MUZIEK Onze favoriete releases

MUZIEK Gedurfde tracks tegen conformisme en ingetogen folktronica: deze albums vallen op deze maand. Tekst Kim De Craene

LITTLE SIMZ NO THANK YOU: JA GRAAG!

Wat na een jaar vol prijzen, uitverkochte shows en headlines op de grootste festivals ter wereld? Misschien wil je wel een tijdje rustig chillen. Maar als je Little Simz bent, dan werk je gewoon verder en maak je een gloednieuw, ijzersterk album. Haar plaat van vorig jaar, Sometimes I Might Be Introvert, één van de beste albums van 2022, katapulteerde de Britse artieste naar de top vijf van de charts. Ze knikte braaf en zei “thank you”, toen ze prestigieuze prijzen als Mercury Prize en Brit Award in ontvangst nam. Maar nu is er No Thank You, een onverwachte wending in de carrière van de 29-jarige Simbiatu Ajikawo. De plaat is gericht aan de grote meneren van de muziekindustrie, die hun zakken willen vullen met Simz’ succes maar haar tegelijkertijd, als jonge zwarte vrouw, niet eens serieus nemen. De tien tracks zijn een middelvinger naar conformisme en roem, en alle verwachtingen en beperkingen die daarbij horen. Funky grooves lopen over in orkest, Braziliaanse ritmes en gospel worden afgewisseld met ingetogen piano. Dit is Simz op haar meest vrije, gedurfde en spontane manier. Vanaf nu doet de grootse Little Simz het op haar eigen manier, en als je het daar niet mee eens bent, dan niet: no thank you.

No Thank You, (AWAL).

KORT EN GOED

DAVE ROWNTREE

Meer dan drie decennia na de oprichting van Blur in 1989, de Britse superband waarbij hij drumt, presenteert Dave Rowntree een spannend nieuw project: een eigen plaat. “Het idee van Radio Songs is dat ik aan de knop van de radio draai”, zegt Rowntree. “Het klinkt alsof je een radio hebt die is afgestemd op wat ruis en je draait aan de draaiknop, en het liedje knalt eruit. Dan draai je weer aan de knop, en het liedje lost weer op in de ruis.” Rowntree is even bedreven met een synth, gitaar als achter de drumkit en zijn aangeboren oor voor melodie. Helder en upbeat.

THE JORDAN

De Nederlandse zangeres en songwriter Caroline Van der Leeuw is terug, met een nieuwe naam, een nieuw geluid en een nieuwe missie. Nowhere Near The Sky is geproduceerd door David Kosten, gekend van zijn werk met Bat For Lashes, Chris Martin en Flaming Lips. Het debuutalbum van The Jordan is vooral een nieuw hoofdstuk in Van der Leeuws verhaal als voormalig zangeres van de Nederlandse popgroep Caro Emerald. Weg is de jazz, de swing, de latino ritmes en de rockabilly. In plaats daarvan: triphop, pop en folktronica, krachtige en zuivere vocals en een vleug mysterie en magie.

ROZI PLAIN

Op haar vijfde langspeler Prize toont de Britse Rozi Plain dat ze één van de meest innovatieve, oprechte en boeiende songwriters van het moment is. Aan de basis van Plains eigenzinnige sound ligt een verlangen naar eenvoud en een drang om dingen terug te brengen naar hun essentie, dankzij haar unieke, ongekunstelde stem, begeleid door een zelfgebouwde elektrische gitaar en melodische saxofoonpartijen. Haar hypnotiserende liedjes laten ruimte voor intimiteit en warmte maar zijn tegelijk complex, pittig en werelds. Jazzy en geruststellend met af en toe een verrassende wending.