δημιουργούνται σε περιόδους οικονομικής κρίσης ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ: Εκποιήσεις και

και αγοραπωλησιεσ ακινητων

Οι εκποιήσεις ενυπόθηκων ακινήτων, σε μια περίοδο κατά την οποία επιχειρήσεις και νοικοκυριά πλήττονται από τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού, είναι θλιβερό γεγονός.

ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ MRICS, Προέδρου Συμβουλίου Εγγραφής Κτηματομεσιτών, Δημοπράτη Κτηματολογίου Eπιπλέον πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι, αφού εκποιηθεί ένα ακίνητο, η διαδικασία πώλησής του δεν γίνεται με τις δέουσες διαδικασίες, αφού ο αγοραστής δεν γνωρίζει τα πραγματικά χαρακτηριστικά του ακινήτου που αγοράζει. Μάλιστα, για αυτόν τον λόγο επαγγελματίες κτηματομεσίτες γίνονται συχνά μάρτυρες υποθέσεων με δυσαρεστημένους αγοραστές ακινήτων. Θα ήθελα εξαρχής να τονίσω ότι οι εκποιήσεις ακινήτων δεν πρέπει να θεωρούνται ως εύκολη λύση από τις τράπεζες. Θα πρέπει να βρεθούν ολοκληρωμένες λύσεις, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες περιστάσεις του κάθε ιδιοκτήτη, δηλαδή η κάθε περίπτωση να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά. Τα περιθώρια διακανονισμών προκειμένου να μην εκποιούνται οι περιουσίες πρέπει να εξαντλούνται και η εκποίηση να αποτελεί την έσχατη λύση.

πριν από την εκποίηση ενός ακινήτου από το τραπεζικό ίδρυμα, πρέπει να έχουν προηγηθεί όλες οι απαραίτητες διαπραγματεύσεις μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη, ώστε να εξευρεθεί η καταλληλότερη λύση. η επιδιωκόμενη λύση πρέπει να είναι αποδεκτή αλλά και δίκαιη και για τα δύο μέρη. στις περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατή η εξεύρεση λύσης, οι τράπεζες προβαίνουν σε πλειστηριασμούς των ακινήτων με σκοπό την πώλησή τους. αν δεν επιτευχθεί η πώληση των εν λόγω ακινήτων μέσω του πλειστηριασμού, τότε αυτά καταλήγουν στην τράπεζα. Τα τελευταία στοιχεία της κεντρικής Τράπεζας καταδεικνύουν ότι περίπου ένα στα τρία ακίνητα προς πλειστηριασμό αγοράζονται τελικά από τις ίδιες τις τράπεζες. δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες δανειολήπτες έχασαν τις υποθηκευμένες περιουσίες τους ενώ χρωστούσαν μεγαλύτερα χρηματικά ποσά στην τράπεζα, με αποτέλεσμα η τράπεζα να ικανοποιείται μόνο μερικώς, ενώ ο δανειολήπτης αποστερείται της περιουσίας

Τα περιθώρια διακανονισμών προκειμενου να μην εκποιουνΤαι οι περιουσιεσ πρεπει να εξανΤλουνΤαι και η εκποιηση να αποΤελει Την εσχαΤη λυση

του. αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που στην πραγματικότητα δεν αφήνει κανέναν πλήρως ικανοποιημένο. Ένα άλλο θέμα είναι το γεγονός πως γίνονται εκατοντάδες πωλήσεις ακινήτων που εκποιήθηκαν από τραπεζικά ιδρύματα, ενώ στην εξίσωση της αγοραπωλησίας δεν φέρει κανένας την ευθύνη. αυτό που θέλω να πω είναι ότι, μετά την εκποίηση ακίνητης περιουσίας, ακολουθείται σήμερα μια διαδικασία η οποία χρήζει βελτίωσης, καθώς τα δικαιώματα για προώθηση των ακινήτων δίνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και εταιρείες. Έχω την άποψη πως θα έπρεπε να δίνεται πρόσβαση στους αδειούχους κτηματομεσίτες, ώστε να διαχειριστούν την πώληση των ακινήτων σύμφωνα με τον περί κτηματομεσιτών νόμο, ο οποίος διέπει ουσιαστικά και την ευθύνη της αγοραπωλησίας. Ένας τραπεζικός υπάλληλος ή συνεργάτης, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να έχει όλες τις απαιτούμενες γνώσεις αναφορικά με τα πραγματικά χαρακτηριστικά κάθε ακίνητης περιουσίας η οποία πωλείται από την τράπεζα. Γι’ αυτό, λοιπόν, θεωρώ πολύ σημαντική την εμπλοκή των αδειούχων κτηματομεσιτών, οι οποίοι μπορούν και πρέπει να αναλαμβάνουν και την ευθύνη της πώλησης. πέραν των πιο πάνω, διαπιστώνω και μια μεγάλη έλλειψη διαθέσιμων πληροφοριών σε σχέση με την πώληση ακινήτων από τα τραπεζικά ιδρύματα. Για παράδειγμα, ένα χωράφι μπορεί να προωθείται προς πώληση ως οικιστικό τεμάχιο αλλά στην πραγματικότητα να είναι αγροτικό τεμάχιο ή ακόμη να μην έχει πρόσβαση, πληροφορίες οι οποίες είναι καθοριστικές για την απόφαση κάποιου να αγοράσει την εν λόγω περιουσία. Τα αδειούχα μέλη του συμβουλίου εγγραφής κτηματομεσιτών έχουν όλες τις απαραίτητες γνώσεις και ικανότητες ώστε να διαχειρίζονται τις αγοραπωλησίες ακινήτων σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, ενώ διασφαλίζεται η πλήρης διαφάνεια κάθε αγοραπωλησίας μέσω της αποτελεσματικής έρευνας που τα μέλη μας διεξάγουν σε σχέση με τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός ακινήτου. θα ήθελα επίσης να αναφέρω πως, όταν μια πώληση γίνεται μέσω της τράπεζας, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι ο αγοραστής είναι εξασφαλισμένος. είναι για όλους τους πιο πάνω λόγους που θεωρούμε ότι οι τράπεζες θα πρέπει να μας δώσουν ρόλο και λόγο στις εν λόγω διαδικασίες, ώστε αφενός να στηριχθεί ο κλάδος της κτηματομεσιτείας και αφετέρου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του αγοραστή. Τα τραπεζικά ιδρύματα, προωθώντας τα εν λόγω ακίνητα στους κτηματομεσίτες, διασφαλίζουν με αυτόν τον τρόπο την πλήρη διαφάνεια, ενώ αφαιρούνται οι οποιεσδήποτε αμφιβολίες που ενδεχομένως να υπάρχουν στη σφαίρα του δημόσιου διαλόγου για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων εκ μέρους των τραπεζών. συνοψίζοντας, η κατοχύρωση των αγοραστών είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο διασφαλίζεται από την εμπλοκή του συμβουλίου εγγραφής κτηματομεσιτών, το οποίο απαρτίζεται από πολύ αξιόλογα μέλη με τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρία στον τομέα της ακίνητης περιουσίας.