Joan Leigh Fermor
Φωτογράφος και αγαπημένη Συνεχίζεται μέχρι τις 21 Οκτώβρη 2018 η περιοδική έκθεση φωτογραφίας της Joan Leigh Fermor (1914-2003) –συζύγου του δημοφιλούς ταξιδιωτικού συγγραφέα και φιλέλληνα Patrick (Paddy) Leigh Fermor– παρουσιάζοντας για πρώτη φορά στο κοινό της Αθήνας σπάνιες φωτογραφίες της από τα ταξίδια της στην Ελλάδα. Η έκθεση, η οποία παρουσιάζεται στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1), περιλαμβάνει 146 επιλεγμένες φωτογραφίες της, τις οποίες τράβηξε κατά τα πολυάριθμα ταξίδια της με τον Πάτρικ ανά την Ελλάδα από το 1945 έως το 1960. Ο σερ Πάτρικ ή Πάντι Λη Φέρμορ (1915-2011) ήταν Βρετανός συγγραφέας, λόγιος, ήρωας πολέμου και φιλέλληνας, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίσταση στην Κρήτη κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Όσο ζούσε, θεωρούνταν ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή Βρετανούς περιηγητές και ταξιδιωτικούς συγγραφείς. Μετά από πολλά χρόνια συμβίωσης, ο Φέρμορ παντρεύτηκε το 1968 την αγαπημένη του Τζόαν Ελίζαμπεθ Ράινερ. Στη διάρκεια της ελεύθερης σχέσης που τους ένωνε, η Τζόαν και o Πάτρικ ταξίδεψαν σε όλη την Ελλάδα, προτού τελικά εγκατασταθούν στην Πελοπόννησο – στο όμορφο σπίτι που έχτισαν στην Καρδαμύλη και κληροδότησαν στο Μουσείο Μπενάκη. Στις δεκαετίες του 1940, του 1950 και του 1960, η Τζόαν έβγαλε αμέτρητες φωτογραφίες ανθρώπων και τόπων από την Ελλάδα. Μερικές από αυτές δημοσιεύονται σε δημοφιλείς ταξιδιωτικούς οδηγούς του Πάτρικ για τη Μάνη και τη Ρούμελη, οι περισσότερες όμως παρέμειναν άγνωστες μέχρι τον θάνατό της το 2003. Το αρχείο της βρίσκεται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας, στο Εδιμβούργο. Στην έκθεση και τη νέα έκδοση που τη συνοδεύει, ο Ian Collins και η επιμελήτρια της έκθεσης Olivia Stewart αποτίουν φόρο τιμής σε αυτή την άγνωστη στο ευρύ κοινό φωτογράφο, το έργο της οποίας θεωρείται αποκαλυπτικό.
10 | www.epathlo.gr
Οι Νάρκες
της Κατερίνας Παπανδριανού Κυκλοφόρησε το νέο ιστορικό μυθιστόρημα της εκπαιδευτικού Κατερίνας Παπανδριανού Οι Νάρκες. Πρόκειται για ένα ταξίδι στον χρόνο, από το 1940 μέχρι το 1949, μια καταγραφή αφηγήσεων από ανθρώπους που έζησαν τα μαύρα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου. Η συγγραφέας «κληρονόμησε» κείμενα αγαπημένων της, πρωταγωνιστών της εποχής, επώνυμων και κοντινών της συγγενών του Δρεπάνου, οι οποίοι αποτύπωσαν στα μικρά και ολιγόφυλλα «Τετράδια» της εποχής γεγονότα και σκηνές από τη μικρή κοινωνία του Δρεπάνου αλλά και τη μεγάλη Ιστορία της ανθρωπότητας. Εμπλουτίζοντας τα ιστορικά αυτά κείμενα με τη δική της μυθοπλασία, παρουσίασε ένα πόνημα όπου παρουσιάζονται ανάγλυφα ο θάνατος, ο έρωτας, τα ήθη, οι ελπίδες και οι φόβοι μιας κοινωνίας μέσα στη λαίλαπα του Παγκόσμιου Πολέμου και του Εμφυλίου που ακολούθησε. Η Κατερίνα Παπανδριανού γεννήθηκε στο Δρέπανο Ναυπλίου. Τελείωσε το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το Παιδαγωγικό τμήμα της ΣΕΛΕΤΕ. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Στο Παρίσι, συνέβαλε στην ίδρυση του πρώτου «Παιδικού Χωριού S.O.S. Ελλάδας». Από το 1995 δημοσιεύει στις τοπικές εφημερίδες άρθρα ιστορικού και κοινωνικοοικονομικού περιεχομένου και σχετικά με την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος. Το 2006 έλαβε τιμητική διάκριση για το διήγημα «1715» στον διαγωνισμό της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας, καθώς και βραβείο για το ιστορικό μυθιστόρημα 1715, Το τελευταίο φιλί στ' Ανάπλι, το οποίο κυκλοφόρησε το 2010. Οι Νάρκες είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.