DJB 54

MUSIC, ART & LIFESTYLE SINCE 2002 FREE MAGAZINE FESTIVAL ISSUE

Er zijn acht podia, veertien tenten, 46 bars, drie meetingpoints, een massagehut en 146 dixi’s. Maar waar wil je zijn? Backstage. Daar lopen de sterren in het wild rond, zijn de drugs vrijelijk verkrijgbaar, is het eten drie keer beter, hebben ze schalen minimarsjes, vers fruit en stroopwafels, kun je alle optredens vanuit een zitzak in de schaduw op kleurenmonitors op je gemak volgen, vinden exclusieve, al dan niet akoestische sessies plaats waar je bovenop zit, kun je superdichtbij heel gemakkelijk je auto parkeren en zijn er vrolijke productie-assistenten (m/v) die elk wissewasje in een mum van tijd voor je fixen.

Je mist de gehele raison d’être van het evenement in kwestie maar je krijgt er oh zo veel voor terug. En het erge is: als je er eenmaal aan gewend bent, aan dat exclusief gekleurde polsbandje waarbij elke andere festivalganger als een pauper afsteekt, is er geen weg meer terug. Kamperen, moi? Ik hoor in een bungalowtje in de buurt, met shuttle-service. Naar de backstage dus, waar de andere happy few je inmiddels van vorige jaren herkennen en je hartelijk in hun midden ontvangen. Haai!

Dat dus. En daarom wil je dit niet weten: backstage zijn weinig flitsende types aan het werk met geestdodende klusjes, verdwijnen artiesten net zo snel als ze arriveren, heb je een bonnetje nodig voor een muffe hap voer, mis je al het feest, zijn je vrienden ver weg en loop je de kans een zelfingenomen presentator van het één of het ander tegen te komen die je dan vrolijk gedag zegt.

Waar kan ik mijn polsbandje ophalen?

Job de Wit, hoofdredacteur

16

index 14

VOORWOORD 20

MEDEWERKER VAN DE MAAND 22

FREELOADER 23

NIEUWS 33

DJB LOCATOR 35

DJB2B 36

DJB MIXTAPE 38

BOEKEN 40

DIGIBROADCAST 42

GAMES 44

FILM 46

DVD 48

UNDERGROUND NOISE 54

TEES & SNEAKERS 56

HOTSHOP 61

COLUMN 62

WEEKENDWIJZER 64

BLUEPRINT LABEL 70

GOLDFISH 86

COLORS & BOILER ROOM OP APPELSAP 95

BEACH HOUSE 100

EXIT FEST 106

PALLADIUM 114

FESTIVAL-AGENDA 138

ESSENTIAL ALBUM 140

CD REVIEWS 151

TESTLAB 156

IN DE STUDIO MET

18

colofon

Uitgevers

Victor Bakhuis (victor@blueprintmedia.nl) Eric van den Bogaard (eric@blueprintmedia.nl) Hoofdredacteur

Job de Wit (job@blueprintmedia.nl) Redactie

Angeliek Bergsma (angeliek@blueprintmedia.nl) Eelco Couvreur (eelcocouvreur@gmail.com) Jelle Faber (jelle@blueprintmedia.nl) Tom van Haaren (tom@djbroadcast.nl) Jorn Liefdeshuis (jorn@blueprintmedia.nl) RenĂŠ Passet (passet@gmail.com) Hans Verhaag (hilverhaag@gmail.com) Medewerkers

Toine Donk, BĂŠr Engels, Micha van der Heul, Job Jobse, Renske Jonkman, Frank ten Kate, Sander Kerkhof, Marco Muhring, Job Oberman, Tom Smeets, Saul van Stapele, Ted Tettero, Vincent Reinders Distributie

Flyerman (www.flyerman.nl) Vormgeving

Maslow (hellow@maslow.nl) Illustraties

Kevin Boitelle, Dennis de Groot, Wayne Horse (omslag), 310K Fotografie

Laila Cohen, Dennis Duijnhouwer, Catharina Gerritsen, Ross Hillier, Violette Hoogakker, Klaas Kleiterp, Tim Pen, Robin de Puy Sales / Marketing

Victor Bakhuis (victor@djbroadcast.nl) Lisanne Bervoets (lisanne@blueprintmedia.nl) Minggus Dorpmans (minggus@djbroadcast.nl) Jorn Liefdeshuis (jorn@blueprintmedia.nl) Abonnementen

Voor alle vragen over abonnementen en bezorging kan je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe. De abonnementenservice is te bereiken via abonnement@djbroadcast.nl.

Drukwerk

PRinterface social networks

twitter.com/djbroadcast facebook.com/djbroadcast flickr.com/djbroadcast DJBroadcast Magazine is een uitgave van Blueprint Media BV Redactieadres

DJBroadcast.nl Postbus 3952 1001 AT Amsterdam Persberichten

info@djbroadcast.nl Telefoon

020 6868600 E-mail

info@djbroadcast.nl Website

www.djbroadcast.nl

20

medewerker van de maand

Afgelopen augustus werd Jorn aangenomen om het Blueprint Media-salesteam te versterken. Inmiddels is hij een bijdehante sfeermaker die we voor geen goud zouden willen missen. Relativeren is zijn specialiteit.

Naast gewoon goed werk leveren bij ons op kantoor, heeft Jorn ook een aardige reputatie als dj. Sommige van jullie zullen Jorn kennen als die lange gast met de mooie blonde manen achter de dj-tafel. Toen Jorn in zijn jonge jaren nog rebellerend door Arnhem skate, luisterde hij voornamelijk naar hiphop. Tegenwoordig is hij een voorvechter van nieuwe, melodieuze en warme elektronische muziek en weet hij zeer aangename en orginele sets neer te zetten. A$AP Rocky is niettemin zijn grote held en hij is ook niet vies van een lekkere gladde r&b-track. Naast zijn werk voor Blueprint Media is hij ook oprichter is van de übercredible clubavond Closer en mede-organisator van Off Centre, allebei in de Amsterdamse Melkweg. Daarnaast heeft hij schijnbaar ook nog eens tijd om een succesvol boekingskantoor mede te runnen. Een drukke baas dus.

22

freeloader

Palladium survivalkit

Behalve een goed humeur is goed festivalgerei in de vorm van een degelijke tent, kussen en dito schoenen een must. Palladium helpt je de zomer door met deze toffe camouflagetent. In deze behuizing zullen vervelende dronkenlappen je ontzien, terwijl je zojuist ontmoete liefdespartner er maar al te graag in wakker wordt. Om ook tijdens de festivaldag wat waard te zijn is er bovendien goed schoeisel. Behoorlijke bestrating kom je in festivalland zelden tegen, daarom heb je kwaliteit nodig om gras, zand en moddervelden te trotseren. Met de schoenen uit de Palladium LITE-collectie zit je in gedrag en gebaar geramd bij nacht en ontij. Win een paar schoenen, een tent én een kussen.

Numark N4

Twijfel je tussen een traditionele dj-mixer of een midi-controller, dan biedt Numark je beide opties in één apparaat. De Numark N4 heeft alle functies die je dj nodig hebt, zoals jogwheels, vier kanalen, pitch, crossfader en een uitgebreide EQ-sectie. Als midi-controller koppel je hem simpel aan je computer, waar je via VirtualDJ LE-software of Serato DJ Intro meteen aan de slag kunt. (Het apparaat is ook voorgeprogrammeerd voor Traktor Pro 2.) Een grote handigheid van de N4 is dat je er ook externe audiobronnen als cd-spelers of draaitafels aan kunt koppelen, waardoor de mixer in vele situaties uitkomst biedt.

23

news

D’eon komt met debuutalbum op Hippos In Tanks Het Californische platenlabel Hippos In Tanks (Laurel Halo, Autre Ne Veut) brengt in juni eenlangspeler uit van D’eon (niet te verwarren met ghettohouse-producer DJ Deeon).

LP wordt gepresenteerd als het debuutalbum van de (waarschijnlijk) Canadese producer, componist en zanger, al verscheen van hem eerder het mini-album Palinopsia (2010) en de split-e.p. Darkbloom (2011, in samenwerking met Grimes). Er hangt enig mysterie rond D’eon, zo was lange tijd niet bekend waar hij vandaan kwam en of het een man of een vrouw was. Ook over het album is evenmin veel info prijsgegeven, maar uit de spaarzame interviews die verschenen zijn kunnen we opmaken dat D’eon de laatste tijd experimenteert met uitgesponnen synthesizersmelodieën die niet tot de gangbare kortmaten zijn terug te voeren. Zijn sound balanceerde in ieder geval tot voor kort ergens tussen chillwave en glo-fi elektronica met house- en dubstep-invloeden. www.hipposintanks.net

Andrew Weatherall gaat all the way De Britse dj/producer Andrew Weatherall neemt een nieuwe editie voor rekening van Ministry of Sounds Masterpiecereeks. Met de drie cd’s of lp’s tellende compilatie volgt hij in de voersporen van Gilles Peterson, Fabio & Grooverider en François K, stuk voor stuk dj’s met een veelzijdig muzikaal verleden. Weatherall is sinds begin jaren negentig prominent lid van de Londense house-scene. Hij was resident van de beroemde Shoom-club, stond mede aan de basis van Boy’s Own (een fanzine dat uitgroeide tot een illuster platenlabel), en produceerde Primal Screams klassieker Screamadelica (1991) en, recenter, o.a. Fuck Buttons. Op Masterpiece komt veel studiowerk van de maestro zelf langs, met name in de vorm van remixen voor o.a. The Horrors, Toddla T en Cut Copy. De mix is ingedeeld als een clubavond die rond elf uur van start gaat. CD1 is het meest eclectisch met veel psychedelische invloeden, deel twee zet de avond in gang terwijl deel drie met veel nu-disco voor peaktime madness zorgt. De mix is daarmee ook een afspiegeling van Weatheralls clubavond A Love From Outer Space, waar de bpm-meter nimmer over de 122 gaat. www.ministryofsound.com

25

news

Extrema Outdoor intiemer en met meer live-elementen Extrema Outdoor heeft een nieuwe verschijningsvorm. De zeventiende editie van het festival luistert naar de naam XO Live en vindt zaterdag 14 juli plaats in recreatiepark Aquabest te Best (N-B). De focus van de festivalprogrammering is verlegd van dj’s naar live-acts, ook zijn de ticketprijs en het aantal bezoekers naar beneden bijgesteld. Oprichter Marcel Mingers ziet de koerswijziging van het festival als het gevolg van de volle festivalkalender met veel soortgelijke evenementen. XO Live bevat twee grote podia waar de meest prominente live-acts en dj’s zullen optreden. De beroemdste headliner is de door de lezers van DJ Maga-

zine tot beste dj van de wereld uitgeroepen David Guetta.

De Franse ster staat exclusief op het festival, het is zijn enige optreden in Nederland deze zomer. De meest opvallende live-acts zijn LMFAO, Goldfish, Carl Craig Presents 69, Kevin Saunderson featuring Inner City, Paul Kalkbrenner en Gregor Salto samen met zangeres Skin van Skunk Anansie. Verder zullen, verdeeld over de in totaal zeven podia o.a. dj’s Hardwell, 2ManyDJs, Brodinski vs Gesaffelstein, Luciano, N-Type & Hatcha, Kenny Larkin, Distance en Maayan Nidam hun opwachting maken. Een standaard festivalticket kost € 64. www.extrema-outdoor.com

DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam DJB Testlab is hét event voor dj’s en producers om de nieuwste gear en software te leren kennen. Op zondagmiddag 3 juni zijn er lezingen en presentaties plaats in de verschillende collegezalen van SAE Institute. Ook host het verschillende intieme workshops in de studio’s en zullen de merken Korg, Ableton, Native Instruments en Sennheiser programmaonderdelen verzorgen. Verschillende vooraanstaande artiesten lopen rond en nemen deel aan het evenement, waardoor DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam geen gortdroge productpresentaties bevat, maar van de nodige jus wordt voorzien door verhalen en anecdotes uit de praktijk. Het evenement vindt plaats van 13 tot 18 uur en is gratis toegankelijk. Aanmelden kan via DJBroadcast.nl/testlab. Geef je snel op want er is plaats voor slechts 250 deelnemers. www.djbroadcast.nl/testlab

27

news

Melkweg presenteert Amsterdam Bass Festival De Amsterdamse Melkweg organiseert het eerste meerdaagse festival voor bass-gerelateerde stromingen. Van donderdag 12 tot en met zaterdag 14 juli worden de subwoofers van de zalen in het poppodium getest door genres als drum’ n bass, hiphop, dubstep en de diverse postvarianten. De Melkweg heeft een reputatie wanneer het op dubstep aankomt, het liet het genre al in een vroeg stadium veelvuldig in de programmering terugkomen. Amsterdam Bass Festival wordt gehost door de drie bass-gerelateerde clubavonden die in het Klinch-programma meedraaien.

Cable, 50Hurtz en het nieuwe concept Hoax nemen tijdens het festival elk een eigen avond voor rekening. De kaartverkoop is inmiddels van start gegaan en ook de eerste headliners zijn bekend. Meest opvallende naam is die van hiphop-icoon Doom, ook wel bekend als MF Doom. De gemaskerde rapper is naast solowerk befaamd vanwege zijn samenwerkingen met producers Danger Mouse (als Danger Doom) en Madlib (als Madvillain). De andere trekkers zijn o.a. Caspa, Ed Rush, Skism en Foreign Beggars. www.amsterdambassfestival.com

Win een dj-gig op Exit Festival Wil jij het door DJBroadcast en BMKLTSCH RCRDS gehoste podium van Exit Festival in Servië openen? Doe dan mee met de dj-wedstrijd en verdien een plek tussen onder anderen Boemklatsch, Bart B More, RipTide, NT89 en TWR72. Behalve een dj-gig win je vanzelfsprekend ook een trip naar het festival. Met een beetje mazzel kan je dus ook nog optredens bijwonen van Duran Duran, New Order, Richie Hawtin, Luciano, Art Department en Kenny Larkin.

Exit vindt plaats van 12 tot en met 15 juli in Novi Sad. Om kans te maken op een plek in de line-up begin je met het opnemen van een setje van maximaal een half uur. Doe dit via SoundCloud of Mixcloud. Houd daarbij in gedachten dat je een podium opent dat mede door BMKLTSCH RCRDS wordt gehost. Stuur de link naar je set vóór 21 mei naar info@djbroadcast.nl, onder vermelding van Exit. Kort daarna worden de finalisten bekend gemaakt waar vervolgens via de site op gestemd kan worden. De DJB-lezers bepalen zo wie de winnaar wordt. www.exitfest.nl

29

news

Met Pioneer op weg naar dj-sterrendom Altijd al gedroomd van een relatie met Paris Hilton, tienduizenden uitzinnige fans die je naam scanderen, met privé-jets van hot naar her te worden gevlogen en tegelijk tonnen op je bankrekening laten bijschrijven? Pioneer brengt die droom mogelijk iets dichterbij. In samenwerking met Loveland organiseert het dj-gearmerk de Pioneer DJ Contest 2012. Het is een uitgelezen mogelijkheid voor djtalent in de genres house, tech-house en techno om de eerste stappen in de scene te zetten. De wedstrijd gaat over vier rondes. Gaande het traject wordt er door jury en publiek online gestemd, waarna de halve finalisten zich tij-

dens de Pioneer DJ Tour-evenementen moeten bewijzen voor de dansvloer. Na een remixwedstrijd blijft de winnaar over. Die mag gigs verzorgen tijdens het Loveland Festival in augustus (en krijgt twintig kaarten!) en op verscheidene Pioneer-evenementen, waaronder het Amsterdam Dance Event. Verder win je een fraaie Pioneer RMX-1000 en de HDJ-2000-koptelefoon. Geef je op vóór 21 mei door een set van maximaal twintig minuten op te sturen. Geen audiofile, maar een YouTube-link waar duidelijk te zien is dat jij aan het draaien bent. www.pioneer.eu/nl/page/products/dj-contest/2012

Dimensions aan Zee Van donderdag 9 tot en met zondag 12 augustus vindt in de Kroatische havenstad Pula het Dimensions Festival plaats.

Het is het broertje van het Outlook Festival, later in de maand op dezelfde locatie. Waar Outlook zich richt op op bass-muziek in al zijn verschijningsvormen, is Dimensions gericht op elektronische muziek in het algemeen (met de nodige muzikale overlappingen). Het festival vindt plaats op een spectaculaire locatie tussen de ruïnes van Fort Punta Christo, een negentiende eeuws fort aan de baai van het stadje. De line-up is verbluffend, vrijwel iedere artiest die op de programmering vermeld staat behoort tot de meest relevante in zijn soort. Een kleine greep: Carl Craig Presents 69, Little Dragon, Moodymann, Four Tet en dj’s Theo Parrish, Ben Klock, Joy Orbison, Scuba, Shackleton, Todd Terje, Kode9, Levon Vincent en Pearson Sound. Kaarten voor het festival kosten omgerekend zo’n € 163. www.dimensionsfestival.com

31

advertorial

J.C. RAGS x Goldfish

J.C. RAGS werkt dit jaar een samen met het ZuidAfrikaanse danceduo Goldfish. Het gaat om een limited edition t-shirtlijn voor zowel mannen als vrouwen.

Daarnaast maken fans van het modemerk kans om de Nederlandse optredens van Goldfish bij te wonen op Goldfish Outdoor en XO Live.

J.C. RAGS is geen onbekende op muziekgebied, vorig jaar sponsorde het merk het Amsterdam Dance Event en organiseerde het diverse instores met o.a. Carl Cox, Gregor Tresher en ook Goldfish. De samenwerking met laatstgenoemde beviel zo goed dat er een vervolg kwam. Marketingmanager Torben van der Voorn: ‘Goldfish is een band die een extra dimensie aan de dance-industrie toevoegt. De manier waarop zij opzwepende elektronische muziek combineren met jazzy invloeden en het bespelen van live-instrumenten straalt authenticiteit, oprechtheid en passie uit. Iets dat wij met J.C. RAGS in onze collecties ook proberen over te brengen.’

De roots van Goldfish liggen in de Zuid-Afrikaanse surfscene, waardoor er gekozen is voor melange slub jersey, een lichte en luchtige stof. Deze zomerse look & feel wordt gecombineerd met de tailored pasvorm waar J.C. RAGS

bekend om staat. Ook kenmerkend voor de stijl van J.C. RAGS is dat de stof sterk is afgewassen, wat het shirt een heavy-worn karakter geeft. Uiteraard maakt het geweven logo van Goldfish, subtiel aan de onderkant van het shirt verwerkt, het geheel af.

Je kunt Goldfish dit jaar in Nederland o.a. bewonderen op hun eigen minifestival Goldfish Outdoor (15 juni) en op XO Live (14 juli). Iedereen die het limited-editionshirt koopt maakt kans op het bijwonen van deze concerten. Op het al bijna uitverkochte Goldfish Outdoor in het Amsterdamse Bos is een viptribune ingericht waarvoor je kaarten kunt winnen. Tijdens XO Live in Best geeft Goldfish bovendien een intiem concert op een geheime plek op het festivalterrein. Deze exclusieve gig is alleen toegankelijk voor fans die J.C. RAGS’ Goldfish-shirt dragen.

De limited edition Goldfish t-shirts worden, zoals gebruikelijk bij J.C. RAGS, in een bijzondere verpakking verkocht: een platenhoes dit keer. De shirts zijn vanaf nu verkrijgbaar voor een consumentenadviesprijs van € 29,99 (korte mouw) en € 39,99 (lange mouw). www.facebook.com/J.C.RAGS

33

djb locator TEKST TOM VAN HAAREN Beeld LAILA COHEN

hype

Tijdschriften doorbladeren hoort hoort erbij als je naar de kapper gaat. Goed dus dat DJB ook bij Hype verkrijgbaar is, zeker aangezien we het over een franchiseketen hebben met vestigingen in Den Haag, Rotterdam, Amsterdam, Delft, Utrecht en Zoetermeer.

Wie Hype op de Haarlemmerdijk in Amsterdam bezoekt merkt meteen dat dit geen traditionele kapsalon betreft. Het is alsof je een futuristisch ruimteschip binnenstapt, dat niet had misstaan in een Stanley Kubrick-film. Naast kenmerkende barbiersattributen als spiegels en kappersgerei, liggen overal gadgets, kleding en magazines in het strakke, witte decor. Roze vlakken zorgen voor het contrast en doen je beseffen dat je de hemelpoorten nog niet hoeft te betreden.

‘Hype is een hairfashionconceptstore waarbij haar centraal staat, maar andere streetfashionelementen als muziek, kleding, gadgets en magazines de winkel versterken’, vertelt oprichter en creative director Martijn Garsthagen. ‘Het kappersgedeelte is de kern van de zaak, maar met een continue stroom aan vernieuwende merken proberen we een dynamische ervaring te creëren. We verkopen nieuwe modelabels en gadgets die vaak nergens anders verkrijgbaar zijn voordat ze bij ons liggen. Meestal hebben we een product twee seizoenen in de winkel, daarna gaan we weer

op zoek naar nieuwe labels.’

Een combinatie van kapperszaak en winkel biedt zo zijn voordelen. Wie zich laat knippen zit met gemak drie kwartier in een stoel. En hoe knap je coupe ook wordt, naar jezelf in een spiegel kijken gaat na verloop van tijd toch vervelen. Waardoor je ogen afglijden naar het assortiment aan gadgets (o.a. Sabre, Komono) en kleding (o.a. American College USA, Lick My Legs).

Garsthagen: ‘We krijgen nu ook aanloop van mensen die niet geknipt willen worden, maar wel kennisnemen van de kwaliteit en beleving van het kappersgedeelte waar ze normaal aan voorbij zouden lopen.’

De portfolio’s van de verschillende Hype-kappers op de Hype-website laat een aansprekend profiel van het fashionable klantenbestand zien.

Garsthagen: ‘Er worden regelmatig foto’s geupload van bezoekers en hun nieuwe kapsel. Dat is leuk om te delen voor de drager zelf, maar ieder ander kan zo ook de huidige collectie haarmodellen met de Hype-signatuur bekijken.

De stijlen veranderen regelmatig, ieder seizoen hebben we nieuwe modellen die in ieder filiaal door ons personeel kunnen worden aangemeten.’ www.hypekappers.nl

35

advertorial

ticketscript Ticketscript heeft een mobile event-app ontwikkeld, gericht op organisatoren die op een laagdrempelige manier een professionele app wensen te lanceren. Organisaties wordt zo de kans geboden om bezoekers intensiever bij een evenement te betrekken en hen gemakkelijk de kans te bieden om hun evenementbeleving te delen.

Ticketscript is gespecialiseerd in software-oplossingen voor promotie en ticketverkoop voor evenementen. Met de self-service online ticketshop van Ticketscript kan ieder festival en evenement kosteloos de promotie en verkoop van e-tickets en mobile-tickets vanaf de eigen website in de hand houden. Dit in de eigen huisstijl. Vanuit hetzelfde dashboard als waarmee de online ticketshop wordt beheerd is het nu ook mogelijk een mobile event-app te lanceren. Dit kan gedaan worden met slechts enkele muisklikken en zonder dat daarvoor verdere technische kennis aanwezig hoeft te zijn.

Ticketscript heeft een nieuwe technologie geïntegreerd in het dashboard, waarme klanten de app in slechts enkele minuten in hun eigen huisstijl en volledig toegespitst op het eigen evenement kunnen aanmaken. ‘Je merkt dat apps een

belangrijk deel uitmaken van de manier waarop evenementbezoekers hun mobiele telefoons gebruiken. Tegelijk zijn er nog maar weinig festivals en evenementen die over een eigen app beschikken en zo inspelen op de behoefte en beleving van hun bezoekers,’ aldus Frans Jonker van ticketscript.

De ontwikkeling van een eigen, goed werkende app wordt door veel organisaties als een flinke kostenpost gezien. Met deze technische ontwikkeling stelt ticketscript organisatoren in staat om tegen lage kosten hun eigen event-app te creëren. ‘Het is altijd de bedoeling geweest om een veilig en laagdrempelig systeem te ontwikkelen, waarmee evenementorganisatoren zelf de controle hebben over de kaartverkoop en de promotie van hun evenement,’ stelt Jonker.

De belangrijkste reden voor de ontwikkeling en implementatie van de app blijft voor ticketscript echter de ticketing.

Ticketscript is ervan overtuigd dat de mobile event-app een positief effect heeft op de kaartverkoop. Dit onder meer vanwege de optie die gebruikers hebben om tickets te kopen via de app en hun aankoop en ervaringen middels de app direct via social media te delen. ticketscript.com

36

de mixtape van...

TEKST JOB DE WIT Beeld Maslow

Pepijn Lanen is niet voor één gat te vangen. Als rapper bij De Jeugd Van Tegenwoordig zet hij hiphop op het verkeerde (en dus precies goede) been, om vervolgens met Le Le schijnbaar net zo gemakkelijk post-ironische synthpopliedjes de dansvloer op te dirigeren. Op Redlight Radio draait hij obscure gangsta-rap, voor zijn DJBmixtape selecteert Faberyayo house en electro die zeker zo diep gaat.

Jay Shepheard Pipes n Sneakers Ik weet niet zo heel veel over deze artiest, noch over deze track. Wel dat je er heerlijk mee over de snelweg kan glijen dwars door het holst van de nacht.

Tokamak Set Up (Bushwacka! Remix) Ik had deze plaat in een grijs verleden op vinyl in mijn bezit.

Toen heb ik die op een avond ooit eens meegenomen naar mijn toen overbuurman dj Tim Nieburg. Sindsdien heb ik er niets meer van vernomen. Needless to say laat ik daar nog steeds wel eens een traantje om.

The Egyptian Lover I Cry (Night After Night) Elektronische tranen rechtstreeks vanaf de Nijl. Stoer en mega-emotioneel tegelijk. Egyptian Lover krijgt veel te weinig credit sowieso, maar dit nummer wijkt ook weer heel erg af van de rest van zijn werk. Echt heel tof.

I-f Disko Slique (Instrumental) I said it before and I’ll say it again: ik wil graag opgerold worden in dit nummer en verdwijnen in de nacht. Het luistert weg als een soort viering van anoniemiteit binnen een gitzwarte zee met glinsteringen van neon-licht.

Lovebug Starski Say What You Wanna Say Als ik me niet vergis, zit dit nummer onder de aftiteling van Big Fun in the Big Town, en als ik me wel vergis dan is het onder de aftiteling van een soortgelijke docu uit de jaren tachtig over rap in New York. Het geeft me tegelijkertijd een heel fijn en heel melancholisch gevoel. AKA muziek at its finest.

Ruth Polaroid/Roman/Photo Ik hoorde dit nummer pas lang nadat we ‘Ich Clack Dich’ hadden opgenomen. En gelukkig maar, anders had ik mijn vingers überhaupt niet durven branden aan het genre experimentopopografieineenanderetaaldanengels.

Silver Apples I Have Known Love Dit nummer heb ik samen met Piet Parra twee weken lang helemaal grijs gedraaid. Sindsdien word ik van tijd tot tijd een beetje misselijk als ik het hoor (geen grap). Men zou wellicht kunnen stellen dat ik iets te ver ben gegaan, maar daar nodigen de onorthodoxe productie en de prachtige lyrics dan ook wel weer toe uit.

Giorgio Moroder From Here to Eternity Ooit zat ik in een auto met de zoon van Moroder achter het stuur. Hij vertelde dat Moroder sr. bijna al zijn synths en disco-outfits de deur uit had moeten doen van zijn vrouw (en subsequently de moeder van de bestuurder van de auto). Daarna zei hij dat hij zelf groot fan was Nicki Minaj en Lil Wayne. Gelukkig kan dit nummer nooit door niemand weggegooid worden. artiest onbekend Ghost in the Shell De filmmuziek waaruit deze onderkoelde stamper is geknipt is op zichzelf ook al heel erg goed. Ja. Maar dit is ook heel tof. Toen ik er kortgeleden achterkwam dat het niet om een productie van de hand van Ome Aphex ging, brak mijn hart een beetje.

Hollis P. Monroe I’m Lonely Toen ik nog wat jonger was, was er altijd heel veel kutmuziek en platte tranceherrie op de TMF’s en de MTV’s. Eén op de duizend van die nummers was dan ineens wel te doen.

Hier had ook Whirlpool Productions - ‘From: Disco to: Disco’ kunnen staan, of Wamdue Project’s ‘King of My Castle’.

Maar de Terence Trent D’Arby-sample won me over.

Le Knight Club Coral Twist Filterdisco op zijn best, meer kan ik er ook niet over zeggen. Franse feelgoodhouse uit de koker van one of house music’s greatest. De perfect gekozen loop die zoveel emotie lijkt over te brengen en tegelijkertijd ook weer niet. Crydamour is sowieso de shit.

Noir & Haze Around (Solomun Vox) De notenanthem van het aankomende seizoen.

www.twitter.com/faberyayo

DJBroadcast.fm is powered by

38

Boeken TEKST JOB JOBSE beeld Daniel Herrmann

Thank you for reading

Als je ergens veel vanaf weet, merk je dat het vaak niet helemaal klopt als er in boeken, tijdschriften of films over dat onderwerp wordt gerept. Zo las ik onlangs een groot stuk in de krant over de buurt waar ik ben opgegroeid en bijna twintig jaar heb gewoond. Ik kon duidelijk zien dat de schrijver ontzettend zijn best had gedaan om allemaal mooie dingen te vertellen, toch klopten vrijwel alle feitjes net niet helemaal. Elke buitenstaander moet hebben gedacht dat de schrijver erg goed geïnformeerd was, maar iedereen uit de buurt prikte er zo doorheen.

Waar ik ook best veel vanaf weet is dance: clubs, dj’s, platen, house, etc. Daar stuit ik vaak op hetzelfde probleem.

Noem mij bijvoorbeeld één filmscene waarin het gevoel van een feest of clubnacht goed wordt uitgebeeld. Natuurlijk, er zijn films die een heel aardige poging wagen, zoals de te gekke huisfeestscène in Any Way the Wind Blows van Tom Barman, maar een écht realistische weergave moet nog steeds geschoten worden. Om over dat gevoel te schrijven lijkt haast nog moeilijker. En toch is het boek over de Robert Johnson te gek, misschien juist wel omdat dat laatste níet is geprobeerd. Daarentegen is Come on in My Kitchen: The Robert Johnson Book een prachtig verzamelwerk van foto’s, essays en interviews met de mensen die er al dertien jaar één van de beste clubs ter wereld van maken: de artiesten, de crowd, de crew.

Zo vind je in het bijna vierhonderd pagina’s tellende boek onder andere schattige foto’s van dj’s Gerd Janson en

Ricardo Villalobos in hun jonge jaren, een uitgebreid interview over het geluidssysteem van de club in Offenbach, aan de andere kant van de Main naast Frankfürt, de Robert Johnson-classics van Ivan Smagghe en Roman Flügel, een hilarische sms van Theo Parrish en een verzameling van al het artwork door de jaren heen, dat bestaat uit posters met briljante teksten als ‘If you talk to her she can’t sing along’, ‘Yes it’s loud enough’ en ‘Thank you for dancing’.

Het mooiste dat in het boek naar voren komt is de filosofie die eigenaren Sebastian Kahrs en Ata erop nahouden.

De club draait namelijk maar om om één ding: de muziek.

Zo bestaat de club naast een bar uit niets anders dan een dj-booth en een dansvloer – waar je dus niets anders kunt doen dan dansen – en hield de Robert Johnson er op een gegeven moment mee op om zijn programma te communiceren. In plaats daarvan was er op de website per avond een track te luisteren, uitgekozen door de dj die zou draaien. Ook hebben de twee er in al die succesvolle jaren nooit voor gekozen om naar een grotere locatie te verhuizen, hoewel de club een capaciteit van slechts 250 mensen heeft.

Het zijn allemaal zaken die van de Robert Johnson een club maken om van te houden. De mooie manier waarop dit alles tentoon is gesteld maakt Come on in My Kitchen tot één van de weinige boeken die het clubgevoel zo waarheidsgetrouw beschrijven.

Come on in My Kitchen: The Robert Johnson Book is uitgegeven door JRP|Ringier.

40

digibroadcast TEKST Vincent Reinders

Doodeenvoudig muziek maken onderweg. Foto’s delen met omgevingsgeluiden incluis. Lol beleven met een digitale doedelzak. Vele malen beter gebruik maken van Spotify. Het kan allemaal! De verbetering van je digitale leven stopt nooit.

Figure Met Figure wordt het maken van beats eenvoudiger dan ooit en het ziet er ongelooflijk gelikt uit. Vanuit de kernelementen drum, bass en lead ga je aan de slag. Hou je vinger op de kick, snare, hats of cowbell om het skelet in elkaar te zetten. Kies vervolgens de toonhoogte en melodie van de baslijn. Rond de basis af door een leadsynthesizer naar keuze te finetunen. Je kunt nu opnemen! Er zijn tal van opties om je productie aan te passen, zoals filters, en delays.

Zo indrukwekkend heb ik apps zelden gezien. Het enige wat ontbreekt is het opslaan en exporteren van je muziek.

Als je niet kunt pronken met je werk, is de lol er een stuk sneller vanaf. Als ze optie toevoeen, heb voor 79 cent pure perfectie in je broekzak.

Air Pipes De Schotse doedelzak. Bestaat er een instrument dat meer op de zenuwen werkt? Dat nog meer irritatie opwekt? Ik betwijfel het. Die karige klanken, die toch stiekem ook altijd een charmant nostalgiegevoel opwekken, kun je nu ook op je iPhone creëren. Met Air Pipes bedien je de knoppen alsof je een fervent kiltdrager bent. Geloof het of niet: het is één van de populairste apps van het moment. Maar misschien is dat wel omdat ’t het ideale instrument lijkt om je slapende vrienden eens even verschrikkelijk snerpend wakker te blazen.

Picle De inlijving, voor een miljard dollar, door Facebook van Instagram is de overname van het jaar in de online-business.

Maar Instagram is natuurlijk niet de enige app waarmee je foto’s met vrienden deelt. Picle doet er bovendien een schepje bovenop door je de mogelijkheid te geven je foto’s van omgevingsgeluiden (de ruizende zee, geroezemoes in een café) of zelfs muziek te voorzien. Picle zal nooit voor een miljard over de balk gaan, maar het is een uitstekend vormgegeven app die geluidsjunks zal bekoren.

Spotify Apps Leuk hoor, zo’n database van zestien miljoen nummers.

Maar waar begin je? De Spotify’s van deze wereld zijn niks zonder curatoren. Bloggers, kenners en dj’s weten de weg in het muzieklandschap. Ook binnen Spotify begint er steeds meer ruimte te ontstaan voor curatie, via de App Finder. Hier vind je de plek waar partijen als Pitchfork, The Guardian en We Are Hunted muziektips delen. Via Soundrop kun je in sommige genre-‘kamers’ chatten met medeluisteraars en stemmen op nummers die nu klinken.

Songkick genereert concertdata bij je in de buurt en TuneWiki zorgt ervoor dat je de songtekst in beeld krijgt. En zo zijn er nog meer apps die hét online muziekplatform van de toekomst zoveel meer waardevol maken dan alleen een database van miljoenen tracks.

42

games TEKST JOrn liefdeshuis

Journey

Geen promotiecampagnes van miljoenen euro’s, geen superlancering met duizenden mensen die de hele nacht lang in de rij staan en ook geen zestig euro voor een spel dat je na één weekend nooit meer aanraakt.

Het had geen marketingbudget ter waarde van een middelgroot eiland in de Stille Zuidzee en, misschien nog wel belangrijker dan al het bovenstaande, durft buiten de bestaande lijntjes te kleuren. Journey doet het allemaal net even anders.

De zegswijze ‘de reis is belangrijker dan het doel’ is Journey op het lijf geschreven. Het gaat, om precies te zijn, om een reis door de woestijn naar een berg in de verte. Die berg is vanaf het eerste moment al zichtbaar, en de woestijn die zich tussen jou en je doel uitstrekt is groot genoeg voor twee tot drie uur spelplezier. Je loopt, zweeft en glijdt over duinen en obstakels.

Het is het multiplayer-element dat Journey, alleen verkrijgbaar via PlayStation Network, naar een hoger niveau tilt.

De andere spelers kom je, zonder enige waarschuwing of melding, tijdens het spelen tegen. Het zijn perfecte kopieën

van jezelf en je kunt niet duidelijk met ze communiceren of praten. Wat je kan doen is een kort geluidje activeren door op de O-knop de drukken, meer niet. Toch staat dit gebrek aan mogelijkheden een goede samenwerking niet in de weg, integendeel. Juist omdat je niet kan overleggen en alleen kan samenwerken door goed op te letten en te kopiëren, worden de basisbeginselen van de communicatie perfect neergezet.

Het spel speelt als een droom, een mooie droom, zo’n droom waaruit je niet wilt ontwaken. Je wilt doordromen naar de berg, maar beseft tijdens de reis dat het eindpunt amper mooier kan zijn. Zonder veel te verklappen over het verhaal en de plot – die zich openbaart middels indrukwekkende cut-scènes – kan ik wel zeggen dat het niet onderdoet voor welk ander spel dan ook. Het is ook niet voor niets dat Journey het het meest succesvolle PSN-spel is.

Koop in plaats van vijf bier gewoon dit spel, doe de gordijnen dicht, ga er eens goed voor zitten en geniet van een ruim twee uur durende trip. nl.playstation.com/psn

44

film TEKST SANDER KERKHOF

marley

Beschermheilige der backpackers, t-shirt-icoon, braderiefavoriet van je hippiemoeder. De waarde van Bob Marley’s nalatenschap lijkt met de opening van iedere coffee- annex reggaesouvenirshop af te nemen. Zijn liedjes verworden tot liftmuziek die niet eens meer opvalt. Get up, stand up? Ja, om nog twee Bintang te bestellen en een vloeitje te lenen van je buurman.

Hoe het allemaal precies zat met leven en werk van Bob Marley, die in 1981 op 36-jarige leeftijd overleed aan kanker, kan alleen nog de rasta achter de bar je vertellen. Waarom spreken zijn songs nog altijd zoveel mensen (dertig miljoen likes op Facebook) aan? En hoe was Bob Marley nu echt als persoon? Regisseur Kevin Macdonald gaat in de 144 minuten durende documentaire Marley op zoek naar het antwoord.

Oscarwinnaar Macdonald (One Day in September, The Last King of Scotland) werd door Chris Blackwell, oprichter van Island Records en platenbaas van Marley, gevraagd om de definitieve documentaire te maken over de grootste reggae ster ooit. Belangrijk daarbij was de support van de Marley-familie en andere belangrijke figuren, zoals Neville “Bunny” Livingstone van The Wailers, die vooral in het begin van de film de lijntjes aan elkaar verbindt en ook kritisch is over zijn oude bandleider.

Het verhaal begint in het dorpje Nine Mile, ergens in de binnenlanden van Jamaica. In de anekdotes over Marleys jeugd dwarrelen feit en fictie door elkaar als de rook van een goede spliff. Zelf gaf hij weinig interviews, omdat hij zich vanwege zijn geringe scholing ongemakkelijk zou voelen bij journalisten en bang zou zijn dat hij zich niet goed genoeg kon uiten.

Mogelijk had dat ook te maken met Marleys jeugd en zijn gevoelens over zijn witte, afwezige vader Norval.

Het ontbreekt ook aan fotografie en film over Marleys beginjaren. Dat verhaal wordt verteld door vrienden, familie en een paar schimmige figuren die zeggen hem goed te hebben gekend. Marley werd gepest op school en was onzeker over zijn afkomst en identiteit. Veel mensen dachten dat Bob zwart was en waren verbaasd toen ze er achter kwamen dat hij een witte vader had. Het moet een sleutelrol gespeeld hebben in zijn zoektocht naar identiteit waarin hij ook de rastafaribeweging zou ontdekken. Marley was een outsider, een gevoel dat revolutie predikt.

Macdonald heeft echt zijn best gedaan om een compleet levensverhaal te schetsen. Zo is er een prachtige scène waarin hij het nummer ‘Cornerstone’ laat horen aan Marleys halfzus. Hij zingt er: ‘The stone that the builder refused will always be the head cornerstone’ en de vrouw herkent het verhaal als iets dat echt is gebeurd. De beelden van zijn optredens in Afrika, waar Marley zich voor politieke karretjes liet spannen, leveren ook vuurwerk op.

De film eindigt met een gang langs tientallen plekken in de wereld die naar Marley verwijzen, van zingende schoolklassen in Afrika tot revolutionaire bewegingen in het MiddenOosten. Het is de filmmaker gelukt om de icoon een stuk menselijker te maken en zijn muziek nieuw leven in te blazen. Je kunt met frisse oren luisteren naar de nummers op de bijbehorende, uitstekende nieuwe compilatie. Marley is verplichte kost, ook en vooral tijdens de filmavond in je favoriete backpackersoord. www.bobmarleymovie.com

46

DVD TEKST job de wit

we need to talk about kevin

Dat het verhaal, dat in flashbacks verteld wordt, niet goed afloopt, maakt de film al snel duidelijk. Het huis en de auto van hoofdrolspeeltser Tilda Swinton blijken door vandalen met rode verf ondergekalkt, en even later wordt ze door een mevrouw op straat in het gezicht geslagen: ‘Ik hoop dat je rot in de hel, fucking bitch.’ Wat heeft ze misdaan?

In elke scène waarin Eva Katchadourian (Swinton) stil voor zich uitkijkt, en dat zijn er wel een aantal, zie je het door haar hoofd malen: wat heb ik gedaan, wat had ik kunnen doen, hoe heeft dit zo ver kunnen komen, waarom? Eva’s leven is aan diggelen geslagen door haar zoon Kevin.

Vanaf zijn geboorte weet ze geen raad met het jong, dat, als hij eenmaal is uitgejankt, zijn moeder op elke mogelijke manier dwarszit. Kevin daagt haar als peuter al voortdurend uit, hij ziekt, ettert, manipuleert en chanteert. Hij is een waar duivelskind, die zijn moeder mede tot wanhoop drijft omdat hij voor zijn vader, een naïeve, goeie lobbes (John C. Reilly), consequent mooi weer speelt. Hij is gewoon een lieve jongen! Zelfs de dokter zegt dat er niks mis met hem.

Voordat je weet waarom hij er zit, zie je Eva haar zoon in de gevangenis opzoeken. Regisseur Lynne Ramsay – die sinds

1999 maar drie speelfilms maakte, deze incluis, alledrie ijzersterk – bouwt geraffineerd de spanning op. Acteur Ezra Miller haalt, als de tiener Kevin, het bloed onder je nagels vandaan. De flashbacks verspringen van Eva’s huidige, miserabele leven naar haar bezoeken in de gevangenis en naar haar eerdere, ongelukkige gezinsleven, waarin Kevin het stiekem ook nog eens gemunt heeft op zijn jonge zusje.

Tilda Swinton levert een fenomenale acteerprestatie. Haar radeloosheid is invoelbaar. Haar kind ontspoort volledig, met ingrijpende gevolgen voor de hele gemeenschap, en ze heeft er al die jaren geen grip op kunnen krijgen. Nu moet ze boeten, een lot dat ze zich op masochistische wijze toe-eigent. Als iemand de eieren in haar doosje kapotslaat, staat ze er niet alleen op ze gewoon af te rekenen, ze zal ook een omelet met schillen erin opeten.

We Need to Talk About Kevin (2011) is een verontrustende, ongemakkelijke film die je voortdurend op het puntje van je stoel houdt. Kevin is een monster, maar het blijft, tot het einde, toch ook Eva’s kind. Als hij bijna twee jaar in hechtenis heeft gezeten en op het punt staat naar de grotemensengevangenis te verhuizen, lijkt er zelfs iets van perspectief in de moeder-zoonrelatie te kruipen. www.weneedtotalkaboutkevin.co.uk

48

underground noise TEKST JOB DE WIT Beeld Wayne horse

Wayne Horse Willehad Eilers alias Wayne Horse (Bremen, 1981) woont en werkt in Amsterdam. In 2005 studeerde hij af aan de Gerrit Rietveld Academie en sindsdien heeft hij werk laten zien in o.a. het Centraal Museum in Utrecht, Harlan Levey Projects in Brussel, Galerie Gabriel Rolt in Amsterdam en op de Biënnale van Venetië. Zelf kwam ik zijn indertijd door pop-art, manga en grafitti beïnvloede tekeningen en muurschilderingen in 2006 voor het eerst tegen op de Dutch Masters-expositie in het Gem in Den Haag.

Tegenwoordig varieert Wayne’s werk van video tot tekeningen tot performance. Hij experimenteert, zoals hij het zelf zegt, met manieren van creëren en verhalen vertellen. ‘Filmscenarios worden geschreven tijdens het montageproces, willekeurige handelingen bepalen de regels voor projecten en worden de basis voor elk volgend besluit.

‘Het werk verandert in een reis en alles wat onderweg langskomt valt op zijn plaats. Het resultaat is niets anders dan een moment waarop je even een stap terug zet en kijkt naar wat er is gebeurd. Goed werk trekt verder en creëert nieuwe uitdagingen.’ www.waynehorse.com

teddy ‘the milkman’ milks on his 6000, wijk aan zee 2010

VSF, schwarzwald 2009

attempt of mediation between man and animal, 2011

neon lights, 2009

prince of joy, 2012

bad milk in the dunes, 2010

54

tees & Sneakers Fotografie & styling Laila Cohen en Mirte P. van der Lugt Mede mogelijk gemaakt door Intratuin

(vlnr vbno) Tee geel: Henk limited edition, via HENK OP DE HELLING Insectenbroche: ULI RAPP Zalmroze rib shorts: SCOTCH & SODA, via MEN_at_WORK Sneaker, paars/turqoise: MISSONI & CONVERSE, via PRECINCT FIVE Tee grijs met volgeltjes op een stokje: 8MM via MEN_at_WORK Insecten broche: ULI RAPP Hoed, beige: SEAFOLLY Sneakers, geel/wit/donker groen: JOSE PARLA & CONVERSE via PRECINCT FIVE Jeans shorts: 8MM, via MEN_at_WORK Sneakers, rood/blauw/geel: DAMIEN HIRST & CONVERSE, via PRECINCT FIVE Zonnebril, rood/houd: W/SUN ROCKWELL, via PRECINCT FIVE Regenlaars, donker groen: AIGLEDUBOIS Sneaker, paars/turquoise: MISSONI & CONVERSE, via PRECINCT FIVE (www.precinctfive.nl) Tee rood/geel/groen gestreept: JC RAGS, via MEN_at_WORK Sneaker laag, hennep/katoen: PALLADIUM Sneakers hoog, grijs: HUB Sneaker, fluo/plastic/groen: NATIVES Tee wit met lichtblauw borst zakje: J RAGS via Men_at_WORK Tee zwart met panter R print: REELL JEANS Tee turquoise met rood/lichtblauw/oranje strepen op kraag en mouwen: JC RAGS Sneakers hoog, khaki/canvas met bruine zool: PALLADIUM

56

hotshop TEKST tom van haaren

Ramos Clock Aangezien je DJBroadcast leest en dus vatbaar bent voor de magie van het nachtleven, is het aannemelijk dat je geen ochtendmens bent. En wat is er dan erger dan een tetterende wekker? Hoe vaak is het niet voorgekomen dat je in een reflex naar de snooze-knop greep om je alsnog te verslapen?

Dat zal niet meer gebeuren met de Ramos Clock. Deze bijzondere houten wekker is een stuk lastiger uit te schakelen. Hij moet namelijk worden afgezet met een wachtwoord, waarvan je het toetsenpaneel op afstand (zoals bijvoorbeeld in de badkamer) kunt hangen. Ja, je begrijpt het goed: je moet je bed uit om die kolereherrie uit te schakelen. En nee, de stekker uit het stopcontact trekken helpt niet, er zit een accu in. Prijs: vanaf $ 200. www.ramosclock.com

Numark iDJ Pro Sinds het verschijnen van de iPad is menig dj-app gepasseerd. De iDJ Pro is de laatste, en een uitstekend alternatief voor meer gangbare dj-setups.

Met een simpele click bevestig je de iPad in het midden van de console, waarna je muziekbibliotheek in een split-screen overzichtelijk is door te scrollen. Hoe soepel het aanraakscherm van de iPad ook mag werken, voor heftige dj-sets is het veel te gevoelig en dus zijn fysieke knoppen onmisbaar. De iDJ bevat robuuste regelaars zoals hotcues, jock-wheels, pitch-control en scrollers. Maar het grootste voordeel zit hem in de mogelijkheden van de iPad. Met de cloud-functie kun je al je digitale muziek afspelen. De iDJ is bovendien compatible met AirSpeaker. Prijs: â‚Ź 459. www.numark.com

Blackmagic Cinema Camera Je denkt bij het zien van dit slicke apparaat eerder aan een leuke hippe fotocamera. Toch is de Blackmagic Cinema Camera gemaakt voor filmmakers met serieuze aspiraties. De specificaties zijn indrukwekkend en de prijs is ‘relatief’ goedkoop. Zo neemt hij in 12-bits CinemaDNG-raw op in 2,5k-resolutie. De bestanden waarmee je kunt werken zijn enorm, dus het apparaat bevat de mogelijkheid om 2,5 inch ssd-kaarten in te pluggen om de geschoten beelden op te slaan. Zo’n ding van 256 GB kan je in een half uur al vol schieten. Op de camera passen verschillende lenzen van Canon EF en Zeiss ZE. Door de simpele interface is hij gemakkelijk te bedienen en hij ziet dus ook nog eens gelikt uit. Prijs: € 1.929. www.blackmagic-design.com

Be@rbrick Daft Punk 1000% Binnenkort staat hopelijk weer die altijd fijne som vakantiegeld op je salarisafschrift. Een portie poen waarmee je dingen kunt doen die je normaal aan je voorbij moet laat gaan. Medicom speelt hier op in met een epische nieuwe editie van zijn Be@rbrick-serie. Opnieuw zijn het Thomas Bangerhalter en Guy-Manuel de Homem-Christo die, in hun Daft Punk-gedaante, een designertoymetamorfose krijgen. De poppen verschijnen in juli op de markt, al kan je er op eBay nu al op bieden. Naar de officiële prijs blijft het niettemin nog even gissen, reken er maar op dat je voor hetzelfde geld ook een all-inclusive vakantie naar Turkse rivièra kunt boeken. www.medicomtoy.co.jp

58 hotshop

Lego Architecture Het kan iedereen overkomen. Het is een keer goed raak op een afterparty en plots zit je je hele leven vast aan familie-uitbreiding. Voordat het kroost je financieel leegplundert met merkkleding en collegegeld zat er tot voor kort ook een leuke kant aan zo’n bestaan. Je kon namelijk, zonder dat iemand vreemd opkeek, weer met Lego spelen. Goede anticonceptie blijft niettemin essentieel. Het excuus is een paar jaar geleden in het water gevallen met de introductie van Lego Architecture, waarmee de Deense speelgoedfabrikant zich juist direct op volwassenen richt. De laatste editie staat in het teken van het Sydney Opera House. Eindelijk kunnen we, kinderloos!, ongegeneerd met blokjes spelen. Prijs: € 39,99. architecture.lego.com

Sabre Lovedoll De zon wordt steeds feller, en ondanks de financiële malaise blijven er maar nieuwe festivals bijkomen. Goede bescherming voor je ogen is dus zeer belangrijk in het zomerseizoen. Het kan bij festivalbezoek ook anderszins verstandig zijn om uitpuilende pupillen te verstoppen. Met de Sabre Lovedoll kom je niet alleen goed voor de dag, hij vertaalt de roze gloed waarin je verkeert ook nog eens perfect. Het label heeft sinds 2006 een steeds groter deel van de markt verovert door klassieke elementen uit de jaren vijftig, de tegencultuur van de jaren zestig en de psych-rock van de jaren zeventig te combineren met een eigentijdse skate- en surfattitude. www.hype.nl

59 hotshop

Aiptek MobileCinema i15 Met de MobileCinema i15 maak je van je iPhone een filmprojector. In no time verander je iedere muur of schutting in een bioscoop. Het frontje is in staat om een projectie te genereren van 150 centimer doorsnede, waarmee je in de juiste kleuren en in hoog contrast je film en fotowerk kunt vertonen. Wat het apparaat helemaal mooi maakt, is dat er een interne batterij inzit waarvan de iPhone stroom kan tappen als de eigen batterij leeg is. Prijs: € 229. www.aiptek.eu AMG V12 Analog Manufaktur Germany presenteert een hoogwaardige draaitafel waar iedere vinylfreak van gaat watertanden. Het is het eerste model dat Werner Roeschlau en zoon in hun fabriek in München hebben gecreëerd.

Alle onderdelen zijn eigenhandig en volgens de laatste technieken gefabriceerd. Ook de materialen zijn van hoogwaardige kwaliteit, zo zitten er robuuste metalen in verwerkt die ook in vliegtuigconstructies worden gebruikt. Naast de gebruikelijke snelheden van 33,3 en 45 toeren kun je ook oude 78-toerenplaatjes draaien. Zo bespaar je weer een andere draaitafel uit. En dat is maar goed ook, de prijs bedraagt namelijk € 9.800. www.amg-turntables.com

Braun CruZer6 beard&head Badkamerfabrikanten hebben het er maar moeilijk mee. Waar ze vroeger slechts een paar vakjes boven het dressoir moesten inbouwen voor het opbergen van cosmeticawerktuigen, is anno 2012 veel meer ruimte vereist. Het sterke geslacht wil er tegenwoordig ook piekfijn verzorgd uitzien en dat resulteert in enorme hoeveelheden smeersels, vloeistoffen en werktuigen. Gelukkig brengt Braun de rust terug in het washok. Met de CruZer6 beard&head heeft de man het gereedschap om simpel en snel met een geraffineerd hoofd op feesten en partijen te komen aanzetten. De zes verschillende standen gaan van de net-uit-bed-look tot hallo boswachter. Prijs: € 64. www.braun.com/cruZer

61

column TEKST Renske Jonkman Beeld Kevinboitelle.nl

Elk jaar hangt er wel een lading sociaal schrijnende gevallen langs de aanvoerroute van een festival. Op de bonnefooi wachten ze in Occupy-stijl met zelfgefabriceerde bordjes Kaartje gezocht op een dealer die nooit zal komen opdagen. We kunnen ervan wegkijken, doen alsof het niet bestaat, maar de werkelijkheid is dat deze groep de komende jaren alleen maar zal toenemen.

Zaterdagochtend 9 uur. Omdat ik mijn vrienden ervan verdenk nog doorgeneukt in bed te liggen meuren, koop ik uit voorzorg acht kaartjes voor Into the Great Wide Open, in de hoop op een grotere waardering voor mijn gulheid en goede inborst. Het is in de periode rond Kerst: Halbe Zijlstra staat op het punt de btw op de festivalkaartjes te verhogen - met als tegenreactie dat alle organisaties als de sodemieter hun kaartjes in de verkoop gooien. Met twee gelijktijdig openstaande computerschermen bemachtig ik acht kaartjes. Binnen een uur zijn ruim negen maanden voor aanvang alle toegangsbewijzen verkocht. Gelukkig heb ik mijn vrienden weten te behoeden voor zwendel en straatverkoop, zodat we ons voor het eerst kunnen verheugen op een festival waar we met z’n állen heen gaan.

Na deze maandenlange voorpret ontvang ik op een dag de volgende mail. ‘Hoi lieverd, het spijt me maar ik heb dat weekend een bruiloft waar ik zéér veel waarde aan hecht, en ik vind de line-up ook maar zozo.’ Als mijn vrienden ergens geen waarde aan hechten dan is het wel een bruiloft, dus ik bel hem onmiddellijk om verhaal te halen. ‘Nee, ik meen het,’ zegt vriend 1 wanneer ik hem ondervraag. ‘Ik ga echt niet het hele weekend met dat kutwijf kamperen.’

Er was sprake van een akkefietje tussen hem en de nieuwe vriendin van zijn beste vriend waardoor tegenwoordig bij elke festiviteit een aparte uitnodiging moet worden verstuurd, als bij een pas gescheiden stel dat overal een strijdelement van maakt. ‘Misschien wil iemand anders wel je kaartje overnemen,’ adviseert hij nog.

Na ruim een maand komt geheel onverwacht het bericht van vriendin 2, die op basis van de afzegging van vriend

1 heeft besloten om toch niet mee te gaan, evenals haar verkering, die blijkbaar ook is gegrepen door de grote afwezigheid van vriend 1. ‘Maar je kunt die twee kaartjes vast wel aan iemand anders verkopen,’ adviseert ze nog. Terwijl ik de prijs van de drie kaartjes kunstmatig hoog probeer te houden en bij wijze van experiment potentiële kopers als ratten tegen elkaar op laat bieden, krijg ik een telefoontje van vriend 4. ‘Een ziekenhuisopname in de familie,’ zegt hij. ‘Het valt precies in het eerste weekend van september.’

Bij voorbaat ga ik er vanuit dat zijn vriendin, ‘het kutwijf’ dat voor vriend 1 de aanleiding was geweest om verstek te laten gaan, ook wel thuis zal blijven. ‘Die twee kaartjes kan ik vast wel aan iemand anders verkopen,’ ben ik hem voor.

Nadat ik vijf kaartjes tegen de hoofdprijs heb verkocht krijg ik een paar weken later een telefoontje van een literaire organisatie: of ik in het eerste weekend van september wil komen voorlezen. ‘Dan ga ik al naar een festival,’ antwoord ik doortastend. Dat is inmiddels mijn antwoord op alles.

‘Denk er nog eens over na,’ zegt de dame aan de andere kant van de lijn en ze hangt snel op. Tijd om erover na te denken is er niet als een tweede uitnodiging voor een (belangrijk!) optreden in mijn mailbox verschijnt. Snel scan ik de uitnodiging op de datum – jawel, het eerste weekend van september. ‘Dan ga ik al naar een festival!’ schreeuw ik tegen mijn computer, waarna ik kwaad mijn kaartje op Marktplaats te koop aanbied, en uit rancune ook die van mijn vriend.

Met het laatste overgebleven kaartje gaat een vriendin van een vriend (die uiteindelijk zelf toch ook niet kon) alsnog naar het festival. Volgens de overlevering met een grote groep vrienden die hun kaartjes allemaal tegen de hoofdprijs via Marktplaats hebben gekocht. Of misschien wel langs de aanvoerroute van het festival, wat ik ergens hoop, net als al die andere stakkers die hun kaartje niet op tijd hebben aangeschaft.

www.renskejonkman.nl

62

weekendwijzer Tekst Tom van Haaren Beeld dennis de groot

63

Sssst! @ Sugar Factory Amsterdam, zaterdag 12 mei Al jaren is de Amsterdamse Sugar Factory een plek waar ieder weekend wat te beleven valt. De ene keer met een grote internationale headliner, dan weer met gerespecteerde locals. Eén van de regelmatig terugkerende clubavonden is Sssst! Deze editie draait om Olivier Weiter, die tot de populairste tech-housejocks van de hoofdstad gerekend mag worden. Verder draaien Le Point en Milo Moraes.

Backstage @ Chicago Social Club Amsterdam, zaterdag 12 mei Aan de andere kant van het pandenblok waar de Sugar gevestigd zit, vind je de ingang van de Chicago Social Club, waar iedere zaterdag Backstage plaatsvindt. Vanavond komt de Franse techno-dj W!ld over als headliner. Verder treden Chris Julien en Victor Coral op.

Resist @ Klokgebouw Eindhoven, woensdag 16 mei Oi! en 50Hurtz presenteren het nieuwe, grote dubstep-evenement Resist. De line-up gaat van de bigroom-dubstep van Skream naar de door funk aangedreven beats van Joker tot pekelharde brostep van Borgore.

Mazzo is Back @ Studio 80 Amsterdam, zaterdag 19 mei Studio 80 eert de legendarische Mazzo, de voormalige club aan de Amsterdamse Rozengracht waar tegenwoordig een hip café-establement gevestigd zit. In de jaren tachtig was de Mazzo befaamd als bolwerk van de arty new-wave-scene, om in de jaren negentig uit te groeien tot dé technoclub van de hoofdstad. Van die laatste generatie komen vanavond de kopstukken opdraven, o.a. Steve Rachmad, Per, Cellie, Remy, Paul Jay en Angelo.

Planet Rose @ Doornroosje Nijmegen, zaterdag 19 mei Met de start van het festivalseizoen loopt het clubseizoen ten einde. Het is echter niet zo dat Planet Rose freewheelend het zomergetij tegemoet treedt, want met een Stroboscopic Artefacts-labelavond heeft het iets heel moois in handen. Labelbaas Luca Mortellaro alias Lucy komt over uit Berlijn, terwijl Xhin de grote oversteek vanuit Singapore maakt. Kwalitieitstechno in optima forma!

Bright @ Ekko Utrecht, vrijdag 25 mei Eén van de meest opvallende album-releases van dit voorjaar is het debuutalbum Curves van Jam City op het Londense Night Slugs-label (zie verderop in dit blad). Voor zijn albumtour komt de dj/producer eind mei naar de Domstad, waar hij aantreedt naast Presk, El Maria en Chillum.

Godspill @ Club PIP Rotterdam, zaterdag 26 mei We voorspellen een file voor de deur van Club Pip deze zaterdag. De halve Nederlandse West Coast-scene treedt

op, waarvan een groot deel een live. Wie een beetje bekend is met de hoeveelheden analoge gear die dit slag electro-artiesten meeneemt voorziet de rij bestelbusjes die het geheel moeten vervoeren. Onder anderen Legowelt, Orgue Electronique, TLR, Mark du Mosch en David Vunk spelen.

De Verdieping op Zondag @ Trouw Amsterdam zondag 27 mei Onder de dansvloer van Trouw zit De Verdieping, een multifunctionele zaal die ondermeer als expositieruimte en als extra dansvloer voor Trouw wordt gebruikt. Deze zondag heeft niet Trouw maar De Verdieping de leidende rol, en zullen Steffi, Efdemin en vooralsnog in nevelen gehulde speciale gasten de vloer bewerken.

Boemklatsch Equalizer @ De Staat Den Haag, zaterdag 9 juni Ter eren van Boemklatsch’ mixalbum Equalizer organiseert Het Paard van Troje een speciale release-party. Voor de live-optredens is de nieuwe show van het collectief geïntegreerd met de visuals van vj Ramkraak, die op zestien projectiezuilen een 3D-effect genereert.

Balaton Sound @ Zamari Hongarije, donderdag 12 t/m zondag 15 juli Voor wie tijdens het hoogseizoen een zomervakantie wil combineren met festivalbezoek is het Balatonmeer de ultieme locatie. Rustig dobberen met een boek in je hand of helemaal losgaan op een dansvloer, het kan allemaal.

De line-up van megafestival Balaton Sound bevat voor elk wat wils. Houd je van superster-dj’s dan hebben ze David Guetta, Carl Cox en Steve Angello, ga je liever de diepte in dan kan dat met o.a. Björk, Caribou en Nina Kraviz.

Exit Festival @ Novi Stad Servië, donderdag 12 t/m zondag 15 juli Haarlak in en gaan, Duran Duran komt naar Exit! Daar blijft het natuurlijk niet bij, want ook New Order, Richie Hawtin, Erykah Badu, Little Dragon en Azari & III spelen in het Petrovaradin-fort aan de Donau. Het festival, in 2000 voor het eerst door studenten georganiseerd als politiek protest, is uitgegroeid tot één van Europa’s meest gerenommeerde zomerfestivals. Het spectaculaire fort is bovendien één van de mooiste festival-locaties ter wereld.

Sziget @ Boedapest Hongarije, 6 t/m 13 augustus Sziget is een festival zoals we dat in Nederland niet kennen.

Los van de mooie zomers is het met vijftig podia zo enorm dat het een stad op zichzelf is. De programmering beslaat zo’n beeldje elk populair genre. Onder anderen Flying Lotus, Friendly Fires, Fink, The xx en Magnetic Man spelen op het Óbuda-eiland midden in de stad.

65

blueprint label TEKST renĂŠ passet

Actress

De Londense platenwinkel Honest Jon’s is een begrip bij liefhebbers van zwarte muziek. Of die nou uit Afrika, Cuba of Londen komt. Naast de platenwinkel op Portobello Road is er sinds 2001 ook het gelijknamige platenlabel, dat in Damon Albarn een vasthoudende en sterke ambassadeur heeft.

Damon Albarn

67 honest jon’s

Portobello Road is niet het meest verheffende stukje Londen. Het wemelt er van de toeristen die op de beroemde markt afkomen als bijen op een pot honing. Net voorbij de kraampjes, onder het spoor en de snelweg door, dunt het aantal toeristen rap uit en krijgt de straat weer de aanblik van een echte Londense wijk. In dit gedeelte vind je een van de beroemdste platenwinkels van Groot-Brittannië: Honest Jon’s Records, ‘legendary reggae, jazz and soul specialists since 1974’. Het gelijknamige platenlabel is een stuk jonger.

Slagerswinkel Alan Scholefield loopt zo’n beetje op zijn tandvlees. Het zijn drukke weken geweest voor het platenlabel en zijn drie eigenaren. Dit voorjaar verscheen het debuutalbum van Rocket Juice & The Moon, een nieuwe supergroep opgezet door Gorillaz-voorman Damon Albarn. Met voormalig Fela Kuti-drummer Tony Allen, Red Hot Chili Peppers-bassist Flea en diverse gastvocalisten, waaronder Erykah Badu.

‘Dit album is heel belangrijk voor ons,’ zegt Scholefield.

‘Het zijn allemaal beroemde artiesten met een eigen geluid maar toch is Rocket Juice & The Moon allereerst een Honest Jon’s-plaat.’ Hij heeft gelijk. De mengeling van rauwe afrofunk en vette, avontuurlijke grooves is geknipt het Londense platenlabel dat al jaren succesvol langs Afrikaanse, westerse en Aziatische muziek laveert zonder al te veel concessies te doen.

Honest Jon’s is een uit liefde geboren platenlabel. De wieg wordt 38 jaar geleden gebouwd als twee studenten, Dave Ryner en Jon Clare, een leegstaande slagerswinkel overnemen om er een handeltje in tweedehands platen te kunnen beginnen. Al snel hangen latere beroemdheden als Joe Strummer (The Clash), Johnny Rotten (Sex Pistols) en Courtney Pine over de granieten toonbank, op zoek naar obscure funk, Jamaicaanse reggae of New Yorkse soul. Als het duo een aantal succesvolle zaken heeft opgezet, scheiden hun wegen begin jaren tachtig. Jon Clare neemt de zaak in Portobello Road over. Als de plaatselijke schilder vraagt wat de naam van zijn toko is, antwoordt die laatste naar eerlijkheid: ‘Dunno’. Waarna de kwastende bejaarde nuchter vaststelt dat de winkel vanaf nu dus Honest Jon’s heet.

Op zijn beurt doet Clare in 1994 de inmiddels bloeiende zaak over aan twee personeelsleden: Mark Ainley en Alan Scholefield. Zij runnen de winkel sindsdien. Een van de trouwe klanten is Damon Albarn. Als kopman van Blur is de zanger in de jaren negentig een superster. In de rest van de wereld zal hij, hoewel meer achter de schermen, nog beroemder worden met de succesvolle tekenfilmband Gorillaz.

Mali Rond de eeuwwisseling wordt Albarn benaderd door Oxfam Novib. Of de beroemde Brit op hun kosten naar Mali wil. ‘Alleen als ik er aan de slag mag met plaatselijke muzikanten,’ is zijn voorwaarde. Een paar maanden later keert hij met 40 uur aan opnames terug naar zijn Londense studio. Die tapes zullen uiteindelijk de geboorte inluiden van het platenlabel Honest Jon’s. ‘Zonder de aanmoediging van Mark en Alan was ik nooit fan geworden van

Malinese muziek,’ vertelt Albarn in 2002 in een interview met de website MusicOMH. Volgens hem was het logisch om samen een platenlabel te beginnen. ‘Een goede platenwinkel zou goede muziek moeten kunnen uitbrengen. Zo is Rough Trade ook ooit begonnen.’

Mali Music is de eerste release op het nieuwe label, dat met een bruisend feest in het uitverkochte Londense Barbican Centre wordt gevierd. Sindsdien heeft Honest Jon’s meer dan zestig albums en tientallen singles uitgebracht in een breed scala aan muziekstijlen: van Afro-Cubaanse jazz uit de Bronx tot experimentele elektronica uit Berlijn en vergeten sixties-soul van zangeres Candi Staton. Die enorme verscheidenheid heeft volgens Scholefield alles te maken met de platenwinkel . ‘Wat maakt een goede platenzaak?’, vraagt hij retorisch. ‘Het grote assortiment en het feit dat er een vakman staat om je wegwijs te maken. Dat idee hebben we grotendeels vertaald naar het platenlabel. We vinden die diversiteit heel belangrijk.’

Ook wordt er veel aandacht besteed aan het artwork, dat vanaf het begin heel contrastrijk en uitgesproken is. Zo verschijnen de eerste maxisingles (zoals Carl Craigs edits van reggaegroep The Congos) in felgekleurde, stevige kartonnen hoezen, vaak verstevigd met linnenplakband. Ook nu nog herken je een Honest Jon’s-plaat onmiddellijk aan de eigenwijze vormgeving. Zo was de recente remixserie rond Shangaan Electro (‘new wave dance music from South Africa’) verpakt in felgele hoezen.

De platen moeten zichzelf verkopen. De marketing is al jaren bescheiden en de overhead wordt laag gehouden.

Aan dure campagnes of virals doet het label niet en zelfs promo’s zijn schaars. Niet voor niets houdt het label kantoor in de kelder onder de winkel en is de staf beperkt tot een handvol mensen.

Damon Albarn Het label wordt ook na tien jaar nog altijd beheerd door Ainley, Scholefield en Albarn, die alledrie gelijkwaardig aandeelhouder zijn. ‘We vullen elkaar aardig aan’, zegt Scholefield. ‘Natuurlijk, het gebeurt regelmatig dat Damon er een paar weken niet is vanwege een tournee of opnames. Maar dat is al zo sinds we begonnen. Het levert eigenlijk zelden problemen op.’

Mark Ainley beheert de alledaagse zaken van het label. Hij wordt door Scholefield omschreven als ‘extreem creatief, nieuwsgierig en altijd een paar stappen voor op de rest’.

Behalve financiële zekerheid en een enorme muzikale kennis heeft Albarn een uitgebreid netwerk te bieden, waar het platenlabel de afgelopen jaren regelmatig van profiteerde.

Zo tekenden ze dankzij Albarn een paar jaar geleden zangeres Martina Topley Bird, bekend van haar platen met Tricky, wisten ze Flea te strikken voor het Rocket Juiceproject en gingen de deuren open van het EMI-archief.

Dat laatste is wel een verhaal apart. Vanaf het begin heeft het label veel aandacht besteed aan het archiveren en heruitbrengen van vergeten muziek. Zo is er de zeer geslaagde verzamelserie London is the Place For Me, vol obscure calypso, r&b en jazz van kort na de Tweede Wereldoorlog.

Maar als het label in 2008 toegang krijgt tot de schatka-

68 honest jon’s

mers van EMI gaan alle remmen los en verschijnt er muziek uit alle windstreken ter wereld, van Beiroet tot Bagdad.

Scholefield: ‘In de begindagen van Honest Jon’s hadden we een distributiedeal met EMI. Bovendien staat Damon als artiest onder contract bij EMI. Hij kon het goed vinden met een van de directeuren, Tony Wadsworth. Op een dag bood die aan om eens een kijkje te nemen in de archieven.

‘Moet je voorstellen’, glundert Scholefield. ‘Ergens in een kluis staan alle platen die EMI en al zijn internationale zusterlabels sinds het begin van de vorige eeuw hebben uitgebracht. Het water liep ons natuurlijk in de mond.’

Toch zou het daarna nog enige jaren duren voordat het drietal daadwerkelijk voet mocht zetten in de muzikale goudmijn. ‘EMI bleek een heel bureaucratisch bedrijf. Als de ene persoon ja had gezegd, zei de andere alsnog nee.

Men was heel afhoudend. We hebben doorgezet en uiteindelijk vele fantastische verzamelaars kunnen uitbrengen.

Dankzij Tony, van wie we de sleutels kregen.’

De muziek van morgen Toch haast Scholefield zich te benadrukken dat Honest Jon’s ook de toekomst niet vergeet. Sterker nog, met artiesten als Actress, Shackleton en het Moritz von Oswald Trio heeft het Londense label een paar belangrijke smaakmakers in de huidige elektronische scene binnenboord.

‘Het laatste wat we willen bekendstaan als het platenlabel dat alleen maar oude dingen uitbrengt,’ lacht hij. ‘We hebben al vrij lang een goede vriendschap met Moritz en Mark van Rhythm & Sound. Moritz doet bijvoorbeeld al jaren onze mastering. En in de winkel verkopen we sinds jaar en dag veel techno en dub.’

Trots is Scholefield ook op het contracteren van producer Darren Cunningham alias Actress, die onlangs zijn derde album R.I.P. uitbracht, de opvolger van het veelgeprezen Splazsh (2010). ‘Die jongen is zo’n orginele geest. Zijn muziek is onmogelijk te categoriseren. Hij maakt de muziek van morgen.’

Scholefield duikt de kelder weer in om af te sluiten. Leeft de oude, eerlijke Jon Clare eigenlijk nog?, luidt de slotvraag.

‘Jazeker. Hij heeft inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en is onlangs grootvader geworden. Zijn dochters wonen boven de winkel.’ www.honestjons.com

Martina Topley Bird

70

special tekst job de wit beeld ROSS HILLIER

Goldfish Er zijn mensen die nog steeds niet van Goldfish gehoord hebben en stomverbaasd zijn dat het Zuid-Afrikaanse danceduo standaard voor uitverkochte zalen speelt in Nederland. Grote zalen. En dan zijn er fans van Dave Poole en Dom Peters, inmiddels genoeg om een eigen festival in het Amsterdamse Bos te laten vollopen.

Zuid-Afrika is ver weg van Europa, maar ondanks het overzeese succes zouden de twee nooit ergens anders willen wonen.

Goldfish speelt pas om 22 uur in Thunder City, een vliegtuighangar vlakbij de luchthaven van Kaapstad, dus er is alle tijd om eerst even langs te gaan bij Baraza, een strandtent-achtige bar-met-een-dansvloer aan de boulevard in de buitenwijk Camps Bay. Dit is één van de meer welvarende buurten van Kaapstad, aan de zonnige kant van de Tafelberg, aan zee, met meer dan genoeg clubs, bars en restaurants om je rands in uit te geven. Dom van Goldfish woont hier ook, nog vier dagen, want hij staat op het punt om te verhuizen naar het iets verderop gelegen, rustiger, en extreem pittoreske Houtbaai.

In Codfather, Doms favoriete sushiplek, ontmoeten we Dave, de andere helft van Goldfish, en Sakhile Moleshe, zanger en officieus derde groepslid.

Goldfish is één van de populairste groepen van Zuid-Afrika.

Vrijwel overal waar we de komende dagen gaan, worden Dom en Dave herkend en als sterren ontvangen. Hetzelfde geldt voor Sakhile, die zich altijd direct om het vrouwelijk gezelschap ontfermt. Behalve op mijn laatste avond in Kaapstad, als Sakhile me uit clubben neemt en ik voor het eerst een glimp krijg van iets wat op een ongedwongen multicultureel Zuid-Afrika lijkt, is de zanger ook steeds zo’n beetje de enige zwarte persoon met enige status.

De apartheid is meer dan twintig jaar geleden afgeschaft in Zuid-Afrika, maar de repercussies bepalen nog steeds het dagelijks leven voor elke Zuid-Afrikaan, in positieve of negatieve zin.

Sekhile heeft een goede muziekopleiding genoten en behoort tot de zwarte bohémiens. Hij laveert schijnbaar moeiteloos tussen de witte en de zwarte wereld, en de zeldzame plekken waar die samenkomen in Kaapstad, plekken die vaak met muziek en uitgaan te maken hebben.

v.l.n.r.: Sakhile, Dave en Dom

72 goldfish

Na de sushi (bijna exclusief witte clientèle en zwarte bediening) lopen we door naar Baraza, voorheen Sapphire. Het is deze tent waar het allemaal begon voor Goldfish, ruim vijf jaar geleden. De dj, die uiteraard meteen een praatje komt maken, heeft er inmiddels een ruime booth. Maar Dave wijst naar het andere hoekje naast de ingang, dáár stonden we vroeger elke donderdag met onze spullen. Eerst voor een handjevol passanten, maar na verloop van tijd zat de tent elke donderdag vol. De jongens van Goldfish zijn geen dj’s, nooit geweest ook. Ze spelen altijd live, of het nou een festival-gig is van een uurtje of een avondvullend optreden in een club als Baraza. En dan niet gewoon een Ableton-setje uit de laptop schudden, maar saxofoon (Dave), (staande) bas en toetsen (Dom). Het zijn geen house-heads die je catalogusnummers van Detroit-classics kunnen quoten. Dave en Dom zijn van huis uit jazzcats, bezig aan hun respectievelijk derde Dave en tweede Dom muzikale avontuur.

BUBBEL De dance-scene in Zuid-Afrika is nou ook weer niet zó groot, en dan komt het goed uit als je multi-inzetbaar bent. De ene promotor kan ze boeken als hij op zaterdagavond de jonge Zweedse ster Avicii in een hangar neerzet, de ander als hij een trekker nodig heeft op het veel meer undergroundgeöriënteerde Cape Town Electronic Music Festival, waar Goldfish gewoon rustig de volgende dag speelt.

De twee optredens verschillen als dag en nacht. Het is, in de conversatie, wel duidelijk dat de band veruit de voorkeur geeft aan het tweede, veel kleinschaliger evenement.

Aan de inzet in Thunder City is dat echter niet te merken.

Sakhile schiet als gangmaker uit de startblokken om het al vanaf vijf uur ‘s middags flink opgehypte publiek bij de show te betrekken. ‘Crunchy Joe’, op de plaat een medium-energieke, jazzy (piano, drums, sax) housetrack met een catchy refrein, transformeert live tot een meespring-hit die voor dit formaal zaal gemaakt lijkt te zijn.

Backstage hangt dj Ryan Dent nog rond. Hij is erg trots op zijn landgenoten, die hij al eens geremixt heeft. ‘Het zijn briljante muzikanten en aardige gasten en ze hebben ook nog eens verstand van dancemuziek. Dat is een geweldigie combinatie. Ze hebben een organische house-sound die heel populair is, ze verdienen al het succes. Ze zijn nu op een niveau waar het allemaal wat middelmatig had kunnen worden, maar ze maken de goede beslissingen. Ze worden juist beter. We leven in een bubbel hier, en om het te maken moet je de grens over. Goldfish heeft laten zien dat het kan.

Je hebt exportproducten nodig! Het zorgt voor credibility voor de hele scene, en het levert verse input op. Wat voor boodschap is het als niemand het redt in het buitenland? Er is een beperkt aantal mogelijkheden in dit land. Hun manager heeft heel veel goed werk gedaan, met zijn internationale contacten. Het is een spannende tijd voor Goldfish, ze staan op het punt om nog weer een paar stappen te maken.’

Als Avicii’s mensen de complete backstage laten ontruimen is het tijd om te vertrekken. Dat Thunder City binnen in tweeën is gedeeld door een barrière tussen de bomvolle achterste helft en een ‘golden circle’ genoemde voorste (hoezo apartheid?) is ook niet erg feestvreugdevehogend.

IMPROVISEREN Om vier uur ’s zondagmiddags begint Black Coffee aan zijn set op het Cape Town Electronic Music Festival. Hij is Doms favoriete Zuid-Afrikaanse dj en ik moet er echt op tijd voor hem zijn, al begint Goldfish pas om acht uur ’s avonds.

Het is de derde en laatste dag van het festival, dat voor het eerst is georganiseerd en zich afspeelt op het bovenste deck van een betonnen parkeergarage naast het enorme V&A-winkelcentrum in het supertoeristische Waterfront in het centrum van Kaapstad. ’s Middags – het is herfst op het zuidelijk halfrond – is het nog lekker warm, maar met het vallen van de avond wordt het, zeker zo vlak aan zee, nog redelijk fris. Gelukkig waait het niet zo hard als was voorspeld. Deep-house-dj Black Coffee is, naast Sakhile, de enige zwarte artiest die ik hier vandaag zie. Het publiek is iets gemengder dan gisteravond bij Avicii, maar niet heel erg. Sowieso is het niet idioot druk. Veel meer dan vijfhonderd mensen kunnen er niet zijn.

Psytrance is in deze regio heel erg populair. In de zomer – onze winter – zijn er in de omgeving van Kaapstad regelmatig openluchtfeesten. Dat is echter niet de sound die je op het CTEMF krijgt voorgeschoteld. Hier willen ze graag aansluiting vinden bij de serieuze, internationale dancescene. Buitenlandse artiesten waren er dit jaar nog niet op het festival, en de dj’s en acts die ik hier vandaag zie hadden in de meeste gevallen net zo goed uit, pak hem beet, Duitsland kunnen komen. Dat geldt echter niet voor Goldfish en hoewel ze misschien niet ‘underground’ genoeg lijken voor deze line-up, klaren Dom en Dave ook deze klus met veel overtuiging en met een volkomen andere set dan gisteravond. Er is geen setlist, zoals er nooit een setlist is bij Goldfish. Het zijn per slot van rekening jazzmuzikanten, dus ze kunnen improviseren, bovendien zijn ze maar met zijn tweeën en voelen ze elkaar na meer dan tien jaar vriendschap haarfijn aan.

Sakhile hoeft hier pas na een minuut of twintig tevoorschijn te komen, de – veel muzikaler – set heeft dit keer aan zichzelf al genoeg om het publiek in beweging te krijgen.

Met het titelnummer van Get Busy Living (2010), het laatste album van Goldfish, staat iedereen tot achterin te springen en als de groep een nieuwe track met een dubsteppy break uitprobeert, reageren de hipsters van Kaapstad met luid gejuich. Niettemin is ook hier ‘Crunchy Joe’ de grote hit.

‘Goldfish! Nummer één in Afrika!’ roept Sakhile als hij het publiek helemaal mee heeft en op hetzelfde moment zie ik Dom even ongemakkelijk naar zijn frontman kijken. ‘Oh mijn god, zeg dat nou niet!’ antwoordt hij lachend als ik hem na afloop vraag wat hij op dat moment dacht. ‘Dave en ik zouden zoiets echt nooit roepen.’

Afrika is groot. Alleen al Zuid-Afrika is erg groot om er de nummer één van te zijn. Er wonen meer dan vijftig miljoen mensen die elf verschillende talen spreken en het is ongeveer twee keer zo groot als Frankrijk. De meeste mensen spreken wel Engels, en als ze de apartheid nog hebben meegemaakt hebben ze vaak ook nog wel les gehad in Afrikaans, de voor Nederlanders prima verstaanbare erfenis van de Hollandse bemoeienis met deze regio, twee- tot driehonderd jaar geleden.

79 goldfish

ONDER DE RADAR Dave (34) en Dom (31) zal zoiets niet snel gebeuren. Niet alleen is het succes langzaam maar zeker gekomen, het is ook op hun eigen voorwaarden gebeurt. Niemand kan zeggen dat Goldfish ze door de stot is geduwd, sterker nog, menigeen heeft met verbazing geconstateerd dat een Zuid-Afrikaans danceduo dat zelden of nooit op radio of tv komt toch grote zalen weet uit te verkopen en, min of meer nog steeds onder de radar, inmiddels zelfs een eigen minifestival kan neerzetten, Goldfish Outdoor, 15 juni a.s. in het Amsterdamse Bos. Ook in Brazilië hebben de twee een flinke fanschare, maar de belangrijkste overzeese uitvalsbases voor Goldfish zijn Ibiza, waar het elke zomer standaard bivakkeert, en Nederland. Hoe dat zo gekomen is, weten ze ook niet precies.

Op maandagmiddag zitten we in de Goldfish-studio in Bishopscourt, een rustige woonwijk aan de koele, schaduwrijke kant van de Tafelberg, vlakbij de botanische tuin Kirstenbosch, waar Goldfish elke zomer een groot openluchtconcert geeft (en het idee kreeg voor Goldfish Outdoor). De studio zit in de omgebouwde garage van Doms oude appartementje en wie onvermoed langsrijdt zou geen idee hebben dat binnen één van ’s lands populairste acts aan nieuwe hits werkt. Er hangen een paar gouden platen aan de muur en de ongeveer twaalf vierkante meters zijn volgestopt met muziekinstrumenten: elektrische basgitaar, contrabas, Wurlitzer, Fender Rhodes, Roland V-Synth, Korg Triton, gewone piano, Akai APC40, akoestische gitaar, twee saxofoons. Plus een zo te zien niet al te vaak gebruikt Goldfish-skateboard. Er zijn twee kleine raampjes met in elk een South African Music Award, beide in de categorie ‘best global dance album’.

Dom en Dave zitten achterin bij de combinatie van mengpaneel, beeldscherm en monitors. Dom, op blote voeten, geeft voortdurend aanwijzingen. Dave is de man met de vingers aan de knoppen. En de hele middag klinkt Steve Sparrow van de Engelse band Morning Parade uit de speakers: Can you feel the suuuuun, washing over me?

Vorige week was Goldfish even in Nederland en hebben ze de zanger, in het land voor een concert, opgenomen in de Hilversumse Wisseloord-studio’s. Sinds kort heeft Goldfish een deal met EMI Music in Europa en dan worden zulke dingen toch even wat makkelijker geregeld.

Hoewel de albums van Goldfish, drie stuks plus een remixalbum, wel gewoon in de iTunes-winkel staan, is de muziek van de twee nooit serieus aan de man gebracht in Europa. EMI gaat daar wat aan doen, en brengt begin juni een compilatie uit met daarop twee nieuwe nummers.

‘Wash Over Me’ is er daar één van en klinkt – als je ‘m de hele dag achter elkaar hoort – als een flinke hit, die net even iets rechter op zijn doel afgaat dan de andere nummers van Goldfish. Dave speelt een saxsolo in beste Clarence Clemons-stijl op het nummer, maar als hij voor de fotograaf zijn instrument er nog even bijpakt, gooit hij er een mopje ‘Lullaby of Birdland’ uit. Achteraf geeft hij toe dat hij even goed moest nadenken hoe dat ook alweer precies ging.

BESCHIKBAAR Dave en Dom kennen elkaar al twaalf jaar. Als ze in 2006 met Goldfish beginnen, hebben ze al ‘zeker duizend’ keer samen opgetreden in jazzverband. Saxofoonstudent Dave speelt al in de landelijk bekende band Dorp wanneer Dom naar de Universiteit van Kaapstad komt. Als Dorp naar het buitenland verkast maar Dave uiteindelijk toch liever zijn studie afmaakt, gaat hij met de drie jaar jongere Dom en diens vrienden verder. ‘We waren de Backstreet Boys van de jazz,’ lacht Dom, die er nog steeds iets gestylder uitziet dan zijn collega. Breakfast Included is de naam van het combo – altijd grappig bij gigs in hotel-lounges. Het hoogtepunt in de carrière van de groep is een optreden tijdens het grote Cape Town Jazz Festival in 2004. ‘Ons beste optreden voor het grootste publiek,’ aldus Dave. Tegen die tijd luisteren hij en Dom in het tourbusje echter al voornamelijk naar elektronische dansmuziek. ‘Natuurlijk ben je dankbaar als je van je muziek kan leven, maar vervolgens ga je je toch afvragen of dit nou echt is wat je de rest van je leven wil doen.’

Niet dus. Dom: ‘Ik had een oude TR-505 gekocht en dat was een openbaring. Als ik een song had geschreven moest ik altijd aan de rest van de band uitleggen wat ik in mijn hoofd hoorde. Opeens had ik dit apparaat en kon ik maken wat ik wilde! Sommige van onze eerste gigs hebben we nog met dat ding gedaan.’

Dave: ‘We hadden net een nieuw album opgenomen met de jazzband en daar zaten te gekke vocalen op. Daarvan hebben we er een aantal versneden en er nieuwe nummers mee gemaakt. Drie of vier tracks op Caught in the Loop zijn zo ontstaan.’

Caught in the Loop (2006) is het debuutalbum van Goldfish dat in Zuid-Afrika inslaat als een bom. Dom: ‘Overal waar je kwam hoorde je die plaat.’ Dave: ‘Er was geen ontsnappen aan.’

Het succes was het gevolg van ouderwets hard werken.

Dom: ‘We speelden vier, vijf keer per week. Op zijn minst.

Het was belachelijk.’

De kiem van het internationale succes is een boeking voor een Zuid-Afrikaans industriefeestje op het internationale reclameprijzencircus Cannes Lions. Nu ze toch in ZuidEuropa waren, kon Goldfish net zo goed even naar Ibiza oversteken, waar ze een open uitnodiging hadden staan om te spelen in het vakantie-oord van een Duitser die de band in Sapphire had zien spelen. Onbetaald, maar ze konden er wel gratis logeren. En het leidde tot de uitnodiging om een opwarmsetje van twintig minuten te spelen op een pre-party met dj Pete Tong in Café Mambo. Wat vervolgens leidde tot de vraag of ze later op de avond ook een set bij de buren konden doen, te weten de beroemde club Pacha. (‘Ik zei: laat me even in mijn agenda kijken,’ lacht Dom. ‘Verrek, we zijn beschikbaar!’) Oh, en wat zijn beurt leidde tot de vraag of ze een album wilde opnemen voor het nieuwe label van de club. Dat werd Perceptions of Pacha (2009), goed voor drie Zuid-Afrikaanse nummer-éénhits. Het nummer ‘Fort Knox’ wordt opgepikt voor een Amerikaanse autoreclame. Met hamsters. Dat twee jaar lang op tv wordt vertoond. Omdat Pacha clubs en feesten in de hele wereld

81 goldfish

heeft, tourt de groep zich een slag in de rondte. In 2008 speelt Goldfish voor het eerst in Nederland, in de Scheveningse strandtent Het Zwarte Pad. Het zit zowaar vol en ook elke volgende show zit vol: Club Home (2009), Melkweg (2010, grote zaal, drie keer), Gashouder, Vrij Festival in het Olympisch Stadion, Rabozaal (alledrie 2011). Niet zo heel gek dus dat Goldfish dit jaar zijn eigen festival begint in zijn nieuwe buitenlandse bolwerk, Nederland. Volgend jaar Pinkpop? Ik zou het niet uitsluiten.

BRAAI Dinsdagmorgen. Hoewel ‘Wash Over Me’ nog niet helemaal af is, moet er gesurfd worden vandaag. Dom en Dave zijn twee weken van huis geweest en missen de golfen.

Het kan nog even, het weer is nog goed. De Atlantische Oceaan is, de stralende zon en het uitnodigende witte strand van Noordhoek Beach ten spijt, niettemin ijskoud en beide mannen steken zich in een full bodysuit. Het hondje van fotograaf Ross, die eigenlijk ook mee het water in wilt, huppelt vrolijk over de rotsen als Dom, Dave, James en pro-surfvriend Paul steeds verder de golven opzoeken de haai-alarmvlag geruststellend groen blijft.

Het is geen onprettig bestaan: beetje liedjes maken in je studio, beetje surfen, beetje optreden in het weekend. O, en vergeet de braai niet. Tegen het einde van de middag stappen we binnen in de tuin van Dave en zijn gezin (leuke vrouw, twee jonge kinderen) in Tokai, een andere buitenwijk. Op de grill liggen worsten, koteletten, grote champignons en maïskolfen. Elk excuus is een goed excuus voor een braai in Zuid-Afrika, met een brandy-cola erbij graag.

Doms vriendin, dj/producer Anthea Scholtz, loopt op krukken na een lelijk verkeersongeluk te paard een week eerder. Dave’s neefje is er ook weer, en verder een zwager, de fotograaf, geluidsman Nick heeft een Nederlands meisje meegenomen en Sakhile komt ook opdagen. Hij belooft me donderdag mee uit te nemen en me een ander deel van Kaapstad te laten zien.

MINDERHEIDSNICHE Sakhile is een Xhosa en is afkomstig uit het universiteitsstadje Alice, zo’n achthonderd kilometer ten oosten van Kaapstad. Hij verhuisde in 2004 om er piano en compositie te studeren en inmiddels heeft hij net als Dave en Dom zijn diploma. Hij heeft vijf oudere zussen, wat mogelijk verklaart waarom hij zo op zijn gemak is in vrouwelijk gezelschap.

Zijn muzikale achtergrond is big-bandjazz en naast Goldfish houdt hij er nog een low-key jazzproject op na met een vriend. Het is ook via de jazz-scene dat hij op het pad van Dom en Dave is gekomen. ‘Je zou inderdaad niet zeggen dat dat mijn achtergrond is als je me op het podium ziet, maar als ik de kans krijg vind ik het wel leuk om daar iets van te laten zien.’

Zuid-Afrikanen trots maken, is wat hij wil doen met Goldfish. ‘Het publiek reageert heel goed, en dat zou we graag wat breder trekken naar de meerderheid van Zuid-Afrikanen, in plaats van dat we blijven spelen voor wat je een minderheidsniche zou kunnen noemen.’

Je bedoelt: alleen blanken.

85 goldfish

‘Dat zijn jouw woorden. Ha ha ha! Maar het is waar.’

Volgens Sakhile is het dancepubliek in Zuid-Afrika in beweging en steeds meer bereid over de eigen scenegrenzen heen te kijken. Daar vestigt hij zijn hoop op.

Het valt me op dat iedereen hier heel omzichtig doet over de verhouding tussen blank en zwart, zeg ik tegen hem, terwijl me dat toch een centraal thema lijkt in dit land. ‘De mensen zijn overgevoelig,’ legt hij uit. ‘Als ik met iemand praat, moet altijd even uitvinden waar zijn gevoeligheden liggen. Het is een gevoelige geschiedenis, het is gevoelige situatie. Het is moeilijk! Voor buitenlanders is het makkelijker om er over te praten. Creatieve mensen zoals wij overstijgen zulke grenzen, al was ik eerlijk gezegd wel een beetje terughoudend toen Goldfish mij benaderde.’

Inmiddels ziet hij de positieve uitstraling die zijn aanwezigheid op het podium heeft, en valt de de impact van Goldfish’ geïntegreerde presentatie in eigen land waarschijnlijk moeilijk te onderschatten, ook in 2012. ‘Dom en ik hebben geluk gehad dat we zijn grootgebracht in heel ruimdenkende gezinnen,’ vertelde Dave eerder al. ‘Dat had ook heel anders gekund.

Als je achter het boerenworstgordijn opgroeit, word je geïndoctrineerd met die bullshit. Mijn ouders hebben mij niet zo opgevoed.’

In zijn woonkamer staat een ingelijste foto van Goldfish poserend met Nelson Mandela.

TAKE ME BABY Naast Baraza worden me her en der de tenten Fiction, Trinity en Club 31 aanbevolen om uit te gaan. Donderdag is is sowieso dé uitgaansavond in Kaapstad zegt iedereen bovendien. Maar als Sakhile mij tegen tienen bij mijn hotel ophaalt samen met vrienden Loza, Sharif en een vriendin wier naam ik ben vergeten op de achterbank, en mij ook nog wel in de taxi krijgt, rijden we direct naar St. Yves in Camps Bay, waar ik tot mijn eigen verrassing één van een handjevol blanken ben. Boven de bar speelt op een videoscherm een montage met clubhiglights, waaronder, allicht, een optreden van Goldfish. Er worden mojito’s besteld, en Sakhile, die iedereen kent, haalt er de uiteraard bloedmooie floormanager bij om tequila-shots uit te delen. Als de deep-house plaatsmaakt en DJ Lyle & pH r&b-, hiphopen dancehallhits beginnen te draaien, loopt de dansvloer vol met meiden in korte rokjes. De jongens blijven veelal aan de kant. Is dit je laatste avond in Kaapstad?, vraagt de van oorsprong Egyptische Sharif. ‘Maak je niet druk. Ik zorg ervoor dat je niet alleen terug naar je hotelkamer gaat.’

Waarna hij weer een verwoede, en tevergeefse, poging doet de aandacht te trekken van een Kaapse schone.

Tegen twaalven begint het feest net lekker op gang te komen, maar moeten we van Sakhile weer ergens anders naartoe, helemaal aan de andere kant van de stad. In de taxi maak ik een praatje met de druk twitterende Loza, een grote, stille twintiger. Noem het een vooroordeel, maar ik ben enigszins verrast als een wildvreemde, pikzwarte ZuidAfrikaan in een gesprek over muziek als eerste naam die van de Duitse houseproducer Andre Lodemann laat vallen en vervolgens claimt helemaal weg te zijn van ‘nu-disco’.

Oké dan.

Als we ergens in een donker straatje weer eens een hele knappe vriendin van Sakhile hebben opgehaald, rijden we naar Tagore’s in de studentenwijk Observatory. Het is meteen duidelijk waarom ik hier moest zijn, het is dé ultieme hipster-joint. Niet eerder in Kaapstad was ik in zo’n gemengd gezelschap. Tagore’s is een bar met twee kleine ruimtes die met dertig personen wel zo’n beetje gevuld lijkt.

Een grote rastaman wurmt zich door de mensen om glazen op te halen, ‘mijn vader’ noemt Sakhile hem. De dj draait ‘Take Me Baby’ van Jimi Tenor, een hypnotiserende, freaky technopopplaat uit de jaren negentig, een nummer dat ik al jaren niet meer heb gehoord. DJ Mighty blijkt een jongen in een skinny driekwartbroek en een t-shirt in een meisjesmaatje, en lange dreads tot zijn kont. Hij draait alleen van vinyl en zodra ik in zijn buurt kom, stapt hij op me af om me de hand te schudden. Er is ook nog cafetaria boven waar mimosa’s en hotdogs kunnen worden besteld, maar als die eenmaal geconsumeerd zijn, blijken Sakhile en zijn vriendin andere, eh, plannen te hebben en gaat Loza op huis aan.

Ik word in een taxi gestopt om de inmiddels jarige Sharif in een vrij kansloze club in de binnenstad te ontmoeten.

Long Street staat midden in de nacht vol met taxi’s en uitgaansvolk, maar wij zitten net in de verkeerde tent. Uiteindelijk eindigen we bij een vriendin en haar huisgenoten in de woonkamer. Iedereen staat erop dat ik mijn terugvlucht uitstel. Ik raak in de verleiding. goldfishlive.com goldfishoutdoor.nl

Er is geen setlist, zoals er nooit een setlist is bij Goldfish. Het zijn per slot van rekening jazzmuzikanten.

86

feature Beeld VIOLETTE HOOGAKKER KLEDING PATTA EN ONTOUR

Op zondag 22 juli barst het Appelsap Fresh Music Festival weer los in het Amsterdamse Oosterpark. Na de succesvolle samenwerking vorig jaar met Amsterdams coolste clubavond Colors, is het tijd om, naast hiphop, ook de elektronische sound weer een stapje verder te pushen.

Appelsap is dit jaar daarom een samenwerking aangegaan met het Engelse online muziekplatform Boiler Room, dat de dj-sets in beeld en geluid live vanaf het festival zal streamen.

Colors is samen met Boiler Room de host van deze stage waar de UK-sound rijkelijk vertegenwoordigd is met optredens van o.a. Rustie, Redinho, Mickey Pearce, Cinnaman, Vic Crezée, Disclosure en Breach.

Om in de stemming te geraken, kwamen de boys van Colors en Appelsap op een geheime locatie alvast een Boiler Room-sessie doen. DJ’s Cinnaman en Vic Crezée voegden zich bij Breach en Lando Kal en zomaar was daar een keihard Appelsap-feestje in Oost-Londen.

Check de sets nu online. www.boilerroom.tv www.appelsap.net

Boiler Room crew

Vic CrezĂŠe

Colors Amsterdam crew

Sef

Lando Kal

Appelsap crew

Breach

95

feature TEKST TOINE DONK Beeld LIZ FLYNTZ

In 2004 ontmoet Alex Scally, uit het Amerikaanse Baltimore, de Franse zangeres Victoria Legrand. Ze hebben ‘dezelfde kleuren’ in hun hoofd, merken ze, en vormen een band. Hun geluid wordt bepaald door de beperkingen die ze zichzelf opleggen: Legrand achter het orgel, Scally op de slide-gitaar, en op de achtergrond loopt een drumcomputer mee.

96 beach house

‘Ik keek omhoog naar het plafond, en dacht: mijn God, het is alsof ik naar een ander universum wordt getransporteerd.’

Alex Scally, gitarist van Beach House, vertelt over het omslag van hun nieuwe album, Bloom. Het is een foto die hij met zijn mobieltje op een vliegveld nam. Dat moment vangt de kern van Beach House. Twee mensen die in de routine van alledag – zoals het inchecken voor een vlucht – vreemde, verwrongen momenten ontdekken en daaruit een nieuwe wereld scheppen. Dat Scally timmerman is geweest is wellicht de beste metafoor voor een band die met toevallig gevonden keyboards een wijds geluid over je heen trekt. Met gloeiende piramides op het podium en nepstrijkers weten ze een nostalgie op te roepen naar een andere wereld – een wereld die nimmer heeft bestaan. Na twee enthousiast ontvangen album volgt in 2010 de grote doorbraak met Teen Dream. Twee jaar later is er dus Bloom, een plaat met een vliegveldplafond op de voorkant.

mijn God, het is alsof ik naar een ander universum wordt getransporteerd DJB: Jullie hebben jezelf steeds beperkingen opgelegd.

Doen jullie dat na acht jaar platen nog steeds?

Scally: ‘Beperkingen zijn het beste gereedschap voor het creëren van dingen. Er zijn grenzen aan wat je kunt met een gitaar en een keyboard. Dus porren en zuchten we, in een zoektocht naar hoe we één geluid kunnen laten klinken als drie geluiden. Momenteel zijn we gek op oude nepstrijkers, op de warme, dikke deken die dan uit een keyboard komt.’

DJB: Jullie muziek is een soort sluier van nevel. Live is het altijd veel energievoller. Is dat bewust?

Scally: ‘Live ontstaan er dingen die op een plaat nooit kunnen gebeuren. Er kan een energie ontstaan die je moeilijk kunt vangen in de studio. Toch is dat gelukt op het einde van de plaat, met het nummer ‘Irene’, en de zich steeds herhalende zin “It’s a strange paradise.” Dat is een live-take.’

Scally: ‘De energie die je voelt bij een optreden is zo intens, het is een kracht op zichzelf. Dat heeft een uitwerking gehad op de omvang van het geluid op Bloom.’

Legrand: ‘Op onze vorige plaat strekte ons geluid zich al verder uit. Dat zetten we voort, we worden steeds grootser.

Onze volgende plaat zal de omvang van de aarde hebben, de vinylversie zal zo groot zijn dat het niet in je huis past.

Vergeleken bij de opbouw van onze nieuwe nummers waren de liedjes op onze vorige plaat kinderspel. Ze voelden als A plus B is C. Nu is de formule: A plus B min D gedeeld door de

99 beach house

wortel van C is gelijk aan oneindigheid... maal liefde. Of zoiets. Voor nu althans. Naarmate je ouder wordt wil je meer.

Je bent een microkosmos van een beschaving die zichzelf voortdurend ontwikkelt. En dat is deze plaat: wij, die ons evolueren, zonder dat je daar per se bij nadenkt. We willen meer in de nummers stoppen en er meer uithalen.’

DJB: Ik luisterde naar Bloom op weg hiernaartoe in de trein, dat is echt een geweldige plek voor jullie muziek. Je hoort dan duidelijk de eenheid van de plaat.

Legrand: ‘De liedjes op de plaat besmetten elkaar. Tijdens het schrijven beïnvloeden ze elkaar, bijvoorbeeld qua tempo.

Alle nummers botsen tegen elkaar op en veranderen elkaars vorm zodat ze samen op een plaat passen, zoals mensen in een krappe lift. Zo wordt de esthetiek die we zoeken helder.

Dat is niet intentioneel of intellectueel, dat is intuïtief. De plaat vertelt ons wat te doen.’

Scally: ‘In ‘Irene’ zit een stukje dat klinkt alsof het in een balzaal wordt gespeeld. Dat was aanvankelijk gewoon iets dat ik op een dag vond op de piano. Later kwam ik er achter dat het onderdeel moest zijn van ‘Irene’, dat de twee geluiden broeders waren. Kleine delen binden zich aan elkaar en stellen de focus van het totaal scherp.’

Legrand: ‘Een liedje begint altijd met een detail. We spelen iets telkens en telkens en telkens weer, en wachten op de volgende stap, de melodie, een volgend stuk, een extra instrument. Ondertussen probeer je je vast te houden aan het detail waar je mee begon, want dat is waar je in eerste instantie verliefd op werd.

Scally: ‘De titel Bloom fungeert als een dak van het huis.

Het beschermt alles en houdt alles intact, maar het is ook zo open dat het niemands interpretatie verwoest. Je hebt muziek met teksten als: “My best friend’s girlfriend.” Zo’n nummer kan enkel dáár over gaan. Wij proberen kleine werelden te scheppen. Meer zoals een schilderij. Onze muziek rolt over je heen.’

DJB: Dat benevelde geluid, een absolute beheersing van sfeer, deelt Beach House met The Weeknd, rijzende ster in de r&b. Voor twee nummers op zijn eerste mixtape gebruikte hij ook muziek van jullie. Wat vonden jullie daarvan?

Scally: ‘Zijn nummer ‘Loft Music’ is nog wel interessant omdat het ons origineel versnelt, maar ‘The Party & the After Party’ is tamelijk verschrikkelijk. Hij moet doen wat hij wilt hoor, ze nemen toch wel wat ze willen zonder het ons te vragen. Dat is de cultuur van hiphop. Als kleinere artiest word ik liever niet gesampled, omdat je dan bekend wordt met wat een grote artiest met jouw muziek heeft gedaan.

Wij bewaken liever ons fort.’

Legrand: ‘Omdat we zoveel tijd besteden aan ons geluid, zijn we behoorlijk bezitterig op onze muziek. Het is niet zo dat we ons keyboard inpluggen en op het eerste knopje drukken. We hebben vijftig keyboards en gaan er voortdurend doorheen, op zoek naar die unieke, vreemde geluiden die zich er in verbergen. Een groot deel van ons werk is jagen naar dingen die mooi klinken. Onze muziek samplen maakt het eenvoudig om een emotie te creëren maar je verliest die zoektocht.

DJB: Als ik denk aan Baltimore, waar jullie wonen en werken, dan denk ik aan Omar Little van de keiharde misdaadserie The Wire. Ik kan mij niets voorstellen dat verder van jullie muziek afstaat.

Scally: ‘Acht jaar geleden verhuisde ik van Parijs naar Baltimore. Ik was gefixeerd op het idee daar met een vriend muziek te maken. En door hem heb ik Alex ontmoet. Ik heb gewoon een risico genomen en poef, één beslissing beïnvloedt je hele leven. Als je dingen maakt die je oprecht leuk vindt en je het vreemde pad in je leven volgt dat je niet eens goed kunt zien, dan vind je dingen onderweg. Nieuwe vrienden, rare orgels, nieuwe muziek.’

DJB: In Parijs deed je de toneelschool. Beïnvloedt dat je werk?

Scally: ‘Ik vond het theater te gecontroleerd en archaïsch.

Bij muziek gaat het om je eigen teksten. Door mijn achtergrond voel ik mij wel thuis op het podium, ik ben mij bewust van de kracht van aanwezigheid. Nog steeds zet ik een masker op. Niet dat ik enorm afstandelijk ben, maar op het podium verkeer ik in een andere staat dan gewoon een spijkerbroek aantrekken en hupsakee gitaar spelen. Door het theater ben ik smoke and mirrors gaan waarderen. Sommige grote artiesten gebruiken vuurwerk en kostuums om een tekort aan inhoud te compenseren , maar een zekere mate van show is absoluut goed, het creëert een ervaring.

Wij proberen onze wereld zo rijk mogelijk te maken.’

Scally: ‘Ik ben timmerman geweest en bouw nog steeds veel van onze installaties op het podium. Na mijn opleiding had ik eigenlijk in een kantoor moeten gaan zitten, maar ik ging gelijk terug naar Baltimore om in de bouw te werken.

Als we gloeiende piramides op het podium willen, bouwen we die zelf. We hebben altijd het gevoel gehad dat we extra’s nodig hebben om iedereen in de juiste stemming te krijgen. De vraag is altijd: hoe sleuren we mensen onze wereld in?’

Scally: ‘Als performer heb je die dingen nodig om jezelf in de juiste stemming te brengen. Anders wordt je optreden robotachtig. Licht en rook kunnen er een magische ervaring voor iedereen van maken. Net zoals je kaarsen aansteekt bij een romantisch diner.’ www.beachhousebaltimore.com

101

special TEKST KEVIN BOITELLE & SANDER VAN DRIEL (OPSLAAN ALS) Beeld DENNIS DUIJNHOUWER

Een paar maanden geleden vroeg DJB ons of het ons iets leek om een filmpje te maken over een muziekfestival in Servië. Partyverslagen zijn niet per se de opdrachten waar we van dromen, maar de locatie klonk op zijn minst interessant. Er moest meteen bij vermeld worden dat we niet tijdens het festival zouden draaien, maar ver ervoor. Wat valt er dan in godsnaam te filmen?

Twee dagen na ons elfdaagse verblijf in Novi Sad en Belgrado kunnen we daarop antwoorden met: een hele hoop.

Exit Festival komt voort uit een honderddaags protest tegen Miloševic, vindt plaats op een fort waar geen weldenkend mens een feest zou geven, heeft nog steeds te maken met een corrupte regering die het tegenwerkt en ga zo maar verder. Voor het hele verhaal verwijzen we graag naar onze film, die eind mei in première gaat.

Op het laatste moment vroegen we of er nog een extra vliegticket beschikbaar was. Wat er precies vastgelegd moest worden was ons toen nog niet duidelijk, maar het zou een gemiste kans zijn geweest om fotograaf Dennis Duijnhouwer niet mee te nemen.

106

special beeld Robin de Puy via sticky stuff stylist Bonne Reijn Visagie Miranda Ravelli Modellen Meve en Liza Schwab via Ulla Models mogelijk gemaakt door Palladium palladiumboots.com

Zowel outdoorfanaten als stadstijgers hebben door de jaren heen onbekend terrein ontdekt met Palladium aan hun voeten. Hoog & droog, of deep down & dirty. En dan zien ze er ook nog stijlvol en stoer uit, de basis van elke vrije beweging door de stedelijke jungle of de vlakte van het festivalterrein.

Top: People of the Labyrinths, Legging: People of the Labyrinths, Schoenen: Palladium Boots

Top: Guess

Pet: Norse Projects via Patta Distribution, Sweater: Ready to Fish, Legging: Ready to Fish, Shoenen: Palladium Boots

Top: BBC via Patta Distribution, Broek: Models own, Shoes: Palladium Boots

Pet: Norse projects via Patta Distribution, Rok: Monki, Schoenen: Palladium Boots

115

festival-Agenda

117 festival-agenda

Airbeat-One Dance Festival

Het grootste dancefestival van Noord-Duitsland vindt dit jaar van 12 tot 15 juli plaats. Airbeat-One heeft zoals elk jaar een waslijst grote namen geboekt die over drie dagen en vier nachten worden verspreid. Er is plaats voor 14.000 man op het vliegveld van Neustadt-Glewe nabij Hamburg.

Airbeat-One, toe aan zijn voor de elfde editie, heeft twee hoofdpodia met daaromheen zes showcases van verscheidene labels. Op de Mainstage staan o.a. Fedde le Grand, Fritz Kalkbrenner en Digitalism. Verder speelt hier ook Deichkind, een soort Duitse Jeugd Van Tegenwoordig. De groep staat bekend om zijn extravagante shows en staat bovenaan de hitlijsten in Duitsland. Het tweede grote podium Maincircus is weggelegd voor hardstyle en hardcore, met ondermeer Headhunterz, Noisecontrollers en Angerfist. Volop Hollands glorie hier dus. Eén van de zes showcases is van Cocoon, die onder de naam Cocoon Heroes de beste house en techno van Zuid- naar Noord-Duitsland komt brengen. Met o.a.

Daniel Stefanik, Frank Lorber en Sacha Dive is het label uit Frankfurt twee dagen aanwezig om iedereen aan het dansen te krijgen. De andere showcases zijn van Heaven’s Gate, Hardcore Gladiators, Dusted Decks, Piste, Technobase.fm en Fabrik.

M EI Drift Festival Vasim, Nijmegen 12 mei € 36 www.driftomtedansen.nl Speedy J, Robert Hood, O/V/R (James Ruskin & Regis), Space Dimension Controler, ROD Housequake Aquabest, Best 12 mei € 37,50 / picknickmandticket € 28,50 / combi € 60 www.housequake.nl Erick E, Roog, Housequake, MC Roga Symphonica Elektronica Festival Haarrijnse Plas, Utrecht 12 mei € 36 / Fast-entrance incl. 10 munten € 57,50 www.setfest.nl Dixon, The Magician, Trentemøller, Black Sun Empire, David August Walk the Line Festival Den Haag 11 & 12 mei Passepartout € 40 / Vrijdag € 25 / Zaterdag € 25 www.walkthelinefestival.com Zombie Nation, Com Truise, The Hickey Underworld, Bombay Bicycle Club, Willy Moon Mama’s Pride Burgenmeester Damenpark, Geleen 12 & 13 mei gratis www.mamaspride.nl Chagall, Mr. Polska, Baxter Dury, Lefties Soul Connection ft. Michelle David, Orgel Vreten

Click at the Beach Woodstock, Bloemendaal 13 mei € 15 www.iloveclick.nl Cassy, Christian Burkhardt Indiestad meedere locaties, Amsterdam 14 t/m 23 mei Passepartout € 50 www.indiestad.nl Charlotte Gainsbourg, Hospital Bombers, Willy Mason, I Like Trains, Yacht DEAF verschillende locaties in Rotterdam 16 t/m 20 mei Combi € 110 / Dag € 40 www.deaf.nl Jimmy Edgar, Egyptrixx, Pierre Bastien, CREW, The Slight Below Jera On Air Ysselsteyn 16 en 17 mei Combi € 32,50 / Woensdag € 5 / Donderdag € 27,50 www.jeraonair.nl Lostprophets, Heideroosjes, Young Guns, Authority Zero, This is Hell City Parade Luik (België) 17 mei gratis www.cityparade.be n.n.b.

Dauwpop Hellendoorn 17 mei € 45 www.dauwpop.nl The Kyteman Orchestra, Gers Pardoel, Band Of Skulls, Bettie Serveert, Moss

Wunderbar - Cirque du Soleil Woodstock, Bloemendaal 17 mei € 13,50 www.circuswunderbar.nl Art Department, Boris Werner, Brent Roozendaal, Tettero Citymoves Den Bosch 17 mei gratis www.citymoves.nl Sunnery James & Ryan Marciano, Hardwell, Marco V, Partysquad, Divasco vs Renvo Dancetour Verschillende steden, o.a. Lelystad, Maastricht, Breda 17 mei t/m 1 september gratis www.dancetour.nl n.n.b.

M EI London Calling Paradiso, Amsterdam 18 en 19 mei Dagkaart € 20 / Passepartout € 35 www.londoncalling.nl Grimes, King Krule, Theophilus London, Team Me, Howler Fusion of Dance Zwolle 19 mei € 39,50 fusionofdance.nl Audio Bullys, Swindle, Yellow Claw, Michel de Hey, Gregor Salto

119 festival-agenda titel

Henk op de Helling

Op 21 juli is het weer tijd voor Henk om naar buiten te komen. Het kunst- en muziekfestival Henk op de Helling vindt dit jaar opnieuw plaats op de helling van de NDSMwerf in Amsterdam-Noord.

Zoals altijd bij Henk komen alle acts live spelen. ‘Eenmalig, en alles live. Je moet er geweest zijn want nu is al verleden tijd.’ Eén speciale act, waar je echt geweest moet zijn, is The National Fanfare of Kadebostany, dat een mix van balkan en house brengt. Als er niet gefeest wordt, kan het nooit aan dit zevenkoppige ensemble liggen. Een tweede noemenswaardige act is Portable, die in tegenstelling tot de fanfare in zijn eentje het zonnetje laat schijnen. De Zuid-Afrikaanse producer maakt sfeervolle house en bracht platen uit op de fijnproeverslabels Perlon en Spectral Sound. Naast bovengenoemde acts zijn er nog meer speciale namen geboekt.

Zo zal Darko Esser voor het eerst in twee jaar met een liveset op het podium staan, is er de primeur van het nieuwe Ion Ludwig-project genaamd Tone Bardo Therapy en geeft Tom Trago een speciale HENK-set weg. Verder wordt de helling versierd door Delano Smith, Olene Kadar, Tiger & Woods, Makam, ESHU, San Proper, Aquarius Heaven, Jason Lanox en David Labeij met Julien Chaptal onder de naam MFD.

M EI Riverdance Festival Recreatiegebied ‘t Waal, Houten 19 mei € 35 www.riverdancefestival.nl Vato Gonzalez, Quintino, Flexican & Sef, Sandro Silva, Shermanology Pasha Festival Javaeiland, Amsterdam 19 mei € 55 www.pachafestival.com Bob Sinclar, Goldfish, Sander Kleinenberg, Pete Tong, Junior Jack & Kid Crème

Harmony of Hardcore Festivalterrein De Roost, Erp/Veghel 26 mei € 35,50 / VIP € 52 harmonyofhardcore.nl Sceletor vs D-Spirit, Buzz Fuzz vs Waxweazle, Amnesys vs Mad Dog, Neophyte (live)

PollerWiesen Festival 1.0 Rivierpark Wischlingen, Dortmund (Duitsland) 27 mei € 20 www.pollerwiesen.org DJ Koze, Fritz Kalkbrenner, Pan-Pot, Moonbootica, Butch, Tobias Becker

Soenda Festival Ruigenhoek, Utrecht 26 mei € 42,50 www.soenda.net Len Faki, Ben Sims, Extrawelt, Michel de Hey, Sandwell District, Gregor Tresher

Freshtival Het Rutbeek, Enschede 27 mei € 35 www.freshtival.nl Don Diablo, Billy the Kit, Headhunterz, Sandro Silva, Quintino

MEI

International Music Summit Grand Finale Festival Dalt Vila, Ibiza 25 mei www.internationalmusicsummit.com Carl Cox, Loco Dice, Pete Tong, Seth Troxler, DJ Ease, Azari & lll

Amsterdam Open Air Gaasperpark, Amsterdam 26 en 27 mei Weekend ticket € 57,50 / Dagticket € 37,50 / Campingticket € 99,50 www.amsterdamopenair.nl Dr Lektroluv, The Subs, Paul Ritch, Jack Beats, Congorock, Bart B More, Kerri Chandler

Sputnik Spring break Pouch (Duitsland) 25 t/m 28 mei Dagkaart € 44 / 3 dagen kaart € 73 www.sputnik.despringbreak M.I.A., Digitalism, Deichkind, Fritz Kalkbrenner, Kraftclub

Urban Explorers Dordrecht 26 & 27 mei € 17,50 / aan de deur € 20 www.urbanexplorersfestival.nl A Winged Victory For The Sullen, Kim Janssen, Marcus Fjellstrom, Strotter Inst.

Emporium Berendonck, Wijchen 26 mei € 53 / VIP € 75 www.emporium.nl Marco V, Mauro Picotto, Technoboy, Pavo, Darkraver, Dana, James Ruskin vs Regis (live)

Pinkpop Megaland, Landgraaf 26 t/m 28 mei Dagkaart € 80 / Weekend ticket € 160 www.pinkpop.nl Paul Kalkbrenner, The Cure, Bruce Springsteen & The E-Street Band, The Hives,

7th Sunday Festival Festivalterrein De Roost, Erp / Veghel 27 mei € 43,50 / VIP € 60 www.7thsunday.nl Martin Solveig, John Dahlbäck, Hardwell, Dave Clarke, Bingo Players, Dr. Lektroluv Hilfiger Denim Live Paradiso, Amsterdam 30 mei € 15 www.paradiso.nl Go Back To The Zoo, Smith Westerns, Wavves, Dominant Legs, Tennis

JUNI

Holland Festival Diverse locaties 1 t/m 18 juni Diverse prijzen www.hollandfestival.nl Antony and the Johnsons & Metropole Orkest, Double Tree Hotel, Mahler Chamber Orchestra

121 festival-agenda titel

Dance Valley

Deze zomer op zaterdag 4 augustus viert Dance Valley zijn achttiende verjaardag in het vertrouwde Spaarnwoude. De organisatie komt dit jaar met een programmering vol vernieuwing en verrassing. Een kaartje kost 55 euro.

Onlangs gaf de organisatie aan zich de laatste jaren te veel te hebben laten meeslepen in de strijd om grote dj-namen.

Besloten is om deze editie progressiever te boeken en weer een eigen koers te varen met dj’s die precies weten hoe ze de vallei aan het dansen krijgen. Met artiesten die speciaal geselecteerd zijn op basis van creativiteit en interactie met het publiek wordt de bezoeker weer op de eerste plaats gezet.

Voor de eerste keer is er dit jaar zowel een apart hardcoreals dubsteppodium op Dance Valley. Verder maakt het label Dim Mak zijn debuut in Nederland met een eigen stage en host ook Chateau Techno, de snel groeiende Amsterdamse house/techno-organisatie, voor het eerst een area op Dance Valley. Een greep uit de line-up: Afrojack, Ferry Corsten, Shy FX, Hard Driver, Secret Cinema, Steve Rachmad, The Flexican featuring Sef, 16Bit. Marco Bailey, The Prophet, Funkerman, FS Green, Pendulum, Promo, Crookers, Mastiksoul. Er zijn live-optredens te verwachten van o.a. Gers Pardoel, Ms. Dynamite, The Subs en Goose.

ju ni Rock am Ring Nürnburg (Duitsland) 1 t/m 3 juni € 175 www.rock-am-ring.com Linkin Park, Metallica, Soundgarden, Gossip, Tenacious D, Skrillex, Soundgarden Obsession Outdoor Festival Bovenkarspel 2 juni € 35 www.obsession-outdoor.nl Crookers, Don Diablo, Lucien Foort, Fur & Hazendonk Free Your Mind Festival Arnhem 2 juni € 45 www.freeyourmindfestival.nl James Holden, Sander Kleinenberg, Michel de Hey, Steffi, Ben Sims, Ida Engberg Fantasy Island Het Rutbeek, Enschede 2 juni € 37,50 fantasyislandfestival.com Zatox, Wildstylez, Neophyte, The Prophet, Frontliner, B-Front Music Republic Outdoor Sidelginepark, Rotterdam 2 jun € 29 www.musicrepublic.nl Mark Knight, Erol Alkan, FS Green, Zombie Nation, Dyna, Benny Rodrigues

Intents Festival Sportpark D’n donk, Oisterwijk 2 t/m 3 juni Combi € 45 / Combi-VIP € 65 / Zaterdag € 33,50, VIP 47,50 / Zondag € 22,50, VIP 37,50 www.intentsfestival.nl Headhunterz, Noisecontrollers, Quintino, Angerfist, Korsakoff Rockness Loch Ness (Schotland) 8 t/m 10 juni Combi incl. camping £ 159 / Combi excl. camping £ 149 / Dag £ 64 / Dag VIP £ 85 www.rockness.co.uk Deadmau5, Justice, Annie Mac, Biffy Clyro, Mumford & Sons, Metronomy Lakedance Aquabest, Eindhoven 9 juni € 35 www.lakedance.nl Mightyfools, Deniz Koyu, Basto, Kid Culture, Bart Skils, Funkerman, Yellowclaw Groove Garden Festival De Nieuwe Hatenboer, Sittard 9 en 10 juni Passepartout € 50 / Dagticket € 30 www.groovegarden.nu Quintino, Man Zonder Schaduw, Lucien Foort, Shermanology

Ju NI PollerWiesen Boot I Bastei, Keulen (Duitsland) 10 juni € 25 www.pollerwiesen.org Monika Kruse, M.A.N.D.Y., Andhim

Click at the Beach Woodstock, Bloemendaal 10 juni € 15 www.iloveclick.nl n.n.b.

Sonar Barcelona (Spanje) 14 t/m 16 juni Passepartout € 155 / Dagkaart € 39 www.sonar.es Fatboy Slim, Deadmau5, Richie Hawtin, Lana del Rey, Modeselektor, Julio Bashmore Oerol Terschelling 15 t/m 24 juni diverse prijzen www.oerol.nl n.n.b 909 Amsterdamse Bos, Amstelveen 16 juni € 29,09 www.909.nl Carl Craig, Josh Wink, Derrick May, Gregor Tresher, Funk D’Void Beeckestijnpop Velzen-Zuid 16 juni gratis www.beeckestijnpop.nl Blaudzun Indian Summer Recreatiegebied Geestmerambacht, Broek op Langedijk 16 juni € 63 www.indiansummerfestival.nl 2ManyDJs, Dr Lektroluv, The Kooks, Bingo Players, Joost van Bellen

123 festival-agenda titel

909

Zaterdag 16 juni vindt op de Kleine Speelweide in het Amsterdamse Bos de tweede editie plaats van het kleinschalige technofestival 909. Het doel van de organisatie is om voor maximaal vijfduizend bezoekers een ‘intiem festival’ op te zetten met een vooruitstrevende line-up.

Het festival, met uitzicht over de grote kanovijver en omringd door bomen, kent één podium met een volledige focus op techno. Ondanks het intieme karakter is het terrein ruim van opzet. Zo wordt ook genoeg ruimte geboden om ‘te relaxen aan de waterkant of lekker in het gras te liggen’. Op het affiche schitteren o.a. Detroit-legendes Carl Craig en Derrick May. Verder ook Josh Wink, Gregor Tresher, Funk D’Void, Remy, Sandrien en Dusty Kid. Het festival dankt zijn naam aan de in eerste instantie weinig populaire Roland TR-909 Rhythm Composer. Deze drumcomputer van Japanse makelij was met zijn analoge geluid na verloop van tijd echter verantwoordelijk voor een van de meer karakteristieke geluiden van techno. Voor de website van 909 is een digitale replica gebouwd waarmee je heel makkelijk zelf een technoritme kan maken en vervolgens delen op Facebook. Kaarten kosten 29,09 euro in de voorverkoop.

jun i Nuit Blanche Diverse locaties, Amsterdam 16 juni nog niet bekend www.nuitblancheamsterdam.com n.n.b Bunkerpop Oefenbunker, Landgraaf 16 juni n.n.b. www.oefenbunker.com n.n.b Naked Song Festival Muziekgebouw, Eindhoven 16 juni € 35 www.nakedsong.nl Howe Gelb, Abigail Washburn, The Hackensaw Boys, Morgan Okane, Melanie Horsnell Festival Mundial Leijpark, Tilburg 16 en 17 juni diverse prijzen www.festivalmundial.nl Pitbull, Stephen Marley, Sinéad O’Connor, Caro Emerald, Dropkick Murphys Defqon.1 Festival Biddinghuizen 21 t/m 24 juni € 140 www.defqon1.nl Headhunterz, Mark Sherry, Noize Suppressor, Nosferatu, Technoboy

Hurricane Fesival Eichenring, Scheeßel (Duitsland) 22 t/m 24 juni € 135 www.hurricane.de The Cure, Blink 128, Justice, Rise Against, Stone Roses

PollerWiesen c/o Pop Jugendpark, Keulen (Duitsland) 26 juni n.n.b. www.pollerwiesen.org/ Nicolas Jaar, Steve Bug, Robag Wruhme, David Hasert, Esther Silex

Beats and Roots ‘s Hertogenbosch 23 juni € 17,50 / Aan de deur € 22,50 www.beatsandroots.nl FS Green, Antony B, Zanillya, Pacha Mama Soundsystem, Kleine Jay

Volt Sopron, Hongarije 27 t/m 30 juni € 75 ostfest.comostfest/festivals/volt Skrillex, Snow Patrol, Camo & Krooked, Caspa, Emalkay, Röyksopp

Luminosity Beach Festival Beachclub Riche, Zandvoort 23 & 24 juni Weekend € 70 / Dag € 35 www.luminosity-events.nl Andy Moor, Super8 & Tab, John O’Callaghan, Arctic Moon, The Thrillseekers

Fusion Munster (Duitsland) 28 juni t/m 1 juli niet bekend www.fusion-festival.de n.n.b.

ParkCityLive Park Bekkerveld, Heerlen 23 & 24 juni Combi € 55 / Dag € 29,50 www.parkcitylive.nl Ilse DeLange, Within Temptation, DeWolff, Bassjackers, 2 Brothers On The 4th Floor

JuNi Parkpop Zuiderpark, Den Haag 24 juni n.n.b. www.parkpop.nl Amy McDonald, Blaudzun, Boyce Avenue, Splendid, Blitz The Ambassador

Rock Werchter Werchter (België) 28 juni t/m 1 juli Combi € 195 / Dagticket € 79 www.rockwerchter.be Skrillex, Snow Patrol, Pearl Jam, The Cure, Red Hot Chili Peppers, Editors Mainsquare Festival Arras (Frankrijk) 29 juni t/m 1 juli Combi € 135 / Dag € 59 www.mainsquarefestival.fr Justice, M83, The Mars Volta, Blink-182, Pearl Jam, Metronomy Drakenboot Festival Apeldoorn 29 juni t/m 1 juli € 22,50 www.drakenbootfestival.nl Alain Clark, Di-rect

125 festival-agenda titel

Loveland festival

De line-up van Loveland is gevuld met grote namen uit zowel binnen- als buitenland. Verdeeld over zes podia treden op zaterdag 11 augustus o.a. Dubfire, Maceo Plex, Solomun, Maya Jane Coles, Sander Kleinenberg en San Proper op.

Ook dit jaar zal het vertrouwde Sloterpark in AmsterdamWest onderdak bieden aan Loveland Festival. Voor het tweede jaar op rij zal techno-icoon Sven Väth het publiek publiek vakkundig naar grote hoogte leiden. Met het boeken van Maceo Plex en Solomun bewijst Loveland dat het ook de nieuwste trends nauwlettend in het oog houdt. Beide dj’s maken dit jaar een stevig opwaartse beweging in de populariteitslijstjes. Laatstgenoemde scoorde vorig jaar zomer al een hit met zijn remix van ‘Around’ van Noir & Haze. Ook Gui Boratto, Ron Carroll, Extrawelt, Sasha, Cassy, Aril Brikha, Butch, Umek en Jimpster staan op het programma van de zevende editie van Loveland, waar niettemin nog steeds plek is voor talent en ervaring van eigen bodem. Nederlands trots wordt ondermeer verdedigd door Secret Cinema, Fedde le Grand en Tom Trago. Kaarten voor Loveland Festival kosten 55 euro.

jun i Awakenings Festival Recreatiegebied Halfweg 30 juni € 52,50 www.awakenings.nl Len Faki, Carl Cox, Adam Beyer, Speedy J, Laurent Garnier Open Source Festival Düsseldorf (Duitsland) 30 juni Dag € 28 / Dag & nacht € 36 www.open-source-festival.de Beirut, WhoMadeWho, Mouse On Mars, Brandt Brauer Frick, The Hundred In The Hand Wantijpop Wantijpark, Dordrecht 30 juni gratis www.wantijpop.nl Go Back To The Zoo, Di-rect, Typhoon, Moss, Eefje de Visser

Open Source Festival Düsseldorf (Duitsland) 30 juni dag € 28 / dag & nacht € 36 www.open-source-festival.de Beirut, Whomadewho, Mouse On Mars, Brandt Brauer Frick, The Hundred In The Hand De Beschaving De Uithof, Utrecht 30 juni € 37,50 www.debeschaving.nl Alt-J, Bombay Show Pig, Gomes, Henzel & Disco Nova,Olivier Weiter WiSH Outdoor Festivalterrein de Aa, Beek en Donk 30 juni & 1 juli Combi € 50 / Zaterdag € 40 / Zondag € 25 www.wishoutdoor.com Hardwell, Mental Theo, Miss Montreal, Korsakoff

JULI

Worldwide Festival Sete, (Frankrijk) 2 t/m 8 juli Platinum Pas € 179 / Gold Pas € 139 / Silver Pas € 89 / Weekend pas € 69 www.worldwidefestival.com Moodymann, Little Dragon, Claude VonStroke, Grems feat. Entek & BNP, Lefto,

J ul i The Garden Festival Tisno, (CR) 4 t/m 11 juli £90 www.thegardenfestival.eu/ Nicolas Jaar, Ben UFO, Eric Duncan, Midland, Mark Barrot, Sam Redmore Roskilde Roskilde (DK) 5 t/m 8 juli omgerekend € 240 roskilde-festival.dk/ Bjork, Bon Iver, Mew, The Roots, Jack White

Ruhr in Love Olgapark, Oberhausen (Duitsland) 30 juni € 20 www.ruhr-in-love.de Len Faki, Laserkraft 3D, Moguai, Ian Carey, Tom Novy

Metropolis Zuiderpark, Rotterdam 1 juli gratis metropolisfestival.nl Other Lives, Thee Oh Sees, Kraantje Pappie, Rats On Rafts, Capeman

Bažant Pohoda Vliegveld Trenčin (SVK) 5 t/m 7 juli € 85 www.pohodafestival.sk/ Lou Reed, Kasabian, The Kooks, Chase & Status, Public Enemy

Pepsi Max Presents Summerfestival Nieuw-Zuid, Antwerpen (België) 30 juni € 39 / VIP € 50 summerfestival.be Martin Solveign, Hardwell, Quintino, Headhunterz, Bassjackers

Latin Village Spaarnwoude, Houtrak 1 juli € 45 www.a-venue.nl D-Rashid, Nadastrom, FS Green, Benny Rodrigues, Quintino

Les Ardentes Parc Astrid, Luik (België) 5 t/m 8 juli Combi € 95 / Dag € 45 www.lesardentes.be 50 Cent, Marilyn Manson, Morrissey, Cypress Hill, White Lies

127 festival-agenda titel

Nature one

Het grootste openlucht festival voor elektronische muziek heeft dit jaar als thema ‘You. Are. Star.’ Nature One trekt elk jaar meer dan 55.000 mensen uit Duitsland, België, Nederland en de rest van Europa. De achttiende editie vindt ook dit jaar plaats op de voormalige Amerikaanse raketbasis Pydna bij Kastellaun (een uurtje rijden vanaf Maastricht).

Voor het weekend van 3 tot 5 augustus is er een enorme lijst aan grote namen geboekt. Paul van Dyk Sven Väth en Chris Liebing behoeven geen introductie meer. Met Marcel Dettmann, Ben Klock en Len Faki wordt een stel Berlijnse techno-dj’s naar de andere kant van het land gehaald. Naast een lange lijst dj’s zijn er ook live-acts geboekt, zo komen Extrawelt, Vitalic en Anthony Rother optreden. Ook gaat er een aantal Nederlanders naar Duitsland. We hebben het over grootheden als Ferry Corsten, Hardwell en Sander van Doorn. In totaal staan er ruim driehonderd acts uit meer dan 25 landen op de vier grote podia. Daarnaast zijn er ook negentien clubs die openstaan voor het Nature One-publiek.

Als je daar je feestje niet kan vinden is er bovendien altijd wat te doen op de immense camping.

ju li Pitch Festival Westerpark, Amsterdam 6 & 7 juli Combi € 70 / Dag € 40 pitchfestival.nl The Weeknd, Die Antwoord, Sbtrkt, Gui Boratto, Modeselektor, Mr. Oizo 8Bahn Area Festival 6 t/m 8 juli 8Bahn Area, Ede € 63 www.8bahnarea.nl Âme, Coki, Robert Hood, Levon Vincent, Boddika, Butane Cactus Festival Minnewaterpark, Brugge (België) 6 t/m 8 juli Eén dag € 40 / Twee dagen € 69 / Drie dagen € 90 www.cactusfestival.be Yeasayer, Razorlight, Paolo Nutini, Chris Cornell, Emiliana Torrini Wireless Festival Hyde Park, Londen (Engeland) 6 t/m 8 juli Combi £ 148,50 / £ 49,50 www.wirelessfestival.co.uk Afrojack, Deadmau5, Rihanna, Drake, The Roots, Metric B›estfest Boekarest (Roemenië) 6 t/m 8 juli Omgerekend Combi € 64,50 / Dag € 29 www.bestfest.ro Selah Sue, Garbage, Modestep, Pulp, Caro Emerald

North Sea Jazz Ahoy, Rotterdam 6 t/m 8 juli Passepartout € 209 / Dag € 89 www.northseajazz.com D›Angelo, Hugh Laurie, Lenny Kravitz, Tony Bennett, Van Morrison

Beatstad Malieveld, Den Haag 7 juli € 30www.beatstad.nl Anouk, De Jeugd van Tegenwoordig, VanVelzen, Alain Clark, Gers Pardoel

Splash Fest!

Ferropolis, Gräfenhainichen (Duitsland) 6 t/m 8 juli € 14,50 / VIP € 181,50 www.splash-festival.de A$AP Rocky, A-Trak, Mac Miller, Wiz Khalifa, Skream

Free Festival (The Harder Styles) Atlantisstrand, Almere 7 juli € 15 www.freefestival.nl Headhunterz, Angerfist, Crypsis, Predator, Korsakoff

Last World Festival Kristalpark, Lommel (België) 7 juli € 24,50 / VIP € 50 www.lastworld.be n.n.b

New Attraction Festival Kardingeplas, Groningen 7 juli n.n.b www.newattraction.com n.n.b

Have A Nice Day Festival Openluchttheater, Eibergen 7 juli € 21 www.haveanicedayfestival.nl Sandwell District, Tommy Four Seven, Acid Junkies, Prosumer, Intergalactic Gary

Stereo Sunday Julianapark, Venlo 7 & 8 juli Gratis www.stereosunday.nl Felix Tha Housecat, Matthias Tanzmann, Quintino, Tobi Neumann, Monika Kruse

Senstation Amsterdam ArenA, Amsterdam 7 juli € 79,75 www.sensation.com Mr. White, Dennis Ferrer, Mark Knight, The man with no shadow, Riva Starr

Bospop Weert 7 & 8 juli Combi € 130 / Dag € 75 / Camping € 12 www.bospop.nl Lenny Kravitz, Chris Cornell, Alanis Morissette, Tom Jones, Beth Hart

Zomerkriebels Festivalpark Vredenburg, Utrecht 7 juli € 39,50 www.zomerkriebels.nl Joachim Garraud, Bingo Players, Basto, Nicky Romero, Sandro Silva

Free Festival (The Original) Atlantisstrand, Almere 8 juli € 15 www.freefestival.nl n.n.b

129 festival-agenda

Amsterdam Open Air

Niet minder dan elf verschillende organisaties hosten een stage podium op Amsterdam Open Air. De line-up varieert van techno-legende Robert Hood tot electroItaliaan Congorock, deep-househeld Kerri Chandler en de groen gemaskerde Belg Dr. Lektroluv.

Het openluchtfestival is dit jaar met één dag verlengd en duurt nu dus twee dagen. Er staat een gevarieerde line-up op 26 en 27 mei, met dank aan diezelfde de uitbreiding naar vier hoofdpodia en negentien clubdansvloeren. Hosts van de vier hoofdpodia zijn Apenkooi, Carnivale, Format en GirlsLoveDJs. De zeven kleinere podia worden gehost door Nachtspelen, Plak, Pleinvrees, Lazy Sundays, Cable, 22tracks en Midnight Freaks. Voor de zaterdag staan namen op het programma als discolegende Rahaan, de Fransman Dyed Soundorom en het Duitse duo Digitalism. Verder spelen onder meer Mark Henning, Tobi Neumann, Brutuzz, Onur Özer, Edu Imbernon, San Proper en Dr. Lektroluv. Op de zondag kan je een live-optreden verwachten van Nôze en dj-sets van o.a. disco-man Prins Thomas en, namens het populaire Duitse label Innervisions, Marcus Worgull. Daarnaast zijn op de zondag o.a. Barem, Riva Starr, Dimitri, Secret Cinema, Paco Osuna, Treasure Fingers en Tom Trago aanwezig. Het Gaasperpark heeft nog nooit zo veel leuke muziek gehoord.

jul i PollerWiesen Ruhr II Gesundheitspark Nienhausen, Gelsenkirchen (Duitsland) 8 juli n.n.b www.pollerwiesen.org Aka Aka ft. Thalstroem, Kollektiv Turmstraße, Format B Love Family Park Mainwiesen, Hanau (Duitsland) 8 juli € 39 www.lovefamilypark.de Sven Väth, Ricardo Villalobos, Loco Dice, Luciano, DJ Koze Click at the Beach Woodstock, Bloemendaal 8 juli € 15 www.iloveclick.nl n.n.b

Exit Festival Novi Sad, Servië 12 t/m 15 juli € 120 www.exitfest.nl Gossip, Duran Duran, Brodinski, Guns ’N Roses, Wolfmother

Stekkerfest Park Voorveldse Polder, Utrecht 13 t/m 14 juli Combi € 45 / Vrijdag € 17,50 / Zaterdag € 32,50 www.stekker.nl Vive La Fête, Steve Rachmad, Axel Boman vs. Petter

Dour Festivalterrein, Dour (België) 12 t/m 15 juli Combi € 117 / Dag € 50 / Dag + camping € 60 www.dourfestival.be Franz Ferdinand, Ministry, Bon Iver, The Bloody Beetroots, The Shoes

Melt!

Ferropolis, Gräfenhainichen (Duitsland) 13 t/m 15 juli € 110 www.meltfestival.de Lana Del Rey, Knife Party, Justice, Rufus Wainwright, Bloc Party, Nina Kraviz

Airbeat-One Neustadt-Glewe (Duitsland) 12 t/m 15 juli Combi € 49 / Dag € 29 www.airbeat-one.de Deichkind, Fedde Le Grand, Lexy & K-Paul, Digitalism, Fritz Kalkbrenner

10 Days Off Vooruit, Gent (België) 13 t/m 23 juli n.n.b www.10daysoff.be Richie Hawtin, DJ Harvey, Maceo Plex, Booka Shade, Moonlight Matters

Ju LI

Amsterdam Bass Festival Melkweg, Amsterdam € 16 + lidm.

12 t/m 14 juli www.amsterdambassfestival.com Caspa, Doom, Ed Rush, Skism, Foreign Beggars, Pastician

FiberFib Benicàssim (Spanje) 12 t/m 15 juli € 171 www.fiberfib.com Florence + The Machine, At The Drive-in, Bob Dylan, The Stone Roses, New Order, David Guetta

Balaton Sound Zamardi, Hongarije 12 t/m 15 juli € 110 www.balatonsound.nl Animal Collective, Avicii, Björk, Gossip, Paul Kalkbrenner

Vrij Festival Olympisch Stadion, Amsterdam 13 juli € 47,50 www.vrijfestival.nl The Magician, Kakkmaddafakka, Sander Kleinenberg, Crazy P, Tensnake

18Hrs Festival Balkenhaven, Zaandam 14 juli € 35 www.18hrsfestival.nl 2000 And One, Steve Rachmad, Secret Cinema, Dimitri Kneppers Buitenspelen n.n.b. In Amsterdam 14 juli € 30www.buitenspelen.com n.n.b.

XO Live Aquabest , Eindhoven 14 juli € 64 / VIP € 79 www.extrema-outdoor.com David Guetta, LMFAO, Goldfish, Bloody Beetroots, Paul Kalkbrenner

131 festival-agenda titel

Pollerwiesen

PollerWiesen, vanaf Venlo een uur over de grens, bestaat al negentien jaar. Het is één van de grootste festivals van Duitsland en heeft al jaren door een Nederlands tintje. Ook dit jaar is dat weer duidelijk merkbaar, met nota bene een Dutch Invasion Stage.

Het Nederlands gekleurde podium wordt volledige bezet door dj’s van eigen bodem. Deze artiesten zijn Egbert, Warren Fellow, Joey Daniel, Timothy Fall, Mick Benjamins en Bart Skils. Laatstgenoemde sluit het podium af. PollerWiesen Festival herbergt verder een Main Stage en een Freude Am Tanzen Stage. Op die laatste staan louter artiesten geprogrammeerd van het Oost-Duitse house-label. Matthias Kaden, Monkey Maffia, Marek Hemmann en het duo Taron-Trekka zijn allemaal van de partij. Op het hoofdpodium staan onder anderen Pan-Pot, DJ Koze en Butch. Van die laatste verscheen onlangs het meer dan elf minuten durende ‘LSD-25’. PollerWiesen vindt plaats op zaterdag 27 mei van 11 tot 22 uur in Revierpark Wischlingente Dortmund. Kaarten kosten 20 euro.

jul i Dijkpop Andijk 14 juli € 25 www.dijkpop.nl Milow, Triggerfinger, Chef’Special, Blaudzun, Jungle By Night Breda Live Chasseveld, Breda 14 juli € 19,50 www.bredalive.nl Tiësto, Ilse DeLange, Hardwell, Kane, Lefties Soul Connection De-Affaire Nijmegen 17 t/m 23 juli gratis www.de-affaire.nl Ewert and the Two Dragons, François & The Atlas Mountains, Getatchew Mekuria & The Ex, Jagwar Ma, Kurt Vile and the Violators, Positivus Salacgriva, Letland 20 t/m 21 juli € 41,50 www.positivusfestival.com Keane, Friendly Fires, The Vaccines, Sbtrkt, Instrumenti A Day at the Park Amsterdamse Bos, Amstelveen 21 juli € 52,50 www.adayatthepark.nl Richie Hawtin, Groove Armada, Steve Lawler, Green Velvet, Housequake

Buiten Westen Westerpark, Amsterdam 21 juli € 32,50 www.buitenwesten.am Oliver Koletzki, Max Cooper, Marc Romboy, Blawan, Ark

Global Gathering Stratford-Upon-Avon (Engeland) 27 t/m 28 juli £ 105 / VIP £ 180 www.globalgathering.com Chase And Status, Tinie Tempah, Friendly Fires, Armin van Buuren, Afrojack

Monegros Fraga (Spanje) 21 juli € 70 www.monegrosfestival.com Laurent Garnier presents L.B.S - 3hrs set.

Booka Shade Live, Joris Voorn, Tiga

Ultrasonic Festival Maarsseveense Plassen, Maarsen 28 juli € 35 www.ultrasonic.nl Sidney Samson, Sean Tyas, Shermanology, The Prophet, Quintino, Secret Cinema.

Henk op de Helling NDSM Werf, Amsterdam 21 juli € 25 www.stichtingHENK.nl Aquarius Heaven, Darko Esser, Delano Smit, Eshu, Jason Lanox

Welcome to the Future ’t Twiske, Amsterdam 28 juli € 49,50 www.welcometothefuture.nl Josh Wink & Steve Bug, Derrick May, Seth Troxler, Karotte, Damian Lazarus

Appelsap Oosterpark, Amsterdam 22 juli € 32,50 www.appelsap.net Schoolboy Q, Ab-Soul, Rustie, Nebulon, Sef

Outdoor Stereo Julianapark, Hoorn 28 juli € 37,50 www.outdoorstereo.nl Bootsman2Bootsman, Lucien Foort, Shermanology, Secret Cinema, Wouter de Moor

PollerWiesen Minus Neulandpark, Leverkusen (Duitsland) 22 juli € 18 www.pollerwiesen.org Richie Hawtin, Gaiser, Âme, Paco Osuna Tomorrowland Recreatieterrein De Schorre, Boom (België) 27 t/m 28 juli Combi € 172,50 / Dag € 72,50 www.tomorrowland.be Fake Blood, Avicii, Fatboy Slim, Calvin Harris, Bloody Beetroots

AUGUSTUS Solar Weekend Maasplassen, Roermond 3 t/m 5 augustus Weekend € 72 / Dag € 53 solarweekend.com Adam Beyer, Chagall & Bronstibock, Kraantje Pappie, Lucien Foort

133 festival-agenda titel

Rock Werchter

Van donderdag 28 juni tot en met zondag 1 juli is het weer tijd voor gedrevenheid, goesting en een overdosis geluk. Juist, het is weer tijd om naar Vlaams-Brabant af te reizen. Rock Werchter vindt dan plaats, voor de negendertigste keer.

Wie naar Werchter afreist kan zijn muzikale geluk vier dagen lang niet op. Op dancegebied staan onder anderen Justice, Skream featuring Sgt. Pokes, Deadmau5, Azari & III, Chase And Status, Paul Kalkbrenner, Steve Aoki en Amon Tobin op het programma. Laatstgenoemde Braziliaan maakte vorig jaar o.a. op Lowlands veel indruk met zijn veel geprezen ISAM-liveshow. Hij treedt aan op de donderdag, de enige dag waar op het moment van schrijven nog kaarten voor verkrijgbaar zijn. Ook Justice en Skrillex staan voor de donderdag geprogrammeerd. Combi-tickets voor alle vier de dagen en losse kaarten voor de overige dagen zijn reeds uitverkocht. Werchter staat uiteraard niet enkel bekend om zijn dance-programmering. Muziekliefhebbers uit vrijwel alle categorieën worden op hun wenken bediend met namen als Pearl Jam, dEUS, The Cure, Cypress Hill, The Kooks, Editors, Agnes Obel, Snow Patrol en Red Hot Chili Peppers.

august us Nirwana Tuinfeest Lierop 3 t/m 5 augustus Combi € 50 / Dag € 30 / Camping € 10 www.nirwanatuinfeest.nl Therapy?, Hatebreed, Goose, Puddle Of Mudd, Royal Republic Nachtdigital Olganitz (Duitsland) 3 t/m 5 augustus uitverkocht www.nachtdigital.de Cloud Boat, Donato Dozzy, Erobique, Manamana, Sandrien

Dance Boulevard Bergen op Zoom 5 augustus Early-bird € 17,50 / € 22,50 www.focus-events.nl/events The Prophet, Brennan Heart, Vato Gonzalez & MC Tjen, The Flexican & Sef, Lucien Foort Sziget Óbudai-eiland, Boedapest (Hongarije) 6 t/m 13 augustus € 165 / Inc. camping € 195 www.szigetfestival.nl Anti-Flag, Hurts, Placebo, Amon Amrath, Azari & III, LMFAO Huntenpop DRU-park, Ulft 10 en 11 augustus € 42,50 www.huntenpop.nl Racoon, Crystal Fighters, Triggerfinger, Miss Montreal, Reel Big Fish

Nature One Kastellaun (Duitsland) 3 t/m 5 augustus Combi € 65 / Dag € 48 www.nature-one.de Paul van Dyk, Sven Väth, Chris Liebing, Dubfire, Ferry Corsten

AU GUSTUS

Dance Valley Velsen Valley, Spaarnwoude 4 augustus € 55 www.dancevalley.com Axwell, Afrojack, The Subs, Crookers, Marco Bailey, Pendulum

Sonne Mond Sterne Saalburg Beach (Duitsland) 10 t/m 12 augustus € 11 www.sonnemondsterne.de The Prodigy, Fatboy Slim, Skrillex, Deichkind, Hot Chip, Loco Dice

Lochtfest Domein de Locht, Duffel (België) 4 augustus gratis www.lochtfest.be n.n.b

Grachtenfestival diverse locaties, Amsterdam 10 t/m 19 augustus n.n.b www.grachtenfestival.nl n.n.b

Gaasperpleasure Recreatiegebied Gaasperplas Zuid, Amsterdam 11 augustus € 20 www.gaasperpleasure.nl Tommy Four Seven, Marc Antona, Mark Henning, Einmusik, Marco Resmann Loveland Festival Sloterpark, Amsterdam 11 augustus € 45 www.lovelandfestival.nl Sven Väth, Fedde le Grand, Sasha, Gui Boratto, Sébastien Léger Paradigm Festival 11 augustus Groningen € 32,50 Magda, Peter Van Hoesen, Fairmont, Camiel Daamen, Marcel Fengler Street Parade Zürich (Zwitserland) 11 augustus gratis www.streetparade.com n.n.b Muziekpark Weijerpark, Boxmeer 11 & 12 augustus n.n.b muziekpark.nl n.n.b Click at the Beach Woodstock, Bloemendaal 12 augustus € 17,50 www.iloveclick.nl n.n.b.

135 festival-agenda

8BAhn Area Festival

Vijf organisaties kregen de opdracht zo progressief mogelijk te programmeren. En dat is gelukt. Van vrijdag 6 tot en met zondag 8 juli wordt een voormalig kazerneterrein in Ede met een non-stop programmering gevuld. De muziek zal dus niet stilvallen tussen de monumentale panden van de 8Bahn Area.

Het collectief bestaat uit Juxtapose, New Dutch School, Cassette Collectief en Le Voyage, die elk een eigen podium met een uniek geluid hosten. Op het hoofdpodium van 8Bahn staan de grootste namen, zoals o.a. Robert Hood, Levon Vincent, en een Innervisions-special van Âme en Marcus Worgull. Aan de ene kant van het spectrum heeft Cassette Collectief de vriendelijke disco geboekt van o.a.

The Legendary Orchestra of 1979. Aan de andere kant is er Juxtapose met UK-bass en dubstep. Hier staan o.a. Coki, Africa Hitech en Illum Sphere geprogrammeerd. Le Voyage verdiept zich in samenwerking met Intergalactic.fm in de Nederlandse electro-wereld, met ondermeer Legowelt, Orgue Electronique en Mark du Mosch. Als laatste is er de New Dutch School, die allerlei videokunst bij dj’s als Jeremy P. Caulfield, Butane en Jaime Frias komt presenteren. Kortom, een eigenzinnig festival met een camping, dat zich kan onderscheiden van de rest.

august us Pukkelpop Hasselt, Kiewiet (België) 16 t/m 18 augustus n.n.b.

Combi € 155 / Dag € 79 Bjork, Block Party, The Stone Roses, Foo Fighters, The Black Keys Decibel the Weekend Beekse Bergen, Hilvarenbeek 17 augustus n.n.b www.b2s.nl n.n.b Lowlands Evenemententerrein Walibi World, Biddinghuizen 17 t/m 19 augustus uitverkocht www.lowlands.nl Âme, Foo Fighters, Bloc Party, The xx, Feist, Skrillex Magneet Festival Oostpunt, Amsterdam 24 augustus t/m 16 september Dag € 10 www.magneetfestival.nl n.n.b Creamfields Daresbury, Cheshire (Engeland) 24 t/m 26 augustus Drie dagen £ 135 / Twee dagen £ 115 / Zaterdag £ 65 / Zondag £ 60 www.creamfields.com David Guetta, Example, Avicii, The Chemical Brothers, Tiësto, Laidback Luke

Boogiedown Chasseveld, Breda 25 augustus n.n.b www.boogiedown.nu n.n.b Groenendaal Festival Harmelen 25 augustus n.n.b www.groenendaal-event.nl n.n.b Mysterland Floriade, Hoofddorp 25 augustus € 75 www.mysteryland.comnl n.n.b Voltt Loves Summer NDSM-werf, Amsterdam 25 augustus € 41 www.facebook.com/ilovevoltt Monolake, Gaiser, Mathew Jonson, Cari Lekebusch, Tale of Us PollerWiesen Jugendpark, Keulen (Duitsland) 26 augustus n.n.b. www.pollerwiesen.org

SEPTEMBER Ground Zero Recreatieplaats, Bussloo 1 september € 39 www.groundzerofestival.nl n.n.b.

Laundry Day Nieuw Zuid, Antwerpen 1 september € 28 www.laundryday.be Sven Van Hees, GTronic, The Odd World, Goose, Modek Lief Festival Strijkviertel, Utrecht 1 september € 39,50 www.lieffestival.nl n.n.b.

S EPT EM B ER

Valtifest NDSM-werf, Amsterdam 1 september n.n.b. www.valtifest.nl n.n.b.

Wooferland Houtrak, Halfweg 1 september € 32,50 n.n.b

Indian Spirit Festival Heiligengrabe (Duitsland) 6 september t/m 10 september Donderdag, vrijdag € 65 / Zaterdag € 55 indian-spirit.de n.n.b.

GOGBOT Festival Enschede 6 t/m 9 september n.n.b. www.gogbot.nl n.n.v

137 festival-agenda titel

Mysteryland

Het Floriadeterrein biedt dit jaar plaats aan al weer de negentiende editie van Mysteryland. Verspreid over niet minder dan twaalf podia treedt zaterdag 25 augustus een keur aan de beste nationale en internationale dance-artiesten op.

Nieuw dit jaar is de onder meer een volledig aan het populaire Amerikaanse label Visionquest gewijd podium. Uiteraard draait labelbaas Seth Troxler, maar hij neemt collega Ryan Crosson ook mee. Het label van Speedy J heeft, net als vorig jaar, opnieuw een eigen plek. Op het Electric Deluxepodium staan dit jaar onder anderen legende Jeff Mills en de Singaporees-Berlijnse technoheld Xhin. En Speedy J zelf natuurlijk.

Er wordt ook een vervolg gegeven aan BACKxBACK | Nachtlab Meets Red Bull, waar talenten van Nederlandse bodem gekoppeld worden aan grote internationale sterren die als hun helden gelden. Dit jaar verzorgt onder anderen Anton Pieete een set samen met de Brit Surgeon. Andere artiesten die dit jaar naar Hoofddorp komen zijn o.a. Avicii, Loco Dice, A-Trak, Chuckie, Tiga, Dennis Ferrer, Fedde le Grand, Hardwell, Aeroplane, Cajmere, Cassius, ROD, Karotte, Zombie Nation, Full Crate, Headhunterz en Kleine Viezerik. Het festival duurt van 11 tot 23 uur, kaarten kosten 67 euro.

Popronde Nijmegen, Amsterdam, Rotterdam, Oss e.a.

7 september t/m 18 november nnb www.popronde.nl n.n.b.

Click at the Beach Woodstock, Bloemendaal 9 september € 17,50 www.iloveclick.nl n.n.b.

Re-Action Outdoor Valkenswaard 27 september € 19,50 www.re-actionoutdoor.nl n.n.b.

Berlin Festival Vliegveld Tempelhof, Berlijn (Duitsland) 7 t/m 8 september € 81,40 www.berlinfestival.de Franz Ferdinand, Little Dragon, Paul Kalkbrenner, The Killers, Bonaparte

Incubate Tilburg 10 t/m 16 september Week € 60 / Maandag t/m donderdag € 15 / Vrijdag t/m zondag € 27,50 www.incubate.org Expo ‘70, Buzzcocks, Damo Suzuki, Reigning Sound, A Winged Victory For The Sullen

Off Centre Melkweg, Amsterdam 27 t/m 30 september n.n.b. www.off-centre.nl n.n.b.

Into the Great Wide Open Vlieland 7 t/m 8 september € 115 intothegreatwideopen.nl Angel Olsen, Franz Ferdinand, Royal Headache, Warpaint

Summerlake Outdoor Festival Woerden 15 september € 29,50 www.summerlake.nl n.n.b.

Appelpop Waalkade, Tiel 7 t/m 8 september gratis www.appelpop.nl De Jeugd Van Tegenwoordig, School Is Cool, The Jacks, Within Temptation

PollerWiesen Ruhr III Naturbad Styrum, Mülheim a.d Ruhr (Duitsland) 16 september n.n.b. www.pollerwiesen.org Karotte, Cassy, Johannes Heil

Smeerboel Festivalterrein Leidsche Rijn, Utrecht 8 september € 29,50 www.elevation-events.com/events/smeerboel n.n.b.

TodaysArt Den Haag 23 & 24 september n.n.b. www.todaysart.nl n.n.b.

Into the Woods Festival Amersfoort 8 september n.n.b. www.intothewoodsfestival.nl n.n.b.

PollerWiesen Boot II Bastei, Keulen (Duitsland) 23 september € 23 www.pollerwiesen.org n.n.b.

OKTOBER Amsterdam Dance Event diverse locaties, Amsterdam 17 t/m 21 oktober n.n.b. www.amsterdam-dance-event.nl n.n.b.

Oddstream Nijmegen 26 t/m 28 oktober n.n.b. www.facebook.com/oddstream n.n.b.

N OV EM B ER I Love Techno Flanders Expo, Gent (België) 10 november n.n.b. www.ilovetechno.be n.n.b.

138

essential album TEKST JOB DE WIT

bobby Womack The Bravest Man in the Universe XL Recordings

Bobby Womack is 68 jaar. Hij is oud genoeg om de opa te zijn van talloze artiesten die hij hier links en rechts inhaalt met een relevante, moderne, zeg maar gerust hippe plaat. Dat is vooral op het conto te schrijven van producers Damon Albarn en Richard Russell, die ook op The Bravest Man in the Universe meespelen. Maar de kwaliteit van de songs en het feit dat Womack nog altijd vrijwel iedereen eruit zingt is bewijst wat een meesterzet het was om juist deze soulheld aan de vergetelheid te ontrukken.

Bobby Womacks carrière als zanger begon bijna zestig jaar geleden in de gospelgroep die hij met zijn broers vormde.

In 1962 gingen ze verder als r&b-act, The Valentinos. Toen mentor Sam Cooke, de soulster, nog geen twee jaar later werd doodgeschoten, viel de groep uit elkaar en begon Bobby een solocarrière waarin de ups en downs elkaar ternauwernood in evenwicht hielden. Naast Cooke werkte met hij o.a. met en voor James Brown, Jimi Hendrix, Aretha Franklin, Janis Joplin en Sly Stone. De Rolling Stones scoorden hun eerste hit met een liedje dat hij had geschreven.

Over een gebrek aan erkenning heeft hij dus niet te klagen gehad. Dat Bobby Womack toch niet uitgroeide tot een artiest van het formaat Al Green of Marvin Gaye had niet alleen te maken met een flinke dosis tegenspoed, maar ook met een jarenlange drugsverslaving. Toen hij daar halverwege de jaren tachtig weer zo’n beetje boven op was, sloeg de tegenspoed opnieuw toe.

The Bravest Man in the Universe is Womacks eerste studioalbum met nieuw materiaal sinds 1994. Zijn laatste echt goede album maakte hij in 1981 en midden jaren tachtig

was hij bij de meeste muziekliefhebbers wel zo’n beetje uit beeld verdwenen. Tot Damon Albarn hem drie jaar geleden vroeg of hij iets wilde zingen op de Gorillaz-plaat Plastic Beach. Dat werd de single ‘Stylo’, en het begin van een onwaarschijnlijke samenwerking. Albarn produceerde samen met Richard Russell een heel album voor de gepensioneerde zanger en het resultaat is verbluffend.

De afgelopen jaren zijn er wel meer bejaarde sterren door producers/fans uit de mottenballen gehaald. Rick Rubin (Johnny Cash, Neil Diamond) heeft het voorbeeld gezet, en o.a. Jack White (Loretta Lynn, Wanda Jackson) en ?uestlove (Al Green, Betty Wright) volgden zijn voorbeeld. Het precedent voor The Bravest Man is echter I’m New Here, de comebackplaat van Gil Scott-Heron uit 2010, een privéproject van Russell. De labelbaas, die dankzij met name Adele enorm goed boert, neemt er geen genoegen mee een verloren gewaande grootheid opnieuw in de schijnwerpers te zetten. Hij moet ook weer eigentijds klinken.

Dat gaat zelfs zo ver dat hype-van-het-jaar Lana Del Rey meezingt in het melancholische ‘Dayglo Reflection’. Nog meer zijn het de kale productie in het algemeen en Russells drummachinebeats in het bijzonder die er voor hoeden dat dit een oefening in nostalgie wordt. Als de bpm’s worden opgeschroefd in ‘Jubilee (Don’t Let Nobody Turn You Around)’ blijkt dat bovendien uitstekend te combineren met Womacks gospelroots.

De techniek zit de songs, van een stoffige plank gehaald of nieuw gecomponeerd, nergens in de weg. En in het middelpunt bevindt zich een performer en songschrijver die de wereld meer te bieden had dan bijna iedereen, hijzelf incluis, had gedacht.

Bobby Womack heeft longontsteking en darmkanker, maar dat weerhoudt hem er allerminst van om zijn comebackalbum te promoten.

DJB: Is dit een goede tijd om te bellen?

‘Ja hoor. Ik lig in het ziekenhuis, ik ga nergens heen! Het gaat al weer een stuk beter met me.’

DJB: Hoe kijkt u naar de toekomst?

‘De toekomst ziet er goed uit. Om te beginnen ben ik on fire. Verder gaan drie kinderen van Womack & Womack, dat is mijn broer en zijn vrouw, met mij mee op tournee. Zij zingen fantastisch dus daar ben ik heel erg mee verguld.

Het brengt me weer terug naar de tijd dat ik met samen mijn broers gospel zong, heel lang geleden.’

DJB: Het album klinkt fantastisch, en...

‘Het is weer iets anders voor mij, maar ook weer niet zo erg als je zou denken. Want mijn stem is heel nadrukkelijk aanwezig. Ik kom uit een tijd dat iedereen een eigen stijl had. Niemand klonk als iemand anders. Sam Cooke, Ray Charles en Marvin Gaye klonken allemaal verschillend.’

DJB: Welke zangers vindt u momenteel goed?

‘Ik vind Joe goed. Wie nog meer? Eh, ik kan niet op zijn naam komen.’

DJB: Cee Lo Green, R. Kelly?

‘Ja, R. Kelly vind ik al heel lang goed. En ik houd nog steeds van Al Green.’

DJB: De titel is The Bravest Man in the Universe. Bent u dat zelf?

‘Nee, maar er moeten dappere mannen zijn, anders was deze wereld al lang verdwenen. Iedereen moet dapper zijn.

En dat betekent niet dat je altijd moet vechten. Dat nummer heb ik iets van 35 jaar geleden al geschreven met Harold Payne. We hadden het opgenomen met Isaac Hayes en de Memphis Horns. En de tweede keer dat we het opnamen was in Londen.’

DJB: Damon Albarn legde een paar jaar geleden het contact voor uw bijdrage aan Gorillaz.

‘Met dank aan zijn kijk op het leven heb ik mijn weg terug weer gevonden. Ik ben van ver gekomen. Ik wilde nooit meer een voet in een studio zetten! Ik dacht ook niet dat ik nog een song zou kunnen schrijven. Op tournee zijn we begonnen met songschrijven. Ik voel mij heel erg gezegend.

Dit is één van de sterkste platen die ik ooit heb gemaakt.’

DJB: Het is uw best in, wat zal het zijn, dertig jaar?

‘Ik heb het niet geteld.’

DJB: Het is heel bijzonder om zo laat in je carrière nog zo’n kans te krijgen.

‘Hoe ouder je wordt, hoe beter je wordt. En ik ga lekker op dit moment. Ik heb zin om een hoop energie te verbranden.

Ik ga op tournee, en daar moet ik spiritueel, mentaal en fysiek klaar voor zijn. Zolang God mij genoeg tijd geeft, ga ik knallen. Ik werk al weer aan een nieuw album album, dat The Best is Yet to Come heet.’

140

cd reviews Lef kun je Deniz Kurtel niet ontzeggen. Op haar nieuwe album doet ze een stukje Milli Vanilli in ‘You Know it’s True’, waarop de disconichten een even onwaarschijnlijk als zwoel avontuurtje aangaan met de geile beats van Chris & Cosey. Die link naar de elektronische muziek van de vorige eeuw sijpelt door in heel The Way We Live, de opvolger van het vorig jaar verschenen Music Watching Over Me.

Deniz Kurtel & The Marcy All-Stars The Way We Live Wolf + Lamb

Dat album was vorig jaar, naast het debuut van Nicholas Jaar, een van de grote verrassingen op het hippe New Yorkse platenlabel Wolf + Lamb. Een bijzonder debuut dat bomvol verleidelijke soft-focus techno stond en aan generatiegenoten als Dinky en Ellen Allien deed denken. Spannend, broeierig en vaak erg dansbaar. In plaats van daarop voort te borduren, kiest Kurtel nu voor een ingetogener en soberder geluid. Minder dansbaar ook. Ze nodigde het halve Wolf + Lamb-kamp uit om mee te jammen, vandaar dat All-Stars. De belangrijkste stem is van opperherder Gadi Mizrahi. Maar ook Art Departements Kenny Glasgow en PillowTalk verlenen hand- en spandiensten. Het door hen gezongen ‘Wake Me Up’ lijkt een soort ode aan Soft Cell. Op haar debuut had Kurtel een unieke sound te pakken, The Way We Live pakt iets minder sterk uit.

RENÉ PASSET

***** Gezellige titel. Maar Till Rohmann heeft dan ook geen gezellige jeugd gehad. Vanwege de kanker die in zijn lijf woekerde, bracht hij een groot deel van zijn jeugd in ziekenhuizen door. Eigenlijk was hij al afgeschreven door de medici. Inmiddels is Glitterbug een gevierd technomuzikant die aan zijn derde album toe is.

Glitterbug Cancerboy C.Sidesd

*****

Na Supershelter (2008) en het ambitieuze dubbelalbum Privilege (2010) bewijst de in Keulen woonachtige Rohmann met Cancerboy dat hij een uniek idioom gevonden heeft. Gestileerde, elegante techno waarop voldoende ruimte is voor melodie. Toch is Cancerboy geen gemakkelijke kost. Rohmann vertaalde de associaties van kilheid en efficiëntie, die je vaak hebt als je door ziekenhuisgangen loopt, naar zijn muziek. Metalige geluiden, sissende machines en onheilspellende zoemtonen markeren Glitterbugs vierkwartsmaten. In openingsnummer ‘Backwards’ gaat het bovendien niet goed met de patiënt. De hartslag is laag, de dood loert. Halverwege het album (en talloze chemobehandelingen verder) gloort er hoop. Vandaar ook titels als ‘From Here on’ en ‘Those Hopeful Moments’. Maar gezellig wordt het nergens. Cancerboy is Rohmanns meest persoonlijke album. Ook zijn meest taaie.

RENÉ PASSET

141

cd reviews Ook doen waar je het beste in bent kan gaan vervelen.

Dat blijkt wel uit Unpatterns. Wie Simian Mobile Disco’s vorige album Delicacies (2010) nooit heeft gehoord, kan voluit genieten van de betoverende synths en kloppende baspulsen van James Ford en James Shaw. De Britten verstaan hun vak.

Simian Mobile Disco Unpatterns Wichita

Maar wie al eerder kennis nam van de carrière van de twee en hun liefde voor arrangementen en beats die club zijn, maar toch naar echte liedjes neigen, benadert hier een punt van verzadiging. Dat wil niet zeggen dat er geen bijzondere, afwijkende momenten op Unpatterns te vinden zijn. Zo heeft de single ‘Put Your Hands Together’ een fantastische, epische opbouw waarin verschillende synthesizers langs elkaar heen cirkelen en om de aandacht vechten, tot ze in de laatste drie minuten op krankzinnige wijze bij elkaar komen. De dramatische stijl in het sfeervolle ‘Seraphim’ is op zijn minst verrassend te noemen. Helaas valt niet aan de indruk te ontkomen dat je het allemaal al eens eerder hebt gehoord. Unpatterns is door het typische Simian Mobile Disco-geluid nog altijd een goede plaat, maar echt meeslepend wil het deze keer niet worden.

TOM SMEETS

***** Dat ze er nog tijd voor hebben. Naast de ontelbare zijprojecten (meest recentelijk: The 2 Bears, New Build) weet Hot Chip stipt elke twee jaar een album uit te brengen, en meestal een behoorlijk goede ook. Wie de ontwikkeling sinds ‘Coming on Strong’ (2004) een beetje volgt, ziet een groepje geeky en tegendraadse slaapkamerfunkateers uitgroeien tot volwaardige popact met hitsingles. Die ontwikkeling zet door.

Hot Chip In Our Heads Domino

*****

Een deel van de eigenzinnigheid die de band zo interessant maakte is op In Our Heads verdwenen. Geen subtiele dancehall-ritmes of Auto-Tune-experimenten meer, maar vooral sterke en meeslepende synthesizerpop. ‘How Do You Do’ lijkt op vintage Madonna (denk ‘Holiday’), en voor de percussieve foefjes in ‘How Do You Do’ hebben ze goed geluisterd naar Prince’ werk uit de jaren tachtig. Ook de rustiger nummers maken indruk: in het liefdesliedje ‘Look at Where We Are’ is bijvoorbeeld wijselijk gekozen voor een kale begeleiding van bas en gitaargetokkel, waardoor de beeldschone zangmelodie goed uitkomt. Helaas is niet alles even sterk. ‘Ends of the Earth’ en ‘These Chains’ blijven nauwelijks hangen, en het funky ‘Night & Day’ slaat met een gillend koortje en pseudo-rap een beetje door naar kinderlijke lulligheid. De rest maakt dat gelukkig ruimschoots goed.

JACCO HUPKENS

142

cd reviews Night Slugs is een moeilijk te definiëren label, maar producer Jam City spant de kroon. De Brit heeft zichzelf gespecialiseerd in het maken van lastig toegankelijke en bij vlagen zelfs avantgardistische housemuziek. Dit deed hij op zijn e.p.’s Magic Drops (2010) en Waterworx (2011) en op zijn debuutalbum Classical Curves doet hij het opnieuw.

Jam City Classical Curves Night Slugs

*****

Aanvankelijk lijkt er geen touw aan vast te knopen. Door Jack Lathams voorkeur voor aparte samples, zoals van basketballen, blaffende honden en fotocamera’s, begrijp je soms niet waar je naar luistert. Gaandeweg wordt echter duidelijk dat er slimme grooves onder schuilgaan. ‘The Courts’ werd al uitgebracht als 12-inch en voelt daarom aan als een vertrouwd baken in een oerwoud van desoriënterende en merkwaardige beats.

Uiteindelijk geeft de plaat zich toch prijs. ‘Her’ wisselt warme orgelsounds af met bijna mitrailleurachtige drums.

‘How We Relate to the Body‘ blijkt zelfs een potentiële hit, met synths die uit een computerspel uit 1998 zouden kunnen komen, stuwende percussie en vocoders. ‘B.A.D.’ en ‘Love is Real’ zijn het minst dansbaar en misschien het best te beschrijven als geluidscollages. Op Classical Curves weet Jam City kitscherige, gedateerde met futuristische sounds te combineren, wat een ongrijpbare maar ook boeiende plaat oplevert.

MARCO MUHRING

Op zijn vijfde album lijkt de Noord-Engelse producer Matt Cutler in eerste instantie rustig door te gaan op het pad dat hij al jarenlang bewandelt. Opener ‘New Colour’ zit vol met dezelfde ijle, gladde synths, exotische percussie en schijnbaar willekeurig ingespeelde melodieën die we van hem kennen. Maar wie goed luistert, bespeurt toch een flinke vooruitgang. Waar ‘Emerald Fantasy Tracks’ (2010) soms wel erg ging lijken op futuristische muzak, is er dit keer voldoende variatie en subtiliteit om vijftig minuten lang de aandacht vast te houden.

Lone Galaxy Garden R&S

*****

In ‘Lying in the Reeds’ gaat Lone bijvoorbeeld op de Four Tet-toer, met een softe minimal-technobeat en een lieflijke, tinkelende synthmelodie. Single ‘Crystal Caverns 1991’ begint als dubstep met funky trommeltjes, maar knalt er na anderhalve minuut een geweldige, opgefokte rave-melodie in – compleet met omhooggepitchte vocale sample (‘go!’). In ‘Cthulhu’ wordt de synthesizermelodie subtiel overgenomen door gitaar. Het levert een sterk album op, al moet je wel een zwak hebben voor dicht opeengestapelde, gelikte synthesizerpartijen en onconventionele melodieën. Wat aanvankelijk overkomt als zweverige futuro-kitsch (ook dankzij songtitels als ‘Raindance’ en ‘Earth’s Lungs’) ontpopt zich tot een verslavende kruising tussen IDM, techno en dubstep. Eentje voor de lange adem.

JACCO HUPKENS

143

cd reviews ‘Ik ben een beest.’ Als iemand zoiets over zichzelf zegt, barst je doorgaans in lachen uit. Niet bij San Proper.

Naast feestbeest en basbeest is de Amsterdammer ook echt een Beest. Met hoofdletter. Al jaren is de langharige muzikant een bekende verschijning in het hoofdstedelijke nachtleven. Logisch dat Proper aanhaakte bij partycrasher Ricardo Villalobos, verantwoordelijk voor de eindmix van Animal.

San Proper Animal Rush Hour

*****

Dat is een plaat waarvoor het adagium ‘less is more’ volledig opgaat. Hoofdingrediënt op San Propers debuutalbum is basgestuurde house, gemarineerd in tequila. Qua arrangementen en dressing houdt hij het bescheiden. Heel bescheiden. Weliswaar klinken er akoestische drums, gitaren en uit de losse pols gespeelde bas, maar de ruimte tussen de beats is vrijwel altijd groot genoeg om je in te verliezen. Zijn markante, mompelende zangstem moet je wel liggen en niet alle nummers zijn even sterk. Je mist soms het haakje waaraan je met je oren blijft hangen.

Als dat wel gebeurt, zoals op ‘A Choice Named Joyce’, het titelnummer en ‘Brain Soup’, klinkt Proper als het Nederlandse antwoord op Pépé Bradock en Moodymann. Bovendien illustreert het ingetogen gitaarliedje ‘Shells’ dat hij veel veelzijdiger is dan hij nu laat horen. Animal is rauw, ongepolijst en funky op het smerige af. Maar echt brullen doet het beest net te weinig.

RENÉ PASSET

Omdat rapper Leeroy Molly pas tegen het einde van Bliksemschicht (2009) tot Zwart Licht toetrad, was zijn bijdrage aan het debuutalbum van de groep beperkt tot twee nummers. Ruim drie jaar, vele uitverkochte liveshows en een grime- en dubstepalbum (No JuJu, 2010) later, is het dan eindelijk tijd voor Leeroy’s ‘solo’-album.

Zwart Licht Leeroy Draait Door Top Notch

*****

Leeroy boeit met zijn woordgebruik, flow en de speelse manier waarmee hij met zijn stem omgaat. Hij kan opscheppen, maar ook reflecteren en over zijn frustraties rappen.

Hoewel, in tegenstelling tot de voorgaande Zwart Lichtalbums, een meer conventioneel hiphopgeluid domineert op Leeroy Draait Door, laten dubstep en grime zich ook weer gelden. Voor ‘Lach Eens Met Me Mee’, een beat met slepende melodieuze synths, lijkt producer Hayzee zich te hebben laten inspireren door dubstep-producer Joker. Wat voor dit nummer geldt kun je zeggen over gehele album.

Hayzee’s producties zijn gevarieerd en goed uitgewerkt en Leeroy is technisch gezien een vaardig mc. Hij switcht gemakkelijk van flow en weet zijn stem goed te gebruiken.

Maar Leeroy Draait Door heeft weinig goed uitgewerkte thema’s. Het album is licht verteerbaar en muzikaal aangenaam, maar had inhoudelijk sterker mogen zijn.

MICHA VAN DER HEUL

145

kubus TEKST TED TETTERO

Don’t Break

My Love Voor het uitbrengen van zijn eerste compilatie maakt Clown & Sunset Aesthetics gebruik van een wel heel bijzonder concept. Het multimediale kunstcollectief, opgericht door veelgeprezen elektronisch-muzikant Nicolas Jaar en bevriend filmproducent Noah Kraft, brengt zijn eerste release uit op een nieuw door Jaar ontworpen medium: de prism. De compilatie Don’t Break My Love is verschenen in de vorm van een aluminium kubus van vier bij vier centimeter.

CSA is in 2011 opgericht om binnen een scala aan verschillende kunstvormen ruimte te creëren voor het experiment.

Het collectief stelt zichzelf het doel om ‘fysiek aanwezig in de gemeenschap’ te zijn, met ‘het persoonlijke en het directe’ als hoog gewaardeerde waarden. De prism is er het eerste tastbare resultaat van.

De kubus is simpel van opzet en kent slechts vier knopjes om muziek af te spelen, te pauzeren en het volume te regelen. Verder kent de kubus twee aansluitingen, om de kubus op te laden (via bijgeleverd usb-kabeltje) en er vervolgens twee hoofdtelefoons tegelijk op aan te sluiten.

Die dubbele ingang dient ter aanmoediging van het creëren van niet alleen een band tussen luisteraar en object, maar ook tussen de luisteraars zelf. Het doel is immers om de band te herstellen tussen de muziek en de fysieke beleving ervan.

De nummers op Don’t Break My Love, twaalf tracks waarvan de meeste nieuw, worden niet via downloadwinkels uitgebracht en de compilatie verschijnt ook niet op klassieke geluidsdragers als cd en vinyl. Niettemin beschouwt CSA het veertig dollar kostende kubusje als een kunstwerk op zich waarvan de inhoud erom vraagt gedeeld te worden.

De prism een kunstwerk noemen is een beetje al te pretentieus. Conceptueel gezien maakt het de naam misschien wel waar. Niettemin stelt hij als fysiek product niet veel voor, niet qua design en evenmin qua robuustheid. Een lang leven was de prism hier op de redactie althans niet gegund; hij brak wel degelijk. Een mooi detail is wel dat wanneer de muziek wordt beluisterd door slechts één persoon, er een subtiele lichtstraal uit de lege aansluiting schijnt. Zo wordt getracht de leegte te belichten: er mist iemand. www.csa.fm

147

hot label TEKST MARCO MUHRING

Swamp81

Een van de spannendste labels op het gebied van UKbass is Swamp81. Wat het ook een bijzonder label maakt is dat, een enkele albumrelease daargelaten, alles alleen op 12-inch wordt uitgebracht. Zo kunnen de tracks in feite alleen door de echte vinyl-dj gedraaid worden. Deze mate van exclusiviteit zorgt er ook voor dat Swamp81 iets meer onder de radar opereert dan concurrenten als Numbers, Hessle Audio en Night Slugs.

Naar weinig releases binnen de scene wordt zo uitgekeken als wanneer bekend is dat iets ‘forthcoming’ is op Swamp81, opgericht door dj/producer Pete Livingston alias Loefah. De eerste vier releases op het Londense label leunden nog behoorlijk op dubstep, maar de sound is inmiddels meer richting house en juke toegetrokken. De officieuze vaandeldrager is producer Alex Green alias Boddika, die vier releases op het label heeft. Kryptic Minds is vooralsnog de enige artiest die er een album heeft uitgebracht.

De bekendste release op Swamp81 is vermoedelijk ‘Swims’, een samenwerking tussen Boddika en Joy Orbison. Een

kenmerkende vocaal (‘Walk for me, walk for me, walk for me / Serve!’) wordt geserveerd op een bedje van onmiskenbare Joy Orbison-house, inclusief aanstekelijke off-beat hi-hats en veel koebel. Dan, als de herhaling je bijna teveel wordt, komt er zo’n weergaloze Boddika-baslijn in. Een andere kraker is ‘Sicko Cell’, een mysterieuze track die na maanden van onduidelijkheid uiteindelijk toch van – hij weer – Joy Orbison bleek te zijn, hoewel er geen naam op de hoes vermeld stond.

Swamp81 krijgt zo nu en dan kritiek over zich heen, als het weer eens maandenlang duurt voordat een plaat daadwerkelijk uitkomt. Labelbaas Loefah zegt hierover: ‘Ik ben een beetje langzaam’, en: ‘Ik denk dat de mensen wel weten dat ik best veel wiet rook. Ik ben niet de meest geanimeerde persoon. Ik maak me niet druk over dingen.’ Hoe dan ook, Trusta (een alter ego van dubstep-dj Tes La Rok) zal naar verluid de eerstvolgende met een release zijn, en van Boddika, Mickey Pearce en Zed Bias worden dit jaar zelfs albums verwacht. Vaak duurt het even, maar dan heb je ook wat.

149

inspiratie TEKST JOB DE WIT BEELD KLAAS KLEITERP

Als dj Joost van Bellen niet druk bezig is het vaderlandse uitgaansleven op zijn kop te zetten met zijn Rauw-circus of onvergetelijke festivalbelevenissen creëert (XO Live, Solar, Lowlands, Valtifest), sluit hij zich op om te werken aan zijn debuutroman.

JT LEROY SARAH BLOOMSBURY 2001

Joost van Bellen: ‘Er is geen boek dat me zo te pakken had als Sarah van JT LeRoy. Het gaat over een kleine jongen die zich een meisje voelt en opgroeit met haar verslaafde moeder. Die moeder verdient haar geld door haarzelf en Sarah te prostitueren. Het speelt zich voornamelijk af op parkeerplaatsen, in truckerscafés en op andere ellendige plekken. Het is verschrikkelijk hard en direct, maar soms ook poëtisch geschreven. JT LeRoy weet ook mooie scènes in het boek te verwerken, de tegenstelling van de afschuw met kwetsbaarheid en zucht naar liefde maakt het verhaal alleen maar schrijnender. Jeremiah ‘Terminator’ LeRoy bestaat overigens niet. Ze pretendeerde een transgender jongen te zijn met een soortgelijke geschiedenis als Sarah, maar bleek uiteindelijk een alter ego voor Laura Albert. Dat was een groot schandaal in de VS en maakte het voor mij alleen maar interessanter.

JT LeRoy schreef ook mee aan het script voor Elephant van Gus Van Sant, één van de mooiste films die ik ken.’

151

Testlab TEKST Hans Verhaag

Olympus LS-100 Olympus is niet een merk waar veel muzikanten of andere studiodieren gauw aan denken als het gaat om geluidsopname. Dat is onterecht, want deze Japanners kennen een rijke traditie aan opname-apparaten, die door hun beperkte afmetingen overigens te snel als memorecorder worden weggezet. Om dat laatste misverstand definitief uit de wereld te helpen heeft Olympus de LS-100 op de markt gebracht: een multitrack lineaire PCM-recorder, zoals ze het zelf noemen.

Dat betekent in DJB-termen: een complete opnamestudio op zakformaat. En ook al moet je daarvoor over behoorlijk diepe zakken beschikken, compleet is ie wel. Met de LS-100 neem je audio op in de lineaire PCM-structuur (mp3 of wav) en tot wel maximaal 24 bit/96 kHz. In deze hoogste kwaliteit beschik je over een frequentiebereik van 20 tot 44.000 Hertz, of in gewoon Nederlands: studiokwaliteit, meer dan dat je ooit echt nodig hebt. De gegevens slaat de LS-100 op in een intern geheugen van 4GB of middels het SD/SDHC/ SDXC-slot op een verwisselbaar flashgeheugen.

De signaal-input biedt verschillende mogelijkheden, waarvan in de eerste plaats het directionele stereomicrofoonsysteem aandacht verdient. Dat bestaat uit twee microfoons die, door een brug van elkaar gescheiden, stereogeluid opnemen volgens hetzelfde principe waarmee je zelf ook stereogeluid waarneemt. Om een heleboel ingewikkelde materie tot moes te prakken: het minieme tijdsverschil in waarneming tussen de twee microfoons schept het stereobeeld zoals dat ook bij waarneming met je oren het geval is. Het belangrijkste is: dat werkt. De instelbare microongevoeligheid en low-cutfilter voor het vermijden van ruis zorgen ervoor dat de LS-100 een veelzijdige liverecorder

is, geschikt voor zowel een bombastisch concert als een intiem rondje gitaar in de studio.

Klinkt dat laatste je iets te akoestisch? Geen probleem, de LS-100 is namelijk ook uitgerust met twee XLR/jack-combi’s, zodat hij net zo makkelijk een innige relatie aangaat met je synths, samplers, of in feite elke gewenste geluidsbron. Om dat laatste nog wat extra kracht bij te zetten is er (ten overvloede) ook nog aan een minijack-connector gedacht. Voor wat betreft de XLR’s beschik je over afzonderlijk afstelbare opnameniveaus voor links en rechts, die een nogal typische maar erg effectieve draaiknop hebben meegekregen. Deze tweetrapsrotary zorgt dat je met veel aandacht de twee niveaus van elkaar moet scheiden, maar dat je daarna met alle gemak de twee inputs samen van niveau kunt doen veranderen. Dat behoedt je er in veel gevallen voor per ongeluk volumeveranderingen te veroorzaken, zonder dat je aan functionaliteit verliest.

Deze Olympus leent zich ook prima voor wat daadwerkelijk componeer- en mixwerk. Naast eenvoudige modi voor het overdubben van een enkele track, kan je ook composities opbouwen tot acht monotracks. Dat lijkt misschien niet veel, maar omdat je met de bouncefunctie gemakkelijk tracks samenvoegt, heb je toch al gauw een virtueel oneindig aantal sporen tot je beschikking. Mocht dat niet compleet genoeg zijn, zo lijkt men te hebben gedacht, dan is er ook nog een ingebouwde gitaartuner en metronoom.

Je zou bijna vergeten dat de recorder ook nog handzaam is. Daarnaast het Olympus gelukt om de LS-100 erg stevig te maken. Met deze studio op zakformaat kan je iemand serieus verwonden. www.olympus.nl

153

Testlab TEKST Hans Verhaag

Hammond B3mk2 Temidden van al het moderne synthspul, de usb-controllers en niet in de laatste plaats de iPad-manie op de Musikmesse, afgelopen maart, was de retrofilie van de muziekinstrumentenindustrie niet te missen. Goed, de bijna splinternieuwe reïncarnatie van Rhodes’ elektrische piano liet de beurs gelaten aan zich voorbij gaan.

Maar zo kon de spotlight worden gericht op de andere grote legendes uit de toetsenwereld.

Moog timmerde in Frankfurt hard aan de weg met een indrukwekkende serie synths en effecten die, weliswaar digitaal, duidelijk schatplichtig zijn aan hun analoge voorgangers. De hartkloppingen namen pas echt toe bij de Hammond-stand. De digitale B3, die de al jaren door Suzuki bestierde orgelfabrikant min of meer als hommage aan het ouderwetse toonwielorgel ontwikkelde, liet zich beroeren zoals dat eigenlijk alleen bij een echte B3 kan.

Het ogenschijnlijk ongelooflijk ouderwetse Hammond-orgel, zoals hij in de volksmond heet, is legendarisch, maar benodigt hier wellicht toch een nadere introductie. De originele B3, die in 1954 op de markt kwam, werd in de twintig daaropvolgende jaren telkens verbeterd en aangepast, maar bleef in principe een elektro-mechanisch toetseninstrument dat met door generatoren aangedreven ‘toonwielen’ op een betrekkelijk compacte manier de werking van pas écht ouderwets pijporgel simuleerde. Het resultaat van deze techniek heeft, zeker in combinatie met de zogenaamde Leslie-versterker, het orgelgeluid vormgegeven zoals dat in ongeveer elke tak van muzikale sport is gebruikt. Mocht er nog steeds geen belletje rinkelen: de Hammond B3 is zo’n bruin, meubelstukachtig muziekinstrument dat er niet bepaald uitziet alsof er een dope geluid uitkomt.

De tweede generatie B3 is voor de toonopwekking geheel aangewezen op een digitale sound-engine. Je hoort de

sceptici al van mijlenver aankomen, want digitalisme en de Hammond-sound passen natuurlijk niet bij elkaar. Zou je denken. En daar begint het verhaal achter het huzarenstukje van de Hammond-engineers. De nieuwe, digitale B3 is voor het menselijk oor namelijk niet te onderscheiden van het originele instrument. In de eerste plaats heeft dat te maken met de klankopwekking. Waar andere fabrikanten wel eens lukraak een chip in een keyboard proppen om er wat beroerde presets uit te toveren, is de nieuwe B3 van de grond af heropgebouwd om de werking van de originele toonwielen te simuleren.

Alles is gedaan om de B3 zo natuurgetrouw na te bootsen.

Dat betekent dat ook de merkwaardigheden die voor een deel het karakter van het beroemde origineel voor hun rekening nemen zijn meegenomen. Zo roemen organisten het eigenlijke defect waarmee de originele B3 te kampen had: bij het opstarten en remmen van de motoren die de toonwielen aandrijven is de B3 verre van stabiel. In het nieuwe model is er van dit euvel geen sprake, er zijn immers geen toonwielen meer die aangedreven moeten worden. Toch biedt de digitale B3 deze ouderwetste motorcontrols. Organisten zijn het defect in de loop der jaren namelijk gaan gebruiken als een soort portamento-effect.

Er zijn de afgelopen decennia talloze pogingen gedaan om het geluid van de B3 na te bootsen. Los van het feit dat deze emulaties de klank van de originele noch de nieuwe B3 evenaren, missen ze vooral de fantastische, fysieke beleving van de Hammond. Dat de makers zich dat goed hebben gerealiseerd zie je aan het oog voor detail waarmee de B3 is gereanimeerd. Zelfs een doorgewinterde Hammondorganist moet moeite doen om fysieke verschillen tussen nieuw en origineel te ontdekken. Is er dan helemaal geen kritiek? Jawel, de nieuwe B3mk2 is veel en veel te duur. www.hammondorganco.com

155

Testlab TEKST Hans Verhaag

Arturia MiniBrute De afgelopen decennia hebben veel synthesizerfabrikanten geworsteld met de vraag hoe om te gaan met de technologische ontwikkelingen die de markt zo in beweging hebben gebracht. Toen synths in de jaren tachtig digitaal werden, namen de mogelijkheden van de instrumenten exponentieel toe. Vervolgens werden de Rolands, Korgs en Yamaha’s van deze wereld opgeschrikt door de komst van virtuele software-instrumenten. De grote jongens in het synthwereldje lijken deze revolutie nu het hoofd te willen bieden door integratie met de iPad mogelijk te maken.

Het kan ook andersom. Neem de Analog Experience, een sterk staaltje hardware van wat ze bij Arturia – vooral bekend als software-ontwikkelaar – hybride synthese noemen. Deze achterwaartste strategie blijkt de Franse firma nog veel verder te kunnen doorvoeren. Na de de digitale hardware-synth Origin presenteert het nu de MiniBrute: een full-blown monofone, analoge synthesizer die op een weinig voor de hand liggende manier een beetje aan de Roland SH-101 doet denken.

Helaas liet de MiniBrute zich eerder dit jaar op de Musikmesse niet bespelen, maar een korte eerste blik garandeerde meteen het analoge karakter van de synth: hij heeft geen display. De afmetingen van de MiniBrute zijn weliswaar bescheiden, maar door onzinnig digitaal geneuzel als lcddisplays te skippen biedt hij alle ruimte voor de controls die je

op een mono-synth als deze mag verwachten. Zo is de synth voorzien van een oscillatormixer die je middels kleine faders in staat stelt om verschillende waveforms te mixen, en staan ook twee ADSR-envelopes (attack, decay, sustain, release) middels deze kleine faders tot je beschikking. Verder is er een sectie rotary’s om met effecten als metalizer en ultrasaw je oscillatoren wat meer saus te geven, en vind je vergelijkbare secties voor een LFO, arpeggio en niet in de laatste plaats de Steiner-Parker multimodusfilter. Vooral die laatste weet een nostalgisch karakter aan je geluid toe te voegen.

De Brute Factor is erop gericht je zorgvuldig opgebouwde geluid keihard de vernieling in te helpen zo je wilt, of om vrij eenvoudig nog wat spannende, harmonische karakteristiek mee te geven. Let wel, al deze bewerkingen vinden plaats door middel van een ouderwets, analoog audiocircuit en dat hoor je. Dit is geen soft-Arturia.

Je zou verwachten dat een synth met zoveel retrogevoel in de functionaliteit tekortschiet, maar de MiniBrute is zijn eigentijdsere broeders juist een stap voor. Oké, hij is niet voorzien van een op maat gesneden vst-, au- of rtas-plugin zoals je dat van een software-ontwikkelaar zou verwachten, maar met midi-, usb- en cv-gate-connectors kom je wat de gegevensuitwisseling betreft niets tekort. En zeg nou zelf, een analoge synth heeft natuurlijk helemaal geen plug-in nodig. www.arturia.com

156

in de studio met...

TEKST Eelco Couvreur Beeld tim pen

Mastered by Alden Tyrell. Wie de credits van labels als Viewlexx, Clone of Crème Organization goed leest, struikelt over de naam. De Rotterdammer heeft het mysterieuze masteren tot kunst verheven. Sinds hij rond de millenniumwisseling begon met het ‘oppeppen’ van platen, geldt hij als een autoriteit op het gebied. Geef hem een brei van geluidsfrequenties en wat digitale tools om de boel weer recht te trekken, en je productie is klaar voor een dik geluidsysteem.

158 alden tyrell

Het lab van Martijn Hoogendijk alias Alden Tyrell bevindt zich op de bovenste verdieping van een doorsnee appartementencomplex in Rotterdam-Noord. Grote ramen die veel licht doorlaten, opengeschroefde hardware, een stel uitgewoonde MacBooks en veel, heel veel analoge apparatuur.

Uiteraard spotten we de 808 en 909, een vintage MPC, de Roland Space Echo, een stoffige Minimoog en meer fossiele bakken die op vintagesynth.com kunnen rekenen op een awesome!-rating.

Voordat de eerste van heel veel sigaretten in rook op gaat, moet Hoogendijk iets van het hart. Interviews geven is niet zijn sterkste punt. ‘Ik kan eindeloos lullen over muziek, dat is het probleem niet. Maar vaak krijgt bij mij zo’n vraaggesprek een negatieve draai omdat ik gewoon een moeilijk persoon ben. Dan heb ik het niet over alleen muziek, maar ook over het leven zelf. Ik ben een moeilijk ventje in mijn kop. Dan lees ik zoiets terug en denk ik, man, was dat nou nodig? Van mij hoeft dat er niet zo dik bovenop te liggen.’

lijk, dingen die ik gaaf vond. New Order. Die plaat is al zo oud maar elke keer als ik ‘m hard in een club hoor denk ik man, dit klinkt echt zó vet.’

Dat komt uit. We zijn hier niet voor een psychologische sessie, maar vooral ook uit oprechte bewondering. Hoogendijk heeft weliswaar de laatste jaren weinig nieuw materiaal uitgebracht, maar zelfs de grootste italodiscohater zal moeten toegeven dat zijn muziek door de speakers walst als een tank door een fragiele vuurlinie. Als geen ander bezit Hoogendijk het vermogen om je binnen een fractie van een seconde een track in te sleuren zonder dat het ten koste gaat van de subtiliteit. Luister naar de hallucinerende synthlijnen in ‘Voyagers End’, de constante swing in ‘Hills of Honolulu’, de instant-hook van ‘Love Explosion’, het euforische ‘Rendezvous at Rimini’ of de moddervette baslijn in ‘Disco Lunar Module’, misschien wel zijn magnum opus.

Tegenwoordig word je als producer met de nek aangekeken wanneer je blijft steken bij slechts één album, maar als je een plaat als Times Like These (2006) hebt gemaakt, kan je rustig sterven. Dit is hoe dik elektronische muziek kán klinken en verplichte kost voor iedereen die het wil maken.

Aspiraties als producer? Eerst Alden Tyrell bestuderen. Op een waardig geluidsysteem.

DJB: Hoe komt het dat masteren nog altijd iets is voor echte specialisten? Neem Legowelt, een ervaren producer.

Die weet toch wel hoe hij een plaat moet maken?

Lachend: ‘Daar zeg je wat. Mixen is zó lastig, ik heb daar zelf ook nog altijd moeite mee. Juist bij Danny (Legowelt) zat ik altijd met mijn handen in het haar. Dit kán toch niet joh, dacht ik dan bij mezelf. Dan had hij het door een filter van een Korg MS-10 gehaald en via een cassettebandje opgenomen. Vond ie gaaf klinken. Ja, dat snap ik wel, maar met masteren probeer je een soort standaard te bereiken.

Ik weet nog dat ik in een bepaalde track een enorm hoge piep hoorde. Ja, zei Danny, die piep zit in mijn mengtafel.

Later moest ik een track voor Orgue Electronique masteren, hoorde ik diezelfde kutpiep. Dus vroeg ik of hij Danny’s tafel had overgekocht. Hoe weet jij dat? Soms krijg je hele frisse producties binnen, maar vaak, en dat bedoel ik niet denigrerend, klinkt het zo kut dat het heel moeilijk is om het nog enigszins acceptabel te maken.’

Het nieuws dat je Hoogendijk om advies moest vragen als je een plaat net even wat dikker wilde laten klinken ging midden jaren negentig als een lopend vuurtje door de Haags/ Rotterdamse electroscene. I-f en Serge lieten materiaal dat op respectievelijk Viewlexx en Clone uitkwam eerst masteren door Hoogendijk. Naar eigen zeggen omdat hij destijds de enige in de buurt was met een enorme Mac. ‘Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in digitale muzieksoftware,’ vertelt hij. ‘Ik had er niet voor gestudeerd, dus ik deed in feite maar wat. Tracks oppeppen. Dan ging ik als referentiekader naar tracks luisteren die ik zelf dik vond klinken. Shit joh, hoe krijgen ze dat toch voor elkaar?, dacht ik dan. Dan ga je wat zitten kutten en het meest voor de hand liggende is dan het gebruik van equalizers.’

DJB: Welke waren die referentieplaten?

‘Van een oude electro Egyptian Lover-plaat tot Autechre tot Metroplex, Richie Hawtin, Patrick Cowley. Van alles eigen-

DJB: In de documentaire When I Sold My Soul to the Machine (2004) zit een mooi fragment waarin je toegeeft dat het masteren van een plaat soms neerkomt op het uitvoeren van twee handelingen. Is het echt zo simpel?

‘Je kan een miljoen plug-ins op een plaat loslaten, maar dan verliest muziek uiteindelijk zijn kracht en puurheid. Minder is meer, dat geldt zeker voor muziek en voor masteren nog meer.’

Masteren heeft altijd iets geheimzinnigs gehad. Het blijft voor veel mensen onduidelijk wat er in die laatste fase van het proces nou precies gebeurt met de muziek, en het lijkt wel of er maar een paar digitale tovenaars zijn die de magie in de vingers hebben.

Hoe ‘kut’ iets kan klinken laat Hogendijk ons horen. Voor Clone heeft hij onlangs de complete Drexciya reissue-serie gemasterd. Drexciya geldt als één van de meest invloedrijke techno-acts, de ene plaat nog genialer dan de ander, maar een lesje in mastering was geen overbodige luxe geweest zo horen we in Hoogendijks studio.

DJB: Ook weer een voorbeeld van een producer waarvan je denkt: dat zit wel goed.

‘Het was een hel. En daar zit je gelijk bij de essentie. Gave of goede muziek maken heeft niks te maken met hoe goed iets klinkt. Neem oude funk of hip-hop uit de jaren tachtig.

Als je dat naast een clubproductie van nu zet schrik je je wild, maar daar dacht je toen geen seconde aan. Het klonk gewoon gaaf omdat ze het ghetto-style deden. Zo zijn wij ook begonnen, zo is het hele Chicago-genre ontstaan.

Luister naar oude italodingen. Die muziek is gemaakt door gasten die met kleine doosies op hun slaapkamertjes iets in elkaar frummelden en dat heeft een bepaalde charme.

Je kan gaan zitten piepen dat de kwaliteit niet goed is,

160 alden tyrell

maar daar gaat het niet om. Het gaat om de noten, om timing, om wat het met je hart doet, hoe het binnenkomt.

Dan is Drexciya waanzinnig natuurlijk. Terwijl vanuit technisch oogpunt de frequenties alle kanten op vliegen. Kijk, dit is hoe ik het doe.’

Op het enorme scherm van zijn Mac is Logic Pro 9 de DAW van dienst. Eerst laadt Hogendijk de originele Drexciyatrack in, daarna opent hij een referentietrack, oftewel een plaat die hij dik vindt klinken, zodat hij kan vergelijken. ‘Hier, en vergelijk nou eens met die Drexciya plaat. Hoor je hoe zacht en als ware achter in je speakers dit ligt?’

Vanaf hier wordt het verhaal wat nerderig, weest gewaarschuwd.

‘Je hoort duidelijk een verschil in geluidskwaliteit door simpelweg je oren te gebruiken. Je kan het ook visueel maken.

Dit is de Voxengo SPAN spectrum-analyzer die frequenties van muziek in beeld brengt. Een beperking van vinyl is dat het veel minder frequenties kan weergeven dan een cd, je bent dus gebonden aan een boven- en ondergrens. Meer kan er niet op plaat geperst worden. Daarom haal ik het allerdiepste laag en het allerhoogste hoog een beetje weg met een equalizer. Daarna probeer ik met een EQ het geluid in mijn hoofd te benaderen.’

Kijk, dit is hoe ik het doe DJB: Je gebruikt voor iedere nieuwe fase een andere plug-in?

‘Inderdaad. Of hardware, maar die compressor die je daar ziet staan moet gerepareerd worden. Een compressor zet ik erop als ik in de eindfase zit. Als het geluid al wat frisser klinkt en het wat meer vóór in je speakers ligt.’

DJB: Wat doet een compressor?

‘Muziek, en daarom was dit Drexciya-project zo problematisch, gaat om dynamiek. Maar dynamiek moet altijd in proportie zijn. In de waveform van die Drexciya platen zat teveel dynamiek en dat betekent dat er enorme volumeverschillen zijn. Bij dit specifieke geval was het dus zaak om de enorme pieken in de dynamiek onder controle te krijgen, zodat het geheel wat harder kon worden gemaakt zonder het te oversturen. Wat een compressor doet is het verschil in pieken en dalen in balans brengen. Het zachte wordt harder en het harde wordt zachter, zodat het daarna meer in evenwicht is. Als dat evenwicht er is, lijkt het alsof het geluid directer op je afkomt.’

DJB: Dan zijn we ook weer bij die oneindige discussie: wat klinkt beter, digitale plug-ins of analoge hardware?

‘Dat is moeilijk te zeggen. Ik geef nog altijd de voorkeur aan hardware, maar het grootste verschil tussen plug-ins en hardware zit hem al lang niet meer in de geluidskwaliteit maar in de interface. Plug-ins klinken net zo dik, maar ik draai liever aan een paar knoppen. Die Nord Lead-midicontroller daar, ik word er gek van.’

163 alden tyrell

DJB: Er staan hier volgens mij behoorlijk wat synths te wachten op een servicebeurt. Software doet het altijd.

‘Inderdaad. Die Oberheim OB-X hier is verrot, mijn Soundcraft-mengtafel is gaar, de Korg Poly-61 ligt half uit elkaar en met mijn Roland Jupiter-8 had ik op een probleem met de tuning. Dan speelde ik een akkoord en vervolgens nog één, en dan hoorde je gewoon dat het niet meer klopte.

Ouderdom, gebrek aan onderhoud. En dit is nou niet bepaald een rookvrije studio.’

DJB: Koop je nog veel ‘nieuwe’ hardware?

‘Als ik iets gaafs zie en ik heb het geld, dan haal ik het.

Vroeger dacht ik altijd, als ik dát apparaat heb, dan ga ik iets tofs maken. Zo werkt het niet. De beste dingen maak je juist door de beperkingen die je hebt.’

De grootste kracht van Hoogendijk is tegelijkertijd zijn grootste beperking. Doen waarin je goed bent betekent vaker dingen laten die je leuk vindt. Het masteren is een fulltime bezigheid, aan zijn eigen producties komt hij nauwelijks toe. ‘Dat masteren zit me soms behoorlijk dwars.

Je wordt er enorm kritisch van, waardoor je je spontaniteit verliest. Daarnaast gaat er veel tijd in zitten en krijg ik het eigenlijk steeds drukker. Daar kwam ook nog eens bij dat ik op een gegeven moment niet meer wist wat ik nou wilde maken. Mijn positie was bepaald een paar jaar geleden, want ik kreeg aandacht met al mijn italo-, electro- en discoproducties. Ik was daar op het laatst wel klaar mee. Eind jaren negentig maakten wij die muziek al, tien jaar later stond ik nog steeds die kutnummers te doen.’

DJB: En daarom heb je in al die tijd maar één echt album gemaakt?

‘En dan nog met tegenzin. Mensen hebben mij er echt van moeten overtuigen dat toch maar te doen. Voor mij was een album maken iets romantisch. Je sluit jezelf een half jaar op en dan maak je alleen maar nieuwe tracks die een overkoepelend thema hebben. Uiteindelijk is Times Like These een soort best of geworden.’

DJB:Je doet jezelf tekort.

‘Dat zei mijn toenmalige vriendin ook altijd. Maar ik weet het niet joh.’

Met Mr. Pauli ging Hoogendijk een samenwerking aan onder de naam Sumerian Fleet. De gelijknamige e.p. kwam in 2010 uit op Clone. ‘Dat zijn donkere tracks waar eigenlijk niet op valt te dansen,’ zegt hij erover. ‘Gewoon, omdat ik die sound tof vindt en het perfect was als afwisseling op dat disco-spul. Sumerian Fleet is heroïnemuziek, het gevoel van eind jaren zeventig, begin tachtig. Wave.’

Met DJ Overdose begon hij het project The Hasbeens. ‘Ook om inspiratie te vinden. Dat gaat beter als je samenwerkt.’

DJB: Iemand noemde ‘Make the World Go Away’ (2006) een antwoord op de plug-in-sound.

‘Ergens klopt dat wel. Het was een reactie op de edit-hype van een paar jaar geleden. Die hele nu-disco-ellende. Ie-

dereen kocht toen platen die zogenaamd niemand had, drie knippen er in en je had een nieuwe track. Terwijl er ook nog altijd mensen waren die echt muziek probeerden te maken. Dat zat me toen dwars. Achteraf denk ik, waar maak je je druk om?’

DJB: Die zangpartijen van The Hasbeens, hebben jullie dat zelf gedaan?

‘Daar is geen zangeres aan te pas geen komen, nee. Met een vocoder kan iedereen iets. De Roland SVC-350 in dit geval.’

DJB: Kunnen we je weer eens ergens live op een podium aanschouwen?

‘Dat is wel de bedoeling, ja. Alleen moet ik dan niet van die Sumerian Fleet-dingen blijven maken, ha ha. Ik wil graag weer gaan optreden, alleen niet met dat Alden Tyrell-ding.

Dat heb ik voor mijn gevoel wel genoeg uitgemolken.’

Als je teveel plug-ins gebruikt verliest de muziek zijn kracht en puurheid

MUSIC, ART & LIFESTYLE SINCE 2002 FREE MAGAZINE PITCH SPECIAL

3

voorwoord Beeld 310K

Beats, bleeps en een heleboel grooves: vrijdag 6 en zaterdag 7 juli is het tijd voor de tweede editie van PITCH. Dat wordt een lang, zomers weekend genieten van de beste elektronische (live-)acts van dit moment op een prachtige festivallocatie in hartje Amsterdam: Cultuurpark Westergasfabriek. In deze PITCH-special lees je alle essentials over het programma en het festival.

Vorig jaar bouwden liefhebbers van vooruitstrevende elektronische muziek een gigantisch feest op de eerste, helemaal uitverkochte editie van PITCH. Natuurlijk doen we dat in 2012 graag grondig over, maar dan nog beter, sneller, scherper en groter.

Groter? PITCH breidt dit jaar uit, want we kunnen alle mustsee acts van vandaag en morgen echt niet op het terrein van vorig jaar kwijt. Er komt dus een tent bij op het grasveld naast de Westergasfabriek en ook het MC Theater is een kersverse festivallocatie. Natuurlijk kun je ook weer terecht in de Gashouder, de Westerunie, het Transformatorhuis en het Westergasterras met het bijbehorende plein. Zonnetje erbij, je beste vrienden mee en het festival van het jaar is in full effect!

We hebben een line-up om je vingers bij af te likken.

PITCH heeft een broertje dood aan stempels en hokjes, maar wat dacht je van een mix van dubstep, beats, (deep-) house, disco, UK-bass, jazz, elektronica en nog veel meer?

Da’s wel een heleboel freshness! Zo zie je hier de allereerste Nederlandse show van The Weeknd, kun je jacken met Azari & III en pompt Gui Boratto met zijn liveset je leukste avond van het jaar naar grote hoogtes. We zijn ook erg blij dat SBTRKT, rising star Jessie Ware en indie-elektronicaproducer Shlohmo naar Amsterdam komen.

De beste grooves hoeven natuurlijk niet van ver buiten de landsgrenzen te komen. En dus rocken ook Le Le, Jungle

By Night en Jameszoo PITCH met hun beste tunes.

En dat is nog maar het puntje van de ijsberg: op PITCH zie je meer dan vijftig acts in twee lekker lange festivaldagen.

Check deze special die we samen met DJBroadcast hebben gemaakt en hou pitchfestival.nl in de gaten voor de allerlaatste toevoegingen en tijdschema’s. Zie je in juli!

PITCH

5

index

3

VOORWOORD 7

PARTNERS 8

NIEUWS 10

JESSIE WARE 16

THE WEEKND 23

JUNGLE BY NIGHT 28

PROGRAMMA 6 JULI 32

PROGRAMMA 7 JULI

7

partners Beeld Marc van der Aa

8

news

Bacardi viert zijn 150-jarige bestaan Wie van cocktails houdt en daarin graag Bacardi verwerkt ziet, zit dit jaar goed bij PITCH. Omdat de van oorsprong Cubaanse rumstoker 150 jaar bestaat, viert het merk dat dit jaar met liefst 150 feestjes. Hoewel ongetwijfeld bij al deze feestjes het dak eraf gaat, zullen ze niet allemaal zo spectaculair zijn als die op PITCH. Op het grasveld van het festivalterrein organiseert Bacardi namelijk één van de grootste van die 150 feestjes, en wel met een speciale 150 Stage. Ook nieuw dit jaar en in samenwerking met Bacardi is de Clandestine Cocktail Bar. Deze bar zit ergens verstopt op het terrein en is alleen voor genodigden en those-in-the-know.

En wat dan als je not in the know bent? Welnu, sommige PITCH-gangers ontvangen een sleutel met daarbij wat vage aanwijzingen. Aan de hand daarvan kan de zoektocht naar deze mysterieuze bar worden aangevangen. Ontdek het zelf tijdens de tweede editie van PITCH.

PITCH vanaf nu op vrijdag en zaterdag PITCH is met ingang van dit jaar een dag naar voren gehaald.

Vorig jaar vond het tweedaagse festival op de zaterdag en zondag plaats. De data voor 2012 zijn vrijdag 6 juli en zaterdag 7 juli. De verschuiving naar de vrijdag zorgt ervoor dat PITCH voortaan op beide avonden een nachtprogramma kan aanbieden. Op zowel de vrijdag als de zaterdag is het terrein van 15 tot 5 uur geopend. Er zijn zowel passe-partouts (€ 70) als dagkaarten (€ 40) verkrijgbaar.

9

news

Westergasfabriek Net als vorig jaar maakt PITCH gebruik van Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam-West. Dit terrein bood ooit plaats aan een steenkoolgasfabriek, in 1885 gebouwd in de stijl van de Hollandse neorenaissance. Nadat de gasproductie geleidelijk afnam en de gemeente overging op gas van de Hoogovens in IJmuiden en aardgas uit Slochteren, werd de productie van de Westergasfabriek in 1967 definitief gestaakt. Vanaf 1992 werden de gebouwen tijdelijk gebruikt voor creatieve en culturele activiteiten, zoals het Drum Rhythm Festival. Het werd dé ontmoetingsplaats voor creatief en innovatief Amsterdam. Die ruimte en creatieve energie hadden zo’n aantrekkingskracht dat het gebied een blijvende culturele bestemming heeft gekregen.

Ruim 125 jaar na de bouw van de Westergasfabriek vond PITCH, vorig jaar voor het eerst, plaats in en rondom de voormalige steenkoolgasfabriek. Dit keer maakt PITCH gebruik van een nog groter gedeelte van het park. De grote Gashouder, de Westerunie, het Transformatorhuis en het Westergasterras maken opnieuw deel uit van het festivalterrein maar nieuw is de toevoeging van het MC Theater en de 150 Stage op het grasveld.

Zelf op PITCH draaien?

Heb je altijd al op een groot festival willen draaien? En dan het liefst ook nog tussen namen als James Holden, I-F, The Gaslamp Killer en Mr. Oizo? Neem dan een set op en wie weet win jij op zaterdag 7 juli een plek tussen deze internationale dj’s op Pitch.

Behalve een aantal ijzersterke dj’s staat er vooral ook een groot aantal live-acts op het programma van PITCH. Wat te denken van namen als The Weeknd, Jessie Ware, Jungle By Night, Gold Panda, Die Antwoord en Azari & III. Om kans te maken op een plekje in de line-up moet je het volgende doen.

Neem een set van maximaal drie kwartier op. Tot maandag 4 juni heb je de tijd om je set op SoundCloud of Mixcloud te zetten en een link te mailen naar info@djbroadcast.nl onder vermelding van PITCH-wedstrijd. Wij kiezen vijf finalisten die op djbroadcast.nl worden bekendgemaakt. Vervolgens is het aan de lezers van om te stemmen op hun favoriet.

Houd bij het opnemen van je set de gevarieerde line-up van PITCH in gedachten.

11

feature TEKST JOB DE WIT

Jessie Ware ‘Hhhhhhuuuuh! Shut up! Really?! Aaaaah! O mijn god, dat is waanzinnig.’ De Engelse zangeres Jessie Ware hoort net dat ze op dezelfde avond als The Weeknd op Pitch staat. Zelf brengt ze ook steeds meer fans op de been, en met de release, deze zomer, van haar debuutalbum Devotion zullen dat er alleen maar meer worden. Het zou eens tijd worden.

best nieuwsgierig en ik vind het leuk om allerlei vragen te stellen. Ik studeerde dus journalistiek maar ik miste twee examens nadat ik te hard had gefeest op Glastonbury. Dus ja. Misschien nam ik het niet serieus genoeg. Maar ik werkte altijd hard. Vervolgens had ik bedacht dat ik advocaat zou worden. Het zingen was altijd teveel een droom. Nu die toch uitkomt, kan ik het bijna niet geloven.’

‘Het ging geweldig. Ik kon niet slapen, zo opgewonden was ik. Sorry, ik ben nog niet helemaal wakker. Is het goed als ik mijn zonnebril opdoe?’

Jessie Ware is heus helemaal wakker, maar nog vol van gisteravond, toen ze in The Nave, een voormalig kerkje in Oost-Londen, voor het eerst als hoofd-act optrad. In het zonnetje, de volgende morgen, neemt ze plaats op een terrasje aan Brixton Oval, een zonnig plein op voor haar bekend terrein.

‘Vroeger hingen hier allemaal drugsverslaafdes rond. Het ziet er allemaal wat netter en Europeser uit tegenwoordig.

Ik kom uit Zuid-Londen, om de hoek van hier. Op school zong ik altijd en dat was leuk en iedereen supporte mij. Ik kreeg solo’s in de musicals. Toen achttien was ging ik naar de universiteit, ik dacht dat ik moest studeren. Gewoon, om iets om handen te hebben. Het is te gek wat ik nu doen, maar voor hetzelfde geld was het niet gelukt en eerlijk gezegd had ik niet eens het idee dat ik ooit de kans zou krijgen. Het leek me gewoon… te veel een droom. Je ziet popsterren en hoewel je er zelf ook graag eentje zou zijn, dacht ik niet dat het mij ooit zou gebeuren. Ik was sowieso best wel een studiehoofd en onderzoek doen leek me ook echt heel interessant. Het is dus niet zo dat ik niet uit de verf kwam, maar het leek mij gewoon niet dat dat het óóit voor mij zou gebeuren als zangeres. Mijn vader is journalist, en ik dacht ik dat ik dat ook zou worden.

‘Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in mensen, ik ben

DJB: Mag ik vragen hoe oud je bent?

‘Ik ben 27.’

DJB: Die popsterretjes die je tegenwoordig ziet…

‘Ik weet het, ze zijn allemaal negentien.’

DJB: En ze worden voor het vak klaargestoomd.

‘Tja. De BRIT School is in Zuid-Londen en natuurlijk had ik erover gehoord. Het leek me zeker tof, maar ik was ik heel gelukkig op mijn school in de buurt. Van vrienden die al een tijdje in de muziekindustrie rondlopen heb ik geleerd wat ik wel en wat ik niet wil. Ik heb een heel strak team om mij heen. Toen ik negentien was, had ik nog geen idee van wat ik wilde. Als ik toen had geprobeerd om een album te schrijven…’

DJB: Kan je je voorstellen wat er was gebeurd als je op die leeftijd was ontdekt?

‘Ik bedoel… weet je… nee! Ik kan nog steeds niet geloven dat ik überhaupt ben ontdekt. Ik geloof dat alles voor een reden gebeurt en volgens mij is het een te gekke tijd om dit te doen. Ik vind het eigenlijk wel prettig dat ik al iets ouder ben. Ik heb niks tegen dat jonge volk, maar ik denk niet dat ik er mee om had kunnen gaan. Of had geweten wat te zeggen of te doen. Ik zou graag iets van een carrière hebben. De mensen waar ik van houd, hebben die ook. Sade, Chaka Khan, Annie Lennox. Niet één album, maar visie.’

Jessie Ware heeft een paar getalenteerde vrienden. Eén van hen is de veelzijdige Engelse performer Jack Peñate, labelgenoot van The xx en Sbtrkt. Na de release van zijn tweede album Everything is New (2009) gaat ze als achtergrondzangeres met hem op tournee. De band speelt in Paradiso en staat op een zonnige middag ook op Lowlands.

Ware herinnert zich nog de Magneetbar, ‘een hele rare tent waar je je moest verkleden, dat was waanzinig’.

De bassist van de band, ook lid van de vriendenclub, werkt bij het label en stelt haar voor aan Aaron Jerome, die rond die tijd zijn eerste tracks uitbrengt onder de naam Sbtrkt (spreek uit: subtract, met de klemtoon op tweede lettergreep). In het najaar verschijnt hun gezamenlijke single ‘Nervous’, een broken-beat-achtige, uptempo danstrack, haar debuut als leadzangeres. Als je goed luistert hoor je een mannelijke achtergrondzanger, Sampha. Op valentijnsdag 2011 verschijnt vervolgens ‘Valentine’, een intiem duet tussen de twee, en later dat jaar zijn ze als gastvocalisten uitgebreid te horen op Sbtrkts titelloze debuutalbum, dat inslaat als een bom.

DJB: Schreef je voor die tijd al liedjes?

‘Nee. Dat kwam niet eens in mij op! Het was een onbereikbaar iets allemaal. Ik wist wel hoe ik mijn stem moest gebruiken, maar niet hoe je een liedje schrijft. Ik had ook niet genoeg zelfvertrouwen. Ik dacht: dit is wat ik kan, ik ben achtergrondzangeres. En toen moest ik ineens, in vrij korte tijd, leren om songs te schrijven. Dat was best intimiderend.

Ik schrijf altijd met andere mensen omdat ik geen instrument

beheers. Ik heb net een gitaar gekocht, ik wil het ook in mijn eentje kunnen. Gewoon om mijzelf uit te dagen.’

‘Lekker weer is het, hè?!’ vraagt de zangeres terwijl er net een gillende sirene langsrijdt. ‘Jezus, wat een herrie.’

De weg van achtergrondzangeres naar gastvocaliste naar solo-artiest is er een met artistieke slalommen. De indiepop van Jack Peñate is even iets heel anders dan de soul-achtige UK-bass van Sbtrkt, die uiteindelijk niet mijlenver verwijderd is van de Jessie Ware’s huidige, eigen sound, die ‘minder dancey’ is en meer in jarentachtig-r&b verankerd. ‘Het zal wel een soort nostalgie zijn naar de toen ik jong was en die songs hoorde. De vrouwen die ze zongen waren zo vrouwelijk en classy. Het ging om de stem en een liefdesverhaal.

Ik ben daar duidelijk heel erg door beïnvloed. Het zal wel door mijn moeder komen. Ik weet het niet! Een vriend van mij draaide als dj altijd platen van Prince en Chaka Khan en daar kreeg ik altijd zin van om te dansen. Dat zijn de mensen waar ik aan dacht toen ik mijn album schreef.’

Zangeressen als Sade en Lisa Stansfield, op wier sound Jessie Ware teruggrijpt, waren heel groot in de jaren negentig.

Eerstgenoemde is dat natuurlijk nog steeds, ook al treedt ze nog maar sporadisch naarbuiten. Engeland is altijd goed geweest in het opwerpen van soulvolle popzangeressen, van Dusty Springfield in de jaren zestig via Annie Lennox in de jaren tachtig naar Amy Winehouse, Duffy en Adele in het afgelopen decennium. Ware staat dus in een beproefde traditie, al lijkt ze vooralsnog iets meer underground te opereren. Zo’n carrière zou ze niettemin zelf ook wel willen. ‘Het

15 jessie ware

zou fantastisch zijn als ik één of twee albums zou kunnen maken, even weg zou kunnen gaan om baby’s te krijgen en dan weer terug zou kunnen komen zonder zo nodig mijn best te doen er weer bij te horen. Zoals Sade het doet.’

DJB: Heb je inmiddels het zelfvertrouwen dat die muziekcarrière er echt gaat komen?

‘Ik moet wel nu. Ik krijg zoveel steun van andere mensen.

Ja. Gisteravond voelde zo goed en spannend. Het voelde alsof er iets begonnen was. Ik hoop dat het zo door gaat.

Het album is klaar, maar ik blij schrijven omdat ik bezig wil blijven. Het is een hele kunst, en een vak, en ik word er steeds beter in.

‘Mijn manager heeft me aan Dave Okumu voorgesteld. Hij had hem op een barbecue ontmoet en dacht dat wij het wel met elkaar zouden kunnen vinden. Ik was nog onzeker over het schrijven van songs. Dave zei me dat het niet erg was dat ik niet wist wat ik aan het doen was en dat ik het vooral moest voelen en niet bang moest zijn. We zijn gewoon verliefd op elkaar geworden. Bij wijze van spreken, ik heb een vriend. Hij is zo’n belangrijk persoon in mijn leven nu! Het was heel logisch dat hij mijn album ging produceren, hij heeft zo goed voor mij gezorgd in de tijd dat ik alles aan het uitvogelen was. Ik blijf Dave voor altijd verschuldigd. Het album is net zo goed zijn creatie als de mijne. Zeker weten.

Als ik zijn naam erbij kon zetten, zou ik het doen.’

DJB: Wat heeft hij in je naarboven gehaald?

‘Soul. ‘Devotion’ was het eerste nummer dat we samen schreven, het deed mij aan Sade denken. Dit is de muziek die ik maken wil, dacht ik. Hij hielp mij mijn stem te vinden.

Het is zo iets anders wanneer je achtergrondzangeres bent. Je vult de sound van iemand anders aan. Ik wist niet hoe ik zelf wilde klinken. Sbtrkt heeft mij daar ook bij geholpen. Hij heeft mij geleerd hoe ik een zachtere stem kon gebruiken. Dat had ik nog nooit geprobeerd. Als je optreedt gooi je het er allemaal wat meer uit.

‘Dit is echt míjn album, ik ben er heel nauw bij betrokken geweest, ook al speel ik geen instrument. Ik weet waar ik van houd. Met name voor de songs die ik met Julio Bashmore heb geschreven had ik heel sterk voor ogen hoe ze moesten klinken. Ik gaf niet op tot we dat hadden. Voor hem was het songschrijven ook iets nieuws, even weg uit de housescene en uit te pakken met pop… soul/popliedjes – ik weet ook niet precies wat het is. We zijn vrienden geworden. Hij is multigetalenteerd. Dit is nog maar het begin voor hem.’

Hoewel Ware dus niet echt uit de dancewereld komt, heeft ze na haar werk met Sbtrkt, dj/producer Julio Bashmore en ook dubstep-kopstuk Joker wel het gevoel er hartelijk te zijn ontvangen. ‘Dat is heel cool. Underground-dj’s als Oneman, Martelo en Jackmaster hebben mij zo gesupport.

Het is een fijne plek om te beginnen. Iedereen is heel ruimhartig geweest. Zie ook Katy B. Ik ben dol op dansmuziek.

It’s great.’

Jessie is het zusje van actrice Hannah Ware, die in Amerika in de tv-serie Boss speelt, en haar jongere broer studeert medicijnen. Haar vader was jarenlang reporter van het tele-

Ik kan nog steeds niet geloven dat ik ben ontdekt visieprogramma Panorama en is sinds kort met pensioen.

Ze woont samen met haar moeder, met wie ze, dat moet ook wel, erg close is. ‘We hadden ruzie gisteravond over mijn haar, ze was niet blij met hoe het zat. Ze is heel erg betrokken. Ik zei: ma, ik ben 27, mag ik zelf bepalen hoe ik mijn haar doe?’

Ware groeide op hier in Londen, en alleen al aan dit plein gezeten kan ze verschillende plekken aanwijzen die om uiteenlopende redenen belangrijk voor haar zijn geweest.

‘Of Londen inspirerend is? Natuurlijk! Neem die kerk daar, daar gingen we raven op drum ’n bass toen ik zestien was.

En één van mijn eerste solo-optredens was hier in de Ritzy, met Katy B’s oude band The Illersapiens. Londen is inspirerend vanwege de mensen die ik om mij heen heb. Het is een heerlijke plek om te zitten. Toen ik mijn zus in New York ging opzoeken, heb ik een sessie gedaan met Terri Walker en Ski Beats, die Reasonable Doubt heeft geproduceerd.

Het was heel grappig om met Amerikanen te werken. Ze zijn heel positief! Alles is mogelijk. Dus ik vind het ook leuk om in andere landen te schrijven, maar ik houd van Londen. Ik ben er trots op om Brits te zijn. Iedereen die aan de plaat meewerkt komt uit Londen. Dat voelt goed.’

DJB: Kijk je uit naar Olympische Spelen?

‘Ja! Ik hoor van iedereen dat ze tegen die tijd de stad uit willen zijn, maar ik vind het heel spannend, volgens mij wordt het te gek.’ www.facebook.com/jessiewaremusic

16

feature TEKST SAUL VAN STAPELE

The Weeknd Het PITCH-optreden dat op voorhand de meeste reuring teweegbrengt is dat van The Weeknd. Met zijn drie gratis ter download aangeboden mixtapes liet de Canadese artiest een onthecht, duister r&b-geluid horen dat brede weerklank vond.

18 the weeknd

The Weeknd, de artiestennaam van de 22-jarige zanger en producer Abel Tesfaye uit Canada, is typisch een ster van nu. Hij kwam net als zijn generatiegenoten Drake en Frank Ocean op via het internet. Hij was net als zij al een ster ver voordat de platenlabels het ook doorhadden. En hij staat net als zij met beide benen stevig in de r&b-traditie maar voegt er ook een nieuw hoofdstuk aan toe.

Het zijn ook alle drie jonge zangers die in meer of mindere mate voorlopers zijn van een boeiende muzikale trend: de opkomst van beklemmende en melancholische synthesizer-r&b die zich bevindt op het snijvlak van soul, hiphop, elektronica en indiepop, en die door invloedrijke muziekblogs met gejuich is onthaald.

The Weeknd staat van deze drie artiesten nog het meest aan het begin van zijn carrière. De veelzijdige soulzanger Frank Ocean is lid van Odd Future, een van de meest spraakmakende popcrews van de afgelopen twee jaar. Hij produceerde voor Beyoncé, is getekend bij het legendarische hiphoplabel Def Jam en was prominent te gast op het samenwerkingsproject Watch the Throne (2011) van hiphopkoningen Jay-Z en Kanye West. Hij staat in september in het voorprogramma van Coldplay.

Drake is, op zijn beurt, een van de grootste popartiesten van dit moment. Samen met Nicki Minaj en zijn platenbaas Lil Wayne is hij het boegbeeld van platenlabel Young Money, dat volgens het weekblad The Village Voice ruim een kwart van de artiesten leverde die in 2011 het meest op de grote urban radiozenders in Amerika te horen waren.

The Weeknd kan het grote poppubliek kennen via de muziek van Drake. Abel Tesfaye werkte mee aan enkele nummers op het meest recente, platina album van Drake, het kleurrijke Take Care uit 2011; een bezield melancholisch en glashelder gerapt en gezongen meesterwerk.

Het beste nummer op dat toch al briljante album is ‘Crew Love’. En dat is eigenlijk een nummer van Tesfaye, die net als Drake uit Toronto komt. De productie, de melodie, het refrein en het openingscouplet waren al klaar toen de superster het nummer voor het eerst hoorde. Drake hoefde er alleen nog een eigen couplet aan toe te voegen.

DUISTER EN KOEL ‘Crew Love’ vat het prille muzikale oeuvre van The Weeknd perfect samen. Tesfaye maakt muziek die mijlenver afstaat van de opgewekte boem-boem-urban die al een flinke tijd de hitlijsten domineert in de VS, die hitgevoelige hybride van hiphop, r&b en een vaak vrij slappe kopie van achterhaalde danceformules.

In ‘Crew Love’ is lang nauwelijks een beat te horen, zo nu en dan steekt even een kickdrum de kop op. Pas wanneer Drake begint te rappen, komt de beat er wat steviger in.

Maar het is de echoënde, ijle zang van Tesfaye, samen met wat pianoklanken, geluidseffecten en mistige synthesizertonen die de ontheemde toon zet.

De jonge Canadees laat op de drie mixtapes die hij vorig jaar via internet verspreidde, House of Balloons, Thursday en Echoes of Silence, voortdurend van dergelijk duistere, koele en atmosferische r&b horen. Hij bezingt vaak in hoge

tonen karakteristieke r&b-onderwerpen als liefde, seks, roem en welvaart, maar met een opvallend, soms haast getergd klinkend voorbehoud. ‘Crew Love’ is het relaas van twee jonge popartiesten die verwonderd zijn over hun eigen succes, en er al gelijk hun buik van vol lijken te hebben.

‘Take your nose from my keyboard, what you bothering me for?’ zingt The Weeknd op klagerige toon. ‘There’s a room full of niggas, what you following me for? This ain’t no fucking sing-a-long, so girl what you singing for?’

Tesfaye schept op dat hij geen vervalste identiteitsbewijzen meer nodig heeft om de club binnen te komen; hij is nu zelf de ster. De zanger kan alle exotische meisjes krijgen (‘straight from Poland’). Maar zelfs wanneer hij het in zijn teksten naar zijn zin lijkt te hebben, sprankelt zijn stem niet.

Alsof hij zijn leven van een afstand beschouwt en slechts de ironische verteller is.

Het is opvallend dat The Weeknd hetzelfde leven bezingt als Drake, waarin hij nergens meer van onder de indruk is en wat bitter constateert dat de meisjes van vroeger nu vast wél met hem naar bed willen. Want waar Drake al een paar jaar de (Amerikaanse) hitlijsten domineert, moet het eerste echte album van zijn stadsgenoot nog verschijnen. Tesfaye bracht tot nu toe alleen nog die bejubelde, gratis mixtapes uit. En nu al is hij berucht schuw voor pers en publiek en laat zich ook pas sinds kort zien in het live-circuit.

The Weeknds stem past goed bij het troosteloze universum dat hij schetst ON(TH)ECHT Rappen over rijkdom en de successen die je nog niet hebt bereikt, het is al decennia een van de bouwstenen van de hiphopcultuur. Van ‘Rapper’s Delight’ uit 1979 tot het ‘bling bling’ van Cash Money-rappers BG en Lil Wayne in de jaren negentig: rappers creëerden in hun teksten welvarende werelden ver voordat ze ook maar een fractie daarvan onder handbereik hadden. Alsof ze hun droom voor iedereen wilden visualiseren en het ideaal zo dichterbij konden brengen.

Bij The Weeknd is iets omgekeerds aan de hand. Hij lijkt in zijn muziek al uitgeblust van een leven als superster voordat hij er goed en wel aan begonnen is.

Tesfaye zingt met een ijle, krachtige zangstem waarin de invloed van Michael Jackson duidelijk is terug te horen. Maar waar de beste r&b-zangers de emotie uit hun tenen lijken te halen, zingt hij vaak met een haast schouderophalende verveling. En het is zijn manier van zingen die zorgt voor de onthechte en soms ook onechte sfeer in zijn muziek.

21 the weeknd

De stem van Tesfaye past goed bij het troosteloze universum dat hij schetst. Zijn artiestnaam is The Weeknd maar zijn muziek heeft vaker iets van een katerige maandag. Het regent en het is donker. De drugs en de drank zijn op en het dal is diep. De sekspartners zijn weg, hun namen vergeten.

Eerst was alles high en nu is alles saai. Hij wil wel liefde maar van wie ook alweer is hij vergeten.

Tesfaye’s benadering doet denken aan die van Kanye West.

Deels in de onderwerpkeuze; het piekerend kanttekeningen plaatsen bij welvaart, succes, plezier en rijkdom zoals dat door anderen grif wordt uitgevent. En ook in de wijze van productie. Net als in Kanye Wests gebroken-hart-epos 808s & Heartbreak (2008) gebruikt Tesfaye in veel van zijn gedempte, trage slowjams elektronische effecten op zijn stem die een wanhopige, kille en afstandelijke sfeer creëren.

Het is een van de redenen waarom een live-optreden van The Weeknd een aanrader lijkt te zijn. De effecten op zijn stem – zoals echo’s, Auto-Tune en distortion – zijn op het podium doorgaans niet eenvoudig te evenaren. Bij Kanye West ging het tijdens zijn vorige tour nog vaak mis. Drake, die van dezelfde technieken gebruik maakt, lost het op door op het podium slim te schakelen tussen livezang en vooraf bewerkte vocalen op tape.

Maar Kanye en Drake zijn rappers en hebben vocale bagage die ook zonder dergelijke effecten indruk maakt. Het wordt boeiend om te zien wat de vocale kracht van The Weeknd live is, en hoe hij zijn intieme, melancholische muziek naar de festivalpodia zal tillen.

FUCKTHEWEEKND Want dat is het meest opvallende punt bij The Weeknd: we weten nog zo weinig van hem. Niet van de tijd voordat hij eind 2010 zijn eerste nummers online zette. Maar ook niet van de tijd daarna. De jonge zanger en producer cultiveert al twee jaar een air van mysterie die zijn ster in de blogsfeer alleen maar verder doet rijzen. Hij mijdt de openbaarheid en laat liever Drake in interviews over hem opscheppen.

Het tijdschrift Vice interviewde producer Jeremy Rose, die in het prille begin van Tesfaye’s carrière met hem samenwerkte en betrokken was bij de eerste nummers die online kwamen.

Het is een bitter vraaggesprek, omdat de producer beweert dat The Weeknd oorspronkelijk een gezamenlijk project was en hij de muzikale en artistieke richting bepaalde.

Rose zegt dat Tesfaye, voordat hij hem ontmoette, lichtvoetige standaard-r&b maakte. Rose brak met Tesfaye, vertelt hij, vlak voordat superster Drake hun nummers opmerkte, op zijn blog zette en zo het succesverhaal lanceerde. De producer voelt zich verstoten uit zijn eigen project. De kritiek wordt nu ook via Twitter rondgestuurd, middels het welluidende account @FuckTheWeeknd.

The Weeknd reageerde in eerste instantie met ‘geen commentaar’ en spotte later via zijn twitteraccount dat ‘sommige mensen alles zeggen voor vijftien minuten roem’. Inmiddels heeft Tesfaye veel enthousiast ontvangen werk uitgebracht waar Rose geen aanspraak op maakt. Maar bij een artiest die het mysterie koestert en niets zegt in het openbaar, blijven dit soort verhalen rondzingen.

Abel Tesfaye is typisch een ster van nu omdat hij er in slaagt een carrière van de grond te krijgen zonder dat we echt iets van hem weten. We kennen hem van de studio-opnames die hij op het internet verspreidt; zodra de authenticiteit daarvan betwist wordt, staan we met lege handen.

IRONISCH VOORBEHOUD Het is misschien wel de belangrijkste reden dat een optreden van The Weeknd bij voorbaat een belevenis is. Het wordt tijd hem in zijn gezicht te kijken, de muziek live te zien ontstaan en, voor alles, zijn echte stem te horen. Het wordt tijd dat we een artiest te zien krijgen, bij wat tot op heden vooral een internetsensatie is.

Want The Weeknd is geen dance-act, geen dj, geen remixer.

The Weeknd is een r&b-artiest, met gelaagde, donkere producties en met op zijn mixtapes een dijk van een stem. Hij is op het schild gehesen door zich hip noemende muziekliefhebbers die over het algemeen niets met r&b hebben.

Die r&b doorgaans niet op waarde schatten. De vaak nogal serieus klinkende benadering van techniek (de uithalen) en thematiek (liefde, seks) wekt bij deze doelgroep wrevel op.

The Weeknd omzeilt dat vooroordeel met zijn afstandelijke en ironische voorbehoud en zijn aan indie gerakende klankkleur. Maar hij is wel degelijk een r&b-artiest zoals ook R. Kelly, Usher, Trey Songz en The-Dream r&b-artiesten zijn.

Met ieder hun eigen invulling, productionele nadruk, vocale klasse en talent. R&B is de oerbron waar The Weeknd, Drake en Frank Ocean uit putten en op eigen wijze mee verder gaan.

En The Weeknd bewijst dat het inmiddels mogelijk is om een grote r&b-act te worden zonder dat het grote publiek je ooit live heeft horen zingen of heeft gezien. Dit voorjaar zongen de bezoekers van het uitverkochte concert van Drake in Amsterdam dolenthousiast en zonder enige ironie mee met het couplet van The Weeknd in ‘Crew Love’. ‘This ain’t no fucking sing-a-long, so girl what you singing for?’

Op straat zouden ze de zanger straal voorbij lopen. www.the-weeknd.com

23

feature Beeld Catharina Gerritsen

Je kan er bijna een voetbalteam mee samenstellen, maar op het podium komen de jongens van Jungle By Night beter tot hun recht. Zo jong als ze zijn, zo spetterend is hun Amsterdamse afrobeat. Dit voorjaar verscheen hun debuutalbum Hidden en voordat ze PITCH komen platspelen, inspecteren ze het festivalterrein alvast bij daglicht.

28

pitch programma

6 juli

Africa Hitech Laat je letterlijk alle muzikale hoeken van de wereld zien. Het Australisch-Engelse duo jaagt op dancehall, techno en afrobeat, en altijd met hypnotiserende loops en dikke bassen.

Cinnaman Stuwende kracht achter de populaire clubavond Colors en in die hoedanigheid de man die UK-bass, house en hiphop naar eigen inzicht door het mengpaneel jaagt.

I-f O.a. verantwoordelijk voor de trendsettende track ‘Space Invaders Are Smoking Grass’.

Al jaren electro- en italodisco-koning van de Nederlandse West Coast en verre omstreken.

Azari & III Opzwepende house uit de jaren negentig wordt nieuw leven ingeblazen door de onvermoeibare Canadese producers Dinamo Azari en Alixander III. Met twee zangers/dansers erbij hebben ze niet alleen de hits, maar ook de looks.

Emalkay Voorheen drum ’n bass-producer, nu hard knallende dubstepper. De dj/producer uit Birmingham laat de Westergasfabriek in ieder geval niet heel achter.

Jacques Greene NIeuwe producer uit het Canadese Montreal.

Hij zoekt de grenzen van de diepe house op, remixte Radiohead, maar heeft schijnbaar ook een grote liefde voor R. Kelly.

The Gaslamp Killer Zo onderhand de resident van Pitch. Zijn wilde dj-sets gaan van hiphop naar rock en terug. Vorig jaar vond de Amerikaan Pitch zo geweldig dat hij opnieuw beide dagen aan de slag gaat in de Westergasfabriek.

James Blake (DJ-set) Engelse zanger, producer en dj die bekend werd met de onwaarschijnlijke hit ‘Limit to Your Love’. Onderhand is hij die cover ver ontstegen. Zijn dj-sets zorgen voor een heerlijke afwisselingen tussen obscuriteit en noviteit.

Benga Grondlegger van dubstep en lid van supertrio Magnetic Man. Genoeg gezegd, zou je denken, behalve dat hij live komt spelen, en dat is toch wel erg speciaal.

Jungle By Night Jonge Amsterdammers spelen oude afrobeat op een verfrissende manier. Ex-leden van Fela Kuti’s band noemden de acht muzikanten ‘de toekomst van de afrobeat’. Dit voorjaar verscheen hun debuutalbum Hidden bij Kindred Spirits.

Kyle Hall Jong talent als voorloper van een nieuwe generatie producers uit Detroit, die zich als dj en producer niettemin al meermaals heeft bewezen. Kenmerkende diepe, jacking house.

Kode9 Dubsteppionier blijft vernieuwen binnen het genre, maar wil niet meer met het d-woord verbonden worden. De Hyperdub-baas is tegenwoordig grootmeester in het produceren van diepe elektronische tunes.

Machinedrum Deze veteraan uit de elektronische scene van New York gaat hard. Zijn zesde album Room(s) was één van de beste albums van vorig jaar, waarop hij het UK-funkygeluid in de armen sloot.

Maya Jane Coles Deze Britse house-producer, dj, zangeres en songwriter heeft de laatste editie voor de prestigieuze DJ-Kicks-serie voor haar rekening genomen. Het feit dat haar deze eer haar toekomt spreekt boekdelen.

Mark Pritchard Er zijn weinig danceproducers die meer dan twintig jaar geleden hun eerste plaat uitbrachten en nog steeds aan de cutting-edge vertoeven. House, ambient, drum ’n bass, post-dubstep: Mark Pritchard is immer pionier.

Ook lid van Africa Hitech.

Modeselektor Dit uit vanuit Berlijn opererende duo is inmiddels een breed gevestigde naam. Dankzij hun genredoorbrekende stijl lijkt ook het grotere publiek hun progressieve producties steeds beter bij te benen.

Martyn Neerlands top-producer op het snijvlak van de techno en dubstep. De Eindhovenaar is tegenwoordig woonachtig in Washington. Met zijn laatste album Ghost People heeft Martyn een sterke, ritmisch onnavolgbare live-set in handen.

Mount Kimbie Men fluistert dat dit Londense gezelschap verantwoordelijk is voor de term post-dubstep.

Zeker is dat hun album Crooks & Lovers naar meer deed verlangen. Goed nieuws: een tweede album kom eraan.

30

pitch programma 6/7

Nick Waterhouse Het r&b-wiel opnieuw uitgevonden door een jonge Amerikaan. Echte rhythm en blues, zoals het hoorde in de jaren zestig. Jukeboxen, petticoats, dansen, alles.

Teenage Lady Killers DJ’s Vic Crezée en Danny de Funk bundelen de krachten voor een dj-set naar Amsterdamse snit. Hun gedeelde liefde voor muziek gaat inmiddels veel verder dan beider hiphop-roots.

Sbtrkt Gemaskerde producer mengt soul en UK-bass op verfrissende wijze. Met Sampha als vocalist brengt de Brit de Gashouder aan het dansen op dansvloerkrakers als ‘Wildfire’ en ‘Living Like I Do’.

Vondelpark Uit het niets dook de dromerige lo-fimuziek van Vondelpark vorig jaar op. De identiteit van de drie heren is net zo wazig als hun muziek.

Ze verzorgden het voorprogramma van o.a.

R&S-labelgenoot James Blake.

Skip & Die De zangeres ken je van haar werk met Rimer London en de producer zit ook in C-Mon & Kypski. Samen vormen Cata.Pirata en Jori Collignon de tropisch hete groep Skip & Die, nu zelfs uitgebreid tot een kwartet.

Jessie Ware Sbtrkt was fan van het eerste uur en vroeg haar om te zingen op zijn album. De Londense heeft een soulvolle stem die perfect past bij de elektronische beats. Misschien doet ze zelfs nog even mee bij Sbtrkt.

The Weeknd Uit het niets was daar Abel Tesfaye, die in één jaar drie belachelijk goede r&b-albums gratis op het internet gooide. Op Pitch is hij voor het eerst in Nederland te zien en kan het mysterie langzaam worden ontrafeld.

31

pitch programma

7 Juli

Die Antwoord Zuid-Afrikaanse rapgroep die geen blad voor de mond neemt. Hun muziek is speels en agressief, maar altijd vertrouwd. Op Pitch komen ze bewijzen dat ze de internethype hebben overleefd.

Beardyman Beatboxer pur sang treedt op zonder enig instrument. Zijn stem fungeert als drumcomputer en synthesizer te gelijk. Volledig geĂŻmproviseerd en gekmakend dansbaar.

Blondes Dit uit New York afkomstige duo is misschien nog niet bij iedereen even bekend maar hun hipsterhouse-act heeft hen in hun thuisstad al aardige roem bezorgd. Na New York is Amsterdam aan de beurt.

Cinnaman Stuwende kracht achter de populaire clubavond Colors en in die hoedanigheid de man die UK-bass, house en hiphop naar eigen inzicht door het mengpaneel jaagt.

DJB-prijswinnaar Bij het ter perse gaan nog niet bekend.

Elektro Guzzi Puristentechno, puur op het ritme gefocust zonder melodieĂŤn. Maar dan niet uit een computer, maar door een live-band met gitaren en drums. Iets dat je gezien (en gehoord!) moet hebben eer je het gelooft.

The Gaslamp Killer Zijn wilde dj-sets gaan van hiphop naar rock en terug. Vorig jaar vond de Amerikaan Pitch zo geweldig dat hij opnieuw beide dagen aan de slag gaat in de Westergasfabriek.

Gold Panda Minimal, hiphop en dromerige elektronica. Na zijn debuut werd hij al gelijk gevraagd voor de bekende mixserie van DJ-Kicks. De sampler van de Brit staat hoe dan ook immer rood heet te gloeien.

GOMES Al jaren de drijvende kracht achter de toonaangevende Oi!-avonden en hij blijft zijn stempel op de scene drukken. Bijvoorbeeld met Cable, zijn wekelijkse donderdagavond in de Melkweg.

Gui Boratto Braziliaanse producer die de afgelopen jaren wereldberoemd is geworden met zijn melodieuze, meeslepende techno. Zijn live-sets staan garant voor zonneschijn in de grotere donkere Gashouder.

32

pitch programma 7/7

Jackmaster Top-dj uit Glasgow die sinds zijn veertiende bij top-platenzaak Rubadub werkt. Hij is de ontdekker van top-producers als Rustie en Hudson Mohawke. Een echte dj’s-dj, zoals er tegenwoordig nog maar weinig van zijn.

James Holden Als de baas van Border Community runt hij al negen jaar één van de meest originele house-labels. Als dj neemt hij iedereen gegarandeerd mee de diepte in met zijn weidse en meeslepende sets.

Jameszoo Twintigjarige Bosschenaar maakt hortende en stortende beats onder jazzsamples en synthmelodieën. Toert door heel Nederland en werkt momenteel aan zijn debuutalbum voor Kindred Spirits.

Jorn Liefdeshuis Nauw aan de Closer-avonden en het Off Centre-festival in de Melkweg verbonden fijnproevers-dj die als boeker ook achter de schermen zijn weg weet.

Konono No 1 Afrikaans kwartet maakt met simpele bezetting uiterst dansbare muziek. Drie kalimba’s, een traditioneel instrument uit Centraal-Afrika, en simpele percussie. Geen elektronische beats of zware bassen, maar wel lekker dansen.

Kreayshawn ‘Gucci Gucci, Louis Louis, Fendi Fendi, Prada’.

Witte vrouwelijke rapster rapster uit Californië was even de hype van het moment en komt haar liefde voor West Coast-hiphop overbrengen. Voor het eerst in Nederland.

Kutmah Eén van de belangrijkste schakels in de beatscene van L.A. met de clubavond Sketchbook.

Maakte als dj flink naam dankzij spannende mixen vol onverwachte wendingen door funk en jazz.

Le Le Pepijn Lanen alias Faberyayo van De Jeugd, internationaal kunstenaar Piet Parra en überproducer Rimer London. Dit jaar kwam hun nieuwe album Partytime uit. Die titel is geen valse productomschrijving.

Mala De dj/producer uit het Zuid-Londense Croydon kan gezien worden als een van de grondleggers van dubstep. Als een van de oprichters van het befaamde label DMZ weet hij hoe een dansvloer bewerkt moet worden.

33

pitch programma 7/7

Marbert Rocel Zoete jazzhouse van Oost-Duits kwartet.

Met hun onlangs verschenen derde album Small Hours zetten ze de lijn van dansbare deuntjes en melodieën voort, altijd met zonnige feelgood-karakter.

Mr. Scruff Het paradepaardje van het Ninja Tune-label is van alle markten thuis. Met zijn jazz-house en soort-van-hiphop maakt hij hits als ‘Get a Move on’. Als dj-veteraan staat hij bekend om zijn avontuurlijk sets.

Mosca Na ‘Bax’ weet iedereen met een beetje liefde voor UK-bass, of hoe je het ook wilt noemen, wie Mosca is. Bij het horen van de eerste paar akkoorden is stilstaan geen optie meer. En er is meer waar dat vandaan kwam.

Nathan Fake Misschien wel de beste adept van James Holden. Met maar twee albums in acht jaar blijft hij een naam van formaat in de gevoelige minimal en techno. Met zijn live-sets weet je eigenlijk nooit wat je kan verwachten.

Mr. Oizo Waar deze Fransman lange tijd vooral bekend was vanwege zijn hit ‘Flat Eric’ (1999), is hij zo onderhand een van de boegbeelden van het Franse Ed Banger Records te worden.

Nosaj Thing Californische beat-tovenaar schept een even hallucinerende als dansbare geluidswereld.

Zijn album Drift stamt al weer uit 2009, dus het wordt hoog tijd voor nieuwe geluiden op PITCH.

Rocketnumbernine Brits improvisatieduo met overdonderende liveshow. Eén drummer en één toetsenist brengen een mix van techno en electro zoals je het nooit eerder zag op podium.

Shlohmo Jonge producer die op het eerste gehoor zo bij het Brainfeeder-label van Flying Lotus terecht zou kunnen. Hij komt ook nog eens uit ZuidCalifornië. Wonderschone elektronica over dun gesneden beats.

St. Paul Deze uit Winterswijk afkomstige fijnproever is al jaren vaste naam op de Lowlands line-up.

Weinig dj’s zijn zulke muzikale omnivoren en het leidt geen twijfel dat St. Paul ook Pitch in beweging krijgt.

Programma nog niet volledig. Kijk voor tijdschema’s en het laatste nieuws op pitchfestival.nl