Boegbeeld editie 4

dit keer in ...

DAMEN In het huidige zware weer van de economie kunnen scheepseigenaren niet altijd meer traditioneel bij banken terecht voor hun financiĂŤle voorzieningen.

Hoewel DAMEN al vele jaren ondersteuning biedt op dit gebied, blijkt de behoefte hieraan sinds eind 2008 sterk te zijn gegroeid. De afdeling Customer Finance weet antwoorden en biedt oplossingen! Lees hoe op pagina 40.

vereniging Van de Voorzitter Commissaris Onderwijs MBE Turkije Maritieme Acht Kandidaatsbestuur 109 Vaardag DAMEN Froudelicious

2 3 4 9

MOCS Bij MOCS weet men hoe het is om een nieuwe onderneming te starten. Pagina 34.

14 18 21

commissies en disputen Jaarboekcommissie Society of Marine Technology Sportdagcommissie Scaphatus Meisjes Activiteiten Commissie

7 10 11 12 20

faculteit Ontwerpdag Solar Boat Project West-Friese Punter Masterstage Arctic minor

Oceanco Oceanco verzorgt de afbouw van megajachten. Lees het op pagina 36.

17 22 26 30 32

ondernemen MOCS Oceanco De duurste schepen DAMEN Customer Finance Titanic replica Maritieme marktvoorspellingen Jules Dock Mr. Abramovitsj en zijn jachten

1

34 36 38 40 42 43 44 46

De duurste schepen Lees op pagina 38 hoe duur de duurste schepen ter wereld zijn.

S.G. “William Froude”

Van de Voorzitter

Beste lezer, Alle hens aan dek! Kijk eens wat een tocht we hebben afgelegd.

Onvoorstelbaar hoe zo’n jaar voorbij snelt. Nu alles in de afrondende fase is, vind je even de tijd om stil te staan bij alle belevenissen in 108. Excursies, lezingen, borrels, diners, feesten, een drijf-in bioscoop, de Maritime Match Day, de Maritime Design Challenge en nog zoveel meer.

Bij de commissiebedankborrel werd eens te meer duidelijk door hoeveel mensen het afgelopen jaar mogelijk is gemaakt en hoeveel te danken is aan de saamhorigheid en sfeer op de maritieme gang. Heel veel enthousiasme, goede ideeën, creativiteit en inzet hebben Froude weer een stapje hoger gebracht. Een onwaarschijnlijke gedachte hoeveel studenten kunnen bijdragen aan de vereniging en hoeveel de vereniging kan toevoegen aan de studietijd.

Komend jaar zullen weer vijf nieuwe dames en heren sturing gaan geven aan al onze bezigheden. Nieuwe ideeën zullen geboren worden en mooie dingen zullen ontstaan, leuk om daar vanaf de zijlijn op toe te zien.

2

Terugblik Nog even een kleine terugblik op de laatste periode waarin wij weer een heleboel hebben meegemaakt.

De knaller was natuurlijk onze MBE naar Turkije, waar wij ons een week lang hebben mogen verwonderen over het reilen en zeilen van onze Turkse collega’s. Een week vol gastvrijheid met als hoogtepunten de Turkse marine en de composieten racejachten bij M.A.T. Alleen in Turkije scheur je ’s nachts in taxi’s door de straten, kan je over alles onderhandelen, eet je elke dag linzensoep en vind je een jongen als Devki die de hele week mee reist en alles regelt: onvergetelijk!

Halverwege augustus zullen we gezamenlijk het jaar beginnen en de kneepjes van het vak overdragen.

Natuurlijk te beginnen met het eerstejaarsweekend waarvan de voorbereidingen in volle gang zijn! Ook dit jaar gaan we de nieuwe studenten overweldigend verwelkomen en veranderen in een saamhorige groep maritiemers. Een mooie afsluiting van een geweldig jaar waarvoor ik veel mensen dank verschuldigd ben, maar bovenal mijn kanjers van bestuursgenoten: Jurrit, Dirk, Floor & Jeroen.

Bedankt, Met luide plonsch!

Naast de MBE hebben we ons nog uitgesloofd op de sportvelden voor een potje rugby tijdens de sportdag, gingen we naar het Marin waar we uit piepschuim en PVC de meest innovatieve drijvende windmolens vervaardigden (althans, sommigen..), kletsten we bij gedurende het s-café en werd het pompen of verzuipen tijdens het beruchte Froudelicious.

Ook hebben we de ouders van de eerstejaars een dag op bezoek gehad om de stad en studie te ontdekken en om de kranen van hun kinderen te zien heersen (of falen).

Nu luiden de tentamens het einde van het jaar in en zien we iedereen voor de laatste maal dit jaar dag en nacht doorbrengen op de maritieme gang.

Komend jaar Ook wij gaan daar volgend jaar weer aan geloven, want zoals gezegd zullen wij het roer gaan overgeven. Dit doen wij niet zomaar.

Langzaam maar zeker stomen wij onze opvolgers klaar om Froude nog een jaar te laten schitteren. Tijdens het kandidaatsweekend is er veel nagedacht over onze vereniging en zijn mooie plannen gemaakt.

Naomi van den Berg

Commissaris Onderwijs Dat was het dan al bijna. Na een jaar vol praten over het onderwijs is het bijna tijd om weer koers te zetten richting het volgen van onderwijs. Nu loopt het jaar voor mij op een eind maar de woelige wateren van het onderwijs gaan gewoon door zonder mij. Gelukkig zien we op de horizon de volgende bemanning van het Froudeschip aankomen. Maar voor het zo ver is zal ik voor de laatste maal verslag doen van waar we zijn.

Curriculum Het modulair curriculum wat in het collegejaar 2013/2014 ingevoerd zal worden krijgt steeds meer vorm.

Grote vakken moeten meer lucht in het programma krijgen. Ook moet het ervoor zorgen dat je minder snel een vak laat vallen. Ben je benieuwd hoe het er uit komt te zien? Kijk op https://portal.tudelft.nl/sites/3me/ projects/studiesucces/ en dan onder het kopje curriculum. Of kom bij mijn opvolger langs, dan kun je het er even over hebben.

Landelijk 11 juli zal uitspraak worden gedaan in de rechtszaak aangespannen door de landelijke studentenvakbonden tegen de langstudeerboete. Deze veelbesproken boete houdt in dat studenten die meer dan een jaar uitloop hebben in hun bachelor of master 3000 euro extra collegegeld moeten gaan betalen.

Verdere invulling van studiefinaciering en voortzetting langstudeerboete zal pas besloten worden na de verkiezingen in september. Wel is er nog een wet aangenomen over collegegeldvrij besturen. Dit houdt in dat je je tijdens je bestuursjaar kan uitschrijven als student en derhalve geen collegegeld hoeft te betalen.

Hoe dit gaat werken in de praktijk is

nog maar de vraag in verband met bijvoorbeeld studentenhuizen en bijlenen.

Nieuw student-lid OC volgend jaar Ben je geïnspireerd geraakt door alle verhalen over het onderwijs?

Voel je de behoefte om mee te denken over de verbetering van onze mooie opleiding? We hebben volgend jaar weer een nieuw lid voor de opleidingscommissie nodig.

De opleidingscommissie is een commissie van de TU waar docenten en studenten plaats in hebben om te speken over het onderwijs bij maritiem. Lijkt dit je wat? Stuur een mailtje naar onderwijs@froude.nl.

Jaarplanning volgend jaar Het studiejaar gaat er volgend jaar anders uit zien. Zo wel TU breed als voor de student MT. Allereerst verplaatst de voorjaarsvakantie zich naar de eerste week na de tentamens van kwartaal 2. Dit is omdat dat handiger is voor huisvesting van internationale studenten. In de zomervakantie verandert er ook wat, de augustus hertentamens zullen naar de week voor de Owee verplaatst worden.

Dit zodat de uitslagen van deze tentamens voor de start van het collegejaar bekend zijn en de studenten dus weten of ze voldoen aan de BSA of harde knip eisen.

Voor de eerstejaars studenten aan onze faculteit komt er een verandering in het programma, ze zullen halverwege elke periode een toetsweek hebben waar tussentoetsen gegeven zullen worden.

Hun reguliere tentamenperiode is dan ook een week korter.

Het nieuwe curriculum MT wat afgelopen jaar ingevoerd is in

S.G. “William Froude”

Waarde Lezer,

het eerste en tweede jaar wordt komend collegejaar ook ingevoerd voor het derde studiejaar. Het nieuwe programma en de overgangsregelingen zijn te vinden in de laatste nieuwsbief van O&S te vinden op onderwijsinfo.3me.tudelft. nl.

Beste docent Als laatste een positief bericht.

Zoals ieder jaar zijn er weer de beste docenten gekozen voor de bachelor. Door de eerstejaars is Robbert Hekkenberg gekozen als beste docent. Voor het tweede jaar is dit Peter de Vos geworden en voor het derde Mirek Kaminski. Graag zou ik de heren via deze weg nogmaals hartelijk feliciteren!

En met deze positieve boodschap beëindig ik mijn laatste Boegbeeldstukje als common. Ik wil nog zeggen dat ik het heel leuk heb gehad dit jaar en iedereen bedanken voor alle input over het onderwijs. Een fijne zomer!

Met immer luide Plonsch!

Floor Spaargaren

3

MBE türkiye’de gemi!

Op vijf mei 2012 vertrokken er 35 Froudianen met het vliegtuig naar Istanbul, Turkije. In Turkije hebben wij kennis gemaakt met de maritieme industrie van Turkije. We hebben tevens van de Turkse cultuur mogen proeven, die ons onbekend was. Naast Istanbul zijn wij ook een paar dagen in Izmir verbleven.

Na Istanbul is dit de belangrijkste havenstad van Turkije.

Door Lauren Mekke

het rijgedrag van onze chauffeur en medeweggebruikers.

Dag 2 – Toeristisch Istanbul Zondag was gelijk de eerste en enige vrij in te vullen dag van de week. We hadden tot aan het avondeten om de stad te verkennen. De meeste van ons hebben dit gedaan als echte toeristen. Met de meerderheid van groep hebben we eerste de blauwe moskee bekeken. Deze moskee dankt zijn naam aan de ruim 20.000 blauwe tegels met verschillende designs.

Hierna werd de weg vervolgd naar

S.G. William Froude

Dag 1 – Op MBE Eindelijk was het vijf mei. De dag die dit jaar niet werd geassocieerd met Bevrijdingsdag, maar met een vliegreis naar Turkije. Voor de ene was dit gebruikelijker dan voor de ander, echter liep de reis voorspoedig. Het verschil in klimaat was direct na aankomst te merken, ook al was het na middennacht. De gehele week hebben we genoten van goed weer. Tijdens de busreis naar het hostel in hartje Istanbul werd er al een impressie van Turkije opgedaan. Dit ging voornamelijk over de hoeveelheid moskeeën en

S.G. William Froude

Ook dit jaar werd er heftig gespeculeerd over de mogelijke bestemming van de MBE. Na de bekendmaking op de ALV van 21 maart 2012 werd het enthousiasme alleen maar groter. Veelvoudig werd er gezegd: “De MBE gaat naar Turkije, wie had dat gedacht?!

Ik ga mij inschrijven!”. Er waren 58 aanmeldingen en slechts 29 Froudianen konden mee. Precies een maand voor vertrek vond de loting plaats. Het aftellen kon beginnen!

4

de Hagia Sophia. Dit is wederom een moskee, echter was het voordat het een moskee werd een christelijke orthodoxe kerk. Sinds 1934 is de moskee ingericht als museum. Na deze twee bezoeken ging ieder zijn eigen weg, als men dat niet eerder had gedaan.

In kleine groepjes werd de stad verkend. Een van de populairste bezienswaardigheden was een boottocht op de Bosporus. De boottochtjes werden veelvuldig aangeboden en de essentie van het afdingen werd hier gelijk duidelijk.

De Froudianen hebben deze boottochtjes voor veel verschillende prijzen gemaakt. Tijdens de rondvaart was er aan de bouwstijlen te zien dat Istanbul in twee continenten ligt.

Aan de ene kant in Europa en aan de andere kant in Azië. Daarnaast kwam er allerlei schepen voorbij, dit was een mooi extraatje.

Dag 3 – TU Istanbul Dit was de eerste dag dat onze Commissaris Excursies, Jeroen Taen, kon schitteren. De dag stond in teken

van de Technische Universiteit van Istanbul. Dat de Turken gastvrij zijn bleek al vanaf het eerste moment.

Direct na binnenkomst kregen wij thee en Turkse koekjes aangeboden.

Hierna werden enkele presentaties gegeven. De eerste presentatie ging over de Faculteit Maritieme Techniek en met name de internationale focus die men hier heeft. Dit bleek ook uit de volgende presentatie. Deze presentatie ging namelijk over het Turkse Solar Boat team. Hieruit bleek dat de boot van het Turkse team en het Nederlandse team erg te verschillen. Naast het Solar Boat team heeft de universiteit ook een team dat een autonoom onderwatervoertuig heeft ontwikkeld. Beide projecten bestaan niet erg lang, echter hebben zij beide meerder prijzen behaald.

Hier is de universiteit erg trots op.

Tijdens de lunch werd voor de eerste en zeker niet de laatste keer de linzensoep geïntroduceerd.

Ook de rest van de lunch was typerend voor onze maaltijden in Turkije. Dan heb ik het over slappe frietjes en een bolletje rijst. Vaak zat hier ook nog kebab bij. Echter liet dit de pret niet drukken, maar wel de behoefte aan kebab tot enkele weken na de MBE. Na de lunch kregen wij een rondleiding door de faculteit van Lucht- en ruimtevaarttechniek.

Binnen deze studie wordt er wederom deelgenomen in een aantal ontwerpwedstrijden bijvoorbeeld

voor modelvliegtuigjes die een bepaalde taak moet uitvoeren. ‘s Avonds werden wij door een Turkse student mee genomen naar een dakterras waren we konden uitkijken op de stad. Deze plek hadden wij uit onszelf nooit gevonden en onder het genot van een koud biertje hebben wij genoten van het nachtelijke uitzicht op Istanbul.

Dag 4 – De baai van Tuzla Op deze dag hebben we meerdere werven bezocht in de baai van Tuzla.

We begonnen bij RMK Marine. Deze scheepswerf is gespecialiseerd in het bouwen van verschillende typen schepen, namelijk superjachten,

marine schepen en commerciële schepen. Dit werd als uitzonderlijk beschouwd. Wat het meest opviel aan deze werf was de grootte. De oppervlakte van de werf was meer dan 95.000 m2. In Turkije drukken ze de capaciteit van een werf meestal uit jaarlijkse verwerking van staal in het aantal tonnen. Voor deze werf lag de capaciteit op 15.000 ton staal. Daarnaast viel het ook op dat er weinig activiteit was op de werf. Tijdens de gehele reis leek de maritieme industrie van Turkije meer te leiden onder de crisis.

Sedef Shipyard is de grootste werf die we hebben bezocht in baai van Tuzla. In deze baai bevinden zich meer dan veertig scheepswerven.

De focus van deze werf ligt op nieuwbouw, reparatie en het ombouwen van schepen voor een ander doeleinde. Bij beide werf ligt de voorkeur om zelf de gehele productie in handen te hebben. Elke stap in het productie proces kan worden uitgevoerd door de werf zelf. In vergelijking tot Nederlandse werven heeft elke stap het in het productie proces een capaciteit die in Nederland een gehele werf heeft.

Dag 5 - Gölcük Naval Shipyard Op woensdag negen mei vond er een excursie plaats die géén van de deelnemers snel zal vergeten.

S.G. William Froude

S.G. William Froude

vereniging

5

S.G. William Froude

grote deel van de Froudianen had hier nog nooit eerder kennis gemaakt en waren erg geboeid door het bouwproces van de onderzeeërs. Na de rondleiding hebben we de kans gekregen om het maritieme museum op de basis te bekijken. Hier stonden ruim 2000 objecten van oude wapensystemen tot kleine schepen.

Dag 6 – M.A.T. Zeiljachten Het meest vriendelijke onthaal hebben we gehad bij M.A.T. Een van de eigenaren heeft ons zijn M.A.T.’s visie op het bouwen van wedstrijdzeiljachten toegelicht.

Hij stond open voor vragen en behandelde elke vraag met even veel passie en helderheid. Dit was een mooie ervaring en er was te merken dat er wederzijds erg veel respect was. Er zijn verschillende methodes om vezels te oriënteren toegelicht. In ons bijzijn is er een zo genoemde vacuüm techniek voor

S.G. William Froude

Op de weg naar Izmir had de excursie als bestemming Gölcük Naval Shipyard. Dit is de grootste van de drie marinebases in Turkije.

Al aan het begin van ons bezoek werd er duidelijk dat ons bezoek niet gebruikelijk was. De officiers die ons verwelkomende waren erg nerveus. Achteraf bleek dat wij de eerste studenten en zelfs de eerste burgers waren die de scheepswerf een bezoek mochten brengen.

Allereerst kregen wij een presentatie van Admiraal Şekerefeli die speciaal voor ons tijd had vrij gemaakt. Hij heeft ons een algemene indruk gegeven van de werf. Dit was lastige taak, want we hadden het hier over een basis van wel 300.000 m2. Na de presentatie moest de Admiraal ons helaas verlaten. Wij hebben nog een rondleiding gekregen op basis. De meest indrukwekkende hal die we mochten betreden was de hal waar onderzeeërs werden gebouwd. Het

6

het lamineren van vezels opgezet met een ‘I love Scheepsbouw’ sticker er tussen. Nadat de epoxyhars was uitgehard is de sticker uitgezaagd net als een stukje composiet voor elke Froudiaan. De groepsfoto bij dit bedrijf is genomen op een van de zeiljachten.

Dag 7 – Pergamom Vrijdag 11 mei was onze laatste dag in Turkije. Vanuit Izmir moesten zijn we terug gereisd per bus naar Istanbul.

Onderweg hebben we een ruïne van een stad genaamd Pergamom bezocht. Deze stad was ooit een van de rijkste steden in het westen van Turkije. We hadden een gids die ons op de heuvel waar Pergamom zich ooit bevond een snelle rondleiding gaf. Aan de voet van de heuvel bevond zich een oud ziekenhuis. Hier hebben we geleerd hoe patiënten vroeger werden behandeld met methodes die nu niet meer worden toegepast. Het beruste weinig op medische kennis en des te meer op spiritualiteit. Na de rondleiding hebben we onze terugreis naar Istanbul vervolgd. De nacht van vrijdag op zaterdag was lang, maar zaterdagochtend waren wij weer veilig aangekomen in Nederland.

Het is een hele gezellige week geweest in Turkije. Bij deze wil ik het 108e bestuur bedanken voor deze onvergetelijke MBE en in het speciaal natuurlijk onze Commissaris Excursies, Jeroen Taen. Bedankt voor de unieke ervaring!

vereniging

Jaarboekcommissie 108 Elk jaar worden er mooie herinneringen gecreëerd en dit kan niet beter vereeuwigd worden dan in het jaarboek. Wij, Jeanine Oudshoorn, Rob Rutte, Vera Wieleman en Koen Batteram , zullen verantwoordelijk zijn voor het 20ste jaarboek, onder toeziend oog van Jeroen Taen.

Jaarboekcommissie

Door Jeanine Oudshoorn

Na een flinke avond brainstormen is het thema gekozen: Het Froude testament. Het is namelijk 2012, het jaar van de Apocalyps, wellicht is dit het laatste boek waarin de geschiedenis, de wijsheden en de wil van S.G. “William Froude” worden beschreven. Het Froude testament

zal alle informatie bevatten die de echte maritiemer nodig heeft. Wij vinden het ook erg belangrijk dat de ervaringen van de Froudianen zelf in dit jaarboek worden beschreven.

Heb je zelf nog een leuke mop, goede roddel of een bizarre foto van je mede Froudiaan, inzending blijven

welkom! Daarnaast zien wij jullie allemaal graag terug op de uitreiking van het Jaarboek, de dag voor de Apocalyps…

Met Luide Plonsch, Jeanine Oudshoorn voorzitter Rob Rutte secretaris Vera Wieleman commissaris kopij Koen Batteram commissaris lay-out Jeroen Taen QQ-er

KEY IN HEAVY LIFT BigLift Shipping iS a worLd Leading heavy Lift Shipping company, operating to the higheSt StandardS of Safety, operationaL reLiaBiLity and Strict time ScheduLeS. A great variety of heavy and over-sized cargoes is carried worldwide by its fleet of thirteen specially built vessels with lifting capacities up to 1400 mt. Two more vessels, with lifting capacities up to 1800 mt., will join the fleet in 2013.

BigLift project managers and engineers work from conceptual design and planning until the execution and completion of a project, in cooperation with clients from all over the world. All temporary or permanent modifications to the fleet as well as plans for newbuildings or conversions are developed by BigLift staff in-house.

7

WWW.bIgLIFTsHIppINg.com I ENg@bIgLIFTsHIppINg.com I (020) 4488 300

Vroon is an international shipping company with a fleet of about 150 vessels and approximately 3,800 seafarers. In addition, the company currently has around 25 newbuilding vessels on order.

With its head office based in Breskens, the Netherlands, Vroon has offices in Barendrecht, Terneuzen, Den Helder, Aberdeen, Stokesley, Genova and Singapore. Vroon has about 300 shorebased employees.

At Vroon’s head office approximately 100 staff support the shipping activities. Areas of expertise include chartering, operations, ship management and newbuilding project management, plus the provision of ICT, accounting, treasury, legal, personnel and administrative support.

Vroon operates worldwide and, in order to do so successfully, we depend on a world-class organisation with highly qualified and motivated employees and on teamwork throughout our organisation. We are constantly looking for ambitious teamplayers who excel in their area of expertise.

For more information, please check our website www.vroon.nl

www.vroon.nl

vereniging

Maritieme Acht ringvaart regatta Dit jaar heeft na een jaar van afwezigheid weer een ‘maritieme 8’ deelgenomen aan de OC&C Ringvaart Regatta. Deze roeiploeg die deels bestond uit ervaren, maar zeker ook uit een aantal onervaren roeiers werd gecoacht door Anne van Schaijk en gestuurd door Carlijn Ausems. In de boot zaten acht maritieme roeiers (van slag tot boeg): Gijsbert Struyk, Stan Haag, Elmer Brocken, Gijs Bloemen, Karel Roozen, Rens Gerritsen, Joris Huberts en Chris de Man. Vanaf de kant werden we gesteund door onze twee mentale coaches in de Froudebus: Jeroen Wiskerke en Bouwen Legemate. Zonder onze coach, stuur en mentale ondersteuning hadden we het einde van de ringvaartregatta waarschijnlijk nooit gehaald en was het zeker niet zo’n feest geweest.

Door Gijs Bloemen meest fijne aan deze stop moet toch wel zijn geweest dat we 45 minuten de boot uit mochten in tegenstelling tot de eerdere pauzes van 10 minuten. Ook waren de faciliteiten hier uitstekend. Zo heeft een aantal roeiers zich er laten masseren aan alles dat pijn deed en heeft de rest er voor gekozen om maar gewoon 45 minuten even niets te doen.

Van start Na een lange tijd van vele boottrainingen was het 9 mei dus eindelijk zover. De ringvaart ging van start. De avond van te voren waren we nog druk bezig met het afstellen van de boot in Leiden zodat we met een goed geprepareerde boot van start konden. Bijna was de start dus een feit, nog maar één nachtje.

De woensdagochtend had iedereen er ongelooflijk veel zin in en konden we eindelijk van start. Om 9:43:00 uur zijn we gestart en vol goede moed begonnen aan onze roeimarathon van 100 km.

De tocht begon voorspoedig en voordat we de Kaag opgingen hadden we de eerste boten al ingehaald. Tijdens de ringvaart zou menig roeier in de boot nog opmerken dat het wel prettig is om andere boten in te

halen. Dit was namelijk iedere keer weer een mentale opsteker. Vol goede moed sloegen we de eerste stop over, want deze was per slot van rekening al na 20 kilometer dus zijn we doorgevaren tot de tweede stop bij Amsterdam. Deze tweede stop kwam na ongeveer 40 km en bijna 3,5 uur varen. Ik geloof niet dat het ooit zo fijn is geweest om even te kunnen gaan staan, want je kont begin je op dat moment al te voelen, de eerste blaren zijn een feit en dan mogen er nog 60 kilometers gevaren worden.

Even niets doen Uiteindelijk zijn we na nog een tussenstop in Leidschendam aangekomen en dit betekent dus dat we al bijna in Delft waren. De laatste stop dus nog maar 12 km roeien en we waren weer thuis, maar het

Finish Toen kwam het laatste stuk dit was bekend terrein dat we bij de trainingen al vaker gevaren hadden, dus heerlijk om te doen.

Uiteindelijk zijn we om 19:43:12 uur de finish gepasseerd en hebben we een tijd van 9:17:16 uur neergezet.

Helaas minder snel dan de vorige maritieme 8, maar we zijn zeker niet ontevreden. We hebben in ons klassement een vijfde tijd neergezet en vooral de ringvaartmarathon van 100 km voltooid.

Na de ringvaart was er natuurlijk het feest op Lijm & Cultuur of gewoon een bed om in te slapen en de volgende dag samen in de collegebanken last hebben van blaren en je kont, maar vooral niet te lang op één bil kunnen blijven zitten.

Mooie ervaring We kijken terug op een mooie ervaring en willen iedereen bedanken die ons geholpen heeft en gesteund vanaf de kant en in het bijzonder onze coach en stuurpik.

Volgend jaar weer?

9

Society of Marine Technology

Dear Froudian, student MT, shipbuilder, naval architect, marine engineer, (pick the one you like most) Among students Marine Technology the need is present for a better support of these MSc fields of study. Master students have their own needs and like to develop themselves into experts on a specific field of study within the marine or offshore world (if they don’t like they need to be motivated to). So they are, as opposed being a Bachelor student, supposed to be more focused.

That’s why in agreement with study association S.G. ‘William Froude’ we (see below) decided to set-up a Master student society, carrying the name ‘Society of Marine Technology’. All communication shall be English so international students can jump in just as easy as Dutch students.

The Society of Marine Technology mission is stated as follows, not per se in order of importance: 1.

Supplying MSc students with insight in opportunities and challenges in operations, engineering and research 2.

Increase accessibility of existing knowledge to MSc students 3.

Transfer state-of-the-art knowledge from research and industry practice to MSc students 4.

Create peer-to-peer network between those in industry, researchers and the MSc students At this moment some progress is being made on the following topics: + exploring the possibility to replace outdated lecture notes with proper books that are affordable. This is done in close cooperation with the MSc Coordinators Jeroen Pruyn (SDPO) and Pepijn de Jong (SHS). + set-up for a couple of case studies in the first semester + defining a road map for the Society of Maritime Technology in order to be relevant and effective in the foreseeable future for MSc students MT + social program is in development, announcements will follow In order to keep updated please apply at the Society of Maritime Technology Linked In group.

Please contact us if you like to make a contribution to the causes named by improving the maritime academic environment, offering a possibility for students to engage in industry or research, or any other way you can think of chasing the stated mission goals.

We (readers of Boegbeeld) are in this Maritime Technology field of study, industry and research, all together and our purpose is to be good at it. Let’s get better.

Yours sincerely, Luuk Vliegen l.o.vliegen@student.tudelft.nl

10

Albert Lestraden a.j.p.lestraden@student.tudelft.nl

Jeroen Wiskerke j.wiskerke@student.tudelft.nl

commissie

Sportdag froude goes rough 25 april 2012, de sportiefste dag van het collegejaar. Op deze prachtige regenachtige dag vond namelijk het eerste rugbytoernooi van Froude plaats! Een aantal ruige teams streden om de felbegeerde hoofdprijs: een plek op de “Sportpaal” en daarmee de vereeuwiging van hun naam.

De sportdagcommissie

Rugbytechnieken Nu is rugby natuurlijk niet de gewoonste sport van de wereld en lopen er geen 16 miljoen mensen in ons kikkerlandje rond met een mening of visie over dit spelletje.

Vandaar dat voorafgaand aan de wedstrijden een uitgebreide clinic werd gegeven om de spelers enige kennis en techniek (althans, dat was de bedoeling) van het rugby mee te geven. Deze clinic stond onder leiding van niemand minder dan Irith Lely, die zelf landelijk traint. Naast enkele basale rugbyregels werd in de clinic uitgebreid getraind op tackletechniek, want waar grijp je nou precies iemand beet om hem zo hard en vooral effectief mogelijk te vloeren? Voordat de spelers dit op hun teamgenoten mochten oefenen, werd er begonnen met tackelen van een soort grote boksbal, een zogenaamde tackleback. Ik was persoonlijk erg blij dat het regende en het gras lekker nat was, want dit gaf nog wat leukere foto’s en filmpjes van het inrennen op deze blokken schuimrubber.

Het echte werk Na een clinic van ongeveer een uur was het dan tijd voor het echte werk.

Korte wedstrijdjes moesten uitmaken wie de ultieme winnaar werd. De EHBO tent stond klaar en de bitjes waren opgewarmd. Eén van de vedettes was natuurlijk het bestuur 108, die een zeer angstaanjagende indruk maakten met hun gekleurde overals. Dit heeft hun uiteindelijk niet geholpen, want ze moesten het afleggen tegen de jongere generatie! Dit team, dat speelde in het roze, zigzagde soepel en snel om zijn tegenstanders heen en won daarmee ruimschoots van de rest.

Het koste was, zweet en wasmiddel, maar toen mochten ze dan ook echt de Sportpaal zelf vasthouden.

En dat niet alleen, ze mochten ook nog eens zelf hun naam aan dit

eervolle stuk hout toevoegen. Na afloop waren alle sportievelingen (en niet-sportievelingen) moe en hongerig, wat het tijd maakte voor zeker verdiende bitterballen. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat deze zeer snel op waren.

Sportpaal Nu denk jij als lezer natuurlijk dat ik met de bitterballen wil eindigen, maar dat is niet waar. Ik wil namelijk eindigen met hetgene waar ik mee ben begonnen en wat al meerdere malen naar voren is gekomen: de Sportpaal. Want deze is kortgeleden namelijk weer ingeleverd bij het bestuur, zij het een tíkkeltje veranderd. Ik vind het alleen moeilijk in woorden te omschrijven wat ermee gebeurd is, daarom denk ik dat het verstandiger is om, wanneer je echt nieuwsgierig bent geworden naar de gedaante van deze sportpaal, je maar een kijkje in het hok moet nemen…

Namens de sportcommissie, Met sportieve groetjes, Hanna Pot

S.G. William Froude

S.G. William Froude

Door Hanna Pot

11

Scaphatus mannen van staal, schepen van hout De afgelopen jaren hebben Scaphatii en Froudianen veel, vaak, lang en hard geroeid, gespeeld, gepresteerd en gewonnen in de Poolzee. Ze is inmiddels zeventig jaar oud en die ouderdom begon meer en meer zichtbaar te worden. Er waren wat grotere en kleinere onderdelen van de sloep die wel wat tender, loving care konden gebruiken. Daarom moest er, een kleine tien jaar na de eerste grote werken aan de sloep, een groot onderhoud komen. Een stevige inventarisatie liet er geen twijfel over bestaan: er zouden spanten gesloopt moeten worden, gangen gerepareerd en zelfs een stuk kielbalk vervangen.

Scaphatus

Door Thijs Velner Onderhoud Het Scaphatusbestuur is dit jaar dan ook begonnen met de speerpunt groot onderhoud. Na dit jaar zou de Poolzee weer in oude glorie hersteld moeten zijn en in topvorm deel kunnen nemen in de hogere regionen van de sloeproeicompetitie. Na extra inspanningen van onder andere Froude, de TU Delft en Shipdock, was het eind november 2011 mogelijk om het startsein van het groot onderhoud te geven.

Met de eenmans werf Qboat, van Ron Staver, te Deventer werd een afspraak gemaakt om samen de sloep te renoveren. Dit hield in dat de Scaphati誰 alles wat ze zelf konden doen zelf hebben gedaan, maar de Poolzee bij Ron lag zodat Ron de moeilijkere klussen zoals het spanten buigen kon uitvoeren, zodat de nieuwe spanten er goed en zoals het hoort in zouden komen zitten. Toen er eenmaal begonnen werd eind november, moest er eerst begonnen worden met het sloop- en verwijderwerk. Het binnenwerk van de sloep, de doften en de paarden, werden er vakkundig uitgehaald.

Nu kon met gepast geweld het middenzaathout verwijderd worden om de spanten helemaal bereikbaar te maken.

Vervolgens werd er begonnen met het belangrijkste onderdeel van het onderhoud. Het vervangen van ongeveer 75% van de spanten. De spanten werden door Scaphati誰 om en om verwijderd, waarna in

12

samenwerking met Ron de nieuwe spanten gestoomd, gebogen en geplaatst werden. De spanten werden hierna met koperen klinknagels op de juiste posities vast geklonken. Na het plaatsen van de eerste helft van de spanten kon er begonnen worden met het slopen en plaatsen van de andere helft.

Het primeren en verven van de binnenkant kon nu beginnen.

Hiervoor werd een sponsorcontract met Epifanes afgesloten. Epifanes heeft alle primer, verf en anti-fouling geleverd die nodig was om de sloep binnen en buiten terug volledig netjes in de verf te zetten. Terwijl de roeiers bezig waren met het primeren van de binnenkant kon Ron aan het slemphout beginnen wat een onmisbaar constructief onderdeel van de sloep blijkt te zijn. Het oude slemphout werd verwijderd en er werd een nieuw blok geplaatst. Op de foto is het oude slemphout in de kartonnen doos te zien en daarnaast staat het nieuwe slemphout.

Op de foto is te zien hoe logo’s vakkundig op de romp geschilderd In de dagen na zomerfestival worden dan echt laatste punten op de ‘i’ gezet en onderhoud afgerond.

de zijn het de het

Tewaterlating Voor ons was donderdag 7 juni de grote dag. De poolzee zou na een half jaar op het droge weer te water gaan. Aan de kade bij Proteus hadden zich een kleine groep Scaphatii en Froudianen verzameld om de tewaterlating te aanschouwen. Met een ferme zet glijdt de Poolzee vlug over de trailer terug het vertrouwde water van de Schie in. Na enkele minuten stond het water zoals verwacht tot kniehoogte in de sloep. Aangezien de sloep een overnaads gebouwde boot is, was het een gegeven dat de sloep lek

Scaphatus

Tot slot is er nog een gedeelte van het middenzaathout vervangen. Nu de grootste constructieve aanpassingen gereed waren, was de sloep klaar voor het transport terug richting Delft.

Eenmaal terug in de kelder aan de Cornelis Drebbelweg in Delft, konden de roeiers verder met de afwerking van de sloep. De eerste primerlagen waren in Deventer al aangebracht.

Hierdoor kon er in Delft nagenoeg gelijk met de afwerking begonnen worden. In Delft is de sloep aan de buiten en binnenzijde opnieuw voorzien van een nieuwe glanzende laag witte lak. Nu begon de Poolzee pas echt weer opnieuw gestalte te krijgen. En hiermee kon er begonnen worden met de afwerking.

Scaphatus

dispuut

zou zijn door het krimpen en uitzetten van de gangen, maar hier was toch echt niet tegenop te hozen.

Ter ere van het terug in de vaart zijn van de Poolzee werd op vrijdag 8 juni een BBQ gehouden voor de (oud) roeiers en sponsoren van Scaphatus.

Hiervoor begon de Poolzee haar eerste roeitocht richting De Delftse Sport waar op het dakterras genoten kon worden van het uitzicht op de sloep in haar natuurlijke habitat.

Hiermee kon een half jaar van weinig roeien en veel arbeid worden afgesloten.

Op de agenda In de komende weken zal er volop worden getraind voor de door de Haagse Hogeschool georganiseerde wedstrijd van Den Haag naar Delft op 6 juli. Hier zal de Poolzee voor het eerst na de restauratie deelnemen aan een wedstrijd. Tijdens de zomermaanden zal de Poolzee nog te zien zijn op het Froude Eerstejaarsweekend en tijdens de sportdag in de Owee. Hier zullen dan ook de nieuwe Scaphatii gerekruteerd worden zodat er in het najaar gestart kan worden met een vers en fanatiek wedstrijd team om volgend jaar weer volop in het klassement mee te kunnen doen.

Het groot onderhoud mogelijk gemaakt door:

is

mede

Scaphatus

S.G. “William Froude” TU Delft Shipdock Epifanes Accenture

13

Honderdnegen De zomervakantie staat voor de deur en iedereen is druk bezig met het plannen van vakanties. Om de langstudeerboete te voorkomen moeten er helaas ook nog wat tentamens gemaakt worden. Het 109e kandidaatsbestuur is bezig met het behalen van de laatste benodigde puntjes, zodat er in september een succesvol jaar voor S.G. William Froude van start kan gaan! Voor het kandidaatsweekend zijn we afgereisd naar ‘Hollands Venetië’ (ook wel Giethoorn genaamd). In dit pitoreske stukje Nederland is een begin gemaakt aan de voorbereidingen voor het komende bestuursjaar. Al feestend op het landelijke bestuursgala in juni hebben we alvast kennis kunnen maken met besturen van allerlei andere studieverenigingen. Tijdens de ontwerpdag hebben we onze handen uit de mouwen gestoken om de ontwerpdag commissie bij te staan. Kortom, wij zijn klaar voor een fantastisch jaar!

Kandidaatsbestuur

Door Coen Bouhuys, Laurette Bronswijk, Sander Knegt, Daniël Langereis en Elouise Reiff dan begonnen. In mijn jaren in Delft heb ik de vrouwen commissies van Froude afgevinkt, zo bakte ik heerlijke taarten met de TaBakCie en zet ik me dit jaar in voor de vrouwen van Froude met de MAC. Naast Froude ben ik lid bij het DSC, hockey ik, hou ik van feestjes en leuke dingen doen met mijn club. Het belooft een druk en mooi jaar te worden, en daar heb ik heel veel zin in!

Coen Bouhuijs kandidaat - voorzitter Voor mijn studententijd besteedde ik vrijwel al mijn vrije tijd op mijn Hockeyclub. Toen ik in Delft ging studeren begon ik met wedstrijdzeilen.

Inmiddels doe ik dat in een vast team waar ik spinnaker trimmer ben. Naast zeilen houd ik van skiën, tennissen, gezelligheid met vrienden, borrels en vooral van perenijsjes.

Mijn favoriete uitspraken zijn: ‘het is vast wel ergens op de wereld 5 voor 5’ en ‘BAKBOORD’. Bij Froude heb ik in de opleidingscommissie en de ontwerpdagcommissie gezeten.

Er gaat veel gebeuren komend jaar, onder andere op het gebied van onderwijs. Ik verwacht dat ik daar volgend jaar als voorzitter van Froude een positieve bijdrage aan zal leveren.

Sander Knegt kandidaat - penningmeester Zeilen is mij van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Ik kom uit een lange familie van zeilers en aangezien deze liefde voor het water bijzonder besmettelijk is, was mijn keuze voor Maritieme Techniek ook vrij snel gemaakt. Naast (wedstrijd)zeilen is mijn hobby langebaanschaatsen.

Ook al is hier momenteel niet veel tijd meer voor naast alle activiteiten binnen Froude. Zo heb ik in mijn eerste jaar meegeholpen aan het ontwerp van de eerstejaarstrui en gedurende het tweede jaar was ik een trots lid van de S-Café commissie met als hoogtepunt het welbekende Froudelicious. Na deze geweldige commissies kan ik niet wachten om ook van volgend jaar een groot succes te maken!

Laurette Bronswijk kandidaat - secretaris 21 jaar geleden ben ik geboren in het Limburgse Sittard. Al van kleins af aan reisden we heel wat weekenden en vakanties af naar Friesland. Hier is mijn liefde voor water en bootjes

Daniel Langereis kandidaat - commissaris onderwijs Ik ben met mijn 20 jaar de jongste van het 109e bestuur. Ik kom uit het altijd gezellige Sint Pancras, een dorpje naast Alkmaar. In mijn twee jaar Delft heb ik deelgenomen aan veel mooie

14

activiteiten van Froude. Na mijn ervaringen in de Jaartrui commissie en dit jaar als penningmeester van het S-Café heb ik heel erg veel zin om als bestuur nog veel meer mooie activiteiten neer te zetten.

Mijn belangrijkste uitdaging in het komende jaar is om alle studenten Maritieme Techniek binnen de TU te vertegenwoordigen. Daarnaast kijk ik uit naar een jaar vol gezelligheid van het prachtige team dat in het 109e jaar Froude gaat besturen!

Elouise Reiff kandidaat - commissaris excursies Ik ben Elouise. Voordat ik naar Delft ben gekomen heb ik een jaartje gebackpackt door Zuid-Amerika en de zeeën bevaren als matroos op een tall ship . Na een geweldig jaar begon mijn volgende avontuur in Delft! Mijn eerste bijdrage aan Froude was het verzorgen van het gebak bij de ALV’s met de TaBakCie. Daarna heb ik als commissaris Kopij meegeholpen aan het ge-wel-di-ge jaarboek van 2011-2012. Momenteel zet ik de maritieme vrouwen een beetje in het zonnetje binnen de Meisjes Activiteiten Commissie. Naast Froude ben ik lid van het DSC en ben ik een fanate hockeyster. Volgend jaar gaan we er een fantastisch jaar van maken, voor IEDEREEN!

Shot

Thom Sneep

De Neptune van de Vlaamse rederij Geosea is een ideaal schip om windturbines op zee te installeren. Met de vier legs (80 meter lang) tilt ze zichzelf op uit het water. Tot de equipment behoren onder andere een jacking system en twee kranen met capaciteiten van 600 en 10 ton. Na ontwerp bij Gusto MSC, bouw bij IHC Krimpen en classificatie bij ABS is ze recentelijk in de vaart genomen. Hier is ze te zien in de haven van Oostende: 51°13’52.86”N 2°55’41.57”O

Ship DeSign

naval engineering

OutSOurcing

cOnSultancy

C-Job & Partners BV • Broekermeerstraat 119 • 2131 AR Hoofddorp • The Netherlands • T +31 (0)23 56 20 768 • info@c-job.eu C-Job Groningen • Molenraai 11 • 9611 TH Sappemeer • The Netherlands www.c-job.eu

prOject ManageMent C-Job works with

faculteit

Ontwerpdag spectaculaire bezwijkingen Afgelopen 15 juni was de ouderdag en ontwerpdag. Op deze dag konden de ouders van alle eerstejaars kijken wat hun zoon of dochter doet in Delft. Bovendien werd aan het einde van de middag een kraanontwerpwedstrijd gehouden, de afsluiting van het laatste eerstejaarsproject en een leuke extra activiteit voor ouderejaars.

S.G. William Froude

S.G. William Froude

succes en een mooie gebeurtenis.

Van alle eerstejaarskranen heeft de grote roze kraan van groepje 91 gewonnen. Dit vanwege het goed ontworpen en unieke profiel van de giek. Deze prachtige kraan was, na belasting met al het aanwezige gewicht slechts verbogen. De meeste andere kranen waren in de giek op knik bezweken.

kilo en heeft met deze prestatie de wedstrijd gewonnen.

S.G. William Froude

Barbecue Na deze geweldige prestaties van alle eerstejaars, het huidige bestuur en het kandidaatsbestuur, was het tijd voor een welverdiende barbecue. Hiermee is het eerste collegejaar op een gepaste wijze afgesloten.

S.G. William Froude

De beproeving Ondanks het niet al te zonnige weer was de beproeving van de kranen een

Open klasse Aan de ontwerpwedstrijd voor ouderejaars namen twee teams deel: het huidige bestuur en het kandidaatsbestuur. Beide kranen waren, in tegenstelling tot de kranen van de eerstejaars, gemaakt van hout in plaats van staal. De kraan van het kandidaatsbestuur werd als eerste getest. Op deze kraan stond een groot in goud geschilderd Froude logo. De kraan van het huidige bestuur had Wiliam als boegbeeld. Deze tweede kraan bezweek niet toevallig bij precies 108

S.G. William Froude

Ouders op bezoek De dag begon om 10 uur met ontvangst voor de eerstejaarsouders.

Daarna volgden presentaties van docenten en sponsors, waardoor de meeste ouders erg enthousiast over onze studie werden. Dit zou alleen nog maar beter worden, want de volgende activiteit was een rondvaart door de grachten van Delft. Zo konden de ouders op een maritiem verantwoorde manier de binnenstad leren kennen. Terug gekomen op de universiteit kregen de ouders hun eerste college met als onderwerpen stabiliteit en constructie. Voor ons twee hele vakken, maar de ouders konden dit in slechts twee uurtjes helemaal doornemen. Zo konden ze met een professionele blik de beproeving van de kranen aanschouwen.

S.G. William Froude

S.G. William Froude

Door Marjolein ten Hacken

17

Vaardag DAMEN met 55 knopen over de Merwede Op vrijdag 8 juni had een aantal Froudianen de mogelijkheid om een dag langs te gaan bij DAMEN Shipyards in Gorinchem. Er waren enkele speeches en een mooie rondleiding, maar het mooiste van alles was dat we mee mochten varen op enkele werkschepen van DAMEN. De dag begon ’s ochtends in Delft in de bus met studenten van onder andere S.G. William Froude, DSRV Laga, DSR Proteus-Eretes en InHolland, onderweg afwachtend wat ons deze dag zou brengen.

Door Julian de Kat

Thom Sneep

DAMEN

Naar de haven Na de speech werd er eerst lunch geserveerd, en toen iedereen had

Deze groep schepen bestond uit een paar verschillende sleepboten, de Stan Tugs van verschillende afmetingen. Verder nog de Damen Multicat, een multi-purpose schip wat meer op een platform lijkt.

Deze is ook voorzien van een kraan.

Verder waren er nog een paar diverse kustvaarders. En als laatste had DAMEN een speciaal cadeautje voor ons: de Interceptor. Dit is een kleine, wendbare boot die gebouwd is om onder andere piraten te onderscheppen. Deze is dus gemaakt voor snelheid en wendbaarheid, en wij hadden het geluk dat wij hier ook een tochtje mee mochten maken.

Thom Sneep

gehad was het tijd om naar de haven te stappen. In de haven hadden ze een extra drijvend ponton geplaatst waar je makkelijker de schepen op kon stappen. Toen we er allemaal hadden verzameld werd er een presentatie gegeven van de verschillende schepen die bevaren mocht worden. Ze kwamen een voor een langs, waarbij de specificaties uitgelegd werd door een presentator hangend aan een kraan.

Warm welkom Bij Damen werden we meteen verwelkomd met een kopje thee en koffie die wij buiten op het balkon opdronken.

Vanaf het balkon was al een deel van de stallage in de haven te zien, en ook wat verschillende schepen die daar rustten. De vraag was van met welke die daar te zien waren ook echt gevaren mochten worden die dag. Na de koffie en thee, zittend in een zaal met alleen studenten (er waren intussen meer studenten van andere plekken bijgekomen), kwam er een welkomstspeech, waarbij achtergrondinformatie over DAMEN werd verteld en het dagprogramma kort werd toegelicht. Daarna ging het woord over naar Arnout Damen, die toelichting gaf over de dag zelf en de verschillende schepen die wij zouden varen. Hier werd ons verteld dat de DAMEN vaardag, of “the Damen Experience” eerst alleen voor bedrijven was bedoeld. Dit jaar is de

18

eerste keer dat ze deze dag ook voor studenten hebben georganiseerd.

Ook kregen we te horen dat wij zelf ook deze schepen zouden mogen besturen - een kans die niet vaak voorkomt. Dat riep al spanning in de zaal en iedereen had zin om gelijk te varen.

vereniging

Na de presentatie van de verschillende schepen werden wij in twee groepen gedeeld, ĂŠĂŠn groep kreeg een rondleiding van de werf en de andere groep mocht gaan varen. Na twee uur werden de twee groepen omgewisseld.

Leuke ervaring De meeste schepen mochten zelf bediend worden aan boord, met de kapitein erbij. Dit was een erg leuke ervaring, omdat de kans om zulke grote schepen te besturen niet vaak langskomt. De meeste vaartuigen hadden dubbele schroeven en ook boegschroeven voor wendbaarheid, waar ook op getest mocht worden.

En met volle kracht in de rivier was

ook erg spannend. Het weer hielp mee voor het dramatisch effect door de hoge golven in de rivier en de korte, hevige stortbuien. Voor de res van de dag was het over het weer niet te klagen.

Net een achtbaan Tot slot de rit met de beruchte Inteceptor. Deze mochten wij niet zelf besturen, wat wel te begrijpen was toen we er eenmaal op zaten.

Voorhand kregen we speciale jacken, zwemvesten en helmen op. Deze helmen hadden speakers waarbij wij de bestuurder konden horen. Om in de boot te blijven zitten tijdens de rit moest aan een speciale techniek worden voldaan, omdat de stoeltjes met extra vering ook niet altijd genoeg zijn. In de boot weet je niet wat je overkomt: je raast met 55

knopen over de golven die je elke keer weer uit het water lanceert. Het is net een achtbaan!

De moeite waard Als afsluiting was er nog een barbecue georganiseerd, waarbij we met meer werknemers van DAMEN ook nog even gezellig konden kletsen. Tijdens de barbeque was er ook nog een prijsuitrijking van de beste bestuurder van de dag, en ook van de beste youtube filmpje die dezelfde middag nog op youtube was geplaatst.

Al met al een geslaagde dag, en complimenten aan DAMEN voor een succesvolle middag. Het is zeker de moeite waard om heen te gaan.

Dus als het volgend jaar weer wordt georganiseerd, adviseer ik om er snel voor in te schrijven!

Thom Sneep

Dit was ook de meest populaire boot van de dag.

MAC Nu de gang langzaam leeg loopt, en het aantal vrouwen ook zijn minimum bereikt, komen er aan veel mooie dingen een eind. Zo ook aan een jaar vol activiteiten voor onze maritieme meisjes. Daarom blikken wij graag met jullie nog even terug op ons zeer ‘vrouwelijke’ jaar!

Door Laurette Bronswijk Het begon met een diner voor alle maritieme meisjes. Voorafgaand aan het S-café konden heel wat meisjes genieten van een heerlijk dinertje en een goede bodem. Het was een veelbelovende start voor dit jaar.

Doordat we voor de foto’s bij een hoop bedrijven over de vloer

kwamen, is er ook een MAC-gadget ontstaan: de felroze bouwhelm. Zo weet elk bedrijf dat de MAC van Froude op hun terrein is.

Helaas gaat er nu ook aan dit jaar een eind komen, maar gelukkig staat er na de vakantie weer een nieuwe MAC klaar voor alle maritieme vrouwen!

Om dit MAC jaar helemaal goed af te sluiten, en om het volgend jaar alvast spetterend te beginnen, staat er al een vrouwen excursie gepland naar Contest. Dus voor alle vrouwen: schrijf 20 september alvast in je agenda!

WÄRTSILÄ® is a registered trademark.

In de tweede periode kwam Myrte van der Ree overgevlogen uit Londen voor onze lunchlezing. Ze vertelde over haar carrière, Subsea7 en over haar werk als vrouw in een mannenwereld. De zaal was goed gevuld, mede dankzij onze heerlijke MAC lunch. Na haar informatieve, enthousiaste en inspirerende lezing werd ze in stijl met een flesje Oorlam bedankt. Zo was aan de tweede

activiteit dan ook een eind gekomen.

In diezelfde periode is het idee van de mannenkalender geboren. Het zal jullie allen niet ontgaan zijn, want al die tijd zijn wij druk geweest met mannen uitzoeken, sponsors binnen halen, fotograaf regelen, drukkers benaderen en scenario’s bedenken.

Inmiddels zijn vrijwel alle sponsors binnen, en zijn er zelfs al foto’s gemaakt! Het wordt een fantastisch exemplaar dat jullie zeker in je bezit moeten krijgen. Aangezien de kalender een oplage krijgt van 1000 stuks zal dit geen probleem zijn!

SMALLER FUEL INTAKE, LESS EMISSIONS. Wärtsilä now offers the marine industry total solutions that cover everything from design to lifecycle service. This makes our solutions uniquely efficient and environmentally sound. Read more about what we can do for you, wherever20 you are: wartsila.com.

vereniging

Froudelicious pompen of zuipen 31 Mei 2012 was het weer zover: tijd voor een mooi Froudelicious feest! Samen met een Froudeliciousteam is de S-Café commissie hard bezig geweest om dit jaar er weer een bijzondere avond van te maken! Het feest werd gehouden bij de Delfste Studenten Bond met als thema “pompen of zuipen”. “Dat wordt zweten geblazen” werd al voorspeld. Het feest werd goed vertegenwoordigd door maritiemers met onder andere de Froudeband Ocean’s Eleven en DJ Michael Robins.

S.G. William Froude

Steeds gezelliger Het gebouw was van binnen goed maritiem verantwoord versierd met veel opblaasbare bootjes, tot hoog in het plafond. Ook kwamen veel in matrozen-, of stuurvrouwpak, goed passend bij het thema. De avond begon met slechts het bestuur, het S-Café en het Froudelicious-team, maar al snel was de achterzaal volgestroomd en werd het steeds gezelliger. Rond elven begon de Froudeband op het podium en was de hele zaal aan het springen. Tegen het einde van de eerste helft begon de ventilator in dat zaaltje geen koelend effect meer te hebben. De warme lucht bleef vanaf toen min of meer allen rond circuleren.

en DJ’s kwamen helemaal nat van het podium af, en veel van de heren hebben hun shirt voor de rest van de avond uit gedaan. “Zweten jullie ook zo erg als ik hier?” vroeg de zanger van Ocean’s Eleven nog aan het publiek. Het was binnen een buitengewoon tropisch klimaat en het zweet droop er bij iedereen af. De zaal zelf was altijd vol en niet heel groot, en van doortocht was helaas geen sprake. Gelukkig was er wel een mogelijkheid om buiten frisse lucht te nemen en om even af te koelen. Zonder die optie was het niet uit te houden. Gelukkig nam de hitte verder niet weg van de

Michael Robins zorgde voor een goede, doorzettende sfeer van muziek tijdens de pauze waarbij mensen enthousiast bleven doorspringen en zingen. Nadat Ocean’s Eleven hun tweede slag hadden gespeeld ging het podium over naar een groepje DJ’s die de rest van het feest bleven draaien.

Hitte Tegen de tijd dat de Froudeband was gestopt met spelen was de hitte en vochtigheid hoger dan in het Amazonegebied. Bandleden

gezelligheid, er zijn mensen lang tot in de nacht doorgegaan. En de sfeer bleef gedurende de avond altijd goed. Tussendoor kwamen er ook waterpistooltjes die ook voor wat afkoeling zorgde. En als dat nog niet genoeg was, was er altijd iemand die een beker water over je heen kon gooien! Kortom, het leek of iedereen een duik in de gracht had genomen en weer terug was gekomen om verder te zingen en te springen. En als dat geen teken van een goed feest is, weet ik het ook niet meer!

Airconditioning Al met al was het een geslaagde avond en verdienen de S-Café commissie en de Froudelicious commissie een groot compliment voor alweer een leuke Froudelicious!

En als het volgend jaar weer bij de Delfste Studenten Bond wordt gehouden, zal het gebouw in iedergaval van airconditioning zijn voorzien!

S.G. William Froude

S.G. William Froude

Door Julian de Kat

21

Delta Lloyd Solar Boat Team de laatste loodjes Op het moment van lezen is het Delta Lloyd Team op de Friese Elfstedenroute waarschijnlijk aan het strijden om de overwinning Frisian Solar Challenge, die van 8 tot 14 juli gehouden wordt. Misschien is de finish zelfs al geweest. Op het moment van schrijven wordt er echter nog enorm hard gewerkt om de boot op tijd af te krijgen. Hier een verslag van de laatste weken van een zwaar maar prachtig projectjaar.

Door Erik Jansen Productie Na de twee maanden durende productie van de romp, onder leiding van Thomas Frijters en Sven Keizer, kwam deze op zaterdagmiddag 16 juni van de spuiter aan in Delft.

De inbouwfase is begonnen, hier is maanden naar toe gewerkt! Roel Stein kon eindelijk de zonnepanelen op het dek uittekenen, zoals hij het al maanden eerder op papier had bedacht. Door een kleine afwijking tijdens de productie bleek dit net niet te passen. Na een beetje schuiven werd gelukkig snel een oplossing gevonden, de afbeelding geeft het resultaat. Alle gaten voor de kabels konden afgetekend en gemaakt worden.

Erik Jansen kon zijn bekabeling voor het elektrisch systeem in de boot monteren. Samen met Martijn Breet kreeg hij de motor aan de praat, die hij samen met Martijn Tra gemonteerd had. De laatste heeft zich gedurende het drukke Solar Boat jaar zo veel bezig gehouden met de door hem ontworpen vleugels, dat hij een epoxy-allergie ontwikkeld heeft.

Omdat dit in bijna alle lijmen zit die bij de vleugels gebruikt worden, kan hij

Solar Boat Team

Stabiel en efficiĂŤnt Na maanden van ontwerpen en rekenen, is het team nu erg druk met de productie van de nieuwste zonneboot. Ook dit jaar zal het team weer op draagvleugels varen, wat natuurlijk enorm scheelt in de weerstand tijdens het varen. Vanaf 12 km/h wordt de boot uit het water getild, zodat de boot alleen op haar vleugels vaart. Vorige editie is team voor het eerst met draagvleugels aan de start verschenen van het wereldkampioenschap voor zonneboten. Hierdoor hebben ze de hoogste topsnelheid kunnen halen van het deelnemersveld(36km/h, bijna 20 knopen), maar door stabiliteitsproblemen hebben ze niet heel de race op vleugels kunnen varen. Het team van 2012 hoopt deze stabiliteitsproblemen op te lossen door een bredere voorvleugel.

Verder is de voorvleugel in zijn geheel rond de as te draaien; deze zal automatisch ingesteld worden afhankelijk van de snelheid. Ook de hoek van de achtervleugel zal instelbaar zijn. Op deze manier hoopt het team met de nieuwe boot stabiel en efficiĂŤnt op vleugels te kunnen varen bij alle weersomstandigheden.

22

Drukte in de werkplaats

zich minder daarmee bezig houden, maar helpt hij iedereen klaar bij verschillende onderdelen.

De montage van de voorvleugel is iets dat helaas wat uitloopt. De bevestigingsringen zijn net te ruim, waardoor Michaël Heijmer opnieuw achter de draaibank moet stappen.

Verder is de uitlijning moeilijk, omdat er in de boot weinig rechte lijnen zitten.

Sven en Martijn Tra zijn druk bezig met de bevestiging van de voorvleugel, en ook teammanager Tjerk Planting steekt daarbij zijn handen uit de mouwen. Na een hoop meten en proberen zit de vleugel op vrijdag eindelijk op zijn plek Voorbereiding Op het moment van schrijven is het vrijdag. De vleugel zit op zijn plek, het elektrisch systeem is bijna helemaal aangesloten en alle gaten voor de zonnecelbekabeling zijn gemaakt.

Vandaag zal de stuurinrichting ingebouwd worden en zal de pod dicht gekit worden, deze is al wel helemaal gemonteerd.

Verder moeten de beugels nog op de voorvleugel en op de romp gezet worden, zodat de vleugel in te stellen is.

De pod wordt geïnstalleerd

Solar Boat Team

Solar Boat Team

Solar Boat Team

faculteit

Het dek met de zonnecellen

worden om efficiënt en stabiel op vleugels te kunnen varen. Verder zal de race voorbereid worden.

Elke dag van de race, die van 8 tot 14 juli gehouden wordt, zal er een uitzending zijn op RTL7. Het Delta Lloyd Solar Boat Team is vooral te volgen via facebook (fb.com/DeltaLloydSBT), twitter (@DeltaLloydSBT) en natuurlijk via de eigen website (www. deltalloydsolarboatteam.nl).

Spannende race Het belooft een spannende race te worden. Toen in 2006 de race voor het eerst gehouden werd, heeft het Delftse team met een ruime voorsprong gewonnen. In 2008 werd de race, hoewel met een minder grote voorsprong, ook gewonnen.

In 2010, het jaar dat het Delta Lloyd Solar Boat Team de draagvleugels introduceerden, werd het team derde.

Van de concurrentie komen er signalen dat er ook veel op draagvleugels gevaren gaat worden. Kortom, de verschillen tussen de teams worden steeds kleiner, dus de uitdaging steeds groter.

Betrouwbaarheid kan het verschil gaan maken. Ondanks het feit dat de concurrentie sterker wordt, zijn de Delftenaren vastbesloten de wereldtitel terug naar Delft te halen, waar deze thuis hoort!

Er moet nog een hoop gebeuren, maar vooral een hoop kleine dingen.

Binnen het team is er de goede hoop dat er het komende weekend voor het eerst testgevaren kan worden.

Daarna is het nog twee weken tot de Frisian Solar Challenge, twee drukke weken. Er zal veel getest moeten

23

S.G. William Froude

West-Friese zeilpunter van onderzoek tot bouw Het begon allemaal op de eerste toptrack bijeenkomst in het september 2010. Daar moest je vertellen wat je dromen waren of wat je heel gaaf leek om te gaan doen. Stellig gaf ik daar aan dat ik een boot wilde bouwen, een West-Friese zeilpunter. Die zomer had ik veel gezeild in West-Friese zeilpunters en had deze stalen platbodem mijn hart gestolen. Naar mijn mening leren we veel over hoe een schip bouwen in theorie eraan toegaat, maar of dit overeenkomt met de praktijk daar weten we maar weinig van! In tegenstelling tot wat ik verwachtte, werd er erg enthousiast op gereageerd. Nu, twee jaar later, ligt er in Rotterdam een stuk van een punter en zijn er mooie plannen hoe we deze volgend jaar af gaan krijgen.

Een punterromp

Een West-Friese zeilpunter is een stalen platbodem van ongeveer zeven meter lang. Rond 1900 werden ze gebruikt als bedrijfsvaartuigen waarmee goederen zoals kolen en koeien van het land gehaald werden. De punters werden dan ook lang niet altijd gebruikt om mee te zeilen. Wanneer er een bovenwinds gelegen locatie aangedaan moest worden, gebeurde dit altijd op spierkracht. Er werd dan geroeid, gekloet of gejaagd. Pas als er een benedenwinds punt werd aangedaan, ging de mast omhoog en werd er gezeild. Het schip is emmergetuigd met een losse broek.

Een fok werd beroepsmatig eigenlijk nooit gebruikt, deze was voor het spelevaren op zondag.

Opzet van het project Het project is ingekleed in een minor en het bacheloreindproject.

In het bacheloronderzoeksproject is onderzocht wat voor een WestFriese zeilpunter de verschuiving in lengteligging van de mast is, zo dat

26

de weerstand minimaal is op aan de windse koersen. De verschuiving is hierbij gedefinieerd ten opzichte van de oorspronkelijke mastpositie.

De krachten die nodig zijn voor de berekeningen zijn op te splitsen in de krachten op het zeil en de krachten op de romp van de boot. Uiteindelijk moeten deze krachten in balans zijn als het schip aan het zeilen is en in geen enkele richting meer versnelt.

De krachten en momenten in het zeil zijn bepaald met de vleugeltheorie.

Hiervoor is gebruik gemaakt van windtunnelonderzoek van C.A. Marchaj op het gebied van de zeilcoëfficiënten van verschillende planvormen van zeilen1. Met de geometrie van het zeil kunnen de relevante krachten dan bepaald worden. De krachten op de romp zijn bepaald in een sleeptankonderzoek.

Sleeptankonderzoek Hiertoe worden metingen gedaan aan een schaalmodel van een grundel, een schip vergelijkbaar met de punter. Er is gekozen voor een bestaand model vanwege de beschikbare tijd voor het onderzoek.

De meetopstelling bestaat uit twee balansarmen die het schaalmodel vrij laten om te hellen. De andere scheepsbewegingen worden verhinderd. Op het model wordt een in breedte verplaatsbaar gewicht, het schuifgewicht, aangebracht om de stabiliteit te variëren. De dwarskracht wordt op twee plaatsen gemeten om het moment dat het schip een drifthoek laat aannemen te bepalen, het giermoment. De weerstand wordt gemeten in de vaarrichting van het schaalmodel.

Voor de metingen wordt gebruik gemaakt van geijkte krachtopnemers

Sietske Hendriks

Wikipedia

Door Sietske Hendriks

De opstelling in de sleeptank

faculteit

Het bleek echter al snel dat deze studenten meer aansturing nodig hadden. Omdat ervaring met de scheepsbouw ontbrak, kwam het project maar moeizaam op gang.

De studenten wisten niet waar ze moesten beginnen en wisten ook niet goed wat het bouwen van een boot inhield. We zijn toen eerst een keer gaan kijken bij een echte punter en

Sietske Hendriks Sietske Hendriks

We zijn begonnen met het maken van de spanten van de punter.

De punter krijgt tien spanten die gemaakt worden uit vier millimeter dik plaatmateriaal. Elk spant wordt opgebouwd uit delen die door de watersnijder van het Albeda college gesneden worden. Het plaatwerk van de punter was te groot voor de watersnijder op het Albeda. Deze onderdelen, bodemplaat, zijwanden en boeisels, zijn door Avezaat staal gesneden uit vijf millimeter 235staal en op de kavel bezorgd.

Nadat de spanten af waren, konden ze geplaatst worden op de bodemplaat. Ons was aangeraden om eerst de middelste vier spanten te plaatsen, daarna de zijwanden te plaatsen en dan naar buiten te werken. Tijdens het bouwproces werd er telkens gemerkt dat niet alle benodigde kennis aanwezig was. Zo hebben de MBO studenten nog een middag extra lasonderwijs gekregen.

De docenten van het Albedacollege waren zeer behulpzaam en daar hebben we veel van geleerd.

Daarnaast is er veel kennis in het project gebracht door mensen met veel ervaring in de scheepsbouw.

Zo hebben twee vrijwilligers van historisch schip De Delft veel tips gegeven over de bouw vanuit hun

Sietske Hendriks

Minor Naast het bacheloronderzoeksproject heeft ook een deel van het punterproject zich binnen de minor afgespeeld. De basis voor deze minor waren de vakken uit de zeiljachtenminor aangevuld met een mastervak nanoparticles bij scheikunde. Daarbij werd de punter gebouwd. Hierbij werd echter al snel ontdekt dat er een groot gat zit tussen het bedenken van een schip en het bouwen hiervan. Praktische vaardigheden ontbraken totaal en zo zou het niet gaan lukken. Er is toen een samenwerking gestart met de MBO-opleiding werktuigbouwkunde op het Albeda college. Het eerste half jaar hebben zes studenten aan het project gewerkt, het tweede half jaar een groep van drie studenten.

Deze studenten hebben een meer praktische achtergrond en samen zouden we een heel eind komen.

Bouw De bouw vindt plaats op de Maritieme Innovatie Kavel op de RDM campus.

Deze kavel wordt gefaciliteerd door het Mobiel Erfgoed Centrum. Een groot voordeel van deze locatie is dat het naast het Albeda college ligt. Het raadplegen van docenten en het gebruiken van gereedschap is hierdoor goed mogelijk. Een nadeel van deze locatie is dat de verwarming in de vloer zit en de vloer daardoor kwetsbaar is. Er is daarom gekozen om een stalen frame te bouwen waarop de punter gebouwd kan worden.

Sietske Hendriks

Door het opstellen van evenwicht tussen de krachten in het zeil en de krachten op de romp kon er vervolgens geconcludeerd worden dat er een weerstandsvermindering te bereiken is op aan de windse koersen door de mast naar voren te verplaatsen. De verplaatsing van de mast waarbij de weerstand minimaal is, hangt af van de snelheid. Er kan dus geen eenduidig advies gegeven worden waar de mast idealiter zou moeten staan. Daarvoor zou er ook meer onderzoek gedaan moeten worden naar de effecten die een eventuele verplaatsing zou hebben op andere koersen.

het commentaar dat er een gebrek aan sturing was, is serieus genomen.

Hierna ben ik heel veel aanwezig geweest bij de bouw.

Sietske Hendriks

van 100N. Het bereik is zo gekozen dat er een veiligheidsmarge op de verwachte waarden aanwezig was.

Impressies van de bouw

eigen ervaringen in de scheepsbouw en heeft een medewerker van Jules Dock geholpen met een deel van de praktische uitvoering.

Nadat de eerste vier spanten geplaatst waren, zijn de zijwanden

27

Marcel Vogel Overleg tussen de verschillende partijen

erop gezet. Met veel stellen, geduld en soms een harde klap kwamen de zijden op de goede plaats. Door nu telkens een spant erbij te plaatsen, de zijde te buigen en dan weer een spant te plaatsen en zo verder is er naar de stevens toegewerkt. Bij de stevens zelf, kwam er weer een nieuw probleem naar voren: de buiging van de zijden was niet groot genoeg. Daardoor sloten de zijden niet op de bodemplaat aan. Er zijn diverse manieren uitgeprobeerd om dit toch te laten passen. Het eerste stuk ging door twee buizen aan de zijden te lassen en die twee buizen met een kettingtakel naar elkaar toe te trekken. Dit werkte echter ook maar voor een bepaald gedeelte.

Na raadplegen van de docent, is er besloten een gedeelte te verhitten om de zijde bij te kunnen buigen. Dit verhitten ging echter verkeerd en er kwam een enorme kronkel in de punter. Om deze terug te buigen is er nogmaals verwarmd, maar daardoor kwam er een onherstelbare bult in de zijde. In deze bult was het materiaal zodanig dunner geworden dat ze niet meer terug te slaan was.

Uiteindelijk is er besloten om een insert te maken in de zijde. Door de bult te verwijderen en er een nieuw stuk materiaal in te zetten, is het met veel passen en meten, voorzichtig walsen en rustig aan lassen toch gelukt om de vloeiende lijn in de boot terug te krijgen. Hiervan hebben we ook

28

weer veel geleerd, met name dat overhaast te werk gaan geen goed idee is en dat eenmaal gemaakte schade vaak erg tijdrovend is om te herstellen.

Samenwerking Uiteindelijk kunnen er uit het afgelopen jaar veel conclusies getrokken worden. De belangrijkste is dat bij de bouw van een boot de samenwerking en communicatie tussen de verschillende lagen van groot belang is voor het slagen van het project. In een educatieve omgeving betekent dat, dat er samengewerkt moet worden tussen MBO, HBO, WO, kennisinstituten en bedrijven. Al deze partijen dragen hun steentje bij aan een project en krijgen er iets voor terug. Dit is de basis voor een succesvolle samenwerking.

Voor de verdere bouw van de punter zijn HBO studenten van de Hogeschool Rotterdam bij het project betrokken. Zo werken MBO, HBO, WO, diverse kennisinstituten en bedrijven samen aan de punter. Het vertrouwen is er dat ze af komt en we er een mooi stuk mee kunnen gaan zeilen!

Referentie 1. Marchaj, C. A. (1985). Planform Effect of a Number of Rigs on Sail Power. Proceedings of Regional Conference on Sail-Motor Propulsion (pp. 71-115). Manila, Philippines: Asian Development Bank.

DAMEN SEEKS PROJECT ENGINEER RESEARCH SPECIALISATION SHIP STRUCTURES “

A researcher should always carry a valid passport. Often research involves fieldwork and this can be anywhere in the world. Just recently, I suddenly had to travel to Istanbul to conduct research on one of our ships. You get to travel with the crew, ask them the right questions and carry out various measurements in order to find a solution. For this challenging job, I am looking for a practical researcher to join our young and dynamic team. This person should be proficient in English and be willing to rack their brain about the application of a one-millimetre thick composite hull. The person who will join my team should want to learn how to calculate a ship’s lifespan and how to optimise a ship’s structure. If this is something that you would like to do, you are the right person for Damen!

DON HOOGENDOORN PROJECT MANAGER RESEARCH, DAMEN SHIPYARDS

DAMEN.COM/CAREER

DARE TO DISCOVER

THE NETHERLANDS UK FRANCE SWEDEN POLAND ROMANIA QATAR UAE SOUTH AFRICA CHINA VIETNAM SINGAPORE INDONESIA BRAZIL CUBA

”

Sander Dragt

Iceberg, right ahead! internship in St. John’s, Canada This year I embarked on my greatest adventure so far. From April till the end of August I am working, living and enjoying life in St. John’s, Canada. Why? They have tons of icebergs, a university with state-ofthe-art equipment and a great project to combine the two. So here I am, in St. John’s to do my internship at Memorial University of Newfoundland (MUN), as part of my master Offshore & Dredging Engineering at Delft University of Technology.

By Sander Dragt

During my bachelor Marine Engineering at TU Delft, some minor

attention was given to ice and ice strengthening. Looking for more knowledge on ice related subjects, I took the course Arctic Engineering as part of my master’s program. One of the teachers, Dr. Cammeart, one day mentioned the possibility of an internship in Canada, researching ice related topics. I took this opportunity with both hands and here I am, one year later, working at MUN. MUN and STePS Memorial University of Newfoundland was awarded the status of University in 1949, just after Newfoundland joined Canada. Originally founded as a memorial for all Newfoundlanders 2

who lost their lives in the First and Second World War, MUN is nowadays the biggest university in Atlantic Canada. With over 17,500 students, the university offers degrees in many different fields, from Engineering to Medicine, and from Arts to Business.

I am working at the Faculty of Engineering and Applied Sciences, with the STePS2 project.

STePS2, or Sustainable Technology for Polar Ships and Structures, is a five year project researching ships and structures operating in arctic conditions. It focuses on high energy collisions, resistance and failure of structures and icestructure interaction. In the end, a wider understanding of ice mechanics, ice-structure interaction and modelling is used to enhance the design regulations used in arctic environments.

One of the main research topics is ice mechanics. Because ice is a naturally formed material, it is extremely inhomogeneous. This makes it hard to design with – in contrast with steel

Sander Dragt

Growing up on an inland barge – my parents are sailors – I have always been fascinated with ships, water and waves. During the sparse winters in the Netherlands, another phenomenon came to my attention: ice. During one particular cold winter – I was about seven years old – my parent’s ship got iced up in Germany.

I remember standing on the bow and watching the floes crack, crush and disappear under the ship, the sound alone got (and still gets) me excited and my dad a little nervous as our ship was obviously not ice strengthened.

My parents’ ship, MV Maris-Stella sailing through rubble ice early 2012

faculteit

Ice clearance Besides the above, I also have my own set of experiments to design, execute and analyse. Over the last year, a large scale pack ice model has been developed to model a ship moving through pack ice. One of the main features of this model is its ability to calculate a very large number of ship-floe and floe-floe interactions in a very short period of time. In the future, this model will be used to model different ship movement scenarios, in several environmental conditions and in super real time.

This model is verified using previous models and experiments done earlier, but so far there is no dedicated experimental data especially designed for this model.

So, my task is to execute some experiments – in a small scale basin here in the laboratory – to verify and calibrate the model. In order to do this, I designed a 36 inch long vessel which is being towed through model ice floes. Using cameras, I will be able to track the movements and velocities of the individual floes and the ship. Furthermore, using the initial layout we are able to perform the same experiment numerically and compare the results.

Blue Frame test in progress

These samples, both small – with a diameter of 25 cm – and big ones – 1 meter in diameter – are used in compression tests. One of these experiments is the blue frame test. It is designed to test the crushing behaviour of cone shaped ice samples at different indention speeds. The sample is crushed into a state-of-the-art pressure sensor using a powerful hydraulic cylinder. During a test last week, crushing forces of over 600,000 pounds – that is over 2.5 MN – were measured. The distribution of this force over the crushing area is highly irregular due to spalling (ice breaking off) and cracks. This loading profile, in both space and time, is measured with the pressure sensor and used to construct ice models.

The next step is to press one of these samples into an actual stiffened frame outfitted with strain gauges.

St. John’s Free time is easily spent in and around the city. I already went for an iceberg hunt, took a couple of hikes in and around the city and this weekend I’m going off to (hopefully) see some whales. For a sports fan like me, seeing the St. John’s Ice Caps playing the semi-finals of the Calder Cup (AHL Hockey) was one of the highlights. Furthermore, downtown St. John’s has plenty of restaurants, bars and pubs, most of them located in the infamous George Street.

The city itself is built around a sheltered natural harbour and stretches over

Sample after a Blue Frame test. You can see a crack has formed across the sample.

several hills. One of the first things I bought here was a bicycle – sue me, I’m Dutch – and cycling around town is (literally) breathtaking. Adding to the adventure is the fact that everyone around here drives a big car, no driver is used to cyclists and cycling lanes are overrated. Outside of their cars, people around here are very friendly and chatty and apparently everyone has – or knows someone with – Dutch roots.

In short, STePS2 is a great learning and working experience and St. John’s is a wonderful place to live. Finally, I have only one piece of advice: if you have the chance, pack your bags and take the adventure of an internship abroad! If you would like to read more about my adventures in Canada, I’m keeping a blog: sanderdragt.wordpress.com.

Sander Dragt

Blue frame test During my stay here, I’m helping out various grad students and PhDs with all kinds of hands-on assignments. This includes creating ice samples, which are used for the crushing tests. We create them in a big walk-in freezer – or cold room – and making them is more complicated than just freezing a bucket of water. To get samples which are of comparable strength, the water has to be seeded with ice chips to ensure the correct grain size.

Sander Dragt

This way, not only the ice but also the structure deforms while building force, which resembles an actual crushing event.

Sander Dragt

for example – which has clear and well known properties. Therefore, many experiments are conducted researching the strength and other material properties of ice.

31

Arctic minor minor met koude rillingen De minor brengt het dilemma verdiepen of verbreden naar voren. Ga je zeilbootjes bestuderen of toch liever een cursus knippen en plakken van IO? Daarnaast kan je natuurlijk ook zelf een minor verzinnen.

Dit laatste hebben wij, vijf maritieme toptrack studenten, gedaan. Na de propedeuse uitreiking aan het begin van dit collegejaar, werden we uitgenodigd voor toptrack. Het hoe en wat leek in het begin vrij vaag, want wat kan je er mee? Een onderwerp wat bij veel toptrackers naar voren kwam, was het organiseren van een eigen minor. Natuurlijk is dit voor iedereen mogelijk, middels de vrije minor, maar de toptracker schijnt dit (volgens andere toptrackers) makkelijker te kunnen doen.

Door Max van der Zalm Uitdaging Het organiseren van een eigen minor is een mooie uitdaging, die nog extra gestimuleerd wordt door een goed onderwerp. Dit was de eerste stap, die we zetten door de eisen die wij voor een minor hadden te combineren. Originaliteit, uitdaging, vernieuwing, contact met het bedrijfsleven en buitenland waren de sleutelwoorden. Hier kwamen een aantal interessante onderwerpen uit naar voren. Schepen die varen op LNG, het kijken naar patenten die op de TU aanwezig zijn en schepen in ijs is een klein aantal van alle ideeĂŤn.

De keuze is gevallen op schepen in ijs, omdat wij dit als een vernieuwend idee zagen, waar binnen de TU Delft nog weinig kennis over is. Een kort vooronderzoek leerde ook dat bedrijven bezig zijn om zich te bekwamen op het Arctische vlak.

Partners Met het vinden van een onderwerp, werd gelijk duidelijk dat wij dit niet alleen konden. Binnen en buiten de TU Delft zijn we op zoek gegaan naar partners. Binnen de TU Delft hebben we als eerst Peter de Vos aangesproken. Voor ons was hij erg makkelijk te benaderen als docent Maritieme Werktuigkunde. Op het gebied van onderwijs, formuleren en TU Delft regelingen heeft hij ons bijgestaan. Als inhoudelijke expert werd Jeroen Hoving gevonden, een promovendus bij Civiele Techniek. Hij geeft binnen de Offshore Engineering master het enige ijsvak op de TU Delft.

32

Buiten de TU hebben we contact gelegd bij het Marin, waar we veel enthousiasme en een goede coach vonden. Samen met hem zijn we op zoek gegaan naar de beste vorm voor de samenwerking die wij met bedrijven wilden. Deze hebben wij gevonden in een combinatie van een onderzoeksinstelling, een scheepsbouwer of operator en een klassebureau. Dit zagen wij als de essentiĂŤle instanties die nodig zijn bij het bouwen en gebruiken van een schip. De onderzoeksinstelling was gevonden, dus zijn we op zoek

gegaan naar een scheepsbouwer of operator. Hiervoor hebben we met veel verschillende bedrijven gesproken, waarna de keuze Damen werd. Tot slot hebben we in overleg met het Marin en Damen gekozen voor DNV, een klassebureau wat relatief veel ervaring heeft met ijs.

Inhoudelijk Terwijl er hard aan de sponsorkant werd gewerkt, hebben we ook inhoudelijk naar de minor gekeken.

De Aalto universiteit in Helsinki, Finland, bleek qua tijd en vakken de

Wikipedia

faculteit

Russische ijsbreker in Antarctica

tastbaar probleem. Gezien het geringe aantal schepen wat nu in Arctische gebieden vaart, of mag varen, is dit ook een nieuw probleem.

De internationale organisaties en lokale overheden zijn zelfs nog bezig om specifieke regelgeving op te stellen voor de regio’s waar ijs ligt.

In deze regels en bij de bedrijven staat de gedachte centraal, dat er absoluut geen fouten gemaakt mogen worden. De verwachting is immers, dat na één enkele milieuramp alle Arctische operaties worden stopgezet.

In dit project kunnen we de kennis die we op doen met de ijsvakken, goed toepassen op een werkelijk,

Interessante vakken en een uitdagend project vormen de kern van deze minor. Maar dat is niet alles

Arctic minor team

beste papieren te hebben om over ijs te leren. Er zijn daar drie vakken die we gaan volgen, Ship Performance in Ice, Structures in Ice en Risk Analysis.

Deze vakken leveren ons 15 ECTS op, plus de kennis om een project van 15 ECTS te doen, waar Damen de hoofdrol in speelt. In dit project staat het ontwerpen van een Arctische Offshore Support Vessel centraal.

Damen heeft al veel kennis met het bouwen van Offshore Support Vessels in ‘normale’ omstandigheden, wat ons de mogelijkheid geeft om ook daar meer over te leren.

V.l.n.r.: John Huisman, Tobias Schaap, Max van der Zalm, Reinier Bos, Martijn Obers

wat we leren. De voorbereiding van de minor is tot nu toe ook enorm leerzaam geweest. Vanaf de start, zo rond oktober 2011, tot aan het afronden van de voorbereidingen, in juni 2012, hebben we binnen de TU goede contacten gelegd.

Als je duidelijk kan uitleggen wat je wil hebben, financiële steun, en wat je ervoor terug gaat geven, in ons geval een project, is er in het bedrijfsleven veel mogelijk. Het actuele onderwerp heeft ervoor gezorgd dat we twee conferenties hadden die als voorbereiding konden dienen, namelijk The Arctic Battle van KIVI NIRIA en de Harsh Weather Summit van Energywise. Op deze conferenties is het makkelijk om in contact te komen met deskundigen, die enthousiast reageren op de plannen die we hebben.

Koude rillingen We verwachten dat deze minor ons veel zal leren over ijs en over het werken in bedrijven, maar dat het ook zal helpen met het kiezen van een master, omdat in het ontwerpproces van een Arctische Offshore Support Vessel alle richtingen van de Maritieme Techniek naar voren komen. En wie weet volgt er een Master waar menig Maritiemer de koude rillingen van krijgt.

33

MOCS de vliegende start van een nieuwe maritieme spin-off Spin-offs aan de TU Delft zijn niet zeldzaam, maar een kleine studie met een hele hoge baankans, zoals Maritieme Techniek, brengt er niet extreem veel voort. Toch is het belangrijk dat ook in deze sector jonge technici de stap durven nemen te gaan ondernemen en in vrijheid te innoveren. Dat de eerste stappen in ieder geval goed mogelijk zijn bewijst MOCS, een jonge spin-off van de faculteiten Maritieme Techniek (Ship & Offshore Structures) en Lucht- en Ruimtevaart Techniek (Design and Production of Composite Structures). Zij kregen erkenning voor hun plannen door het winnen van twee prijzen: de Yes!Delft Ready to Startup 1e prijs voor het beste business plan en een prijs van Arnold+Siedsma voor hun idee, dat via deze prijs kan worden gepatenteerd. Daarnaast is MOCS, via een van de oprichters Peter Madlener, genomineerd voor de Timmersprijs die uitgereikt wordt op het Maritime Awards Gala. Dit verhaal is het verhaal van Peter Madlener en mijzelf, Wouter Riedijk en hoe wij tijdens ons afstuderen een bedrijf zijn begonnen in composiet oplossingen voor de industrie. Voordat ik inga op wat het bedrijf op dit moment precies inhoudt, zou ik graag willen vertellen hoe we er gekomen zijn.

Door Wouter Riedijk Het begin In de tijd dat ik zo’n beetje mijn studie Maritieme Techniek deed, deed Peter de LTS, MBO, HBO en WO opleiding. Gezien er op de LTS geen cum laude is, haalde hij er maar 3. Ikzelf haalde mijn P in 1 jaar, waarna ik afdreef naar Froude en Delft Challenge activiteiten.

Maar die P in een heeft toch wat opgebracht. Tijdens de uitreiking ervan sprak Wubbo Ockels, en hij sprak de woorden ‘De universiteit is een speeltuin met oneindige mogelijkheden.’ Deze gedachte is altijd blijven hangen en ik kan hem tot nu toe alleen maar bevestigen.

Men beseft het zich niet altijd, maar in Delft loop je rond tussen de meest creatieve, slimme, talentvolle en ambitieuze mensen van Nederland.

En dat tussen een grote hoeveelheid goed beschikbare technische faciliteiten. Dus hoezo, tentamens halen en een baan zoeken? Er is veel meer mogelijk.

Peter ontmoette ik tijdens mijn master.

Hij was via een hele ander weg dan ik bij de master aangekomen. Peter had een jaar als lasser gewerkt terwijl ik mijn VWO diploma aan het halen was. Als lasser ontdekte Peter dat er in de wereld van productontwikkeling heel wat verbeteringen mogelijk waren. De gedrevenheid en kennis straalde ervan af. En wij filosofeerde

34

op het plein voor de faculteit welke kant het op zou gaan met de maritieme industrie. Deze zou toch uiteindelijk ook de vliegtuig en auto industrie gaan volgen? Lichtere en modernere materialen toepassen voor gewichtsreducties?

Meer vormvrijheid? Geen roest meer?

Metalen raken uit. Tijden veranderen.

En wij zitten aan de frontlinies van kennisontwikkeling. Nog een paar jaar, konden wij gebruik maken van de voordelen die je hebt als student, en die je hebt als je rondloopt op de universiteit. Het voordeel dat je jong bent is groot. Geen geld, geen probleem. Je bent gewild, je bent de toekomst.

Onze vakkenpakketten zaten vol met vakken over composiet materialen.

Daar ligt de toekomst. Helaas moet je hiervoor uitwijken naar de Luchten Ruimtevaart faculteit. Maar daar zijn de faciliteiten en vakken dan ook uitstekend. En het bleek dat er ook nog best wat maritieme onderwerpen de revu passeerden op LR. Er hingen posters van DAMEN voor afstudeerprojecten om composiet schepen te ontwerpen en Airborn die mensen zocht voor composiet schroeven.

Eerste ideeën Onze eerste ideeen waren simpel en kleinschalig. Lang zaten we na te

denken over deelbare surfplanken.

We bezochten de Ding-dokter in Scheveningen en we organiseerde brainstorm sessies met bevriende surfers, kiters en andere vrienden.

De Zipper boards waren een goed idee maar het had te weinig op het gebied van de industrie. Wij waren opzoek naar de toekomst in de grote maak-industrieen. Op welke manier volgt de maritieme sector de vliegtuig industrie, of de auto industrie? Het is een industrie met heel andere series, bouwwijzes, regelgeving, spelers, behoeftes; maar de behoefte aan

ondernemen innovatie om concurrentie voor te blijven en efficientere en duurzamere constructies te bouwen is gelijk.

Wouter Riedijk

Afstuderen Het werd tijd om af te studeren. Ik richtte mij op slamming van composiet rompen. De dynamische effecten van composiet sandwich panelen bij een impact belasting is groter dan bij equivalente plaatvelden van conventionele metalen.

Hierdoor is het meenemen van deze effecten relevanter, iets waar in de regelgeving nog veel verbetering mogelijk is. Peter richtte zich op het onderzoeken van de mogelijkheden om composiet rompen op te bouwen uit panelen, en deze te verbinden.

Zodoende is er geen mal nodig voor de gehele romp, wat aanzienlijk kan schelen in de kosten. Als case beschouwde hij een drijver van een DAMEN multi-hull fast ferry. Een van de cruciale elementen daarbij is het vormgeven van deze verbindingen.

Hoe ga je die dusdanig realiseren dat ze geen negatief effect hebben op de sterkte en stijfheid van de romp, en hoe zorg je ervoor dat er geen lokale discontinuiteiten in de constructie ontstaan. Dit bleek een schot in de roos. De grote mallen en de verbindingen blijken allebei grote

obstructies te zijn om composieten op grotere schaal toe te passen. Tijdens zijn afstuderen ontwikkelde Peter een verbindingsmethode die low-tech is, goedkoop en beschouwd kan worden als een continue constructie!

Wij beschouwden de potentie van het onderzoek als heel groot en zagen de eindeloze mogelijkheden met deze verbindingteschniek. Peter en ik besloten dat het toen tijd werd om dit verder uit te diepen.

Parallel aan ons afstuderen begonnen we aan een bedrijfsplan.

We begonnen de markt in kaart te brengen, onze samenwerking vast te leggen en financiële middelen te verzamelen en plannen te maken. Wij bezochten ook Basjan Faber en Job Volwater van C-Job, twee jongens van de HBO Scheepsouw die in 4 jaar een prachtig lopend bedrijfje van de grond af hadden opgebouwd.

Zij adviseerde ons toen, en dat doen zij nog steeds. Inmiddels is onze raad van advies uitgebreid met Mirek Kaminski en Marcel Elenbaas, de composiet-expert van DAMEN. 1 januari 2012 richtte we Maritime & Offshore Composites op.

Tijdens ons afstuderen begonnen we ook de cursus Ready to Startup (RtS) van YES!Delft te volgen, gegeven door Roland Berger Consultancy.

Dit is voor een ieder met affiniteit voor ondernemen een aanrader.

Na netjes de KvK adviezen gevolgd te hebben voor het schrijven van een bedrijfsplan, werden we nu gedwongen veel dieper op de zaken in te gaan en nog veel beter over de zaken na te denken. Tegelijk, kwamen we in aanraking met allemaal andere bedrijfjes die tijdens hun studie opgericht waren, wat een grote bron van nuttige informatie en inspiratie is.

gelukkig niet volgens de consultants.

En er moest afgestudeerd worden.

Peter en ik werden geconfronteerd met crises management, werkweken van 80+ uur, spanningen met de vriendinnetjes en met elkaar. Hoe kan het goed gaan met iemand die je nog maar een paar jaar kent en die je ineens meer ziet dan je vroeger je juffrouw zag, laat staan je vriendin?

Met wie je altijd 100% wilt presteren en in korte tijd beslissingen moet nemen die je volgende levensjaren extreem gaan beïnvloeden? Dat kan alleen wanneer je de ambitie deelt en elkaar waardeert voor elkaars verschillen. Zoals een wijs persoon ooit zei, wanneer je met twee dezelfde personen in een team zit is er eentje overbodig.

Iets maritiems en ondernemen We studeerden af en pitchten onze ideeën. We gaan geautomatiseerd geproduceerde sandwich panelen leveren aan onze klanten, waarmee ze composiet constructies kunnen bouwen zonder hoge malkosten en via een verbinding die als continu beschouwd kan worden. Daarnaast leveren we composiet engineering in deze groeiende markt. In 2016 willen met 40 mensen zijn en een winst hebben van meer dan een half miljoen euro. Dus wil je een vette stage/afstuderen, wil je naar Afrika om composiet vissersboten te ontwerpen voor de lokale markt, wil je uitvinden of wil je gewoon iets maritiems en ondernemen? Bel ons.

Mijn nummer is 0614223843.

Wouter Riedijk Commecieel directeur en medeoprichter MOCS

Eerste opdrachten Tegelijk kwamen de eerste engineering opdrachten binnen.

Vaak moesten we onze klassen van RtS laten schieten omdat we in een geleende auto naar een klant moesten. Een beter excuus was er

35

Oceanco

ondernemen

Oceanco yachts are a lifestyle For the typical Oceanco client, owning a yacht is not purely an investment, it is a lifestyle choice. Most Oceanco owners are high-net worth individuals who simply want to find a secure and private way of being with their families away from the pressures of business and in some cases away from the public eye and the media. Buyers who have the means to purchase superyachts are financially astute individuals.

On the one hand, they may be cautious about signing on the dotted line when they feel the market may continue to spiral down, but, on the other hand, they are in the habit of gambling on the future and do not want to miss out on the upturn and they definitely do not want to be without a yacht in the coming years.

By Oceanco

However, we have seen a few positive articles about the trickle down effect— that building yachts indeed helps the economy. Our yachts are still built by hand from basic materials employing hundreds and positively affecting thousands of people. We just had a launch celebration for one of our latest yachts and at the celebration were over 750 people who had worked directly on the project —and this astonishing number does not even reflect everyone involved in building this one yacht. Building yachts certainly does help the economy.

So what does the Future hold?

The world economies are slowly gaining momentum; there are now new drivers, those who are

production facilities to be able to build larger superyachts up to 150m, close to 500 ft.

In fact, the wealth has not disappeared from Europe and North America. Buyers of yachts today simply have a new mind set. Owners are now more demanding. They expect more of the product, of the builder, and other participants in our industry. Owners are looking for quality in both the product and the service around the product.

To meet customer inquiries we are investing in research and development to produce yachts with innovative technologies and designs that are also environmentally conscious. We believe more than ever our customers are going to be looking for innovation and business transparency as well someone who will listen to their needs.

Our Position We foresee demand growth in The end of 2012, and in 2013, and we are positioning ourselves to meet this anticipated growth. We are seeing owner requirements for even bigger superyachts and we are investing in expanding our

In Conclusion Times are still tough and the demand in general, for luxury goods is still weaker in certain parts of the world, however, we sense things are changing.

Oceanco

in innovative industries and in emerging economies. The traditional superyacht buyers were from Europe, America and the Middle East. We have seen demand pick up from the emerging markets of Russia and India and we expect the remaining BRIC countries, namely, Brazil and China to follow soon (and most probably in that order).

Oceanco

While there is still wealth around, and there are qualified buyers for Oceanco Yachts, people are taking longer to make a decision. Today, we are facing what I call the “corporate jet stigma” It is not politically correct to be seen spending money on luxuries such as jets and superyachts.

Yachting provides the most complete luxury lifestyle. We as humans have been on the sea since ancient times; the sea and seafaring is a compelling call for many. Only a few can afford ultra luxurious yachts such as Oceanco can provide. Those discerning and qualified buyers will look to Oceanco to fulfill their dream yacht because of our reputation and experience in delivering the highest quality yachts. We are in position and ready for the new wave.

37

De duurste schepen van superjacht tot marineschip Overal ter wereld moet alles steeds groter, mooier en duurder. Soms leid dit tot vulgaire creaties, maar soms ook tot hele mooie en fantastisch gebouwde objecten. In de scheepsbouwmarkt is dit natuurlijk niet anders, dus hier een lijstje van de duurste schepen, of ze mooi zijn mag je zelf bepalen.

Wikipedia

Door Wouter de Vos

Ontworpen door: Stuart Hughes.

Het schip wordt dieselelektrisch aangedreven door 3 azimuth thrusters met een totaal vermogen van 60.000 kW. Echter zijn er voor iets minder dan 100 kW aan vermogen dieselgeneratoren, het hotelbedrijf van het schip heeft namelijk erg veel vermogen nodig. De totale waterverplaatsing van het schip is iets minder dan dat van een Nimitz-class vliegdekschip, ongeveer 100.000 ton.

In totaal kan het 5.400 passagiers meenemen en 2.400 bemanning.

Een enorm drijvend plezierparadijs dus.

USS Gerald Ford class: $11.5 Miljard Ontworpen door: Royal Caribbean Gebouwd door: STX Europe

Dit schip is het nieuwste vliegdekschip van de marine van de Verenigde Staten, constructie aan het eerste schip uit de serie is 2007 begonnen.

Een aantal van de meest innovatieve features van het schip zijn het elektromagnetische lanceersysteem dat 220 vliegtuigen per dag kan lanceren en bijbehorend het elektromagnetische opvangsysteem.

Dit systeem hergebruikt de energie die vrijkomt bij het landen van een

Wikipedia

Oasis of the Seas: $1.4 Miljard De Oasis of the Seas, in gebruik genomen in 2009, is het grootste en duurste passagiersschip ooit gebouwd. Een aantal speciale onderdelen zijn het “Central Park” in het midden van het schip, het schip is namelijk met een opbouw stuurboord en een opbouw bakboord gebouwd, dit creëert in het midden een brede open ruimte voor een park met daaronder een grote galerij. Het schip heeft ook een amfitheater voor 750 personen, vijf zwembaden, een surfsimulator en meerdere bars en lounges waaronder een liftbar die constant tussen drie dekken langzaam op en neer gaat.

History Supreme: $4.8 miljard Dit schip is een privéjacht van maar 30 meter lang, het heeft geen zwembad, geen helidek en geen discokamer. Aan boord bevindt zich echter wel 100.000 kg goud en platinum en een standbeeld T-Rex dinosauriër bot. Ook is de romp met goud beplaat en zijn veel dingen aan boord van massief goud. Dat maakt dit het duurste superjacht ter wereld, de ultieme uitstraling van rijkdom dus.

ondernemen

De Stena DrillMAX ICE is ‘s werelds eerste tweemast dynamisch gepositioneerde boorschip met ijsklassificatie. Het schip is 228 m lang en 42 m breed. De cruisesnelheid van het schip is 12 knopen en het DPsysteem kan het schip op zijn plaats houden voor boren bij golven tot 7 m hoog en windsnelheden tot 27 m/s. Als het schip slechts vast aan de put zit en niet hoeft te boren, dan zijn golfhoogten tot 11.5 m en windsnelhedden van 31 knopen de maximum. Vele systemen aan boord van dit schip zijn geautomatiseerd, maar omdat er ook mankracht aan te pas moet komen is de hele boortorenbeschermd tegen de elementen.

Ontworpen door: Stena Drilling Gebouwd door: Samsung Heavy Industries

Wikipedia

Stena Drillmax ICE: $1.05 Miljard

Pieter Schelte: $1.7 Miljard Pieter Schelte is de naam van dit schip dat ontworpen is en gebouwd gaat worden door het offshorebedrijf Allseas. Het schip is genoemd naar de vader van Allseas-eigenaar Edward Heerema; Pieter Schelte Heerema.

Met een lengte van 382 m en een breedte van 117 m zal dit schip het grootste ter wereld worden. Met deze afmetingen is het even groot als twee supertankers en in oppervlakte gelijk aan acht voetbalvelden.

In juni 2010 heeft Allseas bekend gemaakt de order te plaatsen bij Daewoo. Het gaat om een bedrag van 454,5 miljoen op een totaal van 1,3 miljard euro. Wanneer het schip gebouwd en in gebruik genomen gaat worden is nog niet helemaal duidelijk.

Ontworpen door: Allseas Gebouwd door: Deawoo

Wikipedia

De Pieter Schelte zal grote platformen van zo’n 48.000 ton in één keer van hun sokkel kunnen lichten en vervoeren, in plaats van de sokkels eerst op locatie in

kleinere stukken te snijden en dan te vervoeren zoals nu gebruikelijk is.

Het schip zal ook pijpleidingen voor olie- en gastransport kunnen leggen op een diepte tot 3500 m, en dit met een recordsnelheid van ruim zeven kilometer per dag.

vliegtuig. De Gerald Ford klasse zal meerdere typen vliegtuigen meenemen en waarschijnlijk ook de nieuwe onbemande schepen van de Amerikaanse marine aan boord hebben.

Ontworpen door: Marine van de Verenigde Staten Gebouwd door: Huntington Ingalls Industries

Wikipedia

Het eerste schip van dit type zal de 50 jaar oude USS Enterprise vervangen.

39

DAMEN Customer Finance helps clients when financing possibilities shrink away As the credit squeeze has taken hold during the last few years it has become harder for owners to go to traditional banks for their financing needs. Damen is very aware of the problem and in a bid to assist clients it offers a wide range of financial packages through its Customer Finance Department. Bastiaan Kooistra, Damen Manager Customer Finance, says although Damen has offered financial assistance for many years, there has certainly been more demand for these services since end-2008 because traditional banks are shying away from the maritime industry as they clamp down on lending.

DAMEN

By Helen Hill “Not every shipyard is prepared to offer such a facility,” he says. The Customer Finance portfolio is broad ranging. “We can help private operators that perhaps need help with purchasing one tugboat or foreign public buyers such as the Ministry of Defence or Transportation in deals worth E200m-E300m. Deals have covered a wide range of ship types including fast crew supply vessels, dredgers, tugs, workboats, cargo ships, naval vessels and patrol vessels.

has just helped arrange a loan for a Damen Modular Barge for a customer in the US. “But this facility is still mainly interesting for customers in developing countries where they may face extremely high interest and inflation rates.”

“We are very competitive but the main advantage is our ability to be able to access the export credit risk insurance offered by the Dutch State.” Damen mostly arranges export finance and it works very closely with the government’s Export Credit Agency, Atradius Dutch State Business. The Dutch Ministry of Finance takes on part of the risk associated with the loan in a bid to promote Dutch exports when the commercial banks are not willing to offer the finance.

It is very gratifying to see customers develop their business, he says.

There are examples of customers that originally purchased a Damen tug with our financial assistance and then they have grown over the years to operate a substantial Damen fleet.

Now they can attract financing in their own right, adds Mr Kooistra.

Long-term loans On the whole, this involves long-term loans to customers outside of Europe, though not exclusively. Mr Kooistra comments: “Nowadays customers ask us more and more what we can offer, they want to check all the possibilities open to them. Before the crisis this was mainly customers outside of Europe in developing countries but now European and US companies are looking to Damen for help as well.” For instance, Damen

40

“We offer this Dutch State insurance as an additional way of financing, next to existing bank lines as an added value service to our customers,” says Mr Kooistra, who was formerly working for Atradius.

Added value Damen’s Customer Finance facilities are not just for private, small companies, it also assists government

ondernemen

In addition, Damen can facilitate financing with some of its major suppliers such as Caterpillar Finance.

If a Damen vessel is being built with a Caterpillar engine, Caterpillar is willing to offer financial help to Damen customers with long-term loans and this is not just for the engine but the whole vessel.

As well as this Damen has started making arrangements with the German Development Bank, DEG. “It is quite something that DEG is willing to finance a Netherlandsbuilt vessel for a customer located in Mexico”, quips Mr Kooistra. The financing arrangement was for a Fast Crew Supplier 5009 for Mexican firm Naviera Integral.

Customer Finance can also offer a buy-back guarantee either, to customers or the financing bank.

Customers can sell the vessel back to us against an agreed sum, says Mr Kooistra. It could be that a customer is not sure they will have work for the vessel after a certain period so they could re-sell it back to the group, he adds. On the other hand, Damen can issue a buy-back guarantee to the financing bank as extra collateral. In

DAMEN

bodies such as the coastguard, police or port authorities. For instance, Customer Finance recently helped Tanzania Ports Authority (TPA).

Damen, together with Atradius, helped back the financing of a Stan tug 2208, Stan Tender 1905 and an ASD Tug 2810 in a seven-year financing deal.

case of a default under the loan the bank can exercise its rights under the mortgage and then resell the vessel to Damen.

Economic development Damen can also apply for Dutch export subsidies. Currently three Stan Patrol 4207 vessels are being built for the Albanian Coastguard with the help of a grant. Here, the Dutch government subsidises 35% of the contract price. On the one hand Dutch exports are stimulated but also these grants promote local economic development in the receiving country. Similarly, four buoy-laying vessels were recently built in Indonesia.

Damen makes all the arrangements with Atradius, the Ministry of Finance and the commercial bank involved, delivering the feasibility studies, financials and the relevant information.

DAMEN

Usually handling around 10 to 15 vessels a year, Damen has arranged hundreds of financial packages across the globe. “We can do all the applications, customers save time and effort and this adds to their financing means and bank lines. We can do all the work for our customers, they do not have to negotiate with the banks. A real advantage is that these loans are really long-term whereas most banks would only come up with one or two year offers,” stresses Mr Kooistra.

41

Titanic replica een nieuw leven voor een legende?

Eind april 2012, iets meer dan tien jaar na het vergaan van de RMS Titanic, kondigde de Australische miljardair Clive Palmer aan dat hij een moderne replica van het schip wil bouwen. Clive Palmer verdiende veel geld in de mijnbouwindustrie, maar raakte ondanks in opspraak als eigenaar van de voetbalclub Gold Coast United.

Eerbetoon Met 840 kamers, 9 verschillende dekken, zwembaden, bibliotheken en sterrenrestaurants moet de replica net zo luxueus als het originele schip worden, maar met state of the art technologie en de nieuwste veiligheids- en navigatiesystemen aan boord, zo verklaarde Palmer.

Bepaalde elementen uit het interieur van het origineel zouden behouden blijven, zoals het trappenhuis, de eerste klasse eetzaal en het Turkse Bad. Ook de esthetiek van het originele schip zou behouden moeten worden. Palmer noemde het project een eerbetoon aan alle mensen die aan en op de originele Titanic werkten. Het schip zou exact dezelfde afmetingen krijgen als het origineel.

Eerder project Het is niet de eerste keer dat er over gedacht wordt om de Titanic te herbouwen. In 1998 bedacht Sarel Gous, een Zuid-Afrikaanse zakenman, dat hij de Titanic wilde herbouwen. Er zouden een aantal veranderingen, vooral onder de waterlijn, gedaan worden om het schip aan te passen aan de moderne eisen en om ervoor te zorgen dat het

42

schip nog veiliger zou worden. De belangrijkste veranderingen zouden zijn: •Gelaste, niet geklonken, romp •Bulbsteven voor een grotere efficiëntie •Vergroot roer en een boegschroef voor meer wendbaarheid •Horizontale stabilisatoren •Diesel- en elektrische voortstuwing, in plaats van 159 kolenovens en 29 ketels

Het project is in 2006 beëindigd omdat de economische haalbaarheid erg onzeker was.

Daarnaast waren veel mensen, waaronder overlevenden van de ramp, tegen de wederopbouw van de Titanic.

Er zijn naar alle waarschijnlijkheid nog meer mensen geïnteresseerd geweest in het herbouwen van de Titanic, maar de financiële middelen waren daarvoor altijd ontoereikend.

Kosten Clive Palmer schat op basis van de eerdere pogingen tot herbouw van het historische schip dat het hele project ongeveer 500 miljoen dollar gaat kosten. De originele Titanic kostte, omgerekend naar de huidige waarde, ongeveer 400 dollar. Palmer heeft echter een vermogen van meer dan vijf miljard dollar en heeft al het bedrijf Blue Star Line, een spinoff van de White Star Line van wie de eerste Titanic was, opgericht. Ook heeft hij het Finse scheepsbouwen ingenieursbureau Deltamarin ingehuurd om het hele project eens nauwkeurig onder de loep te nemen.

Hierbij zal er onder andere gekeken worden welke aanpassingen er aan

het schip gedaan moeten worden om haar aan alle moderne eisen te laten voldoen.

Bouw Als er uit dat onderzoek de benodigde conclusies getrokken zijn, dan kan het schip gebouwd worden. Er wordt verwacht dat er in het najaar van 2012 begonnen kan worden met de bouw op de Chinese werf SC Jinling Shipyard. Dit staatsbedrijf zal waarschijnlijk tot in 2016 bezig zijn voordat het schip af is. Daarna zal het schip van Engeland naar Amerika varen over dezelfde route als het originele schip. Volgens de nieuwsberichten hebben zich al meer dan 20 000 mensen aangemeld op de Blue Star Line website om op de hoogte gehouden te worden van alle vorderingen van het project en de toekomstige mogelijkheid om een ticket te reserveren.

Herinnering Palmer heeft er vertrouwen in dat de Titanic II het langer volhoud dan haar voorganger. Zij zal moeten herinneren aan allen die met het eerste schip ten onder gingen en de vaklieden en vele kunstenaars waarvan het werk nooit is erkend door de snelle ondergang van het schip.

Wikipedia

Wikipedia

Door Sietske Hendriks

ondernemen

Maritieme marktvoorspellingen over zin en onzin In elke markt wil men graag weten wat de marktverwachting is, en de maritieme sector is daar geen uitzondering op. Niet voor niets worden er hele studies op dit gebied gedaan, variërend van de voorspelde olieprijs tot de verwachting van de nieuwbouwprijs van containerschepen. Deze twee woorden – verwachting en voorspelling – roepen bij velen echter al veel vraagtekens op, misschien geheel terecht. In de marktvoorspellingen van de jaren ‘60 had men er totaal geen rekening mee gehouden dat er tien jaar later veel inflatie en werkeloosheid zou zijn, wat resulteerde in een veel te enthousiaste marktvoorspelling. Evenzo verwachtte men in 2002 dat de olieprijs zou stijgen naar 25 dollar per vat. Drie jaar later, in 2005, bleek een vat helaas niet minder dan 75 dollar te kosten. Wat is dan het nut van dergelijke voorspellingen?

Wikipedia

Paradox Laten we ten eerste niet vergeten dat er hoe dan ook een paradox zit in het doen van marktvoorspellingen. Een marktonderzoeker zou nooit worden ingehuurd als de markt constant was. Als dit wel het geval was, wist men namelijk van te voren al wat de marktontwikkeling zou zijn. Het hele idee van een marktvoorspelling is echter juist het analyseren van de ontwikkeling van een onzekere markt. Aangezien niemand in de toekomst kan kijken, kunnen we niet anders dan accepteren dat er een kans is dat de voorspellingen onjuist zijn. Laten we dus vooral niet te hoge verwachtingen hebben.

Besluitvormers Waarom worden er dan, ondanks deze onzekerheden, toch marktvoorspellingen gedaan?

Eenvoudig: omdat er heel veel besluiten moeten worden genomen door heel veel partijen. Vanzelfsprekend zijn de voorspellingen van belang

voor rederijen en bevrachters. Ook scheepsbouwers zijn geïnteresseerd: ‘moeten we de huidige capaciteit vergroten of terugbrengen, of moeten we misschien nieuwe scheepstypes ontwikkelen?’. Naast deze voor de hand liggende partijen zijn er echter ook andere bedrijven en organisaties zeer geïnteresseerd in de maritieme toekomst. Banken willen weten of het veilig is om een lening te verstrekken, overheden willen weten hoe veel subsidie verstandig is en toeleveranciers van werktuigkundige systemen zijn ook benieuwd naar wat er gaat gebeuren. Ook internationale organisaties hebben baat bij een marktvoorspelling, bijvoorbeeld de IMO. Hoewel zij geen commercieel bedrijf is, is ze wel mede verantwoordelijk voor het internationale beleid op maritiem gebied.

Drie sleutelbegrippen Hoe wordt een marktvoorspelling dan gemaakt? Hier is geen eenduidig antwoord op te geven. Wel kan er rekening worden gehouden met drie sleutelbegrippen die van groot belang zijn. De eerste is relevantie.

Het is van groot belang om te weten waar de besluitvormer geïnteresseerd in is. Een havenautoriteit zal niets hebben aan een voorspelling van de nieuwbouwprijzen. Een kredietverstrekker zal daarentegen weinig baat hebben bij een analyse van de verwachting van de wereldwijde hoeveelheid vervoerde

neftegaz.nr

Door Agnieta Habben Jansen

TEU’s. Ten tweede moet een marktvoorspelling reëel zijn: het moet aannemelijk zijn dat de verwachte ontwikkelingen kunnen gebeuren.

Hiervoor kunnen statistische modellen voor worden gebruikt. Het laatste sleutelbegrip is onderzoek: hoe meer informatie er beschikbaar is, hoe minder onzekerheid er bestaat. Een logisch principe dat toch vaak wordt onderschat.

Gebruik van voorspellingen Als er dan eenmaal marktvoorspellingen op tafel liggen, worden ze in ieder geval goed gebruikt.

Een greep uit alle toepassingen: charteren van schepen, budgetteren, productontwikkeling, bankkredietanalyse, verkoop, aankoop, maken van (overheids) beleid… het maken van een maritieme marktvoorspelling is dus heel wat meer dan turen in een glazen bol.

Bron M. Stopford (2009).

Economics, 3e editie Londen, UK: Routledge

Maritime (hst. 17).

43

‘‘Whatever works!’’

Jules Dock Jules Dock is een jong en innovatief bedrijf in de maritieme sector. De afgelopen jaren heeft Jules Dock in samenwerking met een groot aantal studenten een hybride waterfiets ontwikkeld. De E-Cycle, zoals de boot heet, zet trapenergie van de inzittenden om in elektriciteit waarmee de elektromotor wordt gevoed. Dit kan worden aangevuld met stroom uit de accu waardoor de E-Cycle, anders dan de conventionele waterfiets, ook geschikt wordt voor langere tochten.

Door Felix Moonen Ongebruikelijk ondernemen en Innovatief introduceren Momenteel bevindt de E-Cycle zich laatste ontwikkelingsfase en de planning is dat in 2013 de eerste boten van de productieband afrollen.

Felix Moonen, oprichter en eigenaar van Jules Dock over de E-Cycle: “Het concept haakt in op verschillende maatschappelijke ontwikkelingen.

De belangrijkste is een toename in de behoefte aan actief recreëren, Nederlanders willen actief zijn en blijven. Deze trend is bijvoorbeeld zichtbaar in de verkoop van elektrische fietsen; welke mensen in staat stellen langere afstanden op de fiets af te leggen waar zij anders misschien de auto zouden pakken. De e-Cycle past in deze trend, het ergonomisch ontwerp en de trapondersteuning zorgen ervoor dat consumenten op zich een comfortabele en actieve manier over het water kunnen verplaatsen.”

Duurzaamheid, innovatie en ondernemerschap In de nasleep van de bankencrisis van 2008 en de recessie die daarop volgde lijken niet alleen banken terughoudender te zijn geworden in hun kredietverstrekking aan particulieren en bedrijven. Voor jonge bedrijven betekent dit dat conventioneel ondernemerschap niet langer de way-to-go is. Niet langer kun je met een idee een bank binnenlopen om twee uur later met een zak geld op de stoep te staan.

Nieuwe ondernemers zullen zich in de toekomst waarschijnlijk steeds meer

44

gaan richten op investeringen van particuliere investeerders.

Ook bedrijven zijn terughoudender geworden in hun investeringsbeleid.

Bedrijven richten zich meer op hun kerntaken en lijken zich in de recessie meer te concentreren op de continuïteit van het bedrijf dan innovatie en uitbreiding van bedrijfsactiviteiten. Voor innovatieve bedrijven betekent dat de markt investeringen uitstelt en dus ook investeringen in R&D onder druk staan.

De maritieme sector lijkt niet mee te doen met deze trend; investeringen in R&D liggen binnen de sector twee maal hoger dan het landelijk gemiddelde. Technische innovatie is al 400 jaar de kern van de Nederlandse maritieme sector, en om ook in de 21e eeuw te kunnen blijven concurreren zijn er vanuit de sector diverse innovatieplatformen en samenwerkingsverbanden in het leven geroepen.

aantal studenten de E-Cycle heeft kunnen ontwikkelen. Het werken met studenten bleek niet alleen goedkoop maar ook een verrijking voor Jules Dock, dat tot voor kort eigenlijk niemand op de loonlijst had staan. Moonen: “Door te werken met studenten word je als ondernemer voortdurend gedwongen tot nadenken, over details maar ook over het hele concept. Momenteel werken er 35 studenten mee aan de E-Cycle; er zijn Small Business & Retail management studenten van de Hogeschool Rotterdam bezig met het in kaart brengen van het bedrijf, communicatiestudenten werken aan een marketingplan voor de lancering, er zijn Belgische ICT

Ongebruikelijk Ondernemen Felix Moonen, oprichter en eigenaar van Jules Dock, onderstreept dat de maritieme sector een van Nederlands meest innovatieve sectoren is.

Vanuit brancheorganisaties is geld beschikbaar voor R&D, bedrijven zijn, vaak na het ondertekenen van een intentieverklaring, bereid materialen beschikbaar te stellen en kennisinstituten zijn meedenkend.

Dit heeft ertoe geleid dat het bedrijf in samenwerking met meerdere kennisinstellingen en een groot

Artist impression van de E-cycle in gebuik

ondernemen

Jules Dock

Innovatief Introduceren Hoewel de E-Cycle in lijkt te haken op verschillende trends in wensen van consumenten en ook reacties vanuit de branche uitsluitend positief waren bleek het hebben van een goed idee geen garantie voor succes.

Verhuurbedrijven, voor wie de aanschaf van de e-Cycle een uitbreiding zou zijn van bedrijfsactiviteiten, beschikken niet over het kapitaal om over te gaan tot een investering. Aanvankelijk was er vraag naar een leasemogelijkheid waarbij Jules Dock op zoek zou moeten naar een alternatieve financiering voor de vloot.

Moonen: “Bij het tekenen van een leasecontract gaan bedrijven nog steeds een financiële verplichting aan. Ik wilde naar verhuurders toe kunnen met een ‘offer you can’t refuse’.” De uitkomst werd gevonden in een Shared Revenuemodel waarbij Jules Dock de boten beschikbaar stelt aan verhuurders in ruil voor een percentage van de

Jules Dock

studenten bezig met het ontwerp van de bedieningspaneel en het ontwikkelen van de boordcomputer met een GPS volgsysteem.”

Model van de E-cycle

opbrengst. Jules Dock hoopt de ´onrendabele introductiefase´ met behulp van het model over te kunnen slaan en op deze manier in hele korte tijd de E-Cycle te kunnen lanceren.

Het Shared Revenue-model in deze vorm komt uit de videoverhuurindustrie in de Verenigde Staten waar filmproducenten begin jaren ’90 een vergelijkbaar model hebben geïntroduceerd omdat verhuurbedrijven vaak terughoudend waren in de aanschaf van video’s vanwege de hoge kostprijs; . Er zijn toen afspraken gemaakt waardoor de prijs van video’s met 90% zijn verlaagd en de filmindustrie een deel van de opbrengsten van verhuur zou opstrijken. Voor verhuurbedrijven betekende dit dat zij de investering veel sneller terug konden verdienen en dus meer kopieën bestelden om ook de eerste weken na de ‘release’ de vraag aan te kunnen.

Shared Revenue en de E-Cycle Een boot is echter geen film; de productiekosten van een boot zijn model veel groter dan de productiekosten van een film, daarbij komt dat de terugverdientijd van een boot veel langer is en in een volledig op Shared Revenue de investeringsdruk volledig bij Jules Dock zal komen te liggen. Daarnaast heeft het Shared Revenue andere nadelen voor Jules Dock omdat en een groot aantal verhuurpunten zullen komen waardoor er gewerkt zal worden met bestaande bedrijven.

In de Amerikaanse

filmindustrie was er al een relatie tussen verhuurder en Hollywood en is een samenwerking aangegaan met een grote verhuurpartij met honderden vestigingen. Voor Jules Dock ligt er dan ook een uitdaging omdat individuele verhuurpartijen iets moeten zullen doen wat ze niet graag doen; namelijk hun boeken openen zodat ook Jules Dock het deel van de opbrengsten kan ontvangen waar het recht op heeft.

Het grootste nadeel lijkt echter de opbrengsten van de verhuurpartij te zijn. Door een deel van de omzet op te eisen wordt de marginale opbrengst voor de verhuurder kleiner; bestaande verhuurpartijen hebben ook al een eigen vloot en als de opbrengst van de verhuur van een E-Cycle kleiner is dan bijvoorbeeld de opbrengst van een kano zal de verhuurder liever een kano verhuren en deze ook actief gaan proberen te verhuren, en zo Jules Dock potentiele opbrengsten door de neus boren.

Moonen: “Momenteel is er een student van de TU Delft bezig met het verkoopmodel en waarschijnlijk zal er gekozen worden voor een hybride model waarbij ook verhuurders een investering zullen moeten doen. Door toepassing van een Shared Revenue model zullen we echter in staat zijn de boot onder de kostprijs aan te bieden en mocht de boot een succes worden zullen we niet alleen onze investering terugverdienen maar ook hierdoor ook in de toekomst nog inkomsten generen.”

45

Roman Abramovitsj en zijn jachten Een van de belangrijkste luxejacht eigenaren is Roman Abramovitsj. Hij bezit namelijk de meeste luxejachten. In dit artikel komt u meer te weten over Roman en zijn jachten.

Door Pieter-Jan Peeters Jachten Roman Abramovitsj koopt jachten alsof het niets is. Zo bezit hij de Eclipse, Luna en Sussurro. De Eclipse werd ontworpen en gebouwd door Blohm + Voss in Duitsland. Het jacht werd opgeleverd op 9 december 2010 en meet 163.5 meter, waardoor het tot langste privaat jacht werd gebombardeerd. Voor een slordige 1 miljard euro zou hij ook van jou kunnen zijn. De luna werd ontworpen en gebouwd door Lloyd Wert en Stahlbau Nord Shipyards. Het jacht werd opgeleverd op 10 april 2010 en meet 115 meter, waardoor het tot langste expeditie-jacht werd gebombardeerd. De Sussurro is amper 49.50 meter lang, en werd ontworpen in 1998 door Feadship en Aalsmeer.

46

Roman Abramovitsj Roman Abramovitsj is een Russische Olie-miljardair, die als een van de Russische Oligarchen bekendstaat.

Buiten Rusland is hij vooral bekend als eigenaar van de Engelse Premier League-voetbalclub Chelsea FC en binnen Rusland is hij bekend als mede-eigenaar van de Russische Premjer-Liga -voetbalclub CSKA Moskou. Hij is ook bekend door zijn exorbitante levensstijl. Hij stond in 2008 in Forbes genoteerd als 15e van de wereld met een geschat vermogen van 23,5 miljard dollar.

Google

Google

Google

Google

Sibneft Bij de privatisering van de staatsbedrijven van de voormalige Sovjet-Unie in 1995 kreeg Abramovitsj

Google

De Ecstasea werd gebouwd door Feadship en opgeleverd in 2004.

In 2009 verkocht Abramovitsj ze voor 200 miljoen dollar. Hoewel niet geweten is wie de huidige eigenaar is, gaat er een sterk vermoeden uit naar Sonja Zuckerman, omdat een

van haar huizen werd uitgerust met een groot dok en de Ecstasea werd meerdere malen gesignaleerd bij haar kleinzoon Richard Rodriguez.

Google

Verder schonk hij de Pelorus weg aan zijn ex-vrouw. Le Grand Bleu schonk hij aan een vriend, en de

Ecstasea verkocht hij aan een onbekend persoon.De Pelorus meet 115 meter, en is momenteel in het bezit van David Geffen, een van de 3 oprichters van DreamWorks. Het jacht werd gebouwd door Lurssen in Duitsland en werd opgeleverd in 2003. Le Grand Bleu, genoemd naar zijn donkerblauwe romp, meet 104 meyter. Hij werd door Bremer Vulkan gebouwd en werd opgeleverd in 2000. Wijn eerste eigenaar was John McCaw Jr., die haar doorverkocht aan Abramovich in 2002. In 2006 gaf Abramovitsj haar weg aan Eugene Shivdler, een vriend en business partner.

ondernemen

In september 2005 verkocht Abramovitsj, via zijn holding Millhouse Capital, 72.7% van Sibneft voor 13,01 miljard dollar aan het door de Russische overheid gecontroleerde Gazprom.

Dit was de grootste transactie in de Russische geschiedenis en de overheid sloot hiervoor met 12 miljard USD tevens de grootste lening in de Russische geschiedenis af. Eerder verkocht Abramovitsj al zijn aandelen in Aeroflot (Ruslands grootste luchtvaartmaatschappij), RusPromAvto (Ruslands grootste autobedrijf), RUSAL (Ruslands grootste aluminiumproducent, 2e grootste van de wereld) en nog een aantal andere bedrijven. Abramovitsj is naar eigen zeggen overigens niet van plan om Rusland de rug toe te keren. Hij heeft er nog diverse andere investeringen en een aantal liefdadigheidsinstellingen.

Gouverneur van Tsjoekotka Abramovitsj was van 2000 tot 2008 gouverneur van het Russische autonome district Tsjoekotka, waar hij ongeveer 2,5 miljard dollar (waarvan naar schatting 1,3 miljard dollar eigen geld) heeft geïnvesteerd in de economie, bevolking en publieke functies. Hij bestuurde in het verleden overigens Tsjoekotka meestal niet zelf, maar liet dat aan zijn vertegenwoordiger in de regio over. In 2004 kwamen er vanuit het Kremlin beschuldigingen dat er gefraudeerd zou zijn met de gelden van de regio, waardoor de regio

Google

samen met Boris Berezovski een meerderheidsbelang in Sibneft, de derde oliemaatschappij van Rusland.

Deze aankoop wordt algemeen als oneerlijk gezien vanwege het lage bedrag dat ervoor betaald werd.

Berezovski verkocht zijn aandelen in 2000 aan Abramovitsj toen hij vanwege zijn politieke aspiraties plotseling te maken kreeg met aanklachten door de Russische staat en het land ontvluchtte. Later liet hij Abramovitsj aanklagen omdat hij destijds een te laag bedrag voor zijn aandelenpakket had gekregen.

Roman Abramovitsj

veel meer kostte dan opleverde aan belastingopbrengsten en daardoor eigenlijk failliet was. Bewijs dat Abramovitsj hierbij betrokken was werd echter niet geleverd.

Abramovitsj verklaarde na de verkoop van Sibneft positief te staan tegenover een tweede termijn als gouverneur van Tsjoekotka, als Poetin hem wil benoemen, alhoewel hij eerder aangaf dit liever niet te willen, ‘omdat het te veel geld kost’. In oktober werd hij inderdaad opnieuw benoemd voor een tweede termijn als gouverneur tot 2008. Hiermee behield hij zijn onschendbaarheid in Rusland.

Eind 2006 liet zijn woordvoerder echter weten dat Abramovitsj per direct stopt als gouverneur “omdat zijn taak in Tsjoekotka is volbracht”.

Abramovitsj gebruikte Tsjoekotka namelijk als belastingparadijs om geen belastingen over zijn miljardeninkomsten te hoeven betalen. In 2003 werd de federale wet die hiervoor ruimte bood echter veranderd, waarop deze mogelijkheid verdween. Poetin liet hem echter in februari 2007 weten dat hij voor een derde termijn werd benoemd tot gouverneur. Begin juli 2008, bijna twee maanden na het aantreden van de nieuwe president Medvedev, verklaarde hij opnieuw zijn voornemen om af te treden aan het Kremlin, hetgeen ditmaal wel werd ingewilligd. Hij werd opgevolgd door Roman Kopin. In oktober 2008

stelde hij zich echter wel verkiesbaar als afgevaardigde voor het parlement van Tsjoekotka, waarin hij vervolgens met 97% van de stemmen werd verkozen.

Privéleven Abramovitsj is twee maal getrouwd geweest. Zijn tweede huwelijk duurde van 1991 tot 2007, waarna zijn tweede vrouw Irina Malandina omgerekend 300 miljoen USD kreeg van Abramovitsj. De vijf kinderen uit zijn tweede huwelijk worden door Malandina verzorgd. Volgens de biograaf van Abramovitsj zat president Poetin achter de scheiding, omdat deze Abramovitsj als een soort van ambassadeur van Rusland zou zien en tevens bekend zou staan als een familieman. Abramovitsj, die werd gezien met het 23-jarige voormalige Russische model Daria Zjoekova, zou volgens de biograaf eerst niet achter de scheiding hebben gestaan, maar na een gesprek met Poetin plotseling wel.

Op dit moment is Abramovitsj bezig om de duurste woning in de Britse geschiedenis te bemachtigen.

Zestien appartementen gelegen in de chique Londense wijk Knightsbridge zullen verbouwd worden tot een woning. Na de totale verbouwing zal het acht verdiepingen tellende pand een waarde van ongeveer 150 miljoen pond, wat neer komt op 190 miljoen euro, moeten hebben.

47

Hoofdsponsoren

48