jubileumviering voor KOT dat na 65 jaar nog altijd springlevend is. Al wie interesse heeft in driebanden, is er beslist welgekomen. En wij wensen de club nog heel wat mooie partijen toe! (ma)

start van

een mooie lange muziekcarriëre in een aangename vereniging?! (ma)

De huidige bestuursploeg samen met de vijf spelers die Eddy Merckx partij gaven. V.l.n.r. Luc Bosmans, Michael Faes, Michel Martens en Stan Verheijen (Gerd Van Der Velden was afwezig). De spelers zijn Andre Huijbregts, gastspeler Eddy Mercks, Jan Van Der Velden.

Jan van der Velden en Eddy Merckx beginnen de jubileumwedstrijd.

De bloemenkraam van Ste-Rosalia voor de Zaal voor Kunst en Volk met Jonas Dictus, Toon Verboven en Seb Verboven

Tevreden bezoekers op het kampeerweekend in De Mosten

RECREATIE “De kinderen keken er al heel de zomer naar uit,” zo klonk het bij een van de gesprekjes met kampeerders in de Mosten tijdens het weekend van Moederdag. Net als vorig jaar waren de weergoden hen goed gezind bij de tweede editie van dit kampeerweekend. Gezinnen en families met kinderen tot en met 14 jaar waren er welkom. Spelen in het zand en in het water, op de springkastelen, het evenwicht bewaren op een SUP, de kinderen amuseren zich eindeloos en de ouders kunnen dan genieten.

Rondwandelend op De Mosten dat voor één dag veranderd was in een camping bleken het wel vaker enkele bevriende koppels met hun kinderen die hun tentjes hadden opgesteld aan de rand van het water. Zo waren Stef Kustermans en Marjan Vrients met Laurien en Odette, en Bjorn Verheyden en Elly Strijbos met Lina en Lou weer van de partij. Zij waren er vorig jaar ook al bij. “Het is echt een ervaring. Je kan hier op De Mosten nooit kamperen, het is eenmalig en het kost zo goed als niks: 4 euro voor een volwassene en 3 euro voor een kind. En je kan een ontbijt bestellen, dan zijn we ineens klaar voor moederkesdag” grapt Stef, “ de papa’s gaan dat helemaal te voet halen.”

Ook Jef Van den Bogerd en Stephanie Quirijnen met kinderen Lenn, Finn en Arthur, samen met Niels Joosen en Karen Govers met kinderen Gijs en Mia waren bereid om de kinderen eventjes uit het water te halen voor een groepsfoto. “Vorig jaar deden we ook mee en dat was ons heel erg bevallen. Het is een heel mooi initiatief, een ideale activiteit om met de ganse familie te doen. Dit jaar zijn we al veel beter uitgerust want we wisten wat we konden verwachten. We hebben betere tenten, een frigobox met lekkere hapjes. Ook de organisatie is beter dan vorig jaar, de linten die geplaatst werden, de hulpdiensten zijn ter plaatse, de bar blijft langer open tot 8 uur. Vorig jaar moest het om 10 uur stil zijn, dat is verlengd naar 11 uur. Het weer was prima dus zijn we ’s middags al vertrokken, om 6 uur mochten we beginnen met opstellen en morgenmiddag moet alles weer normaal zijn. We zijn hier aangekomen en hebben de kinderen niet meer gezien… Zalig!” (rob)

De gezinnen van Stef Kustermans en Bjorn Verheyden

Jef Van den Bogerd en Niels Joosen met hun kamperende gezinsgenoten

De Mosten verandert voor één dag en nacht in een camping.

MEER

De Eendracht brengt volop muziek naar de Meerpaal

CONCERT Op zaterdag 16 september richt Fanfare ‘De Eendracht’ in de refter van de Meerse lagere school ‘De Meerpaal’, Ter-

beeksestraat 6 haar jaarlijkse muziekfeesten in. Ook dit jaar spelen er heel wat muziekverenigingen uit de regio zodat er een sterk en

gevarieerd programma wordt voorgeschoteld. De aanvang van de concerten is voorzien om 13.30 uur, het einde omstreeks 22.30 uur. De inkom is gratis. (ma)

Programma

13.30 uur: Drumsectie en Instaporkest Fanfare ‘De Eendracht’

14.30 uur: Kon. Accordeonvereniging

‘De Vrije Kunst’ -Beerse

15.30 uur: Kon. Harmonie ‘Takjes worden Boomen’ - Schilde

16.30 uur: Kon. Harmonie ‘Sint-Antonius’, - Oosthoven

17.30 uur: Kon. Fanfare ‘De Lindegalm’

- Retie

18.30 uur: Kon. Fanfare ‘De Heidegalm’

- Schoonbroek

19.30 uur: Kon. Fanfare ‘De Kunstminnaars’ -Kasterlee

Het Meerse duo ’Jos en Rudi’ als afsluiter van de mooie muziekfeesten in 2022. Ook op 16 september zijn ze van de partij…

Turnkring Vrij en Lenig start met nieuwe lessen

TURNEN Sporten en bewegen in de sporthal in Meer, dat kan ook dit jaar met turnkring ‘Vrij en Lenig’. Er is een aanbod voor iedereen!

Kleuters (vanaf 3 jaar) sporten samen elke zaterdag vanaf 2 september tot eind mei 2024 van 09.30 -10.30 uur (uitgezonderd schoolvakanties). Het inschrijvingsgeld is € 45 (inclusief verzekering).

Elke woensdag vanaf 6 september tot eind mei 2024 van 19 tot 20 uur is er actief bewegen voor iedereen. Inschrijvingsgeld € 55 (inclusief verzekering).

En liefhebbers van zumba komen aan hun trekken iedere woensdag vanaf 6 september tot eind december van 20 tot 21 uur. Het inschrijvingsgeld hiervoor bedraagt € 50 per reeks (inclusief verzekering). In januari 2024 start een tweede zumba-reeks.

Inlichtingen via turnkring.meer@ gmail.com of 0478 34 64 28. Alle lessen hebben plaats in de sporthal aan de Terbeeksestraat 6. Inschrijven kan vóór de lessen. De eerste les is telkens een proefles.

20.30 uur: Vrolijke afsluiter met Duo ‘Jos en Rudi’(accordeon en drums)

December 2006. De turnkring gaf een open kijkdag. Al een tijdje geleden, niet?

Alle activiteiten van de Turnkring kan je ook volgen op facebook.com/ TurnkringVrijEnLenig. (ma)

Kermis in Meerle

KERMIS OPTREDEN Kermis in Meerle, met maar één café meer. Dat is ooit heel anders geweest. Nu Buurman&Buurman zijn deuren gesloten heeft, is het kermisgebeuren geconcentreerd rond de Posthoorn. Het hoeft geen belemmering te zijn voor een mooie kermis. Sieben en Diederik hebben een flink programma uitgedokterd om er een echt feest van te maken.

De Kerkstraat zal tijdens de kermisdagen verkeersvrij zijn vanaf de Dalweg en De Posthoorn heeft wat meer tafels en stoelen besteld om zoveel mogelijk mensen een plaatsje te geven. Voor het eerst ook ronde tafels, voor het familiegevoel.

Ziehier samengebald het kermisprogramma. We geven u graag de headliners. Kijk ook in onze kalender ‘Op stap in Meerle’ op onze website en via FaceBook.

Vrijdag 8 september

Het jeugdhuis Den Dorpel trapt de kermis op gang op vrijdag met een ‘Old Skool Party’ met karaoke in de Oude Dorpel #den dorpel zingt en swingt#. Wie nog eens graag feest in het oude jeugdhuis, iedereen welkom.

Zaterdag 9 september

Naar goede gewoonte is er op zaterdag in de tent bij de Jongenschiro aan de Ulicotenseweg de traditionele kermisfuif met al zeker DJ Toby aan de knoppen.

Terwijl de jongsten zich zaterdagavond uit-

leven op de Chirofuif, is er bij de Posthoorn Karoake.

Zondag 10 september

Op zondagnamiddag worden de kinderen geschminkt en staat er een springkasteel. Kwestie dat de ouders rustig een pintje kunnen drinken.

Vanaf 15 uur speelt Muzérie en die staan garant voor een variatie aan stijlen in blaasmuziek in een formatie met trompetten, trombone, marching bariton, altsax, sous en afgewerkt met een sausje van heerlijke ritmes door de drummer. Daarna The Jukebox, een covergroep met lokale drummer Cel Haest. Zij brengen muziek van de jaren 60, 70 en 80. De avond wordt ingezet door ’t Verzet, de ondertussen in de streek alom bekende band met muzikanten met Hoogstraatse roots. Daarna is het aan Uncle Phil, een partyband met meer dan 100 wereldhits verwerkt in een show van 90 minuten. Dj Team Harmony (Bart De Bie) sluit de deze kermisdag af.

Maandag 11 september

Maandag zijn er vanaf 13 uur de traditionele volkspelen. Daarvoor wordt de gezellige pudenbak nog eens bovengehaald en ook ringwerpen.

Voor de muziek zorgen vanaf ca. 19 uur de coverband Frituur Paula. Meezingers en medleys in alle genres, die mekaar in snel tempo afwisselen. En elk optreden wordt een groot

feestje, dankzij een gezond gevoel voor humor en ambiance.

Zij worden afgelost door The Containers, die eerder bij café Buurman&Buurman stonden. Nu deze gesloten is, wilden ze toch heel graag spelen op Meerle kermis. Dus nu bij Café De Posthoorn. Met Yannick en Yannick, bekend van de avonden in Jeugdhuis Den Dorpel, gaat het de nacht in.

Na de volksspelen kan je aanschuiven voor het ribbetjesfestijn, waar de Posthoorn graag een traditie van wil maken op Meerle kermis. Inschrijven kan tot 8 september in het café of via website WWW.CAFEDEPOSTHOORN.BE.

Dinsdag 12 september

Op dinsdag wordt de laatste dag om 13 uur geopend met de volkspelen, ringsteken met de fiets en minigolf. Tijdens de volkspelen zorgt Dj Team Harmony voor de ambiance. De laatste kermisavond wordt muzikaal begeleid door Blue Thrill (vanaf ca. 20.30 uur), een band die àlles speelt: van rock ‘n’ roll tot popmuziek, van hardrock tot schlagers, van metal tot walskes. Dj Team Harmony (Dj Robbe) mag daarna de laatste kermisgangers de nacht in begeleiden.

En uiteraard staan er de verwachte kermisattracties voor jong en oud. Nu alleen hopen op wat goed weer. Verder rest alleen nog een aanbeveling: tijdig gehakt halen voor frikadellen met frieken. Fijne kermis voor iedereen! (jaf)

Spelnamiddagen en startdag van

JEUGDBEWEGING Zowel de meisjeschiro

Sint-Lutgard als de jongenschiro Sint-Jan presenteren in september een spelnamiddag voor iedereen die er wil komen proeven wat de chiro te bieden heeft.

De meisjeschiro doet dat op woensdag 13 september van 13.30 tot 17 uur (welkom vanaf 13.15u) aan de lokalen van de meisjeschiro, Gemeenteplein 1 c. Alle meisjes vanaf 6 jaar (vanaf 1ste leerjaar), zowel leden als niet-leden zijn welkom.

De spelnamiddag van de jongenschiro heeft plaats woensdag 20 september, eveneens van 13.30 tot 17 uur (welkom vanaf 13.15u) aan de lokalen van de jongenschiro, Ulicotenseweg

2. Hier zijn alle jongens vanaf 6 jaar (vanaf 1ste leerjaar), zowel leden als niet-leden welkom. Kostprijs? € 2,00 voor een drankje en zakje chips.

De startdag

Op zondag 24 september vanaf 13 uur is er de startdag van het nieuwe chirojaar. Dan kunnen nieuwe leden zich inschrijven (aan het raadshuis) en kennismaken met de nieuwe leidingsploeg. Daarna speelt iedere afdeling met zijn groep spelletjes.

Alle jongens en meisjes vanaf het 1e leerjaar (geboren in 2017) kunnen zich aanmelden. Verzamelen aan het raadshuis, op het graspleintje voor de vroegere woonst van de pastoor. Nadien gaan beide Chiro’s onder begeleiding naar hun Chirolokalen.

Kostprijs? € 2,00 voor een drankje en een zakje chips. Einde van de startdag is 17 uur.

Meer info jongenschiro: Ward Jansen wardjansen@hotmail.com - www.chiromeerle. be. Meer info meisjeschiro: Elien Brosens en Lotte Jansen elienbrosens11@gmail.com - lottejansen5@hotmail.com - https://chiromeisjesstlutg.wixsite.com/my-site (jaf) De leidingsploegen

Ferm verkoopt plantjes voor Kom op tegen Kanker

de Chiro Meerle

KOTK FERM Het traditionele plantjesweekend voor Kom op tegen Kanker vindt dit jaar plaats op 15, 16 en 17 september. Ferm Meerle zal dit ook dit jaar weer ter harte nemen in ons dorp. Op 15 september van 9 tot 15 uur vind je ze op de parking voor ‘Twinkeltje, Meerledorp 2.

De opbrengst gaat naar betere zorg voor mensen met kanker en hun naasten. Een meer dan goede reden om daar op die vrijdag even te passeren en een plantje mee te nemen! (jaf)

van de meisjes- en jongenschiro van Meerle voor 2023-2024

Thuis op Hal en op de Voort

JUBILEUM Het was een bijzonder feest op zaterdag 9 juli. Niet alleen waren Jan en Ann 50 jaar getrouwd en werd dat gevierd met feest én stoet. Voor die stoet sloegen twee gebuurten de handen in elkaar: dat van Hal (Minderhout) waar Jan en Ann het grootste deel van hun leven doorbrachten en dat van de Voort (Meerle) waar ze ondertussen 6 jaar geleden kwamen wonen. Een mooie samenwerking voor een mooie gelegenheid…!

Grote gezinnen

Jan kwam in 1939 op Hal ter wereld in het grote gezin De Bie. Hij was de oudste van 15 kinderen, die allen nog in leven zijn en in november vorig jaar allen samen 1.100 jaar telden (zie DHM nr. 443 van 1/1/2023). Hoewel Hal bij Minderhout hoorde, liep hij school in Meerle. Na school was het helpen op de boerderij van zijn ouders, die hij daarna ook heeft verdergezet. Hij is tot 2017 op de ouderlijke grond gebleven.

Ann Van den Bogerd zag in 1953 het levenslicht op de Bredaseweg, ook in een groot gezin. Zij was de vierde van 11 kinderen. Na de lagere school ging ze eerst naar de ‘coupe’ en dan in Antwerpen gaan dienen bij Gouverneur Andries Kinsbergen.

Leeftijdsverschil

Ondanks het leeftijdsverschil van 14 jaar, kenden Jan en Ann mekaar van in de KLJ in Minderhout. Van de ontspanningsavonden.

GOUD IN MEERLE Jan De Bie en Ann Van Den Boogerd

De vonk is overgeslagen op het trouwfeest van Christ, Jans broer. “De mensen hebben er toen wel wat over gepraat, en ook in de familie werden de wenkbrauwen gefronst vanwege het leeftijdsverschil. Dat we nu onze gouden bruiloft vieren, geeft aan dat het niet nodig was,” zeggen ze beiden lachend. Na goed twee jaar verkering stapten ze in het huwelijksbootje.

Jan werkte op dat moment toen bij Hens in Kapellen -materialen voor de varkensteelt -en daarna nog 2,5 jaar in Loenhout bij de zaakvoerder van de Boerenbond. Ann naaide ondertussen thuis regelmatig trouwkleden.

In 1975 zijn Jan en Ann beginnen boeren op de grond van De Bie in de Goorkensdreef op Hal. “Varkens, koeien en wat tuinbouw zoals dat toen ging.” Vader De Bie kwam nog alle dagen over de vloer.

Onheil

“We hebben daarna de boerderij helemaal verbouwd en alles vernieuwd. Maar op een zondagmorgen in 1982 sloeg door een kortsluiting de vlam erin en brandde heel de boerderij af. Alles weg, we hadden niets meer, we stonden op onze blote voeten op het gazon. Ann was zwanger van hun zesde kind, dat twee dagen later geboren is”.

Ze bouwden alles terug op en gingen verder met hun leven. Ze kregen zes kinderen: Ilse, Dirk, Yves, Dorien, Nick en Cindy. Helaas bleef het gezin ook dan niet gespaard van nog erger onheil. In 2000 overleed hun 2e jongste zoon Nick aan een hersenbloeding.

Twee jaar later overkwam de jongste dochter Cindy hetzelfde. Zware slagen die diepe littekens nalaten.

“We hebben geboerd tot 2004 en zijn er daarna wel blijven wonen. Onze zoon Yves en zijn partner Nele hebben het bedrijf overgenomen, maar zijn overgeschakeld naar de teelt van konijnen. Voor een rendabel toekomstgericht veebedrijf was er te weinig grond aan. Ze wonen er nu ook.”

Naar de Voort

In 2014 verhuisden Ann en Jan naar de Voort, naar een vrij jonge woning. Ann heeft nooit last gehad van heimwee en woont er heel graag. Jan ook, maar die is nog zowat alle dagen op het bedrijf van zijn zoon te vinden. Hij kan het niet laten. Daarnaast is hij nog altijd lid van het koor van Minderhout/Meer, bestuurslid van de Paardenclub en voorzitter van het kerkbestuur van Minderhout. Geen tijd voor verveling.

Natuurlijk gaat er veel aandacht naar de kinderen en zeker ook de kleinkinderen. Dat zijn er ondertussen 11, de oudste is 20 de jongste 4. Ante, Toon, Ties, Guus, Brecht, Stien, Mees, Hein, Pien, Gert-Jan en Elina. Ze kennen de weg naar de Voort en zijn er altijd welkom.

Met de grote families werd gefeest in het Markenhof. En zoals vermeld werkten twee gebuurten samen voor stoet en geburenfeest. Daar was meer dan 100 man bij betrokken. Ann en Jan zijn hen heel dankbaar voor de onvergetelijke dag die ze hen bezorgden. (jaf)

Bekende en graag geziene Meerlenaars

JUBILEUM Op zaterdag 12 augustus vierden

Jos Martens en May Michielsen hun gouden bruiloft, hoewel ze ondertussen al 51 jaar gehuwd zijn. Maar vorig jaar was er in hetzelfde weekend de gouden bruiloft van hun overburen Jan Martens en Zjefa Aerts. Jan is trouwens een neef van Jos. En twee stoeten op één weekend is nogal veel, zelfs voor een goed werkend gebuurte als dat van de Chaamseweg. Omdat Jans gezondheid nogal wankel was, gaven Jos en May hen graag voorrang en stelden ze hun feest uit tot 2023. Het was geen beletsel om er een groot feest van te maken. Met een stoet erbij, en veel kijkers. Want Jos en May zijn bekende Meerlenaren.

Op het bal bij ‘Rijgers’

Jos is een echte Mjeelse pier, zoon van Peer Martens en Trees Govaerts. Hij kwam in 1950 even verder op de Chaamseweg ter wereld. Hij was de 6e van 9 kinderen die allen nog in leven zijn. Hij liep school in Meerle en daarna de vakschool in Hoogstraten.

May, geboren in 1951, is van Hal, dochter

GOUD IN MEERLE Jos Martens en May Michielsen

van Frans Michielsen en Naantje Noyens die er boerden. Ze was de 2e van 6 kinderen, waarvan er helaas al 2 overleden zijn. Na de school in Minderhout kwam ze op de ‘coupe’ terecht. “In ruil voor arbeid mocht ik er de lessen volgen. Daarna ben ik op de geleifabriek van Brosens gaan werken, tot mijn 1e dochter geboren is”.

May en Jos leerden mekaar kennen bij Herrijgers in Meer, nu Het Fortuin. Jos: “Daar klikten veel jongen mensen samen toen. Eerst hier in ’t café met de vrienden samenkomen en een pintje pakken en dan samen naar Meer, daar was het alle weken bal”. Een kleine 3 jaar later, in augustus 1972, zijn ze getrouwd.

Aannemingen Martens

Veel mensen herinneren zich Jos als aannemer. “Dat zat al van heel jong in mijne kop, van toen ik nog op de vakschool zat. En na legerdienst en een paar jaar werken bij De Gruyter, ben ik ook op mijn 20e voor mijn eigen begonnen. Bij ons thuis waren ze er niet voor en May ook niet echt, maar ik heb doorgezet en heb het mij nooit beklaagd. Het bedrijf is stilaan gegroeid, tot ik een 10-tal gasten in dienst had. In de beginjaren stond ik uiteraard mee op

de stelling, eigenlijk de schoonste tijd. Maar gaandeweg was dat niet meer mogelijk. Dan was het plannen uitrekenen, materialen regelen, afspraken maken met onderaannemers, alles in het oog houden. Gelukkig hielp May met het papierwerk, tot en met de BTW-aangifte toe. We hebben het 1e jaar nog een huis voor ons eigen gebouwd, voor en na en in het weekend. Hard werken, dat moogt ge gerust weten. Op 1 jaar tijd ben ik zelfstandige geworden, hebben we een huis gebouwd en zijn we getrouwd! En eigenlijk zonder geld op de spaarboek, dat zat in de bouwgrond. Dat was best wat.”

Fier

Naast dat harde werken vonden May en Jos de tijd om voor 4 kinderen te zorgen. Ilse (1973), Leen (1976), Gert (1978) en Chris (1983). Ondertussen zorgden die voor 10 kleinkinderen. Jelle, Michiel, Thomas; Jarne, Robbe, Lotte, Thibault, Sterre, Elisa en Matthias. May zag erop toe dat ze niets tekortkwamen, tussen het papierwerk, het huishouden en de zorg voor tuin, wat ze vandaag nog altijd doet.

Jos is altijd een fervente voetballiefhebber geweest, van KFC Meerle. “Ik heb zelf wel tot mijn 65e gevoetbald, bij de veteranen hé,

Jos en May met de kinderen en kleinkinderen

voor het plezier. Maar nooit in de eerste ploeg van Meerle gestaan, geen tijd om te trainen toen. Ben nog altijd een fiere supporter van KFC, ga nog dikwijls kijken. Later ben ik nog gaan tennissen, tot ik om gezondheidsreden ben moeten stoppen.”

May wandelt, turnt, zwemt en loopt. “Nog altijd. Ben nu terug aan 8 km, terug op weg naar de 9, na een jaar stil te hebben gelegen wegens een achillespeesblessure. Onlangs ben ik weer naar Scherpenheuvel gestapt en de Dodentocht staat ook meerdere keren op mijn palmares”.

Politiek

Jos is 35 jaar geleden in de politiek terecht gekomen. “Eigenlijk was ik toen ik gevraagd werd nog nooit in het gemeentehuis geweest, alleen voor mijne pas of bouwplannen. Maar in 1988 kwam Nol Van Aperen op de voetbal kijken en hij bleef zolang aan mijn kop zeuren tot ik ja heb gezegd”. May: “En toen was hij kwaad op mij omdat hij ja had gezegd”. Jos “Maar ik stond er vooreest niet bij stil, tot ze op verkiezing belden dat ik meteen verkozen was en in Meer verwacht werd.”

Toen hij schepen werd in 2001 heeft Jos zijn aannemersbedrijf gaandeweg wat afgebouwd en bij zijn 2e mandaat in 2007 heeft hij de zaak stopgezet om zich te focussen op zijn schepenambt. “Openbare werken was mijn voornaamste bevoegdheid en mijn bijzondere aandacht ging naar de riolering die overal moesten vernieuwd of aangelegd worden. Ik ben op de proppen gekomen met ‘drukrioleringen’ zoals ze die in Nederland al jaren aanlegden, maar kon Pidpa daar maar moeilijk van overtuigen. En hun manier van werken was en is enorm veel duurder. Ik heb er dikwijls van wakker gelegen.”

Toen Jos gezondheidsproblemen kreeg, heeft hij zijn schepenambt opgegeven. Piet Van Bavel volgde hem op. Jos is wel gemeenteraadslid gebleven.

Goei gebuurte

May maakte zich niet snel druk in de politiek. Zelf was ze wel heel actief in het gebuurte Chaamseweg, waar ze voorzitter van is. “Een heel goed gebuurte. Al 28 jaar is de BBQ in onze hangar en onze tuin. Met een springkasteel voor de klein mannen op het gazon. Vorige week waren er hier 126 volwassenen en een trits kinderen. Heel gezellig.” Jos: “Het sociaal gebeuren is voor ons heel belangrijk en daarom zijn we ook blij met de stoet. Sommigen vragen wel eens of dat nog van de tijd is, maar we vinden dat sociaal gevoel heel fijn en zijn er heel blij mee”.

Maar jammer genoeg ondervonden ook zij dat het leven niet altijd over rozen gaat. Ze

maakten een heel traumatische ervaring mee toen in 2008 twee gemaskerde en gewapende inbrekers Jos gijzelden tot May thuiskwam. “Ze zetten haar een mes op de keel en een pistool tegen mijn hoofd.. Dan heb je het niet goed hoor, dat hakt er diep in. We dachten dat we het niet zouden overleven. Ze waren op zoek naar een som geld van 150.000 euro, die er natuurlijk niet was. Daar hebben we een flink trauma aan overgehouden”. May: “Jos is jaren niet meer alleen durven thuisblijven”. Wat Jos ook erg vindt, is dat hij amper een jaar later een brief kreeg van het parket dat de zaak geseponeerd was. Van de daders geen spoor.

Mooie dagen

De nare ervaring blijft, maar slijt gelukkig. En ze wordt naar de achtergrond gedrukt door de gelukkige gebeurtenissen. Zoals het feest dat er aankomt. Of samen wandelen in Den Elsakker en van de kleinkinderen genieten.

En blijven deelnemen aan het verenigingsleven in Meerle. Jos als voorzitter van OKRA, KVG (nu Kando), het Kerststalcomité. May is bij het bestuur van het gebuurte, bij Ferm en Femma.

We wensen hun nog veel mooie dagen samen! (jaf)

Met vier aan de tafel

Er waren en zijn nogal wat Martensen in de streek. Een aantal van hen heten ook nog Jos. Zo zaten er op het jaarlijkse bal van de Meerlese school altijd vier Jossen Martens samen aan één tafel.

Om ze uiteen te kennen gaven de mensen ze dan een bijnaam: Jos kiek, Jos van de koeiberg, Jos de timmerman en Jos de aannemer.

Abonnement tot eind 2023?

Wil je bijblijven?

Voor

Het gebuurte had werk gemaakt van de stoet…

Volksdansgroep Shilshoel start met beginnersgroep

VOLKSDANS Heb je zin om elke week je beentjes te strekken, of gebeten door dansmicroben en op zoek naar een groep gelijkgezinden? Dan ben je bij volksdansgroep Shilshoel aan het juiste adres. Gezonde lichaamsbeweging op internationale folkloremuziek uit o.a. Israël, Griekenland, Roemenië, Bulgarije en de Balkanlanden, met gezelligheid en ontspanning troef.

Vanaf 11 september starten ze met een nieuwe beginnersgroep. Elke maandag van 19 tot 20 uur wordt er gedanst onder leiding van Gust Koyen in de polyvalente zaal van Meerle. Kom zeker eens een kijkje nemen. Twijfel je of het iets voor jou is? Geen probleem, heel de maand september kan je gratis komen proberen. Zeker doen!

Ook de andere groepen starten weer vanaf 11 september: wie danst wanneer?

• Kindergroep 1 (3e kleuterklas tot 2e leerjaar) danst op vrijdag van 18 tot 19 uur in de zaal van de school o.l.v. Gitte Koyen en Ilse Boudewijns;

• Kindergroep 2 (3e leerjaar tot 6e leerjaar) op vrijdag van 19 tot 20 uur in de zaal van de schoolo.l.v. Gitte Koyen en Ilse Boudewijns;

• de jongerengroep (vanaf 1e middelbaar) op

vrijdag van 19 tot 20.30 uur in de polyvalente zaal o.l.v. Gust Koyen en Ine Mertens;

• de 50+ groep op maandag van 18.30 tot 20 uur in de parochiezaal o.l.v. Lianne Langstraat;

• de beginnersgroep op maandag van 19 tot 20 uur in de polyvalente zaal o.l.v. Gust Koyen;

VAN HEMELEN BVBA

• de maandaggroep op maandag van 20 tot 21.30 uur in de parochiezaal o.l.v. Gust Koyen en Lieze Jacobs.

Meer info? Mail naar chrisengust@hotmail. com; boudewijnsilse@hotmail.com; shilshoelmeerle@gmail.com. (jaf)

Love 2 heal

Helend medium

ALTERNATIEVE WARMTE

Industrieweg 4 2330 Merksplas

Tel: 03 314 37 67

Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.

Paul van Huffel

Wat doet Mexico in Meersel-Dreef?

NAAMGEVING De Watermolenweg in Meersel-Dreef is de geasfalteerde weg vanaf de watermolen, eindigend op een zandweg die uitkomt in Meer op de Eindsestraat, ook wel eens de binnenpad genoemd. In de Dreefse volksmond wordt de Watermolenweg ook wel ‘Mexico’ genoemd. Waarvan deze naam afkomstig is, is een groot raadsel.

Op facebook zijn er wel suggesties: het zou vroeger een zandachtige vlakte zijn met bo-

men wat op het landschap van Mexico zou lijken, maar dat wordt dan weer betwijfeld. Soms werd het ook wel eens ‘Meulengrachten’ genoemd.

Kranten

De naam Mexico duikt ook al in oude krantenartikels meermaals op. In een advertentie van openbare verkoop in een krantenartikel van 23 december 1925 van ‘staanden en gekapten mast’ werd er door notaris Vermeulen te Meir ter herberge van Corn. Deckers aan de Kapel te Meersel onder andere letterlijk verkocht: “6 k staanden mast aan het huis van A. Oomen op Mexico, zijnde brand- en geriefhout. Comptante betaling”.

ten: 5 in de Molengrachten en 1 in de Meerselsche Hei tegen den Armenbeemd, 1 koop schaarhout in Van Wezels akkerken tegen de Strybeeksche Hei, 1 idem aan Mexico, achter den Molentip”.

Pachtboerderij

Enkele oudere Dreveniers menen dat de naam voortkomt uit de benaming van een pachtboerderij, zoals dat vroeger wel eens meer gebeurde, die dan toebehoorde aan een grootgrondbezitter, om alzo het onderscheid te kunnen maken tussen zijn verschillende boerderijen. Welke boerderij het moet zijn geweest en of deze nog bestaat, is niet geweten.

Een van de oude krantenknipsels waarin Mexico vernoemd wordt.

Reik mij de Hand

CONCERT SPONSORLOOP Ook dit jaar organiseren de leden van het Internationale Solidariteit Meersel-Dreef, Galder & Strijbeek (voorheen het Missiecomité) een weekend voor het goed doel. Deze grensoverschrijdende gebeurtenis heeft plaats op 16-17 september in speeltuin “De Zevenster” te MeerselDreef. En dat al voor de 45ste keer.

Op zaterdag 16 september om 13.30 uur tot ongeveer 16.00 uur is er een sponsorloop voor kinderen van Meersel-Dreef, Galder & Strijbeek en omgeving.

Op zondag 17 september (derde zondag van september) vanaf 12 uur is er “Reik Mij De Hand”, een groots opgezet muzikaal feest met o.a. optredens van acht muziekgezelschappen, met randanimatie als een tombola, pannenkoekenfeest en kinderactiviteiten. Speciaal moment is dat om 13 uur worden de Belgische, de Nederlandse en de vlag van Meersel-Dreef worden gehesen in de mast. Het einde van de optredens is voorzien om 18 uur.

Doel van dit alles is om zo veel mogelijk geld in te zamelen voor verschillende goede doelen in Congo (2), Guatemala, Pakistan en Kenia, die in het verleden opgestart werden door inwoners van de betrokken gemeenten die nu nog actief zijn in de regio waar ze ooit

In De Kempenaar van 3 december 1892 werd door notaris Van Regemorter op 21 december 1892 publiek te koop aangeboden ter herberg van Wed. Verschueren aan de Kapel te Meersel, verschillende loten “zwaar esschen, wilgen en kanada boomen, schaarhout, mast en vlaggen” te Meersel, onder meer namens “… F. den heer Rommens te Meersel, 6 koopen gedunden mast, latten en boonstaken te we-

Na de fusie werd de huidige benaming Watermolenweg aangenomen, terwijl er ook bewoners waren die voor de ludieke benaming “Mexico” hadden willen opteren, maar het stadsbestuur besliste er toen blijkbaar anders over.

Wie nog meer weet over de herkomst van de benaming, mag dit steeds melden. (JJ)

begonnen.

Wil je deze werking daarnaast financieel ondersteunen, dan kan dit door een bedrag over te maken op rekening nr. IBAN: BE11 7509 3054 8848 - BIC: AXABBE22, ten name van Reik mij de Hand Meersel-Dreef met de mededeling: RMDH 2023, alsook ja of nee voor een bewijs van betaling (automatisch voor bedragen vanaf 25 euro). Voor vermelding op

de sponsorlijst kan je je naam of firmanaam mailen naar reikmijdehand@gmail.com.

Helpende handen zijn ook nog altijd welkom. Wie interesse heeft, mailt dit naar reikmijdehand@gmail.com. En uiteraard hopen de leden op zaterdag 16 en zondag 17 september zoveel mogelijk mensen ter plekke te mogen begroeten! (JJ)

Jaak Snijders (1943-2023)

Op vrijdag 28 juli 2023 overleed vrij onverwacht Jaak Snijders. Jaak werd geboren op 20 november 1943 op het Heieinde in Meersel-Dreef.

Ze verhuisden al snel naar de Dreef naar het huis waar zijn grootouders woonden. Na de lagere school ging het richting vakschool. Hij studeerde er in 1961 af als metser en kon direct aan de slag bij bouwbedrijf Geert Brosens in de Kerkstraat in Meerle, waar hij zou blijven werken tot aan zijn pensioen.

Eerder onbezonnen koos hij voor zijn legerdienst een opleiding als para-commando. Hij slaagde in zijn opleiding en kreeg in 1962 zijn brevet als parachutist. Hij werd al snel naar Burundi en Rwanda gestuurd voor een humanitaire missie van 6 maanden. De onafhankelijkheidsdrang sloeg toen over van Congo naar de twee andere Belgische kolonies. Ze moesten de bevolking beschermen en landgenoten repatriëren. Een ervaring die hij nooit zou vergeten.

Terug op Dreef leerde hij Annie Verheijen kennen. Het klikte en ze huwden in 1966. Ze kochten de grond waar hij geboren was en Jaak kon aan de slag om het huis te bouwen waar hij zijn verdere leven zou blijven wonen. Het gezin breidde uit met twee kinderen Luc en Bert.

Politiek

Jaak was een echte vakman en was trots op de vele huizen die hij bouwde. Ook na de uren kluste hij nog bij om huizen en appartementen te renoveren. Ondertussen had hij het ook op andere fronten druk. Via zijn vader kwam hij in contact met het ACW, via burgemeester en volksvertegenwoordiger Jules Mertens rolde hij in de politiek. Hij kwam in 1970 op voor de CVP in Meerle, hij werd niet direct verkozen maar volgde in 1972 Henri Desmedt op in de gemeenteraad. Als gemeenteraadslid trok hij mee aan de kar voor Meersel-Dreef. Hij kwam op voor de restauratie van de Sint-Luciakapel, zetelde in verschillende adviesraden (o.m. IOK), en realiseerde mee verschillende verkavelingen waaronder de Sint-Annastraat.

In 1977 werd hij gemeenteraadslid van de fusiegemeente en richtte hij mee de dorpsraad op van Meersel-Dreef, waar hij zelf vele jaren lid van was. Als raadslid was hij aanwezig op ettelijke evenementen, je zag Jaak in zijn “vrije tijd” bijna altijd netjes in kostuum. Via Fons Van Huffelen begon hij in 1972 een plaatse -

lijk bank- en verzekeringskantoor (DVV-BAC). De zaken liepen goed en daarom bouwde hij zijn garage om tot bankkantoor. Hij gaf zijn kantoor over in 1988.

Fanfare

Al van in de lagere school hoorden ze hoofdonderwijzer Jaak Verboven vol vuur vertellen over zijn fanfare. In 1956 werd hij lid, eerst op bugel, daarna hoorn en vervolgens bariton om zijn muzikale carrière te eindigen op de grote trom. Hij speelde mee toneel en was nog enkele jaren souffleur. Hij trad toe tot het bestuur van de fanfare, in 1966 volgde hij Rie Verleije op als secretaris-penningmeester. Het waren drukke tijden maar vooral de oudere generaties waren verknocht aan hun vereniging, de jeugd zocht ander vertier.

In 1973 ging de drumband van start. Het succes ervan was mooi maar bracht ook veel financiële en organisatorische zorgen met zich mee. Met Jos Verboven, Jaan Van Dongen, Christ Van Dun en Frans Jacobs vormden hij de bestuurskern die niet aan opgeven dachten. In de late jaren tachtig bloeide de fanfare weer op met een nieuwe generatie leden en verjonging van het bestuur. Er was nood aan geld voor de aankoop van instrumenten en om de dirigent en lesgevers te betalen. Zo kwam er een wekelijkse rommelmarkt op Dreef.

Rommelmarkt

Op zondag 1 mei 1988 werd er gestart. Eerst werd er gedacht aan een markt van de grens tot de paters maar niet iedereen op Dreef was enthousiast. De ambities werden bijgesteld tot het Geiteneinde. Maar slechts een 6-tal marktkramers kwamen opdagen. En er waren ook nadelen, de Dreef was nog niet verhard zodat alles onderspetterde bij elke regenbui. En regenen deed het. Na zo’n zondvloed mocht Frans Jacobs zijn spullen drogen in de werkwinkel van Trees Snijders, de moeder van Jaak. De spullen zijn er niet meer buiten geraakt, het werd de rommelwinkel van de fanfare, tot het huis werd verkocht in 2000.

Buiten zorgde Jaak voor het reilen en zeilen van de marktkramers. Na de heraanleg van de Dreef in 1992 groeide de markt pas echt door de brede verharde voetpaden en parkeerstroken. Hij kreeg zijn handen vol als marktmeester. Tijdens het seizoen was het altijd een grote puzzel om te bekijken wie waar mocht en kon staan. Dankzij de rommelmarkt kon de fanfare groeien, zijn er deftige instrumenten en deskundige leiding.

Verder vond Jaak nog tijd om te tuinieren, eerst bij zijn moeder, in de grote groentetuin, later op zijn stukje grond op het Geiteneinde. Hij biljartte graag, vrij spel in het Jachthuis en driebanden bij Jansen & Jansen, zolang zijn gezondheid het toeliet. Ondertussen vierde hij zijn gouden huwelijksjubileum, was hij meer dan 60-jaar spelend lid en vierde hij zijn gouden jubileum als bestuurslid bij de fanfare ”Voor Eer en Deugd”. Het leverde hem de titel van ere-bestuurslid op. Zelfs toen zijn gezondheid achteruit ging, bleef hij mee de fanfare besturen en de rommelmarkt regelen. Tot op de avond voor hij stierf.

Een volle kerk en de fanfare namen op zaterdag 5 augustus met muziek afscheid van Jaak Snijders. (tv)

En de winnaars zijn...

KERMIS De juryleden van de kermisspelen op maandag en dinsdag hadden dit jaar hun handen weer vol om alles in goede banen te leiden. Vooreerst werden twee juryleden Jacques de Bie en Ben Bastiaansen gehuldigd voor hun jarenlange tomeloze inzet met de nodige complimenten van alle gebuurten, dit waren hartverwarmende momenten. Waar een klein dorp toch groot in kan zijn.

Het gebuurte Heieinde was op maandag de beste van de klas en op dinsdag mocht Meersel de beker mee naar huis nemen. Uiteindelijk is een leuke uitslag meegenomen, de kennismaking en het gezellig samenzijn met nieuwe buren alsook oud-inwoners is echter de extra bonus voor de samenleving in het dorp. (JJ)

Op zoek naar de Hoogstraatse dartskampioen

DARTSTORNOOI Darts is ontzettend populair bij jong en oud. KWB Minderhout gaat op 10 en 11 november voor de tweede keer op zoek naar de Hoogstraatse kampioen darts. De organisator verwacht een groot deelnemersaantal en een verwoede strijd naar de wisselbeker als de opvolger van Benny De Laet.

Op vrijdag 10 november barst de strijd los voor de Hoogstraatse titels. Zowel voor -16 jarigen als voor alle leeftijden wordt parochiezaal ’t Markenhof het strijdtoneel voor de amateurdarters. Voor deelname aan het Hoogstraats kampioenschap moet je inwoner zijn van Hoogstraten of één van de deelgemeenten.

Zaterdag 11 november is er het open tornooi. Alle liefhebbers zijn welkom om met elkaar de degens (pijltjes) te kruisen. JC darts is aangetrokken om de wedstrijdleiding op zich te nemen. Er wordt gestart in poules, die gevolgd zullen worden door plaatsing in A - en/of B-ronde. In beide categorieën zullen geldprijzen te winnen zijn.

Wedstrijdoverzicht

Vrijdag 10 nov. 18 uur: enkel -16 jaar Hoogstraats kampioenschap

20 uur: enkel Hoogstraats kampioenschap alle leeftijden

Zaterdag 11 nov. 10.30 uur: enkel -16 jaar open tornooi

14 uur: koppel open tornooi (max 64 ploegen)

19.30 uur: enkel open toernooi (max 128 deelnemers)

Deelname

Spelers onder de 16 jaar betalen € 5, volwassenen € 10 per persoon. Inschrijveng via mail aan lucherthogs@telenet.be. Indien er nog plaats is, kan je ook nog die dag ten laatste 30 minuten voor aanvang van de wedstrijd inschrijven.

De betaling moet na inschrijving gebeuren op rekening BE90 0882 8634 7732. De mail vermeldt: dartnaam + wedstrijd van toepassing; open of Hoogstraats kampioenschap (met vermelding woonplaats); voor - 16 jaar de geboortedatum.

Bij start van de wedstrijden gaat elke deelnemer akkoord met het reglement van de wedstrijdleiding en de prijzenverdeling. Sportiviteit en spelplezier moeten primeren.

Spijs en drank zullen overvloedig aanwezig zijn in ’t Markenhof. (jaf)

De jury van de kermisspelen: Karine Teuns, Patricia Bastiaansen, Ben Bastiaansen, Jacques de Bie, Joris Bastiaansen en Dorien Van Boxel.

Gebuurte Heieinde haalde het op maandag.

De collega’s van Meersel trokken op dinsdag aan het langste eind…

Heraanleg Markwijk scoort minpunten

WONEN De heraanleg van de Markwijk wordt door de bewoners met gemengde gevoelens onthaald. Uiteraard zijn er een aantal pluspunten waar iedereen achterstaat. De ingevoerde enkelrichting van de Koestraat naar het kruispunt van de Lage weg en de Castelrébaan zorgt, samen met een asverschuiving van de rijbaan voor veel minder en trager verkeer. Vroeger werd de Markwijk al te vaak gebruikt om de T-splitsing van de Koestraat en de Lage weg te vermijden.

Maar velen zien toch ook minder geslaagde ingrepen. Elke woning heeft maar een oprit van 3,50 meter breed zonder inrijstrook in de rijrichting. Op zich is een inrit voldoende, op voorwaarde dat er voldoende parkeergelegenheid is voor een tweede wagen of voor bezoekers. Bovendien zijn de parkeerhavens met hun zes meter lengte te klein. Zelfs een ervaren chauffeur kan er een middelgrote wagen onmogelijk inrijden zonder in een groenzone te rijden.

In het ontwerp was bovendien veel meer plaats voor groen, maar dan op beter gekozen plaatsen. Het doodlopend gedeelte van de Markwijk, in het midden rechts, is nu een desolate vlakte in klinkers. Het is haast als een plein dat om groen vraagt en daardoor veel aangenamer zou zijn.

De bewoners vrezen dat het te laat is om nog wijzigingen aan te brengen, maar ze hopen op z’n minst dat het bestuur er lessen uittrekt wanneer andere straten of verkavelingen aan herinrichting toe zijn. (fh)

Lijndans voor beginners

OKRA FERM KWB Vanaf september organiseren de Minderhoutse afdelingen van OKRA, Ferm en KWB een lessenreeks lijndans voor beginners. Op donderdag 14 september is er een proefles in het OKRA lokaal, Schoolstraat 6 van 18.30 tot 20 uur. Je kan ter plekke alle informatie krijgen en inschrijven voor de reeks van 11 lessen die van start gaat op 21 september.

De reeks kost slechts 30 euro per persoon. Deze lessen staan ook open voor alle leden van OKRA, Ferm en KWB van heel Hoogstraten. Info te verkrijgen bij Karel Jacobs (0477-72 58 14, Okra.Minderhout@gmail.com) of Jan Meijer (0468-35 98 33, info@kwbminderhout.be). (jaf)

Het ontwerp oogt mooi op plan, maar het werkt in de praktijk niet. In een tijd dat vergroening troef is, wordt een doodlopende straat haast een desolaat plein.

De asverschuiving van de rijbaan zorgt voor minder en vooral trager verkeer.

Ferm Minderhout blijft ferm bezig

FERM De voorbije twee maanden deden ze het wat rustiger aan bij Ferm Minderhout. Hoewel: toch wekelijks fietsen, met de ene keer wat beter weer dan de andere, en een mooie fietstocht naar Scherpenheuvel. Nu is het tijd om er weer volop in te vliegen, het septemberprogramma is welgevuld.

Op zaterdagvoormiddag 16 september verkoopt Ferm mooie azalea’s in een kraampje in de kuip in het kader van het weekend van Kom op

Het Sus en May Plein

tegen Kanker. Op 25 september is er de herfstvergadering met, naast een broodmaaltijd, de voorstelling “Vrouwen van jewelste” door Agnes Adams. Om 19 uur in ’t Markenhof. En op 28 september staat een daguitstap naar Rotterdam op het programma.

Info of vragen? Contacteer fermminderhout@gmail.com. (jaf)

GOUD IN MINDERHOUT Sus Van Gestel en May Verschueren

JUBILEUM Op vrijdag 11 Augustus vierden Sus Van Gestel en May Verschueren hun gouden jubileum. 50 jaar getrouwd dus. De geburen maakten er werk van en bezorgden ons bovendien een korte impressie.

“Omdat zij elk jaar het straatfeest op de Hoge Weg in Minderhout mee organiseren stond dit nu in het teken van hun gouden bruiloft.

Alle geburen werden getrakteerd op gratis eten en drinken, er was een springkasteel voor het jonge volk enz. Er werd ook een stuk van de straat gedoopt met hun naam: het ‘Sus en May Plein’ dus. Door het mooie weer kreeg het feest nog wat extra gezelligheid.

We hopen dat Sus en May nog lang samen in onze straat kunnen wonen en wensen hen nog een goede gezondheid, veel geluk en nog een lang leven samen…!” Waar wij ons alleen maar bij kunnen aansluiten! (mdl)

Verdeeldheid over de werken in Worteldorp

OPENBARE WERKEN Op dinsdag 1 augustus begon Pidpa met werkzaamheden aan de waterleiding. Als die werken wellicht eind oktober klaar zijn? start het Agentschap Wegen en Verkeer met de vernieuwing van het wegdek. Dat betekent dat Worteldorp vier maanden lang is afgesloten voor het doorgaande verkeer tussen de Sint-Janstraat en Polder.

Vooral de aanleg van het kruispunt bij bakker Gert aan De Boomkens zorgt voor de nodige commotie. De aanleg van dat kruispunt heeft invloed op de mobiliteit, de uitbreiding van de schoolstraten tot en met de herinrichting van De Boomkens.

Het stadsbestuur vindt de oversteek aan bakker Gert onveilig en wil door het invoeren van enkelrichtingsverkeer in de Sint-Janstraat deze oversteek veiliger maken voor fietsers en voetgangers door de aanleg van een zogenaamd bajonetkruispunt. Dat is een kruispunt dat uit twee T-splitsingen bestaat, met als resultaat dat er slechts één centraal zebrapad komt op een verhoogd kruispunt. Daarop kunnen fietsers en voetgangers in één beweging oversteken van de ene hoek van het kruispunt (aan de bakker) naar de andere hoek (aan de boerderij).

Water en vuur

Een afvaardiging van de dorpsraad had op 1 augustus een overleg met de stadsdiensten over het bewuste kruispunt. Volgens de dorpsraad blijft het stadsbestuur bij hun standpunt dat, als de Sint-Janstraat geen eenrichtings-

De aandacht gaat

de maandenlange werken, als wel naar de aanleg van dit kruispunt bij De Boomkens.

straat wordt, er niets wordt gedaan aan de Zandstraat en vermoedelijk ook niet aan de rijbaan in Worteldorp zelf, dus wellicht ook geen verhoogd kruispunt om de snelheid af te remmen.

De dorpsraad betreurt dat de bevraging online gebeurt of, indien de inwoners het willen, ze een formulier kunnen aanvragen. Uit het bovenstaande kan men vaststellen dat het da-

gelijks bestuur van de dorpsraad wenst dat er zoveel mogelijk (negatieve) stemmen worden uitgebracht. Om iedereen de kans te geven hun stem online uit te brengen verdeelde men een 700-tal oproepen in het dorp om op 14 of 17 augustus naar de refter van de gemeenteschool te komen waar enkele pc’s klaar stonden. Naar we vernamen was de opkomst eerder beperkt. (fh)

Ontharden om het water bij te houden

RUIMTELIJKE ORDENING We weten allemaal dat het fout loopt met het klimaat en dat alle beetjes helpen. We staan achter meer groen in straten en pleinen, maar als het in onze straat gebeurt fronsen we de wenkbrauwen. Dan zijn de meningen verdeeld…

Dat is ook zo in de Jan Huetstraat, een doodlopende straat in de ‘witte wijk’ te Wortel. Vroeger was er een smal voetpad naast een smalle strook gras. Nu werden de voetpaden verwijderd. De straat is breed genoeg en door de ingreep zullen de wagens, haast uitsluitend bewoners, hun snelheid aanpassen.

Dat de inritten van de woningen geen schuine inrijstroken hebben is misschien wel een schoonheidsfoutje. (fh)

niet zozeer naar

Erehoofdman Karel Sysmans overleden

GILDE Op maandag 14 augustus nam de Sint-Jorisgilde Wortel afscheid van erehoofdman Karel Sysmans, die op 9 augustus overleed op bijna 87-jarige leeftijd. De gilde betekende veel voor Karel - en Karel en de familie Sysmans betekenden jarenlang heel veel voor de Wortelse gilde.

Alfons Sysmans, een neef van Karel, was van 1933 tot 1939 koning en in de afgelopen 100 jaar waren maar liefst 67 jaar lang leden van de familie Sysmans hoofdman. August Sysmans, een nonkel van Karel, was dat van 1929 tot aan zijn dood in 1951; hij werd toen opgevolgd door zijn broer Alfons Sysmans, de vader van Karel, die hoofdman bleef tot hij in 1978 stierf.

Druk najaar voor Ferm

FERM 15 augustus stond het team van Ferm Wortel vanaf 8u30 klaar om de Wortelse moeders en hun gezinnen een uitgebreid moederdag-ontbijt aan te bieden in zaal Trefpunt. Ruim 175 deelnemers schreven in en genoten van een ontbijt met producten van heel wat lokale handelaars. Meteen een opstap naar het goed gevulde najaarsprogramma van Ferm.

Op de agenda staan:

- weekend van 15-16 september - verkoop plantjes Kom Op Tegen Kanker;

- maandag 18/09 19u30 - kookles : alles met tomaat;

- zaterdag 14/10 - teerfeest Ferm Wortel;

- woensdag 8/11 19u30 - kookles : feestelijke stoofpotjes en ovenschotels.

Verder is er een Ferm Café :

- maandag 25/09 19u30 - breien voor dummies en gezelschapspelen;

- dinsdag 24/10 19u30 - proeverij van koffie en chocolade;

- donderdag 23/11 19u30 - knutselen voor kerst.

Meer info, foto’s en nieuws vind je op de Facebook- en Instagrampagina (FermWortel_2323). (sk)

Alles wees er op dat Karel de taak van zijn vader zou overnemen, maar hij voelde zich daar nog te jong voor en liet de eer aan Mil Christiaensen. Zes jaar later, in 1984, was Karel er klaar voor en werd hij tot 2002 de derde hoofdman met de naam Sysmans.

Karel werd in 1961 actief schutter en heeft 62 jaar lang, tot in februari van dit jaar, weinig of geen bondschietingen gemist. Maar de uitslagen die hij behaalde waren voor hem echt niet belangrijk. Wat telde was de vriendschap die hij in de gilde vond, zowel van de leden van de gilde van Wortel als die van de acht andere gilden aangesloten bij Het Verbond van Sint-Jorisgilden. Ontspanning en vriendschap, daar ging het om. (fh)

Het moederdagontbijt werd ferm gesmaakt…

De ploeg die alvast de schouders zet onder het najaarsprogramma.

Anastasia zorgt voor een viergeslacht

VIERGESLACHT Maria Maerivoet, die in de Sint-Janstraat woont is dolgelukkig met de geboorte van Anastasia die voor een viergeslacht zorgt. Op de foto zie we naast Maria de bomma Francine Verelst uit Merksplas, de mama Hannelore Scheltjens die in Zonhoven woont en de kleine Anastasia Baldaz. (fh)

Adverteren in De Hoogstraatse Maand

https://www.demaand.be/adverteren/

oblivion

geen versgebakken brood

of warme appeltaart

de kachel koud

niet aangemaakt

een bleke kaars

verschraalde rozen

onbewogen

op het kale tafelblad

een man leest

keer op keer

dezelfde krant

de Hoogstraatse Bridge Club Club organiseert: 15 bridgelessen

Wekelijks op dinsdag

vanaf 19.30 uur tot 22 uur

in De Socio van HVV

Katelijnestraat 29, Hoogstraten

Prijs: 100 euro (inclusief twee lesboeken)

1e les gratis en vrijblijvend: 3 oktober 2023

marleen

Info en inschrijven: Paul Cools - 0497 25 65 54 paulcools777@gmail.com

Iedereen welkom!

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Zorgt HVV nogmaals voor een stunt?

NATIONAAL VOETBAL Het nieuwe seizoen wordt al het vierde van Dominiek Van Den Bosch als voorzitter van Hoogstraten VV. Het waren zonder twijfel bewogen jaren. De kersverse voorzitter moest met een vernieuwd bestuur en een nieuwe structuur een nieuwe wind laten waaien over de club. Daarbij kwam de realisatie van de Wereldakker met de aanleg van het kunstgrasveld en de problemen met de trainingsvelden, het behalen van de kampioenstitel met het al of niet aanvragen van de licentie voor 1ste nationale. Vorig seizoen was er dan de zwakke start in de heenronde en het haast onmogelijk gewaande behoud in de hoogste amateurreeks met een veel kleiner budget dan de tegenstrevers. Dominiek blikt terug op deze uitdagende jaren en kijkt vooruit naar het komende seizoen.

Boven: Sander Emmen, Nick Havermans, Fallou Fall, Niels Van De Vel, Robin Lauwers, Jens Wildhagen, Wim Kustermans, Kevin Rens, Ian Simons, Keith Owen Groeneveld, Maro Budts en Ruben Tilburgs

Midden vlnr : TK Paul Van Dijck, Willem Serrien, Wout Schokkaert, Jef Mouws, Beau Hillen, David Sargsyan, Akram Tourki, Vincent Van Dyck, Jan Van Dyck, Boro Misovic, Jeremiah Nuama, Mathias Herygers, verzorgster Annick Goetschalckx en kiné Naomi Goossenaerts

Onder: sportief verantwoordelijke Ben Van Bael, T2 Glenn Van der Linden, Jeroen Meeuwis, Ruben Verheyen, Jiri Struyf, Sem Druyts, T1

Frank Belmans, voorzitter Dominiek Van Den Bosch, afgevaardigde Frank van den Broek, Ibrahima Mbaye, Jouk Vermeeren, Senne Van Dooren, Martijn Brandt, T3 Tom Proost en sportief verantwoordelijke Erik De Bie

Dominiek Van Den Bosch

DHM: Heb je op bepaalde momenten niet gedacht: “Waar ben ik aan begonnen?”

Dominiek Van Den Bosch: Ja. Dat denk ik soms wel eens…, maar dat wordt dan zeker gecompenseerd door de leuke momenten. Gelukkig hebben we een goed bestuur en medewerkers bij mekaar gekregen, al blijft voldoende medewerkers vinden een moeilijke zaak. Je voelt ook dat ieder bestuurslid goed in zijn rol groeit, waardoor alles vlotter begint te lopen. Uiteraard zijn er regelmatig verschillende meningen, maar daardoor gaat iedereen nadenken over de beste opties en hiervan worden we als club beter.

DHM: Hoe staat het nu met de voetbalvelden? Tot nu waren er toch enkel maar problemen, elders trainen, problemen met beregening tijdens bijzonder droge periodes, enz.

Bij aanvang van het project wisten we dat dit ons gedurende enkele seizoenen problemen zou geven. Vooral de onvoldoende werkende beregeningsinstallatie in combinatie met de droge zomer, zorgde ervoor dat de problemen veel langer aansleepten. We hadden gehoopt vorig seizoen terug normaal te kunnen opstarten, maar dit is uiteindelijk zelfs nu nog niet het geval. Het veld binnen de piste, wat normaal ons derde wedstrijdveld voor de jeugd moet worden, blijft een zorgenkind. De droogte vorige zomer heeft er voor gezorgd dat we dit tussenseizoen veel meer hebben moeten investeren in al onze terreinen. We hopen hiervoor van de stad nog wat hulp te krijgen.

DHM: Dat HVV zich vorig seizoen heeft kunnen redden in 1ste nationale was toch een stunt. Hoe heb je dit ervaren? Bij het naderen van de winterstop dachten we dat ons verblijf in 1ste nationale voorbij was. Met de match op Mandel United was er dan plots een kentering. Na de winterstop heeft de ploeg deze lijn kunnen doortrekken. Het is ongelofelijk hoe de ploeg gegroeid is. De spelers hebben in dit lange seizoen echt alles gegeven, bij de meeste spelers was het vat ook echt af. Het behoud voelde aan als een grote overwinning. De kunst is nu volgend jaar te bevestigen.

DHM: Vorig seizoen waren er 20 ploegen in de reeks, dit jaar 18 en opnieuw zitten er 4 beloftenploegen bij. In het seizoen 2024-2025 zullen er nog 16 ploegen zijn, enkel Vlaamse ploegen. Dat de reeks terug kleiner wordt, vind ik zeker goed, anders duurt de competitie te lang. De beloftenploegen brengen jammer genoeg weinig supporters mee en zorgen deels voor competitievervalsing doordat hun betere spelers soms met de A-kern mee moeten en andere wedstrijden met de U23 meespelen. Wij hebben zo de pech gehad dat we thuis tegen Antwerp tegen een supersterke ploeg speelden. Spelers zoals Arthur Vermeeren en Zeno Van Den Bosch hebben nadien altijd met de A-ploeg meegespeeld. Deze ploegen kunnen ook mee stijgen of dalen, het is dus afwachten hoeveel ploegen er de volgende jaren in de reeks zullen zitten.

DHM: Heeft HVV zich versterkt tegenover vorig seizoen?

De analyse van de ploeg van vorig jaar was voor ons vrij snel duidelijk. Het middenveld en de verdediging heeft zich in de eerste seizoenshelft snel aangepast aan het niveau van 1ste nationale. In het aanvallend compartiment liep het echter moeilijk, zeker na het uitvallen van Fall. De voorlijn is dan ook zo goed als volledig vernieuwd. Met een mix van twee jonge spelers die overkomen van Turnhout (Emmen en Tourki) en een ervaren spits (Mbayé) die overkomt van Eendracht Aalst, hopen we dat het scorend vermogen van de voorlinie een stuk beter loopt. Ik hoop vooral dat we het seizoen beter starten, dat helpt voor het vertrouwen van de spelers. Gezien we volgend seizoen met nog minder ploegen in de reeks spelen, blijft het een uitdaging om er zeker in te blijven.

DHM: Nog bedenkingen bij de reeks? Afgelopen seizoen zaten er in de reeks meerdere profclubs, meestal in handen van buitenlandse investeerders. De meeste hiervan spelen nu in 1B. Maar ook bijvoorbeeld Rupel Boom was in handen van investeerders, die dan hun beloftes niet nakwamen waardoor de club zowel financieel als sportief in de problemen kwam. Ik vraag mij af waar dit naartoe gaat. Voor mij past dit niet in het amateurvoetbal. Zo verliest de club zijn eigenheid en dat willen we zeker niet meemaken. (rob)

Kalender HVV

Woensdag 30 augustus 20 uur

KVC Winkel Sport - Hoogstraten VV

Zaterdag 2 september 20 uur

Hoogstraten VV - R Knokke FC

Zaterdag 9 september 20 uur

Hoogstraten VV - Young Reds Antwerp

Zaterdag 16 september 20 uur

KSK Heist - Hoogstraten VV

Zaterdag 23 september 20 uur

Hoogstraten VV - RAAL La Louvière

Hopen op een goede start in de competitie

PROVINCIAAL VOETBAL Wortel, in 2de provinciale B, mag dit seizoen spelen in het oosten van de provincie. Het is uitkijken naar de derby’s tegen Merksplas. Andere interessante tegenstrevers zijn

Lentezon Beerse, Arendonk en Weelde.

Meer en Minderhout mogen het tegen elkaar opnemen in 3de provinciale B en moeten voor hun verplaatsingen naar het westen van de provincie. Wuustwezel en Gooreind zijn de minst verre uitwedstrijden, maar ze moeten ook naar Aartselaar en Hemiksem

KFC Meerle speelt in vierde Provinciale E tegen o.a. Dosko, Zwarte Leeuw B, Sint Jozef en Westmalle.

Glenn Verhoeven is de nieuwe trainer van kampioen Wortel. Hij wil verder bouwen op het vorige seizoen. Met een gezonde mix van ervaren spelers en jeugd heeft hij er volste vertrouwen in.

DHM: Dag Glenn. Vorig jaar werd een uitzonderlijk jaar voor Wortel. Als T2 toen heb je van kortbij meegemaakt dat Wortel kampioen speelde…

Glenn Verhoeven: Vooraf hadden we dit nooit durven dromen. Het seizoen ervoor hadden we ons op de laatste speeldag gered en ook voor het nieuwe seizoen was het doel om het behoud zo snel mogelijk te realiseren. We bekeken het wedstrijd per wedstrijd en telkens opnieuw legden we na overleg de juiste puzzelstukken met de gekende afloop. Het was geweldig om dit als jonge trainer vanaf de eerste rij mee te mogen maken en het was een leerrijke ervaring.

DHM: Je staat dit jaar voor een hele uitdaging in 2de provinciale. Heb je als coach nieuwe ideeën of een andere speelstijl?

We zullen deels verder bouwen op vorig seizoen, maar met mijn eigen accenten. Een andere speelstijl en spelsysteem behoren zeker tot de mogelijkheden maar daar ga ik nog niet te veel over prijsgeven. De nieuwsgierigen moeten zeker eens een kijkje komen nemen tijdens de eerste wedstrijden van de competitie.

DHM: Jeroen Fransen en Marijn Verdult zijn gestopt en Minderhout kwam Jolan Goossens wegplukken. Is Wortel als ploeg voldoende gewapend voor 2de provinciale? We verliezen met hen heel wat kwaliteit en ook zeker een brok ervaring. Maar we hebben jonge gasten die ook zeker de kwaliteiten hebben. Aan de technische staf en de ervaren jongens om deze jonkies klaar te stomen en hun ervaring mee te geven. Onze jonge kern werd aangevuld met 3 nieuwe jonge gasten Niels Coecke van Sint-Lenaarts en Mats Duijn en Jules Van Opstal van Hoogstraten. Tevens schuiven er enkele jeugdspelers door en mogen we ook 2 spelers terug verwelkomen die na een jaar blessureleed weer fit zijn. Een gezonde mix dus van ervaren spelers en jeugd. Een evenwichtige kern waar ik als trainer meer dan tevreden mee ben en het volste vertrouwen in heb.

DHM: Wat zijn de verwachtingen van de club voor dit nieuwe seizoen? We zullen opnieuw wedstrijd per wedstrijd bekijken en wekelijks proberen te genieten van 2de provinciale. Maar uiteraard wel met het doel om een verlengd verblijf in 2de provinciale te realiseren.

Transfers

Inkomend: Niels Coecke (Sint-Lenaarts), Mats Duijn (Hoogstraten), Jules Van Opstal (Hoogstraten)

Uitgaand: Jeroen Fransen (stopt), Marijn Verdult (stopt), Robin Clymans (Meerle), Jolan Goossens (Minderhout)

Koen Koyen is al 17 jaar actief bij MVV en is sinds vorig seizoen sportief verantwoordelijke van de club. Hij mikt met Minderhout op een plaats in de top 5: “Een ploeg als Minderhout hoort thuis in 2de provinciale.”

DHM: Dag Koen. Je bent sinds vorig jaar de sportief verantwoordelijke van Minderhout VV. Hoe vul je deze functie in? Koen Koyen: De basis was het uittekenen van een sportief meerjarenplan, zowel voor de A-kern als voor onze jeugdwerking. Waar staan we, waar willen we naartoe en wat hebben we nodig om die doelstellingen te bereiken? ‘Scouting’ was het codewoord voor de A-kern, zowel intern als extern. In samenwerking met onze coördinator bovenbouw, Gaston Hendrickx, wilde ik zo snel mogelijk een beter beeld krijgen van onze eigen talenten.

En in samenwerking met onze scout, Eddy Vermeiren, was het zaak de talenten uit eigen regio in kaart te brengen. Minderhout VV wil voor posities die we vanuit onze eigen opleiding (nog) niet ingevuld krijgen namelijk een podium bieden aan jongens met nationale opleiding die de stap naar de eerste ploeg in Hoogstraten, Zwarte Leeuw,... nét niet kunnen maken.

Momenteel ligt de focus op het neerzetten van een betere structuur voor onze jeugd, en daar hebben we met het aanstellen van 2 extra co-

KVNA Wortel start in 2de provinciale

MVV hoort thuis in 2de provinciale

ordinatoren een eerste goede stap gezet.

DHM: Minderhout VV eindigde vorig seizoen op de 5de plaats. Hoe kijk je aan tegen het voorbije seizoen?

Het was een seizoen met een aantal ups & downs. Na een degradatie is het voor spelers niet zo eenvoudig om de knop om te draaien. Vooral na de winterstop hebben we een aantal sterke reeksen neergezet, waardoor we mee konden strijden voor promotie via de eindronde. De beslissende wedstrijd in Mol-Ezaart had heel anders kunnen en wellicht moeten verlopen. Het was hinken op 2 gedachten, waren we al wel klaar voor de stap? Het had in ieder geval een mooie bekroning kunnen zijn, en ik onthoud van die wedstrijd uiteindelijk vooral het enthousiasme van de talrijk meegereisde groen-witte fans.

DHM: Het was een drukke transferperiode, is de ploeg sterker dan vorig seizoen? De transferperiode was inderdaad zeer druk te noemen. Met een aantal stoppers, een aantal twijfelaars, en een aantal vertrekkende spelers lag er een hoop werk op de plank. Maar dankzij het voorbereidende werk op scoutingvlak hebben we ons uiteindelijk vrij snel en vlot kunnen versterken op de nodige posities. Met de beslissing van onze kapitein Tom Adams om nog een jaartje verder te doen, zijn we ook zeer tevreden.

Of de ploeg daadwerkelijk sterker is dan vorig seizoen, zal de komende maanden moeten blijken. Maar de eerste signalen zijn goed. We spelen zeer verzorgd voetbal, onze trainers Christian en Jo hebben een heldere visie, en de nieuwe jongens tonen meteen dat ze zowel met hun voeten als hun wedstrijdmentaliteit uit het juiste hout gesneden zijn.

DHM: Wat verwacht je van dit nieuwe seizoen?

Ongeveer de helft van het basiselftal zal nieuw zijn en dit zal nog even tijd nodig hebben om zich ‘te zetten’. Het belangrijkste is dat iedereen zich verder kan blijven ontwikkelen in een prettige en positieve omgeving en dat de groep snel naar elkaar toe groeit. We hebben de afgelopen oefenwedstrijden in ieder geval al goede aanknopingspunten kunnen noteren.

DHM: Hoe ver reiken de ambities voor dit seizoen?

Onze club heeft de afgelopen seizoenen op organisatorisch/structureel vlak, alsook qua accommodatie enorme stappen gemaakt. Op sportief gebied kunnen we dan ook niet achterblijven. Onze doelstelling op korte termijn hoort dan ook promotie te zijn. Een club als Minderhout hoort thuis in 2de Provinciale. Maar een promotie komt niet op bestelling en de concurrentie is niet min in deze sterke reeks.

DHM: Durf je een prognose maken? Ik denk dat top 5 zeker een realistische doelstelling is met deze groep, maar dit doel alleen op zich is niet heiligmakend. We kunnen pas tevreden zijn wanneer onze visie zich effectief vertaalt op het veld: verzorgd voetbal brengen, een goede wedstrijdmentaliteit tonen en een jonge groep aan het werk zien die zich zowel collectief als individueel door ontwikkelt.

Transfers

Inkomend: Robbe Aerts (Hoogstraten), Michiel Deckx (Hoogstraten VV), Joeri Mattheussen (KFC Wuustwezel), Jolan Goossens (KVNA Wortel), Rens van Gog (Zwarte Leeuw), Willem Vermeiren (KFC Zwarte Leeuw), Yentel Brants (Sint-Lenaarts), Yannick Van Den Bosch (Sint-Lenaarts)

Uitgaand: Wesley Peeraer (stopt), Jens Verschueren (stopt), Jort Keustermans (stopt), Arne Goolaerts (Lentezon Beerse), Seb Voorn (Lentezon Beerse), Kay Vermeiren (Meerle), Gracia Kadima (KFC Meerle), Bob Vervloet (RFC Zwaneven), Arne Geysen (Sint-Jozef Rijkevorsel)

KFC Meer gaat opnieuw voor een eindrondeticket

Na 4 jaar HVV gaat Roy Muesen, eerder ook trainer van Wortel, een nieuwe uitdaging aan. Met KFC Meer wil hij opnieuw bovenaan meedraaien in de competitie.

DHM: Je was T2 in HVV en je koos nu opnieuw voor coach in provinciale. Waarom deze uitdaging?

Roy Muesen: Ik heb 4 hele mooie jaren gehad bij Hoogstraten waar ik heel fijn heb samengewerkt met Eddy (Peeters) in het eerste jaar en de voorbije 3 seizoenen met Glenn (Van Der linden), Pol (Van Dyck) en natuurlijk Frank (Belmans), waar ik heel veel van heb kunnen opsteken. Toch begon ik me iets te comfortabel te voelen in de rol van T2 en begon het hoofdtrainerschap weer te kriebelen. Toen Meer me belde zat het gevoel direct goed en heb ik niet lang moeten twijfelen om de stap te zetten. Ik krijg van veel mensen de vraag of opmerking dat dit wel heel veel stappen terug zijn, maar zo voelt het voor mij absoluut niet aan.

DHM: KFC Meer behaalde vorig seizoen een 6de plaats en de 2de ploeg werd kampioen. Hoe liggen de verwachtingen nu? Meer speelt jaarlijks mee voor een plekje in de top 5 en daar willen we als groep opnieuw

voor gaan. Met als bijkomend doel om een ticket voor de eindronde te bemachtigen. De spelers delen diezelfde ambitie en stralen dat alvast uit tijdens de eerste trainingsweken. Het gaat er pittig aan toe.

DHM: Weinig transfernieuws of is de ploeg toch versterkt?

De groep bij mekaar houden was de voornaamste prioriteit want links en rechts was er wel wat interesse voor onze spelers. Dat is dan ook vrij goed gelukt, op Kenneth Simons na. Daar tegenover staan een 3-tal inkomende transfers en een aantal talentvolle jongens die doorstromen vanuit de jeugd. Nu is het aan ons om van de groep weer een goed geheel te maken. En daarbij rekenen we op alle 35 spelers, er zit behoorlijk wat kwaliteit in de breedte, gezien de titels die de 2e ploeg de voorbije jaren behaalde.

DHM: Wat verwacht je zelf van dit nieuwe seizoen?

Ik deel de ambitie om top 5 te spelen, daar gaan we hard voor werken. En liefst van al natuurlijk met verzorgd voetbal waar de mensen op zaterdagavond voor naar de KFC komen. En over het algemeen hoop ik dat de club in zijn geheel draait, van de jeugd tot de A kern met een gezonde portie verbondenheid.

Transfers

Inkomend: Ibrahim Iklilou (Nederland), Brent Mathieu (Minderhout), Naïn Brunken (Oostmalle)

Uitgaand: Kenneth Simons (Wuustwezel), Kenneth Van Aelten (Westmalle)

BLOEDAFNAMES

_____ HOOGSTRATEN

Rode Kruislokaal, Slommershof 18

17.00 - 21.00 uur

24/11 en 29/11

_____

MEER

Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6

17.30 - 20.30 uur

27/9 - 27/12

_____

MEERLE

Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2

17.30-20.30 uur

4/9 - 4/12

AANKOOP ALLE WAGENS EN MOBILHOMES

steeds de beste prijs !!

Alle merken jong en oud, ook met schade en veel km's, ook met rode keuringskaart, bestelwagens, vrachtwagens, 4x4's, luxewagens en minibussen.

Snelle afhandeling - tel. 0473 31 85 58

KFC Meer 2023-24

Onderaan:

“De missie van K. Meerle FC blijft voor volgend seizoen ongewijzigd. Presteren met zo veel mogelijk jongens van onder de eigen kerktoren (lees fusie Hoogstraten),” dat zegt voorzitter Paul Kox in zijn voorbeschouwing.

“Met zo veel mogelijk jongens van hier zo hoog mogelijk eindigen en financieel gezond blijven. Dat klinkt eenvoudig maar wil wel zeggen dat er evenwichten gezocht moeten worden en dat is niet altijd even simpel.

Zeker als je geconfronteerd wordt met 5 basispionnen die stoppen. Jan Dirven heeft medio vorig seizoen zijn handschoenen al opgeborgen. Verder gaven sterkhouders Jan Verheyen, Bart Leemans, Stef De Jongh en Matti Michiels aan het nieuwe seizoen niet meer te starten. Dat aantal vertrekkers opvan-

gen enkel met eigen jeugd is niet mogelijk zonder aan kwaliteit in te boeten.

Met Freek Van Bavel (start weer met voetballen), Robin Clymans (terug van KVNA Wortel), Kay Vermeiren en Kadima Gracia (beiden K. Minderhout VV), Miquel Ten Brink (KFC Poppel), Sem Boudewijns (Loenhout SK), Gino De Goede en Jeroen Verbreuken (beiden terug uit langdurige blessure) en Ergün Mesut (vrije speler) vangen we de vertrekkers op en verbreden we onze kern die vorig jaar te smal was.

De twee vorige seizoenen werd vlot meegedraaid in de top 5 met telkens een eindrondeticket als beloning. Dit seizoen verhuizen we van een “Antwerpse” reeks naar een “Turnhoutse” reeks. Onze kassier hoopt met oude bekenden als Dosko, Sint-Jozef, Westmalle meer bezoekende toeschouwers aan de Chaamseweg te mogen ontvangen.

In de nieuwe reeks is het een beetje koffiedik kijken waar we staan. Ik heb het vermoeden dat het niveau van de Turnhoutse reeksen hoger is, tenminste als je mag afgaan op resultaten uit de eindronde. Vanuit onze oude reeks heeft de laatste jaren niemand de sprong naar derde kunnen maken.

Uit reacties van nieuwe reeksgenoten blijkt dat men ons toch als een outsider voor de titel en als een zekere kandidaat voor de eindronde beschouwt. In ieder geval gaan we proberen ons woordje mee te spreken in de debatten. Niets leuker dan onze laatste wedstrijd vorig seizoen in Kapellen, waar de gedoodverfde kampioen S.V. Noorse de champagne koud mocht laten staan en de titel, dankzij onze overwinning, in extremis aan Horendonk moest laten. We zullen wel zien waar we eindigen, een goede start in de competitie is bepalend voor het eindresultaat.

De technische staf blijft het vertrouwen behouden. Het duo Wil Lavrijsen (T1) en Ad Jansen (T2) heeft ervaring zat en wordt verder aangevuld met Kim Van Vugt (T3, keeperstrainer). Piet Van Bavel is aangetrokken als adviseur scouting. De doorstroming (interne scouting) naar het eerste elftal moet in de toekomst beter. Bij inkomende transfers (externe scouting) is het niet alleen belangrijk om snel aan de juiste touwtjes te trekken, maar ook iemand in huis te hebben die in het provinciale voetbal veel lijntjes kent.

Ons huiswerk is klaar. Eerste afspraak zondag 3 september om 15.00 uur aan de Chaamseweg tegen Kessel United. Iedereen welkom.”

Bovenaan: Danny Jansen (afgevaardigde), Roy Muesen (T1), Cas van Kessel, Florian Koyen, Bjorn Geerts, Cedric van den Bogaert, Tom Deckers, Ward Brosens, Ibrahim Ikililou, Remy Goris, Rik Aerts (T2), Sven van der Auwera (KT), Arnold van Aperen (voorzitter)

Yannick van Gils (kine), Bram Martens, Jeroen Meeusen, John Sprangers, Gert van Alphen, Rob Dictus, Rik Gielen, Mohamed Kessrioui

KFC Meerle heeft zijn huiswerk gemaak

Transfers

Inkomend: Robin Clijmans (Wortel), Garcia Kadima (Nederland), Miquel Ten Brink (Poppel), Kay Veermeiren (Minderhout), Freek

Van Bavel (vrij), Marius Crismaru (liefhebbers), Mesut Ergun (liefhebbers), Gino De Goede (Nederland)

Uitgaand: Bart Leemans (stopt), Stef Dejongh (stopt), Matthias Michiels (stopt), Jan Verheyen (stopt), Aimane Mdouari (Noorse) (rob)

Uitslagen

Zaterdag 5 augustus

KVNA Wortel - kalmthout 2 - 4

K Minderhout VV - Pulderbos 4 - 2

Halle - KFC Meer 1 - 2

K Meerle FC - Wezel Sport 3 - 3

Zaterdag 12 augustus

St Jozef - K Minderhout VV 0 - 4

KFC Meer - Lentezon 6 - 1

Alberta - K Meerle FC 6 - 1

Kalender

Zaterdag 2 september

18.00 K Minderhout VV - Zandvliet Sp.

19:30 K Nieuwmoer FC - KFC Meer

Zondag 3 september 15 uur

K Meerle FC - Kessel United

K Sint Job FC - KVNA Wortel

Zaterdag 9 september 19:30

KFC Meer - KFC Berendrecht

Berchem Sport B - K Minderhout VV

KV Wechelderzande - K Meerle FC

Zondag 10 september 15 uur

KVNA Wortel - KFC Broechem

Zaterdag 16 september 19:30

KFC Meer - Oxford Hemiksem

Zondag 17 september 15 uur

KVNA Wortel - KVC Lille United

K Minderhout VV - K Wijnegem VC

K Meerle FC - KFCH Pulderbos

Zaterdag 23 september 19:30

FC Punt-Larum - KVNA Wortel

Exc Essen - K Minderhout VV

K Achterbroek VV - KFC Meer

KFC Dessel Sport B - K Meerle FC

Met de Gelvocjeugd naar de Yellow Tigers

VOLLEYBAL Sfeer en gezelligheid blijven een troef bij Gelvoc. Sportief plezier is dat ook. Voorzitter Marc Van Opstal speelt zelf nog volleybal, hij is blij dat er weer een jongensploeg is ingeschreven. En hij voorspelt alvast dat Dames A gaat het niet gemakkelijk zal hebben in Promo 2A, maar…

DHM: Dag Marc. Ben je zelf nog actief als volleyballer of ben je enkel verantwoordelijke van de ploeg in de Gervvot competitie?

Marc Van Opstal: Ik ben inderdaad zelf ook actief als volleyballer. Ik had in mijn jeugd al wel enkele jaren bij Gelvoc gespeeld, maar toen een van m’n dochters zo’n 10 jaar geleden ging volleyballen kreeg ik er zelf ook wel terug zin in. Bij de toenmalige gewestelijke herenploeg konden ze nog wel wat spelers gebruiken, dus dat paste wel mooi. In dat jaar zijn we met een aantal nieuwe spelers begonnen zoals Joeri Fransen, Arjen Van Dalfsen en Joost van Peer.

Maar de combinatie van werk, kinderen en competitie spelen werd toch wat veel. 5 jaar geleden zijn we dan met een groot deel van de ploeg in Gervvot gaan spelen, omdat daar de wedstrijden ook gewoon op een weekavond gespeeld kunnen worden. Het is nog grotendeels deze ploeg die nog altijd samenspeelt, met af en toe wat nieuwe spelers erbij. We zijn echt wel een ploeg van alle leeftijden, van 26 tot bijna 70 jaar.

DHM: Bij Volleyscores kunnen we zien dat Gelvoc de competitie ingaat met 15 ploegen. Het zijn allemaal damesploegen of jeugdploegen.

15 ploegen, dat is dus een ploeg meer dan vorig jaar! Maar eigenlijk zitten we al vele jaren op ongeveer hetzelfde aantal leden en ploegen. Nieuw is wel dat we dit jaar voor het eerst sinds lang nog eens een jongensploeg hebben ingeschreven. In de praktijk zal dit wel een gemengde ploeg worden, want het aantal jongens is nog beperkt. Hopelijk kunnen ze nog een aantal vriendjes overtuigen om mee te komen doen. Het is niet alleen bij ons maar zowat overal dat het heel moeilijk is om jongens aan het volleyballen te krijgen.

Het gaat dus wel redelijk met de club en doordat we genoeg leden hebben kunnen we veel verschillende ploegen inschrijven zodat iedereen op zijn of haar niveau kan spelen. En als de spelers zich ook op een andere manier inzetten voor de club, bvb als scheidsrechter, trainer of coach kan alles blijven draaien. We

zijn dan wel geen grote club in het volleybal, maar sfeer en gezelligheid compenseren wel de middelen die grote clubs kunnen inzetten. DHM: Dames A, de ploeg die in de hoogste competitie speelt begint aan de competitie op 16 september in Promo 2A. Wat verwacht je ervan?

Het zal waarschijnlijk geen gemakkelijk jaar worden. Veel van onze senior-speelsters, niet alleen in de A-ploeg, studeren nog. Het zijn blijkbaar niet alleen goede volleyballers, maar ook goeie studenten die dan al eens op Erasmus gaan. Zo zullen bij Dames A de zussen Hannah en Renée Groenendijk er een tijdje niet bij zijn. Maar daarnaast komt Frauke Willems, die voordien bij BVMV Volley Noorderkempen speelde, naar onze A-ploeg over. De kern van de ploeg is dus dit jaar wel dun, maar dat geeft natuurlijk ook de kans om beloftevolle jonge speelsters af en toe al eens mee te laten draaien om ervaring op te doen op dit niveau.

DHM: Dries Helsen was vorig seizoen de hoofdcoach van zowel dames A als B en hij ondersteunt ook het opkomend talent. Blijft dit ook zo?

De ploeg van Dames D is met coach Bart Stoffels twee jaar op een rij kampioen gespeeld en zij kwamen dus ook in 1e gewest terecht. Door een aantal vertrekkende speelsters en Erasmus-studenten hebben we van de drie oude ploegen Dames B, C en D nu twee ploegen gemaakt die allebei in 1e gewest gaan spelen. Bart zal dit jaar de dames B op zich nemen. En wie weet kan hij voor de derde keer op rij kampioen worden? Dat zou op zich wel mooi zijn, want dan hebben we op elk niveau tot Promo 2 een ploeg in competitie.

Dries krijgt daardoor natuurlijk wel terug wat tijd vrij, waardoor hij de U17 speelsters mee zal trainen. Op deze manier kan hij de opkomende talentjes al vroeger spotten, en hopelijk klaarstomen om de kern van Dames A mee te komen versterken.

DHM: Zijn er voor de competitiestart nog evenementen bij Gelvoc gepland? Het belangrijkste evenement voor de competitie is toch wel het volleybalkamp voor de jeugd. Daar wordt altijd naar uitgekeken, ook door de ploegleiding. Het kamp is immers niet

alleen een voorbereiding op de competitie, maar het draagt ook zeker bij aan de sfeer en gezelligheid van onze club. Dit jaar is er nog een extraatje op kamp. Omdat het EK volleybal deels in België gespeeld wordt, gaan we met z’n allen kijken naar een wedstrijd van de Yellow Tigers. Voor veel jeugdspeelsters zal dit waarschijnlijk de eerste keer zijn dat ze een echte topwedstrijd live meemaken. En hopelijk krijgen ze dan nog meer zin in volleybal.

En vanaf midden september is natuurlijk iedereen welkom in de sporthal van het Seminarie om te komen supporteren voor onze ploegen. De wedstrijdkalender en uitslagen kan iedereen volgen op volleyscores.be. (rob)

Maand van de sportclub: vind de club die bij je past!

SPORTCLUB Hoogstraten doet in september opnieuw mee met ‘de maand van de sportclub’. Dit jaarlijks initiatief van Sport Vlaanderen wil iedereen aanmoedigen om lid te worden van een sportclub. Sporten en bewegen maken immers fitter, gezonder en gelukkiger…

Van 1 tot 30 september organiseren diverse Hoogstraatse sportclubs activiteiten zowel

Kalender

Zaterdag 16 september

17:00 Heylen Vastgoed Wegi Lille -Dames A

Zaterdag 23 september

17:30 Dames A -Molvoc Mol A

Zaterdag 30 september

18:00 Olmense VC A-Dames A

voor jeugd als voor volwassenen. Kies er één of enkele activiteiten uit om eens te proberen - wie weet vind je de zo echt de sport en de sportclub die bij je past.

Gedetailleerde programma op www.hoogstraten.be/maandvandesportclub. Meer info | Sportdienst | 03 340 19 26 | sport@hoogstraten.be. (rob)

ATLETIEK De plaats in de sportkalender was vanwege de vakantieperiode niet ideaal -vandaar het geringere aantal jeugdatleten -maar toch kon AVN terugblikken op een geslaagde 1e editie die plaatsvond op zaterdag 22 juli. Atletiek is gelukkig voor alle leeftijden, de jongste deelnemer was 6 jaar, de oudste was 84.

Op de AVN zomermeeting waren uiteindelijk 110 deelnemers, waarvan 16 AVN-leden. Er werden 211 prestaties geleverd en genoten daarbij van prima sportweer, want ondanks dreigende wolken bleef het droog met aangename temperaturen. Jong geleerd is oud gesport. Misschien dus toch de jongste atleten extra vermelden: bij

de jongens was dat de 6-jarige Gilles Thoen van SAV, Schoten; bij de meisjes de 7-jarige Mies Eelen; bij de AVN-jongens waren dat de bijna 8-jarigen Mil Schalckens en Senne Bekaert. (rob)

Enkele jonge AVN-leden: Mies, Ethel, Mil, Senne, Rik, Leon, Louis, Lut, Eddy, Ethel en Sofie

Een geslaagde eerste pistemeeting van A.V.N.

Brons voor skeeler Sofie Anthonissen

SKEELEREN Skeeleren is de bekendste discipline van skaten of inlineskaten, voortgekomen uit het rolschaatsen. Sofie en Julie Anthonissen uit Meer namen deel aan een Nationaal Skeelertoernooi, ingericht voor de jongste skeeleraars. Ze zijn lid van ’KRV De skeelerclub van de Kempen’.

Sofie Antonissen is 7 jaar en nam op zaterdag 8 juli deel aan het Nationaal Pupillen Toernooi in Zuilichem (NL). De jongste skeeleraars probeerden zich daar te meten met de top van Nederland en een gooi te doen naar de titel nationaal kampioen. Alle deelnemers reden drie afstanden. Per afstand werden er op basis van de uitslag punten toegekend. De winnaar krijgt 1 punt, nummer 2 krijgt 2 punten, enz. Winnaar in zijn/ haar categorie is de rijder met de minste punten na 3 afstanden.

Met een temperatuur van boven de 30 graden was het erg zwaar, maar Sofie reed een knappe wedstrijd. Tien meisjes pupillen 3 streden over drie afstanden: flying lap (200m), 200m en 500m inline. Sofie reed naar een 3de stek in Flying lap; een 4de en een 5de plaats op de andere afstanden leverde haar brons op in het eindklassement meisjes Pupillen 3 van Nederland.

Toppers

Ook Julie Antonissen en de Rijkevorselse clubgenote Ellie Bartholomeeussen verschenen aan de start. Julie behoorde in haar categorie meisjes Pupillen 2 tot een van de jongste deelnemers. Ze behaalde een 15e plaats in het eindklassement.

Ellie reed in de categorie meisjes Pupillen 1. Op haar 1ste afstand de flying lap reed ze een 5e tijd. In de 500m wist Ellie zich via ¼ finales en ½ finales te plaatsen voor de finale, waar ze 4e werd. Op de laatste afstand voor haar categorie, een 3000m, eindigde ze 6e. Voor het eindklassement leverde dat een hele mooie 5e plaats op tussen allemaal Nederlandse toppers. (rob)

Met een derde plaats stond Sofie te blinken op het eindpodium.

Sofie met nummer 483 met volle overgave op de baan.

WIELRENNEN Wordt Hoogstraten stilaan een wielerstad? Na het geslaagde BK voor aspiranten in 2021 kunnen de Hoogstraatse Spurters en Bicycle Club Hoogstraten terugblikken op een bijzonder geslaagde editie van het Belgisch kampioenschap wegwielrennen voor jongens en meisjes U17 dat ze samen met de stad op 30 juli mochten inrichten. Dezelfde organiserende clubs kijken alvast uit naar de volgende editie, want ook in 2025 zullen ze het Belgisch kampioenschap naar Hoogstraten brengen. Dan zullen ze instaan voor de inrichting van het BK voor junioren, en dat is weer een stapje hoger.

Ondanks het wisselvallige weer konden de organisatoren van geluk spreken dat het tijdens de verschillende wedstrijden nagenoeg droog is gebleven. Mede hierdoor mochten ze bijzonder veel toeschouwers verwelkomen aan de aankomst, maar ook verderop langs de omloop. Het deed deugd dat niet alleen mensen van buitenaf, maar ook de Hoogstratenaar massaal op straat is gekomen om alle renners aan te moedigen. Met een vleugje fierheid mocht de organisatie lovende woorden van Belgian Cycling ontvangen over de inrichting.

De renners maakten er drie bijzonder mooie wedstrijden van met verdiende kampioenen. Er was veel strijd te zien en de wind maakte er hele lastige wedstrijden van. Jeff Snyers en Kristof Van Gestel van bovenvermelde clubs houden eraan om alle vrijwilligers te bedanken die op hun post waren. En een bijzonder woord van dank aan de helpers die tot laat in de avond in de gietende regen hebben doorgewerkt om de straat opnieuw gereed te maken voor het verkeer. (rob)

Een beeld dat voor zich spreekt: veel toeschouwers aan de aankomst en langs het parcours!

Zonder de vele trouwe helpers achter de schermen geen koers…

1 Siegers Emil, 2 Cottignies Kyano, 3 Joris Jinze

1 Schampert Lien, 2 Gheysens Zita, 3 Kerkhof Falke

Hoogstraatse zwemmers schitteren op 3 kampioenschappen

ZWEMMEN De maand juli is naar jaarlijkse gewoonte een drukke bedoening voor de wedstrijdzwemmers van het Hoogstratens Zwem Team (HoZT) met 3 belangrijke wedstrijden die het zwemseizoen afsluiten. De wedstrijden hadden telkens plaats in het Antwerpse Wezemberg. Van 14 tot 16 juli was er het Vlaams Zomercriterium. Het weekend erna waren de Belgische Jeugdkampioenschappen aan de beurt en met 7 geselecteerde Hoogstraatse zwemmers trok HoZT een week later naar de Belgische Kampioenschappen zwemmen voor jongeren van 15 jaar en ouder. Dat leverde de club liefst 11 Belgische titels op!

Vlaams Zomercriterium

Het waren Bregje Ooms (11), Floor Rombouts (14), Louise Verschueren (14), Louise Aerts (14), Marie Aerts (15), Mille Cornelis (15) en Mirte Keustermans (17) die de HoZT kleuren verdedigden. In de categorie meisjes 14j zwom Louise Aerts naar goud op de 100 meter rugslag en de 200 meter wisselslag. Louise Verschueren vulde de podiumplaatsen mee aan met zilver op de 100 meter rugslag en brons op de 400 meter vrije slag. Mirte Keustermans moest het opnemen in de categorie dames 17j en ouder. Zij behaalde een mooie derde plaats bij de 100 meter schoolslag en de 200 meter wisselslag.

Belgische Jeugdkampioenschappen

Voor deze kampioenschappen voor meisjes en jongens van 11j tot 14j hadden Fred Couvreur (11), Lard Keustermans (12), Sofie De Letter (13), Elina Van De Cloot (13), Louise Aerts (14), Floor Rombouts (14), Louise Verschueren (14) en Ayla Willaert (14) zich gekwalificeerd.

De eerste individuele deelname van Sofie De Letter aan het BJK was meteen een succes met brons op de 200 meter schoolslag. Ayla Willaert greep net naast de medailles met een vierde plaats op de 100 meter vrije slag, 100 meter schoolslag en de 400 meter wisselslag, maar bracht wel brons mee naar huis voor de 200 meter schoolslag. Een hoogtepunt voor Ayla was echter dat ze voor het eerst in een 50-meter bad de 100 meter vrije slag onder de minuut zwom, met een knaltijd van 59,88

seconden. Ook Lard Keustermans en Fred Couvreur gaven het beste van zichzelf en zwommen op alle onderdelen waaraan ze deelnamen persoonlijke besttijden.

Elina Van De Cloot vulde de medaillewinst verder aan. Zij werd maar liefst 4 maal Belgisch jeugdkampioene, namelijk op 200 meter wisselslag, 400 meter wisselslag, 100 meter rugslag en 200 meter rugslag. Ook behaalde zij brons op de 200 meter vlinderslag en de 100 meter vrije slag. Het BJK werd door Louise Aerts, Ayla, Elina en Sofie in stijl afgesloten met een verdiende bronzen plak op de aflossing 400 meter wisselslag.

Belgische kampioenschappen

Mille Cornelis (15), Mirte Keustermans (17), Arne Keustermans (17) en Ryan Ost (17) behaalden mooie resultaten en zetten op meerdere onderdelen persoonlijke besttijden neer.

Sam De Bont (15), Joseph Van Wellen (15) en Jil Graham (17) stonden gezamenlijk maar liefst 11 maal op het podium. Sam werd 4 maal Belgisch kampioene in de categorie 15-jarigen, zijnde op de 100 meter schoolslag, de 200 meter schoolslag, de 200 meter wissel en de 400 meter wissel.

Eveneens in de categorie 15-jarigen zorgde Joseph Van Wellen voor een mooie verzameling medailles. Hij werd Belgisch kampioen op de 200 meter wisselslag, zwom naar zilver op de 100 meter schoolslag en brons op de 50 meter vrije slag. Jil Graham ging de strijd aan in de categorie 17-18 jarigen en kroonde zich Belgisch kampioene op de 400 meter vrije slag en de 800 meter vrije slag. Bij de 200 meter vlinderslag en de 400 meter wisselslag behaalde Jil zilver.

HoZT kijkt dan ook met een grote glimlach terug op het voorbije zwemseizoen en kijkt alweer uit naar een nieuw seizoen zwemplezier. Eind augustus organiseert het Hoogstratens Zwem Team opnieuw testmomenten voor zowel de jeugd als de masters. Geïnteresseerden kunnen zich inschrijven via de HoZT website (www.hozt.be). (rob)

Het BK team met vlnr Mille, Mirte, Jil, Sam, afgevaardigde Rit, Joseph, Arne, Ryan en afgevaardigde Rit.

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“ Kris Voeten”

Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52

2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten

- breiwol - sto en - retouches zigzag-naaiatelier.be

Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout - T/F 03 314 71 34

Wild & Gevogelte STOFFELS bvba

Kip aan ‘t spit

Heimeulenstraat 20 - 2328 MEERLE Tel. 03 315 70 16

Open: di-do-vrij van 9.00 tot 18.00u woe: 9.00 - 12.00 u / zat: 9.00 - 17.00 u

Gesloten: zondag en maandag

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

014 61 48 02

NOODNUMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00

Wijkpost MEER 03 315 71 66

vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410

zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

HUISARTSEN TANDARTSEN WACHTDIENST APOTHEKERS

090 39 90 00 (1.50 euro per minuut) www.apotheek.be

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels

Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

INHOUD SEPTEMBER

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Zie blz 49

SPORTNIEUWS

03 314 43 39 sport@demaand.be

ADVERTENTIES

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 28 september

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 12 SEPTEMBER

redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten