Choicez Magazine Augustus 2009

Nummer 4, Augustus 2009

liefdeloveliebel'amouramoredashuriagape

Soms gaat de liefde over en laat ze tijdelijk een leegte achter. Totdat er een andere liefde zich vormt. Er zijn veel verschillende soorten liefdes.

Liefde voor je partner, liefde voor je kind(eren), liefde voor een hobby, liefde voor je vakantielover, kalverliefde, liefde voor je huisdier, de ‘ware’ liefde. En zo zijn er nog veel meer vormen van liefde. Eén van de belangrijkste soorten van liefde is echter zelfliefde. Daar begint het mee.

Uit een leeg glas kun je niet drinken, dus als je niet van jezelf houdt, hoe kun je het dan een ander schenken? Hoe kun je dan geloven dat de ander van jou houdt?

L’amour, sweet sweet love. Choicez wenst je veel liefde toe, voor jezelf en de ander(en) en voor het leven. Hopelijk ben je na het lezen van dit nummer geïnspireerd om je liefde te vieren!

Have a nice summer!

Chantal Founder, coach & counselor

Life is change. Growth is optional. Choose wisely

Geen onderwerp is zo vaak bezongen, beschreven, afgebeeld en besproken als de liefde.

Of het gebrek eraan.

De liefde daagt ons uit onszelf beter te leren kennen. Onzekerheden, bezitsdrang, jaloezie, euforische gevoelens, vlinders in je buik, niet kunnen eten…..

Liefde, het houdt ons bezig.

Ik stel me zo voor dat er op dit moment, terwijl ik dit schrijf, verschillende stelletjes met tranen in de ogen afscheid van elkaar nemen. Ergens op een mooie vakantieplek. Elkaar beloven te bellen, te mailen, te sms’en en misschien zelfs wel ouderwets te schrijven.

Hoofdredactie Ginny Mooy, Chantal van den Berg Redactie Chantal van den Berg, Ginny Mooy, Femia Bakboord, Deborah van Aelst Artikelen Chantal van den Berg, Ginny Mooy, Cindy Couwenberg, Femia Bakboord, Hans ten Dam, Claudia de Kruijff-Gan Columns Sophie Miller, Caroline ten Cate Beeldmateriaal Stock XPERT & Stock XCHNG Realisatie & Design: www.ginsoakedsense.nl Abonneren? magazine.choicez.nl www.choicez.nl | info@choicez.nl Adverteren? Artikel schrijven? Weet je iemand voor een interview?

We horen graag wat je van ons magazine vindt. Maar we zijn ook heel benieuwd naar jouw bijdrage. Iedere maand geven we bijvoorbeeld gratis advertentieruimte weg aan Young Professionals die hun business willen promoten. Heb je schrijftalent en wil je jouw visie op het leven in een column kwijt?

Weet je iemand die beslist niet mag ontbreken in onze portrettenserie? Of denk je dat jij in het Choicez Magazine hoort te komen met een interview? Stuur je suggestie, aanmelding of bijdrage naar info@choicez.nl.

Verwacht September De vakantie zit er weer op. Aan het werk! In September staat het Choicez Magazine daarom volledig in het teken van onze carrière. (c) 2009. Choicez.nl

SEUSSI . S’AMMELID . SECIOHC

30-SOMETHING

DERTIGERS DILEMMA’S Dertigers hebben drukke levens. Hun carrière is volop in ontwikkeling, het inkomen begint eindelijk te groeien, je hebt een gezinsleven of wil daaraan beginnen, en bovendien wil je jezelf ook nog verder ontwikkelen. Sommige dertigers kunnen daarbij best een steuntje in de rug gebruiken. Wat je hebt opgebouwd, wil je behouden, maar je wil ook verder groeien. Hoe pak je dat aan? Hoe moet je in jezelf investeren?

En hoe zit het met de dertigers die ergens onderweg de verkeerde keuzes hebben gemaakt en nu muurvast zitten? Moet je nu het roer radicaal omgooien of ga je voor geleidelijke verandering? Hoe krijg je je gezin zover dat ze je daarin steunen? Of ben je zo snel gegroeid, dat je soms het gevoel hebt ver boven je macht te werken? Wat heb je eigenlijk nodig om je eigen groei bij te benen? En hoe blijf je eigenlijk jezelf in al die turbulentie? Wat wil jij nou eigenlijk? En hoe ga je dat bereiken?

Voor deze verschillende soorten dertigers met dilemma's heeft Choicez coachings- en trainingstrajecten, workshops en lezingen. Zowel op het persoonlijke vlak als op het professionele vlak. Of een combinatie van beiden. Wil je leren van anderen? Dan ga je in een collectief coachingstraject.

Wil je liever zelf helemaal centraal staan? Dan is het personal coachingstraject iets voor jou.

Single

3.

Nadenkertje

Loving Me, Loving You

5.

Liefdestips

Playa’s Ground

7.

Champagne Life

Choicez Corporate 9.

Workshops voor bedrijven

Het nut van roze donderwolken 12.

Krachtig zwanger

Life Cycle 13.

Zielstransformatie

In de spotlights 15.

Beauty rubriek

Lees liefde! 23.

Boekentips

De nacht van de ziel 25.

Uit de praktijk van Hans ten Dam

Alleenstaande vaders 27.

Artikel

Too young, but....too cute 31.

Column Caroline ten Cate

Ik heb wel lef! 33.

Column Sophie Miller

Echte liefde 35.

Artikel

Ware liefde(s) 40.

Column Jannis Dayn

Rock Chick 41.

Verhaal: Leon van Eldik

Tussen Lang en Gelukkig 44.

Artikel

Voor eeuwig... 45.

Artikel

Voorbestemd? 48.

Life between lives

Remember Me? 50.

Inzicht

‘Wat ik haat? Die steeds terugkerende vraag van familie en kennissen. Of ik al iemand ‘gevonden’ heb. Alsof ik ergens naar zoek! Alsof ik alleen niet goed genoeg ben. Een partner moet ik willen. Dan is iedereen tevreden. Dan is het op de een of andere vage manier duidelijk. Voor de buitenwereld dan he. Voor mij is het allang duidelijk. Ik doe gewoon waar ik zin in heb. En op dit moment in mijn leven heb ik zin in mijzelf! ‘ Neraida, freelancer, 36 jaar

Zit jij s’avonds in je joggingbroek op de bank en hang je niet rond in de hipste loungebar? Dan ben je een halve looser.

Althans, dat is het beeld dat ons voorgeschoteld wordt door de media. Een beeld waarvan wij op de een of andere vreemde manier denken dat het zo ‘is’. Al weten we dat het hartstikke nep is. Een relatie lijkt ‘ouderwets’. Synoniem aan gezeik. Zit het even niet mee? Trek dan de stekker er maar uit! Genoeg vis in de zee.

Het onafhankelijker, zelfstandiger en individualistischer worden van de mens, heeft bijgedragen aan het eerder uit elkaar gaan van stellen. Een relatie? Tuurlijk.

Maar dan alleen de lusten, en niet de lasten. Zodra we ook maar iets van onszelf moeten opgeven, horen we de handdoek in de ring te gooien. Dat is tegenwoordig niet meer acceptabel.

‘Ik vind het een ramp om single te zijn. Het meest vreselijke eraan vind ik de feestdagen en de vakanties. Al mijn vriendinnen hebben relaties en gaan als stel met vakantie. Het vijfde wiel wil ik dan niet zijn. Enthousiast vertellen zij mij over hun plannen en bestemmingen. De afwezigheid van een partner om leuke ervaringen mee te delen voel ik op zo’n moment extra sterk. Ooit ben ik op een singles reis geweest. Vreselijk!

Allemaal 55+ers. Terwijl ik nog twintiger was.

Helemaal alleen met vakantie heb ik ook een keer uitgeprobeerd. Ik voelde me erg eenzaam. Alles alleen doen. Naar het strand, ergens wat drinken, uit eten, ontbijten. Natuurlijk heb ik ook mensen ontmoet. Voornamelijk stelletjes, en de rest: lastige mannen. En dan spreek ik nog niet over die meelijdende blikken. Nee. De vakantie vind ik het ergst!’ Marianne Sales Manager, 33 jaar.

‘Ik ben pas 7 jaar vrijgezel. Ik leid een leuk leven, heb een grote sociale kring, ik heb een goede baan, dito salaris, ik zie er goed uit, ben intelligent, en ik heb humor. Maar toch begin ik me de laatste tijd af te vragen of er iets mis is. Of ik ben gewoon niet zo leuk, sexy en interessant als ik denk. Of de leuke mannen zijn gewoon bezet. Ik gok op het laatste.’

Charinna, 40 jaar, zelfstandig ondernemer

3|

Het single leven wordt verheerlijkt en veromantiseert, series als Sex and the City en Kasmir Maffia laten het er allemaal erg glamerous en leuk uit zien.

De realiteit is ook anders. Hoewel er zat single mannen en vrouw naar hartenlust leven zijn er ook zat mannen en vrouwen die liever een relatie er op na houden.

Single zijn is tegenwoordig jong, hip en glamerous.

Single zijn is ‘in’. Als we de media mogen geloven tenminste. Want voor een bestaan wat zo hip en glamerous lijkt te zijn, willen velen singles er zo snel mogelijk vanaf. Blijkt.

Typ maar eens het woord ‘single’ in op Google en de resultaten zijn eindeloos. Het aanbod van relatie bureaus is niet te stuiten.

Allemaal beloven ze liefde. Die ene speciale voor jou.

De singles in de grote steden zijn talrijk. De meesten van hen zeggen erg tevreden te zijn met hun levens. Toch verlangen ze tegelijkertijd naar een relatie of een gezin.

Steeds alles alleen te moeten doen in het dagelijkse leven, steeds alleen thuiskomen, de vakanties en de feestdagen blijken bij tijd en wijlen bittere kluiven.

Datingsites, relatiebureaus, singles parties, singles reizen, en reality shows om die begeerlijke single aan de haak te slaan. Ze doen goede zaken.

‘Ik vond het in de eerste instantie een zegen! Even geen gezeur aan mijn hoofd. Niet mee naar schoonfamilie. Lekker doen waar ik zelf zin in heb zonder steeds te moeten ‘overleggen’. Ik ging bijna elk weekend stappen. Ontmoette veel leuke vrouwen. De one night stands waren erg spannend er ging een wereld voor me open! Maar op een gegeven moment begon ik toch iets te missen. De one night stands werden een stuk minder bevredigend. Ik ben nu vijf jaar vrijgezel en ik stond daar zeker viereneenhalf jaar niet open voor een relatie. Ik vond het single zijn echt heerlijk! Tot een half jaar geleden. Ik begin ‘iets’ te missen. Het lijkt mij leuk om weer een vrouw te ontmoeten met wie ik van alles kan delen. Het lijkt mij heerlijk om weer van een vrouw te houden. Voor haar te koken, haar wakker zien te worden. Iemand die ook van mij houdt, met alles erop en eraan. Ik wil ook graag kinderen. Het liefst een groot gezin. Ik ben blij dat ik tot mijn zestigste of zo nog vader kan worden! Ik ben nu wel klaar met single zijn.’ Donnovan, 38 jaar, makelaar.

Hoewel keuze een vrijheid biedt geeft ze ook stress. Men kiest makkelijker en met meer rust als er minder opties zijn. De opties nemen nog verder toe. In afwachting van de juiste partner kun je vanaf volgend jaar je eicel en een deel van de eierstok laten invriezen bij het AMC. Het AMC denkt hierbij aan vrouwen vanaf 35 jaar wiens vruchtbaarheid zoetjesaan ten einde loopt. Nog iets om tijdens je dertigers dilemma over na te denken.

‘Ik heb laatst geïnformeerd bij de huisarts. Ik wil graag kinderen. Met of zonder partner. Ik heb een kinderwens. Natuurlijk heb ik het liefst een gezin, het traditionele beeld. Maar ik ben nu 35 en al zes jaar vrijgezel. Ik kom hem maar niet tegen en de tijd tikt door. Nog even en dan kan het niet meer!

Daar ben ik echt bang voor. Dan maar een kind zonder partner ik wil ervaren wat het is om moeder te zijn, ik ben nieuwsgierig naar die band en ik heb zoveel liefde om te geven!’

Elaizia, 35 jaar Account Specialist

Het maakt natuurlijk ook een verschil of je single leven jouw keuze is, of de uitkomst van de keuze van je partner. Het single leven wordt verheerlijkt en geromantiseerd. Series als Sex and the City en Kasmir Maffia laten het er allemaal erg glamerous en leuk uit zien. De realiteit is ook anders. Hoewel er zat single mannen en vrouw naar hartenlust leven, zijn er ook zat mannen en vrouwen die er liever een relatie er op na houden.

Veel single vrouwen worstelen met een kinderwens en zijn zich terdege bewust van de beperkte tijd die ze hebben.

Als je altijd een gezin hebt gewenst en de tijd dringt dan is het alleen aan kinderen beginnen ineens ook een optie.

Niet de meest aantrekkelijke, in de eerste instantie. Tussen het nadenken hierover en het daadwerkelijk wel of niet zwanger worden zitten aardig wat mentale en emotionele beren op de weg. Het is iets dat veel single vrouwen van midden dertig bezig houdt.

‘Ik ben nog niet zo heel lang single. 2 jaar pas. Het bevalt me tot nu toe prima. Ik wil niet dat het voor altijd zo blijft. Maar voor nu is het goed zo. Het enige wat ik heel soms mis is dat iemand voor me zorgt als ik ziek ben. Laatst had ik de griep en toen miste ik ineens een partner! Toen ik beter was, was dat gevoel ook zo weer verdwenen.’

Erik, 37 jaar, project manager

4|

Hoe kun je zelfliefde ontwikkelen?

Als je ‘s morgens in de spiegel kijkt, groet je zelf dan.

Probeer regelmatig te schrijven waarbij je de focus legt op dat waar je blij mee bent, waar je trots op bent, of op wat je vindt dat je goed gedaan hebt.

Begin en sluit af met een liefdevolle boodschap voor jezelf.

Stuur jezelf eens een kaartje met een boodschap die je ook aan een hele goede vriend(in) zou geven.

Luister naar jezelf. Wees je bewust van je gedachten. De meeste mensen zijn geneigd zichzelf regelmatig negatieve, niet liefdevolle, boodschappen te geven.

Vertel jezelf regelmatig dat je blij met jou bent.

Be Yourself... truthfully.

Accept Yourself... gratefully.

Value Yourself... completely.

Treat Yourself... generously..

Balance Yourself... harmoniously.

Kijk jezelf in de ogen aan in de spiegel en maak echt contact met jezelf. Zeg dan eens tegen jezelf ‘ ik hou van jou’ en voel een wat er in je lichaam gebeurt. Herhaal dit regelmatig.

Ga eens met jezelf in gesprek, leer jezelf kennen, stel vragen aan jezelf.

Bless Yourself... abundantly.

Laat liefdevolle briefjes voor jezelf achter, of plak ze met post its op verschillende plekken.

Love Yourself... wholeheartedly.

Als je ergens bezorgd om bent, stuur jezelf dan een kaartje vanuit de toekomst. Stel je voor dat je een jaar of vijf jaar verder bent en dit achter de rug is.

En dat alles goed is. Is schrijf naar jezelf daarover.

Steun jezelf.

Bedank jezelf en je lichaam regelmatig.

Trust Yourself... confidently.

Empower Yourself... prayerfully.

Give Yourself... enthusiastically.

Express Yourself... radiantly.

Honor Yourself... purposefully.

Zo binnen zo buiten. Zo boven zo beneden. What goes up must come down. Dat wat je uitzendt is dat wat je ontvangt. Zoals jij jezelf waardeert zo creëer je de wereld om je heen. Zoals jij jezelf ziet, zo ziet de wereld jou. Zelfliefde het belangrijkste ingrediënt voor een gelukkig leven. Ergens lijken we het kwijt te raken. We willen erkenning, geliefd zijn, iemand die trots op ons is.

We zoeken naar liefde, investeren in relaties en vriendschappen waar de wederkerigheid, de energetische circulatie al lang uit verdwenen is. Of er zelfs nooit is geweest. We geven omdat we aardig gevonden willen worden en we zeggen wat hoort. We zoeken iemand die van ons houdt. Iemand die ons accepteert zoals we zijn. Iemand die zegt dat we mooi zijn, uniek zijn, speciaal zijn, iemand die in ons geloofd, die ons het gevoel geeft dat we er toe doen.

En al de tijd vergeten we dat het daar niet begint. Niet buiten je, maar in je. Daar vind je de toestemming om te zijn. Te (het) wezen wie jij bent. Maar zolang je het buiten jezelf zoekt, zolang jij jezelf niet waardeert, zolang jij niet van jou houdt, hoe kan een ander het dan?

De mate waarin je jezelf waardeert uit zich in alles om je heen. In je relaties met mensen, in je werk, in je salaris, in je huis, etc. Wat er vervolgens gebeurt is dat er van buiten naar binnen wordt gewerkt.

Men doet aanpassingen in de buitenwereld. Een andere baan, een andere relatie (met vaak dezelfde kern), etc. Terwijl het zoveel makkelijker kan.

Het begint met het herinneren dat je van jezelf houdt. Als je van jezelf houdt wordt het ‘samenleven’ met jezelf ook een stuk makkelijk. Je hebt namelijk veel minder kritiek op jezelf als je van jezelf houdt.

Je ontwikkeld een mededogen voor jezelf, zodat je jezelf ook af en toe met een flinke korrel zout kunt nemen. Liefde wordt gegeven vanuit overvloed en dat proces begint in jou. Eerst de liefde voor jou. Van jou.

Chantal van den Berg

Antonie en Wesley zijn gesjeesde carrièrejongens. Begin dertig, leuke baan, indrukwekkend netwerk, een dik salaris, nog dikkere auto, luxe appartement, en bovenal: single. Voor veel alleenstaande vrouwen zijn ze de ultieme droom en nachtmerrie verpakt in één intrigerend plaatje. Het prototype ‘playa’. Althans, in de ogen van de vrouwen. Ieder weekend smijten ze honderden euro’s stuk aan champagne en het goede leven. De ene na de andere prachtige vrouw brengt de nacht met ze door. Maar niemand lijkt deze mannen te kunnen vangen. Playa’s.

Toch?

Verliefd verliefd Ik ben eigenlijk maar één keer echt verliefd geweest. Verliefd verliefd dan, want verliefdheidjes ken ik ook wel. Daar zit een verschil tussen. Een verliefdheidje dringt niet door tot in je hart. Het blijft geconcentreerd rond je middel. En als je gehad hebt wat je wilde hebben, is het verliefdheidje ook zo weer over. Dat is bij verliefd verliefd zijn wel anders. Verliefd verliefd zijn maakt je halfgek. Maar dat is me dus maar één keer overkomen. Bijna tien jaar geleden. Maar toen kon ik het niet waarderen. Mijn hoofd stond er niet naar. Maar mijn hart was niet te stuiten. Ze was ook perfect. Mooi, slank, lief, slim. En ze had humor. Ik liep haar als een dolle hond achterna.

Alleen maar om afwijzing na afwijzing te krijgen.

En ook al was ik nog zo verliefd, ergens ging ik haar ook haten. Als iemand zo onbereikbaar is, en je hart wil dat gewoon niet accepteren, dan zit je gevangen.

Ik hield het meer dan een jaar vol. Totdat ze verhuisde. En toen was het ook niet zomaar over.

Maanden later droomde ik nog van haar. Al was het niet meer dezelfde soort verliefdheid die ik voelde. Meer een gemis. Want hoe vervelend die verliefdheid ook geweest was, het was nog vervelender om het te moeten missen. Die verliefdheid maakte me ook scherp. Ik leefde vaak in een waas. Maar ik was tegelijkertijd ‘on top of the world’. Toen dat meisje verhuisde, nam ze mijn hart mee. Daarna is er nooit meer iemand in mijn leven gekomen die me dezelfde gevoelens kon geven. En dat mis ik. Hoe gek dat ook is.

Desillusie Sinds dat meisje, heb ik misschien wel honderd vrouwen versleten. De één nog leuker dan de andere. Maar ze hebben het allemaal gewoon niet.

Het klikt niet. Niet langer dan een week tenminste.

Het botst op alle vlakken, en ze doen gewoon niets met mijn hart. Het blijft geconcentreerd rond mijn middel. En als ik heb gehad wat ik wilde hebben, vind ik ze niet interessant meer. Hoe lullig dat ook is. Misschien dat die ene verliefdheid me nog steeds dwarszit. Of misschien ben ik de ware gewoon nog niet tegengekomen. Hoewel ik daar al helemaal niet in geloof. Maar waarom kom ik dan nooit iemand tegen van wie ik denk: “Ja, met jou zou ik wel verder willen.”

Vrouwen zijn opvoeders Ik probeer vrouwen uit. Op alle mogelijke manieren. En ik heb ze al in alle soorten en maten gehad. Van makkelijk tot bijna onmogelijk, lelijk, bloedmooi, verlegen of te assertief. Ik zoek het dus niet in een bepaald type vrouw, waardoor het steeds fout gaat. En ik heb er eigenlijk ook zat van om steeds de schuld bij mezelf te zoeken. Het ligt gewoon aan vrouwen. Ze zijn onmogelijk. Daar komt het door. De eerste paar dagen is alles leuk, maar dan komt toch dat veeleisende naar boven.

Commentaar op alles. Of ze doen net alsof ze alles leuk vinden. Totdat je ze beter leert kennen. Dan zijn dingen ineens ‘gestoord’. Of ze ‘horen niet’. Vrouwen zijn geboren opvoeders lijkt wel, want ik ken er geeneen die zich niet over me heeft proberen te ontfermen. Dit is niet goed, dat is niet goed, dat moet veranderen.

Zoektocht Als ik ergens niet op zit te wachten, is het een tweede moeder. Ik heb er al één, en niemand zal haar ooit kunnen evenaren. Ik zoek een vriendin, een echte, die me in mijn waarde kan laten. En die misschien eens kan proberen me gewoon mezelf te laten zijn. Een vrouw die me aanvult. En bijstaat. Maar niet als ik het niet nodig heb. Ik hoef geen vriendin die zich excuseert voor mijn gedrag.

Geen plaatsvervangende schaamte alsjeblieft. Heb ik andersom ook nooit last van namelijk.

Soms denk ik nog terug aan dat ene meisje. En soms heb ik zin om naar haar op zoek te gaan.

Om te zien of ze nog steeds zo perfect is. En ergens weet ik ook dat dat het stomste is wat ik kan doen. Ik kan nu al raden dat ze niet echt perfect zal blijken te zijn. En dan barst mijn zeepbel voorgoed uit elkaar. Misschien is het dan maar beter om mijn hele leven verliefd te blijven op die ene echte verliefdheid. Wesley.

Vanaf juli in Choicez Magazine een column van twee playa’s: Antonie en Wesley. Twee chickmagnets. Dertigers met pussywagons. En een heel ander innerlijk dan je zou verwachten.

8|

Workshops, Trainingen & Coaching Professionele ontwikkeling Teambuilding Innerlijk leiderschap Executive coaching Management coaching Conflict management Pesten op het werk Groeps- en teamcoaching Expat coaching Communicatie Persoonlijke ontwikkeling Generatie Y Dertigers dilemma Young Professionals Loopbaanoriëntatie Herintreders On the Job coaching Carrière coaching Zelfstandig ondernemers Authentiek leven & werken Human Capital Working parents Superman Supervrouw Supermama Grenzen bewaken Zelfsturend vermogen Bewustwording Projecties -

9|

Human Capital Choicez heeft een ruim aanbod in carrière, talent, en vaardigheidstrainingen voor bedrijven. Choicez hanteert daarbij wel haar hele eigen invalshoek. Choicez richt zich op het individu, en zoekt naar oplossingen buiten de bestaande hokjes. De mens komt het beste tot zijn recht als hij de situatie aanpast naar zijn essentie. Choicez gelooft dat de mens en de maatschappij waar we in leven altijd in ontwikkeling zijn. Voor ons bestaan er daarom geen standaardproblemen en oplossingen. Daarom biedt Choicez maatwerk: wij proberen mensen geen kunstjes aan te leren.

We werken met hen samen aan hun transformatie. Van binnen naar buiten. We gaan daarbij uit van het zelfsturend vermogen van de mens.

Ieder bedrijf wordt gedragen door mensen. Mensen die hoe dan ook hun eigen invulling aan hun functie geven. Hoe gelukkiger en meer in balans de mensen zijn die het bedrijf dragen, hoe gezonder de onderneming. We weten allemaal dat dat wat wij investeren altijd terug komt Een bedrijf dat oog heeft voor de mens achter de medewerker, investeert in duurzaamheid, de lange termijn.

Kortom, investeren in ‘human capital’ is een diepte investering. Choicez gaat uit van de filosofie dat mens en werk niet van elkaar gescheiden kunnen worden. Wij bieden workshops met een unieke invalshoek, die erop gericht zijn de mens in balans te brengen.

Choicez begrijpt dat iedere onderneming uniek is en zijn eigen visie, cultuur, werkwijze en werknemers heeft en daarom een geheel eigen benadering vraagt.

WhatYouWannaBe WhenYouGrowUp

Piloot Ricky (12) wil graag piloot worden

Coaching voor moeders.

Ook al mag het tegenwoordig niet zo veel meer voorstellen, toch heeft het heel wat voeten in de aarde: moeder zijn. En juist omdat iedereen zo graag doet alsof het allemaal heel normaal is, en er niets ‘mag’ veranderen als er kinderen komen, weegt het moederschap voor veel vrouwen vaak dubbelzwaar. Je bent niet meer je oude ik, en die tijd komt ook nooit meer terug. Ineens staat je kind op de eerste plaats, en moet jij een stapje terugdoen.

En dan spelen je hormonen ook nog mee. Je gewicht. Je veranderde uiterlijk. Je nieuwe imago. Je veranderde rol in het leven. En je gezin.

Sommige vrouwen cijferen zichzelf volkomen weg, en vergeten aandacht aan zichzelf te besteden. Het gevolg: relatieproblemen, je zelfvertrouwen raakt ondermijnd, en ook je humeur komt in een neerwaartse spiraal terecht. Constante schuldgevoelens maken je leven één groot vraagteken. Ga je voor jezelf? Dan voel je je schuldig ten opzichte van je kind. Ga je voor je kind? Uiteindelijk komt dan toch de tijd dat je je schuldig gaat voelen ten opzichte van jezelf.

Er zijn ook vrouwen die gewoon doorgaan met hun oude leventje. De ‘perfecte moeders’.

Binnen no-time zijn ze weer op hun oude gewicht. Ze zijn nog steeds de vamp voor hun echtgenoot. Ze gaan feesten, stappen, shoppen, met vriendinnen uit eten. Ze zijn ‘Sex and the City’, maar dan wel mèt kind. Hoe doen ze dat toch, die supervrouwen? Velen van hen hongeren zichzelf uit om zo snel mogelijk weer in hun oude kleding te passen, spelen toneel tegenover hun man, en zitten tijdens de vriendinnen-dinertjes stiekem toch de hele tijd met hun gedachten bij de baby. Ook bij deze moeders staan schuldgevoelens centraal.

En dan zijn er nog de ‘hypermoeders’: moeders die perfectie nastreven. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun kind. Hun kind moet minstens één keer een klas hebben overgeslagen, meertalig zijn op hun tiende, de hele wereldgeschiedenis kennen, hip en trendy zijn, hordes vriendjes en vriendinnetjes hebben, het perfecte verjaardagsfeestje geven, klassieke muziek en kunst weten te waarderen, en lid zijn van minstens drie verschillende sportclubs. Mama zelf is de ‘society-queen’ bij uitstek. Maar het programma zit zó vol, dat dit soort moeders nauwelijks kunnen genieten van het moederschap, of van hun kind.

Moederschap is dus niet zo normaal als het lijkt. Dat zou het zijn, van nature, als we niet in zo’n complexe wereld zouden leven. Maar de 21e eeuw is zeer complex, en dus is moederschap ook zeer complex. En daar mogen we best voor uitkomen. Een goede moeder, is een gelukkige moeder. Tijd om er iets aan te doen dus. In dit coachingstraject vind je de balans tussen jezelf en het moederschap.

Voor wie?: Moeders en aanstaande moeders (individueel en/of groep) (evt. uit te breiden met stylingadvies, opvoedingsadvies en sport) Duur: op maat E-Coaching: op maat Informatie: info@choicez.nl

Het nut van roze donderwolken voor alle ‘newborn’ mama’s (II)

“In Rio de Janeiro staat een vrouwengevangenis, Talavera Bruce genaamd, waar 300 vrouwen achter de tralies zitten voor misdrijven variërend van diefstal tot moord. Het is één van de zwaarste vrouwengevangenissen van Brazilië. Een aantal vrouwen van hen wordt veroordeeld tijdens hun zwangerschap. Voor hen heeft Talavere Bruce een aparte vleugel ingericht met de nodige prenatale en postnatale zorg waar 30 jonge moeders met hun pasgeboren baby’s terecht kunnen. Tot zes maanden na de bevalling mogen ze hun baby’s bij zich houden. Na deze periode wordt de baby weggehaald en keren de jonge moeders terug achter de tralies.”

Als reactie op mijn oproep op LinkedIn dat ik op zoek was naar projecten voor moeders in Brazilië, kreeg ik van Patricia Maresch, regisseur van de Nederlands-Braziliaanse documentaire Cruzeiro, een mail met haar plan om het wel en wee van de kersverse moeders in deze vrouwengevangenis in een onthullende documentaire vast te leggen. Zij wil het lot dat deze vrouwen treft bij een groot publiek onder de aandacht brengen, maar zag ook een mooie link met Krachtig Zwanger.

Ik was gegrepen door dit initiatief en probeerde mij vooral de emoties van de moeders voor te stellen. Het leven loopt namelijk niet voor iedereen zoals men hoopt. Dat is een gegeven. Zo ligt een zwangerschap ook niet altijd in de planning. De vrouwen van Talavera Bruce hebben keuzes gemaakt waarbij ze op een harde en confronterende manier op hun daden worden gewezen. Ze ondergaan de consequenties van hun handelen en zitten hun straf uit. Waar ze echter niet op voorbereid zijn is wat het met hen doet, wanneer ze hun pasgeboren baby daadwerkelijk in hun armen sluiten.

Deze moeders weten namelijk dat ze zes maanden krijgen om zich over hun baby’s te ontfermen. Zoals vele vrouwen die voor het eerst moeder worden, zijn vooral de eerste zes maanden één grote gewenningsperiode voor het moederschap. Gedurende deze bliksemtijd ervaren ook zij als vrijwel elke “newborn” moeder de perikelen en liefde van het moederschap.

Ze voeden hun baby, wiegen het in slaap, spelen en zingen voor hun meest waardevolle bezit, terwijl intussen het einde van hun samenzijn nadert. Na het half jaar komen ze voor een voldongen feit te staan: ze moeten afscheid nemen van hun kleine.

De moeders hebben twee keuzes: als ze geluk hebben, komt het kind onder de hoede van familie. Zo niet, dan wordt het kind ter adoptie gesteld. Eenmaal uit de gevangenis ontslagen, komen velen terug in het criminele circuit en raken, niet geheel onwaarschijnlijk, weer zwanger. Ze opperen zelf dat het vaak een ongelukje was, maar deep down ligt eerder het verlangen om een eigen warm gezinsleven te stichten.

Een gezin dat zij zelf nooit hebben gehad.

Wat je verleden ook is en met welke reden je ook zwanger bent geraakt, je baby laat je in alle puurheid zien, dat er een nieuwe kans is. En die kans is, helaas maar waar, voor vele vrouwen van Talavera Bruce niet weggelegd…

KRACHTIG ZWANGER is opgericht door Claudia de Kruijff-Gan (1972) en maakt onderdeel uit van Personal Catch Lifestyle Management. KRACHTIG ZWANGER biedt diensten aan vrouwen die voor het eerst zwanger zijn of willen worden en/of buitengewoon bewust hun zwangerschap (willen) ervaren. Meer informatie over Talavera Baby is vanaf september beschikbaar op: www.krachtigzwanger.nl | info@krachtigzwanger.nl.

12 |

l INNER QUALITIES INNER YOU I F E C Y C L E SHTGNERTS RENNI

Talent Scout! Strengthen your strenghts. Versterk je kwaliteiten. We brengen helder in kaart waar je talenten en kwaliteiten liggen. Herleef je ervaringen. Herken je talenten.

Life Between Lives! Vesterk het contact met je essentie, zodat je beter je eigen stroom kunt volgen en kunt werken en leven in overeenstemming met jezelf. Flow Coach jezelf om dat wat je in gang hebt gezet, verder op te pakken en uit te diepen.

Strengthen your Strengths Strengthen your strengths is een ‘talent scout’: gericht op het versterken van je kwaliteiten. Om je talenten te ontdekken en te ontplooien ga je op zoektocht door je ziel: door middel van trance kom je erachter welke talenten bij je ‘horen’ en hoe je ze al eerder hebt gebruikt. Je kunt bijvoorbeeld ontdekken dat er bepaalde blokkades rond je talenten liggen.

Het talent is dan in een vorig leven ‘bevuild’ geraakt. Misschien heeft dat specifieke talent tot een nare gebeurtenis geleid, of werd het door iets of iemand misbruikt. Door middel van coaching en zielswerk maken we je talenten weer vrij, zodat het in je persoonlijkheid kan worden geïntegreerd.

stap 1

Life between Lives

stap 2

Life between lives is de officiële term voor ‘zielsregressie’: zelfmanagement.

Dit proces is gericht op het herstellen en verdiepen van het contact met je zielsessentie. Je verkrijgt een beter inzicht in de processen van je leven; je eigen keuzes, je thema, en jezelf. Je leert jezelf ‘herkennen’ en beter aan te voelen wat wel en niet bij je past. Zielsregressie geeft antwoord op existentiële vragen, wat je ondersteunt bij het vormgeven van jezelf en het ontplooien van je kwaliteiten en talenten.

Zielsprocessen Je ziel gaat tijdens de verschillende levens verscheidene processen door. En hoewel je daar niet bewust mee bezig bent, werken deze processen door in je huidige leven, je relatie, je werk, en je persoonlijkheid. Je leert de zielsprocessen door je leven heen zien. En je leert dat je zelf in kunt grijpen.

stap 3

Soul Coaching

stap 4

Hoewel we in het dagelijks leven moeilijk onderscheid kunnen maken tussen onze ziel en onze persoonlijkheid, zijn het toch twee aparte delen in ons. Maar hoe weten we nou eigenlijk wat de ziel nodig heeft? Onze persoonlijkheid staat er namelijk veel te weinig mee in verbinding. De persoonlijkheid leeft er dan ook maar ‘op los’. We weten immers niet wat onze ziel nodig heeft. En ook de ziel doet wat hij wil. Onbevredigend. Om zo’n goed mogelijk leven te kunnen leiden is balans erg belangrijk. Met soul coaching leer je ontdekken waar de knelpunten in de de samenwerking tussen ziel en persoonlijkheid zitten. Wat doet de ziel om de samenwerking met de persoonlijkheid te bevorderen? En hoe breng je de twee met elkaar in harmonie?

Flow Zet twee mensen in een huis en je krijgt tegengestelde belangen. Dat geldt ook voor de persoonlijkheid en ziel. Ze staan niet in dienst van elkaar en willen soms verschillende ervaringen opdoen. Flow leert je om dat wat je gang hebt gezet, zelf verder uit te bouwen. Je leert de win win situatie in stand houden. De tools zijn afhankelijk van je leerervaring. Je leert de flow te ontwikkelen die bji jou past. En bij je ziel.

stap 5

Beauty

ytuaeB

‘In de spotlights’

“WONDER PRODUCTEN”

DE BELOFTE Daar stond ik weer, het was inmiddels mijn 3e dag op een snikhete beurs.

Onze stand stond propvol met “hongerige” dames van verschillenden leeftijden. Vanuit het hele land waren ze toegestroomd, van heinde en verre, groepjes vriendinnen, moeders met dochters en vrouwen die hun man hadden dan eindelijk zover hadden gekregen om mee te gaan. De doffe verveelde blik in de ogen van deze mannelijke bezoekers spraken boekdelen, maar dat mocht de pret van deze enthousiaste dames niet drukken.

Allemaal waren zij op zoek naar dat ene speciale wonderproduct. Welke standhouder dat wonderproduct nu had dat wist eigenlijk niemand, maar dat leek ook niet interessant te zijn. De spanning van “de belofte” die in de lucht hing was blijkbaar voldoende want de vrouwelijke bezoekers stonden letterlijk uren in de rij om de nieuwste ontwikkelingen op beautygebied te mogen ervaren. Even voor een aatal minuten in de handen van de professional leek het wachten waard. Niet alleen voor een bijzondere treatment, maar ook even voor de persoonlijke aandacht. Soms zag je hoopvolle blikken wanneer de “belofte” leek te zijn ontdekt en voor sommigen was dat ook echt zo.

AUTOMATISCHE PILOOT Wat mijn make-up kwasten betreft, waren deze ook op zoek. Alleen dan naar een andere belofte. Meer in de zin van even “echt” connecten met iemand. Het ging allemaal zo vluchtig en als op de automatische piloot voorzag ik meerdere dames tegelijk van informatie terwijl mijn handen geroutineerd hun werk deden. De dames luisterden aandachtig, maar ongeduldig. De volgende stand was namelijk 5 meter van hen verwijderd en minstens zo interessant.

INNERLIJKE SCHOONHEID De volgende vrouw nam schoorvoetend plaats op mijn stoel. Het was duidelijk dat het niet op eigen initiatief was. Ze leek uit te stralen dat ze vond niet op deze beurs thuis te horen maar ze wilde geen spelbreker zijn. Haar vriendin riep dat ze even in de stand ernaast was.

Toen ik mij weer tot de dame in mijn stoel wendde lachte ik naar haar en het ijs leek gebroken, ze lachte verlegen terug. Ik voelde dat ze me vertroude en ze liet me mijn gang gaan. De vrouw leek getekend door het leven. Zij had zichzelf al lange tijd onzichtbaar gemaakt en wat daar de reden was wist ik uiteraard niet. Ik vroeg haar of ze haar hoofd wilde opheffen zodat ik haar beter kon zien.

Femia Bakboord

Femia Bakboord werkt als freelance docent uiterlijke verzorging en make-up artist voor verschillende opdrachtgevers. Daarnaast wijdt zij zich aan haar andere passie, fashiondesign.

In de maandelijks terugkerende column. In “IN DE SPOTLIGHTS” besteed ze aandacht aan een boeiend persoon, product, merk, onderwerp of thema.

17 |

Toen ik haar aankeek schoten haar ogen schichtig weg. Aan haar lichaamshouding merkte ik dat ze niet gewend was om aan te worden geraakt, haar lichaam leek verkrampt. Voorzichtig zochten mijn kwasten de mooiste plekjes in haar gezicht en voorzagen ze van de kleur van haar innerlijke schoonheid. Haar schoonheid zat verborgen, diep weggestopt onder een dikke laag pijn, maar toch kwam deze beetje bij beetje naar buiten, bij elke aanraking van mijn kwast of mijn handen zag ik dat haar ogen steeds een beetje meer begonnen te “leven” en haar lichaam zich meer begon te ontspannen. Dat proces was heel mooi om te zien.

Toen ik klaar was met haar “make-over” vertelde ik haar dat ik haar een mooie vrouw vond en dat ik hoopte dat ze zichzelf vaker zou laten “zien”. Ik gaf haar vervolgens de spiegel aan. Ze aarzelde en ik zag dat haar handen trilden.

Toen ze de spiegel voor haar gezicht hield zag ze zichzelf. Blijkbaar na hele lange tijd. De tranen rolden over haar wangen. Ze pakte mijn hand vast om mij te bedanken. Daarna bedankte ik haar op mijn beurt voor haar vertrouwen in mij.

Velen van ons herkennen zich in de vrouw over wie ik zojuist schreef. Er kan een fase zijn in je leven dat je wel leeft maar er eigenlijk niet écht bent. Vaak zijn het dan onze dierbaren die ons raken, maar soms kan er zich op de meest onverwachte plaatsen een situatie voordoen waar je er weer aan herinnert wordt wie je bent. Dat je zonder het te weten iemand hebt geholpen datgene terug te vinden dat zij al langere tijd kwijt was is iets moois voor beide partijen. Je werkt aan het uiterlijk en tegelijkertijd komt er van binnen iets los en andersom. Dat is wat Inner en Outher Beauty voor mij betekent.

Beauty Workshop In deze editie van Choicez Magazine het 3e deel van de 6-delige serie Beauty workshops. In deze workshops wordt er stap voor stap uitgelegd hoe je professionele make-up technieken op jezelf kunt toepassen en de juiste producten aanschaft. Als je Choicez Magazine geen enkele maand mist heb je aan het eind van de serie een mooi naslagwerk voor jezelf.

YOU GOT THE LOOK DEEL 1 Of je nu een ervaren of een beginnende make-up gebruikster bent, het is altijd van essentieel belang om jezelf af te vragen welke look jouw voorkeur heeft.

In deze beauty workshop gaan we in op de techniek en het effect van verschillende looks. Uiteraard gaan we hierbij uit van de laatste trends. In deze editie leggen we stap voor stap uit hoe je een natural look creeërt.

18 |

Beauty Workshop THE NATURAL LOOK De natural look is een look die veel vrouwen aanspreekt omdat deze look de illusie wekt van een gezond en stralend uiterlijk zonder dat er ook maar een poedertje aan te pas is gekomen. Een natural look wordt als het ware “onzichtbaar” aangebracht. Deze look wordt gedragen naar het werk of tijdens andere dagelijkse bezigheden. Maar vergis je niet, een natural look leent zich ook prima voor een avondje uit als je de techniek een beetje aanpast. De natural look wordt in de fashionbranche ook wel nude (“naakt”) look genoemd WARM OF KOEL Bij een make-up voor een natural look kies je voor natuurlijke aardetinten met een warme of koele ondertoon.

Om te weten wat het beste bij je past kijken we voor het gemak even naar de oogkleur. Bij bruine ogen kun je het beste voor kleuren kiezen met een koele ondertoon zoals: Grijs, bruin of antraciet. Deze kleuren versterken de bruine oogkleur op zachte en natuurlijke wijze. Blauwe, groene of grijze ogen kun je heel mooi accentueren met kleuren als: terracotta, koperbruin of goud. Ook parelmoertinten zijn van harte welkom bij en natural look.

Vooral voor de avond kun je hier mooie effecten mee bereiken.

DE BASIS De basismake-up heeft als doel de huid te egaliseren van oneffenheden. Op een egale basis komt de look het allermooist tot zijn recht. Begin altijd met een goede verzorgende crème aangepast aan jouw huidtype en gebruik bij voorkeur een (poeder)foundation. Gebruik je liever één product? Kies dan voor een getinte dagcrème. Als er nog oneffenheden zichtbaat zijn kun je deze camouflereen met en vloeibare concealer stick of potlood. Camoufleren kan zowel voor als na de foundation. Poeder je product licht af met een transparante poeder. Nu kun je een terracotta of bronzingpoeder gebruiken aanbrengen met een grote poeder of rougekwast om vorm en kleur aan het gezicht te geven. Accentueer de slapen, accentueer onder het jukbeen en lichtjes op de kin. Een natural look is het mooist als de basis niet te donker is dus houd hier rekening mee bij het aaanbrengen van je foundation.

DE WENBRAUWEN Zijn je wenkbrauwen vol en/of donker borstel ze dan enkel door met wenkbrauwgel (verkrijgbaar bij drogist of parfumerie). Zijn je wenkbrauwen wat minder goed zichtbaar? Kleur ze dan het liefst bij met een wenkbrauwpoeder in een ½ tintje donkerder dan je eigen wenkbrauwkleur voor een natuurlijk effect.

Wenkbrauwpotlood zorgt meestal voor hardere lijnen DE OGEN Bij een natuurlijke look ligt hier het accent. Vermijd harde lijnen en vervaag alles wat je aanbrengt met een wattentip, of een speciaal penceel met een “gummetje.” Tegenwoordig vind je deze gummetjes ook vaak aan het uiteinde van een kohlpotlood. Mijn tip is om te werken met oogschaduw omdat deze een natuurlijk effect geven en zich makkelijker laten vervagen dan een kohlpotlood.

Bovendien loopt een vervaagde kolpotlood makkelijker uit. Gebruik liever geen vloeibare eyeliner omdat deze lijnen erg hard overkomen. Neem liever een oogschaduwkwastje en omlijst je ogen met oogschaduw in de kleur van jouw keuze (geen zwart) door een lijntje langs de wimperrand te trekken en deze daarna te vervagen. Hoe breder je de lijn aanzet, hoe intenser de blik. Een bredere lijn is dus ideaal voor een feestje.

Kies voor een mooie oogopslag een bruine of grijze mascara.

LIPPEN Een zogenaamde “vleeskleurige” lippenstift of gloss, mat of glans is erg mooi bij een natural look en maakt het geheel compleet. Gebruik liever geen “kleur” voor de lippen om te voorkomen dat je er te “opgemaakt “ uitziet.

De lippen mogen de ogen niet overtreffen qua intensiteit dus houdt de lippen in een neutrale kleur of gebruik een transparante gloss of een lipverzorging.

Nog een laatste tip: Een matte natural look is erg mooi voor overdag terwijl een natural look met glans en of parelmoer een erg mooi effect geeft in het avondlicht.

Succes verzekerd!

The heart of a woman can never be found in the arms of a man.

In onze relaties proberen we vaak onze eigen behoeften te vervullen, zonder dat we ons daar eigenlijk bewust van zijn. Tijdens deze workshop verkrijg je inzicht in wat die behoefte precies is en leer je het jezelf geven. Is het bijvoorbeeld erkenning wat je zoekt?

Dan kan het gaan om acceptatie van jezelf door jezelf.

Leer jezelf dat geven wat je mist, zodat je kunt ontvangen wat je geschonken wordt in plaats van wat je nodig denkt te hebben. Het resultaat is keuzevrijheid.

VROUWEN

Mensen geven op verschillende manieren uiting aan hun liefde. Volgens Gary Chapman zijn er vijf 'talen' van liefde te onderscheiden.We kunnen onze liefde laten blijken door het geven van het beste deel van onze tijd; bemoedigende woorden; cadeaus; hulpvaardigheid; lichamelijke aanraking. Soms spreekt onze partner een taal die wij niet begrijpen. Een man heeft (bijvoorbeeld) wel behoefte aan bemoediging, maar zijn vrouw meent dat een lekkere maaltijd hem goed zal doen. Een vrouw hunkert wellicht naar tijd samen met haar man, maar hij denkt dat een bos bloemen haar zal opfleuren. Als de ĂŠne huwelijkspartner zich uitdrukt in een 'taal' die de ander niet verstaat, komt de liefde niet over.Door dit boek kunt u de liefdestaal van uw partner leren spreken en verstaan.

Auteur(s): G. Chapman Prijs: 13,95 euro ISBN: 9789063532598

De liefde is het mooiste onderwerp dat er is. Trouw, huwelijkse sleur, verliefdheid, seks, overspel, lust, ware liefde, kalverliefde, ongeremde geilheid - het is allemaal op straat te zien, voor wie goed kijkt. In 'Her leed dat liefde heet' bundelt Martin Bril zijn mooiste observaties van de liefde in al haar verschijningsvormen: een verliefd stelletje in een restaurant, een echtelijke ruzie, een weekendje weg zonder de kinderen, een overspelige moeder, een huwelijksreportage in Zeewolde, een vrouw die haar man betrapt op overspel door een sms'je te lezen, een jongeman die zijn vriendin een roos aanbiedt, een ontmoeting tussen oude geliefden, een eenzame vrouw in avondtoilet 's ochtends vroeg op straat, en een zoenend stel op de Dam. 'Het leed dat liefde heet' staat bol van de tijdgeest, maar tegelijkertijd zijn de verhalen zeer herkenbaar. De beelden die Martin Bril te voorschijn tovert zijn klassiek, en zijn pen is scherp, hilarisch en vol mededogen. De liefde is hard, maar ook ontroerend en om te lachen.

Auteur(s): Martin Bril Prijs: 12,50 euro ISBN: 9789044606836

Grenzen stellen & Harmonie 20 September 2009 ‘Uit angst om harmonie te verliezen, leef ik grenzeloos. En ik begrens mezelf om controle te houden, zodat ik niet door het leven wordt overspoeld.’

Velen van ons weten precies waar hun grenzen liggen en hoe ze daar mee om willen gaan. Grenzen over het gebruik van voedsel, muziek in de trein of nee zeggen tegen een leidinggevende of je eigen partner. We hebben er allemaal onze ideeën over. Maar in het moment zelf je grenzen aangeven, ervaren we vaak als lastig. In ons verlangen naar harmonie worden we zo flexibel dat we onszelf kwijtraken. Anderen bewaken hun grenzen juist zo strikt dat ze soms ‘rigide’ worden genoemd.

Duidelijke grenzen hebben die je stevig neerzet, betekent respect hebben voor jezelf en de ander. Nee kunnen zeggen en nee kunnen horen, speelt daarbij een belangrijke rol. In deze workshop staat het communiceren over grenzen daarom centraal. Aan de hand van praktische oefeningen staan we stil bij de verschillende kanten van het communiceren over grenzen: mentale grenzen, fysieke grenzen en emotionele grenzen. Als kapstok gebruiken we het model voor Geweldloze Communicatie van Marschal B. Rosenberg.

Wie is de trainer?

Mijn naam is Robert Kramps en ik ben geboren in 1967. Al vroeg in mijn leven voelde ik een sterk verlangen om met een open houding naar mensen te kijken en zo een andere kwaliteit van contact tot stand te brengen: een manier van samen zijn en samen werken die voedend is en plezier geeft. Het kostte mij echter aanzienlijke moeite om deze manier van kijken naar elkaar een plaats te geven in mijn werkende leven. Ik merkte hoe vaak we met elkaar in zwart/wit denken terecht komen, waardoor het moeilijk wordt elkaar op andere voorwaarden te ontmoeten. Na mijn rechtenstudie kwam ik in aanraking met conflictbemiddeling, waarbij het gaat om de verbinding te herstellen en te werken aan win-win oplossingen. Deze benaderingswijze sprak mij zeer aan en ik heb haar de afgelopen jaren met veel plezier ingezet in mijn werk, waarin het ‘creëren’ van vruchtbare samenwerking een belangrijke rol speelt. In zowel ‘commerciële’ omgevingen als binnen de overheid heb ik ervaren wat mensen drijft en energie geeft bij samenwerking.

Inschrijving en organisatie: De workshop wordt gehouden in het SAGgebouw te Utrecht en begint om 10.00 uur en eindigt rond 17.30 uur.

Wanneer je deel wilt nemen kun je je telefonisch of via email aanmelden bij Mariet Diepgrond: 030 26 27 245 of Mariet@onetelnet.nl.

Kosten zijn € 100,- Over te maken op Postbankrekening 162 10 77, t.n.v. Mariet Diepgrond en Lydia Kimman te Utrecht.

Bij annulering van 14 tot 7 dagen voor de workshop worden 50% van de deelnamekosten in rekening gebracht. Vanaf de 7e dag worden de gehele kosten berekend.

Heb je nog vragen, dan kun je Mariet bellen of mailen.

Inmiddels werk ik sinds 2007 als zelfstandige. Daarbij richt ik me erop om mensen met elkaar in gesprek te brengen met als doel het oplossen van complexe maatschappelijke vraagstukken. Dit vraagt om samenwerking, maar begint altijd bij het bouwen aan relaties en vertrouwen. Ik werk als bemiddelaar of als coach van teams of individuen en help om samenwerking in beweging te zetten. Mijn kracht ligt in het verbinden van mensen met verschillende belangen. Door hen te stimuleren om vanuit verschillende invalshoeken naar zichzelf en andere mensen te kijken, ontstaat nieuwe energie en een andere kwaliteit van samenzijn. Ik maak daarbij vooral gebruik van het model voor Geweldloze Communicatie en de theorie van Primary Social Motives. Het ondersteunen van mensen en teams in dit proces geeft me veel plezier. Ik ervaar inspiratie in zingen, beoefening van reiki, de tarot, koken, tekenen en wandelen.

24 |

Een vrouw, logopediste, veertig jaar, getrouwd, twee kinderen. Vlot, modern, gestudeerd, geĂŤmancipeerd. Ze heeft iets van de jonge Sonja Barend weg. Maar dan met spirituele interesses. Je kan ze vervelender tegenkomen. We hebben krap 2,5 uur. Dan staat na een half uur de volgende weer op de stoep. Zijzelf heeft een halve dag moeten reizen en moet nog dezelfde dag terug naar huis. Ze heeft het moeilijk, heel erg moeilijk zelf. Ze is bang mentaal definitief door te branden.

Voordat ik duidelijk kan krijgen wat ze met de sessie wil, begint zij haar verhaal te vertellen. Meer dan twee uur duurt dat, heftiger en wanhopiger dan ik misschien ooit ben tegengekomen. Ze is terecht gekomen in het mooiste en tegelijk het meest verschrikkelijke dat een mens maar mee kan maken: een ongeplande, onbeheerste mystieke ontwikkeling.

Een jaar geleden was ze nog normaal, en ze kan zich nog maar met moeite herinneren hoe kalm en aangenaam dat was. Toen ging ze Reiki doen. Prachtig vond ze dat. Reiki1 en Reiki 2. Ze had er aanleg voor. Al gauw had ze meer cliĂŤnten dan ze aankon. Toen gebeurde er iets prachtigs: ze kreeg ervaringen van een bovenaardse gelukzaligheid.

Probeer die maar eens met je man te delen. Ook de kinderen keken haar vreemd aan als ze daar iets van probeerde over te brengen. Af en toe werd ze door zo een onaards geluk bevangen, dat ze nauwelijks nog haar werk kon doen. Ze voelde zich groot en grenzenloos worden en kon de wereld wel omvatten. De Reiki-meesters prezen haar. Ze was waarlijk gebenedijd.

25 |

En toen kwam de andere kant: ze kreeg aanvallen van onbeschrijfelijke geestelijke pijn. Alsof ze alle wanhoop van alle mensen in haar stad tegelijk voelde. Of alle eenzaamheid van alle levende wezens in haar omgeving. Ze kwam in duistere afgronden waarvan ze zelfs het bestaan niet vermoed had. Haar Reikimeesters gaven haar liefdevol meer Reiki, maar dat hielp niet. Ze ging naar de kerk, en bad tot Maria. Nu voelde ze alle leed van alle mensen die tot Maria gebeden hadden en het wereldleed van Maria zelf. Ze had het niet meer. Ze wist het niet meer. De hemelse gelukzaligheid en de helse pijnen sloopten haar.

Niemand kon haar helpen.

Haar werk, haar huwelijk, haar moederschap, alles dreigde te verdwijnen in deze kosmische golven van onmenselijk licht en onmenselijke duisternis. Het was mij duidelijk dat haar ziel niet langer afgegrensd was en dat de grote sluizen waren opengezet. Ze moest met reiki stoppen omdat de behandelingen die ze kreeg haar pijnen alleen maar verergerde. Dank je de koekoek: een manier om je open te stellen werkt averechts als je al te open staat. Als je op onverwachte momenten lek slaat, helpt het niet als iemand je helpt om je luiken verder open te zetten.

Haar verhalen van verwarring en geestelijke zeeziekte kwamen als een golf over me heen. Maar ze vertelde haar verhaal met alle heftigheid, met alle verwildering van blik en gebaar toch goed chronologisch, zodat het te volgen bleef. En elke keer als ze beschreef in welke toestand ze terechtgekomen was, zat ze er opnieuw voor een deel met haar geest in. Ze herbeleefde al vertellende. Ik had maar weinig ervaringen op dit gebied, maar net genoeg om te begrijpen dat ze in een ongestuurde, onbeheerste mystieke ontwikkeling terecht was gekomen. Meer dan een paar zinnen kreeg ik er niet tussendoor, over de unio mystica en de nacht van de ziel. Omdat ze begrip voelde, moest ze kennelijk al haar ervaringen kwijt.

En toen hadden we nog maar iets meer dan een kwartier.

Met groot geweld moest ik haar dwingen om nu iets te gaan doen dat haar misschien kon helpen. Hoe extremer de situatie, hoe noodzakelijker een eenvoudige oplossing.

Ik liet haar terug gaan naar een vorig leven dat begrip had voor mystiek, maar waarin ze voldoende ego-grenzen had gehad. Bijna altijd kom je dan bij een mannelijk leven, omdat duidelijke begrensdheid nu eenmaal de glorie en de vloek van het man-zijn is. Sluit je ogen, keer je naar binnen en ga terug naar een mannelijke kant van jezelf die je grenzen kan herstellen. Ik zag een krachtige, wijze man voor me – zo ongeveer als ik zelf zou willen zijn. Ze kwam onmiddelijk ergens, maar een situatie die de zaak eerder leek te verergeren dan te verbeteren: in een vunzig cachot ligt een man te sterven van uitputting, honger en hopeloosheid. Snel denkend, vermoedde ik dat we niet bij de resource gekomen waren die ik had willen vinden, maar misschien bij de oorzaak van haar wagenwijde energetische opening. Ik stelde dus voor dat ze als de vrouw die ze nu was de kerker in moest gaan en die stervende man helpen. Ze trilde over haar hele lichaam en maakte met haar armen het gebaar alsof ze het hoofd van die man op haar schoot trok. Ze huilde en schokte van mededogen met dit zielige hoopje mens.

Kan je zijn ogen zien? Dat is de eenvoudigste manier om na te gaan of je contact maakt vlak voor of vlak na het sterven. En nu gebeurt het meest onverwachte: ze komt in een extase. Met veel moeite kan ik haar laten vertellen wat er gebeurt. De man opent zijn ogen en ze ziet de meest vriendelijke, kalme, wijze en krachtige blik die ze ooit gezien heeft. Ze verdwijnt in die blik en hij verdwijnt in haar blik. Een ongelooflijk integratieve explosie, of eigenlijk implosie.

Het enige dat ik nog weet te doen – ik kan haar nog maar nauwelijks verbaal bereiken – is te roepen dat ze hem, als ze dit zelf is, in haar lichaam moet opnemen.

Ik sla met twee vlakke handen verschillende malen op haar knieën, met elke slag bevestigend dat hij in haar blijft. Het is de enige manier die ik kan verzinnen om kracht te zetten zonder haar te molesteren.

En dan is het over. Ze hijgt na, kijkt verbijsterd om zich heen, lacht en huilt en lacht weer en wordt steeds kalmer, totdat haar blik kalm is, haar lichaam kalm, de kamer kalm, en zelfs ik kalm. Ze kan nog niet begrijpen hoe en wat er gebeurd is, maar ze is weer zichzelf, en meer dan ze ooit geweest is. Ze is in zichzelf geworteld.

Ze heeft nu wortels die diep genoeg voor haar zijn om niet uit te vloeien in haar ervaringen - zonder zich af te sluiten van alles en iedereen om zich heen. Op de valreep geef ik het beeld van een zeilschip: hoe hoger en hoe groter je zeil, hoe dieper de kiel moet zijn en het zwaard onder de kiel. Die man die ze ooit zelf geweest is, is het zwaard onder haar kiel, of de ballast in haar ruim, of hoe je dat ook wilt zien. Ze beseft nu dat ze weet dat het een prediker was die door de autoriteiten gevangen gezet was. Ze konden hem niet klein krijgen en omdat martelen kennelijk uit was, lieten ze hem maar creperen. (Ik schat eind 17de eeuw.)

Moe, verbaasd, gelukkig, kalm gaat ze naar buiten. We spreken af dat ze me kan mailen om te vertellen hoe het gaat en vragen te stellen. Als ik weer in het land ben, en ze wil nog een followup-sessie, dan kan dat.

Na een maand een mail vol verbazing dat het nu allemaal over is. Na drie maanden verhaalt ze toch weer momenten van inzakking. Door een misverstand mist ze de kans op een afspraak bij mijn nieuwe bezoek. Dan mailt ze dat het inzakken toch maar tijdelijk was en dat het heel goed met haar gaat.

Ik besef opnieuw dat een beetje algemene ontwikkeling nooit weg is. En dat vreemde ontmoetingen je net dat leren dat je ooit later kan gebruiken. Het is de story of my life: ik weet toevallig een paar flarden en die zijn net aan genoeg om later iemand van dienst te zijn. Ik kan dan wel beweren dat ik alleen maar die paar flarden weet, maar ze denken dan dat het valse bescheidenheid is en dat ik echt veel weet.

Het is moeilijk bescheiden te blijven. Tenzij je beseft hoeveel er buiten je is met wie en wat je soms samenwerkt. Als we oude Grieken zouden zijn, dan zouden we dat alles tot een personificatie maken. Geen god, maar een godin. Het is maar dat jullie dat weten.

Hans ten Dam is pionier in Nederland op het gebied van reïncarnatietherapie. Hij werkt 40 jaar als managementconsultant en 25 jaar als regressietherapeut.

Websites: www.tasso.nl & www.damconsult.com Tekst: Hans ten Dam Foto: André Watla | Stockxchng

26 |

Je hoort er eigenlijk vrijwel nooit iets over: vaders die in hun eentje voor hun kind(eren) zorgen.

En dat is raar, want er zijn genoeg vaders die het doen. En ze hebben het misschien nog wel moeilijker dan alleenstaande moeders. Niet alleen moeten ze zich zien te passen in een rol die niet van hen verwacht wordt, maar daarnaast moeten ze vaak ook nog voor hun rechten vechten. Alleenstaande vaders met een baan worstelen met onbegrip op hun werk en verminderde carrièrekansen. Werkgevers trekken namelijk helaas nog steeds een wenkbrauw op over papa’s die van hun kinderen een eerste prioriteit moeten maken. En daar houdt het niet bij op. Want alleenstaande vader zijn brengt ook een hele hoop eenzaamheid met zich mee. Niet alleen omdat ze het druk hebben met hun werk en de zorg voor het gezin, maar ook omdat vrouwen ze vaak niet zien staan.

Niet veel vrouwen staan erom te smachten de zorg over andersmans kinderen op zich te nemen.

Het stiefmoederschap is voor de meeste vrouwen allesbehalve aantrekkelijk. Zeker als het om een fulltime functie gaat. Om het weekend de kinderen van manlief entertainen blijkt voor veel vrouwen al een welhaast onmogelijke opgave. En daarom blijven alleenstaande vaders vaak ook heel lang alleenstaand. Want naast de onwilligheid van vrouwen een relatie met hen aan te gaan, zitten ze natuurlijk zelf ook nog met een wensen- en eisenpakket. Natuurlijk haalt een liefhebbende vader ook niet zomaar de eerste de beste vrouw in huis, ook al is de spoeling nog zo dun. En dus blijven ze liever alleen. Met alle eenzaamheid van dien.

In je eentje een kind opvoeden is niet makkelijk. Niet voor vrouwen, en ook niet voor mannen. Je mist een klankbord, je mist de rol van de andere sexe en je mist een stukje eigen leven. Je bent vader en moeder in één. En de druk die op je schouders ligt, is enorm hoog. Als jij even niet lekker in je vel zit, is er niemand die het van je kan overnemen. Tenzij je het geluk hebt dat andere familieleden je alles uit handen kunnen nemen. Maar vaak is dat niet zo. Voor de dagelijkse zorg ben jij in je eentje verantwoordelijk, waardoor er weinig tijd overblijft voor jezelf.

En die ideale partner vind je echt niet als je uitgeteld op de bank ligt bij te komen. Daarvoor zul je eropuit moeten. Met het risico dat iedereen het je kwalijk neemt. Want naar alleenstaande vaders wordt toch met een veel kritischer oog gekeken dan naar alleenstaande moeders. Je moet jezelf dubbel en dwars bewijzen. Iedere dag weer.

27 |

Wat jij wil, wie jij bent, en jouw dromen doen er niet meer toe. Je bent vader. En moeder. En er zijn maar weinig mensen die weten wat je doormaakt. Wie kan jou nou eens een goed advies geven? Je moeder? Waarschijnlijk niet. Want wat weet zij van jouw mannelijke wensen? Hoe lief de vrouwen in je omgeving ook zijn, ze zullen nooit begrijpen dat jouw mannelijke kant ook een keer tot uiting zal moeten komen.

Hoe los je dat nou op allemaal? Helaas is daar geen eenvoudig antwoord op te geven. Iedere alleenstaande vader zal zijn eigen weg moeten vinden. De combinatie tussen werk en gezin, gezin en de zoektocht naar een partner, het omgaan met oordelen en verwachtingen van je omgeving, en ga zo maar door. Bovendien zul je bepaalde kwaliteiten moeten ontwikkelen, die de afwezigheid van de moeder in huis kunnen compenseren. Dat is allemaal niet zo makkelijk.

Wat is nou eigenlijk de juiste vrouw voor jou? Past ze in het gezin? Wat verwacht je van haar?

Wat verwachten de kinderen van haar? Ben je bereid de zorg over eventuele stiefkinderen op je te nemen? Is een kinderloze vrouw wel een optie? Want misschien wil zij in een later stadium wel haar eigen kinderen? Zie jij dat ook zitten? En wat vinden je kinderen daarvan? Zoveel vragen.

En nauwelijks tijd om over antwoorden na te denken. Als alleenstaande vader kan je daarom weleens het gevoel krijgen dat je muurvast zit.

Natuurlijk ligt alle verantwoordelijkheid bij jou. En het is bewonderenswaardig dat je alle touwtjes steeds in eigen hand probeert te houden. Maar ergens zul je ook een beetje moeten leren loslaten. De kinderen zijn gelukkig, als hun vader dat ook is. En daarom is het wel heel belangrijk dat je aandacht aan je eigen leven besteedt. Het mag. De meest succesvolle alleenstaande moeders doen dat ook. Maak tijd vrij voor jezelf. Zet op een rijtje wat je zelf van het leven verwacht. Stel doelstellingen op en maak een plan om je wensen en verwachtingen te laten uitkomen. Als jij eenmaal precies weet wat je wil, is de moeilijkste stap al gezet. Want wie richting en focus heeft, staat veel standvastiger in het leven. En waar een wil is, is een weg. Dat gezegde bestaat niet voor niets. Het is aan jou die weg vrij te maken. En alle elementen in je leven die je wèl naar je eigen hand kunt zetten, ook in je voordeel te ontplooien. Nee, je kunt inderdaad geen relatie of liefde afdwingen, maar een vader die zijn gezin en zijn leven in de hand heeft, is wel een stuk aantrekkelijker voor de twijfelaarsters. Stiefmoeder worden is echt een stuk minder onaantrekkelijk in een gezin waar alles reilt en zeilt en de vrouw niet het gevoel krijgt dat zij straks als schipper aan het roer moet gaan staan.

Durf hulp aan anderen te vragen als je het even niet redt. Als je een partner had gehad, had je de zorg immers ook weleens overgedragen. Durf om advies te vragen, maar durf het ook in de wind te slaan als je het gevoel hebt dat het niet bij je past. Praat met andere alleenstaande ouders, je kunt misschien best iets leren van de oplossingen die zij al hebben gevonden. Stel prioriteiten, en durf jezelf belangrijk te vinden. En wees duidelijk in wat je van een partner verwacht. Ook tegenover jezelf. Een partner die jou wel even alles zal vertellen over jouw kinderen, is waarschijnlijk niet zo’n goede kandidaat. Al lijkt dat op het eerste gezicht misschien wel zo. Jij hebt zo je eigen manier van opvoeden, en daar moet je ook de ruimte voor krijgen.

Echt niet alle vrouwen hebben nobele motieven om de touwtjes over jouw gezin in handen te krijgen. Sommige vrouwen willen zich bewijzen. Bijvoorbeeld omdat ze in haar eigen ogen een veel betere vrouw en moeder is dan je ex. Dat heeft niets met moederlijk instinct te maken, of liefde voor jouw kinderen. Vaak heeft het alles te maken met ‘bezitsdrang’. Als de nieuwigheid ervan af is en ze jou denkt te bezitten, bestaat een grote kans dat ze als een blad aan een boom omslaat en ineens geen behoefte meer voelt om moedertje te spelen. Vrouwen die maar constant kritiek hebben op jouw manier van opvoeden, zijn ook een addertje onder het gras. Jij bent uiteindelijk degene die verantwoordelijk is voor jouw kinderen. Doe dan ook niet te makkelijk concessies om je nieuwe partner te behagen. Als het echte liefde is, vinden jullie samen een manier, waarbij jij als vader nog beter uit de verf zult komen.

28 |

Coaching voor de carrièreman.

Mannen zijn simpel. Oplossingsgericht. No-nonsense. Duidelijk. Praktisch. En dat zijn allemaal hartstikke mooie eigenschappen. Helaas heb je daar als carrièreman nog maar heel weinig aan. Het leven is namelijk niet meer zo simpel als toen mannen aan het roer stonden. Vrouwen hebben hun stempel op de samenleving gedrukt, en dat heeft het man-zijn er niet eenvoudiger op gemaakt. Het leven is tegenwoordig net zo ingewikkeld als de supermarkt: veel te veel keuze. En iedereen weet dat de supermarkt een hele complexe plek is voor mannen.

Goed, keuze dus. Maar ook ontzettend veel verwachtingen. Je moet een goddelijk lijf hebben, hyperintelligent zijn, snelle promoties maken, veel thuis zijn om de mannelijke taken in het huishouden te vervullen, de perfecte vader zijn, de perfecte schoonzoon, een feestbeest, op de hoogte zijn van alle nieuwste trends en gadgets, en dan moet je ook nog eens overlopen van gevoelens. Waar haal je in godsnaam de tijd vandaan? Hoe zie je door de bomen het bos nog? En wat wil je zelf eigenlijk?

Hoe voldoe je aan de verwachtingen van anderen, en blijf je toch trouw aan je ware natuur. Want je vrouwelijke kant ontwikkelen? Zeker niet! Je moet wel man blijven natuurlijk.

Hoe plan je je carrière? Hoe combineer je werk en gezin? Wil je parttime werken? En bestaan daar wel mogelijkheden toe? Wil je freelance werken, of een eigen onderneming starten? Kan je dat wel combineren met je zorgtaken? Hoe verdeel je verantwoordelijkheden binnen het huishouden? Hoe communiceer je met vrouwen? Hoe word je een ‘peoplemanager’? En vooral: hoe blijf je jezelf?

In dit coachingstraject staan al deze vragen centraal. Je leert je mannelijkheid optimaal te benutten, oog te hebben voor detail, en oplossingen te vinden voor moeilijke vraagstukken.

Voor wie?: Mannen Duur: op maat E-Coaching: op maat

Caroline ten Cate is dertiger, single en woonachtig in het Gooi. Caroline schrijft over de dilemma’s van een bestaan als dertiger, en de uitdagingen van het leven als single vrouw in het Gooi. Caroline werkte als eindredacteur en producer voor diverse televisieprogramma’s. Caroline wil haar horizonten verbreden en haar talenten verder ontplooien. Een typische dertiger dus.

Too young, but....too cute!

Als vrijgezelle dertiger heb je het soms niet makkelijk. Je moet aan zoveel eisen voldoen. Nu had ik veel. Een prachtig zwarte bolide met een elektronisch dak. Zo een waar je indruk mee maakt. En daar houd ik van. Maar mijn trots werd tijdelijk even van mij afgenomen. Dus toen kwam het enkel aan op mijn looks. Zo halverwege de dertig gaat de zwaartekracht zich manifesteren en is opmaken hangend boven de spiegel niet heel handig voor het zelfvertrouwen. Nu had ik al last van hamsterwangen maar die worden er op deze manier niet aantrekkelijker op. Aan botox doe ik pertinent niet, ik houd ervan wanneer mensen het wel en wee van je gezicht kunnen lezen.

Dus moet ik volop gebruik maken van wat ik wel in huis heb. Met mijn C cup, daar waar de zwaartekracht nog even in volle glorie is blijven hangen, mijn sprekende en brutale oogopslag en volle lippen kom ik een heel eind.

Sinds kort loop ik menig kroeg af om mannelijke tegenstanders te tackelen. De ene keer werpt dat zijn vruchten af, de andere keer ben ik ietwat te direct. Ik heb nu eenmaal last van teveel testosteron, ik jaag liever zelf. Note voor de mannelijke lezers; ja ik weet het, ik ken de boeken ‘ de regels’ en ‘ He’s just not that into you’. Maar het jachtinstinct zit diep in mij geworteld. Al van jongs af aan flirt ik met alles wat testosteron aanmaakt en ben ik verantwoordelijk voor alle moves. Die paar jaar als single vergeten we dan even.

Het ‘scoren’, om het maar even simplistisch te verwoorden, brengt vaak iets duivelachtigs in mij naar boven. Zo ook mijn jongste target. Met de klemtoon op jong. Nadat ik al mijn flirtkunsten op deze ‘als een meteoriet in mijn schoot geworpen’ twintiger had losgelaten betrad ik een voor mij onbekende wereld. Met in mijn achterhoofd de verschrikkelijke gedachte dat ik net niet meer strafbaar ben. Maar ik moet eerlijk tegen mijzelf zijn, het is een puur lichamelijke reactie. We praten hier niet over wedding material en dus mag ik de move van mijn ‘ego’ best maken.

De man die ik binnenkort in mijn bed visualiseer, nee nog beter, op de wasmachine, is getekend met prachtige contouren. Donkere krullen, een glimlach waar Boeddha nog jaloers op zou kunnen worden en een mond die ik meteen van binnen zou willen inspecteren. Ik heb volgens mij het verkeerde beroep gekozen. Ik ben gek op mooie, rechte, verzorgde en witte tanden. Dat is het eerste wat mij bij iemand opvalt. En hij heeft ze. En dus heb ik de hele avond van diepe ellende geen stukje vlees meer naar binnen kunnen werken. Terwijl hij zo zijn best deed om mij en mijn vriendin naar een culinair hoogtepunt te brengen. Er vielen wel wat borden uit zijn handen in de keuken, maar dat ervoer ik niet als onhandig, eerder schattig. Iemand zo van zijn à propos brengen bracht mij naar het zogenaamde cloud 9 effect.

Na het afrekenen en een flinke tip had ik toch het lef niet om mijn telefoonnummer achter op de bon te schrijven.

En droop dus hysterisch stom af. Ik kon het namelijk niet over mijn hart verkrijgen om mister ‘too young but too cute’ te ontvoeren en alle hoeken van mijn appartement te laten zien. Stel je voor dat hij nog in een ontdekkingsfase zou verkeren. Dat had ik echter totaal verkeerd ingeschat bleek achteraf. Want eenmaal starend naar zijn profiel op het vriendennetwerk Hyves kwam ik teksten van vrouwelijke concurrenten tegen die er niet om logen. Zo onschuldig was deze begin twintiger dus kennelijk niet. Waar was mijn mensenkennis gebleven? Of was ik nu toch echt in land der naïviteit beland? Uiteindelijk waagde ik het erop en deelde een flinke ‘tik’ uit. Voor Hyves gebruikers is dit fenomeen bekend. Hij reageerde. Grappig, snel, direct. Binnen no time nodigde meneer zichzelf uit om samen met mij de bloemetjes buiten te zetten. En ronde het bericht af met zijn 06 nummer. Ik smste hem met de mededeling dat ik hem niet alleen zou meenemen naar Amsterdam maar dat er nog veel meer plaatsen zouden volgen. Je begrijpt wel waar ik dan op doel. Voor ik het wist danste mijn mobiel de tafel af en kreeg ik een reactie waar mijn adem van stokte. Sinds wanneer is de generatie na mij zo gevat en direct?

Foto: Stock XCHNG Naraosga | Tekst: Caroline ten Cate | www.programmamaker.nl

32 |

‘Ik heb wel lef!

Sophie is een wikkende en wegende dertiger, die van de ene op de andere dag ontslag nam om voor zichzelf te beginnen. Het leek zo’n goed idee, maar toen begon het wikken en wegen weer. Wat wil Sophie? Wat kan ze? En wat zijn haar talenten? Het is ware een zoektocht naar zin en onzin, steun en zelfstandigheid, en vooral: de zin van haar bestaan.

Het is me vandaag bijna gelukt om me over te geven aan het grote ‘niets’. Het niets van vertrouwen en een open houding naar de toekomst. Na zelfinzicht boek nummer zoveel besluit ik en poging te wagen. In het nu blijven, alle angsten, zo lees ik, worden opgeworpen door het EGO om mij in mijn comfortzone te houden.

Heeft mijn EGO het dan helemaal niet door dat ik door mijn ontslag te nemen al uit mijn comfortzone gestapt ben?

Ik doe mijn best om me geen loser te voelen en ‘secret’ me suf! Het lijkt wel of iedereen om me heen het voor elkaar heeft. Leuke banen, leuke mannen en soms ook leuke kinderen. En ik? Ik zit straks werkloos te wezen op mijn playmobil etage!

Het niets, mindfullness, in het NU blijven. Ik heb er een hele kluif aan! Vriendin G. raadde mij aan om anders eens naar een paragnost te gaan.

Zij kent en heel goed medium, misschien dat zij licht op mijn zaak zou weten te schijnen. Ik begon best iets voor dit idee te voelen, ik geef het toe. Ik ben wanhopig. Mijn werkloze status komt schrikbarend dichterbij en dit is niet de tijd om werkloos te zijn.

Vriendin F. veegt het paragnosten idee van tafel. ‘Je werk creëer je zelf!’ spreekt ze me streng toe.

Daarbij horen mijn antwoorden uit mijzelf te komen, niet vanuit een ander. Tot slot vindt ze dat ik mezelf maar eens een flinke schop onder mijn kont moet geven. Niet zeiken maar doen! ‘Maar wat dan?’ roep ik bijna wanhopig uit. ‘Tja! Dat had je beter kunnen bedenken voordat je ontslag nam!’

De rest van de middag struin ik over het internet om ideeën op te doen met Google als mijn trouwe vriend. En ook al is mijn zoekterm zeer specifiek, Google laat het niet na om mij ook ongevraagde informatie te geven. Heel handig! Toch zakt de moed mij enigszins in mijn killer heels. Ben ik niet te oud om voor mezelf te beginnen? ‘s Avonds belt vriendin S. Ze heeft mijn e-mail ontvangen en zal na goed denkwerk mij replyen. Ze vertelt dat ze mijn keuze bewondert. ‘Je hebt toch wel lef om in deze tijd voor jezelf te willen beginnen!’

Ergens in mij ontwaakt een soort rust. Het antwoord zal vast wel komen. Misschien dat ik iets met mijn schoenentik kan doen?

33 |

CHOICEZ.NL

COACHING YOU TO BECOME YOU WWW.CHOICEZ.NL | INFO@CHOICEZ.NL

UNIQUE OPPORTUNITY

De illusie dat werk en privé van elkaar gescheiden zijn, is geboren tijdens de industriële revolutie. Vóór die tijd waren werk en privé integraal met elkaar verbonden. Met de komst van de industriële revolutie belandde de mens in de spagaat. En we worden steeds verder uitgerekt. Nu man en vrouw carrière maken ontstaan er nieuwe knelpunten en uitdagingen.

Door de hoeveelheid aan keuzes, vergrijzing en de recessie lijkt de druk nu maximaal.

En toch, ondanks dat de spagaat een grimas op ons gezicht tovert, gooien we er een lach overheen en doen we alsof er niks aan de hand is. Alles onder controle. Toch liegen de cijfers er niet om, veel mensen hebben voor hun 35ste al te kampen gehad met een burn out of een depressie. De balans is eruit en de druk is hoog.

De meeste bedrijven bieden korting op sportscholen of bieden zelf actief sport aan.

Het is bewezen dat als mensen meer sporten zij gezonder zijn. Dit uit zich o.a. in minder ziekteverzuim. Maar het is niet voldoende, gezien de cijfers. Bedrijven investeren in computers, werkplekken, producten en ze doen veel om het de werknemers gemakkelijker en comfortabel te maken. Ook bieden bedrijven vaak vertrouwenspersonen, waar werknemers terecht kunnen. Maar wat nou als je preventief counseling & coaching aanbiedt? Choicez erkent de knelpunten van deze tijd en wil graag een bijdrage leveren met een uniek concept.

Choicez erkent de knelpunten van deze tijd en wil graag bijdragen.

Vanuit Choicez LifeStyle is het initiatief geboren om 12 managers binnen een bedrijf de mogelijkheid te bieden om drie maanden lang 1x in de twee weken gratis gebruik te maken van het aanbod van Choicez. Choicez selecteert binnenkort een bedrijf voor haar Giving Back Campagne? Wil je een bedrijf voordragen?

info@choicez.nl

ZECIOHC ESOOHC

GIVING BACK CHOOSE YOU

Niets kan ons tot hogere hoogten brengen dan de liefde. Of tot diepere diepten. Liefde is voor velen van ons een draaikolk van ons emoties, waar we soms extatisch uit naar boven komen en soms door de kracht ervan worden meegesleurd naar de donkere krochten van onze ziel. Maar soms ook is liefde saai. Of gezapig. Voor sommigen is dat het ultieme geluk, voor anderen juist weer de ultieme dooddoener. Waar de één altijd op zoek zal blijven naar de eeuwige passie, is de ander juist bevredigd met een rustige acceptatie van een liefde die zekerheid en vertrouwdheid met zich meebrengt. Wat je verwacht van de liefde, heeft niets te maken met je partner en alles met hoe jij in het leven staat. En dat is net zo aan verandering onderhevig als je smaak. Liefde is dus net zo veranderlijk als de mens zelf. En dat is tegelijkertijd een vloek en een zegen.

Toen Oprah Winfrey onze huiskamers binnendrong en haar tegeltjeswijsheden over onze Westerse samenlevingen uitvouwde, hebben we ongemerkt heel wat onhaalbare idealen de deur binnengehaald. Inmiddels ‘weten’ we bijvoorbeeld dat we onze partners niet horen te veranderen. Het is een ijzeren natuurwet geworden waar we niet van mogen afwijken. Doen we dat wel, dan kloppen we niet. Als je van iemand houdt, dan accepteer je hem zoals hij is. Of juist niet. Maar dan moet je het hazenpad nemen. Veranderen, daar beginnen we niet meer aan tegenwoordig. Oprah laat een heel team van relatiepsychologen, deskundigen, seksuologen, en psychiaters op ons los, en voilà, we trappen erin. Maar is het wel zo normaal, die gedachte dat we onze partners niet zouden moeten veranderen?

In sommige culturen denkt men er namelijk precies omgekeerd over: beide partners horen elkaar op te voeden en bij te schaven om van elkaar de ideale partner te maken. Liefde alleen is in deze zienswijze namelijk niet genoeg om man en vrouw tot een eenheid te laten versmelten. De relatie begint dan ook met heel veel strubbelingen, gesprekken, bemiddelingen van buitenaf, vergeving en het verkrijgen van inzicht in elkaar. En het werkt. Omdat men erin gelooft. In deze culturen is niemand ervan overtuigd dat mensen niet te veranderen zijn. Men gelooft juist in het tegenovergestelde, en dus gebeurt het ook. En er zit wat in, in die zienswijze. Want in iedere menselijke interactie wordt gemanipuleerd, aangepast, bedonderd, bijgeschaafd en geleerd. En als dat bijvoorbeeld al geldt voor onze zakelijke contacten, waarom verwachten we van de liefde dan iets anders?

For all the right reasons...

We kunnen er lang of kort over praten, maar de meeste mensen willen een partner. Uiteindelijk verlangt de mens naar een relatie. De juiste relatie aangaan is niet altijd even makkelijk, om vele uiteenlopende redenen.

Deze workshop gaat flink de diepte in en duurt twee dagen. Het is een confronterende workshop, waarbij je blik flink naar binnen wordt gericht. Wat is jouw definitie van een relatie eigenlijk? Na deze workshop heb je niet alleen een duidelijk beeld van wie je bent en wat je werd binnen een relatie, maar leer je ook jezelf te blijven. En weet uiteindelijk ook wat voor soort relatie je wilt en nodig hebt. Gebaseerd op jouw waarden, en niet op die van een toekomstige partner. Je leert relaties aan te gaan, waarbij je je partner kan waarderen om wie hij of zij is, in plaats van relaties waarbij jij bepaalt hoe mr. of miss right er exact uit moet zien.

Voor meer informatie neem je contact met ons op: info@choicez.nl.

35 |

In iedere relatie zijn beide partners vooral geïnteresseerd in het bevredigen van de eigen belangen. En het liefst zouden we zien dat de andere partner ons daar een handje bij helpt. ‘Ik’ staat op de voorgrond en we verwachten van de ander maar dat hij feilloos in dat plaatje past. Past hij daar niet vanzelf in, dan is hij niet ‘de ware’ en is het tijd voor de volgende verovering. Op naar een nieuwe teleurstelling. Want om tot een goede verstandhouding te komen, moeten partners zich aan elkaar aanpassen. Veranderen dus. En als je niet kunt laten blijken wat je nou eigenlijk verwacht, heb je dikke kans dat je ook nooit zult krijgen waar je naar op zoek bent.

Geen mens is perfect. En daarom bestaat er ook geen perfecte partner. Ieder stel gaat weleens een periode door waarin beide partners tegengestelde of tegenstrijdige belangen hebben. Wie van de twee moet buigen? Wie zal zegevieren? En heeft de relatie wel genoeg rek om deze klappen op te vangen? Als je verwacht dat je partner zonder aanwijzingen maar moet aanvoelen wat je nodig hebt, omdat hij nou eenmaal niet veranderd mag worden, kom je waarschijnlijk van een koude kermis thuis.

Je partner is niet helderziend, en tien tegen één dat hij te druk is met zijn eigen belangen, om maar de hele tijd die van jou centraal te stellen. Je partner is ook mens namelijk. En hij heeft zo zijn eigen behoeften. ‘Veranderen’ is dus noodzakelijk. Niets mis mee. We kunnen er zelfs veel van leren. En het geeft ons ook vaak mogelijkheid onszelf te verbeteren.

Maar ‘veranderen’ kan ook een stapje te ver gaan. Als werkelijk niets aan je partner je bevalt, dan heb je waarschijnlijk de verkeerde aan de haak geslagen. En heb je ook weleens kritisch gekeken naar hoe jij zou moeten veranderen? Als het ‘veranderen’ constant van de ander moet komen namelijk, kan het weleens zijn dat jij zó dominant bent, dat je geen ruimte kunt overlaten voor je partner. Heb je het voor de relatie over, dan zul je misschien je plannen en verwachtingen moeten bijstellen, zodat ze in de relatie passen. Of andersom.

Wie denkt dat ‘veranderen’ niet nodig is, zit misschien wel op een punt dat hij zich teveel aanpast aan de ander. Dus hoewel je dan denkt dat jij en je partner op een hele natuurlijke manier voor elkaar geschapen zijn, en zonder concessies te doen perfect samen door één deur kunnen, ben je zelf waarschijnlijk degene die ongemerkt steeds een stapje terugdoet. Jaren later kom je dan ineens tot de ontdekking dat je ‘jezelf niet meer bent’. En dan is het kwaad al geschied. Vaak is er geen weg meer terug, want de plotselinge veranderingen die je dan ineens wil doorvoeren, zijn niet meer uit te leggen aan je partner. En bovendien, je gelooft niet in ‘veranderen’, dus zal je toch met de staart tussen de benen weg moeten rennen en opnieuw een ‘natuurlijke, ware liefde’ moeten zien te vinden.

Elkaar veranderen móet dus. Maar je moet wel je grenzen kennen. Hoeveel ben jij bereid in te leveren? En wat verwacht je van je partner? En om welke redenen? Is het wel liefde? Of gewoon een einde aan de eenzaamheid? Wat vind je nou echt belangrijke waarden, eigenschappen, gewoonten, wensen en idealen? En wat moet echt onaangetast blijven? Wat maakt jou ‘jou’? En wat maakt je partner tot een unieke persoonlijkheid? Leer eerst jezelf kennen. Met al je goede en je slechte kanten. Je moet namelijk niet alleen van je partner weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je weet hoe jouw liefde in elkaar steekt. Waardeer wat ‘goed’ aan jou is, en schroom niet de allerslechtste dingen gewoon overboord te gooien. Je neemt de slechte kanten van je partner toch ook niet zomaar voor lief?

Door: Ginny Mooy

36 |

Choicez draagt graag bij aan bewustwording. Hoe bewuster de mens kiest, hoe leuker en harmonieuzer de aarde wordt. Nu hoeft het allemaal niet plaats te vinden in een zakelijke setting, want werken aan je spirituele, persoonlijke en professionele ontwikkeling is ook hartstikke leuk! En kan dus ook gewoon bij jou in de huiskamer met een groep vrienden en vriendinnen. @ Home Huiskamer workshops gericht op spirituele, persoonlijke en professionele ontwikkeling. Vrienden praten vaak de diepte in met elkaar en regelmatig zie je dat de vrienden groep een collectief thema heeft. Het is leuk om over het thema een groeps workshop of sessie te ontvangen. Praten jij en je vrienden ook regelmatig de diepte in?

Zouden jullie over het thema waar jullie mee bezig zijn een workshop of groeps sessie willen ontvangen?

Choicez deelt graag haar expertise en heeft als missie om bewustwording te vergroten en versnellen.

Hoe meer mensen vanuit hun essentie leven, hoe leuker de aarde als thuisplek wordt. Wil jij met vrienden aan je professionele, spirituele, of persoonlijke ontwikkeling werken? Organiseer dan een @home workshop avond. Vertel ons wat je wilt, en we creĂŤren en @home workshop op maat voor jou en je vrienden.

Minimale groepsgrootte: 4 Maximale groepsgrootte: 8

Het is uit!

Het verbreken van relaties is voor niemand makkelijk. Sommige relaties zuigen ons z贸 op, dat we er niet makkelijk van loskomen. Er is geen oorlog tussen jullie, maar er zit iets niet goed, dat weet je. Ergens diep van binnen weet je dat je relatie je gevangen houdt, maar je kan je vinger niet goed op het probleem leggen. Of je weet niet hoe je de relatie moet verbreken. Doe je er wel goed aan? Wat als dit gewoon een tijdelijke crisis is? Krijg je er later spijt van? Kan je dit je partner wel aandoen? Twijfels die jaren, en soms zelfs een levenlang mee kunnen gaan. Deze workshop concentreert zich op de moeilijke keuze van blijven of verlaten. De twijfels, het schuldgevoel, de angst, en de impact van jouw keuze op je omgeving. In deze workshop gaan we op zoek naar het antwoord op de vraag: wil je wel echt weg?

Voor meer informatie neem je contact met ons op: info@choicez.nl.

Ik was 14 jaar en vreselijk verliefd. Hij was 15, een stoere jongen, iedereen vond hem knap! Stiekem kregen we verkering en liet ik zo vaak als ik kon de hond uit. We waren allebei onervaren in de liefde, maar we wisten het zeker. We waren de ware voor elkaar. Samen spijbelde wij van school en aten MC Donald. We konden uren kussen of elkaars rug kriebelen. Het was onschuldig. Ik schreef een vriendin over mijn grote liefde, over de vlinders in mijn buik. Over dat hij de ware was. Mijn moeder las de brief en ik werd op het matje geroepen. Wat werd ik boos toen ze het kalverliefde noemde. Dit was echte liefde! Hij was de ware! Hoe kon ze mijn liefde ontkennen. Geschrokken door mijn gepassioneerd liefdes betoog, stelde mijn moeder voor om mijn ware te ontmoeten. Ze wilde hem uitnodigen voor het eten. We hoefden elkaar niet meer stiekem te zien en mijn moeder en ik maakteN duidelijke afspraken. Een maand later maakte ik het uit.

Ik was 16 en vreselijk verliefd. Hij was 16, een gebroken jongen in een liefdeloos leven. Stiekem kregen we verkering en ik liet zo vaak als ik kon de hond uit. We waren allebei nog onervaren in de liefde, maar we wisten het zeker. Wij waren de ware voor elkaar. Samen hadden we lange filosofische gesprekken en staarden naar de sterren. We konden uren kussen en praten. Ik droeg zijn ketting en hij de mijne. We hoorden bij elkaar. We wisten het zeker. Mijn moeder kwam achter onze relatie en riep mij op het matje. Ik wist dat ze het niet zou accepteren dat hij niet meer op school zat. Mijn moeder reageerde zoals ik verwachtte en ik hield mijn tweede ‘hij is de ware’ betoog. Mijn moeder stelde voor om kennis te maken en gaf ons haar zegen. Drie maanden later vertelde ik haar dat ik dat niet verwacht had. Ik vertelde haar dat hij nog steeds de ware is en vertelde over onze lange gesprekken.

Ze glimlachte en sprak met mij over mijn dromen en ambities. Ze eindigde met: ‘Als jij na een dag werken in je succesvolle carrière thuis wilt komen, over zo’n 15 jaar. En dit is de man die jij op de bank wil aantreffen, kind dan heb je mijn zegen!’ Een maand later maakte ik het uit.

Ik was 20 en vreselijk verliefd. Hij was 24, een charmante, relaxte jongeman. We kregen verkering en gingen na 2 jaar samenwonen. We dachten allebei dat we ervaring hadden in de liefde. Mijn moeder vond mij veel te jong en probeerde mij op andere gedachten te brengen. Maar ik wist het zeker. Hij was het. Hij was de ware. Na een periode van cocoonen in ons huis, begon ik mijn leven weer op te pakken. Hij bleef een charmante relaxte jongen man en ik werd een jonge vrouw. Hij hield van het leven zoals het was. En ik wilde meer.

Ik was 28 en vreselijk verliefd. Hij was 29, een sexy, intelligente man. We kregen een relatie en gingen na 1 jaar samenwonen. We hadden allebei al wat praktijkervaring in de liefde en we wisten het zeker en weten het nog steeds. Wij zijn het voor elkaar.

40 |

Een aantal jaren geleden kwam er op een druilerige donderdag een alleraardigst rockchickmeisje de winkel binnen lopen. Ze had een roze panty aan met een knalgeel rokje erop en een zwartwit streepjes t-shirt erboven. Precies in dat t-shirt had zij twee hypnotiserende tieten geplaatst. Ik schatte haar hooguit negentien. Ik dacht: "Goh, wat een alleraardigst leuk rockchickmeisje!" en mijn geilheidscentrum dacht, "Goh, wat een alleraardigst leuk rockchickmeisje!" Mijn dyslexiecentrum dacht, "Ipsmoet breft kie toka!!" en mijn braillecentrum dacht, "Goh, wat een leuke jongen". Ze keek wat rond in de winkel, ik keek wat rond en we raakten aan de praat. Ze kwam voor een gitaar en ik liet haar een aantal exemplaren zien, of ehh, horen.

Ik nam mijn pose aan. Benen iets wijd, professionele blik op het gezicht, volumeknopje hoog en schijnbaar achteloos een aantal rockklassiekers eruit gooien. Gedurende deze "show" kijk je ook nog een paar keer de hele winkel door zodat het lijkt dat je het mannetje bent dat alles in de peiling houdt en een helehoop dingen tegelijk kan. Iemand die enorm veel mogelijkheden heeft.

Overwelmd door respect praatten we daarna nog even verder. Zij kocht een leuke Fender en bij de kassa wisselden we even slinks wat e-mailadresseninfo uit. Ze liep weg met een knipoog en ik dacht, "Goh, poepoe, nounou, jaja, jeejee, yeahyeah, awsome, joepiedeeeePOEPIE!!!, leuk zeg!" en het geilheidscentrum liet weten dat het haar het e-mailadres, (ginoiloveu@hellokitty.nl) inmiddels in een aparte, streng beveiligde ruimte hadden opgeslagen. En er ging bij niemand een lichtje branden....

41 |

Na een aantal e-mailcontacten in de trant van, "Goh, wat leuk dit" en "Goh, wat leuk dat" en "Oh, maar dat heb ik ook", en "Ja hoor, ik ken het", kwam het uiteindelijk geheel onverwacht tot een afspraakje. In het gehele emailverkeer was er tot dusver niet over aantrekkingskracht of erotische spanning gerept maar daar was van haar ineens het bericht: "Hee rockster, ik ben dinsdag vrij, heb je zin om wat te doen?". "Ja is goed!...leuk!", mailde ik en dacht, "Zozooo, ahaaaa, das madchen is eine kleiner sexapparate, zupergeil hopsa!!..." In de dagen daarna sijpelde her en der van mijn kant een "...Je zag er trouwens goed uit zeg!...in de winkel,....wilde ik je toch even zeggen..." uit om, voor mijn gevoel, de sfeer gaandeweg naar dinsdag een beetje optimaal te krijgen. Uiteindelijk rees het plan om naar Artis te gaan en ik dacht, "Waarom ook niet, iedere dekmantel voor andere leuke dingetjes die we misschien gaan doen is goed". (Voordat mijn weirdocentrum iets van sex met dieren kon suggereren werd het al schriftelijk vermaand door het centrum van de goede smaak).

Goedgeluimd en algeheel opgewekt reed ik die dinsdag naar Weesp, alwaar ik het alleraardigste rockchickmeisje zou ophalen. Ze stapte in en we begonnen een goedbedoelend informatief gesprekje wat in principe precies nergens over ging.. Ik dacht, "Ehh, waar gaat dit heen?..waar zullen we het eens over hebben?...waarom weet ik nu ineens niks te zeggen?...waar blijft de sfeer?" en zei, "Goh, leuk joh, met jou naar Artis, echt lachen!". "Ja" antwoordde zij en keek quasi geïnteresseerd naar een boom langs de weg. We reden door en trokken beiden ons "ehh tsja-gezicht" op. Bij Artis aangekomen toonde ik mij een waardig gentleman en kocht met passende nonchalance twee kaartjes dierentuin. Toen we bij het eerste dier aankwamen begon zij direct allerlei leuke wetenswaardigheden over het desbetreffende dier te vertellen. Ik dacht "Goh", maar probeerde er verder niet al te veel op te letten. Bij het tweede dier kwam er toch zowaar weer een heel verhaal over wat het dier dan allemaal wel zou kunnen of juist niet. Lichtelijk in paniek probeerde ik mij te herinneren of er in de e-mails misschien iets was gezegd over dierenliefde, vegetarisch gedoe, interesse in biologie of andere shittigheid waar ik niks mee heb. Ik dacht van niet en wachtte af tot het derde dier. Daar was het al niet veel beter. "Weet je dat er nog maar vierhonderd in leven zijn?...over de hele wereld!!". "Joh,...goh.....ehhhh nou ehhh,...das dan niet zo mooi zeg.....goh". Het geilheidscentrum lag inmiddels uitgeblust en onderuit gezakt een dvd’tje te kijken.

Tijdens de lunch toonde ik mij wederom een waardig gentleman en betaalde ik, met iets minder nonchalance, de hele fuckense handel. Er was werkelijk geen enkel onderwerp waar we een beetje normaal over konden praten en de hoop op "spannende dingen" vervloog al snel. De conversatie ging nu alleen nog maar over dieren. "Kijk, een giraffe!", "Ja goh, een giraffe", "De apen!", "Ja, de apen", "Vissen!", "Ja, vissen". Ik dacht, "Humor, misschien werkt dat", dus toen we bij de beren aankwamen zei ik, "Weet je trouwens aan welke kant van de beer het meeste haar zit?", zei antwoordde, "Huh, nee?", ik zei, "Aan de buitenkant!" en keek op m'n Leonst. Geen enkel lachje, sterker nog, ze trok een Greenpeace-bek en liep, met het voornemen om werkelijk ieder dier in het hele park te zien, alras door naar het volgende dier. Toen we alle dieren hadden gezien mochten we eindelijk naar huis, en hee, ik had het ook echt wel een beetje gezien in het dierenpark. Het geilheidscentrum stuurde een kaartje vanuit een all-inclusive resort in Egypte.

Op de weg terug vroeg ze of ik een Hyvesprofiel had. Ik knikte bevestigend en dacht ondertussen opgewonden aan Schalke 04 - HSV, de wedstrijd van die avond. Als een wazig gentleman met plichtsbesef zette ik haar thuis af en na het verplichte "Ik vond het heel erg leuk" en zowaar drie kussen, reed ik opgelucht naar huis.

Leuk geprobeerd, mislukt project, was de algehele tendens. Ik zocht op de radio naar een eventuele voorbeschouwing van de wedstrijd en probeerde vooral niet te denken aan de kleine honderd euro die dit geintje mij gekost had. Ik probeerde daar vooral niet aan te denken. Ik dacht daar met name vooral niet aan.

"Niet daar aan denken", dacht ik nog. De laatste twintig kilometer concentreerde ik mij op het niet denken aan.

Nog nagenietend van de wedstrijd startte ik de volgende ochtend fris en monter mijn computer op om het dagelijkse rondje langs de sites te maken. Aha, het rockchickmeisje wil vrienden worden op Hyves. Ik drukte op ja en kwam op haar profiel terecht. Grote lelijke animaties en felgekleurde poeziealbum-shit. Ik las, in grote onooglijke pretletters, "Gino is lief!", "Gino is mijn allerliefste!", "Ik hou ontzettende veel van Gino!!", hartje hartje hartje hartje. Een onbestemd gevoel maakt zich van mij meester. Ik lees nog wat verder maar het is Gino voor en Gino na. Het financiële centrum zet een briefje van honderd op mijn netvlies. "God god god fucker de god!" en in een vlaag van verstandsverbijstering schrijf ik haar een "bozig" mailtje met een relaas waar heel duidelijk uit naar voren komt dat ik het een beetje onzinnig vond om met elkaar af te spreken als nu blijkt dat ze toch totaal verliefd is op ene Gino en dat ze dat best had kunnen zeggen want dat had ons beiden een hoop tijd en moeite bespaard. Een beetje zuur, maar net niet over de grens. Ik vervolgde mijn dag met een "Het is allemaal helemaal niet eerlijk en daarom valt het allemaal helemaal niet mee"-gevoel. Kort gezegd, ik vervolgde mijn dag als vrouw. Twee dagen later kreeg ik een ultrakort mailtje terug..... “Gino is mijn paard!!

Prettig leven verder!“ Met het schaamrood op mijn kaken ging ik op weg naar mijn zesde bekertje koffie.

42 |

Geef kindsoldaten een toekomst

www.mindtochange.nl Change a mind - Change a spirit - Change a life - Change the future

“En ze leefden nog lang en gelukkig.”

Daar eindigt menig sprookje mee.

Niemand die je vertelt hoe het verder gaat. Wat gebeurt er na die eerste kus?

Wat gebeurt er tussen lang en gelukkig?

Hoe verloopt de relatie? Is een van de twee wel eens jaloers? Vervelen ze elkaar nooit? Hoe zit het met de irritaties? Hoe lossen ze dat op? En de opvoeding? Hoe hebben ze hun carrières geregeld? Nee, niks van dat alles. Ze kussen elkaar, ze trouwen en ze leven nog lang en gelukkig. Punt. Maar in het echte leven begint het dan pas. Langdurige relaties zijn best een uitdaging soms. Zeker als je niet goed weet wat een relatie voor jou inhoudt en wat jouw waarden daarin zijn.

Menig mens kan zich de pittige discussies tussen pa en ma nog wel herinneren. De relatiecrisissen. Fasen waar alle relaties op een dag onherroepelijk doorheen zullen gaan.

Aangezien onze ouders veelal jong aan kinderen begonnen heeft men wel een idee wat er gebeurt tussen lang en gelukkig. Het gebrek aan teamwork tussen de ouders, scheiding, nieuwe partners, afwezigheid of aanwezigheid van affectie voor elkaar als partner, een harmonieus gezin, etc. We groeien al lerend over relaties op.

Tijdens onze schoolcarrière leren we van alles. Lezen, schrijven, economie, noem het maar op. Veel theoretische kennis die bruikbaar is voor ons professionele leven. Maar over relaties leer je niets. Dat komt in de praktijk wel. Je krijgt een aantal voorbeelden mee en als je geluk hebt leer je daaruit wat je wel en niet wilt. Op een dag ben je het ineens in de praktijk aan het brengen. Je ‘oefent’. Soms is het in een keer raak, soms duurt het even voordat je doorhebt wat je nu precies wilt en soms lukt het gewoon niet. En heel soms hoor je jezelf iets zeggen en denk je: ‘Verrek ik ben net mijn vader of moeder’.

Vervolgens gaan twee mensen van twee verschillende ‘leerscholen’ samenwonen. Beiden hebben een verschillend referentiekader. Allebei hebben ze bepaalde verwachtingen, verlangens, wensen, mentale beelden, (emotionele) aannames, etc. Dit is natuurlijk allemaal niet uitgesproken want je bent verliefd.

En alles aan de ander is geweldig. Totdat…. Ergens begint een van de twee zijn wenslijst, verwachtingen, en mentale beelden te uiten en ‘op te dringen’. En dan komen de ruzies, irritaties of spanningen, als blijkt dat mentale beelden niet overeenkomen met de werkelijkheid. Niet alles wat we over de ander en het samenzijn aannamen blijkt zo te zijn. Er ontstaan conflicten. Tenminste, zo noemen we dat. Conflicten. Het is eigenlijk een heel mooi en noodzakelijk proces. Het laat zien dat de relatie opzoek is naar een balans. En dat is precies wat er op individueel niveau ook gebeurt. Het biedt kans op verdieping. De uitkomst van het proces kan alle kanten op.

Relaties confronteren je ook heel erg met jezelf. We projecteren wat af op onze partners. Op zijn ‘luiheid’ of ‘schouderophalend gedrag’ ben jij gewoon ‘jaloers’. Hij vertoont gedrag wat jij van jezelf niet mag. Onze angsten, schaduw, verboden gedragingen en onhebbelijke gewoonten, projecteren we fijntjes op onze partners. Naast onze projecties zijn relaties vaak de manier om oud zeer te helen. Een diep verborgen gevoel in jezelf niet erkend te worden, bijvoorbeeld, wordt in een relatie juist optimaal getriggerd. Tijdens een langdurige relatie ga je door verschillende fasen heen. De ‘scheiden of blijven’ fase biedt de meeste uitdaging. Beiden partners hervinden hun individualiteit. Er wordt een nieuwe balans gezocht. Samen of alleen. Tussen ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ ligt nog een hele weg van verdieping, erkenning, herkenning en groei. Door: Cindy Couwenberg

44 |

Een stelletje van middelbare leeftijd.

Hand in hand op het strand. Na bijna 35 jaar huwelijk nog steeds verliefd op elkaar. Ze hebben nog steeds intiem lichamelijk contact. Want na het handje komt het kusje. Ze zijn elkaar blijkbaar nog steeds niet zat.

En ze hebben een hele goede verstandhouding. Ik kan er altijd intens van genieten daarnaar te kijken. Dat wil ik voor mezelf ook.

Maar hoewel ik er hard om kan wensen, lijkt het me ook ergens een onhaalbaar ideaal. Natuurlijk komen relaties altijd voor uitdagingen te staan. Dat was voor de generaties die voor ons kwamen ook zo. En het ligt er dan ook maar net aan hoe je met die uitdagingen omgaat. Maar hoe zorg je ervoor dat je gevoelens al die roerigheid overleven? Bestaat dat eigenlijk wel? En als dat al bestaat, hoeveel moet je dan van jezelf opgeven om die liefde te bewaken? Of bestaat er dan stiekem tóch zoiets als ‘die ene ware’?

Iedere tijd kent zijn eigen uitdagingen. En dat heeft zo zijn weerslag op onze relaties. Vijftig jaar geleden bijvoorbeeld, was het gewoon ‘not done’ om te scheiden. Dat leverde heel veel ongelukkige stellen op, maar daarnaast deden mensen er ook meer aan om hun relatie te redden. In deze tijd is dat helemaal omgedraaid. Trouwen is niet meer zo vanzelfsprekend, en als het even niet lekker gaat, dan zijn we al snel geneigd ons eeuwig samenzijn aan de wilgen te hangen. Misschien niet eens omdat we dat zelf graag zo willen, maar soms ook omdat onze omgeving dat van ons verwacht. Eigenlijk moet je nog maar weinig willen pikken in een relatie. Is het allemaal niet vanzelf ‘perfect’, dan is het niets. Einde verhaal.

Volgende relatie.

Daarnaast kent deze tijd nog meer bijzondere uitdagingen. Omdat onze dagen tot aan de nok toe gevuld zijn met verplichtingen, hebben we nog maar weinig tijd om er een echt leven op na te houden.

Het gezinsleven draait niet lekker, en door het toenemende individualisme in de maatschappij, zijn we vaker op ons eigen gezinnetje aangewezen. We zitten elkaar behoorlijk op de lip. En dat legt nogal wat druk op de relatie. Waar men het vroeger nog met de gemeenschapszin deed, houden we nu alles angstvallig binnenskamers en moeten we vaak teveel dingen alleen oplossen. Is het dan zo gek dat onze relaties ontzettend onder druk komen te staan? Ik zou haast denken van niet. We moeten teveel en we mogen te weinig. En daarnaast hebben we te weinig ‘quality time’ samen, terwijl we dan toch ook weer veel te veel tijd op onze partners aangewezen zijn. Heerlijk, die privacy. Maar er komt ook maar weinig frisse input de relatie binnen, waardoor we eigenlijk verstarren en steeds kleingeestiger worden. De televisie is onze belangrijkste raadgever. En we staan er veel te weinig bij stil dat op televisie ook een hele hoop onzin verkondigd wordt.

45 |

Sommige stellen schieten door naar het andere uiterste. Beide partners moeten maar vooral individuen blijven, met een eigen leven. In het weekend gaan ze lekker stappen, ieder met hun eigen vrienden, en ook worden vakanties vaak apart van elkaar gevierd. Dat kleffe samenzijn hebben zij blijkbaar niet nodig om zich voor eeuwig met elkaar verbonden te blijven voelen. Maar in de praktijk blijken deze stellen juist nog veel verder van elkaar af te staan dan de bankhangers die zich zogenaamd veel te veel aan elkaar vastklampen. En dat is logisch, want als je van iemand houdt, wil je graag tijd met elkaar spenderen.

Omdat beide partners in zo’n relatie maar steeds zo ‘open minded’ moeten zijn, worden jaloezie, twijfels en ongenoegens ook nauwelijks uitgesproken. ‘Modern’ zijn betekent blijkbaar ook ‘niet zeiken’.

Tegenwoordig verwachten we dus nogal wat van onze relaties. Ze moeten hele geheime levens weten te doorstaan. Zonder dat je daar iets over mag zeggen. Zit je vriendin de hele avond met vreemde mannen te chatten en deelt ze virtuele kusjes en knuffels uit en en wordt ze door een vreemde man bestookt met licht erotische taal? Dat moet je dan maar accepteren. Over haar schouder meekijken is namelijk ‘kinderachtig’. Ook in onze mobiele telefoons huist een heus geheim leven. En daar mogen we niet eens een heel klein beetje nieuwsgierig naar zijn. Je hoort niet te willen weten wat je partner allemaal uitspookt. In onze hedendaagse relaties moeten we namelijk zo zelfverzekerd van onszelf zijn, dat die virtuele kusjes er gewoon niet toe zouden moeten doen. Maar toch leggen al dit soort geheimen een hoge druk op het samenzijn, op het onderlinge vertrouwen en dus ook op de ontwikkeling van de relatie. Er zal altijd iets aan je partner zijn waar je geen grip op kunt krijgen, en dat is maar wat frustrerend. Hoe kinderachtig dat ook klinkt.

Toch is het raar, dat we denken dat onze relaties zoveel geheimzinnigheid kunnen doorstaan. Vroeger kwam alle post door de brievenbus en kwamen telefoontjes binnen op de huistelefoon. Niets mysterieus aan. En beide partners waren volledig op de hoogte van elkaars reilen en zeilen. En dat is ook een stuk rustiger. Als het makkelijk wordt om dingen te verbergen, wordt het ook makkelijker om achterdochtig te zijn. En dat hakt nogal in op je relatie. Tel daarbij op dat je niet ‘cool’ bent als je voor je onzekerheden uitkomt en je hebt een recept voor een totale ramp te pakken.

Juist omdat onze relaties in deze tijd zoveel druk te verduren krijgen, zouden we meer bereid moeten zijn eraan te werken. Verleidingen liggen overal op de loer. En we zijn nu eenmaal mens. We kunnen niet alle verleidingen weerstaan. Daarom is open communicatie zo belangrijk. En de wil om naar elkaar te luisteren. Het doorzettingsvermogen om ook in slechte tijden bij elkaar te blijven en aan oplossingen te werken. Geen enkele relatie is perfect. En als we direct wegrennen als we samen even in ruw vaarwater terechtkomen, dan kunnen we die liefdevolle middagen op het strand op middelbare leeftijd ook meteen op onze buik schrijven. Een relatie vereist ‘commitment’. Toewijding. En de wil om samen te zijn. In goede èn in slechte tijden. Maar dat laatste, is niet meer van deze tijd.

Onze relaties zijn net zo snel en onstuimig als de rest van onze levens. We zijn wispelturig, egoïstisch en veeleisend aan het worden. We willen ‘onszelf’ kunnen zijn. Zonder daarbij te denken aan de positieve inbreng die een partner in onze levens kan hebben. Wij mensen zijn kuddedieren. Het is heel normaal dat we op zoek zijn naar levenslange verbintenissen. Een vertrouwensrelatie met een ander mens kan onze eigen levens verdiepen. Waarom willen we er dan eigenlijk zo weinig in investeren? Een investering in je relatie, is een directe investering in jezelf. En de meeste ultieme vorm van teamwork die je je maar kunt bedenken. Samen sta je sterker dan alleen. Als beide partners samen kunnen werken om de gemeenschappelijke doelen te bereiken natuurlijk. En dat is dan weer het mooie van deze moderne tijd: dat je de keuzevrijheid hebt om die partner uit te zoeken, die je leven kan verrijken.

Voor de meesten van ons is er godzijdank niemand meer die ons dwingt te trouwen. Klasse, religie, milieu, achtergrond en etniciteit doen er voor de meesten van ons ook nog maar bar weinig toe. We hebben misschien wel meer keuzemogelijkheid dan we aankunnen. Waarom zijn er dan uitgerekend in deze tijd meer echtscheidingen dan ooit? Omdat we blijkbaar niet langdurig achter onze keuzes kunnen staan. Of we kunnen maar niet ophouden met kiezen. En zo zijn relaties uiteindelijk geen verrijking, maar meer een verarming van onze levens. Want steeds weer opnieuw beginnen met een ander, is eigenlijk gewoon achteruitgang. Wees daarom bewust in je keuzes. En durf erachter te staan. Ook als de boot aan het schommelen slaat. Als je goed samenwerkt, hervind je de balans uiteindelijk wel weer. Maar dan moet je het wel ècht willen.

46 |

LIFE B

ETWE

EN LIV

ES IS E E

N VER KENN INGST OCHT EEN R DOOR JE TU SSENB EEN O EIS NAAR EST NTMO J ETING E ZIELSESSE AAN. N MET J E WAR TIE. E IK.

LU EX OS PL F LE O R LIF U RE SR E OY Y UO BE ER O Y TW OL UR W ON P EE XE LI K

N

LIV

FE

ES

COACHING YOU TO BECOME YOU WWW.CHOICEZ.NL | INFO@CHOICEZ.NL

Als we over de liefde filosoferen, dan is één van de eerste vragen die bij ons opkomt natuurlijk of er zoiets als ‘de ware’ bestaat. Iemand die speciaal voor ons is ‘gemaakt’. Een soulmate die als een puzzelstukje op onszelf past. Sommige mensen zijn ervan overtuigd dat die ‘tweelingziel’ bestaat, en sommige mensen lijken inderdaad ook voor elkaar geschapen te zijn. En hoe kan het eigenlijk dat sommige mensen voor ons zo vertrouwd aanvoelen, terwijl anderen juist weer heel ‘nieuw’ voor ons zijn? Want of je nou wel of niet in spiritualiteit gelooft, iedereen heeft weleens een mens ontmoet waarvan hij dacht: ‘Het lijkt wel alsof ik jou al jaren ken’. Je voelt zomaar ineens een onverklaarbaar goede ‘klik’ met een ander mens. Heel bijzonder, maar ook raadselachtig. Zeker als het je in de liefde overkomt. Maar ook als het je juist níet overkomt.

Het idee van een ‘soulmate’ is misschien niet eens zo gek. Als je gelooft dat je een ziel hebt die voortleeft buiten dit leven, dan geloof je dat ook de zielen van anderen zullen voortleven. Als jouw eigen ziel voortleeft, dan bestaat er ook een mogelijkheid dat er interactie bestaat met andere zielen. En net zoals we in dit leven verbintenissen aangaan en interactie hebben met andere mensen, zou onze ziel dan ook zijn eigen ‘kennissen’, ‘vrienden’ en geliefden kunnen opdoen. En stel nou dat onze ziel eeuwig blijft bestaan.

Dan bestaat er ook een mogelijkheid dat we andere zielen inderdaad al heel lang kennen. Is het dan zo raar dat onze ziel op zoek gaat naar andere bekende zielen, die goed en vertrouwd aanvoelen? Dat doen we als mens al, waarom dan niet in ons onstoffelijk bestaan als ziel?

Met zielsregressie ga je terug naar je zielsessentie. Je gaat naar je Life Between Lives, je tussenbestaan. Je leert niet alleen je motivaties en je ware ‘ik’ kennen, maar je verkrijgt ook inzicht in de aan jou verwante zielen. Met welke anderen ben je verbonden? En waarom? En dan is het nog maar de vraag of er zoiets bestaat als een ‘tweelingziel’ die altijd aan jou verbonden blijft als een geliefde. Want het zou zo maar kunnen dat je je gewoon op je gemak voelt bij een ziel, waardoor een verbintenis ontstaat. Sta er niet raar van te kijken als jouw ‘ware liefde’ eigenlijk gewoon een ‘kennis’ is. Of in een vorig leven je vader bleek te zijn, of je moeder.

Zielsregressie kan dus ook ontnuchterend werken. En als je niet graag met pijnlijke waarheden wordt geconfronteerd, moet je er vooral niet aan beginnen. Spiritualiteit kan ons soms harder met onze beide benen op de grond zetten, dan het aardse. Onthoud dat het in de eerste plaats om jou gaat. En als je inzicht hebt in de motivaties achter je keuzes, begrijp je misschien vanzelf veel meer over je relaties en de redenen waarom je ze aangaat. Misschien is je partner niet je soulmate, maar kun je wel iets belangrijks van hem of haar leren. In het gewone leven maken we ook graag kennis met nieuwe mensen, die een nieuwe wereld voor ons kunnen ontsluiten. Je ziel kan daar misschien wel net zo veel behoefte aan hebben.

Misschien moet je je eens afvragen waarom zovelen van ons zo geprikkeld zijn door reizen en de kennismaking met andere culturen en andere manieren van leven. Het voegt iets extra’s toe aan ons leven.

Ieder dag boerenkool is ook maar saai. Er zijn maar weinig mensen op aarde die heel star vasthouden aan het voor hen bekende. En daar hebben ze meestal ook een goede reden voor. De meeste mensen zijn echter op zoek naar nieuwe prikkelingen, nieuwe uitdagingen en nieuwe horizonten. Net zoals een kind ook graag de wereld ontdekt. Soms is het fijn omringd te zijn door bekenden en geliefden, maar vreemden kunnen onvermoede talenten en eigenschappen in ons los maken, waardoor we groeien en leren. Waarom ben je eigenlijk hier? Waarom doe je wat je doet? Waarom maak je bepaalde keuzes? En waar ga je uiteindelijk naartoe? Te weten komen óf je een soulmate hebt is misschien best interessant, maar het is misschien nog veel interessanter om te weten waarom je bepaalde relaties aanknoopt. Zeker voor mensen die constant het gevoel hebben dat ze altijd de verkeerde relaties aangaan, is zielsregressie een mooie manier om erachter te komen wat je nou eigenlijk wèl nodig hebt. Belangrijker dan te weten of er voorbestemming op liefdesgebied bestaat, is misschien wel te weten of er voorbestemming voor jouw ziel bestaat. Of te weten waarom je ziel bepaalde keuzes maakt. En of jouw keuzes als mens daar wel op aansluiten.

Meer informatie over Life Between Lives? Kijk op onze website, of neem contact met ons op. www.choicez.nl | info@choicez.nl

48 |

Happy single. Het is ‘in’ tegenwoordig. Beter gelukkig alleen, dan ongelukkig samen. En zo is het natuurlijk ook. Maar is het eigenlijk wel allemaal goud wat er blinkt in het leven van een ‘happy single’? we kunnen er lang of kort over praten, maar de meeste mensen willen een partner. Uiteindelijk verlangt de mens naar een relatie. Ook de ‘happy single’. Maar de juiste relatie aangaan is niet altijd even makkelijk, om vele uiteenlopende redenen.

Soms ben je te kritisch, of trek je altijd de verkeerde partner aan, of misschien past het nu gewoon even niet in je leven. Ook aanhoudend liefdesverdriet over een voorbije relatie kan zwaar meewegen in je keuze om wel of geen nieuwe relatie aan te gaan. En het lijkt trouwens ook wel, of er gewoon geen leuke potentiële partners zijn op deze aarde. Aan iedereen mankeer wel íets. Nee, dan kan je inderdaad maar beter alleen blijven. Totdat je de persoon tegenkomt die aan je hele lijstje met eisen kan voldoen. Toch?

Deze workshop gaat flink de diepte in en duurt twee dagen. Het is een confronterende workshop, waarbij je blik flink naar binnen wordt gericht. Wat is jouw definitie van een relatie eigenlijk?

Na deze workshop heb je niet alleen en duidelijk beeld van wie je bent en wat je werd binnen een relatie, maar leer je ook jezelf te blijven. En weet je uiteindelijk ook wat voor soort relatie je wilt en nodig hebt.

Workshop voor koppels Willen jullie eens wat anders dan een avondje uit eten, bioscoop of weekend weg? Willen jullie plezier en verdieping? Dan is deze workshop wat voor jullie.

Deze workshop bestaat uit twee gedeelten. Het eerste gedeelte is een verrassingselement en gericht op een activiteit. Het tweede gedeelte gaat met humor de diepte in.

Na deze workshop bezit je meer vertrouwen, en heb je geleerd hoe je een helikopterview kunt ontwikkelen waardoor je elkaar beter gaat begrijpen. We willen er niet te veel van verklappen, want dat haalt de positieve spanning weg. Wat we je wel vast vertellen is dat het erg leuk en erg leerzaam is!

Meer informatie vraag je aan op: info@choicez.nl

Wie ben je? Stel je jezelf die vraag wel eens? En hoe definieer jij jezelf dan? Doe je dat aan de hand van je beroep, opleiding, karaktereigenschappen, uiterlijk of wat anders? Wat maakt jou ‘jou’? Probeer jezelf open te stellen voor je oorsprong, voor wie je in werkelijkheid bent. Voor je zielsessentie. Een spiritueel wezen en een mens met enorme potenties en talenten. Misschien zit je in een periode van je leven dat je jezelf alles behalve krachtig voelt. Vergeet dan juist niet wie je in erkelijkheid bent. Hoe je leven er op dit moment ook uitziet, welke uitdagingen ook voor je staan. Je kunt het overwinnen.

Het begint met het herinneren wie je bent en waar je oorspronkelijk vandaan komt.

Het begint met het geloven en vertouwen in jezelf. Het begint met het geven van liefde aan jezelf, pas dan als je je liefde voor jezelf in overvloed kunt ervaren, kun je het ook de ander echt geven. Uit een leeg glas kun je niet drinken.

Herinner je oorsprong en de liefde voor jezelf zal komen.

Neem het allemaal niet zo serieus. Alles gaat uiteindelijk voorbij en maakt plaats voor iets nieuws. Nodig jezelf uit om jezelf echt te leren kennen.

Laat je niet verleiden tot jaloezie, haat en afgunst.

Uiteindelijk vergiftig je jezelf ermee. Hoe meer negativiteit jij uitzendt, hoe meer negativiteit je aantrekt. Beantwoord met liefde en meedogen, je zult dat dan aantrekken.

Wees geen speelbal van je emoties of van andere mensen. Omring jezelf met liefde en positiviteit. Hou de kettingreacties van je keuzes in de gaten en gun het jezelf om de liefde te ervaren die er voor jou is.

Dat wat je uitzendt, is dat wat je ontvangt. Choose you.

Back to my roots

Wie we zijn, en wat we worden, bepalen we helemaal zelf. De meeste mensen hebben dit echter niet door. En je hebt natuurlijk niet àlles in het leven zelf in de hand. Soms gebeuren er onvoorziene dingen, of maken andere mensen keuzes, diie jouw leven beïnvloeden. Soms hebben we dan ook het gevoel, dat onze levens de uitkomst zijn van gebeurtenissen die we zelf niet hebben kunnen beïnvloeden. Sommigen van ons zitten muurvast in ons huidige leven. Hoe verander je een situatie die in de loop der jaren zo is ontstaan. Wie ben je zelf eigenlijk? Past je huidige leven wel bij je innerlijk? Of weet je niet meer hoe je naar je eigen innerlijk moet luisteren?

Deze workshop gaat over de keuze jezelf te willen leren kennen. Hoe gedicteerd sommige situaties ook lijken, we maken altijd keuzes. En je leven is dan ook de optelsom van goede en verkeerde beslissingen. Je hebt zelf de keuzes gemaakt, die hebben geleid tot je huidige situatie. Wie ben je, welke keuzes heb je gemaakt, en waarom? In deze lezing gaan we terug naar de bron van keuzes: jij.

Doel: Door de verschillende lagen heen de verbinding met je ware essentie herstellen. De schellen van je ogen en jezelf leren zien zoals je werkelijk bent. Je leven als gevolg van je keuzes. Tijdens deze workshop werken we o.a. met visualisaties en regressie.

Voor meer informatie neem je contact met ons op: info@choicez.nl.

50 |

www.choicez.nl . info@choicez.nl

Life is change. Growth is optional. Choose wisely.