DJB 50

Issue number 50.

DJBroadcast, still the best free music magazine in Holland.

DJB50: A 24 Hour Celebration A 24 Hour Celebration. Dat klinkt meer als een sleazy after op Ibiza. Maar voor DJBroadcast is het een dag waarop wordt stilgestaan bij een mijlpaal: het 50e nummer van ons aller DJBroadcast Magazine. Te midden van een batterij laptops en een bijna tastbare positieve energie is een gelegenheidsredactie van DJB50 bezig om binnen een dag een volledig magazine in elkaar te draaien.

Om zeven uur gaat de PDF naar de drukker. Om twee uur vannacht worden de eerste exemplaren de kolkende menigte in de clubzaal binnen gegooid, waar op dat moment een line-up van 50 dj’s, artiesten die iets met DJB hebben, staan te draaien. Beneden in De Verdieping zal de chaos ook niet zijn te overzien met sets van Brutuzz, The Gaslamp Killer en DJ Promo.

Negen jaar, het lijkt wel een eeuw, het lijkt wel een week. Er is zoveel gebeurd en tegelijk helemaal niks; hipsters zijn nog steeds hipsters, al zijn de baslijntjes wat veranderd alsook de bijbehorende uniformpjes.

DJ’s zijn nog steeds iconen, al zijn de fees wellicht wat omlaag gegaan. En een goede dj kan je nog steeds een magische avond bezorgen, je meenemen op een reis naar het onbekende.

En DJBroadcast is nog steeds DJBroadcast. Geen kringlooppapier meer na een serie upgrades. Niet alleen meer muziek, ook de lifestyle er omheen. En binnen de muziek is het blad ook meer allround geworden om de simpele reden dat goede muziek niet electronisch hoeft te zijn.

We zijn er nog, dat is binnen het Nederlandse medialandschap een prestatie op zich. En we hebben de blik op de toekomst gericht met de intentie om te blijven innoveren en kansen te grijpen die op de loer liggen. Van hieruit proosten we op jullie, onze lezers, en hopen we jullie nog vaak te treffen. Op papier, op het wereldwijde web, of gewoon op de dansvloer!

Groet van het DJBroadcast team

9.

Voorwoord.

11.

Index.

19. NIEUWS 25. VOLTT 26. PALLADIUM PIRATES 18. DE MIXTAPE VAN… B-BOY RONNIE 31. UNDERGROUND NOISE 36. HOUSE IS ZEGMAAR ECHT MIJN DING 42. APPELSAP 50. THE GASLAMP KILLER 60. SBSTRKT 68. BACKSTAGE BALLIN 79. CD REVIEWS 87. CHARTS 91. HOTSHOP 94. TESTLAB

15.

Colofon.

Uitgever Victor Bakhuis (victor@blueprintmedia.nl) Eric van den Bogaard (eric@blueprintmedia.nl) Hoofdredactie Michael Oudman (michael@djbroadcast.nl) Redactie Wiecher Troost Sasja Kooistra Alfred Bos Eric van den Bogaard Tom van Haaren Alex Kenman Leonie Versteeg Germaine van de Laar Deborah Siegel Jordi Keulemans Frank Zuylen Daan Akse Anne Slump Stephan Wolven BĂŠr Engels Fotografie Elza Jo Eline Soumeru Malou Breevoort Julia de Boer Daphne Drenth Marieke Broer DesirĂŠ van den Berg Maarten Jungen Robin Rayno Styling Renske van der Ploeg Vormgeving Maslow (hellow@maslow.nl) Illustraties Paul Rickus Mark Klaverstijn (Machine) Sander Mans Pieter Frank de Jong Sofie Horsman Erris Huigens

17.

Colofon.

Sales Claartje Wolff (claartje@djbroadcast.nl) Minggus Dorpmans (minggus@djbroadcast.nl) Lisanne Bervoets (lisanne@djbroadcast.nl) Abonnementen Voor alle vragen over abonnementen en bezorging kun je terecht op www.djbroadcast.nl/subscribe.

De abonnementenservice is te bereiken via abonnement@djbroadcast.nl Drukwerk PRinterface Distributie Jan de Flyerman Social Networks twitter.com/djbroadcast facebook.com/djbroadcast DJBroadcast Magazine is een uitgave van Blueprint Media BV Redactieadres DJBroadcast.nl Postbus 3952 1001 AT Amsterdam www.djbroadcast.nl Persberichten info@djbroadcast.nl Agenda agenda@djbroadcast.nl Telefoon 020-6868600 E-mail info@djbroadcast.nl Website www.djbroadcast.nl

19.

News.

Tekst Leonie Versteeg.

Germaine van de Laar.

NATURE ONE Raven op een raketbasis Als je denkt, ‘jahaa, ik ken die Nederlandse festivals nu wel’ dan kun je altijd nog uitwijken naar Duitsland. Daar trekt de zeventiende editie van Nature One in het weekend van 5 tot 7 augustus 55.000 bezoekers. Van de 300 dj’s behoren Paul van Dyk, Sven Väth, Sander van Doorn en Dave Clarke tot de headliners. En de locatie? Die is vet. Een raketbasis van het Amerikaanse leger bij Koblenz, nog geen drie-en-half uur rijden vanuit de Randstad.

Wat kun je nog meer verwachten? Organisator I-Motion heeft DJ Rush en Adam Beyer geboekt, na jaren van afwezigheid. Tiefschwarz, Aly & Fila, Fritz Kalkbrenner en GTronic staan net als vele anderen voor het eerst op Nature One. Nederlandse acts die de grens over trekken zijn Acid Junkies, Toyax, Mason en Ferry Corsten. Check van te voren even goed wie je wilt zien, want er zijn in totaal maar liefst 23 podia in tenten, bunkers en in de openlucht.

Het festival duurt drie nachten en vier dagen. Daarom kun je je camper of tent kwijt op het inmiddels beruchte kampeerterrein van één vierkante kilometer. Volgens insiders is dit alleen al te gek, omdat er overal miniraves ontstaan en mensen autodaken als podium gebruiken. ‘Nature One goes wild’. Gek doen mag dus. Ook prima: de prijs voor het hele weekend is in de vvk €64. www.nature-one.de

Aux geht Raus Bastiaan Bosma en Luuk Bouwman leerden elkaar kennen op de Kunstacademie van Breda. Acht jaar en ongeveer vijfhonderd optredens later, stopt Aux Raus ermee. In maart bracht het gabberpunkduo hun, naar nu blijkt, laatste album All Creeping Things Stopped Creepin’ uit. Bekend zijn ze van de hit Fall van hun eerste album This Is How It Works. Het album werd bekroond met een 3VOOR12 Award en Essent Award voor de categorie Beste Album.

De muziekcarrière van het duo heeft zich voornamelijk afgespeeld in Europa, maar ook in de VS. Het hoogtepunt voor Luuk Bouwman is echter de beginperiode in Mexico. ‘We begonnen net en gingen al naar Mexico voor een optreden. Dat was bijzonder.’

Dit najaar toeren ze voor het laatst. Bastiaan Bosma kan zich daarna meer richten op Coevorduh, een samenwerking met Vieze Fur van De Jeugd van Tegenwoordig. Luuk heeft nog geen concrete muziekplannen en is nu druk met het maken van documentaires.

‘We geven na de tour nog een afsluitend optreden in Amsterdam.

Dat wordt één grote alcoholparty. En dit keer moet iedereen zijn kleding aanhouden!’ Aux Raus is dit najaar nog te zien op onder meer Valtifest en in Vera (Groningen), Ekko (Utrecht) en De Groene Engel in Oss. www.auxraus.com

ADE x DJB

21.

News.

Tekst Alex Kemman.

Leonie Versteeg.

Van 19 tot 22 oktober is het weer zo ver: vier dagen lang zal ‘s werelds grootste clubfestival voor elektronische muziek evenement plaatsvinden in Amsterdam. Uit de hele wereld zullen muziekprofessionals en liefhebbers komen voor conferenties, workshops and simpelweg om te feesten. DJ Broadcast maakt ook dit jaar weer een Amsterdam Dance Event special, jaarlijks de enige editie van DJB die in het Engels wordt uitgebracht.

700 artiesten zullen in 44 verschillende clubs optreden. De creme de la creme van de electronische muziek zal natuurlijk weer aanwezig zal zijn. In het seminarprogramma heeft ADE een heuse primeur: de dj cook off. Een kookmix tussen Dubfire en Christian Smith onder begeleiding van een topchef.

Om je te helpen de juiste selecties uit het gigantische aanbod te maken zal DJ Broadcast in de september een speciale editie weiden aan ADE. In deze volledige Engelse editie zullen alle kanten van het ADE belicht met onder andere een uitgebreide vooruitblik op interessante seminars, interviews met de grote dj namen van ADE 2011, tips voor insiders over de beste plekjes in Amsterdam volgens de kenners. En natuurlijk het complete programma op een overzichtelijke manier in één magazine. De DJ Broadcast x ADE special is vanaf de tweede week van september te vinden bij je lokale provider! www.amsterdam-dance-event.nl

Electronation fights cancer Electronation viert zaterdag 23 juli haar negende verjaardag traditiegetrouw in Paradiso. Vrienden en bekenden die het Amsterdamse evenement al sinds het begin bijstaan, feesten in gedachten met de vorig jaar overleden oprichter Roy Avni. Ook dit jaar doneert de organisatie de volledige opbrengst aan het Fight Cancer-initiatief van het KWF Kankerbestrijdingsfonds ter ere van Avni. De Israëliër stond niet alleen aan de wieg van het event, maar ook aan het hieraan gelieerde label Echoism Recordings. Daarnaast presenteerde hij elke zaterdagavond zijn radioshow op KinkFM. ‘We richten ons deze editie op een dwarsdoorsnede van de sounds waar Electronation de afgelopen negen jaar voor heeft gestaan’, aldus mede-organisator Hans-Jochem Dijk. In de drie areas van Paradiso draaien ruim 25 dj’s die in de loop der jaren hun steentje hebben bijgedragen. Als allereerste residents staan Dijk a.k.a DJ Terry Toner en Herr Arter in de grote zaal. Dijk: ‘We draaien alle Electronation-hits uit de beginjaren tot nu’. Ook de zestigjarige Italiaanse electro-cultheld Alexander Robotnick is weer van de partij.

Daarnaast is er een fijne selectie van Nederlands eigen dj’s: Darko Esser, Warren Felow, Mason en Anton Pieete, maar ook veelbelovende nieuwkomers als Applescal (Live), Arjuna Schiks (Live), Homework en The Heykids zijn aanwezig. Gegarandeerd een geslaagd verjaardagsfeestje. www.electronation.nl

23.

News.

Tekst Alex Kemman.

Red Bull Music Academy gets Spanish Red Bull Music Academy gaat dit jaar naar Madrid. Na de tragische aardbeving in Japan werd de academie gedwongen een andere locatie te vinden. De keuze is gevallen op het begin twintigste eeuw gebouwde Matadero. Dit industriële complex wordt niet alleen de locatie van de dertiende RBMA editie, maar zal ook daarna een permanente rol in het muziek landschap spelen doordat de gebouwde studio’s op het terrein open blijven voor producers en muzikanten.

Matadero Zoals ieder jaar probeert de academie het evenement breder te trekken dan een losstaand evenement. Dit jaar is een samenwerking aangegaan met het gemeentelijke departement voor kunst van de Spaanse hoofdstad. De Red Bull Music Academy wordt georganiseerd in het Matadero, een historisch twintigste eeuws complex, dat het nieuwe culturele centrum van de stad moet worden. De hypermoderne studio’s van de academie worden permanent onderdeel van het Matadero en zo wordt de locatie meer dan een tijdelijk Mekka voor muziek. Het gerenoveerde oude slachthuis met een oppervlakte van 148.300 m² is het grootste centrum voor hedendaagse creatie in de hoofdstad en moet uitgroeien tot een internationaal bekende expositie plek. Dit wordt hét centrum voor experimentele kunst waarin verschillende disciplines overlappen. Variërend van muziek tot film tot landschapsdesign en alles daartussenin.

RBMA Red Bull Music Academy is bedoeld voor iedereen met een grote passie voor muziek in welke vorm dan ook.

Ieder jaar wordt op een nieuwe locatie een producersspeeltuin gecreëerd met onder andere een live radio station, en alle nodige technologische faciliteiten. Na onder andere Barcelona, Londen en Kaapstad zou de dertiende editie dit jaar in Tokio plaatsvinden. Al sinds april 2010 werd gewerkt om het evenement te organiseren maar de ramp eerder dit jaar maakte dat onmogelijk. Vandaar Madrid. Twee groepen van dertig participanten komen hier samen van 23 oktober tot vier november en tussen 13 en 25 november. De deelnemers komen bij elkaar voor twee weken van opnamen, lezingen, jammen en alles daar omheen.

Nieuwe talenten en oude rotten komen samen om ervaringen uit te wisselen. Voor de gelukkige geselecteerden van dit jaar zullen de verwachtingen weer hoog liggen. Zo waren vorig jaar workshops van dj’s als Moodymann, Henrik Schwarz en Modeselektor, om maar een kleine greep uit het aanbod te geven.

De deelnemers kunnen de opgedane inspiratie naar hartenlust toepassen in de vers gebouwde studio’s, op de radio of misschien zelfs door een optreden in een van de vele clubs in Madrid.

www.redbullmusicacademy.com www.redbullmusicacademyradio.com

25.

Feature.

Tekst Germaine van der Laar.

Beeld Marieke Broer.

VOLTT: het rauwe randje van festival-land De Mexicaanse griep, de Duitse schweinflu, zomerkomkommerziekte. En Nederland? Wij halen de internationale pers met onze festivalkoorts. Het hele land is geïnfecteerd, maar dan op de manier dat andere landen jaloers zijn op ons. Het zomerfestival waar je de pur sang muziekliefhebber kunt vinden is Voltt. Op zaterdag 27 augustus gaat het Amsterdamse festival er weer tegenaan, met een eigentijdse en vooruitstrevende line-up. Hoewel de timetable nog niet bekend is maakt organisator Bart Skils alvast de afsluiters van dit jaar bekend. “In de tent draaien Mathias Kaden & Marek Hemman en op mainstage vind je The Advent.”

Organisatoren van festivals moeten steeds meer uit de kast trekken om het publiek te verrassen. Het Nederlandse publiek is nu eenmaal verwend. De manier waarop Voltt zich onderscheidt is door goed naar de core te kijken en dat is de programmering. Bart Skils licht toe: “ Wij kunnen, in tegenstelling tot andere festivals, een geheel onafhankelijke line-up samenstellen.

Deze wordt samengesteld uit de muziek die ik zelf veel luister en draai. Samen komen we dan met een verrassende line-up en volgen we niet het geijkte mainstream pad.” De spannende acts dit jaar zijn onder andere Benoit & Sergio (Visionquest), Minilogue (Traum) en Henrik Schwarz (Innervisions). “Het niet te missen hoogtepunt is Scion feat Tikiman.”

Op een bepaalde manier is Voltt kleinschalig te noemen en draait het festival vooral om de goede muziek.

De locatie - NDSM – zorgt voor de sfeer met het rauwe randje. De mainstream ontwijken ze door zichzelf niet te promoten, op de slechts 100 posters en 5000 flyers na. Zes jaren Voltt Loves Summer heeft gezorgd voor een vaste achterban, maar natuurlijk ook voor een nieuwe generatie. Om iedereen te blijven verrassen heeft de organisatie dit jaar hard gewerkt aan een creatief randprogramma met aanwezige streetart en kunstenaars. Dit jaar is er weer toegang voor 15.000 bezoekers. Als organisator laat Skils zich ieder jaar als bezoeker meevoeren in de hele festivalbeleving.

Hij gaat bijvoorbeeld met een gekocht kaartje in de rij staan en laat zich als bezoeker behandelen. Zodoende is het terrein dit jaar beter ingedeeld als vorig jaar.

De kaartjes zijn naar verwachting eind juli uitverkocht.

Tip: Vorig jaar zag Skils twee Parijzenaren die op precies dezelfde plek als Bart (rechter onderarm) het Voltt logo hadden getatoeëerd. Dit vond hij zo vet dat hij ze uit het publiek heeft gevist en ze voor het festival op de gastenlijst heeft gezet. Bij uitverkoop weet je dus wat je te doen staat.

www.volttlovesummer.com

Palladium pirates Oi! De klassieke Palladium Pampa schoen is terug.

Het zestig jaar oude, tijdloze model - dat ooit werd gebruikt door de soldaten van het Franse Vreemdelingenlegioen, ging een tijdlang ondergronds. Maar in Londen werd de schoen op toepasselijke wijze opnieuw ge誰ntroduceerd met een documentaire en event dat de pioniers van de London pirate radio scene voor het voetlicht bracht.

Zonder de piratenzenders hadden stijlen als dubstep, grime, en UK funky niet bestaan en Palladium geeft de mannen achter de zenders, muziekfreaks pur sang, de aandacht die ze verdienen. Naast de scene van de Londen selecta's heeft Palladium de wereld van de Detroit underground verkend. Deze en meer documentaires vind je via onderstaande URL. Zeer de moeite waard voor de liefhebber. www.palladiumboots.nl/video

28 Tekst Michael Oudman Beeld Maslow

De mixtape van B-Boy Ronnie Ronnie Abaldonado, de roepnaam van B-Boy Ronnie, is één van de Braun cruZer helden. Al veertien jaar manifesteert hij zich als begenadigd danser, wat hem de veteraan van de Red Bull BC One maakt.

Eind jaren tachtig raakte hij geïnspireerd door zijn grote neven, die toen oefenden in Californie. Het duurde echter nog tot de late jaren negentig voordat hij zich zelf in het breakdance circuit stortte. Inmiddels is hij al jaren lid van Full Force en woont hij in Las Vegas. Ronnie maakte voor ons de mixtape, die – niet verrassend – vooral op hiphop leunt.

James Brown Give It Up Turn It Loose Een klassiek b-boy nummer, waar mijn crew altijd op danst. Bovendien is Turn It Loose de titel van een populaire b-boy documentaire waar ik in voorkom. Kortom, de perfecte b-boy soundtrack.

John Legend Ordinary People Dit was zijn eerste single, die me meteen fan maakte. Vol emotie en ik houd gewoon van de melodie.

Bobby Byrd Hot Pants Het eerste nummer waar mijn crew en ik op dansten op nationale televisie – Star Search 2003. Elke keer als ik dit nummer hoor, beginnen mijn voeten te kriebelen en kan ik nauwelijks stil blijven zitten.

Bob Marley & Lauren Hill Turn The Lights Down Low Als ik dit nummer hoor, wil ik niets anders dan op een Hawaïaans strand liggen.

Floetry Super Star Dit nummer doet me altijd denken aan mijn jongere broer, die een paar jaar geleden overleden is…

Hieroglyphic Til Infinity Elke keer dat ik dit nummer hoor krijg ik enorm zin om te gaan breaken. Het perfecte moment om jezelf tot het uiterste te pushen.

Jay-Z Forever Young Een klassieker in een nieuw jasje. I want to be, forever young!

Robin Thicke & Vanessa Marquez Lost Without You (remix) Ik houd van Vanessa Marquez’s zang in dit nummer. Het feit dat het in het Spaans is gezongen maakt van dit nummer iets speciaals.

Soho Hot Music Dit nummer is superdik! Ik houd van de grote hoeveelheid beats waarop je kunt freestylen.

Common The Light De tekst van dit nummer werkt inspirerend en ik houd van de flow. Voor mij is dit één van de beste songs om mee te chillen.

Paperboy Ditty Herinneringen aan de tijd waarop ik het eiland Guam verruilde voor het vaste land van de Verenigde Staten.

Chubb Rock Treat em Right Ik vraag dit nummer altijd aan als ik voor een jury moet dansen.

www.braun.com/cruZer

31.

Underground noise.

Tekst Michael Oudman.

Beeld Machine.

Op deze pagina’s vind je het werk van Machine – Mark Klaverstijn en Paul du Bois-Reymond – het duo dat als enige het artwork maakt voor Kindred Spirits, en ooit verantwoordelijk was voor een deel van de Roxy flyers.

Design is waar het duo voor leeft, en ook een visie over heeft. “Typografie is voor ons hetzelfde als beeld” zegt Klaverstijn. “Je kunt ook iets zeggen met letters, het hoeft niet alleen een toevoeging te zijn. We zoeken de grens op van wat leesbaar blijft.” Ook muziek heeft een speciaal plekje bij de heren. “Het is mooi om te kunnen vertalen wat je hoort. Muziek zijn geluidsgolven. Om de emotie die loskomt bij het luisteren van muziek vorm te geven werkt inspirerend, het is een blank canvas weet je.”

33.

Underground noise.

Beeld Machine.

35.

Underground noise.

Beeld Machine.

36 Column Tekst Eric van den Bogaard, Deborah Siegel Beeld PieterFrank de Jong, Mark Klaverstijn www.pfffbrrr.blogspot.com

“Dit is tyfusherrie!!!” De eerste echte house set die ik hoorde duurde welgeteld 12 minuten en werd in de kiem gesmoord door de aangeschoten vader van een vriendje dat zijn vijftiende verjaardag vierde. Luttele seconden later schalden de Hollandse meezingers weer door de speakers. “Eindelijk weer normale muziek,” zag je iedereen denken.

Maar ik was gegrepen. Gebiologeerd starend naar de draaitafels hoorde ik die ene plaat met die weergaloze, sissende hihat groove. Ben er nooit achter gekomen welke plaat dat is geweest. Misschien iets van Green Velvet, misschien was het geluidsysteem wel zo slecht dat de rest van de muziek niet doorkwam. Wie zal het zeggen? Jack wellicht?

Niet dat ik nooit ‘gehoused’ had hoor. De feestjes op de tennisbaan waren bijvoorbeeld niet voor de poes: “Waar is Mark?” “Die is zijn Thunderdome

cd’s halen.” Stonden we binnen no time te hakken. Een beetje tegen elkaar aan duwen en dan met z’n allen ‘mietje’ roepen als er een viel. Ik was nooit zo van de leuzen en het scanderen. Maar hakken kon ik.

Toch bleek er niet meer nodig dan ‘die plaat met die hihats’ om echt actie te ondernemen. Voor veertienhonderd zuurverdiende guldens kocht ik twee draaitafels, Gemini's. ‘Net zo goed als Technics,’ werd mij in al mijn naïviteit verzekerd.

Niet zo goed als Technics, werd al snel duidelijk. Maar toch magisch. Toen ik ze eindelijk had staan bleek dat er geen naalden bij zaten. En de winkels waren al dicht. Toch was ik er een avond lang zoet mee. Aan. Uit. Pitchen. Plaat erop. Plaat eraf. Aan. Uit. Magisch.

De eerste platen die ik aanschafte waren van DJ Jean (“Die van de !T moet ik hebben!”) en Olav Basoski. Vette platen. Van een vriend kreeg

40

ik een stapeltje om mee te oefenen, dertig in getal. Moodymann vond ik een beetje slappe hap, maar die Axis en Purpose Maker singles draaiden overuren!

Een vriend had Technics staan in de kelder van zijn vader, waar we met een groepje housefanaten ongestoord konden knallen. “Dit is je derde plaat al he? Ik ben nu!” Die jongens konden altijd ontzettend lang wakker blijven, hadden enorm veel energie. Het duurde even (lees: een hele tijd) voor ik doorhad dat daar bepaalde middelen voor waren.

Tas van de zaak Via een oud-klasgenoot hoorde ik van een vacature bij Mid-Town Records Amsterdam. Achter de toonbank in een platenzaak staan was (tsja, was) het summum voor elke slaapkamer dj. En ik werd aangenomen! Trots als een pauw met zeven staarten kwam ik na mijn eerste werkdag de kelder van mijn vrienden binnen met zes kakelverse platen in een doorzichtig Mid-Town tasje. “Zoho, tas van de zaak?,” was de eerste reactie.

Na enkele jaren platen verkopen hing er dat briefje op het prikbord: ‘Schrijvers gezocht voor DJBroadcast’. Na een mailtje volgde een afspraak.

Met Victor Bakhuis in het ruime appartement in Amsterdam Zuid, dat hij deelde met een paar vrienden. Twee krakkemikkige interviews met Natarcia en Richard Parker later, belde Victor. Er werd met DJBroadcast een blad gelanceerd, of ik daaraan mee wilde werken. Hoofdredacteur, lijkt je dat wat?

Een spannende tijd volgde. We kwamen met ons eerste nummer uit in de week dat Bassic Groove op de fles ging. ‘Lijkenpikkers’, werden we genoemd. Maar het was puur toeval, wisten wij veel? Al gauw maakte het dj-krantje op kringlooppapier - niet veel meer dan een house-aan-house blad, furore in ‘de scene’, hoewel alle zeilen moesten worden bijgezet om het hoofd boven water te houden. Als nomaden trokken we (Alfred Bos, Victor Bakhuis en ik) van de ene anti-kraak locatie naar de andere, met het laptopje onder de arm. Maar het geloof in het project was onwrikbaar.

Nu, 50 magazines en bijna 9 jaar later, mogen we in alle bescheidenheid zeggen dat we onze naam hebben gevestigd. Op het gebied van muziek, maar ook kunst en lifestyle. Met de lancering van dit feestelijke nummer kijken we terug op een prachtige tijd. Een bestaan opbouwen rond muziek is fantastisch en al die jaren zijn we gedragen door mooie beats, heerlijke synths en vooral heel veel prachtige, creatieve en innovatieve mensen. De avonturen die we hebben beleefd en de vriendschappen die zijn ontstaan, zullen hun glans nooit verliezen.

En dat allemaal dankzij die tyfusherrie.

42 Tekst Eric van den Bogaard Beeld Desiré van den Berg, Daphne van Drenth

Appelsap Fresh Talent Al jarenlang gaan Appelsap en jong talent hand in hand. De Amsterdamse organisatie is dan ook meer dan bereid te investeren in talent. Met het Appelsap Fresh Talent programma is een platform opgezet met als doel om jonge muzikanten samen te laten werken met internationaal vermaarde artiesten. Dit jaar wordt het programma gekoppeld aan de Nieuw Zeelandse act Electric Wire Hustle, die ook op Appelsap zal optreden. EWH gaat voorafgaand aan het festival tweemaal de studio in met zangeres Joya Mooi, Moreno Matulessy (saxofonist / producer van The Pilots), toetsenist Anan den Boer en composer slash executive producer Full Crate om samen een track te produceren. Een dag voor Appelsap wordt de track afgemaakt. Tot die tijd doen we het met de beelden van dit muzikale samenzijn op de volgende pagina’s.

De Appelsap Fresh Talent shoot is geschoten door Desiré van den Berg (foto 1 t/m 3) en Daphne van Drenth (foto 4 t/m 6), twee talentvolle fotografen die deelnamen aan DJB50.

Myele Manzanza (drummer EHW)

Mara TK (zanger EWH)

Full Crate (composer/executive producer)

Moreno Matulessy (The Pilots)

Joya Mooi (zanger)

Anan den Boer (keyboard)

50 Feature Tekst Jordi Keulemans Foto's Julia de Boer, Maarten Jüngen Concept Julia de Boer

Amsterdam is the shit!

The Gaslamp Killer is niet gemaakt om stil te zitten. Deze regisseur van de wanorde kent San Diego, grensstad van Mexico, als plaats van herkomst en zoekt ook in zijn muziek en livesets vaak de grens op.

Zijn explosieve manier van geluid maken tekent een eigenzinnig karakter, waarbij het ontplofte kapsel en rossige baard naadloos aansluiten op het totaalplaatje.

DJBroadcast ondervroeg deze interessante verschijning over Amsterdam waar hij sinds zijn optreden op Pitch is blijven hangen, het tourleven, Brainfeeder en zijn stroeve carrièrestart. ‘Draaien voor een lege dansvloer, een schreeuwende mensenmassa en bier naar mijn hoofd; ik heb het allemaal meegemaakt.’

DJB: Gezien het aantal boekingen en de uitgesproken liefdesverklaringen richting Amsterdam lijkt het er haast op dat je hier liever niet weg wilt. Wat betekent Amsterdam voor je?

Veel. Er heerst hier eenzelfde cultuur als in L.A. en dat bevalt me goed. Ook hier zie je een duidelijke scheidingslijn tussen soorten mensen.

Je hebt de cultuur van kantoorlui met de aktetas onder de arm, en daarnaast een mooie creatieve subcultuur. Een subcultuur die hier erg levendig en vrij is, en dat doet me vaak denken

aan Los Angeles. Hierdoor voelt Amsterdam aan als mijn tweede thuishonk wanneer ik door Europa toer.

DJB: Heb je al vrienden gemaakt in onze hoofdstad?

Zeker. De vrienden die ik hier over de laatste jaren heb kunnen maken, staan per direct voor me klaar zodra ik het vliegtuig uitstap. Het ‘op je gemak voelen’ is erg belangrijk voor me, en gelukkig word ik hier altijd met open armen ontvangen. Een ander geluk is dat hotelverblijf hiermee wordt uitgesloten, iets waar ik sowieso een soort van afkeer tegen heb. Samen wakker worden, een ontbijtje maken en een beetje hangen is stukken beter dan wakker worden in een nietszeggende hotelkamer.

DJB: Heb je al een favoriete plek in Amsterdam?

Deze week ben ik langs veel verschillende spots geweest. Mijn favoriete restaurant is zonder enige twijfel Casa Peru, een Peruaans restaurant in hartje centrum. Verder heb ik een bezoek gebracht aan Patta en Rush Hour Records en werd ik uitgenodigd om langs te komen bij radiostation Red Light Radio. Ook zijn we heerlijk gaan relaxen in het Vondelpark toen hier de zon scheen. Zie je, ik ben niet het type DJ die zomaar zegt dat de stad waar hij draait absoluut de mooiste stad ooit is, ik vind het ook echt. Amsterdam is the shit!

DJB: Heeft het veel moeite gekost om te komen op de plaatsen waar je nu geboekt staat?

Mijn livesets zijn niet van het type hapklare brokken die veel DJ’s tegenwoordig geneigd zijn voor te schotelen. Het heeft een hele tijd geduurd voordat mijn draaistijl werd geaccepteerd. Vooral in de begintijd werd ik vaak afgewezen. Draaien voor een lege dansvloer, een schreeuwende mensenmassa en bier naar mijn hoofd; ik heb het allemaal meegemaakt. Het publiek komt vaak naar een show om bij te kletsen met vrienden of om een jongen of meisje te ontmoeten. Dan zit je bij mij verkeerd. Met alle respect, maar als ik het niet naar mijn zin kan maken met het draaien van de platen die ik wil, verandert Gaslamp Killer in een doorsnee DJ. Dat gaat niet gebeuren.

DJB: Hoe ben je die tegenslagen te boven gekomen?

Puur door mezelf te blijven. In het begin kreeg ik al goede steun van allerlei DJ’s die tegen clubeigenaren vertelden dat ze me moesten boeken.

Als ik dan vervolgens in de zaal stond, kwam diezelfde clubeigenaar klagen dat de zaal het maar niks vond. Je moet weten wat je in huis haalt wanneer je me boekt. Ik ben een muziekliefhebber pur sang, dus mijn platenkeuze kan enorm uiteenlopen. Vroeger was ik wel eens koppig en draaide ik uit opstandigheid expres twintig minuten Afrikaanse muziek als ik zag dat de zaal het niet kon waarderen, om ze een lesje te leren. Tegenwoordig ben ik daar wat milder in, alhoewel het soms nog wel eens voorkomt.

DJB: Hoe bereid je zo’n uiteenlopende set voor?

Het toevoegen en weglaten van platen aan zo een soort lijst is echt lopende band werk.

Er gaat vooral veel tijd zitten in de zoektocht naar de ultieme plaat. Als ik de allerbeste Japanse rocktrack wil vinden, zal ik hard op zoek moeten gaan en mijn research moeten doen.

Ik koop veel online en ruil veel in platenzaken.

Daarnaast worden er vaak platen gedeeld tijdens conversaties met andere DJ’s.

DJB: Wat is je drijfkracht?

Jong en oud moeten weten wat voor verschillende muziek er bestaat en leren hun horizon te verbreden. Ik wil het publiek niets onthouden - geen authentieke soulplaat, alternatieve rockband of ingenieuze instrumentale sound moet gespaard blijven. Nieuwe geluiden zijn oneindig, en ik probeer zoveel mogelijk aan de man te brengen.

DJB: Tussen alle energieke livesets moet er ruimte zijn voor rust. Waar vind je die rust in?

Drie dingen: massages, yoga en weed. Er is niets

heerlijker dan gemasseerd worden en even het verstand op nul te zetten. De nekbewegingen die ik vaak maak tijdens mijns sets eisen soms hun tol op, dus is het goddelijk om die spieren zo nu en dan even te kunnen ontspannen. Als er geen masseur in de buurt is, is yoga een goede oplossing. Daarnaast hou ik ervan om soms een jointje op te steken. Dat komt de creativiteit altijd wel ten goede.

DJB: Hoe voelt het om deel uit te maken van het Brainfeederlabel?

Het is een familiegevoel. In grote platenlabels heb je vaak andere muzikanten waarmee je waarschijnlijk niet zo’n goede band mee hebt, of waarvan je de muziek niet helemaal cool vindt. Daar heb ik geen last van. Alle mensen op het Brainfeederlabel zijn een inspiratiebron voor me. We zijn ook echt een zeer hechte groep.

DJB: Zijn er plannen je reputatie als live DJ te verleggen naar meer audio?

Dat goal heb ik me voorgesteld voor 2012. In dat jaar zal ik naar planning minder gaan toeren en meer focussen op het uitbrengen van platen. Er komt binnenkort een plaat aan met Gonjasufi, genaamd ‘Break Through’. Daarna is het tijd voor mijn soloalbum. Flying Lotus heeft onlangs Tyler (Odd Future) overgevlogen. Gevolg was een zeer aangename studiovibe. Of dat materiaal bruikbaar is voor mijn plaat is de vraag, maar het moet wel een mix worden tussen instrumentaal en vocalen.

The Gaslamp Killer staat op Lowlands. www.thegaslampkiller.com

60 Feature Tekst Michael Oudman Beeld Graphic Surgery, Sofie Horsman, Sander Mans

De muzikale visie van de man zonder gezicht

62

Zijn aanwezigheid in de wereld van electronische muziek is momenteel niet te missen. Niet alleen door de maskers die hij draagt, maar vooral door zijn titelloze album dat de harten van muziekliefhebbers sneller doet kloppen. DJBroadcast belt met de anonieme producer – “Mensen Googlen en denken je naam te vinden, en gaan er dan voor het gemak ook maar vanuit dat het echt zo is” – en praat met hem over Radiohead, karma en vocalisten die elkaar toevallig kennen.

Voor de duidelijkheid – en voor eventuele slechte puzzelaars – SBTRKT staat gelijk aan subtract, het Engelse woord voor aftrekken. En dat heeft weer alles te maken met de gewenste anonimiteit. “Met subtract doel ik op het masker, dat de aandacht van de persoon erachter af zou moeten trekken, waardoor alleen de muziek over blijft. Dat sommige mensen het ontbreken van klinkers ook als logisch gevolg van de naam zien is toeval. Ik vond het zo mooier staan” legt de jetlaggy, maar vrolijke producer uit. De recente populariteit komt niet uit de lucht vallen. Muziek maken doet de Engelsman al een jaar of elf. “Ik klooide in het begin maar wat. Om mijn vaardigheden aan te scherpen. Het is eigenlijk allemaal begonnen toen ik ging draaien, en begon met het verzamelen van muziek. Ik raakte geïnspireerd door wat anderen deden en wilde dat ook kunnen.” Van alle muziek die toen gemaakt is, heeft SBTRKT nooit iets willen uitbrengen. “Soms hoor je nog wel eens iets terug

uit die tijd. Het zweeft immers allemaal rond op mijn harde schijf. Een paar tracks zijn wel uitgekomen als bootleg – dat is nu eenmaal hoe het gaat in de rare wereld van electronische muziek, als je iets gratis aan iemand geeft. Onder andere die remix van Radiohead die ik gemaakt heb, van Everything In It’s Right Place.” Lachend: “Dat is dan misschien weer karma, als een niet geclearede remix die ik gemaakt heb zonder mijn weten wordt uitgebracht.”

De eerste echte SBTRKT release was op Brainmath, een sublabel van Ramp Recordings. Die release werd opgepikt door mensen als Mary Anne Hobbs, Gilles Peterson en Benji B. Daarna heeft hij behoorlijk wat remixes gedaan, en nog een 4-track EP. “Het lijkt alsof 2010 het meest productieve jaar is geweest, maar in dat jaar is gewoon veel uitgekomen dat al klaar was, maar nog niet eerder een plek op een label had gevonden.” Iets wat hij zelf al aanhaalde, maar ook opviel na het bekijken van SBTRKT’s discografie is de hoeveelheid remixes. Het lijkt wel of hij zich er in gespecialiseerd heeft. “Ik zie me zelf niet specifiek als remixer, maar als artiest.

Tussen remixen en zelf produceren zit een wereld van verschil. Ik vind het eigenlijk het leukst om te werken met anderen. Je haalt inspiratie uit hetgeen de ander doet. Uit hun creativiteit.

Vergeleken daarmee is alleen werken saai. Je moet jezelf inspireren. De persoon waarmee je samenwerkt heeft iets extra’s toe te voegen aan de mix. Het klinkt raar om te zeggen, maar eigenlijk haat ik remixen. Het is altijd hetzelfde, ie-

64

66

mand uit een ander genre dan de oorspronkelijke track maakt er een remix van die het beter doet in een club. Maar als het origineel niet goed is, dan is de remix dat eigenlijk ook niet.”

Hij heeft de laatste zeven á acht maanden ook niets geremixed trouwens, op vanmorgen na dan. Dat was een remix voor Radiohead. “Deze keer wel een officiële. Schijnbaar luisterde één van hen naar de show van Gilles Peterson waar één van mijn tracks gedraaid werd. Dat deed ze besluiten mij te vragen om een remix te maken.

Of ze wisten van mijn Everything In It’s Right Place remix? Geen idee eigenlijk.”

Als ik SBTRKT voor het eerst spreek, vraagt hij me twee uur later terug te bellen. Hij is naast moe van die remix, ook nogal vermoeid door de jetlag die hij heeft opgelopen tijdens zijn tour in de VS. “Ik was verbaasd over hoe populair mijn muziek daar is. Plaatsen waar plek was voor zesduizend man waren uitverkocht, rijen stonden tot blokken verderop.” Als ik vraag hoe zijn live setup eruit ziet, legt hij uit eerder een band-gevoel te willen neerzetten, dan de klassieke house-liveset. “De setup bestaat uit mij en Sampha, die verantwoordelijk is voor een aantal composities op het album. Hij zingt trouwens ook.” Een liveset met laptop en controllers boeit hem niet meer. “Ik wil meer kunnen spelen met het publiek, met live instrumenten.

Ik gebruik dus een drumkit met triggers en de gebruikelijke effectenbakken. Sampha staat op het podium met synths en keyboards. Het is een soort kruising tussen een electronische act en een band setting. Als je op een podium staat met live instrumenten is er meer ruimte voor nieuwe ideeën.”

Naast Sampha is er ook een rol voor mensen als Yukimi Nagano van Little Dragon, voor Jessie Ware en voor Roses Gabor. “Ik heb Little Dragon een keer zien spelen in Göteborg. Een geweldige live show, en een goede zangeres. Ik wilde haar hebben, dus ik heb haar gevraagd. Sampha ken ik via het Young Turks label. Ik kende zijn muziek wel, maar ik wist niet dat hij kon zingen, totdat

hij me een keer een track liet horen waarop hij ook de vocalen deed. Ik was onder de indruk.”

Jessie kent hij ook via het label, en Roses heeft hij eens gehoord in een radioshow. “Wat grappig is, is dat Yukimi en Roses ook al eens getoerd hebben met de Gorillaz. Eigenlijk bleek iedereen elkaar al via via te kennen. Iedereen heeft ook voor elkaar geschreven op het album. Er zitten dus stukjes verborgen waarop de één tekst van de ander zingt.” In de liveshows is het altijd de vraag wie er zingt. Het kan ook een gastvocalist zijn die in de buurt is. “Drake heeft een versie van Wildfire gedaan in Canada. Ik heb hem gecontact via Twitter, maar wist tot vijf minuten van tevoren niet of hij kwam. Uiteindelijk ging de tent helemaal los. Maar als het uitkomt, is het ook tof om met één van de oorspronkelijke zangers te werken. Als we op hetzelfde festival staan bijvoorbeeld.”

Nog één keer terug naar het begin. Het verzamelen van platen spoorde hem aan muziek te maken. Maar welke artiesten zijn er dan verantwoordelijk voor dat hij dit album heeft gemaakt? “Ik luisterde vroeger naar Björk, De La Soul en Massive Attack. Ik had geen idee hoe die muziek gemaakt werd, maar het fascineerde me wel. Daarna hoorde ik artiesten als Daft Punk en Roni Size, maar ik wist het nog steeds niet. Eind jaren negentig kocht ik een laptop met Cubase, dat was net in de tijd dat de eerste VST’s uitkwamen. Ik werk niet met een sampler, ik weet niet hoe dat moet, en bovendien ben ik geen digger die opzoek gaat naar vette breaks.

Maar ik begon dus te experimenteren door UK garage te maken. Later ook drum and bass en dubstep. Toen kwamen mensen als Martyn en 2562, waarna ik eindelijk wist in wat voor hokje ik mijn muziek wilde hebben.”

SBTRKT’s debutalbum is sinds juni uit op Young Turks. Op 17 juli staat hij op festival De Affaire, in Nijmegen, op 19 augustus op Pukkelpop, en op 20 augustus op Lowlands. www.sbtrkt.com

68 Backstage Ballin Foto's Elza Jo Assistentie Robin Rayno Styling Renske van der Ploeg @ House of Orange Met dank aan HUB Footwear

When Harry met Sally & TESSisMORE Colbert: H&M Witte Smoking Blouse: Lady Day Leren broek: Samsoe Samsoe Schoenen: HUB

De grote Vinnie, Donnie & Sjakie show Pakken: SuitSupply Schoenen: HUB

Bear Schoenen: HUB

San Proper Colbert: Scotch & Soda Schoenen: HUB Rick Wade Hoed: Laura Dolls

Reviews

Little Dragon Ritual Union Peacefrog

79.

★ ★ ★ ★ ★x Door Anne Caroline Slumpx

Little Dragon is afkomstig uit het Zweedse Gøteborg en bestaat uit de betoverende Japans- Amerikaanse Yukimi Nagano en haar oude schoolvrienden, drummer Erik Bodin, bassist Frederik Wallin, en toetsenist Hakan Wirenstand. De band maakt zweverige soulvolle elektronische popliedjes met invloeden uit de jaren ’80. In 2007 bracht de band haar titelloze debuutalbum uit, dat zeer goed ontvangen werd. Door vaak op te treden realiseerde de band zich dat er nog voldoende materiaal lag voor een tweede album maar dat er ook ruimte moest zijn voor meer dansbare nummers. In 2009 werd dan ook Machine Dreams uitgebracht wat tot een samenwerking leidde met onder meer SBTRKT, Gorillaz en Dave Sitek. Met de nieuwe plaat Ritual Union en het unieke stemgeluid van frontvrouw Nagano is de oude vertrouwde sound van de twee vorige albums van Little Dragon duidelijk terug te horen. Een goed mix van beide albums bij elkaar. De band heeft echter voor nog meer dansbare uptempo nummers gekozen. Nummers als Little Man, Precious en Seconds blijven daarom meteen hangen in het gehoor. Met Ritual Union grijpt Little Dragon terug naar het ritueel. Nagano is opgegroeid te midden van de Japanse cultuur die bol staat van de rituelen. Het cover concept is gebaseerd op het huwelijk als ritueel: vol trouwfoto’s van onder andere de ouders van alle bandleden. Kort gezegd, een album waar liefhebbers van voorgaand werk van Little Dragon zeker aangenaam verrast door zullen zijn.

Langzaam maar zeker is Little Dragon zich een weg aan het banen naar het grote publiek.

Met optredens op Glastonbury en Roskilde en onlangs op Pitch Festival laat de band zien dat ze mainstream potentie heeft. In november zijn ze terug, in de Melkweg (10) en Tivoli (11).

Samiyam Sam Baker's Album Brainfeeder Wanneer men Los Angeles en vernieuwende, diepe beats in een adem noemt is Brainfeeder de eerste naam die de meesten te binnen zal schieten. Al geruime tijd brengt het label van hiphopvernieuwer Flying Lotus de meest toonaangevende producers van het moment.

The Gaslamp Killer, Teebs en Daedelus zijn daar enkele voorbeelden van, maar ook FlyLo’s maatje Samiyam (FLYamSAM) is er een om rekening mee te houden. Iedere nieuwe release schept hoge verwachtingen. Toch kan het langverwachte Sam Baker’s Album niet geheel bekoren. Waar Sams’ debuutalbum Rap Beats Volume 1 spannend, tegendraads en eigentijds klonk, lijkt de opvolger het aan die kwaliteiten te ontbreken. Toegegeven, de combinatie van 8-bit synths, diepe bassen en rauwe, hoekige beats werkt goed en het samplewerk is knap gevonden, zoals het perfect op de beat geknipte gemiauw in Kitties, of het soulfulle intro in afsluiter Sometimes. Echter, het geheel kabbelt teveel voort om om de aandacht lang vast te houden. De nummers lijken onderling wel heel erg op elkaar en doen bovendien terugverlangen naar meesterwerkjes als 1984 van Flying Lotus, of Donuts van J. Dilla. Waar zijn maatje het experiment opzoekt en al lang de hiphop voorbij is, blijft Samiyam teveel in een traditionele hoek hangen om zich werkelijk te kunnen onderscheiden.

De eens zo unieke Brainfeeder sound blijkt in zijn geval de tand des tijds toch niet helemaal te hebben doorstaan. Eindconclusie? Het talent is zeer zeker aanwezig en Sam Baker’s Album is hoe dan ook een degelijk en goed geproduceerd stukje vakwerk, maar Sam heeft nog een lange weg te gaan om zich te kunnen meten met voornoemde grootheden. Voor nu is het wachten op de volgende FLYamSAM.

★ ★ ★ ★ ★x Door Stephan Wolvenx

Reviews

James Hillard, Jim Stanton, Severino & Filthy Luka Horse Meat Disco III Strut

81.

★ ★ ★ ★ ★x Door Daan Aksex

Horse Meat Disco III is de derde uitgave in de mix-cd serie die is vernoemd naar de gelijknamige club-avonden in London. Deze ruim negen jaar oude ‘Queer party for everyone’ grijpt terug op de New Yorkse club cultuur van de jaren zeventig en tachtig (denk aan de roemruchte Studio 54). Met een eigenzinnige sound krijgen de vier residents, ook verantwoordelijk voor deze mix, hun publiek elke keer weer los. Het hedonistische karakter van deze feesten vindt zijn weerslag op deze eclectische mix-cd. Het menu bestaat uit oude disco klassiekers, nieuwe juweeltjes, italo-disco en vlagen funk van producers als Ron Hardy, Tom Trago en DJ Harvey. Het eerste wat opvalt is het mix-werk dat uitermate strak in elkaar zit, een zeldzaamheid in discoland. De eerste cd is meer uptempo, hij pakt je op, schudt je door elkaar en zet je subtiel weer neer; feestmuziek pur sang. De tweede heeft een gevarieerd tempo en lijkt een hommage aan vintage New York disco. Door beide cd’s heen wordt uitbundig gebruik gemaakt van vocalen zonder dat het goedkoop (cheesy) wordt; een bewonderenswaardige prestatie aangezien veel disco in deze valkuil valt. Het geheel doet denken aan DJ Harvey’s fenomenale set op RA X tijdens Sonar 2011, een duidelijke indicator van de kwaliteit van deze mix. Al met al is Horse Meat Disco III een kwalitatieve mix van eigenzinnige moderne en klassieke disco-infused feestmuziek. Wat deze mix onderscheidt van andere is persoonlijkheid. Men weet de oppervlakkige clichés waar disco zo vaak aan ten prooi valt, te vermijden. Dit blijkt ook uit de sterke platenkeuze; je luistert echt naar een muzikaal verhaal: Party like there’s no tomorrow!

Tobias.

Leaning Over Backwards Ostgut Ton Tobias Freund, woonachtig in Berlijn, is ook bekend als Zoon, Pink Elln en van zijn collaboraties met Uwe Schmidt en Max Lodenbauer; de betere luister-techno dus. Hij kocht al in 1980 zijn eerste synth. Sindsdien heeft hij als studio engineer muziek van onder andere Meat Loaf en Milli Vanilli gemixt. Deze oude rot in het vak heeft al meerdere producties en albums op zijn naam staan. Dit is echter zijn eerste album onder zijn tobias. alter ego, dat is uitgekomen via het Berlijnse kwaliteitslabel Ostgut Ton. Tobias heeft een jaar besteed aan dit album, waarvoor hij uitsluitend analoge apparatuur gebruikte. Dit zorgvuldige productieproces, in combinatie met ‘s mans jarenlange ervaring, laat zich duidelijk terug horen aan Leaning Over Backwards. Al vanaf Girls word je ondergedompeld in een warme, welhaast wollige, sferische sound die je langzaam meetrekt in het muzikale verhaal dat het album te bieden heeft. De tracks hebben een subtiele emotionele lading die je niet vaak tegenkomt in clubmuziek. De sound is niet standaard en overstijgt categorisatie, iets wat te verwachten viel van de oprichter van Non Standard Productions. Tobias vermijdt dan ook de bekende functionalistische structuren die men vaak aantreft in (Big Room) Techno. Zelfs binnen de meer experimentele elektronica onderscheidt het album zich door het veelvuldig gebruik van vocale elementen. Subtiel is hier wederom het sleutelwoord. Freund neemt de luisteraar mee op een warme, ietwat melancholische, reis die je zonder dat je het door hebt in beroering brengt - thuis of in een club. Leaning Over Backwards laat zich niet in een hokje plaatsen, behalve misschien in Freunds eigen hokje. Deze eigenzinnige sound, in een tijd van digitale eenvormigheid, is het knappe van dit album, dat inderdaad klinkt als een album.

★ ★ ★ ★ ★x Door René Passetx

Reviews

SBTRKT SBTRKT Young Turks

83.

★ ★ ★ ★ ★x Door Caroline Slumpx

Aaron Jerome, ook wel bekend als SBTRKT (lees: subtract) is een Londense dj die het liefst zo onzichtbaar mogelijk zijn muziek de wijde wereld in stuurt. Hij neemt zijn anonimiteit zo letterlijk dat hij zelfs tijdens zijn optredens een tribal masker draagt. Wat niet voorkwam dat hij werd ontmaskerd als zijnde Jerome. De voormalig jazz- en broken beat artiest maakt tegenwoordig elektronische muziek die wordt bejubeld door Giles Peterson. Hij is tevens een van de gedoodverfde favorieten van BBC dj’s Benji B en Mary Anne Hobbs. In die hoedanigheid is hij uit het niets verschenen met remixen voor onder meer M.I.A., Gorillaz, Basement Jaxx en Modeselektor. Het naamloze debuutalbum is een bonte, melodieuze verzameling van invloeden uit dubstep, grime, garage en UK bass. Terug van weggeweest zijn de vocalen van Sampha, die eerder een bijdrage heeft geleverd aan het nummer Look At The Stars dat afkomstig is van SBTRKT ‘s EP Step In The Shadows. Sampha is de man die hem trouw bijstaat tijdens live optredens. Little Dragon’s Yukimi Nagano heeft met haar bijzondere stemgeluid kleur gegeven aan de soulvolle dubstep track Wildfire. Een absoluut schot in de roos met hitpotentie. SBTRKT gebruikt dubstep als de pizzabodem waarop hij melodie en zang als garnering aanbrengt. Ready Set Loop en Never Never hadden zo een aangeklede versie van James Blake kunnen zijn. SBTRKT komt precies op het juiste moment met zijn album en vertegenwoordigd het geluid van de zomer van 2011. Te meer nu dit genre, volkomen terecht, immens populair aan het worden is. Hij is in juli live te bewonderen op Festival De Affaire in Nijmegen en is zojuist als live act toegevoegd aan de programmering van Lowlands.

Zomby Dedication 4AD Openingsnummer Witch Hunt begint meteen dreigend. Vingergeknip, lage bassen, dreigende strings. Daarna volgen geweerschoten. Wat gebeurt hier? De witch is niet dood.

Ze probeert je met haar prachtige bezwerende zang te betoveren. Ze heet Natalia. Met groteske beenpassen en wijduit zwaaiende armbewegingen verleidt ze je tot een demonische danse à deux in het derde nummer, Alothea. Bij Black Orchid ben je overgeleverd.

Je kunt geen kant meer op en wordt door haar op de hielen gezeten in de onderwereld waar het bevreemdend veel lijkt op een kerker van Mario Bros. En je vindt het best. Het vijfde nummer heet Riding With Death. Waarom heeft niemand je ooit verteld hoe lekker dat voelt? En abrupt stopt het nummer weer. Kom dan, meer! Vortex neemt je mee en zwaait je in het rond. De vaste massa waaruit je lichaam bestaat wordt vervormd. Je wordt vloeibaar. Stop. Things Fall Apart. Je bent betoverd. Veranderd in een Salamander. Einde van kant B van lp1. Dubstep is volwassen geworden en Zomby draagt daar aan bij. Drie jaar na zijn debuutalbum, overigens wel na een dozijn singles, komt de geheimzinnige Engelsman met zijn tweede langspeler. Een dubbel-lp. Of cd zo je wilt.

Bedwelmende dubstep. Die je wilt horen over het best mogelijke soundsystem. En daarvoor is Dedication bedoeld. Ik ben verkocht. Die plaat is verkocht. Aan mij. Lp2 luister ik wel thuis. Bedankt en tot ziens. De duistere wereld van Zomby voelt schaamteloos goed.

★ ★ ★ ★ ★x Door Frank Zuylenx

Reviews

James Priestley & Giles Smith 10 Years Of SecretSundaze SecretSundaze/N.E.W.S.

85.

★ ★ ★ ★ ★x Door Frank Zuylenx

James Priestley en Giles Smith komen met hun derde mix-cd en dat is niet toevallig ook de derde dubbel-cd van hun SecretSundaze avond. Het is al jaren een toonaangevende en internationaal gewaardeerde clubavond in Londen en hun tienjarig jubileum wordt met deze mix-verzamelaar gevierd. Beiden selecteerden een aantal van hun favoriete tracks van de afgelopen tien jaar. James Priestley komt met een warme deep house mix, aangevuld met wat downtempo en tech house. Met tracks van bijvoorbeeld Maddslinky, Recloose en Locussolus grooved zijn bijdrage van begin tot eind. Het laatste nummer is niet ingemixt en voelt als een soort toegift. Het is het disconummer I Love You Dancer (1980) van Voyage. Hierbij is het haast onmogelijk stil te blijven staan en niet breeduit te grijnzen. Giles Smith’s set haakt goed in op de sfeer van Priestley. Maar is nog dromeriger. En ook wat jazzier. En dubbier. De ideale luistervolgorde is dan ook gewoon van cd1 naar cd2 overgaan. Er komen tracks voorbij van Steven Tang, Dinky en ook een nieuw nummer van Giles Smith’s project Two Amarillos. Ook deze set overtuigt van begin tot eind. De uitsmijter is Insulate van Slam Mode (2006). Ambient meets house. Met een lekker zonnetje, en deze dubbel-CD kunnen je zondagen deze zomer niet stuk. Voor de DJ’s: de tracks Taking Over Me van Marcus Intalex & S.T. Files en de slottrack van cd2 komen gelimiteerd uit op een 12 inch. En voor degenen die de heren live bezig willen horen: op 19 augustus staan ze in Studio 80 te Amsterdam.

Warrior Bros World Banger EP Basserk Het Amsterdamse Basserk brengt al jaren de meest uiteenlopende stromingen binnen de elektronische muziek uit en speelt daarbij een sleutelrol in het vertegnwoordigen van jonge, opkomende producers en dj’s. Electro, pistol pop, dubstep, breaks; deze stijlen en nog vele andere passeren de revue. Wat alle acts die op het label uitkomen daarbij gemeen hebben, is de ongecompliceerde rauwheid die de tracks uitademen. Zo ook bij het Belgische electro house-duo Warrior Bros, bestaande uit Raphael Henry en Dimitri Loneux. Na een aantal remixes te hebben geproduceerd voor Bronstibock, Sander Kleinerberg, Yves Bash, N-Todd en LBDC komen zij nu met de World Banger EP. Dit mini-album geeft de liefhebber van ongedwongen recht-voor-je-raap beats, stab-synths en de nodige wobble- en zaagbassen precies wat ze willen. Overgoten met een exotisch sausje worden het Zuid-Amerikaans getinte Abehla (met vocalen van MC Gi) en het door Bollywood beinvloede Jafar vervolgens nog eens flink door de mangel gehaald door een aantal labelgenoten. Mr Vega zaagt Abehla ongeneerd, maar vakkundig aan stukken, terwijl respectievelijk Doctr en Bronstibock, hoewel er een eigen draai aan gevend, beiden toch redelijk dicht bij het origineel van Jafar blijven.

Dit is ook meteen het knelpunt bij alle releases uit de Basserk stal. Het label heeft een zeer karakteristieke en herkenbare sound, wat in eerste instantie natuurlijk alleen maar een goed gegeven is. Echter, dreigt er hiermee wel het gevaar dat de artiesten op een gegeven moment teveel in elkaars vaarwater terecht komen. De eigen smoel kan hierbij dus averechts werken.

Hier zullen de heren van Basserk overigens niet enige boodschap aan hebben. En waarom zouden ze ook? Niet voor de fijnproever, maar een gegarandeerde hit op de dansvloer!

★ ★ ★ ★ ★x Door Stephan Wolvenx

Charts The Revenge Z Records UK

Monopunk Basserk UK

01. Harkin & Raney - Workin Steamin Throne Of Blood 02. Jamie Jones - Tranquilizer Hot Waves 03. Edward - Naxa MERC 04. Maya Jane Coles - Senseless 2020 Vision 05. Voices Of Black - Take Back Soho (Tanner Ross Rmx) Double Standard 06. Coyote - Always (Neville Watson Remix) Needwant 07. Art Of Tones - Too Much Room With A View 08. Azuni - Do It To Me (Rob Mello’s No Ears Remix) Quintessentials 09. Jacob Korn - She Uncanny Valley 10. Osunlade - Pheramones Yoruba

Peter van Hoesen Time To Express BE 01. Sendai - Below K-Pun One (Peter van Hoesen Rmx) 02. Area Forty_One - Mjölnir Ann Aimee 03. Kangding Ray - La Belle Raster-Noton 04. Sigha - I Am Apathy, I Am Submission Blueprint 05. Samuel L. Session - Inner City Dust (Part 8) Figure 06. 214 - Drift Diving Harbour City Sorrow 07. Stanislav Tolkachev - Yes Today Pohjola 08. Joshua Iz - Sea Of Vapours Vizual 09. Mark E - Belvide Beat Spectral Sound 10. Tim Toh - Abundant (Spirited Away Mix) Mild Pitch

01. Whispers - Urchins (Ado’s Space 3,000,000 Remix) Cheap Thrills 02. Expo Warning - Monopunk Basserk Records 03. Ion - DIM & TAI Boysnoize Records 04. Konani - Dooze Jackers Simma Records 05. FX1 - Donovans (Canblaster & Panteros666 Remx) Cheap Thrills 06. Waat Attack - Monopunk Basserk Records 07. Poisson Vert - NBTD (Shameboy Remix) BMKLTSCH Records 08. Lazy Bird - Felix Cartal & Keatch Keatchen Records 09. Basso Grasso - Blatta & Inesha Freaks me out Records 10. Dunkelrot - Siriusmo Monkeytown Records`

Soul Clap Wolf + Lamb USA Time To Express

Mike Dehnert Fachwerk DE

01. T. Williams - Heartbeat (Paul Woolford Rewurq) Local Action 02. Voices Of Black - Have U 2 Myself (Tanner Ross Rmx) Double Standard 03. Slow Hands - An Edit To Remember W+L Black 04. N*E*R*D - Hellnotize You Philomena 05. Big Strick - Maybe 1 Day Feat. Tony Coates 7 Days Entertainment 06. Blood Orange - Dinner Terrible 07. About Group - You›re No Good (A Theo Parrish Translation) Domino 08. Zomby - A Devil Lay Here 4AD 09. BBII - Red Giant Fresh Up 10. Franklin Thompson - Thinking Impaired Stones Throw

Jennifer Cardini Kompakt FR

01. Roman Lindau - Lot De Deux Fachwerk 02. Mike Dehnert - Bricolage EP Fachwerk 03. MD2 - MD2 Part 4 MD2 04. Kazuya Kawakami - No Smoking Sign RE(FORM) 05. Samuli Kemppi - Quantum Mechanics EP Mote-Evolver 06. Tony Lionni - Tokyo House Underground Apt. International 07. Patrice Scott - Analog Dreams Reworked (XDB Remix) Sistrum 08. Mcde, Aaron Carl, Basic Soul Unit - Midnight Creepers EP Room With A View

09. Dexter - Great Northern Driver 10. Bass Clef - Promised Blank Tapes

87.

Clone Basement Series

01. Matias Aguayo - I Don›t Smoke Kompakt 02. John Tejada - Unstable Condition Kompakt 03. Tomas More - Scopic Drive Correspondant 04. Freddy Fresh - 5 More Mouths Enemy 05. Carlo Lio - Stuck In A Dream Mindshake 06. Aquarius Heaven - Universe Circus Company 07. Kolombo - Waiting For (Michael Mayer Remix) Kompakt Pop 08. Com Truise - Polyhurt Ghostly International 09. Connan Mockasin - Forever Dolphin Because 10. Jennifer Cardini - The Way It Used To Be Kompakt

Charts Jacques Renault DFA USA 01. Runaway - Stories EP On The Prowl 02. Runaway - Reinterpretations EP (Tensnake, DJ Kaos, Two Dogs In A House) On The Prowl 03. Kaine Feat. Kathy Diamond - Love Saves The Day (Jacques Renault Remix) Defected 04. Francis Inferno Orchestra - Sun Up The House Of Disco 05. Try To Find Me Vol.3 - I’m Dancer Golf Channel 06. The House Nerds - That’ll Do House Nerds Audio 07. Two Armadillos - People Of The World Secretsundaze 08. Zernell & Goodking - Grimey Edits Vol. 4 Grimey!

09. Tuccillo - Mathematics 2020 Vision 10. Beautiful Swimmers - Open Shadow Future Times

DJ Koze Pampa FR 01. Die Vögel - Fratzengulasch Pampa 02. Robag Wruhme - Wupp Dek Pampa 03. Jus-Ed - Deeply I Feel (Joey Anderson Remix) Underground Quality 04. Christopher Rau - How Are You Today Pampa 05. Johannes Beck - Rendezvous Kann 06. Pigon - Sum Dial 07. Ada - Likely Pampa 08. Apparat - Black Water Mute 09. Gonzales - Knight Moves (DJ Koze Remix) Boysnoize 10. Ada - Faith (DJ Koze Remix) Pampa

Chymera Soma IRE 01. JS-04 - JS-04R2 JS 02. Sandwell District - Falling The Same Way (Regis Mix) Sandwell District 03. Conforce - Vulcan Clone Basement Series 04. Aeromaschine - Ascultam Vorbe (Marcus Worgull Remix) Mirau 05. Argy - Daze To Come Versatile 06. Roberto Bosco - Biosphere Minimalsoul 07. Robert Hood - Alpha Alive - M-Plant 08. Automatic Tasty - Autonomous System Lunar Disko 09. Reggie Dokes - Haiti Clone Royal Oak 10. Phil Agosta - Tribute To Detroit (Agent X Motorcity Mix) Kgbeats

89.

Radioslave Rekids UK 01. Kenny Hawkes & Louise Carver - Play The Game Music For Freaks 02. Bee Gee’s - Should Be Dancing (Victor Rosado Remix) 03. Bruno Pronsato - Lovers Don’t Thesongsays 04. Alexkid - She Gotta Leave (Radio Slave Remix) Freerange 05. Osunlade - Envision (Âme Remix) Innervisions 06. DJ Sabelo - Prayer Drums Restless Tracks 07. Cassius - Sound Of Violence (Luciano Remix) Cassius 08. Rick Wilhite - Music Gonna Save The World Still 09. Mr. G - They Say They Play House Cabin Fever 10. VA - Music Institute 20th Anniversary (Pt.3 Of 3) NDATL Muzik

Marcus Resmann Upon. You DE 01. Jichael Mackson - GTI (Zimbabwe Mix) STOCK5 02. Dachshund - Shall We Highgrade 03. Daniel Sanchez - Worldwide Bla Bla 04. Samuel Dan - On The Dancefloor Upon.You 05. ONNO - I Like That Beat (Gavin Herlihy Remix) 06. Liviu Groza - China Charm Cityfox 07. Remerc - Moon In My Hand Four:Twenty 08. Deep’a & Biri - Hybrid Lava Rotary Cocktail 09. Osunlade - Envision (Âme Remix) Innervisions 10. Kollektiv Turmstrasse - Heimat (Robag’s Turmkolle Rekksmow) Connaisseur

Upon.You

Redshape Delsin DE 01. Dirk Von Lowtzow - Tod In Theben Dial 02. Surgeon - Breaking The Frame Dynamic Tension 03. FDF & Phidias - Black Secret 1/2 Freund Der Familie 04. Stereociti - Kawasaki Mojuba 05. Redshape - Son Of A... Present 06. Cosmin TRG - Fizic 50 Weapons 07. Dynamo Dreesen And SVN - Woodlandscene Acido 08. Norm Talley - Tracks From The Asylum EP Mixmode 09. John Beltran - Kassem Mosse & Sven Weisemann Remixes Delsin 10. Recloose - Saturday Night Manifesto Rushhour

91.

Hotshop.

Tekst Suze Dijkstra.

iRIG MIC, je iPhone als high-end opname apparaat

Sennheiser HD205 koptelefoon

De eerste microfoon voor de telefoon is geboren.

Met de eerste handheld condensor microfoon voor iPhone, iPod Touch en de iPad heb je altijd je eigen studio bij de hand. Deze microfoon is ideaal voor vocalisten en songwriters die op reis zijn of snel nieuwe ideeĂŤn willen opnemen. Deze microfoon is ook ideaal voor akoestische instrumenten, optredens, het maken van een podcast of andere opnamen. Het grootste verschil met normale microfoons is het snoer. iRig MIC heeft een relatief dun snoertje dat eindigt in een speciaal stekkertje. Handig in om mee te nemen dus. De microfoon kost je 50 euro inculsief drie gratis IKM Apps die voor je klaarliggen in de iTunes Store. Verkrijgbaar bij de betere muziekwinkels in de Benelux en de Applestores. www.ikmultimedia.com/irigmic

Deze sober vormgegeven maar moderne en high end Sennheiser koptelefoon belooft je een fantastisch geluid van hoogstaande kwaliteit voor de muziekbeluisteraar en de dj. Deze HD205 zit strak om t hoofd zodat het andere geluiden goed afsluit, dit is echter niet optimaal voor de mens met een hoofd van een groter formaat dan gemiddeld. Verder heeft deze koptelefoon draaibare oortjes voor de flexibelheid. De adviesprijs voor deze koptelefoon bedraagt â‚Ź 32. www.sennheiser.nl

93.

Hotshop.

Tekst Suze Dijkstra.

Cableyoyo, paperclip van de 20e eeuw!

American Audio Versadeck MIDI

Ook zo’n last van rondslingerde kabels? Bluelounge komt met dé oplossing voor kabelmanagement! Cableyoyo is een grote, veelzijdige paperclip die kabels verkort tot de gewenste lengte. Bijvoorbeeld die vervelende telefoonoplader en je computerkabels. Calbeyoyo kan ook op een vaste plek worden bevestigd met de bijgeleverde plakker. De Cableyoyo heeft al diverse prijzen gewonnen op het gebied van vernieuwing en ontwerp. Verkijgbaar in wit en zwart. Verkoopinformatie via www.2moso.com. Adviesprijs € 6,99.

De American Audio Versadeck is een twee-kanaals MIDI controller die inclusief Virtual DJ LE software geleverd wordt zodat je direct kunt starten met draaien.

Je hebt als het ware de feel van een normale setup, maar draait volledig digitaal. De Versadeck beschikt over een ingebouwde 4x4 audio interface, twee USB poorten voor USB sticks of harde schijven, twee microfooningangen en gebalanceerde uitgangen. Idiaal dingetje om zowel met USB-harddisks als met software te werken. Prijs € 449. www.americandj.eu

94 DJB Testlab Tekst Michael Oudman Beeld 310k

テストラボ テストラボ

テストラボ テストラボ

Pioneer: hoe een merk de booth veroverde Werp een blik in een willekeurige dj booth, en de kans dat je er een Pioneer product in aantreft is even groot als de kans dat een willekeurige passant op straat tien vingers heeft. Is de mixer die er staat niet van Pioneer, dan zijn de cd spelers dat wel. Of misschien staat er zelfs een DVJ speler, die ook gebruikt kan worden voor videobeelden. Of er staat een effectenmachine.

Of de dj die aan het draaien is gebruikt een Pioneer controller. Kortom; het merk is vol aanwezig in de clubwereld. DJBroadcast sprak met Kristian van Haute, van Pioneer Benelux, en wierp een blik terug in de tijd om vervolgens naar de toekomst te kijken.

“Het is ooit anders geweest”, legt Kristian van Haute uit als ik naar de dominantie in de booth vraag. “In België stond overal een Rodec en in Nederland een Dateq tussen 2 Technics SL1200’s, soms uitgebreid met een Denon DN2000. Dit was zo sterk ingeburgerd dat alle draaitafels gewoonweg ‘Technics’ werden genoemd, mixers kregen als roepnaam Rodec of Dateq en een cd-speler was een Denon.”

Toch is die dominantie ooit doorbroken. “Toen Pioneer begin jaren ‘90 de toenmalige Pro Sound divisie oprichtte was de ambitie groot.

De trend op dat moment was dat cd de overhand begon te krijgen. Er werd uitvoerig aan marktonderzoek gedaan en zeer veel jocks hadden de mogelijkheid om hun input te geven.

Drie conclusies werden getrokken: de Pioneer cd-speler moest een Tempo Control zoals de Technics hebben, je moest de cd zien draaien

(raampje) en je moest kunnen bijsturen zoals met een plaat.” Het resultaat was de CDJ-500, die in 1994 het daglicht zag. Daarna volgden de evolutieversies in de vorm van een MK2 en een MK2 LTD Edition. Toch stapten dj’s niet massaal over op cd’s, en vinyl bleef nog lang de standaard. In 1997 werd een vernieuwde versie van de CDJ-500 gepresenteerd, die de toevoeging “S” kreeg. “De strategie was hierbij eerder verlegd naar additioneel naast, in plaats van vervangend van Technics.” Een schot in de roos, zo bleek. “Meer en meer internationale dj’s begonnen met cd’s te spelen omwille van de extra mogelijkheden zoals loop in-loop out. Een andere drijfveer was het frequent ‘verdwijnen’ van platenkoffers en tassen op luchthavens. De CDJ-500S was echter zeer duur voor die tijd en een ‘budgetversie’ liet niet lang op zich wachten: in 1998 introduceerden we de CDJ-100s en vanaf toen kwam de Pioneer technologie binnen handbereik van de grote massa.”

Daarmee werd de raket die richting planeet Booth Dominantie vloog met volle vaart gelanceerd. Het merk heeft altijd open gestaan voor de input van dj’s, iets wat een succesvolle vlucht meer zekerheid bood. Maar ook het ontwikkelingsteam heeft uiteraard een rol van betekenis gespeeld in het verhaal van het merk dat in 1938 het levenslicht zag. “De fulltime ontwikkelaars zijn mensen die ofwel een passie hebben voor het dj milieu, ofwel zelf dj zijn. De meeste ideeën ontstaan in Europa.

Ons motto is: keep it simple, nobody reads the manual! De vertaling van de ideeën naar de

ingenieurs in Tokyo is cruciaal.” Simpel is niet het woord dat nukkige vinyl-fetisjisten graag in de mond namen, als ze naar een Pioneer cdspeler keken. Zij zagen een hoop knopjes en schermpjes, terwijl scratchen en de plaat lezen nog niet mogelijk was. Het apparaat dat daar verandering in bracht, en meteen de harten van een hele hoop dj’s wist te winnen was de CDJ-1000, een speler die ook jarenlang de standaard is geweest in clubs. “Twee belangrijke features ontbraken tot dan nog: scratchen en je plaat ‘lezen’. Toen we brainstormden over de opvolger van de 500S moesten de twee bovenvermelde features absoluut gerealiseerd worden. In eerste instantie werd dit als onmogelijk te realiseren beschouwd. Zes maanden later had ik de eer om de eerste prototypes te testen in Londen. Drie keuzes waren er: Draaiende, warmtegevoelige, en drukgevoelige jogs.

De derde keuze was de beste. Daarnaast was er voor de eerste keer ‘Wave data’ ontwikkeld en werd er gebruik gemaakt van MMC kaarten om cue en loop punten op te slaan.”

Voor Pioneer was de DVJ-X1 een logisch vervolg op de CDJ-1000. De DVJ-X1 is ook geschikt om beelden mee te mixen. “We lieten hiermee onze superioriteit zien op het gebied van productontwikkeling. Dit toestel was met maarliefst 4GB RAM geheugen uitgerust, in 2001 was dit echt revolutionair. De toekomst?

Geen festival zonder visuals deze dagen! Sommige dj’s maken met beelden nu eenmaal het verschil. Er blijft een markt, al is ze klein.” Het echte vervolg op de CDJ-1000 is de CDJ-2000.

Het zelfde concept, maar beter. Veel beter. “De CDJ-2000 is de verpersoonlijking van perfectie” zegt van Haute niet heel bescheiden. Als ik vraag wat we er nog aan toe kunnen voegen zegt hij “Misschien een video-optie?”

Bang voor de toekomst is Pioneer niet. Ook op de opkomst van digitale technologieën en dj’s met controllers heeft het Japanse merk een antwoord. Controllers heeft het merk al voor Traktor en Serato. Pioneer heeft daarnaast ook eigen software waar je mee kunt mixen. En Rekordbox. “Dat kun je koppelen al dj software wanneer je de CDJ’s via een LAN kabel aan je computer hebt hangen. Maar we verbeteren de software nog dagelijks. Heel wat software ‘pioneers’ laten hoe langer hoe meer hun laptop terug thuis, en doen het terug met CDJ’s. Ze willen geen twijfel zaaien over hun dj skills, én ze willen “draaien” in de zuiverste zin van het woord.” Sinds kort heeft Pioneer zich ook gericht op de wereld van dj-monitor speakers, in vijf en in acht inch – respectievelijk de S-DJ05 en S-DJ08. “Ze worden geleverd met een controller voor volume en input. Ook de equalizer kun je er mee aanpassen. Dit is bijzonder handig voor mensen die de set aanschaffen met de DDJ-T1 en DDJ-S1 controllers voor Traktor en Serato. Daar zit namelijk geen booth monitor knop op.” Wanneer ik als laatste vraag hoe een dj booth er over tien jaar uit ziet, is er blijkbaar maar één antwoord mogelijk. “Holografische ervaringen. Teleportatie?” www.pioneerdj.com

96 DJB Testlab Tekst Bér Engels Beeld Marieke Broer

Traktor 2: meer dan alleen een nieuw jasje Traktor, het is één van die love it or hate it onderwerpen binnen de dj-scene. Er wordt bij gezworen, het zou de opbouw en inhoud van je set naar nieuwe sferen kunnen brengen. Of het wordt juist afgedaan als software bestemd voor mensen die de draaitechniek niet onder de knie hebben, en toch mooie sier willen maken met het dj-schap. Toen Traktor 2 einde vorig jaar werd aangekondigd door de maker, Native Instruments, deed dit dus ook flink wat stof opwaaien. Menig dj praatte watertandend over de nieuwe versie. De verwachtingen waren dus hoog, en hoewel de hoeveelheid veranderingen die je in de nieuwe Traktor kan vinden niet enorm groot is, de impact die ze hebben is dat wel.

Traktor gebruikers zal direct de nieuwe, slicke interface opvallen die je misschien ook al kent van de versie die bij de S4-controller meegeleverd werd. Een minimalistisch zwart-oranje design dat intuïtief en natuurlijk aanvoelt. De software is -net als bij eerdere versies- ingedeeld met een track-bibliotheek die bijna de helft van het scherm vult, respectievelijk twee of vier decks,

gedeeld door een mixer en EQ daarboven. Andere controls en effecten zijn helemaal bovenin het scherm te vinden. Een vertrouwd gezicht, zij het met wat nieuwe make-up.

Onze test set-up (door de nieuwe Native Instruments Audio Interface 10 (Audio 10) bestaat uit twee cd-spelers en twee platenspelers die Traktor aansturen via timecode. Aansluiten was makkelijk, hier kan niet veel mis gaan. Ook softwarematig wordt het je erg makkelijk gemaakt: Traktor herkent automatisch je set-up, en past alle instellingen aan.

Misschien wel het eerste dat opvalt tijdens het gebruik van de nieuwe Traktor zijn de gekleurde waveforms (kies zwart-wit, blauw, rood of een willekeurige kleur van de regenboog). Ze laten niet alleen zien waar de kick en de snare zitten, maar verschaffen ook (visuele) informatie over de klanktoon. Dit noemt NI ‘TruWave’, en het is inderdaad een accurate en gemakkelijk te begrijpen manier van muziek visualiseren. Je kunt ook nog eens tot op een tiende van een seconde inzoomen (wat precies cue’en makkelijk maakt), en krijg je een duidelijk overzicht

テストラボ

van het arrangement in de ‘stripe’ (de kleinere waveform onder zijn grote broer).

Ook iTunes integratie is iets waar Native Instruments erg trots op is, en het is waar, het browsen door nummers werkt heerlijk, met afspeellijsten alsof je echt in iTunes zit. Tegelijkertijd is er de Crate Flick functie, waardoor je door je muziekverzameling heen kunt bladeren alsof je een platenkoffer aan het doorspitten bent.

Kortom, het browsen werkt erg fijn.

De meest besproken nieuwe feature van Traktor 2 is sampledecks. Je kunt deck A, B, C of D (of allemaal) tot sampledeck omtoveren met een klik op de muis. Je kunt hier zelf samples inladen, of direct een stuk uit een nummer dat speelt samplen. Op deze manier kun je tot wel zestien samples tegelijk triggeren. En aangezien natuurlijk vrijwel elke virtuele knop kan worden gemapped op controllers (iets dat bij het gros van de controllers ook al automatisch gaat in Traktor), opent dit hele nieuwe perspectieven, ook voor live-performances.

En dan nog meer dan dertig effecten (waaronder een paar nieuwe, te weten Tape Delay, Ramp

Delay, Bouncer and Auto Bouncer), ‘Soft Sync’, die tracks wel gelijktrekt en in fase houdt, maar je toch nog soepel laat cue’en. Net alsof je echt kan draaien dus. Verder zitten de veranderingen hem vooral in de kleine dingetjes, zoals de mogelijkheid om nu vier decks op twee kanalen te zetten. Of de nieuwe functie van de audio interface; Direct Thru. Hierdoor hoef je maar één knopje om te zetten. De dj na jou kan direct weer met normaal vinyl en cd gaan draaien, zonder dus ook maar een kabeltje aan te raken. Dat apparatuur als Maschine ook nog eens te synchroniseren valt met Traktor maakt van de dj-software opeens een muzikale duizendpoot.

Deze paar verbeteringen zorgen voor meer dan alleen een beter werkend Traktor. Ze maken van Traktor een ander product dat een bredere markt kan aanspreken en gemakkelijker mee kan groeien met nieuwere ontwikkelingen op digi-dj gebied. Native Instruments heeft hier een zeer goede stap gezet en daarmee haar plaats in het digitaal-dj landschap voor de toekomst weer zeker gesteld. www.native-instruments.com