Bookmarks - issue 01

to kaπνισμα βλαπτει σοβαρα την υγεια. το διαβασμα οχι.

bookmarks 01 εβδομαδιαιο free press για το βιβλιο

νεεσ κυκλοφοριεσ παρουσιασεισ συνεντευξεισ Ατζεντα αγγελιεσ 25 Νοε.-1 Δεκ. 2009 issn 1792-1120

MÈ· ÌÂÁ¿ÏË ÚÔÛÊÔÚ¿ ÛÙÔ˘˜ ·Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ - Ì˯·ÓÈÎÔ‡˜ - ÛÔ˘‰·ÛÙ¤˜

1+1 ¢øƒ√!

ªÂ ÙËÓ ·ÁÔÚ¿ ÂÓfi˜ ‚È‚Ï›Ô˘

·fi Ù· ·Ú·Î¿Ùˆ ∏ ÚÔÛÊÔÚ¿ ÈÛ¯‡ÂÈ ˆ˜ ÙËÓ 30-1-2010.

¡∂√

+¢øƒ√ ‚È‚Ï›Ô ·Í›·˜ 25 €!

MO§π™ ∫À∫§√º√ƒ∏™∂

Û‡Á¯ÚÔÓ˜ ÂÏÏËÓÈΤ˜ ηÙÔÈ˘ ∂È̤ÏÂÈ· ¡π∫√™ ∫∞§√°∏ƒ√À MÈ· ‰È·‰ÚÔÌ‹ ÛÙË Û‡Á¯ÚÔÓË ÂÏÏËÓÈ΋ ·Ú¯ÈÙÂÎÙÔÓÈ΋ ̤۷ ·fi ¤ÚÁ· ÂÈÊ·ÓÒÓ ∂ÏÏ‹ÓˆÓ ·Ú¯ÈÙÂÎÙfiÓˆÓ. ñ ªÂ ÂÈÛ·ÁˆÁÈÎfi ÛËÌ›ˆÌ· ñ ªÂ Û¯¤‰È· (ηÙfi„ÂȘ-fi„ÂȘ) ñ ªÂ Ïo‡ÛÈÔ ÊˆÙÔÁÚ·ÊÈÎfi ˘ÏÈÎfi ™¯‹Ì·: 21x29 cm, ™ÂÏ.: 512

ÌfiÓÔ 50 €

+¢øƒ√ ∞•π∞™ 25 €

™Y°XPONH E§§HNIKH APXITEKTONIKH

ÂÈϤÍÙ ÙÔ ‰ÒÚÔ ·Ó¿ÌÂÛ· ·fi ÙÔ˘˜ Ù›ÙÏÔ˘˜: ·) ™‡ÁxÚÔÓÔÈ ∞ÌÂÚÈηÓÔ› ∞Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ ‚) ™‡ÁxÚÔÓÔÈ ∞ÛÈ¿Ù˜ ∞Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ ∂È̤ÏÂÈ· ¡π∫√™ ∫∞§√°∏ƒ√À

ñ MÈ· ·ÓÙÈÚÔÛˆ¢ÙÈ΋ ·ÓıÔÏfiÁËÛË Ù˘ ·Ú¯ÈÙÂÎÙÔÓÈ΋˜ ÙˆÓ ÙÂÏÂ˘Ù·›ˆÓ ÂÙÒÓ ÙÔ˘ 20Ô‡ ·ÈÒÓ· ÛÙË ¯ÒÚ· Ì·˜. ñ T· ¤ÚÁ·, Î·È ÛÙÔ˘˜ 5 ÙfiÌÔ˘˜ Ù˘ ÛÂÈÚ¿˜, ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÔÓÙ·È ·Ó·Ï˘ÙÈο, Ì ÌÂÁ¿ÏÔ ·ÚÈıÌfi ÁÚ·ÌÌÈÎÒÓ Û¯Â‰›ˆÓ Î·È ÊˆÙÔÁÚ·ÊÈÒÓ.

°È· ·Ú·ÁÁÂϛ˜: ÙËÏ. 2310 277113, 2310640755-6 Fax: 2310264856 info@malliaris.gr www.malliaris.gr

bookmarks pages 4_5

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Περιοδικό Bookmarks ISSN: 1792-1120 Ιδιοκτήτης/Εκδότης/Διευθυντής: Νεκτάριος Λαμπρόπουλος Αρχισυντάκτης: Γιάννης Πλιώτας Συντάκτες: Λευτέρης Αδαμίδης, Γιάννης Αντάμης, Νίκος Αραπάκης, Μαρία Γεωργοπούλου, Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Γκιούλος, Νόρα Δημοπούλου, Αλέξης Καυγάς, Εβίτα Λύκου, Κατερίνα Μαλακατέ, Μαρία Μπακοπούλου, Κίκα Ολυμπίου, Δέσποινα Παναγιωτοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου, Στέλλα Πεκιαρίδη, Δημήτρης Σαρρής, Ευαγγελία Σολωμού, Μαρία Τσουκανά, Μάρκος Φράγκος, Συνεργασίες τεύχους: Μιχάλης Ασλανάς, Μαρούλα Κλιάφα, Γιάννης Μπασκόζος, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Βασίλης Ρούβαλης, Γιάννη Σαχανίδης, Όλγα Σελλά, Χρήστος Σιντόρης, Χριστίνα Σταματοπούλου. Υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο: Νεκτάριος Λαμπρόπουλος Υπεύθυνος τυπογραφείου: Μπινίκος Αντώνιος - “Δεκάλογος” Σχεδιασμός/Έκδοση/Διανομή: Εκδόσεις Χαραμάδα Ρήγα Φεραίου 168, 26222, Πάτρα Επικοινωνία: Τηλ. 2610342886 και 2610320169 info@haramada.com johnpliotas@gmail.com Επισκεφθείτε μας στο www.e-bookmarks.gr

καλώς ορίσαμε! από τον Γιάννη Πλιώτα Μια φορά κι έναν καιρό τα αντίστοιχα editorials ξεκινούσαν κάπως έτσι: «…θυμάμαι πως όταν είχα συναντήσει το 1979 τον κύριο Κοσλόφσκι στο Κότμπους της Ανατολικής Γερμανίας, μου είχε πει ότι σε είκοσι χρόνια τα βιβλία θα έχουν εκλείψει, παραχωρώντας τη θέση τους στην τηλεόραση». Δυστυχώς δεν μπορώ να ισχυριστώ ούτε λέξη από τα παραπάνω. Δεν έχω πάει ποτέ στο Κότμπους, δεν έχω γνωρίσει από κοντά τον κύριο Κοσλόφσκι, δεν είχα γεννηθεί το 1979 και, ακόμα περισσότερο, στο σπίτι μου έχω αρκετές στοίβες με βιβλία, μα ούτε μία τηλεόραση. Αν και ακόμα αναρωτιέμαι τι περιμένει να διαβάσει κανείς ανοίγοντας ένα εβδομαδιαίο free press για το βιβλίο, τολμώ να σας βεβαιώσω ότι δεν θα απογοητευτείτε που βρεθήκαμε στα χέρια σας. Δώσαμε μορφή σε ένα σχέδιο που ζυμωνόταν για αρκετό καιρό και ιδού το αποτέλεσμα με σάρκα, οστά, χαρτί και χρώμα. Το βαφτίσαμε με το, οικείο, όνομα Bookmarks (δηλαδή «σελιδοδείκτες») και οι σαράντα οχτώ σελίδες που κρατάτε φιλοδοξούν να μοιραστούν ένα εκατομμύριο στιγμές μαζί σας. Με την… τετράγωνη λογική που μας διακρίνει, επιλέξαμε να κρατήσουμε λιτή σχεδιαστική γραμμή, να δώσουμε χώρο σε νέες πένες και να μας βρίσκετε κάθε Τετάρτη δωρεάν σε όλη τη χώρα. Μέσα σε όλα αυτά αποφασίσαμε να διαθέτουμε μόνο το ένα τρίτο των σελίδων για διαφημίσεις, σε μια προσπάθεια να αναπνέει ελεύθερα η ύλη του περιοδικού. Ξεφυλλίστε μας, διαβάστε όσα ενδιαφέροντα έγραψαν οι συντάκτες και οι καλεσμένοι μας, και κάθε εβδομάδα αναζητήστε το Bookmarks στο αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο. Ο κόσμος που πλάσαμε χωρά όλες τις σελίδες που έχουν γραφεί και ακόμα όσες θα γραφούν: Ελληνική και ξένη λογοτεχνία, συνεντεύξεις, άρθρα, ποίηση, κόμικς, το βιβλίο στις άλλες τέχνες, ενημέρωση για όλες τις εκδηλώσεις, ευπώλητα, το βραβείο αναγνωστών, ακόμα και η εισαγωγή μιας νουβέλας για να τη συνεχίσετε εσείς όπως θέλετε. Μαζέψαμε κάτω από τη σκέπη του Bookmarks τις γνώμες πολλών διαφορετικών ανθρώπων και περήφανα παρουσιάζουμε τη συνισταμένη τους. Στόχους μεγαλόσχημους δεν έχουμε. Απλώς να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο. Από εδώ και πέρα κρίνουμε και κρινόμαστε. Παρατηρήσεις, ενστάσεις και σχόλια είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα, ενώ τις αμέσως επόμενες μέρες είστε όλοι καλοδεχούμενοι στο διαδραστικό μας σαλόνι, στο www.e-bookmarks.gr. Αρκετά, όμως με τους προλόγους. Αφήνουμε ανοιχτή μία χαραμάδα άνεμος λογοτεχνίας να φυσήξει, τις σελίδες να γυρίσει, μαγικό ταξίδι ν’ αρχινήσει. *Ο Κοσλόφσκι είναι φυσικά ένας φανταστικός ήρωας. Προέρχεται από το βιβλίο «Η σύμπτωση και άλλες ιστορίες» του Μίχαελ Άγκουστιν (εκδ. Μελάνι, μετάφραση Δημήτρη Νόλλα- Ηρώς Μακρή). Είναι η δική μου πρόταση για αυτή την εβδομάδα.

σελιδοδείκτες

βιβλίο επισκεπτών

pages 6_7

Συνήθως υποτιμούνται, τσαλακώνονται, συχνότατα πετιούνται και, κυρίως, ξεχνιούνται μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Οι σελιδοδείκτες είναι ένα αντικείμενο που συνοδεύει την ανάγνωση, υπενθυμίζει στον αναγνώστη τη διαδρομή της, αλλά δεν συνοδεύει ποτέ τη γεύση και τη μνήμη αυτού που διαβάσαμε. Κι όμως αυτά τα μικρά συνήθως χάρτινα συνοδευτικά της ανάγνωσης έχουν τη δική τους ιστορία, τη διαδρομή τους, το μερίδιό τους στην ιστορία της τυπογραφικής τέχνης αλλά και των εικαστικών. Ισως γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια αρκετοί γίνονται συλλέκτες αυτών των μικρών χαρτιών, που αποτυπώνουν στην επιφάνειά τους εξώφυλλα, τίτλους, εκδοτικούς οίκους (παλαιότερους και νέους), βιβλιοπωλεία παραδοσιακά και σύγχρονα, συγγραφείς. Οι σελιδοδείκτες συνοδεύουν εξ αρχής την ιστορία της ανάγνωσης, είναι κομμάτι της. Κι επειδή τα πρώτα χρόνια της ανακάλυψης της τυπογραφίας βιβλία μπορούσαν να έχουν μόνο οι πλούσιοι, οι άρχοντες, οι σελιδοδείκτες ήταν κοσμήματα ακριβά, χρυσά, αργυρά, σκαλισμένα, στολισμένα με πολύτιμες πέτρες. Οταν όλο και περισσότερες γυναίκες άρχισαν να γίνονται αναγνώστριες, κάπου τον 19ο αιώνα, έβαλαν τον δικό τους κόσμο και τον δικό τους πολιτισμό στους σελιδοδείκτες. Ηταν μικρά κομμάτια κεντητά, πλεκτά, υφαντά, με το μονόγραμμα της αναγνώστριας ή το οικόσημό της, αργότερα με το σχολείο που έμαθε τα πρώτα γράμματα. Κι όταν οι εκδότες άρχισαν να γίνονται περισσότεροι, μαζί κι οι αναγνώστες, στα κομμάτια χαρτιού που περίσσευαν στο τυπογραφείο εκείνοι οι πρώτοι γραφίστες, χαράκτες και ζωγράφοι έβαζαν την έμπνευση της στιγμής: ένα σκίτσο, ένα αρχίγραμμα, ένα κομμάτι ψυχής.

της Όλγας Σελλά*

του Γιάννη Μπασκόζου*

Με τα χρόνια ο σελιδοδείκτες «αποσπάστηκε» από το χώρο του βιβλίου και συνοδεύει πολλές εκδηλώσεις. Γίνεται πρόσκληση για θεατρική ή μουσική παράσταση, γίνεται αναγγελία εγκαινίων ενός χώρου, διαφημιστικό τρυκ (που πολύ συχνά έχει ξακριστό στο σχήμα του αντικειμένου που διαφημίζει), γίνεται κάλεσμα για έκθεση ζωγραφικής ή... πολιτική συγκέντρωση. Και σιγά σιγά αρχίζει ν’ απομακρύνεται και από τη χάρτινη ύλη. Οι σελιδοδείκτες πια είναι καμωμένοι από οτιδήποτε: από φελλό, από δέρμα, από μέταλλο, από ξύλο, από πλαστικό, από πλέξιλγκλας, από πλαστικοποιημένο γυαλί... Κάποιοι είναι συμβατικοί και προβλέψιμοι, κάποιοι είναι ευφάνταστοι και δροσεροί, κάποιοι είναι απλώς κλασικοί.Είμαι συλλέκτρια σελιδοδεικτών εδώ και κάμποσα χρόνια. Στην αρχή μάζευα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου και είχα φτάσει να μετράω πάνω από 7.000 σελιδοδείκτες. Και είχα λύσει το πρόβλημα δώρου των φίλων μου. Σταδιακά, όταν συνειδητοποίησα ότι η φαντασία των εκδοτών αρχίζει να στερεύει, η συλλεκτική μου διάθεση έγινε πιο επιλεκτική. Ετσι, αυτά που διασώζονται πλέον στη συλλογή μου είναι μόνο τα πολύ ιδιαίτερα κομμάτια, οι σελιδοδείκτες μουσείων και εικαστικών γεγονότων και εκείνοι των ξένων εκδοτών. Οσο πιο μακρινή και πιο απόμακρη η χώρα από την οποία προέρχονται, τόσο πιο σημαντική η παρουσία τους στη συλλογή μου. Γιατί και οι συλλογές είναι, μερικές φορές, σαν τους έρωτες. Κάποια στιγμή γίνονται σταθερή, βαθιά αγάπη και συντροφιά. Και το πάθος μετατοπίζεται και διαφοροποιείται.

Τώρα τι θέλω εγώ να γράψω ένα κείμενο για ένα free press βιβλίου όντας διευθυντής ενός ανταγωνιστικού (επί πληρωμή) περιοδικού για το βιβλίο όπως το ΔΙΑΒΑΖΩ; Ίσως να με έπεισε ο Νεκτάριος που μου το ζήτησε - που είναι καλό παιδί και τίμιος χαρακτήρας – ίσως είναι και μια ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα σε αυτούς που αγαπάνε το βιβλίο. Τα free press μπήκαν στη ζωή μας βιαστικά και δημιούργησαν μια καινούργια πτυχή της αναγνωστικής κουλτούρας. Γρήγορη, επιφανειακή πολλές φορές ματιά, κάλυψη εν μέρει βασικών ειδησεογραφικών αναγκών με έμφαση στα σχόλια κοινωνικής κριτικής (δώστε σε αυτόν τον ορισμό ότι περιεχόμενο θέλετε) και με μεγάλη δόση life style. Κάποια κρατάνε μια ζωντάνια και κάποια πρόλαβαν και μας κούρασαν ήδη. Το εξειδικευμένο free περιοδικό είναι κάτι πιο δύσκολο. Δεν γνωρίζω ακόμα τι είδους περιοδικό θα είναι αυτό που βγάζει ο Νεκτάριος, αλλά ξέρω ότι αυτό που έχει σημασία για όλα τα περιοδικά του κόσμου είναι το τι θέλεις να πεις. Η μορφή του, ο τρόπος διακίνησης του έχει μεγάλη αξία αλλά τίποτα δεν αντικαθιστά το περιεχόμενο. Αυτό θα κρίνει τελικά οποιοδήποτε περιοδικό, free or not free. Ένα περιοδικό για το βιβλίο μπορεί να απευθύνεται στον σκληρό αναγνωστικό πυρήνα (όσους διαβάζουν πάνω από 10 βιβλία τον χρόνο), στους αναγνώστες των 2-3 βιβλίων το χρόνο και σε αυτούς που πιθανόν να διαβάζανε αν είχαν την ευκαιρία. Τα free press υποτίθεται ότι αναφέρονται σε όλους, σε ένα τυχαίο δείγμα ανθρώπων που πέφτει πάνω τους. Μη ξεχνάμε ότι τα γνωστά αθηναϊκά free press έχουν αρκετές εκδόσεις για το βιβλίο μέσα στο χρόνο. Έχουν άραγε δημιουργήσει νέους αναγνώστες; Ένα free press για το βιβλίο θα είναι ίδιο με αυτά; Όποιο target group και να επιλεγεί σημασία έχει τι θα του πει κάποιος. Θα υπάρχει ένα καινούργιο στοιχείο; Μια άλλη ματιά; Κάτι που δεν το είχε σκεφτεί ο αναγνώστης ή ο δυνητικός αναγνώστης; Θα ανακαλύπτει βιβλία που δεν προσέχτηκαν; Θα δημιουργεί ρεύματα σκέψης που θα επηρεάζουν μικρές ή μεγάλες ομάδες ανθρώπων; Θα καθίσταται έτσι η έκδοση του ένα «γεγονός» για τον χώρο της ανάγνωσης; Θα δημιουργήσει μια νέα ομάδα συντακτών μακριά από τους «γυρολόγους» των εντύπων; Κάθε νέα προσπάθεια για το βιβλίο είναι a priori θετική αν τα καταφέρει μάλιστα θα είναι και επαινετή. Καλό ταξίδι Bookmarks!

*Δημοσιογράφος (Εφημ. Καθημερινή)

*Δημοσιογράφος, διευθυντής του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ

Β Ι Β Λ Ι Ο Π Ω Λ Ε Ι Α

Νίκος Δαββέτας Η ΕΒΡΑΙΑ ΝΥΦΗ Αθήνα-Βερολίνο-Θεσσαλονίκη. Μια νέα γυναίκα αναζητά στοιχεία για την εμπλοκή του πατέρα της στον αφανισμό των Ελλήνων εβραίων. Ένα μυθιστόρημα για όσα στοιχειώνουν την ιστορία μας.

Έλενα Χουζούρη ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΠΟ ΒΑΜΒΑΚΙ Θεσσαλονίκη-Τασκένδη 1949-1967. Η οδύσσεια ενός Έλληνα γιατρού, πολιτικού πρόσφυγα. Ένα μυθιστόρημα για ένα κομμάτι του ελληνισμού που βίωσε την τραγικότητα της Ιστορίας.

Μένης Κουμανταρέας Σ’ ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΑΚΡΗ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ Μια νουβέλα τοποθετημένη σ’ ένα φανταστικό στρατόπεδο χαμένο κάπου μέσα στο χρόνο. Μια ιστορία όπου αποσιωπούνται τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά πολλές φορές και οι επιθυμίες τους.

Βλάντισλαβ Μπάγιατς Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΚΕΛΤΩΝ Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο δάσκαλός του Αριστοτέλης και η γνωριμία τους με έναν Δρυΐδη, έναν Κέλτη σοφό. Δύο κόσμοι, δύο παραδόσεις. Ένα ανατρεπτικό φιλοσοφικό μυθιστόρημα.

Ντανίλο Κις ΚΛΕΨΥΔΡΑ Μετά τα Πρώιμα Βάσανα και το Κήπος, στάχτες, με την Κλεψύδρα ολοκληρώνεται η αυτοβιογραφική τριλογία του κορυφαίου Γιουγκοσλάβου συγγραφέα Ντανίλο Κις.

Κέιτ Άτκινσον ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ Ένα σκάνδαλο με ξέπλυμα μαύρου χρήματος και τρεις διαδοχικοί φόνοι. Μια μαύρη κωμωδία καταστάσεων με την καυστική, διεισδυτική ματιά της Κέιτ Άτκινσον.

Φρανσουά Πετί ντε λα Κρουά ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΗΜΕΡΕΣ Η άγνωστη Χαλιμά Ιστορίες αγάπης με φόντο τη μυστηριακή Ανατολή αποτυπώνουν μοναδικά την ανατολίτικη γοητεία και ηδυπάθεια. Έργο εφάμιλλης αξίας με τις αραβικές Χίλιες και μία Νύχτες.

www.kedros.gr

Σ Ε

Ο Λ Α

Τ Α

Κωστής Γκιμοσούλης ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ Πώς βοηθάς κάποιον να συνεχίσει να ζει; Πώς βοηθάς κάποιον να πεθάνει λυτρωμένος; Μια παράτολμη, ενίοτε κωμικοτραγική, ιστορία για τα άπατα νερά της απώλειας, της μοναξιάς και της ελευθερίας.

bookmarks

νέοι εκδότες

pages 8_9

Διαμαντής Καράβολας συνέντευξη στον Ν. Λαμπρόπουλο

Ο Φαρφουλάς Τεύχος 11 - Φθινόπωρο 2009 Σελ. 70 €6 Αφιερωμένο στον Καραγκιόζη, το 11ο τεύχος του λογοτεχνικού, και όχι μόνον, περιοδικού Φαρφουλάς που αισίως κλείνει οκτώ χρόνια ζωής. Μεταξύ άλλων φιλοξενούνται κείμενα από καραγκιοζοπαίχτες όπως οι Θωμάς Αγραφιώτης, Άθως Δανέλης, Πάνος Καπετανίδης, Κωνσταντίνος Κουτσουμπλής, Γιάννης Χατζής και “Ψυχραιμίας”, ενώ υπάρχουν και συνεντεύξεις από τους Γιάνναρο, Θ. Σπυρόπουλο και Χ. Χαρίδημο. Με εξαίρετες συνεργασίες αλλά και με απάνθισμα κειμένων συγγραφέων όπως οι Θ. Γκόρπας, Τζ. Καΐμης, Φ. Κόντογλου, Στ. Κυριακίδης, Γ. Σκαρίμπας, Αλ. Παπαδιαμάντης, Γ. Τσαρούχης και Γ.Δ. Τσοκόπουλος. Οι λάτρεις του Καραγκιόζη, μην το χάσετε.

Από τις συναντήσεις της Σουρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών, τα ετήσια ραντεβού στις εκθέσεις ανεξάρτητων εντύπων και fanzines στον Καϊάφα (προτού καεί) και τις ασταμάτητες αναζητήσεις στο έργο του Δημοσθένη Βουτυρά, φτάσαμε στο να υπάρχουν οι Εκδόσεις Φαρφουλάς με το αγαπημένο ομώνυμο περιοδικό να συνεχίζει για χρόνια την πορεία του.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Λεωνίδα Βασιλειάδη “Ο ταριχευτής ψυχίατρος και οι φονικές νότες”, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Φαρφουλάς: ...Κάτω απ’ την εφαρμοστή της μπλούζα, δύο όμορφα βυζιά στεκόντουσαν, καθώς πρέπει, μπροστά απ’ το υπόλοιπο σώμα. Τα κόκκινα, κοκκινοκέρασα αισθαντικά της χείλη φούσκωναν ωραία και καταπληκτικά, κατασκευασμένα αποκλειστικά για υπερηχητικά τσιμπούκια. Το κρανίο της ήταν ντυμένο με απαλό, ανθεκτικό δέρμα και οι οδοντοστοιχίες της που γυάλιζαν ακόμα και με το στόμα κλειστό επιβεβαίωναν την παρουσία ενός ζώου σε εξαιρετική φυσική κατάσταση...

- Υπάρχει κάτι που να σου αρέσει Νιβέα; ρώτησε ρηχός σαν σούπα ο άνδρας, γέρνοντας μπροστά και ξεφυσώντας πάθος ανακατεμένο με καπνό.

- Μ’ αρέσουν τα μικρά κόκκινα ζώα, είπε εκείνη σα να διατύπωνε για πρώτη φορά μια αρχετυπική γνώση, αναδιπλώνοντας το σώμα της με ελαστικότητα και χάρη.

- Να τα ταΐζεις ή να τα τρως; είπε εκείνος πεινασμένα.

- Να τα βλέπω να περνούν μέσ’ απ’ τα όνειρά μου...

......................................................

Ο Διαμαντής Καράβολας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1972 και απ’ το 1990 ζει στην Αθήνα. Από το 2001 εκδίδει το περιοδικό «ο Φαρφουλάς» και συμμετείχε στη δημιουργία του Fanzinesnet δικτύου. Το 2008 δημιούργησε τις εκδόσεις «Φαρφουλάς» από τις οποίες στα δύο χρόνια λειτουργίας έχουν εκδοθεί 22 τίτλοι βιβλίων. Είναι υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού Ο Φαρφουλάς και του σουρεαλιστικού περιοδικού Κλήδονας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθήνας. Ασχολείται επίσης με το δοκίμιο και τα κολάζ.

συνέντευξη

Αιχμάλωτος του Λϊκνου

“Είναι μεγάλη κουβέντα να πει κανείς τι αξίζει να εκδίδεται και τι όχι” Οι Εκδόσεις Φαρφουλάς υπάρχουν 2 χρόνια τώρα, αλλά το περιοδικό «Ο Φαρφουλάς» κυκλοφορούσε αρκετό καιρό πριν. Πότε ξεκίνησε και τι έχει αλλάξει από τη στιγμή που το κέφι μετατράπηκε σε επάγγελμα; Το πρώτο τεύχος του Φαρφουλά κυκλοφόρησε το 2001. Είχα διαβάσει ένα παράδοξο διήγημα του Δημοσθένη Βουτυρά γραμμένο το 1935 με αυτόν το τίτλο και σκέφτηκα: να ο κατάλληλος τίτλος για ένα περιοδικό που θα μπορέσει να στεγάσει τόσο τις δικές μου λογοτεχνικές και άλλες εμμονές όσο και των φίλων μου. Και βγήκαν άλλα 6-7 τεύχη μέχρι το 2005. Το καλό είναι ότι από τότε οι αρχικές εμμονές ενισχύθηκαν, βλάστησαν και καρποφόρησαν και προστέθηκαν κι άλλες με τελευταία αυτή του Θεάτρου Σκιών και του Καραγκιόζη. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει από τη στιγμή που “το κέφι μετατράπηκε σε επάγγελμα” όπως λες είναι ότι εγώ τουλάχιστον έχω σταματήσει να κάνω άλλα επαγγέλματα που δε μου κάναν

κέφι. Στο τελευταίο τεύχος που είναι αφιερωμένο στον Καραγκιόζη φιλοξενείς πολλά και σημαντικά ονόματα του Θεάτρου Σκιών. Πιστεύεις ότι εξάντλησες τις πηγές σου ή θα μπορούσε κάποιος να συνομιλήσει και να καταγράψει κι άλλες αναφορές αλλά και πτυχές που δεν συμπεριλαμβάνονται στο τεύχος αυτό του Φαρφουλά; Ο Καραγκιόζης και το Θέατρο Σκιών είναι ένα ιδιαίτερα πλούσιο φαινόμενο της λαϊκής δημιουργίας όσο αφορά το παρελθόν, το παρόν και πόσο μάλλον το μέλλον του, αφού, παρά τις αντιξοότητες της εποχής, καταφέρνει να συγκεντρώνει και σήμερα ένα πολύ ελπιδοφόρο δυναμικό νέων αφοσιωμένων και ταλαντούχων δημιουργών που το υπηρετούν με σεβασμό και αγάπη. Αν βλέπαμε τον Καραγκιόζη μουσειακά ίσως να μη χρειαζόταν καν να κάνουμε αυτό το αφιέρωμα. Αλλά όσο θα συνυπάρχουν

αντιθετικά ο πλούτος (το Σαράι) και η φτώχια (η παράγκα του Καραγκιόζη) ο Καραγκιόζης θα υπάρχει και θα έχει ακόμα πολλά να πει και να εκφράσει. Ο Γιάνναρος, αν θυμάμαι καλά, χαρακτηρίζει ως καταστροφή για τον Καραγκιόζη τον Σπαθάρη, παρόλο που θεωρείται ως ο άνθρωπος που τον έκανε προσιτό σε πλατιές μάζες. Θεωρείς δικαιολογημένη την άποψή του; Καταρχήν ο Καραγκιόζης ήταν ένα κατεξοχήν λαϊκό θέαμα με μεγάλη απήχηση και όχι περιθωριακό όπως λανθασμένα έχει περάσει. Άρα ο Σπαθάρης δεν ήταν αυτός που τον έκανε προσιτό στις πλατιές μάζες. Αυτό που κυρίως έκανε είναι ότι με την τηλεόραση το περιόρισε μόνο για τα παιδιά προσδίνοντάς του και έναν διδακτισμό ξένο από τον χαρακτήρα του, εξοβελίζοντας τα αγοραία και σατιρικά στοιχεία που προσέλκυαν το λαϊκό κόσμο στις παλιές «μάντρες» και που φυσικά

bookmarks

νέοι εκδότες

pages 10_11

δεν μπορούσαν να περάσουν από την μικρή οθόνη. Αλλά δεν ήταν θέμα του Σπαθάρη και μόνο. Κανένας καραγκιοζοπαίχτης όταν παίζει σε ένα σχολείο ή σε μια παιδική παράσταση δεν θα πει αυτά που θα πει παίζοντας σε ένα καφενείο ή σε ένα θέατρο. Πιστεύεις πως τα ΜΜΕ προβάλλουν αρκετά τη δουλειά ενός μικρού εκδότη σήμερα; Λειτουργούν αξιοκρατικά ή επηρεάζονται από τις επιταγές της διαφήμισης και των ευπώλητων; Σαφώς τα ΜΜΕ και επηρεάζονται άλλα λιγότερο και άλλα πάρα πολύ από τη διαφημίσεις που παίρνουν και προβάλουν επιλεκτικά την τρέχουσα βιβλιοπαραγωγή. Το κομμάτι της προσοχής που δίνεται στους μικρούς εκδότες είναι αυτονόητα μικρό. Ευτυχώς όμως δε ζούμε σε μια μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία, η Αγγλία ή η Γαλλία. Επομένως μια micro εκδοτική προσπάθεια όπως είναι αυτή που κάνουμε εμείς, αν επιμείνει σταθερά και με συνέπεια σ’ αυτό που κάνει μπορεί να βρει τους αποδέκτες της είτε την προβάλουν τα ΜΜΕ είτε όχι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα πάντως με τα ΜΜΕ που ασχολούνται με το βιβλίο είναι ότι έχει περιοριστεί, σχεδόν εκλείψει, η εμπεριστατωμένη βιβλιοκριτική, είτε αρνητική είναι αυτή είτε θετική, και έχει υποκατασταθεί από την βιβλιοπαρουσίαση που σε ποσοστό 90% αναπαράγουν το Δελτίο Τύπου που συνοδεύει ένα βιβλίο άντε και το σημείωμα που είναι γραμμένο στο οπισθόφυλλο. Το να είσαι ταυτόχρονα εκδότης, πολλές φορές γραφίστας, αλλά και ο άνθρωπος που κινεί τα πάντα στις Εκδόσεις Φαρφουλάς, πιστεύεις πως σε βοηθά να παράγεις καλύτερο αποτέλεσμα ή αυτός ο κατακερματισμός σε διαφορετικά αντικείμενα σε αποπροσανατολίζει και μειώνει την δημιουργικότητά σου; Ο σοφός κινέζος θεωρητικός του πολέμου Σουν Τσου είχε πει πως το να διοικείς ένα στράτευμα ή λίγους άντρες υπόκειται στους ίδιους ακριβώς κανόνες. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό στην περίπτωση που κάποιος έχει ξεκινήσει έναν εκδοτικό οίκο είναι να μπορεί να διοικεί σωστά τον εαυτό του. Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, πρέπει να πω ότι δεν τα κάνω όλα

μόνος μου αλλά έχω την τύχη να χαίρω της πολύτιμης –εθελοντικού χαρακτήρα– έμπρακτης βοήθειας μερικών φίλων και συνεργατών (να αναφέρω μερικά μόνο ονόματα: Νίκος Σταμπάκης, Ηλίας Μέλιος, Βάσιας Τσοκόπουλος, Τζίμης Ευθυμίου, Μανόλης-Λούης Αυτιάς, Γιάννης Ξούριας, Δάφνη Χρονοπούλου) που μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και ενδιαφέροντα. Χωρίς αυτούς, τους οποίους και ευχαριστώ δημόσια, ίσως πολλά πράγματα να μην είχαν γίνει ή να μην είχαν γίνει τόσο καλά... Αν πιστεύεις ότι είχε την δυνατότητα ένα βιβλίο από τις εκδόσεις σου να γινόταν best seller ποιο πιστεύεις ότι θα ήταν αυτό; Όλα μπορούν να γίνουν, αλλά κι αν δεν γίνουν τι έγινε; Είναι δεδομένο πως πολλά από τα βιβλία που κυκλοφορούν δεν άξιζαν έκδοσης αλλά βλέπουμε πολλούς μεγαλοεκδότες να θυσιάζουν την ποιότητα της έκδοσης στο βωμό του κέρδους και πολλούς μικρούς και ανεξάρτητους εκδότες να το κάνουν για τη μάχη της επιβίωσης. Ποιοι πιστεύεις ότι κάνουν τις μεγαλύτερες παραχωρήσεις; Είναι μεγάλη κουβέντα να πει κανείς τι αξίζει να εκδίδεται και τι όχι. Άλλωστε πόσοι μεγάλοι συγγραφείς δε κατάφεραν να δουν ούτε ένα βιβλίο τους τυπωμένο όσο ζούσαν. Ή έκαναν μια εκδοτική επιτυχία μετά από απανωτές απορρίψεις. Και απ’ την άλλη πόσοι συγγραφείς δεν πουλήσανε χιλιάδες βιβλία για μια περίοδο και μετά δεν ξαναασχολήθηκε κανείς μαζί τους. Σε κάθε περίπτωση την μεγαλύτερη παραχώρηση την κάνει ο αναγνώστης που θα θυσιάσει τον χρόνο και τα χρήματά του για ένα βιβλίο και αυτός είναι που θα κρίνει αν αυτό ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του ή όχι. Εν πάση περιπτώση, ένα βιβλίο έστω και ένας άνθρωπος να το διαβάσει και να το ευχαριστηθεί νομίζω ότι αξίζει την έκδοσή του. Πες μου ένα βιβλίο που διάβασες και θα ήθελες να έχεις εκδώσει. Ε, δε λέγονται αυτά. Είναι σαν να θες τη γυναίκα του πλησίον σου και να το λες δημόσια… Περιέγραψέ μου σε λίγες γραμμές τον στόχο και το όραμα του Φαρφουλά για τα επόμενα 10 χρόνια.

Μερικοί εκδοτικοί οίκοι αυτοαποκαλούνται Εκδοτικοί Οργανισμοί. Ένας μάλιστα (μπορεί να είναι κι άλλοι) γράφει στην ταμπέλα του Παγκόσμιος Εκδοτικός Οργανισμός(!!!) Αυτό ίσως είναι ένα σπουδαίο όραμα για έναν εκδότη. Για να το πραγματοποιήσει δεν έχει παρά να το γράψει στην ταμπέλα του… Τέλος πάντων, για να απαντήσω σοβαρά, θα ήθελα απλά να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω και τώρα με λιγότερες αντιξοότητες και να καταφέρω να ολοκληρώσω την επανέκδοση των έργων μιας σειράς αγνοημένων ή αδικημένων συγγραφέων που το έργο τους αξίζει να ξαναδιαβαστεί και να αποκατασταθεί στην εποχή μας. Με τα βιβλία σου θεωρείς πως ασκείς πολιτική κριτική και λαμβάνεις θέση ή πιστεύεις πως η λογοτεχνία είναι κάτι διαφορετικό και αυτόνομο; Μην αυταπατόμαστε! Όλα είναι πολιτική, πόσο μάλλον ό,τι γίνεται στην Ελλάδα που υπάρχει παραδοσιακά ένα υψηλό ενδιαφέρον για την πολιτική. Η λογοτεχνία όμως, όπως και γενικότερα η τέχνη καλό είναι να κρατάει τη αυτονομία της και την αξιοπρέπειά της απ’ την τρέχουσα πολιτική, ιδιαίτερα αυτή που ασκείται από τα κόμματα εξουσίας. Νομίζω ότι για να έχει λόγο ύπαρξης και να μην είναι ένα συμπλήρωμα της πολιτικής, αλλά να πηγαίνει πιο μακριά απ’ αυτή, θα πρέπει σταθερά να είναι προσανατολισμένη στον ανθρώπινο πόνο, να τον αφουγκράζεται, να τον εκφράζει και να τον μετουσιώνει σε δύναμη πνευματικής ανάπτυξης, ψυχικής δύναμης και κοινωνικής αλλαγής.

bookmarks pages 12_13

Το πώς συνδυάζεται η γέννηση του Βασίλη Διαμα-

ντόπουλου (1920) και της Ελένης Καραΐνδρου (1939) με το πρώτο ταξίδι που έκανε η «Καλυψώ» του Κουστώ (1951) δεν μπορώ να το αιτιολογήσω. Και όταν μάλιστα δηλώσω απροκάλυπτα Άπιστος στην παγκόσμια θρησκεία των ζωδίων (μιας και δεν έχουμε ύλη ας γεμίσουμε σελίδες με τα ζώδια λέγεται το φαινόμενο) δεν μπορώ να βρω και μια μεταφυσική ή αστρολογική ερμηνεία των συμπτώσεων. Είναι αληθές πάντως πως και τα τρία αυτά γεγονότα συνέβησαν την ίδια ημερομηνία, την 25η Νοεμβρίου, εκτός κι αν κάποιος παραχάραξε τα τεφτέρια μου. Με αφορμή αυτή την ανακάλυψη έβαλα σκοπό να δω όλα τα επεισόδια της σειράς «Εκείνος κι εκείνος», που έδινε πέρσι η Ραδιοτηλεόραση και η καλή φίλη Ειρήνη φρόντισε να με προμηθεύσει. Θα μου πείτε, ποιος διαβάζει τη Ραδιοτηλεόραση σήμερα και θα σας πω πως δεν ξέρω, αλλά μήπως να ρωτήσω κι εγώ αν και τα άλλα έντυπα που υποτίθεται πως πωλούνται κατά χιλιάδες διαβάζονται; Όμως μιας και ξεφυλλίζετε ένα περιοδικό για το βιβλίο, η 26η του Νοέμβρη είναι ίσως περισσότερο σημαδιακή, καθώς το 1909 γεννήθηκε ο θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο και το 1927 ο Νίκος Φώσκολος. Διαφορετικά μεγέθη, διαφορετικές ιστορίες, ο καθένας με τη «λάμψη» του. Δεν θα το ανέφερα αλλά καθώς αρέσει στη μάνα μου δεν μπορώ να παραλείψω και τη γέννηση του Πάνου Γαβαλά (σημείωση για τηλεορασόπληκτους: άλλο Πάνος άλλο Λάκης). Την Παρασκευή, που θα έχει 27 ο μήνας, συμπληρώνονται 85 χρόνια από τη γέννηση του Αλέκου Αλεξανδράκη και μόλις 58 χρόνια από την πρώτη αποστολή πυραύλου (!) με στόχο να ανακόψει την πορεία αεροπλάνου. Ο μόνος άσχετος συσχετισμός που μπορώ να κάνω είναι για το πώς ο Αλέκος (Αλαβάνος) θα καταφέρει με την νέα του παρέμβαση να επέμβει στα εσωκομματικά του Σύριζα ώστε, κατά τη διαρκή σύγκρουση της Αλέκας (μία είναι η Αλέκα) -με τον Σύριζα πάλι- να βγει κάτι ουσιαστικό και όταν πέσει το αεροπλάνο να υπάρχουν θετικά αποτελέσματα και για τους δυο. Το αεροπλάνο όπως καταλάβατε είναι η

almanac 25.11 ως 1.12 από τον σελιδοδείκτη Νέα Δημοκρατία και ο πύραυλος είναι σίγουρο πως θα έχει καταφέρει να υλοποιήσει τον στόχο του αφού και χωρίς να το πετύχει, θα πέσει ελλείψει καυσίμων. Αφού πιάσαμε κουβέντα για την Αλέκα θα υπενθυμίσω πως στις 28 έχει γενέθλια η Μαρία Φαραντούρη και είναι μια καλή ευκαιρία να ξεσκονίσει την δισκοθήκη της, αν και μάλλον τα μόνα σκονισμένα CD στο σπίτι της Αλέκας είναι τα καινούργια (ίσως βέβαια να αλλάξει συνήθειες όταν μετά το «Να μ’ αγαπάς» του Σιδηρόπουλου ο Στέλιος Ρόκκος κάνει διασκεύη και στο «Τσε Γκεβάρα» και μιλήσουμε για μια νέα κυκλοφορία που επιτέλους αξίζει να ακούσεις!). Οι συμπτώσεις όμως και τα παιχνίδια της τύχης δεν έχουν τέλος γιατί την ακριβώς επόμενη μέρα έχει γενέθλια η Μαρίκα και ο Επίτιμος (δεν αναφέρω το επώνυμο γιατί είναι κρίμα από το πρώτο τεύχος να μας χτυπήσει η γκαντεμιά που χτύπησε τον προηγούμενο μήνα την ΑΕΚ και έσπασε τα δοκάρια) θα είναι χαρούμενος ή λυπημένος για άλλη μια φορά με την εσωκομματική εκλογική νίκη ή ήττα της θυγατέρας (πύρρειος χαρακτηρίζεται καθώς, όπως προαναφέραμε, το αεροπλάνο θα πέσει έτσι κι αλλιώς) και θα έχουν χαλάσει τα «Στροφόμετρα» – τίτλος τραγουδιού του Στάθη Αγγελόπουλου που έχει κι αυτός γενέθλια μαζί με τη Μαρίκα (σημείωση για τηλεορασόπληκτους: Ναι! Αυτόν που ξέρετε κι εσείς εννοώ!). Και μιας και μιλήσαμε για τραγούδι θα υπενθυμίσω πως την ίδια ημερομηνία (1948) στην Αγγλία έγινε η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση όπερας την οποία και απήλαυσαν ενώ μας είχαν αφήσει εδώ και σκοτωνόμασταν μεταξύ μας (παραλίγο βέβαια να το επαναληφθεί η αιματοχυσία με τις αλληλοσυγκρουόμενες κριτικές της ταινίας του Βούλγαρη, γεγονός που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή καθώς οι Κριτικοί, ευτυχώς, δεν αγαπούν τα όπλα όσο οι Κρητικοί – κι ευτυχώς που κι ο Βουλγαράκης που περήφανα δήλωσε πως είναι Κρητικός, δεν ασχολήθηκε με τον Κινηματογράφο). Στις 30 του μήνα, γεννήθηκε μια σημαντική μορφή ανάμεσα στους παρουσιαστές της σύγχρονης ελληνι-

κής τηλεόρασης, ο Βλάσσης Μπονάτσος, που έφυγε δυστυχώς συντομότερα από διάφορους άλλους που σας βασανίζουν στις οθόνες (δεν βλέπω τηλεόραση και δεν μπορώ να συμπάσχω με τα δεινά σας). Ήταν ίσως ο πλέον καλόψυχος άνθρωπος που πέρασε απ’ τη μικρή οθόνη, είτε σας άρεσε είτε όχι. Ένας ακόμη χιουμορίστας, ο Παύλος Χαϊκάλης γεννήθηκε την ίδια μέρα, ενώ το κλίμα της χαράς χαλάει ο σεισμολόγος Παναγιώτης Βαρώτσος που, αν τον δεις στην τηλεόραση, εννιά στις δέκα θα ‘ναι για κακό. Μάλλον η πλέον άχρηστη επέτειος της ημέρας είναι η εφαρμογή και δοκιμή για πρώτη φορά της τετρακίνησης στα αυτοκίνητα, πράγμα που μας έχει οδηγήσει σε αμέτρητες δυσκολίες γιατί έχουμε γεμίσει τεράστια τζιπ με αναιδείς τζιπούχους και δεν βρίσκουμε να παρκάρουμε. Θα μπορούσε ίσως να ανακηρυχθεί και Ημέρα Πένθους για την Αισθητική και το Περιβάλλον αλλά ας φροντίσει η Μπιρμπίλη γι’ αυτά που αγαπάει και τα τζιπ και το περιβάλλον. Κλείνουμε την εβδομάδα με μια θλιβερή επέτειο για την ελευθερία των λαών, την 1η Δεκεμβρίου 1878, ημέρα που εγκαταστάθηκε η πρώτη τηλεφωνική γραμμή στον Λευκό Οίκο και από τότε και μετά πήραν φωτιά τα μπατζάκια μας – όπως γνωρίζετε δεν υπήρχε αναγνώριση στα τηλέφωνα μέχρι πριν μερικά χρόνια και, ήθελε δεν ήθελε, ο εκάστοτε πρωθυπουργός της Ελλάδας σήκωνε το τηλέφωνο και βάραγε προσοχή. Έτσι ο Σημίτης, που δεν πρόλαβε να τους το πει τηλεφωνικά καθώς έπεσε η γραμμή, ευχαρίστησε τους Αμερικάνους από την τηλεόραση, γιατί έκανε οικονομία και δεν ήθελε να χρεωθούμε με διεθνείς κλήσεις. Ο σημερινός πρωθυπουργός βέβαια τα λέει με τον Ομπάμα μέσω Skype και δεν χρειάζεται να μιλά στο τηλέφωνο για να συζητήσουν την εξωτερική πολιτική της χώρας και, με την τεχνολογία να έχει προχωρήσει τόσο πολύ, μπορεί να ξαναδεί όσες φορές θέλει στο laptop του τις «παραινέσεις» του Αμερικανού προέδρου για να κρίνει το χρονικό σημείο που θα επιλέξει για να τις ακολουθήσει γιατί, όπως είναι γνωστό, εμείς αποφασίζουμε!

σούπερ-ήρωες από τη Νόρα Δημοπούλου Ο Πισχαζόν

Πώς λες αντίο μ’ ένα άγγιγμα στη μύτη; Ο συγγραφέας κλείνει τα χαρτιά του, τα διπλώνει με τέχνη και γλιστράει πάντα τους ήρωές του στην τσέπη του. Από τη μέρα που τους επινόησε βρήκε το μπελά του. Ξαπλώνει το βράδυ να κοιμηθεί, σκεπάζεται καλά καλά, γυρίζει πλευρό και ορίστε μας, στο κρεβάτι του γίνεται χαμός! Είναι όλοι εκεί, ημιτελείς ακόμα και αναποφάσιστοι, τραβάνε το σεντόνι, τσακώνονται, ανεβαίνουν πάνω στο κεφάλι του. «Κάντε λίγη ησυχία σας παρακαλώ» απελπίζεται ο συγγραφέας. Η παρουσία του όμως, τους είναι παντελώς αδιάφορη. Αλλά και στο γραφείο, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Με την άκρη του ματιού του, τους πιάνει να περιμένουν υπομονετικά στην αίθουσα αναμονής. Είναι αδύνατον να δουλέψει - εντελώς αδύνατο πια. Οι ήρωες, από την άλλη, το καταδιασκεδάζουν. Ο μόνος τρόπος να ηρεμήσουν κάπως και ο συγγραφέας και εκείνοι, είναι να τους βγάλει από την τσέπη του και να παίξει λίγο μαζί τους. Αφού κι αυτός μόνο έτσι περνάει καλά πια. Και όταν τελειώσει το βιβλίο, φρόνιμα έκαστος στη σελίδα του, στριμώχνονται στα ράφια του βιβλιοπωλείου και περιμένουν νευρικά το υποψήφιο θύμα. Ένας δυνατός ήρωας σε αρπάζει από τα μούτρα με το που διαβάζεις τις πρώτες γραμμές του βιβλίου του. Θα σε κρατήσουν ο καθένας για διαφορετικό λόγο, θα σου σφυρίξουν με τρόπο την ιστορία τους. Ο Ρασκόλνικωφ, ο Μικρός Πρίγκιπας, η Νανά, η Εστέλλα, ο Ξένος είναι μερικοί από τους πιο αναγνωρίσιμους, ακριβώς για τη διαχρονική τους δύναμη να καθηλώνουν τον αναγνώστη. Υπάρχουν όμως και… οι άλλοι: Οι πιο αφανείς, και όμως εξίσου συγκινητικοί. Αυτοί νομίζω είναι οι αγαπημένοι μου. Και πρώτα απ’ όλους ο Πισχαζόν: Ο Πισχαζόν δεν είναι ένα απλό γουρούνι. Αυτό ούτε που να το σκέφτεστε! Είναι ένας ροζ χοντρός κουμπαράς που μαζεύει υπομονετικά στην κοιλιά του κέρματα, για κάθε σοκολατούχο γάλα που πίνει τελικά το αφεντικό του. Ένα άχαρο παιχνίδι το οποίο που και που το πονάει η κοιλίτσα του. Και που χαμογελάει έτσι κι αλλιώς. Αυτό είναι το καλύτερό του. Και που γουστάρει να κοιτάζει κάθε τόσο από την άκρη του τραπεζιού το πάτωμα, γεμάτος φιλοδοξίες. Μπορείς να ψιθυρίσεις σ’ ένα γουρούνι σ αγαπώ; Πώς λες αντίο μ’ ένα άγγιγμα στη μύτη; Και είναι δυνατόν ένας αξιαγάπητος κουμπαράς να ξεφύγει από το τραγικό του τέλος και να τρέξει ελεύθερος στα αγκαθωτά οικόπεδα της πόλης; Μα και βέβαια. Ένα πήλινο γουρούνι είναι ικανό για όλα. Όμως, αυτό που μου έμαθε πάνω απ’ όλα ο Πισχαζόν, είναι ότι πολλές φορές, κάτι που σου φαίνεται πολύ άσχημο στην αρχή -όπως ας πούμε ένα πήλινο γουρούνι- στο τέλος καταλήγει να σ’ αρέσει πολύ και να το αγαπάς μέχρι δακρύων.

ΓΟΤΘΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ “Κλασσικές ιστορίες μυστηρίου και υπερφυσικού που ξετυλίγουν τα γοητευτικά μα και ζοφερά μονοπάτια του βικτωριανού κόσμου...”

Από τις Εκδόσεις ARS NOCTURNA επίσης κυκλοφορούν: Κρυστάλινος Κόσμος του J. G. Ballard

Απόκρημνος Χρόνος του Περικλή Μποζινάκη

Καρμίλλα του Joseph Sheridan Le Fanu

Έλος του Πέτρου Τσαλπατούρου

Η πόλη των Βαμπίρ του Paul Féval

Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη του Montaque R. James

Εξουσιαστική Μανία της Christa Faust Σκοτεινά Μονοπάτια της Χρύσας Μπάχα

Αύριο θα σπάσω το γουρούνι, από τη συλλογή διηγημάτων “Ο οδηγός του λεωφορείου που ήθελε να γίνει θεός” Έτγκαρ Κέρετ, Εκδόσεις Καστανιώτη (Μτφ. Μάγκυ Κοέν)

Το Αγόρι που Κλώτσαγε Γουρούνια του Tom Baker

Εκδόσεις ARS NOCTURNA Ναυαρίνου 8, 106 80, Αθήνα t Τηλ. 210 3628793 e-mail.: arsnocturna@nightread.gr t www.arsnocturna.gr

bookmarks

Ημερολόγιο Ανάγνωσης, 1

pages 14_15

Ο σελιδοδείκτης της εβδομάδας (στείλτε μας τους αγαπημένους σας)

από τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο Τετάρτη. Ένας φτωχός και άνεργος νέος

άνδρας, με όνειρα για το μέλλον και έγνοια για την άρρωστη μητέρα του, δέχεται να μετατρέψει το σπίτι του σε αποθηκευτικό χώρο για λογαριασμό μιας μυστηριώδους εταιρείας η οποία τον προσλαμβάνει για έναν χρόνο και τον πληρώνει εξαιρετικά γενναιόδωρα, υπό τον όρο να δέχεται όσα βαρύτιμα έπιπλα τού φέρνουν οι μεταφορείς της εταιρείας για φύλαξη. Σταδιακά όμως η κατάσταση γίνεται όλο και πιο αλλόκοτη και εφιαλτική για τον ήρωα της ιστορίας, καθώς είναι αναγκασμένος να παραμένει διαρκώς έγκλειστος στον χώρο του σπιτιού του, ο οποίος μάλιστα όλο και συρρικνώνεται μαζί και με την προσωπική του ελευθερία, ενώ οι οικονομικές του απολαβές αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς.

Πέμπτη. Διαβάζοντας από χθες το μυθι-

στόρημα του Δημήτρη Σωτάκη «Το θαύμα της αναπνοής», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος, και έχοντας ήδη υπόψη μου κάποιες κριτικές που έχουν δημοσιευτεί για αυτό, έρχονταν στο μυαλό μου όλες οι προφανείς ερμηνείες που μπορεί να δοθούν στην ιστορία που αφηγείται: ότι ο άνθρωπος θάβεται κάτω από τα υλικά αγαθά, ότι η παθητικότητα και η αδυναμία αντίδρασης αλλά και η άκρατη καταναλωτική ροπή της εποχής οδηγούν στη στέρηση της ελευθερίας, ότι το χρήμα και η ευμάρεια δεν οδηγούν στην ευτυχία. Όταν όμως την περασμένη νύχτα βίωσα, κατά κάποιον τρόπο, στον ύπνο μου την κατάσταση που περιγράφει ο συγγραφέας, συνειδητοποίησα πως η αξία του έργου δεν βρίσκεται αποκλειστικά στην αλληγορική της ή όποια άλλη ερμηνεία, αλλά στον τρόμο και στη δύσπνοια της ανάγνωσης, όπως και στον ρεαλισμό της κλειστοφοβικής πραγματικότητας που πετυχαίνει ο Σωτάκης – όπως εξάλλου και ο Κάφκα στα δικά το εφιαλτικά έργα.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: “Τότε σκέφτηκα πως ταίριαζε να διαβάσω κάτι

από τις Εξομολογήσεις του Αυγουστίνου: ένα αντίτυπό τους, που το χρωστώ στη γενναιοδωρία σου, ποτέ δεν το αποχωρίζομαι, κι έτσι τιμώ τον συγγραφέα και συνάμα τον δωρητή – το βιβλίο είναι τόσο μικρό όσο μια παλάμη, κι όμως χαρίζει απέραντο βάλσαμο. Το ανοίγω λοιπόν, κι αποφασίζω να διαβάσω στην τύχη. Και πέφτω σε μια σελίδα που είναι γεμάτη με – τι άλλο; – με αγιοσύνη κι ευσέβεια. Ήταν από το δέκατο βιβλίο των Εξομολογήσεων. Ο αδελφός μου, που περίμενε ν’ ακούσει από το στόμα μου τα λόγια του Αυγουστίνου, στεκόταν δίπλα μου με αυτιά ορθάνοιχτα. Μάρτυς

Παρασκευή. Εν μέρει για να εξακρι-

βώσω μια εποχή, εν μέρει και την ώρα να περάσω, αλλά και για ν’ αναπνεύσω λίγο ορεινό οξυγόνο μετά τη δύσπνοια της χθεσινής ανάγνωσης, άνοιξα σήμερα την «Ανάβαση στο όρος Βεντού» του Πετράρχη που κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση της Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου από τις εκδόσεις Άγρα. Πρόκειται για μιαν επιστολή που έστειλε ο Πετράρχης σ’ έναν φίλο του μοναχό για να του περιγράψει την ανάβασή του στην κορυφή ενός βουνού στις 26 Απριλίου του έτους 1336 και θεωρείται από τους μελετητές η ιδρυτική πράξη του δυτικού ενδιαφέροντος για το τοπίο αλλά και της οπτικής ευαισθησίας του σύγχρονου ανθρώπου, ο οποίος εκείνη ακριβώς την εποχή (της αρχόμενης δηλαδή Αναγέννησης) τολμάει να πάρει για λίγο το βλέμμα του από την ψυχή του και τη μετά θάνατον τύχη της και αρχίζει να αντικρίζει πραγματικά τον εξωτερικό κόσμο.

μου ο Θεός, κι ο αδελφός μου που ήταν δίπλα μου, πως οι πρώτες γραμμές όπου σταμάτησε το βλέμμα μου ήσαν ετούτες: «Οι άνθρωποι δεν παύουν να θαυμάζουν τις κορυφές των βουνών, τα πελώρια κύματα της θάλασσας, τα πλατιά ποτάμια, τις ακτές των ωκεανών, τις περιφορές των ουρανίων σωμάτων, όμως παραμελούν τον εσώτερο εαυτό τους.”

Σάββατο. Για άλλη μια φορά διαπιστώ-

νω, με αφορμή την ανάγνωση του Πετράρχη, πόση αλήθεια κρύβει ο κοινός τόπος που λέει πως κάθε αναγνώστης βρίσκει στα βιβλία που διαβάζει αυτό ακριβώς που εκείνη τη στιγμή γυρεύει. Γιατί αυτό που εγώ κυρίως διάβασα στην «Ανάβαση» ήταν ένα εξαιρετικά απολαυστικό μικρό κείμενο γεμάτο με οικείες βιβλιοφιλικές αναφορές, απ’ αυτές που κι ο ίδιος απολαμβάνω να καταγράφω. Όπως το διατυπώνει ο Νίκος Δασκαλοθανάσης σε ένα από τα επίμετρα της έκδοσης, «αυτή η επιστολή όχι μόνο εγκλείει όλη τη δυτική φιλολογική παράδοση αλλά αποτελεί και ένα, λαβυρινθώδες, υπόδειγμα διακειμενικότητας. Η αφήγηση της ανάβασης στο Mont Ventoux από τον “βιβλιοφάγο” Πετράρχη χτίζεται κυριολεκτικά πάνω σε βιβλία».

Κυριακή. Μόλις ξέπνοος έφτασε ο Πε-

τράρχης στην κορυφή του βουνού άνοιξε στην τύχη μια σελίδα των «Εξομολογήσεων» του Αυγουστίνου και βάλθηκε να διαβάζει δυνατά. Εγώ σήμερα κάθομαι με την κόρη μου μπροστά στο αναμμένο τζάκι και της διαβάζω δυνατά τις «Περιπέτειες του Πινόκιο» του Κάρλο Κολόντι από τις εκδόσεις Ερευνητές – τη ζωή ενός παιδιού που γυρεύει να μάθει ποιος πραγματικά είναι και δεν δέχεται αμαχητί να ενταχθεί στα καλούπια της κοινωνίας: «Κεφάλαιο 9. Ο Πινόκιο πουλάει το αλφαβητάριό του για να πάει να δει κουκλοθέατρο».

Δευτέρα. Η μέρα σήμερα, όση δηλαδή περισσεύει από τις πιεστικές βιοτικές μέριμνες, είναι αφιερωμένη στην ανάγνωση των ποιημάτων του Πετράρχη, που τα διαβάζω από την πλούσια σε συνοδευτικό υλικό δίγλωσση έκδοση «Εικοσιπέντε σονέτα και δύο τραγούδια», σε μετάφραση (όχι απολύτως ικανοποιητική δυστυχώς) της Κατερίνας Γλυκοφρύδη, εκδόσεις Γκοβόστη: «Λίγους συντρόφους θα έχεις σ’ αυτές τις στράτες, / μα σε παρακαλώ πνεύμα ευγενικό εσύ, τέλος / μη δώσεις στην υπέροχή σου αυτή την πορεία».

a ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: “Όσο περνούσαν οι μέρες άρχισα να χάνω την αίσθηση του χρόνου, περισσότερο βέβαια επειδή το ζήτημα είχε πάψει να με απασχολεί. Τι σημασία είχε τι μέρα ήταν ή αν διανύαμε, για παράδειγμα, ένα σαββατοκύριακο, η καθημερινότητά μου καθοριζόταν από ένα απόλυτα σχηματισμένο, περιοριστικό πλαίσιο και τίποτα δεν μπορούσε να την αλλοιώσει. Το αν βρισκόμασταν στο τέλος του μήνα ή στις αρχές του επόμενου δεν επηρέαζε λειτουργικά και άμεσα τη ζωή μου, γεγονός που μου έδωσε σταδιακά την ευκαιρία να μετατρέψω εγκεφαλικά όλη αυτήν τη διαδικασία της αναμονής σε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Τρίτη. Η ποίηση του Πετράρχη είναι, κατά

βάσιν, ερωτική. Το ίδιο θα έλεγα, ως έναν βαθμό, και για την ποίηση της Κατερίνας Βασιλειάδου, την πρώτη συλλογή της οποίας, «Ένταλμα σύλληψης» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, διαβάζω σήμερα. Εκεί όμως που ο Ιταλός ποιητής της Αναγέννησης υψώνει τον έρωτα προς τα ουράνια και συνενώνει το ερωτικό με το θρησκευτικό πάθος, η σύγχρονη ποιήτρια παρουσιάζει τη συντριβή του έρωτα στη ζοφερή καθημερινότητα. Στα ποιήματά της κάθε αίσθημα και εκδήλωση αγάπης μοιάζει καταδικασμένη να βουλιάξει στην τυραννία του τετριμμένου: «Πώς να περισσέψει χώρος / για μια τρυφερή κουβέντα / αφού το δωμάτιο γέμισε / από απλήρωτους λογαριασμούς;». Εκεί ακριβώς βρίσκεται η δύναμη και, ταυτόχρονα, η αδυναμία της ποίησης αυτής – στην τόλμη της να ταυτίζει τη λύπη από τον χωρισμό και την απουσία του αγαπημένου με τα λίπη που μια πλαδαρή ύπαρξη συσσωρεύει στο σώμα. Κάποιες φορές η ισορροπία ανάμεσα στα δύο συστατικά, το καθημερινό της ζωής από τη μία και το διαφορετικό του έρωτα από την άλλη, επιτυγχάνεται· κάποιες άλλες όχι.

Καθώς αισθανόμουν το χρόνο να φεύγει και τον εαυτό μου να έχει αμετάκλητα εγκλωβιστεί σε μια διαρκή και αναπόσπαστη συνέχεια, κάτω από συνθήκες μάλιστα τις οποίες δεν είχα διαμορφώσει εγώ ο ίδιος, άρχισα να φαντάζομαι, για να κάνω ευκολότερο το έργο μου – ότι όσα γίνονταν ήταν μια ιδιόμορφη θυσία απ’ τη μεριά μου, ότι, κατά κάποιον τρόπο, θυσιάζομαι για να πραγματοποιήσω εν τέλει τα όνειρά μου, όνειρα που θα βιώσω με τη μεγαλύτερη ένταση που ένιωσε ποτέ άνθρωπος πάνω σ’ αυτό τον κόσμο, με ηδονή που δε δοκίμασε κανείς. Όλα ήταν θέμα χρόνου.”

bookmarks

Τρίκαλα

pages 16_17

ΕΥΠΩΛΗΤΑ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ 9-14 Νοεμβρίου 2009 1. Το χαμένο συμβόλο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Ο Έρωτας του Pied De Coq –Νίκη Χαλκιαδάκη (Λογείον) 3. Το κορίτσι που έπαιζε με την φωτιά – Stieg Larsson (Ψυχογιός) 4. Χαραυγή: το έπος του Λυκόφωτος – Stephenie Meyer (Πλατύπους) 5. Το νησί – Victoria Hislop (Διόπτρα) 6. Ε, πρόεδρε! – Μίμης Ανδρουλάκης (Καστανιώτης) 7. Μάτια μου – Μαρία Τζιρίτα (Ψυχογιός) 8. Έρωτας σαν τη βροχή – Λένα Μαντά (Ψυχογιός) 9. Έστω μία φορά – Πασχαλία Τραυλού (Ψυχογιός) 10. Ο τρίτος χιμπαντζής – Jared Diamond (Κάτοπτρο) 11. Άξενος Πόντος – Γιάννης και Μαρίνα Αλεξάνδρου (Λιβάνης) 12. Το πάθος χιλιάδες φορές – Ζυράννα Ζατέλη (Καστανιώτης) 13. Στην καρδιά των μουσώνων – Julia Gregson (Διόπτρα) 14. Έλα να μου κλείσεις τα μάτια – Ηλίας Στεργιόπουλος (Ζήτη) 15. Όπως ήθελα να ζήσω – Ελένη Πριοβόλου (Καστανιώτης) Η λίστα των ευπωλήτων συντάχθηκε με στοιχεία πωλήσεων από τα βιβλιοπωλεία: Τσιοπελάκος, Αλφαβητάρι και Επιλογή.

από τη συγγραφέα Μαρούλα Κλιάφα Είναι οι Τρικαλινοί βιβλιόφιλοι; Στην ερώτηση αυτή θα δίσταζα πολύ να απαντήσω «ναι». Μολονότι στην πόλη υπάρχουν πολλά ενημερωμένα βιβλιοπωλεία, λειτουργούν δύο βιβλιοθήκες -από το 1959 η Δημοτική και από το 2002 η βιβλιοθήκη του Οργανισμού παιδικών και εφηβικών βιβλιοθηκών- ενώ εδώ και χρόνια στη ΧΕΝ υπάρχει μια μικρή ομάδα βιβλίου και πρόσφατα οργανώθηκε και Λέσχη Αναγνωστών, πιστεύω πως η ανάγνωση βιβλίων δεν είναι μέσα στις πρώτες προτεραιότητες των συμπατριωτών μου τρικαλινών. Όχι δεν είμαστε βιβλιοφάγοι. Και να σκεφθεί κανείς πως τα δυο πρώτα βιβλιοπωλεία ιδρύθηκαν στα Τρίκαλα το 1883, δηλαδή δυο μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό. Δυο βιβλιοπωλεία λοιπόν σε μια πόλη με 11.281 κατοίκους, από τους οποίους ένα μικρό ποσοστό ήταν εγγράμματοι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός και ιδιαίτερα ο αγροτικός ήταν αναλφάβητος. Με τον ερχομό του 20ου αιώνα το μορφωτικό επίπεδο αρχίζει να βελτιώνεται. Μάλιστα στις δεκαετίες 1920 και 1930 θα πρέπει να υπήρχε κάποια κίνηση γύρω από το βιβλίο, αφού οι δυο τοπικές εφημερίδες δημοσίευαν συχνά καταλόγους με τις νέες εκδόσεις βιβλίων. Σε δημοσιογραφική έρευνα που έγινε σε έξι τρικαλινά βιβλιοπωλεία το καλοκαίρι του 1950, οι βιβλιοπώλες δηλώνουν ότι «από τα καλά μυθιστορήματα αγοράζονται λίγα, κάτι περισσότερο οι παιδικές εκδόσεις και ελάχιστος αριθμός από ιστορικά βιβλία». Σύμφωνα πάντα με την έρευνα οι νεαροί της εποχής αρέσκονται να διαβάζουν φυλλάδια αστυνομικά και οι λαϊκές τάξεις θέλγονται από τα κωμειδύλλια του Περεσιάδη, τα κατορθώματα του Καραγκιόζη και την ερωτική επιστολογραφία. Από τα περιοδικά της εποχής ο «Θησαυρός» και το «Ρομάντζο»κρατούσαν τα πρωτεία ενώ η «Νέα Εστία» και η «Ελληνική Δημιουργία» παρουσίαζαν ελάχιστη κίνηση (εφ. «Αναγέννησις» 18-6-1950). Η εκδοτική έξαρση που παρουσιάστηκε μετά τη μεταπολίτευση δεν άφησε αδιάφορους τους τρικαλινούς. Την εποχή εκείνη διαβάστηκαν πολλά

βιβλία, έγιναν συζητήσεις, ανταλλάχτηκαν απόψεις. Υπήρξε μια ανάταση, μια αισιοδοξία. Αλλά και στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία υπήρξε μια αναγέννηση. Νέοι και καλοί συγγραφείς, καινούργια θεματολογία... Παιδιά και έφηβοι, με την παρότρυνση γονιών και εκπαιδευτικών, ανακάλυψαν τη χαρά της ανάγνωσης. Αυτή η πολιτιστική άνοιξη κράτησε περίπου ως το 1990. Και μετά... Μετά οι ενήλικες ανακάλυψαν τις βιντεοκασέτες και οι γονείς άρχισαν να στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια. Φροντιστήριο για τα σχολικά μαθήματα, για τις ξένες γλώσσες, μαθήματα μπαλέτου, μουσικής, υπολογιστή αλλά και καράτε. Αποτέλεσμα; Παιδιά καταπονημένα. Έφηβοι που περνούν την λίγη ελεύθερη ώρα τους παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Και τα βιβλία; Τα βιβλία στα ράφια περιμένουν υπομονετικά τους αναγνώστες. Στη Δημοτική βιβλιοθήκη 52410 τόμοι, στην Παιδική και Εφηβική βιβλιοθήκη 6.000 βιβλία λογοτεχνίας, γνώσης, τέχνης... Είμαστε 70.000 κάτοικοι. Επίσημες στατιστικές δεν υπάρχουν. Όμως πολύ φοβάμαι πως στα Τρίκαλα το ποσοστό των συστηματικών αναγνωστών είναι μονοψήφιο. Πώς ο τρικαλινός αναγνώστης επιλέγει τα βιβλία που διαβάζει; Σε μια πρόχειρη έρευνα που έκανα, διαπίστωσα πως η κριτική στον τύπο και στα λογοτεχνικά έντυπα ελάχιστα τον επηρεάζει. Τα βιβλία που διαβάζονται -κυρίως από γυναίκες- είναι αυτά που για κάποιο λόγο -όχι πάντως ποιότηταςκάνουν ντόρο, ή διαφημίζονται από την τηλεόραση. Άλλωστε μερικά από αυτά τα βιβλία, τα οποία σε άλλους καιρούς ανήκαν στην παραλογοτεχνία, φιγουράρουν τώρα στα ευπώλητα και φυσικά βρίσκονται στις προθήκες και στους πάγκους των βιβλιοπωλείων. Τι να κάνουν οι βιβλιοπώλες, πώς αλλιώς θα επιβιώσουν οι άνθρωποι; Σήμερα η συνταγή για ένα «πετυχημένο» βιβλίο είναι η εξής: μια δόση έρωτα, δυο δόσεις μοιχεία, ένας φόνος, μπόλικη δράση, λίγη κατασκοπεία και ένας «πιασιάρικος» τίτλος.

bookmarks pages 18_19

Νίκος Χρυσσός, συγγραφέας:

Ο Αλχημιστής του Coelho είναι το βιβλίο που σκέφτομαι σαν απάντηση στην ερώτηση σας. Έχει πουλήσει πάνω από 65 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, αναπαραγάγοντας με έναν απλοϊκό τρόπο στοιχεία των ανατολικών θρησκειών και μετατρέποντας τα σε επίδοξα «μότο», παιδικά, γοητευτικά και μάλλον ανούσια. Μου θυμίζει το Σιντάρτα του Hesse και τα παραμύθια της Χαλιμάς, αναμεμιγμένα σε έναν εύπεπτο κι ελαφρά «αγοραίο» καμβά.

Αλεξάνδρα Λέτσα, αρχισυντάκτρια της ελληνικής έκδοσης του Asimov’s Science Fiction Magazine: Ο Κώδικας Ντα Βίντσι του Dan Brown Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα λογοτεχνίας από «αυτόματο πιλότο» - ένα απλό ανακάτεμα θεωριών συνομωσίας, οι οποίες έχουν αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα από άλλους συγγραφείς. Οπωσδήποτε έχει λάβει περισσότερη δημοσιότητα και αναγνώριση απ’ όση του αξίζει.

Νέλλη Βουτσινά, υπεύθυνη βιβλιοπωλείου των εκδόσεων Πόλις:

Αδιαμφισβήτητο νομίζω φαβορί, ο Αλχημιστής του Πάολο Κοέλο, που στην εποχή του εκτιμήθηκε από υπερβολικά ευρεία γκάμα αναγνωστικού γούστου, κι έτσι με ένα τρόπο «έπαιξε κι εκτός της κατηγορίας του». Ανοίγοντας δε την πόρτα στους ασκούς του απλουστευμένου και παρηγορητικού new age, μέσα σ’ ένα εξ’ ορισμού αφιλόξενο για κάτι τέτοιο πεδίο όπως είναι το μυθιστόρημα, έφερε τον απροετοίμαστο βιβλιοπώλη αντιμέτωπο με μια παράλογη απαίτηση –συχνή ερώτηση για καιρό στα βιβλιοπωλεία: «ένα μυθιστόρημα που να είναι και καλό-αξιόλογο και να έχει και καλό τέλος…Κάτι σαν τον Αλχημιστή;». Κι εσύ έκανες την προσπάθεια, γιατί δεν ήταν καλοί τρόποι ν’ απαντήσεις ότι -αν ίσως εξαιρεθεί η Τζέην Ώστεν , όπου όσοι αγαπιούνται τελικά όχι μόνο θα ενηλικιωθούν, αλλά και θα παντρευτούν- ο μυθιστορηματικός ήρωας που κατάγεται από τον Δον Κιχώτη, τον άνθρωπο του Υπογείου, την Έμμα Μποβαρύ και τόσους τέτοιους άλλους, ΔΕΝ είναι αυτός που πιστεύει, ή που θα καταλήξει να πιστεύει πως το σύμπαν συνωμοτεί για να του χαριστεί. Ούτε λόγος.

η ερώτηση της εβδομάδας Έλενα Μαρούτσου, συγγραφέας:

Το πρώτο υπερτιμημένο βιβλίο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η “Στροφή” του Γ. Σεφέρη. Δεν το θεωρώ υπερτιμημένο ως προς την αξία του αυτού καθ’ εαυτού αλλά ως προς την πρόθεσή του (όπως δηλώνει ο τίτλος) να αποτελέσει στροφή για τα ελληνικά γράμματα. Παρ’οτι καθιερώθηκε να θεωρείται ορόσημο για το ξεκίνημα της νέας ποίησης στην Ελλάδα που σπάει τις παραδοσιακές μορφές κι επικοινωνεί με τα ευρωπαϊκά ρεύματα, θεωρώ πιο ρηξικέλευθο πριν από αυτόν τον Καρυωτάκη, ο οποίος άφησε έντονο το στίγμα του στη γενιά του 30 και πιο “σύγχρονους’’, “επαναστατικούς’’ ως προς τη φόρμα κι ‘’ευρωπαϊκούς’’ ως προς τις επιρροές, τους έλληνες υπερρεαλιστές.

Ποιο είναι το πρώτο υπερεκτιμημένο βιβλίο που σας έρχεται στο μυαλό; Παναγιώτης Ζερβός, συγγραφέας/ υπάλληλος βιβλιοπωλείου: Νομίζω πως ένα από τα πιο υπερεκτι-

μημένα βιβλία είναι οι “Σατανικοί στίχοι” του Σαλμάν Ράσντι. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο βιβλίο, με αρκετές αρετές (όπως οφείλω να ομολογήσω), αλλά στο σύνολό του είναι πληκτικό. Και είμαι πεπεισμένος πως, αν ο συγγραφέας δεν είχε διωχθεί από τους φανατικούς ισλαμιστές, το εν λόγω βιβλίο ούτε θα είχε εμπορική απήχηση και ούτε θα το είχε εγκωμιάσει η κριτική. Είναι , ξεκάθαρα για μένα, μια από τις περιπτώσεις των ενοχών (ή, αν προτιμάς, της επίδειξης πρωτοπορίας στα πλαίσια της ανοχής και του μοντερνισμού) που διακρίνει τη Δύση.

Κωνσταντίνος Παπαχρήστου, συγγραφέας:

Το πρώτο υπερεκτιμημένο βιβλίο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Αλχημιστής. life changing books ιδίως όταν απευθύνονται σε μεγάλη μάζα δεν μπορεί παρά να είναι ένας ευτελής τρόπος για εύκολο και σίγουρο χρήμα (κοινώς αρπαχτή). Σε καμία περίπτωση όμως η κορωνίδα της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως πολλοί ενστερνίζονται.

Μαρία Μπακοπούλου, δημοσιογράφος:

Υποθέτω ότι θα υπάρχουν πάρα πολλά υπεκτιμημένα βιβλία εκεί έξω, αυτό, όμως, που μου έρχεται τώρα στο μυαλό είναι η ‘’Βραδύτητα’’ του Μίλαν Κούντερα. Δεν συγκρίνω την ατμόσφαιρα του βιβλίου με αυτή του’’Βαλς του αποχαιρετισμού’’ που σημάδεψε ένα από τα εφηβικά μου καλοκαίρια και θεωρώ ότι δεν δικαίωσε την προηγούμενη πορεία του συγγραφέα.

Μιχάλης Σπέγγος, συγγραφέας: Εύκολη ερώτηση για μένα. Είναι ο Αλχημιστής του Κοέλιο. Αν δεν ήταν ένα βιβλίο το οποίο έγινε παγκόσμιο best seller και ουσιαστικά καθιέρωσε τον συγγραφέα θα ήμουν πιο επιεικής. Τώρα όμως μπορώ να το κρίνω αυστηρά μιας και η τεράστια φήμη του έχει αυτομάτως ανεβάσει τον πήχη. Είναι ένα βιβλίο το οποίο πιστεύω το μόνο που καταφέρνει να δώσει στον αναγνώστη είναι εύπεπτες συνταγές ευτυχίας. Επίσης ενώ η σκηνογραφία του είναι εντυπωσιακή δεν υπηρετεί την πλοκή την οποία έτσι κι αλλιώς βρήκα αδύναμη αλλά λειτουργεί σαν ένα εξωτικό περιτύλιγμα και μόνο.

bookmarks

ελληνική λογοτεχνία

page 20

Γιώργος Σκαμπαρδώνης Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος Ελληνικά Γράμματα, 2009 Ένας οδοκαθαριστής που έχει ανάγει τη δουλειά του σε τέχνη. Δύο γεροντάκια που βρίσκονται σαν ψάρια έξω απ’ το νερό στα Goody’s. Μία επίδοξη δημοσιογράφος που αδυνατεί να αναγνωρίσει την προτομή του Στάλιν. Ένας νταλικέρης που βρίσκει την ανάταση της ψυχής στη μουσική του Mendelssohn. Αυτοί είναι κάποιοι από τους ήρωες της συλλογής διηγημάτων του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.

27 ιστορίες, που αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση στο στόμα. Σε αυτό το μωσαϊκό χαρακτήρων και βιωμάτων, η λεπτή ειρωνεία συναντά τη νοσταλγία, η απώλεια την αναζήτηση της λύτρωσης, η μοναξιά την ανακούφιση που δίνει το γνώριμο. Δεν μπορώ να πω ότι όλα τα διηγήματα μου κίνησαν το ενδιαφέρον στον ίδιο βαθμό, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που κάποια στοιχεία επανέρχονται, σαν εμμονές, στη γραφή του Σκαμπαρδώνη: Η θάλασσα, τα ζώα, η μοναχικότητα, η σιωπή που φωνάζει την ανάγκη για επικοινωνία, οι ιστορικές πληγές, όλα σμίγουν στο ατέρμονο της ανθρώπινης αναζήτησης. Ευαγγελία Σολωμού

Απόστολος Δοξιάδης - Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου - Αλέκος Παπαδάτος - Annie Di Donna LOGICOMIX Ίκαρος, 2009 Διακινείται μία συζήτηση στο χώρο του βιβλίου, για το αν μπορεί η Ελλάδα να εξάγει συγγραφείς στο εξωτερικό. Για μένα η απάντηση είναι ναι, υπό προϋποθέσεις. Το «Logicomix» κυκλοφόρησε στην Αμερική από τον οίκο Bloomsbury και βρίσκεται για ακόμα μία εβδομάδα (12 Νοεμβρίου) στην πρώτη θέση της λίστας best seller των New York Times (paperback graphic books). Θεωρώ ότι παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία να το ανακαλύψουν ακόμα περισσότεροι αναγνώστες στη χώρα μας. Το «Logicomix» είναι ο καρπός της προσπάθειας μιας ομάδας μαθηματικών και καλλιτεχνών, την οποία συντόνισε ο Απόστολος Δοξιάδης. Μαζί του στη συγγραφή ήταν ο Χρίστος Χ. Παπαδημητρίου, ερευνητής θεωρητικής πληροφορίας στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ενώ το σχέδιο ανέλαβαν ο Αλέκος

Παπαδάτος και η Annie Di Donna. Οι δημιουργοί του «Logicomix» επέλεξαν να μιλήσουν για τη λογική και τις απαρχές της θεμελίωσής της, με ένα αυτό-αναφορικό κόμικ, δεξιοτεχνικά δομημένο. Με στόχο να εκμεταλλευτούν την αμεσότητα του κόμικ ως τέχνη (έχει χαρακτηριστεί ως η ένατη), αφηγούνται έναν «λογικό μύθο» που ισορροπεί ανάμεσα στα μαθηματικά και τη φιλοσοφία. Η ιστορία ξεκινάει το 1939 κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του σημαντικού Βρετανού στοχαστή Μπέρτραντ Ράσελ. Ο Ράσελ είναι ένας σχεδόν τραγικός ήρωας, που προσπάθησε μάταια να ξεφύγει από τη μοίρα του. Παρ’ ότι αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη θεμελίωση της λογικής, τελικά έμεινε γνωστός στην ιστορίας εξαιτίας ενός παραδόξου, το οποίο κλόνισε τα θεμέλιά της. Η πλοκή του Logicomix περιλαμβάνει αναδρομές μπροστά και πίσω στο χρόνο, για να καταλήξει έπειτα από ένα συναρπαστικό ταξίδι, στη σύγχρονη Αθήνα και σε μια παράσταση της «Ορέστειας». Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ο αναγνώστης θα συναντήσει όλες τις αλλοπρόσαλλες διασημότητες των μαθηματικών και μαζί με τον εκκεντρικό Ράσελ θα διερευνήσει ένα αδιαφιλονίκητο, μυστηριώδες γεγονός: ανάμεσα στους πατέρες της λογικής τα ποσοστά ψυχικών νοσημάτων είναι αφύσικα υψηλά. Το αν η λογική προήλθε από την τρέλα, μένει σε εσάς να το ανακαλύψετε. Συνολικά το «Logicomix» είναι εγχείρημα αξιώσεων, δουλεμένο εξαντλητικά τόσο στο εικαστικό όσο και στο λογοτεχνικό κομμάτι.

Το αποτέλεσμα είναι προσιτό σε όλους, ένα καθ’ όλα διασκεδαστικό παραμύθι λογικής. Κλείνοντας θυμίζω ότι ο Δοξιάδης, με το μεταφρασμένο σε τριάντα γλώσσες βιβλίο του «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ» καθιέρωσε παγκοσμίως τον όρο «μαθηματική λογοτεχνία», συνεπώς αν σας αρέσει το «Logicomix», αξίζει να το αναζητήσετε. Γιάννης Πλιώτας

Βίκυ Θεοδωροπούλου Cookies Ύψιλον , 2009 Η παράθεση δύο εσωτερικών μονολόγων ενός ζευγαριού που βρίσκεται στο αεροδρόμιο περιμένοντας την πτήση του για Λατινική Αμερική. Ένα ενδιαφέρον κολάζ από ιστορικά στιγμιότυπα της τελευταίας πεντηκονταετίας συνοδευόμενο από εξίσου ενδιαφέροντα εικαστικά κολάζ της συγγραφέως και σκίτσα του Βασίλη Ζούπα. Μα τι σχέση έχουν τα μπισκότα; Όλοι είμαστε μπισκότα. Στέλλα Πεκιαρίδη

bookmarχ!

bookcrossing!

page 21

από τον Γιάννη Σαχανίδη Χριστόφορος Κάσδαγλης Η Αριστερά και ο κακός λύκος Οξύ, 2009

Έτυχε το βιβλίο του πολυγραφότατου Χ.Κάσδαγλη (αρθρογράφος στη Γαλέρα μεταξύ άλλων) να πέσει στα χέρια μου εκεί γύρω στην επέτειο των 20 χρόνων από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου σαν δώρο για τη γιορτή μου. Ένα τείχος ορατό έπεσε και πολλά αόρατα υψώθηκαν από τότε γύρω μας. Ένα βιβλίο που ξεκίνησε ως εξιστόρηση της μεταπολιτευτικής Ιστορίας της Ευρωπαϊκής (λιγότερο) αλλά και της Ελληνικής(κυρίως) Αριστεράς και της πορείας της μέχρι σήμερα. Ένα δώρο στον 10χρονο γιο του που όμως δεν έμελε να ολοκληρωθεί ποτέ, μιας και ο θυμός του ίδιου δεν του επέτρεψε να πραγματοποιήσει την αρχική του σκέψη. Στη θέση της αρχικής ιδέας προέκυψε το “κατηγορώ” και το “γαμώτο” ενός αριστερού, αλλά σε καμία περίπτωση το “ανάθεμά¨του. Άλλωστε όπως λέει και ο ίδιος-και δεν είναι ο μόνος-όσο προβληματική και να’ναι η Αριστερά ως πολιτικός θεσμός δεν παύει να είναι ό,τι καλύτερο συνέβει στη ζωή του κάθε Αριστερού. Ιδιαίτερα σ’αυτή την μεταπολιτευτική γενιά που μπορούσε να καταφέρει τα πάντα και όμως δεν κατάφερε τίποτα, παρά τραβήχτηκε σπίτι της, μιλώντας για παρελθοντικές ένδοξες νίκες αλλά νιώθοντας πίκρα και ντροπή στην πραγματικότητα. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα πολύ προσωπικό βιβλίο που πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί του μιας και αγγίζει θέματα “ταμπού” για την Αριστερά με πολύ υποκειμενικό τρόπο. Εδώ ο Κάσδαγλης δεν κατηγορεί μόνο, αλλά κάνει κάτι στο οποίο η Ευρωπαϊκή Αριστερά λάμπει δια της απουσίας της. Προτείνει πρόγραμμα, κατακρίνει τον καταγγελτικό λόγο,την προσωπολαγνεία και όλες τις παιδικές αρρώστιες και παρωπίδες των δύο αριστερών κοινοβουλευτικών κομμάτων, τα οποία από τη μεταπολίτευση και μετά μοιάζουν ελέφαντες που κρύβονται πίσω από παπαρούνες και πιστεύουν πως κανείς δε τους βλέπει. Δεν ξέρω αν το βιβλίο άξιζε το ντόρο που προκλήθηκε άθελα του με τα γεγονότα στο”Φλωράλ”, αλλά σίγουρα με τη σειρά μου θα το κάνω δώρο στους πικραμένους αριστερούς που γνωρίζω για να τους προσκαλέσω να βγουν από το λήθαργο και να μπουν στη ζωή. Δημήτρης Γκιούλος

BookCrossing είναι η πρακτική του να αφήνεις ένα βιβλίο σε δημόσιο χώρο για να βρεθεί και να διαβαστεί από άλλους, οι οποίοι στη συνέχεια θα κάνουν το ίδιο, με σκοπό να συνεχιστεί το ταξίδι του. Σας μπέρδεψα; Λογικό. Ας εξηγήσω λοιπόν με λίγα περισσότερα λόγια τι είναι το BookCrossing... Για να έχετε στα χέρια σας το Bookmarks, σημαίνει μάλλον πως διαβάζετε, αγαπάτε το βιβλίο και ξέρετε πως μερικές από τις εμπειρίες που τα βιβλία έχουν μοιραστεί μαζί σας είναι ανεκτίμητες. Ξέρετε επίσης πως δεν είναι όλα τα βιβλία που έχετε, από εκείνα που θα θελήσετε να διαβάσετε δεύτερη φορά. Ούτε από εκείνα που λατρέψατε τόσο, ώστε να μη μπορείτε να αποχωριστείτε. Για αυτά λοιπόν που εντάσσονται στις παραπάνω κατηγορίες, το BookCrossing λέει το εξής: Εσείς ίσως να μην τα αγαπήσατε, άλλοι όμως μπορεί. Και τί είναι προτιμότερο για ένα βιβλίο που κρύβει τόση, ίσως και περισσότερη ζωή, όση και οι εμείς οι ίδιοι; Να σκονίζεται σε ένα ράφι; Ή μήπως να αφεθεί ελεύθερο για να βρει τον επόμενο αναγνώστη του; Το BookCrossing δεν είναι μια ανταλλαγή βιβλίων. Είναι ένα παιχνίδι που με τη χρήση του internet γίνεται παγκόσμιο. Μέσω του site του BookCrossing (www.bookcrossing.com), βοηθάμε τα βιβλία που για οποιονδήποτε λόγο δε θέλουμε πια να κρατήσουμε, να βρούνε κάποιον άλλο να τα διαβάσει. Το δικό μας “σκουπίδι” ίσως αποδειχτεί ο θησαυρός κάποιου άλλου, αλλά ταυτόχρονα, θα μοιραστούμε την εμπειρία του βιβλίου με αυτόν που θα το βρει. Πώς γίνεται όλο αυτό; Εύκολα. Καταρχάς θα εγγραφείτε μέλος στο BookCrossing. Δωρεάν φυσικά, και γρήγορα. Στη συνέχεια θα πιάσετε το βιβλίο που θέλετε να απελευθερώσετε. Θα πρέπει πρώτα να το καταχωρίσετε στο σύστημα. Χρειάζεστε μόνο τον τίτλο και το όνομα του συγγραφέα, όμως μπορείτε να προσθέσετε και την περίληψή του, τη γνώμη σας γι’ αυτό, ακόμη και τη βαθμολογία σας, σαν ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο του

βιβλίου! Αφού το κάνετε αυτό, το σύστημα σας δίνει έναν μοναδικό, για το βιβλίο σας, κωδικό. Αυτόν τον γράφετε στη μέσα μεριά του εξωφύλλου, μαζί με το www.bookcrossing.com και ίσως και μερικά λόγια για το BookCrossing ώστε να ξέρει όποιος το βρει τι είναι το βιβλίο αυτό. Τώρα το βιβλίο σας είναι έτοιμο να ταξιδέψει! Μπορείτε να το αφήσετε οπουδήποτε θέλετε! Σε ένα καφέ, σε ένα παγκάκι μιας πλατείας, στα κλαδιά ενός δέντρου, στη σχολή, στον κινηματογράφο, έξω από τη δουλειά σας. Συμβάλλετε έτσι στο να δημιουργηθεί μια τεράστια βιβλιοθήκη σε όλο τον κόσμο! Δηλώνετε απλά στο site την απελευθέρωση, γράφοντας ημερομηνία, ώρα και τόπο που αφήσατε το βιβλίο. Τι συμβαίνει από ‘κει και πέρα; Το βιβλίο σας θα πιαστεί από κάποιον με τη βοήθεια της τύχης, ο οποίος θα δει τον κωδικό και αυτά που γράψατε και θα μπει στο site. Εκεί, θα γράψει τον κωδικό και έτσι θα μπορεί να δηλώσει πως βρήκε το βιβλίο, πως το διάβασε ή πως σκοπεύει να το κάνει, και τη γνώμη του γι’ αυτό. Στη συνέχεια το BookCrossing ζητάει από αυτόν τον προσωρινό κάτοχο του βιβλίου να το ξαναπελευθερώσει, ώστε ο επόμενος να το βρει και η αλυσίδα να συνεχιστεί... Βιβλία ταξιδεύουν από το ένα μέρος του κόσμου στο άλλο, απελευθερώνονται στην Ελλάδα και πιάνονται στην Αυστραλία, “χάνονται” για καιρό και εμφανίζονται να συνεχίζουν το ταξίδι τους μετά από μήνες ή και χρόνια, ανακαλύπτονται στα πιο περίεργα μέρη, φτιάχνουν τη μέρα σε αυτούς που τα βρίσκουν και κάνουν χαρούμενους αυτούς που βλέπουν πως το ταξίδι του βιβλίου τους συνεχίζεται. Συμμετέχετε κι εσείς, μπείτε στην παρέα του BookCrossing. Και θυμηθείτε: Αν δείτε ένα βιβλίο “παρατημένο” κάπου, μπορεί να μη βρέθηκε εκεί τυχαία. Ξεφυλλίστε το και ίσως βρεθείτε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη!

bookmarks

νέα νέα νέα

pages 22_23

Παρά τις αρχικά αξιόλογες απόπειρες, “ατύχησαν” οι φετινές υποψηφιότητες διασκευασμένων σεναρίων για ταινία μεγάλου μήκους για το σχετικό βραβείο που είχε προκυρήξει στις αρχές του 2009 το ΕΚΕΒΙ καθώς ο διαγωνισμός στην ουσία ακυρώνεται. Οπως, εξάλλου, αναφέρει και η σχετική ανακοίνωση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το εν λόγω βραβείο να μη συνεχιστεί την επόμενη χρονιά και το ποσό του επάθλου να ενσωματωθεί στο βραβείο διασκευασμένου σεναρίου για ταινία μικρού μήκους. Τι οδήγησε όμως την επιτροπή σε αυτή την απόφαση ; Στην προκειμένη περίπτωση και ενώ το πράσινο φως είχε δοθεί αρχικά σε τρείς προτάσεις διασκευασμένων από λογοτεχνικό βιβλίο σεναρίων στα μέσα του Μαϊου, τελικά το υλικό που έφτασε στα χέρια των μελών της κριτικής επιτροπής τον περασμένο Οκτώβριο δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα σενάρια να κριθούν-παρότι ενδιαφέροντα και με καλές προθέσεις- ανολοκλήρωτα και να μην μπορούν να δοθούν τα βραβεία. Ωστόσο, αποφασίστηκε ότι θα δοθεί σε κάθε έναν εκ των σεναριογράφων που συμμετείχαν στην τελική φάση του διαγωνισμού, το ποσόν των 1.000 ευρώ ως ελάχιστη αναγνώριση της προσπάθειάς τους. Το σενάριο που θα βραβευόταν θα ανακοινώνονταν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης που ολοκληρώνεται αυτές τις ημέρες. Αλλά όλα αυτά τελικά... έμειναν στα χαρτιά.

από τη Μαρία Μπακοπούλου

*

Από το 2007 είχαμε ακούσει και διαβάσει ότι το ιστορικό μυθιστόρημα του Αμερικανού Τζει Παρίνι με τίτλο “Ο τελευταίος σταθμός” (1990) με θέμα τον τελευταίο χρόνο της ζωής του Λέοντος Τολστόι θα μεταφέρονταν στο σινεμά. Τώρα ήρθε η ώρα να το δούμε και να παίρνει σάρκα και οστά καθώς η ταινία με πρωταγωνιστές τους Κρίστοφερ Πλάμερστο ρόλο του συγγραφέα, Ελεν Μίρεν, ως η γυναίκα του Σοφία Αντρέγεβνα και Τζειμς Μακ Αβόι στο ρόλο του γραμματέα του θα ξεκινήσει τη διαδρομή της στους αμερικανικούς κινηματογράφους στις 15 Ιανουαρίου του 2010.

*

Κι άλλος κινηματογράφος, ελληνικός αυτή την φορά. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ολοκλήρωσε τα γυρίσματά της σε όλη τη διάρκεια του προηγούμενου χειμώνα και του καλοκαιριού, το μοντάζ της ολοκληρώθηκε και το Δεκέμβριο εκτός απροόπτου θα τη δούμε στα σινεμά. Ο λόγος για την ταινία ''Τα οπωροφόρα της Αθήνας'', που είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίουαφήγημα όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος το 2005 που πρωτοκυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Στο φιλμ πρωταγωνιστούν ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Νίκος Κουρής, η Αλεξία Καλτσίκη, η Ελευθερία Γεροφωκά.

*

Το να αλλάζει μετά από 16 χρόνια CEO μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου, αυτή της Νέας Υόρκης, που εκτός από το περιεχόμενο της αποτελεί και αρχιτεκτονικό στολίδι για την πόλη των ΗΠΑ, συνιστά οπωσδήποτε είδηση. Ο Paul Leclerc που ανέλαβε επικεφαλής του ιδρύματος το 1993- όταν

όπως τονίζει ‘’η βιβλιοθήκη δεν είχε καν site στο internet’’κρίθηκε άκρως επιτυχημένος, αλλά επιθυμεί πια να δώσει χώρο σε νέους ανθρώπους με ακόμα πιο πρωτοποριακές ιδέες. Ο Le Clerc ανακοίνωσε τις προηγούμενες ημέρες την απόφασή του αλλά θα αποχωρήσει οριστικά το καλοκαίρι του 2011, προκειμένου να δώσει στους αρμόδιους τον απαιτούμενο χρόνο για να αποφασίσουν για τον κατάλληλο αντικαταστάτη του.

*

Είναι ο αγαπημένος του ζωγράφος και το αποδεικνύει ‘’βάζοντας’’ τον στο εξώφυλλο του καινούριου του βιβλίου ένα έργο του Αμέντεο Μοντιλιάνι. Ο λόγος για τον Δημήτρη Μαμαλούκα, του οποίου το νέο εκδοτικό εγχείρημα ‘’Κοπέλα που σε λένε Φίνι’’ που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες από τις εκδόσεις Λιβάνη. Μάλιστα ο συγγραφέας, που γνωρίσαμε με το “Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα”, ταξίδεψε πριν από μερικές μέρες στο Μιλάνο και επισκέφθηκε την περίφημη πινακοθήκη της Μπρέρα, για να δει έργα του ζωγράφου και γλύπτη που εκτίθενται εκεί. Μόσιον έγινε ευρύτε*ρα γνωστόςΟ Αντριου ως ο ποιητής του βρετανικού θρόνου, τίτλος, ο οποίος του ‘’αφαιρέθηκε’’ με τη λήξη της θητείας του το 2008. Τώρα στη θέση του επικεφαλής της επιτροπής που θα αναδείξει το καλύτερο μυθιστόρημα του 2010 στα περίφημα βραβεία Booker, καλείται να αποδείξει ότι είναι και άριστος γνώστης της λογοτεχνίας. Ο ίδιος δήλωσε ότι η συγκεκριμένη θέση αποτελεί ‘’ιδιαίτερη πρόκληση’’ και ότι είναι πολύ τιμητική για εκείνον. Φυσικά γνωρίζει ότι τον περιμένει πολλή δου-

λειά. Η βραχεία λίστα των υποψηφίων θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο του 2010 ενώ το όνομα του νικητή θα γίνει γνωστό στις 12 Οκτωβρίου.

*

Να που η κριτική των έντυπων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στους κρατικούς πολιτιστικούς φορείς έχει και θετικά αποτελέσματα κάποιες φορές. Αναφερόμαστε στην έκδοση της ηχητικής συλλογής ‘’Διάδρομος και σκάλα’’ του Γιάννη Ρίτσου, που έπρεπε να διανύσουμε τον ενδέκατο μήνα του ‘’Ετος Ρίτσου’’ για να κυκλοφορήσει τελικά στα βιβλιοπωλεία και τα δισκοπωλεία όλης της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή του «ποιητή της Ρωμιοσύνης» σε επιμέλεια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του «Ετους Ρίτσου 2009». Σε αυτό, ο ποιητής απαγγέλει 31 ποιήματα του από τη συλλογή «Διάδρομος και σκάλα», τα οποία γράφτηκαν κατά την περίοδο του κατ’ οίκον περιορισμού του στη Σάμο, το 1970 και αποτυπώνουν τόσο τη δημιουργική αγωνία του όσο και την απογοήτευσή του από τις περιπέτειες του τόπου και της υγείας του. Στα ‘’dessus’’ της συγκεκριμένης έκδοσης να προσθέσουμε ότι κάποιες από τις ηχογραφήσεις σε κασέτα μεταφέρθηκαν κρυφά από τον Γάλλο φίλο του, σκηνοθέτη Αντουάν Βιτέζ, ο οποίος τον είχε επισκεφθεί στο νησί κατά τη διάρκεια της εξορίας του. Το υλικό παραδόθηκε κατόπιν στη φιλόλογο-μεταφράστρια Χρύσα Προκοπάκη που φρόντισε να αξιοποιηθεί από το ΕΚΕΒΙ με την παραγωγή και κυκλοφορία της κασετίνας.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ (μέρος Α)

Η συζήτηση για το αν χωράνε βραβεία στην τέχνη είναι πολύ παλιά και μάλλον αδιέξοδη. Ο ορισμός ενός αντικειμενικού μέτρου σύγκρισης δύο έργων είναι όχι μόνο ανέφικτος, αλλά και στην πλειονότητα των περιπτώσεων περιττός. Ειδικότερα στο χώρο του βιβλίου η κατάσταση είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Κανείς δεν προλαβαίνει φυσικά να διαβάσει τα εκατοντάδες μυθιστορήματα που εκδίδονται στη χώρα μας κάθε χρονιά. Έτσι το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου αποφάσισε και φέτος να αποταθεί στη «συλλογική συνείδηση» των αναγνωστών, προκειμένου να επιλεγεί το αγαπημένο μυθιστόρημα της χρονιάς. Έχοντας βραβεύσει την Ευγενία Φακίνου το 2005, τη Ρέα Γαλανάκη το 2006, τον Ανδρέα Μήτσου το 2007 και τον Δημήτρη Μπουραντά το 2008, το αναγνωστικό κοινό καλείται και φέτος να επιλέξει ένα από τα δεκαπέντε ελληνικά μυθιστορήματα της «βραχείας λίστας», την οποία κατήρτισαν με την ψήφο τους τα μέλη των 230 Λεσχών Ανάγνωσης που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ψηφοφορία έχει ξεκινήσει από τις 11 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου. Κάθε αναγνώστης μπορεί να ψηφίσει μία φορά, στέλνοντας δωρεάν sms με τον κωδικό του βιβλίου στο 54160. Στο Bookmarks αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στο βραβείο του ΕΚΕΒΙ, δημοσιεύοντας σήμερα και την ερχόμενη εβδομάδα κριτικές και γνώμες για όλα τα βιβλία της λίστας.

1. Κόκκινο στην πράσινη γραμμή του Βασίλη Γκουρογιάννη, εκδόσεις Μεταίχμιο 2. Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, εκδόσεις Μεταίχμιο 3. Το πάθος χιλιάδες φορές της Ζυράννας Ζατέλη, εκδόσεις Καστανιώτη 4. Οι αλήθειες των άλλων του Νίκου Θέμελη, εκδόσεις Κέδρος 5. Ξιφίρ Φαλέρ της Αθηνάς Κακούρη, εκδόσεις Καστανιώτη 6. Φίλοι και εραστές του Θοδωρή Καλλιφατίδη, εκδόσεις Γαβριηλίδη 7. Ιμαρέτ του Γιάννη Καλπούζου, εκδόσεις Μεταίχμιο 8. Ο βιολονίστας του Κώστα Καρακάση, εκδόσεις Ψυχογιός

9. Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου του Νίκου Κουνενή, εκδόσεις Μεταίχμιο 10. Υγρό φεγγαρόφωτο της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, εκδόσεις Κέδρος 11. Οι οδοιπόροι της καρδιάς της Εύας Ομηρόλη, εκδόσεις Λιβάνης 12. Αν ήταν όλα... αλλιώς της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδόσεις Καλέντης 13. Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 14. Για να δει τη θάλασσα της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις Καστανιώτη 15. Λόγια φτερά του Χρήστου Χωμενίδη, εκδόσεις Πατάκη

Βασίλης Γκουρογιάννης

Κόκκινο στην πράσινη γραμμή Μεταίχμιο (Στείλε ΒΑ 1 στο 54160)

Πριν διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο, είχα ακούσει διάφορα σχόλια. Θετικά και αρνητικά. Το θέμα «πιασάρικο», η σύγκρουση Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. Και λέω σύγκρουση και όχι πόλεμος γιατί, η χώρα μας δεν αποδέχτηκε ποτέ τα γεγονότα της Κύπρου ως πόλεμο. Μια ομάδα πρώην συμπολεμιστών συγκεντρώνεται σε ένα ξενοδοχείο της Κύπρου για να επισκεφθεί μέρη όπου είχε πολεμήσει, (στην κατεχόμενη και ελεύθερη Κύπρο) αλλά και να συζητήσει τις προσωπικές εμπειρίες του καθενός. Βασικός ήρωας ένας Έλληνας, ανάπηρος μεγαλοδικηγόρος, ο οποίος ηγείται ενός συλλόγου βετεράνων του πολέμου. Κάποιος πριν ξεκινήσει την ανάγνωση, θα υπέθετε ότι έχει στα χέρια του ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Λάθος. Ο συγγραφέας περισσότερο ασχολείται με τα υπαρξιακά αδιέξο-

δα των πολεμιστών και πολύ λιγότερο με μάχες και τα συναφή. Άνθρωποι στην πλειονότητά τους προβληματικοί, μιας και ο πόλεμος τους έχει σημαδέψει ανεξίτηλα, ανοίγονται δειλά και βγάζουν από μέσα τους όσα έζησαν τις ημέρες εκείνες. Το κύριο συναίσθημα είναι η οργή. Οργή για όλους και για όλα. Για τη δειλία των αξιωματικών και την έλλειψη προετοιμασίας από το Ελληνικό κράτος, αλλά, κυρίως, για τη μη αναγνώρισή τους ως βετεράνων πολέμου. Δυστυχώς το βιβλίο κινείται σε «ρηχά νερά». Τα περισσότερο από τα ιστορικά στοιχεία που αναφέρει είναι ήδη γνωστά, ενώ και μυθοπλαστικά η ιστορία δεν «σκοτώνει». Το μόνο ανατρεπτικό στοιχείο έρχεται στο τέλος του βιβλίου, αλλά και αυτό δεν είναι ικανό να αλλάξει τη, μάλλον, στυφή γεύση του. Ίσως, αν ο συγγραφέας είχε επιλέξει να κάνει ένα περισσότερο ιστορικό μυθιστόρημα και λιγότερο υπαρξιακό, το αποτέλεσμα να ήταν καλύτερο. Πάντως, αν κάποιος αγνοεί παντελώς τα γεγονότα της Κύπρου, οπωσδήποτε θα σχηματίσει μια εικόνα για το τι συνέβη τότε. Και μάλιστα αντικειμενική, αφού ο συγγραφέας εξετάζει το όλο ζήτημα μακριά από εθνικιστικές και πατριωτικές παρωπίδες, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Όμως, αυτό δεν είναι αρκετό. Έχω την αίσθηση ότι το ζήτημα της Κύπρου, με το οποίο η Ελληνική λογοτεχνία έχει ασχοληθεί ελάχιστα, θα μπορούσε να γίνει η πρώτη ύλη για κάτι πολύ καλύτερο.

Φίλιππος Π. Δρακονταειδής

Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε Μεταίχμιο (Στείλε ΒΑ 2 στο 54160)

«Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε» είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς «μια αστυνομική ιστορία κάθε μήνα» του συγγραφέα Γιώργου Νομισέν, (ψευδώνυμο του Έλληνα Ζορζ Σιμενόν που απλά έτυχε να σπουδάσει φιλολογία στον Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ). Ο Φίλιππος Δρακονταειδής βρήκε τα χειρόγραφα, όπως συνήθως γίνεται, σε ένα μπαούλο στη σοφίτα και ανέλαβε να τα αντιγράψει. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων αναφέρεται πως ούτε το μπαούλο, ούτε τα χειρόγραφα προέβαλλαν καμία αντίσταση. Στο βιβλίο, που αποτελεί συνέχεια της πλοκής του προηγούμενου «Ο δολοφόνος διαφεύγει», μαθαίνουμε πια ποιός σκότωσε τη Στελίνα. Δέκα χρόνια μετά ο αφηγητής ασχολείται ακόμα με τον ανεξιχνίαστο φόνο της πραγματικής του αγάπης Στελίνας και με

τη συνδρομή ήδη γνωστών του προσώπων, του αστυνόμου Μήτσου Χαντάκη, γνωστού ως Πουαρός, του επιθεωρητή Μαιγκρέ, των τριών Ντυπόν και της Σύλβιας των ειδικών δυνάμεων, αλλά και κάποιων καινούριων όπως ο Μαθιός Χαρίλαος, φτάνει επιτέλους στη λύση του μυστηρίου. Κι εδώ προς μεγάλη του έκπληξη παίζει σημαντικό ρόλο η οικογένεια της αγαπημένης του. Ο συγγραφέας είναι εξαιρετικός, μας δίνει λίστα προσώπων, πρωταγωνιστών και κομπάρσων, καθώς και το σκηνικό και τη μουσική επένδυση της ιστορίας. Ο αντιγραφέας Φίλιππος Δρακονταειδής δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος, το αντίθετο μάλιστα, έχει μακρά πορεία στα λογοτεχνικά πράγματα. Τούτη η σειρά όμως έχει την έμπνευση και τη σκανταλιά εφήβου, το στιλ πραγματικού μάστορα. Δεν εντάσσεται πλήρως στην αστυνομική λογοτεχνία το βιβλιαράκι (20.000 λέξεις όλες κι όλες, που στο τέλος θέλεις κι άλλες), μάλλον στη λογοτεχνία ύφους. Μια παρατήρηση μονάχα, ο αντιγραφεύς αναφέρει πως τρεις ώρες αρκούν για την ανάγνωση του πονήματος, εμένα μου πήρε σαφώς λιγότερες. Κι άλλη μια, οι επόμενες ιστορίες της σειράς «Με μια λαμπάδα», «Τότε οι κρεμάστρες ήταν ξύλινες» και «Έρευνα μετά φόνου», παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κριτικού δεν ευρέθησαν. Η πορεία της εκδόσεώς τους, μάλλον, αποτελεί αστυνομικό μυστήριο.

Γιάννης Αντάμης

Νίκος Αραπάκης Δημοσθένης Κουρτόβικ (Τα Νέα): “Με το Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή ο Γκουρογιάννης μάς έδωσε ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά μυθιστορήματα αυτής της δεκαετίας.” Τάσος Γουδέλης (Αυγή): “Φοβάμαι ότι εγκλωβίσθηκε στη μέριμνά του να «επιδείξει» το θέμα του, περιφρονώντας θα έλεγα τις τονικότητες των παλιών του εγχειρημάτων.”

Φίλιππος Φιλίππου (Το Βήμα): “Ευθύς εξαρχής γίνεται αντιληπτό ότι ο συγγραφέας του παιγνιώδους μυθιστορήματος που διαδραματίζεται στο Κολωνάκι επιχειρεί να αφηγηθεί μιαν ιστορία με τον τρόπο της αστυνομικής λογοτεχνίας, γράφοντας μια αστυνομική παρωδία. Στόχος του είναι να διακωμωδήσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και να ασκήσει κριτική σε πρόσωπα που παίζουν σημαντικό πολιτικό ρόλο.”

Ζυράννα Ζατέλη

Το πάθος χιλιάδες φορές Καστανιώτης (Στείλε ΒΑ 3 στο 54160)

«Το πάθος χιλιάδες φορές», το τελευταίο μυθιστόρημα της Ζυράννας Ζατέλη είναι ένα από τα βιβλία που δεν σ’ αφήνουν να τ’ αφήσεις. Πραγματικότητα και φαντασία συνυπάρχουν σε μια ιστορία γραμμένη για έναν ανείπωτο έρωτα, απ’ αυτούς που όχι μόνο φοβάσαι να ομολογήσεις, αλλά δεν τολμάς ούτε να σκεφτείς. Κάτω από τα βλέμματα ζωντανών και νεκρών, η Ζατέλη προ(σ)καλεί τους αναγνώστες σ’ ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής τους. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας, «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους», διαβάζεται σαν αυτοτελές μυθιστόρημα.

Πρωταγωνίστρια η μικρή Λεύκα, η δεκατριάχρονη μυστηριώδης ηρωίδα με τα μεγάλα αινιγματικά μάτια. Προσκαλεί για μια νύχτα τους νεκρούς του πρώτου βιβλίου σε ένα πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με τους ζωντανούς, κλαίει γοερά για το λύκο που σταυρώθηκε, θρηνεί καίγοντας το πρόσωπό της για τον κρυφό έρωτά της, κρατάει τρυφερά το χέρι της ανάπηρης «δίδυμης αδερφής της», οδηγεί τους ετοιμοθάνατους «σε ένα ομορφότερο μέρος», ζει τη ζωή της γράφοντας ακατάπαυστα σε μια γραφή ιδιότυπη. Η Ελαφίνα, «που ήταν μικρή για μεγάλη και μεγάλη για μικρή», βασανίζεται στη δίνη ενός έρωτα που δεν της επιτρέπεται, κλαίει κοιμισμένη για όσα δεν έζησε ακόμη, γράφει για όλα όσα θέλει να ζήσει και δεν τολμά. Και ο παππούς της, ο Ντάφκος, συμπρωταγωνιστής της σ’ αυτήν την ιστορία, κρατάει το τσεκούρι του και αποφεύγει να την κοιτάει στα μάτια. Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τον θάνατο, τη ζήλια και την αδυναμία, που σε παρακινεί να κοιτάξεις κατάματα τον κόσμο και τον εαυτό σου αναγκάζοντάς σε να δεις πραγματικά όσα δεν φαίνονται με γυμνό μάτι, χωρίς να φοβηθείς. Διαβάζεται πολλές φορές. Κάθε ανάγνωση συνιστά και μια βαθύτερη κατάδυση στο εσώτερο Είναι μας.

Χριστίνα Σταματοπούλου Ελένη Γκίκα (Έθνος): “Ενα μυθιστόρημα που εξιστορεί το αίνιγμα της ζωής και της γραφής, με μια γραφή -αν και ορθή αυτήν τη φορά- εντελώς δαντελοπλεγμένη.” Λώρη Κέζα (Το Βήμα): “Αυτό που μένει από τον παρόντα τόμο, τον πιο προσωπικό προσώρας, είναι η πάλη του συγγραφέα με τη λέξη. Τα θέματα ευρίσκονται, οι ήρωες έχουν τη δική τους υπόσταση, οπότε το ζητούμενο, για τη Λευκή και για τη Ζυράννα, είναι να αποδοθούν όλα όπως τους πρέπει. Η Ζυράννα παλεύει δυνατά, το ίδιο και οι λέξεις της.”

Νίκος Θέμελης

Οι αλήθειες των άλλων Κέδρος (Στείλε ΒΑ 4 στο 54160)

Ο Θέμελης ξαναγυρίζει στο ιστορικό μυθιστόρημα. Μας μεταφέρει σε μια εποχή που πάντα θα μας ενδιαφέρει και φαίνεται πως κι η λογοτεχνία θα εμπνέεται απ’ αυτήν για καιρό ακόμη. Βρισκόμαστε στο Αϊβαλί, ένα χρόνο μετά τη συμφορά του ’22. Ανάμεσα στους λίγους Έλληνες που έχουν απομείνει είναι ο ηλικιωμένος Μανόλης Λινός και ο συνονόματος εγγονός του, τον οποίο με ψεύτικα χαρτιά είχε καταφέρει να πολιτογραφήσει ως Τούρκο. Ανάμεσα στα βιβλία, τα έγγραφα, τα αρχεία που φυλάνε στο υπόγειο του σπιτιού, ψάχνοντας τρόπο να τα διασώσουν και να τα μεταφέρουν στην Ελλάδα, βρίσκεται κι ένα παλιό χειρόγραφο, του οποίου το περιεχόμενο ανατρέπει την ηρωική εικόνα του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα. Τελικά ο εγγονός σώζεται, σώζοντας μαζί

και το επίμαχο χειρόγραφο. Από κει και πέρα το μυθιστόρημα προχωρεί γοργά και, κάνοντας σταθμούς ανά δεκαετία, φτάνει ως το 1958. Το μυστικό του χειρογράφου θα γίνει αφορμή για καταδίωξη του Μανόλη και αποπομπή του από το Γυμνάσιο όπου εργαζόταν. Κανείς δεν είναι έτοιμος να δεχτεί μια «άλλη αλήθεια». Η αλήθεια για το τέλος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου δεν είναι η μόνη που υπονομεύεται στο βιβλίο, άλλωστε αυτή είναι ένα συγγραφικό εύρημα. Υπονομεύεται η αλήθεια των Ελλήνων, όταν αυτός που βοηθάει τον Μανόλη να φύγει από το Αϊβαλί είναι Τούρκος, αυτός που τον σώζει στην Κομοτηνή είναι Εβραίος. Υπονομεύεται η αλήθεια της σεξουαλικής διαφορετικότητας, η αλήθεια των άλλων στον Εμφύλιο. Πέρα όμως από τον προβληματισμό που προκαλεί στον αναγνώστη, ο Θέμελης δεν παύει να είναι ένας καλός αφηγητής. Η αφήγησή του έχει ζωντάνια, ρεαλιστικότητα, οι λεπτομέρειες κινητοποιούν όλες τις αισθήσεις, μεταφέροντας τον αναγνώστη σε χρόνο και τόπο. Στα πλεονεκτήματα του μυθιστορήματος συγκαταλέγεται ακόμη η άρτια ηθογράφηση των προσώπων και η ιστορική γνώση, αν και ασφαλώς πολλές επιφυλάξεις ή και ενστάσεις μπορεί να προβάλει κάποιος για την κεντρική ιδέα πάνω στην οποία στηρίχτηκε το μυθιστόρημα.

Κίκα Ολυμπίου Αγγελική Μπιρμπίλη (Athens Voice): “Ο Θέμελης είναι δεξιοτέχνης στο να απογυμνώνει τα ανθρώπινα πάθη αποφεύγοντας οποιαδήποτε συνειδησιακή παρέμβαση. Ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος; Ζητάει από τους αναγνώστες του να προβληματιστούν. Να σκεφτούν «εγώ πώς στέκομαι απέναντι σε όλες αυτές τις πιθανές επιλογές συμπεριφοράς; Πώς στέκομαι απέναντι «στις αλήθειες των άλλων»; Και να επιλέξουν.”

Γιάννης Καλπούζος

Ιμαρέτ Μεταίχμιο (Στείλε ΒΑ 7 στο 54160)

Το Ιμαρέτ, στον ένα περίπου χρόνο κυκλοφορίας του, έχοντας πωλήσει πάνω από δέκα χιλιάδες αντίτυπα, βρέθηκε αρκετές φορές στη λίστα των ευπώλητων. Όχι τυχαία. Το βιβλίο του Καλπούζου είναι ιστορικό μυθιστόρημα με το γιώτα κεφαλαίο. Πραγματικά ο συγγραφέας έχει κάνει καταπληκτική δουλειά και έχει δαπανήσει άφθονο χρόνο για να αντλήσει όλα τα στοιχεία που παραθέτει. Τόπος είναι η Άρτα -πόλη καταγωγής του συγγραφέα- στα μέσα περίπου του δέκατου ένατου αιώνα. Βασικοί ήρωες του βιβλίου δυο φίλοι, ένας χριστιανός και ένας μουσουλμάνος. Το βιβλίο ξεκινάει με τριτοπρόσωπη αφήγηση και μια μυστηριώδη δολοφονία και συνεχίζεται με πρωτοπρόσωπη, δηλαδή, καθένας εκ των δύο βασικών πρωταγωνιστών διηγείται εναλλάξ την ιστορία. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας πα-

ράλληλα με τη ζωή των ηρώων, η μυθοπλασία είναι στηριγμένη κατά κύριο λόγο στα μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Ο συγγραφέας, ακόμη κι αν είχε ζήσει ο ίδιος την εποχή αυτή, δεν θα μπορούσε να είναι πιο παραστατικός. Χρώματα, μυρωδιές, φορεσιές, συμπεριφορές, έχουν δοθεί και περιγραφεί στην ολότητά τους. Μα πάνω απ’ όλα έχει δοθεί με ακρίβεια, νομίζω, η σχέση μεταξύ Ελλήνων, Τούρκων και Εβραίων, των τριών εθνοτήτων που κατοικούσαν την Άρτα την εποχή εκείνη. Ο συγγραφέας όμως, πέρα από τις περιγραφές προσπαθεί να εμβαθύνει και να εξηγήσει πρακτικές και συμπεριφορές ανθρώπων και θεσμών. Ο ρόλος της εκκλησίας, της Τουρκικής ή της Ελληνικής κυβέρνησης, φορολογική πολιτική, η ζωή των κοσμικών και των φτωχών κολίγων, αναλύονται και εξηγούνται με τρόπο σαφή και πειστικό. Πέραν αυτού, ένα άλλο, μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η ενδιαφέρουσα ιστορία. Συχνά ένα ιστορικό μυθιστόρημα αναλώνεται στην καταγραφή της ιστορίας και υστερεί μυθοπλαστικά. Στο συγκεκριμένο βιβλίο αυτό δεν συμβαίνει. Σασπένς, συναίσθημα, έρωτας, χαρά, λύπη όλα λιγότερο ή περισσότερο παρελαύνουν από το βιβλίο.

Συμπέρασμα; Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Το Ιμαρέτ είναι ένα από τα καλύτερα ιστορικά μυθιστορήματα που έχουν γραφεί τα τελευταία χρόνια. Όποιος το διαβάσει θα έχει την ευκαιρία να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι.

Νίκος Αραπάκης

Ελένη Γκίκα (Έθνος): “Με αφήγηση ατμοσφαιρική, συχνά σχεδόν κινηματογραφική, με καθημερινές σκηνές έμπλεες από συναίσθημα και σχεδόν θεατρικούς διαλόγους και με φροντίδα αφ υψηλού ωσεί Θεού, ο συγγραφέας μας προσφέρει αυτήν τη δυνατότητα, να ζήσουμε τις δικές τους ζωές απ την αρχή σχεδόν μέχρι το τέλος.”

Νίκος Κουνενής

Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου Μεταίχμιο (Στείλε ΒΑ 9 στο 54160)

Μια εκσυγχρονισμένη παρωδία του αρχαίου μύθου, διανθισμένη με τόσες illustration αναφορές και τόση αναγραμματισμένη επικαιρότητα, που στο τέλος δε ξεχωρίζεις ποιος σατιρίζει ποιον. Ο δημοσιογράφος Ηρακλής Γαρυφαλλίδης (ή Σπίλος) αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει δώδεκα τηλεοπτικούς άθλους, κατόπιν εντολής του καναλάρχη του, Ευρυσθέα Γιαρμά, για να πέσει τελικά θύμα μιας μυστηριώδους δολοφονίας, την οποία καλείται να εξιχνιάσει ένας –τι άλλο;ιδιόρρυθμος ντέντεκτιβ με τη βοήθεια ενός κάτι-σαν-Watson κτηνιάτρου αλλά και του ίδιου του συγγραφέα μέσα στο συγγραφέα (βλέπε παρακάτω). Επειδή –προσωπικά-θε-

ωρώ τη σάτιρα ως το πλέον αναπτυγμένο είδος στη λογοτεχνία μας, επιτρέψτε μου να έχω απαιτήσεις από τους εκφραστές της. Ως εκ τούτου συμμερίζομαι τις –προφανέστατες- προθέσεις του κυρίου Κουνένη, αλλά δε μπορώ παρά να επισημάνω πως η ευρηματικότητα των μέσων του υστερεί κατά πολύ προ της, κατά τα άλλα, ευφυούς κεντρικής ιδέας. Η κωμική μεταγραφή του μυθικού δωδέκαθλου σε μία εξωφρενική εποποιία μιας αδίστακτης τηλεοπτικής περσόνας και το εγκιβωτισμένο βιβλίο μέσα στο βιβλίο (είδες παρακάτω… για να μιμηθώ λιγάκι τον συγγραφέα), που πέφτει στα χέρια των ερευνητών για να τους οδηγήσει στη (μη) λύση του αστυνομικού αινίγματος προδιαθέτουν τον αναγνώστη για τα καλύτερα. Δεν είμαι, ωστόσο, καθόλου σίγουρος ότι οι προσδοκίες του δικαιώνονται στη συνέχεια, όταν βλέπει το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης να καταναλώνεται σε έναν κυκεώνα σατιρικής αναβάπτισης τίτλων, ονομάτων και τοπωνυμιών. Θα ήμουν υποκριτής, εάν ισχυριζόμουν πως δε γέλασα ή πως δεν προβληματίστηκα διαβάζοντας το Μύθο του Ηρακλή Σπίλου - το πρόβλημα είναι ότι δε κατάφερα, ούτε σε μια σελίδα του, να τα κάνω αυτά τα δύο ταυτόχρονα. Και δυστυχώς, κάπου εκεί –νομίζω- ότι βρίσκεται, αν όχι ο ορισμός, τουλάχιστον η συνταγή της επιτυχίας της σάτιρας.

Γιάννης Αντάμης Μάρη Θεοδοσοπούλου (Ελευθεροτυπία/Βιβλιοθήκη): “Κατά τ’ άλλα, θα πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Κουνενής σε αυτό το βιβλίο ξεπέρασε εαυτόν, δηλαδή τον «συμβατικό» συγγραφέα των προηγούμενων πονημάτων του. Οπως ο ίδιος εξομολογείται σε ιδιαίτερο κεφάλαιο, ανακάλυψε επιτέλους τον τρόπο που ένας συγγραφέας, με μερικά τεχνάσματα, προβιβάζεται σε μοντέρνο συγγραφέα ή ακόμη και σε μεταμοντέρνο.” Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης (Αυγή): “Ο Κουνενής τραβάει την κουρτίνα αυτής της σοβαρότητας, για να αποκαλύψει μια αφεαυτής γελοιοποιημένη πραγματικότητα.”

Ευγενία Φακίνου

Για να δει τη θάλασσα Καστανιώτης (Στείλε ΒΑ 14 στο 54160)

Το μυθιστόρημα της Φακίνου στηρίζεται σε μια ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη ιδέα, την οποία, πιστεύω, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα. Ίσως όμως να μην ήθελε να δώσει μεγαλύτερη έκταση. Μια γυναίκα, μετά από μια χειρουργική επέμβαση, χάνει τη μνήμη της. Όχι γενικά τη μνήμη, αλλά τη μνήμη του εαυτού της. Δεν θυμάται ποια είναι, ούτε τ’ όνομά της. Θυμάται όμως τον άντρα της, την αδελφή της, θυμάται χρονολογίες, γεγονότα, ιστορίες, διαβάσματα, ακόμα και το τηλέφωνο του σπιτιού της, δεν θέλει όμως να γυρίσει εκεί πριν επανεύρει τον εαυτό της. Δεν έχει ξεχάσει ούτε να μαγειρεύει. Μια μέρα, τριγυρίζοντας στην Αθήνα, βρίσκεται στην κουζίνα μιας μικρής ταβέρνας στον Κολω-

νό, της οποίας ο ιδιοκτήτης ψάχνει για μαγείρισσα. Έτσι, αρχίζει να μαγειρεύει επαγγελματικά για τη λιγοστή, τακτική πελατεία που την αποτελούν κυρίως τεχνίτες, εργάτες, μάστορες της γύρω περιοχής. Τα φαγητά, προπάντων οι μυρωδιές, αρχίζουν κάτι να της θυμίζουν: μια σχολική εκδρομή, τη γιαγιά της στη Σύμη, μια ταινία που είδε. Όλη η ελληνική κουζίνα ( κεφτεδάκια, ντολμαδάκια, σπανακόρυζο κ.λπ.) παρελαύνει φανερώνοντας τις μαγειρικές της ικανότητες και ενθουσιάζοντας τον ιδιόρρυθμο ιδιοκτήτη της ταβέρνας και την πελατεία του. Όχι μόνο οι γεύσεις κι οι μυρωδιές αλλά σιγά-σιγά και τα πρόσωπα που περνούν από την ταβέρνα αρχίζουν να της θυμίζουν κάτι. Μια παλιά ταινία, ένα λογοτεχνικό ήρωα, ένα λαϊκό ζωγράφο… Θα ξαναβρεί άραγε τη μνήμη της; Θα «γνωρίσει» τον εαυτό της; Μήπως η συνείδηση του εαυτού μας ενυπάρχει στο περιβάλλον που μας διαμόρφωσε, στη φύση, στα ακούσματα, στις μυρωδιές, στα διαβάσματά μας, στα πρόσωπα που συναντήσαμε και μόνο αυτά μπορούν να μας επαναφέρουν τη χαμένη μας γνώση; Το «Για να δει τη θάλασσα» είναι βιβλίο που διασώζει πολλά στοιχεία της αθηναϊκής γειτονιάς, της ελληνικής κουζίνας, του ελληνικού τρόπου ζωής. Στέκεται αξιοπρεπώς ως μυθιστόρημα και μπορεί να χαρίσει ευχάριστες ώρες ανάγνωσης.

Κίκα Ολυμπίου Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (Ελευθεροτυπία/Βιβλιοθήκη): “Αν κάτι απουσιάζει από τον αφηγηματικό ιστό τού «Για να δει τη θάλασσα», τούτο είναι μια πύκνωση της ύλης του, η απάλειψη μιας τάσης για επανάληψη των βασικών του σκηνών ή τόπων, που προδίδει μιαν οπωσδήποτε αχρείαστη επεξηγηματική διάθεση - μια διάθεση να γίνουν λιανά πράγματα που είναι ήδη αρκετά ξεκάθαρα ώστε να απαιτούν τον οιονδήποτε περαιτέρω φωτισμό. Κατά τ’ άλλα, είμαι βέβαιος πως η Φακίνου έχει γράψει ένα από τα καλύτερα και πιο στοχαστικά βιβλία της.”

bookmarks

ξένη λογοτεχνία

pages 28_29

Χαρούκι Μουρακάμι Μετά το σεισμό (μετ. Βασίλης Κιμούλης) Ωκεανίδα, 2009

2

1

Έξι ιστορίες, που φαινομενικά το μόνο κοινό σημείο αναφοράς τους είναι ένας σεισμός. Στην ουσία, αυτό που τις συνδέει είναι το γεγονός ότι οι ήρωες τους έρχονται αντιμέτωποι με κάτι που έχουν αφήσει πίσω τους ή θάψει βαθιά μέσα τους. «Όσο μακριά κι αν ταξιδέψεις, δεν μπορείς ποτέ να ξεφύγεις απ’ τον εαυτό σου», λέει η Σιμάο. Οι σκιές παραμονεύουν υπομονετικά, μέχρι να βρουν μια δίοδο να ξεγλιστρήσουν. Και τότε ή θα αναμετρηθούμε μαζί τους ηρωικά ή θα τις αφήσουμε να μας σκεπάσουν. Παρά τη μελαγχολία που αποπνέει η γραφή του, ο Μουρακάμι είναι μάλλον οπτιμιστής, καθώς οι ήρωες του καταφέρνουν, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, να επιτύχουν μια μορφή κάθαρσης στο τέλος. Οι σουρεαλιστικές πινελιές του βιβλίου, ανάκατες με μαγικό ρεαλισμό, αλλοιώνονται ενίοτε από κοινότοπους στοχασμούς που παρεισφρύουν στην αφήγηση. Ωστόσο, το ιδιαίτερο ύφος του Μουρακάμι, που, αν και λιτό, φέρνει στο νου κινηματογραφικά καρέ, κερδίζει στο τέλος τον αναγνώστη. Ευαγγελία Σολωμού

Η αγάπη για κάποιους συγγραφείς δεν είναι μόνο εμμονή, στηρίζεται και σε εντελώς αντικειμενικά κριτήρια. Κι αν το αυτό που με ώθησε να διαβάσω τη συλλογή διηγημάτων «Μετά το σεισμό» του Χαρούκι Μουρακάμι ήταν το όνομά του στο εξώφυλλο –ποτέ δεν ήμουν καλή αναγνώστρια διηγημάτων – το βιβλίο με αντάμειψε με έναν σωρό τρόπους. Τα διηγήματα της συλλογής έχουν έναν κοινό άξονα, οι ήρωες τους με τρόπο συχνά μακρινό και αόριστο είναι συνδεδεμένοι με το σεισμό σε μια περιοχή της Ιαπωνίας, το Κόμπε. Ο πραγματικός συνεκτικός κρίκος όμως είναι η ίδια η γραφή του Μουρακάμι. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το εξωπραγματικό, μαγικό στοιχείο που διαπερνά όλα του τα έργα. Εξάλλου εδώ η υπέρβαση της πραγματικότητας είναι ίσως λιγότερο παρούσα από ότι σε κάθε άλλο του αφήγημα. Είναι κυρίως η καθαρότητα με την οποία νοήματα βαθιά και έντονα περνούν στον αναγνώστη χωρίς να κουράζουν, σχεδόν δίχως να τα καταλάβεις. Μια γυναίκα παρατά τον φαινομενικά τέλειο γάμο της, γιατί ο άντρας της είναι «άδειος». Μετά το σεισμό. Μια άλλη αρέσκεται να βλέπει τις φωτιές που ανάβει στην παραλία ένας μεσήλικος ζωγράφος που φοβάται τα ψυγεία. Ένας άντρας βρίσκει επιτέλους τη γυναίκα της ζωής του που ήταν πάντα εκεί και σαν αποκορύφωμα, ένας εισπράκτορας καθυστερούμενων δανείων, άσχημος, ανιαρός και μόνος, σώζει με τη βοήθεια του γιγάντιου Βατράχου το Τόκιο από το σεισμό που ετοιμάζει το τεράστιο Σκουλήκι. Τα διηγήματα για μένα σχεδόν ποτέ, με την εξαίρεση του Μπόρχες ίσως, δεν έχουν την πολυπλοκότητα ενός μυθιστορήματος. Έτσι οι ιστορίες στο «Μετά το σεισμό» δεν φτάνουν φυσικά το «Κουρδιστό πουλί» ή το «Νορβηγικό δάσος». Αλλά με τη λιτότητα και την καθαρότητά τους κατορθώνουν να ταξιδέψουν τον αναγνώστη, να τον κάνουν να λυπηθεί όταν οι λέξεις τελειώνουν, να θέλει κι άλλο. Κι αυτό μόνο μια Ιαπωνική ψυχή με αυθεντικό λογοτεχνικό ταλέντο, μπλεγμένη στο Δυτικό κόσμο, μπορεί να το κάνει. Κατερίνα Μαλακατέ

Suzanne Collins Αγώνες Πείνας Πλατύπους, 2009 Εμείς, οι άνθρωποι, συνηθίζουμε να κατηγοριοποιούμε τα πάντα. Στη λογοτεχνία έχουμε τα διάφορα είδη μυθιστορημάτων. Ιστορίες αγάπης, κοινωνικές, φαντασίας, θρίλερ. Εύκολα, οι περισσότεροι, θα έλεγαν ότι οι «Αγώνες Πείνας» της Suzanne Collins, είναι ένα θρίλερ φαντασίας. Όμως, είναι κάτι παραπάνω. Τοποθετημένο σε ένα ζοφερό μέλλον στη Βόρεια Αμερική, το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, εξιστορεί την ιστορία ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού και του αγώνα που δίνει για την επιβίωσή της, σε ένα μέρος κατεστραμμένο και χωρίς ελπίδα. Η Βόρεια Αμερική, με την ονομασία Πάνεμ και με πρωτεύουσα την Κάπιτολ, η οποία περιβάλλεται από δώδεκα επαρχίες, είναι πλέον ένας τόπος άγριος. Η σκληρή κυβέρνηση που ελέγχει τις επαρχίες, διοργανώνει ετήσιους αγώνες με την αναγκαστική συμμετοχή κατοίκων των περιοχών μέχρι να μείνει ζωντανός μόνο ένας παίχτης, αναγκάζοντας όλους τους κατοίκους να παρακολουθούν τους αγώνες από την τηλεόραση. Η Κάτνις, είναι η αφηγήτρια αυτού του γρήγορου και βίαιου μυθιστορήματος που μας κάνει να κρατάμε την ανάσα μας από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Γεμάτο αλληγορίες, το βιβλίο της Suzanne Collins, μιλάει για την επιβίωση και τις θυσίες που πρέπει να κάνει μια κοπέλα για να επιζήσει στους πιο σκληρούς αγώνες που μπορεί ο ανθρώπινους νους να φανταστεί. Αυτό που πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης είναι οι φανερές ομοιότητες που έχει αυτός ο κόσμος της καταστροφής και της βίας με τον δικό μας. Η ικανότητα της συγγραφέως να μας κάνει να αναρωτηθούμε για τον δικό μας κόσμο και τη δική μας πραγματικότητα, μέσα από ένα μυθιστόρημα που τοποθετείται στο μέλλον είναι αξιοσημείωτη. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται τόσο από το εφηβικό κοινό που προτιμά την έντονη δράση σε συνδυασμό με το ρομάντζο, όσο και από τις μεγαλύτερες ηλικίες, οι οποίες θα ασχοληθούν περισσότερο με το συμβολικό μέρος της ιστορίας. Μαρία Γεωργοπούλου

Haruki Murakami, What I Talk About When I Talk About Running London: Harvill Secker, 2008 Με εναρκτήριο αφηγηματικό σημείο την Χαβάη, τον Αύγουστο του 2005, ο Ιάπωνας συγγραφέας Χαρούκι Μουρακάμι προχωρεί σε μια ασθμαίνουσα αναδρομή στο σύνολο του συγγραφικού του βίου. Ο Μουρακάμι, που δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1982, σε ηλικία είκοσι εννιά χρόνων, είναι σήμερα ένας απ’ τους μεγάλους συγγραφείς της παγκόσμιας σύγχρονης λογοτεχνικής σκηνής. Είναι επίσης ένας αφοσιωμένος δρομέας μακρινών αποστάσεων, με περισσότερους από είκοσι πέντε μαραθώνιους στο ενεργητικό του. Την πλευρά του αυτή παρουσιάζει στο αυτοβιογραφικό «What I Talk About When I Talk About Running», ένα βιβλίο όπου η ιδιότητά του ως συγγραφέα και η ιδιότητά του ως δρομέα μπλέκονται περίτεχνα· ένα συγγραφικό μόρφωμα μέσα από το οποίο θα αναδειχθεί η μεταφορά που δομεί την τέχνη του Μουρακάμι. Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την «Μοναξιά του Δρομέα Μεγάλων Αποστά-

σεων» του Άλαν Σίλιτοου, ο Μουρακάμι έρχεται να παρουσιάσει μια διαφορετική οπτική γωνία για τον εσωτερικό κόσμο του δρομέα. Απαλλαγμένο από την ένταση που αποτελεί προϋπόθεση σε κάθε βιωμένη εμπειρία στις δυτικές κοινωνίες, το βιβλίο του Μουρακάμι παρουσιάζει τον κόσμο του δρομέα μέσα από ένα πρίσμα ανατολίτικης γαλήνης: το τρέξιμο ως μια διαδικαστική πράξη μέσα απ’ την οποία ο δρομέας απαλλάσσεται από τα άγχη, τις πιέσεις, τις τοξίνες της σύγχρονης ζωής, ώστε μέχρι το τέλος της κούρσας έχει αναγεννηθεί εξαγνισμένος. «Τίποτα στον πραγματικό κόσμο δεν είναι τόσο όμορφο όσο η φρεναπάτη ενός ανθρώπου λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του», γράφει ο Μουρακάμι, σε ένα αφηγηματικό στυλ πολύ πιο λυρικό από αυτό που ξέρουμε απ’ τα μυθοπλαστικά του έργα. Παρουσιάζοντας το τρέξιμο ως μια πράξη μέσα από την οποία ο άνθρωπος κυνηγά και υπερνικά τον εαυτό του, αλλάζοντας διαρκώς επίπεδα και ξεπερνώντας τα όριά του, ο Μουρακάμι συνδέει απαρέγκλιτα την συγγραφική του δραστηριότητα με την κοσμοθεωρία του δρομέα. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια το κεφάλαιο όπου αναφέρεται στον πρώτο του μαραθώνιο, μέσα Ιουλίου του 1983 στην Αθήνα. Το καυτό ελληνικό καλοκαίρι, η διαδρομή του κλασσικού μαραθωνίου – ανάποδα, με αφετηρία το Καλλιμάρμαρο και τέρμα τον Τύμβο του Μαραθώνα– και ο ντόπιος που ακούγοντας για το κατόρθωμα κόβει τα λουλούδια μιας γλάστρας και τα προσφέρει στον Μουρακάμι με την επιδοκιμασία του· σταθμοί ζωής για την ιδιότυπη ιδιοσυγκρασία του συγγραφέα. Εβίτα Λύκου

John Haskell Aμερικάνικο καθαρτήριο (μτφ. Σοφία Ανδρεοπούλου) Πάπυρος, 2009 Το πρώτο πράγμα που σου τραβάει την προσοχή στο βιβλίο του John Haskell είναι το εξώφυλλό του – η αισθητική του, όπως και η ίδια η υπόθεση προετοιμάζει τον αναγνώστη για μια ιστορία δρόμου, που παραπέμπει εμμέσως πλην σαφώς στους μπήτνικς.

O Τζακ κατεβαίνει στο βενζινάδικο μόνο για μια στιγμή. Όταν επιστρέφει, τόσο το αυτοκίνητό του όσο και η γυναίκα του έχουν εξαφανιστεί. Όταν λίγο αργότερα ανακαλύπτει στα πράγματά της έναν χάρτη με κάποιες πόλεις σημειωμένες μέσα σε κύκλους, αποφασίζει ν’ ακολουθήσει τα σημάδια για να τη φέρει πίσω. Το μυθιστόρημα είναι χωρισμένο σε εφτά ενότητες, η καθεμία από τις οποίες φέρει τον τίτλο ενός από τα θανάσιμα αμαρτήματα και χωρίζεται με τη σειρά της σε εφτά μικρότερα κεφάλαια. Η κάθε ενότητα οδηγεί σταδιακά τον ήρωα στη συνειδητοποίηση των ελλείψεων και

των σφαλμάτων του, στην αποδοχή των ‘’αμαρτιών’’ του και στην οδυνηρή απελευθέρωσή του από αυτές. Εγκλωβισμένος στο δικό του ‘’καθαρτήριο’’ (τον υπεργήινο τόπο, όπου, σύμφωνα με τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία, παραμένουν οι ψυχές, για να καθαρθούν, προτού εισέλθουν στον Παράδεισο), δε θα καταφέρει να ξαναβρεί την Ανν, προτού περάσει από μια σειρά δοκιμασίες, που τελικά θα τον οδηγήσουν στην αλήθεια. Ενότητα με την ενότητα, ο ήρωας αναπλάθει στο μυαλό του το τέλος της ιστορίας και απαλλάσσεται σταδιακά από όλα του τα προσχήματα, από όλες του τις επίπλαστες ανάγκες, για να καταστεί τελικά ικανός να δεχτεί αυτό που πραγματικά συνέβη. ‘’Υπάρχει κάποια ευχαρίστηση στο να στέκομαι εκεί, να βλέπω τον κόσμο μπροστά μου και να μην θέλω συνέχεια κάτι από αυτόν.’’ Η γραφή του Haskell είναι απλή και λιτή, χωρίς περιττά στολίδια, πιθανόν εκνευριστική για τον αναγνώστη που αναμένει ένα πιο πνευματώδες κείμενο. Οι διαρκείς επαναλήψεις κάποιων φράσεων ή περιστατικών προκαλούν αρχικά απορία, ίσως και δυσαρέσκεια, δικαιολογούνται όμως μέσα στο πλαίσιο του σοκ, το οποίο έχει υποστεί ο ήρωας, καθώς και της ιδιότυπης μαθητείας, που καλείται να βιώσει. Εν τέλει δυνατό βιβλίο το ‘’Αμερικάνικο καθαρτήριο’’, έχει να προσφέρει πολλά σε εκείνον που θα του παραδοθεί άνευ όρων – και, όπως και ο ήρωας, θα ανακαλύψει στο τέλος, όχι τόσο το τί συνέβη στην Ανν, όσο το κλειδί για τον ίδιο του τον εαυτό. Μαρία Τσουκανά

bookmarks

βιβλιόφωνο

pages 30_31

ΕΙΣ-ΑΓΩΓΙΚΑ: Η παιδαγωγική της μουσικής αφορά όχι μόνο μια μεγάλη ομάδα εκπαιδευτικών όλων των ηλικιών, αλλά και γονείς, κηδεμόνες και όσους σχετίζονται με την ανάπτυξη του ανθρώπου. Η ελληνική βιβλιογραφία της μουσικής παιδαγωγικής έχει ανάγκη από επιστημονικά κείμενα αναφοράς, με επίκαιρη έρευνα πεδίου, που να δίνουν βάσεις αλλά και απαντήσεις πρωτίστως στο παιδαγωγικό έργο του επιστήμονα και του εκπαιδευτικού της μουσικής. Η Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (ΕΕΜΕ, eeme.gr), συνδεδεμένο μέλος της Διεθνούς Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (ISME, isme.org ) κινούμενη προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη προβεί σε τρεις εκδόσεις. Έχοντας πολύχρονη εκδοτική παρουσία με επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, όντας μια ένωση επιστημόνων, η ΕΕΜΕ προσέδωσε στους τρεις αυτούς τόμους κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, στα οποία και αναφερόμαστε συνοπτικά παρακάτω.

από τον Δημήτρη Σαρρή

Δημιουργώντας «βάσεις» για τη Μουσική Εκπαίδευση

Ζητήματα Μουσικής Παιδαγωγικής Ξανθούλα Παπαπαναγιώτου (επιμέλεια) Εκδόσεις: Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.) Από τα περιεχόμενα, ακόμη, του τόμου (επαν)έρχεται στο μυαλό μας το πιο πολυσυζητημένο ίσως ζήτημα για τη μουσική στον ελλαδικό εκπαιδευτικό χώρο. Ποιο είναι αυτό; η αντίφαση να θεωρούμε την μουσική εκπαίδευση απαραίτητη, πανάκεια για την ανάπτυξη του ανθρώπου, κι όμως να εκλείπουν τα συγκροτημένα επιχειρήματα για την θεώρηση αυτή. Τρία από τα πέντε μέρη του τόμου λοιπόν ομαδοποιούν κάποια από τα επιχειρήματα αυτά με αντίστοιχα κείμενα: Στο πρώτο η Μουσική σχετίζεται με τη Φιλοσοφία, την Κοινωνία και την Κουλτούρα (στον τόμο αναφέρεται «Πολιτισμός»), στο δεύτερο με τον Εγκέφαλο, την Αντίληψη και την Ανάπτυξη και στο Τρίτο με την Δημιουργικότητα. Όροι αιχμής όλοι, για τον μοντέρνο εκπαιδευτικό στοχασμό των ημερών μας. Το τέταρτο μέρος περιέχει κείμενα για τη Διδακτική, τα Αναλυτικά

Προγράμματα, την Ειδική Αγωγή και το πέμπτο για τον Εκπαιδευτικό. Στο προλογικό σημείωμα μαθαίνουμε ότι οι συμμετέχοντες συγγραφείς - πανεπιστημιακοί δάσκαλοι από Ελλάδα και Κύπρο, κλήθηκαν από την Ένωση να καταθέσουν τα κείμενά τους. Έκαστος στο (ερευνητικό) είδος του και με την συντονιστική επιμέλεια της Ξανθούλας Παπαπαναγιώτου, μας έδωσαν τον καλοστημένο ως προς την αισθητική και την επιστημονική επικοινωνία τόμο, μια και παραπομπές, αναφορές και σημειώσεις δίνουν ξεκούραστα τις πρόσθετες πληροφορίες στον αναγνώστη. Σε μια πληθώρα θεμάτων (16 αυτόνομα κείμενα στο σύνολο), βρίσκει κανείς τα επιστημονικά επιχειρήματα και τη μεθοδολογία για κάτι που ίσως τον απασχολεί στη εργασία του, ή εμπνέεται από κάτι καινούργιο που δεν είχε αγγίξει μέχρι τώρα στη δουλειά του. Το σημαντικότερό όμως είναι ότι σε κάθε θεματική, οι προτάσεις των συγγραφέων συγκεντρώνουν την υπάρχουσα καινοτομία, τις εξελίξεις, με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο. Ο τόμος, λοιπόν είναι πολυσέλιδος, πολυσχιδής και ευανάγνωστος. Πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί; Τον προτείνουμε ανεπιφύλακτα σαν επικουρικό εγχειρίδιο «θεωρητικής συγκρότησης» του εκπαιδευτικού για τη μουσική. Φτάνοντας κανείς στην τάξη, απέναντι στα μορφούμενα πρόσωπα των παιδιών ποιοι βαθύτεροι συλλογισμοί στηρίζουν τις διδακτικές του πράξεις; Ποια επιστήμη; ποιος λόγος; Ο τόμος αυτός δεν είναι μόνο μια ευκαιρία συγκρότησης αυτής

της εσώτερης υποδομής. Είναι και ένας επί χάρτου τόπος συνάντησης με την ομόγλωσση επιστημονική κοινότητα, τον εγχώριο ερευνητικό στίβο. Είναι κι αυτή μια συμβολή, που οφείλεται στο γεγονός μιας έκδοσης από μια εγχώρια Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση.

Ευρωπαϊκά Μουσικά Προγράμματα Σπουδών: Φιλοσοφικοί Προσανατολισμοί, Τάσεις και συγκριτική θεώρηση Μαίη Κοκκίδου Εκδόσεις: Ε.Ε.Μ.Ε. Με την έκδοση αυτή εγκαινιάζεται, όπως αναφέρει στο σημείωμά του ο επιμελητής Κώστας Τσούγκρας, η σειρά της ΕΕΜΕ «Μονογραφίες στη Μουσική Παιδαγωγική». Ο περιεκτικός και έξυπνα διευθετημένος τόμος είναι δίγλωσσος, με κάθε μια από τις δύο πλευρές του καλύμματος να αποτελούν εμπροσθόφυλλο της Ελληνικής και της Αγγλικής έκδοσης αντίστοιχα. Η εργασία της Μαίης Κοκκίδου μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε και να κατανοήσουμε με συγκριτική μελέτη τα προγράμματα

σπουδών από εφτά χώρες (Αυστρία, Βουλγαρία, Γερμανία (Βερολίνο), Ελλάδα, Καταλονία, Ρωσία, Σουηδία). Είναι μια ευκαιρία να διευρύνει κανείς τη ματιά του, προκειμένου να συζητήσει για καίρια ζητήματα οργάνωσης και φιλοσοφίας της (μουσικής) εκπαίδευσης κι αυτό καθιστά την εργασία αυτή πολύ επίκαιρη. Κάποια ζητήματα ίσως έχουν λύσεις που δεν φανταζόμαστε και κάποια άλλα είναι περισσότερο ανυπέρβλητα από όσο φανταζόμαστε! Είναι πολύ σημαντικό ότι για τα προγράμματα αυτά η Μαίη Κοκκίδου μας δίνει έναν τεκμηριωμένο αξιολογικό λόγο. Δίνει έτσι και τα καίρια επιχειρήματα για μια συζήτηση για την εκπαίδευση, και ειδικά τη μουσική, που είναι πολύ σημαντική.

Σχολική Μουσική Εκπαίδευση: Ζητήματα σχεδιασμού, μεθοδολογίας και εφαρμογών Σοφία Αγγελίδου, Ζωή Διονυσίου (επιμέλεια) Εκδόσεις: Ε.Ε.Μ.Ε.

Ο τόμος αυτός είναι χρονολογικά η πρώτη εκδοτική απόπειρα της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση. Η έκδοση, σε επιμέλεια Σοφίας Αγγελίδου και Ζωής Διονυσίου, εστιάζει στη Σχολική Μουσική Εκπαίδευση, ένα κομμάτι με ιδιαίτερες αντιξοότητες και προκλήσεις για το σύγχρονο εκπαιδευτικό της μουσικής. Γι’ αυτό και αναπτύσσονται θέματα «αιχμής» για τη σύγχρονη σχολική ζωή, όπως ο σχεδιασμός του μαθήματος, η διαθεματικότητα, η δημιουργικότητα, η θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης στην πράξη, η αντιμετώπιση της μικτή ικανότητας στην τάξη, η συγκινησιακή εμπειρία, η πρώιμη παρέμβαση στο σχολείο, η παιδική επιθετικότητα, η συστημική θεωρία ως εκπαιδευτικό εργαλείο, η διδακτική των παραδοσιακών τραγουδιών, η οργάνωση και η πρόβα της σχολικής χορωδίας, η μουσική ανάγνωση, το υπόβαθρο της «λειτουργικής αρμονίας», οι κινητικές δεξιότητες σε σχέση με τη μουσικοκινητική. Δεκατέσσερα κείμενα με περιλήψεις και βιβλιογραφία από ισάριθμούς πανεπιστημιακούς, της Ελλάδας και της Κύπρου, συγκροτούν το εγχειρίδιο του εκπαιδευτικού της μουσικής για τη σχολική τάξη. Ο εκπαιδευτικός του σχολείου, που διδάσκει μουσική, έχει μπροστά του ποικίλες προκλήσεις να αντιμετωπίσει, ως προς τον χρόνο, το υλικά, τα μέσα που διαθέτει, γι’ αυτό και η προτεραιότητα που του δίνεται στο έργο του, με αυτόν τον τόμο είναι πολύ εύστοχη.

bookmarks pages 32_33

ποίηση Χάρης Βλαβιανός Διακοπές στην πραγματικότητα Πατάκης, 2009 Σελ. 126

Χρειάζεται ένα δυνατό συναίσθημα ή μία έντονη εμπειρία για να γραφτεί ποίηση; Χρειάζεται μια δυνατή σκέψη πάνω στην εμπειρία. Η σκέψη και το συναίσθημα είναι η άμεση αντίδραση στο εξωτερικό ερέθισμα. Από κει και πέρα η ποίηση είναι τέχνη. Το ποίημα είναι αρχιτεκτόνημα. Πρέπει να οικοδομηθεί. Άρα ο ποιητής στοχάζεται πάνω σε αυτό το πράγμα που σιγά-σιγά κατασκευάζει. Χρειάζεται επομένως και μια δεύτερη σκέψη. Εμένα με ενδιαφέρει αυτή η δευτερογενής εμπειρία. Το πώς φιλτράρεται δηλαδή μέσα μου μια συγκεκριμένη εμπειρία και γίνεται ποίημα. Και το λέω αυτό επειδή γνωρίζω (και όποιος γράφει το γνωρίζει ή οφείλει τουλάχιστον να το γνωρίζει), οτι η γλώσσα, επεμβαίνοντας βίαια πάνω στην εμπειρία, εκτοπίζει ένα μεγάλο μέρος της. Η ποίηση είναι μία διαρκής πάλη ανάμεσα στην εμπειρία, από τη μία πλευρά, και τη γλώσσα στην οποία καταφεύγει ο ποιητής για να την εκφράσει, από την άλλη. Η ποίηση, ας μη το ξεχνάμε, είναι η κατασκευή ενός εννοηματωμένου κόσμου. Ο καθένας μας φτιάχνει έναν τέτοιο κόσμο και, είτε στοχάζεται πάνω σ’ αυτόν είτε όχι, εντός του ζει. Από τη στιγμή που οι ποιητές καταγράφουν τις κατασκευές τους είναι αδύνατον να υποδύονται πως δεν έχουν συνείδηση του τι ακριβώς κάνουν. Η ποίηση είναι ένα μέσο που οδηγεί τον άνθρωπο στη γνώση; Νομίζω ότι είναι ένα είδος αυτογνωσίας. Είναι μια συνομιλία με τον εαυτό σου. Είναι σαν την προσευχή. Σε απελευθερώνει. Δεν σημαίνει όμως πως ό,τι είναι αναγκαίο για σένα είναι και αναγκαίο για την Ποίηση — με «Π» κεφαλαίο. Εκεί αρχίζει το δράμα. Διότι πολλοί, όπως ξέρουμε, γράφουν ποιήματα, αλλά ελάχιστοι γράφουν

τα ποιήματα εκείνα που θα κερδίσουν μια θέση στην ιστορία της Ποίησης. Υπάρχει κάποιο στοιχείο που να χαρακτηρίζει την ποίησή σας; Μια εμμονή με το θέμα της μορφής: με ποιο τρόπο θα αποτυπώσω στο χαρτί, όσο πιο δραστικά μπορώ, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που συγκεκριμένες εμπειρίες (και αναγνωστικές φυσικά) μου προκαλούν. Με απασχολεί επίσης πολύ και το ζήτημα της ιστορίας. Η διαπλοκή ανάμεσα στο δρων υποκείμενο και την ιστορία, την προσωπική αλλά και τη συλλογική. Έχετε επηρεαστεί από τους ποιητές τους οποίους έχετε μεταφράσει; Ναι, βέβαια. Τους μεταφράζω επειδή ακριβώς με αφορούν ποιητικά. Νιώθω να έχω μαζί τους εκλεκτικές συγγένειες. Και φυσικά καθώς μεγαλώνω οι συγγένειες αυτές αλλάζουν και διευρύνονται. Δεν ξεχνώ τις παλιές μου αγάπες και οφειλές, αλλά ανοίγομαι και σε νέες σχέσεις και δημιουργικές συνοδοιπορίες. Ο ανατρεπτικός για την εποχή του Γουίτμαν με οδήγησε στον μοντερνιστή Πάουντ κι αυτός στον μεταμοντέρνο Γουάλλας Στήβενς και εκείνος με τη σειρά του στον Άσμπερυ, κι ο Άσμπερυ πίσω στον ρομαντικό Μπλέηκ κι ο τελευταίος με τη σειρά του στον ρομαντικό Κάμμινγκς, κ.ο.κ... Πρόσφατα ολοκλήρωσα ένα βιβλίο για τον Ιρλανδό ποιητή Μάικλ Λόνγκλεϋ, που τον θεωρώ έναν από τους σημαντικότερους ζώντες ευρωπαίους ποιητές, και ύστερα σκέφτομαι να επιστρέψω σε μια παλιά μου αγάπη, τον Έλιοτ, και να αποπειραθώ μια νέα μετάφραση της «Έρημης Χώρας». Νομίζω ότι έχει ωριμάσει ο καιρός για ένα τέτοιο εγχείρημα. Με δεδομένο ότι η ποίηση στην Ελλάδα, ελληνική και

Με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του Χάρη Βλαβιανού, “Διακοπές στην πραγματικότητα”, του ζητήσαμε να απαντήσει σε έξι ερωτήσεις που θα έθετε ο ίδιος στον Χάρη Βλαβιανό. Σας μεταφέρουμε τις απαντήσεις.

ξένη, δεν φαίνεται να αφορά ακόμα και το αναγνωστικό εκείνο κοινό, που συντηρεί αξιοπρεπώς την ελληνική πεζογραφία, σε ποια αισιόδοξη σκέψη βασίσατε την έκδοση της “ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ”; Σε ποιους εντέλει απευθύνεται το περιοδικό; Σε μια παρόμοια ερώτηση, ο ισπανός ποιητής Χουάν Ραμόν Χιμένεθ απάντησε αφιερώνοντας ένα από τα βιβλία του «στην απέραντη μειοψηφία». Το ουσιαστικό «μειοψηφία» μειώνει τον αριθμό των αναγνωστών στους happy-few του Σταντάλ ενώ το επίθετο «απέραντη» απότομα τον διευρύνει. Τόσοι, ώστε να είναι αναρίθμητοι, όπως καθετί που είναι απέραντο. Ο Χιμένεθ αντιπαραθέτει στην αριθμήσιμη πλειοψηφία (η οποία ελέω εφημερίδων και περιοδικών ποικίλης ύλης, καταλόγων ευπωλήτων κλπ, επιβάλλει την δικτατορική της μονομέρεια στους υπόλοιπους) μια μη μετρήσιμη μειοψηφία. Πώς υπολογίζεται το ειδικό βάρος ενός αναγνώστη; Πώς μετριέται η συγκίνηση και η συμμετοχή του; Η «ΠΟΙΗΤΙΚΗ», που αποτελεί συνέχεια της «ΠΟΙΗΣΗΣ», απευθύνεται στους λίγους – πολλούς εντέλει – που εξακολουθούν να θεωρούν την ανάγνωση της λογοτεχνίας ενεργητική διαδικασία και όχι παθητική εγκατάλειψη στις επιταγές της αγοράς. Τι ετοιμάζετε τώρα; Μετά το πρόσφατο βιβλίο μου, το «Διακοπές στην πραγματικότητα», συλλογή που επεξεργαζόμουν τα τελευταία έξι χρόνια, δουλεύω εδώ και καιρό ένα βιβλίο μαζί με τον Χρήστο Χρυσόπουλο που τιτλοφορείται «Το διπλό όνειρο της γλώσσας» και θα περιέχει τις σκέψεις μας γύρω από διάφορα ζητήματα που αφορούν την ποίηση, την πεζογραφία, την φιλοσοφία της γλώσσας, κ.α..

προτάσεις από το περιοδικό >>>>

ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ Αυθαιρεσίες Στη Ρένα, ψυχάς έχοντες κυμάτων εν αγκάλαις Μου άρεσε που μου ‘λεγε στον έρωτα λέξεις σε γλώσσα απρόσιτη για μένα λέξεις που αυθαίρετα τούς έδινα όλες τις σημασίες που θα ‘θελα να έχουν. Ποίημα από τη συλλογή «Η αντίσταση των γεγονότων», εκδόσεις Κέδρος, 2000

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΟΛΕΝΑΚΗΣ Νοτρ Νταμ Εκδόσεις Οδός Πανός, 2008 Άλογα της αιωνιότητας Ένα γρήγορο άλογο αξίζει πάντα περισσότερο / από ένα ολόκληρο βασίλειο, / ποιος είναι, αλίμονο, εκείνος που ποτέ δεν επιθύμησε / παρόμοια ανταλλαγή; / My kingdom, my kingdom for a horse / γιατί είμαι εγώ αυτός που έκλεψε τριαντάφυλλα / από τους κήπους των νεκρών, είμαι αυτός που δεν / επιθύμησε άλλο από την αιωνιότητα. / Είμαι εγώ τα αθάνατα οστά και η ένδοξη στάχτη.

Αρχής γενομένης από το πρώτο μας τεύχος, κάθε εβδομάδα θα δίνουμε χώρο στο ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση .poema. και θα παρουσιάζουμε τις προτάσεις του.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Δυο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2009 Ένα τζιτζίκι που έπαιζε Stones Εχω ένα τζιτζίκι / Στον αριστερό μου ώμο / Παίζει ό,τι μ’ αρέσει από Stones / Διαβάζουμε Μαγιακόβσκι / Και τις νύχτες / Απλώνει τις επωμίδες του / Και με σκεπάζει να κοιμηθώ / Τις περισσότερες φορές / Μιλάμε στη γλώσσα του / Γιατί μάλλον / Με βολεύει καλύτερα / Έτσι όπως έγιναν οι λέξεις

+

το παιχνίδι της

γραφής

Θέλεις να δημοσιευθεί η δική σου εκδοχή;

Η ιδέα ήρθε μετά από αλλεπάλληλες συζητήσεις μεταξύ συντακτών και φίλων. Πώς

θα φέρουμε, πέρα από το αναγνωστικό κοινό, κόσμο που γράφει και θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του, κοντά στο Bookmarks; Ανάμεσα στις εισηγήσεις και τις προτάσεις αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύν-

θεση: Να γραφτεί ένα συλλογικό έργο απ’ τους αναγνώστες! Γνωρίζουμε εξ αρχής πως αυτό εμπεριέχει ένα ρίσκο αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως έχει και τη μαγεία του.

Κάθε δυο εβδομάδες, θα έχετε την ευκαιρία να συνεχίσετε εσείς τη νουβέλα την αρχή της οποίας έγραψε ο γνωστός συγγραφέας Νίκος

Παναγιωτόπουλος (αν κάποιος δεν έχει διαβάσει το “Γονίδιο της Αμ-

φιβολίας” ίσως είναι το πρώτο βιβλίο που θα έπρεπε να προμηθευτεί).

Ξεκινώντας από σήμερα, μπορείτε να στείλετε τη δική σας εκδοχή για τη συνέχεια σε ένα κείμενο που θα κυμαίνεται γύρω στις 400 λέξεις. Έτσι, για το δεύτερο μέρος της ιστορίας μας, θα περιμένουμε τα κείμενά σας

μέχρι την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου, στις 10μ.μ.. Κάθε φορά θα δημοσιεύουμε την επιλεγμένη εκδοχή από τη συντακτική ομάδα και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, την οποία θα βραβεύουμε με αρκετά βιβλία που μας προσφέρουν οι Εκδοτικοί Οίκοι με τους οποίους συνεργαζόμαστε - γιατί ένας καλός συγγραφέας πρέπει να είναι πρώτα ένας καλός αναγνώστης. Μόλις η ιστορία μας ολοκληρωθεί, θα εκδοθεί από τη Χαραμάδα.

Ακονίστε τα... πληκτρολόγιά σας! Στείλτε μας το κείμενό σας στο info@haramada.com

Σε πρώτο πλάνο του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Τα χέρια του σε πρώτο πλάνο. Στο φόντο, το νεκρό σώμα που κείτεται στα πόδια του. Είναι εντυπωσιασμένος κι ούτε που θα κάνει τον κόπο να βρει μια πιο σωστή λέξη για να περιγράψει την κατάστασή του. Είναι εντυπωσιασμένος, λοιπόν, κι όχι τόσο από το γεγονός ότι τέτοιαν ώρα εκείνος σκέφτεται με κινηματογραφικούς όρους, αλλά από την τρομερή αποκάλυψη ότι ο θάνατος δεν του προξενεί την παραμικρή εντύπωση˙ κι όχι απλώς ο θάνατος, η αφαίρεση της ζωής, πιο σωστά, το έγκλημα, αν θέλουμε να είμαστε ακριβέστεροι, ο φόνος, εν τοιαύτη περιπτώσει –ναι, ναι, γιατί να μην το παραδεχτεί, δεν έχει κανένα λόγο, μόλις διέπραξε ένα φόνο και είναι εντυπωσιασμένος, σχεδόν εκστατικός, που δεν του φαίνεται δα και κάτι φοβερό. Κοιτάζει τα χέρια του σε πρώτο πλάνο, αλλά του είναι αδύνατον να εστιάσει το βλέμμα στο πτώμα του άντρα που κείτεται στα πόδια του. Του αρκεί η παρηγοριά πως δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Εμ, βέβαια, αφού τον σκότωσε! Νιώθει τη γαλήνη να αναβλύζει μέσα του, αργά. Από πού, άραγε; Τη νιώθει να αργοσαλεύει ανάμεσα στα σωθικά του, να απλώνεται ανακουφιστικά, αλλά ανάθεμα κι αν μπορεί να εντοπίσει από πού πηγάζει. Οι ανατομικές του γνώσεις είναι μπερδεμένες, θολές, σίγουρα κάποιο από εκείνα τα παρεξηγημένα όργανα, αμφιταλαντεύεται για κάμποση ώρα μεταξύ σπλήνας και χοληδόχου κύστεως, ενώ δεν θέλει να αποκλείσει το πάγκρεας, χώρια που κάτι έχει διαβάσει για τις αποφασιστικής σημασίας εκκρίσεις των επινεφριδίων. Ω, μα τι σημασία έχει; Καλεί τον εαυτό του να συγκεντρωθεί στα γεγονότα. Και γεγονός είναι πως εκείνος βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του. Σημειωτέον πως, ανέκαθεν, τον γοήτευε η αντιστροφή των όρων. Γεγονός είναι πως εκείνος βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του, όπως είναι γεγονός και πως, λίγο πριν, ο ίδιος άνθρωπος είχε πέσει στα πόδια του… Εδώ χαμογελάει. Το αίσθημα της γαλήνης, απ’ όπου κι αν πηγάζει, ανακόπτει προς στιγμήν την προέλασή του, θορυβημένο λες από το λογοπαίγνιο. Να, κάτι τέτοια δύσκολα χωράν στο σινεμά. Λίγο πριν είχε πέσει στα πόδια του ικετεύοντας, και τώρα βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του, νεκρός. Η ικεσία του δεν έπιασε τόπο. Όχι ικεσία, όμως… Η λέξη ικεσία έχει κάτι το ευγενικό στο άκουσμά της. Όχι ικεσία –σε καμιά περίπτωση. Παρόλον ότι το νόημα της σκηνής που διαδραματίστηκε μισή ώρα νωρίτερα, σ’ ετούτο τον ίδιο ακριβώς χώρο, αποδίδεται σωστά, μοιάζει να λείπει κάτι. Ο τόνος δεν είναι σωστός. Η ατμόσφαιρα. Δεν ήταν ικεσία αυτό. Ήταν παρακάλι. Ζητιανιά ήταν. Δεν του περίσσευαν ψιλά, όμως. Ο Αργυρίου θα ’πρεπε να το περιμένει. Μήπως εκείνος δεν ήταν που τον είχε αποψιλώσει;

ΑΙOΛOΥ 33

❖

τηλ.: 210 36 43 382

❖

fax.: 210 36 36 501

P H I L I P

ΑΓ

ROTH

ΑΝ

Ηλ

έ

τω σχη

ν νέ

ω

αν ι ν πι

στώ

❖

ν

D AV I D L EAV I T T

tad

s jØrn

ΑΚ

il B Ket

e-mail: info@polis-ed.gr

√ À¶A§ §∏§√™ ∞¶√ Δ∏¡ π¡¢π∞

ΤΗ ΠOΛIΣ

ΣΗ

.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΘ Η ΝΑ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α ΔΟΥ

Bασιλική Ηλιοπούλου

ΜΕ

ΤΑ

ΦΡ

ΑΣ

ΓΙO Η:

YΛ

IKA

ΣA

MA

PA

.

ΠOΛIΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ANΔPEAΣ MIXAHΛIΔHΣ

D AVI D L EAVIT T

.

ΠOΛ IΣ

Tεύκρος Μιχαηλίδης

√ À¶A§ §∏§√™ ∞¶√ Δ∏¡ π¡¢π∞

μυθιστόρημα

.

Σμιθ

ΠOΛIΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ANΔPEAΣ MIXAHΛIΔHΣ

εκδόσεις

βιβλιοπωλείο

μυθιστόρημα

.

ΠOΛ IΣ

.

.

ΠOΛIΣ

Αχμές,ο γιος του φεγγαριού

¶O§ I™

bookmarks

ευπώλητα 9-14 νοεμβρίου

pages 36_37

ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Η ζωή μετά – Αρκάς (Γράμματα) 3. Ο χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 4. Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους – Δημήτρης Σαραντάκος (Γνώση) 5. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο γονείς θέλουν – Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο) 6. Το θανατάδικο – Άλισον Μπέχντελ (Γράμματα) 7. ΙΜΙΑ – Έλλις-Ιγνατίου (Λιβάνης) 8. Η αριστερά και ο κακός λύκος – Χριστόφορος Κάσδαγλης (Οξύ) 9. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά – Stieg Larsson (Ψυχογιός) 10. Με τις πόρτες ανοιχτές – Ίαν Ράνκιν (Μεταίχμιο)

1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Γιατί το Βυζάντιο - Ελένη Γλυκάτζη-Ahrweiller (Ελληνικά Γράμματα) 3. Ο χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 4. Συζήτηση για τον τρόμο – Ενρίκο Μπάι (Ελ. Κουλτούρα) 5. Ίμια - Έλλις-Ιγνατίου (Λιβάνης) 6. Η εκδίκηση της Σιλάνας - Γιάννης Ξανθούλης (Ελληνικά Γράμματα) 7. Περί Σαγήνης – Ζαν Μποντριγιάρ (Εξάντας) 8. Ρευστοί Καιροί - Ζίγκμουντ Μπάουμαν (Μεταίχμιο) 9. Με τις πόρτες ανοιχτές - Ian Rankin (Μεταίχμιο) 10. Ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά – Μένης Κουμανταρέας (Κέδρος)

PUBLIC

IANOS

1. ΙΜΙΑ – Έλλις – Ιγνατίου (Λιβάνης) 2. Γιατί το Βυζάντιο – Ελένη Γλύκατζη-Αρβελερ (Ελληνικά Γράμματα) 3. Όλα σου τα ’μαθα μα ξέχασα μια λέξη – Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης) 4. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 5. Στην καρδιά των μουσώνων – Τζούλια Γκρέγκσον (Διόπτρα) 6. Η εκδίκηση της Σιλάνα – Γιάννης Ξανθούλης (Ελληνικά Γράμματα) 7. Το χρονικό μιας μοιχείας – Μάρω Βαμβουνάκη (Ψυχογιός) 8. Ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά – Μένης Κουμανταρέας (Κέδρος) 9. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο γονείς θέλουν – Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο) 10. Ο χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης)

1. Χαμένο Σύμβολο - Dan Brown (Λιβάνης) 2. Τα γενέθλια των Αστερίξ και Οβελίξ (Μαμούθ) 3. Ίμια - Έλλις-Ιγνατίου (Λιβάνης) 4. Με τις πόρτες ανοιχτές - Ian Rankin (Μεταίχμιο) 5. Ο μικρός πρίγκιπας - Antoine de Saint-Exupιry (Πατάκης) 6. Χαραυγή: Το έπος του λυκόφωτος - Stephenie Meyer (Πλατύπους) 7. Ζωή μετά - Αρκάς (Γράμματα) 8. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά - Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 9. Το χρονικό μιας μοιχείας - Μάρω Μαμβουνάκη (Ψυχογιός) 10. Όλα σου τα ‘μαθα, μα ξέχασα μια λέξη - Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης)

1. Ίμια - Αθανάσιος Έλλις- Μιχάλης Ιγνατίου (Λιβάνης) 2. Το χαμένο σύμβολο - Dan Brown (Λιβάνης) 3. Γιατί το Βυζάντιο - Αρβελέρ Γλύκατζη Ελένη (Ελληνικά Γράμματα) 4. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά - Λάρσον Στιγκ (Ψυχογιός) 5. Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης - Μπουκάι Χόρχε (Opera) 6. Λύτρωση - Πολυράκης Γιώργος (Καστανιώτης) 7. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν - Σιδέρης Νίκος (Μεταίχμιο) 8. Το κορίτσι με το τατουάζ - Λάρσον Στιγκ (Ψυχογιός) 9. Ο χρόνος πάλι - Τριανταφύλλου Σώτη Πατάκη) 10. Το πολιτικό ζητούμενο στην Ελλάδα σήμερα - Γιανναράς Χρήστος (Ιανός)

*Τα στοιχεία αφορούν όλα τα υποκαταστήματα των αλυσίδων πανελλαδικά, εκτός από τα franchising.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ 1. Το χαμένο σύμβολο - Dan Brown (Λιβάνης) 2. ΙΜΙΑ - Ελλις/Ιγνατίου (Λιβάνης) 3. Νέα Σελήνη - Mark Cotta Vaz (Πλατύπους) 4. Μαγγελάνος - Γιώργος Λεονάρδος (Λιβάνης) 5. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν! - Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο) 6. Ολα σου’τα μαθα, μα ξέχασα μια λέξη - Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης) 7. Logicomix - Απόστολος Δοξιάδης (Ικαρος) 8. Γιατί το Βυζάντιο - Ελένη Γλυκάτζη-Ahrweiller (Ελληνικά Γράμματα) 9. Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα - Ρέα Γαλανάκη (Καστανιώτης) 10. Η εκδίκηση της Σιλάνας - Γιάννης Ξανθούλης (Ελληνικά Γράμματα)

ευανάγνωστα Χ5 από τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο

Ο Ροβινσών Κρούσος και οι άλλοι Ροβινσώνες «Η νήσος είναι κατάφυτη και καρπερή. Έχει πολλές καρύδες και οπώρες. Έχει πουλιά (πουλιά του Παραδείσου) έχει και ζώα. Όμως δεν έχει παρά έναν μονάχα κάτοικο – τον ναυαγό.» [Ανδρέας Εμπειρίκος, Οκτάνα]

1.

Ντάνιελ Ντιφόου, Η ζωή και οι εκπληκτικές περιπέτειες του Ροβινσώνα Κρούσου, από το Γιορκ, γραμμένη από τον ίδιο (1719). Η θαυμαστή ιστορία του τυχοδιώκτη που έρχεται αντιμέτωπος με τη φύση, τη μοναξιά, την απελπισία και χάρη στην επινοητικότητά του διασώζεται έχει καταστήσει τον Ροβινσώνα μία από τις αρχετυπικές μορφές της σύγχρονης συνείδησης, πλάι στον Οδυσσέα, τον Δον Κιχώτη και τον Άμλετ.

2.

Ιούλιος Βερν, Σχολή Ροβινσώνων (1882). Πλούσιος και κακομαθημένος νέος ναυαγεί σε ερημονήσι και, άκων εκών, ανακαλύπτει τις πραγματικές αξίες της ζωής – ό,τι περίπου κατορθώνει, έναν αιώνα αργότερα, και ο ναυαγός Τομ Χανκς στην ομώνυμη ταινία.

3.

Μισελ Τουρνιέ, Παρασκευάς ή Στις μονές του Ειρηνικού (1967). Ένας Ροβινσώνας που έχοντας ανακαλύψει στον τόπο του ναυαγίου του και στο πρόσωπο του Παρασκευά τον εαυτό του και τον Άλλο αρνείται, στο τέλος, να εγκαταλείψει το νησί του.

á ð ü ô ç ó å é ñ Ü Ë ï î Þ ÃñáöÞ ôùí åêäüóåùí «ÖáñöïõëÜò»êõêëïöïñïýí

4.

Τζ. Μ. Κουτσί, Μια γυναίκα στο νησί του Ροβινσώνα (1986). Μια γυναίκα ναυαγεί στο νησί όπου βρίσκεται ήδη ναυαγός ο Ροβινσώνας και αφηγείται τη δική της εκδοχή της κοινής τους ιστορίας, καθώς και τις μεταμορφώσεις που υφίσταται η αλήθεια στο μυαλό του συγγραφέα και του αναγνώστη.

5.

Φαίδων Ταμβακάκης, Οι ναυαγοί της Πασιφάης (1997). Τρεις Έλληνες ναυαγούν σ’ ένα μυστηριώδες νησί και αγωνίζονται τόσο για την επιβίωση τους όσο και για να διασώσουν τη μνήμη τους, έχοντας να επιλέξουν ανάμεσα σε μια εξωανθρώπινη αθανασία και στην κοινή ανθρώπινη θνητότητα.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ Ο ταριχευτής ψυχίατρος & οι φονικές νότες 10,5 €

ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΜΠΑΚΗΣ Η νύχτα των αποκρίσεων 12,0 €

ΓΙΩΡΓΟΣΠΑΡΚΟΥ Φεγγαροψημένες παντόφλες & ξεκάρφοτα οικολογικά παραισθησιογόνα 10,5 €

åêäüóåéò «ÖáñöïõëÜò» Æùïäü÷ïõ ÐçãÞò 70, ÁèÞíá ôçë. 210 6458814, email: farfoulas@gmail.com

bookmarks

ατζέντα 25.11 - 1.12

pages 38_39

25.11

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

ΑΘΗΝΑ

Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, βραδιά αφιερωμένη ίσως στον πιο αναγνωρίσιμο σύγχρονο Έλληνα συγγραφέα στο εξωτερικό, Απόστολο Δοξιάδη, με αναφορές στο επιστημονικό, συγγραφικό και καλλιτεχνικό του έργο, στις 20:00, ΒιβλιοΚαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101). Αν πάλι βρίσκεστε στη Θεσσαλονίκη την ερχόμενη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου, μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση του νέου βιβλίου: της Σώτη Τριανταφύλλου “Ο Χρόνος Πάλι” στις 20:00, στο Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7). Αν έχετε μικρά παιδιά και θέλετε να συνδυάσετε μια μεσημεριανή βόλτα με την αγάπη σας για τα βιβλία, παρακολουθήστε μαζί τους το δημιουργικό εργαστήριο για παιδιά από τη Μαρίζα Ντεκάστρο με θέμα τη ζωή και την τέχνη στην αρχαιότητα, με αφορμή το νέο της βιβλίο «Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης» το Σάββατο στις 12μ.μ. στο βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης (Λ. Κηφισίας 268).

Παρουσίαση βιβλίου & cd «ΕΝΑΣ ΓΑΤΟΣ.... ΜΙΑ ΦΟΡΑ». Τατιάνα Ζωγράφου / Κώστας Μάγος / Γεωργία Γκανάτσιου – ώρα 12.30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) «ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στη λέσχη ανάγνωσης του Floral, - ώρα 18.30, Floral (Θεμιστοκλέους 80, Πλατεία Εξαρχείων) Παρουσίαση του βιβλίου της Θούλης Στάϊκου «Με το τσιγκέλι» - ώρα 19:30, Έναστρον (Σόλωνος 101) Αφιέρωμα στο ΧΑΜΑΜ του Γιώργου Βαλασιάδη – ώρα 19.00 METROPOLIS (Πανεπιστημίου 54 & Εμ. Μπενάκη, 2ος όροφος) Παρουσίαση βιβλίου «ΙΜΙΑ» των Έλλις–Ιγνατίου – ώρα 19.30, Βιβλιοπωλείο ΑΙΓΗΙΣ (Βασ. Γεωργίου Α΄11, Πειραιάς) Παρουσίαση βιβλίου «ΔΙΑΛΕΞΗ 1935 ΠΕΡΙ ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΥ / ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΤΟΥ ΜΑΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ 1921-1935 του Ανδρέα Εμπειρίκου» - ώρα 20:00, Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο) Έκθεση: ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ (1935-2009) Ως 29/11/2009, Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Κολωνάκι) Έκθεση: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, Ως 27/11/2009, Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο) Έκθεση: «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ» της Βασιλικής Νευροκοπλή - Από 25/11/2009 έως 29/11/2009, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ (Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση βιβλίου «ΜΗ-ΒΙΑ. ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ 2009» - ώρα 18:00, Βιβλιοπωλείο ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ «Ανατόλια» (Δημ. Γούναρη 39) Αφιέρωμα: «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009», Από

16/11/2009 έως 26/11/2009, Σχολική Βιβλιοθήκη Γυμνασίου - Λυκείου Μυγδονίας Θεσσαλονίκης ΑΤΑΛΑΝΤΗ Παρουσίαση βιβλίου «ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ» του Κώστα Καραστάθη –ώρα 19:00, Δημαρχιακό Μέγαρο Αταλάντης ΑΘΗΝΑ

26.11

Ημερίδα: «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ: ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ (1860-1960)» - ώρα 18:30, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48) Παρουσίαση βιβλίου: «ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΦΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΩΣΤΗΡΑ» της Βησσαρίας ΖορμπάΡαμμοπούλου – ώρα 19:00 Βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ (Ακαδημίας 65) Παρουσίαση βιβλίου: «ΠΕΡΠΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ» της Μαίρης Κόντζογλου – ώρα 19:30, Βιβλιοπωλείο ΛΙΒΑΝΗΣ-ΒΟΧ (Αραχώβης 56 & Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια) Παρουσίαση βιβλίου: «ΚΑΜΙΚΟ» της Ιωάννας Τόμπρου – ώρα 20:15, Σύλλογος Υπαλλήλων Τραπέζης της Ελλάδος (Σίνα 16) Παρουσίαση βιβλίου: «Η ΛΥΤΡΩΣΗ» του Γιώργου Πολυράκη – ώρα 19:00, Βιβλιοπωλείο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι) Λογοτεχνική βραδιά: ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ συζήτηση για τη ζωή και το έργο της – ώρα 20:00, Βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (26 χλμ. Λεωφόρος Μαραθώνος, Νέος Βουτζάς) ΑΘΗΝΑ

27.11

Λέσχη βιβλίου: «ΟΛΑ ΣΟΥ ΤΑ’ ΜΑΘΑ, ΜΑ ΞΕΧΑΣΑ ΜΙΑ ΛΕΞΗ» του Δημήτρη Μπουραντά – ώρα 19:00, Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο) Αφιέρωμα: «ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ» της Σούλα Μπόζη – ώρα 19:30, METROPOLIS (Πανεπιστημίου 54 & Εμ. Μπενάκη, 2ος όρο-

φος) Παρουσίαση των βιβλίων «Ο τελευταίος κύκνος» και «Σκότωσε ό,τι αγαπάς» - ώρα 19:00, Fnac Αμαρουσίου (Ανδρέα Παπανδρέου 35) Παρουσίαση βιβλίου: «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΜΙΛΙΑ» του Θανάση Μιαούλη (Άνθιμου) – ώρα 19.00, Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας (Μαντζαγριωτάκη 76, Καλλιθέα) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση βιβλίου: «Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ’50-’60» της Άννας Χατζησταύρου – ώρα 19.00, Βιβλιοπωλείο ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ «Ανατόλια» (Δημ. Γούναρη 39) Παρουσίαση βιβλίου: «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, ΓΟΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ» του Νίκου Σιδέρη – ώρα 20.00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7) ΑΘΗΝΑ

28.11

Εκπαιδευτικό πρόγραμμα: «ΜΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ… ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ» του Ιδρύματος Ευγενίδου, Βιβλιοθήκη Ιδρύματος Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387) Βραδιά αφιερωμένη στον Απόστολο Δοξιάδη με αναφορές στο επιστημονικό, στο συγγραφικό, στο καλλιτεχνικό του έργο – ώρα 20:00, ΒιβλιοΚαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101) Βιβλίο & Παιδί: «ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ» Σβετλίν – ώρα 12.00, Πολυχώρος ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118) Βιβλίο & Παιδί: «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΑΝΤΗ, ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΤΑΡΑΞΙΕΣ» της Βιργινίας Στωϊκίδη – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (Πανεπιστημίου 17) Βιβλίο & Παιδί: «ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ» της Μαρίζας Ντεκάστρο – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (Λ. Κηφισίας 268) Βιβλίο & Παιδί: «ΣΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΩΝ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ» της Ακριβής Λαζαρίνη και της Ελισάβετ

βιβλιοθέατρο Σπύρου – ώρα 12:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου: «Η ΕΒΡΑΙΑ ΝΥΦΗ» του Νίκου Δαβέττα – ώρα 13:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Βιβλίο & Παιδί: ΑΦΗΓΗΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης – ώρα 13:00, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4) Βιβλίο & Παιδί: «ΦΑΝΟΥΡΗΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ» του Μάνου Βενιέρη – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι) Αφήγηση Παραμυθιού: «ΚΙ Η ΜΗΛΙΑ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ...» - ώρα 20:00, Εικαστικό εργαστήρι «Πέτρα-Ψαλίδι-Χαρτί» (Φυλασίων 15, Άνω Πετράλωνα) Βιβλίο & Παιδί: «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΟΥ» της Τασούλας Τσιλιμένη – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (Σπύρου Λούη & Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι) Βιβλίο & Παιδί: «Η ΠΙΠΙΤΣΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ» της Μάρως Θεοδωράκη – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΜΕ ΑΓΑΠΗ (Αυγής 33, Ηράκλειο Αττικής) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Βιβλίο & Παιδί: «Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ» της Εύας Ιεροπούλου – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7) Βιβλίο & Παιδί: «ΤΑ ΓΥΑΛΑΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΛΕΝΑΣ» της Έλενα Αρτζανίδου – ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΠΥΞΙΔΑ (Πατριάρχου Ιωακείμ 2) ΛΑΜΙΑ Βιβλίο & Παιδί: «ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑΚΙ;», της Βιβής Ματσούκα και του Νεκτάριου Χασάνδρα – ώρα 12:00, ΟΙΩΝΟΣ βιβλιοπωλείο-πολυχώρος ΑΡΙΔΑΙΑ

29.11

Παρουσίαση βιβλίου: «Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΛΙ» της

Σώτη Τριανταφύλλου – ώρα 18:30, Βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΧΩΡΑ (Χρ. Σμύρνης 5) ΑΘΗΝΑ

30.11

Παρουσίαση: Π.Μ.Σ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ / περιοδικό ΛΕΞΗTANIL / ΜΟΥ ΑΦΗΝΕΙΣ 50 ΔΡΑΧΜΕΣ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΑ; - ώρα 12:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου: «ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» του Γρηγόρη Νικηφ. Κοσσυβάκη – ώρα 19:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου: «Η ΔΑΦΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ» της Mαρώς Τριανταφύλλου – ώρα 19:00, Floral (Θεμιστοκλέους 80, Πλατεία Εξαρχείων) Παρουσίαση βιβλίου: «MATTHEW ΚΑΙ SHIRLEY» της Χριστίνας Οικονομίδου / «ΧΩΡΙΣΕΜΕΙΣ» του Δημήτρη Αθηνάκη – ώρα 20:00, Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42) Λογοτεχνική βραδιά: ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ αφιέρωμα Δήμου Ρέντη, Θέατρο Ιάκωβος Καμπανέλλης (Μπιχάκη 8, Ρέντης) ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση βιβλίου: «Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΛΙ» της Σώτη Τριανταφύλλου – ώρα 20:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7) ΑΘΗΝΑ

1.12

Παρουσίαση: «Complete Unknown» του Κωνσταντίνου Τζούμα – ώρα 7:00, Fnac (Μητροπόλεως 80 & Αιόλου) ΣΕΡΡΕΣ Αφιέρωμα: «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009» Από 1/12/2009 έως 10/12/2009, 5ο Γυμνάσιο Σερρών (Γρηγ. Ρακιτζή 72)

Θεατρική παράσταση: «ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ» σε κείμενα Jean-Luc Marion/Ανδρέα Εμπειρίκου – Από 9/10/2009 έως 20/12/2009, 21:00 Θέατρο ΑΣΚΗΣΗ (Φραγκούδη 1820) Θεατρική παράσταση: «ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ» του Γεωργίου Βιζυηνού - Από 19/10/2009 έως 12/4/2010, Θέατρο Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ (Πεσμαζόγλου 5) Αφιέρωμα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009 φεστιβάλ μονολόγων από την «Τέταρτη Διάσταση» 25-29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, Θέατρο ΕΝΑΣΤΡΟΝ (Δεληγιάννη 15 & Μπουμπουλίνας, Εξάρχεια) Θεατρική παράσταση: URBANDIG 4: ΒΙΖΥΗΝΟΣ [ΜΟΣΚΩΒ ΣΕΛΗΜ] - Από 23/10/2009 έως 28/12/2009, 21:00 Ωδείο Αθηνών (Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β’ 17-19) Θεατρική παράσταση: «ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ» της Μαριγώς Αλεξοπούλου - Από 3/11/2009 έως 8/12/2009, 21:15 Θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69) Θεατρική παράσταση: «INVITATION TO A PARTY- NOT ANOTHER FAIRYTALE» της Μαρίας Σούμπερτ - Από 11/11/2009 έως 30/12/2009, 21:00 Θέατρο του Ήλιου (Φρυνίχου 10, Πλάκα) Θεατρική παράσταση: «ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ» του Αντώνη Σαμαράκη - Από 23/11/2009 έως 28/3/2010, Θέατρο Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ (Φρυνίχου 14, Πλάκα)

bookmarks pages 40_41

αγγελίες

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ _Συντάκτρια με εμπειρία σε περιοδικά Μουσικής και Ποικίλης Ύλης αναζητά εργασία σε περιοδικό ή εφημερίδα. irenepolikreti@hotmail.com

διασμό εξωφύλλων και εσωτερικών εικονογραφήσεων βιβλίων. Μεγάλη πείρα και στο σχεδιασμό comics. Τάσος Παπαϊωάννου/One Man Show. Κιν: 6974.88.38.35. Email: info@onemanshowstudio.com

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ _Μεταφράσεις λογοτεχνικών, Τεχνικών και κάθε είδους κειμένων, από και προς τις γλώσσες: Γερμανικά, Ιταλικά, Αγγλικά. Πλήρης λεξικογραφία και τεχνική κατάρτιση. Λογισμικό:Trado. Τηλέφωμο:6982482262 / 6976430570, e-mail:vagsid@otenet.gr _Μεταφράσεις λογοτεχνικών, επιστημονικών και κάθε είδους κειμένων, επιμέλεια και σελιδοποίηση, από και προς Αγγλικά και Ιταλικά. Πλήρης λεξικογραφία και τεχνική κατάρτιση. Τηλέφωνο: 6978849943, e-mail: sidtheod@ gmail.com

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ _Πείραμα Πολυχώρος: Ανοιχτή παρουσίαση του νέου σεμιναρίου Comic την Παρασκευή 27/11, 19.30. Σεμινάριο χοροθεραπείας κάθε Τετάρτη 20:15 Βαλαωρίτου 18, 7ος Όροφος. Τηλ.: 2310533859, peirama18@gmail.com

ΓΡΑΦΙΣΤΕΣ _ Γραφίστας/εικονογράφος αναλαμβάνει το στήσιμο καθώς και το σχε-

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΣΤΟ BOOKMARKS ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ, ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΝ, ΑΓΓΕΛΙΕΣ. ΜΕΧΡΙ 25 ΛΕΞΕΙΣ, ΜΟΝΟ ΜΕ 5 ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. info@haramada.com

www.biblionet.gr

ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ

ΟΛΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ • 150.000 ΒΙΒΛΙΑ ON LINE • ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ • 80.000 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ

Ένα εργαλείο που διαθέτει δωρεάν το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στους επαγγελματίες και στους φίλους του βιβλίου • 400.000 επισκέπτες το μήνα • Περισσότερα από 40 on-line βιβλιοπωλεία λειτουργούν ήδη με βάση τη ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ: www.books.gr (Ελευθερουδάκης), www.papasotiriou.gr, www.estiabookstore.gr, www.patakis.gr, www.evripidis.gr, www.florasfun.gr, www.bibliotopia.gr, www.allbooks.gr, www.bazaarbooks.gr, www.perizitito.gr www.libro.gr, www.govostis.gr, www.odisseas.gr, www.tsamantakis.gr, www.ekfrasi.com.gr, www.bookexperts.gr, www.aboutbooks.gr, www.vivliofono.gr, www.nikoletakis.gr, www.diethnesbooks.gr, www.thebookstore.gr, www.booksingreek.gr, www.diaspora.gr, www.lemoni.gr, www.bibliopolio.gr, www.booksfromgreece.gr, www.pharos-books.gr, www.oionos.com (Κούτρας, Λαμία), www.bigbook.gr (Δοκιμάκης, Ηράκλειο), www.bibliagora.co.uk (Λονδίνο), www.e-kinitro. gr (Κάντα, Κέρκυρα), www.tsiopelakos.gr (Tσιοπελάκος, Τρίκαλα), το εσωτερικό δίκτυο των βιβλιοπωλείων Fnac, Public (Γερμανός) και Μetropolis... και άλλα 70 ετοιμάζονται

Διατίθεται δωρεάν και σε CD-ROM  στο γραφείο του ΕΚΕΒΙ στη ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα) Πληροφορίες: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ Αθανασίου Διάκου 4 117 42 Αθήνα, τηλ.: 210-9200300, www.ekebi.gr

bookmarks pages 42_43

ΔΟΚΙΜΙΑ Ντεληθέος, Ανδρέας Α. Απόπειρες διαλόγου Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, σελ. 170 € 10 / 978-960-399-925-6

Βαλτινός, Θανάσης Κρασί και νύμφες Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 335 € 18 / 978-960-05-1442-1

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Συλλογικό έργο Time for Kids: Μεσαίωνας Έθνος, σελ. 64

Συλλογικό έργο Time for Kids: Σύμπαν Έθνος, σελ. 64

Συλλογικό έργο Αξιοποίηση της ιστορίας των μαθηματικών στη διδασκαλία των μαθηματικών Ζήτη, σελ. 304 € 21 / 978-960-456-182-7

Συλλογικό έργο Σου μιλάω... για γράμματα Ελληνική Παιδεία Α.Ε., σελ. 80 978-960-296-168-1

Συλλογικό έργο Σου μιλάω για γράμματα Ελληνική Παιδεία Α.Ε., σελ. 80 € 16,6/ 978-960-296-167-4

Αντωνίου - Κρητικού, Ιωάννα Ελληνικά με χειρονομίες και εκφράσεις Ελληνικά Γράμματα, σελ. 94 € 14 / 978-960-19-0492-4

βιβλιογραφικό δελτίο 9-13.11.2009 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ

Συλλογικό έργο Κερδίστε τηλεφωνώντας Σταμούλη Α.Ε. σελ. 138 € 13,8 / 978-960-351-800-6

Μαγνήσαλης, Κώστας Γ. Η άγρια ιδέα Δρόμων, σελ. 191 € 15,68 / 978-960-694-051-4

Ξαρχάκος, Κωνσταντίνος Ι.

Microsoft Office 2007 Άβακας σελ. 972

Συλλογικό έργο Scientifica Ελευθερουδάκης, σελ. 512 € 58 / 978-3-8331-5508-6

Συλλογικό έργο Η συμβολή της νομολογίας στην εξέλιξη του δικαίου περιβάλλοντος, Βιώσιμη ανάπτυξη Σάκκουλας Εκδόσεις Α.Ε., σελ. 250 € 25 / 978-960-445-481-5

Φυτολογία Ζήτη, σελ.256 € 31,35 / 978-960-456-173-5

Θωμαΐδης, Γιάννης Μαθηματικά και εξετάσεις Ζήτη, σελ. 128 € 12,54 / 978-960-456-181-0

Τσακίρης, Αργύρης Ν. Ελληνική οινογνωσία Ψύχαλος, σελ. 616 € 79 / 978-960-8455-67-2

Βασικές αρχές της προπόνησης με αντίσταση Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, σελ.759 € 150 / 978-960-399-924-9

Festa, Egidio Γαλιλαίος Μεταίχμιο, σελ. 304 € 20 / 978-960-455-669-4

Pankow, Gisela Ο άνθρωπος και η ψύχωσή του Καστανιώτη, σελ. 336 € 20 / 978-960-03-5005-0

Lacan, Jacques Η οικογένεια Καστανιώτη, σελ. 120 € 12 / 978-960-03-5004-3

Κιλιπίρης, Φώτης Αειφόρος τουριστικής ανάπτυξη Δίσιγμα, σελ. 192 € 20 / 978-960-99048-0-3

Ντζιός, Κωνσταντίνος Γ. Κριτήρια αξιολόγησης στην ανάπτυξη εφαρμογών σε προγραμματιστικό περιβάλλον Σαββάλας, σελ. 206 € 9,7 / 978-960-449-897-0

Συλλογικό έργο Filomathix: Επιστήμες της Γης Η Καθημερινή, σελ. 56 978-960-475-088-7

Καρδαμίτση - Αδάμη, Μάρω Palaces in Greece Μέλισσα, σελ. 300 € 78 / 978-960-204-289-2

Καρδαμίτση - Αδάμη, Μάρω Ανάκτορα στην Ελλάδα Μέλισσα, σελ. 300 € 78 / 978-960-204-283-0 Πιλάτος, Πάνος The Dark Side Project Οξύ, σελ. 176

€ 16/ 978-960-436-264-6 Ζαχαράκις, Χρήστος Γ.

A Catalogue of Printed Maps of Greece 1477-1800

Adventure, σελ. 355 € 150 / 978-960-87792-4-2 Μαρκατσέλας, Μανώλης Μαθαίνετε εύκολα Joomla Ξαρχάκος, σελ. 412 € 36 / 978-960-99070-0-2

Συλλογικό έργο Οι βίαιες πράξεις και η λογική τους Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 241 € 20 / 978-960-15-2270-8

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ Το ημερολόγιο του μικρού Νικόλα, 2010 Σύγχρονοι Ορίζοντες, σελ. 28 € 15,5 / 978-960-398-290-6 Ημερολόγιο 2010: 365 ημέρες με το μικρό Νικόλα

Σύγχρονοι Ορίζοντες, σελ. 200 €16,5 / 978-960-398-291-3

Μουσικό ημερολόγιο 2010 Modern Times € 19,9 / 978-960-691-635-9 ΙΣΤΟΡΙΑ Δρεττάκης, Μανόλης Γ. Άγιον Όρος Εν πλω , σελ. 165 € 10 / 978-960-6719-59-2

Παληκίδης, Άγγελος Α. Ο ρόλος της εικόνας στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (1950-2002) Κυριακίδη Αφοί, σελ. 716 € 32 / 978-960-467-136-6

Galula, David Αντεπαναστατικός πόλεμος Οδυσσέας, σελ. 204 € 15,68 / 978-960-210-564-1

Robson, Stuart Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος Πατάκη, σελ. 352 € 19 / 978-960-16-3370-1

Τζανακάρης, Βασίλης Ι. Στο όνομα της προσφυγιάς Μεταίχμιο, σελ. 576 € 25 / 978-960-455-614-4

Bergreen, Laurence Μάρκο Πόλο Ψυχογιός, σελ. 512 € 25 / 978-960-453-623-8

Bergreen, Laurence Μαγγελάνος Ψυχογιός, σελ. 520 € 25 / 978-960-453-621-4

Wallace, David J. Βρετανική πολιτική και αντιστασιακά κινήματα στην Ελλάδα Ωκεανίδα, σελ. 160 € 12 / 978-960-410-583-0

Hastings, Max Νέμεσις Ψυχογιός, σελ. 848 € 29,9 / 978-960-453-622-1

Καραβά, Ζαχαρούλα Το περιοδικό για παιδιά και νέους “Απ’ όλα” Καραβά, Ζαχαρούλα Χ., σελ. 44 € 10 / 978-960-91451-2-1

Ξεπαπαδάκος, Γιώργος Μανιάτες Έθνος, σελ. 143

978-960-8305-47-2

Όσα μου είπαν τα σαρακατσάνικα τραγούδια Τυπωθήτω, σελ. 157 € 16 / 978-960-402-358-5

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ Καλούδης, Θοδωρής Α. Πες το έντιμα και απλά Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, σελ. 141 € 10 / 978-960-14-2063-9

Olweus, Dan Εκφοβισμός και βία στο σχολείο Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου, σελ. 158 € 17,77 / 978-960-87296-7-4

Κουράκης, Νέστωρ Ε. Κλασικά ιδεώδη για μια σύγχρονη παιδεία Ροές, σελ. 162 € 14 / 978-960-283-310-0

Βενιέρης, Δημήτρης Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική και κοινωνικά δικαιώματα Ελληνικά Γράμματα € 29 / 978-960-19-0494-8

Παπαδάτος, Πέτρος Η τρομοκρατία Ηριδανός, σελ. 296 € 18,81 / 978-960-335-169-6

Poulet, Bernard Το τέλος των εφημερίδων και το μέλλον της ενημέρωσης Πόλις, σελ. 288 € 18 / 978-960-435-250-0

Πούλκου, Σάσσα Ε.

Oscar Wilde: Είμαι ο έρωτας που δεν τολμά να πει το όνομά του

Αλεξάνδρεια, σελ. 119 € 10,45 / 978-960-221-454-1 ΚΟΜΙΚΣ Burton, Tim Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης Οξύ, σελ. 46 € 15 / 978-960-436-256-1 ΚΡΙΤΙΚΗ

Powell, Barry B. A New Companion to Homer Παπαδήμας, σελ.929 € 90 / 978-960-206-571-6

Συλλογικό έργο

Φουστάνος, Γεώργιος Μ. Ελληνικά νεότευκτα δεξαμενόπλοια Αργώ Εκδοτική 978-960-89400-8-6

Παπαμιχαήλ, Γιάννης 1969-Αλίκη Ψυχογιός, σελ. 204 € 29,9 / 978-960-453-663-4

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ Mitchell, James Η πρώτη μου μαγειρική Ψυχογιός, σελ. 64 € 11 / 978-960-453-587-3 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Διαλεχτής Ζευγώλη-Γλέζου, Πέτρου Γλέζου μνήμη

Ευθύνη, σελ. 210 € 15,68 / 978-960-8150-53-9

Καργάκος, Σαράντος Ι. Κ. Π. Καβάφης: Η νεώτερη αιγυπτιακή σφίγγα Αρμός, σελ. 323 € 18 / 978-960-527-538-9

Spanheim, Ezechiel Η ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας Κοροντζής, σελ. 126 € 10,45 / 978-960-8031-62-3

ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ

Vidal - Naquet, Maud Greece Star & Secret Islands Economia Publishing, σελ. 200 € 29 / 978-960-8386-93-8

Φουστάνος, Γεώργιος Μ. Ελληνικά λιμάνια 1900-1940 Αργώ Εκδοτική 978-960-89400-7-9

Βαρλάμης, Ευθύμιος Ξαναγίνε Έλληνας Ιανός, σελ. 220 € 17 / 978-960-6882-14-2

Λιάπης, Άγγελος Αθώα εγκλήματα Ιανός, σελ. 344 € 18 / 978-960-6882-12-8

Μάστορη, Βούλα Το παραμύθι των ψυχών Πατάκη, σελ. 392 € 19 / 978-960-16-3522-4

Μωραϊτίδης, Αλέξανδρος Χριστουγεννιάτικα διηγήματα Πατάκη, σελ. 120 € 7,9 / 978-960-16-3189-9

Συμεωνίδου - Αλ Μαντίλ, Αλεξάνδρα Ο γιος του Σαουδάραβα Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, σελ. 367 € 18 / 978-960-14-2015-8

bookmarks

βιβλιογραφικό δελτίο 9-13.11.2009

pages 44_45

Σκαργιώτης, Μάνθος Ένα κλειδί, τρεις πόρτες Μεταίχμιο, σελ. 312 € 16 / 978-960-455-683-0

Μανδάλη, Μαίρη Αλήθειες κρυμμένες, σημάδια ανεξίτηλα Διόπτρα, σελ. 352 € 17/ 978-960-364-396-8

Συλλογικό έργο Ανθολογία διηγήματος Καστανιώτη € 13 / 978-960-03-4998-6

Ζόμπολας, Τάσος Β. Χώμα και νερό Καλέντης, σελ. 105 978-960-219-226-9 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Βραχάλη, Ελεάνα Αποσιωπητικά Ελευθερουδάκης, σελ. 224 € 23 / 978-960-200-139-4

Ρίτσος, Γιάννης Διάδρομος και σκάλα Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, σελ.45 € 10 / 978-960-7894-39-7

Σακκάτος, Βαγγέλης Ο ποιητής Νίκος Καββαδίας Δρόμων, σελ. 52 € 7,32 / 978-960-694-052-1

Ειρηνάκης, Νίκος Σύντομα όλα θα καίγονται και θα φωτίζουν τα μάτια σου

Ροές, σελ. 80 € 10 / 978-960-283-312-4

Ρεούσης, Κώστας Ο κρατήρας του γέλιου μου

Φαρφουλάς, σελ. 80 € 6,27 / 978-960-98578-8-8

Καλοζώης, Γιώργος Η κλίση του ρήματος Φαρφουλάς, σελ. 80 € 7,3 / 978-960-98578-9-5

Ξούριας, Γιάννης Ασπράδια Φαρφουλάς, σελ. 80 € 6 / 978-960-98578-6-4

Τριανταφύλλου, Κωστής Η. ν Τριανταφύλλου, Κωστής Η., σελ. 20 € 5 / 978-960-931601-9

Οικονομίδου, Χριστίνα Matthew και Shirley Απόπειρα, σελ. 75 € 9 / 978-960-537-112-8 ΝΟΜΙΚΑ

Μανιτάκης, Αντώνης Ν. Τι είναι πολίτευμα Σαββάλας, € 12,7 / 978-960-449-517-7 Φίλιος, Παύλος Χ. Νομική μεθοδολογία Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 202 € 20 / 978-960-15-2275-3

Καρράς, Αργύριος Ποινικός κώδικας Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 303 € 13 / 978-960-15-2273-9

Καρράς, Αργύριος Κώδικας ποινικής δικονομίας Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 587 € 18 / 978-960-15-2274-6

Καρράς, Αργύριος Η αναίρεση στην ποινική δίκη Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 425 € 40 / 978-960-15-2282-1

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΠΟΙΗΣΗ

Ελ Σίντ Μπαρμπουνάκης Χ., σελ. 226 € 14 / 978-960-267-131-3 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Merσt, Pierre Εκτός πραγματικότητας Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 221 € 12 / 978-960-05-1440-7

Durero - Koseoglu, Gisele Παράθυρα της πόλης Printa, σελ. 320 € 16 / 978-960-6624-26-1 Adams, Will Η έξοδος Ψυχογιός, σελ. 464 € 17,7 / 978-960-453-642-9 Napoli, Donna Jo Το χαμόγελο Άγκυρα, σελ. 360 978-960-422-811-9

Fitzek, Sebastian Το πείραμα Διήγηση, σελ. 276 € 17,99 / 978-960-7951-72-4

Wiggs, Susan Το καλοκαίρι στη λίμνη Bell/Χαρλένικ Ελλάς, σελ. 398 € 6 / 978-960-620-205-6

McPhee, Margaret Ο διαβολικός κόμης Bell/Χαρλένικ Ελλάς, σελ. 350 € 5 / 978-960-620-203-2

Kinsley, Michael Δημιουργικός καπιταλισμός Ψυχογιός € 17,7 / 978-960-453-644-3 ΠΑΙΔΙΚΟ

Η ονειροπόλα πασχαλίτσα Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-833-8

Το ανήσυχο κοτοπουλάκι Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-837-6

Το αστείο κουνελάκι Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-836-9

Το παιχνιδιάρικο σκυλάκι Σαββάλας € 12,7 / 978-960-449-835-2

Μπαλάσκα, Αλίκη Το πετροκάραβο Πολιτιστ.Ίδρυμα Ομίλ. Πειραιώς, σελ. 36 € 12,56 / 978-960-244-137-4

Ben 10: Εξωγήινη δύναμη Μίνωας, σελ. 32 € 6,99 / 978-960-481-108-3

Ben 10: Οδηγός δράσης του Μπεν 10 Μίνωας, σελ. 56 € 8 / 978-960-481-107-6

Ben 10: Αυτοκόλλητα όλο δράση! Μίνωας, σελ. 24 € 5,99 / 978-960-481-106-9

Ben 10: Το Όμνιτριξ. Το Κράκεν Μίνωας, σελ. 48 € 5 / 978-960-481-105-2

Ben 10: Απόλυτος ήρωας Μίνωας, σελ. 16 €3,7 / 978-960-481-109-0

Μια μέρα με τον μπαμπά Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 5 / 978-960-19-0497-9

Η Σταχτοπούτα και το ζαφειρένιο δαχτυλίδι Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 3,5 / 978-960-19-0514-3

Η Άριελ και το πολύτιμο κόσμημα από ακουαμαρίνα Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 3,5 / 978-960-19-0513-6

Ντακόλια, Ιωάννα Τα Χριστούγεννα του βασιλιά Σαλίγκαρου Άγκυρα, σελ. 32 € 13,9 / 978-960-422-831-7

Παίζω με τον Αη Βασίλη Άγκυρα, σελ. 8 € 1,2 / 978-960-422-832-4 Διακοπές με τον Αη Βασίλη Άγκυρα, σελ. 16 € 2,2 / 978-960-422-833-1

Κοντολέων, Μάνος Πολύτιμα δώρα Πατάκη, σελ. 32 € 14,7 / 978-960-16-3067-0

Το μεγάλο βιβλίο των πολεμιστών και ηρώων

Ψυχογιός, σελ. 320 € 16 / 978-960-453-574-3

Αγαπημένε μου Αϊ-Βασίλη περαστικά! Ψυχογιός, σελ. 28 € 14,4 / 978-960-453-571-2

Καββαδά, Μαριλένα Πρωτοχρονιάτικες καλικαντζαροσκανταλιές Διάπλαση, σελ. 40 € 15 / 978-960-6864-25-4

Το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη Ψυχογιός, σελ. 10 € 7,7 / 978-960-453-619-1 Η απίστευτη ιστορία του Αϊ-Βασίλη Ψυχογιός σελ. 14 € 13,3 / 978-960-453-585-9

Κανάκη, Στέλλα Θέλω μέλι Πορτοκάλι, σελ. 32 € 10 / 978-960-6664-28-1 Κυρίτση, Ιωάννα O καρχαρίας που έκανε το μάγκα Πορτοκάλι, σελ. 32 € 7,5 / 978-960-6664-29-8 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Συμεών, Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης Αφθαρσίας πηγή Εν πλω, σελ. 262 € 15 / 978-960-6719-61-5

Φάρος, Φιλόθεος Ταξίδι αυτοανακάλυψης Αρμός, σελ. 247 € 14 / 978-960-527-537-2

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Carlson, Richard Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα νιόπαντροι

Ελληνικά Γράμματα € 13,5 / 978-960-19-0503-7

Carlson, Richard

Οξύ, σελ. 208 € 16,9 / 978-960-436-239-4

Απολαύστε με στυλ το... Βερολίνο Οξύ, σελ. 208 € 16,9 / 978-960-436-195-3

ΤΕΧΝΗ

Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα στις σχέσεις

Ελληνικά Γράμματα € 13,5 / 978-960-19-0504-4

McKenna, Paul Νικήστε την αϋπνία Αλκυών € 14 / 978-960-326-163-6 Συλλογικό έργο Χορεύοντας με την τύχη Κριτική, σελ. 408 € 28 / 978-960-218-663-3 ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ

Jepson, Tim Φλωρεντία και Τοσκάνη 4π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε., σελ. 336 978-960-6883-88-0

Συλλογικό έργο Στερεά Ελλάδα: Παρνασσός: Δελφοί: Αράχοβα Έθνος, σελ. 129, € 3,5

Γκιώνα, Βαρδούσια, Παρνασσός Ανάβαση € 14 / 978-960-9412-04-9

Britten, Fleur Απολαύστε με στυλ το... Λονδίνο Οξύ, σελ. 256 € 16,9 / 978-960-436-229-5 Sullivan, Paul Απολαύστε με στυλ την... Πράγα

Γκραφ Μεταίχμιο, σελ. 352 € 32 / 978-960-455-705-9

Outsiders Μεταίχμιο, σελ. 264 € 30 / 978-960-455-696-0

Κιλεσσόπουλος, Απόστολος Οι αβάσταχτες Κυριακές της ζωγραφικής Νησίδες 978-960-8263-89-5 Συλλογικό έργο Βραβείο ΔΕΣΤΕ 2009 Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, σελ. 79 978-960-86973-8-6

Μιχαλάκης, Γιώργος Κ. Η ιατρική στην τέχνη Γράμμα, σελ. 294 978-960-98832-2-1 Πανόραμα ελληνικής χαρακτικής Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, σελ. 264 978-960-85229-2-3

Tupitsyn, Margarita Rodchendko - Popova Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, σελ. 79 978-960-9409-03-2

bookmarks pages 46_47

Adrian Colesberry How to make love to Adrian Colesberry Gotham Books (Penguin Group) Σελ. 224 Από το ιδανικό μέγεθος στήθους και το πώς προτιμά να του κάνουν στοματικό έρωτα, ως την αποκλειστικότητα στη σχέση και τον χωρισμό, το εγχειρίδιο χρήσης για υποψήφιους εραστές του Adrian Colesberry, γραμμένο από τον ίδιο, παρέχει οδηγίες με λεπτομέρειες που μπορεί να προκαλέσουν αμηχανία. Το εγχειρίδιο καταπιάνεται με όλες της πτυχές μιας σεξουαλικής σχέσης με το συγγραφέα, σαρκικές και φιλοσοφικές. Πατώντας στις προσωπικές προτιμήσεις και τα βιώματα του Adrian, οι περιγραφές συνοδεύονται ενίοτε από τα κατάλληλα διαγράμματα βοηθώντας τον αναγνώστη να ρίξει μια πιο ποσοτικοποιημένη ματιά στον εσώτερο κόσμο του συγγραφέα. Και ενώ το λεξιλόγιο και η θεματολογία μπορούν να φανούν πορνογραφικά, η αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο και η επίφαση του «τεχνικού εγχειριδίου» που διατηρεί το βιβλίο, εξουδετερώνουν γρήγορα

σπάνιες και παράξενες εκδόσεις το λεκτικό ναρκοπέδιο, ακόμη και όταν καλείστε να συμπληρώσετε τη λίστα με τα δέκα πράγματα που θα θέλατε να κάνει ο Adrian στον κ…λο σας. Μια σειρά από ανεκδοτολογικές πληροφορίες και ιστοριούλες από το παρελθόν του συγγραφέα κάνουν τον Adrian Colesberry ένα οικείο και συμπαθές πρόσωπο, το οποίο αναφέρεται στις προηγούμενες σχέσεις του με ευχάριστα χαϊδευτικά όπως η Ενθουσιώδης, η Υπέροχη, η Πρώτη, η Εξπέρ. Αν δεν ενοχληθείτε από τη γλώσσα και δεν αηδιάσετε με τις περιγραφές, θα απολαύσετε ένα έξυπνο, αστείο, άμεσο και μοναδικό ανάγνωσμα. Το βιβλίο λειτουργεί σε απρόσμενα πολλά επίπεδα, όπως το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος τον εαυτό του, πώς θυμάται το παρελθόν του, πώς βλέπει το άλλο φύλο και ακόμη περισσότερο το πόσο δύσκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί τα κίνητρα και τις επιθυμίες των άλλων. Τελικά είναι ακριβώς αυτό που υπόσχεται ο τίτλος του και εμείς ευχόμαστε στο συγγραφέα να κάνει τις γυναίκες που θα το διαβάσουν να πέσουν πιο εύκολα στο κρεβάτι και να ικανοποιήσουν πιο αποτελεσματικά τον Adrian Colesberry.

.......

Χρήστος Σιντόρης

G. Menson – I.K. Auguarte Econometrics: Trade expansion of the USA and inflatial after–effects Πρώτη έκδοση: 1908 Columbia University Editions, 1923 Αγγλικά, σελ. 812 (Δυστυχώς το εξώφυλλο της έκδοσης που υπάρχει στα χέρια μας είναι κατεστραμμένο) Το μνημειώδες σύγγραμμα των δύο κορυ-

φαίων καθηγητών Οικονομετρίας του Πανεπιστημίου Columbia, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, αναλύει με ακρίβεια τα πληθωριστικά φαινόμενα που παρουσιάστηκαν στις οικονομίες της αμερικανικής ηπείρου και ειδικότερα των ΗΠΑ στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Οι Manson και Auguarte, ξεκινούν δυναμικά το σύγγραμμά τους με μια, αντί προλόγου, ιστορική αναδρομή στην εμπορική ιστορία της ηπείρου από την ίδρυση των ΗΠΑ (1776) ως και την ανεξαρτησία της Βραζιλίας (1822). Η λεπτομερής καταγραφή των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των χωρών της Βορείου Αμερικής – στην αρχή – και όλης της ηπείρου στη συνέχεια δημιουργεί την απαραίτητη γνωστική υποδομή ώστε ο αναγνώστης να μπορέσει να μεταβεί στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. Η συνθήκη Webster – Ashburton και η ομαλοποίηση των σχέσεων ΗΠΑ – Καναδά είναι προανάκρουσμα μιας μακράς περιόδου εμπορικών ανταλλαγών ανάμεσα στις δυο χώρες. Αυτό είναι το ακρογωνιαίο γεγονός (key point) από το οποίο, κατά τους συγγραφείς, ξεκινά η πληθωριστική ανηφόρα η οποία θα απασχολήσει το δεύτερο κεφάλαιο της μελέτης αυτής. Η ατυχής προεδρία Buchanan και τα φιλόδοξα ανοίγματα στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική ανοίγουν το επόμενο κεφάλαιο το οποίο, επεξηγεί τους μηχανισμούς πληθωριστικών διορθώσεων που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια του αμερικάνικου εμφυλίου. Είναι ρηξικέλευθες – εμφανώς επηρεασμένες από τις αντίστοιχες διαφωνίες του Marx – οι τοποθετήσεις των συγγραφέων έναντι της ερμηνείας του Adam Smith για τη σχέση εμπορίου και πληθωρισμού. Εξετάζοντας την

μηχανική του εμπορικού πληθωρισμού (trade inflation) οι Menson και Auguarte δε διστάζουν να αντλήσουν επιχειρήματα από τον Ricardo και τους βρετανούς εργατιστές (labourists). Το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου εξηγεί πως οι κρίσεις (panics) του 1873-79 και του 1893 σε συνδυασμό με τους παγωμένους εμποροπληθωρισμούς των νοτιοαμερικανικών οικονομιών οδήγησαν στον Αμερικανοϊσπανικό πόλεμο του 1898. Η επεκτατική οικονομική πολιτική του McKinley και η γεωγραφική επέκταση των εμπορικών ζωνών επιρροής των ΗΠΑ κλείνουν, ως απόδειξη της ορθότητας του μοντέλου τους, την εργασία των Menson και Auguarte. Ο επίλογος της έκδοσης του 1923 αναφέρει τη σημασία που είχε το έργο τόσο για τους παραδοσιακούς οικονομολόγους των δύο πλευρών του ατλαντικού (Keynes, De Raet, Fisher) καθώς και τις εκτενείς αναφορές σε έργα μεταγενέστερων οικονομολόγων και πολιτικών επιστημόνων (Carrot – Guivanche, Kelps, Κonstantinev, Flemrich). Το βιβλίο, στην αρχή φιλικό προς τον μη ειδικό, προχωρά γρήγορα σε μια πιο βαθιά προσέγγιση η οποία απαιτεί την ολοκληρωτική αφοσίωση του αναγνώστη. Παρότι δύσκολο στη γλώσσα (η χρήση ενός λεξικού ορολογίας όπως το Pattibond & Jeffrey’s επιβάλλεται μετά το πρώτο κεφάλαιο) η παράλληλη αφήγηση ιστορικών γεγονότων και οικονομικών εξελίξεων κάνει το διάβασμα απολαυστικό. Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, πως το έργο αυτό ήταν ένα από τα βασικά όπλα των Heckscher – Ohlin στην απόπειρα τεκμηρίωσης του μοντέλου τους.

Μιχάλης Ασλανάς

Το μουσικό περιοδικό Muzine κυκλοφορεί! Αναζητήστε το σε βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία σε όλη την Ελλάδα

Κεντρικό Αφιέρωμα: Μουσική και Λογοτεχνία Γράφουν: Χίλντα Παπαδημητρίου, Μαρία Μαρκουλή, Ελένη Μητσιάκη, Loan me a dime, Βίκυ Στρατάκη, Χρήστος Δουκάκης, Νεκτάριος Λαμπρόπουλος