APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
1
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ «Πιστεύω.... εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ Ἐκκλησίαν» ( Ὅρος Πίστεως τῆς Ἁγίας Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου). Πιστεύομεν εἰς «Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ Ἐκκλησίαν», διότι ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ τοῦ ΘΕΟΥ, τῆς ὁποίας εἴμεθα μέλη, διακρίνεται ἀπὸ τὰς ἐκκλησίας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν δαιμόνων, ἀπὸ τὰς Σχισματικὰς καὶ Αἱρετικὰς καὶ Παρασυναγώγους Ἐκκλησίας, ὡς πρὸς τὴν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗν ΠΙΣΤΙν καὶ τὴν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗν ΔΙΑΔΟΧΗν. Ἐκκλησία ἡ ὁποία κατέχει τὴν Πίστιν τῶν Ἀποστόλων καὶ τῆς ὁποίας οἱ Ἀρχιερεῖς εἶναι Διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, εἶναι ὁ «Στῦλος καὶ τὸ ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας» (Α' Τιμ. Γ' 14), εἶναι ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας. Διὰ τοῦτο ὀνομάζεται «Ἀποστολικὴ» ἡ Ἐκκλησία, καὶ ὄχι διότι δῆθεν τὴν ἐδημιούργησαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὡς νὰ μὴν ὑπῆρχε προηγουμένως, ὅπως ἐσχάτως διακηρύσσουν ὁρισμένοι Αἱρετικοὶ Οἰκουμενισταί.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
2
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Εἶναι ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ, ὅρος ἀπαράβατος καὶ ἄκρως ἀπαραίτητον, νὰ συνυπάρχουν εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Ἐπισκόπου καὶ εἰς τὰ μέλη τῆς Συνόδου μιᾶς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τὰ Δύο αὐτὰ στοιχεῖα τῆς Ἀποστολικότητος, ἡ Ἀποστολικὴ Πίστις καὶ ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχή. Ἡ ἔλλειψις ἑνὸς ἐκ τῶν δύο θέτει τὸν Ἐπίσκοπον ἢ τὴν Σύνοδον ΕΚΤΟΣ τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ. Ἐπὶ πλέον ἡ ἀπουσία τοῦ ἑνὸς καθιστᾶ αὐτομάτως καὶ τὸ ἄλλον ἀνενέργητον καὶ ἀνύπαρκτον. Ἀναλυτικώτερον, ὅταν ἕνας Ἐπίσκοπος ἢ οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Συνόδου μιᾶς Τοπικῆς Ἐκκλησίας, τῶν ὁποίων ἡ χειροτονία πηγάζει ἀπὸ νόμιμον καὶ Κανονικὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν, παύσῃ νὰ διακρατῇ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, τότε χάνει καὶ τὰ Ἀποστολικὰ δικαιώματα τῆς τελέσεως ἐγκύρων Ἐκκλησιαστικῶν Πράξεων, Ἱερῶν Μυστηρίων καὶ Ἀποφάσεων. Ἀκολούθως κάθε ἱεροπραξία εἶναι ἄμοιρος Θείας Χάριτος καὶ κάθε Ἀπόφασις εἶναι Ἐκκλησιαστικῶς ἀνίσχυρος καὶ ἀνυπόστατος. Ἐξυπακούεται ὅτι ὅποιος χειροτονεῖται ὑπὸ μὴ ἐχόντων τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν δὲν λαμβάνει Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Εὑρίσκεται, δηλαδή, ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
3
τοῦ Θεοῦ καὶ διαπράττει Ἀντιποίησιν Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς, παρουσιαζόμενος ὡς Ἱερωμένος χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι. Παρομοίως, ὅταν ἡ χειροτονία ἑνὸς Ἐπισκόπου ἢ τῶν μελῶν τῆς Συνόδου μιᾶς Τοπικῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἔχει Ἀποστολικὴν Διαδοχήν, δηλαδὴ προέρχεται ἀπὸ μὴ ἔχοντας τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, ἀπὸ Σχισματικοὺς ἢ Αἱρετικούς, ἢ Παρασυναγώγους, ἢ προέρχεται ἀπὸ Ἀντικανονικὰς καὶ Πραξικοπηματικὰς ἐνεργείας, τότε καὶ νὰ ἔχουν ἢ καὶ νὰ δεχθοῦν τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, οἱ ἐν λόγῳ δὲν καθίστανται αὐτομάτως Ἱερουργοὶ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Δὲν ἀποκτοῦν αὐτομάτως τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Διὰ νὰ τὴν ἀποκτήσουν πρέπει νὰ τοὺς δεχθῇ μία Ἐκκλησιαστικὴ Ἀρχὴ ἡ ὁποία ἤδη ἔχει Κανονικῶς καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ νὰ τοὺς ἀποκαταστήσῃ διὰ Χειροτονίας ἢ Χειροθεσίας ἢ Βαπτίσματος ἢ Χρίσεως Ἁγίου Μύρου, συμφώνως πρὸς τὰ ὅσα προβλέπουν διὰ τὴν κάθε περίπτωσιν οἱ σχετικοὶ Ἱεροὶ Κανόνες. Πολὺ συχνὰ εἰς τὴν Ἱστορίαν, ὁσάκις προέκυπτον Σχίσματα ἢ ἀνεφύεντο Αἱρέσεις εἰς τὸν Ἐκκλησιαστικὸν χῶρον, ὁρισμένοι ἐπίσκο-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
4
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
ποι εἶχον τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν καὶ δὲν εἶχον τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, ἢ ἀντιθέτως, εἶχον τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ δὲν εἶχον τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Ὅ,τι ἐκ τῶν δύο καὶ ἐὰν συνέβαινε καθιστοῦσε αὐτοὺς αὐτομάτως ψευδεπισκόπους, ἀνυποστάτους, Ἐκκλησιαστικῶς ἀνυπάρκτους, ἢ Αἱρετικούς. Πρὶν λοιπὸν προσέλθωμεν εἰς ἕνα Ἐπίσκοπον, προτοῦ δεχθῶμεν τὴν εὐλογίαν ἢ τὰς ἱεροπραξίας ἑνὸς κληρικοῦ, ἀναζητῶμεν πρῶτον τὴν προέλευσίν του, τὴν Ἀποστολικήν του Διαδοχήν, ἐὰν δηλαδὴ ἔχῃ λάβει τὴν Χειροτονίαν τῆς Ἱερωσύνης Κανονικῶς ἀπὸ Ὀρθόδοξον καὶ Γνήσιον Διάδοχον τῶν Ἀποστόλων ἢ Σχισματικὸν καὶ Αἱρετικόν, ἢ τὴν ἔχῃ λάβει Ἀντικανονικῶς καὶ Πραξικοπηματικῶς ἢ ἀπὸ Παρασυναγώγους, καὶ βεβαίως ἐξετάζωμεν κατόπιν περὶ τῆς Πίστεώς του, ἐὰν εἶναι αὕτη ἡ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Μετὰ τὴν λαίλαπα τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν Ἐκκλησιολογικὴν Σύγχυσιν τοῦ 20οῦ αἰῶνος, καθίσταται ἄμεσα ἐπιβεβλημένη ἡ ἱστορικὴ ἐξακρίβωσις τῆς προελεύσεως τῆς Ἀρχιερωσύνης ἑνὸς Ἐπισκόπου, ἐὰν δηλαδὴ προέρχεται Κανονικῶς ἀπὸ Ὀρθοδόξους ἢ ἀπὸ Σχισματικοὺς ἢ Αἱ-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
5
ρετικοὺς ἢ Παρασυναγώγους ἢ Πραξικοπηματίας Ἐπισκόπους. Ἡ Γνησιότης τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, συνοδευομένη ἀπαραιτήτως ἀπὸ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, εἶναι ἡ Πεμπτουσία, ἡ ψυχὴ τῆς Ἀληθοῦς καὶ Ὀρθοδόξου Ἱερωσύνης τῶν Ἐπισκόπων πρωτίστως, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἱερέων καὶ τῶν Διακόνων. Διότι μόνον τότε τὰ τελούμενα ὑπ᾽᾽ αὐτῶν Ἱερὰ Μυστήρια εἶναι ὄντως Ἱερά, ἔχουν τὴν Ἁγιαστικὴν καὶ Σωστικὴν Χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καὶ ἐνεργοῦν πρὸς Σωτηρίαν εἰς τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπ᾽᾽ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, εἶναι ἀναγκαῖον νὰ ἐξετασθῇ τί συνέβη μὲ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν εἰς τοὺς Νεοημερολογίτας, μετὰ τὴν Ἀντικανονικήν, Πραξικοπηματικὴν καί, ἀπὸ αἰώνων, Πανορθοδόξως Καταδικασμένην, Ἀναθεματισμένην καὶ Ἀπαγορευμένην Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924.
Τὸ πρόβλημα τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς μετὰ τὸ Σχίσμα τοῦ Νέου Παπικοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1924. Τὴν ἐπάρατον Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου εἰς ὁρισμένας Τοπικὰς Ἐκκλησίας τὸ 1924 καὶ μετέπειτα, τὴν ἀντιμετώπισεν ἀβασάνιστα
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
6
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχον ἐπαρκῆ ἐνημέρωσιν. Παρ᾽᾽ ὅλον ὅτι Πατριαρχεῖα καὶ Αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι, μὲ συνολικὸν πλήρωμα ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων πιστῶν, διετήρησαν τὸ Ἐκκλησιαστικῶς ἰσχύον Παλαιὸν Ἡμερολόγιον, πολὺ κακῶς διετήρησαν συγχρόνως πνευματικὴν καὶ ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τάς, μόλις ὀλίγων ἑκατομμυρίων πιστῶν, Ἐκκλησίας ἐκείνας αἱ ὁποῖαι, ὅλως Ἀντικανονικῶς, μὲ Ἐξωεκκλησιαστικὰς καὶ Πραξικοπηματικὰς μεθόδους, ἐφήρμοσαν τὸ ἀπὸ αἰῶνας ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Πανορθοδόξως Ἀναθεματισμένον, Καταδικασμένον καὶ Ἀπηγορευμένον Νέον Ἡμερολόγιον τοῦ Ἀντιχρίστου Πάπα. Εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, διὰ μεγάλων Οἰκουμενικοῦ κύρους Πανορθοδόξων Συνόδων τὸ 1583, 1587, 1593, καὶ διὰ νεωτέρων Ἀποφάσεων, καὶ διὰ τῆς παγίας πρακτικῆς τριάμισι περίπου αἰώνων, Ἀπηγόρευσε καὶ Κατεδίκασε διὰ φρικτῶν Ἀναθεμάτων τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Πασχαλίου καὶ τοῦ Μηνολογίου, τουτέστιν, τοῦ Λειτουργικοῦ Ἡμερολογίου τῆς Στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ ΘΕΟΥ.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
7
Οἱ καταφρονηταὶ τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ληφθέντων Ἀποφάσεων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βλασφημοῦν ἀσυγχωρήτως εἰς αὐτὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ἡ Καταδίκη των εἶναι δεδομένη: «Ὅποιος δὲν ἀκολουθᾶ τὰ ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς αἱ Ἑπτὰ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι ἐθέσπισαν καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα καὶ τὸ Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ ἀκολουθῶμεν, καὶ θέλει νὰ ἀκολουθᾶ τὸ νεοεφεύρετον Πασχάλιον, καὶ Νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καὶ ἐναντιώνεται εἰς αὐτὰ ὅλα, καὶ θέλει νὰ ἀνατρέψῃ καὶ νὰ χαλάσῃ τὰ πατροπαράδοτα δόγματα καὶ ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἂς ἔχη τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ, καὶ ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως ἂς εἶναι» (Ἀπόφασις τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Πανορθοδόξου Συνόδου τοῦ 1583). Ὅσοι λοιπὸν ἀκολουθοῦν τὸ Νέον Παπικὸν Ἡμερολόγιον καὶ, διὰ τὸν ἴδιον λόγον, ὅσοι ἐπικοινωνοῦν Ἐκκλησιαστικῶς μετ᾽ αὐτῶν, ἔχουν τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ, εἶναι χωρισμένοι ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Τριάδα, εἶναι ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἔξω τῆς ὁμηγύρεως τῶν Πιστῶν, καὶ δὲν συγκαταριθμοῦνται μετ᾽ αὐτῶν.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
8
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Αὐτὴ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ πραγματικότης παραβλέπεται ἀπὸ τὴν συντριπτικὴν πλειοψηφίαν τῶν «Ὀρθοδόξων» λεγομένων Χριστιανῶν, Νεοημερολογιτῶν καὶ ὅσων ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον ἀλλὰ κοινωνοῦν μετ᾽᾽ αὐτῶν. Σύμφωνα μὲ τὰ ὅσα ἔχει ἀποφασίσει, ὄχι μία ὁμὰς ἀνθρώπων, ἀλλὰ αὐτὴ αὕτη ἡ Μία, Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, οἱ Νεοημερολογῖται καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἀκολουθοῦντες τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον οἱ ὁποῖοι ἐπικοινωνοῦν ἐκκλησιαστικῶς μετ᾽ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ Παλαιοημερολογῖται οἱ ὁποῖοι ἔλαβον τὴν χειροτονίαν των παρὰ τῶν Νεοημερολογιτῶν, ὅλοι αὐτοὶ δὲν εὑρίσκονται εἰς τὴν ὁμήγυριν τῶν Πιστῶν. Εὑρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, εὑρίσκονται εἰς τὴν ὁμήγυριν τῶν Ἀναθεματισμένων. Ἀπὸ αὐτούς, τοὺς ΕΚΤΟΣ Ἐκκλησίας εὑρισκομένους, ἀπὸ τοὺς ἀναθεματισμένους, δύναται ποτὲ κανεὶς νὰ λάβῃ Εὐλογίαν Θεοῦ, Χάριν Ἁγίου Πνεύματος, Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, Ἱερωσύνην καὶ Ἀρχιερωσύνην; Ὁπωσδήποτε, ΟΧΙ.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
9
Εὑρισκόμενοι ἔξω τῆς ὁμηγύρεως τῶν Πιστῶν, οἱ Νεοημερολογῖται καὶ ὅσοι ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον καὶ κοινωνοῦν μετ᾽᾽ αὐτῶν, ὅπως Πατριαρχεῖα, Αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι, καὶ Ρῶσοι τῆς Διασπορᾶς, καθὼς καὶ ὅλαι αἱ παρατάξεις τῶν Φλωριναίων Παλαιοημερολογιτῶν, ὡς χειροτονηθέντες ὑπὸ Νεοημερολογιτῶν καὶ κοινωνούντων αὐτοῖς, δὲν ἔχουν οὔτε τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν οὔτε τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὄχι μόνον ἐδέχθη τὸ Ἀναθεματισμένον Νέον Παπικὸν Ἡμερολόγιον, ἀλλὰ καὶ κατευθυνομένη ἀπὸ τὴν Ἑβραιομασονίαν, διὰ διαβοήτων Μασόνων καὶ κιβδηλορθοδόξων Ἀρχιερέων, ὅπως ὁ Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Παπαδόπουλος καὶ οἱ Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Δ' Μεταξάκης καὶ Γρηγόριος Ζ´ Ζερβουδάκης, πρωτοστάτησε μὲ ἐξωεκκλησιαστικὰς ἐνεργείας εἰς τὴν Ἀντικανονικήν, Πραξικοπηματικήν, Ἄθεσμον, Ἀντιεκκλησιαστικὴν εἰσαγωγήν του τὸ 1924. Ἀπώλεσεν ὡς ἐκ τούτου ἀμέσως, ὄχι σταδιακῶς, καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν, καὶ ἀπὸ Πύλη τῆς Οὐρανίου Βασιλείας εὑρέθη νὰ εἶναι Πύλη τῆς Αἰωνίου Κολάσεως.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
10
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ἐν κατακλείδι, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, μέχρι τὸ 1924, διετήρει καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Μὲ τὴν Ἀλλαγὴν ὅμως τοῦ Ἡμερολογίου, ἀπώλεσε καὶ τὰ δύο καὶ κατέστη Κακόδοξος. Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου δὲν εἶναι μόνον ἡμερολογιακὸν θέμα, ἢ θέμα 13 ἡμερῶν. Εἶναι Ἄρνησις Ἀποφάσεων τῆς Ἐκκλησίας Πανορθοδόξως εἰλημμένων ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Εἶναι Καταπάτησις Ἐντολῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι Βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι Ἀπόσχισις ἀπὸ τὴν Μίαν, Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ ΘΕΟΥ, ἀπὸ τὸ Ἕνα καὶ Ἅγιον κατὰ Χάριν Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Βεβαίως ἡ Ἡμερολογιακὴ Ἀλλαγὴ δὲν εἶναι μία ἀπομονωμένη Βλασφημία, καθόσον ἀποτελεῖ γέννημα - θρέμμα τοῦ εὐρυτέρου Προγράμματος τῆς Ἀντιχρίστου Παναιρέσεως τοῦ Ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ. Εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὴν Διαβόητον Αἱρετικὴν καὶ Οἰκουμενιστικὴν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920, καὶ ἦλθεν ὡς πρώτη ἐφαρμογὴ τῶν Ἄρθρων αὐτῆς. Ἡ Αἱρετικὴ αὐτὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Πατριαχείου Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Παναιρετικῆς Οἰκουμενιστικῆς
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
11
Κινήσεως (1), ὅπως προδίδει καὶ ὁ Αἱρετικὸς τίτλος της, «Πρὸς τὰς Ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ». Δι᾽᾽ αὐτῆς ἀναγνωρίζονται ὅλαι αἱ Ἀντίχριστοι Αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησίαι Χριστοῦ, ὡς σύσσωμοι καὶ συγκληρονόμοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἡμερολογιακὴ Ἀλλαγὴ εἶναι συνδεδεμένη καὶ μὲ τὸ Ἀντορθόδοξον, ΛΗΣΤΡΙΚΟν καὶ Μασονικὸν Συνέδριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 1923, τὸ ὅλως αὐθαιρέτως ἀποκαλούμενον «Πανορθόδοξον», εἰς τὸ ὁποῖον δὲν συμμετεῖχον τὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα, οὔτε κἂν ἡ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. (1) Ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνησις τῶν διαφόρων Αἱρετικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν κατὰ τόπους Θρησκειῶν δὲν ἦτο αὐθόρμητος ἢ ἐκ τῶν ἔσω, ἀλλ᾽ ὠργανώθη ἐκ τῶν ἔξω, κατὰ τὰ πρότυπα μιᾶς ἐπιχειρηματικῆς διοικητικῆς πυραμίδος, μὲ πρωτοβουλίαν, χρηματοδότησιν, καὶ διαρκῆ μέριμναν τοῦ κροίσου τῆς Ἀμερικῆς John D. Rockefeller, χρονολογουμένην ἀπὸ τὸ 1920. Ἴδε ἐνδεικτικῶς, Charles E. Harvey (1982). John D. Rockefeller, Jr., and the Interchurch World Movement of 1919–1920: A Different Angle on the Ecumenical Movement. Church History, 51, pp 198-209.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
12
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ὅλα τὰ ἀνωτέρω, 1) Ἡ Διαβόητος Αἱρετικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920. 2) Τὸ Ληστρικὸν Συνέδριον τοῦ 1923. 3) Ἡ Μασονικὴ ἐπιβολὴ τοῦ Παπικοῦ νέου Ἡμερολογίου τὸ 1924. 4) Τὸ συνονθύλευμα τῆς Παναιρέσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ Ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ, καὶ τὰ κοινὰ μετὰ τῶν Προτεσταντῶν Συνέδρια περὶ Ἱδρύσεως τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, καθιστοῦν τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν, καθὼς καὶ τοὺς κοινωνοῦντας αὐτῇ καὶ πάντας τοὺς ἀναγνωρίζοντας αὐτὴν ὡς Ὀρθόδοξον, αὐτόχρημα Αἱρετικούς, ἀποκεκομμένους ἀπὸ τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καί, ὡς ἐκ τούτου, καὶ ἀπὸ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν.
Ἡ Ἀποστολικὴ Πίστις καὶ ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ εἰς τὴν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μετὰ τὸ Ἡμερολογιακὸν Σχίσμα. Περίοδος 1924 - 1935. Βάσει τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος, ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται ( Ι´ καὶ ΜΕ´ Ἀποστολικοὶ Κανόνες, Β´ Κανὼν τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου), τὸ μίασμα τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Ἡμερολογιακοῦ Σχίσματος καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Ἀνάθεμα ἐξηπλώθησαν εὐρύ-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
13
τατα, πέραν τῶν Νεοημερολογιτῶν, εἰς Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας καὶ Πατριαρχεῖα τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου τὰ ὁποῖα ἐπικοινωνοῦν Ἐκκλησιαστικῶς μὲ τοὺς Νεοημερολογίτας. Παρὰ ταύτην τὴν ἐξάπλωσιν ὅμως, εὑρέθησαν πολλὰ συνειδητὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ ὁποῖα δὲν ἠκολούθησαν εἰς τὴν Πτῶσιν τὸν Ἑωσφόρον τῆς Μητροπόλεως Ἀθηνῶν, τὸν Μασόνον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον καὶ τὴν Σύνοδόν του. Ἀρκετοὶ κληρικοὶ καὶ Λαϊκοί, Μοναχοὶ καὶ Μοναχαί, καθὼς καὶ Ἁγιορεῖται Ἱερομόναχοι καὶ Μοναχοί, ἀνεφώνησαν τὸ Ἀρχαγγελικὸν «Στῶμεν καλῶς. Στῶμεν μετὰ φόβου Θεοῦ». Δὲν συνετάχθησαν μὲ τὴν Ἡμερολογιακὴν καὶ Οἰκουμενιστικὴν Ἀνταρσίαν ἐναντίον τῆς Θεοϋποστάτου Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῆς Θεϊκῆς της Κεφαλῆς, καὶ ἐναντίον τοῦ Μεγάλου Βασιλέως καὶ ἐνοίκου αὐτῆς Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἔπαυσαν πάραυτα πᾶσαν Πνευματικὴν καὶ Ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῶν Κακοδόξων Ἀποστατῶν καὶ συνέχισαν τὴν Λειτουργικήν των ζωήν, ἄνευ μὲν Ἐπισκόπων, εἰς τὴν Εὐλογημένην δὲ Ἐκκλησίαν τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἰς τὴν Βασιλείαν τῆς Ἁγίας Τριάδος.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:11 PM Page
14
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Πιστοὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κελεῦον, «Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου» (Παροιμ. ΚΒ ´ 28), καὶ «Μὴ μεταθῇς ὅρια αἰώνια» (Παροιμ. ΚΓ ´ 10), οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ Ἑλλάδος ἔμειναν εἰς ἃ ἔμαθον καὶ ἐγεννήθησαν καὶ ἀνετράφησαν, κατὰ τὴν Πανορθόδοξον Ἐκκλησιαστικὴν Ἐντολήν: «Ἐσεῖς δὲ οἱ εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε καὶ ἐγεννήθητε καὶ ἀνετράφητε, καὶ ὅταν τὸ καλέσῃ ὁ καιρὸς καὶ ἡ χρεία, καὶ αὐτὸ τὸ αἷμὰ σας νὰ χύνετε διὰ νὰ φυλάξετε τὴν πατροπαράδοτον Πίστιν καὶ Ὁμολογίαν σας, καὶ φυλάγεσθε ἀπὸ τῶν τοιούτων, καὶ προσέχετε. Ἵνα καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σᾶς βοηθᾶ ἅμα καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.» (Ἀπόφασις τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Πανορθοδόξου Συνόδου κατὰ τοῦ Νέου Παπικοῦ Ἡμερολογίου τὸ 1583). Κατὰ τὴν περίοδον αὐτήν, ἱδρύθησαν ὑπὸ τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος συντονιστικὰ ὄργανα κοινῆς δράσεως, ἀλλὰ καὶ ἀντιδράσεως, πρὸς τὴν Σχισματοαιρετικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ νέου Παπικοῦ Ἡμερολογίου, ὅπως ὁ «Σύλλογος Ὀρθοδόξων» ὁ
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
15
μετέπειτα ἐξελιχθεὶς εἰς τὴν «Πανελλήνιον Θρησκευτικὴν Κοινότητα τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν», καθὼς καὶ ὁ «Ἱερὸς Σύνδεσμος τῶν Ζηλωτῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους». Οὗτοι ὑπεστήριξαν πολυτρόπως τοὺς ἐμμένοντας εἰς τὰς Ἐντολὰς τῆς Ἐκκλησίας καὶ κρατοῦντας τὰς Ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικοῦ κύρους Πανορθοδόξων Συνόδων τῶν προηγουμένων αἰώνων. Ἵδρυσαν Ὀρθοδόξους Ἐνορίας καὶ ἐνήργησαν εἰς τὴν διαφύλαξιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Προέβησαν δὲ εἰς διαμαρτυρίας πρὸς τὰς πολιτικὰς Ἀρχάς, καθὼς καὶ εἰς τὴν ἐνημέρωσιν τοῦ λαοῦ, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ νέου Ἡμερολογίου εἶναι Συναγωγὴ Σχισματοαιρετικῶν. Διεκήρυξαν πρὸς ὅλας τὰς κατευθύνσεις, ὅτι οἱ νεοημερολογῖται εἶναι ΕΚΤΟΣ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ΣΤΕΡΟΥνΤΑΙ τῆς Θείας Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ ΔΕν ΕΧΟΥν Ἔγκυρα Μυστήρια μὲ Ἁγιαστικὴν Χάριν. Τὴν 1ην Αὐγούστου 1934, διὰ μίαν εἰσέτι φοράν, ἀπέστειλαν Ἀποκήρυξιν εἰς τὴν Νεοημερολογιτικὴν Σύνοδον, διὰ τῆς ὁποίας ἡ νεοημερολογητικὴ Ἐκκλησία ΑΠΕΚΗΡΥΧΘΗ ὡς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ, ὡς μὴ ἔχουσα τὸ δικαίωμα καὶ ὡς μὴ δυναμένη νὰ ἐξασκῇ πνευ-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
16
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
ματικὴν ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἐμμενόντων εἰς τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα καὶ εἰς τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Παραλλήλως ἐγένοντο ἐνέργειαι διὰ τὴν ἐξεύρεσιν Ἀρχιερέων χειροτονηθέντων πρὸ τοῦ Σχίσματος τοῦ 1924, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐδέχοντο νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μὲ Ὁμολογίαν τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως, ὥστε μὲ Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν νὰ διαποιμάνουν τὸ Πλήρωμα τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Αἱ διερευνητικαὶ αὐταὶ ἐνέργειαι ἐτελεσφόρησαν τὴν Ἄνοιξιν τοῦ 1935, ὅταν τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐδέχθησαν νὰ ἀποκηρύξουν τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν ὡς Σχισματικὴν καὶ νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Αὐτοὶ ἦσαν: Ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς Μαυρομάτης, ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, καὶ ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου. Τὴν 13ην Μαΐου 1935, οἱ ὡς ἄνω Διέκοψαν πᾶσαν Ἐκκλησιαστικὴν Σχέσιν καὶ Πνευματικὴν Ἐπικοινωνίαν μὲ τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν ἀπεκήρυξαν ὡς Σχισματικὴν ἐπισήμως, ἐνώπιον 25.000 λαοῦ εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Κοιμήσεως τῆς Θεο-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
17
τόκου (Ἐπιδαύρου 14, Κολωνός Ἀθῆναι). Τὴν Ἀπεκήρυξαν καὶ ὑπηρεσιακῶς διὰ δικαστικοῦ κλητῆρος πρὸς τὴν Νεοημερολογιτικὴν Σύνοδον, καθὼς καὶ διὰ δημοσιεύσεων εἰς τὸν ἡμερήσιον τύπον τῶν Ἀθηνῶν. Εἰς αὐτὴν τὴν ΑΠΟΚΗΡΥΞΙν τῆς Νεοημερολογιτικῆς Συνόδου, οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς καταγγέλλουν τὴν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διότι, «διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἠθέτησε τοὺς Θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνας», διέσπασε «τὴν ἑνότητα τῆς Καθόλου Ὀρθοδοξίας», διῄρεσε «τοὺς Χριστιανοὺς εἰς δύο ἀντιθέτους ἡμερολογιακὰς μερίδας», «ἔθιξεν ἐμμέσως καὶ τὸ Δόγμα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», «ἀπέσχισε καὶ ἀπετείχισε ἑαυτὴν κατὰ τὸ πνεῦμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων τοῦ καθόλου κορμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐκήρυξεν κατ᾽ οὐσίαν ἑαυτὴν ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ.» Ἀνακοινώνουν δὲ τὴν Διακοπὴν πάσης Ἐκκλησιαστικῆς ἐπικοινωνίας μετὰ τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας καὶ τὴν Ἀνάληψιν τῆς Ἡγεσίας τῶν Γ.Ο.Χ. λέγοντες: «...κόπτωμεν τοῦ λοιποῦ πᾶσαν σχέσιν καὶ Ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν μετ᾽ Αὐτῆς, ἐμμενούσης
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
18
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
εἰς τὴν Ἡμερολογιακὴν Καινοτομίαν, καὶ ἀναλαμβάνομεν τὴν Πνευματικὴν Ἡγεσίαν καὶ Ἐκκλησιαστικὴν Ποιμαντορίαν τοῦ Ἀποκηρύξαντος τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν καὶ ἐκ πολυαρίθμων Κοινοτήτων συγκειμένου Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ ἐμμένοντος πιστοῦ εἰς τὸ Πάτριον καὶ Ὀρθόδοξον Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον....» (Ἀπόσπασμα Ἀποκηρύξεως, ἴδε, πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, «Τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Ἡμερολόγιον ὡς Κριτήριον τῆς Ὀρθοδοξίας», Ἀθῆναι, 1935). Διὰ τοῦ Λιβέλου αὐτοῦ, τῆς δημοσίας ταύτης Καταδίκης καὶ Ἀποκηρύξεως τῆς νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας ὡς Καινοτόμου, Σχισματικῆς καὶ Ἀντορθοδόξου, ὁ Δημητριάδος καὶ ὁ πρώην Φλωρίνης, οἱ ὁποῖοι ἦσαν χειροτονημένοι πρὸ τοῦ Σχίσματος τὸ 1924, ἀπεκατεστάθησαν Κανονικῶς εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, συμφώνως πρὸς τοὺς σχετικοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων (7ος Κανὼν τῆς Β´, 95ος Κανὼν τῆς ΣΤ´ καὶ 8ος Κανὼν τῆς Α´ ). Διὰ τὸν Ζακύνθου ὅμως, ὁ ὁποῖος ἦτο χειροτονημένος μετὰ τὸ Σχίσμα τοῦ 1924, ὁ Λίβελος αὐτὸς ἦτο μὲν ἀναγκαῖος ἀλλὰ δὲν ἦτο ἱκανὸς νὰ τὸν ἀποκαταστήσῃ εἰς τὴν Ἀρχιερωσύνην, μὲ τὴν πλήρη ἔννοιαν τῆς
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
19
Οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς, οἱ ἐκ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου ἐπιστρέψαντες εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τὴν 13ην Μαΐου τοῦ 1935. Ἐξ ἀριστερῶν, ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς Μαυρομάτης, καὶ ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος Δημητρίου.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
20
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Διὰ νὰ γίνῃ τοῦτο ἦτο ἀπαραίτητος ἡ χειροθεσία του ὑπὸ τῶν διὰ Λιβέλου ἀποκατασταθέντων, Δημητριάδος Γερμανοῦ καὶ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου. Οὕτω συνεκροτήθη Σύνοδος μὲ ἀκεραίαν Ἀποστολικὴν Διαδοχὴν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι μόνοι εἶχον τηρήσει τὴν πλήρη Ἀποστολικὴν Πίστιν. Μετὰ τὴν ἀποκατάστασίν των εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἤρχισαν τὴν διαποίμανσιν τῶν Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, περὶ τῆς ἄνευ κύρους, ἀντικανονικῶς, καὶ παρὰ τὰς προηγηθείσας Καταδίκας καὶ Ἀπαγορεύσεις γενομένης Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου. Πρὸς τοῦτο ἐξέδωκαν 18σέλιδον Προκήρυξιν εἰς τὴν ὁποίαν ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥν τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου ὡς αἰτίαν Σχίσματος. Ἐν αὐτῇ, οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς μεταξὺ ἄλλων τονίζουν ὅτι: «...ἡ μεταβολὴ τοῦ Ἡμερολογίου... στερεῖται, οὐ μόνον Πανορθοδόξου κύρους,... ἀλλὰ καὶ τοπικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ κύρους, ὡς μὴ ἀπορρεύσασα ἐκ τῆς Συνόδου τῆς ὅλης Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
21
Ἀλλὰ καὶ ἂν ἀκόμη ἡ μεταβολὴ αὕτη τοῦ Ἡμερολογίου ἐγένετο ὑφ᾽ ὅλης τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος συνερχομένης εἰς Σύνοδον, πάλιν ΔΕΝ θὰ εἶχε κῦρος Ἐκκλησιαστικόν.... Ἐπὶ πλέον δὲ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ Νέου Ἡμερολογίου εἶναι καὶ Ἀντορθόδοξος.» Ἐπισημαίνουν ἐπίσης ὅτι «ἡ ἀντικανονικὴ μεταβολὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἐδημιούργησε συνεπείας θιγούσας τὰς Παραδόσεις τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὸ Δόγμα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας», καὶ ἀποκηρύττουν «τήν ἐπάρατον ταύτην καὶ Παπισμοῦ ὄζουσαν Ἡμερολογιακὴν Καινοτομίαν». Προτρέπουν δὲ τοὺς κληρικοὺς νὰ μὴν συμμορφώνωνται μὲ τὴν Ἀλλαγὴν τοῦ Ἡμερολογίου: «Δὲν εἶναι ἀνταρσία πρὸς τὴν ἔννοιαν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ᾽ ἄρνησις νὰ συμμορφωθῆτε πρὸς μίαν Ἀντικανονικὴν καὶ Ἀντορθόδοξον Ἀπόφασιν τῆς Διοικούσης Συνόδου». «Οἱ Ἀρχιερεῖς, ἐφ᾽ ὅσον... διέσπασαν τὸ ἑνιαῖον τῆς Ὀρθοδοξίας Δόγμα... ἀπώλεσαν κατὰ τοὺς Θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνας πᾶν δικαίωμα σεβασμοῦ καὶ πειθαρχίας ἐκ μέρους ὑμῶν. Οὗτοι πρῶτοι ἔσχισαν τὸν ἄνωθεν ὑφαντὸν
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
22
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
χιτῶνα τῆς Ὀρθοδοξίας, εἰσαγαγῶντες Ἀντικανονικῶς... τὸ Νέον Ἡμερολόγιον». Τέλος ποιοῦν ἔκκλησιν: «Σώσατε δι᾽ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ Ἔθνος ἀπὸ τὰς φοβερὰς συνεπείας τοῦ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ .... Ἐν ὀνόματι τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀποκηρύξατε τὸν ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΝ Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς ὁμόφρονας αὐτοῦ Ἀρχιερεῖς». (Βλέπε, Προκήρυξις τῶν τριῶν Ἀρχιερέων, Ἀθῆναι, 1935). Πέραν τῆς «Προκηρύξεως» αὐτῆς, ἀπέστειλαν πρὸς ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὰς Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας «ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΝ» κατὰ τῆς Εἰσαγωγῆς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου. Μετὰ παρέλευσιν δεκαημέρου ἀπὸ τὴν Ἐπίσημον Ἀποκήρυξιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς συνεκρότησαν Ἱεράν Σύνοδον καὶ προέβησαν εἰς τὴν χειροτονίαν τεσσάρων νέων Ἐπισκόπων. Αἱ χειροτονίαι αὗται ἔλαβον χώραν μὲ τὴν ἀκόλουθον σειράν, εἰς τὸ παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Μαρίνης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνοϊατρίσσης Κερατέας Ἀττικῆς, τῆς ὁποίας κτίτωρ ἦτο ὁ μέχρι τότε Ἀρχιμανδρίτης Ματθαῖος Καρπαθάκης. Τὴν 23ην Μαΐου 1935 ἐχειροτονήθη ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς Βαρυκόπουλος.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
23
Τὴν 24ην Μαΐου 1935 ἐχειροτονήθη ὁ Μεγαρίδος Χριστόφορος Χατζῆς. Μετὰ τὸ 1950 τοῦ ἐδόθη ὁ τίτλος Χριστιανουπόλεως, διὰ νὰ μὴν ἔρχεται εἰς σύγκρουσιν μετὰ τοῦ Νεοημερολογίτου Ἐπισκόπου Μεγαρίδος. Τὴν 25ην Μαΐου 1935 ἐχειροτονήθη ὁ Διαυλείας Πολύκαρπος Λιώσης. Τὴν 26ην Μαΐου 1935 ἐχειροτονήθη ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος (Καρπαθάκης). Οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς, διὰ τῆς Ἀποκηρύξεως τῆς νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας, διὰ τῆς Συγκροτήσεώς των εἰς Σύνοδον, καὶ ἰδιαιτέρως διὰ τῶν χειροτονιῶν Ἐπισκόπων, ἀπέδειξαν λόγῳ καὶ ἔργῳ ὅτι ἡ νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία, ὡς νεοημερολογιτική, εἶναι Ὁριστικῶς, Ἀμετακλήτως καὶ Τελεσιδίκως Καταδικασμένη ὡς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ, οὐ μόνον ΔΥνΑΜΕΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ, ἀλλὰ ὄντως ΕνΕΡΓΕΙᾼ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ. Αἱ χειροτονίαι Ἐπισκόπων τὸν Μάϊον τοῦ 1935 ἀπετέλεσαν Δογματικῶς καὶ Κανονικῶς ὑψίστην Ἐκκλησιαστικὴν Πρᾶξιν καὶ ἔμπρακτον Ἐκκλησιολογικὴν Ὁμολογίαν. Δι᾽᾽ αὐτῶν, οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς συνέβαλον εἰς τὴν συνέχισιν τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καὶ ἀπέδειξαν
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
24
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
ἐμπράκτως ὅτι ἡ νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησιαστικῶς Καταδικασμένη, Στερεῖται Ἁγιαστικῆς Θείας Χάριτος καὶ Ἐγκύρων Μυστηρίων, καὶ πρέπει ὡς ἐκ τούτου, συμφώνως πρὸς τὸ Κανονικὸν Δίκαιον τῆς Ἐκκλησίας, νὰ ἀντιμετωπίζεται ὡς μὴ Ὀρθόδοξος, ἀλλ᾽ὡς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ.
Δύο ἐκ τῶν 4 νεοχειροτονηθέντων Ἀρχιερέων τὸν Μάϊον τοῦ 1935, ἐξ ἀριστερῶν, ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς καὶ ὁ Μεγαρίδος Χριστόφορος.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
25
Ἡ μεγαλυτέρα Ὁμολογία τῶν τριῶν Ἀρχιερέων δὲν ἦτο τόσον ἡ Ἀποκήρυξις τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, ἡ ὁποία βεβαίως καὶ ἦτο ἀναγκαία, ὅσον αἱ χειροτονίαι τῶν τεσσάρων Ἐπισκόπων. Διότι ἐὰν μὲν ἔκαναν τὴν Ὁμολογίαν ἀλλὰ δὲν χειροτονοῦσαν Ἐπισκόπους, τότε ποῖος ὁ λόγος τῆς Ἀποκηύξεως; Θὰ ἦτο ἁπλῶς προσωπικὸς καὶ ὄχι Ἐκκλησιαστικός.
Οἱ ἕτεροι δύο ἐκ τῶν 4 νεοχειροτονηθέντων Ἀρχιερέων τὸν Μάϊον τοῦ 1935, ἐξ ἀριστερῶν, ὁ Διαυλείας Πολύκαρπος καὶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
26
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ἡ Ἀποστολικὴ Πίστις καὶ ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ 1935 ἕως τὸ 1948. Ἡ συγκρότησις ἑπταμελοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος τὸν Μάϊον τοῦ 1935, ἀπετέλεσε σοβαρὰν ἀπειλὴν διὰ τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἀπρόσμενον ἀναχαίτησιν τοῦ Ἀντιχρίστου ἔργου τῆς Παναιρέσεως τοῦ Ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖον αὐτὴ ἐνετάλθη νὰ προσφέρῃ καὶ χάριν τοῦ ὁποίου αὐτὴ ἱδρύθη. Διὰ τοῦτο ἀντέδρασε καὶ μὲ ἐκκλησιαστικὰς καὶ μὲ κατασταλτικὰς ποινάς. Τὸν Ἰούνιον τοῦ 1935, ἡ νόμῳ κρατοῦσα Σχισματικὴ νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία προέβη εἰς τὴν καθαίρεσιν τῶν ἑπτὰ (7) ἐπισκόπων καί, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Πολιτείας, διέταξε τὴν ἐξορίαν των. Τότε ἤρχισε μία σειρὰ ἐξελίξεων διὰ τὴν Ἐκκλησίαν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος, τῶν ὁποίων αἱ ἐπιπτώσεις συνεχίζονται ἕως σήμερον. Ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν ὑπῆρξε Συσπείρωσις εἰς τὸν Ἱερὸν Ἀγῶνα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπὸ τὴν ἄλλην
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
27
Ἐγκατάλειψις τοῦ Ἀγῶνος, καὶ ἀπὸ τὴν τρίτην Δολιοφθορὰ τοῦ Ἀγῶνος. Κατ᾽᾽ ἀρχάς, εἰς τὰς Συσπειρωτικὰς τάσεις ἐντάσσεται τὸ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ πρὸς τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τὸ ὁποῖον ἐξέδωκαν τὴν 7 Ἰουνίου 1935 οἱ τρεῖς χειροτονήσαντες Ἀρχιερεῖς, Δημητριάδος Γερμανός, πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος καὶ Ζακύνθου Χρυσόστομος. Εἰς αὐτό, μεταξὺ ἄλλων, τονίζονται τά ἀκόλουθα: «Ἀκολουθοῦντες πιστῶς τὸ Ἀποστολικόν, «Στήκετε καὶ κρατῆτε τὰς παραδόσεις, ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν » μὴ παύσητε ἀγωνιζόμενοι δι᾽ ὅλων τῶν νομίμων καὶ Χριστιανικῶν μέσων ὑπὲρ τῆς κατισχύσεως καὶ ἐπιβραβεύσεως τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Ἀγῶνος.... »Ἐπέπρωτο, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, ἡ πλειοψηφία τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, ὑπὸ τὴν ἔμπνευσιν καὶ πρωτοβουλίαν τοῦ προκαθημένου αὐτῆς, νὰ προσάψῃ εἰς τὸ τέως ἁγνὸν καὶ ἀκραιφνῶς Ὀρθόδοξον μέτωπον Αὐτῆς τὸν μῶμον τοῦ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ διὰ τῆς ἀθετήσεως τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑορτολογίου, τοῦ καθιερωθέντος ὑπὸ
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
28
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ κυρωθέντος ὑπὸ τῆς αἰωνοβίου πράξεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, καὶ τῆς ἀντικαταστάσεως τούτου διὰ τοῦ ΠΑΠΙΚΟΥ τοιούτου. »Τὸ ΣΧΙΣΜΑ βεβαίως τοῦτο τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἐδημιούργησεν ἡ πλειοψηφία τῆς Ἱεραρχίας ἥτις... εἰσήγαγεν ἄνευ τῆς συναινέσεως ἁπασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐν τῇ Θείᾳ Λατρείᾳ τὸ ΠΑΠΙΚΟΝ Ἑορτολόγιον, ΔΙΑΙΡΕΣΑΣΑ οὕτως οὐ μόνον τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς εἰς δύο ἀντιθέτους μερίδας. »Ἡμεῖς ἀναλαβόντες τὴν ποιμαντορίαν τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τοῦ ἀκολουθοῦντος τὸ πάτριον καὶ Ὀρθόδοξον Ἑορτολόγιον, καὶ ἔχοντες συναίσθησιν τοῦ Ὅρκου Πίστεως ὃν ἐδώσαμεν ὅτι θὰ φυλάξωμεν πάντα ὅσα παρελάβομεν παρὰ τῶν 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀποφεύγοντες πάντα νεωτερισμόν, δὲν ἠδυνάμεθα παρὰ νὰ κηρύξωμεν ὡς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ τὴν Ἐπίσημον Ἐκκλησίαν, ἥτις ἐδέχθη τὸ ΠΑΠΙΚΟΝ Ἑορτολόγιον, ὅπερ ἐχαρακτηρίσθη ὑπὸ Παν-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
29
ορθοδόξων Συνόδων «ὡς Νεωτερισμὸς τῶν Αἱρετικῶν, ὡς παγκόσμιον σκάνδαλον καὶ ὡς αὐθαίρετος καταπάτησις τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων». »Τούτου ἕνεκα συνιστῶμεν εἰς ἅπαντας τοὺς ἀκολουθοῦντας τὸ Ὀρθόδοξον Ἑορτολόγιον, ὅπως ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ἔχωσι μετὰ τῆς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΣ Ἐκκλησίας καὶ τῶν ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ λειτουργῶν αὐτῆς, ἀπὸ τῶν ὁποίων ΕΦΥΓΕΝ Η ΧΑΡΙΣ τοῦ Παναγίου Πνεύματος· διότι οὗτοι ἠθέτησαν Ἀποφάσεις τῶν Πατέρων τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ πασῶν τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τῶν καταδικασασῶν τὸ Γρηγοριανὸν Ἑορτολόγιον. Ὅτι δὲ ἡ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ Ἐκκλησία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΝ καὶ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, τοῦτο διαβεβαιοῖ καὶ ὁ Μ. Βασίλειος λέγων τὰ ἑξῆς: «Εἰ καὶ περὶ μὴ Δόγματα οἱ Σχισματικοὶ σφάλλοιντο, ἀλλ᾽ ἐπειδή τοιγε Κεφαλὴ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χριστός ἐστι, κατὰ τὸν θεῖον Ἀπόστολον, ἐξ οὗ τὰ μέλη πάντα ζωοῦται καὶ τὴν πνευματικὴν αὔξησιν δέχεται, οὗτοι δὲ τῆς ἁρμονίας τῶν Μελῶν τοῦ Σώμα-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
30
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
τος ἀπερράγησαν καὶ οὐκέτι παραμένουσαν αὐτοῖς ἔχουσι τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅ τοίνυν οὐκ ἔχουσιν, πῶς ἄν τοῖς ἄλλοις μεταδοῖεν;» »Ὅταν ἡ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ Ἐκκλησία ἐπιβάλῃ μέτρα πιεστικὰ καὶ καταθλιπτικά, ὅπως βιάσῃ τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν συνείδησιν, συνιστῶμεν ὑμῖν, ὅπως τὰ πάντα ὑπομείνητε καὶ κρατήσητε τὴν Ὀρθόδοξον Παρακαταθήκην ἀλώβητον καὶ ἀμόλυντον, ὅπως παρελάβομεν ταύτην παρὰ τῶν εὐσεβῶν Πατέρων ἡμῶν.... »...συνιστῶμεν καὶ ὑμῖν ἐμμονὴν καὶ ἐγκαρτέρησιν ἐν τοῖς δεινοῖς καὶ ταῖς θλίψεσι καὶ ταῖς κακώσεσι καὶ αἰκισμοῖς, εἰς ἃ θὰ ὑποβληθῆτε ὑπὸ ἐκκλησίας ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΣ, ἐλπίζοντες πάντοτε εἰς τὸν Θεόν, ὃς οὐκ ἑάσει ἡμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δυνάμεθα καὶ ὅστις θὰ εὐδοκήσῃ ἐν τῇ ἀπείρῳ Αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνιάστῳ μακροθυμίᾳ νὰ φωτίσῃ καὶ τοὺς καλῇ τῇ πίστει ΠΕΠΛΑΝΗΜΕΝΟΥΣ καὶ ἀκολουθοῦντας τὸ ΠΑΠΙΚΟΝ ἑορτολόγιον...» † Ὁ Δημητριάδος Γερμανός † Ὁ Πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος † Ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος»
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
31
(Βλέπε, ἐφημερίδα «Κήρυξ Ὀρθοδόξων», Ἰούνιος 1935). Ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν, ἐνεφανίσθησαν συντόμως καὶ κρούσματα Ἐγκαταλείψεως τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος. Ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος, μετὰ ἀπὸ ὀλιγοήμερον παραμονὴν εἰς τὴν ἐξορίαν ἐν τῇ Μονῇ Ρομβοῦ Αἰτωλοακαρνανίας, ὑπέβαλεν Αἴτησιν « Μετανοίας» εἰς τὴν Σχισματικὴν νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία τὸν ἐδέχθη καὶ τὸν ἀπεκατέστησεν εἰς τὴν Μητρόπολίν του. Παρομοίως, τὴν 18ην Ἰουλίου 1935, οἱ νεοχειροτονηθέντες Μεγαρίδος Χριστόφορος καὶ Διαυλείας Πολύκαρπος ἀνεγνώρισαν καὶ ἀπεδέχθησαν ὡς ἔγκυρον τὴν καθαίρεσίν των ὑπὸ τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας. Διὰ τοῦτο, ἤσκησαν ἔφεσιν κατ᾽᾽ αὐτῆς, ὑπέβαλον Δήλωσιν «Μετανοίας», καὶ ἐπανῆλθον εἰς τὴν Σχισματικὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία, μὲ πρωτοφανῆ διὰ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ χρονικὰ ἀντικανονικὴν ἀπόφασιν, τοὺς ὑπεβάθμισε καὶ ἐπανέφερεν ἀπὸ τὸν βαθμὸν τοῦ Ἐπισκόπου εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἱερέως, ὅπερ ἀπαγορεύεται ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ὑπὸ τοῦ ΚΘ´
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
32
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Κανόνος τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ τοῦ Β´ Κανόνος τῆς ἐν Ἁγίᾳ Σοφίᾳ Συνόδου. Ἔκτοτε αὐτοὶ παρέμεινον εἰς τὴν Κακοδοξίαν ἰδιοτεύοντες ἐπὶ μίαν δεκαετίαν ὡς Ἱερεῖς. Τὴν ἐξέλιξιν αὐτὴν κατεδίκασεν ἀπεριφράστως καὶ ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, στιγματίζων τὴν Ἱεροσυλίαν τῶν δύο νεοχειροτονηθέντων καὶ ἐπισημαίνων μεταξὺ τῶν συνεπειῶν τῆς αὐτοκαθαιρέσεως, τὴν ἀπώλειαν παντὸς δικαιώματος ἐν τῷ μέλλοντι νὰ ἀνυψωθῶσιν εἰς τὸν Ἐπισκοπικὸν βαθμόν. ( Ἐφημερὶς τῆς Κοινότητος , «Κήρυξ Ὀρθοδόξων », ἔτος Ε´ φύλ. 223, 22-7-1935 παλ. ἡμερ.). Παρὰ ταῦτα, ὅταν τὸ 1945 ὁ Χατζῆς καὶ ὁ Λιώσης ἐπέστρεψαν πρὸς αὐτόν, ὁ παλίμβουλος πρώην Φλωρίνης τοὺς ἐδέχθη ὡς Ἐπισκόπους, μολονότι εἶχον ἀρνηθῆ τὴν Ἀρχιερωσύνην των τὸ 1935. Ἐξυπηρετεῖτο γὰρ ἡ σκοπιμότης τῆς στιγμῆς. Ἡ τρίτη τάσις τῶν ἐξελίξεων, ἡ πλέον ἐπώδυνος διὰ τὴν Ἐκκλησίαν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος, ἦτο ἡ Δολιοφθορὰ τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος. Αὐτὴ ἐνεφάνη ὅταν οἱ Δημητριάδος Γερμανὸς καὶ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, ἐπέτυχον τὴν λύσιν τῆς ἐξορίας των ἐντὸς 3-4 μηνῶν, μὲ
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
33
τὴν δημοσίευσιν μιᾶς νεοεπινοηθείσης θεωρίας, ὅτι δηλαδὴ ἡ νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ὄντως καὶ Ἐνεργείᾳ Σχισματική, ἀλλὰ μόνον Δυνάμει Σχισματική. Βεβαίως ἡ ἐπίκλησις τῆς θεωρίας αὐτῆς ΣΥνΙΣΤΑ ΑΠΑΤΗν. Θεολόγοι ἦσαν οἱ δύο Ἀρχιερεῖς καὶ 3 μῆνες ἐνωρίτερον, ὅταν προέβαινον εἰς χειροτονίας Ἐπισκόπων, πρᾶξιν τὴν ὁποίαν δὲν θὰ διενεργοῦσαν ἐὰν ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία ἦτο μόνον Δυνάμει Σχισματική. Καὶ ἐὰν τὸ πιστεύουν αὐτὸ τώρα, εἶναι καθῃρημένοι, Μοναχοὶ πλέον, καὶ ὄχι Ἐπίσκοποι. Μὲ τοὺς ἐπιστημονικοφανεῖς ὅρους αὐτοὺς καὶ τὸν διαχωρισμὸν τοῦ ΔΥΝΑΜΕΙ καὶ τοῦ ΕΝΕΡΓΕΙᾼ, οἱ δύο παλαιοὶ Ἐπίσκοποι, ὁ Δημητριάδος καὶ ὁ πρώην Φλωρίνης, περιῆλθον εἰς τὴν κακόδοξον θέσιν, ὅτι ἡ Νεοημερολογιτικὴ Ἐκκλησία εἶναι Ταμειοῦχος τῆς Θείας Χάριτος, ὅτι τὰ Μυστήριά της εἶναι Ἔγκυρα, ὅτι οἱ βαπτισθέντες εἰς αὐτὴν καὶ προσερχόμενοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. δὲν πρέπει νὰ ἀναμυρώνωνται διὰ τῆς χρίσεως τοῦ Ἁγίου Μύρου, ὅτι τὸ Μῦρον τοῦ Πατριαρχείου ἔχει Ἁγιαστικὴν Χάριν, καὶ ὅτι
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
34
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
μόνον μία μέλλουσα Πανορθόδοξος Σύνοδος θὰ ἦτο εἰς θέσιν νὰ κρίνῃ καὶ νὰ δικάσῃ τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν, τῆς ὁποίας τὰ Μυστήρια μέχρι τότε θὰ εἶναι καὶ θὰ πρέπει νὰ λογίζωνται Ἔγκυρα μὲ Ἁγιαστικὴν Χάριν. Ἡ παλινδρόμισις τῶν δύο αὐτῶν Ἐπισκόπων πρὸς τὸν Νεοημερολογιτισμὸν δὲν ἦτο μόνον θεωρητική. Τὴν 2-12-1935, ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς ἐζήτησεν ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖον Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων τὴν ἀποκατάστασίν του εἰς τὴν Νεοημερολογιτικὴν Μητρόπολιν Δημητριάδος. Ἐπὶ πλέον, ἀπέστειλεν τρεῖς Λιβέλους πρὸς τὴν Νεοημερολογιτικὴν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐξαιτούμενος τὴν χάριν καὶ ἐπιείκειαν αὐτῆς, ἀποδεχόμενος ἐκ τῶν προτέρων πᾶσαν Ἀπόφασιν αὐτῆς, καὶ δηλώνων, ἀφ᾽᾽ ἑνός, «εἰλικρινῆ μετάνοιαν» διὰ τὰς χειροτονίας τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καί, ἀφ᾽᾽ ἑτέρου, τὴν ἐπιθυμίαν νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν «Μητέρα Ἐκκλησίαν» τοῦ Νέου Ἡμερολογίου. Εὑρέθησαν πέντε Ἔγγραφοι Αἰτήσεις, ἐνῶ εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλαι, τοῦ Δημητριάδος Γερμανοῦ καὶ τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
35
τῆς Ἑλλάδος, διὰ μέσου τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων καὶ Παιδείας, διὰ τὴν Ἐπιστροφήν των εἰς αὐτήν. Ὑπάρχει καὶ ἡ ἀπὸ 15 Ἰανουαρίου 1938 κοινὴ Αἴτησις αὐτῶν ὑπ᾽ ἀριθμὸν Πρωτοκόλλου 1613. Ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος μάλιστα, ἀναγνωρίσας ὡς ἔγκυρον τὴν καθαίρεσίν του ὑπὸ τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας, ἐζήτησεν τὴν ἀναίρεσιν αὐτῆς δι᾽᾽ Αἰτήσεώς του πρὸς τὸ Σχισματοαιρετικὸν Νεοημερολογιτικὸν Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως. Αἱ πράξεις αὐταὶ τοῦ Δημητριάδος καὶ τοῦ πρώην Φλωρίνης συνιστοῦν τὴν ἐκ μέρους των ἀναγνώρισιν τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας ὡς Ὀρθοδόξου καὶ Κανονικῆς, ὡς Νομίμου καὶ Ἁρμοδίας νὰ κρίνῃ τὰς Πράξεις των, ὡς Ἔγκυρα ἐχούσης τὰ Μυστήρια καὶ τὰς Ἀποφάσεις. Ἡ παλινδρόμισίς των αὐτὴ εἶχε καὶ πρακτικὴν προέκτασιν εἰς τὴν λειτουργικήν των συμπεριφορὰν πρὸς τοὺς Νεοημερολογίτας, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον καὶ πασίγνωστον ἔγινε καὶ αἴτιον συγχύσεως λαϊκῶν καὶ κληρικῶν. Οὕτω προεκλήθη διάσπασις εἰς τὸν χῶρον τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
36
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος καὶ ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς δὲν ἐδέχθησαν αὐτὴν τὴν παλινδρόμισιν καὶ ἀντέδρασαν. Κατόπιν πολλῶν συναντήσεων καὶ συσκέψεων μετ᾽᾽ αὐτῶν, κατόπιν ἀνταλλαγῆς ἐγγράφων καὶ δημοσιεύσεων, ὁ Κυκλάδων καὶ ὁ Βρεσθένης Κατήγγειλαν δημοσίως τὸν Δημητριάδος Γερμανὸν καὶ τὸν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον καὶ τοὺς Ἀπεκήρυξαν ὡς ἐκπεσόντας πλέον ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν τοῦ Μαΐου τοῦ 1935, καὶ ἀποδεχθέντας τὴν Κακόδοξον Σχισματικὴν νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν ὡς Ὀρθόδοξον, Κανονικήν, καὶ ἔχουσαν Θείαν Χάριν καὶ Ἔγκυρα Μυστήρια. Τοῦτο ἔγινε μέσῳ τῶν Ἐγκυκλίων Ἐπιστολῶν τῆς 17ης Ἰουνίου, 6ης Σεπτεμβρίου, 19ης Σεπτεμβρίου, 5ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1937, εἰς τὰς ὁποίας ἐτονίσθη ὅτι ἡ ἀναγνώρισις ὡς ἐγκύρων τῶν ὑπὸ τῶν Αἱρετικῶν Νεοημερολογιτῶν Ἱερέων τελουμένων Μυστηρίων ἀπαγορεύεται βάσει τῶν Ἀποστολικῶν Κανόνων ΜΕ´, ΜΣΤ´, ΞΕ´, καὶ ὅτι ἡ «ἀναγνώρισις τῆς Σχισματικῆς καὶ Αἱρετικῆς ὑπὸ τὸν Ἀθηνῶν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον Ἐκκλησίας», συνεπάγεται τὴν «ἀναγνώρισιν τῶν καθαι-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
37
ρετικῶν αὐτῆς ἀποφάσεων, δυνάμει τῶν ὁποίων εἰς Μοναχοῦ τάξιν κατάγεσθε». Τοὺς διευκρινίζεται, δηλαδή, ὅτι ἀναγνωρίζοντες τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν, ἀναγνωρίζουν τὴν καθαίρεσιν τὴν ὁποίαν ἐκείνη τοὺς ἐπέβαλεν καὶ ὡς ἐκ τούτου κατέρχονται εἰς τὴν τάξιν τῶν Μοναχῶν καὶ δέν ἔχουν δικαίωμα νὰ ἐμφανίζωνται ὡς Ἐπίσκοποι. Ἐπὶ πλέον, κατὰ τὴν συγκληθεῖσαν τὴν 14ην Ὀκτωβρίου 1937 Σύναξιν Κληρικῶν ὑπὸ τὸν Κυκλάδων καὶ τὸν Βρεσθένης ὑπεγράφη ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ συμφώνως πρὸς τὸ ὁποῖον ὁ Δημητριάδος καὶ ὁ πρώην Φλωρίνης ἀποκηρύσσονται ὡς μὴ πλέον Ὀρθόδοξοι. Παρομοίως, τὴν 6ην νοεμβρίου 1937, ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς καὶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, ὁμοῦ μετὰ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου συνέταξαν καὶ ἐξέδωσαν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ πρὸς στυλίτευσιν καὶ ἀποφυγήν τῆς ὑπὸ τοῦ Δημητριάδος καὶ τοῦ πρώην Φλωρίνης προκληθείσης συγχύσεως μὲ τὴν ἄτοπον χρῆσιν τοῦ ὅρου «Δυνάμει καὶ Ἐνεργείᾳ». Παρομοίαν στυλίτευσιν ἐξέδωκεν τὸ Φθινόπωρον τοῦ 1937 ὁ Ἱερομόναχος Ἀκάκιος Παππᾶς μετὰ ὁμάδος κληρικῶν διὰ τῆς
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
38
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
ὁποίας Ἀναθεματίζει τὸ νέον Ἡμερολόγιον ἀλλὰ καὶ τὸν Δημητριάδος μὲ τὸν πρώην Φλωρίνης ὡς Προδότας τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐν συνόψει, τὸ τέλος τοῦ 1937 εὑρίσκει μόνον δύο Ἐπισκόπους διατηροῦντας τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν. Τὸ κακὸν ὅμως δὲν ἦτο ἡ ἀριθμητικὴ μείωσις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ἡ συστηματικὴ Δολιοφθορὰ τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος, ἡ ὁποία ἐγεννήθη καὶ ἔμελλε νὰ διαιωνισθῇ ὑπὸ τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, διὰ τῆς τηρήσεως τοῦ ἐξωτερικοῦ σχήματος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤτοι, τοῦ τυπικοῦ προσχήματος τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου, καὶ τῆς συγχρόνου ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας τοῦ νέου Ἡμερολογίου ὡς Ὀρθοδόξου. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἰδεολογικὸν ὑπόβαθρον καὶ περιεχόμενον τοῦ Φλωρινισμοῦ. Εἰς αὐτὴν τὴν τακτικὴν τῆς Δολιοφθορᾶς διωλίσθησε καὶ ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς Βαρυκόπουλος τὸ 1943. Μὲ τὴν ἀπὸ 24-6-1943 ἐπιστολήν του πρὸς Ἁγιορείτας Μοναχούς, καὶ μὲ τὴν ἀπὸ 26-6-1943 ἐπιστολήν του πρὸς τὸν Ἀκάκιον Παππᾶν, ἠθέτησε τὴν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν τὴν ὁποίαν διεκράτη ἀπὸ
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
39
τὸ 1935, ἔπαυσε νὰ καταδικάζῃ τὰς Κακοδοξίας τοῦ πρώην Φλωρίνης, ἰσχυρίσθη ὅτι δὲν τὸν ἐχώρισαν λόγοι Πίστεως ἀπὸ τὸν Δημητριάδος καὶ τὸν πρώην Φλωρίνης, ἐξύβρισεν ὅσους τηροῦν τὴν γραμμὴν τοῦ Βρεσθένης, δηλαδή, τὴν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν, καὶ ἠρνήθη νὰ ἀναιρέσῃ ὅσα θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναιρέσῃ. Ὡς ἐκ τούτου, προέκυψεν ἐπιτακτικὸς λόγος Πίστεως διὰ τὸν Βρεσθένης Ματθαῖον νὰ Διακόψῃ Ἐκκλησιαστικὰς καὶ Πνευματικὰς Σχέσεις μετὰ τοῦ Κυκλάδων Γερμανοῦ, ὅπερ καὶ ἔπραξε μὲ τὴν ἀπὸ 12 Ὀκτωβρίου 1943 Ποιμαντορικὴν Ἐγκύκλιόν του. Οὕτω ἀπώλεσε καὶ ὁ Κυκλάδων Γερμανὸς Βαρυκόπουλος τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν καὶ τὴν Ἀποστολικὴν Διαδοχήν, καὶ ἔμεινε μόνος ὀρθοτομῶν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας ὁ γηραιὸς Βρεσθένης Ματθαῖος. Τὰ γεγονότα τὰ ὁποῖα ἠκολούθησαν ἕως τὸ 1948, ὅταν προέκυψαν νέοι Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι, ἀλλὰ καὶ ἕως τὸ 1950, ὅταν ἐκοιμήθη ὁ Ὀρθόδοξος Ὁμολογητὴς Ματθαῖος Καρπαθάκης, ἀποδεικνύουν ποῦ ὑπάρχει ἡ συνέχεια τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
40
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Τὴν 6-3-1944 ἀπεβίωσεν ὁ Δημητριάδος Γερμανὸς καὶ ἐκηδεύθη ὑπὸ τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν μὲ τιμὰς κανονικοῦ μέλους τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας. Τὴν 11-6-1945, Κυριακὴν τῆς Πεντηκοστῆς, οἱ πρώην ἱερόσυλοι Μεγαρίδος Χριστόφορος καὶ Διαυλείας Πολύκαρπος ἔγιναν δεκτοὶ ὡς Ἐπίσκοποι ἀπὸ τὸν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον. Εἰς τὴν παράταξίν των προσεχώρησε τὸ 1950 καὶ ὁ Κυκλάδων Γερμανός. Παρ᾽᾽ ὅλον ὅτι οἱ Φλωρινικῶς φρονοῦντες Ἐπίσκοποι εὑρέθησαν νὰ εἶναι κατὰ περιόδους πότε τρεῖς καὶ πότε τέσαρες μαζί, ποτὲ δὲν προέβησαν εἰς χειροτονίας Ἐπισκόπων. Μάλιστα ὑπάρχει καὶ δημοσίευμά των ὅτι δὲν πρόκειται νὰ χειροτονήσουν Ἐπισκόπους ποτέ (βλέπε, ἐφημερίδα Ἀθηνῶν «Ἐλευθερία» 1411-1945). Τοῦτο φαντάζει ἀνεξήγητον, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Ἀφ᾽᾽ ἧς στιγμῆς ὁ Φλωρινισμὸς ἀναγνωρίζει τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν ὡς Ὀρθόδοξον, ἡ χειροτονία Ἐπισκόπων ἀπὸ τοὺς Φλωρινικοὺς θὰ συνιστοῦσε πραξικοπηματικὴν πρᾶξιν εἰς βάρος τῆς Νεοημερολογιτικῆς
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
41
Ἐκκλησίας, καὶ δι᾽᾽ αὐτὸ οἱ τέσσαρες Φλωρινικοὶ Ἐπίσκοποι δὲν ἄφησαν Διαδόχους εἰς τὴν Ἐκκλησίαν των, ἕως ὅτου ἀπεβίωσαν ἢ ἐπανεντάχθησαν εἰς τὴν Νεοημερολογιτικὴν Ἐκκλησίαν. Ὅταν δὲ ἀργότερον οἱ ὁπαδοί των ἀνεζήτησαν Ἐπισκόπους, πάλιν ἀπὸ κοινωνοὺς τῶν νεοημερολογιτῶν καὶ ἀπὸ νεοημερολογίτας τοὺς ἀπέκτησαν, μέσα ἀπὸ τὰς σκοτεινὰς διεργασίας τοῦ Ἀκακίου Παππᾶ μὲ τοὺς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς τὸ 1960 καὶ τὸ 1962. Τοῦ Βρεσθένης Ματθαίου ὅμως ἡ Ἐκκλησιαστικὴ πορεία ὑπῆρξε πάντοτε ἀπολύτως εὐθυγραμμισμένη μὲ τοὺς ὅρους τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, καὶ τὴν εὐθύνην τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Διὰ τοῦτο, ἀφοῦ ἐξήντλησε ὅλα τὰ λογικὰ μέσα διὰ τὴν ἐπαναφορὰν τῶν ἐκπεσόντων Ἐπισκόπων εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν καὶ κάθε προσπάθειαν διὰ τὴν ἀποκατάστασίν των εἰς τὴν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, χωρὶς ὅμως ἀποτέλεσμα, ἐξετέλεσε τὸ ὕψιστον Ἀρχιερατικόν του καθῆκον προβαίνων εἰς τὴν διενέργειαν ἐκλογῆς καὶ χειρο-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
42
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
τονίας Ἐπισκόπων τὸ 1948, ὢν τότε εἰς ἡλικίαν 87 ἐτῶν.
Ἡ Ἀποστολικὴ Πίστις καὶ ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ 1948 ἕως σήμερον. Ὅπως εἶχε διαμορφωθῆ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ κατάστασις ἕως τὸ 1948, δεδομένου ὅτι οἱ ἑτεροφρονοῦντες πρὸς τὸν Βρεσθένης Ματθαῖον τέσσαρες Ἀρχιερεῖς, ὁ πρώην Φλωρίνης, ὁ Κυκλάδων, ὁ Διαυλείας, καὶ ὁ Μεγαρίδος, δὲν ἐδέχοντο τὴν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν τὴν ὁποίαν εἶχον ἀποδεχθῆ τὸ 1935, οὔτε ἐπεθύμουν τὴν μετ᾽᾽ αὐτοῦ ἕνωσιν, οὔτε συγκατετίθεντο εἰς τὴν προαγωγὴν τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος διὰ χειροτονίας νέων Ἐπισκόπων, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος συνεκάλεσεν Ἱερὰν Σύναξιν τοῦ Κλήρου εἰς τὴν Θεομητορικὴν Μονὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας Ἀττικῆς τὴν 26ην Αὐγούστου 1948 καὶ ἐζήτησε τὴν ψῆφον αὐτῶν ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς χειροτονίας Ἐπισκόπων. Ἐκεῖ, συνδιασκεφθέντες ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ ἐξετάσαντες τὸ κῦρος τῆς χειροτονίας Ἐπισκόπου ὑφ᾽᾽ ἑνὸς Ἐπισκόπου κατὰ τὸ ΚΑνΟνΙΚΟν
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
43
ΔΙΚΑΙΟν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπεφάσισαν ὁμοφώνως, «Ὅπως ὁ Σεβασμιώτατος Ἐπίσκοπος ἡμῶν Βρεσθένης κ.κ. Ματθαῖος προβῇ εἰς χειροτονίαν νέων Ἐπισκόπων, ἐφ᾽ ὅσον οἱ ἄλλοι ψευδεπίσκοποι τῶν Γ.Ο.Χ. δὲν ἐννοοῦσι, οὔτε νὰ ὁμολογήσωσι τὴν
Οἱ χειροτονηθέντες τὸ 1948 τέσσαρες Ἀρχιερεῖς, ἐξ ἀριστερῶν, ὁ Θεσσαλονίκης Δημήτριος, ὁ Τριμυθοῦντος Σπυρίδων, ὁ Πατρῶν Ἀνδρέας καὶ ὁ Κορινθίας Κάλλιστος, κατὰ τὸ 40νθήμερον Μνημόσυνον τοῦ Πνευματικοῦ Πατρὸς αὐτῶν, Ἀρχιεπισκόπου Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ματθαίου Α´ Καρπαθάκη, τὸ 1950.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
44
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Ὀρθοδοξίαν, οὔτε νὰ ἑνωθῶσι μεθ᾽ ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ οὔτε νὰ χειροτονήσωσι δέχονται» (Πρακτικὸν τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως 26 Αὐγούστου, 1948, Πρᾶξις Α´). Κατὰ τὴν Ἱερὰν αὐτὴν τοῦ Κλήρου Σύναξιν ἐξελέγησαν πρὸς χειροτονίαν τέσσαρες ὑποψήφιοι, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ πρῶτος θὰ ἐχειροτονεῖτο ὑφ᾽᾽ ἑνός, καὶ οἱ ὑπόλοιποι ὑπὸ δύο, τριῶν, καὶ τεσσάρων ἀντιστοίχως. Αἱ χειροτονίαι Ἐπισκόπων ἐτελέσθησαν εἰς τὸ Ἱστορικόν, διὰ τὸν λόγον τοῦτον, παρεκκλήσιον τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ἄνωθεν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, μὲ τὴν ἀκόλουθον σειράν: Τὴν 1ην Σεπτεμβρίου 1948 ἐχειροτονήθη ὁ Τριμυθοῦντος Κύπρου Σπυρίδων Πάσιος. Τὴν 13ην Σεπτεμβρίου 1948 ἐχειροτονήθη ὁ Πατρῶν Ἀνδρέας Ἀνέστης. Τὴν 16ην Σεπτεμβρίου 1948 ἐχειροτονήθη ὁ Θεσσαλονίκης Δημήτριος Ψαροθεοδωρόπουλος. Τὴν 25ην Ὀκτωβρίου 1948 ἐχειροτονήθη ὁ Κορινθίας Κάλλιστος Μακρῆς. Μὲ τὰς ἱστορικὰς αὐτὰς χειροτονίας, συνεχίζεται τὸ Πνευματικὸν Γενεαλογικὸν Δέν-
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
45
δρον τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ἀποστολικὴ Διαδοχὴ τῶν κρατούντων τὴν Ἀποστολικὴν Πίστιν, προεκτεινομένη κατ᾽᾽ εὐθείαν Συνεχῆ, Ἀδιάκοπον ἱστορικὴν γραμμὴν καὶ φθάνουσα μέχρι τῶν Ἁγίων τοῦ Χριστοῦ Ἀποστόλων. Κατεγράφη ἀνωτέρω ἐν ὀλίγοις ἀλλ᾽᾽ ἀποδεικτικῶς ἡ πορεία τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, ἀπὸ τὴν Κυριακὴν τῆς 10ης Μαρτίου 1924, ὅταν ἐδημιουργήθη ἡ ἐπάρατος Σχισματοαίρεσις τοῦ Νέου Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου, ἕως τὸ 1948, ὅταν συνεστήθη καὶ πάλιν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος. Ἐπειδὴ ἡ Ἱστορικὴ ἐξακρίβωσις τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ἀπὸ τὴν ὁποίαν προέρχονται οἱ Ἀρχιερεῖς εἶναι ὑποχρεωτικὴ διὰ τὴν πιστοποίησιν τῆς ἐγκυρότητός των, θὰ παρατεθοῦν εἰς τὴν συνέχειαν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι οἱ ὁποῖοι ἔλαβον τὴν χειροτονίαν των ἀπὸ τὸν Βρεσθένης Ματθαῖον ἢ τοὺς Διαδόχους του, ἀνεξαρτήτως ἐὰν ἐκράτησαν ἕως τέλους τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ Ὁμολογίαν ἣν παρέλαβον ἢ ἐὰν τελικῶς τινὲς ἐξέπεσαν τῆς Ὀρθοδοξίας.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
46
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
Εἰς τὴν παροῦσαν Εἰσαγωγήν, θὰ ἀπαριθμηθοῦν ὅλοι αὐτοὶ οἱ Ἀρχιερεῖς ὀνομαστικῶς, ἐνῶ ἐκτενέστερα περὶ αὐτῶν Βιογραφικὰ σημειώματα θὰ παρατεθοῦν εἰς τὴν συνέχειαν τοῦ Ἡμερολογίου. Ἐκ τῶν παρ᾽᾽ ἡμῖν εὑρεθέντων στοιχείων, προκύπτει ἡ κάτωθι χρονολογικὴ σειρὰ κατὰ τὰ πρεσβεῖα τῆς Ἀρχιερωσύνης των. Οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος 1) Ὁ Βρεσθένης καὶ μετέπειτα Ἀθηνῶν ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α' Καρπαθάκης (1861-1950). Ἐχειροτονήθη τὴν 26-5-1935. Ἐκοιμήθη ὡς Ὀρθόδοξος Ὁμολογητὴς τὴν 14-5-1950. 2) Ὁ Τριμυθοῦντος Κύπρου ΣΠΥΡΙΔΩν Πάσιος. Ἐχειροτονήθη τὴν 1-9-1948. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1963. 3) Ὁ Πατρῶν καὶ μετέπειτα Ἀθηνῶν ΑνΔΡΕΑΣ Ἀνέστης. Ἐχειροτονήθη τὴν 13-91948. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1995 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 2005. 4) Ὁ Θεσσαλονίκης ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ψαροθεοδωρόπουλος. Ἐχειροτονήθη τὴν 16-9-1948. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1976.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
47
5) Ὁ Κορινθίας ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ Μακρῆς. Ἐχειροτονήθη τὴν 25-10-1948. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1977 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 1986. 6) Ὁ Μεσσηνίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Πουλουπάτης. Ἐχειροτονήθη τὴν 13-4-1952. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1956. 7) Ὁ Θηβῶν καὶ Λεβαδείας ΙΩΑννΗΣ Μπαλτσάκης. Ἐχειροτονήθη τὴν 3-5-1952. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1964. 8) Ὁ Τρίκκης καὶ Σταγῶν ΒΗΣΣΑΡΙΩν Μπαλτσάκης. Ἐχειροτονήθη τὴν 7-5-1952. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1977. 9) Ὁ Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος ΜΕΛΕΤΙΟΣ Κωτσάκος. Ἐχειροτονήθη τὴν 17-6-1952. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1966. 10) Ὁ Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ Β ' Λιγνός. Ἐχειροτονήθη τὸν Ἰούλιον 1952. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1963. 11) Ὁ Κιτίου ΕΠΙΦΑνΙΟΣ Παναγιώτου. Ἐχειροτονήθη τὴν 23-10-1956. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1995 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 2005. 12) Ὁ Πειραιῶς ΑνΘΙΜΟΣ Χαρίσης. Ἐχειροτονήθη τὴν 27-12-1956. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1959.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
48
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
13) Ὁ Σαλαμῖνος ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ Καντάρης. Ἐχειροτονήθη τὴν 26-4-1957. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1958. 14) Ὁ Τήνου καὶ μετέπειτα Ἀθηνῶν ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ Ἐλευθερίου. Ἐχειροτονήθη τὴν 8-11-1957. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1967. 15) Ὁ Μεσσηνίας ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ρούσσης-Βενιζέλος. Ἐχειροτονήθη τὴν 16-3-1958. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 2002 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 2009. 16) Ὁ Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος ΜΑΤΘΑΙΟΣ Μακρῆς. Ἐχειροτονήθη τὴν 26-1-1973. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὴν 19-4-2001. 17) Ὁ Πειραιῶς νΙΚΟΛΑΟΣ Μεσσακάρης. Ἐχειροτονήθη τὴν 26-1-1973. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1995 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 2013. 18) Ὁ Βρεσθένης ΛΑΖΑΡΟΣ Ἀθανασίου. Ἐχειροτονήθη τὴν 27-1-1973. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1989. 19) Ὁ Ἀργολίδος ΠΑΧΩΜΙΟΣ Ἀργυρόπουλος. Ἐχειροτονήθη τὴν 29-1-1973. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ 1995. Εὑρίσκεται ἐν ζωῇ. 20) Ὁ Φθιώτιδος ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Τσαλάγκας. Ἐχειροτονήθη ἀρχὰς Φεβρουαρίου (1 ἕως 3) 1973. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 2002.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ & ΔΙΑΔΟΧΗ
49
21) Ὁ Ἡρακλείου Κρήτης ΕΥΜΕνΙΟΣ Σηφάκης. Ἐχειροτονήθη τὴν 4-2-1973. Ἐκοιμήθη Ὀρθόδοξος τὸ 1981. 22) Ὁ Σερβίων καὶ Κοζάνης ΤΙΤΟΣ Βλάχος. Ἐχειροτονήθη ἀρχὰς Φεβρουαρίου 1973. Ἐξέπεσε τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀμέσως ἀπεβίωσεν αἰφνιδίως τὴν 12-12-2002. 23) Ὁ Θεσσαλονίκης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Μητρόπουλος. Ἐχειροτονήθη τὴν 24-2-1989. Εὑρίσκεται ἐν ζωῇ. Ἡ παροῦσα καταγραφὴ θὰ ἦτο ἐλλειπὴς ἐὰν δὲν ἐγίνετο ἀναφορὰ καὶ εἰς ἕνα μὴ Ἐπίσκοπον, εἰς ἓν πρόσωπον κομβικὸν εἰς τὸν Ἱερὸν Ἀγῶνα τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας, μὲ ἀποφασιστικὴν συμβολήν, τόσον εἰς τὴν διατήρησιν τῆς Ἀποστολικῆς Πίστεως, ὅσον καὶ εἰς τὴν συνέχισιν τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς διὰ τῆς χειροτονίας Ἐπισκόπων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος, τὸν Πρωτοσύγκελλον καὶ Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τὸν Πρωθιερέα π. ΕΥΓΕνΙΟν Τόμπρον, ὅστις προσῆλθεν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τὸ 1938, καὶ ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ Ὀρθόδοξος τὴν 27-11-1982, εἰς ἡλικίαν 77 ἐτῶν.
APOSTOLIKI PISTIS & DIADOXE_2008/sel 1...13 4/29/15 8:12 PM Page
50
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α '
Ὁ Ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ματθαῖος Α´ Καρπαθάκης, 1861-1950.