Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης του ανθρώπου με το ζήτημα του θανάτου, μέσα από την ανάδειξη της μνήμης προγενέστερων και υφιστάμενων ιστορικών χώρων ταφής, καθώς και τη δημιουργία μιας νέας ταφικής τελετουργίας που εισάγεται στον ευρύτερο αστικό ιστό της Ευαγγελίστριας στη Θεσσαλονίκη. Πιο συγκεκριμένα, μέσω ενός οργανωμένου συστήματος δημοσίων χώρων επιτυγχάνεται η ενοποίηση της περιοχής της Ροτόντας και της Παλιάς Φιλοσοφικής σχολής, στη θέση της οποίας εκτεινόταν η Εβραϊκή Νεκρόπολη, με την ευρύτερη έκταση των κοιμητηρίων της Ευαγγελίστριας έως και τους κήπους του Πασά. Επιπλέον η επανάχρηση της πρώην σχολής τεχνών και επαγγελμάτων Ισλαχανέ και του νοσοκομείου Αγίου Δημητρίου, σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό δύο νέων μονάδων, κέντρου αποτέφρωσης και κομποστοποίησης νεκρών σωμάτων, στοχεύουν στην δημιουργία μιας ολιστικής τελετουργικής διαδικασίας.