DJBroadcast 59 by Blueprint Media

MUSIC, ART & LIFESTYLE SINCE 2002 FREE MAGAZINE DESKTOP ISSUE

voorwoord Beeld 310k

Is mooi werk, zo’n DJBroadcast in elkaar zetten. Van de afgelopen veertig uur heb ik er vier geslapen en nu hoef ik alleen nog maar dit voorwoord te schrijven, en morgenochtend alles nog één keer te checken. Ik had mij nog zo voorgenomen om er deze keer op tijd mee te beginnen. Dat was nog best aardig gelukt, maar een deadline werkt schijnbaar pas echt als hij met rasse schreden op je afkomt. Als je dan ook nog zo actueel mogelijk wil zijn en pas op het laatste moment die promo’s doorkomen van Daft Punk, Disclosure en James Holden – albums die met goed fatsoen niet in deze zomer-DJB mogen ontbreken, tja, dan moet het maar zo. Morgen mag ik instorten, in de wetenschap dat dit nummer weer overloopt van het talent. Van Raymond Lemstra’s schitterende openklapcover tot een lekker flink groot stuk over Tom Trago, mijn favoriete vaderlandse artiest, geschreven door één van mijn beste vrienden. Daar word je nooit moe van, mensen die wat bijzonders kunnen een platform bieden. PIP in Den Haag en het Amsterdamse Magneetfestival – ze komen verderop allebei aan bod – weten het ook. Het Exit Festival in Servië is een lichtend voorbeeld van hoe je als enorm populair evenement niet hoeft te berusten in het uittellen van je winst. Het gaat niet om het geld, ik hoef mijn overuren ook niet te declareren, trots is moeilijk te kwantificeren. Als je daarna maar kunt genieten. Op een mooi festivalseizoen. Job de Wit Hoofdredacteur

index 14. VOORWOORD 18. COLOFON 20. MEDEWERKER VAN DE MAAND 22. FREELOADER 23. NIEUWS 33. DJB LOCATOR 34. DE MIXTAPE VAN… 36. BOEKEN 38. DIGIBROADCAST 40. GAMES 42. FILM 44. DVD 46. UNDERGROUND NOISE 54. KUNST WERK 56. TEES & SNEAKERS 58. HOTSHOP 62. COLUMN 64. WEEKENDWIJZER 67. BLUEPRINT LABEL 72. TOM TRAGO 80. MARY GO WILD 88. MOUNT KIMBIE 92. VAMPIRE WEEKEND 98. EXIT FESTIVAL 106. URBAN SAFARI 115. FESTIVALAGENDA 140. ESSENTIAL ALBUM 142. REVIEWS 147. HOT LABEL 149. INSPIRATIE 151. TESTLAB 156. IN DE STUDIO MET…

colofon

Uitgevers

Victor Bakhuis (victor@blueprintmedia.nl) Eric van den Bogaard (eric@blueprintmedia.nl) Hoofdredacteur

Job de Wit (job@blueprintmedia.nl) Redactie

Angeliek Bergsma (angeliek@blueprintmedia.nl) Eelco Couvreur (eelco@blueprintmedia.nl) Jelle Faber (jelle@blueprintmedia.nl) Tom van Haaren (tom@djbroadcast.nl) Jorn Liefdeshuis (jorn@blueprintmedia.nl) RenĂŠ Passet (passet@gmail.com) Medewerkers

Ralph-Hermen Huiskamp, Jacco Hupkens, Renske Jonkman, Sander Kerkhof, Leon de Raaff, Erik Slangen, Jelle Spanjaard Distributie

Flyerman (www.flyerman.nl) Vormgeving

Maslow (hellow@maslow.nl) Illustraties

Kevin Boitelle, Raymond Lemstra (omslag), 310K, Judith van der Velden Fotografie

Laila Cohen, Nick Helderman, Boris Kramaric, Meis Belle Wahr, Mirte P. van der Lugt Sales / Marketing

Victor Bakhuis (victor@djbroadcast.nl) Lisanne Bervoets (lisanne@blueprintmedia.nl) Minggus Dorpmans (minggus@djbroadcast.nl) Jorn Liefdeshuis (jorn@blueprintmedia.nl) Abonnementen

Voor alle vragen over abonnementen en bezorging kan je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe. De abonnementenservice is te bereiken via abonnement@djbroadcast.nl. Drukwerk

PRinterface social networks

twitter.com/djbroadcast facebook.com/djbroadcast flickr.com/djbroadcast DJBroadcast Magazine is een uitgave van Blueprint Media BV Redactieadres

DJBroadcast.nl Postbus 3952 1001 AT Amsterdam Persberichten

info@djbroadcast.nl Telefoon

020 6868600 E-mail

info@djbroadcast.nl Website

www.djbroadcast.nl

medewerker van de maand

Elke Versteeg Al 26 jaar â&#x20AC;&#x2DC;gewoon Elâ&#x20AC;&#x2122;, sinds enkele maanden Elke Versteeg, office manager van Blueprint Media die alles op kantoor overziet. Je moet best wat in je mars hebben om binnen enkele maanden voor deze rubriek in aanmerking te komen, maar Elke heeft zich binnen no time onmisbaar gemaakt binnen ons kleurrijke team. Na een zorgeloze jeugd in Den Bosch belandde Elke voor haar studie international leisure management in Breda en heeft thans haar huis in Amsterdam, de stad die ze met veel plezier aan het ontdekken is. Ze schuwt een stevig feestje geenszins, maar is voor het goede gevoel ook regelmatig in de sportschool te vinden om een robbertje te bodypumpen of gewoon in de gewichten te hangen. Als Moeder de Gans komt haar zorgzame en vriendelijke inborst goed van pas, maar de gelukszoeker die haar aan de bar benadert met de vraag of ze misschien op basketbal zit kan rekenen op een vilein weerwoord. Dat jullie het weten.

freeloader

Vans Van Doren Series

Classics

Je vergeet het vaak, maar voor een geslaagde festivaldag is goed schoeisel een vereiste. De kenmerkende ontwerpen van Vans zijn een uitkomst. Het merk is in 1966 door o.a. de Nederlands-Aamerikaanse broers Paul en James van Doren opgericht, nog voordat de (eerste) summer of love plaatsvond. Sinsdien heeft Vans dus de nodige expertise opgebouwd over hoe ze je zowel ergonomisch verantwoord als sportief en cool een dag door de wei ploetert. De Van Doren Series Classics voor lente/zomer 2013 heeft vijf ontwerpen verdeelt over twee modellen: The Era (ge誰nspireerd op de sneakers uit de beginperiode) en The Authentic (ge誰nspireerd op jaren negentig). Ze verschijnen in kleuren als leopard/black en Hawaiian/red. DJB geeft vijf paar van de Retro Flag weg. Ga voor de prijsvraag naar DJBroadcast.nl.

news

1-800-JAMESBLAKE Londenaar James Blake (24) was de dubstep-producer die zichzelf opnieuw uitvond als zanger en liedjesschrijver. Zijn dit voorjaar verschenen tweede album Overgrown is zelfs helemaal gevuld met emotionele ballads. Blake’s zwaarmoedige zang en dito muzikale begeleiding wekken de indruk dat de zanger last gebukt gaat onder eenzaamheid en andere overgevoeligheden. Toch maakt hij zijn muziek niet in zijn eentje. Blake krijgt ondersteuning van drummer Ben Assister en gitarist Rob McAndrews alias Airhead. Met die laatste is Blake al sinds de basisschool bevriend, en deelt hij een verleden in de dubstep. Airhead brengt sinds 2010 zelf ook tracks uit, binnenkort een e.p. op het nieuwe 1-800-Dinosaur. James Blake runt dit label samen met zijn manager Dan Foat, die eerder één van de bazen was van R&S Records, het label waar Blake zijn tussendoortjes regelmatig op releaste. 1-800-Dinosaur is ontstaan uit de gelijknamige afterparty’s die Blake, McAndrews en Foat op tournee organiseren. De gedachtegang hierachter is altijd om een lekker gevarieerd te draaien. Het samen touren heeft ze doen besluiten de muzikale lijn op labelniveau door te trekken. James Blake en band staan 5 juli op Pitch Festival in Amsterdam en 12 oktober in de Melkweg. Wie weet met een afterparty. 1-800-dinosaur.tumblr.com

SoHaSo Onlangs lanceerde de Nederlandse dj Nuno Dos Santos zijn nieuwe platenlabel SoHaSo. Het label zal hoofdzakelijk elektronische muziek uitbrengen, maar gezien zijn brede muzikale maak is veel mogelijk, denkt Dos Santos. Naast releases van hemzelf staan tracks van nieuw talent en bevriende producers in de planning. De eerste release komt eind mei uit en is gemaakt door de Amsterdammer Love Over Entropy. Zijn Off the Grid EP bevat een remix van Versalife. Daarna volgt een plaat van de Haagse producer Sigward. ‘MX86S’ is geremixt door Scott Fraser. Ook Presk, Kid Culture, King Britt en het Belgische Mayaku gaan dit jaar releasen op SoHaSo. De naam staat voor ‘something happening somewhere’, omdat overal wel iemand iets aan het maken is. Dos Santos blijft trouwens onverminderd actief met zijn HiFi-label, dat hij samen met Patrice Bäumel runt. Hiervoor is het de truc dat producers binnen een uur iets maken. Meer om het plezier ervan dan per se gelikt werk af te leveren. De releases verschijnen in kleine oplages op vinyl en zijn aan de gelijknamige clubavon in Trouw gekoppeld. De dj’s die er draaien wordt gevraagd een track voor het label in elkaar te zetten, die vervolgens ook gratis te downloaden is. facebook.com/somethinghappeningsomewhere

DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam Zondag 02 Juni 2013, 13:00 - 18:00

DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam is het event voor djâ&#x20AC;&#x2122;s en producers om de nieuwste gear en software te leren kennen door middel van master classes, workshops en testsessies. Meld je aan voor gratis toegang via www.djbroadcast.nl/djbtestlab

SAE Institute Johan van Hasseltweg 31 1021KN Amsterdam www.sae.nl

news

Win een dj-gig op Exit Festival Wil jij deze zomer ergens op het Exit Festival in Servië een podium openen? Doe dan mee met onze dj-wedstrijd en verdien een plekje in de line-up. Exit vindt plaats van 10 tot en met 14 juli in Novi Sad. Behalve een dj-gig win je vanzelfsprekend ook een trip naar het festival. Met een beetje mazzel kan je dus ook nog optredens bijwonen van Atoms For Peace, CeeLo Green, The Prodigy, Jeff Mills, Diplo, Scuba en Mathew Jonson, om maar eens wat aansprekende namen van het affiche

te plukken. Om kans te maken op je eigen spot tussen deze grootheden begin je met het opnemen van een setje van maximaal een half uur. Doe dit via SoundCloud of Mixcloud. Stuur de link naar je set vóór 10 juni naar info@djbroadcast.nl onder vermelding van Exit. Kort daarna worden de finalisten bekendgemaakt, waar vervolgens via de site op gestemd kan worden. De DJB-lezers bepalen zo wie de winnaar wordt. exitfest.nl

AlunaGeorge Het futuristische Britse r&b-duo AlunaGeorge, oftewel zangeres Aluna Francis en producer George Reid, is waarschijnlijk een van de meest gehypete acts van dit moment. Terecht, want de vorig jaar verschenen singles ‘You Know You Like it’ en ‘Your Drums, Your Love’ werden goed opgepikt door de media en eindigden hoog in diverse jaarlijstjes. Nou wordt de blogosfeer goed bediend met acts die jaren-negentigr&b combineren met invloeden uit UK-bass, maar waar het bij veel acts voelt alsof er wat willekeurige stijlen op elkaar worden geplakt, weet AlunaGeorge het tot een logisch geheel te kneden. Dit jaarkwam de bona fide hits, zeker in eigen land. Nadat Aluna meezong op de Disclosure-klapper ‘White Noise’, scoorde het duo ook nog met ‘Attracting Flies’. Allemaal goed getimed, want binnenkort zal de mediacampagne losbarsten rond AlunaGeorge’ debuutalbum Body Music, dat 8 juli uitkomt. Hoewel de eerste Nederlandse optredens op London Calling en Eurosonic wisselende reacties losmaakten, was het recente optreden in de kleine zaal van Paradiso al vroeg uitverkocht. Iedereen lijkt ze te willen zien voor de verwachte doorbraak. Je kunt ze vlak voor de release nog in Nederland zien: zaterdag 6 juli speelt AlunaGeorge op het Pitch Festival. alunageorge.com

news

Pioneer en Loveland op zoek naar dj-talent Talentvolle dj’s opgelet! Altijd voor een groot publiek willen draaien? Pioneer organiseert samen met Loveland Festival opnieuw een DJ Tour met bijbehorende DJ Contest. Wat jij hiervoor moet doen is een twintig minuten durende videoopname maken waarop jij duidelijk zichtbaar staat te mixen. Belangrijk is ook je platenkeus, die in de genres house, techhouse of techno moet passen. Uit alle inzendingen zal de jury veertig mixen uitkiezen, waarna het publiek op Facebook zijn favorieten mag uitkiezen. De beste twaalf draaien tijdens de DJ Tour in Amsterdam, Haarlem, Leiden of Arnhem. Maar het gaat nog een stapje verder. In elke stad kiest de jury één winnaar. Deze dj’s worden uitgedaagd een remix te maken van een bestaand nummer. Op Facebook zal het publiek dan weer de beste remix uitkiezen. De overall-winnaar krijgt een plaats op het Loveland Festival, zaterdag 10 augustus in het Amsterdamse Sloterpark. Op het Pioneer DJ Undergroundpodium zal zijn of haar naam op het affiche staan tussen die van Guy Berber, Melon, Kollektiv Turmstrasse en Arjuna Schiks. Bovendien krijgt de gelukkige brandnieuwe dj-gear van Pioneer. Op het Loveland Festival draaien dit jaar overigens o.a. ook Sven Väth, Paco Osuna, Marco Carola, Felix da Housecat en Tiefschwarz. pioneer.nl/djcontest

DJB Testlab Hoe maakt A Made Up Sound zijn tracks? Hoe houdt Detroit Swindle een live-set spannend? Wat kan Nobody Beats The Drum met de nieuwe Korg MS-20 Mini? Antwoord op die vragen krijg je op zondagmiddag 2 juni tijdens de derde editie van DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam. Toegang is gratis, maar meld je wel snel aan. Naast Dave Huismans alias A Made Up Sound en 2562 en Lars Dales Maarten Smeets van Detroit Swindle (foto) zijn er ook populaire audiomerken aanwezig om demo’s te geven. In de Testlab Area staat een keur aan producten klaar om getest te worden, leef je uit op gear van onder andere Native Instruments, Korg, Sennheiser, Arturia, Apogee, KRK en Nord. Ook worden er diverse workshops aangeboden door Ableton (Live 9 en Push), Pioneer (Rekordbox), Native Instruments (Maschine en Komplete 9) en biedt het SAE Institute een workshop mastering aan, waarin de basiselementen van dat specialisme apart aan bod komen. Korg host de Analogue Synth Room waar Nobody Beats The Drum laat zien wat je met een KingKorg en de fonkelnieuwe MS-20 Mini kan. Er zijn slechts 200 plekken beschikbaar dus wees er snel bij. djbroadcast.nl/djbtestlab

news

Italians Do It Better In DJB#53 stond een uitgebreid labelprofiel van Italians Do It Better en op maandag 10 juni spelen de twee belangrijkste acts in Paradiso, namelijk Chromatics (foto) en Glass Candy. De Amerikaanse producer en labelbaas Johnny Jewel is het brein van beide bands. Hij begon Glass Candy met zijn toenmalige geliefde Ida No in 1996. De relatie was niet van lange duur, de muzikale samenwerking wel. Het duo belandde bij het Troubleman-label van dj Mike Simonetti, die zo enthousiast was dat hij een speciaal sublabel oprichtte voor Jewel: Italians Do It Better. De labelcompilatie After Dark betekende in 2007 de doorbraak. De relatief obscure release scoorde zo goed op Pitchfork dat ook de releases van Chromatics en Glass Candy massaal werden

opgepikt door de muziekpers. Nadat een paar Jewelproducties op de succes-soundtrack van Drive belandden, was de hype compleet. Zowel Glass Candy en Chromatics hebben hun eigen geluid. De eerste zit in de psychedelische discopophoek, Chromatics klinkt sterieler en afstandelijker. Natuurlijk is Jewels hand te herkennen, maar de belangrijkste overeenkomst zit hem in het almaar uitstellen van releases. Vorig jaar zou After Dark 2 uitkomen, nog langer wordt er gewacht op de derde Glass Candy. Tja, Chromatics’ prachtige Kill For Love (2012) verscheen na lang uitstel ook plotsklaps in iTunes. Hopelijk heeft Jewel opnieuw een verrassing. vivaitalians.blogspot.com

DJ-wedstrijd Pitch Festival DJ’s opgelet! Wordt het tijd om je zolderkamer te verlaten om voor een groot publiek te draaien? Dat kan als winnaar van DJB’s dj-wedstrijd in samenwerking met het Pitch Festival. Of je nu house, techno of dubstep draait, we hebben een plekje in de line-up van Pitch in de aanbieding. Het festival vindt plaats op 5 en 6 juli op het Westergasfabriekterrein in Amsterdam. De winnaar staat vrijdagavond van 20.15-21.15 uur in de WesterLiefde. Maak een mix van maximaal een half uur en stuur de link via onderstaand adres naar ons op. DJB selecteert vijf finalisten en de rest is aan de lezers. Wie weet staat jouw naam dan in het blokkenschema naast die van onder anderen James Blake, Hudson Mohawke, Rustie, Baauer, Bondax en Flume. Kan gewoon. djbroadcast.nl/pitch

news

SAE Audiobot met

Aroy Dee

Aandacht, productietalent! Heb je een waanzinnig zelf gecomponeerd nummer op de plank liggen? Dat je met een ervaren producer in een professionele setting had willen polijsten? Dan is dit je kans. Doe mee met de SAE Audiobot Competition en duik als winnaar de studio in met Aroy Dee. Hij is de labelbaas van M>O>S Recordings en brengt naast house van zichzelf ook muziek van o.a. Morphosis en Vernon Felicity uit. In het verleden heeft hij op zijn label gewerkt met San Proper en Legowelt en zijn eigen muziek op Delsin gaat net even iets dieper richting techno. Het minimale klankgebruik garandeert de dansbaarheid van zijn producties. In navolging van onder anderen Conforce, Tom Trago en Dexter zal Aroy Dee de Audiobot-winnaar bijstaan in de SAE Studio’s te Amsterdam. Een professionele engineer schuift ook aan en voorziet je van handige tips & tricks. Dit terwijl jullie met zijn drie schaven en schuren aan je beste track. Dus stuur hem op en laat de potentie horen. Meedoen? Kijk op djbroadcast.nl voor de inschrijftermijn en de spelregels. Wij selecteren de vijf beste inzendingen, waarna het aan de DJB-lezers is om de winnaar te kiezen.

DJ-verzekering Indie Support en DJBroadcast bieden in samenwerking met De Amersfoortse een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor dj’s aan. DJ’s ontvangen hiermee een periodieke uitkering bij ziekte of invaliditeit, een oplossing voor de risico’s die je als zelfstandig artiest loopt als je (tijdelijk) niet in staat bent om je beroep uit te oefenen. De situatie van de zieke Dimitri Kneppers was de aanleiding om met De Amersfoortse in zee te gaan voor een verzekering op maat voor dj’s. Onlangs werd een bacterie ontdekt in een voet van de dj, die na verder onderzoek een vorm van trombose bleek te hebben. Die aandoening heeft de bloedtoevoer naar zijn voet zo verslechterd dat een deel van zijn been moest worden geamputeerd. Dimitri zal geruime tijd moeten revalideren en zal dus voorlopig niet kunnen werken. Doordat hij niet verzekerd was voor arbeidsongeschiktheid heeft hij voorlopig geen inkomen. Kim Tuin, general manager van TrouwAmsterdam, benaderde DJBroadcast en Indie Support om te kijken of er een structurele oplossing kon worden bedacht die dj’s zekerheid geeft in moeilijke

tijden. Na overleg met De Amersfoortse is een pakket samengesteld dat deze kwetsbare beroepsgroep bescherming biedt. En: hoe groter het aantal dj’s dat zich aanmeldt, hoe meer korting op de maandelijkse bijdrage. Voor meer informatie of een vrijblijvende afspraak kun je mailen naar info@indiesupport.nl.

locator TEKST RALPH-HERMEN HUISKAMP

PIP Het Haagse culturele centrum PIP bestaat zes jaar. De club, gevestigd in een oude brandweerkazerne, heeft beschikking over twee zalen met elk ruimte voor driehonderd bezoekers. Financieel gaat het allemaal ‘nog steeds even kut’ en dat is prima, vertelt medeoprichter Steven van Lummel. ‘Er is geen ambitie om een mainstreamtent te worden, we zijn ook niet het hele weekend open. PIP gaat alleen open als we dat de moeite waard vinden.’ Pip begon als een project van een creatieve groep vrienden die atelierruimte zocht en samen in een oude brandweerkazerne trok. ‘Toen ik op een reis met mijn toenmalige werk op een gebruikte spuit ging staan, en na zes maanden definitief hoorde dat ik geen hiv-besmetting had opgelopen, besloot ik met twee jarige vrienden een groot feest te geven. Dat beviel zo goed dat we het vaker gingen doen. Dat is uitgegroeid tot PIP. Het was nooit het plan om dit ervan te maken, het liep toevallig zo.’ Naast dat PIP werkplekken verhuurt aan creatieve ondernemers, is PIP dus vooral een cultuurpodium, met wekelijks clubavonden en een onverwachte programmering. ‘Juist als er een techno-dj staat te draaien, zetten we om drie uur ’s nachts onverwacht een gitaarbandje neer. Het moet altijd wringen, we houden van dingen die net kut zijn. Daarom is

het ook prettig dat we niet van subsidie afhankelijk zijn. Zo zijn we niemand iets verplicht.’ Die onverwachte programmering zie je terug in het publiek. ‘Kakkers, oude krakers, crusten, kampers, alles loopt door elkaar op een normale PIP-avond. Juist die diversiteit zorgt dat het zo leuk is. Geen enkele groep heeft de overhand, waardoor we alles kunnen programmeren. Iedereen wil in het donker gewoon lekker ongecompliceerd dansen. Door die diversiteit is de sfeer altijd goed, en hoeft er eigenlijk nooit iemand worden uitgezet. We hebben nooit trammelant.’ Er zijn plannen om volgend jaar een groot festival te organiseren. ‘We hebben al een binnenlocatie op het oog. Een cool gebouw, met drie grote zalen waar we zo’n vijfduizend man in kwijt kunnen. Het liefst wil ik een festival organiseren dat eerst verschrikkelijk is, en daarna fantastisch. Er zijn al te veel leuke festivals. Misschien is het leuk als de hele lineup last-minute gecanceld wordt, en er vervolgens alleen singer-songwriters staan. Of dat de deuren op slot gaan en er opeens uren lang een slechte a capella-act staat. Na een paar uur van die ellende vetrekken we naar een andere locatie, en daar staat dan de originele line-up belachelijk vet te draaien. En daarna krijgt iedereen een goodiebag vol met gezichtscrème mee. En een verzorgde vakantie.’ pipdenhaag.nl

de mixtape van... TEKST JOB DE WIT Beeld Maslow

Jesse

Limmen

Er zijn heel erg veel festivals in Nederland, maar er is maar één Magneetfestival. Ontstaan in Ruigoord, groot geworden op Lowlands, sinds een paar jaar succesvol op een vlakte even buiten Amsterdam-Oost. De gecrowdsourcede vrijstaat staat onder inspirerende leiding van oprichter en levenskunstenaar Jesse Limmen.

Talking Heads - ‘Psycho Killer’ Stop Making Sense is het beste in één take opgenomen live-concert, dit moet je in de bioscoop zien. Super muziekfilm!

Paris - ‘The Devil Made Me Do it’ Een protestlied van de Black Panthers met enorm veel energie en kwaadheid. Heerlijk om af en toe keihard op te zetten. Vooral als mensen het nog nooit gehoord hebben.

The Opposites - ‘Licht Uit’ Magneetbar in de caravan, omdat ik Jesse ken. Mijn vrienden van The Opposites doen een leuke shout-out naar mij in dit nummer. De eerste keer dat ik het hoorde, kon ik het niet geloven tot dat ik hem nog een paar keer had opgezet. De caravan kan veel doen met een mens, net als je eigen tent op Lowlands hebben!

Spinvis - ‘Astronaut’ Bij dit nummer kan ik mij losmaken van de grond en krijg ik een positief gevoel in mijn lichaam. En kan dan alles weer aan.

The Shorts - ‘Comment Ça Va’ Ik wil ook zo’n hit. Dit nummer is niet grijs, maar zwart gedraaid in het eerste jaar op Lowlands, toen Magneet ontstond. Ieder uur een polonaise (achteruit). Nadat Anouk op onze geheime plek had opgetreden, was alles anders. De Magneetbar was ineens beroemd bij de mensen die het wisten. Plastikman - ‘Spastik’ Dit nummer veroorzaakte een kippenvelmoment bij mij toen ik het begin jaren negentig op Dance Valley voor het eerst hoorde. Gayle San draaide hem op de mainstage. Boem boem boem. Een paar weken later hoorde ik Richie Hawtin in de Mazzo, op een maandag of zo. Zijn draaitafels (drie stuks plus een 909) stonden bijna op de dansvloer. Ik heb nog nooit zo’n goede set gehoord, terwijl de plaat door de dansende mensen elk minuut oversloeg. Metallica - ‘One’ Mijn ontdekking van rockmuziek, ik geloof dat ze dit nummer moeten uitschrijven op het conservatorium omdat er zoveel lagen in zitten. Een kippenvelnummer. Het concert van Metallica in Moskou in 1991, vlak na de val van de muur, is echt geweldig om te zien. Honderdduizenden mensen tot de horizon met overvliegende helikopters en soldaten die stoppen met werken en met hun petten gooien!

Lamb - ‘Gabriel’ Vorig jaar is één van mijn beste vrienden overleden, Coen, en dit was zijn favoriete nummer. Met Dadara heb ik een animatiefilm gemaakt die Fall and Rise of the Fools Ark heet en waar Lamb de muziek voor heeft gemaakt. We zijn kort met ze op tour zijn geweest. Zonder dat ik een instrument bespeel stonden we in een uitverkocht Shepherd’s Bush Empire in Londen en kregen we applaus van het publiek. De dag erna in een uitverkocht Paradiso. Wow. En dan op de fiets naar huis. Lamb komt altijd terug in mijn leven. Mory Kanté - ‘Yéké Yéké (Hardfloor Mix)’ In Schagen, waar ik ben opgegroeid, gaven we onze eerste feestjes in een strandtent. Tijdens de afterparty op het naaktstrand zakten de mensen letterlijk door de vloer heen tijdens dit nummer, wat een tijd was dat. Jacques Brel - ‘Amsterdam’ Ik hou van chansons en Jacques Brel is mijn favoriete zanger. Lekker met vrienden aan tafel, drankje erbij. Wel erg winter, dus deze laat ik nog even in de kast tot na de zomer, maar toch een ode aan onze mooie stad.

Het Magneetfestival vindt dit jaar plaats van 23 augustus t/m 15 september op het Amsterdamse Zeeburgereiland. magneetfestival.nl

Boeken TEKST JOB DE WIT

Energy Flash Je zal maar anno 2013 moeten beginnen aan het schrijven van het definitieve boek over dancemuziek. Als je te jong bent om de rave-explosie van een kwarteeuw geleden te hebben meegemaakt, mis je de belevenis van een tijdperk waarin voortdurend muzikale grenzen werden verlegd. Als je er wél met je neus bovenop stond, ben je de helft allicht al vergeten en is de kans groot dat je de allernieuwste trends allemaal wel gelooft. De in Amerika woonachtige Britse schrijver en muziekjournalist Simon Reynolds haakte eind jaren tachtig net op tijd aan. Als Energy Flash niet het definitieve boek over dancemuziek is, dan is er in ieder geval geen ander werk dat ook maar in de buurt komt. Hij begon er halverwege de jaren negentig al aan en een eerste versie kwam inderdaad al in 1998 uit. Ik overdrijf niet als ik zeg dat het boek, en de ideeën van Reynolds in het algemeen, mijzelf als journalist en muziekliefhebber in hoge mate hebben beïnvloed. Hoewel een groot deel uit geschiedschrijving bestaat, is Energy Flash, vernoemd naar de undergroundkraker van Joey Beltram uit 1990, allesbehalve een neutrale, encyclopedische verhandeling. Natuurlijk, je komt alles te weten wat je zou moeten weten over de oorsprong van house, techno, trance, drum ’n bass, UK-garage et cetera. Maar house is (ook) een gevoel, weet iedereen die zichzelf wel eens heeft verloren op de dansvloer, zo ook de soms wat academische Reynolds. Types als hij

(en als ik) ‘horen’ eigenlijk alleen naar verantwoorde Detroittechno over deep-house te luisteren, of, god verhoede het, ‘intelligent dance music’. Reynolds heeft trouwens ook heel zinnige en bewonderende dingen te zeggen over die stijlen, en terecht. Maar zijn hart begint sneller te kloppen voor alles wat hardcore is. Niet per se het gelijknamige subgenre (in Engeland begin jaren negentig toch heel iets anders dan in Nederland), maar het onversneden rave-idee, dansmuziek die zich met duizelingwekkende vaart de toekomst in werpt. Als je dat tien jaar achter elkaar hebt zien gebeuren (met jungle, met 2-step ook), dan is het niet zo gek dat je die kick in de jaren nul en tien niet meer zo snel voelt. Deze nieuwe, derde (in 2007 was er ook eentje) editie van Energy Flash brengt de geschiedenis weer up to date, maar komt nog steeds vanuit hetzelfde perspectief. In de tussentijd schreef Reynolds o.a. het scherp geobserveerde Retromania, en hij ontkomt er niet aan de recycling aan de kaak te stellen in de dance. Er wordt nog steeds veel mooie muziek gemaakt, misschien wel meer dan ooit, maar de kick van het met zijn allen raven op de cutting-edge vind je nog maar zelden. Energy Flash is nog steeds een intelligente uiteenzetting van, prikkelende totaalvisie op en essentiële context voor de laatste grote muzikale revolutie. Misschien wel echt de laatste. energyflashbysimonreynolds.blogspot.com

digibroadcast TEKST JELLE SPANJAARD

NINJA JAMM

Ninja Jamm Ninja Jamm in een mix-app voor de iPhone ontwikkeld door het platenlabel Ninja Tune en het kunst- en technologiecollectief Seeper. Hoewel het principe van mobiele remix-apps niet nieuw is, is Ninja Jamm een van de beter uitgevoerde varianten. De app stelt je in staat ‘Tunepacks’ aan te schaffen die elk veertig elementen bevatten van tracks uit de Ninja Tune-catalogus. Deze nummers — van artiesten als Bonobo, Martyn en Starkey — kunnen met een reeks aan opties worden geremixt. Bijvoorbeeld met wat zij zelf toepasselijk de ‘glitch-tastic cold-cutter’ noemen, een reeks aan opties waarvan de knoppen doen denken aan ninja-sterren en ander wapentuig. Als we Seeper mogen geloven is het de eerste in een reeks remix-apps onder de naam Jamm Boards. Ninja Jamm is te downloaden in de iOS App Store.

Teenage Engineering De minuscule synthesizer OP-1 van het Zweedse Teenage Engineering ziet er met zijn plastic grijze voorkomen en hier en daar wat kleurrijke knoppen uit als speelgoed. Niets is minder waar, het gaat hier om een high-end, professioneel muziekinstrument. Hoe de OP-1 oogt is dus niet het enige speciale. Onlangs brachten de makers een set accessoires uit waarmee je weer nieuwe geluiden uit de synthesizer kunt halen. (Die accessoires kan trouwens ook downloaden als bestanden voor een 3D-printer!) Eén ervan voegt een pin aan de knoppen van de synthesizer toe die je in staat stelt Lego-creaties te gebruiken om de OP-1 te bedienen. Teenage Engineering ziet graag dat gebruikers nog meer toepassingen vinden voor de OP-1 en moedigt knutselaars aan. teenageengineering.com

Traktor DJ Traktor is al lange tijd een van de meest populaire dj-systemen in de wereld, maar is voor de gewone muziekliefhebber doorgaans nogal een uitdaging geweest om te gebruiken. Daar hoopt Native Instruments, de maker Traktor, verandering in te brengen met de release van Traktor DJ voor de iPad. Dat is een relatief goedkope app die Apple’s tablet in een tamelijk complete dj-interface verandert waarmee het erg leuk spelen is. In tegenstelling tot de meeste andere populaire dj-apps voor de iPad heeft Traktor DJ geen virtuele draaitafels of knoppen die doen denken aan fysieke bedieningselementen. In plaats daarvan kun je direct de waveforms van de tracks manipuleren. Eigenlijk neemt de app bepaalde onderdelen van het dj’en uit handen, wat niet iedereen zal kunnen waarderen. Misschien is ie dan ook meer geschikt voor de afterparty, wanneer je geen zin hebt om al je gear tevoorschijn te halen. Traktor DJ te downloaden in de iOS App Store.

The Book of Sarth Sarth Calhoun noemt zichzelf ‘electronisch alchemist’. Hij is een veelzijdig artiest die met zijn uitgeverij The Gralbum Collective probeert nieuwe manieren te verkennen voor het presenteren van album-artwork. The Book of Sarth is zijn eerste experiment als iOS-app. In het verhaal ontdekken twee kinderen een mysterieus stukje technologie dat onbekende geluiden uitzendt die de wereld kunnen veranderen, en een regering die dit alles probeert te verdoezelen. Voorzien van Calhouns gesynthetiseerde, elektronische muziek en geïllustreerd met foto’s en comics van Alex Smith ontvouwt zich een dystopisch cyberpunkavontuur. The Book of Sarth is te downloaden in de iOS App Store.

games TEKST JOrn liefdeshuis

Bioshock

Infinite

Het is 1912, maar niet in onze wereld. In een heel aantrekkelijke retro sci-fi-stijl zweeft hoog in de wolken een utopisch uitziende stad genaamd Columbia. De mensen lijken het goed te hebben, er is een kermis, men gaat naar het strand, de vogels fluiten. Maar schijn bedriegt ook hier, overal om je heen hoor je en zie je racistische en ultranationalistische propaganda. In deze vreemde, maar boeiende wereld ontvouwt zich een nog vreemder en boeiender verhaal. Het begint met de cryptische opdracht: breng ons het meisje en voldoe daarmee je schuld. Het meisje heet Elizabeth en ze wordt, als je haar hebt gevonden, je vaste metgezel in deze wondere en vooral gevaarlijke wereld. De held van het verhaal, Booker DeWitt, heeft een onduidelijke en wat schemerige achtergrond, maar weet (gelukkig) hoe hij met wapentuig moet omgaan. Om zichzelf en Elizabeth te beschermen heeft Booker, naast een scala aan ouderwets aandoende wapens (het is immers 1912), ook een mooie verzameling moves en powers – vigors – tot zijn beschikking. Nou heeft Elizabeth weinig tot geen bescherming nodig, sterker nog, in veel gevechten is ze zelf de reddende engel. Ze voorziet de held van extra power-ups en kan zelfs de elementen (waaronder tijd) naar haar hand zetten. Door

de gehele game leidt dat tot veel mooie en indrukwekkende scènes. Wie Elizabeth precies is, waarom zij zo belangrijk is en waarom de in eerste instantie zo mooie wereld een facistische farce blijkt te zijn wordt allemaal langzaam maar zeker duidelijk in de fantastische plot. Een ander (visueel) indrukwekkend aspect van het spel zijn de zogeheten skylines, een soort monorails die als een slang door de stad kronkelen en een geweldige en snelle manier van transporteren bieden. De skylines worden interessant als zich een gevecht voordoet. Door snel van locatie te wisselen en te stijgen of dalen, kan je als speler goed gebruik maken van de zwakke punten van je tegenstander. Dit is aan het begin van het spel nog niet heel belangrijk, maar wanneer tegen het einde de tegenstanders sterker worden, is elk voordeel een must. Al met al is Bioshock een fantastisch derde deel in een al heel goede serie. De game weet grafisch het maximale uit reeds verouderde consoles te halen - op een PC zijn de graphics en de ervaring een stuk mooier - maar de sfeer, verhaallijn en de actie zijn van een exceptioneel niveau. bioshockinfinite.com

film TEKST job de wit

trance In het echt hangt Francisco Goya’s schilderij Vuelo de Brujas (‘heksenvlucht’) keurig netjes in het Museo del Prado in Madrid. In Danny Boyle’s nieuwe film Trance is het kunstwerk uit 1798 zojuist voor 27 miljoen dollar geveild als een stel boeven de zaal binnenstormt. Het is de taak van de jonge veilingmedewerker Simon om de kostbare Goya zo snel mogelijk in veiligheid te brengen. Daar is hij op getraind, maar tegen deze professionele bende is hij niet opgewassen. ‘Geen kunstwerk is een mensenleven waard,’ heeft hij geleerd. Kunstdief Franck en zijn handlangers verdwijnen met de buit in de snelle, opwindende eerste scènes van Trance, maar eenmaal op hun hoofdkwartier aanbeland, blijkt dat ze er ingeluist zijn. De lijst is leeg, op de één of andere manier is Simon (James McAvoy, bekend uit Atonement en X-Men) ze te slim afgeweest. Heeft regisseur Boyle, na meeslepende publieksfilms als Slumdog Millionaire en 127 Hours, en in de jaren negentig natuurlijk de culthit Trainspotting, nu een actiethriller gemaakt, een ouderwetse heistfilm, een whodunnit? Inderdaad, al zit Trance toch nog iets complexer in elkaar. Simon was namelijk vanaf het begin bij de diefstal betrokken en heeft zelf ook geen flauw idee meer

wat hij met het doek gedaan heeft. Een in de schermutselingen uitgedeelde klap op zijn kop heeft zijn herinneringen deels uitgewist. Als Franck, gespeeld door de Franse ster Vincent Cassell (La Haine, Black Swan), er met ouderwetse marteling niet uitkomt, vindt hij op internet een paar hypnotherapeuten. Simon kiest de mooie Elizabeth Lamb uit, een rol van Rosario Dawson (Sin City, Death Proof). Langzaam maar zeker dringt zij door in Simons onderbewustzijn. En langzaam maar zeker ook wordt duidelijk dat de dokter iets in haar schild voert. Ze weet ergens meer van, maar hoe het allemaal precies in het elkaar zit wordt pas helemaal op het einde van Trance duidelijk. De gecompliceerde driehoeksrelatie tussen Franck, Elizabeth en Simon stuurt het verhaal allerlei kanten op, waarbij niets is wat het lijkt. De elektronische score van Rick Smith (Underworld) jaagt het verhaal voort. De film blijft zo tot het einde spannend, maar heel boeiende personages of beklemmende scènes levert het nou ook weer niet op. Het schokkendste moment is wanneer Dawson, om een nogal vergezochte reden, frontaal naakt in beeld komt. Zo’n exploitatief shot had ik van Boyle niet verwacht. Voor zijn doen is Trance toch iets te veel een weliswaar knappe, maar gelikte formulefilm. doyouwanttoforget.com

dvd TEKST Job de Wit

django unchained Lange tijd is niet Django zelf de belangrijkste protagonist in Quentin Tarantino’s Django Unchained, maar de Duitse tandarts-turned-premiejager dr. King Schultz. De overdreven correct formulerende, olijke ‘dienaar van het Amerikaanse gerechtssysteem’ verklaart tegenover de door hem vrij gekochte Django dat hij weliswaar grote moeite heeft met de slavenhandel, maar dat hij desondanks zijn schuldgevoel van plan is nog eventjes gebruik te maken van Django’s situatie. De blanke Schultz (Christoph Waltz, bekend als de verrukkelijk foute nazi-kolonel uit Tarantino’s vorige film Inglourious Basterds) vertegenwoordigt in de film een beetje de moderne blanke filmkijker die zich, bijna 150 jaar na de afschaffing ervan, niet graag identificeert met de brute slavenhandel en graag aan de goede kant van de geschiedenis meelacht. Schultz’ titel en voornaam verwijzen naar dr. Martin Luther King – grapje van regisseur en scenarioschrijver Tarantino, die met Django Unchained een wraakfantasie heeft gesitueerd in het zuiden van de VS, ergens in de jaren zestig van de negentiende eeuw. Het is dus een blaxploitationfilm, met een krachtige zwarte held (Jamie Foxx in de titelrol) die zijn blanke onderdrukkers triomfantelijk overhoop schiet. Tarantino heeft Django Unchained ook gefilmd in de stijl van een spaghettiwestern, die met grappige oneliners en grof geweld ontegenzeggelijk zijn hand draagt. De film is gek genoeg

ook het verhaal van de Oud-Germaanse Siegfried-sage, realiseert Schultz zich, als hij hoort dat Django’s echtgenote Broomhilda (Kerry Washington) nog ergens op een plantage vastzit. Hij besluit Django te helpen zijn vrouw te redden uit de klauwen van de genadeloze Calvin Candie (Leonardo di Caprio). Dat lukt bijna, ware het niet dat Candie’s hondstrouwe ‘hoofd huis-nikker’, een uiterst pijnlijke, confronterende rol van Tarantino-getrouwe Samuel L. Jackson, het ongebruikelijke duo te slim af is. In tegenstelling tot in de bioscoop wordt het woord ‘nigger’ op de dvd van Django Unchained gelukkig wel gewoon met ‘nikker’ vertaald in plaats van ‘neger’. Het begint een beetje te veranderen, maar veel blanke Nederlanders vinden neger een waardevrije term, en zouden de historische context haast missen. Het is onmogelijk om niet mee te leven met Django’s ontketening. Tarantino zorgt, middels de ene memorabele confrontatie na de andere, voor een heel bevredigende filmervaring. Ja, de film had zijn met twee uur en veertig minuten korter gekunt. Maar de knettergekke scènes met de gemaskerde posse van Don Johnson en Tarantino zelf als Australische slavendrijver had je niet willen missen. Blanken vermoorden voor geld, what’s not to like? antwoordt Django als Schultz hem als premiejager recruteert. Iedereen krijgt er zin in zo. unchainedmovie.com

underground noise TEKST JOB DE WIT Beeld Raymond Lemstra

Raymond Lemstra Je raakt niet snel uitgekeken op de tekeningen van Raymond Lemstra, ook niet als ze er relatief eenvoudig uitzien. Een jongen op een boomstam blaast een koud wolkje in een sneeuwlandschap. Heeft hij dat symbool in de sneeuw zelf met dat takje in zijn linkerhand zelf getekend. Wat heeft het te betekenen? Wat Lemstra’s werk te betekenen heeft is vaak net zo ongrijpbaar als het beeld waar je mee wakker wordt na een onrustige nacht. In plaats van zijn dromen in een opschrijfboekje te noteren, laat Lemstra zijn potlood over het papier gaan. Er ontstaat een universum, soms in een enkel masker, soms in een gedetailleerd tableau. Altijd zijn er personages. Je herkent ze niet, maar ze komen je vaak bekend genoeg voor. Weet de tekenaar iets wat jij niet weet? Het lijkt alsof hij toegang heeft tot een expressie die je als volwassen vrouw of vent te gemakkelijk hebt achtergelaten. Kijk om je heen, voorbij de horizon, bij jezelf naarbinnen – en weer terug. Mens en materie vloeien in elkaar over, voor je het weet maak je zelf deel uit van Raymond Lemstra’s universum. raymondlemstra.nl

kunst werk TEKST EELCO COUVREUR Beeld ZOE SPAWTON

Creatief ondernemerschap staat centraal in de rubriek Kunst Werk, en ditmaal trekken we de landsgrenzen over om ons onder te dompelen in het start-upmekka van Europa. Twee Nederlandse dames gaan goed in Berlijn.

Roos Neeter en Masha Nieborg zijn de creatieve geesten achter Chillp, een Amsterdams modelabel dat zo nu en dan inspiratie haalt in de Duitse hoofdstad. In de bruisende wijk Kreuzberg krijgen ze ideeën voor comfortabele, hoogwaardig geproduceerde uitgaanskleding, aangevuld met joggingbroeken voor thuis en accessoires zoals sieraden. De kledinglijn van Chillp is onderdeel van Neeter en Nieborgs productiehuis NNichi en wordt op kleine schaal vervaardigd in een naaiatelier net buiten het Servische Belgrado. Ze produceren ook in opdracht en hebben een sterke band met alles wat elektronische muziek ademt. Zo kon je bijvoorbeeld op het laatste Awakenings Festival eindelijk eens een T-shirt kopen dat je ook ná het evenement nog zou willen dragen, en club AIR vroeg de twee meermaals om kledingadvies voor hun artiesten en personeel. ‘DJ’s, festivalorganisaties en clubs mogen altijd bellen.’ chillpwebshop.com

‘We ontwerpen graag exclusieve kleding voor artiesten die we goed vinden. Voor Thomas Schumacher bijvoorbeeld hebben we een T-shirt ontworpen, H.O.S.H. draagt onze tees graag en Ricardo Villalobos is al meerdere keren in een Chillp gespot.’

Op de vloer van hun werkruimte in Berlijn liggen de schetsen voor de collectie van deze zomer, die rond het verschijnen van dit magazine wordt gepresenteerd.

De kledinglijn van Chillp wordt voor het grootste deel gemaakt van katoen. Neeter en Nieborg willen graag overstappen naar een volledig ecologisch geproduceerd product. ‘We zijn nu volop bezig met onderzoeken hoe we dat het beste kunnen doen.’

‘Er komt absoluut meer kleur in de collectie, hou daarvoor de website in de gaten.’ Wees er wel snel bij dan, want in het verleden werd het grootste deel van de nieuwe collectie meteen bij de presentatie verkocht.

tees & Sneakers Fotografie & styling Laila Cohen & Mirte P. van der Lugt

Van links naar rechts en boven naar beneden: Tee, grote print met foto en SOUR-tekst ELEVEN PARIS via MEN_at_WORK Shirt, blauw REAL Sneaker, zwart met witte zool PALLADIUM Tee met tropische vogeltjesprint en blauw met wit gestippeld borstzakje CUCKOO via MEN_at_WORK Sneaker, rood voor de kleine dreumes PALLADIUM Tee, zwart met witte CAN’T STOP LOVE-print LOU LOU via MEN_at_WORK Singlet, grijs met grote fotoprint ANERKJENDT via MEN_at_WORK Sneaker, lichtblauw met witte zool en bruine leren veters HUB Boxer, groen DIE FOR IT via MEN_at_WORK Sneaker, zwart met roos en blauw VANS Boxer, blauw DIE FOR IT via MEN_at_WORK Sneaker, zwart met wit en gele accenten HUB Loafer, met nep zebravachtje VANS Sneaker, hoog, wit met grijs en rode accenten PALLADIUM Sneaker, beige met gekleurde demasquéprint VANS Sneaker, hoog, blauw met witte zool en accenten ADIDAS Sneaker, geel met witte zool en veters HUB Sneaker, panterprint met witte zool en zwarte veters VANS Koptelefoon, wit MARSHALL Sneaker, grijs met felgroene en zwarte accenten, lichtgrijze zool en zwarte veters PALLADIUM Tas, zwart met geel en groene accenten CRUMPLER Sneakers, rood met witte zool en veters HUB Telefoon, zwart APPLE

hotshop TEKST TOM VAN HAAREN

Crosley Cruiser Loop op een warme dag door een beetje stadspark en je wordt omver geblazen door alle boomboxen. Tjongejonge, wat ordinair. Nee, trek met wat vrienden de natuur in en neem dit delicate lederen koffertje mee. Zorg dat je je favoriete jazz-lp’s, flessen wijn en andere heerlijkheden bij de handhebt en ervaar de mooiste zomerse dagen. De draagbare draaitafel van Crosley is gemaakt van hout en heeft drie snelheidsstanden. Je kan het apparaat eenvoudig aansluiten op je geluidssysteem thuis, maar ook luisteren via de ingebouwde speakers. Ze zijn er in verschillende kleuren. Prijs: € 125. platomania.eu

Blackmagic Pocket Cinema Camera Bij veel high-end camerafabrikanten moet het angstzweet nu toch wel langzaam uitbreken. Waar Blackmagic vorig jaar een camera met 4-k resolutie presenteerde voor slechts 4000 dollar (een koopje vergeleken met soortgelijke camera’s op de markt), presenteert het Australische bedrijf nu de Pocket Cinema Camera, die valt te vergelijken met de peperdure, professionele Super 16-filmcamera’s in het genre. Ook dit toestel voldoet aan zeer hoge professionele eisen, en is niet alleen schappelijk geprijsd, maar met zijn kleine formaat ook uiterst handzaam. De camera filmt in 1080presolutie in ProRes 422-formaat en CinemaDNG-raw, waarbij je de bestanden eenvoudig kunt verwerken via de verwisselbare SD-kaart. Prijs: € 950. blackmagicdesign.com

59 titel

Spacious-tent Oké oké, deze is misschien een beetje te makkelijk. Maar ja, soms werken de meest foute openingszinnen nu eenmaal. En als dan uiteindelijk het luchtbed wordt opgezocht, wilt vrijwel ieder vrijgezelmens toch scoren op de liefdesmarkt die festival heet. Aangezien gevatheid in dat stadium meestal ver te zoeken is, en de vraag ‘ga je mee naar mijn tent?’ wellicht net iets te direct is, biedt de Spacious-tent van FieldCandy uitkomst. De zin ‘ik weet een mooi plekke om de sterrenhemel te bekijken’ doet immers geen afbreuk aan de romantische inborst. Eenmaal in de tent is het slechts een kleine stap naar een kosmische oerknal. Prijs: € 469. fieldcandy.com

Oliver Peoples for Porter Het blijft een hekel vraagstuk voordat je naar een festival afreist. Neem je je dure designbril mee, waarmee je heerlijk kan lopen shinen? Te midden van de uitbundige meute loop je toch het risico van breukschade en is het vaak verstandiger om een tien-eurobrilletje van de mark op te zetten. Die oortjes die afbreken als je erop gaat zitten, het blijft lastig. Ter gelehenheid van de vijftigste verjaardag van het Japanse bagagemerk Porter hebben de ontwerpers van Oliver Peoples gelukkig een remedie ontwikkeld. Niet alleen vouw je hem op en berg je de bril makkelijk in het hoesje op, dankzij de titanium compartimenten kan hij tegen een stootje. Prijs: € 463. oliverpeoples.com

60 hotshop

Sandwichbike Waarom vinden we het wel normaal om een bed of kast in compartimenten te kopen, maar verwachten we met een nieuwe fiets uit de winkel te kunnen rijden? De Sandwichbike van de Nederlandse designstudio Bleijh heeft zich dit afgevraagd. Al in 2006 introduceerde ze het concept, en na veel aanvragen komt dit jaar eindelijk het moment dat je hun Sandwichbike daadwerkelijk kunt bestellen. De fiets wordt geleverd in een kartonnen doos en een handleiding en een set sleutels waarmee je deze slicke tweewieler in een handomdraai in elkaar sleutelt. Het betreft trouws geen houten fiets, al is ie wel afgewerkt met multiplex. Eind 2013 kan de Sandwichbike geleverd worden. Prijs: â&#x201A;Ź 799. sandwichbikes.com

NOCS NS2 Air Monitors Ze zien er op het eerste oog uit als robuuste studioboxen waar van die dikke XLR-pluggen in moeten. Maar deze kanariegele bonken zijn veel handzamer en gemakkelijker te verplaatsen zonder dat je hoeft na te denken over lelijke zwarte kabels. Bedenk eens hoe handig ze zouden zijn tijdens een roadtrip met de camper. De speakers bevatten namelijk AirPlay-technologie waarmee je draadloos muziek kan streamen via je laptop, iPad, smartphone enzovoort. De compacte speakers bevatten een 3-inch woofer en een 32-bit processor. Prijs: $ 449. nocs.myshopify.com

61 hotshop

SubPac Daar zit je dan met je goeie gedrag voor je beeldscherm, flesje Fristi in de hand, starend naar een Boiler Room-stream. Zo alenig in je kamertje heb je toch het gevoel alsof je iets mist. De SubPac biedt uitkomst. Sluit het apparaat aan op je computer (of elke andere geluidsbron) en het is net of je er zelf bij bent, met subs die tegen je middengestel ketsen. Comfortabeler kan niet, je gaat toch ook niet naar Boiler Room om te dansen? Doof word je er al helemaal niet van. Prijs: $ 350. thesubpac.com Novation Launchpad S Ableton-software biedt ontzettend veel opties om tracks te produceren en op te bouwen. Toch werkt een muis niet echt intuĂŻtief, met de meeste miditoepassingen mis je een tool om het echte muzikantschap te ervaren. Met de Launchpad S voegt Novation die dynamiek toe. De laatste editie van het lichtgewicht gereedschap is eenvoudig te integreren met de software van o.a. Ableton en FL Studio. Koppel de controller via USB aan je computer, en in no-time verbind je verschillende geluiden uit je computer aan de 64 pads. Niet alleen kun je nu als een ware mpc-warrior aan de slag met vier keer zoveel knoppen en houd je met de oplichtende buttons het overzicht, het ziet er ook nog eens spectaculair uit. Prijs: â&#x201A;Ź 179. novationmusic.com

Hublot Big Bang Depeche Mode 44mm-horloge De Zwitserse horlogemaker Hublot heeft een speciaal horloge ontwikkeld in samenwerking met Depeche Mode. Een project dat de Engelse synthpoppioniers niet zijn aangegaan uit financieel gewin, want de opbrengsten gaan naar Charity: Water, een non-profitorganisatie die zich inzet voor veilig drinkwater in ontwikkelingsgebieden. Het ontwerp van het Big Bang Depeche Mode 44mm-horloge staat in het teken van The Delta Machine Tour, die op 7 juli naar Rock Werchter komt (en op 7 december naar de Ziggo Dome). Er komen 250 stuk op de markt, de prijs is nog niet bekend. hublot.com

column TEKST Renske Jonkman Beeld Kevinboitelle.nl

LandJuweel Aan het einde van het modderige pad stonden we te wachten, zoals afgesproken. Vanuit de verte doemde ze op, met haar puntmuts en haar lange jas die ze als een cape had omgeslagen, daaronder de met bont afgezette laarzen. Toen ze voor ons stond, likte ze aan de stempelafdruk op haar pols en drukte hem daarna op mijn pols, als een middeleeuws ritueel. Terwijl wij in het stikdonker achter haar aanliepen, floot ze ‘Love Me or Leave Me’ van Nina Simone. Elk jaar kwam Lola hierheen met de Volkswagen-camperbus van haar vader – een stugge man met een verweerd gezicht en twee vampiertanden – om die ouwe troep van ze te verkopen; oosterse lampen, schalen en kleden die ze zomers vanuit Marokko meesleepten naar Nederland. Ik hobbelde maar wat achter Lola aan terwijl ze ons over het Ruigoord-terrein loodste; een doolhof van wigwamtenten en oplaaiende kampvuren, pneumatische danstrio’s, plastic gekleurde lampionnenslingers en metershoge triomfbogen, uitkijktorens en van sloophout gemaakte plaggenhutten. Ik had er al een keer eerder rondgelopen, dat moest ergens in de herfst zijn geweest, de zon viel in korrelige strepen door de oude kerk. In die kerk daar gebeurde het allemaal, had ik me laten vertellen. Er was zelfgemaakte linzensoep geweest, en veganistische tofu met groenten. Het eten was heel duur, dat weet ik nog goed, want ik had nog liever honger dan dat ik een tientje voor die troep betaalde. Aan de picknickbanken achterin de kerk zaten de oude hippies, heel rustig hun joints te draaien, en ik bleef maar naar die verweerde koppen staren in de hoop daarop iets van hun levensverhalen te kunnen teruglezen.

Maar ze zagen er vooral ongelukkig uit, viel me op, en dat vond ik vreemd omdat zij juist hadden geleefd volgens hun revolutionaire idealen en zo. Ik had altijd gedacht dat je daar vreselijk gelukkig van moest worden, maar als je ze zo bekeek leek eerder het tegenovergestelde waar te zijn. Die vrouwen van ze zagen er trouwens ook niet best uit. Bleke en vermoeide gezichten omringd door warrig geknoopt haar – gebatikte sjaals om zich heen geslagen tegen de kou. Op het kleine podium speelde een marionettentheater en de kinderen die er met hun ouders naar zaten te kijken probeerden telkens op te staan en weg te lopen. Ten slotte liep ik zelf maar weg en even later stond ik buiten – tussen de shetlandpony’s die tussen de gekleurde huizen en caravans stonden te grazen. De stilte werd overstemd door de windmolens van het naastgelegen industrieterrein. Nog even en er was helemaal niks meer over van al die hippies en hun pony’s en veganistische tofu met groenten, daar kon je op zitten wachten. Dat ik daar tussen de hippiepony’s stond was allemaal overdag geweest. Hier in het donker zag je daar niks van, iedereen deed of er niks aan de hand was. Lola nam ons mee naar een circustent waar iemand geconcentreerd met blacklightstaafjes door de bierglazen roerde en terwijl ik naar de op techno gemixte vioolpassages luisterde, hoorde ik een of andere Iggy Popkloon roepen: ‘De wereld gaat naar de klote.’ Niemand leek hem te horen. renskejonkman.nl

weekendwijzer Tekst TOM VAN HAAREN Beeld Judith van der Velden

RightAboutNow @ MC Theater, Amsterdam woensdag 15 tot zondag 19 mei Dit jaarlijkse festival heeft een avond- én een nachtprogramma met een vernieuwende kruisbestuiving van verschillende kunstvormen, culturen en subculturen – allemaal onder het dak van het MC. Zo kun je er terecht voor theater maar valt er ook genoeg te dansen. Op donderdag tref je o.a. Shigeto aan, op vrijdag FunkInEven en Fatima en zaterdag gaat het los met o.a. dj Theo Parrish. 360 Degrees @ Bird, Rotterdam vrijdag 17 mei Uit Berlijn komt Hunee over, die je wellicht kent van zijn producties op Rush Hour. Hij staat bekend om zijn fijnzinnige house, maar Hunee’s muzieksmaak loopt van jazz en boogie tot obscure soundtracks. Een prima gast dus die je 360 graden auraal de hoeken van de club laat zien. Samen met dj Thelonious bouwt hij een muzikaal allegaartje. Nachtdrift @ Waalhalla, Nijmegen zaterdag 18 mei Als Drift Festival is afgelopen… Niet getreurd! Daarna gaat het gewoon verder in Waalhalla. Niemand minder dan Ben Klock komt een vier uur durende set draaien. Het is dus zaak om tijdens het festival enige krachten te sparen met al het technogeweld van de Klockworks-labelbaas in het verschiet. Naast de Duitser draaien o.a. Tom Liem en Jorge Spencer. Lee ‘Scratch’ Perry @ Paard van Troje, Den Haag donderdag 23 mei De 77-jarige dub/reggaeproducer Lee ‘Scratch’ Perry komt naar Den Haag. Er zijn weinig muzikanten in de afgelopen decennia die een grotere invloed hebben gehad dan Perry, denk aan zijn innovaties op het gebied van studiotechnieken. Hij werkte in zijn carrière met vrijwel iedere grootheid in de reggae, waaronder uiteraard Bob Marley. Ook de dubstep en UK-bass is schatplichtig aan het pionierswerk van deze Jamaicaanse rasartiest. De Nachtdivisie X Losse Schroeven @ Hal16, Utrecht zaterdag 25 mei De Nachtdivisie (bekend van feesten in de Chicago Social Club) trekt in het slotstuk van mei naar Utrecht alwaar het zijn krachten bundelt met Losse Schroeven. Als headliner komt Nhan Solo over. Verder o.a. Terry Toner, SHMLSS en Tackle Box.

Disco Madness & The Full Glass @ Club Up & De Kring, Amsterdam zaterdag 25 mei Dit jaar bracht BBE het derde deel uit van John Morales’ compilatieserie The M + M Mixes. Die ene M staat nu eindelijk in Nederland. We hebben het over een grootmeester uit New Yorkse disco-scene van de jaren zeventig . Als dj stond hij o.a. in de legendarische Studio 54, maar hij dankt zijn faam vooral aan zijn pionierende rol in de studio met uitgestrekte edits van soul en funk-hits. In De Kring treedt Ka§par aan, bekend van Clone en 4Lux. Trouw op Zondag @ Trouw, Amsterdam zondag 26 mei ‘Do you know what the scariest thing is about riding a fixed gear? Telling your dad you’re gay!’ Een paar maanden terug konden we op het Trouw-blog lezen hoe DJ Harvey over de Amsterdamse hipsters dacht. Vanavond gaat het dan ook niet om hip zijn maar om zo hard mogelijk te zweten op de eclectische coctail die deze fenomenale ras-dj serveert. Nachtdigital @ Whoosah, Scheveningen zondag 26 mei Het duurt nog wel even voordat het echte Nachtdigital Festival plaatsvindt. Gelukkig is er nu al een moment om in verlichte sferen te geraken en in gedachten te worden meegevoerd naar dat fijne strandje in het verre Oost-Duitsland. Festivalkopstukken Steffen Bennemann en Manamana zijn er bij, net als HW Rhapsody. Animal Collective en Laurel Halo @ Melkweg, Amsterdam maandag 27 mei De Amerikaanse band Animal Collective (met Daft Punk-gastzanger Panda Bear) komt een optreden verzorgen. Vorig jaar brachten de Amerikanen hun laatste album Centipede Hz. Uit, vol vreemde electronica en pakkende psychedelische liedjes. Het voorprogramma liegt er evenmin om, de New Yorkse zangeres Laurel Halo onderhoudt nauwe banden met het Hyperdub-label van Kode9. 909 @ Amsterdamse Bos, Amstelveen zaterdag 1 juni Voor iedereen die houdt van warme en authentieke techno is het 909-festival een must. Uit Detroit komen grootheden Kevin Saunderson en Carl Craig over, Frankrijk wordt vertegenwoordigd door Laurent Garnier, Agoria en Scan X (live). Schotland vaardigt Vince Watson af en Secret Cinema is de kaaskop op de internationale line-up.

Undertone @ Off_Corso, Rotterdam zaterdag 8 juni Voor de tweede keer duikt Undertone onder in de Off_Corso. Voor deze editie is Oliver Huntemann als headliner uitgenodigd, de Duitse techno-dj/producer bekend van zijn label Confused en de vier delen tellende Play!-compilatieserie. Verder komt Daso over, en zijn o.a. Patrice Bäumel, Sandeep en Joey Daniel present. Wavefiles @ Sugar Factory, Amsterdam vrijdag 14 juni Wavefiles viert zijn eenjarig bestaan met een affiche vol spannende UK-bass voor een extragrote verjaardagseditie. De headliners zijn Lil Silva, Om Unit en Eliphino. Tevens is de Fransman 123Mrk bevestigd. Hoax at Klinch @ Melkweg, Amsterdam vrijdag 21 juni Hoax is de clubavond van de Melkweg waar vernieuwende electronische muziek terugkomt die zijn roots vindt in hiphop, beats en bass. Grote smaakmaker deze avond is de Britse prodcuer Gold Panda, tevens komt uit Engeland het Ninja Tune-duo Letherette over. Verder draaien Vuurwerk en residents DJ+ en Know VA. Visionair @ Perron, Rotterdam vrijdag 5 juli House-aficionado’s opgelet! De derde editie van Visionair is er een om in te lijsten. Uit België komen San Soda en Red D voor een set als FCL. 4Lux-labelbaas Gerd komt uit de buurt, maar doet qua reputatie zeker niet onder. Verder komt Underground Paris, de labelbaas van My Love Is Underground inderdaad uit de Franse hoofdstad en treden locale helden Jorge Spencer en Tenpa aan. Cartel & Plak @ Woodstock 69, Bloemendaal zondag 7 juli Het Bloemendaalse strand is een wat andere setting dan de Panorama Bar. Gelukkig maakt het voor de vooraanstaande residents Prosumer en Tama Sumo niet uit of het een tropische zomerdag is of een Siberische winternacht, zweten zul je. Er zijn maar weinig dj’s die zulke broeierige house-sets kunnen neerzetten, onafhankelijk van de weersverwachting.

blueprint label TEKST RENÉ PASSET

Brainfeeder Behalve beroemd beatmaker is Flying Lotus ook het boegbeeld van Brainfeeder. Vijf jaar geleden heeft hij het opgericht als platform voor zijn muziekvrienden, en inmiddels is Brainfeeder uitgegroeid tot een invloedrijk platenlabel met meer dan dertig artiesten op de rol. Zoals The Gaslamp Killer, Thundercat en Lapalux, en ook een Nederlander: Martyn. Die roemt vooral het alles-kan-gevoel bij Brainfeeder. ‘Je voelt dat er veel ideeën borrelen. Vaak is er niet echt een plan maar dat is juist de charme.’ Interviewaanvragen via diverse kanalen bleven wekenlang onbeantwoord, maar uiteindelijk weet Brainfeeder-labelmanager Adam Clover zich vrij te maken. Duizendmaal excuses vanuit Los Angeles, maar Clover heeft het druk. Retedruk. Niet alleen gaat zijn baas Flying Lotus een maand op tournee, er moet ook een nieuwe website komen en een compilatie om het aanstaande jubileum te vieren. ‘Die komt ergens in de herfst uit, alle artiesten die ooit iets voor Brainfeeder hebben gedaan zijn erbij betrokken.’ Als je weet dat de artiestenstal van Brainfeeder meer dan dertig namen telt, benijd je Clover niet. Aanvankelijk runde Steve Ellison alias Flying Lotus de Brainfeeder-boel zelf. Maar dat groeide de populaire producer al snel boven het hoofd. Het idee voor Brainfeeder ontstond al in 2005, vertelde FlyLo eerder al eens aan The Guardian. ‘Het was de tijd dat MySpace groot was en veel artiesten elkaar ineens vonden. Dan spraken we bij shows in de stad af, haalden we de boomboxen uit de auto en luisterden we naar de beats die we die week gemaakt hadden.’

68 Brainfeeder

Buiten een groepje fijnproevers was tot dan toe nauwelijks bekend dat er buiten naast de hiphop-specialisten nog veel meer avontuurlijke beatmakers in Los Angeles rondliepen. Die fijnproevers gingen naar feesten als Sketchbook van dj Kutmah en Low End Theory van The Gaslamp Killer en Daddy Kev. Dat waren de plekken waar je artiesten als Ras G, Daedelus en D-Styles kon zien optreden. Maar het aantal podia voor de nieuwe generatie producers, die het ook zonder rappers afkon, bleef beperkt en hun muziek zonder concessies uitbrengen bleek al helemaal lastig. ‘Ik het geluk dat ik met de juiste mensen in contact kwam’, aldus Flying Lotus, die zijn eigen muziek uitbrengt bij het Engelse Warp Records. ‘Met Brainfeeder wil ik hetzelfde doen voor mensen waar ik in geloof.’ Deel van de familie Een van die mensen is Martijn Deijkers, beter bekend onder zijn artiestennaam Martyn. De in Washington woonachtige Brabander bracht vorig jaar zijn tweede album Ghost People bij Brainfeeder uit. Deijkers maakt al langer deel uit van de inner circle rond Brainfeeder, nadat hij Flying Lotus in Londen ontmoette. ‘Dat was toen ik ‘Vancouver’ net uit had,’ herinnert hij zich. ‘Brainfeeder was toen nog niet echt een label, maar Steve had al wel plannen voor een paar clubnachten. Hij nodigde me uit om naar Los Angeles te komen voor twee Brainfeeder-gigs. De line-up was echt ontzettend vet, met onder meer Kode9, Hudson Mohawke, Samiyam, Gaslamp en Nosaj Thing. De dag erop reden we met z’n allen in een gehuurd busje naar San Francisco, zes uur verderop.’ ‘Oorspronkelijk was Brainfeeder een programma op een lokaal radiostation,’ vertelt labelmanager Clover. ‘Flying Lotus leende de naam voor een clubavond in Londen rond zijn tweede album Los Angeles, met allemaal artiesten uit die stad. Daarna ontstond het idee om een platform te ontwikkelen waarmee hij producers vooruit kon helpen.’ Als Ellison samen met toekomstige Brainfeeder-artiesten Samiyam, Teebs en Adam Stover een nieuw pand in San Fernando betrekt, vraagt hij Clover erbij. Gaandeweg is diens rol bij het label flink gegroeid, al is Flying Lotus zelf de belangrijkste A&R van Brainfeeder gebleven. ‘Iedereen ziet Steve als aanspreekpunt van het label. Hij bepaalt wat er op uitkomt.’ Veel talenten ontdekt de producer zelf, met dank aan zijn uitgebreide netwerk. Zo tekende hij vorig jaar het Britse talent Stuart Howard alias Lapalux, die na twee prima singles eerder dit jaar zijn debuutalbum Nostalchic uitbracht. Wie de gelaagde, samplerijke constructiepop van Lapalux hoort, snapt onmiddellijk wat de Amerikaan in die knul uit Essex ziet. Maar het venster van Brainfeeder beperkt zich niet tot post-hiphop en bassmuziek, het omvat ook pure jazz (van de vorig jaar heel jong overleden pianist Austin Peralta), fusion-achtige r&b (Thundercat) en razende psychedelica (The Gaslamp Killer). Meer rap De laatste tijd lijkt er een verschuiving richting hiphop en rap gaande in de Brainfeeder-gelederen, iets wat Clover onmiddellijk beaamt. ‘We hebben natuurlijk Jeremiah Jae en Azizi Gibson. En vorig jaar hebben we The Underachie-

vers getekend, een rapduo uit New York. Terwijl we jarenlang nauwelijks met rappers hebben gewerkt.’ Misschien heeft het wat te maken met de lol die Ellison beleeft aan zijn alter ego Captain Murphy, waarmee hij na een sessie met Odd Future in 2012 de eerste, voorzichtige stappen als rapper heeft gezet. ‘Steve had al langer aspiraties om te rappen, maar liet dat aan niemand weten. Totdat bleek dat veel mensen dat Murphy-project toch wel leuk vonden.’ Met zo’n diverse artiestenstal moet het lastig zijn om alle kikkers in de mand te houden en een herkenbaar Brainfeedergevoel uit te blijven stralen. Toch lukt ‘t het Amerikaanse label tot nu toe prima. ‘Ik sta telkens weer verbaasd van de saamhorigheid,’ constateert Martyn. ‘Vaak zijn labelavonden een losse verzameling blokjes maar niet bij Brainfeeder. Daar is iedereen enorm betrokken bij elkaars werk.’ Nadat hij tijdens zo’n labelavond kennis maakt met rapper Azizi Gibson en ontdekt dat hij in dezelfde stad woont, houden ze contact. ‘Af en toe gaan we samen wat drinken in DC. Hoewel hij heel andere muziek maakt dan ik is er toch een gevoel van verwantschap.’ Alles kan Deel van de Brainfeedermagie is het ‘alles kan’-gevoel. Waar andere platenlabels er een strakke jaarplanning op nahouden, gaan de dingen op het Californische kantoortje lekker freeform. ‘Dan worden ze ‘s ochtends wakker met het idee: aaaaah, een verzamel-lp,’ lacht Deijkers. ‘Dat heeft ook wel zijn charme. Je voelt dat er veel ideeën borrelen. Dingen worden bij Brainfeeder ook nooit aangekondigd. Dat zijn er ineens T-shirts of slipmatten.’ Die trouwens ontworpen zijn door de kunstenaar Charles Munka alias Ques. Vijf jaar geleden nam de Fransman het Brainfeeder-logo voor zijn rekening en nog altijd ontwerpt hij veel van de Brainfeeder-looks. Er wordt niet beknibbeld op het artwork en visuals zijn een integraal element van veel Brainfeederartiesten. Zo is iemand als Teebs behalve producer ook kunstschilder, ontwierpen Strangeloop (een jeugdvriend van Ellison) en Timeboy vorig jaar de spectaculaire 3D-videobeelden bij de liveshow van Flying Lotus’ en kreeg Lapalux’ single ‘Without You’ een wonderlijke, David Lynch-achtig videoclipje rond een gemaskerde man in een latex bodysuit. Met zo’n mooi en veelzijdig platform is het eigenlijk raar dat Flying Lotus zijn muziek zelf niet op zijn label uitbrengt. Baalt labelmanager Adam Clover niet enorm dat zijn broodheer, net voordat Brainfeeder begon te rollen, een exclusief contract tekende bij Warp? Lachend: ‘Niet echt. We zijn erg blij met de samenwerkingen met Warp en Ninja Tune (dat de distributie buiten Amerika voor rekening neemt - red.). Het zijn allemaal bondgenoten. Bovendien moet je de reikwijdte van Brainfeeder niet overschatten. Uiteindelijk zijn we een klein label en kunnen daardoor meer risico nemen.’

The Gaslamp Killer

Martyn

The Underachievers

â&#x20AC;&#x2DC;Ik sta telkens weer verbaasd van de saamhorigheidâ&#x20AC;&#x2122;

Jeremiah Jae

My Dry Wet Mess

Daedelus

Samiyam

de belangrijkste smaakmakers van brainfeeder Jeremiah Jae Flying Lotus noemt hem het grootste talent van zijn generatie. ‘Ik kreeg op het laatst elke maand een e.p. aan nieuwe nieuwe nummers opgestuurd!’, aldus de Brainfeederbaas. De 24-jarige hiphop-producer uit Chicago kwam op de radar van Flying Lotus na een paar rake mixtapes rond grote thema’s zoals de kerk, eten en held J Dilla. Zo bevatten Jae’s Lunch Special-mixtapes naast veel ille beats ook allerlei rake fragmenten van kookprogramma’s en eetfilms. Op zijn vorig jaar verscheen debuutalbum Raw Money Raps gaan experiment en humor hand in hand.

Daedelus Alfred Darlington is de nestor van de LA-beatscene en maakt als Daedelus vanaf de eeuwwisseling tientallen singles en albums voor westkustlabels als Alpha Pup, Plug Research en Phtalo. Zijn stijl is nerveus en barok, net als zijn looks trouwens. Zo is Daedelus gezegend met de indrukwekkendste bakkebaarden van Los Angeles en draagt hij kleding die in het Londen van de achttiende eeuw niet had misstaan. Maar zijn muziek is futuristisch, experimenteel en altijd met een knipoog. Niet voor niets beschouwt Flying Lotus hem als zijn mentor en inspirator.

Martyn Samen met Lapalux is de van oorpsrong Eindhovense, in de Amerikaanse hoofdstad woonachtige Martijn Deijkers de enige buitenlander op Brainfeeder. Ooit maakte Martyn iets wat verdacht veel op dubstep leek maar op zijn tweede album Ghost People (2011) domineren house- en technogedreven baslijnen. Daardoor is het des te opmerkelijker dat Martyn het album niet op zijn eigen label 3024 uitbracht maar aan het bevriende Brainfeeder gunde. Het illustreert de enorme bandbreedte van het label.

Thundercat Stephen Bruner werkt al een aantal jaren nauw samen met Flying Lotus. Als bassist tijdens zijn livesets en op FlyLo’s meest recente album Until the Quiet Comes (2012). Andersom deed Elisson de productie van Thundercats debuut The Golden Age of Apocalypse (2011), waarop de vrijheid van jazz wordt gecombineerd met de warmte van goede soul. In juli verschijnt zijn nieuwe album Apocalypse. Opvallend: ooit kluste Thundercat bij in de legendarische skatepunkband Suicidal Tendencies.

The Underachievers Aan alles voel je dat deze jongens groot gaan worden. De buzz is enorm sinds het New Yorkse hiphopduo eind vorig jaar bij Brainfeeder tekende. Terwijl Ak en Dash tien maanden geleden nog niet eens met hiphop bezig waren. Althans, niet als dj’s en producers. Inmiddels is hun mixtape Indigoism (2013) al meer dan 120.000 gedownload. Daarop vind je zeventien rake tracks van henzelf en andere leden van de ‘Beast Movement’. Wordt dit de nieuwe Odd Future? Hun gejaagde stijl heeft in ieder geval een fijne psychedelische onderstroom.

My Dry Wet Mess Dankzij een audiovisueel project kwam de Romeinse beatmaker Giovanni Civitenga op de radar van Daedelus. Vervolgens sloeg Flying Lotus toe. Logisch, want de wonderlijke wiebelhiphop van de Italiaan past perfect op Brainfeeder. Telkens dreigen er dingen om te vallen in de scheve huisjes die Civentenga bouwt. Maar een rommeltje wordt het nooit. Zijn vorig jaar verschenen tweede album Stereo Typing is een onderschat juweeltje in de Brainfeeder-catalogus. brainfeedersite.com

Samiyam Sam Baker was erbij vanaf het begin. Al in 2008 bracht Samiyam via Brainfeeder een mixtape uit en hij is een vaste waarde op de Brainfeeder-tournees. Pas in 2011 verscheen zijn debuutalbum, simpelweg Sam Baker’s Album geheten. Samiyams schots en scheef lopende instrumentale hiphop lijkt opgenomen op derdehands TDK-cassettes. Lekker lofi, met veel sfeer en couleur locale. Baker maakt samen met Flying Lotus ook deel uit van het gelegenheidsproject FLYamSAM. The Gaslamp Killer Doodgeknuffeld in Nederland, waar de ADHD-dj met het ontplofte haar al tientallen keren stormen ontketende in clubs en op festivals. De energie die tijdens zijn dj-sets loskomt, weet William Benjamin Bensussen nog niet helemaal te vertalen naar zijn eigen muziek, zoals bleek op zijn wisselvallige debuutalbum Breakthrough (2012). Het afgelopen jaar werkte ‘The Motherfucking Gaslamp Killer’ samen met de Amsterdamse afrotoeteraars van Jungle By Night.

Thundercat

feature TEKST SANDER KERKHOF Beeld NICK HELDERMAN

Tom Trago Aan de vooravond van een drukke festivalzomer overziet Tom Trago zijn muzikale bestaan. De Amsterdamse producer legt de laatste hand aan zijn derde album, dat in september zal verschijnen. Ondertussen draait hij zo’n beetje ieder weekend in het buitenland en heeft hij ambititeuze plannen met Voyage Direct, zijn platenlabel dat dezelfde naam heeft als zijn debuut uit 2009. The Holy Woods. Zo noemt Tom Trago de plek waar hij zijn nieuwe album is ontstaan. In de herfst van 2012 trok hij zich anderhalve maand terug in een huisje op de Veluwe. ‘Een magische plek’, zegt hij met een twinkeling in zijn ogen. ‘Het is superfijn om op te staan ’s ochtends en helemaal niets te kunnen omdat je in de bossen zit. Alleen maar rondlopen, herten zien en dan keiharde techno maken. Het was ook qua kleuren echt superbizar. Die rode en bruine bladeren, zo intens. Ik had het nog nooit ervaren, de Nederlandse herfst in de bossen. Het is echt zo mooi, heel kleurrijk.’ De helft van zijn studio verhuisde mee van de vaste basis in het Volkskrantgebouw aan de Amsterdamse Wibautstraat naar de plek in het heilige bos. ‘Ik ben er in één keer met een busje vol synthesizers en drumcomputers naartoe gereden. Ik zat daar in principe helemaal in mijn eentje, maar ik heb af en toe wel mensen uitgenodigd zodat ik niet helemaal een wildvreemde bosman zou worden.’

74 Tom Trago

Trago ontdekte de plek dankzij bevriende dj’s Cinnaman en Beesmunt Soundsystem. Een aantal kennissen dat langskwam doet ook mee op de plaat. ‘Steven van Lummel van Pip in Den Haag is een goede vriend, die is een paar keer langs geweest met zijn vriendin Elke (bekend van dj-duo Hollywood & Vine). Een andere gast was Wieger Hoogendorp, een multi-instrumentalist die bij Caro Emerald in de band speelt.’ Andere vrienden, zoals een kok zijn die graag even in de bossen wilde zitten, hebben lekker voor hem gekookt. ‘Je kon daar gewoon met acht mensen slapen. Soms was het helemaal vol en soms zat ik er helemaal in mijn eentje.’ Twee keer nam hij een weekend vrij. ‘Ik heb in die periode ook een paar keer in het buitenland gedraaid, maar dan reed ik van daar naar Schiphol en weer terug. Het was wel echt de bedoeling om even helemaal niet in Amsterdam te zijn.’ De producer trok zich terug in de bossen met een heel duidelijk idee. ‘Iris was meer een samenraapsel van een half jaar werk. De uitschieters qua stijlen kwamen ook omdat je in zo’n langere periode met heel veel verschillende gevoelens zit. Nu wist ik heel specifiek wat ik van mijzelf verwachtte en dan is het makkelijker om naar een einddoel toe te werken.’

Als Trago niet bezig is met muziek maken, luistert hij voornamelijk naar zijn eigen muziek. ‘Vaak haal ik oude ideeën uit de kast. Op de meest onverwachte momenten krijg ik goede ingevingen. Als ik aan het afwassen ben en er helemaal niet mee bezig ben bijvoorbeeld. Juist die ingevingen komen als je per ongeluk naar je muziek zit te luisteren. Soms ook komt er iets langs op mijn iPod en dan weet ik niet meer dat ik dat nummer zelf heb gemaakt en dan vind ik het gewoon heel goed, ha ha.’ Hij voelt zich niet begrenst door genres, een gevolg van zijn muzikale opvoeding in Amsterdam. ‘Het is een kleine stad en er zijn minder echt afgebakende scenes. In Londen kun je jezelf een jaar lang onderdompelen in dubstep. Dat lukt hier niet eens. Je gaat ook naar andere feestjes, ontmoet andere mensen, je wordt eigenlijk gedwongen om breder te denken. Ik denk dat daardoor de dj’s die draaien en uitgaan in Amsterdam een brede muzieksmaak ontwikkelen. DJ Chaos, KC the Funkaholic en Mr. Wix zijn mijn drie grote inspiratoren geweest, samen met Antal en Christiaan van Rush Hour. Ik keek in de platenzaak in alle bakken, wat er bij afro stond en ook bij de hiphop, techno en electro. Iedereen luisterde gewoon naar alles.’

Album nummer drie – de titel blijft nog even geheim – zal veel meer teruggrijpen naar Voyage Direct dan naar het in 2011 verschenen Iris. ‘Op Iris probeerde ik heel veel inspiratiebronnen bij elkaar te brengen. Nu ben ik een stapje terug gegaan, meer naar één stijlvoering, met een stuk minder samples en vrij dansvloergeoriënteerd.’ Hij heeft net de masters van een aantal nummers teruggekregen en is tevreden. ‘Het is voor het eerst dat ik iets naast het werk van mijn helden leg en denk: het klinkt eigenlijk wel beter. Ik had nooit durven dromen dat ik dat niveau, qua sound dan, zou kunnen halen. Het duurt best wel lang voordat je het onder de knie hebt, zeker als je alles zelf mixt. Het klinkt dik, ik ben er blij mee.’

Naast zijn solowerk is Trago, zoals altijd, bezig met een groot aantal zijprojecten. Een dag voor het interview heeft hij met San Proper gewerkt aan nieuw materiaal van The Dirt Machine, een duo dat nog zal bestaan ‘als we allebei zestigplus zijn.’ Met Steven de Peven vormt hij Alfabet en ook daarvan liggen weer nieuwe platen klaar voor release. ‘We gaan deze zomer ook weer live spelen, onder meer op het Lockdown Festival.’ En in oktober verschijnt een nieuw solo-album van rapper Faberyayo dat helemaal door Tom Trago is geproduceerd. ‘Eigenlijk is dit het eerste solo-album waar hij aan was begonnen was, maar de plaat met Benny Sings was eerder klaar.’

Als je in de hoofdstad woont en helemaal ingekapseld bent in de scene, tegenover Trouw je studio hebt en regelmatig draait in steden als Berlijn of Londen, lijkt de Veluwe een extreme omgeving om een plaat te maken die uiteindelijk weer terug naar de dansvloer moet leiden. Dat leverde verder geen problemen op. Trago: ‘Ik draai nu tien jaar ieder weekend. Ik zou zeker tien jaar ieder weekend niet moeten draaien om totaal vrij van die inspiratie muziek te maken. Het zit echt ingebakken. Het is niet zo dat als ik twee weken geen club zie dat ik al helemaal de touch met die vloer kwijt ben. Voor mij is het soms ook wel goed om niet wekelijks de hits of de platen van het moment te horen en even aan mijzelf te vragen wat ik vet vind en welke richting ik op wil. Dat lukte door heel goed in mijn platenkast te kijken en te vragen: welke tracks zijn door alle trends heen nog steeds heel goed en wil ik op een hoogtepunt draaien? Bij ieder project waar ik aan begin maak ik een soort compilatie voor mijzelf. Een soort mood board van tracks en soms ook van hoezen of foto’s. Soms ga ik zelfs bepaalde films kijken om een bepaalde richting of idee te krijgen.’

De afgelopen tijd stak hij ook veel tijd in de ontwikkeling van zijn platenlabel Voyage Direct. ‘Gijs Tettero is nu labelmanager. We hebben een buffer opgebouwd van tussen de tien en twintig releases die de komende tijd gaan uitkomen. Allemaal van Nederlanders, dat vind ik belangrijk.’ De eerste is de nieuwe single van Awanto 3, daarna volgen dit jaar nog onder meer Olff (onder de naam Interstellar Funk), Melon, Maxi Mill en Makam. Voor begin 2014 staat ook een labelcompilatie gepland. ‘We willen met Voyage Direct proberen te laten zien wat er hier gebeurt op avantgarde-gebied. Ik heb het idee dat al die mensen nu wel heel erg bij elkaar komen, dat er echt een groep ontstaat van inspirerende producers die op het niveau zijn van een movement zoals de UK-scene nu, of zoals de Berlijn-scene ooit was. Ik denk dat het nog niet zo goed zichtbaar is voor de buitenwereld, maar dat moment zit er wel echt aan te komen. Ik hoor ook dat er zich een geluid ontwikkelt dat vrij uniek is. Geënt op dingen die Legowelt en Dexter hebben gedaan, maar ook juist op het werk van hele jonge jongens zoals Maxi Mill. Ik hoor daar wel een soort eenheid in.’

â&#x20AC;&#x2DC;Ik hoor dat zich in Nederland een geluid ontwikkelt dat vrij uniek isâ&#x20AC;&#x2122;

76 Tom trago

Top-10 inspiratiebronnen voor Tom Trago’s nieuwe album

1. The Other People Place ‘Let Me Be Me’ (Warp 2001) 2. Sound Stream ‘“Live” Goes on’ (Sound Stream 2008) 3. Dexter ‘D-Funked’ (Clone 2005) 4. The Mole People ‘Break Night’ (Strictly Rhythm 1995) 5. Norma Jean Bell ‘Nobody’ (Peacefrog 2001) 6. Carl Craig ‘Sandstorms’ (Planet E 2004) 7. Thomas Bangalter ‘Club Soda’ (Roulé 1998) 8. Peven Everett ‘Stuck’ (Soul Heaven 2006) ‘Feelin You In And Out (Shelter Mix)’ (Symple Soul 2007) 9. Nicola Gala ‘Only (Ryan Elliott Remix)’ (Rekids 2012) 10. Linkwood ‘Falling’ (Prime Numbers 2009)

79 Tom trago

Ondertussen is Trago’s eigen Voyage Direct-release ‘Use Me Again’ uit 2009 uitgegroeid tot een soort moderne klassieker, een plaat die overal en altijd respons oplevert. Hij heeft met die plaat geleerd dat het geen zin heeft om een hit te willen maken. ‘De hit kiest jou uit. Hij is al weer vier jaar oud en heeft gewoon twee-en-half jaar niks gedaan. Toen bleek het ineens tijd voor die plaat. Natuurlijk heeft Carl Craigs remix geholpen, al heeft hij niet veel veranderd aan het nummer. Maar het heeft me veel rust gegeven, en het bewustzijn dat iets wat ik nu in de studio maak misschien pas over vijf jaar tot zijn recht komt of door anderen op waarde geschat kan worden. Dat je niet per se nú je muziek hoeft te communiceren.’

wat goed voor me is, want dan wordt het zo bewust keuzes maken om verder te komen. Daar geloof ik niet in. Je moet gewoon echt doen wat je leuk vindt, dan blijf je denk ik het langst actueel en geïnspireerd.’ De meeste mensen om hem heen hebben een soort oerdrift om te doen wat ze doen. ‘Zoals Steven (de Peven), of Bok Bok. Die hebben echt nooit bedacht hoe hun loopbaan moet verlopen. Die worden gewoon wakker met een idee en dat moet eruit. Ik probeer bij een authentiek gevoel terecht te komen dat mijzelf weerspiegelt. Op dit moment is dat muziek, maar het zou ook ooit via andere wegen kunnen zijn. Ik ben ook met film bezig en met fotografie en ik wil ook gaan schilderen. Doen wat je leuk vindt is de allerbeste carrièremove.’

Als Tom uit het raam van zijn studio in het Volkskrantgebouw kijkt, ziet hij het logo van Trouw. Het beste uitzicht van Amsterdam. ‘Soms kan ik echt genieten van de enorme rij die er in het weekend voor de deur staat.’ De club aan de Wibautstraat is zijn tweede thuis geworden. De plek waar hij nieuwe tracks even gaat testen, waar hij ’s nachts liefdevol wordt ontvangen als deel van de familie. Naast Trouw heeft Trago nog een paar clubs waar hij zich inmiddels echt thuis voelt. ‘De Panorama Bar blijft een plek waar ik heel graag kom. Ook een soort familie waar je langzaam in groeit. Daar is nog heel veel vrijheid voor publiek en dj’s. In Parijs heb je Concrete, dat is een heel goed feestje op een boot in de Seine. Het begint op zondagochtend en gaat door tot zondagavond en daar staat heel afgetrapt Parijs van de zaterdag en vrijdag, maar ook frisse mensen en moeders. Een goede mix van nuchter en helemaal naar de klote. Fabric in Londen is ook wel een plek geworden waar ik vaker sta en daar heb ik ook vrienden gemaakt. Zo heb ik door de jaren heen in elke stad een vast persoon gevonden en daar was ik ook echt wel naar op zoek. Je hebt in elke stad één goede partner nodig.’

tomtrago.com

Hij heeft niet het gevoel dat hij tijd verliest in de nacht. ‘Altijd als ik en mijn vrienden de nacht in gingen dan deden we dat in de studio. Als er wordt gefeest dan wordt er ook muziek gemaakt of gedraaid. Er zit altijd werk aan vast. Ik kan heel moeilijk naar iemand anders z’n feestje toe en niks doen. Ik heb behoefte om achteraf iets tastbaars te hebben van de avond. Een projectje, muziek, een schilderij. Ik kan me heel erg rot voelen als het niet gelukt is om iets tofs te maken en er is wel gedronken en gefeest. Dan is mijn kater immens.’ Het heeft tot gevolg dat je vooral vrienden overhoudt die artistiek iets met je te maken hebben. ‘Ik had laatst een feestje voor mijn dertigste verjaardag en toen zag ik al die mensen weer. Ik richt mijn sociale leven wel helemaal in naar mijn werkleven, maar voor mij is dat één. Er zijn mensen die dan ondersneeuwen omdat er niet veel te delen is op werkgebied. Maar goede gesprekken met andere mensen kunnen me ook inspireren.’ Het woord carrièreplanning komt in het woordenboek van Tom Trago niet voor. ‘Ik wil doen waar ik zin in heb. Ik wil helemaal niets doen dat iemand anders me vertelt wat goed voor me is. Sterker nog: ik wil zelf niet eens nadenken over

Het woord

carrièreplanning

komt in het woordenboek van Tom Trago niet voor.

Tom Trago deze zomer zaterdag 1 juni: Het Lente Kabinet (Oostzaan) zondag 9 juni: Amsterdam Open Air Zaterdag 15 juni: Costa del Soul zaterdag 22 juni: All Night Long, TrouwAmsterdam zaterdag 29 juni: Outdoor Stereo Festival (Hoorn) zrijdag 5 juli: Pitch Festival zaterdag 6 juli: Zeezout (Utrecht) zaterdag 13 juli: R00ft0p Festival, PIP (Den Haag) zaterdag 20 juli: Buiten Westen zaterdag 11 augustus: Straf_Werk Festival vrijdag 23 augustus: Dekmantel Festival Alles tenzij anders vermeld in Amsterdam.

feature TEKST JOB DE WIT Beeld Edwin van Warmerdam

Mary Go Wild 25 jaar dance in Nederland

Het is deze zomer 25 jaar geleden dat house voet aan de grond kreeg in Nederland. Dat wordt gevierd met het boek Mary Go Wild, een co-productie van tientallen auteurs en fotografen uit die 25 jaar. Het boek verschijnt op 16 oktober bij de start van het Amsterdam Dance Event. Op deze en de volgende pagina’s lees je een exclusieve voorpublicatie van het hoofdstuk over speeden andere UK-garage. In maar liefst zeshonderd pagina’s vertelt Mary Go Wild de geschiedenis van de Nederlandse dance: het pionierswerk in Amsterdam (RoXY en iT) en Rotterdam (Blue Tiek-Inn, Parkzicht), het ontstaan van de hardcore en de gabberscene, de zegetocht van trance, de opmars van minimal-techno. Maar ook kleinere genres als drum ’n bass komen aan bod. En natuurlijk is de Nederlandse dancegeschiedenis niet compleet zonder de verhalen van 2 Unlimited en de Vengaboys. Wie nu bestelt, betaalt slechts € 25 (inclusief verzendkosten) en ontvangt zijn exemplaar op 17 oktober. marygowild.nl

82 voorpublicatie Mary go wild

champagnehouse Oesters, Gucci, Piper-Heidsieck en speedgarage

Pretentieloos, luchtig en bubbelend: speedgarage is de ideale soundtrack voor de clubnacht rond het hedonistische fin de siècle. De opgevoerde versie van soulvolle house gemixt met drum ’n’ bass klinkt op glamorous feesten voor een chic modebewust happy few in dure merkkleding. Dat drinkt geen bier, maar geeft vrolijk geld uit aan champagne. Veel champagne. UK-garage staat anno 2013 weer in de belangstelling. Dat wil zeggen: wie de dancegeschiedenis een beetje kent, weet dat de populaire UK bass sound van Disclosure en Mosca en in eigen land van Cinnaman en DJ+ sterk teruggrijpt op de speedgarage en 2-step van rond de eeuwwisseling. Veel jonge ravers hebben dat vermoedelijk niet eens in de gaten en de dj-helden van toen zijn met heel andere zaken bezig. Net als drum ’n’ bass is UK-garage, de naam zegt het al, een heel erg Engelse sound. Het feest duurt destijds een jaar of vier en verdwijnt vervolgens snel. Nederlandse producers van enige significantie heeft de scene ogenschijnlijk niet opgeleverd. Toch noemt Joost van Bellen het ‘echt een heel belangrijk hoofdstuk in mijn leven’. Van Bellen heeft zich de afgelopen tien jaar zo sterk geprofileerd met zijn feestconcept Rauw, en is zijn dj-verleden zo sterk verankerd in de legende van de Amsterdamse club Roxy, dat je bijna zou vergeten dat hij in de jaren daartussen ook heel trendsettend was met speedgarage en 2-step. Dat was hij niet alleen. Die eer is minstens zo goed voor Groovemaster Johnson, zijn oud-Roxy-collega. Johnson en Vanbellen (in die tijd doorgaans aan elkaar geschreven) hebben UK garage in Nederland neergezet; een Engelse sound waar later grime, dubstep en UK bass rechtstreeks aan zijn ontleend. De speedgarage tijd valt samen met het fin de siècle en de internetbubbel, een tijd waarin extravagant feesten en vrolijk geld uitgeven met groot enthousiasme hand in hand gaan. En zeker op Speedfreax, het eerste regelmatig terugkerende feest dat Van Bellen samen met Roxy-collega Peter van der Meulen buiten de Roxy organiseert. Speedfreax heeft twee incarnaties gehad. Eerst in Club de Ville op het Amsterdamse Westergasfabriek-terrein en vervolgens in de nieuw geopende Now&Wow in het St. Jobsveem in Rotterdam. Maar de opmaat naar Speedfreax (en The Bubble Club van Johnson) is Juice.

De keizer van de Amsterdamse groove Als vaste dj in de Roxy behoort Johnson samen met KC the Funkaholic en onder leiding van artistiek directeur Eddy de Clerq tot de eerste voorvechters van de housemuziek in Nederland. Hij is geboren in Engeland en hoewel hij al op zijn veertiende in Nederland gaat wonen, heeft hij altijd een sterke band gehad met Groot-Brittannië, ook muzikaal. Naast dj-en in de Roxy is Johnson ook de belangrijkste dj en programmeur van Havana, een kleinere Amsterdamse club. Havana laat zich er op voorstaan net als de Roxy heel homo- en vrouwvriendelijk te zijn, maar heeft een ‘zwarter’ muzikaal profiel. Johnson staat voor garage, een (Amerikaanse) housevariant waarin de wortels in disco en soul nadrukkelijk hoorbaar zijn. Op een Roxy-flyer is hij eens omschreven als ‘de keizer van de Amsterdamse groove’. Niet veel later heet hij voluit Groovemaster Johnson. Een gezamenlijke vriendin stelt hem voor aan een jonge Engelsman, die samen met een vriend actief is in de Engelse garage-scene. Niet alleen spreken ze het woord er anders uit (met de klemtoon op de eerste in plaats van de tweede lettergreep), de Engelse garage is ook sneller, en heeft meer pit. De jongen noemt zich MC Spyder, zijn partner is DJ Timmy Boomkat en de muziek heet speedgarage. Het is 1997, en Johnson ziet zijn Engelse roots verbonden aan zijn favoriete muziek. Geen wonder dat hij meteen enthousiast is. Juice Als Roxy-collega Puck Verdoes en tenslotte ook Van Bellen aan boord zijn, kunnen ze in het najaar op zondagavond de eerste Juice doen. Boomkat en Spyder zijn de eerste gasten en de decorploeg heeft gigantische luidsprekers gebouwd. Binnen de kortste keren heeft Van Bellen (‘Ik was zoekende. En toen kwam dit. Het was ook soulful, maar drie versnellingen hoger.’) de smaak te pakken. Een al langer groeiende onvrede over de koers van Roxy doet hem besluiten zijn artistiek leiderschap na zes jaar neer te leggen en richt zich binnen de club alleen nog maar op Juice. Het geeft hem en medestander Van der Meulen ook de vrijheid hun heil elders te zoeken. Dat wordt, een paar maanden na het begin van Juice, de nieuwe clubavond Speedfreax in Club de Ville. Uit het succes van die avond

‘Op het hoogtepunt hadden we vierduizend man binnen, stonden er achtduizend buiten en zat de Maastunnel vast.’ – Joost van Bellen

85 voorpublicatie Mary go wild

komt het organisatiebureau Meubel (een samentrekking van beider achternamen) Stukken voort. Twee jaar later, in het voorjaar van 1999, is de laatste Juice in de Roxy. Op 21 juni brandt de club af. Johnson, Van Bellen en Verdoes vinden voor Juice nieuw onderdak in de Ministry, een heel andere, op r&b en hiphop gerichte club elders in de stad. Johnson: ‘Het voordeel was dat er een ongelooflijk geluidssysteem stond, het nadeel was dat ze niet veel aan deurbeleid deden en zeventig procent van ons vaste publiek na vier of zes maanden niet meer terugkwam. De Roxy was gay-vriendelijk en de Ministry was toch heel erg hetero, met wat nare mensen die er kwamen.’ Een van de andere vaste dj’s in de club is Theo Fortes alias Gomes (‘Een heel lekkere jongen’ volgens Van Bellen.) Gomes raakt aangestoken door het garage-virus, laat de hiphop en r&b grotendeel achter zich en wordt liefdevol opgenomen door de extraverte Speedfreax-crew. Speedfreax Op de Speedfreax feesten komt de happy few: modemensen, internetondernemers, mensen met geld die het leuk vinden daarmee te koketteren. Van Bellen: ‘Wij staken daar tegelijkertijd de draak mee’. Het is kunst, mode, performance, video door onder meer 00-kaap en dan die garagemuziek, heel anders dan hoe het Engeland gebeurt, waar 2-step de zwarte popmuziek van de straat is. Tijdens de Speedfreax-feesten in Club de Ville is ruimte voor vijfhonderd mensen, en de champagne is niet aan te slepen. Er zijn avonden dat er zeshonderd flessen Nicolas Feuillatte of Piper-Heidsieck doorheen gaan. Van Bellen: ‘Ze kwamen uit Reims kijken wat er in godsnaam aan de hand was. We hebben nog voorgesteld om een rechtstreekse pijplijn aan te leggen naar het Westergasfabriekterrein, daar moesten ze erg om lachen.’ ‘Bizar en decadent’ noemt hij de feesten nu. De egalitaire beginsels uit de oertijd van de house waren ver weg. Ondanks de successen loopt het Meubel Stukken-duo niet binnen. ‘We gaven ontzettend veel geld uit. Het was echt voor de liefde van het feest. We gingen bij dure modezaken langs om ons weer een mooi pak te laten aanmeten. Toen we toch wat geld hadden, zijn we met Speedfreax naar Ibiza gegaan, we konden een feest doen in El Divino. We hebben dertig man laten invliegen. Er waren duizend mensen binnen, wat hartstikke goed was. De smaakmakers waren er allemaal, maar bij het afrekenen bleek slechts negentig man te hebben betaald. Dat heeft ons dertig- à vijfendertigduizend gulden gekost.’ Now & Wow Als Speedfreax wegens verbouwing op de Westergasfabriek verhuist in 2000 naar de nieuwe Now&Wow van Koos Hanenberg en artistiek-visionair Ted Langebach Rotterdam, is het poenerige er vanaf. Binnen de kortste keren staat echter een nieuwe, multiculturele (en -seksuele) generatie voor de deur. Van Bellen: ‘In de begintijd van de house had je dat ook een beetje, hoewel dat best wel blank was. In de Now&Wow liepen travestieten rond, de Marokkaanse ploeg stond ergens, de Joegoslaven en de Gha-

86 voorpublicatie Mary go wild

‘Iedereen kan met elkaar een leuk feest hebben. Het maakt niet uit of je in Allah gelooft of nergens in, of je transgender bent, of je vader een visser in Ghana was of dat je uit het oerwoud van Brazilië komt, het maakt geen fuck uit. Het kan gewoon. En het gebeurde! We hebben even een utopia gecreëerd.’ – Joost van Bellen

nezen stonden ergens, al die groepen liepen door elkaar heen. Om dat te zien, zonder dat er problemen waren, was echt heel bijzonder, helemaal te gek. Ik ben er erg trots op dat we dat met zijn allen hebben gedaan.’ ‘Die muziek was zo sterk, de kids hoorden een nieuw geluid dat anders was dan de r&b waar ze meestal van hielden. Het was een nieuwe wereld, dezelfde revolutie als house had wat mij betreft. Op het hoogtepunt hadden we vierduizend man binnen, stonden er achtduizend buiten en zat de Maastunnel vast. Burgemeester Opstelten kwam in de dj-booth kijken hoe dat werkte, al die mensen met al die kleuren door elkaar heen. Om half negen stond er al een rij, terwijl we elf uur opengingen. Iedereen kan met elkaar een leuk feest hebben. Het maakt niet uit of je in Allah gelooft of nergens in, of je transgender bent, of je vader een visser in Ghana was of dat je uit het oerwoud van Brazilië komt, het maakt geen fuck uit. Het kan gewoon. En het gebeurde! We hebben even een utopia gecreëerd.’ Bubble Club Het extravagante champagne-imago van de scene is aan Johnson niet zo besteed. Zijn nieuwe Bubble Club-avond in Paradiso in Amsterdam is veel meer gericht op dansen en op de muziek: ‘Ik heb letterlijk mensen drankjes zien kopen bij de bar om vervolgens hun glas op de grond te gooien en naar de dansvloer te rennen.’ Bubble Club begint in de bovenzaal, met beneden Drum & Bassline, om uiteindelijk te verhuizen naar de grote zaal (met hiphop en r&b in de

bovenzaal). Paradiso is voor Johnson aantrekkelijk omdat hij er ‘veel verder’ kan gaan met de muziek. Rond 2003 is de rek er niettemin uit; garage transformeert in Londen naar grime. De swing, de liedjes en de meisjes maken plaats voor een grimmige, kalere sound waar gretige mc’s bovenop springen. Ook heel spannend, maar niet voor een groot publiek, zoals Gomes ondervindt. Hij blijft met zijn Oi!-avondje in Paradiso trouw aan de ontwikkelingen die Johnson en Van Bellen te gortig worden, en ziet dat uiteindelijk beloond als dubstep, het broertje van grime, na enige jaren alsnog bij het publiek doorbreekt. In 2003 komt Speedfreax tot een onfortuinlijk einde als de Now&Wow huisvestingsproblemen krijgt. Meubel Stukken probeert het nog met een tournee door het land, maar het gevoel is niet zo maar op elke plek te creëren, ondervinden ze. Het bedrijf gaat er zelfs bijna aan onderdoor en richt zich op acidhouse-feesten als het OWAP en extravaganza’s als Fucque Les Balles (met Erwin Olaf), Manifesto en Valtifest. Van Bellen vindt een nieuwe roeping in Rauw. Johnson, die de creativiteit van zijn collega ‘uniek in de wereld’ noemt, raakt met het vergaan van UK-garage een beetje in de vergetelheid. ‘Ik heb niks tegen jonge mensen, maar op een gegeven moment werd het publiek wat eenzijdig. Ik houd van een gemêleerd publiek, in alle opzichten. Dat vond ik een van de meest positieve kanten van UK garage in Nederland: dat het heel gemengd was, met een heel goede sfeer. Er werd niet gehuppeld, maar echt gedanst.’

feature TEKST RALPH-HERMEN HUISKAMP Beeld Maxwell Tomlinson

mount kimbie Het is al even geleden dat Mount Kimbie zijn debuut Crooks & Lovers uitbracht. Niet alleen werd dat album bijzonder goed ontvangen, hij wordt ook gezien als een belangrijke plaat uit de beginperiode van het, welja, post-dubsteptijdperk. Bijna drie jaar later brengt Warp Records de langverwachte opvolger uit. Een stuk later dan gedacht, maar omdat het duo er opeens ‘lekker in’ zat bleven ze wat extra maanden in de studio. DJB: Wat was het grootste verschil met de opnames van Crooks & Lovers? Dominic Maker: ‘De hele setting was anders. Voor dit album hadden we een professionele studio gehuurd zodat we live-instrumenten konden opnemen en we hadden veel meer instrumenten tot onze beschikking. Veel drumcomputers en analoge apparatuur. Een enorm verschil met het eerste album dat we in onze slaapkamer produceerden. Dit album voelt veel, eh...’ Kai Campos: ‘Professioneler?’ DJB: Hadden jullie het gevoel vrijer te zijn, met meer apparatuur en een professionele studiotechnicus? Maker: ‘Ja, het was zeker prettig. De geluidstechnicus (Andy Ramsay - red.) was enorm behulpzaam. Als we bezig waren met willekeurig welk instrument bood hij onmiddellijk aan hem in te pluggen.’ Campos: ‘Hij jaagde ons absoluut niet op. We klooiden vooral met apparatuur. Zijn studio was honderd meter van onze kleine set-up. Bepaalde dingen deden we in ons eigen studiootje en anders staken we gewoon de straat over. We hadden geluk dat we constant konden kiezen.’ DJB: Heeft hij ook echt invloed op het album? Stelde hij bepaalde instrumenten voor, kwam hij met concrete voorstellen? Campos: ‘Hij zei gewoon: ik heb al deze apparatuur, gebruik alles wat je nodig hebt. Hij had bijvoorbeeld een drumcomputer met een 8-trackcassette, met gehavende tapes die misschien wel twintig jaar oud waren, en nergens naar klonken. Die gebruikten we voor ‘Blood and Form’. Er zijn stukken op de plaat die een beetje klinken als zijn oude post-rockband, Stereolab. Ik heb geen idee hoe dat zo gekomen is.’

Dominic Maker (links), Kai Campos

â&#x20AC;&#x2DC;Pas toen we alle nummers af hadden, kregen we het besef dat er een nieuw album aankwamâ&#x20AC;&#x2122;

91 mount kimbie

DJB: Hebben jullie alles zelf ingespeeld, of hebben jullie ook sessiemuzikanten ingehuurd? Maker: ‘Een van de nummers, ‘So Many Times, So Many Ways’, heet zo omdat we het letterlijk zo vaak hebben opgenomen. Meerdere drummers kwamen langs, maar we kregen de drums maar niet goed. Uiteindelijk hebben we de track in onze eigen studio afgemaakt, en zelf wat fills ingespeeld. Er zit echt veel liefde in die track.’ Campos: ‘En eigenlijk is het nog steeds niet goed. Live klinkt het nummer echt veel beter.’ Maker: ‘Maar nee, die drummers waren de enige sessiemuzikanten. En uiteindelijk hebben we niks gebruikt. Ze waren veel te goed voor ons, ze speelden veel te strak.’ DJB: Jullie hebben wel gewerkt met de jonge singer/songwriter King Krule. Hij zingt op twee nummers mee. Campos: We zijn enorm fan van hem, en hij bleek fan van ons. Hij koos wat tracks uit die we hem vervolgens meegaven, zodat hij teksten kon schrijven. Af en toe kwam hij even langs. Er was altijd wel een bepaald uitgangspunt, maar het meeste gebeurde als hij in de studio was. We gaven hem dan gewoon een microfoon, en begonnen met opnemen.’ DJB: Hoe gaan jullie die tracks live uitvoeren, gebruiken jullie zijn opnames? Campos: ‘Nee, dat sowieso niet. We willen een tournee met hem doen. Een show met dubbele headliner, en dan onderling bandleden uitwisselen. Het grootste probleem zit hem in de logistiek. Wanneer moet het gebeuren? Wij zijn in ieder geval tot eind dit jaar aan het toeren en tegen de tijd dat wij klaar zijn, komt hij met zijn debuutalbum, en gaat hij toeren.’ DJB: Voelden jullie enige druk tijdens het opnemen, met het succes van de vorige plaat in het achterhoofd? Maker: ‘Ik had het gevoel dat we er helemaal uit waren. We zijn zo lang op tournee geweest, we hadden in tijden niet de studio van binnen gezien. Het was vooral leuk om weer terug te zijn. Misschien dat toen we alle nummers af hadden we het besef kregen dat er een nieuw album aankwam, en dat we het gingen uitbrengen bij Warp Records. Maar, over het algemeen heb ik geen druk gevoeld.’ Campos: ‘Nu het klaar is voel ik pas druk, we kunnen er niks meer aan veranderen. Dus nu is het opeens van, fuck!’ DJB: De volgorde van de tracks komt uitgebalanceerd over. Na het zware ‘You Took Your Time’ komt bijvoorbeeld ‘Break Well’, dat bijna een chillwave-anthem is, en het album als het ware reset. Samen, opgelucht: ‘Cool!’ Campos: ‘We hadden behoorlijk moeite met het samenstellen van de tracklist. Na de opnames hadden we geen idee in welke volgorde de nummers moesten staan. We werkten in sets van twee: als dit gebeurd, dan moet dit erna komen, etc. Ik denk dat deze volgorde de enige mogelijke is. DJB: Op jullie eerste e.p.’s uit 2009 en op Crooks & Lovers hoorde je duidelijk invloeden van UK-house en dubstep,

maar met dit album lijken jullie een andere richting te kiezen. Juist nu Duke Dumont en Disclosure over de hele wereld hits scoren. Allebei beginnen ze te lachen. Campos: ‘Goede timing.’ DJB: Maar hadden jullie die ontwikkeling door? Campos: ‘Nee, we merkten het pas recent. We volgen de hitlijsten niet. Soms valt het opeens op: wat, Disclosure op twee?! Cool, maar wij wilden gewoon echt iets anders doen.’ DJB: Is jullie eigen smaak meeveranderd met deze verandering van stijl? Luisteren jullie nu naar andere muziek dan ten tijde van het vorige album? Maker: Absoluut, al heb ik weinig tijd om nieuwe muziek te ontdekken. Ik luister nu veel minder elektronische muziek, en meer naar bands. En dan vooral bands als Pink Floyd en The Beatles, en de laatste tijd veel Tame Impala. Ik vind het mooi dat het vorige album van hen zo goed ontvangen werd en dat ze nu een richting inslaan waarvan ze weten dat bepaalde fans het niet waarderen. Ze hadden blijkbaar het gevoel dat ze dit moesten maken.’ Campos: ‘Bij mij is er niet veel veranderd. Het afgelopen jaar heb ik wel veel naar Dutch Tvashar Plumes van Lee Gamble geluisterd, fantastische plaat.’ DJB: Laatst maakte jullie voormalig bandlid James Blake wat problemen met zijn platenmaatschappij. Hebben jullie dat gezien? Beiden beginnen weer te lachen. Campos: ‘Oh, heeft hij problemen met Universal? Echt waar?’ Maker: ‘Dat krijg je er van als je voor het grote geld gaat bij een major.’ Campos: ‘We kwamen hem gisteren nog tegen in de BBCstudio. Hij had toevallig vóór ons een sessie gedaan. Gek, jaren geleden begonnen we samen met muziek maken en nu ontmoetten we elkaar daar. Ik heb geen idee hoe het zit met zijn label, maar ik weet wel dat hij echt blij is met zijn nieuwe album.’ DJB: Hoe zit het met jullie? Als elektronische act bij Warp tekenen is natuurlijk niet niks. Heeft dat iets veranderd? Hadden jullie een groter budget voor dit album? Campos: ‘Ik heb geen idee. We hadden de studio al gehuurd voordat we bij Warp tekenden. Ik zou het moeten, maar ik zou niet weten hoeveel er door hun is betaald en hoeveel we zelf hebben neergelegd. Tijdens de opnames hebben we nauwelijks contact gehad. Pas nu overleggen we over hoe we het album uitbrengen. Het is fantastisch om onze naam op hun website te zien, en ik denk dat het wel een bijzonder moment wordt om hun logo op onze plaat te zien.’ Mount Kimbie staat maandag 20 mei in het voorprogramma van The xx in de Heineken Music Hall en speelt vrijdag 24 mei op London Calling in Paradiso. mountkimbie.com

feature TEKST JOB DE WIT Beeld alex john beck

Vampire

Weekend

De bandnaam Vampire Weekend komt van een gek filmpje dat zanger Ezra Koenig een jaar of acht geleden met wat vrienden maakte, een neptrailer voor een horrorfilm die maar niet eng wil worden. De naam bekt goed, maar met griezelonderwerpen heeft de New Yorkse band verder nooit wat te maken gehad. Sterker nog, de songteksten van de frontman zijn verfijnde, bijna literaire observaties en verhaaltjes. Ze laten zich zelden 1-2-3 duiden. Soms pak je een paar regels mee, soms krijg je zin er helemaal in te duiken, soms zijn de nummers vooral goed om lekker op mee te springen. Modern Vampires of the City is het derde album van de groep, en de vampieren uit de titel zijn na al die tijd toch ineens een onverwachte metafoor in het repertoire. Ze komen uit één van de eerste tekstregels van Junior Reids reggae-classic ‘One Blood’ (1989): ‘Modern vampires of the city, hunting blood.’ Het refrein is ook wel bekend uit de bijna gelijknamige hit van de Californische rapper The Game, maar dat de joodse New Yorker Ezra Koenig iets met reggae heeft is eigenlijk niet zo gek. Niet alleen zijn reggae en hiphop overal in de Big Apple, het rastafari-geloof ziet zich als een voortzetting van de het jodendom, en lijkt hetzelfde oudtestamentische opperwezen te vereren.

v.l.n.r. ezra koenig, rostam batmangglij, chris baio, chris tomson

94 vampire weekend

DJB: Waarom sprak die tekstregel van Junior Reid je zo aan? ‘Het klonk meteen als de titel van een Vampire Weekendalbum. Het zat er allemaal in: modern, vampire, Manhattan, ik zag het meteen voor me. De vampierenmetafoor is altijd sterk aanwezig geweest in de Jamaicaanse muziek. Bob Marley zong over vampieren, Peter Tosh, Lee Perry. Ik heb mij altijd heel verbonden gevoeld met, en ben om verschillende redenen geïnteresseerd door de beeldtaal van reggae en het rastafarianisme. Toen ik klein was draaide mijn vader ‘Rivers of Babylon’ en vertelde mij dat het allemaal uit de bijbel kwam, het is het verhaal van de oude Hebreeuwen. Die culturele connecties zijn fascinerend. We hebben als band verwijzingen naar vampieren altijd vermeden, mensen moeten ons niet associëren met Dracula of Twilight. Deze Jamaicaanse vampierenmetafoor is veel meer iets voor ons. Ja, ze vertegenwoordigen Babylon, maar het heeft ook iets grappigs. Zijn de bankieren de moderne vampieren, advocaten, de regering? Misschien zijn we het zelf?’ Koenigs Jamaicaanse connectie gaat nog verder als je nagaat dat hij meezingt op het laatste Major Lazer-album, net als trouwens Amber Coffman van Dirty Projectors (‘Get Free’), de band waarin Koenig in een ver verleden ook ooit speelde. Ariel Rechtshaid, co-producer van Modern Vampires of the City, werkt regelmatig samen met Diplo van Major Lazer. ‘Ergens is het allemaal heel toevallig,’ zegt Koenig. Ik speelde in Dirty Projectors tijdens mijn studie, dus ik ken (frontman) Dave, hij is een oude vriend, we woonden in hetzelfde huis in Brooklyn. Ik weet nog dat Amber voor het eerst vanuit Californië langskwam om met ze te spelen, dat was nog voordat ze een relatie kregen. Hoe ik voor het eerst met Diplo in contact kwam weet ik eigenlijk niet meer. Onze manager was vroeger de manager van M.I.A. Mijn vriendin werkte vroeger ook met haar. Rostam kent Ariel via een gemeenschappelijke vriend, het is op een rare manier allemaal bij elkaar gekomen. De zang voor dat Major Lazer-album heb ik trouwens al in 2010 in een hotelkamer in Frankrijk op mijn laptop opgenomen, dat album heeft zó lang geduurd, crazy.’ Met Rechtshaid, die (samen met Diplo) ook met Usher, Justin Bieber en Snoop Dogg werkte, heeft Vampire Weekend voor het eerst hulp van buitenaf gekregen bij het opnemen van zijn muziek. ‘Voor dit album deden we in eerste instantie, zoals altijd, alles zelf. Maar tegen het einde hadden we toch het gevoel dat we wat extra hulp konden gebruiken, een extra paar oren. Hij was de ideale keuze, we konden in zijn huis in L.A. werken, het voelde alsof we er een bandlid bij hadden. Het is ook wel goed om even uit New York weg te zijn en wat perspectief te krijgen. Tegen de tijd dat we in Californië zaten hadden we alles wel geschreven, maar niet alle songs hadden al helemaal de uiteindelijke vorm.’ Twee maanden lang zat Vampire Weekend bij Rechtshaid in Californië. ‘Met ons werken is misschien wat intenser dan sommige van zijn andere klussen. Andere mensen denken bij Ariel misschien: oeh, dat is die gast die Usher en Sky

Ferreira heeft geproduceerd, hij is een grote jongen. Maar bij ons staan we allemaal op gelijke voet en we kunnen dus lastig zijn voor elkaar, heel eerlijk: dat klinkt nergens naar, et cetera. We zijn ook heel kieskeurig, het duurt lang voordat we tevreden zijn, en we zijn emotioneel, we worden gedeprimeerd, kwaad, al die dingen. Het blijft beschaafd, maar het kan er tumultueus aan toegaan.’ DJB: Is hij ook aan boord gehaald om te werken aan de hitgevoeligheid? ‘Nee. Daar is hij nu bekend mee aan het worden, maar we wisten al welke sound we wilden hebben. We hadden een extra teamlid nodig om alles goed af te ronden.’ Er is een beetje gesleuteld aan de formule, maar Modern Vampires of the City is nog steeds herkenbaar als Vampire Weekend. ‘Dat is het doel, dat is ideaal voor een band. Niemand vind het leuk als je in herhaling valt. De band niet, de fans niet, het is een lafhartige move. Je moet dus veranderen, maar hoe behoud je de essentie van je band? Als je de liedjes van deze plaat vergelijkt met het eerste album is er een wereld van verschil. Is er iets dat nummers als ‘Mansard Roof’ en ‘Hudson’ verbindt? Volgens mij wel.’ Niet in de laatste plaats is dat Koenigs relatief hoge, altijd goed verstaanbare stem en knappe songteksten, beide heel herkenbare elementen. Opvallende stijlkenmerken van Koenig zijn zijn oog voor detail en plaatsbepalingen in het bijzonder. Van ‘Cape Cod Kwassa Kwassa’, één van de oudste nummers van de band, tot ‘Step’, dat alleen al in het eerste couplet drie continenten inclusief de Amerikaanse oost- én westkust beslaat. Koenig: ‘Ik heb mij altijd beperkt gevoeld door traditionele ‘rock’-teksten. Dat nummer bevat een heleboel ruimte voor mensen en plaatsen en om een raar verhaaltje te vertellen. Ik denk dat onze songs altijd wel iets unieks hebben, of het nou de titel is of de verwijzingen. En dan hoor je soms een heel simpel liedje als... wat zullen we zeggen... ‘I Got You Babe’ uit de jaren zestig. Daar kan ik wel een jaloers op worden. Als zo’n liedje goed gedaan is, bestaat er niets beters. Als het beroerd gedaan is, wordt het prullerig, clichématig en bot. Maar goed gedaan is het mooi, simpel, poëzie. Je voelt er iets bij. Dus een meer conservatief liedje schrijven kan ook een uitdaging zijn. Ik denk dat het op dit album een paar keer gelukt is. Liedjes die niet zo postmodern voelen en heel eenvoudig, bijna folky zijn. ‘Unbelievers’ en ‘Ya Hey’ bijvoorbeeld. DJB: Ik moet denken aan een wat ouder nummer van jullie, ‘Holiday’. Ook al heb je geen idee waar het eigenlijk over gaat of waar jij aan dacht toen je het schreef, de tekstregel ‘Holiday, oh holiday, and the best time of the year’ is simpel genoeg om te onthouden en mee te zingen en er iets bij te voelen. ‘Ja, dat vind ik leuk. Als muziekliefhebber luister ik ook naar liedjes op de radio waar ik maar de helft of alleen het refrein van versta en op dat niveau kan ik ervan genieten. Terwijl ik me soms ook uren over de tekst van een bepaald liedje kan buigen. De beste songs werken op al die verschillende niveaus. Als je je er niet in wilt verdiepen, is het ook goed.’

2008

2011

2013

97 vampire weekend

Vampire Weekend is in een paar jaar tijd tot de grootste categorie indieband: vorige album Contra kwam op nummer één binnen in de VS. Koenig waakt er voor een al te gelikte machine te worden met zijn band. ‘Als je te professioneel wordt... Ergens moet het wel, je wilt geen verwend nest worden of je respectloos gedragen of vergeten dat er mensen zijn die op je rekenen. Maar als je te professioneel wordt, loop je het gevaar te vergeten dat deze hele machine – de business, festivals, pers – draait op een heel wispelturig, grappig en mystiek ding dat songwriting heet. Dat moet je beschermen, en dat betekent dat je een zekere mate van speelsheid moet bewaren. Dat is iets wat we moeten uitvogelen.’ DJB: Jullie hebben wat meer tijd genomen deze keer. ‘Het is niet alsof we een jaar vrij genomen hebben, misschien vier maanden. We hebben hard gewerkt en we hadden zelfs een jaar geleden al een album kunnen uitbrengen. Maar dan hadden we aantal heel goede songs gemist, daar moesten we gewoon even op wachten. Elke song moet iets bijzonders zijn, er mag geen opvulsel bij zitten. Onze filosofie is: elke song moet íemands favoriete nummer kunnen zijn. Als iedereen dezelfde favoriete nummers heeft en sommige nummers helemaal niemands favoriet zijn, maak je eigenlijk geen albums. Dan maak je veredelde singles.’ DJB: Hoe heeft je relatie met songschrijfpartner, toetsenist en bandproducer Rostam Batmanglij zich ontwikkeld sinds jullie in de band zitten? ‘In zekere zin zijn we alleen maar closer geworden. Steeds vaker bedenkt hij wat muziek, maakt hij een beat en begin ik er een beetje overheen te zingen. Het is de puurste samenwerking die je kan hebben, het gevoel van twee mensen dat bij elkaar komt. Het was goed om Ariel erbij te hebben om de boel wat op te frissen, want drie albums van twee gasten die naast elkaar achter een computerscherm zitten is een beetje te veel van het goede. Het is ongelooflijk dat we nog steeds nieuwe ideeën genereren. Ik heb reden te geloven dat zelfs als je het even moeilijk hebt, er geen goede ideeën lijken te komen en je een beetje depressief wordt, er om het hoekje nog steeds iets nieuws kan liggen. Voordat ‘Unbelievers’ kwam hadden we al een paar maanden niets geschreven en ik voelde me echt heel slecht. Hoe schrijf je een song? Ik had het idee dat ik het niet meer wist. En toen ineens kwam er een goed nummer en was alles weer als vroeger.’ DJB: Kan je een voorbeeld geven van hoe Ariel iets bijdroeg waar jij noch Rostam had kunnen bedenken? ‘We hadden al heel lang aan ‘Diane Young’ gezeten en de meeste productie-ideeën waren er al maar we hadden nog steeds het gevoel dat het nog niet cool genoeg was. Het was nog iets te conservatief voor ons doen. Wat zaten wat met de pitch van de vocalen te klooien, maar we waren er niet tevreden over. Toen kwam Ariel met een heel specifieke techniek waarbij je een stem ouder en jonger kan laten klinken. Ik begrijp het nog steeds niet helemaal, maar

je kan op dezelfde toonhoogte zingen en toch klinken een oude man en een kind heel anders. Met een computer kan je dat benaderen. De eerste keer klinkt het bizar, maar na een paar keer wordt het normaal. De oudste versie van ‘Obvious Bicycle’ bestond uit piano-akkoorden en allerlei gekke drums. We vonden het een te gekke song, maar het arrangement kregen we maar niet goed. Ariel heeft alles opgeruimd en er iets simpels van gemaakt en plotseling... konden we weer van die song houden.’ DJB: Je hebt aangegeven dat Modern Vampires of the City, na Vampire Weekend (2008) en Contra (2011), het laatste deel van een trilogie is. Is dat niet een beetje prematuur? Misschien blijkt het later wel het derde deel te zijn van een, eh... ‘Quadrologie? Dat zou kunnen. En ik behoud mij het recht voor om uit te breiden. Maar ik heb echt het gevoel dat deze drie albums bij elkaar horen. We hebben daar ook altijd een vaag gevoel over gehad. Er is ook iets met het getal drie, numerologisch of wiskundig. Het vierde album gaat anders worden heb ik het gevoel. We zijn in de dertig tegen die tijd. Ik durf wel te stellen dat deze drie albums altijd een eenheid zullen vormen, drie hoofdstukken. Je volgt veel dezelfde mensen. Het is geen rock-opera, het gaat niet om specifieke personages, maar de sitiuaties en de gevoelens kennen een heel natuurlijke ontwikkeling. Het mag geen verrassing heten dat ie min of meer onze eigen levens en die van de mensen die wij kennen volgt. Het begint met de blije schooltijd, misschien een beetje naïef, een beetje provinciaal. Dan de uitbundige expansie, de wereld wordt groter en opwindender. Het derde deel is altijd een soort afrekening, misschien een terugkeer naar huis, wat nieuwe gevoelens, serieuzere interactie met klassieke thema’s als liefde en dood en ouder worden. Het is een natuurlijk cyclus.’ DJB: Wat zou een logische volgende stap zijn, naar het platteland trekken, kinderen krijgen, chillen? ‘Ik voel me nog steeds best wel jong. Het idee van een gezin komt mij heel bizar en veraf over, maar wie zal het zeggen.’ DJB: Dat is wat mensen in de dertig doen. ‘Dat is waar. Misschien een nieuwe setting, een nieuw begin. We hebben onze muzikale wereld opengegooid, we kunnen doen wat we willen. Ik ben heel opgetogen over de toekomstige mogelijkheden.’ Vampire Weekend speelt donderdag 4 juli op Rock Werchter in België en zondag 7 juli op De Wereld Draait Buiten op het Westergasfabriekterrein in Amsterdam. vampireweekend.com

feature TEKST SANDER KERKHOF

Exit

Festival Het Exit Festival in het Servische Novi Sad is in dertien jaar uitgegroeid tot één van de toonaangevende festivals van Europa. Exit heeft bijzondere roots in het studentenprotest tegen het regime van Slobodan Milošević aan het einde van de jaren negentig. Festivaloprichter Dusan Kovačević wil het sociaal activistische aspect van Exit dit jaar weer meer naar de voorgrond brengen. Atoms For Peace, The Prodigy, CeeLo Green, Snoop Lion, Diplo, Jeff Mills, Seth Troxler, Pan-Pot, Dixon & Âme, Scuba, Pan-Pot. Het is maar een dwarsdoorsnede van wat Exit tussen 10 en 14 juli te bieden heeft. Het festival is sinds 2000 uitgegroeid tot een vierdaags evenement dat ieder jaar zo’n 200.000 bezoekers naar het Petrovaradin-fort in de stad trekt. Meer dan de helft van de bezoekers komt uit het buitenland. Vanuit Nederland is er al een aantal jaren een speciale trein die elk jaar vanuit Utrecht naar het festival vertrekt. Hoewel Milošević in 2001 gearresteerd werd en in 2006 overleed in zijn VN-cel in de gevangenis in Scheveningen, identificeert het festival zich nog steeds met de tegencultuur in Servië. Er staan tegenwoordig heel grote namen op Exit, dat bovendien een industrie uit de grond heeft gestampt waarin miljoenen euro’s omgaan, maar het festival is nog steeds geen geen doorsnee commercieel evenement. Van de tegenwerkingen door de overheid is Exit alleen maar sterker en groter geworden. Hoewel minder frontaal politiek dan vroeger, blijft het festival zijn roots trouw en blijft het zaken als nationalisme, werkeloosheid en censuur aan de kaak stellen.

100 exit festival

MOEDIG DJBroadcast legde de opzienbarende ontstaansgeschiedenis van het festival vorig jaar vast in de documentaire States of Exit. In de film is Kovačević een opvallende afwezige. Hij werkte de afgelopen jaren in het buitenland, maar keerde in september jl. terug om opnieuw de rol van general-manager op zich te nemen. Eind jaren negentig was hij betrokken bij Otpor!, de eerste politiek onafhankelijke studentenorganisatie van Servië. Een verzetsbeweging die voor vrijheid en democratie streed in het door Milošević in de afgrond gestorte land. ‘Eén van de tools die we gebruikten waren concerten, mensen samenbrengen bij grote evenementen om de boodschap verspreiden.’ De protesten in 1996 waren de aanzet tot de val van Milošević en begonnen omdat de president de verkiezingen had gestolen. Na drie maanden van dagelijks protest werd er geluisterd. In 2000 besloot de organisatie de hele zomer te gebruiken om een gratis festival te organiseren met lokale artiesten. Concerten, feestjes, theaterperformances, films, tentoonstellingen, allemaal in het park van de universiteit. Het eerste Exit Festival duurde honderd dagen en eindigde op de dag van de verkiezingen, die Milošević uiteindelijk verloor.

We willen mensen herinneren aan de grondbeginselen van Exit. Na de democratische veranderingen in Servië bleef de organisatie nadenken over de rol van Exit in de gemeenschap. Kovačević: ‘Het land was in slechte staat. Als je iets wilde veranderen, dan moest je betrokken zijn. Exit maakte een einde aan de apathie onder jonge mensen, maakte ze moediger. Toen het regime eindigde was er een boost van optimisme. Het was een belangrijke motivatie geweest voor mensen van mijn leeftijd om onze stem te laten horen. We begrepen dat onze generatie – ik was 22 – een groot deel van onze jeugd had verloren doordat het land in de jaren negentig totaal geïsoleerd was geweest.’ Om de barre situatie te schetsen geeft hij een voorbeeld: ‘Mijn ouders zijn universitaire professoren. Op een gegeven moment verdienden ze het equivalent van tien euro in de maand. Aan het begin van de jaren negentig was dat nog zo’n duizend euro geweest. Er was geen geld, er waren sancties, er waren dus geen internationale concerten en we konden nergens naartoe reizen. Ik was zelf al wel op een aantal festivals in Europa geweest en kreeg het idee om een internationaal muziekfestival te beginnen.’

EVOLUTIE Exit groeide binnen een paar jaar uit tot een lieveling van kleine en grote artiesten. De rauwe atmosfeer was zeker in de eerste periode heel bijzonder, vertelt Kovačević. De sociale dimensie is door de jaren heen ook belangrijk gebleven. ‘We hebben meerdere campagnes georganiseerd. Samen met MTV hebben we een anti-mensenhandelcampagne opgezet met Angelina Jolie als boegbeeld. En onze actie voor het afschaffen van visa voor jongeren in Servië was een succes. Toen dat er eenmaal door was gaf eurocommissaris Olli Rehn in het openbaar belangrijke credits aan Exit.’ Nu Kovačević na twee jaar afwezigheid terug aan het roer is, wil hij het sociale en politieke aspect weer duidelijker terugbrengen bij zijn festival. ‘Onze slogan dit jaar is Revolution evolution. We willen mensen herinneren aan de grondbeginselen van Exit. In dat opzicht zijn we uniek en verschillen we van alle andere festivals in Europa. In de toekomst zal het nog een groter aandeel krijgen in het festival. Natuurlijk moet het ook een feestje zijn, maar we willen weer terug naar de originele uitgangspunten.’ Exit 2013 focust op meerdere issues. Ten eerste plaatselijke belangen die relateren aan Servië en de Balkan. ‘We voelen het als onze missie om de jeugd hier en in de landen om ons heen te helpen. We willen positieve voorbeelden in de gemeenschap brengen. Ons medialandschap is gevuld met reality-shows en andere slechte invloeden, en we willen laten weten dat er geweldige jonge mensen zijn die heel goede dingen aan het doen zijn. De meeste mensen hebben daar geen idee van, omdat het nieuws vol zit met slechte dingen, schandalen en dat soort zaken. We gaan een mediacampagne voeren in de regio om die positieve voorbeelden te laten zien. Exit is een belangrijk merk in deze regio geworden en we willen die kracht gebruiken.’ NIKOLA TESLA Exit was het eerste evenement na de oorlog dat Serven, Kroaten, Slovenen en andere nationaliteiten uit de verscheurde regio weer op één plek bij elkaar kreeg. ‘Die missie is ook na tien jaar nog steeds heel belangrijk omdat er nog steeds veel nationalistische gevoelens zijn in die landen. De communicatie tussen de verschillende groepen is verre van wat ie zou moeten zijn. We hebben een missie in het versterken van het contact tussen jongeren.’ Exit is bezig met een plan om de populairste bestemmingen voor jeugd in de Balkan verder te promoten. ‘Naast ons zijn er natuurlijk nog meer festivals, onder meer in Kroatië en Bosnië, en we brengen ze allemaal met elkaar in contact en promoten ze op internationaal niveau. Je hoeft na Exit nog niet naar huis, je kan naar nog veel meer mooie plekken hier in de buurt. We brengen een economische dimensie en helpen mee om het toerisme op de Balkan te ontwikkelen.’ Buiten de Balkan ziet Kovačević ook een rol voor Exit. ‘In de jaren negentig vochten we tegen de onderdrukking van het regime en voor vrijheid van meningsuiting en democratie. We zien nu dat de dingen waar wij in Servië mee te maken

105 exit festival

hadden ook internationale problemen zijn. Van vrijheid van meningsuiting op internet tot genetisch gemodificeerd voedsel zijn het onderwerpen die wij op de lange termijn willen tackelen. Het interessante is dat Exit dit jaar begint op de geboortedag van de briljante, gekke professor Nikola Tesla, één van de grootste uitvinders aller tijden. Hij kwam uit deze regio en hij symboliseert al onze sociale onderwerpen. Aan de ene kant is hij de naam die alle regio’s verbindt, want hij was Serviër en werd geboren in wat nu Kroatië is. Hij vocht ook voor gratis energie. Hij had veel problemen met Edison en met de mafia. Hij wordt de mascotte van het festival dit jaar.’

HOGERE GEDACHTE De grote vraag is: zitten al die feestgangers wel te wachten op zulke boodschappen? Kovačević denkt van wel. ‘Onze ervaring is dat de meeste mensen komen om naar hun favoriete artiesten te luisteren en een goeie tijd te beleven. Maar ze waarderen het ook dat er een soort hogere gedachte is die een positieve laag toevoegt. Ze weten dat ze onderdeel zijn van iets belangrijks. Natuurlijk is het moeilijk om te generaliseren, in iedere generatie zullen er mensen zijn die er minder voor open staan. Maar mijn ervaring met mensen die nu begin twintig zijn is heel positief. Ze zijn actief bezig met deze issues.’

WOODSTOCK De organisatie werkt ook internationaal aan het delen van kennis die is opgedaan in de activistische jaren negentig. De vuist, het symbool van Otpor!, werd gebruikt als inspiratie voor vele landen en acties, waaronder activisten tijdens de Arabische Lente. ‘Als positief voorbeeld van geweldloze verzetsbeweging. Het is belangrijk is dat we geen geweld gebruikten, maar juist humor, muziek en cultuur. Het duurt misschien wat langer om zo veranderingen teweeg te brengen, maar het is veel effectiever. Je verzamelt veel meer mensen die onderdeel van de beweging willen worden. Veel leden van de Servische beweging zijn naar het buitenland gegaan om gelijkgezinden te leren hoe ze op deze manier kunnen werken. Ik heb me vooral geconcentreerd op de groei van het festival.’

Tot slot de muziek. Kovačević vindt de line-up in 2013 de beste van de laatste vijf jaar. ‘We zijn heel blij met bijvoorbeeld Atoms For Peace. Ze doen maar een paar festivals deze zomer. Het is ook een voorbeeld van hoe je het sociale aspect verbindt met geweldige muziek. Toen Thom Yorke moest beslissen op welke festivals ze dit jaar zouden spelen, sprong Exit eruit omdat het meer is dan alleen een muziekfestival. Daar zijn we heel trots op.’

Door de jaren heen heeft Exit te maken gehad met controverse, de organisatoren werden gearresteerd op verdenking van verduistering, werden door links uitgemaakt voor verraders die bogen voor commerciële bedrijven en rechtse policiti, en er waren zelfs claims dat artiesten gedumpt werden vanwege hun politieke standpunten. Maar Exit heeft de zware kritiek doorstaan en kreeg inmiddels zelfs een aantal spin-offs, zoals het internationale filmfestival Cinema City. Eén van de andere nieuwe peilers is de Share Foundation, een non-profitorganisatie die tot doel heeft burgerlijke vrijheden in het digitale tijdperk te beschermen. Thema’s zijn de impact van digitale communicatie op het dagelijks leven en de mensenrechten, privacy, vrije meningsuiting, transparantie van de overheid, surveillance. De bijbehorende, gratis toegankelijke Share Conference werd tot nu toe tweemaal in Belgrado en vorig jaar in Beirut gehouden. Het legendarische Amerikaanse Woodstock-festival uit 1969 is voor Kovačević nog steeds het grote voorbeeld. ‘Woodstock had een duidelijke sociale agenda, de Vietnam oorlog stoppen. Wij voelen dat Exit één van de weinige grote Europese muziekfestivals is die die erfenis probeert te behouden. Natuurlijk moet je tickets en bier verkopen en draait het festival om lol hebben, maar er zijn veel festivals die alleen máár dat zijn. Wij willen de kracht van muziek gebruiken. Er zijn veel mensen in de muziekindustrie en in de kunst die daar mee bezig zijn. Exit moet het platform zijn om die initiatieven met elkaar te verbinden en te versterken.’

exitfest.org

106

special BEELD MEIS BELLE WAHR STYLIST SOPHIE DE GROOT HAAR EN MAKE-UP MAGDALENA LOZA MET DANK AAN: MADE IN JUNE, PLLEK EN STICHTING NDSM-werf MOGELIJK GEMAAKT DOOR PALLADIUM BOOTS PALLADIUMBOOTS.COM

Urban Safari Ontdek elk terrein als festivalterrein

ADINDA LANGE ROK: RIVER ISLAND, TRUI: ESPRIT, KETTINGEN: JAN BOELO, SCHOENEN: PALLADIUM CHRIS TRUI: GAUDI, BROEK: WEEKDAY, SCHOENEN: PALLADIUM

ADINDA BANDANA: NEW YORKER, ZONNEBRIL: ASOS, VERKNIPT SPIJKERJASJE: EPISODE, JURKJE: H&M, RING: WATERLOOPLEIN, SCHOENEN: PALLADIUM CHRIS SPIJKERJASJE: EPISODE, T-SHIRT: ASOS, BROEK: WEEKDAY, ARMBANDJE: DIESEL, SCHOENEN: PALLADIUM

ADINDA JASJE: MAISON SCOTCH, KANTEN BODY: AMERICAN APPAREL, SHORTS: STYLIST’S OWN, HOEDJE: FOREVER 21, SCHOENEN: PALLADIUM

ADINDA JASJE: RÜTME, KETTING: H&M, ZONNEBRIL: POLAROID, BUSTIER: RIVER ISLAND, SHORTJE: ZIPPER, SCHOENEN, PALLADIUM CHRIS JAS: ZIPPER, KETTING: BY1OAK, HEMD: HEMA, BROEK: ZIPPER, ZONNEBRIL: JUTKA & RISKA, SCHOENEN: PALLADIUM

CHRIS JAS: BARBOUR, SHIRT: ZIPPER, SHORT: H&M, SCHOENEN: PALLADIUM

ADINDA LEREN VESTJE: STYLIST’S OWN, JURKJE: BLEND SHE, KETTINGEN: JUTKA & RISKA, SCHOENEN: PALLADIUM CHRIS BLOUSJE: ZIPPER, SHORT: H&M, KETTINGEN: PHOTOGRAPHER’S OWN, SCHOENEN: PALLADIUM

115 festival-agenda

117 festival-agenda

Free Your Mind Free Your Mind is al weer toe aan zijn tiende editie, en laat dat niet geruisloos voorbij gaan. Met een meer dan complete line-up verdeeld over zeven podia wordt het zaterdag 1 juni goed toeven worden bij de Arnhemse Stadsblokken. Verschillende grote artiesten zullen verdeeld over de dag hun opwachting maken op het festival langs de Rijn. Wat dacht je bijvoorbeeld van onze eigen technolegende Speedy J, de Britse grootheden Slam en Ben Sims, of Detroit-held Carl Craig? Het zijn voorwaar bepaald niet de minsten. De zeven hostende partijen hebben elk hun eigen podium met zijn eigen karakter. XT3 heeft een donkere tent voor bijpassende techno, Paradise People een podium met uitzicht over de rivier, Summerloverz een tent met zomergarantie, Stylus Circus schijnt ook met iets speciaals te komen en van New Dutch School en 8Bahn kun je verwachten dat ze het thuisvoordeel maximaal benutten. Naast de eerder genoemde namen zullen o.a. ook Martyn, Secret Cinema, Egbert, Benny Rodrigues, Marcus Worgull, Cinnaman, Function, Subb-Ann, Shermanology en Bassjackers ervoor zorgen dat je je tot de spectaculaire afsluiting twaalf uur lang niet zult vervelen.

Mei Weather Festival Parijs, Frankrijk 17 t/m 19 mei Dagticket € 55 weatherfestival.fr Blawan, Delta Funktionen, Kassem Mosse, Marcel Dettmann, Theo Parrish Sputnik Spring Break Pouch, Duitsland 17 t/m 20 mei Dagticket € 56 / weekendticket € 81 sputnik.de/springbreak Karotte, Pan-Pot, Felix Kröcher, Dominik Eulberg Indiestad Diverse locaties, Amsterdam 18 t/m 26 mei Combiticket € 30 indiestad.nl Chet Faker, Young Galaxy, Cayucas, Bass Drum Of Death, David Lemaitre Groove Garden Festival De Nieuwe Hatenboer, Sittard 18 & 19 mei Combiticket € 45 groovegarden.nu Yellow Claw, Kraak & Smaak, The Flexican & MC Sef, Willie Wartaal

Drift Festival Vasim, Nijmegen 18 mei € 35 driftomtedansen.nl John Talabot, Ben Klock, Mano Le Tough, Oscar Mulero, Steffi, Surgeon

Fantasy Island Het Rutbeek, Enschede 18 mei € 37,50 fantasyislandfestival.com Korsakoff, Angerfist, Neophyte, Luna, E-Force, Code Black, Isaac

Soenda Festival Ruigenhoek, Utrecht 18 mei € 37,50 elevation-events.com Karotte, Ben Sims, John Talabot, Mano Le Tough, Oscar Mulero, Prosumer, Gaiser, Joris Voorn, The Advent

Freshtival Het Rutbeek, Enschede 19 mei € 27,50 freshtival.nl Laidback Luke, Roger Sanchez, Sander van Doorn, Wildstylez

Pacha Festival Java Eiland, Amsterdam 18 mei € 49,50 pachafestival.com Roger Sanchez, Inner City, Sander Kleinenberg, John Digweed, Tensnake Fusion of Dance Wijthmenerplas, Zwolle 18 mei € 45 fusionofdance.nl Bart Skils, Secret Cinema, Yellow Claw, Nymfo Harmony of Hardcore Festivalterrein De Roost, Erp/Veghel 18 mei € 35,50 / VIP € 52 harmonyofhardcore.nl Nosferatu, Angerfist, Partyraiser, Buzz Fuzz

7th Sunday Festival De Roost, Erp 19 mei € 43,50 par-t.nl/7thsunday Joris Voorn, Erol Alkan, Marc Romboy, Tom Trago London Calling Outdoor Tolhuistuin, Amsterdam 18 & 19 mei Dagticket € 17,50 / weekendticket € 30,londoncalling.nl Bass Drum Of Death, Chet Faker, Kate Boy, Satellite Stories, Young Galaxy PollerWiesen Revierpark Wischlingen, Dortmund (Duitsland) 19 mei € 28 pollerwiesen.org Adam Beyer, Monika Kruse, Ricardo Villalobos, Simian Mobile Disco

119 festival-agenda

Amsterdam Open Air Op zaterdag 8 en zondag 9 juni gaat het Amsterdam Open Air festival zijn derde editie in. Op vier grote en drie kleine podia krijgt het Gaasperpark een flinke afvaardiging van het Amsterdamse nachtleven op bezoek. Een weekendticket inclusief camping kost 79,50 euro. Zonder camping is het 59,50 euro, losse dagtickets doen 39,50 euro. Voor dat geld worden podia gehost door feestorganisties als Format, Apenkooi, Carnivale, Chasing the Hihat, Straf_Werk, Plak en GirlsLoveDJs. Zij vertegenwoordigen alles van disco en house tot hiphop, techno en electro. De artiesten die je kunt horen spelen of draaien lopen dus uiteen van De Jeugd Van Tegenwoordig en Cinnman tot Tiga, Joost van Bellen, Robert Hood, Flight Facilities, Aeroplane en Tom Trago. Naast de muziek en creativiteit op het festivalterrein wordt er voor het eerst ook een nachtprogrammering op de camping aangeboden. Denk aan een ‘silent disco’, theater en een lounge-area. Als die laatste je nog niet relaxt genoeg in de oren klinkt, kun je jezelf altijd nog verwennen met een Tipiticket (à 200 euro). Hiervoor slaap je in een volledig ingerichte tipi en komt een kamermeisje ontbijt op bed brengen. Daarnaast heb je dag en nacht een eigen piccolo tot je beschikking. Het Gaasperpark bereik je met metrolijn 53.

Juni

City Parade Luik, België 19 mei gratis cityparade.be n.n.b. International Music Summit Grand Finale Festival Dalt Vila, Ibiza 24 mei internationalmusicsummit.com Sven Väth, Scuba, Tensnake, Solomun

Holland Festival Diverse locaties in Amsterdam 1 t/m 26 juni Uiteenlopende prijzen hollandfestival.nl For Bunita Marcus, Memento Mori, Brooklyn To Berlin

909 Amsterdamse Bos, Amstelveen 1 juni € 19 909.nl Agoria, Carl Craig, Laurent Garnier, Secret Cinema

Chateau Festival Westelijk Havengebied, Amsterdam 25 mei € 25 chateautechno.com 2000 And One, Marco Bailey, Octave One, Stacey Pullen

Click Circuit Festival Circuit Park Zandvoort 1 juni € 30 www.iloveclick.nl Egbert, Remy, Jamie Jones, Barem, Christian Burkhardt

Intents Festival Oisterwijk 1 & 2 juni € 22,50 intentsfestival.nl Bass-D, DJ Isaac, Luna, Ophidian, Paul Elstak

London Calling Paradiso, Amsterdam 24 & 25 mei Dagticket € 20 / weekendticket € 35 londoncalling.nl Mount Kimbie, Palma Violets, Echo Lake, Jagwar Ma, Swim Deep

Lakedance Aquabest, Eindhoven 1 juni € 35 lakedance.nl Copyright, Manuel de la Mare, Shermanology, The Spine Shakers

Emporium De Berendonck, Wijchen 25 mei € 53 emporium.nl Crookers, Dubvision, Len Faki, Pendulum

Obsession Outdoor Festival Festivalterrein, Bovenkarspel 1 juni € 33,50 obsession-outdoor.nl Ille Bitch, Lauhaus, RipTide, Showtek

Free Your Mind Festival Stadsblokken, Arnhem 1 juni € 39,50 freeyourmindfestival.nl Carl Craig, Cinnaman, Martyn, ROD, Speedy J, Ben Sims Het Lente Kabinet ’t Twiske, Oostzaan 1 juni uitverkocht hetkabinetfestival.nl Boddika, Four Tet, Levon Vincent, Mala In Cuba, Steffi

121 festival-agenda

Rock Werchter Het Vlaamse plaatsje Werchter, zo’n dertig kilometer ten noord-oosten van Brussel, is sinds jaar en dag het toneel van het jaarlijkse Rock Werchter, deze zomer van 4 tot en met 7 juli. Het Vlaamse festival weet elk jaar weer ongelooflijk veel grote headliners binnen te halen. Zo komen dit jaar o.a. Blur, Major Lazer, Frank Ocean, Depeche Mode en James Blake naar Vlaams-Brabant. Rock Werchter is zonder twijfel een van de grootste festivals van Europa. Ooit begonnen als eendaags festival met maar een handvol acts is het uitgegroeid tot een vierdaags festijn met 140.000 bezoekers. In die vier dagen spelen er zo’n tachtig acts op drie podia, keuze genoeg dus. Qua dance kun je o.a. ook Disclosure, Boys Noize, Jamie Lidell, Vitalic en Modestep zien. Hiphopfans komen met Kendrick Lamar, Odd Future (inclusief solo-optreden van Earl Sweatshirt) en Azealia Banks aan hun trekken, met Vampire Weekend, The National, Phoenix, Sigur Rós en Alt-J kun je verantwoord de indiekid uit hangen en wie trek krijgt in een bak herrie kan zijn lol op met Rammstein, Volbeat of The Hives. Buiten de grote trekkers valt er bovendien van alles te ontdekken (tips: Haim, Fidlar, Laura Mvula).

Juni Jera On Air Ysselsteyn 7 & 8 juni Dagticket vrijdag € 15 / zaterdag € 35 / weekendticket €40 jeraonair.nl A Day To Remember, Cancert Bats, Funeral For A Friend, No Turning Back Rock am Ring Nürburgring, Duitsland 7 t/m 9 juni Uitverkocht rock-am-ring.com The Prodigy, Thirty Seconds to Mars, The Bloody Beetroots Rockness Loch Ness, Schotland 7 t/m 9 juni Uiteenlopende prijzen rockness.co.uk Bassment Jaxx, Carl Craig, Fatboy Slim, Julio Bashmore, Steve Aoki Amsterdam Open Air Gaasperpark, Amsterdam 8 & 9 juni Dagticket € 39,50 / weekendticket € 59,50 / campingticket € 79,50 amsterdamopenair.nl Tiga, Aeroplane, De Jeugd Van Tegenwoordig, Joost van Bellen, Tom Trago, Cinnaman

Beeckestijnpop Velsen-Zuid 8 juni Gratis beeckestijnpop.nl n.n.b Sónar Diverse locaties, Barcelona (Spanje) 13 t/m 15 juni Dagticket € 45/ combiticket € 175 sonar.es Soulwax, Kraftwerk, Richie Hawtin, Laurent Garnier, Skrillex Pinkpop Megaland, Landgraaf 14 t/m 16 juni Dagticket € 85 / weekendticket € 165 (inclusief camping) pinkpop.nl Queens Of The Stone Age, Netsky, Phoenix, Alt-J, Die Antwoord Oerol Terschelling 14 t/m 23 juni oerol.nl Daily Bread, Spinvis, Tess

Costa del Soul Blijburg, Amsterdam 15 & 16 juni Dagticket zaterdag € 30 / zondag € 17,50 / weekendticket € 40 costadelsoul.nu Audio Culture, Sandrien, Tom Trago, Virginia, Zed Bias Indian Summer Festival Geestmerambacht, Broek op Langedijk 15 & 16 juni Dagticket € 49 / weekendticket € 59 indiansummerfestival.nl Joran Van Pol, The Bloody Beetroots, The Prodigy, Warren Fellow Naked Song Festival Muziekgebouw, Eindhoven 15 juni € 32 nakedsong.nl Ad van Meurs, Dylan Sneed, Lake Forest, Rogier Pelgrim, Xavier Rudd Wantijpop Wantijpark, Dordrecht 15 juni Gratis wantijpop.nl De Jeugd Van Tegenwoordig, Kensington, Memphis Maniacs, Nielson

123 festival-agenda

A Day at the Park Op zaterdag 13 juli strijkt het A Day at the Park-festival voor de zesde maal neer in het Amsterdamse Bos. Midden in de zomer wordt er een feestje gebouwd met house-, disco- en techno-artiesten als John Digweed, Lindstrøm & Todd Terje en Booka Shade. Een kaartje kost 49 euro. De organisatie heeft in totaal 24 artiesten vastgelegd. Een aantal van hen zullen een live-set doen, waaronder, Booka Shade, Tensnake, Rodriguez Jr en Amsterdammer Arjuna Schiks. Het optreden van Lindstrøm en Todd Terje is zelfs de eerste en vooralsnog enige gezamenlijke liveshow van de Noorse discobroeders in Nederland. Andere landgenoten op de line-up zijn Michel de Hey, Roog, SHMLSS en Kraak & Smaak. Verder draait housegrootheid Derrick Carter op het festival en komt Ben Pearce, bekend van zijn deep-househit ‘What I Might Do’. Al deze namen staan over vier podia verspreid op het speciaal voor evenementen ingerichte Land van Bosse-terrein in het Amsterdamse Bos. Het groene karakter van die bosrijke omgeving neemt A Day at the Park ook mee in de verdere invulling van het feest, bijvoorbeeld door biologisch eten aan te bieden. De wijnbar is er weer en fans van theater kunnen ook hun hart ophalen.

Juni

Festival Mundial Spoorzone, Tilburg 29 & 30 juni Dagticket € 17,50 / Weekendticket € 22,50 festivalmundial.nl Balkan Beat Box, Fresku, Jazzsteppa, Sonikbeatz

Defqon.1 Biddinghuizen 21 t/m 23 juni Uitverkocht defqon1.nl Dirtcaps, Promo, The Prophet, Yves Deruyter

Awakenings Festival Houtrak, Spaarnwoude 29 juni € 52,50 awakeningsfestival.nl Ben UFO, Blawan, Dave Clarke, DJ Koze, James Holden, Jeff Mills, Modeselektor

Hurricane Fesival Eichenring, Scheeßel (Duitsland) 21 t/m 23 juni Uitverkocht hurricane.de Queens Of The Stone Age, Arctic Monkeys, Rammstein

Outdoor Stereo Julianapark, Hoorn 29 juni € 37,50 outdoorstereo.nl Egbert, Miss Monica, Olene Kader, Secret Cinema

Glastonbury Worthy Farm, Pilton (Engeland) 26 t/m 30 juni Uitverkocht glastonburyfestivals.co.uk Portishead, The xx, Vampire Weekend, Chic, Julio Bashmore

Ruhr in Love OLGA Park, Oberhausen (Duitsland) 29 juni € 22 ruhr-in-love.de Felix Kröcher, W&W, Moguai

Fusion Munster, Duitsland 27 juni t/m 30 juni Onbekend fusion-festival.de n.n.b.

Open Source Festival Galopprennbahn, Düsseldorf (Duitsland) 29 juni € 42,open-source-festival.de Mala In Cuba, Modeselektor, Darkstar, Portico Quartet

Summer Festival Nieuw-Zuid, Antwerpen 29 & 30 juni Dagticket € 41 / weekendticket € 65 (inclusief camping) summerfestival.be Hardwell, Martin Solveig, Mr. Polska, The Flexican, Lazy Jay Roskilde Festival Roskilde (Denemarken) 29 juni t/m 7 juli € 257 (inclusief camping) roskilde-festival.dk Kraftwerk, Rihanna, Disclosure, Bobby Womack, Baauer, James Blake Parkpop Zuiderpark, Den Haag 30 juni Gratis parkpop.nl Sinéad O’Conner, Skip & Die, De Kraaien LatinVillage Festival Spaarnwoude 30 juni € 45 a-venue.nl Benny Rodrigues, Brutuzz, The Partysquad

125 festival-agenda

ElectroBeach Deze zomer vindt op 19 en 20 juli in de Zuid-Franse badplaats Port-Barcarès het festival ElectroBeach plaats. Met één groot podium op het strand aan de Middelandse Zee, enorme LED-schermen, een gigantische lichtshow en veertigduizend bezoekers belooft het een spectaculaire editie te worden. ElectroBeach dat dit jaar zijn eerste lustrum viert, richt zich op dj’s uit de DJ Mag top-100. In tegenstelling tot voorgaande jaren is het festival niet gratis, maar veertig euro is nog steeds niet duur voor een tweedaags festival met twintig grote dj’s. De eerste namen die bekend zijn gemaakt zijn o.a. Afrojack, Hardwell, Nicky Romero, Sebastian Ingrosso, Martin Solveig, Markus Schultz en Dirty South. Ook Dizzee Rascal treedt op. Naast de grote namen en de schappelijke ticketprijs is ook de locatie een goede reden om het festival te bezoeken. Mocht je even genoeg hebben van al het spektakel op het strand, dan heb je ook nog naar het casino dat in het antieke, bijna honderd meter lange passagiersschip achter het hoofdpodium is gehuisvest, of kan je even tot rust komen in de haventjes van het kleine dorpje.

Juli The Garden Festival Tisno, Kroatië 3 t/m 10 juli Dagticket € 41 / combiticket € 124 thegardenfestival.eu Floating Points, Soul Clap, Theo Parrish, Detroit Swindle

Mainsquare Festival Arras, Frankrijk 5 juli t/m 7 juli Dagticket € 49 / combiticket € 115 mainsquarefestival.fr The Prodigy, Netsky, Kendrick Lamar, Alt-J, Haim

Worldwide Festival Sete, Frankrijk 1 t/m 7 juli Weekendticket € 95,50 worldwidefestival.com Ben UFO, Dark Sky, Four Tet, Mount Kimbie, Skream

Volt Sopron, Hongarije 3 t/m 6 juli € 128 ostfest.comostfest/festivals/volt Dub FX, Skream, Fritz Kalkbrenner, Billy Talent, Sven Väth

B’estFest Boekarest, Roemenië 5 t/m 7 juli Dagticket € 16 / Weekendticket € 34 bestfest.ro Chase & Status, Joker, Nas, Noisia

Breda Live Chasseveld, Breda 6 juli € 19,50 bredalive.nl Hardwell, Go Back To The Zoo, Handsome Poets

Wish Outdoor De Aa, Beek & Donk 6 & 7 juli Dagticket zaterdag € 43,50 / zondag € 25 / weekendticket € 50 wishoutdoor.com Steve Rachmad, Yellow Claw, Showtek, FeestDJRuud

De Beschaving Botanische Tuinen, Utrecht 6 juli € 28 debeschaving.nl Nobody Beats The Drum, De Jeugd Van Tegenwoordig, Alphabeat

Rock Werchter Werchter, België 28 juni t/m 1 juli Combiticket € 200 rockwerchter.be Blur, Green Day, Rammstein, Netsky (live), Jamie Lidell, Sigur Rós Pitch Festival Westergasfabriek, Amsterdam 5 & 6 juli Dagticket € 45 / weekendticket € 80 pitchfestival.nl Disclosure, Hudson Mohawke, James Blake, Jamie Lidell, Bonobo

Stereo Sunday Julianapark, Venlo 6 & 7 juli Gratis stereosunday.nl Showtek, Jesse Voorn, Dyro

Sensation Amsterdam ArenA 6 juli € 79,75 sensation.com Fedde le Grand, Mark Knight, Nic Fanciulli, Nicky Romero

127 festival-agenda

Henk op de Helling Op zaterdag 20 juli vindt de vierde – en laatste! – Henk op de Helling plaats aan de NDSM-werf in AmsterdamNoord. Henk moet het terrein namelijk verlaten vanwege de restauratieplannen van de gemeente. Hét festival voor live elektronische muziek kan al voor 29 euro worden bezocht. Helemaal over met Henk is het trouwens niet. Onlangs breidde de Stichting Henk nog uit met een indoorfestival genaamd Henk in de Fabriek. Dat was iets verderop op het NDSM-terrein, in een oude loods waar vroeger aan boten werd gelast. Een geschiedenis die overigens geheel in de geest van de stichting en het festival is. Muzikanten lassen hun composities tijdens Henk namelijk op het moment van spelen aan elkaar. Dit wil zeggen dat je geen ingestudeerde dj-sets hoeven te verwachten. Dat is even wennen, maar het thema van het festival dit jaar is dan ook vervreemding, ‘en misschien zelfs dislocatie’. Net als de aanwezigheid van het Nederlandse strijkkwartet Matangi opmerkelijk is, maar natuurlijk de relatie met elektronische muziek opzoekt. Andere artiesten die deze zomer aan bij Henk op de Helling spelen zijn o.a. het Moritz Von Oswald Trio, Redshape, Isoleé, Lawrence, Regis en William Kouam Djoko. Diverse beeldend kunstenaars zorgen voor een originele entourage.

Juli Zomerkriebels Vredenburg, Utrecht 6 juli € 39,50 zomerkriebels.nl André Galluzzi, Homework, Kaiserdisco, YellowClaw

Metropolis Zuiderpark, Rotterdam 7 juli Gratis metropolisfestival.nl Ronnie Flex, Shangaan Electro, Jacco Gardner, Mozes and the Firstborn

Balaton Sound Zamardi, Hongarije 11 t/m 14 juli € 125 balatonsound.nl CeeLo Green, DJ Koze, Henrik Schwarz, Steve Aoki, Todd Terje

Breda Live Chasséveld, Breda 6 juli € 19,50 bredalive.nl Hardwell, Go Back To The Zoo, Racoon

Love Family Park Mainwiesen/Hanau, Duitsland 7 juli € 36 lovefamilypark.com Chris Liebing, Marco Carola, Loco Dice, Ricardo Villalobos, Sven Väth

Les Ardentes Parc Astrid, Luik 11 t/m 14 juli Dagticket € 45 / combiticket € 105 lesardentes.be Digitalism, DJ Hype, Nas, Miguel, Skip & Die, dEUS

Exit Festival Petrovaradin-fort, Novi Sad (Servië) 10 t/m 14 juli € 122 exitfest.nl Atoms For Peace, Dubfire, SBTRKT, Scuba, Seth Troxler, Diplo

North Sea Jazz Ahoy, Rotterdam 12 t/m 14 juli Dagticket € 79 / weekendticket €189 / all-in €309 northseajazz.com The Roots, Thundercat, Mala In Cuba, Miguel, Kendrick Lamar

Have A Nice Day Festival Openluchttheater, Eibergen 7 juli € 21 haveanicedayfestival.nl Tama Sumo, Benny Rodrigues, Levon Vincent, Tripeo Free Festival Atlantisstrand, Almere 6 & 7 juli Dagkaart € 16 freefestival.nl Kaiserdisco & 2000 And One, De Man Zonder Schaduw, The Flexican

Bažant Pohoda Vliegveld Trenčin, Slowakije 11 t/m 13 juli € 99 pohodafestival.sk Amon Tobin, Bonobo, Erol Alkan, Justice, Major Lazer

Cactus Festival Minnewaterpark, Brugge 12 t/m 14 juli Eén dag € 40 / twee dagen € 69 / drie dagen € 90 cactusfestival.be Beach House, Blaudzun, dEUS, Hooverphonic, Michael Kiwanuka

129 festival-agenda

Monegros Op zaterdag 20 juli staat de negentiende editie van het Spaanse Monegros Desert Festival op de agenda. Ergens in de verlaten woestijn tussen Barcelona en Madrid gaan veertigduizend bezoekers twintig uur lang uit hun dak op op alles tussen electro, techno, dubstep, hiphop en drum ’n bass. Een kaartje kost 75 euro. Het festival is gelegen in de regio Huesca, iets ten noorden van Zaragoza. De gortdroge zandvlakte van Monegros doet al bijna twintig jaar dienst als terrein. Van meet af aan is het festival gegroeid en niet alleen wat bezoekersaantallen betreft. Ook de programmering kent de afgelopen jaren een ruimer aanbod dan alleen harde ravemuziek. Zo is Monegros een gedegen concurrent van Barcelona’s Sónar-festival geworden. Iets warmer is het in Monegros wel. Vanwege de hitte start het festival aan het eind van de middag en eindigt het de volgende dag aan het begin van de middag. Desondanks is iets van warme kleding meenemen geen gek idee, omdat de temperatuur in de nacht sterk daalt. Jezelf warm dansen is natuurlijk ook een oplossing. Een kleine selectie uit de line-up: Underworld, The Bloody Beetroots, Richie Hawtin, Ben Klock, Loco Dice, Paco Osuna, Public Enemy en Vitalic reizen af naar de vlakte.

Juli Splash! Festival Gräfenhainichen (Duitsland) 12 t/m 14 juli € 119 splash-festival.de A Tribe Called Quest, Kendrick Lamar, A$AP Rocky, Tyler the Creator

18Hrs Festival Balkenhaven, Zaandam 13 juli € 36,50 18hrsfestival.nl Sandwell District, Technasia, De Man Zonder Schaduw, Joran van Pol

Wireless Festival Hyde Park, Londen 12 t/m 14 juli € 247 wirelessfestival.co.uk Jay Z, Justin Timberlake, Frank Ocean, A Tribe Called Quest, Katy B

XO Live Aquabest, Eindhoven 13 juli € 59 xofestival.nl Major Lazer, Innervisions, Justice, Solomun, Martyn, Sub Focus

Bospop Boshoven, Weert 13 & 14 juli Dagticket € 59 / weekendticket € 100 bospop.nl ZZ Top, Kitty, Daisy & Lewis, Amy Macdonald, Crosby, Stills & Nash

Dijkpop Festivalterrein, Andijk 13 juli € 25 dijkpop.nl The Opposites, Basto, Guerilla Speakerz, Kraantje Pappie

Airbeat One Neustadt-Glewe, Duitsland 18 t/m 21 juli Dagticket € 35 / Combiticket € 65 airbeat-one.de Pan-Pot, Steve Aoki, Tocadisco, Klangkarussell

Last World Festival Kristalpark, Lommel (België) 13 juli € 36,50 par-t.be/lastworldfestival Pavo, Promo, Technoboy, Yves Deruyter, D-Block & S-te-fan

A Day at the Park Amsterdamse Bos, Amstelveen 13 juli € 49 adayatthepark.nl John Digweed, Michel de Hey, Lindstrøm & Todd Terje, Booka Shade

10 Days Off Vooruit, Gent 18 t/m 29 juli Combiticket € 75 10daysoff.be Hudson Mohawke, Michael Mayer, Synkro, Lone

Dour Festival Festivalterrein, Dour, België 18 t/m 21 juli Dagticket € 50 / dag- + campingticket € 60 / combiticket € 117 dourfestival.be Flying Lotus, Joy Orbison, Modeselektor, Nina Kraviz, Shed, Andy C Fib Benicàssim Benicàssim (Spanje) 18 t/m 21 juli € 173 fiberfib.com Arctic Monkeys, La Roux, Dizzee Rascal, John Talabot, Skream

131 festival-agenda

Welcome to the Future Zaterdag 27 juli vindt wederom Welcome to the Future Festival plaats in recreatiegebied ’t Twiske, iets ten noorden van Amsterdam. Op zeven podia treden dan 49 artiesten op, van Ricardo Villalobos tot Joris Voorn, van Makam tot Ellen Allien en van Maceo Plex tot Dubfire. Een entreebewijs kost 44,50 in de voorverkoop. Welcome to the Future Festival wordt voor de zevende keer georganiseerd, maar het gelijknamige feest kent een geschiedenis die teruggaat tot de tijd, zo’n twintig jaar geleden, dat Quazar-producer Gert van Veen zijn eigen housefeesten in Paradiso ging organiseren. Eens per jaar trekt de organisatie het Noord-Hollandse landschap in, omgeven door waterpartijen en het groene landschap van ’t Twiske. Dit groene aspect is iets waarmee de organisatie zich profileert en van andere festivals onderscheidt. Zo zijn de podia van recyclebaar materiaal gemaakt en loopt de stroomvoorziening voor een deel op plantaardige olie, worden feestgangers voorzien van gratis kraanwater en is de voedselvoorziening bijna volledig biologisch. Ook backstage wordt er ongetwijfeld goed gezorgd voor dj’s als Kevin Saunderson, Steve Rachmad, Robert Hood, San Proper, DVS1, Detroit Swindle en Homework. Wie weet komen sommige Nederlandse dj’s ook lekker op de fiets naar het festvial, net als 3.800 mensen vorig jaar deden.

Juli Melt! Festival Ferropolis, Gräfenhainichen (Duitsland) 19 t/m 21 juli € 136 meltfestival.de Ben Klock, Ellen Allien, Julio Bashmore, Miss Kittin, Scuba, Soulwax

Henk op de Helling NDSM-werf, Amsterdam 20 juli € 29 stichtinghenk.nl Moritz Von Oswald Trio, Lawrence, Isolée, Mike Dehnert, San Proper

Welcome to the Future ’t Twiske, Oostzaan 27 juli € 44,50 welcometothefuture.nl Ricardo Villalobos, Joris Voorn, Dubfire, Ellen Allien, Maceo Plex

Positivus Festival Salacgriva, Letland 19 t/m 21 juli € 56 positivusfestival.com The xx, Sigur Rós, Two Door Cinema Club, Crystal Castles

Tomorrowland De Schorre, Boom (België) 26 t/m 28 juli Uitverkocht tomorrowland.be Tiësto, John Digweed, Carl Cox, Todd Terje, Dixon, Jamie Jones

Stekkerfest Voorveldse Polder, Utrecht 27 juli € 25 stekker.nl Nathan Fake, Mathew Jonson, T. Raumschmiere, Mike Mago, Nuno dos Santos

Buiten Westen Westerpark Amsterdam 20 juli € 39,50 buitenwesten.am Minilogue, Prins Thomas, Tom Trago, William Kouam Djoko, Pachanga Boys Monegros Desert Festival Fraga (Spanje) 20 juli € 55 monegrosfestival.com Ben Klock, Public Enemy, Richie Hawtin, Underworld, Vitalic

Global Gathering Stratford-Upon-Avon (Engeland) 26 & 27 juli € 135 globalgathering.com Carl Cox, DJ EZ, LTJ Bukem, Maceo Plex, Modestep, Seth Troxler Ultrasonic Festival Maarsseveense Plassen, Maarssen 27 juli € 25 ultrasonic.nl Joey Beltram, Kabale Und Liebe, Lucien Foort, Surgeon, Vince Watson

133 festival-agenda

Nature One Voor de bezoekers van Nature One is het dit jaar a time to shine. Het festival, op ongeveer een uur rijden vanaf Maastricht, vindt plaats van vrijdag 2 tot en met zondag 4 augustus op de voormalige Amerikaanse raketbasis nabij Kastellaun. In de voorverkoop kost een weekendticket 67 euro, voor een apart dagticket betaal je 49 euro. Op vijf verschillende podia staat een compleet arsenaal van veelal Duitse dj’s voor je klaar om de trommelvliezen te laten trillen. Bijvoorbeeld Sven Väth, Dominik Eulberg, Paul van Dyk, Chris Liebing, en Len Faki. Of ATB, die eind jaren negentig toptienhits scoorde met ‘9PM (Till I Come)’ en ‘Don’t Stop’. Nederlandse inbreng komt van Sander van Doorn, W&W en Charly Lownoise & Mental Theo. Ook electro-helden Felix da Housecat en Vitalic staan op het programma. Zo is er voor ieder wat wils op het gebied van elektronische muziek, van techno tot happy hardcore. Nature One heeft niet alleen vijf grote podia, maaar ook nog eens 19 clubpodia. In totaal spelen er meer dan driehonderd dj’s uit de hele wereld. De camping gaat overigens al op donderdag open en er zijn ook georganiseerde busreizen die vanuit Nederland naar het festival rijden.

Augustus Solar Weekend Festival Maasplassen, Roermond 2 t/m 4 augustus Dagticket € 49 / combiticket € 115 solarweekend.com Derrick Carter, Gomes, Goose, Jeff Mills, Sandwell District, Yellow Claw

Dance Boulevard Bergen op Zoom 3 augustus € 22,50 dance-boulevard.nl Atmozfears, Deepack, Digital Punk, Luna, Leroy Styles

Appelsap Oosterpark, Amsterdam 10 augustus € 29 appelsap.net The Opposites, Flatbush Zombies, Benji B, Cinnaman, HydroBoyz, Rashad & Spinn

Nachtdigital Olganitz, Duitsland 2 t/m 4 augustus Uitverkocht nachtdigital.de Blawan, Joy Orbison, James Holden, Chymera

Nirwana Tuinfeest Lierop 3 & 4 augustus Dagticket € 30 / combiticket € 60 nirwanatuinfeest.nl Motorpsycho, DeWolff, Green Lizard, Kensington

Buitenspelen Riekerhaven, Amsterdam 10 augustus € 25 buitenspelen.com William Kouam Djoko, Benny Rodrigues, Makam, dOP, De La Soul

Sziget Festival Óbudai-eiland, Boedapest (Hongarije) 5 t/m 12 augustus Dagticket € 45 / combiticket € 199 szigetfestival.nl Blur, Boys Noize, Chase & Status, Chris Liebing, Erol Alkan, Nina Kraviz

Lochtfest Domein de Locht, Duffel (België) 10 augustus Gratis lochtfest.be n.n.b

Nature One Kastellaun, Duitsland 2 t/m 4 augustus Dagticket € 49 / combiticket €67 nature-one.de Brian Sanhaji, Felix Kröcher, Markus Schulz, Sander van Doorn, The Advent Dance Valley Spaarnwoude 3 augustus € 50 dancevalley.com Paul van Dyk, The Opposites, Chris Liebing, Promo, The Flexican

Sonne Mond Sterne Saalburg-Ebersdorf, Duitsland 9 t/m 11 augustus € 108 sonnemondsterne.de Sven Väth, Deetron, Fritz Kalkbrenner, Modeselektor, Nero, Oliver Koletzki

Gaasperpleasure Gaasperplas Zuid, Amsterdam 10 augustus € 25 gaasperpleasure.nl Sandrien, Ion Ludwig, Shadow Child, Detroit Swindle, SHMLSS

135 festival-agenda

Dance Valley In recreatiegebied Spaarnwoude tussen Amsterdam en Haarlem wordt zaterdag 3 augustus voor de negentiende maal Dance Valley georganiseerd. Vorig jaar is een aantal dingen al veranderd, ook dit jaar worden zaken gewijzigd. Bijvoorbeeld de prijs van het kaartje. Vóór 1 juni betaal je 50 euro, daarna gaan de entreekosten in twee stappen naar 60 euro. De overige veranderingen zitten hem in de lay-out en grafische opmaak van het festival, evenals de decors en natuurlijk de line-up. De gigantische dj-line-up strekt zich uit van Chris Liebing en Ruffneck tot Yellow Claw en The Flexican tot Tommy Four Seven en Zedd. Zelfs The Opposites brengen hun nieuwe show dit jaar naar Dance Valley. Ook veteranen als Promo en Paul van Dyk zijn op de weide aanwezig, net als Hardwell trouwens, die de mainstage afsluit en hiermee deze zomer zijn enige Nederlandse festivaloptreden geeft. Alles is nog maar een voorproefje van hetgeen volgend jaar gaat komen. Dan bestaat Dance Valley namelijk twintig jaar en belooft men groots uit te pakken. De voorbereidingen daartoe zijn al in gang gezet, maar eerst wordt deze editie nog tot een stralend einde gebracht.

Augustus Paradigm Festival Paradigm, Groningen 10 augustus € 39,50 paradigm050.com n.n.b. Muziekpark Weijerpark, Boxmeer 10 & 11 augustus n.n.b muziekpark.nl n.n.b. Loveland Festival Sloterpark, Amsterdam 10 augustus € 44 lovelandfestival.nl Sven Väth, Marco Carola, Tiefschwarz, Maya Jane Coles, Felix da Housecat Street Parade Zürich, Zwitserland 10 augustus Gratis streetparade.com Luciano, Andrea Oliva, Nicky Romero, Klangkarussell

Pukkelpop Kievit, Hasselt (België) 15 t/m 17 augustus Dagticket € 83 / combiticket € 171 pukkelpop.be The xx, The Knife, Soulwax, TNGHT, Mosca, Mount Kimbie, Mr. Oizo

Luminosity Beach Festival Blijburg, Amsterdam 17 en 18 augustus Dagticket € 37 / weekendticket € 74 luminosity-events.nl Paul Oakenfold, Chicane, John O’Callaghan, Senn Tyas

Decibel the Weekend Beekse Bergen, Hilvarenbeek 16 t/m 18 augustus € 79,50 b2s.nl n.n.b

Dekmantel Festival Land van Bosse, Amstelveen 23 & 24 augustus Uitverkocht dekmantelfestival.com Laurent Garnier, Four Tet, Dixon, Optimo, James Holden, Joy Orbison

Lowlands Walibi World, Biddinghuizen 16 t/m 18 augustus Uitverkocht lowlands.nl Major Lazer, Richie Hawtin, Disclosure, Kendrick Lamar, The Knife Grachtenfestival Diverse locaties, Amsterdam 16 t/m 25 augustus Uiteenlopende prijzen grachtenfestival.nl Exposities in musua en muziek op binnen- en buitenpodia

Huntenpop DRU-park, Ulft 23 & 24 augustus Dagticket vrijdag € 15 / zaterdag € 35 / combiticket € 45 huntenpop.nl Boemklatsch, Mister And Mississippi, The Flexican & MC Sef

137 festival-agenda

Loveland Het Amsterdamse Sloterpark verandert zaterdag 10 augustus in een waar Loveland, als daar het gelijknamige festival plaatsvindt. Op zes verschillende podia zijn allerlei soorten elektronische muziek verenigd, met zowel gevestigde namen (Sven Väth, Marco Carola) als nieuwe talenten (Kolombo, Hot Since 82) op het affiche. De ticketprijs varieert in de aanloop naar het festival van 44 tot 54 euro. Wie er vroeg bij is deelt de liefde goedkoper dus. Niet alleen met zijn medebezoekers, maar ook met aansprekende dj’s als Felix da Housecat, Maya Jane Coles, Melon en Magda. Of wat dacht je van Sasha, Umek, Paco Osuna en Guy Gerber. En wat dat jonge talent betreft: samen met Pioneer organiseert Loveland een dj-wedstrijd met een spot in de line-up van de achtste editie Loveland als hoofdprijs. In totaal staan er zo’n veertig artiesten op zes podia. Loveland hecht grote waarde aan de properheid van het Sloterpark als feestterrein. Eerder dit jaar ruimden veertig vrijwilligers de rommel in het park op om zo het goede voorbeeld te geven. In ruil daarvoor mogen zij dit jaar trouwens ook gratis naar het festival. Wel zo netjes.

Augustus Creamfields Daresbury, Cheshire (Engeland) 23 t/m 25 augustus € 176 creamfields.com Duke Dumont, The Prodigy, Groove Armada, Loco Dice, Skream

Voltt Loves Summer NDSM-werf, Amsterdam 31 augustus € 39 volttlovessummer.com Henrik Schwarz, Loco Dice, Skudge, Adam Beyer, Convextion, Deetron

Magneetfestival Oostpunt, Amsterdam 23 augustus t/m 15 september € 75 voor alle weekenden / dagticket € 12,50 magneetfestival.nl Boemklatsch, Isis, Spacegirls

Ground Zero Recreatieplaats, Bussloo 31 augustus € 47 groundzerofestival.nl n.n.b

Mysteryland Floriade, Hoofddorp 24 augustus € 69,75 mysteryland.com Joris Voorn, Tiga, Baauer, Caspa, Chuckie, Loefah, Headhunterz

Wooferland Houtrak, Halfweg 31 augustus € 37,50 festival2013.wooferland.com n.n.b

Outlook Festival Pula, Kroatië 29 augustus t/m 2 september 2013 € 165 outlookfestival.com Digital Mystikz, Goth-Trad, Pinch, Rustie, Zed Bias, Andy C

September Lockdown Festival NDSM-werf, Amsterdam 1 september lockdownfestival.nl n.n.b Dimensions Festival Pula (Kroatië) 5 september t/m 9 september 2013 € 165 dimensionsfestival.com Blawan, Efdemin, Martyn, Pearson Sound, Steffi, Hype Williams Indian Spirit Festival Heiligengrabe (Duitsland) 5 t/m 9 september Donderdag € 80 / vrijdag € 60 / zaterdag € 35 indian-spirit.de n.n.b Berlin Festival Vliegveld Tempelhof, Berlijn (Duitsland) 6 & 7 september € 81,40 berlinfestival.de Björk, Booka Shade, Ellen Allien, Fritz Kalkbrenner, John Talabot

139 festival-agenda

Smeerboel Festival Op zaterdag 14 september mag iedereen zichzelf onder invloed van luide beats en een hoop jolijt weer onderkliederen tijdens het Utrechtse Smeerboel Festival. De volledig Nederlandse line-up wordt begin juni bekendgemaakt. Het toegangskaartje gaat in ieder geval 32,50 euro kosten. Het door Elevation Events georganiseerde Smeerboel Festival is een speeltuin voor volwassenen. Het is niet ongebruikelijk dat bezoekers elkaar verven, in luchtkastelen hossen of aan klimrekken hangen. Strandballen vliegen in de rondte en voor een verkleedpartij meer of minder draait men zijn hand niet om. De muzikale richting zal ongetwijfeld in dezelfde lijn liggen als voorgaande jaren. Dat betekent een mix van house en techno, maar zeker ook dubstep en hiphop, twee stijlen die vorig jaar eveneens een podium kregen op Smeerboel. Het feest vindt in plaats in het Festivalpark Vredenburg Leidsche Rijn te Utrecht. De organisatie presenteert op 18 mei trouwens ook nog het Soenda Festival in Utrecht, maar dan op het Ruigenhoek Terrein. Hier treden onder anderen Joris Voorn, Karotte, The Advent en Ben Sims op.

September Into the Great Wide Open Vlieland 6 t/m 8 september Uitverkocht intothegreatwideopen.nl n.n.b Oddstream Nijmegen 6 t/m 8 september n.n.b. oddstream.org n.n.b. Laundry Day Nieuw-Zuid, Antwerpen 7 september € 38 laundryday.be Steve Aoki, Vato Gonzalez, Safi & Spreej

Appelpop Waalkade, Tiel 13 & 14 September Gratis appelpop.nl Kensington, Golden Earring Popronde Nijmegen, Amsterdam, Rotterdam, Oss e.a. 13 september t/m 23 november n.n.b. popronde.nl n.n.b. Smeerboel Leidsche Rijn, Utrecht 14 september n.n.b smeerboel.com Paul Elstak, Remy

Lief Festival Strijkviertel, Utrecht 7 september € 39,50 lieffestival.nl n.n.b

Incubate Tilburg 16 t/m 22 september Diverse prijzen / combiticket € 80 incubate.org A Guy Called Gerald, Levon Vincent, 808 State, Tim Hecker

Valtifest NDSM-werf, Amsterdam 7 september € 45 valtifest.nl n.n.b

Summerlake Outdoor Festival Woerden 21 september € 30 summerlake.nl Housequake, Michel de Hey, RAM

TodaysArt Den Haag 27 & 28 september n.n.b. todaysart.nl n.n.b.

Oktober

Amsterdam Dance Event Diverse locaties, Amsterdam 16 t/m 20 oktober Uiteenlopende prijzen amsterdam-dance-event.nl n.n.b. I Love Techno Flanders Expo, Gent 9 november n.n.b ilovetechno.be n.n.b

November

Buma Rotterdam Beats Diverse locaties, Rotterdam 14 t/m 16 november Uiteenlopende prijzen buma-rotterdam-beats.nl n.n.b.

140

essential album TEKST JOB DE WIT Beeld DAVID BLACK

Daft Punk Random Access Memories Columbia

***** Alsof je de afgelopen maanden niet de meest geraffineerde marketingcampagne voor je kiezen hebt gekregen, begint Daft Punk zijn derhalve met nogal wat hysterie omgeven, vierde reguliere album met... een melodieus en beschaafd funky niets-aan-de-handliedje. Jazzy pianootje erin, geen druppeltje zweet te ontwaren op de robothelmen van Guy-Manuel de HomemChristo en Thomas Bangalter. ‘Let the music of your life give life back to music,’ zingt die laatste door een stemvervormer. Die muziek had ook knetterende techno kunnen zijn, of gruizige indiepop – stijlen die allebei een rol spelen in de twintigjarige geschiedenis van het Franse duo. Maar de herinneringen van de twee gaan verder terug, naar de disco uit hun prille jeugd. Er is veel coole disco gemaakt in de tweede helft van de jaren zeventig, in de VS, maar ook in Europa. Muziek die indertijd nauwelijks serieus werd genomen door de pers en andere zelfverklaarde serieuze muzieliefhebbers, maar die nog steeds staat als een huis en van ontegenzeggelijke invloed is geweest op de muzikale ontwikkelingen nadien. Al die dingen kan je niet echt zeggen van de producties van Daniel Vangarde, de vader van Thomas Bangalter. De cheesy eurodisco die hij onder andere met Ottawan en de Gibson Brothers maakte was, in weerwil van zijn artiestennaam, nou niet echt avantgarde. De disco-invloeden die Daft Punk aanwendt voor Random Access Memories, en die natuurlijk al sinds ‘Da Funk’ (1995) deel uitmaken van

hun muzikale DNA, zijn gelukkig een tikkeltje fijnzinniger. Sterker nog, Vangarde’s Amerikaanse generatiegenoot Nile Rodgers, die hier op een aantal nummers meespeelt en wiens visie op het hele album afstraalt, is niets minder dan een muzikaal genie. In samenwerking doorgaans met bassist Bernard Edwards schreef en produceerde hij tussen 1977 en 1984 menige klassieker, van Chic’s ‘Good Times’ en ‘Le Freak’ tot hits voor o.a. Diana Ross, David Bowie en Madonna. Het is Rodgers die je meteen herkent als gitarist op ‘Give Life Back to Music’. Het nummer is nou niet meteen van ‘Good Times’-kaliber, maar je laat er wel heel relaxt al je gespannen verwachtingen bij varen. Random Access Memories – speelduur: vijf kwarter – is een trip. Niet per se eentje naar de dansvloer, niet de hele tijd in ieder geval, en zeker niet naar de wereldwijde festivalweide waar nog steeds in trillende bewoordingen wordt gesproken over Daft Punks laatste tournee, in 2007. In het tweede nummer al tuimelt de beat naar een niveautje midtempo jazzfunk en vraag je je af of dit in hemelsnaam nog goed gaat komen. De aanstekelijk single ‘Get Lucky’, de grootste hit ooit voor de groep, heeft de wereld natuurlijk lekker gemaakt voor een album vol met zulke catchy nummers. Vergeet dat. Het enige wat in de buurt komt is ‘Lose Yourself to Dance’, ook met zanger Pharrell Williams, dat zelfs nog een tandje langzamer is. Tussen flijmscherpe handclaps en massieve drums snijdt Rodgers er een ragfijn riffje doorheen, terwijl Bangalters robostem onweerstaanbaar ‘come on come on come on come on come on come

on come on come on’ blijft zingen. We gaan weer leren dansen op 100 BPM. De artiesten waar Daft Punk mee samenwerkt drukken een flink stempel op het album, iets wat in het verleden niet zo sterk het geval was. In het geval van Animal Collectivezanger Panda Bear (‘Doin’ it Right’) en, meer nog, Strokesfrontman Julian Casablancas (‘Instant Crush’) bepaalt hun muzikale identiteit voor een groot deel de sound. Zoiets zou je ook kunnen zeggen over de bijdrage van de 72-jarige, bijna vergeten showbiz-zanger en songschrijver Paul Williams. ‘Touch’ is een vreemd nummer op een vaak vreemde plaat, met verschillende tempowisselingen, een kinderkoor en een pianopartij die doet denken aan Peter Allens jarenzeventighitje ‘I Go to Rio’. Vader Vangarde zal een glimlach niet kunnen onderdrukken. Nog gekker, en veel leuker, is ‘Giorgio by Moroder’ featuring de legendarische discoproducer Giorgio Moroder, die muzikaal niets bijdraagt, behalve dat hij, alsof hij er speciaal voor geïnterviewd is, in het nummer vertelt over zijn leven en zijn muzikale filosofie: Once you free your mind about the concept of harmony and of music being correct, you can do whatever you want. Het is duidelijk dat Daft Punk dat idee ter harte heeft genomen. En wat ze wilden doen is een album maken waarop geen enkele housebeat voorkomt, waarop Bangalter een paar zielige ballads over liefdesverdriet kan zingen, en waarop hun vriend Todd Edwards – in zijn eigen tijd legendarisch garage-dj met een unieke stijl van samplen en produceren – een uitermate pakkend, Hall & Oates-achtig

blue-eyed-soulnummer nummer zingt alsof hij nooit anders heeft gedaan. Benny Sings gaat helemaal gek worden als hij ‘Fragments of Time’ hoort, en de song met een beetje mazzel ‘Get Lucky’ achterna de hitlijsten in gaat. Hoe Daft Punk het materiaal van Random Access Memories live gaat brengen, en het valt te hopen dat ze in ieder geval een poging zullen doen, wordt interessant om te zien. Met uitzondering van de fantastische track met Panda Bear, waarop een kakelverse 808-beat in hiphoptempo de maat aangeeft, en de totaal overstuurde, almaar doorclimaxende afsluiter ‘Contact’, doe je geen recht aan deze songs als je niet gewoon een sublieme band neerzet met drums, bas en natuurlijk Nile Rodgers zelf op gitaar. Zet Romanthony (‘One More Time’), Todd Edwards en Pharrell erbij en je hebt een show van heb ik jou daar, zou je denken. Het materiaal van RAM-voorganger Human After All (2005) zal zich er niet erg voor lenen, dus dat is hoe dan ook winst. Random Access Memories bevat ook missers, ‘Within’ is een niemendalletje en in ‘Motherboard’ lopen de progtendensen van Daft Punk gierend en gorgelend uit de hand. Maar zoals met al hun albums (her)scheppen de twee een geheel eigen muzikaal universum, eentje dat de cultus verder in stand houdt en in het geval van Random Access Memories zowel extreem hitgevoelig als extreem van lotje getikt uit de hoek komt. Wat we ons later van 2013 gaan herinneren zou wel heel eens een heel typisch verhaal kunnen worden, met twee glimlachende, beschaafd funky dansende robots op de achtergrond.

142

cd reviews

Elke single was raak het afgelopen seizoen, de Engelse broertjes Howard (19) en Guy (21) Lawrence wisten als geen ander UK-bass te vertalen naar de hitparade zonder te beknibbelen op dansbaarheid of coolheid. Het midtempo ‘Latch’ was de verrassende doorbraak, maar met de verrukkelijke dancepopsingle ‘White Noise’, kwamen ze zelf op nummer twee in de Britse topveertig. Met hun debuutalbum zetten ze die übercatchy lijn nog even door. Dit is het album dat je overal gaat (willen) horen deze zomer.

DISCLOSURE SETTLE PMR/ISLAND

*****

Zelfs in de hoogtijdagen van UK-garage wist niemand een album uit te brengen waarop het songmateriaal zo onverminderd sterk was. Disclosure lijkt de bangers uit de mouw te schudden. Laatste single ‘You & Me’ was er ook weer eentje, en Settle heeft er zo nog een paar. Guy zingt één nummer zelf, verder hebben ze een leuke gastenlijst met onbekende, semi-bekende en best-wel-bekende stemmen (Friendly Fires-zanger Ed Macfarlane, Jessie Ware) opgesteld. Die laatste, ooit succesvol geremixt de Lawrence’jes, kopt de kraker ‘Confess to Me’ feilloos in gevolgd door de epische afsluitering featuring het melancholieke geluid van London Grammar. De eerdere hits ontbreken niet, de toekomstige duidelijk evenmin. JOB DE WIT

In de zeven jaar die zijn verstreken sinds The Idiots Are Winning is de cultus rond de Engelse dj/producer James Holden alleen maar gegroeid. Zijn dj-sets zijn altijd een belevenis vol verrassingen, maar je weet dat zijn eigen muziek lang niet altijd een pad naar de dansvloer baant. Alleen: er was lange tijd bijna geen nieuwe muziek. The Inheritors lost de hooggespannen verwachtingen-vanhet-onverwachte in, vijf kwartier lang.

HOLDEN THE INHERITORS BORDER COMMUNITY

*****

James Holdens dj-achtergrond speelt nog steeds een rol in zijn magische muziek, al is die zelden rave-klaar. Je hoort het in de manier waarop de vijftien tracks in vier verschillende plaatkanten zijn onder te brengen. Alles achter elkaar draaien is misschien ook wel wat veel van het goede. Na een paar minuten ben je al helemaal ondergedompeld in zijn mysterieuze, quasi-organische geluidswereld van analoge synthesizers, tribale drums, slepende kerkorgeldrones en spooksamples. Met het derde nummer komt er niettemin een opzwepende beat in, en heus niet voor het laatst. Geen technodreun, maar een woest om zich heen slaande drummer, alsof Animal lid is geworden van Caribou. De freakout is compleet in ‘The Caterpillar’s Invention’, met een mimutenlange Balkanjazzclimax van saxofonist Etienne Jaumet, de enige gastmuzikant. ‘Kant C’ eindigt met een gigantisch vuurwerk, Holden is terug. JOB DE WIT

143

cd reviews

Soms moet je de dingen gewoon even helemaal anders doen, wil je weer op scherp staan. Zo sleepte Stephen James Wilkinson alias Bibio op een zonnige dag zijn instrumentarium de tuin in en nam daar ‘À Tout à l’Heure’ op, een van de sleutelnummers van zijn zevende album, een nummer waarop je het verse gras ruikt.

BIBIO SILVER WILKINSON WARP

Met Silver Wilkinson viert de Britse beat- en sfeermaker de wisseling der seizoenen. Laten we het Bibio’s lentealbum noemen. Sinds hij bij Warp tekende, is zijn muziek behoorlijk veranderd. Van opgeknipte post-hiphop met snippers soul verschoof de Brit geleidelijk naar melancholieke indiepop en werden zijn gitaarspel en zang steeds dominanter. En beter. Wat dat betreft is zijn nieuwe album geen radicale verandering ten opzichte van voorganger Mind Bokeh. Dat laatste album liet zijn geheimen slechts langzaam los, maar Silver Wilkinson vouwt na enkele minuten al open. Helemaal loskomen van de vergelijkingen met Boards Of Canada zal hij wel nooit, maar eerlijk gezegd doet Silver Wilkinson meer denken aan Washed Out, met meer diepgang en betere liedjes. Dat er af en toe een wolk voor de zon schuift komt de balans op dit mooie album alleen maar ten goede. RENÉ PASSET

***** Ooit werkte Gold Panda in een sexshop om de huur te kunnen betalen. Maar nadat hij van zijn oom een sampler leende, werd dat apparaat al snel zijn belangrijkste inkomstenbron. Zeker toen zijn debuutalbum Lucky Shiner (2010) landde. Derwin Panda reisde de hele wereld over, verruilde Londen voor Berlijn en trok langs wereldsteden als São Paulo, Osaka en Tokio.

GOLD PANDA HALF OF WHERE YOU LIVE GHOSTLY INTERNATIONAL

*****

Logisch dat zijn tweede album Half of Where You Live reizen als belangrijkste thema heeft en er nogal wat Aziatische instrumenten tussen de elektronica opduiken. Een samplegekkie die de wereld als geluidenpalet hanteert. In de handen van sommige producers zou dat een heel fragmentarisch album kunnen opleveren. Maar Gold Panda houdt overzicht, bouwt een paar prachtige rustpunten (‘My Father in Hong Kong 1961’, ‘S950’) in en waakt bovendien voor het dichtsmeren van iedere kier in zijn gelaagde geluid, waardoor Half of Where You Live nergens benauwend aanvoelt. Toegegeven, de dansnummers zijn minder magnetisch dan de recente single ‘Trust’ of het fijne meesterwerkje ‘An Iceberg Hurled Northward Through Clouds’ (2011). Toch blijft deze tweede Panda moeiteloos overeind naast de Four Tets en Caribous van deze wereld. En je komt nog eens ergens. RENÉ PASSET

144

cd reviews

Beter spits je de oren wanneer dubtechnopionier Moritz von Oswald (Basic Channel, Maurizio) en, ehm, pionier-van-al-wat-techno-is Juan Atkins (Cybotron, Model 500) samen tekenen voor een album. Borderland is het resultaat van Tresors Detroit-Berlijn connectie, een samenwerkingsverband dat al twintig jaar bestaat, tot nu toe vooral achter de schermen vruchtbaar was, maar nog altijd springlevend en ijzersterk is.

JUAN ATKINS & MORITZ VON OSWALD BORDERLAND TRESOR

Borderland is in feite een grote, lange, trage, diepe en ononderbroken technotrip. Vadsige speakers die een hele hoop sublaag aankunnen zijn een must. Verwacht allesbehalve peaktime (dub)techno van dit duo, want afgezien van de versnelling in de tweede helft van ‘Digital Forest’, drukken Atkins en Von Oswald het gaspedaal nooit vol in, al kan je met een beetje fantasie en dankzij de alle kanten op schietende hi-hats ‘Footprints’ en het naar acid neigende ‘Treehouse’ als vergezochte clubtracks zien. Het gelegenheidsduo gaat de komende maandenop albumtoer en het Canadese Mutek-festival heeft de première. Laten we hopen dat er Nederlandse promotor tussen zit die het de investering waard vindt, want deze dubtechnotrip extraordinaire wil je niet missen. Zowel wel live niet als op plaat niet. EELCO COUVREUR

***** Matias Aguayo is de Zuid-Amerikaanse uitgave van DJ Koze: een vreemde, geniale vogel wiens producties nooit voldoen aan de standaarden voor elektronische muziek. Saai wordt het dus nergens op zijn derde soloalbum. Maar The Visitor eist en verdient minstens een handvol luisterbeurten voordat je een oordeel velt.

MATIAS AGUAYO THE VISITOR CÓMEME

*****

Want dat het een heftige en onorthodoxe plaat is, is vanaf track één direct duidelijk. Aguayo doet niet aan subtiel opbouwen, hij knalt er vanaf ‘RRRRRR’ head-first in met broeierige wave-meets-techno, een soort Zuid-Amerikaanse variant van Liquid Liquid. Latin percussie speelt sowieso een hoofdrol op The Visitor, ook in meer techno-georiënteerde tracks als ‘Llegó el Don’, ‘Levantate Diegors’ en ‘A Certain Spirit’ hoor je de roots van de Chileen duidelijk terug. Techno is bij Aguayo trouwens niet gewoon techno, eerder een met vocalen overgoten akoestische variant van een machinale vierkwartsmaat. Blijven er nog over de tracks die eigenlijk overal tussenin vallen. De aanstekelijke pop/house-kruisbestuiving ‘Una Fiesta Diferente’, de trage, elektronische gitaarjam ‘Aonde’ en de ingetogen, maar verknipte synthsamples in ‘Do You Wanna Work’ laten zien hoe kleurrijk Aguayo’s muzikale wereld is. The Visitor is een verassende, verwarrende, soms carnavaleske maar nergens platte house-techno-wave-popplaat. EELCO COUVREUR

145

cd reviews

De Canadese band Austra stond al bekend om zijn nogal zwaarmoedige, bijna gothic synthesizermuziek, en vernoemt album nummer twee naar een klassiek Grieks heiligdom. Dat wordt weer een hoogdravende, bombastische kluif, zou je denken. De verrassing is: Olympia is juist lichtvoetiger dan doorbraak Feel it Break (2011), met dubby reggae-sferen (‘We Become’) en een zomerse synthpophit (‘Annie’) die je bijna in je dj-tas kan stoppen.

AUSTRA OLYMPIA DOMINO

*****

Elders huppelen de funky baslijntjes je lustig om de oren (‘Home’, ‘Painful Like’) en doet de muziek vooral denken aan jarentachtigpop als van The Human League. Is het een grote vrolijke boel? Nee, want zangeres Katie Stelmanis grijpt nog steeds elk excuus aan om haar opera-stem op te zetten, en klinkt soms als Kate Bush (qua bombast), Björk of met haar vervreemdende zangstem en accent als Karin Dreijer van The Knife. De teksten zijn bovendien onveranderlijk grimmig, over echtelijke ruzies en vreemdgaande partners. Ook muzikaal is de duisternis niet verdwenen, zoals de afsluitende tranentrekker ‘Hurt Me Now’ (met harp en synth-orgel) aantoont. ‘Sleep’ blijft hangen in nietszeggende bombast en een onopvallende melodie, maar verder zijn de liedjes even sterk als op het debuut. Doordat de band ditmaal wat meer variatie in stemming aanbrengt, levert het zelfs een beter album op. JACCO HUPKENS

Last van triphop-nostalgie, naar de tijd van een nieuwe Portishead- of Massive Attack-cd grijsdraaien in je discman? Tricky helpt je uit de brand met zijn tiende (!) album, dat bolstaat van onheilspellende oosterse fluiten, tabla’s, loodzware baslijnen en opgeknipte hiphopritmes. Na een paar matige albums met potsierlijke covers en uitstapjes naar blues- en countryrock weet hij eindelijk weer een consistente, duistere sfeer neer te zetten.

TRICKY FALSE IDOLS FALSE IDOLS

*****

Grotendeels met dank aan de zangeressen die hij er ditmaal bijhaalde: Nneka speelt de gepijnigde vriendin in ‘Nothing Matters’, r&b met een stuiterend Caraïbisch ritme en funky trompetten. De Chinees-Britse Fifi Rong speelt diezelfde rol in ‘If Only I Knew’, een mooi liefdesverdrietliedje met harde boombap en gevoelig gitaargepingel. Vagelijk politiek wordt het in ‘Does it’, dat geïnspireerd lijkt door Massive Attacks asgrauwe Mezzanine. Tricky heeft er goed aan gedaan zijn nummers kort te houden, want de meeste bestaan uit een groove zonder veel verandering, plus wat herhaalde losse frasen. De mc/producer zelf lijkt vaak een gast op zijn eigen album, meefluisterend op de achtergrond. In dat opzicht is er weinig veranderd, behalve dat er deze keer wél een goed album uit is gerold. JACCO HUPKENS

146

dvd

MODESELEKTOR WE ARE MODESELEKTOR MONKEYTOWN

***** Je hoeft niet per se een grote fan te zijn om een documentaire over een artiest te waarderen. Een goede documentaire is immers een interessante film, en dus altijd wel de moeite waard. Bij een net iets minder goede documentaire verandert het. Een matige documentaire is alleen maar leuk als je ĂŠcht fan bent. We Are Modeselektor is er een uit die laatste categorie. De film van regisseurs Romi Agel en Holger Wick is vermakelijk genoeg om de aandacht 74 minuten lang vast te houden. Het is zonder meer leuk om te zien hoe Sebastian Szary, ene helft van het Duitse technoduo, in een klein arbeidersplaatsje begon met illegale raves organiseren en tot ergernis van zijn ouders al zijn geld investeerde in draaitafels en synthesizers. En natuurlijk is het leuk om collega-

labelbaas Ellen Allien van Bpitch Control te horen vertellen hoe ze het duo binnenhaalde, om de twee even later hun eigen label Monkeytown te zien beginnen. Maar veel boeiender wordt het ook niet. De documentaire telt een handvol echt interessante anekdotes van familie en collegaâ&#x20AC;&#x2122;s die van begin af aan bij de act betrokken zijn, opgeleukt met archiefbeelden en opnames van een recente tour. Iets meer verdieping over het daadwerkelijke produceren en over het neerzetten van hun indrukwekkende liveshow was meer dan welkom geweest. Nu blijft het bij een inleiding in Modeselektor en krijg je vooral informatie die al bekend was uit eerdere interviews, opgeleukt met af en toe een sfeerbeeld of een sterk verhaal. RALPH-HERMEN HUISKAMP

147

hot label TEKST TOM VAN HAAREN beeld Daniel Hageman

Indigo Aera

In 2011 brachten Jasper Wolff en Maarten Mittendorff de eerste release uit van Indigo Aera, waarna ook andere, bevriende artiesten volgden, allemaal volgelingen van de klassieke Detroit-techno. Inmiddels staat de teller op acht releases, in gelimiteerde oplages, met handgedrukt stempel en binnenhoes met design van Daniel Hageman. (Gelukkig zijn de releases als digitale download wel onbeperkt verkrijgbaar.) De discografie van Indigo Aera wordt bevolkt door een sterke mix van oudgedienden als Stephan Brown en Mark Williams, vaak over het hoofd geziene producers als Sam McQueen en Loius Haiman en momenteel grote jongens als de Nederlander Makam en het Zweedse producersduo Skudge. Artiesten dus die zeker niet allemaal uit Motor City komen, maar die met hun producties duidelijk wel een dynamische

combinatie zoeken in de afwisseling tussen tribal, melodieus, hard en snel. Vooral melodie is een belangrijk aspect voor de Indigo-sound, legde Mittendorff laatst uit bij het verschijnen van DJB-podcast 241 (die volledig bestond uit releases van het label). ‘Muziek vertaalt heel goed een emotie. Je kan emotie vangen met een foto of een schilderij, maar volgens ons toch echt vooral door muziek met melodie.’ Die sound slaat aan, getuige het vierluik Lost Archives, waarvan de eerste twee delen met bijdragen uit de crème de la crème van het spectrum eerder dit jaar verschenen. Het de jonge labeleigenaren geen windeieren gelegd met een eigen clubavond in TrouwAmsterdam, een residency bij Concrete in Parijs, en gigs op festivals als Lowlands, Awakenings en Welcome To The Future. indigoaera.com

149

inspiratie TEKST JOB DE WIT BEELD JIM TAIHUTTU

Bomberjack Er zijn twee soorten dancefestivals in Nederland deze zomer: festivals waar Yellow Claw de boel afbreekt, en festivals waar Yellow Claw de boel niet afbreekt. Die laatste zijn doorgaans de festivals waar Yellow Claw niet geboekt is. Jim Aasgier is één van de dj’s van de groep, die zijn zoveelste hit te pakken heeft met de Opposites-collabo ‘Thunder’. Op de set van de videclip was Jim ook weer even Jim Taihuttu, filmregisseur. Half september gaat Wolf draaien, zijn tweede speelfilm en de opvolger van Rabat. Hopelijk blijft de bioscoop wel overeind. ‘Ik ging nadenken over wat inspiratie nou eigenlijk was en als snel kwam ik erachter dat het net als een ongeluk in een klein hoekje zit. Het kan alles zijn en overal opduiken. Voor mij persoonlijk is het een soort warme gloed die je van binnen voelt als je iets ziet of hoort en je meteen voor je ziet wat dat moet, kan en zelfs zál worden. Een soort eurekamoment dat nog het meest voelt alsof je net een hele moeilijke reken-

som uit je hoofd hebt gedaan en het antwoord weet. Vaak is het ook een optelling van een paar vage ideeën dat dan net een laatste push krijgt waardoor je het opeens allemaal snapt. Een stukje verlichting van het in je hoofd rondzeulen van honderden flarden van gedachtes. Op dit moment zit ik midden in zoiets; Ik zag Willem de Bruin op de set van de ‘Thunder’-video met een ouderwets bomberjack komen aanlopen. Ik wist meteen dat dat een korte film moest zijn. Willem in een bomberjack. En dat dan ’s nachts. Marwan Kenzari moet er ook in spelen en toevallig sprak ik de dag erna cameraman en flamboyist Menno Mans en ook hij was down. Het moet rauw worden en haast moet een van de thema’s zijn. Dat dus. Nu nog een link tussen die twee personages en een goede setting. In juli gaan we twee nachten filmen hebben we met zijn allen afgesproken. De aankomende dagen moet ik alleen nog tegen iets aanlopen waardoor ik dat warme gevoel van binnen weer krijg.’ habbekrats.nl

151

testlab TEKST Eric van den Boogaard

Ableton Live 9 Suite Met Ableton maak je muziek, draai je muziek en/of treed je op met je muziek. Producers noemen het een DAW (digital audio workstation) en het bijzondere aan Ableton Live 9 is dat het zowel geschikt is voor aspirant-artiesten die hun eerste stapjes maken als voor de studiofreaks die constant op zoek zijn naar de grenzen van de technologie. Na een beetje pielen draai je al een prima klinkend loopje in elkaar op de Session View-pagina, dat je na opnieuw even pielen al rap kunt arrangeren in het Arrangement Viewvenster. Maar dat staat gelijk aan een Ferrari alleen maar gebruiken om boodschappen te doen. Om alle pk’s van Live 9 Suite te benutten moet je even rustig de tijd nemen. En bijvoorbeeld met Max 4 Live aan de slag gaan, standaard bij het pakket inbegrepen, inclusief een flink aantal plug-ins. Met Max zijn de mogelijkheden werkelijk eindeloos; je bouwt er je eigen ‘devices’ mee, zodat je zowel Live als je hardware kunt aansturen en laten klinken zoals je zelf wilt. En je hoeft er geen doorgewinterde programmeur voor te

zijn. Online vind je allerlei video’s waarin je stap voor stap wordt begeleid bij het bouwen van je eigen plug-in. Dan maak je dus niet alleen je eigen muziek, maar zelfs je eigen instrumenten. Live 9 is niet zomaar een lullig update’je, het is een stevige upgrade met een aantal bijzondere nieuwigheidjes. Je kunt je automation nu opnemen in de clips in het Session Viewvenster, de browserverbeteringen zorgen dat je snel vindt wat je zoekt en uiteraard zijn er nieuwe effecten en pakketten met samples en instrumenten beschikbaar. De leukste feature is misschien wel de mogelijkheid om audio naar MIDI te converteren. Pak een sample of zelfs een hele track en vertaal hem in MIDI-noten, waar je vervolgens een geluid of instrument naar keuze aan kunt toewijzen. Het werkt met heel gelaagde muziek nog niet feilloos, maar denk aan de mogelijkheden die dit biedt voor bijvoorbeeld remixes. Dat baslijntje dat je steeds in je hoofd hebt omzetten naar bruikbare MIDI is nog nooit zo gemakkelijk geweest. ableton.com

153

testlab TEKST LEON DE RAAFF

KingKorg King Kong was een legendarische monster van een gorilla, zijn bijna-naamgenoot KingKorg is een monster van een synthesizer en neef van de legendarische MS-20 en Mono/Poly. In het logo vind je een subtiele verwijzing terug naar de reusachtige aap: de i van ‘King’ heeft de vorm van het Empire State Building. Korg bestaat vijftig jaar en dat vieren ze door niet één, maar twee hele dikke synths te introduceren: een moderne reissue van de MS-20, en de KingKorg. Die eerste overschaduwt de KingKorg een beetje door de bijna mythische status van zijn voorganger, maar dat is niet helemaal terecht. De KingKorg is de nieuwste in een serie virtueel analoge synths van Korg en de eerste met maar liefst drie oscillators per stem. Met één oscillator kom je al een heel eind, maar met drie kun je écht een vol geluid neerzetten. Direct naast de oscillator vind je de filtersectie en hier kan de KingKorg zich op de borst slaan: waar digitale filters meestal vrij dunnetjes klinken, heeft Korg hier wél de volle sound van de Oberheim, de Prophet en hun eigen MS-20-filters weten te benaderen. Een andere knipoog naar de apparaten uit vervlogen tijden

is de zichtbare, analoge tube-driver die voor net dat extra beetje warmte of distortion zorgt. Ondanks de vele mogelijkheden is de KingKorg heel snel te gebruiken. Het toegankelijk en overzichtelijk ingedeelde paneel zorgt er niet alleen voor dat hij erg geschikt is voor optredens, het maakt hem ook heel hands-on voor de leek. Lekker aan de grote knoppen draaien tijdens het spelen, gooi er nog een flanger en een klassieke tape-echo overheen en we zien wel waar we uitkomen. Heb je een sound die je wilt bewaren, dan sla je die simpel op in één van de honderd presets. Heb je daar geen zin in, dan kun je ook kiezen uit tweehonderd presets in categorieën als synth, lead, bass, brass en strings. Vind je de geluiden die de KingKorg produceert nog steeds niet genoeg, dan kan je via de microfooninput externe geluiden door de filters heen sturen, of dankzij de CV/gate-out-jack ook je Monotribe of MS-20 aansturen! Tel er de 61 toetsen, Korgs pitchbend/modulatie-joystick, arpeggiator en vocoder bij op en je hebt een synthesizer die je waarschijnlijk nog vaak terug zal tegenkomen, in de studio én op het podium. korg.com/kingkorg

155

testlab TEKST HANS VERHAAG

Native Instruments Komplete 9 Er zijn nog steeds artiesten en producers die ‘zweren bij analoog’. Daar is iets voor te zeggen, sommige analoge apparaten hebben inderdaad een ongrijpbare kwaliteit de nauwelijks naar enen en nullen valt om te rekenen. Toch vinden we het heel normaal dat die brei vervolgens door een (digitale) sequencer gaat, haarfijn (digitiaal) wordt gemasterd en tenslotte uit je (knetterdigitale) smartphone komt. Zo bezien is het niet zo vreemd dat de Komplete-bundel van Native Instruments een volwassen update krijgt. Komplete 9 is, meer nog dan zijn voorgangers, met afstand de meest complete bundel voor software-based muziekproductie. Als je een beetje bekend bent met Native Instruments voel je al dit naartoe gaat: 33 verschillende software-instrumenten, effecten en een berg samples waar je harde schijf het moeilijk mee krijgt. De ‘ultimate’ uitvoering wordt overigens geleverd met zijn eigen vaste schijf. Komplete 9 is uitgerust met inmiddels zeer gerespecteerde softsynths als de Absinth (pads), FM8 (DX) en Massive (basjes!), die de tand des tijds goed hebben doorstaan. Een groot deel van de machinerie gaat schuil achter Reaktor (5.8) en Kontakt (5), die het principe van de plugin binnen de plug-in op topniveau hebben gebracht. Bij Reaktor – de zeer diverse softsynth die je met zijn tweeledige user-interface in staat stelt om bijvoorbeeld je eigen synths te bouwen – gaat de aandacht vooral uit naar de synths: de Spark, Prism en de nieuwe Monark, een emulatie van de MiniMoog Model D. Vooral die laatste maakt indruk. Native Instruments heeft het de puristen moeilijk gemaakt om nog een cruciaal verschil aan te merken tussen analoog en digitaal. Om vervolgens elke twijfel te elimineren met Kontakt, en de berg aan nieuwe uitbreidingen voor deze toch al toonaangevende soft-sampler.

Alle sample-based software-synths is binnen de Kontaktomgeving uitgevoerd. Omdat je zo gemakkelijk verschillende sample-packs kunt combineren, scheelt dat al gauw een paar faders. Voor Komplete 9 hebben we het over een indrukwekkende catalogus. Hiermee heb je, Kontakts eigen library nog even buiten beschouwing gelaten, een keur aan samples tot je beschikking. Van vleugels en uprights, tot verdomd overtuigende Hammonds en elektrische piano’s, syths en een geenszins teleurstellend strijkkoor: het zit er allemaal in. Daarmee zijn we ook bij de zwakke knie van Komplete 9 belandt: het installatieproces, dat met talloze dvd’s de vele gigabytes maar met moeite naar je computer weet te transporteren. Wie mooi wil zijn moet schijnbaar pijn lijden, en in dat licht mogen de Studio Drummer, Abbey Road Drums en West Africa-packs ook even genoemd worden. Misschien niet de meest gezochte samples onder danceproducers, maar ze zonder uitzondering van onvergelijkbare kwaliteit. Als electronica- of technofreak kun je dan altijd nog je hart ophalen met Battery (4), voor de gelegenheid opgefrist. Zo gaat het nog even door, Komplete 9 is uitgerust met de gitaareffecten en -processoren van Guitar Rig, de metalversterker Rammfire, en de uit dit groepje veruit meest bruikbare Scarbee MMBass. Je zou het van software niet 1-2-3 verwachten, maar daar komen waarachtige dikke baslijntjes uit... Native Instruments heeft, uiteraard, natuurlijk, niet over het hoofd gezien nog wat toffe effecten toe te voegen. Kers op de taart is de Transient Master die het, zeker voor technoen houseproducers, wel heel gemakkelijk maakt om punch toe te voegen (of te elimineren). Het pakket is te breed en te diep om uitvoerig te beschrijven. Komplete 9 doet op onnavolgbare wijze zijn naam eer aan. native-instruments.com

156

in de studio met... TEKST EELCO COUVREUR fotografie boris kramaric Assistent fotograaf Juliane Hieber

Brandt Brauer Frick

Niet slim natuurlijk, om drie onrustige muzikanten te vragen of ze een half uur stil willen zitten, op een veel te smalle bank bovendien, om vragen te beantwoorden over de muziek de ze maken. Zouden ze niet liever gewoon een rondje willen jammen? ‘Graag zelfs.’ Techno en house gemaakt op een pianovleugel en een ouderwets drumstel. Daniel Brandt, Jan Brauer en Paul Frick zijn drie klassiek geschoolde muzikanten die zowel conventionele instrumenten als digitale en analoge gear gebruiken om hun hybride house en melodieuze techno te maken. Miami heet hun veelzijdige, derde album dat dit voorjaar uitkwam, een plaat die werkelijk álle kanten op gaat en waar een niet mis te verstaan rijtje gastartiesten aan heeft meegewerkt. Onder anderen Jamie Lidell, Nina Kraviz en de Duitse underground-pionier Gudrun Gut stonden in de rij om met Brandt Brauer Frick te werken, en het resultaat is indrukwekkend. DJB kreeg een kijkje in de Berlijnse keuken van dit hypermuzikale trio, dat graag in de klankkast van de vleugel kruipt en liever naast dan op het vel van het drumstel slaat.

v.l.n.r. Brauer Brandt Frick

158 Brandt Brauer Frick

In de wijk Neukölln loopt hip en creatief Berlijn zij aan zij met de vele nationaliteiten die de stad kleur geven. De huren zijn er nog betaalbaar, al is ook hier, net als in de rest van de stad, het huisjemelken begonnen. De straten zijn smerig, de broodjes falafel goedkoop en één van Duitslands meest muzikale trio’s heeft hier zijn hoofdkwartier, hangout en studio, midden op de door de gelijknamige film beroemd geworden Sonnenallee.

een feestje op het podium.’ Als het aan Brauer ligt komt er snel een vervolg op de albumtoer, mét Om’Mas Keith. ‘We gaan proberen om het van de grond te krijgen in de Verenigde Staten, maar het is afwachten of dat gaat lukken. Als het aan hem ligt gaat het sowieso gebeuren, samenwerken gaan we zeker in de toekomst, maar voor een eventuele Amerika-toer zijn we vooral afhankelijk van welwillende promotors.

Op een Oosters tapijt ‘Kom er in! Alles goed?’ klinkt het enthousiast als Frick – smal postuur, volle baard, blik op afwezig – de massief houten poort naar de binnenplaats openzwierd. ‘Daniel is wat later maar hij komt er aan, wil je bier?’ Via een achteringang lopen we door een gemeenschappelijke keuken naar de studio van BBF. ‘Er zitten meer muzikanten in dit pand,’ zegt Daniel terwijl hij tabak in een kort vloeitje rolt en er een tip inschuift, ‘dus we kunnen zonder problemen herrie maken.’ Een hoog plafond, de muren behangen met geluidsabsorberende schuimplaten, op de vloer een indrukwekkende verzameling Oosterse tapijten. In een hoek staat een zwartleren en een stoffen bank die nu weer hip want retro zijn, daarvoor een bijzettafel bezaaid met lege flessen witbier en tabakresten. Voor de rest is de vierkante ruimte gereserveerd voor instrumenten. Tot de categorie klassiek behoren onder meer een vleugel die onder het stof zit, maar in gebruik is, een Fender Rhodes-elektrische piano, een drumstel en een AKG C414B-microfoon, een BBF-favoriet. We noteren een stuk of wat Nordlead-synthesizers, maar ook een Moog Little Phatty en een Korg Monotribe, een apparaat dat in de buurt moet komen van wat ’s werelds kleinste analoge synthesizer is.

De SH-101 en de Juno-106 van Roland zijn bij meer producers van elektronische muziek favoriet, niet in de laatste plaats omdat ze ideaal zijn voor live-shows. ‘Die SH-101 is klein, maar je kan er ontzettend veel mee, en de sequencer is heel simpel en daardoor makkelijk onder de knie te krijgen, je kan echt lol hebben met dit ding. Ook de Juno is te gek, een analoge bak met presets die erg goed klinken, ook perfect voor optredens.’ ‘Geen idee hoe dat ding werkt,’ lacht hij als ik informeer naar het kleine, zwarte kastje dat er uitziet als een toetsenbord, de Monotribe dus. ‘Het is een synthesizer en sequencer met een ingebouwde speaker. Je hebt er geen voeding voor nodig want hij loopt op batterijen. Het wordt pas leuk wanneer je hem bijvoorbeeld aan die SH-101 hangt en ze met elkaar laat communiceren.’

Onlangs toerden de groep met de Amerikaanse muzikant Om’mas Keith door Duitsland (met in het voorprogramma de Nederlandse live-act LOLA). Keith, Grammy-winnaar en producer van o.a. Frank Ocean en Erykah Badu, had een aantal eisen voordat ze samen op tour gingen, vertelt Brauer terwijl hij twee nieuwe instrumenten een plek in de studio geeft: ‘Koop een Roland SH-101 synthesizer en een Roland Juno-106 synthesizer voor me, zei hij over Skype toen we aan het overleggen waren over hoe we de show zouden aanpakken. Die twee apparaten stonden bovenaan zijn wensenlijstje. Toen rookte hij een dikke joint en kwam hij met een nieuwe, nog veel grotere lijst. Wat daarop stond? Een tamboerijn en een klokkenspel onder anderen, ha ha.’ Brauer is nog altijd enthousiast over de albumtoer met de excentrieke Californiër. ‘Op toer met Om’Mas was een soort Lost in Translation in Europa, omdat hij zich in een compleet andere scene begaf dan hij gewend was. Maar wat we op het podium hebben neergezet vond ik persoonlijk echt heel tof. Alles was live, dus ook al het nieuwe materiaal van Miami, terwijl Om’Mas alle vocalen voor zijn rekening nam. Maar in plaats van het album domweg reproduceren, hebben we met zijn input compleet nieuwe versies gemaakt door alles live opnieuw te mixen. De optredens waren eigenlijk een grote jam, dan wordt het automatisch

‘De optredens waren een grote jam, dan wordt het automatisch een feestje’ De eenvoudig ogende Monotribe is exemplarisch voor de instrumenten die BBF gebruikt: ze moeten simpel maar effectief zijn. ‘Wat analoge gear betreft kopen we meestal dingen die een eenvoudige interface hebben. In de gebruiksaanwijzing van dat soort apparaten vind je aanvullende informatie, maar je snapt prima wat alle functies doen als je vijftien minuten gaat klooien met bijvoorbeeld zo’n Monotron, SH-101 of Juno-106. Vergis je niet, bij die vintage apparatuur is vaak heel goed nagedacht over de interface. De techniek om functies in een apparaat te blijven stoppen was er vroeger simpelweg niet, dus moesten ze efficiënt met de beschikbare behuizing omgaan. Tegenwoordig heb je eindeloos veel opties, dat maakt het wat mij betreft alleen maar verwarrend.’ Klassieke instrumenten zijn voor BBF allesbehalve verwarrend, luister maar naar hun eerste album You Make Me Real (2010), een plaat de luistert als een mengelmoes van staccato techno en melodieuze house, maar enkel en alleen met conventionele instrumenten is gemaakt, voornamelijk piano, vibrafoon en drums.

161 Brandt Brauer Frick

Terwijl Brauer nog wat met zijn synthesizers klooit, komt Brandt binnenlopen. Hij verontschuldigt zich voor zijn late verschijning, en de mannen nemen als automatisch een interviewhouding aan. Ze proppen zich naast elkaar op de te smalle zwartleren bank, verwisselen de spontane lach voor een uitdrukkingsloos gezicht, en kijken mij zwijgend aan. Van de frivoliteit van zo net is weinig meer over. Ik stel een eerste vraag, maar het is meteen duidelijk dat interviewen niet de favoriete sport van BBF is. Hoe het was om met zoveel verschillende vocalisten aan een album te werken? Brandt: ‘Het werkte bij iedereen anders. Om’Mas Keith is de enige waarmee we geen studiosessie hebben gedaan, maar voor alle vocalisten geldt dat we in eerste instantie via mail schetsen zijn gaan uitwisselen. Met Jamie Lidell was het een vrij lang proces, maar Om’Mas stuurde ons na drie maanden zijn versie van onze track die meteen raak was. Werken met Nina Kraviz was ook bijzonder. We kennen haar al jaren en toen ze hier in de studio was gaven we haar een paar steekwoorden en zinnen mee als basis voor de vocalen. Vervolgens heeft zich een half uur lang opgesloten en hoorden wij haar buiten schreeuwen, het eindresultaat was een vreemde maar toffe tekstcollage die we op muziek hebben gezet.’

BBF heeft geen standaard manier van werken. ‘Soms begint het met een akkoord, soms begint het met een drumpatroon, soms begint er iemand op een kist te rammen, of pakken we een raar geluid, iets wat herrie maakt. Muziek van anderen is wel vaak een inspiratie. Het komt nog weleens voor dat we een element uit een bestaand nummer halen en daarmee gaan jammen. Dan kopiëren we bijvoorbeeld het ritme, maar met een compleet verschillende instrumentatie. We produceren soms ook op de normale manier. Ableton staat altijd aan, dus al onze jams worden vereeuwigd.’ Echt leuk wordt het als de klassieke instrumenten op een onorthodoxe wijze gebruikt worden, of wanneer er geluiden worden geproduceerd uit dingen die daar helemaal niet voor bedoeld zijn. De klankkast van de vleugel die onder het stof zit bijvoorbeeld. ‘Die piano is een verhaal apart,’ zegt Brandt. ‘De vorige eigenaar was altijd bezig om dat ding te stemmen met een stemhamer, maar dat ging niet helemaal zoals het hoort. De piano klinkt daardoor niet strak. Voor ons is dat oké, het feit alleen al dat we een echte vleugel in de studio hebben staan is spannend.’

162 Brandt Brauer Frick

Frick: ‘De resonantie van de de klankkast is geweldig. Als je die van heel dichtbij opneemt, is het resultaat erg tof.’ Brandt: ‘Alle pianostukken van Miami komen uit deze vleugel, maar wat we vaak doen is met onze handen de snaren in de klankkast naar beneden drukken, en ze vervolgens bij het spelen van het akkoord loslaten. We bootsen een sustain- en een decay-effect na, net als bij synthesizers.’ Brauer: ‘Als je dan een opnamemicrofoon in de klankkast zet, krijg je een heel rare en gedetailleerde opname, een heel vol geluid.’ De volgende truc is er een met paperclips. Voor ‘Plastic Like Your Mother’ en ‘Empty Words’, één van de twee Jamie Lidell-tracks – of ‘Jamie Techno’, zoals Brandt het nummer noemt – schoven ze paperclips over alle individuele pianosnaren. ‘Het gevolg is een verwrongen pianogeluid dat een beetje jazzy aandoet. Het schaareffect noemen we het ook wel, het klinkt heel snappy. Dat soort trucs zijn overigens niet nieuw, hoor. Dit is allemaal al een keer gedaan, we doen onze research gewoon goed, en af en toe proberen we zelf iets uit. Ja, en we lezen natuurlijk het tijdschrift How To Prepare You Piano Today,’ grapt Frick, die wel klaar lijkt met het interview, net als de wat zwijgzame Brauer. ‘Weet je wat lekker zou zijn?’ zegt hij uiteindelijk, ‘als ik al die vragen met mijn synthesizer zou kunnen beantwoorden.’

Een potje jammen dus, daarvoor zijn de drie nooit te beroerd. Brauer kruipt met zijn hoofd in de klankkast van de vleugel om als een bezetene aan de snaren te plukken die Frick bespeelt, terwijl Brandt plaatsneemt achter het drumstel en ritmisch op de behuizing mept. Daar is de spontane lach weer, echte muzikanten kan je beter gewoon laten spelen. brandtbrauerfrick.de