Die oude schroeven met een sierlijk kruis erop? Gevonden bij de SintNicolaaskerk in Nieuwegein, daar verzegelden ze vroeger doodskisten mee. En die paarse en blauwe steentjes met krijgers en bootjes erop? Gevonden in Bunnik langs de oude grens van het Romeinse Rijk. Zo’n 2000 jaar geleden prijkten die in een ring aan de hand van een Romein.
Je kunt ook met eigen vondsten langskomen, we onderzoeken dan het verhaal erachter
Zomaar een greep uit vondsten bij ArcheoHotspot, de plek waar je zelf aan de slag kan met archeologie. Op Fort bij Vechten in Bunnik is een
nieuwe Hotspot geopend op initiatief van de provincie Utrecht samen met Landschap Erfgoed Utrecht en het Waterliniemuseum. Hier sorteren
Kom een gratis boompje of struikje halen
Wil jij meehelpen de biodiversiteit (de variatie aan plant- en diersoorten) in onze provincie te vergroten én kan jouw tuin wel wat groen gebruiken? Haal dan 22 februari of 1 maart een gratis boompje of struikje tijdens de (laatste) uitdeeldagen deze winter. De boompjes zijn door ‘Meer bomen nu’ geoogst op plekken waar ze geen ruimte hadden om te groeien.
Door ze uit te delen krijgen ze een tweede kans. En dat sluit mooi aan bij het doel van de provincie Utrecht om voor eind 2027 700.000 nieuwe bomen te planten. Bomen bomen zorgen voor verkoeling, slaan CO2 op én verfraaien onze woonomgeving. Meld je van tevoren wel even aan. Meer info over de afhaallocaties en aanmelden: meerbomen.nu
Vul de online vragenlijst in en maak kans op een fietsbon
De provincie Utrecht doet onderzoek naar de ervaringen van fietsers met andere gebruikers van fiets-/bromfietspaden. We zijn benieuwd naar jouw ervaringen als fietser. Wil je die delen? Vul dan de online vragenlijst in (ongeveer 5 minuten invultijd) en maak kans op een Nationale Fietsbon ter waarde van €25,-
mensen samen met vrijwilligers opgravingsvondsten, wegen ze en maken ze schoon. Later volgt historisch onderzoek en registratie in het online archief.
Wouter Hinrichs is publieksarcheoloog en helpt bij ArcheoHotspot in de provincie Utrecht: “Iedereen mag langskomen! We bekijken ook schatten uit eigen bodem, want direct onder onze voeten ligt 2000 jaar historie. Fort bij Vechten ligt namelijk op een kruispunt tussen twee werelderfgoederen: de Hollandse Waterlinies en de Neder-Germaanse Limes.”
Wouter: “Je kunt ook met eigen vondsten langskomen. Historische mantelspelden, stenen met fossielen; het is elke keer een verrassing wat mensen meebrengen. Je geeft je vondst niet
af, we onderzoeken alleen het verhaal erachter. Wat is het? Hoe oud is het?
Waarvoor werd het gebruikt? Dat kan een stukje geschiedenis blootleggen.”
De recent bekendgemaakte vondst in Bunnik van honderden zilveren en gouden oude munten is een voorbeeld hiervan. Het is de eerste gemengde vondst van Romeinse en Britse munten op het Europese vasteland. Wouter: “Hieruit blijkt dat Romeinse soldaten terugkeerden met oorlogsbuit na veroveringen in Britannia. Dat was nog niet aangetoond en herschrijft de geschiedenis. Ik heb alle muntjes in handen gehad, prachtig!”
Wil je ook de geschiedenis induiken of vrijwilliger worden? Kijk voor locaties en openingstijden op: ArcheoHotspots.nl
Subsidie voor vergroening van stad en dorp
Wil je aan de slag om je omgeving meer biodivers (veel verschillende soorten planten en dieren), gezond of klimaatbestendig te maken? Of een campagne of onderzoek uitvoeren om dat te bereiken? Dan kun je mogelijk subsidie aanvragen bij de provincie Utrecht. Vanaf 3 maart kunnen rechtspersonen zoals verenigingen, stichtingen, basisscholen, woningcorporaties, bedrijven en gemeenten subsidie aanvragen.
Voor projecten in wijken met weinig groen of in wijken met een lage sociaal-economische status (SES-wijken) is dit jaar extra subsidie beschikbaar. Initiatieven in deze wijken kunnen tot 75.000 euro krijgen. In andere wijken is dat maximaal 50.000 euro.
Vergaderingen Provinciale Staten
Statenvergaderingen kun je volgen op de publieke tribune in het provinciehuis en via provincialestatenutrecht.nl. Daar kun je ook de commissievergaderingen terugkijken.
De volgende vergaderingen staan gepland op:
19 februari, 09.00 uur: Statencommissie Ruimtelijke Ontwikkeling en Wonen
19 februari, 14.00 uur: Statencommissie Bereikbaarheid en Energietransitie
5 maart, 09.00 uur: Statencommissie Landbouw, Water (Bodem) en Milieu
Hieronder een greep uit de geplande wegwerkzaamheden, onder voorbehoud van onvoorziene (weers)omstandigheden:
N212 Wilnis, werkzaamheden Stedin 17 februari – 1 april
N225 Leersum Rijksstraatweg, aanleg fietsroute noordzijde tot het voorjaar N226 Maarsbergen, aanleg spoortunnel tot eind 2027
N226 Maarsbergen Woudenbergseweg, groot onderhoud ecoduct tot eind maart N230 Maarssen-Utrecht, verwijderen haag middenberm 24 februari – 7 maart N402 Loenen aan de Vecht, werkzaamheden aanleg nieuw fietspad tot eind juni
Een interactieve kaart van alle actuele wegwerkzaamheden aan de provinciale wegen vind je op: provincie-utrecht.nl/wegen Volg ons account op X @werkaandewegutr Bel voor spoedeisende zaken zoals storingen aan de verkeerslichten, wegversperringen en olie op de weg met het Meldpunt calamiteiten (030) 258 36 00.
Officielebekendmakingen.nl
De subsidie kun je bijvoorbeeld gebruiken voor het vergroenen van een schoolplein, het vervangen van tegels door biodivers groen, het beter opvangen van regenwater of het aanleggen van schaduwplekken in de buurt. En dat is hard nodig. We hebben steeds vaker te maken met veranderde weersomstandigheden zoals langdurige hitte, droogte of juist hevige regenval.
Basisscholen kunnen kiezen voor een voucher van 15.000 of 20.000 euro, afhankelijk van de locatie van de school. Hiermee kunnen zij een klein vergroeningsproject starten. Een hoger subsidiebedrag aanvragen kan ook, maar daarvoor gelden uitgebreidere voorwaarden.
Meer informatie over de subsidie en de voorwaarden vind je op onze website: provincie-utrecht.nl/ klimaatgroengezond
Voor officiële bekendmakingen kun je terecht op officielebekendmakingen.nl en op mijnoverheid.nl. Via mijnoverheid.nl krijg je automatisch bericht bij publicaties over een locatie bij jou in de buurt. Wil je toch een geprinte versie van een provinciale verordening, beleidsregel of kennisgeving, die betrekking heeft op jouw directe leefomgeving? Bel dan (030) 258 91 11.
Publieksarcheoloog
Wouter Hinrichs (l) en vrijwilliger Henk Willems
INHOUD
Nieuws
4 DUIC in Beeld
Oefening op het water
6 Tachtig jaar vrijheid
De Februaristaking in Utrecht
Cultuur / Uit
9 Op bezoek bij
Rooie Nel
11 Uittips
Elke week de leukste tips
Stad / Leven
12 Koos Marsman
Vrouwecafé
12 Tussen je oren
Wat luisteren de mensen op straat
12 Op het voetstuk
Anton Geesink
13 Verdwenen schoolgebouwen
Openbare School voor Meisjes
14 Wat vinden de lezers?
DUIC-lezers aan het woord
Sport
15 Puzzel
Zoek de verschillen
15 Pep & Frans
Zien Griekse ballenvanger uitblinken
Colofon
Bas van Setten, Bo Steehouwer, Emily Hengeveld, Jasper Witte, Kamiel Visser, Luuk Beckers, Robert Oosterbroek en Tamar Huijbregts
en
UITGEVERS Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers
DE VERANDERENDE
STAD IN BEELD
LANGE JANSSTRAAT
Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger, terwijl andere straten en pleinen juist al decennia hetzelfde blijven. In deze rubriek laten we dat zien.
Ga naar DUIC.nl voor meer oude en nieuwe foto’s van de stad.
CONTACT REDACTIE redactie@duic.nl 06 86 80 32 22 VRAGEN OVER DISTRIBUTIE? Pierre Schoonhoven via pierre@duic.nl, 06 - 14 41 56 56
U bent altijd welkom voor een open gesprek. Bel 0800 - 023 05 50 of ga naar monuta.nl/utrecht
Ook als u niet of elders verzekerd bent.
Advertentie
Johan Sienema
DUIC IN BEELD
Sinds begin 2023 verbleven Oekraiense vluchtelingen op de Danubia, maar omdat de huurovereenkomst tussen de eigenaar en de gemeente Utrecht op 1 maart afoopt, hebben deze mensen op andere plekken in de stad onderdak gekregen. Voordat het schip vertrekt van de Keulsekade, wordt het lege
vaartuig gebruikt door de brandweer. Tijdens deze training wordt gedaan alsof het schip in brand staat, waarbij onder meer wordt gewerkt met kunstmatige rook. Het is niet uitgesloten dat Danubia op een later moment opnieuw wordt gebruikt om vluchtelingen op te vangen. a
Fotogra e: Bas van Setten
TACHTIG JAAR VRIJHEID
De Utrechtse Februaristaking betekende verzet, al krijgen die helden nu pas
Het is februari van 1941 wanneer
Nederlanders massaal de straat op gaan om te protesteren tegen de wanpraktijken van de Duitsers. Een eenmalige, spontane protestactie, die al gauw met harde hand wordt afgestraft. Waar bij sommige
Nederlanders de schrik de meester wordt, betekent de Februaristaking in Utrecht juist het startschot voor een scala aan verzetsdaden, waarin onder andere het Werkspoorgebied een uiterst essentiële rol speelt.
Tekst: Kamiel Visser / Fotogra e: Het Utrechts Archief
De Nederlanders hebben er genoeg van: enige tijd na de bezetting van Nederland lijken de Duitsers zich te kunnen gedragen, maar hun wangedrag wordt steeds erger. De sfeer is grimmig in bezet Nederland. De situatie bereikt een kookpunt in februari van 1941, wanneer in Amsterdam de eerste razzia’s plaatsvinden en honderden joden worden opgepakt. Een ongekende actie, die al gauw leidt tot de februaristakingen in onder andere Amsterdam, Haarlem, Hilversum én, uiteindelijk, Utrecht.
Einde van de staking, start van het verzet Het verhaal van de Februaristaking in Amsterdam is één van de bekendere verhalen van de bezetting in Nederland, maar het verhaal van de stakingen in Utrecht is minder bekend. Toch wordt er wel degelijk op 26 februari van 1941 gestaakt in de Domstad, een dag nadat de staking in Amsterdam uitbreekt. Arbeiders leggen hun werk neer in het Werkspoor, marcheerden langs de Demka-fabriek en ook bij de Jaffa-fabriek sloten mannen aan. Duizenden fabrieksmedewerkers gingen in Utrecht de straat op, soms met dodelijke afoop. “Een
unieke actie”, vertelt Wim Scharenburg, directeur van Museum Zuilen, met lichte trots over die dag. In de ontvangsthal van zijn museum - waar de Februaristaking van Utrecht in de collectie aan bod komt - vertelt de geboren en getogen Zuilenaar over de stakingen. Zelf was hij er niet bij, maar zijn vader liep naar eigen zeggen vooraan in de stoet actievoerders. “Het is de eerste en enige keer dat er op die manier een signaal is afgegeven aan de Duitsers”, vervolgt Scharenburg. “De Duitsers waren niet blij met de actie en werden agressief.” En zo gauw als dat de stakin-
gen gebeurden, werden ze ook weer de kop in gedrukt.
De staking werd snel en hardhandig afgekapt door de Duitsers, maar iets was er veranderd onder de Zuilenaren die zo trots hadden gemarcheerd. Het Utrechtse verzet is offcieel geboren, en wel onder de simpele arbeiders van het werkspoor, de Demka- en de Jaffafabriek. “Het waren enorm subtiele vormen van verzet, maar ze verhinderden wel degelijk”, vertelt Van Scharenburg. “Een kerkklok aan de Amsterdamsestraatweg werd bijvoorbeeld een uur verzet, waardoor
betekende het startschot van lokaal pas hun erkenning
de Duitsers in de war werden gebracht. Simpel, maar effectief.” Het blijkt slechts één van de vele verzetsacties te zijn, die in en rondom Zuilen werden bekokstoofd. Want waar de arbeiders niet meer in grote getalen bij elkaar kwamen na de Februaristaking, gebeurde dat wel degelijk nog op kleinere schaal. Veelal gebeurde dat in de fabrieken waar arbeiders toch al moesten zijn voor het alledaagse werk. En de fabriekshallen hebben dus een belangrijke rol gespeeld binnen het ontstaan van passief verzet. De fabriekshallen dienden ook als een sociale, verbindende kern, vertelt Van Scharenburg. Als mannen naar Duitsland dreigden te worden gedeporteerd, werden ze gauw aangenomen op het Werkspoor. Of er ook daadwerkelijk werk was, was een andere zorg: “Er waren hele kaartclubjes in dienst, jongens die niets anders deden dan kaarten met elkaar de hele dag, omdat ze anders naar Duitsland toe moesten.” En als er dan een controle was bij de fabriek, werden de Duitsers behendig afgeleid. “Dan konden de jongens ‘m gauw peren.”
Binding De verhalen in en rondom de fabrieken zijn een teken van de verbondenheid die arbeiders met elkaar hadden. En dat een verzetsbeweging nota bene in de fabriek is ontstaan, is nog niet eens zo heel gek, vertelt Kees Ribbens, onderzoeker bij het Instituut voor Oorlogs-, Holocaust-, en Genocidestudies. “1941
is relatief vroeg in de verzetstijd. In het eerste jaar spraken mensen zich nog niet zo sterk uit. Dat verklaart dat je een zekere vertrouwdheid en gelijke opvattingen moet hebben om elkaar te benaderen. Het is dan heel logisch dat je terugvalt op bestaande structuren: je collega’s, werk, medestudenten of de kerk.” Dat gevoel van vertrouwen wordt gedurende de oorlog, als de situatie steeds grimmiger wordt, ook steeds belangrijker.
Dat er een heuse verzetsbeweging komt te ontstaan in een kleinschalige arbeidersomgeving, is dus enigszins logisch. Toch is het de vraag of er vergelijkbare verzetsbewegingen zoals de Zuilense zijn geweest tijdens de oorlog. Als er vergelijkbare bewegingen zijn geweest, hebben ze het grote publiek in ieder geval niet gehaald. Volgens Ribbens is er een verklaring voor waarom we maar weinig te horen krijgen over hyperlokale verzetsbewegingen: “Niet iedereen was tijdens of na de oorlog even enthousiast om te spreken over hun acties. Er zijn tal van verhalen die onderling werden gedeeld, maar het ‘grote publiek’ niet hebben gehaald. Sommige dingen blijven in de familie.” Een andere praktische overweging is dat een groot deel van de literatuur over de Tweede Wereldoorlog pas decennia later werd geschreven, toen veel mensen al waren overleden, meent de onderzoeker. “Er is niet aan hen gevraagd wat ze hebben meegemaakt. Daardoor zijn de verhalen die we wél kennen selectief.”
Saamhorigheid Volgens Van Scharenburg hebben de fabrieken niet alleen een belangrijke rol gespeeld voor de arbeiders uit Zuilen, maar ook voor de andere inwoners. In tijden van nood bleek de fabriek op allerlei manieren een helpende hand te kunnen bieden voor mensen in armoede of bijvoorbeeld hongersnood. Kapotte schoenen werden in de fabrieken zo goed en kwaad als het kon gerepareerd, er werden grote gaarkeukens opgezet voor gezinnen, en schuilkelders werden aangelegd voor wanneer het helemaal mis zou gaan.
Op de kleinste manieren waren de fabrieken een levenslijn voor arbeiders, vertelt Van Scharenburg: “In Demka werd gestookt met kolen. Van de vijf wagonladingen met kolen, werd er standaard één gestolen voor bij de mensen thuis. Mijn vader ging in zijn overall broodmager naar de fabriek, en kwam ’s avonds als een michellinmannetje thuis. Zijn hele overall zat vol kolen.”
En het saamhorigheidsgevoel van de simpele arbeidersgezinnen straalde ook uit buiten de fabriek. In onderzoek dat Van Scharenburg heeft gedaan naar stolpersteine in Zuilen, blijkt dat er tijdens de bezetting opvallend weinig joden zijn opgepakt in het stadsdeel. Dat heeft een verklaring volgens de museumdirecteur: “Er waren hele woonblokken verhuurd via bepaalde arbeidersverenigingen. Die mensen kenden elkaar goed, werkten met elkaar en hadden een sterke band. Ze verraadden elkaar niet.”
Hoeveel joden, arbeiders en gezinnen er indirect door de fabrieken en rondom Zuilen zijn gered, blijft tot op heden gissen. De kleinschalige, veelal passieve verzetsdaden gebeurden in het geheim. Documentatie van illegale acties bracht het risico met zich mee dat de Duitsers zomaar iets te weten konden komen. Maar dat de fabrieken, en de Februaristaking als startschot van het verzet, belangrijk zijn geweest, staat volgens Van Scharenburg buiten kijf.
Tijdgeest
Ondanks dat de Februaristaking in Utrecht van grote betekenis is geweest voor zowel de stad als Zuilen als wijk, is het verhaal pas relatief laat aan het licht gekomen. Volgens journalist Ad van Liempt werd er pas voor het eerst weer aandacht aan de staking geschonken in 1981 – 40 jaar na dato. En ook in de decennia daarna lijkt de Utrechtse Februaristaking maar weinig voeten in de grond te krijgen in het collectief geheugen van Utrechters. Dat heeft deels te maken met de tijdgeest waarin Nederland zich bevond na de oorlog, vertelt Ribbens. “Mensen in de jaren
‘40 en ‘50 wilden vooruitkijken”, legt hij uit. “Men was de oorlogsjaren zat. Er was wel wat aandacht voor georganiseerde verzetsgroepen maar minder voor ‘spontane’ acties zoals de Februaristaking.” En wanneer de Tweede Wereldoorlog iets vervaagt in het geheugen van de mens, verandert het perspectief van hoe we de oorlog herinneren ook, zegt Ribbens: “Vanaf de jaren 80 verschuift onze blik van de oorlogshelden naar de slachtoffers. Nu, weer jaren later, zien we de slachtoffers niet als één groep, maar als individu.” Volgens Ribbens is die constant veranderende manier waarop we de oorlog herdenken dan ook de reden dat juist nu verhalen zoals de februaristakingen, en andere lokale vormen van verzet, meer aandacht krijgen. “De behoefte aan individuele verhalen is de laatste jaren steeds sterker geworden. Die individuele geschiedenis zorgt ervoor dat de Duitse bezetting dichterbij kan komen tot Nederlanders. Je ziet ook dat er vaker wordt opgeroepen voor meer lokale herdenkingen.” Ook in Utrecht wordt de roep gedaan voor een eigen herdenking van de Februaristaking, al is daar nog geen vervolg op gekomen. Dat het verhaal over de Utrechtse Februaristaking, en alle bijbehorende verzetsdaden, ooit landelijk bekend wordt, lijkt volgens Ribbens onwaarschijnlijk. “Er zijn een aantal verhalen die waarschijnlijk steeds opnieuw ten tonele worden gevoerd. Andere blijven in de schaduw staan. Nu is de tijd gekomen waarin we nuance kunnen aanbrengen in de al bestaande verhalen.” Maar één conclusie is volgens Ribbens wel duidelijk: “Op plekken van samenkomst begon het verzet van Nederland in de kinderschoenen te staan. Zonder de fabrieken was het mogelijk toch minder goed gelukt.” a
Dit artikel is geschreven in het kader van 80 jaar bevrijding in Utrecht. In 2025 vieren we namelijk dat de Tweede Wereldoorlog tachtig jaar geleden aan een eind kwam. Wil je meer weten over de Februaristaking in Utrecht, of andere lokale oorlogsverhalen uit de stad? Luister dan naar de podcast Utrecht ten tijde van Oorlog van HUB Utrecht.
In 1940 kwamen de Duitsers via de Wittevrouwenstraat Utrecht binnen.
24 Лютого
24
Toon je solidariteit en hang deze poster achter je raam.
Wij zijn de Remember Together Alliance: Ukrainian
House Maastricht, Stichting Oekraïense Club Zaandam, ABBA Student Association Leiden, Theater van Vrienden, Slava i Volya Zwolle, Stichting Vital'nya Utrecht, Haarlem4Ukraine, Radio Ukraine NL, Stichting Ukrainian Diaspora, VilnaJa Arnhem en Drone Aid (de Remember Together 24/2 Alliance.
Van De Pomp naar Rooie Nel: 'We waren nog niet klaar met elkaar'
De eigenaren van De Pomp hebben een nieuwe zaak: Rooie Nel. Nu runnen Kimmarah Beeuwkes, Joep de Jong en Marlou Kleijnen ook nog hun horecazaak in het voormalige benzinestation op de Croeselaan, maar op 15 maart is De Pomp voor het laatst open. Daarom was het tijd voor een nieuw avontuur: begin januari opende ze hun nieuwe bistro in het oude party- en congrescentrum op de Jagerskade.
Het monumentale pand, vlak bij de Rode Brug, stond zeven jaar lang leeg. Joep, Kimmarah en Marlou hebben het nieuw leven ingeblazen. Hiervoor was het een grote evenementenlocatie: Het Vechthuis. Na een finke verbouwing is daar weinig meer van terug te zien. Wel zijn uiteraard verschillende oude elementen van het gebouw behouden, zoals de kenmerkende gevel en de groene houten luiken. Binnen verraden onder meer de oude houten balken en de schouw de leeftijd van het pand. De naam Rooie Nel is een knipoog naar de oude rosse buurt aan het Zandpad, de Rode Brug en de volksbuurt vlakbij. De eigenaren zijn blij dat ze, net als met De Pomp, een plekje hebben gevonden buiten het centrum. De basis voor het menu is net als die van een Franse bistro. “We noemen onze stijl bistrot moderne. Het is leuk om die klassieke basis te gebruiken, maar wel nog buiten de lijntjes te kunnen kleuren. We maken alles zelf, behalve het brood.”
Frisse start
Er moest nog veel gebeuren voordat ze open konden. “De eigenaar heeft het pand
casco opgeleverd”, zegt Joep. Er waren volgens hem veel geïnteresseerden, maar niet iedereen kon door het vele verbouwwerk heen kijken. Door hun ervaring met de verbouwing van De Pomp hadden Joep en zijn compagnons er alle vertrouwen in. Dat gebouw stond al zo’n tien jaar leeg toen zij ermee aan de slag mochten.
Binnenkort moet De Pomp er mee stoppen, maar Joep, Kimmarah en Marlou wilden nog geen afscheid nemen. “We waren nog niet klaar met elkaar”, zegt Joep. “En met onze eigen baas zijn.” De drie keken ook bij andere oude benzinepompen voor een nieuwe plek, maar daar zat niks tussen. Bovendien vonden ze het tijd voor een frisse start. En die vonden ze op de Jagerskade.
Rosse buurt
In het restaurant is plek voor zo’n 65 man. Gasten kunnen met de chefs meekijken door de open keuken midden in de ruimte. De sfeervolle houten zolder en het Kolfhuis zijn nog niet helemaal klaar voor gebruik. Die ruimtes kunnen gehuurd worden voor vergaderingen en borrels. Boven is het plan om ook een bar te bouwen.
Joep vindt het leuk dat de sfeer niet stijf is. “Je hoeft hier geen vier gangen te eten, maar kunt ook even aanschuiven voor alleen een hoofdgerecht of een toetje.” Tot nu toe zijn ze tevreden met hoe het gaat. “In de weekenden zitten we vaak al vol.” Die tevredenheid werd ook bevestigd door Gault&Millau. Die organisatie stelt elk jaar een restaurantgids op, vergelijkbaar met de Michelin Gids. In de gids van Gault&Millau worden restaurants beoordeeld met koksmutsen, waarbij twintig het maximum is. Deze maand kwam Rooie Nel meteen binnen als nieuwkomer met een score van 12,5.
“Bistro Rooie Nel omarmt de klassieke à la carte Franse keuken met volle overgave”, schrijft Gault&Millau. “Klassiekers als coquille met knolselderij of langoustine met mandarijn en madame Jeanette peper worden begeleid door klassieke sauzen die overlopen van smaak en ambacht. Steak tartaar met kappertjes krijgt een licht gegaarde eierdooier en krokant van aardappel mee. In de zomer nodigt het terras aan het water uit. In de winter is het klassieke 16de-eeuwse pand aan de Vecht een stijlvolle en moderne bestemming.”
Onderdeel van de wijk
De Pomp opende in april 2019 de deuren, met de afspraak dat zij daar vijf jaar mochten blijven. Uiteindelijk moet de plek namelijk onderdeel worden van Ringpark Dichterswijk. “We wisten met z’n allen altijd al dat dit een plek is waar uiteindelijk doorontwikkeld zou worden”, vertelde Kimmarah vorig jaar aan DUIC. “Wat hier precies wordt gebouwd, is nog maar de vraag.”
Het verhaal van De Pomp is volgens Kimmarah duidelijk: een horecaplek die een belangrijk onderdeel was van de wijk. “De Pomp is boven mijn verwachtingen uitgestegen. Als ik op een doordeweekse dag rondkijk en zie hoeveel mensen er langskomen en denk alle activiteiten en ideeën er al zijn uitgevoerd, ben ik daar heel trots op.”
Ze mochten een jaar langer blijven dan gepland, maar op 15 maart is dan toch echt de allerlaatste avond aangebroken. Zelf vinden ze het jammer, zegt Joep, maar ze hebben er ook vrede mee. a
Tekst: Bo Steehouwer / Fotogra e: Bas van Setten
KOM KENNISMAKEN MET WDK op een van onze chauffeursbijeenkomsten! ZA. 1 MRT van 10 tot 13 uur De Engel. Burgemeester Wallerweg 2, 3991 DM Houten
“ Het zijn geen gewone ritjes. je brengt die kids écht verder”
KOM KENNISMAKEN MET WDK op een van onze chauffeursbijeenkomsten! ZA. 1 MRT van 10 tot 13 uur De Engel. Burgemeester Wallerweg 2, 3991 DM Houten
Geen Taxipas?
GRATIS OPLEIDING
Wel een Taxipas? € 250,- STARTBONUS
Word ook WdK chauffeur!
• Parttime chauffeur groepsvervoer
• 3 tot 5 dagen per week
• Mail naar: vacature@wdkgroep.nl
Of bel: 026 - 365 31 53
WERKENBIJWDK.NL Vragen? Stuur een bericht! 06 132 705 39
Alles binnen 1 WEEK bij jou thuis!
“m’n dochter zat altijd in de bus. nu zit ik 2 x per dag achter het stuur”
Geen Taxipas? GRATIS OPLEIDING Wel een Taxipas? € 250,- STARTBONUS
Word ook WdK chauffeur!
• Parttime chauffeur groepsvervoer
• 3 tot 5 dagen per week
• Mail naar: vacature@wdkgroep.nl
• Of bel: 026 - 365 31 53
WERKENBIJWDK.NL Vragen? Stuur een bericht! 06 132 705 39
Actie geldig t/m 23Alléénfebruaideze week: van maandag 17 t/m zondag 23 februari
Hoekbank Chester Van 2299.- Voor BTW- actieprijs: 1499.-
180x200 cm. Van 999.- Voor BTW- actieprijs: 899.-
Eettafel Nyborg 190x105 cm. Van 749.- Voor BTW- actieprijs: 619.-
Draaifauteuil Luton Van 599.- Voor BTW- actieprijs: 495.-
Armstoel Kaavi Van 199.- Voor BTW- actieprijs: 159.-
Hoekbank Andelst Van 2099.- Voor BTW- actieprijs: 1735.-
Eetkamerstoel Liperi Van 249.- Voor BTW- actieprijs: 175.-
Kledingkast Stratum 180x199x58 cm. Van 499.- Voor
BTW- actieprijs: 399.-
Fauteuil Leeds
Van 399.- Voor BTW- actieprijs: 329.-
Stukafest
Waar: Verschillende locaties
Wanneer: 20 februari
Prijs: vanaf 5,70 euro
Het Stukafest, oftewel het studentenkamer feest, vindt op 20 februari weer plaats. Dat betekent niet alleen huisfeestjes in de keuken op drie hoog, maar ook een programma met onder andere dans, comedy en spoken word. In totaal zijn er drie acts te bezoeken waarvoor kaartjes gehaald moete worden. Er is ook de optie om één van de drie af te gaan en de rest te skippen. Voor de nachtuilen is er ook nog een afterparty in de EKKO, die tot 04:00 uur duurt. Let op: ook daarvoor moeten apart kaartjes worden gehaald.
Hartje Winter Festival
Waar: Festivalweide Down Under
Wanneer: 22 februari
Prijs: Vanaf 22,50 euro
Het o ciele festivalseizoen moet eigenlijk nog beginnen, maar daar trekt het team an het Hartje Winter Festival zich niks van aan. Zoals de naam verraad, is dit een festival maar dan te midden van de winter. Trek je handschoenen aan en zet je (warme) feestmuts op, want een dosis Nederlandstalige muziek, afgetopt met wat après ski kan natuurlijk niet ontbreken op dit feestje. Mocht het regenen f sneeuwen is er geen man overboord: de feesttent is gewoon overdekt.
Herdenking oorlog in Oekraïne
Waar: Diverse plekken in de stad
Wanneer: 23 februari
Prijs: gratis
Het is alweer drie jaar geleden dat de oorlog in Oekraïne is begonnen, en daarom wordt er een herdenking georganiseerd in Utrecht. Er is een divers programma, dat wordt afgetrapt in de Kinepolis op Jaarbeurs. Ook wordt er een stille tocht georganiseerd die begint om zes uur ’s avonds, en een uur later eindigt op het Domplein. Daar zal minister Veldkamp (Buitenlandse Zaken) een toespraak houden, onder andere over het mogelijke vredesbestand tussen Oekraïne en Rusland.
Kinderrommelmarkt
Waar: Molen De Ster
Wanneer: 23 februari
Prijs: gratis
Theatercollege: het mysterie van de oceaan
Waar: Podium Hoge Woerd
Wanneer: 20 februari
Prijs: vanaf 7.50 euro
De oceaan: de een krijgt er de kriebels van, de ander kan er geen genoeg van krijgen. Zeventig procent van de oppervlakte van de planeet is water, terwijl we maar bar weinig weten over wat zich daar allemaal afspeelt. Voor de liefhebber is er daarom dit college in het leven geroepen om je een spoecursus oceanologie te geven.
Een goede optie om de voorjaarsvakantie met kinderen af te trappen, is door de kinderrommelmarkt te bezoeken bij Molen De Ster. Je vindt er kinderspeelgoed en kinderkleding, dat gekocht én verkocht wordt door kinderen met een leeftijd van 7 tot 12 jaar. Papa en mama kunnen dus onderuitgezakt op het terras plaatsnemen, terwijl het kroost zich uitleeft op de markt. Uiteraard valt er voor de liefhebber ook een hapje te eten.
Boekenclub moderne literatuur
Waar: Bibliotheek Neude
Wanneer: 25 februari Prijs: gratis
Een boekenclubje klinkt misschien soms wat suf, maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Lezen is hip, en wat is er nou leuker dan met gelijkgestemden discussiëren over literatuur? Dat denkt de organisatie van Senia, een collectief van boekenclubs, nou ook. Tijdens deze informatieavond wordt uitgelegd wat de voordelen van het concept van Senia zijn, en waarom jij binnen no time boeken verslindt als geen ander. Bij voldoende animo wordt er een clubje opgericht, dus mocht je interesse hebben, is het raadzaam om daadwerkelijk langs te komen en van je te laten horen.
Lezing: Waar komt politiek wantrouwen vandaan?
Waar: Academiegebouw
Wanneer: 24 februari
Prijs: gratis
Het zijn roerige tijden in de politiek, en het vertrouwen is af en toe ver te zoeken. Maar hoe komt dat eigenlijk? In deze lezing gaan politicoloog Lisanne de Blok en mediaen cultuurwetenschapper Rana Kuseyri daar dieper op in.
D’r is nou ’n café in de Kenaolstraot allenig voar vrouwe. Van mij mag ‘t (al zulle ze terech nie op me toestemming zitte te wachte). Maor ’t zou gewoan nie noadig motte zijn. In de veule jaore da’k in de horeca komp heb ‘k ’t toegejuich da vrouwe gewoan overal welkom zijn en gerespekteerd worre. Gaon we weer trug in de tijd? Worre vrouwe weer lastig gevalle in ’n café?
Het eerste (en tot voor kort laotste) vrouwecafé in Uterech was de Heksenketel op de Ouwegrach 261. Da was in 1975, in ’n tijd daj’ as vrouw d’r op angekeke wer as je in ’n café kwam. En zeker as je alleén was. Voor veul manne was je dan iemand waorop gejaog moch worre. Ik heb ’n vriendin die smaokelijk ken vertelle dazze ‘ns in Hordijk, de dancing, zat en ze wer angesproke door ’n mannetsjie, Kees heette die, die haor medeén liet wete dazze naor ze auto konde gaon (en da was nie om ’n sigaretsjie te roke).
D’r waore in Uterech in de jaore zestig café’s waor je as vrouw nie eens welkom was as je zonder begeleider (’n man!) was. Bij De Ritzerbar op ’t Vredeburreg, moch ’n vrouw ech nie alleén an de bar zitte. In de oge van bezoekes, inclusief de eigenaor, was zo’n vrouw erreges op uit. Laot ‘k duidelijk stelle: in de oge van manne was zo’n vrouw enkel en alleén uit op seks. Dus, ’t was logisch da d’r ’n café kwam waor vrouwe zich gewoan op d’r gemak konde voele. Da wer de Heksenketel. En och, veul mannetsjies hadde ’t daor heul moeilijk mee wan de zaok heb vaok meegemaok da de ruite werde ingegooid. Het heb nog tot in de jaore negentig geduurd da vrouwe konde zegge da ze zich in steeds meer Uterechse café’s allenig durrefde te vertone en zich daor veilig voelde. Da d’r nou dus blijkbaor weer ’n vrouwecafé noodzaokelijk is vin’k verontrustend en ’n stap trug. Da zou ech niet motte. Manne as Kees, daor zitte we nie op te wachte.a
Koos Marsman is ambesedeur vollekstaol en commetator. Hij schrijf tweewekelijks voor DUIC, natuurlijk in de Uterechse vollekstaol
Naam: Anastasía
Leeftijd: 21
Studie: Trompettist, eerstejaarsstudent
Jazz & Pop aan het conservatorium
Luistert: Historia de un amor - Tony Glausi
Het nummer is een versie door Tony Glausi. Hij is een trompettist, net als ik. Ik vind zijn sound geweldig. Ik hou erg van hoe hij speelt. Ik ben bezig om zijn werk te transcriberen. Daarmee bedoel ik het muzikale leerproces van een stuk muziek, in dit geval de trompetsolo van Tony Glaus, door het op te schrijven in muzieknotatie.
Naam: Maurits (rechts) en zijn vriend Wout
Leeftijd: 24
Studie: Fine Art aan de HKU Luistert: Pillen - Yung Hurn
Ik kom uit Duitsland en Yung Hurn is een Oostenrijkse rapper. Naast rap maakt hij ook liefdesliedjes, techno, rock en pop in de stijl van de jaren 70. Het is een goede mix van alles, net als zijn attitude. Dit nummer luister ik al de hele week non-stop. Er zit voor mij een beetje melancholie in, omdat het me herinnert aan toen ik nog drugs gebruikte. Tegelijkertijd beschrijft hij een situatie met een partner en hoe het was om verliefd te zijn toen je een tiener was: intens en onserieus tegelijk. Ik denk er dan aan hoe het zou zijn om nu zelf weer met iemand te zijn.
In Utrecht
eigenlijk? In deze rubriek vertellen we de verhalen achter de standbeelden in de stad.
Stand beelden
Op het voetstuk: Anton Geesink
Velen zullen ongetwijfeld weten wie Anton Geesink is en sommigen vinden het waarschijnlijk absurd dat hij in deze rubriek wordt behandeld. Toch is er een groep Utrechters die nog nooit van zijn naam heeft gehoord.
Anton Geesink was een judoka die in 1951 Nederlands kampioen werd en twee jaar later Europees kampioen. Dat was op zich al een enorme prestatie, maar in 1961 maakte de 1,98 meter lange en 120 kilo zware Utrechter zich pas echt onsterfelijk: in Parijs werd hij als eerste niet-Japanner wereldkampioen. In 1964 herhaalde hij dit tijdens de Olympische Spelen in Tokio, hoofdstad van Japan. Tot ontzetting van het thuispubliek won Geesink goud in de open categorie.
In totaal werd de Utrechter één keer Olympisch kampioen, drie keer wereldkampioen, 21 keer Europees kampioen en talloze keren Nederlands kampioen. Hij werd vier keer verkozen tot Sportman van het Jaar, in Utrecht is een straat naar hem vernoemd en in Wijk C staat een standbeeld van hem, de wijk waar Geesink in 1934 werd geboren. Dit beeld, of liever gezegd deze buste, werd in 1995 gemaakt door Theo van de Vathorst en staat sinds 2017 bij de Jacobikerk. a
Tussen je oren In deze rubriek vragen we mensen op straat waar zij naar luisteren en waarom zij daar naar luisteren.
staan allerlei standbeelden, maar wie zijn deze personen
Openbare School voor Meisjes aan de Laan van Puntenburg
Tot halverwege de vorige eeuw waren er aparte scholen voor jongens en meisjes, al bestonden er ook gemengde scholen. Jongensen meisjesscholen vormden vaak een twee-eenheid met gebouwen van dezelfde architect naast of tegenover elkaar, in het geval van katholieke scholen soms met een kerk ertussen. Ook de namen sloten op elkaar aan door bijvoorbeeld de meisjesschool naar een vrouwelijke heilige te noemen en de jongensschool naar aan mannelijke. Iets vergelijkbaars gebeurde bij het openbare scholen-duo Puntenburg.
Tekst: Arjan den Boer / Beeld: Het Utrechts Archief
De twee lagere scholen aan de Laan van Puntenburg nabij het station werden in 1883 gebouwd naar ontwerp van gemeente-architect Cornelis Vermeijs (18281889). De symmetrische gebouwen zonder verdieping leken sterk op elkaar, alleen had de jongensschool boven de ingang een halfronde gevelbekroning en de meisjesschool een driehoekige tuitgevel. Bij de opening van de naast elkaar gelegen scholen stond het oude landhuis Puntenburg er nog tegenover. In 1895 werd het huis gesloopt voor het Hoofdgebouw II van de spoorwegen, dat er nog altijd staat. De jongens- en meisjesschool aan de Laan van Puntenburg waren van de 4e soort, dat wil zeggen met een hoog schoolgeld. Er stonden extra vakken op het lesprogramma zoals tekenen en Frans. Zodoende golden de Puntenburg-scholen als een goede voorbereiding op het gymnasium en de hbs. Sommige leerlingen kwamen daarom alleen voor de laatste leerjaren. Vanwege de ligging bij het station trok de school ook welgestelde leerlingen uit de regio. Zij 'bleven over' tussen de
middag.
Gemengde klassen Het eerste schoolhoofd van de Openbare School voor Meisjes — zoals in de voorgevel stond gebeiteld — was 'mejuffrouw' Magdalaine Adrienne van Selm (1846-1930). Zij werd in 1906 opgevolgd door Dirkje Rodenhuis (1872-1932). Net als haar voorgangster bleef zij decennialang; ze overleed plotseling op 60-jarigen leeftijd. 'In breeden kring zal het verscheiden van deze sympathieke paedagoge worden vernomen, want bij allen met wie zij in aanraking kwam, wist zij zich bemind temaken', schreef het Utrechtsch Nieuwsblad.
Inmiddels hadden de twee scholen offcieel andere namen gekregen, vernoemd naar een man en een vrouw uit de vaderlandse geschiedenis: Gijsbert Karel van Hogendorp en Louise de Coligny. In de praktijk bleef iedereen over de Puntenburgschool spreken. Zelfs bij de viering van het 50-jarig bestaan stond op het programmaboekje: 'Openbare Lagere Scholen Puntenburg'.
De laagste klassen van de jongensschool waren ten tijde van het jubileum erg dun bezet: de meeste jongens kwamen voor de laatste leerjaren, ter voorbereiding op het voortgezet onderwijs. Daarom bleven vanaf 1932 alleen de hoogste klassen gehandhaafd en werd de onderbouw samengevoegd met de meisjes. Dit was de eerste stap naar een gemengde school, al kregen ouders nog de 'garantie' dat hun zonen na de onderbouw op de jongensschool zouden komen. Maar in 1936 werd die helemaal opgeheven en was de Colignyschool of Puntenburgschool voortaan een gemengde school.
Sloop, nieuwbouw, terugkeer De gemeente verkocht het gebouw van de jongensschool aan de Vereeniging Utrechtsche Industrie- en Huishoudschool, die het liet slopen. Er opende in 1941 een nieuwe huishoudschool naar eigentijds ontwerp van architect Hermann Friedrich Mertens. Dit is het schoolgebouw dat nu nog aan de Laan van Puntenburg staat. De voormalige meisjesschool bleef rechts daarvan nog overeind,
zelfs toen in 1953 een nieuw gebouw voor de Colignyschool verrees 'op het gras': in Park Nieuweroord naast De Inktpot. Het was een moderne school met grotere ramen, lichtere gangen, een aula en een uitwaaierende plattegrond. Onduidelijk is of het verouderde meisjesschoolgebouw ook nog in gebruik bleef.
Het schoolhoofd dat alle grote veranderingen vanaf 1932 leidde, was Johanna Maria van Steenis (1898-1977). Na haar afscheid in 1963 zou ze onderscheiden worden als ridder in de orde van Oranje-Nassau. Eerder al, bij de viering van het 75-jarig bestaan, was haar naam samen met die van haar voorgangers van de jongens- en meisjesschool aangebracht op naamstenen in de gang. Dat het jubileum werd gevierd met een optocht van honderden 'reünisten' van alle leeftijden, illustreert de bijzondere status van de school. In toespraken werd de hoge kwaliteit van het onderwijs geprezen, de persoonlijke aandacht voor de leerlingen en het eigen karakter van de Puntenburgschool. Die naam zou in 1983 eindelijk offcieel worden.
Het oude meisjesschoolgebouw naast de huishoudschool werd in 1987 gesloopt voor de bouw van het Hoofdgebouw IV van de spoorwegen, het huidige NS-hoofdkantoor. De bijbehorende conciërgewoning bood nog even weerstand: krakers hadden die bezet onder de naam 'Punkenburg'. Tien jaar later moest ook het schoolgebouw uit 1953 plat wegens kantorenbouw voor de Belastingdienst aan de Herman Gorterstraat. Gelukkig kon de basisschool intrekken in het gebouw van de huishoudschool, inmiddels ROC. Zo keerde de Puntenburgschool terug naar de plek van de jongensschool.
'Basisschool doorstaat stormen rond station. Onderwijs van De Twijn gaat door temidden van peperdure kantoorkolossen", schreef het UN in 1999. De naam van de school was namelijk veranderd door een fusie met de Daltonschool. De strijd om de locatie bleek nog niet gestreden: na een brand in 2003 was de staat van het huishoudschoolgebouw slecht. De leerlingen moesten tijdelijk naar Overvecht. Ouders voerden actie voor terugkeer naar Puntenburg, waarbij leerlingen in de vorm van het woord 'wij' op het gras zaten. Het ROC wilde echter van het gebrekkige gebouw af. Uiteindelijk besloot de gemeenteraad het te kopen. In 2009 kon het gerenoveerde schoolgebouw feestelijk worden heropend. Kinderopvang, ROC en openbare daltonschool Puntenburg gebruiken het samen. De naam keerde dus ook terug. a
Openbare Lagere School voor Meisjes, Laan van Puntenburg. Links de jongensschool.
Klassenfoto uit 1923 met achteraan juf Johanna Maria van Steenis.
WAT VINDEN DE LEZERS?
DUIC-lezers aan het woord
Bouw van appartementen Bellevue in Utrecht
begonnen; fetspad verdwenen
De voorbereidende werkzaamheden voor de bouw van appartementencomplex Bellevue zijn begonnen. Dat had eigenlijk in 2022 al moeten gebeuren, maar de huizenmarkt zorgde ervoor dat de verkoop van appartementen in het luxe segment tegenviel.
Paulo:
Mooi project met die grote terrassen op het zuiden en deels zicht op de scheepvaart. Aan de voorzijde zicht op de treinen vind ik ook mooi. Wat vreemd is dat ze Utrecht promoten als kleinschalig op hun website. Waar is dat op gebaseerd?
Sj:
P f gaat meer over het !etspad dan over Bellevue. En dan die info met betrekking tot olifantenpaadje.
Op die Alpe d’Huez Utrecht heb ik nu voor altijd de KOM. Nu hopen dat Strava het segment niet verwijdert.
Elke week reageren DUIC-lezers honderden keren op de artikelen die op de website verschijnen. Wat vinden de lezers van DUIC van onderwerpen die spelen in de stad? Je leest het in deze rubriek.
Hoekpand krijgt alsnog een monumentale status
Een hoekpand nabij de Biltstraat in Utrecht is bestempeld tot gemeentelijk monument. Dit gebeurde onder meer op verzoek van de eigenaar. Met het besluit is ook een vergissing uit het verleden rechtgezet.
Rob:
Het hele complex staat tussen de hoek van de Maliebaan en de Mgr. Van de Weteringstraat en is een van de mooiste voorbeelden van eclecticisme in Utrecht. Monumentenzorg noemt het neo-renaissance. Typisch voor architect D. Semmelink, die van allerlei stijlelementen door elkaar gebruikte. Een lust voor het oog. En groot! Het vult bijna een hele kant van het Oorsprongpark.
Paul:
Het is het pand en de eenheid van panden die deze buurt zo mooi maakt. Historische straatverlichting uit die tijd zou er bij passen. Er zijn heel veel bijzondere straten en panden in oost / Wilhelminapark die tot de top behoren van historische architectuur voorbeelden.
Inez:
Ja dit is een heel mooi stukje Utrecht, !jn dat het bewaard blijft. Jammer genoeg gebeurt dit niet met het klooster aan de Deken Roesstraat, waar veel originele elementen uitgesloopt worden.
Deze maand worden eerste stappen gezet naar lagere snelheid op Zuilense Ring
De haag in de middenberm van de Zuilense Ring in Utrecht wordt volgende week verwijderd. Hierdoor wordt de weg vrijgemaakt om later dit jaar allerlei andere aanpassingen te doen, waaronder het verlagen van de maximumsnelheid.
UW NAAM:
Wat een !jn en positief bericht!
Henk: Sneu, waarom?
Richard:
Wordt een tijdje !lerijden voor mij. Maar ik vind dit een goed plan van de gemeente. Zeker omdat ik heb begrepen, dat er een parallel !etspad komt.
PEP EN FRANS
Zien Griekse ballenvanger uitblinken: ‘FC Utrecht mag diep in de buidel tasten’
Na mindere weken werden alle FC Utrecht-supporters afgelopen weekend weer getrakteerd op een verrassing. In Eindhoven pakte FC Utrecht een puntje bij PSV. Pep en Frans geven Ron Jans complimenten voor de vernieuwde opstelling en zagen doelman Barkas uitblinken.
“E
en punt pakken bij PSV is iets waar weinig supporters rekening mee hadden gehouden”, zo opent Pep. “De Eindhovenaren hebben heel erg veel kansen gehad om te scoren en we hadden deze wedstrijd met dikke cijfers kunnen verliezen. Gelukkig stond keer op keer onze Griekse superheld in de weg. Vasilis Barkas voorkwam wederom zekere doelpunten. Toch vragen veel supporters zich af of hij het hier allemaal wel leuk vindt. Voor en na de wedstrijden loopt hij als een dood vogeltje over het veld. Het lijkt wel alsof hij geld in een boetepot moet gooien als hij lacht. Hij mag zelf echt wel zichtbaar genieten van zijn knappe prestaties.”
Doelman Barkas, die de meeste balcontacten van alle FC Utrecht-spelers had (55), ver-
richtte tegen PSV maar liefst vijftien reddingen. Frans hoopt dat de leiding van FC Utrecht zijn afopende contract gaat verlengen. “Barkas is een gekke lange slungel, maar toch in staat om op atletische wijze de moeilijkste ballen te pakken. Technisch directeur Jordy Zuidam mag best diep in de buidel tasten om zijn contract te verlengen. Hij is een speler waar de ploeg altijd op terug kan vallen. Zelfs in wedstrijden waarin iedereen door de ondergrens ging, zoals tegen Almere City, heeft hij met knappe reddingen grotere schade voorkomen.”
Wakker liggen Ondanks dat PSV de beste kansen creëerde in deze wedstrijd hadden de Domstedelingen bijna de volledige buit te pakken. Pep stond in
ZOEKPLAAT
Zoek de zeven verschillen
OPLOSSING ZOEK DE VERSCHILLEN LOCATIE
Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.
de 93e minuut dan ook al met beide handen in de lucht. “In de absolute slotfase kon Miliano Jonathans ons naar de overwinning schieten. Die jongen deed eigenlijk alles goed. Hij nam de bal goed aan en kapte zijn tegenstander koelbloedig uit. Helaas schoof hij de bal, voor een bijna open doel, naast. Als hij had gescoord dan had hij zichzelf de geschiedenisboeken ingeschoten. Dan hadden we voor het eerst sinds het seizoen 1980/81 in competitieverband bij PSV gewonnen. Van deze gemiste kans zal die jongen voorlopig dus nog wel even wakker liggen.”
Buitenspeler-syndroom Als strijdplan koos Ron Jans in deze wedstrijd voor een 4-4-2-formatie. Frans wil de trainer tot slot de complimenten geven voor die keu-
ze. “De manier van spelen pakte leuk uit. Sébastien Haller liep in de punt en David Min bewoog om hem heen. Hiermee heeft Jans eindelijk gekozen voor een logische oplossing van het buitenspeler-syndroom waar de club mee kampt. In de afgelopen wedstrijden deed Jans een noodgreep door Paxten Aaronson en Anthony Descotte op de vleugels te positioneren. Dat pakte slecht uit, maar door middel van deze 4-2-2-formatie heeft hij ieder poppetje op een logische plek gezet. In combinatie met de juiste strijd en passie is dit een hoopvol beeld voor de komende wedstrijden.” a
