12 redenen om TTIP & CETA te stoppen

12

redenen om TTIP & ceta te stoppen

2 Meer en meer mensen verzetten zich tegen TTIP en CETA. Gemeentes verklaren zich TTIP-vrij, tientallen belgische organisaties vormen een gezamenlijk front en overal in europa komen mensen op straat. Op 22Â september kunnen de europese overheden echter het eerste transatlantische handelsakkoord, CETA, goedkeuren. Dat laten we niet zomaar gebeuren!Â

Doe met ons mee op www.stopttip.be

12 redenen om TTIP & CETA TE STOPPEN 1/ TTIP wapent Marlboro, Monsanto & Co tegen overheden

2/ TTIP zal de deur openen voor

de commercialisering van openbare diensten

3/ TTIP zal de deur wijd openzetten voor slechte voeding

4/ Niets bewijst dat TTIP jobs oplevert 5/ TTIP zal de Europese en Amerikaanse normen naar beneden halen

6/ TTIP geeft de lobbyisten nog meer macht 7/ TTIP gaat ten koste van ontwikkelingslanden 8/ TTIP bevoordeelt grote ondernemingen ten nadele van kmo’s

9/ TTIP is de overwinning van de agro-industrie op de familieboerderijen

10/ TTIP zou reeds in 2016 kunnen aankloppen onder een andere naam: CETA 11/ TTIP is nefast voor het klimaat en milieu 12/ TTIP beschermt geografische aanduidingen niet

3

4

1/ TTIP wapent Marlboro,Monsanto & Co tegen overheden TTIP zal grote ondernemingen de macht verlenen om democratische beslissingen van regeringen te bestrijden voor arbitragerechtbanken die vooringenomen zijn omwille van belangenconflicten.

In TTIP wordt een mechanisme voor de beslechting van geschillen tussen investeerders en staten (ISDS) voorzien.

CETA bevat een versie van ISDS die als “nieuw” wordt voorgesteld en herdoopt is tot ICS. Dat mechanisme heeft al aanleiding gegeven tot ernstige ontsporingen. Zo zette Philip Morris de aanval in op het preventiebeleid rond tabaksgebruik. Andere multinationals gingen de strijd aan met het Amerikaanse klimaatbeleid en het moratorium op fracking in Quebec, of bestookten het Duitse beleid voor de bescherming van rivieren tegen sluikstorten.

Een studie toont aan dat deze zaken ook mogelijk blijven in het nieuwe ICS-systeem. De Europese Vereniging van Rechters stelt zelf de verenigbaarheid van ICS met Europese en internationale normen rond gerechtelijke onafhankelijkheid sterk in vraag. De vrees bestaat bovendien dat de ICS-rechtspraak vooral private

5

contracten zal behandelen en minder oog zal hebben voor het algemeen belang. Â Maar het fundamentele gevaar van dit mechanisme schuilt in de mogelijke verlamming van democratische systemen: de permanente dreiging van een zware en dure arbitrageprocedure zal verkozen politici doen aarzelen om wetten te stemmen voor het algemeen belang. Dit is moeilijk aan te tonen, maar in Canada en Nieuw-Zeeland werden hierdoor al meermaals wetten van algemeen belang bevroren, ten behoeve van het private belang.Â

6

2/ TTIP zal de deur openen voor de commercialisering van openbare diensten TTIP bevat mechanismen die onomkeerbare druk zetten op de liberalisering van openbare diensten zoals het onderwijs en de gezondheidszorg De commercialisering van publieke diensten, zoals ziekteverzekering, watervoorziening en openbaar vervoer, is een eis die grote ondernemingen bij de onderhandelaars op tafel hebben gelegd.

CETA en het TTIP-ontwerp zijn de eerste akkoorden van de EU die de liberalisering van diensten regelt aan de hand van “negatieve lijsten�. Dat betekent dat liberalisering de algemene regel wordt en regulering de uitzondering.

Dat staat haaks op de regels van de WTO, waar enkel de sectoren die expliciet opgenomen zijn in een positieve lijst geliberaliseerd kunnen worden. Met TTIP worden alle diensten geliberaliseerd, met uitzondering van die diensten die expliciet beschermd worden in negatieve lijsten. Duitsland bijvoorbeeld is het enige land dat

investeren in het onderwijs was een goede zaak

zijn hele sociale zekerheidssysteem heeft beschermd in CETA. Dat is niet het geval voor andere lidstaten, zoals België. Krijgen de Belgische ziekenfondsen binnenkort concurrentie van private verzekeringsbedrijven?

Wat meer is, TTIP zou kunnen leiden tot de invoering van brevetten voor medische procedures in Europa, wat het werk van artsen zou kunnen hinderen, de beschikbaarheid van nieuwe behandelingen voor patiënten zou beperken, en de mechanismen voor de vastlegging van de prijzen van medicijnen in Europa zou aantasten.

Ten slotte zullen TTIP en CETA, in naam van de “liberalisering van financiële diensten”, de overheden minder armslag geven om regels uit te vaardigen voor de banksector, wat het risico op nieuwe financiële crisissen en nog meer besparingsmaatregelen versterkt. nu testen we onze producten in scholen en ontlopen we labokosten

7

8

3/ TTIP zal de deur wijd openzetten voor slechte voeding In een poging om het protest de kop in te drukken, hebben de Europese autoriteiten verklaard dat ggo’s en hormonenvlees geen deel zullen uitmaken van TTIP. Maar intussen bevestigt de Amerikaanse regering dat er geen verdrag komt indien deze twee kwesties niet geregeld worden. Alleen al de onderhandelingen over TTIP hebben Europese beslissingen over ggo’s en pesticiden reeds verzwakt.

De Amerikaanse agro-industrie heeft zeer snel haar wenslijstje met betrekking tot de Europese voedselwetgeving bekend gemaakt: ze wil de Europese wetgeving op het vlak van dierenwelzijn verzwakken, ze wil rectopamine gebruiken in varkensvoer en hormonen en antibiotica in de veeteelt en de toelating van ggo’s versnellen. De Amerikaanse minister van Landbouw Tom Vilsack heeft meermaals laten verstaan dat ggo’s en hormonenvlees een conditio sine qua non zijn voor TTIP.

De EU huldigt het principe van “van de boerderij tot het bord”. Er bestaan strenge hygiënische normen voor elke fase van de productie, verwerking en bereiding van voedsel bestemd voor consumptie. In de VS volstaat het om op het einde van de productieketen eenmalig

9 ontsmettingsmiddelen te gebruiken om het product als geschikt voor consumptie te bestempelen. Deze techniek, die de Amerikaanse agro-industrie naar de EU wil exporteren, omvat tal van risico’s doorheen de voedselketen.  Amerikaanse druk zorgde er al voor dat de EU de behandeling van rundvlees met melkzuur toelaat, regels over pesticiden bevroor en de vergunning voor de import van negentien ggo-producten versnelde, waaronder elf producten van Monsanto. Het gevaar dreigt niet enkel voor voeding. De productnormering is vaak verschillend, bijvoorbeeld voor cosmetica: de EU verbiedt meer dan 1.300 chemische producten, de VS slechts 11. De wederzijdse erkenning van normen op dit vlak gaat zeer waarschijnlijk ten koste van de Europese consument.

En terwijl in Europese wetgeving in het algemeen het voorzorgsbeginsel voorop staat, vereist de Amerikaanse wetgeving een bewijs van schade vooraleer er maatregelen worden genomen. klaar voor export!

europa

10

4/ Niets bewijst dat TTIP jobs oplevert Volgens een studie van Tufts University zou TTIP de economische groei in Europa met 0,3 tot 0,5 procent verminderen. Toenemende concurrentie zou 600.000 banen rechtstreeks bedreigen en een jaarlijks inkomensverlies van 3.400 tot 5.550 euro per werknemer met zich meebrengen.

TTIP dreigt 600.000 banen in Europa te verwoesten en zou de inkomens van de werknemers met meer dan 4.000 euro doen slinken. De potentiële verliezen voor België, net als voor Nederland en Finland, zouden in verhouding nog groter kunnen zijn. Deze drie landen alleen al zouden 223.000 banen kwijtspelen en meer dan 4.800 euro per werknemer per jaar, zo blijkt uit simulaties op basis van een model van de Verenigde Naties. Voor België betekent dit in verhouding een verlies van 66.000 jobs*.

De VS hebben slechts 14 conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie geratificeerd, waaronder twee van de acht basisconventies (Canada 6 op 8), terwijl de EU-lidstaten er gemiddeld 80 hebben geratificeerd.

En allemaal hebben ze de acht basisconventies geratificeerd. In verscheidene Amerikaanse staten sleuren schendingen van het recht op vereniging en van collectieve onderhandelingen de salarisniveaus dermate de dieperik in dat ze concurrentie tussen werknemers in de hand werken.

11 Een

we nieu

j ob !

 Dat zou verholpen kunnen worden door sociale clausules in de verdragen op te nemen die minstens even sterk zijn als de handelsregels. Jammer genoeg zijn de verwijzingen naar de internationale arbeidsnormen in TTIP hoogstwaarschijnlijk niet bindend. Dat is al het geval in CETA, dat erop gericht is de handel in goederen en diensten open te stellen voor concurrentie, zonder een gemeenschappelijk referentiekader voor arbeidsnormen.

Hierdoor treden werknemers, sociale systemen en milieuregels in concurrentie en komen ze onder druk te staan. Canada had tijdens de onderhandelingen nochtans voorgesteld om sancties in te voeren voor overtredingen op de internationaal erkende arbeidsrechten. Het was de Europese Commissie die weigerde. * De bronvermelding van de cijfers en feiten in deze brochure vindt u terug op www.stopTTIP.be

12

5/ TTIP zal de Europese en Amerikaanse normen naar beneden halen

Er moet dringend werk gemaakt worden van een sociaal Europa, een Europa dat strijdt tegen belastingontwijking en klimaatverandering. TTIP zou een obstakel zijn voor dit Europese project, omdat het verdrag de Amerikaanse en Europese normen naar beneden haalt.

Pierre Defraigne, kabinetschef van voormalig eurocommissaris voor Handel Pascal Lamy en nadien nummer 2 van DG Handel bij de Europese Commissie, verklaarde ooit: “Europa zal verdwalen als het te veel prooien najaagt: de toekomst van de Europese identiteit zal bepaald worden in het spanningsveld tussen een bekrachtiging van de Europese identiteit en een verzwakking in de Atlantische ruimte�.

13 Met andere woorden: men moet kiezen tussen TTIP en de verdieping van de Europese constructie. Of nog: om de crisis te overwinnen, heeft de EU meer nood aan diepgaande politieke, economische en sociale hervormingen dan aan een trans-Atlantische markt of een Economische Navo, zoals Hillary Clinton het omschreef. Eerder dan te werken aan een grote trans-Atlantische markt, zou Europa een Europees minimumsalaris kunnen verdedigen en werken aan een harmonisering van de vennootschapsbelasting, een taks op financiĂŤle transacties of een handelsbeleid dat echt in dienst staat van ontwikkeling.

14

6/ TTIP geeft de lobbyisten nog meer macht

TTIP voert een “regelgevende samenwerking” in: Amerikaanse en Europese topambtenaren zullen regelmatig samenzitten om normen te harmoniseren en zodoende de democratische controle verminderen. De lobby’s zullen een bevoorrechte toegang hebben om de wetten mee te schrijven.

Dit mechanisme van regelgevende samenwerking wordt in CETA omschreven als een middel om “niet noodzakelijke verschillen in reglementering te verminderen”. Het voorziet in de oprichting van een nieuwe instelling, het Forum voor regelgevende samenwerking, dat kennis

15 moet nemen van geplande wetten vooraleer ze ingediend worden in de parlementen. Verdedigers van het systeem geven mee dat belanghebbenden er geconsulteerd zullen worden. De praktijk leert dat voornamelijk vertegenwoordigers van grote ondernemingen gehoord worden in dergelijke procedures. Zij beschikken over veel meer middelen dan kmo’s en organisaties die het algemeen belang verdedigen. De financiële sector bijvoorbeeld besteedt dertig keer meer geld aan lobbying dan groepen die de regulering van de banken bepleiten.

En in meer dan 90 procent van de vergaderingen met belanghebbenden die de Commissie hield voor de lancering van de TTIP-onderhandelingen zaten vertegenwoordigers van het bedrijfsleven aan tafel.

Dat mechanisme maakt dat CETA voortdurend evolueert, niet enkel de huidige regels beïnvloedt, maar het hele besluitvormingsproces voor de toekomst verandert.

Een recente studie toont hoe het de bestaande Transatlantic Business Council reeds gelukt is om een vorm van regelgevende samenwerking in te voeren en regelgeving over gevaarlijk elektronisch afval, dierenwelzijn, CO2-uitstoot in de luchtvaart of de financiële stabiliteit af te remmen of te bevriezen.

Monique Goyens, directrice van de Europese consumentenorganisatie BEUC, heeft die praktijken omschreven als “een surrealistische institutionalisering van het lobbyen”. De twee grootste trans-Atlantische zakenlobby’s hebben de regelgevende samenwerking zelf omschreven als een middel dat hoofdzakelijk dient om “regels mee te schrijven”.

16

7/ TTIP gaat ten koste van ontwikkelingslanden Beleidsmakers maken er geen geheim van dat TTIP tot doel heeft om de VS en Europa in pole position te plaatsen om wereldwijde handelsregels vast te leggen, om hun eigen normen te proberen op te leggen aan ontwikkelingslanden.

De twee grootste economieën van de wereld onderhandelen over TTIP met als expliciet doel om een mondiale regelgeving te ontwikkelen. Ze willen ook op verscheidene domeinen normen opleggen die ontwikkelingslanden in het verleden steevast weigerden te aanvaarden in het kader van de WTO (over toegang tot openbare aanbestedingen en investeringen bijvoorbeeld).

De complexiteit van een nieuwe multipolaire wereld vereist een heruitvinding van de multilaterale dialoog, niet om een versterking van de logica van machtsblokken die tegen elkaar ingaan.

TTIP zal het marktaandeel van de andere landen doen dalen, inclusief ontwikkelingslanden. Bepaalde studies voorspellen exportdalingen tot 34 procent voor landen als Thailand en Indonesië, andere suggereren inkomstenverliezen van 7,4 procent voor Guinee of 4,1 procent voor Botswana.

17 CETA zou het eerste door de EU ondertekende verdrag worden dat een hoofdstuk bevat over investeringen met arbitrageclausules voor multinationals tegen beslissingen in het algemeen belang. Tal van andere verdragen met een gelijkaardige clausule worden nu voorbereid: met Vietnam, China, Birma, India, Marokko en Tunesië.

Daarbovenop komen nog eens 105 akkoorden die België heeft ondertekend met andere landen en een dertigtal akkoorden die nog op goedkeuring wachten.

Precies daarom kan Europa zich niet permitteren om de beslissing over CETA overhaast te nemen. De aanpak in CETA zal als model dienen voor de andere verdragen. De ontwikkelingslanden zijn dus rechtstreeks betrokken. Bovendien betwisten verscheidene landen het arbitragemodel van het type ICS, bijvoorbeeld ZuidAfrika, dat systematisch een einde heeft gemaakt aan zijn verdragen, te beginnen met België. België zelf is reeds voor 2,8 miljard euro vervolgd door een Chinese investeerder door de overheidstussenkomst tijdens het Fortisdebacle. Intussen verdedigt de EU een voorbijgestreefd model gebaseerd op het multilaterale akkoord inzake investeringen, dat in 1998 werd begraven dankzij het massale verzet van de civiele samenleving.

18

8/ TTIP bevoordeelt grote ondernemingen ten nadele van kmo’s TTIP bevoordeelt multinationals ten nadele van kmo’s, die nochtans goed waren voor 85 procent van de nieuwe jobs die het voorbije decennium in Europa werden gecreëerd. Dat is precies waarom een toenemend aantal kmo’s in Europa en België zich verzetten tegen dit verdrag.

“Kmo’s behoren tot de grootste potentiële winnaars van het trans-Atlantische verdrag”, maakte Europees handelscommissaris Cecilia Malmström zich in maart vorig jaar sterk.

19 Gezien de toenemende weerstand tegen TTIP valt makkelijk te begrijpen waarom het politiek belangrijk is om de kmo’s te overtuigen om de rangen van de TTIPaanhang te vervoegen.

Het is best mogelijk dat bepaalde kmo’s die gericht zijn op de export effectief voordeel halen uit een verlaging van bepaalde douanerechten en de harmonisering van de toelatingsprocedures voor bepaalde producten.

De Europese Commissie citeert ook regelmatig een paar welgekozen voorbeelden. Maar dat neemt niet weg dat slechts 25 procent van de meer dan twintig miljoen Europese kmo’s exporteren buiten hun eigen landsgrenzen en dat slechts 13 procent buiten Europa actief is. Het aantal kmo’s dat kan profiteren van eventuele winsten van TTIP is dus klein, terwijl alle kmo’s geconfronteerd zouden kunnen worden met de toegenomen concurrentie van producten die ingevoerd worden op basis van zwakkere normen.

In België heeft de Waalse en Brusselse zelfstandigenorganisatie UCM een standpunt ingenomen tegen TTIP. In Frankrijk denkt 94 procent van de ondervraagde kmo’s dat de eventuele winsten van TTIP exclusief naar de grote ondernemingen zullen gaan. In Duitsland hebben ondernemers een alliantie van kmo’s tegen TTIP opgericht. Duizenden kmo’s melden de redenen van hun verzet op www.kmu-gegen-ttip.de.

Ze tonen zich voorstander van eerlijke vrijhandel, gebaseerd op sterke sociale en ecologische normen, wat indruist tegen de richting die TTIP vandaag is ingeslagen.

20

9/ TTIP is de overwinning van de agro-industrie op de familieboerderijen NAFTA, het Noord-Amerikaans vrijhandelsverdrag tussen de VS, Canada en Mexico, vormt het voornaamste historische precedent dat gelijkenissen vertoont met TTIP. Het verdrag heeft 4,9 miljoen Mexicaanse boeren geruïneerd, terwijl er drie miljoen seizoensarbeiders bijkwamen in de agro-industrie.

Nettoverlies: 1,9 miljoen arbeidsplaatsen.

De gemiddelde grootte van een Europese boerderij bedraagt 12,6 hectare en die van een Amerikaanse 169 hectare. De EU telt 14 miljoen boerderijen, de VS twee miljoen, voornamelijk gigantische boerderijen.

Het liberaliseren van de landbouwhandel in

21 TTIP en CETA gaat onvermijdelijk de op export gerichte agro-industrie bevoordelen, ten nadele van de lokale boerengemeenschappen.

Een studie van het Amerikaanse ministerie van Landbouw toont aan dat voornamelijk de Amerikaanse agro-industrie voordeel zal halen uit TTIP en dat de handelsbalans in landbouwproducten zal doen kantelen in de richting van de VS, terwijl die momenteel in het voordeel van Europa is. Wat hebben wij te winnen?

In de context van CETA heeft Canada aangekondigd dat het land het recht heeft verkregen om 50.000Â ton rundvlees en nog eens 75.000Â ton varkensvlees naar Europa te exporteren.

Aan Europese zijde weet niemand wie de landbouwers zijn die marktaandeel gaan verliezen...

22

10/ TTIP zou reeds in 2016 kunnen aankloppen onder een andere naam: CETA De onderhandelingen over TTIP hebben de eindmeet nog bijlange niet bereikt, maar de meest antidemocratische bepalingen zouden al heel snel werkelijkheid kunnen worden, via een ander trans-Atlantisch verdrag dat CETA heet en dat mogelijk in oktober van dit jaar wordt ondertekend.

CETA is net als TTIP een verdrag dat uitgaat van de premisse dat regels ter bescherming van de volksgezondheid, werknemers of het milieu obstakels vormen die weggewerkt moeten worden. Het verdrag dat de EU en Canada in een zekere schemerzone hebben onderhandeld, zou reeds binnenkort ondertekend kunnen worden.

De onderhandelingen over TTIP lijken steeds lastiger te worden, want het verzet heeft de Europese autoriteiten ertoe gedwongen om grenzen te stellen die onverzoenbaar zijn met de Amerikaanse eisen. Maar CETA staat al veel verder. De finale tekst van 1.600 bladzijden is in februari 2016 gepubliceerd. CETA zou het eerste verdrag “van de nieuwe generatie” zijn dat de EU sluit met een lid van de G7 en dat dus veel verder gaat dan loutere vrijhandel

23

en gericht is op regelgevende convergentie.

De meeste bekritiseerde aspecten van TTIP vind je er al in terug: de liberalisering van diensten volgens een “negatieve lijst�, regelgevende samenwerking, arbitrageclausules die Canadese bedrijven de kans geven om miljoenen te claimen als een wet hun winsten aantast.

Sterker nog: het volstaat dat een Amerikaans bedrijf een filiaal heeft in Canada om het arbitragemechanisme van CETA aan te wenden. En dat is het geval voor 81 procent van de Amerikaanse bedrijven die voet aan de grond hebben in Europa (47.000 bedrijven).

De Europese regeringen dreigen de ondertekening van CETA op 22 september 2016 goed te keuren en te ondertekenen op 25 oktober. Het tegenhouden van TTIP begint met het tegenhouden van CETA. Want de EU kan de VS moeilijk maatregelen weigeren waarover ze wel reeds een akkoord sloot met Canada.

24

11/ TTIP is nefast voor het klimaat en milieu

Het TTIP-ontwerp verwijst niet naar engagementen in de strijd tegen klimaatverandering en zou de import van Amerikaans schaliegas in de hand kunnen werken.

De EU en de VS hebben een uiteenlopend profiel wanneer het gaat om klimaatbeleid: in 2014 lag de uitstoot van broeikasgassen per inwoner in de VS dubbel zo hoog als in Europa.

De EU was in vergelijking met de VS altijd al een voorloper in de strijd tegen klimaatverandering en wil de uitstoot van broeikasgassen quasi bannen tegen 2050.

Europa dreigt die voorsprong te verliezen.

De steun voor hernieuwbare energie en de energietransitie dreigt aangetast te worden. Vertrouwelijke documenten die Greenpeace begin mei 2016 publiceerde, bevestigen die vrees: geen enkel hoofdstuk verwijst naar enige bescherming tegen klimaatopwarming. Integendeel, de VS vragen dat de EU het voorzorgsbeginsel achterwege laat.

25

De Europese industrie verhult niet dat ze TTIP wil gebruiken om toegang te krijgen tot het goedkope Amerikaanse schaliegas, ondanks alle milieurisico’s die “fracking” met zich meebrengt.

Officiële documenten die doorsijpelden uit de onderhandelingskamers dreigen Europa op te zadelen met een toevloed aan teerzand, dat wordt beschouwd als “de meest vervuilende olie ter wereld”. Zoals Juliette Renaud van ngo Friends of the Earth beklemtoonde: “De Europese richtlijn over de kwaliteit van brandstoffen is ongetwijfeld het eerste Europese beleidsinstrument dat ontmanteld wordt door dit handelsakkoord, nog voor de onderhandelingen zijn afgerond”.

26

12/ TTIP beschermt geografische aanduidingen niet TTIP bedreigt de geografische aanduidingen die beschermd worden in de EU. Krijgen we morgen Hervekaas of Ardense ham die gemaakt wordt in de VS?

De Duitse landbouwminister Christian Schmidt zorgde voor rumoer in de Duitse en Europese pers toen hij in januari 2015 verkondigde: “Als we de kans krijgen op vrijhandel met de gigantische Amerikaanse markt, dan zullen we niet meer alle worsten en kazen kunnen beschermen als specialiteiten”. Zijn verklaring versterkte de vrees die verscheidene organisaties al hadden uitgesproken over een mogelijke “Kentucky Fried Bratwurst” en Beierse kazen Made in California. Maar wat is er werkelijk van aan?

De bekommernis slaat op een hoofdstuk in TTIP dat gaat over geografische aanduidingen, en de streekproducten met zogenaamde beschermde oorsprongsbenamingen dekt. De Europese Commissie zegt dat ze de bescherming van Europese geografische aanduidingen voor bijvoorbeeld wijnen en kazen wil versterken. De VS daarentegen hebben een ander systeem, gebaseerd op de notie van beschermde merken, bijvoorbeeld voor benamingen als Roquefort of Cognac. Maar dat systeem is heel duur.

27 Het aantal beschermde geografische aanduidingen dat erkend Echte am wordt door de Commissie se h en beschermd wordt op A r d en het Europese grondgebied loopt op tot 1.451, waarvan 19 uit België (onder meer Ardense ham en Hervekaas).

De Amerikaanse voedingslobby’s hebben al aangegeven dat er geen sprake van kan zijn dat ze verhinderd zouden worden om producten onder de benaming feta of parmezan in de VS te produceren en te verkopen. 177 Congresleden hebben aan de Amerikaanse handelsminister gevraagd om “zich assertief op te stellen tegen Europese inspanningen, om de binnenlandse opportuniteiten en exportkansen voor deze producten te vrijwaren”.

Een analyse van CETA is niet geruststellend: de EU heeft Canada het principe van beschermde oorsprongsbenamingen doen aanvaarden, maar ze verkreeg slechts bescherming voor 144 benamingen, dus ongeveer 10 procent van het totale aantal. Geen enkele oorsprongsbenaming werd beschermd door België.

TTIP, kent ù het? ‘t Is de afkorting voor het ‘Transatlantic Trade and Investment Partnership’, het handelsakkoord dat vandaag onderhandeld wordt tussen de Europese Commissie en Amerika. Volgens de voorstanders een absolute ‘must’, die onze economie een boost zal geven. Toch gaat u na het lezen van deze brochure begrijpen waarom we vraagtekens plaatsen bij deze beloften. Het probleem ligt vooral in het feit dat het hele akkoord doorweven is met clausules die onze sociale regelgeving, milieuwetgeving en regelgeving rond voedselproductie bedreigen. Zelfs onze democratie is bedreigd. Klinkt dit ongeloofwaardig? U zult lezen hoe TTIP private tribunalen installeert en veel lobbyruimte biedt aan multinationale bedrijven. U zult eruit kunnen opmaken dat het akkoord geen noodzakelijke garanties biedt voor kwaliteitsvoedsel. En dat het een gunstig klimaat creëert voor de agro industrie in vergelijking met de kleine boer. st

op

t t i p. b e

e

a.b

et

ww

w .

Om al deze redenen is er, vanuit het middenveld in België, een zeer brede coalitie gevormd die mobiliseert tegen dit akkoord en tegen het kleine broertje CETA, dat onderhandeld wordt met Canada. c p o w w w. s t Het laatste ligt klaar om goedgekeurd te worden door onze overheden. Vandaar de urgentie om een grote manifestatie te organiseren op dinsdag 20 september om 17u in het Europese kwartier in Brussel. Het is niet te laat om het ontmantelen van onze democratie te voorkomen. Laten we daarom massaal aanwezig zijn om samen TTIP en CETA te stoppen.

www.stopTTIP.be V.U. : Arnaud Zacharie, 9 Handelskaai, 1000 Brussel