februari 2025 - De Hoogstraatse Maand

Masterplan voor de Carrefour omgeving • Intimiteit op oudere leeftijd • Lotgenotengroep voor Parkinson • Schaarse open ruimte in het centrum • Wonen in de Beeksestraat Het terras van de Klapekster • Wie worden de sportlaureaten?

“Elk nadeel heb zijn voordeel”, sprak de Nederlandse voetballer en trainer Johan Cruijff (1947-2016), in zijn unieke taalgebruik dat ook wel Cruijffiaans genoemd werd. Tot zover het voetbal overigens, ik moest gewoon een goeie openingszin hebben. Zijn uitspraak geldt ook voor het ouder worden, een nieuw jaar betekent weer een kaars erbij op de taart. Dat wordt ons niet meer afgenomen en we worden weer een jaartje wijzer (= voordeel), al vergeten we ook steeds meer en kunnen steeds minder (= nadeel). Ervaring versus onkunde. Gelukkig is het onze eega’s toegestaan om hierop te wijzen. We worden geregeld herinnerd aan onze achteruitgang, zowel fysisch als geestelijk. Zeg maar niet dat dit niet op jou van toepassing is, er zijn geen uitzonderingen, zelfs geen halve. Na verloop van de jaren ben je niet meer de man/vrouw die je denkt te zijn. En gedeelde smart is halve smart, ook wij wijzen onze eega’s hier dus op. Het nieuwe credo bij het samen ouder worden: met tweeën weet je meer dan alleen.

Neem nu het geestelijk verval, zoals dat duidelijk wordt bij het kaartspel. Hoe was

Kaarsen op de taart

dat weer bij het rikken? Ik heb even niet gevolgd. Wat is nu weer troef? Ik dacht dat de aas al weg was. Waren alle troeven nog niet weg? Jammer, maar bij miserie mag ook jij geen slag halen. Jij was toch mijne maat hé, ja toch? Niet dus. En we buurten weer verder over koetjes en kalfjes en we waren weer vergeten wie er moest delen. Kaartspel is natuurlijk ook kaartpret. En verder een goede geheugentraining, tenminste als de wijsheid niet al in de kan is komen te zitten. Wat dit laatste betreft: stel vooral niet uit tot morgen wat je vandaag nog van je huisarts mag consumeren.

Daarnaast is er de fysische achtuitgang, het gevolg van noeste arbeid, harde sport, overdaad aan spijs en drank, ongeluk en pech. Niemand wordt beter met het verstrijken van de jaren. Niemand ontsnapt aan het lichamelijk verval, iedereen komt aan de beurt, sommigen wat vroeger, sommigen wat later. Maar komen zal het. Niet iedereen wordt 100 jaar. De meesten zelfs niet. Officieel ben je misschien veertig, maar biologisch kan je wel dertig of vijftig jaar zijn, dat ligt deels aan je zelf. Zuinig of overdadig le -

RAF tekent

ven, het kan allemaal. Komt nog bij dat je het lot of je bestemming zelf soms niet in handen hebt, de natuur wikt en beschikt.

Maar niet getreurd, het leven moet een dankbaar feest zijn, soms als gastheer soms als gast, geven en ontvangen, zalven en vergeven, en gelukkig niet meer zoals in oude tijden: eten of gegeten worden. Al lijkt een variant van dit laatste nog wel van toepassing in landen van tirannie en armoede.

Word je beperkt in iets of door iemand, dan helpt het om je zegeningen te tellen. Wat je nog wel kan, nog wel weet, nog wel kan betekenen voor iemand of voor de maatschappij. Blijf dus niet bij de pakken zitten, kruip niet weg in een hoekje, maar laat je levenservaringen renderen ten behoeve van anderen. Geluk zit immers in kleine dingen, in een glimlach, in een streling, in een kus, voor jezelf, voor anderen. Zo kun je belangrijker zijn dan je zelf zou denken. En kunnen we ons steeds jonger voelen naarmate we ouder worden. Ook al zijn de kaarsen ondertussen op de taart duurder dan de taart zelf. (JJ)

Papboer, doctor, professor en podcastmaker

MINDERHOUT Er zijn zo van die mensen, waarvan je gewoon weet dat ze ooit met een interview in de Hoogstraatse Maand zullen komen. Omdat het ‘dorpsfiguren’ zijn, zoals dat heet. Het exemplaar waarmee we dit keer een lang gesprek hadden, zet regelmatig zélf zo’n figuren in de spotlights met een gezellige babbel in een vlotte podcast. Ook in die gesprekken gaan ze vlotjes terug naar vroeger, gaat het van ‘weet ge nog’ en ‘den dieje en den dieje’. Zoals wij het graag hebben, tiens. Onze eigen gast van vandaag: Gert Thielemans. Ene van Minderhout. Professor statistiek. Maar dan wel één die zijn carrière startte in de Hubo en die voorzitter is van het kermiscomité. Je kent hem misschien wel van de podcast Proper Geknipt, of van het biljarten, of van ‘t Withofke, of… Wij zetten hem niet in de kappersstoel, maar stellen hem gewoon zijn eigen vraag. Gert, voor wie jou niet kent, vertel eens, wie ben je, en hoe ben je gekomen waar je nu staat?

Gert van Jef van de Zwingel

DHM: Waar liggen je roots Gert?

Mijn roots liggen geheel en al in Minderhout. Mijn ouders woonden in een van de destijds nieuwe wijken uit de jaren 70. Venhoef, Sint-Clemenswijk en Borselhoeve. Ik ben opgegroeid in de Sint-Clemensstraat.

Mijn ouders zijn beiden van Minderhout. Pa werd Jef van de Zwingel genoemd, die naam komt al van mijn grootvader, geboren in Rijkevorsel en later naar Minderhout verhuisd. Hij had hier een café waar nu De Vlinder is. Ik heb het zelf nooit meer geweten. De zwingel is een heel oude bijnaam, die komt ergens uit de Vlaanders, van de vlas-zwingelaars. En onze pa was dus Jef van de Zwingel. Ik word niet meer Gert van de Zwingel genoemd, maar ik gebruik het soms nog wel. Zoals met de volksspelen, mijn eigen bengels noem ik ook zwingel. Zoals dat ging bij mijn grootvader, riepen ze Gust dan luisterde hij niet, er waren wel meer Gusten in het café. Maar als men zwingel riep, keek hij meteen op. Dat werkt bij mijn bengels ook. Als die niet luisteren roep ik zwingel, en dan kijken ze meteen op.

Mijn moeder, Bet Fockaert - ook wel Bet Foenk genoemd, is van Hal. Ze zijn vrij vroeg samen in Minderhout gaan wonen.

DHM: Je groeide dus op als dorpskind? Een echt dorpskind. Ik heb altijd gezegd dat ik niet weg wil uit Minderhout. Van in het begin dat ik met Aranka samen was, zij is van Hoboken, heb ik dat tegen haar gezegd. Wil je met mij samen zijn, dan gaan wij samen in Minderhout wonen. Dat was oké. Ik dacht dat ik daar

Gert Thielemans ‘Proper Geknipt’ in de Hoogstraatse Maand

best direct duidelijk in kon zijn. Ze zag dat wel zitten en wil er ondertussen ook niet meer weg.

Ik liep hier lagere school en was lange tijd in de jeugdbeweging, vanaf mijn veertiende. Daarvoor had ik niets anders nodig want we woonden in een wijk met nogal wat bengels van dezelfde leeftijd. Bovendien heb ik langs de Thielemanskant een grote familie, langs ons ma hare kant was er ook een nichtje van mijn leeftijd. We woonden allemaal in de wijk. Ik had altijd wel graag dat er volk bij ons kwam. Als er eens een tante langskwam om te buurten met m’n ma en die was nog niet terug van de winkel of van het werk, dan zette ik alvast koffie en was ik al aan het buurten met tante. Ik heb me later wel eens afgevraagd hoe ik dat eigenlijk deed. Over koetjes en kalfjes praten ligt me nu niet zo goed, maar toen ging mij dat heel goed af blijkbaar. Nu hangt het meer van de gesprekspartner af. Het moet wederkerig zijn, een beetje pingpongen.

DHM: Geen broers of zussen?

Ik ben enig kind. Er was wel een oudere broer maar die overleed al voor mijn geboorte. Ook een Gert. Als je in Minderhout op het kerkhof komt, is het eerste graf dat je tegenkomt dat van Gert Thielemans. Hij is gestorven drie maanden

Veilig thuis op de schommel

OMSLAGVERHAAL

voordat ik geboren ben. Hij is maar 3 jaar geworden. Dat is misschien ook waarom ons ma heel beschermend is geweest voor mij. Ze had een heilige schrik als wij buiten aan het spelen waren. De Clemensstraat is in de vorm van een acht. Aan de andere kant van die acht van waar wij woonden, was een speeltuintje. Ik mocht daar als twaalfjarige niet zomaar naar toe. Ze was bang dat ik een hangjongere zou worden, want op zo’n pleintje hing altijd volk rond en dat was buiten haar controle. Het waren sociale woonwijken, daar was ook wel wat moeilijkere jeugd. Buiten spelen gebeurde dan ook in ons eigen gedeelte van de wijk.

Vrijheid

DHM: En de jeugdbeweging was een manier om daar van weg te zijn?

Het waren rustige straten, je kon op straat spelen, we hadden daar dus eigenlijk geen jeugdbeweging nodig. Toen we wat ouder werden, was het wat meer hangen. Met ons Katrien (Thielemans) en ons Ellen (Fockaert), maar ook bijvoorbeeld Nick de Ruysscher, Evelien Janssen, Joël Krols… Door hen ben ik bij de jeugdbeweging terechtgekomen. Zij waren bezig over kampen en de KSJ. Zo werd ik ook lid.

En al was ik nooit bij een vereniging geweest, het was wel heel plezant om onder de mensen te zijn. Wat me er eigenlijk in aantrok, kan ik niet zeggen, behalve dat het plezant was. Zeker in de leiding gaf dat ook een soort van vrijheid. Als jeugdbeweging was je baas over de eigen stek. Vrijheid van thuis ook, die hadden daar niets te zeggen. Al was het maar in de Schoolstraat, dat leek ineens een eind verder. In het leiderslokaal kon ik al eens een pintje drinken, ik vond er een stuk van mijn vrijheid.

DHM: Ben je lang in de leiding gebleven?

Acht jaar, best een heel traject, hè? We waren ook gewoon een heel plezante hoop vrienden: Bert Roos, Nick De Ruysscher, Evelien Jansen, Tim Willekens, Dries Houben, Tuur Saenen, Koen Roos. We zijn samen lang doorgegaan. Al was na acht jaar het beste er wel vanaf, dat had ik toen ook wel door. Tijd voor de volgende lichting.

Er ging veel tijd naar de KSJ, maar dat kostte mij weinig moeite, mentaal al zeker niet. Eigenlijk ben ik een luie mens en ik doe niet graag dingen tegen mijn goesting. Misschien deed ik het vaakst wel de dingen die ik gewoon graag zelf deed. Wat soms wel eens voor strub -

belingen zorgde, omdat ik misschien te weinig de dingen deed die er daarnaast ook moesten gebeuren.

Ik heb heel goede herinneringen aan de jeugdbeweging. Ik organiseerde graag dingen. Dat deed ik daarvoor ook al in de wijk, alleen op mezelf. In de hof een minigolfterreintje maken en dan een bordje vooraan tegen het straat ‘Hier kun je bij ons komen minigolfen’, voor de drie man die dag bij ons door de straat zouden komen. Dingen waar ik mijn creativiteit en ‘organisatietalent’ kwijt kon. Dat er ook effectief mensen waren, meestal bekenden, die dat tegen wil wel eens moesten doen. Dat was dus mijn publiek.

Ook in de KSJ stak ik dus graag van alles in elkaar. Als er een show was op kamp, dan kon Gert een uur kwijt zijn en zat die daar te knutselen. Iedereen druk bezig met het decor, met de bengels actjes maken en alles. En Gert zat daar op z’n eigen een Lordi-pakje ineen te knutselen met touwtjes zodat de vleugels omhoog kwamen. Als dat dan voor 10 seconden werkte en iedereen het geweldig vond, dan was het goed voor mij… De voldoening dat het werkt. Ja, het maken is alles.

Kloeffer

DHM: Waar liep je middelbare school? Meester Hermans van de school in Minderhout woonde een paar huizen voorbij ons. Toen ik elf jaar was, kwam die eens op de oprit bij ons thuis en zei tegen onze ‘Gert, dat wordt er een voor de Latijnse in het Seminarie’. Onze pa had nooit de kans gehad om te studeren. Ik voelde op een bepaalde manier al direct dat ik mijn

ouders daar trots mee kon maken… Ik weet niet of ik per se zelf goesting had om Latijnse te gaan doen. Op dat moment denk je daar ook niet echt over na hè? Ik ben ook effectief de Latijnse in het Seminarie begonnen, maar stopte na één jaar. Niet omdat mijn punten slecht waren, ik had een A-attest, maar ik deed dat gewoon niet graag. Toen ben ik moderne gaan doen, economie en wiskunde. In het zesde middelbaar moest ik blijven zitten, omdat ik gebuisd was voor… economie en wiskunde (lacht). Dus mocht ik dat jaar nog eens opnieuw doen.

Het probleem was dat ik nooit had leren studeren. Tot dan was het mij allemaal heel gemakkelijk afgegaan. Dat jaar blijven zitten heeft er niet aan geholpen, want je zag alles voor de tweede keer en had toch wel goeie punten. Misschien door nog minder moeite te doen dan de eerste keer. Als ik daar op terugkijk, is er een hoop misgelopen toen.

DHM: Om vervolgens Germaanse te gaan studeren?

Jawel, ik was goed in Nederlands en Engels. Daar haalde ik makkelijk veel punten van. Voor economie en wiskunde was ik blijven zitten, niet dat ik die vakken niet graag deed. Alleen had ik het idee dat ik dat niet kon. Dus maar Germaanse in Antwerpen, op kot ja. Maar het bleek al redelijk snel dat ik dat niet graag deed. Als ze zo elke week afkomen met een kloeffer van een klassieker, een James Joyce ofzo, en zie dat je die tegen volgende week gelezen hebt! Ik lees wel graag, maar ook alleen dingen die mij interesseren.

Dit marcheerde voor mij dus echt niet.

Met nichtje Katrien en neefje Koen een ijsje tussen het spelen door

Maar zoals in het middelbaar kon je lang doorgaan met heel weinig moeite erin te steken en nog wel çava punten te halen zodat het leek alsof je nog wel goed genoeg bezig was. Mijn kandidaturen en het begin van de licenties heb ik nog afgewerkt, bij het begin van mijn masterproef ben ik gestopt.

DHM: Andere bezigheden ondertussen?

Ik was niet echt een modelstudent. Ik zal al snel in de studentenvereniging Nordkempus. Praeses geworden en cantor. En altijd veel op café gegaan, van tevoren ook al, maar toen zeker. Als tapper ook, op een gegeven moment zat ik zeven dagen van zeven in het café. Als het niet was om te werken, dan was het om daar gewoon te hangen en met vrienden te zijn.

DHM: Maar dat was niet het studentenleven dat leidt tot een diploma?

Nee, voilà. Ik was een heel slechte student, maar een heel goeie... student, ja. Nordkempus was opgericht is door mensen vooral uit Hoogstraten. Dat was eigenlijk een heel klein clubje, maar uiteindelijk zaten wij in de kringraad van de universiteit waar je effectief dingen mee mocht beslissen. Wat eigenlijk nooit de bedoeling was, ik heb nooit de ambitie gehad om zoiets mee te beslissen. Maar dat gebeurde gewoon, wij waren populair en de mensen vroegen om dat te doen. Dan deed ik dat omdat ze dat graag hadden…

Maar ja, dus ben ik zonder diploma gestopt. Ik vond dus geen diploma in Antwerpen, maar wel een vrouw. Ik leerde Aranka kennen. Op café, zij zat bij een andere studentenclub, maar onze club zat daar ook.

De sjot gegeven

DHM: Je stopt met de studies en zoekt werk, op een moment dat dit niet zo vanzelfsprekend was? Wel, ik heb daar altijd veel chance mee gehad. Ik kom uit een arbeidersgezin, mijn vader is metser en camionchauffeur geweest, mijn moeder poetsvrouw. In heel de nochtans grote familie langs de beide kanten heeft het heel lang geduurd voordat er iemand kwam die hogeschool of unief gedaan heeft. Na mij moeten we al naar de achternichten gaan kijken. Ik zat heel erg in die twee werelden. ‘Onze Gert, dat is de slimme’, dat werd zo gepusht. Ik was de student. Ik werkte best graag met mijn handen, maar werd nooit door m’n pa meegepakt naar de bouw of zo.

Een vuurtje maken op KSJ-kamp: Gert zal het je leren!

Maar toen die vacature bij de Hubo kwam, dacht ik meteen daar kan ik iets mee. Dan kan ik twee dingen combineren. Nu ja, ik had ook geen diploma, mocht de lat dus niet te hoog leggen. Ik denk dat Geert van Hooydonck, de baas van de Hubo, blij was met mijn sollicitatie: iemand die de rekken kon vullen, maar het ook kan uitleggen en met klanten in de winkel kan praten.

Ik ben meteen naar veel opleidingen gestuurd zoals elektriciteit en loodgieterij, om het inhoudelijke van de job te leren kennen. Dat vond ik geweldig, ik had er heel fijne collega’s ook. Ruud Viskens en Sven Scheynen, en natuurlijk de betreurde poepieboy Jos Tilburgs. Je werd er een betere verkoper door. Een en ander kwam me nog goed uit ook, want ik had een huis gekocht waar nog veel verbouwd moest worden. Ik kon er heel veel zelf doen. Kortom, ik was bezig met allemaal nieuwe dingen en leerde een hoop bij, dat was ik weet niet hoe plezant. Dat is kennis die je voor altijd meeneemt eigenlijk. Ik heb dat werk graag gedaan, maar na een paar jaar raakte ik er op uitgekeken. Ik leerde er niks meer bij, en was er stilletjes over aan het denken om iets anders te zoeken.

Nu, mijn baas had het ook wel gemerkt. Hij kon me geen perspectief bieden, was op dat moment nog niet echt bezig met de nieuwe Hubo in Brecht. Hij heeft me dus ontslagen en meteen uitbetaald, ik moest mij opzeg niet uitdoen. Heel chic was dat, hij had ook kunnen wachten tot ik zelf wegging. Eigenlijk heeft hij me toen de sjot gegeven die ik nodig had.

Een goeie baas hé. In het dankwoord in mijn doctoraat heb ik hem en zijn vrouw uitdrukkelijk bedankt om mij buiten te gooien en aan te moedigen terug te gaan studeren.

De klik gemaakt

DHM: Niet evident, want je bent ondertussen gehuwd, kocht een huis en jullie verwachten een kind… Klopt. In september ben ik ontslagen en in november is Aranka bevallen, van ons Liza. Dat was geen evidente boodschap toen. Ik heb heel veel steun gehad van mijn schoonvader, die was immers ook op latere leeftijd gaan studeren. Hij had zelfs nog met zijn dochter samen in de les gezeten. Ik keek naar avondopleidingen die ik zou kunnen doen, maar hij pushte me om voltijds te studeren, hij zou ons ondersteunen als dat nodig was. Ook mijn ouders hebben een duit in het zakje gedaan.

Ik koos voor Sociaal Economische Wetenschappen aan de UA, een heel nieuwe richting die nog niet bestond toen ik de eerste keer ging studeren. Dat was in 2012, de tijd dat ik politiek actief was. In sociologie zou ik daar het fijne van leren. Maar alleen sociologie was dan net iets te veel, in economie vond ik te veel boekhouden en marketing. De combinatie van de twee leek voor mij gemaakt.

DHM: Was dat ook zo?

Jawel, ondertussen had ik ook voldoende maturiteit om effectief naar de les te gaan en te studeren. Je zit er wel op de banken met mensen die tien jaar jonger zijn. Je hoeft anderzijds niet meer elke dag op café te zitten om een lief te vinden, dat scheelt wel. Want die had ik al! (lacht) Dan komt er een hoop tijd vrij om naar de les te gaan en te studeren. Nee, in die val ben ik niet meer getrapt.

Net zoals de KSJ was het studentenleven heel mooi. Eigenlijk vind ik het nog wel ferm op een bepaalde manier dat het heel vergankelijk is, zeker het studentenleven. Ik heb me destijds intens beziggehouden met de studentenvereniging, maar drie, vier jaar nadat je vertrokken bent kent niemand je nog. Dat dwingt je om dat los te laten.

DHM: Je brengt die studies tot een goed einde, van waar komt dan de mogelijkheid om te doctoreren?

Dat is een langer verhaal. Ik had nog altijd die buis van economie en wiskunde die ik in mijn kop meedroeg, ‘want ik ben daar niet goed in’. Het grootste buisvak in het eerste jaar Sociologie is net Statistiek.

OMSLAGVERHAAL

Ook Aranka, die zelf sociologie heeft gedaan, had mij er voor gewaarschuwd. Ik begon dus met een gezonde schrik aan dat vak, ging sowieso altijd naar de les en hield het goed bij. Ik had al gemerkt dat ik goed kon studeren door studentencursussen te schrijven, gewoon omdat je het probeert uit te leggen aan iemand op een andere manier. Het maakt dat je ermee aan de slag gaat en je het zelf eerst moet begrijpen. Tijdens de periode van het examen voor Statistiek 1 was ik die cursus aan het schrijven, en ineens - dat is echt raar - maar daar klikte het.

Ik ben op een heel andere manier naar wiskunde, statistiek, formules en zo beginnen kijken. Ik kan me nog voor de geest halen dat ik achter mijn computer zat ineens alles snapte, ‘Oh, zo zit dat’. Nu nog probeer ik bij mijn studenten die klik te forceren, maar dat lukt niet zomaar. Voor mij bleken al die vakken ineens een pak gemakkelijker. Economie, wiskunde, statistiek waren zelfs mijn beste vakken!

Het jaar erop begon ik bijles in statistiek te geven, wat heel goed aansloeg bij medestudenten. Ze kenden ze mij omdat ik de studentencursus had geschreven en die vrijwillig beschikbaar stelde. Zonder dat ik er zelf achteraan was gegaan, kwamen er een paar vragen of ik hen bijles wilde geven. Het eerste jaar drie, het jaar erop waren dat er negen, uiteindelijk waren dat er dertig en die betaalden me. Dat maakte studeren voor mij financieel een stuk draaglijker.

Doctor Gert

DHM: Hoe kom je dan bij die doctoraatsgroep terecht?

In mijn masterjaar hadden wij nog een vak statistiek. Al in het eerste semester was ik aan het kijken naar doctoraatsvacatures. Bij die prof, Dimitri Mortelmans, was al voor januari een vacature voor een doctoraatsstudent. Maar ik was nog niet klaar met mijn studie. Ik ben toch gaan vragen of het nut had dat ik daar als masterstudent al op solliciteerde? Nee, eigenlijk niet zei hij, want dat budget moet al toegewezen zijn in januari. Twee weken later kwam hij zelf naar mij. ‘We vinden eigenlijk niemand’. Hij kende me vrij goed, ik zat altijd in de les, zat vooraan, stelde veel vragen. Zodoende heb ik erop gesolliciteerd en in november wist ik het al.

DHM: Waar was het doctoraatsonderzoek op gericht?

Dimitri Mortelmans deed vooral onderzoek op de financiële gevolgen van echtscheiding. Het was een groot project, daarom moest hij er iemand voor

aannemen. Het project ging aflopen, er moesten nog werkpakketten gedaan worden. Tijdens mijn eerste jaar doctoraat schreef ik een voorstel uit voor een beursproject bij het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek. Dat heb ik binnengehaald. Zo deed ik vijf jaar over mijn doctoraat in plaats van vier. Het eerste jaar op een ander project, vervolgens vier jaar op het eigen project, alles binnen dat thema ‘Financiële gevolgen van echtscheiding’.

Mijn persoonlijke insteek was dat ik daar een concept ‘anticipatie’ bij ingevoerd heb. Is er een verschil in economische gevolgen als je de echtscheiding ziet aankomen of niet - en dus eventueel al zaken geregeld had? Het onderzoek was vooral op vrouwen gericht, omdat die jammer genoeg nog altijd vaak de financiële slachtoffers zijn van echtscheidingen. Om een duidelijk beeld te krijgen over hoe erg dat is, moet je de vrouwen eruit filteren die al van tevoren maatregelen genomen hebben. Zijn de gevolgen anders? Komen ze er sneller overheen?

DHM: Hoe past de Italiaanse stad Firenze in je doctoraatswerk? Een van mijn papers werd ingestuurd naar een wetenschappelijk tijdschrift. Die moet daarvoor door een heel proces, een ‘peer review’. Zo kwam ik uit bij een artikel van een andere prof met dezelfde data over hetzelfde onderwerp. Ik las dat terwijl ik met Aranka in Firenze zat. Ik wist dat hij ook bezig was met financiële gevolgen van de echtscheiding, maar niet met anticipatie. Puur toeval dat we daar allebei aan werkten. Deze Daniele Vignoli werkte aan de Universiteit van Firenze. Je kan fondsen aanvragen voor een buitenlandse samenwerking. Dat moet je wel zelf regelen binnen die doctoraatsgroep. En uiteraard moet dit nog altijd kaderen in het project van mijn promotor. Want bij alle onderzoek dat ik deed en op al mijn papers komt zijn naam.

Nu staat de Universiteit van Firenze niet heel hoog aangeschreven en werd mijn aanvraag niet goedgekeurd. Maar via een Finse prof sociologie van de universiteit van Stockholm bood zich een andere kans aan. Die werkte samen met de ‘European University Institute’ een beetje buiten Firenze. Zo had ik ineens een universiteit die wel hoog aangeschreven staat, in samenwerking met een socioloog en een econoom. Wat voor mijn doctoraat Sociaal-Economische Wetenschappen perfect was….

Dus ja, eigenlijk is dat gewoon begonnen met in Firenze zitten, een mailtje lezen

en denken, oké, dat zou wel plezant zijn om hier een halfjaar te kunnen komen werken.

Coronaperikelen

DHM: Wat dus ongetwijfeld zes productieve maar ook leuke maanden werden?

Ja, dat werd een heel leuke tijd. Firenze was altijd al mijn favoriete stad in Europa. Al tijdens mijn Romereis in het middelbaar was de avond die we er doorbrachten, de plezantste van heel de reis. Achteraf was ik er nog eens met verlof geweest, later ook met Aranka. Alleen maar goeie herinneringen. Het is de enige grote stad is die voor mij aanvoelt als een klein dorp. De stad is zo compact, elke straat komt uit op een kerk, op een museum, het barst van de cultuur in het oude stadsdeel. Ik voelde me daar direct thuis. Hoewel ik het niet zo moet hebben van steden, ben ik heel blij dat ik daar aan het werk geweest ben

Toch is dit wat in mineur geëindigd. Ik ging in september 2019 naar Firenze, in maart 2020 zou ik naar huis komen. Maar dat was zonder corona gerekend. Plots ging alles in lockdown. Alles dicht, ik zat daar gewoon op mijn appartementje. Dan kwam het bericht dat de luchthavens zouden sluiten, want in Italië was het sowieso heel erg. Een paar maten zouden mij komen ophalen en samen in de stad het laatste weekend doorbrengen. Maar ja, kunnen we dat nog wel doen? De cafés zijn toch dicht! We veranderden dus onze plannen en zouden naar Oostenrijk gaan. Tot bleek dat heel Europa in lockdown ging. Hals over kop nog een vliegtuigticket geboekt om naar

Studeren met zicht op Firenze: het leven kan mooi zijn.

huis te vliegen. Niet eens afscheid kunnen nemen van collega’s en vrienden.

En je kan het niet verzinnen: twee jaar later ga ik nog eens terug, ik zou er drie dagen blijven voor een uitgesteld afscheid. Na twee dagen komt een telefoontje: ‘Ons Liza heeft corona, dus wij moeten hier een week in quarantaine. Wat ga je doen als je aankomt? Je kunt hier mee in quarantaine komen zitten of je blijft nog een week langer in Firenze’. Ik zou dus een week langer blijven. Op het einde van die week: ‘Ja, onze Nelles heeft corona’, een week later ‘Elke en ik hebben alle twee corona’... In plaats van drie dagen heb ik er uiteindelijk drie weken gezeten. Toen wel goed afscheid kunnen nemen! (lacht)

DHM: En je doctoraatsscriptie, heb je die dat jaar verdedigd?

In 2021. Die openbare verdediging, dat moet maar dat is eigenlijk voor de film. Aan de UA is het zo dat als de jury je doctoraat goedkeurt, ze daarmee zegt dat je ze moet verdedigen. Dan weet je het eigenlijk al. Je zou echt heel veel moeite moeten doen op de verdediging om het naar de vaantjes te helpen.

DHM: Wat was de titel van je doctoraalscriptie?

“Is knowing half the battle? - Anticipating the consequences of relationship dissolution”. De cover moet je zelf ontwerpen. Bij mij is dat een foto van Parijs-Roubaix, van een coureur die op z’n muil lag in het bos van Wallers. Om het concept anticipatie uit te leggen, had ik Parijs-Roubaix als voorbeeld gepakt. De coureurs anticiperen op dé kasseistrook door zo te rijden alsof ze al op de kasseistrook zijn.

Al van in mijn studententijd ben ik sowieso zot van de koers. En vooral van Parijs-Roubaix, ik heb het bos van Wallers zelfs op een arm laten tatoeëren. Die microbe is er nog altijd. Er zijn zo’n paar dagen op een jaar die van tevoren op de kalender staan, zodat ze thuis ook weten dat ze mij op die dag niet lastig moeten vallen; de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, het WK. Ik kijk vooral graag koers op café. Met andere liefhebbers, liever dan in mijn zetel thuis. We hebben de Ronde van Vlaanderen in het Withofke gekeken. Die uitzending begint altijd al heel vroeg, en dan bakten we spek met eieren.

Expert in niets

DHM: Wat is je job nu? Officieel ben ik gastprofessor. En ik ben expert in niets. Ik heb wel een heel breed interesseveld. Het echtscheidingsonderzoek ben ik gaan doen niet omdat ik zo super geïnteresseerd was in echtscheidingen, maar omdat het beschikbaar was. Maar ik ben geen expert in echtscheidingsonderzoek. Statistiek was ik gewend en daar ben ik nu meer en meer in gespecialiseerd. Maar ik ben geen expert in statistiek. Ik ben niet iemand die zich volledig toelegt op de statistiek en alle snufjes gaat onderzoeken.

Je gebruikt statistiek in andere vakgebieden. Vooral nu in lesgeven, wat ik graag doe. Ook buiten de sociologie, zo geef ik het vak in de richting productontwikkeling. En ik geef kwantitatieve onderzoeksmethoden, eigenlijk gewoon wetenschappelijk onderzoek met cijfertjes. Maar, hé, die complexiteit, wat ik daarover wil zeggen, is dat het heel gemakkelijk is om met statistiek verkeerd te onderzoeken. Het is een boutade dat je met statistiek alles kan bewijzen. Dat is niet waar. Met statistiek kun je niks bewijzen. Er komen getallen uit en die moeten geïnterpreteerd en geanalyseerd worden. Daar zitten heel veel valkuilen in. Ik probeer om mijn studenten vooral duidelijk te maken wat die valkuilen zijn van statistiek.

Maar zoals gezegd, ben ik zelf geen expert in statistiek. Ik weet van alles iets en ik probeer vooral mensen te begeleiden om dingen beter te doen en breder te blijven kijken. Dat gaat me goed af omdat ik in zoveel verschillende werelden zit en zoveel verschillende interesses heb. Lesgeven is 20% van mijn werk, de andere 80% ben ik de data-manager, infrastructuur-manager van een groot onderzoekpanel TSS ‘Thede Social Stability StudyPanel’. Daarin komen de data van 6.000

mensen, volledig anoniem, over heel België die om de zes weken bevraagd worden. Die data moeten onderzoekers helpen, ik moet faciliteren dat zij de data aangeleverd krijgen op de juiste wijze, zodat ze in hun onderzoek bruikbaar zijn.

De liefde

DHM: Aranka heb je ontmoet tijdens je eerste periode aan de unief, vertelde je daarstraks.

Jawel, daarna een huis gekocht en verbouwd en twee kindjes op de wereld gezet - Liza in 2012 en Nelles in 2015. Allebei toen ik aan mijn tweede studieperiode bezig was.

DHM: Een standaard jong gezin, maar daar is dan nog iemand bijgekomen en dat is niet onopgemerkt gebleven. Je hebt het zelf in een verrassend bericht op Facebook uitgelegd, polyamorie? Ach, ik plak niet graag namen op die dingen, heb dat zelf nooit echt gedaan. Je hebt het nu over Elke. Zij is 9 jaar jonger. In mijn masterjaar doctoreerde Elke, ze was de assistente van professor Dimitri Mortelmans voor het vak statistiek. Daarna werden wij collega’s en deelden een bureau. Ik babbelde nogal veel over kermissen - waar het hart van vol is - en op een keer is ze mee naar Minderhout gekomen voor Castel kermis. Eigenlijk is dat verrassend ‘normaal’ gelopen. Wij waren daar met drie, je drinkt een pintje, wat dansen, beetje flirten, je wordt naast elkaar wakker en voor je het weet ben je 6 jaar samen. Zo loopt het nogal vaak, alleen is het bij ons nu met drie in plaats van twee.

Nu, het klopt wel dat de vonk tussen mij

Een pintje na het krijgen van de doctorsbull is zeker verdiend

En nu statistiek doceren aan de UA

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven

Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.

HOUT & INTERIEUR

MAATWERK VAN A TOT Z

TOTAAL RENOVATIEPROJECTEN

Maatkeukens en kasten

Parket, laminaat en vinylvloeren

Gyprocwerken

Spanplafonds

Ramen, deuren en binnendeuren

Trappen

Houtskelet en bijgebouwen

EPDM dakbedekking

en Elke sneller is overgeslagen dan tussen Elke en Aranka, omdat wij elkaar al ettelijke jaren kenden. Maar daar was tevoren niets van een relatie of een affaire. Elke had al wel een relatie met een man en een vrouw op dat moment, maar los van mekaar. Een vriendin in Gent en een vriend in Antwerpen. Ze was al bijzonder. Voor haar was het idee dus niet zo heel nieuw.

DHM: En hoe reageerde Aranka daarop?

De eerste avond is dat gewoon plezant, je hebt iets met z’n drieën gedaan. De daaropvolgende dagen komen er zo wat meer gevoelens bij kijken. Op een bepaald moment heeft Aranka gevraagd of ik verliefd was op Elke. Op dat moment kan je kiezen om keihard nee te zeggen en te liegen. Ik heb besloten dat niet te doen en te zeggen ’ja, ik denk het eigenlijk wel’. Ook vanuit een overtuiging, ik had altijd tegen Aranka gezegd dat langdurige relaties nou eenmaal zo werken. Jij gaat ooit verliefd worden op iemand anders. Ik ga ooit verliefd worden op iemand anders. Dat is normaal. Maar wat doe je ermee? Verliefdheid kan je niet blokkeren.

Ze zeggen wel eens gedachten zijn als scheten, en als gedachten scheten zijn, dan zijn gevoelens vliegende diarree. Je kunt dat niet tegenhouden. Dus op dat moment heb ik de waarheid gezegd.

Daarna zijn we erover gaan praten: wat gaan we daar mee doen? Aranka vond Elke ook een leuke en een toffe, en dus wilden we wat vaker afspreken.

In de plooi

DHM: Je had niet de intentie bij Aran-

ka weg te gaan, zoals dat wel vaak gebeurt?

Neen jong, zeker niet, nooit. Dat is nooit mij idee geweest. Het is organisch in de plooi gevallen, heel natuurlijk. En het blijft duren, al zes jaar vormen wij een gelukkig gezin.

DHM: En hoe pakten de kinderen dit op?

Ook met de kinderen is dat gemakkelijk gegaan. Onze Nelles was juist drie jaar, die heeft eigenlijk nooit iets anders geweten. Liza was vijf of zes, die herinnert zich daar nog wel een beetje van en begint er al wel eens over. Maar dat gaat niet ver. Ze is ooit thuisgekomen van de school en zei ‘mijn vriendinnen vinden het allemaal heel raar dat mijn tweede mama bij ons woont’. Een tweede mama hebben, is absoluut niet raar. Het enige rare eraan, was dat wij in hetzelfde huis wonen. Elke is een keer onze Nelles van de kleuterschool gaan halen. Hij was aan het wenen en ze zei, oei, wat is er? Hij vond het erg dat zijn vriendje Kasper alleen maar mama en papa heeft, die heeft geen Elke… Ja dat is toch zalig, hè? Dat die bengels er zo onbevangen naar kijken.

DHM: Hoe kijkt je omgeving ernaar?

We hebben er altijd heel normaal over gedaan. Ik weet dat een paar weken na Castelkermis een maat verjaarde en hij gaf een feestje in ‘t Fortuin, in de discotheek. Ze vroegen wie Elke was. ‘Dat is Elke, “onze” vriendin, dat is de vriendin van mij en Aranka, ons lief, van ons met twee.’ De dichtste vrienden hebben er wel wat vragen over gesteld. Ah, en hoe zit dat dan juist? Maar zonder er een oordeel over te vellen of zonder ons af te vallen. We hebben er nooit geheimzinnig over

gedaan en ik denk dat dit helpt. En we wonen met drie constant samen.

Aranka en ik waren al dorpsfiguren. Elke is een heel sociale vrouw en dus ook snel geïntegreerd. Ze woont graag in Minderhout, is al na korte tijd beginnen tappen in het Withofke en is ondertussen voorzitter van een ouderraad in Minderhout. Het is dus niet dat wij drie rare mensen zijn die ergens in een bos wonen... Ik denk dat veel mensen zoiets hadden van, oei, dat is wel raar. Maar Gert en Aranka, dat zijn toch normale mensen, dus dan zal dit ook wel normaal worden, he?

Negatieve reacties hebben we nooit gehoord. Die zullen er misschien wel zijn, maar wij hebben er zelf nooit, nooit gekregen.

Minderhoutdorp

DHM: Iets anders, jij bent nogal begaan met het dorp Minderhout, niet? Altijd geweest. Al is dat vandaag vooral met de kermis. Ooit was het meer. Toen 800 jaar Hoogstraten gevierd werd, moest er in ieder dorp iets georganiseerd worden. Daarvoor zijn bij mij terechtgekomen en ik heb, uiteraard met de hulp van dorpsgenoten, een optreden georganiseerd in de kuip op het dorpsplein. Minderhoutenaren, dat zijn de papboeren, en daar wou ik wat mee doen. Met de verenigingen samengezeten en ik naar de Colruyt om sponsoring te vragen. We kregen een grote hoeveelheid rijstpap en zijn die gratis bij iedereen aan huis gaan uitdelen op de dag van het feest. Heel plezant. Daar zat dan nog een lotje bij, waarmee ze ‘s avonds een prijs konden winnen op het optreden. Daardoor kwam er ook heel veel volk naar toe. Zulke dingen deed ik graag.

DHM: Zoals nu voor de volksspelen met de kermis?

Ik ben altijd een trouwe deelnemer geweest, we houden graag kermis. Zo’n 10, 11 jaar geleden vertelde Addy, mijn aangetrouwde neef dat het kermiscomité volk zocht. Of ik erbij wilde komen? Toen was Sus Baard voorzitter. Ik heb ja gezegd. Toen Sus gestopt is, ben ik voorzitter geworden.

Vandaag is dat een geweldig succes. Het is zo groot geworden dat het nog maar net beheersbaar is. We zitten op de limiet met wat we aan kunnen: 600 man, dat is te veel om gedaan te krijgen. Dat komt natuurlijk omdat Minderhout een redelijk jonge bevolking heeft, veel jonge mensen door die nieuwe wijken die er gekomen zijn. De volksspelen zijn dan

Gert met zijn gezin op vakantie: Elke, Nelles, Liza, Gert en Aranka

ook een beetje slachtoffer van hun eigen succes. Nu, we steken er veel moeite in om dat elk jaar wat vernieuwend te maken. Wij proberen elk jaar een minstens één nieuw spelletje erin te steken. Dikwijls zeg ik, nee, ik ga dat niet doen. Maar dan licht er weer een idee op en dan zijn we weer weg hé. De mensen vinden dat leuk dat er altijd nieuw spelletjes zijn. De organisatie stond er ook altijd al, een heel goeie organisatie. Het is alleen maar efficiënter geworden, denk ik. Daardoor kunnen we dat aan, het verloopt altijd redelijk vlekkeloos. En dat is gewoon heel plezant. Maar net daardoor is het moeilijker geworden om mensen te vinden om bij het kermiscomité te komen, omdat iedereen liever zelf mee doet.

Ik ben er blij mee, maar alleen meedoen, dat is een klein engagement. Het is belangrijk is om ook in de organisatie genoeg in roteren. Ik denk dat sommige kermiscomités dat misschien fout gedaan hebben, het te lang rekken. Wij gaan daar ook op moeten letten, dat er een nieuwe generatie aantreedt. Dus dat is iets om te bewaken.

Proper geknipt

DHM: Je maakt ook een podcast. Is dat inderdaad ontstaan bij Gert Rombouts, in de kappersstoel?

Ja, echt wel, het is niet dat we dat geromantiseerd hebben. Tijdens corona was ik zelf begonnen met podcast luisteren. Thuis zaten Aranka, Elke en ik dikwijls samen te kletsen, wat te filosoferen, gedachten uit te wisselen. Ik dacht toen, kunnen we dat niet even goed opnemen en zien of er een podcast van kan komen? Dus ik had wel materiaal gekocht, maar wat daaruit kwam voelde niet vlot aan.

Het leek allemaal wat gekunsteld.

DHM: Is het dat niet te beperkt, zo met drieën zitten te praten?

Pas op, wij kunnen veel urenlang lullen over veel dingen! (lacht) Zo krijg je wel wat uren vol…

DHM: Ja, maar als je het lost, moet je het ook voor andere mensen interessant zijn. Is dat niet de bedoeling van een podcast?

Nee, ik vind dat niet. Mijn idee is, je moet het plezant vinden om te doen. Toen we aan de podcast ‘Proper geknipt’ begonnen, had ik nooit gedacht dat er meer dan 30 man naar ons zouden luisteren. Maar het is zo gemakkelijk geworden om publiek te bereiken, dat de kans is groter geworden dat je effectief een publiek vindt dat geïnteresseerd is. Wij maken deze podcast niet vanuit het idee van wat de mensen graag gaan horen. Wij brengen uit wat wij zelf graag doen en hopelijk vinden mensen dat goed. Als dat niet zo is en ze niet luisteren, is dat ook goed.

De idee om dat bij de Gert in de stoel te doen, kwam er heel spontaan. Ik was mijn haar aan het laten doen en zei al lachend, ‘dees zouden we moeten opnemen’. Dat hebben we gewoon eens geprobeerd. Gert kan als coiffeur mensen goed aan de praat houden en ik kan wat meepraten. Wij zijn complementair op dat vlak. Dat klikt én het werkt. Wij denken dus eigenlijk niet over wie ons publiek is, of wie we in functie daarvan zouden moeten uitnodigen.

DHM: Altijd met een haak naar Hoogstraten, zoals De Hoogstraatse Maand? Niet per se, we hadden ook al mensen van daarbuiten in de stoel. Misschien dat het vooral met dialect te maken heeft, of met het feit dat wij graag iets drinken terwijl we deze podcast maken, dan is het wat gemakkelijker voor iemand van hier. En ja, er zijn ook gewoon heel veel interessante mensen in Hoogstraten die je kunt interviewen. Het gaat volgens mij meer over hoe de gast vertelt dan over het verhaal dat hij te vertellen heeft. Ik denk dat er in ieders leven genoeg stof zit om anderhalf uur interessante podcast te maken. Een podcast is vertellen. Met iemand die interessante dingen meemaakte maar daar niet goed over kan vertellen, kun je geen podcast opnemen.

DHM: Was je verrast door het succes? Ja echt, wij hadden gedacht dat er twee man en een peerdekop zouden luisteren. Het nam niet alleen een hoge vlucht, we kwamen ineens zelfs vrij hoog in de statistieken. Maar dat heeft ook te maken

met hoe die statistieken berekend worden, daar weet ik alles van! (lacht) Spilzakken live

DHM: Hoe ben je op het idee gekomen voor een live-opname van Proper Geknipt?

Na ons eerste seizoen hebben we met ons drieën samengezeten. Maarten Leemans was er al snel bijgekomen, wat een zegen was voor de opnamekwaliteit. Toen kwam de idee van een live opname. We dachten aan het kleine en gezellige zaaltje Sint-Cecilia. Een gast die wat interessants te vertellen heeft. En wat publiek erbij, nonkels en tantes, want Cecilia zit met 70 man vol. Dan moesten wij elk 25 man aanspreken die een kaartje wilde kopen. Dat zouden we wel gedaan krijgen. En toen opperde kapper Gert ‘misschien moeten we de Spilzakken vragen’. Maarten en ik verklaarden hem voor zot….

Maar de Gert heeft het toch eens gevraagd en als bij wonder hebben die mannen ja gezegd. Even paniek natuurlijk, oh shit, dan moeten we het groter aanpakken. Zo zijn we uitgeweken naar de Cirque en die was heel snel uitverkocht. Want De Spilzakken, dat is groot! Jef Martens heeft in onze eerste podcast gezegd ‘De Spilzakken is hetgeen waar ik het minste moeite in heb gestoken en waar ik het meest over bevraagd word’. Ik heb zo’n beetje het gevoel dat het met de podcast bij mij hetzelfde is. Ik wil daar zo weinig mogelijk moeite in steken, we houden het plezant en je verdient er toch niks aan. Het is minder werk dan een interview uitschrijven (lacht hartelijk).

DHM: Wie doet die editing van die dingen?

Gert kijkt het liefst koers met de vrienden in ’t Withofke. Toon Aerts mocht voor zijn part winnen, maar het werd Thibeau Nys. Ook goed.

Op Minderhout Kermis mag je anders zijn.

We hebben geluk dat Maarten meedoet, omdat wij in vergelijking met andere podcasts veel professioneler materiaal hebben om op te nemen, verschillende kanalen en zo. Maarten zet dat allemaal samen op één spoor en ik knip minder interessante stukken eruit. We mikten in het begin op een uitzending van 1 uur 20 minuten, tegenwoordig halen we er alleen nog de dode momenten uit. 2 tot 2,5 uur is al geen aardigheid meer.

Op de live opname was het wel anders. Ik heb niet gemakkelijk zenuwen, maar toen wel. Jef Martens zei ‘dat de Gert niet in zijn normale doen was’. Dat klopte. Je hebt anderhalf uur en die moeten eigenlijk allemaal boeiend zijn. Drie kwartier praten, dan een pauzeke en weer drie kwartier en dat is het. Iets knippen omdat het niet boeiend is, ging niet. Dus je moest dat gesprek op gang houden en dat klonk soms wat geforceerd. Al werd het toch een goeie uitzending.

DHM: Een rijtje gasten in het verschiet voor het volgend seizoen?

Jawel, maar op dit moment ligt het een beetje stil. Even een pauzemoment, het was een heel druk jaar, mede door de live-opname en de politieke activiteiten

DE WERELD VAN

van Maarten. Maar we maken zeker nog een derde seizoen.

Omarmen

DHM: Dan heb ik eigenlijk nog een onderwerp, je uitstap in de politiek. Ja, ik ben daar destijds niet echt vanuit de ene of andere overtuiging ingestapt. Ik werkte bij de Hubo en werd naar mijn goesting te weinig intellectueel uitgedaagd. Iemand van Sp.a Antwerpen belde of ik de lokale afdeling Hoogstraten nieuw leven wilde inblazen. Niet dat ik zo overtuigd links was, maar ik was wel een tijdje lid van Sp.a. Wij waren links omdat iedereen rondom ons wat alternatief en links was. Eerder hip gedachtegoed, niet doorgedreven ideologisch. Maar door dat telefoontje ben ik voorzitter van de Sp.a geworden in Hoogstraten, zelfs al was ik op dat moment oprecht aan het twijfelen om voor Bart De Wever te stemmen.

Ik was er graag mee bezig, ook na de oprichting van Anders, samen met Groen en Hoop. Het organiseren en het werk daarvoor, dat deed ik heel graag. Maar de politiek zelf was niks voor mij, al kwam ik er pas later achter waarom dat zo is. Ook hier is er een link met wielrennen: politiek

is een teamsport, en ik heb het niet voor teamsporten.

Anders pakte de zaken aan met heel veel dossierkennis. Maar dat gebeurde vanuit de idee ‘the duty of the opposition is to oppose’. Dit is dus de rol die ze moeten vervullen als oppositie, ze moeten zich wel afzetten tegen veel dingen. Voor mij voelde dit aan als een negatieve manier van politiek bedrijven. Ik ging daar een tijdje gewillig in mee, maar echt politiek bedrijven is niks voor mij…

Weet je wat ik me uiteindelijk realiseerde? Dat alles niet gewoon complex is, maar echt enorm complex. De politiek biedt niet 1, 2, 3 een antwoord op de zoektocht en vragen van mensen. Mensen willen een simpel antwoord hebben en politici proberen dat aan te bieden. Maar de dingen zijn zo complex dat er geen eenvoudige antwoorden zijn. Ik heb de laatste jaren vooral geleerd om die complexiteit en onzekerheid te aanvaarden en zelfs te omarmen. Het is perfect oké om te twijfelen aan van alles en nog wat. Of dat nu gaat over je politieke overtuigingen, hoe een relatie eruit zou moeten zien of op welke kasseistrook je best kan aanvallen… (jaf)

Verwarring bij Gert & Gert van Proper Geknipt

Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer

Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.

“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden ” - Arno

Meerseweg 183 - Hoogstraten

Tel: 03 315 75 31 - info@vdberg.be - www.vdberg.be

Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.

Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.

Installatiebedrijf VAN DEN BERG

VANUIT HET STADHUIS

De laatste gemeenteraad (bis)

Over belastingen en onze hulpdiensten

GEMEENTEBELEID Hoe houd je een gemeenteraad als je tijdens de vorige zitting uitgebreid afscheid hebt genomen van de beleidsperiode en van elkaar, maar dan noodgedwongen toch nog eens moet samenkomen? Wel, je gaat gewoon over tot de orde van de dag, zonder speeches of grote woorden. Hoogstraten kon na het bezwaar tegen de verkiezingsuitgaven de nieuwe raadsleden nog niet installeren, maar moest in tussentijd wel een extra vergadering inlassen omdat een aantal punten nog voor het einde van het jaar beslist moesten worden. Op 23 december waren het college en de raadsleden dan ook weer gewoon in hun ‘oude’ samenstelling aanwezig. De belangrijkste beslissingen gingen over de belastingtarieven voor de opcentiemen op de onroerende voorheffing en de aanvullende personenbelasting, en over de jaarlijkse bijdragen voor de politie- en de brandweerzone.

Belastingverlaging?

De belastingvoeten blijven trouwens, net zoals de vorige jaren, onveranderd. Hoogstraten rekent dus in 2025 weer 881,61 opcentiemen aan op de onroerende voorheffing en 6% aanvullende personenbelasting. Samen worden beide belastingen voor dit jaar geraamd op 20,5 miljoen euro, waarmee ze goed zijn voor ongeveer een derde van de stedelijke inkomsten (zie voor wat meer uitleg ook DHM 454 en 459 in ons online archief).

Raadslid Dimitri Van Pelt (Anders) vindt nergens in de dossiers een motivering om de percentages op die niveaus te

behouden, en legt de vraag dan ook voor aan schepen van financiën Roger Van Aperen (N-VA). Vorige vergadering verraste de afscheidnemende schepen nog vriend en vijand door zelf niet in te stemmen met de hogere heffing voor de zuivering van afvalwater die zijn eigen college had voorgesteld. En ook deze keer heeft Van Aperen wat in petto. Waarschuwde hij voor de verkiezingen nog dat het wel eens nodig zou kunnen zijn om de belastingen te verhogen, nu vraagt hij zich hardop af of ze misschien toch niet omlaag kunnen.

“Als ik naar de cijfers van het meerjaren -

Anderen krijgen het misschien niet over hun lippen

Roger Van Aperen (N-VA)

plan kijk, stel ik vast dat de kas absoluut niet leeg is en er niet gebrast is met geld. Ik zal het maar zelf zeggen, want anderen krijgen het misschien niet over hun lippen: op financieel vlak is er de afgelopen 6 jaar goed gehandeld. De prognoses in het meerjarenplan tonen bovendien aan dat de inkomsten uit de aanvullende personenbelasting, de onroerende voorheffing en het gemeentefonds de komende jaren doorstijgen, met zo’n 750.000 euro per jaar. Je kan je dan ook afvragen of we de 6% aanvullende personenbelasting niet naar 5,5% kunnen brengen. Dat zou zo’n 600.000 euro kosten, maar dus gecompenseerd worden door de hogere inkomsten. Als we dat geld toch niet nodig hebben, kunnen we het misschien ten goede laten komen van de hardwerkende burger hier in Hoogstraten. Zeker als we bijvoorbeeld kijken naar de verhogingen die er nog aankomen voor water, elektriciteit enzovoort. Wat de motivatie betreft om de huidige percentages dan toch te behouden, daarvoor verwijs ik graag naar mijn opvolger, want die zal mee aan de bestuurstafel gezeten hebben toen dat beslist werd.”

Die opvolger, schepen Arnold Wittenberg (Hoogstraten Leeft), reageert echter niet op de ietwat kromme redenering van Van Aperen en wacht gewoon de stemming af. Het meerjarenplan toont van 2025 naar 2026 immers inderdaad een stijging van de genoemde inkomsten

De bouw van de nieuwe politiekazerne in de Gelmelstraat vordert goed. Over de toekomst van de oude kazerne wordt intussen ook nagedacht.

met 789.000 euro, maar tegelijkertijd stijgen dat jaar ook de uitgaven met 738.972 euro. Een belastingverlaging zou de stadskas dat jaar dus niet op hetzelfde niveau houden, maar meer dan een half miljoen euro kosten. De gemeenteraad stemt in met het behoud van de huidige belastingvoeten. Roger Van Aperen, Michel Jansen en de raadsleden van Anders onthouden zich.

Politie en brandweer

Daarna keurt de gemeenteraad ook de toelagen aan de politiezone Noorderkempen en de hulpverleningszone Taxandria goed. Voor de politie worden 2,44 miljoen euro werkingskosten en 184.289 euro investeringen voorzien, voor de brandweer 1,71 miljoen euro

werkingskosten en 337.020 euro investeringen. Beide veiligheidszones samen kosten Hoogstraten in 2025 dus 4,67 miljoen euro of zo’n 200 euro per inwoner. In buurgemeenten Brecht en Wuustwezel is dat ongeveer 180 euro, in Turnhout bijvoorbeeld 308 en in Antwerpen 670 euro.

Burgemeester Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) grijpt het moment aan om een stand van zaken te geven over de nieuwe kazernes. “De bouw van de politiekazerne in de Gelmelstraat gaat vlot en ligt zelfs voor op schema. Dat maakt ook dat we, zoals Fons Jacobs van Anders een hele tijd geleden al vroeg, momenteel naar de toekomst kijken van het huidige politiekantoor en de gronden daar. We hebben er al over gesproken binnen

Het neusje van de zalm in de wijde regio

Marc Van Aperen Hoogstraten Leeft)

het schepencollege en het politiecollege, en ik vertrouw erop dat onze opvolgers daar binnenkort werk effectief van maken. Voor de bouw van de brandweerkazerne ligt het dossier klaar voor de gemeenteraad, maar we laten het aan de volgende bestuursploeg om de beslissing te agenderen. De kazerne zou dan in 2026 in gebruik genomen kunnen worden en wordt dan, in de woorden van de zonecommandant, ‘het neusje van de zalm in de wijde regio.’” (twi)

Waren er fouten bij de aangifte van verkiezingsuitgaven?

Het bezwaar dat het vorige bestuur nog een maand in het zadel hield

VERKIEZINGEN Op de dag van de laatste gemeenteraad had een aantal raadsleden elkaar al eerder gezien, in Brussel bij de Raad voor Verkiezingsbetwistingen. Die behandelde toen immers het bezwaar dat Maarten Leemans, lijsttrekker voor Anders, had ingediend over de verkiezingsuitgaven van N-VA+, Hoogstraten LEEFT en samen! / cd&v.

Terwijl lijsttrekker Roger Van Aperen (N-VA+) zichzelf verdedigde, lieten beide andere partijen zich elk bijstaan door een duo advocaten. De uitspraak kon dan ook best wat gevolgen hebben: als de uitgaven inderdaad overschreden werden, kan niet alleen een boete worden opgelegd ter hoogte van de overschrijding, maar bestaat ook een risico op schorsing of vervallenverklaring van het mandaat van de verkozenen. Lees: dan zouden de stemmenkampioenen hun beoogde post van burgemeester of schepen wel eens kwijt kunnen spelen.

Het Lokaal en Provinciaal Kiesdecreet bepaalt regels over de verkiezingsuitgaven: enerzijds moeten die worden aangegeven en openbaar gepubliceerd, anderzijds worden er maximumbedragen opgelegd. Voor een gemeente met de grootte van Hoogstraten mag een lijst niet meer dan 13.856 euro uitgeven, en daarnaast

1.250 euro per kandidaat. Leemans gaf in zijn bezwaar aan dat zowel N-VA+ als samen! / cd&v overkoepelende kosten, die eigenlijk op het conto van de hele lijst zouden moeten komen, uitsmeerde over de individuele kandidaten om zo kunstmatig onder de limiet te blijven. Bij Hoogstraten LEEFT had hij aanwijzingen dat bepaalde drukwerken verspreid waren via de post, terwijl de kosten daarvoor niet aangegeven werden. “Dat zijn geen louter technische onregelmatigheden,” zei Leemans daarover. “Deze principes vormen de ruggengraat van ons democratisch proces en garanderen een gelijk speelveld voor alle betrokken partijen en kandidaten. Het is essentieel dat verkiezingen verlopen in overeenstemming met de geldende regels, want alleen zo kan de geloofwaardigheid en rechtvaardigheid van de verkiezingsuitslag worden gewaarborgd.”

Maarten Leemans zag fouten en onvolledigheden in de aangiften van N-VA+, CD&V en Hoogstraten Leeft, maar werd daarin niet gevolgd door de Raad voor Verkiezingsbetwistingen.

Uitspraak

N-VA+ haalde in zijn verdediging aan dat het de kosten naar best vermogen over de verschillende posten had verdeeld, binnen de beperkte regels die het decreet daarvoor stelt. Door geen boegbeeldcampagne te voeren, maar wel een brede campagne waarin alle kandidaten aan bod kwamen, is het voor hen logisch om de kosten ook gedeeltelijk aan de kandidaten toe te kennen. Ook samen! /

VANUIT HET STADHUIS

cd&v haalde verschillende redenen aan om te verdedigen dat bijvoorbeeld kosten voor de website of gezamenlijke publicaties toch verdeeld zouden kunnen worden over de individuele kandidaten.

Hoogstraten LEEFT verklaarde dan weer dat de drukwerken uit de campagne deels door de post, deels door een andere verdeler en deels door vrijwilligers werden verspreid. Maarten Leemans had in zijn bezwaar aangegeven dat iemand kon getuigen dat bepaald drukwerk via de post verspreid was, maar dat dit volledig ontbrak in de aangifte. De Raad voor Verkiezingsbetwistingen oordeelde echter dat het niet nodig was om de getuige op te roepen en baseerde zich enkel op de bewijsstukken in het dossier.

Op kerstavond maakte de raad dan zijn oordeel bekend: het bezwaar tegen de verkiezingsuitgaven werd verworpen. De verkiezingsuitslag werd dus bevestigd en de nieuwe gemeenteraad zou dus weldra toch van start kunnen gaan.

De nieuwe bestuurspartijen, samen! / cd&v en Hoogstraten LEEFT, stuurden meteen samen een persbericht de wereld in. “De Raad voor Verkiezingsbetwistingen is scherp en bijzonder duidelijk. De verkiezingen zijn correct verlopen. Bij de verkiezingsaangiften zijn geen onregelmatigheden gebeurd.” Beide partijen zijn dan ook hard voor Leemans. “De door de onterechte klacht veroorzaakte vertragingen, kosten en gecreëerde chaos worden genegeerd, doch zijn reëel. Het

sorry-bericht dat na het indienen van het bezwaar door Maarten Leemans de wereld werd ingestuurd, viel op een koude steen en getuigde slechts van een onvoldoende voorbereiding en kennis van de procedure. Het doel van de klacht is tot op vandaag niet duidelijk. De principes die in de media door hem worden aangehaald over een gelijk speelveld voor iedereen en een eerlijke transparante politiek worden volstrekt gedeeld en zijn ook steeds gerespecteerd.”

Genuanceerd

Het arrest zelf is echter iets genuanceerder. Wat het verdelen van de gemeenschappelijke kosten over de verschillende kandidaten betreft, stelt de raad vast dat de regels in de wetgeving slechts heel beperkt geformuleerd zijn. “Het is niet de initiële bedoeling geweest van de decreetgever dat gelden die aangewend worden voor financiering van partijpropaganda, verspreid worden over de kandidaten. Ze maakt immers een onderscheid tussen uitgaven door de partij en uitgaven door de individuele kandidaten.” Hoe dat toegepast moet worden, is echter niet vastgelegd. “Nochtans kan dat onderscheid in de praktijk moeilijk gemaakt worden. Kandidaten kunnen immers elkaar vinden om gezamenlijk individuele campagne voeren, niettegenstaande ze kandidaat zijn op dezelfde verkiezingslijst. Kandidaten kunnen overeenkomsten afsluiten over de financiering van de gemeenschappelijke verkiezingspropaganda.” De Raad van

State deed daarover al in 2008 uitspraak in een gelijkaardig dossier en stelde toen vast dat die concrete onderlinge afspraken echter niet gecontroleerd mogen worden. Hoewel het volgens het decreet dus niet de bedoeling lijkt om kosten te herverdelen, zijn de regels onvoldoende concreet uitgewerkt en is er ook geen mogelijkheid om ze te controleren en af te dwingen. De uitspraak van de Raad is op dit punt dus niet echt “scherp en bijzonder duidelijk”, maar eerder de bevestiging van een regeling “op z’n Belgisch”.

Over de verzendkosten die Hoogstraten LEEFT niet aangegeven zou hebben, besluit de Raad voor Verkiezingsbetwistingen dat Maarten Leemans daarvoor onvoldoende bewijs heeft geleverd. Verschillende partijleden verklaren immers dat ze tijdens de campagne zelf ook drukwerk hebben rondgedragen, en aangezien Leemans geen bewijsstuk voorlegde dat ontegensprekelijk aantoont dat een concrete betaalde zending niet opgenomen zou zijn in de aangifte, wordt het bezwaar verworpen.

De raad voor verkiezingsbetwistingen besluit dus inderdaad dat N-VA+, cd&v / samen! en Hoogstraten LEEFT niets ten laste kan worden gelegd en dat de verkiezingen correct zijn verlopen. De resultaten worden bevestigd en het nieuwe bestuur kan, na een goeie maand vertraging, van start gaan. (twi)

TOPAANBIEDINGEN

+75 jaar GARAGE GEUDENS nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst

BEDANKT voor uw vertrouwen!

VANUIT HET STADHUIS

Vijftien blijvers, tien nieuwkomers, twee terugkeerders en een nieuwe oude burgemeester

De (uitgestelde) start

GEMEENTEBELEID Tijdens de kerstvakantie kon na de uitspraak van de Raad voor Verkiezingsbetwistingen dan dus toch alles nog in gereedheid gebracht worden voor ‘de installatievergadering’: de officiële eedaflegging en de opstart van het nieuwe bestuur. Op maandag 6 januari zat de raadzaal dan ook al snel opmerkelijk vol met heel wat aanwezigen bij de feestelijke gebeurtenis. Het stadsbestuur had daarop gerekend en had zelfs 3 camera’s opgesteld waardoor ook in zaal De Welgezinde, verderop in het stadhuis, nog zo’n 70 mensen de zitting konden volgen.

Omdat eerst alle raadsleden de eed moeten afleggen en er dan pas een nieuwe voorzitter aangeduid kan worden, wordt de vergadering nog gestart door uittredend voorzitter Gert Van den Bogaert (N-VA). Die kondigt bij het begin van de zitting aan dat een aantal verkozenen de eed als raadslid niet zullen afleggen en zich dus laten vervangen. Bij Hoogstraten LEEFT kan Arnold Van Aperen niet samen zetelen met kleinzoon Arnold Wittenberg: hij wordt vervangen door Natasja Snels. Bij N-VA+ kiezen beide verkozenen, Roger Van Aperen en Lieve Janssen, ervoor om hun mandaat niet op te nemen, net als hun tweede opvolger Caroline Van Aperen. Daardoor komen eerste

opvolger Jef Bluekens en derde opvolger Corina Furdui in de gemeenteraad. Met Furdui verwelkomen we overigens voor het eerst een lid van de Roemeense gemeenschap in de gemeenteraad.

Daarna roept voorzitter Van den Bogaert elk van de 27 raadsleden in alfabetische volgorde op om bij hem de eed af te leggen. Daarbij vallen dan ook meteen de naamgenoten op: 2 keer Adams (Danny en Joël), 2 keer Martens (Caroline en Nick) en 2 keer Rombouts (Tinne en Vicky). Van de 27 raadsleden zijn er 15 die ook de afgelopen legislatuur al zetelden, naast 10 nieuwkomers en 2 mensen die in een eerdere periode al raadslid waren.

Let’s go

Na de eedaflegging nemen de vier fractieleiders om beurten het woord voor de nodige gelukwensen en beschouwingen. Koen Van Leuven (Hoogstraten LEEFT) focust op de opdracht die de gemeenteraad de komende jaren wacht. “Besturen, dat wil zeggen zorg dragen. Zorg dragen voor groot-Hoogstraten en alle mensen die hier wonen. Dat dat niet altijd eenvoudig is, moge blijken uit de vorige bestuursperiode, waar tal van wereldgebeurtenissen en crisissen het ons als lokaal bestuur niet altijd gemakkelijk hebben gemaakt. Ook vandaag leven we nog steeds in tijden met grote onzeker-

De nieuw samengestelde gemeenteraad met tien nieuwkomers.

VANUIT HET STADHUIS

heden, waarmee wij als lokaal bestuur ook aan de slag zullen moeten. Onze taak als gemeenteraadslid is een zeer belangrijke en vraagt van elk van ons dan ook onze maximale betrokkenheid en inzet. Daar waar we met z’n allen voor 13 oktober 2024 Hoogstraten nog kleurden in vijf verschillende partijkleuren, zitten we hier vandaag als één team, als één raad om deze belangrijke taak te vervullen.”

Jef Bluekens van N-VA+ gooit het over een andere boeg. Hij feliciteert alle raadsleden en de meerderheidsfracties en kondigt een constructieve oppositie aan, maar doet even later toch heel wat wenkbrauwen fronsen als hij aan het rekenen slaat over de twee meerderheidspartijen. “Aangezien jullie hier het grootst in aantal zijn, namelijk 22 van de 27, lijkt het ons logisch dat jullie de grootste inbreng hebben in het beleid, hoewel we ons daaromtrent vragen kunnen stellen. Want wiskundig hebben jullie 73,15% van de uitgebrachte stemmen. Maar door de verandering van de wet kwamen slechts 68,1% van de mogelijke kiezers stemmen. Dat brengt jullie resultaat dus op 49,81% van het aantal uitgenodigde kiezers. Net geen meerderheid dus, of met andere woorden: de meerderheid is zelf de minderheid. Het verhaal is nog erger als we dit uitzetten ten opzichte van de ganse bevolking van Hoogstraten, ongeveer 22.000 mensen. Want dan raken we met veel moeite aan 30%. Collega’s, dit geeft aan dat de inbreng van de burgers in al onze projecten van uitzonderlijk en zeer groot belang zal zijn, willen we enige draagkracht hebben. Daarom waren we ook heel blij om van de nieuwe burgemeester te horen dat participatie hoog in het vaandel zal staan.”

Fons Jacobs van Anders wenst het nieuwe bestuur veel succes en geluk. “We feliciteren ook vooral de nieuwe raadsleden. We stellen vast dat er heel wat jong bloed is, wat in de toekomst geweldig positief kan uitdraaien. En ook wij nemen graag de uitgestoken hand aan om positief samen te werken.”

Samen! / cd&v kiest voor nieuwkomer Tom Gabriëls als fractieleider. En dat gebeurde amper een halfuur voor de gemeenteraad, vermeldt hij in zijn eerste tussenkomst. Gelukkig heeft hij nog net tijd gehad om toch een woordje voor te bereiden. “Namens onze fractie kan ik ook zeggen dat we blij zijn om eindelijk geïnstalleerd te zijn. We hebben het volste vertrouwen in de coalitie en kijken uit

naar een aangename samenwerking de komende legislatuur. Zes jaar waarin we met alle collega’s maar één ding voorop moeten stellen en dat zijn de belangen van de Hoogstratenaar. Dus laten we daar allemaal samen constructief mee aan de slag gaan. Proficiat aan iedereen die de eed heeft afgelegd en let’s go. Er ligt werk op de plank.”

Constructief

En wanneer Van den Bogaert daarna de eed afneemt van Herman Snoeys (Hoogstraten LEEFT) als nieuwe voorzitter van de gemeenteraad, is zijn eigen voorzittersrol echt uitgespeeld. Net als de andere raadsleden van N-VA zien we hem niet meer terug in de gemeenteraad: enkel voormalig schepen Jef Vissers zal straks nog de eed afleggen als lid van het bijzonder comité voor de sociale dienst.

Als Snoeys zich aan het hoofd van de tafel heeft geïnstalleerd, wil hij in de eerste plaats zijn voorganger bedanken. “Gert, de voorzitter van de gemeenteraad kan het democratisch gehalte versterken. Ik heb jou leren kennen als iemand die trachtte de debatten te verdiepen en de kwaliteit probeerde te verbeteren. Ik wil jou hartelijk danken voor jouw inspanningen om iedereen gelijk aan bod te laten komen, om iedereen voldoende tijd te geven om haar of zijn punt te maken en om iedereen in haar of zijn waardigheid te laten. Heel oprecht: dankuwel.”

En de voorzitter richt zich natuurlijk ook tot ‘zijn’ raadsleden met een warme op -

roep. “Beste collega’s, wij zijn allemaal gedreven door idealen en politieke visies. En er ligt belangrijk en mooi werk op ons te wachten. Daarom durf ik als voorzitter van deze gemeenteraad te rekenen op constructieve debatten en een goede samenwerking, ten dienste van het algemeen belang. Ook zou ik graag bij de start van deze nieuwe legislatuur een oproep willen doen aan u. Als wij constructieve debatten willen voeren, past het niet om elkaar persoonlijk aan te vallen. Daar wordt niemand beter van en daar zit de Hoogstraatse bevolking zeker niet op te wachten.”

Schepenen

Met de nieuwe raadsleden en een kersverse voorzitter is het aan de schepenen om de eed af te leggen. Volgens het decreet lokaal bestuur zijn dat er voor Hoogstraten 5, al wordt daar even later nog een mouw aan gepast.

Voor Hoogstraten LEEFT is Arnold Wittenberg eerste schepen, bevoegd voor financiën, cultuur en erfgoed, jeugd, sport en ICT. Piet Van Bavel behoudt als derde schepen zijn bevoegdheden openbare werken en patrimonium. Ann Fockaert heeft als vijfde schepen onderwijs, samenleving en dierenwelzijn in haar portefeuille.

Bij CD&V zet Hilde Vermeiren haar eerste stappen in het college: als schepen van omgeving is ze bevoegd voor stedenbouw en milieu. Marc Haseldonckx keert terug in het college, met de bevoegdhe -

Burgemeester Rombouts en de nieuwe schepenen zijn blij om eindelijk aan de slag te kunnen.

VANUIT HET STADHUIS

den mobiliteit, economie en evenementen, toerisme en citymarketing.

Meteen na de eedaflegging neemt Arnold Wittenberg het woord. Hij blikt eerst en vooral terug op de woelige afgelopen periode, die begon met een erg spannende verkiezingsdag. “Persoonlijk had ik de meeste voorkeurstemmen. Maar nipt, met 68 stemmen verschil, werd samen! de grootste partij. Daardoor glipte de burgemeesterssjerp net door mijn vingers. Een droom waar ik toch wel hard naar toegeleefd had, spatte op dat moment uiteen. Maar in het belang van de Hoogstratenaren zochten we naar een brede en stabiele meerderheid, en die vonden we met samen! / cd&v. Het is de kiezer die altijd het laatste woord heeft.” Wittenberg ervaarde de voorbije weken, met het bezwaar over de verkiezingsuitgaven, als een rollercoaster. “Het was toch even een mokerslag voor alle kandidaten die zich vanuit een positieve ingesteldheid geëngageerd hebben om deel te nemen aan deze verkiezingen, om te bouwen aan een warm en welvarend Hoogstraten. Als dan alle verkozen fracties voor de rechtbank gedaagd worden voor vermeende fraude, komt dit zeer hard aan. Een vrijwillig engagement botst dan op keiharde juridische procedures en het vertrouwen wordt geschaad. Het was een koud bad.”

Tot slot richt hij zich nog tot zijn grootvader Arnold Van Aperen, die ook in de raadzaal zit. “Bompa Arnold, jij die 24 jaar

burgemeester mocht zijn als lijstduwer, en ik als kleinzoon als kandidaat-burgemeester. Het is een moment dat generaties verbond en een nieuwe stap in diezelfde voetsporen. Het mocht echter net niet zijn. Wat had ik hier vandaag graag gestaan met een trotse bompa die zijn sjerp zou doorgeven aan zijn kleinzoon.”

Raadslid Fons Jacobs (Anders) feliciteert het nieuwe college, maar is meteen erg kritisch. Hij kaart aan dat de nieuwe meerderheid wel erg snel gevormd werd, zelfs zonder eerst te overleggen met hun fractie of hen daarvoor zelfs maar uit te nodigen - wat verderop in de vergadering overigens weerlegd wordt door burgemeester Tinne Rombouts. Verder stelt hij zich vragen over de inhoud van het nieuwe beleid. “Uiteraard kan er op een dag geen bestuursakkoord geschreven worden, maar nu men toch ruim 2,5 maand de tijd heeft gehad, hadden wij wel zo’n akkoord verwacht.” Hij mist dus inhoud, maar stelt ook vast dat verschillende bevoegdheden niet aan een schepen toegewezen lijken, zoals klimaat, nutsvoorzieningen, huisvesting en wonen. Het is hem dus ook niet duidelijk wie hij daarvoor moet aanspreken.

Bijzonder comité

Hierna schakelt de voorzitter even over van de gemeenteraad naar de raad voor maatschappelijk welzijn, het OCMW dus. Daar moet immers de voorzitter van het bijzonder comité voor de sociale dienst

aangesteld worden, het orgaan dat oordeelt over het verlenen van steun aan individuele personen. Die rol gaat naar nieuwkomer Mariëlle Schalk van samen! / cd&v. Als de voorzitter van het comité geen schepen is, dan wordt die automatisch toegevoegd aan het schepencollege. En zo komen we dan toch aan onze zes Hoogstraatse schepenen. Deze praktijk is overigens gangbaar in de meeste Vlaamse gemeenten. Schalk krijgt als schepen ook de bevoegdheden landbouw, zorg en welzijn.

Het comité telt naast de voorzitter nog 8 leden: Charis Kamoen, Leen Aerts en Wim Van Bergen voor samen! / cd&v, Arnold Van Aperen, Cindy Goossens en Toon Roos voor Hoogstraten LEEFT, Jef Vissers voor N-VA+ en Jef Roos voor Anders.

Burgemeester

Nu het college volledig is samengesteld, kan de burgemeester aangeduid worden. Dat is sinds de recente aanpassing van het kiesdecreet immers de persoon met Belgische nationaliteit die in de grootste fractie van het college de meeste naamstemmen heeft behaald. Aangezien samen! / cd&v net iets meer stemmen haalde dan Hoogstraten LEEFT - Arnold Wittenberg verwees er al naar - wordt Tinne Rombouts na haar eedaflegging dus automatisch de ‘aangewezen-burgemeester’. Om écht helemaal burgemeester te worden zonder voorvoegsel, moet ze nog de eed afleggen bij de gouverneur.

Terwijl Marc Van Aperen - die bij het publiek staat en na een maand verlengingen dan toch van zijn pensioen kan gaan genieten - symbolisch zijn das losknoopt, neemt de nieuwe burgemeester het woord. Ze wenst iedereen veel succes bij hun taak om het bestuur scherp te houden, het beleid op te volgen, mee vorm te geven en beslissingen te nemen. “Ik geef alvast mee dat ik ernaar uitkijk om die gemeenteraden te doen,” zegt ze met een knipoog naar haar voorganger, die tijdens zijn afscheidsspeech bekende dat gemeenteraden niet zijn favoriete bezigheid waren.

“In de maatschappij en in deze raad zijn er verschillende meningen, en de kunst is natuurlijk om die samen te brengen en uiteindelijk ook de beste beslissing te nemen. Want wat ons bindt is net dat we de beste beslissing willen voor Hoogstraten, voor de omgeving, voor onze inwoners.

Tinne Rombouts legt voor de tweede keer de eed af als burgemeester. Ze wil het gesprek aangaan, over de partijgrenzen heen en ook met de inwoners van Hoogstraten.

VANUIT HET STADHUIS

En dat kan alleen maar als we het debat kunnen voeren over de partijgrenzen heen, en ook samen met onze inwoners. Jammer genoeg geniet de politiek soms weinig vertrouwen bij onze inwoners. Als gemeenteraadsleden moeten we daarbij stilstaan, want we dragen daarin een verpletterende verantwoordelijkheid, om te bewijzen dat wij dat vertrouwen wél waard zijn. En ik wil daarbij nog eens onderstrepen dat dit huidig college effectief de hand zal uitsteken om samen te werken, zowel met gemeenteraadsleden als met onze inwoners.”

Over de ontbrekende bevoegdheden hoeft de oppositie zich geen zorgen te maken, zegt de burgemeester. “We hebben er niet voor gekozen om de langste functietitels achter de namen van de schepenen te schrijven. Een aantal bevoegdheden zit dus inderdaad gebundeld, net zoals dat ook in het organogram van de stad het geval is.” En het bestuursakkoord, dat komt er binnenkort aan. “We zijn vandaag nog maar op onze installatievergadering: we bespreken de inhoud nog verder met de stadsdiensten en komen er dan uiteraard ook mee naar de gemeenteraad.”

Rombouts bedankt nog haar voorganger Marc Van Aperen, om nog een maand langer de taak waar te nemen en om alvast een aantal belangrijke dossiers met haar te bespreken. En dan kan ze meteen aan de slag, want als laatste punt van de installatievergadering moet de burgemeester nog de verkiezing van de politieraadsleden leiden.

En dan, na het tellen van de 135 stembiljetten voor de politieraad en het afkondigen van het resultaat, is het de nieuwe gemeenteraadsvoorzitter Herman Snoeys die de vergadering mag sluiten met een dubbele oproep aan het publiek. Enerzijds om nog wat na te praten op de receptie, anderzijds om ook de komende maanden en jaren talrijk aanwezig te zijn tijdens de gemeenteraad. En daar sluiten we ons graag bij aan. Elke vierde maandag van de maand - behalve in juli - om 20 uur in de raadzaal van het stadhuis. (twi)

De nieuwe gemeenteraad

* = nieuw raadslid / **= al in eerdere periode raadslid

Danny Adams** samen! / cd&v

Joël Adams samen! / cd&v

Ward Baets samen! / cd&v

Marleen De Bie** samen! / cd&v

Tom Gabriëls* samen! / cd&v

Marc Haseldonckx samen! / cd&v schepen

Jos Matthé samen! / cd&v

Tinne Rombouts samen! / cd&v burgemeester

Mariëlle Schalk* samen! / cd&v voorzitter bijzonder comité sociale dienst schepen

Mai Sterkens samen! / cd&v

Hilde Vermeiren samen! / cd&v schepen

Katrien Brosens Hoogstraten LEEFT

Ann Fockaert Hoogstraten LEEFT schepen

Caroline Martens* Hoogstraten LEEFT

Nick Martens* Hoogstraten LEEFT

Vicky Rombouts* Hoogstraten LEEFT

Natasja Snels* Hoogstraten LEEFT

Herman Snoeys Hoogstraten LEEFT voorzitter gemeenteraad

Piet Van Bavel Hoogstraten LEEFT schepen

Kobe V/D Ouweland* Hoogstraten LEEFT

Koen Van Leuven Hoogstraten LEEFT

Arnold Wittenberg Hoogstraten LEEFT schepen

Lydia Bottenburg* anders

Fons Jacobs anders

Maarten Leemans anders

Jef Bluekens* N-VA+

Corina Furdui* N-VA+

Niet alleen de raadzaal zat vol, ook in zaal De Welgezinde kon heel wat publiek volgen op een groot scherm.

Beeksestraat in Meer

De straat die eindigde in de Mark

WONEN Wanneer je van Minderhout naar Meer rijdt, is de Beeksestraat de eerste niet doodlopende straat die je rechts tegenkomt. De parallelweg aan de andere kant had vroeger dezelfde naam, maar is een aantal jaren geleden van naam veranderd naar ‘Beekakker’. De Beeksestraat begint als een zijweg van de Meerseweg en splitst zich na enkele honderden meters in twee. De ene tak loopt helemaal richting Meer en gaat over in het Looi, terwijl de andere tak naar Minderhout leidt en zich daar verder opsplitst in de Rollekens en de Krekelstraat.

De naam Beeckstraet of Beecksche strate, in allerlei spellingen, is in gebruik vanaf de zeventiende eeuw. De betekenis ervan is eigenlijk simpel: ‘straat naar de beek’. Die beek liep van Hoog Beek naar Laag Beek en mondde uit in de Mark. Beek is trouwens ook de naam van het gehucht aldaar.

Fred De Gruyter en Ria Van Bavel

“In de eigendom van de kolenboer”

Ons eerste gesprek was met Fred De Gruyter en Ria Van Bavel, die het huis kochten en renoveerden waar vroeger ‘de kolenboer’ woonde. Zij wonen hier al sinds 1987. Fred, nu gepensioneerd, was jarenlang zelfstandig boekhouder en runde meer dan 25 jaar zijn kantoor eerst aan huis en later in Meerdorp. Sinds 2013 heeft hij een samenwerking met ACS in Minderhout.

Ria Van Bavel, afkomstig uit Meerle, trouwde in 1982 met Fred. Ook zij is inmiddels met pensioen. Voorheen werkte ze als zorgkundige in een bejaardentehuis in Sint-Antonius Zoersel. Toen het gezin drie kinderen kreeg, werd dit moeilijk combineerbaar en zorgde ze voor

haar zonen. Vanaf 1995 werkte ze mee in de zaak van Fred.

“Ik ben geboren en getogen in Meer,” begint Fred. “In het begin huurden we een huis in de Driehoekstraat, maar we waren eigenlijk op zoek naar een vrijstaand huis in Meer. Daarom gingen we regelmatig naar koopdagen. Toen de eigendom van kolenboer Mertens te koop kwam, werd deze opgesplitst in verschillende

percelen. Het huis, schuur, bouwpercelen en landbouwgrond werden apart verkocht. We opteerden voor het huis en hebben dan nog een jaar hard gewerkt om het bewoonbaar te maken. Zo waren er bv. nog geen binnendeuren. Het heeft uiteindelijk zo’n tien jaar geduurd voordat het hele huis in orde was. Vooral de enorme ruimte sprak ons aan en onze kinderen hebben daar zeker ook van genoten”.

Het begin van de Beeksestraat met het kapelletje

“We wonen dicht bij de grote baan van Meer richting Minderhout, maar omdat dit een zijstraat is, hebben we daar gelukkig weinig last van,” vertelt Ria. “Voor ons was het belangrijk dat onze kinderen, wanneer ze naar school in Hoogstraten moesten, niet te ver hoefden te fietsen. Daarnaast biedt deze plek veel ruimte, wat nodig was voor Freds kantoor en voor onze drie kinderen Ties, Wout en Harm. Nu de kinderen uit huis zijn, hebben we natuurlijk veel te veel ruimte, dat moet ook allemaal onderhouden en schoongemaakt worden. Toch willen we hier zo lang mogelijk blijven wonen, ik zie ons nog niet snel verhuizen naar een appartement.”

Bar Beek

“Het klopt dat we met de meeste buren rondom ons weinig tot geen contact hebben,” vertelt Fred. “Maar afgelopen zomer veranderde dat door ‘Bar Beek’, de nieuwe zomerbar in de schuur naast ons, die nu eigendom is van Leo Schrauwen. Dit initiatief kwam van toneelkring ’t Heidebloempje en de brassband Sint-Rosalia, die geld wilden inzamelen om de Zaal voor Kunst en Volk te renoveren, al lijken die plannen ondertussen van de baan. Maar de zomerbar was meteen een groot succes. We zijn er regelmatig naartoe gegaan en hebben daar veel buren ontmoet en leren kennen. Dat was echt een verrijkende ervaring. Eigenlijk is het jammer dat zo’n burenevenement niet eerder georganiseerd werd. Volgend jaar hopen we zeker op een tweede editie. Hopelijk moedigt de gemeente Hoogstraten dit initiatief opnieuw aan.”

konden komen. Gelukkig hadden ze wel een tuin om samen in te spelen...”

Fred heeft van jongs af aan een passie voor koken en is sindsdien een fervente hobby-kok. “Ik ga ook graag naar evenementen waar er iets te koken valt. Sinds ik op pensioen ben kook ik iedere dag. Nu we meer tijd hebben, brengen we ook jaarlijks zo’n drie maanden door in Frankrijk, vlakbij de Mont Ventoux. Fietsen is namelijk een andere grote hobby van mij. Ik fiets gemiddeld zo’n 10.000 kilometer per jaar, meestal samen met de wielertoeristen ‘de Pierentrappers’ van Meerle. Op mijn 50ste besloot ik helemaal alleen van hier naar Santiago de Compostella te fietsen, wat mij in 17 fietsdagen is gelukt. Toen ik 60 werd, heb ik de tocht in de andere richting gedaan, dit keer samen met een vriend. Dit waren onvergetelijke ervaringen!”

“Ik lees heel graag en veel, en doe allerlei handwerk,” vertelt Ria. “Ik ben vrijwilliger in het dienstencentrum van Meer. Natuurlijk besteed ik ook veel tijd en zorg aan onze kinderen en drie kleinkinderen.”

Tony Raats en Pascale Verschueren

“Ons werk en de families dichtbij ”

Tony Raats en Pascale Verschueren wonen enkele huizen verder aan de overkant. Tony, of Toon in de volksmond, is afkomstig uit Minderhout, terwijl Pascale vroeger op Ipenrooi woonde. “Ik werk al 25 jaar bij Aquafin als technisch medewerker in een team van operators” zegt Toon. “Wij zijn verantwoordelijk voor het onderhoud van de waterzuiveringsinstallaties in de grensregio’s Essen, Hoogstraten en Poppel. Het kantoor bevindt zich nabij de waterzuivering aan de Rollekens. Pascale werkt in de bibliotheek van Hoogstraten en Wortel. Hier wonen heeft dus voornamelijk voordelen voor ons, het is hier rustig wonen met een mooi wijds uitzicht en centraal gelegen tussen Meer en Hoogstraten. Ons werk is dichtbij en onze families wonen in de buurt.”

“We kennen in de straat wel wat mensen en hebben met sommigen wat meer contact, bijvoorbeeld bij speciale verjaardagen” pikt Pascale in. “Een echt gebuurtefeest hebben we hier niet. Maar ‘Bar Beek’, dat deze zomer voor het eerst werd georganiseerd, was toch de max. Ik heb daar echt zo van genoten, ik kon daar bijna niet wegblijven. Daarom ben ik daar ook 9 van de 12 keer aanwezig geweest, want ik kwam altijd wel bekenden

“We zien hier regelmatig verkeer passeren vanuit Meer, dat via de Krekelstraat naar het containerpark rijdt,” vertelt Ria. “Daardoor wordt het stuk aan de rechterkant van de weg vaak kapot gereden. Die drukte maakte het ook voor kinderen gevaarlijk. Daarom hadden we vroeger een poort geplaatst, zodat onze kinderen niet zomaar op straat

Pascale Verschueren, Liesl en Toon Raats

Fred De Gruyter onderweg met de fiets naar Compostella

Ria Van Bavel en Fred De Gruyter

tegen uit de buurt of uit Meer zelf. Voor mij mogen ze dat elk jaar organiseren!”

“Omdat we 11 jaar geleden dit huis met een loods konden kopen, kan ik hier zonder problemen mijn hobby beoefenen: mijn Ford Sierra onderhouden en rijklaar maken voor de autocross,” vertelt Toon. “Zo’n zes keer per jaar doe ik mee aan autocrosswedstrijden op zandparcoursen in de buurt. De maximumsnelheid ligt rond de 70 km/u, waardoor ik me relatief veilig voel. Daarnaast speel ik ook al meer dan 20 jaar volleybal bij de KWB.”

“Ik heb vroeger ook gevolleybald,” vult Pascale aan. “Maar helaas laat mijn lichaam dat niet meer toe. Daarom ging ik op zoek naar iets anders. Een aantal bekenden bij de Sint-Jorisgilde in Meer hadden al een paar keer gevraagd of ik interesse had om mee te doen. Tot ze op een dag letterlijk voor mijn deur stonden om mij te vragen om mee te komen schieten. Ondertussen vind ik het heel leuk om te doen, ook al zijn we als vrouwen zwaar in de minderheid. Ik doe enkel mee aan de competitiewedstrijden, omdat ik helaas maar heel zelden kan deelnemen aan de trainingen. Dan moet onze dochter Liesl gaan volleyballen en daar wil ik bij zijn. De naam Liesl komt trouwens van de film ‘The Sound of Music’. We hebben ook nog een kat met de originele naam ‘Poes’.

Naast kruisboogschieten heb ik nog een hobby, waar wel vooral vrouwen actief zijn: volksdansen bij Shilshoel in Meerle. Naast de kerngroep zijn er ook jongeren- en seniorengroepen. We doen veel internationale kringdansen, maar ook parendansen. Het is heel ontspannend, omdat je tijdens het dansen enkel aan je danspasjes moet denken. Ik doe het dan ook heel graag.”

Jos Lauryssen en May Aerts

“Altijd

heerlijk rustig en daar geniet ik echt van…”

Jos Lauryssen, geboren in 1957, heeft zijn hele leven in de Beeksestraat gewoond. May Aerts is een jaartje jonger en afkomstig uit de Zandbergstraat in Meer.

“In 1978 zijn we getrouwd en gingen in de boerderij wonen” zegt Jos. “Op dat moment werkten we allebei nog voor een werkgever: ik in de bouw en May in de boekhoudsector. Toch had ik altijd al de ambitie om als zelfstandige aan de slag te gaan. In 1980 besloten we om een stuk grond te kopen aan het einde van de Beeksestraat, die toen nog onverhard was.

Toen werd ik ook zelfstandige om zo ons landbouwbedrijf ver-

der uit te kunnen bouwen. In dat jaar bouwden we op onze grond een varkensstal voor mestvarkens en nadien ons huis, waar we in 1982 in trokken. Drie jaar later bouwden we dan een zeugenstal. In 1986 begonnen we als één van de eersten in de provincie Antwerpen met een KI-centrum, na een vraag van de Boerenbond om genetisch hoogwaardige varkens te kweken. Zo werd KI Vlaanderen opgericht, nadien zijn velen ons voorbeeld gevolgd. Na mijn pensioen in 2017 heb ik ervoor gekozen om nog maar één stal met mestvarkens te houden.”

“Tot 1989 heb ik in de boekhouding gewerkt, maar dan ben ik gestopt met buitenshuis werken omdat de combinatie met het eigen bedrijf en gezin niet meer te combineren viel,” gaat May verder. “Sinds vorig jaar ben ik ook op pensioen.”

May woont graag in de Beeksestraat. “Toen ik hier kwam wonen, bestond de straat bijna volledig uit land- en tuinbouwbedrijven. Tegenwoordig zijn er nog maar weinig over en dat veranderde toch het straatbeeld wel aanzienlijk. Wel is het altijd heerlijk rustig en daar geniet ik echt van! We hebben er bewust voor gekozen om buitenaf te wonen, zodat we wat meer op onszelf waren. Alleen tijdens de coronaperiode zagen we ineens veel fietsers en wandelaars door de straat komen. We hebben ook een fijne band met onze naaste buren. We spreken ook minstens één keer per jaar af voor een gezellige babbel. Vroeger was het leuk om onze kinderen Kris en Guy, hier elke dag thuis te zien opgroeien. En nu hebben onze zes kleinkinderen hier alle ruimte om samen te spelen.”

De Mark

“In de jaren ’60 was het huis van mijn ouders het laatste huis in de Beekstraat en daar eindigde de verharde weg ook.” vertelt Jos. “Tegenover ons stond een boerderij en aan het begin van de straat waren nog een paar huizen. In de verte konden we de oude pastorij zien, maar daar was alles onverhard. Ik begrijp nog altijd niet waarom ze die daar toen hebben neergezet. Aan de andere kant liep de weg dood op de Mark. Maar met de ruilverkaveling in 1982 veranderde er hier veel. De wegen werden verhard en de Mark werd rechtgetrokken. Nu kun je gewoon doorrijden tot aan de Rollekens.

Ik ben altijd een paardenliefhebber geweest. We hebben nu een stuk of zeven paarden en onze zoon zadelt ze regelmatig op voor een ritje. Het is een relatief dure, maar prachtige hobby. Je hebt er veel plezier van want paarden zijn zo gracieus om naar te kijken.”

May Aerts en Jos Lauryssen

Toon Raats tijdens een autocross

In de zomer, als het werk bij de varkens erop zit, maakt het koppel al eens graag samen een fietstocht. “Ik stippel dan een fietsroute uit die hier vertrekt en zo ontdekken we vaak plekken waar we nog nooit zijn geweest” zegt May. “De Nationale Streekzoektocht van de Landelijke Gilde is een fietszoektocht waar we elk jaar graag aan deelnemen. Dit jaar vond die plaats in Gavere en we hebben er weer van genoten. Daarnaast ben ik secretaris van de Oud-Strijdersbond in Meer. Meester Laurijssen was vroeger de secretaris, toen hij naar Herentals verhuisde, nam mijn vader zijn taak over. Hij was altijd sterk betrokken bij al wat met de 2e WO te maken heeft en woonde zowel lokale als gewestelijke vergaderingen van de oud-strijders bij. In 2003 heb ik die functie van mijn vader overgenomen, maar ik heb niet de tijd om naar al die vergaderingen te gaan zoals hij dat deed. We komen een paar keer per jaar samen met de gemeente en ook op speciale dagen zoals 11 november. Ook vertellen we elk jaar ons verhaal over de 2e WO aan het vijfde leerjaar. Dat is fijn om te doen, de kinderen zijn ook altijd enthousiast. En natuurlijk maak ik graag ook tijd vrij om onze zes kleinkinderen op te vangen waar nodig.”

Jef Meeusen en Linda Geerts

“Stilzitten is duidelijk niets voor ons! ”

Jef Meeusen en Linda Geerts wonen net voorbij de splitsing richting Minderhout. De 60-jarige Jef is afkomstig uit Loenhout. Linda is 4 jaar jonger en woonde vroeger in Minderhout.

“In 1996 zijn wij hier komen wonen” begint Linda. “Mijn vader verhuurde deze grond vroeger aan mijn tante, Maria Geerts. Zij is getrouwd met Louis Rombouts en ze hadden hier samen een tuinbouwbedrijf. Zij wonen hier nog altijd een paar huizen verderop in de bocht waar de Beeksestraat in 2 richtingen splitst.”

Jef werkt in Loenhout. “Ik werk al mijn hele leven bij Vorsselmans NV, een bedrijf gespecialiseerd in aluminium ramen, deuren en complexe gevelconstructies. Later is er ook nog een solar afdeling bijgekomen. We werken er met zo’n 180 personeelsleden. Als projectingenieur ben ik nu bv. verantwoordelijk voor het technische gedeelte van grote bouwprojecten in Amsterdam en Gent. Elke dag fiets ik door weer en wind naar mijn werk, zo’n 12 km enkel. Tot enkele jaren geleden was dit overigens een goede dagelijkse training voor mij als triatleet, nu is het nog altijd goed om in conditie te blijven.”

“Ik werk als administratief medewerker bij SGM in Hoogstraten,” zegt Linda. “Wij leveren en plaatsen gipskartonwerken, verlaagde plafonds en gevelbekleding.” Ze woont graag in Meer. “De eerste vier jaar woonden we in Hoogstraten, maar het was nooit de bedoeling om daar lang te blijven wonen omdat het een huisje zonder tuin was. Nadien zijn we hierheen verhuisd omdat het er landelijk en rustig is. Bovendien wonen we dicht bij onze familie en ons werk.”

“Een aantal jaar geleden werden op het perceel hiernaast vier grote industriële stallen gebouwd, iets waar we niet bepaald blij mee waren,” zegt Jef. “Elke zes weken worden daar 200.000 mestkippen grootgebracht. Protesteren hielp niet, ook al was het hier een groene zone. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om goede afspraken te maken met de eigenaar en dat werkt wel.”

“Ik weet nog dat hier vroeger alles onverhard was,” vervolgt Linda. “Maar toen we hier zijn komen wonen, was dit al geasfalteerd. Na ons zijn er nog enkele huizen bijgebouwd in de straat. We hebben een goed contact met onze naaste buren en dat willen we zo houden. ‘Bar Beek’ dit jaar was voor ons een geweldige ervaring, we hebben er veel bekenden en mensen uit de buurt ontmoet.”

“Ik heb vroeger altijd bij SK Loenhout gevoetbald” gaat Jef verder. “Toen ik hier kwam wonen en onze oudste zoon begon te voetballen, werd ik jeugdtrainer bij FC Meer, iets wat ik zo’n 20 jaar met veel plezier heb gedaan. Nu ben ik er vertrouwenspersoon. Daarnaast ben ik lid van Meetra, een triatlonclub in Meer. Helaas kan ik sinds een paar jaar zelf geen triatlons meer meedoen door knieproblemen. Maar twee van onze drie zonen zijn ook lid en doen nog steeds actief mee. Op woensdag geef ik looptraining aan de clubleden.”

“Ik heb vroeger vijf jaar gevoetbald bij de damesploeg van FC Boskant in Minderhout” vertelt Linda. “Toen we in Meer gingen wonen en daar onze 3 zonen geboren waren, ben ik lid geworden van de KWB-volleybalclub. Dat heb ik zo’n 15 jaar met plezier gedaan. Sinds mijn 12 jaar fiets ik bij de wielertoeristen en ben ik nog steeds lid van de Hoogstraatse Wielertoeristen, waarmee ik in de zomer regelmatig ga fietsen. Nu zijn we trouwens net terug van een winterwandeling van zo’n12 kilometer, iets wat we in de winter graag samen doen. Stilzitten is duidelijk niets voor ons!” (jl)

Linda Geerts en Jef Meeusen

Jef geeft looptraining bij Meetria.

Het masterplan van de omgeving Carrefour

BOUWEN Nadat de idee van een ondergrondse parking in de Gravin Elisabethlaan begraven werd, denkt het stadbestuur aan vier zogenaamde parkeerpockets, één in elke windrichting, net buiten of in het centrum van Hoogstraten. De parking Van Cuyck is wellicht al een optie en na een marktbevraging ligt er ook een voorstel van Seald met hun masterplan Carrefour op tafel. Zit er een nieuwe grote bouwwerf in de pijplijn?

In een persnota laat het stadsbestuur op 21 oktober 2021 weten dat men na overleg met een groot aantal betrokkenen de geplande parking in de Gravin Elisabethlaan, waarvan al lang sprake is, on hold zet. Maar het parkeerbeleid heeft haar limieten bereikt en niks doen is dus geen optie. Om de capaciteit te verhogen gaat het bestuur op zoek naar een viertal centraal gelegen parkeerpockets, liefst een in elk van de vier kwadranten van het centrum van de stad. De nieuw gecreëerde parkeerplaatsen moeten door flankerende maatregelen een

Het plan met de nieuwe straat naast Artis Amore en de trage weg tussen Klein Seminarie en Carrefour, met rechts het nieuwe woonblok.

onderscheid maken tussen kort en lang parkeren en de overbelasting in de zijstraten van de Vrijheid tegengaan.

Op langere termijn zullen de extra parkeerplaatsen ook nodig zijn, wanneer men binnen afzienbare tijd op de Vrijheid nog enkel evenwijdig en niet meer haaks op de rijbaan mag parkeren. Daarvoor moet men in overleg gaan en rekening houden met de richtlijnen van AWV (Agentschap Wegen en Verkeer) en Erfgoed.

Marktbevraging

Op 28 maart 2022 bespreekt de gemeenteraad de zoektocht naar pocketparkings die men in erfpacht kan verwerven. Het college stelt de modaliteiten van een publieke oproep voor, zodat men zoveel mogelijk kandidaten de kans geeft om voorstellen binnen te brengen. Het college baseert het aantal parkeerplaatsen die per kwadrant nodig zijn op een studie opgemaakt door studiebureau Vectris.

Bij de beoordeling staan er 70 punten op de gevraagde erfpachtvergoeding en 30 punten op het plan van aanpak en de kwaliteit van het voorstel. De kandidaturen verwachtte men uiterlijk op 30 juni 2022.

Oppositiepartij CD&V ging daar niet mee akkoord. In de voorgestelde constructie komt het parkeerbeleid in handen van privé-ontwikkelaars en hun fractie ziet dat niet zitten. CD&V kiest ervoor om zelf een eigendom te verwerven. De fractie heeft berekend dat zo’n constructie evenwel veel geld zal kosten, volgens hun berekening 20 miljoen euro op een termijn van 53 jaar. De fractie Anders, ook oppositie, onthoudt zich vooral omdat men vooraf geen inzage heeft gekregen in het parkeerplan van Vectris.

Masterplan Carrefour

Uiteindelijk worden er twee kandidaturen ingediend. Een eerste voor kwadrant 1 (noord) van BREW2320 dat nog verder uitgewerkt moet worden.

Een tweede voorstel, dat betrekking heeft op kwadrant 4 (west), is een voorstel van Beheer Quirijnen nv, waarvan ook SEALD deel uitmaakt, en kadert in een bredere ontwikkeling van de ‘Carrefour site’. Op 18 juli 2024 keurt het schepencollege het door SEALD uitgewerkte Masterplan Carrefour goed.

Dit masterplan is naar verluidt opgemaakt in overleg met de

dienst omgeving en werd mee geadviseerd door de experten ruimte. Het masterplan bevat, volgens het college, de contouren voor de verdere concrete uitwerking van de verschillende elementen die deel uitmaken van het groot geheel. Vervolgens kan verder gewerkt aan een erfpachtovereenkomst voor de pocket-parking met ongeveer 100 ondergrondse publieke parkings.

Een nieuwe straat

De meest zichtbare en meest noodzakelijke ingreep om het project te realiseren is de aanleg van een ontsluiting of straat naar de Vrijheid. Daartoe zal men de woning Vrijheid 228 slopen. Het gaat om het huis rechts naast Artis Amore, in Hoogstraten gekend als het woon en winkelhuis De Keuster waar tot voor kort Gold Palace gevestigd was.

Tegen de sloop werden nogal wat bezwaren ingediend, waardoor het college de sloop weigerde. In beroep bij de deputatie werd deze toch goedgekeurd op 22 augustus 2024.

Samen met de reeds bestaande doorgang tussen deze woning en de kantoren van SBB, komt er dan ruimte voor de aanleg van een nieuwe straat. Die private ontsluitingsweg wordt aangelegd door de ontwikkelaar en daarna overgedragen als openbare wegenis.in beheer van de stad.

Een trage weg

In het masterplan is er ook een trage weg

Door het slopen van de woning naast Artis Amore, komt er een volwaardige straat als ontsluiting van de site Carrefour.

voorzien van de parking Carrefour, over de nu private eigendom van Artis Amore, naar de sportvelden Wereldakker, het Klein Seminarie en verder naar LDC Stede Akkers.

Het zal kwestie zijn om nog voor de vergunning van de bouw van de appartementen de verplichting op te leggen om deze trage weg te realiseren, In het verleden zijn er immers al meer trage wegen voorzien in ontwerpen, die uiteindelijk niet realiseerbaar bleken te zijn.

Voor de bouw van wellicht 30 appartementen en de ondergrondse parking

Elk van de drie niveaus van de ondergrondse parking telt 10 garageboxen en 34 staanplaatsen.

van drie verdiepingen is vooralsnog nog geen vergunning gegeven. Er is wel al een vergunning goedgekeurd voor ‘het verkavelen van een perceel grond voor meergezinswoningen, het verwijderen van verhardingen en het voorzien van supermarktparkings’.

Private en publieke parkings

In totaal zijn er in het masterplan, zoals men het nu wil realiseren 167 staanplaatsen voor auto’s en 30 garageboxen voorzien.

De parking Carrefour telt 55 staanplaatsen, verder zijn er bij de nieuwbouw 10 staanplaatsen boven de grond. Onder de nieuwbouw zijn samen 106 autostaanplaatsen en 30 garageboxen, verdeeld over drie verdiepingen. Die ondergrondse parkings kan men bereiken langs de nieuwe straat en de Carrefourparking.

In het financieel meerjarenplan 2025 en 2026 zouden er voldoende middelen voorzien zijn voor de uitrusting van de parkings. Verder voorziet men per jaar een uitgave van 102.000 euro erfpachtvergoeding voor het gebruik van 100 parkings.

Het erfpachtcontract moet nog besproken en goedgekeurd worden door de gemeenteraad. Omdat de samenstelling daarvan flink is veranderd, is het de vraag hoe de nieuwe meerderheid zich zal vinden in heel dit verhaal. (fh)

De Voorzittershamer

Patrick Damen - Meetria triatlonclub

Een sportieve uitdaging voor het goede doel…

VERENIGING Patrick Damen is voorzitter van triatlonclub Meetria. Hij woont in Meer, vlakbij de Mosten. “Al ben ik afkomstig uit Wuustwezel, waar mijn ouders een boomkwekerij runden. Na een onverwachte onteigening startten zij een nieuw bedrijf in Meer, hier vlakbij de Mosten, dat ik in 2009 overnam.” Zo belandde hij dus in de regio, waar de triatlonmicrobe hem te pakken kreeg zodat hij uiteindelijk ook voorzitter van Meetria werd.

“Vroeger fietste ik veel met mijn vader en later ging ik mountainbiken,” begint Patrick zijn verhaal. ”Maar dat bleek lastig te combineren met mijn zaak. Dan ontmoette ik leden van Meetria die aan triatlon deden en zij vroegen of ik interesse had om mee te doen aan de triatlon in de Mosten. Dat viel erg mee, zozeer dat ik de smaak echt te pakken kreeg, mij direct aansloot bij hun club en er wat later ook bestuurslid werd.”

Fakkel

De triatlonclub in Meer startte eigenlijk als een initiatief om de strijd tegen kinderreuma te steunen, met Anja Fockaert als eerste voorzitter. Zij vertelt hoe de club van start ging: “In 2005 werd onze zoon Jef ziek, na veel onderzoek bleek hij kinderreuma te hebben. Omdat we regelmatig naar het ziekenhuis in Leuven

moesten, was daar ook het idee gerezen om een zelfhulpgroep voor ouders van reuma kinderen en adolescenten, afgekort ORKA op te richten. Dat vonden wij zelf ook een heel goed initiatief en wilden hier financieel aan bijdragen. Omdat we beiden sportief waren en mijn man Danny Meyvis zowel in Zundert als in Breda aangesloten was bij de triatlonclub, opperden we het idee om ook in Hoogstraten een triatlon te organiseren. De Mosten in Meer was dan de perfecte locatie.”

Het initiatief sloeg aan. “Met zeven mensen werkten we hard om dit mogelijk te maken. Op zaterdag 5 juli 2008 gaf Marc Hermans het startschot van onze eerste Meetria minitriatlon. Dit was meteen een groot succes, we waren vooral blij dat we een cheque van 5.000 Euro aan het goede doel konden overhandigen. Ik bleef dan nog 10 jaar voorzitter van Meetria.

Jaarlijks organiseerden we het evenement, met elk jaar meer deelnemers. In 2018 droeg ik de fakkel over aan Patrick.”

Volwaardig

“In het begin organiseerde de club slechts één evenement per jaar: de triatlon in de Mosten,” vervolgt Patrick. “Omdat er geen zwembad beschikbaar was voor zwemlessen en trainingen, was de club ook aangesloten bij de triatlonvereniging van Breda. Maar toen in Hoogstraten de Sportoase werd geopend, stopten we de samenwerking met Breda. Daarna zijn er snel heel wat leden bijgekomen, voornamelijk uit groot Hoogstraten, die het vroeger niet zagen zitten om telkens naar Breda te rijden om er te gaan trainen.”

Meetria evolueerde van een evenementorganisatie naar een volwaardige

Patrick Damen

Jef Meeusen (looptrainer), Kaat Goetschalckx (social media verantwoordelijke) en Patrick Damen (voorzitter) tijdens de Sinterklaasrun.

Anja Fockaert was de eerste voorzitter van Meetria (2016)

sportclub, met o.a. trainingen en trainingskampen. “De club organiseert nu tal van activiteiten, zoals de gezamenlijke deelnames aan wedstrijden, het jaarlijkse teerfeest met de uitreiking van de Meetriacup en informatie-avonden. Wekelijks zijn er twee zwemtrainingen en één looptraining. Vanaf mei zwemmen we twee keer per week in de Mosten. Dankzij een speciale overeenkomst met de stad Hoogstraten kunnen onze leden daar trainen onder toezicht van onze eigen redder.”

Het ledenaantal steeg in de loop van de jaren. “We hebben nu ongeveer 70 actieve leden met een goede mix van jong en oud. Toen ik begon, hadden we slechts vijf vrouwelijke leden; nu zijn dat er twintig. Doordat er ook een sportafdeling in het Klein Seminarie kwam, krijgen leerlingen van het vijfde en zesde jaar tijdens de schooluren bv. in de Mosten zwemlessen van onze club. Zij mogen ook deelnemen aan onze wedstrijd.”

Uithangbord

Maar een voorzitter staat er niet alleen voor. “Integendeel, het is belangrijk voor mij en ook welgekomen dat ik steeds kan rekenen op de medewerking van het volledige bestuur en van de vele interne werkgroepen, die ieder hun taak hebben, zoals flyers maken en zorgen voor kleding. Mijn vriendin helpt bij de boekhouding en inschrijvingen en is verder steunend lid.”

Dit laat toe om nog een tandje bij te steken. “Afgelopen december organiseer-

den we voor het eerst een Sinterklaasloop-, jogging en wandeling. Jongeren tot het derde leerjaar deden mee aan een loopwedstrijd op een afgesloten parcours in de Mosten, waarna alle deelnemers van Sinterklaas iets lekkers kregen na de finish. De oudere generatie kon kiezen tussen een jogging of een wandeling van 5 of 8 km. Het werd een onverhoopt groot succes, zozeer dat we dit evenement de volgende jaren dus zeker zullen herhalen.”

De eigen Meetria triatlon blijft evenwel het grote uithangbord. “Op 1 juni 2025 organiseren we voor de 17de keer onze triatlon in de Mosten, opgedeeld in twee aparte wedstrijden: een 1/8ste triatlon met 500 meter zwemmen, 25 km fietsen en 5 km hardlopen, voor dames, heren en trio’s. Daarnaast is er een ¼ triatlon: 1 km zwemmen, 40 km fietsen en 10 km hardlopen. Deelnemers moeten mini -

maal 16 jaar oud zijn. Dit jaar hebben we het prijzengeld verhoogd voor mannen en vrouwen en voor trio’s van de ¼ wedstrijd. De opbrengst is, zoals onze traditie het wil, grotendeels voor het goede doel. Welk dat dit keer zal zijn, moeten we nog bepalen.”

De inschrijvingen zijn recent geopend. “Ik roep zowel deelnemers als supporters dus van harte op om op zondag 1 juni naar de Mosten te komen. Ze beleven er een sportieve en gezellige dag en steunen tevens een goed doel,” besluit Patrick. “Uit ervaring weten we dat bezoekers die van de sfeer en uitdagingen hebben geproefd, vaak ook zelf interesse krijgen om mee te doen.” Misschien wel een uitgelezen manier om uw sportieve voornemens voor het nieuwe jaar waar te maken…? (jl)

Clubleden Willem Horsten en Toon Gijsen tijdens de wedstrijd. Looptrainer Jef Meeusen in actie op de fiets

Gert Martens, lid van Meetria, tijdens de eigen triatlon

De succesvolle Sinterklaasrun afgelopen december rond de plas in de Mosten.

Terre Vivante zet werking verder onder een nieuwe naam

Een gezonde en vruchtbare bodem voor duurzame landbouw

STEDENBAND In 2022 startten 50 laaggeschoolde jongeren aan een éénjarige opleiding in agro-ecologie, agroforestry en citrusteelt in Za-Kpota. Intussen is een derde groep halfweg de opleiding. Een Hoogstraatse delegatie bracht in november een bezoek en stak haar bewondering niet onder stoelen of banken over wat op die korte tijd is gerealiseerd door de ploeg van Benin Environnement et Développement Agricole en Terre Vivante VZW. Wie wil kan zijn steuntje bijdragen door zijn kennis te delen of een financiële bijdrage te doen en zo lokale landbouwinitiatieven in Za-Kpota op een directe manier te ondersteunen.

Een nieuwe naam

Voor wie Terre Vivante nog niet kent, een korte voorstelling. Na meerdere werkbezoeken naar de Hoogstraatse stedenbandgemeente Za-Kpota in Benin, liet de armoede van de lokale bevolking en de zwakke positie van de sinaasappelproducenten enkele van de betrokken politiekers, ambtenaren en inwoners niet los.

Gaston Opdekamp vertelt: “Onder het motto van het Afrikaanse gezegde: ‘Samen geraak je verder dan alleen’ willen we inzetten op de ontwikkeling van de

familiale landbouw. Vanuit onze expertise en ervaring in de tuinbouwsector en mondiale samenwerking, willen we in samenwerking met gedreven jonge boomkwekers en met de coöperaties van sinaasappelproducenten inzetten op een systeem van alternerend leren en praktijkonderzoek. De voorbije twee jaar volgden telkens 50 ongeschoolde leerlingen lessen alfabetisatie en landbouw, agroforestry en citrusteelt. In een eerste jaar bereikten we meer dan 400 en in het twee jaar meer dan 700 sinaasappelproducenten met sensibiliseringsactiviteiten. We besloten door te gaan op de ingeslagen weg.”

“We gingen van start onder de naam de Restantes et les Oncles de Za-Kpota,” vervolgt Hilt Rigouts. “We haalden onze eerste inkomsten uit de verkoop van spullen die we maakten uit resten stof, hout en steen. Omdat de naam van onze organisatie vaak wenkbrauwen deed fronsen, zetten we onze werking nu verder onder de naam Terre Vivante. Een gezonde en vruchtbare bodem is immers onontbeerlijk voor duurzame landbouw. Van feitelijke organisatie maakten we ook de overstap naar VZW en verplichten we ons zelf tot een transparante werking en communicatie. Daarbij horen ook een logo en nieuwe website.”

Staf Coertjens, Jef Vissers, Nele Bollen en Marc Van Aperen houden bij hun werkbezoek aan Za-Kpota ook even halt bij Terre Vivante.

Tijdens de praktijkles leggen de leerlingen met Fabien groentenbedden aan en zetten ze zaailijnen uit.

Resultaten

“Het voorbije jaar investeerden we in een eigen terrein en de bouw van twee lokalen in het centrum van Za-Kpota,” vervolgt Ward Baets. “Hier bouwden we basisinfrastructuur en leggen we bedden aan voor de lessen agro-ecologie en praktijkonderzoek. Een Apatam, klaslokaal, dat ook dienstdoet als vergaderruimte en een magazijn voor onze materialen. Natuurlijk kan een vormingscentrum voor 50 jongeren ook niet zonder sanitair. We kozen voor de bouw van 4 droge toiletten.

Voor de komende tijd willen we ons inzetten om het terrein uit te breiden om er zo voor te zorgen dat er ter plaatse genoeg inkomsten binnenkomen om het project te ondersteunen en zo de jeugd van Za-Kpota een kans op een betere toekomst te geven. In 2025 willen we 1500 m² aankopen vlakbij het centrum om proefvelden aan te leggen voor de lessen agro ecologie en ook een bestaande sinaasappelplantage van 2 ha om sterker in te zetten op de citrusteelt. Ook breiden we onze samenwerking met lokale telers uit door kennis te delen in duurzame land- en tuinbouwmethodes.”

Kennis delen

Staf Coertjens, voorzitter van de mondiale raad en van VELT Noorderkempen, voelt zich thuis bij Terre Vivante. “Alles draait om een goede bodem...” Hij steekt zijn bewondering voor het werk van Aubert, Firmin, Esquilin, Fabien, Tognissè en de 50 leerlingen na het werkbezoek in november niet onder stoelen of banken. Hij tuiniert zelf al jaren volgens de agro-ecologische principes en is de bezieler van de samentuin Bonenakkers en de historische groententuin Den Ouden Koolhof in het Begijnhof in Hoogstraten. Geen man in de Hoogstraatse delegatie lijkt beter geplaatst om de landbouwpraktijken van het centrum te beoordelen. Hij bekijkt goedkeurend het resultaat van het composteringsproces, geeft opbouwende kritiek en advies over de onderbenutting van de techniek van mulchen en bodembedekking. Hier ligt volgens hem nog een ontzettend potentieel om aan bodemverbetering te doen.

De verkoop van de oogst levert het centrum eigen inkomsten op

Ingrid Brosens pikt in: “Onze partner, ONG BEDA, dringt er op aan om in te zetten op (klein)veeteelt om het dierlijk mest te kunnen gebruiken om de bodem te verbeteren en om extra inkomsten te bekomen uit de verkoop van eieren, kuikens, lammeren en volwassen pluimvee, konijnen en schapen. Zelf hebben we aangedrongen op het gebruiken van menselijke uitwerpselen. Een praktijk die al eeuwenlang wordt gebruikt in vele landen. De wereldgezondheidsorganisatie werkte in 2006 richtlijnen uit om dit op een veilige manier te laten gebeuren en te voorkomen dat bacteriën, virussen, protozoa of wormeitjes zich verspreiden. We lieten droge toiletten bouwen, waar urine en stoelgang gescheiden worden. In het budget voor 2025 voorzien we ook extra bescherming om de aanwending veilig te laten gebeuren. Daarnaast hebben Ward Baets en Tom Van Delm, als onderzoekers, in overleg met Karel Bolckmans, Chief Operating Officer van de Biobest Groep, ook een eerste aanzet gegeven om hun kennis over waarnemings- en waarschuwingssystemen van ziekten en kwalen te delen met onze partner. We willen dit vertalen naar de citrusteelt die wereldwijd geconfronteerd wordt met ziektes als yellow dragon.”

Inkomsten

Ondersteunen van een project in het globale zuiden, waar ontzettend veel uitdagingen liggen, vraagt dat je prioritieten leert stellen en neen kan zeggen. Je mag ook niet nalaten om te wijzen op het belang van het zoeken naar lokale inkomstenbronnen. Jef Vissers besprak tijdens het bezoek het budget voor 2025. Hij verduidelijkt: “In onze samenwerkingsovereenkomst met onze lokale partner, ONG BEDA, hebben we ingeschreven dat ze progressief meer eigen middelen moeten inbrengen. Wij staan daarin niet alleen.”

Jolien Sportel is mee verantwoordelijk voor de communicatie en de fondsenwerving van de VZW: “We zijn in gesprek met de Nederlandse organisatie Wilde Ganzen over cofinanciering van de aankoop van een sinaasappelplantage. Die biedt werkvormen aan om samen met je partner in het zuiden na te denken over het lokaal aanboren van financieringsbronnen. Dat kan op lokaal, regionaal of nationaal niveau zijn en van verschillende partners komen - overheden, bedrijven, middenveldsorganisaties, belanghebbbenden, particulieren… Zelf proberen we dit in onze fondsenwerving ook te doen.”

De leerlingen volgen aandachtig de theorielessen rond agroforestry.

Steun

“Ook jouw steun is meer dan welkom. Wie Terre Vivante een warm hart toedraagt, kan de werking ondersteunen met een gift. Daarvoor werken we samen met Kontinenten vzw. Om fiscaal aftrekbaar te zijn, moeten de giften minimaal 40 euro per jaar bedragen. Maar we zijn natuurlijk blij met iedere bijdrage! Om een idee te geven wat we met daarmee kunnen realiseren geven we de kost van een aantal zaken weer: € 10 voor 10 m² grond, € 20 voor laarzen en een uniform voor elke leerling, € 40 voor beschermkledij voor een imker, € 50 voor irrigatie van 100 m², € 75 voor een bijenkorf,

Staf en Esquilin in gesprek over compostering en grondbedekking.

€ 150 voor een zonnepaneel voor de watertoren…” (hr)

Wil je steunen? Schrijf een bijdrage over op rekeningnummer BE66 7380 3734 7143 (BIC KREDBEBB) op naam van Kontinenten vzw met als mededeling: Terre Vivante VZW - Benin, jouw naam, voornaam en adres, rijksregister- of ondernemingsnummer.

W O O R D V A N D E M A A N D (43)

Er zijn voor en er zijn tegens...

1. Ze zijn met tienen in ons nieuw bestuur

2. Auteur van de Johannespassie

3. Café zonder bier op de grens in Meersel-Dreef

4. Hieraan hangt men de emmer om water naar boven te ’wippen’

5. Vermeende volksstam uit de oertijd die zich situeerde ter hoogte van Wortel

6. Passie van Rune en Nina

7. Doen de jongen als d’ouden zongen

8. Nu in Wortel pal in het dorpscentrum

9. Voornaam van de Hoogstraatse overgrootvader van Arno

10. Gert Thielemans is er expert in (jc)

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 11 februari door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Meer info: www.terrevivante.be - hilt.rigouts@gmail.com - 0478 24 76 79

Oplossing januari De cadeaubon van € 20

geniet elke dag van de liefde en het leven

“Blijf lachen. Dat vind ik zo mooi. Smile!”

WELZIJN Fris, monter, gezond en al meer dan 10 jaar weduwe. Dit is Mia Mertens, 87 jaar, ze woont in een ruim appartement in het centrum van Hoogstraten. Nog altijd heel erg zelfredzaam, want “na het overlijden van mijn man moest ik wel mijn plan leren trekken…” Dat lukt haar dus prima, “een mens is nooit te laat om iets te ondernemen, om iets te veranderen.” En sinds kort ook opnieuw vlinders in haar buik. Mag het even?

“Ik moest als weduwe mijn leven terug herinrichten. Dat organiseerde ik graag zelf met niet teveel hulp van anderen. De huisdokter had me na het overlijden van mijn man gezegd dat ik ervoor moest zorgen om zoveel mogelijk structuur in mijn leven te brengen. Maar daar sta je dan.

Goed zichtbaar voor iedereen, met een opvallend grijs reflecterend hesje en helm: “Opgelet, hier komt Mia”

Elke ochtend als een vroege vogel in het zwembad

Financiën had ik nog nooit gedaan, daar heb ik me met mijn kinderen en met hulp van de bank in laten begeleiden zodat ik nu alles zelfstandig en online kan doen. Als het nu gaat over echt grote sommen, zoals belastingen of kadastraal inkomen dan ga ik hiermee naar de bank. Je mag echt geen schrik hebben om hulp in te roepen.

Ik ben ook onmiddellijk een cursus gaan volgen bij Digidac om mij digitaal te scholen. Ik kende niets van een computer maar ik wilde toch wel zelf communiceren via mijn iPhone en de iPad. Dat heeft heel wat moeite gekost maar ik ben er toch geraakt en kan nu mails en berichten versturen, alsook sociale media raadplegen. Op deze manier blijf ik in contact met de kinderen en kleinkinderen. Een expert ben ik niet maar ik trek wel mijn plan.”

Goede slaper

“Om fit te blijven ga ik vijf keer per week zwemmen in de Sportoase in Hoogstraten. Elke morgen lig ik er om kwart voor zeven in het water. Daarom ga ik ook op tijd slapen, meestal tussen 21 en 22 uur. Ik sta op om 6 uur, al kan dat evengoed 5 uur zijn. Ik ben een goede slaper en heb mijn rust nodig. Maar als ik uitgeslapen ben, sta ik op.

Ik volg een dagelijkse routine. Tegen 6 uur maak ik me klaar voor het zwemmen, eet ondertussen een peperkoekje en drink een kleinigheid en dan heb ik meestal nog wat tijd over. Die twintig minuten ga

ik rustig relaxen in mijn zetel. Ogen toe en dan denk ik even aan niets. Het brengt me helemaal tot rust. Vervolgens fiets ik naar het zwembad waar ik 500 meter zwem in een half uur. Dat is voldoende. Ik voel me dan echt helemaal ontspannen.”

Lijflied

“Na het zwemmen eet ik precies één pistolet met een kopje koffie. En dat is zo elke dag hetzelfde. Later in de voormiddag eet ik mijn stukje fruit. Boodschappen doe ik nog zelf, altijd met de fiets. Ik rij nooit met een elektrische fiets, ik

De 10 leefregels van Mia

•Leef in vrede met jezelf en je omgeving.

•Geen muizenissen opstapelen in je hoofd.

•Korte rustpauzes nemen en even de geest tot rust laten komen .

•Verzorg je nachtrust.

•Bouw structuur in je dag, elke dag opnieuw.

•Onderhoud je contacten om niet te vereenzamen.

•Beweeg voldoende, elke dag een half uur intensief sporten.

•Eet gezond en gevarieerd.

•Drink voldoende maar opgepast voor alcohol.

•Ga regelmatig op de weegschaal staan.

verkies een gewone, dat is veel gezonder en zo blijf ik aan mijn conditie werken. Ik onderhoud mijn appartement ook nog zelf. Tegen de middag maak ik een warme maaltijd. Eten maken doe ik wanneer ik tijd heb. Wanneer het me past, maak ik extra groenten klaar, dus op reserve en verdeel het in potjes voor mijn diepvries. Zo gemakkelijk, het is echt een kwestie van organiseren.

Wat ik zo al klaarmaak? Gisteren heb ik een chateaubriand gegeten, en vandaag maak ik een kabeljauwhaasje met wat prei. Dat zijn allemaal wel fijne gerechten hoor, ik eet graag, niet te veel en er hoeft niet altijd een patatje bij. En als dessert elke dag een klein stukje chocola. Het eten plaats ik op een dienblad en dan zet ik me in de zetel voor een uitzending van Blokken. Daarna zet ik het VTM-nieuws

op maar naar het einde toe val ik dan in slaap. Meestal doe ik dan een dutje tot twee uur, al kan het ook al eens half drie worden. En dan schiet ik weer terug in gang. Rond drie uur een kopje koffie met een zoetje erbij. Dan zet ik een plaatje op. ‘Smile’ van Nat King Cole is echt mijn lijflied geworden. Wat hou ik toch van dit nummer:

“Ook al kan een traan zo dichtbij zijn, dat is het moment waarop je moet blijven proberen.

Glimlach, wat is het nut van huilen? Je zult merken dat het leven nog steeds de moeite waard is, als je maar lacht,…”

Lachen

“Sinds kort heb ik een geliefde. Iemand

die een arm om me heen slaat. Het is toch zo belangrijk in het leven, dat lijfelijk contact maakt je zo blij. Verbonden zijn met iemand, een knuffel. Genieten wij niet allemaal van dezelfde simpele dingen? ’s Avonds kijken we samen naar een nieuwe aflevering van Blokken, en dan het VRT-nieuws. We babbelen wat, en we lachen. Blij dat ik kan lachen, opnieuw en opnieuw.

Ik zeg altijd: ‘ik heb het gehad’. Ik heb niets anders nodig dan een goede gezondheid. Ik ben content. Ik heb het zwemmen waar ik enorm veel voldoening uit haal en waar ik ondertussen heel wat mensen door ken. Ik heb mijn kinderen, mijn kleinkinderen. Dat maakt me blij. En ja, ieder van ons heeft wel eens een tegenslag te verwerken. Maar hoe hard het leven soms ook kan zijn: blijf lachen. Dat vind ik zo mooi. Smile!” (pm)

De juiste zorg bieden voor elke bewoner van het Woonzorgcentrum

Liefde en intimiteit mogen geen onbespreekbaar taboe zijn

ZORG In het openhartige en serene gesprek met Mia kwam aan bod dat er op elke leeftijd nog leven in de liefdesbrouwerij kan komen. En dat de vlam zelfs nog in de pan kan slaan, wat hoopvolle perspectieven opent voor alle 80-plussers… Want seksualiteit bij ouderen is wellicht één van de laatste seksuele taboes. We identificeren seksuele handelingen nog erg vaak met jonge, actieve mensen. Maar onderzoek toont aan dat vele mensen tot op hoge leeftijd seksueel actief willen blijven. Hoe gaat men hiermee om in ons Woonzorgcentrum?

Om hier meer over te weten ga ik op bezoek in woonzorgcentrum Stede Akkers in Hoogstraten. Ik ontmoet er Ingrid Van Dyck, ergotherapeute (De Werft) en Brenthe Graumans, referentiepersoon dementie. Hoe gaan hulpverleners en zorgpersoneel om met intimiteit en seksualiteit?

“Aan intimiteit en seksualiteit wordt zeker aandacht geschonken in het woonzorgcentrum. Als de intimiteit zich voordoet tussen een bewoner met dementie en een bewoner zonder dementie zullen wij dit bespreken met de familie. Onze taak is om zorg te bieden voor elke bewo -

ner en in dit geval zullen wij zeker ook de nodige aandacht geven aan de persoon met dementie.

Als het gaat over twee bewoners die cognitief nog goed zijn, dan hebben wij ons daar niet mee te moeien. Ook niet als er seksuele verlangens zijn. Mocht het nodig zijn, dan is het zelfs zo dat er een bordje aan de deur kan gehangen worden met daarop ‘niet storen’. Het thema is zeker geen taboe en echt wel bespreekbaar tussen de bewoners en de medewerkers. We zijn op dat vlak openminded. Het mag niet vreemd zijn dat er in dit huis ook nieuwe relaties ontstaan. Beide per-

sonen moeten natuurlijk wel instemmen hiermee. Maar zoals gezegd, als één van de betrokkenen een persoon met dementie is, dan zullen wij extra alert zijn.”

Vriendschapsband

“Maar intimiteit heeft vele vormen. Soms kan dit een sterke vriendschapsband zijn, of een verzorgend karakter hebben. Het hoeft niet altijd een seksueel kantje te hebben. Een mooi voorbeeld is dat van een mannelijke bewoner die zo intens zorgde voor een medebewoonster. Zij had dementie en was rolstoelafhankelijk. Wel, die man zorgde voor haar als

was het zijn eigen vrouw. De man was nooit eerder getrouwd geweest.

Maar dit was zo mooi om te zien! Ook de familie van de bewoonster accepteerde deze uitzonderlijke vriendschapsband. Hij werd echt opgenomen door die familie bij feestjes en bijeenkomsten. Ook bij het sterfbed van de vrouw was hij aanwezig…

Het aanraken, het lijfelijk contact is erg belangrijk, ook bij personen met dementie. Dat gevoel blijven ook zij behouden. Lang hebben er in woonzorgcentra geen tweepersoonszetels gestaan. Dat is nu aan het veranderen, ook hier. Wij plaatsten op verschillende afdelingen tweepersoonszetels zodat partners of familie nog eens tegen elkaar kunnen hangen, elkaar kunnen knuffelen, dicht tegen elkaar. Huidhonger is de behoefte om aangeraakt te worden. Wij proberen heel erg om de mogelijkheid daartoe aan te bieden aan onze bewoners.” (pm)

Autobanden René Van Hasselt

Langenberg 15 2323 Wortel

Tel. 03 314 57 32 GSM 0477 30 71 22 www.autobandenvanhasselt.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“ Kris Voeten”

Koekhoven 5

Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag t/m woensdag en op feestdagen gesloten

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s

bevoorrechte partner van

Van Hu el Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten

03 314 46 10 vanhu el@dvv.be www.van-hu el.be

Start van een lotgenotengroep voor mensen met Parkinson

Je staat er niet alleen voor!

ZORG Parkinson is de snelst stijgende neurodegeneratieve ziekte. Veerle Stryckers is als kinesiste gespecialiseerd in neurologische revalidatie. Ook zij zag het aantal vragen voor begeleiding in haar praktijk stijgen. Daarom organiseerde zij enkele informatiesessies voor mensen met Parkinson en hun mantelzorgers. Tijdens deze sessies bleek er een behoefte te zijn aan een contactgroep voor lotgenoten. Met de ondersteuning van het lokaal dienstencentrum en de Parkinsonliga startten Veerle, enkele patiënten en mantelzorgers een contactgroep op van de Parkinsonliga voor de ruime regio rond Hoogstraten. Op zaterdag 8 februari organiseren zij voor alle geïnteresseerden een startactiviteit in het dienstencentrum.

Startdag

Op de startdag krijg je toelichting bij de werking van de lotgenotengroep, het belang van bewegen en waar je terecht kan voor meer informatie. Deze heeft plaats in het lokaal dienstencentrum in Hoogstraten op zaterdag 8 februari van 14 tot 16 uur. Je bent echter welkom vanaf 13.30 uur.

Je kan inschrijven tot 2 februari door te mailen naar hoogstraten@parkinson. be of door te bellen naar het nummer 0478/34 63 61 van Trees Mertens. Het aantal deelnemers is beperkt, daarom is snel inschrijven de boodschap. Deelname is gratis. Kan je er die dag niet bij zijn, dan kan je je ook aanmelden als geinteresseerde en brengt de groep je op de hoogte van andere activiteiten in de toekomst.

Lotgenoten

Mensen met de ziekte van Parkinson vinden steun bij elkaar en wisselen kennis en advies uit. Zoals bij vele ziekten treft de diagnose niet alleen de patiënt. Ook de partner, kinderen, familie en vrienden beleven dit mee. Zeker in een gevorderd stadium kan de zorg zwaar wegen. Als mantelzorger kan je dan veel hebben aan het uitwisselen van informatie met anderen.

De Parkinsonliga ondersteunt daarom in heel Vlaanderen contactgroepen. De werking ervan kan verschillen van regio tot regio. Het zijn de lokale vrijwilligers die de werking afstemmen op de noden van hun leden. Op de startdag krijg jij de kans om mee te bepalen welke activiteiten in Hoogstraten en omgeving aan bod zullen komen.

Bewegen

Bewegen en sporten staan bovenaan de agenda van iedereen die fit en gezond wil leven. Wie fysiek actief is, voelt zich beter. Bovendien is bewezen dat het allerlei kwalen zoals type 2 diabetes, botontkalking of hart- en vaatproblemen helpt voorkomen. Voor mensen met Parkinson hebben beweegactiviteiten zelfs nog extra voordelen. Bewegen heeft immers een positieve invloed op de mobiliteit, het evenwicht, de spierkracht en zelfs de hersenen. Daar is overtuigend wetenschappelijk bewijs voor.

Veerle Stryckers kan dit heel enthousiast overbrengen aan haar patiënten. Samen met Jos Martens en Hilt Rigouts vertelt zij wat de meerwaarde is van bewegen en kinesitherapie in het omgaan met de ziekte van Parkinson. Ook boksen, salsadansen, nordic walken en Tai Chi blijken heel heilzaam te zijn.

Casemanager

Parkinson is een complexe ziekte en vraagt zeker in een gevorderd stadium vaak een multidisciplinaire aanpak van neurologen, kinesisten, logopedisten, ergotherapeuten en psychologen. Sommige mensen vinden zelf hun weg naar de gepaste hulpverleners, anderen hebben daar ondersteuning bij nodig.

Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, Frank Vandenbroucke, subsidieert gedurende drie jaar (2023 - 2026) een project opgezet vanuit de Liga met de inzet van casemanagers. Voor onze regio is dat Gitte Godet en het toeval wil dat zij in Wortel woont. Op de startactiviteit legt zij uit met welke vragen je bij haar terecht kan.

Aanmelden kan via Parkinson Punt van

Gitte Godet is casemanager voor de Parkinsonliga

de Vlaamse Parkinson Liga: contact@ parkinsonliga.be of 0473 71 45 24. Om jouw aanvraag vlot te laten verlopen, vraagt de Liga om volgende informatie mee te geven: jouw geboortedatum, woonplaats en aard van jouw zorgvraag.

Voorspelling

We citeren Prof. Patrick Santens, neuroloog aan de U Gent. De evolutie van de ziekte is bijzonder verschillend van persoon tot persoon. Je kan geen voorspelling maken van hoe de ziekte bij die ene persoon zal evolueren. De evolutie is progressief. Eens je de diagnose hebt, is te verwachten dat de symptomen erger worden in de loop van de tijd.

Er is nog geen middel om die evolutie tegen te gaan. De ziekte evolueert in de meeste gevallen traag, dit verloopt over meerdere jaren. Een neuroloog geeft die kennis ook mee aan wie de diagnose gesteld krijgt. Het is ook niet zo dat je meteen bij de diagnose in die heel ver gevorderde stadia terecht komt. Dat duurt dus meestal meerdere jaren.

Jos en Karel ervaren tijdens een initiatie door Veerle dat boksen heel goed is voor evenwicht, rompstabiliteit, armtraining en gangen van parkinsonpatiënten

Evolutie

In de meeste gevallen komen de mensen voor een eerste bezoek en voor de diagnose met heel milde symptomen waarbij ze in één zijde van het lichaam motorische veranderingen signaleren. Geleidelijk worden de symptomen erger en ontstaan er ook in de andere lichaamshelft. Daarna wordt de impact van de ziekte groter op de houding en op het evenwicht. De stabiliteit komt in het gedrang met valpartijen tot gevolg. Nog verder treedt bij sommige patiënten een mentaal verval of dementie op.

Maar die evolutie loopt dus over meerdere jaren en wordt ook doorkruist door de effecten van de behandeling. Zeker in het begin zal die een aantal symptomen verbeteren. Maar na verloop van tijd gaat de medicatie ook een aantal schommelingen geven. Bepaalde typische Parkinsonsymptomen worden afgewisseld met nevenwerkingen van medicatie zoals de klassieke overbeweeglijkheid of dyskinesiën. Zo kan je na een aantal jaren in een soort schommelende toestand komen waarbij er in de loop van de dag een aantal wisselende toestanden kunnen komen.

STOFFELS

Kippenwinkeltje

Voort 2 - 2328 MEERLE - Tel. 03 315 70 16

Pluimvee.sto els@skynet.be www.kippenwinkeltjesto els.be

De behandelende arts kan geen voorspelling maken wie slecht zal evolueren en wie het langer goed gaat stellen. Maar er zijn wel een aantal trends. Zo zijn er verschillen tussen jonge en oudere patiënten. Jongere patiënten evolueren niet sneller, en lijken iets minder snel het probleem van dementie te ontwikkelen, wat men bij oudere patiënten wel ziet gebeuren. Bij jongere patiënten ziet men doorgaans wel sneller problemen met de medicatie.

Mensen die beginnen met een hevige tremor doen het qua evolutie naar dementie iets beter maar de tremor is moeilijker behandelbaar en weegt ook op de sociale contacten. Bij degenen die meer last hebben van symptomen van stijfheid en vertraging lijkt de ziekte langere tijd minder opvallend, maar zij doen het op langere termijn statistisch vaak minder goed. Ze zijn minder autonoom en kunnen moeilijker zelf keuzes maken en beslissingen nemen.

Maar zoals hierboven vermeld, het is moeilijk te zeggen hoe de ziekte bij een individu evolueert. (hr)

Parkinson?

Symptomen

Hoe kom je erachter dat je Parkinson hebt? Vaak duurt het lang voordat de diagnose gesteld kan worden, de ziekte uit zich op allerlei manieren.

Voorbeelden van lichamelijke symptomen zijn:

o Trillen (tremor) van de handen, benen, kin of tong

o Trager worden van bewegingen (bradykinesie), moeite met starten van bewegingen (akinesie) en ontbreken van automatische bewegingen (hypokinesie)

o Stijfheid van de spieren (rigiditeit)

o Houdings- en evenwichtsproblemen en soms vallen bij langer bestaan van de ziekte

o ‘Bevriezen’ van de benen tijdens lopen (freezing), waardoor het lijkt alsof de voeten aan de vloer blijven plakken

Veel meer dan trillen alleen

Naast de bij veel mensen bekende fysieke symptomen, treft Parkinson ook het brein, denken (cognitie) en dagelijks functioneren. Denk daarbij aan:

o Trager denken

o Verminderde reuk

o Slaapstoornissen

o Obstipatie

o Stemmingsproblemen en depressie

o Verandering van seksuele behoeften

Welke symptomen iemand krijgt, verschilt per persoon. Dat geldt ook voor de ernst van de klachten of het ziekteverloop. Bij mensen met aandoeningen die lijken op de ziekte van Parkinson (de zogeheten atypische parkinsonismen) zijn die verschillen nog groter.

Meer info vind je op www.parkinsonnet.nl/parkinson/symptomen

Wie worden de sportlaureaten van 2024?

SPORT Wie wordt sportman, sportvrouw, sporttiener, sportploeg of sportvereniging van het voorbije jaar? Op zaterdag 22 februari 2025 zullen we het weten. Dan stappen alle laureaten, Hoogstraatse kampioenen in verscheidene disciplines, het podium op om verdiende felicitaties in ontvangst te nemen. Wij stellen U alvast de kandidaten sporttiener, sportvrouw en sportploeg voor.

Sporttiener

Yannes Hereygers van Quadteam Hereygers

Yannes (26/4/2012)reed zijn eerste volledige seizoen in de quad cross. In 2024 behaalde hij een mooie 2de plaats in het Belgisch Kampioenschap in de JMS (Jeugd Motor Sport). Hij volgt opleiding sport in het Klein Seminarie Hoogstraten.

Jens Baets van WAC team

Jens Baets (9/10/2012) werd op 11 november 2024 Kampioen van Vlaanderen veldrijden in Houthalen-Helchteren. Zijn categorie U14 telde 52 deelnemers. Op het Belgisch Kampioenschap twee weken later werd hij ook knap vierde (44 deelnemers).

Jens is al langer bezeten van de fiets en van sport in het algemeen. Sinds september 2020 is hij gestart met veldrijden, mountainbiken en wegwielrennen in competitieverband. Hij is aangesloten bij het WAC wielerteam. Hij combineerde het wielrennen tot en met 2023 met voetbal bij MVV Minderhout, waar hij sinds de U6 was aangesloten. Sinds dit jaar is hij ook een fiere leerling in de (nieuwe) eerste middelbare sportrichting aan het Klein Seminarie Hoogstraten.

Naast de twee hogervermelde prestaties behaalde hij nog de 1e plaats in de veldrit in Vorselaar, 09/11/2024 en zes 2de plaatsen, waaronder de veldrit in Meer/Hoogstraten, en vier 3de plaatsen.

Jens Baets

Keenan Asnod van Combat Brothers

Keenan (13/2/2009) kreeg ook in onze twee vorige edities aandacht voor zijn prestaties. Hij is slechts 15 jaar oud, is een voorbeeld van discipline, toewijding en passie voor sport. Keenan kiest bewust voor een gezonde en actieve levensstijl, waarbij hij zijn studie combineert met een intensief sportregime. Bij wedstrijden kiest hij er bewust voor om altijd tegen een hoger niveau te strijden dan zijn huidige niveau,.

Hij behaalde goud op de Belgische Kampioenschappen in Brussel, België en zilver bij de Europese Kampioenschappen in Lissabon, Portugal. Verder nog goud bij het prestigieuze Abu Dhabi Combat Club (ADCC) in Duitsland; dubbel goud bij de American Grappling Federation (AGF) in Nederland en België; goud bij Grappling Industries in Engeland; en goud bij de North American Grappling Association (NAGA) in Nederland.

Sportvrouw

Hanne Cools van LRV Hoogstraten

Hanne behaalde brons op de provinciale dressuur indoor in de klasse Zwaar 2, zilver op het nationaal en provinciaal ruitertornooi in de klasse Zwaar 2. Naast de mooie prestaties op de kampioenschappen vallen de zeer consistente prestaties van Hanne en haar paard Lady Ly op. Van de 15 dressuurproeven op Z2-niveau waaraan ze deelnamen in 2024 werd deze combinatie 7x eerste, 7x tweede en 1x derde (met telkens zo’n 20-tal deelnemers in de ring).

Hanne Cools

Sam De Bont van Temse Schelde Zwemmers

De sporttiener van 2023 in Hoogstraten met 4 Belgische titels op haar naam heeft nu ook op 16-jarige leeftijd het podium behaald in de open leeftijdscategorie en dit zelfs 4 keer, wat resulteerde in 2 zilveren en 2 bronzen plakken op het Belgisch kampioenschap.

Sam zat afgelopen seizoen in de nationale jeugdselectie, heeft in januari ook de overstap naar de topsportschool gemaakt, en

traint daar wekelijks een 20 uur onder de deskundige leiding van ex-Olympiër Brigitte Becue. Op clubniveau maakte ze dit jaar de overstap van HOZT (Hoogstratens Zwem Team) naar TSZ (Temse Schelde Zwemmersjeugd).

In het Open Belgisch kampioenschap zwemmen (25m bad) behaalde ze zilver op 200m vlinder en 400m wisselslag; brons op 200m wisselslag en samen met haar team TSZ brons op 4x50m wisselslag dames. Bij het Belgisch, Vlaams en provinciaal jeugdkampioenschap behaalde ze 11 keer goud, 5 maal zilver en 2 maal brons.

Karin Donckers van LRV Sint Clemens

Karin heeft op haar 7de Olympische Spelen een zeer mooi resultaat behaald. Met de Belgische ploeg werd ze 4de en individueel behaalde ze een 11de plaats. Samen met Jean-Michel Saive en François de la Fortune heeft ze nu het hoogste aantal Olympische deelnames in België. Momenteel is zij dus de enige vrouw in België die aan 7 Olympische Spelen heeft deelgenomen.

Op het Belgisch Kampioenschap Eventing in Arville werd Karin Belgisch Kampioen met haar 19-jarig paard Fletcha van ’t Verahof, waarmee ze al 11 jaar aan de top meedraait. In 2013 behaalde deze combinatie in een eerste keer de Belgische titel. 11 jaar later opnieuw met dit paard de Belgische titel te behalen is toch wel uniek.

Sportploeg

Interclubploeg heren 95 punten van Tennisclub Langenberg

De herenploeg van tennisclub Langenberg met in totaal 8 spelers werd Vlaams kampioen interclub heren 95 punten. Zij wonnen alle 11 ontmoetingen met andere clubs/ploegen, wat leidde tot dit uitzonderlijk resultaat.

Meisjes U16 van K Minderhout VV

De U16-meisjesploeg van voetbalvereniging Minderhout nam voor de eerste keer deel aan de Beker van België. Na spannende matchen tegen Arendonk en Bevel stonden ze in de 8ste finale. Daarin klopten ze onder grote belangstelling AA Gent met 2-1 na een superspannende wedstrijd. In de kwartfinale, opnieuw gespeeld in Minderhout, moesten ze het opnemen tegen de nummer 1 van België. Club Brugge bleek een maatje te groot, maar wederom was het een gezellige en druk bezochte wedstrijd. En het was nog niet gedaan: op het einde van het seizoen werd de U16-ploeg kampioen.

Reserven van KFC Meer

De gewestelijke reserven speelden kampioen in seizoen 20232024 in de regionale reeks E provincie Antwerpen, met 52 punten, en verloren slechts 1 wedstrijd. Ook de jaren ervoor in het seizoen 2022-2023 en 2021-2022 werd deze ploeg kampioen.

De weg naar dit kampioenschap was er een van hard werken, doorzettingsvermogen en teamwork. Gedurende het hele seizoen leverden de spelers van KFC Meer prima prestaties op het veld, ze toonden ook een hechte eenheid als team.

Praktisch

De sportlaureatenviering heeft plaats op zaterdag 22 februari in de feestzaal van het Klein Seminarie in Hoogstraten. Deuren open om 18 uur; start om 18.30 uur. Graag vooraf inschrijven via eloket.hoogstraten.be/nl/inschrijven-sportlaureatenviering (rob)

Bij haar belangrijkste prestaties horen zeker de 4de plaats met de Belgische ploeg op de Olympische Spelen in Parijs, discipline Eventing, met paard Leipheimer van ’t Verahof. Individueel was er een 16de plaats op de OS discipline Eventing met Leipheimer van ’t Verahof, en de 1ste plaats op het Belgisch Kampioenschap Eventing in Arville met Fletcha van ’t Verahof

Interclubploeg Tennisclub Langenberg

Sam De Bont

Karin Donckers

Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72 info@vanhemelenbvba.be www.vanhemelenbvba.be

Lokaal vakwerk in de schijnwerpers

BEDRIJVEN Van 13 tot 16 februari vindt de eerste editie plaats van Vakwerk in Hoogstraten, een unieke tuin, bouw- en interieurroute door Groot Hoogstraten. Dit initiatief zet lokaal vakwerk in de kijker en laat bezoekers kennismaken met de passie en kwaliteit van de stielmannen en -vrouwen uit onze regio. Van schrijnwerker tot installateur, van tuinontwerper tot interieurstylist: deze route lijkt wel een ode aan alles wat Hoogstraten lokaal te bieden heeft binnen deze sector. Bijzonder is dat het volledig wordt gedragen door lokale ondernemers. Ook voor de branding, communicatie en drukwerk werd een lokaal marketingbureau, Mark & Think, ingeschakeld. “Het hele concept ademt Hoogstraten,” vertelt Kristof Schrauwen van Houtambacht, één van de initiatiefnemers. “We willen laten zien dat onze regio zoveel meer is dan wat je op het eerste gezicht ziet. Met deze route brengen we ons vakmanschap, maar ook onze verbondenheid als ondernemers naar voren.”

Deelnemers bepalen hun eigen route, zonder vast programma. “Je kiest zelf welke bedrijven je bezoekt, wanneer je dat doet en in welke volgorde,” legt Jan van den Berg van Installatiebedrijf Van den Berg uit. “We hebben deelnemers uit alle uithoeken van Hoogstraten, dat is echt een succes. Het wordt een mooie ontdekkingsreis door Groot Hoogstraten!”

Ervaring

De deelnemende bedrijven openen hun deuren om bezoekers te ontvangen, adviseren of een blik voor/achter de schermen te geven. “We willen de passie achter ons werk tonen,” zegt Els Goetschalckx van Mertens Interieur. “Met deze route willen we laten zien hoe veelzijdig en kwalitatief sterk onze lokale ondernemers zijn. Het is een kans om te laten zien hoe wij maatwerk leveren, wat ons onderscheidt en waarom lokaal vakmanschap zoveel waarde heeft.”

Vakwerk in Hoogstraten is meer dan een route door de regio. Het evenement draait ook om gezelligheid en verbinding. Op verschillende locaties voorzien lokale culinaire partners hapjes en drankjes. “Het gaat om wat je ziet, maar ook om wat je beleeft,” zegt Bob Jansen van Jansen Keukens. “We willen dat

bezoekers ons werk ontdekken, maar zich ook wat thuis en verwend voelen. En ja, als je bij ons met honger vertrekt, hebben we ons werk in de keuken niet goed gedaan!”

De organisatie is duidelijk trots op wat er al bereikt is. “We hebben een sterk concept, een prachtige visuele uitwerking en een breed aantal deelnemers,” aldus Kirsten de Beuckelaer, nieuwste lid van de werkgroep achter het evenement. “Dit wordt een ervaring voor bezoekers, maar ook voor ons als ondernemers zelf. We zijn gewoon enorm benieuwd naar de connecties en samenwerkingen die hieruit kunnen voortkomen.”

De map met deelnemers van Vakwerk in Hoogstraten is vanaf nu te vinden op de website vakwerkinhoogstraten.be. Bezoekers stellen hun eigen route samen en kiezen welke bedrijven ze willen bezoeken. Zonder meer een unieke kans niet om de lokale stielmannen en -vrouwen van Groot Hoogstraten te ontdekken! (pm)

Vialta brengt de Johannespassie van Bach

CONCERT Op zaterdagavond 15 maart dirigeert Sander Le Roy het Hoogstraats kamerkoor Vialta, vocaal ensemble Duartes en muzikaal ensemble a in de “Johannespassie” van Bach. Na het concert met muziek van Monteverdi en tijdgenoten waagt Vialta zich nu aan een oratorium voor koor en orkest. “Dat voelde als de volgende, logische stap,” aldus Sander Le Roy, “ik koos met de Johannespassie meteen voor een grote klepper. Dit werk spreekt tot de verbeelding voor zowel de zangers als de luisteraars. Onze kleinere

samenstelling van 30 zangers leent zich ook ideaal voor deze barokmuziek.”

De voorbereidingen lopen al langer. “In september zijn we serieus van start gegaan. Het is echt een moeilijke partituur en we moeten maar liefst 28 verschillende koordelen instuderen. Je moet voldoende tijd voorzien voor zo’n groot werk, maar als je té lang op voorhand begint, bestaat het gevaar dat het werk niet ’fris’ genoeg meer klinkt bij de uitvoering. Daarom werden extra koorda -

gen ingepland en repetitors bijgevraagd om zo snel mogelijk alle noten te kraken. Een extra inspanning die de koorleden trouwens met plezier hebben geleverd.”

Ondersteuning

Vialta wordt ondersteund door het 8-koppig vocaal ensemble Duartes. “In de tijd van Bach was het gebruikelijk om af te wisselen tussen groot ensemble en klein ensemble, zelfs binnen hetzelfde koordeel. Op die manier werd voor het

DEZE MAAND

eerst geëxperimenteerd met luide en zachte passages. De zangers van Duartes zullen enkele passages slechts met 8 stemmen zingen, maar doen ook mee in alle andere delen. Daarnaast zijn er enkele kleine solozinnetjes die verdeeld worden onder de leden van Duartes.”

Bovendien is zijn er diverse solisten. Tenor Adriaan De Koster zingt de partij van de Evangelist die het verhaal uit de Bijbel reciteert. Bariton Thomas Vandenabeele vertolkt de rol van Christus. De partij van Pilatus is voor bariton Lieven Termont. Govaart Haché was enkele keren de zangcoach van Vialta en neemt nu als contratenor de altaria’s voor zijn rekening. De aria’s voor sopraan worden gezongen door Barbara Somers. Ten slotte staat er met Leander Van Gijsegem nog een tweede tenor op het podium.

Het geheel wordt begeleid door de muzikanten van ensemble a met barokinstrumenten uit de tijd van Bach. “Dit wil zeggen dat de strijkers op darmsnaren

spelen i.p.v. metaal, de dwarsfluiten zijn houten traverso’s, er zijn naast hobo’s ook een hobo da caccia en hobo d’amore, een theorbe en gamba zie je ook niet in een hedendaags orkest. Deze barokinstrumenten klinken ronder en zachter dan de hedendaagse versies. Dit is heel belangrijk om een juist beeld te hebben van hoe het 300 jaar geleden geklonken zou hebben. Hierdoor zullen koor en orkest ook beter in balans zijn.”

Een Kerst voor iedereen…

ARMOEDEBESTRIJDING Al voor de vijftiende keer organiseerde Welzijnsschakel ’t Ver-Zet-je keer een fijn kerstfeest op zaterdag voor Kerst in samenwerking met Buurtwerk Hoogstraten, De Toevlucht en VTI Spijker. Een gezellig samenzijn voor mensen die eenzaam zijn of minder financiële mogelijkheden hebben. Vanaf 12 uur werden 165 gasten welkom geheten voor een heel feestelijk 4-gangenmenu, met meerdere keuzes, voor ieders smaak wat. Voor de kinderen was er een aangepast kindermenu, animatie, een leuke schminkbeurt en een springkasteel.

Dat alles werd mogelijk gemaakt door sponsors die de ingrediënten voor het feest leverden, gulle gevers die een bijdrage storten om de andere kosten te dekken en uiteraard door het werk van meer dan 75 vrijwilligers van ’t Ver-Zet-je & de Toe -

De kinderen mogen eerst kiezen uit de nagerechten.

Le Roy koos bewust voor de originele Duitse versie die het meest aansluit bij de intentie van de zeer gelovige componist. “De Lutherse diensten verliepen in de volkstaal, niet in het Latijn, zodat alle gelovigen zouden begrijpen waarover het ging.” In de kerk zullen schermen zowel de Duitse tekst als een Nederlandse vertaling tonen.

Praktisch

De opvoering heeft plaats op 15 maart om 20 uur in de St.-Catharinakerk. Tickets bestel je in de Vialta-Webshop (via SumUp). Er zijn VIP tickets met voorafgaand een diner in De Gulden Coppe en een zitplaats in de kerk met uitstekend zicht en klank. Deze tickets kosten € 85 standaard; € 83 -35/+65 jaar; € 70 -26 jaar. Rang 1 garandeert een zitplaats vooraan in de kerk, deze tickets kosten resp. € 30 - 28 - 15. Rang 2 tickets zijn er voor resp. € 22 - 20 - 11. (bw/red)

vlucht. Die hadden er enkele dagen hun handen mee vol.

Steun blijft nodig. Je kan het Verzetje blijven steunen via de Koning Boudewijnstichting, waardoor alle giften vanaf 40 euro fiscaal aftrekbaar zijn. Dit kan eenvoudig via bijgaande QR-code. En wees gerust, het geld komt integraal bij ’t Verzetje terecht. (jaf)

DIC H TERL IJKE VRIJ HEID bomen staan onbewogen zij aan zij in het sluimerend bos takken schuren tegen elkaar aan wringen zich krakend een weg

maar, vergis je niet zie hoe de ene tak de andere ondersteunt naar boven leidt naar het licht en ondergronds is er een verwevenheid onlosmakelijk verbonden zo wiegen bomen eensgezind in de wind

marleen

DEZE MAAND

Kerstwandeling

Een woordje uitleg

Dat stond te lezen bij het tafereel, als kerststal ontworpen door Lionel Van Den Bogaerde bij de Landloper in Wortel-Kolonie, een van de vijf deelnemers van de kerstwandeling.

“Voor ons was het de eerste deelname”, zegt Dave Verschueren, “We vroegen aan

Lionel Van Den Bogaerde om een alternatief kerststaltafereel te schilderen. En Lionel kwam aardig uit de hoek.”

Je ziet blatende schapen en engeltjes die op hun toeter blazen om de bevalling van de onbevlekte ontvangenis te vieren.

De kersverse moeder is al snel weer present want er staat een os klaar voor in de keuken. Er komt een ezel om de hoek kijken, die de toren van de Sint-Katharinakerk draagt. Om het gezelschap compleet te maken is er een zeug met een big en een kraaiende haan op de rug van de os. Jozef (weinig zichtbaar op de foto) is al terug aan het timmeren. Hij heeft al een mooi bedje voor het kindje gemaakt.

Café In Holland

Bij café In Holland staat er al 19 jaar op rij een kersstal en ook dit jaar namen enkele dagen ‘levende beelden’ plaats in de stal.

Putain Putain brengt TC Matic terug tot leven

CONCERT TC Matic was van 1980 tot 1986 de absolute vaandeldrager van de Belgische popmuziek. TC Matic draaide

vooral rond de charismatische frontman Arno Hintjens wiens energieke performance de reputatie van de groep vestigde.

En nu is er Putain Putain, naar een van de bekendste nummers van TC Matic. Putain Putain is een tributeband waarin Carl Janssens uit Hoogstraten de zang voor zijn rekening neemt. Verder zijn er nog Dick Benard aan de toetsen, Vic van den Broek, drums, Ed van Engelen, bas en Marcel van Pijlen, gitaar. Allemaal gasten uit Breda behalve Carl.

De groep speelde al heel wat optredens in Nederland en nu is het de beurt aan Hoogstraten. Kom zeker kijken op 22 februari om 21 uur in Cahier de Brouillon. Inkom: 5 euro, enkel aan de kassa. (pm)

The Scumbag Night pure rock&roll in Le Cirq

OPTREDEN Opnieuw een avondje onversneden rock&roll in Le Cirq, en wel op zaterdag 1 februari vanaf 20 uur. Sébi Lee en band zijn al lang geen onbekende meer in de Kempen, altijd goed om in geen tijd dansvloer in vuur en vlam te zetten. Vooraf en nadien zorgen Slap’n Quiff and the Uncles en DJ Funkie Frankie voor de nodige sfeer en gezelligheid tot in de late uurtjes.

Geen verkleedpartij nodig, maar een bretelleke, een strikske of een schoon kleedje maken zo’n avond wel veel leuker. Een mooi ingrediënt van een avond vol swingende dans, groovy muziek en whisky van Buds & Barrels.

Tickets zijn verkrijgbaar bij Haarbazaar Deluxe, Loostermans, of Buds & Barrels. (red)

Vier Snoeijskens in de stal in Castelré

Onuitgegeven was het moment toen vier Snoeijskens plaats namen in de stal.

Op de foto zien we links Frieda Snoeijs, achteraan Christel Snoeijs en rechts Dré Snoeijs. In de kribbe ligt de 1,5 maand oude Fonne de zoon van Jef Snoeijs. (fh)

Arno had Hoogstraatse roots

De overgrootvader van Arno, van moeders kant, Jacobus van den Kieboom werd in 1856 in Hoogstraten geboren. De familie van den Kieboom woonde toen al meer dan tweehonderd jaar in Hoogstraten en kwamen oorspronkelijk uit Breda. Zij vestigden zich in de loop van de zeventiende eeuw in Hoogstraten. Rond de eeuwwisseling van 1900 verlaat Jacobus Hoogstraten en vestigt zich in Oostende. Daar wordt in 1949 Arno geboren uit het huwelijk van Maurice Hintjens en Lucrèce van den Kieboom.

In september 1982 met Hoogstraten kermis werd er een tentoptreden georganiseerd in Hoogstraten met Doe Maar! en TC Matic. Bij het opstellen stelden technici van TC Matic vast dat er te weinig stroom aanwezig was voor alle versterkers en instrumenten die de groep nodig had. Arno en zijn bandleden bekijken de situatie, drinken een pint en vertrekken zo snel mogelijk weer uit Hoogstraten. Geen TC Matic dus en Doe Maar kon alleen op het podium… (pm)

Lionel Van Den Bogaerde schilderde een kersttafereel voor De Landloper.

DEZE MAAND

Poëzie en spelletjes in de bib

BIBLIOTHEEK Donderdag 30 januari gaat de Poëzieweek opnieuw van start. In de bibcatalogus vind je een selectie recente dichtbundels. Maar een bezoekje aan de hoofdbib loont ook zeker de moeite: zo bevat de thematafel heel wat verrijkende dichtbundels, en zolang de voorraad strekt, kan je er ook postkaarten met gedichten en illustraties in het thema “Lijfelijkheid” meenemen.

Lezing

Op dinsdag 4 februari geeft Maarten Inghels er twee lezingen over zijn leven en werk als dichter. De manier waarop hij met poëzie omgaat, getuigt van een grote originaliteit. Met eetbare zaadjes creeerde hij het werk “Wanneer wij zomer zaaien in elkaar”. Of zo waren er in 2017 elf literatuurliefhebbers die een vers van

het gedicht “Honger” lieten tatoeëren. Sociale betrokkenheid en maatschappijkritiek duiken vaak op. Denk maar aan projecten als “De eenzame uitvaart” of “The Invisible Route” (waarbij hij door Antwerpen en Hasselt trok zonder door een camera opgemerkt te worden). Er zijn lezingen om 9.30 en 11 uur. Deze zijn gericht op jongeren van de derde graad secundair onderwijs gericht, maar iedereen is welkom. Gratis toegankelijk, wel vooraf inschrijven via de website van de BiB.

Spelletjesavond

Elke tweede dinsdag van de maand kan je aan een spelletjesavond in de bib deelnemen. Dat staat garant voor een gezellige avond met andere liefhebbers, en een kennismaking met allerlei gezelschaps -

Don Vitalski’s Legendarische DinsdagClub opnieuw in zaal

Cecilia

OPTREDEN Don Vitalski’s Legendarische DinsdagClub rijgt steevast in een betoverende revue de ‘sukkels’ en de ‘supersterren’ aan elkaar, telkens drie uur aan één stuk door. Deze Club feest ook andermaal in Hoogstraten, en wel op zaterdag 1 maart in zaal CeCilia. Dit keer tekenen Peter en z’n Botsotto’s, Tegeström, Sarah De Wilde, Jenne Decleir, Caroline, onze stadsgenoot Martinus Wolf, Ian, Stan Van Gestel, Romeo Spinelli, Monique Bol en vele anderen present na de opera-muziek van Tristan Zonder Isolde. Maar evengoed volgen de zwoele danspassen van The Vintage Ladies, de humor van Krikke en Frakke. Prijzenquizen, een wedstrijd marshmellow eten, een snelcursus knuffelwerpen én zelf dansen vervollediogen het plaatje. Met als extra toemaatje een gratis tombola met ‘5 EURO CASSSSSHHHH’ de kreet die elke dinsdagclubber meebrult. Kortom, zowat iedereen komt tot leven in de Legendarische DinsdagClub in zaal CeCilia op zaterdag 1 maart. Toegang €15, reserveren via Vitalski3@gmail.com of telefonisch bij Lies Robben-Van Aelst op 0496 378606. (pm)

spellen. Breng een eigen spel mee of laat je verrassen door het aanbod van de BiB. Vrijwilligers leggen de spelregels uit. De spelletjesavond van 11 februari start om 18.30 uur, tot 20 uur kan je aansluiten. Het einde is voorzien rond 22 uur. Deelname is gratis, je hoeft niet in te schrijven. (red)

Gluren bij de buren

Nieuwe kringwinkel in Merksplas

KRINGWINKEL Op 25 januari opende Web een nieuwe kringwinkel in Merksplas op een site die voor veel streekgenoten heel bekend zal aanvoelen: namelijk de voormalige Veja, Veldenbergstraat 67, Merksplas, die in 2024 haar deuren sloot.

Deze tweedehandswinkel is 2.000 m² groot (2 keer zo groot als die in Turnhout) en huisvest met de Kom’af ook een nieuw horeca-concept. Dit is een gezellige lunchplek waar je zowel enkele warme klassiekers als een leuk aanbod broodjes ter plaatse kan nuttigen. Ook de Informatek-werking, die afgeschreven pc’s en laptops een nieuw leven geeft, verhuist naar hier.

Kringwinkel is een pionier in circulaire economie en in sociale tewerkstelling. De Merksplasse vestiging biedt duurzaam werk aan ongeveer 30 personen die ergens anders moeilijker aan werk geraken. (red)

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

� Meer:

Marcel Adriaensen

tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

� Meerle:

Jan Fret

tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

� Meersel-Dreef:

Jef Jacobs

tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

� Minderhout: minderhout@demaand.be

� Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 0478 59 58 18 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Voorzichtig omspringen met de schaarse open ruimte

WONEN Op 12 december 2024 weigerde het schepencollege een verkavelingsaanvraag van Vastgoed CW BV op gronden in de Achtelsestraat, waar vroeger een tennisclub was. De projectontwikkelaar voorziet vooraan langs de straat een kavel voor een eengezinswoning en op de grond achteraan 21 woningen, verspreid over vijf plaatsen, op het plan aangegeven als de plaatsen A, B, C, D en E. Er worden ook enkele bergingen voorzien. De woningen hebben elk een kleine tuin, daartussen is er een groenzone, maar de huizen zijn niet met de auto bereikbaar.

Ligging

De betrokken grond, de twee loten samen, is 8.080 m2 groot en gelegen in het binnengebied tussen de Achtelsestraat en de Heilig Bloedstraat. Deze maakt deel uit van een nog veel grotere onbebouwde zone van 48.475 m2 groot, een van de laatste grote groene zones in het centrum van Hoogstraten.

Mede omwille van deze reden wordt de vraag negatief beoordeeld. Zulke onbe -

bouwde binnengebieden zijn schaars en krijgen een steeds belangrijkere rol toebedeeld.

Voor het behalen van doelstellingen rond klimaatadaptatie, vergroening, biodiversiteit enz. is het noodzakelijk om dergelijke gebieden niet verdeeld te ontwikkelen, maar te benaderen als één zone. De aanvraag hypothekeert een totale ontwikkeling van het gebied als geheel.

Bebouwing

De verkaveling houdt op geen enkele wijze rekening met de omgeving. Een woning van 7 meter breed tegen de straat is zeer ongebruikelijk. Bovendien is er op de achterliggende gronden sprake van 21 woningen, maar als men de tuinen telt is er hooguit sprake zijn van 18 woningen. Een aantal gebouwen staan op maar 3 meter van de perceelgrens. Dat is ook zo voor huizen met een kroonlijsthoogte van 7 meter en een zijgevel met een nokhoogte van 12 meter. Nefast voor de privacy.

Verschillende woningen hebben een achtertuin van slechts 4 meter diep, tegenover tuinen van minimaal 12 meter diep in de omgeving. Het voorzien van een gemeenschappelijk ruimte ontslaat de verkavelaar niet van de verplichting om voldoende grote privaat tuinen te voorzien.

Mobiliteit

De aanvraag heeft een onaanvaardbare impact op de mobiliteit. Rekening houdend met 22 nieuwe woningen mag men uitgaan van gemiddeld meer dan 736 verplaatsingen met de

auto per week. Bij verkeerstellingen in mei 2024 noteerde men in de straat al 9.639 bewegingen per week. Dit betekent dat het autoverkeer met 7.64% zou toenemen en dat gaat de draagkracht van de straat te boven. Hetzelfde is waar voor parkeren in de straat, wat nu al een probleem is.

Al het bovenstaande, dat ook aan bod kwam in de 29 bezwaarschriften na het openbaar onderzoek, was voor het schepencollege voldoende om een negatief advies uit te brengen. De projectontwikkelaar kan nog in beroep gaan. (fh)

Een merkwaardig stukje industrieel erfgoed

ERFGOED Begin december ging de eeuwenoude 3,70 meter hoge ‘putwip’ bij de waterput op het begijnhof tegen de vlakte. Het in de jaren ’90 gerestaureerde deel, waarmee de ‘putmik’ in de grond zit, was rot, waardoor de constructie het begaf. De mik zelf met bovenaan de vork, gemaakt uit gewaterde eik was wel sterk verweerd maar nog in goede staat en werd daarom opnieuw gebruikt bij de herstelling.

Voor die herstelling kon men rekenen op het vakmanschap van Jef Aerts, die bij het plaatsen de hulp kreeg van kraanman Bart Sprangers. Op zoek naar het meest duurzame hout voor de putzwengel en andere nieuwe delen kwam men uit bij Acacia Robinia. Die kon men vinden in de bossen van Merksplas-Kolonie met dank aan boswachter Bart Hoeysmans.

Zeldzaam

We lopen er vaak argeloos aan voorbij en beseffen niet dat zo’n ‘putwip’ of ‘puthaal’ een ingenieuze constructie is en een zeldzaam geworden stukje industrieel

erfgoed. Volgens een inventaris van het MOT (Museum voor Oudere Technieken) in Grimbergen zouden er in Vlaanderen nog een twintigtal zijn, al zijn die lang niet allemaal in goede staat. Ooit stond in elk dorp of gehucht minstens één zo’n waterput, op een plaats waar het waterpeil

‘putwip’ of ‘puthaal’

normaal niet te laag staat.

De ‘putwip’ is een houten hefboom waarmee men een emmer water met weinig moeite en in één vlotte beweging naar boven kan halen. Als het steunpunt van de ongeveer zeven meter lange ‘putzwengel’ goed geplaatst is in de vork van de mik, heb je genoeg tegengewicht om een volle emmer water zonder kracht omhoog te halen. Om de lege emmer naar beneden te brengen heeft men iets meer kracht nodig. Waar mogelijk koos men hiervoor omdat het ophalen van water in één beweging en sneller gaat dan met een katrol of een windas.

De waterput op het begijnhof heeft boven maaiveld een doormeter van ongeveer één meter. Eenmaal onder de grond wordt de put trapsgewijs breder tot ongeveer 1,70 meter. En, ook al is de put 6 meter diep, bij het bouwen maakt men eerst in een put een segment van ongeveer één meter. Vervolgens blijft men bovenaan opmetsen waardoor het eerst gemetste segment langzaam in de grond zinkt. Op die manier belet men dat het ‘welwater’ het metsen in een diepere put onmogelijk maakt. (fh)

Een dikke dankuwel…

EINDEJAAR

Traditiegetrouw was ook op 1 januari 2025 een delegatie van de Ahmadiyya moslimgemeenschap uit Turnhout en Antwerpen naar Hoogstraten afgezakt. Al jarenlang komen zij op nieuwjaarsdag al vroeg in de morgen naar hier. Voorzien van borstel en vuilniszakken zorgen zij er voor dat het centrum van de stad er na enkele uurtjes weer netjes bij ligt. Een activiteit die de meeste inwoners wellicht niet zelf zullen zien na een lange feestnacht.

Uittredend burgemeester Van Aperen was er naar jaarlijkse gewoonte ook nu weer bij om hen te bedanken en uit te nodigen voor een warme drank in het stadhuis. Een aanbod dat met veel plezier aangenomen werd met de gure weersomstandigheden van de eerste dag van het nieuwe jaar. En wat ons betreft: een dikke dankuwel aan al deze vroege vogels! (jh)

Niet sleutelen aan een succesformule

EINDEJAAR Voor het elfde jaar op rij trok Marleen De Vrij met een bont gezelschap koningen en koninginnen langs winkels en bedrijven. En zoals bij de jubileumeditie vorig jaar was er ook dit jaar een benefietfeest in zaal Le Cirq met een

diner en een avondfeest met optredens van Desperated Company en DJ Broekie. Vorig jaar zong en feestte men 15.150 euro bij elkaar. Dat bedrag werd toen verdeeld onder de negen goede doelen die eerder al aan bod kwamen en elk 1.683

euro op hun rekening kregen. Dit jaar gaat de opbrengst naar Samana, het vroegere Ziekenzorg, een vereniging die zich inzet voor chronisch zieken, zorgbehoevende mensen en hun mantelzorgers. (jh)

Wat de vrouwen betreft was het een familie onderonsje. Achteraan herkennen we Jolien van Aart, de dochter van Marleen De Vrij, die centraal staat met naast zich haar zussen Ingrid, Anita en Chris. Zij zijn in het gezelschap van v.l.n.r.: Toon Verheijen, Marc Van Aperen, Johan Peeters, Herman Jacobs, Tom De Bruyne, Jurgen Renders en zittend Jurgen Taeymans en Geert Hoet.

De drukke agenda van Ferm Hoogstraten

VERENIGING WORKSHOP Ferm Hoogstraten zet het jaar sterk in met een drukke agenda met diverse activiteiten in februari. Er zijn workshops koken, fitness, yoga en een infonamiddag over thuiswonen.

Hippe aardappelen

Op dinsdagavond 11 februari van 19 tot 22 uur is er een workshop koken: Aardappelen zijn weer hip! De deelnemers bereiden samen enkele gerechten met aardappelen in een professionele keuken van het VTI Hotelschool Spijker. Op het menu: amuse met krieltjes en crumble van Italiaanse ham; aardappelcroutons in champignonsoep; aardappelwafeltjes; aardappelgratin met wortel en courgette; een ovenschotel met krieltjes en gyros.

Meebrengen: keukenschort en aardappelmesje. Deelnemen kost €15 voor leden, €20 voor niet-leden. Inschrijven vóór 4 februari via Fermhoogstraten@ hotmail.com; vooraf betalen via de Ferm rekening BE72 7333 1810 0416 met vermelding naam + koken februari 2025.

Fitte drummers

Op dinsdagavond 18 februari is er opnieuw een les Drums Fit in de kleine turnzaal van het Klein Seminarie. Wie zich

Bouwkraan ontsiert het dorpszicht

graag eens wil uitleven met drumsticks en een fitnessbal op muziek van vroeger en nu is welkom van 19.30 tot 21.30 uur. Je moet niets meebrengen. Voor de fitnessbal, drumsticks en een flesje water wordt gezorgd. Wel opletten voor de sportschoenen: geen zwarte zolen!

Ledenprijs Ferm €12; niet-ledenprijs: €15. Inschrijven vóór 14 februari via het hogervermelde adres en rekening. Met vermelding van naam + Drums Fit februari 2025.

Laagdrempelige stoelyoga

Voor de eerste keer is er op donderdag 20 februari van 13.30 tot 15 uur een workshop stoelyoga. Dit heeft plaats in het groen zaaltje van de Pax in Hoogstraten. Stoelyoga is de meest laagdrempelige vorm van yoga en bestaat uit het uitvoeren van milde yogahoudingen op een stoel. Deze rustige bewegingsvorm is voor iedereen haalbaar, ongeacht leeftijd, omvang, lenigheid of conditie.

Zelf meebrengen: handdoek - flesje water - eventueel yoga matje. Ledenprijs Ferm: €10; niet-ledenprijs: €15. Wie wil deelnemen aan deze ontspannende activiteit moet vooraf inschrijven vóór 13 februari. Bij de betaling vermeld je naam + stoelyoga februari 2025.

BOUWEN Je kan er niet meer naast kijken. Van bij het binnen komen van Hoogstraten tot het buiten rijden: overal kom je bouwkranen tegen. Meestal verdwijnen ze ook weer vanzelf, wanneer alweer een appartementsblok werd opgeleverd.

Maar de bouwkraan achter de Jachthoorn en Le Cirq staat er nu al ongeveer 5 jaar, waarvan de laatste jaren onaangeroerd. Buurtbewoners vragen zich af hoelang dat ’lelijk ding’ nog moet blijven staan. ”Ik woon hier nu al 5 jaar en vanuit mijn appartement met het zicht op die kraan sta ik er ’s morgens mee op en ga ik er ’s avonds mee slapen. De schoonheid van de St Catharinakerk heb ik nog niet mogen ervaren met zo’n bouwkraan in het zicht”, verzucht een bewoner.

En als de bouwkraan snel zou verdwijnen, dan kan het nooit voor lang zijn. Want alweer zal een zeer ingrijpend bouwcomplex in deze buurt uit de grond rijzen, op de naastgelegen vrije parking van Carrefour aan de Burg. J. Van Aperenstraat. (pm)

Thuiswonen

Ten slotte is er een infonamiddag ‘Langer kwaliteitsvol thuis wonen’. Deze heeft plaats op dinsdag 27 februari van 13.30 tot 16.30 uur in het groen zaaltje van de Pax. Carolien Ruts, werkzaam op de dienst Wonen van de stad Hoogstraten, geeft info over premies, soorten aanpassingen en verschillende woonvormen die in staat stellen om zo lang mogelijk thuis of in een zorgwoning bij een naaste te blijven wonen.

Ledenprijs Ferm: €6; niet-ledenprijs €9. Ook vooraf inschrijven vóór 20 februari. Bij de betaling vermeld je naam + infonamiddag februari 2025. (pm)

Van Stan tot Lenn Van Huffel… … En van José Verbreuken tot Lio Nelen

VIERGESLACHT Stan Van Huffel is heel content dat hij vorig jaar een achterkleinzoon mocht verwelkomen die de naam Van Huffel draagt. Daarmee is immers een viergeslacht compleet, allemaal Hoogstratenaars én lezers van ons blad.

Links: overgrootvader Constant van Huffel, 89 jaar. Rechts grootvader Eddy Van Huffel, 59 jaar. In het midden pa Wouter Van Huffel, 32 jaar, met op zijn schoot de ondertussen 9 maanden oude Lenn. (red)

Actievoeren door te schrijven

SOLIDARITEIT Amnesty International

dankt alle vrijwilligers die hen hebben gesteund en hun solidariteit hebben getoond met de negen personen waarvoor men dit jaar actie voerde. Er werden liefst 1.636 brieven en kaartjes geschreven tijdens de jaarlijkse schrijfmarathon. Dat is overigens hetzelfde resultaat het jaar voordien, toen een recordjaar. Zulke

VIERGESLACHT Ook overgrootmoeder José Verbreuken heeft redenen te over om maar al te blij te zijn. Voor José, goed gekend in Hoogstraten en in Meerle, zorde de geboorte van Lio voor een viergeslacht in de familie.

Op de foto José Verbreuken met dochter Katleen Van Den Kieboom, kleindochter Dorien Hensen en de kleine achterkleindochter Lio Nelen. (red)

brieven kunnen levens veranderen, een op de vier acties levert effectief resultaat op. Dat kan gaan van vervroegde vrijlating, afwending van de doodstraf, tot verbeterde wetgeving of veroordeling van daders.

De Hoogstraatse afdeling mocht heel wat nieuwe schrijvers en schrijfsters van alle

generaties verwelkomen. Ook tijdens het jaar schrijven vrijwilligers elke maand in café Oud Hoogstraeten, waar elke derde vrijdag van de maand tussen 14 en 16 uur een zaaltje ter beschikking is. Eenieder welkom. Op de facebookpagina (amnesty international hoogstraten) vind je altijd meer nieuws over de werking en de lopende acties. (fh)

LEZERS SCHRIJVEN

VEILIGHEID Nu de werken aan de Laermolen bijna volbracht zijn genieten we, samen met wandelaars en fietsers, nog meer van dit prachtig stukje natuur. De toeristen komen van ver om van de prachtige omgeving van de site van ons hoogst hartelijke stadje met smaak te genieten. Het water van de Mark stroomt, vaak met volle kracht, onder de brug door, over de vistrappen, verder richting Nederland en uiteindelijk naar zee.

Elke dag passeren we daar en zien we welke kracht er schuilt achter de stroming en we beseffen, des te meer en beter dan

ooit, dat de Mark ook écht wel breed en diep is. Daarom zou ik willen vragen aan de gemeente, die tenslotte eigenaar is van de Laermolen en de molen in erfpacht gegeven heeft, om een reddingsboei te voorzien. Misschien is dit ook wenselijk nabij het Gelmelslot.

De boei kan - goed zichtbaar - in de buurt van infoborden bij de molen hangen, ergens langs het wandelpad of nabij het vlonderterras. Keuzes genoeg!

Het zou toch verschrikkelijk zijn, mocht er ooit een ongeluk gebeuren. Waarom wachten, tot er een (spreekwoordelijk) kalf verdronken is?

Het Heidebloempje in ”Het Nest van de Wolf”

TONEEL Goede wijn behoeft geen krans… Toneelkring ’t Heidebloempje (Meer) speelt in maart “Het Nest van de Wolf”. Deze deurenkomedie verhaalt over een gezin dat een weekendje naar een blokhut in het bos trekt. De vader heeft evenwel een verrassing voorzien: een moordmysteriespel! Maar heeft iedereen daar evenveel zin in? En kan het spel zelfs goed en wel van start gaan, of loopt er al snel wat mis omdat iedereen wel iets probeert te verbergen?

Voor de derde keer stelt het gezelschap

Nieuwjaarke

het podium op in de voormalige kringwinkel aan de Meerseweg. Acteurs zijn Martine Boeren, Fred De Gruyter, Daniella Vermeiren, Fonne Brosens, Jill Cools, Wout De Gruyter, Domien Cools, Harm De Gruyter en Jos Cools. De regie is in handen van Harm De Gruyter. Voor het

zoete, het verken heeft vier voeten

EINDEJAAR ‘Nieuwjaarke zoete’ is echt iets van hier in de Kempen. Al blijkt misschien niet meer iedereen deze traditie nog te kennen. Zingen in het dorp en op den buiten. Op sommige plekken veel volk, op andere minder. Zo gaat en zo ging dat. En als is het misschien iets minder dan vroeger, in de Mussenakker chocomelk en pannenkoeken van de Chiro en bij Toon Frut frietjes. Zo gaat dat hier in Meer.

“Wij gingen vroeger heel Meer af ‘s morgens het dorp en dan den buiten. Op het einde hadden we altijd ne goeie zak vol geld en snoep en wij vertrokken al om 8 uur.” - zo vingen wij op van een ouder die kinderen vergezelde. “Wij waren ook altijd vroeg weg,” vult een andere ouder aan, “en tussen de middag snel efkes eten thuis en geld en snoep lossen. En weer terug vertrekken. Wat een mooie tijd was dat.

En ‘s avonds kwamen de avondzotten. Zo werden die toen genoemd, ik weet niet of dat nu nog bestaat.” In ieder geval mooie herinneringen die de beleving van nieuwjaarke zoete perfect weergeven! w

script mochten ze dit keer rekenen op Het Warm Hout (Wout & Harm De Gruyter). Stan Strybos en Wim Delcroix staan in voor de decors; Karel Martens zorgt voor de techniek.

Er zijn opvoeringen op vrijdagen 21 en 28, zaterdagen 22 en 29 maart. Deuren open om 18.30 uur, aanvang om 19.30 uur. Vanaf 20 februari kun je tickets reserveren aan € 12 via theidebloempje. be. (ma)

Deze kinderen laten het niet aan hun hart komen dat er wat minder gezongen wordt. Ze zingen er zelf lustig op los voor een centje en een snoepje. Gelukkig nieuwjaar!

Samana maakte er een gezellige Kerst van

VERENIGING Op donderdag 12 december vierde Samana Meer hun kerstfeest in een mooi versierde Zaal Victoria. Een ideaal decor voor wat een gezellig kerstfeest zou worden, zo getuigt Agnes van Hooydonck. De talrijk aanwezige leden genoten samen met voorzitter Jos Sterkens en May Rijvers van een muzikale kerstbezinning en een gesmaakt kerst-

maal. Waarna en nog gezellig gebuurt kon worden met de tafelgenoten.

Nog meer muzikale ontspanning met het zangkoor ”De Zingende Kempen” uit Turnhout, dat diverse leden uit de Hoogstraatse deelgemeenten telt. Zij brachten een programma met onder meer verschillende kerstliederen. Koffie

en gebak mochten niet ontbreken, evenmin als een mooi kerstcadeau voor alle leden. Daarbij werd ook gedacht aan de thuisblijvers. Namens het bestuur mocht Ria Van Den Broeck dit kerstfeest op een mooie manier afsluiten. Op naar een gezond 2025! (ma)

leden vierden kerstmis in een volle en gezellige zaal Victoria.

Uitstel maar geen afstel voor de tractorrun

EINDEJAAR Deze versierde tractor mag alvast gezien worden. Een 30-tal grote en kleine tractoren zorgden voor sfeer op de eerste zaterdag van het jaar. Zo kreeg de tractorrun van de Landelijke Gilde van Meer die in december door het slechte weer was uitgesteld, alsnog zijn beslag. Voor de liefhebbers was het zoals vanouds genieten. (ma)

Ervaring boven in de Mussenakkerquiz

JEUGDCLUB Evenals de dorpsquiz (waarover volgende keer meer) houdt de Mussenakker bij het prille jaarbegin haar jaarlijkse quiz. Zo ook dit jaar, en de quizervaring van Bouwjaar 89 bleek voldoende om de avond winnend af te sluiten. Op de foto vlnr het winnende team: Ties de Gruyter, Jonas Hereijgers, Koen Braspenning, Jef Rombouts en Pieter Aerts. Proficiat! (ma)

De Samana

OUDE DOOS We schrijven december 2006, ruim 18 jaar geleden. Ook Meer onthult zijn monument. Het toenmalige schepencollege, gemeenteraadsleden, dorpsraad, fanfare, drumband, jong en oud verzamelen zich rond het kunstwerk

van Raf Thys, die er ook zelf bij is. Een bordje verduidelijkt de betekenis van het “Nest”. En dat Meer een nest is waar uitgevlogen vogels graag naar terugkeren is ondertussen duidelijk, dank maar aan de talrijke reünies die de schoolkamera -

den van toen weer bijeenbrengen. Onze destijdse fotograaf legde op deze foto uit de oude doos het inhuldigingsmoment mooi vast. De tijd gaat snel, ook in ons nest… (ma)

Marcel Oninckx

Femma en Avansa brengen een eerbetoon aan Ann Christy

VERENIGING In augustus 2024 was het precies 40 jaar geleden dat Ann Christy overleed op 38-jarige leeftijd. Het is dus al een hele tijd geleden dat ze de harten beroerde, maar haar liedjes maken nog altijd deel uit van ons collectief geheugen: De roos, Dag vreemde man, Gelukkig zijn, Ik leef voor jou…

Op dinsdag 11 februari brengen Femma Meerle en Avansa Kempen een eerbetoon met de muzikale lezing ‘Ann Christy, 40 jaar later’. Daarin vertelt Herman Van Doninck over haar onstuimige leven en carrière, haar grote talent, haar speciale kleding... Martine Dams, een dame die al veel watertjes doorzwommen heeft en zelfs al in het Sportpaleis heeft opgetreden, brengt enkele van haar mooiste liedjes.

Deze muzikale lezing heeft plaats op dinsdag 11 februari om 20 uur in parochiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein, Meerle. De inkom bedraagt 5 euro. Info: jacobs.tonia@ gmail.com. Iedereen welkom! (jaf)

Pater Jef Huybrechts 100 geworden

EEUWELING Pater Jef Huybrechts, geboren te Meerle op 22 december 1924 werd voor zijn 100ste verjaardag gevierd te Antwerpen in WZC OLVA  waar hij verblijft samen met zijn mede-Witte Paters van Afrika. Hij kreeg een hartelijke speech van zijn medeconfrater en Meerlenaar  Jos Van Boxel. Zijn petekind José trakteerde hem en alle aanwezigen op een woordje en een presentatie over zijn familieachtergrond.

Jef is de 4de van de 9 kinderen uit het gezin Jaak Huybrechts- Bartholomeeusen die de 100 jaar bereikt, na Keeke in 2010, Jan in 2019 en Mit in 2021. Als dat niet kan tellen! (JV)

Foto

EINDEJAAR

Ook hier heeft het varken vier voeten. Het nieuwjaarszingen leeft nog, ook in Meerle op 31 december. Kinderen komen aan huis, zingen hun liedje, krijgen een snoepje of wat centjes en zijn blij en vrolijk. Wat je meer ziet, en dat is

al een trend van jaren, dat ze in grotere groepjes langs komen en dat de papa’s hen vergezellen, vooral met het oog op het nimmer stilvallende verkeer. Nee, ze zingen niet mee, ze staan voornamelijk kou te lijden op de straat. Ze hebben het

me zelf gezegd. Kan het aannemen, want het was vrij guur die laatste dag van het jaar. De kindjes leken er minder last van te hebben, gelukkig maar. (jaf)

Groot feest in de familie Pauwels Opnieuw vier op een rij voor Marcel Van Bavel

VIERGESLACHT Met de geboorte van het twaalfde en dertiende achterkleinkind van Karel en Jeanne Pauwels uit de Hazenweg was 2024 een vruchtbaar jaar. Mil werd geboren op 1 augustus en is de zoon van kleindochter Jolien; op 17 december werd Chiel geboren in Brasschaat als het dertiende achterkleinkind en zoon van Stijn en Nele Pauwels-Joosen. Hiermee werd eindelijk een lang verwachte droom werkelijkheid: het viergeslacht Pauwels wordt gevormd door Karel (98), Mark (63), Stijn (33) en Chiel (0).

Het is ook het eerste mannelijk viergeslacht van de grote familie Pauwels van betovergrootvader Jef. Mark, Stijn en Chiel wonen in Sint Lenaarts. De toekomst van deze Pauwels-stam uit Meerle is hiermee verzekerd. Karel, Jeanne en alle nonkels, tantes, neven en nichten zijn alvast in hun nopjes met deze kleine spruit. (jaf)

VIERGESLACHT Iedereen in Meerle weet wel dat Marcel en Yvonne Van Bavel - Goossens ondertussen een ferm nageslacht hebben nagelaten. Samen hebben ze immers 4 zonen, 6 kleinzonen, 6 kleindochters en 5 achterkleinkinderen. Dat begint al een mooie kroost te worden.

Begin augustus vervolledigde Rune het tweede viergeslacht voor Marcel. Rune is de tweede zoon van Freek (31), wiens eerste zoon Ties eerder voor het eerste viergeslacht zorgde. Rune is dus de kleinzoon van vovo Piet (56) en achterkleinzoon van vovo Marcel (82). Een mooi rijtje! (jaf)

Bij het warme vuur van de KLJ kwamen de meisjes van de chiro hen een warme groet brengen.

Papa’s lijden kou, kindjes zingen blij!

Klinken op een gelukkig 2025!

EINDEJAAR ‘Beter een goede buur dan een verre vriend’ zegt het spreekwoord. Maar die buur moet je dan ook in ere houden. Het buurtcomité van de Dalwijk /Witte Wijk deed dat naar jaarlijkse gewoonte met hun Winterborrel, dit keer op 11 januari op het buurtspeelpleintje. Het was heel koud, maar er waren warme vuren, warme mensen en natuurlijk warme Nieuwjaarswensen voor en met de buren. En na een zaklampentocht door de wijk waren er lekkere hete soep, hot dogs, Glühwein en andere dingen die de mensen warm houden! Gelukkig 2025! (jaf)

Vrijwilligers van het buurtcomité houden warme hapjes en drankjes klaar voor na de zaklampentocht.

OKRA Meerle bakt pannenkoeken met Lichtmis

VERENIGING “Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt met Lichtmis haar pannetje warm”. Het is de traditie dat er op Maria-Lichtmis pannenkoeken gegeten worden, en dat valt op zondag 2 februari. Toevallig bakt OKRA op die dag pannenkoeken en smoutebollen. Ze doen dat elke jaar, maar deze keer precies op de traditionele dag. Een reden te meer om eens langs te gaan in de parochiezaal. Je kan daar ter plekke eten of afhalen

vanaf 12 uur tot 18 uur Smoutebollen en pannenkoeken naar aloud OKRA recept. Goudkleurig en heerlijk warm, met bloemsuiker erop gestrooid! Je hoeft dus ‘s middags alvast geen dessert te maken, dat vind je beslist in de parochiezaal waar de OKRA leden je graag zullen bedienen. Ook een kop koffie of een biertje zijn voorzien. Je steunt er meteen de vereniging van actieve 55-plussers mee. Iedereen van harte welkom! (jaf)

Ribbekesfestijn bij de Chiromeisjes

JEUGDVERENIGING Na een succesvolle eerste editie vorig jaar, organiseert de meisjeschiro Meerle op zaterdag 22 maart opnieuw een ribbekesfestijn. Spareribs à volonté vergezeld met frietjes en een slaatje. Niet zo zot van ribbekes, geen probleem, je kan ook kiezen voor stoofvlees met frietjes en een slaatje. En voor wie liever geen vlees heeft, is er een koude schotel met zalm en frietjes. Voor de kinderen (-12 jaar) is een kids-box met

frietjes, snackjes en een kleine verrassing voorzien. Nadien kan je ter plekke nog een dessertje kiezen.

Voor al dat lekkers kan je terecht in de lokalen van de jongenschiro, Ulicotenseweg 2 in Meerle. Eten is mogelijk tussen 17 en 20 uur. Inschrijven kan tot en met 1 maart via meerle.meisjeschiro@gmail. com of met het inschrijvingsformulier dat binnenkort in je brievenbus zit. (jaf)

Bingo met de Pierebloazers

FANFARE Op zaterdagavond 15 februari houden de Pierebloazers de traditie van de fanfare in ere en organiseren ze weer een bingoavond in de parochiezaal ‘Ons Thuis’. Om half 8 wordt de eerste draai aan de bingomachine gegeven, het einde is voorzien rond 22 uur.

Zoals altijd zijn er mooie prijzen te winnen en wie die dag jarig is, speelt gratis. Wie niet gratis kan spelen, kan vanaf nu ook mobiel betalen via Payconiq. Wie graag een gokje waagt, weet waar naartoe. Een portie plezier heb je alvast, zelfs als je niet wint. (jaf)

De teloorgang van onze café’s

HORECA Het is niet meer wat het ooit geweest is. Van jongs af aan waren de Dreveniers bekend om hun vele café’s, klein en groot, en allemaal met een goede klandizie, waar ook Nederlanders thuis zijn of waren. Maar zoals op veel plaatsen komt er duidelijk de klad erin, en wurgende brouwerijcontracten doen daar natuurlijk ook geen goed aan. Ook

de steeds wijzigende wetgevingen en opgelegde beperkingen maken het voor de cafébazen niet eenvoudiger. Bovendien lijkt de uitgaanscultuur van de jongeren ook flink veranderd en niet meer te vergelijken met vroeger.

Jammer maar helaas, we moe(s)ten tijdelijk of definitief afscheid nemen van

Vrouwelijk geboortejaar 1954

REÜNIE De dames van geboortejaar 1954 hielden op zaterdag 14 december een gezellige reünie met een hapje en een drankje. Jammer genoeg waren er

geen mannen dit keer, hoewel ook zij hiervoor natuurlijk uitgenodigd waren. Toch een beetje spijtig, volgende keer beter?

café De Dreef, café ’t Jachthuis en café Moskes. De huidige leegstand is natuurlijk niet uitnodigend voor bezoekers van ons dorp. Gelukkig kunnen we voor een natje en een droogje voorlopig nog wel terecht bij café Den Bud, Debke’s Eetcafé, De Zevenster en Koffiehuis Martens. Met ook nog twee frituren ’t Beekske en Den Tweeling. (JJ)

Achter de naam staat de huidige woonplaats van de dames; blijkbaar is er niemand die in Meersel-Dreef zijn toekomst had gevonden… (JJ)

Zittend van links naar rechts: Rit Van Aert (Minderhout), Marie-Louise Kinschots (Hoogstraten) en Lizette Van Opstal (Hoogstraten) en staand: May Christiaansen (Brecht), Mie Van Dun (Lille), Rita Stoffels (Hoogstraten), Tonia Jacobs (Meerle) en May Van den Bogerd (Meer)

Zo d’ouden zongen, zo piepen de jongen…

FANFARE Op het jaarlijks ledenfeest, in de volksmond teerfeest genoemd, huldigde fanfare Voor Eer en Deugd twee verdienstelijke leden. Jenske Janssen en Thijs Jacobs kregen een medaille en een getuigschrift vanwege hun zilveren jubileum als spelend lid, Jenske op trompet en Thijs op bugel. Hun respectievelijke opa’s Christ Van Dun en Frans Jacobs, alsook vader Willy Jacobs van Thijs, en andere familieleden waren, en een aantal zijn dat nog steeds, muzikant van de fanfare, waardoor dus gerust gezegd kan worden dat ook hier de volksmond gelijk heeft. Zoals de ouden zongen, zo piepen (of blazen) de jongen.

De fanfare blikte ook al vooruit naar de activiteiten van 2025, maar niet alles staat al ingepland. Het voorjaarsconcert heeft plaats op zaterdag 12 april, op zaterdag 15 juni is er een concert in de speeltuin De Zevenster. Uiteraard is men present op de rommelmarkt in de Dreef en Geiteneind alle zondagen van 1 juni tot 31 augustus, met op zaterdag 12 juli de kermisinzet met rondgang op Dreef. We gaan alweer naar het najaar:

op zondag 12 oktober luistert men de Sint-Cecilia misviering in de paterskerk op, waar op zaterdag 20 december ook het kerstconcert weerklinkt.

Al volop bezig aan een warm Ferm jaar…

VERENIGING Het nieuwe Ferm-jaar is ondertussen al enkele maanden bezig, het nieuwe kalenderjaar is pas een maand oud. Tijd voor de beste wensen vanuit Minderhout voor een warm Ferm 2025. Het nieuwe jaar 2025 zijn werd letterlijk heel gezellig ingewandeld, de wekelijkse woensdagwandeling werd in een feestjasje gestoken. Het werd een gezellige wandeling van 5 km, met onderweg 3 tussenstops voor een hapje en een tapje. Met nog een starvergadering, bakactiviteit en creales in het vooruitzicht, is 2025 alvast goed uit de startblokken gekomen.

Er zijn overigens al meer activiteiten gepasseerd: een mooie verkoop van azalea’s voor Kom op tegen Kanker, een avond samen, BBQ onder de herfstzon en de kennis testen in een plezante quiz. Verder was er een daguitstap naar Turnhout, de deelnemers bevestigden dat je niet ver weg moet gaan om een hele fijne dag te beleven. Een bezoek aan het speelkaartenmuseum, een stadsspel en op tijd en stond iets lekkers eten en drinken.

De Markgalmers brengen hun Koffieconcert

CONCERT Op zondag 11 februari brengen De Markgalmers hun jaarlijkse Koffieconcert. Tijdens deze gezellige voormiddag brengt het amusementsorkest hun nieuwste muziek, doorspekt met een vleugje humor.

De laatste informatie vind je altijd op de website vooreerendeugd.be of op de facebook pagina. Je kan ook telefonisch terecht bij Bert Damen tel. 0471 59 74 46. (JJ)

Tijdens de ferm 5.0 werd er heel wat kennis opgenomen ivm vaccinaties, samenzang met accordeonbegeleiding, om hierna nog na te babbelen bij een broodmaaltijd. Er werden mooie creaties gemaakt van keramiek. En terug van weggeweest, het erg geslaagde ‘Minderhout zingt’, in samenwerking met Raak en Landelijke Gilde.

Ook de eerste ‘Bake off’ bleek voor herhaling vatbaar. Het leverde een hoop heerlijke creaties op, en er waren heel wat gegadigden om dit dan ook te komen proeven. Het vorige kalenderjaar werd afgesloten met een kerstfeest, met als insteek, gezellig babbelen, lekker eten en een mooie dansdemonstratie van onze plaatselijke line-dancers. (mv/red)

Het concert vindt plaats in het lokaal van Okra, Schoolstraat 6 in Minderhout. De deuren staan open van 10 tot 12 uur. De inkom is gratis. Een perfecte gelegenheid om te genieten van sfeervolle muziek en een hartelijke ambiance. (jaf)

De jubilarissen Thijs Jacobs en Jenske Janssen, geflankeerd door links erevoorzitter Godelieve Van Gerven en rechts voorzitter Nelly de Graauw.

50-jarigen zagen mekaar met plezier terug

REÜNIE Om te vieren dat ze ondertussen een halve eeuw op deze wereld rondlopen, hielden de 50-jarigen die in Minderhout groot werden een reünie. Ze zagen mekaar terug op een zondagmid -

dag voor een wandeling door het dorp, een bezoekje aan Scharrel waar ze lang geleden op de banken van kleuter- en lagere school hun broek versleten. Daarna volgde een gezellige middag met een

drankje en wat lekkers, waarbij uiteraard vooral veel verhalen van vroeger werden opgehaald. Met uiteraard een foto als blijvende herinnering… (jaf)

Sfeervol kerstconcert in kapel

CONCERT Het Kapelleke in den Akker in Minderhout was ook dit jaar op 21 december maar amper groot genoeg voor het maandelijks concertino van Flor Verschueren. De familie Verschueren bracht de aanwezigen in kerstsfeer. Het werd immers een bijzonder kerstconcertje met zeven uitvoerders die allemaal de naam Verschueren dragen. Vivaldi passeerde drie keer de revue, met een adagio door Jakob, een concerto en een psalm. Castor speelde een dromerige ‘Méditation’ van Massenet. Sibella en Florejan speelden een compilatie uit Florejan’s recente familievoorstelling ‘Peter de Wolf’. We herkenden verschillende kerstliederen, hier en daar werd er zelfs ‘meegehumd.’

Raadpleeg onze Uit-agenda voor de precieze concertdagen in de kapel in 2025. (pm)

Boven vlnr: Maarten Mostmans, Yves Donckers, Gert Eelen, Tom Jacobs, Natasja Fockaert, Tom Kinschots, Anja Fockaert, Ilse De Bie en Marc Goos. Op de tweede rij: Annemie Meyers, Cindy Quick, Tine Hendrickx, Inge Jacobs, Heidi Brosens en Tom Lauryssen. Onderaan: Inge Vermeiren, Els Stoffels, Kathleen Aerts, Sonja Deckers en Mieke Van Baelen.

Met zeven op een rij: Florejan (piano), Flor (accordeon), Jakob, Castor en Sibella (violen), Victor (slagwerk) en Lorelei (gitaar).

Een

FANFARE De fanfare De Marckezonen zette op 25 januari het nieuwe jaar feestelijk in met een ledenborrel. Jong en oud verzamelden in het Markenhof voor een gezellige avond met lekker eten, drankjes en een vleugje animatie. Meteen de start van een nieuw en boeiend muzikaal jaar voor ‘de plezantste fanfare’.

Het muzikale programma voor 2025 belooft alvast veel moois. Op 9 februari staat een intensieve repetitiedag gepland als voorbereiding op het jaarlijkse lenteconcert. Ook carnaval krijgt een feestelijke noot: op woensdag 26 februari begeleidt de fanfare de carnavalstoet van de kleuterschool, en op 28 februari de stoet van de lagere school.

Reden te over om alvast vrijdag 7 en zaterdag 8 maart met stip in je agenda te zetten, en wel voor het jaarlijkse lenteconcert met zoals altijd een smaakvol en gevarieerd muzikaal programma. De avonden starten om 19.30 uur stipt en duren tot de laatste bezoeker huiswaarts keert. De inkom is gratis, iedereen dus meer dan welkom!

Zesdejaars

Het jeugdkamp 2024 van fanfare De Marckezonen.

Een primeur dit jaar: de muzikanten van De Marckezonen gaan voor het eerst samen op weekend. Van 4 tot 6 april trekken ze eropuit. Dit belooft niet alleen een versterking van de groepssfeer te worden, misschien ook wel het begin van een mooie nieuwe traditie.

van Scharrel op sportklas

SCHOOL Van maandag 9 tot en met vrijdag 13 december beleefde de zesdeklassers van Basisschool Scharrel een onvergetelijke week tijdens de sportklassen in Herentals. Hun avontuur begon met een ontdekkingstocht op de locatie, waarna ze kennismaakten met hun kamers.

Gedurende de week doken de kinderen enthousiast in een waaier van sporten, zoals klimmen, archery tag, mountainbiken, tchouk, squash en judo. Vaak nieu -

we en spannende ervaringen, waarbij ze niet alleen hun grenzen verlegden, maar ook leerden samenwerken. Op woensdag werd Herentals verkend, met een bezoek aan de toeristentoren als letterlijk hoogtepunt.

De week werd afgesloten met een bonte avond op donderdag. De leerlingen schitterden met allerlei acts, van goocheltrucs tot grappige sketches en dansoptredens. Een mooie afsluiter van

Met zoveel plannen en activiteiten moet 2025 een jaar vol muziek, plezier en verbondenheid worden voor De Marckezonen. Zorg dat je er bij gelegenheid ook bij bent! (jaf)

een intensieve en leuke week waarin er niet alleen veel geleerd werd, maar ook volop genoten en onvergetelijke herinneringen gemaakt. (red)

Raak Minderhout Quizt

QUIZ Voor de 19e keer organiseert Raak Minderhout een ‘Algemene Quiz’, met afwisselende en verrassende vragen, fotoronde, tafelopdrachten… Plaats van afspraak is naar goede gewoonte Zaal ’t Markenhof - Koestraat 6 - Minderhout, en dat op vrijdag 21 maart. Start om 20 uur (deuren open om 19 uur).

Een ploeg bestaat uit maximum 6 deelnemers. Deelnemen kost 20 euro per ploeg, vooraf te storten op BE90 0882 8634 7732. Graag snel inschrijven via bart.meyvis@gmail.com met vermelding van ploegnaam, verantwoordelijke, telefoonnummer. (jaf)

Pannenkoeken en verwenbordjes

VERENIGING Op zondag 16 februari organiseert OKRA Trefpunt Minderhout weer hun jaarlijkse ‘pannenkoeken & verwenbordjes’ dag. Tussen 12 en 18 uur kan je in het OKRA lokaal, Schoolstraat 6, in Minderhout snoepen van een vers gebakken pannenkoek of een verwenbordje met onweerstaanbare zoetigheden. Koffie, thee of een lekker biertje horen er vaneigens ook bij. Alvast smakelijk! (jaf)

Het terras bij de Klapekster werd jarenlang gedoogd

Een masterplan voor de boerderij van Wortel-Kolonie

ERFGOED Het wordt wennen. In maart verdwijnt het terras vooraan bij de Klapekster. De verharding wordt er verwijderd en het drevenpatroon voor de boerderij wordt hersteld zoals het oorspronkelijk was. Het is de uitvoering van een globaal plan van de drevenstructuur opgemaakt in 1999. Het terras werd jarenlang gedoogd en zal nu een plaats krijgen op het binnenplein van de boerderij. Jammer maar waar.

Wie had ooit gedacht dat het in de kolonie zo druk zou worden na de mars op Wortel-Kolonie in 1995 en de bescherming als vier jaar later? In tegenstelling tot de kolonie in Merksplas, waar men van dag één koos voor toerisme, recreatie en sport, opteerde men in het stiltegebied van Wortel-Kolonie op de eerste plaats voor natuurbeleving en rust.

Na de onteigening door de VLM (de Vlaamse Landmaatschappij) kregen delen van het domein al vlug een nieuwe beheerder of erfpachtnemer. De landbouwgronden bleven in handen van VLM, de bossen worden beheerd door het Agentschap Natuur en Bos, de woningen werden eigendom van de stad Hoogstraten en het Casino en enkele percelen landbouwgrond werden in erfpacht overgedragen aan de vzw Widar.

Boerderij

Een herbestemming van de boerderij was minder evident. Die bleef daarom eigendom van Kempens Landschap, een door de provincie opgerichte vzw die de toekomst van de kolonie in goede banen moest leiden. In eerste instantie werd gedacht aan een landbouw-educatiefcentrum, een samenwerking van het Vlaams Gewest en het Centrum voor Jeugdtoerisme.

Toen dat niet haalbaar bleek, was het vier jaar wachten op een definitieve beslissing van de Vlaamse overheid, die van de boerderij een uitvalbasis wou maken voor landschapsbeheer in de ruime regio. Omdat de beslissing van de bevoegde minister uitbleef, stelde Kempens Landschap een ultimatum tot 1 maart 2004. Daarna werd de boerderij, op uitzondering van het gebouw vooraan links naast de ingang, in erfpacht overgedragen aan de gezusters Somers. Die waren al langer vragende partij en openden er

op 20 mei 2006, in het gebouw vooraan rechts en de rechtervleugel De Bonte Beestenboel, een kinderboerderij waar groepen tot meer dan 80 leerlingen en hun begeleiding kunnen verblijven.

De Slinger en Natuurpunt

Het gebouw links naast ingang van de hoeve werd in erfpacht gegeven aan de stad Hoogstraten. Het linkergedeelte van het gebouw stelde de stad ter beschikking van De Slinger, een vereniging

In het masterplan verdwijnt het terras van De Klapekster om plaats te maken voor het herstel van het oorspronkelijke drevenpatroon.

Met het masterplan wil Kempens Landschap en het Agentschap Onroerend Erfgoed meer rust brengen in het stiltegebied.

van kinderen met een handicap en hun ouders. Het rechtse deel werd het lokaal van Natuurpunt met het Jan Spannenburg museum, dat zijn deuren opende op 12 mei 2007.

Na 10 jaar werd het lokaal van Natuurpunt verbouwd en wanneer het op 12 mei 2007 heropent, heeft men afscheid genomen van de collectie Jan Spannenburg, die plaats maakte voor meer algemene informatie en meer zitplaatsen voor de bezoekers.

Ondertussen wordt het steeds drukker in de kolonie. Bezoekers kunnen na een wandeling iets drinken in het voormalige Casino, door Widar omgedoopt tot Den Bayerd en in De Klapekster. Het terras vooraan werd nooit vergund en strook-

te niet met de initiële planen, maar het werd al jaren gedoogd.

Druk, drukker… te druk

Na de erkenning van Werelderfgoed door Unesco op 26 juli 2021 wordt het alsmaar drukker, zeker wanneer Raf Braspenning de boerderij overneemt van de gezusters Somers. Hij geeft de vzw De Bonte Beestenboel in handen van de firma Ouwerkerk Company. Zouterover, gespecialiseerd in koken op open vuur, geeft een bestemming aan de nog steeds leegstaande linkervleugel van de hoeve. Nog later opent Belevingshuis De Landloper in het hoekhuis van de boerderij en zo is heel de boerderij in gebruik.

Door de toenemende drukte en te weinig

overleg en samenwerking tussen de verschillende partners zien het Agentschap Onroerend Erfgoed en vzw Kempens Landschap zich genoodzaakt om in te grijpen. In een brief van mei 2020 vragen ze om een masterplan te maken voor de boerderij waarin alle partners zich kunnen vinden. In dat plan moet men rekening houden met het globaal plan van de drevenstructuur opgemaakt in 1999. Men verwacht een ontwerp in mei 2021 en de uitvoering ervan in 2022.

Het overleg vraagt evenwel meer tijd dan verwacht. Voor Natuurpunt is het ingrijpend. Zij moeten tot een akkoord komen met Raf Braspenning, die 90% van de boerderij in erfpacht heeft en rekening moet houden met de veiligheid van kinderen die op boerderijklassen op kamp komen in De Bonte Beestenboel.

Terrassen

Mede door problemen in het ontwerpbureau ligt er pas nu een door alle partijen goedgekeurd masterplan op tafel. Dat plan wacht op uitvoering in de eerstvolgende weken.

Een terras van De Bonte Beestenboel, waarvoor geen vergunning werd gegeven, moet verplaatst worden. Maar Natuurpunt zal het minst gelukkig zijn met de nieuwe situatie. Hun terras vooraan verdwijnt en krijgt een plaats op het binnenplein. Voor Zouterover, Widar en De Landloper verandert er weinig.

Dat het rustiger wordt in de Koloniedreef en de drevenstructuur hersteld wordt, is voor Natuurpunt wellicht een magere troost. (fh)

JEUGDCLUB De aanleg van de tuin achter de boerderij van ’t Slot realiseert een speeloase in het hart van het dorp. Achteraan is een fietsenberging en een berghok geplaatst; de omgeving is volledig afgeboord met planten om de rust van de buren te bewaren en de veiligheid van de spelende jeugd te garanderen. Verder is het een groenzone waar de leden van de KLJ en anderen naar hartenlust kunnen spelen. Een polyvalente omgeving die ruimte laat voor creativiteit en spel. (fh)

’t Slot vertoont de gedigitaliseerde Kahoezen-films

JEUGDCLUB Op zaterdag 11 januari werd ‘t Slot omgetoverd tot een heuse cinema. Enkele decennia geleden nam een groep Slot-leden maar liefst drie films op waarin ‘De Kahoezen’ de hoofdrol speelden. De eerste film ‘Wij Mensen’ was opgenomen van 1976 tot ’79 op ’super8 mm’ en bleef ruim 35 jaar in de kast liggen.

Deze film was in première gegaan in 1979 bij de viering van het 10-jarig bestaan van ’t Slot en was voor het grootste gedeelte in Wortel gedraaid, wat een ruime garantie bood voor de aanwezigheid van prachtige natuurbeelden. Ook de acteurs, die grotendeels van Wortelse komaf zijn, hadden voor deze gelegenheid hun natuurtalenten bovengehaald.

Swa ’de Nuttige’ Sommen schreef de scenario’s van de Kahoezefilms, die hij in 2016 liet digitaliseren. Na zijn plotse overlijden in 2017 droeg zijn dochter het filmarchief over aan Leo Wouters. De kwaliteit van het filmmateriaal bleek evenwel flink aangetast door de tijd. Van de oorspronkelijke 90 minuten durende ‘Wij Mensen’ blijven er uiteindelijk nog 45 over. Verschillende fragmenten gingen dus verloren.

Het verhaal gaat over de Kahoezestam, een groep holbewoners die bekend staan om hun ontspannen levensstijl en hun vaardigheid in het maken van pijlen. Hun manier van samenleven was volledig gericht op het zo plezant en gemakkelijk moge -

Samen kerst vieren

VERENIGING Op maandag 23 december vierden de leden van Samana Wortel kerst. Meer dan 45 aanwezigen genoten van het kerstmaal. Als verrassing hadden de organisatoren voor een kerstconcert gezorgd. Dat werd gebracht door het jeugdorkest, een samenwerking van Jocatho Hoogstraten, de Heideroosjes uit Meer en de Brasskids uit Wortel onder de deskundige leiding Cindy Kranen. Deze muzikanten geven op 4 mei 2025 overigens ook hun jaarconcert in zaal ’t Trefpunt in Wortel. Een meer dan geslaagde namiddag. Het bestuur van Samana dankt uiteraard de aanwezigen, evenals de vrijwilligers die er opnieuw een mooi feest van maakten. (fh)

lijk maken van het leven. Zij beleefden evenwel een spannend avontuur. Op een dag werd een van hun mannen, Klopopkop, ontvoerd door de Neuzemannen, wat grote paniek veroorzaakte bij de Kahoezen. Met man en macht werd er gezocht naar Klopopkop die uiteindelijk werd gevonden in het kamp van de Neuzemannen. Met allerlei slimme trucjes slaagden de Kahoezemannen erin om hun kompaan te bevrijden. Dat leidde tot een grote slag aan de oevers van de Kahoezeine, die de Kahoezemannen wonnen. Wat uiteraard werd gevierd met een groot feest, rijkelijk overgoten met zelfgemaakt bier. (sk)

JONAS VAN LOOVEREN

RENE VAN APEREN

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 0478 59 58 18 - sport@demaand.be

HVV klopt Merelbeke

NATIONAAL VOETBAL De wedstrijd tegen leider Tienen werd door de weersomstandigheden uitgesteld. Daardoor kon HVV nog wat langer genieten van de mooie plaats in de rangschikking. Door de thuisoverwinning tegen Merelbeke staan de Rooikens in de linkerkant van de tabel. (rob)

Uitslagen

Hoogstraten VV - KFC Merelbeke 2 - 1 De Rooikens begonnen niet goed aan de partij en na 6 minuten waren ze al op achtervolgen aangewezen. Struyff kon op minuut 20 gelijkmaken. Na de rust knokte HVV zich in de match en via

strafschop wegens handspel kon Voca Hoogstraten op voorsprong zetten. Een hardwerkende thuisploeg kon deze stand over de streep trekken. Opnieuw 3 gouden punten.

KVK Tienen - Hoogstraten VV Uitgesteld

Kalender

Zondag 2 februari 15 uur

R Knokke FC - Hoogstraten

Zaterdag 8 februari 20 uur

Hoogstraten VV - VK Ninove

Zondag 16 februari 15 uur

OH Leuven B - Hoogstraten VV

Zaterdag 22 februari 20 uur

Hoogstraten VV - Thes Sport

Weinig nieuws na de winterstop

PROVINCIAAL VOETBAL Slechts 1 wedstrijd na de korte winterstop, want in het weekend van 11 en 12 januari werden de wedstrijden uitgesteld door sneeuw en vorst.

KVNA Wortel sprokkelt niets…

De mannen van trainer Glenn Verhoeven konden ook tegen Pulle, de 10de in de rangschikking geen punten sprokkelen. Na 70 minuten kon Haest tegenscoren, maar Wortel verloor met 3 - 1.

Laatste seizoen van Christian Vissers bij Minderhout VV

Minderhout won met 4 - 0 van Vorselaar en zet een mooie stap naar het behoud in 2de provinciale B. De uitgestelde wedstrijd zou tegen rechtstreekse concurrent Vosselaar geweest zijn. Met een 6 op 6 had trainer Vissers liever gespeeld. Sportief manager Koen Koyen kwam met verrassend nieuws: Na een aangename samenwerking met T1 Christian Vissers, met de promotie afgelopen seizoen als hoogtepunt, heeft de club besloten om volgend seizoen te kiezen voor een nieuwe wind. K Minderhout VV is dan ook op zoek naar de geknipte kandidaat voor volgend seizoen

Met MVV naar HVV

Omwille van de goede verstandhouding die de laatste jaren is opgebouwd, no -

digt Hoogstraten VV alle spelers, ouders en vrijwilligers van K Minderhout VV uit om op zaterdag 8 februari om 20u gratis de wedstrijd tegen V.K. Ninove A bij te wonen. Een heel mooie geste en de bedoeling is om met een grote Minderhoutse delegatie de ‘Rooikens’ naar de overwinning te schreeuwen.

Ook KFC Meer won de 1ste wedstrijd na de winterstop met een vlotte 1 - 4 en blijft daardoor op een gedeelde 1ste plaats in de rangschikking met 34 punten. Leider Berchem gaf geen cadeautjes en won ook zijn wedstrijd.

KFC Meer: Arnold Van Aperen geeft voorzittersfakkel door

En ook in KFC Meer hoorden we bijzonder nieuws. Clubicoon Arnold Van Aperen zet na 40 jaar voorzitterschap een stapje opzij ten voordele van Paul Van Gils die de 5de voorzitter wordt in de 88-jarige geschiedenis van de Meerse voetbalclub. KFC Meer bedankt Arnold als sportman

en voor de jarenlange betrokkenheid, een rots in de branding, behulpzaam voor iedereen, onmisbaar voor de club. Arnold blijft bestuurslid en de club zal nog lang van zijn hulpvaardigheid kunnen genieten.

KFC Meerle wint met 8 spelers

tegen 11

De 4 kopploegen wonnen alle 4 hun wedstrijd zodat Meerle op de 3de plaats in de rangschikking blijft staan. Deze ene wedstrijd die tot nog toe na de winterstop werd gespeeld, 2 - 3 winst op het veld van Pulderbos, was er een waar nog heel lang zal over gesproken worden. Eentje voor de geschiedenisboeken… Daarom vroegen we aan trainer Dirk Godrie hoe hij deze wedstrijd beleefde.

Dirk Godrie: Vooraf wisten we dat het een lastige partij kon worden. Als je dan na 1 minuut 1 - 0 achter komt en 10 minuten later ook de 2 - 0 incasseert, maakt dat het er niet gemakkelijker op. We kwamen dan wel terug in de wedstrijd maar kort nadat we de 2- 1 scoorden kregen we een eerste rode kaart. Ondanks die extra tegenslag kwamen we vlak voor rust toch op gelijke hoogte via een penalty.

Tijdens de rust hebben we wel wat bijgestuurd, maar we kwamen wel op het veld met het idee toch nog 3 punten te kunnen pakken. Als je dan na 65 minuten nog met 9 overblijft ga je er van uit dat een punt halen nog mooi zou zijn. 10 minuten

Uitslagen

14 en 15 december

KFC Pulle - KVNA Wortel 3 - 1

K Minderh. VV - OG Vorselaar 4 - 0

KFC Brasschaat - KFC Meer 1 - 4

KFCH Pulderbos - KFC Meerle 2 - 3

11 en 12 januari X = uitgesteld

KVNA Wortel - K Merksplas SK X

K Vosselaar VV - K Minderhout VV X

KVC Wijnegem - KFC Meer X

K Meerle FC - K Vlimmeren Sport X

Kalender

Zaterdag 1 februari 19.30 uur

KFC Meer - FC Turk Sport

Zondag 2 februari 15 uur

RFC Zwaneven - KVNA Wortel

KFC Ezaart Sport - K Minderhout VV

KFC St Mart. Halle - K Meerle FC

later dachten we een penalty te krijgen maar in plaats daarvan gaf de scheidsrechter onze kapitein zijn 2de geel voor een schwalbe en zo moesten we met 8 man verder.

Dan is het in principe wachten tot de tegenstander scoort maar zij speelden hun 3 man meer situatie niet goed uit. Wij verdedigden verder ook gewoon goed in blok en waren geconcentreerd en gefocust zodat we het punt vast konden houden. 5 minuten voor tijd kregen we dan

Zondag 9 februari 15 uur

KVNA Wortel - KFC Lentezon Beerse

K Minderhout VV - RFC Zwaneven

KFC Berendrecht - KFC Meer

K Meerle FC - KFC Antonia

Zaterdag 15 februari 19.30

KFC Meer - Zwarte Leeuw B

KFC Sint Lenaarts B- K Meerle FC

Zondag 16 februari 15 uur

KFC Arendonk - KVNA Wortel

KSK Weelde - K Minderhout VV

Zondag 23 februari 15 uur

KVNA Wortel - Zwaluwen Olmen

K Minderhout VV - KFC Arendonk Sp.

KFC Lint - KFC Meer

K Meerle FC - Alberta FC Schilde

een vrije trap. Hun keeper lost de bal en in de rebound tikken we de 2 - 3 binnen. Vanaf dan is het afwachten tot het laatste fluitsignaal.

Dit is een wedstrijd die je waarschijnlijk maar 1 keer gaat meemaken. Ik kan dan ook mijn ploeg alleen maar veel complimenten geven over zo’n prestatie. Deze overwinning is ook van goudwaarde voor het klassement. Hier zullen we nog vaak aan terug denken. (rob)

Opnieuw drie vijfsetters voor Gelvoc Dames A

VOLLEYBAL De dames A van Gelvoc maken het elke tegenstrever lastig. Ze winnen haast in elke wedstrijd een set en dikwijls draait het uit op 5 sets waarin de korte 5de set de beslissende is. Met minder foutenlas en een constanter niveau is elke tegenstrever in deze reeks een ‘haalbare kaart’.

DHM: De wedstrijd tegen Nijlen C werd opnieuw een 5-setter… Werner Cornelis : Zoals ik in DHM al eerder aanhaalde, is dames A van Gelvoc Hoogstraten een team met vele hoogtes, maar regelmatig ook met wat laagtes in periodes met te veel persoonlijke fouten. Tegen de laatste van de reeks namen die fouten heel duidelijk de overhand en kwam er van behoorlijk volleybal betrekkelijk weinig in huis. In deze wedstrijd liet trouwens onze receptie van de Nij -

lense opslagen het serieus afweten. In eerdere wedstrijden waren er wel eens enkele foutjes in dit segment te bespeuren, maar in deze wedstrijd leken we de opslagen van de tegenstrever maar niet onder controle te krijgen. Met uiteraard alle gevolgen van dien: een moeilijke en gebrekkige aanvalsopbouw en moeilijk om te scoren tegen een toch wel degelijke verdediging.

Ondanks dubbele setwinst is het ongehoord om tegen de laatste uit de rangschikking op deze wijze te verliezen. Misschien was het de vermoeidheid van de eindronde of een algehele off-day, maar dit was ongetwijfeld de minste wedstrijd van de gehele heenronde van onze dames.

DHM: De thuiswedstrijd tegen Olmen, de 2de in de rangschikking was bijzonder spannend. Na winst in de eerste 2 sets werd toch nog verloren. Wat ging er fout?

Uitgezonderd tegen Zoersel, die op dit ogenblik het klassement virtueel aanvoeren, hebben we tegen alle teams al het gevoel gehad de overwinning in de wacht te kunnen slepen. Ik geloof zelfs dat - in tegenstelling tot de laatste match van de heenronde - we in de eerste twee sets tegen Olmen ons beste volleybal hebben kunnen laten zien aan onze trouwe supporters. Dat manifesteerde zich in degelijk volleybal met erg weinig persoonlijke fouten. Het moet ook gezegd worden dat Olmen in deze eerste twee sets uitermate veel fouten maakte, zodat er eigenlijk redelijk eenvoudige setwinsten geboekt werden.

In de drie volgende hernemingen daalde de foutenlast bij Olmen zienderogen en kregen onze dames, ondanks volgehouden goed spel, het erg lastig. Vooral een zeer creatieve en begaafde setter en een libero die op weinig fouten te betrappen was, maakten het ons team erg lastig.

Zonde dat we na zo’n goede start toch nog de overwinning aan Olmen moesten laten, maar toch pakken we weer een puntje mee tegen een team uit de toch wel duidelijk afgescheiden top 4.

DHM: Met de ambitie om ‘best of the rest’ te worden, moest er gewonnen worden tegen en in Kasterlee. En dat deden de dames, wederom met een 5-setter.

Kasterlee en Hoogstraten speelden samen al 13 wedstrijden 3 - 2, de meeste van de ganse reeks. Dat het dus een spannende wedstrijd zou worden, stond misschien wel in de sterren geschreven. In deze wedstrijd waren het niet fouten van verschillende Hoogstraatse speelsters die het verschil maakten, maar waren er toch duidelijk al een aantal speelsters met hun hoofd bij de nakende examens of nog wat bedwelmd van de afgelopen feestdagen.

In elk geval was het deze keer niet onze receptie die het liet afweten, maar de bal op de grond krijgen bij de tegenstrever leek een quasi onmogelijke opdracht. Dat leverde ook een dramatische eerste set op, waarin we nauwelijks 10 punten konden tegenscoren.

Erg mooi volleybal hebben onze dames niet meer gebracht tegen het team dat in de rangschikking nét boven ons stond, weliswaar met een wedstrijd meer op de teller. Onze dames hebben echter gevochten voor elk punt en hebben niet meer opgegeven, ook al leek de situatie soms uitzichtloos. Het verdict van deze thriller viel dan ook maar in het absolute slot met twee erg nipte in ons voordeel besliste rally’s. Dat was een zure appel voor onze tegenstrever, maar het zorgde er wel voor dat we haasje-over konden doen in de rangschikking en weer aanspraak kunnen maken op de titel van “the best of the rest’.

Om de neutrale lezer een idee te geven: dames A van Gelvoc speelde dit seizoen per wedstrijd gemiddeld 4,46 sets. We verloren dit seizoen ook nog maar 1 wedstrijd met 3-0. Elke tegenstrever is dus voor onze dames in principe een ‘haalbare kaart’ Dat stemt hoopvol voor de toekomst. Nu alleen nog zorgen dat er een constanter niveau gehaald wordt, zodat we misschien in de toekomst ook kunnen meedoen aan de top van de rangschikking.

Tot slot nog een erratum melden bij de

Vito zet Cas Van Looke in de bloemetjes

VELDRIJDEN Op het Belgisch kampioenschap veldrijden in Zolder werd Cas van Looke voor het tweede jaar op rij Belgisch kampioen veldrijden, dit keer dus bij de categorie tweedejaarsnieuwelingen.

Cas woont in Wuustwezel en volgt in VITO de richting elektriciteit (arbeidsfinaliteit). De school wilde het behalen van de titel

niet zonder aandacht laten passeren en zette hem in de bloemen. Hij vertelde zelf hoe zijn koers verliep. “Mijn grote concurrent was Emiel Osaer. Hij vertrok als een speer, maar op het einde van ronde 1 lagen we samen op kop. En ook toen de bel rinkelde voor de laatste ronde waren we nog steeds samen. Ik wist dat ik hem kon kloppen in de sprint, maar wilde net voor de trappen toch demarreren. Net

Uitslagen

FH Nijlen C - Dames A 3 - 2 (20/25, 25/20, 25/20, 14/25, 15/6)

Dames A - Olmense VC 2 - 3 (25/19, 25/17, 15/25, 23/25, 9/15)

VC Kasterlee - Dames A 2 - 3 (25/11, 23/25, 25/11, 20/25, 14/16)

Kalender

Zaterdag 8 februari 18.30u

Arvoc A - Dames A

Zaterdag 25 februari 16:00u

BVC Balen - Dames A

Zaterdag 22 februari 20.30u

Dames A - FH Nijlen

ploegvoorstelling van vorige maand: onze libero met nummer 12 heet niet Dorien Willems, maar wel degelijk Dorien Beyens. Nochtans één van de speelsters die ik eerder al enkele jaren onder mijn hoede had in Hoogstraten. Blij dat ik het mag rechtzetten! (rob)

Cas Van Looke in het praktijklokaal in VITO

daarvoor sputterde de ketting van Emiel en moest hij mij laten rijden. Zo had ik ruim de tijd om mijn 2de Belgische overwinning op rij te vieren! Want ook als eerstejaarsnieuweling was het gelukt om de titel te pakken…”

In ieder geval een sterke prestatie die doet dromen van meer. We wensen het Cas van harte toe! (rob)

HWT Veldtoertocht op 2 februari

VELDRIJDEN Voor de 34ste veldtoertocht van de Hoogstraatse Wielertoeristen is het op zondagvoormiddag 2 februari opnieuw verzamelen geblazen op het Klein Seminarie voor vertrek en aankomst. Er is ruime parkeermogelijkheid, douchegelegenheid en na afloop kan de fiets gereinigd worden. Uiteraard kun je na de inspanningen ook de vermoeienis wegspoelen. Net zoals verleden jaar is er de keuze tussen MTB- en gravelritten.

MTB

Voor het MTB parkoers worden de bosrijke natuurgebieden ten noorden van Hoogstraten gebruikt. Het Groeske, de Duitse Nonnen, het prachtige kasteeldomein ’Heerles Hof’ en vervolgens Smisselbergen staan op het programma. Ter hoogte van de Blauwbossen zijn er enkele klimmetjes. Daarna komen de ondertussen bekende slingers door de privé beukenbossen om zo aan de bevoorrading te komen via de Gouverneursbossen (28 km). Na deze korte pauze volgt

het technische parkoers aan de Castelreesche heide en Langven en het Bloso MTB parkoers ter hoogte van Staakheuvel. Het volledige traject gaat over 48 km; verkortingen mogelijk van 43 km, 35, 27 km of 18 km (de kidstoer).

Gravel

Het gravel parkoers zal dit jaar minder samen lopen met het MTB parkoers, iets wat de deelnemers verleden jaar opmerkten. Er zijn 4 afstanden voorzien: 50, 60, 70 en 90 km. De bevoorrading bevindt zich na 25, 30, 35 en 35 km respectievelijk. De gravelers rijden via Groeske naar Duitse Nonnen, verder naar Paterspad/ Zwartven en Smisselbergen naar Meerle. Dan via domeinbos Elsakker, de Goudberg en Grazen naar Ulicoten en vervolgens via de Gouverneursbossen naar de bevoorrading. Via Wortel kolonie gaat het verder naar Zondereigen, rond het vliegveld van Weelde, door Ravels Kamp en het Turnhouts Vennegebied. Via het Zwart Goor en Wortel kolonie komen we

terug naar de aankomst. Dit traject is niet afgepeild en dus enkel op GPS te rijden. Gravelers moeten voorinschrijven!

Praktisch

Inschrijven en vertrekken kan vanaf 8 tot ten laatste 10.30 uur.

Deelname MTB: € 5 voor leden VWB, WBV en NFTU (-16 jarigen: gratis): € 7 niet-leden (-16 jarigen: € 2). Je kan ter plaatse inschrijven (betaling bij voorkeur cash of via Payconiq) of via voorinschrijving (+ 0,25€ servicekost).

Deelname gravel: € 5 voor leden VWB, WBV en NFTU (-16 jarigen: gratis); € 7 niet-leden (-16 jarigen: € 2). Voorinschrijven verplicht (+ 0,25€ servicekost)

Meer info via e-mail aan info@hwt.be; tel. +32 (0)476 31 45 48 (Leo Van Steen - parkoersverantwoordelijke) of +32 (0)474 33 07 15 (Jan Adams). (rob)

De Hoogstraatse Wielertoeristen organiseren al voor de 34ste keer een veldtoertocht.

De gedeelde passie van Rune en Nina: motorcross

MOTORCROSS Of we interesse hadden in een babbel met haar twee kleinkinderen die een sport beoefenen die weinig in de aandacht komt, dat vroeg Mia Janssens als fiere oma van Rune (15) en Nina (14) Sprangers. Beiden crossen wekelijks met een motor 125cc, voornamelijk op Nederlands grondgebied. Daar willen we zeker en vast meer over te weten te komen, en dus…

Op het bedrijventerrein De Kluis in Hoogstraten bellen we aan bij Wim Sprangers en Dorien Brosens. Zij zijn de zaakvoerders van Laswerken Sprangers, een bedrijf dat al 20 jaar trappen, leuningen, poorten en andere constructies in metaal vervaardigt. Dat deden ze eerst in Meerle en nu al 4 jaar in Hoogstraten.

Nederland

Ze zijn met de hele familie lid van MCCA Crossbos Alphen. Voor motorcross rijden ze immers voornamelijk naar Nederland. Vroeger was er ook een mooie baan in Lille, maar nu is die dicht. In België zijn er nog slechts enkele banen waar je kan gaan crossen - Lommel (Balen) en Genk - terwijl er in Nederland nog zeker 60 banen zijn waar je de sport kan beoefenen. Op een uurtje rijden kom je heel wat banen tegen.

Het was even verbaasd opkijken wanneer Rune op staat om me te begroeten, een knappe beleefde kerel van 15 jaar maar wel 1 meter 90. Al op heel jonge leeftijd, ging hij kijken naar zijn papa en opa die allebei met van die indrukwekkende machines rondreden. Dat wilde hij ook en op zijn 6de reed hij met een quad in de tuin of over den akker, toen nog in Meerle. Wat later kreeg hij de kleinst mogelijke motor namelijk die van 50cc. Vanaf zijn 7de reed hij mee in wedstrijden. Later werd dat een 65cc motor, dan 85cc en nu dus 125cc. Al best krachtige motoren, weet Rune. “De techniek van de machines is immers erg geëvolueerd. De KTM motor waarmee wordt gereden heeft

evenveel vermogen als de 500cc motor van jaren geleden.”

Nina heeft haar 125cc motor nog niet zo lang. Haar hobby was paardrijden, maar op haar 13de wilde ook zij motorcrosser worden. “Na een testritje op de oprit had ik de smaak te pakken, er volgde een rookiedag met een cursus voor beginnelingen om op de baan te mogen. Ik slaagde en mocht op het circuit in Alphen. Er zijn weinig meisjes in deze sport, in Alphen is er nog één. Wij rijden normaal gezien samen met de jongens omdat er nog te weinig meisjes deze sport beoefenen. Pas op Europees niveau wordt er apart gereden.”

Blauwe plekken

Wim: “Het ging met vallen en opstaan, maar ze staat altijd weer recht. Ze heeft haar reeks blauwe plekken al wel gehad. Je moet wel sterk zijn voor deze sport, toch een van de meest fysieke sporten. Nina gaat ook naar de fitness om de nodige krachten te kunnen ontwikkelen.” De sportieve keuze van haar dochter was evenwel geen verrassing, zegt Dorien: “Als klein meisje reed ze ook altijd met haar crossfietske rond. Ze ging altijd mee kijken naar de wedstrijden en ik schrok er dus niet van dat ze zelf zin had om dit te proberen.”

Ook papa Wim is overigens een motorcrosser. “Ik heb ook de microbe overgekregen van mijn vader. Van mijn 9de tot mijn 20ste heb ik gecrost. Daarna ben ik zelfstandige geworden en werken ging dan voor. 10 jaren later heb ik het dan weer opgepakt en heb ik enkele wedstrijden gereden, maar niet meer dan een paar per jaar. Nu rijd ik enkel nog tijdens de trainingen om mezelf nog eens te meten met mijn zoon.”

Dorien tennist momenteel. vroeger toen het allemaal schattig en minder gevaarlijk leek, ging ze mee naar de wedstrijden, maar nu niet meer. “Dat is zo. Vroeger ging ik dikwijls mee naar de wedstrijden, maar nu is het altijd stress. Ik ben dan bang dat er iets gaat gebeuren. Bovendien voel ik me in het gezelschap dikwijls het vijfde wiel aan de wagen. Ik zal wel zorgen voor de boterhammen en voor de pasta…”

Ambities

Of de jonge crossers echt ambities koesteren? Nina: “Ik wil graag enkele jongens het nakijken geven. Geen enkele jongen wil in deze zware fysieke sport geklopt worden door een meisje!” Iets wat Rune meteen beaamt: “Als je met 30 of 40 aan de start staat, dan wil je toch niet dat je verliest van een meisje!” Wim: “In Nederland rijdt een groot talent rond. Lotte Van Drunen werd in 2024 wereldkampioen in de WMX. Ze is 17 en de jongste kampioen ooit in deze klasse. Ook zij heeft altijd te -

BLOEDAFNAMES 2025

_____ HOOGSTRATEN

Rode Kruislokaal, Slommershof 18 17.30 - 20.30 uur vr 7/2 en wo 12/2 vr 9/5 en wo 15/5 vr 1/8 en wo 6/8 vr 14/11 en vr 21/11

_____ MEER

Refter school De Meerpaal, Terbeeksestraat 6 17.30 - 20.30 uur

wo 5/3 - 21/5 - 24/9 -3/12

MEERLE

Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2 17.30-20.30 uur

ma 3/3 - 16/6 - 25/8 - 8/12

Afspraak maken via donorportaal.rodekruis.be of gratis telefoonnummer 0800 777 00

De 3 crossers van de familie, Nina, Wim en Rune

Rune en Nina in 2014…

SPORT

gen de jongens moeten opboksen.”

Rune: “Ik ben nu in de winter samen met papa aan het doortrainen. Ik wil volgend seizoen in een paar wedstrijden kunnen aanpikken.” “We willen wel eens zien wat hij in zijn mars heeft, vult Wim aan. “Hij rijdt goed, hij leeft ervoor, doet en laat er alles voor. We willen hem dan ook de kans geven om te kijken hoe ver hij kan komen. Niks moet, alles kan. Ik heb vroeger die kans niet gekregen. Als boerenzoon moest er gewerkt worden.”

De sport vraagt heel wat. “Als niet alles in orde is, mogen we niet gaan rijden,” weet Rune. “En er is veel werk te doen. Alles moet gepoetst worden en klaargemaakt voor de volgende activiteit. De motor moet klaarstaan, de helmen gepoetst, alles moet echt klaar en geladen staan om

te vertrekken. Als we iets willen bereiken moet er voor gewerkt worden.”

Wim: “Voor niks gaat de zon op. Ik wil al dat werk zelf gerust doen, maar zij moeten laten zien dat ze het er voor over hebben, dan willen we er ook wat centen insteken. Het is zeker geen goedkope sport. De motor is op zich al duur, moet onderhouden worden en af en toe moeten er reparaties gebeuren. Daarbij komen de clubabonnementen, verzekering, inkom op de verschillende banen, benzine, enz. En dan begint de dochter ook nog te rijden met haar eigen motor… Maar wij blijven realistisch en maken ons geen illusies. De top bereiken is aartsmoeilijk, dus werk en studies zijn nog altijd belangrijker.” (rob)

Van training tot avontuur

Van training tot avontuur

BIKE ADVENTURE Een enthousiaste Thomas Van Coillie, zaakvoerder van UVA rijschool aan het bedrijvenpark ‘Het Groot Veld’ in Hoogstraten, vertelt ons over de georganiseerde offroad motorreizen die hij in samenwerking met BMW organiseert. Van een instapreis op ieders niveau tot meer uitdagende tracks. Deelnemers worden speciaal bij hen opgeleid.

Opleiding

“Wij hebben de rijschool van mijn grootvader een andere kant uitgeduwd nadat verschillende rijscholen waren gefusioneerd. Wij zijn van autorijopleidingen geven op vele plaatsen, gegaan naar één plaats waar we veel verschillende trainingen geven. Het aanbod is in de breedte opengetrokken van brommers tot camiontrekkers, opleggers en net zo goed tractoren, aanhangwagens…

Dat deden we ook met het motosegment. Je bent nog geen goede motorijder wanneer je een rijbewijs haalt. Dat kan bijna niet, je moet blijven trainen en je jaarlijks bijscholen. Dat doen wij zelf ook. Zelf zit ik jaarlijks een hele week op training bij BMW om nieuwe technieken aan te leren en bij te leren van professionele rijders. Zo blijf je evolueren en houd je jezelf scherp. We willen een brede maar ook kwalitatieve training kunnen

geven. De klanten moeten achteraf blij zijn dat ze deze training hebben gevolgd.”

Tracks

“We doen ongeveer 15 reizen per jaar. Die duren ongeveer 1 week, maar voor ons is dat 10 tot 12 dagen afhankelijk van de locatie. Wij zorgen voor het transport van de motoren en de bagage. De deelnemers vliegen naar de locatie, worden afgehaald aan de luchthaven en kunnen er onmiddellijk vertrekken met de moto die voor hen klaarstaat.

Om een idee te geven van de prijs: 1 week in Europa kost € 2700 alles inclusief, vervoer, reis, slapen, eten. In Afrika is dat ongeveer € 5000 voor 10 dagen.

Op die reizen rijd ik altijd eerst. Wij hebben geen wegen, enkel “tracks” en we proberen de ideale lijn te volgen. Aan de hand van het landschap zoeken we de ideale weg. Is dat een rivier, dan moet je erdoor; is het een rots, dan moet je er rond. Dit is bike adventure travel. We rijden tot een slaapplek, stellen onze tentjes op, ruimen ’s morgens alles op en zijn opnieuw weg. Als certified instructor krijgen we de ondersteuning van BMW, maar uiteraard mogen ook andere merken mee. Er is in België overigens maar één centrum dat deze trainingen en reizen mag organiseren samen met BMW. Backtrail is de reisorganisatie, RideOut is de trainingsorganisatie, UVA is het opleidingscenter voor het behalen van het rijbewijs.”

Techniek

“De veiligheidssystemen op een moto zijn zo goed dat ze de kwaliteiten van de mens op de motor overstijgen. Het ABS PRO

…en broer en zus tien jaar later in 2024

systeem reageert op 1 duizendste van een seconde. Voor de mens is dat onmogelijk. Het systeem regelt de remkracht gradueel, afhankelijk van de hellingshoek, in een bocht. Zo kan je dus ook in een bocht remmen in geval van nood. Maar de piloot moet wel goed weten hoe dit systeem werkt.

De mensen kunnen de lessen daarvoor volgen met hun eigen materiaal of met onze moto’s. De reis zelf maken deelnemers met hun eigen moto. We organiseerden al reizen naar Noorwegen, Wales, Corsica, Marokko, Portugal, Pyreneeën, Tanzania, Oeganda, Zuid-Afrika, Oman en IJsland.

Dit jaar hebben we drie reizen naar de Balkan, Albanië, alle drie uitverkocht. Volgend jaar doen we Mongolië en Nepal. Dat zijn uitdagende zaken. De leider neemt de kop en vormt de track. De anderen volgen met tussenpozen van een kleine 100 meter, met regelmatige stops zodat iedereen mee is. Afhankelijk van de reis rijden we met 6 à 10 deelnemers. Niemand mag van de lijn (track) afwijken. Is dit wel gebeurd, dan blijf je ter plaatse staan en rijdt de leider terug. Dat gebeurde in IJsland, de deelnemer was van de lijn afgeweken, wilde zelf de weg terugvinden. We hebben hem om 2 uur ’s nachts terug gevonden…

We leggen ongeveer tussen de 300 en 400 km per dag af over onverharde wegen. Je komt de mooiste dingen tegen, wilde dieren en ongerepte natuur, op plaatsen waar haast geen mens komt. Het avontuurlijke aspect maakt dit een onvergetelijke ervaring.”

Rijschool

“We hebben verschillende trainingslocaties, bijvoorbeeld in Hoogstraten, Gent en Duitsland. We maken overigens geen lawaai, rijden altijd op laag toerental, springen niet, maken geen hoge snelheden. Het is helemaal geen motorcross. Het gaat om behendigheid, kort draaien, evenwicht.

In de rijschool gebeurt er dus heel wat. Ten eerste kan je er een rijbewijs behalen, na het theoretische gedeelte volgt het praktijkgedeelte vooraan op ‘Het Groot Veld’. Ten tweede is er nascholing voor professionele chauffeurs die op 5 jaar 5 verschillende bijscholingen volgen. In de derde plaats is er het logistieke deel, alles wat te maken heeft met transportmiddelen, heftrucks, hoogtewerkers enz. Dat behelst bijvoorbeeld ook de mogelijkheid voor een BSO-school uit Merksplas (Nautica) om gedurende 1 dag per week lessen te geven aan leerlingen uit de richting magazijnmedewerker. Van pakbonnen, transpaletten, stapelaars en dan heftrucks…

En dan is er nog RideOut met on- en offroad motortrainingen. Aan de ene zijde van het magazijn staan moto’s wie een rijbewijs wil halen, aan de andere zijde die voor de meer doorgedreven trainingen, zowel onroad als offroad. Dat betreft dus ook de voorbereiding om reizen mee te doen. De moto’s hebben bijvoorbeeld andere banden om over rotsen, door zand en door water te rijden. Ze zijn voorzien van allerhande materiaal, zoals EHBO-koffers, bandenstoppers, sleepkabels, diagnosetoestellen, een first AID kit.” (rob)

Thomas Van Coillie

Een sfeerbeeld onderweg met de moto

Verantwoordelijke uitgever & retouradres

Tijdschrift: HOOGSTRAATSE MAAND

Periodiciteit: maandelijks - FEBRUARI

Erkenningsnummer: P 004183

Afgiftekantoor: Hyper Masspost Antwerpen

NOODNUMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

Administratie Brandweer 03 314 32 11

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06

de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Horemans Joni 0472 55 78 97

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Dyck Silke 0492 06 60 69

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN

vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410

TANDARTSEN

ADVERTENTIES

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

ABONNEMENTEN

03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Zie blz. 43

SPORTNIEUWS

0478 59 58 18 sport@demaand.be

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 27 februari

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 11 FEBRUARI

redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.

zaterdagen, zondagen en feestdagen 090 33 99 69 090 39 90 00 (€ 1,50 per minuut) www.apotheek.be

INHOUD FEBRUARI

in de Beeksestraat

Het masterplan voor de Carrefour omgeving 24

Damen, voorzitter van Meetria .

Vivante zet haar werking verder

van de Maand

De levensfilosofie van een 87-jarige

Intimiteit in het woonzorgcentrum

. 26

Lotgenotengroep Parkinson gaat van start 34

Sportlaureaten: wie zijn de kandidaten? 36

- Meersel-Dreef

- Minderhout

- Wortel