DUIC krant 002 januari 2016

De krant die verder kijkt in de stad

JANUARI 2016 | 1E JAARGANG NR. 2 | KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

Interview met theaterdirecteur Harm Lambers

Utrechts gemaakt: bierbrouwerij Maximus

PAG. 10

PAG. 26

Vluchtelingenhuisarts op ziekenbezoek in Kanaleneiland

pagina 6

ADVERTENTIES

WIJ ZOEKEN

BEZORGERS reageer snel

leer Argentijnse Tango Proeflessen voor beginners

28 januari - 7 februari

graag aanmelden, met of zonder partner, via telefoon of e-mail (tango@annarosa.nl)

Start nieuwe cursussen

• 088 444 77 88 • inspectie@ddwv.nl

NIEUW: DE DUIC APP

Je passie vinden?

v.a. 9 februari (in Utrecht)

Argentijnse Tango Anna Rosa

Locatiegebonden actualiteiten

www.annarosa.nl

Stel zelf je nieuws samen: uit de stad, de wijk of de straat

030 231 21 51

KRINGLOOPWINKEL DE WAARDE HELLING 5 IN UTRECHT M A A N D A G T / M ZATERDAG G E O P E N D V A N 1 0 . 0 0 T O T 1 7 . 0 0 U U R

Spullen over? Wij halen ze gratis op!

Bel ons voor een afspraak: 06 -36045364

3

JANUARI 2016

INHOUD En nu nog een krant voor onze internationale gasten

Nieuws

Stad / leven

Nieuws in beeld

Tekens aan de muur

De V&D blijft je verrassen pagina 4-5

Gevelkunst is overal pagina 20-21

E

en jaar geleden noemde ik op onze site de ambities die DUIC voor 2015 had. Groei, samenwerking met Utrechts Science Park en Economic Board Utrecht om tot het kennisplatform Gamechangers te komen, een app met op de gebruiker toegespitste relevante informatie en een krant voor expats, buitenlandse studenten en bezoekers. Deze laatste ambitie hebben we het afgelopen jaar niet gehaald, de andere wel. Aan die krant/site voor onze buitenlandse gasten wordt nog steeds gewerkt.

Het belang wordt door vele partijen erkend en wat mij betreft gaat het er dit jaar wel van komen. Want een stad die zo door het buitenland wordt gewaardeerd, heeft de plicht om zijn gasten welkom te laten voelen. Dat doe je onder meer door informatie met hen te delen.

Ik had het een jaar geleden niet over een andere ambitie: een papieren krant. We spraken er intern wel over maar waren er niet van overtuigd dat dit plan dit jaar al zou slagen. Het is gelukt.

Vorige maand verscheen de eerste editie van DUIC in print. Een huis-aan-huiskrant (oplage 144.000) die verder kijkt in de stad. Meer ruimte voor beeld, langere verhalen en achtergrond.

Krankzinnig, moedig en mooi. Dat zijn de kwalificaties over ons initiatief. En ze zijn allemaal juist. Waarom doen we het dan?

Met deze krant en al onze andere activiteiten is het maken van winst nooit een doelstelling geweest. Het uitgangspunt was en is een wezenlijke bijdrage te leveren aan onafhankelijke informatievoorziening over Utrecht. Daarom doen we het.

Met veel plezier, een kleine ploeg en weinig geld. Wat de laatste twee aspecten staan we in de schaduw van onze collega’s van RTV Utrecht, die door provincie en gemeente royaal worden ondersteund. Ik heb dat nooit goed begrepen.

Het bestaansrecht van deze regionale zender is dat het informatie verstrekt bij calamiteiten. Een belangrijke functie die anderen overigens ook mogelijk kunnen uitvoeren. Waarom is er in dit geval geen sprake van een aanbesteding waar de kwaliteiten (en kosten) van andere media kunnen worden getoetst?

De monopoliepositie van RTV Utrecht werd vorig jaar ter discussie gesteld door Steven de Vries van Groen Links. Hij vroeg zich af waarom de subsidie aan RTV Utrecht als vanzelfsprekend wordt beschouwd. Ik vind dat een verrassend goede vraag uit de politiek die zeker een antwoord behoeft. Ik ben een trouw volger van RTV Utrecht en las dit jaar de volgende zaken: kat van Henk Westbroek vermist, kat van Henk Westbroek gevonden, Henk Westbroek aan neus geopereerd, vrouw van RTV Utrecht-directeur Paul van der Lugt kan haar auto niet vinden, vrouw van RTV-directeur vindt haar auto weer.

Mooi nieuws, maar van ons geld?

DUIC gaat ook in 2016 zonder subsidie verder.

Maar wij hebben interessante ideeĂŤn over hoe we studenten journalistiek kunnen helpen een stap verder te komen. Dat is in ons belang want wij hebben talent nodig. En dat is ook in het belang van Utrecht dat geen one paper city mag zijn. DUIC als kweekvijver voor journalistiek talent? Er wordt subsidiegeld voor mindere zaken uitgegeven.

Dames en heren politici, we nodigen u graag uit voor een gesprek over de besteding van de mediagelden. De koffie is van ons. En verder houden we jullie ook dit jaar scherp in de gaten.

Mocht de auto kwijt zijn, bel dan de politie. En is de kat zoek, dan verwijzen we graag naar Amivedi.

Michael Kroonbergs Hoofdredacteur michael@duic.nl

Column Marcel Gieling De geheimen van Sint Barbara pagina 22

Het baasje van Mees Vluchtelingenhuisarts Peter van Liere in Kanaleneiland pagina 6-7

Het leven van Lot Spaan pagina 23

Verdwenen gebouwen De V&D aan de Lange Viestraat pagina 23

Werfberichten Bart Prinsen verbaast zich over vuurwerk pagina 9

Binnenkijken

Ledig Erf 4a pagina 24-25

Utrecht volgens

NOS-journalist Kees van Dam pagina 25

Cultuur / Uit

Ondernemen

Interview met Harm Lambers

Ondernemer centraal

Het theater is van de stad pagina 10-12

Henk Broeders, Jaarbeurs Utrecht pagina 27

Uittips A Raisin in the Sun, Nordic Delight, Moving Futures Festival pagina 14-15

Tussen je oren Voorbijgangers en hun muziek: wat luisteren Madelief en Quincy pagina 15

Utrechts gemaakt Bierbrouwerij Maximus pagina 28-29

Nieuwe hotspot Kantien pagina 17

Modemeter Marieke van Willingen over Pieter Conemans pagina 18

Het thuisgerecht Het recept van Altwin van Schaik pagina 19

Op bezoek bij IJzerhandel W. Pijper pagina 31

Colofon REDACTIE: Michael Kroonbergs (Hoofdredacteur), Merel Blom, Annabel van Heesbeen, Jesse Holweg en Robert Oosterbroek BEELDREDACTIE: Robert Oosterbroek AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE: Jantine Albers, Arjan den Boer, Bart Prinsen, Evi Guldemeester, Marcel Gieling, Yontie Helders, Carine van Santen, Gerrit Streekstra en Marieke van Willigen

ART DIRECTION EN VORMGEVING: ddk.nl, Frankie Tjoeng, Nathan Roos en Quentin van der Niet OPLAGE: 145.000 UITGEVERS: Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers

SALES: Robert Bolsius en Jeroen van Doleweerd robert.bolsius@duic.nl en jeroen@duic.nl ADVERTEREN 030-633 18 91 Helling 12, 3523 CC Utrecht adverteren@duic.nl

WEBSITE: DUIC.nl FACEBOOK: De Utrechtse Internet Courant (DUIC) TWITTER: @duicnl INSTAGRAM: duicnl

4 Nieuws

JANUARI 2016

Nieuws 5

JANUARI 2016

Michael Kroonbergs

Robert Oosterbroek

Nieuws in Beeld We blijven je verrassen! Deze reclameslogan hangt nog steeds in het Utrechtse V&Dfiliaal. Als de tekst niet zo wrang was, zou je er om kunnen lachen. Het is koopavond als deze foto wordt gemaakt. De zaak is dan zo goed als leeg. Ons overviel een gevoel van weemoed. We dachten aan de schoolagenda’s en cd’s die we kochten. En aan al die zaken die we nooit kochten omdat het ooit iconische warenhuis de tijdgeest moeilijk begreep. Laten we vooral voor het personeel hopen dat er toch nog een doorstart kan komen. Het wordt natuurlijk nooit meer zoals vroeger. Lees over de hoogtijdagen van V&D het verhaal van Arjan den Boer op pagina 24. Toen de winkel in de Lange Viestraat stond en nog toonaangevend was.

Kijk voor meer foto’s op DUIC.nl.

6 Nieuws

JANUARI 2016

VLUCHTELINGENHUISARTS PETER VAN LIERE:

“Ik ben in de positie om te helpen, dus dan draag ik graag een steentje bij” Jantine Albers

Robert Oosterbroek

Het oude schoolgebouw aan de Amerikalaan in Kanaleneiland is kleurrijk, maar doet sober aan. Sinds november zijn er zo’n vijfhonderd vluchtelingen tijdelijk gehuisvest. Huisarts Peter van Liere leidt ons rond en vertelt over de medische zorg die hij verleent bij de opvang. “Ik moest er wel even over nadenken en heb wat vragen gesteld. Maar eigenlijk wist ik wel dat ik het zou gaan doen.”

B

ij de ingang van het gebouw hangen tal van kerst­ kaarten en de ramen zijn beplakt met A3-vellen waarop vluchtelingen zich voor activiteiten kunnen inschrijven. Vooral de lunches zijn populair. Voetbal doet het ook

goed. Yoga en Nederlandse les wat minder. Nadat we ons hebben aangemeld bij de beveiliging, lopen we met Van Liere de grote aula binnen. De aula hangt een sfeer van gelaten afwachting: mensen kijken op hun telefoon, kletsen met elkaar, lopen rond. De kinderen

zijn naar school. Boven, in de klas­ lokalen, slapen de vluchtelingen.

We lopen door naar de wacht­ kamer. “Er komt een nieuwe ­kamer vrij voor ons!”, zegt dokters­ assistente Wil enthousiast tegen Van Liere. “Er zijn nu tachtig van de honderd dingen geregeld, maar

het blijft een noodopvang.” Van Liere vult aan: “Het hebben van internet en een telefoon lijkt heel vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Het duurde even voor dat geregeld was.” Er is van alles aan gedaan om alles zo Nederlands mogelijk te maken: in de wachtka-

mer moeten mensen bijvoorbeeld een nummertje trekken om aan de beurt te komen. Dit is bedoeld om structuur te krijgen en als onderdeel van inburgering. “In de landen waar de vluchtelingen vandaan komen is geen huisartsenzorg”, ­ ­aldus Van Liere.

Nieuws 7

JANUARI 2016

Een derde van de bewoners in een asielzoekerscentrum heeft psychische klachten als PTSS of slaapproblemen. Die klachten worden groter naarmate ze daar langer blijven Idealisme De zorg bij de opvangcentra wordt geregeld door het Gezondheidscentrum Asielzoekers (GCA). Er is iedere dag verpleegkundig personeel aanwezig; zij screenen de mensen en bepalen of ze een arts moeten zien of genoeg hebben aan zelfzorg. Drie keer per week komt een huisarts van huisartsenpraktijk De Weerark naar Kanalen­ eiland voor een spreekuur met de vluchtelingen. Van Liere werd in september, toen de asielzoekers naar Jaarbeurs Utrecht kwamen, al door GCA benaderd om de zorg op zich te nemen. “Ik moest wel even nadenken en heb wat vragen gesteld. Maar eigenlijk wist ik wel dat ik het zou gaan doen”, aldus de huisarts. Zijn praktijk is al twintig

jaar betrokken bij de zorg voor de asielzoekers in het reguliere opvangcentrum, het AZC in Oog in Al, dus de benodigde medische kennis is in huis. Voor hem is het ook een soort van idealisme, plichtsgevoel.

“Ik ben vanuit mijn werk in de positie om te helpen, dus dan draag ik graag een steentje bij”, zegt Van Liere. “De politiek is voor mij ook een van de motivaties om interviews als deze te doen. Er worden zo veel ongenuanceerde en onjuiste­uitspraken over vluchtelingen gedaan door bepaalde politici.”

De zorg voor vluchtelingen is beduidend anders dan de zorg die Peter van Liere in zijn huisartsenpraktijk in De Meern verleent: hij kent geen medische voorge-

“Natuurlijk is er een taalbarrière.

Regelmatig schakelen we een tolk in en soms gebruiken we zelfs Google Translate”

schiedenis van deze patiënten en natuurlijk is er een taalbarrière.

Regelmatig wordt een telefonische tolk ingeschakeld en soms zelfs Google Translate. “Van de Syriërs kan een groot deel redelijk goed Engels, maar mensen uit Somalië, Eritrea en Afghanistan niet. De tolk wordt dan ook frequent gebruikt”, aldus Van Liere. Zijn jaren als tropenarts in Kenia werken in zijn voordeel. Daar was hij het gewend om een paar woorden te wisselen en vrij snel over te gaan op lichamelijk onderzoek.

Uitzichtloosheid De medische toestand van vluchte­ lingen wisselt volgens de huisarts flink: “Ik vond de groep in de Jaarbeurs in relatief goe-

de gezondheid: we werden niet overspoeld met allerlei klachten.

De mensen daar waren vooral uitgeput en moe van de meestal erg lange reis.”

Waar in de Jaarbeurs alleen maar mannen zaten die net in Nederland waren, zitten in de opvang in Kanaleneiland ook (zwangere) vrouwen en kinderen. Zij zijn nu een tijdje in Nederland en hebben vaak al op meerdere plekken gezeten voor ze naar Utrecht ­kwamen.

Het grootste verschil met de mensen die hij in september in de Jaarbeurs behandelde, is ­volgens Van Liere dat de mensen hier zijn begonnen met de verwerking van wat ze hebben meegemaakt.

“Mensen zitten hier relatief kort.

8 Nieuws

JANUARI 2016

Regulier AZC Tijdelijk AZC 5

Noodopvang Noodopvang- niet meer actief

6 1

2 3 4

1 2

Joseph Haydnlaan 2

AZC

450 pers.

permanent

actief

Joseph Haydnlaan 2

uitbreiding

150 pers.

half apr ‘16, permanent

gepland

Ravellaan 1

tijdelijk AZC

250 pers.

half apr ‘16 – apr ‘18 (max) gepland

Gansstraat 162-170

AZC

600 pers.

medio ’19, permanent

voornemen

4

Amerikalaan

noodopvang

500 pers.

20 nov ’15 – 1 mei ’16

actief

5

Einsteindreef 133

noodopvang

400 pers.

jun ’16 – 30 nov 18

gepland

6

Beatrixgebouw

noodopvang

500 pers.

15 sep ’15 – 10 nov ’15

niet meer actief

3

“Er worden zo veel ongenuanceerde en onjuiste uitspraken over vluchtelingen gedaan door bepaalde politici”

We proberen in die paar maanden de medische toestand in kaart en op orde te brengen.”

In een regulier asielzoekerscentrum zijn mensen er vaak slechter aan toe: mensen wachten er soms al jaren op juridische procedures.

“Hun situatie is soms uitzichtloos. De medische consumptie is dan ook beduidend groter daar: ongeveer een derde van de bewoners heeft psychische klachten zoals een posttraumatische stressstoornis of slaapproblemen.

Bovendien krijgen ze door stress allerlei lichamelijke klachten die moeilijk te duiden zijn. Die klachten zullen groter worden naarmate ze langer blijven, het hangt ook af van het uitzicht dat ze hebben op een status.”

“Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen personen” Een verpleegkundige kijkt om het hoekje, of Peter even tijd heeft om naar twee patiënten te kijken. De ene is een jongeman die al een tijd last heeft van een vervelende hoest en een zere keel. Van Liere schrijft een antibioticakuur voor. Ook een Syrische dame die een infectie aan

haar vinger heeft, krijgt een antibioticakuur. Ze kan goed Engels en is - net als veel Syriërs - erg dankbaar. De dokter vraagt hoe ze het vindt in Nederland. “Het is heel heel heel fijn”, reageert de vrouw enthousiast. “Ik ben blij dat ik hier ben, alle mensen die ik heb ontmoet waren aardig.” Ze is al op vier andere plekken in Nederland ondergebracht geweest. Haar zoon woont al een jaar in Amsterdam en ze heeft een kleinzoon in Groningen.­ “Het weer is ook fijn hè”, zegt Peter terwijl hij naar de stromende regen buiten kijkt. Over het weer praten, dat begrijpt de vrouw nog niet.

Door wie worden die antibioticakuren eigenlijk betaald? “Alle nodige zorg voor de vluchtelingen wordt door de overheid betaald via de Regeling Zorg Asielzoekers, die enigszins overeenkomt met de Nederlandse basisverzekering.

Zelfzorgproducten zoals pijnstillers worden hier verstrekt”, vertelt Van Liere. “Verder behandelen we niet-acute zaken niet zo snel als dat we dat bij een niet-vluchteling zouden doen: het kan zijn dat de asielzoeker niet in Nederland

blijft. Maar bij acute zaken zoals een hartaanval of gebroken been wordt een vluchteling gewoon behandeld. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen personen.”

“In Utrecht slaapt niemand op straat” Peter van Liere is te spreken over de vluchtelingenaanpak van de gemeente Utrecht. Van de nieuwjaarstoespraak van burgemeester Jan van Zanen kreeg hij kippenvel.

“Laat ik het nog eens duidelijk zeggen: hier in Utrecht slaapt niemand op straat. Snel was er noodopvang, eerst in de Jaarbeurs, inmiddels aan de Amerikalaan. De mensen – onder wie veel vrijwilligers – die daar aan het werk zijn, leveren een topprestatie”, zei Van Zanen in zijn toespraak. Van Liere heeft zelf gezien hoeveel goede initiatieven vrijwilligers, organisaties en bedrijven voor de vluchtelingen doen. Met kerst waren er veel activiteiten georganiseerd voor hen, waaronder een diner. “Het was geweldig, ze gingen helemaal uit hun dak. Er werd gezongen, gedanst, muziek gemaakt. Een groot feest.

Dan zie je mensen die het gewoon goed hebben.”

Nieuws 9

JANUARI 2016

WERFBERICHTEN BART PRINSEN

Woedevuur In het dorp waar ik opgroeide werd vroeger best wat vuurwerk afgestoken. Dat was leuk en spannend en mooi om te zien. Het was vreugdevuur, bedoeld om het nieuwe jaar in te luiden. Mijn vader pakte om twaalf uur zijn flobert en schoot daarmee een paar keer in de lucht. Vervolgens plopten de champagnekurken en kwamen alle buren uit hun huizen om elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen.

Een goeie gelegenheid voor een jongen van vijftien om een kusje te stelen van het buurmeisje waar hij stiekem een oogje op had.

T

weederde van de Nederlandse bevolking wil dat er een verbod komt op het afsteken van vuurwerk door particulieren. Dat bleek eind december uit een onderzoek van EenVandaag. Burgemeester Jan van Zanen ziet niets in zo’n verbod, zo zei hij eerder deze week op Radio M. Ik vraag me af of hij rond de jaarwisseling een kijkje heeft genomen in

Rivierenwijk of Overvecht. Het armageddon dat zich daar in de aanloop naar nieuwjaar ontvouwde,­­ tart werkelijk ieder voorstellingsvermogen. De Maaspleinschool – een sympathieke school aan een plein met een bedenkelijke reputatie – is voor het eerst in jaren eens niet doelwit geweest van tuig dat ruiten ­ingooit en vuurwerk naar binnen schiet.

Tientallen groepjes trokken als

ware guerrilla-eenheden door de wijken. Ze brachten systematisch elke prullenbak die ze ­zagen tot ontploffing, vernielden fietsen en schoten rotjes door de brievenbus naar binnen. Alleen al in Utrecht werden 33 auto’s in de fik gestoken. Ik sprak een bewoner van de Lingestraat die me vertelde dat ze daar hun huis de hele avond niet meer uit durven met oud en nieuw. “Er lopen overal

van die jongens, je weet niet wat ze gaan doen. Het is allemaal heel ingrijpend. Als je nou zou weten wie hun ouders ­waren of waar ze wonen, dan was het misschien anders. Maar het is allemaal heel anoniem en ­ onvoorspelbaar.

Onze eigen auto is hier ­ vorig jaar in brand gestoken. Het is voor ons vijf minuten lopen naar vrienden, maar we hebben het toch maar niet gedaan.”

Wat ooit bedoeld was als vreugdevuur, is in handen van ontspoord geteisem en rapaille verworden tot woedevuur dat miljoenen euro’s­schade oplevert, een enorme r­ otzooi achterlaat en mensen bang en achterdochtig maakt. Natuurlijk moet daar een verbod op komen. Zodat ­jongens van vijftien weer een kusje kunnen stelen als ze dat willen.

Gelukkig nieuwjaar!

ADVERTENTIES

Gezonde & gave huid bij de huidtherapeut GRATIS CONSULT Vanuit Gezondheidscentrum Het Zand bieden we u paramedische zorg voor uiteenlopende huidproblemen én hoogwaardige cosmetische behandelingen voor huidverbetering. We onderscheiden ons door het gebruik van de nieuwste behandeltechnieken en een uniek aanbod van laserbehandelingen.

Enkele laserbehandelingen uitgelicht:

Laser ontharen

MediDerm, al 12 jaar dé specialist in laser ontharen. Alle medische erkende behandelmethoden, zodat u verzekerd bent van een optimale behandeling.

MediDerm

Laserbehandeling voor kalknagels

MediDerm

HUIDTHERAPIE &nodig.

LASERBEHANDELINGEN Slechts 2 behandelingen Kijk op de website voor het tijdelijke actietarief!

HUIDTHERAPIE & LASERBEHANDELINGEN

Meer informatie over de behandelingen kunt u vinden op www.mediderm.nl Ons adres in Utrecht Gezondheidscentrum Het Zand, Vogelvlinderweg 56, Utrecht

MediDerm

MediDerm

L ASER BE H A N D E LI N G E N

HUIDT HERA PIE & L A S ERBEHA NDEL INGEN

Interesse?

Bel voor een gratis consult of het maken HU ID T H E RA PIE & van een behandelafspraak 0318 505065

Ook praktijken in Nijmegen, Arnhem, Veenendaal, Amersfoort en Bennekom

www.mediderm.nl

Persoonlijk en deskundig. Al 12 jaar dé specialist in laser ontharen.

10 Cultuur / Uit

JANUARI 2016

INTERVIEW DIRECTEUR THEATER KIKKER EN PODIUM HOGE WOERD HARM LAMBERS

“Het theater is van

Cultuur / Uit 11

JANUARI 2016

de stad”

Carine van Santen en Gerrit Streekstra

Robert Oosterbroek

Harm Lambers is veertien jaar directeur van Theater Kikker aan de Ganzenmarkt in Utrecht. En nu geeft hij ook leiding aan Podium Hoge Woerd, het gloednieuwe theater in Leidsche Rijn. We zijn benieuwd naar zijn drijfveren om tegen de stroom in twee theaters te bestieren.

W

e zien hem staan in het nieuwe restaurant.

Zijn schouders krommen naar voren, de blik staart omhoog. Voor de rest beweegt Lambers weinig. Geen opvallende verschijning.

We lopen naar hem toe en hij ziet ons een paar meter voordat we bij hem zijn. “Ah, jullie gaan mij vandaag in het zonnetje zetten. Wacht heel even, ik moet wat dingen afhandelen en dan sta ik echt tot jullie beschikking.”

De directeur levert wat korte en bondige instructies af. Dan leidt hij ons meteen naar buiten en draait een sigaret. Zonder aankondiging begint hij te vertellen over de ontstaansgeschiedenis van het Castellum. Met daarin zijn nieuwe theater. “Castellum Hoge Woerd wordt gebouwd op de plek waar ooit een Romeins fort heeft gestaan. Het is terug te zien in het gebouw zelf, met de kantelen waar je overheen kunt lopen. Er is een opgraving geweest van een oud schip, dat geconserveerd is voor de komende dertig jaar.”

Deze man heeft de vertelknop aangezet en raast zijn vertelling vol passie de lucht in. “In het Castellum worden vier hoofdfuncties samengebracht: een theaterzaal, een zelfstandig café/restaurant, een erfgoedexpeditie over drieduizend jaar Leidsche Rijn en een centrum voor natuur- en milieucommunicatie. Wat ik mooi vind, is dat alle partijen aan boord zijn gebleven en met elkaar samen willen werken. Dat vind ik belangrijk, dat we elkaar aanvullen”, vertelt hij.

Het theater is van de stad Castellum is een theater voor een breed publiek: voor families, voor de jeugd, met een accent op de verbinding tussen de wijk en het theater. Echt iets anders dan de wat meer experimentele en, zo je wilt, elitaire programmering van Kikker. “Theater Kikker was na een paar moeilijke jaren op de rit. Dat gold voor de programmering, voor het gebouw en voor het personeelsbeleid. Ik zag in 2007 al dat Kikker weliswaar goed liep, maar het op de lange termijn lastig zou krijgen. Het is immers een eenpitter. Het creëren van een breder platform vond ik noodzakelijk.”

Lambers heeft zich terdege afgevraagd of deze verbreding mogelijk was. “Het profiel van Podium Hoge Woerd is anders dan dat van Kikker”, bevestigt hij. “Maar er is één duidelijke overeenkomst: het theater is van de stad.

Of dat nu hier is of in Theater Kikker aan de Ganzenmarkt. Bij Kikker staat de programmering centraal en zoeken we het publiek erbij. Bij ons nieuwe theater zijn de mensen in het stadsdeel het uitgangspunt voor de programmering.”

“Soms ben ik wat blasé geworden”

12 Cultuur / Uit

“Kikker is een eenpitter, het creëren van een breder platform vond ik noodzakelijk”

JANUARI 2016

Een half jaar sparen voor een fles jenever Als we naar binnen gaan ziet de directeur dat een rek met folders is verplaatst. Hij probeert dat even snel te herstellen. Het rek wankelt en strooit alles op de grond. “Verdorie, wie zet ze dan ook hier neer.” Dan rapen we de folders op en lacht hij erom. Ongeduld en mildheid volgen elkaar snel op.

Als we zitten gaan we terugrekenen in zijn tijd. “Ik kom uit een arm gezin. Mijn vader verdween toen ik vier was. Toen ik de eerste communie deed, heeft mijn moeder een half jaar gespaard om een fles jenever voor de festiviteit aan te kunnen schaffen. Iedere week wat opzij leggen. Mijn vader keerde terug in mijn leven toen ik twaalf was, maar raakte aan lager wal.” Uit deze periode komt ook de meest theatrale scène uit zijn leven. Hij vertelt: “Mijn vader overleed ruim 25 jaar geleden.

Er was weinig familie aanwezig.

Onverwacht waren er een aantal oude kroegtijgers gekomen. De begrafenisondernemer besloot ter plekke de familie op een rijtje te zetten. Op die manier konden zij handjes schudden met de

kroegtijgers en ontstond er iets van een ceremonieel gebaar. Ik was me toen terdege bewust van een op zijn minst opmerkelijke scène.”

“Als je het niet snapt, moet je beter nadenken” Na zijn gymnasiumopleiding in Breda ging Lambers Nederlands in Utrecht studeren. Theaterwetenschap was een kopstudie waarin je zelf bepaalde wat je studeerde en hoe je dat deed. Daarin heeft hij een kritische blik ontwikkeld die hij nog dagelijks gebruikt. Zijn motto was en is: als je het niet snapt, moet je beter nadenken.

“Ik zag Drie Zusters van Tsjechov, in de regie van Gerardjan Rijnders. Ik kwam zeer kwaad uit de voorstelling. Die was zo lelijk en hard. De boodschap was vanaf de eerste seconde: het leven is kut en dat zal altijd zo blijven. Ik begreep niet waarom ik zo boos was. En daarom moest ik nog een keer gaan. En toen snapte ik, zo zwart als dit ervaar ik het leven niet. Ik leerde dat ik meer hoop in mij had dan ik toe wilde geven.”

Er wordt een constante oprechte nieuwsgierigheid van Lambers gevraagd. Na drieduizend voor-

stellingen kan je blik vertroebeld raken. Hij geeft toe soms wat blasé te zijn geworden. De zoveelste ambachtelijk goede performance kan hem niet meer verrassen. Toch houdt hij het vol, al dertig jaar lang. “Ik blijf nieuwsgierig omdat ik een grote bewondering heb voor acteren.

De acteur staat zo naakt op het podium. Hij heeft slechts een paar basale instrumenten ter beschikking: het lichaam en de stem. In de hoop applaus te genereren.

Een gevaarlijke operatie. En iedere keer kan het wonder gebeuren; de overdracht van die banale instrumenten naar een magisch moment. Een acteur verwoordde het zo: ‘hoe langer ik speel, hoe beter ik weet wanneer ik lieg’. Met andere woorden, het vak van acteur wordt juist moeilijker met de jaren. Dat alleen al verdient mijn nieuwsgierigheid. Als zij zoveel moeite doen, dan heb ik de opdracht om moeite te doen het te begrijpen.”

Tomeloze gedrevenheid Lambers spreekt vol passie en met grote gebaren. Zo nu en dan duwt hij zijn wijsvinger bijna in de tafel om iets duidelijk te maken. Want hij vindt dat het niet om hem gaat,

maar om het theatrale product.

Zijn fanatisme herbergt een bepaalde bescheidenheid. “Wij krijgen per jaar 1,4 miljoen euro, voor Kikker en Hoge Woerd samen. Dat voel ik als een grote verantwoordelijkheid. Dat gemeenschapsgeld moet ik zo goed mogelijk besteden. En ik heb een taak in de cultuur. Daarom wil ik hier een zo breed mogelijk publiek genereren.

Maar ik wil ook met voorstelling­ en komen waar dit publiek niet meteen naartoe zou gaan.”

Uit alles wat Lambers doet spreekt een tomeloze gedrevenheid. “Ik zou mezelf een nuchtere romanticus noemen. Ik kan ook wel lastig zijn. Ik heb ook wel een duiveltje en die wordt wakker omdat ik snel denk en niet altijd de beste luisteraar ben. Ik heb een visie. Ik kijk verder dan de waan van de dag, maar kan een stip op de horizon zien waar ik naar toe werk. Dat er dan dagelijkse hobbels zijn, prima, maar die stip verlies ik niet uit het oog. En ik durf te bewegen, dat wil zeggen, ik pak een risico op en ga er mee aan de slag. Daar kan ik echt op vertrouwen. Ik zal veel fouten gemaakt hebben en nog maken. Maar dit vertrouw ik mijzelf toe.”

Soms anders dan anders, soms traditioneel, altijd passend.

Simone Scholts en Meta Stevens verzorgen uitvaarten op persoonlijke wijze. Met oog voor detail en met waardering voor het leven.

Kennismakingsgesprek? Dat kan - bel ons!

Dag en nacht bereikbaar 030 – 737 02 02 www.sensuitvaarten.nl

Kick-off weken 6 jan t/m 6 feb

NIEUW IN UTRECHT STADSRESTAURANT KANTIEN

Gerechten met een Hollandse inslag, Nederlandse bieren en fijne wijnen.

Open van woensdag tot en met zondag vanaf 18u.

Reserveer je tafel via welkominkantien.nl

OPEN LESSEN OPEN DAGEN OPEN LESWEKEN

Cursussen, workshops en opleidingen

ek je Ontd tieve crea cht! kra

Kijk voor alle data en tijden op UCK.nl

Volksuniversiteit Utrecht en Nieuwegein Waar samen leren het best is !

180 cursussen in Utrecht en 24 in Nieuwegein!

Verder: Maatwerkcursussen en verhuur.

Wat zou jij willen?

www.volksuniversiteitutrecht.nl

INFO@WELKOMINKANTIEN.NL 0303020477 RAVELLAAN 96 UTRECHT

14 Cultuur / Uit

JANUARI 2016

Onder redactie van: Merel Blom en Annabel van Heesbeen

MEREL TIPT DE NIEUWE GIPHART DUIC’s eigen cultuurredacteur Merel Blom brengt wekelijks de uittips op DUIC.nl en weet als geen ander waar de beste feestjes, de mooiste boeken, de bijzonderste films, de meest spraakmakende festivals en interessantste tentoonstellingen zijn.

A Raisin in the Sun Tijdloos familiedrama, dat is de Broadway-klassieker A Raisin in the Sun. Regisseur Teunkie van der Sluijs komt met deze allereerste Nederlandse vertaling (van Esther Duysker). De zwarte arbeidersfamilie Younger woont in een achterstandswijk van Chicago. Ze wachten met spanning op de levensver­ zekering van de overleden vader. Moeder Lena (gespeeld door Jetty Mathurin) wil ontsnappen uit de ghetto door een huis te kopen in een goede, witte buurt.

Zoon Walter wil investeren in een slijterij, terwijl dochter Beneatha (Joy Wielkens) medicijnen wil gaan studeren.

De familieleden komen lijnrecht tegenover elkaar te staan en als Lena uiteindelijk de knoop doorhakt, blijkt geld geen verzekering voor acceptatie en privilege.

Het theaterstuk ging in 1959 in ­pre­mière.­De schrijfster, Lorraine Hansberry, was de eerste Afro-Amerikaanse wiens werk op Broadway werd ­gespeeld.

Ze was bevriend met activisten als

Culinaire smulpapen en literaire veelvraten opgelet: Utrechts eigen Ronald Giphart verzamelde voor de bloemlezing De Nederlandse culinaire literatuur in 90 en enige verhalen Nederlandse verhalen en romanfragmenten waarin eten en voedsel een beslissende rol spelen.

Er blijkt wat over af geschreven te zijn. Klassiekers als Annie M.G. Schmidt en Louis Couperus nemen plaats naast eigentijdse literatoren als Esther Gerritsen en Adbelkader Benali. En niet te vergeten mede-Utrechters als Ingmar Heytze en Chrétien Breukers. Álle schrijvers hebben wel eens over eten geschreven, denkt Giphart. Dan toch wel opvallend: hij haalt werk aan van maar liefst zeventig mannelijke auteurs tegenover een magere negentien vrouwelijke. Maar goed, de wel genoemde vrouwen zetten flink druk op de ketel. Zo wordt het bij Charlotte Mutsaers (van oorsprong ook Utrechtse!) een oom allemaal te veel rond de soepterrine tijdens een familiediner. «›Ik ben naar het café,› zegt hij, ‹eten jullie de zalm gerust helemaal op en stik in de boterjus. Aju, wormen.›» De lezer mag meer van dit soort literaire bonbonnetjes verwachten.

Giphart liet zijn bloemleeskunsten eerder zien in het succesvolle De Nederlandse coming of age-literatuur in 100 verhalen (2014) en staat al langer bekend als ‘eetschrijver’.

Hij maakte onlangs het kookboek Vurrukkulluk! (2015) met zijn vrouw Mascha Lammes. Hij hield voor Keukenprins (2008) honderd dagen bij wat hij at en zijn geprezen roman Troost (2005) ging over een topkok. Zoals Giphart zelf zegt in het voorwoord van dit nieuwe werk: “Het valt de lezers van dit boek aan te raden de consumptie van deze verhalen te doseren – en altijd wat hapjes en ander mondvermaak achter de hand te houden.”

Ronald Giphart, De Nederlandse culinaire literatuur in 90 en enige verhalen, Prometheus, € 29,95.

Delight Festival 2014. Hun onlangs verschenen debuutalbum Syzygy werd al uitgeroepen tot beste Deense album van 2015. De Noorse producer Carl Louis maakte als onderdeel van het succesvolle duo CLMD meerdere platina singles en richt zich nu op zijn eigen werk. Hij maakt organische en transgressieve elektronica, onder andere met Pav en met de talentvolle jonge zangeres ARY. Die komen met hem mee naar deze editie van

Moving Futures Festival Werk van de nieuwste generatie dansmakers zie je van 18 t/m 20 januari bij de tweede editie van het Moving ­Futures Festival. Dit festival reist langs tien ­Nederlandse steden en is een initiatief van Dansmakers Amsterdam, Dans­ ateliers, DansBrabant, Generale Oost en Random Collision. Zij willen samen met lokale partners en theaters een nieuwe generatie choreografen op landelijke schaal zichtbaar maken. In Utrecht staat

­ alcolm X en haar werk was baan­ M brekend door haar grote, belangrijke rollen voor zwarte acteurs. Hansberry doorbrak daarbij ­stereotypes en liet zien hoe het leven van zwarte Amerikanen werkelijk was.

WANNEER? Donderdag 14 januari 2016 WAAR? Stadsschouwburg HOE DUUR? € 20 / CJP € 17,50 / U-pas € 15 / t/m 18 jaar € 10

Foto: Nordic Delight

Nordic Delight Het beste uit het hoge noorden ontdek je bij de vijfde editie van Nordic Delight in EKKO. Dat is hét Nederlandse platform voor nieuw Scandinavisch talent. Ook bij deze editie zie je drie veelbelovende muziekacts. De IJslandse Axel Flóvent speelt moderne folk.

Zijn debuut Forest Fires verscheen afgelopen zomer en is inmiddels ruim 1,5 miljoen keer beluisterd op Soundcloud. Het Deense Blaue Blume stond al eerder op Nordic

Foto: Jurgen Lisse

het hoofdprogramma in Theater Kikker. Je koopt een kaartje en ziet twee (op maandag) of drie (op dinsdag en woensdag) voorstellingen van verschillende dansmakers die gebruik maken van uiteenlopende bewegingsvormen.

Een greep uit het programma: The Fool van choreograaf Connor Schumacher, waarin hij een wereld van extremen onderzoekt, en Take a Closer Look van Lana C ­ orporda, waarin de choreografe

Nordic Delight. Naast de muziek is er tijdens dit feestje ook een selectie korte films te bewonderen in de speciale Nordic Cinema op de eerste verdieping en kun je de avond in stijl beginnen met een Scandinavisch diner (vis of vega).

WANNEER? Zaterdag 16 januari 2016 WAAR? EKKO HOE DUUR? € 12,50 / combiticket met Nordic Dinner € 25

Foto: Wim Selles

de tijd even wil stilzetten. Naast de dans­voorstellingen is er een uitgebreid randprogramma met meet-and-greets, ­lezingen, aftertalks, workshops, film en meer in Theater Kikker zelf en in Het Huis.

WANNEER? Maandag 18 t/m woensdag 20 januari 2016 WAAR? Theater Kikker en Het Huis HOE DUUR? Standaard € 15 / korting € 12 / happy tuesday (student) € 10

Cultuur / Uit 15

JANUARI 2016

5X HETZELFDE MAAR DAN ANDERS:

WANDELINGEN

TUSSEN JE OREN Hofjes & Kameren

Trajectum Lumen

Ontdek unieke hofjes en kameren met deze stadswandeling door Utrecht. De wandeling voert je langs de vele hofjes die de stad rijk is, maar verscholen liggen achter een poort of huizenrij. De kameren zijn typisch Utrecht. Deze rijtjeswoningen, bestaande uit één kamer en een zolder, zijn voornamelijk te vinden in het Museumkwartier.

De wandeling is voor € 3 verkrijgbaar bij de VVV (Domplein 9).

De winterdagen zijn donker. Doe er je voordeel mee en wandel in het duister langs artistiek uitgelichte locaties in de Utrechtse binnenstad. Trajectum Lumen voert je van zonsondergang tot middernacht langs de rijke geschiedenis van onze stad.

De wandeling start op het Vredenburg en voert je via vele lichtkunstwerken naar het eindpunt op de Mariaplaats. De routekaart is gratis te downloaden op de website van Trajectum Lumen of in de appstore, maar ook verkrijgbaar bij de VVV.

Filmlocaties

Winterwandeling

Een wandeling langs Utrechtse filmlocaties door de historische binnenstad. Door deze tour kom je erachter dat er meer films in de Utrechtse binnenstad zijn opgenomen dan je waarschijnlijk denkt.

De wandeling wordt verzorgd door het Louis Hartlooper Complex of door Utrecht Verrast.

Een winterse wandeling over de drie mooie landgoederen Rhijnauwen, Oud Amelisweerd en Nieuw Amelisweerd in Utrecht.

De route is vier kilometer lang en start bij het Theehuis Rhijnauwen.

Tijdens deze wandeling is het zelfs mogelijk om een ijsvogel te spotten. De precieze route van de winterwandeling is gratis te vinden op wandelenutrecht.nl.

WAT LUISTER JIJ? Robin Schulz – Sugar WIE BEN JIJ? Madelief Remmel 14 jaar Scholier “Ik heb een afspeellijst voor mezelf gemaakt met tweehonderd liedjes, daar luister ik altijd naar. Daar staan Top 40 nummers op, dat luister ik bijvoorbeeld nu, maar ook nummers van vroeger. Zo luisterden we altijd naar liedjes van Doe Maar in de auto op weg naar vakantie. Ook heeft mijn vader veel platen thuis, die zette hij dan op zodat we gek konden dansen. Een paar van dat soort nummers staan ook op mijn afspeellijst, zoals liedjes van The Mamas and the Papas.”

Muzikale wandeling Wereldberoemde componisten als Mozart, Brahms en Schumann hebben ooit onze domstad betreden. Ook Rennes, Wagenaar en Andriessen lieten hun voetsporen na in de stad.

De muzikale wandeling verzorgt door Utrecht Verrast vertelt op historische locaties over hun bijdrage aan het Utrechtse muzikale leven. De wandeling duurt 1,5 uur en is te boeken vanaf € 10 per persoon.

KENNER TIPT - EDWIN JACOBS (DIRECTEUR CENTRAAL MUSEUM) WAT LUISTER JIJ? Biggie Smalls - Sky’s The Limit WIE BEN JIJ? Quincy 18 jaar Student International Business Studies “Ik heb niet echt een bepaalde muzieksmaak, ik luister gewoon alles wat ik leuk vind. Hiphop luister ik wel vaak. En dan vooral alles van Biggie, ook wel The Notorious B.I.G. genoemd. Je kan wel zeggen dat ik fan ben van hem, ja. Ik luister altijd muziek, behalve als ik moet opletten. Naar een concert ga ik nooit, want Biggie is al dood.”

Foto’s: Tessa van Harmelen

STATELESS DEMOCRACY “Basis voor Actuele Kunst, kortweg BAK, presenteert eind januari in samenwerking met de Universiteit en het Centraal Museum ‘Statenloze Democratie’, letterlijk vertaalt van Stateless Democracy. Het is een driedaagse bijeenkomst die plaatsvindt in de aula van het Academiegebouw van de Universiteit Utrecht waar een tijdelijk parlement wordt gebouwd. Bedenker van dit fantasieparlement dat over de wereld reist is beeldend kunstenaar Jonas Staal, bedenker van de New World Summit en de New World Academy.

Het parlement verbindt mensen door de uitwisseling van creativiteit en trok recent in Noord-Syrie de wereldpers, de NRC en Volkskrant stonden er vol van. Wat dit project spannend maakt is dat de kunstenaar Staal laat zien wat de kracht is van het oproepen tot debat. Wat de kunst eraan is dat deze oproep door een kunstenaar gebeurt en niet door politici. Kijk op de site van BAK en ga het meemaken!”

New World Summit: Stateless Democracy is van 29 tot en met 31 januari te zien in het Academiegebouw van de Universiteit Utrecht (Domplein 29). Aanmelden is gratis en kan via reservations@newworldsummit.org. Check het volledige programma op bak-utrecht.nl.

MUSEA & EXPOSITIES

THEATER

KLASSIEKE MUZIEK

Zo 17 jan t/m zo 19 juni

Di 19 jan

Do 21 jan

AAMU

STADSSCHOUWBURG UTRECHT [20.00]

TIVOLIVREDENBURG [20.00]

Remember Me. Stories in print AAMU.nl

Alice Abattoir Fermé

Big to Basics Nederlands Kamerkoor

ssbu.nl

MUSEA & EXPOSITIES

Unstated

Het Museum voor hedendaagse Aboriginal kunst luidt met de nieuwe tentoonstelling Remember Me. Stories in print haar 15-jarig bestaan in. In deze tentoonstelling presenteert het museum indringende verhalen in sprekende en uitgesproken grafische kunstwerken. Voor Remember Me. Stories in print zijn 60 kunstwerken speciaal van Australië naar Nederland overgekomen.

Kunnen we ons een samenleving indenken die niet belemmerd wordt door de beperkingen van de staat? Welke rol spelen de kunsten in een dergelijke zoektocht naar alternatieve vormen van democratie? Binnen de zogenaamde Future People’s Library, een bibliotheek in de tentoonstellingsruimte van BAK, fungeren kunstwerken, lezingen en workshops als middelen om deze vragen te behandelen. Ook in het Centraal Museum vind je werken. Hier vindt ook een slotevenement van de tentoonstelling plaats. Unstated is ontwikkeld door Maria Hlavajova en Lucy Lopez, in overleg met kunstenaar-onderzoeker Marion von Osten. De tentoonstelling toont werken van onder meer: Abdullah Abdul en Masun Hamo, Lawrence Abu Hamdan, Campus in Camps, Nicoline van Harskamp, Aernout Mik, Société Réaliste, Jonas Staal, Hito Steyerl, Stefanos Tsivopoulos en Wij Zijn Hier. Future People’s Library is ontwikkeld in samenwerking met Massimiliano Mollona.

Za 30 jan t/m zo 1 mei

Unstated

BAK, BASIS VOOR ACTUELE KUNST

bakonline.org

‘Alice in Wonderland’ van Lewis Carroll is 150 jaar oud en heeft als stuk nog niets aan kracht ingeboet. Kinderen én volwassenen blijven gefascineerd door de vreemde logica en personages. Het droomachtige karakter van het stuk inspireerde het Vlaamse gezelschap Abattoir Fermé tot een bewerking voor volwassenen waarin Carroll’s absurde droomlogica een duistere vertelling en een sterk visueel schouwspel wordt.

Het Nederlands Kamerkoor presenteert een nieuwe serie: Big to Basics. Grote symfonische dirigenten keren terug naar het fundament van de Westerse muziek. De eerste dirigent is Hartmut Haenchen. Hij dirigeert een feestelijk koorprogramma van internationale allure. Zo klinken Brahms’ Liebesliederwalzer op. 52 en werk van Kodály, voorafgegaan door twee van de mooiste motetten van Bach.

LEZINGEN

Cenerentola

Utrecht is een stad vol muziek.

Je kunt deze week o.a. naar deze concerten en optredens:

Za 16 jan

Nordic Delight Festival met nieuw Scandinavisch talent.

EKKO [19.30]

Zondag 17 januari

La Cenerentola (6+) Het Hexagon Ensemble en Joep Onderdelinden, met muziek van Rossini.

TIVOLIVREDENBURG [13.30]

Wo 27 jan

UITACTIE

Do 21 jan

TIVOLIVREDENBURG [9.00]

Win 2X2 vrijkaarten voor Een coming of age voor bejaarden In de voorstelling ‘Een coming of age voor bejaarden’ spelen acteurs Paul R. Kooij en Joke Tjalsma twee onbekenden die elkaar ontmoeten bij Jochem Jurgens een bankje aan de rand van een bos. Ze raken in gesprek. Eerst beleefd en oppervlakkig, geheel volgens de wetten van de sociale etiquette. Maar naarmate hun gesprek vordert, blijken de twee veel met elkaar te delen. Hoe dit afloopt kan je gaan zien op 2 en 3 februari tijdens de try-out in Theater Kikker.

We geven kaarten weg!

Zaterdagmiddagmuziek in de Domkerk

TEDxUtrecht Hoe zouden kunstinstellingen kunnen inspelen op de maatschappelijke vraagstukken van deze tijd? BAK, basis voor actuele kunst onderzoekt het in de tentoonstelling ‘Unstated (or, Living Without Approval)’.

nederlandskamerkoor.nl tivolivredenburg.nl

tivolivredenburg.nl hackinghabitat.com

Tijdens de derde editie van het internationale sprekersevent TEDxUtrecht staat de vraag centraal op welke manier wij in de Westerse wereld een betere balans kunnen vinden tussen materiële welvaart en mentaal versus moreel welzijn. Met o.a.

Ine Gevers van Hacking Habitat en Tijmen Schep van SETUP Medialab.

Driekoningen Nederlandse Bachvereniging.

TIVOLIVREDENBURG [20.15]

Za 23 jan

Max Reger (1873-1916) (1): Fantasie und Fuge in d moll, opus135b.

DOMKERK [15.30]

Zo 24 jan

Supernova Mix van chanson, folk en pop.

STADSSCHOUWBURG [20.30]

Wo 27 jan

U Jazz cross-over jam Pianist Christian Pabst.

PARNASSOS [21.00]

Kijk nu op uitagendautrecht.nl

Meer tips?

Neem het magazine Uitagenda Utrecht o.a. bij

mee of kijk op

Cultuur / Uit 17

JANUARI 2016

NIEUWE HOTSPOT

Kantien Merel Blom

Robert Oosterbroek

Z

e zijn open: de deuren van Kantien, het gloednieuwe stadsrestaurant aan Ravellaan 96. De oude kantine van de gemeente Utrecht is omgebouwd tot een heus restaurant met een Hollandse inslag.

“Kijk, hier komen plantjes in. We moeten ze nog even water geven.” André Malotaux, een van Kantiens vier oprichters, wijst naar de houten V-vormen die door de hele ruimte aan het plafond bevestigd zijn. De V komt overal terug in het restaurant: van het plafond en de lampen tot de onderstellen van de tafels. “We hebben het kunstwerk dat buiten staat, dat ook een V-vorm heeft, als inspiratie genomen. Die mochten we niet weghalen dus we dachten: dan kunnen we het maar beter gebruiken.” Het interieur is gemaakt door Utrechtse bouwers. Mede-­ eigenaar Spencer Griët zegt: “Ze kennen ons, ze weten welk gevoel we willen overbrengen.

Daarom hebben we ook niet voor een grote aannemer gekozen, maar voor Utrechtse bouwers als Schaalwerk, Ochtendgloren en Losse Schroeven.”

Kantien is sinds half december open en volgens mede-eigenaar Lodewijk Rondeboom gaat het goed. “We hebben ­ al best veel gasten gehad, zo’n zestig op een avond.

We merken dat er animo is voor zo’n plek als deze. Hier is verder alleen Buurten in de Fabriek en de snackbar. De buurtbewoners waren wel toe aan wat extra’s. Ook voor ­zakenmensen is het interessant. We zitten hier vlakbij de uitvalswegen. Het is een goede plek om te kunnen lunchen. Dat kan vanaf januari.” Er kan binnenkort ook een aparte ruimte, achter het restaurant, gehuurd worden voor workshops, vergaderingen en private diners. Er kunnen lange tafels neergezet worden en ook presentaties gehouden worden.

In het restaurant kun je terecht voor een driegangenmenu (vis, vlees of vega) gemaakt met Nederlandse producten. “Dat hoeft niet te betekenen dat het altijd Hollandse kost is. Het gaat om smaak”, legt mede-eigenaar ­Jeffrey de Vries uit. Binnenkort kunnen er ook losse gerechten besteld worden.

De jongens van Kantien kenden elkaar al.

Ze komen uit verschillende Utrechtse hoeken als Vers Vermaak, Stekker en de Man Cave.

Nieuwe plekken maken vinden zij het leukste wat er is. André: “Dat is ook de reden dat we ooit aan Stekker zijn begonnen. We vonden dat er te weinig te doen was in Utrecht.

Een evenement is meestal eendaags. Het is tof om iets neer te zetten wat er elke dag is.”

18 Cultuur / Uit MODEMETER

Marieke van Willigen

JANUARI 2016

Robert Oosterbroek

‘De echte corpsbal bestaat niet meer’

E

r zijn er niet veel meer, die goeie ouwe old school herenzaken die je pak op maat maken en werken met 500 gram flannels. ‘Hufterproof’ heet dat nu, vroeger ‘heurde het zo’. Pieter Conemans, eigenaar van Conemans Herenmode, over mannen met een ‘Germaans postuur’.

Hoe bedoelt u, ‘Germaans postuur’?

Ik heb het ook. Wij NoordEuropese mannen hebben een ander figuur dan mediterrane mannen. Wat breder, robuuster.

Niet dat petieterige. Daarom zitten Engelse of Duitse pakken ons vaak goed. In veel modezaken zetten ze zo’n gladgeschoren, slanke jongen in de winkel. Ik snap dat wel hoor, maar we worden er uiteindelijk niet blij van, dan kijken we liever niet in de spiegel.

Pieter Conemans, eigenaar van Conemans Herenmode, draagt een pak van Dressler (€ 568), schoenen van Tod’s (€ 275), overhemd van Goodwin Anderson (€ 79), das van Atkinson / Irish Poplin (€ 79) en horloge: “de allereerste Casio, prijs vergeten.”

Wat doe je dan aan dat onontkoombare buikje, als man?

Je om te beginnen met beleid kleden. Ik heb nu een broek aan met een hoge taille, maar je kunt ook juist een lage broek aandoen.

Als je maar zorgt dat de buik niet gaat puilen, en dat gebeurt vaak wel, door het verkeerde pak.

Rugpijn?

Er is een oplossing!

Wat zijn dat voor schoenen, die u daar draagt?

Suède schoenen, van Tod’s. Ja, ik weet dat in zuidelijke landen mannen met suède schoenen voor homo’s worden uitgemaakt. Maar ik hou van suède, het liefst bruin want zwarte schoenen vind ik saai.

Ik zeg: suède is voor mannen met een zachte kant.

Maar bij een begrafenis kunt u toch niet met dit soort schoenen aankomen?

Begrafenissen, daar noem je me wat. Wie draagt er tegenwoordig nog een goed, degelijk, grijs pak op een begrafenis? Niemand!

Doodzonde. Maar bij een goed begrafenispak horen bijpassende schoenen, bijvoorbeeld brogues.

Uw vader en u zijn hofleverancier van het Utrechtse studentencorps.

Hoe staat het met de stijl van de corpsbal van tegenwoordig?

De bal is niet meer wat het geweest is. Als ze hier in de zomer komen met een bermuda en slippers, stuur ik ze terug. Dan ga ik niet opmeten.

Iedereen kan nu studeren, vroeger alleen de happy few. Dat zie je terug in de kledingstijl van de corpsbal. Normaler.

Wat moet een man dan aan in de zomer, als een bermuda niet mag?

Linnen! Ik ben verliefd op linnen,

het is de mooiste stof die er is. Ik probeer mijn klanten op te voeden, maar dat is nog niet zo makkelijk.

“Kreukt zo”, zeggen ze dan. Nou en, dat hoort bij linnen. Niets is zo mooi als een goed linnen pak. Als je wilt zien of een man smaak heeft, moet je kijken hoe hij zich kleedt bij meer dan dertig graden.

Wie is een goed geklede man?

Mark Rutte. En David Cameron.

Ze hebben goed gesneden maatpakken aan, dat zie je. Geen openstaande revers, omdat het pak te strak gesneden is voor de borstkas. Tegenwoordig moet alles strak zitten, jullie vrouwen willen dat ook. Maar dat is helemaal niet mooi. Een pak moet goed en lekker zitten. Die maatpakken van Mark Rutte, precies pas, daar kan ik echt van genieten.

Hoe lang blijft u trouwens nog werken? Uw zoon gaat u niet opvolgen.

Heet van de naald, mijn vrouw en ik hebben besloten Conemans Herenmode nu samen te doen!

Op deze manier is het prima werken, en blijven we nog wel even doorgaan. Wat mij betreft tot mijn vijfenzeventigste, ik vind dit werk veel te leuk. Mijn vader liep hier ook nog rond tot diep in de tachtig.

Informatie Kijk ook op www.utrecht.nl/gemeenteberichten

BEKENDMAKING • Ontwerpbestemmingsplan ‘Hoek Tjeerdsraklaan - Damraklaan - Groenedijk, Langerak’ Burgemeester en wethouders van Utrecht maken ter voldoening aan het bepaalde in artikel 3.8 van de Wet ruimtelijke ordening bekend dat met ingang van 15 januari 2016 gedurende zes weken voor een ieder het ontwerpbestemmingsplan ‘Hoek Tjeerdsraklaan Damraklaan - Groenedijk, Langerak’ zoals vastgelegd in het digitale bestand NL.IMRO.0344.BPHOEKTJEERDDAMGRO-ON01.gml ter inzage ligt.

Bestemmingsplangebied en doelstelling Het plangebied ligt in Leidsche Rijn - Langerak. De grens van het plangebied wordt globaal gevormd door de Groenedijk in het noorden, de Damraklaan in het oosten, de Tjeerdsraklaan in het zuiden en de bestaande bebouwing aan de Groenedijk/Tjeerdsraklaan in het westen.

Het doel van het bestemmingsplan is om maximaal 10 woningen te realiseren. Daarbij zal er ook openbare ruimte worden toegevoegd en aangepast.

Ineke van den Brink (59) uit Deventer was in behandeling bij een fysiotherapeut, maar daar stagneerde haar resultaat.

In overleg met haar toenmalige fysiotherapeut besloot ze om het bij Fysius te proberen en daar is ze nog elke dag blij om.

“Vorig jaar kwam ik bij Fysius met verschrikkelijke pijn in mijn rug en kon ik bijna niet meer lopen.

Ik wist dat ik nooit helemaal van de rugklachten af zou komen, maar de behandelingen gaven mij wel hoop. Ik wilde gewoon mijn kleinkinderen op kunnen tillen, mijn ding weer kunnen doen.

Ik merk dat ik nu sterker in de rug ben. Inmiddels fiets ik weer, ik wandel en beweeg!

Dat had ik voordat ik hier kwam nooit kunnen bedenken!’’

Gratis Rugadvies maand!

Maak nu een afspraak. Bel gratis 0800 - 222 22 27 of kijk op www.fysius.nl

Kanaalweg 93 · 3533 HH Utrecht

Inzage Het ontwerpbestemmingsplan zijn vanaf 15 januari tot en met 25 februari 2016 in te zien in het Stadskantoor, Stadsplateau 1, 5e verdieping, 3521 AZ Utrecht.

Het bestemmingsplan is ook digitaal raadpleegbaar: - via de landelijke site www.ruimtelijkeplannen.nl (deze versie is authentiek en rechtsgeldig boven alle andere versies); - via de gemeentelijke website www.utrecht.nl/bestemmingsplannen.

Zienswijze Gedurende de bovengenoemde termijn van terinzagelegging kan een ieder schriftelijk of mondeling zijn zienswijze omtrent het ontwerpbestemmingsplan en/of de ontwerpbesluiten indienen bij: De gemeenteraad van Utrecht Ruimtelijke en Economische Ontwikkeling, afdeling Gebiedsontwikkeling T.a.v. de heer K. Ulrich Postbus 16200 3500 CE Utrecht Onder vermelding van: ‘Ontwerpbestemmingsplan Hoek Tjeerdsraklaan’.

Voor het mondeling indienen van zienswijzen kunt u tijdens werkdagen telefonisch (op nummer 030 - 286 02 26) een afspraak maken tot drie werkdagen vóór de afloop van de termijn van terinzagelegging.

U kunt een zienswijze niet via email of anderszins digitaal indienen.

Cultuur / Uit 19

JANUARI 2016

HET THUISGERECHT

Het thuisgerecht van Altwin van Schaik Annabel van Heesbeen

Robert Oosterbroek

Altwin van Schaik met zijn Gevulde Palmkoolrol met Parelgort

Wat serveren Utrechtse koks nou thuis aan hun gezin of vrienden? Je leest het hier, met in de eerste editie Altwin van Schaik (31). Hij staat in de keuken van LE:EN in Utrecht: “We maken daar Aziatisch geïnspireerde tapas.” De kok heeft in veel landen gewerkt, van Amerika en Australië tot Azië. “Bij LE:EN zit ik echt op m’n plek, want Aziatisch koken is wel mijn passie.

Je hebt daar de mooiste ingrediënten met een balans in smaken. Je proeft zout, zuur en zoet.”

Wat direct opvalt in zijn appartement in Leidsche Rijn is, naast het magnifieke uitzicht over Utrecht vanaf 11 hoog, het kookstel. Altwin kookt samen met zijn vriendin Aranka (ook kok) op welgeteld 1 elektrische pit. “Ja, heel Leidsche Rijn kookt elektrisch. We hadden eens meer pitten, maar ze gaan altijd kapot.” Hij lacht. “Maar je wordt ontzettend creatief zo!” En wat er wordt gekookt, is afkomstig van Ravi van de biologische markt op Vredenburgplein. “Daar zijn echt de mooiste dingen, die je nergens anders ziet.

Oude traditionele groenten, geen aubergine verpakt in plastic zoals in de supermarkt.”

Stap 1 Doe een beetje boter en olijfolie in een pan en fruit daarin een fijngehakt uitje en knoflookteentje. Voeg er dan 150 gram parelgort, 0,5 literwater en wat zout en peper aan toe.

Laat het 25 minuten zachtjes koken.

Stap 2 Snijd ondertussen 2 bospenen, de wortelpeterselie en de sperzieboontjes in kleine stukjes. Voeg deze groente na 15 minuten toe aan de parelgort, “dus zodat de groente nog 10 minuten meekookt.”

Stap 3 Schil de schorseneren en hak in kleine stukjes. Doe ze in een pan, net onder water, met een scheutje melk, zout en peper.

Breng het aan de kook en laat het garen “totdat het zacht genoeg is om te pureren.”

“We hadden eens meer pitten, maar ze gaan altijd kapot”, lacht hij Gevulde palmkoolrol met parelgort 4 personen, 45 minuten •

150 gram parelgort. “Echt een oergraan die we al sinds de middeleeuwen eten. Je kunt het kopen op de markt, maar tegenwoordig ook in supermarkten als AH.” • 2 bospenen • 1 kleine wortelpeterselie. “Ongeveer 50 gram.”

• 10 sperziebonen • 4 schorseneren • 8 stengels palmkool. “Een Italiaanse kool die erg op boerenkool lijkt en in de vorm van een palm groeit.

Vandaar dat wij het palmkool noemen in Nederland.”

• 10 grote cantharellen • Sla (bijvoorbeeld winterpostelein) • Olijfolie, azijn (appel of balsamico), boter, zout en peper • Knoflook • 1 ui • 1 sjalot

Stap 4 Verwijder de nerf van de stengels palmkool en stoom ze 20 minuten in een stoommandje. “Gewoon zo’n bamboemandje van de toko, €3,- geloof ik. Je zou het ook kunnen koken, maar dan verlies je wel veel vitamines.”

Stap 5 Maak 10 grote cantharellen schoon met een mesje, “niet wassen, want dan verliezen ze smaak.” Snijd ze klein en bak ze in een pan met een scheutje olie en een fijn gesneden sjalotje. Meng de cantharellen met de shorsenerenpuree en breng het op smaak met zout en peper.

Stap 6 Leg de palmkoolstengels op een werkblad en smeer ze in met de antharellenvulling, “dan rol je ze op tot leuke almkoolrolletjes”.

Stap 7 Meng als laatste de sla met appelazijn en olijfolie, “ik heb winterpostelein gebruikt, dat is echt de slasoort van dit seizoen.”

20 Stad / leven

JANUARI 2016

Robert Oosterbroek

Tekens aan de muur: Gevelkunst is overal Van oude ambachtsprenten tot huwelijksaanzoeken. Op de muren van Utrecht is van alles te zien. Zo veel zelfs, dat het soms niet meer opvalt.

Hier een greep uit de vele prachtige muurschilderingen die de stad rijk is.

W

anneer je met de bus vanuit Oudenoord richting het centrum rijdt, kun je het bijna niet missen: het huisbedekkende huwelijksaanzoek aan Afra, van Jan. Voor wie altijd wil weten hoe verhalen aflopen heeft Afra er gelukkig het antwoord bijgespoten in rode verf. De schildering is te vinden aan de Monicahof.

Op de Zacharias Jansenstraat is een muurschildering te vinden van een heel andere orde. Een reclame van de Utrechtsche Melk Centrale, die vroeger aan de Adelaarstraat zat. De originele af beelding werd in de eerste helft van de vorige eeuw gemaakt. Een leuk detail: de melkkan is ook het wc-raampje.

De Vogelenbuurt wordt gesierd door drie muurschilderingen van beeldend kunstenaar en zelf benoemd illusionist Hans van der Plas. ‘Het Balkon’ op de hoek van de Nieuwe Keizersgracht is daarvan de bekendste en werd ontworpen en uitgevoerd in 1980. In 2004 werd jaren na het overlijden van Van der Plas een restauratie uitgevoerd door zijn dochter Martine.

Er is nog nooit zoveel verstopt moois te zien geweest in Utrecht. Kijk omhoog en deel je ontdekkingen met ons, wie weet zie je ze terug in de volgende DUIC.

JANUARI 2016

Stad / leven 21

22 Stad / leven

JANUARI 2016

COLUMN MARCEL GIELING

De geheimen van Sint Barbara Begraafplaats Sint Barbara, die in 1875 werd aangelegd, is de laatste rustplaats van veel Utrechters, bekende en minder bekende. Ik kom er graag en daarvoor heb ik, net als ieder andere bezoeker, zo mijn eigen redenen.

Wat mij er treft is vooral de rust, maar ook de enorme verscheidenheid aan graven die, verspreid over ruim een eeuw, een tijdsbeeld laten zien. Ik beschouw het als een openluchtmuseum, voor iedereen dagelijks geopend.

O

m een kort historisch beeld te schetsen, zal ik bij de entree van de begraafplaats beginnen en dus bij het poortgebouw. Het werd gebouwd in 1875 en is ontworpen door de architect ­ Alfred Tepe (1840-1920) die ook de inrichting van het terrein tekende. Later zou hij ook het ontwerp voor de kapel maken. De directeur van de begraafplaats moest destijds verplicht op de begraafplaats wonen.

Nu is dat niet meer zo; toen de huidige directeur de woning kreeg aangeboden bedankte hij vriendelijk en werd de woning aan een niet-werknemer van de begraafplaats verhuurd. Achter de woning is nu het administratiekantoor van de begraafplaats g ­evestigd, maar was aanvankelijk de ruimte waar overledenen werden opgebaard.

Ook deed het dienst als ontvangstruimte waar koffie werd geschonken na een begrafenis.

Sint Barbara is volgens de huidige statuten een private instelling van de Rooms-Katholieke Kerk. Het heeft een onbezoldigd bestuur en

de geldmiddelen worden onder andere verkregen uit bedrijfsvoering (lees begrafenissen), giften, legaten en erfstellingen. Er staan tien mensen op de loonlijst; drie fulltime krachten die werkzaam zijn in de buitendienst, drie parttime administratieve krachten waaronder de directeur en vier oproepkrachten die worden ingezet bij ontvangsten na een begrafenisplechtigheid.

Tot zover beknopt iets uit het verleden en heden van Sint Barbara, ik wil vooral ingaan op wat ik zie aan kunstuitingen in deze oase van rust.

Direct na binnenkomst staat links, tegenover de zijkant van het poortgebouw, het jongste monument van Sint Barbara, het zogenoemde Indië-monument. Het is een gedenkteken dat is opgericht voor de Utrechtse mannen die in Nederlands-Indië en Nederlands-Nieuw-Guinea zijn omgekomen tussen 1945-1962. Op het monument, dat is ontworpen door Alphons van Hoorn, staan op bei-

de zijden de 51 namen van de omgekomen mannen ‘geschreven’.

Dit gedenkteken is pas op 18 december 1999 door de toenmalige burgemeester Brouwer-Korf met ­ een sobere plechtigheid onthuld.

Dit monument werd opgericht op initiatief van het Comité Indië-­ monument Utrecht. Dit comité werd gevormd door mensen die vonden dat deze in Indië gestorven militairen meer eer en een ge-

zamenlijke rustplaats verdienden.

Iets verder, ook aan de linkerkant, is in 1964 een ereveld ingericht voor gevallen Nederlandse militairen uit de Tweede Wereldoorlog.

Er staan vijftig, uit Portlandsteen gehouwen, identieke monumenten met daarop de Nederlandse leeuw. Jaarlijks wordt hier op 4 mei een herdenkingsdienst gehouden.

Door Utrechtse jongeren worden

dan bloemen op de graven gelegd.

Er zijn meer omgekomen Nederlandse militairen op Sint Barbara begraven, maar zij liggen verspreid over het kerkhof.

Wordt vervolgd.

Meer informatie over Sint Barbara? www.begraafplaats-stbarbara.nl Boek: Gewijde Aarde door Ton H. M. van Schaik. Verkrijgbaar bij Sint Barbara. € 10

HET BAASJE VAN MEES

Nooit haar vader en moeder gekend Yontie Helders

Elke morgen verzamelen zo’n vijftien hondenbezitters zich in het Zocherpark.

Het is een hecht groepje waar je niet zomaar bij komt. Dat geldt voor de honden maar ook voor de baasjes. Een nieuweling kent de eigenaren in het begin als ‘Het baasje van…’ Dat verandert langzaam. Mensen krijgen een naam en een verhaal. Hier het verhaal van Lot Spaan, het baasje van Mees.

M

ees is een stoere Duitse herder. Tom - zijn baasje - groot en rustig. Het vrouwtje van Mees (in deze wereld hebben we het over ‘vrouwtje’) heet Lot. Ze is petit, knap en extravert. Twee uitersten die elkaar kennen van hun gezamenlijke hangout café DeRat. Lot is van Utrecht. Buiten een uitstapje van twee jaar naar Nieuw-Zeeland heeft ze de stad nooit verlaten. Ze kent de mensen van vroeger: wijlen Gert Hogenkamp van de Trechter en de Kickshop, Gerda van Gemert, ooit dierenarts aan de Oudegracht, Alex de Beauchampais die een pand in de Herenstraat kraakte en later een modezaak aan de Lijnmarkt begon. Utrecht was in haar jonge jaren nog meer een dorp dan nu. Praten met Lot heeft een hoog ‘oh ja’-gehalte. Ken je die ook? We zijn elkaar vroeger nooit

tegengekomen, denken we. Maar als ze een foto uit haar jongere jaren laat zien, twijfel ik. Iedereen kende iedereen toch toen? Die foto laat een mooie vrouw zien.

Onbevangen met een heel leven voor zich. Dat leven kwam, met alles erop en eraan. Het uitstapje in Nieuw-Zeeland werd beëindigd omdat haar toenmalige man heimwee kreeg. De volgende plek was een flatje in Overvecht. Er moest geploeterd worden, want er waren kinderen. En voor kinderen doe je alles.

Zeker Lot, die nooit heeft geweten van wie ze was. Vader en moeder nooit gekend. Het was Tom die ging speuren op internet en erachter kwam dat haar vader krijgsgevangene was van de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. Een misverstand bij de geallieerden zorgde voor een bombardement op zijn kamp.

Pas twee jaar geleden kwam Lot erachter waar haar vader was begraven. Ze

­ ezocht met Tom zijn graf, legde bloeb men en voelde zich gekend. Verdere naspeuringen lijken aan te tonen dat ze een Russische moeder heeft. Lijken, want dit hoofdstuk is nog niet afgerond.

Een Russische moeder? Het zou kunnen.

Kijkend naar haar zie je in elk geval geen Hollandse boerin. En toen er laatst in DeRat een paar Russen een lied ten gehore brachten, zong ze mee alsof ze elke noot en elk woord kende. Of ze verder zoekt naar haar roots, weet ze nog niet.

Ze is gelukkig met Tom en Mees in hun huisje in het Museumkwartier. En ook fijn, die stoere herder luistert steeds ­beter naar ‘het vrouwtje’.

En Tom? Die heeft naast zijn drukke baan bij Prorail de afgelopen jaren gewerkt aan de thriller Geier. In december verscheen de drukproef, in januari is het boek te koop.

Stad / leven 23

JANUARI 2016

VERDWENEN GEBOUWEN

Arjan den Boer

De verdwenen V&D aan de Lange Viestraat Het faillissement van V&D — hopelijk met doorstart in afgeslankte vorm — is aanleiding om een verdwenen vestiging in herinnering te brengen. Van 1939 tot de komst van Hoog Catharijne was het een van de grootste en modernste winkels van Utrecht. In het gat aan de Lange Viestraat dat deze V&D achterliet verrees later de Bijenkorf, die momenteel uitbreidt.

Verbreding Eind negentiende eeuw werd de nauwe Lange Viesteeg door sloop en nieuwbouw van de noordelijke gevels verbreed. Hier begon magazijn De Zon — zoals Vroom & Dreesmann toen heette — rond 1905 z’n tweede Utrechtse ­vestiging. De eerste was in 1897 ­geopend aan de Stadhuisbrug (nu Broese/Bibliotheek). De Lange Viestraat, waar vanaf 1906 trams doorheen reden, werd met het toenemende verkeer snel weer te smal. Rond 1930 is de straat ­opnieuw verbreed, nu door vervanging van de zuidelijke gevelrij.

Eind jaren dertig was de ­ Lange­ Viestraat Utrechts modernste winkelstraat. Er verrezen twee ­ grote warenhuizen: Galeries ­Modernes (nu de Blauwe Planeet) — en de nieuwe V&D. Het bedrijf had eerder al enkele buurpanden aangekocht. Men wilde daar

Monumentenfreak Arjan den Boer schrijft op DUIC.nl over vergeten gebouwen en in deze krant over verdwenen gebouwen.

i­ntern één geheel van maken met beneden één winkelpui, maar daar­ boven de bestaande gevels ­behouden.­ De Welstandscommissie wees dit af en V&D kwam met een g ­eheel nieuw ontwerp van Jan Kuyt.

Huisarchitect Kuyt werd V&D-huisarchitect ­nadat hij in 1927 de prijsvraag won voor een nieuw Haarlems filiaal. Er zouden er vele volgen, onder meer in Amsterdam en Amersfoort, waar zijn gebouwen nog staan. Kuyt combineerde elementen van de Amsterdamse School, de Art Deco en de Nieuwe Zakelijkheid. Aan de Lange Viestraat bleek dit achtereenvolgens uit de bakstenen gevel, de ronde reclametoren en de grote horizontale glaspartij. Het zakelijk expressionisme, zoals dit stijlmengsel wordt genoemd, viel in de smaak bij het publiek maar minder bij architectuurcritici.

Bijenkorf, december 2015 (Arjan den Boer) Foto: Jesse Holweg

Het nieuwe warenhuis werd in fases gebouwd, zodat het ondertussen open kon b ­ ­lijven.

In 1938 opende het eerste deel, een jaar later het tweede. De begane grond was grotendeels ingeruimd voor heren­ mode, de drie verdiepingen voor respectievelijk­damesmode, woning­textiel en meubelen.

In het souterrain — met een trap ­ vanaf straat toegankelijk — was een snelbuffet en chocolaterie. Achterlangs ­ verbonden stond om de hoek aan de St.-Jacobsstraat een dienst­ gebouw met expeditie en kantoren.

Lange Viestraat 5-13 in 1940 (Het Utrechts Archief)

Verminking en gat In 1967 werd Kuyts V&D verbouwd, of beter gezegd verminkt.­ Trappenhuis, torentje en rondingen verdwenen; de gevel werd met platen bedekt. Toen beide V&D-vestigingen in 1973 samen in Hoog Catharijne trokken werd het gebouw gesloopt.

Zo ontstond het beruchte ‘gat in de Lange Viestraat’ dat ruim tien

jaar standhield. De gemeente had afspraken gemaakt met de Bijenkorf om hier een warenhuis te beginnen, maar die kwam daarop terug.

Geruzie en procedures volgden.

Wel opende de Bijenkorf in 1977 een laag noodgebouw waar alleen meubelen werden verkocht.

Uiteindelijk werd besloten tot een winkelcentrum waarin De Bijenkorf de helft van de winkelruimte innam. De eerste ­ paal ging pas in 1985 de grond in.

Naast kantoren en een parkeergarage kwamen er diverse kleine winkels rond een vide met fonteinen. La Vie was geïnspireerd op het Haagse winkelcentrum Babylon en moest ‘feestelijk en luchtig’ worden. Bij de opening in 1987 luidde een krantenkop: ‘La Vie bruist en bubbelt’. Dat duurde niet lang.

Bijenkorf In de jaren negentig groeide de Bijenkorf uit zijn jas en slok-

te­stap voor stap alle andere ­winkels op. In 1998 werd de vrije entree van La Vie en de ­traverse naar C&A gesloten. Als laatste zelfstandige winkel moest in 2011 Toko Mitra vertrekken.

In tegenstelling tot V&D gaat het goed met de Bijenkorf. In 2014 startte een forse uitbreiding.

Tussentijds stilgelegd vanwege bezwaren rond parkeerruimte, is de verbouwing inmiddels hervat.

Het resultaat begint zichtbaar te worden. Hoewel ik het oude La Vie mooier vond, is er ook vooruitgang: grote ramen laten weer daglicht toe tot het warenhuis, wat ook van buiten een opener indruk wekt.

24 Stad / leven

Annabel van Heesbeen

JANUARI 2016

Robert Oosterbroek

BINNENKIJKEN: LEDIG ERF 4a

De ramen wennen, het uitzicht niet

A

room with a view. En dat is dan nog zacht uitgedrukt: het appartement van Ruben Verheggen (28) en Eva Post (29) heeft vol uitzicht op het Ledig Erf en de Singel. Dat betekent ook dat je als buitenstaander ­gemakkelijk naar binnen kunt kijken: “In de eerste weken voel je je wel een beetje bekeken, maar het went snel”, vertelt ­bewoner Ruben. “Eigenlijk kijkt iedereen vooral naar zichzelf in de ramen.”

Ruben kocht het appartement acht jaar ­geleden, Eva kwam er na vier jaar bij. “Toen ik erin kwam was het echt een mannen-

huis”, vertelt Eva. “Ik had weinig geld, want ik kwam vanuit m’n studentenhuis”, voegt Ruben snel toe. “Nee, je vond het gewoon mooi.” Eva lacht. “Het zag er niet uit. Ik mocht niets veranderen, maar heb alles ­stiekem gedaan. Dan kwam Ruben bijvoorbeeld terug van zijn werk en was de tafel ­opeens wit geschilderd.”

Het appartement is zorgvuldig ingericht. De kleur wit voert de boventoon. “We hebben beiden drukke banen, dus dan is het heerlijk om thuis te komen in een rustig huis”, vertelt Eva. Ze werken beiden drie à vier dagen buitenshuis, maar hebben thuis aan de

grote witte tafel het kantoor van hun creatieve bureau Kunst met een R. “Onze hobby is eigenlijk een beetje uit de hand gelopen”, lacht Ruben. Zo verdienen ze nu ook geld met 3D-kunst. Die creatieve geest zie je ook terug in het huis. De kast is een project van Ruben, waarin de boeken gerangschikt zijn op kleur en er voldoende plaats is voor andere objecten. Ook is er een lichtsysteem ingebouwd, die te bedienen is via Rubens telefoon. “Ik had ingesteld dat de lampen aangingen als ik binnen een straal van 1 km was.

Later bleek dat toch niet zo handig; als ik dan nog biertjes zat te drinken op het ­Ledig Erf dacht Eva dat ik al thuis was.”

Eva en Ruben hebben goed contact met de buurt. “Door het koffietentje in het oude brugwachtershuisje bij het Ledig Erf ken je veel mensen in de omgeving”, vertelt Ruben.

“Ja, het is echt een dorpje op zich hier”, zegt Eva. “Winkeliers uit de Twijnstraat herkennen mij ook doordat ik hier woon. Ik houd ervan om voor het raam te zitten en naar buiten te kijken. Toen er een keer sneeuw lag, heb ik samen met twee vriendinnen de bank omgedraaid en de hele dag naar buiten gekeken. Uiteindelijk hadden we de slappe lach van iedereen die uitgleed.”

Stad / leven 25

JANUARI 2016

UTRECHT VOLGENS

NOS-journalist Kees van Dam Jesse Holweg Geboren in de Emmakliniek aan het Wilhelminapark, reist journalist Kees van Dam (54) voor de NOS de hele wereld over. Van Irak tot Cambodja en naar Bosnië, zijn thuis is altijd Utrecht gebleven. De verslaggever werkt inmiddels al 22 jaar bij de publieke omroep. Daarnaast schreef Van Dam het boek Koude koffie in Brno over zijn reizen en reportages. “Wat ik het meest mis in het buitenland? Ontbijten met mijn kinderen met zelfgemaakte frambozenjam.”

Eerste keer in Utrecht “Ik ben geboren in de Emmakliniek aan het Wilhelminapark in 1961. Mijn wiegje stond dus op een uitzonderlijke plek.”

Tot rust komen “Nog steeds in het Wilhelminapark. Vroeger ging ik daar in het park voetballen met vriendjes en een half leven later ben ik er nog steeds vaak te vinden. Nu met een flesje rosé en wat hapjes. Aan de kant van Oudwijk is een groenstrook waar het wat rustiger is. Daar komen mijn vriendin en ik tot rust, kijkend naar de fontein.”

Culinair genieten “Waar ik vaak kom is Bistronome Des Arts aan de Lijnmarkt. In het pand waar vroeger het magazijn De Vlijt zat. Helaas is van de zomer de eigenaar en kok van het restaurant, Yves, overleden. Hij is de bistro ook zelf ooit begonnen. Gelukkig heeft zijn vrouw het restaurant doorgezet. Daar kan je ongelooflijk lekker lam eten. Tijdens mijn reizen in Bosnië heb ik daar veel van gegeten, maar het lam van Des Arts kan daar zeker aan tippen.”

Het lekkerste biertje “Dat is een lastige vraag. Er zijn eigenlijk twee plekken met het lekkerste biertje. Aan de Twijnstraat zit Da Portare Via met lekker Italiaans bier en bij Cerveceria Boulevard aan de Burgemeester Reigerstraat drink ik graag een lekker Spaans biertje.”

De leukste avond “De grootste kans op een leuke avond is toch bij Orloff. Daar kom ik al 25 jaar. ‘s Ochtends lees ik daar de kranten voor mijn werk, maar ‘s avonds kom ik er ook geregeld om gezellig een biertje te drinken. Je zou het mijn stamkroeg kunnen noemen.”

De mooiste herinnering “Dat zou dan toch mijn tijd in het eerste van Kampong zijn. Daar heb ik 22 jaar als voetballer gespeeld. Ik ben ook een echte voetballer en bij de velden aan de Laan van Maarschalkerweerd liep ik vanaf mijn vijfde al rond. Ik mocht toen nog geen lid worden, maar deed al wel met allerlei teams mee.

We zijn vaak kampioen geworden, maar degradeerden ook wel eens. Daar kijk ik met ontzettend veel plezier op terug.”

Trots als Utrechter “Dan zou ik zeggen de Tour de France. Dat heeft me heel erg trots gemaakt op Utrecht.

Een ongekend ontspannen sfeertje met een miljoen mensen op de been in twee dagen.

Echt ouderwets vrolijk. Geen trammelant.

Twee dagen kippenvel, met het fantastische weer en al die renners.”

Grootste gemis in het buitenland “Wat ik het meest mis aan thuis als ik in het buitenland ben is ontbijten met mijn kinderen. Met frambozenjam uit eigen tuin en Sam Cooke op de achtergrond. Mijn schoonvader heeft een volkstuintje en daar krijgen we dan frambozen van. Die worden tot een jam gemaakt van ongekende klasse.

We doen ook erg zuinig met een verse pot frambozenjam. Elke maand krijgen we een nieuwe pot, dus een half boterhammetje per dag en we halen het net.”

Grootste ergernis “Ergernissen zijn slecht voor de gezondheid, maar wat ik verbazingwekkend vind zijn de fietsers van de Hamburgerstraat richting de Twijnstraat die tegen het verkeer in fietsen.

Even het bruggetje over en je kan heel rustig langs de Oudegracht fietsen. Ik fiets zelf ook veel door de stad en soms is het belangrijk om even kalm aan te doen. Ook op de Vismarkt bijvoorbeeld.”

Beste kunstgalerie “Als ik door de stad wandel, loop ik altijd even langs de zaak van Marcel Gieling in de Schoutenstraat. Even kijken en genieten bij de etalage. Ik heb daar ooit een schilderij van Gerard Hordijk gekocht: kleurrijk werk, heel mooi.”

Droomhuis “De Nieuwegracht is sowieso één van mijn favoriete plekken in Utrecht. Vorig jaar liep ik daar en jammer genoeg heb ik een paar miljoen euro te weinig op mijn bank staan, maar daar zou ik wel graag willen wonen.

Een prachtig stukje Utrecht met uitzicht op het water en toch nog rustig.”

Utrecht is …

“Een heel fijne provinciestad. Het is sfeervol en comfortabel. Ook is het nog tamelijk rustig met toeristen, ondanks de Tour. Die blijven gelukkig bij de Dom hangen.”

41 Unieke woningen in Hoge Weide Leidsche Rijn Utrecht • Keuze uit verschillende typen woningen en prijsklassen • Maak jouw huis uniek met de koperskeuzen • Parkeren in het hofje achter de woningen • Ligging aan het park en dicht bij voorzieningen

Start verkoop

4 februari 17:30 - 20:00 uur Informatiecentrum Leidsche Rijn, Verlengde Hogeweidebaan 1 Utrecht

VERKOOPINFORMATIE info@puntmakelaars.nl tel: 030 2737464 www.puntmakelaars.nl

PRIJZEN V.A. € 255.000,- V.O.N.

WWW.STEILVOLWONEN.NL

In het Foodspot aan de Proostwetering 80b zijn verschillende bekende fastfooketens gevestigd, o.a. Wok to Go, Tok Tok, Subway, New York Pizza en Family.

Bij Vitaria Eeterij Family waar onze Wereldburgers onze specialiteit is zoeken wij voor verschillende dagen en tijden:

Partime Counter medewerkers (m/v) Utrecht

Je zal naast onze Wereldburgers ook broodjes, snacks, frites en dranken verkopen en bereiden. Onze medewerkers worden getraind om alle werkzaamheden te verrichten, waarbij aanleg en inzet voor ons het belangrijkste zijn.

Tevens zoeken wij

Bezorgers (m/v) Die met onze bezorgauto, of elektrische fiets de orders die wij ontvangen via ons eigen bestelsysteem of via de bekende bestelsites aquraat en vriendelijk bezorgd binnen de afgesproken tijden.

Solliciteren kan vanaf minimaal 15 jaar.

Email adres: wg.markwat@quicknet.nl 06-50949847 (het bijvoegen van een foto geniet de voorkeur).

Acquisitie naar aanleiding van deze advertentie wordt niet op prijs gesteld.

is op zoek naar: gemotiveerde mensen die op de dinsdagavond en woensdagochtend wat willen bijverdienen met het uitrijden van onze kranten. Bijvoorbeeld vutters en 65 plussers worden ook uitgenodigd om te reageren.

Wij vragen: - Het in bezit zijn van rijbewijs B is een must!

- Goede beheersing van de Nederlandse taal in woord en geschrift.

Informatie en sollicitatie: Voor het inwinnen van informatie kunt u contact opnemen met onze afdeling personeelszaken, telefoonnummer 088 - 4447788.

Uw schriftelijke sollicitatie kunt u richten aan: De Drukwerkverspreiders BV Zonnebaan 27 3542EB Utrecht of mailen naar: j.bos@mediaverspreiders.nl Wil je bezorger worden van een van onze gratis huis aan huiskranten in ’t Gooi, Almere of de provincie Utrecht mail dan naar inspectie@ddwv.nl of neem contact op met de Drukwerkwerkverspreiders telefoonnummer 088 - 4447788.

Ondernemen 27

JANUARI 2016

ONDERNEMER CENTRAAL Jesse Holweg

Jaarbeurs moet gebruikmaken van de aantrekkingskracht van het stationsgebied De Jaarbeurs is sinds 1916 een begrip in Utrecht en ver daarbuiten.

Het gebouwencomplex heeft de laatste jaren flinke veranderingen ondergaan en dat zal de komende periode niet anders zijn. De afgelopen drie jaar was Henk Broeders (63) de drijvende kracht achter die innovatie. Hij zal vanaf 1 april 2016 het stokje definitief overdragen aan Albert Arp. Broeders zag de Jaarbeurs onder zijn leiding veranderen in een organisatie die ook toekomstbestendig is: “De hele insteek van een beurs is de laatste tien jaar veranderd.”

Henk Broeders “Een paar stappen heb ik wel gemaakt”, lacht Broeders op de vraag waar hij ooit is gestart.

Begonnen in 1973 als programmeur van een ingenieursbureau, stapte de ondernemer in 1980 over als senior programmeur naar Volmac, dat later met Capgemini fuseerde.

Voordat Broeders de overstap maakte naar voorzitter directie Jaarbeurs, was hij onder andere lid van de Raad van Bestuur van Capgemini SA in Parijs.

De Jaarbeurs is in 1916 ontstaan tijdens de Eerste Wereldoorlog. Door de neutraliteit van Nederland kon er geen internationale handel plaatsvinden. De Maatschappij en een aantal grote industriëlen bedachten samen met de Gemeente Utrecht en het Ministerie van Handel de organisatie van een beurs.

De afdeling Utrecht van De Maatschappij besloot de beurs, ook vanwege de centrale ligging, in de Domstad te organiseren.

In maart 1917 werd vervolgens de eerste beurs georganiseerd.

Als president-commissaris van de raad van commissarissen bleken de winstgevende cijfers van de Jaarbeurs de tekortkomingen destijds te verhullen. “De cijfers gaven eigenlijk een verkeerd beeld. Toen de vorige directeur in 2013 vrij plotseling opstapte werd ons dat pas echt duidelijk. De organisatie moest flink veranderen.” Aanvankelijk zocht Broeders als voorzitter van de raad een geschikte opvolger, maar uiteindelijk werd hij zelf naar voren geschoven om de organisatie te vernieuwen.

“Ik had toen de tijd en vond het leuk om te doen”, merkt hij nuchter op.

“Er moest flink gereorganiseerd worden.

Pijnlijk, maar noodzakelijk” Die vernieuwing is ingezet onder Broeders.

Hij somt op: “Permanent een gemeenschap vormen met klanten, evenementen, seminars, beurzen en relevante informatie. Eigenlijk 365 dagen per jaar contact onderhouden met klanten.” Een slanke en betere organisatie vindt Broeders. “Dat ging wel gepaard met een aantal harde en moeilijke beslissingen.

Zo moest er flink gereorganiseerd worden.

Pijnlijk, maar noodzakelijk.”

Verbouwingen en grond Ook moet er flink worden verbouwd aan het complex. Voor de de herontwikkeling van het Jaarbeursterrein is omzetting van erfpachtrechten en ruiling van grondposities noodzakelijk.

Die voorstellen worden nu aan de gemeenteraad voorgelegd. Een van de lastigste beslissingen in het verbouwingsproces was de grondpositie. Er zal een andere grondruil plaatsvinden dan tien jaar geleden beoogd. Dat wil zeggen dat het plan om het gedeelte aan de Merwede (zuidkant) over te dragen aan de gemeente is gestrand. Het gedeelte grenzend aan het Beatrixgebouw zal nu in 2023 aan de gemeente worden overgedragen.

“Dat eerdere idee werd ingegeven door de verwachting om betere gronden bij de Jaarbeurs te houden. Gronden die door ontwikkeling van huizen of bedrijven veel meer waard zouden worden.” Die grond moest worden verkocht aan een projectontwikkelaar.

Het stuk dat nu wordt ‘geruild’ met de gemeente Utrecht sluit beter aan bij de doeleinden van de Jaarbeurs. “Wij zijn een stichting en hebben geen winstoogmerk.

Het belangrijkste doel van de Jaarbeurs is het bevorderen van handel en nijverheid. Al honderd jaar.”

Een einde aan gedeelde belangen Het maatschappelijk ondernemend denken is volgens de directeur dan ook veranderd. “Tien, twaalf jaar geleden waren winst en groei heel belangrijke factoren. Ook omdat een deel van de Jaarbeurs-activiteiten in handen was van een commerciële partij.” Sinds vier jaar is de organisatie volledig in handen van de Jaarbeurs zelf. Daarvoor was een gedeelte eigendom van VNU Exhibitions & Media. “Er sloop een bepaalde mate van winstgedrevenheid in de onderneming. De originele doelstelling van ons

“Het belangrijkste doel van de Jaarbeurs is het bevorderen van handel en nijverheid. Al honderd jaar” bedrijf paste daar niet bij.”

Nadat het gedeelde belang met VNU was verdwenen konden plannen worden gemaakt voor de vernieuwing van het gebied. “Met een aantal architectenbureaus besloten we gebruik te maken van de aantrekkingskracht van het vernieuwde stationsgebied, het casino en de bioscoop in aanbouw.” Een nieuwe passage en de mogelijkheid om de hallen individueel te ontsluiten moeten daaraan bijdragen. “Dat is van belang voor de toekomst van de Jaarbeurs.

Onze verwachting is dat het vrijwel niet meer zal voorkomen dat het hele complex voor een enkele beurs wordt ingezet. De flexibiliteit moest omhoog.”

Bestaansrecht “Vanaf onze eerste beurs in 1917 was er nog geen sprake van een bedrijvencomplex, maar meer van een organisatie die zich jaarlijks herhaalde. Pas toen bleek dat het organiseren van een evenement succesvol was, is er een gebouw bijgekomen”, aldus Broeders. De ontwikkeling van beurzen in zijn algemeenheid was lange tijd het delen van informatie. “De

nieuwste ontwikkelingen in het segment werden getoond op zo’n beurs. Dat gebeurt tegenwoordig niet meer. Niemand heeft meer een beurs nodig voor alleen informatie. Dat gebeurt nu op internet.”

Het bestaansrecht ligt volgens Broeders steeds meer in het organiseren en accommoderen van evenementen. De visie van de Jaarbeurs is daarom verschoven naar klanten ontvangen, entertainen en relaties onderhouden.

Een groot verschil met vroeger: “Onze consumentenbeurzen worden steeds groter en de vakbeurzen worden kleiner.” Daarnaast heeft de Jaarbeurs ook steeds meer een digitaal aanbod.

“Onze verwachting is dat het vrijwel niet meer zal voorkomen dat het hele complex voor een enkele beurs wordt ingezet”

Toekomst Broeders neemt op 1 april 2016 afscheid van de Jaarbeurs. “De organisatie is slanker, fris en gemotiveerd als ik vertrek. Het complex zal over tien jaar echt een onderdeel worden van het centrum. Het zal ook aantrekkingskracht hebben op publiek”, is Broeders tevreden.

Er moesten nog een aantal dingen worden afgerond voordat Broeders daadwerkelijk uit zijn functie kon treden. Hij bleef daarom een half jaar langer in dienst om lopende projecten af te ronden en zo goed mogelijk over te dragen aan zijn opvolger Albert Arp. “Ik ga met een goed gevoel weg. Niet alle projecten zijn dan afgerond, maar veel zaken zijn wel geharmoniseerd en gemoderniseerd. Arp zal zijn eigen accenten leggen, maar die zullen wel in lijn liggen met de richting die we nu zijn ingeslagen.” Arp is nu bestuursvoorzitter van het middelgrote ziekenhuis St Jansdal in Harderwijk. Hij zal vanaf 1 maart in dienst treden bij de Jaarbeurs. Zelf wordt Broeders president-commissaris bij Mazars Accountants en Belastingadviseurs. Ook blijft hij voorzitter van de Economic Board Utrecht (EBU). “Ik blijf nauw bij Utrecht betrokken en gewoon aan het werk.”

28 Ondernemen

JANUARI 2016

UTRECHTS GEMAAKT – MAXIMUS

“We waren verbaasd hoe gemakkelijk de financiering rond kwam” Jesse Holweg

Robert Oosterbroek

Ondernemen 29

JANUARI 2016

Verschillende creatieve, ambachtelijke of historische producten uit de regio. In de rubriek Utrechts Gemaakt wordt een product uit de stad centraal gesteld. In deze editie: Maximus, de bierbrouwer uit Leidsche Rijn.

E

en psycholoog (Marcel Snater), sociaal wetenschapper (Arend-Jan van Dieën) en architect (Ewald Visser) die samen een bierbrouwerij met streekproducten beginnen. Dat is de succesformule van Maximus.

De jonge brouwerij uit Leidsche Rijn produceert sinds 2011 veel verschillende biertjes en distribueert inmiddels landelijk. Het ­eigen proeflokaal bestaat nu meer dan drie jaar en het merk groeit nog altijd.

Ewald Visser en Arend-Jan van Dieën werken jarenlang samen in Kafé België. Voor het 25-jarig jubileum van de populaire kroeg ­ besluiten ze zelf een speciaal biertje te brouwen en komen uit bij Marcel Snater. De oud-studiegenoot en vriend is dan al bezig met een reizende brouwerij, maar mag nog met recht hobbyist genoemd worden. Dat verandert als het

j­ubileumbiertje dat wordt gebrouwen, ‘Kamikaze’, in de smaak valt.

In Leidsche Rijn is Stichting Bouwloods dan bezig met het uitbreiden van de eigen werkzaamheden.

Naast de opleiding ambachtelijke houtbewerking die ze bieden aan mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt, worden ook a ­ ndere ambachten voorzien in het pand in de nieuwbouwwijk. Een brouwerij past goed bij de stichting en het idee van het proeflokaal is geboren.

Brouwen deden de drie al langer, maar een eigen plek om ook klanten te ontvangen is een nieuwe en grote stap.

Van Dieën: “We hadden een goed bedrijfsplan en het cijfergedeelte hebben we laten doen door een ­financieel adviseur. Toch waren we wel verrast hoe makkelijk het was om de financiering rond te krijgen.

Twee banken wilden ons de lening verstrekken, maar daarnaast wil-

den ook Stichting DOEN en Start Foundation ons steunen tegen een laag rentetarief. En dat in crisistijd.”

Momenteel werken er vijf jongeren met extra begeleiding in de brouwerij van 22 werknemers in totaal.

Het regionale karakter van de brouwerij probeert Maximus in alles te bereiken en behouden

Het lokaal loopt al snel goed. “Er was hier ook niet zo veel hè. Het oudste deel van deze wijk stond er al twaalf jaar, maar voorzieningen waren er nauwelijks.” De bewo-

Het regionale karakter van de brouwerij probeert Maximus in alles te bereiken en behouden. Zo worden in het proeflokaal kazen uit de ­regio geserveerd, wordt samengewerkt met slagerij Van Es en worden andere regionale producten uit de regio gestimuleerd. “Het past bij ons om de regionale economie te steunen, maar ook bij de klanten.

De voeling met de producten is erg belangrijk en die is groter als we een persoonlijke band hebben met producenten.”

stad verkopen al Maximus en als we er dan vervolgens zelf ook met een fysieke kroeg gaan zitten snijden we onszelf wellicht in de vingers.”

Het ambachtelijke Maximus-bier wordt met stoom gebrouwen op hun koperen installatie. “Wij maken bieren die wij zelf lekker vinden, doordrinkbaar zijn maar wel verrassend blijven bij iedere slok.”

Ook buiten de regio op landelijk niveau is er nog steeds groei voor Maximus. “We liggen in supermarkten, waaronder dit jaar in de Albert Heijn, en in Gall&Gall, Mitras en veel lokale slijterijen.” Daarnaast komen de maandelijkse specials op fust volgend jaar ook op fles op de markt. “Welke de eerste zal zijn weet ik al wel, maar hou ik nog even voor mezelf. Het moet een verrassing blijven.”

Of er nog een proeflokaal gaat komen in de binnenstad is twijfelachtig. “Zeg nooit nooit, maar het lijkt me niet handig. Veel kroegen in de

Het criterium blijft net als bij alle andere biertjes die ze produceren hetzelfde: “Als we het zelf maar ­lekker vinden.”

ners weten Maximus dan ook snel te vinden en via mond-tot-mond­ reclame zit het lokaal vaak tot de nok toe vol. “Het eerste jaar brouwden we 750 hectoliter, dat verdubbelde naar 1500 in 2014 en nu zitten we op 3000 hl.”

Acties zijn geldig van woensdag 13 t/m dinsdag 19 januari 2016

Hoogvliet, altijd de laagste prijs!

Wij zoeken een Front-end developer Bij DDK, een full-service bureau voor marketing, communicatie, PR en media, zoeken we een front-end developer die meebouwt aan onze (actie)websites, applicaties en tools.

Met meer dan 80 scherpe PrijsKrakers per week!

kilo

Spaanse mandarijnen Kilo

en 2 pa kk Douwe Egberts Aroma Rood of Décafé snelfiltermaling of bonen

2 pakken van 500 gram 10.38 - 11.38

WeekendKraker!

Alleen geldig op vrijdag 15, zaterdag 16 en zondag 17 januari 2016

SPECTACULAIR!

en 6 pa kk

Chocomel vol of halfvol Doos met 6 pakken van 1 liter

7.68

Over de organisatie Onze klanten vinden de grote betrokkenheid kenmerkend voor de manier waarop wij met hen samenwerken.

Helling 14 in Utrecht herbergt een creatieve werkplek waar altijd wel iets gebeurt. Er heerst hier een informele sfeer en de lijnen zijn kort. Een team van 15 professionals werkt aan vele uiteenlopende projecten voor klanten als BMW, Syntus, Xpert Clinic en Gemeente Utrecht.

Voor hen maken we de mooiste, meest effectieve campagnes, zowel on- als offline. We bedenken o.a. applicaties, ontwikkelen actiewebsites en monitoren de media. We beheren alle tools zelf en adviseren klanten hoe ze het meeste rendement kunnen halen uit communicatiemiddelen.

Voor het bedenken en ontwikkelen van applicaties en actiewebsites is er een vacature voor een front-end developer. Met veel eigen inbreng, ideeën en realisatiekracht. Deze front-end developer zal onderdeel zijn van een team dat we momenteel vormen, samen met een back-end developer. Inbreng hiervoor is welkom.

Een unieke kans om je kennis over internet te delen met je collega’s en een webafdeling op te starten.

De functie Je hebt gevorderde kennis van HTML en CSS, weet hoe een CMS (bij voorkeur Wordpress) geïmplementeerd moet worden en hebt basiskennis van Javascript. Je weet hoe de technische kant van e-mailmarketing werkt.

En verder … … ben je professioneel, leergierig en ambitieus. Ben je in staat om snel en accuraat te structureren en te communiceren. Je bent ondernemend, flexibel en resultaatgericht genoeg om te werken in een snel veranderende organisatie en markt. Je kunt zelfstandig werken en begrijpt dat elke klant en elke klus maatwerk verlangen. Je kunt goed samenwerken met collega’s en je komt zelf met oplossingen als je vindt dat iets beter kan.

Je kunt je keuzes dan ook goed onderbouwen. Je bent positief ingesteld, ook als het druk is.

Per liter 0.83

Let op: niet alle Hoogvliet winkels zijn op zondag geopend! Kijk voor onze actuele openingstijden op www.hoogvliet.com/openingstijden.

Ook online te bestellen in de Hoogvliet websuper. Max. 4 keer de aanbieding per klant.

Interesse?

Stuur een motivatie met CV naar Charlotte van Zutphen via charlotte@ddk.nl Vragen? Neem contact met ons op via 030 - 2630 631 ddk.nl

Ondernemen 31

JANUARI 2016

OP BEZOEK BIJ

IJzerhandel W. Pijper aan de Oudegracht: “Wat Beatrix kan dat kan ik ook!”

Evi Guldemeester

De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal. DUIC ging op pad om deze verhalen op te sporen. Lees hier een selectie van de meest bijzondere.

In deze editie het bezoek aan Erik Pijper, eigenaar van IJzerhandel W. Pijper.

De 75-jarige Erik Pijper groeide op in de zaak. “Waar nu het kantoor is, was vroeger de keuken en zelfs het oude aanrecht zit er nog”, vertelt hij. Op 5 november 1921 richtte zijn grootvader de winkel in ijzerwaren aan de Oudegracht in. Toentertijd was de winkel een stuk kleiner en liep het magazijn door tot aan de Vinkenburgstraat. Ondanks de verandering in ruimte, is de filosofie van de zaak nog steeds hetzelfde gebleven. Hij legt uit: “Je hoeft niet van elke klant geld te beuren. Wij zijn een bedieningswinkel en al het personeel kent het klappen van de zweep.”

Van alle markten thuis Deze filosofie zorgt ervoor dat de ijzerhandel nog bestaat sinds de komst van de vele kledingwinkels aan de Oudegracht. De winkel heeft een breed assortiment en ademt nog steeds geschiedenis. In de oude bruine houten kast vind je alles wat je nodig hebt voor het klussen. Deze ‘bouwmarkt in het klein’ met een klassieke vorm trekt een breed publiek. “Van zwerver tot de burgemeester, dat is het ­leuke”, zegt Pijper trots. De diversiteit van de klanten vraagt ook een specifieke benadering: “De ene keer zeg ik vriendelijk goede­middag en de andere keer ‘wat mot je’.”

Tot de jaren zestig kwamen voornamelijk bouwvakkers naar

de winkel en dat omvatte ruim negentig procent van de omzet. ­ Later veranderde het publiek van bouwvakkers naar particulieren en die hadden voorlichting nodig.

Pijper heeft het altijd leuk gevonden om met mensen te praten en uitleg te geven. Een werkwijze die past bij het geheim van de zaak.

Een groot deel van de klanten is knutselaar en kan in de ijzerhandel de meest uiteenlopende schroefjes vinden. Schroefjes die soms maar één keer per jaar worden verkocht.

Pijper weet precies wat de knutselaars willen, want hij is er zelf een. “Mijn vader had daar de pest aan, want ik was nooit bezig met school.” Naast het knutselen was hij als klein kind bezig met handel drijven. Zo ging hij met een kistje gevuld met bolletjes touw langs de huizen en leerde zijn tante hem om altijd naar boven af te ronden.

De vierde generatie Pijper loopt inmiddels al een halve eeuw rond in de zaak en staat nog vaak in de winkel. Dochter Rietje zal de zaak in de toekomst overnemen. “Ik hecht geen waarde aan spullen. Als mijn dochter de zaak niet had willen overnemen dan was het klaar.” Van een overname is nog geen sprake. “Klanten vragen weleens hoelang ik nog moet werken en dan zeg ik: nog 24 jaar, want dan ben ik pas honderd. Als je je lekker

voelt dan geniet je optimaal.” Daarna met een knipoog: “Deze maand ga ik weer skiën met mijn vrouw.

Wat Beatrix kan dat kan ik ook!”

Reacties op DUIC.nl: Jeroen: “Geweldige zaak.

Het studentenhuis waar ik jaren heb gewoond hing aan elkaar met spullen van Pijper. En inderdaad nooit te beroerd om mee te denken over constructies.

Een begrip voor de stad!”

Eddy: “Ik kom er al vele jaren en als ik weleens onhandig uitleg wat ik zoek trekken ze een laatje open en komt het juiste eruit.

Prachtzaak en prachtige mensen!”

Emma: “Hoort op de Europese Erfgoedlijst!”

Huis kopen of verbouwen?

Kom naar het hypotheek inloopspreekuur.

Onze experts geven u graag een vrijblijvend advies.

Het inloopspreekuur is iedere donderdag van 18:00 - 21:00 uur op onze kantoren aan Maliebaan 53z en Amsterdamsestraatweg 357 in Utrecht en iedere vrijdag van 17:00 - 20:00 uur op ons kantoor aan Voor de Buchten 266 in Vleuten (Vleuterweide).

Kijk voor meer informatie op www.rabobank.nl/utrecht Een aandeel in elkaar