Dries Mertens en Kat Kerkhofs verwachten een baby*

DRIES MERTENS & KAT KERKHOFS

“Het is tijd voorsamen, met drie”

Rode duivel en sympatico Dries Mertens en mediapersonaliteit Kat Kerkhofs zijn al jaar en dag een koppel, maar gaven nog nooit een dubbelinterview. Wanneer de uitnodiging in de bus valt om hen thuis te interviewen, moeten we geen twee keer googelen of we zitten op het vliegtuig richting Napoli, de Zuid-Italiaanse stad die het koppel al acht jaar ‘thuis’ noemt. En ze kondigen grote veranderingen aan…

Tekst Elspeth Jenkins Foto’s Dirk Alexander Onder thuis verstaan we een monumentaal appartement in een oud Napolitaans paleis met prachtig uitzicht over de baai dat ze delen met hun hond Juliette. Een herkenbaar uitzicht voor de fans dankzij de grappige lmpjes die het trio tijdens de lockdown op TikTok postte. Het droomleven dat ze in Napels leiden, is er ééntje voor op een postkaart. Bovendien is het Mertens-effect op de Napolitanen een vaststaand feit. Het is gigantisch. De eerste tekenen duiken op in een gezellige lunchbar in de buurt van hun palazzo waar we een ingekaderd truitje ‘Mertens 14’ naast een foto van de oma van de eigenaar zien hangen. De Napolitanen leven voor hun ‘Ciro’, wat ‘Jantje’ betekent, een troetelnaam die ze Dries lie ozend toebedeelden. Wanneer we later samen over straat wandelen, worden de taferelen alsmaar gekker. Wij staan ervan te kijken, maar voor Dries is het de normale gang van zaken. Van tieners tot opgeklede Italiaanse dametjes: iedereen klampt hem aan voor een foto. Er passeert zelfs een oma die hem op de wang kust en feliciteert. Napoli loves Mertens en dat is omgekeerd zeker ook het geval. Maar er komen grote veranderingen aan. Niet alleen loopt het contract van Dries eind 2022 af bij SSC Napoli, maar bovenal komt er een baby aan!

Jullie leerden elkaar als tiener kennen in Leuven en groeiden samen op, zowel op persoonlijk als op carrièrevlak. Ooit gedacht dat het zo’n vaart zou lopen?

KAT: “Hij speelde bij de jeugd van Anderlecht, wist ik veel dat dit ons allemaal ging overkomen. Ik dacht dat hij leerkracht lichamelijke opvoeding ging worden.” DRIES: “Het was inderdaad de bedoeling om sportleerkracht te worden. Mijn papa is dat en op woensdagnamiddag ging ik mee in zijn lessen zitten; ik keek zo naar hem op. Het was voor mij de mooiste job die er bestond: hij was altijd gelukkig en heel vaak thuis. Elke leraar kan dat vast beamen: iedereen is jaloers op je job, maar niemand wil het zelf doen. Al wilde ik die job combineren met profvoetballer zijn. Twee lonen, een eigen huis dat ik op mijn 35ste heb a etaald... Dat was mijn droom.” KAT: “We werden een koppel toen we in het vijfde en zesde middelbaar zaten. Dries ging daarna in Gent studeren en voetballen. Ik hielp hem toen met blokken, want laten we zeggen dat ik een iets betere student was dan hij. Ik vermoedde wel dat hij later ook iets zou doen met voetbal, maar ik had niet door wat dat inhield. Voor mij was het een ver-van-mijn-bed-show. We gingen een paar keer uit elkaar, waarop Dries naar Nederland trok om te gaan sjotten. Toen werd het stilaan duide-

Voor haar Juwelen

Louis Reichman.

Blouse en rok Dolce &

Gabbana via Verso.

Voor hem Kostuum

Café Costume.

lijk dat het menens begon te worden. Ik studeerde gewoon aan de KU Leuven en voor ons bleef alles hetzelfde, welke stap hij ook zette. Toen hij bij Utrecht speelde, werkte ik als jobstudente in de Pizza Hut van Leuven. Mensen kwamen toen vragen of het opnieuw gedaan was met Dries, omdat hij steeds meer geld ging verdienen. Het begon te dagen dat mensen anders naar ons keken. Het gebeurde allemaal stapsgewijs, Dries werd niet van de ene dag op de andere een ster. Wij zijn nog steeds verbaasd over wat ons overkwam. Ik weet nog goed dat we bij ons eerste bezoek aan Napels op hotel zaten, en we met onze hond Juliette naar het vuurwerk keken over de baai. We waren 24-25 en wisten eigenlijk nog van niets. Je moet direct naar de stad verhuizen waarvoor je speelt. Toen Dries in Nederland speelde, bleef ik gewoon in België wonen, dus voor ons was dit de eerste keer dat we echt naar het buitenland trokken.” DRIES: “We vlogen met onze ganse families naar Napels om mijn contract te ondertekenen. Toen wisten we dat het voor echt was.” KAT: “We hadden net een feestvakantie achter de rug met vrienden in Frankrijk. We kwamen hier in de luchthaven aan en Dries moest meteen testen doen, iets buiten de stad, in een moeilijke buurt. Ik dacht nog: ‘waar zijn wij in terechtgekomen?’ Maar eens we in de stad zelf kwamen, werden we meteen verliefd op Napels.”

Nu zijn jullie meer dan gewoon ingeburgerd. Je lijkt wel een stadslegende. Die impact moet toch iets met jullie doen?

KAT: “Napels heeft als één van de weinige steden in Europa geen twee voetbalploegen. Je hebt dus een ganse stad die achter dezelfde ploeg staat. In het begin kende niemand Dries, dat was een leuke tijd, maar hij werd de chouchou door goed te spelen. Napolitanen zijn zuiders, in de geschiedenis werden ze ook onderdrukt en moesten ze altijd opboksen tegen het grote Juventus in het Noorden. Het is wel zo dat niet elke speler zo ontvangen wordt. Dries omarmde de cultuur hier direct, komt veel buiten, spreekt Italiaans... De mensen hier appreciëren dat enorm. Ze gaven hem ook een Italiaanse naam: Dries is omgedoopt tot Ciro, wat Jantje betekent, om te laten zien dat hij één van hen is.” DRIES: “Vrouwen, mannen, oma’s, de kinderen: iedereen kijkt hier voetbal. Als het match is, zit iedereen voor de televisie. Soms valt de aandacht mee, maar af en toe

“Ik ga niet zeggen dat ik een echte huisman ga zijn, maar ik kijk wel uit naar een rustiger ritme. Ik ben in heel mijn carrière naar twee trouwfeesten geweest, dat van mijzelf en dat van mijn broer”

is het toch moeilijk om hier over straat te lopen. Kleine barretjes of restaurants gaan nog, maar ik kan bijvoorbeeld niet gaan winkelen in de shoppingstraat, want dan worden we echt belaagd. Onlangs moesten ze een liaal van een keten sluiten met ons binnen, omdat de menigte te groot werd. Maar uiteindelijk heeft ook dat zijn charme, we krijgen er veel voor terug.” KAT: “Neem nu het EK. Veel Napolitaanse vrienden van mij supporterden voor Dries, zelfs al speelde hij voor de Belgische ploeg. Ik ben naar het stadion geweest en veel Italianen zeiden dat ze hoopten dat Dries het goed zou doen, dat is gewoon superlief. Wij vonden het speciaal voor de Italianen dat zij wonnen, toch schat?” DRIES: “Bwa, ik had toch liever zelf gewonnen.” KAT: “Oké dan, ik vond het leuk voor hen. Ik ben trots op Italië, ze hebben een heel goed jaar, ook met het Eurovisiesongfestival... Ik voel een zekere erheid. Ik gun het ze.” DRIES: “Weet je wat het is: wij vinden dit zo’n mooi land, we zijn verliefd geworden... Niet alleen op Napels, maar op heel Italië. Dat land heeft ons echt overwonnen. Wij gaan nu ons negende jaar in. Ik woonde nog nooit ergens zo lang. Het is dan ook logisch dat die stad, dit land, mij gevormd heeft als persoon. Ik leef hier tussen al die mensen. Kat vliegt nog vaak terug, of heeft haar werk in België. Ik ben hier bijna het hele jaar door.”

Hoe was het voor jou om jouw plekje onder de zon te bemachtigen?

KAT: “Toen we pas verhuisden naar hier, werkte ik in België al voor televisie, maar dan achter de schermen. Dat eerste jaar hier heb ik vooral gefeest, met vrienden en familie. Maar dat begon te wegen, vooral mentaal: ik was jong, ik had gestudeerd. Thuis ben ik opgevoed met het idee om iets te maken van mijn leven. Dus dat begon tegen te steken. Anderzijds wilde ik ook bij Dries zijn. Ik stond lange tijd met één been in België en één in Italië. Tv maken was altijd mijn passie. Ik bedacht Duivelse Vrouwen en verkocht het idee omdat ik wist dat er interesse voor zou zijn. Dat is mijn sterke punt, ik zit in die wereld, ik heb er dus veel over te vertellen. Met ouder worden wilde ik er echt voor gaan. Het is heel makkelijk om hier lui in dit mooie paleis te zitten, maar daar word je echt doodongelukkig van. Je moet jezelf oprapen en denken: ‘kom kom, blijven vechten’. Veel mensen zien het als een voordeel dat ik ‘vrouw van’ ben en dat heeft mij zeker op bepaalde plaatsen geholpen, maar het werkt ook vaak in mijn nadeel. Mensen hebben een bepaald beeld van mij, dat ik een leeghoofd zou zijn en een geprivilegieerd leven leid. Als ik serieuze interviews wil doen, klopt dat niet met het beeld dat ze van mij hebben of willen hebben. Of ze willen Dries er altijd bijsleuren... Ik heb van die periodes dat ik niets met Dries wil doen in de media of op Instagram, niets met voetbal. Tijdens zo’n periode haalde ik Dancing with the Stars en Kat Zonder Grenzen binnen. Nu heb ik rust gevonden en denk ik dat mensen eindelijk doorhebben dat ik zelf iets kan. Ik ben het ook beu om mij daartegen af te zetten. Ik ben helemaal terug op Instagram met de boodschap: ja, dit is mijn man en ik hou van dit leven. Waarom niet gewoon beide werelden, waarom zou ik moeten kiezen?”

Daarom vandaag dit dubbelinterview?

KAT: “Ik heb een tijd een regel gehad dat mensen geen vragen mochten stellen over Dries, dat is al een gevecht geweest, maar nu heb ik zoiets van: fuck it.” DRIES: “Je moet zeker trots zijn, ik vind dat jij alles heel goed hebt gedaan.” KAT: “Ja, het kan altijd nog beter hoor. Ik snap bepaalde kritieken wel, maar ik schuw de onderwerpen ook niet, zodat er tenminste over gesproken wordt. Je kan makkelijk glossy programma’s maken en alleen maar happy happy doen, maar ik wil ook diepgang. Ik blijf in mezelf geloven en wil eerlijk zijn. Als je iets met goede bedoelingen doet, denk ik ook niet dat je echt ‘gecanceld’ kan worden.” DRIES: “Ik kom uit een gezin met drie jongens, daar wordt niet zoveel gepraat. In het gezin van Kat werd er altijd over alles gesproken. Ik zeg altijd: jij moet een praatprogramma krijgen zoals Oprah. Jij zet je naast iemand en je weet er alles over. Commentaar zal je altijd krijgen, maar van sommige dingen kan je ook leren.”

Maar sowieso gaat julie leven binnenkort drastisch veranderen?

KAT: “Ik ben nu zwanger dus dat is voor ons een hele grote verandering. We hebben altijd bewust gewacht met kinderen voor onze carrières. Ik wist ook vanaf het moment dat ik kinderen zou krijgen dat het gedaan zou zijn met op en af naar België te vliegen. Dancing With the Stars ga ik hoogzwanger presenteren en dan ga ik hier uitrusten. Het zal de eerste keer in negen jaar zijn dat ik hier vijf maanden aan een stuk verblijf. Ik ben blij omdat het net uitkomt met het laatste jaar dat we hier wonen. We zullen dan moeten verhuizen, maar dat is het probleem met voetbal, we weten nog niet naar waar.” DRIES: “Ik zou heel graag rust vinden in mijn leven, corona was voor mij een leuke periode want wij moesten hier een maand gedwongen in ons huis blijven, gevolgd door twee maanden vrij. Ik zal niet zeggen dat ik ooit een echte huisman zal zijn, maar ik kijk wel uit naar een rustiger ritme. Ik ben in heel mijn carrière naar twee trouwfeesten geweest, dat van mijzelf en dat van mijn broer. Familieweekends, doopfeesten... Ik moest alles missen omdat ik in Italië ben. Maar ik klaag niet, ik noem mijzelf een zondagskind, ik kom aan op een volle parking en

er rijdt juist iemand weg. Dus nu zal er wel weer iets goeds uit de bus vallen. Het mag iets rustiger worden. Ik zal nooit dezelfde job tot mijn 60ste kunnen doen. Ik denk zelfs dat het goed voor je is als je drie of vier verschillende carrières hebt.” KAT: “Dries zegt vaak dat zijn volgende job ééntje moet zijn waar hij een pak moet dragen. (lacht) We willen soms wisselen van leven. Normaal gezien gaan carrières stapsgewijs omhoog, maar in voetbal ligt dat anders. Hij moet stilaan uitkijken naar wat hij hierna gaat doen. Zijn leven is één groot schema, ik word geleid door dat van hem dus ik zit mee in het patroon. Het is vervelend dat andere mensen beslissen wanneer je vakantie hebt. Ik heb er altijd naar uitgekeken dat dit ooit zal eindigen. Maar nu het einde in zicht is, heb ik al wat nostalgie.”

Even iets helemaal anders, hoe modebewust zijn jullie?

DRIES: “Ok, een voorbeeld. We gaan dit weekend (we namen dit interview af begin september, nvdr) trouwens eindelijk nog eens naar een trouwfeest - inderdaad de derde trouw die ik in mijn leven mag meemaken. Omdat het een zomerse bestemming is, heb ik een wit linnen pak laten maken. Ik zag al beelden van een strand voor mij. Plots komt Kat met de mededeling dat er black tie op de uitnodiging staat, dan ben ik niet mee. Bij 30 graden…” KAT: “Ik ben qua stijl zo nonchalant dat ik soms niet de energie kan opbrengen om bezig te zijn met kleren. Voor een trouwfeest zal ik de dag voor het feest nadenken over wat ik nu eens aan zal doen, Dries heeft dan al een pak laten maken. Jij volgt zelfs een vrouwelijke in uencer…” DRIES: “Dat is een meisje met een heel mooie stijl. Dus als ik bij haar iets moois zie, dan vind ik het leuk om dat te kopen voor Kat. Er staat een link bij, één klik en ik kan direct bestellen.” KAT: “Ik volg zelfs geen in uencers, of ik volg toch zeker niemand voor hun stijl. Al koop ik wel graag mooie dingen. Ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen. Omdat wij op mooie plekken komen en prachtige dingen zien, zijn we daar automatisch meer mee bezig dan vroeger.” DRIES: “We gaan vanaf nu wel meer Marie Claire kopen.” (cutiepie, nvdr) KAT: “Ik experimenteer graag met merken zoals Gucci of Dior, maar eigenlijk zijn wij heel basic. Voetballers dragen vaak extravagante kledij, maar Dries is totaal niet zo.” DRIES: “Ik bestel wel veel kleding, want ik vind het handig wanneer iets op de club geleverd kan worden.” KAT: “Zijn excuus is altijd dat hij zelf geen tijd heeft om fysiek naar de winkel te gaan, en in het begin dacht ik: overdrijf maar niet. Maar hij heeft wel gelijk. Hij kan echt geen stap in een winkel zetten.” DRIES: “Mijn familie was hier onlangs en ze hadden enkel handbagage bij. We gingen ‘s avonds naar een chic restaurant, dus nam ik hen mee naar Zara met de boodschap: iedereen heeft nu twee uur de tijd om een ganse out t samen te stellen. Van hoedje tot schoenen. Zelfs de kindjes hadden van die kleine kostuums, en ook mijn pa had een mooi pak. In het restaurant stemden we aan tafel wie het best gekleed was en mijn oudste broer won. Daar kan ik echt gelukkig van worden.” KAT: “Ik heb nog nooit te horen gekregen dat ik te veel shop. Dries moedigt mij juist aan: ‘koop nu toch eens iets’. Een droom van veel vrouwen. Als ik een dure handtas wil en we gaan shoppen dan denk ik: nee, dat gaat niet, het is een gewone dinsdag. Dit is meer iets voor met kerst. Een maand later krijg ik de tas dan van hem cadeau. Wij gaan wel bewust om met geld en doen niet echt gekke dingen.” DRIES: “Wij geven veel geld aan reizen, omdat we het heel belangrijk vinden om in België bij de familie te zijn of om familie over te vliegen. Soms heb ik plots twee dagen vrij en dan betalen wij heel veel voor vliegtickets.” KAT: “Hij heeft zo weinig vrije tijd, dus als we dan eens de kans hebben dan pakken we het er ook van en kijken we er niet naar. Op reizen staat voor ons geen prijs. Uit eten gaan met vrienden en familie, dat is ook belangrijk. Wij geven graag geld uit aan ons sociaal leven. Maar ashy auto’s zijn niet aan ons besteed.”

Voor hem Kostuum Café Costume. Loafers

Fratelli Rossetti.

Voor haar Oorhangers Louis Reichman. Mantel

Les Hommes Femme.

Amazona bag Loewe.

Pumps Versace.

Styling Jody Van Geert. Make-up & Haar Katleen De Mulder.