De IJsbaankrant / Speciale Skeeve Skaes Editie

de IJsbaankrant

www.deijsbaankrant.nl Jaargang 2 | nr. 4 | Februari | Maart 2014

3

7 t/m 11

Eregalerij Ploeg Skeeve Skaes

Jaap Edenbaan

Hartenkreten

12

Femke Markus Nederlands kampioen

15

De schatten van De Skeeve Skaes

Jac Hoeve van De Skeeve Skaes kijkt positief terug

Foto: Marijn van der Meer

R

ust! Daar kijkt Jac Hoeve, eigenaar van De Skeeve Skaes, smachtend naar uit.

In 1971 begon hij als ober in het toenmalige Petit Restaurant Jaap Eden van uitbaters ome Bram en Tante Miep en in 1986 werd hij zelf eigenaar van het café dat hij De Skeeve Skaes noemde.

Marijn van der Meer “Ik heb het altijd prachtig gevonden om hier te mogen werken, maar ik vind het jammer en verdrietig dat er nu een einde aan komt. Al moet ik bekennen dat ik het ook een opluchting vind om eindelijk een streep te zetten onder het jarenlange gesteggel met het bestuur van de ijsbaan,” vertelt Jac Hoeve. “Mijn hoofd is een stuk leger nu ik kan toeleven naar de laatste dag.”

Nooit gevloek Ondanks dat hij binnenkort zijn schaatscafé moet sluiten na een slepend conflict met het bestuur van de Jaap Edenbaan kijkt Jac toch uitermate positief terug op de meer dan 28 jaar dat hij eigenaar was van het sfeervolle café.

Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht als hij terugdenkt aan zijn klanten. “Schaatsenrijders zijn de mooiste klanten die er zijn. In al die jaren is er nooit gevloekt of ruzie gemaakt. Ik vind het prachtig als mensen de hele avond gezellig keuvelen met een kopje muntthee.”

De Skeeve Skaes was voor vele schaatsers op de Amsterdamse schaatsbaan het toetje na het harde werken op het ijs. Een knus rustpunt waar de bezoekers altijd met open armen werden ontvangen door Jac en zijn personeel. “Voor mij en mijn personeel was het louter zaak om het bier koud te hebben

Advertentie

Foto: Jacqueline Dubbink en de chocolademelk warm. Mijn klanten maakten De Skeeve Skaes tot de gezellige en de sfeervolle kroeg die het nu is.”

Schaatsende uitbaters begrijpen hun klanten wat hij gaat doen. Met een rustige stem legt hij uit waarom zijn toekomst nog niet vast staat. “Een nieuwe kroeg beginnen, wordt een enorme uitdaging dus ik weet nog niet met zekerheid of ik daaraan wil beginnen. Al weet je nooit of het bloed kruipt waar het niet gaan kan.” Welke emoties er precies boven zullen komen als hij in maart voor het laatst de poort uit rijdt, dat weet

‘Schaatsers zijn de mooiste klanten die er zijn’

De toekomst “Mijn vrouw en ik gaan na de sluiting eerst door Europa reizen.

Daarna zien we wel verder.” Er zijn al verschillende aanvragen gekomen om De Skeeve Skaes te verhuizen naar een andere ijsbaan, maar Jac is er nog niet uit

de kroegbaas nog niet. “We gaan het zien. De afgelopen jaren waren emotioneel. Het daadwerkelijke afscheid komt steeds dichterbij en dat valt me soms zwaar.” Het wordt voor Jac en zijn personeel een maand van afscheid nemen. Niet alleen van De Skeeve Skaes, maar ook van zijn klanten en de ijsbaan.

“Waarschijnlijk zal ik nooit meer op de Jaap Edenbaan komen na het sluiten van De Skeeve Skaes en dat is best een raar idee.”

Kijk voor een reactie van de Jaap Edenbaan op het vertrek van De Skeeve Skaes op pagina 4.

2

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Colofon Uitgever: Sunfield media Redactie: Anette Aardenburg, Veerle Corstens Mariëtta Goossens, Jeannette Jonker (eindredacteur) Tobias van der Valk Jeroen Zonneveld (hoofdredacteur Aan dit nummer werkten mee: Erwin Blom, Miranda Hulst, Marnix Koolhaas, Marijn van der Meer, Natasha Smit, Monique Sweerman (tattoos) Tobias van der Valk, Jeroen Verlaan, Sonja Witbaard Vormgeving: M Goossens Ontwerp, Amsterdam

Redactioneel Jeroen Zonneveld

Volgend seizoen zal het schaatsplezier op de Jaap Edenbaan weer verder verminderd zijn dankzij het beleid van de directie en het bestuur van de ijsbaan. Na de verwijdering van Duosport is nu De Skeeve Skaes aan de beurt. Waarom? Omdat bestuur en directie van de baan denken dat zij de horeca zelf beter kunnen exploiteren dan de toegewijde familie Hoeve en hun medewerkers. Het advies van de Vrienden van Jaap Eden en meer dan vijfduizend schaatsers om te gaan samenwerken met De Skeeve Skaes (en Duosport), en zo meer inkomsten voor de ijsbaan te genereren, is volledig in de wind geslagen.

De Amsterdamse politiek was erbij en keek de andere kant op.

Het repressieve beleid gaat intussen gewoon door. Een schaatser, toevallig ook een ex-instructeur van Duosport en trainer bij drie schaatsclubs, werd van de ijsbaan

verwijderd omdat hij anderen op de krabbelbaan in gevaar zou hebben gebracht. Door een lawine van protesten liet de directie de schaatser snel weer toe.

Het schaatsplezier van groepjes die rondrijden met een briefje van hun schaatsclub SV Fenix wordt vergald door de PA (personal assistent) van de ijsbaandirecteur. Deze schaatsers hebben op het door hen gewenste uur geen abonnement gekregen omdat de ijsbaan die nog steeds achterhoudt voor potentiële klanten van de Schaatsschool.

Daarom zijn zij digitaal lid van SV Fenix, wat wil zeggen dat zij zonder instructeur, maar met behulp van instructies op papier met elkaar hun rondjes rijden. Volgens de leiding van de ijsbaan is dat illegale instructie op publieksuren, waarop verwijdering en een baanverbod als straf staan. Absurd! Hoezo bevordert de ijsbaan het schaatsple-

Fotografie: Marco Bakker, Jacqueline Dubbink, Harm Kuiper, Marijn van der Meer, Glenn Wassenbergh, Druk: Dijkman Print Papier: 52,00 grams verbeterd courantdruk iso 72 FSC (verantwoord bosbeheer) ••• Heeft u een goed idee voor de krant? Een verhaal of een foto?

Stuur dit dan naar: redactie@deijsbaankrant.nl Contact: website: www.deijsbaankrant.nl e-mail: redactie@deijsbaankrant.nl facebook: ijsbaankrant twitter: @ijsbaankrant telefoon: 06 31 99 88 85 Advertentietarieven: Voor tarieven en formaten kunt u contact opnemen met sunfieldmedia@kpnmail.nl Wilt u de ijsbaankrant digitaal ontvangen? Stuur een e-mail naar redactie@deijsbaankrant.nl Van de IJsbaankrant verschijnen ook lokale edities in Alkmaar, Hoorn en Geleen.

Eeen onlineversie van de ijsbaankrant is te lezen op: www.deijsbaankrant.nl Disclaimer Overnemen van inhoud uit deze krant is alleen toegestaan na uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Sunfield media, Amsterdam 2014

Advertentie

zier van zoveel mogelijk schaatsers? De politiek vindt het blijkbaar allemaal prima.

In dit nummer van de IJsbaankrant probeert de redactie het plezier dat honderdduizenden schaatsers de afgelopen dertig jaar in De Skeeve Skaes hebben beleefd nog een keer te benadrukken. De redactie hoopt dat wij met z’n allen daardoor beter in staat zijn het positieve gevoel over het gezelligste schaatscafé van Nederland vast te houden. Wij hopen dat we daardoor beter in staat zijn om de door bestuur, directie en politiek georganiseerde leegte op onze mooie baan de komende schaatsseizoenen beter te weerstaan.

Wij wensen alle schaatsers, de familie Hoeve en hun medewerkers veel sterkte de komende tijd en zien elkaar hoe dan ook terug op wie weet welke ijsbaan.

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 3

Ploeg Skeeve Skaes

Allemaal goud MARGA PR: 29 jaar Hoogtepunt: De gezelligheid van de horeca

JUDITH PR: 8 jaar Hoogtepunt: De donderdagavond

THIJS PR: 7 jaar Hoogtepunt: Personeelsuitje in Spanje

RENÉE PR: 29 jaar Hoogtepunt: In een kwartier een paar honderd klanten helpen

THEA PR: 4 jaar Hoogtepunt: Dit gezellige café

SONJA PR: 27 jaar Hoogtepunt: Feest voor de Keuringsdienst van Waren

BETSY PR: 29 jaar Hoogtepunt: De gezelligheid onder het personeel

MARJAN PR: 29 jaar Hoogtepunt: Alle lieve reacties tijdens mijn ziekte

Advertentie

• Gratis eerste consult aan de bar in de Skeeve Skaes • Vloeibare pijnstilling zonder recept verkrijgbaar bij fam. Hoeve

Schaatsers zijn zuinig op hun lichaam én op hun gebit!

Amsterdam zuid: www.tandartsenpraktijkschubertstraat.nl • 020-6761945

KIM PR: drie maanden Hoogtepunt: Bedienen van grote groepen

Nooit meer natte benen.

Ook voor schaatsers !

www.rainlegs.nl

4

de IJsbaankrant | januari 2014

Jaap Edenbaan wil horeca zelf exploiteren

D

e IJsbaankrant heeft de Jaap Edenbaan gevraagd te reageren op de sluiting van De Skeeve Skaes.

Marijn van der Meer Waarom gaat de Jaap Edenbaan niet verder met De Skeeve Skaes?

Wij ontvangen jaarlijks subsidie van de gemeente Amsterdam en deze bijdrage wordt de komende jaren lager. Daarom hebben we de afgelopen jaren verschillende besparingsprogramma’s doorgevoerd. Tegelijkertijd is het ook belangrijk om meer inkomsten te genereren om de toekomst van de ijsbaan te kunnen borgen. De afgelopen jaren bedroeg de pachtbijdrage van De Skeeve Skaes slechts 2% van de totale begroting van Jaap Eden IJsbaan. De pachtbijdrage en de samenwerking moest worden verbeterd, maar daar zijn we helaas niet uit gekomen.

Hoe ziet de toekomst van de Jaap Edenbaan er volgend schaatsseizoen uit?

De horeca wordt in eigen beheer genomen, zodat er meer geld terugvloeit naar de ijsbaan. Hiermee kan de continuïteit van de ijsbaan worden geborgd en het schaatsen voor de Amsterdammer betaalbaar worden gehouden.

Is er geen andere oplossing gevonden om de geschillen op te lossen en samen verder te gaan?

De problemen dateren al van lang geleden en er hebben meerdere gesprekken plaatsgevonden, waaronder een serieuze poging met een mediator. Een tweede poging tot mediation is door de advocaat van De Skeeve Skaes afgezegd met de mededeling dat er vanaf dat moment nog uitsluitend over operationele zaken zou worden gecommuniceerd. En ieder ander overleg over welke vorm van samenwerking werd opgeschort door de pachters. Vanaf dat moment zijn we noodgedwongen andere wegen gaan verkennen.

Er zijn destijds meerdere actie gehouden voor het behoud van De Skeeve Skaes en schaatschool Duosport.

Waarom is er voor gekozen om het beleid door te voeren ondanks de protesten?

Verzoek van de petitie was dat partijen weer met elkaar om tafel zouden moeten. Dat stadium was echter al lang gepasseerd, zeker na de mislukte pogingen tot mediation en de weigering van de pachters om nog verder overleg met ons te voeren. We moesten dus verder en we hadden geloof in ons beleid. Achteraf kan gesteld worden dat een aantal aannames niet zijn uitgekomen. Niemand zou zich inschrijven voor de schaatslessen, er zouden geen instructeurs zijn, er zouden tonnen betaald moeten worden als afkoopsom voor De Skeeve Skaes en Jaap Eden IJsbaan zou geen subsidie meer krijgen. Hiervan is geen sprake gebleken.

gers van schaatsverenigingen, halgebruikers, cursisten en individuele schaatsers.

Veel schaatsers zijn bang dat de sfeer op de baan zal veranderen door de aanstaande veranderingen. Hoe kijkt het bestuur van de Jaap Edenbaan hiernaar?

Wij zijn daar niet bang voor. Enerzijds moeten wij een beleid hebben waarbij we de continuïteit van de ijsbaan borgen en schaatsen betaalbaar houden. Anderzijds is het belangrijk dat we de unieke sfeer handhaven waarbij iedereen met buitengewoon plezier kan schaatsen. Daarom kijken we ook zorgvuldig naar de komende veranderingen. Hierbij helpt ook het reguliere overleg dat met de gebruikersraad zal gaan plaatsvinden. We praten uitgebreid met vertegenwoordi-

Wat komt er in de plaats van De Skeeve Skaes?

Hier willen we heel duidelijk over zijn; er komt weer een schaatscafé dat past in de sfeer van de Jaap Eden IJsbaan. Dus geen kantine of loungebar met flatscreens en automaten. Wij willen dat deze unieke ijsbaan ook in de toekomst blijft bestaan en dat alle schaatsliefhebbers uit Amsterdam en omstreken hier tegen een betaalbaar tarief kunnen blijven schaatsen. Het maken van ijs kost meer dan het opbrengt. Met een echte schaatskroeg

Reactie van Jac Hoeve

ken. Tot een goed gesprek om samen tot een oplossing te komen, zijn we nooit gekomen. Dat heeft de directie van de Jaap Edenbaan te alle tijden tegengehouden.”

“Er staan nogal wat leugens in hun reactie. De Jaap Edenbaan wilde destijds helemaal geen mediation, maar toen de rechter aangaf in dat geval met een uitspraak te komen, krabbelde het bestuur terug. Er hebben daarna onderhandelingen plaatsgevonden om er gezamenlijk uit te komen, maar die hebben uiteindelijk niets opgeleverd.” Tot een goed gesprek met de directie is het nooit gekomen. “Ik heb ooit de hand mogen schudden van de directrice en we hebben een keer koffie gedron-

Komen tot een afkoopsom Nu De Skeeve Skaes eind maart moet sluiten en de Jaap Edenbaan de kroeg in beheer krijgt, is er nog steeds geen einde gekomen aan het getouwtrek. De twee partijen zijn nog aan het praten over de afkoopsom voor de overname van het pand. “Alle inventaris is van mij en daar moeten we nog over onderhandelen. Het gaat de Jaap Edenbaan sowieso veel geld kosten, want als we niet tot een afkoopsom komen, lever ik het pand volledig leeg op en het

in eigen beheer kunnen meer inkomsten worden gegenereerd. Op die manier zijn wij klaar voor de toekomst.

Is het bestuur niet bang voor een leegloop door de aanstaande veranderingen omdat de schaatsschool en het café veel bezoekers naar de ijsbaan trokken?

Nee, zeker niet. Afgelopen seizoen zijn we gestart met een nieuwe opzet van de schaatsschool waarbij Jaap Eden de inschrijvingen verzorgt en een externe partij de schaatsinstructie verzorgt. De resultaten hiervan zijn dermate bevredigend dat we ook met vertrouwen uitkijken naar komend seizoen. Wij gaan ons uiterste best doen om een echt schaatscafé neer te zetten, waar iedereen welkom is. wordt een duur grapje voor hen om alles aan te kleden.” De eigenaar van De Skeeve Skaes wenst het bestuur wel veel succes voor in de toekomst, maar vertrekt toch met een naar gevoel van de ijsbaan. “Ik heb van mijn ouders altijd meegekregen dat je niet mag liegen. Blijkbaar zijn zij en ik toch anders opgevoed. Ik wens ze geluk met al hun verkeerde beslissingen die ze in het verleden hebben genomen. Ik betwijfel ook of zij onder aan de streep in de toekomst meer overhouden aan horeca-inkomsten dan dat zij nu doen. Naar mijn mening is wel gebleken dat het exploiteren van horeca niet hun beste kwaliteit is.“ Marijn van der Meer

Advertentie

NIEUW IJSMEESTER VAN DE MAKERS VAN SOIGNEUR

MET BIJDRAGEN VAN O.A.

01

Nando Boers Bert Wagendorp Peter Winnen Chris de Bode Arthur van den Boogaard Frank Heinen Johan Faber Ben van der Burg Freek de Jonge Renze Lolkema & Wiep Idzenga

MET O.A. Rimpels in het ijs (1963) Ben van der Burg over de Haagse schaatsers Sjinkie Knegt in 12 lessen Het talent Antoinette de Jong ‘Winters Nederland uit de Lucht’ De Belg Bart Swings Elfsteden iconen De vergeten medaille van Annie Borckink Het NK Natuurijs En nog veel meer IJsmeester is 140 pagina’s dik, kost € 10,- en is online te bestellen via WWW.IJSMEESTER.COM 01-12-13 19:05

ijsmeester_ijsbanenkrant.indd 1

12-02-14 15:19

de IJsbaankrant | januari 2014 5

de eigenaar. Met trots nemen ze elke week plaats aan de stamtafel.

Taco van der Mast kan zich nog een mooie schaatsmiddag herinneren toen De Blauwbekkers in 2012 een tocht op natuurijs maakten. “We schaatsten in de buurt van Jisp en kwamen uiteindelijk uit bij café ‘t Heerenhuis in Spijkerboor. Jac kende de eigenaar en had ervoor gezorgd dat er voor ons een tafel en een opwarmertje klaarstonden.”

Het gaat dooien Of de heren ook na de sluiting nog rondjes komen schaatsen is nog niet duidelijk. “Het is voor ons een enorme aderlating dat de kroeg zijn deuren sluit eind maart,” legt Van der Mast uit. “Ik verwacht eerlijk gezegd ook dat dit ook voor ons het einde op de Jaap Edenbaan betekent.” De 64-jarige Lou van der Heijden gaat nog elke dinsdagavond pootje over met zijn schaatsvrienden en verwacht dat het gaat dooien en nooit meer zal Linksvoor: Tom van der Meer, Nanno Kroezen, Steven Vis, rechtsvoor: Jan Weening, Taco van der Mast, Lou van der vriezen na de sluiting van de be Heijden, Niet op de foto: Bart Mouwen, Rob Koet, Paul de Pont en Juan van Eck. Foto: Jeroen Zonneveld roemde schaatskroeg. “Schaatsen op de Jaap Edenbaan als sportief en sociaal tijdverdrijf verliest één van zijn pijlers. Daarom geen Jaap Eden meer voor mij als De Skeeve Skaes l sinds 1996 is schaatsploeg Taco van der Mast is sinds het begin bovenop. “De gedwongen sluiting verdwijnt.”

De Blauwbekkers een graag een van de leden van De Blauw- van De Skeeve Skaes kun Wat er precies met de ‘De baan zal geschonken stamtafel geziene gast in De Skeeve bekkers en ziet De Skeeve Skaes je vergelijken met de Skaes. De twaalfkoppige schaats- als sleutel voor het plezier in het amputatie van een been voortaan als een gaat gebeuren, weten de schaatskameraden club, die uit schaatsers van rond schaatsen. “Het is voor ons een we- bij Sven Kramer of Ireen kreupele door nog niet. “Die tafel hoort de zestig jaar bestaat, heeft zelfs kelijks uitje. We eten elke dinsdag Wüst. De baan zal voorteen eigen stamtafel gekregen van in het café en tijdens deze diners, aan als een kreupele het leven moeten natuurlijk wel bij het interieur,” grappen de eigenaar Jac Hoeve. Elke dinsdag- voorafgaand aan onze rondjes op door het leven moeten gaan’ avond genieten ze er van Sonja’s het ijs, wordt er over van alles ge- gaan.” schaatsers. “Als het aan stamppotten. praat.” ons ligt, zullen wij Jac en Sonja volgen op hun volPloeggenoot Nanno Kroeze noemt Trots aan de stamtafel het sluiten van De Skeeve Skaes De Blauwbekkers stonden altijd gende avontuur mochten zij in de “funest.” Mede-Blauwbekker Juan achter Jac en zijn personeel en toekomst een nieuwe schaatskroeg Marijn van der Meer van Eck doet daar nog een schepje koesteren een bijzondere band met beginnen.

Blauwbekkers ontstemd over sluiting

A

Het geheim van de apfelstrudel

D

e typisch Skeeve Skaesse apfelstrudel, waar vind je die verder? Nergens, want dit unieke appelgebak wordt speciaal en alleen voor De Skeeve Skaes gemaakt door een bakker uit Haarlem.

Jeroen Zonneveld En die bakker is Jos Huijbrechts van banketbakkerij Van Vessem uit Haarlem. “Zo’n vijftien jaar geleden raakte Jac Hoeve zijn banketbakker kwijt. Vervolgens vroeg hij mij of ik het bakmateriaal en zijn recept voor apfelstrudel wilde overnemen.

Dat wilde ik graag en sindsdien bak ik de apfelstrudel,” vertelt Jos. “Eigenlijk leveren wij nooit aan horecazaken, alleen aan De Skeeve Skaes. En het liefst breng ik de strudels zelf. Dan drink ik een biertje en praat wat met Jac en Sonja, wat heel gezellig is. Intussen hebben zij er vele duizenden van verkocht. Dat zijn er heel veel. Ik ken niemand in Nederland die zoveel apfelstrudel verkoopt. Af en toe komen er mensen naar ons toe die deze strudels ook willen verkopen. Maar dat doe ik niet, ik ga niet vreemd, daar heb ik geen behoefte aan.”

En wat is het geheim van deze apfelstrudel? Jos: “Het recept blijft geheim, dat is van Jac en Sonja, en dat blijft zo. Wel kan ik vertellen dat ze gemaakt worden van biologische, duurzame appels uit de Beemster, zo lang de voorraad strekt. En ze krijgen, wat Sonja ‘het geheime piepje’ noemt in De Skeeve zelf. Het gaat om de simpelheid van het recept.”

Kunnen wij volgend jaar nog apfelstrudel krijgen op de Jaap Edenbaan? Jos: “Nee, helaas niet. Het

recept gaat in de kluis, want het is van Jac en Sonja. De nieuwe eigenaar van de horeca op de ijsbaan krijgt het recept in elk geval niet.

Pas als Jac en Sonja een nieuwe uitdaging hebben gevonden, haal ik het recept weer te voorschijn. Ik ken weinig families die zo goed in de horeca zitten als de familie Hoeve. Het zit in hun bloed en het zijn keiharde werkers. Dus ik gun ze van harte dat ze weer snel een nieuwe zaak kunnen starten, met apfelstrudel!”

Advertenties

Ga GOED Fit de Winter door..!

Fysiotherapie GOED Amsterdam, de specialist in schaatsblessures Fysiotherapie | Sportfysiotherapie | Manuele therapie

Keessie Marnix Koolhaas Wat is het mooiste schaatsmoment uit de geschiedenis? Als ik voor mezelf moet spreken is dat een in zwart-wit beelden vervaagde, maar nog zeer goed oproepbare herinnering van 15 februari 1968. Als 8-jarige zit ik met het voor 36 cent door mijn moeder bij Albert Heijn gekochte “logboek van Bob Spaak voor Oslo, Grenoble en Gothenburg” op mijn schoot voor de tv naar Kees Verkerk te kijken, en probeer zo nauwgezet mogelijk in mijn nog kinderlijke handschrift de rondentijden van zijn 1500 meterrit bij te houden.

Ergens achterin mijn geheugen ligt het beeld opgeslagen van “Keessie” die de strijd aanbindt met de Oostenrijker Hermann Strutz - ook die naam zou ik nooit vergeten - en na 2 minuten 3,4 seconden over de streep gaat. “Mijn” Keessie, zo bewijst mijn krakkemikkige maar herkenbare handschrift uit 1968, was daarmee sneller dan Ard Schenk, die in de tweede rit de tot dan toe snelste tijd had gereden. Daarna heb ik, zo bewijst het “logboek,” nog 21 ritten lang in spanning gezeten, totdat - opnieuw een Oostenrijker! Otmar Braunecker, alleen rijdend in de laatste rit in 2.14,4 ver verwijderd bleef van Keessie’s tijd: mijn idool had goud gewonnen!

Natuurlijk kan ik nog tientallen mooie schaatsherinneringen uit mijn geheugen peuteren, als toeschouwer én als actief schaatser, maar de Olympische winst van Verkerk is voor mij altijd onovertroffen gebleven.

Het mooiste schaatsmoment uit de geschiedenis: iedereen zal daar een eigen, subjectieve herinnering bij hebben. Vandaar dat niets zo gevaarlijk én zo leuk is als het maken van een lijstje memorabele schaatsmomenten. Met sporthistoricus Jurryt van de Vooren en schaatsmuseum-directeur Gauke Bootsma heb ik voor de “Coolste ijsbaan van Nederland,” de ijsbaan die 31 januari in het Olympisch Stadion open ging, zo’n lijstje gemaakt: de 50 volgens ons meest memorabele schaatsmomenten. Elke schaatsliefhebber kan daar zijn stem uitbrengen. Ook meedoen? Kijk op decoolstebaanvannederland.nl !

Marnix Koolhaas is schaatshistoricus en bondscoach van de Argentijnse schaatsploeg

FysioMassage • Deskundige sportmassage gericht op herstel en ontspanning • Ontspannen en opladen voor een nieuw doel op of naast het ijs • Blessure preventie en advies

❆

€ 25 per behandeling (25 min) Aanbieding: 5 rittenkaart voor € 100 Gun het jezelf en maak een afspraak bij GOED Amsterdam: 020-4910120 / www.goedamsterdam.nl Tip: je kunt natuurlijk ook iemand een massage cadeau geven J Naast fysiomassage bent u uiteraard ook voor behandeling van uw klachten bij ons in GOEDE handen!

••••••••••••••

Nooit meer koude voeten ! www.muckboot.nl

6

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Plaatsmaken voor ‘hospitality concept’ van HTC

D

e Stichting heeft op een dag besloten dat Jac, Sonja en Renée plaats zouden moeten maken voor iets nieuws.

Waarom?

Arent van Wassenaer Luister: 1. Sport en horeca zouden zo als totaalproduct kunnen worden aangeboden; 2. Synergievoordelen voor de beide restaurants zouden 45.000 tot 120.000 euro per jaar kunnen opleveren; 3. Naast huuropbrengsten van 100.000 euro ook nog opbrengstmaximalisatie van 90.000 tot 150.000 euro per jaar; 4. En er zou een einde komen aan de ‘getroubleerde’ verhouding met De Skeeve Skaes HTC Advies Om dit te bereiken zou trouwens wel begeleiding door een terzake kundige partij nodig zijn, die een en ander zo effectief en zo efficiënt mogelijk zal moeten begeleiden.

Je kunt dit allemaal teruglezen in een rapport van HTC Horeca en Ca-

tering Adviescentrum uit december 2008. Voor wie het niet wist: HTC (www.htcadvies.nl) is al 35 jaar hét aanspreekpunt voor advisering voor de horeca.

Volgens eigen zeggen start HTC Advies de conceptontwikkeling altijd samen met de doelgroep, de ondernemer en de organisatie als uitgangspunt. De doelstellingen die de klant wil bereiken en de marktsituatie bepalen uiteindelijk het concept. De adviseurs van HTC Advies begeleiden de klant en zijn organisatie en brengen hun specialistische kennis en expertise van de hospitality branche in. Samen met de klant ontwikkelen zij het meest passende hospitality concept voor die situatie en begeleiden de uitvoering daarvan desgewenst tot en met turn-key oplevering in samenwerking met HTC Concepts.

Doelgroep Zo is het dus ook hier gegaan. Er was kennelijk op enig moment een ‘getroubleerde’ verhouding (daarover gaan trouwens heel veel onvrolijke verhalen de ronde). De stichting Jaap Eden besloot in 2006 om met De Skeeve Skaes hetzelfde te doen als met Boven Nul, het res-

Foto: Marco Bakker taurant boven in de hal. In 2008 is HTC erbij gehaald en samen ontwikkelden zij een geheel nieuw concept. Met de doelgroep als middelpunt. In dit verband vraag ik me af of ze ooit met schaatsers hebben gesproken. Of was er nog een andere doelgroep, het publiek dat De Skeeve Skaes niet in wil of durft zolang jullie er nog ten minste twee dagen in de week aan de Gerardus zitten?

Inzet Veel succes wens ik de stichting in samenwerking met HTC niet toe.

Maar wel veel sterkte. De stichting zal een horecamanager in dienst moeten nemen die net zo gedreven, klantvriendelijk en inzetbaar is als Jac. Van het personeel wordt van 8 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts een zware persoonlijke inzet geëist, altijd met een glimlach, een grapje, een vriendelijk woord en extreem servicegericht, net zo leuk en lief als Renée. De keuken zal de hele dag pannenkoeken, poffertjes, strüdels, stamppotten, slibtongetjes, bitterballen en sateh moeten produceren om al die

schaatsers bij te voederen, net zo lekker als bij Sonja.

Een investering van enkele tonnen zal nodig zijn om de door Jac meegenomen inrichting, betimmering en installaties te vervangen door iets met ten minste net zo’n uitnodigende uitstraling. En ook een leuke nieuwe naam om weer nieuwe doelgroepen aan te trekken.

Neem het allemaal nog maar ‘ns goed in je op de komende tijd.

Volgens de Stichting kan het veel beter.

Ik vind het behoorlijk Beneden Nul.

Advertentie

Untitled-1 1

2/18/14 11:43 AM

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 7

♥

Hartenkreten ♥♥♥Bezoekers, marathonschaatsers, stamgasten. Iedereen heeft een mening over De Skeeve Skaes. Lees mee! ♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥

Roze droom

Dank

Ik droomde dat ik droomde dat het allemaal nog goed kwam met onze geliefde Jaap Edenbaan. Waterman, Duosport en De Skeeve Skaes bleven toch! Alle schermutselingen van de afgelopen jaren bleken een test te zijn van het bestuur om te onderzoeken of de ondernemers wel gemotiveerd waren om te blijven en inmiddels had ze geconcludeerd dat dit echt het geval was. Er kwam een samenwerkingsverband tussen de ondernemers, de vrienden van Jaap Eden en de stichting en iedereen was blij.

Toen ik in mijn droom uit deze roze droom ontwaakte, realiseerde ik mij tot mijn schrik dat ik een te positieve en naïeve kijk op de zaak had gehad.

Ik droomde dat er uiteindelijk toch gewoon een dubbele agenda was. De gemeente wilde de baan weg hebben en daarom had ze een stichtingsbestuur samengesteld met de missie om iedereen van de baan weg te jagen.

De stichting zou dan binnen een paar jaar, vanwege verminderde inkomsten, om een veel hoger subsidiebedrag moeten vragen, wat de politiek niet zou kunnen verantwoorden. De gemeente wilde niet nog meer subsidie betalen, de baan werd opgeheven en werd – nadat de crisis over was – samen met de voetbalvelden, bouwgrond en niemand wist meer precies hoe dit had kunnen gebeuren. Behalve degenen die erg veel geld verdienden met (grond-)speculatie. Ik droomde verder dat de ondernemers de machines en de gebouwen overnamen en verplaatsten naar de plek van het natuurijsbaantje in Diemen, met De Skeeve Skaes aan de Diem. Dichtbij de kantoren van Duosport en de werkplaats van Waterman. Het eindpunt van lijn 9 werd verplaatst naar de nieuwe baan, zoals het altijd geweest was. De schaatsers uit het land waren blij dat de baan dichter bij de A1 kwam te liggen, en dat er genoeg gratis parkeerplaatsen waren op het terrein van Gamma. De familie Hoeve kon verder op de vertrouwde buitenbaan, die gespaard was voor Amsterdam, en werd uitgebreid met een wellnesscenter.

De Skeeve Skaes werd ‘s zomers een bekende verzamelplaats voor rolschaatsers, wandelaars, fietsers en hardlopers die in het Diemerpark sporten en het geheel werd een, nauwelijks gesubsidieerd, sportcentrum waar over de hele wereld over gesproken werd.

Ik werd wakker en stelde vast dat de rauwe werkelijkheid is dat we afscheid moeten nemen van Renée, Jac, Sonja, Judith, Marga en de andere medewerkers van De Skeeve Skaes zoals we ook al afscheid hebben moeten nemen van de Duosporters en dat ons niet veel anders te doen staat dan ze allemaal te bedanken voor de afgelopen 15 jaar die we, mede door hun inzet, met veel plezier op de baan hebben doorgebracht.

Hopelijk tot gauw allemaal in een of andere droom, of in de werkelijkheid.

Het gaat jullie goed!

Peter Dautzenberg en Sonja Pos

Lieve Sonja, Jac, Renee en alle lieve andere medewerkers van De Skeeve Dank jullie wel voor alle lekkere drankjes en hapjes.

Dank voor alle fijne gesprekken.

Dank voor de liefde en warmte die jullie uitstralen Dank voor alle knuffels en chocomelletjes voor Yael.

Mijn hart huilt.

Jaap Eden is Jaap Eden niet meer.

Ik hou van jullie.

Dikke knuffel, Miranda Hulst Lieve Rene en Sonja, Zonder jullie is er geen Jaap Edenbaan. Ik zal jullie heeeeeeeeeeeeeeeeee(enz)l erg missen.

Heel veel liefs, Yael Foto: Marco Bakker

Goede

♥

herinneringen

Ons trouwfeest, een tripplefeest (drie redenen), twee verjaardagsfeesten voor vijftigjarigen, en vele vele malen heerlijk nazitten na onze schaatslessen onder het genot van de heerlijke maaltijden met een drankje. Altijd weer in die fantastisch gezellige sfeer, die met name gevormd wordt door het enthousiaste en vrolijke personeel van De Skeeve Skaes! Nooit ontbreekt de humor of de lach, ondanks de vele tegenslagen en nare situaties die spelen op de Jaap Edenbaan. En hoe enorm hard er wordt geploeterd om iedereen zo snel mogelijk te helpen aan hun drankje of hapje, want oh oh wat ongelooflijk druk kan het zijn in dit geweldig gezellige café/restaurant. Deze gezellige drukte straalt altijd een sfeer van eenheid en saamhorigheid uit. We hebben op vele banen geschaatst, en nergens vind je zo’n gezellige sfeer na het schaatsen, niet alleen door de geweldig originele inrichting, die ook wel als schaatsmuseum benoemd wordt, maar ook de mensen. Oh oh wat is de stichting toch kortzichtig, en oh oh, wat zullen wij: Ton, Denise, Roan, Jolijn en Dico van Leeuwen De Skeeve Skaes missen!! Jac, Sonja, Renée Hoeve en medewerkers van De Skeeve Skaes enorm bedankt voor alles!

We dragen jullie een warm hart toe en hopen jullie in de toekomst waar dan ook weer terug te vinden.

Het ga jullie goed!

Ton, Denise, Roan, Jolijn en Dico van Leeuwen

Advertentie

8

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Hartenkreten

B

ezoekers, marathonschaatsers, stamgasten. Iedereen heeft een mening over De Skeeve Skaes. Lees mee!

Henk Angenent (47), de winnaar van de laatste Elfstedentocht in 1997: “Ze maken alles kapot. Het café De Skeeve Skaes is een instituut, dat niet mag verdwijnen. Het café zelf zal niet verdwijnen, maar de mensen die er werken gaan wel weg.

Daarmee verdwijnt de sfeer en de nostalgie van die plek. Waarom is De Skeeve Skaes uniek? Tja, waarom is de ene kroeg gezellig en de andere niet? Ze hebben het daar goed voor elkaar; er hangt altijd een goede sfeer. Na de marathon komen veel schaatsers daar graag een pilsje drinken of een lekkere stamppot eten. Het is daar altijd gezellig en de service is goed. Het is niet zo gemakkelijk om zo’n goed café te evenaren.”

Oud-marathonschaatser en ploegleider Kurt Wubben (42): “Het is ontzettend jammer, dat De Skeeve Skaes moet verdwijnen. Het is de gezelligste napraatkantine van Nederland; na de marathons werd het daar altijd laat. Bij geen enkele ijsbaan heb je zo’n gezellig, warm café als De Skeeve Skaes.

Het café straalt warmte uit. Bij de meeste overdekte ijshallen is het heel kil. Zo zien de kantines er daar ook uit. Als De Skeeve Skaes gaat sluiten, dan heeft dat wel gevolgen voor de bezoekersaantallen van de Jaap Edenbaan, vermoed ik. Ik weet niet of dit de ondergang van de ijsbaan betekent, maar ze gaan daar denk ik een stuk minder verdienen.

Het is wel bijzonder: heel Amsterdam staat vol monumenten, maar zo’n monument als De Skeeve Skaes halen ze weg. Aan de ijsbaan in Amsterdam heb ik mooie herinneringen. We reden daar vaak in zware omstandigheden met harde wind of regen. Dat maakt die buitenbaan uniek. Ik heb daar mijn eerste marathon in de topdivisie gewonnen.

Zoiets vergeet je nooit meer.”

Gé Wijnands, ploegleider van De Uithof: “Ik ben een rasechte Feyenoordsupporter en ik heb een bloedhekel aan Amsterdam. Maar De Skeeve Skaes vind ik mooi. Dat café ademt een speciale schaatssfeer uit. Ze moeten van de Jaap Edenbaan een stukje cultureel erfgoed maken.

Het is de leukste ijsbaan van Nederland. Met het slechte weer moeten we op die buitenbaan altijd afzien.

Bij de marathons staan we in de sneeuw en de regen langs de kant en toch blijft het daar beregezellig.’’

Marathonschaatser Ruud Borst (41) van team Snelle Jelle: “Als marathonschaatser vind ik het erg jammer, dat De Skeeve Skaes weg moet. Het is de gezelligste kantine van alle ijsbanen. Maar verder heb ik er geen grote mening over.

Als de nieuwe eigenaar er weer wat moois van maakt, dan maakt het voor de toeschouwers weinig uit. Het zou leuk zijn als ze op dezelfde voet doorgaan, waardoor de goede sfeer blijft. Voor de huidige eigenaren, die weg moeten, is het wel sneu. Terwijl wij gewoon onze rondjes op de ijsbaan blijven schaatsen, hebben zij ineens geen baan meer.’’

Elma de Vries, marathonschaatsster en skeeleraar: “Ik vind het erg jammer, dat De Skeeve Skaes weg moet. Dat is het café waar ik na de marathons altijd het langste blijf hangen. Het is een erg gezellige plek en de mensen die daar werken zijn geweldig. Natuurlijk zijn er nog meer cafés in Amsterdam, maar die zijn niet zo leuk als dit restaurant. Ik voel me er welkom. Of de nieuwe tent ook zo leuk wordt, dat weet ik niet. Daar kan ik nog weinig over zeggen. Het is de vraag of ze die goede sfeer kunnen behouden. Maar als ik hoor wat er allemaal gaande is op de ijsbaan, dan lukt het ze nog niet zo goed om de mensen tevreden te houden.”

Klasina Seinstra, winnares van de Elfstedentocht in 1997: “Ik vind het erg zonde.

De Jaap Edenbaan is zo’n sfeervolle ijsbaan en De Skeeve Skaes is een gezellige tent, die daarbij hoort. De bediening is leuk en het is er gezellig.

Vanuit dat café kijk je ook zo mooi over de ijsbaan heen.

Jammer, dat het niet gewaardeerd wordt. Ik weet niet hoe de nieuwe kroeg wordt; daar kan ik geen oordeel over geven.

Maar het schaatscafé, dat de oude eigenaar met zijn personeel had neergezet, was al goed. Waarom moet dat nou anders? Dat café kunnen ze niet verbeteren. Na de marathons bleven we altijd hangen in De Skeeve Skaes. De begeleiding, de fans, iedereen was daarbij.

Zo hoort marathonschaatsen te zijn.’’

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 9

Tástisch

Vier dagen per week...

“Wat is het plezier van schaatsen? Rondjes rijden, zo snel mogelijk rondjes rijden, de mensen op de baan, simpelweg bewegen, de sfeer, accommodatie of toch het gebeuren eromheen? Het is net als in het leven: het moet kloppen en het moet goed voelen. De huidige situatie op de Jaap Eden voelt voor mij niet goed. Ik ben er daarom niet zo vaak. En als ik er kom dan mis ik véél. Vier jaar geleden ben ik begonnen met schaatsen, had nog nooit op noren gestaan en ben nu instructeur bij Duosport. Dankzij de sfeer en vooral het gezellig napraten, kwam ik vier dagen per week op de Jaap Edenbaan en dus ook in De Skeeve Skaes. In eerste instantie kwamen we daar ook voor die altijd vrolijke krullenbol. Ja Judith, dan ben jij! Maar ook de familie Hoeve deed daar vrolijk aan mee.

Je begint ze te kennen, zij herkennen jou en

dat tussen al die duizenden mensen die wekelijks een drankje, hapje, maaltijd of gezelligheid komen nuttigen. Zo af en toe kom ik weer eens op de baan, om gezellig bij te praten met de mensen die ik toch miste.

Maar die waren er niet. Dan maar met een paar vrienden De Skeeve in. Sfeerloos en een getemperde stemming van verdriet en gelatenheid. Mijn tienrittenkaart krijg ik dit jaar niet leeg. De laatste paar keer dat ik in De Skeeve was, was de sfeer gelukkig weer iets anders. De uitspraak is gedaan.

Maar geaccepteerd? Nee, ik denk eerder aanvaard. Lieve lieve mensen van De Skeeve Skaes. Ik zal jullie enorm missen, Jaap Eden zal nooit meer Jaap Eden zijn.

Ik ga er vanuit dat jullie de kracht weer vinden om een nieuwe weg in te slaan en met alle mooie verhalen, ervaringen en fijne gasten weer een mooi bestaan kunnen opbouwen. Een bestaan waar wij als vrienden van De Skeeve Skaes een plek hebben om vrienden te kunnen blijven en vrienden te kunnen ontmoeten. Succes en het gaat jullie goed!”

Giancarlo Matarazzi

“Tástisch. Onder vrienden gebruiken we het woord inmiddels vaak. Klemtoon op de a en de ogen een beetje toeknijpen om de betekenis ervan kracht bij te zetten. Inmiddels is het woord zijn eigen leven gaan leiden, maar het vindt zijn oorsprong in een anekdote over De Skeeve Skaes.

Nee, het was eerder de beschrijving van een volmaakte, winterse avond zonder dat je precies kon zeggen waarom die zo volmaakt was. De sneeuw dwarrelde tegen de ruiten en het Gerardus-bier proefde geruststellender dan op andere dagen. Die avond zat naast me op de houten bank een ouder echtpaar. Ze kenden elkaar ook al heel lang, maar toch was het alsof ze nog maar net ontdekt hadden hoeveel ze van elkaar hielden. Het zat hem in de manier waarop zij geduldig lachte en hem zijn verhalen liet uit vertellen, ook al had ze die al heel vaak gehoord en wist ze dat niet alles zo heldhaftig was gebeurd, als hij het zich herinnerde. Het was ook de manier waarop hij haar geamuseerd opnam toen ze haar derde glas wijn leeg dronk en zich steeds nadrukkelijker in een wolk van gelukzaligheid wentelde.

Ze zakte een beetje onderuit, terwijl dat eigenlijk niet zo bij haar elegante voorkomen paste. Met haar vork trok ze lome halen door de restjes boerenkool op haar bord. Haar blik gleed van het rijk versierde plafond naar de goedgebouwde schaatsers, naar een grootogige baby op een mannenschouder, naar een aanstekelijk hard lachende vrouw, naar een verkleumd, zoenend stel, naar een meisje dat onverstoorbaar zat te lezen in een avonturenboek.

En ze verzuchtte, langzaam hoofdschuddend: ‘Tástisch. Wat is het hier tástisch.

Kíjk dan eens. Tástisch toch.’ Fantastisch zei ze natuurlijk, maar de verrukte mijmering waarin ze verkeerde, dwong haar die a-ritmische ‘fan’ in te slikken.

Het echtpaar was al heel vaak in De Skeeve Skaes geweest, maar liet zich daar niet op voorstaan. Integendeel.

In alles wat ze deden school iets onbevangens, alsof ze Jac niet al zo’n tienduizend biertjes hadden zien tappen en alsof ze voor het eerst van Sonja’s beroemde stamppot proefden.

Toen Jac, met zijn vrijmoedige lach, slagvaardig de glazen met wijn bijvulde, kon de vrouw niet anders dan ons een voor een engelachtig aankijken en wederom concluderen: ‘Tástisch toch dit. Tástische mensen!’ Haar man beaamde het glimlachend, met ingehouden vermaak.

Bij elke tástisch leek hij meer verkocht aan haar.

Sindsdien bewaren mijn vrienden en ik het woord tástisch voor geweldige momenten. Omdat het zoveel beter klinkt dan superleuk. Omdat het werd gezegd in de meest tástische schaatskroeg van Nederland.

Lieve Jac, Sonja, Renée en alle medewerkers: ik zal jullie erg missen, want het waren fantástische jaren.”

Marloes de Moor

Tactiek bepalen in De Skeeve Skaes Daar sta je dan opeens aan de start van een heuse marathon op de Edenbaan! Nooit gedacht dat ik nog eens aan deze tak van sport zou meedoen als vijftiger. En eigenlijk wist ik niet eens dat er op woensdagavond marathons worden gereden, en dat ook de minder snelle leden van de schaatsverenigingen daar aan mee kunnen doen.

Ik dacht eigenlijk dat deze discipline alleen voor uit de klei getrokken bikkels was, maar dat beeld heb ik ondertussen bijgesteld. En zo rijd ik elke twee weken een wedstrijd over twintig rondes, met een man of veertig. Als beginner word je automatisch ingedeeld bij de Masters 4, de laagste veteranencategorie. Maar hoe win je zo’n marathon of eindig je een beetje voorin?

Omdat de wedstrijden vaak laat op de avond zijn, zitten de marathonschaatsers vaak vooraf de tactiek door te spreken in de gezelligste kroeg van Amsterdam. Een dappere enkeling durft een biertje te nemen voor de wedstrijd, de meesten gaan aan de koffie. Tijdens de voorbespreking krijg je allerlei adviezen. Zo moest ik proberen een vast plekje ergens aan de binnenkant van het peloton te veroveren en daar niet meer weg te gaan tot de eindsprint begint. Heb ik natuurlijk uitgeprobeerd, maar het viel goed tegen, want voor ik het wist, zat ik weer ergens achteraan omdat een hele boel rijders buitenom naar voren rijden. Maar ik ben al tevreden als ik ergens in de middenmoot eindig. Het is een geweldige ervaring om met zo’n groep te rijden op een lekkere vrieskoude avond met hard zwart ijs.

Iedereen weet het: in De Skeeve worden geweldig lekkere speciale biertjes getapt! En die gaan er extra goed in na een mooie marathonavond. Een goed moment om de wedstrijd te evalueren! Heerlijk om in zo’n gezellige schaatskroeg na te ouwehoeren over de individuele euforische momenten of decepties van de verschillende marathonrijders. Dat hoort er echt bij!

Peter Dieperink

10

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

♥

Hartenkreten ♥♥♥Bezoekers, marathonschaatsers, stamgasten. Iedereen heeft een mening over De Skeeve Skaes. Lees mee! ♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥ ♥♥♥ Jeug

dschaa

Net als thuis

P

ijke, Sjoerd, Hille, Yael, Femke, Jordy, Quinty, Bart, Anouk en Kelly weten het zeker, De Skeeve Skaes is het fijnste en gezelligste schaatscafé van heel Nederland. En ze kunnen het weten, want de meesten van deze jonkies hebben al een heleboel schaatsbanen in Nederland gezien

“Ik vind de schaatsen die overal hangen zo ontzettend mooi en het zijn er zo ontzettend veel! Goh, dat ze daar op konden schaatsen!”

Pijke weet ‘precies’ hoeveel er hangen. “243,” zegt hij met een knipoog. Niet iedereen is het daar mee eens. Ze vullen elkaar aan, want het is best lastig om te beschrijven wat De Skeeve Skaes voor hen zo bijzonder maakt. Uiteraard de warme chocomel met slagroom, de lange tafels met banken en de lekkere bitterballen die extra goed smaken als je geschaatst hebt. En je kunt zo fijn naar buiten kijken naar de schaatsers. Of zijn het misschien toch de kaarsen en het weinige licht wat het zo knus maakt, het ouderwetse en de bar? Of het constante geroezemoes dat zo knus is? Lastig!

Miranda Hulst Tien tot twaalf kinderen roepen door elkaar wat ze van De Skeeve Skaes vinden. “Het is zo gezellig!

Hier heb je het echte schaatsgevoel! Dit is geen kantine, zoals in Heerenveen, maar dit is een echt schaatscafé. En het is hier altijd lekker warm!”

tsen

Aardig voor elkaar Maar na een kleine stilte wordt duidelijk waarom iedereen het hier zo fijn vindt. “Weet je, iedereen kent elkaar en is aardig voor elkaar. Het is net als thuis”, zegt Hille. Drie stemmen roepen tegelijk: “Ja, hier krijg je een thuisgevoel.” De anderen knikken. “Ik vind het zo fijn met Sonja, Renée en Jac,” zegt Yael zachtjes. Dat wordt meteen beaamd en aangevuld. “Ze zijn echt heel snel, praten snel, zijn vriendelijk, lief en lachen tenminste als ze een foutje maken.” En volgens Sjoerd maakt Sonja de lekkerste boerenkool. Daar is niet iedereen het mee eens, want tsja daar moet je wel van houden.

Als ik vraag wat ze gaan missen als De Skeeve Skaes volgend jaar weg is, wordt het even heel stil. Pas dan dringt het door dat het volgend jaar echt heel anders zal zijn. Meteen is er onrust, want wat gebeurt

er dan met de schaatsen, de foto’s en posters? En wat gaan ze dan doen?

Dan barst het van alle kanten los. “Ik wil geen kantine met frituurlucht en automaten, want dan gaat de sfeer weg. Duidelijk is wat de kinderen wel willen: “Ik wil boerenkool met koek en zopie schaatslucht, zoals hier en het gezellige ouderwetse. Ik wil gewoon De Skeeve Skaes zoals hij nu is!” Weer wordt het stil en dan hoor ik naast me: “Ik wil volgend jaar ook gezellig aan de bar kletsen met Renée met een chocomelletje, want ik vind haar lief.” Als we naar huis gaan roept Jordy nog: “Het is gewoon zo gezellig hier.”

“Jahaa,” is de reactie van de anderen: “Dat is al zo vaak gezegd.” Even

gaan zijn schouders omhoog en dan klinkt zachtjes, maar resoluut uit zijn mond: “En toch is het zo, het is hier gewoon fijn en gezellig.”

Foto: Marco Bakker

LEES ZÉLF WAAROM DUOSPORT EN SKEEVE SKAES VAN DE JAAP EDENBAAN MOESTEN VERDWIJNEN! Het bewogen seizoen 2012-2

Schaatsen is emotie!

Het bewogen seizoen 201

2-2013 op de Jaap Edenba

an

Schaatsen is

013 op de Jaap Edenbaan

emotie! € 10,-

Sunfield Media

Samenstel

ling: David

Fischer, Ad

van Helmon

d, Jeroen

IN DE SKEEVE SKAES Zonneveld

www.schaatsenisemotie.nl

It sil net meer heve in De Skeeve W

aarom die Skeeve Skaes zo leuk is? Poeh, das moeilijk zo even in woorden te vangen, aldus de coach.

Hij loopt al weken met een grijns van oor tot oor.

Niet onlogisch na twee maanden met vrij veel succes. Overwinningen, bekers, hoge klasseringen in de klassementen, het kan niet op dit jaar. Maar dat even terzijde.

“Weet je wat ik één van de mooiste plekken in De Skeeve Skaes vind; die vitrinekast met wat boeken en een oude legpuzzel met de beeltenis van Atje Keulen-Deelstra geloof ik. Dan gaan nostalgie en humor toch hand in hand.”

“Ik vind dat plekje links bij de bar waar je volledig in de weg staat het leukste plekje,” valt Karine in. “Daar ga je staan omdat je zo snel mogelijk wilt afrekenen, maar dat werkt helemaal niet. En er staan ook altijd heel veel tassen. Heel onhandig, toch ga ik daar elke keer weer staan. En weet je wat nu het mooie is, je zal nooit bits te horen krijgen dat je in de weg staat. Wat je natuurlijk wel staat.”

“Je kan mij overal neerzetten daar als er maar een glas Gerardus voor me staat,” aldus Rutger. “Best knap van ze dat ze iedereen wijs maken dat zo’n glas goed voor je is nadat je heb geschaatst. Gelul natuurlijk, ik heb ze vaker wel dan niet gevoeld de dag erna, aldus de man zich zichtbaar thuis voelt.”

“Dat is het met name,” vullen Philip en Houke aan. “Je kan hier bijvoorbeeld volledig ongegeneerd niet deelnemen aan het gesprek. Dan ga je gewoon lekker autistisch naar de baan en de schaatstertjes kijken.” “Ik vind het vaak best veel mooi hier,” knipoogt Werner, waarop Robbert in de lach schiet.

En wees nou eerlijk, eigenlijk begint het al als je aan komt rijden hè, je parkeert de fiets, ruikt de boerenkool en kent dus de beloning al. En het klinkt misschien wat emotioneel, maar die straatklinkertjes betekenen ook meer dan een simpele ondergrond. En van Paping tot Sven Kramer, ze hebben er allemaal gestaan, zo retoreert de coach verder, toch zichtbaar aangedaan. En door die dikke gordijnen bij de deur kom je ook niet gewoon binnen, maar je krijgt soms een beetje het idee dat je opkomt. “Mij geeft dat wel een welkom gevoel,” valt Karine weer bij.

Ach, zo zou je nog pagina’s door kunnen gaan. Want honderden mensen uit heel Nederland hebben zo hun eigen vertederende herinnering aan De Skeeve Skaes. Tja, nog maar een paar maanden en dan zal ook Skate4AIR op zoek moeten naar een andere huiskamer.

Michiel Balemans

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 11

♥

Hartenkreten ♥♥♥Bezoekers, marathonschaatsers, stamgasten. Iedereen heeft een mening over De Skeev Skaes

Oosten wind, stamppot, ervaren schaatsers en Friese doorlopers, De winter heeft zijn intrede gedaan.

Iedereen weer op het ijs. Van stylisten tot en met de slopers.

Geen weer om lang stil te blijven staan.

Jong geleerd is oud gedaan. Daar gaat een vader met zijn kind.

Sleetje rijden achter papa, dik ingepakt,maar toch tranen van de kou.

Het lijkt wel of het die kleine niet echt zint.

Maar hoe snel papa ook gaat, die kleine klampt zich vast aan ‘t touw.

Wat is dat mooi. Zo puur natuur.

Nu wil die het zelf ook proberen.

Dus in ieder vrije uur, Gaat hij het zichzelf leren.

Met dubbele ijzertjes onder de schoenen en een vastberadenheid, Hangend aan een stoel op een bevroren sloot.

Ziet een ieder tot tevredenheid.

De vorderingen zijn enorm groot.

Maar draait de wind dan komt er dooi… Het ijs veranderd weer in water.

Het is voorlopig weer gedaan.

De koorts zwakt af maar ooit komt er weer een later.

Dan wil iedereen er toch weer staan.

We gaan trainen. We houden het gevoel en genieten van de sfeer.

Beginners en gevorderden, ze stoppen nooit echt vroeg.

Zelfs in een kwakkelwinter gaan we iedere week toch weer.

Na het sporten toch nog even relaxen in de kroeg.

Nostalgie en weemoed. Iedereen komt de sfeer wel even proeven.

Zo hard getraind. Op conditie en techniek… Eigenlijk is het dwaas.

Passie en bevlogenheid zijn de kenmerken van de eigenaar Jac Hoeve.

Alles komt tezamen in De Skeeve Skaes.

Een openslaande deur. De hartelijkheid daalt op je neer.

Met passie worden de gesprekken weer gevoerd, over het heden en de helden van weleer.

Niemand wordt de mond gesnoerd.

Iedere week de laatste ronde. De groet: “Tot de volgende week maar weer!”

Totdat het echt voorbij is. Het definitieve afscheid.

Wat zal ik het gaan missen. De laatste blik. De allerlaatste keer.

Vergeten kan ik niet en dan zal ik met weemoed terug denken aan deze mooie tijd.

Dank Annoniem

De Wissel

Altijd vriendelijk Toen ik als vijftienjarige zo’n vijftig jaar geleden op de Jaap Edenbaan met school kwam schaatsen kon ik niet vermoeden, dat ik er vijftig jaar later nog steeds rondloop. Dit stukje gaat weliswaar niet over Henk Veen, maar zeker de laatste veertig jaar was de Jaap Edenbaan een deel van mijn leven en zo ook de kantine, die door de familie Hoeve werd omgebouwd naar een bruine kroeg. Nu gaat dat verdwijnen en dat doet zeer. Wat is het bijzondere aan De Skeeve Skaes? Iedereen die daar werkt of gewerkt heeft, had maar een stelling en dat is vriendelijkheid. Zoals bekend organiseer ik (met anderen) marathons op de Jaap Edenbaan. Soms hadden we prijzen nodig en dan was het één keer vragen en het kwam voor elkaar en al kwam je een keer redelijk laat binnen, je kreeg altijd nog een biertje met dezelfde glimlach. De Skeeve Skaes was een wezenlijk onderdeel van het schaatsgebeuren en met hard voor de sport. Landelijke marathons waren altijd volle bak en je hoorde ook van anderen hoe uniek dit was. Als de 111 ronden van HCA waren afgelopen om 01.00 uur, dan begon voor velen de gezellige nazit tot in de vroege uurtjes.

Straks gaan we weer de marathon finales rijden en dan is het voor velen de laatste keer dat ze een beker in De Skeeve Skaes krijgen uitgereikt. Dat zal wel even slikken zijn. Ik hoop dat een ieder, die nu gedwongen wordt de ijsbaan te verlaten, weer een baan krijgt waar ze hetzelfde plezier in terug zullen vinden. Iedereen bedankt voor samenwerking, gezelligheid, souplesse en bovenal het uitgestraalde plezier, Nogmaals bedankt en het gaat jullie goed.

Henk Veen Foto: Marijn van der Meer

Er zijn mensen die denken dat ik sportief ben. Die zien me drie keer per week afreizen naar de Jaap Edenbaan. Weer of geen weer. Maar die weten niet wat anderen op de baan wel weten: dat dat schaatsen eigenlijk maar een smoes is. Een inleiding voor drankgelach in het leukste café denkbaar.

Omdat in De Skeeve Skaes zin en onzin samenkomen. Omdat we er oneindig kunnen kletsen over niks, maar het ook diep kan gaan. Misschien juist wel omdat je er vaak met mensen aan de bar hangt die je anders niet ziet. Met wie je een half jaar intensief omgaat, maar dan weer zes maanden niet tegenkomt.

Omdat De Skeeve Skaes een sociale smeltkroes is. De bindende factor is schaatsen, we zien er allemaal ongeveer hetzelfde uit in onze pakken, maar onder die pakken kan van alles schuil gaan. Van advocaat tot muzikant tot timmerman. Aan de bar hebben ze allemaal hun eigen verhaal met hun eigen invalshoeken.

Omdat de scepter gezwaaid wordt door een supertrio. Natuurlijk wil ik al die andere personeelsleden niet tekort doen, maar voor de avondploeg waar ik toe behoor zijn Jac, Renée en Sonja de motor waarop ons cafébezoek draait.

Met name de late uren zal ik nooit vergeten. Als de geur van schoonmaakmiddel waar Jac ‘bleekie’ Hoeve zo aan hecht duidelijk heeft gemaakt dat het mooi is geweest.

Maar hij wel nog even een bijna dodelijke mix sterke drank voor de overblijvers uitschenkt. Als Robbie Williams door De Skeeve Skaes schalt. Als Renée en Sonja met stofzuiger de polonaise lopen of op tafel dansen. Als …. als …. nee, Jac, Renée en Sonja, de mooiste en sterkste verhalen houdt de avondploeg voor zichzelf! Had de rest maar niet vroeg naar huis moeten gaan!

We gaan jullie heel erg missen!

Erwin Blom

Erwin Blom is journalist

12

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Femke Markus is Nederlands kampioen Natasha Smit

T

ot haar grote verbazing reed de Amstelveense schaatsster Femke Markus (17) op de NK Junioren in Tilburg iedereen naar huis.

De gespierde schaatsster van de Baanselectie Amsterdam won niet alleen de 1500 en 3000 meter, maar

ze schreef ook het NK Allround bij de junioren B op haar naam. ,,Ik ben zo verschrikkelijk blij,’’ zei ze, nadat ze de drie kilometer met een ruime voorsprong had gewonnen. “k wist dat ik in vorm was, maar dat ik Nederlands kampioen zou worden, dat had ik niet verwacht.’’

De Nederlandse titel kwam haar niet aanwaaien. Het schaatsen op de Ireen Wüstbaan was zwaar, loei-

zwaar. Toch schrok Markus daar niet van: “Omdat ik veel buiten schaats op de Jaap Eden baan, ben ik gewend om in zware omstandigheden te trainen”, zegt ze. “De meeste schaatsers zijn bang voor zware condities, maar ik houd ervan. Dan komt mijn oerkracht bovendrijven.”

Voor een doorzetter als zij kunnen de schaatswedstrijden niet

zwaar genoeg zijn. Ze houdt van afzien en pijn lijden. Op de 1500 meter draaide haar maag halverwege de race om; zo diep ging ze.

En toch zette ze door. “Ik was helemaal dood”, zegt ze. “Maar na dat zwakke tweede rondje moest ik doortrappen, vond ik. Het lukte me om te blijven schaatsen en een snelle tijd op de klok te zetten.”

Voor het eerst in haar leven is Mar-

Foto’s: Glenn Wassenbergh:

kus echt de beste. Een allroundtitel op een Nederlands Kampioenschap won ze nog nooit: “Dit had ik niet durven dromen”, zegt ze. “Ik wist dat ik de drie kilometer moest winnen om het allround kampioenschap te pakken. Maar dat ik met zo’n dikke voorsprong zou winnen, dat had ik niet verwacht.”

Advertentie

Loon Masters Amsterdam 2013/2014

Loon salarissoftware dankt de familie Hoeve en medewerkers voor hun gastvrijheid.

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 13

Niet over scheuren dansen Alternatieve Elfstedentocht Weissensee afgelast

‘Een moment van afleiding kan fataal zijn’ de Alternatieve Elfstedentocht zouden aantreffen. “Een koers van tweehonderd kilometer is sowieso zwaar, maar als je dan ook nog over slecht ijs vol scheuren schaatst, terwijl er een grote sneeuwstorm in je gezicht blaast, dan is het helemaal geen doen,” vertelt Pieter Overmars. “Van de acht keer, dat ik ben gestart, heb ik de wedstrijd nog maar één keer uitgereden. De pijn, die je na honderdvijftig kilometer ervaart, gaat door merg en been. Je bent zo leeg. Je ziet het nut er niet meer van in om verder te gaan en toch probeer je half krabbelend de koers te volmaken.’’

Foto: Neeke Smit

M

et de pest in zijn lijf werd marathonschaatser Pieter Overmars, van Team Haven Amsterdam, wakker in zijn appartement aan de Weissensee.

Hij had er alles aan gedaan om in goede vorm aan de start van Alternatieve Elfstedentocht te verschijnen, maar door de zware sneeuwstorm ging de koers van tweehonderd kilometer plotseling niet door.

Natasha Smit “Dit is een grote teleurstelling,’’ zegt de Amsterdamse aardrijkskundeleraar. “Ondanks de zware omstandigheden had ik de wedstrijd graag gereden. Zo’n zware, lange koers is een mooie mentale en fysieke uitdaging.’’ De avond ervoor maakten de schaatsers van Skits zich al zorgen over de zware omstandigheden, die ze tijdens

Amsterdamse Winterspelen!

O

p 2 februari deden het ijshockeyteam Amstel Tijgers en een aantal jonge langebaanschaatsers uit Amsterdam mee aan de Nationale IJstijd!Winterspelen op De Coolste Baan van Nederland. Ze gingen naar huis met prijs voor sportiviteit en respect!

Jeannette Jonker Maar liefst 500 jonge schaatsers uit Alkmaar, Amsterdam, Apeldoorn, Bergen op Zoom, Bussum, Delft, Doetinchem, Duiven, Eindhoven, Gouda, Heerhugowaard, Hengelo, Leiden, Middelburg, Rotterdam,

Venlo, Vlissingen, Zierikzee en Zwolle staan ’s ochtends om negen uur klaar voor de start in het Olympisch Stadion. Het zonnetje schijnt op de nagelnieuwe ijsbaan, waar de eerste wedstrijden van de finale van de IJSTIJD-winterspelen van start zullen gaan.

Beroemde juryleden Bij de openingsceremonie zit de sfeer er gelijk goed in. Hier zijn duidelijk veel schaatsliefhebbers aanwezig! De enthousiaste ouders uit Gouda laten non-stop van zich horen en als Rintje Ritsma het woord neemt kunnen de Winterspelen beginnen! De prestaties van de schaatsers worden beoordeeld

door een vakkundige jury. Zo concentreert Barbara de Loor zich op de verschillende schaatsonderdelen en let oud-Olympisch shorttracker Cees Juffermans namens het NOC*NSF op hoe sportief en respectvol de deelnemers met elkaar omgaan. Een prijs waar Team Amsterdam uiteindelijk mee naar huis gaat!

Meedoen voor de lol De onderdelen van de Winterspelen zijn: 500 meter, estafette, marathon, ploegenachtervolging en ijshockey. In elk team zitten kinderen en jongeren die al langer schaatsen, maar er doen ook genoeg minder ervaren schaatsers mee. Je

ziet deelnemers met professionele klapschaatsen en schaatspakken, maar kinderen op ijshockey- of kunstschaatsen verschijnen aan de start. Tom en Yael (allebei 11) van Team Amsterdam trainen normaal twee keer per week op de Jaap Eden Baan. Tom: ‘De 500 meter ging heel lekker, ik had de ronde gewonnen.

Ik was ook niet zenuwachtig. Het is wel cool om hier te schaatsen, zeker omdat de eerste keer is dat het kan. Straks doe ik nog mee aan de marathon. Daar heb ik zin in, want dat is maar zes of zeven rondjes terwijl ik op de Jaap Edenbaan altijd negen rondjes rijd.’ Yael ging iets minder lekker: ‘Het ijs was slecht en ik werd geduwd in de bocht!’

Maar toch is ze erg te spreken over het evenement. ‘Het is leuk om een keer mee te maken en ik doe vooral mee voor de lol.’

Speciale natuurijstactiek Ook bij andere wedstrijden op natuurijs, zoals het Open Nederlands Kampioenschap, moet je goed over de scheuren in het ijs kunnen dansen. “Voor schaatsen op natuurijs is een speciale tactiek nodig,” vertelt Sven Faber: “Je moet goed kijken waar je rijdt. Als je een scheur ziet, dan moet je kijken naar het goede stuk ijs en daaroverheen schaatsen. Bij dit slechte ijs moet je elke paar seconden kijken waar je rijdt.

Je kunt niet recht achter iemand schaatsen, want dan zie je niets.

Je moet geconcentreerd blijven.

Een moment van afleiding kan fataal zijn. Dan trap je alsnog in een scheur en ga je onderuit.’’

Voorzorgsmaatregelen Als ze aan de start van een wedstrijd op natuurijs verschijnen, nemen de marathonschaatsers verscheidene voorzorgsmaatregelen.

Met een waterdicht schaatspak, harde scheenbeschermers en pilotenglazen proberen ze zichzelf tegen de kou te beschermen. “Over het gebruik van vaseline zijn de meningen verdeeld,’’ zegt Overmars. “Ik plak mijn gezicht liever af met tape.’’ Ook zijn lijf heeft hij goed beschermd met meerdere lagen kleding. “Bij de Aart Koopmans Memorial moest Antoine de Schipper afstappen, omdat hij koude handen kreeg. Daarom kleed ik me liever te warm aan.’’ Omdat de Alternatieve Elfstedentocht werd afgelast, hebben de marathonschaatsen van Team Haven Amsterdam hun trucjes tegen de kou nauwelijks nodig gehad. Die trukendoos kan weer even in de kast blijven totdat de volgende marathon in Zweden van start gaat.

Het Amsterdamse team: Dirk de Bouter, Laura Dodeman, Vosmar Frijling, Xavier Gehéniau, Maaze Grapperhaus, Robin Heinemans, Ole Helmink, Nijs Hille, Kim Hoekstra, Tom Jonkmans, Jay Lesteluhu, Helene Molin, Ellis Muns, Myrthe Muns, Yael Prenger, Tom Prins, Lola Sigling, Bente Roelofsen, Mare Schauwen, Simonette Stradmeijer, Diemer van der Vlugt, Jim Vorster en Beeke van Wingaarden.

14

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Materiaal

Mooi was die tijd!

E

r was een tijd dat bijna iedereen leerden schaatsen op houtjes. Het ijzer werd gesmeden bij de smid, het vioolvormige houtje uitgezaagd bij de timmerman en de leren riempjes gemaakt door de leerbewerker.

Tegenwoordig leren de meeste kinderen schaatsen op easy gliders of combinoren en zijn de houtjes museumstukken geworden aan het plafond van De Skeeve Skaes.

Jeroen Verlaan De eerste houtjes zijn gevonden bij het opgraven van een complete Middeleeuwse smederij aan de Nieuwendijk in Amsterdam en zijn zo’n achthonderd jaar oud.

Hiervoor werd vermoedelijk gereden op ‘glissers’, oftewel een stuk bot van een koe met riempjes erop gemonteerd. Pas rond 1500 werden houtjes opnieuw gezien, maar nu alleen op schilderijen van de kleine ijstijd. De hoogtijdagen van de houtjes vonden plaats in de negentiende eeuw. In deze tijd had

iedere regio zijn eigen houtjes herkenbaar aan de vorm van het ijzer en het houtje. De schaatsen waren echte kunstwerken om te zien.

Veel aandacht voor uiterlijk Als eerste had je de Hollandse schaats, ook het ‘Lindschoter model’ genoemd. Het houtje is herkenbaar aan het ijzer dat uitsteekt aan de voorkant in de vorm van een grote krul. Daarna kwamen de Friezen met het Warringaaster model.

In tegenstelling tot de Hollandse schaats, was het houtje niet vioolvormig en loopt het hout door tot de punt van het ijzer. In Groningen en Duitsland werd er meer aandacht besteed aan het uiterlijk van de schaats. Bij het Groningse model werd het hout mee gebogen met ijzer en op de punt zat een messing eikeltje. In Duitsland werd zelfs het hele ijzer versierd met tekeningen en zat er vaak een ijzeren zwanenhals aan de voorkant.

Zwieren versus hard rijden In Holland stond het schaatsen in het teken van het zwieren. Hand in hand dansen over het ijs. Zo ont-

stond de Hollands Bergambachtse schaats met een kort en hoog ijzer en een grote krul aan de voorkant.

In Friesland was er meer belangstelling voor het hardrijden en zo ontstond de Friese doorloper. Het ijzer moest langer worden en liep daarom door bij de hiel en het houtje was vrijwel plat. Vanwege de veiligheid verdween de krul. Door de toename van het hardrijden in heel Nederland werden de houtjes functioneler en werden ze steeds saaier. Toen het schaatsen internationaal werd en de klassieke noren zijn intrede deden, verdwenen de houtjes. Eind jaren zestig werden de laatste houtjes in Nederland gemaakt.

Fraai en wendbaar Je kan nog steeds erg goed leren schaatsen op houtjes. Ze zijn wendbaar en sturen beter dan de easy gliders. Het nadeel is dat de houtjes sneller opnieuw ondergebonden moeten worden. Met wat handigheid kun je de houtjes natuurlijk ook onder een paar laarzen of hoge schoenen timmeren, maar dan gaat de romantiek er wel vanaf.

De houtjes zorgden voor een grote verscheidenheid en waren erg fraai om te zien. Tegenwoordig lijken bijna alle schaatsen op elkaar, maar gelukkig kun je ze nog terug-

zien aan het plafond van De Skeeve Skaes. Probeer zelf maar eens te kijken of jij kunt ontdekken waar welke houtjes vandaan komen.

Advertentie

Namens alle medewerkers willen wij de Skeeve Skaes, de familie Hoeve en al haar (oud) medewerkers bedanken voor de gastvrijheid, warmte en gezelligheid de afgelopen jaren. We wensen alle betrokken partijen heel veel succes in de toekomst.

Dirk-Jan Bakker

De Gulpener Bierbrouwerij dankt de familie Hoeve voor de jarenlange, mooie samenwerking. Op de toekomst!

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014 15

De schatten van De Skeeve Skaes

Foto’s: Harm Kuiper

W

ie na het schaatsen een kop warme chocomelk komt drinken in De Skeeve Skaes, kan niet om de enorme verzameling schaatsattributen heen. De negentachtigjarige Dick Offermans geeft een rondleiding langs zijn schatten!

Tobias van der Valk Het schaatspak van legende Kees Verkerk hangt hier gebroederlijk naast de oude ijzers van zijn rivaal Ard Schenk. En de enorme collectie schaatsen – met vaak een lange geschiedenis – aan het plafond zal weinigen ontgaan. Maar het meest bijzonder is de verzameling aan de muren, die werd opgebouwd door de inmiddels negenentachtigjarige Amsterdammer Dick Offermans.

Hij stond als dertienjarig jochie voor het eerst op het ijs, nadat hij van zijn moeder twee versleten houtjes cadeau kreeg. ‘‘Katholieke schaatsen,” zo noemt hij ze zelf: ‘‘katholieken hadden vaak enorme gezinnen en maar één paar schaatsen, die waren dus altijd enorm versleten.’’ Zonder enige schaatservaring krabbelde hij helemaal naar Monnickendam, in zijn eentje.

“Toen was mijn liefde voor schaatsen geboren.’’ Een bijzonder soort liefde, kun je wel zeggen. Het was namelijk meteen een van de laatste

keren dat hij de ijzers zou ombinden. ‘‘Nee, schaatsen kan ik niet.

Dat laat ik wel aan mijn zoon over.

Ik was liever bij de gezelligheid in het schaatscafé. Maar het leidde er wel toe dat ik later mijn collectie begon op te bouwen.’’

Gemaakt van bot Wie in De Skeeve Skaes zit, kan niet om zijn collectie heen. Alle attributen, hangend aan de witte borden aan de muur zijn van de hand van de Amsterdammer, ‘‘Kijk die botschaatsen heb ik zelfgemaakt uit een varkensschenkel. Ik had aan de slager gevraagd of hij nog een stuk over had.’’ Trots laat hij ook drie ouderwetse houtjes zien met een klassiek geschilderd winterlandschap op het voetstuk, ‘‘Hier heb ik er heel veel van gemaakt. Die schaatsen kocht ik dan op de rommelmarkt en dan schilderde ik ze over. En zie je die slee, daar heb ik de ijzers van een krulschaats ondergebonden.

Mensen zeiden dat het zonde van de schaatsen was, maar het werkt wel!’’

jes zijn van die sleutelhangers die je bij de schaatswinkel kunt kopen.’’ Allemaal dragen ze ook een kenmerkende prikstok bij zich. ‘‘Die had je nodig om je uit het ijs te trekken als je in een wak was geschaatst.’’ Het kostte Offermans vele jaren om zijn collectie op te bouwen. Aanvankelijk had hij alles thuis staan. ‘‘Op een gegeven moment moesten we echt hinkelen om bij het bed te komen, toen zei mijn vrouw dat het zo niet langer kon.’’ Dat was het moment dat hij zijn verzameling bij De Skeeve Skaes aanbood. ‘‘Ze hebben het voor weinig geld overgenomen, maar het is mooi dat andere mensen het nu ook kunnen zien. Daar ben ik wel trots op.’’

Wat er met de collectie zal gebeuren als De Skeeve Skaes na dit seizoen dichtgaat is nog onduidelijk.

Alles zal voorlopig worden opgeslagen in een loods, wachtend op een volgende eigenaar. Offermans heeft wel een idee waar alles behoord: “Volgens mij zou dit zo in een museum kunnen.’’ Wie weet dat het daar ook ooit terecht zal komen. Maar nu is alles nog voor even te zien in Amsterdams enige schaatscafé. Dus kijk na je volgende slok warme chocomelk nog eens goed om je heen, want nu kan het nog!

Trots op zijn collectie Dan valt zijn oog op de kast aan het raam: ‘’Die heb ik een hele dag zitten boetseren.’’ Hij wijst naar een van de poppen die voor de oplettende kijker overal verspreid staan. ‘’Als ik dan klaar was, breide mijn vrouw de kleertjes. En die schaatsFoto’s links- en rechtsonder: Marco Bakker

16

de IJsbaankrant | Februari | Maart 2014

Achterklap Stofzuiger Anette Aardenburg Bier drinken voor je de baan op gaat, is meestal geen goed idee. Je denkt dan dat het schaatsen vanzelf gaat en dat je rijdt als een trein.

Alleen dat denk je verkeerd, waarschuwt iemand mij in De Skeeve nadat ik me – tegen mijn voornemen in – heb laten verleiden tot het drinken van een bockbier vlak voor mijn trainingsuur op donder-

dagavond. Rechtsreeks van mijn werk ben ik door de regen naar de baan gefietst en ik heb wat tijd te overbruggen. In plaats van voldoende eten – er zit ergens onder in mijn tas een plastic zakje met in alle vroegte gesmeerde boterhammen – drink ik bier, praat ik veel te veel en kom ik te laat op het ijs.

Ik hoop dat ik vanuit De Skeeve niet geobserveerd word, want het schaatsen voelt twijfelachtig licht.

Misschien komt het door het laagje regenwater waardoor het ijs extra goed glijdt. Hetzelfde laagje water dat voor een doorweekt pak zorgt,

mocht ik onverhoopt een misslag maken en vallen. Dat gebeurt niet.

Nat word ik wel. Ik besluit voor ik terug naar huis fiets eerst op te warmen in De Skeeve. Wat moesten wij zonder haar beginnen? Het wordt wat later. Want bier drinken na het schaatsen is meestal wel een goed idee. Als Renée Hoeve met haar goedgemutstheid de stofzuiger pakt wordt het echt tijd om te gaan.

Zodra ik op mijn fiets zit, houdt het eindelijk op met regenen en zie ik dat het wolkendek een beetje opentrekt.

Sonja, bedankt voor alle lekkere recepten

Illustratie: Jos Neuhaus Advertentie

Sponsor en fan van heel schaatsend Nederland kpn doet ’t gewoon

Wij Nederlanders hebben iets met schaatsen. Het zit in onze genen, of liever, in onze benen. Daarom is KPN ook dit seizoen weer trotse sponsor van de KNSB. Wij steunen de professionele schaatsers van Nederland zoals Ireen Wüst en Sven Kramer, maar ook de schaatsers op natuurijs, marathonschaatsers en de kleintjes die hun eerste slagen maken op de lokale IJSTIJD!-baantjes. Zo verbinden we heel schaatsend Nederland. Het netwerk dat geeft om Nederland

kpn.com/schaatsen |

#schaatsfan