Ruhi 4 - Farsi - Version 2008 06 20

‫دروس روﺣﻲ‬ ‫ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرم‬

‫دو ﻇـﻬـﻮر ﭘـﻴـﺎﭘـﻲ‬

‫ﻣﺆﺳ‪‬ﺴﻪ روﺣﻲ‬

‫ﻃﺎ – ‪ 159‬ب‬

‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻮاﺿﻴﻊ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺮاﻣﻰ‬ ‫‪ -2‬ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم‬ ‫‪ -3‬ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫‪ -4‬ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬

‫‪2‬‬

‫ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﻛﺘﺐ روﺣﻲ‪:‬‬ ‫ﻛﺘﺎب او‪‬ل‬

‫ﺗﺄﻣ‪‬ﻼﺗﻲ ﺑﺮ ﺣﻴﺎت روح اﻧﺴﺎن‬

‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﻓﻬﻢ آﺛﺎر ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬ ‫»دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت«‬ ‫»ﺣﻴﺎت و ﻣﻤﺎت«‬ ‫ﻛﺘﺎب دو‪‬م‬

‫ﻗﻴﺎم ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ‬

‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﺷﻮق ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬ ‫»ﺗﺰﻳﻴﺪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت در ﻣﻮاﺿﻴﻊ اﻣﺮي«‬ ‫»ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﺳﻮ‪‬م آﻣﻮزش دروس اﻣﺮي ﺑﻪ اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻛﻼس او‪‬ل‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺒﺎﻧﻲ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺘﻲ ﺑﻬﺎﻳﻲ«‬ ‫»دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس او‪‬ل اﻃﻔﺎل«‬ ‫»ادارة ﻛﻼس ﺑﺮاي اﻃﻔﺎل«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرم دو ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم«‬ ‫»ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮﺑﺎب«‬ ‫»ﺣﻴﺎت ﺣﺸﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﭘﻨﺠﻢ آﻣﻮزش ﻛﻼﺳﻬﺎي اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﻛﻼس دو‪‬م و ﺳﻮ‪‬م‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس دو‪‬م اﻃﻔﺎل«‬ ‫»دروﺳﻲ ﺑﺮاي ﻛﻼس ﺳﻮ‪‬م اﻃﻔﺎل«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﺷﺸﻢ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﻃﺒﻴﻌﺖ روﺣﺎﻧﻲ ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬ ‫»ﺧﺼﺎﺋﺺ و وﻳﮋﮔﻴﻬﺎي ﻣﺒﻠّﻎ«‬ ‫»اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ«‬ ‫‪3‬‬

‫ﻛﺘﺎب ﻫﻔﺘﻢ ﻳﺎري ﺑﻪ دﻳﮕﺮان در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺘﺐ ‪6 -1‬‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﺳﺒﻴﻞ روﺣﺎﻧﻲ«‬ ‫»ﺗﻴﻮﺗﺮ ﺷﺪن«‬ ‫»اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻨﺮﻫﺎ«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﻫﺸﺘﻢ ﻋﻬﺪ و ﻣﻴﺜﺎق‬ ‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﻣﻴﺜﺎق اﻟﻬﻲ«‬ ‫»ﻣﻴﺜﺎق ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ«‬ ‫ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ‬

‫رﻓﺎه ﺧﺎﻧﻮاده‬

‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ‪» :‬ﺣﻴﺎت ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻬﺎﺋﻲ«‬ ‫»اﻋﻄﺎء‪ ،‬اﺳﺎس روﺣﺎﻧﻲ رﻓﺎه«‬

‫‪4‬‬

‫ﻫﻤﻜﺎران ﮔﺮاﻣﻲ‬ ‫‪ 23‬ﻣﺎه ﻣﻲ ‪ 1844‬آﻏﺎز ﻋﺼﺮ ﻧﻮﻳﻨﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺮﻧﻬﺎ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﻓﺮا رﺳﻴﺪن روز ﻣﻮﻋﻮد‬ ‫اﻟﻬﻲ ﺑﻮدﻧﺪ روزي ﻛﻪ ﺻﻠﺢ و ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ در ﺟﻬﺎن اﺳﺘﻘﺮار ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﻃﻠﻮع اﻳﻦ روز ﻧﻮﻳﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻇﻬﻮر ﻧﺒﻮد ﺑﻠﻜﻪ‬ ‫ﺷﺎﻫﺪ ﻇﻬﻮر دو ﻣﻈﻬﺮاﻟﻬﻲ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻇﻬﻮرﺷﺎن ﻗﻮاﻳﻲ روﺣﺎﻧﻲ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن‬ ‫ﻣﻨﺘﺸﺮﻛﺮد‪ ،‬ﻗﻮاﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ر اﺳﺖ ﺑﻪ اراده اﻟﻬﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ را دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫اﺻـﻮﻻً زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻈﻬﺮاﻟﻬﻲ ﻣﺘﻔﺎوت از زﻧـﺪﮔﻲ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد اﺳـﺖ و ﻋﻈﻤﺖ او را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ روﻳـﺪادﻫﺎي‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ اش ﻧﻤﻲ ﺗﻮان درك ﻧﻤﻮد‪ .‬در ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮد‪ ،‬ﻗﻮاي ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده او در ﺳﺮاﺳﺮ‬ ‫ﻛﺮه ارض ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺤﻮ‪‬ﻻت ﻋﻤﻴﻘﻲ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﻣﻲ ﺷﻮد و اﻧﺴﺎن را ﺑﺮاي ﻣﺮﺣﻠﻪ اي‬ ‫ﻧﻮﻳﻦ از ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﺗﺮﻗّﻲ آﻣﺎده ﻣﻲ ﺳﺎزد ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ زﻧﺪﮔﻲ او ﻣﻤﻠﻮ از ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﺳﺨﺘﻲ ﻫﺎ اﺳﺖ اﻣ‪‬ﺎ دﻳﺪه‬ ‫ﺑﺼﻴﺮت در ﻫﺮ روﻳﺪاد ﻧﺸﺎﻧﻪ از ﻋﻈﻤﺖ و اﻗﺘﺪار و ﺟﻼل او را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﻪ ﺑﺨﺸﻲ ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرم را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن در ﻛﺴﺐ داﻧﺶ دﻗﻴﻖ و ﻣﻨﻈّﻢ از‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺨﺶ دوم و ﺳﻮم ﺷﺮح ﺣﻴﺎت اﻳﻦ دو‬ ‫ﻣﻈﻬﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺎرﻳﺨﻲ آﻣﺪه و اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ آن را ﻓﺮا ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ رواﻳﺎت ﺑﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺎرﻳﺨﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﻓﺼﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻲ از‬ ‫ﻧﺼﻮص ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ ﻛﺎﻣﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺣﺎل و ﻫﻮاي روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر را آﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﻀﻲ از اﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﺗﻤﺮﻳﻨﻬﺎﺋﻲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد‪ .‬ﺑﺮﺧﻲ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻜﺮّر و ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ و ﺗﻔﻜّﺮ ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﺪف از ﺑﺨﺶ او‪‬ل ﻛﺘﺎب آﻣﺎدﮔﻲ ﻫﻤﺮاﻫﺎن اﻳﻦ دوره ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﻮادث ﺗﺎرﻳﺨﻲ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺷﺎﻣﻞ‬ ‫ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ازآﺛﺎرﻣﺒﺎرﻛﻪ درﺑﺎره ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم وﭼﻨﺪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺳﺎده ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫از راﻫﻨﻤﺎﻳﺎن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد دراداره ﮔﺮوه ﺑﻪ ﻫﺮدو ﺟﻨﺒﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻳﻌﻨﻲ‪ :‬ﻳﻜﻲ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ و دﻳﮕﺮي ﺑﺼﻴﺮت در ﻣﻄﺎﻟﺐ روﺣﺎﻧﻲ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﺟﻨﺒﺔ ﻣﻬﻢ دﻳﮕﺮ ﻛﻪ در ﺑﺨﺶ ‪ 3‬ﻃﺮح‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪه ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺮان و ﭘﻴﺮوزي اﺳﺖ درك اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﻬﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻓﻬﻢ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬ ‫ﻣﺸﺎرﻛﺖ در ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﺤﻜﻴﻢ اﻣﺮ‪ ،‬ﺟﺮﻳﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ ﺳﺮي ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎ و ﭘﻴﺮوزﻳﻬﺎ ﻋﺒﻮرﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺎﺋﺰ‬ ‫اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﻣﺆﺛّﺮي زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را‬ ‫ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﻤﻮد آن ﻃﻮر ﻛﻪ در ﻗﻠﺐ ﺷﻨﻮﻧﺪه ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺬارد اﻳﻦ ﻣﻬﺎرت و ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺖ ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻣﻄﺎﻟﺐ و‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﻲ و ﻳﺎري ﻳﻚ راﻫﻨﻤﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑـﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻫـﻤﺮاﻫﺎن ﺟﻬﺖ اراﺋـﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﺤﻮ ﺳﺎده ﺟﺰوه اي ﺷﺎﻣﻞ ﻃﺮﺣﻬﺎ و ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﺿﻤﻴﻤﻪ ﻫﺮ دو ﺑﺨﺶ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز‬ ‫اﻣﻜﺎن دارد ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺟﺰوات ﻛﭙﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻫﻨﮕﺎم اﺟﺮاي ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ و‬ ‫ﺗﺤﻜﻴﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮ در ﻣﻘﻴﺎﺳﻲ ﮔﺴﺘﺮده ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫‪5‬‬

‫ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬ ‫ﻛﺴﺐ ﺑﺼﻴﺮت روﺣﺎﻧﻲ در اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ اﻳﻦ ﻳﻮم و وﻋﻮدي ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ ﺑﻪ‬ ‫ارﻣﻐﺎن آورده اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪6‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬ ‫ﻣﺎ اﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ از اﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﻢ در ﭼﻪ اﻳ‪‬ﺎم اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ و ﺧﺎﺻ‪‬ﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﻛﻪ دو‬ ‫ﻣﻈﻬﺮ اﻟﻬﻲ ﻇﻬﻮر ﻛﺮده اﻧﺪ و ﺣﻴﺎت ﺗﺎزه ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﺨﺸﻴﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻗﻮاي‬ ‫ﻧﺎﻓﺬ اﻳﻦ دو ﻇﻬﻮر ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ را دﮔﺮﮔﻮن ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ ،‬ﺑﺴﺎط ﻧﻈﻢ ﻛﻬﻦ ﺑﺮﭼﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد و ﻧﻈﻢ ﻧﻮﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ‬ ‫آن ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﻣﺴﻠﻤﺎٌ وﻳـﺮاﻧﻲ دﻧـﻴﺎ ﻗﺮﻳﻦ آﻻم ﺑﻴﺸﻤﺎر اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ را ﻣﺘﺎﺛﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزد و از ﺗﺒﺎﻫﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺧﻮد اﻓﺴﺮده‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﻧﺎ اﻣﻴﺪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻳﻢ زﻳﺮا ﻣﻲ داﻧﻴﻢ ﻛﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي آﻧﭽﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻓﺮﻣﻮده در ﺣﺮﻛﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﻲ در ﭼﻨﻴﻦ ﻳﻮﻣﻲ‪ ،‬ﻛﻪ ﻳﻮم اﷲ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ اﺳﺖ ﺑﻲ ﺣﺪ‪ ‬و ﺣﺼﺮ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻗﺒﻮل ﻣﺴﺌﻮوﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي‬ ‫ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺗﻘﺪﻳﺮ از اﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ و اﺟﺮاي وﻇﻴﻔﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ و‬ ‫ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ زﻣﺎن ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮدة ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﺸﺮ ﻗﺎدر اﺳﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺟﺰ ﻣﺸﻴ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ ﺑﺮاي‬ ‫اﻳﻦ ﻋﺼﺮ و زﻣﺎن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﻲ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺎ وﻗﻮف ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﻣﻘﺼﺪ و ﻫﺪف اﻟﻬﻲ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ اﻣﺮوز‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ﻣﻘﺼﺪ و ﻫﺪﻓﻲ ﻛﻪ ﻗﺪرﺗﻬﺎي دﻧﻴﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘّﻖ آن ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﺪف اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻛﻮﺗﺎه‬ ‫اﺳﺖ آﺷﻨﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻲ از ﻧﺼﻮص و آﺛﺎر ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﻳﻮﻣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺶ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺛﺎر و ﺗﻔﻜّﺮ در ﻣﻌﻨﻲ آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺧﻮد در ﻣﻮرد ذﻳﻞ ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫‪ -1‬وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻳﻜﻲ از اﻫﺪاﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ اراده اﻟﻬﻲ ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺗﺤﻘّﻖ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺟﺰ اﻳﻦ ﭼﻪ‬ ‫اﻫﺪاف دﻳﮕﺮي را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ؟‬ ‫ ‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------‬‬‫‪ -2‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ اﻣﺮوز ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﻣﺜﺎل از ﻗﺪرﺗﻬﺎي ارﺿﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﻛﻮﺷﻨﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘّﻖ ﻣﻘﺼﺪ اﻟﻬﻲ ﺷﻮﻧﺪ را ذﻛﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪------------------------------------------------------------ --------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-----------------------------------------------‬‬

‫‪7‬‬

‫‪ -3‬از ﭼﻪ راﻫﻬﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﻗﺪرﺗﻬﺎي ارﺿﻲ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ اﻧﺴﺎن را از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻓﺮﻣﻮده‬ ‫ﺑﺎزدارﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------- ----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------‬‬‫‪ -4‬آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﻳﻲ از ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرﺗﻬﺎ ﻫﻤﻮاره در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺷﻜﺴﺖ‬ ‫ﺧﻮرده اﻧﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-----------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوم‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻓﻲ اﻟﺤﻘﻴﻘﻪ اﻣﺮوز روز ﻣﺸﺎﻫﺪه و اﺻﻐﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢ ﻧﺪاي ا ﻟﻬﻲ ﻣﺮﺗﻔﻊ اﺳﺖ و ﻫﻢ اﻧﻮار وﺟﻪ‬ ‫از اﻓﻖ ﻇﻬﻮر ﻣ‪‬ﺸﺮق و ﻻﺋﺢ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻤﻴﻊ آﻧﭽﻪ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺤﻮ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﻋﺪل و اﻧﺼﺎف در‬ ‫آﻳﺎت و ﺑﻴ‪‬ﻨﺎت و ﻇﻬﻮرات ﻧﺎﻇﺮ ﺷﺪ‪«.‬‬

‫)‪(1‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬در اﻳﻦ روز ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﻨﻴﻢ ‪ --------‬و ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ ‪ --------‬ﻣﻮﻋﻮد را‪.‬‬ ‫ب‪ -------- -‬ﻣﺮﺗﻔﻊ اﺳﺖ و ‪ ----------------‬ﻣﺸﺮق و ‪. --------‬‬ ‫ج‪ -‬وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎ اﺳﺖ ﻛﻪ ‪ --------‬ﻣﺤﻮ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و ‪ --------------‬در ‪ -----------‬ﻧﺎﻇﺮ ﺷﻮﻳﻢ‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﺟﻤﻼت زﻳﺮﻛﻠﻤﺎت ﺑﻲ اﺳﺎﺳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم را از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎز ﻣﻲ دارد؟‬ ‫ دﻳﺎﻧﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﺑﺮاﻳﻢ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪.‬‬‫ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻬﺎر روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪.‬‬‫‪8‬‬

‫ دﻳﺎﻧﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آن اﺣﺘﻴﺎج دارﻧﺪ ﺧﻮب ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ‪.‬‬‫ دﻳﺎﻧﺖ ﻣﻮﺟﺐ اﺧﺘﻼف ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﻛﻨﺎرﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬‫ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﻢ ادﻳﺎن ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻧﺪارد ﺑﻪ ﻛﺪام دﻳﺎﻧﺖ ﻣﻨﺴﻮب ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬‫ ﺧﺪا اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رﻫﺎ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪.‬‬‫ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺷﻮد‪.‬‬‫ ﻋﻠﻢ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﺮده ﻛﻪ ﺧﺪا وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬اﮔﺮ از ﻗﺪرت ﻋﻘﻞ و ﻣﻨﻄﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺎ ﺣﻞ‬‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﺧﻮد را ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻫﻴﭻ دﻳﺎﻧﺘﻲ ﻛﻨﻢ‪.‬‬‫ ﻫﺮ ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺎز ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﺪا را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﭼﻪ اﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻪ ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ دارﻳﻢ؟‬‫ ﻣﺎ آﺛﺎرﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ دﻳﻦ ﺧﻮد را دارﻳﻢ‪ .‬ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬‫‪ -3‬ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﻋﺒﺎرات زﻳﺮ از ﻋﻼﺋﻢ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و دﻟﻴﻞ ﺑﺮﺣﻘﺎﻧﻴ‪‬ﺖ رﺳﺎﻟﺖ آن ﺣﻀﺮت و ﻋﻼﻣﺖ‬ ‫ﺟﻼل او ﻫﺴﺘﻨﺪ؟‬ ‫ ﻗﺪرت ﻣﻴﺜﺎق آن ﺣﻀﺮت‪.‬‬‫ ﻗﻮ‪‬ة ﻧﺎﻓﺬة ﻛﻠﻤﺎﺗﺶ‪.‬‬‫ ﺗﻘﻠﻴﺐ ﻗﻠﻮب ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آﺛﺎرﺷﺎن آﺷﻨﺎ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬‫ ﻧﻔﻮذ و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت در اﻓﻜﺎر و اﻋﻤﺎل اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ‪.‬‬‫ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت در ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺦ‪.‬‬‫ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﺑﻴﺎﻧﺎت آن ﺣﻀﺮت‪.‬‬‫ ﺻﺤﺖ آﻧﭽﻪ درﺑﺎرة آﻳﻨﺪه ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ‪.‬‬‫ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﻣﺸﻘﺎت ﻃﻮﻻﻧﻲ‪.‬‬‫ ﺳﻄﻮت و اﻗﺘﺪارﺷﺎن ﺑﺎ وﺟﻮد اﺑﺘﻼي ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ ﻗﺪرﺗﻬﺎي ارﺿﻲ‪.‬‬‫ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻳﺸﺎن در ﻣﺘّﺤﺪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﻔﻮس از ﻫﺮ ﻧﮋاد و ﻋﻘﻴﺪه‪.‬‬‫ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﺪاوم ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﻴﺮوان اﻣﺮ او‪.‬‬‫ ﺷﻬﺎﻣﺖ و ﻗﺎﺑﻠﻴﺘﻬﺎي ﺑﺪﻳﻊ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺮور ﺟﺎن ﺧﻮد را ﻓﺪاي اﻣﺮ او ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬‫ ﻋﻈﻤﺖ ﻧﻈﻢ اداري آن ﺣﻀﺮت‪.‬‬‫ ﺣﺮﻛﺖ ﻋﺎﻟﻢ در ﻣﺴﻴﺮي ﻛﻪ ﻣﺸﻴ‪‬ﺖ او ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪.‬‬‫ ﻧﺤﻮه اي ﻛﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ او ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻋﻤﻮم واﻗﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬‫‪ -4‬وﻗﺘﻲ درﺑﺎره ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻳﻤﺎن آورده ﻓﻜﺮﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺼﺎوﻳﺮ زﻳﺎدي ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﻲ آﻳﺪ‪ .‬ﺟﺎﻫﺎي‬ ‫ﺧﺎﻟﻲ را ﺑﺎﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ؛ ﺑﻴﺪاري‪ ،‬اﻳﻘﺎن‪ ،‬روﺷﻨﺎﻳﻲ‪ ،‬آﮔﺎﻫﻲ‪ ،‬اﻃﻤﻴﻨﺎن‪ ،‬ﻗﺪرت‪.‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﮔﺬر از ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺑﻪ ‪---------‬‬ ‫‪9‬‬

‫ب‪ -‬ﮔﺬر از ﺧﻮاب ﻏﻔﻠﺖ ‪---------‬‬ ‫ج‪ -‬ﮔﺬر از ﻏﻔﻠﺖ ﺑﻪ ‪---------‬‬ ‫د‪ -‬ﮔﺬر از درﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ‪---------‬‬ ‫ه‪ -‬ﮔﺬر ازﺳﻮءﻇﻦ ﺑﻪ ‪---------‬‬ ‫و‪ -‬ﮔﺬر از ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ‪---------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮم‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻣﺮوز روز ﻓﻀﻞ اﻋﻈﻢ و ﻓﻴﺾ اﻛﺒﺮاﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻞ ﺑﻪ ﻛﻤﺎل اﺗّﺤﺎد و اﺗّﻔﺎق در ﻇﻞّ ﺳﺪره‬ ‫ﻋﻨﺎﻳﺖ اﻟﻬﻲ ﺳﺎﻛﻦ و ﻣﺴﺘﺮﻳﺢ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺗﻤﺴ‪‬ﻚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ اﻟﻴﻮم ﺳﺒﺐ ﻋﺰّت و ارﺗﻔﺎع‬ ‫اﺳﺖ‪«.‬‬

‫)‪(2‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫ﺟﻤﻼت زﻳﺮرا ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬اﻣﺮوز روز ‪ ---------‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ب‪ -‬اﻣﺮوز روز‪ ---------‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ج‪ -‬ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ‪ ---------‬و‪ ---------‬در ﻇﻞّ ‪ ---------‬ﺳﺎﻛﻦ و ‪ ---------‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫د‪ -‬ﻣﺮدﻣﺎن دﻧﻴﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺴ‪‬ﻚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ‪ ---------‬ﺳﺒﺐ ‪ ---------‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﺑﻌﻀﻲ از ﻓﻴﻮﺿﺎﺗﻲ را ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻳﻦ ﻳﻮم ﺑﻪ ﺑﺸﺮ اﻋﻄﺎء ﻓﺮﻣﻮده ﻧﺎم ﺑﺒﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------‬‬‫‪ -3‬ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺮﻗّﻲ ﺑﺸﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ درﺳﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪------------------------------------------------------------------------- -‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻣﺮوز روزي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺤﺮ رﺣﻤﺖ ﻇﺎﻫﺮ اﺳﺖ وآﻓﺘﺎب ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣ‪‬ﺸﺮق و ﺳﺤﺎب ﺟﻮد‬ ‫ﻣﺮﺗﻔﻊ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻔﻮس ﭘﮋﻣﺮده را ﺑﻪ ﻧﺴﺎﺋﻢ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻣﻮد‪‬ت و ﻣﻴﺎه ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺗﺎزه و ﺧﺮّم ﻧﻤﻮد«‬

‫)‪(3‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬در اﻳﻦ روز ﺑﺤﺮ ‪------------‬‬ ‫ب‪ -‬در اﻳﻦ روز آﻓﺘﺎب ‪------------‬‬ ‫ج‪ -‬در اﻳﻦ روز ﺳﺤﺎب ‪------------‬‬ ‫د‪ ------- -‬روزي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻔﻮس ﭘﮋﻣﺮده را ﺑﻪ ﻧﺴﺎﺋﻢ ‪ -------‬و‪ -------‬و ‪ -------‬و ﻣﻴﺎه‬ ‫‪ ------‬و ‪ -------‬ﻧﻤﻮد‪.‬‬‫‪ -2‬ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﻣﻮارد ذﻳﻞ ﭘﮋﻣﺮدﮔﺎن را ﻧﺸﺎط و ﻃﺮاوت ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ؟‬ ‫ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ ﺗﺤﺼﻴﻞ‪.‬‬‫ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ازدﻳﺎد ﻗﺎﺑﻠﻴ‪‬ﺖ آﻧﻬﺎ ﺟﻬﺖ ﻣﺸﻮرت‪.‬‬‫ ﺟﻤﻊ آوري ﺧﻮراك و ﭘﻮﺷﺎك ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ‪.‬‬‫ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪي از ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻠﻢ در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه‪.‬‬‫ آﻧﻬﺎ را در اﺣﺰاب ﺳﻴﺎﺳﻲ داﺧﻞ ﻛﺮدن‪.‬‬‫ ﻛﻠﻤﻪ اﷲ را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ‪.‬‬‫ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺴﻴﻪ ﺧﺮﻳﺪن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻻزم ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬‫ ازدﻳﺎد آﮔﺎﻫﻲ آﻧﻬﺎ درﺑﺎره اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‪.‬‬‫ ﺗﺸﻮﻳﻖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﺎ ارزﺷﻲ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪.‬‬‫ ﻣﺴﺎﻋﺪت آﻧﻬﺎ در اراﺋﻪ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ او‪‬ﻟﻴﺎي اﻣﻮر از ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ‪.‬‬‫ ﺗﺸﻜﻴﻞ دادن ﺟﻠﺴﺎت ﺗﻈﺎﻫﺮاﺗﻲ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ‪.‬‬‫ ﻓﺮوش ﻣﺸﺮوﺑﺎت اﻟﻜﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮدن ﻏﻢ ﻏﺼ‪‬ﻪ ﺧﻮد‪.‬‬‫ ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮدن ﻣﺰاﻳﺎي ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ‪.‬‬‫ داﺋﺮﻛﺮدن »دﻳﺴﻜﻮﺗﻚ« ﺑﺮاي ﺧﻮﺷﮕﺬراﻧﻲ آﻧﻬﺎ‪.‬‬‫ ﺗﺒﻠﻴﻎ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻣﻈﻬﺮاﻟﻬﻲ در اﻳﻦ روز‪.‬‬‫‪ -‬ﻣﺴﺎﻋﺪت آﻧﻬﺎ در درك ﻗﺪر و ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺗﺄﻳﻴﺪات اﻟﻬﻲ‪.‬‬

‫‪11‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻣﺮوز ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ ﭼﻪ ﻛﻪ در ﺟﻤﻴﻊ ﻛﺘﺐ ﺑﻪ ﻳﻮم اﷲ ﻣﻌﺮوف‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ اﻧﺒﻴﺎء و اﺻﻔﻴﺎء ﻃﺎﻟﺐ‬ ‫ﻟﻘﺎي اﻳﻦ ﻳﻮم ﺑﺪﻳﻊ ﺑﻮده اﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﺣﺰاب ﻣﺨﺘﻠﻔﺔ ارض و ﭼﻮن آﻓﺘﺎب ﻇﻬﻮر از ﺳﻤﺎء‬ ‫ﻣﺸﻴ‪‬ﺖ اﻟﻬﻲ اﺷﺮاق ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻛﻞّ ﻣﻨﺼﻌﻖ و ﻣﺪﻫﻮش ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺸﺘﻨﺪ ا‪‬ﻻّ ﻣ‪‬ﻦْ ﺷﺎء‪‬اﷲُ«‬

‫)‪(4‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬اﻣﺮوز ‪ --------‬در ﺟﻤﻴﻊ ﻛﺘﺐ ‪.--------‬‬ ‫ب‪ -‬ﺟﻤﻴﻊ ‪ --------‬و ‪ --------‬اﻳﻦ ﻳﻮم ‪.--------‬‬ ‫ج‪ -‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ‪ ----------------‬ارض‪.‬‬ ‫د‪ -‬و ﭼﻮن آﻓﺘﺎب ﻇﻬﻮر ‪ --------‬ﻛﻞ ‪ --------‬و ‪ --------‬ﮔﺸﺘﻨﺪ اﻻ ‪.--------‬‬ ‫‪ -2‬ﻧﺺ ﻓﻮق ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوز روز ﺗﺤﻘّﻖ وﻋﻮد اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ اﻧﺒﻴﺎ و ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ‬ ‫اﻳﻦ ﻇﻬﻮر و اﺳﺘﻘﺮار ﺻﻠﺢ اﻛﺒﺮ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ داده اﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ وﻗﺘﻲ ﻣﻮﻋﻮد ﺟﻤﻴﻊ اﻋﺼﺎر ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻋﺪ‪‬ه ﻣﻌﺪودي‬ ‫ﻧﺪاي او را ﻟﺒﻴﻚ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎري در ﺧﻮاب ﻏﻔﻠّﺖ ﻓﺮو ﻣﺎﻧﺪه و ﻋﺪ‪‬ه اي دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ و ﺗﻌﺼ‪‬ﺐ و ﻋﺪاوت ﻣﻈﻬﺮاﻣﺮ را‬ ‫ﻣﻮرد اذﻳ‪‬ﺖ و آزار ﻗﺮار دادﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻤﻲ ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻛﺮده و ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﻠّﺖ اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻛﻪ ﻣﺸﺘﺎق‬ ‫ﻇﻬﻮر ﻣﻮﻋﻮد اﻣﻢ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ او ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ﮔﺮوه ﺧﻮد ﺑﺤﺚ ﻛﻨﻴﺪ و ﺳﻌﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺑﻌﻀﻲ از‬ ‫ﻋﻠﻞ آن را ﻣﺸﺨّﺺ ﻛﺮده‪ ،‬ﻧﺘﻴﺠﻪ را در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -3‬اﻛﻨﻮن در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻮاﻻت ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻴﺪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﻠّﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻮﻓّﻖ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺪه اﻳﺪ؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻗﺪرداﻧﻲ ﺧﻮد را از ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ اﺑﺮاز دارﻳﺪ؟‬

‫‪12‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻗَﺪ اﺿْﻄَﺮَب‪ ‬اﻟﻨﱠﻈْﻢ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻫﺬَا اﻟﻨّﱠﻈْﻢِ اﻻَﻋ‪‬ﻈَﻢِ و‪‬اﺧْﺘَﻠَﻒ‪ ‬اﻟﺘﱠﺮﺗﻴﺐ‪ ‬ﺑِﻬﺬَا اﻟْﺒ‪‬ﺪﻳﻊِ اﻟّﺬي ﻣﺎ ﺷَﻬِﺪ‪‬ت‪ ‬ﻋ‪‬ﻴﻦُ‬ ‫اﻻ‪‬ﺑﺪاعِ ﺷ‪‬ﺒ‪‬ﻬ‪‬ﻪ‪ ‬اﻏْﺘَﻤ‪‬ﺴ‪‬ﻮا ﻓﻲ ﺑ‪‬ﺤﺮِ ﺑ‪‬ﻴﺎﻧﻲ ﻟَﻌ‪‬ﻞﱠ ﺗَﻄّﻠ‪‬ﻌﻮ َن ﺑِﻤﺎ ﻓﻴﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦْ ﻟَﺌﺎﻟ‪‬ﻲ اﻟﺤ‪‬ﻜﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻻَﺳ‪‬ﺮارِ‪ .‬ا‪‬ﻳ‪‬ﺎﻛُﻢ‬ ‫اَنْ ﺗﻮﻗّﻔﻮا ﻓﻲ ﻫﺬَا اﻻَﻣﺮِ اﻟّﺬي ﺑِﻪ ﻇَﻬ‪‬ﺮَت‪ ‬ﺳ‪‬ﻠﻄﻨَﻪ‪ ‬اﷲ و‪ ‬اﻗﺘﺪار‪‬ه«‬

‫)‪(5‬‬

‫» ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﻴﺐ از ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﻢ اﻋﻈﻤﻲ ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺪﻳﻊ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮرد‪.‬‬ ‫اﻣﺮي ﻛﻪ ﭼﺸﻢ روزﮔﺎر ﻣﺎﻧﻨﺪ آن را ﺗﺎﺣﺎل ﻧﺪﻳﺪه اﺳﺖ‪ .‬در درﻳﺎي ﺑﻴﺎﻧﺎﺗﻢ ﻏﻮﻃﻪ ور ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ‬ ‫اﻳﻨﻜﻪ از ﻟﺌﺎﻟﻲ ﺣﻜﻤﺖ و اﺳﺮار آن ﻣﻄﻠﻊ ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﺒﺎدا )از ورود( در اﻳﻦ اﻣﺮي ﻛﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ و‬ ‫اﻗﺘﺪار اﻟﻬﻲ ﺑﻪ آن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﻮﻗّﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت زﻳﺮرا ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ ----------- -‬دﻧﻴﺎ ‪ --------‬از ‪ --------‬اﻋﻈﻢ‪.‬‬ ‫ب‪ -------- -‬ﺑﺸﺮ‪ --------‬از اﻳﻦ ‪ --------‬ﺑﺪﻳﻊ‪.‬‬ ‫ج‪ -‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺧﻮد را ‪ --------‬ﺑﻴﺎن او ‪ --------‬ﺗﺎ ﻟﺌﺎﻟﻲ ‪ --------‬ﻣﺴﺘﻮر در ﻋﻤﻖ آن‪.-------‬‬ ‫د‪ -‬ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ در‪ --------‬اﻳﻦ اﻣﺮ و ‪ --------‬اﻳﻤﺎن ﺑﻪ آن ‪. --------‬‬ ‫ه‪ -‬اﻳﻦ اﻣﺮي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ‪ --------‬ﺧﺪاوﻧﺪ ‪ --------‬و ‪ --------‬اﺳﺘﻘﺮار ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﻣﻨﻈﻮر از ﻣﻀﻄﺮب ﺷﺪن ﻧﻈﻢ )ﻧﻈﻢ وﺗﻌﺎدل( ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪ -3‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻌﺎدل دﻧﻴﺎ را ﺑﺮﻫﻢ زده؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -4‬ﭼﻪ ﻋﻼﺋﻤﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻈﻤﺶ را ازدﺳﺖ داده؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------- ---------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -5‬ﭼﻪ ﻋﻼﺋﻤﻲ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺤﻮﻻت اﺳﺎﺳﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮاﺳﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪13‬‬

‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -6‬ﻧﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -7‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺤﺮ ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻏﻮﻃﻪ ورﺷﻮﻳﻢ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -8‬ﻏﻮﻃﻪ ورﺷﺪن درﺑﺤﺮﺑﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮاﻓﻜﺎر ﻣﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮﻣﻲ ﮔﺬارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -9‬ﻏﻮﻃﻪ ور ﺷﺪن در ﺑﺤﺮ ﺑﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ اﻋﻤﺎل ﻣﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲ ﮔﺬارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ – 10‬ﺑﺮاي اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﻛﺠﺎ اﻧﺮژي روﺣﺎﻧﻲ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲ آورﻳﻢ؟‬ ‫‪----------------------------------------------------------------------- ---‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ - 11‬ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻠﻤﻪ ﺗﻮﻗّﻒ ﻛﺮدن ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪ – 12‬اﮔﺮدرﻗﺒﻮل ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ اﻣﺮﺗﺮدﻳﺪ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي درﻗﻮاي روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﺬارد؟‬ ‫ ‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اي اﺣﺒ‪‬ﺎي اﻟﻬﻲ اﻟﻴﻮم ﻳﻮم اﺗّﺤﺎد اﺳﺖ و روز ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ در ﻋﺎﻟﻢ اﻳﺠﺎد‪ .‬ا‪‬نﱠ اﷲ ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺐ‪ ‬اﻟﱠﺬﻳﻦَ‬ ‫ﻳ‪‬ﺠﺎﻫ‪‬ﺪ‪‬ونَ ﻓﻲ ﺳ‪‬ﺒﻴﻠ‪‬ﻪ ﺻ‪‬ﻔﺎً ﻛَﺄﻧﱠﻬﻢ ﺑ‪‬ﻨﻴﺎنُ ﻣ‪‬ﺮﺻ‪‬ﻮص‪ .‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺻﻔﺎً ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮﺗﺒﻂ و ﻣﺘّﺼﻞ ﺑﻪ ﻫﻢ و ﻇﻬﻴﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪ .‬ﻣﺠﺎﻫﺪه در اﻳﻦ آﻳﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﻮر اﻋﻈﻢ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻴﻒ و ﺳﻨﺎن و رﻣﺎح و ﺳﻬﺎم ﻧﺒﻮده ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻧﻮاﻳﺎي ﺻﺎدﻗﻪ و ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺻﺎﻟﺤﻪ و ﻧﺼﺎﺋﺢ‬ ‫ﻧﺎﻓﻌﻪ و اﺧﻼق رﺣﻤﺎﻧﻴﻪ و اﻓﻌﺎل ﻣﺮﺿﻴﻪ و ﺻﻔﺎت رﺑ‪‬ﺎﻧﻴﻪ و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻴﻪ و ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻔﻮس‬ ‫اﻧﺴﺎﻧﻴﻪ و ﻧﺸﺮ ﻧﻔﺤﺎت روﺣﺎﻧﻴﻪ و ﺑﻴﺎن ﺑﺮاﻫﻴﻦ اﻟﻬﻴﻪ و اﻗﺎﻣﻪ ﺣﺠﺞ ﻗﺎﻃﻌﻪ ﺻﻤﺪاﻧﻴﻪ و اﻋﻤﺎل‬ ‫ﺧﻴﺮﻳﻪ ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ«‬

‫)‪(6‬‬

‫‪14‬‬

‫»ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﭼﻮن دﻳﻮارﻣﺤﻜﻢ ﺑﻮدﻧﺪ وﺑﺮاي اﻣﺮش درﺻﻔﻮف ﻓﺸﺮده ﺟﻬﺪ‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ دوﺳﺖ دارد‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ :‬اﻟﻴﻮم ﻳﻮم ‪ -------‬اﺳﺖ روز ‪ -------‬درﻋﺎﻟﻢ ‪.-------‬‬ ‫ب‪ -‬آن ﺣﻀﺮت ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﺧﺪا ﻛﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﭼﻮن ‪ -------‬ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮاي اﻣﺮش ‪-------‬‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ دوﺳﺖ دارد‪.‬‬ ‫ج‪ -‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﺻﻔﺎً ﻳﻌﻨﻲ ‪ -------‬و ‪ -------‬ﺑﻪ ﻫﻢ و ‪ -------‬ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ‪.‬‬ ‫د‪ -‬ﺣﻀـﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ‪ :‬ﻣﺠﺎﻫﺪه در ﺧﺪﻣﺖ اﻣﺮ در اﻳﻦ ‪ -------‬اﻋـﻈﻢ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻪ ‪ -------‬و ‪ -------‬و‪ -------‬و‪ -------‬ﭘﻴـﺶ روﻳـﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ‪ -------‬و‪ -------‬و‪-------‬‬ ‫و‪ -------‬و‪ -------‬و ‪ -------‬و ‪ -------‬و ‪ -------‬و‪ -------‬و‪ -------‬و‪ -------‬و ‪----‬‬ ‫‪ --‬ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ‪.‬‬‫‪ -2‬اﻣﺮوز روز اﺗّﺤﺎد ﻧﻮع ﺑﺸﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي آﮔﺎﻫﻲ ازﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ اﻣﺮ )اﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ( ﺑﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪﻳﻬﺎي‬ ‫ﺑﻴﺸﻤﺎري ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﺪاﻳﻲ ﺑﺸﺮ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮﺗﺎن ﻣﻲ رﺳﺪ در اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪--------------------------------------------------------------------- .‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -3‬ﭼﻪ ﻗﻮ‪‬ه اي ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺳﺘﻴﺰه ﺟﻮ را ﻣﺘّﺤﺪ ﺳﺎزد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -4‬ﻣﺎﻫﻴ‪‬ﺖ اﻳﻦ ﻣﺠﺎﻫﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﻣﺸﻐﻮل ﻫﺴﺘﻴﻢ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -5‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ دراﻳﻦ ﭘﻴﻜﺎر ﻣﺠﺎﻫﺪه ﻛﻨﻴﻢ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -6‬در ﻛﻨﺎر ﺳﻼﺣﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﻦ ﻣﺠﺎﻫﺪه ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮﻳﻢ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﮕﺬارﻳﺪ‪:‬‬ ‫ـ ﻧﻴ‪‬ﺖ ﺧﺎﻟﺺ‬

‫ـ ﺳﺨﺎوت‬

‫ـ ﺳﺠﺎﻳﺎي رﺣﻤﺎﻧﻲ‬

‫ـ ﺧﺸﻢ‬ ‫‪15‬‬

‫ـ ﺟﻨﮓ ﻣﻴﻜﺮوﺑﻲ‬

‫ـ اﻋﻤﺎل ﺣﺴﻨﻪ‬

‫ـ اﻧﮕﻴﺰه ﻫﺎي ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﻪ‬

‫ـ ﻗﻮ‪‬ه دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت‬

‫ـ آرزوي رﻫﺒﺮي ﻣﺮدم‬

‫ـ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ اﷲ‬

‫ـ ﺗﻜﺒﺮ و ﻏﺮور‬

‫ـ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ‬

‫ـ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ‬

‫ـ ﺗﻮﻛّﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا‬

‫ـ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ درﺳﺘﻜﺎري‬

‫ـ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻃﻠﺒﻲ‬

‫ـ ﺟﻨﮓ ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﻲ‬

‫ـ ﺗﺸﻮﻳﻖ‬

‫ـ اﺳﻠﺤﻪ‬

‫ـ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻣﻮﺛّﺮ و ﻣﻔﻴﺪ‬

‫ـ ﻛﺎرد و ﺧﻨﺠﺮ‬

‫ـ ﺳﻼﺣﻬﺎي اﺗﻤﻲ‬

‫ـ ﻗﻮ‪‬ه ﻛﻠﻤﻪ اﷲ‬

‫ـ ﭘﻮل‬

‫ـ ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪي‬

‫ـ اﻳﻤﺎن‬

‫ـ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﻧﻔﻮذ ﻗﺮار دادن دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ـ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺳﺘﻘﺮار ﻋﺪاﻟﺖ‬ ‫اﺻﻼح ﺷﺨﺼﻴﺖ آﻧﻬﺎ‪.‬‬ ‫‪ 7‬ـ ﻛﺪاﻣﻴﻚ از ﻋﺒﺎرات زﻳﺮ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ اﻣﻮري اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﺠﺎﻫﺪه ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ‪:‬‬ ‫ اﻧﺠﺎم اﻋﻤﺎل ﺧﻴﺮﻳﻪ‬‫ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺮﺑﻴﺖ دﻳﮕﺮان‬‫ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﻮدن دﻳﮕﺮان ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻛﺎري ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ‪.‬‬‫ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ‪.‬‬‫ اﻋﻼن اﻣﺮ‪.‬‬‫ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي اﻓﺮاد ﺑﺮﻃﺒﻖ اﻣﻴﺎل ﺧﻮد‬‫ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاي ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮔﺮوﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻌﻠﻖ دارﻳﻢ‪.‬‬‫ اراﺋﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺤﻜﻢ ازﺣﻘﻴﻘﺖ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ‪.‬‬‫ ﻏﻮﻃﻪ ورﺷﺪن درﺑﺤﺮﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ‪.‬‬‫ ﺟﻮروﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎن وﻣﻈﻠﻮﻣﺎن‪.‬‬‫ ازﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ ﺗﻼوت دﻋﺎ وﻣﻨﺎﺟﺎت‪.‬‬‫ ﺗﺎراج وﭼﭙﺎو‪‬ل ﻣﺎل ﻣﺮدم‪.‬‬‫‪ -‬ﺟﻤﻊ ﻛﺮدن ﺛﺮوت ﺑﺎﺳﺮﻗﺖ ازدﻳﮕﺮان‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬ ‫ﺑﺪون ﺷﻚ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﺒﺎرات ﻣﺬﻛﻮر در ﻓﻮق ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﺑـﻪ ﻋﻈﻤﺖ اﻳﻦ ﻳـﻮم ﭘﻲ ﺑـﺮده اﻳﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ آﮔﺎﻫﻲ‬ ‫ﻓﺰاﻳﻨﺪه اي در ﻫﻤﻪ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺷﺘﻴﺎق را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲ آورد ﻛﻪ ﻗﻴﺎم ﻛﺮده و ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ و ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻳﻢ و اﻋﻤﺎل‬ ‫‪16‬‬

‫ﻓﺪاﻛﺎراﻧﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﻢ‪ .‬ﺑﺮاي آﻧﻜﻪ ﺿﺮورت اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ اﻣﺮ را از ﻧﻈﺮ دور ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺗﻮﻗﻴﻊ ‪28‬‬ ‫ژاﻧﻮﻳﻪ ‪ 1939‬ﺣﻀﺮت وﻟﻲ اﻣﺮاﷲ را ازﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫»دﻳﮕﺮ وﻗﺘﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺪر رود‪ .‬ﺟﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻣﺮدم ﻣﺸﺘﺎق‬ ‫ﻣﺎﺋﺪه ﺣﻴﺎﺗﻨﺪ‪ .‬ﻣﻴﺪان آﻣﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻬﺪ وﺛﻴﻖ و ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه‪ .‬ﻧﻘﺸﻪ اﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ آﻣﺪه‬ ‫و ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻫﺮ روز ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺖ آن اﻓﺰوده ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ ،‬ﻗﻮاي ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ و زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي‬ ‫اﺳﺮارآﻣﻴﺰ در ﺗﺤﻘّﻖ آن ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺘﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﻲ آﻳﺪ‪ .‬ﺑﮕﺬارﻳﺪ‬ ‫آﻧﺎن ﻛﻪ در ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪﻧﺪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ و ﺑﻨﻔﺴﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎت را درﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻣﺠﺎﻫﺪت و‬ ‫اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺿﺎﻣﻦ ﻓﺘﺢ و ﻇﻔﺮ ﻛﺎﻣﻞ و ﻧﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫‪17‬‬

‫زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬ ‫ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﺑﻴﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و درك ﻗﺪر و ارزش ﻗﻮاي ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ در دوره رﺳﺎﻟﺖ ﻛﻮﺗﺎه‬ ‫وﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ آن ﺣﻀﺮت‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻲ‪:‬‬ ‫ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺎ اراﺋﻪ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﺷﺮﺣﻲ ﺳﺎده و واﺿﺢ از ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎ‬ ‫آﻧﺎن در ﻣﻴﺎن ﮔﺬارﻳﺪ‪.‬‬

‫‪18‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬ ‫دور ﺑﺎﺑﻲ درﺳﺎل ‪ 1844‬ﺷﺮوع و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻧﻪ ﺳﺎل ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ‪ .‬ﻫﺪف اﺻﻠﻲ اﻳﻦ دور‪ ،‬ﻫﻤﻮار ﺳﺎﺧﺘﻦ‬ ‫راه ﺑﺮاي ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺪ‪‬ت دور ﺑﺎﺑﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد‪ ،‬وﻟﻲ داراي ﭼﻨﺎن ﻗﻮاي روﺣﺎﻧﻴﻪ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ اﺛﺮات آن ﺗﺎ ﺻﺪﻫﺎ ﻧﺴﻞ آﻳﻨﺪه اﺣﺴﺎس ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻛﻪ ﻧﺎم ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ اﺳﺖ‪ ،‬در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 20‬اﻛﺘﺒﺮ ‪) 1819‬او‪‬ل ﻣﺤﺮّم ‪ 1235‬ﻫﺠﺮي‬ ‫ﻗﻤﺮي( در ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮاز ﻛﻪ در ﺟﻨﻮب اﻳﺮان و در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻓﺎرس ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻛﺜﺮ ﻣﺮدم اﻳﺮان ﺗﺎﺑﻊ ﺷﻌﺒﻪ اي از‬ ‫اﺳﻼم ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻛﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻇﻬﻮر ﻣﻮﻋﻮدي ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﻀﺮت ﻗﺎﺋﻢ اﺳﺖ و ﻛﻠﻤﻪ ﻗﺎﺋﻢ ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻲ ﺧﻴﺮد‪.‬‬ ‫اﺻﻞ و ﻧﺴﺐ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ رﺳﻮل اﻛﺮم راﺟﻊ و ﺧﺎﻧﺪان اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺑﺖ و اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻌﺮوف‬ ‫و ﻣﻮﺻﻮف ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻫﻨﻮز ﻃﻔﻞ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺪرﺷﺎن وﻓﺎت ﻛﺮد‪ ،‬ﻟﺬا در داﻣﻦ داﺋﻲ ﺑﺰرﮔﻮار ﺧﻮد ﭘﺮورش‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬داﺋﻲ ﺣﻀﺮت را در ﺳﻨﻴﻦ ﻛﻮدﻛﻲ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب از ﻋﻠﻢ ﻟﺪ‪‬ﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮدار ﺑﻮده و‬ ‫اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت ﺑﺸﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ وﻟﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﻞ داﺋﻲ ﺑﺰرﮔﻮار رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻌﻠّﻢ اﻳﺸﺎن ﺷﻴﺦ ﻋﺎﺑﺪ‬ ‫ﻓﻮراً ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ اﺳﺘﻌﺪاد ﻋﻈﻴﻢ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ ﺷﺪ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﺮاي ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﻧﺪارد‪ .‬او‬ ‫داﺳﺘﺎن ذﻳﻞ را از اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬ ‫»ﻣﻦ ﻳﻚ روز ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﮔﻔﺘﻢ ﺟﻤﻠﻪ او‪‬ل ﻗﺮآن را ﻛﻪ ﺑﺴﻢ اﷲ اﻟﺮّﺣﻤﻦ اﻟﺮّﺣﻴﻢ اﺳﺖ ﺗﻼوت‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻣﻦ ﺗﺎ ﻣﻌﻨﻲ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﻧﺪاﻧﻢ ﺗﻼوت ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻃﻮر واﻧﻤﻮد ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ‬ ‫آن را ﻧﻤﻲ داﻧﻢ‪ .‬ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻣﻦ ﻣﻌﻨﻲ آن را ﻣﻲ داﻧﻢ‪ .‬اﮔﺮ اﺟﺎزه ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬آن وﻗﺖ ﺷﺮوع ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺮح آن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﺑﻴﺎن ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺮاﭘﺎي ﻣﺮا ﺣﻴﺮت ﻓﺮوﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻫﻨﻮز ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﮔﻔﺘﺎر آن‬ ‫ﺣﻀﺮت در ﻣﺨﻴﻠﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪ .‬ﭼﺎره ﻧﺪﻳﺪم ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ اﻳﺸﺎن را ﻧﺰد داﺋﻲ ﺑﺒﺮم و ﺳﻔﺎرﺷﻬﺎي‬ ‫ﻻزﻣﻪ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻨﻤﺎﻳﻢ ﻛﻪ در ﺣﻔﻆ اﻳﻦ اﻣﺎﻧﺖ ﺟﺪ‪‬ﻳ‪‬ﺖ ﻓﺮاوان ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﻨﺪ و ﺑﻪ ﺟﻨﺎب داﺋﻲ ﮔﻔﺘﻢ‬ ‫ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﻻﻳﻖ ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ درس ﺑﺪﻫﻢ‪ .‬ﺟﻨﺎب داﺋﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻛﺴﻲ آﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ را آوردم ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﭙﺎرم‪ .‬اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻗﻮ‪‬ه اي در‬ ‫اﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺟﺰ در ﺣﻀﺮت ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن در ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ آن ﻗﻮ‪‬ه ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻟﻬﺬا ﻻزم اﺳﺖ ﺧﻴﻠﻲ‬ ‫ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﮕﺬارﻳﺪ در ﻣﻨﺰل ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬زﻳﺮا ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻧﺪارد‪ .‬وﻟﻜﻦ ﺟﻨﺎب داﺋﻲ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﺎب ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺘﺐ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ و درس ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﻣﻼﻣﺖ آﻣﻴﺰي ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻧﻜﺮدم ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ اﻃﻔﺎل رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻲ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻌﻠّﻢ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﮔﻮش‬ ‫ﺑﺪﻫﻲ؟ ﺑﺮاي ﻣﺮاﻋﺎت ﺧﺎﻃﺮ داﺋﻲ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﻜﺘﺐ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬روح آن ﺣﻀﺮت ﺑﺴﻴﺎر‬ ‫ﻗﻮي ﺑﻮد‪ .‬روز ﺑﻪ روز آﺛﺎر ﻋﻠﻢِ ﻟﺪﻧّﻲ و ﺣﻜﻤﺖ و داﻧﺶ ﺧﺎرج از ﺣـﺪود ﺑﺸﺮي در آن ﺣﻀﺮت‬ ‫آﺷﻜﺎر ﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺣﺪ‪‬ي ﻛﻪ ﻣﻦ از ﺷﻤﺎرش آن ﻗﺎﺻﺮ ﻫﺴﺘﻢ‪«.‬‬

‫)‪(1‬‬

‫ﺑﺎﻻﺧﺮه داﺋﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺪرﺳﻪ را ﺗﺮك ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬و ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه‬ ‫داﺋﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺗﺠﺎرت در ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺷﻬﺮ واﻗﻊ در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ ﺷﻴﺮاز ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ دوره از زﻧﺪﮔﻲ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫‪19‬‬

‫ازدواﺟﺸﺎن واﻗﻊ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬از اﻳﻦ ازدواج ﻓﺮزﻧﺪي ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم اﺣﻤﺪ ﻛﻪ در ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ‪ ،‬ﻳﻚ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﻇﻬﺎر ﻗﺎﺋﻤﻴﺖ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﺻﻌﻮد ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫در اﻳ‪‬ﺎم ﺟﻮاﻧﻲ‪ ،‬ﭼﻨﺎن آﺛﺎر ﻋﻈﻤﺖ و ﻗﺪرت از ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮي ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺻﻔﺎت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده و ﻣﻤﺘﺎزي ﻛﻪ در دوران رﺳﺎﻟﺖ ﻛﻮﺗﺎه و ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰﺷﺎن ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ‪ ،‬از ﻫﻤﺎن اﻳ‪‬ﺎم‬ ‫ﺟﻮاﻧﻲ در آن ﺣﻀﺮت ﻇﺎﻫﺮ و ﻫﻮﻳﺪا ﺑﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺮ اﻣﺮاﷲ درﻣﻮرد ﺣﻀﺮﺗﺸﺎن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﺟﻮان ﻧﺠﻴﺐ و ﻣﻘﺘﺪر ﻛﻪ در ﺗﻮاﺿﻊ و ﻓﺮوﺗﻨﻲ و ﺷﻜﻴﺒﺎﺋﻲ ﺑﻲ ﻫﻤﺘﺎ‪ ،‬در آراﻣﺶ و ﺻﻔﺎ و‬ ‫وﻗﺎر ﺗﺰﻟﺰل ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ و در ﺳﺨﻦ و ﺑﻴﺎن ﻓﺮﻳﺒﻨﺪه و ﺟﺬاب«‬

‫)‪) (2‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺑﺨﺸﻬﺎي آﻳﻨﺪه ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺮح وﻗﺎﻳﻊ ﺣﻴﺎت ﻋﻨﺼﺮي آن ﺣﻀﺮت ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﻗﻠﻮب ﻣﺎ ﺷﻌﻠﻪ اي از آﺗﺶ ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ ﻗﻠﻮب ﻫﺰاران ﻫﺰار ﻧﻔﺮ از ﭘﻴﺮواﻧﺶ را ﺷﻌﻠﻪ ور‬ ‫ﻧﻤﻮد روﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻧﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬ ‫‪2‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و در ﻛﺠﺎ ﺑﺪﻧﻴﺎ آﻣﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪3‬ـ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻠﻤﻪ »ﻗﺎﺋﻢ« ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ اﺻﻞ و ﻧﺴﺐ ﺧﺎﻧﺪان ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻛﻪ راﺟﻊ اﺳﺖ؟‬ ‫‪5‬ـ ﺑﻌﺪ از ﺻﻌﻮد واﻟﺪﺷﺎن ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺖ؟‬ ‫‪ 6‬ـ ﻣﻘﺼﻮد از اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻛﻪ از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن »ﻋﻠﻢ ﻟﺪﻧّﻲ« ﻋﻄﺎء ﺷﺪه ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 7‬ـ وﻗﺘﻲ ﻣﻌﻠّﻤﺸﺎن ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ اﺳﺘﻌﺪاد ﻋﻈﻴﻢ اﻳﺸﺎن ﺷﺪ ﭼﻪ ﻓﻜﺮي ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 8‬ـ ﻗﺮآن ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪9‬ـ ﻋﺒﺎرت »ﺣﻜﻤﺖ و داﻧﺶ ﺧﺎرج ازﺣﺪود ﺑﺸﺮي« ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻲ دﻫﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻌﺪ از ﺗﺮك ﻣﺪرﺳﻪ ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪11‬ـ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮدﺗﺎن داﺳﺘﺎﻧﻲ را ﻛﻪ ﻣﻌﻠّﻢ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪.‬‬

‫‪20‬‬

‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------- ------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوم‪:‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ را اﻋﻼن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻲ از ﻧﻔﻮس در اﻛﻨﺎف ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﻋﻮد ﺑﻪ زودي ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ ﺟﻨﺎب ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ رﺷﺘﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫ﻛﻪ در ﺷﻬﺮ ﻛﺮﺑﻼ در ﻋﺮاق زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﺷﺎﮔﺮدان زﻳﺎدي داﺷﺘﻨﺪ و ﺣﻴﺎت ﺧﻮﻳﺶ را وﻗﻒ آﻣﺎده ﺳﺎﺧﺘﻦ‬ ‫آﻧﺎن ﺑﺮاي ﻇﻬﻮر ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮد ﭘﺲ از اﻧﺘﻈﺎري ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻣﺮﺗﺒﺎً ﺑﻪ آﻧﺎن ﮔﻮﺷﺰد ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت او‬ ‫ﺗﺮك ﺧﺎﻧﻪ و ﺧﺎﻧﻤﺎن ﻧﻤﻮده و ﺑﺎ ﻗﻠﻮﺑﻲ ﻓﺎرغ از اﻣﻴﺎل دﻧﻴﻮي در دﻳﺎر ﭘﺨﺶ ﺷﺪه و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻮﻋﻮد ﻣﺤﺒﻮب ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﭘﺮدازﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪي رﻓﺘﻪ و ﻣﺪ‪‬ت ‪40‬‬ ‫روز ﺑﻪ دﻋﺎ و ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﮔﺮدﻳﺪ و در اﻳﻦ ﻣﺪ‪‬ت ﻗﻠﺒﺶ ﻛﺎﻣﻼً ﺟﻬﺖ درﻳﺎﻓﺖ اﻟﻬﺎﻣﺎت اﻟﻬﻲ آﻣﺎده ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ‪40‬‬ ‫روز ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ دو ﻧﻔﺮ از ﻳﺎراﻧﺶ ﻋﺮاق را ﺗﺮك و ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻮﻋﻮد ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬او‪‬ل ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺷﻬﺮ رﻓﺖ اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺪ‪‬ت‬ ‫ﺗﻮﻗّﻒ اﻳﺸﺎن در ﺑﻮﺷﻬﺮ آﻧﻘﺪرﻫﺎ ﻃﻮل ﻧﻜﺸﻴﺪ ﺑﺎﻃﻨﺎً ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﻗﻮ‪‬ه اي ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ او را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎل ﻣﻲ ﻛﺸﺎﻧﺪ‬ ‫ﻟﺬا ﺑﺰودي ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻴﺮاز روان ﮔﺸﺖ‪ .‬ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ دروازه ﺷﻬﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺴﺠﺪ رﻓﺘﻪ و در آﻧﺠﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﺰد آﻧﺎن ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ در ﻫﻤﺎن روز ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ از ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﺧﺎرج دروازه ﺷﻬﺮ ﻗﺪم‬ ‫ﻣﻲ زد ﺟﻮان وﻗﺎري را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺿﻤﻦ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪﮔﻮﻳﻲ او را ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﺶ دﻋﻮت ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻃﻮﻻﻧﻲ‬ ‫ﮔﺮد ﺳﻔﺮ را ﺷﺴﺘﻪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻘﺪري از ﻧﺠﺎﺑﺖ و رﻓﺘﺎر ﭘﺮﺟﺬﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻮانِ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ‬ ‫ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﻳﺸﺎن روان و ﺑﻪ زودي ﺑﻪ درب ﺧﺎﻧﻪ اي ﺳﺎده رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ داﺧﻞ‬ ‫ﻣﻨﺰل وارد و در اﺗﺎﻗﻲ در ﻃﺒﻘﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰﺑﺎن ﺑﺰرﮔﻮار ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﻇﺮف آﺑﻲ آوردﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﻤﺎن دﺳﺖ و روي ﺧﻮد‬ ‫را از ﮔﺮد ﺳﻔﺮ ﺑﺸﻮﻳﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﭼﺎي ﺑﻪ او ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﻬﻤﺎن ﻧﻮازي ﺑﺎ ﻣﻬﻤﺎن‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺷﺮح اﻳﻦ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ را ﺑﻌﺪاً ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎن ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»ﺣﺪود ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ از ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ آن ﺟﻮان ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﭘﺮداﺧﺖ و از ﻣﻦ‬ ‫ﺳﺆال ﻓﺮﻣﻮد ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﺎب ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ رﺷﺘﻲ ﻣﺮﺟﻊ ﻣ‪‬ﻄﺎع ﺷﻤﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﻋﺮض ﻛﺮدم ﻣﺮﺣﻮم ﺳﻴ‪‬ﺪ در‬ ‫‪21‬‬

‫اواﺧﺮ ﺣﺎل ﺳﻔﺎرش ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از وﻓﺎﺗﺸﺎن ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮك وﻃﻦ ﮔﻮﻳﺪ و در‬ ‫اﻃﺮاف ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻮﻋﻮد ﻣﺤﺒﻮب ﭘﺮدازد‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم اﻣﺮ اﺳﺘﺎد ﺑﺰرﮔﻮارم ﺑﻪ اﻳﺮان‬ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻛﺮدم و ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻮﻋﻮد ﻣﺸﻐﻮﻟﻢ‪ .‬ﺳﺆال ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ آﻳﺎ اﺳﺘﺎد ﺑﺰﮔﻮار‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻋﻮد اوﺻﺎﻓﻲ ﻣﺨﺼﻮص و اﻣﺘﻴﺎزاﺗﻲ ﺑﺨﺼﻮص ﻣﻌﻴ‪‬ﻦ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﻋﺮض‬ ‫ﻛﺮدم آري ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮد ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻋﻮد از ﺧﺎﻧﺪان ﻧﺒﻮ‪‬ت و رﺳﺎﻟﺖ اﺳﺖ‪ .‬از اوﻻد ﺣﻀﺮت ﻓﺎﻃﻤﻪ زﻫﺮا‬ ‫ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺳﻼم‪ ‬اﷲ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻦ ﻣﺒﺎرﻛﺶ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻤﺘﺮ از‪ 20‬و ﻣﺘﺠﺎوز از‪ 30‬ﺳﺎل ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫داراي ﻋﻠﻢ اﻟﻬﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺎﻣﺘﺶ ﻣﺘﻮﺳﻂ اﺳﺖ‪ .‬از ﺷُﺮب دﺧﺎن ﺑﺮﻛﻨﺎر و از ﻋﻴﻮب و ﻧﻮاﻗﺺ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻨﺰه و ﻣﺒﺮا اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻴﺰﺑﺎن ﻣﺤﺘﺮم ﻟﻤﺤﻪ اي ﺳﻜﻮت ﻓﺮﻣﻮد ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﻴﻨﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻧﮕﺎه‬ ‫ﻛﻦ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﻼﻣﺎت را ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ در ﻣﻦ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ؟« ﺑﻌﺪ ﻳﻜﺎﻳﻚ ﻋﻼﻣﺎت را ذﻛﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺷﺨﺺ‬ ‫ﺧﻮد ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪«.‬‬

‫)‪(3‬‬

‫در ﺧﻼل آن ﺷﺐ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎ ادﻟﻪ و ﺑﺮاﻫﻴﻦ واﺿﺢ و ﻗﺎﻃﻊ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ اﺛﺒﺎت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮد‬ ‫ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺘﻲ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﺳﻮره ﻳﻮﺳﻒ ﻛﻪ ازﺳﻮره ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﻗﺮآن اﺳﺖ‬ ‫ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»ﺷﻤﺎ او‪‬ل ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﺷﺪه اﻳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎب اﷲ ﻫﺴﺘﻢ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎب اﻟﺒﺎب‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫‪ 18‬ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺸﻮﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ اﻳﻤﺎن آﻧﻬﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻔﺤﺺ و ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻮد آﻧﻬﺎ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺴﻲ آﻧﻬﺎ را از اﺳﻢ و رﺳﻢ ﻣﻦ آﮔﺎه ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺆﻣﻦ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬آن وﻗﺖ ﻳﻜﻲ از آﻧﻬﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ در ﺳﻔﺮ ﻣﻜّﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻛﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻜّﻪ‬ ‫اﻣﺮاﻟﻬﻲ را ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻒ ﻣﻜّﻪ اﺑﻼغ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻛﻮﻓﻪ ﺧﻮاﻫﻢ رﻓﺖ‪ .‬در ﻣﺴﺠﺪ ﻛﻮﻓﻪ‬ ‫اﻣﺮاﻟﻬﻲ را آﺷﻜﺎر ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﭽﻪ اﻣﺸﺐ ﺟﺮﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺧﻮد و‬ ‫ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻔﻮس ﻣﻜﺘﻮم دارﻳﺪ‪«.‬‬

‫)‪(4‬‬

‫ﻋﻈﻤﺖ ﻇﻬﻮر روح و روان ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را ﺑﺎ ﻫﻴﺠﺎن و ﺳﺮور‪ ،‬ﺧﻮف و ﺣﻴﺮت ﻣﺴﺨّﺮﻧﻤﻮد‪ .‬او ﭼﻨﻴﻦ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ‪:‬‬ ‫» ﻗﺒﻞ از ﻋﺮﻓﺎن اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﭼﻘﺪر ﺿﻌﻴﻒ و ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮدم و ﭼﻪ ﻣﻘﺪار ﺧﻮف و ﺟ‪‬ﺒﻦ در وﺟﻮدم ﺳﺮﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮد‪ ...‬ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﻴﺰي ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ راه ﺑﺮوم‪ .‬دﺳﺖ و ﭘﺎﻳﻢ ﻫﻤﻴﺸﻪ ارﺗﻌﺎش داﺷﺖ و‬ ‫ﻣﻲ ﻟﺮزﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻌﺪ از وﺻﻮل ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺟﻬﻞ‪ ،‬ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ رﺑﺎﻧﻲ و در ﻋﻮض‬ ‫ﺿﻌﻒ‪ ،‬ﻗﻮ‪‬ت و ﻗﺪرت ﻋﺠﻴﺒﻲ در وﺟﻮد ﻣﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺧﻮد را داراي ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ و ﺗﻬﻮر‬ ‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻣﻲ دﻳﺪم و ﻳﻘﻴﻦ داﺷﻢ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﻋﺎﻟﻢ و ﺧﻠﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻦ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻳﻚ ﺗﻨﻪ‬ ‫ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﺟﻬﺎن و آﻧﭽﻪ در آن ﻫﺴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺸﺘﻲ ﺧﺎك در ﭼﺸﻤﻢ ﺟﻠﻮه ﻣﻲ ﻧﻤﻮد و‬ ‫ﺻﺪاي ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ را ﻛﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻢ در ﻣﻦ ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬اي اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ‬ ‫ﺑﻴﺪار ﺷﻮﻳﺪ زﻳﺮا ﺻﺒﺢ روﺷﻦ دﻣﻴﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و از ﻓﻴﺾ ﻇﻬﻮر و ﺑﺮﻛﺖ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﺮﺧﻮدار ﺷﻮﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎب‬ ‫‪22‬‬

‫رﺣﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﺑﺎز اﺳﺖ اي اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﻪ داﺧﻞ ﺷﻮﻳﺪ زﻳﺮا آن ﻛﺴﻲ را ﻛﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻳﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﻚ ﭘﻴﺪا و آﺷﻜﺎر و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮان وﺻﺎل دﻋﻮت ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬

‫)‪(5‬‬

‫اﻇﻬﺎر اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺷﺐ ‪ 23‬ﻣﻲ ‪5)1844‬ﺟﻤﺎدي اﻻو‪‬ﻟﻲ ‪ (1260‬ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ‪ .‬ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ در آن‬ ‫وﻗﺖ ‪ 25‬ﺳﺎل از ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در ﺟﺸﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺑﻌﺜﺖ ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‪ ،‬ﺣﻀﺮت‬ ‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎ در ﺧﻄﺎﺑﻲ در ﻣﺠﻤﻊ ﻳﺎران ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»اﻣﺮوز روز ﺑﻌﺜﺖ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ اﺳﺖ‪ .‬روز ﻣﺒﺎرﻛﻲ اﺳﺖ ﻣﺒﺪا اﺷﺮاق اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﻇﻬﻮر‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻠﻮع ﺻﺒﺢ ﺻﺎدق ﺑﻮد‪ ...‬اﻳﻦ ﻳﻮم‪ ،‬ﻳﻮم ﻣﺒﺎرﻛﻲ اﺳﺖ ﻣﺒﺪا ﻓﻴﺾ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺪاﻳﺖ ﻃﻠﻮع اﺳﺖ او‪‬ل اﺷﺮاق اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ در ﭼﻨﻴﻦ روزي ﻣﺒﻌﻮث ﺷﺪ و ﻧﺪا ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻠﻜﻮت اﺑﻬﻲ ﻧﻤﻮد و ﺑﺸﺎرت ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك داد و ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮاﻳﻒ اﻳﺮان ﻣﻘﺎﺑﻠﻲ‬ ‫ﻛﺮد‪«.‬‬

‫)‪(6‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﻧﺎم ﺷﺨﺺ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدم را ﺑﺮاي ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ درﺳﺖ ﻗﺒﻞ از ﻇﻬﻮر اﻳﺸﺎن آﻣﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ذﻛﺮ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؟ ‪---------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪ -2‬ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ رﺷﺘﻲ ﻣﺮﺗﺒـﺎً ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت او ﺑﺎﻳﺪ ‪ -------‬ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫و‪ -------‬ﻧﻤﻮده و ﺑﺎ ﻗﻠﻮﺑﻲ ‪ -------‬از اﻣﻴﺎل ‪ -------‬در دﻳﺎر ﭘﺨﺶ ﺷﺪه و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ‪. --------------‬‬ ‫‪ -3‬ﻳﻜﻲ از ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ ‪ --------------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪ -4‬ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت ﺳﻴﺪ ﻛﺎﻇﻢ ﭼﻪ ﻛﺮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------‬‬‫‪ -5‬ﭼﻬﺎر ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﻛﺪام از آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ دو ﻛﻠﻤﻪ از ﻛﻠﻤﺎت ذﻳﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ :‬اﺳﻼم‪،‬‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎن‪ ،‬ﻗﺮآن‪ ،‬ﻣﺴﺠﺪ‪ ،‬ﻣﺪﻳﻨﻪ‪ ،‬ﻣﻜّﻪ‪.‬‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪ -6‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب از ورود ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪23‬‬

‫‪ -7‬ﺑﻌﺪ از ورود ﺑﻪ ﻣﻨﺰل‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﺳﻮاﻻﺗﻲ ازﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫• ‪----------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪ -8‬ﺳﻴ‪‬ﺪ ﻛﺎﻇﻢ رﺷﺘﻲ ﭼﻪ اوﺻﺎﻓﻲ را ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺮاي ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد؟‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻋﻮد از‪ ------------‬اﺳﺖ از اوﻻد ‪ ------------‬اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻦ ﻣﺒﺎرﻛﺶ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد‬ ‫‪ -----‬از‪ ------‬و ‪ ------‬ﺳﺎل ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬داراي ‪ -------‬اﺳﺖ ‪ -------‬اﺳﺖ از ‪ -------‬ﺑﺮﻛﻨﺎر و از‬‫ﻋﻴﻮب و ‪ --------------‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪ -9‬ﺣﻀﺮت ﻓﺎﻃﻤﻪ زﻫﺮاء ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺳﻼم اﷲ ﻛﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -10‬آﻳﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب آن اوﺻﺎﻓﻲ راﻛﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ در ﺟﺴﺘﺠﻮﻳﺶ ﺑﻮد دارا ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ -11‬ﻟﻘﺐ ﺑﺎب ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ؟‬ ‫‪ -12‬ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﭼﻪ ﻟﻘﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ -13‬ﻣﻌﻨﻲ اﻳﻦ ﻟﻘﺐ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪ -14‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ازاﻳﻨﻜﻪ اﻣﺮﺧﻮدرا ﻋﻠﻨﺎً اﻇﻬﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ واﻗﻊ ﺷﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -15‬ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺣﺎﻻت ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻌﺪ از اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﻗﺒﻞ از ﻋﺮﻓﺎن اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﭼﻘﺪر‪ ---------‬و‪ ---------‬ﺑـﻮدم‪ ،‬ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﻴﺰي ‪ ---------‬و ﻧﻤﻲ‬ ‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ‪ ---------‬دﺳﺖ و ‪ ---------‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ‪ ------------------‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﻌﺪ از‪---------------‬‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎي ‪ ------------------‬و در ﻋﻮض ‪ ------------------‬در وﺟﻮد ﻣﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ‬ ‫ﺧﻮد را داراي ‪ ---------‬و ‪ ---------‬و ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ اﮔﺮ‪ ---------------------------‬ﻳﻚ‬ ‫ﺗﻨﻪ ﺑﺮ‪. --------------------------‬‬ ‫‪ -16‬اﻇﻬﺎر اﻣﺮ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ در ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﺑﻮﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ؟‬ ‫‪ -17‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻫﻨﮕﺎم اﻇﻬﺎر اﻣﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ؟‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮم‪:‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻔﺪه ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮده ﻣﺴﺘﻘﻼً و ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﺤﺒﻮب ﻗﻠﺒﻲ ﺧﻮد ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‪ ،‬و ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ ﻫﺪاﻳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻇﻬﻮر ﺟﺪﻳﺪ را ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ در ﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ‪،‬‬ ‫ﺑﺮﺧﻲ در ﺣﻴﻦ دﻋﺎ و ﺗﻌﺪادي دﻳﮕﺮ در ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ و ﺗﺬﻛﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن را ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ‪.‬و ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻣﺒﺎرﻛﻪ‬ ‫ﺟﺰ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك در ﺷـﻴﺮاز ﻣﺸـﺮف ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀـﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺸﺮف ﻧﺸﺪ ﺑﺎﻧﻮﻳﻲ‬ ‫ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ و ﺑﺎ اﺳﺘﻌﺪاد ﺑﻪ ﻧﺎم ﻃﺎﻫﺮه ﺑﻮد‪ .‬اوﺣﻀﺮت ﺑﺎب را در ﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﻋﻮد ﻣﺤﺒﻮب ﻗﺒﻮل‬ ‫‪24‬‬

‫ﻧﻤﻮد و ﻳﻜﻲ از ﻣﺮو‪‬ﺟﻴﻦ ﺑﺰرگ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻫﻴﺠﺪﻣﻴﻦ ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ اﻓﺘﺨﺎر اﻳﻦ را ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺟﺰو ﭘﻴﺮوان اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺷﻤﺮده ﺷﻮد ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻮد ‪ 22‬ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻗﺪ‪‬وس‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﺟﻮاﻧﻲ داراي ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪ و ﺷﺠﺎﻋﺖ و‬ ‫اﻳﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﻛﺴﻲ را ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻤﻮد‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﮔﺮوه ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻛﻪ ‪ 18‬ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ از‬ ‫ﻃﺮف ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ »ﺣﺮوف ﺣﻲ‪ «‬ﻣﻮﺳﻮم ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺣﻮ‪‬ارﻳ‪‬ﻮن ﻣﻨﺘﺨﺐ اﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد ﺣﺮوف ﻛﺎﻣﻞ ﺷﺪ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را اﺣﻀﺎر و دﺳﺘﻮرات ذﻳﻞ را ﺑﻪ اودادﻧﺪ‪:‬‬ ‫» ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ داﻣﻦ ﻫﻤ‪‬ﺖ ﺑﺮﻛﻤﺮ زﻧﻴﺪ و ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ ﻗﻴﺎم‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد و ﻗﺮﻳﻦ ﻧﺼﺮت و ﻣﻮﻓّﻘﻴ‪‬ﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻳﻨﻚ‬ ‫در ﻛﺮﺑﻼ ﺳﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮري ﻛﻪ ﺑﺎران زﻣﻴﻦ را ﺳﺮﺳﺒﺰ ﻣﻲ ﺳﺎزد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺮدم را از‬ ‫ﺑﺎران ﺑﺮﻛﺎت ﺧﻮد ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮد‪ ،‬ﺳﺮﺳﺒﺰ ﺳﺎزﻳﺪ‪ ...‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺞ‪ ‬ﺑﻴﺖ ﻣﻲ روم و ﺗﻮ را ﺑﺮاي روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻧﺨﻮار ﻣﻲ ﮔﺬارﻳﻢ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻛﺒﺮي ﻓﺎﺋﺰ ﺧﻮاﻫﻲ ﺷﺪ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﻤﺎل ﻋﺰﻳﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ و از ﺑﻼد اﺻﻔﻬﺎن و‬ ‫ﻛﺎﺷﺎن و ﻗﻢ و ﻃﻬﺮان ﻋﺒﻮر ﻧﻤﺎ‪ .‬از ﺧﺪاﺑﺨﻮاه ﻛﻪ در ﻃﻬﺮان ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻘﺮّ ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﻬﻲ‬ ‫ﻣﻮﻓّﻖ ﺷﻮي و در ﻣﻘﺮّ ﻣﺤﺒﻮب واﻗﻌﻲ ورود ﻧﻤﺎﻳﻲ‪ .‬در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻃﻬﺮان ﺳﺮّي ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ و‬ ‫رازي ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻪ اﮔﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮد ﺟﻬﺎن ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﮔﺮدد‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﺗﻮ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ و ﻣﻮﻫﺒﺖ آن‬ ‫ﻣﺤﺒﻮب ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﺮﺳﻲ‪«.‬‬

‫)‪(7‬‬

‫ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان ﺑﺮود آﻧﮕﺎه ﺳﺎﻳﺮ ﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬را اﺣﻀﺎر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻫﺮ ﻳﻚ‬ ‫را ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻲ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ دادﻧﺪ و در ﺣﻴﻦ وداع و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﺎل و آرزوﻫﺎي دﻧﻴﻮي را ﺑﻪ ﻛﻨﺎر‬ ‫ﮔﺬارﻧﺪ و در ﻃﻮل و ﻋﺮض ﺟﻬﺎن ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﻮﻧﺪ و اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك را اﺑﻼغ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺧﻄﺎب ﺑﻪ آﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»اي ﻳﺎران ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ! ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ اﻳ‪‬ﺎم ﺣﺎﻣﻞ ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ...‬ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺻﺪق ﮔﻔﺘﺎر و‬ ‫رﻓﺘﺎر ﺧﻮد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻗﻮ‪‬ت و ﻧﻮراﻧﻴﺖ رﺑ‪‬ﺎﻧﻲ ﮔﺮدﻳﺪ و ﻣﻈﻬﺮ ﺻﻔﺎت اﻟﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺿﻌﻒ و‬ ‫ﻋﺠﺰ ﺧﻮد ﻧﻈﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎي ﺧﻮد ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ...‬ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻴﺎم ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﻛّﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﻪ او ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ و ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫ﻓﺘﺢ و ﻓﻴﺮوزي ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪«.‬‬

‫)‪(8‬‬

‫در اﻛﺘﺒﺮ ﺳﺎل ‪ 1844‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﻋﺎزم ﺣﺞ‪ ‬ﺑﻴﺖ اﷲ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ و ﻣﺪﻳﻨﻪ‬ ‫ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ دو ﺷﻬﺮ واﻗﻊ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن و ﺑﺮاي ﭘﻴﺮوان اﺳﻼم ﻣﻘﺪ‪‬س ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﻣﻜّﻪ ﺗﺸﺮﻳﻒ‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ ﺗﻮﻗﻴﻌﻲ ﺑﻪ ﺷﺮﻳﻒ ﻣﻜّﻪ ﻧﺎزل و در آن ﺑﻪ وﺿﻮح رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ را اﻋﻼن و ﺷﺮﻳﻒ را دﻋﻮت ﺑﻪ اﻳﻤﺎن و ﻗﺒﻮل‬ ‫اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺷﺮﻳﻒ ﻣﻜّﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮﮔﺮم ﺑﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب از ﻣﻜّﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻗﺪ‪‬وس ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﺮﻗﺪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﻛﺮم ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬و ﺑﻌﺪ از زﻳﺎرت اﻳﻦ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ‬

‫‪25‬‬

‫ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﭘﺲ از ورود ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻗﺪ‪‬وس را ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت او را ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﺷﻴﺮاز اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»دوران ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪه ﺳﺎﻋﺖ ﺟﺪاﻳﻲ ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ‬ ‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد ﻣﮕﺮ در ﻋﺎﻟﻢ اﺑﺪي و ﻣﻠﻜﻮت اﻟﻬﻲ‪ ...‬در ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار‬ ‫ﺷﻴﺮاز‪ ،‬ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ ﺟﺴﻢ ﺗﻮ اذﻳ‪‬ﺖ ﺷﺪﻳﺪي ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ وﻟﻜﻦ در‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻗﺪاﻣﺎت دﺷﻤﻨﺎن ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬آﻧﻘﺪر ﻋﻤﺮ ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻣﻘﺼﻮد ﺧﻮاﻫﻲ رﺳﻴﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﻫﺮ درد و ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ را ﻓﺮاﻣﻮش ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﺮد و ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻨﻮد ﻏﻴﺐ ﻣﺆﻳ‪‬ﺪ ﺧﻮاﻫﻲ ﮔﺸﺖ و ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﻋﻈﻤﺖ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺗﻤﺎم دﻧﻴﺎ اﻋﻼن ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺟﺎم ﺷﻬﺎدت را در راه ﺧﺪا ﺧﻮاﻫﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﭘﺲ از ﺗﻮ ﺷﻬﻴﺪ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ و‬ ‫در ﻣﻠﻜﻮت ﺟﺎوداﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻴﻢ رﺳﻴﺪ‪«.‬‬

‫)‪(9‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ او‪‬ﻟﻴﻦ ﮔﺮوه ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺨﺺ ﻣﻮﻋﻮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻟﻘﺒﻲ ﻋﻨﺎﻳﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟ ‪--------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪2‬ـ ﺗﻌﺪاد او‪‬ﻟﻴﻦ ﮔﺮوه ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﻮد؟‬ ‫‪3‬ـ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭼﻪ ﻧﺎم داﺷﺖ؟‬ ‫‪4‬ـ آﺧﺮﻳﻦ ﺣﺮف ﺣﻲ‪ ‬ﭼﻪ ﻧﺎم داﺷﺖ؟‬ ‫‪ 5‬ـ ﺣﺮف ﺣﻲ‪ ‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪6‬ـ ﻛﺪاﻣﻴﻚ ازﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف ﻧﺸﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪7‬ـ ﻛﺪاﻣﻴﻚ ازﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬را ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺮاي ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺧﻮد در ﺳﻔﺮﺣﺞ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪8‬ـ ﺑﻌﺪ از ﺗﻜﻤﻴﻞ ﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را اﺣﻀﺎر و ﺑﻪ او دﺳﺘﻮرات ذﻳﻞ را ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ ‪ -----------‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ‪ -----------‬و ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ‪ -----------‬ﺧﺪاوﻧﺪ ‪-------‬‬ ‫‪ . ---‬اﻳﻨﻚ در ﺑﻼد ‪ -----------‬وﻫﻤﺎن ﻃﻮري ﻛﻪ ‪ --------------------‬ﻣﻲ ﺳﺎزد ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰﻣﺮدم را‬‫‪ ----------‬ﺧﻮد ﻛﻪ ‪ -----------‬ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮد ‪ -----------‬ﺳﺎزﻳﺪ‪.‬‬‫‪9‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ازﭼﻪ راﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺧﻮﻳﺶ اداﻣﻪ دﻫﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 10‬ـ ﻣﻄﻠﺐ ذﻳﻞ را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬

‫‪26‬‬

‫»از ﺧﺪا ﺑﺨﻮاه ﻛﻪ در ﻃﻬﺮان ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻘﺮّ ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﻬﻲ ﻣﻮﻓّﻖ ﺷﻮي و در ﻗﺼﺮﻣﺤﺒﻮب‬ ‫واﻗﻌﻲ ورود ﻧﻤﺎﻳﻲ‪ .‬در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻃﻬﺮان ﺳﺮّي ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ و رازي ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻪ اﮔﺮ ﻇﺎﻫﺮ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺟﻬﺎن ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮﻳﻦ ﮔﺮدد‪ .‬اﻣﻴﺪوارم ﺗﻮ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ و ﻣﻮﻫﺒﺖ آن ﻣﺤﺒﻮب ﺑﺰرﮔﻮار‬ ‫ﺑﺮﺳﻲ‪«.‬‬

‫)‪(7‬‬

‫‪ 11‬ـ ﭼﻪ رازي در ﻃﻬﺮان ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮد؟‬ ‫‪ 12‬ـ ﺑﻌﺪ از اﻋﻄﺎي دﺳﺘﻮرات ﻻزﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان‪ ،‬ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ ﭼﻪ دﺳﺘﻮراﺗﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺎﻳﺮﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬دادﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 13‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎﺑﺪ در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻋﺎزم ﺣﺞ‪ ‬ﺑﻴﺖ اﷲ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪ 14‬ـ در ﻫﻨﮕﺎم ﺳﻔﺮ ﺣﺞ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﻳﻲ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪15‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻣﻜّﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺗﻮﻗﻴﻌﻲ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 16‬ـ ﭼﺮا ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮاي ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬ ‫‪17‬ـ ﻟﻐﺖ »ﻣﺮﻗﺪ« ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ دارد؟‬ ‫‪ -18‬درﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ ذﻳﻞ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭘﺲ ازرﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪوس ﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪----------------------------------------------------------------- ---------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -19‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس وﻋﺪه زﻳﺎرت ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را دادﻧﺪ؟‬ ‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬ ‫ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻌﻒ در ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮاز ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺧﻴﻠﻲ زود ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻼﻳﺎن‬ ‫و ﺣﺎﻛﻢ اﺳﺘﺎن روﺑﺮو ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺣﺎﻛﻢ ﺷﻬﺮ ﻛﻪ ﻣﺮدي ﺷﺮﻳﺮ و ﻇﺎﻟﻢ ﺑﻮد‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس و ﻳﻜﻲ از‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﺎن اﻳﺸﺎن را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬او دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﻣﺤﺎﺳﻦ آن دو ﻧﻔﺲ ﻣﻘﺪ‪‬س را ﺳﻮزاﻧﺪه و ﺑﻴﻨﻲ اﻳﺸﺎن را ﺳﻮراخ و‬ ‫رﻳﺴﻤﺎﻧﻲ از آن رد ﻛﺮده و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻣﻬﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و درﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺷﻬﺮ در ﺟﻠﻮي اﻧﻈﺎر ﻣﺮدم ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ »ﺗﺎ ﻣﺮدم‬ ‫ﻋﺒﺮت ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﻮد ﺳﺰاﻳﺶ اﻳﻦ اﺳﺖ«‬

‫‪27‬‬

‫)‪(10‬‬

‫ﭘﺲ از ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ اﻳﻦ اﻫﺎﻧﺘﻬﺎ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس و ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن را از ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮاز ﺑﻴﺮون ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ اﮔﺮ‬ ‫ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺒﺘﻼ و ﺑﻪ دار آوﻳﺨﺘﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ دو ﻧﻔﺲ ﻣﻘﺪ‪‬س ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ اﻓﺘﺨﺎر اﻳﻦ را‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ او‪‬ﻟﻴﻦ اﻓﺮادي ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ در اﻳﺮان در راه اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻮرد اذﻳ‪‬ﺖ و آزار ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺟﻞ‬ ‫ﺛﻨﺎﺋﻪ درﺑﺎره ﻫﺰاران ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ در راه ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻜﻨﺠﻪ و آزاردﻳﺪﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»آن ﻧﻔﻮس ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ دﭼﺎر آﻻم ﺑﻲ ﻣﻨﺘﻬﻲ و ﺑﻼﻳﺎي ﻻﺗﺤﺼﻲ ﺷﺪﻧﺪ در ﻛﻤﺎل ﺻﻼﺑﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت و اﻓﺘﺘﺎﻧﺎت اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺰاران ﺗﻦ ﻣﺒﺘﻼي ﺳﺠﻦ‪ ،‬ﺷﻜﻨﺠﻪ‪ ،‬زﺟﺮ و آزار‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺷﻬﺎدت ﻧﺎﺋﻞ آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻨﺎزﻟﺸﺎن ﻏﺎرت و ﺗﺨﺮﻳﺐ ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬اﻣﻮاﻟﺸﺎن ﻣﺼﺎدره‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬در ﻛﻤﺎل ﺳﺮور ﺣﻴﺎت ﻣﻘﺪ‪‬س ﺧﻮﻳﺶ را ﻓﺪا ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺗﺎ ﻧﻔﺲ اﺧﻴﺮ ﺑﺮ اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺪم ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻧﻔﻴﺴﻪ ﺳ‪‬ﺮُج ﻋﺮﻓﺎﻧﻨﺪ و اﻧﺠﻢ ﻣﻀﻴﺌﻪ دراﻓﻖ اراده اﷲ‪«.‬‬

‫)‪(11‬‬

‫ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻪ اذﻳ‪‬ﺖ و آزار ﻗﺪ‪‬وس و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺶ اﻛﺘﻔﺎ ﻧﻨﻤﻮد‪ ،‬ﻣﺘﻌﺮض ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﻴﺰ ﺷﺪ‪ .‬و ﻣﺄﻣﻮري ﭼﻨﺪ از‬ ‫ﺷﻴﺮاز‪ ،‬از ﺳﻮاران ﺧﺎص ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎد و دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ ﺳﻴ‪‬ﺪ ﺑﺎب را دﺳﺘﮕﻴﺮﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﻏُﻞ و زﻧﺠﻴﺮ ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز‬ ‫ﺑﻴﺎورﻧﺪ‪ .‬در ﺑﻴﻦ راه ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﻮده ﻛﻪ از ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮده و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻴﺮاز ﻣﻲ آﻣﺪ‪.‬‬ ‫رﺋﻴﺲ ﺳﻮاران ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ‪:‬‬ ‫»ﭼﻮن ﺑﻪ ﻫﻢ رﺳـﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬ﺟﻮاﻧﻲ ﺗﺤﻴ‪‬ﺖ ﮔﻔـﺖ و ﺳـﻼم ﻛـﺮد و از ﻣـﺎ ﭘﺮﺳـﻴﺪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ روﻳﺪ؟ ﻣﻦ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺧﻮدم را ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻢ‪ .‬درﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻛﻢ ﻓﺎرس ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﻛﺎر ﻣﻬﻤﻲ ﺑﻪ‬ ‫اﻳﻦ ﻃﺮﻓﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده‪ .‬آن ﺟﻮان ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﺣﺎﻛﻢ ﻓﺎرس ﺷﻤﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎده ﻛﻪ ﻣﺮا دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﻚ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﻫﺮ ﻃﻮر ﻣﺄﻣﻮر ﻫﺴﺘﻴﺪ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﻮدم ﻧﺰد ﺷﻤﺎ آﻣﺪم و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓﻲ‬ ‫ﻛﺮدم ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﻦ زﺣﻤﺖ ﻧﻜﺸﻴﺪ و ﻣﺸﻘّﺖ ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ‪ «.‬ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺘﻌﺠ‪‬ﺐ و ﺳﺮﮔﺮدان ﺷﺪم ﻛﻪ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻦ ﺟﻮان ﺑﺎ اﻳﻦ ﺻـﺮاﺣﺖ و اﺳﺘـﻘﺎﻣﺖ ﺧـﻮد را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲ ﻛـﻨﺪ و ﺧﻮﻳـﺶ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﻼ‬ ‫ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ .‬ﺣﻴﺎت و ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺧﻮد را در ﺧﻄﺮ ﻣﻲ اﻧﺪازد و ﺳﻌﻲ ﻛﺮدم ﻛﻪ آن ﻫﻤﻪ را ﻧﺪﻳﺪه و ﻧﺸﻨﻴﺪه‬ ‫اﻧﮕﺎرم و از او ﺑﮕﺬرم‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺮوم ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮ آﻣﺪ و ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪي ﻛﻪ اﻧﺴﺎن را‬ ‫ﺧﻠﻖ ﻛﺮده و او را ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮﺟﻮدات ﻓﻀﻴﻠﺖ داده و ﻗﻠﺒﺶ را ﻣﺤﻞّ ﺗﺠﻠّﻲ اﻧﻮار ﻋﺮﻓﺎن و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﻦ از او‪‬ل ﻋﻤﺮ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺟﺰ ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻟﺐ ﻧﮕﺸﻮده ام‪ .‬ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻴﺮ دﻳﮕﺮان را‬ ‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ ام و راﺣﺘﻲ ﺧﻮد را ﻓﺪاي ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﻛﺮده ام و ﺑﺎﻋﺚ ﻏﻢ و اﻧﺪوه ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻧﺸﺪه ام‪ .‬ﻣﻦ‬ ‫ﻣﻲ داﻧﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻛﺮدن ﻣﻦ ﻣﻲ روﻳﺪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ زﺣﻤﺖ ﺑﻴﻔﺘﻴﺪ و ﻣﺴﺆول ﺣﺎﻛﻢ‬ ‫ﺑﺸﻮﻳﺪ‪ .‬آﻣﺪم ﺧﻮدم را ﻣﻌﺮّﻓﻲ ﻛﺮدم اﻛﻨﻮن ﻣﺄﻣﻮرﻳ‪‬ﺖ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪«.‬‬ ‫از اﺳﺘﻤﺎع اﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺑﻲ اﺧﺘﻴﺎر از اﺳﺒﻢ ﭘﻴﺎده ﺷﺪم‪ .‬رﻛﺎب اﺳﺐ او را ﺑﻮﺳﻴﺪم وﮔﻔﺘﻢ‪ :‬اي ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اي ﻧﻮر ﭼﺸﻢ رﺳﻮل اﷲ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ آن ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ را آﻓﺮﻳﺪه و اﻳﻦ درﺟﻪ و ﻣﻘﺎم ﻋﺎﻟﻲ را ﺑﻪ ﺗﻮ‬ ‫داده ﻛﻪ ﻋﺮض ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮي و ﺗﻀﺮع و زاري ﻣﺮا ﺑﻲ اﺛﺮ ﻧﮕﺬاري‪ .‬ﺧﻮاﻫﺶ دارم از ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ‬ ‫‪28‬‬

‫ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﺮوي و در ﻣﺤﻀﺮ ﺣﺎﻛﻢ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﻧﺒﺮي‪ .‬زﻳﺮا اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺮدي ﺳﺘﻤﻜﺎر و ﭘﺴﺖ‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻢ ﺗﻮ را اذﻳ‪‬ﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﺟﻮاﻧﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ از اوﻻد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺳﺘﻢ و‬ ‫ﺧﺸﻮﻧﺖ اﻳﻦ ﻇﺎﻟﻢ ﺷﻮد‪ ...‬ﻓﺮﻣﻮد‪» :‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﻦ ﻧﺠﺎﺑﺖ و اﺻﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ از ﺗﻮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‪ ،‬اﻣﻴﺪوارم‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را ﻣﻮرد رﺿﺎي ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ ﻟﻜﻦ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ از ﻗﻀﺎي اﻟﻬﻲ روﮔﺮدان ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺧﺪا‬ ‫ﭘﻨﺎه ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻠﺠﺎء ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﺎر و ﻳﺎور ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻘﺮر ﺷﺪه ﻫﻴﭻ ﻛﺲ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اذﻳ‪‬ﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻼف ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪا ﻛﺎري ﺑﻜﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ آن ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻘﺮر ﺑﺮﺳﺪ‬ ‫ﭼﻘﺪر ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﻲ ﺷﻮم ﻛﻪ ﺟﺎم ﺷﻬﺎدت را در راه ﺧﺪا ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻢ‪ .‬اﻳﻨﻚ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم‪ ،‬ﻣﺮا ﻧﺰد‬ ‫ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺒﺮ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺗﻮ را در اﻳﻦ ﻛﺎر ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ «.‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻨﻄﻮر ﻓﺮﻣﻮد ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﺎﭼﺎر‬ ‫اﻣﺮ او را اﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮدم و ﻣﻄﺎﺑﻖ اراده اش ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدم‪.‬‬

‫)‪(12‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺧﻮد را ﺑﻲ درﻧﮓ و ﺑﺪون ﻗﻴﺪ و ﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻴﺮاز اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺟﻠﻮ‬ ‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺑﺪون ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ راه ﻣﻲ ﭘﻴﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﻣﺠﺬوب آن ﺑﺰرﮔﻮار ﮔﺸﺘﻪ ون ﻫﺎﻳﺖ ﺧﻀﻮع را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او‬ ‫ﻣﺮاﻋﺎت ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺤﺮ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرك‪ ،‬ﺧﺼﻮﻣﺖ آﻧﺎن را ﺑﻪ آﺷﺘﻲ و ﺗﻜﺒ‪‬ﺮ و ﻧﺨﻮت را ﺑﻪ ﺗﻮاﺿﻊ و ﻋﺸﻖ ﻣﺒﺪ‪‬ل‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ ﻧﺰد ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮدﻧﺪ او را ﺑﺎ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﺎ ﻛﻤﺎل رذاﻟﺖ و وﻗﺎﺣﺖ‬ ‫رﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮد و در ﺣﻀﻮر ﺟﻤﻊ ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻴﺦ و ﻣﻼﻣﺖ اﻳﺸﺎن ﭘﺮداﺧﺖ و ﺳﭙﺲ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺿﻤﺎﻧﺖ داﺋﻲ ﻣﺒﺎرك آزاد‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﺟﺎزه داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ وﻟﻲ آزادي اﻳﺸﺎن ﻣﺤﺪود ﺑﻮد و ﻓﻘﻂ‬ ‫اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده و ﺗﻌﺪاد ﻗﻠﻴﻠﻲ از دﻳﮕﺮ ﻧﻔﻮس اﺟﺎزه ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻃﻲ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﻋﻠﻲ‬ ‫رﻏﻢ ﻛﻮﺷﺸﻬﺎي ﺣﺎﻛﻢ و ﻋﻠﻤﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﻧﻔﻮذ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻮﻧﺪ روز ﺑﻪ روز ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد ﭘﻴﺮوان اﻳﺸﺎن‬ ‫اﻓﺰوده ﻣﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ازدﻳﺎد ﺷﻬﺮت و ﻗﺪرت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ ﺣﺎﻛﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ و ﻣﺠﺪداً اﻣﺮ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﻴﺮي اﻳﺸﺎن‬ ‫داد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺎر ﺣﺎﻛﻢ ﻗﺼﺪ ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك را ﻧﻤﻮد اﻣ‪‬ﺎ در ﻫﻤﺎن ﺷﺐ دﺳﺘﮕﻴﺮي ﻣﺒﺎرك‪ ،‬ﻣﺮض وﺑﺎ در ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮاز ﻣﻨﺘﺸﺮ‬ ‫ﺷﺪه و وﺣﺸﺖ و اﺿﻄﺮاب ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺷﻬﺮ را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ و در ﻃﻲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺶ از ﺻﺪ ﻧﻔﺮ از اﻳﻦ ﻣﺮض‬ ‫ﻫﻮﻟﻨﺎك ﺗﻠﻒ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻛﻪ ﭘﺴﺮش ﺑﻄﻮر ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد داﻧﺴﺖ ﻛﻪ‬ ‫اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ ﻣﺮض ﺑﻪ اراده ﻏﺎﻟﺒﻪ اﻟﻬﻴﻪ ﺑﻮده و دﺳﺖ ﺣﻖ در ﻛﺎر اﺳﺖ ﻟﺬا ﺑﻪ ﻧﺰد ﺣﺎﻛﻢ رﻓﺘﻪ وﺗﻘﺎﺿﺎ ﻧﻤﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫را آزاد ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺣﺎﻛﻢ ﻫﻢ از ﺗﺮس ﺟﺎن ﺧﺎﻧﻮاده اش و ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را رﻫﺎ ﻧﻤﻮد ﺑﻪ ﺷﺮط اﻳﻨﻜﻪ ﺷﻴﺮاز را‬ ‫ﺗﺮك ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﭘﺎﻳﻴﺰ‪ 1846‬ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻃﺮف اﺻﻔﻬﺎن ﻛﻪ در ﺷﻤﺎل ﺷﻴﺮاز اﺳﺖ ﻋﺰﻳﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺑﻪ ﺟﻨﺎب داﺋﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎش ﻛﻪ ﺑﺎز در ﻛﻮﻫﻬﺎي آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻼﻗﺎت ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد‪ .‬از آﻧﺠﺎ ﺗﻮ را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻴﺪان ﻓﺪا ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ اﻓﺴﺮ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮ ﺳﺮﮔﺬاري‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﭘﺲ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻳﻜﻲ از‬

‫‪29‬‬

‫ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﺨﻠﺺ و ﻣﻘﺮّب ﺧﺪا ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ و در ﺟﻬﺎن اﺑﺪي ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻼﻗﺎت ﺧﻮاﻫﻴﻢ‬ ‫ﻧﻤﻮد‪«.‬‬

‫)‪(13‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز رﺳﻴﺪﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس در ﺷﻴﺮاز ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ دﻳﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮد ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪3‬ـ ﻛﻠﻤﻪ »ﻣﻼّ« ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ دارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 4‬ـ ﭼﻪ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﺎﻛﻢ را ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 5‬ـ ﺣﺎﻛﻢ دﺳﺘﻮر داد ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس و ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن را ‪ ---------‬ﻧﻤﻮده و ﺳﭙﺲ ‪ ---------‬آن دو‬ ‫ﻧﻔﺲ ﻣﻘﺪ‪‬س را ‪ ---------‬و ﺑﻴﻨﻲ اﻳﺸﺎن را ‪ ---------‬و ‪ ---------‬از آن رد ﻛﺮده و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ‪-----‬‬ ‫‪ ---‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و در ﻛﻮﭼﻪ و ‪ ---------‬ﺷﻬﺮ در ﺟﻠﻮي ‪ ---------‬ﻣﺮدم ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ‪.‬‬‫‪ 6‬ـ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺧﻮد دﺳﺘﻮر دارد ﺗﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ‪ ---------‬ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ‪ ---------‬ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز‬ ‫‪.--------‬‬‫‪ 7‬ـ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻠﻤﻪ »ﻛﺎﻓﺮ« ﭼﻴﺴﺖ؟ ‪--------------------------------------------------‬‬ ‫‪ 8‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟ ‪------------------------------‬‬ ‫‪----------------------------------------------------------------- ---------‬‬‫‪9‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ اﻳﺸﺎن‪ ---------‬ﮔﻔﺘﻨﺪ و از آﻧﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ‪ ---------‬؟‬ ‫رﺋﻴﺲ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ را از اﻳﺸﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﺎﻳﺪ اﻣ‪‬ﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪--- :‬‬ ‫‪ -----‬ﺷﻤﺎ را ‪ ---------‬ﻛﻪ ﻣﺮا ‪ ---------‬ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻨﻚ ﻣﻦ‪ ---------‬ﻛﻪ ﻫﺮ ﻃﻮر ﻣﺄﻣﻮر ﻫﺴﺘﻴﺪ ‪----‬‬‫‪ ----‬ﻣﻦ ‪ ---------‬ﻧﺰد ‪ ---------‬آﻣﺪم و ‪ ---------‬را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدم ﺗﺎ ﺑﺮاي ‪ ---------‬ﻣﻦ ‪---‬‬‫‪ -----‬ﻧﻜﺸﻴﺪ و ‪ ---------‬ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺄﻣﻮر ﺳﻌﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ آن ﻫﻤﻪ را ﻧﺪﻳﺪه و ﻧﺸﻨﻴﺪه اﻧﮕﺎرد و از اﻳﺸﺎن ﺑﮕﺬرد و‬‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮود ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ...» :‬ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ‪ ---------‬دﻳﮕﺮان را ﺧﻮاﺳﺘﻪ ام و ‪---------‬‬ ‫ﺧﻮد را‪ ---------‬ﺧﻠﻖ ﺧﺪا ﻛﺮده ام و ‪ ---------‬و‪ ---------‬ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﺸﺪه ام‪ .‬ﻣﻦ ‪ ---------‬ﻛﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي ‪ ---------‬ﻣﻦ ﻣﻲ روﻳﺪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ‪ ---------‬ﺑﻴﻔﺘﻴﺪ و ‪ ---------‬ﺑﺸﻮﻳﺪ آﻣﺪم ‪ ---------‬را‬ ‫ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدم اﻛﻨﻮن ‪ ---------‬ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪«.‬‬

‫‪30‬‬

‫‪10‬ـ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﺧﺼﻮﻣﺖ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ را ﺑﻪ آﺷﺘﻲ ﻣﺒﺪل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 11‬ـ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﺮاز رﺳﻴﺪﻧﺪ ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪12‬ـ ﺣﺎﻛﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب رﻓﺘﺎرﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 13‬ـ ﺣﺎﻛﻢ ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ ﺑﺮﺿﺪﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺠﺮي ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 14‬ـ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ‪ --------‬ﺣﺎﻛﻢ وﻋﻠﻤﺎء ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻣﺎﻧﻊ ‪ --------‬ﻧﻔﻮذ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻮﻧﺪ روز‬ ‫ﺑﻪ روز ﺑﺮﺗﻌﺪاد ‪ --------‬اﻳﺸﺎن اﻓﺰوده ﻣﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪ 15‬ـ ﭼﻪ اﻣﺮي ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺣﺎﻛﻢ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ را آزاد ﻧﻤﺎﻳﺪواﺟﺎزه دﻫﺪﺷﻴﺮازراﺗﺮك ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪16‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻴﺮاز را ﺗﺮك ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪17‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻣﺒﺎدرت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 18‬ـ در ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺟﻨﺎب داﺋﻲ ﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------ --------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪19‬ـ وا ﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ رﺋﻴﺲ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﺳﻮاره ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري راﻫﻨﻤﺎي ﺧﻮد‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪن ﺧﻮد‬ ‫را ﺑﺎﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺮ اﻋﻀﺎي ﮔﺮوه ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺳﻌﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ داﺳﺘﺎن را ﺑﺎ ﺷﻮر و ﻫﻴﺠﺎن ﻻزم درآن‬ ‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬ ‫ﭼﻮن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻛﻢ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﺎﻣﻪ اي ﻣﺮﻗﻮم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي‬ ‫ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻣﻨﺰﻟﻲ ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ وارد ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮ ﻋﻜﺲ ﺣﺎﻛﻢ ﺷﻴﺮاز‪ ،‬او ﻣﺮدي ﺧﻮش ﻗﻠﺐ و ﺑﺎ اﻧﺼﺎف ﺑﻮد و‬ ‫ﭼﻨﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ادب و ﻓﺼﺎﺣﺖ و ﺑﻼﻏﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ دﺳﺘﻮرداد ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺸﻮاي روﺣﺎﻧﻲ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ‬ ‫ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ را در ﻣﻨﺰل ﺧﻮﻳﺶ ﭘﺬﻳﺮاﺋﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺣﺘﺮام را ﻣﺠﺮي دارد‪.‬‬ ‫در ﺣﻴﻦ ﺗﻮﻗّﻒ در اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺷﻬﺮت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ و ﻣﺮدم دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﺮاي‬ ‫ﺗﺸﺮّف ﺑﻪ ﺣﻀﻮر آن ﺣﻀﺮت و اﺳﺘﻤﺎع ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻜﻤﺖ آﻣﻴﺰ اﻳﺸﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎ ازدﻳﺎد ﻣﺤﺒﻮﺑﻴ‪‬ﺖ وﻣﻌﺮوﻓﻴ‪‬ﺖ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺣﺴﺎدت ﻋﻠﻤﺎء ﺷﻬﺮ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪ زﻳﺮا ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻘﺎم و ﻗﺪرﺗﺸﺎن را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻟﻘﺎء‬ ‫‪31‬‬

‫ﺷﺒﻬﺎت و ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻦ ﻇﻦ و ﮔﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﺷﺎﻳﻌﺎت واﻓﺘﺮاء ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﻧﺪ وﭼﻮن ﺑﺎ ﺷﻜﺴﺖ‬ ‫روﺑﺮو ﺷﺪﻧﺪ ﻧﻘﺸﻪ اي ﻃﺮح ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻛﻢ ﻛﻪ ﻣﻠﺘﻔﺖ ﺗﻮﻃﺌﻪ و ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎي ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺮ ﺿﺪ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺒﺮد‪ .‬در ﻣﻨﺰل ﭘﺲ از ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﺎب ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﻇﻬﻮر اﻳﺸﺎن ﭘﻲ ﺑﺮد و ﻳﻚ روز ﻛﻪ در ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك در ﺑﺎغ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﻣﺸﺮّف ﺑﻮد ﻋﺮض‬ ‫ﻛﺮد‪:‬‬ ‫»ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺛﺮوت زﻳﺎدي ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﺮده ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﻪ راﻫﻲ آﻧﻬﺎ را ﺧﺮج ﻛﻨﻢ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم اﮔﺮ‬ ‫اﺟﺎزه ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ ،‬اﻣﻮال ﺧﻮدم را در ﻧﺼﺮت اﻣﺮ ﺷﻤﺎ ﺻﺮف ﻧﻤﺎﻳﻢ و ﺑﻪ اذن و اﺟﺎزه ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان ﺑﺮوم‬ ‫و ﻣﺤﻤ‪‬ﺪﺷﺎه را ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻴﻠﻲ اﻃﻤﻴﻨﺎن دارد ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻛﻨﻢ‪«.‬‬

‫)‪(14‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮاوﺷﺎت ﻣﻤﻠﻮ از ﻋﺸﻖ و اﻳﺜﺎر ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»ﻧﻴ‪‬ﺖ ﺧﻮﺑﻲ ﻛﺮده اي و ﭼﻮن ﻧﻴ‪‬ﺖ ﻣﺆﻣﻦ از ﻋﻤﻠﺶ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﺪا ﺟﺰاي ﺟﺰﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ‬ ‫ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻧﻴ‪‬ﺖ ﻣﺒﺮوره ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﻟﻜﻦ از ﻋﻤﺮ ﻣﻦ و ﺗﻮ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ اﻳﻦ ﻗﺪرﻫﺎ ﺑﺎﻗﻲ‬ ‫ﻧﻤﺎﻧﺪه و ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت را ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ در‬ ‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻣﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ وﺳﺎﺋﻞ و وﺳﺎﺋﻄﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ اراده ﻧﻔﺮﻣﻮده ﻣﻘﺼﻮد را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦ اﻣﺮ را ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺣﻜّﺎم و ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻛﻨﺪ‪.‬اراده ﺧﺪا اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫واﺳﻄﻪ ﻣﺴﺎﻛﻴﻦ و ﺑﻴﭽﺎرﮔﺎن و ﺧﻮن ﺷﻬﺪاء اﻣﺮ ﺧﻮد را ﻣﺮﺗﻔﻊ ﺳﺎزد‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎش ﻛﻪ ﺧﺪا‬ ‫در آﺧﺮت ﺗﺎج اﻓﺘﺨﺎر اﺑﺪي ﺑﺮ ﺳﺮت ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﺮﻛﺎت ﺑﻲ ﺷﻤﺎر ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎزل ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﻛﺮد‪ .‬ﺳﻪ ﻣﺎه و ﻧﻪ روز از ﻋﻤﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه‪«...‬‬

‫)‪(15‬‬

‫ﻫﻤﺎن ﻃﻮري ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ درﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ ﻣﺎه و ﻧﻪ روز ﺣﺎﻛﻢ وﻓﺎت ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ از وﻓﺎﺗﺶ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﺷﺎه در ﻃﻬﺮان ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺟﻮﻳﺎي آن ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎه دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ و ﻧﻴ‪‬ﺖ داﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را زﻳﺎرت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ‪ ،‬ﺳﻮاره ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻃﻬﺮان ﻋﺰﻳﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻮن ﺑﻪ اﺻﻔﻬﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﻗﻮم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟ ‪----------------‬‬ ‫‪ 2‬ـ ﺣﺎﻛﻢ اﺻﻔﻬﺎن ﻣﺮدي ‪ ----------‬و ‪ ----------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪3‬ـ ﺣﺎﻛﻢ ﭼﻪ دﺳﺘﻮراﺗﻲ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺸﻮاي روﺣﺎﻧﻲ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ دارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ در ﺣﻴﻦ ﺗﻮﻗّﻒ در‪ ----------‬ﺑﺘﺪرﻳﺞ ‪ ----------‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ‪----------‬‬ ‫ﻣﺮدم ‪ ----------‬ﺑﺮاي ‪ ----------‬ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ‪--------------------‬‬ ‫اﻳﺸﺎن را اﺳﺘﻤﺎع ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪32‬‬

‫‪ 5‬ـ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺴﺎدت ﻋﻠﻤﺎي اﺻﻔﻬﺎن ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 6‬ـ ﺣﺎﻛﻢ ﭼﻪ ﺗﺪﺑﻴﺮي اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را از ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺮاي اﻳﺸﺎن ﻃﺮح ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫ﻣﺤﻔﻮظ دارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 7‬ـ روزي ﺣﺎﻛﻢ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﺑﺎغ ﻣﻨﺰﻟﺶ درﻣﺤﻀﺮﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف ﺑﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻋﺮض ﻧﻤﻮد‪---------» :‬‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻦ ‪ ----------‬ﻛﺮده ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ‪ ----------‬آﻧﻬﺎ را ‪ ----------‬ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ‪ ----------‬اﻣﻮال‬ ‫ﺧﻮدم را ‪ ----------‬ﺷﻤﺎ ﺻﺮف ﻧﻤﺎﻳﻢ‪«.‬‬ ‫‪ 8‬ـ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺣﺎﻛﻢ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------- -‬‬‫‪ 9‬ـ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﺮﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﭼﻪ وﺳﻴﻠﻪ اي ﻣﻨﺘﺸﺮﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 10‬ـ ﺷﺎه ﭼﻪ دﺳﺘﻮري ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺣﺎﻛﻢ داد؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------- -‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬ ‫در آن زﻣﺎن ﺻﺪراﻋﻈﻢ اﻳﺮان ﻣﺮدي ﺧﻮدﺧﻮاه و ﺑﻲ ﻛﻔﺎﻳﺖ و ﻧﺎﻻﻳﻖ ﺑﻮد‪ .‬او ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﮔﺮﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﺎب ﺑﻪ ﻃﻬﺮان وارد ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﺷﺎه ﻣﻼﻗﺎت ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺎم و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ داد‪ .‬از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ‬ ‫ﺷﺎه را وادار ﻛﺮد دﺳﺘﻮرش را ﺗﻐﻴﻴﺮ داده و ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻛﻪ در ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻗﺮار دارد‬ ‫ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن اﺳﺖ وارد ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﻨﺎزل ﻣﻌﺮوف ﺷﻬﺮ ﺑﺮده‬ ‫ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻋﺪ‪‬ه اي از ﺳﺮﺑﺎزان را ﺑﻪ ﺣﺮاﺳﺖ آن ﻣﺤﻞ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺟﺰ دو ﻧﻔﺮ از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ‬ ‫ﻫﻴﭻ ﻛﺲ را اﺟﺎزه ﻧﻤﻲ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف ﺷﻮد و ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ را ﻫﺸﺪار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺮاي‬ ‫ﻣﻼﻗﺎت ﺳﻴ‪‬ﺪ ﺑﺎب ﺑﺮود ﺗﻤﺎم اﻣﻮاﻟﺶ ﺿﺒﻂ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﻣﺤﻜﻮم ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ در ﺗﺒﺮﻳﺰ اﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺎﻛﻮ‬ ‫واﻗﻊ در ﻛﻮﻫﻬﺎي آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻛﻪ ﻣﺤﻠّﻲ دور از ﺷﻬﺮ اﺳﺖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﺎ ﻣﺬﻫﺐ اﻛﺜﺮﻳ‪‬ﺖ‬ ‫اﻫﺎﻟﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ دورﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻤﻜﻠﺖ ﻧﻔﻮذ ﻣﺒﺎرك‬ ‫ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﻣﺮﺷﺎن ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ او ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﺮاج اﻣﺮاﻟﻬﻲ روﺷﻦ ﮔﺸﺘﻪ و ﻫﻴﭻ دﺳﺖ‬ ‫‪33‬‬

‫ﺑﺸﺮي ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻌﻠﻪ آن را ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ زودي ﻋﻈﻤﺖ و ﻟﻄﻒ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ آن ﻣﻨﻄﻘﻪ و‬ ‫ﻣﺄﻣﻮر ﻗﻠﻌﻪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن ﺣﻀﺮت ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺣﺘﺮام و ادب را ﻣﺠﺮي ﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺘﺪرﻳﺞ از ﺷﺪت رﻓﺘﺎر و ﺳﺨﺘﮕﻴﺮي ﻣﺄﻣﻮر ﻗﻠﻌﻪ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪ و درﻫﺎي ﻗﻠﻌﻪ ﺑﻪ روي ﺗﻌﺪاد ﻛﺜﻴﺮي از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ‬ ‫از اﻛﻨﺎف اﻳﺮان ﺑﺮاي زﻳﺎرت ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ ﮔﺸﻮده ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺳﺠﻦ ﻣﺎﻛﻮ ﻛﺘﺎب ﺑﻴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ را‬ ‫ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﺳﺖ ﻗﻮاﻋﺪ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺗﺸﺮﻳﻊ ﺷﺪه و‬ ‫واﺿﺢ و آﺷﻜﺎرا ﻇﻬﻮر ﻋﻈﻴﻢ ﺗﺮي را ﺑﺸﺎرت داده اﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮده‬ ‫»ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮه‪ ‬اﷲ« را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ در آن اﻳ‪‬ـﺎم در ﻣﺎﻛﻮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻧﺰول ﺑﻴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ را ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮح‬ ‫ﻣﻲ دﻫﺪ‪:‬‬ ‫»در ﺣﻴﻦ ﻧﺰول آﻳﺎت ﻟﺤﻦ زﻳﺒﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در داﻣﻨﻪ ﻛﻮه ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﻲ رﺳﻴﺪ و ﺻﺪاي‬ ‫آن ﺑﺰرﮔﻮار ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﻧﻐﻤﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﻟﺤﻦ ﻣﺆﺛّﺮ روح اﻓﺰاﻳﻲ‪ ،‬در‬ ‫اﻋﻤﺎق ﻗﻠﺐ اﺛﺮ ﻣﻲ ﻛﺮد‪ ،‬ﻣﻮﺟﺐ اﻫﺘﺰاز روح ﻣﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﻫﻴﺠﺎن ﻏﺮﻳﺒﻲ در وﺟﻮد اﻧﺴﺎن ﺗﻮﻟﻴﺪ‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪«.‬‬

‫)‪(16‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺻﺪر اﻋﻈﻢ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺘﻲ در ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم ﻣﺎﻛﻮ ﭘﻴﺪا ﻧﻤﻮده اﻧﺪ و اﻣﺮﺷﺎن در ﺳﺮاﺳﺮ‬ ‫ﻣﻤﻠﻜﺖ در ﺣﺎل اﻧﺘﺸﺎر اﺳﺖ‪ ،‬دﺳﺘﻮر ﺻﺎدر ﻧﻤﻮد ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﭼﻬﺮﻳﻖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ در آن ﻣﺤﻞ ﻧﻴﺰ‬ ‫اﻫﺎﻟﻲ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﻣﺠﺎور و ﻣﺄﻣﻮر ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺠﺬوب ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺑﻌﻀﻲ از ﻋﻠﻤﺎي ﺳﺮﺷﻨﺎس و‬ ‫ﻣﻌﺮوف ﻣﻨﻄﻘﻪ‪ ،‬اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﻮده و ﺗﺮك ﻣﻘﺎم و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد ﻧﻤﻮده و در زﻣﺮة ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮﺗﺶ درآﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺻﺪراﻋﻈﻢ از ﺧﺒﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﭼﻬﺮﻳﻖ ﻣﻄﻠﻊ ﮔﺮدﻳﺪ‪ ،‬دﺳﺘﻮر داد ﻓﻮراً ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ‬ ‫ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬در آﻧﺠﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺠﻠﺴﻲ از ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن روﺣﺎﻧﻲ ﺗﺮﺗﻴﺐ داد ﺗﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ و ﻣﺆﺛّﺮﺗﺮﻳﻦ راه را‬ ‫ﺑﺮاي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻧﻔﻮذ اﻳﺸﺎن اﺗّﺨﺎذ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در آن اﺟﺘﻤﺎع ﻋﻠﻤﺎ و ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺳﻌﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي از ﻣﻘﺎم‬ ‫ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﻛﺎﺳﺘﻪ و اﻫﺎﻧﺘﻲ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺰرﮔﻲ ﻋﻈﻤﺖ و ﺷﺎن و اﻗﺘﺪار ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن در ﭘﺎﺳﺦ‬ ‫ﺳﺆال آﻧﺎن ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ادﻋﺎﻳﻲ دارﻳﺪ؟‬ ‫»ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻣﻦ ﻫﻤﺎن ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻮﻋﻮدي ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻇﻬﻮر او ﻫﺴﺘﻴﺪ‬ ‫و ﭼﻮن اﺳﻢ او را ﻣﻲ ﺷﻨﻮﻳﺪ از ﺟﺎي ﺧﻮد‪ ،‬ﻗﻴﺎم ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﺸﺘﺎق ﻟﻘﺎي او ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﻋ‪‬ﺠﻞَ‬ ‫اﷲُ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓَﺮَﺟ‪‬ﻪ ﺑﺮ زﺑﺎن ﻣﻲ راﻧﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﺑﺮ اﻫﻞ ﺷﺮق و ﻏﺮب اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻦ‬ ‫واﺟﺐ اﺳﺖ«‬

‫)‪(17‬‬

‫ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ از آن اﺟﺘﻤﺎع ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻳﻖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬دﺷﻤﻨﺎن اﻣﻴﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ آوردن‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻳﺸﺎن را ﺑﺮ ﺗﺮك ادﻋﺎي ﺧﻮد ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ وﻟﻲ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ‬ ‫اﻳﺸﺎن در ﻗﻴﺪ ﺣﻴﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻧﻔﻮذ و اﻧﺘﺸﺎر اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪34‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﭼﻪ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺻﺪراﻋﻈﻢ اﻳﺮان را ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﺷﺪ‬ ‫ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟ ‪----------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪2‬ـ ﭼﺮا ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎه ﺣﻀﺮت ﺑﺎب راﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﺎﻳﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 3‬ـ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﭼﻪ ﺗﺪﺑﻴﺮي ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻣﻼﻗﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎ ﺷﺎه اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ آﻳﺎ وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻴﺮاز را ﺗﺮك ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻳﻚ زﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 5‬ـ آﻳﺎ وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﺻﻔﻬﺎن را ﺗﺮك ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻳﻚ زﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 6‬ـ آﻳﺎ وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻳﻚ زﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 7‬ـ ﭼﺮا ﺳﺮﺑﺎزان ﻣﻨﺰﻟﻲ را ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺗﺒﺮﻳﺰ در آن ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﺮاﺳﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪ 8‬ـ ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ را ﻫﺸﺪار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﺮاي ﻣﻼﻗﺎت ﺳﻴﺪ ﺑﺎب ‪------- -------- -------‬‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺧﻮدش ﻫﻢ ﺑﻪ ‪ -------- -------‬ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫‪9‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را از ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻪ ‪ --------‬واﻗﻊ در‪ ------------------------‬ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪10‬ـ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻓﻜﺮﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ‪ --------‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ‪ --------‬ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻤﻠﻜﺖ و‪ --------‬ﻣﺒﺎرك‬ ‫‪ -------‬و‪ -------- -------- --------‬ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬‫‪ 11‬ـ ﭼﻄﻮر اﻓﻜﺎر ﺻﺪراﻋﻈﻢ اﺷﺘﺒﺎه از ﻛﺎر درآﻣﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪12‬ـ ﭼﻄﻮر درﻫﺎي ﺳﺠﻦ ﻣﺒﺎرك در ﻣﺎﻛﻮ ﺑﻪ روي ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺑﺎز ﮔﺮدﻳﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------ --------------‬‬‫‪13‬ـ در اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺎﻛﻮ ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻬﻤﻲ را ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪14‬ـ ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻛﺘﺎب ﺑﻴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ درﺑﺎره ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 15‬ـ در ﻛﺘﺎب ﺑﻴﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ‪ --------‬ﻧﻤﻮده »‪----------‬‬ ‫‪ ---------‬و ‪« ----------‬را ‪.----------‬‬‫‪35‬‬

‫‪ 16‬ـ وﻗﺘﻲ ﺻﺪراﻋﻈﻢ از اﻧﺘﺸﺎر اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪ ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﻲ ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 17‬ـ اﻧﺘﻘﺎل ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﭼﻬﺮﻳﻖ ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺑﺮ اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب داﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪18‬ـ ﭼﺮاﺣﻀﺮت ﺑﺎب را از ﭼﻬﺮﻳﻖ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------- -----‬‬‫‪ 19‬ـ دﺷﻤﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻓﻜﺮ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ آوردن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﭼﻪ ﺳﻮدي ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪20‬ـ اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﺳﻮاﻻﺗﻲ از اﻳﺸﺎن ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪------------------------------------------------------------------------ --‬‬‫‪21‬ـ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ در ﭘﺎﺳﺦ ﺳﻮاﻻت اﻳﺸﺎن ﭼﻪ ادﻋﺎﻳﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درﺑﺎره ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻣ‪‬ﺎ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ روﺣﻲ ﻟﻪ اﻟﻔﺪاء در ﺳﻦ ﺟﻮاﻧﻲ ﻳﻌﻨﻲ ‪ 25‬ﺳﺎل از ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎرك ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﻗﻴﺎم ﺑﺮ اﻣﺮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻓﺮﻳﺪ ﺑﺮ اﻣﺮي ﻗﻴﺎم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﺘﻮان‪ .‬زﻳﺮا اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻌﺼ‪‬ﺐ دﻳﻨﻲ ﻣﺸﻬﻮر آﻓﺎﻗﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ذات ﻣﺤﺘﺮم ﺑﻪ ﻗﻮ‪‬ﺗﻲ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮد ﻛﻪ زﻟﺰﻟﻪ ﺑﺮ ارﻛﺎن ﺷﺮاﻳﻊ و‬ ‫آداب و اﺣﻮال و اﺧﻼق و رﺳﻮم اﻳﺮان اﻧﺪاﺧﺖ و ﺗﻤﻬﻴﺪ ﺷﺮﻳﻌﺖ و دﻳﻦ و آﺋﻴﻦ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫وﺟﻮد اﻳﻨﻜﻪ ارﻛﺎن دوﻟﺖ و ﻋﻤﻮم ﻣﻠﺖ و روﺳﺎء دﻳﻦ ﻛﻞّ ﺑﺮ ﻣﺤﻮﻳ‪‬ﺖ و اﻋﺪام او ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮد‪،‬‬ ‫ﻣﻨﻔﺮداً ﻗﻴﺎم ﻓﺮﻣﻮد و اﻳﺮان را ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ آورد‪.‬‬ ‫ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر از ﻋﻠﻤﺎ و روﺳﺎ و اﻫﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﻛﻤﺎل ﻣﺴﺮّت و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﺟﺎن در راﻫﺶ دادﻧﺪ و‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺎدت ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻣﻠّﺖ و ﻋﻠﻤﺎي دﻳﻦ و روﺳﺎي ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺳﺮاﺟﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻗﻤﺮش ﻃﺎﻟﻊ ﺷﺪ و ﻧﺠﻤﺶ ﺑﺎزغ ﮔﺸﺖ و‬ ‫اﺳﺎﺳﺶ ﻣﺘﻴﻦ ﺷﺪ و ﻣﻄﻠﻌﺶ ﻧﻮر ﻣﺒﻴﻦ ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺟﻢ ﻏﻔﻴﺮي را ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴ‪‬ﺖ اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ ﭘﺮورش داد و‬ ‫‪36‬‬

‫در اﻓﻜﺎر و اﺧﻼق و اﻃﻮار و اﻣﻮال اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﺠﻴﺐ ﻧﻤﻮد و ﺟﻤﻴﻊ ﺗﺎﺑﻌﻴﻦ را ﺑﻪ ﻇﻬﻮر‬ ‫ﺷﻤﺲ ﺑﻬﺎء ﺑﺸﺎرت داد و آﻧﺎن را ﻣﺴﺘﻌﺪ اﻳﻤﺎن و اﻳﻘﺎن ﻛﺮد‪.‬‬ ‫ﻇﻬﻮر ﭼﻨﻴﻦ آﺛﺎر ﻋﺠﻴﺒﻪ و ﻣﺸﺮوﻋﺎت ﻋﻈﻴﻤﻪ و ﺗﺄﺛﻴﺮ در ﻋﻘﻮل و اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻴﻪ و وﺿﻊ‬ ‫اﺳﺎس ﺗﺮﻗّﻲ و ﺗﻤﻬﻴﺪ ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻧﺠﺎح و ﻓﻼح از ﺟﻮاﻧﻲ ﺗﺎﺟﺮ‪ ،‬اﻋﻈﻢ دﻟﻴﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﺷﺨﺺ ﻣﺮﺑﻲ ﻛﻠﻲ ﺑﻮده‪ .‬ﺷﺨﺺ ﻣﻨﺼﻒ اﺑﺪاً ﺗﻮﻗّﻒ در ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬

‫)‪(18‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻧﻄﻖ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ درﺑﺎره ﻇﻬﻮردﻳﺎﻧﺖ ﺑﺎﺑﻲ ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء وﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮدﻳﺪ ﺗﻬﻴﻪ و اﻳﺮادﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬ ‫درﺳﺎل ‪ ،1850‬ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﺟﺪﻳﺪ اﻳﺮان ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن آﺷﺎﻣﻲ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻗﺒﻠﻲ ﺑﻮد دﺳﺘﻮر اﻋﺪام ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را‬ ‫ﺻﺎدر ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﺠﺪداً ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را از ﭼﻬﺮﻳﻖ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﺰ آوردﻧﺪ و در آﻧﺠﺎ در ﺣﺠﺮه اي ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺳﺮﺑﺎزﺧﺎﻧﻪ اي‬ ‫ﻛﻪ ﻣﺤﻞّ ﺷﻬﺎدت اﻳﺸﺎن ﮔﺮدﻳﺪ ﻣﺤﺒﻮس ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ ﻃﺮف ﺣﺠﺮه ﻣﺤﻞّ ﺣﺒﺲ ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ ﺟﻮاﻧﻲ دوان دوان ﺧﻮد را از ﻻﺑﻪ ﻻي‬ ‫ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﺪوم ﻣﺒﺎرك اﻧﺪاﺧﺖ و از ﺣﻀﺮت ﺑﺎب رﺟﺎ و اﻟﺘﻤﺎس ﻧﻤﻮدﻛﻪ‪ :‬ﻣﺮا از ﺧﻮد‬ ‫ﺟﺪا ﻧﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪ .‬و اﺟﺎزه دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺒﺎرك ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ‬ ‫ﻫﺴﺘﻲ ﺗﺎ ﻓﺮدا ﭼﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ر ﺷﻮد« )‪ (19‬آن ﺟﻮان را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻓﻮراً دﺳﺘﮕﻴﺮ و در ﻫﻤﺎن ﺣﺠﺮه اي‬ ‫ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ و ﻛﺎﺗﺐ اﻳﺸﺎن ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﺒﺲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻮان ﺑﻪ ﻧﺎم اﻧﻴﺲ ﻣﺸﻬﻮر ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ از ﺧﻮد آن ﺣﻀﺮت درﺑﺎره اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺷﻨﻴﺪ‬ ‫و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻳﻖ رود‪ .‬ﺷﻌﻠﻪ ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻲ ﭼﻨﺎن در ﻗﻠﺐ اﻧﻴﺲ ﻣﺸﺘﻌﻞ و ﻓﺮوزان‬ ‫ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ آرزوﻳﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺪن در راه اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧﺎﭘﺪري او را از رﻓﺘﺎر ﻏﺮﻳﺐ ﭘﺴﺮ در اﺿﻄﺮاب ﺑﻮد ﻟﺬا او‬ ‫را درﻣﻨﺰل ﻣﺤﺒﻮس و ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺮار داد‪ .‬ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺎ را ﺑﻪ راز و ﻧﻴﺎز و دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺳﭙﺮي‬ ‫ﻧﻤﻮد و ﻫﻤﻮاره از درﮔﺎه ﺧﺪا ﻣﺴﺌﻠﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ او را اﺟﺎزت ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮدد‪ .‬ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫روزي در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻏﺮق در ﺗﻼوت ادﻋﻴﻪ و راز و ﻧﻴﺎز ﺑﻮد روﻳﺎي ﻓﻮق اﻟﻌﺎده اي ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ را در‬ ‫ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ زﻳﺎرت ﻧﻤﻮده ﻛﻪ اﻳﺴﺘﺎده اﻧﺪ و او را ﺻﺪا ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬اﻧﻴﺲ ﺧﻮد را ﺑﺮ اَﻗﺪام ﻣﺒﺎرك اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎش ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻮﻋﻮد ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ‪ .‬در ﻫﻤﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫ﻣﺮدم ﺷﻬﺮ ﻣﺮا ﻣﺼﻠﻮب ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﻫﺪف ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎي اﻋﺪاء ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﺟﺰ ﺗﻮ ﻛﺴﻲ را در اﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺖ‬ ‫ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺷﺮﻳﻚ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﮋده ﺑﺎد ﻛﻪ ﺗﻮ آن روز ﺑﺎ ﻣﻦ ﺟﺎم ﺷﻬﺎدت ﺧﻮاﻫﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪ و ا‪‬نﱠ ﻫﺬا و‪‬ﻋ‪‬ﺪ‪‬‬ ‫ﻏَﻴﺮﻣﻜﺬوب‪ (20)«.‬ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ ﺑﻌﺪ از آن واﻗﻌﻪ ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﻴﺪن ﻳﻮم ﻣﻮﻋﻮد ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ وﺻﺎل‬ ‫ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد رﺳﺪ‪ .‬او ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ آرزوي ﻗﻠﺒﻲ ﺧﻮد ﻧﺎﺋﻞ ﮔﺮدﻳﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪37‬‬

‫در آن ﺷﺐ ﺳﺮوري در ﻃﻠﻌﺖ اﻋﻠﻲ ﺑﻮد‪ .‬در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻬﺠﺖ و ﺑﺸﺎﺷﺖ ﺑﺎ اﻧﻴﺲ و ﺳﻪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از ﭘﻴﺮوان‬ ‫ﻣﺨﻠﺺ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﺎت ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﺷﻜّﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻓﺮدا ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺘﻞ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ از دﺳﺖ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ و ﮔﻮاراﺗﺮ‪ .‬ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎﻫﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰد و ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﻦ ﺧﺎﺗﻤﻪ‬ ‫دﻫﺪ‪ «.‬ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﭼﻨﺎن ذات ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ ﺧﺎﺗﻤﻪ دﻫﺪ ﻫﻤﮕﻲ ﺳﺎﻛﺖ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪه و اﺷﻚ از ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﺟﺎري ﺷﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﻋﺮض ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻨﺪ اواﻣﺮ ﻣﺒﺎرك را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻮان ﻛﻪ ﻗﻴﺎم ﺑﻪ اﺟﺎﺑﺖ اراده ﻣﻦ ﻧﻤﻮده‬ ‫ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﻦ او را اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻤﻮدم ﺗﺎ در وﺻﻮل ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺎج اﻓﺘﺨﺎر ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﻬﻴﻢ ﮔﺮدد«‬

‫)‪(21‬‬

‫ﺻﺒﺞ زود روز ﺑﻌﺪ‪ 9 ،‬ﺟﻮﻻي ‪)1850‬ﻣﻄﺎﺑﻖ‪ 28‬ﺷﻌﺒﺎن ‪ 1266‬ﻫﺠﺮي ﻗﻤﺮي( ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺐ ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺄﻣﻮري آﻣﺪ و ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ اﻳﺸﺎن را ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻃﻠﻌﺖ اﻋﻠﻲ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﺗﺎ ﻣﻦ اﻳﻦ‬ ‫ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ را ﻛﻪ ﺑﺎ او ﻣﻲ داﺷﺘﻢ ﺗﻤﺎم ﻧﻜﻨﻢ اﮔﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﻴﺮ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﻮﻳﻲ از ﺳﺮ ﻣﻦ‬ ‫ﻛﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪«.‬‬

‫)‪(22‬‬

‫ﻣﺄﻣﻮر اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﺑﻴﺎن ﻣﺒﺎرك را درك ﻧﻨﻤﻮد وﺟﻮاﺑﻲ ﻧﺪاد‪ .‬ﭘﺲ اﻣﺮ ﻧﻤﻮد ﻛﺎﺗﺐ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ رواﻧﻪ‬

‫ﮔﺮدد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را از آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎزل ﻣﺤﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺑﺰرگ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﺮده و آﻧﻬﺎ ﺑﺪون ﺗﺮدﻳﺪ ﺣﻜﻢ ﻗﺘﻞ آن ﺣﻀﺮت‬ ‫را اﻣﻀﺎء ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﻫﻤﺎن ﺻﺒﺢ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﻪ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺳﺮﺑﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻛﻪ ﺣﺪود ده ﻫﺰار ﻧﻔﺮ در آﻧﺠﺎ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺷﺪه ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪ‬ ‫اﻋﺪام ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺳﺎﻣﺨﺎن ارﻣﻨﻲ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻓﻮج ﺳﺮﺑﺎزان ﺳﭙﺮده ﺗﺎ ﺣﻜﻢ اﻋﺪام‬ ‫را ﻣﺠﺮي ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺳﺎﻣﺨﺎن ﭼﻨﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ رﻓﺘﺎر ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ رﻋﺐ اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﻗﻠﺒﺶ وارد و‬ ‫درﻛﻤﺎل ادب ﺧﺪﻣﺖ اﻳﺸﺎن ﻋﺮض ﻧﻤﻮدﻛﻪ‪ :‬ﻣﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻫﺴﺘﻢ و ﻋﺪاوﺗﻲ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارم‪ .‬ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻛﻪ اﮔﺮ ﺣﻘﻲ‬ ‫در ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺖ ﻛﺎري ﺑﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ داﺧﻞ در ﺧﻮن ﺷﻤﺎ ﻧﺸﻮم ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﺗﻮ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻣﺄﻣﻮري‬ ‫ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎش‪ .‬اﮔﺮ ﻧﻴ‪‬ﺖ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﺺ اﺳﺖ ﺣﻖ ﺗﻮ را از اﻳﻦ ورﻃﻪ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاﻫﺪ داد‪«.‬‬

‫)‪(23‬‬

‫ﺳﺎﻣﺨﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزان ﺧﻮد دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﻣﻴﺨﻬﺎي آﻫﻨﻲ ﺑﺮ دﻳﻮار ﻛﻮﺑﻴﺪﻧﺪ و دور ﻳﺴﻤﺎن ﺑﻪ آن ﻣﻴﺦ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﻳﻜﻲ ﻃﻠﻌﺖ اﻋﻠﻲ را و ﺑﺎ دﻳﮕﺮي ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ را ﺑﻴﺎوﻳﺰﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺳﺮﺑﺎزان در ﺳﻪ ﺻﻒ اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و در ﻫﺮ ﺻﻒ ‪250‬‬ ‫ﻧﻔﺮ و ﻫﺮ ﺳﻪ ﺻﻒ ﻳﻜﻲ ﺑﻌﺪ از دﻳﮕﺮي ﺷﻠﻴﻚ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ دود ‪ 750‬ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺷﻠﻴﻚ ﺷﺪه ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ‬ ‫ﺻﺤﻨﻪ اي را دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎور ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ را دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺴﺘﺎده و اﺻﻼ اﺛﺮي از ﺟﺮاﺣﺖ‬ ‫در ﺑﺪﻧﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ و ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻏﺎﺋﺐ و از ﻧﻈﺮ ﭘﻨﻬﺎن دﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎ را ﭘﺎره ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻋﺎﻗﺒﺖ اﻳﺸﺎن را در ﺣﺠﺮه اي ﻛﻪ ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﺎﻟﺲ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺐ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻧﺎﺗﻤﺎم‬ ‫ﺧﻮد راﺑﻴﺎن ﻣﻲ دارﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﻧﻤﻮدم‪ .‬ﺣﺎل ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻴﺪ رﺳﻴﺪ«‬

‫)‪(24‬‬

‫ﺳﺎﻣﺨﺎن از دﻳﺪن اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺘﺤﻴ‪‬ﺮ و اﺟﺎزه ﻧﺪاد ﺳﺮﺑﺎزان او ﻣﺠﺪداً ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ و از‬ ‫ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ‪ .‬ﻟﺬا ﻓﻮج دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي اداﻣﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر آورده ﺷﺪ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ را در‬ ‫‪38‬‬

‫ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻴﺎوﻳﺨﺘﻨﺪ و ﺳﺮﺑﺎزان ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻤﻮدﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﺎرﺗﻴﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺪف ﺧﻮرده و ﺑﺪن ﻣﻄﻬ‪‬ﺮﺣﻀﺮت ﺑﺎب و اﻧﻴﺲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻠﺼـﻖ ﻧﻤﻮد و ﻓﻘﻂ ﺻـﻮرت آن دو آﺳﻴﺒﻲ ﻧﺪﻳﺪ‪ .‬در ﺣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﺎر دوم ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﺷﻠﻴﻚ آﻣﺎده‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ رو ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ آﺧﺮﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را ﺑﻴﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»اي ﻣﺮدم اﮔﺮ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻴﺪ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ ﺟـﻮان ﻛـﻪ اَﺟ‪‬ﻞ از ﺷﻤﺎﺳﺖ در اﻳﻦ ﺳﺒﻴﻞ ﻗﺮﺑﺎن‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪﻳﺪ روزي ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ‪ ،‬وﻟﻜﻦ در آن روز ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاﻫﻢ‬ ‫ﺑﻮد‪«.‬‬

‫)‪(25‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ در ﭼﻪ ﺷﻬﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪2‬ـ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ دﺳﺘﻮر ﻗﺘﻞ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را داد؟‬ ‫‪ 3‬ـ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﺧﻮد ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻴﻬﺪ ﺷﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------- ------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------- ----‬‬‫‪ 4‬ـ ﭼﺮا ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ را اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺣﻀﺮﺗﺸﺎن در وﺻﻮل ﺑﻪ ﺗﺎج اﻓﺘﺨﺎر ﺷﻬﺎدت‬ ‫ﺳﻬﻴﻢ ﮔﺮدد؟ ‪---------------------------------------------------------------- --‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 5‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ در ﺻﺒﺢ روز اﻋﺪام ﻣﺄﻣﻮر ﺻﺤﺒﺘﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب وﻛﺎﺗﺐ ﻣﺒﺎرك را ﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ‬ ‫او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‪» :‬ﺗﺎ ﻣﻦ ‪ --------‬را ﻛﻪ ﺑﺎ ‪ --------‬ﺗﻤﺎم ﻧﻜﻨﻢ اﮔﺮ ‪ --------‬ﺑﺎ ﺗﻴﺮ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ‪ ----------------‬ﻛﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪ 6‬ـ ﻧﺎم ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻓﻮﺟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اودﺳﺘﻮرداده ﺷﺪ ﺣﻜﻢ اﻋﺪام ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را اﺟﺮاء ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪ 7‬ـ ﺳﺎﻣﺨﺎن ازﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ درﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪8‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺨﺎن ﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪9‬ـ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﺑﺎز ﺑﻪ ﺳﻮي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب و ﺟﻨﺎب اﻧﻴﺲ ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪39‬‬

‫‪10‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دود ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﻓﺮو ﻧﺸﺴﺖ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﻣﺘﺤﻴ‪‬ﺮ ﭼﻪ دﻳﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪11‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ اﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪12‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ را ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺣﻀﺮﺗﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻣﻦ ‪ --------‬ﺧﻮد را ‪ --------‬ﺣﺎل ﻫﺮ ﭼﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻜﻨﻴﺪ ﻛﻪ ‪. ----------------‬‬ ‫‪13‬ـ در ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ ذﻳﻞ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از اﻋﺪام ﺑﻪ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﻧﺎﻇﺮ ﺧﻄﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 14‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ؟‬ ‫‪15‬ـ در ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ؟‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﻢ‪:‬‬ ‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻮادث ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻓﻜﺮ و ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﻨﺪد‪ ،‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد در ﻧﻘﺸﻪ زﻳﺮ‬ ‫ﺧﻂ ﺳﻴﺮ وﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻂ ﺳﻴﺮ را ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ ﺣﻮادث و وﻗﺎﻳﻊ ﻫﺮ ﻣﺤﻞ‬ ‫را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورﻳﺪ و در اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ آن ﺗﻔﻜّﺮ و ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪40‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دﻫﻢ‪:‬‬ ‫در اﻳﻦ درﺳﻬﺎ وﻗﺎﻳﻊ ﺣﻴﺎت ﻳﻜﻲ از دو ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮراﻟﻬﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻳﻮم را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮدﻳﺪ ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﺎب در دوران ﺣﻴﺎت ﻛﻮﺗﺎه ﺧﻮد اﻧﻘﻼﺑﻲ روﺣﺎﻧﻲ در اﻳﺮان ﺑﻪ وﺟﻮد آوردﻧﺪ‪ .‬ﻫﺰاران ﻫﺰار ﻧﻔﻮس ﭘﺎك و ﻃﻴﺐ ﭘﻴﺎم‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﻮده وﺧﻮد را ﺑﺮاي آﻣﺪن ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮراﻟﻬﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ او را »ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮه اﷲ« ﺧﻄﺎب‬ ‫ﻓﺮﻣﻮده آﻣﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻳﻜﻲ از ﻣﻈﺎﻫﺮ اﻟﻬﻴﻪ ﺑﺮ روي ارض ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺟﻤﻴﻊ‬ ‫ﻗﻮاي ﻇﻠﻢ و ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ او ﻗﻴﺎم ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺳﻌﻲ در ﺧﺎﻣﻮش ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺮاج اﻣﺮش ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ دﺳﺖ رﻫﺒﺮان ﺟﺎﻫﻞ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ از ﭘﻴﺮواﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬ﺣﻴﺎت‬ ‫ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن او‪‬ﻟﻴﻪ ﻛﻪ ﺷﺠﺮه ﻇﻬﻮر ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﺎ ﺧﻮن ﺧﻮﻳﺶ آﺑﻴﺎري ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﻤﺎ در ﺳﺎﻟﻬﺎي آﻳﻨﺪه‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﮕﻔﺖ آور ﺳﺎﻟﻬﺎي ﻧﺨﺴﺖ دور ﺑﻬﺎﻳﻲ را ﻓﺮا ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺣﻴﺎت ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎﻳﻲ ﭼﻮن‬ ‫ﻣﻼّﺣﺴﻴﻦ‪ ،‬ﻗﺪ‪‬وس‪ ،‬ﻃﺎﻫﺮه و وﺣﻴﺪ در ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮاﺣﻞ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻈﻴﻤﻲ از اﻟﻬﺎم و ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﺷﻬﺎﻣﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎل اﻳﻦ دوره را ﺑﺎ ﺗﻔﻜّﺮ در اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻴﻢ ﻛﻪ‪ :‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﻓﺎﺻﻠﻪ اي ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﻛﻮﺗﺎه ﺣﻴﺎت ﻫﺰاران ﻧﻔﻮس ﭼﻨﺎن ﺗﻘﻠﻴﺐ ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬و از ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ ﻏﺮق در اوﻫﺎم و ﺧﺮاﻓﺎت و اﺳﻴﺮ در دﺳﺖ رﻫﺒﺮان‬ ‫ﻓﺎﺳﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﻧﻔﻮس ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ اي ﺑﭙﺎ ﺧﻴﺰﻧﺪ و اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﻋﻤﺎل ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ از ﺧﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ؟ ﻛﻠﻴﺪ و رﻣﺰ اﻳﻦ ﺳﻮال در‬ ‫ﺷﺨﺺ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﺑﺎب ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻓﻘﺮات ﻧﺼﻮص ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪،‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء و ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰ اﻣﺮاﷲ درﺑﺎره آن وﺟﻮد ﻣﻘﺪ‪‬س را ﻣﻮرد ﺗﻌﻤﻖ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار دﻫﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء در اﻟﻮاح ﻣﺒﺎرﻛﻪ وﺻﺎﻳﺎ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫» اﺳﺎس ﻋﻘﺎﻳﺪ اﻫﻞ ﺑﻬﺎء روﺣﻲ ﻟَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻔﺪا ﺣﻀﺮت رب‪ ‬اﻋﻠﻲ‪ ،‬ﻣﻈﻬﺮ وﺣﺪاﻧﻴ‪‬ﺖ و ﻓﺮداﻧﻴ‪‬ﺖ‬ ‫اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ و ﻣﺒﺸﱢﺮ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺣﻀﺮت ﺟﻤﺎل اﺑﻬﻲ ر‪‬وﺣﻲ ﻻﺣﺒ‪‬ﺎﺋﻪ اﻟﺜّﺎﺑﺘﻴﻦ ﻓﺪاء‪ ،‬ﻣﻈﻬﺮﻛﻠﻴ‪‬ﻪ اﻟﻬﻴ‪‬ﻪ و‬ ‫ﻣﻄﻠﻊ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ رﺑﺎﻧﻴ‪‬ﻪ و ﻣﺎدون ﻛُﻞﱞ ﻋ‪‬ﺒﺎد‪ ‬ﻟَﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﻞﱞ ﺑِﺎَﻣﺮِه ﻳ‪‬ﻌﻤ‪‬ﻠُﻮنَ‪«...‬‬ ‫»ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮادﻫﻤﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن اوﻳﻨﺪ وﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻣﺮاوﻋﺎﻣﻞ اﻧﺪ«‬

‫)‪(26‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫در ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ اﻳﻦ ﻓﻘﺮه را از ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰ اﻣﺮاﷲ زﻳﺎرت ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ‪:‬‬ ‫»ﺣﻀﺮت ﺑﺎب درآﺛﺎرﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺟ‪‬ﻞﱠ اﺳ‪‬ﻤ‪‬ﻪ‪ ‬اﻻﻋ‪‬ﻈَﻢ‪ ‬ﺑﻪ »ﺟﻮﻫﺮاﻟﺠﻮاﻫﺮ« و »ﺑﺤﺮاﻟﺒﺤﻮر«‬ ‫و »اَﻟﻨﱡﻘﻄَﻪ‪ ‬اﻻوﻟَﻲ اﻟﱠﺘﻲ ﺗَﺪ‪‬ور‪ ‬ﺣ‪‬ﻮﻟَﻬﺎ اَرواح‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻴﻦَ واﻟﻤﺮُﺳﻠﻴﻦَ« و »اﻟﺤ‪‬ﻤﺪ‪‬ﻟ‪‬ﻠّﻪ‪ ‬اﻟّﺬي اَﻇﻬ‪‬ﺮَ اﻟﻨﱡﻘﻄَﻪ‪‬‬ ‫و‪ ‬ﻓُﺼ‪‬ﻞَ ﻣ‪‬ﻨﻬﺎ ﻋ‪‬ﻠﻢ‪ ‬ﻣﺎ ﻛﺎنَ و‪ ‬ﻣﺎﻳ‪‬ﻜُﻮنُ« ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮔﺮدﻳﺪه و در رﻓﻌﺖ و ﻋﻈﻤﺖ ﺷﺎن ﺣﻀﺮﺗﺶ‬ ‫اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻋﻠﻴﺎ از ﻣﺨﺰن ﻗﻠﻢ اﻋﻠﻲ ﻧﺎزل »ﻗﺪرش اﻋﻈﻢ از ﻛﻞ اﻧﺒﻴﺎء و اﻣﺮش اﻋﻠﻲ و ارﻓﻊ از‬ ‫ﻋﺮﻓﺎن و ادراك ﻛﻞ اوﻟﻴﺎ اﺳﺖ‪ «.‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء روح‪ ‬اﻟﻮ‪‬ﺟ‪‬ﻮد‪ ‬ﻟ‪‬ﻌ‪‬ﻨﺎﻳﺎﺗ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟْﻔ‪‬ﺪا آن وﺟﻮد‬ ‫ﻣﻘﺪ‪‬س را »ﺻﺒﺢ ﺣﻘﻴﻘﺖ« و »ﻣﺒﺸّﺮ ﻧﻴ‪‬ﺮ اﻋﻈﻢ اﺑﻬﻲ« ﻛﻪ ﺑﻪ ﻇﻬﻮرش »ﻛﻮر ﻧﺒ‪‬ﻮت« اﺗﻤﺎم و‬ ‫»ﻛﻮر ﺗﺤﻘّﻖ و اﻛﻤﺎل« آﻏﺎز ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ ﺧﻮاﻧﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻔﺲ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ ﭘﻴﺎم ﺧﻮﻳﺶ را‬ ‫اﻋﻼم و ﻣﺄﻣﻮرﻳ‪‬ﺖ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﻓﺮﻣﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻴﺎم ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻇﻠﻤﺎت ﺣﺎﻟﻜﻪ ﻛﻪ ﺻﻘﻊ ﺟﻠﻴﻞ‬ ‫‪41‬‬

‫اﻳﺮان را اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد ﻣﻨﻘﺸﻊ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﻪ ﻃﻠﻮع ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﻪ اﻧﻮارش ﻋﺎﻟﻢ وﺟﻮد‬ ‫را ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻪ اﺣﺎﻃﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد ﺑﺸﺎرت داده ﺷﺪه‪«.‬‬

‫)‪(27‬‬

‫»و ﻧﻘﻄﻪ آﻏﺎزﻳﻦ ﻛﻪ ارواح ﻧﺒﻴﻴﻦ و ﻣﺮﺳﻠﻴﻦ ﺣﻮل او ﻃﺎﺋﻒ اﻧﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»و ﺣﻤﺪ ﺧﺪاﻳﻲ را ﺳﺰاﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﻄﻪ او‪‬ﻟﻴﻪ را ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮد و ﻋﻠﻢ ﻣﺎﻛﺎن و ﻣﺎﻳﻜﻮن ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ‬ ‫از او ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮاﻋﻈﻢ ﺑﺪﻳﻊ را از ﻇﻬﻮ رﻗﺒﻠﻢ ﺟﺪا ﻧﻤﻮد رﻣﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ اﺣﺪي‬ ‫ﭘﻲ ﺑﻪ آن ﻧﺒﺮد و ﺳﺮّي ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻪ ﻛُﻨﻪ آن راه ﻧﻴﺎﺑﺪ‪«.‬‬

‫)‪) (28‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺣﻀﺮت وﻟﻲ اﻣﺮاﷲ درﺑﺎره ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫» ﺧﺼﺎﺋﻞ ﺣﻀﺮﺗﺶ ازﺣﻴﺚ ﺟﻤﺎل و اﺻﺎﻟﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎدر‪ ،‬و ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻟﻄﻴﻒ‬ ‫وﻟﻲ ﻣﺤﻜﻢ و ﺑﺎﻧﻔﻮذ‪ ،‬و ﺟﺬاﺑﻴ‪‬ﺖ ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺣﻜﻤﺖ و دراﻳﺘﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮد ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ا زاﻇﻬﺎراﻣﺮ از ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺒﻮب در اﻳﺮان ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺟﻤﻴﻊ‬ ‫ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﺣﻀﺮت ﺗﻤﺎس ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻣﺠﺬوب و ﻣﻨﻘﻠﺐ ﻣﻲ ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر‬ ‫زﻧﺪاﻧﺒﺎﻧﺎن را ﻛﻪ در ﻇﻞّ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺧﻮﻳﺶ درآورده و ﻳﺎ ﻧﻔﻮس ﺑﺪﺧﻮاه را ﻛﻪ دوﺳﺖ و‬ ‫ﻣﺤﺐ‪ ‬ﺧﻮد ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪«.‬‬

‫)‪) (29‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ اﺳﺖ‪ ،‬زﻳﺮا ﻛﻪ ﻓﺠﺮ ﺑﺸﺎرت ﻃﻠﻮع آﻓﺘﺎب ﻣﻲ دﻫﺪ و‬ ‫ﻓﺠﺮ ﻇﻬﻮر ﺑﺎب وﻋﺪه ﻃﻠﻮع ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ داد ﻛﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ را اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬

‫)‪) (30‬ﺗﺮﺟﻤﻪ (‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎزدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در دوران ﺣﻴﺎت ﻛﻮﺗﺎه ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ ﻛﺘﺐ و اﻟﻮاح ﺑﺴﻴﺎري ﻧﺎزل‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك را ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪه اﻳﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد دو ﻓﻘﺮه از ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي آن ﺣﻀﺮت و‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺑﻴﺎﻧﺎت اﻳﺸﺎن ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬را از ﺑﺮﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫»ﻫ‪‬ﻞ ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻔَﺮّجِ ﻏَﻴﺮُاﷲِ ﻗُﻞ ﺳ‪‬ﺒﺤﺎنَ اﷲِ ﻫ‪‬ﻮاﷲ ﻛُﻞﱡ ﻋ‪‬ﺒﺎد‪‬ﻟَﻪ و‪‬ﻛُﻞﱡ ﺑِﺎﻣﺮِه ﻗﺎﺋ‪‬ﻤﻮن‪«.‬‬

‫)‪(31‬‬

‫»آﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﮔﺸﺎﻳﺶ دﻫﻨﺪه اي ﺟﺰ ﺧﺪا ﻫﺴﺖ؟ ﺑﮕﻮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ و ﻣﺒﺮاﺳﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر‪ ،‬اوﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪا ﻫﻤﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن اوﻳﻨﺪ و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ او ﻗﺎﺋﻢ اﻧﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»ﻗُﻞِ اﷲُ ﻳ‪‬ﻜﻔﻲ ﻛُﻞﱠ ﺷَﻲ ﻋ‪‬ﻦ ﻛُﻞِ ﺷَﻲء‪ ‬و‪‬ﻻ ﻳ‪‬ﻜﻔﻲ ﻋ‪‬ﻦِ اﷲِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺷَﻲء‪ ‬ﻻ ﻓ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪ ‬و‪ ‬ﻻ‬ ‫ﻓ‪‬ﻰ اﻻَرضِ و‪ ‬ﻻ ﻣﺎ ﺑ‪‬ﻴﻨَﻬ‪‬ﻤﺎ ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻛﺎنَ ﻋ‪‬ﻼّﻣﺎً ﻛﺎﻓﻴﺎً ﻗَﺪﻳﺮاً‪«.‬‬

‫)‪(32‬‬

‫»ﺑﮕﻮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را از ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﻣﻲ ﺳﺎزد وﻟﻲ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ در آﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ و‬ ‫ﻣﺎﺑﻴﻦ آن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از ﺧﺪا ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﺳﺎزد«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪42‬‬

‫»اي ﻳﺎران ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ! ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ اﻳ‪‬ﺎم ﺣﺎﻣﻞ ﭘﻴﺎم اﻟﻬﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮاي ﻣﺨﺰن‬ ‫اﺳﺮار ﺧﻮﻳﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮده ﺗﺎ اﻣﺮاﻟﻬﻲ را اﺑﻼغ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺻﺪق ﮔﻔﺘﺎر و رﻓﺘﺎر ﺧﻮد‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻗﻮ‪‬ت و ﻧﻮراﻧﻴ‪‬ﺖ رﺑﺎﻧﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﻋﻀﺎي ﺟﺴﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ارﺗﻔﺎع ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺷﻬﺎدت دﻫﻨﺪ و ﺑﻪ ﻃﻬﺎرت ﺣﻴﺎت و ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻘﺼﻮد ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻃﻖ ﮔﺮدد‪ .‬زﻳﺮا اﻳﻦ روز ﻫﻤﺎن‬ ‫روز اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺠﻴﺪ در ﻗﺮآن )‪ (66:36‬ﻓﺮﻣﻮده »اَﻟﻴﻮم‪ ‬ﻧَﺨﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ اَﻓﻮاﻫ‪‬ﻬِﻢ و‪ ‬ﺗُﻜَﻠ‪ّ‬ﻤ‪‬ﻨﺎ‬ ‫اَﻳﺪﻳﻬِﻢ و‪ ‬ﺗَﺸﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اَرﺟ‪‬ﻠُﻬ‪‬ﻢ ﺑِﻤﺎ ﻛﺎﻧُﻮا ﻳ‪‬ﻌﻤ‪‬ﻠﻮ َن‪»«.‬اﻣﺮوز ﺑﺮ دﻫﺎن آﻧﻬﺎ ﻣ‪‬ﻬﺮ ﻣﻲ زﻧﻴﻢ‪ .‬دﺳﺖ و‬ ‫ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎن ﮔﻮاه اﻋﻤﺎل آﻧﻬﺎﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻜﻠﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ را‬

‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد آورﻳﺪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ آﻧﺎن را ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺑﻪ‬ ‫اﻃﺮاف ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺗﺸﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ در ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﺮﻓﺮاز ﻛﻮه ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮدم از ﻧﻮراﻧﻴ‪‬ﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺘﺪي ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻬﺎرت ذات و ﺣﺴﻦ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻃﻮري ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺣﺴﻦ ﮔﻔﺘﺎر و رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮي ﭘﺪر‬ ‫آﺳﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻓﻴﺾ ﺟﺎوداﻧﻲ و ﺳﺮ ﭼﺸﻤﻪ ﻓﻀﻞ اﺑﺪي اﺳﺖ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻛﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان آن ﭘﺪر روﺣﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﺻﻔﺎت اﻟﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻣﺮدم ﻧﻮراﻟﻬﻲ را در ﺷﻤﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻚ زﻣﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ اﮔﺮ ﻧﻤﻚ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ‬ ‫ﭼﻴﺰ اﺻﻼح ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﻧﻘﻄﺎع ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ درﺟﻪ اي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻫﺮ ﺷﻬﺮي ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ داﺧﻞ ﺷﻮﻳﺪ از ﻣﺮدم‬ ‫آن ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ اﺟﺰ و ﻣﺰدي ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﻏﺬا و ﻃﻌﺎم ﻃﻠﺐ ﻧﻜﻨﻴﺪ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ‬ ‫ﻛﻪ از آن ﺷﻬﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺧﺎرج ﺷﻮﻳﺪ ﮔَﺮد ﻛﻔﺸﻬﺎي ﺧﻮد را ﻫﻢ ﺑﺘﻜﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻨﻘﻄﻊ‬ ‫و ﻃﺎﻫﺮ وارد آن ﺷﻬﺮ ﺷﺪﻳﺪ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﺧﺎرج ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬زﻳﺮا ﭘﺪر آﺳﻤﺎﻧﻲ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‬ ‫و ﺷﻤﺎ را ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او وﻓﺎدار ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻳﻘﻴﻦ‬ ‫ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎي ﻋﺎﻟﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻣﻘﺎم ﺷﻤﺎ را از ﻣﻘﺎم ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن و‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫اي ﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ،‬اي ﻣﺆﻣﻨـﻴﻦ ﻣﻦ‪ ،‬ﻳﻘـﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛـﻪ ﻋﻈـﻤﺖ اﻣـﺮوز ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ اﻳ‪‬ﺎم ﺳﺎﺑﻖ‬ ‫ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎس ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ اﻧﻮار ﺻﺒﺢ ﻇﻬﻮر را ﻣﺸﺎﻫﺪه‬ ‫ﻛﺮدﻳﺪ و ﺑﻪ اﺳﺮار اﻣﺮش آﮔﺎه ﺷﺪﻳﺪ‪ .‬ﻛﻤﺮ ﻫﻤ‪‬ﺖ ﻣﺤﻜﻢ ﻛﻨﻴﺪ و اﻳﻦ آﻳﻪ ﻗﺮآن )‪(24:89‬را ﺑﻪ‬ ‫ﻳﺎدآورﻳﺪ ﻛﻪ درﺑﺎره اﻣﺮوز ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪» :‬و‪‬ﺟﺎء‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ‪ ‬و‪‬اﻟﻤ‪‬ﻠَﻚ‪ ‬ﺻ‪‬ﻔّﺎًﺻ‪‬ﻔّﺎً‪»«.‬و ﺧﺪاوﻧﺪ آﻣﺪ و‬ ‫ﻣﻼﺋﻜﻪ ﺻﻒ ﺻﻒ ﺑﺎ او آﻣﺪﻧﺪ«)ﺗﺮﺟﻤﻪ( ﻗﻠﻮب ﺧﻮد را از آﻣﺎل و آرزوﻫﺎي دﻧﻴﻮي ﭘﺎك ﻛﻨﻴﺪ و‬ ‫ﺑﻪ اﺧﻼق اﻟﻬﻲ ﺧﻮد را ﻣﺰﻳﻦ و آراﺳﺘﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﻚ ﺑﻪ ﺣﻘّﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﻛﻠﻤﻪ اﷲ‬ ‫‪43‬‬

‫ﺷﻬﺎدت دﻫﻴﺪ و اﻳﻦ آﻳﻪ ﻗﺮآن )‪ (40:47‬را ﻫﻤﻮاره در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪» :‬ﻓَﺎ‪‬ن‬ ‫ﺗَﻮ‪‬ﻟﱠﻮا ﻳ‪‬ﺴﺘَﺒﺪ‪‬ل ﻗَﻮﻣﺎً ﻏَﻴﺮَﻛُﻢ ﺛُﻢ‪ ‬ﻻﻳ‪‬ﻜُﻮﻧﻮا اَﻣﺜﺎﻟَﻜُﻢ‪»«.‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪا ﭘﺸﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮم‬ ‫دﻳﮕﺮي را ﺑﻪ ﺟﺎي ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ آورد ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪)«.‬ﺗﺮﺟﻤﻪ( ﻣﺒﺎدا اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ ﻃﻮري‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﻣﻠﻜﻮت اﻟﻬﻲ را از ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻲ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ‪ .‬دوران‬ ‫ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻋﺒﺎدات ﻛﺴﺎﻟﺖ آور ﻓﺘﻮرآﻣﻴﺰ ﻣﻨﻘﻀﻲ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺮوز روزي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻗﻠﺐ‬ ‫ﻃﺎﻫﺮ و اﻋﻤﺎل ﺣﺴﻨﻪ و ﺗﻘﻮاي ﺧﺎﻟﺺ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ ﻋﺮش اﻟﻬﻲ ﺻﻌﻮد‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ و در درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺮّب ﺷﻮد و ﻣﻘﺒﻮل اﻓﺘﺪ‪» .‬ا‪‬ﻟَﻴﻪ‪ ‬ﻳ‪‬ﺼﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻜَﻠ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻄ‪‬ﻴِّﺐ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﻤ‪‬ﻞُ‬ ‫اﻟﺼ‪‬ﺎﻟ‪ِ‬ﺢ‪ ‬ﻳ‪‬ﺮﻓَﻌ‪‬ﻪ‪).‬ﻗﺮآن ﻛﺮﻳﻢ ‪»(12:35‬ﻛﻠﻤﻪ ﭘﺎك ﺑﻪ ﺳﻮي او ﺻﻌﻮد ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ آن‬ ‫را ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﺑﺮد‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺷﻤﺎ آن ﻧﻔﻮس ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ در ﻗﺮآن )‪ (5:28‬ﻓﺮﻣﻮده‪»:‬و‪ ‬ﻧُﺮﻳﺪ‪ ‬اَن ﻧَﻤ‪‬ﻦﱠ ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﻟﺬﱠﻳﻦَ‬ ‫اﺳ‪‬ﺘُﻀﻌ‪‬ﻔُﻮا ﻓ‪‬ﻲ اﻻرضِ و ﻧَﺠﻌ‪‬ﻠَﻬ‪‬ﻢ‪ ‬اﻟﻮارﺛﻴﻦَ‪»«.‬اراده ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ زﻣﻴﻦ ﻣﻨﺖ‬ ‫ﮔﺬارﻳﻢ و آﻧﺎن را وارث زﻣﻴﻦ ﮔﺮداﻧﻴﻢ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧـﺪاوﻧـﺪ ﺷـﻤﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻋﺎﻟﻲ دﻋﻮت‬

‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و در ﺻﻮرﺗﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ درﺟﻪ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺑﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم آﻣﺎل و ﻣﻘﺎﺻﺪ دﻧﻴﻮي‬ ‫را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﻣﺼﺪاق اﻳﻦ آﻳﻪ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ در ﻗﺮآن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ)‪» (28:27:21‬ﻋ‪‬ﺒﺎد‪‬‬ ‫ﻣ‪‬ﻜﺮَﻣﻮنَ ﻻﻳ‪‬ﺴﺒِﻘُﻮﻧَﻪ‪ ‬ﺑِﺎﻟﻘَﻮلِ و‪‬ﻫ‪‬ﻢ ﺑِﺎَﻣﺮِه ﻳ‪‬ﻌﻤ‪‬ﻠُﻮنَ‪»«.‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻋﺰﻳﺰ و ﺑﺰرﮔﻮاري ﻛﻪ در ﮔﻔﺘﺎر از او‬ ‫ﭘﻴﺸﻲ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻣﺮ او ﻋﺎﻣﻞ اﻧﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺷﻤﺎ ﺣﺮوف او‪‬ﻟﻴﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ از ﻧﻘﻄﻪ اوﻟﻲ‬

‫ﻣﻨﺸﻌﺐ ﺷﺪه اﻳﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎي آب ﺣﻴﺎﺗﻴﺪ ﻛﻪ از ﻣﻨﺒﻊ ﻇﻬﻮر اﻟﻬﻲ ﺟﺎري ﮔﺸﺘﻪ اﻳﺪ‪ .‬از‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ آﻣﺎل دﻧﻴﻮي و ﺷﻮون ﺟﻬﺎن‪ ،‬ﻃﻬﺎرت و اﻧﻘﻄﺎع‬ ‫ﺷﻤﺎ را ﺗﻴﺮه و آﻟﻮده ﻧﻜﻨﺪ و ﺣﻼوت ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﺮآت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﺮاي روز‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ و آﻣﺎده ﺳﺎﺧﺘﻪ ام و ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎ در ﻣ‪‬ﻘﻌ‪‬ﺪ ﺻﺪق‬ ‫ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻣﻠﻴﻚ ﻣﻘﺘﺪر ﻗﺒﻮل اﻓﺘﺪ‪ .‬راز و اﺳﺮار ﻳﻮم اﷲ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ اﻣﺮوز ﻣﻜﺸﻮف ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻃﻔﻞ‬ ‫ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟّﺪ آن روز‪ ،‬ﻣﻘﺎﻣﺶ از ﺑﺎﻟﻐﻴﻦ اﻳﻦ اﻣﺮ ارﺟﻤﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ و ﺟﺎﻫﻞ آن ﻇﻬﻮر درﺟﻪ اش‬ ‫از ﻋﺎﻟ‪‬ﻢ اﻳﻦ روز ﺑﺎﻻﺗﺮ‪.‬‬ ‫اﻳﻨﻚ در ﻃﻮل و ﻋﺮض ﺟﻬﺎن ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﺎ ﻗﺪم ﺛﺎﺑﺖ و ﻗﻠﺐ ﺑﻲ آﻻﻳﺶ راه را ﺑﺮاي‬ ‫آﻣﺪن روز ﺧﺪا ﻣﻬﻴﺎ و ﻣﺴﻄﺢ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺿﻌﻒ و ﻋﺠﺰ ﺧﻮد ﻧﻈﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﻋﻈﻤﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺘﺪر و ﺗﻮاﻧﺎي ﺧﻮد ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺑﺮاﻫﻴﻢ را ﺑﺮ ﻧﻤﺮود ﻏﻠﺒﻪ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ‬ ‫ﻣﮕﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﻲ را ﺑﺮ ﻓﺮﻋﻮن و ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن ﻏﺎﻟﺐ ﻧﺴﺎﺧﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﻲ ﺟﺰ‬ ‫ﻋﺼﺎي ﺧﻮد دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪ و ﻛﻤﻜﻲ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻣﮕﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺮ ﻳﻬﻮد ﻏﻠﺒﻪ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ ﺑﺎ‬ ‫‪44‬‬

‫آﻧﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم در ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻴﻨﻮا و ﺑﻲ ﻛﺲ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﮕﺮ ﻗﺒﺎﺋﻞ ﻋﺮب را در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬ ‫ﺣﻀﺮت رﺳﻮل )ص( ﺧﺎﺿﻊ ﻧﻨﻤﻮد‪ .‬آن ﻗﺒﺎﺋﻞ وﺣﺸﻲ در ﻇﻞ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ آن ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪﻧﺪ و ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﺮد و ﻣﻬﺬّب ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻴﺎم ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا‬ ‫ﺗﻮﻛ‪‬ﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﻪ او ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻛﻨﻴﺪ و ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻓﺘﺢ و ﻓﻴﺮوزي ﺑﺎ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫)‪(33‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوازدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ را ﻛﻪ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن درﺑﺎره ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در ﺗﺰﻳﻴﺪ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﻣﺼﺪﻗﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ‬ ‫ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺑﺪاﻳﺖ اﺣﺘﻴﺎج ﻧﺪارﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ را ﻣﻔﺼﻼً ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ وﻗﺎﻳﻊ‬ ‫اﺳﺎﺳﻴﻪ ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺑﺪاﻧﻨﺪ و درك ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﺒﺸﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻣﻨﺎدي ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻌﺪ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮارد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪45‬‬

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

‫ﻣﺮاﺟﻊ و ﻣﺎﺧﺬ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺤﻤﻴﺪ اﺷﺮاق ﺧﺎوري‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﭼﺎپ واﻧﺘﺸﺎرات ﻣﺮآت‪ ،‬ﻧﻴﻮدﻫﻠﻲ‪ ،‬ﺳﻨﻪ ‪ ،1991‬ص ‪60‬‬ ‫‪2‬ـ ﺗﺮﺟﻤﻪ‬ ‫‪3‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪44‬‬ ‫‪4‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪50‬‬ ‫‪ 5‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪53‬‬ ‫‪6‬ـ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درﻛﻤﺒﺮﻳﺞ آﻣﺮﻳﻜﺎ‪ ،‬اﺳﺘﺨﺮاج ازاﻳ‪‬ﺎم ﺗﺴﻌﻪ ص ‪117‬‬ ‫‪7‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪68‬‬ ‫‪ 8‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪73‬‬ ‫‪9‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪121‬‬ ‫‪10‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪125‬‬ ‫‪11‬ـ ﺗﺮﺟﻤﻪ ازﺻﻔﺤﻪ ‪ 138‬اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ) ﺗﺮوﻳﺞ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ (‬ ‫‪12‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪126-129‬‬ ‫‪13‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪168‬‬ ‫‪14‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪181‬‬ ‫‪15‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪182‬‬ ‫‪16‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪214‬‬ ‫‪17‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪283‬‬ ‫‪18‬ـ ﻣﻔﺎوﺿﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﭼﺎپ دﻫﻠﻲ ص ‪20-21‬‬ ‫‪19‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪475‬‬ ‫‪20‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪276-277‬‬ ‫‪ -18‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪476‬‬ ‫‪ -19‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪476‬‬ ‫‪ -20‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪478‬‬ ‫‪ -21‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪480‬‬ ‫‪ -22‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص‪481‬‬ ‫‪ -23‬ـ اﻟﻮاح ﻣﺒﺎرﻛﻪ وﺻﺎﻳﺎ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ص ‪21‬‬ ‫‪ -24‬ـ ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻧﺼﺮاﷲ ﻣﻮدت‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺎرف ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺳﻨﻪ ‪ 149‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪133-144‬‬ ‫‪ -25‬ـ دورﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻟﺠﻨﻪ ﻣﻠﻲ آﺛﺎراﻣﺮي ﻻﻧﮕﻬﺎﻳﻦ – آﻟﻤﺎن ‪ 144‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪43‬‬ ‫‪ -26‬ـ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ازﻃﺮف ﺣﻀﺮت وﻟﻲ اﻣﺮاﷲ ﺑﺮاي ﻛﺘﺎب ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮارﺑﻪ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ‬ ‫‪57‬‬

‫‪ -27‬ـ ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻟﻬﻲ ـ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎ‪ -‬ﭼﺎپ ﺑﻮﺳﺘﻮن ص ‪47‬‬ ‫‪ -28‬ـ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫‪ -29‬ـ ﻣﻨﺎﺟﺎﺗﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫‪ -30‬ـ ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪73-76‬‬

‫‪58‬‬

‫زﻧﺪﮔﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬

‫ﻫﺪف‪:‬‬ ‫ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﺑﻴﺎن ﺣﻜﺎﻳﺎﺗﻲ از ﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و درك ﺷﺄن و اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ ﻗﻮاي روﺣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫واﺳﻄﻪ آن ﺣﻀﺮت اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫ﺑﺎ ﺗﻌﺪادي از ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺑﺎ اراﺋﻪ ﺗﺼﺎوﻳﺮ‪ ،‬ﺷﺮﺣﻲ ﺳﺎده ازﺣﻴﺎت ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﺎ اﻳﺸﺎن درﻣﻴﺎن ﮔﺬارﻳﺪ‪.‬‬

‫‪59‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ او‪‬ل‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻛﻪ ﻧﺎم ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن ﻣﻴﺮزاﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻲ اﺳﺖ‪ ،‬در‪ 12‬ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺳﺎل ‪ 2)1817‬ﻣﺤﺮم ‪ 1233‬ﻫﺠﺮي‬ ‫ﻗﻤﺮي( در ﻃﻬﺮان‪ ،‬ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ اﻳﺮان ﻣﺘﻮﻟّﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺪر اﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺟﻨﺎب ﻣﻴﺮزا ﺑﺰرگ‪ ،‬ﻣﺮدي ﻣﺤﺘﺮم و ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻨﺼﺒﻲ ﻋﺎﻟﻲ در درﺑﺎرﺷﺎه اﻳﺮان داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬از ﻫﻤﺎن اوان ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ آﺛﺎر ﻋﻈﻤﺖ و ﻋﻠﻢ و ﺣﻜﻤﺖ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده ازﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﻇﺎﻫﺮ وآﺷﻜﺎر ﺑﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﺪارس ﻋﺎدي ﺗﺸﺮﻳﻒ ﻧﺒﺮدﻧﺪ وﻓﻘﻂ ﺑﻌﻀﻲ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت اﺑﺘﺪاﻳﻲ درﻣﻨﺰل ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درﺑﺎره ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از اﺷﺮاف و اﻋﻴﺎن اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬از اﺑﺘﺪاي ﻛﻮدﻛﻲ در ﺑﻴﻦ‬ ‫اﻗﻮام و دوﺳﺘﺎن ﻣﻤﺘﺎز و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪»:‬اﻳﻦ ﻃﻔﻞ داراي ﻗﺪرت ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده‬ ‫اﺳﺖ‪«.‬در ﺣﻜﻤﺖ‪ ،‬ﻫﻮش و ذﻛﺎوت از ﻫﻤﺴﺎﻻن ﺧﻮد و اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﻣﻤﺘﺎز و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻨﺒﻌﻲ از‬ ‫ﻋﻠﻢ و داﻧﺎﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺲ اﻳﺸﺎن را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺖ از ﻧﺒﻮغ اﻳﺸﺎن در ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮد و ﻣﻌﻤﻮﻻً‬ ‫ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ زﻳﺎد ﻋﻤﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻛﺮد زﻳﺮا ﺑﺎور ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻃﻔﺎل ﻧﺎﺑﻐﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ ﻧﻤﻲ رﺳﻨﺪ‪«.‬‬

‫)‪) (1‬ﺗﺮﺟﻤﻪ (‬

‫در ﻳﻜﻲ از اﻟﻮاح ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺣﻜﺎﻳﺘﻲ از دوران ﻛﻮدﻛﻲ ﺧﻮد ﻛﻪ در ﻣﺮاﺳﻢ ازدواج ﻳﻜﻲ از ﺑﺮادراﻧﺸﺎن‬ ‫ﺧﻮد در ﻃﻬﺮان ﺷﺮﻛﺖ ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در آن زﻣﺎن در ﻃﻬﺮان ﻋﺎدت و رﺳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ‬ ‫روز ﺟﺸﻦ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در روز آﺧﺮ ﺑﺮاي ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ و ﺗﻔﺮﻳﺢ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎزي درﺑﺎره ﻳﻜﻲ از ﺳﻼﻃﻴﻦ‬ ‫ﻣﺸﻬﻮر اﺟﺮاء ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻳﻜﻲ از اﺗﺎﻗﻬﺎي ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﻣﺸﺮف ﺑﺮﺣﻴﺎط ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺧﻴﻤﻪ اي را ﻛﻪ ﺑﺮاي‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺶ آﻣﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎ ورود ﭼﻨﺪ ﻋﺮوﺳﻚ ﻛﻮﭼﻚ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ درﺳﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد آﻏﺎز‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ورود ﺷﺎه را اﻋﻼن ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ ﻋﺮوﺳﻚ دﻳﮕﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ورود ﺷﺎه ﺑﻌﻀﻲ ﺟﺎروب‬ ‫ﻣﻲ زدﻧﺪ و ﻋﺪه اي دﻳﮕﺮ آﺑﭙﺎﺷﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺟﺎرﭼﻲ وارد ﺻﺤﻨﻪ ﺷﺪ و ﻣﺮدم را اﺧﺒﺎر ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻼﻗﺎت ﺷﺎه‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺟﻤﻌﻲ دﻳﮕﺮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ و درﺟﺎﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺷﺎه ﺑﺎ ﺷﻜﻮه و ﺷﻮﻛﺖ‬ ‫ﺧﻮد وارد ﺷﺪ‪ .‬او ﺗﺎﺟﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺖ و ﺑﻪ ﻛﻤﺎل ﺟﻼل و وﻗﺎر ﻣﺸﻲ ﻧﻤﻮده ﺗﺎ ﺑﺮﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺟﺎﻟﺲ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻮﺑﻬﺎ‬ ‫ﺷﻠﻴﻚ ﺷﺪ و ﺻﺪاي ﺷﻴﭙﻮر ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ و دود ﺧﻴﻤﻪ را اﺣﺎه ﻛﺮد‪ .‬وﻗﺘﻲ دود ﻣﺤﻮ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﺎه ﺑﺮ ﺗﺨﺖ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ و وزراء و ﺷﺎﻫﺰادﮔﺎن و ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ در ﺣﻮل او آﻣﺎده اﻳﺴﺘﺎده اﻧﺪ در آن ﺣﻴﻦ دزدي را ﺑﻪ ﻧﺰد‬ ‫ﺷﺎه آوردﻧﺪ و ﺳﻠﻄﺎن اﻣﺮ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﮔﺮدن او را ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﻣﻴﺮﻏﻀﺐ ﻓﻮراً اواﻣﺮ او را اﺟﺮا ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﺟﺮاي ﺣﻜﻢ‪،‬‬ ‫ﺷﺎه ﺑﺎ وزراء و ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻟﻤﻪ ﭘﺮداﺧﺖ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﺒﺮ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻓﻼن ﺳﺮﺣﺪ‪ ‬ﻳﺎﻏﻲ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﻓﻮراً ﭼﻨﺪ ﻓﻮج‬ ‫ﺑﺮاي ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﻮدن ﺷﻮرش و ﻃﻐﻴﺎن اﻋﺰام ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ از وراي ﺧﻴﻤﻪ ﺻﺪاي ﺷﻠﻴﻚ ﻧﻤﻮدن ﺗﻮﭘﻬﺎ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪه ﺷﺪ و اﻋﻼن ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ اﻓﻮاج درﺣﺎل ﺟﻨﮕﻴﺪن ﺑﺎ ﻳﺎﻏﻴﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪60‬‬

‫ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ اداﻣﻪ داﺷﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﺒﻬﻮت و ﻣﺘﺤﻴ‪‬ﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ‬ ‫ﺗﻤﺎم و ﭘﺮده ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدي از ﭘﺸﺖ ﺧﻴﻤﻪ ﺑﻴﺮون آﻣﺪ و ﺟﻌﺒﻪ اي در زﻳﺮ ﺑﻐﻞ داﺷﺖ‪ .‬ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ از او ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ‪» :‬اﻳﻦ ﺟﻌﺒﻪ ﭼﻴﺴﺖ و اﻳﻦ اﺳﺒﺎب ﭼﻪ ﺑﻮده؟« او ﺟﻮاب داد‪»:‬ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ اﺳﺒﺎب ﻣﻨﺒﺴﻄﻪ و‬ ‫اﺷﻴﺎي ﻣﺸﻬﻮده و ﺳﻠﻄﺎن و اﻣﺮاء و وزراء و ﺟﻼل و اﺳﺘﺠﻼل و ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار ﻛﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻓﺮﻣﻮدﻳﺪ اﻻن در‬ ‫اﻳﻦ ﺟﻌﺒﻪ اﺳﺖ« )‪) (2‬ﺗﺮﺟﻤﻪ( اﻳﻦ اﻇﻬﺎرات ﺗﺄﺛﻴﺮﻋﻈﻴﻤﻲ ﺑﺮﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﮔﺬاﺷﺖ و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»‪...‬از آن ﻳﻮم ﺟﻤﻴﻊ اﺳﺒﺎب دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﻳﻦ ﻏﻼم ﻣﺜﻞ آن دﺳﺘﮕﺎه آﻣﺪه و ﻣﻲ آﻳﺪ و اﺑﺪاً ﺑﻘﺪر‬ ‫ﺧﺮدﻟﻲ و‪‬ﻗَﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪ ...‬ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ اﺷﻴﺎء ﻇﺎﻫﺮه و ﺧﺰاﺋﻦ ﻣﺸﻬﻮده و‬ ‫زﺧﺎرف دﻧﻴﻮﻳﻪ و ﻋﺴﺎﻛﺮ ﻣﺼﻔﻮﻓﻪ و اﻟﺒﺴﻪ ﻣﺰﻳﻨﻪ و ﻧﻔﻮس ﻣﺘﻜﺒﺮه در ﺟﻌﺒﻪ ﻗﺒﺮ ﺗﺸﺮﻳﻒ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد‪ ،‬ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﻌﺒﻪ و ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ﺟﺪال و ﻧﺰاع و اﻓﺘﺨﺎرﻫﺎ در ﻧﺰد اﻫﻞ ﺑﺼﻴﺮت‬ ‫ﻣﺜﻞ ﻟﻌﺐ ﺻﺒﻴﺎن ﺑﻮده وﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪«.‬‬

‫)‪(3‬‬

‫داﺳﺘﺎن دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳ‪‬ﺎم ﻛﻮدﻛﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻪءاﷲ اﺳﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺪرﺑﺰرﮔﻮارﺷﺎن‬ ‫درﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬دراﻳﻦ ﺧﻮاب دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ‪:‬‬ ‫»‪ ...‬در درﻳﺎي ﺑﻴﻜﺮان ﺑﻪ ﺷﻨﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﻮراﻧﻴ‪‬ﺖ ﺟﺴﻢ ﺷﺮﻳﻔﺶ ﺑﻘﺪري ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎم درﻳﺎ‬ ‫را روﺷﻦ ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﮔﻴﺴﻮان ﺳﻴﺎﻫﺶ در اﻃﺮاف ﺳﺮ در روي آب ﭘﺮﻳﺸﺎن و ﻫﺮ ﺗﺎري از ﻣﻮي ﻣﺒﺎرﻛﺶ‬ ‫را ﻣﺎﻫﻲ اي ﺑﻪ ﻟﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻫﻤﻪ آن ﻣﺎﻫﻴﻬﺎ از ﻧﻮر رﺧﺴﺎر ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺧﻴﺮه ﮔﺸﺘﻪ و ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮف ﻛﻪ آن‬ ‫ﺑﺰرﮔﻮار ﺷـﻨﺎ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺗـﻤﺎم آن ﻣﺎﻫﻴـﻬﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺗﺎر ﻣﻮﻳﻲ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻃﺮف‬ ‫ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻊ ذﻟﻚ ﺿﺮر و اذﻳ‪‬ﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﺪن ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﻧﻤﻲ رﺳﻴﺪ و ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻣﻮي ﻫﻢ از ﺳﺮش ﺟﺪا‬ ‫ﻧﺸﺪه ﺑﺎﻛﻤﺎل آﺳﺎﻧﻲ و راﺣﺘﻲ ﺑﺪون ﻫﻴﭻ ﻣﺎﻧﻊ و رادﻋﻲ ﺷﻨﺎ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻫﻴﻬﺎ از دﻧﺒﺎل‬ ‫ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ«‬

‫)‪(4‬‬

‫ﭘﺪر اﻳﺸﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻳﻦ روﻳﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﻣﻌﺒ‪‬ﺮ ﺷﻬﻴﺮي را اﺣﻀﺎر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﺎ روﻳﺎ را ﺗﻌﺒﻴﺮ و آن‬ ‫ﺧﻮاب ﻋﺠﻴﺐ را ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺷﺨﺺ ﻣﻌﺒﺮ ﻣﺜﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﻋﻈﻤﺖ آﻳﻨﺪه ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ او اﻟﻬﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺟﻨﺎب‬ ‫وزﻳﺮﮔﻔﺖ‪:‬‬ ‫»‪...‬در درﻳﺎي ﺑﻴﻜﺮان ﻛﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدﻳﺪ ﻋﺎﻟﻢ وﺟﻮد اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺴﺮ ﺷﻤﺎ ﻳﻚ ﺗﻨﻪ و ﺗﻨﻬﺎ در ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺴﻠﻂ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻣﺎﻧﻊ از او ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮري ﻛﻪ در ﻧﻈﺮ دارد ﻧﺮﺳﺪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ را‬ ‫ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ آن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ او را ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻛﻨﺪ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮدﻳﺪ اﻣﻢ و اﻗﻮاﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از ﻗﻴﺎم‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﻀﻄﺮب و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ و دور او ﺟﻤﻊ ﺷﺪه وﻟﻜﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ و ﺣﻔﻆ اﻟﻬﻲ ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻤﺎ‬ ‫را از اﺿﻄﺮاب و ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ اﻗﻮام و اﻣﻢ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮﻣﻮد وﮔﺰﻧﺪ و اذﻳ‪‬ﺘﻲ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ«‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻧﺎم ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪2‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪61‬‬

‫)‪(5‬‬

‫‪3‬ـ ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻟّﺪ اﻳﺸﺎن ﻛﺠﺎ ﺑﻮد؟‬ ‫‪4‬ـ اﻳﺸﺎن در ﭼﻪ ﻛﺸﻮري ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪5‬ـ ﻧﺎم ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪6‬ـ ﭘﺪر اﻳﺸﺎن داراي ﭼﻪ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪7‬ـ ﭼﻪ ﻋﻼﺋﻤﻲ در زﻣﺎن ﻛﻮدﻛﻲ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ آﺷﻜﺎر ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪8‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﻧﻮع آﻣﻮزﺷﻲ را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪9‬ـ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎزي را ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در دوران ﻃﻔﻮﻟﻴ‪‬ﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺮح دﻫﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬ـ وﻗﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬وزراء‪ ،‬ﺳﺮﺑﺎزان و ﺗﺨﺖ ﺟﻤﻴﻊ در ﻳﻚ ﺟﻌﺒﻪ ﻗﺮارداده ﺷﺪﻧﺪ‬ ‫ﭼﻪ ﻓﻜﺮي ﻛﺮدﻧﺪ؟ ‪--------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------- -----‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪11‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻌﺪازاﻳﻨﻜﻪ درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﺎن وزراء ﺳﺮﺑﺎزان وﺗﺨﺖ ﺟﻤﻴﻊ درﻳﻚ ﺟﻌﺒﻪ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎن‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‪ -------- ... » :‬ﺟﻤﻴﻊ ‪ --------‬ﺑﻪ ‪ --------‬اﻳﻦ ‪ --------‬ﻣﺜﻞ ‪ --------‬آﻣﺪه و ﻣﻲ آﻳﺪ‬ ‫و ‪ --------‬ﺑﻘﺪر ﺧﺮدﻟﻲ ‪ --------‬ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪ -------- ...‬ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ‪ --------‬و ‪----‬‬ ‫‪ ---‬و ‪ --------‬و ‪ --------‬و ‪ --------‬و ‪ --------‬در ‪ --------‬ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد‪ ،‬ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ‪-‬‬‫‪ ------‬وﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ‪ --------‬و ‪ --------‬و‪ --------‬درﻧﻈﺮ ‪ --------‬ﻣﺜﻞ ‪ --------‬ﺑﻮده و‬‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪« ....‬‬ ‫‪ 12‬ـ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﺧﻮد روﻳﺎي ﺟﻨﺎب ﻣﻴﺮزا ﺑﺰرگ را ﺑﺎز ﮔﻮ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪62‬‬

‫‪13‬ـ ﻣﻌﻨﻲ »درﻳﺎي ﺑﻴﻜﺮان« در آن روﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪14‬ـ ﻣﻌﻨﻲ »ﻣﺎﻫﻲ« در آن روﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 15‬ـ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ آزادﻧﻪ وﺑﺪون ﻣﺎﻧﻊ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در آﺑﻬﺎ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوم‪:‬‬ ‫ﻣﻈﺎﻫﺮ اﻟﻬﻴﻪ داراي ﻋﻠﻢ ﻟﺪ‪‬ﻧﻲ ﺑﻮده و اﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻪ ﻛﺴﺐ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ در ﻣﺪارس و داﻧﺸﮕﺎﻫﻬﺎ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬آﻧﺎن‬ ‫ﻣﺮﺑﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﺘﺮﺑﻲ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﻣﺪارس ﻧﺮﻓﺘﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﺪﻳﺪه‪ .‬ﻟَﻌ‪‬ﻤﺮي ا‪‬ﻧّﻲ ﻣﺎ اَﻇﻬ‪‬ﺮت‪ ‬ﻧَﻔﺴﻲ ﺑ‪‬ﻞِ اﷲُ اَﻇﻬ‪‬ﺮَﻧﻲ ﻛَﻴﻒ‪‬‬ ‫اَراد‪(6) «...‬‬

‫ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﻦ ﺧﻮد را ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺴﺎﺧﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮدﻛﻪ ﻣﺮا آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ اراده ﻧﻤﻮد‬ ‫ﻇﺎﻫﺮﺳﺎﺧﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫راﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ ﻟﺪﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك وارد ﻧﺸﺪ ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ از ﻋﻈﻤﺖ آن ﺣﻀﺮت ﻣﺎت و ﻣﺘﺤﻴ‪‬ﺮ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻋﻠﻤﺎ و داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺸﺮف ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬از ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ آن ﺣﻀﺮت‬ ‫ﻣﺒﻬﻮت ﻣﻲ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ اﻳﺸﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ اي وارد ﻧﺸﺪه و از ﻛﺴﻲ ﻋﻠﻤﻲ‬ ‫ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ دوﺳﺘﺎن و ﺧﻮﻳﺸﺎن ﻣﺒﺎرك ﺑﺮ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺷﻬﺎدت ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ‬ ‫ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎرﻛﻪ اﻳﺸﺎن روح اﻳﻦ ﻋﺼﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻮر ﺷﻤﺲ از ﺧﻮد ﺷﻤﺲ اﺳﺖ و از ﻣﻨﺒﻊ دﻳﮕﺮي‬ ‫ﻧﻮر ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد‪ .‬ﻣﺮﺑﻴﺎن اﻟﻬﻲ داراي ﻧﻮر ذاﺗﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ اﺷﻴﺎء ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻄﻠﻊ و‬ ‫آﮔﺎﻫﻨﺪ‪ .‬ﻋﺎﻟﻢ وﺟﻮد ﻧﻮر ﺧﻮد را از آﻧﺎن اﻗﺘﺒﺎس ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﻪ واﺳﻄﻪ آﻧﺎن ﻋﻠﻮم و ﻫﻨﺮﻫﺎ در‬ ‫ﻫﺮ دور و ﻋﺼﺮ ﺗﺠﺪﻳﺪ و اﺣﻴﺎء ﻣﻲ ﮔﺮدد‪«.‬‬

‫)‪) (7‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ راﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ – ﻧﻮر ﺷﻤﺲ از ‪ --------‬اﺳﺖ واز ‪ --------‬دﻳﮕﺮي ‪ --------‬ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫ب‪ -‬ﻣﺮﺑﻴﺎن اﻟﻬﻲ داراي ‪ --------‬ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ج‪ -‬آﻧﻬﺎ ﺑﺮﻫﻤﻪ اﺷﻴﺎء ﻋﺎﻟﻢ ‪ --------‬و ‪. --------‬‬ ‫د‪ -‬ﻋﺎﻟﻢ وﺟﻮد ‪ --------‬را ازآﻧﺎن ‪. --------‬‬ ‫ه‪ -‬ﺑﻪ واﺳﻄﻪ آﻧﺎن ﻋﻠﻮم وﻫﻨﺮﻫﺎ ‪. --------‬‬ ‫‪63‬‬

‫‪2‬ـ در ﮔﺮوه ﺧﻮد راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻋﻠﻢ ﻟﺪﻧﻲ و ﻋﻠﻢ اﻛﺘﺴﺎﺑﻲ ﺑﺤﺚ و ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ 3‬ـ ﺑﻴﺎن ﻓﻮق از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮم‪:‬‬ ‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺰرگ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻋﻼﻣﺖ ﻋﻈﻤﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﻄﻮر روزاﻓﺰون ﻇﺎﻫﺮﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬در اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺟﻮان ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﻮش و ﻓﺮاﺳﺖ‪ ،‬ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻤﺘﺎز‪ ،‬ﺳﺨﺎوت و رأﻓﺖ‪ ،‬ﻣﻌﺮوف ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﺎﻛﻞ را ﺣﻞ ﻓﺮﻣﻮده و ﻋﻤـﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ و ﭘﻴـﭽﻴﺪه ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺆاﻻت را ﺟﻮاب دﻫﻨﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻗﻮاي‬ ‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻛﻪ دارا ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮﮔﺰ در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﻘﺎم و ﻣﻨﺼﺐ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ واﻟﺪﺷﺎن ﺻﻌﻮد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬از آن‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ از ﭘﺪر ﺧﻮد ﭘﻴﺮوي ﻧﻤﻮده و ﻣﻨﺼﺐ اﻳﺸﺎن را در درﺑﺎر ﺷﺎه ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺧﻮاﺳﺖ را رد‪ ‬ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻋﻼﻗﻪ اي ﺑﻪ اﻟﻘﺎب و اﻓﺘﺨﺎرات اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﻼﻗﻪ اﻳﺸﺎن در دﻓﺎع از‬ ‫ﻓﻘﺮاء و ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻦ ﺑﻮد‪ .‬در ﺳﻦ ‪18‬ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺑﺎ آﺳﻴﻪ ﺧﺎﻧﻢ ازدواج ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن ﻣﻠﺠﺎء ﻫﻤﻪ ﺷﺪ‬ ‫و ﻫﻴﭽﻜﺲ از ﻣﻬﻤﺎن ﻧﻮازي اﻳﺸﺎن ﻣﺤﺮوم و ﻣﻤﻨﻮع ﻧﻤﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 23‬ﻣﻲ ‪ 5) 1844‬ﺟﻤﺎدي اﻻو‪‬ﻟﻲ‪ 1260‬ﻫﺠﺮي ﻗﻤﺮي( ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ در ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ در ﺷﻴﺮاز اﻇﻬﺎر اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ‪ 27‬ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﺮﻳﺐ ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از آن واﻗﻌﻪ‬ ‫ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻃﻮﻣﺎري از ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻌﻀﻲ از آﺛﺎراﻳﺸﺎن ﺑﻮد درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻓﻮراً ﺑﻪ‬ ‫ﺣﻘّﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻬﺎدت داده و ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت ﻗﻴﺎم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬داﺳﺘﺎن درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﻃﻮﻣﺎر‬ ‫ﺑﻪ ﻗﺮار ذﻳﻞ اﺳﺖ‪:‬‬ ‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭘﻴﺮوان ﺧﻮﻳﺶ ‪ 18‬ﻧﻔﺮﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬آﻧﺎن را ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ‬ ‫ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪه و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ دﺳﺘﻮر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام از آﻧﺎن وﻇﻴﻔﻪ‬ ‫ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ اﺣﺎﻟﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﻃﻦ اﺻﻠﻴﺸﺎن را ﻣﻴﺪان ﺧﺪﻣﺎت ﻣﻘﺮّر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و از ﺑﻴﻦ ‪ 18‬ﻧﻔﺲ ﻣﻘﺪ‪‬س‬ ‫ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس را ﺑﺮاي ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺳﻔﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ را اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ او‪‬ل ﻣﻦ آﻣ‪‬ﻦ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬از اﻳﻨﻜﻪ در ﺳﻔﺮ ﺣﺠﺎز و ﺣﺞ ﺑﻴﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻲ ﻣﺤﺰون ﻣﺒﺎش‪ .‬ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺷﻬﺮي ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﻢ ﻛﻪ ﺣﺠﺎز و ﺷﻴﺮاز در ﺷﺮاﻓﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮاﺑﺮي ﻧﺘﻮاﻧﺪ‪ .‬زﻳﺮا‬ ‫رﻣﺰ ﻋﻈﻴﻢ و ﺳﺮّ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ در آن ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪ (8)«.‬اﻳﺸﺎن ﻃﻮﻣﺎري ﺑﻪ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ دادﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﻃﻬﺮان رﻫﺴﭙﺎر ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﺧﺪا ﻣﺴﺌﻠﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ او را ﻗﺎدر ﺑﺮ درك آن رﻣﺰ ﻋﻈﻴﻢ و ﺳﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻲ‬ ‫ﻛﻪ در آن ﺷﻬﺮ اﺳﺖ ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ دﺧﻮل در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻮﻓّﻖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫رﻫﺴﭙﺎر ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻋﺒﻮر از ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان وارد ﺷﺪ در آﻧﺠﺎ در ﻳﻜﻲ از ﺣﺠﺮه ﻫﺎي ﻣﺪرﺳﻪ اي ﻣﺬﻫﺒﻲ‬ ‫ﻣﻨﺰل اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻤﻮد‪ .‬و او‪‬ﻟﻴﻦ اﻗﺪام او اﻋﻼن اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻣﺪرس آن ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ازﻗﺒﻮل دﻋﻮت ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻜﺒﺮ و ﻏﺮور‬ ‫اﻣﺘﻨﺎع ورزﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺟﻮان آن ﻣﺪرﺳﻪ ﻛﻪ از دور ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ و ﻣﻨﺎﻇﺮه ﻣﺪرس و ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﮔﻮش داده‬ ‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت اﻳﺸﺎن رﻓﺘﻪ و‬ ‫درﺑﺎره ﭘﻴﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺷﻮر و اﻧﺠﺬاب آن را اﻋﻼن ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻛﺴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪64‬‬

‫ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ آن ﻣﺮد ﺟﻮان را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﺑﺎﻧﻬﺎﻳﺖ ادب و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﺎ اوﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﭼﺮا در اﻳﻦ ﻣﻜﺎن ﻣﻨﺰل ﻧﻤﻮدم اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺪرس ﻣﺪرﺳﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺤﻘﻴﺮ و اﻫﺎﻧﺖ ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﻴﺎم اﻋﺘﺮاض‬ ‫ﻧﻤﻮد اﻣﺎ »اﻣﻴﺪوارم ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﺑﺮﺧﻼف او ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﺮآﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ«‬

‫)‪(9‬‬

‫در ﺣﻴﻦ ﻣﺬاﻛﺮات ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ از ﺷﺎﮔﺮد ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﻫﻞ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟ اوﺟﻮاب داد ﻛﻪ از ﺧﻄﻪ ﻧﻮر‪ ،‬در اﻳﺎﻟﺖ‬ ‫ﻣﺎزﻧﺪران ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪»:‬آﻳﺎ اﻣﺮوزه از ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻣﻴﺮزاﺑﺰرگ ﻧﻮري ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺮوف ﺑﺎﺷﺪ و در‬ ‫ﺷﻬﺮت و اﺧﻼق و آداب و ﻋﻠﻮم ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻘﺎم او ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮد؟«‬

‫)‪(10‬‬

‫او در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ‪»:‬آري در ﻣﻴﺎن ﭘﺴﺮان او ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﻪ ﻣﻤﺘﺎزﺗﺮ و در رﻓﺘﺎر ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ ﭘﺪر اﺳﺖ از آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬ ‫داراي ﺣﻴﺎﺗﻲ ﻣﺸﺤﻮن از ﻓﻀﺎﺋﻞ اﺧﻼﻗﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻓّﻘـﻴـﺘﻬﺎي ﻋﺎﻟـﻴﻪ‪ ،‬ﺷﻔﻘﺖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﺑﺨﺸﺶ و اﻧﻔﺎق ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﺛﺒﺎت‬ ‫ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﺮﻳﻒ ﻳﻚ ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ «.‬ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪»:‬ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺎري ﻣﺸﻐﻮل اﺳﺖ؟« و ﺟﻮان‬ ‫ﮔﻔﺖ‪» :‬ﺑﻴﭽﺎرﮔﺎن را ﭘﻨﺎه اﺳﺖ و ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن را اﻃﻌﺎم ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ «.‬ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ‪»:‬ﭼﻪ ﻣﻘﺎﻣﻲ و رﺗﺒﻪ اي دارد؟«‬ ‫»ﻣﻘﺎم و رﺗﺒﻪ اي ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﻧﺪارد ﻛﻪ ﻣﻠﺠﺎ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان و ﭘﻨﺎه ﻏﺮﻳﺒﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪»:‬ﻧﺎم ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﭼﻴﺴﺖ؟«‬ ‫و ﺟﻮان ﮔﻔﺖ‪»:‬ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻲ«‬

‫)‪(11‬‬

‫ﺑﺎ ﻫﺮ ﺟﻮاب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﺑﻪ وﺟﺪ و ﺳـﺮور ﻣﻲ آﻣـﺪ ﺑـﻌﺪ ﺳـﻮال ﻧـﻤﻮد‪»:‬اوﻗـﺎت ﺧـﻮﻳـﺶ را ﭼﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪ؟« ﺟﻮان ﺟﻮاب داد‪»:‬اوﻗﺎت ﺧﻮد را اﻏﻠﺐ در ﻣﻴﺎن ﺟﻨﮕﻠﻬﺎي زﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﮔﺮدش ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻇﺮ زﻳﺒﺎي‬ ‫ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻋﻼﻗﻪ ﺗﺎم دارد‪» «.‬ﺳﻦ ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ؟« »ﺳﻦ ﻣﺒﺎرﻛﺶ ‪28‬ﺳﺎل اﺳﺖ« ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ او ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻧﻤﻮده و‬ ‫ﺑﺎ ﺳﺮور و ﻧﺸﺎﻃﻲ ﺑﻲ اﻧﺪازه ﻓﺮﻣﻮد‪»:‬ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﻨﻢ زﻳﺎد ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت او ﻧﺎﺋﻞ ﻣﻲ ﺷﻮي؟« ﮔﻔﺖ ‪»:‬ﺑﻠﻲ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل او‬ ‫ﻣﻲ روم« ﻓﺮﻣﻮد‪»:‬آﻳﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ اﻣﺎﻧﺘﻲ از ﻣﻦ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻲ؟« ﮔﻔﺖ‪»:‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ اﻃﻤﻴﻨﺎن‪ «.‬ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ‬ ‫ﻃﻮﻣﺎري ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﻗﻄﻌﻪ ﭘﺎرﭼﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ او داد و درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ روز ﺑﻌﺪ ﺻﺒﺢ زود آن را ﺗﻘﺪﻳﻢ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬و اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ‪» :‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻧﻘﻞ‬

‫ﻛﻦ«)‪(12‬‬

‫ﺷﺎﮔﺮد ﻃﻮﻣﺎر را ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺻﺒﺢ زود‬

‫ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪ ﺑﺮادر آن ﺣﻀﺮت ﺟﻨﺎب ﻣﻮﺳﻲ ﻛﻠﻴﻢ را دﻳﺪ ﻛﻪ در آﺳﺘﺎﻧﻪ در‬ ‫اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻋﻠّﺖ ﻣﻼﻗﺎت را ﺗﻮﺿﻴﺢ داد‪ .‬ﺟﻨﺎب ﻣﻮﺳﻲ ﻛﻠﻴﻢ ﺟﻮان را ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻧﻤﻮد‬ ‫و ﻃﻮﻣﺎر را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻨﻬﺎد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ آﻧﺎن اﺟﺎزه ﺟﻠﻮس دادﻧﺪ و ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺎﻏﺬ را ﺑﺎز ﻓﺮﻣﻮده و‬ ‫ﺑﻌﻀﻲ از ﻓﻘﺮات آن را ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻗﺮاﺋﺖ ﺻﻔﺤﻪ اي ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻧﻤﻮده ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ »:‬ﻣﻮﺳﻲ‬ ‫ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻲ؟ آﻳﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻗﺮآن ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪ و اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را از ﻃﺮف ﺧﺪاﻧﺪاﻧﺪ از راه ﻋﺪاﻟﺖ و‬ ‫اﻧﺼﺎف ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻧﻴﺴﺖ« )‪ (13‬ﺑﻌﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺟﻮان را از ﺣﻀﻮر ﺧﻮد ﻣﺮﺧﺺ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و از او ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ‬ ‫ﻛﻠّﻪ ﻗﻨﺪ و ﻳﻚ ﺑﺴﺘﻪ ﭼﺎي را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺪﻳﻪ از ﻃﺮف اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﺪﻫﺪ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﺗﺸﻜّﺮ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ او اﺑﻼغ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻮان در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺮاﭘﺎ ﺷﻌﻒ و ﺳﺮور ﺑﻮد ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻧﺰد ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﭘﻴﻐﺎم و ﻫﺪﻳﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن داد ﻫﻴﭻ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮور و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را از درﻳﺎﻓﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬او ﺑﺎ ﺳﺮور‬ ‫‪65‬‬

‫ﺑﻲ ﻣﻨﺘﻬﺎﺋﻲ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺎﺧﺼﻮع ﺗﻤﺎم ﻫﺪﻳﻪ را ﮔﺮﻓﺖ وﺑﻮﺳﻴﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪ ﺟﻮان را درآﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ ﭼﺸﻤﻬﺎي او را ﺑﻮﺳﻪ زد و‬ ‫ﮔﻔﺖ‪» :‬رﻓﻴﻖ ﻋﺰﻳﺰ و ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮرﻛﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﻣﺴﺮور ﻛﺮدي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ را ﺑﺎ ﺳﺮور اﺑﺪي ﻣﺴﺮور‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ«)‪ (14‬ﺟﻮان از رﻓﺘﺎر ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺳﺒﺐ ارﺗﺒﺎط اﻳﻦ دو ﻗﻠﺐ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ؟ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺒﺐ دوﺳﺘﻲ ﺑﻴﻦ آﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ؟ ﭼﺮا ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ از درﻳﺎﻓﺖ ﻫﺪﻳﻪ اي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻮﭼﻜﻲ از ﻃﺮف‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻨﺎن ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ از ﺧﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮد؟ ﺟﻮان ﺑﺎ ﻣﻌﻤﺎﺋﻲ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺟﻮاب آن را‬ ‫ﺑﻴﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻨﺪ روز ﺑﻌﺪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﺮاﺳﺎن اﺳﺘﺎﻧﻲ در ﺷﻤﺎل اﻳﺮان رﻫﺴﭙﺎر ﺷﺪ‪ .‬و در ﺣﻴﻦ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮد‬ ‫ﺟﻮان اﻫﻞ ﺷﻬﺮ ﻧﻮر ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ‪» :‬آﻧﭽﻪ دﻳﺪي و ﺷﻨﻴﺪي ﻣﺒﺎدا ﺑﻪ ﻛﺴﻲ اﻇﻬﺎرﻛﻨﻲ‪ .‬آﻧﻬﺎ را در ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻮر ﻧﮕﺎه دار‬ ‫اﺳﻢ او را ﻣﺒﺎدا ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﮕﻮﻳﻲ‪ .‬ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ دﺷﻤﻨﺎن او ﺑﻪ اذﻳ‪‬ﺘﺶ اﻗﺪام ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد و در ﻫﻤﻪ ﺣﺎل دﻋﺎ ﻛﻦ ﻛﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ واﺳﻄﻪ او ﺑﺮ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ ﻣﻨّﺖ ﮔﺬارد و ﻓﻘﺮاء و ﺑﻴﻨﻮاﻳﺎن را در ﻇﻞ او ﻋﺰﻳﺰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻣﺮ ﺣﺎﻻ از ﺷﻤﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪه اﺳﺖ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺪاي اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻪ ﻣﺮدم اﺑﻼغ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و ﺧﻠﻖ را ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك‬ ‫دﻋﻮت ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺟﻤﻌﻲ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺟﺎن ﺧﻮد را در راه اﻳﻦ اﻣﺮ ﻓﺪا ﺧﺪاﻫﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺷﺠﺮه اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﺧﻮن‬ ‫آﻧﺎن آﺑﻴﺎري ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﺮدم در ﻇﻞ آن ﺷﺠﺮه درﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ«‬

‫)‪(15‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ‪ 18‬ﻧﻔﺮﺣﺮوف ﺣﻲ‪ ‬را اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎت ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﻤﺮاه ﺧﻮﻳﺶ در ﺳﻔﺮ ﺣﺞ ﺑﻪ ﻣﻜّﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪3‬ـ ﺣﺠﺎز اﺷﺎره ﺑﻪ ﻛﺪام ﻛﺸﻮر اﺳﺖ؟‬ ‫‪4‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ او‪‬ل ﻣﻦ آﻣﻦ ﺧﻮد ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را ﺧﻄﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬از اﻳﻨﻜﻪ در ﺳﻔﺮ‪---‬‬ ‫‪ ----‬ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﺮاه ﻧﻴﺴﺘﻲ ‪ . --------‬ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺷﻬﺮي ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﻢ ﻛﻪ ‪ --------‬در‪ --------‬ﺑﺎ او‪-‬‬‫‪. ------‬‬‫‪ 5‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﭼﻪ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪6‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان رﺳﻴﺪﻧﺪ در ﻳﻜﻲ ازﺣﺠﺮه ﻫﺎي ﻣﺪرﺳﻪ اي ﻣﺬﻫﺒﻲ اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻤﻮدﻧﺪ‬ ‫رﺋﻴﺲ ﻣﺪرﺳﻪ ﭘﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ دارد؟ ‪---------------------------------------‬‬ ‫‪7‬ـ ﭼﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را ﺑﻪ آن ﻣﺪرﺳﻪ ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﺮده ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪8‬ـ ﺷﺎﮔﺮدي ﻛﻪ ﭘﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﻟﺒﻴﻚ ﮔﻔﺖ اﻫﻞ ﻛﺠﺎ ﺑﻮد؟‬ ‫‪9‬ـ ﻣﻨﺰل آﺑﺎ و اﺟﺪادي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻛﺠﺎ واﻗﻊ ﺑﻮد؟‬ ‫‪10‬ـ واﻟﺪ ﺑﺰرﮔﻮارﺷﺎن ﺑﻪ ﭼﻪ ﻋﻠّﺖ ﻣﻌﺮوف ﺑﻮدﻧﺪ؟ ‪-------------------------------------‬‬ ‫‪66‬‬

‫‪11‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺎري ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪12‬ـ اﻳﺸﺎن داراي ﭼﻪ ﻣﻘﺎم و رﺗﺒﻪ اي ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪13‬ـ ﭼﮕﻮﻧﻪ اوﻗﺎت ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪14‬ـ ﺳﻦ ﻣﺒﺎرك در آن زﻣﺎن ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻮد؟‬ ‫‪15‬ـ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ازآن ﺷﺎﮔﺮد ﺟﻮان اﻫﻞ ﻧﻮر ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﻛﺎري را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪16‬ـ ﺑﻌﺪ از اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻓﻘﺮاﺗﻲ از ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﻣﻜﺘﻮب ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ » :‬آﻳﺎ ﻫﺮ‬ ‫ﻛﺲ‪ --------‬ﻧﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﺪ و اﻳﻦ ‪ --------‬را از‪ --------‬ﻧﺪاﻧﺪ از راه ‪ --------‬ﺑﺮﻛﻨﺎر ﻧﻴﺴﺖ؟ «‬ ‫‪17‬ـ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﺮﺣﻤﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﺎ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺘﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪18‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ در وﻗﺖ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺑﺎ ﺷﺎﮔﺮد ﻧﻮري ﺑﻪ اوﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪19‬ـ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه و ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺑﺮاﺳﺎس داﺳﺘﺎن ﻓﻮق ﺑﺮاي ﺑﻘﻴﻪ ﮔﺮوه اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺎﻣﻞ دو ﺻﺤﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ (1 :‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﮔﺮد ﺟﻮان ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ را در ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ‪(2‬‬ ‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در روز ﺑﻌﺪ ﻫﺪﻳﻪ و ﭘﻴﻐﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﺮاي ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ ﻣﻲ آورد‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ داراي دو ﺻﺤﻨﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در آن ﺟﻨﺎب ﻣﻼﺣﺴﻴﻦ و ﺷﺎﮔﺮد ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻼﻗﺎت ﺷﺎﮔﺮد ﺑﺎ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ در ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ را ﺑﻪ روي ﺻﺤﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﺠﺴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬زﻳﺮا‬ ‫دﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺑﻲ ﺣﺮﻣﺘﻲ و ﺑﻲ اﺣﺘﺮاﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎرم‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را »ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ« ﺧﻄﺎب ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬آﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﺎب از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب‬ ‫ﺑﻴﺎن ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺑﻲ ﺷﻤﺎري در ﻣﺪح و ﺳﺘﺎﻳﺶ »ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ« ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ذﻳﻞ ﻧﺼﻮﺻﻲ از ﺣﻀﺮت ﺑﺎب درج‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪه ﺗﺎ ﻗﺪري از ﻣﻘﺎم و ﻣﺮﺗﺒﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ اﻳﻦ دو ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮاﻟﻬﻲ را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪:‬‬ ‫»‪ ...‬و ﺟﻨّﺖ را ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮه اﷲ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﻦ و ﻃﺎﻋﺖ او و ﻧﺎر را وﺟﻮد ﻣ‪‬ﻦ ﻟَﻢ ﻳ‪‬ﺴﺠ‪‬ﺪ ﻟَﻪ‪ ‬و‬ ‫رﺿﺎي‬

‫او‪(16) «...‬‬

‫»ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ او ﺳﺠﺪه ﻧﻜﺮد«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪67‬‬

‫»‪ ...‬ﺳﻤﻊ ﺧﻮد را ﻃﺎﻫﺮ ﻛﻦ از اﻳﻨﻜﻪ ذﻛﺮ دون اﷲ ﺷﻨﻮي و ﻋﻴﻦ ﺧﻮد را ﻛﻪ ﻧﺒﻴﻨﻲ و ﻓﻮاد‬ ‫ﺧﻮد را ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻧﺸﻮي و ﻟﺴﺎن ﺧﻮد را ﻛﻪ ﻧﺎﻃﻖ ﻧﮕﺮدي و ﻳﺪ ﺧﻮد را ﻛﻪ ﻧﻨﻮﻳﺴﻲ و ﻋﻠﻢ‬ ‫ﺧﻮد را ﻛﻪ اﺣﺎﻃﻪ ﻧﺪﻫﻲ و ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﻛﻪ ﺑﺮ او ﺧﻄﻮر ﻧﺪﻫﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻞ ﺷﺆون ﺧﻮد‬ ‫را ﻛﻪ ﺗﺎ آﻧﻜﻪ در ﺻﺮف ﺟﻨّﺖ ﺣﺐ ﭘﺮورش ﻛﻨﻲ‪ ،‬ﻟﻌﻞ درك ﻛﻨﻲ »ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ« را ﺑﺎ‬ ‫ﻃﻬﺎرت ﻣﺤﺒﻮب ﻧﺰد آن ﻛﻪ ﻃﺎﻫﺮ ﺑﺎﺷﻲ از دون ﻣ‪‬ﻦ ﻟَﻢ ﻳ‪‬ﺆﻣ‪‬ﻦ ﺑِﻪ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻟَﻢ ﻳ‪‬ﻜُﻦ ﻟَﻪ‪«.‬‬ ‫»ﻗُﻞ ا‪‬نﱠ رِﺿﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲُ رِﺿﺎء‪ ‬اﷲِ و‪‬ﻛُﺮه‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ ﻛُﺮه‪ ‬اﷲِ«‬

‫)‪(17‬‬

‫)‪(18‬‬

‫»ﺑﮕﻮ ﺑﺮاﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﺸﻨﻮدي ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ ﺧﺸﻨﻮدي ﺧﺪاﺳﺖ و ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ او ﻧﺎرﺿﺎﻳﺘﻲ‬ ‫ﺧﺪاﺳﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪» -1‬ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ« اﺷﺎره ﺑﻪ ﻛﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪2‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد را ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﺗﺤﺮﻳﺺ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪﻛﻪ ﺧﻮد را آﻣﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻀﻮر در‬ ‫ﺳﺎﺣﺖ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻈﻬِﺮُه‪ ‬اﷲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﻨﻨﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪3‬ـ ﻳﻜﻲ از ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻓﻮق را اﻧﺘﺨﺎب و از ﺑﺮﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻬﺎدت دادﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﻗﻴﺎم‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﺳﻔﺮي ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت ﺑﺮاي ﻧﺸﺮاﻣﺮﺟﺪﻳﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﺑﻪ ﺧﻄﻪ ﻧﻮر در ﻣﺎزﻧﺪران ﻣﻮﻃﻦ اﺻﻠﻲ اﻳﺸﺎن ﺑﻮد‪ .‬در‬ ‫آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﺧﻮد در ﻗﺮﻳﻪ ﺗﺎﻛﺮﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮ ورود اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﺎﻛﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ در ﺳﺮاﺳﺮ آن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻔﻮس ﺑﺴﻴﺎري از اﻋﻴﺎن و اﺷﺮاف آن ﻧﺎﺣﻴﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ورودﺷﺎن را ﺗﻬﻨﻴﺖ و ﺗﺒﺮﻳﻚ ﮔﻮﻳﻨﺪ و از اﻳﺸﺎن اﺧﺒﺎر ﺷﺎه و درﺑﺎرﻳﺎن را اﺳﺘﻤﺎع ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎي آﻧﺎن ﺑﺎﺑﻲ ﻋﻼﻗﻪ ﮔﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ دادﻧﺪ و ﻓﻮراً ﻣﻮﺿﻮع را ﻋﻮض ﻧﻤﻮده و در ﻧﻬﺎﻳﺖ‬ ‫ﻓﺼﺎﺣﺖ ﭘﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﺎب را اﻋﻼن ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﻴﺎﻧﺎت و اﺳﺘﺪﻻل آن ﺣﻀﺮت ﭼﻨﺎن ﻗﺎﻧﻊ ﻛﻨﻨﺪه و ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﺷﮕﻔﺖ زده ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﮔﻮش ﻓﺮا داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ‬ ‫ﺷﺨﺺ ﺑﺎ اﻳﻦ رﺗﺒﻪ و ﻣﻘﺎم و ﺟﻮاﻧﻲ و ﻛﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ دارد ﺑﻪ اﻣﻮري ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻓﺮﻣﻮده ﻛﻪ از وﻇﺎﻳﻒ ﻋﻠﻤﺎي دﻳﻦ و ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن‬ ‫روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ وﺳﻌﺖ اﻃﻼع آن ﺑﺰرﮔﻮار و ﺷﻮر و ﺷﻮق آن ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﻪ زودي ﻋﺪه ﺑﺴﻴﺎري را ﺑﻪ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺟﻠﺐ‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ .‬ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ اﻓﺮادي ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ و ﺑﻌﻀﻲ ازاﻋﻀﺎء ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرك ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ اﻳﺸﺎن ﻣﺸﺮف‬

‫‪68‬‬

‫ﺷﻮد و ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺷﻴﺮﻳﻦ اﻳﺸﺎن را اﻧﻜﺎر ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻳﺎ ﺟﺮأت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﻴﺎﻧﺎت اﻳﺸﺎن ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻗﻴﺎم ﻛﺮد ﻋﻤﻮي آن ﺣﻀﺮت ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻋﻤﻮ ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﺑﻪ ﻫﺮ وﺳﻴﻠﻪ آن ﺣﻀﺮت و ﺣﻘّﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﭘﻴﺎﻣﻲ را ﻛﻪ اﻳﺸﺎن آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎزد اﻣ‪‬ﺎ‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را از اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻛﺎر ﻋﺎﺟﺰ دﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻳﻜﻲ از ﻣﺠﺘﻬﺪﻫﺎي ﻣﻌﺮوف اﺳﻼم رﻓﺖ و از او ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻛﻤﻚ‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻧﻮر ﺗﺸﺮﻳﻒ آورده اﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ اﻣ‪‬ﺎ از اﻣﻮرﻣﺬﻫﺒﻲ و‬ ‫دﻳﻨﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬او ﺑﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻳﺎدآور ﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﺲ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ اﻳﺸﺎن وارد ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻪ دام ﺳﺤﺮ آن ﺣﻀﺮت‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﮔﺮدد و ﻣﻨﺠﺬب ﮔﻔﺘﺎر ﻓﺼﻴﺢ اﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬و اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮد‪» :‬ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﭼﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ...‬ﻳﺎ ﺳﺎﺣﺮ و‬ ‫ﺷﻌﺒﺪه ﺑﺎز اﺳﺖ ﻳﺎ دواﻳﻲ ﺑﻪ ﭼﺎي ﻣﺨﻠﻮط ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن ﻛﺴﻲ او را ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﺪ ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ او ﻣﻲ ﮔﺮدد«‬

‫)‪(19‬‬

‫ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻛﻪ ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻟﺬا درﺧﻮاﺳﺘﻬﺎي ﻋﻤﻮ را‬ ‫ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﭘﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻫﻤﭽﻮن ﺷﻌﻠﻪ آﺗﺶ در ﺳﺮاﺳﺮ آن ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﻴﺮوان ﻣﺠﺘﻬﺪ از اﻳﻦ اﻣﺮ‬ ‫ﺑﻴﻢ و ﻫﺮاس ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ او ﻓﺸﺎر آوردﻧﺪ اﻗﺪاﻣﻲ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺠﺘﻬﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ دو ﻧﻔﺮ از ﺷﺎﮔﺮدان‬ ‫ﻣﺸﻬﻮر و ﺑﺎرز ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻨﻈﻮر و اﺻﻞ دﻋﻮت اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ‬ ‫داﺳﺘﺎن ﺗﺸﺮﻳﻒ آن دو ﻧﻔﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ‪:‬‬ ‫آن دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﺎﻛﺮ روان ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از وﺻﻮل ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻗﺸﻼق ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮده اﻧﺪ‬ ‫آﻧﻬﺎ ﻫﻢ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك رﺳﻴﺪﻧﺪ اﻳﺸﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺳﻮره اي از ﻗﺮآن ﻣﺠﻴﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎﻧﺎت‬ ‫ﻣﺒﺎرك را ﮔﻮش دادﻧﺪ و ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﻋﺒﺎرات ﻓﺼﻴﺢ و ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺘﻴﻦ و دﻻﺋﻞ ﻣﺤﻜﻢ و ﺑﺮاﻫﻴﻦ ﻣﺘﻘﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﻜﻲ‬ ‫از آن دو ﻧﻔﺮ ﺑﻲ اﺧﺘﻴﺎر از ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و رﻓﺖ دم در اﺗﺎق ﺑﺎ ﻛﻤﺎل ﺧﻀﻮع و ﻋﺒﻮدﻳﺖ اﻳﺴﺘﺎد و ﺑﺎ ﻟﺮزه وﮔﺮﻳﻪ ﺑﻪ‬ ‫رﻓﻴﻘﺶ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ در ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻲ ﻫﺴﺘﻢ ﻫﺮ ﺳﺆاﻟﻲ را ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮﻛﺮده ﺑﻮدم از ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺑﻪ ﻛﻠﻲ‬ ‫از ﻧﻈﺮم ﻣﺤﻮ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﺧﻮد ﻣﻲ داﻧﻲ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺳﺆاﻟﻲ ﺑﻜﻨﻲ ﺑﻜﻦ ﺗﺎ ﺟﻮاب ﺑﺸﻨﻮي‪ .‬آن وﻗﺖ ﺑﺮو ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻌﻠّﻤﺎن و‬ ‫ﺣﺎل ﻣﺮا ﺧﺒﺮ ﺑﺪه و ازﻃﺮف ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮ از اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﻮار دﺳﺖ ﺑﺮ ﻧﻤﻲ دارم و دﻳﮕﺮ ﻧﺰد ﺗﻮ ﻧﺨﻮاﻫﻢ آﻣﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻧﻔﺮ دوم‬ ‫ﻧﻴﺰ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻛﻠﻤﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻓﻴﻘﺶ اﻇﻬﺎر ﻧﻤﻮد ﻛﻪ‪» :‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ‬ ‫ﻣﺮا ﺑﺎ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻛﺎري ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﺪاي ﺧﻮد ﻋﻬﺪ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ از ﻣﻼزﻣﺖ آﺳﺘﺎن اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﻮار ﻣﻨﺼﺮف ﻧﺸﻮم‪.‬‬ ‫ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﻮﻻي ﻣﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫)‪(20‬‬

‫داﺳﺘﺎن اﻳﻤﺎن اﻳﻦ دو ﻧﻔﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﺠﻴﺒﻲ در ﻗﻠﻤﺮو ﻧﻮر ﻣﺸﻬﻮر ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺮدم از ﻫﺮ ﺻﻨﻒ و رﺗﺒﻪ‬ ‫از ﻧﻔﻮس ﻋﺎﻟﻴﻤﻘﺎم‪ ،‬ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ دوﻟﺖ‪ ،‬رﻫﺒﺮان دﻳﻨﻲ‪ ،‬ﺗﺠ‪‬ﺎر و دﻫﻘﺎﻧﺎن و روﺳﺘﺎﺋﻴﺎن دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺻـﺪﻫﺎ ﻧﻔﺮ و در ﻇﻞ راﻳﺖ دﻳـﻦ ﺟـﺪﻳـﺪ در آﻣـﺪﻧـﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻴﭻ ﻛـﺲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ زودي ﻣﺸﻘّﺎت و ﺑﻠﻴ‪‬ﺎت اﺣﺎﻃﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد و ﺑﺴﻴﺎري از اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﺗﺎزه ﺗﺼﺪﻳﻖ و اﻳﻦ ﻧﻬﺎﻟﻬﺎي‬ ‫ﺟﺪﻳﺪ را از رﻳﺸﻪ ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬

‫‪69‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭘﺲ از ﺷﻬﺎدت ﺑﺮ ﺣﻘّﺎﻧﻴ‪‬ﺖ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ اﻫﻞ اﻗﻠﻴﻢ ﻧﻮر ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪3‬ـ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﺮدم از ﻧﺤﻮه ﭘﺎﺳﺦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺳﻮاﻻﺗﺸﺎن در ﺷﮕﻔﺘﻲ و ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪----------------------------------------------------------- --------------‬‬‫‪4‬ـ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻋﻤﻮي اﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- ----------------‬‬‫‪5‬ـ ﭼﺮا ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﻋﻤﻮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻧﺎدﻳﺪه ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 6‬ـ ﺑﺎﻻﺧﺮه وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺑﺎ اﺻﺮار و ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﭘﻴﺮواﻧﺶ روﺑﺮو ﮔﺸﺖ ﭼﻪ ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ ﮔﺮﻓﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪7‬ـ ﺷﺮح ﺗﺸﺮف دو ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﺠﺘﻬﺪ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺧﻮد ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪70‬‬

‫‪8‬ـ اﻳﻤﺎن اﻳﻦ دو ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﭼﻪ اﺛﺮاﺗﻲ در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﻣﺎزﻧﺪران داﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺸﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﻣﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﻛﺎري را ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت در ﺧﻄﻪ ﻧﻮر اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﻴﻢ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ‬ ‫ﻗﻴﺎم ﻛﻨﻴﻢ و ﺗﺒﻠﻴﻎ اﻣﺮاﷲ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬ﺣﺎل ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ذﻳﻞ از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را زﻳﺎرت ﻧﻤﻮده و در آن ﺗﻌﻤﻖ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ ،‬و ﺑﻪ ﻳﺎد آرﻳﻢ ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت ﭘﺲ از ﻗﺒﻮل اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب او‪‬ﻟﻴﻦ اﻗﺪاﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻗﻴﺎم و ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺻﺪﻫﺎ و‬ ‫ﺻﺪﻫﺎ ﻧﻔﻮس ﺑﻪ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫»اَن ﻳﺎ اَﻳ‪‬ﻬ‪‬ﺎ اﻟﻤ‪‬ﺴﺎﻓ‪‬ﺮُ ا‪‬ﻟﻲ اﷲِ ﺧُﺬ ﻧَﺼﻴﺒ‪‬ﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻫﺬاَ اﻟﺒ‪‬ﺤﺮِ و‪ ‬ﻻﺗَﺤﺮِم ﻧَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ ﻗُﺪ‪‬ر‪ ‬ﻓﻴﻪ‪ ‬و‪ ‬ﻛُﻦ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻔﺎﺋ‪‬ﺰﻳﻦَ و‪‬ﻟَﻮ ﻳ‪‬ﺮز‪‬ﻗَﻦﱠ ﻛُﻞﱡ ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪ ‬و اﻻرضِ ﺑِﻘَﻄﺮَه‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻪ‪ ‬ﻟَﻴ‪‬ﻐْﻨَﻴ‪‬ﻦﱠ ﻓﻲ اَﻧﻔُﺴ‪‬ﻬِﻢ ﺑِﻐَﻨﺎء‪‬اﷲ‬ ‫اﻟﻤ‪‬ﻘﺘَﺪرِ اﻟﻌ‪‬ﻠﻴﻢِ اﻟﺤ‪‬ﻜﻴﻢِ‪.‬ﺧُﺬ ﺑِﻴ‪‬ﺪ‪‬اﻻ‪‬ﻧﻘ‪‬ﻄﺎعِ ﻏُﺮﻓَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻫﺬَا اﻟﺒ‪‬ﺤﺮِاﻟﺤ‪‬ﻴ‪‬ﻮانِ ﺛُﻢ‪ ‬ر‪‬ﺷﱢﺢ ﻣ‪‬ﻨﻬﺎ ﻋ‪‬ﻠَﻲ‬ ‫اﻟﻜﺎﺋ‪‬ﻨﺎت‪ ‬ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻄَﻬِﺮَﻫ‪‬ﻢ ﻋ‪‬ﻦ ﺣ‪‬ﺪودات‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﺸَﺮِو‪ ‬ﻳ‪‬ﻘَﺮِﺑ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﺑِﻤ‪‬ﻨﻈَﺮِاﷲِ اﻻﻛﺒ‪‬ﺮِﻫﺬا اﻟﻤ‪‬ﻘَﺮﱢ اﻟﻤ‪‬ﻘَﺪ‪‬سِ اﻟﻤ‪‬ﻨﻴﺮِ‪.‬‬ ‫و‪ ‬ا‪‬ن و‪‬ﺟ‪‬ﺪت‪ ‬ﻧَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬و‪‬ﺣﻴﺪاً ﻻﺗَﺤﺰَن ﻓَﺎﻛﻒ‪ ‬ﺑِﺮﺑ‪‬ﻚ‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬اﺳﺘَﺄﻧ‪‬ﺲ ﺑِﻪ وﻛُﻦ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺸّﺎﻛ‪‬ﺮﻳﻦَ‪ .‬ﺑ‪‬ﻠ‪ّ‬ﻎَ اَﻣﺮَ‬ ‫ﻣ‪‬ﻮﻻك‪ ‬ا‪‬ﻟﻲ ﻛُﻞﱢ ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪ ‬و‪ ‬اﻻَرضِ ا‪‬ن و‪‬ﺟ‪‬ﺪت‪ ‬ﻣ‪‬ﻘﺒِﻼً ﻓَﺎَﻇﻬِﺮ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻪ‪ ‬ﻟَﺌﺎﻟ‪‬ﻲ‪ ‬ﺣ‪‬ﻜﻤ‪‬ﻪ‪ ‬اﷲِ‬ ‫ر‪‬ﺑِّﻚ‪ ‬ﻓﻴﻤﺎ اَﻟﻘﺎك‪ ‬اﻟﺮﱡوح‪ ‬و‪ ‬ﻛُﻦ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤ‪‬ﻘﺒِﻠﻴﻦَ و‪ ‬ا‪‬ن و‪‬ﺟ‪‬ﺪت‪ ‬ﻣ‪‬ﻌﺮِﺿﺎً ﻓَﺎﻋﺮِض ﻋ‪‬ﻨﻪ‪ ‬ﻓَﺘَﻮ‪‬ﻛﱠﻞ ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﷲِ‬ ‫ر‪‬ﺑِّﻚ‪ ‬و‪ ‬ر‪‬بِّ اﻟﻌﺎﻟَﻤﻴﻦَ‪«.‬‬

‫)‪(21‬‬

‫»اي ﻣﺴﺎﻓﺮ اﻟﻲ اﷲ‪ ،‬ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮﻳﺶ را از اﻳﻦ درﻳﺎ ﺑﺮﮔﻴﺮ و ﺧﻮد را از ]ﻣﻮاﻫﺒﻲ[ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫در آن ﻣﻘﺪ‪‬ر ﻓﺮﻣﻮده ﻣﺤﺮوم ﻣﺴﺎز ﺗﺎدر زﻣﺮه ﻓﺎﺋﺰان درآﻳﻲ‪ .‬و ]ﺑﺪان ﻛﻪ[ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم اﻫﻞ ارض‬ ‫و ﺳﻤﺎء ﺑﻪ ﻗﻄﺮه اي از آن ﻣﺮزوق ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﻏﻨﺎي ﻣﻄﻠﻖ ﻣﻲ رﺳﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻲ در وﺟﻮد‬ ‫ﺧﻮد ﻏﻨﺎي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺘﺪر ﻋﻠﻴﻢ ﺣﻜﻴﻢ را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ دﺳﺖ اﻧﻘﻄﺎع ﻏﺮﻓﻪ اي از اﻳﻦ ﺑﺤﺮ ﺣﻴﺎت‬ ‫ﺑﺮدار و ﺳﭙﺲ آن را ﺑﺮ ﻛﺎﺋﻨﺎت ﻣﺒﺬول دار ﺗﺎ آﻧﻬﺎ را از ﻣﺤﺪودﻳﺘﻬﺎي ﺑﺸﺮي ﭘﺎك ﻛﻨﻲ و ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻨﻈﺮ اﻛﺒﺮ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺪ‪‬س ﻣﻨﻴﺮ‪ ،‬ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﻲ‪.‬‬ ‫و ]در اﻳﻦ ﻣﻘﺎم[ اﮔﺮ ﺧﻮد را ﺗﻨﻬﺎ و ﺑﻲ ﻳﺎور ﻳﺎﻓﺘﻲ اﻧﺪوﻫﮕﻴﻦ ﻣﮕﺮد‪ ،‬ﺧﺪا را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻛﺎﻓﻲ‬ ‫ﺑﺪان و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ او ﻣﺄﻧﻮس ﺷﻮ و از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺷﻜﺮﮔﺰار ﺑﺎش‪ .‬اﻣﺮ ﻣﻮﻻﻳﺖ را ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اﻫﻞ‬ ‫زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﺎن‪ ،‬اﮔﺮ ﻛﺴﻲ اﻗﺒﺎل ﻧﻤﻮد درﻫﺎي ﺣﻜﻤﺖ و ﺑﻴﺎن را ﻛﻪ ﺑﺮﺗﻮ اﻟﻘﺎء ﺷﺪه ﺑﺮ‬ ‫او ﺑﻴﻔﺸﺎن و ]ﺑﻪ او[ روي آور و اﮔﺮ ﻛﺴﻲ اﻋﺮاض ﻧﻤﻮد ]ﺑﺪون ﺗﻌﺮّض[ از او روي ﺑﮕﺮدان‬ ‫و ﺑﺮ ﭘﺮوردﮔﺎرت و ﭘﺮوردﮔﺎر ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن ﺗﻮﻛّﻞ ﻧﻤﺎ‪.‬‬

‫‪71‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﻣﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮد را ‪. --------‬‬ ‫‪2‬ـ و ﺧﻮد را از ‪ --------------------‬ﻣﺤﺮوم ﻧﺴﺎزﻳﻢ‪.‬‬ ‫‪3‬ـ اﮔﺮ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن از ﻗﻄﺮه اي از آن ﻣﺮزوق ﺷﻮد ‪.-------------------‬‬ ‫‪4‬ـ از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ دﺳﺖ ‪ ------------------‬و آن را ﺑﭙﺎﺷﻴﻢ ‪.--------------‬‬ ‫‪5‬ـ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺤﺰون ﺷﻮﻳﻢ اﮔﺮ ‪.------------------‬‬ ‫‪6‬ـ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ‪ ------‬و ‪ -------‬ﺷﻮﻳﻢ و از‪ ---------- --------‬ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪7‬ـ ﺑﺎﻳﺪ ‪ --------------‬را ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫‪8‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ اﮔﺮ ﻣﻘﺒﻠﻲ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ‪. ---------------------------------‬‬ ‫‪9‬ـ و اﮔﺮ ﻣﻌﺮﺿﻲ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ‪.---------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬ ‫اﻣﺮاﻟﻬﻲ در ﺣﺎل ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ اراده ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻇﻬﻮرش‪ ،‬ﻛﻪ ﻫﺮ زﻣﺎن ﺑﺸﺮﻳ‪‬ﺖ‬ ‫از ﻣﺮﺣﻠﻪ اي ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺪرﻳﺠﺎً ﻇﺎﻫﺮ و ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ در ﻫﻤﻪ ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ‬ ‫ﺻﺪق ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ درك و ﻓﻬﻢ ﭘﻴﺮوان ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر‪ ،‬ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺣﺘﻲ‬ ‫ﻣﻘﺮّﺑﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮوان در ﺑﺪاﻳﺖ ﻗﺎدر ﺑﻪ درك و ﻓﻬﻢ ﻋﻈﻤﺖ ﻇﻬﻮر ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻪ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﻤﺴ‪‬ﻚ ﺧﻮد ﺑﻪ اﺣﻜﺎم و‬ ‫ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻗﺒﻞ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻈﻬﺮاﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻌﻀﻲ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻇﻬﻮر‬ ‫ﻗﺒﻞ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﻫﺪف ﻣﻈﻬﺮاﻟﻬﻲ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪي ﺑﺮاي ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪي ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳ‪‬ﺖ وﺿﻊ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ وﺿﻊ در ﻣﻮرد ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺻﺪق ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺑﻴﻦ آﻧﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ »ﺣﺮف« از ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤ‪‬ﺪ ﺗﺎ ﻳﻮم آﺧﺮت ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫ﻇﻬﻮر ﻣﺒﺎرك ﺧﻮد را ﺗﺪرﻳﺠﺎً آﺷﻜﺎ رﺳﺎﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪواً ﻣﻘﺎم رﻓﻴﻊ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻀﺮت ﻣﻮﻋﻮد واﺿﺤﺎً اﻇﻬﺎر ﻧﮕﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮوان آن ﺣﻀﺮت ﻣﺄﻣﻮر ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺸﺎرت دﻫﻨﺪ ﻛﻪ »ﺑﺎب« ﻇﻬﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﮔﺸﻮده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻢ ﻛﻢ‪ ،‬ﺷﺨﺺ‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ اﻣﺎ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮدم ﻫﻨﻮز از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻘﺎم اﻳﺸﺎن آﮔﺎه ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎي او‪‬ﻟﻴﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻫﻴﭻ ﺗﻐﻴﻴﺮي در ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼم داده ﻧﺸﺪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮي ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي‬ ‫ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮوان ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ در دوران اﺧﻴﺮ رﺳﺎﻟﺖ و ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب‬ ‫در ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺎﻛﻮ ﻣﺴﺠﻮن ﺑﻮدﻧﺪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪي را در ﻛﺘﺎب ﺑﻴﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و زﻣﺎن آن رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﻴﺮوان‬ ‫آن ﺣﻀﺮت اﻧﻔﺼﺎل ﻛﻠﻲ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد آورﻧﺪ و ﻣﻘﺎم ﺣﻘﻴﻘﻲ اﻳﺸﺎن را ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻗﺪام در اﺟﺘﻤﺎع‬ ‫ﺑﺪﺷﺖ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫‪72‬‬

‫ﺑﺪﺷﺖ دﻫﻲ اﺳﺖ دور از ﻃﻬﺮان و در ﻗﺴﻤﺖ ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ در ﻣﺎه ﺟﻮﻻي‬ ‫‪ 1848‬ﻣﻨﻌﻘﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ‪ 81‬ﻧﻔﺮ از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻛﻪ از ﻧﻔﻮس ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع‪،‬‬ ‫ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﺻﻠﻲ در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس وﺟﻨﺎب ﻃﺎﻫﺮه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺑﺪاﻳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻘﺎم و رﺗﺒﻪ اي در ﺑﻴﻦ اﺻﺤﺎب ﺣﻀﺮت ﺑﺎب داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻘﺶ اﻳﺸﺎن در آن اﺟﺘﻤﺎع ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﺑﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻏﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﮔﺰاري اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع‪ ،‬اﺟﺎره‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻣﺪ‪‬ت ‪ 22‬روز ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ از ﻣﻬﻤﺎن ﻧﻮازي ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﻪ آن ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻈﻮظ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻫﺮ روز ﻟﻮﺣﻲ ﻧﺎزل ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﺎ در ﺟﻤﻊ ﻳﺎران ﺗﻼوت ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از اﺻﺤﺎب اﺳﻢ‬ ‫ﺗﺎزه اي ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس و ﺟﻨﺎب ﻃﺎﻫﺮه ﻟﻘﺒﻲ را ﻛﻪ درﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﺮوف ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻋﻨﺎﻳﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﻘﺐ ﻃﺎﻫﺮه ﻳﻌﻨﻲ »ﺧﺎﻟﺺ و ﭘﺎك« و ﻗﺪ‪‬وس ﻳﻌﻨﻲ »ﻣﻘﺪ‪‬س«‪ .‬ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﻨﻔﺴﻪ از آن ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫»ﺑﻬﺎء« ﻣﻌﺮوف ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻳﺎران ﺑﺪﺷﺖ از ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮت اﻋﻠﻲ ﺑﻌﺪاً ﺗﻮﻗﻴﻌﻲ ﺻﺎدرﺷﺪ و ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن‬ ‫ﻟﻘﺐ ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﻚ روز ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺑﻴﻤﺎري‪ ،‬ﻣﻼزم ﺑﺴﺘﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﺎران در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﻮر ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻃﺎﻫﺮه ﻛﻪ ﺟﻮﻫﺮ ﻋﺼﻤﺖ و ﻃﻬﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪون ﺣﺠﺎب ﻛﻪ از ﻋﺎدات ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در اﻳﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﺎﻧﻤﻬﺎ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﻈﺎر ﻋﻤﻮم ﺣﺠﺎب ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ‪ ،‬وارد ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ از ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺣﺎﺿﺮ در ﺟﻠﺴﻪ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻨﮓ و ﺷﺮﻣﺴﺎري ﺑﺮاي ﺧﻮد و دﻳﺎﻧﺖ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻏﻀﺒﻨﺎك ﻣﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺟﻨﺎب‬ ‫ﻃﺎﻫﺮه اﺑﺪاً اﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ ﻣﺘﺎﻧﺖ و ﻓﺮح ﻳﺎران را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺖ و ﺧﻄﺎﺑﻪ ﻏﺮاﺋﻲ اﻳﺮاد ﻧﻤﻮد و اﺻﺤﺎب را‬ ‫دﻋﻮت ﻛﺮد ﻛﻪ ﻗﻴﻮد ﺗﻘﺎﻟﻴﺪ و ﻋﺎدات را ﺑﺸﻜﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎري ﻣﺤﺎﺟﻪ وﮔﻔﺘﮕﻮ ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﻴﻦ ﺣﻀﺮت ﻃﺎﻫﺮه و‬ ‫ﺟﻨﺎب ﻗﺪ‪‬وس ﭘﻴﺶ آﻣﺪه ﺑﻮد ﺑﺎ وﺳﺎﻃﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻌﺪادي از ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در‬ ‫اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن از اﻣﺮ ﺗﺒﺮّي ﻧﻤﻮدﻧﺪ وﻟﻲ اﻛﺜﺮﻳﺖ ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ و ﺷﻮر اﻧﺠﺬاﺑﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫اﺳﺘﺎداﻧﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺮده و ﻓﺠﺮ ﻇﻬﻮر ﻳﻮم ﺟﺪﻳﺪ را ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺟﻨﺎب‬ ‫ﻃﺎﻫﺮه در آن روز ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻧﻔﺦ ﺻﻮر ﺑﻮد ﻛﻪ در آن ﻧﺴﺦ دﻳﻦ ﻗﺪﻳﻢ ﮔﺮدﻳﺪ و اﺣﻜﺎم و ﻗﻮاﻋﺪ ﺟﺪﻳﺪ اﻋﻼن ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺤﻮ‪‬ﻟﻲ ﺑﺮاي ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺮآﺷﻮب و اﻏﺘﺸﺎش در ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﺎﺑﻲ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲ آﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫زودي آزار و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﺪت ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺴﻴﺎري ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮔﻮﻳﻲ اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ ﻣﺤﻞ‬ ‫وداع ﺑﻮد ﻛﻪ از آﻧﺠﺎ اﺻﺤﺎب ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و اﻋﻤﺎل ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ از ﺧﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻠﻜﻮت اﺑﻬﻲ دوﺑﺎره ﺑﻪ‬ ‫دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ از ﺧﺎﺗﻤﻪ دوره ﺑﺪﺷﺖ‪ ،‬ﻳﺎران ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺎزﻧﺪران ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و در ﺑﻴﻦ راه ﻛﻪ در ﻳﻜﻲ از دﻫﺎت ﺑﺮاي‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺗﻮﻗّﻒ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻣﻮردﻫﺠﻮم ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻧﺎدان آﻧﺠﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﻓﺮار ﺷﺪﻧﺪ و ﻫﺮ ﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻲ‬ ‫ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﺮف ﻧﻮر اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪.‬‬

‫‪73‬‬

‫ﺑﻪ زودي اﺧﺒﺎر اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ ﺑﻪ ﻃﻬﺮان رﺳﻴﺪ و ﺷﺎه و وزﻳﺮان از وﻗﺎﻳﻌﻲ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد‬ ‫آﮔﺎه ﺷﺪﻧﺪ و از ﻧﻘﺶ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در آن اﺟﺘﻤﺎع ﻣﻄﻠﻊ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎه ﻛﻪ در اﺛﺮ ﺑﻴﻤﺎري ﺑﺴﻴﺎر رﻧﺠﻮر و ﺿﻌﻴﻒ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺑﻮد ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ‪ ،‬دﺳﺘﻮر دﺳﺘﮕﻴﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺻﺎدر ﻧﻤﻮد‪ .‬و اﻳﻦ‬ ‫دﺳﺘﻮر ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ در ﻣﺎزﻧﺪران ارﺳﺎل ﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را دﺳﺘﮕﻴﺮ و ﺑﻪ ﻃﻬﺮان ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮر‬ ‫ﻳﻜﻲ از ارادﺗﻤﻨﺪان وﻃﺮﻓﺪاران ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮد و از ﻗﻀﺎ روزي ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺧﻮد دﻋﻮت ﻛﺮده‬ ‫ﺑﻮد ﺷﺐ ﻗﺒﻠﺶ اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺑﻪ او رﺳﻴﺪ‪ .‬از دﻳﺪن اﻳﻦ ﺣﻜﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮآﺷﻔﺖ و ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص اﻇﻬﺎري‬ ‫ﻧﻜﺮد روز ﺑﻌﺪ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻣﺎزﻧﺪران رﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﺎه ﻓﻮت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻟﺬا ﻓﺮﻣﺎن ﺗﻮﻗﻴﻒ و دﺳﺘﮕﻴﺮي دﻳﮕﺮ ارزﺷﻲ ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻫﺪف از اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪-----------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ؟‬ ‫‪3‬ـ ﭼﻨﺪ روز ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ؟‬ ‫‪4‬ـ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﺻﺤﺎب ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪6‬ـ در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﭼﻪ اﻋﻼﻧﻲ ﺷﺪ؟‬ ‫‪7‬ـ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ در ﺑﻴﻦ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﺑﻮد؟‬ ‫‪8‬ـ ﻟﻘﺐ »ﻃﺎﻫﺮه« ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ؟‬ ‫‪9‬ـ ﻟﻘﺐ »ﻗﺪ‪‬وس« ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ؟‬ ‫‪10‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد وﻗﺎﻳﻌﻲ را ﻛﻪ در اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮﺷﺪن ﺟﻨﺎب ﻃﺎﻫﺮه ﺑﺪون ﺣﺠﺎب رخ دارد ﺑﺮ ﺷﻤﺎرﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪11‬ـ ﻋﻤﻞ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺟﻨﺎب ﻃﺎﻫﺮه در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﻋﻼﻣﺖ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪12‬ـ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻌﺪ از درﻳﺎﻓﺖ اﺧﺒﺎر اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺪﺷﺖ ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﻲ ﻛﺮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪74‬‬

‫‪13‬ـ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ ﭘﺲ از ﺻﺪور ﻓﺮﻣﺎن دﺳﺘﮕﻴﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ اﺗّﻔﺎﻗﻲ اﻓﺘﺎد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬ ‫واﻗﻌﻪ ﺑﺪﺷﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺴﺴﺘﻦ ﻋﺎدات و رﺳﻮم ﻗﺪﻳﻢ و آﻏﺎز ﻋﻬﺪي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻘﺮه ذﻳﻞ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت‬ ‫ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻫﺮ زﻣﺎن و ﻫﺮ از ﭼﻨﺪي ادﻳﺎن اﻟﻬﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﭘﺮﺗﻮ آﻧﭽﻪ درﺑﺎره‬ ‫واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺪﺷﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮدﻳﺪ درﻣﻌﻨﻲ و ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻴﺎن ذﻳﻞ ﺗﻔﻜّﺮ و ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫»از ﺑﺬر ﺣﻘﻴﻘﺖ دﻳﻦ رﺷـﺪ و ﻧـﻤﺎ ﻣﻲ ﻧـﻤﺎﻳﺪ و درﺧـﺘﻲ ﭘﺮﺷﺎﺧﻪ و ﺑﺮگ و ﺷﻜﻮﻓﻪ و ﺛﻤﺮ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﭘـﺲ از ﭼـﻨﺪي اﻳﻦ درﺧﺖ ﻓﺮﺳـﻮده و ﻛﻬﻨﻪ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﺮگ و ﺷﻜﻮﻓﻪ ﭘﮋﻣﺮده و‬ ‫ﻣﻌﺪوم ﻣﻲ ﺷﺪ و درﺧﺖ ﺑﻲ ﺛﻤﺮ و ﻓﺎﺋﺪه ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ درﺧﺖ‬ ‫ﻛﻬﻨﻪ ﻣﺘﻤﺴ‪‬ﻚ ﺷﻮد و اد‪‬ﻋﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻗﻮاي ﺣﻴﺎﺗﺒﺨﺶ آن ﻛﺎﺳﺘﻪ ﻧﺸﺪه‪ ،‬اﺛﻤﺎر آن ﻣﺜﻞ و ﻧﻈﻴﺮ‬ ‫ﻧﺪارد و وﺟﻮد آن اﺑﺪي اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺬر ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺪداً در ﻗﻠﻮب ﻣﺮدم ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ‬ ‫درﺧﺘﻲ ﺗﺎزه ﺑﺎرور ﺷﻮد و از اﺛﻤﺎر ﺑﺪﻳﻌﻪ اﻟﻬﻴﻪ آن ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺎزه و ﺧﺮّم ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ اﻣﻢ و‬ ‫دول ﻋﺎﻟﻢ ﻛﻪ در ﻇﻞ ادﻳﺎن ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺘّﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺗﻘﺎﻟﻴﺪ و اوﻫﺎم ﻣﺤﻮ ﺷﻮد و‬ ‫دوﺳﺘﻲ و ﺑﺮادري ﺣﻘﻴﻘﻲ اﺳﺘﻘﺮار ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال در ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم از ﺑﻴﻦ رود و ﺟﻤﻴﻊ‬ ‫ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻛﻞّ در ﺳﺎﻳﻪ ﺷﺠﺮ رﺣﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﻣﺄوي دارﻧﺪ و ﺧﺪا ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻬﺮﺑﺎن‬ ‫اﺳﺖ و ﺟﻤﻴﻊ را رزق ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ ﺑﺎران رﺣﻤﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺑﺮ ﻣﻨﺼﻒ‬ ‫و ﻇﺎﻟﻢ ﻫﺮ دو ﻣﻲ ﺑﺎرد ﻳﻌﻨﻲ رﺣﻤﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺸﺮ در ﻇﻞّ ﻟﻄﻒ و‬ ‫ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺣﻖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و او ﻛﻞ را ﺑﻪ ﺳﺒﻴﻞ ﻫﺪاﻳﺖ و ﺗﺮﻗّﻲ دﻻﻟﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬

‫)‪) (22‬ﺗﺮﺟﻤﻪ (‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻬﻢ‪:‬‬ ‫ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎه ﻛﻪ در ﺳﺎل ‪ 1848‬ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺸﺴﺖ از ﭘﺪرش ﻇﺎﻟﻤﺘﺮ ﺑﻮد‪ .‬از ﺑﺪاﻳﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ وي آزار‬ ‫و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺟﻮﻻي ‪ 1850‬در ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ و اﺻﺤﺎب ﺳﺘﻤﺪﻳﺪه‬ ‫و ﭘﺮﻳﺸﺎن اﻳﺸﺎن ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪ و ﻧﺎﻇﺮ ﻣﺮگ ﻓﺠﻴﻊ ﻫﺰاران ﻧﻔﺲ ازﻫﻤﻜﻴﺸﺎن ﺧﻮد ﺑﻮده ﻣﺤﺒﻮب ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ‬ ‫دادﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ از اﺻﺤﺎب در ﻓﻜﺮ ﺧﻮد ﺷﺎه را ﻣﻘﺼﺮ اﺻﻠﻲ ﻇﻠﻤﻬﺎي وارده ﺑﺮ آﻧﺎن ﻃﻲ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎل ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺎ‬ ‫وﺟﻮد اﻳﻦ در ﻫﻤﻪ اﺣﻮال ﺧﻴﺮﺧﻮاه ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻣﻠّﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗﻮاي ﺧﻮد را وﻗﻒ ﺗﺒﻠﻴﻎ و اﻧﺘﺸﺎر اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل‬ ‫ﺣﺴﻨﻪ و اراﺋﻪ ﺣﺠﺞ و ﺑﺮاﻫﻴﻦ ﻣﻲ ﻧـﻤﻮدﻧﺪ اﻣ‪‬ـﺎ در اﻳـﻦ ﻣﻴﺎن ﮔـﺮوه ﻛﻮﭼـﻜﻲ ﺑﻮدﻧـﺪ ﻛﻪ اﻓـﻜﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ در ﺳـﺮ‬

‫‪75‬‬

‫ﻣﻲ ﭘﺮوراﻧﺪﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﺖ ﻳﺎس و ﻧﺎاﻣﻴﺪي اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻧﺎدان ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺮ رﻳﺸﻪ و اﺳﺎس اﻳﻦ‬ ‫ﻇﻠﻤﻬﺎ ﻫﺠﻮم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻨﺪ ﻟﺬا ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺑﺮ ﻗﺘﻞ ﺷﺎه ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺼﺪ و ﻧﻴ‪‬ﺖ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻜﻲ از رﻫﺒﺮاﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﺳﻤﻊ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﻋﺒﺎراﺗﻲ‬ ‫ﺻﺮﻳﺢ و واﺿﺢ آﻧﺎن را از اﺟﺮاي اﻳﻦ ﺧﻴﺎل ﻓﺎﺳﺪ ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و از ﻋﻮاﻗﺐ وﺧﻴﻤﻪ آن ﺑﺮ ﺣﺬر داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺟﻠﺐ ﺑﻼﻳﺎي ﺗﺎزه ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺳﺒﺐ زﺣﻤﺖ ﺑﻲ اﻧﺪازه ﮔﺮدد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮔﺮان آن ﭼﻨﺎن ﺟﮕﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و‬ ‫ﻗﻠﻮﺑﺸﺎن آﻧﭽﻨﺎن در آﺗﺶ ﻛﻴﻨﻪ و اﻧﺘﻘﺎم ﻣﻲ ﺳﻮﺧﺖ ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺎﻧﻊ از اﻗﺪام آﻧﺎن ﻧﮕﺮدﻳﺪ و ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻤﻠﻲ اﻗﺪام ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ ﺑﺎﺑﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻬﺎرت وﭘﺎﻛﻲ و ازﺧﻮد ﮔﺬﺷﺘﮕﻲ و اﻋﻤﺎل ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ‬ ‫آراﺳﺘﻪ و ﻣﺰﻳ‪‬ﻦ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﻄﻪ اي ﺳﻴﺎه ﻟﻜّﻪ دار ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫در روز ‪ 15‬آﮔﺴﺖ ‪ 1852‬ﺷﺎه از ﻣﻨﺰل ﻳﻴﻼﻗﻲ ﺧﻮد ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻃﻬﺮان ﺑﻮد ﺑﺮاي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺐ ﺳﻮاري‬ ‫ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﻲ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن وي ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﻲ از ﭘﻴﺶ ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ آرام و ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮ وﻓﻖ ﻣﺮاد‬ ‫اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر ﺟﺎده ﻣﻨﺘﻈﺮ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﻜﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﻋﺮﺿﺤﺎﻟﻲ‬ ‫ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺎه ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﺎﻃﭙﺎﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﺎه ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﭼﻨﺎن اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ و ﺟﺎﻫﻼﻧﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺎي اﺳﺘﻌﻤﺎل اﺳﻠﺤﻪ ﻣﺆﺛّﺮي ﻛﻪ ﻣﻘﺼﻮد را ﻓﻮراً ﺣﺎﺻﻞ ﻛﻨﺪ ﺳﺎﭼﻤﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ اﻧﺪك ﺧﺮاﺷﻲ در ﺟﺴﺪ ﺷﺎه‬ ‫ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﺮد‪ .‬اﻣﺎ در اﺛﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺧﺸﻢ و ﻏﻀﺐ و آﺷﻮب ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ و دﺷﻤﻨﺎن ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﻴﻤﺖ داﻧﺴﺘﻪ و ﻣﺮدم را ﺑﺮ‬ ‫اﻋﻤﺎل ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮ‪‬ري ﺑﺮ ﺿﺪ‪ ‬ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺎه ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﻧﻤﻮد ﻓﻮراً ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ و ﺟﺴﺪش را ﺑﻪ د‪‬م ﻗﺎﻃﺮ ﺑﺴﺘﻪ و ﺗﺎ ﻃﻬﺮان ﺑﻪ روي زﻣﻴﻦ‬ ‫ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ و در آﻧﺠﺎ ﺟﺴﺪ را دو ﺷﻘّﻪ ﻧﻤﻮده و در ﻣﻌﺮض دﻳﺪ ﻋﻤﻮم آوﻳﺨﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﺪﺳﺖ او ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮﻧﺸﺪ زﻳﺮ ﺷﻜﻨﺠﻪ‬ ‫ﻫﺎي ﺑﻲ رﺣﻤﺎﻧﻪ ﻟﺐ ﺑﺎزﻛﻨﺪ و دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﺪ ﺳ‪‬ﺮب ﮔﺪاﺧﺘﻪ در ﺣﻠﻘﺶ رﻳﺨﺘﻨﺪ‪ .‬و ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺳﻮم را‬ ‫ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و او را ﺷﻤﻊ آﺟﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﻈﺎر ﻣﺮدم ﺣﺮﻛﺖ داﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﺑﺎ ﻫﻴﺎﻫﻮ و ﺳﺐ‪ ‬و‬ ‫ﻟﻌﻦ ﺑﻪ اوﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺎﻳﻌﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺮح و وﺻﻒ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺣﻜﻮﻣﺖ و ﻋﻠﻤﺎء و ﻃﺮﻓﺪاران‬ ‫ﺟﺎﻫﻞ آﻧﺎن ﺑﺮ ﻗﻠﻊ و ﻗﻤﻊ ﺑﺎﺑﻴﺎن ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬دروازه ﺷﻬﺮ را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﺪون ﺳﺆال و ﺟﻮاب اﺟﺎزه ﺧﺮوج از‬ ‫ﺷﻬﺮ را ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎل ﺑﺎﺑﻴﺎن ﮔﺸﺘﻪ آﻧﺎن را دﺳﺘﮕﻴﺮﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧـﺤﻮي ﻓﺠﻴﻊ و ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻗـﺘﻞ‬ ‫ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻧﺎﻣﻪ اﻓﺴﺮ اﻃﺮﻳﺸﻲ ﻛﻪ در آن زﻣﺎن در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﺎه ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮد ﻟﻤﺤﻪ اي از ﻓﺠﺎﻳﻊ آن اﻳ‪‬ﺎم‬ ‫را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﺳﺒﺐ ﺣﺰن و اﻧﺪوه ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻲ ﺷﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻓﺪاﻛﺎرﻳﻬﺎي آن‬ ‫ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﻣﻲ اﻧﺪازد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﻮن ﺧﻮد اﻣﺮاﷲ را ﺳﻘﺎﻳﺖ و آﺑﻴﺎري ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»دوﺳـﺖ ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻣـﺪ‪‬ﻋﻲ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻋﻮاﻃﻒ رﻗﻴﻘﻪ اﻧﺪ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻣﺸﺎﻫﺪه اﻳﻦ‬ ‫ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎي دﻟﺨﺮاش ﺷﺮﻳﻚ ﺷﻮﻧﺪ و ﻋﻼﻧﻴﻪ‪ ‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻔﻮس ﺑﻲ ﮔﻨﺎه ﻛﻪ‬ ‫ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺸﺎن از ﺣﺪﻗﻪ ﺑﻴﺮون آﻣﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻄﻌﺎت ﮔﻮش ﺧﻮد را ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻴﻎ ﺳﺘﻢ ﺟﻼّدان ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪ ﺑﺒﻠﻌﻨﺪ‬ ‫و ﺑﺎ ﻫﻴﻜﻞ آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن ﻛﻪ از ﺷﺪ‪‬ت ﺿﺮﺑﺎت ﻣﺠﺮوح و ﻣﺘﻼﺷﻲ ﮔﺸﺘﻪ در ﻣﻌﺎﺑﺮ و اﺳﻮاق ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫‪76‬‬

‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﺑﺪان اﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ آﺗﺶ ﻇﻠﻢ ﻣﺸﻌﻞ ﮔﺮدﻳﺪه ﻛﻮي و ﺑﺮزن را ﻧﻮراﻧﻲ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ‬ ‫ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺷﺎﻫﺪ وﺿﻊ ﻣﻮﺣﺸﻲ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﺎ ﺳﻼﺳﻞ و اﻏﻼل در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﻨﻪ و‬ ‫ﺷﺎﻧﻪ آﻧﻬﺎ را ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ و در ﺷﻜﺎﻓﻬﺎ ﻓﺘﻴﻠﻪ ﺳﻮزان ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ از ﺳﺮﺑﺎز در ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار‬ ‫ﻋﺒﻮر ﻣﻲ دادﻧﺪ و ﻓﺘﻴﻠﻪ ﻫﺎ ﭘﺲ ازﺗﻤﺎس ﺑﺎﮔﻮﺷﺖ ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ﺷﻤﻌﻲ ﻛﻪ ﺗﺎزه ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ دردرون‬ ‫زﺧﻢ آﻧﺎن دود ﻣﻲ ﻛﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺘﻤﮕﺮان ﺷﺮﻗﻲ در اﻳﻦ ﻗﺴﺎوت و ﺳﻨﮕﺪﻟﻲ اﺑﺘﻜﺎري ﺑﻜﺎر ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻋﻘﻞ در ﺣـﻴﺮت اﺳـﺖ‪ .‬اﺑﺘﺪا ﭘﻮﺳـﺖ از ﻛﻒ ﭘﺎي ﻣﻠـﻬﻮﻓﻴﻦ ﺑـﺮداﺷﺘﻪ ﺳﭙـﺲ در روﻏـﻦ داغ ﺷـﺪه‬ ‫ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را ﭼﻮن ﺳ‪‬ﻢ ﺳﺘﻮران ﻧﻌﻞ زده ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﻃﻲ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ از ﺷﺨﺺ ﺑﺎﺑﻲ ﺻﺪاي ﺿﺠﻪ و زاري و ﻳﺎ ﺷﻜﻮه و ﺑﻲ ﻗﺮاري ﺑﮕﻮش ﻧﻤﻲ رﺳﻴﺪ ﺑﻠﻜﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﻛﻤﺎل اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺗﺤﻤ‪‬ﻞ ﻫﺮ ﻣﺸﻘّﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﺟﺴﻢ ﻧﺤﻴﻒ ﻃﺎﻗﺖ ﻫﻢ ﻗﺪﻣﻲ ﺑﺎ روح‬ ‫ﺧﻔﻴﻒ و ﻟﻄﻴﻒ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در آن ﺣﻴﻦ آن اﺳﻴﺮ ﺑﻲ ﺗﻘﺼﻴﺮ از ﺷﺪت ﻋﺬاب ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻲ اﻓﺘﺎد‪ .‬ﺣﺎل ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺮص و وﻟﻊ ﺟﻼّدان ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺳﻴﺮاب ﻣﻲ ﺷﺪ و آن ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻲ ﭘﻨﺎه ﺑﺎﻛﺸﻴﺪن‬ ‫ﺧﻨﺠﺮ ﺑﺮ ﺣﻨﺠﺮ از اﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻧﺠﺎت ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ آن ﻣﻈﻠﻮﻣﺎن را ﺑﻪ ﺿﺮب‬ ‫ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ آوردﻧﺪ و ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ واﭘﺴﻴﻦ ﻛﻪ اﻧﺪك رﻣﻘﻲ از ﺣﻴﺎت درﻛﺎﻟﺒﺪ آﻧﺎن ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮد ﺑﻪ‬ ‫اﻧـﻮاع ﺷﻜﻨـﺠﻪ و آزار ﻣﺒـﺘﻼ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎن ﻣﻲ ﺳـﭙﺮدﻧﺪ و ﺗـﺎزه از ﺟﺴـﺪ ﺑﻲ ﺟﺎن دﺳﺖ ﺑﺮ‬ ‫ﻧﻤﻲ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻠﻜﻪ آن اﺟﺴﺎد ﻣﺠﺮوح و ﻣﺸﺒﻚ را واژﮔﻮن ﺑﻪ درﺧﺖ ﻣﻲ ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﻫﺪف ﺳﻬﺎم ﻣﺮدم‬ ‫ﺳﻨﮕﺪل ﻗﺮار ﻣﻲ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻴﺮاﻧﺪازي ﺧﻮد را آزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻲ رﺣﻤﻲ و ﺷﻘﺎوت ﺧﻮﻳﺶ را‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺶ دﻫﻨﺪ و ﻣﻦ ﺧﻮد اﺟﺴﺎدي را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﺎﺻﺪﻫﺎ رﺻﺎص ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ...‬ﻣﻦ‬ ‫ﭼﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﻔﺤﺎت اﻳﻦ اوراق ﻧﻈﺮ ﻣﻲ اﻓﻜﻨﻢ ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ ﻻﺑﺪ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺨﺘﻲ اﻳﻦ رواﻳﺎت را ﺑﺎور ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد و آن را ﺧﺎﻟﻲ از اﻏﺮاق ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻤﺮد‪ .‬اي ﻛﺎش ﻣﻦ ﻫﻢ در‬ ‫ﻗﻴﺪ ﺣﻴﺎت ﻧﺒﻮدم و اﻳﻦ ﺣﻮادث ﻧﺎﮔﻮار را ﺑﻪ راي اﻟﻌﻴﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻲ ﻧﻤﻮدم وﻟﻲ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺧﺪﻣﺖ و‬ ‫وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻦ اﻳﺠﺎب ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺷﺎﻫﺪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻈﺎﻟﻢ و ﻓﺠﺎﻳﻊ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ‬ ‫ﭼﺸﻤﻢ ﺣﺘﻲ اﻻﻣﻜﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻇﺮ ﻫﻮﻟﻨﺎك ﻧﻴﻔﺘﺪ اﻳﻦ اﻳ‪‬ﺎم ﺑﻴﺸﺘﺮ در زواﻳﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ زﻳﺮا روح و‬ ‫رواﻧﻢ از اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﺑﻴﺰار و ﺟﺎن و وﺟﺪاﻧﻢ ﻣﻨﺰﺟﺮ و ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳﺖ و اﻣﻴﺪوارم ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ ارﺗﺒﺎط‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺎت رذﻳﻠﻪ ﻗﻄﻊ ﻧﻤﺎﻳﻢ و راه دﻳﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮم«‬

‫)‪(23‬‬

‫روزي ﻛﻪ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺷﺎه ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻬﻤﺎن ﺑﺮادر ﺻﺪراﻋﻈﻢ در ﻗﺮﻳﻪ اي‬ ‫ﻧﺰدﻳﻚ ﻃﻬﺮان ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﺧﺒﺎر اﻳﻦ واﻗﻌﻪ ﺑﻪ زودي ﺑﻪ ﺳﻤﻊ ﻣﺒﺎرك رﺳﻴﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ در ﻣﺤﻠﻲ‬ ‫ﻣﺨﻔﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻫﻴﺎﻫﻮ و ﻏﻮﻏﺎ ﺗﺴﻜﻴﻦ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﺎدر ﺷﺎه‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻣﺤﺮّك اﺻﻠﻲ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺴﺮش ﻣﻲ داﻧﺴﺖ و دﺳﺘﮕﻴﺮي اﻳﺸﺎن را ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺑﻮد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺨﻔﻲ ﺷﺪن را ﻗﺒﻮل‬ ‫ﻧﻔﺮﻣﻮدﻧﺪ و روز دﻳﮕﺮ ﺳﻮاره ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اردوي ﺷﺎه ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺎه و روﺳﺎي درﺑﺎر از ﺷﻨﻴﺪن اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺷﺪت‬ ‫ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺰرﮔﻲ ﺟﺮأت ﻛﺮده ﺧﻮد را در ﻣﻌﺮض اﻧﻈﺎر ﻗﺮار دﻫﺪ‪ .‬ﺷﺎه‬ ‫‪77‬‬

‫ﻓﻮراً دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را دﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻌﻀﻲ از دوﺳﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﭘﻨﺎﻫﻲ ﺑﺮاي ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ در‬ ‫ﻣﻨﺰل ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﭘﻴﺪا ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻲ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را در ﺷﻤﻴﺮان ﻛﻪ در‪ 30‬ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮي ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻗﺮار دارد‬ ‫دﺳﺘﮕﻴﺮ و ﺑﻪ زﻧﺠﻴﺮ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫آن ﺣﻀﺮت را ﺑﺎ ﺳﺮ و ﭘﺎي ﺑﺮﻫﻨﻪ در زﻳﺮ اﺷﻌﻪ داغ آﻓﺘﺎب وﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن‪ ،‬ﭘﻴﺎده از ﺷﻤﻴﺮان ﺑﻪ ﻃﺮف ﻃﻬﺮان‬ ‫ﺑﺮدﻧﺪ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ ﻣﺮدم ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را دﺷﻤﻦ ﺷﺎه ﻣﻲ ﺷﻤﺮدﻧﺪ در ﻃﻮل راه ﺑﻪ ﺳﺐ و ﻟﻌﻦ آن ﺣﻀﺮت ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن ﭘﻴﺮزﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻣﺤﻞّ ﺣﺒﺲ ﻣﺒﺎرك ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و آرزو داﺷﺖ ﺑﻪ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﺰﻧﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ اي‬ ‫از ﻏﻀـﺐ و دﻳﻮاﻧﮕﻲ ﺟﻤﻌﻴ‪‬ﺖ در آن ﻳﻮم ﺑﻮد و ﻧﺸﺎﻧﻪ اي از ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺣﻴﻦ‬ ‫ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ در ﻗﻠﺐ ﻣﻲ ﭘﺮوراﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻮن ﺑﻪ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل رﺳﻴﺪﻧﺪ ﭘﻴﺮزﻧﻲ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺷﺮرﺑﺎر ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﺎن و ﻟﻌﻨﺖ ﮔﻮﻳﺎن ﺟﻠﻮ آﻣﺪه ﺳﻨﮕﻲ در دﺳﺖ‬ ‫داﺷﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳـﺖ آن را ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﺣﻀـﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺰﻧﺪ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺶ از ﺷﺪ‪‬ت ﺧﺸﻢ و ﻏﻀـ ب‬ ‫ﻣﻲ ﻟﺮزﻳﺪ دﺳﺘﺶ را ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮده درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ »ﺷﻤﺎ را ﻗﺴﻢ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﮕﺬارﻳﺪ اﻳﻦ ﺳﻨﮓ را ﺑﺰﻧﻢ‪ «.‬ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬او را ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﺑﻪ ﺧﻴﺎل ﺧﻮدﻛﺎر ﺛﻮاﺑﻲ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪«.‬‬

‫)‪(24‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﻧﺎم ﭘﺎدﺷﺎه اﻳﺮان ﻛﻪ در ﺳﺎل ‪ 1848‬ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺸﺴﺖ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪ -2‬از ﺑﺪاﻳﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎه آزار و ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن ‪.-------------------‬‬ ‫‪ -3‬ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﻪ ﻃﻮرﻋﻤﻮم ﺑﻌﺪ از ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﻲ داﺷﺘﻨﺪ؟ ‪----------------------‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -4‬از ﻧﻈﺮ ﻓﻜﺮي و رواﻧﻲ ﮔﺮوه ﺑﺎﺑﻴﺎن ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻗﺘﻞ ﺷﺎه را داﺷﺘﻨﺪ در ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -5‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻌﺪ از ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪن از ﻧﻴ‪‬ﺖ آﻧﺎن ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ رﻫﺒﺮﺷﺎن اﺑﻼغ ﺷﺪ ﭼﻪ دﺳﺘﻮري دادﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -6‬در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ واﻗﻌﻪ ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺷﺎه ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ؟‬ ‫‪ -7‬ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺣﻴﺎت ﺷﺎه راه ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪78‬‬

‫‪ -8‬ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺷﺎه ﭼﻪ ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ ﺑﺮاي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ درﺑﺮداﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -9‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ وﻗﺘﻲ از واﻗﻌﻪ ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺷﺎه ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ در ﻛﺠﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -10‬ﺑﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮ اﻳﻦ ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -11‬در ﭼﻪ دﻫﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪ -12‬ﺑﺎ وﺟﻮدي ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﺷﻤﻨﺎﻧﺸﺎن ﺿﻌﻴﻒ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﺮا اﺟﺎزه‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را دﺳﺘﻴﮕﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ درﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ از ﻣﺨﺎﻃﺮاﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را در ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -13‬ﺗﺤﺖ ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻂ و وﺿﻌﻴﺘﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺷﻤﻴﺮان ﺑﻪ ﻃﻬﺮان آوردﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -14‬ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد داﺳﺘﺎن ﭘﻴﺮزﻧﻲ را ﻛﻪ ﺣﻴﻦ آوردن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﻣﺒﺎرك ﺳﻨﮓ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﭼﻪ ﭼﻴﺰي راﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------- ---------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺳﺮاﺳﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺒﺎرك‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ دﺷﻤﻨﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﺮﺻﺪ اذﻳ‪‬ﺖ و آزار اﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻴﭽﮕﺎه‬ ‫ﺳﻌﻲ در ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻮدن و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻨﻤﻮدﻧﺪ ﺑﺮﻋﻜﺲ‪ ،‬ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﻈﺎر ﻣﺮدﻣﺎن ﻇﺎﻫﺮ‪ ،‬و ﺑﺎ ﺻﺒﺮ و وﻗﺎر‬ ‫و آراﻣﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻤﻼت ﻣﻌﺎرﺿﻴﻦ اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ آﻧﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺘﻨﺪ ﻧﻮر او را ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‬ ‫وﻟﻲ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ و روز ﺑﻪ روز ﺷﻜﻮه و ﺟﻼل آن ﺣﻀﺮت درﺧﺸﻨﺪه ﺗﺮ و ﺗﺎﺑﻨﺎﻛﺘﺮ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫‪79‬‬

‫»اﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم در آن ﺧﻮد راﭘﻨﻬﺎن ﻧﻨﻤﻮده ﻻزال اﻣﺎم وﺟﻮه ﻗﺎﺋﻢ و ﻣﻮﺟﻮد‪ .‬ا‪‬ﻧّﺎ ﻣﺎ ﻓَﺮَزﻧﺎ و‪‬ﻟَﻢ‬ ‫ﻧَﻬﺮَب ﺑ‪‬ﻞ ﻳ‪‬ﻬﺮَب‪ ‬ﻣ‪‬ﻨّﺎ ﻋ‪‬ﺒﺎد‪ ‬ﺟﺎﻫ‪‬ﻠُﻮن‪ ...‬ﷲ اﻟﺤﻤﺪ اﻣﺮ اﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ آﺳﻤﺎن ﻣﺮﺗﻔﻊ وﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫آﻓﺘﺎب ﻣﺸﺮق و ﻻﺋﺢ ﺳﺘﺮ را در اﻳﻦ ﻣﻘﺎم راﻫﻲ ﻧﻪ و ﺧﻮف و ﺻﻤﺖ را ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻧﻪ‪«...‬‬

‫)‪(25‬‬

‫»ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻬﺮاﺳﻴﺪﻳﻢ و ﻓﺮا ﻧﻨﻤﻮدﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺟﺎﻫﻞ اﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺰﻧﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»ﻣﻈﻠﻮم در ﺟﻤﻴﻊ اﻳ‪‬ﺎم ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺳﺘﺮ و ﺣﺠﺎب اﻣﺎم وﺟﻮه اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻄﻖ ﻓﺮﻣﻮد آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻔﺘﺎح اﺳﺖ از ﺑﺮاي اﺑﻮاب ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن و داﻧﺶ و آﺳﺎﻳﺶ و ﺛﺮوت و ﻏﻨﺎ‪ .‬ﻇﻠﻢ ﻇﺎﻟﻤﻴﻦ ﻗﻠﻢ‬ ‫اﻋﻠﻲ را از ﺻﺮﻳﺮ ﺑﺎز ﻧﺪاﺷﺖ و ﺷﺒﻬﺎت ﻣﺮﻳﺒﻴﻦ و ﻣﻔﺴﺪﻳﻦ او را از اﻇﻬﺎر ﻛﻠﻤﻪ ﻋﻠﻴﺎ ﻣﻨﻊ‬ ‫ﻧﻨﻤﻮد‪«.‬‬

‫)‪(26‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد ﺷﺮح دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺸﻜﻼت ﺑﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎزدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻧﺎم زﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را در آن ﻳﻮم ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺎر در آن ﺣﺒﺲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺤﻞ اﺻﻼً‬ ‫در ﻗﺪﻳﻢ ﺧﺰﻳﻨﻪ ﻳﻚ ﺣﻤﺎم ﻋﻤﻮﻣﻲ در ﻃﻬﺮا ن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ زﻧﺪان ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد و دﺧﻤﻪ ﺗﻨﮓ و ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد ﻛﻪ در آن‬ ‫ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺠﺮﻣﺎن را ﻣﺤﺒﻮس ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ از ﻳﻚ راﻫﺮوي ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺎرﻳﻚ ﻋﺒﻮر ﻧﻤﻮد و ﺳﭙﺲ از ﺳﻪ ﺳﺮي ﭘﻠﻪ ﺳﺮازﻳﺮ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ دﺧﻤﻪ ﺷﺪﻳﺪاً ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد و ﺑﺠﺰ ﻫﻤﺎن راه ورودي ﻫﻴﭻ ﭘﻨﺠﺮه و ﻳﺎ راﻫﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻗﺮﻳﺐ ‪ 150‬ﻧﻔﺮ از‬ ‫دزدان و ﺳﺎرﻗﻴﻦ و ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ در آن دﺧﻤﻪ ﺗﺎرﻳﻚ و ﺳﺮد و ﻣﺮﻃﻮب زﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻛﻒ زﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﭼﺮك و ﻛﺜﺎﻓﺖ ﭘﻮﺷﻴﺪه‬ ‫ﺷﺪه و ﻣﻤﻠﻮ از ﺣﺸﺮات ﻣﻮذﻳﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﻟﺒﺎس ﻳﺎ رواﻧﺪاز ﻛﺎﻓﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻮي ﺗﻌﻔﻦ آن ﻣﺤﻞ ﺧﺎرج از ﺣﺪ‬ ‫ﺗﺼﻮر ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺨﺖ و ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ اي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺗﻌﺪادي از ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﻪ دﺳﺘﻮرﺷﺎه زﻧﺪاﻧﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺒﺎرك درﻛُﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ و زﻧﺠﻴﺮﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺣﺪود ‪ 50‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم وزن داﺷﺖ ﺑﺮ ﮔﺮدن ﻣﺒﺎرك اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺳﻪ‬ ‫روز و ﺳﻪ ﺷﺐ او‪‬ل ﺑﻪ آﻧﺎن آب و ﻧﺎﻧﻲ داده ﻧﺸﺪه‪ .‬ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرك ﻏﺬا ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ ﻧﻤﻮده و از ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﺑﺪاﻳﺖ ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻧﻤﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻲ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺗﻘﺎﺿﺎي آﻧﺎن راﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﻛﺴﻲ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ آﻳﺎ ﻏﺬا ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﻲ رﺳﺪ و ﻳﺎ اﺻﻼً اﻳﺸﺎن ﻗﺒﻮل ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻏﺬا ﻣﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬

‫‪80‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﻛﻪ ﻫﻤﻪ در ﻛُﻨﺪ و زﻧﺠﻴﺮ ﺑﻮدﻧﺪ در ﻳﻚ ﻣﺤﻞ و در دوﺻﻒ روﺑﺮوي ﻫﻢ ﻗﺮار‬ ‫داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ آﻳﻪ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ را ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﺎن ﻳﺎد داده ﻛﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﻜﺮار ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺻﻒ او‪‬ل‬ ‫ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻗُﻞِ اﷲُ ﻳ‪‬ﻜﻔﻰ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﻞّ ﺷَﻲء‪ «‬و ﺻﻒ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاب ﻣﻲ دادﻧﺪ‪»:‬و‪‬ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﷲِ ﻓَﻠﻴ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻛّﻞِ اﻟﻤ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻛ‪‬ﻠﻮنَ‪ «.‬و ﺗﺎ ﻧﺰدﻳﻚ‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺻﺪاي اذﻛﺎر ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و وﺟﺪ و ﺳﺮورﺷﺎن ﺷﻨﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺻﺪاي آﻧﺎن ﭼﻨﺎن ﻣﺤﻜﻢ و ﻗﻮي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﺷﺎه‬ ‫ﻛﻪ ﻗﺼﺮش از ﺳﻴﺎه ﭼﺎل دور ﻧﺒﻮد ﻣﻲ رﺳﻴﺪ او ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪» :‬اﻳﻦ ﺻﺪاي ﭼﻴﺴﺖ و از ﻛﻴﺴﺖ؟« ﮔﻔﺘﻨﺪ‪» :‬اﻳﻦ ﺻﺪاي‬ ‫ذﻛﺮ ﺑﺎﺑﻴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻣﺤﺒﻮﺳﻨﺪ« )‪ (27‬ﺷﺎه ﺳﻜﻮت ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﺮ روز زﻧﺪاﻧﺒﺎﻧﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ و ﻳﻜﻲ دو ﺗﻦ از اﺻﺤﺎب را ﺑﻪ اﺳﻢ ﺻﺪا زده و ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺎدت ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ اﺳﻢ ﺑﺎ ﺷﻮق و اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ داد و ﭼﻮن زﻧﺠﻴﺮ را از ﮔﺮدن او ﺑﺮﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﺮور ﺑﻲ ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻓﻮراً‬ ‫ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻧﺰد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ رﻓﺖ‪ ،‬اﻳﺸﺎن را در آﻏﻮش ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﭙﺲ ﺳﺎﻳﺮ اﺻﺤﺎب را ﻧﻴﺰ در آﻏﻮش‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﻣﺎﻻﻣﺎل از اﻣﻴﺪ و ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻓﺪا ﻣﻲ ﺷﺘﺎﻓﺖ‪ .‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺷﻬﺎدت ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ارواح‬ ‫ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ‪ ،‬ﺟﻼد ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﺣﺒﺶ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن آﻣﺪه و ﺷﺮح ﺟﺎﻧﺒﺎزي ﻫﺮ ﻳﻚ را ﻧﻘﻞ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ ﭼﻘﺪر ﻣﺴﺮور ﺑﻮدﻧﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﻧﺎم زﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ درآن ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪ -2‬در اﺻﻞ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﺑﺮاي ﭼﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﺪ؟‬ ‫‪ -3‬وﺿﻌﻴﺖ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل راﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -4‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورود ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﺮﮔﺮدن اﻃﻬﺮﺷﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -5‬ﺑﺮ دور ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺒﺎرك ﭼﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ -6‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﭼﮕﻮﻧﻪ درآن ﻣﺤﻞ ﺟﺎي دادﻧﺪ؟‬ ‫‪ -7‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ آﻧﺎن ﭼﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻧﺪﺗﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ؟‬ ‫‪ -8‬درﻫﻨﮕﺎم ﺷﺐ ﺻﻒ او‪‬ل ﺑﺎﺑﻴﺎن ﭼﻪ ﺗﻼوت ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ -9‬ﺻﻒ دوم ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ دادﻧﺪ؟‬ ‫‪ -10‬اذﻛﺎر آﻧﺎن ﭼﻪ اﺛﺮي ﺑﺮ روي ﺷﺎه داﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪------------------------------------------------------------ --------------‬‬

‫‪81‬‬

‫‪ -11‬ﻫﺮ روز ﺟﻼد ﺑﻪ زﻧﺪان ﻣﻲ آﻣﺪ و ﺑﻪ اﺳﻢ ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺟﻤﺎل ﻗﺪم را ﺻﺪا ﻣﻲ زد‪ .‬ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫ ‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -12‬ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﺮا ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﻮﻟﻨﺎﻛﻲ ﻛﻪ داﺷﺘﻨﺪ ﻣﺴﺮور و ﻣﺸﻌﻮف ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ دوازدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ وﺿﻊ ﻫﻮﻟﻨﺎك ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﺖ ﺧﻮد و اﺻﺤﺎب‪ ،‬در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل را ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻟﺬا ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرك را درﺑﺎره اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﻛﻪ در آن دﺧﻤﻪ ﻣﻈﻠﻢ ﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و در آن ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻳﻚ ﻓﻘﺮه ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»و ﭼﻮن وارد ﺣﺒﺲ ﺷﺪﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ورود ﻣﺎ را داﺧﻞ داﻻﻧﻲ ﻇﻠﻤﺎﻧﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎ از ﺳﻪ‬ ‫ﭘﻠﻪ ﺳﺮاﺷﻴﺐ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﻣﻘﺮّي ﻛﻪ ﻣﻌﻴﻦ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬رﺳﻴﺪﻳﻢ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺤﻞ ﺗﺎرﻳﻚ و ﻣﻌﺎﺷﺮ‬ ‫ﻗﺮﻳﺐ ‪ 150‬ﻧﻔﺲ از ﺳﺎرﻗﻴﻦ اﻣﻮال و ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﻧﻔﻮس و ﻗﺎﻃﻌﻴﻦ ﻃُﺮق ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻊ اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ‬ ‫ﻣﺤﻞ ﻣﻨﻔﺬ ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺰ ﻃﺮﻳﻘﻲ ﻛﻪ وارد ﺷﺪﻳﻢ اﻗﻼم از وﺻﻔﺶ ﻋﺎﺟﺰ و رواﺋﺢ ﻣﻨﺘﻨﻪ اش‬ ‫ﺧﺎرج از ﺑﻴﺎن و آن ﺟﻤﻊ اﻛﺜﺮي ﺑﻲ ﻟﺒﺎس و ﻓﺮاش اَﷲُ ﻳ‪‬ﻌﻠَﻢ‪ ‬ﻣﺎو‪‬ر‪‬د‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴﻨﺎ ﻓﻲ ذاك‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻘﺎمِ‬ ‫اﻻﻧﺘَﻦِ اﻻَﻇﻠَﻢِ«‬

‫)‪(28‬‬

‫»ﺧﺪا ﻣﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻛﺜﻴﻒ ﺗﺎرﻳﻚ ﭼﻪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﮔﺬﺷﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ ﻣﻮرخ ﺟﺎودان اﻣﺮ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ را ﻛﻪ ﺧﻮد از ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﻨﻴﺪه ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬ ‫»ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ در آن ﺳﺎل در آن ﺳﺎﻣﺎن ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻮاي‬ ‫آن زﻧﺪان ﺑﻲ اﻧﺪازه ﻣﺘﻌﻔﻦ و ﺳﻨﮕﻴﻦ و زﻣﻴﻨﺶ ﻣﺮﻃﻮب و ﻛﺜﻴﻒ و ﻣﻤﻠﻮ از ﺣﺸﺮات ﻣﻮذﻳﻪ و ﻓﻀﺎﻳﺶ‬ ‫ﺗﺎرﻳﻚ و ﻧﻮر آﻓﺘﺎب را ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ در آن راﻫﻲ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎ را در ﻳﻚ ﻣﺤﻞ ﻣﺤﺒﻮس ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎي‬ ‫ﻣﺎ در زﻧﺠﻴﺮ و ﮔﺮدن ﻣﺎ‪ ،‬در اﻏﻼل ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎ در دو ﺻﻒ روﺑﺮوي ﻫﻢ ﻧﺴﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ‪ .‬ﻧﺰدﻳﻚ ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ‬ ‫در ﻫﺮ ﺷﺐ ذﻛﺮي ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﺻﻒ او‪‬ل ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪»:‬ﻗُﻞِ اﷲُ‬ ‫ﻳ‪‬ﻜﻔﻲ ﻣ‪‬ﻦ ﻛُﻞِ ﺷَﻲء‪ «‬ﺻﻒ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاب ﻣﻲ دادﻧﺪ‪» :‬و‪‬ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﷲِ ﻓَﻠﺘَﺘَﻮ‪‬ﻛَﻞِ اﻟﻤ‪‬ﺘَﻮ‪‬ﻛ‪‬ﻠُﻮنَ« و ﺗﺎ اواﻳﻞ ﺻﺒﺢ‬ ‫اﻳﻦ ذﻛﺮ اداﻣﻪ داﺷﺖ‪...‬‬ ‫‪82‬‬

‫‪...‬ﻫﺮ روز ﻓﺮّاﺷﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ و ﻳﻜﻲ دو ﺗﻦ از اﺻﺤﺎب را ﺑﻪ اﺳﻢ و رﺳﻢ ﺻﺪا زده ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺎدت‬ ‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﭼﻮن زﻧﺠﻴﺮ از ﮔﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺮ ﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮح ﻧﺰد ﻣﺎ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻌﻤﺎي اﻟﻬﻲ در ﻋﻮاﻟﻢ ﻣﻠﻜﻮت ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﺻﺤﺎب ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻌﺎﻧﻘﻪ و وداع‬ ‫ﻧﻤﻮده‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻓﺪا ﻣﻲ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮاﺷﺎن ﺷﺮح ﺟﺎﻧﺒﺎزي ﻫﺮ ﻳﻚ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻣﺴـﺮور ﺑﻮدﻧﺪ و زﺑـﺎن ﺑﻪ ﺷـﻜﺮاﻧﻪ ﻣﻲ ﮔﺸـﻮدﻧﺪ ﻣﺼـﺎﺋﺐ زﻧـﺪان ﻫـﻴﭻ ﻳـﻚ را از روﺣﺎﻧـﻴﺖ ﺑﺎز‬ ‫ﻧﻤﻲ داﺷﺖ‪«.‬‬

‫)‪(29‬‬

‫»ﺑﮕﻮ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﻣﻲ ﺳﺎزد‪ .‬ﭘﺲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮ او ﺗﻮﻛّﻞ‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورودﺷﺎن ﺑﻪ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل‪ ،‬اﻳﺸﺎن را ‪-----------------‬‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ب‪ -‬از آﻧﺠﺎ ‪ --------------------‬ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺮي ﻛﻪ ﻣﻌﻴﻦ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ رﺳﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ج‪ -‬اﻣﺎ ﻣﺤﻞ ‪ ----------------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫د‪ -‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم و ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﻗﺮﻳﺐ ‪ 150‬ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از‪ -----------‬و ‪ -----------‬و‪------‬‬ ‫‪ ----‬ﺑﺎ اﻳﺸﺎن در زﻧﺪان ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬‫ه‪ -‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺤﻞ ﻣﻨﻔﺬ ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺰ ‪. --------------------‬‬ ‫و‪ -‬اﻛﺜﺮﻳﺖ آن ﺟﻤﻊ ﻧﻪ ‪ ----------‬و ﻧﻪ ‪ ------------‬ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ» ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ درآن ﺳﺎل درآن ﺳﺎﻣﺎن ‪ --------‬رﺳﻴﺪﻧﺪ ﺑﺎاﻳﺸﺎن در‪-----‬‬ ‫‪ ------‬ﺑﻮدﻧﺪ‪«.‬‬‫ب‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را در ‪ --------‬ﻣﺤﺒﻮس ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎن در ‪ --------‬ﺑﻮد و‬ ‫ﮔﺮدﻧﺸﺎن در ‪ --------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ج‪ -‬ﻫﻮاﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻲ اﻧﺪازه ‪ --------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫د‪ -‬زﻣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺮروي آن ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ‪ --------‬و ﻣﻤﻠﻮ از ‪--------‬‬ ‫ه‪ -‬ﻓﻀﺎﻳﺶ ‪ --------‬و ﻧﻮر آﻓﺘﺎب را ‪ ---------------‬ﻧﺒﻮد‪.‬‬ ‫و‪-‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را در دو ﺻﻒ ‪ --------‬ﺟﺎي داده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ز‪-‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻫﺮ ﺷﺐ ذﻛﺮي ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ‪ ----------------‬ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ح‪ -‬ﺻﻒ او‪‬ل ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪------------------------ :‬‬ ‫‪83‬‬

‫ط‪ -‬ﺻﻒ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاب ﻣﻲ دادﻧﺪ‪------------------------ :‬‬ ‫ي ‪ -‬ﺻﺪاي اذﻛﺎر ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺗﺎ ‪ --------‬اداﻣﻪ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ك ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ روز ﻓﺮاﺷﺎن ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ و ‪ -----------------------‬ﺻﺪا‬ ‫زده ﺑﻪ ‪ ----------------‬ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ل‪ -‬ﭼﻮن زﻧﺠﻴﺮ از ﮔﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺮﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ‪ ----------------‬ﻧﺰد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫م‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ آﻧﺎن را ‪ --------‬در‪ --------‬ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ن‪ -‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﺻﺤﺎب ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ --------‬ﻧﻤﻮده ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ‪ --------‬ﻣﻲ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ص‪ -‬ﻓﺮاﺷﺎن ﺷﺮح ‪ --------‬را ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ -------- .‬ﺑﻮدﻧﺪ و ‪--------‬‬ ‫ﻣﻲ ﮔﺸﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺼﺎﺋﺐ ‪ --------‬ﻫﻴﭻ ﻳﻚ را از ‪ --------‬ﺑﺎز ﻧﻤﻲ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻴﺰدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﻳﻜﻲ از ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻋﻤﻴﻖ و اﺳﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺐ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ اﻣﺮاﷲ در اﺛﺮ‬ ‫ﻳﻚ ﺳﻠﺴﻠﻪ از ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎ و ﭘﻴﺮوزﻳﻬﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﻗﻮاي ﺟﻬﻞ و ﻧﺎداﻧﻲ‪ ،‬ﻇﻠﻢ و ﺑﻴﺪاد و ﻗﺴﺎوت و ﺑﻴﺮﺣﻤﻲ و‬ ‫ﺗﻌﺼﺒﺎت ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻫﺠﻮم ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺤﺮان ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬اﻣﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ اراده ﻣﻄﻠﻘﻪ اﻟﻬﻴﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻇﻠﻤﺖ‬ ‫ﺷﻜﺴﺖ ﺧﻮرده و ﻓﺘﺢ و ﻇﻔﺮ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك داﺋﻤﺎ ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺘﻮاﻟﻲ ﺑﺤﺮان و ﭘﻴﺮوزي را ﻃﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و‬ ‫ﻫﻴﭻ ﻗﺪرﺗﻲ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ آن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫رﺳﺎﻟﺖ ﻛﻮﺗﺎه ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮال ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻳﻚ ﺑﻴﻨﻨﺪه ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻣﻲ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮان ﺑﺮ‬ ‫ﺑﺤﺮان اﺧﻴﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﻮد‪ :‬ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﺰاران ﺗﻦ از ﭘﻴﺮوان آن ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻓﺠﻴﻊ و‬ ‫ﺿﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﺷﻬﻴﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻣﻴﺪ ﻣﻲ ﺑﻮد‪ .‬در‬ ‫دﺧﻤﻪ ﺗﻨﮓ و ﺗﺎرﻳﻚ ﻣﺤﺒﻮس ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺤﺮان ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد وﻟﻲ ﻓﺘﺢ و ﻇﻔﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺖ ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ‬ ‫ﭘﺮﺷﻜﻮه و ﺟﻼل ﺑﻮد‪.‬‬ ‫در زﻧﺪان ﺳﻴﺎه ﭼﺎل‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻋﻈﻴﻤﺸﺎن آﮔﺎه ﻧﻤﻮد‪ .‬درﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ درﻇﻠﻤﺖ وﺗﺎرﻳﻜﻲ‬ ‫ﺑﺴﺮﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻮاي آاﻟﻮده اﺳﺘﻨﺸﺎق ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن دراﻏﻼل وﮔﺮدن ﻣﺒﺎرك درزﻳﺮ زﻧﺠﻴﺮ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺧﻢ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ او‪‬ﻟﻴﻦ آﺛﺎرﻧﺰول وﺣﻲ اﻟﻬﻲ را درروح ﻣﺒﺎرك ﺧﻮﻳﺶ درﻳﺎﻓﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺗﺤﺖ اﻳﻦ‬ ‫ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﻮﻟﻨﺎك روح اﻋﻈﻢ اﻟﻬﻲ ﺧﻮد را ﺑﺮاﻳﺸﺎن آﺷﻜﺎر ﺳﺎﺧﺖ و اﻣﺮ ﺑﺮ ﻗﻴﺎم و اﻇﻬﺎر ﻛﻠﻤﻪ اﷲ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫در آن ﻫﻨﮕﺎم اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي از اﻋﻼي راس ﺑﺮﺻﺪر ﻣﻲ رﻳﺨﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﻛﻪ از‬ ‫ﻗﻠﻪ ﻛﻮﻫﻲ ﺑﺮ ارض ﺑﺮﻳﺰد‪ .‬آن ﺣﻀﺮت ﺣﻮرﻳﻪ اﻟﻬﻲ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﻠﻖ در ﻓﻀﺎ ﻣﻲ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ و ﺑﺎﻃﻦ‬ ‫اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﺤﺒﻮب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ و ﺟﻤﺎل اﷲ و ﻣﻈﻬﺮ ﻗﺪرت اﻟﻬﻲ ﻧﺪا ﻣﻲ زﻧﺪ و ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ اﻃﻤﻴﻨﺎن داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻔﺴﺸﺎن و ﻗﻠﻤﺸﺎن و ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ آﻧﺎن را ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ اﻧﮕﻴﺨﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺮوزﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪84‬‬

‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ از ﭘﺸﺖ ﺗﺎرﻳﻜﻲ ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻃﻠﻮع ﻧﻤﻮد‪ .‬وﻋﺪه ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﺤﻘّﻖ ﻳﺎﻓﺖ و اﻣﺮ‬ ‫ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ را از آﻧﭽﻪ واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻔﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ زﻣﺎن ﻣﻌﻴﻨﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺮر ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎرﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮدرا ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺑﺎ اﻧﺸﺎء ﺧﻮد ﺷﺮح دﻫﻴﺪ ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ در زﻣﺎن زﻧﺪاﻧﻲ ﺷﺪن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ‪،‬‬ ‫ﭼﻘﺪرﻋﻤﻴﻖ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------- ----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 2‬ـ اﻳﻦ ﺑﺤﺮان ﭼﻪ ﭘﻴﺮوزي ﺑﻪ دﻧﺒﺎل داﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------- -----------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭼﻬﺎردﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﭼﻘﺪر ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺧﻮش وﻗﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ روﻳﺪاد ﻋﻈﻴﻢ در ﺗﺎرﻳﺦ ادﻳﺎن را ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ در ﻛﻠﻤﺎت‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ آﺛﺎر ﻇﻬﻮر روﺣﻲ اﻟﻬﻲ را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»در ﺷﺒﻲ از ﺷﺒﻬﺎ در ﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ از ﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎت اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻋﻠﻴﺎ اﺻﻐﺎء ﺷﺪ ا‪‬ﻧّﺎ ﻧَﻨﺼ‪‬ﺮُك‪ ‬ﺑِﻚ‪ ‬و‪‬‬ ‫ﺑِﻘَﻠَﻤ‪‬ﻚ‪ ‬ﻻﺗَﺤﺰَنْ ﻋ‪‬ﻤ‪‬ﺎ و‪‬ر‪‬د‪ ‬ﻋ‪‬ﻠَﻴﻚ‪ ‬و‪ ‬ﻻﺗَﺨَﻒ ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻵﻣ‪‬ﻨﻴﻦَ‪ .‬ﺳ‪‬ﻮف‪ ‬ﻳ‪‬ﺒﻌ‪‬ﺚُ اﷲُ ﻛُﻨﻮز‪ ‬اﻻرضِ و‪‬‬ ‫ﻫ‪‬ﻢ رِﺟﺎلٌ ﻳ‪‬ﻨﺼ‪‬ﺮوﻧَﻚ‪ ‬ﺑِﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺑِﺎﺳﻤ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﱠﺬي ﺑِﻪ اَﺣﻴ‪‬ﻲ اﷲُ اَﻓﺌ‪‬ﺪه‪ ‬اﻟﻌﺎرﻓﻴﻦَ«‬

‫)‪(30‬‬

‫»ﻣﺎ ﺗﻮ را ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺧﻮدت و ﻗﻠﻤﺖ ﻳﺎري ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬از آﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺤﺰون‬ ‫ﻣﮕﺮد‪ .‬ﺧﻮف ﺑﻪ ﺧﻮد راه ﻣﺪه‪ ،‬ﺗﻮ در اﻣﺎن ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﻮد‪ .‬و ﺑﻪ زودي ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻮﻫﺮﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ‬ ‫زﻣﻴﻦ را ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ اﻧﮕﻴﺨﺖ‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺮداﻧﻲ ﻗﻴﺎم ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺧﻮدت و‬ ‫اﺳﻤﺖ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ آن ﻗﻠﻮب ﻋﺎرﻓﺎن را ﺣﻴﺎت ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬ﻳﺎري ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫و در ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮي ﺷﺮح ﻣﻲ دﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﻮرﻳﻪ‪» ،‬ﺳﻤﺒﻞ روح اﻋﻈﻢ« ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ‪:‬‬ ‫»در اﻳ‪‬ﺎم ﺗﻮﻗّﻒ در ﺳﺠﻦ ارض ﻃﺎء اﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﻮم از زﺣﻤﺖ ﺳﻼﺳﻞ و رواﺋﺢ ﻣ‪‬ﻨﺘَﻨﻪ ﻗﻠﻴﻞ ﺑﻮد‪،‬‬ ‫وﻟﻴﻜﻦ ﺑﻌﻀﻲ از اوﻗﺎت ﻛﻪ دﺳﺖ ﻣﻲ داد‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﺷﺪ از ﺟﻬﺖ اﻋﻼي راس ﭼﻴﺰي ﺑﺮ‬ ‫ﺻﺪر ﻣﻲ رﻳﺨﺖ ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﻛﻪ از ﻗﻠﻪ ﺟﺒﻞ ﺑﺎذخ رﻓﻴﻌﻲ ﺑﺮ ارض ﺑﺮﻳﺰد و ﺑﻪ آن‬ ‫ﺟﻬﺖ از ﺟﻤﻴﻊ اﻋﻀﺎء آﺛﺎر ﻧﺎر ﻇﺎﻫﺮ و در آن ﺣﻴﻦ ﻟﺴﺎن ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﺑﺮ‬ ‫اﺻﻐﺎء آن اﺣﺪي ﻗﺎدر ﻧﻪ‪«.‬‬

‫)‪(31‬‬

‫‪85‬‬

‫در ﻓﻘﺮه اي دﻳﮕﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺣﻮرﻳﻪ ﻣﻌﻨﻮي را ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ روح اﻋﻈﻢ اﻟﻬﻲ ﺑﻮده ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ ر‪‬أﻳﺖ‪ ‬ﻧَﻔﺴﻲ ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻗُﻄﺐِ اﻟﺒ‪‬ﻼء‪ ‬ﺳ‪‬ﻤ‪‬ﻌﺖ‪ ‬اﻟﺼ‪‬ﻮت‪ ‬اﻻﺑﺪ‪‬عِ اﻻﺑﻬﻲ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻮقِ ر‪‬أﺳﻲ ﻓَﻠَﻤ‪‬ﺎ‬ ‫ﺗَﻮ‪‬ﺟ‪‬ﻬﺖ‪ ‬ﺷﺎﻫ‪‬ﺪت‪ ‬ﺣ‪‬ﻮرِﻳ‪‬ﻪ‪ ‬ذ‪‬ﻛﺮِ اﺳﻢِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻲ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻠﱠﻘَﻪ‪ ‬ﻓ‪‬ﻲ اﻟَﻬ‪‬ﻮاء‪ ‬ﻣ‪‬ﺤﺎذ‪‬ي اﻟﺮﱠاسِ و‪ ‬ر‪‬اﱠﻳﺖ‪ ‬اَﻧّﱠﻬﺎ ﻣ‪‬ﺴﺘَﺒﺸ‪‬ﺮَه‪‬‬ ‫ﻓﻲ ﻧَﻔﺴ‪‬ﻬﺎ ﻛَﺎﱠنﱠ ﻃ‪‬ﺮاز‪ ‬اﻟﺮِﺿﻮانِ ﻳ‪‬ﻈﻬ‪‬ﺮُ ﻣﻦ و‪‬ﺟﻬِﻬﺎ و ﻧَﻀﺮَه‪ ‬اﻟﺮّﺣﻤﻦِ ﺗَﻌﻠُﻦُ ﻣ‪‬ﻦ ﺧَﺪ‪‬ﻫﺎ و‪‬ﻛﺎﻧَﺖ‬ ‫ﺗَﻨﻄ‪‬ﻖُ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪ ‬و‪ ‬اﻻرضِ ﺑِﻨ‪‬ﺪاء‪ ‬ﺗَﻨﺠ‪‬ﺬ‪‬ب‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻪ‪ ‬اﻻَﻓﺌ‪‬ﺪ‪‬ه‪ ‬واﻟﻌﻘُﻮلُ و‪ ‬ﺗُﺒِﺸﱠﺮُ ﻛُﻞﱡ اﻟﺠ‪‬ﻮارِحِ ﻣ‪‬ﻦ‬ ‫ﻇﺎﻫ‪‬ﺮي و‪ ‬ﺑﺎﻃ‪‬ﻨﻲ ﺑِﺒﺸﺎر‪‬ه‪ ‬اﺳﺘَﺒﺸَﺮَت ﺑِﻬﺎ ﻧَﻔﺴﻲ و‪ ‬اﺳﺘَﻔﺮَﺣﺖ ﻣ‪‬ﻨﻬﺎ ﻋ‪‬ﺒﺎد‪ ‬ﻣ‪‬ﻜَﺮﱠﻣﻮنَ و‪ ‬اَﺷﺎر‪‬ت‬ ‫ﺑِﺎﺻﺒ‪‬ﻌ‪‬ﻬﺎ ا‪‬ﻟﻲ ر‪‬أﺳﻲ و‪ ‬ﺧﺎﻃَﺒ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪ ‬و‪ ‬اﻻرضِ ﺗَﺎﷲِ ﻫﺬَا ﻟَﻤ‪‬ﺤﺒ‪‬ﻮب‪ ‬اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦَ و‪‬ﻟﻜ‪‬ﻦ‬ ‫اَﻧﺘُﻢ ﻻﺗَﻔﻘَﻬ‪‬ﻮن َ ﻫﺬا ﻟَﺠ‪‬ﻤﺎلُ اﷲِ ﺑ‪‬ﻴﻨَﻜُﻢ وﺳﻠﻄﺎﻧُﻪ‪ ‬ﻓﻴﻜُﻢ ا‪‬ن اﻧﺘُﻢ ﺗَﻌﺮﻓُﻮنَ و‪ ‬ﻫﺬا ﻟَﺴ‪‬ﺮﱡاﷲِ و‪ ‬ﻛَﻨﺰُه‪ ‬و‪‬‬ ‫اﻣﺮُاﷲِ و‪ ‬ﻋ‪‬ﺰﱡه‪ ‬ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻓﻲ ﻣ‪‬ﻠﻜﻮت‪ ِ ‬اﻻَﻣﺮِ و‪ ‬اﻟﺨَﻠﻖِ ا‪‬ن اﻧﺘُﻢ ﺗَﻌﻘ‪‬ﻠُﻮنَ«‬

‫)‪(32‬‬

‫»وﻗﺘﻲ ﺧﻮد را در ﻣﺪار و ﻣﺤﻮر ﺑﻼﻳﺎ دﻳﺪم از ﺑﺎﻻي ﺳﺮم ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺑﺪﻳﻊ و واﺿﺢ‬ ‫ﺷﻨﻴﺪم‪ .‬ﭼﻮن ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ ﺣﻮرﻳﻪ ﻛﺮاﺳﻢ ﭘﺮوردﮔﺎرم را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﺮدم ﻛﻪ روﺑﻪ روﻳﻢ در ﻫﻮا‬ ‫ﻣﻌﻠﻖ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲ و ﺳﺮور ﺳﺮاﺳﺮ وﺟﻮدش را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮔﻮﺋﻴﺎ ﺻﻮرﺗﺶ‬ ‫ﻧﻘـﺶ زﻳـﺒﺎﻳﻲ ﺑﻬﺸـﺖ را ﻧـﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲ ﻧـﻤﻮد و ﮔـﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳـﺶ ﺷـﺎداﺑﻲ ﺧـﺪاوﻧـﺪي را‬ ‫ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬او ﺑﺎ ﻧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ دﻟﻬﺎ و ﻋﻘﻮل را ﻣﻨﺠﺬب ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻴﻦ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن‬ ‫ﻧﻄﻖ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺗﻤﺎم وﺟﻮدم را ازدرون و ﺑﻴﺮون ﺑﺸﺎرت ﻣﻲ داد‪ ،‬ﺑﺸﺎرﺗﻲ ﻛﻪ ﺟﺎن ﻣﺮا ﻣﺴﺮور‬ ‫ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬و دﻳﮕﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻋﺰﻳﺰ را ﻣﺸﻌﻮف ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺘﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺮم‬ ‫اﺷﺎره ﻧﻤﻮد و ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻫﻞ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﻣﺤﺒﻮب ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﺟﻤﺎل ﺧﺪا و ﺟﻼل او در ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ راز ﺧﺪا و ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ او و اﻣﺮ او و ﻋﺰّت او ﺑﺮاي ﺳﺎﻛﻨﺎن ﻣﻠﻜﻮت اﻣﺮ‬ ‫و ﺧﻠﻖ اﮔﺮ ﺗﻌﻘﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ درﺷﺒﻲ ازﺷﺒﻬﺎ درﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ ازﺟﻤﻴﻊ ﺟﻬﺎت اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را اﺻﻐﺎء‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬اﻧﺎ ﻧﻨﺼﺮك ‪ --------‬و ‪ .--------‬ﻻ ﺗﺤﺰن ﻋﻤﺎ ‪ --------‬و ﻻ ‪ --------‬اﻧﻚ ‪-----‬‬ ‫‪ --‬ﺳﻮف ‪ --------‬اﻻرض و ﻫﻢ ‪ --------‬ﻳﻨﺼﺮوﻧﻚ ﺑﻚ و‪ --------‬ﺑﻪ ‪ --------‬اﷲ اﻓﺌﺪه ‪-‬‬‫‪« ------‬‬‫‪2‬ـ ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ – در اﻳ‪‬ﺎم ﺗﻮﻗّﻒ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در‪ --------‬ﻃﺎ ‪ --------‬از ‪ --------‬و‪ --------‬ﻗﻠﻴﻞ‬ ‫ﺑﻮد‪.‬‬ ‫‪86‬‬

‫ب ـ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻮم ﻗﻠﻴﻞ ﺑﻮد وﻟﻜﻦ ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت ﻛﻪ دﺳﺖ ﻣﻲ داد اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ‪-------‬‬ ‫ ﭼﻴﺰي ‪ --------‬ﻣﻲ رﻳﺨﺖ ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ‪ --------‬ﻛﻪ از‪ --------‬رﻓﻴﻌﻲ ﺑﺮﻳﺰد‪.‬‬‫ج ـ و ﺑﻪ آن ﺟﻬﺖ ا ز ﺟﻤﻴﻊ اﻋﻀﺎء ‪.--------‬‬ ‫د ـ و در آن ﺣﻴﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ‪ --------‬اﺣﺪي ‪--------‬‬ ‫‪ 3‬ـ ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ‪» :‬ﻓﻠﻤﺎ راﻳﺖ ﻧﻔﺴﻲ ﻋﻠﻲ ﻗﻄﺐ اﻟﺒﻼء ﺳﻤﻌﺖ ‪ ----------------‬ﻣﻦ‬ ‫ﻓﻮق راﺳﻲ‪«.‬‬ ‫ب‪ -‬ﻓﻠﻤﺎ ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺷﺎﻫﺪت ﺣﻮرﻳﻪ ‪ ----------------‬ﻣﻌﻠﻘﻪ ‪------------------------‬‬ ‫ج‪ -‬و راﻳﺖ اﻧﻬﺎ ‪ ----------------‬ﻛﺎن ‪ ---------------‬ﻳﻈﻬﺮﻣﻦ وﺟﻬﻬﺎ و ‪-------------‬‬ ‫‪ --‬ﺗﻌﻠﻦ ﻣﻦ ﺧﺪﻫﺎ‪.‬‬‫د‪ -‬و ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻨﻄﻖ ﺑﻴﻦ اﻟﺴﻤﻮات و اﻻرض ‪ --------------------------------------‬و‬ ‫ﺗﺒﺸﺮ‪ ------------------------------------‬ﺑﺒﺸﺎره ‪.------------------‬‬ ‫ه‪ » -‬و اﺷﺎرت ﺑﺎﺻﺒﻌﻬﺎ اﻟﻲ راﺳﻲ وﺧﺎﻃﺒﺖ ﻣﻦ ﻓﻲ ‪ --------‬و ‪ --------‬ﺗﺎﷲ ﻫﺬا ‪-------------‬‬ ‫‪ --‬وﻟﻜﻦ اﻧﺘﻢ ﻻﺗﻔﻘﻬﻮن ﻫﺬا ‪ ----------------‬و ‪ ----------------‬و‪------------‬‬‫‪ ----‬و ‪ -------- --------‬ﻟﻤﻦ ﻓﻲ ﻣﻠﻜﻮت ‪ --------‬و ‪ --------‬ان اﻧﺘﻢ ﺗﻌﻘﻠﻮن«‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺤﺮان و ﭘﻴﺮوزي آن ﭼﻨﺎن ﻗﺎﺑﻞ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ارزش دارد در اﻳﻨﺠﺎ ﻛﻤﻲ ﻣﻜﺚ ﻧﻤﻮده و در‬ ‫ﻗﺪرت و ﻧﻔﻮذ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺗﻔﻜّﺮ و ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻣﺎﻧﻌﻲ در ﺳﺮ راﻫﺶ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﻛﻤﻚ ﺑﻪ درك‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﻧﺼﻮص ذﻳﻞ‪ ،‬ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و دﻳﮕﺮي ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺗﻮﻗﻴﻊ ارﺳﺎﻟﻲ از ﻃﺮف‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺷﻮﻗﻲ اﻓﻨﺪي ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ‪:‬‬ ‫»ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﻛﻮر ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﺞ رﻋﺎع ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻮده اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ و ﻏﺎرت و‬ ‫ﻧﻔﻲ اﺣﺒﺎي اﻟﻬﻲ از ﺑﻼد ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺮاج ﻗﺪرت رﺑﺎﻧﻲ را ﺑﻴﻔﺴﺮﻧﺪ و ﺷﻤﺲ ﺻﻤﺪاﻧﻲ را از ﻧﻮر‬ ‫ﺑﺎز دارﻧﺪ ﻏﺎﻓﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ د‪‬ﻫﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي اﺷﺘﻌﺎل اﻳﻦ ﻣﺼﺒﺎح ﻛَﺬﻟ‪‬ﻚ‪‬‬ ‫ﻳ‪‬ﺒ‪‬ﺪ‪‬لُ اﷲُ ﻣﺎ ﻳِﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻛُﻞِّ ﺷَﻲء‪ ‬ﻗﺪﻳﺮ‪«...‬‬

‫)‪(33‬‬

‫»اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪل ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ را اراده ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ و او ﺑﺮ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ‬ ‫ﺗﻮاﻧﺎﺳﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫»اﻣﺮاﷲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﻳﻚ از ادﻳﺎن اﻟﻬﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻣﺆﺛّﺮ اﺳﺘﻘﺮار ﻳﺎﺑﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﻗﻮاي‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻒ و ﻣﻬﺎﺟﻢ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﻣﺒﺎرزه ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﻪ ﻓﺘﺢ و ﻇﻔﺮ ﻧﺎﺋﻞ آﻳﺪ‪ .‬ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك ﻓﻲ ﻧﻔﺴﻪ‬ ‫دﻟﻴﻞ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت و ﺗﻀﻴﻴﻘﺎت و ﺑﻼﻳﺎ ﻫﻤﻮاره ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺣﻖ‬ ‫‪87‬‬

‫ﺑﻮده و ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬وﻟﻲ اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ را ﻣﻮاﻫﺐ اﻟﻬﻴﻪ داﻧﻨﺪ زﻳﺮا ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻘﻮﻳﺖ‬ ‫اﻳﻤﺎن و اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﺗﻄﻬﻴﺮ آﻧﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺸﺖ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ و ﻣﺼﺎﺋﺐ را ﺑﻪ‬ ‫د‪‬ﻫﻨﻲ ﻛﻪ ﺳﺮاج اﻣﺮ اﻟﻬﻲ را روﺷﻦ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪«...‬‬

‫)‪) (34‬ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﺮاﷲ را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲ داﻧﺪ ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﻮده و از او ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﻌﻀﻲ از ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎ و ﭘﻴﺮوزﻳﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ اﻣﺮاﷲ در ﺧﻼل ﭼﻨﺪ دﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﻮده ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺧﻮب ﻣﻲ داﻧﺪ ﻣﺸﻮرت ﻧﻤﻮده و از او‬ ‫ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ درﺑﺎره اﻧﻮاع ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر ﺷﻤﺎ ﺑﺎ اﻣﺮاﷲ ﺷﺪه و ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ ﻛﻪ از آن ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ -3‬داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻨﻜﻪ اﻣﺮاﷲ ازﻃﺮﻳﻖ ﺗﺴﻠﺴﻞ ﺑﺤﺮان و ﭘﻴﺮوزي ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‬ ‫ﺗﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻼﻳﺎ و ﻣﺸﺎﻛﻠﻲ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ واﻛﻨﺶ وﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن دﻫﻴﺪ؟ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻳﻚ ﺳﺮي اﻫﺪاف را در زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺗﺤﻘّﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪ ،‬آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ درﻣﻘﺎﺑﻞ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺨﺘﻲ‬ ‫ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻮﻳﺪ؟‬

‫‪----------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------‬‬‫ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ‪:‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﺗﺤﺖ ﺳﻼﺳﻞ و اﻏﻼل ﺑﻮدﻧﺪ دﺷﻤﻨﺎن ﺳﻌﻲ ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺘﻮاي اﻳﺸﺎن‬ ‫را ازﺷﺎه ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺤﺒﻮب ﻫﻤﮕﺎن از ﺑـﺰرﮔﺎن و ﻣﺮدم ﻋﺎدي ﺑﻪ ﻃﻮر ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗﺘﻞ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﭘﺬﻳﺮد‪ .‬دﻻﻳﻠﻲ ﻻزم ﺑﻮد ﺗﺎ اﺛﺒﺎت ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن در ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻗﺘﻞ ﺷﺎه دﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ‬ ‫دﺷـﻤﻨﺎن ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﻛﻮﺷـﺶ ﻣﻲ ﻧـﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ دﻻﻳﻠﻲ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺪا ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﻲ ﮔﻨﺎﻫﻲ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ واﺿﺢ و آﺷﻜﺎر‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬دﺷﻤﻨﺎن ﻇﺎﻟﻢ ﭼﻮن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ دﻻﺋﻠﻲ ﺑﺮاي ﺟﺮم اﻳﺸﺎن ﭘﻴﺪا ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻏﺬاي اﻳﺸﺎن را ﻣﺴﻤﻮم‬ ‫ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﻢ ﭼﻨﺎن ﻗﻮي ﺑﻮد ﻛﻪ اﺛﺮات او‪‬ﻟﻴﻪ آن ﻓﻮراً ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ و اﻳﺸﺎن ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دﺳﺖ از ﺧﻮردن ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر ﭼﺎره اي ﺟﺰ آزاد ﻧﻤﻮدن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ وﻟﻲ آن را ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ آن ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك اﻳﺮان‬ ‫را ﺗﺮك ﻧﻤﻮده و ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ‪ 4‬ﻣﺎه ﺗﺤﻤﻞ زﻧﺪان ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺣﺎل ﻣﺮﻳﺾ و ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮاﻳﻂ ﻏﻴﺮاﻧﺴﺎﻧﻲ زﻧﺪان‪ ،‬زﻧﺠﻴﺮي‬ ‫ﻛﻪ ‪ 50‬ﻛﻴﻠﻮﻳﻲ ﺑﺮﮔﺮدن ﻣﺒﺎرك و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ‪ ،‬اﻳﺸﺎن را ﺿﻌﻴﻒ و رﻧﺠﻮر ﻧﻤﻮده ﺑﻮد ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ در ﺑﺴﺘﺮ‬ ‫‪88‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎري‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ دﻗﻴﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎي زﻧﺠﻴﺮ زﺧﻤﻬﺎي ﻋﻤﻴﻘﻲ ﺑﺮﮔﺮدن ﻣﺒﺎرك ﻣﺒﺎرك اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻦ زﺧﻤﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺮور زﻣﺎن ﺷﻔﺎ ﻳﺎﻓﺖ وﻟﻲ اﺛﺮات آن ﺗﺎ آﺧﺮﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت‬ ‫ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرك ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺧﻮد را ﻃﻲ ﻳﻚ ﻣﺎه ﺑﺮاي ﺳﻔﺮ ﺳﺨﺘﻲ آﻣﺎده ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر را داده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻳﺸﺎن ﺑﻐﺪاد را ﻛﻪ در آن زﻣﺎن ﺷﻬﺮي در اﻣﭙﺮاﻃﻮري ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮد‬ ‫و اﻣﺮوزه ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻋﺮاق ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺳﻔﺮ از ‪ 12‬ژاﻧﻮﻳﻪ ‪ 1853‬ﺗﺎ ‪ 8‬آﭘﺮﻳﻞ )‪ 22‬دﻳﻤﺎه ﺗﺎ‪ 19‬ﻓﺮوردﻳﻦ ( ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ‪ .‬در ﺑﺤﺒﻮﺣﻪ ﺳﺮﻣﺎي‬ ‫زﻣﺴﺘﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ از راه ﻏﺮب اﻳﺮان ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎي آن ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫آذوﻗﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺗﺪارك دﻳﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﺎﻓﻲ ﻧﺒﻮد و ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺪارﻛﻤﻲ ﻏﺬا ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﺣﺎﻓﻆ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻛﻮﭼﻚ از ﻣﺴﺎﻓﺮﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎدر و ﺗﻮاﻧﺎ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪات ﻻرﻳﺒﻴﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد رﺳﻴﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﺮان ﺧﻮد را از ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺖ و اﻳﺸﺎن را ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻜﺖ را‬ ‫ﺗﺮك ﻧﻤﻮده و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻣﻮﻃﻦ اﺻﻠﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎز ﻧﮕﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻋﺮاق ﺣﺎل ﻣﻨﺰل و ﻣﺤﻞ ارزﻧﺪه ﺗﺮﻳﻦ وﺟﻮد ﺑﺮ روي ﻛﺮه‬ ‫ارض ﮔﺮدﻳﺪه ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻳﻜﻲ از ﻣﻮر‪‬ﺧﻴﻦ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ درﺑﺎره ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از اﻳﺮان ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻴﺪ‪:‬‬ ‫»ﺑﺎ ﻧـﺰدﻳﻚ ﺷـﺪن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻣـﺮز ﻣﻤـﻠﻜﺖ ﻳﻚ دوره از ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎي ﺧﻮد ﻧﺰدﻳﻚ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬آﻳﺎ ﻣﺮدم اﻳﺮان ﺑﺮ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ از دﺳﺖ ﻣﻲ دادﻧﺪ آﮔﺎﻫﻲ داﺷﺘﻨﺪ؟ ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻐﺮق در‬ ‫ﮔﺮداب ﺟﻬﺎﻟﺖ و ﻏﻮﻃﻪ ور در درﻳﺎي ﺗﺰوﻳﺮ و رﻳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺮدﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻌﺼ‪‬ﺐ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن را ﻛﻮرﻛﺮده و‬ ‫زﻣﺎم اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮوﻫﻲ ﻧﻔﻊ ﻃﻠﺐ و ﺳﻮد ﺟﻮ ﺳﭙﺮده و ﺑﺎ ﺧﺪﻋﻪ و ﻧﻴﺮﻧﮓ آﻧﺎن اﻏﻔﺎل ﺷﺪه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﺼﻴﺒﻲ از دﻳﺪن و ﻓﻬﻤﻴﺪن ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻨﺠﻲ ﻋﺎﻟﻢ از ﻣﻴﺎن آﻧﺎن رﻓﺖ‪ .‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ و اﺣﺘﺮام ﻫﻤﻪ ﻛﺲ از ﻏﻨﻲ و ﻓﻘﻴﺮ‪ ،‬و ﻋﺎﻟﻲ و داﻧﻲ‪ ،‬ﺷﺎﻫﺰاده و رﻋﻴﺖ ﺑﻮد اﻛﻨﻮن ﻣﻮرد ﻃﺮد‬ ‫و ﺟﻔﺎي ﻛﺴﺎﻧﻲ واﻗﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره از ﺑﺬل و ﺑﺨﺸﺶ‪ ،‬ﻋﺪاﻟﺖ و اﻋﺎﻧﺖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ او ﺑﻬﺮه ﻫﺎ ﺑﺮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺮان وﺟﻮد ﻇﺎﻫﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از دﺳﺖ داد وﻟﻲ آﻳﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺄﺛﻴﺮ روﺣﺎﻧﻲ آن ﻣﻄﻠﻊ ﻧﻮر از‬ ‫اﻳﻦ ﻛﺸﻮر و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻧﻘﻄﻪ دﻳﮕﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟«‬

‫)‪(35‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﭼﺮا دﺷﻤﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻓﺘﻮاي ﻗﺘﻞ آن ﺣﻀﺮت ﻧﺒﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ ﭘﺲ از اﻳﻨﻜﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻮﻓّﻖ ﻧﺸﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﺎﺗﻮﻃﺌﻪ ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﺑﺸﺎه ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ‬ ‫ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪3‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪89‬‬

‫‪4‬ـ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﺮﻃﻲ اﻳﺸﺎن آزاد ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪ 5‬ـ ﭼﻪ ﺷﻬﺮي را ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮاي ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪ 6‬ـ ﺑﻐﺪاد ﺷﻬﺮي در‪ -------------‬ﺑﻮد واﻣﺮوزه ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻛﺸﻮر‪ ------‬اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪7‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺳﻔﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد را در ﺗﺎرﻳﺦ‪ ------------‬ﺷﺮوع ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻔﺮ‪3‬‬ ‫ﻣﺎه ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ودرﺗﺎرﻳﺦ ‪ -----------‬ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫‪ 8‬ـ وﺿﻊ و ﺣﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ را ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------ --‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻔﺪﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﻣﻨﺎﺟﺎت ذﻳﻞ ﻛﻪ از ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺎزل ﺷﺪه ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻟﻤﺤﻪ اي از ﻣﺼﺎﺋﺐ وارده ﺑﺮ‬ ‫آن ﺣﻀﺮت در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل و ﺳﻔﺮ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ و ﺑﻼﻳﺎي ﻣﺘﺘﺎﺑﻌﻪ در ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ را ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫»اي ﺧﺪاي ﻣﻦ و ﻣﻮﻻي ﻣﻦ و ﻣﻘﺼﻮد ﻣﻦ‪ ...‬اﻳﻦ ذر‪‬ه ﺗﺮاب را ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﻋﻈﻤﺖ ﺧﻠﻖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدي و ﺑﻪ اﻳﺎدي ﻣﻜﺮﻣﺖ ﻛﻪ اﺣﺪي ﻗﺎدر ﺑﺮ ﻣﻨﻊ آن ﻧﻪ ﭘﺮورش دادي‪ ...‬ﻣﺤﻦ و ﺑﻼﻳﺎﻳﻲ‬ ‫ﺑﺮاي او ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﻟﺴﺎن از ذﻛﺮش ﻋﺎﺟﺰ و ﺻﺤﻒ و اوراق از ﺣﻤﻠﺶ ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ‪...‬‬ ‫ﮔﺮدﻧﻲ را ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن ﭘﺮﻧﺪ و ﭘﺮﻧﻴﺎن ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮﻣﻮدي آﺧﺮ در ﻏُﻠﻬﺎي ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺴﺘﻲ و ﺑﺪﻧﻲ را‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎس ﺣﺮﻳﺮ و دﻳﺒﺎ راﺣﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪي‪ ،‬ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺮ ذﻟّﺖ ﺣﺒﺲ ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻲ‪ .‬ﻗَﻠﱠﺪ‪‬ﺗﻨﻲ‬ ‫ﻗَﻀﺎﺋُﻚ‪ ‬ﻗَﻼﺋ‪‬ﺪ‪ ‬ﻻﺗُﺤ‪‬ﻞﱡ و‪ ‬ﻃَﻮ‪‬ﻗَﺘﻨﻲ اَﻃﻮاﻗﺎً ﻻﺗُﻔَﻚ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺳﻨﻪ ﻣﻲ ﮔﺬرد ﻛﻪ اﺑﺘﻼء ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎران‬ ‫رﺣﻤﺖ ﺗﻮ در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ ﺑﻼﻳﺎ از اﻓﻖ ﻗﻀﺎ ﻇﺎﻫﺮ و ﺗﺎﺑﺎن‪ ...‬ﺑﺴﺎ ﺷﺒﻬﺎ ﻛﻪ از ﮔﺮاﻧﻲ ﻏُﻞ و‬ ‫زﻧﺠﻴﺮ آﺳﻮده ﻧﺒﻮدم و ﭼﻪ روزﻫﺎ ﻛﻪ از ﺻﺪﻣﺎت اﻳﺪي و اﻟﺴﻦ آرام ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ‪ .‬ﭼﻨﺪي آب و‬ ‫ﻧﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ رﺣﻤﺖ واﺳﻌﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا ﺣﻼل ﻓﺮﻣﻮدي ﺑﺪﻳﻦ ﺑﻨﺪه ﺣﺮام ﻧﻤﻮدﻧﺪ و آﻧﭽﻪ‬ ‫را ﺑﺮ ﺧﻮارج ﺟﺎﺋﺰ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺟﺎﺋﺰ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﻜﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺣﻜﻢ ﻗﻀﺎ ﻧﺎزل ﺷﺪ و اﻣﺮ‬ ‫اﻣﻀﺎء ﺑﻪ ﺧﺮوج اﻳﻦ ﺑﻨﺪه از اﻳﺮان در رﺳﻴﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻲ از ﻋﺒﺎد ﺿﻌﻴﻒ و اﻃﻔﺎل ﺻﻐﻴﺮ در اﻳﻦ‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻪ از ﺷﺪ‪‬ت ﺑﺮودت اﻣﻜﺎن ﺗﻜﻠّﻢ ﻧﺪارد و از ﻛﺜﺮت ﻳﺦ و ﺑﺮف ﻗﺪرت ﺑﺮ ﺣﺮﻛﺖ‬ ‫ﻧﻴﺴﺖ‪...‬‬

‫)‪(36‬‬

‫»ﻗﻀﺎي ﺗﻮ ﻗﻼده ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﮔﺮدﻧﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﺎز ﺷﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﻃﻮﻗﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺪا ﺷﺪﻧﻲ‬ ‫ﻧﻪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪90‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺷﺎﻳﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﻴﺪ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎت راﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر آن را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺪون ﺷﻚ‬ ‫ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﻳﻲ از ﻣﺼﺎﺋﺐ وارده ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮ ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ ازآﻧﻬﺎ را ذﻛﺮﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------- -------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﻳﻜﻲ از ﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻐﺪاد ﺧﺎﻧﻪ اي اﺟﺎره ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﺎﻫﻬﺎي ﺑﻌﺪي ورود آن‬ ‫ﺣﻀﺮت‪ ،‬ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﺑﻴﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد ﻣﻲ آﻣﺪﻧﺪ اﻓﺰوده ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺴﻴﺎري از آﻧﺎن ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ رﻗّﺖ ﺑﺎري در آﻣﺪه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻣﻀﻄﺮب و ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﻀﻲ ﻫﺎ اﻋﻤﺎﻟﻲ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ در ﺷﺄن و ﻣﺮﺗﺒﺖ ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﺎب ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺣﻀـﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻫﻤﻪ ﺗـﺎزه واردﻳﻦ را ﺑﺎ ﻋﺸـﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻲ اﻧـﺪازه ﻗﺒـﻮل ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎي ﺧﻮد را ﭘﺎك ﻧﻤﻮده روح ﺗﺎزه ﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬ ‫در اﺛﺮ ﻧﻔﻮذ آن ﺣﻀﺮت ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻤﻮد و ﻣﺠﺪداً اﻣﻴﺪوار ﮔﺸﺘﻨﺪ اﻣﺎ اﻓﺴﻮس ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺤﺮان ﺟﺪﻳﺪي در ﺣﺎل ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﻨﺒﻊ و ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ آن از داﺧﻞ ﺧﻮد ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻠّﺖ اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺑﺮادر ﻧﺎﺗﻨﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﻳﺤﻴﻲ ازل ﺑﻮد ﻛﻪ ادﻋﺎ ﻧﻤﻮد ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ اﺣﻴﺘﺎﺟﻲ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ زﻳﺮا ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﻮﻋﻮد ﻫﻤﻪ اﻋﺼﺎر ﺑﻪ زودي ﻇﺎﻫﺮﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻳﻜﻲ از دﻳﮕﺮ از ﻳﺎران‪ ،‬ﻣﻴﺮزا ﻳﺤﻴﻲ‬ ‫را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ اﺳﻤﻲ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در اﻣﻨﻴﺖ ﻧﺴﺒﻲ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﭘﻴﺸﺒﺮد‬ ‫اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺑﻜﻮﺷﻨﺪ‪ .‬ﻳﺤﻴﻲ ازل در ﺗﻤﺎم دوران ﺣﻴﺎت در ﻇﻞّ ﻋﻨﺎﻳﺖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮد اﻣﺎ او ﻫﻢ‬ ‫ﺗﺮﺳﻮ و ﻫﻢ ﺟﺎه ﻃﻠﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ ﭼﻨﺎن اﺿﻄﺮاﺑﻲ در او ﺑﻪ وﺟﻮد آورد ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫را از دﺳﺖ داد‪ .‬و ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دروﻳﺶ در ﻛﻮﻫﻬﺎي ﻣﺎزﻧﺪران ﻣﺘﻮاري ﺑﻮد‪ ،‬و ﭼﻨﺎن رﻓﺘﺎر ﺷﺮم آوري از او‬ ‫ﺳﺮزد ﻛﻪ ﻋﺪ‪‬ه اي از ﺑﺎﺑﻴﺎن آن ﻧﻮاﺣﻲ را از اﻣﺮ دور ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻣﺒﺪل و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻻﺧﺮه‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻐﺪاد آﻣﺪ و ﻣﻘﺪاري وﺟﻪ ازﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﺑﭙﺮدازد و ﺑﺎ اﺳﻢ و رﺳﻢ ﺟﺪﻳﺪ در ﺣﻮﻣﻪ‬ ‫ﺷﻬﺮ ﺳﺎﻛﻦ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ازدﻳﺎد اﺣﺘﺮام و ﻋﺸﻖ واﻓﺮ اﺻﺤﺎب ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﻠﻮ‪ ‬ﺷﺄن و ﻣﺮﺗﺒﺖ آن ﺣﻀﺮت‬ ‫در ﺑﻴﻦ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ دوﻟﺘﻲ اﺛﺮات ﻣﺨﺮﺑﻲ ﺑﺮ ﻳﺤﻴﻲ ازل ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺣﺴﺎدت او ﭼﻨﺎن ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪ و ﻧﺎر ﺣﻘﺪ و ﺣﺴﺪ‬ ‫‪91‬‬

‫ﭼﻨﺎن ﺷﻌﻠﻪ ور ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ داﻣﻦ ﻫـﺮ ﮔـﻮﻧﻪ ﺷـﺮم و ﺣـﻴﺎ را ﺑﺴـﻮزاﻧﺪ‪ .‬او ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺪﺳﺘﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ‬ ‫ﺑﻲ ﺷﺮم و ﺣﻴﺎﺗﺮ ﺑﻮد ﺑﻪ اﻟﻘﺎء ﺷﺒﻬﺎت و اﻓﺸﺎﻧﺪن ﺑﺬر ﺷﻚ وﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺑﻴﻦ ﺑﺎﺑﻴﺎن‬ ‫ﭘﺮداﺧﺖ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺳﺤﺎب ﻇﻦ و ﮔﻤﺎن و ﺗﺮس و اوﻫﺎم ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬دوران ﻛﻮﺗﺎه آراﻣﺶ و آﺳﻮدﮔﻲ‬ ‫ﺳﭙﺮي ﮔﺮدﻳﺪ و روز ﺑﻪ روز ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﺑﻼﻳﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺪت ﻣﻲ ﻳﺎﻓﺖ‪.‬‬ ‫در ﺻﺒﺢ ‪ 10‬آﭘﺮﻳﻞ ‪ 1854‬وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ از ﺧﻮاب ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺴﻲ را از ﻫﺪف و ﻣﻘﺼﺪ ﺧﻮد ﻣﻄﻠﻊ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻋﻤﺎل و‬ ‫رﻓﺘﺎر ﻳﺤﻴﻲ ازل ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﺮﺟﻴﺢ دادﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎي ﻛﺮدﺳﺘﺎن در ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻐﺪاد‬ ‫رﻓﺘﻪ ﻋﺰﻟﺖ اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺪي ﺑﻌﺪ آن ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪:‬‬ ‫»ﻣﻘﺼﻮد ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻼف اﺣﺒﺎب ﻧﺸﻮم و ﻣﺼﺪر اﻧﻘﻼب اﺻﺤﺎب ﻧﮕﺮدم و‬ ‫ﺳﺒﺐ ﺿُﺮّ اﺣﺪي ﻧﺸﻮم و ﻋﻠّﺖ ﺣﺰن ﻗﻠﺒﻲ ﻧﮕﺮدم«‬

‫)‪(37‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻬﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﻪ‪ ،‬ﺑﻪ راز و ﻧﻴﺎز ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺪار‬ ‫ﻛﻤﻲ ﻏﺬا ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﻬﺎ ﻣﻘﺪاري ﺷﻴﺮ از ﭼﻮﭘﺎﻧﺎن آن ﻧﻮاﺣﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻌﻀﻲ اوﻗﺎت‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎج او‪‬ﻟﻴﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺗﻤﺎﺳﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻗﻠﻴﻞ ﺑﺎ ﻣﺮدم آن ﻧﻮاﺣﻲ‪،‬‬ ‫ﻋﻈﻤﺖ و ﺟﻼل آن ﺣﻀﺮت ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﭼﺸﻤﺎن آﻧﻬﺎ ﻣﺨﻔﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﺣﻜﻤﺖ و دراﻳﺖ آن‬ ‫ﺣﻀﺮت اﻫﺎﻟﻲ ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﻪ را ﻣﺠﺬوب ﻧﻤﻮد و ﺷﻬﺮت اﻳﺸﺎن در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻫﻤﺠﻮار ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺣﻜﺎﻳﺖ و ﺧﺒﺮ ﺷﺨﺼﻲ‬ ‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺣﻜﻴﻢ و ﺑﺎ ﻓﺼﺎﺣﺖ و ﺑﻼﻏﺖ ﺳﺎﻛﻦ در ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرك ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ‬ ‫اﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻛﺲ دﻳﮕﺮي ﺟﺰ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﻳﻜﻲ از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺗﺎ از‬ ‫ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ رﺟﺎ و ﺗﻤﻨّﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﻘﺎﺿﺎي آﻧﺎن را ﻗﺒﻮل ﻓﺮﻣﻮده و ﺑﻪ ﻫﺠﺮت دو ﺳﺎﻟﻪ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ اراده ﺧﻮد اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﺎﺗﻤﻪ دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺑﺎﺑﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ در ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺖ و وﺿﻌﻴﺘﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------- ------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ ﭼﺮا ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﻲ دﭼﺎرﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------- ------‬‬‫‪3‬ـ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ وﺟﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﺟﺮﻳﺎﻧﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ آﻏﺎز ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪92‬‬

‫‪ 4‬ـ ﭼﺮا ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻔﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪5‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﭼﻪ ﻛﺴﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ اﺳﻤﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪6‬ـ ﻣﻴﺮزا ﻳﺤﻴﻲ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺘﻲ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ داﺷﺖ؟‬ ‫‪7‬ـ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ را ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ 8‬ـ ﺑﻌﺪ از ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﭼﻪ ﻛﺮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------ --------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪9‬ـ ﻧﻔﻮذ روزاﻓﺰون ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﭼﻪ اﺛﺮاﺗﻲ ﺑﺮ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﮔﺬاﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻌﺪ از ﻣﻼﺣﻈﻪ اﻳﻨﻜﻪ اﻋﻤﺎل ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪11‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ اي ﻫﺠﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪12‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣـﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ ﻫﺠﺮﺗـﺸﺎن اﻳﻦ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﺤﻞ ‪ -------------‬و‬ ‫ﻣﺼﺪر‪ -------------‬وﺳﺒﺐ ‪ ---------‬و ﻋﻠّﺖ ‪.-------------‬‬ ‫‪13‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎي ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪14‬ـ ﻫﺠﺮت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﺑﻐﺪاد ﭼﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ؟‬ ‫‪15‬ـ ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﻧﻮزدﻫﻢ‪:‬‬ ‫ﻫﺮ ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر ﺑﺎ ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد ﻋﻬﺪي ﻣﻲ ﺑﻨﺪد‪ .‬ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﻴﺰ ﺑﺎ آن ﺣﻀﺮت ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮه اﷲ را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﺣﻜﺎم و او اﻣﺮش زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت‬ ‫‪93‬‬

‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﻫﻨﻮز ﻋﻠﻨﺎً اﻇﻬﺎر ﻧﻔﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﺸﺎن ﺷﺨﺼﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب وﻋﺪه ﻓﺮﻣﻮده اﻣ‪‬ﺎ ﻋﻈﻤﺖ اﻳﺸﺎن‬ ‫روز ﺑﻪ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻇﺎﻫﺮ و ﻋﻴﺎن ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ و ﻋﺪ‪‬ه ﻛﻤﻲ ﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم آن ﺣﻀﺮت ﭘﻲ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ از ﻋﻈﻤﺖ و‬ ‫ﺟﻼل ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك ﻏﺎﻓﻞ ﻧﺒﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﺣﺴﺎدت و ﺟﺎه ﻃﻠﺒﻲ او ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ اﻋﻤﺎل ﻗﺒﻴﺤﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺎﻋﺚ‬ ‫ﺷﻮد ﻛﻪ آﺷﻜﺎرا ﻧﻘﺺ ﻋﻬﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ اﺷﺎره ﺑﻪ ﺗﻀﻴﻴﻘﺎت و آﺷﻮب و اﺿﻄﺮاﺑﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ ﺑﻮد ﻳﺎران را ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺬار ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»اﻳ‪‬ﺎم اﻣﺘﺤﺎن و اﻓﺘﺘﺎن رخ ﮔﺸﻮده و ﺑﺤﻮر اﺧﺘﻼف و آﻻم ﺑﻪ ﻣﻮج آﻣﺪه و راﻳﺎت ﺷﺒﻬﺎت در‬ ‫ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪ و ﻛﻨﺎر ﻣﺮﺗﻔﻊ و ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﻓﺘﻨﻪ و ﺷﻘﺎق و ﺿﻼل و ﻧﻔﺎق ﻣﺄﻟﻮف اﺳﺖ‪ ...‬ﻣﺮاﻗﺐ‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺟﻨﻮد ﻧﻔﻲ در ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ رﺧﻨﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ و ﺑﺬر ﻇﻨﻮن و اوﻫﺎم ﻧﻴﻔﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﺒﺎدا از ﺟﻮﻫﺮ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺤﺮوم ﻣﺎﻧﻴﺪ و از ﻣﻄﻠﻊ اﺣﺪﻳ‪‬ﺖ ﻣﻤﻨﻮع ﺷﻮﻳﺪ ﭼﻪ ﻛﻪ در ﻫﺮ دور و ﻋﺼﺮ اﻋﻼم‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و اﺑﻮاب ﻣﻌﺎﻧﺪت ﻣﻔﺘﻮح ﮔﺮدﻳﺪه ﺣﻖ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ اﻣﺮش را ﻇﺎﻫﺮ و‬ ‫ﻧﻮرش را ﺑﺎﻫﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد و ﻳ‪‬ﺄﺑﻲ‪ ‬اﷲُ ا‪‬ﻻّ اَن ﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻢ‪ ‬ﻧُﻮر‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻟَﻮ ﻛَﺮِه‪ ‬اﻟﻜﺎﻓ‪‬ﺮونَ‪ .‬در اﻳ‪‬ﺎم و ﻟﻴﺎﻟﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺎﺣﺖ ﻗﺪس رﺣﻤﺎﻧﻲ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﻛﻞ در ﻗﺒﻀﻪ ﻗﺪرﺗﺶ اﺳﻴﺮﻧﺪ و اﺣﺪي را ﻣﻔﺮّي ﻧﻪ‪ ،‬ﮔﻤﺎن‬ ‫ﻣﺒﺮﻳﺪ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ﺳﻬﻞ و آﺳﺎن و ﻳﺎ ﻣﻠﻌﺒﻪ ﺻﺒﻴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻪ اﻫﻮاء ﺧﻮﻳﺶ در آن‬ ‫رﺧﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻛﻨﻮن ﻫﻴﺎﻛﻠﻲ ﭼﻨﺪ در ﭘﺎره اي از ﺟﻬﺎت ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎت ﻧﻔﺴﺎﻧﻴﻪ و وﺳﺎوس‬ ‫ﺷﻴﻄﺎﻧﻴﻪ و اﻟﻘﺎﺋﺎت اﻓﻜﻴﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻛﻞ ﻣﻘﻬﻮر و ﻣﻨﻜﻮب و ﭼﻮن ﺗﺮاب ﻣﻌﺪوم و ﻣﻔﻘﻮد‬ ‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬

‫ﮔﺮدﻳﺪ‪( 38)«...‬‬

‫»و ﺧﺪا ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﺪ و ا‪‬ﺑﺎ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻧﻮرش را ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﺎﻓﺮان را‬ ‫ﺧﻮش ﻧﻴﺎﻳﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻛﻠﻤﻪ آﺷﻮب و اﺿﻄﺮاب ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ؟‬ ‫‪2‬ـ ﺟﻤﻼت ذﻳﻞ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻳﺎران اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ‪ ---------------‬رﺧﻨﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ و ‪--------‬‬ ‫‪ --------------‬ﻧﻴﻔﺸﺎﻧﺪ‪.‬‬‫ب‪ -‬و اﻧﺬار ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻣﺒﺎدا از‪ ------------------------‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫ج‪ -‬و ﻳﺎران را اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺟﻞ ﺟﻼﻟﻪ ‪ ----------‬را ﻇﺎﻫﺮ و ‪ -------‬ﺑﺎﻫﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫د‪ -‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻮد ﻛﻪ اﻣﺮاﻟﻬﻲ ‪ --------------‬و ﻳﺎ ‪ ------------‬اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻲ ﺑﻪ ‪-----‬‬ ‫‪-----‬ﺧﻮﻳﺶ ‪ --------------‬ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬‫ه‪ -‬ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﻛﻞ ‪ ----------------‬و ﭼﻮن ﺗﺮاب ‪ --------------‬ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫‪94‬‬

‫‪3‬ـ »ﺟﻨﻮد ﻧﻔﻲ« ﭼﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟ ‪-----------------------------------------------‬‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ آﻳﺎ ﺟﻨﻮد ﻧﻔﻲ در دﻧﻴﺎي اﻣﺮوزه وﺟﻮد دارﻧﺪ؟‬ ‫‪5‬ـ اﮔﺮﺑﺎ آﻧﺎن روﺑﺮو ﺷﺪﻳﻢ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻨﻤﺎﻳﻴﻢ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------- -‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺘﻢ‪:‬‬ ‫در اﻳ‪‬ﺎم ﻏﻴﺒﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﺄن اﻣﺮاﷲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺪ در ﻃﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد رﺳﻴﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ‬ ‫اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺣﺘﻲ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺧﻮﻳﺶ را در رﻫﺒﺮي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻛﻮﭼﻜﻲ در ﺑﻐﺪاد ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﺪ‪ ،‬در‬ ‫اﻣﺎﻛﻦ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﻋﺪه اي از ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺑﻪ اﻋﻤﺎل و اﻓﻌﺎﻟﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻣﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺷﺮم آور ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻟﺬا ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻳﻜﺒﺎر دﻳﮕﺮاﺣﻴﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ورود اﻳﺸﺎن در ﻣﺎرچ ‪ 1856‬ﺑﻪ اﻃﻼع ﺟﻤﻴﻊ ﻳﺎران رﺳﻴﺪ و ﺑﻴﺖ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ روي ﻃﺎﻟﺒﺎن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻔﺘﻮح ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺰل ﺳﺎده و ﺑﻲ آﻻﻳﺸﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ در آن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻣﺮﻛﺰ اﺟﺘﻤﺎع ﻃﺎﻟﺒﺎن ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫و زاﺋﺮﻳﻦ و ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف ﻣﻲ ﺷﺪ از ﻗﻮ‪‬ه ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ آﻣﻴﺰ آن‬ ‫ﺣﻀﺮت دﮔﺮﮔﻮن و ﻣﻨﻘﻠﺐ ﻣﻲ ﮔﺸﺖ‪ .‬ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﻃﺎﺋﻒ ﺣﻮل ﻣﺒﺎرك ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮد را در ﺑﻬﺸﺖ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫آﻧﻬﺎ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪ ﺷﺪﻧﺪ و از ﻛﻞ ﺷﻲء ﻣﻨﻘﻄﻊ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﺒﻴﻞ ﻣﻮرخ ﺑﺰرگ دوره او‪‬ﻟﻴﻪ اﻣﺮﺑﻬﺎﻳﻲ ﺣﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﻧﻔﻮس را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪:‬‬ ‫»اﻛﺜﺮ ﺷﺒﻬﺎ را ده ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻗُﻤﺮي ﺧﺮﻣﺎي زاﻫﺪي ﻣﻲ ﮔﺬراﻧﻴﺪﻧﺪ و ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻛﻔﺶ و ﻋﺒﺎ و‬ ‫ﻗﺒﺎﻳﻲ ﻛﻪ در آن ﻣﻨﺎزل اﺳﺖ‪ ،‬ﺻﺎﺣﺒﺶ ﻛﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ در ﺑﺎزار ﻛﺎر داﺷﺖ‪ ،‬ﻛﻔﺶ ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ‬ ‫و ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف ﻣﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﻋﺒﺎ و ﻗﺒﺎ ﺑﻪ او ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ‪ .‬ﺣﺘﻲ اﺳﻤﻬﺎي ﺧﻮد را‬ ‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺟﺰ ﻫﻮاي ﺟﺎﻧﺎن ﭼﻴﺰي در دل و ﺟﺎﻧﺸﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﭼﻪ ﺧﻮش اوﻗﺎت و‬ ‫ﭼﻪ ﺧﻮش اﻳ‪‬ﺎﻣﻲ ﺑﻮد«‬

‫)‪(39‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭘﺲ از ﻣﺮاﺟﻌﺖ از ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﺪ‪‬ت ﻫﻔﺖ ﺳﺎل در ﺑﻐﺪاد ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﺪ‪‬ت ﻣﻘﺎم‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮر در اﻳﻦ ﻳﻮم ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﺨﻔﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬وﻟﻲ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻋﺸﻖ اﻟﻬﻲ ﭼﻨﺎن از آن‬ ‫ﺣﻀﺮت ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻗﻠﻮب ﻣﺴﺘﻌﺪه را ﻣﻔﺘﻮن و ﻣﺠﺬوب ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻫﺪاﻳﺘﻬﺎي رﺑﺎﻧﻴﻪ ﻛﻪ در ﻣﻜﺎﻟﻤﺎت و در‬ ‫آﻳﺎت و اﻟﻮاح ﻧﺎزل ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ را ﻛﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎل ﺑﻲ ﺷﺒﺎن ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺗﺼﻔﻴﻪ و ﺗﺰﻛﻴﻪ ﻧﻤﻮد‪ .‬در اﻳﻦ‬ ‫دوران ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻳﻘﺎن را ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و در آن ﻣﺒﺪا و ﻣﻨﺸﺎ ﻇﻬﻮرات اﻟﻬﻴﻪ را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي واﺿﺢ ﺷﺮح و‬ ‫ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﺳﺎس اوﻫﺎم و ﺧﺮاﻓﺎت ﺳﺎﺧﺘﻪ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ در اﻋﺼﺎر ﮔﺬﺷﺘﻪ را درﻫﻢ ﺷﻜﺴﺖ‪ .‬و در ﻫﻤﻴﻦ‬ ‫اﺣﻴﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر رود دﺟﻠﻪ ﻣﺸﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و در درﻳﺎي ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ و ﺗﻔﻜّﺮ ﻏﻮﻃﻪ ور ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻠﻤﺎت‬ ‫‪95‬‬

‫ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ را ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺴﻠﻲ و راﻫﻨﻤﺎي ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺎ در رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ‪ ‬روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮﻋﺖ ﻧﺰول‬ ‫آﻳﺎت از ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎرك ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻌﺠ‪‬ﺐ و ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ درﺑﺎره ﻗﻮاي ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده آن دوران ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»و ﺑﻌﺪ از ورود ﺑﻪ اﻋﺎﻧﺖ اﻟﻬﻲ و ﻓﻀﻞ و رﺣﻤﺖ رﺑﺎﻧﻲ آﻳﺎت ﺑﻤﺜﻞ ﻏﻴﺚ ﻫﺎﻃﻞ ﻧﺎزل و ﺑﻪ‬ ‫اﻃﺮاف ارض ارﺳﺎل ﺷﺪ و ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺒﺎد را ﻣﺨﺼﻮص اﻳﻦ ﺣﺰب را ﺑﻪ ﻣﻮاﻋﻆ ﺣﻜﻴﻤﺎﻧﻪ و‬ ‫ﻧﺼﺎﻳﺢ ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻧﻤﻮدﻳﻢ و از ﻓﺴﺎد و ﻧﺰاع و ﺟﺪال و ﻣﺤﺎرﺑﻪ ﻣﻨﻊ ﻛﺮدﻳﻢ ﺗﺎ آﻧﻜﻪ از‬ ‫ﻓﻀﻞ اﻟﻬﻲ ﻏﻔﻠﺖ و ﻧﺎداﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﺮّ و داﻧﺎﻳﻲ ﺑﺪل ﮔﺸﺖ و ﺳﻼح ﺑﻪ اﺻﻼح‪«...‬‬

‫)‪(40‬‬

‫دوره ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك در ﺑﻐﺪاد‪ ،‬ﭘﻴﺮوزﻳﻬﺎي ﺷﻜﻮﻫﻤﻨﺪي را ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن آورد‪ .‬اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲ رﻓﺖ ﻛﻪ دﻳﺮ ﻳﺎ‬ ‫زود ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻴﺰد ﻛﻪ آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻮﻓّﻘﻴﺘﻬﺎي ﻋﻈﻴﻤﺘﺮي را ﺑﺪﻧﺒﺎل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻬﺮت و اﻧﺘﺸﺎر‬ ‫روزاﻓﺰون ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از دﻳﺪﮔﺎه دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺺ از ﺑﻴﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﺷﻴﺨﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ‬ ‫وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺘﻮﺳ‪‬ﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ دوﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ و ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان و ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺳﺎزد ﺗﺎ ﺑﺮ ﺿﺪ‪ ‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻛﻮﺷﺸﻬﺎي ﺷﻴﺦ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﺳﺎل در اﺛﺮ ﺣﻜﻤﺖ و اﺻﺎﻟﺖ اﻗﻮال واﻋﻤﺎل ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎﻃﻞ وﻋﻘﻴﻢ‬ ‫ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺷﻴﺦ ﻣﺰﺑﻮر ﺟﻤﻴﻊ ﻋﻠﻤﺎ و ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﻣﻌﺮوف ﺷﻬﺮ را ﮔﺮد ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﻓﺘﻮاي ﻋﻤﻮﻣﻲ‬ ‫آﻧﻬﺎ را ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﮕﻴﺮد و ﻫﻤﻪ آﻣﺎده و ﻣﺘّﻔﻖ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺗﻌﺪاد ﻗﻠﻴﻠﻲ از ﺗﺒﻌﻴﺪﻳﺎن ﻣﻘﻴﻢ‬ ‫ﺑﻐﺪاد ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻣﺮاﷲ را از ﻣﺮﻛﺰ ﺳﻄﻮﻋﺶ از ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﻋﻜﺲ ﺗﺼﻮ‪‬ر آﻧﺎن ﻳﻜﻲ از واﻻﺗﺮﻳﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﻛﻪ‬ ‫ﻣﺮدي زاﻫﺪ و ﺑﺎ ﺗﻘﻮي و ﻋﺎدل ﺑﻮد وﻗﺘﻲ از ﻣﻘﺼﺪ آﻧﺎن ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪ از دادن ﻓﺘﻮا ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن ﺧﻮدداري ﻧﻤﻮد و اﻇﻬﺎر‬ ‫داﺷﺖ ﻛﻪ ﺗﺎ آﻧﺠﺎﻳﻲ ﻛﻪ او ﻣﻄﻠﻊ اﺳﺖ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﺧﻄﺎﻳﻲ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه ﻛﻪ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺰاﺋﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺠﻠﺲ را‬ ‫ﺗﺮك ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻘﺸﻪ اﺻﻠﻲ آﻧﺎن ﺑﺎ ﺷﻜﺴﺖ روﺑﺮو ﺷﺪ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﻋﺎﻟﻢ و داﻧﺎ را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮف آﻧﺎن ﺑﻌﻀﻲ ﺳﺆاﻻت ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻠﻢ اﻳﺸﺎن را اﻣﺘﺤﺎن ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺳﺆاﻻت آن ﺷﺨﺺ ﭘﺎﺳﺦ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و او ﺑﺎﻟﻨّﻴﺎﺑﻪ از ﻃﺮف ﻋﻠﻤﺎء و ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺑﻪ وﺳﻌﺖ و‬ ‫ﻋﻈﻤﺖ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اذﻋﺎن ﻧﻤﻮد‪ .‬وﻟﻴﻜﻦ اﻇﻬﺎر ﻧﻤﻮد ﺑﺮاي ﻗﺎﻧﻊ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮﺣﻘﺎﻧﻴﺖ رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻌﺠﺰه اي ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺣﻖ ﻧﺪارﻧﺪ زﻳﺮا ﺣﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻠﻖ را اﻣﺘﺤﺎن‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﺧﻠﻖ ﺣﻖ را وﻟﻲ ﺣﺎل اﻳﻦ ﻗﻮل ﻣﺮﻏﻮب و ﻣﻘﺒﻮل«)‪ (41‬و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺑﺎﻻﺗّﻔﺎق‬ ‫ﻣﻌﺠﺰه اي را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از اﻧﺠﺎم آن دﻳﮕﺮ ﺷﺒﻬﻪ اي ﺑﺮاي آﻧﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ و ﻛﻞ ﺑﺮ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ‬ ‫اﻣﺮ اﻳﺸﺎن اﻋﺘﺮاف ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻳﻦ ورﻗﻪ را ﻣ‪‬ﻬﺮ ﻧﻤﻮده ﺗﻘﺪﻳﻢ اﻳﺸﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻮاب ﺻﺮﻳﺢ و ﻗﺎﻃﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه را‬ ‫ﻋﻤﻴﻘﺎً ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد ﻓﻮراً ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و زاﻧﻮي ﻣﺒﺎرك را ﺑﻮﺳﻴﺪ و ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬او ﭘﻴﻐﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻠﻤﺎ اﺑﻼغ ﻧﻤﻮد و آﻧﺎن ﺑﻤﺪ‪‬ت ﺳﻪ روز درﺑﺎره آن ﺑﺤﺚ و ﻣﺬاﻛﺮه ﻧﻤﻮدﻧﺪ وﻟﻲ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﻣﻮﻓّﻖ ﺑﻪ اﺧﺬ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﺸﺪﻧﺪ و‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭼﺎره اي ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﺟﺰ اﻳﻨﻜﻪ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪96‬‬

‫اﻣﺎ اﻳﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﻇﺎﻟﻢ و ﺑﻲ ﺑﺎك اﻣﺮاﻟﻬﻲ را از دﺳﻴﺴﻪ ﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ دﺳﺖ ﻧﻜﺸﻴﺪﻧﺪ و‬ ‫ﻣﺴﺘﻤﺮاً در اﻳﺠﺎد آﺷﻮب و ﺑﺪ ﺟﻠﻮه دادن ﻣﻨﻮﻳﺎت ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر اداﻣﻪ دادﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه در ﺑﻬﺎر‬ ‫‪ 1863‬ﻣﺴﺎﻋﻲ آﻧﺎن ﺑﻪ ﺛﻤﺮ رﺳﻴﺪ و ﺑﺤﺮان ﺑﻌﺪي ﻇﺎﻫﺮ ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺑﻐﺪاد ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ در ﭼﻪ وﺿﻌﻲ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ آﻳﺎ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﻫﺪاﻳﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮد؟‬ ‫‪3‬ـ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺑﺮ ﺑﺎﺑﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ را از ﺣﺎﻻت ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﺤﻀﺮ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------- ---------------‬‬‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 5‬ـ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮاﺟﻌﺖ ازﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل در ﺑﻐﺪاد ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪ 6‬ـ ﻧﺎم دو اﺛﺮ از آﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻫﻔﺖ ﺳﺎل در ﺑﻐﺪاد ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ذﻛﺮ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؟‬ ‫‪ 7‬ـ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻠﻲ ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻳﻘﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪8‬ـ ﻣﻘﺼﻮد از»اوﻫﺎم وﺧﺮاﻓﺎت ﺳﺎﺧﺘﻪ دﺳﺖ ﺑﺸﺮ« ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﻣﺜﺎل ذﻛﺮﻧﻤﺎﻳﻴﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------- ----------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------------------- -‬‬‫‪9‬ـ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ درﺑﺎره ﭼﻪ ﻧﻮع ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﺳﺨﻨﻲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬ـ ﺟﻤﻼت زﻳﺮ را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ‪ ---------‬اﻟﻬﻲ و‪ ---------‬و‪ ---------‬آﻳﺎت ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ‪--‬‬ ‫‪ ------‬ﻧﺎزل‪.‬‬‫ب‪ -‬اﻳﻦ آﻳﺎت ﺑﻪ ‪ ---------‬ارﺳﺎل ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪97‬‬

‫ج‪ -‬در اﻳﻦ آﻳﺎت ﺟﻤﻴﻊ ﻋﺒﺎد را ‪ ------------------‬و‪ ------------------‬ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪.‬‬ ‫د‪ -‬و از ‪ ---------‬و‪ ---------‬و‪ ---------‬و‪ ---------‬ﻣﻨﻊ ﻛﺮدﻳﻢ ‪.‬‬ ‫ه‪ -‬و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ اﻟﻬﻲ ‪ ---------‬ﺑﻪ ‪ ---------‬ﺑﺪل ﮔﺸﺖ و‪ ---------‬ﺑﻪ ‪.---------‬‬ ‫‪ 11‬ـ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﻬﺮت و اﻋﺘﺒﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮي ﺑﺮ دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮاﷲ ﮔﺬاﺷﺖ؟‬ ‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------- ----------‬‬‫‪ 12‬ـ ﻣﻌﻨﻲ ﻓﺘﻮاي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪13‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد داﺳﺘﺎن ﮔﺮوه ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اي را ﻛﻪ ﺑﺤﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ﺷﺮح دﻫﻴﺪ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 14‬ـ ﭼﺮا ﮔﺮوه ﻋﻠﻤﺎ از ﭘﻲ ﮔﻴﺮي در ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻌﺠﺰه اي ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪---------------------------------------------------------------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﻳﻜﻢ‪:‬‬ ‫در دوره ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺧﻮد درﺑﺎره اﻣﺮ ﻣﺒﺎرك‪ ،‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻳﻘﺎن را ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺧﻮاﻧﺪ و در ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻋﻤﻴﻖ‬ ‫ﻣﻮاﺿﻴﻊ ﻣﺘﻌﺪد آن ﺗﻔﻜّﺮ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ و اﻳﻦ اﺛﺮ ﻣﻬﻢ و ﻋﻈﻴﻢ در‬ ‫ﺗﻤﺎم اﻳ‪‬ﺎم ﺣﻴﺎت ﻫﻤﺮاه و ﻣﺼﺎﺣﺐ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻫﺪاﻳﺘﻬﺎي اﻟﻬﻲ ﻛﻪ در آن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻋﻈﻴﻤﻪ اي در‬ ‫ﺗﺮﻗّﻲ و ﺗﻌﺎﻟﻲ روﺣﺎﻧﻲ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﻛﻪ درﺑﺎره دوره ﺣﻴﺎت ﺣﻀـﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺑﻐﺪاد ﻛﻪ در آن اﻳﻦ دو اﺛﺮ ﻋﻈﻴﻢ ﻧﺎزل ﮔﺸﺘﻪ ﺗﻔﻜّﺮ و ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺧﻮب اﺳﺖ ﻛﻪ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻓﻘﺮه ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ دو اﺛﺮ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ .‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻳﻘﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﻘﺮه‬ ‫ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻮد‪:‬‬ ‫»ا‪‬نﱠ اﻟﻌ‪‬ﺒﺎد‪ ‬ﻟَﻦ ﻳ‪‬ﺼ‪‬ﻠُﻮا ا‪‬ﻟﻲ ﺷﺎﻃ‪‬ﻲء‪ ‬ﺑ‪‬ﺤﺮِاﻟﻌﺮﻓﺎنِ ا‪‬ﻻّ ﺑِﺎﻻﻧﻘ‪‬ﻄﺎعِ اﻟﺼ‪‬ﺮف‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ﻛُﻞﱢ ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﻤﻮات‪‬‬ ‫و‪ ‬اﻻرضِ ﻗَﺪ‪‬ﺳ‪‬ﻮا اَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜُﻢ ﻳﺎ اﻫﻞِ اﻻرضِ ﻟَﻌﻞﱠ ﺗَﺼ‪‬ﻠُﻦﱠ اﻟﻲ اﻟﻤ‪‬ﻘﺎمِ اﻟّﺬي ﻗَﺪ‪‬ر‪ ‬اﷲُ ﻟَﻜُﻢ و‪ ‬ﺗَﺪﺧُﻠُﻦﱠ‬ ‫ﻓﻲ ﺳ‪‬ﺮادقٍ ﺟ‪‬ﻌ‪‬ﻠَﻪ‪ ‬اﷲُ ﻓﻲ ﺳﻤﺎء‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻴﺎنِ ﻣ‪‬ﺮﻓُﻮﻋﺎً«‬

‫)‪(42‬‬

‫‪98‬‬

‫»ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎي ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻤﻲ رﺳﻨﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ از ﻫﺮ ﻛﻪ و ﻫﺮ‬ ‫ﭼﻪ در آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ اﺳﺖ دل ﺑﺮدارﻧﺪ‪ .‬اي اﻫﻞ ارض ﻧﻔﺴﻬﺎي ﺧﻮد را ﭘﺎك و ﻣﻘﺪ‪‬س‬ ‫ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻣﻘﺪر ﻓﺮﻣﻮده‪ ،‬راه ﻳﺎﺑﻴﺪ و در ﺳﺮاﭘﺮده اي ﻛﻪ در‬ ‫آﺳﻤﺎن ﺑﻴﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮده وارد ﺷﻮﻳﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫و در ﺑﺪاﻳﺖ ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺬﻛﻮر اﺳﺖ‪:‬‬ ‫»ﻫﺬا ﻣﺎ ﻧُﺰﱢلَ ﻣ‪‬ﻦ ﺟ‪‬ﺒ‪‬ﺮُوت‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﺰﱠه‪ ‬ﺑِﻠﺴ‪‬ﺎنِ اﻟﻘُﺪ‪‬ر‪‬ه‪ ‬و‪ ‬اﻟﻘﻮ‪‬ه ﻋﻠﻲ اﻟﻨﱠﺒﻴﻴ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒﻞُ و‪ ‬ا‪‬ﻧﺎ اَﺧَﺬﻧﺎ ﺟ‪‬ﻮاﻫ‪‬ﺮَه‪‬‬ ‫و‪ ‬اَﻗﻤ‪‬ﺼﻨﺎه‪ ‬ﻗَﻤﻴﺺ‪ ‬اﻻ‪‬ﺧﺘ‪‬ﺼﺎرِ ﻓَﻀﻼً ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﻻَﺣﺒﺎرِ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻮﻓﻮا ﺑِﻌﻬﺪ‪‬اﷲِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻮ‪‬د‪‬وا اَﻣﺎﻧﺎﺗ‪‬ﻪ ﻓﻲ اَﻧﻔُﺴ‪‬ﻬِﻢ و‬ ‫ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﻜُﻮﻧُﻦﱠ ﺑِﺠﻮﻫ‪‬ﺮِ اﻟﺘﱡﻘﻲ ﻓﻲ ارضِ اﻟﺮﱡوحِ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻔﺎﺋ‪‬ﺰﻳﻦَ«‬

‫)‪(43‬‬

‫»اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﻫﻤﺎن ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻋﺎﻟﻢ ﺟﺒﺮوت ﻋﺰّت ﺑﻠﺴﺎن ﻗﺪرت و ﻗﻮت ﺑﺮ اﻧﺒﻴﺎي‬ ‫ﻗﺒﻞ ﻧﺎزل ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﺎ اﺻﻞ و ﻋﺼﺎره آﻧﻬﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮاﻫﻦ اﺧﺘﺼﺎر ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻳﻢ‪ ،‬و اﻳﻦ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻓﻀﻠﻲ ﺑﺮ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻬﺪي ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ وﻓﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻣﺎﻧﺎﺗﻲ ﻛﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ در وﺟﻮد آﻧﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎز ﭘﺲ دﻫﻨﺪ و ﺗﺎ در ارض روح ﺑﻪ ﺟﻮﻫﺮ و ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫ﺗﻘﻮي ﺑﺮﺳﻨﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ و دوم‪:‬‬ ‫در اﻳ‪‬ﺎم اﺧﻴﺮ اﻗﺎﻣﺖ در ﺑﻐﺪاد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ در ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺧﻮد ﺑﻪ اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت و اﻓﺘﺘﺎﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ‬ ‫اﺳﺖ اﺷﺎره ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬و در آن اوﻗﺎت ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺧﻮاﺑﻲ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن ﺑﺮاي ﻳﺎران ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ‬ ‫اﺿﻄﺮاب و ﺗﺸﻮﻳﻖ آﻧﺎن ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫در اﻳﻦ ﺑﺎره در ﻳﻜﻲ از اﻟﻮاح ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ر‪‬أﻳﺖ‪ ‬ﺑِﺎَنِ اﺟﺘَﻤ‪‬ﻌ‪‬ﺖ ﻓﻲ ﺣ‪‬ﻮﻟ‪‬ﻲ‪ ‬اﻟﻨﱠﺒِﻴ‪‬ﻮنَ و‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺮﺳ‪‬ﻠُﻮنَ و‪ ‬ﻫ‪‬ﻢ ﻗَﺪ ﺟ‪‬ﻠَﺴ‪‬ﻮا ﻓﻲ اَﻃﺮاﻓﻲ و‪ ‬ﻛُﻠُﻬ‪‬ﻢ‬ ‫ﻳ‪‬ﻨُﻮﺣ‪‬ﻮنَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺒﻜُﻮنَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺼﺮُﺧُﻮنَ و‪ ‬ﻳ‪‬ﻀ‪‬ﺠ‪‬ﻮنَ و‪ ‬ا‪‬ﻧّﻰ ﺗَﺤ‪‬ﻴ‪‬ﺮت‪ ‬ﻓﻲ ﻧَﻔﺴﻲ ﻓَﺴ‪‬ﺌَﻠﺖ‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ا‪‬ذاً اﺷﺘَﺪ‪‬‬ ‫ﺑ‪‬ﻜﺎﺋُﻬ‪‬ﻢ و‪ ‬ﺻ‪‬ﺮﻳﺨُﻬ‪‬ﻢ و‪ ‬ﻗﺎﻟُﻮا ﻟ‪‬ﻨَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬ﻳﺎ ﺳ‪‬ﺮﱠاﻻﻋﻈَﻢِ و‪ ‬ﻳﺎ ﻫ‪‬ﻴﻜَﻞَ اﻟﻘ‪‬ﺪ‪‬مِ و‪ ‬ﺑ‪‬ﻜَﻮا ﻋ‪‬ﻠﻲ ﺷَﺄنٍ ﺑ‪‬ﻜَﻴﺖ‪‬‬ ‫ﺑِﻴ‪‬ﻜﺎﺋ‪‬ﻬِﻢ و‪ ‬ا‪‬ذاً ﺳ‪‬ﻤ‪‬ﻌﺖ‪ ‬ﺑ‪‬ﻜﺎء‪ ‬اَﻫﻞِ ﻣ‪‬ﻼء‪ ‬اﻻﻋﻠﻲ و‪ ‬ﻓﻲ ﺗ‪‬ﻠﻚ‪ ‬اﻟﺤﺎﻟَﻪ‪ ‬ﺧﺎﻃَﺒ‪‬ﻮﻧﻲ و‪ ‬ﻗﺎﻟُﻮا‪ ...‬ﺳ‪‬ﻮف‪ ‬ﺗَﺮي‬ ‫ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﻴﻨ‪‬ﻚ‪ ‬ﻣﺎ ﻻ ر‪‬اه‪ ‬اَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻌﺸَﺮِ اﻟﻨﱠﺒﻴﻦَ‪ ...‬ﻓَﺼ‪‬ﺒﺮاً ﺻ‪‬ﺒﺮاً‪ ...‬و‪ ‬ﻛُﻨﺖ‪ ‬ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﻓﻲ ﺗ‪‬ﻠﻚ‪ ‬اﻟﻠﱠﻴﻠَﻪ‪ ‬ﺧﺎﻃَﺒﺘُﻬ‪‬ﻢ و‪‬‬ ‫ﺧﺎﻃَﺒ‪‬ﻮﻧﻲ اﻟﻲ اَن ﻗَﺮٌب‪ ‬اﻟﻔَﺠﺮُ«‬

‫)‪(44‬‬

‫»در ﺧﻮاب دﻳﺪم ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﻣﺮﺳﻠﻴﻦ ﻣﺠﺘﻤﻌﺎً در اﻃﺮاف ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ و زاري و‬ ‫ﺿﺠ‪‬ﻪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﺸﻐﻮل اﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ در ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﻣﺘﺤﻴﺮ ﮔﺮدﻳﺪم و از آﻧﺎن ﺳﺒﺐ را ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪم‪،‬‬ ‫ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ و ﻓﺮﻳﺎد اﻧﺪاﺧﺖ و در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪:‬ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻮ اي ﺳﺮّ اﻋﻈﻢ‬ ‫واي ﻫﻴﻜﻞ ﻗﺪم‪ .‬ﮔﺮﻳﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺪ‪‬ي ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از ﮔﺮﻳﻪ آﻧﻬﺎ ﮔﺮﻳﺴﺘﻢ و در اﻳﻦ‬ ‫‪99‬‬

‫ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻮد ﻛﻪ ﺻﺪاي ﮔﺮﻳﻪ اﻫﻞ ﻣﻼءاﻋﻠﻲ را ﺷﻨﻴﺪم و ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺮا ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ و‬ ‫ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﺑﻪ زودي ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺧﻮاﻫﻲ دﻳﺪ آﻧﭽﻪ را ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮي ﻧﺪﻳﺪه‪ ...‬ﭘﺲ ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ‬ ‫ﻛﻦ‪ ،‬ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ‪ ...‬و ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ وﺿﻌﻴﺖ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد ﺷﺐ را ﺗﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ ﺑﺴﺮ‬ ‫ﺑﺮدم«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫در اوﺋﻞ ﺑﻬﺎر ‪ 1863‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك ﻣﻼح‪ ‬اﻟﻘﺪس را ﻛﻪ در آن ﺑﻪ ﺗﻠﻮﻳﺢ از ﺣﻮادث آﻳﻨﺪه و‬ ‫ﻧﻔﺎق و ﺟﺪاﻳﻴﻬﺎ اﺧﺒﺎر ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻧﺎزل ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬و در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 26‬ﻣﺎرچ اﻳﻦ ﻟﻮح در ﺟﻤﻊ ﻳﺎران ﺗﻼوت ﮔﺮدﻳﺪه و‬ ‫ﻗﻠﻮب ﻏﺮﻳﻖ ﺑﺤﺮ اﺣﺰان ﺷﺪ و درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ زودي از ﻣﺤﻀﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻤﻨﻮع ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در ﻫﻤﺎن ﻳﻮم‬ ‫ﻓﺮﺳﺘﺎده اي از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻐﺪاد وارد و ﻧﺎﻣﻪ اي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ درﺧﻮاﺳﺖ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮد‪.‬‬ ‫روز ﺑﻌﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻐﺪاد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﻣﻼﻳﻢ و ﻣﺆدﺑﺎﻧﻪ ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪ‪ .‬در ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺬﻛﻮر از آن ﺣﻀﺮت دﻋﻮت ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ اﺳﻼﻣﺒﻮل ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﻋﺰﻳﻤﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﻋﺪه اي ﺳﻮار ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ آن ﺣﻀﺮت ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻪ اﺳﻼﻣﺒﻮل ﻓﻲ اﻟﻔﻮر ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ وﻟﻴﻜﻦ از ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺗﻘﺪﻳﻤﻲ ﺑﺮاي ﻣﺨﺎرج ﺳﻔﺮﺷﺎن‬ ‫اﻣﺘﻨﺎع ورزﻳﺪﻧﺪ‪ .‬در اﺛﺮ اﺻﺮار و اﻟﺤﺎح ﻧﺎﺋﺐ اﻟﺤﻜﻮﻣﻪ و اﻇﻬﺎرات وي ﻛﻪ ﻋﺪم ﻗﺒﻮل وﺟﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺟﺐ‬ ‫ﻛﺪورت و دﻟﺘﻨﮕﻲ اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر ﮔﺮدد ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك وﺟﻪ ﻣﺼﺮوﻓﻲ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و ﻓﻮراً در ﺑﻴﻦ ﻓﻘﺮاء و ﻣﺴﺎﻛﻴﻦ ﺷﻬﺮ‬ ‫ﺗﻮزﻳﻊ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﺑﻐﺪاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ را ﺷﺪﻳﺪاً ﻣﻀﻄﺮب ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻳﺎران دﭼﺎر اﺣﺰان ﺷﺪﻧﺪ و در‬ ‫ﺑﺪاﻳﺖ اﺣﺪي ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﻴﺪن و ﻳﺎ ﺗﻨﺎول ﻃﻌﺎم ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﺘﺪرﻳﺞ و ﻛﻢ ﻛﻢ در اﺛﺮ ﻧﺼﺎﻳﺢ ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﻠﻮب‬ ‫از اﻟﻄﺎف آن ﺣﻀﺮت آرام ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ اراده و ﺗﻘﺪﻳﺮات اﻟﻬﻴﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ و ﻗﺒﻮل ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻛﺜﺮاً ازﻣﻮﻫﺒﺖ ﻫﻤﺮاﻫﻲ‬ ‫آن ﺣﻀﺮت در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪي از ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﻣﺤﺮوم ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮاي اﺑﺮاز ﻣﺤﺒ‪‬ﺘﺸﺎن ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﻫﺮ ﻳﻚ‬ ‫از ﻳﺎران و ﻃﺎﺋﻔﻴﻦ ﺣﻮل از زن و ﻣﺮد و اﻃﻔﺎل ﻟﻮﺣﻲ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﺒﺎرك ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻐﺪاد ﺑﺎغ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻤﻠﻮ از ﮔﻞ ر‪‬ز ﮔﻞ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮد‪ .‬در ﺻﺒﺢ روز ‪21‬‬ ‫آﭘﺮﻳﻞ ‪) 1863‬ﺳﻲ ودوم ﻧﻮروز( آن ﺣﻀﺮت ﺷﻬﺮ را ﺗﺮك ﻧﻤﻮده وارد اﻳﻦ ﺑﺎغ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﺎران و ﺗﻌﺪاد ﻛﺜﻴﺮي از اﻫﺎﻟﻲ‬ ‫ﺑﻐﺪاد ﻏﻤﮕﻴﻦ و ﻣﺤﺰون ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﺑﻲ ﻛﻪ در اﺛﺮ ﻋﻨﺎﻳﺖ و رﻋﺎﻳﺖ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﻛﺎﻣﻼً اﺣﻴﺎء ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﺠﺪداً وارد‬ ‫ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺤﺮاﻧﻲ دﻳﮕﺮي ﻣﻲ ﺷﺪ‪ .‬آﻳﻨﺪه اﻳﻦ اﻣﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻣﻴﺪ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر دور از اﻛﺜﺮﻳﺖ ﭘﻴﺮواﻧﺶ‬ ‫ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻣﻲ ﺷﺪ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن دﻟﺸﻜﺴﺘﻪ اي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد‪ .‬آن ﺣﻀﺮت ﭘﺮده و ﺣﺠﺎﺑﻲ ﻛﻪ ﻣﻘﺎم ﺣﻘﻴﻘﻲ اﻳﺸﺎ ن را از اﻧﻈﺎر ﻧﻔﻮس ﻣﺨﻔﻲ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد ﺧﺮق‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻋﻠﻨﺎً اﻋﻼن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﻋﻮد ﺟﻤﻴﻊ ﻗﺮون و اﻋﺼﺎر ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻗﺒﻞ از ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺑﻪ اﺳﻼﻣﺒﻮل در آن ﺑﺎغ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﺑﺎغ رﺿﻮان ﻣﻌﺮوف ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺪ‪‬ت ‪12‬‬ ‫ﻳﻮم اﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬دﺷﻤﻨﺎن ﺳﻌﻲ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺟﺪا ﻧﻤﻮدن آن ﺣﻀﺮت از اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻳﺎراﻧﺶ ﺿﺮﺑﻪ ﻛﺸﻨﺪه و ﻣﻬﻠﻜﻲ‬ ‫ﺑﺮ اﻣﺮ ﻣﺒﺎرﻛﺶ وارد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ وداع ﺣﺰﻳﻦ را ﺑﻪ ﻓﺮح و ﺳﺮور ﺑﻲ اﻧﺪازه ﻣﺒﺪل ﻓﺮﻣﻮد‪ .‬اﻋﻼن رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫‪100‬‬

‫ﺣﻴﺎت ﺗﺎزه اي در ارواح اﺻﺤﺎب دﻣﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻫﻤﺎن ﻳﻮم ﻣﻮﻋﻮدي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎﺑﻴﺎن را ﺑﺮاي آن آﻣﺎده ﻧﻤﻮده‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ وﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ درآن ﻳﻮم‪» :‬ﻗَﺪ‪‬اﻧﻐَﻤ‪‬ﺴ‪‬ﺖ‪ ‬اﻻﺷﻴﺎء‪ ‬ﺑ‪‬ﺤﺮِاﻟﻄﱠﻬﺎر‪‬ه‪«‬‬ ‫درﻳﺎي ﭘﺎﻛﻲ و ﻃﻬﺎرت ﻓﺮو رﻓﺘﻨﺪ‬

‫)‪(45‬‬

‫»ﻫﻤﻪ اﺷﻴﺎء در‬

‫«)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ از اﻳ‪‬ﺎم اﻇﻬﺎر اﻣﺮ و ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﺳﻴﻞ زاﺋﺮﻳﻨﻲ ﻛﻪ در ﺑﺎغ رﺿﻮان ﺑﻬﺤﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﻣﺸﺮف‬ ‫ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﻤﻲ در دﺳﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺷﺮﺣﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ ﻣﻮرخ اﻣﺮ ﺑﻬﺎﻳﻲ از آن اﻳ‪‬ﺎم ﺑﻪ رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ‬ ‫درآورده ﻟﻤﺤﻪ اي از ﻋﻈﻤﺖ و ﺟﻼل آن اﻳ‪‬ﺎم اﺳﺖ‪:‬‬ ‫»ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﻬﺎ ﮔﻠﻬﺎي زﻳﺎدي از ﭼﻬﺎر ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺑﺎغ ﻣﻲ ﭼﻴﺪﻧﺪ و در ﻣﻴﺎن ﺧﻴﻤﻪ ﻣﺒﺎرك ﺧﺮﻣﻦ‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎن ﺧﺮﻣﻨﻲ ﻛﻪ اﺻﺤﺎب ﭼﻮن ﺑﺮاي ﭼﺎي ﺻﺒﺢ در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ آن ﺧﺮﻣﻦ‬ ‫ﮔﻞ ﻣﺎﻧﻊ از آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﺻﺮف ﭼﺎي‬ ‫ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻞ ﻋﻨﺎﻳـﺖ ﺷـﺪه ﺑـﺮاي اﻫﻞ ﺣـﺮم و ﺳـﺎﻳﺮ اﺣـﺒﺎب ﻋـﺮب و ﻋـﺠﻢ ﻧـﻴﺰ ﮔﻞ‬ ‫ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺐ ﻧﻬﻢ ﺑﻨﺪه در رﺿﻮان ﺗﻮﻗّﻒ ﻧﻤﻮده از ﻧﻔﻮﺳﻲ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺣﻮل ﺧﻴﻤﻪ ﻣﺒﺎرك ﻛﺸﻴﻚ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪم‪ .‬ﻗُﺮب ﺳﺤﺮ ﺟﻤﺎل اﺑﻬﻲ از ﺧﻴﻤﻪ ﺑﻴﺮون ﺗﺸﺮﻳﻒ آوردﻧﺪ و از ﻣﺤﻼﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻲ از اﺣﺒﺎب‬ ‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻋﺒﻮر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ در ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎي ﭘﺮﮔﻞ‪ ،‬ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎب ﻣﺸﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و‬ ‫ﻣﺮﻏﺎن ﺑﻮﺳﺘﺎن و ﺑﻠﺒﻼن ﮔﻠﺴﺘﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮو روان در ﺗﻐﻨّﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در وﺳﻂ ﻳﻚ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺗﻮﻗّﻒ‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﻨﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻠﺒﻠﻬﺎ ﻛﻪ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﻠﻬﺎ دارﻧﺪ از ﺳﺮ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ از ﻋﺸﻖ‬ ‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺑﻨﺪ‪ .‬داﺋﻢ در ﺗﻐﻨّﻲ و ﺳﻮز و ﮔﺪازﻧﺪ ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎن ﻣﻌﻨﻮي و ﺷﻴﺪاﺋﻴﺎن ﮔﻞ‬ ‫روي ﻣﺤﺒﻮب ﺣﻘﻴﻘﻲ درﺧﻮاب ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺳﻪ ﺷﺐ ﻛﻪ ﺑﻨﺪه در ﺣﻮل ﺧﻴﻤﻪ ﻣﺒﺎرك ﺑﻮدم‪ ،‬ﻫﺮ وﻗﺖ ﻧﺰدﻳﻚ‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ ﻣﺒﺎرك ﻋﺒﻮرﻣﻲ ﻧﻤﻮدم‪ ،‬ﻫﻴﻜﻞ ﻗﻴﻮم را ﻻﻳﻨﺎم ﻣﻲ دﻳﺪم و ﻫﺮ روز از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺎم ﻫﻢ از ﻛﺜﺮت‬ ‫آﻣﺪ و ﺷﺪ ﻧﻔﻮس از ﺑﻐﺪاد آﻧﻲ ﻟﺴﺎن ﻗﺪم ﺳﺎﻛﺖ و ﺻﺎﻣﺖ ﻧﺒﻮد و در اﻇﻬﺎراﻣﺮ ﭘﺮده وﺣﺠﺎﺑﻲ ﻧﻪ‪«.‬‬

‫)‪(46‬‬

‫اﻣﺮوز ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن ﻋﺎﻟﻢ اﻳﻦ ‪ 12‬روز را از‪ 21‬آﭘﺮﻳﻞ ) ﺳﻲ ودوم ﻧﻮروز ( ﺗﺎ ‪ 2‬ﻣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻴﺪ رﺿﻮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ و‬ ‫ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﺘﺮﻳﻦ اﻋﻴﺎد ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺟﺸﻦ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت ﺧﻮد روﻳﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ دراواﺧﺮاﻗﺎﻣﺖ در ﺑﻐﺪاد ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪2‬ـ اﻫﻤ‪‬ﻴ‪‬ﺖ اﻳﻦ روﻳﺎ درﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 3‬ـ در ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك ﻣﻼح اﻟﻘﺪس را ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪101‬‬

‫‪4‬ـ ﻟﻮح ﻣﻼح اﻟﻘﺪس ﭼﻪ اﻣﻮري را ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد؟‬ ‫‪------------------------------------------------------------------ -------‬‬‫‪ 5‬ـ در روزي ﻛﻪ آن ﻟﻮح درﺟﻤﻊ ﻳﺎران ﺗﻼوت ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺣﺎﻛﻢ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي را ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫آورد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 6‬ـ در روز ﺑﻌﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرك ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮔﺮدﻳﺪ؟‬ ‫‪ 7‬ـ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺪ ؟‬ ‫‪ 8‬ـ ﭼﺮا ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ داﺷﺖ آن ﺣﻀﺮت را از ﺑﻐﺪاد ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 9‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﻣﺒﻠﻐﻲ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮاي ﺧﺮج ﺳﻔﺮ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪10‬ـ ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ اﺻﺤﺎب در ﻗﺒﺎل اﺳﺘﻤﺎع ﺧﺒﺮﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از ﺑﻐﺪاد ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮد ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 11‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺮاي اﺑﺮاز ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻋﺸﻘﺸﺎن ﺑﻪ ﻳﺎران ﭼﻪ اﻗﺪاﻣﺎﺗﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪----------------------------------------------------------------- --------‬‬‫‪ 12‬ـ ﺑﺎﻏﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در آن اﻇﻬﺎراﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﭼﻪ ﻧﺎﻣﻲ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ؟‬ ‫‪13‬ـ ﭼﻨﺪ ﻳﻮم ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ در آن اﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪14‬ـ درﺑﺎره آن اﻳ‪‬ﺎم ﺑﺎ ﺷﻜﻮه ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺑﺎغ رﺿﻮان ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ‪:‬‬ ‫اﻟﻒ‪ -‬ﻫﺮ روز ﺻﺒﺢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﻬﺎ ‪ ------------------------------‬و‪---------------------‬‬ ‫‪-------------------‬ﻣﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬‫ب‪ -‬ﭼﻨﺎن ﺧﺮﻣﻨﻲ ﻛﻪ اﺻﺤﺎب ﭼﻮن ‪ ----------------------------------‬در ﻣﺤﻀﺮ ﻣﺒﺎرك‬ ‫ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺘﺘﻨﺪ ‪.-------------------------------------------‬‬ ‫ج‪ -‬وﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪازﺻﺮف ﭼﺎي ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻞ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺷﺪه ﺑﺮاي ‪----‬‬ ‫‪ -------------------‬و ‪--------------------------------------------‬‬‫ﻣﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪.‬‬ ‫د‪ -‬ﺷﺒﻲ ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ از ﻧﻔﻮﺳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ‪.------------------------------------------‬‬

‫‪102‬‬

‫ه‪ -‬ﻗﺮب ﺳﺤﺮ ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺟﻤﺎل اﺑﻬﻲ ‪ ------------------‬ﺑﻴﺮون ﺗﺸﺮﻳﻒ آورده اﻧﺪ‬ ‫واز‪ --------------------------------‬ﻋﺒﻮر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ‪- ، -------------------‬‬ ‫‪ ----------------‬ﻣﺸﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ‪.‬‬‫و‪ ----------------- -‬و ‪ --------------------------------------‬در ﺗﻐﻨﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ز‪ -‬در وﺳﻂ ‪ ---------------------‬ﻧﻤﻮدﻧﺪ وﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ :‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﻨﻴﺪ اﻳﻦ ‪ -----------‬ﻛﻪ ‪---‬‬ ‫‪ -------‬ﺑﻪ اﻳﻦ ‪ -----------‬دارﻧﺪ ‪ -----------‬ﺗﺎ ‪ -----------‬از‪-------------‬‬‫‪ --------‬در‪ ،------------------------------‬ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ‪---------‬‬‫‪ -----‬و‪ ----------------------‬در‪ -----------‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬‫ح‪ -‬ﺑﺮاي ﺳﻪ ﺷﺐ ﻧﺒﻴﻞ ‪ -----------------------‬ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ط‪ -‬ﻫﺮ وﻗﺖ ﻧﺒﻴﻞ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﺮﻳﺮ ﻣﺒﺎرك ﻋﺒﻮرﻣﻲ ﻧﻤﻮد ‪ ---------------------‬و ﻫﺮ روز از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ‬ ‫ﺷﺎم ‪.-------------------------------------------------‬‬ ‫ي‪ -‬ﻧﺒﻴﻞ ﻫﻴﭻ ﮔﺎه در ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ‪ ----------------------‬ﭘﺮده و ‪------------‬‬ ‫‪ ----------‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬‫‪ 15‬ـ ﻣﻘﺼﻮد دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮ از ﺟﺪا ﻧﻤﻮدن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از اﻛﺜﺮﻳﺖ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﺑﻮد و اراده اﻟﻬﻲ ﺑﺮ ﭼﻪ‬ ‫ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪------------------------------------------------------------ --------------‬‬‫‪ 16‬ـ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺟﺸﻨﻲ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻇﻬﺎر اﻣﺮﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺟﺸﻦ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ؟‬ ‫‪-------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪17‬ـ ﻋﻴﺪا ﻋﻈﻢ رﺿﻮان ﭼﻨﺪ روزاﺳﺖ و در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪18‬ـ ﺣﺎل ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﺮاق را ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﺪﻳﺪ‪ ،‬ﻧﻄﻖ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ‬ ‫درﺑﺎره اﻳﻦ دوره ازﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﻮده واراﺋﻪ دﻫﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﺳﻮم‪:‬‬ ‫ذﻳﻼً ﻓﻘﺮاﺗﻲ از ﻳﻜﻲ از اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ از ﻛﻠﻚ اﻃﻬﺮ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﻧﻘﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ و ﺑﺎ ﺣﺮارت و‬ ‫اﺷﺘﻴﺎق اﻳﻦ ﻓﻘﺮات را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و اﻇﻬﺎراﻣﺮ آن ﺣﻀﺮت در ﺑﺎغ رﺿﻮان را ﺑﻪ ﻳﺎد آورﻳﺪ و از ﺟﺬﺑﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﺶ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻮق و ﺷﻌﻒ آﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫»ﻳﺎ ﻗَﻠَﻢ‪ ‬اﻻﻋﻠﻲ ﻗَﺪ اَﺗﻲ ر‪‬ﺑﻴﻊ‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻴﺎنِ ﺑِﻤﺎ ﺗَﻘﱠﺮَب‪ ‬ﻋﻴﺪ‪ ‬اﻟﺮّﺣﻤﻦِ ﻗُﻢ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﻤ‪‬ﻼء‪ ‬اﻻ‪‬ﻧﺸﺎء‪ ‬ﺑِﺎﻟﺬّﻛﺮِ و‪‬‬ ‫اﻟﺜﱠﻨﺎء‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﺷَﺄنٍ ﻳ‪‬ﺠ‪‬ﺪ‪‬د‪ ‬ﺑِﻪ ﻗَﻤﻴﺺ‪ ‬اﻻ‪‬ﻣﻜﺎنِ و‪ ‬ﻻﺗَﻜُﻦ ﻣ‪‬ﻦ اﻟﺼﺎﻣ‪‬ﺘﻴﻦَ‪ .‬ﻗَﺪ ﻃَﻠَﻊ‪ ‬ﻧَﻴ‪‬ﺮُ اﻻ‪‬ﺑﺘ‪‬ﻬﺎجِ ﻣ‪‬ﻦ اُﻓُﻖِ‬ ‫‪103‬‬

‫ﺳ‪‬ﻤﺎء‪ ‬اَﺳﻤ‪‬ﻨَﺎ اﻟﺒ‪‬ﻬ‪‬ﺎجِ ﺑِﻤﺎ ﺗَﺰَﻳ‪‬ﻦَ ﻣ‪‬ﻠَﻜُﻮت‪ ‬اﻻﺳﻤﺎء‪ ‬ﺑِﺎﺳﻢِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻚ‪ ‬ﻓﺎﻃ‪‬ﺮِ اﻟﺴ‪‬ﻤﺎء‪ ‬ﻗُﻢ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻻﻣ‪‬ﻢِ ﺑِﻬﺬَا‬ ‫اﻻ‪‬ﺳﻢِ اﻻﻋﻈَﻢِ و‪ ‬ﻻﺗَﻜُﻦ ﻣ‪‬ﻦ َاﻟﺼﺎﺑﺮﻳﻦَ‪...‬‬ ‫ﻳﺎ ﻗَﻠَﻢ‪ ‬ﻫ‪‬ﻞ ﺗَﺮَي اﻟﻴ‪‬ﻮم‪ ‬ﻏَﻴﺮي اَﻳ‪‬ﻦَ اﻻَﺷﻴﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻇُﻬﻮ‪‬راﺗُﻬﺎ و‪ ‬اَﻳﻦَ اﻻﺳﻤﺎء‪ ‬و‪‬ﻣ‪‬ﻠَﻜُﻮﺗُﻬﺎ و‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻮاﻃ‪‬ﻦُ و‪‬‬ ‫اﺳﺮار‪‬ﻫﺎ و‪ ‬اﻟﻈﱠﻮاﻫ‪‬ﺮُ و‪ ‬آﺛﺎر‪‬ﻫﺎ ﻗَﺪ اَﺧَﺬَ اﻟﻔَﻨﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻰ اﻻ‪‬ﻧﺸﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻫﺬا و‪‬ﺟﻬِﻲ‪ ‬اﻟﺒﺎﻗ‪‬ﻲ اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِقِ‬ ‫اﻟﻤ‪‬ﻨﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﻫﺬا ﻳ‪‬ﻮم‪ ‬ﻻﻳ‪‬ﺮي ﻓﻴﻪ‪ ‬ا‪‬ﻻّ اﻻَﻧﻮار‪ ‬اَﻟﱠﺘﻲ اَﺷﺮَﻗَﺖ و‪ ‬ﻻﺣ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻦ اُﻓُﻖِ و‪‬ﺟﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑِﻚ‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﺰﻳﺰِ اﻟﻜَﺮﻳﻢ‪ .‬ﻗَﺪ‬ ‫ﻗَﺒ‪‬ﻀﻨَﺎ اﻻَرواح‪ ‬ﺑِﺴ‪‬ﻠﻄﺎنِ اﻟﻘُﺪر‪‬ه‪ ‬و‪ ‬اﻻ‪‬ﻗﺘﺪارِ و‪ ‬ﺷَﺮَﻋﻨﺎ ﻓﻲ ﺧَﻠﻖٍ ﺑ‪‬ﺪﻳﻊٍ ﻓَﻀﻼً ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ﻧﺎ و‪ ‬اَﻧَﺎ‬ ‫اﻟﻔَﻀّﺎلُ اﻟﻘَﺪﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻗُﻞ ﺗ‪‬ﻠﻚ‪ ‬ﺟ‪‬ﻨﱠﻪ‪ ‬ر‪‬ﻗ‪‬ﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ اَوراقِ ﻣﺎ ﻏُﺮِس‪ ‬ﻓﻴﻬﺎ ﻣ‪‬ﻦ ر‪‬ﺣﻴﻖِ اﻟﺒ‪‬ﻴﺎنِ ﻗَﺪﻇَﻬ‪‬ﺮَ اﻟﻤ‪‬ﻜﻨُﻮنُ ﺑِﻘُﺪر‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﺳ‪‬ﻠﻄﺎنٍ‬ ‫ا‪‬ﻧﱠﻬﺎ ﻟَﺠ‪‬ﻨﱠﻪ‪ ‬ﺗُﺴﻤ‪‬ﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺣ‪‬ﻔﻴﻒ‪ ‬اَﺷﺠﺎرِﻫﺎ ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻼء‪ ‬اﻻَرضِ واﻟﺴ‪‬ﻤﺎء‪ ‬ﻗَﺪ ﻇَﻬ‪‬ﺮَ ﻣﺎ ﻻ ﻇَﻬ‪‬ﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒﻞُ و‪‬‬ ‫اَﺗﻲ ﻣ‪‬ﻦ ﻛﺎنَ ﻏَﻴﺒﺎً ﻣ‪‬ﺴﺘﻮراً ﻓﻲ اَزِلِ ﻻزالِ و‪‬ﻣ‪‬ﻦ ﻫ‪‬ﺰﻳﺰِ اَرﻳﺎﺣ‪‬ﻬﺎ ﻗَﺪ اَﺗَﻲ اﻟﻤﺎﻟ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻠﻚ‪ ‬ﻟ‪‬ﻠﻪ‪ ‬و‪‬‬ ‫ﻣ‪‬ﻦ ﺧَﺮﻳﺮِ ﻣﺎﺋ‪‬ﻬﺎ ﻗَﺪ ﻗَﺮﱠت‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﻴﻮنُ ﺑِﻤﺎ ﻛَﺸَﻒ‪ ‬اﻟﻐَﻴﺐ‪ ‬و‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻜﻨُﻮن ُ ﻋ‪‬ﻦ و‪‬ﺟﻪ‪ ‬اﻟﺠ‪‬ﻤﺎلِ ﺳ‪‬ﺘﺮَ اﻟﺠ‪‬ﻼلِ‪.‬‬ ‫و‪ ‬ﻧﺎد‪‬ت ﻓﻴﻬ‪‬ﺎ اﻟﺤ‪‬ﻮرﻳ‪‬ﺎت‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اَﻋﻠَﻲ اﻟﻐُﺮَﻓﺎت‪ ‬اَن اَﺑﺸ‪‬ﺮُوا ﻳﺎ اَﻫﻞَ اﻟﺠِﻨﺎنِ ﺑِﻤﺎ ﺗَﺪ‪‬قﱡ اَﻧﺎﻣ‪‬ﻞُ اﻟﻘ‪‬ﺪ‪‬مِ‬ ‫اﻟﻨّﺎﻗُﻮس‪ ‬اﻻﻋﻈَﻢ‪ ‬ﻓﻲ ﻗُﻄﺐِ اﻟﺴ‪‬ﻤﺎء‪ ‬ﺑِﺎﺳﻢِ اﻻﺑﻬﻲ و اَدار‪‬ت اﻳﺎدي اﻟﻌ‪‬ﻄﺎء‪ ‬ﻛَﻮﺛَﺮَ اﻟﺒ‪‬ﻘﺎء‪ ‬ﺗَﻘَﺮﱠﺑﻮا ﺛُﻢ‪‬‬ ‫اَﺷﺮَﺑ‪‬ﻮا ﻫ‪‬ﻨﻴﺌﺎً ﻟَﻜُﻢ ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻄﺎﻟ‪‬ﻊ‪ ‬اﻟﺸﱠﻮقِ و ﻣﺸﺎرِقَ اﻻ‪‬ﺷﺘﻴﺎق ِ‪«.‬‬

‫)‪(47‬‬

‫»اي ﻗﻠﻢ اﻋﻠﻲ‪ ،‬زﻣﺎن‪ ،‬زﻣﺎن ﮔﻔﺘﺎر اﺳﺖ و ﺑﻬﺎر ﺑﻴﺎن ﻓﺮا رﺳﻴﺪه ﭼﻮن ﻋﻴﺪ رﺣﻤﺎن ﻧﺰدﻳﻚ‬ ‫ﺷﺪه‪ .‬ﺳﻜﻮت را ﺑﺮ ﺧﻮد روا ﻣﺪار و ﺑﻪ ذﻛﺮ و ﺛﻨﺎي ﭘﺮوردﮔﺎر در ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎ آن ﮔﻮﻧﻪ‬ ‫ﻛﻪ ﻋﺎﻟﻢ اﻣﻜﺎن را ﻗﻤﻴﺼﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﻮﺷﺎﻧﻲ‪ .‬آﻓﺘﺎب ﺳﺮور و اﺑﺘﻬﺎج از اﻓﻖ آﺳﻤﺎن اﺳﻢ ﺑﻬ‪‬ﺎج‬ ‫ﻃﻠﻮع ﻧﻤﻮده زﻳﺮا ﻣﻠﻜﻮت اﺳﻤﺎء ﺑﻪ زﻳﻮر اﺳﻢ اﻋﻈﻢ ﭘﺮوردﮔﺎرت ﻛﻪ ﺷﻜﺎﻓﻨﺪه آﺳﻤﺎﻧﻬﺎﺳﺖ‬ ‫آراﺳﺘﻪ ﮔﺸﺘﻪ‪ .‬درﻧﮓ ﻣﻜﻦ و ﺑﺎ اﻳﻦ در ﺑﻴﻦ ﺧﻠﻖ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎ‪.‬‬ ‫اي ﻗﻠﻢ‪ ،‬آﻳﺎ ﺗﻮ اﻣﺮوز ﭼﻴﺰي ﺟﺰ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ؟ ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ اﺷﻴﺎء و ﻇﻬﻮراﺗﺸﺎن؟ ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ اﺳﻤﺎء و‬ ‫ﻣﻠﻜﻮﺗﺸﺎن؟ ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ ﺑﺎﻃﻨﻬﺎ واﺳﺮارﺷﺎن؟ ﻛﺠﺎﻳﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮﻫﺎ وآﺛﺎرﺷﺎن؟ ﻋﺎﻟﻢ اﻣﻜﺎن و ﻫﺴﺘﻲ‬ ‫ﺳﺮاﺳﺮ ﻓﻨﺎ و ﻧﻴﺴﺘﻲ ﺷﺪو ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ وﺟﻪ ﻧﻮراﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ وﺟﻪ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻦ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻣﺮوز روزي اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺟﺰ اﻧﻮار ﻇﻬﻮر را ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻲ‪ ،‬اﻧﻮاري ﻛﻪ از اﻓﻖ روي‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر ﻋﺰﻳﺰ و ﻛﺮﻳﻤﺖ ﻃﻠﻮع ﻧﻤﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻗﺎﻫﺮه و ﻗﺪرت ﻏﺎﻟﺒﻪ‬ ‫ﻗﺒﺾ روح ﻧﻤﻮدﻳﻢ و ﺑﻪ ﻓﻀﻠﻲ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻠﻖ ﺟﺪﻳﺪي را اﺑﺪاع ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ و ﻣﻨﻢ‬ ‫ﻓﻀﺎل ﻗﺪﻳﻢ‪...‬‬

‫‪104‬‬

‫ﺑﮕﻮ اﻳﻦ ﺑﻬﺸﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﺮﮔﻬﺎي ﮔﻴﺎﻫﺎﻧﺶ ﻛﻪ از ﺷﺮاب ﺑﻴﺎن آﺑﻴﺎري ﺷﺪه‪ ،‬اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت‬ ‫ﻧﻔﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪» :‬ﻗَﺪ ﻇَﻬ‪‬ﺮَ اﻟﻤ‪‬ﻜﻨﻮنُ ﺑِﻘُﺪر‪‬ه‪ ‬و‪‬ﺳ‪‬ﻠﻄﺎنٍ«»ﻳﻌﻨﻲ آﻧﭽﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﻗﺪرت و‬ ‫ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﻬﻲ آﺷـﻜﺎر ﺷﺪ‪ «.‬اﻳﻦ ﺑﻬﺸـﺘﻲ اﺳـﺖ ﻛﻪ از ﺣـﺮﻛﺖ درﺧﺘﺎﻧﺶ اﻳﻦ ﻧﺪا ﺑﮕﻮش‬ ‫ﻣﻲ رﺳﺪ‪ :‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ازل اﻻزال ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬و وزش ﺑﺎدﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﻧﻮازد ﻛﻪ‪:‬‬ ‫ﻣﺎﻟﻚ آﻣﺪه اﺳﺖ و ﺳﻠﻄﻨﺖ و ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ از آن او ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ ،‬از رﻳﺰش آﺑﻬﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﻧﺪا ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫اﺳﺖ‪ :‬دﻳﺪه ﻫﺎ روﺷﻦ ﮔﺸﺖ زﻳﺮا ﻏﻴﺐ ﭘﻨﻬﺎن ﭘﺮده ﺟﻼل را از رﺧﺴﺎر زﻳﺒﺎ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫در آن ﺑﻬﺸﺖ‪ ،‬ﺣﻮرﻳﺎن در ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎ ﻧﺪا ﻣﻲ دﻫﻨﺪ‪ :‬ﻫﺎن اي اﻫﻞ ﺑﻬﺸﺖ‪ ،‬ﺑﺸﺎرت ﺑﺎد‬ ‫ﺷﻤﺎ را ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺘﺎن ﻗﺪم ﻧﺎﻗﻮس اﻋﻈﻢ را در ﻗﻄﺐ آﺳﻤﺎن ﺑﺎ ﻧﺎم »اﺑﻬﻲ« ﻛﻮﺑﻴﺪ‪ ،‬و دﺳﺘﻬﺎي‬ ‫ﺑﺨﺸﺶ او ﺟﺎم ﺣﻴﺎت ﺑﺨﺶ ﺑﻘﺎ را ﺑﻪ دور آورد‪ .‬ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ و ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮﻳﺪ و از اﻳﻦ ﺷﺮاب‬ ‫اﻟﻬﻲ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ‪ ،‬ﮔﻮارا ﺑﺎد ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اي ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺷﻮق و ﻣﺸﺎرق اﺷﺮاق«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﭼﻬﺎرم‪:‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮔﺮوه ﻛﻮﭼﻜﻲ از اﺻﺤﺎب ﻓﻘﻂ ‪ 4‬ﻣﺎه در اﺳﻼﻣﺒﻮل اﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان از دور ﺑﻪ آزار و اذﻳ‪‬ـﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺣﺎل واﺿﺤﺎً ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﻫﺒﺮ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد اداﻣﻪ‬ ‫ﻣﻲ داد‪ .‬ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان در درﺑﺎر ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ و ﺣﻤﻠﻪ اي ﻣﻨﻈّﻢ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ آﻏﺎز ﻧﻤﻮد‪ .‬در آن زﻣﺎن‬ ‫ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ و وزراء و اﻃﺮاﻓﻴﺎن در ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻣﻤﻠﻮ از ﺧﻴﺎﻧﺖ‪ ،‬دﺳﺴﻴﻪ و رﻳﺎﻛﺎري زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ از ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻧﺎدرﺳﺖ اﻣﺘﻨﺎع ﻣﻲ ورزﻳﺪﻧﺪ‪ .‬و اﻳﻦ ﻛﻨﺎره ﮔﻴﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ از درﺑﺎرﻳﺎن راه را ﺑﺮاي‬ ‫ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان ﻫﻤﻮارﺗﺮ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ اذﻫﺎن اوﻟﻴﺎي اﻣﻮر را ﺑﺎ اﺗﻬﺎﻣﺎت و اﻛﺎذﻳﺐ ﻣﻐﺸﻮش ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻛﻮﺷﺸﻬﺎي ﻣﺴﺘﻤﺮا و ﺑﺎﻻﺧﺮه‬ ‫ﻣﺆﺛّﺮ واﻗﻊ ﺷﺪ و دﺳﺘﻮري ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ادرﻧﻪ‪ ،‬ﺷﻬﺮي ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ دورﺗﺮ از ﻣﺮز اﻳﺮان ﺻﺎدرﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺻﺎدره ﻋﻤﻠﻲ ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﺑﻮد‪.‬آن ﺣﻀﺮت ﻓﻮراً ﻟﻮﺣﻲ ﻣﻔﺼﻞ ﺧﻄﺎب‬ ‫ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ در آن ﺳﻠﻄﺎن و وزراء او را ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد و ﻣﻼﻣﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺮار داده و ﻋﺪم ﺑﻠﻮغ و‬ ‫ﻟﻴﺎﻗﺖ آﻧﺎن را ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك در ﭘﺎﻛﺘﻲ ﻣ‪‬ﻬﺮ ﺷﺪه ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ وي‬ ‫ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎز ﻧﻤﻮد و ﺷﺮوع ﺑﺨﻮاﻧﺪن ﻛﺮد رﻧﮕﺶ ﭘﺮﻳﺪ و ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮد ﻛﻪ‪» :‬ﻟﺤﻦ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ‬ ‫ﻣﻘﺘﺪر و ﻗﻬﺎر ﺧﻄﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﭼﺎﻛﺮان و زﻳﺮدﺳﺘﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺻﺎدر ﻧﻤﻮده رﻓﺘﺎر و ﻛﺮدار او را ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار داده‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪«.‬‬

‫)‪(48‬‬

‫ﺳﻔﺮ اﺳﻼﻣﺒﻮل ﺑﻪ ادرﻧﻪ ﻣﺪ‪‬ت ‪ 12‬روز ﺑﻪ ﻃﻮل اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ و ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺑﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻛﻪ‬ ‫ﺑﺮاي ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺎر ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻔﺮ در ﻣﺎه دﺳﺎﻣﺒﺮ و در ﺷﺪ‪‬ت ﺳﺮﻣﺎي زﻣﺴﺘﺎن اﻧﺠﺎم‬ ‫ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫اﻛﺜﺮ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﮔﺎن ﻟﺒﺎس و وﺳﺎﻳﻞ ﻛﺎﻓﻲ وﻻزم ﻛﻪ آﻧﺎن را در آن ﻫﻮا ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ ﺑﺮاي‬ ‫ﺑﺮداﺷﺘﻦ آب از ﭼﺸﻤﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ آﺗﺸﻲ ﺑﺮاﻓﺮوزﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﺦ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ذوب ﺷﻮد و دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ آب ﻣﻴﺴ‪‬ﺮ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫‪105‬‬

‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در‪ 12‬دﺳﺎﻣﺒﺮ‪22) 1863‬دﻳﻤﺎه( ﺑﻪ ادرﻧﻪ وارد ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺪ‪‬ت ‪ 4‬ﺳﺎل و ﻧﻴﻢ در آن ﺷﻬﺮ ﺳﻜﻮﻧﺖ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ دوره ﻣﺠﺪداً ﻳﻜﻲ از دردﻧﺎﻛﺘﺮﻳﻦ ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎ و ﺑﺎ ﺷﻜﻮه ﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮوزﻳﻬﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ ﻧﻔﻮذ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻣﻲ ﺷﺪ آﺗﺶ ﺣﺴﺪ در ﻗﻠﺐ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻌﻠﻪ ور ﻣﻲ ﺷﺪ و در ﺿﺪﻳﺖ و ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﺶ ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﺟﺴﻮرﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﻲ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻌﻲ و ﻛﻮﺷﺶ ﻣﻲ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺑﺎﺑﻴﺎن را از ﻗﺒﻮل ﻣﻈﻬﺮ ﻇﻬﻮراﻟﻬﻲ در اﻳﻦ ﻳﻮم ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺗﺄﺛﻴﺮ‬ ‫ﻣﺸﻜﻼت و زﺣﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ روي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺎرج اﻣﺮاﷲ ﻓﺮﺻﺖ و‬ ‫ﺑﻬﺎﻧﻪ اي داد ﺗﺎ ﺣﻤﻼت ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺷﺪﻳﺪﺗﺮي ﺑﺮ ﺿﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﭘﻴﺮوان آﻏﺎز ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺗﺤﺮﻳﻜﺎت و دﺳﺎﺋﺲ‬ ‫ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺣﺪ و ﺣﺪودي ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬او ﺣﺘﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻣﺴﻤﻮم ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﻪ دﺳﻴﺴﻪ و ﺗﻮﻃﺌﻪ‬ ‫ﭘﺮداﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ ﻫﺪف ﺧﻮد رﺳﻴﺪ‪ .‬اﺛﺮ ﺳﻢ ﺑﺮ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺒﻮد‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ اﻣ‪‬ﺎ در اﺛﺮ ﺳﻢ رﻋﺸﻪ در دﺳﺘﻬﺎي ﻣﺒﺎرك ﺗﺎ آﺧﺮﺣﻴﺎت ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﺒﺘﻪ دوران اردﻧﻪ ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺷﺮم آور ﻳﺤﻴﻲ ازل ﺑﻴﺎد آورده ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺘﻮﺣﺎت و اﻧﺘﺼﺎرات‬ ‫ﻋﻈﻴﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺷﻬﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺪﺳﺖ آوردﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻟﻮاح زﻳﺎدي‬ ‫ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و اﻣﺮاﷲ را ﺑﻪ دور و ﻧﺰدﻳﻚ اﻋﻼن داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ اﻋﻼن ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻣﺮاﷲ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺪرﻳﺠﻲ اﺑﻼغ رﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮي‬ ‫ﺑﻮد‪ .‬او‪‬ﻟﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ در ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻃﻬﺮان ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ روح ﻗﺪﺳﻲ اﻟﻬﻲ ﺑﺮﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺎزل و ﺑﻪ‬ ‫اﻳﺸﺎن اﻋﻼن ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺣﺎﻣﻞ رﺳﺎﻟﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻳﻮم ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻮﻟﺪ اﻳﻦ ﻇﻬﻮر ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ت ﻳﻚ دوره‬ ‫از زﻣﺎن ﻣﺴﺘﻮر و ﭘﻨﻬﺎن ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻇﻬﻮر ﻓﺠﺮ ﻧﻔﻮس ﺧﻮاب را ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ آورد و ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﻧﻔﻮس ﻣﺴﺘﻌﺪه‬ ‫را ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ آﻣﺎده ﻧﻤﻮد‪ .‬دوﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ در ﺑﺎغ رﺿﻮان ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ وﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ رﺳﺎﻟﺖ‬ ‫ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺗﻌﺪادي از ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﺮاي وداع ﺑﺎ آن ﺣﻀﺮت ﺟﻤﻊ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ اﻋﻼن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ دﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻌﺪاد‬ ‫ﻗﻠﻴﻠﻲ از ﻧﻔﻮس ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﺮ ﻣﻘﺎم و ﻣﻨﺰﻟﺖ اﻳﺸﺎن آﮔﺎه ﮔﺸﺘﻨﺪ‪ .‬ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﻋﻼن ﻋﻤﻮﻣﻲ رﺳﺎﻟﺖ آن ﺣﻀﺮت ﺑﻮد‬ ‫ﻛﻪ در اﺳﻼﻣﺒﻮل آﻏﺎز و در ادرﻧﻪ ﺷﺪت ﻳﺎﻓﺖ و در ﻋﻜﺎ ﻣﺤﻞ ﺑﻌﺪي و آﺧﺮﻳﻦ ﻣﻨﻔﺎي ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ اوج ﻗﺪرت ﺧﻮد‬ ‫واﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك ﭼﻪ ﻣﺪ‪‬ت زﻣﺎن در اﺳﻼﻣﺒﻮل ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪2‬ـ ﭼﺮا ﻣﺪ‪‬ت اﻗﺎﻣﺘﺸﺎن در آﻧﺠﺎ ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪3‬ـ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻠﻤﻪ »ﻛﻨﺎره ﮔﻴﺮي« ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪4‬ـ ﭼﺮا ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﺳﻠﻄﺎن و درﺑﺎرﻳﺎن ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪106‬‬

‫‪ 5‬ـ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺑﻌﺪي اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﻮد؟‬ ‫‪6‬ـ ﭼﺮا ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را از ﺳﺮ ﺣﺪ‪ ‬ﻛﺸﻮرﺧﻮد دورﺗﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ 7‬ـ ﺑﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﻛﺮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪ 8‬ـ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك ﺟﻤﺎل ﻗﺪم را زﻳﺎرت ﻛﺮد ﭼﻪ اﻇﻬﺎر ﻧﻤﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪9‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ادرﻧﻪ وارد ﺷﺪﻧﺪ؟ ‪-------------------------------------‬‬ ‫‪10‬ـ ﭼﻪ ﻣﺪ‪‬ت در آن ﺷﻬﺮ اﻗﺎﻣﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪11‬ـ ﭼﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻬﻤﻲ در ادرﻧﻪ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪12‬ـ اﻇﻬﺎراﻣﺮﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳﺖ درﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ؟‬ ‫‪13‬ـ او‪‬ﻟﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪14‬ـ دوﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪15‬ـ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- ------------------‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ‪:‬‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎي ﻋﻠﻨﻲ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺑﺎ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم در ادرﻧﻪ ﺳﺒﺐ آﺷﻮب در ﺑﻴﻦ ﻳﺎران ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪاد ﻛﺜﻴﺮي از اﻳﻦ‬ ‫ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻫﻨﻮز در ﺑﺪاﻳﺖ درك ﻟﻤﺤﻪ اي از ﻣﻘﺎم و ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﻮدﻧﺪ و اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺮاي دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮ ﻛﻪ‬ ‫از ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ و ﻧﻔﻮذ دو ﺣﻜﻮﻣﺖ اﻳﺮان و ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮﺧﻮدار ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺿﺮﺑﺎت دﻳﮕﺮي ﺑﺮ ﭘﻴﻜﺮ اﻳﻦ‬ ‫آﻳﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ اﻟﻬﻲ وارد آورﻧﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻳﻚ روز ﺻﺒﺢ ﺿﺒ‪‬ﺎط ﻋﺴﻜﺮﻳﻪ ﺑﻴﺖ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﻣﺤﺎﺻﺮه و ﺑﻪ آﻧﺎن اﻋﻼم‬ ‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮاي ﺣﺮﻛﺖ آﻣﺎده و ﻣﻬﻴﺎ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﻣﺪ‪‬ﺗﻲ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺖ ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻲ در اﻧﺘﻈﺎرﺷﺎن‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻲ و ﺗﺮس اﻛﺜﺮ ﻳﺎران اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺪا ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺮا ﺷﺎﻳﻌﺎﺗﻲ ﻣﻨﺘﺸﺮ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ را ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻲ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮد و ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺑﺎﻻﺟﺒﺎر ﻣﺘﻔﺮق ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫‪107‬‬

‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻﺧﺮه واﺿﺢ و ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم را ﺑﻪ ﻗﺸﻠﻪ ﻋﻜﺎ و ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ را ﺑﻪ ﺟﺰﻳﺮه ﻗﺒﺮس ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬ ‫ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻛﺜﺮ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﮔﺎن ﻛﻪ ﺗﻌﺪادﺷﺎن در ﺣﺪود ﻫﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ ﺑﻮد و ﺷﺎﻣﻞ دو ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺷﺮﻳﺮ و ﺑﺪﻃﻴﻨﺖ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻜﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪﻧﺪ و ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ از ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎﮔﺮوه ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺑﻪ ﻗﺒﺮس ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 12‬اﮔﺴﺖ ‪ 1868‬ادرﻧﻪ را ﺗﺮك ﻧﻤﻮده و ﺑﻌﺪ از ﺳﻔﺮي دﺷﻮار از‬ ‫ﻃﺮﻳﻖ درﻳﺎ و ﺧﺸﻜﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ‪ 31‬آﮔﺴﺖ )‪9‬ﺷﻬﺮﻳﻮر( ﺑﻪ ﻋﻜﺎ وارد ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻫﺎﻟﻲ ﻋﻜﺎ ﺑﻪ ورود زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﻋﺎدت داﺷﺘﻨﺪ‬ ‫زﻳﺮا ﻋﻜﺎ ﺷﻬﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ دوﻟﺖ ﻋﺜﻤﺎن آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﮔﺎه ﺑﺮاي ﻣﺠﺮﻣﻴﻦ و آﺷﻮﺑﮕﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺎر ﺑﻪ آﻧﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ زﻧﺪاﻧﻴﺎن دﺷﻤﻨﺎن دوﻟﺖ و ﺧﺪا و دﻳﻦ ﺣﻖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺳﻠﻄﺎن دﺳﺘﻮر داده ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﻮرد‬ ‫آﻧﺎن ﺳﺠﻦ و ﺣﺒﺲ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﮕﻬﺪاري ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻪ اﺗّﻔﺎق وزراﻳﺶ اﻇﻬﺎر اﻣﻴﺪواري ﻧﻤﻮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺳﺨﺘﻲ و‬ ‫ﻧﺎﮔﻮاري ﺳﺠﻦ ﻋﻜﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓﻨﺎ و اﺿﻤﺤﻼل آﻧﺎن ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫ﻣﺘﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﺳﻠﻄﺎن در ﻣﻼء ﻋﺎم در ﻣﻴﺪان ﺷﻬﺮ ﻗﺮاﺋﺖ ﮔﺮدﻳﺪ و ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم آﮔﺎه ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﺤﻜﻮم ﺑﻪ‬ ‫ﺣﺒﺲ اﺑﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ آﻧﺎن اﻛﻴﺪاً ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺎده ﺷﺪن در ﻋﻜﺎ ﺗﺒﻌﻴﺪﺷﺪﮔﺎن را ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزﺧﺎﻧﻪ ارﺗﺶ ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از آن ﻗﺮار ﺑﻮد زﻧﺪان آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬ ‫ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺷﺐ او‪‬ل ﺟﻤﻴﻊ را از اﻛﻞ و ﺷﺮب ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از آن ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ روزاﻧﻪ ﺳﻪ ﻗﺮص ﻧﺎن ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺪ‬ ‫ﻣﺨﺼﺺ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ زودي ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي دو ﻧﻔﺮ ﻣﺮﻳﺾ و ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪﻧﺪ و ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از آﻧﺎن در ﺑﺪو ورود ﺑﺪرود‬ ‫ﺣﻴﺎت ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن از دﻓﻦ ﻧﻤﻮدن آﻧﺎن ﺑﺪون ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺨﺎرج ﻻزﻣﻪ ﺧﻮدداري ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻣﺮ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﺳﺠﺎده ﻛﻮﭼﻜﻲ ﻛﻪ در زﻳﺮ ﭘﺎي ﻣﺒﺎرك ﺑﻮد ﺑﻔﺮوﺷﻨﺪ و وﺟﻪ را ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﻴﻦ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﺮف ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﺪاً ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﻛﻪ آﻧﺎن ﺑﺮ ﺧﻼف ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮﻳﺶ آﻧﺎن را ﺑﺪون ﺗﻐﺴﻴﻞ و ﺗﻜﻔﻴﻦ و اﺳﺘﻘﺮار در ﺻﻨﺪوق ﺑﻪ ﺧﺎك‬ ‫ﺳﭙﺮده اﻧﺪ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺧﺮج ﻛﻔﻦ و دﻓﻦ را ﻣﻀﺎﻏﻒ ﻣﺒﻠﻎ اﺧﺬ ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺪرﻳﺠﺎً وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺪاﻧﻴﺎن ﻛﻤﻲ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺖ وﻟﻲ ﺳﻨﻴﻦ او‪‬ﻟﻴﻪ ﻋﻜﺎ ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﺮﺣﻠﻪ اي‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ و دﺷﻮار ﺑﻮد‪ .‬آن ﺻﺪﻣﺎت و ﺑﻠﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك در زﻧﺪان ﺳﻴﺎه ﭼﺎل ﻃﻬﺮان ﻣﺘﺤﻤﻞ ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ ﺻﺮﻓﺎً‬ ‫از ﻃﺮف دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺎرﺟﻲ اﻣﺮاﷲ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﻣﺸﻘّﺎت ادرﻧﻪ از ﻃﺮف دﺷﻤﻨﺎن داﺧﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮد اﻣ‪‬ﺎ ﺑﺤﺮان ﺳﺎﻟﻬﺎي‬ ‫او‪‬ﻟﻴﻪ ﻋﻜﺎ در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﻤﺎل و اﻗﺪاﻣﺎت دﺷﻤﻨﺎن داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﻫﺮ دو ﻣﺤﺴﺒﻮب ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺟﻤﺎل اﻗﺪس اﺑﻬﻲ ﺑﻪ ﻧﻔﺴﻪ‬ ‫درﺑﺎره اﻳﻦ دوره ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫»ا‪‬ﻋﻠَﻢ اَنﱠ ﻓﻲ و‪‬ر‪‬ود‪‬ﻧﺎ ﻫﺬَا اﻟَﻤ‪‬ﻘﺎم‪ ‬ﺳ‪‬ﻤ‪‬ﻴﻨﺎه‪ ‬ﺑِﺎﻟﺴ‪‬ﺠﻦِ اﻻَﻋﻈَﻢِ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﺒﻞُ ﻛُﻨّﺎ ﻓﻲ اَرضٍ اُﺧﺮي ﺗَﺤﺖ‬ ‫َ اﻟﺴ‪‬ﻼﺳ‪‬ﻞِ و‪ ‬اﻻَﻏﻼلِ و‪ ‬ﻣﺎ ﺳ‪‬ﻤ‪‬ﻲ‪ ‬ﺑِﺬﻟ‪‬ﻚ‪ ‬ﻗُﻞ ﺗﻔﻜّﺮوا ﻓﻴﻪ‪ ‬ﻳﺎ او‪‬ﻟﻲ اﻻَﻟﺒﺎبِ«‬

‫)‪(49‬‬

‫»ﺑﺪان ﻛﻪ اﺑﺘﺪاي ورودﻣﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه آن را ﺳﺠﻦ اﻋﻈﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪﻳﻢ‪ ،‬ﮔﺮ ﭼﻪ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ‬ ‫زﻧﺪان ﻫﻢ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﻳﮕﺮ در زﻳﺮﻏُﻞ و زﻧﺠﻴﺮ ﺑﻮدﻳﻢ‪ ،‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ ﻧﺎم را ﺑﺪان ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻃﻼق‬ ‫ﻧﻜﺮدﻳﻢ‪ .‬ﺑﮕﻮ اي ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺧ‪‬ﺮد در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺑﺎ وﺟﻮد اواﻣﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرك ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺟﻤﻌﻲ از‬ ‫دوﺳﺘﺎن ﭘﺎي ﭘﻴﺎده از اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﺰم زﻳﺎرت ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﻪ اﻣﻴﺪ اﻳﻨﻜﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ اﻳﺸﺎن ﺣﻀﻮر ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ‬ ‫‪108‬‬

‫ﺣﺮﻛﺖ و ﻃﻲ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورود اﻳﻦ ﻧﻔﻮس ﻣﺨﻠﺺ و ﺑﺎ وﻓﺎ ﻛﻪ از ﺗﺸﺮف ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ اﻧﻮر ﻣﻤﻨﻮع ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪار ﻣﺴﺮور و ﺷﻜﺮﮔﺰار ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺑﻌﻴﺪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺠﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ و از ﭘﺸﺖ ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎي ﭘﻨﺠﺮه ﺳﺠﻦ‬ ‫ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﻈﺎره زﻳﺎرت ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ و ﺗﻜﺎن دﺳﺖ ﻣﺒﺎرك ﺑﺮاي زاﺋﺮﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻬﺎ ﻃﻲ ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﻧﻤﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﭘﺎداﺷﻲ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮد و اﻛﺜﺮاً از اﻳﻦ ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﺼﻴﺒﺸﺎن ﺷﺪه ﺷﻜﺮﮔﻮﻳﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺸﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ اﻳﻦ دوره ﺻﻌﻮد ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻓﺮزﻧﺪ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺟﻨﺎب ﻣﻴﺮزاﻣﻬﺪي ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ﻏﺼﻦ اﻃﻬﺮ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺑﺎم ﺳﺮﺑﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻣﺸﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮد و در ﺣﺎل ﺗﺬﻛﺮ و ﺗﻨﺒﻪ و دﻋﺎ و ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺑﻮد از‬ ‫روزﻧﻪ اي ﻛﻪ در ﺳﻘﻒ ﺑﻮد ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﺘﺎد و ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮش ﺑﺎ ﺻﻨﺪوق ﭼﻮﺑﻲ ﻛﻪ در ﻫﻤﺎن ﺣﺠﺮه ﺑﻮد ﺗﺼﺎدم ﻧﻤﻮد و‬ ‫اﻋﻀﺎء و ﺟﻮارح ﺻﺪﻣﻪ ﺷﺪﻳﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﺎ وﺟﻮدي ﻛﻪ دﻛﺘﺮي ﺑﺮﺑﺎﻟﻴﻦ وي آوردﻧﺪ وﻟﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ ﻛﺎري ﻛﺮد و ﭘﺲ از‬ ‫‪ 22‬ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻮت اﺑﻬﻲ ﺻﻌﻮد ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺻﻌﻮد ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك از ﺣﻀﺮت ﻏﺼﻦ اﻃﻬﺮ ﺳﺆال ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ‬ ‫آرزوﻳﻲ دارد‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻋﺮض ﻧﻤﻮد‪» :‬آرزو دارم ﻛﻪ اﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﻣﻮﻓّﻖ ﺑﻪ ورود در ﻣﺤﻀﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﻮﻧﺪ‪ «.‬و ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪» :‬ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ آرزوﻳﺖ را ﺑﺮآورده ﺧﻮاﻫﺪ ﻓﺮﻣﻮد‪«.‬‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آورﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻼﻳﺎ و ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﺒﺎرك در ﺳﺠﻦ اﻋﻈﻢ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد وﻟﻲ ﺗﺒﻌﻴﺪ آن ﺣﻀﺮت ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻜﺎ ﺗﺤﻘّﻖ وﻋﻮد و ﺑﺸﺎرات ﻛﺘﺐ ﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﺑﻮد‪ .‬در ﻋﻜﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﻃﻲ ‪24‬ﺳﺎل در اوج ﺷﻜﻮه و ﺟﻼل‬ ‫ﺧﻮد ﺑﺪرﺧﺸﻴﺪ و در اﻳﻦ اﻳ‪‬ﺎم ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻛﻮه ﻛﺮﻣﻞ را ﻛﻪ در ﺟﻮار ﺣﻴﻔﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻗﺪوم ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫ﻣﻔﺘﺨﺮ و ﻣﺤﻠﻲ را ﻛﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻋﺮش ﻣﻄﻬﺮ ﺣﻀﺮت رب اﻋﻠﻲ ﺑﻌﺪاً ﺑﺮ روي آن ﺑﻨﺎ ﮔﺮدد ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‬ ‫ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ‪ .‬ﻣﺮﻗﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ﺣﻮﻣﻪ ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺪ‪‬س ﻋﻜﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻘﺪ‪‬س ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ روي زﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺒﻠﻪ اﻫﻞ‬ ‫ﺑﻬﺎء ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و در ﺟﻮار ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺪ‪‬س ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻘﺮي ﻛﻪ ﺑﻴﺖ اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ اﻟﻬﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ آن ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮔﺮدد‬ ‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ و دو ﺷﻬﺮ ﺣﻴﻔﺎ و ﻋﻜﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺮّ اداري و روﺣﺎﻧﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﻬﺎﻧﻲ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك از ﻗﺒﻞ در‬ ‫ﻳﻜﻲ از اﻟﻮاح راﺟﻊ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻋﻜﺎ اﺷﺎره ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬ﻗﻮﻟﻪ اﻟﻌﺰﻳﺰ‪:‬‬ ‫»و‪‬ﺟ‪‬ﺪﻧﺎ ﻗَﻮﻣﺎً اﺳﺘَﻘﺒ‪‬ﻠُﻮﻧﺎ ﺑِﻮ‪‬ﺟ‪‬ﻮه‪ ‬ﻋ‪‬ﺰٍ د‪‬ر‪‬ﻳ‪‬ﺎً‪ ...‬و‪ ‬ﻛﺎنَ ﺑ‪‬ﺎَﻳﺪﻳﻬِﻢ اَﻋﻼم‪ ‬اﻟﻨﱠﺼﺮِ‪ ...‬ا‪‬ذَن ﻧﺎد‪‬ي اﻟﻤ‪‬ﻨﺎد‪‬‬ ‫ﻓَﺴﻮف‪ ‬ﻳ‪‬ﺒﻌ‪‬ﺚُ اﷲُ ﻣ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺪﺧ‪‬ﻞُ اﻟﻨّﺎس‪ ‬ﻓﻲ ﻇ‪‬ﻞِ ﻫﺬ‪‬ه‪ ‬اﻻَﻋﻼمِ«‬

‫)‪(51‬‬

‫»ﻗﻮﻣﻲ را ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ روي ﺑﺎز و درﺧﺸﺎن ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﺎ آﻣﺪﻧﺪ‪ ...‬در دﺳﺘﻬﺎي آﻧﻬﺎ‬ ‫ﭘﺮﭼﻤﻬﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﭘﻴﺮوزي ﺑﻮد‪ ...‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻧﺪاﻛﻨﻨﺪه اي ﻧﺪا داد ﻛﻪ ﺑﻪ زودي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻛﺴﻲ را‬ ‫ﻣﺒﻌﻮث ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮدﻣﺎن را در ﺳﺎﻳﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﭼﻤﻬﺎ داﺧﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ ﭼﮕﻮﻧﻪ دﺷﻤﻨﺎن اﻣﺮازﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻛﻪ ﻳﺤﻴﻲ ازل ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪2‬ـ ﻣﺤﻞ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﺑﻌﺪي ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك ﻛﺠﺎ ﺑﻮد؟‬ ‫‪3‬ـ ﻣﻴﺮزاﻳﺤﻴﻲ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ؟‬ ‫‪4‬ـ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺑﻪ ﻋﻜﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪109‬‬

‫‪5‬ـ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﻲ از ﭘﻴﺮوان ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ را ﺑﺎ ﻳﺤﻴﻲ ﺑﻘﺒﺮس ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و دو ﻧﻔﺮ از اﺗﺒﺎع ﻳﺤﻴﻲ را‬ ‫ﺑﻪ ﻋﻜﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪6‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك ادرﻧﻪ را ﺗﺮك ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪7‬ـ در ﭼﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﺑﻪ ﻋﻜﺎ ﻧﺰول اﺟﻼل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪8‬ـ ﺳﻠﻄﺎن ﭼﻪ اواﻣﺮي را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﻮﻧﻴﺖ ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك و ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﺸﺎن ﺻﺎدر ﻧﻤﻮده ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪9‬ـ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻫﺎﻟﻲ ﻋﻜﺎ از ﻓﺮﻣﺎن ﺣﻜﻮﻣﺖ آﮔﺎه ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪10‬ـ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ورود ﺑﻪ ﻋﻜﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ؟‬ ‫‪11‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد وﺿﻊ آﻧﺎن را در ﭼﻨﺪ روز او‪‬ل در زﻧﺪان ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪12‬ـ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻋﻜﺎ را ﺑﻪ ﭼﻪ اﺳﻤﻲ ﻣﻘﻠﺐ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ؟‬ ‫‪13‬ـ ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ واﻗﻌﻪ اي ﻛﻪ در ﺳﺎﻟﻬﺎي او‪‬ﻟﻴﻪ در ﻋﻜﺎ رخ داد ﭼﻪ ﺑﻮد؟‬ ‫‪14‬ـ ﺑﻪ اﻧﺸﺎي ﺧﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺻﻌﻮد ﺣﻀﺮت ﻏﺼﻦ اﻃﻬﺮ را ﺷﺮح و ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪15‬ـ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك در ﻋﻜﺎ و ﺣﻮﻣﻪ آن ﺗﺸﺮﻳﻒ داﺷﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪16‬ـ ﻛﻠﻤﻪ »ﻗﺒﻠﻪ« ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ؟‬ ‫‪17‬ـ ﻗﺒﻠﻪ اﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﭼﻴﺴﺖ و در ﻛﺠﺎ واﻗﻊ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬

‫‪110‬‬

‫‪18‬ـ در ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺑﻪ ﻛﻮه ﻛﺮﻣﻞ در ﺣﻴﻔﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﺤﻠﻲ را ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻧﺸﺎن‬ ‫دادﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪ 19‬ـ ﻣﻘﺮ ﺑﻴﺖ اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ اﻟﻬﻲ درﻛﺠﺎ واﻗﻊ اﺳﺖ؟‬ ‫‪20‬ـ ﻣﺮﻛﺰ ﺟﻬﺎﻧﻲ اداري و روﺣﺎﻧﻲ دﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﻳﻲ درﻛﺠﺎ ﻗﺮاردارد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪21‬ـ در ﺗﺤﺖ ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ زاﺋﺮﻳﻦ او‪‬ﻟﻴﻪ ﺑﻪ زﻳﺎرت ﻋﻜﺎ ﻣﻲ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------- -----------------‬‬‫‪22‬ـ آﻳﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ اﻣﺮوزه زاﺋﺮﻳﻦ وﻗﺘﻲ ﺑﻪ زﻳﺎرت ﻋﻜﺎ و ﺣﻴﻔﺎ ﻣﻲ روﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ؟ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻳﻜﻲ از‬ ‫دوﺳﺘﺎن در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ زﻳﺎرت ارض اﻗﺪس ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺷﺪه ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ زﻳﺎرت ﺧﻮد را ﺷﺮح و‬ ‫وﺻﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ‪:‬‬ ‫در ﻋﻜّﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻋﻼن ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻣﺮاﷲ را اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪ .‬در ذﻳﻞ ﻓﻘﺮاﺗﻲ از اﻟﻮاح ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻛﻪ در ادرﻧﻪ وﻋﻜﺎ‬ ‫ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك وﺳﻼﻃﻴﻦ و روﺳﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ذﻛﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪:‬‬ ‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺳﻮم‪:‬‬ ‫»ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻠ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﺒﺎرﻳﺲ‪ ‬ﻧَِﺒ‪‬ﺎَ اﻟﻘ‪‬ﺴ‪‬ﻴﺲ‪ ‬ﺑِﺎَن ﻻﻳ‪‬ﺪ‪‬قﱠ اﻟﻨﱠﻮاﻗﻴﺲ‪ ‬ﺗَﺎﷲِ اﻟﺤ‪‬ﻖﱢ ﻗَﺪ ﻇَﻬ‪‬ﺮَ اﻟﻨّﺎﻗُﻮس‪ ‬اﻻَﻓﺨَﻢ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ‬ ‫ﻫ‪‬ﻴﻜَﻞِ اﻻ‪‬ﺳﻢِ اﻻَﻋﻈَﻢِ ‪«...‬‬

‫)‪(52‬‬

‫»اي ﭘﺎدﺷﺎه ﭘﺎرﻳﺲ‪ ،‬ﻛﺸﻴﺸﺎن را ا‪‬ﺧﺒﺎر ﻧﻤﺎ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﺎﻗﻮﺳﻬﺎ را ﺑﻪ ﺻﺪا درﻧﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪاي‬ ‫ﺣﻖ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻧﺎﻗﻮس اﻓﺨﻢ در ﻫﻴﻜﻞ اﻳﻦ اﺳﻢ اﻋﻈﻢ ﻇﻬﻮرﻧﻤﻮد‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻼوﻳﺞ اﻟﻜﺴﺎﻧﺪردوم‪ ،‬ﻣﻠﻚ روس‪:‬‬ ‫»ﻗُﻢ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﻨّﺎسِ ﺑِﻬﺬَاﻻَﻣﺮِاﻟﻤ‪‬ﺒﺮَمِ ﺛُﻢ‪ ‬اُدع‪ ‬اﻻُﻣ‪‬ﻢ‪ ‬ا‪‬ﻟَﻲ اﷲِ اﻟﻌ‪‬ﻠﻲ‪ ّ‬اﻟﻌ‪‬ﻈﻴﻢِ‪«...‬‬

‫)‪(53‬‬

‫»در ﺑﻴﻦ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺒﺮم ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎ‪ .‬ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻳﻦ ا ﻣﺮ ﻣﺒﺮم و اﻣﺘّﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﻮي‬ ‫ﭘﺮوردﮔﺎر ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ و ﺑﺰرگ دﻋﻮت ﻛﻦ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪111‬‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻪ وﻳﻜﺘﻮرﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻠﻜﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن‪:‬‬ ‫»د‪‬ﻋﻲ ﻫ‪‬ﻮاك‪ ‬ﺛُﻢ‪ ‬اَﻗﺒِﻠﻲ ﺑِﻘَﻠﺒِﻚ‪ ‬ا‪‬ﻟﻲ ﻣ‪‬ﻮﻻك‪ ‬اﻟﻘَﺪﻳﻢِ‪ .‬ا‪‬ﻧّﺎ ﻧَﺬﻛُﺮُك‪ ‬ﻟ‪‬ﻮﺟﻪ‪ ‬اﷲِ و‪ ‬ﻧُﺤ‪‬ﺐ‪ ‬اَن ﻳ‪‬ﻌﻠُﻮ‪‬‬ ‫و‪‬اﺳﻤ‪‬ﻚ‪ ‬ﺑِﺬ‪‬ﻛﺮِ ر‪‬ﺑِّﻚ‪ ‬ﺧﺎﻟ‪‬ﻖِ اﻻَرضِ و‪‬اﻟﺴ‪‬ﻤﺎء‪«...‬‬

‫)‪(54‬‬

‫»ﺧﻮاﺳﺘﻪ ات را زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬار و ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺑﻪ ﻣﻮﻻي ﻗﺪﻳﻢ روي ﻧﻤﺎ‪ .‬ﻣﺎ ﺗﻮ را ﻟﻮج اﷲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻴﻢ‬ ‫و دوﺳﺖ دارﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ذﻛﺮ ﭘﺮوردﮔﺎرت ﺧﺎﻟﻖ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن ﻧﺎﻣﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ وﻳﻠﻬﻠﻢ اول‪ ،‬ﻣﻠﻚ آﻟﻤﺎن‪:‬‬ ‫»ا‪‬ﻳ‪‬ﺎ ك‪ ‬اَن ﻳ‪‬ﻤﻨَﻌ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﻐُﺮُورِ ﻋ‪‬ﻦ ﻣ‪‬ﻄﻠ‪‬ﻊِ اﻟﻈُﻬ‪‬ﻮرِ اَوﻳ‪‬ﺤﺠ‪‬ﺒ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﻬ‪‬ﻮي ﻋ‪‬ﻦ ﻣﺎﻟ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﺮشِ واﻟﺜﱠﺮي«‬

‫)‪(55‬‬

‫»ﻣﺒﺎدا ﻏﺮور ﺗﻮ را از ﻣﻄﻠﻊ ﻇﻬﻮر ﺑﺎز دارد و ﻳﺎ ﻫﻮاي ﻧﻔﺲ ﺑﻴﻦ ﺗﻮ و ﻣﺎﻟﻚ زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن‬ ‫ﺣﺠﺎب ﮔﺮدد«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮاژوزف‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮر اﺗﺮﻳﺶ‪:‬‬ ‫»ا‪‬ﻓﺘَﺢِ اﻟﺒ‪‬ﺼﺮَ ﻟ‪‬ﺘَﻨﻈُﺮَ ﻫﺬَا اﻟﻤ‪‬ﻨﻈَﺮَ اﻟﻜَﺮﻳﻢ‪ ‬و‪ ‬ﺗَﻌﺮِف‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺗَﺪﻋ‪‬ﻮه‪ ‬ﻓﻲ اﻟﻠﱠﻴﺎﻟﻲ و‪ ‬اﻻﻳ‪‬ﺎمِ و‪ ‬ﺗَﺮَي اﻟﻨﱡﻮر‪‬‬ ‫اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِقَ ﻣ‪‬ﻦ ﻫﺬَا اﻻُﻓُﻖِ اﻟﻠﱠﻤﻴﻊِ«‬

‫)‪(56‬‬

‫»دﻳﺪه ات را ﺑﮕﺸﺎي ﺗﺎ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﻛﺮﻳﻢ را ﺑﺒﻴﻨﻲ و ﻛﺴﻲ را ﻛﻪ در ﻟﻴﺎﻟﻲ و اﻳ‪‬ﺎم ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻲ‬ ‫ﺑﺸﻨﺎﺳﻲ و ﻧﻮري را ﻛﻪ از اﻳﻦ اﻓﻖ درﺧﺸﺎن ﺗﺎﺑﺎن اﺳﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻛﻨﻲ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺒﺪاﻟﻌﺰﻳﺰ‪ ،‬اﻣﭙﺮاﻃﻮرﻋﺜﻤﺎﻧﻲ درﺳﻮره اﻟﻤﻠﻮك‪:‬‬ ‫»ا‪‬ﺗﱠﻖِ اﷲَ و‪ ‬ﻛُﻦ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤ‪‬ﺘﱠﻘﻴﻦَ‪ .‬ﻓَﺎﺟﺘَﻤ‪‬ﻊ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻮ‪‬ﻛﻼء‪ ‬اﻟﱠﺬﻳﻦَ ﺗَﺠِﺪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻨﻬ‪‬ﻢ ر‪‬واﺋ‪‬ﺢ‪ ‬اﻻﻳﻤﺎنِ و‪‬اﻟﻌﺪلِ ﺛُﻢ‪‬‬ ‫ﺷﺎوِرﻫ‪‬ﻢ ﻓ‪‬ﻲ اﻻُﻣﻮرِ و‪‬ﺧُﺬ اَﺣﺴ‪‬ﻨَﻬﺎ و‪‬ﻛُﻦ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤ‪‬ﺤﺴ‪‬ﻨﻴﻦَ‪«.‬‬

‫)‪(57‬‬

‫»از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس و از ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎران ﺑﺎش‪ .‬آﻧﮕﺎه از ﺑﻴﻦ وﻛﻼء آﻧﻬﺎﻳﻲ را ﻛﻪ راﺋﺤﻪ اﻳﻤﺎن و‬ ‫ﻋﺪاﻟﺖ از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﺖ ﻣﻲ رﺳﺪ‪ ،‬در ﻳﻚ ﺟﺎ ﺟﻤﻊ ﻛﻦ و در اﻣﻮر ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت‬ ‫ﺑﭙﺮداز و ﺳﭙﺲ ]از ﺑﻴﻦ آراء[ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎن را ﺑﺮﮔﺰﻳﻦ و در زﻣﺮه ﻧﻴﻜﻮﻛﺎران درآي‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎه‪ ،‬ﭘﺎدﺷﺎه اﻳﺮان‪:‬‬ ‫»ﻧَﺮﺟ‪‬ﻮ ﻣ‪‬ﻦ ﻛَﺮَﻣ‪‬ﻪ ﺗَﻌﺎﻟﻲ ﺑِﻬﺬَا اﻟﺤ‪‬ﺒﺲِ ﻳ‪‬ﻌﺘَﻖُ اﻟﺮِﻗﺎب‪ ‬ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﺴ‪‬ﻼﺳ‪‬ﻞِ و‪ ‬اﻻَﻃﻨﺎبِ و‪ ‬ﻳ‪‬ﺠﻌ‪‬ﻞُ اﻟﻮ‪‬ﺟ‪‬ﻮه‪‬‬ ‫ﺧﺎﻟ‪‬ﺼ‪‬ﻪ‪ ‬ﻟ‪‬ﻮ‪‬ﺟﻬِﻪ‪ ‬اﻟﻌﺰﻳﺰِ اﻟﻮ‪‬ﻫﺎبِ ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﺠﻴﺐ‪ ‬ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ د‪‬ﻋﺎه‪ ‬و‪ ‬ﻗَﺮﻳﺐ‪ ‬ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻧﺎﺟﺎه‪«...‬‬

‫)‪(58‬‬

‫»اﻣﻴﺪ از ﻟﻄﻒ و ﻛﺮم او ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ زﻧﺪان ﺑﺎﻋﺚ آزادي ﺑﻨﺪﮔﺎن از ﻗﻴﺪ اﺳﺎرت زﻧﺠﻴﺮﻫﺎ و‬ ‫ﺑﻨﺪﻫﺎ ﺷﻮد و روﻳﻬﺎ ﺑﺮاي ﺗﻮﺟ‪‬ﻪ ﺑﻪ او ﺧﺎﻟﺺ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﻛﻪ او اﺟﺎﺑﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻫﺶ دﻋﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ او را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻣﻠﻮك آﻣﺮﻳﻜﺎ وروﺳﺎي ﺟﻤﻬﻮر‪:‬‬ ‫»اُﺟﺒ‪‬ﺮوا اﻟﻜَﺴﻴﺮَ ﺑِﺎﻳﺎد‪‬ي اﻟﻌ‪‬ﺪلِ و‪ ‬ﻛَﺴ‪‬ﺮُوا اﻟﺼ‪‬ﺤﻴﺢِ اﻟﻈﺎﻟ‪‬ﻢ‪ ‬ﺑِﺴ‪‬ﻴﺎط‪ ‬اَواﻣ‪‬ﺮِ ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ‪ ‬اﻵﻣ‪‬ﺮُاﻟﺤ‪‬ﻜﻴﻢِ«‬

‫‪112‬‬

‫)‪(59‬‬

‫»ﺷﻜﺴﺘﻪ را ﺑﺎ دﺳﺘﻬﺎي ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ و ﺻﺤﻴﺢ ﺳﺘﻤﮕﺮ را ﺑﺎ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻫﺎي اواﻣﺮ ﭘﺮوردﮔﺎر‬ ‫آﻣﺮ ﺣﻜﻴﻢ ﺑﺸﻜﻨﻴﺪ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﭘﺎپ ﭘﻲ ﻧﻬﻢ‪:‬‬ ‫»ﻗَﺪ ﻇَﻬ‪‬ﺮَت‪ ‬اﻟﻜَﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻰ ﺳ‪‬ﺘَﺮَﻫ‪‬ﺎ اﻻ‪‬ﺑﻦُ ا‪‬ﻧﱠﻬﺎ ﻗَﺪ ﻧُﺰِﻟَﺖ ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻫ‪‬ﻴﻜَﻞِ اﻻ‪‬ﻧﺴﺎنِ ﻓﻲ ﻫﺬَا اﻟﺰّﻣﺎنِ ﺗَﺒﺎر‪‬ك‪‬‬ ‫اﻟﺮﱠب‪ ‬اﻟّﺬى ﻫ‪‬ﻮ‪ ‬ا َ‬ ‫ﻻب‪ ‬ﻗَﺪ اَﺗﻲ ﺑِﻤ‪‬ﺠﺪه‪ ‬اﻻﻋ‪‬ﻈَﻢِ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻻﻣ‪‬ﻢِ‪«...‬‬

‫)‪(60‬‬

‫»آن ﻛﻠﻤﻪ ﻛﻪ ا‪‬ﺑﻦ آن را ﻣﺨﻔﻲ ﻣﻲ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ‪ .‬او ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻗﺎﻟﺐ ﻫﻴﻜﻞ‬ ‫اﻧﺴﺎن در اﻳﻦ زﻣﺎن ﻧﺎزل ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ آن ﺧﺪاﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﺎم »اَب« ﺑﺎ ﻣﺠﺪ و‬ ‫ﺟﻼل اﻋﻈﻤﺶ درﺑﻴﻦ اﻣﻢ ﻇﻬﻮر ﻧﻤﻮد‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺧﻄﺎب ﻣﺒﺎرك ﺑﻪ ﻣﻼء رﻫﺒﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ‪:‬‬ ‫»ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻼَء‪ ‬اﻟﺮُﻫﺒﺎنِ‪ ...‬ﻻﺗَﻌﺘَﻜ‪‬ﻔُﻮا ﻓ‪‬ﻲ اﻟﻜَﻨﺎﺋ‪‬ﺲِ و‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻌﺎﺑِﺪ‪ ‬اﺧﺮُﺟﻮا ﺑِﺎ‪‬ذﻧﻲ ﺛُﻢ‪ ‬اﺷﺘَﻐ‪‬ﻠﻮا ﺑِﻤﺎ ﺗَﻨﺘَﻔ‪‬ﻊ‪ ‬ﺑِﻪ‬ ‫اَﻧﻔُﺴ‪‬ﻜُﻢ و‪ ‬اَﻧﻔُﺲ‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﺒﺎد‪«‬‬

‫)‪(61‬‬

‫»اي ﮔﺮوه رﻫﺒﺎن ]و ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎن[ در ﻛﻨﻴﺴﻪ ﻫﺎ و ﻣﻌﺒﺪﻫﺎ ﺑﻪ اﻋﺘﻜﺎف ﻣﻨﺸﻴﻨﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻦ‬ ‫]از آن ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ[ ﺧﺎرج ﺷﻮﻳﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺧﻮدﺗﺎن و ﺳﺎﻳﺮ ﺧﻠﻖ از آن ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫اﺷﺘﻐﺎل ورزﻳﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﻫﻔﺘﻢ‪:‬‬ ‫ﭼﻬﺎر ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﺻﻌﻮد ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺣﻀﺮت ﻏﺼﻦ اﷲ اﻻﻃﻬﺮ‪ ،‬ﻧﻈﺮ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺳﺮﺑﺎزﺧﺎﻧﻪ ﻣﻮرد اﺣﺘﻴﺎج ﻟﺸﮕﺮﻫﺎي‬ ‫ارﺗﺶ ﺗﺮك ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻘﺮّر ﮔﺮدﻳﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﺟﻤﻊ اﺻﺤﺎب ﻣﺤﻞ ﻣﺰﺑﻮر را ﺗﺮك ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻫﻴﻜﻞ اﻃﻬﺮ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ را در ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻨﺰل در ﻫﺮﻛﺪام ﺑﺮاي ﻣﺪ‪‬ت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺟﺎي دادﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻴﺘﻲ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺑﻨﺎم ﻋﺒﻮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻧﻘﻞ ﻣﻜﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اواﻣﺮ ﺷﺎﻫﺎﻧﻪ آن ﺣﻀﺮت ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬ ‫ﺑﻮده و ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ آن ﻧﻮاﺣﻲ در اﺛﺮ دﺳﺘﻮرات اﻛﻴﺪه ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﺼﻮﻣﺖ و ﻋﺪوات ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻣﺮدم ﻋﻜﺎ ﺑﻪ ﺑﻲ ﮔﻨﺎﻫﻲ اﻳﻦ ﮔﺮوه از ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﮔﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﭘﻲ ﺑﺮده‪ .‬و از ﻣﺤﺪودﻳﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ‬ ‫ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬اﻛﺜﺮ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮ‪‬ل ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺴﺎﻋﻲ ﻣﺠﻬﻮدات ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﺑﺎ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﻋﻜﺎ در‬ ‫ﺗﻤﺎس ﺑﻮده و ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻧﻮاﻳﺎي ﺻﺎدﻗﻪ ﺑﻬﺎﻳﻴﺎن و روح ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ واﻟﺪ ﺑﺰرﮔﻮار را ﺑﻪ ﻣﻨﺼﻪ ﻇﻬﻮر ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺣﻀﺮت‬ ‫ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ از ﺷﻬﺮ ﻋﻜﺎ ﺑﻴﺮون ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮده و از اﻣﺎﻛﻦ ﻣﺠﺎور دﻳﺪن ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﻣﺴﺠﻮﻧﻴ‪‬ﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻃﻮﻻﻧﻲ‬ ‫در درون دﻳﻮارﻫﺎي ﺷﻬﺮ ﻣﺨﺮوﺑﻪ ﻫﻢ اﻛﻨﻮن ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ اوﻗﺎﺗﻲ را در ﺧﺎرج ﺷﻬﺮ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻧﺪ و از‬ ‫ﺳﺮﺳﺒﺰي و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﻟﺬّت ﺑﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻟﻬﺎي آﺧﺮﺣﻴﺎت ﺟﻤﺎل ﻣﺒﺎرك در ﻗﺼﺮ ﺑﻬﺠﻲ ﺧﺎرج ﻋﻜﺎ ﺳﭙﺮي ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺼﺮ در اﻳ‪‬ﺎم ﺳﺠﻦ ﻣﺒﺎرك ﺑﻨﺎ‬ ‫ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﺎﻟﻜﺶ ﺑﺎ اﻫﻞ و ﻋﻴﺎل ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ ﺷﻴﻮع ﺑﻴﻤﺎري ﻣﺴﺮي آن را ﺗﺮك ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ‬ ‫اﻳﻦ ﻗﺼﺮ را اﺑﺘﺪا اﺟﺎره ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺳﭙﺲ ﺟﻬﺖ اﻗﺎﻣﺖ ﭘﺪر ﺑﺰرﮔﻮار ﺧﺮﻳﺪاري ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪113‬‬

‫در آن وﻗﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮدم ﻋﻜﺎ ﺑﻠﻜﻪ اﻫﺎﻟﻲ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻫﻤﺠﻮار ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻮرﻳﻪ و ﻟﺒﻨﺎن ﻧﻴﺰ در رﻓﺘﺎر و ﺑﺮﺧﻮرد ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻳﺎران ﺑﻪ ﻛﻠﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ روش داده ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﺷﺪﻳﺪ و ﻣﺤﻜﻢ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ ﻫﻨﻮز ﻧﺎﻓﺬ‬ ‫ﺑﻮد و ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك رﺳﻤﺎً ﻣﺴﺠﻮن ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﻲ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﻮرد اﺣﺘﺮام و ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘّﻲ ﻣﺼﺎدر‬ ‫اﻣﻮر و ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﻲ رﺗﺒﻪ آن ﻧﻮاﺣﻲ ﺑﺮاي ﻃﻠﺐ ﻫﺪاﻳﺖ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻣﺸﺮّف ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﻗﺪرت و ﻋﻈﻤﺖ‬ ‫ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻛﻪ ﻗﻠﻮب را ﺗﺴﺨﻴﺮ و ﺗﻘﻠﻴﺐ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬ ‫در اﻳ‪‬ﺎم ﻋﻜﺎ و ﺑﻬﺠﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺻﺪﻫﺎ ﺟﻠﺪ اﻟﻮاح ﻧﺼﺤﻴ‪‬ﻪ و ارﺷﺎدات اﻟﻬﻴﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻘﺮار ﻣﺪﻧﻴﺘﻲ‬ ‫ﻋﻈﻴﻢ و ﺑﺎ ﺷﻜﻮه در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻠﻚ از ﻛﻠﻚ ﻣﺒﺎرك ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬از اﻋﻈﻢ آﺛﺎر ﻧﺎزﻟﻪ از ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎرك ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻗﺪس‬ ‫ام‪ ‬اﻟﻜﺘﺎب اﻳﻦ دور ﻣﻘﺪ‪‬س اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﺖ ﻋﺒﻮد در ﺳﺎل ‪ 1873‬ﻧﺎزل ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰاﻣﺮاﷲ درﺑﺎره آﺛﺎر ﻣﻨﺰﻟﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ در ارض اﻗﺪس اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪:‬‬ ‫ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ آﺛﺎر ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ و ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ از ﻗﻠﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬در اﻳ‪‬ﺎم ﺳﺠﻦ اﻋﻈﻢ ﻣﻮرد‬ ‫دﻗّﺖ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ آن ﺻﺤﻒ ﻗﻴ‪‬ﻤﻪ و ز‪‬ﺑ‪‬ﺮ ﻟﻤﻴﻌﻪ رﺑﺎﻧﻴ‪‬ﻪ ﺑﻪ ﺳﻪ‬ ‫دﺳﺘﻪ ﻣﺸﺨّﺼﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬او‪‬ل اﻟﻮاﺣﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻤﻢ اﻟﻮاح و ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺻﺎدره در ارض ﺳﺮّ‬ ‫ﻣﺤﺴﻮب و ﻻﺟﻞ اﺑﻼغ ﻛﻠﻤﻪ اﷲ ﺑﻪ اﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ از ﻳﺮاﻋﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻗﺪم ﻧﺎزل ﮔﺸﺘﻪ‪ .‬دو‪‬م اﻟﻮاح‬ ‫ﻣﺘﻀﻤﻦ اﺣﻜﺎم و ﺣﺪود اﻟﻬﻴﻪ ﻣﺨﺼﻮص اﻳﻦ دور ﺑﺪﻳﻊ ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ آن در ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪ‪‬س‬ ‫اﻗﺪس ام‪ ‬اﻟﻜﺘﺎب دور اﻣﻨﻊ اﺑﺪع اﺑﻬﻲ ﻣﺴﻄﻮر و ﻣﺪو‪‬ن اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻮ‪‬م اﻟﻮاﺣﻲ ﻛﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از آن‬ ‫ﺑﻪ وﺿﻊ اﺻﻮل و ﻣﺒﺎدي اﻳﻦ اﻣﺮ اﻓﺨﻢ اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻗﺴﻤﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﺮﻳﺢ و ﺗﺒﻴﻴﻦ‬ ‫ﻫﻤﺎن اﺻﻮل و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ اﺳﺎﺳﻴﻪ ﺗﺨﺼﻴﺺ داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪«.‬‬

‫)‪(62‬‬

‫ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻈﻴﻢ اﻣﺮ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم در ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺮب در دوران ﺣﻴﺎت ﻋﻨﺼﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺒﻮد و ﺑﻪ دوران‬ ‫ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء راﺟﻊ ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﺻﻮل و ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ آن ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﻚ ﻏﺮب واﺻﻞ و ﺗﻌﺪاد ﻗﻠﻴﻠﻲ از‬ ‫ﻧﻔﻮس از زﻧﺪاﻧﻲ ﻋﻜﺎ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻮده و از ﺗﺄﺛﻴﺮ آن ﺣﻀﺮت ﺑﺮ روي ﻧﻔﻮﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت اﻳﺸﺎن ﻧﺎﺋﻞ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬آﮔﺎه‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺑﻬﺎر ﺳﺎل ‪ 1890‬و در اواﺧﺮ اﻳ‪‬ﺎم ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك ﻣﺴﺘﺸﺮق ﺷﻬﻴﺮ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ادوارد ج‪ .‬ﺑﺮاون از داراﻟﻔﻨﻮن‬ ‫ﻛﺎﻣﺒﺮﻳﺞ در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻪ زﻳﺎرت ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك آﻣﺪ‪ .‬ﻓﻘﺮات ذﻳﻞ از ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ او ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ در‬ ‫آورده اﺳﺖ‪:‬‬ ‫»‪ ...‬راﻫﻨﻤﺎي ﻣﻦ ﻗﺪري ﺗﺄﻣ‪‬ﻞ ﻛﺮد ﺗﺎ ﻣﻦ ﻛﻔﺸﻬﺎﻳﻢ را از ﭘﺎﺧﺎرج ﻛﺮدم‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﻓﻮري‬ ‫دﺳﺖ ﭘﺮده را ﻋﻘﺐ زده و ﭘﺲ از آﻧﻜﻪ ﻣﻦ از در وارد ﺷﺪم ﭘﺮده را اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﻮد را در اﺗﺎق‬ ‫ﺑﺰرﮔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺻﺪر آن را ﻧﻴﻤﻜﺖ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬در ﻗﺴﻤﺖ روﺑﺮوي در دو ﻳﺎ ﺳﻪ‬ ‫ﺻﻨﺪﻟﻲ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬ﺑﺎ آﻧﻜﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺒﻬﻢ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ روم و ﺑﻪ زﻳﺎرت ﭼﻪ ﻛﺴﻲ‬ ‫ﻧﺎﺋﻞ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ)اﻃﻼع ﻣﺸﺨّﺼﻲ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ داده ﻧﺸﺪه ﺑﻮد( وﻟﻲ ﻣﻬﺎﺑﺖ و ﻋﻈﻤﺖ آن ﻣﺤﻴﻂ‬ ‫ﻗﻠﺒﻢ را ﺑﻪ ﻃﭙﺶ درآورد و ﻳﻜﻲ دو ﺛﺎﻧﻴﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد آﻳﻢ و ﻣﺘﻮﺟ‪‬ﻪ ﺷﻮم ﻛﻪ در آن اﺗﺎق‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ .‬در آن ﮔﻮﺷﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﻤﻜﺖ ﺑﻪ دﻳﻮار ﭼﺴﺒﻴﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﻴﻜﻠﻲ ﺟﻠﻴﻞ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻃﻤﺄﻧﻴﻨﻪ و‬ ‫‪114‬‬

‫وﻗﺎر‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﺟﻲ ﺑﻪ رﺳﻢ دروﻳﺸﺎن )اﻣﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ و ﺑﺎ ﺷﻜﻞ ﻣﺘﻔﺎوت( و ﺑﻪ دور آن ﻋﻤﺎﻣﻪ اي‬ ‫ﺳﻔﻴﺪ وﻛﻮﭼﻚ رأس ﻣﺒﺎرﻛﺶ را ﻣﻲ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ‪ .‬ﺟﻠﻮس ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮد‪ .‬دو ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﺳﻴﻤﺎﻳﻲ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ‬ ‫ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻛـﺮد و از وﺻـﻒ آن ﻋﺎﺟـﺰم‪ .‬آن ﭼﺸـﻤﺎن ﻧﺎﻓﺬ ﺗﺎ اﻋﻤﺎق روح اﻧﺴﺎن ﻧﻔﻮذ‬ ‫ﻣﻲ ﻛﺮد و از آن ﺟﺒﻴﻦ ﻗﺪرت و ﻋﻈﻤﺖ ﻧﻤﻮدار ﺑﻮد‪ .‬ﺧﻄﻮط ﻋﻤﻴﻖ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﺣﺎﻛﻲ از ﻛ‪‬ﺒ‪‬ﺮ ﺳﻦ ﺑﻮد وﻟﻲ‬ ‫اﻧﺒﻮه ﮔﻴﺴﻮان و ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺳﻴﺎه و ﭘﺮ ﭘﺸﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ آﻣﻴﺨﺘﻪ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺗﺎ ﻛﻤﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ‪ ،‬ﺧﻼف آن را‬ ‫ﻣﻲ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻣﭙﺮس در ﺣﻀﻮر ﭼﻪ ﺷﺨﺼﻲ اﻳﺴﺘﺎدم و ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻘﺪﻳﺲ و ﻋﺸﻘﻲ ﺳﺮ ﻓﺮود آوردم ﻛﻪ‬ ‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻏﺒﻄﻪ ورزﻧﺪ و اﻣﭙﺮاﺗﻮرﻫﺎي اﻣﻢ ﺣﺴﺮت ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪاﻳﻲ ﻣﻼﻳﻢ و ﻣﻬﻴﻤﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﺟﻠﻮس‬ ‫ﻧﻤﻮده و آﻧﮕﺎه ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬ ‫»اﻟﺤﻤﺪاﷲ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪه اﻳﺪ‪ ...‬ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻳﺪار ﻳﻚ ﻣﺴﺠﻮن ﻣﻨﻔﻲ آﻣﺪه اﻳﺪ‪ ...‬ﻣﺎ ﺟﺰ اﺻﻼح ﻋﺎﻟﻢ و‬ ‫ﺳﻌﺎدت اﻣﻢ ﻣﻘﺼﺪي ﻧﺪارﻳﻢ ﻣﻊ ذﻟﻚ ﻣﺎ را اﻫﻞ ﻧﺰاع و ﻓﺴﺎد ﺷﻤﺮده ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺳﺠﻦ و ﻧﻔﻲ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻼد ﻣﻲ داﻧﻨﺪ‪...‬آﻳﺎ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم اﻗﻮام و ﻣﻠﻞ در ﻇﻞ ﻳﻚ دﻳﺎﻧﺖ درآﻳﻨﺪ و ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﺑﺮادر ﺷﻮﻧﺪ رواﺑﻂ ﻣﺤﺒ‪‬ﺖ و ﻳﮕﺎﻧﮕﻲ ﻣﻴﺎن اﺑﻨﺎء ﺑﺸﺮ اﺳﺘﺤﻜﺎم ﻳﺎﺑﺪ و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﺬﻫﺒﻲ از‬ ‫ﻣﻴﺎن ﺑﺮود و ﺗﺒﺎﻳﻦ ﻧﮋادي ﻣﺤﻮ و زاﺋﻞ ﺷﻮد ﭼﻪ ﻋﻴﺐ و ﺿﺮري دارد؟‪...‬ﺑﻠﻲ اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻨﮕﻬﺎي ﺑﻲ ﺛﻤﺮ و ﻣﻨﺎزﻋﺎت ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺴﻮز ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺷﻮد و ﺻﻠﺢ اﻛﺒﺮ ﺗﺤﻘّﻖ‬ ‫ﻳﺎﺑﺪ‪...‬آﻳﺎ ﺷﻤﺎ در اروﭘﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺤﺘﺎج ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟‪ ...‬و آﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫ﺧﺒﺮداده‪ ...‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﺎن و زﻣﺎﻣﺪاران ﺷﻤﺎ ﺧﺰاﺋﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻮض آﻧﻜﻪ در ﺳﺒﻴﻞ ﺳﻌﺎدت وآﺳﺎﻳﺶ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎن ﺻﺮف ﻛﻨﻨﺪ ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ در ﺗﻬﻴ‪‬ﻪ وﺳﺎﻳﻞ‬ ‫دﻣﺎر و اﻧﻬﺪام ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ‪ ...‬اﻳﻦ ﺟﻨﮕﻬﺎ و ﻛﺸﺘﺎرﻫﺎ و اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻄﻊ ﺷﻮد‬ ‫و اﺑﻨﺎء ﺑﺸﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﻗﻮم و ﻳﻚ ﻋﺎﺋﻠﻪ ﮔﺮدﻧﺪ‪ ...‬ﻟَﻴﺲ‪ ‬اﻟﻔَﺨﺮُ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺐ‪ ‬اﻟﻮ‪‬ﻃَﻦَ ﺑ‪‬ﻞ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﺤ‪‬ﺐ‪‬‬ ‫اﻟﻌﺎﻟَﻢ‪«.‬‬

‫)‪(63‬‬

‫»اﻓﺘﺨﺎر ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ وﻃﻦ ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﺑﺪان اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻋﺎﻟﻢ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪ -1‬ﺗﺤﺖ ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻫﻤﺮاﻫﺎن را از ﻗﺸﻠﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -2‬ﻧﺎم ﻣﻨﺰﻟﻲ ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ در ﻋﻜﺎ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮدﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -3‬وﺿﻊ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ آن ﺣﻀﺮت و ﻫﻤﺮاﻫﺎن در ﻋﻜﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪115‬‬

‫‪ -4‬ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﺎﻋﺚ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -5‬ﻧﺎم ﻗﺼﺮي ﻛﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺳﺎﻟﻬﺎي آﺧﺮ ﺣﻴﺎت را در آﻧﺠﺎ ﺳﭙﺮي ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -6‬درﺗﺤﺖ ﭼﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻗﺼﺮ ﺑﻬﺠﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﺪ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -7‬ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮي ﻛﻪ در ﻋﻜﺎ از ﻗﻠﻢ ﻣﺒﺎرك ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻧﺎزل ﮔﺮدﻳﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪ -8‬اﻳﻦ اﺛﺮ در ﻛﺠﺎ و در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻧﺎزل ﮔﺮدﻳﺪ؟‬ ‫‪ -9‬ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰ اﻣﺮاﷲ آﺛﺎر ﻧـﺎزﻟﻪ ﺟـﻤﺎل ﻗـﺪم در اﻳ‪‬ﺎم ﺳﺠﻦ اﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد‪ ،‬اﻳﻦ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ را ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻫﻴﺪ‪.‬‬ ‫اﻟﻒ( ‪------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫ب ( ‪-------------------------------------------------------------------‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫ج(‪------------------------------------------------------------------ --‬‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -10‬ﺑﻌﻀﻲ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﺣﻜﺎم دور ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -11‬ﺑﻌﻀﻲ ازاﺻﻮل و اﻋﺘﻘﺎدات دور ﻣﺒﺎرك ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪ -12‬ادوارد ﮔﺮاﻧﻮﻳﻞ ﺑﺮاون ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻮد؟‬ ‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪--------------------------------------------------------------------------‬‬‫‪116‬‬

‫‪ -13‬ﺗﺼﻮ‪‬ر ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ادوارد ﺑﺮاون ﻫﺴﺘﻴﺪ و در ﻣﺠﻤﻌﻲ در اﻧﮕﺴﺘﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬ﺷﺮح ﻣﻼﻗﺎت ﺧﻮﻳﺶ را‬ ‫ﺑﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺣﺮارت و اﻧﺠﺬاب‪ ،‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﻫﺸﺘﻢ‪:‬‬ ‫ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻗﺪس ﻛﺘﺎب ﺣﺠﻴﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﺷﺎﻣﻞ ﻓﻘﻂ ‪ 190‬ﺑﻨﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺷﺎﻣﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و‬ ‫اﺣﻜﺎم اﺳﺎﺳﻴﻪ ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ آﻳﻨﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰاﻣﺮاﷲ در اﺷﺎره ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب آن را ام‪ ‬اﻟﻜﺘﺎب دور‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻣﻨﺸﻮر ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎن آراي ﺟﻤﺎل ﻗﺪم ﺧﻄﺎب ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در دوران ﺣﻴﺎت و در ﺣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺳﻌﻲ‬ ‫ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻧﻤﻮد اﻓﻜﺎر و رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ دﺳﺘﻮرات اﻟﻬﻴﻪ ﺗﻄﺒﻴﻖ دﻫﻴﺪ ﻣﺴﻠّﻤﺎً ﺑﻨﺪﻫﺎﻳﻲ از ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻗﺪس را ﻣﻜﺮّراً‬ ‫ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻴﺪ داد‪ .‬ﻫﻢ اﻛﻨﻮن ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ 5‬ﺑﻨﺪ او‪‬ل اﻳﻦ ﻛﺘﺎب را از ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪:‬‬ ‫»ا‪‬نﱠ او‪‬لَ ﻣﺎ ﻛَﺘَﺐ‪ ‬اﷲُ ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﻟﻌ‪‬ﺒﺎد‪ ‬ﻋ‪‬ﺮﻓﺎنُ ﻣ‪‬ﺸﺮِقِ و‪‬ﺣﻴِﻪ و‪ ‬ﻣ‪‬ﻄﻠ‪‬ﻊِ اَﻣﺮه‪ ‬اﻟﱠﺬي ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻘﺎم‪ ‬ﻧَﻔﺴ‪‬ﻪ ﻓﻲ‬ ‫ﻋﺎﻟَﻢِ اﻻَﻣﺮِ و‪ ‬اﻟﺨَﻠﻖِ ﻣ‪‬ﻦ ﻓﺎز‪ ‬ﺑِﻪ ﻗَﺪ ﻓﺎز‪ ‬ﺑِﻜُﻞﱢ اﻟﺨﻴﺮِ و‪‬اﻟﱠﺬي ﻣ‪‬ﻨ‪‬ﻊ‪ ‬ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اَﻫﻞِ اﻟﻀ‪‬ﻼلِ و‪‬ﻟَﻮ ﻳ‪‬ﺎَﺗﻲ‬ ‫ﺑِﻜُﻞﱢ اﻻَﻋﻤﺎلِ‪ .‬ا‪‬ذا ﻓُﺰﺗُﻢ ﺑِﻬﺬاَ اﻟﻤﻘﺎمِ اﻻَﺳﻨﻲ و‪ ‬اﻻُﻓُﻖِ اﻻَﻋﻠﻲ ﻳ‪‬ﻨﺒ‪‬ﻐﻲ ﻟ‪‬ﻜُﻞﱢ ﻧَﻔﺲٍ اَن ﻳ‪‬ﺘﱠﺒِﻊ‪ ‬ﻣﺎ اُﻣ‪‬ﺮَ ﺑِﻪ‬ ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻟَﺪ‪‬ي اﻟﻤ‪‬ﻘﺼ‪‬ﻮد‪ ‬ﻻ‪‬ﻧﱠﻬ‪‬ﻤﺎ ﻣ‪‬ﻌ‪‬ﺎً ﻻ ﻳ‪‬ﻘﺒ‪‬ﻞُ اَﺣ‪‬ﺪ‪‬ﻫ‪‬ﻤﺎ د‪‬ونَ اﻵﺧَﺮِ ﻫﺬا ﻣ‪‬ﺎ ﺣ‪َ ‬‬ ‫ﻜﻢ‪ ‬ﺑِﻪ ﻣ‪‬ﻄﻠ‪‬ﻊ‪ ‬اﻻ‪‬ﻟﻬﺎمِ ‪.‬‬ ‫ا‪‬نﱠ اﻟﱠﺬﻳﻦَ اُوﺗُﻮا ﺑ‪‬ﺼﺎﺋ‪‬ﺮَ ﻣ‪‬ﻦَ اﷲِ ﻳ‪‬ﺮَونَ ﺣ‪‬ﺪ‪‬ود‪‬اﷲِ اﻟﺴ‪‬ﺒ‪‬ﺐ‪ ‬اﻻَﻋﻈَﻢ‪ ‬ﻟ‪‬ﻨَﻈّﻢِ اﻟﻌﺎﻟَﻢِ و‪ ‬ﺣ‪‬ﻔﻆ‪ ‬اﻻُﻣ‪‬ﻢِ و‪‬اﻟﱠﺬي‬ ‫ﻦ اﻟﻘَﻠَﻢِ اﻻَﻋﻠﻰ‬ ‫ﻏَﻔَﻞَ ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻫ‪‬ﻤ‪‬ﺞٍ ر‪‬ﻋﺎعٍ‪ .‬ا‪‬ﻧّﺎ اَﻣ‪‬ﺮﻧﺎﻛُﻢ ﺑِﻜَﺴﺮِﺣ‪‬ﺪ‪‬ودات‪ ‬اﻟﻨﱠﻔﺲِ و‪‬اﻟﻬ‪‬ﻮي ﻻ ﻣﺎ ر‪‬ﻗ‪‬ﻢ‪ ‬ﻣ‪َ ‬‬ ‫ا‪‬ﻧﱠﻪ‪ ‬ﻟَﺮّو‪‬ح‪ ‬اﻟﺤ‪‬ﻴﻮانِ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻻ‪‬ﻣﻜﺎنِ‪ .‬ﻗَﺪ ﻣﺎﺟ‪‬ﺖ ﺑ‪‬ﺤ‪‬ﻮر‪ ‬اﻟﺤ‪‬ﻜﻤ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻴﺎنِ ﺑِﻤﺎ ﻫﺎﺟ‪‬ﺖ ﻧَﺴ‪‬ﻤ‪‬ﻪ‪‬‬ ‫اﻟﺮﱠﺣﻤﻦِ اﻏﺘَﻨ‪‬ﻤ‪‬ﻮا ﻳﺎ او‪‬ﻟﻲ اﻻَﻟﺒﺎبِ‪ .‬ا‪‬نﱠ اﻟﱠﺬﻳﻦَ ﻧَﻜَﺜﻮا ﻋ‪‬ﻬﺪ‪‬اﷲِ ﻓﻲ اَواﻣ‪‬ﺮه‪ ‬و‪ ‬ﻧَﻜَﺼ‪‬ﻮا ﻋ‪‬ﻠﻲ اَﻋﻘﺎﺑِﻬِﻢ‬ ‫اوﻟﺌ‪‬ﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اَﻫﻞِ اﻟﻀﱠﻼل ِ ﻟَﺪ‪‬ي اﻟﻐﱠﻨﻲِ اﻟﻤ‪‬ﺘﻌﺎلِ ‪.‬‬ ‫ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻼء‪ ‬اﻻَرضِ اﻋﻠَﻤ‪‬ﻮا اَنﱠ اَواﻣ‪‬ﺮى ﺳ‪‬ﺮُج‪ ‬ﻋ‪‬ﻨﺎﻳ‪‬ﺘﻲ ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﻋﺒﺎدي و َﻣ‪‬ﻔﺎﺗﻴﺢ‪ ‬ر‪‬ﺣﻤ‪‬ﺘﻲ ‪‬ﻟﺒ‪‬ﺮﻳ‪‬ﺘﻲ‪ .‬ﻛَﺬﻟ‪‬ﻚ‪‬‬ ‫ﻧُﺰﱢلَ اﻻَﻣﺮُ ﻣ‪‬ﻦ ﺳ‪‬ﻤﺎء‪ ‬ﻣ‪‬ﺸﻴ‪‬ﻪ‪ ‬ر‪‬ﺑ‪‬ﻜُﻢ ﻣﺎﻟ‪‬ﻚ‪ ‬اﻻَدﻳﺎنِ‪ .‬ﻟَﻮﻳ‪‬ﺠِﺪ‪ ‬اَﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﺣ‪‬ﻼو‪‬ه‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻴﺎنِ اﻟﱠﺬي ﻇَﻬ‪‬ﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ﻓَﻢِ‬ ‫ﻣ‪‬ﺸﻴ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﱠﺮﺣﻤﻦِ ﻟَﻴ‪‬ﻨﻔ‪‬ﻖُ ﻣﺎ ﻋ‪‬ﻨﺪ‪‬ه‪ ‬و‪‬ﻟَﻮ ﻳ‪‬ﻜُﻮنُ ﺧَﺰاﺋ‪‬ﻦَ اﻻَر‪‬ضِ ﻛُﻠﱠﻬﺎ ﻟ‪‬ﻴ‪‬ﺜﺒِﺖ‪ ‬اَﻣﺮاً ﻣ‪‬ﻦ اَواﻣ‪‬ﺮِه‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِﻗَﻪ‪‬‬ ‫ﻣ‪‬ﻦ اُﻓُﻖِ اﻟﻌ‪‬ﻨﺎﻳ‪‬ﻪ‪ ‬و‪ ‬اﻻﻟﻄﺎف‪.‬‬ ‫ﻗُﻞ ﻣ‪‬ﻦ ﺣ‪‬ﺪ‪‬ودي ﻳِﻤ‪‬ﺮﱡ ﻋ‪‬ﺮف‪ ‬ﻗَﻤﻴﺼﻲ و‪‬ﺑِﻬﺎ ﺗُﻨﺼ‪‬ﺐ‪ ‬اَﻋﻼم‪ ‬اﻟﻨﱠﺼﺮِ ﻋ‪‬ﻠَﻲ اﻟﻘُﻨَﻦِ و‪‬اﻻَﺗَﻼلِ‪ .‬ﻗَﺪ ﺗَﻜ‪‬ﻠﱠﻢ‪‬‬ ‫ﻟ‪‬ﺴﺎنُ ﻗُﺪر‪‬ﺗﻰ ﻓﻲ ﺟ‪‬ﺒ‪‬ﺮوت‪ ‬ﻋ‪‬ﻈَﻤ‪‬ﺘﻲ ﻣ‪‬ﺨﺎﻃﺒﺎً ﻟ‪‬ﺒ‪‬ﺮﻳ‪‬ﺘﻲ اَنِ اَﻋﻤ‪‬ﻠﻮا ﺣ‪‬ﺪ‪‬ودي ﺣ‪‬ﺒﺎً ﻟ‪‬ﺠ‪‬ﻤﺎﻟﻲ‪ .‬ﻃُﻮﺑﻰ‬ ‫ﻟ‪‬ﺤ‪‬ﺒﻴﺐٍ و‪‬ﺟ‪‬ﺪ‪ ‬ﻋ‪‬ﺮف‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺤﺒ‪‬ﻮبِ ﻣ‪‬ﻦ ﻫﺬ‪‬ه‪ ‬اﻟﻜَﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻪ‪ ‬اﻟﱠﺘﻲ ﻓﺎﺣ‪‬ﺖ ﻣ‪‬ﻨﻬﺎ ﻧَﻔﺤﺎت‪ ‬اﻟﻔَﻀﻞِ ﻋ‪‬ﻠﻲ ﺷَﺎنٍ‬ ‫ﻻﺗُﻮﺻ‪‬ﻒ‪ ‬ﺑِﺎﻻَذﻛﺎرِ‪ .‬ﻟَﻌ‪‬ﻤﺮي ﻣ‪‬ﻦ ﺷَﺮِب‪ ‬ر‪‬ﺣﻴﻖَ اﻻ‪‬ﻧﺼﺎف‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اﻳﺎد‪‬ي اﻻَﻟﻄﺎف‪ ‬ﻳ‪‬ﻄُﻮف‪ ‬ﺣ‪‬ﻮلَ‬ ‫اَواﻣ‪‬ﺮِي‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِﻗَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ اُﻓُﻖِ اﻻﺑِﺪاعِ‪.‬‬ ‫ﻻﺗَﺤﺴ‪‬ﺒ‪‬ﻦﱠ اَﻧّﺎ ﻧَﺰﱠﻟﻨﺎ ﻟَﻜُﻢ‪ ‬اﻻَﺣﻜﺎم‪ ‬ﺑ‪‬ﻞ ﻓَﺘَﺤﻨﺎ ﺧَﺘَﻢ‪ ‬اﻟﺮﱠﺣﻴﻖِ اﻟﻤ‪‬ﺨﺘﻮمِ ﺑِﺎَﺻﺎﺑﻊِ اﻟﻘﺪر‪‬ه‪ ‬و‪‬اﻻﻗﺘ‪‬ﺪارِ‪.‬‬ ‫ﻳ‪‬ﺸﻬ‪‬ﺪ‪ ‬ﺑِﺬﻟ‪‬ﻚ‪ ‬ﻣﺎ ﻧﺰِلَ ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻠَﻢِ اﻟﻮ‪‬ﺣﻲ ﺗﻔﻜّﺮو ﻳﺎ او‪‬ﻟﻲ اﻻﻓﻜﺎرِ‪«.‬‬

‫)‪(64‬‬

‫‪117‬‬

‫»او‪‬ﻟﻴﻦ و ]ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ[ اﻣﺮي ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻓﺮض ﻧﻤﻮده‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺸﺮق وﺣﻲ و‬ ‫ﻣﻄﻠﻊ اﻣﺮ او اﺳﺖ‪ ،‬ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮ و ﺧﻠﻖ ﭘﺮوردﮔﺎر او را ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮد ﻗﺮارداده‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ]ﻋﺮﻓﺎن[ او ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻛﻞّ ﺧﻴﺮ ﻓﺎﺋﺰ ﺷﺪه و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺮوم ﻣﺎﻧﺪ از‬ ‫ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﺎن ﻣﺤﺴﻮب اﺳﺖ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﻚ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻮد‪ .‬وﻗﺘﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم‬ ‫ارﺟﻤﻨﺪ و اﻓﻖ ﺑﻠﻨﺪ ]ﻳﻌﻨﻲ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮ[ داﺧﻞ ﮔﺸﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮوي‬ ‫اﺣﻜﺎﻣﻲ ﻛﻪ ازﺟﺎﻧﺐ او ﻧﺎزل ﮔﺸﺘﻪ ﻣﺒﺎدرت ورزﻳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا اﻳﻦ دو ]ﻳﻌﻨﻲ ﻋﺮﻓﺎن و ﻋﻤﻞ[‬ ‫ﺗﻮأﻣﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻴﭻ ﻛﺪام ﺑﺪون دﻳﮕﺮي ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺣﻖ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺖ آﻧﭽﻪ ﻣﻄﻠﻊ اﻟﻬﺎم ﺑﺪان‬ ‫ﺣﻜﻢ ﻓﺮﻣﻮد‪.‬‬ ‫ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﺑﺼﻴﺮت اﻟﻬﻲ و ﺑﺎﻃﻨﻲ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪﻧﺪ‪ ،‬اﺣﻜﺎم و ﺣﺪودات اﻟﻬﻲ را اﻋﻈﻢ وﺳﻴﻠﻪ‬ ‫ﻧﻈﻢ ﻋﺎﻟﻢ وﺣﻔﻆ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲ داﻧﻨﺪ‪] .‬ﺑﺎﻟﺘّﺒﻊ[ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻏﺎﻓﻞ ﮔﺮدﻧﺪ ﻫﻤﭽﻮن‬ ‫ﭘﺸﻪ ﻫﺎي ﺿﻌﻴﻒ در ﭘﻲ ﻫﺮ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺑﻲ ﻫﺪف ﺑﻪ اﻳﻦ ﻃﺮف و آن ﻃﺮف ﻛﺸﻴﺪه ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اي اﻫﻞ ارض‪ ،‬ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ اواﻣﺮ ﻣﻦ ﭼﺮاﻏﻬﺎي ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ ﻣﻴﺎن ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ و ﻛﻠﻴﺪﻫﺎي‬ ‫]ﺑﺎب[ رﺣﻤﺖ ﺑﺮ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺗﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﺮﻣﺎن از ﺳﻤﺎء ﻣﺸﻴ‪‬ﺖ ﭘﺮوردﮔﺎرﺗﺎن ﻣﺎﻟﻚ ادﻳﺎن ﻧﺎزل‬ ‫ﮔﺸﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺣﻼوت ﺑﻴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ از ﻓﻢ ﻣﺸﻴ‪‬ﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر رﺣﻤﺎن ﻇﺎﻫﺮﺷﺪه ﺑﻴﺎﺑﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ‬ ‫دارد اﮔﺮ ﭼﻪ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﻫﺎي زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ اﻧﻔﺎق ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻣﺮي از اواﻣﺮ او را ﻛﻪ از‬ ‫اﻓﻖ ﻋﻨﺎﻳﺖ و اﻟﻄﺎف ﺗﺎﺑﺎن اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺤﻘّﻖ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫ﺑﮕﻮ از اﺣﻜﺎم و ﺣﺪودات ﻣﻦ ﺑﻮي ﺧﻮش ﭘﻴﺮاﻫﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﻲ رﺳﺪ و ﺑﺎ ]اﺟﺮاي[ آﻧﻬﺎﺳﺖ‬ ‫ﻛﻪ ﭘﺮﭼﻤﻬﺎي ﻓﺘﺢ و ﭘﻴﺮوزي ﺑﺮﻓﺮاز ﻗﻠﻪ ﻫﺎ و ﺗﭙﻪ ﻫﺎ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻟﺴﺎن ﻗﺪرﺗﻢ در‬ ‫ﺟﺒﺮوت ﻋﻈﻤﺘﻢ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﻠﻘﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻃﻖ ﮔﺸﺖ‪ :‬ﻫﺎن اي ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ ﺑﻪ اﺣﻜﺎم و دﺳﺘﻮرات‬ ‫ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺟﻤﺎﻟﻢ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل دوﺳﺘﻲ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﺑﻮي‬ ‫ﺧﻮش ﻣﺤﺒﻮب را درﻳﺎﻓﺖ‪ ،‬ﻛﻠﻤﻪ اي ﻛﻪ ﻧﺴﻴﻤﻬﺎي ﻓﻀﻞ و ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻪ ﻃﺮزي وﺻﻒ ﻧﺎﺷﺪﻧﻲ‬ ‫از آن در ﻫﺒﻮب و ﻣﺮور اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ از دﺳﺘﻬﺎي اﻟﻄﺎف ﭘﺮوردﮔﺎرش ﺟﺎم‬ ‫اﻧﺼﺎف ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﻮﺷﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬او ﺑﻼﺗﺮدﻳﺪ ﺣﻮل اواﻣﺮ ﻣﻦ ﻛﻪ از اﻓﻖ اﺑﺪاع ﻣﺸﺮق اﺳﺖ‬ ‫ﻃﺎﺋﻒ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺸﺖ‪.‬‬ ‫ﮔﻤﺎن ﻣﺒﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ اﺣﻜﺎم ﻧﺎزل ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺘﺎن ﻗﺪرت و اﻗﺘﺪار ﺟﺎم‬ ‫ﺷﺮاب ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣ‪‬ﻬﺮ را ﮔﺸﻮدﻳﻢ‪ .‬آﻧﭽﻪ از ﻗﻠﻢ وﺣﻲ ﻧﺎزل ﮔﺸﺘﻪ ﮔﻮاه اﻳﻦ اﻣﺮاﺳﺖ‪ .‬اي ﺻﺎﺣﺒﺎن‬ ‫ﻋﻘﻞ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺗﻔﻜّﺮ ﻛﻨﻴﺪ‪«.‬‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫‪118‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻴﺴﺖ وﻧﻬﻢ‪:‬‬ ‫ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﻣﺘﻮاﻟﻲ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان ﻋﺎﻟﻢ ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ اﻣ‪‬ﺎ دﺳﺖ‬ ‫ﻗﺪرت اﻟﻬﻲ آن را اﻧﺠﺎم داد‪ .‬ﻗﻮاي روﺣﺎﻧﻴﻪ ﺑﻲ ﺣﺪ‪ ‬و ﺣﺼﺮي ﻛﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮاﻟﻬﻲ از ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ دﻳﮕﺮ‬ ‫ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ارض ﻣﻘﺪ‪‬س‪ ،‬ﻣﺤﻠّﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﻛﺰ اداري و روﺣﺎﻧﻲ اﻣﺮش در آن ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮔﺮدد‪ ،‬رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻘﺸﻪ ذﻳﻞ ﺧﻂ ﺳﻴﺮ ﺳﺮﮔﻮﻧﻲ ﻣﺒﺎرك را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺰﻳﻴﺎت اﻳﻦ ﺧﻂ ﺳﻴﺮ را ﺧﻮب ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ و راﻫﻲ‬ ‫ﻛﻪ آن ﺣﻀﺮت از اﻳﺮان ﺗﺎ ارض اﻗﺪس ﻃﻲ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﻜﺮ ﺷﻤﺎ ﻋﻴﻨﺎً ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳﻲ ام‪:‬‬ ‫در ﻃﻲ ﺳﺎﻟﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻈﻬﺮ اﻣﺮاﻟﻬﻲ در ﺑﻴﻦ ﻧﺎس ﻣﺸﻲ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ،‬ﻗﺪرﺗﻬﺎي ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده اودرﺟﻤﻴﻊ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻔﻮذ و‬ ‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺳﺒﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺤﻮ‪‬ل ﻛﻠﻲ در ﺣﻘﺎﺋﻖ ﻛﻞ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬در اﻳﻦ ﻳﻮم ﭘﺮ ﺷﻜﻮه ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‬ ‫ﻛﻠﻤﻪ اﻟﻬﻴﻪ را ﺑﺮاي ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮﻳﺖ در ﻣﺪ‪‬ت ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ‪ 40‬ﺳﺎل ﻧﺎزل ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و ﻗﻮا و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﻧﺎﻣﺤﺪودي درﻋﺎﻟﻢ‬ ‫ﻛﻮن ﺑﻪ ودﻳﻌﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻇﻬﻮر و ﺑﺮوز آن ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﺪﻧﻴﺘﻲ ﺑﺎ ﺷﻜﻮه و ﺟﻼل و ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮ‪‬ر ﺧﻮاﻫﺪ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻧﺰول ﻣﺴﺘﻤﺮ وﺣﻲ اﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﻣﺪ‪‬ت ‪ 40‬ﺳﺎل ﺑﺎﻻﺧﺮه در ﺗﺎرﻳﺦ ‪29‬ﻣﻲ ‪)1892‬ﻫﻔﺘﺎدم ﻧﻮروز( ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻧﻪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از ﺻﻌﻮد‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﻇﻬﺎر ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ اﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ را ﺗﺮك ﻛﻨﻨﺪ و از ﻫﻤﺎن ﺗﺎرﻳﺦ از‬ ‫ﻟﺤﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎت ﻣﺒﺎرك واﺿﺢ و آﺷﻜﺎر ﺑﻮد ﻛﻪ ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك در اﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺎﻛﻲ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎء اﺳﺖ ‪ .‬در ﺷﺐ ‪ 8‬ﻣﻲ‬ ‫‪ 1892‬ﺗﺐ ﺧﻔﻴﻔﻲ در وﺟﻮد ﻣﺒﺎرك ﻧﻤﻮدار ﺷﺪ و ﺑﺎ آن ﻛﻪ روز ﺑﻌﺪ ﺷﺪ‪‬ت ﻳﺎﻓﺖ وﻟﻲ ﺑﻪ زودي ﻗﻄﻊ ﺷﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻪ‬ ‫‪119‬‬

‫ﺑﻌﻀﻲ از اﺣﺒﺎء و زاﺋﺮﻳﻦ اذن ﺣﻀﻮر ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ وﻟﻲ ﭼﻴﺰي ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺮدﻳﺪ ﺻﺤﺖ ﻣﺒﺎرك اﺧﺘﻼل‬ ‫ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﻮده‪ ،‬ﺗﺐ ﻣﺠﺪداً ﺷﺪت ﻳﺎﻓﺖ و آﺛﺎر ﻧﻘﺎﻫﺖ از ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﺤﺴﻮس‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺎرن ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ‪ 29‬ﻣﻲ ‪ 1892‬و در ﺣﻴﻨﻲ ﻛﻪ از ﺳﻦ ﻣﺒﺎرك ‪ 75‬ﺳﺎل ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ آن روح ﻣﻘﺪ‪‬س ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻ‬ ‫ﺻﻌﻮد ﻓﺮﻣﻮد‪ .‬ﺷﺶ روز ﻗﺒﻞ از ﺻﻌﻮد ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ اﺻﺤﺎب را ﻛﻪ در ﻗﺼﺮ ﺑﻬﺠﻲ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﻮدﻧﺪ اﺣﻀﺎر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‬ ‫و اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺷﺮﻓﻴﺎﺑﻲ اﺣﺒﺎب ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك در ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از اﻏﺼﺎن ﺗﻜﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻄﺎب‬ ‫ﺑﻪ آﻧﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪»:‬از ﺟﻤﻴﻊ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ راﺿﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮدﻳﺪ و زﺣﻤﺖ ﻛﺸﻴﺪﻳﺪ‪ .‬ﻫﺮ ﺻﺒﺢ آﻣﺪﻳﺪ و ﻫﺮ ﺷﺎم‬ ‫آﻣﺪﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﮕﻲ ﻣﺆﻳ‪‬ﺪ و ﻣﻮﻓّﻖ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺮ اﺗّﺤﺎد و ارﺗﻔﺎع اﻣﺮ ﻣﺎﻟﻚ اﻳﺠﺎد‪ (65)«.‬اﺷﻚ از دﻳﺪﮔﺎن اﻃﺮاﻓﻴﺎن ﻛﻪ ﺣﻮل ﺑﺎﻟﻴﻦ‬ ‫ﻣﺒﺎرك ﮔﺮد آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﺎري ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺻﻌﻮد ﻣﺒﺎرك ﻓﻮراً ﻃﻲ ﺗﻠﮕﺮاﻓﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻠﻤﺎت »ﻗَﺪ اَﻓَﻠَﺖ ﺷَﻤﺲ‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻬﺎء« ﻣ‪‬ﺼﺪ‪‬ر ﺑﻮد ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺒﺪاﻟﺤﻤﻴﺪ‬ ‫ﻣﺨﺎﺑﺮه ﮔﺮدﻳﺪ و ﺿﻤﻨﺎً ﺑﻪ او اﻃﻼع داده ﺷﺪ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ دارﻧﺪ رﻣﺲ ﻣﺒﺎرك را درﺣﻮاﻟﻲ ﻗﺼﺮ ﻣﻘﺮّ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﺠﺮه‬ ‫ﻛﻮﭼﻜﻲ در ﻗﺴﻤﺖ ﻏﺮب ﻗﺼﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻳﺪ و ﻣﺮاﺳﻢ اﺳﺘﻘﺮار ﻋﺮش ﻣﺒﺎرك در ﻫﻤﺎن ﻳﻮم ﺻﻌﻮد ﭘﺲ از ﻏﺮوب‬ ‫آﻓﺘﺎب اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و آن ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ ﻗﺒﻠﻪ اﻫﻞ ﺑﻬﺎء ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ ﺷﺮح آن اﻳ‪‬ﺎم ﭘﺮ ﻣﺤﻨﺖ و ﻣﺼﻴﺒﺖ را ﺑﺪﻳﻦ‬ ‫ﻗﺮار ﻣﻲ ﻧﮕﺎرد‪» :‬اﻧﻘﻼب ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺮاب ﺟﻤﻴﻊ ﻋﻮاﻟﻢ رب‪ ‬اﻻرﺑﺎب را ﺑﻪ اﺿﻄﺮاب آورد‪ ...‬دﻳﮕﺮ ﻟﺴﺎن ﺣﺎل و ﻗﺎل از ﺑﻴﺎن‬ ‫ﺣﺎل ﻋﺎﺟﺰ‪ ...‬در ﺷﻮرش آن ﻣﺤﺸﺮ اﻛﺒﺮ ﺟﻤﻴﻊ اﻫﺎﻟﻲ ﻋﻜﺎ و ﻗُﺮاي ﺣﻮل آن در ﺻﺤﺮاﻫﺎي ﺣﻮل ﻗﺼﺮ ﻣﺒﺎرك ﮔﺮﻳﺎن و‬ ‫ﺑﺮ ﺳﺮ زﻧﺎن و واﻣﺼﻴﺒﺘﺎ ﮔﻮﻳﺎن‪«.‬‬

‫)‪(66‬‬

‫ﺗﺎ ﻣﺪ‪‬ت ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺟﻢ‪ ‬ﻏﻔﻴﺮي از اﻫﺎﻟﻲ ﺑﻠﺪ از ﻏﻨﻲ و ﻓﻘﻴﺮ در اﻳﻦ رزﻳ‪‬ﻪ ﻛﺒﺮي ﺑﺎ ﻋﺎﺋﻠﻪ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﻪ ﺷﺮﻳﻚ و ﺳﻬﻴﻢ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎري از اﻋﺎﻇﻢ و اﻛﺎﺑﺮ ﻗﻮم ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن‪ ،‬ﻧﺼﺎري و ﻳﻬﻮد و ﺷﻌﺮاء و ﻓﻀﻼء و ﻋﻠﻤﺎء و رﺟﺎل دوﻟﺖ و‬ ‫ﻋﻤﺎل ﺣﻜﻮﻣﺖ در ﻣﻘﺎم ﺗﻌﺰﻳﺖ و ﺗﺴﻠﻴﺖ ﺑﺮآﻣﺪﻧﺪ و ﻟﺴﺎن ﺑﻪ ﻣﺪح و ﺛﻨﺎي ﻣﺤﺒﻮب اﻣﻜﺎن ﮔﺸﻮدﻧﺪ و ﻣﺮاﺗﺐ ﺗﺄﺛّﺮات‬ ‫ﻗﻠﺒﻴﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻈﻤﺎً و ﻧﺜﺮاً ﺗﻘﺪﻳﻢ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻲ از ﺑﻼد ﺳﺎﺋﺮه ﻋﺮاﻳﺾ ﺷﺘّﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ اﻧﻮر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﻛﻪ‬ ‫ﺣﺎل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اﻣﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ واﺻﻞ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬اﻣ‪‬ﺎ اﻳﻦ اﻇﻬﺎرات ﺣﺰن واﻟﻢ در ﺻﻌﻮد ﺟﻤﺎل ﻗﺪم‬ ‫ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮده ﺣﻀﺮت وﻟﻲ ﻋﺰﻳﺰاﻣﺮاﷲ‪...»:‬ﭼﻮن ﺑﺎ ﺑﺤﻮر اﺣﺰان و ﺣﺮﻣﺎن ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺣﺪوث اﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻋﻈﻤﻲ در‬ ‫ﻗﻠﻮب ﻫﺰاران ﻫﺰار از ﻣﺤﺒﻴ‪‬ﻦ و ﻣﻘﺒﻠﻴﻦ و راﻓﻌﻴﻦ اﻣﺮ ﻣﻘﺪ‪‬ﺳﺶ در اﺷﻄﺎر ﺷﺎﺳﻌﻪ و اﻗﻄﺎر وﺳﻴﻌﻪ ﻫﻨﺪوﺳﺘﺎن و‬ ‫اﻳﺮان و ﻋﺮاق و ﻋﺜﻤﺎﻧﻲ و روﺳﻴﻪ و ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و ﻣﺼﺮ و ﺷﺎم اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮده ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻣﻌﻠﻮم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ‬ ‫ﭼﻮن ﻗﻄﺮه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ درﻳﺎ و ذر‪‬ه در ﻣﻘﺎﺑﻞ آﻓﺘﺎب اﺳﺖ‪«.‬‬

‫)‪(67‬‬

‫ﺗﻤﺮﻳﻦ‪:‬‬ ‫‪1‬ـ در ﻗﺎﻟﺐ ﻛﻠﻤﺎت ﺧﻮد ﺷﺮح ﺻﻌﻮد ﻫﻴﻜﻞ ﻣﺒﺎرك را ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﺑﻴﺎن ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳـﻲ وﻳﻜﻢ‪:‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺻﻌﻮد ﺟﻤﺎل ﻗﺪم‪ ،‬ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء ﺟﻨﺎب ﻧﺒﻴﻞ را ﺑﻪ ﺟﻤﻊ آوري و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﻳﺎت ﻛﻪ‬ ‫زﻳﺎرﺗﻨﺎﻣﻪ روﺿﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ را ﺗﺸﻜﻴﻞ داده ﻣﺄﻣﻮر ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك در ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺪ‪‬س ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ وﺣﻀﺮت‬ ‫‪120‬‬

‫رب اﻋﻠﻲ و ﻏﺎﻟﺒﺎً در ﺟﻠﺴﺎت ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺻﻌﻮدﺷﺎن زﻳﺎرت ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺻﻌﻮد ﺟﻤﺎل ﻗﺪم در ﻓﺠﺮ ‪ 29‬ﻣﻲ ﺑﺮﮔﺰار‬ ‫ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺷﻤﺎ اﻟﺒﺘﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻓﻌﺎل اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﺴﺎت در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻮد‪ ،‬و ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻦ ﺑﻲ‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﺖ زﻳﺒﺎي اﻳﻦ زﻳﺎرﺗﻨﺎﻣﻪ آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪:‬‬ ‫»اَﻟﺜﱠﻨﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬي ﻇَﻬ‪‬ﺮَ ﻣ‪‬ﻦ ﻧَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬اﻻَﻋﻠﻲ و‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻬﺎء‪ ‬اﻟﱠﺬي ﻃَﻠَﻊ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﺟ‪‬ﻤﺎﻟ‪‬ﻚ‪ ‬اﻻَﺑﻬﻲ ﻋ‪‬ﻠَﻴﻚ‪ ‬ﻳﺎ ﻣ‪‬ﻈﻬ‪‬ﺮَ‬ ‫اﻟﻜ‪‬ﺒﺮِﻳﺎء‪ ‬و‪ ‬ﺳ‪‬ﻠﻄﺎنَ اﻟﺒ‪‬ﻘﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻣ‪‬ﻠﻴﻚ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻓ‪‬ﻲ اﻻَرضِ و‪‬اﻟﺴ‪‬ﻤﺎء‪ .‬اَﺷﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اَنﱠ ﺑِﻚ‪ ‬ﻇَﻬ‪‬ﺮَت ﺳ‪‬ﻠﻄَﻨَﺘﻪ‪ ‬اﷲِ و‪‬‬ ‫اﻗﺘ‪‬ﺪار‪‬ه‪ ‬و‪ ‬ﻋ‪‬ﻈَﻤ‪‬ﻪ‪ ‬اﷲِ و‪ ‬ﻛ‪‬ﺒﺮﻳﺎؤُه‪ ‬و‪ ‬ﺑِﻚ‪ ‬اَﺷﺮَﻗَﺖ ﺷُﻤ‪‬ﻮس‪ ‬اﻟﻘ‪‬ﺪ‪‬مِ ﻓﻲ ﺳ‪‬ﻤﺎء‪ ‬اﻟﻘَﻀﺎء‪ ‬و‪ ‬ﻃَﻠَﻊ‪ ‬ﺟ‪‬ﻤﺎلُ‬ ‫اﻟﻐَﻴﺐِ ﻋ‪‬ﻦ اُﻓُﻖِ اﻟﺒ‪‬ﺪاء‪ ‬و‪ ‬اَﺷﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اَنﱠ ﺑِﺤ‪‬ﺮﻛَﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻗَﻠَﻤ‪‬ﻚ‪ ‬ﻇَﻬ‪‬ﺮَ ﺣ‪‬ﻜﻢ‪ ‬اَﻟﻜﺎف‪ ‬و‪ ‬اﻟﻨﱡﻮنِ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺮَز‪ ‬ﺳ‪‬ﺮﱡاﷲِ‬ ‫اﻟﻤ‪‬ﻜﻨﻮنُ و‪ ‬ﺑ‪‬ﺪ‪‬ﺋَﺖ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻤﻜ‪‬ﻨﺎت‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻌ‪‬ﺜَﺖ‪ ‬اﻟﻈُﻬ‪‬ﻮرات‪ ‬و‪‬ا َﺷﻬ‪‬ﺪ‪ ‬اَنﱠ ﺑِﺠ‪‬ﻤﺎﻟ‪‬ﻚ‪ ‬ﻇﻬ‪‬ﺮَ ﺟ‪‬ﻤﺎلُ اﻟﻤ‪‬ﻌﺒ‪‬ﻮد‪ ‬و‪‬‬ ‫ﺑِﻮ‪‬ﺟﻬِﻚ‪ ‬ﻻح‪ ‬و‪‬ﺟﻪ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻘﺼ‪‬ﻮد‪ ‬و‪ ‬ﺑِﻜَﻠ‪‬ﻤ‪‬ﻪ‪ ‬ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﻨ ‪‬‬ ‫ﺪك‪ ‬ﻓُﺼ‪‬ﻞَ ﺑ‪‬ﻴﻦَ اﻟﻤ‪‬ﻤﻜ‪‬ﻨﺎت‪ ‬و‪ ‬ﺻ‪‬ﻌ‪‬ﺪ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺨﻠ‪‬ﺼ‪‬ﻮنَ‬ ‫ا‪‬ﻟَﻲ اﻟﺬ‪‬رو‪‬ه‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﻠﻴﺎء و‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِﻛُﻮنَ ا‪‬ﻟﻲ اﻟﺪ‪‬رﻛﺎت‪ ‬اﻟﺴ‪‬ﻔﻠﻰ و اَﺷﻬ‪‬ﺪ‪ ‬ﺑِﺎَنﱠ ﻣ‪‬ﻦ ﻋ‪‬ﺮَﻓَﻚ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ ﻋ‪‬ﺮَف‪ ‬اﷲَ و‪‬‬ ‫ﻣ‪‬ﻦ ﻓﺎز‪ ‬ﺑِﻠ‪‬ﻘﺎﺋ‪‬ﻚ‪ ‬ﻓَﻘَﺪ ﻓﺎز‪ ‬ﺑِﻠﻘﺎء‪ ‬اﷲِ‪ .‬ﻓَﻄُﻮﺑﻲ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ آﻣ‪‬ﻦَ ﺑِﻚ‪ ‬و ﺑِ‪Ĥ‬ﻳﺎﺗ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺧَﻀَﻊ‪ ‬ﺑِﺴ‪‬ﻠﻄﺎﻧ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺷُﺮﱢف‪‬‬ ‫ﺑِﻠ‪‬ﻘﺎﺋ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻠَﻎَ ﺑِﺮِﺿﺎﺋ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﻃﺎف‪ ‬ﻓﻲ ﺣ‪‬ﻮﻟ‪‬ﻚ‪ ‬و ﺣ‪‬ﻀَﺮَ ﺗ‪‬ﻠﻘﺎء‪ ‬ﻋ‪‬ﺮﺷ‪‬ﻚ‪ ‬ﻓَﻮ‪‬ﻳﻞٌ ﻟ‪‬ﻤ‪‬ﻦ ﻇَﻠَ ‪‬ﻤﻚ‪ ‬و‪ ‬اَﻧﻜَﺮَك‪‬‬ ‫و‪ ‬ﻛَﻔَﺮَ ﺑِ‪Ĥ‬ﻳﺎﺗ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺟﺎﺣ‪‬ﺪ‪ ‬ﺑِﺴ‪‬ﻠﻄﺎﻧ‪‬ﻚ‪ ‬و ﺣﺎر‪‬ب‪ ‬ﺑِﻨَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬اﺳﺘَﻜﺒ‪‬ﺮَ ﻟَﺪي و‪‬ﺟﻬِﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺟﺎد‪‬لَ ﺑِﺒ‪‬ﺮﻫﺎﻧ‪‬ﻚ‪‬‬ ‫و ﻓَﺮﱠ ﻣ‪‬ﻦ ﺣ‪‬ﻜُﻮﻣ‪‬ﺘ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬اﻗﺘ‪‬ﺪارك‪ ‬و‪ ‬ﻛﺎنَ ﻣ‪‬ﻦَ اﻟﻤ‪‬ﺸﺮِﻛﻴﻦَ ﻓﻲ اﻟَﻮاحِ اﻟﻘُﺪسِ ﻣ‪‬ﻦ ا‪‬ﺻﺒ‪‬ﻊِ اﻻَﻣﺮِ‬ ‫ﻣ‪‬ﻜﺘﻮﺑﺎً‪ .‬ﻓَﻴﺎ ا‪‬ﻟﻬﻲ و ﻣ‪‬ﺤﺒﻮﺑﻰ ﻓَﺄرﺳ‪‬ﻞ ا‪‬ﻟَﻲ‪ ‬ﻋ‪‬ﻦ ﻳ‪‬ﻤﻴﻦِ ر‪‬ﺣﻤ‪‬ﺘ‪‬ﻚ‪ ‬و ﻋ‪‬ﻨﺎﻳ‪‬ﺘ‪‬ﻚ‪ ‬ﻧَﻔَﺤﺎت‪ ‬ﻗُﺪسِ اَﻟﻄﺎﻓ‪‬ﻚ‪‬‬ ‫ﻟ‪‬ﺘَﺠِﺬﺑ‪‬ﻨﻲ ﻋ‪‬ﻦ ﻧَﻔﺴﻲ و‪ ‬ﻋ‪‬ﻦِ اﻟﺪﻧﻴﺎ ا‪‬ﻟﻲ ﺷَﻄﺮِ ﻗُﺮﺑِﻚ‪ ‬و‪ ‬ﻟ‪‬ﻘﺎﺋ‪‬ﻚ‪ ‬ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬اَﻧﺖ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻘﺘَﺪ‪‬ر‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻣﺎﺗَﺸﺎء‪ ‬و‪‬‬ ‫ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬ﻛُﻨﺖ‪ ‬ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻛُﻞِ ﺷَﻲء‪ ‬ﻣ‪‬ﺤﻴﻄﺎً‪ .‬ﻋ‪‬ﻠَﻴﻚ‪ ‬ﻳﺎ ﺟ‪‬ﻤﺎلَ اﷲِ ﺛَﻨﺎء‪ ‬اﷲِ و‪ ‬ذ‪‬ﻛﺮُه‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻬﺎء‪ ‬اﷲِ و‪ ‬ﻧُﻮر‪‬ه‪ ‬اَﺷﻬ‪‬ﺪ‪‬‬ ‫ﺑ‪‬ﺎَنﱠ ﻣﺎ ر‪‬أَت ﻋ‪‬ﻴﻦُ اﻻ‪‬ﺑﺪاعِ ﻣ‪‬ﻈﻠﻮﻣ ًﺎ ﺷ‪‬ﺒﻬ‪‬ﻚ‪ ‬ﻛُﻨﺖ‪ ‬ﻓﻲ اﻳ‪‬ﺎﻣﻚ‪ ‬ﻓﻲ ﻏَﻤ‪‬ﺮات‪ ‬اﻟﺒ‪‬ﻼﻳﺎ ﻣ‪‬ﺮﱠه‪ ‬ﻛُﻨﺖ‪ ‬ﺗَﺤﺖ‪‬‬ ‫اﻟﺴ‪‬ﻼﺳ‪‬ﻞِ و‪ ‬اﻻَﻏﻼلِ و ﻣ‪‬ﺮَه‪ ‬ﻛُﻨﺖ‪ ‬ﺗَﺤﺖ‪ ‬ﺳ‪‬ﻴ‪‬ﻮف‪ ‬اﻻَﻋﺪاء‪ ‬و ﻣ‪‬ﻊ‪ ‬ﻛُﻞﱢ ذﻟ‪‬ﻚ‪ ‬اَﻣ‪‬ﺮت‪ ‬اﻟﻨّﺎس‪ ‬ﺑِﻤﺎ اُﻣ‪‬ﺮت‪‬‬ ‫ﺑِﻪ ﻣ‪‬ﻦ ﻟَﺪ‪‬ن ﻋ‪‬ﻠﻴﻢٍ ﺣ‪‬ﻜﻴﻢٍ‪ .‬ر‪‬وﺣﻲ ﻟ‪‬ﻀُﺮﱢك‪ ‬اﻟﻔ‪‬ﺪاء‪ ‬و‪ ‬ﻧَﻔﺴﻲ ﻟ‪‬ﺒ‪‬ﻼﺋ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﻔ‪‬ﺪاء‪ ‬اَﺳﺄَلُ اﷲَ ﺑِﻚ‪ ‬و ﺑِﺎﻟﱠﺬﻳﻦَ‬ ‫اﺳﺘَﻀﺎﺋَﺖ و‪‬ﺟ‪‬ﻮﻫ‪‬ﻬ‪‬ﻢ ﻣ‪‬ﻦ اَﻧﻮارِ و‪‬ﺟﻬِﻚ‪ ‬و‪ ‬اﺗﱠﺒ‪‬ﻌﻮا ﻣﺎ اُﻣ‪‬ﺮُوا ﺑِﻪ ﺣ‪‬ﺒﺎً ﻟ‪‬ﻨَﻔﺴ‪‬ﻚ‪ ‬اَن ﻳ‪‬ﻜﺸ‪‬ﻒ‪ ‬اﻟﺴ‪‬ﺒ‪‬ﺤﺎت‪‬‬ ‫اﻟﱠﺘﻲ ﺣﺎﻟَﺖ ﺑ‪‬ﻴﻨَﻚ‪ ‬و‪ ‬ﺑ‪‬ﻴﻦَ ﺧَﻠﻘ‪‬ﻚ‪ ‬و‪ ‬ﻳ‪‬ﺮز‪‬ﻗَﻨﻲ ﺧَﻴﺮَ اﻟﺪ‪‬ﻧﻴﺎ و‪ ‬اﻵﺧ‪‬ﺮَه‪ .‬ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬اَﻧﺖ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻘﺘَﺪ‪‬ر‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﺘﻌﺎﻟ‪‬ﻲ‬ ‫اﻟﻌ‪‬ﺰﻳﺰُ اﻟﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﺮﱠﺣﻴﻢ‪ .‬ﺻ‪‬ﻞﱠ اﻟﻠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﺎ ا‪‬ﻟﻬﻲ ﻋ‪‬ﻠ‪‬ﻲ اﻟﺴ‪‬ﺪر‪‬ه‪ ‬و‪ ‬اَوراﻗ‪‬ﻬﺎ و‪ ‬اَﻏﺼﺎﻧ‪‬ﻬﺎ و‪ ‬اَﻓﻨﺎﻧ‪‬ﻬﺎ و‪‬‬ ‫اُﺻ‪‬ﻮﻟ‪‬ﻬﺎ و‪ ‬ﻓُﺮوﻋ‪‬ﻬﺎ ﺑِﺪ‪‬وامِ اَﺳﻤﺎﺋ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﺤ‪‬ﺴﻨﻲ و‪ ‬ﺻ‪‬ﻔﺎﺗ‪‬ﻚ‪ ‬اﻟﻌ‪‬ﻠﻴﺎ ﺛُﻢ‪ ‬اَﺣﻔَﻈﻬﺎ ﻣ‪‬ﻦ ﺷَﺮﱢ اﻟﻤ‪‬ﻌﺘَﺪﻳﻦَ و‪‬‬ ‫ﺟ‪‬ﻨﻮد‪ ‬اﻟﻈّﺎﻟ‪‬ﻤﻴﻦَ ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬اَﻧﺖ‪ ‬اﻟﻤ‪‬ﻘﺘَﺪ‪‬ر‪ ‬اﻟﻘَﺪﻳﺮُ‪ .‬ﺻ‪‬ﻞﱢ اﻟﻠﻬ‪‬ﻢ‪ ‬ﻳﺎ ا‪‬ﻟﻬﻲ ﻋ‪‬ﻠﻲ ﻋ‪‬ﺒﺎد‪‬ك‪ ‬اﻟﻔﺎﺋ‪‬ﺰﻳﻦَ و‪ ‬ا‪‬ﻣﺎﺋ‪‬ﻚ‪‬‬ ‫اﻟﻔﺎﺋ‪‬ﺰات‪ ‬ا‪‬ﻧﱠﻚ‪ ‬اَﻧﺖ‪ ‬اﻟﻜَﺮﻳﻢ‪ ‬ذُواﻟﻔَﻀﻞِ اﻟﻌﻈﻴﻢِ‪ .‬ﻻ ا‪‬ﻟﻪ ا‪‬ﻻ اَﻧﺖ‪ ‬اﻟﻐَﻔُﻮر‪ ‬اﻟﻜَﺮﻳﻢ‪«‬‬

‫)‪(68‬‬

‫»درود و ﺳﭙﺎﺳﻲ ﻛﻪ از روح ﺗﻮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺷﻜﻮه و ﺟﻼﻟﻲ ﻛﻪ از ﺟﻤﺎل ﻧﻮراﻧﻲ ﺗﻮ ﭘﺪﻳﺪار‬ ‫ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد اي ﻣﻈﻬﺮ ﻛﺒﺮﻳﺎ و اي ﺳﻠﻄﺎن ]ﻋﺎﻟﻢ[ ﺑﻘﺎء و اي ﻣﺎﻟﻚ اﻫﻞ ارض و ﺳﻤﺎء‪.‬‬ ‫‪121‬‬

‫ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ اﻟﻬﻲ و اﻗﺘﺪار او و ﻋﻈﻤﺖ و ﻛﺒﺮﻳﺎي او در ﻇﻬﻮر ﺗﻮ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‬ ‫و ﺑﻪ وﺟﻮد ﺗﻮ آﻓﺘﺎب ﻗ‪‬ﺪ‪‬م در آﺳﻤﺎن ﻗﻀﺎء اﺷﺮاق ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺟﻤﺎل ﻏﻴﺐ از اﻓﻖ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺪاء‬ ‫ﻃﻠﻮع ﻧﻤﻮد‪ .‬و ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ از ﺣﺮﻛﺖ ﻗﻠﻢ ﺗﻮ ﺣﻜﻢ ﻛﺎف و ﻧﻮن ]و ﻓﺮﻣﺎن اﻳﺠﺎد[ ﻋﺰّ‬ ‫ﺻﺪور ﻳﺎﻓﺖ و راز ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر رﺳﻴﺪ‪ .‬ﻣﻤﻜﻨﺎت ﺧﻠﻘﺖ ﺑﺪﻳﻊ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﻇﻬﻮرات‬ ‫ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﮔﺸﺘﻨﺪ و ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﺟﻤﺎل ﺗﻮ ﺟﻤﺎل ﻣﻌﺒﻮد ﻧﻤﺎﻳﺎن ﮔﺸﺖ و از‬ ‫وﺟﻪ ﺗﻮ وﺟﻪ ﻣﻘﺼﻮد آﺷﻜﺎر آﻣﺪ و ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ اي از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺑﻴﻦ ﻣﻤﻜﻨﺎت ﺗﻔﺼﻴﻞ و ﺟﺪاﻳﻲ‬ ‫اﻓﺘﺎد‪ ،‬ﻣﺨﻠﺼﺎن ﺑﻪ ذروه ﻋﻠـﻴﺎء رﺳـﻴﺪﻧﺪ و ﻣﺸـﺮﻛﺎن ﺑﻪ درﻛـﺎت ﺳﻔﻠﻲ ﺧﺰﻳﺪﻧﺪ و ﮔﻮاﻫﻲ‬ ‫ﻣﻲ دﻫﻢ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺗﻮ را ﺷﻨﺎﺧﺖ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻟﻘﺎي‬ ‫ﺗﻮ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻟﻘﺎي ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ و آﻳﺎت‬ ‫ﺗﻮ اﻳﻤﺎن آورد و در ﻗﺒﺎل ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻮ ﺧﺎﺿﻊ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﻪ دﻳﺪارت ﻣﺸﺮّف ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺎم‬ ‫رﺿﺎﻳﺖ ﻓﺎﺋﺰ ﮔﺸﺖ و در ﺣﻮل ]وﺟﻮد[ ﺗﻮ ﻃﺎﺋﻒ ﮔﺮدﻳﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﺮش ]ﺟﻼل[ ﺗﻮ‬ ‫ﺣﻀﻮر ﻳﺎﻓﺖ و واي ﺑﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺘﻢ ﻧﻤﻮد و ﺗﻮ را اﻧﻜﺎر ﻛﺮد و ﺑﻪ آﻳﺎﺗﺖ ﻛﻔﺮ ورزﻳﺪ‬ ‫و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻮ را ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻧﻤﻮد و ﺑﺎ ﺗﻮ از در ﺟﻨﮓ درآﻣﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ روي ﺗﻮ اﺳﺘﻜﺒﺎر‬ ‫ورزﻳﺪ و ﺑﻪ ﺑﺮﻫﺎن ﺗﻮ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻛﺮد و از ﻇﻞّ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ و اﻗﺘﺪار ﺗﻮ ﻓﺮار ﻧﻤﻮد و در اﻟﻮاح‬ ‫ﻗﺪس ﻧﺎم او ﺑﺎ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺘﺎن اﻣﺮ در زﻣﺮه ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ﻣﻜﺘﻮب ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﭘﺲ اي ﺧﺪاي ﻣﻦ و‬ ‫ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ از ﻳﻤﻴﻦ رﺣﻤﺖ و ﻋﻨﺎﻳﺘﺖ ﺑﻮي ﺧﻮش اﻟﻄﺎﻓﺖ را ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﻮزان ﺗﺎ ﻣﺮا از ﺧﻮد و‬ ‫دﻧﻴﺎ رﻫﺎ ﺳﺎزد و ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ ﻗﺮب و وﺻﺎل ﺗﻮ ﻛﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﺮ آﻧﭽﻪ اراده ﻓﺮﻣﺎﻳﻲ و ﺑﺮ‬ ‫ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ اﺣﺎﻃﻪ داري‪ .‬ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد اي ﺟﻤﺎل ﺧﺪا درود ﺧﺪا و ذﻛﺮ او و ﺑﻬﺎي ﺧﺪا و ﻧﻮر او‪.‬‬ ‫ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﻲ دﻫﻢ ﻛﻪ ﭼﺸﻢ روزﮔﺎر ﻣﻈﻠﻮﻣﻲ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪه اﺳﺖ‪ .‬در دوران ﺣﻴﺎﺗﺖ ]داﺋﻤﺎً[‬ ‫در درﻳﺎﻳﻲ از ﺑﻼﻳﺎ ﻏﻮﻃﻪ ور ﺑﻮدي‪ .‬ﮔﺎﻫﻲ زﻳﺮ ﻏُﻞ و زﻧﺠﻴﺮ و زﻣﺎﻧﻲ ﻫﺪف ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰ و‬ ‫ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ اﺣﻮال ﻣﺮدم را ﺑﻪ آﻧﭽﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻠﻴﻢ و ﺣﻜﻴﻢ ﻣﺄﻣﻮر ﺑﻮدي اﻣﺮ‬ ‫ﻓﺮﻣﻮدي‪ .‬روﺣﻢ ﺑﺮاي ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺗﻮ ﻓﺪا ﺑﺎد و ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺮاي ﺑﻼﻳﺎﻳﺖ ﻗﺮﺑﺎن ﺑﺎد‪ .‬ﭘﺮوردﮔﺎرا ﺑﻪ ﺣﻖ‬ ‫ﺗﻮ و ﺑﻪ ﺣﻖ آﻧﺎن ﻛﻪ ﻧﻮر روي ﺗﻮ در ﭼﻬﺮه آﻧﻬﺎ درﺧﺸﻴﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﻪ اواﻣﺮت‬ ‫ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﺖ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﭘﺮده ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﻮ و ﺧﻠﻘﺖ ﺣﺎﺋﻞ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺮداري و ﻣﺮا‬ ‫از ﺧﻮﺑـﻴﻬﺎي دﻧﻴﺎ و آﺧـﺮت ﻧﺼﻴﺐ دﻫﻲ‪ .‬ﺗﻮ ﻣﻘﺘﺪري ﺗﻮ ارﺟﻤﻨﺪي و ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰي و ﺗﻮ‬ ‫ﺑﺨﺸـﻨﺪه اي و ﻣﻬـﺮﺑﺎن‪ .‬درود ﺗـﻮ اي ﭘـﺮوردﮔﺎر ﺑﺮ ﺳـﺪره و اوراﻗﺶ و ﺑﺮﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ و‬ ‫ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎﻳﺶ و اﺻﻮل و ﻓﺮوﻋﺶ ﺑﺎد‪ ،‬درودي اﺑﺪي ﺑﻪ دوام اﺳﻤﺎي ﺣ‪‬ﺴﻨﻲ و ﺻﻔﺎت ﻋﻠﻴﺎﻳﺖ‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪا آﻧﻬﺎ را از ﺷﺮّ ﺗﺠﺎوزﮔﺮان و ﻟﺸﮕﺮﻳﺎن ﺳﺘﻤﻜﺎران ﺣﻔﻆ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﻮﻳﻲ ﻣﻘﺘﺪر وﺗﻮاﻧﺎ‪.‬‬ ‫‪122‬‬

‫درود ﺗﻮ اي ﭘﺮوردﮔﺎر ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎن و ﻛﻨﻴﺰان ﻓﺎﺋﺰ و)زاﺋﺮ اﻳﻦ ﺳﺪره ﻣﺒﺎرﻛﻪ( ﺑﺎد‪ .‬ﺗﻮ ﻛﺮﻳﻤﻲ و‬ ‫دارﻧﺪه ﻓﻀﻞ ﻋﻈﻴﻢ‪ ،‬ﺧﺪاﻳﻲ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻨﺪه و ﻛﺮﻳﻢ ﻧﻴﺴﺖ«‬

‫)ﺗﺮﺟﻤﻪ(‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ﺳـــﻲ ودوم‪:‬‬ ‫ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﺎً ﻛﺴﺐ ﻧﻤﻮده اﻳﺪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﻛﻪ در ﺳﺎﻟﻬﺎي آﺗﻴﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري را ﺑﻪ‬ ‫دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻴﺪ آورد ﺗﺎ ﺣﻜﺎﻳﺎﺗﻲ ازﺣﻴﺎت ﻋﻨﺼﺮي ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺮح ﺣﻴﺎت ﻣﺒﺎرك ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮدﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻣﻔﺼ‪‬ﻠﺘﺮ از ﺷﺮﺣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺘﺎب ﺷﻤﺎره ‪2‬‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪه اﻳﺪ‪ .‬ﺣﺎل ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﺗﺎزه را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻓﻌ‪‬ﺎﻟﻴ‪‬ﺘﻬﺎي ﺗﺒﻠﻴﻐﻲ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﻬﺎي ﺑﺴﻴﺎري ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺷﺮﺣﻲ ﺳﺎده از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در ﺟﻠﺴﺎت ﺗﺰﻳﻴﺪ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺼﺪ‪‬ﻗﻴﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮﺗﻴﺐ داده ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻌﺪ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪.‬‬

‫‪123‬‬

124

125

126

127

128

129

130

131

132

133

134

135

136

137

138

‫ﻣﺎﺧﺬ وﻣﻨﺎﺑﻊ‪:‬‬ ‫‪(1‬‬

‫اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺻﻠﺢ ﺟﻬﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻧﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درﺧﻼل دﻳﺪارﺷﺎن ازاﻳﺎﻻت ﻣﺘّﺤﺪه وﻛﺎﻧﺎدا‪ ،‬درﺳﺎل‬

‫‪ ) 1912‬وﻳﻠﻤﺖ اﻧﺘﺸﺎرات ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ (1995 ،‬ص ‪25‬‬ ‫‪(2‬‬

‫ﻟﻮح رﺋﻴﺲ‪ ،‬درﻳﺎي داﻧﺶ ص ‪50‬‬

‫‪(3‬‬

‫ﻟﻮح رﺋﻴﺲ‪ ،‬درﻳﺎي داﻧﺶ ص ‪50-51‬‬

‫‪(4‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪99‬‬

‫‪(5‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪100‬‬

‫‪(6‬‬

‫ﻟﻮح ﻣﺒﺎرك اﺑﻦ ذﺋﺐ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪119 ،‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪9‬‬

‫‪(7‬‬

‫ﺗﺮﺟﻤﻪ ازآﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء‬

‫‪(8‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪78‬‬

‫‪(9‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪84‬‬

‫‪ (10‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص‪84‬‬ ‫‪ (11‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪84‬‬ ‫‪ (12‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص‪86‬‬ ‫‪ (13‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص‪86‬‬ ‫‪ (14‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪86‬‬ ‫‪ (15‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص‪86-87‬‬ ‫‪ (16‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ آﻳﺎت ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﻧﻘﻄﻪ او‪‬ﻟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ 134 ،‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪56‬‬ ‫‪ (17‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ آﻳﺎت ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﻧﻘﻄﻪ او‪‬ﻟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ 134 ،‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪68‬‬ ‫‪ (18‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ آﻳﺎت ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﻧﻘﻄﻪ او‪‬ﻟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ 134 ،‬ﺑﺪﻳﻊ ص‪106‬‬ ‫‪ (19‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪93‬‬ ‫‪ (20‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار‪ ،‬ص ‪96‬‬ ‫‪ (21‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ از آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﻟﺠﻨﻪ ﻧﺸﺮآﺛﺎر اﻣﺮي‪ ،‬آﻟﻤﺎن ‪ 141‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪179‬‬ ‫‪ (22‬ﺗﺮﺟﻤﻪ ازﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺧﻄﺎﺑﺎت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﻬﺎء درآﻣﺮﻳﻜﺎ و اروﭘﺎ‬ ‫‪ (23‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ ـ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺎرف ﺑﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﺎدا ‪ 149‬ﺑﺪﻳﻊ ـ ص ‪157-158‬‬ ‫‪ (24‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪563‬‬ ‫‪ (25‬ﻟﻮح ﻃﺮازات ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي ازاﻟﻮاح ﺟﻤﺎل اﻗﺪس اﺑﻬﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪازﻛﺘﺎب اﻗﺪس ﻧﺎزل ﺷﺪه‪ ،‬ﻟﺠﻨﻪ‬ ‫ﻧﺸﺮآﺛﺎراﻣﺮي آﻟﻤﺎن ‪ 137‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪21‬‬ ‫‪ (26‬ﻟﻮح دﻧﻴﺎ ـ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي ازاﻟﻮاح ﺟﻤﺎل اﻗﺪس اﺑﻬﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪازﻛﺘﺎب اﻗﺪس ﻧﺎزل ﺷﺪه ـ ﻟﺠﻨﻪ ﻧﺸﺮآﺛﺎراﻣﺮي‬ ‫آﻟﻤﺎن ‪ 137‬ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ص ‪55‬‬ ‫‪139‬‬

‫‪ (27‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪577‬‬ ‫‪ (28‬ﻟﻮح اﺑﻦ ذﺋﺐ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 119‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪16‬‬ ‫‪ (29‬ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻻﻧﻮار ص ‪576-578‬‬ ‫‪ (30‬ﻟﻮح اﺑﻦ ذﺋﺐ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 119‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪16‬‬ ‫‪ (31‬ﻟﻮح اﺑﻦ ذﺋﺐ ـ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 119‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪17‬‬ ‫‪ (32‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺎرف ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻛﺎﻧﺎدا ‪ 149‬ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ص ‪219‬‬ ‫‪ (33‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﻟﺠﻨﻪ ﻧﺸﺮآﺛﺎراﻣﺮي آﻟﻤﺎن ‪ 141‬ﺑﺪﻳﻊ ﺷﻤﺎره ‪ 29‬ص ‪54‬‬ ‫‪ (34‬ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﺻﺎدره ازﻃﺮف ﺣﻀﺮت وﻟﻲ اﻣﺮاﷲ ‪24‬ﺟﻮن ‪ 1936‬ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻳﻜﻲ ازﻳﺎران ﻧﻘﻞ ﺷﺪه‬ ‫درﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺤﺮان وﭘﻴﺮوزي‬ ‫‪ (35‬ﻛﺘﺎب ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ‪ ،‬ﺑﻘﻠﻢ ﺣﺴﻦ ﺑﺎﻟﻴﻮزي‪ ،‬ﺟﻮرج روﻧﺎﻟﺪ‪ ،‬اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ‪ 1989‬ص ‪135‬‬ ‫‪ (36‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪92‬‬ ‫‪ (37‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻳﻘﺎن‪ ،‬ﭼﺎپ ‪ 97‬ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ص ‪135‬‬ ‫‪ (38‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺎرف ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻛﺎﻧﺎدا ‪ 149‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪242-243‬‬ ‫‪ (39‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪145‬‬ ‫‪ (40‬ﻟﻮح اﺑﻦ ذﺋﺐ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 119‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪17‬‬ ‫‪ (41‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪158‬‬ ‫‪ (42‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﻄﺎب اﻳﻘﺎن‪ ،‬ﭼﺎپ ‪ 97‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪2‬‬ ‫‪ (43‬ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﻜﻨﻮﻧﻪ‬ ‫‪ (44‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪164‬‬ ‫‪ (45‬ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪176‬‬ ‫‪ (46‬ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪175-176‬‬ ‫‪ (47‬ﻣﻨﺘﺨﺒﺎﺗﻲ ازآﺛﺎرﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﷲ‪ ،‬ﻟﺠﻨﻪ ﻧﺸﺮآﺛﺎر اﻣﺮي‪ ،‬آﻟﻤﺎن ‪ 141‬ﺑﺪﻳﻊ ﺷﻤﺎره ‪ 14‬ص ‪26-29‬‬ ‫‪ (48‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪178‬‬ ‫‪ (49‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪236‬‬ ‫‪ (50‬ﻛﺘﺎب ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻘﻠﻢ ﺣﺴﻦ ﺑﺎﻟﻴﻮزي‪ ،‬ﺟﻮرج روﻧﺎﻟﺪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ‪ 1989‬ص ‪399‬‬ ‫‪ (51‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي‪ ،‬ﻃﻬﺮان ‪120‬ﺑﺪﻳﻊ‬ ‫‪ (52‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪95‬‬ ‫‪ (53‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪122‬‬ ‫‪ (54‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪132‬‬ ‫‪ (55‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪250‬‬ ‫‪140‬‬

‫‪ (56‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪254‬‬ ‫‪ (57‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪36‬‬ ‫‪ (58‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪196‬‬ ‫‪ (59‬ﻛﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب اﻗﺪس ص ‪88‬‬ ‫‪ (60‬اﻟﻮاح ﻧﺎزﻟﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﻮك و روﺳﺎي ارض‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻠﻲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ‪ 124‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪79‬‬ ‫‪ (61‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺎرف ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻛﺎﻧﺎدا ‪ 149‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪422‬‬ ‫‪ (62‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪279-280‬‬ ‫‪ (63‬ﻛﺘﺎب ﺑﻬﺎءاﷲ ﺷﻤﺲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻘﻠﻢ ﺣﺴﻦ ﺑﺎﻟﻴﻮزي‪ ،‬ﺟﻮرج روﻧﺎﻟﺪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ‪ 1989‬ص ‪474-476‬‬ ‫‪ (64‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪310‬‬ ‫‪ (65‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪310‬‬ ‫‪ (66‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص‪311‬‬ ‫‪ (67‬ﻛﺘﺎب ﻗﺮن ﺑﺪﻳﻊ‪ ،‬ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻣﺮي ﻃﻬﺮان ‪ 120‬ﺑﺪﻳﻊ ص ‪312‬‬ ‫‪ (68‬ﻛﺘﺎب ادﻋﻴﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﺒﻮب‪ ،‬زﻳﺎرﺗﻨﺎﻣﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻪ‪ ،‬ص ‪92‬‬

‫‪141‬‬