CONCLUSIE

CONCLUSIE

Naar aanleiding van dit onderzoek ben ik tot de conclusie gekomen dat het niet correct is het Eja Mater van Pergolesi te beschouwen als een dansend deel binnen zijn Stabat Mater. Ook al geeft het metrum dat hij gebruikt die indruk, dan nog mag het door de musici niet benaderd worden als dansend. Het is net aan de musici en in het bijzonder de dirigent om de muziek en het dansend karakter te beheersen zodat de ernst van de tekst naar voren kan komen.Deze uitdaging moet door alle musici gedragen en ondersteund worden om te lukken. Het Eja Mater van Pergolesi en zijnopvolgers,die ook een drieledig metrum hanteren, is hierdoorjuist fragieler dan het Eja Mater van Vivaldi.Desubtiliteit die nodig is om het drama naar voren te brengen bij Pergolesiisgroter dan diewelke nodig is bij Vivaldi. Ditkankomendoor het grote verschil in conceptie en uitvoering van beide componisten. Zo ging Vivaldi uit van de affectenleer die de woorden en hun betekenis letterlijk in de muziek willenvangen.Pergolesi lijkt uit te gaan vande Maria-figuur in al haar rollen. Deze verschillendefuncties verklanken vraagteen andere aanpak van de componist. Pergolesi kan geen imitatie of affectenleer toepassen op de functie-beschrijving en het leed van Maria. Hij laat de drie functies en het verdriet samenkomen in een drieledigearia in een drieledige maatsoort. Hiermee is Pergolesi een van de componisten die aanhanger is van een stijl in opkomstdie stilaan zal vorm krijgen en later het classicisme zal genoemd worden. Dit onderzoek helptmij als dirigent. Ook laat het mij zien dat de verbazing die ik als zanger ervaarde niet zozeer met de partituur te maken had,maar meer met de uitvoering van demuziek. Verder leerde ik veel bij, door de verschillende muzikale scholen van dichtbij te bekijken en deze kennis mee te nemen binnen de analyse van beide Eja Mater’s. Het lijkt mij noodzakelijk dat ik in de toekomst meer kijk naar de historischecontext van verschillende werken en de stroming waartoe ze behoren om op die manier de vernieuwingen binnen de stroming explicieter te laten gelden enop een nieuwe manier proberentoe te passen. Op de vraag hoe Pergolesi een Eja Mater kan verbinden met een dansend karakter in zijn muziek, antwoord ik dat hij dit enkel deed door naar de dramatiek van de tekst te kijken en deze te verklanken ondanks de maatsoort 3/8. Het is niet de maatsoort die doorslaggevend moet zijn binnen zijn versie,maar de grillige loopjes binnen de begeleiding. Vivaldi ging op de traditionele barok-wijze aan de slag en zette de woorden om in klank waardoor voor een publiek de dramatiek gemakkelijker begrepen kan worden. Dit wordtde traditionele affectenleer of wordpainting genoemd en werd veel toegepast in de barok. Pergolesi liep vooruit met zijn Stabat Mater en geeft ons al een voorproefje van wat er komen gaat en gebruikelijk zal worden in het classicisme. De rol van de muzikale scholenwaartoe beide componisten behoren, is belangrijk geweest voor de Eja Mater’s. Hierdoor klinken beide versies vertrouwdin de oren.