![](https://assets.isu.pub/document-structure/210318132228-c02d61afe82b6f0fc520a59cd4379cde/v1/23d54b19b103ef77b4552ce333a2d2b0.jpg?width=720&quality=85%2C50)
2 minute read
Przyjechałem i… co dalej?
Jako obywatel Unii Europejskiej możesz swobodnie poruszać się po krajach Wspólnoty i państwach z nią stowarzyszonych. Jedyne, o czym musisz pamiętać, to posiadanie przy sobie dowodu osobistego. Inne wymogi i procedury zaczynają się dopiero wówczas, gdy postanowisz się osiedlić i szukać pracy.
Jakie to procedury? Przede wszystkim meldunek. Generalnie kraje Europy dzielą się na trzy grupy: (1) te, w których musisz się zameldować niezależnie od celu i długości pobytu (np. Austria – w ciągu trzech dni), (2) te, w których trzeba się zameldować, jeśli przyjechało się z zamiarem poszukiwania pracy lub dłuższego pobytu (m.in. Norwegia – osiem dni od wjazdu), (3) te, w których meldunek jest potrzebny dopiero wówczas, gdy znajdzie się pracę i zdecyduje na przeprowadzkę na stałe (Belgia, Dania i większość pozostałych krajów). Jak długo można szukać pracy za granicą? Zgodnie z prawem UE – co najmniej 90 dni. Niektóre państwa są jednak bardziej gościnne i osobom poszukującym zatrudnienia pozwalają mieszkać aż sześć miesięcy. Tak jest m.in. na Islandii. Jak udowodnić fakt szukania pracy? Najprościej postarać się o wpis do rejestru bezrobotnych. Co prawda niezbędny do tego jest meldunek lub przedstawienie umowy najmu mieszkania, ale w zamian można liczyć na pełen zakres usług związanych z pośrednictwem pracy. Znalezienie zatrudnienia pozwala ubiegać się o potwierdzenie prawa do pobytu w danym kraju przez okres dłuższy niż 90 dni. W tym celu zwykle odwiedza się odpowiedni urząd i przedstawia wstępną umowę o pracę, dowód tożsamości i umowę najmu mieszkania. Wtedy urzędnicy przyznają numery: identyfikacyjny i podatkowy (odpowiedniki polskiego numeru PESEL oraz numeru NIP), które są zwykle niezbędne do załatwienia formalności związanych z podjęciem pracy. Kolejnym krokiem jest założenie
konta w banku i uzyskanie numeru ubezpieczenia zdrowotnego.
Prawo do pobytu dłuższego niż 90 dni uzyskasz nie tylko wówczas, gdy podejmiesz pracę. Przysługuje ono również tym, którzy uruchomią własną działalność gospodarczą, podejmą studia lub udowodnią, że są w stanie utrzymać się z własnych pieniędzy (oszczędności lub zagranicznych świadczeń). Pamiętaj, że zarówno przy zatrudnianiu, jak i rekrutacji studentów oraz rejestrowaniu firmy w danym kraju wszyscy obywatele UE muszą być traktowani dokładnie tak samo jak jego rodzimi lub długoletni mieszkańcy.
Co w przypadku, jeśli w odpowiednim czasie praca się nie znajdzie? Cóż – nie pozostaje nic innego jak spakować walizki i wracać. W przeciwnym razie możesz narazić się na przykre konsekwencje w postaci grzywny. Opuszczając dany kraj, sprawdź, czy nie musisz się wymeldować. Niedopełnienie tej formalności również może spowodować nieprzyjemne konsekwencje.
90 dni
– tyle czasu (zgodnie z prawem Unii) możesz szukać pracy za granicą.
Ważne!
W niektórych krajach Wspólnoty, gdy zaniedbasz obowiązek meldunkowy, narażasz się na grzywnę – w Austrii może ona wynieść nawet 700 euro!
Wracasz?
Opuszczając dany kraj, sprawdź, czy nie musisz się wymeldować. Czasami niedopełnienie tego obowiązku może skutkować karą finansową.