Bookmarks 02

ΟΙ ΣΚΙΕΣ μοιαζουν ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.

bookmarks 02 εβδομαδιαιο free press για το βιβλιο

νεεσ κυκλοφοριεσ παρουσιασεισ συνεντευξεισ Ατζεντα αγγελιεσ 2 - 8 Δεκ. 2009 issn 1792-1120

Το μουσικό περιοδικό Muzine κυκλοφορεί! Αναζητήστε το σε βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία σε όλη την Ελλάδα

Κεντρικό Αφιέρωμα: Μουσική και Λογοτεχνία Γράφουν: Χίλντα Παπαδημητρίου, Μαρία Μαρκουλή, Ελένη Μητσιάκη, Loan me a dime, Βίκυ Στρατάκη, Χρήστος Δουκάκης, Νεκτάριος Λαμπρόπουλος

MÈ· ÌÂÁ¿ÏË ÚÔÛÊÔÚ¿ ÛÙÔ˘˜ ·Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ - Ì˯·ÓÈÎÔ‡˜ - ÛÔ˘‰·ÛÙ¤˜

1+1 ¢øƒ√!

ªÂ ÙËÓ ·ÁÔÚ¿ ÂÓfi˜ ‚È‚Ï›Ô˘

·fi Ù· ·Ú·Î¿Ùˆ ∏ ÚÔÛÊÔÚ¿ ÈÛ¯‡ÂÈ ˆ˜ ÙËÓ 30-1-2010.

¡∂√

+¢øƒ√ ‚È‚Ï›Ô ·Í›·˜ 25 €!

MO§π™ ∫À∫§√º√ƒ∏™∂

Û‡Á¯ÚÔÓ˜ ÂÏÏËÓÈΤ˜ ηÙÔÈ˘ ∂È̤ÏÂÈ· ¡π∫√™ ∫∞§√°∏ƒ√À MÈ· ‰È·‰ÚÔÌ‹ ÛÙË Û‡Á¯ÚÔÓË ÂÏÏËÓÈ΋ ·Ú¯ÈÙÂÎÙÔÓÈ΋ ̤۷ ·fi ¤ÚÁ· ÂÈÊ·ÓÒÓ ∂ÏÏ‹ÓˆÓ ·Ú¯ÈÙÂÎÙfiÓˆÓ. ñ ªÂ ÂÈÛ·ÁˆÁÈÎfi ÛËÌ›ˆÌ· ñ ªÂ Û¯¤‰È· (ηÙfi„ÂȘ-fi„ÂȘ) ñ ªÂ Ïo‡ÛÈÔ ÊˆÙÔÁÚ·ÊÈÎfi ˘ÏÈÎfi ™¯‹Ì·: 21x29 cm, ™ÂÏ.: 512

ÌfiÓÔ 50 €

+¢øƒ√ ∞•π∞™ 25 €

™Y°XPONH E§§HNIKH APXITEKTONIKH

ÂÈϤÍÙ ÙÔ ‰ÒÚÔ ·Ó¿ÌÂÛ· ·fi ÙÔ˘˜ Ù›ÙÏÔ˘˜: ·) ™‡ÁxÚÔÓÔÈ ∞ÌÂÚÈηÓÔ› ∞Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ ‚) ™‡ÁxÚÔÓÔÈ ∞ÛÈ¿Ù˜ ∞Ú¯ÈÙ¤ÎÙÔÓ˜ ∂È̤ÏÂÈ· ¡π∫√™ ∫∞§√°∏ƒ√À

ñ MÈ· ·ÓÙÈÚÔÛˆ¢ÙÈ΋ ·ÓıÔÏfiÁËÛË Ù˘ ·Ú¯ÈÙÂÎÙÔÓÈ΋˜ ÙˆÓ ÙÂÏÂ˘Ù·›ˆÓ ÂÙÒÓ ÙÔ˘ 20Ô‡ ·ÈÒÓ· ÛÙË ¯ÒÚ· Ì·˜. ñ T· ¤ÚÁ·, Î·È ÛÙÔ˘˜ 5 ÙfiÌÔ˘˜ Ù˘ ÛÂÈÚ¿˜, ·ÚÔ˘ÛÈ¿˙ÔÓÙ·È ·Ó·Ï˘ÙÈο, Ì ÌÂÁ¿ÏÔ ·ÚÈıÌfi ÁÚ·ÌÌÈÎÒÓ Û¯Â‰›ˆÓ Î·È ÊˆÙÔÁÚ·ÊÈÒÓ.

°È· ·Ú·ÁÁÂϛ˜: ÙËÏ. 2310 277113, 2310640755-6 Fax: 2310264856 info@malliaris.gr www.malliaris.gr

bookmarks pages 4_5

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Περιοδικό Bookmarks ISSN: 1792-1120 Ιδιοκτήτης/Εκδότης/Διευθυντής/Υπεύθυνος σύμφωνα με τον νόμο: Νεκτάριος Λαμπρόπουλος Αρχισυντάκτης: Γιάννης Πλιώτας Συντάκτες: Λευτέρης Αδαμίδης, Γιάννης Αντάμης, Νίκος Αραπάκης, Μαρία Γεωργοπούλου, Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Γκιούλος, Νόρα Δημοπούλου, Αλέξης Καυγάς, Εβίτα Λύκου, Κατερίνα Μαλακατέ, Μαρία Μπακοπούλου, Βαγγέλης Μπέκας, Κίκα Ολυμπίου, Δέσποινα Παναγιωτοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου, Στέλλα Πεκιαρίδη, Δημήτρης Σαρρής, Ευαγγελία Σολωμού, Μαρία Τσουκανά, Μάρκος Φράγκος, Συνεργασίες τεύχους: Γιάννης Πατίλης, Ελένη Γκίκα, Παναγιώτης Νούτσος, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Βασίλης Ρούβαλης, Γιάννης Σαχανίδης, Χρήστος Σιντόρης, Ράνια Ζουρνατζή, Τηλέμαχος Τσαρδάκας Υπεύθυνος τυπογραφείου: Μπινίκος Αντώνιος - “Δεκάλογος” Σχεδιασμός/Έκδοση/Διανομή: Εκδόσεις Χαραμάδα Ρήγα Φεραίου 168, 26222, Πάτρα Φωτογραφία Εξωφύλλου: Βασίλης Ζαβέρδας www.vassiliszaverdas.com Επικοινωνία: Τηλ. 2610342886 και 2610320169 info@haramada.com johnpliotas@gmail.com Επισκεφθείτε μας στο www.e-bookmarks.gr *ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Ο Δαίμων του τυπογραφείου χτύπησε για πρώτη φορά! Την κριτική για το βιβλίο του Φ. Δρακονταειδή έγραψε η Κατερίνα Μαλακατέ κι όχι ο Γιάννης Αντάμης.

Αντί-ποίηση από τον Γιάννη Πλιώτα “Χρόνια ο ουρανός ήτανε ένα δύσκολο χαρτί κρυμμένο μεσ΄ στην τσέπη μου”. Ο παραπάνω συγκινητικός στίχος είναι του σπουδαίου Μίλτου Σαχτούρη. Αν ψάχνετε να βρείτε τι δουλειά έχει εδώ, η εξήγηση είναι μάλλον απλή. Λειτουργεί ως στολίδι για τον πρόλογο του δεύτερου τεύχους του Bookmarks και παράλληλα ως αφορμή για να αναζητήσετε και αυτή την εβδομάδα λίγη από την κρυμμένη ομορφιά των λέξεων γύρω σας. Μπορεί να κρύβεται καλά κάτω από την πολύβουη ροή της καθημερινότητας, αλλά η ομορφιά υπάρχει για όσους είναι αποφασισμένοι να την αναζητήσουν. Πιστεύω ότι δεν έχετε ανοίξει τυχαία τις σελίδες μας, αν και αυτή τη στιγμή σίγουρα μας διαβάζετε σε ένα τυχαίο μέρος. Μπορεί να είστε στην ουρά του βιβλιοπωλείου, στη στάση του λεωφορείου, στο βαγόνι του μετρό, στο ταξί που διασχίζει την πόλη απ’ τη μια άκρη στην άλλη, στο ασανσέρ, σε κυλιόμενες σκάλες ή και ξαπλωμένοι ανάσκελα στο κρεβάτι σας. Όμως όπου κι αν βρίσκεστε τα μάτια σας ταξιδεύουν στις γραμμές και στις εικόνες μας, η Γη γυρίζει και μαζί της γυρίζουμε κι εμείς, ο καθένας για τους δικούς του σκοπούς και με τα δικά του όνειρα. Όπου κι αν βρίσκεστε θα διαβάζετε αυτά που έγραψα πριν λίγες μέρες, ολοκληρώνοντας μία μορφή ετεροχρονισμένης συνομιλίας. Δηλαδή όχι ακριβώς συνομιλίας, περισσότερο ένας μονόλογος είναι (στον οποίο μπορείτε να αποκριθείτε μέσω mail). Στην πρώτη μας παράσταση για τον Δεκέμβριο θα διαβάσετε πολλά και θαυμαστά στις σελίδες που ακολουθούν. Almanac, συνεντεύξεις, ημερολόγιο ανάγνωσης, σούπερ-ήρωες, το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στο βραβείο αναγνωστών, κριτικές, νέα, ατζέντα, παράξενα βιβλία, όσα έγραψαν οι καλεσμένοι μας, τα Γιάννενα, το βιβλιόφωνο, χίλια δυο και χίλια ακόμα. Κρατήστε ό,τι σας αγγίξει και πάνω απ’ όλα αυτό που γράφει στο εξώφυλλο: “οι σκιές μοιάζουν σκοτεινές, για τα παιδιά είναι παιχνίδι”. Δεν είναι βαθυστόχαστο και ούτε παίρνουμε όρκο ότι είναι μια μεγάλη αλήθεια, αλλά είναι κάτι που μας αρέσει. Η μεταμορφωτική δύναμη της φαντασίας είναι απεριόριστη και σε αυτή ακουμπάμε την πίστη μας. Στο τέλος της ημέρας και ενώ σιγά σιγά οι ρυθμοί επιβραδύνοντα όλοι συλλογιζόμαστε όσα κάναμε, είδαμε και αισθανθήκαμε τις προηγούμενες ώρες. Όπως και να ‘χει κανείς δεν μπορεί να μας πτοήσει. “Και σιωπηλά σαν τα βιβλία το φως της μέρας κλείνει”.

*Ο τελευταίος στίχος είναι του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Μαζί με τον στίχο του Σαχτούρη τους συνάντησα στο μυθιστόρημα του Νίκου Χρυσού “Το μυστικό της τελευταίας σελίδας” (εκδ. Καστανιώτη). Αυτή είναι η δική μου πρόταση για αυτή την εβδομάδα. ** Τον τίτλο αντι-ποίηση τον έχω κλέψει από την καλή φίλη μου Άννα Νιαράκη.

Β Ι Β Λ Ι Ο Π Ω Λ Ε Ι Α

Γιώργος Ζαρκαδάκης ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Ο Αλέξανδρος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα φοβερό οικογενειακό μυστικό, καλά κρυμμένο στο υπόγειο ενός μυστηριώδους βιβλιοπωλείου στην καρδιά της Αθήνας. Ένα συναρπαστικό θρίλερ μυστηρίου και μεταφυσικής.

Ελίζα Πολιτσοπούλου ΣΜΑΡΑΓΔΙΑ ΜΕ ΑΣΗΜΙ Ουροβόρος Κρίνος Βρικόλακες, άνθρωποι και λυκάνθρωποι συγκρούονται μέχρι θανάτου με φόντο το σύγχρονο Λονδίνο, το οποίο μαστίζεται από έναν θανατηφόρο ιό. Ένα σύγχρονο αστικό fantasy με συναρπαστική πλοκή, συνεχείς ανατροπές και έντονο το στοιχείο του μυστηρίου.

Γιάννης Γρηγοράκης Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ Με αγωνιώδη πλοκή και με αφήγηση που δίνεται σε δύο χρόνους, από την κλασική Αθήνα της εποχής του Πελοποννησιακού πολέμου στο Βερολίνο του 1929-31 παραμονές της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, το μυθιστόρημα αυτό συνδυάζει με δεξιοτεχνία την πολιτική με τα μαθηματικά.

Μαρκ Ντουγκέν ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ Το χρονικό της βύθισης του ρωσικού υποβρυχίου KURSK Γενιές ανθρώπων – αθώα θύματα στον τροχό της Ιστορίας. Ένα αποκαλυπτικό μυθιστορηματικό πανόραμα της σύγχρονης Ρωσίας, από τον Στάλιν στον Πούτιν.

Κατρίν Μιγιέ ΖΗΛΙΑ Η άλλη ζωή της Κατρίν Μ. Μετά το πολυσυζητημένο και πολυμεταφρασμένο βιβλίο της Η σεξουαλική ζωή της Κατρίν Μ., η Κατρίν Μιγιέ, παρουσιάζει σε μια χειμαρρώδη αφήγηση τον εφιάλτη της ζήλιας στη σχέση με τον σύζυγό της, συγγραφέα Ζακ Ανρί.

Κεν Κάλφους ΣΥΖΥΓΟΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ Μια εκρηκτική κοινωνική σάτιρα Μετά το Κομισάριο του διαφωτισμού, ο Κεν Κάλφους παρουσιάζει με σαρδόνιο χιούμορ την επεισοδιακή διάλυση ενός γάμου, με φόντο μια Αμερική που μετρά τις πληγές της.

Τζον Στάινμπεκ ΡΩΣΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Φωτογραφίες: Ρόμπερτ Κάπα Το Ρωσικό Ημερολόγιο, πρωτοεκδόθηκε το 1948 και αποτελεί μέχρι σήμερα ένα κλασικό δείγμα ταξιδιωτικής μαρτυρίας, αλλά και ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο.

www.kedros.gr

Σ Ε

Ο Λ Α

Τ Α

Κώστας Καβανόζης ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΤΟΥΤΟΥ Πεσμένη κι ανήμπορη στις μαργαρίτες της αυλής της μια αιωνόβια μαυροφόρα ατενίζει απέναντι, στην άλλη μεριά του ποταμού, τα μέρη της γέννησής της. Κι όλα τα σκεπάζει ο ήχος της γκάιντας που απλώνεται βακχικός παντού, καλώντας νεκρούς και ζωντανούς σ’ έναν ξέφρενο χορό.

σελιδοδείκτες pages 6_7

Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι πρέπει να διαβάζουμε μόνο βιβλία που μας δαγκώνουν και μας τσιμπούν. Αν το βιβλίο που διαβάζουμε δεν μας ταρακουνά βίαια σαν γροθιά στο κεφάλι, τότε γιατί να μπούμε καν στον κόπο ν’ αρχίσουμε να το διαβάζουμε; Αυτό που χρειαζόμαστε είναι βιβλία που μας γρονθοκοπούν σαν την πιο οδυνηρή συμφορά, σαν τον θάνατο κάποιου που αγαπάμε περισσότερο κι από τον εαυτό μας, που μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν να μας έχουν εξορίσει στα άγρια δάση, μακριά από κάθε ανθρώπινη παρουσία, σαν αυτοκτονία. Ένα βιβλίο πρέπει να είναι ο πέλεκυς για την παγωμένη θάλασσα που κουβαλάμε μέσα μας. Αυτό πιστεύω εγώ». Αυτά πιστεύει ο Alberto Manguel στην περίφημη «Ιστορία της ανάγνωσης». Επειδή ένα βιβλίο μπορεί και να είναι για μας η «ζαριά που καταλύει το τυχαίο». Αλλ’ επειδή, είπαμε, με ό,τι έχουμε διαβάζουμε, ό,τι είμαστε, για να μας συμβεί κάτι, θα πρέπει να το θελήσουμε, να είμαστε ήδη ανοιχτοί. «Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισχωρεί, δεν παραβιάζει» (γέρων Πορφύριος), και σε εποχές που συνηθίζουμε να βαδίζουμε τρέχοντας και όλοι μαζί, «ο μοναχικός αναγνώστης ίσως να είναι είδος προς εξαφάνιση». Ίσως και να έχει χάσει ήδη για πάντα «την απόλαυση αυτής της μοναξιάς». Την καταλυτική συνάντηση με ένα βιβλίο. Την ανάγνωση που, ως ζαριά, μπορεί και να καταλύσει το τυχαίο. Εκείνο που παραμένει, ανώδυνο κι ασήμαντο: «σκοτώνω τον χρόνο μου», διαβάζοντας ό,τι με κολακεύει ή ό,τι μου είναι οικείο, φοβάμαι, τελικά. Κι εδώ μπαίνει ο ρόλος μας. Η εντιμότητα, η ευθύνη μας, η ευχαρίστησή μας, εμείς: οι ενδιάμεσοι. Κολλημένοι ο ένας – ίσως- στις επιλογές του άλλου. Παρασυρμένοι από την βιαστική, εμπορική, εκδοτική λογική. Σε λίγους μήνες ένα βιβλίο σαν γιαουρτάκι πια, λήγει, παλιώνει. Αυτό που απομένει είναι ό,τι βγήκε, ό,τι διαφημίστηκε, ό,τι κάτι μας θυμίζει ή μας ευχαριστεί. Το «σημαντικό» και το «διαφορετικό» προυποθέτει και

βιβλίο επισκεπτών της Ελένης Γκίκα*

του Γιάννη Πατίλη*

Ρίσκο και Χρόνο. Κι η εποχή μας δεν είναι αυτής της λογικής. Πριν από μερικά χρόνια, ξεγελαστήκαμε άπαντες ότι ζούμε εκδοτική και δημοσιογραφική άνοιξη, όσον αφορά το βιβλίο. Βιβλία πολλά και σελίδες αρκετές. Το βιβλίο, προιόν, από τις διαφημίσεις φτάναμε ως και στα… αφιερώματα. Οι κατάλογοι των ευπωλήτων να σε φέρνουν πριν από το… εγκεφαλικό: Έκο και Μάγισσες, ίσα κι όμοια, «Με λένε Μαίρη και είμαι καλά» και Μπόρχες, μαζί! Η υποχρέωσή μας, να αναφερθούμε στα πάντα; Ή σε ό,τι αξίζει, και ποιος θα το αποφασίσει (και πώς) αυτό από μας; Η τραγική, αλλά και ευνοημένη τελικά θέση μου στο να «πατώ σε δυο βάρκες» (δηλαδή γράφω αλλά και διαβάζω) μου έχει αποκαλύψει με τρόπο ομολογουμένως οδυνηρό, πολλά. Αντί να δώσουν λύση, εντείνουν το δίλημμα: Επιλέγω ή παραθέτω ακρίτως; Και όταν επιλέγω, αυτοσχεδιάζω, ακολουθώ, ή αναζητώ, διότι εν γνώσει μου πια «μέσα στη φασαρία το χάνεις το σημαντικό;» Και πώς αγνοείς εκείνο για το οποίο γράφουν οι πάντες; Πώς γυρίζεις την πλάτη σου, όσον αφορά την κριτική, στο αναγνωστικό κοινό; Επ’ ουδενί βεβαίως η βιβλιοκριτική δεν μπορεί να είναι διαφήμιση, μπορεί όμως να είναι καθαρά προσωπική επιλογή: διαβάζω ό,τι μ’ αρέσει ή ό,τι εικάζω, ό,τι θα μ’ αρέσει και είμαι αρκούντως ανοιχτή: σε ό,τι καινούργιο, ακόμα και όταν μας υπερβαίνει. Αλλά «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», και φοβούμαι ότι συνήθως δεν συμβαίνει αυτό. Η σίγουρη… επιλογή- λύση, σε ελληνικά ή ξενόγλωσσα, το ήδη γνωστό! Ό,τι γνωρίζουμε, διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε, σαν φίδι που δαγκώνει την ίδια του την ουρά. Το διαφορετικό, απαιτεί κόπο και χρόνο, και η βραδύτης καθόλου δεν συνάδει με την βιαστική, γρήγορη, εύπεπτη εποχή. Με ανοιχτή καρδιά, μάλλον ο αεί κανόνας, για όλους: αναγνώστες και κριτικούς. Κι ο Χρόνος εδώ είναι για διασώσει ό,τι αξίζει. Ο μόνος, αξιόπιστος, τελικά, κριτής. *Δημοσιογράφος στην εφημ. Έθνος

Εδώ και μία δεκαετία περίπου, με τις νέες τεχνολογίες και το Διαδίκτυο, βρίσκομαστε μπροστά σε μια εντελώς νέα πραγματικότητα η οποία είναι αδύνατον να αφήσει ανεπηρέαστη την κατάσταση στον τύπο και φυσικά στα ίδια τα λογοτεχνικά περιοδικά τόσο στη χώρα μας όσο και παντού. Τα λογοτεχνικά περιοδικά ανήκουν ιστορικά και οργανικά στον λεγόμενο «Μικρό τύπο». Αποτελούσαν ανέκαθεν εκδοτικά εγχειρήματα προσώπων ή ομάδων στα οποία επικρατούσε σαφώς ο καλλιτεχνικός-εκφραστικός σκοπός έναντι οποιασδήποτε εμπορικής σκοπιμότητας. Με το Διαδίκτυο, στο οποίο η ανάγνωση όπως και η έκφραση είναι ελεύθερη και με ασήμαντο έως μηδενικό κόστος, οι καλλιτεχνικές-εκφραστικές ανάγκες των νέων ανθρώπων βρίσκουν μπροστά τους ένα συναρπαστικό πεδίο αυτόνομης παρουσίας. Μια οποιαδήποτε ιστοσελίδα με ποιήματα, διηγήματα, κριτικές και σχόλια είναι εν δυνάμει και στην πράξη ένα λογοτεχνικό περιοδικό με ιδιότυπη ρέουσα περιοδικότητα και με μεγάλη ποικιλία μορφών και κριτηρίων οργάνωσης. Στο παγκόσμιο χωριό έχουν ήδη ξεπηδήσει χιλιάδες τέτοιες προσπάθειες, ενώ δεκάδες περιοδικά του έντυπου κόσμου έχουν παράλληλα κατασκευάσει και τις ιστοσελίδες τους για τη διαδικτυακή τους παρουσία. Ωστόσο, όπως είναι επόμενο, η ευκολία με την οποία δημοσιεύει κανείς τα λογοτεχνήματά του στο Δίκτυο εν συνδυασμώ προς την απουσία κόστους και την έλλειψη, στη συντριπτική πλειοψηφία των αναλόγων εγχειρημάτων, κριτηρίων ποιότητας, έχουν δημιουργήσει μια χαοτική κατάσταση μέσα στην οποία η εκφραστική αμεσότητα και η ανεξέλεγκτη πληροφόρηση δρα εις βάρος της καλλιέργειας και της αισθητικής επεξεργασίας των κειμένων, που ήταν πάντα το δώρημα του εκλεκτού ερασιτεχνισμού πολλών παραδοσιακών λογοτεχνικών εντύπων. Η δημοσιότητα δεν είναι πια επιλεκτική. Η λογοτεχνία δεν μοιάζει πια με αγώνισμα. Το ξαναγράψιμο είναι η άγνωστη χώρα του Διαδικτύου. Αλλά όλα αυτά είναι απλώς η εικόνα του παρόντος. Βρισκόμαστε στα πρώτα-πρώτα βήματα μιας ασύλληπτης στις συνέπειές της επανάστασης, της οποίας πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να σκιαγραφήσει την πορεία και το μέλλον. Μία ή δύο γενιές μετά είναι πολύ πιθανόν να μην τυπώνεται τίποτα πια στο χαρτί, παρά μόνον για λόγους συλλεκτικούς ή αναμνηστικούς μιας παρελθούσης γουτεμβεργιανής εποχής. Μπορεί, επίσης, εξ αντιδιαστολής, μια εκτύπωση σε χαρτί να καταστεί κάποτε συνώνυμη ενός πράγματος σπάνιου, ακριβού και πολύτιμου. Μέχρι τότε τα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά, όπως παντού φυσικά και στην Ελλάδα, θα έχουν λόγο μόνον στο βαθμό που αυτό το ακριβό και πολύτιμο θα το κάνουν ευδιάκριτο, ενισχύοντας, απέναντι στο ακαταστάλαχτο ακόμα Διαδίκτυο, τον πόλο της επιλεκτικής δημοσιότητας, δηλαδή των απαιτητικών κριτηρίων καλλιέργειας και ποιότητας για τα κείμενα. *Εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού Πλανόδιον

BIB§IA ¶OY •EXøPIZOYN

¶AI¢IKH §O°OTEXNIA Jacques Salomé

EºH ¢E§I¢A-XA§KIO¶OY§OY

O ºI§O™ MOY O KENTAYPO™

TO ¶AI¢I BOY¢A™

EK¢O™EI™ MAKPH ñ ¶ATH™IøN 14, 7Ô˜ fiÚÔÊÔ˜, ™ÙÔ¿ º¤ÍË ñ 106 77 A£HNA, TËÏ.: 210 38 20 412, Fax. 210 38 24 338 www. ekdoseis-Makri.gr ñ email: makri@ekdoseis-makri.gr

bookmarks

συγγραφείς

pages 8_9

Γιάννης Μακριδάκης συνέντευξη στον Τηλέμαχο Τσαρδάκα Ο Γιάννης Μακριδάκης ζει μόνιμα στη Χίο και από εκεί γράφει με τον ήρεμο και τρυφερό του λόγο τις ιστορίες του. Ιστορίες για βουνά, για χωριά, για παρανόμους, για καλογέρους, για τον άνεμο, για τις εποχές, για τα ζώα, για τα φυτά... για πράγματα δηλαδή που περνάνε συνήθως μόνο από την άκρη του ματιού μας. Ο Γιάννης όμως, με πολύ προσοχή και φροντίδα, τα κρατάει ζεστά στην τσέπη του.

Γιάννης Μακριδάκης Η δεξιά τσέπη του ράσου Εστία, 2009 Η κρυστάλλινη αντανάκλαση μιας θολής επικαιρότητας στα άδολα μάτια ενός αναχωρητή. Την ώρα που ο κόσμος συνταράσσεται από τον εκωφαντικό θάνατο του αρχιεπισκόπου, ο μικρόκοσμος του μοναχού Βικέντιου γυρίζει γύρω από τον αγώνα του να κρατήσει στη ζωή τρία θνησιγενή κουτάβια. Έτσι απλά, μέσα από μια λιτή αντίστιξη ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, ο Μακριδάκης μας δίνει κάτι παραπάνω από ένα συμπαθές φιλοζωικό ανάγνωσμα. Μας φέρνει αντιμέτωπους με το λιγότερο, ίσως, εμπορικό θέμα, το ζήτημα της πίστης, όχι ως θεολογικό κατασκεύασμα, αλλά ως φάρμακο στην ασθένεια της ζωής, της πίστης στην ίδια τη ζωή. Σε μια ζωή, όπως αυτή που ο Βικέντιος σχεδόν ενσωματώνει, φυλάσσοντάς την βαθειά μέσα στη δεξιά τσέπη του ράσου του. Ο συγραφέας, μέσα από την -γνήσια απόγονο της λογοτεχνικής μας παράδοσης- γραφή του, δεν καταδεικνύει απλώς το μεγάλο αναδεικνύοντας το μικρό, αλλά συναγωνίζεται τον ίδιο τον ήρωά του στην αγωνιώδη και μυστικιστική ανάλυση του παραλογισμού της πραγματικότητας.

Γιάννης Αντάμης

Απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη “Η δεξιά τσέπη του ράσου: “Νοέμβρης ήτανε του ‘84 σαν έφτασε πρώτη φορά ο Βασίλης στ’ ακρωτήρι, έφηβος, με αγάπη ακατέργαστη για τη ζωή του μοναχού. Έλα, βρε παιδί μου, και σε περίμενα, του ’χε πει ο γέροντας ανοίγοντας τα χέρια του και ο μικρός αναθάρρησε, σκέφτηκε πως η Παναγιά είχε στείλει σημάδι. Πανευτυχής, τακτοποίησε τη φτωχή πραμάτεια του μες στο ετοιμόρροπο κελί που του δώσανε και αδημονούσε να ζήσει τη μέρα της κουράς. Τον βάφτισαν Βικέντιο, μα γρήγορα αποδείχτηκε πως η καλογερική ήτανε βαριά κι αυτός ανήψητος. Η παρθενία και η φτώχεια καλά, ποτέ του δεν αντάμωσε έρωτες και πλούτη, δεν είχε τι να του λειφτεί και τι να νοσταλγήσει. Η υπακοή όμως; Καλογερόπαιδο στα

δεκαεφτά, πώς να μπει σε καλούπι; Του ‘λαχε κι ένας γούμενος σκληρός και ιδιότροπος. Τους μοναχούς τους ήθελε μόνο για να μαυρίζουνε τον τόπο ολόγυρά του. Μαύρα αντρείκελα. Τους παίδευε, τους είχε νηστικούς, καλόγεροι είμαστε, τους έλεγε, δεν επιτρέπεται να τρώμε, ούτε να ‘χουμε πολυτέλειες. Μα ό,τι πιότερο από το ξεροφάγι κι ένα σανιδοκρέβατο ήτανε πολυτέλεια. Κάθε μεσημέρι στην τράπεζα μετρούσε τις μπουκιές τους. Στη δεύτερη σηκωνότανε ολόρθος και το γεύμα απόσωνε. Ο αναγνώστης ίσα που προλάβαινε ν’ αρχίσει, κι έκοβε κι αυτός απότομα τη μουρμούρα. Απομένανε τα τσανάκια τους γεμάτα και τα στομάχια αδειανά.”

..................................................

O Γιάννης Mακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Xίο και σπούδασε Mαθηματικά. Aπό το 1997, που ίδρυσε το Kέντρο Xιακών Mελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Xίου, οργανώνει τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα του Kέντρου, επιμελείται τις εκδόσεις του και διευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό Πελινναίο. Έχει γράψει τα βιβλία Συρματένιοι, ξεσυρματένιοι· όλοι. Xιώτες πρόσφυγες και στρατιώτες στη Mέση Aνατολή: Mαρτυρίες 1941-1946 (εκδ. K.X.M., Πελινναίο 2006) και 10.516 μέρες: Iστορία της νεοελληνικής Xίου 1912-1940, ιστορικό αφήγημα (εκδ. K.X.M., Πελινναίο 2007).

συνέντευξη

“Για μένα περισσότερο ενδιαφέρον έχει η ζωή και κυρίως οι άνθρωποι που πήραν λοξή πορεία στον βίο τους.”

Η δεξιά τσέπη του ράσου είναι ένας ήρεμος ύμνος στη φύση, στην άδολη αγάπη και στην ξεχασμένη τρυφερότητα. Φαίνεται ότι διψάμε για τέτοιες ιστορίες. Περίμενες ότι θα πάει τόσο καλά στις πωλήσεις; Σε ενδιαφέρουν οι επιδόσεις και οι αριθμοί του βιβλίου; Αυτό διαπίστωσα κι εγώ. Ότι το αναγνωστικό κοινό διψάει για ιστορίες ανθρώπινες, που αναδεικνύουν την ψυχή και τα αγνά αισθήματα, τα καταπιεσμένα από τη σύγχρονη πραγματικότητα. Βέβαια και το περίμενα ότι θα πάει καλά το βιβλίο αφού πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι σε θέση να διακρίνει και να αναγνωρίσει την αγνότητα διότι την έχουμε μέσα μας, είναι πρωτογενές συστατικό της ύπαρξής μας και μας έλκει όσο φαύλοι και αν έχουμε εξελιχθεί στη ζωή μας. Όσο για τις επιδόσεις, και βέβαια με ενδιαφέρουν, όπως ενδιαφέρουν κάθε δημιουργό. Είναι μια ένδειξη για το πόσοι άνθρωποι έγιναν κοινωνοί της σκέψης του.

Πώς είναι η ζωή στη Χίο; Υπάρχουν περισσότερο πράγματα που σου λείπουν ή πράγματα που δε θα έβρισκες πουθενά αλλού; Η Χίος συνδυάζει την ήρεμη ζωή μιας επαρχιακής πόλης και τα θέλγητρα ενός ελληνικού νησιού. Νομίζω ότι είναι τυχεροί οι άνθρωποι που ζουν σε τέτοια μέρη. Αναμφισβήτητα βιώνουν ομορφιές που δεν θα τις έβρισκαν σε μια μητρόπολη, ταυτόχρονα όμως δεν βρίσκονται σε άμεση επαφή με τις εξελίξεις σε όλους τους τομείς. Το καλό με τη Χίο είναι ότι από εκεί μπορεί κανείς να μεταβεί με τρόπο φθηνό και εύκολο στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη. Επίσης με τρόπο εύκολο αλλά όχι φθηνό μπορεί να μεταβεί στην Αθήνα. Με τρεις μεγάλες πόλεις λοιπόν σχετικά κοντά μας νομίζω ότι όσοι έχουν την επιθυμία να ενημερώνονται για τις σύγχρονες τάσεις δεν χάνουν έδαφος διαμένοντας μόνιμα στο νησί.

Πώς καταφέρνει ένας συγγραφέας που ζει σε ένα νησί μακριά από την Αθήνα, (μακριά δηλαδή από τις πολλές δημόσιες σχέσεις, τα events κτλ) να μένει τόσο καιρό ψηλά στις λίστες των ευπώλητων; Είναι επιλογή μου να μένω μακριά από όλα αυτά. Δε με αφορούν. Μετέχω μόνο σε εκδηλώσεις που διοργανώνουν βιβλιοπωλεία και σχολεία ανά την Ελλάδα διότι εκεί υπάρχει άμεση επικοινωνία με τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται από πραγματικό ενδιαφέρον για το έργο και μόνο. Δε νομίζω ότι ένα άρτιο έργο τέχνης έχει ανάγκη από τις συναναστροφές του δημιουργού του για να λάβει τη θέση που του αξίζει. Αν έχει τέτοια ανάγκη τότε δεν αξίζει το έργο. Και δε θα ήθελα να βαυκαλίζομαι ούτε να κορδίζομαι ως καλός, πετυχημένος κλπ. Τελικά το μοναδικό έργο τέχνης που καλούμαστε να φιλοτεχνήσουμε μέρα με τη μέρα είναι ο εαυτός μας.

bookmarks

συγγραφείς

pages 10_11

Εκδότης, συγγραφέας, ερευνητής και – απ’ όσο γνωρίζω – με ένα κασσετοφωνάκι στα χέρια να καταγράφεις ασταμάτητα τις ιστορίες και να διασώζεις τις μνήμες των ανθρώπων γύρω σου. Πως αντιμετωπίζει η κοινωνία στην οποία ζεις τις προσπάθειές σου; Έχεις νιώσει τη στήριξή της; Δεκατρία χρόνια ζει το Κέντρο Χιακών Μελετών Πελινναίο. Αν δεν υπήρχε στήριξη από την τοπική κοινωνία αλλά και τους Χιώτες της διασποράς, δεν θα άντεχε τόσο. Υπάρχουν βέβαια όπως παντού και πολέμιοι αλλά χρόνο με το χρόνο απογοητεύτηκαν. Στη Δεξιά τσέπη του ράσου η αγάπη ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα κουτάβι πλησιάζει «επικίνδυνα» την καθαρότητα της Χριστιανικής αγάπης. Πως τα πας με τη θρησκεία; Παίζει ρόλο σήμερα; Για την εκκλησία τη γνώμη έχεις; Έχω απωθημένα παιδικά με τη θρησκεία όπως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν τις δεκαετίες του εβδομήντα και του ογδόντα στην Ελλάδα και δη στην επαρχεία αλλά πλέον δεν έχω καμιά σχέση με το θέμα. Και βέβαια όμως παίζει ρόλο στη ζωή μας όπως κάθε τι που συσπειρώνει οπαδούς και δημιουργεί μάζες με περιχαρακωμένη ιδεολογία και φόβο για το διαφορετικό. Όσον αφορά στην εκκλησία και στους εκπροσώπους της, δε θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. Αυτός είναι ο ρόλος του ποδηγέτη των μαζών. Δεν με εκπλήσσει τίποτα απ’ όσα ακούγονται, ούτε καν απ’ όσα συμβαίνουν. Ο άνθρωπος αντιμέτωπος με τη φύση και με τον εαυτό του. Σίγουρα μια επίκαιρη σύγκρουση. Ο ήρωάς σου αναμετριέται με τις εναλλαγές των εποχών αλλά και με τη μοναξιά του. Είσαι αισιόδοξος για τη σχέση μας με τη φύση; Η οικολογία (που συζητιέται έντονα τελευταία) πιστεύεις ότι μπορεί να αναδείξει τα προβλήματα και τις λύσεις; Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος διότι δεν βλέπω να μετριάζεται

η αλαζονεία του ανθρώπου. Στην Ελλάδα εκτός από αλαζόνες είμαστε και ανεύθυνοι αφού θεωρούμε ότι το «δημόσιο» δεν ανήκει σε κανέναν. Οικολογικές ομάδες και μικροκινήματα ανά την Ελλάδα κάνουν απίστευτη δουλειά όσον αφορά στην προσπάθεια αλλαγής της νοοτροπίας και διασώζουν ό,τι μπορούν από τη λαίλαπα της «ανάπτυξης» με την ελπίδα πως

οι επόμενοι θα εκτιμούν περισσότερο ό,τι περισσέψει. Στον Ανάμιση ντενεκέ δεν δίστασες να μετατρέψεις τον εαυτό σου-ερευνητή σε ήρωα του μυθιστορήματος. Ήταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκπληξη που έκανε το βιβλίο αυτό ξεχωριστό. Πόσα θέλεις να ξέρουν οι αναγνώστες σου για σένα, για τη ζωή σου και για τα κίνητρά σου; Όποιος γράφει δημόσια εκθέτει τον εαυτό του. Από την ψυχή του και το νου του αντλεί για να γράψει. Αν δηλαδή κάποιος φτιάχνει έναν ήρωα που έχει τα χαρακτηριστικά του εαυτού του αλλά του δίνει άλλο όνομα και ρόλο, δεν νιώθει ο ίδιος εκτεθειμένος; Οι χαρακτήρες των βιβλίων σου προκύπτουν από ανθρώπους που έχεις συναντήσει στη ζωή σου; Τελικά έχει περισσότερο ενδιαφέρον η πραγματικότητα ή η φαντασία; Για μένα περισσότερο ενδιαφέρον έχει η ζωή και ο άνθρωπος. Κυρίως οι άνθρωποι που πήραν λοξή πορεία στο βίο τους. Αυτοί με συναρπάζουν και δε μπορώ να αντισταθώ. Συνήθως από τέτοιους ανθρώπους αντλώ ιδέες για τους ήρωες των βιβλίων μου. Συρματένιοι ξεσυρματένιοι όλοι, 10.516 μέρες, Ανάμισης ντενεκές, Η δεξιά τσέπη του ράσου. Αντλείς τη θεματολογία σου από το νησί. Πόσο ανεξάντλητος (ή και πόσο εθιστικός) είναι ο τόπος που μεγαλώνουμε και ζούμε; Έχεις νιώσει την ανάγκη να φύγεις; Ο τόπος εξαντλείται ή δεν εξαντλείται ανάλογα με την ψυχική διάθεση. Είναι σαν τα παράλια της Τουρκίας που μετά από μια βορινή βροχή έρχονται πάντα πιο κοντά στη Χίο ενώ κατά τη διάρκεια μιας φουσκωμένης σοροκάδας πάντα απομακρύνονται έως εξαφάνισης. Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως, έτσι κι εγώ όσες φορές σκέφτηκα να φύγω και όσες φορές έφυγα άλλες τόσες σκέφτηκα να μείνω κι άλλες τόσες επέστρεψα.

“Τα “Ψυχολογικά Σχόλια” του Νίκολ, πρέπει να θεωρούνται ένα από τα καλύτερα βιβλία στον κόσμο.” Όσσο: Βιβλία που αγάπησα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΤΕΡΟΕΣΣΑ

Μόνο για όσους ενδιαφέρονται για την αυτογνωσία και την εσωτερική τους εξέλιξη Δημ. Γρηγορίου 4, 11524, Αθήνα, Τηλ.: 210 6924087

bookmarks pages 12_13

Ο μήνας έχει 2 και η Ελλάδα την ευτυχία να

γεννηθούν ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (1922) και ο Διονύσης Σαββόπουλος (1944). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν είχαμε και δυστυχή γεγονότα τις χρονιές εκείνες. Στην πρώτη περίπτωση τη Μικρασιατική καταστροφή και στη δεύτερη τα γνωστά Δεκεμβριανά Α’ (Τα Β’ ήταν πέρυσι και μένει να μάθουμε αν θα έχουμε τα Γ’ φέτος). Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο όμως γιατί και το 1967, ενώ εδώ είχαμε τη χώρα στο γύψο (ας χρησιμοποιήσω κι εγώ ιατρικές ορολογίες), ο Κρίστιαν Μπάρναρντ άλλαζε το ρου της καρδιοχειρουργικής με την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς. Όμως μια χρονιά και μία μέρα μετά τον Καμπανέλλη γεννιέται η Μαρία Κάλλας, η οποία θα κάνει πολλούς ευτυχισμένους, αλλά αμφιβάλλω αν εκείνη μπορεί να πει κανείς πως έφυγε ευτυχισμένη. Μόλις κάποιος ακούει το όνομα Κάλλας, εκτός από τη Σκάλα του Μιλάνο, σκέφτεται και τον Ωνάση. Με τη σειρά του, όποιος σκεφτεί τον Ωνάση, σκέφτεται ή την Τζάκι ή την Ολυμπιακή. Αν είστε από τους τυχερούς και σκεφτείτε την Ολυμπιακή, ο αμέσως επόμενος που θα ’ρθει στο μυαλό σας είναι ο Βγενόπουλος, ο οποίος τα έχει βάλει με όλους (ή όλοι τα έχουν βάλει μαζί του, όπως προτιμάτε). Ο ένας την παραχώρησε στο Ελλάντα, ο άλλος την αγόρασε από το Ελλάντα. Θέλω να ονειρευτώ τη στιγμή που ο άλλος θα γίνει πρωθυπουργός και θα χαρίσει κι αυτός με τη σειρά του την Ολυμπιακή στο Ελλάντα. Η συγκίνηση θα περιττεύει και μετά ο Ωνάσης θα ξεχαστεί, μιας και το νησάκι του βλέπω να το αγοράζει κι αυτό ο Βγενόπουλος! Φτώχεια καταραμένη… Δεν ξέρω αν τότε έπαιρναν αναβολικά που δεν τα έβρισκε η ΔΟΕ, αλλά το 1963 γεννήθηκε ο Σεργκέι Μπούμπκα, θρυλικός επικοντιστής (κάτι σαν αρσενικός Ισινμπάγιεβα για τους πολύ μικρούς που δεν θυμούνται τον Σεργκέι). Στην Ελλάδα βέβαια κάνουμε κι εμείς άλματα με πιο συνηθισμένα

almanac 25.11 ως 1.12 από τον σελιδοδείκτη τα άλματα της λογικής. Πηδάμε από το ένα συμπέρασμα στο άλλο χωρίς καμιά εμφανή σύνδεση των δεδομένων, γιατί έτσι μας αρέσει. Για τα άλματα που θα απολαύσουμε από τον Αλμούνια, τον Τρισέ και τον Γιωργάκη δεν θα κάνω κουβέντα γιατί η στήλη θα γίνει σόκιν. Στις ΗΠΑ (μιας και μίλησα για τον πρωθυπουργό), το 1951 λειτουργεί ο πρώτος, αυτόματης λειτουργίας, σταθμός στάθμευσης αυτοκινήτων. Στην Ελλάδα επειδή δεν μπορούν τους αυτόματους και θέλουν να έχουν έλεγχο των καταστάσεων, επιλέγουν να κόβουν δέντρα και να παρκάρουν αυτοκίνητα. Άσε που στις Αμερικές, πολλά εγκλήματα πια γίνονται σε υπόγεια πάρκινγκ. Εδώ κόβουμε ή καίμε τα δάση, πετάμε δυο προβολείς και ένα κουβούκλιο της πλάκας και να ο σταθμός! Στην Πάτρα ανακατασκεύασαν δυο πλατείες (τις μεγαλύτερες της πόλης) τα τελευταία χρόνια και ενώ στα αρχικά σχέδια υπήρχαν υπόγεια πάρκινγκ, δεν έγιναν για να βάλουν παρκόμετρα. Ένα σε κάθε γωνία, σαν χριστουγεννιάτικα δέντρα για όλες τις εποχές. Πάντως στις 6 Δεκέμβρη γεννήθηκαν δυο σημαντικοί ηθοποιοί, ο Δημήτρης Μυράτ και ο Νίκος Κούρκουλος που πολλοί τον θυμήθηκαν τώρα στα εγκαίνια του έργου που είχε αφιερώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Να πω ότι το 1961 γεννήθηκε και η Σοφία Βόσσου ή κινδυνεύω με μήνυση για αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων; Εκατό χρόνια πριν τη γέννησή μου, το 1876, βγαίνουν στο φως τα ανάκτορα των Μυκηνών. Πάω στοίχημα ότι αν δεν σας πήγαν με το σχολείο δεν έχετε πάει ούτε ένας στους δέκα από όσους με διαβάζετε. Ούτε κι εγώ πήγα αλλά αν ξαναπλησιάσω στο Ναύπλιο θα το κάνω! Βέβαια για σήμερα, η κυριότερη και θλιβερότερη επέτειος είναι αυτή της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου από την κρατική τρομοκρατική οργάνωση ΕΛΑ(Σ). Δεν θέλω να γράψω παραπάνω γιατί φτάνει πια η εκ-

μετάλλευση του γεγονότος από όλους εμάς τους αριστερίζοντες-ψευτοαναρχικούς που κάναμε το καθήκον μας με δυο-τρεις πορείες. Το 1916 γεννιέται ένας από τους μεγαλύτερους μελοποιημένους ποιητές, ο Νίκος Γκάτσος, που τους στίχους του έκανε πασίγνωστους ο Μάνος Χατζιδάκις. Τότε που η ιδιότητα του ποιητή είχε αξία. Ευτυχώς που δεν ξέρω τα ονόματα των σημερινών στιχουργών γιατί αν τα ήξερα θα έδινα στον καθένα τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς και τότε τη μήνυση δεν θα τη γλίτωνα με τίποτα. Για τις 7 του Δεκέμβρη δεν βρήκα τίποτα άλλο από τη γέννηση του Λάκη Παπαδόπουλου, με τα πολύ ψηλά ρεβέρ. Σίγουρα αποτελεί επιτυχία για κάποιον άνθρωπο μετά τη Γυριστρούλα να έχει γράψει τραγούδια για τον Σάκη, για τον Χατζηγιάννη, για τον Δάντη και τον Νίκο Μίχα (ποιος είναι αυτός;) γιατί σημαίνει πως δεν χάνει το κλίμα της εποχής και μένει πάντα νέος γιατί από το 1948 μέχρι σήμερα έχουν περάσει και 61 χρόνια για να μην ξεχνιόμαστε. Το 1867 γεννιέται ένας μεγάλος συγγραφέας, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, που έχει θρέψει γενιές και γενιές επίδοξων συγγραφέων με το χιούμορ του και την στακάτη γραφή του. Το παράξενο είναι πως σπούδασε μαθηματικά, όπως και πολλοί άλλοι μπεστ-σελερικοί συγγραφείς και πρέπει επιτέλους να ανακαλύψουμε το γονίδιο αυτό (της Αμφιβολίας;) που δίνει τόσο καλή πένα στους λάτρεις των θετικών επιστημών. Πάντως αρκετά χρόνια μετά, γεννιέται ο Θύμιος Καρακατσάνης και έχει κι αυτός αφήσει το σημάδι του στο ελληνικό θέατρο. Υπομονή μέχρι την επόμενη εβδομάδα μήπως και ανακαλύψω τίποτα άλλα γενέθλια από celebrities και γίνουμε πιο mainstream – και συγχωρέστε με για τα αγγλικά μου.

σούπερ-ήρωες από τη Νόρα Δημοπούλου Πρέπει να πηγαίνουμε Τι είναι ένα φιλί ανάμεσα στα χείλη και το μάγουλο; Η πατρίδα όλων των ερωτευμένων χωρίς ανταπόκριση… Βρισκόμαστε σε ένα οποιοδήποτε καφέ, παραμονή πρωτοχρονιάς και ο ήρωας μας μόλις έγινε σκόνη διαστήματος. Ήταν πολύ εύκολο να συμβεί. Αυτή τον έκανε. Μπορεί ένα βλέμμα να σε κάνει σκόνη; Μπορεί. Όταν προέρχεται από τη γυναίκα που ονειρεύεσαι σε όλες τις βρομερές και αβάσταχτες καταστάσεις της ζωής σου από το σχολείο μέχρι το στρατό, μπορεί. Τον κοιτάζει κρατώντας στα χέρια της το cd που τις χάρισε για τις γιορτές. Του διαβάζει τους αγαπημένους του στίχους. Πόσο αβάσταχτο είναι το «μην αγγίζετε»-όχι σε ένα έκθεμα μουσείου-αλλά σε μια γυναίκα που θέλει πάρα πολύ και την έχει εκεί απέναντί του ικετεύοντας το χρόνο της; Και ενώ εκείνος την ονειρεύεται με ροζ σατέν φορέματα να γλιστράει τα δάχτυλά της σε αριστοκρατικές άρπες ξέρει πολύ καλά ότι τα χέρια της είναι τα χέρια μιας ακόμα σερβιτόρας που φτιάχνει τα τραπέζια, ψωνίζει φτηνά ρούχα, μπλέκεται με άλλα χέρια, ξένα, και τελικά σκουπίζει λίγα ακόμη δάκρυα όπως πάντα. Ο ήρωας μας χαζεύει τους κύκλους του ξύλινου τραπεζιού και μετράει έτσι και τα δικά του χρόνια: μέσα σε τόσους κύκλους πολλά γίνονται Κύκλοι μέσα σε κύκλους. Κύκλοι που σπάνε και μένουν μισοί. Παγίδες στα σχήματα. Χάνεις πολλά: αγάπη, φίλους μαλλιά, το σκύλο σου, τις σπάνιες βροχές των αστεριών… Κάποια απ’ όλα αυτά αντικαθίστανται, κάποια όχι. Αυτά που μετανιώνεις μένουν για πάντα - αυτό είναι το μόνο σίγουρο… Αυτά τα θυμάσαι οπωσδήποτε. Ρε γαμώτο… Γι’ αυτό και «Σ’ αγαπώ», λοιπόν! Της το ’πε και τελειώσαμε και μ’ αυτό. Τι κρίμα που εκείνη είχε όμως μόνο τη λάθος αγάπη. Μόνο δυο φίλοι. Αυτό μόνο. Φιλιά στο μάγουλο. Με ασφάλεια. Εκείνη στο ποδήλατό της που στρίβει στη γωνία. Ο ήρωάς μας ξαφνικά καταλαβαίνει: Μονίμως κάπου πρέπει να πηγαίνουμε. «Τα παιδιά της παραμονής» από τη συλλογή διηγημάτων «Αληθινή αγάπη και άλλες ιστορίες» Γιάννης Παλαβός, Εκδόσεις IntroBooks

bookmarks

Ημερολόγιο Ανάγνωσης Τετάρτη. Μου αρέσει όταν έχω τη δυνα-

τότητα (καμιά φορά κι όταν δεν την έχω) να κάθομαι μια-δυο ώρες μόνος σε μια καφετέρια και να διαβάζω το βιβλίο μου, να γράφω ή να κάνω όποια άλλη δουλειά μπορεί να γίνει σε ένα τέτοιο μέρος (καθώς και μερικές που δεν μπορούν να γίνουν). Έτσι και σήμερα: ξεμπέρδεψα νωρίς με τις πρωινές μου υποχρεώσεις κι ύστερα έπιασα τραπέζι πλάι στο παράθυρο κι έμεινα εκεί ως τις τρεις περίπου πίνοντας πρώτα καφέ κι ύστερα μια μπύρα. Είχα μαζί μου την ποιητική συλλογή της Χριστίνας Οικονομίδου «Matthew και Shirley» (εκδόσεις Απόπειρα), που ήθελα να τη διαβάσω σήμερα προσεκτικά κρατώντας κάποιες σημειώσεις για κάθε νόμιμη χρήση. Σπανίως όμως έχω μαζί μου ένα μόνο βιβλίο· έτσι έπιασα πρώτα στα χέρια μου το «Σολάρις» του Στανισλάβ Λεμ που μόλις το είχα αγοράσει και δεν το ακούμπησα κάτω παρά όταν είχα διαβάσει τις πρώτες εξήντα σελίδες του.

από τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο Πέμπτη. Αν επρόκειτο κάποιος (δεν βλέ- Παρασκευή. Στο βιβλίο του Λεμ οι επιπω βέβαια τον λόγο γιατί να το κάνει αυτό κανείς, αλλά έστω) να διαβάσει ένα μόνο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας στη ζωή του, αυτό το βιβλίο θα έπρεπε νομίζω να είναι το «Σολάρις» (εκδόσεις Ποταμός, μετάφραση Γιώργου Τσακνιά). Γιατί στις σελίδες του κυριαρχεί το κεντρικό αυτού του λογοτεχνικού είδους ερώτημα: αν μέσω της επιστημονικής ή όποιας άλλης γνώσης μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει πραγματικά το σύμπαν που τον περιβάλλει και να αλλάξει έτσι και ο ίδιος ή αν θα μείνει για πάντα κλεισμένος στα στενά όρια της ύπαρξής του και της ατομικής του συνείδησης.

a

Ο σελιδοδείκτης της εβδομάδας (στείλτε μας τους αγαπημένους σας)

pages 14_15

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: “Έβγαλα από τη θέση του ένα λεπτό φυλλάδιο

του Γκάστρομ, ενός από τους πιο εκκεντρικούς συγγραφείς σε ολόκληρη την περί τον Σολάρις φιλολογία. Το είχα διαβάσει· πήγαζε από τη διάθεση να κατανοηθεί αυτό που είναι πέρα από τα όρια της ανθρωπότητας και στρεφόταν κυρίως ενάντια στον άνθρωπο, ως άτομο και ως είδος. Σε αυτό το βιβλιαράκι των δεκαπέντε σελίδων (το magnum opus του!), ο Γκάσρομ ξεκινάει ν‘ αποδείξει ότι και τα πιο αφηρημένα επιτεύγματα της επιστήμης, οι πιο προχωρημένες θεωρίες και οι θρίαμβοι των μαθηματικών δεν αποτελούν παρά ελάχιστη πρόοδο, ένα δυο μονάχα μικρά βήματα από την

στήμονες που βρίσκονται στον πλανήτη Σολάρις δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις αναμνήσεις και από το υποσυνείδητό τους: ο μυστηριώδης πλανήτης έχει τη δυνατότητα να διαβάζει τη σκέψη και να επαναφέρει στη ζωή μορφές του παρελθόντος δίνοντας έτσι στους ανθρώπους μια δεύτερη ευκαιρία να διορθώσουν τα λάθη τους και να ξαναζήσουν όσα έχασαν ή βυθίζοντάς τους σε έναν διαρκώς επανερχόμενο ζωντανεμένο εφιάλτη. Οι προθέσεις του οργανισμού – καλές, κακές ή ουδέτερες – που κατοικεί τον πλανήτη και δημιουργεί το φαινόμενο της επανάληψης δεν γίνονται ως το τέλος κατανοητές από τους ανθρώπους, γεγονός απολύτως σύμφωνο με την αγνωστικιστική σκέψη του Στανισλάβ Λεμ, ο οποίος δημιουργεί εδώ ένα αξεπέραστο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, που είναι συγχρόνως μια φιλοσοφική πραγματεία για τα όρια της ανθρώπινης γνώσης, ένα περιπετειώδες αφήγημα γεμάτο εσωτερικές ανατροπές και αγωνία και μια ασυνήθιστη αλλά συγκινητική ερωτική ιστορία.

άγρια, πρωτόγονη και ανθρωπομορφική αντίληψη του κόσμου γύρω μας. Επεσήμανε αντιστοιχίες που έχουν με το ανθρώπινο σώμα – τις προβολές των αισθήσεών μας, τη φυσική δομή του οργανισμού μας, τα όρια που θέτει η ανθρώπινη φυσιολογία – οι εξισώσεις της θεωρίας της σχετικότητας, του θεωρήματος των μαγνητικών πεδίων και των διάφορων ενοποιημένων θεωριών πεδίου. Το συμπέρασμα του Γκάστρομ ήταν ότι ούτε υπήρξε ούε θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ θέμα «επαφής» μεταξύ της ανθρωπότητας και οποιουδήποτε μη ανθρώπινου οργανισμού.”

[Stanislaw Lem, Σολάρις, μτφ. Γιώργος Τσακνιάς, εκδ. Ποταμός]

Σάββατο. Απ’ όλες τις ερωτικές ιστορίες

που έχουν καταγράψει οι συγγραφείς των αιώνων εκείνη που περισσότερο αιχμαλωτίζει τον νου και την καρδιά όποιου έχει έστω μια φορά αγαπήσει είναι η τραγωδία «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» που έγραψε ο Σαίξπηρ το 1595 και έχει καταστεί πλέον αρχετυπική, ένα είδος προτύπου δηλαδή μες στην ψυχή κάθε ανθρώπου για το πώς πρέπει να είναι η αληθινή αγάπη. Είναι η ιστορία του κεραυνοβόλου και παράφορου έρωτα δύο νέων από τη Βερόνα που βρίσκει από την πρώτη στιγμή ανυπέρβλητο εμπόδιο το βαθύ μίσος που χωρίζει τις οικογένειές τους με αναπόφευκτη κατάληξη τον τραγικό θάνατο των δύο ερωτευμένων αλλά όχι και της αγάπης τους· «κι αν χάθηκαν οι εραστές δεν θα χαθεί η αγάπη», καθώς το διατυπώνει ο Ντύλαν Τόμας σ’ ένα του ποίημα.

Κυριακή. Το «Ρωμαίος κι Ιουλιέττα» εί-

ναι ένα έργο που ως ένα σημείο της πλοκής του έχει όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά των κωμικών και ανάλαφρων έργων του Σαίξπηρ, για να μεταβληθεί με μιαν άξαφνη ανατροπή σε μια σκοτεινή ιστορία έρωτα και θανάτου, σε μια ιστορία που αποδεικνύει ότι ο έρως μπορεί στ’ αλήθεια να είναι ακαριαίος και αιώνιος, αρκεί να είναι αδιαπραγμάτευτος και να είναι παράφορος και να έχει ντυθεί τα λόγια ενός μεγάλου ποιητή. Ο ποιητικός λόγος του Σαίξπηρ αποτελεί ωστόσο ένα μόνο από τα στοιχεία της απόλαυσης που προσφέρουν τα έργα του Άγγλου δημιουργού· ένα άλλο βρίσκεται, βέβαια, στην ιστορία που επινοεί και στον τρόπο με τον οποίο τη δραματοποιεί. Δεν είναι όμως πάντα εύκολο να τα αφομοιώσει κανείς και τα δύο ταυτόχρονα: όταν διαβάζουμε το κείμενο κατανοούμε και απολαμβάνουμε τον έντονα μεταφορικό και περιγραφικό σαιξπηρικό λόγο και τη γλωσσική σοφία του ποιητή· όταν πάλι παρακολουθούμε μια παράσταση κερδίζουμε το δραματικό αποτέλεσμα, χάνουμε όμως κάτι από την ποίηση.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: “Άπλωσε τα πυκνά σου πέπλα,

Δευτέρα. Παρακολουθώντας προχθές

στο Θέατρο του Νέου Κόσμου το «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» με έκπληξή μου διαπίστωσα πόσο αρμονικά προσφέρονταν και τα δύο στοιχεία – δράση και ποίηση – στον θεατή της παράστασης χωρίς η παρακολούθηση του πρώτου να δυσχεραίνει την κατανόηση του δεύτερου. Η μετάφραση που χρησιμοποιήθηκε στην παράσταση και στην οποία σε μεγάλο βαθμό οφείλεται το ευτυχές αποτέλεσμα είναι του Διονύση Καψάλη (εκδόσεις Πατάκη, 1996). Θέλησα επί τη ευκαιρία να ξεφυλλίσω τις δύο μεταφράσεις του έργου που (πίστευα ότι) έχω στη βιβλιοθήκη μου. Όμως την προγραμματικά λαϊκή και από καιρό ξεπερασμένη μετάφραση του Βασίλη Ρώτα (εκδόσεις Επικαιρότητα) την έχω αποθηκεύσει σε κάποιο άγνωστο σημείο του σπιτιού, ίσως και εκτός αυτού. Όσο για τη σύγχρονη, απαλλαγμένη από γλωσσικές αγκυλώσεις και καθ’ όλα ικανοποιητική μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ (εκδόσεις Κέδρος), αυτή βρίσκεται στα χέρια μιας μαθήτριας στην οποία την είχα πέρυσι δανείσει για λίγες μόνο μέρες – όπως γίνεται συνήθως. Έχω ευτυχώς το «Ανθολόγιο» του Σαίξπηρ σε μετάφραση και επιλογή κειμένων επίσης του Μπελιέ και προσωρινά βολεύομαι.

νύχτα, προστάτισσα του έρωτα, κλείσε τα μάτια των αδιάκριτων, για να ορμήσει ο Ρωμαίος μου στην αγκαλιά μου χωρίς κανένας να τον δει και να τον μαρτυρήσει. Στους εραστές αρκεί το φως της ομορφιάς τους για να βλέπουν όσο αγαπιούνται· χώρια που ο έρωτας, τυφλός καθώς τον λένε, προτιμάει το σκοτάδι. Έλα, νύχτα σεμνή, δέσποινα σεβαστή κατάμαυρα ντυμένη,

Τρίτη. Ο δανεισμός οποιουδήποτε βιβλί-

ου είναι ένα θέμα που πονάει πολύ κάθε αληθινό βιβλιόφιλο. Σκέφτομαι συχνά τις δύο εκείνες φράσεις που κάθε άνθρωπος θα πρέπει να θυμάται όταν έρχεται αντιμέτωπος με αίτημα δανεισμού κάποιου βιβλίου του: «Ξέρεις γιατί παντρεύτηκα την Κάρολ;», διαβάζουμε στον «Ζούκερμαν δεσμώτη» του Φίλιπ Ροθ. «Της δάνεισα ένα βιβλίο κι ήξερα πως αν δεν την παντρευόμουν δεν θα το έβλεπα ποτέ ξανά». Η δεύτερη φράση ανήκει σ’ έναν αναγνώστη παλαιάς κοπής, του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι: «Μόνο οι ανόητοι δανείζουν βιβλία», παρατήρησε κάποτε συζητώντας μπροστά στα ξέχειλα ράφια της βιβλιοθήκης του, για να συμπληρώσει αμέσως μετά: «Όλα αυτά τα βιβλία ανήκαν κάποτε σε ανόητους». Κλαίω όταν σκέφτομαι τα βιβλία που έχουν βγει ανεπιστρεπτί απ’ το σπίτι μου και χαμογελάω πικρά κοιτάζοντας το μοναδικό βιβλίο που έχω αποκτήσει δι’ αυτής της μεθόδου, το αφήγημα της Κατερίνας Τσιτσεκλή «Η γυναίκα ανάμνηση» με μέσα αντί για σελιδοδείκτη μια κάρτα από κάποιο ξενοδοχείο της Μυκόνου.

και δίδαξέ με πώς θα κερδίσω σ’ ένα παιχνίδι όπου δυο αμόλυντα κορμιά θα χάσουνε την παρθενιά τους. Σκέπασε με τον μαύρο μανδύα σου το αίμα μου, που άντρα δεν έχει γνωρίσει και μου καίει τα μάγουλα, ωσότου ο άμαθός μου έρωτας να ξεθαρρέψει και να καταλάβει πως κάθε αληθινή αγάπη είν’ αγνή.” [Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ανθολόγιο, μτφ Ερρίκος Μπελιές, εκδ. Κέδρος]

bookmarks pages 16_17

ΕΥΠΩΛΗΤΑ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ 16-21 Νοεμβρίου 2009 1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Ίμια – Έλλις / Ιγνατίου (Λιβάνης) 3. Τα γενέθλια των Αστερίξ και Οβελίξ (Μαμούθ) 4. Χαραυγή: το έπος του λυκόφωτος – Stephenie Meyer (Πλατύπους) 5. Επαφή – Μίλτος Γήτας (Σόκολη - Κουλεδάκη) 6. Ο λύκος της στέπας – Έρμαν Έσσε (Καστανιώτης) 7. Τα μυστικά του αποτελεσματικού γονέα – Thomas Gordon (Ερευνητές) 8. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε – Barbara Berger (Καστανιώτης) 9. Με τις πόρτες ανοιχτές – Ίαν Ράνκιν (Μεταίχμιο) 10. Το χρονικό μιας μοιχείας – Μάρω Βαμβουνάκη (Ψυχογιός) 11. Στα σύνορα της θλίψης – Μίλτος Γήτας (Σόκολη – Κουλεδάκη) 12. Μελωδική πρωτοχρονιά – Φίλιππος Μανδηλαράς (Πατάκη) 13. Ο μικρός πρίγκιπας – Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ (Πατάκης) 14. Η ζωή μετά – Αρκάς (Γράμματα) 15. Τα ογδόντα οχτώ ντολμαδάκια – Ευγένιος Τριβιζάς (Καλέντη) Η λίστα των ευπωλήτων συντάχθηκε με στοιχεία πωλήσεων από τα βιβλιοπωλεία: Public Ιωαννίνων, Ελευθερουδάκης Ιωαννίνων και Αναγνώστης.

Ιωάννινα από τον πανεπιστημιακό Παναγιώτη Νούτσο

Πώς ζεις στον τόπο σου Ποια είναι η αφετηρία μας; Mα προφανώς το σπίτι μας όπου ο “καθ’ ημέραν βίος” μας επιτρέπει να αναζητούμε τους δρόμους που οδηγούν τελικά σ’ αυτό. Με αυτονόητο λοιπόν το νόστο ένας δίωρος περίπατος θα μπορούσε να συνυπολογίζει μια διαδοχική σειρά οδοδεικτών - αν βέβαια στέκονται προς την ορθή τους κατεύθυνση. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα δρομολόγιο στη μέση ή στην πλάτη της αγοράς, επαναλαμβάνοντας τον Σωκράτη: “τα μέν ουν χωρία καί τα δένδρα ουδέν μ’ εθέλει διδάσκειν, οι δ’ εν τω άστει άνθρωποι”. Yep! Δύο βήματα από την κεντρική πλατεία, όπου καμιά από τις ανακοινώσεις της - ιδίως οι γραπτές - δεν διατυπώνονται σε “γλώσσα αθώα”. Οι γνωστοί και τα φανάρια, το Ρολόι και τα άζυμα κουλούρια συνήθως μας σταματούν. Μια παράκαμψη, φευγαλέα, στο πάρκο για να “μετρήσουμε” τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Μπροστά από τη Μητρόπολη αποκόπτουμε ένα στέλεχος από την ανθισμένη κουτσουπιά, συνεχίζουμε μέσα από τα στενά σοκάκια ως την Ιχθυόσκαλα, όπου ο Φίλιππας με τη συνδρομή του Κατσάρη έθεσε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του. Κοντοστεκόμαστε στο παιγνίδισμα και τις “αναπαραστατικές ιδιότητες” της Παμβώτιδας και βέβαια στο γλυπτό του Θόδωρου με το άγνωστο ζευγάρι που κάθε φορά μας κάνει κι ένα διαφορετικό νεύμα. Η “ΚυράΦροσύνη” σπάνια διακόπτει το μικρόκοσμο της δυαδικής συμπόρευσης, στην οποία συνεισφέρει και το γαλήνιο βλέμμα του Μαβίλη και τα περικείμενα παγκάκια. Οι ψαροταβέρνες μας θυμίζουν το νόμο της βαρύτητας, ακόμη κι όταν ταΐζουμε τα γλα-

ροπούλια. Η επιστροφή γίνεται μέσω της πολύβουης σειράς των μπαρ του Μώλου που κάποτε μας επιδαψιλεύουν με μια ζεστή σοκολάτα. Η αναδομημένη ανηφοριά της οδού Αβέρωφ κερδίζει την επιδοκιμασία μας, με αντιληπτή πια την κούραση. Συνολικά, τα τέσσερα περίπου χιλιόμετρα αυτά μας ωθούν να συγκατανεύουμε πως “κατοικώ” σημαίνει ότι “ζω ικανοποιημένος σε κάποιον τόπο” και όχι βρίσκω στέγη. Στο κέντρο μιας άλλης αφήγησης, δηλαδή μιας «ιστο­ρίας εκ των κάτω», βρίσκονται πια ο Σάββας από τα μποστάνια και ο Πή­λιος ο Τσίχλας που περπατούσε μόνος του στην οδό Αγγέλων Αυτοκρατόρων, έχο­ντας κάποτε ακούσει ότι οι άγγελοι είναι τα «μόνα πλάσματα που δεν έχουν φύ­λο», σύμφωνα με τη γραφή του Στέφανου Σταμάτη και του Νίκου Χου­λια­ρά. Και όλα τούτα στα «γυάλινα» Γιάννινα, όπου ο Μιχάλης Γκανάς αντικρίζει τη λίμνη ως «κόρην οφθαλμού» κι ακούει τα «μπακίρια να βελάζουν».

H θεωρητική – ερμηνευτική και μεθοδολογική – μήτρα αυτών των προσπελάσεων είναι η ιδέα της «τοπικότητας». Ως «τοπικότητα» ορίζεται η πλούσια σε καθορισμούς και σχέ­σεις ολό­τητα μικρής πληθυσμιακής κλίμακας. Δεν πρόκειται για την απο­μό­νω­ ση του «το­πι­κού», με το πρίσμα ενός αυτάρεσκου τοπικισμού και μιας ρηχής επαρ­ χιώτικης διάθεσης, αλ­λά για την προσεχτική επακρίβωση τόσο του «στε­νού» όσο και του «ευρέος» ορί­ζο­ντα που καθιστά εφικτή την ανάδυση της «με­ρι­­κότητας». Όπως έλεγε ο Ρίτσος, «κι ήταν το παραθύρι μας η θύρα του κό­σμου».

á ð ü ô ç ó å é ñ Ü Ë ï î Þ ÃñáöÞ ôùí åêäüóåùí «ÖáñöïõëÜò»êõêëïöïñïýí

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ Ο ταριχευτής ψυχίατρος & οι φονικές νότες 10,5 €

ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΜΠΑΚΗΣ Η νύχτα των αποκρίσεων 12,0 €

ΓΙΩΡΓΟΣΠΑΡΚΟΥ Φεγγαροψημένες παντόφλες & ξεκάρφοτα οικολογικά παραισθησιογόνα 10,5 €

åêäüóåéò «ÖáñöïõëÜò» Æùïäü÷ïõ ÐçãÞò 70, ÁèÞíá ôçë. 210 6458814, email: farfoulas@gmail.com

bookmarks

η ερώτηση της εβδομάδας

pages 18_19

Δημήτρης Αθηνάκης, ποιητής:

Αστέρης Αστεριάδης, συγγραφέας:

Θάλεια Κουνούνη, συγγραφέας:

Μέσα μου παλεύουν ο Κωνσταντίνος Λάιος του «Εχθρού του ποιητή» του Χειμωνά, ο αφηγητής των «Τελμάτων» του Gide, και ο Χόλντεν του «Φύλακα στη σίκαλη» του Salinger. Ο ένας εξαιτίας της επώδυνης ποιητικής του μανίας, ο άλλος λόγω του αδυσώπητου (αυτο)σαρκασμού του, κι ο τρίτος για την ασφυκτική του ποιητικότητα.

Είμαι ο Hans Schnier, 27 χρονών, γόνος πλούσιας οικογένειας. Θεωρούσα πως θα πετύχω ό,τι και αν θελήσω στη ζωή μου. Εγκατέλειψα τα πάντα. Είχα μια κοπέλα που με αγαπούσε, ερχόταν μαζί μου στις πόλεις που πήγαινα για να δώσω παραστάσεις ως κλόουν. Έχω ταλέντο σε αυτό αλλά τον τελευταίο καιρό, υποφέρω από πόνους στο πόδι, δε με θέλει κανείς πλέον για να εξασκίσω το ταλέντο μου. Είμαι μόνος και χωρίς λεφτά. Η Marie με παράτησε για άλλον και αυτό με θλίβει. Ζητάω βοήθεια απʼ την οικογένειά μου αλλά τελευταία στιγμή αλλάζω γνώμη και συνεχίζω μόνος. Ακόμα και έτσι όμως είμαι αισιόδοξος. Είμαι ο Hans Schnier, ήρωας του Heinrich Boll, στο θλιμμένο μυθιστόρημα «οι απόψεις ενός κλόουν».

Laura Ingalls Wilder. Η συγγραφέας μα ταυτόχρονα και ηρωίδα του βιβλίου, το κοριτσάκι με τις χαριτωμένες πλεξίδες που μεταφέρθηκε τόσο πετυχημένα στην οθόνη της τηλεόρασης. Την έχω λατρέψει γιατί μέσα και γύρω από αυτήν ξεχώρισε η αξία εννοιών όπως: οικογένεια, αγάπη, πίστη, φιλία, δύναμη, αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.

Αγαπημένος λογοτεχνικός ήρωας είναι ο Πιοτρ Τιμοφέιτς Αρκάνωφ από τον «Συνταγματάρχη Λιάπκιν» του Μ. Καραγάτση. Ο Αρκάνωφ είναι Ρώσος στρατηγός στην υπηρεσία του τελευταίου Τσάρου. Φανταστείτε έναν άνθρωπο απέραντα τίμιο υπό τις διαταγές ενός απέραντα διεφθαρμένου καθεστώτος. Μετά την επανάσταση του 1917 θα βρεθεί στη Λάρισα χωρίς στολή, χωρίς γαλόνια και τίτλους ευγενείας να κερδίσει το ψωμί του ως λούστρος. Θα πεθάνει φυματικός όπως χιλιάδες άνθρωποι εκείνη την εποχή, αλλά όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ο Αρκάνωφ δεν μετανοεί, δεν προσεύχεται, δεν ζητά συγχώρεση για τίποτα, επιμένει μέχρι το τέλος να σαρκάζει τα πάντα και αντιμετωπίζει το θάνατο με τη νηφαλιότητα, το κουράγιο και την αταραξία ενός μαθητή του Επίκουρου.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας-χαρακτήρας βιβλίου;

Λένα Μαντά, συγγραφέας:

Νίκος Ερηνάκης, ποιητής:

Είναι πια κοινό μυστικό η αγάπη μου για την Λωξάνδρα της Μαρίας Ιορδανίδου. Είναι μια ηρωίδα που λάτρεψα αμέσως μετά την γνωριμία μου μαζί της και στην αρχή δεν αναζήτησα την αιτία αυτής της αγάπης. Στα χρόνια που πέρασαν ταυτίστηκα μαζί της απόλυτα, θαύμασα τον απλό τρόπο σκέψης της αλλά κυρίως την μεγαλη της καρδιά και την τετράγωνη λογική με την οποία αντιμετώπιζε κάθε αναποδιά αποδεικνύοντας μια εξαιρετική ανθεκτικότητα στις αλλαγές της ζωής της.

Ρασκόλνικοφ. Αυτή η γοητεία της σύγκρουσης στον πάτο που μεταφράζεται σε άνοιξη δρόμου για τη σωτηρία. Αυτή η διαπίστωση πως όταν είσαι στο κάτω είσαι πιο κοντά στο πάνω, από ότι όταν είσαι στη μέση. Κύκλος. Όχι ευθεία. Αυτή η μοναδικότητα της ρώσικης ψυχής να καθίζει τον εαυτό της απέναντι και να παλεύουν βίαια μέχρι τέλους. Χωρίς νικητή. Η λογοτεχνία δεν έχει ποτέ νικητές.

Γιάννης Καλπούζος, συγγραφέας: Ο Γιάννης, στο «Θείο Τραγί» του Σκαρίμπα. Για τον ανένταχτο και ελεύθερο χαρακτήρα του. Τον σαρκασμό, τον αυτοσαρκασμό, και την καυστική ειρωνεία του έναντι των κοινωνικών συμβάσεων και της υποκρισίας. Για την τρέλα, την ποίηση, τη φαντασία, την ευαισθησία και την ανθρωπιά του. Γιατί ίσως όλοι θα θέλαμε ή μπορεί να κρύβουμε μέσα μας ένα Θείο τραγί.

Γιάννης Σκαρίμπας

Γιώργος Μπανίλας, υπάλληλος βιβλιοπωλείου Πρωτοπορία:

bookmarks

ελληνική λογοτεχνία

page 20

Δημήτρης Σωτάκης Το θαύμα της αναπνοής Κέδρος, 2009

Μένης Κουμανταρέας Σ’ ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά Κέδρος, 2009

Κάποιος σου δίνει μια δουλειά με υπέρογκες αμοιβές κι εσύ δεν πρέπει παρά να αφιερώσεις λίγο από το χρόνο και λίγο από το χώρο σου. Είσαι άνεργος με μάνα άρρωστη και ερωμένη χρόνια που θα ήθελες να την αποκαταστήσεις. Υπογράφεις το συμβόλαιο. Όλα είναι καλά μέχρι που η εταιρεία απαιτεί λίγο ακόμα από το χώρο σου, και λίγο ακόμα από το χρόνο σου, σε κυκλώνει σταδιακά, ώσπου καταλαμβάνει όλη τη ζωή σου, συνεχίζοντας να σε πληρώνει αδρά. Κι εσύ, εγκλωβίζεσαι στην ίδια στάση, τους αφήνεις, γιατί κι οι γύρω σου σε ενθαρρύνουν, να τσαλαπατούν πάνω σου. Ώσπου δεν σου μένει τίποτα άλλο παρά μόνο να ανασαίνεις. Το θαύμα της αναπνοής» του Δημήτρη Σωτάκη, ένα μικρό μυθιστόρημα με σαφή παραβολικά στοιχεία, έχει κάτι από την αύρα του «Λάθους του Σαμαράκη», και σου δημιουργεί την ανάγκη να το διαβάσεις μονορούφι. Δεν έχω διαβάσει άλλα του βιβλία, αλλά με τη γνωστή εμμονή μου υποψιάζομαι πως θα το κάνω πολύ σύντομα. Χαίρομαι.

Το νέο πόνημα του Μένη Κουμανταρέα είναι ένα μικρό και περιεκτικό βιβλίο μόλις 150 σελίδων, μια νουβέλα αφιερωμένη στα παιδιά του φιλανθρωπικού οργανισμού ‘’Κάνε-μιαευχή’’, υπέρ των οποίων θα πάνε και τα έσοδα από τις πωλήσεις του. Σε αυτό, ο καταξιωμένος συγγραφέας επιλέγει να μιλήσει όχι για την Αθήνα του σήμερα ή του χθες, αλλά για έναν φανταστικό τόπο χαμένο μέσα στο χρόνο. ‘’Σ’ ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά’’ διαδραματίζεται η ιστορία του Διοικητή, ενός ανθρώπου χωριάτη, άξεστου και φαντασμένου, που τρέμει μήπως χάσει τη θέση του και της συζύγου του, μιας γυναίκας όμορφης και ονειροπαρμένης, που προσπαθεί μια ζωή να τον μετατρέψει σε ένα άτομο κάπως πιο αξιόλογο και αξιέραστο, ενώ ταυτόχρονα φαντάζεται τον εαυτό της σε ερωτικές περιπτύξεις με

Κατερίνα Μαλακατέ

τους στρατιώτες του. Όταν αυτή θα επιλέξει έναν από αυτούς τους στρατιώτες – που διαθέτει εξαιρετικό ταλέντο όχι μόνο στη ζωγραφική αλλά και στην αφήγηση παραμυθιών – για να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του άντρα της και η καλλιτεχνική δημιουργία ξεκινήσει, θα τεθεί σε λειτουργία μια σειρά μυστήριων ενεργειών, που θα καταλήξουν σε μια εξέγερση, σ’ ένα έγκλημα και στη μυθοποίηση όλων των συμβάντων. Τα ονόματα των πρωταγωνιστών αποσιωπούνται μέχρι τέλους, μια αίσθηση αδιόρατης απειλής παραμονεύει διαρκώς πάνω από το στρατόπεδο, ενώ ο πίνακας ‘’που ξέρει καλύτερα, που ξέρει πριν από το ζωγράφο’’ φέρνει στο μυαλό το ‘’Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι’’ του Oscar Wilde. Το βιβλίο διαβάζεται μεν απνευστί, ο αναγνώστης δε, ολοκληρώνει την ανάγνωση όντας αναποφάσιστος σχετικά με τις προθέσεις του συγγραφέα. Είναι αυτό που διαβάζει μια παραβολή σχετικά με το νόημα της τέχνης και της ελευθερίας, είναι ένα σύγχρονο παραμύθι γύρω από τις απραγματοποίητες επιθυμίες μας και όλα τα λόγια που δε τολμούμε ποτέ να αρθρώσουμε, είναι μια ακριβής απεικόνιση, στα όρια της ηθογραφίας, της ανθρώπινης ανοησίας και ματαιοδοξίας ; Η απάντηση, εν τέλει, έχει μικρή σημασία. Γιατί, όπως λέει και ο συγγραφέας ‘’κάθε έργο τέχνης δε μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική και μόνο’’. Με αυτόν τον τρόπο, το ‘’Στρατόπεδο’’ παραμένει μια καλογραμμένη και ευκολοδιάβαστη ιστορία, ανοιχτή στις ερμηνείες του κάθε αναγνώστη. Μαρία Τσουκανά

Γιάννης Λυμπερόπουλος ...και οι αργαλιοί δε δούλεψαν Ζαχαράκης, 2008 Η ιστορία μιας κοπέλας που πηγαίνει να ζήσει στην Κόνιτσα είναι ταυτόχρονα και η ιστορία μιας μάνας που ο υιός της φέρνει στο σπίτι μια ξένη νύφη. Σε μια εποχή ιδιαίτερη και σε μια περιοχή με ξεχασμένη παράδοση, οι ζωές των πρωταγωνιστών μεταμορφώνονται με την αλλαγή των εποχών. Ο συγγραφέας, Γιάννης Λυμπερόπουλος, καταφέρνει να μας παρασύρει σε ένα ταξίδι στο χρόνο, γνωρίζοντάς μας τον τόπο του και περιγράφοντάς τον με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Οι ήρωες του, άνθρωποι απλοί και διαφορετικοί, είναι εκείνοι που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη μακρινή περίοδο την οποία περιγράφει ο συγγραφέας. Ένα βιβλίο που μιλάει για μια κοινωνία που επιθυμούσε την «ανασύνδεση του παρόντος με το ιστορικό παρελθόν» σε εποχές δύσκολες από πολλές απόψεις. Με τη γρήγορη ροή του, το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα από τους φίλους του είδους. Μαρία Γεωργοπούλου

bookmarχ!

bookcrossing!

page 21

από τον Γιάννη Σαχανίδη/ZlatkoGR

Προβληματίστηκα αρκετά είναι αλήθεια, διαβάζοντας το βιβλίο του Περικλή Κοροβέση. Όλοι ξέρουν ή θα ’πρεπε να ξέρουν ποια είναι αυτή η σεβάσμια φιγούρα της Αριστεράς και των κινημάτων, με την πλούσια αντιδικτατορική δράση αλλά και τον καθημερινό αγώνα από πολλά μετερίζια -ένα από αυτά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ- για να μπορέσει να κάνει τον κόσμο να μοιάσει έστω και λίγο σ’ αυτό που οραματίστηκαν πολλοί μετά το Μάη του 68’. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για αυτό που λέει ο υπότιτλος του. Μικρά, πολιτικά κείμενα. Μερικά από αυτά δημοσιευμένα στην εφημερίδα “Εποχή”, άλλα στην “Αυγή” και κάποια ανέκδοτα. Χωρίς απαραίτητα να διαθέτουν κάποια συνοχή ή επιφανειακή συνάφεια μεταξύ τους (πολλές φορές επαναλαμβάνονται μάλιστα), εξετάζουν τη σημερινή κρίση της Αριστεράς περιδιαβαίνοντας την Ιστορία και κάνοντας μια ανασκόπηση της πορείας της, αλλά και του ρόλου της στην διαμόρφωση της σημερινής πραγματικότητας. Ο συγγραφέας μάς αποκαλύπτει γιατί ο όρος ανακύκλωση (τίτλος του βιβλίου) είναι επαναστατικός, και προτείνει την αντικατάσταση “κενών” σήμερα ιδεολογιών, όπως ο Σοσιαλισμός και ο Κομμουνισμός, με όρους εύκολα απηχήσιμους και κατανοητούς. Απώτερος σκοπός αυτού είναι η εγκατάλειψη του ξύλινου νεκρού λόγου που απευθύνεται σε λίγους και η γιγάντωση της Αριστεράς μέσω της τριβής της με τα κινήματα και τον κόσμο. Η συλλογή αυτή των κειμένων δεν έγινε φυσικά για να προσθέσει ένα ακόμα βιβλίο στο ενεργητικό του πολυγραφότατου Κοροβέση, αλλά για να μας καταδείξει την αγωνία του για το πού βαδίζει η Αριστερά και ποιός πρέπει να είναι ο ρόλος της στο σκοτεινό, όπως διαβλέπει, μέλλον που έρχεται. Εν κατακλείδι, δεν πρόκειται για ένα βιβλίο που θα θέλξει με τη γραφή του, δεν είναι αυτός ο σκοπός του άλλωστε. Στην πραγματικότητα είναι μια κραυγή αγωνίας για ένα μέλλον που προβλέπεται δυσοίωνο, και που χρειάζεται μια δυνατή και ενωμένη Αριστερά για να το αναχαιτίσει. Δημήτρης Γκιούλος

Η ελληνική κοινότητα του Bookcrossing οργανώνει διάφορες δραστηριότητες. Για εμάς τα μέλη, είναι μια ευκαιρία να περάσουμε καλά, να απελευθερώσουμε βιβλία μαζικά, ενώ ταυτόχρονα θέλουμε μέσα από αυτές τις δραστηριότητες ο κόσμος να μας γνωρίσει και να μην προσπεράσει ένα ελεύθερο βιβλίο που βρίσκει τυχαία, θεωρώντας πως κάποιος το ξέχασε ή το παράτησε εκεί. Η πιο πρόσφατη δραστηριότητα των ελλήνων bookcrossers έλαβε χώρα την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που έτρεχε εκείνες τις μέρες. Συγκεκριμένα, σα μέρος του project Street Cinema, στο οποίο το Φεστιβάλ κάλεσε τις ομάδες της Θεσσαλονίκης να συμμετέχουν στη μεγάλη γιορτή της πόλης, οι Bookcrossers της Θεσσαλονίκης έφεραν το κοινό του κινηματογράφου κοντά στο concept του Bookcrossing. Προβάλλοντας την ταινία Fahrenheit 451 του Γάλλου σκηνοθέτη Franηois Truffaut, βγαλμένη μέσα από το βιβλίο του Ray Bradbury, στην οποία παρουσιάζεται ένα εφιαλτικό μέλλον όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα και καίγονται όταν βρεθούν στην κατοχή των πολιτών, οι Bookcrossers αντέταξαν την απελευθέρωσή τους από τις βιβλιοθήκες και τα σπίτια των προσωρινών τους

ΦΩΤΟ: Αστέρης Μασούρας

Περικλής Κοροβέσης Αριστερή Ανακύκλωση Εμπειρία Εκδοτική, 2009

κατόχων, ώστε με τη βοήθεια της τύχης να βρούνε νέους αναγνώστες. Οι εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου άνοιξαν για τους Bookcrossers και περισσότερα από 300 βιβλία καταχωρήθηκαν στο Bookcrossing και στη συνέχεια απελευθερώθηκαν την ώρα της προβολής της ταινίας και καθόλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ στους χώρους του (Ολύμπιον, λιμάνι) αλλά και σε όλο το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αν λοιπόν βρήκατε κι εσείς ένα βιβλίο Bookcrossing τις ημέρες του Φεστιβάλ, μπείτε στο www.bookcrossing.com, πληκτρολογήστε τον κωδικό (BCID) που θα βρείτε μέσα στο βιβλίο και δηλώστε πως το βρήκατε, ακόμα και ανώνυμα! Γίνετε μέρος της μεγάλης παρέας του Bookcrossing! Πέραν των παραπάνω, θεσμός σε μερικές πόλεις αποτελεί η μηνιαία συνάντηση των μελών (ή όσων ενδιαφέρονται για το BC). Γνωριζόμαστε μεταξύ μας, λύνουμε απορίες νέων μελών, αφήνουμε και παίρνουμε βιβλία, μα πάνω απ’ όλα περνάμε καλά. Μέσα από τη στήλη μας θα σας ενημερώνω για τα meetups όποτε υπάρχουν. Σειρά αυτή τη βδομάδα έχει η Θεσσαλονίκη. Τρίτη 8 Δεκεμβρίου στις 21:00 στο cafe Bazaar της Πλατείας Άθωνος, Παπαμάρκου 34-36. Σας περιμένουμε όλους εκεί!

bookmarks

νέα νέα νέα

pages 22_23

Ούτε ένας, ούτε δύο αλλά έξι εκδοτικοί οίκοι στη Βρετανία έδωσαν μάχη για να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα του καινούριου –κυκλοφόρησε στη Γερμανία στις αρχές του φθινοπώρου- βιβλίου με τίτλο ‘’Atemschaukel’’ (σε ελεύθερη μετάφραση : “Ο,τι έχω, το κουβαλώ μαζί μου’’) της πρόσφατα βραβευμένης με Νόμπελ συγγραφέως Χέρτα Μύλερ. Τελικά τον αγώνα κέρδισε ο οίκος Portobello, με τον οποίο, εξάλλου ο Hanser, o εκδοτικός οίκος της Μύλεr, είχε ξεκινήσει τις συζητήσεις πριν της απονεμηθεί το Νόμπελ τον περασμένο Οκτώβριο. Μετά την απονομή, εμφανίστηκαν και άλλοι εκδοτικοί στο προσκήνιο με γενναίες οικονομικές προσφορές αλλά τελικά οι υπεύθυνοι του Portobello κέρδισαν τη μάχη και τα δικαιώματα της μετάφρασης. Και αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στην περίπτωση της Ιταλίας όπου δέκα εκδοτικοί οίκοι έκαναν το καινούριο πόνημα της Μύλερ κυριολεκτικά ‘’μήλον της έριδος’’.

από τη Μαρία Μπακοπούλου τον ‘’Αρχοντα των δα*κτυλιδιών’’Μετάο σκηνοθέτης Πίτερ Τζάκσον βρήκε το υλικό για την επόμενη ταινία του στο μυθιστόρημα της Αλις Σεμπολντ ‘’Τα παραδεισένια οστά’’- βιβλίο που αποτέλεσε εκδοτικό φαινόμενο πριν απο δύο χρόνια στις ΗΠΑ, σημειώνοντας ιδιαίτερα υψηλές πωλήσεις. Η υπόθεση του βιβλίου περιγράφει το βιασμό και τη δολοφονία μιας δεκατετράχρονης κοπέλας, καθώς και την προσπάθεια της οικογένειάς της να συμβιβαστεί με την απώλεια. Το χαρακτηριστικό στοιχείο του βιβλίου είναι ότι όλα αυτά παρουσιάζονται μέσα από τα μάτια του 14χρονου θύματος που τα παρακολουθεί μετά το θάνατό του. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 2007 στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ αλλά και στη Νέα Ζηλανδία και η ταινία είναι πια έτοιμη να βγει στους Αμερικάνικους κινηματογράφους στις 11 Δεκεμβρίου. Οσο για το καστ ; Μαρκ Γουολμπεργκ, Ρειτσελ Βαις, Σούζα Σάραντον, Στάνλει Τούτσι είναι μερικοί από τους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες του τρυφερού όσο και ανατριχιαστικού πονήματος της Σέμπολντ στη μεγάλη οθόνη.

*

Τον Μάρτιο του 2010 θα κυκλοφορήσει το καινούριο του βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ –κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος-από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ο τριαντάχρονος συγγραφέας τοποθετεί αυτή τη φορά την ιστορία του στη μετασταλινική Σοβιετική Ενωση : Το ‘’Δεκαέξι’’ όπως ονομάζεται η νέα του εκδοτική απόπειρα, χαρα-

κτηρίζεται από τον ίδιο ως ‘’ιστορικόμουσικό θρίλερ’’ και έχει ως κεντρικό του θέμα το κύκνειο άσμα του Πιοτρ Ραμπίνοβιτς, επιφανούς Ρώσου συνθέτη αλλά και τις ανεξήγητες, επιδημικών διαστάσεων ταραχές που προκαλεί. Σε πρώτο πλάνο στην αφήγηση θα βρεθεί ο Αλεξέι Σαμοϊλένκο, μαθητής και προστατευόμενος του εκλιπόντος Ραμπίνοβιτς, ο οποίος καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο, απ’ το οποίο κρέμεται και η δική του ζωή. Μπορεί πολλοί να μην τα συ*γκαταλέγουν καν στα είδη της λογοτεχνίας, ωστόσο είναι γεγονός ότι τα ‘’Αρλεκιν’’ σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή αναγνωστών ή μάλλον κυρίως αναγνωστριών. Γι αυτό και θα ‘’ζωντανέψουν’’ επί σκηνής σε ένα χώρο που ΄΄μυρίζει’’ βιβλίο, στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης 104 στα Εξάρχεια. Η Αγγελίτα Τσούγκου- καλλιτέχνιδα που αγαπά έτσι κι αλλιώς τη λογοτεχνία καθώς επί ενάμισι χρόνο ‘’ντύθηκε’’ τη Σίλβια Πλαθ σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο στον ίδιο χώρο- αναπαριστά σκηνές της ελαφράς λογοτεχνίας στο έργο ‘’Αισθηματικές νουβέλες δρχ. 35’’ από τις 20 Ιανουαρίου. Μαζί της ο Γιάννης Παπαζήσης και η Γεωργία Τσαγκαράκη. νιώθω *σαν να μην“Η έχει11ηκανΣεπτεμβρίου υπάρξει. Μου φαίνεται σαν ένα γεγονός που δεν συνέβη στον πραγματικό κόσμο. Εχω, δε, τις αμφιβολίες μου για το αν ο κόσμος που ζω τώρα είναι ο πραγματικός. Ετσι και με το “1Q84’’ που έδειξε πως θα μπο-

ρούσε να είναι ο κόσμος στο πρόσφατο παρελθόν’’.Τάδε έφη σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Γιαπωνέζος συγγραφέας και μεταφραστής Χαρούκι Μουρακάμι, του οποίου, παρόλαυτα τελευταίο βιβλίο του ‘’1Q84’’ είναι εμπνευσμένο από τρομοκρατικά γεγονότα όπως η 11η Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη αλλά και από την επίθεση στο μετρό του Τόκιο πριν από 14 χρόνια. Ηδη το 1Q84 έχει πουλήσει 2,2 εκατομμύρια αντίτυπα στην Ιαπωνία ενώ αναμένεται να κάνει το ίδιο και όταν πια μεταφραστεί στα Αγγλικά το 2011.

*

Κι όμως σκέφτεται να δώσει συνέχεια στη ‘’Λάμψη” 32 χρόνια μετά την έκδοσή της! Ο λόγος για τον Στίβεν Κινγκ, τον αμερικανό ‘’μέτρ’’ των μυθιστορημάτων τρόμου, ο οποίος αποκάλυψε πριν από λίγες ημέρες σε ομιλία του στον Καναδά ότι έχει ξεκινήσει από το περασμένο καλοκαίρι να κάνει σκέψεις για το πως θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του βιβλίου-που άφησε εποχή στη δεκαετία του 70-με κεντρικό ήρωα αυτή τη φορά τον γιό του Τζακ Τόρανς, Ντάνυ. “Ο εν λόγω χαρακτήρας θα μπορούσε να είναι τώρα 40 χρονών και προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους εφιάλτες του σε ένα άσυλο ανιάτων στη Νέα Υόρκη” επεσήμανε ο Κινγκ.

.......

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ (μέρος Β)

Η συζήτηση για το αν χωράνε βραβεία στην τέχνη είναι πολύ παλιά και μάλλον αδιέξοδη. Ο ορισμός ενός αντικειμενικού μέτρου σύγκρισης δύο έργων είναι όχι μόνο ανέφικτος, αλλά και στην πλειονότητα των περιπτώσεων περιττός. Ειδικότερα στο χώρο του βιβλίου η κατάσταση είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Κανείς δεν προλαβαίνει φυσικά να διαβάσει τα εκατοντάδες μυθιστορήματα που εκδίδονται στη χώρα μας κάθε χρονιά. Έτσι το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου αποφάσισε και φέτος να αποταθεί στη «συλλογική συνείδηση» των αναγνωστών, προκειμένου να επιλεγεί το αγαπημένο μυθιστόρημα της χρονιάς. Έχοντας βραβεύσει την Ευγενία Φακίνου το 2005, τη Ρέα Γαλανάκη το 2006, τον Ανδρέα Μήτσου το 2007 και τον Δημήτρη Μπουραντά το 2008, το αναγνωστικό κοινό καλείται και φέτος να επιλέξει ένα από τα δεκαπέντε ελληνικά μυθιστορήματα της «βραχείας λίστας», την οποία κατήρτισαν με την ψήφο τους τα μέλη των 230 Λεσχών Ανάγνωσης που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ψηφοφορία έχει ξεκινήσει από τις 11 Νοεμβρίου και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου. Κάθε αναγνώστης μπορεί να ψηφίσει μία φορά, στέλνοντας δωρεάν sms με τον κωδικό του βιβλίου στο 54160. Στο Bookmarks αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στο βραβείο του ΕΚΕΒΙ, δημοσιεύοντας σήμερα το δεύτερο μέρος με κριτικές και γνώμες για όλα τα βιβλία της λίστας.

1. Κόκκινο στην πράσινη γραμμή του Βασίλη Γκουρογιάννη, εκδόσεις Μεταίχμιο 2. Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, εκδόσεις Μεταίχμιο 3. Το πάθος χιλιάδες φορές της Ζυράννας Ζατέλη, εκδόσεις Καστανιώτη 4. Οι αλήθειες των άλλων του Νίκου Θέμελη, εκδόσεις Κέδρος 5. Ξιφίρ Φαλέρ της Αθηνάς Κακούρη, εκδόσεις Καστανιώτη 6. Φίλοι και εραστές του Θοδωρή Καλλιφατίδη, εκδόσεις Γαβριηλίδη 7. Ιμαρέτ του Γιάννη Καλπούζου, εκδόσεις Μεταίχμιο 8. Ο βιολονίστας του Κώστα Καρακάση, εκδόσεις Ψυχογιός

9. Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου του Νίκου Κουνενή, εκδόσεις Μεταίχμιο 10. Υγρό φεγγαρόφωτο της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, εκδόσεις Κέδρος 11. Οι οδοιπόροι της καρδιάς της Εύας Ομηρόλη, εκδόσεις Λιβάνης 12. Αν ήταν όλα... αλλιώς της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδόσεις Καλέντης 13. Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 14. Για να δει τη θάλασσα της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις Καστανιώτη 15. Λόγια φτερά του Χρήστου Χωμενίδη, εκδόσεις Πατάκη

Αθηνά Κακούρη

Ξιφίρ Φαλέρ Καστανιώτης (Στείλε ΒΑ 5 στο 54160)

Για άλλη μία φορά η κυρία Αθηνά Κακούρη μας μαγεύει και μας ταξιδεύει επίσης σε μια Ελλάδα - Αθήνα του 1912-15 που όλα ήταν ρευστά και “δυσνόητα” για κάποιους. Υπέροχη περιγραφή και αστείρευτη πλοκή. τελειώνεις τα κεφάλαια έχοντας ένα ερωτη-

ματικό, και τρέχεις στο επόμενο με την ελπίδα να σου λυθεί η απορία αλλά... Παρόλο που σε όγκο δεν είναι μεγάλο βιβλίο, σε νόημα είναι “μεγάλο”. Μου παίρνει αρκετή ώρα για να διαβάσω έστω και λίγες σελίδες (αν και γενικά δεν μου αρέσει να διαβάζω γρήγορα, επειδή πλάθω τις εικόνες μου), γιατί είναι τόσα πολλά τα ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα που αναφέρονται (άκρως πραγματικά, με βιβλιογραφία) που χρειάζεσαι λίγο χρόνο να συνδέσεις πρόσωπα και πράγματα. Το βιβλίο το τελείωσα εχθές. Εν κατακλείδι μου άρεσε. Έμαθα αρκετά πράγματα για την εποχή που διαδραματίζονται τα γεγονότα που περιγράφει η κα Κακούρη. Στο τέλος όμως μου άφησε κάποια ερωτηματικά για την εξέλιξη κάποιων από τους πρωταγωνιστές Δεν ξέρω αν θα υπάρξει και συνέχεια, αν και θα το ήθελα πολύ γιατί θεωρώ πως μπορεί να έχει κάποια εξέλιξη η ιστορία - πλοκή.

vivliolatreia.blogspot.com

Μανόλης Πιμπλής (Τα Νέα): “Αποτέλεσμα: ένα πολύχυμο μυθιστόρημα που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει και τηλεοπτική επιτυχία.” Μάρη Θεοδοσοπούλου (Ελευθεροτυπία): “Η Κακούρη δείχνει πόσα μπορεί να επιτύχει ένας συγγραφέας, χωρίς να παραβιάζει τη μορφή του κλασικού μυθιστορήματος. Ισως να μην καινοτομεί μορφικά και να μοιράζει στερεότυπα ρόλους «καλών» και «κακών», αφήνει, ωστόσο, μετέωρη την έκβαση των επιμέρους αψιμαχιών, ερωτικών και πολιτικών, ενώ πλάθει μια τριτοπρόσωπη αφήγηση, που διαφοροποιείται γλωσσικά και υφολογικά, ανάλογα με το πρόσωπο του οποίου την οπτική γωνία παρακολουθεί.” Αγγελική Πανοτάρα (Exodos): “Παντογνώστης αφηγητής η Κακούρη, ανασυνθέτει περίτεχνα την ατμόσφαιρα της εποχής και δημιουργεί κλίμα αγωνίας, που κορυφώνεται με σκηνές τραγικής ειρωνείας και εξομαλύνεται με μικρά «μυστικά» που μοιράζεται με τον αναγνώστη, διακωμωδώντας την άγνοια των «ισχυρών». Η ογδοντάχρονη συγγραφέας λέει ότι η μεγάλη της ηλικία τη βοηθά για να μας ξεναγεί στο παρελθόν του τόπου μας -σίγουρα είναι μια απολαυστική ξεναγός σε ένα ταξίδι που παρακαλάς να μην τελειώσει.”

Ο κεντρικός ήρωας, Γκέοργκ, ένας μεσήλικας αποτυχημένος ποιητής, διευθυντής του Εργατικού Οργανισμού Παιδείας της Σουηδίας και για αυτό συχνός ομιλητής τόσο για θέματα λογοτεχνίας, όσο και για πολιτικά, είναι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας. Τον παρακολουθούμε σε μια ευαίσθητη φάση της ζωή του, κοντά στα πενήντα, όπου η γυναίκα του Μάργια αποφασίζει να πεθάνει. Κι όταν εκείνη χάνεται, αρχίζει μια εσωτερική αναζήτηση του Γκέοργκ, κατά την οποία συνειδητοποιεί πως δεν ήταν ο μεγάλος έρωτας της Μάργιας. Ένα Θοδωρής Καλλιφατίδης γράμμα στη ντουλάπα περιπλέκει ακόμα Φίλοι κι εραστές περισσότερο την αίσθησή του πως την Γαβριηλίδης (Στείλε ΒΑ 6 στο 54160) εγκλώβισε σε ένα γάμο ζεστασιάς, αλλά όχι πάθους. Πολυγραφότατος ο Θοδωρής Καλλιφατί- Οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν, δης, Έλληνας μετανάστης στη Σουηδία, ο καλύτερος του φίλος Μίλαν που είεδώ μας δίνει ένα τρυφερό, ερωτικό μυθι- ναι Τσέχος, οι υπάλληλοι στο κέντρο, στόρημα, με τις χάρες και τα μειονεκτήματά η καινούργια του κοπέλα από τη Ρουμανία, είναι όλοι μετανάστες και εξαιρετικά του. Στα υπέρ του βιβλίου, ο ρέων λόγος που το ενδιαφέροντες. Από τις συζητήσεις των κάνει ευκολοδιάβαστο, η πολυπλοκότητα ηρώων προκύπτει η ομορφιά του βιβλίτου κεντρικού χαρακτήρα που δίνει μια πιο ου, όπου απόψεις για τη σοσαλιαδημοφιλοσοφημένη νότα σε όλα όσα γράφονται. κρατία, μπλέκονται με αυτές για τη λοΣτα κατά, μια τάση για κοινοτυπία, μια αί- γοτεχνία, τη μετανάστευση, την εξορία σθηση πως κάποτε δεν αρκεί η πλοκή, είναι και φτάνουν ως τον Οβίδιο. μονάχα μια πρόφαση για να μας πει ο συγ- Για το τέλος άφησα δυο σκέψεις γραφέας αυτό που έχει στο νου του σε άλλα για τον τίτλο. Μάλλον συνηθισμέπεδία. Και μια πραγματική απογοήτευση, η νος και άτονος, «Φίλοι και εραστές», τελευταία φράση – «Η πραγματική εξορία δεν προϊδεάζει για τις αρετές αυείναι να ζεις χωρίς αγάπη» – είναι τόσο χι- τού του αξιόλογου μυθιστορήματος. λιοειπωμένη που αδικεί πραγματικά όλο το μυθιστόρημα.

Κατερίνα Μαλακατέ

Όλγα Σελλά (Καθημερινή): “Στο νέο του βιβλίο, «Φίλοι και εραστές», ο Γκέοργκ Αντρέασον, διευθυντής του γραφείου Πολιτισμού, αντιμετωπίζει μεγάλες υπαρξιακές δοκιμασίες: ηθικές, προσωπικές, πολιτικές. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και τον κεντρικό του ήρωα, ο Θοδωρής Καλλιφατίδης μιλάει για τη Σουηδία με χιούμορ, κατανόηση και ψυχραιμία. Και αναρωτιέται: είναι καλύτερα να ζεις μια ξένη ζωή στην πατρίδα σου ή μια δική σου ζωή οπουδήποτε αλλού;”

Κώστας Καρακάσης

Ο Βιολονίστας Ψυχογιός (Στείλε ΒΑ 8 στο 54160)

Ο «Βιολονίστας» του Κώστα Καρακάση είναι μια ιστορία αγάπης και μουσικής, με πολλές σκηνές που θυμίζουν ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ‘60, ακριβώς δηλαδή η εποχή που διαδραματίζεται και η κεντρική ιστορία. Ένας βιολονίστας που παίζει στο δρόμο για να συντηρηθεί, συναντάει τυχαία μία πάμπλουτη κληρονόμο. Αυτή ενθουσιάζεται με το ταλέντο του και αναδεικνύεται σε έναν προσωπικό του Μαικήνα. Ο άσημος Έλληνας μέσα σε μικρό χρονικά διάστημα εκτινάσσεται σε δυσθεώρητα ύψη δόξας καταπλήσσοντας τα πλήθη με την δεξιοτεχνία του, που όπως αποκαλύπτεται έχει κληρονομήσει από τους προγόνους του. Καθώς η σχέση μεταξύ του Ίωνα και της Αλκυόνης αναπτύσσεται, μαθαίνουμε μέσα

από εκτενείς αναδρομές στο παρελθόν για την οικογένεια του βιολονίστα και τη μακρά πορεία της, η οποία ξεκινά τέσσερις γενιές πριν στην Κωνσταντινούπολη. Περιστατικά ξεχασμένα ανακατεύονται με το παρόν της αφήγησης και οι πολλές ιστορικές αναφορές κάνουν τους ήρωες ορισμένες στιγμές να δίνουν την εντύπωση ότι παίζουν τους ρόλους τους σε ένα χρονογράφημα και όχι σε μυθιστόρημα. Τελικά ο βιολονίστας επιστρέφει στην Ελλάδα στη σύγχρονη εποχή, μια αφορμή για να ψάξει στις κρυφές σελίδες της μνήμης του. Συνολικά η γνώμη μου για το «Βιολονίστα» είναι θετική. Διαβάζεται πολύ εύκολα, σαν βιβλίο με κράτησε και νομίζω ο μέσος αναγνώστης (υπάρχει άραγε;) δεν θα απογοητευτεί- το αντίθετο μάλιστα. Ο Καρακάσης μου έδωσε την εντύπωση ενός bon viveur της συγγραφής, ενός ευπατρίδη που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και ο ίδιος μέρος της πλοκής του βιβλίου. Διατήρησα μόνο λίγες ενστάσεις ως προς το ότι σε μερικά σημεία παρουσιάζονται κομβικά περιστατικά να δένουν τόσο όμορφα, που με έκαναν να σκεφτώ ότι είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά. Αλλά αυτή είναι η ατμόσφαιρα παραμυθιού που θέλησε να δημιουργήσει ο συγγραφέας και το σέβομαι. Το τέλος του “Βιολονίστα” ήταν γλυκόπικρο, όπως ακριβώς το περίμενα.

Γιάννης Πλιώτας

Δημήτρης Κωνσταντάρας (Blog): “Κι ο “Βιολονίστας” είναι μια μυθιστορική αναπαράσταση της πραγματικότητας, γραμμένη με μαεστρία, γι αυτό και τόσο γοητευτική. Βεβαίως και ως ιστορικός συγγραφέας, ο Καρακάσης best seller θα έγραφε. Κι αυτό το αποδεικνύει η κριτική του ματιά, η γνώση και η τεχνική του στον τρόπο που έγραψε τις πρώτες 40 – 50 σελίδες του βιβλίου αυτού. Που είναι μια πραγματικά αριστοτεχνική ματιά στην Αθήνα τη σημερινή αλλά και στην Αθήνα των 50’ς και των 60’ς, προσαρμοσμένη στις ανάγκες εξέλιξης του μύθου.“

Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου Υγρό Φεγγαρόφωτο Κέδρος (Στείλε ΒΑ 10 στο 54160)

Το μυθιστόρημα της Λαμπαδαρίδου αφορά την αγωνία μιας ύπαρξης και μας καλεί να συλλάβουμε τη δική μας μέσα στην αγωνία που γεννά η γνώση του υπάρχειν. Ο βασικός ήρωας της, ο Προμηθέας, “δεσμώτης και λυόμενος” μαζί ακολουθεί τα σημάδια της μοίρας που δεν είναι πεπρωμένο απόλυτο αλλά προσδιορίζεται μέσα στου χάους τον βασανιστικό εθισμό. Ο Προμηθέας αν και φαίνεται εξαρχής ταγμένος σε κάτι, σ’ έναν σκοπό που τον υπερβαίνει και τον κινητοποιεί , μαγεμένος απ’ τη νύχτα του υγρού φεγγαρόφωτου που γέννησε μέσα του φριχτούς, επαναλαμβανόμενους πόνους δεν παύει να αμφισβητεί. Να βυθίζεται στην άβυσσο και να σηκώνεται ξανά. Αν κατατρύχεται από κάτι, αυτό δεν είναι η αναζήτηση της ελευθερίας από κάθε δεσμό υλικό αλλά η βασική του εμμονή για καθαρότητα αισθημάτων και καταστάσεων μέσα σ’ αυτή. Εξ’ ου και η υποσυνείδητη προσπάθειά του να γνωρίσει “τη λάμψη του διαμαντιού που ξεπέρασε τον άνθρακα”.

Σώζοντας το πανάρχαιο μοναστηριακό κειμήλιο της Ιερής Χάρτας, αποβλέπει σε μια λύτρωση από το μαρτύριο του πόνου που αφορά τον άνθρωπο εκείνο, που αν και απελπισμένος, ψυχικά και σωματικά καταρρακωμένος, ξένος και αποσυνάγωγος, πρέπει να συνεχίσει να ζει. Να συνεχίσει για τι και για ποιον; Ίσως επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κατανοήσει τον εαυτό του και να τον αποδεχθεί. Μοχθώντας και πονώντας ακολουθώντας “των γεγονότων τη σκοτεινή γραμμή”. Γράφοντας ένα μυθιστόρημα για το γίγνεσθαι του κόσμου, με υπαινιχτικά σχόλια αναφορικά με την περιθωριοποίηση, την κοινωνική αναλγησία και τον αποκλεισμό, η συγγραφέας παρουσιάζει έναν κόσμο του οποίου τα φαινόμενα πολλαπλασιάζονται μέσα στο αθέατο και γίνονται καταστάσεις του υπαρκτού που νοείται στιγματισμένο από μια ανοιχτή πληγή. Το “Υγρό Φεγγαρόφωτο” είναι μια φιλοσοφική ακροβασία με ποιητική έκφραση, ένα μυστυριακό αποτύπωμα της ανθρώπινης κατάστασης, ένα μυθιστόρημα για τη διαφορετικότητα της μοναξιάς και τη μοναξιά της διαφορετικότητας, για την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου μέσα στην ερημιά του ατόμου. Για την αρμονία που αν και διαρκώς διαταράσσεται αυτή είναι που οφείλει να επιτευχθεί, άξονας συμμετρίας και νοηματοδότησης της ζωής. Ένα ανοιχτό ερώτημα, αναδυόμενο απ’ τα τρεμάμενα νερά της αφηγηματικής πλοκής θα διατυπωνόταν ως εξής: αρκεί η προοπτική μιας νησίδας ευστάθειας στο χάος να δικαιώσει τον αγώνα μιας ζωής;

Αλέξης Καυγάς

Καλλιόπη Εξάρχου (Ελευθεροτυπία): “Είναι μια γραφή διαφανής σαν κρύσταλλο, που επιτρέπει να τη διαπερνά το φως της λυρικής και φιλοσοφικής της περιπλάνησης.”

Εύα Ομηρόλη

Οι οδοιπόροι της καρδιάς Λιβάνης (Στείλε ΒΑ 11 στο 54160)

Δελτίου Τύπου* Στους Αναλφάβητους του Έρωτα καθετί ωραίο είναι ζωή. Στους Παραχαράκτες της Ευτυχίας η ευτυχία είναι πολύ διαφορετική απ’ ό,τι πιστεύουν οι πολλοί. Στους Κομπάρσους της Ηδονής δεν υπάρχουν σωστές απαντήσεις αλλά μόνο κάποιες σωστές ερωτήσεις. Άλλοι τον εξυμνούν κι άλλοι τον περιφρονούν, ενώ η επιστήμη μέχρι πρόσφατα τον αγνοούσε. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο ήρωας αυτού του βιβλίου, λέει πως ο έρωτας είναι σαν το Θεό: ο καθένας τον αντιλαμβάνεται με το δικό του τρόπο. Κι αν κανείς δεν μπορεί να πει πού τελικά οδηγεί ένας πολύτιμος και μοναδικός πόθος ζωής, είναι βέβαιο ότι όλοι, κάποια στιγμή, τον συναντούν. Όμως μόνο εκείνοι που έχουν υπομονή κι επιμονή, που αισθάνονται και πίστη και φόβο, που είναι ελεύθεροι και δέσμιοι μαζί, παίρνουν την απόφαση κι ακολουθούν

το δρόμο του: το δρόμο της καρδιάς. Ο τρόπος που αγαπάει ένας άνθρωπος είναι ίδιος µε τον τρόπο που κάνει καθετί. Ο τρόπος της αγάπης είναι ο πρωταρχικός, απ’ αυτόν ξεκινούν όλοι οι άλλοι τρόποι. Κανείς δε γεννιέται µ’ αυτόν, όλοι τον µαθαίνουν µόνοι. Το περιβάλλον είναι πολύ σηµαντικό, αλλά ο άνθρωπος δεν είναι το λουλούδι, είναι η γη που πάνω της το λουλούδι µεγαλώνει. Η Εύα Ομηρόλη έγραψε το πρώτο της βιβλίο όταν ήταν δεκαοχτώ χρονών. Ένα μυθιστόρημα που, προσπαθώντας να πει πάρα πολλά, δεν κατάφερε να πει τίποτα και δεν εκδόθηκε ποτέ. Στα είκοσί της είχε ολοκληρώσει τους Αναλφάβητους του Έρωτα και ως τα είκοσι πέντε της είχε γράψει δύο ακόμα βιβλία, Οι Παραχαράκτες της Ευτυχίας και Οι Κομπάρσοι της Ηδονής, ολοκληρώνοντας έτσι μια τριλογία, η οποία ήταν για καιρό μέσα στα δέκα πρώτα σε πωλήσεις βιβλία στη χώρα. Αφού έγραψε και τη Σεισάχθεια, επέστρεψε στα θρανία, έλαβε μέρος στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και πέτυχε στην Αγγλική Φιλολογία, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη Σεισάχθεια ακολούθησαν η Μοιράιδα και η Διοτίμα, κλείνοντας άλλον έναν κύκλο. Το Άμα τη Εμφανίσει είναι η πρώτη της προσπάθεια στο θεατρικό διάλογο, το Αμέσως Τώρα Πια είναι το πιο αγαπημένο απ’ τα βιβλία της και Η Αρχή του Ταυτόσημου είναι το πιο τολμηρό πείραμά της. Οι Οδοιπόροι της Καρδιάς είναι το δυσκολότερο ως σήμερα εγχείρημά της, εξαιτίας του εξαντλημένου-ανεξάντλητου θέματός του.

*Δυστυχώς, καθώς δεν λάβαμε το βιβλίο δεν μπορέσαμε να γράψουμε για αυτό. Παραθέτουμε απλώς το Δελτίο Τύπου. Είναι επιλογή του περιοδικού να γράφουμε μόνο για όποια βιβλία έχουμε διαβάσει.

Αλκυόνη Παπαδάκη

Αν ήταν όλα... αλλιώς Καλέντης (Στείλε ΒΑ 12 στο 54160)

Ξεκινώντας να διαβάζω το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη, ομολογώ ότι είχα τοποθετήσει χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών μου, χωρίς να είμαι βέβαιος γιατί. Και όπως αποδείχθηκε η κρίση μου ήταν άδικη. Ίσως επειδή είχε πουλήσει πάρα πολύ (δεν είναι αρνητικό αυτό φυσικά) και δεν είχε τύχει να συναντήσω κανέναν για να μου πει τη γνώμη του (πάντα εμπιστεύομαι σχεδόν τυφλά τις γνώμες των φίλων). Το γεγονός αυτό θα οφείλεται στο ότι οι κατεξοχήν αναγνώστες του βιβλίου είναι μεγαλύτερης ηλικίας και μάλλον αυτό συνέβαλε στο να με εκπλήξει ευχάριστα το «Αν ήταν όλα… αλλιώς». Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα επαρχιακό σπίτι, με ήρωες που περιγράφονται με χρώματα περισσότερο ανάλαφρα απ’ ότι όταν τα αντικρίζουμε στην πραγματικότη-

τα, και αυτό μου άρεσε. Οικογενειακά δράματα και δυσάρεστες καταστάσεις παρουσιάζονται με τρόπο που τραβάει τον αναγνώστη πολύ μακριά από τη μελαγχολία και τον κάνει να χαμογελάσει, ενώ οι ήρωες μέμφονται θεατρινίστικα τη μοίρα τους. Παράλληλα η Παπαδάκη επιλέγει να επεμβαίνει συχνά πυκνά στο κείμενο, είτε σχολιάζοντας με ανάλαφρο ύφος τα τεκταινόμενα, είτε συμπυκνώνοντας σε λίγες γραμμές ένα «ηθικό» δίδαγμα που έχει προκύψει από όσα συμβαίνουν. Το «Αν ήταν όλα… αλλιώς» χαρακτηρίζεται από εξαίρετη γραφή που την ένιωσα να κυλάει σαν ρυάκι, έναν αέρα μιας πιο αθώας εποχής και δηκτικό χιούμορ που σε πολλά σημεία με έκανε να γελάσω με την καρδιά μου. Ευχαριστήθηκα την ανάγνωση και έπιασα τον εαυτό μου να συγκρίνει αποσπάσματα των ιστοριών με τις αγαπημένες «Μικρές ατιμίες» του Καρνέζη. Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσω μερικά λόγια της Παπαδάκη, νομίζω κατάλληλα για να περιγράψουν τα βιβλία της: «Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν’ αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει θ’ αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς τον παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να’ χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά, να επιμένεις, ν’ αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου».

Γιάννης Πλιώτας

Έλσα Σπυριδοπούλου (Μακεδονία): “Η Αλκυόνη Παπαδάκη ισορροπεί ανάμεσα στο τραγικό και το ελπιδοφόρο. Οι φιγούρες της κουβαλάνε εξορία μέσα τους. “Γι’ αυτό μ’ αρέσει να ταξιδεύω με τρένο. Γεννιούνται εικόνες, σκέψεις, ήρωες” ανέφερε σε συνομιλία μας. Είναι σταθερή, αγαπημένη συνήθεια αυτή για την κ. Παπαδάκη, όπως και ορισμένα άλλα στοιχεία: Ίδιος εκδοτικός οίκος εδώ και χρόνια (Καλέντης), ίδιος τρόπος γραφής (χειρόγραφα), αλλά και ίδιο ‘σκάλισμα’ στην ψυχή των ηρώων της.”

Γιώργος Σκαμπαρδώνης

Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας Ελληνικά Γράμματα (Στείλε ΒΑ 13 στο 54160)

Με το βιογραφικό τούτο μυθιστόρημα, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης αφηγείται τη ζωή του μεγάλου ρεμπέτη Μάρκου Βαμβακάρη από το 1932 έως το 1940. Η θεματική του βιβλίου περιστρέφεται κυρίως γύρω απ’ την παθιασμένη και συνάμα νοσηρή σχέση του Μάρκου με την πρώτη του γυναίκα, τη Ζιγκοάλα, τη συναναστροφή του με άλλους ρεμπέτες και μάγκες της εποχής και την

πορεία του από την αφάνεια στη δόξα, αρχής γενομένης με την «Τετράς του Πειραιώς» που σχημάτισε με τους Δελιά, Μπάτη, Παγιουμτζή. Με μεστό και παραστατικό λόγο, ο συγγραφέας καταφέρνει να αναπλάσει πιστά το κλίμα της εποχής -τα ήθη, τη γλώσσα, τις συμπεριφορέςκαι να δομήσει εξαιρετικά τους αυθεντικούς χαρακτήρες του βιβλίου. Ο ίδιος ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει εξαρχής ότι δεν εστίασε τόσο στη βιογραφική διάσταση του πονήματος όσο στη μυθοπλασία: «Μπορεί και να ’γιναν έτσι, κάπως έτσι, μπορεί κι όχι. Μήπως όντως έγιναν όσα αφηγείται κάθε φορά ένα τραγούδι; Πού να ξέρεις; Και τι σημασία έχει;» Και έρχομαι να συμφωνήσω μαζί του. Σημασία έχει ότι ο Μάρκος που είχα πλάσει στο μυαλό μου μοιάζει μ’ αυτόν του Σκαμπαρδώνη. Ότι διαβάζοντας το βιβλίο γέλασα, συγκινήθηκα, νοστάλγησα μια εποχή που δεν έζησα. Μύρισα τον καπνό απ’ τους τεκέδες, σεργιάνισα στα δρομάκια παρέα με τους μάγκες, άκουσα το μπουζούκι να γλυκαίνει τη θλίψη μου.

Ευαγγελία Σολωμού

Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (Ελευθεροτυπία/Βιβλιοθήκη): “Αν παρακάμψουμε, παρ’ όλα αυτά, τη διάθεση του Σκαμπαρδώνη να χρωματίζει συνεχώς την αφήγησή του με τα ιδεολογικά εύσημα που έχουμε κληρονομήσει από μια κοινωνιολογική μηχανική του ρεμπέτικου, αντί να σπεύσει να εστιάσει στην κατά πολύ πλουσιότερη ανθρωπογεωγραφία του, το «Ολα βαίνουν καλώς εναντίον μας» παραμένει ένα μυθιστόρημα γραμμένο με κέφι, γούστο και μπρίο: ένα μυθιστόρημα για ένα ιστορικό πρόσωπο το οποίο κερδίζει γρήγορα στις σελίδες του τη δική του ανάσα και κίνηση, και μας καλεί να μπούμε ανεμπόδιστα (αρκεί να λείψουν τα άλλα) στο έξυπνα σχεδιασμένο παιχνίδι του.” Τέα Βασιλειάδου (Ημερησία): “O συγγραφέας δεν γράφει ούτε βιογραφία ούτε ιστορικό μυθιστόρημα. Mέσα από 99 ενότητες, κινηματογραφικά, έχοντας επιλέξει τη σημαντικότερη 8ετία της ζωής του καλλιτέχνη, επιχειρεί να αναδείξει τον Mάρκο Bαμβακάρη. Eνα ταξίδι αναζήτησης προσωπικής και συλλογικής μνήμης.” Βιβή Ζωγράφου (Η Αυγή): “Ο Σκαμπαρδώνης προσφέρει ένα διαβαστερό μυθιστόρημα, που χωρίς μεγάλες αναγνωστικές απαιτήσεις συγκινεί και ψυχαγωγεί.”

Χρήστος Χωμενίδης

Λόγια Φτερά Πατάκης (Στείλε ΒΑ 15 στο 54160)

Ο Χ.Α. Χωμενίδης, αν και στο τελευταίο του μυθιστόρημα κάνει ήρωά του έναν αοιδό του 8ου π.Χ. αιώνα, δεν γράφει ένα συνηθισμένο ιστορικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο του μοιάζει μάλλον με ένα σύγχρονο πικαρέσκο μυθιστόρημα από εκείνα που γράφονταν στην Ισπανία την εποχή του Θερβάντες: κωμικά και σατιρικά έργα με θέμα τους τα βάσανα και τις περιπέτειες που γνωρίζουν οι φτωχοί και περιθωριακοί πρωταγωνιστές τους στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο εξαθλίωσης και πείνας. Τέτοια είναι και η συναρπαστική ζωή που ο γέρος αοιδός Τήνελλος αφηγείται στον εγγονό του Όμηρο λίγο πριν απ’ τον θάνατό του:

τα παιδικά του χρόνια στην Ιωνία, όπου υπήρξε δούλος του βασιλιά για να γίνει αργότερα βοηθός του μεγάλου αοιδού Αναβάτη, τα ταξίδια του στην Ελλάδα και στις βάρβαρες χώρες, οι μεταμορφώσεις και τα ναυάγιά του, οι έρωτες και οι αποτυχίες του και η κατάληξή του σ’ ένα φανταστικό νησί αγαθών (ή όχι και τόσο αγαθών) αγρίων, όπου με τη δύναμη της φαντασίας και την τέχνη της αφήγησης θα επιχειρήσει να βάλει σε τάξη το χάος γύρω του και να δημιουργήσει τον πολιτισμό από την αρχή. Αυτό ακριβώς, η δύναμη του λόγου και η μαγεία της αφήγησης, είναι το πραγματικό θέμα του μυθιστορήματος του Χωμενίδη. Αυτή η δύναμη ενσαρκώνεται από τον Τήνελλο, μεταβιβάζεται κατόπιν στον Όμηρο και από εκεί σε κάθε αφηγητή ιστοριών ως σήμερα. Γιατί αυτό που ο Χωμενίδης μάς υπενθυμίζει είναι ότι ακόμη και στον 21ο αιώνα, ακόμη και σ’ ένα λογοτεχνικό είδος όπως το μυθιστόρημα, όπου ο προβληματισμός είναι πια κεντρικό στοιχείο, το βασικό κίνητρο για τον συγγραφέα παραμένει η χαρά της αφήγησης και για τον αναγνώστη η απόλαυση της ανάγνωσης – που σε αυτή την περίπτωση είναι απολύτως εξασφαλισμένη χάρη στον ζωντανό προφορικό λόγο, στην επινοητικότητα της φαντασίας και στο χειμαρρώδες χιούμορ του συγγραφέα.

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος Δημοσθένης Κούρτοβικ (Τα Νέα): “Εκ πρώτης όψεως είναι παράξενο ότι ο Χωμενίδης, ένας συγγραφέας που εμπνέεται σταθερά όσο λίγοι από το εδώ και σήμερα, και μάλιστα από τις κωμικοτραγικές πλευρές του, «ανακάλυψε» ξαφνικά την αρχαιότητα. Στην πραγματικότητα όμως έκανε αυτό που ονειρεύονται, κι ας μην το ομολογούν συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς: να επιστρέψουν σε μια εποχή όπου μπορούσαν να διηγηθούν «χύμα» μια ιστορία και να το ευχαριστηθούν, χωρίς να χρειάζεται να σκοτίζονται για τα ζιζάνια του σκεπτικισμού, της δυσπιστίας, της διάβρωσης του κύρους οποιασδήποτε αφήγησης, ακόμα και της ίδιας της γλώσσας, που έσπειραν στο περιβόλι του λόγου οι περιπέτειες και οι φθορές του πολιτισμού στο πέρασμα των αιώνων.”

bookmarks

ξένη λογοτεχνία

pages 28_29

Rawi Hage To παιχνίδι του Ντε Νίρο (μετ. Θέμελης Γλυνάτσης) Πάπυρος, 2009 Τελειώνοντας το βιβλίο του Hage, δεν ήμουν σίγουρος αν το είχα διαβάσει ή το είχα δει. Η αλήθεια είναι πως συνέβησαν και τα δυο. Διάβαζα και το έβλεπα ταυτόχρονα. Η απόλυτα κινηματογραφική γραφή. Εξαιρετικές εικόνες και περιγραφές από έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, αλλά εξαιρετικά ταλαντούχο. Αδιάψευστος μάρτυρας τα αρκετά διεθνή βραβεία που εισέπραξε στην πρώτη του συγγραφική απόπειρα. Δυο νεαροί, παιδικοί φίλοι προσπαθούν να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια του Λιβανικού εμφυλίου, στα τέλη του 1980. Τόπος η Βηρυτός, το πάλαι ποτέ Παρίσι της Ανατολής. Μουσουλμάνοι εναντίον χριστιανών, αλλά στην πραγματικότητα όλοι εναντίον όλων. Όπως συμβαίνει στους περισσότερους εμφυλίους, αυτό που επικρατεί είναι ο παραλογισμός. Φως, νερό, ασφάλεια,

δουλειές όλα παρέχονται με το σταγονόμετρο. Παρά ταύτα, μέσα από τα ερείπια και τη γενικότερη εικόνα καταστροφής, ξεπηδούν άνθρωποι που παλεύουν με νύχια και δόντια προσπαθώντας να επιβιώσουν. Πότε ως θύτες και πότε ως θύματα, οι δυο νεαροί φλερτάρουν ταυτόχρονα με τη ζωή και το θάνατο. Στήνουν μικροαπάτες για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην, διασχίζουν τρέχοντας με τη μοτοσυκλέτα τους τις ερειπωμένες συνοικίες, ερωτεύονται, πίνουν, καπνίζουν προσπαθώντας να ζήσουν όσο πιο έντονα μπορούν τις ζωές τους. Κάποια στιγμή, με αφορμή μια γυναίκα, οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Ο βασικός πρωταγωνιστής, που είναι κι αυτός που διηγείται την ιστορία, θα θελήσει να φύγει για το εξωτερικό, σκεπτόμενος πως το μέλλον του στο Λίβανο είναι ανύπαρκτο, ενώ ο φίλος του θα καταταγεί στη χριστιανική εθνοφυλακή για να πολεμήσει τους μουσουλμάνους. Αναμφισβήτητα ότι καλύτερα έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Οι διανθισμένες με εξαιρετικά επιτυχημένο λυρισμό ρεαλιστικές περιγραφές, καθώς και οι άψογα δουλεμένοι, αλλά και αληθοφανείς χαρακτήρες, που τη μια είναι ικανοί για το καλύτερο και την άλλη για το χειρότερο, φανερώνουν ένα συγγραφέα με πηγαίο ταλέντο που, σίγουρα, θα γράψει στο μέλλον πολύ σπουδαία πράγματα. Άλλωστε ο πολυσχιδής hage (εικαστικός καλλιτέχνης, επιμελητής εκθέσεων, πολιτικός αναλυτής) είναι μόλις 45 ετών. Νίκος Αραπάκης

Σεμπάστιαν Μπάρρυ Μυστική γραφή (Μτφ. Αύγουστος Κορτώ) Καστανιώτης, 2009 Μια από τις σημαντικότερες μορφές των ιρλανδικών γραμμάτων, ο Σεμπάστιαν Μπάρυ, επιστρέφει πάλι φέτος στο προσκήνιο με το έργο ¨Μυστική Γραφή”, το οποίο τιμήθηκε με το έγκρττο βραβείο Costa την χρονιά που μας πέρασε. Πρωταγωνίστρια του η Ροσίν Μακ Νάλτι, μια ηλικιωμένη τρόφιμος του ψυχιατρείου του Σλάιγκο, η οποία με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο μάς αφηγείται την ζωή της από τα παιδικά της χρόνια μέχρι την στιγμή του εγκλεισμού της στην κλινική, καθώς και τις λεπτομέρειες της στενής σχέσης που αναπτύσσει με τον θεράποντα ιατρό της, Δρ Γκρεν. Η αφήγηση του έργου είναι πολλαπλής εστίασης και πραγματοποιείται μέσα από τις πρωτοπρόσωπες μαρτυρίες του γιατρού και της ασθενούς στις οποίες παρεμβάλλονται διαλογικά μέρη. Στόχος και των δύο ηρώων η εύρεση

της πραγματικής τους ταυτότητας και κατ’ επέκτασιν της αλήθειας μέσα από σχοινοτενείς μεταξύ τους διαλόγους Η απόλυτη αλήθεια καταλήγει,όμως, μια χίμαιρα είτε λόγω της ηθελημένης χάλκευσης της ιστορίας από τρίτους είτε λόγω της απώθησης των οδυνηρών βιωμάτων στο ασυνείδητο. Ο συγγραφέας έχοντας στο οπλοστάσιό του μια γλώσσα με απαράμιλλη λυρικότητα και ποιητικότητα συνθέτει εικόνες άφατης ομορφιάς που στοιχειώνουν τον αναγνώστη. Οι γλαφυρές παρομοιώσεις τουΠαράλληλα, εμπλουτίζει την αφήγηση του με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού (φαντάσματα και πνεύματα διαπνέουν πολλές από τις αφηγήσεις) που έχουν τις καταβολές τους στην μακραίωνη ιρλανδική παράδοση. Σε δεύτερο επίπεδο, ο Σεμπαστιαν Μπάρυ μάς παραδίδει ένα έργο με βαθειά πολιτική συνείδηση. Η Ροσίν (που το όνομα της είναι ένα από τα προσωνύμια της Ιρλανδίας) αποτελεί το σύμβολο μιας χώρας που κατόρθωσε να επιβιώσει κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, βασανισμένη αλλα υπερήφανη, γηραιά αλλά όμορφη, πληγωμένη αλλά γεμάτη ανθρωπιά. Ο συγγραφέας συνδέει το ατομικό με το συλλογικό και παραλληλίζει την ιστορία ενός ολόκληρο λαού με την προσωπική μαρτυρία μιας αιωνόβιας γυναίκας. Μιας γυναίκας ελεύθερης, αφού τελικά “δεν υπήρξε γυναίκα κανενός”, η οποία ξεχνώντας τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εις βάρος της στο παρελθόν, οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον. Μαρία Παπαδημητρίου

Ρaco Ιgnacio Τaibo ΙΙ Ερωτευμένα φαντάσματα (Μτφ. Κρίτων Ηλιόπουλος) Άγρα, 2009 Ο μονόφθαλμος ιδιωτικός ντέντεκτιβ Έκτορ Μπελασκοαράν, μόνιμος σχεδόν πρωταγωνιστής των έργων του Ρaco Ιgnacio Τaibo ΙΙ, έχει αδυναμία στο κορίτσι με την αλογοουρά και στην coca-cola (σε σημείο παρεξηγήσεως). Συνηθίζει να παίζει ντόμινο με τους γείτονες, λίγο πριν ή λίγο μετά τις καθιερωμένες ανταλλαγές πυροβολισμών, λειτουργώντας έξω από τις τετριμμένες συμπεριφορές ενός καθωσπρέπει ντέντεκτιβ. Ακροβατεί στα όρια του πολιτικού ριζοσπαστισμού, του ρομαντισμού, ώρες-ώρες ακόμη και της παράνοιας. Στα Ερωτευμένα φαντάσματα ο Έκτορ Μπελασκοαράν καλείται να εξιχνιάσει δύο υποθέσεις συγχρόνως. Η μια αφορά τη δολοφονία του φίλου του, παλαιστή Άνχελ. Υπόθεση πολύ προσωπική. Παράλληλα, καλείται να διαλευκάνει την αυτοκτονία μιας έφηβης. Πρόκειται άραγε για άλλη μια επίδοξη Ιουλιέτα ή μήπως η αρχική εκτίμηση της αστυνομίας είναι κάπως επιφανειακή; Το μόνο βέβαιο είναι ότι «κανένας δεν αυτοκτονεί από έρωτα μαζί με κάποιον που δεν τον ενδιαφέρει».

Ταυτόχρονα, δυο πιστολάδες συνεχίζουν να παρακολουθούν τον Μπελασκοαράν στις μελαγχολικές γειτονιές της Πόλης του Μεξικού, το κορίτσι με την αλογοουρά παραμένει άφαντο, ενώ η προσωρινή αντικαταστάτριά της περιμένει γυμνή πίσω από την κουρτίνα. Είναι γεγονός ότι στα Ερωτευμένα φαντάσματα δεν συναντάμε τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις που μας έχει συνηθίσει ο Τaibo ΙΙ σε άλλα έργα του. Ο συγγραφέας εστιάζει στη φιλία, στον έρωτα, στη μοναξιά που γεννά η μητρόπολη. Πρόκειται για ένα σύντομο αστυνομικό μυθιστόρημα με σφιχτοδεμένη πλοκή και παιγνιώδη γραφή που δημιουργεί ατμόσφαιρα, από ένα βιρτουόζο του είδους, τον θεμελιωτή του στη Λατινική Αμερική. Η αφήγηση είναι γραμμική με συννεφιασμένες ενδοσκοπήσεις, συντροφιά με τα γνωστά χιουμοριστικά πυροτεχνήματα του Τaibo ΙΙ. Ο συγγραφέας έχει το χάρισμα να περιγράφει σκηνές σε κίνηση σε λίγες αράδες, να προχωρά την ιστορία του ευθύβολα χωρίς περιστροφές. Ώρες-ώρες έχεις την αίσθηση ότι παρακολουθείς μια κινηματογραφική ταινία. Αναμφισβήτητα, το αστυνομικό μυθιστόρημα, εστιάζοντας στη δράση και στο συγκεκριμένο, συγγενεύει με τον κινηματογράφο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό είδος. Ή πιο σωστά, πλησιάζει στο ύφος αφήγησης που έχει χαρακτηριστεί και ως Χολιγουντιανό ύφος, το κυρίαρχο αφηγηματικό είδος της έβδομης τέχνης: Ένας πρωταγωνιστής, μια επιδίωξη (εδώ εξιχνίαση) και στο τέλος κάθαρση. Αναπόφευκτα λοιπόν, τα Ερωτευμένα φαντάσματα δεν παρουσιάζουν κάποια αφηγηματική πρωτοτυπία, ούτε όπως προαναφέραμε, τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις άλλων βιβλίων του συγγραφέα, αλλά είναι βέβαιο ότι οι λάτρεις του είδους θα το απολαύσουν. Βαγγέλης Μπέκας

Ορχάν Παμούκ Το σπίτι της σιωπής (μτφ. Παναγιώτης Αμπατζής) Ωκεανίδα, 2008 Το σπίτι της σιωπής» είναι ένα μυθιστόρημα που πραγματικά αξίζει να το διαβάσει κανείς. Ο Τούρκος συγγραφέας Ορχάν Παμούκ μας δίνει εδώ μια εξαιρετική ηθογραφία της Τουρκίας που αλλάζει, αλλά ταυτόχρονα μένει ίδια, μια τοιχογραφία δυο κόσμων που συγκρούονται, της θρησκόληπτης Ανατολής και της κακοχωνεμένη Δύσης. Η γιαγιά, προσκολλημένη στα πρέπει και τα μη των δικών της παππούδων, μένει σε ένα σχεδόν ερειπωμένο σπίτι με υπηρέτη ένα νάνο που τον μισεί και τη μισεί, είναι μια γυναίκα που δεν μπορεί να αγαπήσει κανέναν, ούτε τον εαυτό της, που δε βρίσκει ποτέ λίγη χαρά κι έρχεται σε τρανταχτή αντίθεση με τα εγγόνια της που την επισκέπτονται από υποχρέωση. Αυτοί, ένας καθηγητής ιστορίας, χοντρός και μέθυσος που τον έχει παρατήσει

η γυναίκα του, μια νεαρή γυναίκα που διαβάζει την κομμουνιστική εφημερίδα κι ένας ανόητος νεαρός που ονειρεύεται να πάει να σπουδάσει στην Αμερική με τα λεφτά που θα πάρει αν η γιαγιά δώσει το σπίτι αντιπαροχή, αντιπροσωπεύουν το καινούριο που έρχεται μα μπερδεύεται με το παλιό και χάνει την ουσία του. Στη ζωή τους μπαίνει και ο ανιψιός του νάνου, ένας νέος που έχει προσχωρήσει στους εθνικιστές και τελικά θα έχει κακά ξεμπερδέματα. Το κουβάρι του παρελθόντος και του παρόντος μπλέκονται αρμονικά, η θρησκόληπτη Τουρκία που δε βλέπει πέρα από τη μύτη της (με τη μορφή της γιαγιάς) συγκρούεται με τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου και την έννοια της επιστήμης (στη μορφή του ξεχασμένου παππού) και τα παλιά αμαρτήματα κάθονται στο σβέρκο του παρόντος, χωρίς κανείς να μπορεί να τα αποτινάξει. Ο συγγραφέας με μοναδική αφηγηματική δεινότητα κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον, πλέκει τις ζωές των ηρώων του, όπως εκείνοι δεν θα ήθελαν. Και τελικά κατορθώνει να χτίσει έναν εφιαλτικό κόσμο, που δυστυχώς δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Εν τέλει δυνατό βιβλίο το ‘’Αμερικάνικο καθαρτήριο’’, έχει να προσφέρει πολλά σε εκείνον που θα του παραδοθεί άνευ όρων – και, όπως και ο ήρωας, θα ανακαλύψει στο τέλος, όχι τόσο το τί συνέβη στην Ανν, όσο το κλειδί για τον ίδιο του τον εαυτό. Κατερίνα Μαλακατέ

bookmarks

βιβλιόφωνο

pages 30_31

από τον Δημήτρη Σαρρή

ΠΡΟ-ΛΟΓΙΚΑ: Ο ήχος, που κατά τους φυσικούς είναι συνώνυμο της κίνησης, άρα και της ζωής, έχει έρθει τα τελευταία χρόνια στο επιστημονικό προσκήνιο με σύγχρονες, διαφορετικές από άλλοτε αντιλήψεις, που διατυπώνονται, συχνά, για πρώτη φορά. Η Ανθρωπολογία εθνογραφεί στο ηχητικό κομμάτι των κουλτουρών και η ευρύτερη πολιτισμική σπουδή του ήχου αναδεικνύει επικοινωνιακές, συμβολικές, κοινωνικές, ακόμη και πολιτικοοικονομικές διαστάσεις της μουσικής και του ήχου. Οι ιδέες των μελετών αυτών μπορούν να γονιμοποιήσουν κάθε επιστήμη και κάθε δημιουργική ή εκπαιδευτική δραστηριότητα που εντάσσει στα αντικείμενά της τον ήχο και τη μουσική. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, η σύγχρονη μελέτη του «πολιτισμικού ήχου», δίνει διεξόδους σε σημαντικούς προβληματισμούς που σχετίζονται με τη κοινωνική συμβίωση και επικοινωνία, την εκπαίδευση και την καλλιέργεια του ανθρώπου, την τέχνη και τη δημιουργία. Οι απαντήσεις που δίνονται είναι ουσιαστικές, διαχρονικές και πάντα επίκαιρες για τη θέση της μουσικής και του ήχο στη ζωή μας. Συχνά μνημονεύουμε την «σπουδαιότητα της μουσικής», και τη σημασία που από την αρχαιότητα ακόμη της έδωσαν οι πολιτισμοί. Μόλις τελευταία όμως, ο προβληματισμός για τις χρήσεις και τις λειτουργίες της μουσικής και του ήχου, αναπτύχθηκε τόσο ώστε να κατανοήσουμε, όσο είναι δυνατόν, τη μουσική στον πολιτισμό, τη ζωή του ατόμου, την κοινωνική δράση, την συνύπαρξή μας. Οι εργασίες δυο πανεπιστημιακών δασκάλων, της Χαρίκλειας Τσοκανή και του Πάνου Πανόπουλου, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, κινούνται χαρακτηριστικά προς την κατεύθυνση αυτή. Και οι δύο ανοίγουν ορίζοντες στην κατανόηση της μουσικής και του ήχου, η μεν πρώτη δίνοντας μια μοναδική και άκρως διαφωτιστική ερμηνεία της αρχαιοελληνικής μυθολογίας για τον ήχο και τη μουσική, ο δε δεύτερος, μεταφέροντάς μας τρία σημαντικά κείμενα κατανόησης της κουλτούρας του ήχου και της ακοής (auditory culture), αλλά και ένα πρωτότυπο κείμενο αναφοράς για την ανθρωπολογική σπουδή του «ηχητικού πολιτισμού». Και από τα δύο έχουν πολλά να ωφεληθούν όσοι το θελήσουν, από πολλούς κλάδους των κοινωνικών σπουδών, της εκπαίδευσης, της δημιουργίας και, φυσικά, της διαχείρισης του πολιτισμού. Για τους αναγνώστες που διαβάζουν επιμερισμένα ή όχι γραμμικά, εφιστούμε την προσοχή για το μεν βιβλίο του Πανόπουλου στο εξαιρετικό επίμετρο στο τέλος, για το δε βιβλίο της Τσοκανή το τέταρτο μέρος, όπου ολοκληρώνονται αρκετές ερευνητικές ανακαλύψεις για τη μουσική, και γίνονται εκπληκτικές αποκαλύψεις!

Από τη μουσική στον ήχο Παναγιώτης Πανόπουλος (επιμέλεια) Εκδόσεις Αλεξάνδρεια Η πορεία «από τη μουσική στον ήχο», που συντελείται τα τελευταία χρόνια στον επιστημονικό και καλλιτεχνικό χώρο της «δύσης», για άλλες κουλτούρες δεν υπήρξε ποτέ μια «μετάβαση», όπως γνωρίζουμε μέσα από το βιβλίο αυτό. Ο ήχος είναι η δυναμική ενέργεια επικοινωνίας, που με εξίσου δυναμικό τρόπο μπορεί να ενσωματώσει τις κοινωνικές σχέσεις, τα κοινωνικά προσδιορισμένα συναισθήματα και τους κώδικες έκφρασης της καθημερινότητας. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τη μουσική, αλλά και για την ομιλούσα γλώσσα και τους άλλους τρόπους ηχητικής έκφρασης. Ακόμη και οι ήχοι του περιβάλλοντος γνωρίζουμε ότι αποκτούν τη δική τους πολιτισμική νοηματοδότηση ως το «soundtrack» της ζωής μας. Μέσα από τρεις ανθρωπολογικές εργασίες, των S. Feld, M. Roseman και A. Seeger, ο Πανόπουλος μας εισάγει στην ανθρωπολογική μελέτη της ανθρώπι-

νης ηχητικότητας. Τις πλαισιώνει με εισαγωγικό επεξηγηματικό κείμενο στην αρχή και ένα επίμετρο όπου διατρέχει την πορεία της σχετικής έρευνας και βιβλιογραφίας στην χώρα μας στο τέλος. Είναι πραγματικά σπάνια έκδοση όσο και αναφοράς και όλοι θα ευχόμασταν να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω άνθιση του σχετικού διαλόγου. Που αλλού μπορεί να μας χρησιμεύσει; Εκτός από τους ειδικούς επιστήμονες των σχετικών κλάδων, που θα έρθουν σε επαφή με το βιβλίο αυτό μέσα από την εργασία τους, η πορεία «από τη μουσική στον ήχο», μπορεί να δώσει μια φρέσκια (ακουσ-)ματιά στον εκπαιδευτικό της μουσικής, καθώς πολλά μαθήματα των αναλυτικών προγραμμάτων αφορούν σε μουσικές κουλτούρες, μουσικές από όλο τον κόσμο και μουσικά-ηχητικά ιδιώματα της καθημερινότητας. Επίσης για όλους, κυρίως βέβαια για τους σπουδάζοντες, μπορεί να αποτελέσει ένα υπόδειγμα ερευνητικών μεθοδολογιών, με τις οποίες θα κατανοήσουμε την δική μας μουσικο – ηχητική καθημερινότητα, το ηχητικό μας τοπίο και τις ηχητικές μας εκφράσεις. Το βιβλίο αυτό του καθηγητή ανθρωπολογίας της μουσικής και του χορού, στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Παναγιώτη Πανόπουλου, αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, και κατά κοινή ομολογία μια σημαντική συμβολή στη σχετική σύγχρονη βιβλιογραφία.

Από τον «ηχητικό πολιτισμό» ως «την αρχαιολογία του ήχου»...

Η κραυγή της Μέδουσας, Από τον Μύθο στη Μουσική Χαρίκλεια Τσοκανή Εκδόσεις Αλεξάνδρεια Η επιστήμη των τελευταίων χρόνων περισσότερο από ποτέ έχει στραφεί στον Μύθο, που τον έχει αποκαλέσει «Πρωτόγονη Επιστήμη». Στις μέρες μας έχουμε τα εργαλεία να εκμαιεύσουμε από αυτόν οφέλη όπως και στην Επιστήμη και αυτό προκύπτει χαρακτηριστικά από την εργασία της Χαρίκλειας Τσοκανή για την «κραυγή της Μέδουσας». Μορφολογικά, πρόκειται για ένα κείμενο που ενώ χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες με δύο υποενότητες η κάθε μία, ουσιαστικά περιλαμβάνει πολλά και διαχρονικά ζητήματα της μουσικής και της κουλτούρας, τα οποία προσεγγίζονται μέσα από την ερμηνεία της σχετικής αρχαιοελληνικής μυθολογίας. Έτσι, στις γνωστές μας μυθικές αφηγήσεις για τον αποκεφαλισμό της Μέδουσας από τον Περσέα, τη ζωή του Διόνυσου και Ορφέα, τις επεμβάσεις των θεών όπως η Αθηνά και ο Ερμής, η Χ. Τσοκανή αναδεικνύει ερμηνείες για καίρια ζητήματα της γέννησης και των λει-

τουργιών της μουσικής, για τον άνθρωπο και το θυμικό του αλλά και την ομάδα και την πολιτική της (συν)ύπαρξη. Η προτεραιότητα που δόθηκε στην Αρχαία Ελλάδα στη Μουσική, ίσως κατά βάθος δεν μπορεί να εννοηθεί με τα μέτρα και σταθμά της σύγχρονης μουσικής κουλτούρας μας. Γι’ αυτό το σύγχρονο μάθημα της μουσικής δεν μπόρεσε επί της ουσίας να μπει σε πρώτη προτεραιότητα από κανέναν θεσμικό συντελεστή. Κι όμως στην ερμηνευτική ανάλυση της Χ. Τσοκανή, ο ρόλος της μουσικής γίνεται ξεκάθαρος στις πραγματικές του - και για την πολιτεία του αρχαίου κόσμου - διαστάσεις. Είναι ζήτημα καίριο και ρυθμιστικό για τον πολιτισμικό βίο του ατόμου και της συλλογικότητας. Και φυσικά οι θεσμικοί συντελεστές της μουσικής και της μουσικής παιδείας πρέπει να επιληφθούν των (δυνητικών) δράσεών τους αυτών. Αυτή πιστεύουμε ότι είναι και μια καίρια συμβολή της ιδιαίτερης αυτής έκδοσης, που μπορεί να αποτελέσει εργασία αναφοράς. Γιατί εκτός από την υψηλής ποιότητας επιστημονική έρευνα και συμβολή του βιβλίου (ψηφίστηκε ως το «καλύτερο μουσικολογικό σύγγραμμα για το έτος 2007 από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών), μπορούμε να αναζητήσουμε τι έχουμε να ωφεληθούμε από αυτό στην καθημερινότητά μας. Και πιστεύουμε ότι έργα σαν κι αυτό, εκτός από τους σχετικούς επιστημονικούς κλάδους (όπως φιλολογία, μουσικολογία, ιστορία, επικοινωνία, πολιτισμό κ.λπ.) αφορά την καθημερινότητά μας. Άλλωστε στοιχείο της καθημερινότητας ήταν ο μύθος στην κουλτούρα μέσα στην οποία υπήρχε.

bookmarks pages 32_33

(Various Writers. Edited by Angus Cargill) Hang The DJ: An Alternative Book Of Music Lists FABER & FABER, 2008 Ο Angus Cargill στον πρόλογο αυτού του εξαιρετικά διασκεδαστικού και αναπάντεχου βιβλίου, κάνει ξεκάθαρο ότι οι φανατικοί ακροατές της μουσικής είναι εν δυνάμει ανίατοι δημιουργοί μιας τεράστιας σειράς από λίστες. Η λογική της λίστας στην σύγχρονη μουσική είναι όχι απλά καθοριστική αλλά συστατικό στοιχείο της. Συγκεντρώνει λοιπόν μια πληθώρα από εκλεκτούς ανθρώπους που έχουν να κάνουν με τη μουσική υπό διάφορους ρόλους και ιδιότητες και τους καλεί να γράψουν δεκάδες –κυρίωςμε τις πιο απρόβλεπτες λίστες που μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους. Έτσι, ο γνωστός και μη εξαιρετέος δημοσιογράφος και συγγραφέας Nick Kent, γράφει τη λίστα με τα δέκα σπουδαιότερα μουστάκια του rock, ο συγγραφέας Rick Moody γράφει για τις δέκα σπουδαιότερες μπάντες της ιστορίας που δεν είχαν μόνιμο drummer, o τηλεπαρουσιαστής και συγγραφέας John Kelly γράφει με απόλυτη σοβαρότητα για τα δέκα τραγούδια σχετικά με κοτόπουλα,

μουσική & κινηματογράφος ο φωτογράφος Kevin Cummins γράφει για τις δέκα φωτογραφικές καταστροφές... Όλοι τους γλαφυροί –ακόμα και η Kathryn Williams όταν γράφει για την όχι και τόσο εμπνευσμένη λίστα με τα δέκα τραγούδια που... υπογράμμισαν σπουδαίες στιγμές στη ζωή τηςέχουν μια πολύ συγκεκριμένη και ιδιαίτερη λογική ιεράρχησης των επιλογών τους. Ο αναγνώστης μπαίνει εύκολα στη διαδικασία του “γιατί αυτό και όχι κάποιο άλλο” –η πολεμική που διατηρεί την έννοια της λίστας, πάντα καυτή και αμφισβητήσιμη- και η αδρεναλίνη ανεβαίνει αυτόματα ακόμα και σε δεκάδες που φαινομενικά δεν φαίνονται να σε ενδιαφέρουν άμεσα. Περισσότερο ακόμα και από την απόλυτη “βίβλο” της rock λίστας του Dave Marsh στο οποίο παρέλαυναν γκρουπαρισμένες σε κατηγορίες, ένας σωρός από μικρά ή μεγάλα καταλογάκια με ταξινομημένα τραγούδια, ονόματα, καλλιτέχνες ή γεγονότα, το “Hang The DJ” ανταποκρίνεται απόλυτα στον τίτλο του και προσφέρει μια εναλλακτική σειρά από λίστες, τέτοιες που ενδεχομένως δεν θα φανταζόσουν ποτέ να καταρτίσεις σε κανονικές συνθήκες... Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί –σοφά- στο ρυθμό και στην ποιότητα των κειμένων, όχι μόνο των αυτονόητα καταπληκτικών γραφιάδων όπως ο Simon Reynolds και ο Jon Savage αλλά και μουσικών όπως ο Tom McRae και ο Jeb Loy Nichols που ανταποκρίνονται πλήρως στην πρόκληση. Ως απόλυτο και ξεκάθαρο ρεζουμέ, το “Hang The DJ” διασαφηνίζει την απόλυτα σεβαστή και σχεδόν τελετουργική κατάρτιση μιας –συνήθως ψυχαναγκαστικής- λίστας, ως αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας της pop και του rock. Προσπαθήστε να κάνετε τις αντίστοιχες δικές σας. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να ξεκινήσετε συζητήσεις – ασκούς Αιόλου που δεν καταλήγουν πουθενά. Μάρκος Φράγκος

Γκράτσια Παγκανέλλι Σημάδια ζωής- Βέρνερ Χέρτσογκ και ο κινηματογράφος Οξύ-Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 2009 Δεν είναι καθόλου λίγα τα βιβλία για τον δυσπρόσιτο ΒέρN\ie\i ?\iqf^ ø νερ Χέρτσογκ που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας με πιο γνωστό και δημοφιλές ίσως το Herzog on Herzog μια σπάνια εφ όλης της ύλης συζήτηση με τον Πολ Κρόνιν. Κανένα ωστόσο δεν ευτύχησε να μεταφραστεί στα ελληνικά. Και ας πρόκειται για τον σκηνοθέτη που μας έδωσε τα αριστουργηματικά Αγκίρε, η Μάστιγα του Θεού , Αίνιγμα του Κάσπαρ Χάουζερ, Φιτζκαράλντο, ο τυχοδιώκτης του Αμαζονίου. Έναν δημιουργό που αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους ανανεωτές του Γερμανικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ’70 μοιράζοντας το μεγάλο έργο του ανάμεσα σε μυθοπλασία, ντοκιμαντέρ και στη λατρεία του για τη φύση. Η χρυσή ευκαιρία ήρθε επιτέλους με αφορμή το πλήρες αφιέρωμα στο έργο του που παρουσιάστηκε στο 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα την έκδοση της παραπάνω δίγλωσσης μονογραφίας, η οποία αποτελεί μετάφραση του ιταλικού πρωτότυπου που εξέδωσε πέρυσι στα Ιταλικά το Μουσείο Κινηματογράφου του Τορίνο με αφορμή την αποκατάσταση μεγάλου μέρους της ογκώδους φιλμογραφίας του. Η Γκράτσια Παγκανέλι παραθέτει επτά συνεντεύξεις-συνομιλίες με τον εκκεντρικό σκηνοθέτη παρεμβάλλοντας ενδιάμεσα οκτώ δικά της διεισδυτικά δοκίμια και το εκπληκτικό κείμενο του Χέρτσογκ με τίτλο «Περί του απολύτου της εξύψωσης και της εκστατικής αλήθειας», μια φιλοσοφική τεκμηρίωση του κινηματογραφικού του έργου, αλλά και το «Μανιφέστο της Μινεσότα» την δική του πρόταση για το ντοκιμαντέρ. Το αποτέλεσμα είναι μια διεξοδική παρουσίαση του σπουδαίου έργου του, ένα βιβλίο συναρπαστικό και καθόλου ακαδημαϊκό. Την ελληνική έκδοση έχει επιμεληθεί με μεράκι ο φανατικός γνώστης του Θωμάς Λιναράς. Λευτέρης Αδαμίδης GRAZIA PAGANELLI

ø

ΣΗΜAΔΙΑ ΖΩΗΣ SIGNS OF LIFE

ΚΑΙ Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡAΦΟΣ ΑND THE CINEMA

* Το βιβλίο αυτό, μαζί με άλλες δυο εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, θα δωθούν στον συγγραφέα της συνέχειας της ιστορίας που ξεκινήσαμε με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο.

προτάσεις από το περιοδικό >>>> ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΛΛΗΣ

από τη συλλογή «Στο σκοτάδι μετέωρος», εκδόσεις Μελάνι, 2003

(απόσπασμα) «Αν τραυματίσεις το όνειρο βγάζει αίμα; Ποιες μυρωδιές έχουν κλείσει μέσα τους οι μνήμες; Όταν οι ήχοι δεν ταξιδεύουν πού κοιμούνται; Τι χρώματα κρύβει ένα πεθαμένο ποτάμι στα χέρια του καλοκαιριού; Και πώς η μυρωδιά και μόνο της βροχής στον αέρα το ανασταίνει ξανά μες στο φθινόπωρο; Και γιατί όταν πεθαίνει ο άνθρωπος δεν ξαναζωντανεύει όπως το ποτάμι; Τι τρώει η σελήνη όταν πεινά τα μεσάνυχτα; Ακούγονται απόηχοι μυστικών φωνών μέσα στον ύπνο σου; Μπορούν οι λέξεις να κρατήσουν τη γεύση σου μετά το θάνατό σου;».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΝΟΥ Καλές γυναίκες, κακές γυναίκες Εκδόσεις Αγρα, 2008 *** Ερχεται αυτή η ζάλη μ’ ενδιαφέρει η χημεία του μυαλού μου / η φυσική της ψυχής τα ηλεκτρόδια τα κυκλώματα οι αντιστάσεις / η χημεία του μυαλού μου ποια ουσία κοιμάται τώρα και λικνίζεται / μέσα στη βάρκα η βάρκα στ’ ανοιχτά η ναυτία στο κλειστό / δωμάτιο έρχεται αυτή η ζάλη και η ζήλια η ζήλια έχει κάτι / να πει ο αδελφός λέει είναι εδώ ο αδελφός / α μα πια

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Matthew και Shirley Εκδόσεις Απόπειρα, 2009 Ι. Χτες ήταν κρυμμένη στον τοίχο η σκιά μου βουίζει / περνάει στα σπλάχνα το φως ξεθωριάζει καθώς / φεγγαρόληπτος λάβρος ο χρόνος ο φόβος το φύλο / γυρίζει ξαπλώνει λουσμένο ρυτίδες / Αστατες μνήμες σπαρμένες ραγάδες / Τα στήθη σου είναι κερδισμένα.

+

το παιχνίδι της

γραφής

Θέλεις να δημοσιευθεί η δική σου εκδοχή;

Η ιδέα ήρθε μετά από αλλεπάλληλες συζητήσεις μεταξύ συντακτών και φίλων. Πώς

θα φέρουμε, πέρα από το αναγνωστικό κοινό, κόσμο που γράφει και θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του, κοντά στο Bookmarks; Ανάμεσα στις εισηγήσεις και τις προτάσεις αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύν-

θεση: Να γραφτεί ένα συλλογικό έργο απ’ τους αναγνώστες! Γνωρίζουμε εξ αρχής πως αυτό εμπεριέχει ένα ρίσκο αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως έχει και τη μαγεία του.

Κάθε δυο εβδομάδες, θα έχετε την ευκαιρία να συνεχίσετε εσείς τη νουβέλα την αρχή της οποίας έγραψε ο γνωστός συγγραφέας Νίκος

Παναγιωτόπουλος (αν κάποιος δεν έχει διαβάσει το “Γονίδιο της Αμ-

φιβολίας” ίσως είναι το πρώτο βιβλίο που θα έπρεπε να προμηθευτεί).

Ξεκινώντας από σήμερα, μπορείτε να στείλετε τη δική σας εκδοχή για τη συνέχεια σε ένα κείμενο που θα κυμαίνεται γύρω στις 400 λέξεις. Έτσι, για το δεύτερο μέρος της ιστορίας μας, θα περιμένουμε τα κείμενά σας

μέχρι την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου, στις 10μ.μ.. Κάθε φορά θα δημοσιεύουμε την επιλεγμένη εκδοχή από τη συντακτική ομάδα και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, την οποία θα βραβεύουμε με αρκετά βιβλία που μας προσφέρουν οι Εκδοτικοί Οίκοι με τους οποίους συνεργαζόμαστε - γιατί ένας καλός συγγραφέας πρέπει να είναι πρώτα ένας καλός αναγνώστης. Μόλις η ιστορία μας ολοκληρωθεί, θα εκδοθεί από τη Χαραμάδα.

Ακονίστε τα... πληκτρολόγιά σας! Στείλτε μας το κείμενό σας στο info@haramada.com

Σε πρώτο πλάνο του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Τα χέρια του σε πρώτο πλάνο. Στο φόντο, το νεκρό σώμα που κείτεται στα πόδια του. Είναι εντυπωσιασμένος κι ούτε που θα κάνει τον κόπο να βρει μια πιο σωστή λέξη για να περιγράψει την κατάστασή του. Είναι εντυπωσιασμένος, λοιπόν, κι όχι τόσο από το γεγονός ότι τέτοιαν ώρα εκείνος σκέφτεται με κινηματογραφικούς όρους, αλλά από την τρομερή αποκάλυψη ότι ο θάνατος δεν του προξενεί την παραμικρή εντύπωση˙ κι όχι απλώς ο θάνατος, η αφαίρεση της ζωής, πιο σωστά, το έγκλημα, αν θέλουμε να είμαστε ακριβέστεροι, ο φόνος, εν τοιαύτη περιπτώσει –ναι, ναι, γιατί να μην το παραδεχτεί, δεν έχει κανένα λόγο, μόλις διέπραξε ένα φόνο και είναι εντυπωσιασμένος, σχεδόν εκστατικός, που δεν του φαίνεται δα και κάτι φοβερό. Κοιτάζει τα χέρια του σε πρώτο πλάνο, αλλά του είναι αδύνατον να εστιάσει το βλέμμα στο πτώμα του άντρα που κείτεται στα πόδια του. Του αρκεί η παρηγοριά πως δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Εμ, βέβαια, αφού τον σκότωσε! Νιώθει τη γαλήνη να αναβλύζει μέσα του, αργά. Από πού, άραγε; Τη νιώθει να αργοσαλεύει ανάμεσα στα σωθικά του, να απλώνεται ανακουφιστικά, αλλά ανάθεμα κι αν μπορεί να εντοπίσει από πού πηγάζει. Οι ανατομικές του γνώσεις είναι μπερδεμένες, θολές, σίγουρα κάποιο από εκείνα τα παρεξηγημένα όργανα, αμφιταλαντεύεται για κάμποση ώρα μεταξύ σπλήνας και χοληδόχου κύστεως, ενώ δεν θέλει να αποκλείσει το πάγκρεας, χώρια που κάτι έχει διαβάσει για τις αποφασιστικής σημασίας εκκρίσεις των επινεφριδίων. Ω, μα τι σημασία έχει; Καλεί τον εαυτό του να συγκεντρωθεί στα γεγονότα. Και γεγονός είναι πως εκείνος βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του. Σημειωτέον πως, ανέκαθεν, τον γοήτευε η αντιστροφή των όρων. Γεγονός είναι πως εκείνος βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του, όπως είναι γεγονός και πως, λίγο πριν, ο ίδιος άνθρωπος είχε πέσει στα πόδια του… Εδώ χαμογελάει. Το αίσθημα της γαλήνης, απ’ όπου κι αν πηγάζει, ανακόπτει προς στιγμήν την προέλασή του, θορυβημένο λες από το λογοπαίγνιο. Να, κάτι τέτοια δύσκολα χωράν στο σινεμά. Λίγο πριν είχε πέσει στα πόδια του ικετεύοντας, και τώρα βρίσκεται πεσμένος στα πόδια του, νεκρός. Η ικεσία του δεν έπιασε τόπο. Όχι ικεσία, όμως… Η λέξη ικεσία έχει κάτι το ευγενικό στο άκουσμά της. Όχι ικεσία –σε καμιά περίπτωση. Παρόλον ότι το νόημα της σκηνής που διαδραματίστηκε μισή ώρα νωρίτερα, σ’ ετούτο τον ίδιο ακριβώς χώρο, αποδίδεται σωστά, μοιάζει να λείπει κάτι. Ο τόνος δεν είναι σωστός. Η ατμόσφαιρα. Δεν ήταν ικεσία αυτό. Ήταν παρακάλι. Ζητιανιά ήταν. Δεν του περίσσευαν ψιλά, όμως. Ο Αργυρίου θα ’πρεπε να το περιμένει. Μήπως εκείνος δεν ήταν που τον είχε αποψιλώσει;

ΑΙOΛOΥ 33

❖

τηλ.: 210 36 43 382

❖

fax.: 210 36 36 501

P H I L I P

ΑΓ

ROTH

ΑΝ

Ηλ

έ

τω σχη

ν νέ

ω

αν ι ν πι

στώ

❖

ν

D AV I D L EAV I T T

tad

s jØrn

ΑΚ

il B Ket

e-mail: info@polis-ed.gr

√ À¶A§ §∏§√™ ∞¶√ Δ∏¡ π¡¢π∞

ΤΗ ΠOΛIΣ

ΣΗ

.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΘ Η ΝΑ Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Α ΔΟΥ

Bασιλική Ηλιοπούλου

ΜΕ

ΤΑ

ΦΡ

ΑΣ

ΓΙO Η:

YΛ

IKA

ΣA

MA

PA

.

ΠOΛIΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ANΔPEAΣ MIXAHΛIΔHΣ

D AVI D L EAVIT T

.

ΠOΛ IΣ

Tεύκρος Μιχαηλίδης

√ À¶A§ §∏§√™ ∞¶√ Δ∏¡ π¡¢π∞

μυθιστόρημα

.

Σμιθ

ΠOΛIΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ANΔPEAΣ MIXAHΛIΔHΣ

εκδόσεις

βιβλιοπωλείο

μυθιστόρημα

.

ΠOΛ IΣ

.

.

ΠOΛIΣ

Αχμές,ο γιος του φεγγαριού

¶O§ I™

bookmarks

ευπώλητα 16-21 νοεμβρίου

pages 36_37

ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

PUBLIC

FNAC (Ελληνική Πεζογραφία )

1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Η ζωή μετά – Αρκάς (Γράμματα) 3. O χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 4. Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους – Δημήτρης Σαραντάκος (Γνώση) 5. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν – Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο) 6. Ίμια – Έλλις / Ιγνατίου (Λιβάνης) 7. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 8. Το θανατάδικο – Άλισον Μπέχντελ (Γράμματα) 9. Μετά το σεισμό – Χαρούκι Μουρακάμι (Ωκεανίδα) 10. Η σοφία του Ρίλκε – Μαρία Ράινερ Ρίλκε (Πατάκης)

1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Ροζ ημερολόγιο 2010 AVON (Avon Cosmetics) 3. Τα γενέθλια των Αστερίξ και Οβελίξ (Μαμούθ) 4. Ο μικρός πρίγκιπας – Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ (Πατάκης) 5. Logicomix – Δοξιάδης / Παπαδημητρίου (Ίκαρος) 6. Ίμια – Έλλις / Ιγνατίου (Λιβάνης) 7. Το κορίτσι με το τατουάζ – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 8. Χαραυγή: το έπος του λυκόφωτος – Stephenie Meyer (Πλατύπους) 9. Η εκδίκηση της Σιλάνας – Γιάννης Ξανθούλης (Καστανιώτης) 10. Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη – Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης)

1. O χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 2. Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα – Ρέα Γαλανάκη (Καστανιώτης) 3. Η εκδίκηση της Σιλάνας – Γιάννης Ξανθούλης (Καστανιώτης) 4. Σκότωσε ό,τι αγαπάς – Αλέξης Σταμάτης (Καστανιώτης) 5. Σ’ ένα στρατόπεδο στην άκρη της ερημιάς – Μένης Κουμανταρέας (Κέδρος) 6. Άχμες, ο γιος του φεγγαριού – Τεύκρος Μιχαηλίδης (Πόλις) 7. Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη – Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης) 8. Το πάθος χιλιάδες φορές – Ζυράννα Ζατέλη (Καστανιώτης) 9. Το χρονικό μιας μοιχείας – Μάρω Βαμβουνάκη (Ψυχογιός) 10. Μαγγελάνος, τρεις Έλληνες στο τέλος του κόσμου – Γιώργος Λεονάρδος (Λιβάνης)

ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ IANOS 1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Γιατί το Βυζάντιο – Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ (Ελληνικά Γράμματα) 3. Ίμια – Έλλις / Ιγνατίου (Λιβάνης) 4. Η εκδίκηση της Σιλάνας – Γιάννης Ξανθούλης (Καστανιώτης) 5. Στην καρδιά των μουσώνων – Julia Gregson (Διόπτρα) 6. Το κορίτσι με το τατουάζ – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 7. Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη – Δημήτρης Μπουραντάς (Πατάκης) 8. O χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 9. Το χρονικό μιας μοιχείας – Μάρω Βαμβουνάκη (Ψυχογιός) 10. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν – Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο)

1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Ίμια – Έλλις / Ιγνατίου (Λιβάνης) 3. Προσωπικό ημερολόγιο ανεκδοτολόγιο – Γιάννης Σερβετάς (Ιανός) 4. Γιατί το Βυζάντιο – Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ (Ελληνικά Γράμματα) 5. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν – Νίκος Σιδέρης (Μεταίχμιο) 6. O χρόνος πάλι – Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκης) 7. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 8. Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης – Χόρχε Μπουκάι (Opera) 9. Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν) – Στυλιάνα Γκαλινίκη (Μελάνι) 10. Το πολιτικό ζητούμενο στην Ελλάδα σήμερα – Χρήστος Γιανναράς (Ιανός)

*Τα στοιχεία αφορούν όλα τα υποκαταστήματα των αλυσίδων πανελλαδικά, εκτός από τα franchising.

FNAC (Ξένη πεζογραφία) 1. Το χαμένο σύμβολο – Dan Brown (Λιβάνης) 2. Χαραυγή: το έπος του λυκόφωτος – Stephenie Meyer (Πλατύπους) 3. Λυκόφως – Stephenie Meyer (Πλατύπους) 4. Το κορίτσι του ελέφαντα – Ζοζέ Σαραμάγκου (Καστανιώτης) 5. Έκλειψη - Stephenie Meyer (Πλατύπους) 6. Το κορίτσι με το τατουάζ – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 7. Με τις πόρτες ανοιχτές – Ίαν Ράνκιν (Μεταίχμιο) 8. Στην καρδιά των μουσώνων – Julia Gregson (Διόπτρα) 9. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά – Στιγκ Λάρσον (Ψυχογιός) 10. Νέα σελήνη – Stephenie Meyer (Πλατύπους)

ευανάγνωστα Χ5 από τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο

Ο Όμηρος στον 21ο αιώνα «Κάθε μεγάλο λογοτεχνικό έργο είναι είτε η Ιλιάδα είτε η Οδύσσεια» [Ρεϊμόν Κενώ]

1.

Dan Simmons, Ίλιον (2003). Από το απώτατο παρελθόν στο απώτατο μέλλον: ο πόλεμος της Τροίας επαναλαμβάνεται, σε πλανητική διάσταση αυτή τη φορά, ενορχηστρωμένος από ανώτερες υπάρξεις αντίστοιχες με τους θεούς των αρχαίων Ελλήνων. Κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν τα βιορομπότ Μανμούτ, μελετητής των σονέτων του Σαίξπηρ, και Όρφου, λάτρης του Προυστ, καθώς επίσης και η Άντα, η οποία κατάγεται από την ομώνυμη ηρωίδα του Ναμπόκοφ.

2.

Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, Ομήρου Ιλιάδα (2004). Ο Ιταλός συγγραφέας διηγείται σε σύγχρονο λόγο την ιστορία της Ιλιάδας μοιράζοντας την αφήγησή του σε είκοσι ένα διαφορετικά μυθικά πρόσωπα, αφαιρώντας τις θεϊκές παρεμβάσεις και τονίζοντας την ομορφιά του πολέμου· καλεί έτσι τον σημερινό αναγνώστη να επινοήσει μια άλλου είδους ομορφιά που θα μπορέσει ίσως να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ειρήνη.

3.

Μάργκαρετ Άτγουντ, Πηνελοπιάδα (2005). Η Πηνελόπη αναλαμβάνει η ίδια να αφηγηθεί την ιστορία της ζωής της και μαζί αυτήν του Οδυσσέα από μια σύγχρονη, φεμινιστική και ειρωνική σκοπιά. Τον λόγο παίρνουν επίσης οι δώδεκα θεραπαινίδες της πιστής βασίλισσας, που ο ομηρικός Οδυσσέας τις κατηγόρησε για συνεργασία με τους μνηστήρες και τις απαγχόνισε.

4.

Δημήτρης Μίγγας, Τηλέμαχου Οδύσσεια (2007). Ο Τηλέμαχος Χαρίτος είναι ένας αλαφροΐσκιωτος που ζει σ’ ένα νησί του Ιονίου πελάγους, μακρινός, καθώς υποστηρίζει, απόγονος και κοντοχωριανός του Οδυσσέα. Θα ζήσει, με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο, έρωτες και ηρωισμούς και όπως κι ο μυθικός συνονόματός του θα βγει κι αυτός σε αναζήτηση του πατέρα του για να τον βρει τελικά επιστρέφοντας στον τόπο του και να τον αγνοήσει επιδεικτικά.

5.

Χ.Α. Χωμενίδης, Λόγια φτερά (2009). Ο παππούς του Ομήρου παίρνει τον λόγο και λίγο πριν τον θάνατό του αφηγείται στον εγγονό του τη συναρπαστική και περιπετειώδη ζωή ενός αοιδού του 8ου π.Χ. αιώνα που περιπλανιέται σε ολόκληρη την Ελλάδα και μαζί τη δύναμη και τη μαγεία του αφηγηματικού λόγου που κρατάει ως σήμερα.

bookmarks

ατζέντα 2.12 - 8.12

pages 38_39

2.12

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

ΑΘΗΝΑ

Την Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου, ο ΙΑΝΟS και οι εκδόσεις opera, σε συνεργασία με το περιοδικό Φιλόλογος και το Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Εκπαίδευσης Gestalt Foundation, παρουσιάζουν για πρώτη φορά στο κοινό της Θεσσαλονίκης τον διάσημο αργεντινό ψυχίατρο, ψυχοθεραπευτή και συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι, στις 5μμ.

Παρουσίαση βιβλίου «…Και το τέρας» του Μιχάλη Μανωλιού – 19:00, Βιβλιοκαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101) Παρουσίαση βιβλίου «ΗΧΟΙ ΨΙΘΥΡΩΝ» της Ευγενίας Παπανδρέου – 18:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΑΞΙΔΙ ΑΥΤΟΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ» του π. Φιλόθεου Φάρου – 19:30, Πνευματικό κέντρο του Ι.Ν. Φανερωμένης (Χολαργός) Παρουσίαση βιβλίου «E, ΠPOEΔPE!» του Μίμη Ανδρουλάκη – 19:30, Cinι Κεραμεικός (Kεραμεικού 58 & Mαραθώνος 13) Παρουσίαση βιβλίου «ΜΕΤΑΞΥ ΣΦΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΙΑΚΜΟΝΟΣ» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη – 20:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Διάλεξη: «Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ του Φρίντριχ Νίτσε» - από 30/9/2009 έως 27/1/2010, 18:00-20:00, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ (Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν) Παρουσίαση των βιβλίων του Μήτσου Κασόλα «Νίκος Καββαδίας – Γυναίκα, θάλασσα, ζωή» και «Νίκος Καββαδίας – Ο δαίμονας χόρευε μέσα του» - 20:00, Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42, Κυψέλη)

Αν είστε λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρουσίαση του βιβλίου «…Και το τέρας» του Μιχάλη Μανωλιού την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου, στις 19:00, στο Βιβλιοκαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101). Αν κινείστε στην Πάτρα, θα έχει ενδιαφέρον να βρεθείτε στην παρουσίαση του βιβλίου «Κόκκινο στην πράσινη γραμμή» του Βασίλη Γκουρογιάννη, το οποίο είναι και προτεινόμενο για το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ. Την Πέμπτη, στις 20:30, στο Βιβλιοπωλείο Πολύεδρο (Κανακάρη 147).

ΣΕΡΡΕΣ Αφιέρωμα: «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009» - από 1/12/2009 έως 10/12/2009, 5ο Γυμνάσιο Σερρών (Γρηγ. Ρακιτζή 72) ΤΡΙΠΟΛΗ Παρουσίαση του βιβλίου της Ιωάννας Φραγκιά «Ο ράφτης του Ποσειδώνα» - 19:00, Φιλοτεχνικός Όμιλος Τρίπολης (Εθνομαρτύρων 25) ΑΘΗΝΑ

3.12

Παρουσίαση «ΧΑΧΑΝΑ x ΛΑΧΑΝΑ. Η ΠΡΟΠΑΙ-

ΔΕΙΑ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» Τάσος Ιωαννίδης / Παυλίνα Παμπούδη – 18:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «Η ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ» του Σπύρου Γασπαρινάτου – 19:00, Βιβλιοπωλείο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι) Παρουσίαση βιβλίου «ΨΙΘΥΡΟΙ ΑΓΟΡΙΩΝ» της Βούλας Μάστορη – 20:00, Βιβλιοπωλείο METROPOLIS (Πανεπιστημίου 54 & Εμ. Μπενάκη, 2ος όροφος) Παρουσίαση βιβλίου «Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΥΚΝΟΣ» του Στέφανου Δάνδολου – 20:30, ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) ΠΑΤΡΑ Παρουσίαση βιβλίου «Κόκκινο στην πράσινη γραμμή» του Βασίλη Γκουρογιάννη – 20:30, Βιβλιοπωλείο Πολύεδρο (Κανακάρη 147) ΠΥΡΓΟΣ Αφιέρωμα: «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009» - 20:00, Χώρος Θέατρο Απόλλων ΑΘΗΝΑ

4.12

Βιβλίο & Παιδί «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2010» της Λίζας Ηλιού – 18:00, ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, ΓΟΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ» του Nίκου Σιδέρη – 19:00, Βιβλιοπωλείο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΑΣΟΝΑ» της Σοφίας Γιαλουράκη – 19:00, Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ / ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΤ’ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑΣ» - 20:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Γνωριμία με τη στήλη Οργανοτροπία του πε-

ριοδικού Παράθυρο με αυτοσχέδια μουσικά όργανα από όλο τον κόσμο, στο βιβλιοπωλείο Παράθυρο, Μαυρομιχάλη 5. Είσοδος 5 Ευρώ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση βιβλίου: Γιώργος Σκαμπαρδώνης, «Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος», Βιβλιοπωλειο ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλους 7, 12:00. ΑΘΗΝΑ

5.12

Βιβλίο & Παιδί «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΡΥΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ» του Ingo Siegner – 11:30 Βιβλιοπωλείο Εκδόσεων ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ (Τοσίτσα 1Α’) Βιβλίο & Παιδί «Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΝΑΝΟΙ» των Αδερφών Γκριμ – 12:00, Πολυχώρος ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118) Βιβλίο & Παιδί «ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ» της Ρένας Ρώσση-Ζαΐρη – 12:00, Βιβλιοπωλείο ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΡΑΗΣ (Παπάγου 7 & Αριστοφάνους) Βιβλίο & Παιδί «ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ» του Ευριπίδη – 12:00, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι Βιβλίο & Παιδί «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ» των Εκδόσεων Ψυχογιός – 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΗ ΣΤΟΑ (Ανδρέα Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι) Παρουσίαση βιβλίου «ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΡΟΛΟΪ (Ή ΣΧΕΔΟΝ)» της Στυλιάνας Γκαλινίκη – 12:00, ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Βιβλίο & Παιδί «ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑΚΙ;» της Βιβής Ματσούκα – 12:00, Βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (Πανεπιστημίου 17) Βιβλίο & Παιδί «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΑΝΤΗ» της Βιργινίας Στωικίδη – 12:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2010» της Σούλας Μπόζη – 12:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «Η ΠΟΙΝΗ» της Έλσης Τσουκαράκη – 18:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24)

βιβλιοθέατρο Παρουσίαση του βιβλίου του Θεόδωρου Ι. Δεύτου «Σμύρνη, συγγνώμη» – 21:30, Vinilion Cafe (Έκτορος 92 και Μενελάου, Ίλιον) ΧΑΛΚΙΔΑ Βιβλίο & Παιδί «ΦΟΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΜΗ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΗ» του Κυριάκου Χαρίτου – 12:00 Βιβλιοπωλείο ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ (Πάροδος Ιφιγενείας) ΠΑΤΡΑ Αφιέρωμα στο Ιστορικό μυθιστόρημα του ελληνικού ρομαντισμού – 13:00, Βιβλιοπωλείο Πολύεδρο (Κανακάρη 147) ΑΘΗΝΑ

7.12

Λογοτεχνική βραδιά «ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ» - Θέατρο Ιάκωβος Καμπανέλλης (Μπιχάκη 8, Ισόγειο Δημαρχείου Ρέντη) Παρουσίαση παιδικού βιβλίου «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΟΥΛΑΣ» του Θανάση Δρίτσα και σε εικονογράφηση Γιώργου Μπούτλα - 20:00, ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ (Άλσους 15, Γλυφάδα) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΕΛΕΤΕΣ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ» του Κώστα Ακρίβου – 18:00, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση βιβλίου «ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ» του Τηλέμαχου Κώτσια – 19:00 Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5, Αρσάκειο Μέγαρο) Λογοτεχνική βραδιά «ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΥΡΙΒΗΛΗ με αφορμή τα σαράντα χρόνια από το θάνατό του» - 19:00, ΓΕΝΝΑΔΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (Αναπήρων Πολέμου 9, Κολωνάκι) Παρουσίαση βιβλίου «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΟΥΛΑΣ» του Θανάση Δρίτσα – 20:00 Δημαρχείο Γλυφάδας (Άλσους 15) Παρουσίαση βιβλίου «ΑΦΡΙΚΗΣ ΜΕΘΕΞΗ» της Ελένης Α. Γκίνου – 20:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24)

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Παρουσίαση του Χόρχε Μπουκάι από τον Ιανό και τις εκδόσεις Opera, ώρα 17:00, Βιβλιοπωλείο ΙANOS, Αριστοτέλους 7 ΣΗΤΕΙΑ Παρουσίαση του ημερολογίου «2010 ΚΡΗΤΗ, Ένα καράβι τρικάταρτο» σε επιμέλεια του Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου - 19:30, Πολύκεντρο Δήμου Σητείας ΑΘΗΝΑ

8.12

Συζήτηση «ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ» - 19:00, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη) Διάλεξη «Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ’30» με τον Δημήτρη Τζιόβα – 19:00, ΓΕΝΝΑΔΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (Αναπήρων Πολέμου 9, Κολωνάκι) Παρουσίαση βιβλίου «ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ» Mοναχός Eπιφάνιος ο Mυλοποταμινός – 20:30, Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24) Παρουσίαση του συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας Άρνε Νταλ με αφορμή τα βιβλία του MISTERIOSO και ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ - 20:00, Πολυχώρος ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα) ΛΑΡΙΣΑ Παρουσίαση του νέου βιβλίου της Μαρλένας Πολιτοπούλου «Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΑΡΟΪΝΤ» - 20:00, Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας (Κούμα 28,)

Θεατρική παράσταση: «ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ» σε κείμενα Jean-Luc Marion/Ανδρέα Εμπειρίκου – Από 9/10/2009 έως 20/12/2009, 21:00 Θέατρο ΑΣΚΗΣΗ (Φραγκούδη 1820) Θεατρική παράσταση: «ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ» του Γεωργίου Βιζυηνού - Από 19/10/2009 έως 12/4/2010, Θέατρο Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ (Πεσμαζόγλου 5) Αφιέρωμα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ 2009 φεστιβάλ μονολόγων από την «Τέταρτη Διάσταση» 2-6 Δεκεμβρίου, Θέατρο ΕΝΑΣΤΡΟΝ (Δεληγιάννη 15 & Μπουμπουλίνας, Εξάρχεια) Θεατρική παράσταση: URBANDIG 4: ΒΙΖΥΗΝΟΣ [ΜΟΣΚΩΒ ΣΕΛΗΜ] - Από 23/10/2009 έως 28/12/2009, 21:00 Ωδείο Αθηνών (Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β’ 17-19) Θεατρική παράσταση: «ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ» της Μαριγώς Αλεξοπούλου - Από 3/11/2009 έως 8/12/2009, 21:15 Θέατρο Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους 69) Θεατρική παράσταση: «INVITATION TO A PARTY- NOT ANOTHER FAIRYTALE» της Μαρίας Σούμπερτ - Από 11/11/2009 έως 30/12/2009, 21:00 Θέατρο του Ήλιου (Φρυνίχου 10, Πλάκα) Θεατρική παράσταση: «ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ» του Αντώνη Σαμαράκη - Από 23/11/2009 έως 28/3/2010, Θέατρο Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ (Φρυνίχου 14, Πλάκα)

bookmarks pages 40_41

Bert Holldobler - Edward. O. Wilson The Superorganism: The Beauty, Elegance, and Strangeness of Insect Societies W. W. Norton & Company Σελ. 544 Τα μυρμήγκια, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να δημιουργήσουν πολιτισμό χωρίς τη χρήση της λογικής”, είπε ο Λόουελ, πρόεδρος του Χάρβαρντ, όταν απένειμε τιμητικό τίτλο σε έναν διακεκριμένο εντομολόγο πριν από 90 χρόνια. Μπορεί και να έχει δίκιο, ωστόσο γεγονός είναι πως ο ανθρώπινος πολιτισμός έφτιαξε παραβολές, μύθους και παροιμίες με μυρμήγκια και μέλισσες. Οι άνθρωποι γοητεύονται από τις κοινωνίες των εντόμων και συχνά, όπως και ο πρόεδρος Λόουελ, τις χρησιμοποίησαν για να κατανοήσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες. Σε αυτό το βιβλίο οι συγγραφείς, κορυφαίοι εντομολόγοι και βραβευμένοι με Πούλιτζερ για το βιβλίο τους “Ants” το 1990, επικεντρώνονται αποκλειστικά στις κοινωνίες των εντόμων. Τις ονομάζουν υπερ-οργανισμούς και αντιμετωπίζουν την κάθε αποικία ως ένα είδος οργανισμού, ως μονάδα που αναπαράγεται, ζει

σπάνιες και παράξενες εκδόσεις και πεθαίνει. Μέσα από 500 σελίδες με λεπτομερή εικονογράφηση παρουσιάζεται η πρόοδος που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια στη μελέτη αυτών των υπέρ-οργανισμών. Αν και το κείμενο είναι γραμμένο για να είναι κατανοητό από αδαείς, σε ορισμένα σημεία γνώσεις βιολογίας και γενετικής είναι απαραίτητες για να μπορέσει κανείς να ακολουθήσει πιο περίπλοκους συλλογισμούς. Ένα παράδειγμα είναι η εξιστόρηση του ρόλου του αλτρουιστικού γονιδίου στις κοινωνίες εντόμων. Σε αντίθεση τη δημοφιλή αντίληψη όπου η φυσική επιλογή δρα στο επίπεδο του γονιδίου (όπως υποστηρίζεται στο “Εγωιστικό Γονίδιο” του Richard Dawkins), οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι κυψέλες των μελισσών και οι φωλιές των μυρμηγκιών είναι αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής στο επίπεδο των ίδιων των κοινωνιών. Αυτή είναι και η κεντρική θέση των συγγραφέων, από την οποία εξερευνούν θέματα όπως αναπαραγωγή, καταμερισμό εργασίας, επικοινωνία. Και μέσα από αυτή το ταξίδι προκύπτει η συναρπαστική εικόνα για έναν κόσμο που είναι παράξενος και τελείως διαφορετικός από το δικό μας.

.......

Χρήστος Σιντόρης

Countess of Illyria Manηon Scots & Malory / Edinburgh, 1711 British Library Press / London, 2003 Όνειρο κάθε λάτρη των histoires romaines είναι η ανακάλυψη ενός θησαυρού όπως το Manηon της (προφανώς ψευδώνυμης)

Comtesse d’ Illyrie (Κόμισα της Ιλλυρίας). Όλοι οι μελετητές των προ-ρομαντικών μυθιστορημάτων, από τον πολύ Guilliarmontes μέχρι και τον σύγχρονό μας Miroslav Tadeusz έχουν μιλήσει για το έργο αυτό στο οποίο αναφέρονται σε πραγματείες τους ακόμα και οι πρωτοπόροι του Sturm und Drang, Goethe και Lessing. Το μυθιστόρημα κατά καιρούς έχει αποδοθεί σε αρκετούς άνδρες συγγραφείς της εποχής, ακόμα και στον ίδιο τον Λουδοβίκο 15ο! Αρκετοί υποστηρίζουν, ωστόσο, πως πρόκειται για ψευδώνυμο της Ophelie d’ Ancon, ερωμένης του Γάλλου μονάρχη και εξέχουσας μορφής των παρισινών γραμμάτων του καιρού. Άλλα έργα της δεν σώζονται, παρόλο που υπάρχουν αναφορές σε ακόμα ένα, το επικό Rodanthes. Έρευνες έφεραν μόλις το 1988 στο φως μια αγγλική μετάφραση του 1711 η οποία είναι και το μόνο σωζώμενο πλήρες αντίγραφο του Manηon παγκοσμίως. Φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Μεγάλης Βρετανίας (British Library). Η βιβλιοθήκη αποφάσισε το 2003 (με αφορμή τα 250 χρόνια από την ίδρυσή της) να εκδώσει 2500 αριθμημένες ανατυπώσεις του φυλασσόμενου έργου της Κόμισσας, όπως αυτό εκδόθηκε στο Εδιμβούργο το 1711. Το μυθιστόρημα χρονολογείται στα 1670 – 1690 στο απόγειο της ήρεμης βασιλείας του Λουδοβίκου 15ου. Ο Manηon, ένας πονηρός και αξιαγάπητος πραματευτής από τη Λυών, γυρίζει τη Γαλλία της εποχής αναζητώντας τον αλχημιστή Hargon, προκειμένου να του δώσει τη «μηχανή που προσφέρει όσα κανείς επιθυμεί». Το υλικό επεξεργασμένο κυρίως από κωμικά

μυθιστορήματα της εποχής εντυπωσιάζει για τις τραγικές ανατροπές που προσφέρει και που αναγκάζει τους κριτικούς και τους φιλόλογους να το τοποθετήσουν στην κατηγορία των histoires romaines. Αυτή η πραγματικά ενδιαφέρουσα «οδύσσεια» του Μανσον, η οποία θα τον οδηγήσει στη γνωριμία και τον έρωτα με τη Βαρόνη Madeleine (σαφής αναφορά της συγγραφέως στην επίσης συγγραφέα Madeleine de Scudιry) και στην απόκτηση – τελικά – της τρομερής αυτής μηχανής, αποκαλύπτει μεταξύ άλλων τις σχέσεις εξουσίας στη Γαλλία του Λουδοβίκου του «Αγαπητού». Κάτω από ένα πέπλο σταθερής ευτυχούς ηρεμίας παρουσιάζονται οι δυνάμεις που θα εξελιχθούν σχεδόν 100 χρόνια αργότερα σε επαναστατικό σεισμό. Ο πραματευτής, ο γαιοκτήμονας, ο αλχημιστής, η καλή βαρόνη, ο – αναπάντεχος – χαρακτήρας της χωριατοπούλας Mouscrette, δίνουν έναν πίνακα προσώπων υπέροχο και συναρπαστικό. Η δράση έντονη και περίπλοκη, εφάμιλλη των επικών μυθιστορημάτων του μπαρόκ – στην παράδοση των Madeleine de Scudιry και Gauthier de Costes – εντυπωσιάζει με την τοποθέτηση στο μέγεθος των μεγάλων μορφών ενός απλού πραματευτή. Η μετάφραση έχει γίνει σε πολύ απλή γλώσσα, δείγμα ότι προοριζόταν για ανάγνωση από το πλατύ εγγράμματο κοινό της εποχής. Ο Έλληνας αναγνώστης με σχετική γνώση αγγλικών, δεν θα δυσκολευτεί να κατανοήσει και να παρακολουθήσει τη ροή του λόγου και της δράσης. Συνίσταται ανεπιφύλακτα!

Ράνια Ζουρνατζή

www.biblionet.gr

ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ

ΟΛΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ • 150.000 ΒΙΒΛΙΑ ON LINE • ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ • 80.000 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ

Ένα εργαλείο που διαθέτει δωρεάν το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στους επαγγελματίες και στους φίλους του βιβλίου • 400.000 επισκέπτες το μήνα • Περισσότερα από 40 on-line βιβλιοπωλεία λειτουργούν ήδη με βάση τη ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ: www.books.gr (Ελευθερουδάκης), www.papasotiriou.gr, www.estiabookstore.gr, www.patakis.gr, www.evripidis.gr, www.florasfun.gr, www.bibliotopia.gr, www.allbooks.gr, www.bazaarbooks.gr, www.perizitito.gr www.libro.gr, www.govostis.gr, www.odisseas.gr, www.tsamantakis.gr, www.ekfrasi.com.gr, www.bookexperts.gr, www.aboutbooks.gr, www.vivliofono.gr, www.nikoletakis.gr, www.diethnesbooks.gr, www.thebookstore.gr, www.booksingreek.gr, www.diaspora.gr, www.lemoni.gr, www.bibliopolio.gr, www.booksfromgreece.gr, www.pharos-books.gr, www.oionos.com (Κούτρας, Λαμία), www.bigbook.gr (Δοκιμάκης, Ηράκλειο), www.bibliagora.co.uk (Λονδίνο), www.e-kinitro. gr (Κάντα, Κέρκυρα), www.tsiopelakos.gr (Tσιοπελάκος, Τρίκαλα), το εσωτερικό δίκτυο των βιβλιοπωλείων Fnac, Public (Γερμανός) και Μetropolis... και άλλα 70 ετοιμάζονται

Διατίθεται δωρεάν και σε CD-ROM  στο γραφείο του ΕΚΕΒΙ στη ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα) Πληροφορίες: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ Αθανασίου Διάκου 4 117 42 Αθήνα, τηλ.: 210-9200300, www.ekebi.gr

bookmarks

βιβλιογραφικό δελτίο 16-20.11.2009

pages 42_43

ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

€ 34 / 978-960-387-666-3

€ 28 / 978-960-410-585-4

€ 24 / 978-960-253-218-8

Λαπαθιώτης, Ναπολέων Η ζωή μου Κέδρος, σελ. 294 € 15 / 978-960-04-3901-4

Τζιτζικάκης, Παναγιώτης Ηθικά Νικομάχεια Γ΄ λυκείου Πουκαμισάς, σελ. 208 € 10,9 / 978-960-6881-09-1

Συλλογικό έργο Ευγένιος Βούλγαρης Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ιστορίας, σελ. 601 € 20,9 / 978-960-7260-40-6

Schopenhauer, Arthur Το ασήμαντο αιώνια επαινούν Κάκτος, σελ. 192 € 10,45 / 978-960-382-886-0

Παπασπήλιος, Κώστας Μάλιστα, κύριε... Ζαμπέτα Εμπειρία Εκδοτική, σελ. 162 € 16,9 / 978-960-417-285-6

Αγιαννιωτάκη, Αναστασία Φυσική Γ΄ λυκείου Πουκαμισάς, σελ. 696 € 23,8 / 978-960-6881-08-4

Κονόμος, Γιώργος Πιθανότητες και στατιστική Γκιούρδας Β., σελ. 582 € 32 / 978-960-387-883-4

Συλλογικό έργο Ζωή 50+ Κριτική € 40 / 978-960-218-661-9

Forestier, Franηois Αριστοτέλης Ωνάσης Μελάνι, σελ. 308 € 17 / 978-960-6781-64-3

Συλλογικό έργο Ο κριτικός στοχασμός στη μάθηση και εκπαίδευση ενηλίκων Παπαζήσης, σελ. 286 € 18,81 / 978-960-02-2349-1

Πούρα Καρακώτσογλου, σελ. 320 € 36,58 / 978-960-6611-96-4

Πρακτική άσκηση φοιτητών ψυχολογίας Gutenberg, σελ. 374 978-960-01-1289-4

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ

Gessen, Masha Ο Ρώσος μαθηματικός Γκρίσα Πέρελμαν Τραυλός, σελ. 336 € 17,5 / 978-960-6640-58-2 ΔΟΚΙΜΙΑ Μουτσόπουλος, Χαράλαμπος Μ. Απόψεις Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, σελ. 270 € 17 / 978-960-14-2115-5 Παπαναστασίου, Αλέξανδρος Ο εθνικισμός και άλλα κείμενα Ευρασία, σελ. 318 € 17 / 978-960-8187-36-8

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Καζέλα, Κατερίνα Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και μάθηση στην προσχολική εκπαίδευση Οδυσσέας, σελ. 223 € 13,59 / 978-960-210-445-3

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ

Γιαννάκης, Αθανάσιος Ν. Εννοιολογικό λεξικό ναυτιλιακών όρων Αμφιτρίτη, σελ. 165 € 20 / 978-960-98907-0-0

Η τέχνη της διαπραγμάτευσης Modern Times, σελ. 236 € 18,9 / 978-960-691-624-3 Συλλογικό έργο Filomathix: Επιστήμη και τεχνολογία Η Καθημερινή, σελ. 48 978-960-475-085-6 Καρπούζου, Λαμπρινή Βιοιατρική τεχνολογία Mediforce, σελ. 240 € 21 / 978-960-6844-03-4

Λεξικό - Ημερολόγιο 2010 Άσπρη λέξη, σελ. 372 € 14 / 978-960-6898-05-1 Θεατρικό ημερολόγιο 2010 Δωδώνη, σελ. 196 € 15 / 978-960-385-571-2 ΘΕΑΤΡΟ Σούμπερτ, Μαρία Invitation to a party, not Another Fairytale Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας, σελ. 120 € 12 / 978-960-6817-25-0

Κυβεντίδης, Θωμάς Α. Μερικές διαφορικές εξισώσεις Ζήτη, σελ. 384 € 33,44 / 978-960-456-183-4

Αντωνίου, Γιάννης Η πλινθοκεραμοποιία Ν. & Σ. Τσαλαπάτα (1917-1978) Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, σελ. 182 € 35,53 / 978-960-244-123-7

Ψαροπούλου, Βαρβάρα Κ. Ποιητική αδεία Επίκεντρο, σελ. 279 € 17 / 978-960-458-229-7

Καλοβρέκτης, Κωνσταντίνος MultiSim για μηχανικούς Τζιόλα, σελ. 818 € 54,01 / 978-960-418-209-1

Κυπραίος, Γιώργος Σημειώσεις φιλοσοφίας Bookstars – Γιωγγαράς, σελ. 164 € 13,5 / 978-960-6815-24-9

Μπούτου, Τούλα Δύο μονόλογοι: Τα ρολόγια της ζωής μου. Το όνειρο του κλόουν. Δωδώνη, σελ. 47 € 8 / 978-960-385-573-6

ΙΣΤΟΡΙΑ

Bonnie, Mohnsen Η χρήση της τεχνολογίας στη φυσική αγωγή Γκιούρδας Β., σελ. 384

Dawkins, Richard Το μεγαλύτερο θέαμα στη Γη Αβγό, σελ. 440

Williams, Bernard Η ηθική και τα όρια της φιλοσοφίας Αρσενίδης, σελ. 368

Beevor, Antony D-Day Γκοβόστης, σελ. 704

€ 37,8 / 978-960-446-100-4

978-960-8087-85-9

€ 25 / 978-960-436-291-2

Συλλογικό έργο Ιστορία του Ελληνικού Έθνους 6: 362-323 π.Χ.

4π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε. € 12,9

Ρούπα, Ευφροσύνη Η ιστορία του αυτοκινήτου στην Ελλάδα Κέρκυρα, σελ. 552 € 49 / 978-960-8386-95-2

Συλλογικό έργο Ο Μεταξάς και η εποχή του Ευρασία, σελ. 263 € 19,5 / 978-960-8187-34-4

Πρέκας, Αντώνης Μ. Σαν παλιό σινεμά… Σύγχρονοι Ορίζοντες, σελ. 414 € 20 / 978-960-398-274-6

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

Πρωτοπαπαδάκης, Ιωάννης Ν.

Super Flops Σταμούλη Α.Ε., σελ. 228 € 15,9 / 978-960-351-803-7

Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών, 811-886 Δύο παραινετικά κείμενα προς τον αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄ τον Σοφό Κανάκη, σελ. 290 € 22,99 / 978-960-6736-11-7

Αναφορά στον Νικόλαο Θησέα Κέδρος, σελ. 536 € 22 / 978-960-04-3933-5 Δαλακούρα, Βερονίκη Πόντιοι Έθνος, σελ. 143 978-960-8305-48-9 Βερναρδάκης, Δημήτριος Καποδίστριας και Όθων Εκάτη, σελ. 224 € 13,59 / 978-960-408-100-4

Δαφνής, Γρηγόριος Ε. Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων Κάκτος, σελ. 896 € 31,35 / 978-960-382-882-2

Βαλντέν, Σωτήρης Παράταιροι εταίροι Πόλις, σελ. 800 € 38 / 978-960-435-241-8 Λαμπροπούλου, Δήμητρα Οικοδόμοι Βιβλιόραμα

Το κράτος και το μονοπώλιο της βίας Παπαζήσης, σελ. 360 € 18 / 978-960-02-2370-5

Tikhon Shevkunov, Archimandrite Η κατάρρευση της αυτοκρατορίας Ιδιωτική Έκδοση, σελ. 141 € 16,7 / 978-960-931546-3

Κοινωνικές τάξεις, κοινωνικές ανισότητες και συνθήκες ζωής Παπαζήσης, σελ. 456 € 20 / 978-960-02-2366-8

Κωνστάντιος, Δημήτριος Η ιστορία της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Υπουργείο Πολιτισμού - Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, σελ. 55 978-960-214-817-4

Μαΐστρος, Παναγιώτης Γ. Τα τρία κύματα μεταρρυθμίσεων της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα [1975-2015+] Παπαζήσης, σελ. 446 € 22,99 / 978-960-02-2367-5

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Μαρτίνος, Ιωάννης Αυτοκράτορες του Βυζαντίου Εκάτη σελ. 160 € 12,54 / 978-960-408-103-5

Doise, Willem Κοινωνιές διακρίσεις και οικουμενικά δικαιώματα Πεδίο € 24,9 / 978-960-9405-13-3

Γκόραν Πασκάλιεβιτς Οξύ, σελ. 176 €13,9 / 978-960-436-294-3 Paganelli, Grazia Σημάδια ζωής: Βέρνερ Χέρτσογκ και ο κινηματογράφος Οξύ, σελ. 304 € 16,9 / 978-960-436-293-6 Why Cinema Now? Οξύ, σελ. 324

Κωνσταντοπούλου, Χριστιάνα Κοινωνιολογία της “καθημερινότητας” Παπαζήσης, σελ. 362 € 17,77 / 978-960-02-2375-0 Κίγκα, Ευαγγελία Ζυγός με καρκίνο Ιδιωτική Έκδοση, σελ. 135 978-960-931580-7 Ράμφος, Στέλιος Νίτσε για καλό γούστο Αρμός, σελ. 288 € 30 / 978-960-527-543-3

ΚΡΙΤΙΚΗ

Πανταλέων, Λίνα Aναγνωστικά δικαιώματα Πόλις, σελ. 608 € 25 / 978-960-435-249-4 Μανουσόπουλος, Γεώργιος Π. Πλάτωνος Απολογία Σωκράτους Παπαζήσης, σελ. 474 € 33,44 / 978-960-02-2365-1 Τσούπρου, Σταυρούλα Το παρακείμενο και η ...- (δια)κειμενικότητα ως σχόλιο στο πεζογραφικό έργο του Τάσου Αθανασιάδη Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, σελ. 920 € 35 / 978-960-7316-37-0

ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ

Φωτογράφος άγριος φύσης Polaris, σελ. 160 € 39 / 978-960-6829-13-0 Barbie μια κούκλα... μια ιστορία!

Modern Times, σελ. 140 € 28,9 / 978-960-691-384-6 ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ Τούρτες και κέικ Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, σελ. 64 € 4,99 / 978-960-399-873-0 Ζυμαρικά στο φούρνο Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, σελ. 64 € 4,99 / 978-960-399-862-4

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Σκάγκος, Ηλίας Ο έρωτας στη χώρα των Ίνκας Εντός, σελ. 142

bookmarks

βιβλιογραφικό δελτίο 16-20.11.2009

pages 44_45

€ 10 / 978-960-8229-89-1 Πούλου, Χρύσα Περιμένοντας την αυγή Εντός, σελ. 116 € 10 / 978-960-8229-88-4 Δάνδολος, Στέλιος Σάντο Μπράβο Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, σελ. 237 € 15 / 978-960-14-2071-4 Πολιτσοπούλου, Ελίζα – Ιωάννα Ουροβόρος Κρίνος Κέδρος, σελ. 400 € 18 / 978-960-04-4015-7 Γκιμοσούλης, Κωστής Το φάντασμά της Κέδρος, σελ. 264 € 14 / 978-960-04-4020-1 Δαββέτας, Δημοσθένης Έρωτας δαίμονας Εμπειρία Εκδοτική, σελ. 226 € 16,8 / 978-960-417-284-9 Κακαράς, Αντώνης Αλιώρι Παπαζήσης, σελ. 512 € 12 / 978-960-02-2361-3 Δέρβη, Λουκία Ομπρέλες στον ουρανό Μελάνι, σελ. 96 € 12 / 978-960-6781-61-2 Βόικου, Καλλιόπη Το τενεκεδένιο στομάχι της αυλής Bookstars – Γιωγγαράς, σελ. 200 € 14 / 978-960-6815-19-5 Ανδρόνικου - Βασιλάκη, Θεοφανία Δεσποινίς ετών 29... και κάτι ψιλά

Modern Times, σελ. 340 € 14,9 / 978-960-691-639-7 Μπασιούκα, Αθηνά Άγιο έγκλημα στην Αθωνική Πολιτεία Modern Times, σελ. 188 € 11,9 / 978-960-691-640-3 Τριανταφύλλου, Κατερίνα Η πριγκίπισσα με τα κόκκινα γοβάκια Σαββάλας, σελ. 207 € 14,7 / 978-960-449-895-6 Καλαϊτζή - Οφλίδη, Λένα Λίαν προσεχώς Σύγχρονοι Ορίζοντες, σελ. 328 € 16,5 / 978-960-398-295-1 Mεταλλικιώτη Zώγια Παράδρομοι της μνήμης Σύγχρονοι Ορίζοντες € 13 / 978-960-398-296-8 Σωτηράκη, Έλενα Στους Tροπικούς βραδιάζει νωρίς Σύγχρονοι Ορίζοντες, σελ. 264 € 12,5 / 978-960-398-284-5 Μιχαηλίδης, Τεύκρος Αχμές, ο γιος του φεγγαριού Πόλις, σελ. 313 € 18 / 978-960-435-255-5 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Χαλκιαδάκη, Νίκη O Έρωτας του Pied de Coq Λογείον, σελ. 64 € 14 / 978-960-98717-5-4 Παπά, Κατερίνα Ταξίδια ψυχής Εντός, σελ. 136 € 12 / 978-960-8229-90-7

Μαρωνίτη, Ανθή Κάπως έτσι Κέδρος, σελ. 56 € 9,5 / 978-960-04-4028-7

Δασκαλάκης, Δημοσθένης Ι. Βιομηχανικές σχέσεις Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 518 € 45 / 978-960-15-2277-7

Παπαγεωργίου, Κώστας Γ. Η λύπη των άλλων Κέδρος, σελ. 80 € 10 / 978-960-04-4027-0

Δασκαλάκης, Δημοσθένης Ι. Βιομηχανική κοινωνιολογία Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 438 € 40 / 978-960-15-2278-4

Τσαούσης, Κ. Ι. Ψευδαισθήσεις Εκάτη, σελ. 96 € 10,45 / 978-960-408-104-2

Παπανικολάου, Κυριάκος Η συνταγματική θεμελίωση της κοινοτικής επιρροής στο δικονομικό δίκαιο Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 644 € 65 / 978-960-15-2285-2

Γαβαλά, Νάντια Τριανταοκτώ τριαντάφυλλα Δωδώνη, σελ. 46 € 12 / 978-960-385-572-9

Ράικος, Αθανάσιος Γ. Συνταγματικό δίκαιο Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 818 € 75 / 978-960-15-2249-4

ΝΟΜΙΚΑ

Γιαννάκης, Αθανάσιος Ν. Το δίκαιο της θάλασσας Ιδιωτική Έκδοση, σελ. 349 € 20 / 978-960-630-625-9

Ράικος, Αθανάσιος Γ. Συνταγματικό δίκαιο Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 705 € 70 / 978-960-15-2245-6

Μάνου, Δήμητρα Η περιβαλλοντική παράμετρος στη διεθνή χρηματοδότηση της ανάπτυξης Σάκκουλας Εκδόσεις Α.Ε., σελ. 337 € 34 / 978-960-445-485-3

Γρηγοράκος, Θεόδωρος Γ. Ανάλυση - Ερμηνεία του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 1480 € 105 / 978-960-15-2267-8

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Μαργαρίτης, Λάμπρος Χ. Σωφρονιστικός κώδικας και συναφή κείμενα Σάκκουλας Εκδόσεις Α.Ε. σελ. 651 € 55 / 978-960-445-484-6 Ειδική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την τελική διαμόρφωση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας: Σχέδιο Νόμου Σάκκουλας Αντ. Ν., σελ. 306 € 20 / 978-960-15-2284-5

Γκραφ, Εκατερίνα Το τέρας της Πετρούπολης Γκοβόστης, σελ. 560 € 26 / 978-960-446-081-6 Egeland, Tom Οι φύλακες της κιβωτού Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, σελ. 623 € 20 / 978-960-14-2078-3

Foenkinos, David Αυτόνομες καρδιές Κασταλία, σελ. 143 € 13,5 / 978-960-7560-93-3 McCarten, Anthony Ο θάνατος ενός υπερήρωα Έσοπτρον, σελ. 320 € 16,5 / 978-960-6765-37-7 Millet, Catherine Ζήλια Κέδρος, σελ. 232 € 14 / 978-960-04-4037-9 Steinbeck, John Ρωσικό ημερολόγιο Κέδρος, σελ. 352 € 18 / 978-960-04-3466-8 Kiš, Danilo Κλεψύδρα Κέδρος, σελ. 352 € 16,5 / 978-960-04-4011-9 Moscati, Antonella Μια αιωνιότητα, ή σχεδόν Άγρα, σελ. 96 € 9,5 / 978-960-325-860-5 Picoult, Jodi Δεκαεννιά λεπτά Modern Times, σελ. 684 € 24,9 / 978-960-691-631-1 Rayne, Jan Άκρως τρελά κι απίστευτα Σαββάλας, σελ. 254 € 14,7 / 978-960-449-898-7 Roth, Philip Αγανάκτηση Πόλις, σελ. 253 € 16 / 978-960-435-242-5

Gogol, Nikolaj Vasilievic Ταράς Μπούλμπα Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, σελ. 168 978-960-469-570-6 Grass, Gόnter Ιστορίες σκοτεινού θαλάμου Οδυσσέας, σελ. 223 € 15,68 / 978-960-210-547-4 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Niederhoffer, Victor Τα μαθήματα του κερδοσκόπου Στούπας Publications Ε.Π.Ε., σελ. 287 € 18,81 / 978-960-8121-13-3 Niederhoffer, Victor Τα μαθήματα του κερδοσκόπου Στούπας Publications Ε.Π.Ε., σελ. 327 € 18,81 / 978-960-8121-12-6 Λώλος, Σαράντης Οι ελληνικές περιφέρειες Gutenberg, σελ. 220 € 13,99 / 978-960-01-1306-8 Παπανδρόπουλος, Αθανάσιος Χ. Προς την ευημερία Παπαζήσης, σελ. 144 € 8 / 978-960-02-2368-2 Βαΐτσος, Κωστής Αρχές αναπτυξιακής οικονομικής Κριτική, σελ. 536 € 42 / 978-960-218-650-3 Σαλονικίδης, Κωνσταντίνος Γ. e-commerce σε απλά μαθήματα Γκιούρδας Β., σελ. 248 € 9,9 / 978-960-387-746-2 Stiglitz, Joseph E.

Αρχές της μακροοικονομικής Παπαζήσης, σελ. 915 € 109,73 / 978-960-02-2343-9 ΠΑΙΔΙΚΟ

Η ονειροπόλα πασχαλίτσα Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-833-8

Το ανήσυχο κοτοπουλάκι Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-837-6

Το αστείο κουνελάκι Σαββάλας € 12,7 /978-960-449-836-9

Το παιχνιδιάρικο σκυλάκι Σαββάλας € 12,7 / 978-960-449-835-2

Μπαλάσκα, Αλίκη Το πετροκάραβο Πολιτιστ.Ίδρυμα Ομίλ. Πειραιώς, σελ. 36 € 12,56 / 978-960-244-137-4

Ben 10: Εξωγήινη δύναμη Μίνωας, σελ. 32 € 6,99 / 978-960-481-108-3

Ben 10: Οδηγός δράσης του Μπεν 10 Μίνωας, σελ. 56 € 8 / 978-960-481-107-6

Ben 10: Αυτοκόλλητα όλο δράση! Μίνωας, σελ. 24 € 5,99 / 978-960-481-106-9

Ben 10: Το Όμνιτριξ. Το Κράκεν Μίνωας, σελ. 48 € 5 / 978-960-481-105-2

Ben 10: Απόλυτος ήρωας

Μίνωας, σελ. 16 €3,7 / 978-960-481-109-0

Μια μέρα με τον μπαμπά Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 5 / 978-960-19-0497-9

Η Σταχτοπούτα και το ζαφειρένιο δαχτυλίδι Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 3,5 / 978-960-19-0514-3

Η Άριελ και το πολύτιμο κόσμημα από ακουαμαρίνα Ελληνικά Γράμματα, σελ. 32 € 3,5 / 978-960-19-0513-6

Ντακόλια, Ιωάννα Τα Χριστούγεννα του βασιλιά Σαλίγκαρου Άγκυρα, σελ. 32 € 13,9 / 978-960-422-831-7

Παίζω με τον Αη Βασίλη Άγκυρα, σελ. 8 € 1,2 / 978-960-422-832-4 Διακοπές με τον Αη Βασίλη Άγκυρα, σελ. 16 € 2,2 / 978-960-422-833-1

Κοντολέων, Μάνος Πολύτιμα δώρα Πατάκη, σελ. 32 € 14,7 / 978-960-16-3067-0

Το μεγάλο βιβλίο των πολεμιστών και ηρώων Ψυχογιός, σελ. 320 € 16 / 978-960-453-574-3

Αγαπημένε μου Αϊ-Βασίλη περαστικά! Ψυχογιός, σελ. 28 € 14,4 / 978-960-453-571-2

Καββαδά, Μαριλένα Πρωτοχρονιάτικες καλικαντζαροσκανταλιές

bookmarks

βιβλιογραφικό δελτίο 16-20.11.2009

page 46

Διάπλαση, σελ. 40 € 15 / 978-960-6864-25-4

Το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη Ψυχογιός, σελ. 10 € 7,7 / 978-960-453-619-1 Η απίστευτη ιστορία του Αϊ-Βασίλη Ψυχογιός σελ. 14 € 13,3 / 978-960-453-585-9

Κανάκη, Στέλλα Θέλω μέλι Πορτοκάλι, σελ. 32 € 10 / 978-960-6664-28-1 Κυρίτση, Ιωάννα O καρχαρίας που έκανε το μάγκα Πορτοκάλι, σελ. 32 € 7,5 / 978-960-6664-29-8 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Συλλογικό έργο Ινστιτούτο Worldwatch: η κατάσταση του κόσμου 2009 Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη, σελ. 328 € 20 / 978-960-89763-6-8 Stace, Clive Anthony Ταξινομική των φυτών και βιοσυστηματική Εκδόσεις Αεί, σελ. 358 € 32 / 978-960-87714-0-6 Συλλογικό έργο Διατήρηση και προστασία της βιοποικιλότητας Εκδόσεις Αεί, σελ. 470 € 55 / 978-960-87714-5-1 Συλλογικό έργο Περιβαλλοντική φυσιολογία των ζώων Εκδόσεις Αεί, σελ. 447 € 60 / 978-960-87714-3-7

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Χερουβείμ Γ. Αποστόλου, Αρχιμανδρίτης Η ασματική ακολουθία του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας Λυδία, σελ. 250 € 17,5 / 978-960-99019-0-1 Κοσμάς Ε. Λαμπρινός, Αρχιμανδρίτης Παλαιά και σύγχρονα παραδείγματα καλών ποιμένων Ιερά Μητρόπολις Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, σελ. 190 € 10

Rama, Giuseppe Καλλιεργώ βιολογικά φρούτα και λαχανικά Φλούδας, σελ. 191 € 16,9 / 978-960-8069-75-6 Schwartz, Robert Θαρραλέες ψυχές Διόπτρα, σελ. 392 € 17 / 978-960-364-385-2 Canfield, Jack Το κλειδί για το νόμο της έλξης Διόπτρα, σελ. 184 € 14 / 978-960-364-391-3

Ροδίτης, Γεώργιος Δ. Χριστιανισμός και πλούτος Ιδιωτική Έκδοση, σελ. 386 € 25 / 978-960-931539-5

Μαλλέρου, Νάνσυ Καλύτερα… γίνεται! Φερενίκη, σελ. 152 € 10 / 978-960-7952-87-5

Αβραάμ, Μοναχός Αγιορείτης Ο Θεάνθρωπος και η ορθόδοξη εκκλησία του Ο Ποιμενικός Αυλός, σελ. 508 € 15

Προφητολόγιον Ελληνική Βιβλική Εταιρία, σελ. 724 € 15 / 978-960-7847-70-6

Παραδοσιακές γεύσεις από την Ισπανία Modern Times, σελ. 308 € 35 / 978-960-691-544-4

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Cooper, Diana Οι άγγελοι απαντούν Κέδρος, σελ. 416 € 20 / 978-960-04-3968-7

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ

Simonis, Damien Βαρκελώνη 4π Ειδικές Εκδόσεις Α.Ε., σελ. 272 978-960-6883-87-3

Γανωτής, Κωνσταντίνος Σ. Αποκλειστικά για γονείς Δομή – Αρχονταρίκι, σελ. 217 € 13,58 / 978-960-98836-3-4

Rooftile and Brickworks Museum N. & S. Tsalapatas Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, σελ. 46 € 8,36 / 978-960-244-132-9

Η δίαιτα με το alli Πεδίο €14,9 / 978-960-9405-14-0

Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς,

Καφαταρίδης, Βασίλης Ουμανιστική χορτοφαγία Ιδιωτική Έκδοση, σελ. 208 € 20 / 978-960-931548-7

σελ. 47 € 8,36 / 978-960-244-131-2 Ηλίας, Νικόλαος Δ. Ελλάς, θαλασσινός οδηγός Eagle Ray, σελ. 160 € 95 / 978-960-9404-01-3 Ηλίας, Νικόλαος Δ. Ελλάς, θαλασσινός οδηγός Eagle Ray, σελ. 160 € 95 / 978-960-89742-8-9 ΤΕΧΝΗ Κωνστάντιος, Δημήτριος Βυζαντινό Μουσείο Υπουργείο Πολιτισμού - Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, σελ. 207 978-960-214-776-4

bookmarks pages 47

αγγελίες

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ _Συντάκτρια με εμπειρία σε περιοδικά Μουσικής και Ποικίλης Ύλης αναζητά εργασία σε περιοδικό ή εφημερίδα. irenepolikreti@hotmail.com

διασμό εξωφύλλων και εσωτερικών εικονογραφήσεων βιβλίων. Μεγάλη πείρα και στο σχεδιασμό comics. Τάσος Παπαϊωάννου/One Man Show. Κιν: 6974.88.38.35. Email: info@onemanshowstudio.com

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ _Μεταφράσεις λογοτεχνικών, Τεχνικών και κάθε είδους κειμένων, από και προς τις γλώσσες: Γερμανικά, Ιταλικά, Αγγλικά. Πλήρης λεξικογραφία και τεχνική κατάρτιση. Λογισμικό:Trado. Τηλέφωμο:6982482262 / 6976430570, e-mail:vagsid@otenet.gr _Μεταφράσεις λογοτεχνικών, επιστημονικών και κάθε είδους κειμένων, επιμέλεια και σελιδοποίηση, από και προς Αγγλικά και Ιταλικά. Πλήρης λεξικογραφία και τεχνική κατάρτιση. Τηλέφωνο: 6978849943, e-mail: sidtheod@ gmail.com

ΕΚΔΟΣΕΙΣ _Οι εκδόσεις “Ο Κήπος με τις Λέξεις” αναλαμβάνουν την επιμέλεια, διόρθωση, σελιδοποίηση και εκτύπωση του βιβλίου σας σε πολύ χαμηλές τιμές. Τηλ.

2610320169 και e-mail anadomisis@hotmail.com

ΓΡΑΦΙΣΤΕΣ _ Γραφίστας/εικονογράφος αναλαμβάνει το στήσιμο καθώς και το σχε-

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΣΤΟ BOOKMARKS ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ, ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΝ, ΑΓΓΕΛΙΕΣ. ΜΕΧΡΙ 25 ΛΕΞΕΙΣ, ΜΟΝΟ ΜΕ 5 ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. info@haramada.com

Πάτρα