Σχολ. έτος 2012-13 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚ/ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ Δ/ΝΣΗ Π. & Δ. ΕΚΠ/ΣΗΣ ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΘΡΑΚΗΣ Δ/ΝΣΗ Δ. ΕΚΠ/ΣΗΣ Ν. ΔΡΑΜΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΑΜΠΑΚΙΟΥ
Τάξη Γ΄
ΘΕΜΑΤΑ ΓΡΑΠΤΩΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΜΑΪΟΥ - ΙΟΥΝΙΟΥ 2013
ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ: ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Καλαμπάκι, 3-6-2013 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΑΔΑ Α’ (επιλέγετε τις 3 από τις 5 ερωτήσεις, κάθε ερώτηση βαθμολογείται με 4 μονάδες) 1. Να χαρακτηρίσετε το περιεχόμενο των παρακάτω προτάσεων Σωστό ή Λάθος. • Το Σύνταγμα του 1844 θεσπίζει ως πολίτευμα της Ελλάδας τη συνταγματική μοναρχία. • •
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα τάχθηκε από την αρχή με το μέρος της Αντάντ. Οι Επίστρατοι ήταν μια παραστρατιωτική οργάνωση αφοσιωμένη στον Ε. Βενιζέλο.
•
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι είχαν σημαντικά οφέλη για το ελληνικό κράτος.
•
Η Μεγάλη Ιδέα χρησιμοποιήθηκε ως όρος για πρώτη φορά από τον Ι. Κωλέττη στην Εθνοσυνέλευση
•
του 1844. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας το ελληνικό κράτος οργανώθηκε με βάση τις ανάγκες των Ελλήνων.
•
Μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο τα τρία παλαιά κόμματα παύουν να υπάρχουν.
•
Η ελληνική κοινωνία υιοθέτησε τους στόχους που έθεσε το κίνημα στο Γουδί.
2.
α) Το κίνημα του Διαφωτισμού (ορισμός), β) Διαφωτισμός και εκπαίδευση.
3.
Σύνταγμα 1844 - Σύνταγμα 1864: ομοιότητες και διαφορές.
4. 5.
Το πρόγραμμα του Χ. Τρικούπη. Να γράψετε δίπλα σε κάθε αριθμό της στήλης Α’ το γράμμα της στήλης Β' που αντιστοιχεί.
1. 2.
Α Συνθήκη Βουκουρεστίου (1913)
Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1832) 3. Αγγλία-Γεώργιος Α΄ (1863) 4.
Ανακωχή Μουδανιών (1922)
5.
Συνθήκη Λοζάνης (1923)
Β Α. ορίζει ως σύνορο της Ελλάδας τη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού Κόλπου Β. παραχωρεί στην Ελλάδα τα Επτάνησα Γ. παραχωρεί στην Ελλάδα εδάφη που ονομάστηκαν Νέες Χώρες Δ. επισημοποιεί την τουρκική κυριαρχία στη Μ. Ασία και την Αν. Θράκη και παραχωρεί στην Τουρκία την Ίμβρο και την Τένεδο. Ε. Η Ανατολική Θράκη ενσωματώνεται στην Τουρκία
ΟΜΑΔΑ Β’(επιλέγετε τις 2 από τις 4 ερωτήσεις, κάθε ερώτηση βαθμολογείται με 4 μονάδες) 1.
Σύμφωνα με το παράθεμα και με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις: α) ποια είναι η στάση που τήρησαν οι δυνάμεις της Αντάντ απέναντι στην Ελλάδα; β) «ό Κεμάλ έχει τώρα τό ζουμί...»: να σχολιάσετε τη φράση αυτή αναφερόμενοι και στις διπλωματικές επιτυχίες του κεμαλικού κινήματος.
- Τί θές, τί γυρεύεις, Μανώλη, άπόταν ή Άντάντ βόλεψε τίς δουλειές της στήν ’Ανατολή κι αποφάσισε νά σταματήσει τό διαμελισμό τή ’Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από τότε ή δική μας μικρασιατική υπόθεση μοιάζει μέ πεθαμένο παιδί στήν κοιλιά τής Ελλάδας. Αυτοί πού μάς στείλανε στή Μικρασία, αυτοί τώρα μάς λένε «ούστ κιοπέκ!». Νομίζεις πώς σκέφτονται τό σπαραγμό του Άξιώτη, τά μάτια τοΰ Κιρμιζίδη, τό θάνατο τοΰ Γκολή, τό μαρτύριο τοΰ Στεπάν; Ή μπά καί νομίζεις πώς σκοτίζονται γιά τό τί θ’ απογίνει ή Ελλάδα; Τό ξένο κεφάλαιο κοιτάζει τά συμφέροντά του. Μήν περιμένεις καρδιά καί δικαιοσύνη από δαΰτο. Οί εκπρόσωποί του κάθονται στά γραφεία τους στίς Λόντρες, στά Παρίσια κι όπου αλλού, έχουν μπροστά τους χάρτες, κι όταν τούς συμφέρει θυμούνται τήν αυτοδιάθεση τών λαών, τίς ελευθερίες καί τήν ανεξαρτησίας τους, κι όταν δεν τούς συμφέρει πατούν μιά κόκκινη μολυβιά καί διαγράφουνε χώρες καί λαούς... Τό δυστύχημα είναι πώς, τώρα δά, τό κόκκινο μολύβι τους βρίσκεται πάνω από τίς κεφαλές μας! "Ο,τι είχανε νά πάρουν από τήν Ελλάδα τό πήρανε καί τζάμπα μάλιστα. Είμαστε τό στυμμένο λεμόνι· ό Κεμάλ έχει τώρα τό ζουμί...Μέ κοίταξε ήρεμα με καθαρή ματιά! Ήθελε νά βεβαιωθεί αν είμαι σέ θέση νά παρακολουθήσω.
τόν
Διδώ Σωτηρίου, Ματωμένα Χώματα 2.
Με βάση το παράθεμα και τις ιστορικές σας γνώσεις, να παρουσιάσετε τις συνέπειες του Εθνικού Διχασμού.
Ο Γιώργος Σεφέρης θυμάται τα χρόνια του Διχασμού: Έφτασα στην Αθήνα τον καιρό που άρχιζε ο μεγάλος Διχασμός. Δεν πρόφτασα να νιώσω μήτε αγάπη μήτε υπόληψη για τον Κωνσταντίνο. Έπειτα ήρθαν τα “Νοεμβριανά” που μου θύμισαν καταπληκτικά τα καμώματα των Τούρκων. Για τους ανθρώπους του Κωνσταντίνου, εμείς που ερχόμασταν από το σκλαβωμένο έθνος, που είχαμε ανατραφεί μόνο με μια λαχτάρα, την Ελλάδα, ήμασταν οι Τουρκόσποροι. Και αυτοί που μας χλεύαζαν και μας ταπείνωναν δε σκοτίζουνταν που ο Γερμανός ήταν ο σύμμαχος των Τούρκων και των Βουλγάρων, τον ευχόντουσαν νικητή και του παράδιναν τα κάστρα μας απολέμιστα. Για τη φαντασία μου, τότε, αυτή η ωμή στενοκεφαλιά ήτανε πράγμα υπέρογκο και τερατώδες. Θυμάμαι τ’ απομεσήμερο που είδα, από ένα παράθυρο της οδού Μπουμπουλίνας, το ελεεινό θέαμα του όχλου με δεσποτάδες και παπάδες που κουβαλούσαν πέτρες για το ανάθεμα του Βενιζέλου. Την αηδία που μ’ έπνιγε στο Πολύγωνο, μπροστά στο φριχτό μνημείο με τα κερατοφόρα καύκαλα από τραγιά στην κορυφή του. Θυμάμαι την ηθική εξουθένωση που ένιωσα όταν έγινε η πρώτη απόπειρα να δολοφονήσουν το Βενιζέλο στο Σταθμό της Λυών, λίγες μέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης που πραγματοποιούσε όνειρα χιλιάδων χρόνων. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ “ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΣΕΠ. ‘41″ Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ 3.
Κατά τον ιστορικό Γ. Γιανουλόπουλο, η ανταλλαγή πληθυσμών ήταν «τραγική [...] αλλά και πλέον συμφέρουσα λύση». Να σχολιάσετε τη θέση αυτή.
Η ελληνοτουρκική σύμβαση υποχρεωτικής ανταλλαγής των πληθυσμών Τραγική [...] για τους άνω του ενός εκατομμυρίου έλληνες πρόσφυγες και τις περιουσίες τους, αλλά και πλέον συμφέρουσα λύση, εν όψει της κατηγορηματικής αρνήσεως της τουρκικής πλευράς να δεχθεί την επιστροφή τους, ήταν η Συμφωνία της υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών που υπογράφτηκε στη Λωζάνη στις 30 Ιανουαρίου 1923. Το υποχρεωτικό της μετακινήσεως σήμαινε ότι πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να εγκατασταθούν στα οικήματα και τις γεωργικές εκτάσεις των 400.000 περίπου μουσουλμάνων, ελλήνων πολιτών, που βάσει της Συμφωνίας έπρεπε να ταξιδέψουν προς την αντίθετη κατεύθυνση˙ εξίσου τραγικά θύματα και αυτοί –που κανείς σχεδόν στην Ελλάδα δεν φαίνεται να τους θυμάται– ενός πολέμου για τον οποίον δεν έφεραν καμμία ευθύνη και στου οποίου τη διεξαγωγή δεν είχαν κανενός είδους συμμετοχή. Γ. Γιανουλόπουλος, «Η ευγενής μας τύφλωσις...», εξωτερική πολιτική και «εθνικά θέματα» από την ήττα του 1897 έως τη Μικρασιατική Καταστροφή, δ‘ έκδοση, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2003, σ. 308.
4.
Η εικόνα στηλιτεύει 1 ένα σημαντικό πρόβλημα της πολιτικής ζωής του 19ου αιώνα. Ποιο είναι αυτό; Με ποιον τρόπο και από ποιον λύθηκε;
Γελοιογραφική απόδοση της ελληνικής Βουλής στα χρόνια της Συνταγματικής βασιλείας του Γεωργίου Α΄, οπότε οι αντιθέσεις των κομμάτων μετέτρεπαν το εθνικό Κοινοβούλιο σε … «τσίρκο» με τους πολιτικούς ως αφηνιασμένα άλογα και τη Βουλή ως ελέφαντα να …χορεύει στο ρυθμό των κομματαρχών!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ
ΚΕΛΕΜΟΥΡΙΔΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
1
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
στηλιτεύω: αποδοκιμάζω, επικρίνω κπ. ή κτ. με ιδιαίτερη οξύτητα και συνήθως δημόσια