Rebel rebel, met deze maand de ugly fashion van June Beschuyt

Tekst en fotografie Ringo Gomez-Jorge

REBEL REBEL

Iedere generatie heeft zijn rebellen die buiten de lijntjes kleuren en zo het straatbeeld vernieuwen. Wie zijn zij vandaag? Ontmoet June Beschuyt (20), een excentrieke student journalistiek met een voorliefde voor ugly fashion.

I

“Ik hou van kleding en combinaties die doorgaans als lelijk beschouwd worden. Denk bermuda’s, driekwartbroeken, sokken in sandalen of een shirt van de motorcross in combinatie met een pofrok. Iedere ochtend bedenk ik een outfit met kledingstukken die zo min mogelijk bij elkaar aansluiten. Waarom ik het doe? Dat is een goede vraag. Misschien luidt het antwoord heel eenvoudig: omdat ik anders wil zijn dan de anderen.”

“Als ik ergens aankom, wordt er eerst over mijn outfit gepraat. ‘Ze heeft haar beertjes weer aan’, zeggen de kinderen bij de jeugdbeweging bijvoorbeeld als ik kom opdraven in mijn harige laarzen. Noem mijn outfits gerust conversation pieces. Wat mij betreft is mode dan ook grenzeloos. Zo heb ik eens een paar laarzen volgespoten met PUR-schuim. Terwijl ik liep, vielen er brokken af. (lacht) Momenteel kamp ik met het probleem dat ik de tweedehandswinkels volledig heb uitgeput. Om nog een stap verder te gaan, zou ik hedendaagse designstuks moeten kopen maar die kan ik niet betalen. Zo droom ik van de Finger Boots van Beate Karlsson voor AVAVAV. Het zijn knielaarzen met vijf grote tenen vooraan. Die schoenen zijn compleet onpraktisch, maar daar heb ik me nooit iets van aangetrokken. Soms zijn mijn laarzen een ware kwelling, maar toch verkies ik ze boven comfortabele sneakers.” “Ik heb een haast onstilbare honger naar excentriciteit. Als ik er niet echt zo raar uitzie als ik voor ogen heb, werkt dat op mijn gemoed. Zo heb ik eens een jeans gedragen naar school die zeven maten te groot was. Toch voelde ik me niet bijzonder genoeg en toen ben ik naar het toilet gevlucht om de jeans binnenstebuiten te draaien.”

“In contrast tot mijn kleding hou ik mijn make up vrij klassiek. Alles begint ermee om mezelf mooi te vinden en daarbij speelt mijn gezicht een cruciale rol. Mijn make-up is de basis van mijn zelfvertrouwen Die moet perfect zijn. Vind ik dat niet, dan durf ik geen excentrieke outfit te dragen en dan gedraag ik me anders, minder zelfverzekerd. Mijn outfits mogen opvallen, maar in feite draait alles dus om mijn gezicht. In mijn tienerjaren heb ik me daar heel onzeker over gevoeld. Tot mijn 17de heb ik heel wat tranen gelaten omdat ik niet tevreden was met mijn uiterlijk. Daarom ben ik me vanaf mijn twaalfde al beginnen opmaken. Het begon met wat mascara, maar al snel bracht ik een volledige make-up aan. Ook daarover voelde ik me onzeker, want een sterk opgemaakte vrouw wordt scheef bekeken. Met mijn lichaam heb ik dan weer een gezonde relatie. Ik speel met vormen en volumes zonder me daarbij de vraag te stellen of die mijn lichaam al dan niet flatteren.”

“Mijn uiterlijk is mijn passie. Bezig zijn met je uiterlijk wordt vaak gezien als oppervlakkigheid. Ik vind dat onzin. Achter ieder stuk stof dat je om je lichaam wikkelt, schuilt een verhaal en een hele geschiedenis. Ik ben ervan overtuigd dat mode en het uiterlijk van mensen interessante discussies opwekken. Vandaar dat ik journalistiek studeer.”