OKTOBER 2016
Tijdschrift – 1099 Brussel X BC 6433 – maandblad, verschijnt niet in juli en augustus – P 106 334 – Urbain Britsierslaan 5 – 1030 Brussel
Nieuw aanbod 2017
leuk Vind ons o k op Facebo
www.facebook.com/femmamagazine
31
42
54
68
Colofon Redactieadres: Femma vzw - Femma Urbain Britsierlaan 5, 1030 Brussel - Tel. 02 246 51 11 - E-mail: redactie@femma.be Verantwoordelijke uitgever: Eva Brumagne - Femma vzw Urbain Britsierlaan 5 - 1030 Brussel Redactie: Jade Yorks, Gonda François, Ethelka Dexters, Frauke Joossens, Els Moerman Redactie en coördinatie: Lobke Gielkens Corrector: Kries Claeys en Annick Geets Reclameregie: Publicarto N.V. - Driehoekstraat 18 - 9320 Aalst - Tel. 053 82 60 80 - Fax 053 82 60 90 Vormgeving: Gevaert Graphics - Zwevezele Druk: Corelio Printing - Erpe-Mere Femma is het magazine van Femma vzw, verschijnt tien keer per jaar en wordt bezorgd aan alle Femmaleden. Lidgeld: 30 euro Domiciliëring: valt de vervaldatum van je lidmaatschap in oktober? Via je domiciliëringsopdracht zal de inning voor verlenging van je lidmaatschap (30 euro) gebeuren op de 5de of 20ste van de maand. Cover: Rutger Van Parys Algemene inlichtingen Femma vzw: tel. 02 246 51 11 of femma@femma.be - www.femma.be Heb je suggesties voor verbetering? Geef ze door aan Emma van Femma: emma@femma.be, www.femma.be/emma Femma is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Abonnementen Anita Monsieur - tel. 02 246 51 21 of mail naar anita.monsieur@femma.be
Inhoud OKTOBER 2016
Benieuwd naar het nieuwe aanbod van 2017? In dit speciale themanummer van de Praktische School lees je er alles over! Naast alle toffe en nieuwe activiteiten, krijg je in dit extra dikke ledenblad tal van recepten, DIY-tips en interessante artikels die aansluiten bij het nieuwe aanbod. Zit je met een vraag? Zin om een activiteit te plannen in jouw groep maar je weet niet hoe? Blijf dan niet bij de pakken zitten maar ga ermee naar de vrijwilligers van je groep. Wij wensen jou vooral veel goesting om ermee aan de slag te gaan! Veel plan-, maak- en leesplezier!
3 Het eerste woord 6 De wereld van lesgeefster Sabine Martens 10 Kortgeknipt
42
Culinair
45
12 14 16
Interview Ethelka Dexters over Koken voor elke dag Nieuw aanbod culinair: Fusion: een combinatie van stijlen uit verschillende keukens Nieuw aanbod culinair: Slow Food: genieten van authentieke lekkernijen die onze keuken rijk is
Lifestyle 19 20 22 23 24 26 28 29
Interview dokter Marleen Finoulst over de zin en onzin van dokter Google Nieuw aanbod Kritisch en gezond Interview Eva Brumagne ‘Meer leven met minder spullen’ Nieuw aanbod Start to organise Interview ontwikkelingspsychologe en auteur van Slaap Zacht Inge Glazemakers Nieuw aanbod Plezant naar dromenland Interview herboriste Mieke Vanderhaeghen Nieuw aanbod Kruiden van overal
Naaien 31 33 34
DIY : Naai je eigen cupcakekussen Nieuw aanbod naaien ‘Een beestenboel in je zetel’ DIY: Een vogelhuisje voor je breiwol
37 OVERZICHT AANBOD 2017
Mie Verschaeve schreef zich opnieuw in voor Femma’s naaiweekend
Creatief 46 49 50 53 54 55 56
Interview Mariëtte Oeyen is creatief met beton Nieuw aanbod creatief met beton Nieuwe map zingeving Weef je eigen kussen met stroken Nieuw aanbod in de ban van weven Hoe jouw volgende breiproject aan Peruaanse tienermoeders een inkomen geeft Hartverwarmende sjaal in alpacawol Tips voor de leesclub
Dans 59 60
Dansen op de pasjes van Philip Nieuw aanbod dans
Zingeving 63
Nieuw aanbod Tijd voor geluk
Verder in Femma... 27 Rustpunt 65 Rustpunt 66 Sprookje: de drie biggetjes 68 Hoe verdeel jij je tijd? Nieuw aanbod rond combinatiedossier 70 Femma Vrouwenreizen 2017 72 De Praktische School maakt vormingsaanbod op maat voor kwetsbare mama’s 74 Kleurplaat 75 Het laatste woord: Greet De Ceuckeleire
tens r a M e n i b a S efster e g s e l n a v d l De were
‘Lesgeven is ook een beetje voor therapeut spelen’
DE WERELD VAN Tekst en Foto’s: Jade Yorks
Wat zou een nieuw activiteitenaanbod zijn zonder enthousiaste lesgeefsters? Gepassioneerd als ze zijn, leren ze jaarlijks veel Femmaleden met veel enthousiasme nieuwe, toffe dingen aan. Sabine Martens doet dit al meer dan 30 jaar, met heel veel plezier. ‘Ik heb aan veel mensen lesgegeven, maar het Femmapubliek is toch wel het leukste.’
Waaraan is een echte Sabine Martensactiviteit te herkennen? ‘Ik wil de ander graag laten genieten. Dat is de aard van het beestje. Of ik nu voor een Femmagroep sta of bij mij thuis vrienden ontvang, ik wil iedereen altijd dat beetje extra meegeven zodat iedereen met een fijn gevoel naar huis gaat. Bij het lesgeven probeer ik de ander een vaardigheid aan te leren, maar daarnaast vind ik het dus ook belangrijk dat er wordt genoten. Als dat lukt, geniet ik ook.’
Al 34 jaar lesgeefster. Herinner je de eerste ontmoeting met Femma nog? Sabine: ‘Niet echt (lacht). Ik wilde na de huishoudschool lesgeven, maar in die periode was het heel moeilijk om in het onderwijs een plek te vinden. Hoe ik precies bij Femma ben terechtgekomen, weet ik niet meer. Ik wist wel al snel dat ik lesgeven voor Femma veel fijner vond dan lesgeven voor een schoolklas. Voor een groep mensen staan die in hun vrije tijd iets willen bijleren, geeft een heel ander gevoel. Je voelt precies meer enthousiasme. Ik heb de Femmagroepen altijd de leukste groepen gevonden. Misschien omdat ik mij bij hen gewoon altijd goed voel. Ze hebben geen groot ego en het valt mij ook op dat zij een brede kijk hebben op de wereld.’ Wanneer is een activiteit wat jou betreft geslaagd? ‘Als je merkt dat de mensen content zijn en er voldoende interactie is. Een Femma-activiteit is voor de deelnemers in de eerste plaats vrije tijd. Ze willen iets bijleren, maar een gezellig babbeltje met elkaar is vaak net zo belangrijk. Die ruimte moet er dan ook zijn. Ik vind het altijd fijn als mensen loskomen en vragen beginnen te stellen. Het komt geregeld voor dat de mensen daarnaast hun verhaal delen. Dat moet natuurlijk niet heel de les duren, maar ik maak er wel altijd tijd voor. Dan ben je soms naast lesgeefster ook een beetje therapeut (lacht). Als mensen beginnen te vragen naar de volgende les, weet je dat het goed zit.’
[7]
Hoe doe je dat dan? ‘Om goed les te geven, heb je meer nodig dan boekjeswijsheid alleen. Ik gebruik aangeleerde technieken zoals hoe je goed demonstreert, boeiend vertelt en hoe je op het juiste moment de juiste vragen stelt. Weten wat en hoe je het wil overbrengen, is heel belangrijk. Maar wat ik net zo belangrijk vind, is de manier waarop je het overbrengt. Daarvoor moet je in de eerste plaats de groep goed aanvoelen. Lichaamstaal speelt daarbij een grote rol. Soms zie je mensen erbij zitten alsof het hen niet interesseert. Dan probeer je hen persoonlijk aan te spreken om ze alsnog te boeien. Wat ook wel eens voorkomt, zijn mensen die niet helemaal bij de groep passen. Die probeer ik er altijd bij te betrekken. Dat lukt natuurlijk niet altijd even goed, maar ik probeer wel met iedereen contact te maken.’
Nieuw aanbod 2017
CULINAIR Tekst en samenstelling: Ethelka Dexters n stijlen mbinatie va co n ee : n o Fusi ens lende keuk uit verschil
Fusion in Koken voor elke dag (1, 2, 3 x 3 uur) Fusion klinkt misschien als een ingewikkelde keuken, maar eigenlijk is het niets meer dan het combineren van stijlen uit verschillende keukens. De fusiontrend is ontstaan uit een mengeling van wereldsmaken en kooktechnieken. Ingrediënten, kruiden, specerijen, kooktechnieken en tradities uit ten minste twee keukens worden samengebracht om zo een nieuw gerecht te creëren. De gerechten ontstaan vaak door meegenomen recepten
van migranten, die ze introduceren in hun nieuwe thuisland. Ze worden al dan niet geleidelijk aangepast aan de smaakvoorkeuren van het nieuwe woonland. Maar ook de invloed van vakantiegerechten die tot experimenten leiden, kunnen een mooie versmelting geven van Oost en West, Noord en Zuid. In de workshop of cursus kijken we met dit thema over onze grenzen en mixen we wereldsmaken, kooktechnieken, ingrediënten en gerechten uit verschillende keukens. Wat dacht je van spinazie met haloumi of Thaise lenterolletjes met groentjes van bij ons? Zin om zelf eens uit te proberen?
Auberginedip of baba ganousch Ingrediënten: 1 kg aubergines 4 teentjes knoflook 1 dl sesampasta (tahin) 3 eetlepels olijfolie sap van 1 citroen sumak fijngehakte peterselie zout
BEREIDING 2
BEREIDING 1
Kook de aubergines in gezouten water. Pel de knoflook. Snijd de aubergines in stukken en doe ze in een blender met de knoflook, de sesampasta, 1 eetlepel olijfolie, het citroensap, de sumak en de peterselie. Pureer tot een gladde bereiding. Besprenkel met wat olijfolie.
Reinig en was de aubergines en prik er gaten in met een vork of een tandenstoker. Rooster ze 15 minuten in een hete oven. Keer ze regelmatig om. Laat ze afkoelen en haal de schil er in één keer af vanaf de steelaanzet. Pel de knoflook en snipper fijn. Prak het auberginevruchtvlees en roer er de knoflook, de sesampasta, de olijfolie en het citroensap bij. Breng op smaak met sumak, peterselie en zout. Lekker op een toastje, gegarneerd met een stukje rode biet of garnaaltjes.
[ 14 ]
van Kruiden
overal
Lesgeefster Mieke Vanderhaeghen:
‘We zouden allemaal wat meer kool moeten eten’ Ooit aten we in de eerste plaats omdat het goed voor ons was. Tegenwoordig eten we vooral omdat we het lekker vinden. Dat sommige kruiden en groenten naast heerlijk ook heel heilzaam zijn, daarvan zijn we ons niet altijd meer bewust. Mieke ontwikkelde een activiteit die daarin verandering gaat brengen. Mede door te leren van andere culturen. Mieke van Vanderhaeghen is herboriste en gefascineerd door alles wat met gezond te maken heeft. Zij ontwikkelde voor Femma de nieuwe activiteit ‘Kruiden van overal’ waarbij ze samenwerkte met kruidenspecialisten uit verschillende culturen. Meer halen uit de producten die bij ons gekend staan als ‘saai’. Mieke zou dit graag willen bereiken met de activiteit ‘Kruiden van overal’. ‘Wij gebruiken hier in België vele groenten en kruiden zonder erbij stil te staan wat de heilzame werking is. Neem bijvoorbeeld kool. Een heel lekker en goedkoop product waarvan we hier in België veel te weinig eten. In Roemenië eten ze veel meer verschillende soorten kool omdat ze weten dat kool heel gezond is én een bewezen natuurlijk middel is tegen kanker. Zo zijn er meerdere bekende groenten die we niet zo vaak meer eten maar die in andere culturen populair zijn, juist om hun geneeskrachtige werking.’ ‘Zeg, wat gebruikt je moeder in de keuken?’ Mieke was nieuwsgierig naar het gebruik van kruiden in andere culturen en vroeg aan haar collega’s wat hun moeder zoal in de keuken gebruikt en waarom. ‘Dat is tegenwoordig wel makkelijk. Je hoeft helemaal geen moeite te doen om meer te leren over andere culturen. Je vindt ze om je heen en gesprekken erover komen zo heel makkelijk op gang.’
legde citroenen worden gegeten. ‘Citroenen helpen bij het verteren van zwaar en vettig eten. De meeste Marokkanen zullen dat weten. Veel Belgen daarentegen nog niet.’ Leren van 10 culturen Tijdens de activiteit geeft de lesgeefster een stukje theorie en een stukje kookles. Van tien verschillende culturen wordt steeds een groente of een kruid behandeld waarmee meer gedaan kan worden dan de meesten denken. Broodbeleg maken van rode biet, bijvoorbeeld, of een huidcrème van een olie die je in elke Turkse supermarkt kan vinden. ‘We leren welke groenten en kruiden elders door hun heilzame werking zeer vaak gebruikt worden. Het leuke is dat het steeds producten zijn die hier vrij gemakkelijk verkrijgbaar zijn. Je leert iets van andere culturen en je krijgt een vernieuwende kijk op ‘oude’ producten. Moeilijk is het niet om gezonder door het leven te gaan. Het vergt soms alleen een ander inzicht. Dat we eigenlijk veel meer kool moeten eten, bijvoorbeeld.’
Zo leerde Mieke bijvoorbeeld waarom er in Marokkaanse restaurants vaak naast een stevige tajine inge-
[ 28 ]
‘Welke kruiden gebruikte jouw moeder in de keuken? Of leerde jij kruiden kennen uit andere culturen? Wij zijn heel benieuwd wat jij ermee doet! Laat het ons weten via redactie@femma.be
Modellen: Yasmine Smedts – Tekst: Gonda François – Foto’s: Roos Mestdagh
Naai je eigen cupcakekussen een project uit Inspiratie voor creatie Nodig voor de cupcake onderste deel = stofbreedte min. 100 cm, lengte = 30 cm stof bovenste deel = stofbreedte min. 120 cm, lengte = 40 cm stof een stukje zwarte vilt voor de ogen = 10 x 5 cm een stukje roze vilt voor de wangen = 10 x 5 cm pandavulling Zo ga je te werk 1. Teken de patroondelen over op patroonpapier en knip uit. 2. Leg de patroondelen op de stof en knip alle delen uit met rondom 1 cm naad. Knip de delen voor de basisvorm twee keer (voor- en rugkant). 3. Als de basisvorm uit twee delen bestaat, stik je de afzonderlijke delen eerst aan elkaar. Knip de gebogen naden in en strijk de naad plat. 4. Stik alle losse delen voor de gezichtjes op de voorkant. Maak eerst de applicatie en stik die in één keer op de voorkant. 5. Stik het oog van de cupcake afzonderlijk en stik het daarna op de cupcake, borduur de rest. 6. Leg de voor- en achterkant van de knuffel met de goede kanten op elkaar en stik rondom dicht. Laat onderaan 10 cm van de naad open als vulopening. 7. Keer om en vul de knuffel stevig op. Naai de vulopening dicht.
op atroon a’s p t e h Zie gin nde pa ) e g l o v de l 1/2 (schaa
Een beestenboel in je zetel Workshop 1 x 3 uur per kussen Wie knuffelt er nu niet graag? Kies tussen een cupcake, een wasbeer, een geel wezen of Waldom, het slimme ei … of maak ze alle vier.
Nieuw aanbod 2017
Wij geven je als smaakmaker het patroon en de beschrijving van het cupcakekussen. Je kan er zelf mee aan de slag, het samen met vriendinnen maken of het samen met een lesgeefster naaien tijdens een workshop in je Femmagroep. De patronen en beschrijvingen van de andere drie knuffelkussens vind je in ons boek Inspiratie voor creatie, te koop in de boetiek op onze website www.femma.be
[ 31 ]
INSP
IR vo A T I E C R E Aor TIE
meer da n 50 ho bbyp
rojecten
Mie gaf zichzelf een naaiweekend cadeau
‘Zo ’n weekend geeft mij massa’s inspiratie!’ Ze is zelfstandig naaister en lesgeefster naaien bij Femma. Toch vindt Mie Verschaeve (34) uit Passendale geen tijd om voor zichzelf te naaien. Tot ze zich inschreef voor Femma’s Naaiweekend …
[ 42 ]
Tekst: Lobke Gielkens - Foto: Stefaan Beel
Wanneer ben je gebeten door de naaimicrobe, Mie? Met mijn grootmoeder als groot voorbeeld, ben ik beginnen naaien toen ik 5 jaar oud was. Mijn oma had een bruidswinkel en maakte alle trouwkleding zelf. Zij kon dus heel goed naaien en ze was supertrots dat ik de enige was in de familie die haar passie wilde verderzetten. Zo begon ik mij meer en meer te verdiepen in de naaiwereld en ben ik in het middelbaar onderwijs de opleiding ‘naaien’ gaan volgen. Ik deed er nog een zevende jaar bij zodat ik helemaal klaar was om de arbeidsmarkt te veroveren (lacht). Toch ben je niet meteen zelfstandig naaister geworden? Na mijn studies heb ik van alles gedaan: van verkoopster in een winkel tot administratie en boekhouding. Ik heb zelfs een opleiding bij de VDAB gevolgd om boekhouding te kunnen doen. Ik droomde ervan om ooit op mijzelf te beginnen, maar die droom heb ik even aan de kant gezet toen mijn kindjes geboren werden. Na de geboorte van mijn tweede kindje heb ik de liefde voor het naaien teruggevonden en is mijn idee beetje bij beetje beginnen groeien om toch mijn eigen zaak op te starten. Twee jaar geleden ging je voor het eerst mee op Femma’s naaiweekend. Inderdaad, in mijn privéleven was het zo druk dat ik geen momentje meer had voor mijzelf! Femma’s naaiweekend kwam dus als geroepen, want zo kon ik eventjes wegvluchten van de drukte en mijn gedachten op een rijtje zetten. Dit weekend heeft mij zo’n deugd gedaan, want daarna heb ik beslist om meer quality time in te lassen voor mijn gezin, en mijn zaak een andere wending te geven. Ik wou niet alleen meer retouches doen maar ook maatwerk.
Met welk gevoel ben je teruggekeerd na het weekend? Met een heel gerust gevoel. Ik had tijd om mijn gedachten te ordenen en te onderzoeken wat ik eigenlijk echt wil in mijn leven. Na het weekend wist ik het zeker: ik zou meer rustmomentjes inlassen voor mijzelf maar ook meer tijd stoppen in wat echt belangrijk is in het leven, namelijk mijn gezin. Heb je er ook vriendinnen aan over gehouden? Absoluut! Ik leerde Liesje kennen op het naaiweekend en zij is ondertussen een heel goede vriendin van mij! Het klikte vanaf de eerste seconde tussen ons en vandaag moeten wij maar naar elkaar kijken en we weten genoeg. Wij voelen elkaar perfect aan en dat is prachtig om te voelen. Dus nu gaan jullie samen weer op naaiweekend? Inderdaad. Afgelopen jaar was weer zo druk omdat we een nieuw huis hebben gekocht voor mijn zaak. We hebben meer dan een half jaar verbouwd en de tijd voor onszelf even stilgezet. Het werd hoog tijd voor extra me-time, dus het naaiweekend kwam als geroepen. Eindelijk ga ik weer ongestoord kunnen werken aan projecten voor mijzelf, want thuis lukt het niet om iets voor mijzelf te maken. Ideetjes genoeg maar geen tijd om ze in de praktijk om te zetten (lacht). Waarom zou je andere mensen aanraden om mee op naaiweekend te gaan? Omdat het een heel leuk weekend is waarop je andere mensen leert kennen! Het geeft inspiratie omdat je ziet wat andere mensen durven maken en je komt in contact met andere visies én je krijgt hulp van professionele lesgeefsters. Een weekendje op het gemak, waarbij je de voetjes onder tafel kan schuiven en gezellige gesprekjes kan voeren met andere dames en vooral: genieten van de rust!
[ 43 ]
iet perfect w leven is n u in t a W : Z-vraag ukkig mee? toch heel gel maar bent u
Een wabi sabi-blik op geluk Waaraan denk je bij het woord ‘geluk’? Sluit even je ogen en haal enkele beelden van geluk voor de geest. Zijn je ogen dicht? Wat zie je? Wat hoor je, voel je en ruik je? Doe de test! De kans is groot dat jouw gelukbeeld één van de volgende elementen bevat: zon, een kalme zee, een zandstrand, lekker eten, bergen, blauwe hemel, cocktail, kaarslicht, frisgroen gras, lachende kinderen, bruisende badparels, een bootje … Onze visie op geluk is gekleurd door cultuur en media. Tv, reclameborden, tijdschriften en tegenwoordig ook sociale media zoals Facebook, overdonderen ons met mooie plaatjes. Ons begrip van ‘geluk’ wordt hierdoor behoorlijk gladgestreken en opgeblonken. Tijd om even stil te staan bij een minder gepolierde blik. Want laat het duidelijk wezen: geluk is veel meer dan een goedgeorganiseerde agenda vol leuke, blije, fijne en zorgeloze momentjes. Laten we geluk even bekijken met een wabi sabi-blik. Wabi watte? Wabi sabi. Wabi sabi is een uit Japan afkomstige levenshouding (niet te verwarren met wasabi, de Japanse specerij). ‘Wabi’ staat voor eenvoud, soberheid en onbevangenheid. Een niet-materialistische belevingswereld met liefde voor de essentie van dingen. ‘Sabi’ is de schoonheid die ontstaat door het verstrijken van de tijd. Wabi sabi is je verzoenen
met de schoonheid van het imperfecte, het vergankelijke en het incomplete. ‘Wabi sabi vind je niet in de natuur op momenten van bloei en overdaad, maar juist op momenten van teruggang en soberheid. Wabi sabi gaat niet over schitterende bloemen, majestueuze bomen of meeslepende landschappen, het gaat veeleer over het kleine en verborgene, het weifelende en vergankelijke; dingen zo subtiel en voorbijgaand dat ze onzichtbaar zijn voor de alledaagse blik.’ Leonard Koren Zou het geluk waarachtig ook in de kromme of donkere hoekjes kunnen zitten? Op wabi sabi-onderzoek naar ruwe sporen van geluk in het imperfecte, vergankelijke en incomplete. Getrouwd met geluk: het hoeft niet allemaal even perfect te zijn ‘We lijden aan perfectie’, schrijft Yoeke Nagel (schrijfcoach en damestasjeslezer). Wabi sabi biedt volgens
[ 63 ]
Tekst: Chris Sterkens – Illustraties: Rutger Van Parys
een ECHT Femmasprookje
De drie biggetjes Wat waren de drie biggetjes opgelucht toen de wolf er de brui aan gaf en hij - helemaal buiten adem - afdroop. ‘Hij geeft het op, hij geeft het op!’ riep het jongste. Ze dansten rond de tafel van blijdschap. ‘Dat moeten we vieren’, zei het middelste. ‘We maken er een groot feest van!’ De twee trokken alle kasten open, op zoek naar versiering en lekkers om van te smullen.
dood van de honger.’ ‘Mijn buikje knort’, zuchtte de kleinste. ‘En ik zak bijna door mijn varkenspootjes’, zei de middelste. Met een dikke pruillip gingen ze aan de lege tafel zitten.
‘Weet ik’, zuchtte de oudste. ‘Ik heb al mijn geld opgemaakt om dit stenen huisje te bouwen. Deze meubels en mijn bed waren het laatste dat ik kon betalen.’
‘We kunnen bij de buren aankloppen om wat aardappelen te vragen’, stelde de oudste voor. ‘Of een paar kolven maïs’, bedacht de tweede. ‘En rode bieten’, zei het derde biggetje. ‘Er is maar één probleem’, zei de oudste. ‘Ik ken hier niemand. We zijn nieuw. Wat zullen ze denken als er een vreemde voor hun deur staat? Je weet wat ze van biggen zeggen: dat we vreten wat we kunnen. En dat we nooit genoeg hebben. Wie zal ons helpen? Ze jagen ons vast weg met een bezem of een emmer koud water.’
‘Mooi is dat’, klaagde het middelste biggetje. ‘Je stenen huisje heeft ons gered van de wolf, maar nu gaan we
De biggetjes wisten zich geen raad. Het werd al donker. Met knagende buikjes gingen ze slapen, samen in
‘Broer, er is hier helemaal niks. Je kasten zijn leeg’, zei het jongste biggetje verontrust.
het grote bed. Ze wisten niet dat de nieuwsgierige Vlaamse gaai, ook wel ‘gaai gazet’ genoemd, bij het venster zat en ieder woord had gehoord. De nacht duurde lang, de biggetjes sliepen slecht. Als ze niet wakker werden van het geknor van hun eigen maag, dan wel van dat van de ander. ‘Auw!’ keelde plots de middelste. ‘Wie bijt er in mijn varkensneus?’ ‘Dat was ik’, geeuwde de jongste, ‘ik droomde van een dikke raap.’ De volgende ochtend kwamen de biggetjes heel laat en met kleine oogjes uit hun bed. Het oudste biggetje kwam als eerste in de woonkamer. Hij keek door het raam naar buiten. De zon scheen, het werd een mooie najaardag. Wat was dat? Hij zou zweren dat hij net een koeienstaart voor het raam zag zwieren. En daar: als dat geen paardenoog is! Wat was er buiten aan de hand? In één klap was het biggetje klaarwakker. Hij deed de deur van het huisje open en keek ... De hele voortuin stond vol met dieren! Allemaal tegelijk begonnen ze te balken, te hinniken, te loeien, te kakelen, te mekkeren, te blaten, te piepen en te miauwen.
‘Welkom, nieuwe buren!’ riepen ze vrolijk door elkaar. Mevrouw parelhoen maande iedereen aan om stil te zijn en nam het woord. ‘Beste biggen, in naam van de hele buurt heet ik jullie van harte welkom. Om jullie komst te vieren, hebben we enkele cadeautjes meegebracht.’ De biggetjes geloofden hun oren en hun ogen niet! Nog voor ze beseften wat er gebeurde, wrongen dieren van allerlei formaat en pluimage zich door het deurgat naar binnen. Mevrouw kip had een botercake gebakken, met verse eieren. Mevrouw koe plaveide tien porties yoghurtijs met frambozen op de tafel neer. En de kraakverse notentaart van mijnheer en mevrouw eekhoorn kwam nog maar net uit de oven. Mevrouw schaap had 6 paar warme varkenssokjes gebreid voor de winter en de vlijtige familie muis gooide een sprei
van vrolijk patchwork op het bed. Ze hadden er de hele nacht aan genaaid. Mijnheer bok en mevrouw geit zetten een prachtig boeket veldbloemen in een zelfgemaakte vaas op de kast. Mevrouw ooievaar ontvouwde de stijlvolle gordijnen, waarvoor ze stiekem de maat van de vensters was komen nemen. ‘Die hang ik wel voor je op’, zei mijnheer bever nadat hij zijn fotokader van houten wasspelden tegen de muur had gespijkerd. Mevrouw kat spinde van plezier toen ze haar kussen van gehaakte vierkantjes bovenhaalde, want het was zo heerlijk zacht om op te liggen. Mijnheer konijn huppelde naar binnen met een dampende quiche van verse groenten uit zijn tuin. De hele familie hielp hem dragen. En mijnheer hond, berucht om zijn goede neus en smaakpapillen, serveerde een grote schotel met veggieburgers en groentepizza’s. Dat leek hem
gepaster dan ham of salami, zei hij. Het echtpaar pauw droeg statig een dienblad met prikkelende cocktails. ‘Eigen maak!’ lachten ze fier, ‘we hopen dat het smaakt.’ Iedereen had iets lekkers, iets moois of iets nuttigs gemaakt om de biggetjes zich thuis te laten voelen in hun nieuwe buurt. Het hele huis werd gezellig ingericht en stond vol met eten en drinken. De biggetjes lieten er geen gras over groeien. Ze begonnen meteen te smullen. ‘Honger als een paard, jongens?’ hinnikte de merrie. Waarop de ezel gevat balkte: ‘Het zijn tenslotte varkens!’ Iedereen schuddebuikte van het lachen. Het werd een groot feest. De broertjes aten hun buikje rond en ze dansten tot in de late uurtjes. Ze kregen zelfs tango-les van de trotse mijnheer haan. Dit zouden ze nooit vergeten. Iedereen was er, behalve de boze wolf, want die was niet uitgenodigd.
Het laatste woord Het kriebelt soms, heb jij dat ook? Als ik een aantal weken heb gepuzzeld met tijd om to-dolijstjes af te werken, gecombineerd met duizend en één dingen die ertussen sluipen, snak ik naar een moment om iets te DOEN. En dan bedoel ik gewoon ‘doen’, iets uit mijn handen of mijn hoofd laten komen dat ik zelf heb gecreëerd. Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil. ‘Creatief zijn’ wordt dat genoemd, maar dat stelt dan weer hoge verwachtingen. Ik wil niet echt vernieuwend zijn, iets maken waar anderen van opkijken of waarvan men kan zeggen dat het uitermate origineel of uitmuntend is. Ik wil gewoon blij zijn. Blij omdat mijn handen iets hebben gemaakt wat ik waardevol vind. Of mijn hoofd iets heeft geschreven waarvan ik kan nagenieten. Eigenlijk hoeft een ander er zelfs geen mening over te hebben, het is mijn werkje, waar ik plezier aan beleef. Als je een cake bakt die anderen lekker vinden of je maakt een kledingstuk dat mensen om je heen mooi vinden, is dat natuurlijk meegenomen. Maar eigenlijk is het DOEN op zich, met een resultaat dat jou voldoening geeft genoeg. Op onze Femma-avonden is het eigenlijk ook zo. We komen om dingen te doen, een fijn eindresultaat is leuk, maar samen bezig zijn voelt als opkikkertje na een zware werkdag of een paar uur kindergejengel. Daarmee wil ik niet gezegd hebben dat we bij Femma niet houden van nieuwe, originele en verrassende ideeën. Elk jaar weer met verwondering uitkijken naar een verfrissend aanbod, ís leuk. Trots zijn als je samen een juweel uit beton hebt gemaakt, doet je stralen en de hele (of toch een deeltje) wereld mag het weten. Ik kan ook echt genieten van een geslaagde foto waar ik trots op ben omdat hij goed is en het plaatje klopt. Maar is de kracht van Femma ook niet dat je naar een creatieve avond gaat met twee linkerhanden omdat je bij je vriendinnen wil zijn? En dan verwonderd merkt dat je maar één linkerhand hebt en het resultaat meer dan behoorlijk is? Of met enige terughoudendheid naar een dansinitiatie gaat en na afloop nageniet van een echt plezante avond omdat ‘goeie’ benen niet echt noodzakelijk waren? Dat lijkt mij de meerwaarde van onze vrouwengroepen. We zijn vriendinnen die samen leuke dingen doen. Waar we allemaal onze talenten hebben en het niet erg is als je ergens minder goed in bent. Waar je kan leren van elkaar en kan rekenen op je vriendinnen. Dat geeft mij alvast een vertrouwd Femmagevoel. Laat het nieuwe aanbod maar komen, samen met mijn en jouw Femmavriendinnen worden het stuk voor stuk geslaagde activiteiten. Greet De Ceukelaire, voorzitster Femma
[ 75 ]
Cadeautip!
Het Femma magazine of als eindejaarsgeschenk lidmaatschap Op zoek naar een superleuk eindejaarsgeschenk voor je moeder, dochter, zus, vriendin…? Zeg de keuzestress vaarwel en leg Femma onder de kerstboom! We bieden twee formules aan met een (proef) abonnement dat start in januari 2017. Schenk een proefabonnement van 3 magazines en ontvang zelf een leuk pakketje om af te geven als geschenk. Je betaalt hiervoor tien euro. Schenk een jaarabonnement van 10 magazines samen met een Femmapas voor 12 maanden en ontvang zelf een leuk pakketje om af te geven als geschenk. Je betaalt hiervoor 30 euro. Intekenen? • Surf naar www.femma.be/geschenkabonnement • Vul jouw gegevens in en die van de ontvanger. Dit kan tot en met 6 november. • Uiterlijk op 14 november ontvang je een overschrijvingsformulier. De uiterste betaaldatum is 30 november. • Uiterlijk op 15 december ontvang je het pakketje om af te geven als geschenk. • Vanaf januari valt Femma in de brievenbus bij de geschenkabonnee. • Aan het einde van het geschenkabonnement krijgt de ontvanger de kans om het abonnement te verlengen.