Medische hulpverlening in Ghana

Medische hulpverlening in Ghana

Een artsenteam reisde begin februari naar Ghana om mensen met urineweg- en mannelijke geslachtsorgaanproblemen te helpen in ziekenhuizen. Het team bestond uit onze uroloog John Rietbergen, arts-assistente Karina Muller en inmiddels gepensioneerde collega Ronald Nooter. John hield een blog bij met foto's en verhalen. In dit artikel delen wij de eerste dagen uit zijn dagboek.

Naar in Ghana

Het team blijft 2 weken in het land om patiënten te behandelen en ziekenhuizen. John: ‘Wij wilden onze kennis en hulp bieden op plekken waar mensen het echt nodig hebben. De zorg is in Ghana minder toegankelijk dan in Nederland. Ronald was al vaker op reis geweest, ik nog niet. Op deze manier kon ik leren van zijn ervaringen.’

Op 2 februari kwamen de artsen aan. ‘Na een rustige vlucht arriveerden wij in Accra. Een beetje discussie bij de douane over de medische dozen, maar uiteindelijk probleemloos doorgelaten. De chauffeur bracht ons door de verkeerschaos naar het hotel.’

Dag 1: Catholic Hospital Battor

‘Vanochtend zijn wij opgehaald door chauffeur Stephen in een Toyota landcruiser. Onze bagage paste natuurlijk niet allemaal erin, maar op het dak pasten de 3 dozen die ons al een paar dagen achtervolgen. Vervolgens gingen wij weer richting het vliegveld om daar in het klooster in de opslagruimte de belangrijkste apparatuur te pakken. Alles uitgepakt en voor zover mogelijk getest, waaronder echoapparatuur en bipolaire diathermie. Dat tweede is om te verhitten en te snijden tijdens de operaties. Alles lijkt in orde alleen mist het middenblad van de Balfour wondspreider. Dus daar moeten wij nog wat op vinden.’

‘Wij rijden in de file naar het Catholic Hospital Battor. Stephen zet ons af bij onze verblijfplaats, waar Beatrice, onze landlady, ons verwelkomt met een maaltijd. Charles, hoofd Anesthesie, leidt ons rond op de polikliniek van het ziekenhuis. Wij maken ook kennis met dokter Sully. Hij vertelt dat 140 patiënten zaterdag en zondag op de polikliniek gezien moeten worden. Sommigen moeten ook worden geopereerd. Hierna gaan wij terug naar huis, waar het eten klaarstaat. Na het eten sorteren Ronald en ik medische instrumenten en schrijven onze indrukken.’

Dag 2: Zaterdag een 'gewone’ werkdag

‘‘De dag begon met een heerlijk ontbijt om 6.30 uur. Om 8.00 uur startte de polikliniek. Eerst checkten wij het operatiecomplex met 2 kamers, elk met 2 operatietafels. Daarna gingen wij vol goede moed naar de polikliniek waar Ronald en ik een kamer toegewezen kregen. De ochtend zat vol met verschillende patiënten, mannen met prostaatproblemen van alle leeftijden tot kleine kinderen met aangeboren afwijkingen. Patiënten komen binnen met begeleiding en soms is er een tolk nodig.’

‘Rond 13.00 uur namen wij een korte lunchpauze en daarna gingen wij door met consulten. Een echoapparaat gaf wat problemen, maar wij kregen het gerepareerd. Wij bespreken moeilijke dingen met de lokale hulpteams, Dr. Abdel Aziz Sully en Dr. Bright Wehry. Ze zijn energiek, enthousiast en weten veel. 2 jonge arts-assistenten helpen ons met laboratorium- en anesthesieaanvragen. Blijkbaar ben ik saaier dan Ronald, want Michael viel drie keer in slaap naast me. Wij kunnen niet alle onderzoeken doen zoals in Nederland, maar wij vonden praktische oplossingen. Wij zijn verwend met onze mogelijkheden in Nederland.’

‘De dag eindigde om 18.30 uur. Sommige patiënten moesten morgen terugkomen. Eenmaal 'thuis’ genoten wij van een heerlijke maaltijd bereid door Beatrice, met rundvlees, Yam, gebakken bakbanaan en zoete aardappel. Het biertje was snel op. Wij bespraken de dag en noteerden onze belevenissen. Morgen weer een nieuwe dag.’

Dit waren 2 dagen van het medische avontuur van John. Benieuwd naar zijn volledige reisblog? Scan deze QR-code en lees het gratis.