13-14 DBE 1 Vlaanderen

.

Scheepsbouwkundig Gezelschap “ William Froude” S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

Driedaagse Buitenlandse Excursie

‘Groot Vlaams’

10 oktobers t/m 12 oktober

1

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

.

Inhoud 3 4 6 8 10 12 14

Voorwoord Gent Coal Terminal Scheepvaart Museum Waterbouwkundig laboratorium Zeeland Seaports TIMCA (Transfennica) Safari Beekse Bergen

.

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

Voorwoord Beste Lezer, Op 10, 11 en 12 oktober heeft de Driedaagse Buitenlandse Excursie van het 110e jaar der S.G. “William Froude” Plaats gevonden. Hierin zijn een vijftal bedrijven bezocht en aan een einde was plaats voor een lustrum activiteit. Met een groep van 17 man zijn wij vertrokken richting Antwerpen, waar dit alles zich heeft afgespeeld.

Op donderdag ochtend is het begonnen met een bezoek aan Gent Coal Terminal. Hier hebben wij een rondleiding vanuit onze eigen froude bus gekregen over het terrein.

Gelijk zijn we ‘s middags vertrokken vanuit Gent richting Antwerpen om daar een bezoek te brengen aan het Scheepvaart museum, naast de vele modelschepen die ten toon gesteld lagen was ook het uizicht bijzonder mooi.

Na een mooie avond in Antwerpen zijn wij vrijdag ochtend vertrokken voor een bezoek aan het waterbouwkundig laboratorium. Hier hebben wij gezien dat onderzoek op gebied van waterbouw zeer breed is. In de middag zijn wij in Vlissingen op een heus schip gestapt en na een presentatie over Sealand Seaports hebben wij een rondje gevaren door de haven van Vlissingen.

De tweede avond in Bergen op Zoom was verrassend gezellig. Het laatste bedrijf dat we bezocht hebben was een schip van Transfennicca. Waar we alle hoeken van het schip hebben gezien, terwijl het geladen en gelost werd. Als afsluiter van deze drie daagse hebben wij een bezoek gebracht aan Safaripark Beeksebergen. Kortom drie dagen vol met onvergetelijke activiteiten. Ik persoonlijk heb er erg van genoten en wens jullie veel leesplezier in dit reisverslag!

Met immer luide Plonsch en een Hoera voor het 22e lustrum,

Vera Wieleman Commissaris Excursies

3

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

.

Gent Coal Terminal Het eerste bedrijf wat wij op deze mooie excursie aandeden was Sea Invest, een bedrijf waar de meesten nog nooit van hadden gehoord. Sea Invest is uitgegroeid tot een van de grootste exploitanten ter wereld op het gebied van terminals voor droge bulkgoederen, fruit en vloeibare bulkgoederen. Ze zijn actief in 25 havens verspreid over 2 continenten. Ze kunnen transportmogelijkheden bieden van producent tot eindbestemming.

Wij zijn met de groep naar de Ghent Coal Terminal geweest.

Met de Froudebus kregen we een rondleiding over een deel van het terrein, ruim 85 hectare groot, door Julien. Hier zagen we vooral petroleumcokes en antraciet steenkool.

Per klant worden bergen gemaakt gesorteerd op grootte van deeltjes. De kleinere deeltjes kunnen eventueel in een loods opgeslagen worden om wegstuiven te voorkomen.

Ook word het hele terrein nat gehouden door middel van sproei installaties over het hele terrein en stonden er hoge bomen en enkele dijken om het terrein heen om alles zoveel mogelijk op het terrein te houden. Het sproeiwater wordt via het interne rioleringssysteem hergebruikt.

Bij de kade waar de schepen aankomen staan twee kranen, deze kranen kunnen per shift ongeveer 8000 ton uit een schip halen. Aan deze kade kunnen schepen aanmeren met maximaal 50.000 ton aan boord. Op de dag dat wij er waren kwam een schip van 18.000 ton aan, de tweede groep heeft deze ook zien aanleggen. Over het terrein ligt een transportbandensysteem, deze gaat zelfs door naar de nabij gelegen energiecentrale. Verder transporteren ze op het terrein veel met bulldozers en indien nodig kunnen er ook vrachtwagens ingezet worden. Er rijden op dit moment 23 bulldozers rond.

4

.

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

Natransport gebeurt veelal via trucks. Het gebeurt ook dat er schepen vertrekken met lading. En er is ook een verbinding met het spoornet aanwezig, dit wordt echter minder vaak gebruikt.

Deze bulldozers verplaatsen de verschillende soorten kool van proces naar proces.

Dit zijn vooral processen als zeven, breken, wassen en drogen. Dit gaat ongeveer met een snelheid van 14 tot 20 ton per uur per installatie. Om al deze processen te doen hebben ze op dit moment 34 havenarbeiders in dienst. Die tijdens hun pauze allemaal hun behoefte doen op de porseleinen pony.

Het was erg interessant om een andere stap te zien van het transportproces. We als maritiemers zijn vaak bezig met hoe we het beste goederen kunnen vervoeren, maar het is goed om een keer stil te staan bij het proces dat daar op volgt. Dat iets ogenschijnlijk simpels als kolen, toch nog best veel complicaties met zich mee kan brengen. We hebben tips gekregen over welke denkfouten ontwerpers maken als het aan de havenarbeiders ligt. Want die tussenschotten zijn maar lastig met lossen.

De laatste restjes kolen moeten namelijk vaak met de schop uit het ruim worden verwijderd. Verder was ook de grootte van het terrein indrukwekkend, want we hebben maar een deel van het terrein bekeken en dat was zonder de auto echt niet te doen.

Door Ingmar Wever en Koen Batteram

5

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

.

Museum aan de Stroom Nadat we de lagen koolstof van onze Froude-correcte kleding hadden afgeklopt, konden we op koers zetten naar het Nationaal Scheepvaartmuseum in Antwerpen. Dit museum is gevestigd in het Museum aan de Stroom oftewel het MAS. In dit museum zijn vele verschillende tentoonstellingen te bezichtigen die als containers op elkaar zijn gestapeld, verspreid over de verschillende verdiepingen van het gebouw.

In het scheepvaart gedeelte van het museum waren vele modellen en objecten van de schepen te zien die daar in vroeger tijden hebben rondgevaren. Daarnaast was ook te zien hoe de havenstad Antwerpen door alle noeste arbeid is geworden wat het nu is. De specifieke handel die er werd gedreven, welke koloniën behoorden bij België en natuurlijk enkele maritieme Belgische helden zoals kapitein Haddock.

Zoals iedereen weet zijn alle maritieme objecten van onmeetbare waarde, en om die reden waren er bewegingssensoren geplaatst zodat gespuis niet onopgemerkt in de buurt kan komen van de waardevolle maritieme objecten. Helaas was dit voor de rechtschapen Froudiaan soms wel moeilijk aangezien je tijdens een goed gesprek wil aanwijzen waar je het over hebt. Dit had tot gevolgd dat vrij vaak het alarm afging opgevolgd door een ‘amai’ van de beveiligers.

Ook op de andere verdiepingen was meer dan genoeg te zien over onderwerpen zoals machtsvertoon en het leven en de dood. Gelukkig was er tussen al dat museumgeweld ook nog de ruimte voor een ontspannen spelletje.

Met alle hoofden vol met nieuwe indrukken zijn we met de gehele groep naar het dak gegaan waar er bij een mooi uitzicht nog een groepsfoto is gemaakt. Om alles goed te kunnen verwerken hebben we het afgesloten met een lekker Belgisch speciaalbiertje en een luide Plonsch!

Door: Jurrit Bergsma en Agnieta Habben Jansen

6

.

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

7

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

.

Waterbouwkundig laboratorium Op vrijdag ochtend hebben we een bezoek gebracht aan het waterbouwkundig laboratorium in Antwerpen. Hier werden we ontvangen met een kopje thee of koffie en kregen we een presentatie over het laboratorium en de projecten die daar gedaan worden.

Vervolgens kregen we een rondleiding waarbij we een stop maakten bij een aantal verschillende facetten van onderzoek die het Waterbouwkundig laboratorium doet.

De eerste stop was bij de sleeptank, die bij ons vooral bekend is zoals bij het MARIN en onze eigen sleeptank op de TU. Erg leuk en interessant was het voor ons om te zien dat er ook compleet ander onderzoek in een sleeptank wordt gedaan. In deze sleeptank van 80 bij 7 meter worden namelijk metingen gedaan voor varen in ondiep water.

Hierbij is het waterpeil in de sleeptank maximaal 50 cm en kunnen er proeven gedaan worden tot een diepgang van 10%. De metingen die worden uitgevoerd, worden altijd gedaan aan de hand van modellen van al bestaande schepen. Het doel van de onderzoeken is om het gedrag van deze schepen in ondiep water te leren kennen en dus niet om een nieuwe, betere rompvorm te ontwerpen. Zo wordt er bijvoorbeeld gekeken of en hoe grote schepen veilig de haven van Antwerpen kunnen bereiken en binnen kunnen varen.

Voor onze ogen werd ook een meting gedaan waarbij een schip een aantal bochten maakte, wat gelijk opviel was het ontbreken van de verbinding tussen het model. De wagen volgt het schip dat op zichzelf vaart. Tevens is de wagen zo ontworpen dat deze onbemand kan meten, sterker nog, er mag zelfs niemand op de wagen staan tijdens een meting. Dat is omdat deze persoon dan de meting zou kunnen verstoren met zijn bewegingen. Op deze manier wordt er dag en nacht gemeten. Dat is ook wel nodig, want het duurt ongeveer drie maanden om alle metingen aan het schip uit te voeren.

8

.

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

De resultaten van de metingen die worden gedaan in de sleeptank, worden allemaal ingevoerd in de simulator. Zo kunnen loodsen en stuurmannen getraind worden in zo realistisch mogelijke situaties. In deze simulator, waarop we zelf ook een proefvaart mochten maken, worden ook de studenten van de hogere zeevaartschool getraind.

Achteraf wordt er een rapport verkregen met daarin een duidelijk overzicht van alle botsingen en andere onderdelen van de vaart.

Er wordt ook onderzoek gedaan naar het gedrag van schepen in sluizen. Zo hebben wij gezien hoe er wordt gekeken naar sluizen voor het Panamakanaal. Daar komen namelijk zout en zoet water samen, waardoor de schepen anders reageren. In het laboratorium was een model van een sluis gemaakt en werd aan het zoete water een kleurstof toegevoegd.

De laatste stop die we maakten was in een hele grote hal. Daar was op schaal een model gemaakt van de haven van Zeebrugge. In dit grote bassin werd onderzoek gedaan naar de getijstroom en de invloed daarvan op de haven. Kunststof balletjes in het water werden gebruikt om de stroming nog duidelijker weer te geven. Hierbij werd vooral gekeken naar de grootste gevolgen van de stroming, namelijk een gevaarlijke nautische ingang en slibvorming in de haven.

Alles bij elkaar hebben we veel geleerd en hebben we gezien dat onderzoek niet altijd betekent dat je iets nieuws moet ontdekken. Het is in sommige gevallen misschien zelfs wel belangrijker om informatie te verzamelen over bestaande schepen. Het Waterbouwkundig Laboratorium was een heel erg leuk en leerzaam bedrijf, veel meer dan de naam je misschien in eerste instantie doet vermoeden!

Door: Pieternel Janzen en Lisette Cozijnsen

9

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

.

Zeeland Seaports Na de interessante ochtend in België bij het Waterbouwkundig Laboratorium zijn we ‘s middags naar Vlissingen gereden. Daar aangekomen zagen we meteen de Karel Doorman liggen. Na een avondje stappen en een rondleiding bij het Waterbouwkundig Laboratorium mochten we nu lekker zitten en kregen we allemaal een lekker kopje koffie met cake.

Eerst werd er een presentatie van zo’n anderhalf uur gegeven waarbij we veel informatie over de haven van Vlissingen en Terneuzen kregen. We leerden dat de kracht binnen Zeeland Seaports het samenwerken tussen de verschillende bedrijven is. Zo wordt er bijvoorbeeld restwarmte van het ene bedrijf verkocht aan het andere bedrijf om weer nuttig te kunnen gebruiken.

Ook kwamen we te weten hoe Zeeland Seaports nieuwe klanten probeert te werven. Zoals eerder aangegeven is hun kracht het samenwerken tussen de verschillende bedrijven, dat proberen ze ook te gebruiken als belangrijk verkooppunt. Zo werden er kwekers gelokt die vrij goedkoop hun activiteiten kunnen uitvoeren in Zeeland Seaports omdat ze de restwarmte van verschillende bedrijven kunnen gebruiken voor het verwarmen van hun kassen.

10

.

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

Er werd ook aandacht besteed aan de uitbreiding van de haven van Vlissingen.

Zeeland Seaports zou in de toekomst graag een grotere speler willen worden op de containermarkt door een grote containerterminal te bouwen. Omdat de huidige economische situatie dat nog niet toelaat is nu het plan om te starten met een kleinere terminal wat later uitgebreid kan worden met een grotere terminal erbij.

Na de presentatie met veel interessante informatie, was het tijd om een rondje te gaan varen. Helaas was het weer niet uitnodigend om buiten te gaan staan. Tijdens de rondvaart werd er nog heel wat verteld over de haven zelf en alle schepen die er op dat moment lagen.

Na de rondvaart was het weer tijd om in de busjes te stappen en gingen we terug naar de Stayokay.

Daar aangekomen had iedereen een uurtje rust om zich voor te bereiden op de leuke avond in Antwerpen en Bergen op Zoom die ons nog te wachten stond.

Door: Gijs Bloemen & Joost van der Heiden

11

S.G. “William Froude�

DBE Groot Vlaams

.

TIMCA (Transfennica) Na een vroeg ontbijtje op weer een brakke ochtend was het tijd voor een lange rit in de bus. We gingen namelijk een schip bezoeken in de haven van Antwerpen. We werden opgewacht op een schip van Transfennica. Transfennica is een Europese rederij met hogesnelheid lijndiensten. Transfennica heeft zestien multipurpose RoRo schepen.

Hiermee biedt Transfennica een van de snelste lijndiensten tussen Finland en de rest van Europa.

Nadat we in fluorescerende hesjes waren gehesen mochten aan boord. We kregen een rondleiding van de second mate door het schip. We begonnen in de control room waarna we onze weg vervolgden naar de machinekamer waar twee V12 RollsRoyce motoren stonden. Ondanks dat de motoren uit stonden was het al flink lawaaiig.

Hierna gingen we naar een van de autodekken waar we af en toe gigantische klappen hoorden. Later zouden we erachter komen dat dit containers waren die op het dek geplaatst werden. We vervolgden onze weg naar boven naar het containerdek. Daar vlogen voor onze ogen de containers heen en weer in de kranen. Het plaatsen van de containers ging er af en toe hardhandig aan toe. Als een container niet meteen op zijn plaats viel werd hij nog een keer opgetild en met een goede snelheid weer laten zakken.

Hierbij was goed te zien hoe de communicatie verliep tussen de kraanmachinist en het personeel op het dek.

Hierna gingen we via de bemanningsvertrekken en de gastverblijven naar de brug. Hier kwamen we de Nederlandse kapitein van het schip tegen. Hij wist veel te vertellen over het schip en had een paar mooie anekdotes. Zo waren ze laatst in Antarctica geweest om onderzoeksstations te bevoorraden. Hier had het schip geen ijsbrekers voor nodig, omdat het 205 meter lange schip zelf een ijsbreker is van de hoogste categorie. Hierbij heeft de kapitein zelfs nog een keer een echte ijsbreker los moeten breken. Ook heeft het schip een hele hoge manoeuvreerbaarheid waardoor het schip geen sleepboten nodig heeft in de haven.

Nadat traditioneel de Oorlam gegeven was en het schip voorzien was van een Froudelogo was het weer tijd om door te gaan naar de laatste activiteit van het weekend: De Illustere Lustrum-Activiteit.

Door: Ruben Korte en Robin Berendschot

12

.

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

13

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

.

Safaripark Beeksebergen Op de laatste dag van de DBE stond de Lustrumactiviteit op het programma, natuurlijk het leukste deel van de afgelopen paar dagen.

We gingen naar Safaripark Beekse Bergen. We begonnen de safari met een prive boottocht met lunch en onze eigen ranger die ons van alles vertelde van de dieren die we zagen. Toen de boot aanlegde bij de neushoorns was een van de andere rangers de poep van de neushoorns aan het scheppen. Maar het laat het nou zo zijn dat de neushoorns in hun eigen poep stonden. Dus de ranger stapte weer in zijn auto en reed recht op de neushoorns in. Daar waren zij uiteraard niet van gediend en na een strijd tussen dier en machine won uiteraard de machine. Volgens onze rondleidingsranger was dit heel normaal.

Nadat de lunch op was en de boot aan de andere kant van het park was aangekomen moesten we de boot weer af. Aangezien de sluitingstijd van het park nog niet in zicht was zijn wij door het park in de richting van de auto’s gelopen. Na het zien van verdacht veel zieke en gewonden dieren waren we weer bij de auto’s. Hier was het tijd voor waar het Safaripark om bekend staat, met een kratje bier in de auto door het park rijden. Het biertje was natuurlijk erg lekker maar de toch was een grote deceptie, de enige dieren die je zag waren een paar verschillende herten. En tot overmaat van ramp wist de man van het geld vlak voor het einde het huurbusje te slopen. Hij kreeg hem natuurlijk ook weer aan de praat en daarmee was de dag en de DBE voorbij.

Deze laatste activiteit was een mooie afsluiter van een mooie paar dagen.

Door: Pepijn Baudewijn en Sander Verduijn

14

.

S.G. “William Froude” DBE Groot Vlaams

15

Deze TBE werd mogelijk gemaakt door: