Reloch de pocha CHUSÉ INAZIO NABARRO
2
Alas de papel. Gernika, 1937 FERNANDO ROMANOS HERNANDO
3
Mesaches CHUSÉ INAZIO NABARRO
Mesaches. Os feitos que se recontan en Mesaches trascurren en a Unibersidá Laboral de Cheste entre as añadas de 1974 e 1977. Ta par d’alabez o protagonista d’a nobela, un mesache d’onze ta catorze añadas, bibe, de conchunta con os suyos compañers, chóbens cadiellos prozedens de totas as Españas, o paso dende a nineza ta l’adoleszenzia en o mesmo inte en o que o país entero yera cambiando, dixando dezaga la nineza, no pas inozén, d’a ditadura ta plegar enta la rebatosa adoleszenzia d’a transizión. Mesaches parla, per consiguién, basicamén de dos temas, de l’amostranza e d’a transizión democratica. Dos temas que, per culpa d’a conchuntura d’imboluzión economica, sozial e politica en as que güe nos trobamos inmersos, son esdebenitos dos temas muito autuals. Mesaches ye una nobela escolar e ye tamién en buena mida una nobela istorica. Pero Mesaches ye tot ixo e ye encara muito más. De fautura libre e sincopata, a obra achunta en as suyas fuellas os escais d’un dietario presonal con os cabos d’un sosprendén bestiario. Bi aparexen igualmén continas referenzias á la mosica e á o zinema d’ixas embueltas, asinas como bellas istorias biblicas refeitas u rebersionatas d’una traza parellana á como -diz l’autor- lo feba Mark Twain. Mesaches ye, en zagueras, una nobela puzle en a que totas as piezas, as gran e as más chiquetas, rematan encaxando unas con atras en un conchunto unitario. Chusé Inazio Nabarro ha ubierto, una begata más, una endrezera, nueba e insospeitata, en o panorama d’a narratiba contemporania en luenga aragonesa.
www.garadedizions.com
MESACHES CHUSÉ INAZIO NABARRO
1
ARTO
MESACHES
ARTO
3
CHUSÉ INAZIO NABARRO
CHUSÉ INAZIO NABARRO naxió en Tauste (Zinco Billas, Aragón) o 30 de nobiembre de 1962. Ye poeta e narrador en aragonés, e lizenziato en Filolochía Ispanica per a Unibersidá de Zaragoza. Treballa de profesor de luenga e literatura en un instituto de Uesca. Ye seguramén l’autor más gualardonato en luenga aragonesa. O día de güe ye o presidén d’o Consello d’a Fabla Aragonesa. Ha publicato bels libros e colezions de poemas: A pelleta entre as barzas (“II premio literario Val d’Echo”, 1983), O mirallo de chelo (IV Premio “Ana Abarca de Bolea”, 1985), A balada de o choben Billy (“I premio literario Billa de Sietemo”, 1994), En esfensa de as tabiernas y atros poemas (1998) e Sonetos d’amor e guambra (IX Premio “Ana Abarca de Bolea”, 2001), obra ista zaguera que fazió que as Deputazions de Uesca e Zaragoza li atorgasen o premio “Pedro Saputo”. En prosa ha publicato los siguiens tetulos: Astí en do l’aire sofla ta sobater as fuellas de os árbols (1989, premio “Arnal Cavero” de 1990; editata tamién en castellano en 2011), Tiempo de fabas (1997 e 2010), Chuan Galé (o cuaderno de tapas royas) (2003), Reloch de pocha (“IV Premio Ziudá de Balbastro”, 2006; con dos edizions en ruso e una atra en castellano) e Mesaches. Antimás ye autor d’una serie de cuentos e testos breus publicatos en libros coleutibos: Prebatina d’una falordia sin de fadas ni nanez (“III premio literario Val d’Echo”, 1984), A lifara (“I premio literario Bal de Xalón”, 1988), Triptico de os tiempos de a postema (en Nuei de tiedas, 1999), Con as fuellas contatas como as balas (en Desde aquí, 1999), Renaximiento (en Zaragoza, de la Z a la A, 2003), Os cuatre cantos de o cuculo (en La torre de papel, A Coruña, 2003), Cans e cochins (en Branquil d’a Cerdanya, 2007), M’estimarba más no fer-lo (en Capiscol, 2008), Linia P (publicata en catalán en Giranto, Proa, Barzelona, 2011) e Biachee con nusatros (en Tren de Val de Zafán, 2011).