DJB 49

MUSIC, ART & LIFESTYLE SINCE 2002 || DJB#49 || MEI - JUNI 2011 || DJBROADCAST.NL || DJBROADCAST.FM || GRATIS

Festival Special

voorwoord

Woehoe!!

Na een zonovergoten maand april en dito Koninginnedag denderen we met volle vaart het festivalseizoen in! Bij DJB begint de voorpret al als er nog sneeuw aan de voet van het redactiehoofdkwartier aan de Willem de Zwijgerlaan ligt. Dus wij zijn er zeker klaar voor. En jij nu ook, zeker met dit nieuwe nummer op tafel voor je, buiten met een witbiertje ernaast.

De concurrentie in de Nederlandse festivalwereld is moordend en dat maakt de consument spekkoper: marktwerking zorgt voor eerlijke prijzen en door het gigantische aanbod moeten de organisaties alle registers opentrekken om de kwaliteit te brengen die nodig is voor volle dansvelden.

Ook blijkt dat er genoeg ruimte is voor toffe nieuwe initiatieven. De bekende spelers doen het nog erg goed, maar moeten waken voor enthousiaste jonge honden die veel energie koppelen aan creativiteit en een onwrikbare DIY mentaliteit.

In deze issue vind je uiteraard een zeer uitgebreide agenda aan de hand waarvan je je zomerplanning definitief kan maken. Verder vele items over en interviews met de mensen die het allemaal mogelijk maken, van artiesten tot organisators. Ook krijgt James Worthy acht pagina’s de ruimte om zijn bijzondere kijk op het festivalgebeuren te ventileren en zijn we een koepeltentje ingedoken met een aantal artiesten en liefhebbers voor wie geen Dixie te vies, geen biertje te lauw, geen tosti te doorgelegen en geen wesp te irritant.

We wensen jullie een geweldige zomer toe!

Het DJBroadcast Team

index 18.

21.

27.

28.

30.

32.

34.

35.

36.

40.

44.

46.

49.

50.

52.

52.

82.

95.

111.

113.

114.

116.

112.

123.

125.

128.

FREELOADER NIEUWS LOCATOR: TRIPHOUSE DE MIXTAPE VAN DION VERBEEK BOEKEN DIGIBROADCAST GAMES DE SPELENDE MENS FILM UNDERGROUND NOISE TEES AND SNEAKERS HOTSHOP JAMES WORTHY BLUEPRINT LABEL: BASSERK FESTIVAL SPECIAL FESTIVALLEN EN OPSTAAN MOMENTEN IN TENTEN FESTIVAL AGENDA FRIENDLY FIRES BIBIO ESSENTIAL ALBUM: MORPHOSIS CD REVIEWS VINYL 25 CHARTS DJB TESTLAB: GEAR REVIEWS DJB TESTLAB: IN DE STUDIO MET

colofon Uitgever

Victor Bakhuis (victor@blueprintmedia.nl) Eric van den Bogaard (eric@blueprintmedia.nl)

Hoofdredactie

Michael Oudman (michael@djbroadcast.nl)

Redactie

Alfred Bos (alfred@djbroadcast.nl) Tom van Haaren (tom@djbroadcast.nl) René Passet (rene@djbroadcast.nl) Rogier van Kralingen (rogier@djbroadcast.nl) Bér Engels (ber@djbroadcast.nl) Eline Soumeru (eline@djbroadcast.nl) Martijn Hemelaar (martijn@djbroadcast.nl) Jelle Faber (jelle@djbroadcast.nl) Suze Dijkstra (suze@djbroadcast.nl) Hans Verhaag (hilverhaag@gmail.com)

Redactie fashion & lifestyle

Lianne van de Laar (lianne@djbroadcast.nl)

Laila Cohen

Anouk Dingelstad

Ellen Aarts Distributie

Claartje Wolff (claartje@djbroadcast.nl)

Vormgeving

Maslow (hellow@maslow.nl)

Illustraties

310k (Voorwoord, Blueprint Label) Gijs Kast (Festivallen en opstaan)

Fotografie

Elza Jo (Cover) Tod Seelie (Underground Noise) Lianne van de Laar (Momenten in Tenten) Liesbeth Westerlaken (Jungle By Night) Berbe Rinders (No Risk/Source) Satoshi Minakawa (Friendly Fires) Boudewijn Bollman (STRP)

Sales / Marketing

Victor Bakhuis (victor@djbroadcast.nl) Claartje Wolff (claartje@djbroadcast.nl) Minggus Dorpmans (minggus@djbroadcast.nl)

Medewerkers

Art-D-Fact, Reza, Jorn Liefdeshuis, Hans Verhaag, Kennedy, Sander Kerkhof, Gohan, A Pair of Glasses, Chris Helt

Abonnementen

Voor alle vragen over abonnementen en bezorging kun je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe. De abonnementenservice is te bereiken via abonnement@djbroadcast.nl

Drukwerk

PRinterface

Distributie Flyerman Social networks twitter.com/djbroadcast facebook.com/djbroadcast flickr.com/djbroadcast DJBroadcast Magazine is een uitgave van Blueprint Media BV Redactieadres DJBroadcast.nl

Postbus 3952

1001 AT Amsterdam www.djbroadcast.nl Persberichten info@djbroadcast.nl Telefoon 020-6868600 E-mail info@djbroadcast.nl Website www.djbroadcast.nl

WWW.FLYERMAN.NL

Medewerkers van de maand Jelle Faber en Martijn Hemelaar We hebben deze keer niet één, maar twee medewerkers van de maand. Niet omdat we niet konden kiezen, maar wel omdat ze allebei korte blonde stekeltjes hebben. En grappig zijn.

We hebben het over Jelle Faber en Martijn Hemelaar. Waar Martijn zich bij DJBroadcast vooral bezighoudt met redactionele ondersteuning, focust Jelle zich op de herlancering van DJBroadcast.fm. Na het korte haar, en kennis van alcoholische dranken houden de overeenkomsten van de heren vrij snel op overigens. Na een tijd scooters omgebouwd te hebben, verzamelt Martijn sneakers. “Ik kan ruim 3 weken achter elkaar elke dag andere schoenen aan.” Knap. Mijnheer Faber besteed zijn vrije tijd liever aan tekenen en schilderen en sporten. Leuk, maar voor ons is het allerleukst natuurlijk gewoon dat ze vier dagen per week de handen uit de mouwen steken op het DJBroadcast kantoor, en met een lach zorgen dat onze werelddominantie steeds verder binnen handbereik komt. Relaxed mannen!

freeloader Namens Highland Toys mogen we een setje 100% Bearbrick UNKLE toys weggeven. Het design van de toys is afkomstig van Futura.

Van het Haagse schoenenmerk Hub mogen we één paar County L Beige en één paar Chuckie Tan weggeven.

Palladium biedt voor deze Freeloader een festival survival pakket aan bestaande uit Palladium Lite Boots, Palladium Festival Bag, Palladium tent, Palladium flashlight, vitaminen, tandenborstel, desinfecterende zeep en condooms.

Surf naar DJBroadcast.nl om kans te maken op deze items.

Nu op Features De tien van 2011 met onder andere Bas Amro, Mirella Kroes, Houses Podcasts Kez YM, Christian Smith, Linkwood, Deep Space Orchestra, Eric Kupper Partypics Rejected, PKing op straat met Koninginnedag, Kris Berry, Puma Social Club, Innervisions

news 21

Draaien op Exit?

Doe mee aan de mixtape competitie!

Rectificatie In het vorige nummer is per abuis de verkeerde auteur vermeld bij het interview met Kyle Hall en Floating Points. De auteur van het stuk was Aron Friedman.

Tot en met 15 juni inschrijving Grote Prijs Dance Producers Op 1 mei is de inschrijving geopend voor de Grote Prijs van Nederland, editie 2011. Tot en met woensdag 15 juni kunnen producers zich aanmelden voor de categorie Dance/Producers. Gestart in 1983 geldt de Grote Prijs als het belangrijkste platform waarop onbekend talent zich live kan presenteren. Dance acts kunnen zich inschrijven voor de competitie van de website van de Grote Prijs, onder de knop Aanmelden.

Daar kunnen deelnemers drie van hun favoriete eigen nummers uploaden. Tevens bestaat de mogelijkheid om informatie over jezelf (foto en bio) en, indien beschikbaar, een videolink achter te laten.

Uit de inzendingen kiest een jury van muziekprofessionals twaalf kandidaten die in september via de Halve Finales uitmaken welke zes op zaterdag 10 december in de Finale op het podium van De Melkweg te Amsterdam zullen strijden om het prijzenpakket. Voor de Halve Finales maakt elke deelnemer een mix van 20 minuten van hun eigen tracks.

Die zullen via DJBroadcast.fm worden gepresenteerd aan het publiek, dat via de Grote Prijs-website kan meestemmen. Tijdens de Finale wijst de vakjury de winnaar aan. Het Melkweg-publiek kiest tegelijkertijd de winnaar van de publieksprijs (t.w.v. 1000 euro). Voor die winnaar wachten er prijzen als een bedrag van € 5000, optredens op festivals, studiotijd, professionele begeleiding en véél publiciteit. Vraag het aan vroegere winnaars als Junkie XL, Brainpower, Nobody Beats The Drum, Typhoon of Pitto. www.groteprijsvan.nl

Een van de fraaiste muziekzomerfestivals van Europa is Exit, dat sinds 2000 plaatsvindt in de Servische stad Novi Sad. Concerten in en om het historische Petrovaradin fort kunnen op een zwoele zomernacht uitgroeien tot een heus sprookje. Het affiche van de twaalfde editie telt namen als Arcade Fire, Portishead, Grinderman, Underworld, Fedde LeGrand, Tiga en Pulp. Exit vindt dit jaar plaats van donderdag 7 tot en met zondag 10 juli.

Aan dat affiche kan ook jouw naam worden toegevoegd, want DJBroadcast organiseert in samenwerking met Exit – net als vorig jaar - een dj wedstrijd, met als hoofdprijs een dj set op Exit. De spelregels

zijn eenvoudig: maak een mix van drie kwartier (muziekstijl is aan jou) en plaats die op soundcloud.com; stuur de link voor 20 mei (en geen dag later!) naar michael@djbroadcast.nl. Uit de inzendingen worden vijf sets geselecteerd; die zijn via de website van DJBroadcast te beluisteren. Onder het motto ‘de meeste stemmen gelden’ beslissen de lezers/ luisteraars wie er in juli op Exit draait. Op dinsdag 7 juni wordt de uitslag bekend gemaakt via www.djbroadcast.nl. Voor meer informatie over het affiche en kaarten, zie de website van het Exit festival. www.exitfest.nl

news 23

Shock the World tour doet Amsterdam aan Op donderdag 16 juni vindt in Trouw Amsterdam onder de noemer Shock The World een speciale avond plaats rond het G-Shock horloge. Sinds twee jaar vinden er in grote steden her en der ter wereld clubevenementen plaats waarop het allereerste digitale horloge nader wordt gepresenteerd. In Trouw zijn er vanaf 22.00 muzikale bijdragen van Nobody Beats The Drum, RipTidE, Kraantje Pappie en het Amsterdamse producersduo Homework. Dit tweetal haalde onlangs nog de platenkoffer van Laurent Garnier met hun track Hudson Square en ze draaien vaker in het buitenland dan in Nederland. Naast muziek heeft Shock The World ook ‘levende kunst’ te bieden, met action painting van Joram Roukes, Lennard Schuurmans, Hedof en Superoboturbo. Bovendien zal de oprichter van G-Shock, Kikuo Ibe, met zijn aanwezigheid de avond opluisteren; hij geeft een presentatie over de onstaangeschiedenis van het horloge en het merk. Voor de avond zijn gratis kaarten te bestellen via onderstaande website. Let op: kaarten geven geen gegarandeerde toegang, want vol is vol. Dus wie het eerst komt, het eerst maalt. De website is vanaf 11 mei in de lucht. www.shocktheworld.nl

Duik met de volgende SAE Institute Audiobot Competition de studio in met Newworldaquarium Na een geslaagde sessie met FS Green is het wederom tijd voor een nieuwe SAE Institute Audiobot Competition. Tijdens deze competitie maak je de kans om de SAE Institute studio in te duiken met Jochem Peteri, je vast beter bekend als Newworldaquarium. Met releases op Delsin, Peacefrog en zijn eigen NWAQ kunnen zonder een spoor van cynisme stellen met een talentvolle producer te maken te hebben. Zijn Trespassers, uit 2000 alweer, zit bij vele jocks nog standaard in hun platenkoffer.

Het concept van de SAE Audiobot Competition is vrij simpel, maar het is wel belangrijk het nog even met jullie te delen. Om kans te maken op die studiosessie in één van de studio' s van het SAE Institute moet je één van je eigengemaakte tracks uploaden

op Soundcloud, en de link daarvan sturen naar michael@djbroadcast.nl. De DJB redactie zal samen bepalen welke van de ingezonden tracks het meest geschikt is om door te gaan naar de stemronde. Hierbij wordt gekeken naar de potentie van een track, maar ook naar de verbeterpunten. De vijf meest interessante tracks zullen in een stemronde op www.djbroadcast.nl gaan strijden om die studiotijd.

In die studio zul je samen met Newworldaquarium en een studio engineer je ingezonden track onder de loep nemen, bijschaven en fine-tunen. Stuur je track in voor 17 juni. www.sae.nl www.nwaq.com

news 25

DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam is het event voor dj’s en producers om de nieuwste gear en software te leren kennen door middel van master classes, workshops en testsessies. Het is hét moment voor de belangrijkste gear merken om persoonlijk in contact te treden met hun doelgroep. Het event vindt plaats op zondag 29 mei van 13:00 tot 19:00 en is gratis toegankelijk. Aanmelden kan via DJBroadcast.nl.

Lezingen en presentaties vinden plaats in verschillende collegezalen.

Hiernaast worden intieme workshops georganiseerd in de verschillende studio’s. DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam is meer dan een aantal droge productpresentaties, maar zal door het DJBroadcast team van inhoud en schwung worden voorzien, onder meer door de betrokkenheid van vooraanstaande artiesten.

Wat kun je van het programma verwachten? SAE Institute zelf doet uiteraard een duit in het zakje met verschillende workshops (mastering en acoustics) en een ‘Ask the Doctor’ sessie voor al je vragen over produceren. The Future Store verzorgt een uitgebreide Logic workshop die zich zowel richt op het programma zelf als op integratie van de software in je studio. M-Works vertegenwoordigt Apogee, KRK en SM Pro Audio en bespreekt de mogelijkheden van deze apparatuur in de professionele studio in het kader van ‘horen is geloven’. Voerman voert het populaire Korg en neemt onder meer Nobody Beats the Drum mee voor een Microsampler sessie. TM-Audio laat zien wat de moderne dj allemaal kan met Native Instruments Traktor 2 en Sennheiser tenslotte voorziet in een reeks headphones die je persoonlijk kunt testen.

DJB Testlab @ SAE Institute Amsterdam biedt plaats aan maximaal 250 personen, dus wees er snel bij en meld je gratis aan voor toegang op DJBroadcast.nl/testlab

Op stadssafari met de Swatch New Gent Coloured Competition

Samen met Swatch mogen we vijf Swatch New Gent Coloured horloges weggeven. Kleurrijk, strak en stijlvol. Om kans te maken op één van de klokken surf je naar DJBroadcast.nl/swatchcompetition. Vanaf 16 mei zullen daar zo nu en dan foto’s verschijnen, die zijn geschoten op een aantal markante plekken in onze hoofdstad. Om te winnen heb je enige kennis van Amsterdam nodig, de bedoeling is namelijk dat je raadt op welke plek in Amsterdam de foto geschoten is.

Wil je binnenkort je pols trakteren op een nieuw horloge, houd dan vanaf 16 mei onze website, onze Facebook pagina en onze Twitter pagina in de gaten, en zorg dat je de juiste fotolocatie weet te noemen.

www.djbroadcast.nl/swatchcompetition www.swatch.com

Triphouse Rotterdam

Het is een zonnige lente dag als DJBroadcast aan het begin van de vrijdagmiddag binnenstapt bij de heren Steven en Khalil van Triphouse Rotterdam. In het kantoor dat aan de winkel vast zit zijn ze druk bezig met voorbereidingen voor later die avond. “We zenden normaal gesproken bijna elke vrijdag(avond) een live audio/video stream uit vanuit de winkel.

Dan komen er de hele middag en avond dj’s draaien.

Maar vanavond kan het niet. Er komt morgen namelijk iemand de boel inspecteren omdat er potentiële kopers komen kijken.” Pardon? Ja, dat krijg je als je anti-kraak zit. “We hebben een tijdje ergens anders gezeten in Rotterdam maar daar moesten we op een gegeven moment weer weg. Niet ideaal, maar wel de enige manier om in deze tijden een startende platenzaak rendabel te houden.”

Toch zitten de heren van het Rotterdamse collectief niet echt op hete kolen. “We hoeven er voorlopig nog niet uit. Als het moment daar is verkassen we ons ‘clubhuis’ gewoon weer naar de volgende spot.

Uiteindelijk zouden we wel graag een plek hebben ergens in het centrum waar we ongestoord onze gang kunnen gaan. Een plek waar alle leden van het

collectief langs kunnen komen en hun ding kunnen doen.” Dat het Triphouse Rotterdam collectief druk is mag een feit heten, ook in de winkel is dat terug te zien in de verschilllende vormen van kunst. Naast de collectie platen hangt er ook het een en ander aan de muur. Een van de leden van het collectief, Dennis de Bel (zelf ook kunstenaar en afgestudeerd aan het Piet Zwart Instituut) is de curator en dus verantwoordelijk voor wat er aan de muren van de winkel hangt. In dit geval zijn het foto’s van Alina Parigger, Laura Kampman en Berber Theunissen. “We proberen om de drie maanden iets nieuws aan de muur op te hangen. Nu is het een foto expositie, volgende keer kunnen het illustraties zijn. Of schilderijen.

Daarnaast verkopen we kleding van Tegendraads, een label dat zich richt op borduur designs.”

djb locator 27 Tekst & beeld Eline Soumeru

internet. Maar toch is het erg tof om ook deze fysieke winkel te hebben. Het fungeert als ontmoetingsplek voor de locale scene en vervult dus een belangrijke sociale functie.”

“We zijn in de afgelopen jaren flink gegroeid. We begonnen ongeveer tien jaar geleden met een paar man en daar zijn flink wat mensen bijgekomen. Niet alleen dj’s, producers en promoters maar ook kunstenaars. We komen misschien uit verschillende disciplines, maar we delen allemaal dezelfde liefde voor muziek en kunst.” En om die uitspraak nog wat kracht bij te zetten vertelt Steven ook nog eens dat het kantoor eens in de maand wordt omgetoverd tot een kleine geimproviseerde bioscoop. “We kijken dan films en documentaires die op een inspirerende manier ingaan op muziek. We hebben laatst nog een Achterin de winkel staat de dj-booth. “Hier draaien documentaire laten zien over de ontstaansgeschiede dj’s dus elke vrijdag. De bakken waar de vinyl denis van hip-hop in Rotterdam. Heel vet.” pareltjes in terug te vinden zijn, zijn ontworpen door Ayla Stomp en Masha Willemse, studenten van de www.triphouserotterdam.nl Willem de Kooning Kunstacademie." Overigens is Openingstijden: vrijdag 12:00 – 23:00 het verkopen van platen in de winkel niet de voor- Andere dagen is ook mogelijk op afspraak, mail naar naamste bron van inkomen. “We verkopen veel via shop@triphouserotterdam.nl

de mixtape van Dion Verbeek 28 Tekst Michael Oudman

Voor de mixtape van dit nummer hebben we Dion Verbeek gevraagd de tracks uit te kiezen die hem gevormd hebben tot wat hij is. Met zijn boekingskantoor Octopus Agents laat hij zien dat hij in elk geval de weg weet in de underground van de electronische muziek. Namen als Skudge, 2562, Black Devil Disco Club, Morphosis, Cosmin TRG, I-F en Legowelt zijn vertegenwoordigd door Octopus. Maar zoals bijna iedereen heeft ook Dion naar “normale” muziek geluisterd.

Dion: “De platen zijn gesorteerd in chronologische volgorde, vanuit leeftijd gezien. Het zijn zeker niet allemaal de mooiste platen die ik ken en sommigen ook flink gedateerd. Het zijn wel de meest invloedrijke, ik zal het niet mooier maken dan het is. Dit zijn zo’n beetje - tot op heden dan - de platen die me als persoon het meest hebben beïnvloed. En eigenlijk doe ik daar nog een stuk of 30, 40 platen en artiesten tekort mee.”

Paolo Conte - Come Di “Een van mijn eerste herinneringen aan muziek. M’n ouders draaide ‘m vaker ‘s morgens vroeg. Op die manier blijven hangen.”

Boudewijn de Groot - Testament “Vervolgens ging ik oude bandjes uit de kast luisteren. Boudewijn de Groot maakte de meeste indruk.”

MC Hammer - Can’t Touch This “En dan word je wat ouder. Onvermijdelijk. Hiphoppen met je vriendjes in de huiskamer. Ging om het hele album ‘Hammertime’ van cassette rond die tijd. Maar Can’t Touch This is toch wel de plaat van dat album.”

Phil Collins - In The Air Tonight “Ik was een jaartje of tien. Ook overgenomen van mijn ouders. Ik zal niet ontkennen dat ik de drumsolo ooit droog in de lucht heb gespeeld wanneer ik naar de plaat luisterde.”

The Horrorist - One Night In NYC “De brugklas. Gabber. Hardcore. Hakken, wederom met vriendjes. En tevens mijn kennismaking met elektronische muziek. Ik was meer van de oldskool, iets trager dan de snelle hardcore.”

Wu-Tang - CREAM “Hardcore was leuk in de brugklas maar tegelijkertijd was ik ook van de hiphop, voornamelijk Wu-Tang. Niet omdat ik me zo kon vinden in hun teksten over moorden, drugs en dergelijke, meer omdat de beats zo dope waren. En nog steeds zijn.”

Dexter - Z.W.A.M. “En toen waren daar de heren van Clone. Zij zorgden ervoor dat ik feestjes ging organiseren. Naast deze plaat ook meteen een vermelding voor Alden Tyrell die er samen met Dexter voor zorgde dat ik wist wat ik wilde gaan doen als ik later oud was.”

Maximö Park - Apply Some Pressure “Inmiddels komen we dichter bij de actualiteit. Helaas heeft Maximö Park hun debuutplaat nooit meer overtroffen en heb ik eigenlijk geen idee wat ze momenteel nog doen.”

Joy Division - Digital “Ik was zwaar onder de indruk van de film ‘Closer’ en de mystiek rond Ian Curtis. Daarvoor was ik al eens in hun albums gedoken, maar dankzij het digitale tijdperk zijn er de afgelopen jaren meer en meer opnames tevoorschijn gekomen. Deze vermelding geldt voor het hele oeuvre van Joy Division.”

LCD Soundsystem - All My Friends “Wat moet ik hierover zeggen? Prachtplaat. Rond die periode net naar Amsterdam verhuisd en die gedaante blijven hangen.”

Flying Lotus - Tea Leaf Dancers “Deze plaat vertegenwoordigd alle mooie platen die ik ken. Zoals Tea Leaf Dancers zijn er nog 300, allemaal even uniek, mooi en onduidbaar.

Ik zou niet weten aan welke herinnering ik deze plaat plak, maar een ding is duidelijk: hij moet er gewoon in.”

Actress - Maze “Ok, nog een pareltje dan en dan weer terug naar de lijst en platen die me gemaakt hebben tot wie ik nu ben.”

Space Dimension Controller - The Love Quadrant “SDC staat wel een beetje symbool voor het bedrijf dat ik in 2008 ben begonnen. Met Octopus Agents vertegenwoordigen we zo rond de 30 artiesten. Een van hen is Jack. Hij heeft de afgelopen jaren een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt en ik vermoed dat dit nog een aantal tiental jaren blijft aanhouden. The Love Quadrant is een track van z’n eerste EP, later volgden nog releases op Clone en R&S. Sinds kort zijn we samen een label gestart: Basic Rhythm.” www.octopus-agents.com De mixtape wort op maandag, woensdag en zaterdag tussen 12:00 en 13:00 uitgezonden op djbroadcast.fm DJBroadcast.fm is powered by

boeken 30 Tekst alfred bos

Bowie blijft een raadsel

Prog weigert te verdwijnen

David Bowie is een zingend vraagteken. Over de ‘muzikale kameleon’ zijn al boekenkasten volgeschreven, zonder de man achter het masker scherp in beeld te krijgen. Ook Paul Trynka’s Starman lost het raadsel niet op, maar het is wel de beste Bowie-biografie die er tot nu toe is verschenen. Trynka, redacteur van Mojo Magazine, heeft een centrale stelling: Bowie evolueerde niet alleen doorlopend als artiest, maar veranderde ook zichzelf als mens. Begonnen als matig-getalendeerde wanna-be groeide David Jones uit tot de songschrijver van de buitencategorie David Bowie. Een sjamaan dus, die zijn demonen gebruikte als brandstof voor een creatieve zoektocht. Bowie’s grootste kwaliteiten – het herkennen van talent dat hem vooruit kon helpen, zijn lef om risico’s te nemen, zijn onstilbare nieuwsgierigheid – verhullen een existentiële angst. De familie Jones was aan moeders kant erfelijk belast (Bowie’s halfbroer bleek schizofreen) en de hyperintelligente charmeur die Bowie ook is, lijkt vooral te willen ontsnappen aan zijn afkomst. Starman is evenwel geen psychologiserende biografie, maar een uitstekend geschreven en goed gedocumenteerde beschrijving van een grillige en unieke carrière, waarin af en toe een glimp van de ware Bowie opduikt. Dat is al heel wat.

Rond 1970 had je als rockband geen kans wanneer je geen uniek, eigen geluid had. Experiment en een afwijkende aanpak stonden hoog op de agenda. Sterker, het publiek eiste avontuur. Met als gevolg: een stijlexplosie, losjes gegroepeerd onder de parapluterm ‘progressive rock’, oftewel ‘prog’. Prophets & Angels is geen prog geschiedenisboek en ook geen encyclopedie, maar iets daar tussen in. Mark Powell, liefhebber en de man achter het reissue label Esoteric, beschrijft 101 sleutelalbums uit de periode 1968-1975. Hij gaat voorbij aan de bekende classics en kiest voor half of heel vergeten parels, waarvan onstaan en context (plus allerhande info) worden gegeven. Opvallend is de enorme muzikale varieteit die het genre had te bieden, van pop (Moody Blues) en trancerock (Hawkwind) tot protopunk (Pink Fairies) en georchestreerde folk (Strawbs). Dankzij Supersister ontbreekt Nederland niet (maar waar is Focus?) en ook Italië, Frankrijk en Duitsland worden niet vergeten. Prog is door de ‘kenners’ altijd weggezet als bombast, maar het genre telt wereldwijd een groeiend leger fans en het weigert domweg te verdwijnen. Prophets & Angels is geen leesmaar een bladerboek, dat je op stille momenten op een willekeurige pagina openslaat. Zoek vervolgens de muziek op YouTube en je stuit geheid op verrassingen.

Paul Trynka – Starman: David Bowie, The Definite Biography (Sphere) paperback, 384 pagina’s, incl. register en discografie, prijs € 19,99

Mark Powell – Prophets & Angels (Cherry Red) paperback, geïllustreerd (met kleurkatern), 450 pagina’s, prijs € 33,99

Deze titels zijn uit voorraad leverbaar bij The American Book Centers in Amsterdam en Den Haag.

DIGIBROADCAST 32 Tekst Eline soumeru

Het bezoeken van festivals is natuurlijk erg leuk, maar soms levert het kleine ergernissen op. DJBroadcast heeft voor jou een aantal handige iPhone apps op een rij gezet die je het misschien allemaal net wat makkelijker maken. Van zaklampen tot de dichtstbijzijnde supermarkt, er is eigenlijk nog maar weinig wat de iPhone niet kan.

Centen Daar sta je dan, met nul euro op je bankpas en nog 2 dagen te gaan.

Kon je maar bij je bankrekening om geld over te maken van je spaarrekening. Of op zijn minst even checken waar een pinautomaat staat.

Verschillende banken hebben inmiddels hun eigen applicaties ontwikkeld. Daarvan lijkt die van de Rabobank het meest compleet te zijn. Je kunt daarmee niet alleen zien hoeveel er nog op je rekening staat, je kunt ook het geld zonder de noodzaak van een reader geld overmaken.

ING heeft een applicatie waarmee je je saldo kunt checken en een geldautomaat in de buurt kunt zoeken. ABN-Amro heeft een soortgelijke applicatie. Voor zover bekend zijn alle apps gratis.

Kut, m’n sleutels in de bosjes We kunnen ons allemaal wel een situatie op een festival voorstellen waarbij een beetje extra licht geen kwaad zou kunnen. Daarom is het een absolute must om een zaklamp app aan te schaffen. Er zijn er genoeg te vinden, de ene met gekkere mogelijkheden dan de ander. Zo kun je met de iHandy Flashlight app ook glowsticks, neonlichten en kaarslicht inzetten. De Flashlight app van John Harvey heeft ook een stroboscoop.

Top voor op de after. De meeste zaklamp applicaties zijn gratis maar voor de wat uitgebreidere versies betaal je meestal €0,79 of €1,59.

Smakeloze hamburgers Je bent het festival eten helemaal zat en er is even geen act die je wilt zien. Je overweegt een bezoek aan de supermarkt maar waar moet je heen? Met de Supermarkt+ app heb je het antwoord zo gevonden.

In de app zijn 28 supermarktketens verwerkt met het overzicht van hun assortiment. De app bepaalt waar je staat en laat vervolgens de dichtstbijzijnde supermarkt zien. Daarnaast geeft hij een overzicht

van de openingstijden en de aanbiedingen van dat moment. Voor deze applicatie ben je €0,79 kwijt.

Voor het nageslacht De mooie momenten met vrienden leg je graag vast met de camera.

Voor de iPhone is nu een app verschenen die nog net een stap verder gaat: Photosynth. Na het maken van een reeks foto’s verwerkt het programma dit tot een 360 graden belevenis. Niet geheel zonder fouten maar het eindresultaat is heel erg grappig. Op deze manier kun je mooie panorama’s van het festival terrein maken, inclusief je voeten en een (hopelijk) strak blauwe lucht. De applicatie is geheel gratis.

Leuk, nu de lol wel een beetje van dat vervelende Hipstamatic af is.

Daarnaast is er ook nog de Path applicatie. Hiermee kun je heel simpel een fotodagboek bijhouden. Voordat je de applicatie kunt gebruiken moet je je wel eerst aanmelden bij de website. Dat kan via www.path. com. De applicatie is gratis via iTunes te krijgen.

Samenpakkende wolken Het weer is een van de doorslaggevende factoren bij het inpakken van je festival koffer/tas. Wel of geen laarzen, poncho’s, warme truien, korte broeken, rokjes of slippers. Hiervoor wil je natuurlijk een goede weersvoorspelling app hebben die je precies verteld hoe het eruit gaat zien. Er zijn ontzettend veel apps te vinden. Van de favorieten als BuienRadar en KNMI tot WeatherPro en iWeer. De applicaties zijn er in verschillende prijs categorieën, van gratis oplopend tot €1,59.

Wat, waar sta je? Hè?

Je hebt eindelijk dat geld van je bankrekening overgemaakt om bier te halen, kom je er bij terugkomst achter dat je vrienden weg zijn. Bellen is al lastig genoeg op zo’n festival, dus hoe ga je ze terugvinden? Met de Hey Where Are You : Location Service app (ook wel HeyWAY) kun je je vrienden misschien wel sneller terugvinden. Je kunt natuurlijk ook Whatsapp gebruiken en elkaar foto’s sturen. HeyWAY is gratis, voor Whatsapp ben je €0,79 kwijt.

game review 34 Tekst Eline Soumeru

Portal 2 In 2007 werd de Orange Box uitgebracht door de Amerikaanse gameproducent Valve. Op de Orange Box stond een verzameling van games waaronder het populaire Half-life spel. Een klein experiment op de verzamelbox was de game Portal. Deze game, losjes gebaseerd op Narbacular Drop, een spel gemaakt door studenten, bleek een schot in de roos. Puzzels werden op een inventieve manier erg leuk om uit te vogelen en als er een minpunt was aan het spel, dan het was de duur.

Aan Valve de monstertaak om een waardige opvolger te creëren.

Je bent dit keer vastberadener dan ooit om te ontsnappen en naarmate het spel vordert krijgt de verhaallijn ook steeds meer gestalte.

Bereid je maar vast voor op een aantal wendingen die de game een fantastische draai geven.

Even lijkt de game vaart te verliezen in de tweede helft, maar door nieuwe elementen in het spel - verf achtige gel waar je mee versnelt, springt of portals op kunt schieten, lasers, lichtpaden en gewichtsloosheid tunnels - ben je even zoet met puzzelen als nooit te voren. Valve is Voor de mensen die een beetje bekend zijn met het Amerikaanse bedrijf erin geslaagd de puzzels zo te maken dat je soms even goed voor moet is het geen verrassing meer dat de deadlines van releases bijna nooit gaan zitten, maar ze zijn nooit te moeilijk. Achteraf sla je jezelf vaak gehaald worden. Zo stond de release van Portal 2 ingepland voor eind genoeg voor het hoofd omdat de oplossingen vaak doodsimpel zijn.

2010, maar werd uiteindelijk verschoven naar April 2011. Valve noemt het zelf liefkozend Valve Time (zoek die term maar op Wikipedia). Het Je zou het na het spelen van de single campaign bijna vergeten, maar is het wachten in ieder geval meer dan waard. Alhoewel je deel één niet er is ook nog een co-op mode. Deze gaat verder waar het verhaal van de gespeeld hoeft te hebben om met het tweede deel uit de voeten te kun- single player mode ophoudt. Online of splitscreen, je speelt samen met nen, is het toch zeker een aanrader om de Orange Box te bestellen en iemand twee robots met twee portalguns om een hele nieuwe reeks het eerste deel van Portal te ontdekken. van puzzels op te lossen. Ook hier heeft Valve het goed aangepakt, want zitten en toekijken is er niet bij, je moet echt samenwerken om Portal 2 werkt in esssentie nog steeds hetzelfde als zijn voorganger. de levels door te komen. Zeer vermakelijk en een absolute aanrader.

Net als in deel een ben jij de vrouwelijke testpersoon Chell. Leek het er aan het einde van deel een op dat je er bijna in geslaagd was uit de faci- De verwachtingen waren bijna onmogelijk hoog gespannen voor de liteit te ontsnappen, in deel twee ben je weer terug bij af. Je ontwaakt opvolger van de geliefde puzzelgame uit 2007, maar Valve is er in gein een kamer waarvan je het vermoeden hebt dat er iets helemaal slaagd een waardige opvolger te maken. Als je niet warm wordt van de mis is. En zoals mag worden verwacht, dat is er ook. De kleine en zeer uitdagingen (wat bijna onmogelijk is) ga je geheid plat voor de scherp geestige robot Wheatley (ingesproken door de even geestige Steven geschreven verbale uitspattingen van de personages. In een wereld Merchant) sleept jou, en de hele kamer, mee voor een klein blokje om. waar first-person shooters de ranglijsten doorgaans domineren is het Gaandeweg kom je erachter wat er gebeurd is na de confrontatie met verfrissend om een game vol actie te spelen die van begin tot eind GLaDOS. Ze blijkt nog springlevend te zijn. En ze is op z’n zachtst ge- weet te boeien zonder dat je ooit een kogel afvuurt. zegd behoorlijk pissig.

De game is verkrijgbaar voor de PS3(€ 59,99), XBOX360 (€59,99), PC/ Al snel sta je weer met je oude vertrouwde Portalgun gaten in opper- MAC (€ 49,99/€38,99). vlakten te knallen. Lijkt het niet een beetje op deel een? Absoluut niet! www.thinkwithportals.com

column 35

De roze wangetjes van de wetenschap Zodra de zon schijnt moet ik altijd een beetje gniffelen om de golf aan artikelen die links en rechts verschijnen over liefde en geluk. Elk jaar rond deze tijd komen er weer een heleboel beweringen op ons af die zouden moeten verklaren waarom wij mensen doen wat wij doen in de liefde. En al hoewel ik de wetenschap altijd hoog heb zitten, is het grappig om te zien hoe ze elke lente weer dezelfde (oh zo lief bedoelde) faux pas maken.

Een heel mooi recent voorbeeld van de lichte contactgestoordheid van de wetenschap, is bijvoorbeeld de bewering dat mensen seksueel actiever zijn in de winter dan in de zomer. Dat zou komen door een verhoogde hormonale activiteit op het moment dat we met een dekentje voor het haardvuur liggen te klappertanden en elkaar met lichaamswarmte moeten opwarmen.

Nu kunnen we ons daar wel wat bij voorstellen natuurlijk. Kopje warme choco met rum erbij en gaan met die banaan. Is vast te meten in onze breintjes. Maar ik ben nog nooit iemand tegengekomen die in de lente niet opeens van die compleet onbedwingbare momentjes van geilheid heeft. Momentjes die in de winter meestal weer vergeten zijn.

En dan is er natuurlijk break up season. Het seizoen waarin onze hormonen ons bewegen een andere partner te zoeken die beter bij ons past. Natuurlijk valt dat ook samen met het moment dat we de meeste baby’s verwekken. Ik kan u verklappen, het is niet in september.

Over baby’s gesproken; een paar wetenschappers maakten het recentelijk wel erg bont door te beweren dat mensen ongelukkiger worden nadat ze een kind hadden gekregen. EÊn blik in de speeltuin is genoeg om te beseffen dat paartjes met kinderen zich bepaald niet slecht voelen. Het prille geluk spat er altijd vanaf.

Die lieve, arme wetenschappertjes toch. Elk jaar weer hetzelfde foutje.

En dat terwijl wetenschap gestoeld is op empirisch bewijs. Misschien moeten de onderzoekers even uit hun laboratorium komen om net als de rest van de mensheid, wat rondvliegende feromonen op te snuiven.

Doet een mens altijd goed.

Meisjes die met korte rokjes de mannen gek draaien. Wild om je heen zoenen op je eerste festival in mei. Harten die gebroken worden en nieuwe harten die veroverd worden. In de lente ligt het empirisch bewijs van de liefde op straat.

Rogier van Kralingen (Musicus & auteur) rogier@djbroadcast.nl / www.innoa.eu

film & dvd 36 Tekst Tom van Haaren

Vreemde dialecten en grappig woordgebruik, het zijn kenmerken die we van de Coen brothers wel gewend zijn. Een film als O Brother, Where art Thou staat vol met grappige zinsneden geënt op het oude Mississippi, terwijl in Fargo de gewesttaal van Noordelijk Amerika flink op de hak wordt genomen.

Jeff Bridges – die eerder al in de cult-klassieker The Big Lebowski van de gebroeders Coen te zien was – zien we in deze film terug als een aan lager wal geraakte premiejager in het wilde westen. Deze rol weet hij niet alleen fysiek overtuigend te verbeelden: door zijn dialect is het nog redelijk lastig om zonder ondertiteling te volgen wat hij zegt. Voor zijn rol als Rooster Cogburn kreeg hij terecht een Oscar nominatie voor beste mannelijke hoofdrol. Toch is hij niet degene die de meeste indruk maakt in True Grit, het is de 14 jarige Halee Steinveld die we toch wel een regelrechte sensatie mogen noemen. Gecast uit maarliefst 15.000 meisjes vertolkt ze de hoofdrol Mattie Ross. Een vroeg volwassen meisje – intelligent en moedig – dat er alles voor over heeft om de moordenaar van haar vader te wreken.

Waar Joel en Ethan Coen bekend staan om het feit dat ze van verschillende stromingen cinema iets geheel eigens weten te kneden, maken ze met True Grit een volbloed genre film. Een feit dat ons direct onder de neus wordt gewreven wanneer een stoomlocomotief wegrijdt en we een idyllisch stadje uit de Mid-West voorbij zien trekken. Het is slechts het begin van een reis die er door de beelden van cameraman Roger Deakins visueel verbluffend uitziet. De film is gebaseerd op het boek van Charles Portis uit 1968, niet op de film met John Wayne in de hoofdrol die een jaar later het levenslicht zag.

Waar de eerste True Grit nog een film was met mooie Marlboro cowboys op strak gekamde paarden, komen we in deze nieuwe prent terecht in een rauwe wereld waar het stinkt, waar nare ziektes heersen en waar zakenmannen zelfs kinderen van 14 proberen op te lichten. Zelfs als van deze net haar vader is vermoord door diens hulpje. Dat geld kan de zakenman echter vergeten, die flappen heeft Mattie Ross hard nodig om het impulsieve drankorgel Cogburn zover te krijgen mee te gaan. Wanneer hij eindelijk toehapt en er vervolgens maar al te snel achterkomt dat hij niet van het jonge grietje afkomt, start hun reis met zoektocht naar de moordenaar. Ze worden in deze zoektocht vergezeld door een andere premiejager uit Texas – gespeeld door een grappige Matt Damon – die hem voor de moord op een senator opspoort.

Zoals te verwachten valt met deze bijzondere groep, verloopt de reis niet bepaald soepel. Men belandt in heftige gevechten, ontmoet rare kwibussen en brengt het spoor ze niet bij de moordenaar, maar wel bij een voorraad wiskey.

True Grit verschijnt op 22 juni op Blue Ray en DVD.

True Grit

film & dvd 38 Tekst Tom van Haaren

Rabat

Het in 2004 opgerichte Habbekrats brengt in juni haar eerste volledige speelfilm uit. Het Amsterdamse collectief heeft ondertussen een flinke reputatie opgebouwd op het gebied van videoclips, zo schoten ze voor acts als Flinke Namen, Pete Philly & Perquisite en De Jeugd van Tegenwoordig het visuele visitekaartje. Na een aantal korte films voor ondermeer NPS Kort achten ze de tijd nu rijp voor een eerste speelfilm.

Habbekrats oprichters Jim Taihuttu en Victor Ponten (beiden uit bouwjaar 1981) schreven en regisseerden Rabat. Een roadmovie die het verhaal vertelt van drie vrienden, zoekend naar een juiste balans tussen hun Noord-Afrikaanse roots en Nederland als leefomgeving. Wanneer de meest serieuze van de drie zijn vaders taxi naar Marokko moet brengen, zien de andere twee vrienden de kans om hem onuitgenodigd te vergezellen tijdens zijn trip door Europa naar het Afrikaanse continent.

We leren de jongens kennen in de straten van Amsterdam: de een lijkt het redelijk voor elkaar te hebben met een afgeronde studie, de andere twee zijn vooral zoekende – lees wachtende – op het moment om zonder al te veel moeite een lucratieve job te bemachtigen. Waar de één vooral ritselt en de ander drinkend en versierend de tijd probeert te doden, dromen ze samen over een kebabzaak die ze met z’n drieën willen opzetten. Hoewel de twee flierefluiters niet al te veel aanstalten lijken te maken om hun dromen te verwezenlijken – het lijkt eigenlijk meer op een mooi toekomst plaatje dat ze de dames die ze op hun pad tegenkomen kunnen wijsmaken –,

krijg je al snel sympathie voor de heren en hoop je dat ze toch een keer de spirit krijgen om hun ideeën te verwezenlijken. Al reizend door Nederland, Frankrijk, Spanje en Marokko lijkt het plan echter steeds verder achterop te raken, vooral door de duidelijke desinteresse die de serieuze Nadir voor het plan lijkt te hebben.

De film lijkt te beginnen als een multi-culti komedie zoals we die kennen uit de traditie van films als het Schnitzelparadijs. Al snel blijkt echter dat alle drie de personages flink worstelen met hun eigen identiteit en met elkaar als hechte vriendengroep. Je reputatie van de straat, verwachtingen van je ouders, en een tweederangs positie in Europa maar ook in Afrika, levert de heren op deze reis misschien wel meer vragen dan antwoorden op. Maar wel vragen die nodig gesteld moeten worden, en waar veel 2e of 3e generatie jongeren van allochtone afkomst vroeg of laat voor komen te staan. Ondanks dat de film niet gemaakt is door twee heren met een Noord-Arfrikaanse achtergrond, komt het plot zeer overtuigend over. Dit is een film gemaakt door mensen die dicht op dit leven staan. Waar Habbekrats in haar videoclips de glamoreuze kant van het urban bestaan viert, laten ze met deze film zien ook de harde dagelijkse realiteit treffend en grappig te kunnen uitbeelden.

Rabat verschijnt op 9 juni in de bioscoop.

Regie: Jim Taihuttu en Victor Ponten Producent: Habbekrats www.rabatdefilm.nl

underground noise 40 tekst Michael Oudman Beeld tod Seelie

Bekijk de foto op deze twee pagina’s, en dan die op de volgende twee.

En nog eens. En nog eens. Behalve de leegte die de – letterlijk en figuurlijk – minieme personages op de foto’s uitstralen, tonen de foto’s ook nog eens een zeldzame desolaatheid. Verontrustend, bijna. Ze zijn geschoten door Tod Seelie, die Brooklyn sinds 1997 zijn thuisbasis noemt. Met publicaties in the NY Times, Rolling Stone, Thrasher en exposities in Berlijn, Tokio, Parijs en San Francisco kan de man zich best wel op de borst slaan. Portretten, stillevens, of toevalligheden lopen in het werk van Seelie over van authenticiteit. Ogenschijnlijk simpel, maar tegelijk bijzonder pakkend. www.todseelie.com

underground noise 42 Beeld tod Seelie

tees & Sneakers 44 fotografie & Styling Laila Cohen & Anouk Dingelstad

Tees vlnr T-shirt grijs, 8mm, MEN_at_WORK www.menatworkshop.com T-shirt groen, 8mm, MEN_at_WORK www.menatworkshop.com T-shirt bruin, 8mm, MEN_at_WORK www.menatworkshop.com T-shirt beige, Denham, MEN_at_WORK www.menatworkshop.com Concert-T wit, OBEY, www.obeyclothing.com Sneakers vlnr Bruinleren vrouwenschoen, HUB, www.hubfootwear.com Sneaker gebroken wit, OBEY, www.obeyclothing.com Grijze Schoen, Palladium, www.palladiumboots.com Hoge sneaker hemp/wit, OAT Shoes, www.oatshoes.com Sneaker met VS-vlag print, Chuck Taylor All Star Core Flag, www.converse.nl Zwartleren boot met veters, Palladium, www.palladiumboots.com Lage sneaker hemp/wit, OAT Shoes, www.oatshoes.com Bruinleren mannenschoen, HUB, www.hubfootwear.com Gele leren sneaker, Pointer, www.pointerfootwear.com

hotshop 46 tekst Tom van haaren

Triwa Shades

Na een collectie polsklokken, komt Triwa nu met een serie zonnebrillen. Met het zomerse weer dat zich dit jaar al vroeg laat gelden is dit product natuurlijk een vereiste om in huis te hebben. De serie is vrolijk en kleurrijk. Met namen als Homies, Hobos en Hangovers wijken ze zeer af in terminologie wanneer je ze vergelijkt met ander brillenmerken. Naast het fraaie uiterlijk is de kwaliteit ook uitstekend in orde. Ze zijn vervaardigd uit handgesneden acetaat en bevatten lenzen van Carl Zeiss Optics. Prijs € 99,-. www.triwa.nl

Swatch by Jeremy Scott

Swatch komt met een collectie uurwerken geïnspireerd op kunst, mode en sport.

Een van de ontwerpers die voor deze collectie een serie horloges ontwikkelde, is de Amerikaan Jeremy Scott. Zijn klokjes voor het Zwitsere label balanceren tussen avant-garde en popcultuur. Het laat zich dan ook goed mixen met zowel high fashion als met straatcultuur. Er zijn drie designs; Winged Swatch, Lighting Flash en Swatch Opulence. De adviesprijs voor alle drie de items bedraagt € 50,-. www.swatch.com

iWooly

The Good Flock komt met een fraaie beschermhoes voor de iPad. Geen hypermodern ding vervaardigd uit materiaal zo sterk dat er een heel Afrikaans dorp op kan springen.

Nee het gaat hier om een voor 100% uit Pendelton wol vervaardigd hoesje afkomstig uit de Verenigde Staten. Niet alleen een hoesje dat zacht en veilig aanvoelt maar een die er vooral heel fraai uitziet. De prijs bedraagt € 59,-. www.Nalden.net

Vans Era Low Laces

Voor een stel verse pattas ben je bij Vans altijd aan het goede adres. Het Amerikaanse label is al jarenlang veelvuldig terug te vinden in de arena’s voor het extremere sport geweld zoals de halfpipe en de bmx baan. Dit stoere imago heeft het bedrijf - opgericht in 1966 - meegenomen naar de straat waar het gedragen wordt door hipsters en vlotte volgers. Een van de populairste modellen van het bedrijf uit California is de sneakerlijn Era. Vans steekt de nieuwste sneakermodellen uit deze serie in een nieuw jasje. Met nieuwe kleuren, houthakkersveters en nieuwe geupgrade elementen zoals de veterringen. Te koop bij de verschillende vestigingen van Men At Work en op haar website vanaf € 64,99. www.menatworkshop.com

WilliamsWarn Personal Brewery

De droom voor vele mannen komt eindelijk uit. Waar het een paar jaar geleden nog een revolutie was dat je een biertap in je keuken kon planten, is er nu de mogelijkheid om zelf pilsjes te brouwen. In zeven dagen tijd brouw je met dit apparaat een professioneel biertje. Het enige probleem is dat hij momenteel alleen te koop is in Nieuw Zeeland. www.williamsWarn.com

Akai Pro MPK Mini

De firma Akai komt met een nieuw speeltje op de markt, voornamelijk gericht op artiesten die vaak onderweg zijn. Ondanks haar compacte voorkomen bezit het instrument een keyboard functie met 25 toetsen plus een serie van 8 drum pads. Niet alleen voelt het apparaat fijn aan, tevens is hij zeer gebruiksvriendelijk met een duidelijke lay-out.

Alles is in het werkgesteld om makkelijk de koppeling met je computer te maken. Het plug-and-play principe geldt ook dan, je hebt geen aanvullende software nodig om muziek uit de bak te krijgen. www.akaipro.com

james worthy 49

Vanaf 29 april ligt mijn boek in de winkels, maar daar wil ik het niet over Aangezien de deadline steeds dichterbij kwam ging ik maar wat scrolgaan hebben. Ik heb al veel te veel aandacht gekregen, nu wil ik iemand len door mijn muziekcollectie. Op zoek naar dat ene nummer, een numanders in het zonnetje zetten. Zo ben ik. Een walgelijk nobele vent. mer waar je zeehondjes op zou kunnen slachten. 2pac? Aaliyah? Feist?

Oasis? Nee. Nee. Nee. Nee. Uiteindelijk vond ik hem bij de l van Lil Jon & Muziek. Zonder muziek kan ik niet schrijven, het is de verf waarmee The East Side Boyz. ‘What U Gon Do’, ja, dat moest hem worden. ik schilder. Het energiedrankje als ik lui zit te tikken in mijn patserige chaise longue. Muziek is de luxaflex in de slaapkamer van de schrijver Only bitches talk shit that’s why we bustin’ your shit die zich ergens in mij heeft verstopt. Als ik vrolijk ben draai ik ze open Only bitches’ talk shit (What) en word ik nog vrolijker door de ontelbare zonnestralen die mijn pipse Only bitches’ talk shit (What) huid gelig kleuren. Het is een katalysator. En als ik sip of boos ben, tja, Only bitches talk shit that’s why we bustin’ your shit. dan laat ik ze dicht en dompel ik mezelf onder in grimmige dan wel niet melancholische klanken. Als een trouwe ezel kan muziek mij naar de Daar stond ik dan, dik ingepakt en met een legergroene bivakmuts op. bergtop brengen, maar nog geen paar minuten later kan het beest mij In mijn rechterhand een boemerang, ja een boemerang. Ik had ook liedoor de diepste dalen van mijn ziel sleuren. Dalen vol jeugdtrauma’s, ver een plank of een honkbalknuppel gevisualiseerd, maar op de één mislukte relaties en gebrekkige bedprestaties. of andere manier dacht ik op het moment suprème aan een houten boemerang. Vol woede, woede die grotendeels veroorzaakt werd door Vorige week moest ik voor een goed doel een serieus stuk over de com- het ietwat grimmige en oorlogszuchtige riedeltje van de koning van de merciële zeehondenjacht in Canada schrijven. Iets wat ik normaliter crunk, sloop ik in de richting van een stel zeehonden. Ik gaf de kleinnooit zou doen, maar ze kwamen met een zak geld op tafel waar ik met ste een tik, een voorzichtige tik om te kijken hoe hij of zij reageerde. gemak een baby pandabeer mee zou kunnen kopen. Aangezien het op Het beest keek mij aan en toen was de visualisatie gelijk over. Ogen. die bewuste dag lekker weer was en de vrouwen er dus meer dan ap- Als iets ogen heeft kan ik het niet vermoorden. Oogloze dieren had petijtelijk bijliepen, had ik nogal moeite met het visualiseren van een ik bont en blauw geslagen met het wereldberoemde speeltje van de kreupel geknuppelde Seabert. Witte sneeuw, rood bloed, een verblin- Aboriginals, maar helaas voor mij zijn zeehonden gezegend met een dende zon en mannen op moonboots? Ik zag het niet. Ik zag borsten in stel kijkers. Hevig teleurgesteld ging ik nog maar wat scrollen in mijn olijfolie en badminton spelende naakte vrouwen. Wat misschien ook muziekcollectie. Ik moest weg uit de sneeuw en die lieve oogjes. Wham wel meespeelde is dat ik totaal geen zwak voor zeehondjes heb. Net - Club Tropicana!! En binnen no time lag ik aan het zwembad in een veel als de dolfijn en de pandabeer is de zeehond het onbetwiste gezicht te strakke Speedo. Bedankt muziek. Voor het fungeren als reisbureau. van organisaties en mensen die dieren een warm hart toedragen. Ik Ik kan werkelijk waar overal naartoe door twee keer op een mp3’tje of heb niets met schattige mascottes, geef mij maar een verkankerde op het liggende driehoekje van mijn cdspeler te klikken.

Amsterdamse duif. Zo’n hinkelende schurftmus met één oog.

Bedankt.

blueprint label basserk 50 Tekst Michael Oudman beeld 310k

Om maar even met de deur in huis te vallen: Basserk is Pistol Pop. En Basserk bestaat dit jaar vijf jaar. Voor ons reden om even op de thee te gaan bij het kleine Amsterdamse label, dat zich sinds het begin heeft ontpopt als opstap voor beginnende artiesten. We spreken met de drie heren die het label gepassioneerd bestieren.

Ik word op een warme voorjaarsdag ontvangen in een oude loods, stalling en voormalige wietplantage in Amsterdam West, waar het trio Rufus Baxendale, Tom Schivez en Peerte Trunt me ontvangt. De ruimte is nog enigszins overhoop gehaald, maar moet ooit een studio en workshop gaan vormen voor het designwerk dat het trio ook doet. “We begonnen vijf jaar geleden in Amsterdam” start de Britse Rufus Baxendale. “We zaten met zijn drieën in een band, 3-1, het was een soort van live electro collectief dat video, muziek een een show on stage combineerde. We hebben dat best lang gedaan, en we hebben iets van vijfhonderd gigs gedaan. We kwamen natuurlijk allerlei andere artiesten tegen zoals Nobody Beats the Drum, Elle Bandita, Aux Raus, en ze speelden allemaal op hetzelfde moment als wij. We zaten in het zelfde circuit, en kwamen elkaar dus vaak tegen. We kwamen erachter dat niemand van ons een label kon vinden, en toen dachten we fuck it, we doen het zelf wel. De eerste twee platen waren 3-1 platen, en daarna kwamen platen van al die andere mensen die we hebben leren kennen. Toen deden we de Some Tunes compilatie met tracks van de mensen die we kenden, en allerlei andere bands, en vanaf daar gaat het verder.”

Nu, vijf jaar later is vinyl een gepasseerd station. De kosten wegen niet meer op tegen de baten, en de dj’s die Pistol Pop draaien, draaien toch zelden met vinyl. “We komen dit jaar nog wel met een aantal cd’s, en we hebben nog ideeën voor een andere vorm voor een fysiek product.” Het voordeel van de digitale releases die Basserk produceert is de snelheid. “Iedereen gebruikt mp3” zegt Peerte Trunt. “Ja, en iedereen produceert sneller, maakt het sneller, en iedereen draait dingen al voordat ze uit zijn. Het productieproces moet dus flink versneld worden” aldus Baxendale. En blijkbaar werkt het, de releases verkopen goed. “We worden er alleen niet rijk van” voegt Baxendale toe.

Wetende dat de mannen van Basserk zich ook bezig houden met design en grafische vormgeving, is het redelijk vreemd om te horen dat er afgestapt wordt van vinyl. Eén van de dingen die je naast de ronde schijf mist, is natuurlijk een stuk artwork. Toch stapt het trio niet af van een stuk design in hun releases. “Het is je identiteit” zegt Trunt.

“Basserk is nauw verbonden met 310k” zegt Baxendale. “Zij hebben er altijd veel lol in gehad om hoesdesigns te maken voor labels. Vanaf het begin af is 310k vooral bezig met design in de muziekwereld. Het is dus belangrijk dat er veel tijd en moeite in het artwork van alle releases wordt gestoken” vervolgt hij. Dat betekent in dit geval dat het designen van het artwork precies hetzelfde gaat bij een digitale release als bij een fysieke release. “Het werkt natuurlijk wel op een andere manier, want je ziet het artwork op een kleiner formaat, maar er wordt nog steeds net zo veel moeite in gestoken.” Als je de mp3 uit Basserks eigen webwinkel aanschaft krijg je altijd het artwork op groot formaat bij je aankoop. En uiteraard zit het artwork gewoon ingesloten bij de mp3. “Het is natuurlijk helemaal top als we in de toekomst de releases kunnen gaan combineren met video” zegt Tom Schivez. En het is niet slechts een idee, legt Schivez uit. “Als de studio hier eindelijk een keer af is, en we tijd kunnen maken, dan zit het er wel aan te komen ja.”

Dat het label vijf jaar bestaat, betekent dat er wat speciale dingen in de planning staan. “We zijn aan het werk aan een nieuwe fysieke vorm van releases. Het is de bedoeling om het iets interessanter te maken dan die crappy plastic cd-hoesjes die je overal ziet.” Schivez haakt in: “Er is ook een Basserk magazine op komst. Gratis. In plaats van te adverteren in allerlei andere plekken, hebben we het idee om al het geld en alle moeite die we daar in steken te gebruiken om ons eigen blad te maken.

We vragen mensen om ons heen, fotografen, schrijvers, zodat we kunnen schrijven over de artiesten, de kunst en het design waar we van houden. Dan kunnen we dat als communicatie platform uitbrengen.

Als het meezit komt de eerste editie nog voor de zomer uit.” Verwacht overigens niet dat het een blad is dat alleen maar over Basserk gaat.

Er is ook gewoon aandacht voor dingen die de mensen achter Basserk interessant vinden. Wanneer het gesprek later nog even op de fysieke vorm terug komt, krijg ik cryptische antwoorden als “Het is een oude manier, maar het is nieuw voor ons.” Er veel wijzer van worden doe ik dus niet, behalve dat het iets gaat worden dat mensen niet weg willen gooien, iets met een langere houdbaarheid dan een mp3.

De drie mannen achter Basserk hebben allemaal hun eigen projecten, maar bundelen binnenkort weer de krachten voor een nieuw muzikaal project. Gedrieën zeggen ze dat het project TCS gaat heten. Three Curiuos Shapes. “We hebben al met dit project opgetreden” zegt Schivez.

“Maar we werken nu aan een nieuw tour format, met videoschermen, zodat het een 360 graden ervaring wordt als je de show bekijkt. We hoeven er eigenlijk helemaal niet bij te zijn als we optreden. We kunnen tegelijk tien keer een show doen, haha.” Het concept is ontstaan omdat ze met zijn drieën toe waren aan een nieuw project. Iets anders dan ze tot nu toe hebben gedaan. “We hebben shows gedaan waarbij we druk waren, sprongen, herrie maakten en luidruchtig waren. En jong.

Nu zijn we oud, en gaan we iets wat meer soundscape achtigs, dubstep achtigs doen. Wat serieuzer, en minder dansvloer gericht.” Het wordt eerder een video-concept-beleving. Alsof je een drie kwartier lang durende videoclip bekijkt. Baxendale vult aan: “Dit betekent natuurlijk niet dat Basserk weggaat, of stopt. Basserk blijft gewoon wat het is, een label dat veranderd naar mate de artiesten veranderen, en muziek evolueert. En onze smaak, misschien.”

Als ik vraag of er een vaste kliek van artiesten is die aan het label verbonden is blijkt dat zo te zijn, maar vooral op een informele manier. Er zijn geen contracten waarin toekomstige releases gepland zijn, en mensen zijn vrij om ook via andere labels te releasen. “We zijn een soort van opstapje voor artiesten” legt Baxendale uit. “Wij helpen hen bij hun eerste of een van hun eerste releases, en zij helpen ons later ook nog, als ze verder gegroeid zijn. Het is niet onze missie om dat opstapje te bieden, maar het is wel fijn om te zien dat één van onze artiesten het goed doet, en opgepikt wordt door andere labels.” Schivez voegt toe dat het fijn is om een kans te kunnen bieden. “We nodigen ook mensen uit op onze feesten als ze bij ons gereleased hebben. Het houdt niet op bij slechts een release, het gaat verder. Toen wij begonnen met Basserk misten we de kansen bij grote labels, die wij nu wel kunnen bieden aan jonge artiesten.” www.basserk.com Om het vijfjarig bestaan te vieren wordt er binnenkort een feest gehouden in de OT301.

51

djb files 52 Tekst James worthy Beeld gijs kast

Festivallen en opstaan Vorig jaar ging ik voor de eerste keer naar Lowlands. Als journalist, althans ik had een pen in mijn borstzakje en zo’n speciaal bandje om mijn pols. Eigenlijk had ik er helemaal geen zin in, dit omdat ik totaal niet goed kan functioneren in grote mensenmassa’s. Door de Kalverstraat lopen is voor mij al een flinke opgave en dit doe ik dan ook alleen maar als ik mezelf daarna beloon. ‘Je gaat nu door de Kalverstraat lopen, kom op, je kunt het. En daarna, pas daarna, mag je tien nieuwe DVD’s kopen.’ Daar loop ik dan, angstig en onzeker, tussen bingomoeders uit Purmerend, spijbelende scholieren en ruziënde stelletjes. Het is een nachtmerrie, maar het aanschaffen van tien romantische komedies houdt mij op de been. Mensen, ik haat ze. Dat onophoudelijke geadem, al die kinderwagens vol lelijke hoopjes inteelt en het minutenlang checken van de bon na het aanschaffen van een paar goedkope hardloopsokken. Ik haat jullie.

Daar sta ik dan. Op camping 7. Naast mijn tentje staat het tentje van een bijzonder lekker wijf. Ze slaat een stel kromme haringen in de grond, gehurkt, ik kan haar borsten zien. Spontaan als ik ben geef ik haar een lauw biertje. We proosten, ze lacht en ik kan nog steeds haar borsten zien. Ik wil hier nooit meer weg. Haar telefoon gaat. ‘Ik sta op camping 7, hier is nog plek. Kom snel.’ tettert ze enthousiast. Vijf minuten later staat haar voltallige volleybalteam voor onze neus. Stuk voor stuk ruiken ze naar dure zonnebrand en alle teennagels zijn vanochtend nog gelakt. Ik pak de pen uit mijn borstzak en doe alsof ik iets neerpen in mijn walgelijk pretentieuze laklederen notitieboekje. De volleybalsters happen. Yes! Vanavond slaap ik in ieder geval niet alleen.

Tijdens mijn eerste wandeling over het immense terrein voel ik dat dit veel meer dan een festival is, het is een gevoel. Veel mensen zien het als een soort van Woodstock in de polder, een kleinschalige variant dat wel, maar net als zijn grote broer ontstijgt het de gruwelijke oppervlakkigheid van het moderne feest.

Een ander leuk ding aan Lowlands is dat het publiek zo verfrissend divers is. Natuurlijk is de gehele Amsterdamse incrowd aanwezig, maar die staan lekker tussen de zwetende rocknerds, Within Temptation hoertjes, Milfs, hangjongeren en vadsige Duitsers in Greenday-shirts. Het ene moment sta je naast een kolvende moeder, dan sta je opeens naast een zwerver en niet veel later sta je met de beste fotograaf van Nederland te praten. Lowlands is een soort van muzikale Koninginnedag, een volksfeest voor jong en oud en dat moeten we koesteren. En ik ben er pas net tien minuten. Wat een warmte, het is alsof ik thuis ben. Het voelt als een intieme happening en dat is een mooi gegeven in deze onpersoonlijke maatschappij vol klantnummers en individualisten.

Minder dan een jaar geleden stond ik op een ander festival. Het Raw Rhythm Festival. Ook als pers. ‘Jij bent van de pers, serieus? Waar is je laptop? Waar is je camera? Waar is je bril?’ Ik zucht: ‘hier kijk dan, ik heb een blocnote in mijn tas.’ De vrouw lachte: ‘een blocnote? Ben je van de daklozenkrant of zo?’

Na een twintig minuten durende discussie met het gewichtige wicht kreeg ik dan eindelijk mijn persbandje, maar niet voordat ik haar had laten zien dat ik het nummer van mijn hoofdredacteur in mijn telefoon had staan.

Het opgewekte shagrokende publiek van zeven jaar geleden had plaats gemaakt voor bakfietsmoeders en Goudkustvaders. Nippend aan hun rosé bespraken twee diadeem dragende dertigers het zojuist begonnen optreden van Dizzee Rascal: ‘het is best muzikaal voor herrie.’ De ander lachte en vulde zijn kameraad aan: ‘versta jij hem? Ik versta niets van dit gebrabbel, als je praat als Pingu moet je niet gaan rappen.’ Tijdens de show van Dizzee Rascal, die hard maar weinig verrassend was, liep ik soms naar de Westerunie. Hier speelde namelijk de Duitse Nneka, een prachtige zangeres die af en toe alleen iets te nadrukkelijk haar Jeugdjournaal kennis met het publiek probeerde te delen in de vorm van ellenlange betogen die kant noch wal raakten. Na de voor de rest indrukwekkende Nneka was het de beurt aan Lucy Love. Een talentvol tienermeisje uit Denemarken die heel goed heeft gekeken naar artiesten als M.I.A., Santigold en de Française Yelle. Ikzelf ben een groot voorstander van militante meisjes in schreeuwerige kledij en kwam ook dit keer niet bedrogen uit. Lucy Love had op sommige momenten een iets te fragiel stemgeluid, maar haar jeugdige enthousiasme was werkelijk waar een lust voor het oog.

Op dag twee kreeg ik mijn persbandje zonder al te veel poespas mee, wat ik eigenlijk wel jammer vond aangezien ik best graag boos weg had willen lopen.

Het programma van dag twee was namelijk niet bijzonder indrukwekkend en dan ben ik nog mild.

Wat dat betreft viel Raw Rhythm en dan vooral dag twee, grandioos door de mand. Er stonden gewoon veel te weinig leuke namen, het was allemaal net iets te veilig geprogrmeerd. De oude rot Roni Size en de Jeugd van Tegenwoordig waren de spaarzame hoogtepunten op dag twee en veel van de andere artiesten stonden dan ook voor een halflege zaal. Het was jammer en vooral zonde. De locatie was niets minder dan prachtig, het weer werkte mee, maar Raw Rhythm miste iets. Het festival voelde helaas verre van rauw aan, Raw Rhythm was als een moot gebakken vis die sushi probeerde te zijn. En geloof mij het doet pijn om dat te zeggen, ik ben namelijk opgegroeid met het Drum Rhythm Festival. Door de jaren heen heb ik briljante optredens gezien van The Rolling Stones tot Moloko en van Goldie naar Kruder & Dorfmeister. Drum Rhythm was altijd innovatief bezig en durfde qua boekingen op zijn bek te gaan.

We zijn weer op Lowlands. Een tiental tenten schreeuwt letterlijk om mijn aandacht, maar ik heb eerst nog een biertje nodig. Drank. Wat is een festival zonder drank? Dat je de volgende ochtend wakker wordt en naar de tent met de zachtste muziek loopt. Daar ontdek je een puike singer/songwriter, haar muziek maakt de kater minder, je gaat zitten en langzaam val je in slaap op een droog stukje gras.

Drank dus! Over het algemeen kan ik goed tegen alcohol, al neemt elke aspirant alcoholist dit cliché geregeld in de mond. Nooit ben ik in de problemen gekomen door drank, maar waarschijnlijk komt dit doordat ik een gemoedelijke dronkaard ben.

Er bestaan een stuk of zes types zatlappen en ik mag wat dat betreft niet mopperen. Als ik dronken ben geef ik rondjes, zoentjes en verander ik in een soort van Majoor Boszhard. Niet dat ik al mijn kleren in een vuilniszak stop en aan de minder bedeelden geef of ossenstaartsoep kook voor uitgehongerde Het festivalterrein stroomde al aardig vol en het viel zwervers, maar ik geef bijvoorbeeld na het urinemij vrijwel gelijk op dat ik niet meer te maken had ren de toiletjuffrouw een flinke fooi of geef een met het oude vertrouwde Drum Rhythm Festival. complimentje aan het lelijkste meisje in de Bravo.

Mijn eerste artiest van de avond was Ryan Leslie, slaapkamermuziek in een oude gasfabriek en ik moet eerlijk zeggen dat ik er weinig zin in had. Meneer Leslie is een muzikale whizzkid en een beest in de studio, maar zo’n artiest hoort thuis in een zwoel en zweterig Paradiso, niet in een kille halfgevulde gashouder. Zijn show was mierzoet maar degelijk en het viel vooral op hoe goed Ryan het bij de vrouwtjes doet. Overal in de zaal lagen plasjes vaginaal vocht, bijzondere souvenirs afkomstig van een krols ogende muur van lage decolletés en imposante bilpartijen. Na de show vergeleken veel bezoekers hem met John Legend, een ietwat te simpele vergelijking als je het mij vraagt. Vooral zijn dansjes verliepen flink stroef dus in tegenstelling tot John Legend was het dit keer Ryan Leslie zelf die een stijve lul op het podium was.

“Nooit ben ik in de problemen gekomen door drank, maar waarschijnlijk komt dit doordat ik een gemoedelijke dronkaard ben.”

55

“Een geslaagd festival draait om drie dingen.

Alcohol, mooie vrouwen en muziek.”

Barmhartig bezopen, dat word ik en dat terwijl ik ook tot de andere vijf groepen had kunnen behoren. De realistische vechter, de onrealistische vechter, de realistische charmeur, de onrealistische charmeur en de meest irritante van allemaal; de onrealistische vechter en charmeur. Een flapdrol die met een dubbele tong beeldige fotomodellen probeert te versieren en na het lopen van een blauwtje ruzie zoekt met een groep freefighters. Een typisch geval van borrelnoten, iemand die door een paar biertjes opeens ballen krijgt. Erger dan die laatste groep kan het haast niet, maar het kan erger, het kan nog veel erger. Er is een groep wiens lijfspreuk: ‘Ik heb geen drank nodig om uit mijn dak te kunnen gaan’ is en deze groep mag van mij een fikse darmbacterie krijgen. Een geslaagd festival draait om drie dingen.

Alcohol, mooie vrouwen en muziek.

Nu wil ik niet zeggen dat ik het schoolvoorbeeld van een ideale dronkaard ben en dat er nooit onverklaarbare gebeurtenissen plaatsvinden als ik net iets te diep in het glaasje heb gekeken, maar mij zul je nooit ofte nimmer in beeld zien bij een real-life politieserie op de commerciële met opgedroogde kots op de kin terwijl ik probeer te worstelen met een politiepaard.

Het enige probleem waar ik op stuit als ik in een benevelde staat verkeer is dat ik enorm vies word.

Nu heb ik het niet over “Vrouwen moeten vaker pijpen alsof ze zonnepitten aan het eten zijn; zuigen, spugen, zuigen, spugen, zuigen, spugen”-vies, maar over mijn kleding. Als ik feesten verlaat ben ik niet nuchter, maar mijn kloffie is altijd nog brandschoon en bij thuiskomst zie ik er dan opeens uit alsof ik door meer viezigheid ben gerold dan Larry Flynt.

Niet alleen deze omgekeerde Witte Reus reclame baart mij enigszins zorgen, ook de tijdsduur van de wandelingen richting huis is merkwaardig te noemen. Een tocht waar ik normaal twintig minuten over doe besteed ik s’nachts soms wel het driedubbele aan. Nu ben ik geen raketgeleerde maar ik denk dat ik in die extra veertig minuten vies word.

Ik zit voor mijn tentje, het motregent. Ergens in de verte zingt een aangeschoten agrariër een vergeten hit van Captain Jack. De tent van mijn buurvrouw gaat open. ‘Buurman, Jezus, wat zie jij eruit. Overal modder. Trek even lekker je kleren uit en kom naast me liggen.’ Ik knik. ‘Je moet wel weten dat ik dertig ben hè, en straalbezopen. No way dus dat ik nog een stijve kan krijgen.’ Ze lacht en gooit me neer op haar luchtbed. Ik val in slaap, mijn hoofd rustend op haar beautycase.

Honderden ogen zijn gericht op mij, een debiel die loopt te sjouwen met drie kratjes pils (geleend van backstage, als ik een kater heb moet ik altijd dingen stelen. Ehm lenen.) Ik transpireer hevig, met de zweetdruppels in mijn naad kan ik een AA flesje vullen en mijn wenkbrauwen doen het niet meer.

Normaal houden ze het zoutige vocht wel uit mijn ogen, maar op tropische dagen als vandaag glijden de druppels met gemak door mijn waterkeringen. De festivalbezoekers die in kleermakerszit in het gras zitten lachen, een enkeling vraagt om een biertje.

Mijn ogen prikken als twee seksende egels. Één of andere droplul met fluorescerende armbandjes heeft weinig medelijden met me en besluit grappige dingen te gaan roepen: ‘is je ezel gestolen?’ Niemand op Lowlands lacht behalve zijn aangeschoten vriendin, een mormel van een wijf. ‘Niet gestolen, weggelopen en nu zie ik haar gelukkig weer, ze zit

naast je,’ roep ik vermoeid. Twee tellen later staat hij voor mijn neus, ziedend, er komt stoom uit zijn neus en ik ben bang dat ik me zojuist mondeling heb ingeschreven voor een stoomcursus klappen krijgen.

Daar ik al twintig minuten met drie kratjes pils door gras aan het lopen ben besluit ik maar gelijk voor de knockout te gaan. Ik zet mijn spullen neer en mik met mijn rechtervuist op zijn linkeroog. Nog voor ik kan zien of hij neergaat word ik van achteren in mijn ballen getrapt. Ik kruip in één op de grond en zie tot mijn verbazing dat ik net in de ballen ben getrapt door mijn bloedeigen ezel. Ze lacht hard terwijl ze haar vriend overeind helpt.

Een half uur later dan gepland hurk ik mijn tentje binnen, mijn ballen steken en mijn ogen prikken, ik voel me net een zwaarlijvige voodoopop. De kratten plaats ik in de voortent, ga zitten en leg een ijskoud flesje bier op mijn gehavende testikels. Het flesje ligt niet heel erg lekker op mijn zak, maar de steken worden al minder. Aangezien ik niet weet hoelang ik mijn ballen mag verkoelen bel ik maar iemand op die er wel verstand van heeft. Mijn huisarts is een hele lieve vrouw, maar aan de telefoon is ze niet heel erg goed verstaanbaar. De enige woorden die ik wel versta zijn ideale lichaamstemperatuur en risico. Het flesje verlaat mijn schaamstreek om niet veel later naar mijn lippen te verhuizen. Zo’n ijskoud biertje helpt wel, maar ik wil niet dat mijn vriendin, als het zover is, eskimokindjes uitpoept. Heb je ooit wel eens een Eskimo hoog zien voetballen? Leuk dat ie goed is in het jagen op walrussen vanuit zijn zelfgemaakte kajak, maar ik wil godverdomme een zoon met scorend vermogen.

“Ik kruip in één op de grond en zie tot mijn verbazing dat ik net in de ballen ben getrapt door mijn bloedeigen ezel.”

Het lekkere weer van de afgelopen dag en de komende dagen is natuurlijk heerlijk en heeft zo z’n voordelen, maar het heeft ook mindere kanten.

Oké, de vrouwen lopen erbij in gedurfde niemendalletjes en als ze wild in de India staan te dansen kan je negen van de tien keer de bever zien, maar ikzelf ben bijvoorbeeld best chagrijnig. Als het warm is kan ik namelijk niet in slaap vallen en dan probeer ik echt alles, alles om wel in slaap te vallen.

Van schaapjes tellen tot comarukken, niets helpt.

Schaapjes tellen, heeft die methode überhaupt ooit wel eens iemand geholpen? Ik tel mezelf lam en ze springen ook echt erg schattig over dat hekje, maar van holhoornige herkauwers tellen ga ik niet slapen en daar word ik nu toch wel een beetje moe van. De zomer, Lowlands, de dagen zijn prachtig, maar de nachten een hel. Stiekem kan ik niet wachten tot de eerstvolgende regenbui, ik ga dan lekker naakt voor mijn iglotentje staan en genieten. In de hoop dat het volleybalteam van mijn buurvrouw niet al te lang op zich laat wachten.

Het festivalgevoel. Mijn festivalgevoel. Dit was mijn allereerste Lowlands dus ik ga hier niet de alwetende uithangen, maar ik heb zo’n gevoel dat het festivalgevoel helemaal niets met muziek te maken heeft. Ik heb eerlijk waar nul bandjes gezien. Af en toe stond ik wel met het programma in mijn handen, om niet veel later in de richting van een bandje te lopen, maar je komt altijd wel iemand tegen. En diegene heeft weer hele andere plannen, betere plannen. Iets over een film kijken hier of een potje Yahtzee spelen met zijn drie Deense buurvrouwen op de camping daar, het is een rusteloos gevoel.

Er is namelijk altijd wel iets leukers te doen dan dat waar je op het moment mee bezig bent. In mijn geval heeft dit vrijwel altijd met vrouwen van doen.

Mijn festivalgevoel? Leuke ongedouchte vrouwen ontmoeten en dan samen douchen. Make love not war. Al die dingen. Ik ben in drie dagen tachtig keer verliefd geworden. En dan voornamelijk op eentje.

Ze stond in die disco zonder muziek, te dansen als een spastische oelewapper. Koptelefoon op, schaamte uit, lach aan. Ik stapte op haar af met een vrij kromme sigaret en sprak de volgende dronken woorden: ‘dit klinkt gay als een malle, maar ik wil je haar kammen tot je in slaap valt.’ Niet veel later stonden we samen onder de douche. Ze had alleen nog teenslippers aan en ik stond op mijn sokken. Haar lichaam was volmaakt, rukvoer pur sang. Ik nam haar linkertepel in mijn mond terwijl ik met mijn middel- en ringvinger over de clitorale ringweg dwaalde.

Ze beet zachtjes in een oorlel, de ringvinger maakte plaats voor de wijsvinger en het nieuwe dynamische duo enterde de sompigheid van mijn nieuwe muze.

Ik werd jaloers op mijn vingerkootjes en ging dus langzaam door de knieën. Sommige douchedruppels namen even een pauze in haar navel, als ik hun was zou ik er voor altijd intrekken. Met mijn mond slurpte ik de druppels uit haar navel en vervolgde mijn weg in zuidwaartse richting. Ik begon met lange rustige likken, van beneden naar boven. Eenmaal boven imiteerde mijn tong een vlag in de wind. Wapperend. Ze kreunde en haar pas gelakte tenen gingen alle kanten op. Shit, haar voeten leken op een zeeanemoon.

Sindsdien heb ik haar nooit meer gezien. Mijn favoriete Lowlands-meisje. Ik hoop dat ik haar dit jaar weer zie. In 2011 moet ik zelf optreden, voordragen, in een tent, in plaats van dat ik een drukke journalist moet gaan imiteren. Man wat hoop ik dat haar weer zie, mijn blonde honing, de koningin van India. Dan, dan, geef ik haar een stomp in haar maag. Dat klerewijf heeft me een soa gegeven. Mijn festivalgevoel?

Een brandend gevoel tijdens het plassen.

Apparat en zijn band: Vergeet dance

festival special 61 Tekst Michael Oudman

Twee keer een eerste keer op 9 juli. Nummer één: Pitch vindt voor het eerst plaats, in het Cultuurpark Westergasfabriek, in Amsterdam. Nummer twee: Apparat speelt voor het eerst zijn nieuwe album in band-bezetting in Nederland. Dat zijn twee dingen waar je je best even over mag opwinden. DJBroadcast is nieuwsgierig naar Apparat en zijn band, en belde met Sascha Ring, zoals de man eigenlijk heet.

Als ik Ring spreek, moeten de repetities van de bandshow nog van start gaan. “Het gaat behoorlijk anders worden, het is namelijk absoluut geen club show” legt hij uit. Iets wat terug te horen is in zijn nieuwe album. Een album dat overigens niet als band in multitrack sessies opgenomen is, maar gewoon met de computer. “De band bestaat al wel, maar de show nog niet. Iedereen is al wel bezig met het maken van de geluiden” gaat Ring verder. “Ik wilde op dit album minder samenwerken dan op eerdere albums. Ik heb samengewerkt met Joshua van Telefon Tel Aviv, toen zelf een groot stuk gedaan, om daarna hulp te krijgen van PC. Het was de bedoeling dat het echt mijn eigen album zou worden. Alles wat ik zelf kon doen, heb ik zelf gedaan. Ook de vocalen zijn van mij.”

Toch was vanaf het begin af aan al duidelijk voor Ring dat hij de live-optredens op het podium niet in zijn eentje zou doen. “Ik vind het niet leuk om in mijn eentje op een podium te staan” zegt Ring, die voorheen ooit eens een tour met een kleine band deed, en natuurlijk als onderdeel van Moderat als trio tourde.

“Ik ben moe van laptop optredens. Een laptop is een stuk gereedschap, er mee werken is makkelijk, en het is handig op reis, maar misschien is het wel wat té makkelijk. Ik weet het niet, ik denk dat ik gewoon een nieuwe uitdaging nodig had. Tijdens het optreden willen we ook zo min mogelijk met de computer werken. Misschien dat onze drummer zo nu en dan een loop start, maar meer niet.” Natuurlijk brengt het werken met een band ook nog andere voordelen met zich mee. “Als je met anderen op het podium staan kunnen ze je verrassen. Het neemt het nummer ergens naartoe als er iets dynamisch gebeurt op het podium.”

Dat Ring de komende tijd een meer band-achtig geluid ten gehore gaat brengen, heeft naast podium dynamiek, ook te maken met smaak. “Ik ben een het electronische geluid zat. Ik ben daar mijn hele leven al mee bezig. Er is nog wel van alles te ontdekken, maar eigenlijk houd ik gewoon meer van microfoons en het geluid dat je daarmee kunt maken. Dat krijg

je niet voor elkaar met synths.” De setup waarmee Apparat en band Pitch aandoen is er één van het traditionele soort. “PC zal keyboard spelen, en er is nog een keyboard speler, die ook de percussie voor zijn rekening neemt. Verder is er nog een drummer die wat electronische dingen kan aansturen, maar vooral aanwezig is met een analoge drumkit.” En Ring zelf? “Ik doe voornamelijk de vocalen. Er zijn acht tracks met vocalen op het album. Verder zal ik wat met een gitaar in de weer gaan. Misschien wat piano aan het begin, maar ik moet me vooral concentreren op de zang.” Ring legt nog wel even uit dat hij nog niet kan zeggen hoe het live optreden zal gaan klinken. “Natuurlijk weet ik wel wat voor geluiden je

zult gaan horen, en hoe de tracks gaan, maar live is het toch heel anders. En ik wil ook vooral niet de verwachting wekken dat mensen iets danceys gaan horen. Geen four to the floor, dat is het plan.”

Apparat en zijn band staan op 9 juli op Pitch festival, dat ook op 10 juli plaats vindt in Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam. Op de line-up vind je ook nog namen als Crystal Fighters, Palmbomen, Bugge Wesseltoft & Henrik Schwarz, The Gaslamp Killer, Dâm-Funk, Flying Lotus en Mount Kimbie.

Kaarten zijn te koop vanaf €27,50 www.pitchfestival.nl

Vrij en blij naar het VRIJ Festival

festival special 63

Op vrijdag 15 juli is het Olympisch Stadion te Amsterdam het decor voor een nieuw muziekfestival, Vrij Festival. Inderdaad, vrijdag – dus niet in het weekend. Het festival viert de vrijheid door een dagje vrij te nemen en dat feestend door te brengen in het historische Olympisch Stadion.

Vanaf 12 uur ’s middags tot middernacht presenteert het Vrij Festival een smulprogramma voor muziekbegeesterde creatievelingen. Het koninklijk terras van het Olympisch Stadion is – letterlijk – het podium voor een keur aan smaakvolle internationale live acts. Het Berlijnse duo Booka Shade maakte een aantal internationale clubhits, die ze ook naar het podium brachten van de grootste rockfestivals ter wereld.

Het Zuid-Afrikaanse duo Goldfish haalt zijn inspiratie uit electronica en jazz en groeide in korte tijd uit tot een ware sensatie; zo speelden ze op de meest recente editie van het Amsterdam Dance Event maar liefst twee (!) keer. De Oostenrijker Parov Stelar mengt jazz, swing en electronica en stond op het North Sea Jazz Festival. Voorts zijn er de Amerikaanse singer/songwriter Lucy Iris en Neerlands breakbeat trots Kraak & Smaak. Naast live acts biedt Vrij Afterwork een fijne selectie dj’s, waaronder Sander Kleinerberg, Dimitri, Marnix, Secret Cinema en Maestro.

Het Vrij Festival is een initiatief van Vrij, de organisatie voor wie het weekend op vrijdagmiddag 5 uur begint. Volgens Vrij stimuleert vrijheid de creativiteit en dat is ook precies het idee achter het Vrij Festival. Op 15 juli begint het weekend om 12 uur. Kaarten kosten € 45 (+ 2,50 bijdrage behoud Olympisch Stadion) en zijn te bestellen via www.vrijfestival.nl. www.vrijopvrijdag.nl

Revolution909

Terug naar de essentie van techno

De organisatie van Loveland komt met een nieuw festival speciaal voor de technoliefhebbers onder ons, Revolution909. De naam heeft het festival te danken aan wat je misschien wel de bron van het technogeluid kunt nomen, de Japanse box van Roland, de TR-909. Op de website van Revolution909 kunnen liefhebbers van de muziek een virtuele versie van dit iconische monster apparaat bekijken.

Het festival keert terug naar de essentie van muziek door haar intieme capaciteit, 1909 bezoekers. Daarnaast heb je geen last meer van het eeuwige heen er weer lopen met een verkreukeld programmaboekje in de hand, op zoek naar het juiste podium. Revolution909 heeft namelijk gewoon lekker één podium waar alle dj's het publiek naar eigen wens in extase brengen. En dan hebben we het onder andere over Umek, Gregor Tresher, Christian Smith , Ramon Tapia, Vince Watson, Bart Skils en Remy.

Als je even genoeg gedanst hebt - we kunnen het ons haast niet voorstellen, maar toch - is er ook nog eens ruimte om op adem te komen.

Het festival strijkt namelijk neer in de de Kleine Speelweide in het Amsterdamse Bos. Met zo'n wonderschoon groene omgeving krijg je alle ruimte om de spieren wat rust te gunnen. Daarnaast is het terrein ook nog eens goed te bereiken en hoef je dus niet eerst kilometers te lopen tot de eerste bushalte.

Over de prijzen hoef je je in ieder geval geen zorgen te maken. Ook daar zijn de iconische cijfers van de TR-909 aangehouden. Bezitters van een Loveland Festvial ticket kunnen voor 9,09 euro een kaartje bemachtigen. Voor de vroege vogels onder ons ligt er een kaartje te wachten voor 19,09 euro. Reguliere kaarten kosten 29,09 euro. www.r909.nl

festival special 65 Tekst Michael Oudman

Bomen zijn niet stil op Urban Explorers Urban Explorers is het stadsfestival van Dordrecht. Door het multidisciplinaire karakter is er dit jaar naast muziek en installaties ook ruimte voor Ruisende Bomen, een project dat LOLA Landscape Architects en Staalplaat Soundsystem – een team geluidskunstenaars aangevoert door Geert-Jan Hobijn – met elkaar maken. Peter Veenstra van LOLA Landscape Architects nam de tijd om een aantal vragen te beantwoorden. “Het duurt vaak jaren voordat een landschapsontwerp is uitgevoerd. We kunnen het geduld wel opbrengen, maar doen af en toe tijdelijke projecten voor de bevrediging van het snelle resultaat.”

De samenwerking tussen landschapsarchitecten en geluidskunstenaars lijkt geen voor de hand liggende. “We zijn elkaar tegengekomen tijdens een artist-in-residency op de Zuidas. We hebben daar vier maanden gezeten om een expositie te maken.

Daar kwamen we erachter dat er veel raakvlakken zijn tussen geluidskunst en landschapsarchitectuur. Naderhand hebben we besloten om samen het project Composed City op te starten, eigenlijk een kapstok waaronder we allerlei activiteiten organiseren; lezingen, onderzoek en kunstprojecten.” Door een project waar LOLA mee bezig is in Dordrecht, waar het geluid van treinen een auto’s overheerst, ontstond het idee om het landschap terug te laten schreeuwen. “Door luide bomen te gebruiken, waarvan de beladeren hard ruisen. Maar het gaat niet alleen om volume, als je goed luistert naar bomen hebben ze allemaal een andere klank. Daarmee kan je hele mooie geluidsvelden maken, die je stemming beïnvloeden.” Samen met Hobijn heeft LOLA het idee van een boomruisveld bedacht, waarin elke boom afzonderlijk kunstmatig aan het ruisen gebracht kan worden. Het resultaat is dat er hele precieze composities gemaakt kunnen worden.

De busrit naar het boomruisveld zal geblinddoekt verlopen. “Ringtones, stemmen en het geluid van optrekkende motoren vragen vaak zoveel aandacht dat de meer subtiele klanken direct in het onderbewuste belanden. Om ervoor te zorgen dat mensen

zich er direct voor openstellen, ondergaan ze een behandeling, die contrasteert met de ervaring in het bos: ze worden overprikkeld en gedesoriënteerd.” De overprikkel komt van een reeks hoge en lage geluidsfrequenties waaraan de bezoekers worden bloodgesteld. “Alles blijft verantwoord: Hobijn heeft alle technieken eerder toegepast in het project ‘sonic therapy’, waarbij mensen als herboren uit een geluidsbehandeling kwamen. Het wordt een intense ervaring, die je houding ten opzichte van je alledaagse voor je omgeving beïnvloedt: de verwondering over de klank van bomen. Als je het een keer hoort, kom je er niet meer vanaf. En het is exclusief, want er kunnen in totaal maar 96 mensen mee. Dus vroeg reserveren!”

Urban Explorers vindt plaats van 17 t/m 19 juni in Dordrecht. Op de line-up ondermeer Polar Bear, Tim Exile, Lunapark, Seefeel en Katrien Ligt. www.urbanexplorersfestival.nl

festival special 69 Tekst ruben jacobs BEELD Liesbeth westerlaken

Nigeriaanse Afro beat en Ethiopische jazz, het zijn geen mainstream muziekgenres in onze Lage Landen. Toch hebben negen Amsterdamse jongens (van 16 tot 22 jaar oud) besloten om zich door deze Noord-Afrikaanse geluiden te laten inspireren. Het resultaat is de band Jungle by Night. Een interview met twee van de bandleden.

In 2009 stonden Jac van Exter (gitarist) en Sonny Groeneveld (drummer) afzonderlijk van elkaar in Paradiso naar hun muzikale idool te luisteren, de Ethiopische jazzlegende Mulatu Astatke. Een jaar later staan de beide jongens, samen met zeven andere generatiegenoten, in het voorprogramma van dezelfde man. Na afloop van het concert worden de jongens, tot hun eigen genoegen, met een warm applaus onthaald door de hoofdact. De bevestiging is daar. Nog een jaar later, op 7 april, presenteerde Jungle by Night zich officieel met een eerste EP in de Melkweg aan de buitenwereld. Vier dagen van 10 tot 6, in een oude kaasfabriek, namen de soms op plagerige wijze ‘The Teenagers’ genoemd, zeven nummers op. Niet apart van elkaar, maar alles in één take. “Het was niet altijd even gemakkelijk om die nummers in een keer helemaal goed in te spelen”, zegt Sonny lachend. “Maar we wilden niet zo’n strak afgemixt album maken, dat is zo gevoelloos. Ook het verschil in geluid en sfeer met onze live optredens, die nooit volledig strak zijn, zou dan te groot worden.”

Dat het merendeel van de bandleden van Jungle by Night nog niet eens de middelbare school heeft afgerond, wil niet zeggen dat ze nog niet serieus mogen worden genomen. Jungle by Night heeft ambitie en timmert hard aan de weg. En dat allemaal met een groep van negen man, zonder duidelijke leider of frontman. Jac: “Een veel gestelde vraag die wij vaak krijgen is wie bij ons de leiding heeft. De moderne muziekopvatting gaat er nog steeds vanuit dat een band zonder kopman gedoemd is om te falen. Dat is echt een overschatte ‘regel’. Onze muziek komt volledig tot stand door middel van democratische besluitvorming. Dat past ook goed bij onze muziekstijl, waarin door middel van improvisatie en onderlinge interactie de muziek tot leven komt. Iedereen brengt wat in, soms de een wat meer dan de ander, maar uiteindelijk moet iedereen tevreden zijn met het eindproduct. Dat lijkt misschien een oneindig proces, maar dat valt best mee. Het is geven en nemen, maar er is altijd ruimte voor een lichte vorm van anarchie. Gewoon veel Sesamstraat kijken.”

Jungle By Night: Democratie met een vleugje anarchie

politieke engagement van Fela Kuti’s muziek. Jac: “Ik vind dat werkelijk zo’n raar verwijt. Het is ook zo typisch dat men ons hier over bevraagt, terwijl al die rockbands van nu - die hun roots hebben liggen in het idealisme van de jaren zestig - daar nooit aan worden herinnerd. Dat is toch enorm hypocriet?

Sonny neemt het over: “Onze muziek staat helemaal los van enige vorm van politiek engagement. En dat is maar goed ook. Het gaat ons om ritmes, om emotie op basis van instrumentale muziek. Daarom hebben we er, ondanks alle aanbevelingen, ook voor gekozen om geen zanger of zangeres te nemen. Met tekst geef je toch meteen duidelijke emotionele lading aan je muziek. Wij willen graag de interpretatie Zonder woorden De muziek van Jungle by Night doet onvermijdelijk overlaten aan het publiek.” denken aan de Nigeriaanse Afrobeat-pionier Fela Kuti, die momenteel weer volledig in de belangstel- De aankomende zomer zal Jungle by Night hun ling staat vanwege een grote internationale mu- nieuwe materiaal ten gehore brengen op diverse sicalvoorstelling rondom zijn persoon en muziek. festivals, een daarvan is Source festival. Het is Een verwijt dat de jongens van de band zo nu en dan voor het eerst dat de band zal gaan optreden op een krijgen is dat hun muziek volledig los staat van de voornamelijk dance-georiënteerd festival. Ondanks

de gezonde spanning die dit met zich meebrengt komt dit volgens de twee bandleden niet geheel uit de lucht vallen. Jac: “Onze muziek staat in essentie heel dicht bij elektronische muziek. Het gaat uit van dezelfde basisprincipes; lange opbouw, repetitieve ritmes en warme klanken. Veel elektronische muziek, zoals house, haalde zijn inspiratie dan ook in haar begindagen uit jazz-georiënteerde muziek. Wij zijn heel blij dat we nu voor het eerst worden opgepakt door deze scene en we hopen dan ook dat dit publiek onze muziek gaat oppakken.”

Jungle By Night zal op 2 juli een optreden verzorgen op Source Festival. Voor alleen de zaterdag kosten de kaarten 45 euro, voor zondag zijn ze 30 euro en een passe partout kost je 60 euro. Op Source Festival staan ook nog Moodymann, Karocel, Supermayer, Nosaj Thing, Pearson Sound, 540 Soundsystem, I-F, Robert Hood, Tensnake en Pitto. www.sourcefestvial.nl www.junglebynight.com

North By Northwest 65Daysofstatic geeft een eigen draai aan

festival special 71

de filmklassieker Silent Running

Het North By Northwest festival biedt van 16 tot en met 19 juni een uitdagend programma aan waarbij de grenzen van het traditionele bioscoop bezoek worden opgezocht. Zo zal onder andere de band 65Daysofstatic een geheel nieuwe soundtrack bij de sciencefiction klassieker Silent Running ( Douglas Trumbull, 1972) ten gehore brengen. De film waarin een eenzaam bemanningslid van een ruimteschip balanceert op de grens van waanzin was eigenlijk meteen al favoriet.

DJBroadcast sprak met gitarist Paul Wolinski over de totstandkoming van de soundtrack.

Na een intensieve tour werd de band eind 2010 benaderd tijdens het Glasgow Film Festival om een soundtrack te maken voor een film. “De timing was perfect omdat we eigenlijk nog niet klaar waren om aan een nieuwe plaat te werken. En het maken van een soundtrack was altijd al iets wat we graag een keer wilden doen. Eigenlijk zou het bij twee avonden voor dat film festival blijven maar het beviel zo goed dat we ook voor andere film festivals werden gevraagd. Zo ook voor het North By Northwest film festival.” De interesse in de band is ook niet zo raar. De muziek van 65Daysofstatic wordt wel vaker omschreven als filmisch, iets waar ze heel erg blij mee zijn.

Bij het zoeken naar de juiste film voor het North By Northwest film festival waren ze helemaal vrij in hun keuze. “Het is heel erg tof dat we helemaal vrij waren om een film te kiezen. We hebben Silent Running eigenlijk pas recentelijk gezien, maar het was een film die indruk maakte.

Daarnaast zijn we allemaal enorme fans van films uit die tijd, vooral van de sciencefiction films. Ook was het vanuit technisch oogpunt erg aantrekkelijk. Doordat er eigenlijk nauwelijks muziek onder de dialogen zit is het makkelijk van elkaar los te maken. We konden daar vervolgens onze eigen interpretatie onder zetten zonder dat de audio van de dialogen verloren ging. Dat was heel belangrijk. We wilden niet dat het een soort kunst installatie zou worden waarbij wij haast over de film heen spelen.

Het moet voor de bezoekers gewoon een bioscoop ervaring blijven met een extra dimensie.”

North By Northwest vindt plaats op de IJ-Promenade in Amsterdam Noord. www.eyefilm.nl

Nature One Ruim tien jaar aan de top

Verkozen tot het beste evenement door het tijdschrift Raveline, en dat nu al meer dan tien jaar.

Het grootste elektronische muziek tijdschrift hield een enquete onder 20.000 lezers met de vraag wat volgens hen het beste elektronische muziek festival is. Nature One kan er trots op zijn. Het grooste elektronische muziek festival in Duitsland staat al tien jaar garant voor een avontuurlijke mix van elektronische stijlen. Deze stijlen komen tot bloei op de voormalige Amerikaanse raketbasis Pydna waar vier hoofdarea's en negentien club locaties zijn. Vier dagen lang is dit de plek voor liefhebbers van house, techno, trance en hardstyle.

Tresor uit Berlijn. Voor deze club en dit platenlabel ook reden voor een feestje, want op Nature One vieren zij het aanstaande twintig jarige bestaan van de organisatie.

Natuurlijk zijn er ook nog de vier hoofdarea´s waar de ruim 60.000 bezoekers kunnen genieten van namen als Fritz Kalkbrenner, Mason, Sven Väth, Adam Beyer, Monika Kruse, Dave Clarke, Rush, The Advent, Kollektiv Turmstrasse, Kaiser Disco en Format:B. En dit is nog maar een kleine greep uit de avontuurlijke mix aan acts die voorbij zullen komen tijdens deze editie van Nature One. Voor de prijs van een ticket zouden wij het in ieder geval niet laten.

De invulling van de negentien zogenaamde 'club Voor een combi ticket ben je namelijk maar 62,- euro floors' wordt verzorgd door dance organisaties uit kwijt. Je kunt voor meer informatie en ticketinfo tealle hoeken van Europa. Vanuit Nederland is er een recht op de website van de organsatie. floor gereserveerd voor Thunderdome. Met een hele rits dj´s, waaronder Angerfist, CoffeCore en Kaarten: 62,Rampage zullen zij in augustus onze Oosterburen Aan de deur: 71,verblijden met hun komst. Een van de andere or- Vrijdag 5 augustus t/m Zondag 7 augustus. ganisaties wiens dj´s een floor zullen verwamen is www.nature-one.de

STRP

festival special 73 Beeld Boudewijn Bollman

Al 5 jaar technologische hoogstandjes op gebied van kunst en muziek Het festival in Eindhoven geldt als een van de grootste e-culuur festivals van Europa dat kunst, technologie en muziek. Een bezoek aan het festival in Eindhoven staat in iedergeval garant voor een ervaring die alle zintuigen doet prikkelen. En voor ieder wat wils. Je kunt uren dwalen door het Klokgebouw van Philips terwijl je geniet van de excentrieke kunst installaties die er voor je klaar staan.

Mocht dat niet je ding zijn, dan is er de dikke line-up van acts die je met open armen ontvangt, en even goed door elkaar schudt.

ner in het oor liggende muziek voor de liefhebber.

Het neusje van de zalm wat betreft publiekslievelingen dus.

Dit jaar moet ook weer een mooie editie worden.

Alhoewel de muzikale line-up nog even geheim blijft weten ze bij STRP al wel wie ze graag een podium zouden willen geven op gebied van kunst. Voor deze 5e editie van het festival wil STRP graag de hoogtepunten van de afgelopen dertig jaar art&technology laten zien. Een mis van de eerste pioniers, de spraakmakende baanbrekers en het aanstormend talent.

Met als hoofdvraag, wat maakt de Nederlandse technologische kunst zo bijzonder? En wat vinden wij daar nou eigenlijk van? Kortom, er ligt veel moois in het verschiet voor de festival. Aankomende editie zal plaatsvinden van 17 t/m 27 november. Check voor meer informatie de website van STRP.

Veel grote artiesten passeerden de revu in de afgelopen jaren. Zo stonden onder andere Underworld, Aphex Twin, M.I.A, Modeselektion, en Squarepusher op STRP. Bezoekers van vorig jaar kregen ook een mooie line-up voorgeschoteld. Zo braken de Bloody Beetroots Death Crew 77 de zaal vakkundig in twee met een optreden terwijl het zweet van het hoge platfond kwam zetten. Voor de mensen die dat de www.strp.nl overweldigend vonden brachten acts als Floating 17 – 27 november Points en Pearson Sound in de andere zaal wat fij- Klokgebouw, Eindhoven

Welcome To The Future

festival special 75 Tekst Alfred Bos

viert eerste lustrum

Op zaterdag 6 augustus vindt in natuurgebied ’t Twiske, even ten noorden van Amsterdam, de vijfde editie plaats van Welcome To The Future (WTTF). Het eerste lustrum dus voor het festival dat de Nederlandse house, techno en minimal scene in het zonnetje zet.

Al was dat laatste vorig jaar figuurlijk. “Het regende de hele dag,” vertelt organisator Gert van Veen.

“Maar dat had nauwelijks invloed op de sfeer, het was een topfeest.” En dit jaar met zon, belooft hij.

De eerste editie van WTTF, in 2007, trok zo’n vijfduizend bezoekers. Dit jaar verwacht Van Veen er driemaal zoveel. Dat is een flinke groei. “Maar het festival groeit organisch,” zegt hij. “Dat is altijd de bedoeling geweest. Zo blijft de bijzondere sfeer van het festival en die sfeer is de sleutel tot het succes van WTTF: heel relaxed, heel gezellig. De mensen komen voor de muziek en dat resulteert in de ultieme festivalsfeer. Het nieuwe publiek dat er jaarlijks op af komt, krijgt de kans om in die sfeer te groeien. Het past zich aan. WTTF heeft het nooit moeten hebben van de allergrootste namen op het affiche, maar van de coole namen.”

Sinds de editie van 2010 telt WTTF zes podia, elk met een eigen signatuur. Ook dit jaar staan er weer meer dan vijftig dj’s en live acts geprogrammeerd. Van Veen: “Iedereen die zich het afgelopen jaar in Nederland in the picture heeft gespeeld, is van de partij.

Daarin onderscheidt WTTF zich van andere festivals; er is geen enkel festival dat zoveel Nederlandse artiesten programmeert. Die nieuwe namen hebben zich allemaal uitgebreid bewezen, onder andere in Studio 80.” Van Veen is tevens creatief leider van het Amsterdamse (underground) podium, dat fungeert als broedplaats van lokaal en nationaal talent.

Naast de namen die al vaker op het WTTF affiche prijkten, heeft Van Veen aan aantal “smaakmakers van dit moment” geprogrammeerd. Hij noemt het Amerikaanse duo Soul Clap (“de nieuwe house”), Ben Klock uit Berlijn (“vertegenwoordigt de nieuwe generatie techno”) en Kollektiv Turmstrasse, die op het Mainstage zullen optreden. “En Joris Voorn draait een duo-set met Nic Fanciulli. Joris is uitgegroeid tot de absolute wereldtop. Mooi dat onze Nederlandse scene dat ook kan voortbrengen.”

En wie ziet hij als de belangrijkste naam uit Nederland op het affiche? Van Veen: “Boris Werner & Lauhaus zijn het allerbeste djduo van Nederland.”

Gert van Veen maakt al meer dan twintig jaar muziek

onder de naam Quazar; sinds drie jaar met podiumpartner Jobbe Strobosch. Uiteraard treedt Quazar ook op tijdens WTTF (op het Circuspodium). Quazar speelt – door tijdgebrek – niet vaak. “Maar het gaat extreem goed,” vertelt Van Veen. “Quazar rockt momenteel heel erg, grotendeels met nieuwe muziek.”

tempo op 125 BPM. Eind jaren ’90 was dat gestegen tot 140 BPM, maar onder invloed van minimal is het tempo teruggegaan naar 125 BPM, waardoor de groove veel beter tot zijn recht komt.” Daarnaast staat er een nieuwe release op het Bla Bla label van Daniel Sanchez op stapel. Van Veen zit, ondanks zijn veteranenstatus, dus niet stil. “Ik zou veel meer willen spelen en uitbrengen met Quazar, maar met Studio 80 en WTTF vragen veel tijd en energie.”

Typisch Gert van Veen: de scene gaat voor. Dat maakt WTTF uniek.

Deze zomer verschijnt via het 100% Pure label van Dylan Hermelijn een rerelease van Quazars eerste single, Seven Stars uit 1991, een onversneden klassieker. In de originele versie, dus niet geremixed.

“Het klassieke house geluid heeft zich vermengd met de muziek van hier en nu. Begin jaren ’90 lag het www.wttf.nl

festival special 77

Een exclusieve stage met de

Smirnoff Be There Cube De Smirnoff Be There Cube is terug op je favoriete zomerfestivals! Samen met je vrienden kun je daar genieten van de beste dj’s in een exclusieve en intieme partyfeel. Waar de Smirnoff Be There Cube in 2010 al een doorslaand succes was, wordt het dit jaar allemaal groter, beter en specialer.

unieke plek om onder het genot van een cocktail uit je dak kan gaan op je favoriete dj’s en live acts.

Met de Be There Cube geeft Smirnoff alvast een voorproefje op het Nightlife Exchange project van dit jaar. Op 27 november 2010 co-creëerde Smirnoff samen met haar online community van meer dan 2 miljoen mensen een wereldwijd evenement in het nachtleven. The Day The World Swapped Nights bracht de meest opwindende geluiden en smaken in veertien steden over de hele wereld samen. Van Verenigde Staten tot India en Duitsland tot Thailand. Op 12 november 2011 is het tijd voor een nieuwe editie van dit mooie evenementen. Nog groter en spectaculairder, met een belangrijke rol voor Amsterdam en het nachtleven in die stad.

Smirnoff vraagt partygangers deze zomer in de Be There Cube om hun favoriete elementen uit het Nederlandse nachtleven te verzamelen en transporteert ze later in het jaar naar de rest van de wereld.

Uit andere steden komen dan weer totaal verschillende populaire elementen naar Nederland. Vorig jaar bleek bijvoorbeeld in Zuid-Afrika vooral lasers en bodypaint een grote rol te spelen in het nachtleven, maar ook andere thema’s zoals de beste clubs, het beste eten en natuurlijk de wat de lekkerste cocktails zijn komen aan bod.

De Smirnoff Be There Cube vind je dit jaar op Fusion Of Dance (21 mei), Turn Up The Beach (9 juli), Rockit De Be There Cube is een grote opblaasbare vier- Open Air (30 juli), Loveland (13 augustus), Dance kante witte tent van 6,5 meter hoog waarbij je even Valley (7 augustus), Valtifest (3 september), Puin een kleine wereld bent, schijnbaar afgesloten van reliner (20-23 oktober), Amsterdam Dance Event de rest van het festival terrein. Dat maakt het een (20-23 oktober). Be There!

festival noise 78

Een festival draait al lang niet meer louter om muziek. Nee, de gehele beleving staat centraal. Algehele zintuiglijke prikkeling. Daarom is het dat kunst steeds vaker een plekje krijgt op festivals, en dat bezoekers er ook steeds vaker aandacht voor hebben. Eén van de organisatoren die met plezier ruimte maakt voor kunst is Extrema. Op deze pagina’s vind je werk van Blend X en Sober Industries. Blend X is al zo’n 10 jaar verantwoordelijk voor het artwork van Extrema’s events zoals Solar Weekend, waar hij dit jaar ook zal exposeren. Het werk op de volgende pagina komt van Sober Industries, die samen met andere leden van The Bohemian Collective decors bouwen op Extrema Outdoor in Noorwegen, België en Nederland en op Solar Weekend. www.blend-x.com www.sober-industries.com www.extrema-outdoor.com www.solarweekend.com

solar

solar

82 mogelijk gemaakt door palladium WWW.PALLADIUMBOOTS.COM fotografie & productie Lianne van de Laar WWW.WINKANDSHOOT.COM STYLING & PRODUKTIE ELLEN AARTS

Momenten in tenten

Het is de nachtmerrie van sommigen, maar de natte droom van velen. De festival camping. De plek waar je tot rust komt na een dag dansen, of juist de plek waar je juist de dag zo lang mogelijk probeert te rekken. Waar je je even alleen terugtrekt, of waar je juist met je nieuwe liefde, euhm, de warmte opzoekt. Een tent vol kleren, schoenen, drank, snoep en ergens in de diepte nog een slaapzak. Herkenbaar voor iedereen die wel eens een meerdaags festival heeft meegemaakt. DJBroadcast portretteert festivalbezoekers, dj’s, creatievelingen en bandleden op de manier waarop je ze tegen zou kunnen komen op een van ’s lands festivals.

Creatief collectief De Grote 8 Koen, Daniel, Merijn, Jaimy, Geert, Berend Ouwerling, en Berend Holtkamp (Steve en Mourad niet op de foto) Tas voorin: Obey Clothing Schoenen: Palladium

Bar27 DJ Eke, organisator voor Bar27 en Music Affairs Nick en Sander van Victor & Wolff Spijkershort Eke: Insight Laarzen Eke: Aigle Blouse Nick: Gitman Brothers Regenjas: Norse Project Short: Norse Project Schoenen Sander: Palladium Rugzak: Palladium

DJ’s Bert de Rooij & Simon Weiss Horloge Bert: KR3W Denim Co. Schoenen Bert: Palladium T-shirts op de grond: Freshjive, Erupt en Obey Clothing

87

Funky Shrunky Kettingen Daphne Haarhuis & Andy Kouthoofd T-Shirt Daphne: Obey Clothing Spijkershort: Insight Schoenen: Palladium Kettingen: Funky Shrunky T-Shirt Andy: Obey Clothing Sokken: Happy Socks Bril: Mykita Schoen: Palladium

The Hype Jeroen, Koen, Dennis en Yorick Schoenen: Palladium Blauwe trui: Two Thirds

No-Risk sleurde Source de regen door Op 10 juli 2010 werd het Source Festival getroffen door noodweer. Een prachtige dag eindigde in mineur en met weggewaaide tenten en meerdere blikseminslagen. Ook moest helaas de tweede festivaldag geannuleerd worden. Gelukkig was de organisatie verzekerd bij No Risk Events en mede dankzij die verzekering vindt deze zomer gewoon de vijfde editie van het Source Festival plaats.

“De dijk is gebroken, dan moet je hard aan de slag.”

Charles Hartman van Source kijkt nog één keer terug op die ellendige dag in de zomer van vorig jaar.

“In de middag werd al duidelijk dat er een serieuze onweersdreiging was. Om acht uur besloten we dat het terrein geëvacueerd moest worden omdat het noodweer onze kant op kwam.” Om tien uur was iedereen van het terrein. “Toen was het al hard aan het regenen. Daarna volgde een gigantische onweersbui en enorme windvlagen.”

Hartman heeft eigenlijk geen tijd gehad om na te denken of dit het einde kon zijn voor Source. “Pas een paar weken later denk je: wat een rare periode is dit geweest.” De hoogte van de schade liep in de 5 nullen. “Het zag er heel slecht uit, maar ik had wel het idee dat we met de verzekering goed aan het werk waren om er uit te komen. En we hadden de vastberadenheid om te zeggen dat dit niet de manier is om je laatste feest te organiseren.”

Hartman raadt iedereen die zich bezighoudt met evenementen een specifiek daarop gerichte verzekering te nemen. “De hele productie is een soort grootse, tijdelijke bouwplaats en redelijk gevoelig voor schade.

Op de dag zelf werk je met mensenmassa’s en er kan altijd iemand wat overkomen. Gelukkig waren er bij ons geen gewonden. Wel waren veel mensen die met hun eigen bedrijfje op ons terrein stonden de dupe.”

Gelukkig had Source dat goed geregeld. “Dat je mensen blij kan maken door hun onderdeel van de schade De materiële schade was enorm. “Je kon zien met te vergoeden voelt heel fijn.” welke kracht de natuur had huisgehouden. Een truck van meerdere tonnen was in zijn geheel ver- No Risk Events bestaat inmiddels twee jaar. Het plaatst, stellages, podia en lichtmasten compleet bedrijft specialiseert zich in het verzekeren van verbogen.” Het was meteen duidelijk dat er absoluut geen sprake kon zijn van een tweede festivaldag.

“Daar was geen vergadering meer voor nodig. Maar het had natuurlijk wel veel gevolgen.”

Maarten van Denderen van No Risk Events werd op de bewuste dag om een uur of twaalf ‘s avonds gebeld en heeft tot half vijf ‘s nachts contact gehad met de organisatie van het Source Festival. “De volgende ochtend stond ik op het terrein met een schade expert om te kijken welke spullen nog gered konden worden.” Er is geïnventariseerd, er zijn foto’s gemaakt van de waterschade. No Risk Events zorgde tijdens het onderzoek naar de totale schade voor begeleiding en zorgde waar nodig alvast voor uitkeringen aan leveranciers.

festival special 93 Beeld berbe rinders

allerlei soorten evenementen, van dancefestivals en sportevenementen tot beurzen in heel Europa.

Naast productiekosten (altijd verzekeren), aansprakelijkheid, een no show van een artiest, materiaal, noodweer en ongevallen kan zelfs je winst verzekerd worden. Van Denderen zag een behoefte uit de evenementenhoek aan een specifieke verzekering.

“Geen enkele polis in Nederland sloot aan bij wat ze zochten. Wij zijn met Delta Lloyd om tafel gaan zitten en hebben het verder toegespitst.”

Inmiddels verzekert No Risk Events zo’n veertig zomerfestivals, waaronder Paaspop, A Day At The Park, Extrema Outdoor en Solar, maar ook de meest recente wereldtournee van Armin van Buuren.

Source Festival blijft mede dankzij No Risk Events 1 van de leukste festivals van Nederland, deze zomer op 2 en 3 juli in recreatiegebied Middelwaard in Vianen. Zoals 3voor12 vorig jaar al schreef: “intiem, muzikaal vernieuwend, multidisciplinair en sfeervol. Daar doet een beetje regen niets aan af.” www.noriskevents.com

North by Northwest Een vernieuwend filmfestival waar de focus niet alleen op beeld, maar ook speciaal op geluid ligt. Het is natuurlijk altijd tof om een film te kijken in een bioscoop, maar dit geval krijg je er misschien ook wel een band bij die de begeleidende muziek verzorgt! Zeker de moeite waard om te bezoeken. Al was het alleen maar om het nieuwe gebouw van het Eye film instituaat aan de overkant van ‘t IJ te bekijken. Het concept film wordt door Eye in een spannend jasje gestopt door bands als 65Daysofstatic en Moi Non Plus de filmscore bij films te laten verzorgen. Niet alleen op muzikaal gebied krijgen films een extra dimensie, ook door kunstenaars

MEI Pollerwiesen Vanaf 8 mei, Verschilllende data (DE) Adam Beyer, Format B, Kollektiv Turmstraße Chris Liebing, Brent Roozendaal, Mathias Kaden, Ricardo Villalobos Verschillende prijzen www.pollerwiesen.org

Click On The Beach 08 mei, Bloemendaal (NL) Michel de Hey, Secret Cinema, Remy, Wouter de Moor, Stefano Richetta €15,www.iloveclick.nl

Walk The Line Festival 13 mei t/m 14 mei, Den Haag (NL) Cold War Kids, The Boxer Rebellion, Wallis Bird, The Pigeon Detectives.

Passepartout: €40,-, Vrijdag: €25,-, zaterdag €25,-, zaterdagavond: €12,50 www.walkthelinefestival.nl

Housequake 14 mei, Aquabest (NL) Housequake (Roog & Erick E) 10 hour set €35,-, picknickmandticket: €28,50 www.housequake.nl

festival agenda 95

die beamers gebruiken om op allerlei oppervlakten te spelen met licht, een dixi die dienst doet als eenpersoonsbioscoop, workshops voor kinderen en filmperformances worden de grenzen van het traditioneel film kijken opgezocht.

North by Northwest van 16 tot en met 19 juni op de IJ-Promenade, Amsterdam Noord Tickets: nnb www.eyefilm.nl

Rumor 65 festival

Festival aan de werf

Emporium

14 mei, Utrecht (NL) Lysn, Peter Adriaansz, €15,rumorfestival.wordpress.com

19 mei t/m 28 mei 2011, Utrecht (NL) Ginga en Blaudzun, Case Mayfield, Alamo Race Track, Balthazar, Houses, The Benelux verschillende prijzen www.festivalaandewerf.nl

Symphonica Elektronica Festival

London Calling

28 mei, Berendonck in Wijchen bij Nijmegen (NL) Kleine Viezerik, FS Green, André Galluzzi, Nick Curly, Dennis Ferrer, Mattias Tanzmann, Bas Amro €48,www.emporium.nl

14 mei, Haarrijnse Plas (NL) Aeroplane, Fritz Kalkbrenner, Melon, Wicked Jazz Sounds LIVE, Black Sun Empire, Nuno Dos Santos, Pitto, Kees van Hondt (1u set) €27,50 www.setfest.nl

20 mei t/m 21 mei, Paradiso Amsterdam (NL) The View, Holy Ghost, Cloud Control, The Crookes, Wild Beasts Dagkaart: €17,50 www.londoncalling.nl

Drift Festival

Soenda Festival 28 mei, Ruigenhoek Utrecht (NL) André Galluzzi, Mathias Kaden, Monika Kruse, Anton Pieëte, Bart Skils, Daniel Stefanik, Julien Chaptal, Dimzen. €37,50 www.soenda.net

21 mei, De Vasim, Nijmegen (NL) San Proper, Shed, Trus’me, Cari Lekebusch, DB (live), Aardvarck, Brent Roozendaal, 18 mei t/m 25 mei, Meerdere locaties in Obsession Outdoor Nuno Dos Santos, Pitto ‘We Are Closer’ Amsterdam (NL) show, Joel Mull 28 mei, Evenemententerrein BovenkarCaribou, Eklin, Holy Ghost, The Secret Love €32,spel (NL) Parade, Lola Kite, Gold Panda driftfestival.nl Audio Bullys, Don Diablo, Marcus Mein€80,hardt, Marco Rassman, Dr.Lektroluv www.indiestad.nl International Music Summit Grand Finale €28,50 www.obsession-outdoor.nl

Indiestad

Fusion Of Dance

Festival

21 mei, Zwolle (NL) Secret cinema, egbert (live), rauwkost, arjuna schiks (live), €42,50 www.fusionofdance.nl

27 mei, Dalt Vila, Baluarte de Santa Lucia, Ibiza 2 Many DJ’s, Dubfire, Pete Tong, Hercules & Love Affair €25,www.internationalmusicsummit.com

Riverdance Festival

Groovegarden

Dauwpop

21 mei, Recreatiegebied ‘t Waal, Houten (NL) Tony Cha Cha, deepack, Spider, Quintin, Dj Jean, The Vision €33,www.riverdancefestival.nl

28 mei t/m 29 mei, De Nieuwe Hateboer, Sittard (NL) Dr.Lektroluv, Joris Voorn, Remy, Michel de Hey, Erik E passe-partout: €49,50, dagkaart: €29,50 www.groovegarden.nu

02 juni, Hellendoorn (NL) Dazzled Kid, Nobody Beats The Drum, Go back To The Zoo, Baskerville, Boef En De Gelogeerde Aap. € 45,00 www.dauwpop.nl

juni

SOURCE Met een ramvol schema op drie buitenpodia, twee theaters en een indoor area heeft Source begin juli echt een programma om je ijsvingers bij af te likken. Het Utrechtse festival grossiert al vijf jaar in vooruitstrevende elektronica, live shows en een uitgebreide culturele programmering en zet die trend deze zomer door. Op de mainstage zetten Supermayer (Michael Mayer/Superpitcher), het Duitse Karocel en Detroit icoon Stacey Pullen de toon. En wat dacht je van Bonobo, Modeselektor en Moodymann? Op de live stage staan electropopsensatie Rainbow Arabia, Ost & Kjex, de bloedjonge afrobeat helden van Jungle By Night en doen Tom Trago en San Proper het als The Dirt Machine. De technostage wordt bemand door DVS1, Regis en Lucy. Ook de halve avant-gardistische beatsscene

juni Oddstream 2 juni t/m 5 juni, Vasim, Nijmegen (NL) The Young Gods, The Gathering, zZz, Chicks On Speed, Lola, Kite, Krause € 17,50 www.oddstream.org

Rock Am Ring 3 juni t/m 5 juni, Nürburg, (DE) Deadmau5, Pete Doherty, Coldplay, Rob Zombie, Interpol, Kings Of Leon, The Kooks, We Are Scientists €160,www.rock-am-ring.com

Free Your Mind Festival 4 juni, Arnhem (NL) Josh Wink, Olene Kadar, Surgeon, Kevin Saunderson, Mathew Jonson, Caspa ft.

MC Rod Azlan, Nobody Beats The Drum, Baskerville €40,www.freeyourmindfestival.nl

97

reist af naar Utrecht: niet alleen Pearson Sound, Kode9 en Martyn (live), maar ook Aardvarck (live) en Cinnman. Meer Hollandse Helden? Maar, natuurlijk: een live set van Pitto op de mainstage, 540 Soundsystem met Darko Esser, Nuno Dos Santos en Patrice Baumel en niet te vergeten überheld I-F. En over helden gesproken, de Hawaiiaanse discolegende DJ Harvey is voor het eerst sinds tien jaar weer op Nederlandse bodem.

Source Festival, 2 en 3 juli in Recreatiegebied Middelwaard. 11:00-23:00 uur.

Ticket zaterdag €45,- Ticket zondag €30,- Passepartout €60,www.sourcefestival.nl

Amsterdam Open Air

Ground Zero

7th Sunday Festival

4 juni, Gaasperplas, Amsterdam (NL) Boemklatsch, Joost van Bellen, Freddy Spool, Boris Werner, Cassius, Stacey Pullen, Pan-Pot. €32,50 www.amsterdamopenair.nl

11 juni Recreatieplaats Bussloo (NL) Showtek, Zany, Ruffneck, Pet Duo, Scott Brown €45,00 www.groundzerofestival.nl/2011/nl/ area/hardcore.html

12 juni, De Roost Erp-veghel (NL) Monika Kruse, Tobi Neumann, Michel de Hey, Mightyfools, Felix da Housecat , Boemklatsch €40,www.7thsunday.nl

Intents Festival

Pleasure Island

4 juni t/m 5 juni, sportpark d’n donk, Oisterwijk (NL) Darkraver, D-Block & S-te-Fan (live), The Prophet, Deepack, Noize Suppressor Combiticket: €37,50, Zaterdag: €26,50, Zondag €15,www.intentsfestival.nl

11 juni, Java Eiland, Amsterdam (NL) Marco V, Moguai, Funkerman, Dr. Lektroluv, Ron Carroll, Real El Canario feat Kubik, Erick E (Eerdhuizen), Roog Normaal: €45,-, VIP: €65,www.pleasureislandfestival.nl

12 juni MS RheinEnergie, Bastei am Konrad-Adenauer-Ufer 80, Keulen (DE) Tiefschwarz, DJ T., Daniel Wilde, Markus Oswald €23,www.pollerwiesen.org/boot

Alcatrazz 02 juni, Kasteelruïne Huys Ter Horst (NL) Promo, Audio Attack, Zatox, Chris One, Mad Dog, Gizmo, Luke V, Xrazz €25,www.alcatrazz.nl

festival agenda

Wantijpop Lunapop 5 juni, Strand van Luna te Heerhugowaard (NL) Skip & Die, Black Sun Empire, Bright Young Lights, The Riffers Free www.lunapop.nl

11 juni, Wantijpark, Dordrecht (NL) Vive La Fête, Zwart Licht, Peter Pan Speedrock Free www.wantijfestival.nl

Rainbowpark 12 juni, Wantijpark, Dordrecht (NL) Sabrina Starke, Kuenta i Tambu gratis www.wantijfestival.nl

Rockness

Revolution 909

10 juni t/m 12 juni, Dores, Loch Ness, (GB) Kasabian, Groove Armada, Modeselektor, The Chemical Brothers, Laidback Luke, Paolo Nutini, Boys Noize, Jamie xx Weekend Camping: £149 www.rockness.co.uk

12 juni, Kleine speelweide, Amsterdamse Bos Umek, Gregor Tresher, Christian Smith, Vince Watson, Ramon Tapia, Bart Skils en Remy Early bird: € 19,09, ticket: € 29,09. www.r909.nl

Pollerweisen Boot

Sputnik: Spring Break 10 t/m 13 juni, Pouch (DE) Underworld, Mathias Kaden, Clueso and Band, Bonaparte, Modeselektor DJ team, Ellen Allien Festivalticket: €75,-, Dagkaart: €40,www.sputnik.de/springbreak

Sonar 16 t/m 18 juni, Barcelona (ES) Aphex Twin, Benji B, Cut Copy, Dizzee Rascal, Floating Points, Four Tet, James Murphy, M.I.A, Pearson Sound Sonar Pass: €155,-, Dagkaart: €39,2011.sonar.es/en

Fantasy Island 18 juni, Enschede (NL) Zany, B-front, digital punk, jan liefheber, zix, darkraver, vince, mad dog (it) €35,www.fantasyislandfestival.com

PITCH Pitch haalt dit jaar voor het eerst de beste namen uit de internationale scene middenin de zomer naar Amsterdam en vult daarmee het gapende gat dat 5 Days Off met de verhuizing naar maart heeft achtergelaten. Het Westergasterrein is de nieuwe plek van dit muzikale epicentrum. De Westerliefde en het Westergasterras maken ook onderdeel uit van terrein, dus er is ook voldoende ruimte om te chillen en te genieten in het leukste park van Amsterdam. In de Westerunie, het Transformatorhuis en de Gashouder kun je ondertussen terecht voor een monsterlijk goede line-up, met onder meer Flying Lotus, de absolute vaandeldrager van de beat-scene. Zoals Lowlands en 5 Days Off al ondervonden zijn FlyLo’s beats moeilijker dan een cryptogram. Ook aanwezig: de Britse nerd Hudson Mohawke, die eigenlijk zelf de nieuwe Aaliyah of Cassie wilde worden. Toen dat niet lukte besloot hij hun nummers te mutileren en ze tegelijk nog funkier te maken. Moeilijk

juni De Beschaving 18 juni, Uithof, Utrecht (NL) De Staat, Dazzled Kid, Rauwkost, Skip and Die, Arjuna Schiks, Daniel Sanchez, Villagers €39,www.debeschaving.nl

Festival Mundial 18 t/m 19 juni, Lrijpark, Tilburg (NL) Jeugd van Tegenwoordig, Moby, Goldfish, Jungle By Night, Selah Sue, Paolo Nutini. verschillende prijzen www.festivalmundial.nl

Urban Explorers 17 t/m 19 juni, Dordrecht (NL) Bar9, Polar Bear, The New Earth Group, The Mummers, Nicon, Tim Exile Passe-partout: €34,-, Dagkaart €14,www.urbanexplorersfestival.nl

Hurricane 17 juni t/m 19 juni, Eichenring (DE) Foo Fighters, Arcade Fire, Friendly Fires, Arctic Monkeys, The Hives, Portishead, Elbow Combi-ticket: €125,www.hurricane.de

festival agenda 99

over het hoofd te zien is The Gaslamp Killer, de muppet die altijd agressief als Animal zijn mix van psychedelica, Jimi Hendrix en zaagtanddubstep uit de speakers pompt. Een heel ander soort energie geeft weer Jamie Woon, de Britse cat die samenwerkte met Burial. Best wel gevoelige teksten op een bedje van soul en beats. Verder te zien op het Westergasterrein: Crystal Fighters, Buraka Som Sistema, Bugge Wesseltoft en Henrik Schwarz, de slicke Canadese electropop van Chromeo, Apparat Band, Junior Boys, Joker, Dam-Funk & Master Blaster, Mount Kimbie, Dorian Concept en nog veel meer!

Pitch Festival, 9 en 10 juli in Cultuurpark Westerpark.

Tickets: Ticket zaterdag €32,50, Ticket zondag €27,50, Passepartout €50,www.pitchfestival.nl

Indian Summer

Oerol Festival

Defqon.1

18 juni, Recreatiegebied Geestmerambacht, Broek op Langedijk (NL) Bart Skils, Warren Fellow, Mightyfools, Lola Kite, Go Back To The Zoo €50,www.indiansummerfestival.nl

17juni t/m 26 juni, Terschelling (NL) Gabriel Rios, Kytecrash, Schradinova, Andreas Hirsch, Katzenjammer Verschillende prijzen www.oerol.nl

25 juni, Evenemententerrein, Biddinghuizen (NL) The Pitcher, Louk, BRK3, Ronald V, Dr.Rude, Kammy,Submerge Uitverkocht www.q-dance.nl

Nuit Blanche

The Hague Jazz

18 juni, Verschillende locaties te Amsterdam (NL) Line-up: n.n.b. €12,www.nuitblancheamsterdam.nl

17 juni t/m 19 juni, Den Haag (NL) Lefties Soul Connection, Angie Stone, Gare du Nord, Ruben Hein, Macy Gray, Andreya Triana Dagkaart : €55,-, Passe-partout: €135,thehaguejazz.com

Lakedance 18 juni, Aquabest, Eindhoven (NL) Warren Fellow, Michel de Hey, Gregor Tresher €29,50 www.lakedance.nl

Music Republic Outdoor 18 juni, Sidelingepark, Rotterdam (NL) Kenny Larkin, Lucien Foort, Zwart Licht, Gregor Salto, The Flexican Early Bird: €27,50 www.musicrepublic.nl

Sonar 16 juni t/m 18 juni, Barcelona (ES) Aphex Twin, Apparat Band, Trentemoller, The Gaslamp Killer, Nicolas Jaar, Four Tet, Little Dragon Sonar Pass: €155,-, Dagkaart: €39,-, Nachtkaart: €60,2011.sonar.es

Fusion 30 juni t/m 3 juli, Münster (DE) Line-up wordt tijdens het festival zelf bekend gemaakt Prijs: n.n.b. www.fusion-festival.de

Pinkpop 11 juni t/m 13 juni, Megaland, Landgraaf (NL) Coldplay, Elbow, Wolfmother, Kings of Leon, Manic Street Preachers, De Staat, Selah Sue, Foo Fighters, Kaiser Chiefs, Dazzled Kid Dagkaart: € 75,www.pinkpop.nl/2011

Holland Festival 1 juni t/m 26 juni, (NL) Susana Raya, Markus Stockhausen & Metropole Orkest, Toonzetters Prijzen verschillen www.hollandfestival.nl

Awakenings 25 juni, Recreatiegebied Halfweg (NL) Dave Clarke, Ben Sims, Ricardo Villalobos, Kyle Hall Uitverkocht www.awakenings.nl

Ruhr in Love 25 juni, Oberhausen (DE) Turntablerocker, Felix Kröcher, Marco V, Cyberpunkers €22,www.ruhr-in-love.de

Pepsi Max Presents: Summerfestival 25 juni, Nieuw-Zuid, Antwerpen(BE) De Jeugd Van Tegenwoordig, Don Diablo, Funkerman, The Partysquad Dagkaart: €37,-, VIP: €52,www.summerfestival.be

vrij festival Op 15 juli is het Olympisch Stadion gereserveerd voor, wat ons betreft, de leukste sport die er is: dansen. En niet zomaar dansen, nee dansen op de dag dat je speciaal vrijgenomen hebt om je vrijheid te vieren. Zo ziet Vrij het graag. Door mensen de ruimte en vrijheid te geven om zichzelf te zijn en hun tijd op hun eigen manier in te delen wordt creativiteit juist gestimuleerd. Met deze wijsheid op zak streeft Vrij er naar om zoveel mogelijk van dit soort creativiteit bevorderende evenementen neer te zetten binnen Amsterdam. Op deze manier hopen ze dat mensen elkaar kunnen inspireren. Van twaalf tot twaalf is het raak in Amsterdam-Zuid. Een line-

juni Parkpop 26 juni, Zuiderpark, Den Haag (NL) Graffiti6, Tim Knol, Jamie Cullum, Staff Benda Bilili Prijs: n.n.b. www.parkpop.nl

30 juni t/m 3 juli, Roskilde (DK) M.I.A, Bright Eyes, Foals, The Strokes, Gold Panda, SBTRKT, Matthew Dear Omgerekend: €230,roskilde-festival.dk

1 juli t/m 3 juli, Boekarest (RO) Skunk Anansie, Asian Dub Foundation, House of Pain, Lamb Prijs: n.n.b. www.bestfest.ro

Rock Werchter

Zomerkriebels

2 juli t/m 3 juli, Festivalterrein de Aa, Beek en Donk (NL) Chuckie, Crookers, Hardwell, Donkey Rollers (live), Zany Zaterdag: €40,-, Zondag: €25,-, Combiticket: €50,www.wishoutdoor.com

30 juni t/m 3 juli, Festival Park, Werchter (BE) The Chemical Brothers, James Blake, Kings of Leon, Goose, Cold Play, Underworld, A-TrakDagkaart: Dagkaart: €76,-, Combifestivalticket: €195,www.rockwerchter.be

2 juli, Festivalpark Vredenburg, Leidsche Rijn (NL) Line-up: n.n.b. €39,50 www.kriebels.nl

Love Familiy Park

Have A Nice Day

Lumonisity Beach Festival

2 juli, Openluchttheater Eibergen (NL) Robert Hood (live), James Ruskin, Boris Werner, Legowelt (live), Darko Esser Pre sale: €21,www.haveanicedayfestival.nl

2 juli t/m 3 juli, Beachclub Riche, Zandvoort (NL) Andy Moor, Roger Shah, Artento Divini, Sean Tyas, Kai Tracid Dagkaart: €29,50, Weekendticket: €59,www.luminosity-events.nl

juli 1 juli t/m 3 juli, Hyde Park, London (GB) Plan B, The Chemical Brothers, Chase & Status, Pulp, Grace Jones, The Black Eyed Peas Dagkaart: £55,25, Passe-partout: £142,www.wirelessfestival.co.uk

Main Square

30 juni, Desmet Studio’s, Amsterdam (NL) Line-up: n.n.b.

Kaarten zijn te winnen via 3VOOR12 www.lowlands.nl/clubllow.php

VRIJ Festival op 15 juli in het Olympisch Stadion Amsterdam van 12:00 tot 00:00 Tickets €45,www.vrijfestival.nl

Wish Outdoor

Wireless

Club LLow 2011

up die bestaat uit een lekkere mix tussen live-acts (waaronder Booka Shade en Goldfish) en dj’s (Sander Kleinenberg, Secret Cinema en De Man Zonder Schaduw) zou de creativiteit zeker ten goede komen. Niet vergeten om alles op te schrijven wat je daar bedenkt!

B’estFest

26 juni, Spaarnwoude, Houtrak (NL) Zwart Licht, Chus, Manga, The Partysquad, The Flexican en MC Sef (live) € 41,50 www.a-venue.nl

29 juni t/m 2 juli, Sopron, (HU) Thirty Seconds to Mars, Crookers, Pendulum, Paul Kalkbrenner, The Ting Tings, Moby, Joris Voorn Early Bird: € 74,balatonsound.nl/volt

101

Roskilde Festival

Latin Village

VOLT Festival

festival agenda

1 juli t/m 3 juli, Arras (FR) The Chemical Brothers, Moby, Coldplay, Martin Solveig, Kasabian, Underworld Vrijdag: €59,-, Zaterdag: €59,-, Zondag: €69,-, Passe-partout: €135,www.mainsquarefestival.fr/2011/en

3 juli, Mainwiesen, Hanau (DE) Ricardo Villalobos, Luciano, Loco Dice, Daniel Stefanik, Sascha Dive €36,www.lovefamilypark.com

Sensation 2 juli, Amsterdam Arena (NL) Mr. White, AN21 & Max Vangeli, Fedde Le Grand & Martin Solveig, Juan Sanchez & Daniel Sanchez, Sander van Doorn € 79,75 www.sensation.com

Stereo Sunday 2 juli t/m 3 juli, Kazerneterrein, Venlo (NL) Line-up: n.n.b.

Gratis www.stereosunday.nl

Source 2 juli t/m 3 juli, Recreatiegebied Middelwaard Vianen, Utrecht (NL) Modeselektor, Kode9, Pearson Sound, Jungle by night (live), Horse Meat Disco, I-F, Bonobo (live Early Bird ticket zaterdag: €37,50, Earl Bird ticket zondag: €25,-, Early Bird Passepartout: €47,50 www.sourcefestival.nl

COSTA DEL SOUL Een van de gezelligste festivals aan het water in Amsterdam. Al heel wat jaartjes is Costa Del Soul de vaste prik voor de mensen die graag met hun voetjes in het zand staan als ze dansen, drinken en ouwehoeren. Overdag lekker van de zonnestralen genieten en als de nacht valt transformeert het terrein in een paradijs van lichtjes en vuurkorven. Lekker eten vormt een goede bodem voor het diverse muzikale aanbod wat verspreid over het terrein te vinden is. De line-up lijkt bijna oneindig maar we pakken er toch even een aantal uit om je een indruk te geven.

juli Metropolis 3 juli, Zuiderpark, Rotterdam (NL) The Vaccines, Les Savy Fav, Lola Kite, Kleine Viezerik, Phantom Four Gratis www.metropolisfestival.nl

Balaton Sound 7 juli t/m 10 juli, Zamardi (HU) Snoop Dogg, Aeroplane, Jeff Mills, Armin van Buuren, Hercules and Love Affair, Big Boi, Ricardo Villalobos Festivalpass: €111,-, Camping Admission: €6,www.balatonsound.nl

Exit

festival agenda 103

Onder andere Petter (SWE), Anonym (USA), Linkwood (UK), Aron Friedman, Melon, Boris Werner en Ebokai (live) zullen het ritme van de dag bepalen. Vergeet niet een tube zonnebrandcréme mee te nemen.

Costa Del Soul op 16 juli op Blijburg Amsterdam van 12:00 tot 17:00 Tickets €30,- in de presale, €35,- aan de deur en €25,- als earlybird www.costadelsoul.nu

Worldwide Festival

Pitch Festival

Dour

6 juli t/m 10 juli, Sète (FR) Flying Lotus, Jamie xx, BR vs. Young Turks, Souleance, The Pyramids, James Blake Dagkaart: €30,-, Silver Pass: €89,-, Gold Pass: €129,www.worldwidefestival.com

9 & 10 juli, Cultuurpark Westergasfabriek, Amsterdam Flying Lotus, Bugge Wesseltoft & Henrik Schwarz Duo, The Gaslamp Killer, Jamie Woon 9 juli: €32,50, 10 juli: €27,50, combiticket: €50,www.pitchfestival.nl

14 juli t/m 17 juli, Festivalterrein Dour, Dour (BE) Cypress Hill, Tiga, Gold Panda, Steve Aoki, Pulp, House of Pain, Booka Shade, Flying Lotus, The Gaslamp Killer Dagkaart: €50,-, Passe-partout: €100,-, Passe-partout + Camping: €117,www.dourfestival.be

The Garden Festival 6 juli t/m 13 juli, Petrcane (CR) Wolf & Lamb, Mark E, Larry Heard, Soul Clap Passe-partout: £90,00 www.thegardenfestival.eu

Bažant Pohoda 2011 7 juli t/m 9 juli, Vliegveld Trencin (SVK) Moby, Portishead, dEUS, M.I.A, Magnetic Man, Santigold, Junip, Beirut, Rusko, Dagkaart: €59,-, Passe-partout: €69,www.pohodafestival.sk

North Sea Jazz Festival

7 juli t/m 10 juli, Novi Sad (SRB) Arcade Fire, Pulp, Jamiroquai, Underworld, Deadmau5, Tiga, DJ Sneak, Steve Aoki Festivalticket: €114,-, Campingticket: €33,www.exitfest.nl

8 juli t/m 10 juli, Ahoy, Rotterdam (NL) BB King, Paul Simon, Gregory Porter, Alain Clark, Kris Berry Dagkaart: €89,-, Drie-dagenkaart: €209,www.northseajazz.com

Les Ardentes

18HRS Festival

7 juli t/m 10 juli, Parc Astrid, Luik (BE) Ziggy Marley, Wu-Tang Clan, Mr. Oizo, Joris Voorn, Goose Dagkaart: €45,-, Passe-partout: €110,www.lesardentes.be

9 juli, Balkenhaven, Zaandam (NL) Secret Cinema, Erick Eerdhuizen, Bart Skils, Philip Young, Rauwkost (live) €32,50 www.18hrsfestival.nl

Vrij Festival 15 juli, Olymisch Stadion, Amsterdam Goldfish, Booka Shade, Parov Stelar Band, Kraak & Smaak, Sander Kleinenberg €45,- (+ €2,50 bijdrage behoud Olympisch Stadion) www.vrijfestival.nl

Beach Dance 16 juli, Strand Westerzeedijk, Harlingen (NL) Ricardo Silvio, Miss Merilyn, Afro Bro‘s, Gelazer, Jean, Asino Di Medico €15,www.beach-dance.nl

Fiberfib 14 juli t/m 17 juli, Benicàssim, Costa Azahar (ES) The Streets, Paolo Nutini, Chase & Status, The Strokes, Brandon Flowers, Arctic Monkeys, Arcade Fire, Tinie Tempah 4 Day Ticket: £165, VIP pass: £325 fiberfib.com

Airbeat One

14 juli t/m 17 juli, Neustadt-Glewe (DE) Showtek, Angerfist, Rush, Zany, Tatanka, Headhunterz 16 juli, Blijburg, Amsterdam (NL) Dagkaart: €30,-, Festivalticket: €50,Petter, Anonym, Linkwood, Cassy, Rahaan, www.airbeat-one.de Rich Medina, Rick Wade, A Skilz, Melon Pre sale: €30,Magneet Festival www.costadelsoul.nu

Costa del Soul

Timboektoe, Wijk aan Zee, (NL) Malle Pietje en de Bimbo‘s, Bang Bang Eche, The Pedro Delgados, Vonder & Bloom, Lola Montez Prijs: n.n.b. www.magneetfestival.nl

dance valley

festival agenda 105

Eén van de oudste dancefestivals van Nederland is dit jaar gewoon weer terug in Spaarnwoude. Het gigantische festivalterrein herbergt tientallen binnen- en buitenpodia die ieder hun eigen stijl en organisatie vertegenwoordigen. Dance Valley kenmerkt zich dus met een breed dance aanbod. Dat ze dit al zestien jaar lang doen, hoef je de doorgewinterde Dance Valley bezoeker natuurlijk niet meer te vertellen. Ook dit jaar heeft de organisatie hard gewerkt om een spannende en diverse line-up neer te zetten. Op zaterdag 6 augustus trekt het dance minnende publiek richting de Velsen Valley, de beroemde vallei van Spaarnwoude die

inmiddels officieel is vernoemd naar het festival. Daar kunnen ze genieten van onder andere Steve Angello, Above & Beyond, John O’Callaghan, Josh Wink, Steve Bug, Jon Rundell, DJ Bold, Hardwell, Hernan Cattaneo, Eric Prydz, Boemklatsch, DJ Sneak en vele anderen.

Melt!

10 Days Off

Rockit Open Air

The Big Chill

15 juli t/m 17 juli, Ferropolis, Gräfenhainichen (DE) Apparat Band, Cosmin TRG, Digitalism (live), Gold Panda, Modeselektor, Plan B, Pulp, Boys Noize Festivalticket: €104,www.meltfestival.de

15 juli t/m 25 juli, Vooruit, Gent (BE) Richie Hawtin, Laserkraft 3D, Zomby, Aeroplane, Jesse Ros Prijs: n.n.b. www.10daysoff.be

30 juli, Maarsseveense plassen, Maarssen (NL) Agoria, I-F, Kaiserdisco, Dimitri, Derrick May, Aeroplane, Boemklatsch, €35,www.rockit.nl

4 augustus t/m 7 augustus, Eastnor Castle Deer Park, Herefordshire (GB) Line-up: Kanye West, Aloe Blacc, Hercules and Love affair, Flying Lotus (live), Ghostpoet Dagkaart: £75,-, Passe-partout: £165,www.bigchill.net

Extrema Outdoor

8 juli t/m 10 juli, Ferropolis, Gräfenhainichen (DE) Aloe Blacc, Black Star, Flying Lotus, Atmosphere, Diplo €97,90 www.splash-festival.de

16 juli, Aquabest, Eindhoven (NL) Armand van Helden, Steve Aoki, Sven Väth, Ricardo Villalobos, Sander Kleinenberg, Mr. Oizo, Tom Trago, Carte Blanche €68,nl.extrema-outdoor.com

Free Festival (The Harder Styles) 16 juli, Atlantisstrand, Almere (NL) Line-up: n.n.b.

Gratis www.freefestival.nl

Free Festival (The Original) 17 juli Atlantisstrand, Almere, (NL) Line-up: n.n.b.

Gratis www.freefestival.nl

Monegros 23 juli, Fraga (ES) Boys Noize, Paul Kalkbrenner (live), Luciano, Steve Aoki €60,www.monegrosfestival.com

Dancey Valley op 6 augustus in Velsen Valley, Spaarnwoude Tickets zijn €69.- in de voorverkoop www.dancevalley.nl

Splash Fest!

A Day at the Park 23 juli, Amsterdamse Bos, Amsterdam (NL) Carl Cox, John Digweed, Dennis Ferrer, Housequake, Remy, Dennis Ruyer €52,50 www.adayatthepark.nl

Tomorrowland 22 juli t/m 24 juli, Recreatieterrein De Schorre, Boom (BE) Faithless Soundsystem, Carl Cox, Fedde Le Grand, De Jeugd Van Tegenwoordig, Ferry Corste Dagkaart: €62,50, Passe-partout: €135,www.tomorrowland.be

Global Gathering 29 juli t/m 30 juli, Stratford- Upon-Avon (GB) Tinie Tempah (live), Joris Voorn, Chase & Status (live), Skream & Benga, Carl Cox, Andy CWeekend pass: £99,-, VIP weekend pass: £175,www.globalgathering.com

augustus

Solar Weekend 5 augustus t/m 7 augustus, Maasplassen, Roermond (NL) Line-up: n.n.b.

Dagkaart: €51,-, Weekendticket: €68,www.solarweekend.com

Nachtdigital

Dance Valley

5 augustus t/m 7 augustus, Olganitz (DE) Agoria, Gold Panda, Steffen Bennemann, Shackleton, Isolée Uitverkocht www.nachtdigital.de

6 augustus, Velsen Valley, Spaarnwoude (NL) Steve Angello, Trevor Rockcliffe, Benny Rodrigues, Roog, Tom Harding, Showtek €69,www.dancevalley.com

Nature One 5 augustus t/m 7 augustus, Kastellaun (DE) Paul van Dyk, Sven Väth, Markus Schulz, Rush, Adam Beyer Dagkaart: €55,-, Festivalticket: €74,www.nature-one.de

Dance Boulevard 7 augustus, Bergen op Zoom (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.focus-events.nl/events/news/ datum_dance_boulevard_2011

Welcome To The Future 6 augustus, Het Twiske, Oostzaan (NL) Secret Cinema, Steve Rachmad, Joris Voorn & Nic Fanciulli, Lauhaus & Boris Werner, Soul Clap, Olivier Weiter €49,50 www.wttf.nl

Sziget 8 augustus t/m 15 augustus, Boedapest (HU) Pulp, Rise Against, AfroCubism, Crystal Castles, The Chemical Brothers Passe-partout: €140,-, Met camping: €170,www.szigetfestival.nl

Into the Great Wide Open

festival agenda 107

Zo een festival waarvan de kaarten letterlijk over de toonbank vliegen. Of beter: vlogen. Er was geen één kaartje dat diezelfde toonbank aan heeft geraakt. Drie dagen theater, muziek en kunst op het autoloze Vlieland. Iemand die Wietze de Boer heet en je koffers per paard en wagen naar je verblijfplaats brengt. Op de fiets naar het strand om daar naar een moderne dansvoorstelling te kijken, voordat je bij een ondergaande zon midden in de duinen naar een akoestisch concert gaat luisteren. Dat is ongeveer Into the Great Wide Open. Een festival waarbij het eens een keer niet vooral om alcohol en “liefde” draait, maar een festival waarbij het met volle teugen cultuur de neusgaten in laten stromen voorop staat.

Voor de mensen die nog geen kaartje hebben, maar toch willen gaan geven we een

stiekeme tip, die er voor zorgt dat je toch met je tentje naar Vlieland kunt gaan in het eerste weekend van september: schrijf jezelf in als vrijwilliger. Van even de handen uit de mouwen steken is nog nooit iemand beroerder geworden, en het is de ideale manier om jezelf toegang te geven tot dit festival. Een essentieel festival, wat ons betreft. Dit jaar onder andere Case Mayfield, Agnes Obel, Bonobo, Junip en Villagers.

Sonne Mond Sterne

Boogiedown

Groenendaal Festival

12 augustus t/m 14 augustus, Bleilochtalsperre, Spaalburd (DE) The Chemical Brothers, Moby, Swedish House Mafia, Mr. Oizo, Carl Cox, Ricardo Villalobos, Laserkraft 3D €97,www.sonnemondsterne.de

20 augustus, Breda (NL) Dela Soul, Timmietex, Fresku & Pariaz, Dret & Krulle €10,www.boogiedown.nu

28 augustus, Harmelen (NL) Mykaz, Invite, Pak Pak, Nuno Dos Santos €5,www.groenendaal-event.nl

Loveland Festival 13 augustus, Sloterpark, Amsterdam (NL) Sven Väth, Dubfire, Marco Carola, Gui Boratto, Axwell, Boemklatsch, Sander Kleinenberg €65,www.lovelandfestival.nl

Stekkerfest 13 augustus, Utrecht (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.zoekjestekker.nl

Pukkelpop 18 augustus t/m 20 augustus, Festivalweide Kiewit, Hasselt (BE) Foo Fighters, The Streets, James Blake, Benga & Skream, Eminem, Duck Sauce, Benny Benassi Dagkaart: €79,-, Combiticket: €155,www.pukkelpop.be

City Parade 27 augustus, Heysel, Brussel (BE) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.axecityparade.be

Decibel Outdoor

Into the Great Wide Open, 2 tot en met 4 september, diverse locaties op Vlieland.

Tickets: uitverkocht www.intothegreatwideopen.nl

September

Mysteryland

Into The Great Wide Open

27 augustus, Floriade, Haarlemmermeer (NL) Tiefschwarz (live), Tiësto, Boys Noize, Speedy J, Ben Westbeech, Joost van Bellen, Fakkelteit, Jean Prijs: n.n.b. www.mysteryland.nl

2 september t/m 4 september, Festivalterrein Vlieland, Vlieland (NL) Line-up: n.n.b. €95,www.intothegreatwideopen.nl

Voltt Loves Summer

20 augustus, Beekse Bergen, Hilvarenbeek (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.b2s.nl

27 augustus, NDSM werf, Amsterdam (NL) Loco Dice, Scuba, DJ Koze, Polder €39,www.voltt.com

Outdoor Stereo

Creamfields

20 augustus, Julianapark, Hoorn, (NL) Line-up: n.n.b. €37,50 www.outdoorstereo.nl

27 augustus t/m 28 augustus, Daresbury, Cheshire (GB) Paul van Dyk, Pete Tong, Annie Mac, Andy C, Carte Blanche, Armin van Buuren, Laidback Luke, Markus Schulz Zaterdag ticket: £65,-, Zondag ticket: £60,-, Passe-partout + camping: £115,www.creamfields.com

Laundry Day 3 september, Nieuw Zuid, Antwerpen (BE) Dr. Lektroluv, Basement Jaxx, The Oddword, Villa, Daan, Regi, Ego Troopers, Buscemi, Sven van Hees, Mightyfools €29,www.laundryday.be

Wooferland 3 september, Houtrak, Spaarnwoude (NL) Line-up: n.n.b.

Pre sale: €22,50,www.wooferland.nl

Bijenpop Lowlands 19 augustus t/m 21 augustus, Evenemententerrein Walibi World, Biddinghuizen (NL) Trentemøller (live), Arctic Monkeys, Paul Kalkbrenner (live), The Wombats, Skunk Anansie, Interpol €165,www.lowlands.nl

Beatstad 27 augustus, Malieveld, Den Haag (NL) Anouk, Di-rect, Rebelle, Caro Emerald, Waylon Prijs: n.n.b. www.beatstad.nl

3 september, Venray (NL) Line-up: n.n.b.

Gratis www.bijenpop.nl

GOGBOT

festival agenda 109

De 8e editie van dit meerdaagse multimedia festival in Enschede vindt dit jaar plaast van 8 t/m 11 september. Tijdens dit festival versmelten muziek, kunst en technologie in de vorm van kunst installaties en live optredens. Daarnaast worden er ook lezingen gegeven en is er een filmprogramma. Er is ook aandacht voor de studenten van de kunstacademie en hun werk in de vorm van de uitreiking van de Youngblood award. Er is geen toegangsprijs en de gedachte daarachter is dat Gogbot probeert kwaliteits kunst uit musea te halen en zo toegankelijk te maken voor het grote publiek. En doormiddel van het thema wil het festival op een gedurfde en spraakmakende manier inspelen op de ontwikkeling in de actualiteiten.

Gogbot van 8 tot en met 11 september op verschillende locaties in Enschede Tickets: gratis toegang www.gogbot.nl

Indian Spirit

GOGBOT Festival

Todays Art

1 september t/m 5 september, Tussen Hamburg en Berlijn (DE) Trang, Fabio, Woos, Kiddo & Kossi Pre sale: €45,www.indian-spirit.de

8 september t/m 11 september, Enschede (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.gogbot.nl

23 september t/m 24 september, Den Haag (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.portal.todaysart.nl

Lief Festival 3 september, Recreatieplas Strijkviertel, De Meern, Utrecht (NL) Baskerville, Skip & Die, Sound of Stereo, Sebastien Drums, Technasia, Dikke Drama, Italo Elite €45,www.lieffestival.nl

Appelpop

MAYDAY

9 t/m 10 september, Waalkade, Tiel (NL) Triggerfinger, Golden Earing Gratis www.appelpop.nl

24 september, locatie: n.n.b.

Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b.

Off Centre

Valtifest

Incubate

3 september, NDSM werf, Amsterdam (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.valtifest.nl

11 september t/m 18 september, Centrum van Tilburg (NL) Yukon Blonde, Ketzer, Heretic, Aura Noir, Kerouac, Pariso, Burning Yellows, Library Tapes, Rivulets, Mater Suspiria Vision Prijs: n.n.b. www.incubate.org/2011

THUIS popfestival 4 september, Recreatiepark Strijkviertel, Utrecht (NL) dj Jean, Dick liefting, DJ Patrick, DJ Willow, Di-rect, Van Velzen €27,50 www.thuispopfestival.nl

Bestival 8 september t/m 11 september, Robin Hill Country Park, Isle of Wight (GB) Chromeo, Magnetic Man, Diplo, A-Trak, The Cure, Pendulum, dj Harvey, The Maccabees, Fatboy Slim, Public enemy, Crystal Castles, Kelis, dj Shadow, Paloma Faith, LFO, Village People, Boys Noize, €190,www.bestival.net

Een voorbeeld van die spraakmakende elementen is het de autobomwrakken uit Bagdad door Jonas Staal. Hierbij werden op het marktplein van Enschede twee autowrakken van bomexplosies tentoongesteld. Het thema van dit jaar is nog niet bekend maar reken er maar op dat het iets heel bijzonders zal zijn. Schrijf de datum van het festival maar was op!

Summerlake Outdoor 17 september, Molenvlietpark, Woerden (NL) Line-up: n.n.b. €29,50,www.summerlake.nl

29 september t/m zaterdag 1 oktober, Melkweg, Amsterdam (NL) Line-up: n.n.b. passe-partout €45,www.off-centre.nl

oktober Amsterdam Dance Event 19 oktober t/m 22 oktober, Amsterdam (NL) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.amsterdam-dance-event.nl

november I Love Techno 12 november, Flanders Expo, Gent (BE) Line-up: n.n.b.

Prijs: n.n.b. www.ilovetechno.be

Kaleidoscope Festival 30 september t/m 2 oktober, Kinkell Farm, St Andrews (GB) Fink, Peatbog Faeries, Tayo, Stanley Odd, Found, Hidden Orchestra, Horndog Brass Band, Flooting Grooves, Hope & Social €55,www.kaleidoscopefestival.co.uk

STRP Festival 17 november t/m 27 november, Klokgebouw, Eindhoven (NL) Soulwax, Skream, Modeselektor, Underworld Prijs: n.n.b. www.strp.nl

Buma Rotterdam Beats Breda Barst 18 september t/m 19 september, Breda(NL) Dog Eat Dog, The Surs, Marlon Penn, The Fuse, MOKE Gratis www.bredabarst.nl

18 november t/m 19 november, Rotterdam (NL) Brutuzz & Gomes, Baskerville, FS Green, VSOP, Typhoon, New Cool Collective, Blaxtar, De Jeugd Van Tegenwoordig, Jiggy Djé, Hef, Zwart Licht Prijs: n.n.b. www.buma-rotterdam-beats.nl

feature 111 Tekst Eline Soumeru Beeld Satoshi Minakawa

In 2006 wisten drie Britse gasten het Britpop publiek te verrassen met hun frisse, exotische sound.

Men viel als een blok voor de aanstekelijke singles Paris, Jump In The Pool en Kiss Of Life. Na een lange en intensieve toer keerden ze terug naar Groot Brittannië om aan een nieuwe plaat te werken.

Hoogste tijd om de heren aan de tand te voelen over hun nieuwe plaat. Het is een warme vrijdagmiddag als DJBroadcast aanschuift bij Ed Macfarlane, de frontman die bijna net zo vrolijk en kleurrijk is als de muziek die hij maakt. Terwijl er een biertje wordt ingeschonken voor de Brit steekt hij van wal.

Friendly Fires

vervolg. Wederom werd de hulp Paul Epworth (die het nummer Jump In The Pool op de eerste plaat produceerde) ingeroepen. “De samenwerking beviel zo dat het ons tof leek om weer dingen met hem te doen.”

De band deed ruim twee jaar over het maken van het debuut album dat lovend werd ontvangen met een Mercury Award nominatie als grootste blijk van waardering. Deze keer moest het sneller. “Uiteindelijk heeft het alsnog wel anderhalf jaar geduurd, dus zoveel scheelde het niet. Het grote verschil was wel dat we dit keer echt de studio in gingen om een plaat te maken. Dat was vorige keer niet zo.” Pala is het resultaat. De naam komt uit het boek Island, geschreven door Aldous Huxley. “Ik vond het idee van papagaaien die mensen aanmoedigende woorden influisteren op een of andere manier heel intrigerend.”

De bandleden groeiden op in een klein dorp boven Londen genaamd St.Albans. “Het meest ruige wat je daar had was een oud vrouwtje op straat dat zo langzaam liep dat je er over struikelde, niet heel ghetto dus.” Het zorgde er wel voor dat hij samen met Edd Gibson en Jack al snel verzeild raakte in de muziek. Het eerste wat in het oog springt bij het zien van de release is het kleurrijke artwork.. “Hij is tof geworIn 2006 kwam de single Paris uit, zonder dat er über- den, hè? We hebben geluk gehad dat de vriendin haupt een plaat af was. Het debuut, Friendly Fires, van Sølve Sundsbø helemaal fan van ons was, en volgde niet veel later met de bijbehorende tournees. zij heeft hem uiteindelijk overgehaald om de foto De band besloot een re-release uit te brengen van voor ons te maken.” Waarom een papegaai? “Omdat het debuut. “We wilden dat fans het gehele pakket het symbool staat voor wat wij willen zijn als band. zouden krijgen, de manier waarop wij de cd voor Kleurrijk en excentriek.” ogen hadden.” Er werden nieuwe nummers aan het album toegevoegd en ook de videoclips van de band Voor het nieuwe album is een heel scala aan sammochten niet ontbreken. ples van allerdaagse dingen gebruikt. Samba’s (een favoriet), camera geluiden, papegaaien, casettePala bandjes, niks bleef onaangeraakt. Voor de oplettende Op een gegeven moment was het tijd voor nieuw luisteraar zit er in het laatste nummer nog grappige materiaal. Inspiratie hiervoor kwam niet aanvliegen anekdote. “Grappig dat je dat hebt opgepikt. Het is tijdens de toer. Ed legt uit dat hij niet iemand is die een fragment van mij en Edd (gitarist red.). Het was in een tourbus aan nieuwe nummers kan werken. De tijdens Bonfire Night (Britse feestdag op 5 november, leden keerden uiteindelijk terug naar de garage van red.) en we hadden ontzettend veel vuurwerk en Ed’s ouders, de plek waar het eerste album ook is drank gekocht om te vieren dat we de plat af hadden opgenomen. Dit bleek voor de bandleden nog steeds gemaakt. Ik weet niet veel meer van die avond.” de uitgelezen plek om in alle rust te werken aan hun “We wilden iets anders dan de punk-funk sound die

we hadden op het eerste album. Ik heb veel geluisterd naar Spirits Having Flown van de Bee Gees. Met die plaat wilden ze mensen weer aan het dansen krijgen en enthousiast maken voor de muziek. Ik heb het gevoel dat wij dat ook een beetje hadden.

Ik heb het gevoel dat als wij een nummers schrijven dat niet meteen blijft hangen, niet catchy is, we iets fout doen. De nummers die op het nieuwe album staan zijn op het eerste gehoor erg aanwezig en in your face, maar als je ze meer luistert komen de diepere lagen vanzelf naar voren. We hebben lang gesleuteld aan de sound.”

Waar Ed misschien nog wel het meest naar uitkijkt zijn de optredens. “We hebben een aantal nummers al kunnen spelen voor publiek in onder andere Australië en Japan, en de reacties waren erg goed. Het enige waar ik wel spannend vind is ons optreden tijdens Glastonbury. Dat is zo’n groot iets. Ik weet nog niet precies hoe we dat gaan aanpakken. Het optreden moet staan als een huis. Jack (Savidge, drummer red.) kwam met het idee om twee touwen naar de geluidstoren te laten lopen en daar vrouwen in Papagaai outfits aan te hangen.”

11 mei The Arches – Glasgow 14 mei Radio 1 Big Weekend – Carlisle 18 mei AB Club – Brussel 19 mei Molotow – Hamburg 20 mei Melkweg – Amsterdam 23 juni Oslo live – Oslo 25 juni Glastonbury Festival – Glastonbury 28 juni Mallorca Rocks – Megaluf 29 juni Ibiza Rocks – San Antonio, Ibiza 15 juli Benicassim – Benicassim, Spanje 26 augustus Leeds Festival – Leeds Het tweede album Pala ligt op 16 mei in de winkel.

Check voor meer informatie www.friendlyfires.com

feature 113 Tekst Michael Oudman

Bibio

over kans en controle

Op Warp is onlangs de opvolger verschenen van Ambivalence Avenue, het album waarmee Bibio een groot deel van de trommelvliezen van dance-minnend Nederland wist te bereiken. Om vervolgens niet meer uit ons collectieve geheugen te verdwijnen. Nu, op een paar weken na twee jaar later, is het tijd voor Mind Bokeh. Nog steeds herkenbaar als Bibio, maar niet slechts een slap aftreksel van de debuutplaat. Collega Passet meent zelfs Boards of Canada invloeden te horen. Boards invloeden of niet, er zit een gedachte achter de titel, die we eens willen uitpluizen.

Dat Mind Bokeh op het eerste gehoor een duidelijke opvolger is van Ambivalence Avenue is zowel toeval als een bewuste keuze. “Ik maak geen album, ik maak gewoon muziek. Het album ontstaat gaandeweg” legt Stephen Wilkinson uit. “Soms ga je ook weer met een oude track aan de slag, die alsnog op het album beland.” Zo geschiedde met Take Of Your Shirt, dat al een paar jaar oud is, maar wel opnieuw opgenomen werd. “Je luistert soms zo vaak naar een track, dat je teveel met technische oren naar zo een nummer luistert. Je hoort niet meer waar je mee bezig was. Even afstand nemen kan je dan een verfrissend inzicht geven.” Toch is het album niet geheel zonder strategie in elkaar gezet. “Voor mijn gevoel was Ambivalence Avenue erg gitaar-based.

Ik wilde nu iets dansbaarders maken. Als een soort nachtversie. Bij sommige tracks moet ik zelf ook heel specifiek aan kunstlicht denken. Heel synthetisch, manmade. Dat betekent niet dat ik heel puristisch te werk ben gegaan, K is for Kelson had ook een Ambivalence track kunnen zijn.” Eén tel maak ik de fout zijn muziek sample-based te noemen. “Ik

sample niet in de traditionele manier van het woord.

Ik heb misschien twee tracks waarbij ik bestaande platen heb gesampled. Voor de rest sample ik mijn eigen geluiden. Dingen die ik zelf heb ingespeeld.

Het is voor mij de kunst om uit een beperkte hoeveelheid instrumenten veel variatie te behalen. Ik heb maar één synth, bijvoorbeeld. Ik ben opzoek gegaan naar nieuwe geluiden, ik had al te veel gitaar dingen gedaan.”

bekijken. Maar de context waar ik op doelde is bokeh of the mind. Ik zeg niet dat het album als een drug is, ik zeg meer ‘dit album reflecteert mijn interesse in perceptie’. Muziek is als poëzie. Het is gestoeld op taal, maar uiteindelijk zijn het niet de woorden die de boodschap overbrengen, maar de creativiteit van de lezer geeft er betekenis aan.”

Voor Wilkinson is Mind Bokeh ook echt een bestaande fase in zijn brein. Iets dat zich openbaart tijdens het maken van muziek, maar ook des zomers. “Het hele idee van een defocussed mind is geïnspireerd op onze mogelijkheid te functioneren zonder te denken. Om te vertrouwen op je instinct. Dat is iets waar ik tegenwoordig als muzikant en producer meer op vertrouw. Ik versta mijn vak steeds beter. Ik kan muzikaal navigeren zonder super gefocust te zijn. Er is wel een hoog niveau van concentratie, maar het is bijna alsof ik in een zone raak als ik hard werk. De mogelijkheid om je brein tot stilte te brengen, en het heden slechts te ervaren zoals het is. Ik heb dat niet vaak, ik ben een echte denker, maar soms, vooral buiten in de zomer, dan glijd ik even weg. Je bent je overal bewust van, maar je handelt niet bewust. En de beste tracks, zijn die je maakt, die gewoon gebeuren. De fijnste tijd in de studio is wanneer alles gewoon achter elkaar gebeurt, zonder onderbrekingen. Het ene idee past perfect achter het andere.

Die flow van creativiteit is onvoorspelbaar, ik neem een gitaar op , en wat daarna gebeurt is een raadsel, het kan 1000 kanten op gaan. Ik hou van dat onvoorspelbare. Er is een element van kans, en een element van controle.”

Eén van de dingen die al op valt aan het album voordat je het luistert is de titel. Bokeh. Het blijkt een Japanse term te zijn uit de fotografie, een term die onscherp – of beter out of focus – betekent. Zo een term waarbij het Nederlandstalige equivalent tekortschiet. Mind Bokeh zou dus betekenen dat je met je gedachten nergens bij bent. Leeg. Ik vraag of het de bedoeling is dat het album je gedachten even stilzet. “Niet per se. Ik hoop meer dat mensen dezelfde ervaring hebben als ik zelf heb, bij muziek.

Je kunt een idee, een gevoel, overbrengen zonder woorden, zonder context. Iets dat alleen bestaat in muzikale texturen. Je kunt zo een boodschap sturen naar iemand aan de andere kant van de wereld, die wel feilloos snapt wat je bedoelt. Dat is wat mij boeit in het maken van muziek. Titels zijn slechts van belang om het brein van de luisteraar op gang te brengen.” Na een kort moment van stilte, vraag ik of dat betekent dat de luisteraar eerst tracktitels zou moeten lezen, alvorens de cd aan een luisterbeurt te onderwerpen. “Nee.” Is het antwoord. “Ik wil niet een bepaalde luistermanier aan de luisteraars voorschotelen. Doordat ik een vreemd woord heb gebruikt in de titel gaan mensen die nieuwsgierig zijn onderzoek doen. Ze zullen misschien zelfs foto’s www.myspace.com/mrbibio

essential album 114 Tekst René passet

Morphosis What Have We Learned M>O>S>/Delsin/Rushhour

Morphosis' Zoektocht naar imperfectie Noem je Libanon dan denk je aan kapotgeschoten huizen, Hezbollah en grensconflicten. Niet aan techno. Toch is de Libanese producer Morphosis verantwoordelijk voor een van de opwindendste dance-albums van dit voorjaar. Sterker nog, het moet raar lopen wil zijn debuutalmbum What Have We Learned rond Kerst niet vele jaarlijstjes gaan halen.

Goed, als we heel eerlijk zijn dan moeten we erbij vermelden dat Morphosis – die eigenlijk Rabih Beaini heet - jarenlang in Venetië woonde en dat de opnames van zijn album in Eupen, België werden gemaakt. Dat is trouwens een mooi verhaal. What Have We Learned is de weerslag van een live sessie die twee dagen duurde. Het opbouwen van de mobiele, analoge studio duurde net iets langer, drie dagen. Nog altijd absurd kort voor een baanbrekend elektronisch album. Maar Morphosis is van mening dat in vrijheid vaak de mooiste dingen ontstaan.

Wie What Have We Learned hoort, moet de Libanese baardmans gelijk geven. Vrijheid alom. Constant schuiven zijn onheilspellende, zwartbeschilderde en hypnotiserende grooves heen en weer om ruimte te maken voor geïmproviseerde melodieën, flarden zang of zuigende bass-synthesizers. Alleen al in openingsnummer Silent Screamer gebeurt meer spannends en onverwachts dan op het hele laatste Tiefschwarz-album.

Morphosis' stijl is een broeierige cocktail van Italodisco, electro en techno. Alsof Man Parrish samen met de vroege Human League en de illustere Traxx een stuk Rode Libanon rookt in een afgeplakte fabriekshal. Twee nummers kregen (achteraf) vocalen omdat Beaini ‘iets miste’. De ijle stem van de uit Treviso afkomstige zangeres KAE past als een leren handschoen om de melancholische melodie van Too Far. Miss Kittin zou een moord doen voor zo’n zwartgeblakerd decor. Zoals dj’s een moord doen voor een track als Wild In Captivity. Dat is zo’n nummer waarin er in een jaar hooguit twee of drie verschijnen. Een beestachtige oergroove van zes minuten waar het zweet vanaf gutst en waar de netste mensen heel dierlijk van gaan dansen. De ultieme soundtrack voor de seksgodin uit True Blood, als dat je wat zegt.

Er gebeurt veel op What Have We Learned. Veel spannends ook. Dit is dansmuziek die zich heeft ontworstelt van de dogma’s van de vierkwartsmaat. Die z’n eigen weg gaat langs baslijnen en drumcomputers, zonder zich te storen aan de mores van machines. Wie ooit nog durft te beweren dat dansmuziek geen ziel heeft sturen we linea recta naar Beiroet.

Hoe vaak in z’n leven zal de gemiddelde popjournalist met Libanon bellen? Waarschijnlijk nooit.

Maar omdat Rabih Beaini onlangs zijn woonplaats Venetië verruilde voor zijn geboorteland zit er niks anders op dan om via een krakerige telefoonlijn verbinding te zoeken met het Midden-Oosten. Als Morphosis is hij immers verantwoordelijk voor een van de beste elektronische dansalbums van de afgelopen maanden. Een plaat waarop westerse techno, Amerikaanse freejazz en traditionele Arabische muziek een even onwaarschijnlijk als spanend huwelijk aan gaan. Een plaat die in twee dagen werd opgenomen in België tijdens een sessie die een live concert aardig dicht benaderde.

breid. Ik heb zo ontzettend veel nieuwe stijlen en vormen ontdekt.”

DJB: Je noemt Sun-Ra, Roy Ayers en Miles Davis als voorbeelden. Allemaal zwarte muzikanten.

“Dat klopt. De belangrijkste wortels van dansmuziek zijn mijns inziens zwart. Ontwikkelingen als blues en jazz kwamen uit de zwarte muziektradities voort. Tot de Detroit techno aan toe.”

DJB: Vrijheid lijkt een sleutelwoord in je muziek. Is dat ook omdat veel zwarte dansmuziek vrijer is (of in ieder geval lijkt) dan blanke?

“Bij vrijheid denk ik vooral aan de freejzazz composities van iemand als Sun-Ra. Maar ook aan de DJB: Bijna vijftien jaar woonde je in Italië. Maar net vrijheid in punk en postpunk. Je hoeft niet op het nu je debuutalbum uit is en je agenda volloopt met conservatorium te hebben gezeten om muziek te kunnen maken.” optredens besluit je uit Europa weg te gaan.

“Tja. Maar de afstand tussen Libanon en Europa is minder groot dan je denkt. Iets meer dan drie uur. Ik DJB: In een recent interview uit je kritiek op de vlieg minstens één keer per maand heen en weer. manier waarop veel dansmuziek door software en machines wordt vastgezet tussen vier maten.

Het is ook niet zo duur meer als vroeger.”

“Ja. Daarmee wilde ik niet mensen voor het hoofd DJB: Hoe was het om na 15 jaar Italië terug te keren stoten die muziek maken met Ableton of andere muzieksoftware. Ik stoor me vooral op de manier in Libanon?

“Fijn. Ik was blij om mijn ouders en vrienden weer waarop de software gebruikt wordt. Niet alleen de te zien. Weliswaar gebeurt er op het muzikale vlak beats liggen vaak vast, ook wat daar tussen geniet veel in Beiroet maar daar ga ik verandering in beurt. Voor mij betekent muziek iets totaal anders.

Ik ga er veel instinctiever mee om en ga op zoek brengen.” naar de vrijheid binnen de vierkwartsmaat. Daarom werkt live spelen bij mij zo goed. Dan komt dat vrije DJB: Is er wel sprake van een nachtleven?

“Zeer zeker. Beiroet is een hele levendige stad met gevoel als vanzelf. een jonge bevolking en veel grote nachtclubs en Kijk, ik snap heus wel dat je als producent vast zit cafés. Maar op het gebied van experimentele elektro- aan de patronen die de software je opdringt. Maar nische muziek gebeurt helaas niet zoveel. Er is een zelfs als je werkt met loops is er vrijheid buiten de vierkwartsmaat te vinden. Neem iemand als Robert kleine scene maar het mag geen naam hebben.“ Hood. Op het eerste gehoor is dat hele repetitieve techno. Maar wie goed luistert hoort subtiele verDJB: Waar woon je zelf?

“Ik woon net buiten Beiroet, in een kleine kustplaats: schuivingen. Die imperfectie zit ook in veel moBiblos. Op ongeveer 20 minuten van de hoofdstad.” derne klassieke muziek. Daarin zitten loops, maar wel gespeeld door een live orkest. Waardoor je die DJB: Je album komt bij het Amsterdamse label subtiele verschuivingen in de hand werkt. De imperM>O>S uit, dat ook twee singles van je uitbracht. fectie maakt de muziek interessant, meer nog dan Newworldaquarium deed een remix voor je. Hoe is de compositie zelf.” de link tussen Amsterdam en Morphosis ontstaan?

“De vriendschap ontstond toen ik jaren geleden een DJB: Nu snap ik ook wat beter waarom je het album distributeur voor mijn label Morphine zocht en in live hebt gespeeld. contact kwam met de jongens van Rush Hour. Toen “Ik wilde in de studio de omgeving creëren die ik ook ontmoette ik ook Steven van M>O>S en Marsel van op het podium had. Om zodoende de creativiteit de Delsin. Er volgden een paar singles waarna het idee vrije loop te halen. Uiteindelijk mondde dat uit in een tweedaagse sessie. Enkele tracks zijn achteraf gevoor een album gestalte kreeg.” ëdit. Ook miste ik bij twee nummers vocalen. Die heb DJB: De titel van je album What Have We Learned lijkt ik er later bij gezet. Zo hoor je op Too Far de stem van ook op jou persoonlijk te slaan, gezien de verhuizing. KAE, een vriendin van mij uit Treviso.”

“Het markeert inderdaad een bepaalde periode in mijn leven. Maar ik wil het niet zien als slotsom of DJB: Het is een vrij melancholisch album. Sommigen zoiets. Meer een pauzeknop waarbij ik terugkijk op zouden zelfs zeggen ‘donker’. de periode in Europa en zie wat ik allemaal geleerd “Ik weet ook niet hoe dat komt. Maar die melancholieke toon heeft altijd al in mijn muziek gezeten. Ik doe heb in die jaren.” het niet met opzet. Waarschijnlijk komt het doordat ik zo op instinct werk. Eerlijk gezegd zou ik niet weten DJB: Wat heb je zoal geleerd dan?

“Ik leerde hoe ik moest optreden, verdiepte me in hoe ik vrolijke muziek moet maken. Ik heb nu eenmaal VJ-en en heb mijn muzikale bagage enorm uitge- een voorliefde voor akkoorden in mineur.”

reviews

Wagon Christ Toomorrow Ninja Tune

116

De albums van Luke Francis Vibert (aka Luke Vibert en Wagon Christ) doen eigenlijk altijd ter zake. Het is dan ook niet vreemd dat zijn muziek (onder vele aliassen) sinds medio jaren 90 verscheen via high profile labels als Planet Mu, Rephlex, Warp Records en Ninja Tune. Allemaal labels die het experiment niet schuwen en van onschatbare betekenis en waarde zijn geweest voor de opmars van de elektronische muziek (sinds begin jaren 90). Met zijn voornaamste aliassen (Luke Vibert en Wagon Christ) boekte de uit Cornwall (Engeland) afkomstige Vibert al meerdere successen. In 2009 bracht hij (als Luke Vibert) zijn laatste langspeler uit via Planet Mu – “We Hear You” genaamd. Als Wagon Christ is er echter al jaren geen nieuw album meer verschenen. Het uitstekende “Sorry I Make You Lush” van medio 2004 was wat dat betreft het laatste wapenfeit. Een album dat fraaie tracks te bieden had/heeft als “Shadows” en ”I’m Singing”. Daarna was het een tijd lang nagenoeg stil rondom het project Wagon Christ. Op “Toomorrow” horen we geen spectaculaire stijlbreuk, maar vooral meer van hetzelfde. Iets dat in het geval van Wagon Christ geen enkel probleem is. Kortom, ‘sample based’ downtempo, trip-hop en breakbeat tracks met een stortvloed aan creativiteit.

Zoals altijd aangevuld met de nodige invloeden uit de elektronica en een nadruk op muzikaliteit en melodie. Opvallend zijn de vele herkenbare vocale samples. Die klinken misschien een beetje afgezaagd, maar Vibert komt er lachend mee weg. Hij bezit de gave om keer op keer tracks te produceren waarin breakbeats, sfeervolle thema’s (met die typische Wagon Christ lading) en allerhande samples perfect samenwerken en elkaar versterken. “Toomorrow” brengt hetzelfde positieve gevoel teweeg als veel van het eerdere werk van Wagon Christ. Nu maar hopen dat de liefhebber niet weer ruim een half decennium hoeft te wachten op nieuw werk. Wagon Christ blijft een project om te koesteren. “Toomorrow” is een essentieel album wat mij betreft. ***** (Art-D-Fact)

Bibio Mind Bokeh

Robag Wruhme Thora Vukk

Dominik Eulberg Diorama

Warp/V2

Pampa Records

Traum Schallplatten

Op zijn tweede album voor Warp doet Bibio soms nadrukkelijk Boards of Canada na. Dezelfde valse melodieën, een soortgelijke stonede toverlantarenkijk op composities. Aanvankelijk stoort dat, maar na een paar draaibeurten moet je concluderen dat de Brit uit de West Midlands toch een geheel eigen smoel geeft aan de ‘woozy’ atmosfeer waarmee zijn Schotse labelgenoten zo beroemd werden. Al was het maar omdat er veel gezongen wordt op Mind Bokeh. Stoelde voorganger Ambivalence Avenue nog iets te zwaar op post-Dilla beats, op zijn nieuwe album weet Stephen Wilkinson perfect de symbiose te smeden tussen linksdraaiende hiphop, elektronica en folk.

Het hele album ademt dat prettige lome middaggevoel dat je zo vertwijfeld zoekt in de zomermaanden. Ik wel tenminste. Mind Bokeh voorziet daarin, al valt er halverwege wel onverwachte onweersbui in de vorm van Take Of Your Shirt. Een puntig popliedje zoals Calvin Harris ze ook graag schrijft. Een vreemde maar grappige onderbreking van een sterk album dat groeit bij iedere luisterbeurt. ***** (René Passet)

Robag Wruhme was als onderdeel van de Wighnomy Brothers een van de voorvechters van de minimal house. Hun vrolijke producties en dito livesets zorgden voor wereldfaam. Maar zoals bekend komt aan al het goede een eind en dus ook aan de Wignomy Brothers. Vorig jaar besloot het duo los van elkaar verder te gaan binnen de muziek, Monkey Maffia richtte zich met zijn laatste EP op een steviger house geluid, Robag Wruhme gaat met het album Thora Vukk een andere kant op.

Subtiel is het codewoord, in zowel de meer dansvloer gerichte tracks (zoals de titeltrack Thora Vukk) als in overgangen tussen de nummers, de bruggen die toepasselijk Brucke Eins, Zwei enzovoorts heetten. Het geluid is meer pop georiënteerd dan men in eerste instantie zou verwachten van een ex-Wighnomy Brother, maar het past perfect bij de tijd van het jaar en het toch al veelbelovende Pampa Records van DJ Koze. ***** (Jorn Liefdeshuis)

De in Bonn (Duitsland) residerende Dominik Eulberg heeft in de afgelopen jaren naam en faam gemaakt als producer van het meer intelligente soort techno. Zijn sprookjesachtige techno en gelieerde elektronica wordt nog altijd op waarde geschat door een grote schare fans, die zijn DJ sets en producties toejuichen. Eulberg‘s muziek is vaak geïnspireerd door de natuur, wat best logisch klinkt voor een voormalig student biologie, die al eens werkte als boswachter. Daarop voortbordurend, “Diorama”, Eulberg’s nieuwe album, gaat over de wonderen van de natuur. Allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk draait het niet om de thematiek of marketing, maar om de muziek. En als altijd slaagt Eulberg erin prachtige, bijna ontroerende tracks uit te serveren. Tracks waarin creativiteit, avontuur, (een vaak dromerige) sfeer en technobeats samenkomen. “Diorama” is een geschenk voor liefhebbers van techno met net dat stukje extra inhoud. ***** (Art-D-Fact)

Freude am Tanzen 5Zig

Dreadzone The Best Of Dreadzone: The Good, The Bad & The Dread

Global Communication Back In The Box

Freude am Tanzen

Dubwiser/Bertus

NRK

Het charmante label Freude am Tanzen viert zijn vijftigste release met negen verschillende tracks (de digitale versie bevat drie bonusnummers) die stuk voor stuk aantonen dat de verschijningen van de platenmaatschappij uit het Oost-Duitse Jena na dertien jaar nog steeds relevant zijn. De compilatie is een potpourri van melancholie, staccato-house en minimaljazz. Ofzo. In ieder geval doet Freude am Tanzen op 5Zig wat ze het beste kunnen: begeesteren, verwarmen en de alomtegenwoordige ernst in conventionele houseproducties van een glimlach voorzien. Monkey Maffia, Marek Hemmann, Mathias Kaden, Krause Duo, Daniel Stefanik, Robag Wruhme en anderen transformeren deze (opgelet hier komt een Arcade-term) verzamelaar tot een essentiële aanschaf. Met uitzondering van de sporadische pop-experimenten is 5Zig het beste visitekaartje voor no-nonsense-hedonisme en de ogen-dicht-en-door-momenten van de aanstaande zomer. ***** (Chris Helt)

Dreadzone is de band rond bassist Leo Williams en drummer Greg Roberts, de voormalige ritmesectie van Clash-afsplitsing Big Audio Dynamite. Actief sinds 1993, heeft hun aanstekelijke mix van breakbeats en dub – aangelengd met allerhande, ook niet-Westerse volksmuziek – mede de basis gelegd voor wat we vandaag de dag kennen als ‘UK bass culture’, waarvan dubstep een prominent onderdeel is. Deze Best Of verzamelt 16 tracks (dik een uur muziek) van hun zes studioalbums, van hun debuut 360 Degrees uit 1993, dat met The Good, The Bad & The Dread de ondertitel van deze groepscompilatie aanlevert, tot American Dread van het afgelopen jaar verschenen Eye On The Horizon. Ook staan er een aantal afwijkende mixen en niet eerder verschenen alternatieve versies op. Dreadzone’s sound is nog even actueel als twintig jaar terug en werkt zowel in clubs als op festivals. Het grote verschil met de dubstep van nu: melodie. Wijlen John Peel was een grote fan. Deze luisteraar ook, fantastisch! ***** (Enrico Riva)

Met de langspeler 76:14 is Global Communication misschien wel verantwoordelijk geweest voor het ultieme ambient album van de jaren negentig. Toch stond de samenwerking tussen Mark Pritchard en Tom Middleton een geruime tijd droog. Niet dat de heren niet actief waren, integendeel zelfs. Daarom kwam de herpakte samenwerking voor velen als een aangename verrassing. En als we de verhalen mogen geloven is dit slechts het begin. Voor het Britse NRK leveren de heren een editie van Back In The Box, nadat andere grootheden als Louie Vega en Sneak eerder waren voorgegaan. Met de eerste cd waan je jezelf weer terug in de second summer of love. Rave anthems van Reese, Derrick May en Speedy J blijken niet te versmaden kost. De mix op cd-2 is atmosferischer van aard en luistert heerlijk weg op een broeierige zomeravond. Oude klassiekers van Psyche, 808 State, Aphex Twin en Urban Tribe dartelen langs je trommelvliezen. ***** (Tommy Rocks)

reviews

Orchestre Poly-Rythmo Cotonou Club Strut

117

Een van de opvallendste releases van dit jaar mag met recht het nieuwe album van Orchestre Poly-Rythmo Cotonou Club genoemd worden. Ruim twee decennia nam de groep geen plaat meer op. Maar door de enorme aandacht - die met name de Analog Africa complicaties voor haar oeuvre los maakte - kwam de groep weer bijeen. Van de tien originele leden zijn er nog vijf over. Clément, Vincent Ahéhéhinnou, Maximus Ajanohun, Pierre Loko en Gustave Bentho worden vergezeld door zes nieuwe leden, waarvan de meeste trouwens wel een geschiedenis met de band uit Benin hebben. Op het album vind je weer een eclectische mix terug van afro-beat en voodoo ritmes. Tevens zijn er vele latin en zelfs jazz invloeden op nieuwe langspeler terug te horen. Aan Strut de eer om het nieuwe het album Cotonou Club uit te brengen. Deze releases zal ook voor de West Afrikaanse heren zelf een hele ervaring zijn. Dit is immers hun eerste release die internationale aandacht krijgt. De band die in de late jaren ’60 startte was voornamelijk bekend in de omgeving van Cotonou, internationaal gezien hadden de vele kleine labeltjes waar hun vijfhonderd releases op uitkwamen natuurlijk geen groot distributie netwerk. Dat ze echter wel populair waren bij de locale gemeenschap wordt wel duidelijk na de volgende anekdote. Op de Analog Africa Volume One compilatie staan twee bandleden in een karate houding op de coverfoto geposeerd. Oefeningen waarmee de band startte nadat ze werden aangevallen door het publiek nadat ze weigerden voor de derde keer hetzelfde nummer te spelen. Op het nieuwe album staat veel nieuw werk, opgenomen met analoge opname apparatuur. Dit om het authentieke geluid van de groep te behouden. Hun grootste hit Gbeti Madjro staat op het album waarbij ze worden bijgestaan door de Afrikaanse ster Angelique Kidjo. Ze krijgen verder assistentie van Fatoumata Diawara en als bijzonderdere gast de band Franz Ferdinand. De band bleek een grote fan te zijn, voor dit album namen ze samen de bonustrack Lion Is Burning op. ***** (Tommy Rocks)

Kode 9 & The Spaceape Black Sun

Benji Boko Beats, Treats & All Things Unique

V/A Knights Of The Playboy Mansion

Hyperdub/Konkurrent

Tru Thoughts

Defected

In interviews toonde Steve Goodman zich de afgelopen jaren steevast allergisch voor het d-woord. Terwijl hij het genre met zijn platenlabel Hyperdub toch mede vormgaf. Het Kode9debuut Memories of the Future (2006) wordt samen met Burials twee albums gezien als tamelijk essentieel. Inmiddels is Hyperdub weggedreven van het epicentrum der wiebelbassen en bevatten de Kode9 dj-sets ook funky, reggaeton en zelfs electro. Logisch dus dat Black Sun uit een ander vaatje tapt dan het dubstepdebuut. Gebleven zijn de donkere grondtoon en het vette Jamaicaanse accent van toaster Spaceape. Maar de ritmiek is veelzijdiger, waarbij Goodman zelfs niet terugschrikt voor four-to-the-floor (zoals op het Martyn-achtige Love is the Drug of de huidige single Black Sun, waar een Jeff Mills-sample in zit). Ook is er een duidelijke knipoog naar de West-Londense broken beat scene van tien jaar terug. De flows van Spaceape klinken feller dan op het debuut, alsof er in het huidige rechtse Engeland meer is om boos op te zijn. Nieuw is de vrouwelijke noot in de gestalte van zangeres Cha Cha, die drie geslaagde nummers mee zingt. ***** (René Passet)

“Beats, Treats & All Things Unique” is het veelzijdige debuutalbum van de ‘fast-rising’ DJ/producer Benji Boko. Boko voorziet zijn luisteraars van een frisse, melodische hip-hop en reggae meets (downtempo) pop sound, waarbij de invloeden variëren van DJ Yoda, Fatboy Slim en The Neptunes tot tekenfilms, Monty Python en sprookjes. Klinkt als een vreemde combinatie, maar het pakt prima uit. Het is niet zo dat we tijdens “Beats, Treats & All Things Unique” continu op het puntje van onze stoel zitten, maar vermakelijk en bovengemiddeld goed is het resultaat zeker. Niemand minder dan Maxi Jazz van Faithless zingt mee op de track “Where My Heart Is”, een downtempo hip-hop meets pop moment. Deze track zal overigens vanaf 23 mei gratis te downloaden zijn als opwarmer voor dit album. Uitblinker op Benji Boko’s debuut is wat ons betreft de reggaeparel “No. 1 Sound” (met Ricky Rankin). Een track die klinkt als een samenvoeging van meerdere demo’s. ***** (Art-D-Fact)

Een ABC’tje: Dimitri From Paris mixte sinds 2000 drie dubbelaars aan elkaar rond het marketingthema ‘Playboy Mansion’ en Bob Sinclar deed in 2007 een Live At The Playboy Mansion mixdubbelaar. Even schudden en presto, de mixdubbelaar Knights Of The Playboy Mansion waarop elk van beider naamjocks uit Parijs een schijfje in elkaar klopt. Dat klinkt lullig op papier, maar niet uit de speakers. Tuurlijk, hier wordt keurig binnen de lijntjes gekleurd, maar dan wel met smaak, deskundigheid en een repertoirekennis waar menige laptop of mp3 dj nog een fijne punt aan kan sabbelen. Het geluid is bekend – gelikte niets-aan-de-hand-disco en zwoele discofunk – maar de selecties liggen doorgaans niet voor de hand. Zowel Dimitri als Sinclar kunnen opeens een muzikaal paardesprongetje maken (waarbij de laatste het wint op punten) en met hun fijne neus voor kwaliteit en verrassende tracks maken ze er een masterclass van. De underground van 1977 als de rijkeluismuziek van nu, dat is nog eens gerechtigheid. ***** (Enrico Riva)

Al Kent V/A Disco Love 2 – More Rare Disco & Soul Uncovered Family Horror

V/A Coming Home - DJ Hell

BBE

KANN07

Stereo Deluxe

De Schotse dj Al Kent neemt Disco Love part II voor zijn rekening. De dj die al sinds de jaren ‘70 draait en is opgegroeid met de Northern Soul beweging, lijkt daarmee een uitermate geschikte dj om deze editie voor zijn rekening te laten nemen.

BBE heeft – Ewan Kelly zoals de postbode hem kent – een paar nieuw broeken moeten geven voor de gaten bij zijn knieën. Natuurlijk vanwege het diggen in stoffige keldertjes naar obscure disco en onbekende soul gems. Maar je kunt als leek zoeken wat je wilt. Veel van de edits en remixen zijn nog nooit eerder uitgekomen. De mix trapt rustig af met tracks van Sonny Craver en Vessie Simmons om al snel in een volgende versnelling te schieten. Mijn favoriete track komt ongeveer halverwege als Sandy Barber’s – I Think I’ll Do Some Stepping On My Own er wordt in gegooid. Wat een verrukkelijke tranentrekker! Al Kent begrijpt waar het in een goede disco mix omdraait. De mixen zijn soepel en snel. Het is met name zijn selectie en timing die zijn vakbekwaamheid verraad. ***** (Tommy Rocks)

Lievelingslabel Kann presenteert met Family Horror de tweede dubbelaar uit haar jaar jonge geschiedenis. Toen drie jaar geleden KANN00 verscheen, brak de derde renaissance van de Duitse Stad Leipzig als zijnde Europa´s Deephouse-Metropool aan. Wat Lowtec wellicht begon en Maus&Stolle nooit afgemaakt hadden, werd door dj´s en producenten als Bender, Daniel Stefanik, Kassem Mosse en Manamana naar een nieuw level getild. Belangrijkste eigenschap van de deze huidige Leipiger Schule is altijd hartelijkheid geweest. Hartelijk in hun voorkomen, in hun kwetsbaarheid en in hun genadeloze liefde voor integere, elektronische dansmuziek. Ook de achtste Kannrelease is wederom een plasticgeworden hartendief. Tussen de alom gewaardeerde Efdemin en de debuterende Falk laten Sevensol & Bender, Map. Ache, Dorisburg, Even Tuell en Johannes Beck wederom zien dat een vierkwartsmaat vol hartelijkheid werkelijk geen schande is. ***** (Chris Helt)

De nieuwste “Coming Home” collectie/compilatie is samengesteld door technolegende DJ Hell (Helmut Josef Geier). Na eerdere “Coming Home” edities door Nouvelle Vague, Nightmares On Wax, Tim ‘Love’ Lee en Boozoo Bajou zijn de verwachtingen hooggespannen. Hell heeft er een all-German feestje van gemaakt, want de tracklist bestaat uitsluitend uit Duitse bijdragen. Vrij vertaalt, een muzikale tijdreis langs de afgelopen 20 tot 30 jaar. Dat betekend helaas ook dat je moet luisteren naar Duitse zang/vocalen. Voorzichtig gebracht: daar moet je van houden. Met de Duitse zang/vocalen verkleint DJ Hell opzeker zijn doelgroep, want dit zal (zeker internationaal gezien) niet ieders kopje thee zijn. Hell selecteerde materiaal van onder andere Kraftwerk, Nina Hagen en D.A.F., waarbij stromingen als (kraut) rock, pop, techno en ga zo maar door aan bod komen.

Deze sessie haalt nergens het niveau van de voorgaande selectie door Boozoo Bajou. ***** (Art-D-Fact)

reviews

Monsieur Dubois Slow Bombastik Flyin’ High Records

118

“Slow Bombastik” is het derde album van het gezelschap Monsieur Dubois. Het collectief staat bekend om hun danceable hardjazz (hun trademark sound) en sluit daardoor naadloos aan op het werk van landgenoten State Of Monc. Het is dan ook niet vreemd dat ze beide betrokken zijn bij het Dutch Nu-Jazz Movement.

“Slow Bombastik” werd eind vorig jaar opgenomen in de oudste en meest roemruchte studio van België, de Jet. Vervolgens werd het materiaal afgemixt in Studio 150, het vertrouwde adres in Amsterdam. De plaat was onmogelijk tot stand gekomen zonder de steun van alle fans, die massaal gehoor gaven aan de “Catch 22” oproep via Radio 6. Honderden luisteraars kochten de plaat op voorhand in ruil voor vermelding in de hoes en maakten zo het budget toereikend om de plaat af te kunnen maken. Er kleeft dus een mooi verhaal aan dit album. Voor “Slow Bombastik” lieten de (huidige) zes heren zich inspireren door allerlei invloeden die op de vorige albums nog niet aan bod zijn gekomen. De tracks zijn naar eigen zeggen compacter, de ideeën diverser en door het gebruik van e-bas (in plaats van contrabas) klinkt de sound stoerder, meer poppy. Bovendien zorgen de twee nieuwe spelers, Daniel Nösig (trompet) en Chris Fehre (percussie) voor een geheel nieuwe kleur en dynamiek in de band, zo lezen we terug in de persinformatie. We kunnen kort zijn over “Slow Bombastik”. Het album is een prachtig voorbeeld van hoe nu-jazz (en fusion sounds) behoort te klinken. De diversiteit en creativiteit spatten ervan af. Je kunt duidelijk horen dat de heren hun muziek met passie en liefde schrijven, spelen en produceren. Uitsmijter op “Slow Bombastik” is wat ons betreft het knappe staaltje fusion-jazz in de vorm van het gejaagde “Smoke”. Ook het min of meer gelijkende “Epo Tree” en het afwijkende stuk “Tentacles” vallen positief op. “Tentacles” klinkt als een jazzy rework voor Portishead’s “The Rip”. Ondanks de korte speelduur, die net onder de veertig minuten ligt, kunnen we spreken van een spectaculair negental (aan tracks). Dikke aanrader! ***** (Art-D-Fact)

V/A Hotflush Recordings presents… Back and 4th

Prosumer Panoramabar 03

Secret Cinema Minerals

HotFlush

Ostgut Ton

Gem Recordings

Een van de meest innovatieve geesten in de dubstep gerelateerde scene is de Brit Paul Rose. Sinds 2003 verantwoordelijk voor het Hotflush label dat met name de laatste drie jaar toonaangevende releases uitbracht van Joy Orbison, Mount Kimbie en Scuba (de artiestennaam van de labelbaas zelf). Terwijl UK Funky enorm populair werd in Groot Brittannië maakte hij de overstap naar techno mekka Berlijn. Iets wat terug te horen is in het geluid van het label dat ergens hangt tussen de dopey Panoramabar en de Soundsystems uit de Londense buitenwijken.

Op de dubbelaar staan 10 exclusieve tracks en een aantal essentials uit de backstock. Zo vindt je nieuw werk terug als de UK Funky track Sepalcure – Taking You Back en de technostomper Warehouse van Boddika. Natuurlijk staan de bovengenoemde heren er ook op naast werk van ondermeer Roska, Untold,TRG, dBridge, FaltyDL, George FitzGerald en een remix van de in Berlijn residerende Nederlander 2562. ***** (Tommy Rocks)

Ik sta met een chipkaart aan de bar, consumpties voor dj’s hebben voorrang. Dat vindt de Rus naast me helemaal niet grappig.

Hij herhaalt constant het woord Jägermeister, maar Prosumer draait Heard van DJ Duke en dat is nu echt wel belangrijker.

Hoe lang zijn we hier nou al? Iedereen schaamt zich, daarom omhelzen we elkaar constant. Terwijl Romanthony’s House of God’ wordt gedraaid, verteld Erik dat hij niet meer voor het kind van zijn ex kan zorgen. Ik begrijp het wel, kan nu ook helemaal niet. We staan hier al achtien uur ofzo. “Kun je mijn glas even vasthouden?” Prosumer mixt Pulse vs. Flex van Lil Silva erin en iedereen strekt zijn armen de hemel in. “De hel, dat zijn de anderen.”Patrik vertelt dat hij nooit meer warm eten tot zich neemt, door de gesloten moleculen. Het klinkt totaal logisch, maar ook waanzinnig. Net als alles hier. ‘Over and Over’ van T.S.O.S. bereikt zijn hoogtepunt, bass eruit, bass erin, luiken open. Extase. We beloven elkaar dat we niets op Facebook zetten. Dit blijft tussen ons en Prosumer. ***** (Chris Helt)

De dubbelaar Mineral is het vijfde album van Rotterdammer Jeroen Verheij onder de naam Secret Cinema – en dan tellen we voor het gemak Live In Dublin (onderdeel van het DVD project NoTV: Barcode XL met Finister) ook mee. Verheij, steunpilaar onder de internationale techno scene, maakt wat je van hem verwacht: oerdegelijke techno en tech-house van de snit die midden jaren ’90 opgang deed. Hip of nieuw is Minerals dus allerminst, ook niet dankzij medewerking van studiogasten als Egbert en Ramon Tapia (jong talent dat tracks uitbrengt via Verheij’s Gem label). Maar wie niet maalt om hip of nieuw doch gaat voor betrouwbare tech-house kan zich aan Minerals geen buil vallen. De twaalf tracks op de eerste schijf, Night On Earth getiteld, zijn gemixed; bij het album komt een voucher voor de losse tracks als mp3. De tweede schijf, Moving Earth, telt twee lange ambient tracks, met Mental Youth (Dirk-Jan Hanegraaff en Robert Kroos) gesponnen uit de sounds die ten grondslag lagen aan de clubtracks van Night On Earth. En ook Moving Earth klinkt midden jaren ’90 – laat dat nou net de bloeitijd van de ambient techno zijn. ***** (Enrico Riva)

V/A Fabric 57: Agoria

2562 Fever

Arsenal Lokemo

Fabric Records

When in Doubt/NEWS

Play Out!/PIAS

Relatief kort na het verschijnen van Sébastien Devaud’s (aka Agoria) nieuwste album “Impermanence” (verschenen via InFiné), brengt het Fabric label een mixcompilatie van Agoria uit.

Binnen deze ‘Fabric’ sessie horen we hoe Agoria zich binnen de marges van de (tech) house en (dub) techno fantastisch weet te manifesteren. Agoria bediend zijn publiek met een vol en warm geluid, dat daarnaast klinkt als één soepele beweging. Hij stuurt zijn mix met afwisselend sfeervolle (regelmatige prachtige strings/soundpads), stuwende, als op percussie gebaseerde tracks. Aanvullend vallen de nodige acid invloeden op. Gedurende de mix passeren fabuleuze tracks van bijvoorbeeld José James (geremixt door Izmabad), Space Dimension Controller, Jerome Sydenham & Joe Claussell, Radio Slave en Carl Craig.

Agoria weet op “Fabric 57” te overtuigen en zal met een nadruk op smaakvolle dansmuziek zowel luisteraar in de club als in de huiskamer bekoren. Knappe sessie. ***** (Art-D-Fact)

Bij twijfel niet inhalen. 2562 heeft maling aan het bekende verkeersbord en zit al jaren op de linkerrijstrook in basland, waar hij het sukkelende dubstepgenre z’n achterlichten laat zien. Zijn derde album Fever verschijnt op het door hem opgerichte When In Doubt-label en verschilt behoorlijk van voorganger Unbalance.

De inktzwarte subbassen hebben plaats gemaakt voor een luchtiger geluid, dat volledig is opgebouwd uit miniscule samples van oude discoplaten. Niet dat Fever een discoplaat is geworden, verre van. Maar het basismateriaal geeft het album wel een opgewekter grondtoon, zoals de platenhoes (een liggend knulletje voor de platenkast van z’n ouders) ook een glimlach oplevert.

De tegenwoordig in Berlijn wonende Hagenees vernieuwt zichzelf met Fever andermaal. Geen dubstep, geen techno en geen hiphop maar een uniek amalgaam van die drie, opgebouwd uit duizenden snippers geluid en knap gegoten in elf superstrakke tracks. Koortsachtig goed. ***** (René Passet)

Groot in België, maar over het hoofd gezien bij de Noorderburen... zouden Hendrik Willemyns en John Roan, hart en ruggegraat van de groep, er wakker van liggen? Zo’n tien jaar terug debuteerden ze met een zonnige clubtrack, maar na hun Braziliaans getinte debuutalbum Oyebo Soul uit 2003 (eerder lounge dan club) ontwikkelde het tweetal zich tot rap tot rockband met open geest.

Sinds hun tweede album Saudade (2005) en een spectaculair optreden op Rock Werchter worden ze in hun thuisland op handen gedragen: naar aanleiding van de release van hun laatste, vierde langspeler Lokemo verkochten ze de zaal Ancienne Belgique te Brussel maar liefst vijfmaal uit. Lokemo klinkt gewoner, dus ook toegankelijker en anoniemer, dan hun voorgaande albums.

Het is een oerdegelijke rockpop plaat, met vakkundig in elkaar gestoken liedjes en competente maar ook voorspelbare arrangementen. De fans zullen er van smullen. De azijndrinkers kunnen er niet over vallen. Maar de buitenstaander zal er niet van naar Anciennen Belgique gaan rennen. Vakwerk dat smaakvol weghapt. En gelijk is verdwenen. ***** (Enrico Riva)

reviews

V/A FabricLive.57: Jackmaster Fabric Records

119

Jackmaster (Jack Revill voor intimi) is een Schotse DJ die op “FabricLive.57” de 80’s, 90’s, 00’s en meer recent werk met elkaar vermengt. Jackmaster weet in zijn mix inhoud te geven aan het woord ‘party’. Zijn invloeden komen vanuit diverse uiteenlopende stijlen, die op het eerste gezicht weinig met elkaar van doen hebben. Dit zorgt zo nu en dan voor wat onsamenhangende momenten, maar dat maakt de mix tegelijkertijd onvoorspelbaar en avontuurlijk. Het is dan ook niet vreemd dat Jackmaster de DJ Magazine Breakthrough DJ of 2010 award in de wacht sleepte. Hij ziet zichzelf immers primair als DJ. “The reason that I’m not really producing music is because I just think that at the moment, I’d be doing it for the wrong reasons. You shouldn’t make music with the objective of furthering your career as a DJ, or to become famous. Too many people are doing that these days I think. I’ll make music when I feel that I need to do it as a means of expressing myself. I don’t think you could ever call me a heads DJ. It’s always been about the party for me and I think that’s really come through in the mix.” Gedurende de mix horen we gevarieerde tracks van Inner City, Gregor Salto, Model 500, Martyn, AFX (aka Aphex Twin), Radiohead, Underground Resistance (het legendarische “Jupiter Jazz”), Outlander, Kim English (de befaamde garage-remix van Armand van Helden voor “Nite Life”, stammend uit de mid 90’s), CLS (aka Todd Terry) en Hudson Mohawke. De vaart blijft er voortdurend in, want Jackmaster laat in iets meer dan 70 minuten liefst 29 tracks passeren. Lekkere en vooral afwijkende mix. ***** (Art-D-Fact)

Red Snapper Key

John Morales The M+M Mixes vol.2

V/A Henry Street Grooves

V2

BBE

Henry Street Music/PIAS

Ook het Britse trio Red Snapper (tegenwoordig kwartet, met saxofonist Tom Challenger) is – net als het elders op deze pagina’s besproken Dreadzone – een van die Britse bands die breakbeats van de clubs naar de podia brachten. Aanvankelijk werden ze weggezet onder de noemer acid jazz, maar uit hun drie jaren ’90 albums voor het Warp label bleek al snel dat Red Snapper in een veel grotere vijver vist: van surfrock via duistere soundtracks tot groovende voodoo jazz. Na een pauze van vijf jaar zijn bassist Ali Thompson, drummer Richard Thair en gitarist David Ayers sinds 2007 weer actief. Key is de opvolger van het in 2008 verschenen mini-album Pale Blue Dot en het is wellicht het beste en zeker het meest avontuurlijke album uit hun loopbaan. De mannen zijn extreem goed op elkaar ingespeeld en durven zonder mankeren in het diepe te stappen, wat muzikaal avontuur van de bovenste plank oplevert. Luister voor de grap naar de single Loveboat: komt zo uit het Hawkwind songbook gewandeld en rockt als een malle. Maar er is ook ruimte voor impressionistische sfeertracks en filmische funk.

Topplaat. ***** (Enrico Riva)

Hij leerde de kunst van het dj’en via het radiostation van de US Air Force. We hebben het over halverwege de jaren ’70, toen de underground clubscene van New York - als getroffen door een wervelwind - in het Mekka voor de hedonistische danser veranderde.Befaamd werd hij toen hij samen met Sergio Munzibar een studiootje opzette. Hier namen ze mixen op en met taperecorders werden edits en remixen geproduceerd. Deze werden als promokopieën aan andere dj’s gegeven waarna het balletje ging rollen. Misschien minder bekend dan Tom Moulton, Larry Levan of Walter Gibbons; toch behoren de M+M mixen tot hoogst gewaardeerde versies uit de New Yorkse underground.

Iets wat toen al werd opgemerkt gezien het imponerende rijtje artiesten die de heren remixte. Op de 2e verzamelaar die BBE uitbrengt vind je over 2 cd’s vele beroemde disco klassiekers.

Befaamde anthems van Inner Life, Double Exposure, Gary Criss en Brass Construction met een heerlijk M+M sausje. De cd bevat veel hits, daarmee is de selectie voor de doorgewinterde verzamelaar misschien iets minder interessant. ***** (Tommy Rocks)

Liefhebbers van deephouse hoef je het niet te vertellen: tracks op het Newyorkse Henry Street label kun je bijna blind aanschaffen. Actief sinds 1994 is het label van Johnny DeMairo een baken in dansland, dat bovendien het geluid pionieerde van de gesofistikeerde clubgroove die zowel dansvloeren als lounges kon bekoren (ook wel bekend als deephouse). Ikonen als Armand van Helden, Kenny Dope, Robbie Rivera, DJ Sneak en Josh Wink brachten – al dan niet onder pseudoniem – muziek uit via Henry Street. Het in 1999 verschenen dubbelalbum To Story So Far verzamelde veertig HSM tracks in twee lange mixen. Deze dubbelaar met de alleszeggende ondertitel Classic Deep, Funky & Jazzy House From New York City, voegt daar in ongemixte vorm nog eens 18 tracks aan toe die na 1999 zijn verschenen. Er is niets nieuws onder de zon, maar met de kwaliteit zit het – doorgaans – nog steeds snor. Johnicks Summer Flight is deephouse-met-jazzgitaar waar de lounges van gaan trillen en van Non Stop Action van The Force (King Britt en Josh Wink) worden de dames rond de dansvloer opeens heel actief.

Vierkwarts met panache, het blijft leuk. ***** (Enrico Riva)

Mark E Stone Breaker

Tom Trago Iris

Prefuse 73 The Only She Chapters

Ghostly

Rush Hour

Warp/V2

Strone Breaker, de dubbel 12” van Mark E is wat het gemiddelde tempo betreft geen persoonlijke openbaring. Beats zo traag als drijfzand en zompig als een in chai-thee gedipt biscuitje.

Zo kennen we edit-meester Mark E eigenlijk wel. Het is meer de concessieloze, machinale consequentie die Stone Breaker zo bijzonder maakt. Hardware-house zonder echt begin of einde.

Het zijn prachtig bijgeschaafde en opgepoetste schetsen van baselines en akkoorden. Stone Breaker was aanvankelijk niet bedoeld als album, maar brengt veelmeer die tracks samen die Mark E vroeg of laat (of ook niet) op een 12”zou hebben laten persen. Stone Breaker geeft ons Mark E als archivaris die zijn vele producties, terecht, niet wil verstoppen en laten verstoffen. (Op dertien mei maakt Mark E trouwens zijn Nederlanddebut in Amsterdam!). ***** Chris Helt

Tom Trago kennen we als alleskunner. Hij maakte al eens een dikke EP vol met beats – “The Fluor Green EP” – en verraste in 2009 vriend en vijand met het mini album “Voyage Direct” (zijn debuut), dat onder andere de hoogvlieger “Lost In The Streets Of NYC” voortbracht. Met “Voyage Direct” toonde Tom Trago zijn affiniteit met tech-house en techno, waarbinnen vooral de flinke lik disco leidend was. Op “Iris” kiest Tom Trago andermaal voor een ‘nieuw’ muzikaal pad. Een breder pad met een vette knipoog naar de jaren 80 om precies te zijn. Een pad dat nog altijd veel flirt met discomuziek, maar dan wel in combinatie met soul, funk, hip-hop, electro en house/techno. Op “Iris” komen de vele gezichten van Tom Trago als het ware samen. En, dat is absoluut geen zwaktebod. Naast de muzikale diversiteit vallen ook de gastrollen door Tyree Cooper en Romanthony op. ***** (Art-D-Fact)

Let op het woord ‘She’ in de titel. Het zegt alles over het zevende album van Prefuse 73. Behalve het feit dat de Amerikaanse beatveteraan (echte naam: Guillermo Scott Herren) louter zangeressen toeliet op The Only She Chapters, is ook zijn muzikale aanpak vrouwelijker dan ooit. In plaats van over elkaar heen stuiterende hiphopbeats zweven er drie kwartier pluisjes door je woonkamer en is alles lief, mysterieus en tamelijk ongrijpbaar. Zoals goede vrouwen zijn. The Only She Chapters is een dapper album. Nogal wat fans van het eerste uur zullen hun hoofd fronsen bij deze stijlbreuk. Is dit de man die de Pokon vormde op de stekjes van Flying Lotus? Toch wel. Wie z’n Savath & Savalas-materiaal kent, wist al Herren een zachte kant had. Maar nimmer kwam die zo goed uit de verf als op dit kleine meesterwerk, waarop dames als Zola Jesus, Niki Randa en (wijlen) Trish Keenan hun stemmen zien omgevormd tot esoterische, met krulsnoeren omhangen bidprenten. Verslavend goed. ***** René Passet

reviews

Africa Hitech 93 Million Miles Warp Records

120

Wanneer men zich veel op blogs bevindt wil dat de visie wel eens wat vertroebelen; de kleinste acts en artiesten worden opgeblazen en geroemd en daardoor al snel gezien als de nieuwe muzikale-Messias. Dit is wanneer het om Africa Hitech gaat absoluut niet het geval. Blogs zijn angstvallig stil, ik kan zelfs via de minder legale wegen het album, wat volgende week uitkomt, amper vinden. Toch is het album van een dergelijke kwaliteit en schoonheid dat ik op dag van de deadline nog vriendelijk doch dringend heb gevraagd of ik het alsnog mag reviewen. Africa Hitech bestaat uit twee reeds gelouterde artiesten Mark Pritchard en Steve Spacek en brengen onder de Africa Hitech monniker een geluid wat niet eenvoudig binnen een genre te vatten is. Noem het future-bass of post-dubstep, noem het vooruitstrevend en divers, het mag allemaal.

Waarover niet getwist zal worden is de kwaliteit van elke afzonderlijke productie. Of het nou gaat om de pure energie die de Chicago footstep productie ‘Out In The Streets’ (tevens de single) met zich meebrengt, of de meeslepende en bijna filmische melancholiek van een nummer als ‘Cyclic Sun’, het is van eenzame kwaliteit. Waar vorig jaar Actress de interesse van velen wekte door rücksichtslos het juk van de hokjesgeest van zich af te werpen, is het dit jaar Africa Hitech die op de jaarlijstjes hoge ogen zal gooien. Het is moeilijk om een rode lijn te ontdekken in het album, er is een totale sfeer, een bepaald gebruik van percussie die als herkenbaar beschouwt mag en kan worden. Ook wordt er in verschillende tracks gebruik gemaakt van een zwaar aan effecten onderworpen stem die onder andere duidelijk maakt dat ’93 Million Miles’ de afstand van onze planeet tot de zon is. Maar daar houdt het dan ook mee op, van Theo Parrish-esque house op de afsluiter ‘Don’t Fight It’ tot het ‘Spirit’ waar Jamie XX trots op zou mogen zijn; het is allemaal even divers en even mooi. ***** (Jorn Liefdeshuis)

Vincenzo Wherever I Lay My Head

Daedelus Bespoke

Gang Gang Dance Eye Contact

Dessous Recordings/NEWS

Ninja Tune

4AD

Paul Young en Marvin Gaye gingen hem voor. Maar bij gebrek aan een hoed legt Vincenzo gewoon z’n hoofd te ruste. Gelijk heeft ‘ie, want z’n derde album Wherever I Lay My Head is puik in orde. De Duitse deephouseproducer uit Berlijn is al sinds het begin van zijn carriere (zo’n vijftien jaar terug) verbonden aan Steve Bugs Dessous-label. Zeg je Dessous, dan zeg je Vincenzo.

Hij is het prototype van een stille kracht. Zo’n gast waarop je kunt bouwen. Hij is vast nooit te laat op werk, levert louter vakwerk af en pakt klokslag half zes z’n jas. Dat dan weer wel.

Voor verrassingen hoef je bij de honkvaste Duitser niet aan te komen. Maar voor een warme portie deephouse zit je goed op Wherever I Lay My Head. Zangeres Lisa Shaw zorgt voor wat leven in de brouwerij. Ze is te horen op het beatloze openingsnummer en het tintelende, met voorzichtige acid-stabs opgeleukte Keep Moving. Pure kwaliteit, weinig verrassingen. ***** (René Passet)

Daedelus, de man met de meest imposante bakkebaarden van Los Angeles is terug! Alfred Darlington (zoals Daedelus in het echt heet) heeft een volle picknickmand met samples meegenomen, die hij neerzet in een uitbundig bloeiend veld waar een kring van zeven zangers en zangeressen al popelend klaar zit.

Kijk, daar hebben we Bilal die zijn soulvolle stem leende aan een van de wildste nummers van Bespoke. Hij wordt bijna vermorzeld tussen de ratelende drumrolls, barokke samples en grommende dubstepbassen van Overwhelmed, maar blijft overeind.

Daedelus kiest op zijn elfde (!) album voor een uitbundig maar tegelijkertijd verrassend coherent geluid, waarbij hij sixties filmmuziek, Flying Lotus-beats en obscure psychedelica heel simpel tot een felgekleurde pretsigaret rolt. Dat klinkt bij vlagen alsof Jaga Jazzist het nieuwe huisorkest van Brainfeeder is. Maar bovenal klinkt het gewoon als Daedelus in topvorm. ***** (René Passet)

Het vijfde album van de band Gang Gang Dance is een eenhoorn die tussen ingevette paarden op een racebaan in Arcadia staat en eigenlijk niet te houden is. Als de echo van het startschot tussen de rotsen wordt gekoesterd zijn de luiken reeds geopend en begint de wedloop tussen fantasie en rationele kracht. Gang Gang Dance etaleren op Eye Contact een hybride van elektronische folk electronic bodymusic en, geheel in de traditie van voormalig 4AD-labelgenoten Dead Can Dance en This Mortal Coil, dreampop. Hier wordt royaal met hysterische vocalen omgegaan en om de dertig seconden aan eerder genoemde bands gerefereerd zonder dat de groep ook maar een gram aan originaliteit of auteurschap inboet. Eye Contact is een fenomenaal web dat zijn draden tussen dancehall, UK funky en goth spant en een ieder verwelkomt om een tijdje te blijven kleven. ***** (Chris Helt)

The Subs Decontrol

Black Devil Disco Club Circus

T.R.A.C. The Network

Lektroluv/NEWS

Lo Recordings/V2

BBE Records

Drie jaar terug gooide het trio The Subs uit Gent een bommetje in de clubs. Hun als grap bedoelde track Kiss My Trance (wat gebeurt er als je trance kruist met electropunk?) ontplofte in hun gezicht en sloeg kraters in dansvloeren en hitparades. Ze wisten er zowel Boys Noize als Laurent Garnier als Tiësto mee voor zich te winnen. En zo werd The Subs een heuse groep met een heuse carrière, met hits, tournees en albums. Drie jaar en evenzovele (Belgische) hits later ligt album nummer twee op de draaitafel en dat is, net als debuutschijf Subculture (2008), een prettig gestoord schijfje, clubmuziek met een punkattitude. De mannen nemen zichzelf en de muziek niet al te serieus, wat resulteert in dampende en geschifte tracks als albumopener en recente hit The Face Of The Planet en het genadeloos groovende Don’t Stop, dat het geluid van 1989 pasticheert.

Niets is heilig en alles komt langs, van italo en electro tot house en trance, maar dan op dolle wijze gemorft. Heel verfrissend. ***** (Enrico Riva)

Wie Nancy Sinatra weet te strikken voor een gastrol, verdient ons respect. Het lukte Fransman Bernard Fevre, het brein achter Black Devil Disco Club. Lange tijd een cultartiest nadat hij in 1978 een naamloze discoplaat uitbracht die bij Richard D. James in de kast terechtkwam. Die laatste bracht de vergeten klassieker opnieuw uit waarna Fevre ineens weer welkom was in Europese clubs. Het opende meer deuren, blijkt nu. Behalve Sinatra zingen ook Afrika Bambaataa, YACHT en Jon Spencer een nummertje mee over de analoge uitstalling van de Black Devil Disco Club. Dat klinkt als een veelbelovend project. Nou zijn de arpeggio’s en kreunende synthesizers inderdaad niet van de lucht maar komt Circus toch niet helemaal uit de verf. De scherpte en bravoure die een Legowelt bijvoorbeeld wel heeft, ontbreekt ten ene male bij Fevre. Of wellicht is zijn kunstje gewoon een beetje uitgewerkt. Beter zet je het oude werk van Bobby Orlando nog eens op. ***** (René Passet)

T.R.A.C. is een door Marc Mac (50% van 4hero) geproduceerd hip-hop project. Het is niet de eerste keer dat Marc Mac zich bemoeid met hip-hop producties (zowel instrumentaal als vocaal). Zo bracht Marc Mac in 2005 het instrumentale hip-hop album “How About A Game Of Chess?” uit via het Amerikaanse ABB Soul. Op “The Network” horen we veelal soulful thema’s, die soepel gedijen over de solide beats van de geprezen DJ/producer Marc Mac. “The Network” biedt ook podium aan namen als Baron aka Drue Davis, Stitch 7 en Jen Holland. Absolute uitschieter van het album is “Over My Shoulder”, dat op een 70’s soulthema leunt en daardoor continu de aandacht opeist.

En zo heeft “The Network” nog diverse overtuigende tracks te bieden. Een album dat zich, op het gebied van (soulful) hip-hop, kan meten met de top. Naast drum & bass en broken beats/ nu-soul, wordt ook Marc Mac’s affiniteit met hip-hop andermaal onderstreept. Klasse. ***** (Art-D-Fact)

reviews

Honeymunch New Destination IRMA Records

121

Het uit Düsseldorf (Duitsland) afkomstige jazz-funk/fusion gezelschap Honeymunch is toe aan album nummer drie. Honeymunch volgers (zoals uw recensent) hebben ruim vijf jaar moeten wachten op een nieuw studioalbum. Een stap terug in de tijd. Honeymunch debuteerde in 2003 met het indrukwekkende album “Solon” – verschenen via IRMA Records sublabel Suonaphone. De pakkende en vooral energieke composities waren en zijn nog altijd enthousiastmerend. Zet bijvoorbeeld nog eens titeltrack “Solon” op en je begrijpt precies wat we bedoelen. Een track met een intro dat nimmer gaat vervelen. “Bunch” uit zomer 2005 was een logisch vervolg dat verscheen op het geprezen INFRACom! label uit Frankfurt (am Main).

Zoals gezegd is “New Destination” het eerste teken van leven in een half decennium. We lezen op de verpakking dat het album is opgedragen aan de inmiddels overleden Ulf Gronen, de (voormalige) gitarist van de band. Gronen is overigens nog wel te horen op dit nieuwe album. Een album dat doorgaat waar “Bunch” ophield, met het verschil dat er zo nu en dan vocale inbreng is toegevoegd (door Hannes Stickel om precies te zijn). Dat heeft geen echte negatieve invloed op de muziek, maar we horen Honeymunch toch liever als instrumentale band, die prachtige instrumentatie combineert met strakke drumbeats en wat elektronica.

Gevoelsmatig zijn de melodieën ook minder sterk dan op de eerste twee albums. Echter, ook album nummer drie is een prima prestatie. ***** (Art-D-Fact)

Hiroshi Watanabe Sync positive Natuurlijk, de fonetische grap die de albumtitel herbergt is ronduit verschrikkelijk. Maar dat is eigenlijk ook het enige van dit album dat je de in Japan geborene Hiroshi Watanabe kwalijk mag nemen. Sync Positive is een uptempo-gewelf met gigantische melodieën. Zij die nooit durfden toe te geven hoe mooi ze Children van Robert Miles vonden, kunnen nu ongegeneerd dit album van Watanabe aanschaffen. Een album vol kitscherige progressive die gelukkig nooit echt te progressive wordt en glazuurbrekende trance die nooit banaal wordt. Ik durf niet te zeggen dat de door velen bijgewenste neo-trance door Sync Positive eindelijk bevrijd wordt, maar het album breekt zeker een lans voor orgastische synthtechno. Episch! ***** (Chris Helt)

V/A Five Years Of Lazy Days - Mixed By Fred Everything

Art Department The Drawing Board

Lazy Days Recordings

Crosstown Rebels

Lazy Days Recordings, dat in 2005 opgericht werd door Frédéric Blais (Fred Everything) en Mike Fresco (DSG Music), is toe aan een verjaardagsfeestje. Het label, dat zich richt op quality house music, heeft ter ere van het vijfjarig bestaan een 2-CD compilatie uitgebracht, waarop je enerzijds een DJ mix van de uit Quebec (Canada) afkomstige Fred Everything kunt verwachten en anderzijds een schijfje met de ongemixte tracks (afzonderlijk te verkrijgen). De mix/selectie bestaat, geheel volgens de verwachting, hoofdzakelijk uit deep-house en grooves met een discosaus. Muziek van gekende namen als Atjazz, Shur-I-Kan, Lovebirds, JT Donaldson en Fred Everything zelf natuurlijk. Kortom, deze mixcompilatie is weinig verrassend, maar sluit wel aan op de verwachtingen. Liefhebbers van Fred Everything’s producties en het Lazy Days label in het algemeen zullen niet teleurgesteld worden. Zoveel is duidelijk. ***** (Art-D-Fact)

Hun single Without You piekte afgelopen jaar in menig djjaarlijstje. Nog altijd veroorzaakt de plaat met de killer bassline en de zeurende vocalen complete gekte op de dansvloeren.

Logisch dus dat er opwinding is rond The Drawing Board, het debuutalbum van het Canadese houseduo. Jonny White en Kenny Glasgow maken deel uit van een nieuwe lichting houseproducers waartoe ook Soul Clap (Boston), Seth Troxler en Wolf + Lamb behoren. Allemaal gasten die de muzikaliteit tussen de vierkwartsmaat belangrijker vinden dan het tempo van de beats. Veel op The Drawing Board haalt amper de 125 bpm.

Ondanks het lijzige tempo is dit toch een echt dj-album, met genoeg bruikbare tracks in het verlengde van Without You. Zoals What Does It Sound Like?, een grappige knipoog naar Adamski.

Iemand die 15 jaar terug eveneens het belang van een aanstekelijke baslijn inzag. ***** (René Passet)

05.

vinyl top 25

Young Edits Moving Me Up

(Foot & Mouth) disco De koningen van re-edits op Soundcloud krijgen eindelijk de aandacht die ze al een tijd verdienen.

Na hun weergaloze edits van ondermeer The Cure en Arthur Russell die door de grootste dj’s zijn gedraaid, krijgen ze nu hun langverwachte eerste vinyl release. (Reza Athar)

122

06.

Kirk Degiorgio Nairobi Re-Master Series

(Art Records) Detroit techno Tien jaar na de eerste persing komt Degiorgio’s Art label met de Re-Master Series. Een bewezen dansvloer klassieker, een juweeltje mede dankzij de Carl Craig remix van Nairobi.

Ook het meer acid-ish origineel zal het goed doen bij de techno puristen. Had je deze plaat nog niet, scoor hem dan snel, hij is namelijk gelimiteerd. (A pair of Glasses)

01.

Dorian Concept Her Tears Taste Like Pears

(Ninja Tune/PIAS) beats Hij speelt sneller keyboard dan zijn schaduw en wordt al het Oostenrijkse neefje van Herbie Hancock genoemd. Op zijn nieuwe single zoekt Dorian Concept het echter niet alleen in razendsnelle schijnbewegingen langs onmogelijke beats en melodieën. Afsluiter Thank You All The Time Forever is intiem, klein en heel erg mooi. (Rene Passét)

02.

L.I.E.S. Comeback Dust EP

(Echovolt) house, techno Een handjeklap tussen Brooklyn, Athene en Den Haag. Heel veel mooier krijg je ze niet zo vlug.

En dat hoeft ook helemaal niet want met deze derde release op Echovolt ben je wel even zoet.

3 uitgeklede tracks met veel simpele maar fijne drums, sferische synths en een vleugje acid. Persoonlijk favoriet is Comeback Dust (waar meneer Legowelt overigens een puike bijdrage aan levert). (Kennedy)

10.

Bronstibock feat Sage and Muthoni The Drummer Queen I Just Wanna Dance (Basserk) electro/ dubstep Bronstibock komt met een fraaie release die dubstep door te mangel haalt met zoetsappige R&B. Basserk vond dat nog niet ver genoeg gaan en vroeg een keur aan remixers om de track te voorzien van een harde dubstep dan wel een electro beat. Je treft ondermeer versies aan van Skip & Die, Doctr en Distrakt. (NameDropPINGtom)

11.

07.

Fudge Fingas Now About How

(Prime Numbers) deephouse Het liet even op zich wachten, maar hier is dan gelukkig het debuutalbum van multiinstrumentalist Mr. Fingas. De beste man (die uit een lege batterij nog lekker geluid weet te toveren) laat je in 10 tracks zo’n beetje alle hoeken van het elektronische muziekspectrum horen. Daarin wisselen down- en uptempo elkaar prettig af, waardoor Now About How ook na meerdere malen luisteren nog steeds enorm boeit. Een release met een lange houdbaarheidsdatum. En mooi artwork, dat krijg je er zomaar bij. (Kennedy)

04.

Tolouse Low Trax A simiad

(SD Records) techno/electronica Spin in het web van het Dusseldorfse nachtleven Detlef Weinrich verrast met deze wonderlijke EP op SD Records. Je komt gauw woorden tekort als je wil omschrijven waar deze plaat om draait, maar het lijkt een perfect geproduceerd stukje allermooiste nachtmerrie die je ooit hebt gehad.

Daarnaast lopen de tracks zo dik funky dat je je afvraagt of dit aan de Rijn is gemaakt of ergens aan een met regenwoud overwoekerde delta.

(Hans Verhaag)

08.

Unknown Artist People Of Earth

(Amp Art Recordings) house Het zou me totaal niet verbazen als deze EP aan het eind van het jaar bovenaan mijn jaarlijstje prijkt. Aan de A kant vindt je een prachtige “soulvolle” deep-house track met aanstekelijke vocalen. De B kant bevat totaal iets anders, namelijk een “beats” georiënteerd nummer. Beide zijn van absolute topklasse en met aankomende releases van Linkwood en Cottam is dit een label om scherp in de gaten te houden. (Gohan)

09.

Wax 40004

(Waxilized) dub-techno Wie is nou toch die mysterieuze Wax. Het is voor velen een precaire vraag. Maar wat doet het er toe. Het is gewoon moddervette techno, die gewaardeerd zal worden door liefhebbers uit verschillende uithoeken van house, techno tot electronica. Op editie nummer vier staan weer twee pure schoonheden.

Chapeau, chapeau (Tommy Rocks)

Marcellus Pittman M arcellus Pittman

(Lifetime Groove) house Wederom een pareltje van een plaat van de hand van deze Amerikaan. Zowel “ On A Beautiful Rainy Day” als “By Your Side” kenmerken zich door het warme geluid waarmee Detroit de wereld heeft veroverd.

Zeer gelimiteerd dus wees er snel bij want dit is een instand collecters item! (Gohan)

14.

Maurice & Charles Moroder In Milan

(Kinfolk) Balearic Met de zomer in aantocht, is het jaarlijks ook weer uitkijken geblazen naar de balearic platen dien in de schappen komen te liggen.

Debutanten Maurice & Charles zijn met hun dromerige “Underneath The Universe” een serieuze contender voor de balearic anthem van 2011. De bijkomende mix van Soft Rocks is ook een aanrader en zelfs nog dromeriger dan het origineel, maar in slaap vallen is haast onmogelijk. (Reza Athar)

V/A Uncanny Valley 4

(Uncanny Valley) house/tech Het vrolijke Dresdener house-label gaat vrolijk door op haar sterk gekozen pad.

Niet altijd zijn alle tracks van deze serie mini-verzamelaars even dik maar er zit altijd minstens een pareltje bij.. Misschien ligt het wel weer gewoon aan de compressie maar Platschern van Stefan Lohse zou als ik het voor het zeggen had wel eens de zomergroove kunnen worden van 2011.(Hans Verhaag)

Joy Of Sound Productions Image Fades Away

(Mahogani Music) Deephouse, r&b Net nu de zon z’n gezicht weer eens wat vaker laat zien komt Mahogani met een nieuwe soulvolle deephouse en r&b release. Iets met timing. En dan ook nog met Marvin Belton op de A-kant, die eerder op Ferrispark al overtuigde dat ‘ie een gouden keeltje heeft.

Daar wordt je vrolijk van. Niet de beste Mahogani trouwens, maar hij (lees: vooral de titeltrack) mag er zeker wezen. (Kennedy)

16.

13.

21.

22.

Bullion You Drive Me To Plastic

(Young Turks) beats Opgepikt door het hippe Britse Young Turkslabel wordt het tijd dat beatkneder Bullion eens doorbreekt. Al is deze EP geen simpele kost. Op You Drive Me To Plastic sampelt de jonge Brit onder meer Laurie Anderson, Yes en Cabaret Voltaire om er negen psychedelische chill wave-schetsen mee te maken. Tof. (Rene Passét)

12.

Tyree Nuthing Wrong

(Mojuba Underground) house De eerste release op dit nieuwe sublabel van Mojuba komt van Tyree Cooper. Oorspronkelijk kwam deze track in 1995 uit op Dance Mania en dat is duidelijk te horen aan de agressieve claps en de stevige kick. De repeterende vocals in het nummer maken het geheel helemaal af.

Een sterke EP in de geliefde Chicago traditie die gelukkig nu weer beschikbaar is. (Gohan)

Reggie Dokes High Tek Soul

(Kuumba) house Reggie Dokes ken ikzelf vooral van de prachtige track “Black Thoughts”. Ditmaal ontroerd hij opnieuw op zijn eigen Kuumba label. Vooral het nummer “Perceptions” is zeer fraai. Een dromerige melodie lijn begeleid door minimale percussie, veel meer heeft Dokes kennelijk niet nodig. De overige twee tracks zijn mee up-tempo en doen zoals de titel al deed vermoeden veel denken aan de oude Derrick May en Dimitri sound. (Gohan)

15.

Kenny Larkin Glob Remixes

(Planet E) Detroit techno Al 20 jaar brengt Planet E ons kwaliteit techno. Er is zelfs een 20 years of Planet E Essential-Mix gemaakt door labelbaas Carl Craig zelf voor BBC-Radio.

Drie ijzersterke remixen van Glob op deze plaat, met name de Ben Klock remix. Wat een wonderschone remix is dat, alsof je een Legowelt-achtige synth in een Detroit techno plaat hoort, erg mooi. (A pair of Glasses)

03.

20.

Dexter Great Northern Diver

(Clone Basement Series) electro Er zitten wat nieuwe Dexter-releases aan te komen waaronder deze dubby klapper op Clone Basement. Het vermengen van stijlen is natuurlijk al een tijdje een hype maar Dexter slaat wel de spijker op z’n kop met deze frisse besluiteloosheid die ergen tussen electro en dubstep komt te liggen. Zo krijgen we af en toe nog te horen hoe dik het kennelijk kan, en misschien wel wat vaker zou moeten.

(Hans Verhaag)

DJ Yoav B Wisdom Traxx EP

(Meakusma) house Aan Yoav B hebben we goede herinneringen overgehouden dankzij z’n brute laaste release op Delsin. De traxx van de EP mag je waarlijk Wisdom noemen, want deze langzame houstrax hangen als de molensteen van onversneden funk om je nek, maar dan in a good sense natuurlijk. Vooral Electricite is de awesome met z’n Sylvester-achtig hangend basslijntje. (Hans Verhaag)

17.

Invisible Conga People In A Hole/Can’t Feel My Knees

(DFA) nu-disco Het was een tijdje stil rond de heren van Invisible Conga People. Na hun geweldige debuut EP op Italians Do It Better was ik ze een beetje kwijt. Maar gelukkig zijn ze weer terug met een EP op het label van James Murphy. Vier duistere en donkere tracks, met meeslepende vocals zoals we ze drie jaar geleden hebben leren kennen. (Reza Athar)

23.

Orson Bramley Inverted Snobbery

(Orson Records) electronic Na lange tijd niets te hebben vernomen van het label is er dan in eens Inverted Snobbery.

Een zeer gevarieerde plaat (12 tracks) met werkelijke meesterwerken. Neem bijvoorbeeld Portaits of the Invisible Man, super relaxte electro met een dodelijk acid-loop, als je hier de zomer niet mee doorkomt.. (A pair of Glasses)

24.

Murphy Jax The Astro Disco

(My Favorite Robot) house Na zijn grijsgedraaide debuut EP “It’s The Music”, is Murphy Jax terug op het Canadese label. Op deze EP gaat hij verder, waar hij bij Clone stopte. Drie disco en electro geïnspireerde house, met een flinke jaren ‘80 popsausje erover heen. De bijkomende remixen zijn ook alles behalve mis. Jori Hulkkonen en Dance Disorder rekken het origineel uit en maken het nog buitenaardser. (Reza Athar)

18.

The Exaltics 1000 lights in the sky (part 3)

(Bunker Rec.) acid electro Zure Acid ondersteund door zware electro beats. Een Bunker release zoals we ze graag hebben. Dirty Brown and Miserable.

(A pair of Glasses)

19.

Instant House Dance Trax

(White) deephouse Er worden de laatste tijd nogal wat tijdloze house knallers opnieuw uitgebracht. De een zal dat leuker vinden dan de ander. Zo ook bij deze van Instant House. Maar liefst 6 toppers uit de oude doos, aangevuld met iets dat we nog niet kenden. Toch een welkome verrassing als je de driedubbelelpee al een paar jaar net niet voor een halve meier of meer had gekocht en je een sucker bent voor de sound van mannen als Joe Claussell, Blaze en Murk. (Kennedy)

25.

Nacho Patrol The Africa Jet Band Experience

(M Division) electro Het lijkt wel alsof alles wat Danny Wolfers aanraakt veranderd in goud. Ook op deze Ep is het weer raak met een broeierige mix van afrobeat, disco, lo-fi en ander experiment. De hele plaat ademt romantiek en avontuur en boeit van begin tot eind. Favoriet zijn bij mij “Starts Over Africa”, “Ghetto Compressor” en “Salambo Dance”, maar eigenlijk doe ik daar de rest mee te kort. (Gohan)

charts 123

Dimi Angelis Soulrock | NL 01. Pär Grindvik - Sinister RMXS (Sinister LTD) 02. Marcelus - EP 2 (Deeply Rooted House) 03. Endless - 0165 (Electric Deluxe) 04. O/V/R -Post-Traumatic Son (Marcel Dettmann MDR Version) (Blueprint) 05. Pfirter - Audiometria (Lucy Rmx) (Stockholm LTD) 06. The Nighttripper - Tone Explotation (Planetary Assault Systems Rmx) 07. Isodyne and Inigo Kennedy - Lagrange Point (Jonas Kopp Argatian Rmx) 08. Terence Fixmer & Claudio PRC - Lunar Forest Prologue) 09. Andres Zacco - Dextre (Traut Muzik) 10. Advanced Human - Air (Markus Suckut Rmx) (Gynoid Audio)

Tamo Sumo Ostgut Ton | DE 01. Burial, Four Tet & Thom Yorke - Ego (Text Records) 02. Gesloten Cirkel - Moustache (Moustache Techno Series) 03. Wax 40004 - No Titel (Wax) 04. Bodikka - Rubber (Swamp 81) 05. Fix - Dr Technofunkenstein EP (Nightvision) 06. Conforce - Spoiled (XDB Reshape 2) (Clone Basement Series) 07. Fred P - The Incredible Adventures of Captain P (Soulpeoplemusic) 08. Theo Parrish - Feel Free To Be Who You Need To Be (Sound Signature) 09. Instramental - Thomp (Nonplus) 10. Slobban - Funkig Gura Med Hus (Sankt Göran Pres 001)

Dubbyman Deep Explorer | ES 01. Larry Heard - Scenaries Not Songs 02. Joy of sound Production feat Marvin Belton - Images Fade Away (Mahogani) 03. Baaz - I Feel (Dubbyman remix) (Minuendo Recordings) 04. Malcolm Moore - Pancake Sessions (Altered Moods) 05. P023789 - B1 (White Label) 06. Black Jazz Comsortium - Electric Blues EP (Deep Explorer) 07. Dubbyman - Time of Sensivity EP (Ornate Music) 08. Jenifa Mayanja - Woman Walking in Shadows (Kai Alce remix) (Bumako) 09. Reggie Dokes - High Tek Soul (Kuumba) 10. Velophone - Thoughts From Chicago part 2 (Eargasmic Records)

Distrakt Basserk | AU 01. One in the Chamber -Aparatus (Mr Skeleton remix ) (Rot10 Musik) 02. Sirimande - Siriusmo (Monkeytown Records) 03. Bronstibock feat. Sage & Muthoni The Drummer Queen - I just wanna dance (Distrakt Remix) (Basserk Records) 04. Slegdehammer - Electrophants (Boemklatch Records) 05. Numbers - Clouds (Turbo) 06. The Monkeys Are Coming - Does It Offend You, Yeah? (Cooking Vinyl) 07. Transient - Clash The Disko Kids (Shameboy remix) (Basserk) 08. Mixhell - Antigalactic (Mumbai Science Remix) (Boysnoize Records) 09. Friendly Intentions - Noisia (Vision recordings) 10. Deep Throat - Distrakt (Maehtrasher)

Johanna Mercker We Are E | NL 01. Clockwork - Its You Again (Hot Creations) 02. Chris Carrier - Street Machine (Soweso) 03. Deniz Kurtel feat. Leza Boyland - Music watching Over Me (Crosstown Rebels) 04. DJ Sneak - Babylon Fallin (Cécille Records) 05. Martin Landsky - V2K (Poker Flat Recordings) 06. Alex Picone - Inside Out (Cadenza Records) 07. Shlomi Aber & DJ Sneak - After Touch (DJ Sneak version (Be as One) 08. Solomun - Love Recycled #2 (2DIY4) 09. Move Groove - The Rythym Odyssey (Dr. Drunk) Lipservice 10. Tiga - Gentle Giant (Efdemin remix) Turbo recordings

Oliver Weiter We Are E | NL 01. Arjuna Schiks - Hua Hun (Unreleased) 02. Loops - Madre (Rodriguez Jr. remix) (We Are EP) 03. Don’t - Deep Blue Sea (Apollo) 04. Ruede Hagelstein - Emergency (Super Flu´s Gental Dental Nurse remix) (Souvenir) 05. Eelke Kleijn - Ein Tag Am Strand (Unreleased) 06. Boss Axis - Keep Going (Parquet Recordings) 07. Oliver Schories - Suicide Circus (Rompecabeza) 08. Kaiserdisco - Simplistix (Sebastian Leger remix) (MBF) 09. Piek meets Oraa - If lLfe Gives You Melons (Uner 80´s remix) (Piston Recordings) 10. Maetrik - Crush On Me (Cocoon Recordings)

testlab 125 Tekst Hans verhaag

Korg Kaoss Pad Quad Terug naar het begin Het is alweer twaalf jaar geleden dat de eerste Kaoss Pad werd geïntroduceerd: de KP1. Deze lange houdbaarheidsdatum van de serie is het bewijs voor de toegevoegde waarde die de multi-effect-processors op handformaat al jaren bieden. Het Japanse Korg heeft in de tussentijd dan ook niet stilgezeten, en kwam met waardige opvolgers van de illustere eerste Pad, waaraan bijvoorbeeld samplefuncties werden toegevoegd, en uiteindelijk zelfs een synth op handformaat niet ontbrak. Toch biedt de nieuwe Kaoss Pad Quad dat soort gekkigheid eigenlijk niet, en gaat terug naar waar het in eerste instantie om ging: effecten.

Dat klinkt zo eigenlijk wat kort door de bocht: de Quad is namelijk gespecialiseerd in het “stapelen” van effecten. Zo kun je effecten kiezen in vier (what’s in a name) afzonderlijke groepen, die je vervolgens naar hartenlust kunt combineren. Je kunt je afvragen of daadwerkelijk elke combinatie zinvol is, maar het klinkt toch stoer genoeg om te vermelden dat je in totaal 1295 combinaties van effecten tot je beschikking hebt. Dat is twaalfhonderdvijfennegentig dus!

en flanger, met groep 3 kun je je geluid op verschillende (gebruikelijke) manieren filteren, en is groep 4 met reverbs en delay’s de kers op de taart. Gelukkig hoeven we daarbij niet onvermeld te laten dat je ook op de Quad je effecten instelt met behulp van het XY-touchpad (2d dus) dat in tegenstelling tot haar voorgangers multi-colour is verlicht.

Is er dan niets negatiefs over de Quad te vertellen?

Nou een kniesoor zou het kunnen hebben over de afwezigheid van een usb- of midi-poort, en opmerken dat in je in bepaalde situaties liever gebalanceerde ins en outs gebruikt. Een gemakzuchtige dubstep-dj zou het misschien ook nog opvallen dat de bpm-counter nogal wat moeite heeft het juiste tempo te achterhalen. Maar de dagelijkse realiteit is dat de Kaoss Pad Quad gewoon een tap-knop heeft en teruggaat naar waar het bij de Kaoss Pad oorspronkelijk om draaide: het opzoeken van audiotoevalligheden, breekpunten en sonische implosies van formaat. Jawel, het eindresultaat is dikwijls te cool voor woorden. En iedereen die er wel eens met spullen van de Japanners gewerkt heeft kan het je vertellen: het stapelen van Korg-effecten kan eigenlijk nooit een straf zijn!

De verdeling van de effecten over de vier groepen is wat je noemt logisch, zo bestaat groep 1 uit modernere effecten en tools zoals een beatslicer, De Korg Kaoss Pad Quad is te koop voor €345,loopfunctie en grainshifter, groep 2 is voorzien van www.voerman.nl “klassieke” modulatie-effecten zoals een phaser www.korg.com

testlab 127 Tekst Hans verhaag

Numark Mixtrack Pro less is more Het is vinyl- of cdj-dj’s vast al eens opgevallen wat eigenlijk het meest vervelende is van het digitale draaien: tegen de tijd dat je net aan je draai gevonden hebt, komt de je opvolger al de booth in stappen. Een digitalist die met z’n kabeltjes en interface makkelijk een half uur om je heen dartelt en daarmee een nogal beduidende werking heeft op de atmosfeer in de booth en misschien wel op je hele set. Net als bij meer fabrikanten van dj-gear heeft men ook bij Numark dit euvel, gelukkig, onderkend en is de audio-interface van de Mixtrack ingebouwd in de controller: meet the Mixtrack Pro.

hoe ze bij deze prijs zo stevig hebben kunnen worden en uiteraard een onmisbare transport-sectie. Lees je deze rubriek niet vaker: in de transport-sectie vind je de que- en je play- en pause-knoppen.

Gelukkig vinden we de mixer(-sectie) gewoon in het midden, dus er komt gelukkig geen ergonomische revolutie aan te pas om met deze controller te werken. We vinden de masterfader overigens tussen je deck-faders, en dat is eigenlijk verfrissend handig te noemen, al hoop je natuurlijk wel zoveel mogelijk van ‘m af te kunnen blijven. Verder is deze mixer voorzien een driebands eq, en ontbreekt eigenlijk alleen een gain-knop per kanaal. Daar krijg je echter wel een centrale Gelukkig is duidt het woordje Pro niet als bij sommige concurrenten browse-knop voor in de plaats, die er voor zorgt dan je voor het bladeop een absurd prijskaartje, een kilo’s wegende metalen behuizing of ren door je mp3’s niet “terug naar je laptop” hoeft. force feedback die je dient mee te zeulen, en een wirwar aan opties, afstellingen en persoonlijke voorkeuren waarmee je gemakkelijk een vrij De Mixtrack Pro wordt standaard geleverd met Virtual DJ LE, dat weekend vernietigt. Nee, de Mixtrack Pro is een alles-in-een unit die wel- nauwkeurig aansluit op de controller. Dat niet alleen in louter praktiiswaar simpel maar ook ruimhartig doet wat hij belooft. Nu zijn er in deze sche zin: ook voor wat betreft beatmatching of bijvoorbeeld de pitchrubriek al vele vergelijkbare controllers onder de loep genomen, maar dit fader ben je met deze combinatie precies as hell. Je gaat je met deze is eigenlijk de eerste keer dat er een echt plug&play gevoel is ontstaan, controller eigenlijk afvragen waarom je veel meer zou uitgeven aan omdat je aan de Mixtrack Pro meteen ziet wat je ermee wilt doen, maar een tank van een machine met duizend en één mogelijkheden en dito ook omdat hij je verder niet teveel overbodige keuze laat maken. software, maar feit is dat je daaraan nou eenmaal hobby kunt hebben. In ieder geval is de Numark Mixtrack Pro een vliegklare machine Als we gaan opnoemen waarin deze Numark voorziet, lijkt dat dus voor zowel zolderkamer hobbyist als doorwinterende dj, en dat met erg veel op exact dat wat je nodig hebt: twee control-units voor een buitengewoon zonnig prijskaartje. elk een deck links en rechts, voorzien van pitchfaders, controleknoppen voor je effecten, loops en “kill-”filters voor het elemineren De Numark Mixtrack Pro is te koop voor een adviesprijs van €249,van ongewenste frequenties, cdj-style jog’s waar je je van afvraagt www.numark.com

in de studio met FS Green 128 Tekst Michael Oudman Beeld Eline Soumeru

SAE Institute Audiobot competition: FS Green

Aan het rijtje Secret Cinema, Pitto, Estroe, Steve Rachmad, Patrice Bäumel en Darko Esser voegen we nu FS Green toe. De jonge Amsterdammer is beatmaker extraordinaire, heeft een State Award op zak en produceerde onder andere voor Winne en Zwart Licht. Onlangs stak hij zijn handen uit de mouwen voor een nieuwe editie van de SAE Institute Audiobot competition. De winnaar van die competitie, Camiel Munier – TFHats – zond de track F Machine in. Onze lezers kozen de track als favoriet, FS Green vijlt bij.

Het is vrijdagavond. Het is nog maar half april, maar de zon staat al fier aan de hemel. De parken ruiken naar barbecues, op het water krioelt het van rustig dobberende bootjes. Maar wij – FS Green, Camiel Munier, Marco Antonio Spaventi en ondergetekende – zitten in korte broeken in één van de studio’s van het SAE Institute. Het is heerlijk weer, maar de muziek gaat voor. Gelukkig worden we koel gehouden door een zacht zingende airco, en worden we slechts door een enkele zonnestraal die door het geblindeerde glas weet te prikken herinnerd aan de lente. De rest van de tijd staren we geobsedeerd naar twee schermen waarop Ableton de track F Machine in al haar glorie aan ons toont.

Gespeeld met synths, gearrangeerd in Ableton en vocalen uit een documentaire over hypnose. Dat zijn zo ongeveer de belangrijkste kenmerken van de techno slash electrotrack die Camiel ingezonden heeft. Volgens FS Green, Franklin in het dagelijks leven, kan er nog wel wat gesleuteld worden aan het arrangement. Marco is er van overtuigd dat er op geluidstechnisch niveau nog winst te boeken is. Hoog tijd om aan de slag te gaan. Grofweg gaan we beginnen in Ableton, en eindigen in Protools. Wanneer we nog eens goed naar de track luisteren, blijkt dat er nog een klik geluid verborgen zit in de bassdrum. Nauwelijks te horen als je de gehele track luistert, maar oh zo goed aanwezig wanneer je de sporen stuk voor stuk je trommelvliezen laat masseren. En als je iets eenmaal gehoord hebt, dan blijf je het horen. Omdat alles gesampled is van synths, filter Marco het schoonheidsfoutje weg.

Het arrangement is het volgende deel waar de heren zich over buigen.

Marco is van mening dat het vocale gedeelte in het originele nummer te lang duurt en verplaatste het vocale gedeelte. “Je verliest de energie die daarvoor is opgebouwd” legt hij uit. Besloten wordt om het deel nu tussen de break en het vocale gedeelte zit te verwijderen.

“Ik hou van de drop” zegt Franklin over het vocale gedeelte. “Kunnen we hem niet voor de break doen, in plaats van er na.” Marco kijkt op.

“Terug dus?” Het antwoord is bevestigend. Marco is nog niet tevreden. De track bestaat nog te veel uit losse stukken. “Op een gegeven moment moet alles bij elkaar komen. Het is ook niet goed om twee breaks te hebben. Het moet juist los gaan!” Dan herinnert Franklin zich een baslijn aan het begin van de track. “Gebruiken we dat alleen daar? Kunnen we die niet nog een keer terug laten komen?” Als Franklin zegt dat hij nog een drumgedeelte mist, is het tijd om de track even helemaal opnieuw te beluisteren. “Het is moeilijk om te focussen op een klein gedeelte, als je niet meer weet wat er voor en er na komt.”

Na de track nog een keer helemaal beluisterd te hebben, heeft Marco een mening. “We moeten de vocal vaker terug laten komen. Dat is wat de track maakt. We hebben twee vocalen waarmee we kunnen werken. En we kunnen ook de drums nog iets aangepast gebruiken.” Camiel vindt nog wel dat er wat overgangen zijn die te abrupt gebeuren.

Er ontstaan wat momenten van leegte in de track. Volgens Marco zou de melodielijn meer door moeten gaan. Camiel biedt het verlossende woord. “Er zat een reverb op!” Dat betekent dat er een nieuwe zoektocht op komst is. Die naar een geschikte reverb om de leegte wat op te vullen. Uiteindelijk komt Marco uit bij de Reactor Space Master. “Je kunt er erg synthetische geluiden mee maken.”

feature 130 Tekst Michael Oudman Beeld Lianne van de Laar

Wat dan volgt is een schijnbaar eindeloze discussie, waarbij geluiden halve tellen heen en weer geschoven worden en stiltes voor claps geplaatst en verwijderd worden. Melodieën worden uitgerekt, ingefade, uitgefade en verplaatst. Vanuit het niets klinkt het ineens “I like where this is going” uit de mond van een zichtbaar blije Camiel. Terwijl Marco bezig is met de vocalen vraagt hij zich hardop af waar ze vandaan komen. De mannelijke vocal komt van Sample Swap en de vrouwelijke blijkt te komen uit een documentaire over hypnose. “Het lijkt wel iets oud-acid achtigs” aldus Marco. Dat gezegd, valt hem op dat zowel de mannelijke als de vrouwelijke vocal in hetzelfde spoor staan. Het eerste wat hij doet is de boel splitsen. Na een korte pauze – waarbij zoals gewoonlijk de gesprekken louter over gear en geluid gaan – kijkt het trio opnieuw met frisse blik naar de track.

“We kunnen nog wel wat conga’s of andere percussie gebruiken hè?” vraagt Marco, die vindt dat er nog wel wat meer variatie in het midden nodig is. Franklin antwoord bevestigend, maar vindt ook dat er aan het einde nog wel wat mag gebeuren. Tegelijk zegt hij ook tegen Camiel dat hij wel goed moet nadenken over wat er gebeurd met zijn track. “Het zou zonde zijn als je achteraf denkt ‘hey, dat had ik liever toch niet gewild’. We kunnen natuurlijk wel gewoon experimenteren!” In de zoektocht naar meer percussie, stelt Camiel even later voor om de reversed claps van het begin te gebruiken. Ook de mannelijke vocal mag best wat vaker terugkomen. Om een nieuw stuk van de track in te luiden, bijvoorbeeld. Na nog wat kleine fine-tune sessies is het uiteindelijk tijd voor de pro-tools sessie, waarin de track gemasterd wordt.

Bij de masteringsessie is het Marco die laat zien wat hij waard is. In sneltreinvaart – soms met auditieve ondersteuning, soms niet – past hij de volumes van de sporen aan, en filtert oneffenheden weg. Eén noot van de baslijn blijkt te luid te zijn. Om er achter te komen welke noot het is, speelt hij mee. Wanneer de juiste noot aangeslagen is, zoekt hij de frequentie ervan op, en filtert vervolgens zo een deel van de frequentie weg, dat er een harmonieus geluid over blijft. Om de track een wat meer electro gevoel te geven komt er meer sub-bas bij. Tijdens het renderen van de track valt een automatie van één van de drum stukken op. Niet in positieve manier. Besloten wordt om die snel te verwijderen. Nog eenmaal wordt de track gerenderd en beluisterd. Het trio is tevreden met het resultaat, en ik kan het daar alleen maar mee eens zijn. 10 seconden erbij, een nieuw arrangement en een gemasterde track die ondertussen al op 22tracks staat. Da’s nog eens een resultaat. www.sae.nl www.iamfsgreen.net

"Op een gegeven moment moet alles bij elkaar komen."