2 minute read
KUNSTROUTE
De letters Wij, Zij, Gij en Hij
Het grote beeld Wij.
Advertisement
Links of rechts afslaan en je kan recht door gaan.
Ligt er aan welke weg je in wil slaan.
Alsnog verder de wijk in gaan dan zie je nog meer van de grote beelden van Zij, Gij, Jij en Hij staan.
Het is soms heel fijn om een afspraak te maken, als je de kroeg of links of rechts wil gaan.
Ik zie voor mij een hele grote vraag staan. Hoe zijn die ontstaan?
En wat voor verhaal geeft het bij een ander aan.
Alle mensen nemen anders waar die geven ook iets anders aan.
Daar wil de kunstenaar ook voor gaan.
Zo blijven deze grote letters in bedwingen staan.
GEDICHT: Tys Damhuis TEKST: Evert Jan Ebbink en Fokke Linssen BEELD: Marco Paulo Dicker
KUNST OF GEEN KUNST?
Kunst gaat per definitie over durf, lef hebben en ‘wagen’. We kennen kunst in velerlei vormen. Niet alleen statisch zoals schilderijen, bijzondere gebouwen, beeldhouwwerken, maar ook bewegend in de vorm van toneel, acrobatiek, dans, muziek. Kunst valt kort te omvatten als een bewuste creatie van iets moois of betekenisvols met behulp van vaardigheid en verbeelding. En over smaak valt te twisten. Wat de een kunst vindt, zal de ander als geen kunst betitelen. “Dat kan mijn zoontje van 5 jaar ook…” Het is dus kunst om kunst in al zijn facetten wel of geen kunst te noemen.
IK EN DE ANDER
Marc Ruijgrok kreeg in 2000 opdracht om een verbinding te leggen tussen de bewoners in de nieuwe stadswijk De Vijfhoek. Zes jaar eerder was de eerste spade de grond ingegaan en er wordt nog steeds druk gebouwd. Vanuit de verbindingsvisie ontstond het idee om elke rotonde van de Leonard Springerlaan te gebruiken. Eerst werden de levensgrote ‘WIJ’, ‘ZIJ’ en ‘JIJ’ geplaatst, door ‘MIJ’, ‘GIJ’ EN ‘HIJ’. Hier kan niemand figuurlijk omheen, letterlijk gelukkig wel… Of men nu van de richting Flora of Immer Weiterbrug de wijk inkomt.
Op het Andriessenplein wordt ‘HIJ’ bijna overschaduwd door het woongebouw ‘Het Baken’, een architectonisch kunstwerk op zich. Een mooi punt om passanten naar hun mening te vragen. Deze meningen lopen uiteen. Van “Ik woon hier al jaren met veel plezier, maar het kunstwerk zegt me niets” tot “Ik zie er een verbinding in, die de bewoners nader tot elkaar zou moet brengen”. Een enkeling wordt er niet vrolijk van, daar het te somber (donker) is. Een ander ziet het als een verstild object dat vanbinnen toch het een en ander losmaakt. “Kunst is sterk, de mens is zwak”. ‘Ik en de ander’ moet een verbinding maken, maar daar komt weinig van. Vaak worden de persoonlijke voornaamwoorden gebruikt om iemand de weg te wijzen, maar sporadisch wordt er over gesproken. En dan kan de discussie uitlopen tot wereldse thema’s. “Alleen de liefde voor elkaar kan de aarde aangenamer maken om op te wonen.”
