Okovana Hrvatska - Svezak IV.

Ivan Miklenić

OKOVANA HRVATSKA KOMENTARI GLASA KONCILA (2010. – 2013.)

4

Ivan Miklenić

OKOVANA HRVATSKA

Komentari Glasa Koncila (2010. – 2013.)

Svezak IV.

Ivan Miklenić Okovana Hrvatska, Komentari Glasa Koncila (2010. – 2013.), Svezak IV., Glas Koncila, Zagreb, 2015.

Izdavač: Glas Koncila, Kaptol 8, Zagreb Za izdavača: Ivan Miklenić Biblioteka: Komentari Glasa Koncila

Knjiga 3 – Svezak IV. Urednik: Tomislav Vuković Usklađivanje teksta i korektura: Vlatka Plazzeriano i Irena Puljić Grafička priprema: Glas Koncila, Kaptol 8, Zagreb Računalna obrada: Danijel Lončar i Dragica Šantić Oblikovanje naslovnice: Tomislav Kučko Tisak: Grafika Markulin, Lukavec Tiskano u prosincu 2015.

ISBN 978-953-241-489-9 (cjelina) ISBN 978-953-241-488-2 (Sv. 4) CIP zapis dostupan u računalnome katalogu Nacionalne i sveučilišne knjižnice u Zagrebu pod brojem 000920443.

Ivan Miklenić

OKOVANA HRVATSKA Komentari Glasa Koncila (2010. – 2013.)

Svezak IV.

¤ Zagreb, 2015

2010.

Glas Koncila

Glas Koncila (1) 3. siječnja 2010.

Je li moguć zaokret?

H

rvatsko društvo i Republika Hrvatska u 2010. godinu ulazi u znaku ključnog pitanja: Je li moguć stvarni zaokret? Duboke promjene nužne su ponajprije u politici koja usmjerava, određuje prioritete ili marginalizira pojedina bitna pitanja na svim područjima društvenoga života. Strateške promjene nužne su u gospodarstvu, o čemu ovisi hoće li Hrvatska ostati na koljenima ili će stati na svoje noge. Bitne promjene nužne su u medijima koji sve manje služe hrvatskome društvu i hrvatskim građanima a sve više nekim čudnim i netransparentnim interesima pojedinih ideološko-političkih i inih skupina... Jednom riječju nuždan je korjeniti zaokret u gotovo svim društvenim procesima na svima područjima društvenoga i državnoga djelovanja.

S tom ocjenom o nužnosti stvarnoga zaokreta u ukupnom društveno-političkom životu Hrvatske slaže se većina hrvatskih građana, a ne slažu se samo oni kojima je dosadašnje i sadašnje krizno odnosno zapravo kaotično stanje idealno za ostvarivanje njihovih partikularnih interesa. Postoji, naime, svojevrsna nevidljiva hobotnica koja iznutra sputava normalan demokratski razvitak hrvatskoga društva, a to sputavanje ne preza ni pred dovođenjem u pitanje čak i zdravoga razuma. Nije riječ o onoj hobotnici o kojoj govore mediji misleći na korupcijske lance i veze (a što je najčešće umjesto u stvarnoj službi općega zajedničkoga dobra u službi politikantstva i zaštite političkih i inih interesa određenih skupina i pojedinaca), već je riječ o daleko opasnijem uvelike uspješnom nastojanju ostvarivanja nevidljive kontrole nad cjelokupnim hrvatskim društvom. Ta hobotnica ima npr. svoje krakove u svim parlamentarnim strankama pa je zbog toga Hrvatska ostala bez stvarne opozicije. Umjesto da stranke koje ne participiraju u aktualnoj vlasti na državnoj razini stvore koncept i strategiju korjenitog zaokreta, one se samo bore za vlast, za položaje, za fotelje, za privilegije koje donosi sudjelovanje u državnoj vlasti, a da nisu sposobne ponuditi potrebne zaokrete. Snaga te hobotnice vidljiva je i po tome što najrazličitijim manipulacijama uspijeva uspavljivati i pasivizirati vrlo velik dio hrvatskoga društva te što, služeći se uz ostalo i smišljenim medijskim ignoriranjem i prešućivanjem, paralizira i marginalizira one neparlamentarne političke stranke i sve one nezavisne političare koji bi mogli ponuditi drugačiju viziju Hrvatske.

Ta hobotnica je na djelu i kad se hrvatsko društvo umjetno želi dijeliti s jedne strane na sinove i simpatizere partizana a s druge strane na sinove i simpatizere ustaša, kad se preko svake mjere napuhuju pojedine pojave koje su najčešće posljedica smišljene političke provokacije ili ograničenosti pojedinaca. Učinak 6

OKOVANA HRVATSKA – IV.

te hobotnice je i pojava da se u današnjoj Hrvatskoj stavovi većine političara ne mogu smatrati vjerodostojnim, stvarnim i iskrenim, već su u funkciji političkih zakulisnih igara kojima se obmanjuje javnost. Među onima koji zastupaju stav da je potreban stvaran zaokret sigurno postoji razumijevanje samoga toga pojma »zaokret«, različito čak do potpune kontradiktornosti – i to je jedan od krakova te hobotnice.

Svi predsjednički kandidati u predugoj i medijski kao nikada dosada manipuliranoj predizbornoj kampanji jasno su se očitovali o potrebi zaokreta, no ni među njima ne postoji suglasnost u čemu bi se to trebao sastojati zaokret, štoviše i među njihovim poimanjima »zaokreta« razlikovanje ide do potpune suprotstavljenosti odnosno kontradiktornosti. Najveća Ahilova peta najveće većine predsjedničkih kandidata, a osobito onih medijski rangiranih u tobožnju prvu ligu, jest odnos prema univerzalnim vrijednostima bez kojih nije moguće izgraditi zdravo društvo, a koje još uvijek nisu na stvarnoj cijeni u stranačkim i političkim vodstvima. Naime, neiskrenost odnosno licemjerje koje su iskazali ulagujući se biračima u službi njihova zavaravanja i pridobivanja poprimala je na momente degutantne razmjere tako da mnoge njihove riječi doslovno ne znače baš ništa, osim što otkrivaju golemu potrebu za osobnim promaknućem odnosno njihov karijerizam. Bez istine kao univerzalne vrijednosti, bez iskrenih stavova o nužnosti dubinskih promjena, hrvatsko društvo, unatoč svim slatkorječivim ali u biti praznim retorikama, osuđeno je na daljnje poniranje i grcanje u svim mogućim krizama.

Rezultati prvoga izbornog kruga za predsjedničke izbore, sudeći po očitovanjima u predizbornoj kampanji i po njihovu ranijem djelovanju, ne daju baš utemeljenu veliku nadu da će baš budući predsjednik biti ona nužna poluga koja bi počela stvarati preduvjete za mogućnost stvarnoga zaokreta. Iznimno slab odaziv birača na prvi krug predsjedničkih izbora ponajprije otkriva do koje je mjere građanima nametnuto uvjerenje o njihovoj nemoći pred partitokracijom, političkim i inim moćnicima – što također otkriva vrlo snažan krak hobotnice. Baš zato što se tako snažno očitovala moć te skrivene hobotnice, 2010. godina morat će biti godina građanskog buđenja i nemirenja nezadovoljavajućim stanjem. U tom smislu zagrebački prosvjed i molitva hrvatskih branitelja na Štefanje pred katedralom veoma je snažna i važna poruka, ali i stvarni početak 2010. godine kao godine sazrijevanja za stvarni otpor nepodnošljivom vladanju zla i beznađa, nedopustivom strateškom lutanju i ponižavanju čitave hrvatske nacije.

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

7

Glas Koncila (2) 10. siječnja 2010.

Preuzimanje odgovornosti

P

očetak 2010. godine u Hrvatskoj je, usprkos događanja u HDZ-u, u znaku drugoga kruga predsjedničkih izbora odnosno eminentnoga političkog događaja u kojem su pozvani, moralno i obvezni, sudjelovati svi punoljetni hrvatski građani i hrvatski iseljenici s pravom glasa. Posebno je značajno što taj značajni politički događaj u Hrvatskoj nije rješavanje pitanja povjereno političarima, bilo onima na vlasti bilo onima u formalnoj opoziciji, nego svim osobama s pravom glasa, tj. političkom narodu. Upravo zbog neosporive činjenice da su baš političari, bilo oni na vlasti bilo oni u formalnoj opoziciji, najodgovorniji za sadašnje nezadovoljavajuće stanje u Hrvatskoj, 2010. godina mora biti godina buđenja, a to znači svjesnog preuzimanja svoga dijela odgovornosti baš svakoga hrvatskog građanina.

Prvi krug predsjedničkih izbora, u kojem se svojim građanskim pravom poslužilo svega oko 44 posto pripadnika hrvatske nacije, očitovao je sliku hrvatskoga društva s kojom se nijedan hrvatski građanin, ukoliko je čovjek dobre volje, ne može pomiriti. Tako iznimno velika apstinencija birača ne može se, premda to pojedini medijski djelatnici pokušavaju, nipošto uspoređivati npr. s izbornom apstinencijom građana SAD-a jer Amerika je stabilna, državnopravno uređena država u kojoj među dvjema vodećim političkim strankama postoji konsenzus koji vjerojatno prelazi 95 posto pitanja, s tim da obje stranke sto posto zastupaju američke nacionalne interese. Hrvatska je, nasuprot tomu, država tek u stjecanju stabilnosti, u procesu izgradnje i dogradnje svoga državno-pravnog ustroja, političke stranke prihvaćaju neformalni konsenzus samo u onim pitanjima koja zanimaju transstranačke interesne skupine, a svoje stranačke i grupne, katkad i pojedinačne interese stavljaju ispred hrvatskih nacionalnih interesa koje i ne žele čak ni definirati, pa često ono što je samo sredstvo predstavljaju kao nacionalni i politički cilj. Takvo ponašanje političarima u Hrvatskoj omogućio je smišljeni izborni sustav koji čak ne predviđa da političari odgovaraju onima koji su ih izabrali na određeni mandat. Stoga se apstinencija hrvatskih birača uvelike mora razumjeti kao posljedica njihove osobne svijesti da su nemoćni pred partitokracijom, pred onima koji stvarno kroje odnose, povlastice i pravila u hrvatskome društvu, i za to nikome ne odgovaraju.

Na apstinenciju hrvatskih birača uvelike su utjecali i mediji, osobito oni moćniji, elektronički, jer su više nego ikada manipulirali i predsjedničkim kandidatima i javnošću. Tiskovni mediji gotovo uopće nisu svojim čitateljima ponudili programe predsjedničkih kandidata, osobito izbjegavajući ključna strateška 8

OKOVANA HRVATSKA – IV.

pitanja o hrvatskim nacionalnim ciljevima i hrvatskim nacionalnim interesima.

Mediji su u svojim manipulacijama predsjedničkim kandidatima i javnošću išli tako daleko da su u suradnji s pojedinim agencijama u naručenim anketama tražili od anketiranih da se izjašnjavaju o tome kome će dati svoj glas, ali ne od dvanaestero kandidata nego samo od izabranih i medijima valjda prihvatljivih kandidata. Objavljujući rezultate tih anketa, šestoricu kandidata jednostavno su ignorirali kao da i ne postoje. HTV je u posve neprimjerenom terminu na dva sučeljavanja svih kandidata (a na prvom nisu svi ni sudjelovali jer je rok za odaziv nekima bio prekratak) ponudio javnosti tek svojevrsnu zabavu, osobito postavljanjem osobnih indiskretnih pitanja na temelju medijskih odjeka, a ne pravo predstavljanje. Na drskost privatne televizije morala su reagirati čak i službena državna tijela. Na temelju onoga što su posredovali mediji, najširi krug birača – koji imaju pravo ispravno i objektivno biti informirani od medija, osobito od javne televizije – nije mogao prepoznati objektivne razlike među kandidatima i njihovim programima i onoga što je trajno prisutno na hrvatskoj društveno-političkoj sceni, pa su mnogi odustali od glasovanja. Budući da su mediji, može se reći, umjesto da su javnosti predstavili i otkrili svih 12 kandidata, zapravo sakrili šestero predsjedničkih kandidata i njihove stvarne programe – može se čak postaviti pitanje regularnosti prvoga kruga predsjedničkih izbora.

Budući da su u drugi krug predsjedničkih izbora ušla dvojica kandidata koji zajedno nisu dobili niti četvrtinu glasova biračkoga tijela u Hrvatskoj (odnosno možda oko petinu od svih birača s pravom glasa) – jedan je dobio 640.594 a drugi 293.068 glasova – kao i da oba kandidata dolaze iz političkoga miljea SDP-a, birači će morati birati, jer su nepovratno propustili prvu priliku, između onih koji predstavljaju manjinu u hrvatskom društvu. Takav je rezultat prvoga izbornog kruga uspjeh medijskih manipulacija kao i skrivenih kontrolora hrvatskoga društva. Ipak, birači jako dobro znaju da među dvojicom preostalih predsjedničkih kandidata postoji golema razlika. Birači će, vrlo vjerojatno, sada, nakon propuštene prve prilike, biti sposobniji prepoznati stranački i medijski farizeizam koji se u nastavku predsjedničke izborne kampanje očituje u naknadnom strukturalnom raskrinkavanju mrlja protukandidata radi grupnoga interesa, a ne, kao što bi to trebalo uvijek biti a ne samo pred izbore, radi općega dobra. Svi birači koji imalo žele da u hrvatskom društvu i hrvatskoj državi bude makar malo bolje, dužni su preuzeti odgovornost, izići na izbore i dati glas onome koga po svojoj savjesti prepoznaju kao prihvatljivijega. Biračima katoličkim vjernicima od velike pomoći za prepoznavanje prihvatljivijega kandidata mogu biti kriteriji koje su naši biskupi iznijeli u svojoj predizbornoj poruci, a eventualno neodazivanje na izbore trebali bi shvatiti kao grijeh propusta i neodgovornosti za opće dobro.

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

9

Glas Koncila (3) 17. siječnja 2010.

Potvrda kontinuiteta

V

oljom manje od trećine od ukupnoga broja birača Republika Hrvatska u nedjelju 10. siječnja dobila je u prof. dr. Ivi Josipoviću legalnoga i legitimnoga trećeg predsjednika, kandidata Socijaldemokratske partije, koji će imati priliku služiti Hrvatskoj i svim hrvatskim građanima sljedećih pet godina. Takav ishod izbora, koliko god jedne obradovao a druge razočarao – što je neizbježno u pluralnom društvu u kojem su normalne različite i oprečne političke opcije, ne samo da nije iznenađenje nego bi bilo upravo čudo da se u sadašnjim hrvatskim društveno-političkim okolnostima dogodilo drugačije.

Otkako je SDP sada izabranog predsjednika prihvatio kao svoga službenoga kandidata, on je odmah javnosti nametnut kao jedini favorit te je postao službeni kandidat ne samo svoje stranke nego i određenih centara moći koji djeluju daleko od očiju javnosti, a to je uskoro rezultiralo specijalnim medijskim tretmanom, kako u neformalnom tako i u formalnom predizbornom i izbornom razdoblju. Nakon prvoga izbornog kruga, u kojem je već izabrani predsjednik gotovo nedostižno odskočio, stigla je otvorena potpora dosadašnjega Predsjednika Republike Hrvatske, bliskih političkih stranaka, uključujući i neke od onih koje su sada u vladajućoj koaliciji, zatim čak i predsjedničkog kandidata HDZ-ova disidenta, a u konkretnim okolnostima neizjašnjavanje glavnih stranka vladajuće koalicije – po onoj »tko šuti, taj se slaže« – značilo je također svojevrsnu potporu izabranom predsjedniku. Potpora mu je također stigla i od brojnih drugih društvenih subjekata, pa i dijela umirovljenoga vojnog establišmenta. Pojedini centri moći pobrinuli su se i za vrlo važnu potporu izabranom predsjedniku inicirajući i snažno podupirući nerealnu ambicioznost pojedinih kandidata, makar deklarativno desničarske političke opcije, a što je, ne isključujući i mogućnost primjene metode ucjenjivanja, onemogućilo pojavljivanje snažnoga kandidata političkoga desnog centra.

Posljedica te razlomljenosti na političkom desnom centru – a što je legitimno osim ako je primijenjena i metoda ucjene koja označuje nasilje nespojivo s demokratskim postulatima – bila je da su iz prvoga kruga izišla kao pobjednici čak dvojica političara iz istoga miljea SDP-a. Razumljivo je da je izabrani predsjednik uz toliku potporu političkoga javnog i skrivenog establišmenta, i u hrvatskim okolnostima nepostojanja medijske ravnoteže koja bi odražavala pluralnost hrvatskoga društva, moćno nadmašio protukandidata. Bilo bi pravo pravcato čudo da se dogodilo drugačije. Ishod drugoga kruga predsjedničkih izbora potvrdio je koje snage stvarno upravljaju hrvatskim društvom, kao i to 10

OKOVANA HRVATSKA – IV.

da su svima drugima dane samo epizodne uloge koje mogu biti i vrlo zvučnih naslova i fotelja, ali ne mogu biti i odlučujuće.

Ishod predsjedničkih izbora potvrdio je i važnost političkih stranka kao takvih, ali i važnost sustavnoga edukacijskog i okupljateljskog rada u stranci i među simpatizerima, te može biti poticaj i drugim političkim strankama da porade na sebi, posebno na svojoj stvarnoj demokratizaciji, na produbljivanju demokratske političke kulture, na profiliranju novih osobnosti koje nisu opterećene ni prošlošću ni ikakvim karijerizmom. U tom kontekstu nije moguće ne zapaziti i dosad u Hrvatskoj neviđeni uspjeh nezavisnoga kandidata, bez obzira na to što njegov izborni stožer nimalo nije štedio na sredstvima za promidžbu.

Za objektivno utvrđivanje ishoda predsjedničkih izbora važno je uočiti i gotovo 50-postotnu apstinenciju birača koji su propustili svojim glasom utjecati na izbor; bilo da su procijenili da ne mogu dati glas ni jednome od predsjedničkih kandidata, pa tako ni dvojici u drugome krugu; bilo da su uvjereni da se u hrvatskom društvu još uvijek ništa ne može bitno promijeniti; bilo da su toliko okupirani svojim brigama ili svojim samozadovoljstvom da ih ne zanima ni minimalni društveni angažman. Za Hrvatsku, državu u nastajanju i u procesu demokratizacije i tranzicije, bilo bi posebno pogubno da se u krugovima izbornih apstinenata pokuša rješenja tražiti na izvaninstitucionalni i nedemokratski način. Takva je opasnost realna kad bilo koja politička opcija postane suviše moćna i istodobno premalo demokratska, premalo u službi zajedničkoga dobra.

Ishod predsjedničkih izbora, bez obzira na samu osobu novoga predsjednika, u prvome je redu potvrda kontinuiteta političkog ozračja u hrvatskome društvu – što konačno i najviše odgovara određenim najmoćnijim političkim snagama – te se objektivno ne može govoriti o novom demokratskom iskoraku.

U hrvatskom društvu stvarni demokratski iskorak nije moguć bez prihvaćanja hrvatskih nacionalnih ciljeva, bez političkog konsenzusa o hrvatskim nacionalnim interesima i prioritetima, bez otvorenosti za punu istinu o svim totalitarizmima: fašizmu, nacizmu i komunizmu i njihovim posljedicama, te bez odustajanja od svih oblika političke podobnosti, nepotizma i istjerivanja partikularnih interesa. Oni birači koji nisu stranački, ideološki ili politički pristrani, a koji su svojim glasom izabrali novoga hrvatskog predsjednika, vjerojatno smatraju da izabrani predsjednik koliko-toliko može pomoći hrvatskom društvu u ostvarivanju toga potrebnoga iskoraka. Na takvu nadu imaju pravo i svi hrvatski građani – barem tako dugo dok se po njegovim postupcima ne uvjere drugačije. A novoizabrani predsjednik ima legalnu i legitimnu, stvarnu priliku odgovoriti golemim izazovima u suvremenom hrvatskom društvu – služeći zajedničkom dobru cijele hrvatske nacije.

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

11

Glas Koncila (4) 24. siječnja 2010.

Novi hrvatski ekonomski model

H

rvatska vlada je 14. siječnja prihvatila odluku o mjerama za gospodarski oporavak i razvitak s dva modela aktivnog uključivanja države u kreditiranje poduzeća te se na taj način, mnogi bi rekli napokon, snažnije i konkretnije suočila s nezadovoljavajućim stanjem gospodarstva u zemlji.

Ta Vladina odluka mogla bi možda biti naznaka početka nove gospodarske politike koja kasni najmanje 10 godina, a nije ni jasno radi li se tek o svojevrsnom gašenju požara ili o početku zaokreta koji je nuždan. Zdravo gospodarstvo bitan je temelj ne samo opstanka neke države nego i kvalitete života svih građana te države, pa pitanje gospodarstva nije niti smije biti samo političko ili političko i stručno pitanje, već je također i eminentno etičko pitanje, pitanje općega dobra.

Neprijeporne činjenice o golemoj zaduženosti, nelikvidnosti, porastu nezaposlenosti, porastu broja siromašnih u današnjoj Hrvatskoj morale bi izazvati na svim razinama vlasti i hrvatskoga društva preispitivanje dosadašnjega hrvatskog ekonomskoga modela i donošenje novoga, puno primjerenijeg komparativnim prednostima hrvatskih stvarnih resursa. Ako bi se ulazilo makar u površnu analizu dosadašnjega hrvatskog ekonomskog modela, onda bi odmah upalo u oči kako su državne vlasti najbolje zaštitile interese golemoga, tromog, neefikasnog i birokratskog državnog aparata (uveden je i krizni porez na plaće i veće mirovine da bi se pokrivale rupe u proračunu), a gotovo sve drugo prepustile su tržištu tolerirajući na pojedinim područjima određene monopole u skladu s interesima povlaštenih pojedinaca i skupina. O strategijama hrvatskoga gospodarskog razvitka djelomično se može nešto više čuti samo u predizbornim kampanjama, a sve vrijeme traje katkad doista sramotna, gotovo neprijateljska rasprodaja nacionalnih dobara, ili krajnje traljavo gospodarenje nacionalnim dobrima, zanemarujući proizvodnju općenito, a osobito onu najprošireniju po hrvatskim selima o kojoj uvelike ovisi opstanak sela i život većine obitelji u zemlji...

Očito je da dosadašnji hrvatski ekonomski model, koji znalci i privrednici smatraju potrošenim a gotovo svi građani smatraju nezadovoljavajućim, hitno treba zamijeniti novim, bitno drugačijim modelom. No, promjena ekonomskoga modela ponajprije ovisi o tzv. političkim elitama koje su stvorile dosadašnji ekonomski model jer im je odgovarao za njihove parcijalne interese, a što je to škodilo ukupnim hrvatskim nacionalnim interesima, to ih nije bilo briga. Velik je problem što na hrvatskoj stranačkoj sceni nema stvarne oporbe koja bi bila sposobna i voljna ekipirati stručnjake sa svih područja gospodarstva i ponuditi 12

OKOVANA HRVATSKA – IV.

novi stvarno primjereni hrvatski ekonomski model usklađen sa stvarnim hrvatskim resursima i s načelnim zahtjevima Europske Unije. Po ocjeni analitičara kretanja u suvremenom hrvatskom društvu, u Hrvatskoj se politika uvelike doživljava isključivo kao borba za vlast ili za ostanak na vlasti, a ne kao odgovorno upravljanje zajedničkim dobrima, prema kojima, jer su zajednička a ne privatna, treba biti neizmjerno pošteniji i oprezniji nego prema svojim vlastitim dobrima. Velik je problem također što se najjače političke stranke zapravo slažu u bitnim crtama dosadašnjega neuspješnog i neprimjerenog hrvatskoga ekonomskog modela - to se i potvrdilo ponašanjem obiju koalicijskih vlada koje su od 2000. u bitnome podržavale kontinuitet postojećega ekonomskog modela jer je to išlo u prilog njima i za njih važnim interesnim skupinama.

Najave o tješnjoj suradnji ili čak nekom obliku koaliranja odnosno tzv. velike koalicije - o čemu se posljednjih dana u javnosti puštaju probni baloni - da bi se lakše prebrodila sadašnja gospodarska kriza u Hrvatskoj u postojećim okolnostima ne mogu Hrvatskoj zajamčiti hitno i nužno potreban nov ekonomski model. Štoviše, takva koalicija zacementirala bi propast ili minornost mnogih privrednih grana a hrvatska dobra učinila podcijenjenom lovinom. Stoga je ozbiljna odgovornost cjelokupnoga društva, i svih njegovih segmenata i činilaca, potaknuti bilo vlast bilo opoziciju da u suradnji s najboljim stručnjacima sa svih privrednih područja što hitnije oblikuju novi hrvatski ekonomski model.

Naime, novi hrvatski ekonomski model, za razvitak kojega ipak još preostaje nešto vremena prije ulaska Hrvatske u Europsku Uniju (a taj ulazak bez usvajanja novoga ekonomskog modela bit će na koljenima ili čak puzeći umjesto dostojanstven na svojim vlastitim nogama) morao bi na poseban način voditi brigu o nužnosti uvođenja novih tehnologija, o nužnosti razvijanja visokokvalitetne proizvodnje i nužnosti omogućavanja kvalitetnoga preživljavanja hrvatskih sela. Po dosadašnjem ekonomskom modelu, Hrvatska je bila preko svake mjere zemlja uvoznica, osobito zanemarujući u našim prilikama mogući veoma širok spektar poljoprivredne proizvodnje, a plodove te proizvodnje vlasti su vjerojatno čak namjerno prepuštale kojekakvim prekupcima, »tržištu« ili jednostavno nije bilo otkupa. U gospodarski nerazvijenoj Hrvatskoj mnogi poljoprivredni plodovi godinama su propadali dok si nešto slično ne dopušta nijedna gospodarski razvijena zemlja. Hrvatska politika namjerno se sve dosada oglušivala na nužnost osnivanja poljoprivrednih zadruga i klastera po modelu Poljske ili Francuske, a što je jedino jamstvo opstanka hrvatskoga sela. Umjesto toga vlasti su sve dosada radije subvencionirale »krupnije« proizvođače, pospješujući depopulaciju sela i ne mareći za činjenicu što bez opstanka hrvatskoga sela dolazi u pitanje i opstanak samoga hrvatskog nacionalnog i kulturnog identiteta.

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

13

Glas Koncila (5) 31. siječnja 2010.

Istrage ili obračuni?

V

eć duže vrijeme u Hrvatskoj traju istrage o različitim oblicima korupcije, pronevjera, zloporaba položaja odnosno, riječju, istrage o privrednom kriminalu u koji su osim menadžera umiješani i političari, a ministar pravosuđa tu je pojavu označio riječima da »nema više nedodirljivih«. Svaki pošten čovjek, a osobito svaki katolički vjernik, ne može negoli pozdraviti dosljednu primjenu zakona i zakonitosti bez obzira o kome se radilo, no u hrvatskim okolnostima prečesto stvarnost nije onakva kakvom se prikazuje, pa je potrebno svjesno, savjesno i kritički provjeriti cjelokupno to događanje.

Naime, istrage koje su pokrenute i koje su tek započele često se javnosti plasiraju kao da je riječ o punomoćnim sudskim presudama, kao da su svi oni koji su pod istragom već zakonito definitivno osuđeni, pa se to događanje pred očima javnosti pretvara s jedne strane u velik cirkus, zabavu, a s druge strane u linč određenih ljudi. Da je pritom riječ i o političkom, stranačko-političkom, medijskom, javnom i vrlo pristranom pritisku na mjerodavna istražna i sudska tijela – više je nego očito.

Hrvatska, pritisnuta i pregovorima s Europskom Unijom, već jako dugo ima tzv. Akcijski plan za borbu protiv korupcije i organiziranog kriminala; ustrojila je i ekipirala Ured za suzbijanje korupcije i organiziranog kriminala (USKOK), uspostavila posebne sudske odjele u četiri najveća hrvatska grada za suđenje optuženima za korupciju i organizirani kriminal, no pravomoćnih presuda još uvijek uglavnom nema. Pojedini političari u najnovije vrijeme vole isticati da se s promjenom na fotelji predsjednika Vlade mijenja i politička volja, koje je ranije nedostajalo, te da je zato došlo u najnovije vrijeme do tolikih istraga, osobito u državnim tvrtkama. Apsolutno je nužno, ne radi Europske Unije nego radi države Hrvatske, njezine sadašnjosti i budućnosti, postojanje stvarne političke volje da se raščiste svi oblici korupcije i organiziranog kriminala. Usprkos vrlo izvjesnim zloporabama, od kojih dosada mnoge nisu ni dodirnute, Hrvatska bi bila sretna zemlja kad bi svi odlučujući faktori u hrvatskome društvu stvarno imali političku volju za raščišćavanje korupcije i organiziranog kriminala, i kad stvarno u današnjoj Hrvatskoj više ne bi bilo nedodirljivih ni ravnopravnijih. No stvarni poznavatelji društveno-političkih prilika u suvremenom hrvatskom društvu ne mogu prešutjeti postojanje veoma moćnih interesnih skupina, najčešće javnosti potpuno nepoznatih, koje, štiteći svoje interese, ne dopuštaju da se u Hrvatskoj uspostavi stvarna zakonitost, ravnopravnost svih građana

14

OKOVANA HRVATSKA – IV.

pred zakonom, čak ni stvarna većinska ili prevladavajuća politička volja da se stane na kraj korupciji i organiziranom kriminalu.

Moćne interesne skupine, osobito one koje su i umrežene da budu snažnije, kontroliraju značajan dio političara, donose stvarne odluke o gotovo svim važnijim pitanjima suvremenoga hrvatskog društva te manipuliraju javnošću, pojedinim pravnim osobama, čak i pojedinim institucijama, a osobito medijima. Nisu li i neke krupnije kadrovske promjene na hrvatskoj političkoj sceni upravo posljedica djelovanja tih neupitnih interesnih skupina? Nisu li istrage protiv pojedinih političkih osoba više ideološko-politički obračun među političkim frakcijama negoli stvarna borba protiv korupcije i organiziranog kriminala? Nismo li svjedoci da su među najglasnijim zagovornicima borbe protiv korupcije i organiziranog kriminala i pojedinci koji bi vjerojatno prvi trebali biti pod istragom? Nisu li na djelu bile moćne interesne skupine koje su odlučile sudski progoniti bivšu ravnateljicu Caritasa Zagrebačke nadbiskupije zato što se jedno razdoblje nije uplaćivalo od cjelovite plaće Caritasovih djelatnika u pripadajuće fondove, a da istodobno ni na kakvu odgovornost nisu pozvani brojni poslodavci ili odgovorni u tvrtkama koji u te iste fondove nisu ništa uplaćivali ili koji su – kao što se pokazalo na primjeru tvrtke »Đakovština« – tako postupali ili postupaju sve dosada?

Apsolutno s vjerničkog stajališta podupirući iskrenu, poštenu i stvarnu borbu protiv korupcije i organiziranog kriminala, ne smije se prešutjeti trajno curenje informacija iz redova istražnih tijela, pa smo tako prošlih dana bili svjedoci da su mediji za pokretanje istrage saznali prije nego političar kojega se to tiče, znali su što je u pismu prije negoli ga je adresat uopće dobio i otvorio. Taj primjer, uopće ne ulazeći u meritum istrage, zaista potiče na ozbiljno promišljanje o ozbiljnosti, odgovornosti i vjerodostojnosti istražnoga tijela: Ruga li se to netko u redovima istražnoga tijela hrvatskoj državi ili su to opet bile na djelu moćne interesne skupine? Nije li također očito da neke istrage počinju nakon dugih medijskih priprema, prozivanja, sumnjičenja i optuživanja – koja ne mogu biti pokazatelj zakonitog postupanja odgovarajućih represivnih tijela jer takvih postupanja još naprosto nema – a koja su zapravo vrlo pristran i sračunat politički obračun?

Od godine 1971. Hrvatska pamti brojne političke obračune koji nisu bili izvršavanje pravde ili zakonitosti nego su bili u službi eliminacije i diskreditacije političkih protivnika pa se teško oteti dojmu da je najnoviji val istraga potpuno lišen te političke dimenzije. Isto tako, teško Hrvatskoj i svim njezinim građanima dokle god netko tko je prekršio zakon, osobito glede korupcije i organiziranog kriminala, bude zaštićen ili pošteđen zato što je pripadnik ove ili one političke opcije ili ideologije.

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

15

Glas Koncila (26) 30. lipnja 2013.

Slijedi li kompromitacija EU-a?

S

amo jedan dan nakon nadnevka ovoga broja Glasa Koncila Republika Hrvatska postat će punopravna članica Europske Unije te nije naodmet podsjetiti barem na neke od najvažnijih tekovina koje unosi u veliku europsku integraciju. Kao i svaka druga nacija, i hrvatska ima svoje sjajne i svoje tamne strane koje će ili obogaćivati ili na svoj način kompromitirati tu golemu zajednicu europskih naroda i drugih suvremenih više ili manje integriranih Europljana.

Najvrednije što Hrvatska unosi u EU svakako su njezini ljudi, bez obzira na sve različite pripadnosti, i najvrednije što Hrvatska na neki način dobiva jesu ljudi svih europskih država. Kao što je neizmjerno obogaćenje upoznavanje i zbližavanje ljudi na razini pojedinaca, tako je i europsko zajedništvo, uključujući odsada i sve hrvatske građane, nova kvaliteta u kojoj zasada formalno sigurno a vjerojatno i stvarno nestaju nekadašnje podjele, imperijalna presezanja, kompleksi i strahovi, ali samo uz nezaobilazni uvjet očuvanja najelementarnije vrednote: ljudskoga dostojanstva koje je priznato svakom čovjeku. U novom zajedništvu, koje se može razvijati isključivo u stvarnoj slobodi, uzajamnom poštovanju i afirmaciji autentičnosti, svaki pozitivni učinak svakoga čovjeka postaje obogaćivanje zajedničkoga dobra. Pravi i sretni život nije, naime, u profitu, ni u moći, ni u slavi, ni u političkim ili ideološkim interesima, nego u autentičnim međuljudskim odnosima. Osim ljudi, Hrvatska u EU unosi i svoje iznimne prirodne ljepote i sve svoje druge komparativne prednosti, a što nitko nema pravo podcjenjivati pa ni sami hrvatski građani, bez obzira na to na koje partikularne interese bili navezani.

Istodobno, Hrvatska u EU ulazi i sa svojim tamnim stranama. Pritom je više ili manje jednaka svim drugim nacijama u EU-u glede kriminala, bolesti, ljudskih slabosti i nesavršenosti. No, Hrvatska uz to tamnoj strani EU-a daje i svoj sasvim specifični prilog na koji svi ljudi dobre volje i sve relevantne institucije diljem EU-a ne bi smjeli ostati indiferentni, jer ako je nešto »trulo« makar samo u jednoj članici, onda je to »trulo« u Europskoj Uniji. Ako bi pak ljudi i relevantne društvene institucije EU-a bili indiferentni prema pojavama »truleži« u pojedinim članicama, onda EU kao golemi projekt ne bi imao ne samo sada relevantne važnosti nego ni perspektive sutra. Drugim riječima, ako Europska Unija već sada ne bi bila zainteresirana ili se ne bi smatrala odgovornom za saniranje »truleži« u pojedinim državama članicama, onda bi već sada

372

OKOVANA HRVATSKA – IV.

izdala ideale čovječnosti, a to bi onda značilo da bi bila ne samo projekt osuđen na propast nego i vrlo opasna te bi se protiv nje trebalo boriti.

Svakom imalo pozornijem analitičaru sasvim je jasno da Hrvatska u EU ulazi kao iznutra okovana zemlja pa mnogi od njezina članstva u EU-u očekuju brzu i učinkovitu pomoć za raskidanje tih nametnutih okova i za stvarno oslobađanje i hrvatskoga naroda i svih poniženih hrvatskih građana. Bez obzira na to koliko se to prikrivalo i negiralo, Hrvatska je u trenutku ulaska u EU zarobljena jugokomunističkim i boljševičkim mentalitetom koji umjesto naravnog odumiranja u posljednje vrijeme doživljava nov procvat. Vidljivo je to u svim aspektima društvenoga života u činjenici da baš ni jedno područje, kao što je gospodarstvo, zdravstvo, školstvo, pravosuđe, mediji i slično, namjerno nije postavljeno na zdrave temelje nužne za funkcioniranje u demokratskom društvu.

Npr. je li moguće da vlasnik proizvodnje vina za sebe i svoje goste vino kupuje od konkurencije? U Hrvatskoj se upravo to dogodilo ovih dana kad je Vlada odlučila struju za potrebe svojih ureda ne kupovati od HEP-a, koji je u većinskom vlasništvu hrvatske države, nego od njegove konkurencije – slovenske tvrtke. Dok vlade drugih država, uključujući i članica EU-a, svoju diplomaciju sve više koriste za gospodarska lobiranja, Vlada u Hrvatskoj otvoreno radi protiv interesa državne tvrtke kojom neizravno sama upravlja te se pritom još i time hvali. Taj primjer vrlo zorno otkriva zašto Hrvatska u EU ulazi na koljenima kad je riječ o gospodarstvu: vlade su smišljeno radile ne razaranju gospodarstva favorizirajući uvozne lobije i slijepo slijedeći diktat interesnih skupina u kojima su ljudi jugokomunističkog sustava koji ne žele nikakvu Hrvatsku, a ponajmanje gospodarski prosperitetnu. Hrvatska ima sposobnih i stručnih ljudi, ali im politika sve dosada ne dopušta da svoje sposobnosti ugrade u prosperitet gospodarstva u Hrvatskoj.

Nije li znak okovanosti Hrvatske iznutra kad hrvatsko pravosuđe, premda ima materijalne dokaze, svih ovih više od 20 godina ignorira potrebu procesuiranja komunističkih zločina u očekivanju da osumnjičeni pomru? Ili kad u eri suđenja za ratne zločine počinjene u Domovinskom ratu ignorira najveću većinu hrvatskih civilnih žrtava uključujući i djecu žrtve? Nije li ovih dana jasno pokazalo koliko sadašnje vlasti grčevito štite osumnjičene za udbaška ubojstva hrvatskih emigranata? Treba li tražiti jasnije primjere okovanosti jugokomunističkim i boljševičkim mentalitetom od bezobzirnog kadroviranja na Hrvatskoj radio-televiziji na kojoj duhovni klonovi djelatnika jugokomunističkih tajnih služba i partijskih komesara bezdušno informacijama i pojedinim emisijama manipuliraju hrvatskom javnošću? Nije li više negoli strašna činjenica da ulaskom Hrvatske u EU postaje ta europska integracija i prostor kamufliraKOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

373

nog, ali vrlo žilavog i agresivnog jugokomunizma koji ni danas ne preza pred razaranjem svega što je hrvatsko, katoličko i demokratsko? Smije li se Europska Unija pomiriti s takvim stanjem u jednoj svojoj članici, a da time i sama ne bude ozbiljno kompromitirana?

374

OKOVANA HRVATSKA – IV.

Sadržaj 2010.

Je li moguć zaokret?............................................................................................................................................................6 Preuzimanje odgovornosti..........................................................................................................................................8 Potvrda kontinuiteta......................................................................................................................................................10 Novi hrvatski ekonomski model........................................................................................................................ 12 Istrage ili obračuni?...........................................................................................................................................................14 Glavni hrvatski problem.............................................................................................................................................16 Novo sredstvo služenja................................................................................................................................................18 Vizija i politička volja......................................................................................................................................................20 Borba za demokraciju....................................................................................................................................................22 Plodovi otuđene moći...................................................................................................................................................25 Pokazivanje moći................................................................................................................................................................ 27 Država u službi bogatih!?...........................................................................................................................................29 Važni zahtjevi...........................................................................................................................................................................31 »A mi se nadasmo«.........................................................................................................................................................33 Okretanje nove stranice.............................................................................................................................................. 35 Odvraćanje pozornosti................................................................................................................................................ 37 Doprinos pomirenju........................................................................................................................................................39 Kriza traži viziju.....................................................................................................................................................................41 Bauk treće Jugoslavije?..................................................................................................................................................43 Suvremene medijske dogme.................................................................................................................................. 45 Istina je nezaustavljiva................................................................................................................................................... 47 Pobjeda stranačkih interesa....................................................................................................................................49 Politika i nacionalni interesi.....................................................................................................................................51 Krajnji čas....................................................................................................................................................................................53 Sektaštvo u Hrvatskoj................................................................................................................................................... 55 KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

375

Upotreba ustavnih promjena............................................................................................................................... 57 Problem je komunizam................................................................................................................................................59 Referendum se već dogodio....................................................................................................................................61 Što bi donijeli prijevremeni izbori?..................................................................................................................63 Bol i ponos katolika.......................................................................................................................................................... 65 »Stare slave djedovino«...............................................................................................................................................68 Opasna pristranost državnih vlasti................................................................................................................. 71 A hrvatska državotvornost?....................................................................................................................................73 »Jugosfera«................................................................................................................................................................................ 75 Izazovi bez odgovora......................................................................................................................................................77 Toleriranje nezakonitosti............................................................................................................................................79 Ozdravljenje politike....................................................................................................................................................... 81 Čije interese promiče hrvatska politika?....................................................................................................83 »Povelja razvoja«................................................................................................................................................................85 Doprinos Hrvatskoj i Europi................................................................................................................................... 87 Zloporaba korupcije........................................................................................................................................................89 Izazov za demokratski iskorak............................................................................................................................. 91 Platforma za hrvatsku budućnost...................................................................................................................93 Potrošeni......................................................................................................................................................................................95 Doprinos pomirenju?..................................................................................................................................................... 97 Za stvarno svladavanje korupcije......................................................................................................................99 Pat-pozicije.............................................................................................................................................................................. 101 Čas je uklanjanja tumora.........................................................................................................................................103 Zakonske rupe.....................................................................................................................................................................105 Odvraćanje pozornosti............................................................................................................................................. 107 (Ne)čovječnost u Hrvatskoj..................................................................................................................................109

376

OKOVANA HRVATSKA – IV.

2011. Što je najpotrebnije u 2011. godini?..............................................................................................................112 Želi li vlada stvarno oporavak gospodarstva?....................................................................................114 Interesne skupine............................................................................................................................................................ 116 Djelovati, a ne strahovati........................................................................................................................................ 118 Istina i pravda......................................................................................................................................................................120 Obrana vrijeđanja!?........................................................................................................................................................ 122 Upozorenje bl. Alojzija Stepinca......................................................................................................................124 Čemu služi rasprava o komunističkim zločinima?....................................................................... 126 Tko vlada Hrvatskom?................................................................................................................................................128 Čas razlučivanja.................................................................................................................................................................130 Zašto se opozicija igra?...............................................................................................................................................132 Rušenje se ne može podržati............................................................................................................................134 Nečuvena diskriminacija..........................................................................................................................................136 Oslobađanje Hrvatske................................................................................................................................................138 Oslobađanje politike i istine................................................................................................................................140 Pravda i Haški sud........................................................................................................................................................... 142 Patnja za zaokret..............................................................................................................................................................144 Nametanje nove stigme...........................................................................................................................................146 Novi val čerupanja Hrvatske...............................................................................................................................148 Postupanja koja treba iskorijeniti...................................................................................................................150 Prema pravom oslobođenju.................................................................................................................................152 Čas za treću opciju.........................................................................................................................................................154 Potvrda dostojanstva..................................................................................................................................................156 Srdačno jedinstvo s Papom..................................................................................................................................158 Veličina i neprijateljstvo...........................................................................................................................................160 Hrvatska usprkos svemu......................................................................................................................................... 162 Poraz antieuropljana....................................................................................................................................................164 Otvaranje očiju..................................................................................................................................................................166 Kažnjavanje u Hrvatskoj..........................................................................................................................................168 KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

377

Rizik i »ziheraštvo«.......................................................................................................................................................170 Prodana nedjelja...............................................................................................................................................................173 Blagdanski podsjetnik................................................................................................................................................. 176 Dvije molitvene nakane............................................................................................................................................178 Ideologije i totalitarizmi...........................................................................................................................................180 Oslobađanje od okova prošlosti...................................................................................................................... 182 Podjele nisu slučajne....................................................................................................................................................184 Raskrinkani političari...................................................................................................................................................186 (Ne)zakonitost u Hrvatskoj...................................................................................................................................188 Igraju li se političari ljudskim sudbinama?...........................................................................................190 Suvišan blagdan?............................................................................................................................................................... 192 Zloporaba progona zločina...................................................................................................................................194 Doba manipulacija.........................................................................................................................................................196 Izvrsne smjernice i poticaji....................................................................................................................................198 Nužnost prekida...............................................................................................................................................................200 Iznimna prilika za ljevicu.........................................................................................................................................202 Odgovornost za Hrvatsku.....................................................................................................................................204 Oči za istinu...........................................................................................................................................................................206 Jesu li izbori važni?..........................................................................................................................................................208 Izborna razotkrivanja..................................................................................................................................................210 Osposobljavanje za odluku....................................................................................................................................212 Božić oslobađa čovječnost.................................................................................................................................... 214

378

OKOVANA HRVATSKA – IV.

2012.

Crkva i nova vlast............................................................................................................................................................218 Pitanja pred referendum.........................................................................................................................................220 Siječanj 1992. i 2012......................................................................................................................................................222 Poruke bojkota referenduma.............................................................................................................................224 Mržnja i istina......................................................................................................................................................................226 »Živi mrtvaci«.....................................................................................................................................................................228 Državni proračun i boljitak Hrvatske........................................................................................................230 Državna vlast i gospodarstvo.............................................................................................................................232 Zašto u Hrvatskoj nema oporbe?...................................................................................................................234 Organizirani kriminal u Hrvatskoj.................................................................................................................236 Više od kršenja zakona..............................................................................................................................................238 Novi trend politizacije................................................................................................................................................240 Podmetanja zadarskom nadbiskupu..........................................................................................................242 Uskrs i centri moći.........................................................................................................................................................244 Probni baloni umjesto zaokreta......................................................................................................................246 Koji ekstremizam ugrožava Hrvatsku?.....................................................................................................248 Koja je vlast – narodna?............................................................................................................................................250 Hoće li vlasti imati sluha?........................................................................................................................................252 Postoje iznimni potencijali!...................................................................................................................................254 Političke stranke i savjest........................................................................................................................................256 Produbljivanje podjela umjesto konsenzusa.....................................................................................258 Opasnost sukobljavanja...........................................................................................................................................260 Političko dramatiziranje rubnoga..................................................................................................................262 Poruke zagrebačkoga ekumenskog susreta........................................................................................264 Imamo li korumpiranu vladu?...........................................................................................................................266 Što otkriva Karadžićeva putovnica?............................................................................................................268 Političari na etičkom ispitu...................................................................................................................................270 Bijeg od sudbinskih problema...........................................................................................................................272 »Crni petak«......................................................................................................................................................................... 274 KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

379

(Ne)ugodna istina............................................................................................................................................................277 Srljaju li vlasti u diktaturu?....................................................................................................................................280 Riječi i ponašanje.............................................................................................................................................................282 Nametanje »ispiranja mozga«.........................................................................................................................284 Dezinformiranje Hrvatskoga radija..............................................................................................................286 Vrijeme solidarnosti i skromnosti..................................................................................................................288 Odvraćanje pozornosti.............................................................................................................................................290 Stop revoluciji......................................................................................................................................................................292 Politika mora štititi državni teritorij...........................................................................................................294 Krik hrvatskoga branitelja......................................................................................................................................296 Šokovi pred Godinu vjere.......................................................................................................................................298 Jačanje sektaštva............................................................................................................................................................. 300 Je li Hrvatska spremna za EU?............................................................................................................................302 Bijeg od stvarnih pitanja..........................................................................................................................................304 »Žuti karton« političkim strankama..........................................................................................................306 Demonstracije sile i jednakost..........................................................................................................................308 Čas zaokreta za državnu politiku...................................................................................................................310 Tri zahtjeva...............................................................................................................................................................................312 Novo stanje i za gospodarstvo.......................................................................................................................... 314 Zastoj demokratizacije............................................................................................................................................... 316 Obnova slobode i dostojanstva.......................................................................................................................318

380

OKOVANA HRVATSKA – IV.

2013.

Nemirenje s nametanjem.......................................................................................................................................322 Kakva će biti prekretnica?...................................................................................................................................... 324 Vjernici i nametanje ideologije.........................................................................................................................326 Provokacije i ono bitno.............................................................................................................................................328 Hrvatski politički futur..............................................................................................................................................330 Apel za zdravu pamet................................................................................................................................................. 332 Zar i Vlada priprema kaos?....................................................................................................................................334 Proročka gesta....................................................................................................................................................................336 Zašto je u Hrvatskoj pošlo po zlu?................................................................................................................338 Vrenje za promjene.......................................................................................................................................................340 Komu služe političari?................................................................................................................................................342 Papa iznenađenja.............................................................................................................................................................344 Blagodat Isusova uskrsnuća.................................................................................................................................346 Otimanje budućnosti..................................................................................................................................................348 Protiv nasilničke politike.........................................................................................................................................350 Selektivna revnost.......................................................................................................................................................... 352 Demokratski pritisak...................................................................................................................................................354 Demokracija u Hrvatskoj........................................................................................................................................356 Nove manipulacije..........................................................................................................................................................358 Što je važno političarima i medijima?........................................................................................................360 Zatiranje stvarnosti........................................................................................................................................................362 Novo društvo se rađa.................................................................................................................................................364 Oslobađanje se nastavlja.........................................................................................................................................366 Nove okolnosti i za spolni odgoj.....................................................................................................................368 Što znači »grčenje« predsjednika Sabora?..........................................................................................370 Slijedi li kompromitacija EU-a?..........................................................................................................................372

KOMENTARI GLASA KONCILA – IVAN MIKLENIĆ

381

Biblioteka Komentari Glasa Koncila

Okovana Crkva u Hrvatskoj Svezak 1.

1968. – 1974.

Svezak 2.

1975. – 1981.

Svezak 3.

1982. – 1986.

Svezak 4.

1987. – 1990.

Biblioteka Komentari Glasa Koncila

Crkva i Hrvatska u izazovima slobode Svezak 1.

1990. – 1993.

Svezak 2.

1994. – 1996.

Svezak 3.

1997. – 1999.

Biblioteka Komentari Glasa Koncila

Okovana Hrvatska Svezak 1.

2000. – 2002.

Svezak 2.

2003. – 2005.

Svezak 3.

2006. – 2009.

Svezak 4.

2010. – 2013.

KOMENTARI GLASA KONCILA (2010. – 2013.)

Ivan Miklenić

OKOVANA HRVATSKA

H

rvatskoj i većini hrvatskih građana objektivno je jedino važno da Vlada, kojeg god političkog ili ideološkog predznaka bila, radi za dobro zemlje, rješava stvarne i umjetno stvorene probleme, stvara uvjete za veću proizvodnju, veću zaposlenost i ukupno bolji životni standard svih hrvatskih građana i slično. Nakon dosadašnjega iskustva sa svim vladama nakon 2000. godine, nameće se vrlo teško i vrlo važno pitanje: Umiju li, žele li ili smiju li vlade odgovoriti tim realnim i najnormalnijim zahtjevima i potrebama Hrvatske i njezinih građana?

Demokratski pritisak Glas Koncila (17) 28. travnja 2013.

ISBN 978-953-241-488-2

www.glas-koncila.hr

100 kuna