In gesprek met WZU Veluwe

Willemijn Hop, Renate Zondag en Alina Bruijnes

Dit jaar gaat alles even anders, zo ook ons gesprek met WZU Veluwe. Via een video call gingen we in gesprek met Willemijn Hop (diëtist), Renate Zondag (projectcoördinator welzijn en waarnemend locatiemanager De Bunterhoek) en Alina Bruijnes (afdelingsassistente bij locatie De Bunterhoek) van WZU Veluwe.

Distrivers biedt WZU Veluwe een integraal voedingsconcept; medewerkers van Distrivers bereiden en serveren de maaltijden voor WZU Veluwe. Bij WZU Veluwe vinden ze deze samenwerking zeer prettig. “Als we iets bijzonders willen, overleggen we dat en kijken we samen naar wat er binnen de mogelijkheden past. Het is een all-in-concept, als we een keer iets anders willen, dan doen we dat altijd in goed overleg met elkaar", vertelt Renate.

Visie op eten en drinken

“Veel collega’s zijn gemotiveerd om goede zorg te leveren op het gebied van eten en drinken, en daar moeten we gebruik van maken”, vertelt Willemijn. “Er wordt ondertussen hard gewerkt om onze visie op voeding en gastvrijheid te evalueren. Gelukkig is er altijd veel aandacht voor eten en drinken.”

‘Meals on wheels’ vs. ‘Hybride koken’

Voordat we in onze nieuw gebouwde locatie trokken, werkten we met 'meals on wheels'. De cliënten konden op het eetmoment zelf kiezen wat ze wilden eten. Dat is nu veranderd naar het hybride concept, waar er gedeeltelijk vers gekookt wordt en gedeeltelijk convenience maaltijden geregenereerd worden. Door corona kiezen cliënten nu een dag van tevoren al wat ze de dag erna willen eten. Daarbij denkt de keuken gelukkig wel goed mee, zodat de keuze ook in de ochtend nog mag worden doorgegeven. Iedereen was tussen de middag of ’s avonds vrij om warm te gaan eten in het restaurant, nu in verband met corona, zijn er speciale dagen waarop afdelingen naar het restaurant kunnen, omdat anders de 1,5 meter afstand niet gewaarborgd kan worden. Er wordt daarom voornamelijk op de kamer zelf gegeten in verband met de veiligheid van de cliënten.”

Ondervoeding binnen verpleeghuiszorg

Uit landelijke preventiecijfers is gebleken dat 10-15% van de cliënten ondervoed is binnen verpleeghuizen. Willemijn houdt zich hier mee bezig in haar functie als diëtist bij WZU Veluwe en vertelt dat er soms niet eens zo heel veel extra nodig is om ondervoeding tegen te gaan. “Het zit hem vaak in kleine dingen. Als iemand standaard een kopje thee of koffie drinkt bij de broodmaaltijd kun je hierbij als extra een zuivelproduct bij zetten; een kopje melk, Optimel, chocomelk, karnemelk of een schaaltje vla. Daarmee gaat de

voedingswaarde van de gehele maaltijd omhoog. Denk met bepaalde dingen “out of the box”; vindt iemand kaas of worst niet lekker op brood? Geef het dan zo uit het vuistje, voor de verwennerij of afwisseling. Dat wordt vaak heel erg gewaardeerd en cliënten krijgen zo op een simpele manier toch die extra voedingsstoffen binnen die ze nodig hebben. Een diëtist die werkt met deze doelgroep kan goed inschatten waar nog aanvullingen nodig zijn. Tevens wordt er vanuit de cliënt gekeken naar zijn of haar smaakvoorkeuren.”

Willemijn heeft, voor locaties die nog geen verpleeghuiszorg bieden en waar zich cliënten bevinden die verzwakt zijn door het coronavirus, samen met een collega een document opgesteld over het aantal maaltijden en tussendoortjes dat er per dag aangeboden moet worden en hoe je cliënten met eten en drinken kunt laten aansterken. Denk hierbij aan belangrijke tussendoortjes die hoog in eiwitten zijn.

Impact van het coronavirus en voorkomen van eenzaamheid

De strijd tegen het coronavirus heeft zeker een grote invloed op het leven en werken in de zorglocaties en ook bij WZU Veluwe zijn er cliënten overleden aan het coronavirus. “Het is echt een hele heftige periode, ook voor ons als medewerkers”, zegt Renate. “De cliënten zijn toch een soort familie, we zijn er bijna dagelijks en hebben ook een gevoel van thuiskomen hier”, vertelt Alina. “Voor de cliënten die niet ziek waren, was en is het beangstigend. Tevens is het gemis groot, cliënten missen hun buurvrouw met wie ze gingen koffiedrinken in het restaurant, een spelletje deden of een wandeling maakten.”

“Daarnaast gaat iedere tak van de zorg regelmatig even bij de cliënten langs om een praatje te maken of

samen een spelletje te doen. Er werd ontmoetingstent in huis geplaatst met bijvoorbeeld in de gaten gehouden een doorzichtig plexiglas tussen de met behulp van een lijst welke cliënt en de familie. cliënten wel of nog geen bezoek hadden gehad. Dat liep eigenlijk “Gelukkig is de bezoekregeling heel goed, zodat de aandacht goed sinds juli versoepeld en mogen verdeeld werd over alle cliënten.” cliënten weer bezoek ontvangen en Nog steeds worden er veel bijzondere Het blijft natuurlijk spannend en we initiatieven georganiseerd, net als bij blijven op de locaties zeer alert. De veel andere zorginstellingen, om de hygiëneregels moeten ook heel erg coronaperiode door te komen. Door goed nageleefd worden, zodat de Welzijn zijn er muzikanten geregeld cliënten zich ook veilig voelen. Als die buiten speelden, families regelden personeel zijnde dragen wij ook hoogwerkers om op afstand elkaar altijd een mondkapje.” toch te kunnen zien en medewerkers bakten poffertjes voor alle afdelingen. Toen de cliënten helemaal geen een wandelingetje buiten maken. bezoek mochten ontvangen werd er geholpen met videobellen, WZU “Blijf met zodat ze in ieder geval hun familie nog konden zien en Veluwe corona tip! elkaar praten spreken. Toen er weer wat meer mogelijk was hebben we een en doe het

samen, samen met elkaar en samen voor

elkaar. Samen is het

sleutelwoord in alles.”

Wat maakt WZU Veluwe, WZU Veluwe?

“Dit kunnen we het best uitleggen aan de hand van onze slogan: “Nabij in welbevinden.” Bij WZU Veluwe vinden we dat elke medewerker even belangrijk is om de organisatie draaiende te houden. Iedereen waardeert elkaar. Cliënten die bij ons komen kiezen bewust voor onze christelijke identiteit. Daarnaast hebben wij veel tijd en aandacht voor onze cliënten en hun eigen identiteit. Je mag zijn wie je wilt zijn en draagt als cliënt ook een stukje bij aan de organisatie. Er wordt vanuit de cliënt gedacht en niet vanuit de medewerker. Stel jezelf voor dat je 70 jaar alles zelf gedaan hebt en dan terecht komt in een zorglocatie waar alles voor je bepaald wordt. Dat vinden wij niet de bedoeling. Het moet blijven voelen als thuis.”