9 minute read
Golden Earring
Toen in februari van dit jaar bekend werd dat George Kooymans aan de progressieve spierziekte ALS leed, kwam een even tragisch als abrupt einde aan de lange carrière van Golden Earring. Wat ooit begon als het hobbybandje van twee buurjongens uit Den Haag groeide in bijna zestig jaar tijd uit tot een rockinstituut van internationale allure. Des te pijnlijker is het om afscheid te moeten nemen van de Earring. Niet alleen voor de bandleden en de fans, maar ook voor degenen die beroepsmatig betrokken waren bij de band. Wat betekende Golden Earring voor hen?
DOOR: ED HOOGEVEEN FOTO: ESTHER SCHULTING
GARNALENKROKETJES
John Sonneveld
“De eerste keer dat ik de Earring zag optreden, was in Club 192 in Scheveningen. Barry zat er net bij maar ik was vooral onder de indruk van Rinus. Ik speelde toen zelf ook bas in een bandje, maar wat Rinus liet zien dat was echt ongelofelijk: ruig, strak en hard! Ik heb toen meteen mijn akoestische bas ingeruild voor een elektrische. Kreeg ik nog geld toe ook!”, aldus producer John Sonneveld, die vanaf 1989 tot op heden betrokken is bij alle albums van Golden Earring. “Voor mij heeft het werken met de Earring de weg geopend naar succes. Wat blijft, zijn de vriendschap en mooie herinneringen. Zo zaten we vaak op te nemen bij George thuis in zijn tot studio omgebouwde garage. Tot heel laat bezig zijn en George die ineensvraagt: ‘Jongens, hebben jullie trek in garnalenkroketjes?’ Staat hij daar midden in de nacht te frituren en maakt hij er ook nog verse frietjes bij!” Gevraagd naar Sonnevelds favoriete Earring-nummer antwoordt hij: “P f… ze hebben zo veel goede nummers gemaakt. Maar als ik moet kiezen dan She Flies On Strange Wings.”
ONWEER EN BLIKSEM
Roy Teysse “Golden Earring is de enige band in Nederland die er echt toe deed. Bekend zijn in Nederland is leuk, maar stelt niets voor bij wereldfaam. De Earring had die klasse! Net als topbands als de Stones begrepen zij dat er een constante fl ow van platen en tours moest zijn en dat lukt bijna niemand. Daarvoor moet je namelijk heel hard werken en constant creatief blijven.” Dat zegt Roy Teysse, de man die in 2000 de band wist over te halen om te tekenen bij Universal Music. “Ik probeerde ze te lokken met een gigantisch project dat we in samenwerking met Red Bullet zouden doen: de boxset The Devil Made Us Do It. We wilden geen oude foto’s met lange haren en kleurige kleding meer op de voorkant, dat was al te vaak gedaan. Het artwork moest een lange statige trap worden waar de Earring in smoking vanaf liep met daarachter onweer en bliksem. De band vergaderde altijd in een hotel in Voorburg en tijdens hun meeting presenteerde ik het idee. Ze vonden het helemaal niets en ik droop af. De tweede keer dat ik langskwam was het artwork volledig uitgewerkt en begon het kwartje te vallen. Uiteindelijk verkochten we 180.000 units en de band was terug bij Universal! Mijn Earring-favoriet is When The Lady Smiles maar er zitten ook veel hidden gems in de catalogus. Luister maar eens naar Lost And Found.” gus. Luister maar eens naar Lost And Found.”
FOTO: ROB VERHORST
VARKEN
Daniël Dekker
She Flies On Strange Wings is ook het favoriete nummer van Daniël Dekker, die in 1997 voor zijn 3FM-programma Poster een zesdelige serie over de Earring mocht maken. “Als jochie van twaalf kocht ik de lp Seven Tears. Destijds mocht ik nog niet naar concerten toe. In 1976 zag ik ze voor het eerst in Ahoy Rotterdam. Magisch was het. En stoer ook, want de Earring speelde toen al best veel in het buitenland. Dus ze waren maar kort hier en dat vonden wij meer dan bijzonder natuurlijk. Een paar maanden later ging ik met een vriendje met de trein naar het Zuiderpark naar de Rolling Stones. Ook spannend, maar Golden Earring was veel beter! Ik hield plakboeken bij. Draaide iedere dag hun muziek. Kocht behalve de lp ook de singles los. Echt een fan dus. Nog steeds als ik ze draai op de radio ben ik even terug in die tijd.” Over de docuserie die hij over de Earring maakte, zegt Dekker: “Dat was echt een hoogtepunt voor mij. Samen met Juul Geleick was ik voor de TROS maanden op pad om de mannen te interviewen. Bij Rinus thuis, die al z’n hele leven aan ’t verbouwen is, naar België waar George een uitsmijter voor ons bakte en zijn varken – ja, echt - zelf de deur opendeed en de keuken in liep. Daarna in de tuin uren kletsen over de Earring. Dat was echt zo tof! En Barry verrast mij nog steeds als er iets bijzonders gebeurt in mijn carrière, hij kwam langs bij m’n laatste 3FM-uitzending en belde live in mijn radioshow vanaf Curaçao toen ik vorig jaar de Marconi Oeuvre Award won. Bijzonder en waardevol allemaal. Ik vind ’t iets van een ramp dat ze zó moeten stoppen.” ▶
LUCHTGITAAR LIEFJES
Wilbert Mutsaers
Spotify-baas Wilbert Mutsaers herinnert zich zijn eerste Earring-concert haarscherp: “Dat was op 19 september 1986 in Noorderligt in Tilburg. Ik woonde daar als jonge puber schuin tegenover. Daardoor kon ik vaak veel bands 'aan de overkant' gaan bekijken, waaronder niet de minsten. Zo ook de Golden Earring. Ik herinner me dat het volume ongenadig hard was en de band in topvorm. Rock-'n-roll zoals rock-'n-roll bedoeld is, strakke band, zaal ontploft, vuisten in de lucht, saamhorigheid, die energie is onbetaalbaar. Naast Herman Brood zijn de mannen van de Earring misschien wel de enige echte rocksterren uit Nederland. Opgegroeid met de band, tientallen malen live gezien, een aantal jaren mee mogen werken vanuit Universal, tijdloos goed, leuke gasten, Earring aanzetten is genieten. Ik ga er onbedoeld luchtgitaar van spelen en drummen. Dat is Golden Earring, het maakt je bijna trots uit hetzelfde land te komen. Mijn favoriete nummer? Op dit moment is dat Just A Little Bit Of Peace In My Heart, geschreven en prachtig gezongen door Kooymans zelf.” Bertus Borgers “Twilight Zone”, zegt saxofonist Bertus Borgers zonder enige aarzeling als hij wordt gevraagd naar zijn favoriete Earring-nummer. Een opvallende keuze, want Borgers speelde ook sax op die andere wereldhit van de Earring, Radar Love. Net als Stips bewaart hij goede herinneringen aan de Amerikaanse en Europese tours die hij destijds met de Earring deed. “Toeren met vrienden met wie het altijd tof was om uit eten te gaan en shows te spelen. Dat is nog steeds zo. Het grappige is dat toen ik ze eind jaren 60 voor het eerst zag optreden, toen heetten ze nog The Golden Earrings, ik er eigenlijk niet zo veel aan vond. Het was allemaal nogal wat liefjes. Alleen hun versie van Bang Bang van Sonny & Cher maakte indruk.”
ZONDAGSKIND
Menno Pot “Ze waren mijn eerste idolen. Mijn eerste zelfgekochte single, mijn eerste lp, mijn eerste concert, mijn eerste keer kippenvel: allemaal Earring. Zonder de Earring zou ik geen muziekgek zijn geworden en zéker ook geen popjournalist. Dus kan ik met recht zeggen dat de Earring mijn leven veranderde”, vertelt Menno Pot. “Ik ben een muzikale omnivoor, maar mijn kolossale zwak voor de Earring is altijd gebleven. Dat gaat verder dan de muziek. De Earring is een diepe, oude liefde voor Barry, George, Rinus en Cesar. Onze eigen wereldband. Ik werd in 1997 popjournalist, maar pas in 2012 kwam het ervan: een interview met mijn idolen. Vier interviews met elk bandlid apart. Bulderlachen en witte wijn slempen met Barry. Op bezoek bij George in Rijkevorsel. Een fl es beaujolais met Cesar in Den Haag. Een kleedkamergesprek met Rinus. Niet lang daarna speelden ze in Paradiso, de releaseparty van Tits 'n Ass. Na afloop stond ik mijn fi etsslot los te maken en kwam George naar buiten lopen. "Ha Menno", zei hij, "hoe gaat 'ie?" Ik dacht: George Kooymans die ‘Ha Menno’ naar me roept en een praatje komt maken... Ik dacht aan dat jochie van 9 jaar, op papa's schouders bij zijn eerste Earringconcert in juni 1984 in Joure en ik realiseerde me dat ik een zondagskind ben.” Gevraagd naar z’n favoriete Earring-nummer antwoordt Pot: “De voor de hand liggende keuze zou Twilight Zone zijn: de hit die mij Earring-fan maakte en tevens mijn eerste single. Maar laat ik een kleine, persoonlijke favoriet kiezen: Murdock 9-6182. Ik heb het George gelukkig nog een handvol keren live horen spelen, solo en akoestisch tijdens de Vreemde Kostgangers-tournees in 2016 en 2018. Hij zong het mooier dan ooit.” ◾
VRIENDSCHAP
Robert Jan Stips
Robert Jan Stips, die als toetsenist in de jaren zeventig een tijdlang vast bandlid was van de Golden Earring, roemt zijn vriendschap met de mannen. “In die jaren heb ik drie tours met hen gedaan door Amerika en Europa. Wat is er mooier of leuker dan met vier goede vrienden een uitstekende band te vormen en daarmee ook nog de wereld te zien? Door mijn vriendschap met de mannen en de ‘innige werkhouding’ betekent de Earring meer voor mij dan ik je kan vertellen. De eerste keer dat ik de Earring bewust live zag - afgezien van waarschijnlijk ooit een keertje in de Marathon - was in het Zuiderpark. Waarschijnlijk speelden wij toen met Supersister in het voorprogramma. Ik was vooral onder de indruk van hun versie van Eight Miles High. Maar om nou te zeggen dat het mijn favoriete Earring-nummer is, nee. Bovendien vind ik muziek geen wedstrijd en hebben zij zo’n immens repertoire opgebouwd dat ik veel nummers tekort zou doen als ik er eentje zou uitpikken.”
GEORGE KOOYMAN EN DANIEL DEKKER
