3 minute read
Alles went
Agnes van der Schuur (Meditatiekring Deventer)
TEKST:
Advertisement
Het is menselijk om weg te willen bewegen van onprettige gevoelens. Dat is heel normaal. Wanneer we boos, verdrietig of gekwetst zijn, willen we daar zo snel mogelijk vanaf.
we onderdrukken die gevoelens met uitspraken als: ”Stel je niet zo aan. Niks aan de hand. Hou nou maar op. Nu heb je wel lang genoeg gemopperd, dus ga aan wat leuks denken.” Vervolgens gaan we ze wegdrukken door bijvoorbeeld afleiding te zoeken in ons werk of op social media. Of we proberen ze weg te poetsen door het gebruik van alcohol of andere middelen. Reageren op bijvoorbeeld pijn, door ervan weg te bewegen, is een overlevingsmechanisme dat ons supergoed van pas kwam in vroegere tijden. Angst zorgde ervoor dat we wegrenden van gevaar bijvoorbeeld. Pijn en jeuk overtuigde je ervan om de brandnetels en andere stekelige planten voortaan te vermijden. Zo zijn we geprogrammeerd om weg te bewegen van alle onprettige gevoelens.
ANDERE WERELD
We leven inmiddels in een compleet andere wereld. Maar dat instinct om weg te bewegen van onprettige gevoelens hebben we nog steeds. Daar is ook niets mis mee. Het is alleen wel van belang dat we daar op een goede manier mee omgaan. Het hard wegrennen van gevaar gaf het lichaam direct een uitlaatklep voor die spanningsenergie. Met flink trillen kan de adrenaline van een schrikreactie als het ware opgebrand worden. Maar niet iedere situatie, niet iedere negatieve emotie gaat tegenwoordig gepaard met een lichamelijke actie. Integendeel. We onderdrukken dat. Want wie gaat er na een vervelend gesprek met een werkgever of partner direct een rondje rennen? En waar we voorheen dan die opgebouwde stress nog in de sportschool kwijt konden, ging dat het afgelopen jaar met de lockdown ook al een stuk lastiger. Daarnaast willen we niet dwarsliggen of moeilijk doen. We houden niet van confrontaties en willen vooral aardig en professioneel blijven.
GEZONDE SPANNING
En zo bouwt spanning na verloop van tijd op in ons lichaam. Iedere boze gedachte,
iedere frustratie, ieder stressmoment zet zich vast in het lichaam. Beetje bij beetje. Tot je ongemerkt hele dagen rondloopt met op elkaar geklemde kaken, opgetrokken schouders en hoofdpijn. Want je lichaam reageert op jouw gedachten. Daarom is het ook zo belangrijk om je bewust te zijn van hoe je denkt, van hoe jouw innerlijke dialoog verloopt. Je praat de hele dag door tegen jezelf. Of je dat nu doorhebt of niet. En wát je zegt heeft impact. Merk maar eens op hoe het voelt wanneer je dingen zegt als: “Oh ik hóóp toch zo dat ik dat kan onthouden!” en “Ik wou dat ik genoeg motivatie had om …” of: “Zie je wel, dat lukt mij toch niet, ik ben echt zo’n idioot!” En hoe voelt het wanneer je dat omdraait? Hoe voelt het wanneer je zegt: “Ik heb een gewéldig geheugen. Ik ga dit onthouden.” En: “Ik ben supergoed in mijzelf motiveren!” of: “Ik ga morgen die presentatie geven. Ik vind het wel spannend, maar ik heb mij goed voorbereid en ik kan prima omgaan met die gezonde spanning.”
WENNEN
Het voelt waarschijnlijk een beetje gek om dat soort dingen tegen jezelf te zeggen. Dat komt, omdat we het negatieve gewend zijn. En dan voelt dat positieve als ‘gek’. Maar dat is een kwestie van wennen. Verandering is altijd lastig. Ons brein wil namelijk heel graag blijven bij alles wat bekend is. Ook dat is in ons DNA geprogrammeerd. Zoals een kind iedere avond uit hetzelfde boek voorgelezen wil worden en het liefst iedere dag hetzelfde eet. Dat wat bekend is voor ons, voelt veilig. In de middeleeuwen nog was het levensgevaarlijk om je buiten de gebaande paden te begeven en om dingen te eten die je niet kende. Het bekende hield je in leven. En het streng tegen onszelf praten, die negatieve dialoog is bekend. Dat kennen we. Zeker hier in Nederland vinden we er al gauw wat van als iemand hardop zegt: “Ik ben hier echt heel goed in,” of: “Ik ben erg trots op mijzelf.” Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg toch?
OEFENEN EN VOLHOUDEN
Maar alles went. Kijk maar naar het afgelopen jaar. We zijn het inmiddels helemaal gewend om afstand te bewaren van elkaar en elkaar te begroeten zonder handen schudden. Dus je kunt ook wennen aan het op een positieve manier met jezelf praten. Het is gewoon een kwestie van oefenen en volhouden. En de impact die jouw innerlijke dialoog op jouw leven heeft, is fenomenaal!