Duopinie Zorg leent zich niet voor polariserende politieke standpunten

ZORG LEENT ZICH NIET VOOR POLARISERENDE POLITIEKE STANDPUNTEN

Jan Gerben Verzijl, Directeur Finance & Control Stichting Philadelphia Zorg It’s not the destination that counts, the journey is the reward. Het gaat niet om de bestemming, het is de reis (ervaring) die telt. Een gezegde veelal geuit in de mindfulness-hoek, en zeker geen soft gezegde als ook een stoer motormerk als Harley-Davidson de reis als beloning gebruikt in haar reclames. Is dit gezegde bruikbaar voor de politiek? Ik durf te stellen: ja, juist bruikbaar voor de politiek! De ultieme prietpraat over toegang, kwaliteit, zeggenschap en als klapstuk de al veertig jaar gangbare maar wetenschappelijk bewezen onzin over onbetaalbaarheid en daarmee noodzakelijk marktwerking. Of juist niet, al naar gelang de linker- of rechterkant van het politieke spectrum. Het is allemaal meer van hetzelfde en dat verkiezingscampagne na verkiezingscampagne. De bestemming verpakt als statements maakt geen onderscheid tussen partijen en doet dus niets. Het zou pas echt verrassend zijn als een partij een afwijkend taalgebruik zou durven hanteren. Geeft de weg naar de bestemming wel een keuzemogelijkheid? De weg in partijpolitiek bestaat uit keuzes voor stelsels, voor uitwerking van ideeën, voor principes als vrije hand of verregaand gereguleerd. Ook hier weinig nieuws onder de zon. Mijn ultieme tip is om te zoeken naar een partij die snapt dat regulering onderhevig is aan cycli, dat wat nu werkt na verloop van tijd niet meer voldoet. Wie durft iets concreets over verandering te roepen? Over tijd voor vervanging van een over-de-top bij technocraten geliefd DOTsysteem, over de Jeugdwet als wees zwervend in een donker woud van landelijke en gemeentelijke tegenstrijdigheden en daarmee kind van de maatschappelijke rekening, over de Wmocowboys en -criminelen (Lees Follow the Money!). Wie durft? Verander de weg en er valt veel te beleven voor controllers om door nieuwe systemen en keuzes heen te kijken en onze organisaties daarop voor te bereiden, strategisch bezig te zijn in plaats van platgetreden keien te onderhouden. De Tweede Kamer verkiezingen komen er weer aan. Een tijd van nadenken over welke partij(en) en volksvertegenwoordigers het best de belangen van onze samenleving behartigen. In de rijksbegroting neemt de zorg met circa 80 miljard euro per jaar (gemiddeld over de periode 2017 - 2020, zonder corona) een fl inke hap uit de collectieve middelen van Nederland. Met zo’n beslag op gemeenschapsgeld mogen we best even stilstaan bij welke volksvertegenwoordigers we kiezen. De vraag is: In welke mate valt er vooraf iets te kiezen? Natuurlijk zijn er partijprogramma’s die je kunt vergelijken. Hoe je de inhoud van de partij programma’s weegt, hangt maar net af vanuit welke perspectief je kijkt: vanuit perspectief van de belasting/premie betaler, de (chronische) zorg gebruiker, de werknemer in de zorg, of als mantelzorger van een naaste. De meesten van ons hebben meerdere petten. Wat mij betreft is er een rode draad. We willen zorg die: van passende kwaliteit is, toegankelijk is ongeacht wie je bent, zinnig en zuinig met ons belastinggeld omgaat, zich aanpast aan de nieuwe (medische, technische) mogelijkheden, fatsoenlijk wordt gewaardeerd en beloond en die ook in de toekomst door onze kinderen is op te brengen. Zeg maar: kwalitatief, toegankelijk, en betaalbaar. Bij mijn weten is er geen politieke partij die dit niet wil. Dit betekent dat de zorg zich niet echt leent om je als politieke partij uitdrukkelijk mee te onderscheiden en in scorelijstjes weer te geven. Iets meer doen van het een betekent minder doen van het ander. Naast goede zorg willen we ook graag goed onderwijs, politie en een goede infrastructuur. Als fi nancials snappen wij dat maar al te goed. De splijtzwam is veelal: Wat we als land met collectieve (belasting) middelen betalen en wat burgers zelf betalen. Hierbij geldt: Gratis bestaat niet. Links of rechtsom betalen inwoners van een land voor zorg. Ook dat snappen zorgfi nancials.

Arwin de Ruijter, interim manager F&C Tournesols