FRITS Magazine oktober/november 2024 by FRITS Media

WIJ MAKEN VAN IEDER BAD EEN ZWEMBAD

LOTEC Nederland

LOTEC Noord-Oost

E info@lotec.nl

E twello@lotec.nl

E info@lotec.be

Loungeplateau Zwembadafdekking

Techniek ruimte

ONTWERP, PRESENTATIE EN REFLECTIE

Neem ons vanaf de eerste dag mee in het denkproces. Ons huisvestingsadvies is op maat gemaakt. Turn-Key projecten of deelprojecten, ook met kleine ingrepen grote veranderingen ervaren. Dat is VB vastgoedinrichter!

VASTGOED ANDERS BEKEKEN!

Wij vertalen dromen in ontwerpen. Vrijwel na iedere versie wordt een afspraak gemaakt met de klant om de herziene tekeningen en sfeerbeelden te bespreken. Zo ontstaat een cyclus in het ontwerpproces waar de klant nauw bij betrokken blijft tot een definitief ontwerp.

CONTACT: Berg

TAYLOR-MADE

Ontdek de grootste Vispring Boutique van de Benelux

Begin 20e eeuw besloot James Marshall, een Engelse ingenieur, zijn vrouw het meest kostbare geschenk te geven: een perfecte nachtrust. Het baanbrekende gebruik van losse pocketveren van staal in zijn matrassen leidde tot ongekend slaapcomfort.

Nog altijd combineert Vispring deskundig vakmanschap en 100% natuurlijke materialen om het perfecte bed te creëren. Ambachtelijk maatwerk, voelbaar gemaakt met passie, echte Britse wereldklasse en synoniem voor luxe. Deze topkwaliteit treft u uiteraard bij van Zutphen.

algemeen

015 Editorial

in dit nummer

017 Colofon/Service

interviews

027 Kiki van Eijk en het positieve effect van actie

084 Jos Frederiks brengt mensen in beweging met woorden

110 Frans van Dorst blikt terug op zijn leven & daden

140 Freek De Graaf levensreiziger op weg naar de zon

027

038

reportages

038 Zilveren Tulpen voor Peter Wennink & Hugo van Rooij

064 Familiebedrijf Mansveld met Luuk Mansveld

070 De Vrienden van het Van Abbe vieren hun dertigjarig bestaan

124 De SAS zingende vrienden maken blij

rubrieken in dit nummer

018 Fotospread Eindhovens hoogsten

080

132

columns

037 Bert-Jan Woertman van Marx tot Brainport

058 Pieter van Santvoort groter denken groter doen

075 Necla Koçak vrijheid & vooroordelen

097 Rob Haantjes als het niet helemaal oké is

119 Bodo de Wit 'alleen kunde niks...'

137 Liesbeth van Eijsden meanderend door de tijd

021 Uitgelicht & B(u)y Locals FRITS' tips

080 Onderstroom met Bart Moret

132 Culinair over de stand van de horeca

153 Flits! zien & gezien worden in FRITS

084

124

092

Luna – with innovative Occhio fireball light source, » color tune « and magic control.

colofon

FRITS Magazine

Lezersservice

FRITS is een vlot geschreven, hoogwaardig, (regio-)breed journalistiek en onafhankelijk magazine. De toon is positief-kritisch, en daardoor sterk opiniërend. FRITS besteedt aandacht aan de (Brainport) regio Eindhoven, de inwoners en hun verhalen.

FRITS is een tweemaandelijkse uitgave, verschijnt vijf maal per jaar en heeft abonnees in heel Zuidoost-Brabant

U kunt al een jaar kennismaken met FRITS voor € 29,95. Het jaarabonnement is daarna

€ 39,95. Voor abonnementen in het buitenland geldt een speciaal tarief. FRITS is los te koop bij erkende boekhandels, kiosken en in supermarkten en kost dan € 7,99.

Wilt u graag een abonnement?

Bel met BCM, 085 - 760 02 37. U kunt ook een mailtje sturen naar: abonnementen@frits.nl

Ons bezoeken postadres is Hallenweg 2A, 5615 PP in Eindhoven. Ons telefoonnummer is 040 - 304 60 00. Als u ons een mailtje wilt sturen met tips, opmerkingen of persberichten kunt u dit doen naar redactie@frits.nl.

FRITS

LEESMAGAZINE OVER EINDHOVEN EN OMGEVING

UITGEVER / HOOFDREDACTIE

Hans Matheeuwsen

06 - 317 916 54 / h.matheeuwsen@frits.nl

TRAFFIC / COÖRDINATIE SPECIALS

Eva Wellens

040 - 304 60 00 / e.wellens@frits.nl

VORMGEVING

Leon Torremans

040 - 304 60 00 / l.torremans@frits.nl

SALES / MEDIA ADVIES

Nico van der Meer 06 - 818 136 72

Marianne Brugmans 06 - 534 576 26 materiaal@frits.nl

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE

Bart Assies; Bregje van Dommelen; André Driessen; Monique van Esch; Liesbeth van Eijsden; Ronald Frencken; Rob Haantjes; Mariët Jonkhout; Necla KoÇak; Marlène van Kuyk; Frank van der Linden; Hanneke van den Nieuwenhof; Pieter van Santvoort; Stan Schrijen; Marjolijn Sengers; Frank Vonken; Louis van de Waarsenburg; Bodo de Wit; Bert-Jan Woertman

FOTOGRAFIE

Ruud Balk; Freekje Groenemans; Hildegard Hick; Eugène van de Laar; René Manders/DCI Media; Kees Martens/DCI Media; Patrick Meis; Jasper Scheffers; Charlotte Verhagen/DCI Media; Jarno Verhoef; Bart Verkuijlen; Thijn Vorstenbosch/DCI Media

COVERFOTO

Kiki van Eijk, door Patrick Meis

VORMGEVING SPECIALS

Felix Katzmann Vormgeving & DTP

ABONNEEHANDLING / DISTRIBUTIE

BCM International BV

DRUK

PreVision Eindhoven

ISSN 1877-895X

Het overnemen van artikelen als bedoeld in artikel 15 van de Auteurswet is niet toegestaan

OVERIGE VERSCHIJNINGSDATA 2024 12 december

VOORWOORD

Waarom Rooie Frans in FRITS staat...

Ik heb zelden met meer intensiteit aan een interview gewerkt dan aan dat met Frans van Dorst. Het is tot nu toe niet in het achttienjarige bestaan van FRITS voorgekomen dat mensen zich voorafgaand verzetten tegen publicatie.

‘Rooie Frans’ was in de jaren tachtig van de vorige eeuw leider van Eindhovens roemruchte jeugdbende Rockings Rebels. In 1985 schoot hij de huisgenote van zijn ex-vriendin dood. Daarvoor draaide hij zeven jaar de bak in, inclusief TBS.

Ik ken Frans al uit die tijd. Na zijn ‘tijd’ verdween hij uit beeld in Eindhoven. Bewust. Hij is sinds een jaar terug en inmiddels 65. Als journalist, maar vooral ook als mens, was ik benieuwd naar zijn verhaal. Hoe kijkt iemand met onder andere doodslag op zijn kerfstok terug op zijn leven én zijn daden? Kruipen in de ziel heet dat, maar ook in zijn hoofd én in zijn hart. Frans stemde in met een interview. Vervolgens hebben we, fotogaaf Eugène van de Laar en ik, Frans op een middag thuis in Helmond behoorlijk doorgezaagd. We zijn nog een keer teruggekeerd, naar een clubavond van de Rebels. Voor de goede orde: de huidige Rebels zijn een andere club dan die van 45 jaar geleden. Eindhoven is niet groot dus de familie van het slachtoffer kwam al

snel ter ore dat FRITS aandacht zou gaan besteden aan Rooie Frans. Daar hebben we contact over gehad. Ze zijn het er niet mee eens, en maakten dat krachtig duidelijk. En waarom staat het interview dan toch in deze FRITS? Omdat Frans net zoals ieder mens recht heeft op zijn eigen verhaal. Ja, hij heeft iets afgrijselijks gedaan. Maar betekent dit dat hij de rest van zijn leven monddood moet worden gemaakt? Moet zwijgen, zijn recht op zijn bestaan heeft verspeeld omdat wij, de samenleving, emotioneel niet kunnen of willen omgaan met een dergelijke daad, ook bijna veertig jaar na dato terwijl Frans zijn straf heeft uitgezeten, berouw heeft én ervan heeft geleerd? Is Frans een minderwaardig mens die hoogstens wordt gedoogd en daarom stil in een hoekje de rest van zijn leven moet leven zonder dat wij daar hinder van ondervinden? Natuurlijk blijft Frans Frans en viert hij zijn lust en zijn leven: rock ‘n roll en de Rocking Rebels. Dat durft hij overigens pas sinds hij op aandringen van goede vrienden terugkeerde in de stad die hem uitkotste. Hij was immers jarenlang de schrik van Eindhoven. In mijn geval gaat het erom of ik me als interviewer en schrijver in de spiegel kan blijven aankijken. Heb ik als journalist én als mens alles uit Frans van Dorst gehaald? De FRITS-lezer zit niet te wachten op een braller aan het woord of op een hagiografie. Ik laat het oordeel graag over aan u. Frans is door mij wekenlang geconfronteerd met alle emoties die nog altijd leven in de stad. En hij heeft elke keer naar eer en geweten geantwoord, soms na dagen bedenktijd, geen moment heb ik de indruk gehad dat hij het allemaal wel mooi vond en prat ging op de publicatie. Hij heeft het verhaal niet teruggetrokken terwijl ik zeker weet dat lang niet alle Rebels trots zijn op het cv van hun ambassadeur. Ze laten het verleden liever rusten. We worden allemaal ouder en wijzer. Het contact met Frans is net zo goed een spiegel voor mezelf. We zijn mens en maken niet altijd de goede keuzes. Ik sta nog steeds achter die van mij. Hopelijk een juiste.

Hans Matheeuwsen Uitgever / Hoofdredacteur

EINDHOVENS HOOGSTEN

FOTO: JASPER SCHEFFERS

Pearl Beige Van nature smaakvol.

Bekijk nu de nieuwe kleur in het Miele Experience Center Eindhoven. Ook voor advies op maat over; wassen, drogen, stofzuigen en inbouwapparatuur.

Miele Experience Center Eindhoven | Nieuwe Emmasingel 94 | 5611 AM Eindhoven

Miele. Immer Besser.

FRITS Trends & Tips

U nieke wanddecoratie

Geef je interieur een persoonlijke touch met de unieke wandbordjes van Linje, stuk voor stuk liefdevol met de hand geïllustreerd door Inge. Ook leuk om cadeau te doen! Van huisportret tot geboortebordje of trouwcadeau, elk bordje is een op zichzelf staand kunstwerk dat een speciaal plekje verdient. Hang ze op met een bordenhanger of zet ze neer met een standaard. Met al meer dan 1200 geïllustreerde bordjes is Linje dé plek voor een origineel en gepersonaliseerd cadeau. Ontdek alle mogelijkheden op www.linje.nl of op Instagram @_linje en laat je inspireren door de prachtige creaties!

Hip & duurzaam shoppen en fun!

Coco Loco, de leukste kinderwinkel van Eindhoven sinds 2002, combineert stijl en duurzaamheid met een uitgebreide selectie van nieuwe en tweedehands merkkleding en uniek speelgoed voor kinderen van 0 t/m 16 jaar. Naast hippe kleding biedt de winkel een gezellige sfeer, waar ouders relaxt kunnen shoppen, terwijl kinderen zich vermaken aan de coole treintafel. Coco Loco organiseert ook unieke ‘Be A Model’ kinderfeestjes en creatieve workshops voor jong en oud. Ontdek zelf deze bijzondere winkelervaring op het nieuwe Celsiusplein in Woensel West, vol verrassingen en plezier. www.cocoloco.nl

Je Whisky-reis

Ontdek de wereld van whisky bij Whiskylab! Of je nu een ervaren liefhebber bent of gewoon nieuwsgierig, Whiskylab is dé plek om je te verdiepen in deze prachtige drank. Met een steeds groeiende collectie bijzondere flessen, 50ml tasters van vrijwel alles in de winkel, proefsets, cadeaus en zelfs speciale flessen op aanvraag vind je altijd iets unieks. Daarnaast kun je bij Whiskylab terecht voor diverse whisky gerelateerde artikelen of een leuke proeverij. Ga eens langs voor inspiratie, advies en een goed gesprek. Proef, ontdek en geniet! www.whiskylab.nl

Driessen Mobility Lease: alle merken en alle leasevormen

Driessen Mobility Lease is een full service mobiliteitsprovider. Of het nu gaat om een enkele zakelijke auto, een omvangrijk wagenpark of private lease. Zorgeloos rijden begint hier. Waar wil jij naartoe?

MOBILITEIT IN ALLE VORMEN

Bij Driessen Mobility vind je een compleet aanbod mobiliteitsoplossingen. Denk aan autolease, ﬁetslease, autoverhuur, deelauto’s en meer.

Nieuw: Driessen Mobility Occasion Lease

VOLLEDIG ONTZORGD

Met onze servicegerichte dienstverlening nemen wij alle zorg rondom de mobiliteit van jouw bedrijf uit handen.

ALTIJD DICHTBIJ

Wij zijn een regionale leasemaatschappij met landelijke dekking. Hierdoor kun je altijd bij een garage bij jou in de buurt terecht.

ALLE MERKEN

Als merkonafhankelijke leasemaatschappij met jarenlange ervaring in de branche, leveren wij altijd een aantrekkelijk aanbod leaseauto's.

Driessen Mobility weet wat mensen beweegt Al meer dan 50 jaar een gerenommeerde naam in de regio. Ondernemer of particulier: met Driessen Mobility kan iedereen zorgeloos op weg. Gegarandeerd door ons team van experts dat gebrand is op de beste oplossing voor jouw mobiliteitswensen.

Alles wat jou beweegt. www.driessenmobility.nl/lease

Ga naar Driessen Mobility Lease

FRITS Trends & Tips

Smaakvol genieten van GLOW

Geniet van een 4-gangendiner in vier verschillende restaurants terwijl je onderweg de sfeer en kunstwerken van GLOW ervaart. Van 9 t/m 16 november neemt deze culinaire wandeling je mee langs Luzt gastrobar, Geronimo fine food & wine, Victoria by Goyvaerts en restaurant Aprazivel. Elk restaurant serveert een gang (voor-, tussen- en hoofdgerecht én dessert) met een bijpassend glas wijn of alternatieve drank. Kaarten zijn exclusief in de voorverkoop verkrijgbaar via de website: www.walkingdinner.com

Eindhoven de leukste

De Eindhovenwinkel biedt weer enkele nieuwe artikelen aan. Zoals kunstwerken met de stad als onderwerp door de ogen van kunstenaar Mappie Pennings. Het betreft fotowerken die zijn gedrukt op een aluminiumplaat in een gelimiteerde en gesigneerde oplage van vijf exemplaren. Verder een t-shirt van ‘Jezus Waaghals’ op de Paterskerk en wandtegeltjes met Eindhovense spreuken. Alles is online te koop via: www.eindhovenwinkel.nl. Kijk op de site voor alle artikelen met Eindhoven als onderwerp.

Even wakker worden

De jonge ondernemers Kars en Thijs uit Eindhoven hebben hun droom waargemaakt met Inkakkertje: een unieke alcoholische shotdrank met een hoog cafeïnegehalte, speciaal ontwikkeld voor feestgangers die een energieboost nodig hebben. Perfect om vermoeidheid tegen te gaan en de avond door te komen. Na maanden van experimenteren is hun website nu live en staan ze klaar om Nederland kennis te laten maken met de ultieme feestboost! www.inkakkertje.nl

R estaurant FLING

Waar Geschiedenis, Culinaire Meesterwerken en Gastvrijheid samenkomen.

Bij Restaurant Fling, gevestigd in een historisch pand in het hart van Eindhoven, ontdekt u een unieke mix van Franse elegantie en Aziatische smaken. De voormalige Boerenleenbank, het vroegere financiële centrum, is nu getransformeerd tot ons restaurant en biedt een rijke historie en een gastvrije sfeer voor zakelijke bijeenkomsten en borrels.

Het French Meets Asian-concept presenteert heerlijke gerechten, zoals de befaamde sushi-boot en de Tournedos op Rudolf's wijze. Laat je adviseren over een passende wijn van onze zorgvuldig samengestelde wijnkaart.

Met vier sfeervolle ruimtes is ons pand geschikt voor maximaal 150 gasten, ideaal voor zakelijke evenementen, personeelsfeesten of informele borrels. Restaurant Fling is de plek waar geschiedenis, culinaire kunst en gastvrijheid samenkomen voor onvergetelijke momenten. Reserveer nu op: www.restaurantfling.nl

RESTAURANT FLI NG

Dommelstraat 9, 5611 CJ Eindhoven

info@restaurantfling.nl

www.restaurantfling.nl

06 - 30 19 88 07

FRITS Trends & Tips

Smaakvol genieten

Voor een groot assortiment koffie en thee ben je bij Simon Lévelt aan de Nieuwe Emmasingel in Eindhoven aan het juiste adres. In deze speciaalzaak vind je een uitgebreid en wisselend aanbod van versgemalen koffie en een diverse selectie theeën, van groene thee tot Earl Grey en Rooibos. Bovendien vind je hier hoogwaardige espressomachines van merken zoals Jura, Sage en ECM. Laat je adviseren door de experts en ontdek de perfecte koffiebonen en thee voor elk moment van de dag. Ga eens langs en ervaar de kwaliteit zelf! www.simonlevelt.nl

Een gezond gewicht begint bij een gezonde levensstijl

Het verliezen van overtollige kilo’s is niet gemakkelijk. Dat weet iedereen die wel eens een poging gewaagd heeft. Wist je dat hulp met een op maat gemaakt voedingsplan, persoonlijke begeleiding en ondersteunende supplementen wél het gewenste effect kan hebben en dat gewichtsverlies dan vaker blijvend is? Bij NewFysic word je aan de hand van een unieke, gezonde, verantwoorde én effectieve methode geholpen en bij het bereiken van je gezonde gewicht. Neem contact op en zet je eerste stap naar een nieuwe jij. Stadspoort 16 Eindhoven, 088 - 323 00 17, eindhoven@newfysic.nl, www.newfysic.nl

Verhalen op je bord

Bij Restaurant Reverie in Veldhoven draait alles om een warme en toegankelijke sfeer waarin je je thuis voelt en je pure zelf kunt zijn. Het gaat om smaken en beleving, met elk gerecht dat een alledaags verhaal vertelt en vertaald wordt naar je bord. Stuart heeft ervaring opgedaan bij sterrenrestaurants Spectrum H H in Amsterdam en de Rozario H in Helmond, en Luca bij Tribeca H H in Heeze en Geranium H H H in Kopenhagen. Samen creëren ze een unieke eetervaring die je meeneemt op een smaakvolle reis. Reverie staat vanaf nu ook trots vermeld in de Michelin Guide. www.restaurantreverie.nl

Branford Marsalis Quartet Lakecia Benjamin

Michelle David & The True-tones Vincen García

Teus Nobel Acoustic Trio Dulfer! Total Response Bnnyhunna Sam Newbould Quintet

FRITS Trends & Tips

Ooggetuigen vertellen over de bevrijding

Op 18 september 1944 werd Eindhoven bevrijd. Dat is dit jaar tachtig jaar geleden. De bevrijders werden vanzelfsprekend met open armen ontvangen. Eindhovenaar Barry Wonder noteerde meer dan 100 ooggetuigenverhalen, Met 750 veelal nooit eerder verschenen foto’s biedt het boek ‘Bevrijding Eindhoven - ooggetuigen vertellen’ een unieke kijk op de periode voor, tijdens en na de bevrijding. Het boek kost € 49,90 en is te bestellen via : www.bevrijdingeindhoven.nl

Debuutroman

Ton de Zeeuw

Ton de Zeeuw is al jarenlang de gewaardeerd medewerker van FRITS. Naast journalist is hij musicus en componist. Hij was studiomuzikant, tekstdichter en orkestlid en bestudeerde de Oostenrijkse en de Franse wijnbouw. Hoewel schrijven zijn corebusiness is - hij werkte als criticus en columnist voor diverse bladen - is ‘Radetzky’s Mars’ zijn romandebuut. Het is een caleidoscopische roman over de Weens-Amsterdamse familie Radetzky die naar Wenen verhuist. Met ingrijpende gevolgen. Het is voor € 23,50 te koop in de boekhandel.

Op

- en neergang van Brabant

Hertog Jan van Brabant is de bekendste figuur uit onze provinciale geschiedenis, die een ingewikkelde puzzel blijkt van talloze gebeurtenissen, veldslagen, huwelijken, tragische overlijdens en bittere strijd om de macht. Het verhaal wordt gepresenteerd in chronologische volgorde en in een begrijpelijke taal, met bovendien meer dan honderd vertaalde citaten uit charters. Wie wil weten hoe bijvoorbeeld Eindhoven en Helmond zijn gesticht, lees dit boek. Het is te koop voor € 39,90.

Stripboek over broertjes

Lex en Edo Hornemann Het Lex en Edo Hornemann waren Eindhovense broertjes van Joodse afkomst die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door de Nazi’s werden vermoord.

Martijn Docters is familie van de jongens en samen met illustrator Frank Bierkenz schreef hij een stripboek over Lex en Edo. Het boek is geschikt voor zowel jongeren (vanaf 10 jaar) als volwassenen en verkrijgbaar in het vernieuwde Hornemann Huis op het adres Stadhuisplein 3 in Eindhoven. Zie www.hethornemannhuis.nl

Nieuwe

single Tip Jar

Tip Jar presenteert met gepaste trots de nieuwe single ‘All Good’. Opgenomen in Austin Texas. Het is de voorloper van het achtste album van de groep. Bart de Win zingt en speelt toetsen terwijl Arianne Knegt op de achtergrond de tegenstem is. Halverwege komt ook een rootsy gitaarsolo voorbij. De officiële presentatie van het achtste album vindt plaats op 14 december in café ’t Rozenknopje in Eindhoven. De single is te beluisteren via de bekende streamingsites, waaronder Spotify.

Het is weer Dutch Design Week in Eindhoven maar daar praten we voor de verandering eens niét over met designer Kiki van Eijk

̒Ben

niet bang, kom op voor jezelf, voer actie!’

De vraag luidt: Wat is het ergste dat jou is overkomen? Ze kijkt met grote ogen naar het glas water op de tafel. 'Deze zag ik niet aankomen’, zeggen haar ogen. Maar daarover later meer. Kiki van Eijk (46) van het ontwerpersduo Kiki & Joost is een grote naam in de designwereld. Haar ontwerpen worden tentoongesteld in musea van Londen tot Tokio. Ze staat bekend om haar fantasievolle designs, van grillige klokken tot wandkleden voor Google en poëtische etalages voor het Franse modehuis Hermès.

TEKST: FRANK VONKEN | FOTO'S: PATRICK MEIS

De studio van Kiki en wederhelft Joost van Bleiswijk (48) ligt nabij het kanaal in het centrum van Eindhoven. Het is een mooie, ruime studio met een patio. Je ziet er veel kleuren, ontwerpen, machines en nog te gebruiken materialen. In het werkgedeelte ruikt het naar hout en zweet. Joost is er deze donderdag aan het werk, even later moet hij weg met zonen Puk (11) en Ko (7).

Kiki van Eijk komt uit Tegelen, zoals onder anderen acteur Huub Stapel, presentatrice Chantal Janzen, filmregisseur Ben Verbong en virologe Marion Koopmans. Het Limburgs dorp is het bekendst door zijn jaarlijkse Passiespelen. „ Daar ben ik als kind naar gaan kijken”, zegt Kiki. „ In De Doolhof, een mooi openluchttheater. Ik heb daar ook eens Ome Willem gezien. Dat herinner ik me levendiger. Deze vuist op deze vuist. Ik vond Ome Willem een enge man. Hij deed me denken aan een vroegere zwemleraar, die met een haak aan een lange stok langs de kant van het zwembad stond.” Ze groeide op in een sportief gezin. Haar ouders Geert en Marij

waren gymleraar. Ma Van Eijk speelde een tijd in het nationale zaalhockeyteam. Pa Van Eijk deed in 1976 met het Nederlands hockeyelftal mee aan de Olympische Spelen van Montreal. „ Ik heb ook gehockeyd”, zegt Kiki. „ En ik sport nog steeds. Drie keer in de week hardlopen door de bossen bij de Leenderheide, trainen voor de halve marathon van Eindhoven. Hardlopen is fijn. Je wordt er lichamelijk en geestelijk sterker door. En het runner’s high is ongeëvenaard.”

Ze leerde Joost kennen aan de Design Academy, die toentertijd Akademie Industriële Vormgeving Eindhoven heette. „ Dat was nog aan de Elzentlaan”, herinnert Kiki zich. „ Ik ging er als meid van zeventien naartoe.

Erg jong, maar het voelde goed. Je wilde weg uit Tegelen, je wilde de wereld gaan verkennen. Ik leerde Joost kennen aan de Akademie, maar we werden pas na de studie een stel. We zijn vandaag de dag verbonden aan de Design Academy als hoofddocent van de afdeling Thinking Hands. De wereld van onze studenten zit anders in elkaar dan toen wij jong waren. Het is allemaal complexer geworden. Maar ik merk aan de studenten dat ze zich behoorlijk bewust zijn van hetgeen er om hen heen in de wereld gebeurt. Dat stemt me hoopvol. Nee, ik ben niet bang voor de toekomst. Eerlijk gezegd, ben ik nooit bang. Ik zie wel uitdagingen. Maar de mens is van nature nieuwsgierig, en we vinden dingen uit om problemen op te lossen. Of we daarmee iedere keer op tijd zullen zijn, is een tweede. Maar angst blijft een slechte raadgever. Ben niet bang, toon initiatief. De Design Academy zou naar Roermond

waarbij hij ideeën heeft. Ko maakt ook muziek. Hij schept zijn eigen wereld. Puk kan goed schrijven. Hij is een denker, Puk vraagt zich veel af. Joost is vrij in zijn hoofd, en hij geeft mij veel vrijheid. Joost kan groot denken, maar dan durft-ie het ook aan te pakken. Zo was dit atelier er zonder hem nooit gekomen.” Het verschil tussen design en kunst in een notendop: ‘Design schept een echte omgeving om zich in te bewegen en echte objecten om mee om te gaan, kunst schept een imaginaire wereld’. Kiki gaat daarin mee. „ Ik beweeg op het kruispunt van

̒Eindhoven? Een redelijk lelijke stad, waarvan wel wat te maken valt. Eindhoven is vrij klein voor een stad. De dorpse gezelligheid van Eindhoven trekt me aanʼ

verhuizen. Onze studenten maakten zich daar grote zorgen over, ze wilden absoluut niet weg uit Eindhoven. Nou, kom dan op voor jezelf, voer actie. We organiseerden van alles. Zo hebben we gepraat met de gemeente en met de pers. En kijk: de academie blijft in Eindhoven. Zie je, zei ik tegen de studenten, dat komt mede door jullie inzet. Op hoger niveau ligt het uiteraard wat ingewikkelder, maar toch. Als je niks doet, gebeurt er in ieder geval niet veel.”

Ze noemt Joost weleens de Mad Professor. Dat doet ze deels omdat hij gedetailleerde collages maakt met daarin mathematische formules en symbolen verwerkt. Hij is aan het werk in het atelier, Ko ook. Puk loopt een beetje rond. Het gezicht van de jongste straalt een en al nieuwsgierigheid uit, het gezicht van de oudste lijkt mee te denken met zijn brein, waarin je radertjes onophoudelijk hoort klikken. „ Ko is fantasierijk”, zegt Kiki. „ Hij bouwt dingen,

design en kunst”, zegt ze, terwijl haar jongste komt aanlopen. Hij heeft een veelkleurig houten voorwerp in zijn handen. Het voorwerp lijkt op een forse figuurzaag. „ Heb ik gemaakt”, zegt Ko. Hij vraagt aan zijn moeder of ze weet wat het voorstelt. „ Een zaag”, antwoordt ze. „ Néé”, zegt Ko, „ een zwáárd.” Ko weet al watie later wil worden: „ Dierenverzorger, ninja of striptekenaar.”

Kiki heeft meegewerkt aan projecten van onder meer Coachella en het Rijksmuseum. En ze exposeerde in musea in Basel, Londen, Milaan, New York en Rome. „ Leuk”, verklaart ze. „Vlak

̒Wanneer je leven misschien wel voor altijd de hel zal zijn, maar je ontsnapt daaraan, dan ben je gezegendʼ

na de studie was zoiets spannend, nu is het leuk. Je staat er ook niet zo bij stil. Tokio was misschien wel de meest bijzondere ervaring. Japanners hebben een natuurlijk gevoel voor materialen, kleuren en eten. Ze beschouwen sushi als snackbarvoedsel, maar het is overal en altijd tot in de puntjes verzorgd. Een theehuis van honderd jaar oud staat in Tokio gewoon naast een hypermodern gebouw. Dat kan daar. Japanners zijn respectvol naar elkaar en hun omgeving toe. De Japanse treinen hebben ook indruk op me gemaakt. Ze zijn ontzettend schoon en efficiënt. Een delegatie van de NS was eens op bezoek bij collega's in Tokio. Ze stonden met zijn allen te wachten op de Shinkansen Bullet Train, een supersnelle trein. Deze had bijna 1.100 kilometer afgelegd. Op een bord stond: Delay 3. Nou, zei iemand van de NS, maar drie minuten vertraging op zo’n afstand, geweldig. Nee, verduidelijkte een Japanse collega, het zijn drie seconden.”

Ze is Tokio en Parijs gewend, maar wat vindt Kiki van Eindhoven? „ Een redelijk lelijke stad”, zegt ze, „waarvan wel wat te maken valt. Eindhoven is vrij klein voor een stad. De dorpse gezelligheid van Eindhoven trekt me aan. Uiteindelijk wordt alles een dorp, want je gaat steeds naar dezelfde plekken toe, maar goed. Eindhoven heeft potentie om te groeien. Ook fijn aan deze stad: de natuur eromheen. En het ritme is hier anders dan in een grote stad als Amsterdam: minder gehaast, aangenamer.”

Terug naar de vraag aan het begin van het interview. Wat is het ergste dat Kiki is overkomen? Het blijkt dat ze rond haar eerste zwangerschap te maken kreeg met het HELLP-syndroom (Hemolysis Elevated Liver enzymes and Low Platelets). Het staat voor een afbraak van rode bloedcellen, een verstoorde leverfunctie en een tekort aan bloedplaatjes. Het syndroom is een potentieel levensbedreigende aandoening voor zowel moeder als kind. „ De overtreffende trap van zwangerschapsvergif-

tiging”, zegt Kiki. „ Het lijf krijgt een zware klap, en de organen worden langzaam stopgezet. In de eerste jaren werd ik overal ziek van. Je afweersysteem werkt niet meer, je houdt geen energie over. Je dient te accepteren dat je leven de hel is. Een tijdelijke hel in mijn geval, maar je weet van tevoren niet of het overgaat. De coronatijd was goed voor mij, want ik kwam toen niet of nauwelijks in aanraking met virussen. Buiten mijn zwangerschapsverlof ben ik nooit helemaal gestopt met werken. Je moet proberen om door te gaan. Ik werkte zo goed en zo kwaad als het ging. Op een gegeven moment kon ik weer wat meer. En het ging geleidelijk beter met me. Ik werk nu fulltime, ik loop weer hard. Ik zet me tegenwoordig in voor de stichting Queen of Hearts van cardiologe Chahinda Ghossein-Doha, die onderzoek doet naar het HELLP-syndroom. Zij is ooit gevlucht uit Libanon. Een fantastische vrouw, ze staat in een boek van Eva Jinek over inspirerende vrouwen. Ik help Queen of Hearts via mijn werk als designer. Jongen, wanneer je leven misschien wel voor altijd de hel zal zijn, maar je ontsnapt daaraan, dan ben je gezegend. Ik geloof niet in een god. Maar als ik ergens een kerkje of kappelletje tegenkom, steek ik er een kaarsje op.”

Koningssteden en luxe riads

Met Yvonne Walters TUI at Home Waalre naar Marokko

Reis in stijl en maak een bijzondere reis naar het sprookjesachtige Marokko. Ervaar alle luxe en schoonheid dat dit bijzondere Afrikaanse land te bieden heeft. Een reis door Marokko, geliefd om zijn kleurrijke soeks (markten) en prachtige paleizen en moskeeën, is vol variatie en belooft iedere dag nieuwe ontdekkingen en ontmoetingen.

Hoewel Marokko vlakbij Europa ligt, op het noordwestelijke puntje van het Afrikaanse continent, voelt het als een compleet andere wereld. Het grootste deel van het land wordt bedekt door uitgestrekte woestijnvlakten waar leven nauwelijks mogelijk is. Het binnenland wordt gekenmerkt door diverse bergketens, zoals het Rifgebergte in het noorden en het ruige Atlasgebergte in het centrum. Het Atlasgebergte heeft zelfs toppen die meer dan 4.000 meter hoog reiken en een groot deel van het jaar bedekt zijn met sneeuw.

Marokko is doordrenkt van geschiedenis en cultuur en wie haar ontdekt, zal onder de indruk zijn van de prachtige koningssteden.

Van de vier koningssteden (Rabat, Fez, Meknes en Marrakech) is vooral Marrakech een bezoek meer dan waard. ‘De rode stad’ met haar vele terracottakleurige gebouwen en prachtige zonsondergangen is een waar sprookje. De medina, het historische hart van de stad, wordt omgeven door een twaalf kilometer lange lemen muur die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Deze stad is een unieke mix van Berbers, Arabische en Afrikaanse invloeden.

De rijke cultuur van Marrakech ziet u terug in de Koutoubia-moskee, het Bahia en Badi-paleis, de graftomben van de Saadieres, de Menara-tuinen en de indrukwekkende Jardin Majorelle van Yves Saint Laurent.

Een avondbezoek aan het iconische Djemaa El Fna plein is absoluut de moeite waard! Na zonsondergang verandert het plein in een levendig spektakel met acrobaten, muzikanten, slangenbezweerders en verhalenvertellers. Reserveer een plaats bij een van de legendarisch rooftopbars voor een prachtig uitzicht over de stad. In de stad vindt u tevens verfijnde bars en exotische restaurants van het hoogste niveau. Een overnachting in een riad mag niet ontbreken. Deze omgebouwde historische Marokkaanse huizen en paleizen bieden een oase van rust en zijn verstopt in de steegjes van de medina. Ze zijn vaak gebouwd

rondom een kleine binnentuin, gedecoreerd met een fontein of een klein zwembad. De riads zijn kleinschalig, persoonlijk, uniek en u wordt omgeven door de warme gastvrijheid van Marokko. Ze heeft slechts enkele kamers met allemaal een totaal verschillende stijl en inrichting maar altijd vol kleur en is versiert tot in detail. De verblijven zijn meer dan alleen een overnachtingsplek, ze zijn een beleving op zich!

Aanbevolen excursies vanuit Marrakech:

• Een stadstour door Marrakech per zijspan, een unieke ervaring!

• VIP excursie per helikopter en verken het indrukwekkende Atlasgebergte van bovenaf.

• Overnacht in een luxe tent in de woestijn Agafay en geniet van een romantisch privédiner. Een fascinerend maanlandschap!

• Maak een ballonvaart boven het Atlasgebergte.

Dompel u onder in de cultuur en beleef Marokko. Ga op pad met een professionele gids, iemand met diepgaande kennis van dit kleurrijke land. Iemand die juist niet de platgelopen paden volgt waardoor u die speciale reiservaring heeft. Een gids die de enthousiaste verkopers op afstand houdt en u rustig door de straten begeleid. Beleef het authentieke Marokko en ontdek de parels hiervan.

Wanneer u een reis bij mij onderbrengt kunt u erop vertrouwen dat ik er alles aan doe om u een zorgeloze vakantie te bezorgen. Niet alleen voor de reis maar ook tijdens èn na de reis ben ik uw aanspreekpunt als persoonlijk reisadviseur.

Ik help u graag bij het samenstellen van de perfecte reiservaring.

Yvonne Walters

TUI at Home Waalre yvonne.walters@tuiathome.nl 06 - 49 32 43 22

COLUMN

Van Marx tot Brainport: mensen maken het verschil

In een tuinhuisje aan Gasthuisstraat in Zaltbommel schreef Karl Marx in 1863 delen van zijn later wereldberoemde boek ‘Das Kapital’. Dit huisje bevond zich in de tuin van een nu wereldberoemde familie, de familie Philips. Hoewel Marx geen rol speelde in de oprichting en ontwikkeling van Philips, vormt deze willekeurige samenloop van omstandigheden de kiem van een intrigerende gedachte: stonden verhitte discussies in het tuinhuis van de familie Philips mede aan de basis van het latere succes van Philips en de bloei van Brainport Eindhoven?

Een fascinerende gedachte vind ik dat: Marx' kritiek op het kapitalisme versus de ondernemersgeest van Philips. Voor Marx was het helder: de maatschappij is niets meer en niets minder dan de optelsom van alle sociale en economische relaties. Hoewel ze het ongetwijfeld niet altijd eens waren in die achtertuin, begreep de familie Philips dit ook. Ze creëerden niet alleen een technologisch imperium, maar bouwden een gemeenschap rondom hun bedrijf. En voor Brainport Eindhoven geldt vandaag hetzelfde. De relaties tussen de mensen en bedrijven, binnen en buiten de regio zijn bepalend voor onze innovatiekracht en economische groei.

Henk Volberda, professor strategisch management, bevestigt dat

in een onderzoek naar het huidige succes van de regio. Dat succes is volgens hem niet alleen te danken aan alle technische innovaties. Het grootste gedeelte van ons succes is toe te schrijven aan sociale innovaties. Daarin draait het vooral om samenwerking, kennisdeling en netwerkvorming. De regionale campussen, waar grote namen zoals ASML, NXP en Philips zich hebben gevestigd en samenwerken met elkaar en de vele veelbelovende startups, zijn daarvan het levende bewijs.

De High Tech Campus viert dit jaar zijn 25-jarig bestaan. Toen ik in 1998 vers afgestudeerd bij het NatLab begon op de afdeling Personeelszaken, was het terrein nog hermetisch afgesloten van de buitenwereld. Dat veranderde na het mislukken van het miljarden kostende Mega Chip project. Het besef dat het anders moest, groeide. Philips, met het NatLab voorop, moest van gesloten innovatie naar open innovatie. En de rest is geschiedenis. De hekken gingen open en waar vroeger het adagium was 'kennis is macht', was het vanaf dat moment 'kennisdelen is vermenigvuldigen'.

En terwijl genodigden afgelopen juni op het terras aan de waterkant bij The Strip het glas hieven op de jarige High Tech Campus en het succes van de regio, mogen we niet vergeten wat ons werkelijk uniek maakt in Brainport: het netwerk, de cultuur van elkaar vertrouwen, van gemakkelijk contacten leggen en snel dingen kunnen regelen. Niemand kan het alleen. Anno 2024 is isolement en een naar binnen gekeerde blik geen realistische optie. Dat zal de Philipsbroers en Karl Marx aanspreken. Ik ben ervan overtuigd dat ze zich thuis voelen in het moderne internationale Brainport. En het zal ze goed doen om te zien dat samenwerking en gemeenschapszin hier nog steeds bepalend zijn voor ons gezamenlijk succes.

Bert-Jan Woertman is consultant voor innovatie-ecosystemen en interim manager

FRITS reikt elk jaar in het voorjaar Zilveren Tulpen uit aan inwoners die de regio Eindhoven positief in het nieuws hebben gebracht. Deze traditie is overgenomen van de Eindhovense Persclub die in 2018 ophield te bestaan. De Zilveren Tulp is een persprijs die dit jaar werd uitgereikt in de nieuwe Eindhovense talkshow Eindje van de Week. De tulpen zelf zijn een waar kunstwerk van de hand van Henry Hoogaars van het gelijknamige atelier in Haaren.

Peter Wennink

TEKST:

HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: RUUD BALK, FREEKJE GROENEMANS

De volle agenda van de eerste kandidaat liet uitreiking in het voorjaar niet toe. Na zijn pensionering als CEO van ASML in Veldhoven ging Peter Wennink op reis, waarbij hij ook zijn wijngaard bij Cahors in Frankrijk zal hebben bezocht. Hij bleef de hele zomer weg, totdat vrijdag 11 oktober als geschikte datum kon worden genoteerd. Ja, hij kon wel aansluitend aan een bezoek aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e), waarvan hij voorzitter van de raad van toezicht is. Peter Wennink reeg ondertussen wel het ene commissariaat na het andere aan zijn snoer adviseurschappen, waaronder van VDL en Heineken.

Weekblad Elsevier riep Peter Wennink in 2023 uit tot Nederlander van het jaar. In 2014 benoemde FRITS hem tot regionaal topman. Sindsdien prijkt hij op de Erelijst. Hij was toen een jaar CEO van ASML, en gaf leiding aan de chipmachinefabriek samen met techneut Martin van den Brink, die de rol van CTO (Chief Technology Officer) vervulde. Ze verdienden allebei evenveel en brachten in tien jaar tijd ASML naar de wereldtop. Al enkele jaren is de mulitnational speelbal in de (gespannen) geopolitiek verhoudingen tussen de Verenigde Staten en China, waar ze overigens Peter graag op de koffie hadden. Zo zat hij aan tafel met Amerikaanse president Joe Biden. Elsevier portretteerde Peter - met zijn vrouw Nora woonachtig in Veldhovense kerkdorp Oerle - als bruggenbouwer en boegbeeld. Bruggenbouwer binnen ASML, waar hij als strateeg en diplomaat alle neuzen dezelfde kant op kreeg, en boegbeeld van het Nederlandse bedrijfsleven, dat hij overigens bij de opening van het Academisch Jaar op de TU/e vorig jaar ‘fat, dumb and happy’ noemde. Hij is die mening overigens nog steeds toegedaan

bleek onlangs tijdens een lunch van de Businessclub van de Eindhovense hockeyclub Oranje-Rood.

Los van het feit dat hij samen met bestuurlijke collega’s van ASML een wereldspeler en een monopolist maakte, nam de multinational de Brainportregio in het kielzog mee. Met name de laatste jaren was Peter op alle overheidsniveau’s zowel in Nederland als internationaal dé vertegenwoordigende gesprekspartner namens de (high tech maak)industrie, een rol die VDL-topman Wim van der Leegte lang vervulde. Waarbij Peter zijn mening niet onder stoelen of banken stopte. En dat doet hij nog steeds niet.

Peter’s slotakkoord was zijn betrokkenheid bij de operatie ‘Beethoven’ die miljarden losmaakte in Den Haag ten behoeve van de ontwikkeling van de Brainportregio. En dat was het beste nieuws sinds jaren want het betekent niet alleen de politiek-bestuurlijke erkenning van Zuidoost-Brabant als economische mainport van het land maar vooral ook eindelijk boter bij de vis! Want ondanks zijn vertrek zal ASML hard doorgroeien en zelfs in omvang verdubbelen, zo is de prognose. Dat betekent de komst van vele buitenlandse kenniswerkers met alle gevolgen van dien voor de regio die de mensen zal moeten huisvesten etcetera.

Dat wordt ook nog steeds als goed nieuws beschouwd maar er ligt wel een immense opdracht aan alle betrokken partijen. Peter houdt vertrouwen in de toekomst van de Brainportregio maar er moet wel worden aangepakt. Voor zelfgenoegzaam achteroverleunen is geen tijd.

De andere Zilveren Tulp is voor de Stichting (Z)onderdak van dj en ‘daklozenhelper’ Hugo van Rooij. Al jaren zet hij zich in voor het welzijn van de daklozen in Eindhoven. Hij deed dat lang samen met zijn broer Piet. Veel Eindhovenaren kennen hen als eigenaren van Discotheek Hollywood in de Dommelstraat. Hugo werd eind 2023 nationaal nieuws met zijn eerste ‘Grand Kerstdiner voor de medemens’ in het voormalige Beursgebouw.

Hugo de Rooij

Zo’n 750 mensen, allen cliënten van de Voedselbank, genoten met kerst van een vijf-gangendiner met optredens van artiesten. Hugo van Rooij heeft zich voorgenomen om dat aantal dit jaar te verdubbelen, als sponsoren meewerken. Verder zou hij zijn concept graag zien uitgerold in het land. Dat moet gemakkelijk kunnen, stelt hij, zo moeilijk is het niet. maar het ligt aan lokale initiatiefnemers of dat ook gebeurt. Aan Hugo ligt het niet, hij zet zich al jaren onbaatzuchtig en onvermoeibaar in voor de behoeftige medemens.

De Stichting (Z)onderdak bestaat vijftien jaar. Hugo en Piet kwamen in 2009 een oude bekende tegen die op straat was beland. De broers besloten om hem te helpen en van het een kwam het ander, voor ze het wisten hielpen ze ook anderen door het uitdelen van overlevingspakketten in de winter, het organiseren van kerstdiners, onder andere in de Catharinakerk, en het één op één bijstaan van zwervers die vaak ook verslaafd zijn aan drugs of alcohol. Hun succesvolle hulp aan de prostituee Véronique werd zelfs nieuws.

Eind vorig jaar nog leverde Hugo drie pallets met kachels, warmtelampen en dekens af bij de Catharinakerk om uit te delen. Ze waren in een mum van tijd weg. De mensen hadden het koud. Ook thuis, ontdekte hij bij een bezoek, omdat zij de exorbitant gestegen energieprijzen niet meer konden betalen. Dat ging hem dermate aan het hart dat hij actie onderrnam. In Eindhoven leven zo’n 25.000 à 30.000 mensen onder de armoedegrens. Het woord armoede bezigt hij overigens liever niet. Zo is het Kerstdiner een feest waarbij de gasten hun ellende even kunnen vergeten.

In een FRITS-verhaal een jaar geleden verklaarde Hugo dat hij zoveel mogelijk mensen wil helpen. Hij kan namelijk niet tegen eenzaamheid en armoede, vertelde hij. Via 040TV vroegen hij en Piet al aandacht voor de nood van dak- en thuislozen. Enkele jaren terug had Hugo de ambitie om via de gemeenteraad aandacht de vragen voor de slechte maatschappelijke positie van veel Eindhovenaren. Hij richtte een politieke partij mee op. Dat werd een desillusie. Hugo ontdekte dat anderen niet dezelfde ambities hadden. Bovendien bleek de politieke wereld niets voor hem.

Hugo maakt wel dankbaar gebruik van zijn contacten in de stad om aandacht te vragen voor eenzaamheid en armoede. Zijn doel is om de armoede in Eindhoven met tien procent terug te dringen. Hoewel hij zich realiseert dat hij vaak idealistisch overkomt, noemt hij zich een optimist, waarbij hij elk dag leert. De problemen van dak- en thuislozen zitten dieper, zij voelen zich door allerlei oorzaken en problemen - vaak buiten henzelf om -, minderwaardig.

Veel mensen kunnen de samenleving niet meer bijbenen en haken af, weet Hugo. Brainport is succesvol, maar niet iedereen deelt mee in het succes. De kosten voor levensonderhoud nemen alleen maar toe en een steeds grotere groep houdt aan het eind van zijn/haar geld een stukje maand over. December is een maand van samenkomen, samenzijn en genieten. Hugo wil alleen maar dat medemensen die het wat minder breed hebben ook een feestelijke, fijne en onbezorgde avond beleven, al is het er maar één in het jaar.

MARTIJN VAN DEN HEUVEL, THOMAS VAN GEMERT, GERARD DE LEEDE

DOLF GELEIJNS (VLNR)

Weert verstevigt contacten met Brainportregio

‘Stop met denken in grenzen’

Brainport Eindhoven groeit tegen de klippen op. De stad en omgeving zijn een magneet voor nieuwe bedrijven en inwoners. Maar waar vind je de ruimte voor al die nieuwe ontwikkelingen? In Weert natuurlijk, klinkt het van de andere kant van de provinciegrens. Het contact was altijd al goed, nu steken ook de bestuurders de koppen steeds vaker bij elkaar.

TEKST: BREGJE VAN DOMMELEN | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

,,Als je een cirkel rond Eindhoven trekt, hoort Weert er gewoon bij”, stelt Dolf Geleijns, directeur van Saelmans Makelaardij in Weert. Dat de stadsbestuurders hebben aangekondigd ook op bestuurlijk niveau intensiever te gaan samenwerken met de Brainportregio, vindt hij dus goed nieuws. ,,Zo kunnen we alle plannen voor nieuwbouw en bedrijventerreinen beter op elkaar afstemmen. Samen kunnen we de groei en de uitdagingen waar we voor staan beter het hoofd bieden.”

‘ We willen de komende jaren groeien van 50.000 naar 60.000 inwoners. Dat biedt de Brainportregio ruimte ’

Groeien naar 60.000 inwoners Volgens de Weerter wethouders Martijn van den Heuvel, die Economische Zaken en Brainport in zijn portefeuille heeft, en Thomas van Gemert (Ruimtelijke Ordening en Wonen) is meer samenwerking tussen Weert en Brainport een natuurlijke ontwikkeling. ,,We hebben elkaar veel te bieden. In Weert én Nederweert, waar we in deze samen mee optrekken, is nog ruimte voor woningen en bedrijven. We willen de komende jaren groeien van 50.000 naar 60.000 inwoners. Dat biedt de Brainportregio ruimte, maar het is ook fijn voor Weert, want zo kunnen we ons rijke voorzieningenniveau op peil houden”, zegt Van Gemert. Meer bestuurlijk overleg is essentieel om samen vooruit te komen, vinden beide bestuurders. Van den Heuvel: ,,We worden niet de 22 e gemeente van de Metropoolregio Eindhoven, maar we gaan wel nadrukkelijker samenwerken aan de opgaven waar we met z’n allen voor staan.’

Wonen in het groen

Maar Weert kan niet alleen profiteren van nauwe contacten met Brainport. De stad heeft ook veel te bieden, vindt makelaar Geleijns. ,,Je kunt hier prachtig wonen in het groen en we hebben alle culturele en sportieve voorzieningen die je kunt wensen. Bovendien is het leven hier wat minder hectisch en stads als in Eindhoven, maar toch binnen handbereik.” In Weert is de natuur altijd dichtbij, vertelt wethouder Van Gemert. ,,Met een kwartiertje fietsen ben je in

het groen. Dat is natuurlijk een groot pluspunt.”

Geleijns ziet niet alleen kansen voor expats met goede banen. ,,Laten we wel wezen: voor internationals is Weert natuurlijk gewoon een buitenwijk van Eindhoven. Die willen hier graag met hun gezinnen wonen. Maar waarom zouden hier niet ook studenten zich kunnen vestigen? PhD-kandidaten aan de TU/e weten Weert nu al steeds beter te vinden. Er gaat zes keer per uur een trein naar Eindhoven, en je bent er in een kwartier! Dat is gewoon een metroverbinding.”

Wethouder Van den Heuvel: ,,Weert maakt allang deel uit van het daily urban system van Eindhoven.”

Philipswijk

Van oudsher waren de steden al nauw verbonden. Van den Heuvel: ,, In Weert werd in 1960 de eerste door Philips gebouwde Nederlandse gloeilampenfabriek buiten Eindhoven in gebruik genomen. Op het hoogtepunt van het bedrijf werkten er 998 mensen bij Philips-Weert, dat daarmee een van de grootste werkgevers van Weert was. Economisch gezien zijn we verbonden, maar ook kinderen uit Cranendonck gaan hier in Weert naar school, jongeren uit Weert studeren in Eindhoven en veel mensen werken en winkelen er.”

Maar ook de contacten tussen en met bedrijven en instellingen zijn er volop. Van Gemert: ,,We hebben als gemeente veel contact met Brainport Development, met de TU/e en Fontys, met woningcorporaties en ontwikkelaars. Maar als we ook bestuurlijk aanschuiven maken we nieuwe stappen mogelijk omdat we dan ook samen ruimtelijke plannen kunnen ontwikkelen. Dan kun je écht iets bereiken.” Wat de wethouders betreft heeft de Brainportregio Weert net zo hard nodig als andersom. ,,We kunnen urgente problemen helpen oplossen nu Eindhoven en de regio op alle vlakken tegen hun grenzen aanlopen. We hebben hier meer ruimte, ook op de arbeidsmarkt.”

‘Het bevalt ons hier’

Daar kunnen bedrijven met Eindhovense wortels die al in Weert gevestigd zijn, over meepraten. Bijvoorbeeld VDL Staalservice. ,,We zijn hier als VDL terechtgekomen toen we ruim dertig jaar geleden Staalservice Weert hebben overgenomen. We zijn onderdeel van een Eindhovens bedrijf, maar we zitten

goed, hier in Weert”, zegt directeur Paul Malcontent. Gerard de Leede, CTO van de scale-up Solarge, sluit zich daarbij aan. ,,Het bevalt ons hier op alle fronten.”

Toch is het toeval dat Solarge in Weert, de woonplaats van De Leede, is terechtgekomen. ,,We groeiden in Eindhoven uit ons jasje. Toen ik met mijn Weerter fietsclubje op pad was, hoorde ik toevallig dat dit pand beschikbaar was. We gingen kijken en waren meteen verliefd. En onze hele productielijn paste erin!”

De verhuizing naar Weert heeft goed uitgepakt voor de ontwikkelaar en producent van duurzame kunststof zonnepanelen. De Leede: ,,De ligging is voor ons perfect, tussen Brainport en Chemelot. Want de kennis die we hier nodig hebben komt uit die twee richtingen. We hebben nooit het idee dat we te ver van Eindhoven zitten.” Ook het vinden van goed personeel is in Weert net iets makkelijker. ,,Veel goede mensen komen uit België, maar ook uit Limburg, bijvoorbeeld afkomstig van DSM.”

Malcontent van VDL sluit zich daarbij aan. ,,We hebben goede vakmensen nodig en die vinden we hier net wat sneller dan in de Brainportregio. Ook dankzij de geweldige technische school in Maaseik,

net over de grens. Bij ons zie je veel jonge mensen die er bewust voor kiezen om in Weert te werken. Ze komen hier vaak uit de buurt, zijn hier geworteld. We kunnen op ze rekenen.”

De Leede kan Weert als vestigingsplaats van harte aanbevelen: ,,Deze stad heeft veel te bieden. Er heerst de juiste spirit, ook bij het mkb. Bij Solarge koesteren we waar we vandaag komen, maar als je in grenzen blijft denken kom je niet verder.”

Daar sluiten de wethouders Van den Heuvel en Van Gemert zich bij aan. ,,We moeten groter denken en meer het nationaal en Europees belang van de ontwikkelingen in Brainport voor ogen hebben. In grenzen denken helpt daar absoluut niet bij. Daarvoor is de opgave te groot. Als Weert denken we graag over de grenzen heen.”

‘De ligging is voor ons perfect, tussen Brainport en Chemelot ’

PAUL MALCONTENT

Zelf geschiedenis maken in een GROEN doe-museum

De kogel is door de kerk, de bezwaren tegen het bestemmingsplan zijn afgewezen, het Eindhoven Museum kan gaan bouwen. In 2026 wil Museumpark Vonk, zoals het gaat heten, open voor publiek. Voor het zover is, zoekt het bestuur van het museum nog wat financiële steun. Het gaat om één miljoen euro op een totale investering van veertien miljoen. De realisatie zal er niet vanaf hangen, aldus voorzitter Rob van ’t Hullenaar van de raad van toezicht en directeur-bestuurder Ward Rennen, maar enige bezorgdheid klinkt wel door in hun stemmen.

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA I ILLUSTRATIES: STUDIO MARCO VERMEULEN

Beiden zijn ervan overtuigd dat Museumpark Vonkiets gaat toevoegen aan het museale landschap van Eindhoven en omgeving. Zowel letterlijk als figuurlijk. Vonk is een museum over de geschiedenis van de stad én de regio. Die begint bij de jagers en verzamelaars en eindigt bij Brainport. Het huidige preHistorisch Dorp maakt deel uit van het nieuwe museum dat komt te staan in een landschappelijk park van 3,5 hectare aan de Boutenslaan, waarmee de omvang ruim twee keer zo groot wordt als momenteel. Waardoor het gebied, mede door vertrek van Rijschool Leeuw, veel groener wordt dan het nu is. Het museumgebouw wordt met een houten constructie, kalk-hennep wanden en een vergroend dak op zijn minst klimaatneutraal en misschien zelfs CO2-negatief. „De Genneper Parken worden met Museumpark Vonk mooier en groener”, bezweren de bestuurders.

Geheel in de traditie van de innovatieve Brainportregio met veel (high tech) maakindustrie en samenwerking als onderscheidend menselijk kenmerk wordt Vonk een doe-museum waar bezoekers mee kunnen bouwen aan objecten die een plek krijgen in het park als ze af zijn. Deze nieuwe ‘vonken’ bieden de bezoekers een spannende én leerzame ontdekkingstocht door de tijd. De geschiedenis van de stad en de regio ontvouwt zich tijdens een wonderlijke wandeling door het nieuwe museumgebouw en het park. Het landschappelijk ontwerp van het park is geïnspireerd op de natuurlijke omgeving zoals die was in de negentiende eeuw. Eindhoven is per slot van rekening ontstaan in de beekdalen van onder andere de Dommel en de Tongelreep, die langs het park stromen.

Rol

Directeur Ward Rennen is van oorsprong citymarketeer. Zijn doel was, én is, om het dna van Eindhoven te vangen, zegt hij. Ward wil een museum voor een breed publiek uit de stad en de regio, inclusief internationals. De verwachting is dat Museumpark Vonk bij aanvang zeker jaarlijks 110.000 bezoekers kan trekken. Het preHistorisch Dorp telt er nu 75.000 per jaar. Dat is veertig procent meer dan voor corona, stellen Ward en Rob min of meer tot hun eigen verbazing vast. In het nieuwe museum moet ook de collectie van Museum Kempenland een plek krijgen. Dit streekmuseum, dat was gevestigd in de Steentjeskerk in Eindhoven, sloot in 2012 alweer zijn deuren. Het Eindhoven Museum

ROB VAN ’T HULLENAAR

EN WARD RENNEN (R)

̒De vonken lokken verwondering en nieuwsgierigheid uit’

beheert sindsdien de collectie. „Wij kwamen tot de conclusie dat de rol van Eindhoven Museum als cultuurhistorisch museum niet uit de verf kwam”, legt Ward de nieuwbouwplannen voor een meer algemeen historisch museum uit. „En wat het preHistorisch Dorp betreft: we huizen nu in het meest moderne gebouw: een herberg uit de tijd van de Tachtigjarige Oorlog.”

Wortelen

Kortom: Eindhoven Museum voldeed niet aan de doelstelling: de hele geschiedenis van (de regio) Eindhoven toegankelijk maken voor een breed publiek. „We willen meer verbinden met de stad”, verklaart Ward. „We zijn nadrukkelijk gaan kijken naar de rol van de geschiedenis in Eindhoven. Wat is dat voor een stad die eigenlijk alleen maar bezig is met morgen? Daar komt bij dat de samenleving onder invloed van Brainport snel verandert. Geschiedenis kan bij uitstek een

rol spelen bij het verbinden van al die elementen en de mensen. Een levende geschiedenis is ook een bron van trots voor de inwoners van Brainport. Wij stellen bovendien nieuwkomers in staat om te wortelen: in wat voor stad kom ik terecht, en op welke schouders bouw ik voort?”

De uitdaging was het verzinnen van een nieuw museum-concept. Vonk wordt niet een wandeling langs een eindeloze rij vitrines met geëxposeerde spullen. De pijlers onder het museum zijn beleving, ervaring, toevoeging en verdieping. „Bezoekers gaan zelf aan de slag”, zegt Ward. „Museumpark Vonk bestaat uit vier onderdelen waarvan er drie binnen zijn gesitueerd en één buiten. Binnen is een multimediale introshow, een tentoonstelling en een werkplaats. Buiten is het park waarin de gemaakte objecten staan.”

Vonken

Met de werkplaats is het meest onderscheidende element

genoemd van Vonk. „Het preHistorisch Dorp is een soort openluchtmuseum waar bezoekers ook zelf dingen kunnen doen. Maar moesten wij nu het Philipsfabriekje gaan nabouwen, of een miniatuurversie van de Witte Dame? Nee, volgens ons kan dat anders. We willen het veel Eindhovenser hebben. We willen onze historische verhalen op een meer innovatieve, interactieve tot de verbeelding sprekende manier uitbeelden.” Dat gaat gebeuren door het bouwen van wonderlijke objecten, met een maximale hoogte van acht meter en over een oppervlakte van vijftig vierkante meter. Er zijn altijd drie vonken tegelijkertijd in ontwikkeling. „Brabantsedag-achtige dingen”, legt Ward uit. „Die verwondering en nieuwsgierigheid uitlokken. Waar je als bezoeker aan wilt meebouwen. De werkplaats beslaat dan ook bijna de helft van het museum. Vonk is eigenlijk een historisch museum met

̒Het gaat om de vonk die overslaatʼ

een heel grote werkplaats.”

De objecten - of ‘bouwsels’worden vonken genoemd. Zij zijn een knipoog naar de uitvinders. Ward: „Het gaat om de vonk die overslaat. Met een verwijzing naar het preHistorisch Dorp waar vuur wordt gemaakt met behulp van vonken, of denk aan de verbrandingsmotor die start door een vonk. In de werkplaats staan straks telkens drie bouwsels die drie verhalen van onze geschiedenis uitbeelden. Dat kan vanalles zijn, van de industriële revolutie tot het ontstaan van Brainport. Het moet een feest van herkenning worden voor oud én jong.”

Het object wordt uitgewerkt en gebouwd in een periode van drie jaar. Dat gebeurt in nauwe samenwerking met het bedrijfsleven en scholen. Het bouwsel wordt bedacht door bekende Eindhovense ontwerpers. Het meebouwen door publiek kan gedurende workshops van twintig minuten. Wanneer een

bouwsel af is, krijgt het een plek in het museumpark. In het park is plaats voor tien objecten. Als een volgend bouwsel klaar is, zal één van de geplaatste tien worden afgebroken. Wat Ward betreft kan het ook elders geplaatst worden.

Podium

Het museum gaat bij bezoekers informeren waar hun historische belangstelling naar uitgaat. Rob: „Het is hún geschiedenis. We willen de lokale gemeenschap uitdrukkelijk betrekken bij het museum. Dat is precies wat we als Museumpark Vonk willen zijn: we bieden gemeenschappen een podium om hun geschiedenis te presenteren.” Zo dienen de historische thema’s voor de objecten zich vanzelf aan. Om bij de opening over twee jaar echter niet met lege handen te staan, zijn er al enkele bouwsels in voorbereiding. Gedacht wordt aan het ontstaan van Eindhoven, de ontwikkeling onder de hoede van Philips, en Brainport.

Volgens Ward en Rob kan aanvang volgend jaar met de bouw van Vonk worden gestart. Dan gaat het museumpark in 2026 open voor publiek. Naast geld uit de Regiodeal, van de EU, de provincie Brabant en bijdragen van diverse (culturele) fondsen en enkele grote ondernemingen hopen de bestuurders dat nog meer bedrijven het nieuwe museum financieel willen omarmen. Rob: „Het concept biedt ruimte aan bedrijven en hun medewerkers om zich te profileren. Wij hopen dat zij zich willen committeren aan Museumpark Vonk. En het zou leuk zijn als ze dat ook financieel willen doen. Het is ons gelukt om naast de bijna zeven miljoen euro uit de Regiodeal nog eens zes miljoen aan additionele bijdragen te verwerven. We hebben alle vertrouwen in ons prachtige concept maar enige bezorgdheid bij de financiële invulling van de laatste één miljoen euro hiervan wil ik bij deze wel uiten.”

‘

25 jaar Kapsalon Tourmaline

Voor mij is het kappersvak echt magie

’

KARIN PEETERS EN INDRA RENGERS (L)

Kapsalon Tourmaline, al 25 jaar een begrip in Waalre, staat voor een nieuwe fase. Oprichtster Karin Peeters (61) draagt de zaak geleidelijk over aan haar dochter Indra Rengers (33).

Waar Karin de salon groot maakte met haar passie voor het vak en oog voor klantbeleving, brengt Indra een frisse, moderne aanpak mee. Samen werken ze aan een nieuw hoofdstuk.

TEKST: EVA WELLENS | FOTO: DCI MEDIA

De carrière van Karin begon bij een toonaangevende salon in Nuenen. „Daar lag de focus vooral op de techniek van het knippen”, zegt ze, „maar ondanks de waardevolle lessen en trainingen, miste ik iets.” Ze verlangde naar een complete klantbeleving en het gebruik van natuurlijke producten.

Ze begon haar eigen salon in een voormalig klooster in Aalst, waar de één-op-één aandacht centraal stond. Een knipbeurt met een bonbonnetje en een glaasje prosecco. Binnen twee jaar had ze een klantenstop en besloot ze de sprong te wagen naar een groter pand in Waalre, waar de kapsalon nu nog steeds zit.

Twee generaties, één passie

Karin was van jongs af aan verliefd op het kappersvak. „Ik heb altijd alleen maar kapper willen worden, ik ben kapper in hart en ziel. Wat er in die anderhalve uur gebeurt, vind ik echte magie”, vertelt ze. „Ik zeg altijd: 'Kleren maken de man, haren maken de vrouw'.

Want als jouw haar niet goed zit, dan kun je nog een jurk van Chanel aan doen, maar dat ziet er toch niet uit? Maar als je een jute zak aan doet en jouw haar zit top, dan zie je er gewoon goed uit. Haar is heel erg belangrijk."

Indra toonde als kind geen interesse in de kapperswereld, totdat een kappersshow haar inspireerde: „ Ik wilde eigenlijk naar Sint-Lucas richting interieurontwerp, tot ik de fashionkant van het kappersvak zag.” Ze volgde een opleiding aan het ROC en ging

daarna aan de slag bij een kappersmerk. Volgens

Karin belangrijk: „ Ze moest eerst haar eigen identiteit vinden.” Indra maakte naam als kleurspecialist bij verschillende grote kappersmerken, gaf internationaal trainingen en presentaties, en vond uiteindelijk haar weg naar de salon van haar moeder, waar ze de Academy toevoegde. Indra: „De Academy biedt educatie voor mensen van buitenaf en voor ons eigen team. Je merkt dat personeel hier heel graag wilt werken omdat wij die educatie ook aanbieden vanuit onszelf.”

Stukje bij beetje

Indra nam de leiding over Tourmaline niet van de ene op de andere dag over. De overgang van moeder naar dochter verliep geleidelijk, waarbij Indra stap voor stap werd geïntroduceerd in de verschillende facetten van de onderneming. „Dat ging eigenlijk best wel gelijkmatig”, aldus Indra, „mijn moeder nam me elke keer stukje bij beetje mee in bijvoorbeeld de administratie, de lonen, de belastingen etcetera.” Karin heeft een duidelijke visie op de zaak, maar geeft haar dochter de ruimte om haar eigen weg te vinden.

Specialisatie in hoofdhuidzorg

De salon richt zich niet alleen op haarverzorging, maar ook op het optimaliseren van de hoofdhuid, wat vaak wordt vergeten door andere kappers. Indra legt uit: „Gezond haar groeit alleen op een gezonde hoofdhuid.” Dankzij uitgebreide training en gespecialiseerde producten kunnen ze klanten helpen met problemen zoals haaruitval en een uit balans zijnde hoofdhuid. Indra merkt trots op: „Er wordt zelfs wel eens naar ons doorverwezen door andere kappers”wat hun expertise onderstreept.

Terwijl Kapsalon Tourmaline zijn 25-jarig bestaan viert en onder Indra’s leiding een nieuwe koers vaart, blijft de salon de plek waar vakmanschap en persoonlijke aandacht elkaar ontmoeten, klaar voor een magische toekomst.

Tourmaline

Den Hof 2, Waalre 040 - 222 07 76 www.tourmaline-hbw.nl info@tourmaline-hbw.nl

Martin Glas bestaat ruim twee eeuwen

‘Liefde voor het vak, innovatie én Eindhoven’

Het is één van de oudste bedrijven van Eindhoven: Martin Glas aan de Hastelweg. Het familiebedrijf hoort bij Eindhoven, net als Philips, Evoluon en Stratumseind. Na ruim 200 jaar lijkt een nieuwe lente aangebroken: onder regie van een nieuwe bedrijfsleiding is Martin Glas hard op weg om een landelijke speler in de glasbranche te worden.

TEKST: MONIQUE VAN ESCH | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

Het is een verhaal dat niet vaak geschreven wordt: hoe een hardwerkend Eindhovens geslacht van ondernemers een bescheiden drogisterij aan de Keizersgracht, waar ook verf en glas werd verkocht, uitbouwt tot een glashandel van landelijke betekenis. En waar tweehonderd jaar later nog steeds dezelfde waarden onbetwist zijn: klantvriendelijkheid, innovatie én liefde voor het vak. Toon van Moorsel staat vanaf 2006 aan het roer van Martin Glas. De dagelijkse leiding laat hij sinds

BEDRIJVIGE FAMILIES

vorig jaar echter over aan Michel van Velsen. „Weet je wat mij zo aantrekt aan dit bedrijf”, begint Toon. „Onze band met Eindhoven en omgeving, met Brainport. Wij horen bij Eindhoven, net als Philips, Evoluon en Stratumseind. Er is welgeteld één bedrijf in de stad dat langer bestaat dan Martin Glas.”

Martin Glas verloochent zijn roots niet en is partner van PSV. Zo stond het bedrijf afgelopen jaar op de Champion League-jacks van de spelers. Ook neemt het bedrijf relaties

Deze rubriek gaat over familiebedrijven. Bedrijven die, zoals de naam al aangeeft, in handen zijn van families en die van vader op zoon worden doorgegeven, van generatie op generatie. Het zijn vaak eeuwenoude, ambachtelijke bedrijven die zijn meegegroeid met hun tijd, maar hun familiewaarden en basis(product) trouw zijn gebleven. Deze bedrijven zijn de kurk waarop Brainport drijft.

De spits wordt afgebeten door Martin Glas BV uit Eindhoven.

MICHEL VAN VELSEN

Nieuwe naam en uitstraling voor Notarishuys Veldhoven

‘Het Notarieel maakt ons kantoor toekomstbestendig’

Notarishuys Veldhoven sluit zich aan bij Het Notarieel: een samenwerkingsverband waarin tien notariskantoren in Nederland de handen ineenslaan. Het kantoor in het statige pand aan de Dorpstraat in Veldhoven krijgt een nieuwe naam en een nieuwe, moderne uitstraling. Het professionele team van notarissen, juristen en medewerkers blijft hetzelfde. Notarissen Henk van Kruijsdijk en Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp zijn blij met de genomen stap. „Met de uitbreiding van zoveel kennis en ervaring waarborgen we de continuïteit van een goed notariskantoor in Veldhoven."

TEKST: ANDRÉ DRIESSEN | FOTO: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

Als notarissen vormen Henk van Kruijsdijk en Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp al jarenlang hét gezicht van Notarishuys Veldhoven. Beide professionals zien de toekomst met vertrouwen tegemoet. „ Het is heel prettig om met ons team voor de Veldhovense gemeenschap en het bedrijfsleven actief te zijn", steekt Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp van wal. „Ondernemers, organisaties en particulieren in deze dynamische gemeente hebben recht op een goed en professioneel ingericht notariskantoor. De kwaliteit van onze persoonlijke service en dienstverlening willen we garanderen, ook voor de toekomst."

Focus op notariaat

De juridische vraagstukken die notarissen voorgelegd krijgen, worden steeds complexer. De toenemende regelgeving vraagt om specialisatie. „ Dat is onze corebusiness", vervolgt Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp haar verhaal. „Veel randzaken nemen nu veel van onze tijd in beslag en dat is jammer. Het Notarieel beschikt over een backoffice voor zaken als HRM, ICT, communicatie en compliance en neemt ons veel van die werkzaamheden uit handen."

Gemeenschappelijke visie en filosofie

Henk van Kruijsdijk knikt instemmend als zijn collega de toekomst van het kantoor en hun vakgebied schetst. In zijn ogen plukt de Brainportregio straks ook de vruchten van de samenwerking binnen de bij Het Notarieel aangesloten notariskantoren. „ Samen kun je veel meer betekenen dan alleen", stelt hij vast. „We zijn het eerste kantoor in Zuid-Nederland dat zich aansluit. Het voelt als een natuurlijke ontwikkeling om de gemeenschappelijke visie en filosofie te omarmen. Alle kantoren hebben dezelfde bloedgroep, dat matcht heel erg goed. We willen ook in de toekomst onze klanten met raad en daad terzijde staan. Binnen Het Notarieel is dat met uitwisseling van kennis en ervaring, opleiding én productontwikkeling gewaarborgd. "

Vastgoed en ondernemingsrecht

Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp startte in 2003 als kandidaat-notaris haar carrière binnen het Veldho -

vense kantoor. In 2006 werd ze benoemd tot notaris. „ Mijn roots liggen in Roermond en mijn studie Notarieel recht ik afgerond aan de Vrije Universiteit in Amsterdam", blikt ze terug op. „ Bij een notariskantoor aan de Keizersgracht heb ik vanaf 1992 mijn eerste ervaring opgedaan. Ik had daar een uitstekende mentor die me wegwijs heeft gemaakt in de vakgebieden vastgoed en ondernemingsrecht. De wachtlijst om in de hoofdstad notaris te worden, was te lang. Daarom ben ik zuidwaarts getrokken en in Veldhoven aanbeland. De Brainportregio met zijn multinationals en bedrijvigheid biedt mij als notaris volop juridische uitdaging."

Familierecht en mediation

Binnen het Veldhovense notariskantoor vertolkt Henk van Kruijsdijk een dubbelrol. Hij is als notaris niet alleen gespecialiseerd in familierecht. Als mediator treedt hij sinds 2000 ook op als bemiddelaar bij allerlei geschillen. „ Die onpartijdige rol past me heel goed", geeft hij tekst en uitleg. „ Dat is ook de reden waarom ik nooit advocaat geworden ben. Het geeft voldoening om familieleden of buren in moeilijke tijden aan tafel te krijgen. Als er een greintje bereidheid is om te praten, dan komen we samen tot een oplossing."

Laagdrempelig

Voor de huidige klanten van het Notarishuys Veldhoven verandert er niet zo veel. „ De bedrijfsnaam en de uitstraling veranderen, maar dankzij de samenwerking met gelijkgestemde kantoren kunnen we onze dienstverlening wel professioneler aanbieden", blikt Jacqueline Siem A Sjoe-Erdkamp alvast vooruit. „ Specialisatie speelt vooral bij complexe vraagstukken een rol. In het verleden schakelden we hiervoor een externe partner in. Dat is straks niet meer nodig. Verder blijven we wie we zijn: laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen. En vanzelfsprekend maken we in heldere taal de vertaalslag van regelingen en consequenties voor onze klanten."

Het Notarieel

Dorpstraat 158, Veldhoven veldhoven@hetnotarieel.nl 040 - 230 94 94

COLUMN

Groter denken, groter doen!

Het duizelt je soms van de aantallen in onze Brainportregio. Eerst waren er tot 2030 in de stad Eindhoven 20.000 nieuwe woningen nodig. Maar u weet het: ASML wil in die periode met maar liefst 20.000 arbeidsplaatsen groeien. En de gemeente Eindhoven is van plan daarvoor ruimte te bieden op Brainport Industries Campus. Het rijk heeft honderden miljoenen extra beloofd om die schaalsprong mogelijk te maken, dus iedereen blij!

Nou ja, iedereen…, er zijn ook mensen die denken dat we die groei niet aankunnen. Zij willen afremmen, maar een meerderheid wil de kansen wél grijpen. Dat vraagt nogal wat. Een onderzoeksbureau heeft inmiddels berekend dat de groei van ASML ook bij toeleveranciers en andere bedrijven/instellingen tot meer banen leidt: totaal maar liefst 80.000 extra arbeidsplaatsen in stad en regio. Daarom is het aantal woningen dat tot 2030 in Eindhoven gebouwd moet worden in een toekomstscenario nu opgevoerd naar 40.000. Dat betekent een taakstelling van 5.500 nieuwe woningen per jaar in plaats van de 3.000 waar men tot nu toe van uitging. En in de periode tot 2040 gaat het om wel 100.000 woningen in stad en regio. Nog meer duizelingen…

Want Eindhoven is er eigenlijk nooit in geslaagd dat aantal van 3.000 woningen per jaar te halen. Het afgelopen jaar waren het er slechts 900! Natuurlijk heb ik alle waardering voor de intenties en inzet van de Eindhovense stadsbestuurders, maar hun optimisme over de haalbaarheid van die pittige taakstellingen snap ik niet echt. Natuurlijk, er zitten heel wat plannen in de pijplijn en er zijn veel plannen in voorbereiding. Tegelijkertijd constateer ik dat tijdschema’s vrijwel nooit gehaald worden. De financiële haalbaarheid van projecten is steeds vaker een knelpunt. Niet alleen door moeilijke marktomstandigheden, ook door de stapeling van eisen en voorschriften van de diverse overheden. Mag dat ietsje minder zijn? En die vraag geldt eigenlijk ook voor de vele en langdurige beroepsmogelijkheden die er zijn.

Bovendien wordt nu veel aandacht, tijd en geld besteed aan iconische, binnenstedelijke gebiedsontwikkelingen. Die zijn waardevol, zeker, maar ze zijn tevens zeer complex en daardoor tijdrovend en kostbaar. Met directeur Erik Leijten van BPD Gebiedsontwikkeling pleit ik dan ook voor het met spoed aanwijzen van nieuwe, veel grotere bouwlocaties. Plekken waar je in één stroom minstens 1.000 nieuwe woningen kunt realiseren, tegen lagere kosten en dus beter betaalbaar. Die projecten hoeven qua vormgeving en opzet niet allemaal een 10 te halen; we mogen ook weer eens genoegen nemen met een 7 of een 8. Dus: DENK GROTER! Bovendien: laat het niet bij denken en praten, maar DOE GROTER. En snel!

Pieter van Santvoort is nieuwbouwmakelaar

ONZE

Twee jaar garantie en zorgvuldig geïnspecteerd op 165 punten: onze gebruikte auto’s met Range Rover Approved keurmerk.

COLUMN

Groter denken, groter doen!

Pieter van Santvoort is nieuwbouwmakelaar

ONZE

Twee jaar garantie en zorgvuldig geïnspecteerd op 165 punten: onze gebruikte auto’s met Range Rover Approved keurmerk.

ESG als meerwaarde:

Newtone versterkt MKBbedrijven

Een bijdrage leveren aan een duurzame en inclusieve toekomst, het is niet meer weg te denken uit het bedrijfsleven. Acteren op duurzaamheid is een voorwaarde om als organisatie toekomstbestendig te zijn en blijven. Newtone advies en accountancy, gevestigd in Waalre, ziet het als haar missie om klanten hiermee te helpen.

TEKST: FRANK VAN DER LINDEN

FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

EDWIN VAN HAARE, MARIEKE VERHOEFF EN JEAN-PAUL TREMIO (VLNR)

Zo’n vier jaar geleden is Newtone ermee gestart en inmiddels staat er een speciaal ESG-team van zeven medewerkers die dedicated hiermee bezig zijn. Edwin van Haare, partner/registeraccountant bij Newtone: „ Per 1 januari 2025 wordt de duurzaamheidsrapportage voor grote bedrijven verplicht. Dit zijn bedrijven die voldoen aan twee van de volgende drie criteria: meer dan 50 miljoen omzet, meer dan 250 medewerkers en/of meer dan 25 miljoen balanstotaal. Deze grote bedrijven eisen van hun toeleveranciers en partners dat zij aan de ESG-standaarden voldoen. En laat daar nu een groot deel van ons klantenbestand zitten. Met ons ESG-team versterken we de concurrentiepositie van onze klanten in het MKB. Vooral bij de zogenaamde ketenbedrijven speelt vaak veel op het gebied van duurzaamheid, zoals in de maakindustrie en bijvoorbeeld automotive. Branches die goed vertegenwoordigd zijn in het Zuidoosten van Brabant. Juist in deze regio kunnen wij dus veel betekenen.”

Samen werken aan samenwerken

Het ESG-team ondersteunt samen met alle adviseurs en accountants die werkzaam zijn bij de dertien Newtone-vestigingen

verspreid over West- en Zuid-Nederland hun klanten, om hen op weg te helpen en concreet aan de slag te gaan. Marieke Verhoeff, ESG-director: „In een eerste workshop brengen we samen met ondernemers in beeld wat er op ze af komt, wat ze al doen en waar de kansen liggen. Meestal blijkt dat er al veel initiatieven zijn, maar deze zijn vaak niet goed gestructureerd en er wordt nauwelijks over gecommuniceerd. Met concrete aanbevelingen en een onderliggende ESG-strategie helpen we ondernemers om meer impact te maken. We bieden onze specifieke kennis en ervaring niet alleen aan bedrijven, maar we leiden intern ook onze adviseurs op. Hiermee groeit hun kennis en wordt ESG nog vanzelfsprekender om mee te nemen tijdens periodieke gesprekken.”

Jean-Paul Tremio, eveneens ESG-director: „In grote lijnen hebben we twee type klanten waarmee we samenwerken. Bij de grotere, CSRD-plichtige bedrijven is het vaak de CFO die het op zijn of haar bordje krijgt. Dan is het belangrijk om duidelijk te maken dat die er niet alleen voor staat. Wij helpen hen om het draagvlak in de organisatie te vergroten, dat leidt tot een soepele implementatie van CSRD. Bij het tweede type hebben we te maken met een ondernemer/DGA. Die hebben vaak een meer specifieke hulpvraag. Wij zorgen dan dat ze meer grip krijgen en helpen ze structuur aan te brengen in lijn met de CSRD-richtlijnen.” Je kunt ESG puur vanuit regelgeving bekijken, Newtone ziet het meer als instrument voor klanten om zich te onderscheiden. Edwin van Haare: „Je kunt inderdaad dit verhaal aanvliegen vanuit een risicoprofiel, hier kijkt bijvoorbeeld een bank naar, maar wij benaderen het meer vanuit een ander perspectief. ESG is voor ieder bedrijf een grote kans. Bij Newtone creëren we zo meerwaarde voor onze klanten. Een goed voorbeeld is als we bij

ESG

Staat voor Environmental (milieu) – Social (sociaal) –Governance (bestuur), helpt bedrijven om toekomstbestendig te zijn, te blijven en beter voor de wereld te zorgen. Het gaat over hoe een organisatie omgaat met het milieu, met mensen en hoe het bedrijf wordt geleid. Bedrijven die goed scoren op ESG worden over het algemeen hoger gewaardeerd en zijn aantrekkelijker voor investeerders, klanten en werknemers.

‘Een bedrijf dat aan ESG werkt is aantrekkelijker voor sollicitanten’

onszelf kijken, want de introductie van ons ESGteam draagt bij aan personeelswerving én- behoud! ”

Impact maken

Het ESG-team samenstellen verliep geheel organisch bij Newtone. Marieke Verhoeff: „Het team is tot stand gekomen zonder enige vorm van werving, iedereen die er nu in zit is uit ons eigen netwerk gekomen. Hierbij hebben we een mooie mix van diverse disciplines, zoals een circulair econoom, een scheikundige, een jurist en Jean-Paul en ik met allebei een ondernemersachtergrond.” Jean-Paul Tremio: „Voordat ik bij het team kwam, was ik al actief in de duurzaamheid. Ik weet nog precies wat voor mij de eye opener was. Ik zag in 2015 het tv-programma Tegenlicht, waarin Thomas Rau zijn gedachtengoed uit zijn boek 'Material Matters ' toelichtte. Hij gebruikte een inspirerend voorbeeld om het einde van bezit te duiden. Wat nou als Philips geen lampen meer verkoopt, maar licht? Dit zette mij op het spoor om bedrijven te willen gaan helpen met verduurzaming met een economische grondslag. Waarom dan tóch de overstap gemaakt van ondernemer naar Newtone? Dat is duidelijk, hier kan ik veel meer impact maken.” Marieke Verhoeff haakt direct in: „Dat is voor mij precies hetzelfde. Als ondernemer was ik aanjager en adviseur circulaire economie voor bedrijven, maar hier bij Newtone hebben we zoveel relaties en collega’s, daarmee kunnen we veel meer het verschil maken. Dat geeft een goed gevoel.”

Van dissatisfier naar satisfier

Frederick Herzberg zei het al in zijn motivatietheorie, er zijn factoren die minimaal aanwezig moeten zijn om medewerkers te motiveren en aspecten die meer intrinsieke drijfveren zijn. Hij noemde ze dissatisfiers en satisfiers. Edwin van Haare is overtuigd wat van toepassing is op ESG. „Het is voor mij duidelijk dat het voor steeds meer bedrijven en medewerkers een satisfier is. Dat zien we terug in ons oorspronkelijke vakgebied, de accountancy. Het telt mee in de waardering van een bedrijf. Een mooi voorbeeld hiervan hadden we met onze klant Dalco, bekend van de vleesvervanger Valess. Door vroegtijdig in te zetten op ESG heeft dit bedrijf veel meerwaarde gecreëerd. Dat kwam duidelijk aan het licht toen een overname door Hilton Foods aan de orde was. Zij leveren vlees

aan Ahold, maar miste nog een vleesvervanger in hun assortiment en waren bereid een premium te betalen voor de aanbieder van vleesvervangende producten. Het raakt bij steeds meer bedrijven de jaarrekening en het komt terug in een geïntegreerd jaarverslag. Daardoor telt duurzaamheid letterlijk mee in de waardering.” Jean-Paul Tremio benadrukt de waarde op personeelsvlak. „Een bedrijf dat aan ESG werkt is aantrekkelijker voor sollicitanten, dat kan echt onderscheidend vermogen bieden. Je merkt dat jongeren het niet alleen als een randvoorwaarde zien, het is juist een serieuze drijfveer om voor die werkgever te kiezen. Marieke Verhoeff ziet nog een andere 'satisfying factor ': „ Laten we niet vergeten dat veel klanten het leuk vinden om hiermee aan de slag te gaan. Daarbij gaat het naast de euro’s om het grotere plaatje: impact maken en allemaal een positieve bijdrage leveren aan 2050.”

NEWTONE - Eindhoven

Eindhovenseweg 126 Waalre

040 - 221 58 05

www.newtone.nl info@newtone.nl

Familiebedrijven vormen de kurk waarop Brainport drijft. Mansveld Techniek is zo’n bedrijf. En in veel families in de regio Eindhoven krijgt een jongere generatie momenteel het roer in handen. Luuk Mansveld (31) nam bijna een jaar geleden het stokje over en trad in de voetsporen van vader Ruud. Hij dompelde zich onder in de bedrijfsprocessen en de samenwerking binnen Brainport conform de ‘Mansveld-methode’. Deel 1 in een reeks over de Eindhovense familie Mansveld: ,,De vent is de tent.”

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: DCI MEDIA

De Mansveld-methode is in het diepe gegooid worden en kijken of je boven komt drijven, legt Luuk uit. ,,Ik ben niet anders gewend. Watertrappelen lukt, en af en toe een slokje water binnenkrijgen is niet erg, het komt wel goed. Dat hoort ook bij leren zwemmen. Ik vind het geen onprettige manier; ik ben ermee opgegroeid. Het heeft me geleerd wat verantwoordelijkheid is en om door te blijven gaan, en dat wrijving glans oplevert. Fouten kun en mag je maken, het heeft niet zoveel zin om daar bij voorbaat angstig voor te zijn. Dat hoort bij het ondernemerschap, bij durven ondernemen.”

Luuk heeft de sprong in het diepe gewaagd. Hij heeft allesbehalve een technische achtergrond, maar juist zijn opleiding en interesse in mensen helpen hem om de economische realiteit op micro- en macro-niveau te benaderen en verbindingen te leggen, zowel intern als extern. Hij studeerde Humanistiek in Utrecht. Luuk heeft alle vertrouwen in zijn eigen ontwikkeling, met hulp van zijn vader, Ruud, die in de raad van commissarissen plaatsnaam, maar leert ook van generatiegenoten bijvoorbeeld binnen Jong Management Kring Eindhoven. ,,Ruud en ik delen een zakelijke visie en intuïtie. Hoe ik dat inzet, daar heb ik mijn eigen benadering voor.”

Familiebedrijf Mansveld Techniek 62 jaar actief in Brainport

‘Van een appelboom vallen geen peren’

̒Het overnemen van Ruud zijn plek in het Eindhovense netwerk was een van de weinige dingen waar ik tegenop zag. Wat had ik nou te vertellen?’

Flow

Elektrotechnisch installatiebedrijf Mansveld Techniek opereert in het oog van de storm binnen Brainport. Ze werken graag met de bekende drijvers van groei en innovatie in de regio. De nieuwbouw aan de Run 1000 in Veldhoven, bestaande uit vier nieuwe kantoortorens inclusief centrale plaza op de plek waar het eerste ASML-gebouw stond, is het grootste project waaraan Mansveld ooit meewerkte. Het verzorgde de installatie van alle elektotechnische en beveiligings-systemen en hybride vergaderoplossingen. De onderneming, gevestigd in de Eindhovense wijk Achtse Barrier, is een exponent van het economische succes van Brainport. In 2023 groeide de omzet met veertig procent terwijl het aantal werknemers nagenoeg gelijk bleef. Bij Mansveld werken 360 mensen. Luuk is bezig met het op bijtijdse wijze opnieuw betekenis geven van de kernwaarden, het herijken van bedrijfsprocessen en verantwoordelijkheden en het afspreken van realistische en kwaliteitsgerichte targets. ,,Het gaat om klantwaarde en klanttevredenheid, om de flow in het proces,. Om het neerzetten van een mooi resultaat op een efficiënte en professionele manier. Omzet-verhoging is niet een doel op zich maar als dat een gevolg is van, dan is dat natuurlijk mooi meegenomen.”

Ogen

Naarmate hij Mansveld meer naar zijn hand zet, wordt het leidinggeven leuker, zegt hij. ,,Ik krijg er steeds meer plezier in naarmate ik bepaalde successen op mijn naam kan zetten.” Extern is er bovendien de uitdaging om de naam van Mansveld hoog te houden. ,,Het overnemen van Ruud zijn plek in het Eindhovense was een van de weinige zaken waar ik tegenop zag. Wat heb ik nou te vertellen tussen die doorgewinterde ondernemers? Ik neig van nature naar gewoon aan de slag gaan en laten zien wat ik toe te voegen heb. Maar wij zijn allebei gezelligheidsdieren, van een appelboom vallen geen peren, en netwerken blijkt ook een prettige manier om met mensen in contact te treden. Ik kijk mensen graag in de ogen. Ook privé vind ik dit een fijne manier van omgang.” Luuk merkt wel dat collega-ondernemers open staan voor wat hij te vertellen heeft. ,,. Het praat wat gemakkelijker als je wat succesverhalen hebt. Ik ben inmiddels wat ontspannener en zelfverzekerder naarmate ik meer hoor over hoe het er toe gaat in andere bedrijven, en wat professionaliteit betekent in een sterke familiebedrijven-cultuur. Ik vind het niet vervelend om te luisteren. Sterker nog,

dat is een vaardigheid als gevolg van mijn Humanistieke achtergrond. Vanuit oprechte interesse in mensen, de vragen stellen die motivatie en betekenis blootleggen... Er waait een frisse wind bij Mansveld, in elk geval wat meer dan een fris briesje, wij maken stappen en dat zegt wel iets over de kwaliteit van onze mensen. Verandering in organisaties vraagt inzet, doorzettingsvermogen en veerkracht van iedereen. Zeker als bijna alles tegen het licht gehouden wordt. Al kan het mij niet snel genoeg gaan…”

Vertrouwen

Vanuit het ondernemen als CEO van een groot mkb-bedrijf raakt hij ingevoerd in het zakelijk netwerk dat Brainport wordt genoemd. Hierin werken overheid, bedrijven en kennisinstellingen samen om de regio op te stuwen in de vaart der volkeren. Zuidoost-Brabant transformeert langzaam maar zeker tot de eerste economie van het land. Luuk maakt nu van dichtbij mee wat zakendoen en brood op de plank in de Brainportregio inhouden. ,,Alles begint met kwaliteit leveren. In de weg daar naartoe heeft het ook met elkaar ruimte te gunnen voor fouten en ontwikkeling te maken. En met het vertrouwen dat je wat terugkrijgt voor wat je geeft zonder dat er een handtekening onder staat.” Het adagium in de regio is nog altijd ‘een man een man, een woord een woord’. Openheid, eerlijkheid en vertrouwen zijn de kernwaarden van Brainport, waar iedereen elkaar kent en elkaars 06-nummer heeft. Het is tevens vooral ook de kracht van familiebedrijven, de kurk waarop Brainport drijft. „Er is bijna altijd sprake van wederzijdse (financiële) afhankelijkheid, dus help je elkaar, werk je samen, om doelen te bereiken. Zelfs met concurrenten, bijvoorbeeld rondom de kwestie van het opleiden en aan de gang houden van technische mensen voor onze regio. Een kwestie van geven en nemen, maar op de collegiale manier. Het is een overtuiging dat iedereen met de billen bloot dient te gaan, vanuit de wetenschap dat er anders alleen maar verliezers zijn.”

Hart

Het samen rooien is diepgeworteld in de cultuur van de regio. De mensen en hun onderlinge relaties en verhoudingen zijn de kracht, in een wereld waar in toenemende mate projecten in dikke, starre, juridisch dichtgetimmerde contracten worden gegoten. Luuk merkt dat er juist grote behoefte aan flexibiliteit en snelheid is, en dat er andere manieren zijn om met risico’s om te gaan. Zo kan de economie er over

̒Je moet blijven investeren in je netwerk, dat vraag ik ook aan medewerkers’

een paar jaar heel anders voorstaan. ,,Juist de familiebedrijven zijn zich heel bewust van de wederzijdse afhankelijkheid. De markt verandert continu. Zij ondernemen met het hart. Je moet over onhebbelijke zaken heen kunnen stappen, en gaandeweg elkaar blijven vinden om afspraken te kunnen herzien. Het is fijn om te weten dat we er op directieniveau altijd uitkomen. Dat heeft met gunnen en realisme te maken.”

Tempo

Hoewel het over het algemeen de samenwerking met partners gevoelsmatig goed zit, is Luuk voorstander van het duidelijk opschrijven van de onderlinge commitment. ,,Techneuten zijn gebaat bij duidelijke kaders waarbinnen ze oplossingsmogelijkheden kunnen realiseren, en daar zijn onze mensen niet uniek in. Dat lost niet alle problemen op maar zo kunnen we de gedeelde verantwoordelijkheid ook laten landen op de werkvloer en tussen verschillende organisaties. Wat zijn de basisafspraken en wat betekent dat voor ons? Belangrijker nog, wat betekent dat voor de ander? Zo leer je elkaar nog beter kennen. Je moet blijven investeren in je netwerk, in kwaliteit, in samenwerking met je klanten, collega-bedrijven, zelfs concurrenten. Dat vraag ik ook van alle medewerkers. Niemand heeft voldoende mensen om de grote transitie op gebied van duurzaamheid en groei alleen te realiseren, dus moeten we slim kiezen. Het potentiële talent is maar beperkt beschikbaar. Ook in onze branche. Blijf op goede voet met elkaar. Er zijn kansen genoeg. We moeten het toch samen rooien.”

Met deze gigantische skilift zoef je van Antwerpen naar de

Italiaanse Dolomieten

SkyAlps

Winterliefhebbers opgelet: een avontuur in de Dolomieten begint nu eenvoudiger dan ooit! Vanaf 18 december 2024 biedt de Italiaanse boetiek luchtvaartmaatschappij SkyAlps rechtstreekse vluchten van Antwerpen naar Bolzano. Deze vlucht van minder dan anderhalf uur brengt je snel en comfortabel naar het hart van Zuid-Tirol.

FOTO'S: MANUEL KOTTERSTEGE, ARMIN TERZER, LUCA ZUCOLO, HARALD WISTHALER

Het avontuur begint zodra je het vliegtuig instapt. Tijdens je vlucht geniet je van een goed glas wijn. Samen met het wijnconsortium van Alto Adige selecteert SkyAlps elke vlucht vier uitmuntende Zuid-Tiroolse topwijnen. Bovendien word je aan boord getrakteerd op regionale specialiteiten, zonder extra kosten, en zo ervaar je Zuid-Tirol al voordat je aankomt!

Of je nu een fervente skiër bent of gewoon op zoek naar een winters uitje, SkyAlps maakt het je gemakkelijk om te genieten van de legendarische Dolomieten. De luchthaven van Bolzano ligt op een strategische locatie, omgeven door de mooiste winterregio’s van Zuid-Tirol, waardoor je direct toegang hebt tot een breed scala aan ervaringen.

Verken de Dolomieten in stijl

Latemar in Obereggen (35 min. van Bolzano Airport)

De Latemar in Obereggen is een must voor avontuurlijke skiërs. De Latemar Six Pack biedt zes steile afdalingen die elke adrenalinejunkie op de proef stellen. Heb je behoefte aan iets minder intensiteit?

Geen probleem, Obereggen heeft in totaal 48 kilometer aan skipistes voor elk niveau, met 18 moderne skiliften en 13 panoramische skihutten waar je kunt ontspannen en genieten van het uitzicht.

Seceda in Val Gardena (50 min. van Bolzano Airport)

Als lange afdalingen jouw ding zijn, moet je La Longia in Val Gardena ervaren. Deze spectaculaire piste van ruim 10 kilometer biedt een adembenemend uitzicht en een avontuur van meer dan 1.270 hoogtemeters. La Longia maakt deel uit van The Legendary 8 – een serie van acht bijzondere afdalingen in Val Gardena. Ski ze allemaal en ontvang een digitaal diploma als erkenning van jouw prestatie.

SkyAlps zorgt ervoor dat jouw winteravontuur begint met gemak en luxe. Pak je koffer in en laat je meevoeren door een gigantische skilift die je rechtstreeks naar de mooiste skipistes van Italië brengt.

Praktisch

Vanaf 18 december 2024 zijn er wekelijks drie rechtstreekse vluchten tussen Antwerpen en Bolzano, met vertrek op woensdag, zaterdag en zondag.

Vanaf april 2025 worden deze rechtstreekse vluchten tweemaal per week aangeboden, op woensdag en zaterdag. Tickets, vanaf 174 euro per enkele reis, kun je boeken via:

www.skyalps.com

Kronplatz (75 minuten van Bolzano Airport)

De Kronplatz, met zijn indrukwekkende hoogte van 2.275 meter, biedt een skigebied met 120 kilometer aan pistes, geschikt voor skiërs en snowboarders van elk niveau. Voor de echte waaghals is er de The Black Five uitdaging, bestaande uit vijf van de moeilijkste zwarte pistes van Kronplatz. Deze uitdaging is een must-do voor de gevorderde skier die op zoek is naar een extra kick.

Sella in Alta Badia (90 min. van Bolzano Airport)

Het Sellagebergte, dat oprijst tot 3.150 meter boven zeeniveau, biedt een onvergetelijke ervaring met zijn uitgebreide netwerk van pistes. Het Sellaronda-circuit is ideaal voor een volledige dag skiën, met een afstand van ongeveer 30 kilometer. Onderweg kun je genieten van diverse culinaire alpine hutten, waardoor je de gelegenheid hebt om energie bij te tanken en te genieten van lokale lekkernijen.

RITA BOSCH EN STEFAN DE BEVER

De Vrienden van Van Abbemuseum bestaan dertig jaar

‘Kom kijken, stel je open, neem waar!’

Naar een museum ga je meestal als je iets moois wilt zien, is de algemene opvatting. Maar bij sommige musea, zoals het Van Abbemuseum in Eindhoven, gaat het niet per se om mooi of niet mooi, maar meer om reflectie op de samenleving en maatschappelijke ontwikkelingen. Prikkelen en wakker houden, dat wil het Van Abbe, zeggen Rita Bosch en Stefan de Bever, twee ‘beste Vrienden’ van het museum.

TEKST: MARJOLIJN SENGERS | DCI MEDIA

Het staat sinds jaar en dag aan de Stratumsedijk in Eindhoven, het karakteristieke gebouw met torentje van Alexander Kropholler uit 1936 met nieuwbouw van Abel Cahen uit 2003. Het internationaal bekende Van Abbemuseum is een icoon in het Eindhovense straatbeeld. Maar niet alleen in het straatbeeld van de stad, het museum heeft wereldwijd grote betekenis voor makers en liefhebbers van moderne en hedendaagse kunst. Iets om trots op te zijn, zeggen Rita Bosch en Stefan de Bever van de Vereniging Vrienden Van Abbemuseum. De vereniging bestaat dit najaar dertig jaar.

„ Lang”, vinden ze allebei, „dat betekent dat we iets goed doen!” Voor dit tweetal zijn de woorden Vrienden en Van Abbemuseum even

belangrijk. „ Het museum geeft ons bestaansrecht, de vriendschap geeft de drive om door te gaan.” Want vriendschappen ontstáán, weten Bosch en De Bever.

„ Die vriendschap heeft alles te maken met een open geest. Voor wat je in het museum aantreft én voor degene met wie je hierover in gesprek gaat.”

Symposium

Het dertigjarig jubileum wordt op 9 november gevierd met een symposium over Perceptie, een begrip dat in een mensenleven, maar vooral op gebied van moderne kunst een grote rol speelt. Vier sprekers zullen die dag aan de hand van dit thema en toegespitst op beeldende kunst hun visie hierop geven. De sprekers zijn Raymond van Ee (hoogleraar perceptie Radboud Universiteit), Sofie Wierda (beeldend kunstenaar en filosoof), Huib de Ridder (emeritus hoogleraar Informationele Ergonomie TU Delft) en Henri van Nuenen (grafisch kunstenaar).

Perceptie

Perceptie betekent waarneming. En waarnemen doe je met behulp van de zintuigen, van horen, zien, voelen, proeven en ruiken. Aan perceptie is onlosmakelijk projectie verbonden, en die is weer afhankelijk van de wijze waarop alle opgeslagen informatie in ieders hersenen wordt verwerkt. Niemand neemt op dezelfde manier waar want, zoals psycholoog Carl Jung het zegt: we zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wíj zijn. „Over een schilderij van Van Gogh of Rembrandt worden we het wel eens”, zegt Stefan de Bever, „ maar de baanbrekende tentoonstellingen in een radicaal museum voor moderne en hedendaagse kunst als het Van Abbe, waar nieuwe ontwikkelingen in kunst en cultuur worden gepresenteerd, gaat de perceptie alle kanten op. En precies daar bieden De Vrienden de gelegenheid om in alle vrijheid én gezelligheid met elkaar in discussie te gaan.”

Prikkelen

Hedendaagse kunst gaat niet in de eerste plaats over mooi of lelijk, kwalificaties die sowieso van perceptie afhankelijk zijn. „ Hedendaagse kunstenaars, en zeker die waar het Van Abbe voor kiest, laten ontwikkelingen

zien die op de lange duur bepalend kunnen zijn voor de ontwikkeling van onze samenleving. Ze denken vooruit. Ze ontrafelen, associëren en combineren. Ze denken na over waar de wereld heengaat aan de hand van wat ze maatschappelijk zien gebeuren. Ze reflecteren daarop, denken dóór, confronteren en roepen discussie op”, legt Bosch uit. „ Het museum wil prikkelen”, voegt De Bever toe, „en zijn bezoekers uitnodigen tot nadenken, ook over de rol van de collectie als ‘cultureel ‘geheugen’ of het museum als publieke ruimte. Sleutelwoorden voor het museum, en in het verlengde daarvan ook voor ons, zijn openheid, gastvrijheid en kennisuitwisseling. Door internationale samenwerking is het Van Abbemuseum bovendien een plaats waar creatieve kruisbestuiving plaatsvindt. Kortom, een smeltkroes die uitnodigt tot verwondering, inspiratie en verbeelding.”

Esthetiek

Rita Bosch (tot voor kort secretaris van De Vrienden) is al ruim vijfentwintig jaar Vriend, Stefan de Bever (voorzitter) vijftien jaar. Naast haar ‘vriendenwerk’ schildert Rita – ze studeerde Monumentale Kunsten in België - en is ze keramiste, Stefan is architect en tekenaar. In hun eigen werk speelt schoonheid een grote rol. In de tentoonstellingen in het museum lijkt schoonheid soms slechts op de achtergrond te spelen en is maatschappelijk besef de maat. „ Mijn vak kent spelregels, maar vraagt ook om creativiteit”, zegt De Bever. „ Het gebruik van een gebouw, en dan hebben we het over ruimte, licht en functionaliteit, is in de architectuur sterk verbonden met esthetiek. Die aspecten sámen bepalen de beleving, want een gebouw ondergá je. Alles wat ís heeft in mijn beleving waarde, de keuze voor materiaal en vorm om die waarde uit te drukken is aan de kunstenaar.” Bosch: „ De schilderijen die ik maak in acryl en olie zijn veelal abstract. Aan de basis staan grafische vormen waarmee ik speel en die ik verander tot ruimte suggererende composities. In de gelaagdheid ontstaat ruimte voor eigen interpretatie.” Zowel Bosch als De Bever weten wat ze zelf mooi vinden. En nee, in het Van Abbe is lang niet alles mooi, beamen ze, „ maar het gáát wel ergens over.”

̒Het museum wil prikkelen en zijn bezoekers uitnodigen tot nadenken’

̒Ik ben ook trots op het vrije denken waar het museum van oudsher voor staatʼ

Vriendensalons

De vereniging anno 2024 heeft zevenhonderdvijftig leden. Het lidmaatschap kost 41,50 per jaar, een duopas zestig euro. „ Een schijntje als je ziet wat daar tegenover staat”, zegt Bosch. „Toegang tot het museum en de maandelijkse Vriendensalons waarin actuele onderwerpen door ter zake kundige sprekers worden uitgediept én toezending van het viermaandelijkse tijdschrift KwArts. Daarnaast organiseren De Vrienden rondleidingen in eigen huis, bezoeken aan nationale musea en reizen naar internationale beeldende kunst-evenementen als Documenta in Kassel en de Biënnale in Venetië.”

Ambassadeurs

Rita Bosch en Stefan de Bever voelen zich als actief Vriend ambassadeurs van het museum. „ Ik ben trots op de wereldwijde betekenis, op het gebouw, op de naam, dat het Van Abbemuseum heet en niet Stedelijk Museum Eindhoven. Ik ben ook trots op het vrije

denken waar het museum van oudsher voor staat. Op de autonomie van de kunstenaars die hier exposeren en die ons een spiegel voorhouden, op de ‘eigenwijze’ keuze van directeur Charles Escher en zijn voorgangers die radicale keuzes durfden te maken.” Het woord design valt. Design speelt steeds meer een rol in de moderne museale kunst. „ De kunstzinnigheid waarmee Design lang is geassocieerd maakt steeds meer plaats voor context. Design is steeds meer een peilstok van en commentaar op maatschappelijke veranderingen en sociale vraagstukken, zowel materieel als inhoudelijk. In die zin komen design en hedendaagse beeldende kunst steeds dichter bij elkaar”, aldus De Bever. Dat het Van Abbe geen museum is voor de massa is all-in the game, zegt Bosch. „Wat hier te zien is, is honderd procent echt. Kom kijken, stel je open, ervaar de kwetsbaarheid van de kunstenaar die outside the box durft te denken. Neem waar!”

Cafés, restaurants, modezaken, museum van naam en faam. En… Weerter vlaai. Kortom, Weert is je bezoek meer dan waard.

Dit is sfeer. Dit is historie. Dit is beleving.

COLUMN

Vrijheid, vooroordelen en de kracht van eigen keuzes

Ook deze zomer waren er bijzondere momenten die ons deden nadenken over de betekenis van vrijheid in ons land. Een van de meest opvallende gebeurtenissen was het indrukwekkende succes van Sifan Hassan, die met haar sportprestaties het hele land in vervoering bracht. Haar overwinning, met een trotse glimlach onder haar hoofddoek, herinnerde ons eraan dat we in staat zijn als samenleving collectief trots te zijn op de prestaties van een vrouw, ongeacht haar achtergrond. Het was een moment van nationale eenheid, waarin zelfs degenen die normaal kritisch zijn over het dragen van een hoofddoek, meejuichten om haar succes.

Toch blijft vrijheid een gevoelig onderwerp vooral als het gaat om persoonlijke keuzes die afwijken van het gangbare. De recente discussie rondom kamerlid Esmah Lahlah toont aan dat vooroordelen en onbegrip nog altijd de kop opsteken wanneer iemand ervoor kiest een hoofddoek te dragen. Ook zijn er nog steeds mensen die moeite hebben te accepteren dat vrouwen met een hoofddoek, net als ieder ander, in staat zijn te studeren en carrière te maken als arts, manager, directeur of Kamerlid. De acceptatie van eigen keuzes, vooral door moslimvrouwen, is nog steeds niet vanzelfsprekend, laat staan dat het gezien wordt als een uiting van persoonlijke vrijheid.

Ook ik heb op mijn 26e bewust gekozen om een hoofddoek te dragen. Deze keuze werd mij niet opgelegd door mijn familie of anderen. Het was een beslissing die ik zelf, uit vrije wil, nam. Vanaf dat moment draag ik mijn hoofddoek met trots omdat het me innerlijke kracht en veiligheid geeft, en ook vanuit mijn geloofsovertuiging. Natuurlijk krijg ik vaak de vraag waarom ik een hoofddoek draag en of dat van mijn ouders moest. Ik ga daar graag op in. In mijn carrière heb ik in diverse bedrijven gewerkt en met vele mensen gesprekken gevoerd, van managers, politici, collega’s, cliënten tot ontmoetingen in de wijken. Ik ben altijd mezelf gebleven.

Soms zie ik dat mensen mij in het begin van ontmoeting zien als ‘een vrouw met een hoofddoek’, maar dat verandert als de aandacht zich richt op ons gesprek, van mens tot mens. Een manager verwoorde het eens zo: „Toen ik je voor het eerst zag binnenkomen, zag ik een migrantenvrouw met een hoofddoek, maar toen we begonnen te praten, was mijn aandacht niet meer op jouw afkomst of je hoofddoek gericht, maar op ons gesprek.”

Ik ben blij dat ik zelfverzekerd en trots mijn hoofddoek kan dragen. Ik vraag niet om invulling, vergelijking, oordeel of vooroordeel. Wat ik wel vraag, is om open te staan voor een gesprek, om te durven vragen. Vrijheid is niet alleen een recht, het is een verantwoordelijkheid. Pas als we de keuzes van anderen respecteren, kunnen we trots zijn op een samenleving waarin iedereen de ruimte krijgt om zichzelf te zijn, ongeacht hoe ze ervoor kiezen zich te uiten, en waarin ze kunnen excelleren net zoals Sifan Hassan en Esmah Lahlah.

Necla Koçak is directeur bij Afili Work, re-integratiebedrijf voor anderstaligen

BRITT EN RICK POLMAN

Britt Polman treedt in voetsporen van vader Rick en opa Cees

VAN DER VALK HOTEL wisselt van directie en bouwt door

Van der Valk Hotel Eindhoven viert in november zijn vijftigjarig bestaan. Tegelijk vindt er een directiewissel plaats. Cees Polman staat na eveneens vijftig jaar zijn plaats af aan kleindochter Britt. Verder hoopt zijn zoon Rick, vader van Britt, samen met haar in de komende tien jaar de nodige plannen te verwezenlijken, waaronder de bouw van de tweede toren en een congrescentrum.

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

Op het moment van gesprek is Britt (28) net drie dagen aan het werk. „De tijd is rijp”, aldus vader Rick. Hij wil samen met haar de plannen voor het komende decennium ontwikkelen. Tegen die tijd is ie zestig en er klaar mee, zegt hij met een brede grijns. „Uiteindelijk moeten ook wij gewoon werken maar dat is wel waar ik me de komende tien jaar echt mee bezig wil houden. Dan is het mooi om te zien dat een van de kinderen in staat is om het bedrijf operationeel te gaan leiden. Ik zal haar in de komende jaren wegwijs maken in het bijzondere netwerk dat Brainport Eindhoven heet.”

Aanleiding voor het gesprek is de innige samenwerking met Bavaria, die ook alweer bijna veertig jaar bestaat. Theo Ling heeft nog een rol gespeeld in de totstandkoming daarvan, vertelt Rick. „Ik

had het er laatst nog met mijn vader over. Theo had tegen Cees gezegd dat hij een afspraak moest maken met Tijn Swinkels. Mijnheer Swinkels verscheen in ons restaurant in driedelig pak. Het klikte, omdat het natuurlijk twee Brabantse corporate-familiebedrijven betrof. Bij Bavaria zat net zoveel passie bij de mensen en ze waren goed benaderbaar. Ik geloof dat in no-time bijna zestig tot tachtig procent van onze bedrijven Bavaria tapte.”

Binnen Van der Valk is er op het gebied van bier nog wel een verdeling aanwezig, legt Rick uit.

„ Sommige familiestaken hebben Heineken op de tap, maar het gros schenkt al jaren trouw Bavaria. De samenwerking met Swinkels is nog steeds fantastisch. We helpen elkaar; ze denken ook mee. Het sjiekere 'Swinckels’-bier was even wennen voor ons, Bavaria was toch een begrip in Brabant,

̒Het gaat over duurzaamheid: van de regio en het familiebedrijfʼ

maar met de premium-uitstraling hebben ze het hele land veroverd. Ik vind ze innovatief, zeker de laatste jaren met alle speciaalbieren, uit België. En nu met 0,0. De biermarkt is mede onder hun invloed substantieel veranderd. Dat doen ze goed.”

Masterplan

Van der Valk Hotel Eindhoven valt onder de 'Luiten Staak ' - Luiten Van der Valk Beheer - waarvan het hoofdkantoor in Waalre staat. Het bedrijf beheert zeventien hotels in Nederland (10), Duitsland (3), België (3) en Frankrijk (1). Daar komen er twee bij, één in Antwerpen en één in Parijs. „Het hotel in Antwerpen, voorheen Raddison Blu, staat in het centrum, telt 170 kamers en gaat op 1 november open”, vult Rick aan. „Het hotel in Parijs komt bij Charles de Gaulle Airport en heeft 380 kamers, dat is een heel groot ding. Met zo’n twintig hotels zijn wij de derde groep binnen het Van der Valk-concern. Ja, we zijn als groep gierend goed bezig, zeg maar.”

De expansie van het bedrijf inclusief de benodigde investeringen heeft gevolgen voor het uitvoeren van de plannen in Eindhoven, stelt Rick. Ondanks dat 2023 voor het hotel een absoluut topjaar was - „Maar dat geldt voor de horeca in het algemeen”-, mede als gevolg van de inhaalslag van corona, zwakt de omzet dit jaar wat af, constateert hij. „We moeten goed bedenken wat we wanneer gaan doen. Zo willen we nog steeds een congrescentrum bouwen maar niet meer met de iconiteit van een aantal jaar geleden.”

Van der Valk won drie jaar geleden de gemeentelijke tender voor de bouw van een internationaal congres- en beurzencentrum in Eindhoven. Het plan voor Elysion in 2021 was ambitieus. Zo was het Evoluon-achtige ontwerp opvallend. Het voorzag onder andere in een auditorium voor 1.500 gasten. Het vloeroppervlak voor congressen zou worden verdubbeld naar 4.000 vierkante meter. De realisatie vergde een investering van twintig miljoen euro door Luiten

Van der Valk Beheer. Een jaar later bleken de bouwkosten al gestegen met zeven miljoen euro. Dat was wat veel van het goede in tijden van corona en Van der Valk zag af van de bouw. „Het ontwerp, met het glooiende dak, was prachtig, maar extreem duur qua materiële uitvoering. Het wordt niet meer zo Evoluon-achtig. We kiezen nu voor een andersoortig en

meer functioneel gebouw met een mooie uitstraling maar praktischer geëngineerd. We praten over een extra zaal van 1.500 vierkante meter plus wat kleinere zalen zodat we een capaciteit krijgen van tien flexibele zalen voor in totaal drie-, vierduizend mensen. We hebben al een zaal van duizend vierkante meter.” Maar het ‘masterplan’ voorziet pas in de bouw van het congrescentrum nadat de andere ambities zijn verwezenlijkt. „We beginnen met investeren in de faciliteiten van het hotel, zoals een nieuw zwembad, sauna en wellness. We willen een buitenzwembad. Ook de terrassen worden vernieuwd. De bouw van de toren, met honderd kamers, is fase twee, en in de laatste fase bouwen we het congrescentrum. Je begrijpt dat als je deel uitmaakt van een groep met zo’n twintig hotels, en je koopt er in één jaar twee bij, je gewoon even moet wachten. Zo werkt dat in een familiebedrijf.”

Eerbetoon

De waarden van het familiebedrijf is onderwerp van het congres ter ere van het vijftigjarig bestaan op 22 november. „Het gaat over duurzaamheid: van de regio en het familiebedrijf”, verklaart Rick. „We blikken vijftig jaar terug op de groei van Eindhoven maar ook vijftig jaar vooruit. Daarbij willen we vooral de nieuwe generatie aan het woord laten: de opvolgers in de regionale familiebedrijven. En we organiseren een mooie personeelsreünie. Ik werk bijna 29 jaar in het bedrijf. Mijn vader neemt afscheid, na vijftig jaar. Het is ook een eerbetoon aan mijn ouders die heel hard hebben gewerkt om de zaak op te bouwen.”

De volgende generatie, in de persoon van zijn dochter Britt, staat te trappelen om het roer over te noemen. Rick plaveit met liefde de weg voor haar. „Ze heeft culturele antropologie gestudeerd, en politicologie. Ondertussen werkte ze in de zaak, en in andere horeca. De afgelopen jaren heeft ze in diverse hotels directie-ervaring opgedaan. Zij moet de komende 25 jaar het smoel gaan worden van ons bedrijf, als angry young businesswoman. Ik zal haar introduceren. Er gaat nogal wat gebeuren in Eindhoven, met de groei van ASML. Daar hebben wij net zoals iedereen profijt van; ze houden veel trainingen bij ons. Wij moeten zorgen dat we bijblijven en kwalitatief goede producten blijven aanbieden.”

Afl. 18: Bart Moret regioleider van Stichting ANDERS Eindhoven

‘Elkaar helpen en bijdragen aan een mooiere wereld’

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO: RUUD BALK

Ik woon in Eindhoven, was baanloos, had een uitkering, en twijfelde of ik nog wel betaald wilde werken maar solliciteerde in 2019 toch op een vacature van de Stichting ANDERS. Zij zochten ‘initiatiefnemers in eigen stad en regio’. Ik had nog nooit van de stichting gehoord. Een landelijke organisatie, waarbij ik me afvroeg of ze ook iets in Eindhoven wilden doen? Ik belde, en dat was zeker het geval. Sterker nog, we waren het er snel over eens dat er voldoende armoede en dus reden was in Eindhoven. Een andere ‘eis’ was de aanwezigheid van genoeg ondernemers in de stad om daar iets tegenover te zetten. Ik heb me georiënteerd op de mogelijkheden, vooral ook voor mezelf omdat ik de motivatie om weer te gaan werken kwijt was. Maar dit kwam op mijn pad en dat zorgde voor inspiratie. Het was een baan, maar anders. Ik heb gesolliciteerd en na enkele gesprekken was ik aangenomen. De volgende zorg was het vinden van een bestuur voor de stichting. De Stichting ANDERS werkt volgens een model van autonome stichtingen in het land onder leiding van lokale mensen met een netwerk die letterlijk en figuurlijk de taal spreken. Ik was goed en wel drie weken aan de slag toen corona uitbrak. Alles ging op slot. Met een werkgroepje, dat later het bestuur werd, heb ik een half jaar de haalbaarheid onderzocht. Het viel niet mee om mensen te vinden voor een vrijwilligersfunctie met verantwoordelijkheid. Uiteindelijk vond ik vier mensen die verliefd werden op het concept en op 17 augustus 2020 za-

ten we bij de notaris. Toen was ik ook al met de eerste hulpvraag bezig, een spoedverhuizing. Corona maakte het extra uitdagend, maar wat had ik te verliezen? Ik wilde gewoon beginnen. Via twee krantenartikeltjes vond ik twee vrijwilligers die wilden meewerken. Ondertussen was ik aan het connecten met allerlei vrijwilligersorganisaties om mee samen te werken. Die verhuizing hebben we zelf gedaan, maar dat was niet de beste oplossing. Maar zo zijn we begonnen: door gewoon te doen. Erin stappen en kijken wat er gebeurt. Binnen no-time had ik hulpvraag na hulpvraag, in een tempo dat ik nog net zelf kon bijbenen. Gelukkig vond ik aansluiting bij de Stichting Present die al decennia actief is in Eindhoven en handjes kon leveren. Ik deelde eerst een kantoortje bij Plan-B. Dat was tijdelijk, waarna ik in Videolab terecht kwam. Dat werd uiteindelijk een flexplek. Ondertussen kreeg ik een collega. De flexplek delen was geen feest. Ook het team vrijwilligers groeide. We zijn in Microlab gaan kijken naar ruimte, en konden een kantoortje delen met de Stichting Present. Daar zaten we met zessen. Daarna kregen we ons huidige kantoor aangeboden, onder het mom van ‘dan zitten jullie voorlopig goed’. We zitten hier nu met tweeën. We zoeken nog een coördinator. Af en toe schuiven er vrijwilligers aan. De gemeente Eindhoven heeft de start gesubsidieerd, en betaalt nog een belangrijk deel van mijn salaris. Wij hebben geen grote salarissen, ook niet nodig, en we werken zo kostenefficiënt mogelijk. Gelukkig dragen er ook ondernemers bij. We kijken wat ze kunnen

missen maar helpen ze door het aanbieden van drie steunpakketten, in hoogte en niveau verschillend, van 625 tot 2.500 euro per pakket, afhankelijk van de hulpvraag. Zo helpt Driessen Mobility als mensen moeten verhuizen. Soms meerdere keren per week. Iets ingewikkelder is bijvoorbeeld een tandarts-vraag. Het duurt vaak wel even voordat wij een tandarts vinden die wil helpen. Alle begrip daarvoor, de hulpvraag is vaak niet klaar met een eerste behandeling. Het hoogste niveau is een hulpvraag bestaande uit HELP in hoofdletters. Bijvoorbeeld bij een gedwongen verhuizing, wanneer mensen opnieuw moeten beginnen en helemaal niets meer hebben, geen middelen, geen hulp, maar wel kinderen én schulden.

De Stichting speelt in op de groep mensen die echt in een vastgelopen situatie zit. Mensen met een serieus probleem, waarbij sprake is van een noodzaak, om te wonen, te kunnen leven, te kunnen werken, wanneer er echt iets vastzit waarbij een ondernemer kan helpen om de zaak in beweging te brengen. Dan zijn mensen vaak al langs alle loketten van de gemeente geweest en alle mogelijkheden zijn beproefd. De hulpvraag kan vanalles zijn. Het hulpaanbod moet gratis zijn. Wij werken vraaggericht, doen niks op voorraad en bekijken per situatie wat er nodig is, haalbaar is, én aansluit op wat ondernemers op dat moment willen schenken. We doen geen extreme home make-overs, om maar een voorbeeld te noemen. Vaak bekijken we de situatie samen met een hulpverlener, GGzE bijvoorbeeld, of WIJeindhoven. Mensen vragen zich af of ze bij ons op het goede adres zijn. Bij twijfel: bel Bart! We zijn inmiddels ook in de Kempen actief, en in Geldrop. Wij matchen de hulpvragen met ondernemers die zouden kunnen helpen. Zij kunnen schitteren. We worden steeds meer gebeld. En wij bellen vaak koud om te kijken of we iemand kunnen vinden die kan helpen. Dat kan de laatste op het lijstje zijn. Dan hebben we al veel nee’s als antwoord gehad. Maar er is toch altijd een ondernemer die ja zegt en dat is elke keer weer een feestje. Van sommigen weten we dat ze graag mee -

doen, soms hebben we niemand in ons netwerk voor de beantwoording van een hulpvraag. Gaan we weer bellen. Af en toe is er sprake van geavanceerd projectmanagement waar we veel tijd en energie in steken.

Het klinkt misschien een beetje teleurstellend maar we zitten nu op ruim één hulpvraag per werkdag. We weten dat het potentieel veel groter is, maar op de een of andere manier bereiken we dat nog niet. We worden wel gevonden, maar dat kan beter. We komen dit jaar, denk ik, uit op zo’n 250 hulpvragen, waarvan het grootste deel kunnen matchen. Het gebeurt zelden dat dit niet lukt. Het gebeurt wel dat bij doorvragen blijkt dat we mensen niet kunnen helpen, dan verwijzen we door. We helpen alleen maar particulieren, incidenteel een ondernemer, maar in principe niet. Hetzelfde geldt voor organisaties, een enkele keer komt er een organisatie voorbij in het sociale domein met een specifiek probleem. Dan kijken we wel wat we kunnen doen. Dat betekent dat we vooral kijken naar de mensen of de doelgroep die het betreft. Past die wel bij onze doelstellingen? Het betreft toch voornamelijk mensen die in armoede leven of in eenzaamheid. En dan proberen we toch een beetje creatief te zijn bij het vinden van een oplossing. De armoede monitor, en dat klinkt misschien niet zo fijn, geeft precies aan wie tot de grootste risicogroep behoort: allochtone achtergrond, alleenstaande vrouw of moeder, woonachtig in een huurhuis, dan loop je de meeste kans op langdurige en diepe armoede. We herkennen dat algemene beeld van de hulpvragen. Niet zelden betreft het jonge moeders die uit een gewelddadige relatie zijn gevlucht, met kinderen en alleen hun kleren hebben meegenomen. Vaak ook nog gebukt gaan onder de schulden van hun ex. Zij moeten een nieuwe start zien te maken. Daar kunnen we best druk mee zijn. In Eindhoven leven zo’n 25.000 tot 30.000 mensen onder de armoedegrens. Zij kunnen gewoon bij jou en bij mij in de straat wonen. Zij isoleren zichzelf sociaal, leven als kluizenaars achter hun voordeur. Je herkent ze niet.

‘Niet zelden betreft het jonge moeders die uit een gewelddadige relatie zijn gevlucht, met kinderen en alleen hun kleren hebben meegenomen.ʼ

‘ Dat er echt een nieuwe start kan worden gemaakt, de kinderen veilig kunnen wonen. Dat is de sleutel tot het succes van een match.’

Wij leggen huisbezoeken af bij de mensen die een hulpvraag indienen. We zijn niet heel streng bij de intake omdat we veel met WIJeindhoven werken en zij weten of er echt sprake is van armoede. We kijken wel of iemand gebruik maakt van de Voedselbank. Als dat zo is, weten we in principe genoeg. We treffen thuis wel eens mensen aan met een sleutel en verder niks. Die op de betonnen vloer van hun huis leven. En dan vragen ze om een laminaatvloer. Wij vragen altijd hoe hun situatie in elkaar zit, wij willen ze leren kennen, ook om te kijken of de match een kans van slagen heeft, of er sprake is van een noodzaak. We komen wel in omstandigheden waarin we vinden dat er niet echt sprake is van armoede. Mensen vragen om meubilair. Dat staat vaak op Marktplaats en gratis af te halen ook nog. Dan is nog de vraag hoe het komt dat iemand daar niet in slaagt? We willen echt kennismaken en luisteren naar de noden en kijken hoe we de vastgelopen situatie in beweging kunnen krijgen met daarbij altijd in ons achterhoofd de ondernemer die we gaan bellen. Wij moeten namelijk goede antwoorden hebben op de vragen die wij gaan krijgen. Waarom gratis? Wat verandert er ten positieve aan de situatie? De ondernemer moet ook een goed gevoel kunnen overhouden aan zijn gratis bijdrage, en niet het idee hebben dat hij net zo goed een factuur had kunnen sturen. Dat er echt een nieuwe start kan worden gemaakt, de kinderen veilig kunnen wonen. Dat is de sleutel tot het succes van een match. Je doet het toch met elkaar, en het gaat soms om grote bedragen. Da’s af en toe wel spannend. Maar als het perspectief helder is, krijgen wij meestal een ja.

Naast Stichting Present werken we samen met Stichting Samen voor Eindhoven. We zijn in gesprek met Brainport voor elkaar. Zij zouden kunnen helpen om ons naar de volgende fase te brengen: de volle capaciteitsbenutting van 400 hulpvragen per jaar. Brainport voor elkaar zou voor ons de brug kunnen zijn naar ondernemers die betrokken willen zijn. Onlangs ontvingen we de Rabobank Inspiratie Award, uit handen van regiodirecteur Marc Cootjans. Het is

geen geldprijs maar de erkenning van wat we doen. Uit het feit dat we de prijs krijgen, maak ik op dat we bij ander segment bedrijven in beeld zijn gekomen. Maar ook in het sociaal domein vallen we meer op. Wij vieren onze eigen feestjes. Het is mooi dat het allemaal lukt om mensen intens blij te maken. Die blijheid en dankbaarheid geven zoveel voldoening dat ondernemers er nog wel eens een bonus bovenop gooien. Dat blijft me raken. Het gaat niet om het geld maar het verschil dat we samen kunnen maken.

In dat kader wil ik ons concept Pay it Forward nog noemen. Dat bestaat uit het helpen van anderen nadat je zelf bent geholpen. Het gaat echt om het mooier maken van de samenleving, en het beter maken van de maatschappij. Het is bedacht door een leraar die zijn leerlingen uitdaagde om voor drie mensen iets goeds te doen, en zo verder: je vermenigvuldigt terwijl je deelt. We vragen hulpvragers om hetzelfde te doen. Daarin proberen wij inspirerend te zijn: maakt niet uit in welke situatie je zit, je kunt altijd het verschil maken in je omgeving. Boodschappen doen, snoeien in de tuin, op een hondje passen, dingen waarbij je van betekenis kunt zijn. Het helpt ook hulpvragers, vanuit eenzaamheid en depressie komen ze weer een beetje tot bloei. Kleine gebaren van betrokkenheid bij elkaar, en elkaar helpen. En ondernemers zien ook dat hulpvragers in een andere levensfase komen.”

Bart Moret

Eindhovenaar Bart Moret was werkzaam in de ICT en is sinds vier jaar regioleider van de Stichting ANDERS

Eindhoven. De stichting wil bijdragen aan een mooiere wereld. Door om te zien naar elkaar en te helpen waar nodig. Het team werkt regionaal en is op zoek naar een coördinator voor 24 uur in de week die meehelpt met het afhandelen van de hulpvragen. Zie voor meer informatie www.stichtinganders.nl/eindhoven. De stichting is gevestigd in Microlab, Kastanjelaan 400. Bart Moret is bereikbaar via 06 - 10 598 493 en bmoret@stichtinganders.nl

Jos Frederiks schrijft boek over de kracht van taal

‘Positieve woorden brengen mensen in beweging’

Mensen bewust maken van de (scheppende) kracht van taal is de reden waarom Jos Frederiks zijn boek ‘Imprisoned by Words’ heeft geschreven. In zijn praktijk in Helmond en Eindhoven maakt Jos dagelijks mee hoe taal mensen negatief én positief beïnvloedt. „Taal is megabelangrijk! Taal kan mensen in beweging zetten.”

HANS

Jos Frederiks richtte vijftien jaar geleden VidaSense op, na bijna vijf jaar actief te zijn geweest in de praktijk van een collega die hem op het spoor zette van de psychologie en dan met name (business)coaching en psychologische begeleiding. Daarvoor was hij actief als salesmanager in de telecomwereld, waar hij zich al bewust werd van taal(gebruik) om zijn commerciële doelen te bereiken.

Hij is geen universitair opgeleid psycholoog maar selfmade door bestudering van vakliteratuur, het volgen van diverse opleidingen, waaronder NLP, maar vooral zijn jarenlange praktijkervaring. „Ik heb het me nooit gerealiseerd maar

sales is de hoogste vorm van psychologie. Alles wat met commercie te maken heeft overigens. Je bent constant met taal aan de slag. Ten eerste moet je echt kunnen luisteren. Waarna je de kwaliteitsvragen kunt stellen en de goede antwoorden krijgt. Stilte is ook belangrijk. En heel eerlijk: ook ik zat eerst alleen maar te kletsen.”

Praten kan Jos nog steeds goed; hij is de verpersoonlijking van de spraakwaterval. Een gesprek van een uur levert meer dan 12.000 woorden op uit zijn mond, de meeste mensen komen niet verder dan de helft. De gespreksstof bestaat niet alleen uit informatie en kennis maar vooral ook uit verhalen en anekdotes. Geen wonder dat hem

TEKST:

MATHEEUWSEN | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

werd voorgesteld om een en ander te combineren in een boek. En omdat het idee ontstond in Engeland is de oorspronkelijke uitgave in het Engels, maar de Nederlandstalige versie volgt snel, belooft hij.

Leven met gevoel

Als salesmanager overleefde Jos een derde (re-) organisatie na een overname niet en kwam hij via een vriend bij een recruiter terecht. Die zag in hem de mensenbegeleider terwijl Jos zelf nog had bedacht in de sales verder te gaan. Er werd zelfs gesproken over een eigen praktijk. Jos moest stapels vakliteratuur doorworstelen terwijl hij niet zo’n lezer was. Maar hij was gewend om targets te halen en dus om met constante prestatiedruk om te gaan. Maar de praktijk waarin hij werkzaam was en zijn opleiding volgde, ging ten onder aan mismanagement. Hij besloot om door te gaan in de psychologie, want hij werkt graag met mensen. Uiteindelijk startte hij in 2005

door, eerst als franchisenemer en vanaf 2009 zelfstandig, onder de naam VidaSense. „Vida is leven en Sense is gevoel: leven met gevoel. Het gaat erom mensen uit hun cocon te halen. Als therapeut en coach mogen wij een X zetten op het levenspad van mensen. Zodat er een mooie vlinder uit de cocon kan komen. Elke cocon heeft een breuklijntje. De vlinder staat niet zonder reden in het midden. Mensen moeten in balans zijn, anders vallen ze om.” Met name werkgevers zijn zich vaak niet bewust van het grote potentieel van mensen binnen hun bedrijf, weet Jos. „Wat ik voor en met mensen doe, vat je niet even in een paar woorden samen. Mijn doelstelling wél: zorgen dat mensen het beste uit zichzelf halen en hóe je als bedrijf dit potentieel en de mogelijkheden optimaal benut. Durf je in de spiegel te kijken, haal je eruit wat erin zit en weet je wat jouw toegevoegde waarde is? Met deze vragen schud

ik mensen wakker. Waar wil je naartoe en wat wil je vandaag bereiken; deze vragen zijn het startpunt van elk persoonlijk gesprek of groepsgewijze training.”

Daarbij viel het hem op dat taal en taalgebruik van grote invloed zijn op de toestand van mensen. „Taal is megabelangrijk! Taal kan helend werken. Veel elementen zijn van belang: welke woorden gebruik je, hoe zeg je iets, wat is je toonhoogte? Maar taal kan ook belemmerend werken. Bijvoorbeeld in de werkomgeving, wanneer je niet de vrijheid voelt om te zeggen wat je denkt. Dan kan taal een gevangenis voor je worden. Ik heb altijd de vrijheid genomen om te zeggen wat ik dacht, ondanks dat ik ook een hypotheek had. Maar ik kan niet ergens werken waar ik mijn kop moet houden. Het ego staat vaak in de weg. Maar ‘your ego is not your amigo’.”

Mindset

Dat taal helend kan werken, heeft Jos zelf meegemaakt. Hij genas zichzelf van astma. Hij kreeg een aanval op negenjarige leeftijd en een toen hij elf was die hem bijna het leven kostte. „Ik was alweer drie weken benauwd, zat te piepen en niks lukte. Ik ben later bijgekomen in het ziekenhuis. Ons man zei: ‘Hij leeft nog’. Die kwam even binnen.”

Toen hij negentien was, vroeg hij aan zijn moeder de sleutels van de auto. Daarna reed hij op en neer naar Brussel met het voornemen dat hij van zijn astma af

̒Durf je in de spiegel te kijken, haal je eruit wat erin zit en weet je wat jouw toegevoegde waarde is?ʼ

zou zijn tegen de tijd dat hij weer thuis was. De hele weg kletste Jos met zichzelf in de achteruitspiegel, vertelt hij. Heen gebeurde er weinig maar halverwege de terugweg merkte hij dat hij zijn ademhaling elke keer wat kon oprekken. „Er gebeurde iets magisch: dit werkt! Dat gaf zo’n kick. Ik kreeg een euforisch gevoel. En met elke kilometer kon ik dieper ademhalen. Ik wist bij God niet wat ik aan het doen was, maar thuis liep ik de trap op neer om mijn moeder te laten geloven wat er gebeurd was. De benauwdheid was voor tachtig procent weg en is nooit meer teruggekomen. Even afkloppen! In het ziekenhuis zeiden artsen: dit kan niet.“

Jos is ervan overtuigd dat de mindset en de gebruikte woorden om gedachten en gevoelens uit te drukken van invloed zijn op de fysiologie van mensen. „Jouw lichaam volgt wat jij denkt of zegt. Ik kan denken in problemen, maar ook in mogelijkheden, het is dippen of dimmen. Vijfennegentig procent van onze klachten ontstaan in ons hoofd. Mensen zijn zich dat niet bewust. Wij hebben niet een depressie, wij doen een depressie. Wist je dat? Dat is hard werken, om een depressie te doen. Als iemand eenmaal doorheeft dat als hij of zij negatief over zichzelf denkt of spreekt die depressie zich manifesteert, kunnen we door middel van andere gedachten en positief taalgebruik werken aan de oplossing ervan.”

Moetisme

Jos zijn inzichten, en dus zijn boek, zijn een combinatie van zijn astma, zijn sales-ervaringen en zijn psychologiepraktijk, zegt hij. „Woorden werken. Taal kan mensen in beweging brengen. Een voorbeeld. Veel mensen gebruiken het woord ‘eigenlijk’. Dan gebeurt er dus niks. Want ‘eigenlijk’ zet je niet in beweging. Dat gebeurt op een onbewust niveau. Je moet jezelf de goede vragen stellen: hoe ga ik mijn doelen bereiken? Dat geldt ook voor ondernemers. Leiderschap is vooral ook luisteren. Er worden voor trainingen allerlei leuke modellen bedacht maar mensen hebben niet half in de gaten hoe belangrijk taalgebruik is. En door echt te luisteren, kun jij de juiste beslissingen nemen: ‘The road to succes is fully paved with obstacles well handled’.”

Daar komt bij dat te veel mensen pleasers zijn, aldus Jos. „We doen zoveel dingen tegen onze natuur in. ‘The best way to find yourself is to lose yourself in the service of others’, zeggen Engelsen. Interessant. Hoe gebruik jij jouw taal? Hoe zet jij jezelf in beweging? Wat vind je fijn om te horen? Zo brengt moetimse niks. Moeten is ‘imprisonment by words’. Als je het boek leest, kom je er al snel achter dat wij in no-time vastgezet worden door woorden en ons dat niet bewust zijn. Dat hoeft niet. Bied een alternatief. Waarbij positieve taal echt het verschil kan maken.”

Velthuis onderscheidt zich al drie decennia in kwaliteit en veiligheid

‘ De cliënt staat

Velthuis kliniek is met haar bijna dertig jarig bestaan één van de meest ervaren klinieken voor esthetische chirurgie in Nederland. Ze biedt een breed scala aan cosmetische behandelingen voor huid, gezicht en lichaam, zoals een ooglidcorrectie, liposuctie of borstlift. De kliniek heeft met haar acht vestigingen een degelijke reputatie opgebouwd die zich onderscheidt in kunde, kennis en vertrouwen. „Ook zijn we altijd open over wat wel en niet kan, en geven we een eerlijk en realistisch advies”, zegt Marijke van den Elzen, één van de plastisch chirurgen verbonden aan Velthuis kliniek Eindhoven.

TEKST: BART ASSIES, HANNEKE VAN DEN NIEUWENHOF | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

VLNR: CARLO WELTERS, JEROEN SCHOTS, MARIJKE VAN DEN ELZEN EN HAN WILMINK

bij ons altijd centraal’

“Onze specialisten zijn allemaal opgeleid als plastisch chirurg; een opleiding van zes jaar na je studie tot algemeen arts. Dat is een belangrijke garantie voor kwaliteit”, legt plastisch chirurg Jeroen Schots uit.

„ Plastische chirurgie is namelijk een veelomvattend specialisme: van het opvullen van verslapte huid met lichaamseigen vet tot het verwijderen van overtollige huid; we komen het allemaal tegen en het vergt allemaal verschillende vaardigheden.” Schots richt zich naast lichaamsbehandelingen op kleinere ingrepen aan het gezicht. „ Bij een ooglidcorrectie komt veel anatomische kennis kijken”, aldus Schots.

„ Hoe is de conditie van de onderliggende spieren, hoe staan de wenkbrauwen? Soms moet er een spiertje ingekort worden en hoeft er geen huid weggenomen

te worden – kortom, dat is werk voor de specialist!”

Super specialisatie

Schots wijst op één van de belangrijkste aspecten waarin de kliniek zich onderscheidt: superspecialisatie. Hij benadrukt dat het werken in een team de mogelijkheid geeft tot het specialiseren binnen een specialisme. Schots: „Wij verwijzen naar elkaar door als één van ons meer ervaring heeft met een bepaalde ingreep. Hoe vaker je een specifieke operatie uitvoert, des te beter je erin wordt!” Specialisatie is het sleutelwoord, beaamt ook plastisch chirurg Carlo Welters. „ De cliënt alsook de specialist heeft baat bij een perfect uitgevoerde operatie die past bij de wensen en verwachtingen van de cliënt. Pas als iedereen tevreden is spreken we over een geslaagde operatie.”

Eerlijk en realistisch behandeladvies

Perfect uitgevoerde operaties zijn echter niet het hele verhaal. Het behandeltraject van een cliënt begint met een intake waarin een persoonlijk en eerlijk advies centraal staat. De juiste verwachting scheppen is daarbij cruciaal. Plastisch chirurg Marijke van den Elzen: „ Ik vind het ontzettend belangrijk om goed te luisteren naar de wensen van mijn cliënten, maar ook om open te zijn over wat wel en niet kan – een eerlijk en realistisch verhaal om teleurstellingen te voorkomen. Uitgangspunten bij het behandelplan zijn dat je jezelf blijft, maar niet meer gehinderd wordt door dingen die jij zelf als onvolkomenheden ervaart, dat je meer zelfvertrouwen krijgt. Wij focussen op een natuurlijk resultaat; het creëren van balans van goede verhoudingen in lichaam en gezicht. Het komt ook wel voor dat we iemand afraden om een bepaalde operatie te ondergaan. Het is belangrijk dat iemand zich gehoord en begrepen voelt.”

Natuurlijke balans

Voor alle plastisch chirurgen van Velthuis geldt dat ze zich inleven in de wensen en verwachtingen van de cliënt. „ Dit is waar we voor staan bij Velthuis kliniek, zodat we tot een resultaat komen dat natuurlijk oogt”, aldus plastisch chirurg Han Wilmink. Hij ziet dat cosmetische chirurgie steeds meer geaccepteerd raakt. „ Het is over komen waaien uit de VS, waar je de resultaten van ingrepen best mag zien. In Nederland ligt dat anders, wij doen hier geen opvallende dingen. Mensen worden ouder en blijven langer gezond, dan is het begrijpelijk dat je eruit wilt zien zoals jij je voelt. Er zijn bijvoorbeeld steeds meer mannen en vrouwen die een buik- of borstcorrectie willen, zodat ze weer kunnen genieten van een dagje op het strand. De kosten van dergelijke operaties zijn weliswaar voor eigen rekening, maar ze verhogen het levensgeluk aanzienlijk. Vaak is de reactie na een ingreep: dat had ik veel eerder moeten doen!”

De Kliniek op RTL 4

„ De ervaring van de cliënt staat voor ons centraal. Dat laten we zien in het televisieprogramma De Kliniek. Hierin volgen we een aantal cliënten in hun behandeltraject en een aantal specialisten van Velthuis kliniek tijdens hun werk. Plastisch chirurg Van den

Elzen heeft meegewerkt aan de afleveringen, die vanaf september weer worden uitgezonden. In de televisieserie begeleidt en opereert zij een cliënt die een borstverkleining ondergaat en hierdoor weer beter in haar vel komt te zitten. Wij vinden het belangrijk dat cosmetische chirurgie meer aandacht krijgt, omdat er in de toekomst steeds meer vraag naar zal ontstaan. In deze serie geven we een transparant beeld van wat we doen, en wordt ook duidelijk wat het belang is van het kiezen van een ervaren arts en een behandeling die voldoet aan de hoogste kwaliteits- en veiligheidseisen.”

Kwaliteit en veiligheid

Dat esthetische chirurgie de toekomst heeft, blijkt ook uit de ontwikkeling van Velthuis kliniek. In januari 1995 begonnen Peter Velthuis en Jak Dekker een kleine kliniek voor esthetische chirurgie in Eindhoven. Inmiddels is Velthuis met acht vestigingen in het land één van de de grootste privéklinieken voor plastische chirurgie, injectables en huidverbetering in Nederland. „ Sinds Velthuis kliniek in 1995 gestart is, is er veel veranderd”, zegt Wilmink. „ Een ding is echter onveranderd gebleven: het belang van kwaliteit en veiligheid staat altijd voorop. We luisteren naar de wensen van de cliënt. Vervolgens kiezen we samen de behandeling die het beste bij hem of haar past. Zo weten we zeker dat een ieder straks weer vol vertrouwen in het leven staat.”

Velthuis kliniek biedt cosmetische behandelingen voor lichaam, gezicht en huid. Bij de kliniek is aandacht voor jouw persoonlijke verhaal en wordt samen de behandeling gekozen die het beste bij jouw wensen past. En dat doen ze al meer dan 29 jaar, veilig en vertrouwd. Op het reviewplatform KliniekErvaringen staan inmiddels al ruim 5.200 reviews van cliënten die de zorg ervaren hebben met een gemiddelde beoordeling van een 8,9. Je vindt de kliniek op de Dr. Holtroplaan 3 te Eindhoven.

Vind meer informatie op www.velthuiskliniek.nl

Bij vragen kun je contact met ons opnemen via 088 - 778 52 01.

'Ik vind het ontzettend belangrijk om goed te luisteren naar de wensen van mijn cliënten, maar ook om open te zijn over wat wel en niet kanʼ

‘Kies een ervaren arts en een behandeling die voldoet aan de hoogste kwaliteits- en veiligheidseisenʼ

Werkgevers samen in Brainport voor Elkaar voor sociale innovatie en cohesie

‘ Welvaart & Welzijn horen bij elkaar’

„Al lang voordat ik bij Brainport Development startte, zag ik in mijn werk een kloof ontstaan tussen het maatschappelijk veld en het bedrijfsleven in deze regio, en dat moest anders," vertelt Jacline de Kort, manager programmabureau Brainport voor Elkaar. In de snelgroeiende Brainportregio, bekend om zijn technologische vooruitgang en economische kracht, zag ze dat er kansen lagen om de hightechbedrijven in de regio meer te verbinden met maatschappelijke organisaties en sociale initiatieven.

TEKST: MARLÈNE VAN KUYK | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

De ontstane kloof dreigde de sociale cohesie te verzwakken en de duurzame groei van de regio te belemmeren. Samen met initiatiefnemers, zoals Partnerfonds Brainport, Impact040, Samen voor Eindhoven, gemeenten Eindhoven en Helmond en Brainport Development én diverse enthousiaste partners, werd daarom Brainport voor Elkaar in het leven geroepen. Een vereniging van sociaal betrokken werkgevers uit het bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties, onderwijs en gemeenten met één duidelijke missie: het verbinden van partijen om samen meer impact te maken op sociaal vlak, zodat iedereen mee kan doen in deze regio. Maar hoe gaat deze vereniging dit realiseren? En wat betekent dit voor de toekomst van de Brainportregio?

De oprichting van Brainport voor Elkaar

Het idee voor Brainport voor Elkaar ontstond uit

de gedachte om de sociale en economische krachten in de regio beter te verenigen. Er gebeuren al fantastische dingen door unieke samenwerkingen en slimme technologische innovaties voor economische groei, maar de sociale component bleef daarbij nog onderbelicht. „Alleen economische groei is niet genoeg, mensen hebben ook welzijn nodig", benadrukt Jacline. En deze samenwerking kan nergens beter plaatsvinden dan in deze regio, waar werkgevers van oudsher een sociaal hart hebben: „Iedereen kent elkaar hier en hebben elkaars telefoonnummers opgeslagen. Die mentaliteit en openheid zijn hier echt fantastisch."

Samen maatschappelijk verwantwoord ondernemen

Op 4 juli 2024 werd de vereniging Brainport voor Elkaar officieel opgericht, met als doel bedrijven, maatschappelijke organisaties, onderwijsinstellingen en gemeenten te verbinden, zodat zij samen sociale en

maatschappelijke vraagstukken in de Brainportregio kunnen aanpakken. Tijdens de oprichtingslunch werden onder toeziend oog van voorzitter Jeroen Dijsselbloem de eerste vijftig leden verwelkomd, variërend van grote spelers zoals Philips, DLL, Rabobank en VDL Groep tot mkb-bedrijven zoals VBgroep, BDO, Eindhoven Airport, Mansveld, Markteffect en Van der Valk Hotel Eindhoven, de gemeenten Veldhoven, Best, Son en Breugel en Valkenswaard, onderwijsinstellingen zoals Fontys Hogeschool en ROC Ter AA en maatschappelijke organisaties zoals Ergon, Cordaad Welzijn en Trudo. Jacline benadrukt dat werkgevers van kleinere mkb-bedrijven van

harte welkom zijn om lid te worden: „Iedereen is bij ons gelijk en juist diversiteit is ontzettend belangrijk. In deze regio zit het in de cultuur om elkaar verder te helpen. We hebben economisch aangetoond dat onze manier van samenwerken werkt; nu willen we minstens zoveel impact gaan maken op sociaal vlak. Voor een aantrekkelijke Brainport, waarin alle inwoners mee kunnen doen en waar ze prettig kunnen wonen, werken, leren en leven."

Samenwerking voor een sociale toekomst Brainport voor Elkaar heeft de ambitie om steeds meer bedrijven, organisaties, scholen en gemeenten

De 4 B’s van de Sociale Brainport Agenda

Het fundament van Brainport voor Elkaar is de Sociale Brainport Agenda. Deze wordt jaarlijks door de leden vastgesteld en bestaat voor het komend jaar uit vier programmalijnen die samen de sociale uitdagingen in de regio moeten aanpakken.

Baanbrekend: sociale innovatie

De programmalijn ‘Baanbrekend’ richt zich op sociale innovatie door het koppelen van hightech kennis en technologie uit het bedrijfsleven aan maatschappelijke uitdagingen. Jacline geeft een voorbeeld: „Bij Lumens was de behoefte hun impact meetbaar te maken in een dashboard, maar het ontbrak de organisatie aan kennis en middelen. Nu is ze gekoppeld aan het techbedrijf Bright Cape, dat Lumens daar een jaar lang bij gaat helpen."

Bestaanszeker: zekerheid voor alle inwoners De tweede programmalijn ‘Bestaanszeker’ legt de nadruk op het bevorderen van bestaanszekerheid voor alle inwoners van de regio. Programma’s zoals ‘Financieel Fit’ en ‘Buddy werkt 50+’ zijn ontworpen om mensen te ondersteunen in het opbouwen van een stabiel bestaan. „Het aantal loonbeslagen moet met meer dan de helft afnemen,"

zegt Jacline over de ambities van dit programma. „Dit is echter slechts het begin; het uiteindelijke doel is om het aantal mensen dat in de schuldsanering terechtkomt sterk te verminderen."

Basisvaardig: ontwikkelen van basisvaardigheden

De derde programmalijn ‘Basisvaardig’ heeft als doel het ontwikkelen van basisvaardigheden om mensen in staat te stellen actief deel te nemen aan de maatschappij. Werkgevers kunnen via het programma ‘DigiTaalfit’ hun werknemers helpen om zowel taal- als digitale vaardigheden te ontwikkelen. Daarnaast zijn er initiatieven zoals ‘Taalbuddy’s op het werk’, waarbij internationale collega’s geholpen worden om Nederlands te leren en zich de Nederlandse gewoonten en gebruiken eigen te maken. „We willen werkgevers veel meer stimuleren dat medewerkers in hun dagelijks leven op het schoolplein, in de straat en op de sportclub

basis-Nederlands (‘Social Dutch’) kunnen spreken," zegt Jacline.

Bij elkaar: bevorderen van sociale cohesie

De vierde en laatste programmalijn ‘Bij elkaar’ richt zich op het bevorderen van sociale cohesie. Een belangrijke pijler hierin is de inzet van vrijwilligerswerk door werknemers: „Wij zouden willen dat alle medewerkers minimaal één dag per jaar vrijwilligerswerk doen. Ik geloof daar heel sterk in. Werkgevers zoals DLL geven hierin al het goede voorbeeld door structureel vrijwilligerswerk in te bedden in hun bedrijfsvoering. Bij DLL krijgen werknemers zelfs daarvoor twee dagen per jaar de gelegenheid en meer dan vijftig procent maakt daar gebruik van. Dit is een geweldige best practice voor andere leden. DLL levert niet alleen handjes en tijd, maar ook veel kennis aan onze programma’s en direct aan maatschappelijke initiatieven."

Brainport voor Elkaar staat nog in de kinderschoenen, maar de ambities zijn grootʼ

bij de vereniging te betrekken. Dit is essentieel om de impact op sociaal vlak te maximaliseren. „Onze regio staat voor grote uitdagingen, zoals de spanning op de woningmarkt, de bereikbaarheid en de kloof tussen rijk en arm. Werkgevers in deze regio willen echt graag iets doen aan het welzijn, maar weten vaak niet hoe", zegt Jacline. „Hier komt Brainport voor Elkaar in beeld, als een loket waar werkgevers niet alleen kennis en middelen kunnen delen, maar ook concrete acties kunnen ondernemen.”

Ze benadrukt dat de vereniging geen praatclub is, maar een actiegerichte organisatie die resultaten wil zien. „Wij zijn hands-on met daad- en executiekracht. Onze programmamanagers zijn kartrekkers, aanjagers en verbinders. We zorgen dat de programma’s daadwerkelijk worden uitgerold en verbinden net-

werken aan elkaar. De leden van de vereniging zijn nauw betrokken bij zowel de strategie als de uitvoering. Wij kunnen het wel bedenken, maar zonder actie van de leden werkt het niet. Zij bepalen wat er gebeurt en maken Brainport voor Elkaar tot wat het is."

De toekomst als meest sociale regio van de wereld Brainport voor Elkaar staat nog in de kinderschoenen, maar de ambities zijn groot. De vereniging wil dat Brainport de meest sociale regio van de wereld wordt, die niet alleen in welvaart maar ook in welzijn floreert, aldus Jacline: „We hopen dat andere bedrijven, van klein tot groot, en maatschappelijke organisaties, onderwijsinstellingen en alle Brainportgemeenten zich aansluiten. Hoe meer leden, hoe groter de impact!"

THEATER INSPIREERT ! NIEUWSGIERIG?

Bekijk ons kennis-programma met o.a. Dijkhoff & Segers parktheater.nl/kennis

COLUMN

Als het niet helemaal oké is

„ Alles goed?”

„ Zeker!”

„ Met jou?”

De kans is groot dat een gesprek bij een ontmoeting met een bekende op deze manier zal beginnen.

'Met mij ook goed', klinkt dan het geijkte antwoord en daarna vervolgen we ieder onze eigen weg. Geen tijd om even echt bij elkaar stil te staan.

Een aantal weken geleden verliep een begroeting met een vriend echter anders.

Op een stralende dinsdag in augustus kom ik op de Demer mijn oude vriend Frank tegen. We hebben jarenlang in hetzelfde team gespeeld en zijn elkaar

de laatste jaren uit het oog verloren.

„ Alles ok?”

„ Nee. Eigenlijk niet”, antwoordt Frank abrupt.

„ Fijn man”, reageer ik automatisch. Ik bedenk me ineens dat ik niet luister en zomaar antwoord geef.

„ Eh… sorry. Ik verstond je niet goed.”

„Geeft niets, kan gebeuren”, reageert Frank.

„Gaat het niet goed?”

„ Het is niet helemaal oké met me.”

verkeer van Eindhoven Airport biedt ook al geen uitkomst.

Verdorie! Ik weet niet wat ik moet zeggen … Waarom zeggen mensen niet gewoon dat het goed gaat, ook al gaat het niet goed. Dat is toch allemaal veel gemakkelijker. Ondertussen komt er iemand onze kant op. Een vrouw op een bankje heeft ons al een tijdje gadegeslagen.

„ Jongens?”, begint ze.

„ Ja, mevrouw”, antwoord ik.

Ik laat een stilte vallen, omdat ik niet zo goed weet hoe ik moet antwoorden. Ik kan niet zoveel met mensen die om aandacht vragen. Want daar lijkt dit op, eerlijk gezegd.

Daarna gaat m’n mond weer open en hoor ik mezelf ‘jeetje’ zeggen. Het is duidelijk dat ik mezelf geen houding weet te geven, want ik zeg nooit ‘jeetje’.

Onwillekeurig glijdt mijn blik omlaag speurend naar nuttige tips op het trottoir.

Het barst in de wereld immers van tegelwijsheden. Maar op de stoep van de Demer is nergens advies te bekennen. De wc’s van Eindhoven hangen er vol mee, maar als je op straat bij een moeilijke situatie iets gepasts wilt zeggen, dan is hulp nergens te vinden.

Mijn hoofd kantelt omhoog en staart vervolgens de wolken in. Misschien dat er een reclamevliegtuigje overvliegt met een pakkende slogan die ik kan gebruiken om antwoord te geven. Maar nee hoor, het lucht-

„ Jongens, het is soms helemaal oké als je niet helemaal oké bent”, verklaart de vrouw. Frank knikt en begint te lachen.

„ Klopt, alleen dat weet hij nog niet”, wijzend op mij. De vrouw slaat Frank zachtjes op zijn schouder en loopt door. Er verschijnt een blos op mijn wangen. Ik bloos nooit…

Mijn vriend vertelt verder: „ Soms voel ik me heel onzeker en kost me veel energie om te faken dat er niets aan de hand is. Het geeft me juist kracht om dit te benoemen en mezelf vanuit dat vertrekpunt weer op te laden.”

„Wil je dan niet weten waar dat gevoel vandaan komt”, vraag ik.

„ Dat heb ik vaak geprobeerd, maar dat hielp eigenlijk helemaal niet bij mij. Het vervelende gevoel accepteren, gas terugnemen en tijd voor mezelf inbouwen werkt voor mij het beste.”

„ Eigenlijk niks mis mee.”

„ Nee. Niks mis mee”, knipoogt mijn oude vriend en slaat nu op mijn schouder. Ik kijk naar Frank en voel me klein. Ik heb nog veel te leren.

Rob Haantjes

is schrijver en verteller én was trainer-coach van Dames 1 van Hockeyclub Oranje-Rood

De internationals van FCE Amateurs

Vanuit het exotische India en Brazilië naar de Velddoornweg

Bij de amateurtak van FC Eindhoven vinden voetballers en vrijwilligers uit alle windrichtingen een plekje. Alle vijf de continenten zijn vertegenwoordigd op het sportpark aan de Velddoornweg. Een goede aanleiding om enkele van die leden en hun ouders voor te stellen. „De taal is helemaal geen barrière.”

TEKST: STAN SCHRIJEN

FOTO’S: DCI MEDIA

TRINANJAN, INDRANI EN ARYAN BHATTACHARYA (VLNR)

De opsomming waaraan Trinanjan Bhattacharyya begint, is schier eindeloos. Dennis Bergkamp, Marc Overmars en Edgar Davids. Frank Rijkaard, Ronald Koeman en Ruud Gullit. De 45-jarige Indiër is pas vijf jaar in Nederland, maar zijn kennis van het Nederlandse voetbal is die van een veteraan. Dat heeft een reden: in 1991 speelde PSV drie oefenwedstrijden in India, waarvan één in de regio Calcutta, waar hij en zijn vrouw vandaan komen. Daarna bleef hij het Nederlands voetbal volgen. Een hoog gehalte van toeval dus, dat hij met zijn vrouw en zoon uiteindelijk zelf in Eindhoven terecht kwam. In eerste instantie was Engeland het bedoelde eindstation, maar door problemen met hun visa werd het toch Nederland.

Van hockey naar voetbal

Hier in Eindhoven zat zoon Aryan (10), die in India werd geboren, eerst nog op hockey. Nu doet hij fanatiek aan voetbal, vertelt hij na een met 6-1 gewonnen wedstrijd tegen Tongelre. Waarin hij verantwoordelijk was voor één van de zes blauwwitte doelpun-

‘Op teamniveau vindt er al een goede integratie plaats’

ten. „Meestal ben ik middenvelder, maar soms sta ik ook links of rechts voorin”, zegt hij. Hij is sinds een half jaar lid van FC Eindhoven AV en kwam op zijn vijfde vanwege het werk van zijn vader naar Nederland. „De stap naar Nederland heeft voor Ayran heel goed uitgepakt”, zegt Trinanjan. „Hij doet nu aan verschillende sporten, naast voetbal ook aan boksen en zwemmen. En hij haalt goede resultaten op school en gaat met sprongen vooruit in zijn Nederlands.”

Teammanager

Zijn moeder Indrani Bhattacharya (42) werkt hier in Nederland op de IT-afdeling van een netbeheerder. „Ik ben blij voor Ayran. Hij voelt zich hier goed en hij heeft zoveel tijd om te sporten. In India ligt de focus voor kinderen vrijwel alleen maar op studeren.” En dat heeft ook gevolgen voor zijn ouders. Waar zijn vader naar eigen zeggen optreedt als ‘personal coach’, is zijn moeder teammanager van het team van haar zoon: de JO11-3. „Heel leuk om te doen”, vindt ze. „Het is een nieuw team. Ik hou bij wie er aanwezig zijn op trainingen en bij wedstrijden en heb aan het begin van het seizoen een teamboekje gemaakt. We zijn bij alle wedstrijden aanwezig.”

Dertig nationaliteiten

„In totaal hebben we binnen FC Eindhoven AV zo’n dertig nationaliteiten”, zegt voorzitter Willem van Dullemen. „Dat heeft meerdere redenen en begint misschien al met een hele simpele. Als mensen vanuit het buitenland

hier komen wonen en zich bij een voetbalclub aan willen sluiten, zoeken ze in eerste instantie op de naam van de stad. Op die manier komen ze al snel bij ons uit.”

Het is niet zo dat de amateurtak van FC Eindhoven er bewust erop insteekt om zoveel mogelijk leden met een internationale achtergrond aan zich te binden. „Helemaal niet”, verzekert Van Dullemen. „Want het is niet zo dat we leden te kort komen of iets dergelijks. Integendeel, want bij de jeugdafdeling is er zelfs sprake van een ledenstop. Dat heeft vooral te maken met een gebrek aan kleedlokalen en velden om op te trainen.”

Integratie

FC Eindhoven AV doet er zoveel mogelijk aan om die internationale leden zich snel thuis te laten voelen bij de club. „Op teamniveau vindt er al een goede integratie plaats. Al moeten we daar als vereniging wellicht nog wat extra stappen in zetten. Om dat verder te structureren”, zegt Van Dullemen. „Zo leeft er bijvoorbeeld het plan om voorafgaand aan het seizoen een aftrapbijeenkomst te houden. En daar in het Engels of in andere talen wat meer te vertellen over het reilen en zeilen bij onze club.” Dat gaat -hoopt hij- ook andersom zijn werking hebben. „Ten faveure van de club”, bedoelt de voorzitter. „In veel andere landen kent men niet het systeem met vrijwilligers die een handje toesteken, zoals wij dat hier in Nederland kennen. Daarin laten we als vereniging misschien nog wel wat ruimte liggen. Dat zou namelijk ook voor

bijvoorbeeld ouders goed voor hun integratie kunnen zijn.”

Infrastructuur

Daarvan is Roberto Caramaschi (41) al een uitstekend voorbeeld. Hij is coach van het MO13-team van FC Eindhoven AV, waar zijn dochter Caterina (11) in speelt. En de Braziliaan is ook assistent bij het team van zoon Vicenzo (6). Vader en zoon komen net terug van een wedstrijd met de JO8-1 tegen SV Valkenswaard, die in 7-7 eindigde maar waarvan de penaltyserie wel winnend werd afgesloten. De geboren Braziliaan woont sinds zestien jaar in Nederland. Voorheen werkte hij voor een Braziliaans bedrijf in de voedingsindustrie. Voor een project in Nederland kwam hij naar hier en diende de mogelijkheid zich aan om te blijven. In zijn thuisland voetbalde Caramaschi in schoolverband. „We maakten gebruik van de faciliteiten van een voetbalclub in de buurt. De infrastructuur van verenigingen en vrijwilligers in de Braziliaanse voetbalwereld is uiteraard heel anders dan in Nederland. Toch voetbalt ieder kind in Brazilië. Goede infrastructuur of niet. Iedereen voetbalt op straat, zowel jongens als meisjes. Vrienden on der elkaar die weinig nodig heb ben om toch samen te spelen.”

Van Vinicius jr. tot Ramalho Vicenzo begon in Nederland met Voetjebal. „Maar hij had al snel meer uitdaging nodig”, zegt zijn vader. „Na een proefles bij FC Eindhoven

wilde hij hier blijven voetballen.” „Hier kan ik tegen veel meer andere kinderen partijtje spelen”, is de uitleg van de zesjarige doelman. „En het is ook leuk om aan andere activiteiten mee te doen. Zoals toen Sinterklaas hier bij de club op bezoek kwam.” Hoewel Vicenzo hier in Nederland geboren werd, is hij toch goed op de hoogte van de voetbalsterren uit het land van zijn vader. „Neymar en Vinicius junior. Ik

wil later zelf ook bij Real Madrid spelen.” Hij was ook al op bezoek in het stadion van de profs van FC Eindhoven. „Om naar de wedstrijd tegen Helmond Sport te kijken”, weet Vicenzo nog. „En ik ben ook bij de training van PSV geweest. Toen heb ik een handtekening van Ramalho gekregen.”

Taal

Voor Roberto - fanatiek fan van de Braziliaanse club Corinthians

- is het zijn tweede seizoen als coach van zijn dochter. „Je ziet de progressie. Al praten ze soms ook meer dan ze voetballen. Vanaf het begin heb ik bij het team aangegeven dat mijn Nederlands niet zo goed is. Maar dat gaat prima. Ze willen ook Engels met mij spreken en vragen om de betekenis van bepaalde woorden. De taal is helemaal geen barrière.”

‘De infrastructuur van verenigingen en vrijwilligers in de Braziliaanse voetbalwereld is heel anders dan in Nederland’

ROBERTO EN CATERINA CARAMASCHI

“Wij

streven naar klimaatneutrale energie voor alle bedrijven.”

Rob van Gennip, CEO Scholt Energy

LEIDEND IN DE ENERGIETRANSITIE,

IN NEDERLAND EN DAARBUITEN.

Energielevering voor grootzakelijke afnemers

Zakelijk vergroenen met duurzame energie-inkoop

Flexibele energiebronnen tegen netcongestie

Als ondernemer heeft u vragen zoals: Hoe optimaliseer ik mijn energiekosten? Hoe kan ik eenvoudig mijn energieverbruik vergroenen of mijn duurzame energie juist verhandelen? Of hoe zet ik mijn flexibele energiebronnen, zoals een koelinstallatie of noodstroomaggregaat, slim in?

“Bij Scholt Energy hebben we de kennis en expertise om al deze uitdagingen aan te gaan. Enerzijds richten we ons op slimme energiestrategieën met specialistisch advies over de juiste inkoopspreiding voor onze klanten. Anderzijds zetten we vol in op verduurzaming. We ondersteunen bedrijven bij de eerste eenvoudige stappen richting verduurzaming, maar bieden ook geavanceerde, flexibele oplossingen. Denk bijvoorbeeld aan energieopslagsystemen en het slim inzetten van regelbare industriële processen. Zo benutten we elke kilowattuur optimaal, haalt u het maximale uit uw energieopwekking en/of -verbruik én kunt u bovendien extra inkomsten genereren. Bij Scholt Energy geloven we in maatwerk en duurzame groei. Daarom begeleiden we bedrijven van A tot Z in de energietransitie,” aldusRobvanGennip,CEOvanScholtEnergy.

Ontvang een aanbod op maat

GERARD DINNESSEN (L) EN WILBERT SAVONIJE

Gerard Dinnessen over de leiderschapsprogramma’s van Berg & Partners

‘Aandacht geven aan mensen zit verankerd in het DNA van Caspar de Haan’

Caspar de Haan onderhoud & renovatie is een begrip in Eindhoven en omgeving. Al sinds 1749 is het oudste familiebedrijf van de stad gespecialiseerd in het opknappen van vastgoed. Negen generaties De Haan zwaaien in die lange periode de scepter. Met Gerard Dinnessen (56) krijgt de eerste ‘buitenstaander” de dagelijkse leiding in handen. Hij neemt die rol over van Cas de Haan, die nu adviseur is. In dit artikel vertelt de voormalig financieel directeur enthousiast waarom hij bewust kiest voor de leiderschapsprogramma’s van Berg & Partners uit Waalre. „Als je echt om andere mensen geeft, moet je investeren in samenwerken met elkaar.”

TEKST: ANDRÉ DRIESSEN | FOTO'S: THIJN VORSTENBOSCH/DCI MEDIA

A l sinds de oprichting opereert

Caspar de Haan in een relatief traditionele markt die langzamer evolueert dan andere branches. 275 jaar geleden was het bedrijf al zeer bedreven in schilderen, vandaag de dag beheerst het die specialiteit nog steeds. Alleen zijn er steeds meer kernactiviteiten aan het palet toegevoegd. Van enkel en alleen onderaannemer groeit het bedrijf door tot een strategisch partner met als focus een belangrijke bijdrage leveren aan een duurzame leefomgeving. „In zijn

periode als directeur neemt mijn voorganger Cas de Haan afscheid van korte cycli voor onderhoud en renovatie”, steekt Gerard Dinnessen van wal. „Door goed werk tegen een scherpe prijs te leveren én vertrouwen te wekken, krijgt hij het voor elkaar om langdurige contracten van zeven jaar af te sluiten. Met deze cruciale cultuuromslag legt hij de basis om opnieuw honderd jaar door te gaan.”

Aandacht voor de mens

De huidige samenleving verandert continu, nieuwe ontwikkelingen volgen elkaar razendsnel op. Voor veel bedrijven is het een uitdaging om hier steeds op in te spelen. „Caspar de Haan denkt veel minder traditioneel dan collega-bedrijven in de bouwsector”, vervolgt Gerard Dinnessen zijn verhaal. „Dankzij de langdurige contracten voor onderhoud en renovatie kunnen we zelf het ritme bepalen. Daarbij is het belangrijk dat onze leiders onze medewerkers en zzp’ers in beweging brengen. Zonder aandacht voor de mens lukt dat niet. Gelukkig zit dat aspect verankerd in ons dna. Iedereen is zich ervan bewust hoe belangrijk dat is. Alles wat we doen, vindt plaats in een bewoonde omgeving.

In onze filosofie komt 'de mens' daarom ook op de eerste plaats. Daarna volgen de natuur, onze producten en de energietransitie.”

Sociale rol binnen wijken

In hun werkzaamheden hebben de medewerkers van Caspar de Haan veel contact met de klanten van hun klant, bijvoorbeeld met de gezinnen die een woning huren van een woningcorporatie. Dagelijks ervaren ze dus hoe belangrijk thema’s als leefbaarheid, zorgzaamheid, veiligheid en multiculturaliteit in een wijk zijn. „Onze mensen ver -

tolken steeds meer een belangrijke sociale rol binnen een wijk waar we aan het werk zijn”, geeft Gerard Dinnessen tekst en uitleg. „We merken dat er steeds meer problematiek speelt achter de voordeur. Als bedrijf moeten we iets met deze informatie. Het lijkt zo eenvoudig om extra sociale huurwoningen toe te voegen aan een wijk. Als strategisch partner willen we daar best een bijdrage aan leveren, maar alleen als er ook nagedacht wordt over de waarde die je toevoegt. Dus denk niet alleen in stenen, maar bedenk ook oplossingen

voor problemen als hittestress, waterafvoer en extra groen. Het is aantoonbaar gemeten dat kinderen die opgroeien in een groene wijk intelligenter en nieuwsgieriger zijn.”

Ziel en zakelijkheid

Het voorbeeld over de sociale rol binnen een wijk zegt veel over de bedrijfscultuur van Caspar de Haan. Volgens Gerard Dinnessen is het cruciaal om met ziel en zakelijkheid klanten te binden en te behouden. „We willen niet alleen een maatschappelijke bijdrage leveren”, licht hij de twee bedrijfsdoelstellingen toe. „Voor het voortbestaan is het ook zaak dat onderhouds- en renovatieprojecten rendement opleveren. Een steentje bijdragen, werkt alleen als we onze medewerkers, ZZP’ers en leveranciers kunnen blijven betalen. Gelukkig zit deze manier van denken ook opgesloten in de trainingen die we met onze eigen academy verzorgen. En we vinden het belangrijk dat onze leiders zich bewust worden van deze eigenschappen. Iedereen wordt na verloop van tijd bedrijfsblind of krijgt oogkleppen op. Leiderschap krijgt een nuance als je even durft te vertragen om te versnellen. Het is goed dat we in de sessies met Berg & Partners regelmatig stilstaan om in de spiegel te kijken. Zo krijg je antwoorden op vragen als: wie ben ik, hoe geef ik leiding, wat gaat er goed en wat kan er beter?”

Samen op reis

Cas de Haan – de voorganger van Gerard Dinnessen als algemeen directeur bij Caspar de Haan – komt via de afdeling HR in contact met de leiderschapsprogramma’s van Berg & Partners. Na een reorganisatie is de tijd rijp om het nieuwe managementteam klaar te stomen voor de toekomst. „Bij de eerste contacten was ik al overtuigd van

de meerwaarde om samen met het MT op een spreekwoordelijke reis te gaan”, herinnert Gerard Dinnessen zich nog goed. „Ik kreeg van Wilbert Savonije van Berg & Partners te horen: als je met ons een traject ingaat, kan het directieteam er twee jaar tegenaan. Die belofte heeft Berg & Partners waargemaakt. Tijdens de tweedaagse kick-off bij Kapellerput in Heeze zijn we als team echt naar elkaar toegegroeid. Niet geforceerd, maar op een veilige en tarnsparante manier. Zo hebben we echt een professioneel beeld van onszelf en het team gekregen."

Why-How-What

Gerard Dinnessen stelt vast dat veel trainingsbureaus een twee -

daagse voor managementteams organiseren. In zijn ogen werkt het averechts als je te snel gaat. „Alles wat je tijdens zo’n training leert en ervaart, moet ook de tijd krijgen om te landen”, verwoordt hij het onderscheidende karakter van de sessies van Berg & Partners. „In lijn met het gedachtegoed van Simon Sinek is er tijdens zo’n kick-off ook volop aandacht voor zijn beroemde drie-eenheid Why-How-What. Waarom doen we als leidinggevenden wat we doen? Het levert veel op als alle talenten binnen een team en een organisatie worden benut. Na zo’n tweedaagse werkt het louterend en inspirerend om samen enkele dagen de spreekwoordelijke hei op te gaan. Gewoon in alle

rust – zonder afleiding – de ruimte nemen om elkaar beter te leren kennen. Je merkt aan alles dat Berg & Partners echt verbonden is met het veranderingsproces.”

Kwetsbare houding

Binnen Caspar de Haan is het de normaalste zaak van de wereld om elkaar te helpen. Van hoog tot laag: iedereen steekt elkaar zonodig de helpende hand toe. Gaat er iets fout, dan vinden mensen het lastig om de vinger op de zere plek te leggen en zich kwetsbaar op te stellen. „Juist die kwetsbare houding is nodig om knopen door te hakken”, benadrukt Gerard Dinnessen. „Daarom is het zo mooi dat Berg & Partners erin slaagt om ons een spiegel voor

̒Het levert veel op als alle talenten binnen een team en een organisatie worden benut’

Het

is heel leerzaam om in een fraaie natuurlijke omgeving mooie wandelingen te maken en goede gesprekken met elkaar te voeren’

te houden, zodat we erin kunnen kijken. Om in hun terminologie te spreken: we zijn heel goed om elkaar te helpen en vissen te geven. Naast een collega gaan staan, vragen te stellen en hem of haar te leren vissen, vinden we een stuk lastiger. En juist die eigenschap is voor een leider onmisbaar als hij een team mee wil krijgen in een verandering. Zo hebben we de hiërarchie doorbroken en is duidelijk geworden dat leidinggeven meer is dan de rol alleen. Het draait vooral om oprechtheid en het juiste verantwoordelijkheidsgevoel.”

Reisleider in veranderprocessen

Onder het mom van 'lerende bedrijven zijn winnende bedrijven' stimuleert Berg & Partners een leven lang leren bij opdrachtgevers. Dit motto is verankerd in alle programma’s. De term 'trainer' dekt volgens Wilbert Savonije de lading niet, veel liever spreken we over 'reisleider in veranderprocessen'. Vanuit deze filosofie is Berg & Partners ook een grote voorstander van een interne academy om vakmensen op te leiden. „Eerst lukte het niet echt om deze academy van de grond te krijgen”, licht Gerard Dinnessen toe. „Nu volgen de eerstelijns leidinggevenden (voormannen, projectleiders en uitvoerders) een op maat gemaakt programma bij Berg & Partners. Daarnaast krijgen onze vakmensen van een professionele trainer een vakinhoudelijke training. Het verschil met vroeger is groot. Eerst was de inhoud heel procesgericht, nu bepaalt de markt wat er tijdens zo’n training aan bod komt. Vroeger was de interesse in zo’n training laag, nu melden medewerkers zich spontaan aan.”

Verbinding op 3 niveaus

In de visie van Berg & Partners is leiderschap bijna synoniem aan 'verbinding maken'. In de diverse programma’s vindt deze verbinding op drie niveaus plaats: met jezelf door een spiegel voor te houden, met je team door hulp te geven en te vragen en met de markt door reflecties op te halen bij de klant. Het derde niveau van verbinding maken heeft Gerard Dinnessen veel gebracht. „Hierbij is de eerste stap om je – samen met Berg & Partners – goed voor te bereiden op zo’n leergesprek met de klant”, licht hij toe. „Hoe luister je nou echt naar een klant en hoe kun je vanuit een nieuwsgierige houding de juiste vragen stellen.

Vervolgens ga je op dag twee in verschillende teams het gesprek aan. Klanten vinden zo’n gesprek niet confronterend, maar juist heel positief. Ze waarderen het dat we ons zo kwetsbaar opstellen. Na de lunch – als de klanten naar huis zijn – bespreken we wat we geleerd hebben en wat ons verrast heeft. Het is opvallend dat veel klanten met dezelfde zaken worstelen of bezig zijn als wij. Het is mooi om de mens achter de klant te leren kennen en op mensniveau die verbinding te maken.”

Situationeel leiderschap

Veel leidinggevenden werken volgens het adagium 'behandel anderen, zoals je zelf behandeld wilt worden'. Als het om respect voor elkaar gaat, valt hier geen speld tussen te krijgen. Ligt de focus op leiderschap, dan klopt er inhoudelijk niks van dit adagium. Berg & Partners werkt volgens een ander principe. „Elke medewerker is anders, als leider krijg je dus met een landschap vol uitdagingen te maken”, benadrukt Gerard Dinnessen het belang van situationeel leiderschap. „Het is niet alleen de kunst om je te verdiepen in drijfveren. Je moet ook achterhalen waar de knoppen zitten om anderen in beweging te krijgen. Bedrijven die hier mee bezig zijn, weten medewerkers aan zich te binden. Bij Caspar de Haan pas ik dit ook toe door elke week een gesprek te voeren met een vakman. Zo hoor en zie ik wat er speelt en blijf ik in verbinding met mijn medewerkers. Voor mij is dat ook het verschil tussen aanwezig zijn en beschikbaar zijn.”

Leren, presteren en genieten

Veel sessies van Berg & Partners verlopen volgens het zogenoemde LPG-principe, waarbij de afkorting LPG staat voor leren, presteren en genieten. De gedachte erachter is simpel: als je niet leert of geniet, ga je achteruit. Voor het directieteam van Caspar de Haan is het belangrijk om aandacht aan te schenken. „Het is heel leerzaam om in een fraaie natuurlijke omgeving mooie wandelingen te maken en goede gesprekken met elkaar te voeren”, haalt Gerard Dinnessen herinneringen op. „Er gebeurt iets bijzonders als je jezelf openstelt en stil staat bij zaken waar je niet aan dacht. Deze unieke ervaring gun ik iedereen. Waarom? Als je als leider echt om andere mensen geeft, moet je investeren in de samenwerking met elkaar.”

Rebels-ambassadeur Frans van Dorst - ‘Rooie Frans’kijkt terug op zijn leven én zijn daden

‘Een asshole met het hart op de goede plek’

Een interview met Frans van Dorst - in Eindhoven en omstreken beter bekend of berucht als ‘Rooie Frans’ - in FRITS? Jawel! En jazeker, hij was ooit crimineel, zat vast, elf jaar in totaal. Maar hij is ook alweer tien jaar de ambassadeur van Rocking Rebels 2.0. Hij is een exponent van de Eindhovense jeugdcultuur, al zullen velen die leden onder de terreur van de jeugdbendes in de jaren tachtig gruwelen van hem. Dat weet hij. Frans is 65 terwijl hij allang dood had moeten zijn. Zegt hij. De ooit gevreesde Elvis-gelovige kijkt terug op zijn leven en daden, en praat openhartig over schuld, berouw, schaamte, vergeving en boete. „Niemand vraagt om doodgeschoten te worden.”

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: EUGÈNE VAN DE LAAR

Soms zit hij in een dip maar Frans van Dorst heeft een rijk leven, vindt hij, hoewel hij domme dingen gedaan die hij absoluut anders zou doen als hij het over mocht doen. Da’s dan toch de verdienste van ouder worden, concludeert de geboren Tongelrenaar met een zekere mate van tevredenheid, het leven kan immers in perspectief van de huidige kennis en inzichten worden beschouwd. Hij oordeelt niet mild over zichzelf. Hij werd 45 jaar geleden leider, tegen wil en dank, van Eindhovens meest roemruchte jeugdbende, de Rocking Rebels, en draaide de bak in voor doodslag. Mede op eigen verzoek werd ‘Rooie Frans’ veroordeeld

tot TBS en dat bleek een keerpunt in zijn leven. Hij overleefde en nam zich voor nooit meer de fouten te maken die hij heeft gemaakt.

Frans van Dorst woont tamelijk anoniem in een seniorencomplex in Helmond - „Ik ga er vanuit dat dit mijn laatste adres is.” Een bewuste keuze want toen hij na de nodige aarzeling een jaar geleden terugkeerde uit Utrecht wilde hij absoluut voorkomen dat hij in zijn oude leven zou vervallen. „Ik heb daar langer gewoond dan in Eindhoven.” Hij dankt Onze Lieve Heer - in de persoon van Elvis Presley weliswaar - dat hij er nog is. „Als ik vroeger had gezegd dat ik veertig zou worden, had iedereen lachend van z’n kruk gevallen. Door de manier waarop ik leefde… Die elf jaar dat ik in totaal vastzat, waren een time-out voor mij. Het was mijn redding.”

Laten we het hete hangijzer dan maar direct beetpakken. In 1985 schoot Frans bij zijn ex thuis de negentienjarige huisgenote dood. Vanwege relatieproblemen was hij opgefokt met een jachtgeweer naar zijn

ex toegegaan en haar huisgenote, die de trap af kwam, nam het voor zijn ex op: ‘Wat kom jij hier doen…? Schiet dan, lul!’. En hij schoot. Hij schrok zich rot, liep naar de keuken, ging op zijn knieën zitten en zette het geweer aan zijn mond. Zijn ex redde zijn leven door te roepen ‘niet hier, niet hier’, vertelt Frans. „Dat bracht me terug in de realiteit, maar ik vond zelf dat ik dood mocht.” Desondanks vluchtte hij, dreigde met zelfmoord, werd gepakt, het Openbaar Ministerie eiste tien jaar; Frans kreeg zes jaar, plus TBS. „Ik leef al zo'n 39 jaar in geleende tijd. Ik had toen al moeten sterven. Als ik in de auto had geweten dat ze dood was, had ik de trekker zeker overgehaald. Ik denk niet dat als ik de doodstraf had gekregen in beroep was gegaan.”

Hij heeft nog steeds geen vrede gesloten met zichzelf over zijn afgrijselijke daad. „Ik vergeef het mezelf nooit; ik reageerde verkeerd. Haar ouders leven nog hè. Ik heb ze een brief geschreven toen ik in Scheveningen zat. Dat hoort dan bij de TBS-behandeling, om met jezelf in het reine te komen. In die brief heb ik mezelf emotioneel helemaal leegge -

gooid. Daar stonden mensen wel versteld van, dat ik dat kon. De staf vond het een goede brief. Maar ik vond dat ik mijn kwetsbaarheid moest tonen. In de gevangenis heb ik leren schrijven. Ik heb veel geschreven. Naar m’n maten. De brief is nooit verstuurd want haar ouders wilden niks met mij te maken hebben. Dat accepteer en respecteer ik.” Negenendertig jaar na dato blijkt de familie helemaal niet blij met de nieuwe aandacht. Elke aandacht. De nabestaanden willen niet dat Frans een podium krijgt. Punt! Ze zouden het van respect vinden getuigen als hij zijn mond houdt - FRITS niet publiceert - en hen rust gunt. Het ontbreekt Frans bovendien aan schaamte. Ik deel de verwijten met hem. „ Ja, dat hakt er wel even in”, reageert hij. „ Ik snap de instelling en gevoelens helemaal, voel haar op veel punten aan. Schaamte? Jazéker wel. Dat maakt mijn rijkdom ook zo wrang. Zo’n acht jaar geleden was het dertig jaar geleden. Toen heb ik mezelf toegestaan op te houden met rouwen. Dat scheelde wel, want voor die tijd lag ik een paar keer per maand in m’n bed te janken, overladen met schuldgevoel, spijt en schaamte, in het besef wat voor een onherstelbare schade ik had aangericht. Dat verdwijnt nooit. Volgend jaar is het veertig jaar geleden... Er zijn mensen die zeggen dat ik niet moet prakkezeren. Ik denk alleen aan haar ouders, familie, want voor hun gaat het nooit over. Mijn schuld!” Wat hem betreft is dit daarom meteen het allerlaatste interview dat hij geeft. De confrontatie met zijn verleden biedt opnieuw stof tot diep nadenken, merkt Frans. Een conclusie is dat hij zeker wel rekening probeert te houden met zijn slachtoffers. „ Ik ben nooit naar iemand toegestapt om publiciteit of aandacht te vragen, maar wilde altijd wel

Mede op eigen verzoek werd ‘Rooie Frans’ veroordeeld tot TBS en dat bleek een keerpunt in zijn leven.

̒Ik snap de gevoelens helemaal. Schaamte? Jazéker wel. Dat maakt mijn rijkdom ook zo wrangʼ

de nieuwe Rebels promoten, en omdat ik enthousiast praat, ben ik daar ook vaak voor gevraagd. Maar ik ga het toch anders doen, van nu af aan.”

Halverwege de jaren tachtig was Frans gecriminaliseerd. Óók daar heeft hij spijt van. Zijn Rocking Rebels waren de schrik van de stad geworden, sloegen er vlot op, vooral muzikaal andersdenkenden en -voelenden, waaronder punkers, waren een geliefd doelwit, menig kroegbaas zag ze met angst en beven binnenkomen. Nog een grote fout die hij maakte, erkent Frans. „Ik wilde nooit groot worden met de Rebels. We waren begonnen als rock ’n roll-club, maar er kwamen steeds meer sensatiebakken bij. Ik was niet selectief genoeg, waardoor we een criminele straatbende werden. Oude leden stapten op, maar ik

ging door. Dikke sigaren, beetje de baas uithangen: als je niet wordt gevierd, kun je maar beter gevreesd worden. Maar ik groef mijn eigen graf. Nou ik ben het levende bewijs van het spreekwoord ‘wie hoog stijgt, kan hard en diep vallen’. Ik ben heel diep gevallen.” Frans was in de jaren tachtig niet alleen de leider van de Rocking Rebels, maar ook de vader-figuur. De Rebels waren de familie die hij nooit had, en zelf werd hij de vader die hij ook nooit heeft gehad. Hij ging met ouders van leden praten als ze problemen met hun vader en moeder hadden, hield veel jongens uit de gevangenis. Als ie al een ambitie had in het leven, zou hij graag jongerenwerker zijn geworden, want dat lag hem wel. „Jeugd die niks heeft, wil ergens bijhoren, en zoekt een bepaalde familie. Door mijn overwicht luisterden ze wel. Dat heb ik ook vaak ten goede kunnen

‘Ik was goedgebekt, niet bang en dan word je al snel als leider neergezetʼ

gebruiken. Alleen: mijn agressie kon mijn kracht zijn maar was ook mijn zwakte. En mijn donkere kant lag wat meer aan de oppervlakte dan bij anderen.”

Zijn leiderschap kwam hem aanwaaien, verklaart Frans. In zijn jeugd had hij het niet gemakkelijk. Hij paste niet in het plaatje, was een loner maar niet uit keuze. Hij was druk. „Ons moeder zei altijd: ‘Rooie zenuwelijer’. ADHD heet dat nu. Ja, fuckoff. Ik had rood haar, was dik, had een brilletje. Dan heb je geen vriendjes. Ik was een dankbaar slachtoffer. Dan leer je wel voor jezelf opkomen, en knokken. Dat is niet eens een kwestie van willen, dat is een kwestie van moeten. In de Bijbel staat: het is beter te geven dan te nemen. Nou, ik heb ze veel gekregen. Daarna gaf ik ze. Dat was beter.” Frans woonde in de Strijpsestraat. Zijn vader stierf in 1982. Hij kreeg een hersenbloeding toen Frans drie jaar was. „Ik heb hem nooit gezond gekend.” Zijn stiefvader overleed in 1985. Na de lagere school ging hij naar internaat De Widdonck in Heibloem (Limburg) voor moeilijk opvoedbare kinderen, waar hij door zijn verschijning, hij was de grootste en de sterkste - en door zijn grote bek, aldus Frans -, een leider werd. Toen was er ook een clubje Elvis-fans in Strijp waarvan hij lid werd. En ook daar liep hij voorop. „Ik was goedgebekt, niet bang en dan word

je al snel als leider neergezet. Ik droomde er soms wel van: ‘I’m the Leader of the Gang’, weet je wel, van Gary Glitter. Dat werd de Elvisbende, daarna de Rocking Rebels. En toen kwam die legendarische knokpartij, in 1979, met Feyenoord-supporters die een optreden van Elvis-artiest Toon Nieuwenhuisen op de Piazza verstoorden. Daar waren wij met z’n allen bij. Iedereen keek mij aan. Blijkbaar moest ik het zeggen. Ik riep: ‘Gemeentereiniging’, en toen hebben we ze weggestompt. Daarna werden ook we zo’n beetje de harde kern van PSV, dat was los zand. Veel knokken. Ja, het waren spannende tijden.”

Het was ook de tijd van de ‘Tuigdag’ - of ‘Betoogdag’waarop om aandacht werd gevraagd voor de randgroepjongeren in de stad. Het mocht geen wonder heten dat Rooie Frans en zijn Rebels het beeld bepaalden. Ondertussen danste hij in discotheken, was de ‘king of twist’, totdat een motorongeluk een einde aan die hobby maakte. Zijn rechterknie lag in puin. Frans verdiende de kost als vrachtwagenchauffeur. Het was allemaal, zijn hele leven, nooit gepland, zegt hij. „Het gebeurde gewoon. Elvis was míjn vader. Mijn grote voorbeeld. Dat was de start van de Elvis-club. Ik liet een tattoeage zetten. Ons mam verklaarde mij voor gek: ‘Hij kan goed over drie maanden dood zijn!’ Toen Elvis even later, in 1977, inderdaad over -

‘Loyaliteit. Familie zonder bloedbanden. Klaar. Wij gingen voor elkaarʼ

leed, stortte mijn wereld in. Ik geloofde het niet! Toen werd ik van fan gelovige. Vanaf dat moment ook noemde ik God Elvis. Ja, luister, je moet dat wel even zien tegen de achtergrond van onze liefde voor de rock ’n roll. We hadden oogkleppen op. Andere muziek bestond niet. Het was onze identiteit. Elvis werd een hype. Wij groeiden mee en voelden ons meer dan de rest. We droegen zwartleren jacks. We hadden geen hesjes hè, dat is pas later gekomen, in 2015, toen ik weer terug was. We waren, én zijn, een rock ‘n roll-club, een stichting zelfs nu, met een bestuur inclusief een hele ballotage voor nieuwe leden. We bezoeken concerten, toen vooral MacTaple, in heel Europa. Maar omdat we vroeger zo’n rouwdouwers waren, kregen we wel het respect, onder andere van motorclubs. We hebben nog steeds een goed contact met de Hells Angels bijvoorbeeld. Mensen bleven bij ons uit de buurt. Die arrogantie straalden we ook uit. Ik heb klappen gehad maar hield de zaak zoveel mogelijk kalm. Ik was streng voor onze eigen mensen, maar rechtvaardig.”

En daar kreeg Frans iets voor terug waarnaar hij al lang verlangde: broederschap. „Loyaliteit. Familie zonder bloedbanden. Klaar. Wij gingen voor elkaar. Wij waren, en zijn, een zelf-gecreëerde familie. Voor het leven. Terwijl ik dacht dat de hele wereld mij uitgekotst had, gaven mijn vrienden een feest voor mij toen ik de eerste keer vrij kwam. Zoveel respect. Ze hebben me geholpen. Blijf van mijn broeders af, die zijn heilig. Laat ons met rust. Ik ga niet voor mijzelf op de vuist, maar als de pleuris uitbreekt, dan breekt hij ook goed uit. Kijk, ik ben nooit maatschappelijk geaccepteerd. Ik zal nooit een mainstream figuur worden. Dat is ook mijn claim to fame natuurlijk." Voor de duidelijkheid: de Rebels nu zijn niet die van toen. „ De mensen zeggen tegen me: ‘Rooie, jij bent de Rebels’. Maar dat wil ik niet. De Rebels mogen niet op mij afgerekend worden, en andersom wil ik, als ik straks mijn billen dichtknijp, dat de Rebels blijven bestaan. De Rebels zijn mijn legacy. Ze zijn European rock ’n roll-history. Ik laat het straks gaan. Als je de vent bent die je pretendeert te zijn, een leider, moet je je ook zo gedragen. Ik beslis niet over hun toekomst: bakkes houden en

niet piepen, rooie. De tweede generatie hadden mijn kinderen kunnen zijn. Over vijf jaar is het vijftig jaar Rebels. Dan vind ik het wel genoeg geweest.”

Zelf is ie nooit aan kinderen begonnen, al waren er diverse pogingen. „Ik ben blij dat ik ze niet heb. ‘Papa is weer op vakantie’. Dat is geen manier om kinderen op te voeden hè? Nee, kinderen zijn leuk, maar dan parttime… De Rebels zijn mijn kinderen. Mijn ex, die van de schietpartij, had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, die knapte, met veel bloedingen. Ik heb haar in de auto gezet en naar het Diac gebracht, en zo haar leven gered. De dokter zei dat ik niet een uur later had moeten komen. Ik heb genoeg vriendinnen gehad, langdurige relaties ook. Op een gegeven moment is het wel mooi geweest, ik hoef niet meer. Ik barst van de vriendinnen maar we neuken niet. Daar ben ik te oud voor man. Al dat gehannes voor een paar seconden plezier.” Frans eet elke dag met zijn vriend Toon Knaapen, een weduwnaar, die hem samen met zijn vrouw overhaalde terug te keren naar ‘Eindhoven’. Zijn eigen bloedbroeder is Bert Muller. Frans staat erop iets over Bert te vertellen. Hij leert hem kennen via diens broer Arie, die hij ontmoette in een zwembad te Voorschoten waar het internaat op kamp was. Arie spreekt Frans brutaal aan omdat hij een Elvis-shirtje draagt. Bert was ook Elvis-fan. Enkele jaren later komen Arie en Frans elkaar weer tegen in de sportschool op het Pastoor Van Arsplein in Eindhoven, waar Frans karatelessen volgt. Het klikt tussen de mannen.

Broer Bert wordt Frans’ partner-in-crime. „Wij zitten in Bert zijn flatje in Valkenswaard en hij zegt dat hij eigenlijk jaloers op me is: de rooie dit en de rooie dat. Ik zeg: ‘Ik maak indruk omdat ik groot en sterk ben en een vlotte babbel heb. Maar ik maak vooral indruk omdat er altijd anderhalve kuub mens naast me loopt. Zonder jou had ik de helft minder indruk gemaakt’. Zonder Bert zou ik niet zijn geweest wie ik ben. Bert is een heel ander mens dan ik. Veel afstandelijker; ik ben socialer. Maar Bert en ik vullen elkaar aan.”

Frans zijn zelfreflectie zal menig wenkbrauw in de Eindhovense samenleving doen fronsen. Iedereen heeft recht op vergiffenis en een tweede kans, en

‘Ik wil geliefd zijn. Dat is niet zo. Het is ook niet reëel hè, en terecht vanwege wat ik heb gedaan’

leert hopelijk van gemaakte fouten, maar Frans een sociaal mens? Wij worden in elk geval door hem thuis met alle égards ontvangen, tot en met het spreekwoordelijke koekje bij de koffie. Keurig. Was het Frans zijn lot, zijn karma om op te groeien voor galg en rad, vragen we hem. Voor hetzelfde geld was hij inderdaad jongerenwerker in Eindhoven geworden. Ja, hij kon goed leren maar was gewoon lui, legt Frans uit. „Ik heb tijdens mijn TBS mijn mavootje-4 gehaald”, grijnst hij. Alle gekheid op een stokje: bij zijn IQ-test op het einde van de lagere school scoorde Frans 147 punten. Havo-vwo was het advies. „Luister, die IQ-test was even pieken, even tobben. Dat kan ik kennelijk redelijk. Maar om continu te presteren…” Hij is blij dat hij in de gelegenheid wordt gesteld door het interview wat nuance in zijn levensverhaal te kunnen aanbrengen. „Ik wil goed zijn voor alle mensen. Ik wil geliefd zijn. Dat is niet zo. Het is ook niet reëel hè, en terecht vanwege wat ik heb gedaan. Vrienden zeiden: ze vroeg erom. Dat zeiden ze om mijn pijn te verlichten. Niemand vraagt om doodgeschoten te worden. Ik heb mijn straf gehad, maar dat kruis draag ik. En daarom ben ik verwonderd én dankbaar dat ik 65 ben geworden. De pest van het ouder worden is wel dat je steeds meer achterlaat.”

Hij noemt zich zelfs een pleaser, goedgelovig, op het naïeve af. Wie Frans als een vriend beschouwt, kan dat al gauw voor het leven zijn, vermits hij de zaak niet bedondert en zijn vertrouwen niet schendt. „Ik ben trouw tot op het bot. Ik ben een allemans vriend. Ik vind iedereen tof. Iemand zijn goeie maat is mijn maat. Ik word daar door vrienden en vriendinnen ook voor gewaarschuwd. Ik geef mijn hart aan iedereen, maar ga er niet op staan want dan word ik de duivel. Het is maar goed dat niet alle mensen zijn zoals ik. Ik ben blij dat anderen wat selectiever zijn, dat beschermt mij ook een beetje. Mensen durven mij nu ook meer te benaderen. Dat was vroeger niet zo, door de Rebels toen, dat was

attitude. Ik geloof in het goede van de mens, dus be prepared to be disappointed. Ik zeg te gemakkelijk broeder, vriend, maat, gabber, maar mensen zijn niet altijd wie ze lijken te zijn. Ik ben van nature niet achterdochtig. Natuurlijk ben ik ook wel eens verraden. Scheelde me tonnen. Ik kan daar wakker van liggen. En dan valt de knaak. Maar het brengt me niets. Verspilde energie. Voor mijn TBS had ik het ‘opgelost’; ik heb geleerd tot tweehonderd te tellen. Ik neem het allemaal niet meer zo serieus, met een korrel zout. Het is allemaal lesgeld. Ik krijg liever 99 keer de deksel op mijn neus voor die ene gouden vriend die ik over hou. Echte loyaliteit, vriendschap is voor mij het grootste goed. Vriendschap én broederschap. Dàt is mijn rijkdom: door mijn vrienden ben ik een rijk mens.”

We constateren verbaasd dat zijn levenslessen Frans zelfs een filosofische kijk op het leven hebben opgeleverd. We hadden het niet gedacht. Hij gelooft in Elvis, maar in wat of in wie gelooft hij echt? „Elvisme is voor mij zuiverder dan al die religies. Walk hand in hand. Samen ben je sterk, alleen ben je niets. God leeft in ieder van ons. En degene die een ander alles gunt, heeft meer God in zich dan degene die alles voor zichzelf doet. Dát is voor mij het God-gevoel. Naast Elvis zijn mijn helden Mandela en Gorbatsjov. Mensen die vrede predikten. Zo’n Trump…, daar heb ik niks mee. Het is allemaal bangmakerij. En dan de religies. De god Mammon, de god van het geld, dát is de grote boosdoener. Nee, de wereld momenteel... De wereld rept zich naar de klote. Ik hoef geen tachtig te worden. Ik wil herinnerd worden als een asshole met het hart op de goede plek. Die is beter af dan degene die niks voelt. Maar het is wel een hardere weg om af te leggen. Ik had een hoop dingen liever niet meegemaakt. Aan de andere kant had ik mijn leven niet willen missen. Nog een bakkie koffie? En die koeken moeten op hè Eus.”

‘Elvisme is voor mij zuiverder dan al die religies’

Studiekeuze stress?

Boek nu een Studiekeuze Bootcamp voor uw kind!

In 1 dagdeel:

Persoonlijke studiekeuze top 5 in beeld (inclusief een concreet actieplan voor thuis)

Dit geeft rust, richting én gemak.

Welkom bij mij aan tafel in Brandevoort - Helmond www.tellentenzo.nl

Ellen Verheijen

Bijeen Komst Pit

- Drie verschillende ruimtes - Rustgevende pauzewandeling door de boomgaard. - Goed bereikbaar!

- Uitzicht op de schapen.

Email: pit@philipsfruittuin.nl

Op zoek naar een inspirerende ruimte om te vergaderen of een workshop te houden?

Kantoorfruit

Op werk genieten van ons (h)eerlijk fruit, dat kan ook! Wij leveren arbeidsvitamines op maandag, woensdag en vrijdag.

Email: landwinkel@philipsfruittuin.nl

info@philipsfruittuin.nl

Oirschotsedijk 14a 5651 GC Eindhoven | www.philipsfruittuin.nl | @ philipsfruittuin

Met een frisse identiteit versterken we onze focus op klantgerichtheid en technologische vooruitgang. Onze rebranding markeert een nieuw tijdperk van groei, efficiëntie en klanttevredenheid.

Veranderd uiterlijk, dezelfde kwaliteit!

Blijf op de hoogte van onze innovaties: schrijf je in voor onze nieuwsbrief op www.bestronics.nl

COLUMN

‘Alleen

kunde niks…’

Deze uitspraak hoorde ik eerder dit jaar tijdens de uitreiking van de Brainport Ondernemers Prijzen uit de mond van Willem van der Leegte. Hij benadrukte dat bedrijfsleven, onderwijs en overheid elkaar hard nodig hebben om de Brainportregio de komende jaren sterker te maken. „ Een regio die innovatie ademt. Deze innovatie wordt mogelijk gemaakt door alle ondernemers die een stapje extra zetten en lef, wendbaarheid, risicobereidheid, creativiteit en doorzettingsvermogen tonen. Alleen met vereende krachten blijven we succesvol.” In deze regio gaat dat goed, maar er liggen nog voldoende kansen op verbetering. Zeker nu de klanken van Beethoven steeds luider klinken.

Het Beethoven-plan, waardoor onder andere ASML ruimte krijgt om naar twintigduizend nieuwe werkplekken te groeien, heeft geholpen de techgigant hier te houden. Een sterk staaltje samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven, en meer dan ‘een zak geld voor ASML’. Het biedt kansen om de internationale toptechregio die Brainport al is te versterken. Tegelijkertijd mogen bestaande bedrijven niet in de verdrukking komen en moeten we onze ogen niet sluiten voor

de grote uitdagingen die het plan met zich meebrengt. Het vraagt om meer woningen, meer ruimte, zorgt voor meer verplaatsingen en vraagt om meer voorzieningen. Er komt namelijk nog meer talent deze kant op. Laten we eens focussen op dat talent.

De Nederlandse microchipindustrie groeit tot 2030 naar verwachting met bijna 91 procent, van 42.500 naar 81.500 mensen. zeventig procent van die mensen is werkzaam bij een bedrijf in de Brainportregio. Het bedrag dat wordt geïnvesteerd in talentontwikkeling is bedoeld voor de brede versterking van scholing: mbo, hbo, wo en om- en bijscholing en om leerlingen in het primair en voortgezet onderwijs te laten zien hoe leuk werken in de techniek is.

Dat biedt het onderwijs prachtige kansen om gave dingen te doen met die innovatieve bedrijven, maar daarvoor is een betere verbinding nodig met het bedrijfsleven. Zelf spreek ik dagelijks ondernemers die maar wat graag actiever willen samenwerken met onderwijsinstellingen, zodat jongeren de school verlaten met skills die aansluiten hun huidige behoeftes. Er zijn al scholen die stoppen met het traditionele ‘diploma denken’, meer kijken naar vaardigheden, inspireren op ondernemerschap in de praktijk brengen en actief het gesprek aangaan met bedrijven. Die bedrijven staan voor ze klaar.

Kortom: Beethoven draait om meer ASML. Het biedt heel veel kansen, maar andere bedrijven en het brede mkb mogen niet benadeeld worden door de voorspoedige ontwikkeling van ASML. Om Beethoven en de daarin opgenomen plannen voor onderwijs en talent te laten slagen, is samenwerking een basisvoorwaarde. Onlangs organiseerden wij daarom het event ‘Beethoven als kans voor de hele regio’. Wat ons betreft het startpunt van veel meer, want alleen samen maken we het tot een succes.

Bodo de Wit

Regiomanager Brainport

VNO-NCW Brabant Zeeland

RICHARD VAN ASPEREN (L) EN MAURITS BERENDSCHOT

CapitalatWork

Topsport in vermogensbeheer

Ze zitten graag dicht bij hun klanten, dus werd in februari de mooie locatie aan de Parklaan 64 in Eindhoven betrokken. Met Brainport als groeimotor voor de economie levert deze regio volop kansen voor vermogensbeheer. De manier waarop je het beste kunt omgaan met vrij beschikbaar vermogen, daar heeft CapitalatWork zijn eigen gedegen filosofie over. Hierbij speelt men tevens in op de meest recentelijke ontwikkelingen op de vastgoedmarkt.

TEKST: FRANK VAN DER LINDEN | FOTO'S: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

Maurits Berendschot (directeur vermogensbeheer) en Richard van Asperen (wealth manager) zijn samen goed voor aardig wat vlieguren in de markt van vermogensbeheer en vastgoedfinancieringen. Beide heren hebben een lange carrière in de financiële wereld, waaronder private banking bij de grootbanken, maar hebben bewust gekozen voor een specialist in vermogensbeheer. Dat werd dus CapitalatWork. Richard sloot vlak voor de zomer aan en zijn komst heeft onder andere te maken met zijn specifieke kennis en ervaring van de vastgoedsector. „Gedurende zo’n twintig jaar in de financiële dienstverlening heb ik met name ervaring opgedaan in het financieren van vastgoed, zowel voor de particulier als zakelijk. Bij deze doelgroep zien we een toenemende vraag

naar alternatieven door de veranderingen op de vastgoedmarkt. Huurregulering, verandering op fiscaal vlak, de duurzaamheidseisen, ontwikkelingen van de rente en problemen met herfinanciering die hier soms mee samenhangen. Nooit zijn er zoveel huurwoningen verkocht als in de afgelopen maanden. Bij CapitalatWork snappen we deze markt én we bieden een alternatief voor het kapitaal dat dan vrijkomt." Collega Maurits zit al langer bij het bedrijf en is blij met de komst van Richard. „ Zijn ervaring en contacten in het vastgoed zijn een welkome aanvulling voor ons. We zien inderdaad al een tijdje dat beleggen in bepaald vastgoed zo zijn nadelen begint te krijgen. Om te beginnen is je kapitaal minder flexibel als je in ‘stenen’ zit en nu komen er dus nog die andere nadelen bij. Bij de goede alternatieven die wij bieden merken wij dat veel klanten het prettig vinden dat wij een zeer duidelijke filosofie volgen."

Geen dag is hetzelfde Hoe ziet een de werkdag van een wealth manager eruit? Richard: „Geen dag is hetzelfde, dat maakt ons werk ook zo leuk. Het begin van de week starten we ons teamoverleg. Daar is ruimte voor het delen van kennis, ervaringen en natuurlijk ook humor. Samen met het team in Eindhoven ben ik verantwoordelijk voor de klantrelaties in de Brainportregio. Ik spreek zowel nieuwe relaties als bestaande relaties en begeef mij in een aantal mooie netwerken. Het leukste aan mijn werk vind ik het contact met mijn klanten en het voeren van echte gesprekken. Wat drijft iemand, wat leeft er bij mensen en bovenal, waar werken ze naar toe? Als je bij klanten thuiskomt krijg je direct een beeld van iemand. Soms zie je een bijzonder schilderij, een vitrinekast, of mooie auto, wat altijd zorgt voor interessante gesprekken. Ons werk draait om echt contact en vertrouwen, vanuit daar kijk je naar oplossingen."

Weten wat er onder de motorkap zit „Onze strategie is geïnspireerd op meesterbelegger Warren Buffett", vervolgt Maurits. „We screenen continu een 200-tal beursgenoteerde bedrijven en daarbij beleggen we dan in een vaste selectie van circa 90 bedrijven. Waar grootbanken hun research uitbesteden, hebben wij onze eigen analisten in huis. Wij beleggen in superieure bedrijven met een sterke concurrentiepositie tegen faire prijzen. Hierbij kijken onze analisten verder naar stabiele free cashflows, lage schulden en een sterke balans. Omdat wij zelf onze research doen weten wij wat er bij die bedrijven ‘onder de motorkap zit’. We know what we own! Daarbij kopen wij bij voorkeur bedrijven die op de beurs worden verhandeld, tegen een lagere prijs dan de waarde die onze eigen analisten hebben berekend. Hiervoor geldt: ‘Price is what you pay, value is what you get’. Geduld en standvastigheid blijft aan de orde, want het doel is om op lange termijn te profiteren van een hogere waardering."

Goudlokje

Op de financiële markten is er de laatste tijd genoeg reuring, een mooie gelegenheid om de kenners te vragen wat de verwachtingen zijn. Maurits met een glimlach: „ Dat vragen mensen natuurlijk regelmatig, gelukkig kunnen wij daar wel iets over vertellen, want er is goed nieuws wat ons betreft. De stand van de beurs wordt voornamelijk bepaald door ontwikkeling van de rente en winstontwikkeling van bedrijven. De ontwikkeling van de rente leek in de Verenigde Staten en Europa de laatste jaren steeds

Price is what you pay, value is what you get ʼ

meer te duiden op een recessie, die (b)lijkt echter uit te blijven. Wat betreft de winstverwachting van de grote technologiebedrijven zal naar verwachting die groei de komende kwartalen wat afzwakken, in plaats daarvan zal de brede markt juist aantrekken. Deze combinatie van gematigde economische groei, een dalende inflatie en centrale banken die de rentes gaan verlagen noemen we het zogenaamde Goudlokje-scenario. Ofwel, ideale omstandigheden voor positieve ontwikkeling van de aandelenmarkt." Richard: „Onze dienstverlening begint bij een minimum vrij beschikbaar vermogen van vijf ton. Daarbij kan ook sprake zijn van een stuk financiële planning, hiervoor werken wij samen met een sterk netwerk van financieel planners, fiscalisten en eventueel andere experts. Bedrijfsopvolging door kinderen of verkoop van het bedrijf kunnen natuurlijk ook een rol spelen, wij nemen de volledige klantsituatie mee om tot het optimale beheer van het vermogen te komen."

Wij leggen de focus op de lange termijn en kijken over pieken en dalen heenʼ

Verachtvoudigd

CapitalatWork doet dus aan topsport in vermogensbeheer. Geen kredietverstrekking en betalingsverkeer, zoals de banken, geen indexbeleggen, maar specialisten in actief vermogensbeheer. Het totaal beheerd vermogen is ruim elf miljard, er zijn negen vestigingen in de Benelux en men heeft 145 medewerkers. Op het hoofdkantoor in Brussel zijn de fundmanagers en eigen analisten gehuisvest.

Maurits: „ Aandelen bieden potentieel een goed rendement op lange termijn en obligaties vervullen weer hun beschermende defensieve rol, mochten die aandelen gaan dalen. Wij leggen de focus op de lange termijn en kijken over pieken en dalen heen, die vaak worden veroorzaakt door sentiment op de beurzen. Dat is één van de pijlers van de beleggingsfilosofie van CapitalatWork." Dat die staat als een huis blijkt wel uit het feit dat het vlaggenschip van de vermogensbeheerder, Contrarian EquitiesatWork, in 25 jaar acht keer zoveel waard werd.

CAPITALATWORK

Parklaan 64D 5613 BG Eindhoven 040 - 249 95 80 info@capitalatwork.nl www. capitalatwork.nl

Stichting EDMK De SAS bestaat bijna 25 jaar

Acht zingende vrienden die wel en wee delen

Je hebt mannenkoren, én mannenkoren, van groot serieus klassiek tot klein frivool feestelijk. Tot de laatste categorie behoort het Eindhovens Dubbel Mannen Kwartet De SAS. De acht leden vormen al 23 jaar een vriendenclub, in wisselende samenstellingen weliswaar, maar gezelligheid staat voorop. En de heilzame werking van samen zingen natuurlijk. ,,We zijn gewaagd aan elkaar!”

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: BART VERKUIJLEN

Hoe kan het ook anders, het gesprek over De SAS vindt plaats in Café Wilhelmina en wel aan de vaste tafel van de heren óp het podium. Leon Kerkhofs en Maarten Cools, twee leden van het eerste uur, zijn spot on. Nog even volhouden en De SAS bestaat 25 jaar. Naar aanleiding daarvan zoeken de mannen wat publiciteit want het jubileum moet wel navenant gevierd kunnen worden.

De jaren tellen maar het enthousiasme is er niet minder om. Een kleine domper was het gedwongen vertrek uit het Stadspaviljoen, waar De SAS op dinsdagavond repeteerde. Het nieuwe honk werd Café Hendrik op het Wilhelminaplein, het kleinere broertje van Café Wilhelmina. Via de tussendeur zitten de heren zo weer ouderwets aan het bier na gedane zang-arbeid. Maarten: „We hebben het hier net zo goed naar ons zin. We missen wel het contact met de anderen die ook in het Stadspaviljoen kwamen.”

Want in het Stadspaviljoen waren de repetities bijna altijd feest. De SAS komt voort uit de Brabantzangers, die daar ook repeteerden. Maar de leden voelden zich uiteindelijk meer senang bij het feestrepertoire, de lol en de gezelligheid, en splitsten zich af. Ook Jos Thomassen ging mee; hij verzorgt nog steeds de repetities, de arrangementen en het finetunen van de orkestbanden. Tevens is hij al 41 jaar dirigent van Eindhovens Gemengd Koor de Roostenzangers. De Brabantzangers gingen ondertussen op in Koninklijk Mannenkoor La Bonne Espérance.

Terug naar het Stadspaviljoen. In de tijd van uitbaters Willie Welten en Dolf Koch, opnieuw lid van De SAS, was het altijd gezellig pimpelen aan de bar, vertellen Leon en Maarten. „We

kwamen er altijd een hoop bekenden tegen.” Na de overname door Eveline Wu was het Stadspaviljoen niet langer meer de huiskamer van de stad. Er moest bovendien betaald worden voor de huur van de kleine zaal voor de repetities.

Netam

Voor wie het wil weten: De SAS is een verbastering De SOOS. Als variatie op Sociëteit Netam, die ook aan de bar zat bij het Stadspaviljoen en er een hapje at. Een harde kern van Eindhovense notabele oudere heren. Netam staat voor Naait Er Tegen Aan Mannen. Er hangt een anekdote aan vast maar die voert te ver voor dit verhaal. De SAS moest altijd wachten totdat de mannen klaar waren zodat zij van lieverlede zelf een emmer friet met frikandellen bestelden waar het halve Stadspaviljoen van mee-at. En SAS bekte toch net wat

‘ We zijn een kleine groep, als er iets gebeurt in het leven van iemand zijn we daar allemaal bij betrokken’

lekkerder dan SOOS, bovendien komt de A voor O, verklaren Maarten en Leon terwijl ze hun gezichten zoveel mogelijk in de plooi proberen te houden. Oké, aan verhalen en anekdotes geen gebrek, maar eerlijk: een mannenkoor, is dat nog wel van deze tijd? Jazeker, ze hebben succes met hun optredens, ze worden volop gewaardeerd, het is feest als ze optreden waarbij ze misschien zelf nog wel de meeste lol beleven, onder het motto 'Zonder drank geen klank'. Al was het maar vanwege hun verschijning; in hemelsblauwe smoking en de zwartwitte-schoenen die speciaal voor de leden zijn gemaakt, en een cadeau zijn van hun beschermheer en fan van het eerste uur Huub Schalkwijk. De opvallende zogenaamde Great Gatsby-schoenen zijn hèt handelsmerk van De SAS geworden, betogen de mannen.

Kwajongens

Maar voor de acht leden van het dubbel mannenkwartet - alle stemmen (bas, bariton en eerste en tweede tenor) zijn dubbel bezet - gaat het naast de vreugde van het zingen en de heilzame werking die ervan uitgaat toch vooral om de sociale functie: De SAS is gewoon een vriendenclub die lief en leed deelt met elkaar. „ Een stel belegen kwajongens”, karakteriseren Leon en Maarten. „Belegen zijn we inmiddels zeker, maar kwajongens ook nog hoor. Vier leden zingen al 23 jaar met elkaar. We zijn gewaagd aan elkaar. Het is moeilijk om daartussen te komen, daarom kan ook niet iedereen zomaar lid worden. We zijn een kleine groep, als er iets gebeurt in het leven van iemand zijn we daar allemaal bij betrokken. Ook al heb je binnen een kleine groep met de een meer contact dan met de ander. Maar we

DE SAS:

FRANS KRIESELS; MAARTEN COOLS; MARK SIMKENS; FRANK KUIJPERS;

PEER VAN DE MOESDIJK;

MAARTEN VAN DER MESCHE; LEON KERKHOFS EN DOLF KOCH (VLNR)

zijn een vriendenclub. Dat is het uitgangspunt.”

En het mag dan allemaal één groot feest lijken, De SAS trad ook met regelmaat op met serieuze artiesten, onder wie André Hazes (senior), Karin Bloemen, Marco Bakker en Lee Towers. Bij diverse gelegenheden en op verschillende locaties en podia, van de Wim van Doornekiosk tot en met het kampioensfeest van PSV, en van het Academisch Genootschap tot Café Schafrath in Nuenen. En niet te vergeten op hun eigen, jaarlijkse gratis End of Season Party, standaard op de eerste zondag in juli, de laatste keer op het Wilhelminaplein. „We zijn bekend in de regio, dus zeg maar eens dat we niet serieus zijn”, reageert Leon.

Polonaise

Een feesten- en partijenkoor dus maar een enkele begrafenis staat ook op het conto, evenals het zingen in de kerk, bij bijzondere gelegenheden. Maar het is ze toch vooral te doen om plezier waarbij ze volop genieten van de interactie met het publiek. „Als mensen beginnen te dansen of de polonaise lopen. We moeten wel contact hebben met het publiek.”

Ze treden ook regelmatig op voor goede doelen, op benefietavonden. Gratis. „We vinden het gewoon leuk om dat te doen; mensen helpen die proberen sponsorgelden binnen te krijgen. We doen dat ook voor elkaar.” Het repertoire bestaat uit de bekende Nederlands- en Engelstalige feestliedjes, in combinatie met het enthousiasme van de leden en de interactie met het publiek is succes over het algemeen verzekerd. En als de reacties heel uitbundig zijn, zingen ze gewoon nog een liedje.

Jubileum

Serieus is in elk geval het plan om in 2026 het jubileum te vieren. De SAS wil het dan wat groter aanpakken dus zoeken ze sponsors. „We hebben onze kosten, zoals de meerstemmige arrangementen die speciaal voor ons worden gemaakt. We treden in de helft van de gevallen op voor de kat z’n viool, dus er komt wel wat binnen, maar dat staat niet in verhouding tot de kosten. De datum en de invulling van het jubileumprogramma moeten nog ingevuld worden. Kijk, we hoeven geen winst te maken, maar het moet ons ook geen geld kosten.”

Donaties maken echt het verschil

Catharina Onderzoeksfonds faciliteert medisch wetenschappelijk onderzoek

Het Catharina Ziekenhuis neemt in de medisch wetenschappelijke onderzoekswereld een belangrijke plaats in. Behalve dat je er als patiënt in de vaardige handen bent van gerenommeerde specialisten en betrokken verpleegkundigen, verrichten hoogleraren en promovendi er ook baanbrekend onderzoek. Maar waar academische ziekenhuizen overheidsgeld ontvangen voor hun onderzoek, moeten topklinische ziekenhuizen zelf op zoek naar geldstromen om hun wetenschappelijke werk te bekostigen. Hiervoor is het Catharina Onderzoeksfonds opgericht.

TEKST: RONALD FRENCKEN | FOTO'S: JARNO VERHOEF

Maak kennis met Marion Tops-Welten en Mart Kicken. Twee prachtige, betrokken, jonge mensen aan het begin van hun carrière, die binnen het Catharina Ziekenhuis veelbelovend onderzoek verrichten. Hoor ze praten, verbaas je over hoe nuchter zij blijven over hun baanbrekende ideeën waarmee zij grote stappen zetten in de medische wereld, en hoe zij voor de toekomst het verschil willen maken voor de levensverwachting van kankerpatiënten. Lees ook hoe het Catharina Onderzoeksfonds hen de kickstart biedt om hun droom te verwezenlijken. Én lees hoe jij met je bedrijf kunt bijdragen aan onderzoek in het onderzoeksgebied naar jouw keuze.

Wetenschapskracht

Met negentien hoogleraren en meer dan 125 promovendi doet het Catharina Ziekenhuis onderzoek op tal van medische onderzoeksgebieden. De academische ziekenhuizen waar de hoogleraren nauw mee samenwerken, erkennen de wetenschapskracht van het Catharina Ziekenhuis. Nog een groot verschil met academische ziekenhuizen is dat het veel patiënten behandelt. Dit zorgt er -

voor dat zij het Catharina Ziekenhuis graag bij hun onderzoek willen betrekken, omdat dat veel gegevens oplevert. Die deelt het ziekenhuis met collega-ziekenhuizen, maar ook via publicaties in gerenommeerde medische tijdschriften, zoals The Lancet en The New England Journal of Medicine.

Initiatieven en vervolgonderzoek

De afgelopen jaren ontvingen tal van onderzoeksinitiatieven binnen het Catharina Ziekenhuis fondsen van het Catharina Onderzoeksfonds. Vaak zetten deze initiatieven een kettingreactie in gang, en haken meer organisaties voor vervolgonderzoek aan, zodat extra draagvlak ontstaat. Een bloemlezing uit de onderzoeken die konden worden gefinancierd: alternatieve toediening van antibiotica, complicaties bij slokdarmkankeroperatie, valrisico bij ouderen beperken, AI-hulp bij behandelplannen voor borstkanker, eierstokkanker voorspellen, minder by-pass operaties door looptraining, de beste zorg bij een sterilisatieoperatie, de noodzaak tot opereren in de halsslagader en nu dus ook de onderzoeksdoelen van Marion en Mart.

MARION TOPS-WELTEN EN MART KICKEN

Marion Tops-Welten: effectievere chemotherapie voor patiënten met buikkanker

Wandelevent legt de basis voor een forse donatie

Marion is AIOS, arts in opleiding tot specialist, binnen het Catharina Ziekenhuis. Haar doel is om internist-oncoloog te worden. Daarvoor heeft ze nog een hele weg te gaan. Komt bij dat ze haar opleiding even ‘on hold’ zette, om zich volledig te kunnen focussen op haar onderzoek, waarvoor ze via het Catharina Onderzoeksfonds 40.000 euro ontving.

Het onderzoek van Marion richt zich op het rechtstreeks toedienen van chemotherapie in de buikholte van patiënten met maagkanker, uitgezaaid naar het buikvlies. „Gezond buikvlies is een dun laagje om de ingewanden, dat een paar druppels vocht per dag produceert. Zie dat vocht als de WD40 van de darmen. Het zorgt ervoor dat ze goed blijven werken. Uitzaaiingen op het buikvlies kunnen leiden tot verklevingen of te veel buikvocht, met alle nare gevolgen van dien: moeilijk kunnen eten, obstipatie of juist diarree, of vocht vasthouden. We onderzoeken de mogelijkheden om via een slangetje de chemo rechtstreeks in het buikvlies toe te dienen. Zo hopen we de uitzaaiingen beter te kunnen behandelen, de kans op overleving te vergroten en bijwerkingen en klachten te verminderen.”

Marion en een team van het Catharina Kanker Instituut hadden zelf een groot aandeel in het mooie bedrag dat ze via het Onderzoeksfonds ontving.

„ Eind vorig jaar kreeg ik van het Catharina Onderzoeksfonds de kans om bij de stichting Samen

ADOPTEER EEN ONDERZOEK

Doneren aan het Catharina Onderzoeksfonds helpt bij het realiseren van doorbraken in medisch wetenschappelijk onderzoek, zoals nieuwe behandelmethoden, werkwijzen en medicijnen, en deze implementeren in de patiëntenzorg. Wil je als bedrijf maatschappelijk verantwoord ondernemen? Dan kun je bijvoorbeeld een onderzoek adopteren. Het Catharina Onderzoeksfonds heeft een ANBI-status, wat betekent dat donaties fiscaal aftrekbaar zijn. Voor meer informatie, ga naar: www.catharinaonderzoeksfonds.nl

tegen Kanker Valkenswaard een praatje te houden over mijn onderzoek. Zij waren hier zo enthousiast over dat zij besloten het financieel te ondersteunen. Daarvoor organiseerden zij een wandelevenement waarbij geld werd ingezameld door 24 uur lang rondjes te lopen over de atletiekbaan. Veel mensen zagen het belang ervan en deden mee, waaronder ook een team van het Catharina Kanker Instituut. De estafette leverde 70.000 euro op voor het Onderzoeksfonds, waarvan 40.000 euro naar mijn onderzoek ging.”

„ Hoewel steeds meer mensen genezen van kanker is het nog steeds een heftige ziekte”, zegt Marion.

„ Ik wil hen helpen om kanker draaglijker te maken. Bijvoorbeeld door een lokale behandeling te onderzoeken, met de hoop op minder bijwerkingen en een betere levenskwaliteit in een wereld waarin men langer leeft of zelfs geneest.”

Mart is apotheker en zit midden in zijn promotietraject tot doctor. Hij doet binnen het Catharina Ziekenhuis onderzoek naar het toedienen van de juiste hoeveelheid kankergeneesmiddel, en ontving daarvoor van het Catharina Onderzoeksfonds 20.000 euro. Luisterend naar Mart wordt één ding snel duidelijk: de gemiddelde mens bestaat niet, en dus zou ook een gemiddelde dosering geneesmiddel bij kanker niet mogen bestaan.

De rode draad in Marts onderzoek is het kankergeneesmiddel carboplatine. Hij doet dit onderzoek samen met collega’s van het Amphia Ziekenhuis in Breda, het Radboudumc in Nijmegen en het Maastricht UMC+. „Voor het berekenen van de juiste hoeveelheid carboplatine gebruiken we nu een algemene formule. Die is ontwikkeld voor een gemiddelde doelgroep. Er wordt geen rekening gehouden met de specifieke lichaamssamenstelling van elke patiënt. Zo heeft iedereen een unieke verhou-

Mart Kicken: op zoek naar de perfecte dosis medicijn bij kanker

Onderzoek naar het verband tussen

lichaamssamenstelling en geneesmiddel

ding tussen vet- en spierweefsel. Deze verhouding kan bepalend zijn voor de werking van het medicijn. Voor het bepalen van de juiste hoeveelheid is ook de werking van de nieren belangrijk.”

„Mijn onderzoek, waarbij wij veertig patiënten betrekken, richt zich op het vaststellen van de juiste hoeveelheid toe te dienen carboplatine. Wij baseren ons hierbij op de spiermassa in een van de ruggenwervels, te meten via een CT-scan. Aan de hand daarvan kun je met behulp van AI de spiermassa berekenen en daarmee de nierfunctie bepalen, om te schatten hoeveel carboplatine wordt afgebroken.” Mart ziet het allerliefst dat patiënten er geen bijwerkingen van krijgen. „Bij een te hoge dosering kunnen mensen koorts of last van bloedingen krijgen. Bij een verminderde nierfunctie zal carboplatine minder snel worden afgebroken, wat zal leiden tot een te hoge dosering. Dit is extra belastend voor de patiënt. Met het onderzoek hopen we te achterhalen hoe snel het wordt afgebroken, om vervolgens precies te schatten hoeveel we moeten toedienen. Daarmee zetten we een forse stap in het verbeteren van de behandeling van kanker.”

„Belangrijk is dat we al onze kennis ook echt naar de patiënten vertalen. Daar zit de meerwaarde”, zegt Mart. „ Kanker is een vreselijke ziekte. Het is haast niet te bevatten; op het ene moment ben je gezond, en het volgende moment stort je wereld in. Daar wil ik het verschil maken.”

HORECAWATCHER

Code ROOD of GROEN voor horeca Eindhoven?

De krant staat vol met berichten over de horecabranche. De laatste tijd zijn diverse faillissementen uitgesproken in Eindhoven. Is het nu code rood of code groen voor de horeca in onze stad en wat kunnen we er als gast of consument zelf aan doen?

TEKST: LOUIS VAN DE WAARSENBURG I FOTO: KEES MARTENS/DCI MEDIA

LOUIS VAN DE WAARSENBURG

Momenteel zijn er ongeveer 750 horecabedrijven in Eindhoven en omgeving. In de laatste tien jaar is vijftig procent van de dorpscafés gesloten. Het aanbod verschraalt. Nieuwe horecaondernemers openen veelal sushi-, pizzazaken of Koreaanse restaurants. Er gaan geruchten dat restaurants met één Michelinster deze vrijwillig zouden willen inleveren om weer een breder publiek aan te spreken. Van een horecamakelaar vernam ik dat er in Eindhoven 32 horecabedrijven te koop staan,

̒Het centrum van Eindhoven wordt steeds internationaler, maar niet drukker’

in Breda zijn dat er zelfs meer dan honderd. Het centrum van Eindhoven wordt weliswaar steeds internationaler, maar niet drukker. De plannen om de komende jaren duizenden woningen te realiseren in het centrum biedt perspectief. Ook is door de gemeente Eindhoven anderhalf miljoen euro vrijgemaakt voor subsidie om kleinschalig ondernemerschap te ondersteunen. Zij helpen ook bij de aanvraag van vergun ningen. Hopelijk melden zich innovatieve ondernemers

achter gelaten. De regering heeft op onverantwoorde wijze bedrijven verplicht gesloten met kerst en de jaarwisseling, terwijl in de buurlanden Duitsland en België gewoon gewerkt mocht worden in de horeca. Dat heeft veel schade veroorzaakt. Diverse ondernemers moeten de uitgekeerde tegemoetkomingen terugbetalen, simpelweg omdat ze er achteraf geen recht op hadden. De regering vraagt daar nu wel zes procent rente over. De staatskas is uiteindelijk het meeste gebaat bij de stijgende prijzen en lonen.

De consument cq. gast is de grote verliezer. Zij krijgen minder voor meer geld. De prijzen zijn de laatste twee jaar behoorlijk gestegen, de nieuwe btw-verhoging en inflatie komen daar nog bij. In onze buurlanden zie je de prijzen minder snel stijgen, hoe kan dat?

Degene die daar op vakantie zijn geweest, hebben dat zelf kunnen constateren. Het gemiddelde kopje koffie kost in centrum Eindhoven tussen de € 3,25 en € 3,75, het gewone tapbier tussen de € 3,30 en € 4,00 per glas. Voor wijn is de prijs € 5,00 tot € 7,50. Zelfs in de dorpen rondom Eindhoven moet je niet schrikken van deze prijzen. Om ze te kunnen verhogen, in welke sector dan ook, is 'klimaatverandering' inmiddels het toverwoord geworden.

De pers helpt niet om een positievere mindset te verwezenlijken, met steeds maar waarschuwingen terwijl het helemaal niet zo slecht gaat met de economie. Sterker nog, de economie in de Brainportregio staat er goed voor, veel beter dan in andere delen van

Nederland. Dit zorgt ervoor dat er ook van maandag tot en met donderdag voldoende vraag is naar restaurants. Vreemd dat vele er voor kiezen om op dinsdag gesloten te zijn, maar dat zal ongetwijfeld aan het personeelstekort liggen.

Het stadsbeeld wordt beheerst door de opvallende outfits van de 'thuisbezorgers'. Zelf koken met verse producten gebeurt steeds minder. Er is nauwelijks nog interesse. De boodschappen worden ondertussen steeds duurder, dat geldt met name voor gezonde voeding. Consumeren is de nieuwe norm. De horeca zou ook eens kunnen nadenken over de ouderen. De helft van de achttien miljoen inwoners tellende bevolking in Nederland is ouder dan vijftig jaar. Een vijfde deel is vijfenzestig jaar of ouder. Als de horeca slim is, spelen ze daar beter op in. Het is een welvarende generatie die op andere uren vrij is dan de werkende. Zij willen leuke dingen doen, maar wél betaalbaar. Wellicht is een idee een aangepaste prijs tijdens de daluren. Ouderen zijn ook (nog) niet gewend om in shifts te eten van twee uur en de bestelling te plaatsen via een tablet of QR-code. Heeft nog zijn tijd nodig, of het gaat helemaal niet meer gebeuren...

Personeel

Ondertussen is het horecavak blijkbaar ook niet meer zo interessant voor jong volwassenen. Daar staat tegenover dat je maar weinig medewerkers in de bediening tegenkomt die ouder zijn dan veertig jaar, de meesten hebben een carrièreswitch gemaakt na of tijdens de coronasluiting. Bij gebrek aan beter is het huidige personeel vaak onkundig. Misschien moeten we bij ons zelf te rade gaan. De gasten verlangen 120 procent van de ondernemer en het personeel. We krijgen beduidend minder want het kan momenteel blijkbaar niet anders. De aanwas van horecaleerlingen op het ROC en de Rooi Pannen is minimaal, er is een groot tekort aan praktijkleraren. Een deel gaat bovendien binnenkort met pensioen. De mentaliteit van de nieuwe horecamedewerker is veranderd. Betrokkenheid, kennis en kunde ontbreken. Velen zijn een zesje maar willen betaald worden als een dikke tien. Ze eisen een werkweek van 24 of 38 uur maar dan in vier dagen. Dat is tegenwoordig meer regel dan uitzondering. Er is een groot tekort maar toch is het aantal WW-uitkeringen gestegen.

‘De mentaliteit van de nieuwe horecamedewerker is veranderd. Betrokkenheid, kennis en kunde ontbreken’

De aankomende jeugd, zeker de jongste, is wel weer bereidt om in de horeca te gaan werken, zo wees afgelopen zomer uit. Vakantiebaantjes werden weer veelal vervult in de horeca. Internationale studenten springen ook bij waardoor Engels een veelvoorko mende aanspreektaal is geworden op het terras. De vakkennis laat echter nog veel te wensen over.

De gast

• Waarom altijd een tafeltje op primetime 19.00, 19.30 uur? In het buitenland zijn tafels meerdere malen bezet per avond en is dat de normaalste zaak van de wereld.

• Waarom kan een menu geen vegetarisch gerecht bevatten, aangenaam van smaak? Met het oog op duurzaamheid zouden we de kok moeten bedanken als er voldoende lekkere vegetarische gerechten zijn.

Hét perfecte cadeau voor de echte Eindhoven liefhebber

Acht Eeuwen Eindhoven Verhaal van een stad

Nog verkrijgbaar: het lijvige boekwerk ‘Acht eeuwen Eindhoven’. Een must have voor elke rechtgeaarde Eindhovenaar.

Te koop via redactie@frits.nl voor de belachelijke actieprijs van slechts: € 19.95

COLUMN

Meanderend

door de tijd…

In het voorjaar vond een reünie plaats van mijn oude basisschool in het Brabantse Budel-Dorplein. Geen dubbele P want het dorp is ooit gesticht door een Waalse familie, die de toenmalige Zinkfabriek hier neerzette en hun achternaam is Dor… (https://www.dorpleinuniek.nl/ historie-budel-dorlein/ )

De ontmoeting na lange tijd met klasgenoten die net als ik al een leven achter de rug hebben, is intens. Het cliché, dat alles wegvalt zo gauw men de draad weer oppakt waar men ooit gebleven is, klopt gewoon. Zo bijzonder deze ontmoeting waarbij tijd niet van belang is, slechts de ontmoeting gehuld in nieuwsgierigheid, belangstelling en warmte. Herinneringen worden opgehaald en nieuwe gemaakt. Afspraken ingepland om elkaar te blijven ontmoeten. De leiding van de dag brengt een interessant verhaal over de ‘Cantine’ en het oorlogsverleden van Dorplein. Mijn vader werd genoemd in zijn rol als verzetsman. Dienende in het Geheime Leger (Witte Brigade) en over zijn ‘onderduiken’ onder andere bij de nonnen tijdens razzia’s in die ‘Cantine’. (https://schallenberg.nl/cms1/ )

Spannende maar ook trieste verhalen waar we woordeloos van worden. Een wandeling door een gedeelte van Dorplein waarin de geschiedenis van het dorp door een gids aan ons wordt verteld,

brengt ons op gedenkwaardige plaatsen. Flitsen van herkenning en verhalen komen tot leven. De uitbundige natuur brengt mij terug in de tijd. Het liefst zat ik tijdens een regenbui onder een kastanjeboom te genieten van de capriolen van een Vlaamse Gaai die er zijn domicilie had. Ondertussen luisterend, naar het tikken van de regen op de bladeren. Urenlang kon ik turen in het water van de sloot naast ons huis, waarbij het zien van schrijvertjes, kikkers en salamanders mijn dag goed maakte.

Hutten bouwen, boompje klimmen, slootje springen, gedachten hierover komen op in mijn hoofd.

Helaas verglijdt de tijd, is eeuwig in beweging. Niets is blijvend, alles is onderdeel van een voortdurend zich verleggende stroom, meanderend door de eeuwen en tijdperken. Mensen veranderen, maar ook de tijd zelf wijzigt geruisloos. De manier waarop we naar hem kijken. Hoe we hem nu weer eens verliezen door te proberen hem te beheersen, dan weer te verslaan door hem te vergeten.

De mens is klein en zwak, ten prooi aan vele gevaren die op zijn pad komen, van hemzelf en van anderen en hij kan zichzelf niet redden.

Hij heeft iets verheveners nodig om het te redden.

Juist het vermogen van de mens om zichzelf tegen het licht te houden, stelt hem in staat aan zogenaamde wetmatigheden en doemscenario’s te ontsnappen. Friedrich Nietzsche schreef ooit: ‘In hun streven zichzelf niét te leren kennen, tonen gewone mensen grote vindingrijkheid en meer slimheid dan de meeste scherpzinnige denkers in hun tegenovergestelde streven: Zichzelf te leren kennen’. Mijn stelregel is, blijf dicht bij jezelf en maak de juiste keuzes, dan heb je een rijk leven.

Liesbeth van Eijsden is Redenaar van Loge Caleidoscoop in Eindhoven

Pim Hertogs van VDL ETG, partner in Brainport-pilot

Het lef van Ergon en de techbedrijven

De komende tien jaar zijn er in de Brainportregio alleen al in de techniek en IT 50.000 extra medewerkers nodig. Dat zijn veel handen, zeker in een groeiende economie zoals in deze regio. Waar halen zij de mensen vandaan? Ergon biedt hier wellicht een oplossing voor. Door anders te kijken naar werk, zijn er juist in deze krappe arbeidsmarkt mooie kansen.

TEKST:

RONALD FRENCKEN | FOTO: KEES MARTENS/DCI MEDIA

Samen met techbedrijven NTS, Euro-Techniek en VDL ETG Precision (onderdeel van VDL Groep), startten Ergon en Brainport Development vorig jaar de succesvolle pilot Brainport Inclusieve Tech Werkleerlijn. Dit is een pilot waarin werd onderzocht hoe techbedrijven onbenut en onbekend talent kunnen binnenhalen. En hoe mensen met een ondersteuningsvraag op de arbeidsmarkt bij deze bedrijven in het primaire werkproces aan de slag kunnen. Tijdens de pilot werden eerst de werkprocessen en taken op technische afdelingen goed in kaart gebracht. Vervolgens werden deze processen anders ingericht en werden taken geclusterd om deze passend te maken voor meer mensen. Door de krachten zo te bundelen zorgt men er samen voor dat er niemand achterblijft in deze regio.

Functiecreatie

„Wij pasten als pilotpartner precies in het onderzoeksprofiel”, zegt HR-manager Pim Hertogs van VDL ETG. „Wij maken hoogtechnologische onderdelen en zitten in een industrie die geplaagd wordt door arbeidstekorten. Tegelijkertijd staat VDL bekend als familiebedrijf met een warme cultuur. Wij voelen ons verantwoordelijk voor onze medewerkers, maar ook voor de regio. Wij vragen ons dus af hoe wij de mensen in de regio, die om allerlei redenen meer ondersteuning nodig hebben, kunnen helpen om goed bij ons aan de slag te kunnen. Een oplossing kan zijn om de functie om de medewerker heen te creëren: functiecreatie. Daar zien wij als VDL ETG kansen. En zo dragen wij ook bij aan een inclusievere arbeidsmarkt.”

Taken splitsen

Pim legt het uit: „ Normaliter zoek je de beste medewerker voor de baan. Maar vaklieden zijn nu moeilijk te vinden. Stel je eens voor dat je toch een goede lasser of draaier hebt gevonden. Echter,

deze ervaren vakkracht kan niet lang staand werk verrichten. Dat los je op door de werkzaamheden zo in te richten dat deze het werk toch op een goede manier kan afronden. Zo geef je medewerkers met een ondersteuningsvraag een kans op een duurzame baan in de techniek. Door taken te splitsen komen er ook meer mogelijkheden. Je hebt dan ook minder vakmensen nodig omdat deze zich beter kunnen focussen op hun kerntaak. Het is even omdenken, maar het levert wel gemotiveerde arbeidskrachten op.”

Zij-instromers, statushouders en kenniswerkers

Is functiecreatie alleen iets voor vakspecialisten?

„ Zeker niet”, weet Pim. „ Er zijn tal van functiegroepen waarbij het mogelijk is. Denk aan ordermanagers, operationeel inkopers en planners, functies waarbij je deeltaken kunt uitwisselen. Maar ook op hbo- of wo-niveau is het mogelijk, bijvoorbeeld door zij-instromers of statushouders aan te nemen. Denk ook aan de partners van hooggeschoolde kenniswerkers die wij hierheen halen. Vaak zijn deze partners ook hooggeschoold, maar krijgen niet de kansen die de ingevlogen kenniswerker wel krijgt. Ook voor hen biedt functiecreatie goede kansen.”

Wet van Moore

Volgens Pim is er geen reden om aan te nemen dat de krapte op de arbeidsmarkt zal afnemen. Hij haalt de wet van Moore aan, de vorig jaar overleden denker die voorspelde dat ruwweg iedere twee jaar het aantal transistors op een chip verdubbelt. Dan is er nog een ‘nieuwe’ variabele: kunstmatige intelligentie. „Typisch een factor waarop we nog geen vat hebben. Hierdoor wordt voor ons het zoeken naar flexibele en creatieve manieren om het personeelstekort op te lossen nog urgenter. Daarin kan Ergon meedenken én goede en gemotiveerde medewerkers aandragen.”

Kunstschilder exposeert in december in Galerie Rembrandt

Het plan, de dromen en de verbeelding van Freek De Graaf

Freek De Graaf is een levensreiziger. Zijn weg leidt naar de zon maar de route bestaat evenals zijn leven zelden uit een rechte lijn en is vol hindernissen. Hij houdt van bergen en dat is toepasselijk voor iemand met een bestaan vol pieken en dalen én hoogtevrees, met angst om te vallen. Hoewel een dromer heeft kunstschilder Freek De Graaf een plan voor zichzelf in zijn hoofd waar hij strak aan vasthoudt. Onderdeel is een expositie van een nieuwe serie werken in Galerie Rembrandt op vrijdag 13 december…

TEKST: HANS MATHEEUWSEN | FOTO'S: HILDEGARD HICK

l Freek De Graaf zijn denken en doen hebben een doel. Zo heeft hij liever niet dat dit verhaal over hem gaat maar over zijn werk. Sinds twee jaar mag hij zichzelf kunstschilder noemen. De meeste mensen zullen de geboren Helmonder kennen als componist. Dat is hij nog steeds maar hij kan als uitvoerende creatieveling niet beiden tegelijk zijn, is zijn ervaring. „ Een van de lessen van mijn leraar Daan Manneke was dat ik niet altijd een brug hoef te slaan tussen het een en het ander.” En omdat hij een expositie heeft te vullen, is hij momenteel een kunstenaar die schildert. Intensief schildert. Dag en nacht.

Ietwat brutalig zoekt Freek contact want de expositie moet wel goed bezocht worden natuurlijk en daarvoor is naamsbekendheid een nood-zakelijk kwaad. Zijn inschatting is dat FRITS hem die ruimte

en gelegenheid biedt. Want hij heeft wat te vertellen. Hoewel zijn schilderijen voor hem moeten spreken, vindt hij, is zijn werk voor velen waarschijnlijk minder begrijpelijk zonder zijn verhaal.

Vijf (!) gesprekken met Freek stellen niet teleur maar het is nogal gewaagd om na twee jaar ploeteren om het vak onder de knie te krijgen hoog van de toren te blazen. Dat onderkent Freek, maar hij is een natuurtalent, oordeelt zijn mentor Leonie Maréchal. Hij mag zich in haar atelier in de Woenselse slaapwijk Blixembosch als kunstenaar ontwikkelen en bekwamen. Hij was voor haar welkom gezelschap

na het overlijden van haar man. En Freek kende haar als zus van Pierre Maréchal die hij weer kende van de poëzie-avonden in Café Kraaij & Balder in Strijp. Freek schreef als middelbare scholier ook gedichten.

Conservatorium

Waar te beginnen? Vooraan. Hij ging naar school in Eindhoven en Valkenswaard maar niet van harte. Hij haalt met pijn en moeite zijn mavo-4 diploma. Freek paste niet in het systeem, in geen enkel systeem waarin hij zich moet onderwerpen aan de inperking van zijn creatieve talenten. Dat gold ook voor de pianolessen die hij kreeg. Want Freek heeft ontegenzeggelijk talenten, maar vanwege zijn antipathie voor autoriteit en een dwingend regime ontwikkelt hij liever zichzelf, onder andere door te luisteren naar de grote klassieke componisten.

Dat maakt Freek een selfmade man. Een van zijn talenten is een absoluut gehoor dat hij tijdens de pianolessen van zijn vader Gerard, zelf muziekdocent, ontwikkelt. Dit talent bleek een vloek, oordeelt Freek achteraf. Hij leert zichzelf componeren, en geeft al op jonge leeftijd concerten. Zijn vader ziet hem graag naar het conservatorium gaan, zelf heeft hij wat andere ideetjes. Van de weeromstuit meldt Freek zich in Amsterdam voor de studierichting compositie in de overtuiging dat hij wordt afgewezen, al was het maar omdat hij slechts een mavo-diploma kan overleggen. Tot zijn frustratie wordt ie aangenomen; hij mag een vooropleiding doen om te kijken of hij het niveau - én het instituut - aankan. Maar Freek laat zich niet een keurslijf persen dus bezoekt hij vooral colleges en faculteiten die hem interesseren maar niet tot het voorbereidende jaar behoren. Daar is de toelatingscommissie het niet mee eens. Hij ziet het als een bevestiging van zijn eigen verlangen en verlaat het conservatorium om privé in de leer te gaan bij Daan Manneke. „De ironie was fantastisch want ik was niet eens toegelaten tot het eerste jaar.” De componist en dirigent onderkent Freeks compositorisch talent maar adviseert de 24-jarige om eerst maar eens de wereld te ontdekken. „Ik was nog in het stadium dat ik dacht dat ik harten ging veroveren en beroemd zou worden. Hij dacht dat ik als 24-jarige niet serieus zou worden genomen.”

Camino Freek geeft gehoor aan het advies. Hij trekt de wijde wereld in. Te voet. Althans, hij reist naar een bestemming, bijvoorbeeld Faro in Portugal, en loopt - én lift - terug naar huis. Met een rugzak en een tentje. „Gewoon stapje voor stapje. Een loper ziet alles. Ik keek in het meteobericht waar de zon scheen en daar liep ik naartoe. Dat was nooit in een rechte lijn. Ik sliep in de open lucht, in de natuur, in een zigeunerkamp, in het bos of in een zonnebloemveld.”

‘Ik keek in het meteobericht waar de zon scheen en daar liep ik naartoe ’

Of hij bewandelt de omgekeerde route en loopt van huis richting Santiago de Compostella, in Spanje. Hij strandt in de Franse kustplaats Saint-Malo. Typisch Freek, hij geeft graag een onvoorziene twist aan zijn keuzes, als het ware om zichzelf voortdurend op het andere been te zetten. „Iedereen loopt tegenwoordig de Camino, en ik volg niet graag de meute. Ze lopen van hotel naar hotel, zonder rugzak, spenderen een hoop geld aan eten. Dat is niet pelgrimeren. Ik liep maanden alleen. Door de Sierra Nevada, de Pyreneeën, alles wat bergen heeft, vind ik leuk.

‘Ik wil graag spelen met het onwerkelijke, en het verborgene. Het occulte binnen de schilderkunst’

Het bracht me dromen. Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en ik ben, poef, zo weer terug. Dat zijn nu de belangrijkste bouwstenen voor mijn schilderijen. Ik heb veel gezien. Als je alleen loopt, kan het heel stil zijn. Dan begin ik maar tegen mezelf te praten, hardop. Ik heb de grootste lol gehad met mezelf, heb de mooiste momenten van mijn leven beleefd. Kon mijn eigen stupide gedachtes soms niet volgen. Ik was een hele leuke gesprekspartner van mezelf. Je moet wat.”

Herinnering

Onderweg was hij bezig met de basale behoeften - waar slaap ik, wat eet ik? -, thuis werd hij geconfronteerd met de dagelijkse, robuuste routines. Toen brak corona uit en werd reizen onmogelijk. Hij kakte in, zoals Freek het noemt, en werd een ontevreden mens. Het ontbrak hem aan een huis met een tuin, een leuke vriendin, inhoud. En aan inspiratie om invulling te geven aan zijn bestaan. „Ik vond zoeken naar een vriendin een zinloze verspilling van mijn tijd. Net als inspiratie komt liefde vanzelf. Als je in de liefde gelooft, kun je soms lang wachten…” Het leven verloor zijn glans. „Ik heb diep gezeten, de bodem geraakt.” Hij danste met de dood, vertelt Freek, werd opgenomen in het Geldropse Anna Ziekenhuis. „De kans dat ik het zou overleven, was niet heel groot. Ik heb alles op alles gezet om er bovenop te komen.” In het ziekenhuis

nam hij een kijkje aan gene zijde, zegt hij. „Ik weet niet wat het was. Ik weet wat ik heb gezien. Toen ik daarna Leonie ontmoette, heb ik gevraagd of zij mijn ervaring wilde schilderen: een sneeuwvlakte met een gigantische wolkenpartij en een heel verre, vage horizon en helemaal niets om me heen. Er was geen tijd, geen pijn, er was niks. Het was heel vredig.”

Het schilderij heet Walhalla en hangt thuis boven de schouw, hij kijkt er elke dag naar. „Als een constante herinnering aan hoe diep ik zat. De ervaring was vernunftig. Nadat ik wakker was uit deze psychedelische droom wist ik dat ik mijn leven een heel andere wending wilde geven. Als alles om mij heen dan toch één grote illusie is, terwijl de realiteit langzaam doorsijpelde, kon ik het maar beter zo aangenaam mogelijk maken voor mijzelf. Vervolgens heb ik Leonie gevraagd om voor mij een vagevuur te schilderen.”

Freek was niet helemaal tevreden met het resultaat, waarop Leonie voorstelde dat hij zelf maar ging schilderen. De eerste keer dat hij de kwast oppakte was op 1 augustus 2022. „Ik had geen flauw idee wat ik ging doen. Ik wilde graag de pot met goud schilderen. De eeuwige zoektocht naar de pot met goud. Maar de pot stond achter een berg. Die plek schilderde ik. Als eerste. Ik vond het leuk. Er ging een wereld voor me open. Leonie begeleidde me. Het tweede schilderij werd het vagevuur. Leonie is ook van de action painting: de opdracht was om niét te schilderen. Dripping heet dat. Ik ging helemaal los. Als een dolle. Ik raakte mijn frustratie kwijt. En al mijn onbegrip, verwarring, onzekerheid, dingen die ik nooit kon uitspreken. Het was een zalvende ervaring. Ik voelde me een stuk lichter toen ik klaar was.”

Schaduw

Freek koestert zijn verblijf onder de vleugels van Leonie. Hij beschouwt hun relatie als die van de leerling met zijn meester. „Zij is bezig met abstracte kunst. Ik kreeg les van haar, maar ook zij kwam er al gauw achter, net als mijn vader, dat ik onleerbaar ben. Zelf heeft zij wél alle opleidingen gevolgd. Ik wil graag spelen met het onwerkelijke, en het verborgene. Het occulte binnen de schilderkunst. Abstractie in een

quasi-realistische setting. Het onderbewustzijn schreeuwt soms om gezien en erkend te worden. In elk geval om onderzocht te worden. Met een rol voor een drie-eenheid van heilige geometrische vormen: de bol, de piramide en de kubus. De manier waarop ik de schilderwereld binnentrad, is tekenend voor hoe ik dingen aanpak: stapje voor stapje. Gedegen, met oog voor detail, en met een plan. Ik schilder puntje voor puntje. Dit pointilisme en de impressionistische inslag die mijn werk heeft, lijken niet te passen bij de abstracte vormen. Maar ik ben wel degelijk bezig met mijn verhaal achter de compositie en het kleurgebruik. Hierdoor wordt het onzegbare voelbaar en voor iedereen op zijn of haar eigen manier interpreteerbaar. Zo staat er een kubus in een korenveld. Die roept vragen op. Wat in hemelsnaam doet die kubus daar? Waarom niet een boer? Zodat iedereen zijn eigen innerlijke wereld kan ervaren.

Net zoals op mijn voetreizen speelt de zon een belangrijke rol in mijn werk. In het oude Egypte werd de zonnegod Ra geassocieerd met de eerste, leven-schenkende energie. De schilderijen zijn een weerspiegeling van mijn leven. Hoe ik het bekijk, en hoe ik mensen zie. Al zijn er bijna geen mensen in mijn schilderijen. Ik heb het niet zo op mensen. Ik had een verlangen naar een conformistisch leven: huisje, boompje, beestje,

en daar gedroeg ik me ook naar. Het verlangen is er wel, dat zal ook blijven. De dualiteit is er ook. Ik vind mijn schaduw ook heel prettig. Zonder een brug te slaan. Dat hoeft ook niet, heb ik geleerd. Ik hoef geen brug te slaan tussen het korenveld en de kubus.”

Fantasie

In Freek zijn wereld is de bol de zon, de kubus de maan en de piramide de aarde. De kubus is multi-inzetbaar, legt hij uit. „Als je de piramide uitvouwt, krijg je een zespuntige ster en die staat symbool voor de ziel.” In zijn werken zijn wegen en trappen geschilderd, als route naar een (onzichtbare) poort. Er is altijd een weg die ergens naartoe leidt. En er is het voortdurend aanwezige verlangen naar het licht, en de wamte van de zon.

Als scheppend kunstenaar neemt de Eindhovenaar zichzelf serieus, hoewel hij aan beide woorden een hekel heeft. Hij is liever ongrijpbaar, dat is het heerlijke aan het vak componist, stelt hij. Freek ergert zich aan kunstenaars met een ‘poeha-verhaal’ dat zij achteraf hebben geconstrueerd om hun werk inhoud, betekenis en diepte te geven. Zijn gloedvolle betoog hierover zal hem geen vrienden opleveren, dus laten we het over hemzelf hebben in dit verband: „Ik heb van tevoren bedacht wat ik ga doen. En gaandeweg kies ik of linksaf of rechtsaf sla. Ik heb van mijn moeder geleerd om mijn dromen lucide te maken. Zij zijn oneindig en mijn allergrootste inspiratiebron. Mijn fantasie kent geen grenzen. Het is leuk om daarmee te spelen. Alles is dan mogelijk. Ik slaap niet zoveel en als ik wakker wordt, heb ik de oplossing die ik zoek voor het schilderij. Dan ga ik wikken en wegen of de oplossing voldoet aan het plan.”

Zonnebloemveld

Op het gevaar af dat het hele verhaal aan zijn verbeelding is ontsproten, vraagt Freek als laatste aandacht voor Gerdjan Kraaijvanger van Galerie Rembrandt in Eindhoven. Omdat hij in de schilder gelooft, en omdat de galeriehouder aansluit bij zijn persoonlijkheid, wil Freek zijn waardering

‘Mijn fantasie kent geen grenzen.

Het is leuk om daarmee te spelen. Alles is dan mogelijk’

uitspreken voor hem. „Dat hij dit doet. Ik liep twee jaar geleden bij hem binnen met een schilderij en hij zei: ‘Kom over een jaar nog maar eens terug’. Dat heb ik gedaan, waarop hij vroeg wat ik in dat jaar had gedaan. Dat heb ik hem laten zien. Daarop heeft een schilderij van mij in de vitrine gehangen, op mijn verzoek, als eyecatcher. Hij vroeg om een paar bomen, ik schilderde er een zonnebloemveld omheen.

Gerdjan koos vijf schilderijen uit. In december is mijn tweede expositie. Ik ben blij met de kans die ik krijg. Ik heb mezelf weer eens uitgedaagd en een doel gesteld dat grenst aan het irreële, het onhaalbare, maar ik wil met volledig nieuw werk exposeren.”

Klement Rentmeesters zorgt voor vitale monumenten

Passie & expertise voor het behoud van erfgoed

Met meer dan drie decennia aan ervaring is Frank Klement veel meer dan een rentmeester; hij is bewaker van het verleden en architect van de toekomst. Zijn bedrijf, Klement Rentmeesters, is toegewijd aan het vitaal houden van landgoederen en monumenten in Nederland.

TEKST: EVA WELLENS | FOTO: RENÉ MANDERS/DCI MEDIA

Nederland kent een rijke diversiteit aan monumenten, zoals woonhuizen, fabrieksgebouwen, kastelen, boerderijen, kloosters. Deze historische gebouwen en landgoederen vormen een belangrijk deel van ons cultureel erfgoed en dragen bij aan de identiteit van onze regio. Echter, het bezitten en onderhouden van dergelijke monumenten brengt vaak complexe vraagstukken met zich mee. „Veel mensen weten niet welke verplichtingen en mogelijkheden er zijn als ze een monument bezitten. Wij helpen hen met het beheer, de exploitatie en met het aanvragen van subsidies”, legt Frank Klement uit. „We kijken verder dan alleen verkoop. Soms is het toch mogelijk om een monument in de familie te houden door (tijdelijk) een andere gebruiker te vinden, zodat de familie het in bezit kan houden.”

Geen reguliere makelaar

Dit kan betekenen dat een gebouw wordt verhuurd of een nieuwe bestemming krijgt, zodat de inkomsten uit exploitatie het noodzakelijke onderhoud kunnen dekken. Daarmee onderscheiden ze zich van reguliere makelaars. Terwijl een traditionele makelaar zich voornamelijk richt op de snelle verkoop of aankoop van panden, gaat Klement Rentmeesters veel verder. „Onze kennis dekt alle facetten van monumentbeheer. We berekenen de onderhoudskosten niet alleen voor het onderhoud van het gebouw, maar ook voor het omliggende groen”, aldus Klement. „Ook adviseren we over financiële zaken zoals subsidies, eventuele huur- en pachtinkomsten, en stellen we vast welke gebruiksfuncties het bestemmingsplan toestaat. Dat geeft veel vertrouwen bij zowel de verkoper als de koper van monumentaal vastgoed”.

Emotionele waarde

In de afgelopen jaren is duurzaamheid steeds belangrijker geworden binnen de monumentenzorg. Verduurzaming van oude gebouwen, zoals het aanbrengen van dubbel glas of het verbeteren van de energie-efficiëntie, staat hoog op de agenda. „We hebben twee man fulltime op adviezen voor verduurzaming zitten”, vertelt Klement. Bij het behoud van monumenten spelen subsidies een cruciale rol. „Er zijn uitstekende subsidieregelingen voor het onderhoud, de verduurzaming en de restauratie van monumenten. Wij helpen eigenaren bij het aanvragen van deze subsidies, waardoor de kosten van onderhoud aanzienlijk verlicht kunnen worden.” Klement's werk stopt echter niet bij de praktische kant van het beheer. Hij begrijpt ook de emotionele waarde die monumenten voor hun eigenaren hebben. „Er zit echt een ziel in een monument,” zegt hij. „Voor veel eigenaren is hun monument een familie-erfstuk, iets waar ze zich diep mee verbonden voelen. Dat maakt ons werk niet alleen technisch uitdagend, maar ook heel persoonlijk.”

Trots op regionale bijdragen

Klement is trots op de projecten die zijn team heeft gerealiseerd, zoals voor Kasteel Geldrop. De tuin van het kasteel kreeg onder leiding van Klement Rentmeesters een grondige restauratie. Dit project, voltooid in mei 2024, richtte zich op het herstel van de klassieke Engelse landschapstuin, inclusief de karakteristieke vijverpartijen, wandelpaden en groene zones. Historische stijlelementen zijn hersteld en aangevuld met duurzame verbeteringen, zoals nieuwe beplanting en moderne onderhoudstechnieken. Daarnaast adviseren ze bijvoorbeeld De Lichttoren in Eindhoven voor subsidie op het onderhoud. Klement: „Deze monumenten zijn een essentieel onderdeel van het lokale erfgoed en de identiteit van hun omgeving.”

AbrahamArt Eindhoven

Stratumsedijk 79

5614 HP Eindhoven

AbrahamArt Amsterdam

Nieuwe Spiegelstraat 7

1017 DB Amsterdam

Nieuwe Spiegelstraat 7 1017 DB Amsterdam

AbrahamArt Rotterdam Kruiskade 57c

3012 EE Rotterdam

Bram Reijnders Play Alive 130 x 170 cm

Marco Grassi Longing

x 145 cm

Marco Grassi Longing

x 145 cm

GOLFBENEFIET DE EIK

Wanneer: Dinsdag 2 juli 2024

Wat: De Eik Golfdag op de Eindhovensche Golf met een opbrengst van 30.000 euro voor De Eik, centrum voor leven met en na kanker

Door wie: Vijf betrokken initiatiefnemers

Wie: 96 golfers

Waardering: 

Foto’s: René Manders/DCI Media

Leen van Beuzekom, Peter van der Pas, Joep van den Nieuwenhuyzen & Edith van Beuzekom (vlnr) Winny Hoffmann (l) & Donna Bennenbroek

Rick Polman, Tiny Sanders, Evert van Engelen & Jan Polman (vlnr)

Frank van der Vloed, Pim van den Boomen, Peter van den Berg & Maarten Tielemans (vlnr)

Rob Sanders, Patrick Willems, Teun Swinkels & Pim van de Werffx (vlnr)

trotse organisatoren met de cheque

Gijs Schoonderbeek, Tjalling Booy, Bas Anneveldt & Ronald Keurntjes (vlnr)

Wouter Bezemer, Ruud Mansveld, Robert van Boldrik, Paul Uppelschoten & Dries Steinmeijer (vlnr)

Pim Baljet, Bart Schellekens, Waldo Falke & Piet van der Meulen (vlnr)

Sanne Nolte, Germaine Remmers, Carin Hurks & Marie-Louise Martens (vlnr)

TRC ADVOCATEN DOOR DE JURY VAN VELDHOVEN VERBINDT

GEKOZEN TOT ONDERNEMING VAN HET JAAR

ONDERNEMING VAN HET JAAR

We zijn ontzettend dankbaar en vereerd met deze geweldige prijs!

Wij bedanken onze relaties, klanten en ons fantastische team! Al ruim 70 jaar mogen wij in de regio Eindhoven/Veldhoven onze ondernemende klanten bijstaan bij alle uitdagingen die zij tegenkomen in hun zakelijke omgeving, maar ook op privévlak. Dat doen we laagdrempelig, nuchter maar vooral ook pro actief en doortastend. Het in ons gestelde vertrouwen en de jarenlange samenwerking waarderen wij enorm. Fijn dat dat andersom ook zo wordt ervaren.

Jeroen, Corné, Erik, Tom, Ghislaine & Geert namens het TRC team

Bent u op zoek naar de juiste juridische sparringspartner? Neem contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek

ONDERNEMERS VAN HET JAAR

Wanneer: Woensdag 3 juli 2024

Wat: WTC/e MKB Ondernemers van het jaar I Top Business Event in het Ketelhuis, met Thijs Heezen (Ondernemer) en Eline Brouwers (Young Professional) als benoemden.

Door wie: WTC/e Brainport

Wie: Leden

Waardering: 

Foto’s: Capture Rebels

Thijs Heezen en Eline Brouwers

Ilse Beks

Chayenne Muller

Jeroen van Rooij

Luc Roijmans

Alle Ondernemers van het jaar bij elkaar

Emile Gabriel (l) & Rick de Kroon

Frank Egelmeers

Jouw kans op een perfecte glimlach

ANTON & GERARD AWARDS

Wanneer: Woensdag 3 juli 2024

Wat: 10e editie van de uitreiking van de Gerard & Anton Awards op de High Tech Campus Eindhoven

Door wie: 5 organisatoren

Wie: 100 winnaars!

Waardering: 

Foto’s: Bram van Dal

Jesper Beerens

De winnaars: Vitalfluid, Upyther, Sirius Medical, TracXon, Senergetics, Veridis, Sandgrain, Dembrane, Whispp, SCIL Nanoimprint Oplossingen & Starnus

Frans Lichtenauer, Geert van Almen, Peter-Paul Fransen & Patricia Dankers (vlnr) van Upyther

WIJ GAAN VOOR MEER GELUK IN JOUW BEDRIJF

Wie wil geen gelukkige medewerkers? Ze zijn loyaler, blijven langer en presteren beter. Wij van Philzuid geloven dat onze muziek bijdraagt aan jouw organisatie. Door samen te werken, ondersteun je ons én voeg je waarde toe aan je bedrijf. Er zijn veel manieren om je bedrijf te verbinden met Philzuid.

Een kijkje achter de schermen

Philzuid organiseert op maat gemaakte bedrijfsbijeenkomsten, op eigen locaties, bij jou of elders. Denk aan een kijkje achter de schermen, repetities bijwonen of een event met concert, inclusief ontvangst en rondleiding. Dit kan nu ook in Opus 9, onze locatie in Maastricht.

Ontdek de mogelijkheden

Steun ons orkest bij een concert of project en toon je betrokkenheid bij de maatschappelijke en culturele ontwikkelingen van de regio. Of ondersteun onze educatieve afdeling, die jaarlijks duizenden kinderen laat kennismaken met klassieke muziek.

Nieuwsgierig?

Maak nu kennis met onze relatiemanagers Maud Douwes en Annemarie Borm en ontdek alle mogelijkheden van een partnership met Philzuid.

Maud Douwes

Relatiemanager

M 06 12 40 12 30 maud.douwes@philzuid.nl

Annemarie Borm

Relatiemanager

M 06 43 10 62 19 annemarie.borm@philzuid.nl

philzuid.nl/partnerships

ZOMERBORREL FRITS

Wanneer: Dinsdag 23 juli 2024

Wat: Zomerborrel FRITS bij Hotel NH Collection

Eindhoven Centre

Door wie: FRITS Media & NH Collection Eindhoven Centre

Wie: Gasten, genodigden & Vrienden van FRITS

Waardering: 

Foto’s: Ruud Balk

Daan de Kort (l), Mirjam Giesbers & Peter van de Ven

Luuk Mansveld, Bodo de Wit & Mark Hoevenaars (vlnr)

Zef Alberti, Jo van den Boer & Joop van Odenhoven (vlnr)

Hugo van den Berk & Lianne Bongers

Elies Lemkes (l) & Ingrid de Boer

Fancy van de Vorst, Rick de Wit (m) & Jorge Alves Lino

Jeroen Renders (l) & Rob Bongers

Robèrt Molenaar, Joep Verheijen & Pim van den Boomen (vlnr)

Bert-Jan Woertman (l) & Joep Königs

Hans Raaijmakers (l) & Jan Post

En de nieuwe FRITS... (vlnr)

Hurkse Bogen: showroom van De Hurk, zéér dichtbij de op-/afrit N2-A2!

BEEMDSTRAAT 2 TE EINDHOVEN

Bedrijfsruimte met kantoorruimte --> ca 7.570 m²

• Gelegen op Bedrijventerrein De Hurk op een prominente locatie, hoek Beemdstraat/Lodewijkstraat

• Ca 6.878 m2 bedrijfsruimte met ca 692 m2 kantoorruimte

• Deelverhuur vanaf ca 2.038 m2 bedrijfsruimte (Bedrijfspand A)

• De “Hurkse Bogen” heeft een rigoureuze metamorfose ondergaan en is het complex in nieuwbouw staat

• Casco-plus oplevering voorzien van hoogwaardige installaties, afbouw nader te bespreken

• Stroomvoorziening van 175 KW, tegen meerkosten is uitbreiding hiervan bespreekbaar

• 37 openbare parkeerplaatsen direct aan het gebouw en 12 eigen parkeerplaatsen

+ optioneel 60 parkeerplaatsen aan de Waldeck Pyrmontstraat

> Beschikbaar: per direct

Bedrijfspand met kantoorruimte te huur aan de rand van Ekkersrijt!

KANAALDIJK ZUID 1C TE SON

Transformatie historische Melkfabriek naar inspirerende werkomgeving!

KANAALDIJK-ZUID 1 TE EINDHOVEN

Bedrijfsruimte met kantoorruimte en buitenterrein --> ca 4.495 m²

• Ca 930 m2 bedrijfsruimte gelegen op de begane grond

• Ca 165 m2 kantoorruimte gelegen op de begane grond

• Ca 3.400 m2 buitenterrein

• Energielabel: B

• Parkeren op eigen buitenterrein

> Beschikbaar: in overleg

Kantoorruimte verdeeld over 5 units - vanaf ca 176 m² --> ca 2.694 m²

• Volledig getransformeerde voormalige melkfabriek van Campina

• Unit 1: ca 1.056 m2 verdeeld over 2 bouwlagen

• Unit 2: ca 176 m2 verdeeld over 2 bouwlagen

• Unit 3: ca 524 m2 gelegen op de begane grond

• Unit 4: ca 496 m2 verdeeld over 3 bouwlagen

• Unit 5: ca 442 m2 gelegen op de 1e verdieping

• Energielabel: A++

• Bovengrondse semi-openbare parkeervoorziening

> Beschikbaar: per direct

Representatieve kantoorruimte gelegen midden in het centrum!

JAN VAN HOOFFSTRAAT 8A-8C TE EINDHOVEN

Kantoorruimte - op de 2e + 3e verdieping - vanaf ca 430 m² --> ca 860 m²

• Ca 430 m2 kantoorruimte gelegen op de 2e verdieping

• Ca 430 m2 kantoorruimte gelegen op de 3e verdieping

• Gelegen in het centrum van Eindhoven

• Het gehuurde is voorzien van een liftinstallatie

• Voorzien van glasvezelverbinding

• Energielabel: A

• Ruime parkeermogelijkheden in onder andere Q-Park ‘Heuvel’

> Beschikbaar: uiterlijk per 01-01-2025 echter in overleg op kortere termijn

BRABANTSEDAG HEEZE

Wanneer: Zondag 25 augustus 2024

Wat: 25e Brabantsedag, de theaterparade van het jaar trekt door de straten van Heeze met als thema ‘Dichterbij Brabant’ & als winnaar ‘In de 14 billekens’ van Vriendenkring Hopeloos

Door wie: Het negenkoppige bestuur

Wie: Publiek, gasten, sponsoren

Waardering: 

Foto’s: Charlotte Verhagen/DCI Media

De dames Snoeijen (l) & De Bruijn

Mw Verhoeven (l), Maaike van Breugel & partner

Joost in ‘t Hout (r)

Mariëlle Paul (l) & Carolien Kiesman

Boy Schotze (l) & Robert Groenewoud (r)

Marcel Delhez, Maurice Geraets & partner met Daan de Kort & Gidi Jaegers (vlnr)

Frans van Ettro (r)

Leden krijgen voordeel!

Als coöperatieve bank zetten wij ons in voor een toekomstbestendige samenleving en de grote maatschappelijke uitdagingen. We slaan de handen ineen met partners die hieraan kunnen bijdragen. Daarom werkt Rabobank samen met Dutch Design Foundation en is Rabobank trotse partner van de Embassy of Food, Embassy of Circular & Biobased Building én Dutch Design Week 2024.

Ben jij benieuwd hoe design zorgt voor een vernieuwende blik op de uitdagingen van onze tijd? Bezoek dan van 19 t/m 27 oktober 2024 Dutch Design Week in Eindhoven.

Ben je lid van Rabobank? Leden krijgen voordeel. Zo bestel je kaarten met korting: Ga in de Rabobank Bankieren App naar instellingen. Klik op Mijn lidmaatschap.

Ben je lid van Rabobank? Leden krijgen voordeel. Zo bestel je kaarten met korting: Ga in de Rabobank Bankieren App naar instellingen. Klik op Mijn lidmaatschap. Ga naar voordeel, bekijk alle acties, kies voor Regio Oost-Brabant. Of ga via internetbankieren naar Meer producten, Mijn lidmaatschap. Ga naar voordeel, bekijk alle acties, kies voor Regio Oost-Brabant.

Ga naar voordeel, bekijk alle acties, kies voor Regio Oost-Brabant. Of ga via internetbankieren naar Meer producten, Mijn lidmaatschap. Ga naar voordeel, bekijk alle acties, kies voor Regio Oost-Brabant.

19 t/m 27

19 t/m 27 oktober Eindhoven