120 Sufy stories in Kannada

ಸೂಫಿ ಕತೆಗಳು

ಸಂಗರಹಿಸಿ ಕನ್ನಡಕ್ೆ​ೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸಿದವರು ಎ ವಿ ಗೊೋವಿಂದ ರಾವ್

ವಿಷಯಾನ್ುಕರಮಣಿಕ್ೆ ನ್ನ್ನ ಮಾತು ೧. ಹಂಡೆ ಸತ್ತಿದೆ ೨. ಭವಯವಾದ ನೋಳ ಮೋಲಂಗಿ ೩. ನ್ಂಬಿಕ್ೆಯ ಪ್ರಶ್ೆನ ೪. ಕ್ೊೋಜಿಯಾನ್ ದೊಗಲೆ ನಲುವಂಗಿ ೫. ಸವಗಗದ ಹಣ್ು​ು ೬. ಜಗತಿನ್ುನ ಬದಲಾಯಿಸಿ ೭. ಸೂಯಗ ಮತುಿ ಗುಹೆ ೮. ಕನ್ಸು ೯. ಹೆರಾಟನ್ ಪ್ಾರಜ್ಞನೊಬಬನ್ ಕತೆ ೧೦. ದೆೋವರತಿ ಹೊೋಗುವ ದಾರಿ ಒಳಮುಖವಾಗಿದೆ ೧೧. ಗುರಿಯೋ ಇಲಲ ೧೨. ತಲೆಬುರುಡೆಗಳ ರಾಶಿ ೧೩. ಭೊೋಜನ್ ಕೂಟ ೧೪. ನಾವು ಈ ಮೊದಲೆೋ ದೆೋವರು ಆಗಿದೆದೋವೆ. ೧೫. ನ್ಂಬಿಕ್ೆ ತಂದ ಸಂಕಷಟ ೧೬. ನಾಯಿಗೆ ತ್ತಳಿದಿದೆಯೋ? ೧೭. ಶತುರವನ್ುನ ಮೂಖಗರನಾನಗಿಸುವುದು. ೧೮. ಯಾರು ಮೂಖಗರು? ೧೯. ಡರಮನ್ ಒಳಗೆೋನದೆ? ೨೦. ಜಿಪ್ುಣಾಗೆರೋಸರ ೨೧. ಅಮಮಂದಿರ ಸಂಭಾಷಣೆ ೨೨. ಗುರುಗಳು ಹೆೋಳಬೆೋಕ್ಾದದುದ ೨೩. ಕ್ಾಳಿಯ ದಯ ೨೪. ಒಣ್ಜಂಭ ೨೫. ಸತಿ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಗೌರವ ಸೂಚಿಸುವುದು ೨೬. ದಾವಾ ಹಾಕು, ಹಸಿವಿನಂದ ಸಾಯಿಸಬೆೋಡ ೨೭. ಮೊದಲನೆಯ ಭೊೋಜನ್, ಮುಂದಿನ್ ಭೊೋಜನ್? ೨೮. ತಾಂತ್ತರಕ! ೨೯. ನೋವೆೋ ಏಕ್ೆ ಪ್ಾದರಕ್ಷೆ ತಯಾರಿಸಬಾರದು? ೩೦. ಕಪ್ೆ​ೆಗಳು ೩೧. ಪ್ಕ್ಷಿಗಳ ಸೆರ್ೆಗ ೩೨. ಕ್ೊೋಡುಗಲುಲ ೩೩. ನಾಲುೆ ಮಂದಿ ಮತುಿ ದುಭಾಷಿ ೩೪. ನಾಲುೆ ಪ್ಟಟಣ್ಗಳು ೩೫. ಮೊಳೆ ೩೬. ಮನ್ುಷಯ ಮತುಿ ಹುಲಿ ೩೭. ಘಾಝ್ಾನದ ಮಹಮದ್ ೩೮. ನಮಗೆೋನ್ು ಬೆೋಕ್ಾಗಬಹುದು? ೩೯. ಸೂಫಿಗಳ ಪ್ಾರರ್ಗನೆ ೪೦. ಬೊೋಹಲುಲ್ ಮತುಿ ಸೆೋತುವೆ ೪೧. ಬಾಸಾರದ ಹಸನನಗೆ ರಬಿ’ಆ ಳ ಉಡುಗೊರೆಗಳು ೪೨. ಸೂಫಿಗಳ ಹಾಗೂ ಧು ನ್ನನ್ ವಿರುದಧವಾಗಿದದವ

2

೪೩. ಬಯಾಝಿದ್ ಅಲ್-ಬಿಸಾಿಮಿ ಅವರಿಂದ ನ್ಮರತೆಯನ್ುನ ಕಲಿಯುವುದು ೪೪. ರಬಿ’ಆ ಳೂ ಪ್ಂಡಿತನ್ೂ ೪೫. ಕಲಾವಿದರ ಕತೆ ೪೬. ಸಿಕ್ಕೆಹಾಕ್ಕಕ್ೊಂಡ ಕ್ೆೈ ೪೭. ಅಂಬಿಗನ್ೂ ಅರ್ಾಯಪ್ಕನ್ೂ ೪೮. ಚದುರಂಗದಾಟದ ಕತೆ ೪೯. ದತುಿ ಹಕ್ಕೆಮರಿಯ ಕತೆ ೫೦. ನಾನ್ು, ನ್ನ್ನ ಮನ್ಸು​ು ಬೆೋರೆಬೆೋರೆ ಅಲಲ ಎಂಬ ನ್ಂಬಿಕ್ೆ - ದು​ುಃಖದ ಮೂಲ ೫೧. ಬೆೈರಾಗಿಯ ಬಯಕ್ೆಗಳ ಕತೆ ೫೨. ಒಬಬ ಮಗ ಬೆೋಕ್ೆನ್ುನತ್ತಿದದ ಫಕ್ಕೋರನ್ ಕತೆ ೫೩. ಮೂರು ಮಿೋನ್ುಗಳ ಕತೆ ೫೪. ಮಂಗಗಳೂ ಟೊಪ್ಪೆಗಳೂ ೫೫. ವಾಯಪ್ಾರಿಯ ಅಸಂಬದಧ ಪ್ರಲಾಪ್ ೫೬. ನ್ಡುಗುವ ಧವನಯ ಕತೆ ೫೭. ಒಬಬ ಪ್ೌರಾತಯ ರಾಣಿಯ ಕತೆ ೫೮. ದೆೋವರೊಂದಿಗೆ ಇರುವುದು ೫೯. ಕುರುಬನ್ ಕತೆ ೬೦. ವಾಯಧಿಗರಸಿ ರಾಜನ್ ಕತೆ ೬೧. ನದೆದಹೊೋಕನ್ ಕತೆ ೬೨. ಎರಡು ಬಿೋದಿಗಳ ಕತೆ ೬೩. ದಿನ್ಸಿ ವಾಯಪ್ಾರಿಯೂ ಅವನ್ ಗಿಳಿಯೂ ೬೪. ವಿನಗರನ್ಲಿಲ ಬೆೋಯಿಸಿದ ಲಿೋಮ ಹುರುಳಿಯ ಕತೆ ೬೫. ಕ್ೊೋಡಂಗಿ ೬೬. ಸಾಲಬಾರ್ೆ ೬೭. ಹಕ್ಕೋಮ ಮಾಡಿದ ರೊೋಗನದಾನ್ ೬೮. ವಿವೆೋಕ್ಕ ಹಕ್ಕೋಮನ್ ಕತೆ ೬೯. ಎರಡು ದಿೋಪ್ಗಳ ಕತೆ ೭೦. ಮೂವರು ಯಾತ್ತರಕರ ಕತೆ ೭೧. ಮಿಠಾಯಿ ಹರಿವಾಣ್ದ ಕತೆ ೭೨. ಜ್ಞಾನಯೊಬಬನ್ ಕತೆ ೭೩. ಈರುಳಿ​ಿ ಕಳಿನ್ ಕತೆ ೭೪. ವಾಚಾಳಿ ಸೌದೆ ಕಡಿಯುವವನ್ ಕತೆ ೭೫. ಹೊಸತಾಗಿ ಮತಾಂತರಗೊಂಡವನ್ು ೭೬. ಕಳಿನ್ೂ ಕಂಬಳಿಯೂ ೭೭. ದೆೋವರಲಿಲ ನ್ಂಬಿಕ್ೆ ಇದದರೂ ಒಂಟೆಯನ್ುನ ಕಟ್ಟಟಹಾಕು ೭೮. ಹಾಡುಹಕ್ಕೆ ೭೯. ಅತಯಂತ ಪ್ಪರಯವಾದ ಕತೆಿ ೮೦. ತಂದೆ, ಮಗ ಹಾಗು ಕತೆಿ ೮೧. ಸತಯದ ನಾಡು ೮೨. ಹುಲಿಯೂ ನ್ರಿಯೂ ೮೩. ಸಂಯಮ ತಪ್ುೆವಂತೆ ಉದೆರೋಕ್ಕಸುವ ಸಾವು ೮೪. ನಾಯಿಯೂ ದೊಣೆುಯೂ ಸೂಫಿಯೂ ೮೫. ನ್ೂರಿ ಬೆ ಎಂಬಾತನ್ ಪ್ುರಾತನ್ ಪ್ೆಠಾರಿ ೮೬. ಉಯಿಲಿನ್ ಮೂಲಕ ನೋಡಿದ ಆಸಿ​ಿ

3

೮೭. ಫಕ್ಕೋರನ್ೂ ಹಣ್ವೂ ೮೮. ಕ್ಷೌರಿಕನ್ೂ ಬಿಳಿಯ ಕೂದಲುಗಳೂ ೮೯. ಸುಲಾಿನ್ನ್ೂ ಷೆೋಕನ್ೂ ೯೦. ಅರಬಬನ್ ಅಶಿಲೋಲ ಬಯು​ುಳವೂ ದೆೋವರ ಸಂದೆೋಶವೂ ೯೧. ಬಿೋಗ ತಯಾರಕನ್ ಕತೆ ೯೨. ಮರಳು ಹೆೋಳಿದ ಕತೆ ೯೩. ಅಪ್ಾತರ ೯೪. ಎಲಲವನ್ೂನ ಕಳೆದುಕ್ೊಳುಿವುದು ೯೫. ಮಂಗಗಳನ್ುನ ಹಿಡಿಯುವುದು ಹೆೋಗೆ? ೯೬. ದೆೈತಯ ರಾಕ್ಷಸನ್ೂ ಸೂಫಿಯೂ ೯೭. ಪ್ರತ್ತಜ್ಞೆ ೯೮. ಯಾರದು? ೯೯. ದೆೋವರ ಕ್ೆೈನ್ಲಿಲ ೧೦೦. ಡಾರಾಗನ ಕ್ೊಲುಲವವ ಅಂದುಕ್ೊಳುಿತ್ತಿದದವನ್ ಕತೆ ೧೦೧. ನೋರಿನ್ ಬಟಟಲಿನ್ಲಿಲ ಚಂದರ ೧೦೨ ಕತಿರಿಯೊೋ ಸೂಜಿಯೊೋ? ೧೦೩. ನಮಗೆೋನ್ು ಬೆೋಕು? ೧೦೪. ನೋವೆೋಕ್ೆ ಆನ್ಂದವನ್ುನ ಹೊರಗಿನ್ ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವಿರಿ? ೧೦೫. ಭರವಸೆ, ಭಯ, ಜ್ಞಾನ್ ೧೦೬. ಬಡವನ್ ಗುಡಿಸಲು ೧೦೭. ಅವಣ್ಗನೋಯ ಜಿೋವನ್ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದದವ ೧೦೮. ಮನ್ಸಿುನ್ ಪ್ರಮುಖ ಚಮತಾೆರ ೧೦೯. ಉಂಗುರದ ಕತೆ ೧೧೦. ಶಿಷಯನಾಗಿರುವುದು ಬಲು ಕಷಟದ ಕ್ೆಲಸ ೧೧೧. ಗುರುಗಳು ನ್ನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಮುತುಿ ಕ್ೊಟಟರು! ೧೧೨. ಗುರುವಿನ್ ಹುಡುಕ್ಾಟದಲಿಲ ೧೧೩. ಆನ್ಂದದಲಿಲ ಕಳೆದುಹೊೋಗು ೧೧೪. ನೋನ್ು ನೋನೆೋ ಆಗಿರಲಿಲಲವೆೋಕ್ೆ? ೧೧೫. ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಇರುವುದೆೋ ಹಾರಾಡುವುದಕ್ಾೆಗಿ ೧೧೬. ಮೂರು ಪ್ರಶ್ೆನಗಳು ೧೧೭. ಒಂದು ಮಾತ್ತನ್ ಶಕ್ಕಿ ೧೧೮. ಗುರುವಾಗಬಯಸಿದವನ್ ಮೊದಲನೆೋ ಪ್ಾಠ! ೧೧೯. ಶಿಷಯ ಸಿದಧನಾದಾಗ ೧೨೦. ವಿದಾವಂಸನ್ೂ ಸೂಫಿಯೂ

4

ನ್ನ್ನ ಮಾತು ಅಭಿಜಾತ ಸೂಫಿ ವಿದಾವಾಂಸರ ಪ್ರಕಾರ “ಹೃದಯವನ್ನು ದನರಸ್ತಿ ಮಾಡಿ ತದನ್ಾಂತರ ದ ೇವರನ್ನು ಹ ೂರತನಪ್ಡಿಸ್ತ ಉಳಿದ ಎಲ್ಲವುಗಳಿಾಂದ ಅದನ್ನು ವಿಮನಖವಾಗಿಸನವ ಗನರಿಗಳನ್ನುಳಳ ವಿಜ್ಞಾನ್”ವ ೇ ಸೂಫಿಪ್ಾಂಥ. ಸೂಫಿ ಗನರನ ಅಹಮದ್ ಇಬ್ನು ಅಜಿಬ ಇದನ ುೇ ಬ ೇರ ಪ್ದಗಳನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಇಾಂತನ ಹ ೇಳಿದಾ​ಾನ : “ತನ ೂುಳಗಿರನವ ನಿಜಸವರೂಪ್ಕ ೆ ಮೆತ್ತಿಕ ೂಾಂಡಿರನವ ಕ ೂಳ ಯನ್ನು ತ ಗ ಯನವುದರ ಮೂಲ್ಕ ಅದನ್ನು ಶನದ್ಧೇಕರಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ , ಶ್ಾಲಘನಿೇಯ ಗನಣಣಲ್ಕ್ಷಣಗಳಿಾಂದ ಅದನ್ನು ಅಲ್ಾಂಕರಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ , ದ ೈವತವದ ಸಮನಮಖಕ ೆ ಪ್ಯಣಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯನವ ವಿಜ್ಞಾನ್” ವ ೈರಾಗಯ, ಪ್ಾರಥಥನ ಯ ನ್ಾಂತರ ದ ೇವರ ಹ ಸರನಗಳನ್ನು ಪ್ುನ್ಃಪ್ುನ್ಃ ಉಚ್ಚರಿಸನವುದನ - ಇವ ರಡನ ಅಭಿಜಾತ ಸೂಫಿ ಸಾಂತರ ವ ೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು. ಇಾಂತ್ತಪ್ಪ ಸೂಫಿ ಸಾಂತರ ಹಾಗನ ಅವರನ ತಮಮ ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದ ಕ ಲ್ವು ಕತ ಗಳ ಸಾಂಗರಹ ಇದನ. ಈ ಕತ ಗಳು ರವಾನಿಸನವ ಸಾಂದ ೇಶಗಳು ಮಾತಾತ್ತೇತವಾದವು, ಎಾಂದ ೇ ಸವಥರಿಾಂದಲ್ೂ ಸ್ತವೇಕಾರಯೇಗಯವಾದವು ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ು ಅಭಿಮತ.

5

೧. ಹಂಡೆ ಸತ್ತಿದೆ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಕಾಂಚ್ನಗಾರನಿಾಂದ ಹಾಂಡ ಯಾಂದನ್ನು ಎರವಲ್ನ ಪ್ಡ ದನ ಮನ ಗ ಒಯಾನ್ನ. ಮರನದ್ನ್ ಅದರ ೂಳಗ ದನಾಂಡನ ಯ ಪ್ುಟ್​್ ಬ ೂೇಗನಣಿಯಾಂದನ್ನು ಹಾಕಿ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸ್ತದ. ಮಾಲಿಕ ಹಾಂಡ ಯಳಗಿದಾ ಪ್ುಟ್​್ ಬ ೂೇಗನಣಿಯನ್ನು ತ ೂೇರಿಸ್ತ ಕ ೇಳಿದ, “ಇದ ೇನ್ನ?” ಅದನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಉದಗರಿಸ್ತದ, “ಇದ ೇನ್ನ? ಹಾಂಡ ಒಾಂದನ ಮರಿ ಹಾಕಿದ !”. ಮಾಲಿಕ ಬ ೂೇಗನಣಿಯನ್ೂು ಹಾಂಡ ಯನ್ೂು ತನ್ು ಸನಪ್ದ್ಥಗ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡ. ಇನ ೂುಾಂದನ ದ್ನ್ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಪ್ುನ್ಃ ಹಾಂಡ ಯನ್ನು ಎರವಲ್ನ ಪ್ಡ ದನ ಮನ ಗ ಒಯಾ. ಐದನ ದ್ನ್ಗಳಾದರೂ ಅದನ್ನು ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸದ ೇ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಮಾಲಿಕ ಅವನ್ ಮನ ಗ ೇ ಹ ೂೇಗಿ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದ. ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದನ ಮಾಲಿಕನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿನ್ಗ ೇನ್ನ ಬ ೇಕನ?” ಮಾಲಿಕ ಹ ೇಳಿದ, “ಹಾಂಡ ” ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಉದಗರಿಸ್ತದ, “ಓ ಹಾಂಡ ಯೇ. ಕ್ಷಮಿಸನ, ಅದನ ಸತನಿ ಹ ೂೇಯಿತನ” ಮಾಲಿಕ ಕ ೇಳಿದ, “ಅಯಾಯ ಕ ೂೇಜಿಯಾ, ಹಾಂಡ ಸಾಯನತಿದ ಯೇ?” ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಹಾಂಡ ಮರಿ ಹಾಕಿತನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದಾನ್ನು ನಿೇನ್ನ ನ್ಾಂಬಿದ . ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ಅದನ ಸತ್ತಿತನ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಏಕ ನ್ಾಂಬನವುದ್ಲ್ಲ?” ***** ೨. ಭವಯವಾದ ನೋಳ ಮೋಲಂಗಿ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಸನಾಮನ್ಯ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ವಿವಾಹ ಸಮಾರಾಂಭವಾಂದಕ ೆ ಹ ೂೇದ. ಅವನ್ನ ಶ್ ೇಚ್ನಿೇಯ ಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಇದಾ ಹಳ ಯ ಉಡನಪ್ನ್ನು ಧರಿಸ್ತದಾ. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತದ ಅತ್ತಥ ೇಯ ಕ ೂೇಜಿಯಾನ್ನ್ನು ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತದ. ತನ್ುನ್ನು ಸತೆರಿಸನವ ಸಾಧಯತ ಇಲ್ಲವ ೇ ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಮನ್ಗಾಂಡ ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಬಲ್ನ ವ ೇಗವಾಗಿ ತನ್ು ಮನ ಗ ತ ರಳಿ ಭವಯವಾದ ನಿೇಳ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸ್ತ ಸಮಾರಾಂಭಕ ೆ ಹಾಂದ್ರನಗಿದ. ಅವನ್ನ ಸಭಾ​ಾಂಗಣವನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಅತ್ತಥ ೇಯ ಮಹಾಶಯ ಅವನ್ನ್ನು ಬಲ್ನ ಗೌರವದ್ಾಂದ “ಸನಾಮನ್ಯ ಕ ೂೇಜಿಯಾರವರಿಗ ಸಾವಗತ, ಸನಸಾವಗತ” ಅನ್ನುತಾಿ ಸಾವಗತ್ತಸ್ತ ಕರ ದ ೂಯನಾ ಭ ೂೇಜನ್ ಮಾಡನವ ಮೆೇಜಿನ್ ಅಗರಸಾಿನ್ದಲಿಲ ಕನಳಿಳರಿಸ್ತ “ಘನ್ತ ವ ತಿ ಕ ೂೇಜಿಯಾರವರನ ಭ ೂೇಜನ್ ಸ್ತವೇಕರಿಸಬ ೇಕನ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ವಿನ್ಾಂತ್ತಸ್ತದನ್ನ. ತಕ್ಷಣವ ೇ ತನ್ು ಭವಯವಾದ ನಿೇಳ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯ ತನಪ್ಪಳದ್ಾಂದ ಮಾಡಿದಾ ಅಾಂಚ್ನಪ್ಟ್ಟ್ಯನ್ನು ಮೆೇಲ್ತ್ತಿ ಹಡಿದನ ಹ ೇಳಿದ, “ ಸನಸಾವಗತ, ನ್ನ್ು ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯೇ. ಘನ್ತ ವ ತಿ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯೇ ಭ ೂಜನ್ವನ್ನು ಸ್ತವೇಕರಿಸ್ತ!” ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ಅತ್ತಥ ೇಯ ಕ ೇಳಿದ, “ ಏನ್ನ ಇದರ ಅಥಥ?” ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಿೇವು ಗೌರವ ಸಲಿಲಸ್ತದನಾ ನ್ನ್ು ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಗ ಎಾಂಬನದನ ಖಾತರಿ. ಆದಾರಿಾಂದ ಅದೂ ಸವಲ್ಪ ಆಹಾರ ಸ ೇವಿಸಲಿ!” *****

6

೩. ನ್ಂಬಿಕ್ೆಯ ಪ್ರಶ್ೆನ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಒಬಾ​ಾತ ಕ ೂೇಜಿಯಾನ್ ಮನ ಗ ಬಾಂದನ ಅವನ್ ಕತ ಿಯನ್ನು ತನ್ಗ ಎರವಲ್ನ ನಿೇಡನವಾಂತ ಕ ೂೇರಿದ. ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಕತ ಿ ಮನ ಯಲಿಲಲ್ಲ.” ಆ ವ ೇಳ ಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಳಗಿದಾ ಕತ ಿ ಅರಚ್ಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ ಬಾಂದಾತ ಹ ೇಳಿದ, “ಸನಾಮನ್ಯ ಕ ೂೇಜಿಯಾರವರ ೇ ಕತ ಿ ಮನ ಯಲಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇವು ಹ ೇಳುತ್ತಿದ್ಾೇರಿ, ಒಳಗಿನಿಾಂದ ಕತ ಿಯ ಅರಚ್ನವಿಕ ಕ ೇಳಿಸನತ್ತಿದ .” ಕ ೂೇಜಿಯಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಎಾಂಥ ವಿಚಿತರ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ನಿೇನ್ನ! ಕತ ಿಯನ್ನು ನ್ಾಂಬನತ್ತಿರನವ , ನ್ರ ತ ಗಡಡದ ನ್ನ್ುಾಂಥವನ್ ಮಾತನ್ನು ನ್ಾಂಬನತ್ತಿಲ್ಲ!” ***** ೪. ಕ್ೊೋಜಿಯಾನ್ ದೊಗಲೆ ನಲುವಂಗಿ ಕ ೂೇಜಿಯಾನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಅವನ್ ದ ೂಗಲ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯನ್ನು ಒಗ ದನ ಒಣಗಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಅಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಮರದಲಿಲ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ತೂಗನಬಿಟ್​್ಳು. ಹ ೂರಗ ಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂರಟ್ಟದಾ ಕ ೂೇಜಿಯಾನಿಗ ಅದನ ಮರದ ಮೆೇಲ ಒಬಾ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಕ ೈಗಳನ್ನು ಅಗಲ್ಕ ೆ ಚಾಚಿಕ ೂಾಂಡನ ನಿಾಂತ್ತರನವಾಂತ ಕಾಂಡಿತನ. ಕ ೂೇಜಿಯಾ ತಕ್ಷಣ ತನ್ು ಹ ಾಂಡತ್ತಯನ್ನು ಕರ ದನ ಹ ೇಳಿದ, “ಬ ೇಗ ಹ ೂೇಗಿ ನ್ನ್ು ಬಿಲ್ನಲ ಬಾಣಗಳನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬಾ.” ಅವನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದಳು. ಕ ೂೇಜಿಯಾ ದ ೂಗಲ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಗ ಚ್ನಚ್ನಚವಾಂತ ಒಾಂದನ ಬಾಣ ಬಿಟ್ನ್ ಅದನ್ನು ನ ಲ್ಕ ೆ ಬಿೇಳಿಸ್ತದ. ತದನ್ಾಂತರ ಒಳಬಾಂದನ ಬಾಗಿಲ್ನ್ನು ಭದರವಾಗಿ ಹಾಕಿ ಮಲ್ಗಿ ನಿದ ಾ ಮಾಡಿದ. ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ ಬ ಳಗ ಗ ಅವನ್ನ ಹ ೂರಬಾಂದಾಗ ತನ್ು ದ ೂಗಲ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಗ ತಾನ ೇ ಬಾಣ ಹ ೂಡ ದನ ಬಿೇಳಿಸ್ತದ ವಿಷ್ಟಯ ಅವನ್ ಅರಿವಿಗ ಬಾಂದ್ತನ. ಆ ತಕ್ಷಣ ನ ಲ್ದಲಿಲ ಕನಳಿತನ ಅವನ್ನ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ದ ೇವರ ೇ ನಿನ್ಗ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಆ ಅಾಂಗಿಯಳಗ ನಾನ ೇನಾದರೂ ಇದ್ಾದಾರ ಖಾಂಡಿತ ಸಾಯನತ್ತಿದ ಾ.” ***** ೫. ಸವಗಗದ ಹಣ್ು​ು ಹಾಂದ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಸವಗಥದ ಹಣಿ​ಿನ್ ಕನರಿತನ ಕ ೇಳಿದಾಕ ಒಬಾಳು ಇದಾಳು. ಅದನ್ನು ಪ್ಡ ಯಬ ೇಕ ಾಂಬ ಬಯಕ ಅವಳಲಿಲ ಮೂಡಿತನಿ. ಸಬರ್ ಎಾಂಬ ಫಕಿೇರನ್ನ್ನು ಆಕ ಕ ೇಳಿದಳು, “ಸವಗಥದ ಹಣನಿ ನ್ನ್ಗ ಎಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆೇತನ? ಏಕ ಾಂದರ ಅದನ ಸ್ತಕಿೆದ ತಕ್ಷಣ ನಾನ್ನ ಜ್ಞಾನಿಯಾಗನತ ಿೇನ .” ಆ ಫಕಿೇರ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ನ್ನ ೂುಾಂದ್ಗ ಅಧಯಯನ್ ಮಾಡನವುದನ ಅತನಯತಿಮ. ಅಾಂತನ ಮಾಡಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲದ್ದಾರ ದೃಢನಿಶಚಯದ್ಾಂದ, ಕ ಲ್ವಮೆಮ ವಿಶ್ಾರಾಂತ್ತ ಇಲ್ಲದ ಯೇ ಈ ಭೂಮಾಂಡಲ್ದಾದಯಾಂತ ಪ್ಯಣಿಸಬ ೇಕನ.” ಅವಳು ಅವನ್ನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ ಬ ೇರ ಮಾಗಥದಶಥಕರನ್ನು ಹನಡನಕಿಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂರಟ್ಳು. ವಿವ ೇಕಿ ಆರಿಫ್, ಮಹಾಪ್ಾರಜ್ಞ ಹಕಿೇಮ್, ಹನಚ್ಚ ಮಾಯಝಪ, ವಿಜ್ಞಾನಿ ಅಲಿೇಮ್ ಇವರ ೇ ಮೊದಲಾಗಿ ಇನ್ೂು ಅನ ೇಕರನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದಳು. ಈ ಹನಡನಕಾಟ್ದಲಿಲ ೩೦ ವಷ್ಟಥಗಳನ್ನು ಕಳ ದಳು. ಕ ೂನ ಯಲಿಲ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಆಕ ತ ೂೇಟ್ವಾಂದನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದಳು. ಅಲಿಲತನಿ ಸವಗಥದ ಮರ. ಅದರ ಕ ೂಾಂಬ ಗಳಿಾಂದ ಸವಗಥದ ಹಣನಿಗಳು ನ ೇತಾಡನತ್ತಿದಾವು. ಆಕ ಮೊದಲ್ನ ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ ಫಕಿೇರ ಸಬರ್ ಆ ಮರದ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ನಿಾಂತ್ತದಾ. ಅವಳು ಕ ೇಳಿದಳು, “ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ಭ ೇಟ್ಟಯಾದಾಗ ’ನಾನ ೇ ಆ ಮರದ ಸಾಂರಕ್ಷಕ’ ಎಾಂಬ ವಿಷ್ಟಯವನ್ನು ನ್ನ್ಗ ೇಕ ಹ ೇಳಲಿಲ್ಲ?” ಅವನ್ನ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇನ್ನ ಅದನ್ನು ನ್ಾಂಬನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ ್ೇ ಅಲ್ಲದ ಈ ಮರ ೩೦ ವಷ್ಟಥ ೩೦ ದ್ನ್ಗಳಿಗ ಒಾಂದನ ಸಲ್ ಮಾತರ ಫಲ್ ನಿೇಡನತಿದ .” *****

7

೬. ಜಗತಿನ್ುನ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಬಯಾಝಿದ್ ತನ್ು ಜಿೇವನ್ಚ್ರಿತ ರಯಲಿಲ ಇಾಂತನ ಬರ ದ್ದಾ​ಾನ : ನಾನ್ನ ಚಿಕೆವಯಸ್ತಿನ್ವನಾಗಿದಾ​ಾಗ ನ್ನ್ು ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಗಳ, ದ ೇವರಿಗ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ ಕ ೂೇರಿಕ ಗಳ, ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲ ಪ್ಾರಥಥನ ಗಳ ತ್ತರನಳು ಇಾಂತ್ತರನತ್ತಿತನಿ: “ಜಗತಿನ್ನು ಬದಲಿಸಲ್ನ ಅಗತಯವಾದ ಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ನ್ನ್ಗ

ಕ ೂಡನ.” ಪ್ರತ್ತಯಬಾ ವಯಕಿ​ಿಯಲಿಲಯೂ ಏನ ೂೇ ಒಾಂದನ ಲ ೂೇಪ್ ನ್ನ್ಗ

ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿತನಿ. ನಾನ ೂಬಾ ಕಾರಾಂತ್ತಕಾರಿಯಾಗಿದ ಾ. ಇಡಿೇ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ವನ ುೇ ಬದಲಿಸನವ ಹಾಂಬಲ್ ನ್ನ್ುದಾಗಿತನಿ. ತನಸನ ಪ್ಕವವಾದ ನ್ಾಂತರ ನ್ನ್ಗನಿುಸನತ್ತಿತನಿ - ಈ ಬಯಕ ತನಸನ ಅತ್ತಯಾಯಿತನ. ನ್ನ್ು ಜಿೇವನ್ ನ್ನ್ು ಕ ೈ ಮಿೇರಿ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದ . ನ್ನ್ು ಅಧಥ ಆಯನಷ್ಟಯವ ೇ ಮನಗಿದ್ದಾರೂ ಒಬಾನ ೇ ಒಬಾ ವಯಕಿ​ಿಯನ್ೂು ಬದಲಿಸಲ್ನ ನ್ನಿುಾಂದ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ಇಡಿೇ ಜಗತಿನ ುೇ ಬದಲಿಸಬ ೇಕ ಾಂಬ ಬಯಕ ಅತ್ತಯಾಯಿತನ. ಆದಾರಿಾಂದ ನಾನ್ನ ದ ೇವರಿಗ ಹ ೇಳಿದ , “ನ್ನ್ು ಕನಟ್ನಾಂಬ ಸಾಕನ. ನ್ನ್ು ಕನಟ್ನಾಂಬವನ್ನು ಬದಲಿಸಲ್ನ ಅಗತಯವಾದ ಶಕಿ​ಿ ನ್ನ್ಗ ನಿೇಡನ.” ನಾನ್ನ ಮನದನಕನಾದಾಗ ನ್ನ್ು ಕನಟ್ನಾಂಬವನ್ನು ಬದಲಿಸ ಹ ೂರಟ್ದೂಾ ಅತ್ತಯಾಯಿತನ ಅನಿುಸತ ೂಡಗಿತನ. ಅವರನ್ನು ಬದಲಿಸಲ್ನ ನಾನ್ನ ಯಾರನ? ನ್ನ್ುನ್ನು ನಾನ್ನ ಬದಲಿಸ್ತದರ ಸಾಕನ, ಆ ಸಾಧನ ಯೇ ಬಲ್ನ ದ ೂಡಡ ಸಾಧನ ಯಾಗನತಿದ ಎಾಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡಿತನ. ತಕ್ಷಣ ದ ೇವರಲಿಲ ಇಾಂತನ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತದ , “ಈಗ ನಾನ್ನ ಸರಿಯಾದ ನಿಲ್ನವು ತಳ ದ್ದ ಾೇನ . ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ’ನ್ನ್ುನ್ನು ನಾನ್ನ ಬದಲಿಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಅವಕಾಶ ಕ ೂಡನ.” ದ ೇವರನ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ಮಗೂ, ಈಗ ಸಮಯ ಉಳಿದ್ಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಆರಾಂಭದಲಿಲಯೇ ಕ ೇಳಬ ೇಕಿತನಿ. ಆಗ ಅದನ್ನು ಮಾಡಬಹನದಾದ ಸಾಧಯತ ಇತನಿ. ” ***** ೭. ಸೂಯಗ ಮತುಿ ಗುಹೆ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಸೂಯಥನ್ೂ ಗನಹ ಯೂ ಸಾಂಭಾಷಿಸನತ್ತಿದಾವು. ’ಅಾಂಧಕಾರ’, ’ಅತ್ತೇ ಥಾಂಡಿ’ - ಈ ಪ್ರಿಕಲ್ಪನ ಗಳು ಸೂಯಥನಿಗ ಅಥಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ’ಬ ಳಕನ’, ’ಪ್ರಕಾಶಮಾನ್ವಾದ’ ಈ ಪ್ರಿಕಲ್ಪನ ಗಳು ಗನಹ ಗ ಅಥಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಥಥಮಾಡಿಕ ೂಳಳಲ ೂೇಸನಗ ಸೂಯಥನ್ನ ಗನಹ ಗ , ಗನಹ ಯನ ಸೂಯಥನ್ಲಿಲಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಲ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದವು. ಮೊದಲ್ನ ಗನಹ ಯನ ಸೂಯಥನ್ಲಿಲಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಿ ಉದಗರಿಸ್ತತನ, “ಆಹಾ, ಹೇಗ ೂೇ ವಿಷ್ಟಯ. ಇದನ ಅದನುತಕೂೆ ಮಿಗಿಲಾದದನಾ. ಈಗ ನಿೇನ್ನ ನಾನ್ನ ನ ಲ ಸ್ತರನವ ತಾಣಕ ೆ ಬಾಂದನ ನ ೂೇಡನ.” ಸೂಯಥ ಗನಹ ಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಿ ಉದಗರಿಸ್ತತನ, “ಛ ೇ, ನ್ನ್ಗ ೇನ್ೂ ವಯತಾಯಸ ಕಾಣನತ್ತಿಲ್ಲ.” *****

8

೮. ಕನ್ಸು ಸಾಂತ ಚಿಶಿ್ಯನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ್ನ ಒಬಾ ಬಾಂದ. ಕ ೂರಾನ್ನ ಜ್ಞಾನ್ ಪ್ರದಶಿಥಸ್ತ ಸಾಂತನ್ನ್ನು ಚ್ಚ ಥಯಲಿಲ ಸ ೂೇಲಿಸನವ ಇರಾದ ಆ ಭ ೇಟ್ಟಗಾರನಿಗ ಇತನಿ. ಆದಾಗೂಯ ಆತ ಒಳಕ ೆ ಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದ ಕೂಡಲ ಸಾಂತ ಚಿಶಿ್ ಈ ದ್ಸ ಯಲಿಲ ಮೊದಲ್ ಹ ಜ ೆ ಇಟ್ಡರನ. ಯೂಸನಫ್ ಮತನಿ ತನ್ಗ ಬಿದ್ಾದಾ ಕನ್ಸನಗಳ ಕನರಿತನ ಕ ೂರಾನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ವಿವರಣ ನಿೇಡಿದರನ. ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಅವರನ ಭ ೇಟ್ಟಗಾರನ್ತಿ ತ್ತರನಗಿ “ನ್ನ್ಗ ಬಿದಾ ಒಾಂದನ ಕನ್ಸನ್ನು ಹ ೇಳಿದರ ನಿೇವು ಕ ೂರಾನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಅಥ ೈಥಸಬಲಿಲರಾ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳಿದರನ. ಭ ೇಟ್ಟಗಾರ ಅನ್ನಮತ್ತಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ತನ್ಗ

ಬಿದ್ಾದಾ ಕನ್ಸನ್ನು ತ್ತಳಿಸ್ತದರನ. ಆ ಕನ್ಸ್ತನ್ಲಿಲ ತಾವಿಬಾರೂ ಇದನಾದಾಗಿ ತ್ತಳಿಸ್ತ ನ್ಡ ದ

ವಿದಯಮಾನ್ವನ್ನು ಇಾಂತನ ವಣಿಥಸ್ತದರನ: “ನಿಮಮ ಕ ೈ ಜ ೇನ್ನ ತನಾಂಬಿದಾ ಜಾಡಿಯಲಿಲಯೂ ನ್ನ್ು ಕ ೈ ಮಲ್ ತನಾಂಬಿದಾ ಪ್ಾತ ರಯಲಿಲಯೂ ಮನಳುಗಿತನಿ.” ಆ ತಕ್ಷಣ ಮಧಯಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದ ಭ ೇಟ್ಟಗಾರ ಆ ಕನ್ಸನ್ನು ಅಥ ೈಥಸ್ತದ, “ಅಥಥ ಸನಸಪಷ್ಟ್! ನಿೇವು ತಪ್ುಪ ದಾರಿಯಲಿಲ ಸಾಗನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ. ನಾನಾದರ ೂೇ ನ ೈತ್ತಕವಾಗಿ ಸರಿಯಾದ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಜಿೇವಿಸನತ್ತಿದ ಾೇನ .” ಸಾಂತ ಛಿಶಿ್ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಕನ್ಸನ ಅಲಿಲಗ ೇ ಮನಗಿಯನವುದ್ಲ್ಲ.” “ಮನಾಂದ ೇನಾಯಿತನ ಹ ೇಳಿ,” ಭ ೇಟ್ಟಗಾರ ವಿನ್ಾಂತ್ತಸ್ತದ. ಸಾಂತರನ ತಮಮ ಕನ್ಸ್ತನ್ ವಣಥನ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದರನ, “ನಿೇವು ನ್ನ್ು ಕ ೈ ನ ಕನೆತ್ತಿದ್ಾರಿ, ನಾನ್ನ ನಿಮಮ ಕ ೈ ನ ಕನೆತ್ತಿ ದ ಾ.” ***** ೯. ಹೆರಾಟನ್ ಪ್ಾರಜ್ಞನೊಬಬನ್ ಕತೆ ಘಾಝುದ ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ನ್ ಆಳಿವಕ ಯ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಜಾನ್ ಎಾಂಬ ಹ ಸರಿನ್ವನ ೂಬಾನಿದಾ. ಸನಲಾಿನ್ನ್ ಆಶರಯ ಹ ೈದರ್ಗ ಲ್ಭಯವಾಗಬ ೇಕನ ಎಾಂಬ ಬಯಕ ಅವನ್ ತಾಂದ ಇಸೆಾಂದರ್ ಖಾನ್ದಾಗಿತನಿ. ಎಾಂದ ೇ, ಅಾಂದ್ನ್ ಖಾಯತ ಜ್ಞಾನಿಯ ಮಾಗಥದಶಥನ್ದಲಿಲ ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕತ ಯನ್ನು ಹ ೈದರ್ ಅಧಯಯನ್ ಮಾಡಲ್ನ ವಯವಸ ಿ ಮಾಡಿದ. ಸೂಫಿ ಶ್ಾಲ ಗಳಲಿಲ ಕಲಿಸನವ ಅನ ೇಕ ಆಧ್ಾಯತಮ ಸಾಂಬಾಂಧಿತ ವಾಯಯಾಮಗಳು ಹಾಗೂ ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ಶ್ ಲೇಕಗಳನ್ನು ಕಾಂಠಸಿ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡನ ವಾಯಖಾಯನಿಸನವುದರಲಿಲ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಪ್ರಭನತವ ಸಾಧಿಸ್ತದ. ತದನ್ಾಂತರ ಇಸೆಾಂದರ್ ಖಾನ್ ಅವನ್ನ್ನು ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ನ್ ಸಮನಮಖಕ ೆ ಕರ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಹಮದ್ ಸನಲಾಿನ್ ಶ್ ರೇಷ್ಟಠರ ೇ, ನಿೇವು ಜ್ಞಾನ್ದ ಪೇಷ್ಟಕರ ಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದ್ದ . ಎಾಂದ ೇ ಬಲ್ನ ಬನದ್ಧವಾಂತನಾಗಿರನವ ನ್ನ್ು ದ ೂಡಡ ಮಗನಿಗ ತಮಮ ಆಸಾಿನ್ದಲಿಲ ಉತಿಮ ಹನದ ಾ ದ ೂರ ತ್ತೇತನ ಎಾಂಬ ಆಸ ಯಿಾಂದ ಸೂಫಿ ವಿಧಿವಿಧ್ಾನ್ಗಳಲಿಲ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ತರಬ ೇತ್ತ ಕ ೂಡಿಸ್ತದ ಾೇನ .” ಸನಲಾಿನ್ ಅವನ್ತಿ ತಲ ಎತ್ತಿ ಸಹ ನ ೂೇಡದ ಯೇ ಹ ೇಳಿದ, “ಇನ್ನು ಒಾಂದನ ವಷ್ಟಥ ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ್ನು ಕರ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬಾ.” ತನಸನ ನಿರಾಸ ಯಾದರೂ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಹತಾಶನಾಗದ ಇಸೆಾಂದರ್ ಖಾನ್ ಮಗನ್ನ್ನು ಹಾಂದ್ದಾ ಮಹಾನ್ ಸೂಫಿೇ ಸಾಂತರ ಕೃತ್ತಗಳನ್ನು ಅಭಯಸ್ತಸಲ್ೂ ಪ್ಾರಚಿೇನ್ ಗನರನಗಳ ಸಮಾಧಿಗಳಿಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಲ್ೂ ಕಳುಹಸ್ತದ. ಮನಾಂದ್ನ್ ವಷ್ಟಥ ಇಾಂದ್ನ್ದಾಕಿೆಾಂತ ಹ ಚ್ನಚ ಸ್ತದಧತ ಯಾಂದ್ಗ ಸನಲಾಿನ್ನ್ನು ಕಾಣನವ ಇರಾದ ಅವನ್ದಾಗಿತನಿ. ಒಾಂದನ ವಷ್ಟಥದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಹ ೈದರ್ನ್ನ್ನು ಸನಲಾಿನ್ನ್ ಆಸಾಿನ್ಕ ೆ ಕರ ದ ೂಯನಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಹಾಪ್ರಭನ, ನ್ನ್ು ಮಗ ಸನದ್ೇಘಥ ಕಾಲ್ ತಾರಸದಾಯಕವಾದ ಯಾತ ರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಸೂಫಿ ಇತ್ತಹಾಸ ಹಾಗೂ ಶ್ಾಸ್ತರೇಯವಾದ ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ವಾಯಯಾಮಗಳಲಿಲ ಈಗ ಹಾಂದ್ಗಿಾಂತಲ್ೂ ಹ ಚ್ನಚ ಜ್ಞಾನ್ ಗಳಿಸ್ತದಾ​ಾನ . ನಿಮಮ ಆಸಾಿನ್ದ ಒಾಂದನ ಸಾಂಪ್ತನಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರಿಗಣಿಸನವಷ್ಟನ್ ಅಹಥತ ಅವನ್ದನಾ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಸಾಬಿೇತನ ಪ್ಡಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ನ್ನು ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತ.” ಒಾಂದ್ನಿತೂ ಹಾಂದನಮನಾಂದನ ನ ೂೇಡದ ಸನಲಾಿನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಇನ ೂುಾಂದನ ವಷ್ಟಥ ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಬಾ!” ಮನಾಂದ್ನ್ ೧೨ ತ್ತಾಂಗಳುಗಳಲಿಲ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಅಮನದಾಯಾಥ ನ್ದ್ಯನ್ನು ದಾಟ್ಟ ಬನಕಾರಾ, ಸಮರ್ಖಾಂಡ, ಕಾವಸರ್-ಐಆರಿಫಿನ್, ತಾಶ್ ೆಾಂಟ್, ದನಶ್ಾ​ಾಂಬ , ಟ್ಕಿಥಸಾಿನ್ಗಳಲಿಲ ಇರನವ ಸೂಫಿ ಸಾಂತರನಗಳ ಸಮಾಧಿಗಳಿಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಿದ. ಆಸಾಿನ್ಕ ೆ ಹಾಂದ್ರನಗಿದಾಗ, ಸನಲಾಿನ್ ಒಮೆಮ ಅವನ್ತಿ ದೃಷಿ್ ಹಾಯಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ಒಾಂದನ ವಷ್ಟಥ ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಬರಲಿ!”

9

ಆ ವಷ್ಟಥ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಮೆಕಾೆಕ ೆ ತ್ತೇಥಥಯಾತ ರ ಮಾಡಿದ. ತದನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಭಾರತ ಮತನಿ ಪ್ಶಿಥಯಾಗಳಿಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಿ ಅಪ್ರೂಪ್ದ ಗರಾಂಥಗಳನ್ನು ಪ್ರಿಶಿೇಲಿಸ್ತದ. ಆ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಆ ಸಿಳಗಳಲಿಲ ಇದಾ ಮಹಾನ್ ದರವ ೇಶಿಗಳನ್ನು ಕಾಂಡನ ತನ್ು ನ್ಮನ್ಗಳನ್ನು ಸಲಿಲಸನವುದನ್ೂು ಮರ ಯಲಿಲ್ಲ. ಘಾಝ್ಾುಕ ೆ ಹಾಂದ್ರನಗಿದ ಹ ೈದರ್ನಿಗ ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ಒಬಾ ಗನರನವನ್ನು ಆಯೆ ಮಾಡನ. ಅವರನ ನಿನ್ುನ್ನು ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಿ ಸ್ತವೇಕರಿಸ್ತದರ ಒಾಂದನ ವಷ್ಟಥ ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಬಾ!” ಒಾಂದನ ವಷ್ಟಥ ಕಳ ಯಿತನ. ಇಸೆಾಂದರ್ ಖಾನ್ ಮಗನ್ನ್ನು ಆಸಾಿನ್ಕ ೆ ಕರ ದ ೂಯಯಲ್ನ ತಯಾರಿ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡನಾದರೂ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಸನಲಾಿನ್ನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ್ನ ಆಸಕಿನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಹ ರಾಟ್ನ್ಲಿಲದಾ ತನ್ು ಗನರನವಿನ್ ಪ್ಾದಗಳ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಆತ ಕನಳಿತ. ಅವನ್ ತಾಂದ ಏನ ೇ ಹ ೇಳಿದರೂ ಅವನ್ನ ಅಲಿಲಾಂದ ಕದಲಿಲ್ಲ. “ನ್ನ್ು ಹಣ ಹಾಗೂ ಸಮಯವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡ . ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ ನಿೇಡಿದ ಪ್ರಿೇಕ್ಷ ಗಳಲಿಲ ನ್ನ್ು ಮಗ ಉತ್ತಿೇಣಥನಾಗಲಿಲ್ಲ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಇಸೆಾಂದರ್ ಖಾನ್ ತನ್ು ಕನಟ್ನಾಂಬದವರ ೂಾಂದ್ಗೂ ಮಿತರರ ೂಾಂದ್ಗೂ ಹ ೇಳಿಕ ೂಾಂಡನ ಗ ೂೇಳಾಡಿದ. ಹ ೈದರ್ ಆಲಿಯ ಒಳಿತ್ತಗಾಗಿ ತಾನ್ನ ಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಮಹಾನ್ ಯೇಜನ ಗಳನ್ನು ಕ ೈಬಿಟ್ನ್ ಅವನ್ನ್ನು ಅವನ್ ಗನರನವಿನ್ ಹತ್ತಿರ ಇರಲ್ನ ಬಿಟ್ನ್ಬಿಡಲ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ. ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ತನ್ು ಆಸಾಿನ್ದಲಿಲ ಹಾಜರಾಗಬ ೇಕಾದ ದ್ನ್ ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಸನಲಾಿನ್ ತನ್ು ಆಸಾಿನಿಕರಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಹ ರಾಟ್ಗ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಲ್ನ ಸ್ತದಧರಾಗಿ. ಆ ನ್ಗರದಲಿಲ ನಾನ್ನ ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ ೇ ಬ ೇಕಾದವರ ೂಬಾರನ ಇದಾ​ಾರ .” ಡ ೂೇಲ್ನ ಕಹಳ ಗಳ ವಾದಯಗ ೂೇಷಿ್ಯಾಂದ್ಗ ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ನ್ ಪ್ರಿವಾರ ಹ ರಾಟ್ ನ್ಗರವನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದಾಗ ಹ ೈದರ್ ಆಲಿ ಮತನಿ ಅವನ್ ಗನರನ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಉದಾಯನ್ವನ್ದಲಿಲನ್ ಆಶರಯತಾಣದಲಿಲ ಕನಳಿತ್ತದಾರನ. ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ ಮತನಿ ಆಸಾಿನಿಕ ಅಯಾಝ್ ತಮಮ ಪ್ಾದರಕ್ಷ ಗಳನ್ನು ಗೌರವಸೂಚ್ಕವಾಗಿ ಕಳಚಿ ಇಟ್ನ್ ಆಶರಯತಾಣಕ ೆ ಬಾಂದರನ. “ಸನಲಾಿನ್ ಮಹಮದ್ ಅವರಿಗ ಸನಸಾವಗತ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಸಾವತ್ತಸ್ತದ ಸೂಫಿ ಗನರನಗಳು ಹ ೈದರ್ ಆಲಿಯನ್ನು ತ ೂೇರಿಸನತಾಿ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಿಮಮ ಆಸಾಿನ್ಕ ೆ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಏನ್ೂ ಆಗಿರದ್ದಾ ವಯಕಿ​ಿಯೇ ಈತ. ಆದರಿೇಗ ಆತ ರಾಜನ ೇ ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ್ನ ಬರನವಷ್ಟ್ರ ಮಟ್ಟ್ಗ ಯೇಗಯನಾಗಿದಾ​ಾನ . ಅವನ್ನ್ನು ನಿೇವು ಸೂಫಿ ಸಮಾಲ ೂೇಚ್ಕನಾಗಿ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಳಳಬಹನದನ, ಏಕ ಾಂದರ ಅವನಿೇಗ ಅದಕ ೆ ಸ್ತದಧನಾಗಿದಾ​ಾನ !” ***** ೧೦. ದೆೋವರತಿ ಹೊೋಗುವ ದಾರಿ ಒಳಮುಖವಾಗಿದೆ ಒಬಾ ಹಸನವಾಂದನ್ನು ಖರಿೇದ್ಸ್ತದ. ಅವನಿಗ

ಹಸನಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ ಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಹಸನವಿನ್

ಕ ೂಾಂಬನಗಳನ್ನು ಹಡಿದನ ಅದನ್ನು ಎಳ ದ ೂಯಯಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದಾ. ಹಸನ ಪ್ರತ್ತಭಟ್ಟಸನತ್ತಿತನಿ. ಈ ಕಸನಬಿಗ ಅವನ್ನ ಹ ೂಸಬ ಎಾಂಬನದನ ಸನಸಪಷ್ಟ್ವಾಗಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿತನಿ. ತನ್ು ಹಾಂದ್ನ್ ಮಾಲಿಕನ್ ಹತ್ತಿರ, ಅಥಾಥತ್ ತನ್ು ಮನ ಗ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ಹಸನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿತನಿ. ಇದನ್ನು ವಿೇಕ್ಷಿಸನತ್ತಿದಾ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನವಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಈ ಕಸನಬಿಗ ಹ ೂಸಬನಿರಬ ೇಕನ. ಹಸನಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ ಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲ. ನಿೇನ್ನ ಸರಿಯಾದ ವಿಧ್ಾನ್ ಅನ್ನಸರಿಸನತ್ತಿಲ್ಲ.” ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಾನ ೇನ್ನ ಮಾಡಲಿ, ನಾನ್ನ ಅಷ್ಟನ್ ಬಲಿಷ್ಟಠನ್ಲ್ಲ. ಹಸನ ನ್ನ್ಗಿಾಂತ ಬಲಿಷ್ಟಠವಾಗಿದ , ಅದನ ನ್ನ್ುನ್ನು ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ಎಳ ದ ೂಯನಯತ್ತಿದ .” ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಅವನಿಗ ತನಸನ ತಾಜಾ ಹಸ್ತರನ ಹನಲ್ಲನ್ನು ಕ ೂಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಕ ೂಾಂಬನಗಳನ್ನು ಬಿಡನ. ಈ ಹನಲ್ಲನ್ನು ಅದಕ ೆ ತ ೂೇರಿಸನ. ಅದನ ಹನಲ್ಲನ್ನು ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಬಾಂದಾಗ ನಿೇನ್ನ ನಿನ್ು ಮನ ಯತಿ ತನಸನ ಜರನಗನ. ಅದನ ಹನಲ್ಲನ್ನು ತ್ತನ್ುಲ ೂೇಸನಗ ನಿನ್ುತಿ ಪ್ುನ್ಃ ಬರನತಿದ . ಆಗ ನಿೇನ್ನ ಪ್ುನ್ಃ ನಿನ್ು ಮನ ಯತಿ ತನಸನ ಜರನಗನ. ಈ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಅದಕ ೆ ಹನಲ್ಲನ್ನು ತ ೂೇರಿಸನತಾಿ ನಿನ್ು ಮನ ಯತಿ ನಿೇನ್ನ ನ್ಡ . ಹನಲ್ಲನ್ನು ತ್ತನ್ನುವ ಅವಕಾಶ ಮಾತರ ನಿೇಡಬ ೇಡ. ಅದನ ಹನಲಿಲನ್ ಆಸ ಯಿಾಂದ ನಿನ್ುನ್ನು ಹಾಂಬಾಲಿಸ್ತ ನಿನ್ು ಮನ ಗ ಬರನತಿದ .”

10

ಈ ತಾಂತರ ಯಶಸ್ತವಯಾಯಿತನ. ಒಾಂದ ರಡನ ಹ ಜ ೆ ಮನಾಂದ್ಟ್​್ರ ಎಟ್ನಕನವಷ್ಟನ್ ದೂರದಲಿಲ ತಾಜಾ ಹಸ್ತರನ ಹನಲ್ನಲ ಸದಾ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಆ ಹಸನ ತನ್ು ಹಾಂದ್ನ್ ಮನ ಯನ್ೂು ಮಾಲಿಕನ್ನ್ೂು ಮರ ತನ ಹನಲ್ಲನ್ನು ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಿದಾವನ್ನ್ನು ಹಾಂಬಾಲಿಸ್ತ ಹ ೂಸ ಮಾಲಿಕನ್ ಮನ ಯ ಕ ೂಟ್ಟ್ಗ ಯಳಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ಅಲಿಲ ಬಾಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ತನ. ***** ೧೧. ಗುರಿಯೋ ಇಲಲ ಫಕಿೇರರ ಗನಾಂಪಾಂದನ ತಮಮ ಗನರನಗಳ ಆಜ್ಞಾನ್ನಸಾರ ಮಾ​ಾಂಸ ತ್ತನ್ನುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಧೂಮಪ್ಾನ್ ಮಾಡನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ತ್ತಳಿದ ವಯಕಿ​ಿಯಬಾ ಆ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಪ್ಾದಗಳ ಬಳಿ ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಲ ೂೇಸನಗ ಅವರನ ಒಟ್ಾ್ಗಿ ಸ ೇರನವ ತಾಣಕ ೆ ಹ ೂೇದ. ಅಲಿಲದಾವರ ಲ್ಲರೂ ೯೦ ವಷ್ಟಥಕೂೆ ಹ ಚಿಚನ್ ವಯಸ್ತಿನ್ವರಾಗಿದಾರನ. ಅಲಿಲ ತಾಂಬಾಕಿನ್ ಸನಳಿವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಮಾ​ಾಂಸದ ಸನಳಿವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹ ೂೇದಾತನಿಗ ಬಲ್ನ ಆನ್ಾಂದವಾಯಿತನ. ಅವರನ ನಿೇಡಿದ ಹನರನಳಿ-ಮೊಸರಿನ್ ಸೂಪನ್ ರನಚಿ ಆಸಾವದ್ಸನತಾಿ ಮಾಲಿನ್ಯರಹತ ವಾಯನ ಸ ೇವನ

ಮಾಡನತಾಿ ಅಲಿಲ ಕನಳಿತ. ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ೧೦೦ ವಷ್ಟಥವಾದರೂ ಅವರನ ಬದನಕಿರಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ಅವನ್

ಆಶಯವಾಗಿತನಿ. ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಯೇ ಅಲಿಲದಾವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಫಕಿೇರ ಪಿಸನಗನಟ್ಟ್ದ, “ಅದ ೂೇ, ನ್ಮಮ ಮಹಾನ್ ಗನರನಗಳು ಬರನತ್ತಿದಾ​ಾರ .” ಆ ಪ್ೂಜಯ ಸಾಂತ ಒಳ ಬಾಂದಾಗ ಎಲ್ಲರೂ ಎದನಾ ನಿಾಂತರನ. ಆತ ಒಳಬಾಂದವನ ೇ ಅನ್ನಗರಹ ಸೂಚ್ಕವಾಗಿ ಮನಗನಳುಗ ಬಿೇರಿ ತನ್ು ಕ ೂಠಡಿಯತಿ ಹ ೂೇದ. ೫೦ ವಷ್ಟಥಕಿೆಾಂತ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ದಷ್ಟೂ್ ಹ ಚ್ನಚ ವಯಸನಿ ಆದವನ್ಾಂತ ಅವನ್ನ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಲಿಲಗ ಬಾಂದ್ದಾ​ಾತ ಕ ೇಳಿದ, “ಅವರಿಗ ಷ್ಟನ್ ವಯಸನಿ? ಅವರ ೇನ್ನ ತ್ತನ್ನುತಾಿರ ?” ಅಲಿಲದಾ ಹರಿಯರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಉಸನರಿದ, “ಅವರಿಗ ೧೫೦ ವಷ್ಟಥ ವಯಸಾಿಗಿದ . ಬಹನಶಃ ನಾವು ಯಾರೂ ಆವರ ವಯಸಿನ ುೇ ಆಗಲಿ ಅವರನ ಇರನವ ಸಾಿನ್ವನ ುೇ ಆಗಲಿ ತಲ್ನಪ್ುವುದ್ಲ್ಲ. ಅಾಂದ ಹಾಗ ಕ ಟ್​್ ಚ್ಪ್ಲ್ಗಳಿಾಂದಲ ೇ ಆಗಲಿ, ಹನಡನಗಾಟ್ಟಕ ಯ ವಸನಿಗಳಿಾಂದಲ ೇ ಆಗಲಿ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗನವ ವಯಸನಿ ಅವರದಲ್ಲವಾದಾರಿಾಂದ ದ್ನ್ಕ ೆ ೨೦ ಸ್ತಗಾರ್ಗಳನ್ೂು ಹನರಿದ ಮಾ​ಾಂಸದ ೩ ತನಾಂಡನಗಳನ್ೂು ತ ಗ ದನಕ ೂಳುಳತಾಿರ !” ***** ೧೨. ತಲೆಬುರುಡೆಗಳ ರಾಶಿ ಸೂಫಿ ಸಾಂತ ಬಯಾಝಿದ್ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಸಮಶ್ಾನ್ದ ಮೂಲ್ಕ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ತಲ ಬನರನಡ ಗಳ ಒಾಂದನ ರಾಶಿಯನ್ನು ಕಾಂಡ. ಕನತೂಹಲ್ದ್ಾಂದ ಅವನ್ನ ಒಾಂದನ ತಲ ಬನರನಡ ಯನ್ನು ಕ ೈನ್ಲಿಲ ಎತ್ತಿ ಹಡಿದನ ವಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ. ಎಲ್ಲ ತಲ ಬನರನಡ ಗಳೂ ಹ ಚ್ನಚಕಮಿಮ ಒಾಂದ ೇ ತ ರನಾಗಿರನತಿದ ಾಂಬನದಾಗಿ ತ್ತಳಿದ್ದಾ ಅವನಿಗ ಅವು ಒಾಂದ ೇ ತ ರನಾಗಿ ಇಲ್ಲದ್ರನವುದನ್ನು ಕಾಂಡನ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯಿತನ. ಕ ಲ್ವು ತಲ ಬನರನಡ ಗಳಲಿಲ ಎರಡನ ಕಿವಿಗಳ ನ್ಡನವ ಸಾಂಪ್ಕಥ ಕಲಿಪಸನವ ಹಾದ್ಯಾಂದ್ತನಿ, ಕ ಲ್ವು ತಲ ಬನರನಡ ಗಳಲಿಲ ಎರಡನ ಕಿವಿಗಳ ನ್ಡನವ ಸಾಂಪ್ಕಥ ಏಪ್ಥಡನವುದಕ ೆ ಅಡಿಡ ಉಾಂಟ್ನ ಮಾಡನವ ತಡ ಇತನಿ. ಕ ಲ್ವು ತಲ ಬನರನಡ ಗಳಲಿಲ ಪ್ರತ್ತೇ ಕಿವಿಗೂ ಹೃದಯಕೂೆ ನ್ಡನವ ಸಾಂಪ್ಕಥವ ೇಪ್ಥಟ್ಟ್ತ ಿೇ ವಿನಾ ಅವುಗಳ ನ್ಡನವ ನ ೇರ ಸಾಂಪ್ಕಥವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ಆತ ದ ೇವರನ್ನು ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತದ, “ಓ ದ ೇವರ ೇ ಇದ ೇನ್ನ ವಿಷ್ಟಯ? ನ್ನ್ಗ ಏನ್ನ್ನು ತ್ತಳಿಯಪ್ಡಿಸಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿರನವ ?” ಆಗ ದ ೇವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ಮೂರನ ವಗಥಗಳ ಜನ್ರಿರನತಾಿರ . ಒಾಂದನ ಕಿವಿಯಿಾಂದ ಕ ೇಳಿದಾನ್ನು ಇನ ೂುಾಂದನ ಕಿವಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಹಾಕನವವರನ ಮೊದಲ್ನ ಯ ವಗಥದವರನ. ಇವರನ ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡದನಾ ಕ್ಷಣಕಾಲ್ ಮಾತರ ಅವರ ೂಾಂದ್ಗ

ಇರನತಿದ ,

ತದನ್ಾಂತರ ಅವರ ೂಳಗ ನಿಲ್ಲದ ೇ ಹ ೂರಹ ೂೇಗನತಿದ . ಒಾಂದ ೇ ಕಿವಿಯಿಾಂದ ಕ ೇಳುವವರನ ಎರಡನ ೇ ವಗಥದವರನ. ಅವರ ಒಾಂದನ ಕಿವಿಯ ಒಳಹ ೂಕೆದನಾ ಎಲಿಲಗೂ ಹ ೂೇಗನವುದ್ಲ್ಲ. ಅಥಾಥತ್, ಅವರನ ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿರನವುದ ೇ ಇಲ್ಲ, ಏನ ೂೇ ಶಬಾವಾಯಿತನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಭಾವಿಸನತಾಿರ . ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ ಲ್ವು ಮಾಂದ್ಯಲಿಲ ಮಾತರ ಎರಡೂ ಕಿವಿಗಳ ಮೂಲ್ಕ ಒಳ ಹ ೂಕೆದನಾ ಹೃದಯವನ್ನು ಮನಟ್ನ್ತಿದ . ದ ೇವರನ ಮನಾಂದನವರಿದನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಬಯಾಝಿದ್ ನಿೇನ್ನ ಇತರರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತನಾಡನವಾಗ ನ ನ್ಪಿನ್ಲಿಲ

11

ಇಟ್ಟ್ರಲ ೇಬ ೇಕಾದ ಅಾಂಶವನ್ನು ತ್ತಳಿಯಪ್ಡಿಸಲ ೂೇಸನಗ ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಈ ತಲ ಬನರನಡ ಗಳ ರಾಶಿಯ ಬಳಿಗ ಕರ ತಾಂದ್ದ ಾೇನ . ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾನ್ನು ಯಾರನ ಹೃದಗತ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳತಾಿರ ೂೇ ಅಾಂಥವರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತರ ಮಾತನಾಡನ. ಮಿಕನೆಳಿದವರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತನಾಡನತಾಿ ನಿನ್ು ಸಮಯವನ್ೂು ಶಕಿ​ಿಯನ್ೂು ವೃಥಾ ವಯಯಿಸಬ ೇಡ. ಏಕ ಾಂದರ ನಿನ್ು ಜಿೇವನ್ ಅತಯಮೂಲ್ಯವಾದದನಾ. ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಬ ೇಕಾದದೂಾ ಅತಯಮೂಲ್ಯವಾದದನಾ.” ***** ೧೩. ಭೊೋಜನ್ ಕೂಟ ಹರಕನ ಬಟ್ ್ ಧರಿಸ್ತದಾ ಬಡವನ ೂಬಾ ಅರಮನ ಯ ಭ ೂೇಜನ್ಕೂಟ್ಕ ೆ ಬಾಂದ. ಸಭಯತ ಯನ್ನು ಉಲ್ಲಾಂಘಿಸಬಾರದ ಾಂಬ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ಅವನ್ನ್ನು ಒಳಹ ೂೇಗಲ್ನ ಬಿಟ್​್ರೂ ಊಟ್ದ ಮೆೇಜಿನ್ ಕ ೂನ ಯಲಿಲ ಅವನ್ನ್ನು ಕೂರಿಸ್ತದರನ. ಊಟ್ಕ ೆ ಬಡಿಸನವ ಪ್ರಾತಗಳು ಅವನಿರನವಲಿಲಗ ತಲ್ಪ್ುವ ವ ೇಳ ಗ ಹ ಚ್ನಚಕಮಿಮ ಖಾಲಿ ಆಗಿರನತ್ತಿದಾವು. ಆದಾರಿಾಂದ ಆತ ಅಲಿಲಾಂದ ಹ ೂರಟ್ನ ಹ ೂೇದ. ಒಬಾ ಶಿರೇಮಾಂತ ಮಿತರನಿಾಂದ ಬ ಲ ಬಾಳುವ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿಯನ್ೂು ಆಭರಣಗಳನ್ೂು ಎರವಲ್ನ ಪ್ಡ ದನ ಧರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಭ ೂೇಜನ್ಕೂಟ್ದ ತಾಣಕ ೆ ಪ್ುನ್ಃ ಬಾಂದ. ಈ ಸಲ್ ಅವನ್ನ್ನು ತಕ್ಷಣವ ೇ ಬಲ್ನ ಗೌರವದ್ಾಂದ ಊಟ್ದ ಮೆೇಜಿನ್ಲಿಲ ಮೊಟ್​್ಮೊದಲ್ನ ಯ

ಆಸನ್ದ

ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ

ಕೂರಿಸ್ತ

ಅವನಿದಾಲಿಲಗ ೇ

ಮೊದಲ್ನ

ಊಟ್ಕ ೆ

ಬಡಿಸನವ

ಪ್ರಾತಗಳನ್ನು

ತರಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. “ಓ, ಎಷ್ಟನ್ ರನಚಿಯಾದ ತ್ತನಿಸನಗಳು ನ್ನ್ು ತಟ್ ್ಯಲಿಲವ ,” ಎಾಂದನ ಉದಗರಿಸ್ತ, ‘ತಾನ್ನ ಒಾಂದನ ಚ್ಮಚ ಆಹಾರವನ್ನು ತನ್ು ಉಡನಪಿಗ ಹಾಕನವುದನ ನ್ಾಂತರದ ಚ್ಮಚ ಯ ಆಹಾರವನ್ನು ತ್ತನ್ನುವುದನ’ ಮಾಡತ ೂಡಗಿದ. ಆತನ್ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಕನಳಿತ್ತದಾ ಕನಲಿೇನ್ನ ೂಬಾ ಈ ಕ ೂಳಕನ ವತಥನ ಯನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಮನಖ ಸ್ತಾಂಡರಿಸ್ತ ಕ ೇಳಿದ, “ಮಹಾಶಯ, ನಿಮಮ ಇಷ್ಟನ್ ಒಳ ಳಯ ಉಡನಪಿಗ ಆಹಾರವನ್ನು ಏಕ ಮೆತನಿತ್ತಿದ್ಾೇರಿ?” ಆತ ಲ ೂಚ್ಗನಟ್ನ್ತಾಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಈಗ ನ್ನ್ು ಉಡನಪ್ು ಗಲಿೇಜಾಗಿ ನಿಮಗ ಕಾಣನತ್ತಿರನವುದಕ ೆ ಕ್ಷಮಿಸ್ತ. ಈ ಉಡನಪಿನಿಾಂದಾಗಿ ನ್ನ್ಗ ಇಷ್ಟನ್ ಒಳ ಳಯ ತ್ತನಿಸನಗಳು ಸ್ತಕಿೆವ . ಎಾಂದ ೇ, ಅದಕ ೆ ಮೊದಲ್ನ ತ್ತನಿುಸಬ ೇಕಾದದನಾ ನಾಯಯೇಚಿತವಲ್ಲವ ೇ?” ***** ೧೪. ನಾವು ಈ ಮೊದಲೆೋ ದೆೋವರು ಆಗಿದೆದೋವೆ. ಖಾಯತ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ರಬಿಯಾ ಎಾಂದ್ನ್ಾಂತ ರಸ ಿಯಲಿಲ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾಳು. ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ಪ್ರತ್ತೇದ್ನ್ ಅವಳು ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ ರಸ ಿ ಅದನ. ಪ್ರತ್ತೇದ್ನ್ ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ

ಹ ೂೇಗಿ ತಾನ್ನ ಕಾಂಡನಕ ೂಾಂಡ ಸತಯವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕ ೇಳುವಾಂತ

ಬ ೂಬ ಾಹ ೂಡ ಯನವುದನ ಅವಳ ದ ೈನ್ಾಂದ್ನ್ ಕಾಯಕಗಳಲಿಲ ಒಾಂದಾಗಿತನಿ. ಸನಪ್ರಿಚಿತ ಮನಮನಕ್ಷನ ಹಸನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಯ ಬಾಗಿಲ್ ಎದನರನ ಕನಳಿತನ, “ಓ ದ ೇವರ ೇ, ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ! ದಯವಿಟ್ನ್ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ! ನ್ನ್ುನ್ನು ಒಳಕ ೆ ಬಿಡನ!” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರತ್ತೇದ್ನ್ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ರಸ ಿಯಲಿಲ ಹ ೂೇಗನವಾಗ ಬಹನದ್ನ್ಗಳಿಾಂದ ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾಳು. ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಹಸನ್ ಅಳುತ್ತಿದಾ, ಅವನ್ ಕಣನಿಗಳಿಾಂದ ಕಣಿ​ಿೇರನ ಧ್ಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸನರಿಯನತ್ತಿತನಿ. ಅವನ್ನ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ುನ್ಃ ಬ ೂಬ ಾ ಹ ೂಡ ಯನತ್ತಿದಾ, “ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ! ನ್ನ್ುನ್ನು ಒಳಕ ೆ ಬಿಡನ! ನಿೇನ ೇಕ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳುವುದನ್ನು ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಳುಳತ್ತಿಲ್ಲ? ನಿೇನ ೇಕ ನ್ನ್ು ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ನು ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಳುಳತ್ತಿಲ್ಲ? ” ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಹಸನ್ ಹ ೇಳುವುದನ್ನು ಕ ೇಳಿ ಅವಳು ನ್ಗನತ್ತಿದಾಳು. ಆದರ

ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ರಬಿಯಾಳಿಗ ಅದನ್ನು ಸಹಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ

ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿ ಅವನ್ನ್ನು ಹಡಿದನ ಅಲ್ನಗಾಡಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಈ ಅವಿವ ೇಕದ ಮಾತನ ನಿಲಿಲಸನ! ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದ್ದ - ವಾಸಿವವಾಗಿ ನಿೇನ್ನ ಈಗಾಗಲ ೇ ಒಳಗಿರನವ !” ಹಸನ್ ರಬಿಯಾಳನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. ಆ ಕ್ಷಣವ ೇ ಅವನಿಗ ಸತಯದ ಸಾಕಾತಾೆರದ ಕ್ಷಣವಾಯಿತನ. ರಬಿಯಾಳ ಕಣನಿಗಳನ ುೇ ದ್ಟ್ಟ್ಸ್ತ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಅವನ್ನ ಶಿರಬಾಗಿ ವಾಂದ್ಸ್ತದ, ಅವಳ ಪ್ಾದಗಳನ್ನು ಸಪಷಿಥಸ್ತ ವಾಂದ್ಸ್ತದ. ತದನ್ಾಂತರ ಹ ೇಳಿದ, “ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲಿಲ ನಿೇನ್ನ ಬಾಂದ . ಇಲ್ಲವಾಗಿದಾಲಿಲ ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಜಿೇವಿತಾವಧಿಯನ ುಲಾಲ ದ ೇವರನ್ನು ಕರ ಯನವುದರಲಿಲಯೇ ಕಳ ಯನತ್ತಿದ ಾ.

12

ಎಷ ೂ್ೇ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದ ನಾನ್ನ ಇಾಂತನ ಮಾಡನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಈ ಮೊದಲ್ನ ನಿೇನ್ನ ಎಲಿಲ ಹ ೂೇಗಿದ ಾ? ಈ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ನಿೇನ್ನ ಪ್ರತ್ತೇದ್ನ್ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವ ವಿಷ್ಟಯ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ . ನಾನ್ನ ಅಳುತ್ತಿರನವುದನ್ೂು ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನತ್ತಿರನವುದನ್ೂು ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿರಲ ೇ ಬ ೇಕನ.” ಆಗ ರಬಿಯಾ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಅದನ ನಿಜ. ಆದರ ಸತಯವನ್ನು ನಿದ್ಥಷ್ಟ್ ಕ್ಷಣದಲಿಲ, ನಿದ್ಥಷ್ಟ್ ಸಿಳದಲಿಲ, ನಿದ್ಥಷ್ಟ್ ಸಾಂದಭಥದಲಿಲಯೇ ಹ ೇಳಬ ೇಕನ. ನಾನ್ನ ಆ ಸರಿಯಾದ ಕ್ಷಣಕ ೆ ಕಾಯನತ್ತಿದ ಾ. ಆ ಕ್ಷಣ ಇಾಂದನ ಬಾಂದ ೂದಗಿತನ. ಎಾಂದ ೇ, ನಾನ್ನ ನಿನ್ು ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಬಾಂದ . ನಾನ ೇನಾದರೂ ನಿನ ು ಹ ೇಳಿದ್ಾದಾರ ಅದನ ನಿನ್ುನ್ನು ಸ್ತಟ್​್ಗ ಬಿಾಸನತ್ತಿತನಿ, ನಿನ್ಗ ಕ ೂೇಪ್ ಬರನತ್ತಿತನಿ, ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ ವಿರನದಧವಾಗಿ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸನವ ಸಾಧಯತ ಯೂ ಇತನಿ. ‘ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ು ಪ್ಾರಥಥನ ಗ ವಿಘುವುಾಂಟ್ನ ಮಾಡಿರನವ , ಯಾರದ ೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಗ ಅಡಿಡಯನಾಂಟ್ನ ಮಾಡನವುದನ ಸರಿಯಲ್ಲ,’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ನ್ಗ ೇ ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳುವ ಸಾಧಯತ ಯೂ ಇತನಿ. ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ರನವಾಂತ ಒಬಾ ಭಿಕ್ಷನಕನ್ ಪ್ಾರಥಥನ ಗ ರಾಜನ್ೂ ಅಡಿಡಯನಾಂಟ್ನಮಾಡಕೂಡದನ. ಮನಸ್ತಲಮ್ ರಾಷ್ಟರಗಳಲಿಲ ಅಪ್ರಾಧಿಯನ್ನು, ಆತ ಕ ೂಲ ಗಡನಕನ ೇ ಆಗಿದಾರೂ, ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವಾಗ ದಸಿಗಿರಿ ಮಾಡನವುದ್ಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ, ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ , ‘ಹಸನ್ ಮೂಖಥನ್ಾಂತಾಡಬ ೇಡ, ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದ್ದ . ವಾಸಿವವಾಗಿ ನಿೇನ್ನ ಈಗಾಗಲ ೇ ಒಳಗಿರನವ ’ ಎಾಂದನ ಹ ೇಳಲ್ನ ಯನಕಿ ಕ್ಷಣ ಬರಲಿ ಎಾಂದನ ಕಾಯನತ್ತಿದ ಾ.” ***** ೧೫. ನ್ಂಬಿಕ್ೆ ತಂದ ಸಂಕಷಟ ಒಬಾಳು

ತನ್ು

ಗ ಳತ್ತಗ

ಹ ೇಳಿದಳು,

“ಪ್ಾಪ್,

ಮೆೈಸ ೈ

ತಾನ್ನ

ಯಾವುದನ್ನು

ನ್ಾಂಬಿದಾಳ ೂೇ

ಅದರಿಾಂದಾಗಿ

ತನಾಂಬ

ಸಾಂಕಟ್ಪ್ಡಬ ೇಕಾಯಿತನ” ಗ ಳತ್ತ ಕ ೇಳಿದಳು, “ಅವಳು ಏನ್ನ್ನು ನ್ಾಂಬಿದಾಳು?” “ಒಾಂಭತನಿ ಗಾತರದ ಪ್ಾದಗಳಿರನವವರನ ಆರನ ಗಾತರದ ಪ್ಾದರಕ್ಷ ಗಳನ್ನು ಧರಿಸಬಹನದನ!” ***** ೧೬. ನಾಯಿಗೆ ತ್ತಳಿದಿದೆಯೋ? ನ್ನ್ು ಮಿತರನ ೂಬಾ ಒಾಂದನ ದ ೇಶದ ಅಧಯಕ್ಷರನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ್ನ ಹ ೂೇಗಿದಾ. ಆಧಯಕ್ಷರ ನಿವಾಸದ ಆವರಣದಲಿಲ ಅವರಿೇವಥರೂ ಮಾತನಾಡನತಿ ಸನತಾಿಡನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ನ ೂೇಡಲ್ನ ಭಯಾಂಕರವಾಗಿದಾ ದ ೂಡಡ ನಾಯಿಯಾಂದನ ಅಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಒಬಾ ಹಾಂದೂ ಗನರನವಿನ್ ಕೌಪಿೇನ್ವನ್ನು ಕಚಿಚ ಹರಿದದಾಲ್ಲದ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಬ ೂಗಳುತಾಿ ಅವನ್ನ್ನು ಒಾಂದನ ಗ ೂೇಡ ಯ ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಅಟ್ಟ್ಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಯಿತನ. ಹನಲಿಗಳನ್ನು ತನ್ು ನ ೂೇಟ್ದ್ಾಂದಲ ೇ ಪ್ಳಗಿಸನವ ಸಾಮಥಯಥ ಉಳಳವನ್ನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಖಾಯತನಾಗಿದಾ ಆ ಗನರನವಿಗ ನಾಯಿಗಳನ್ನು ಆ ರಿೇತ್ತ ಪ್ಳಗಿಸನವ ಸಾಮಥಯಥವಿರಲಿಲ್ಲವಾದಾರಿಾಂದ ಏನಾದರೂ ಮಾಡನವಾಂತ ನ್ನ್ು ಸ ುೇಹತನಿಗ ವಿನ್ಾಂತ್ತಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ್ನ. ನ್ನ್ು ಸ ುೇಹತ ಹ ೇಳಿದ, “ಬ ೂಗಳುವ ನಾಯಿ ಕಚ್ನಚವುದ್ಲ್ಲ.” ಗನರನ ಉದಗರಿಸ್ತದ, “ಅದನ ನ್ನ್ಗೂ ಗ ೂತ್ತಿದ ನಿನ್ಗೂ ಗ ೂತ್ತಿದ . ಆದರ , ನಾಯಿಗ ಗ ೂತ್ತಿದ ಯೇ?” *****

13

೧೭. ಶತುರವನ್ುನ ಮೂಖಗರನಾನಗಿಸುವುದು. ನ್ೂತನ್ ಪ್ರವ ೇಶಿ ಸ ೈನಿಕನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ತರಬ ೇತನದಾರ ಕ ೇಳಿದ, “ಶತನರವನ್ನು ಮೂಖಥರನಾುಗಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ ಾಂಬನದಕ ೆ ಒಾಂದನ ಉದಾಹರಣ ಕ ೂಡನ.” ನ್ೂತನ್ ಪ್ರವ ೇಶಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಿಮಮ ಹತ್ತಿರ ಇದಾ ಮದನಾಗನಾಂಡಿನ್ ದಾಸಾಿನ್ನ ಮನಗಿದನ ಹ ೂೇದರ ಅದನ ಶತನರಗಳಿಗ ತ್ತಳಿಯದಾಂತ ನ ೂೇಡಿಕ ೂಳಿಳ -- ಅದಕ ೂೆೇಸೆರ ಗನಾಂಡನ ಹಾರಿಸನತಿಲ ೇ ಇರಿ.” ***** ೧೮. ಯಾರು ಮೂಖಗರು? ಅಷ ್ೇನ್ೂ ತ್ತೇಕ್ಷಮತ್ತಗಳಲ್ಲದ ಇಬಾರನ ದ ೂೇಣಿಯಾಂದನ್ನು ಬಾಡಿಗ ಗ ಪ್ಡ ದನ ಮಿೇನ್ನ ಹಡಿಯಲ್ನ ಹ ೂೇದರನ. ತನಾಂಬ ಚ ನಾುಗಿರನವ ಮಿೇನ್ನಗಳನ್ೂು ಹಡಿದರನ. ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗನತ್ತಿರನವಾಗ ಒಬಾ ಇನ ೂುಬಾನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ, “ಮಿೇನ್ನ ಹಡಿಯನವ ಆ ಅದನುತ ತಾಣಕ ೆ ನಾವು ಪ್ುನ್ಃ ಹ ೂೇಗನವುದನ ಹ ೇಗ ?” ಇನ ೂುಬಾ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಆ ಕನರಿತನ ನಾನಾಗಲ ೇ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ ಾ. ಸ್ತೇಮೆಸನಣಿದ್ಾಂದ ನಾನ್ನ ದ ೂೇಣಿಯ ಮೆೇಲ ಒಾಂದನ ಗನರನತನ ಮಾಡಿದ ಾೇನ .” ಮೊದಲ್ನ ಯವ ಅಬಾರಿಸ್ತದ, “ನಿೇನ ೂಬಾ ಮನ್ಾಠಳ!. ಅದರಿಾಂದ ೇನ್ೂ ಪ್ರಯೇಜನ್ವಿಲ್ಲ. ಮನಾಂದ್ನ್ ಸಲ್ ಅವರನ ನ್ಮಗ ಬ ೇರ ದ ೂೇಣಿಯನ್ನು ಕ ೂಟ್​್ರ ?” ***** ೧೯. ಡರಮನ್ ಒಳಗೆೋನದೆ? ಇಡಿೇ ದ್ನ್ವನ್ನು ಡರಮ್ ಬಾರಿಸನತಾಿ ಕಳ ಯನತ್ತಿದಾ ಪ್ುಟ್​್ ಹನಡನಗನ ೂಬಾನಿದಾ. ಡರಮ್ ಬಾರಿಸನತ್ತಿದಾ ಪ್ರತ್ತೇ ಕ್ಷಣವನ್ೂು ಆತ ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ಆಸಾವದ್ಸನತ್ತಿದ.ಾ ಯಾರನ ಏನ ೇ ಮಾಡಲಿ, ಏನ ೇ ಹ ೇಳಲಿ ಅವನ್ನ ಡರಮ್ ಬಾರಿಸನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಹನಡನಗನ್ನ್ನು ನಿಯಾಂತ್ತರಸಲ್ನ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ ರ ಹ ೂರ ಯವರನ ತಮಮನ್ನು ತಾವು ಸೂಫಿಗಳು ಎಾಂದನ ಕರ ದನಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾ ಅನ ೇಕರನ್ೂು ಇತರರನ್ೂು ವಿನ್ಾಂತ್ತಸ್ತದರನ. ತನ್ುನ್ನು ತಾನ್ನ ಸೂಫಿ ಅಾಂದನಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾ “ನಿೇನ್ನ ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಇಷ ೂ್ಾಂದನ ಗದಾಲ್ ಮಾಡನತ್ತಿದಾರ ನಿನ್ು ಕಿವಿತಮಟ್ ಯಲಿಲ ತೂತನ ಮಾಡನತ ಿೇನ ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ದರಿಸ್ತದ. ಆ ಹನಡನಗ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಅಥವ ಪ್ಾಂಡಿತ ಆಗಿರದ ೇ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಈ ಬ ದರಿಕ ಅವನಿಗ ಅಥಥವಾಗಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಎರಡನ ಯವ ಹ ೇಳಿದ, “ಡರಮ್ ಬಾರಿಸನವುದನ ಒಾಂದನ ಪ್ವಿತರ ಕಾಯಥವಾದದಾರಿಾಂದ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ಸಾಂದಭಥಗಳಲಿಲ ಮಾತರ ಅದನ್ನು ಬಾರಿಸಬ ೇಕನ.” ಆ ಹನಡನಗನ್ ನ ರ ಹ ೂರ ಯವರ ಲ್ಲರಿಗೂ ಕಿವಿಗ

ಹಾಕಿಕ ೂಳಳಲ್ನ ತಕನೆದಾದ ಬ ಣ ಗಳನ್ನು ವಿತರಿಸ್ತದ ಮೂರನ ಯವ. ಆ ಹನಡನಗನಿಗ

ಚಿತಾಿಕಷ್ಟಥಕವಾದ ಪ್ುಸಿಕವಾಂದನ್ನು ಕ ೂಟ್​್ ನಾಲ್ೆನ ಯವನ್ನ. ಐದನ ಯವನಾದರ ೂೇ, ಜ ೈವಿಕ ಹನ್ನುಣಿಸನವಿಕ ತಾಂತರದ್ಾಂದ ಕ ೂೇಪ್ವನ್ನು ನಿಯಾಂತರಣದಲಿಲ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಳುಳವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದರ ವಿವರಣ ಇರನವ ಪ್ುಸಿಕಗಳನ್ನು ನ ರ ಹ ೂರ ಯವರಿಗ ವಿತರಿಸ್ತದ.

ಆರನ ಯವನ್ನ

ಹನಡನಗನ್ನ್ನು

ಶ್ಾ​ಾಂತಮನ್ಸೆನ್ನಾುಗಿಸಲ ೂೇಸನಗ

ಧ್ಾಯನ್ಮಾಡನವ

ಹಾಂತಗಳನ್ನು

ಅವನಿಗ

ಪ್ರಿಚ್ಯಿಸ್ತದ. ಅಷ ್ೇ ಅಲ್ಲ, ನಾವು ವಾಸಿವಿಕತ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿರನವುದ ಲ್ಲವೂ ಹ ೇಗ ನ್ಮಮ ಕಲ್ಪನ ಎಾಂಬನದನ್ೂು ವಿವರಿಸ್ತದ. ಎಲ್ಲ ಹನಸ್ತಮದನಾಗಳಾಂತ ಈ ಪ್ರತ್ತಯದನ ಪ್ರಿಹಾರವೂ ಮೊದಮೊದಲ್ನ ಅಪ್ ೇಕ್ಷಿತ ಫಲಿತಾ​ಾಂಶ ನಿೇಡಿದಾಂತ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತದರೂ ಸವಲ್ಪ ಕಾಲಾನ್ಾಂತರ ನಿಷ್ಟರಯೇಜಕವಾದವು. ಕಟ್​್ಕಡ ಗ ಅಲಿಲಗ ಬಾಂದ ಒಬಾ ನಿಜವಾದ ಸೂಫಿ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಯನ್ನು ಅವಲ ೂೇಕಿಸ್ತದ. ತದನ್ಾಂತರ ಹನಡನಗನ್ ಕ ೈಗ ಸನತ್ತಿಗ ಹಾಗೂ ಉಳಿ ಕ ೂಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ಡರಮ್ನ್ ಒಳಗೆ ಏನಿರಬಹನದನ?” *****

14

೨೦. ಜಿಪ್ುಣಾಗೆರೋಸರ ಅಬರ್ಡಿೇನ್ವಾಸ್ತೇ ಜಿಪ್ುಣನ ೂಬಾ ಗಾಲ್ಫ್ ಕಲಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಗಾಲ್ಫ್ಕಲಬ್ನನ್ ಸದಸಯನಾದ. ಅವನ್ನ ಆಟ್ವಾಡಲ್ನ ಉಪ್ಯೇಗಿಸನವ ಚ ಾಂಡನ ಬ ೇರ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಸ್ತಕಿೆದರ ಅವರನ ಅದನ್ನು ಕಲಬ್ನನ್ ಕಛ ೇರಿಗ ತಲ್ನಪಿಸಲ್ನ ಅನ್ನಕೂಲ್ವಾಗಲಿ ಎಾಂಬ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ಅದರ ಮೆೇಲ ಅವನ್ ಹ ಸರಿನ್ ಆದಯಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಬರ ಯನವಾಂತ ತರಬ ೇತನದಾರ ಸೂಚಿಸ್ತದ. ಚ ಾಂಡನ ಕಛ ೇರಿಗ ತಲ್ನಪಿದರ ಅದನ್ನು ಕಛ ೇರಿಯ ಸ್ತಬಾ​ಾಂದ್ಯಿಾಂದ ಆತ ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯಬಹನದಾಗಿತನಿ. ಈ ಸಲ್ಹ ಯಲಿಲ ಆಟ್ ಕಲಿಯಬಾಂದವನಿಗ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ಆಸಕಿ​ಿ ಮೂಡಿತನ. ಅವನ್ನ ತರಬ ೇತನದಾರನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಒಳ ಳಯ ಸಲ್ಹ . ನಿೇವ ೇ ಅದರ ಮೆೇಲ ನ್ನ್ು ಹ ಸರನ ಆಾಂಗಸ್ ಮಾಯಕ್ ಟ್ಾಯವಿಷನ್ ಆದಯಕ್ಷರಗಳಾದ ಎ ಎಮ್ ಟ್ಟ ಅನ್ನು ಗಿೇರಿ ಗನರನತ್ತಸ್ತ.” ತರಬ ೇತನದಾರ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದ. “ಓಹ, ನಾನ ೂಬಾ ವ ೈದಯನಾದಾರಿಾಂದ ಅದರಲಿಲ ಸಿಳವಿದಾರ ಎಮ್ ಡಿ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ೂು ಬರ ಯಿರಿ.” ತರಬ ೇತನದಾರ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದ. ಮಾಯಕ್ ಟ್ಾಯವಿಷ ತನ್ು ತಲ ಕ ರ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೇಳಿದ, “ಹಾಗ ಯೇ ಗಾಂಟ್ ೧೧.೩೦ ಇಾಂದ ೪ ರ ವರ ಗ ಎಾಂಬನದನ್ೂು ಸ ೇರಿಸ್ತ ಬಿಡಿ!” ***** ೨೧. ಅಮಮಂದಿರ ಸಂಭಾಷಣೆ ಇಬಾರನ ಅಮಮಾಂದ್ರನ ತಮಮ ಮಕೆಳ ಕನರಿತನ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದಾರನ. ಒಬಾಳು ಕ ೇಳಿದಳು, “ಗನರನವಾಗಿ ನಿನ್ು ಮಗ ಹ ೇಗ ಮನಾಂದನವರಿಯನತ್ತಿದಾ​ಾನ ?” ಇನ ೂುಬಾಳು ಉತಿರಿಸ್ತದಳು, “ಬಲ್ನ ಚ ನಾುಗಿ ಮನಾಂದನವರಿಯನತ್ತಿದಾ​ಾನ . ಕ ಲ್ವು ಹಳ ಯ ವಿದಾಯರ್ಥಥಗಳನ್ನು ಕಳುಹಸ್ತದರೂ ತ ೂಾಂದರ ಯಾಗದಷ್ಟನ್ ಮಾಂದ್ ವಿದಾಯರ್ಥಥಗಳು ಈಗ ಇದಾ​ಾರ .” ಮೊದಲ್ನ ಯವಳು ಹ ೇಳಿದಳು, “ಬಹಳ ಒಳ ಳಯದನ. ನ್ನ್ು ಮಗ ಎಷ್ಟನ್ ಮನಾಂದನವರಿದ್ದಾ​ಾನ ಾಂದರ ತನ್ು ಹತ್ತಿರ ಕಲಿಯಲ್ನ ಬಯಸ್ತ ಬರನವವರ ಲ್ಲರನ್ೂು ಶಿಷ್ಟಯರನಾುಗಿ ಸ್ತವೇಕರಿಸಲ್ನ ಅವನಿಗ ಸಾಧಯವಾಗನತ್ತಿಲ್ಲ ” ***** ೨೨. ಗುರುಗಳು ಹೆೋಳಬೆೋಕ್ಾದದುದ ಒಬಾ ಗನರನಗಳು ಇನ ೂುಬಾ ಗನರನಗಳಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಸರಿಯೇ ತಪ್ ಪೇ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತ ನ ೂೇಡಲಾಗದಾನ ುೇ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಹ ೇಳಬ ೇಕನ.” “ಏಕ ?” ಕ ೇಳಿದರನ ಎರಡನ ಯ ಗನರನಗಳು. ಮೊದಲ್ನ ಯವರನ ವಿವರಿಸ್ತದರನ, “ಏಕ ಾಂದರ , ’ಕನಜಗರಹದಲಿಲ ನ್ಮಮ ಜ್ಞಾನ ೇಾಂದ್ರಯಗಳಿಾಂದ ಗನರನತ್ತಸಲಾಗದ ಮಿಲಿಯಗಟ್​್ಲ ಜಿೇವಿಗಳು ಇದಾ​ಾರ . ನಾನ್ನ ಅವರನ್ನು ಸಾಂಧಿಸ್ತದ ಾೇ ನ ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇವು ಹ ೇಳಿದರ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಪ್ರಶಿುಸನವುದ್ಲ್ಲ. ಅದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ’ಇದ ೂಾಂದನ ಸನಾಂದರ ದ್ನ್’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದರ

ಯಾರ ೂೇ

ಒಬಾ ಮೂಖಥ ’ನಿನ ುಯಷ್ಟನ್ ಸನಾಂದರವಾಗಿಲ್ಲ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿಯೇ ಹ ೇಳುತಾಿನ . ’ಹಸ್ತ ಬಣಿ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಬರ ದ ಫಲ್ಕ ಹಾಕಿದರ ಜನ್ ನಿಮಮನ್ನು ನ್ಾಂಬನತಾಿರ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿರಾ? ಅಲಿಲ ಆಗಿರನವ ಬ ರಳು ಗನರನತನಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತದರ ತ್ತಳಿಯನತಿದ ಎಷ್ಟನ್ ಕಮಿಮ ಜನ್ ನಿಮಮನ್ನು ನ್ಾಂಬಿದರನ ಎಾಂಬನದನ.” *****

15

೨೩. ಕ್ಾಳಿಯ ದಯ ಭಾರತದಲಿಲ ಹ ೇಳುವ ದಾಂತಕತ ಇದನ. ಒಬಾ ಗನರನವಿನ್ ಅನ್ನಯಾಯಿ ಒಾಂದನ ಸಾಂಜ ಕಾಡನ-ಬಾತನ ಬ ೇಟ್ ಗ ಹ ೂರಡನವ ಮನನ್ು ಗನರನವಿನ್ ಆಶಿೇವಾಥದ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಹ ೂೇದ. ಆ ಗನರನವಾದರ ೂೇ ನಾಶದ ದ ೇವತ ಕಾಳಿಯನ್ನು ಸದಾಸಮರಿಸನವ ತಾ​ಾಂತ್ತರಕ ವಗಥಕ ೆ ಸ ೇರಿದವನಾಗಿದಾ. ಅನ್ನಯಾಯಿಗ ಅವನ್ ಆಶಿೇವಾಥದವ ೇನ ೂೇ ಸ್ತಕಿೆತಾದರೂ ಬ ೇಟ್ ಯಾಡಲ್ನ ಒಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಕಾಡನ-ಬಾತನ ಸ್ತಕೆಲಿಲ್ಲ. ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ ಅನ್ನಯಾಯಿ ಗನರನವಿನ್ ಬಳಿಗ ಹ ೂೇದ. ಗನರನಗಳು ವಿಚಾರಿಸ್ತದರನ, “ಬ ೇಟ್ ಹ ೇಗ ನ್ಡ ಯಿತನ. ಬಹನ ಸಾಂಖ ಯಯಲಿಲ ಕಾಡನ-ಬಾತನಗಳನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಬ ೇಟ್ ಯಾಡಿರಬ ೇಕಲ್ಲವ ೇ?” ಅನ್ನಯಾಯಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಇಲ್ಲ. ಆದರ ಅಾಂತಾಗಲ್ನ ಕಾರಣ ನ್ನ್ು ಗನರಿಯ ದ ೂೇಷ್ಟವಲ್ಲ, ತಾಯಿ ಕಾಳಿ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳಿಗ ಕರನಣ ತ ೂೇರಿಸಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದನಾ. ” ***** ೨೪. ಒಣ್ಜಂಭ ವಿಜ್ಞಾನಿಯಬಾ ತಕಥಶ್ಾಸರಜ್ಞನಿಗ

ಹ ೇಳಿದ, “ಮೆೇಧ್ಾವಿಗಳು ಅತ್ತಯಾಗಿ ಸರಳಿೇಕರಿಸನವ ಹಾಗನ ಹ ಚ್ನಚ ಮಾತನಾಡದ

ಪ್ರವೃತ್ತಿಯವರಾಗಿದಾರೂ ಒಟ್ಾ್ರ ಯಾಗಿ ಒಣಜಾಂಭ ಉಳಳವರನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಾನ್ನ ಸಾಂಖಾಯಶ್ಾಸ್ತರೇಯವಾಗಿ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ ಾೇನ .” ತಕಥಶ್ಾಸರಜ್ಞ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದ, “ಶನದಾಧಾಂಗ ಸನಳುಳ. ಮೆೇಧ್ಾವಿಗಳು - ಒಣಜಾಂಭ ಉಳಳವರನ ಹಾಗನ ಶಬಾ ಬಾಹನಳಯವಿಲ್ಲದವರ ೇ? ನ್ನ್ು ವಿಷ್ಟಯವಾಗಿ ನಿೇನ ೇನ್ನ ಹ ೇಳುವ ?” ***** ೨೫. ಸತಿ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಗೌರವ ಸೂಚಿಸುವುದು ಚಿೇನಿೇ ಮಹಾಶಯನ ೂಬಾ ತನ್ು ಹರಿಯರ ಸಮಾಧಿಗಳ ಫಲ್ಕಗಳ ಎದನರನ ಹಣದ ನ ೂೇಟ್ಗಳನ್ನು ಸನಡನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ಪ್ಾಶ್ಾಚತಯನ ೂಬಾ ನ ೂೇಡಿ ಕ ೇಳಿದ, “ಕಾಗದದ ಹಣದ ಹ ೂಗ ಯಿಾಂದ ನಿಮಮ ಹರಿಯರನ ಹ ೇಗ ಲಾಭ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಸಾಧಯ?” ಚಿೇನಿೇಯನ್ನ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಿೇವು ಸಮಾಧಿಯ ಮೆೇಲ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಾ್ಗ ಮರಣಿಸ್ತದ ನಿಮಮ ಹರಿಯರನ ಹ ೇಗ ಮೆಚ್ನಚಗ ವಯಕಿ ಪ್ಡಿಸನತಾಿರ ೂೇ ಅದ ೇ ರಿೇತ್ತ.” ***** ೨೬. ದಾವಾ ಹಾಕು, ಹಸಿವಿನಂದ ಸಾಯಿಸಬೆೋಡ ರಾಜನಿೇತ್ತಜ್ಞ ಡ ೇನಿಯಲ್ಫ ವ ಬ್ನಸ್ರ್ ಕನರಿತಾದ ದಾಂತಕತ ಇದನ. ಕಟ್ನಕನ ೂಬಾ ತನ್ಗ ಬರಬ ೇಕಾಗಿದಾ ಸಾಲ್ಕಾೆಗಿ ಡ ೇನಿಯಲ್ಫ ವ ಬ್ನಸ್ರ್ ವಿರನದಧ ನಾಯಯಾಲ್ಯದಲಿಲ ಮೊಕದಾಮೆ ಹಾಕಿದಾ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಆತ ರಸ ಿಯಲಿಲ ಡ ೇನಿಯಲ್ಫಗ ಎದನರಾದಾಗ ತನಿುಾಂದ ಮಾ​ಾಂಸದ ಬ ೇಡಿಕ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಇತ್ತಿೇಚ ಗ ಏಕ ಬರನತ್ತಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸ್ತದ. ಹಾಲಿ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಡ ೇನಿಯಲ್ಫ ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ವಯವಹರಿಸಲ್ನ ಇಷ್ಟ್ಪ್ಡದ ೇ ಇರಬಹನದನ ಎಾಂಬ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ಬರನತ್ತಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತ್ತಳಿಸ್ತದ ಕಟ್ನಕ. ಅದಕ ೆ ಡ ೇನಿಯಲ್ಫ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಶ್ಾ​ಾಂತಚಿತಿತ ಪ್ರದಶಿಥಸನತಿ ಹ ೇಳಿದ, “ ಛ , ಛ . ನ್ನ್ು ಮೆೇಲ ಎಷಾ್ದರೂ ಮೊಕದಾಮೆಗಳನ್ನು ಹಾಕನ. ಆದರ , ದ ೇವರ ಮೆೇಲಾಣ , ನ್ನ್ುನ್ನು ಹಸ್ತವಿನಿಾಂದ ಸಾಯನವಾಂತ ಮಾಡಬ ೇಡ.” *****

16

೨೭. ಮೊದಲನೆಯ ಭೊೋಜನ್, ಮುಂದಿನ್ ಭೊೋಜನ್? “ಬಲ್ನ ಮನಖಯವಾದ ಅಾಂತ್ತಮ ಭ ೂೇಜನ್ದ ಲ ೂೇಹದ ಉಬನಾಚಿತರ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತಾನ ೇ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ ಕಲಾಕೃತ್ತಯಾಂದನ್ನು ಅಪ್ರೂಪ್ದ ವಸನಿಗಳ ಮಾರಾಟ್ಗಾರ ಮಹಳಾ ಪ್ರವಾಸ್ತಯಬಾಳಿಗ ಮಾರಾಟ್ ಮಾಡಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದಾ. ಕ ೇಳುಗರನ್ನು ದಾಂಗನಬಡಿಸನವ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯ ಆಕ ಯದಾಗಿತನಿ - “ಏನ ೇ ಆಗಲಿ, ಅಾಂತ್ತಮ ಭ ೂೇಜನ್ದಲಿಲ ಅಾಂತಹ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟತ ಏನಿದ ? ನಿಮಮ ಹತ್ತಿರ ಮೊದಲ್ನ ೇ ಭ ೂೇಜನ್ದ ಚಿತರ ಇದ್ಾದಾರ ಅದನ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ. ಅಾಂದ ಹಾಗ ಮನಾಂದ್ನ್ ಭ ೂೇಜನ್ ಯಾವಾಗ?” ***** ೨೮. ತಾಂತ್ತರಕ! ಮನಾಂಬ ೈ ಬೃಹತ್ ಮಾರನಕಟ್ ್ ರಸ ಿ, ಭಿಾಂಡಿ ಬಾಝ್ಾರ್ನ್ಲಿಲ ನ್ಡ ದ ವಿದಯಮಾನ್ ಇದನ. ರಸ ಿಯ ಬದ್ಯಲಿಲ ಕನಳಿತ್ತದಾ ಒಬಾ ಮನದನಕನಿಾಂದ ಅನ್ತ್ತ ದೂರದಲಿಲ ಒಾಂದನ ಬಸನಿ ಬಾಂದನ ನಿಾಂತ್ತತನ. ಸತಯವನ್ನು ಅನ ವೇಷಿಸಲ ೇಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ಣತ ೂಟ್​್ಾಂತ್ತದಾ ಪ್ಾಶ್ಾಚತಯರ ಗನಾಂಪಾಂದನ ಅದರಿಾಂದ ಇಳಿದನ ಆ ಮನದನಕನ್ನ್ನು ಸನತನಿವರಿಯಿತನ. ಕ ಲ್ವರನ ಅವನ್ ಫೇಟ್ ೂೇ ತ ಗ ದರನ, ಕ ಲ್ವರನ ಭಾವೇದ ವೇಗದ್ಾಂದ ಒಾಂದ ೇಸಮನ

ಬಡಬಡಿಸಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಒಬಾಳು ಅವನ ೂಾಂದ್ಗ

ಸಾಂಭಾಷಿಸಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದಳು.

ಅವಳನ್ನು ದನರನಗನಟ್ಟ್ ನ ೂೇಡನವುದನ ಮಾತರ ಅವನ್ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಯಾಗಿತನಿ. ಅವಳು ಮಾಗಥದಶಿಥಯಾಂದ್ಗ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಎಷ್ಟನ್ ಒಳ ಳಯ ಮನದನಕ; ಇವನ್ನ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಒಬಾ ಜಿೇವಾಂತ ಸಾಂತನಾಗಿರಬ ೇಕನ. ಇವನ ೂಬಾ ಸಾಂತನ ೇ?” ಸನಳುಳ ಹ ೇಳಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸದ ಭಾರತ್ತೇಯ ಮಾಗಥದಶಿಥ ಅವರನ್ನು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಪ್ಡಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಹಾಸಯಭರಿತ ಧವನಿಯಲಿಲ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಾಯಡಮ್, ಅವನ್ನ ಸಾಂತನಿರಬಹನದಾದರೂ ನ್ಮಗ ಅವನ ೂಬಾ ಈ ಪ್ರದ ೇಶದಲಿಲ ಇರನವ ಅತಾಯಚಾರಿೇ ಮನ್ನಷ್ಟಯ.” ಅವಳು ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದಳು, “ಓ, ಆ ಕನರಿತನ ನಾನ್ನ ಕ ೇಳಿದ ಾೇನ . ಅದನ ಅವರ ಮತಕ ೆ ಸಾಂಬಾಂಧಿಸ್ತದ ವಿಷ್ಟಯ. ಅವನ ೂಬಾ ತಾ​ಾಂತ್ತರಕನಿರಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಊಹಸನತ ಿೇನ !” ***** ೨೯. ನೋವೆೋ ಏಕ್ೆ ಪ್ಾದರಕ್ಷೆ ತಯಾರಿಸಬಾರದು? ಅಾಂಗಡಿಯಾಂದರ ಒಳಹ ೂೇಗಿ ಅಾಂಗಡಿಯವನ್ನ್ನು ಒಬಾ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿಮಮಲಿಲ ಹದಮಾಡಿದ ಚ್ಮಥ ಇದ ಯೇ?” ಅಾಂಗಡಿಯವ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಇದ .” “ಮೊಳ ಗಳು?” “ಇವ .” “ದಾರ?” “ಇದ .” “ಸೂಜಿ?” “ಇದ .” “ಅಾಂದಮೆೇಲ ನಿೇವ ಏಕ ಪ್ಾದರಕ್ಷ ತಯಾರಿಸಬಾರದನ?” *****

17

ಸೂಫಿ (Sufi) ಕತೆಗಳು ೩೦. ಕಪ್ೆ​ೆಗಳು ಕಪ್ ಪಗಳ ಗನಾಂಪಾಂದನ ಕಾಡಿನ್ ಮೂಲ್ಕ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಪ್ಯಣಿಸನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಅವುಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಎರಡನ ಕಪ್ ಪಗಳು ಒಾಂದನ ಆಳವಾದ ಗನಾಂಡಿಯಳಕ ೆ ಬಿದಾವು. ಉಳಿದ ಕಪ್ ಪಗಳು ಗನಾಂಡಿಯ ಮೆೇಲ ಸನತಿಲ್ೂ ನಿಾಂತನ ಗನಾಂಡಿ ಎಷ್ಟನ್ ಆಳವಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಅಾಂದಾಜಿಸ್ತದವು. ತದನ್ಾಂತರ ಗನಾಂಡಿಯಳಕ ೆ ಬಿದಾ ದನರದೃಷ್ಟ್ವಾಂತ

ಕಪ್ ಪಗಳಿಗ

ಅವು

ಎಾಂದ ಾಂದ್ಗೂ

ಹ ೂರಬರಲ್ನ

ಸಾಧಯವಾಗನವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದವು. ಆ ಎರಡನ ಕಪ್ ಪಗಳು ಈ ಹ ೇಳಿಕ ಯನ್ನು ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತ ಗನಾಂಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಕ ೆ ಹಾರಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸತ ೂಡಗಿದವು. ಆ ಗನಾಂಡಿಯಳಗ ೇ ಸಾಯನವುದನ ಖಚಿತವಾದಾರಿಾಂದ ವೃಥಾ ಶರಮ ಪ್ಟ್ನ್ ಹಾರನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತರ ಾಂದನ ಮೆೇಲಿದಾ ಕಪ್ ಪಗಳು ಮೆೇಲಿಾಂದ ಮೆೇಲ ಹ ೇಳಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದವು. ಕ ೂನ ಗ ಒಾಂದನ ಕಪ್ ಪ ಅವುಗಳ ಮಾತ್ತಗ ಮನ್ುಣ ನಿೇಡಿ ಹಾರನವ ಪ್ರಯತು ನಿಲಿಲಸ್ತತನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅದನ ಕ ಳಗ ಬಿದನಾ ಸತನಿ ಹ ೂೇಯಿತನ. ಇನ ೂುಾಂದನ ಕಪ್ ಪ ತನ ುಲ್ಲ ಶಕಿ​ಿಯನ್ೂು ಪ್ರಯೇಗಿಸ್ತ ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟೂ್ ಎತಿರಕ ೆ ಹಾರನತಿಲ ೇ ಇತನಿ. ಉಳಿದ ಕಪ್ ಪಗಳು ಪ್ುನ್ಃ ಹಾರನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಸಾವನ್ನು ಸ್ತವೇಕರಿಸನವಾಂತ ಬ ೂಬ ಾಹ ೂಡ ಯತ ೂಡಗಿದವು. ಆ ಕಪ್ ಪ ಇನ್ೂು ಹ ಚಿಚನ್ ಶಕಿ​ಿ ಪ್ರಯೇಗಿಸ್ತ ಹಾರತ ೂಡಗಿತನ, ಕ ೂನ ಗೂ ಗನಾಂಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಕ ೆ ಹಾರನವುದರಲಿಲ ಯಶಸ್ತವಯಾಯಿತನ. “ನಿೇನ್ನ ಹಾರನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸಲಿಲ್ಲವ ೇಕ ? ನಾವು ಹ ೇಳಿದನಾ ಕ ೇಳಿಸಲಿಲ್ಲವ ೇ?” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳಿದವು ಉಳಿದ ಕಪ್ ಪಗಳು. ತಾನ ೂಾಂದನ ಕಿವಿಡನ ಕಪ್ ಪ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಅದನ ಉಳಿದವಕ ೆ ವಿವರಿಸ್ತತನ. ಹಾರನವಾಂತ

ತನ್ುನ್ನು ಉಳಿದ ಕಪ್ ಪಗಳು

ಪರೇತಾಿಹಸನತ್ತಿವ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆ ಕಪ್ ಪ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತತಿಾಂತ ! ***** ೩೧. ಪ್ಕ್ಷಿಗಳ ಸೆರ್ೆಗ ವಿಭಿನ್ು ಪ್ಕ್ಷಿ ಕನಲ್ಗಳ ಪ್ರತ್ತನಿಧಿಗಳು ಯಾವ ಕನಲ್ದ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಅತ್ತೇ ಎತಿರಕ ೆ ಹಾರಬಲ್ಲವು ಎಾಂಬನದನ್ನು ಪ್ತ ಿಹಚ್ಚಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದವು. ತ್ತೇಪ್ುಥ ನಿೇಡಲ್ನ ಒಾಂದನ ಸಮಿತ್ತಯನ್ನು ರಚಿಸಲಾಯಿತನ. ಸಪಧ್ ಥಗಳು ಆರಾಂಭವಾದವು. ಹದನಾ ಒಾಂದನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ ಮಿಕೆ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಒಾಂದ ೂಾಂದಾಗಿ ಸ ೂೇಲ್ನ್ನು ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡನ ಸಪಧ್ ಥಯಿಾಂದ ಹದ ಸರಿದವು. ಹದನಾ ಮಾತರ ಅದರಿಾಂದ ಎಷ್ಟನ್ ಸಾಧಯವೇ ಅಷ್ಟನ್ ಎತಿರಕ ೆ ಹಾರಿ ಉದಗರಿಸ್ತತನ, “ನ ೂೇಡಿ, ನಾನಿೇಗ ಗರಿಷ್ಟಠ ಎತಿರದಲಿಲದ ಾೇನ , ಉಳಿದ ಎಲ್ಲ ಸಪಧಿಥಗಳು ಬಲ್ನ ಕ ಳಗ ೇ ಇದಾ​ಾರ .” ಆ ಕ್ಷಣದಲಿಲ ಹದ್ಾಗ ತ್ತಳಿಯದಾಂತ ಅದರ ಬ ನಿುನ್ ಮೆೇಲ ಸವಾರಿ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ ಪ್ುಟ್​್ ಗನಬಾಚಿಚಯಾಂದನ ತನ್ು ಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ಒಾಂದ್ನಿತೂ ವಯಯಿಸದ ೇ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಹದ್ಾನ್ ಬ ನಿುನ್ ಮೆೇಲಿನಿಾಂದ ಇನ್ೂು ಎತಿರಕ ೆ ಹಾರಿತನ. ಗ ದಾವರನ ಯಾರ ಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತೇಮಾಥನಿಸಲ್ನ ತ್ತೇಪ್ುಥಗಾರರ ಸಮಿತ್ತ ಸಭ ಸ ೇರಿತನ. “ಗನಬಾಚಿಚಗ ಒಾಂದನ ಬಹನಮಾನ್ ಅದರ ಜಾಣತನ್ಕಾೆಗಿ. ಸಾಧನ ಗಾಗಿ ಇರನವ ಬಹನಮಾನ್ ಹದ್ಾಗ ೇ ಸಲ್ಲಬ ೇಕನ. ಗನಬಾಚಿಚಯನ್ನು ಬ ನ್ು ಮೆೇಲ ಹ ೂತನಿಕ ೂಾಂಡನ ಎಲ್ಲರಿಗಿಾಂತ ಎತಿರ ಹಾರಿದ ಹದ್ಾಗ ದ್ೇಘಥ ಕಾಲ್ ಆಯಾಸವನ್ನು ತಡ ದನಕ ೂಳುಳವ ಸಾಮಥಯಥ ಪ್ರದಶಿಥಸ್ತದಾಕಾೆಗಿ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ಬಹನಮಾನ್!” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತತನ ಸಮಿತ್ತ. *****

18

೩೨. ಕ್ೊೋಡುಗಲುಲ ಹನಲಿಯಾಂದನ ಅಟ್ಟ್ಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಬಾಂದದಾರಿಾಂದ ಒಬಾ ಕ ೂೇಡನಗಲಿಲನ್ ಅಾಂಚಿನಿಾಂದ ಕ ಳಕ ೆ ಬಿದಾ. ಬಿೇಳುತ್ತಿರನವಾಗ ಅದೃಷ್ಟ್ವಶ್ಾತ್ ಕ ೈಗ ಸ್ತಕಿೆದ ಕ ೂಾಂಬ ಯಾಂದನ್ನು ಹಡಿದನ ನ ೇತಾಡತ ೂಡಗಿದ. ಅವನಿಾಂದ ೬ ಅಡಿ ದೂರದಲಿಲ ಮೆೇಲ ಹನಲಿ ಘಜಿಥಸನತಾಿ ನಿಾಂತ್ತತನಿ. ಕ ಳಗ ೧೦೦ ಅಡಿ ದೂರದಲಿಲ ತನಾಂಬ ಅಪ್ಾಯಕಾರಿಯಾಗಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿದಾ ಬಾಂಡ ಗಳಿಗ ಪ್ರಕ್ಷನಬಾ ಸಮನದರದ ಅಲ ಗಳು ಅಪ್ಪಳಿಸನತ್ತಿದಾವು. ಅವನ್ನ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಕ ೂಾಂಬ ಯ ಬನಡವನ್ನು ಎರಡನ ಇಲಿಗಳು ಒಾಂದ ೇ ಸಮನ ಕಡಿಯನತ್ತಿದಾದಾನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತ ಆತ ಭಯಭಿೇತನಾದ. ತನ್ು ಅವಸಾನ್ ಕಾಲ್ ಸಮಿೇಪಿಸನತ್ತಿದ ಯಾಂದನ ಭಾವಿಸ್ತದ ಆತ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಕಿರನಚಿದ, “ಓ ದ ೇವರ ೇ, ನ್ನ್ುನ್ನು ರಕ್ಷಿಸನ.” ತಕ್ಷಣ ಅಶರಿೇರವಾಣಿಯಾಂದನ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ, “ ಖಾಂಡಿತ ರಕ್ಷಿಸನತ ಿೇನ . ಆದರ ಅದಕೂೆ ಮನನ್ು ಆ ಕ ೂಾಂಬ ಯನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ಬಿಡನ.” ***** ೩೩. ನಾಲುೆ ಮಂದಿ ಮತುಿ ದುಭಾಷಿ ಬ ೇರ ಬ ೇರ ದ ೇಶಗಳ ನಾಲ್ನೆ ಮಾಂದ್. ಒಾಂದ ಡ ಸ ೇರಿದಾ​ಾಗ ಅವರಿಗ ಹಣದ ಒಾಂದನ ನಾಣಯ ಸ್ತಕಿೆತನ. ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಪ್ಶಿಥಯಾದವ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ಹಣದ್ಾಂದ ನಾನ್ನ ’ಅಾಂಗೂರ’ ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಳುಳತ ಿೇನ .” ಅರ ೇಬಿಯಾದವ ಹ ೇಳಿದ, “ಬ ೇಡ, ಏಕ ಾಂದರ ನ್ನ್ಗ ಇನಾಬ್ನ ಬ ೇಕನ.” ಟ್ಕಿಥಯವ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ಗ ಇನಾಬ್ನ ಬ ೇಡ, ಅಝಮ್ ಬ ೇಕನ.” ಗಿರೇಸ್ತನ್ವ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ಗ ಸ್ಫಿಲ್ಫ ಬ ೇಕನ.” ಪ್ರತ್ತಯಬಾನಿಗೂ ಇನ ೂುಬಾ ಏನ್ನ್ನು ಬ ೇಕನ ಅಾಂದದನಾ ಅಥಥವಾಗದಾರಿಾಂದ ಅವರ ನ್ಡನವ ಜಗಳ ಶನರನವಾಯಿತನ. ಅವರಲಿಲ ಇದಾದನಾ ಮಾಹತ್ತಯೇ ವಿನಾ ಜ್ಞಾನ್ವಲ್ಲ. ಅಲಿಲ ಯಾರಾದರ ೂಬಾ ವಿವ ೇಕಿ ಇದ್ಾದಾರ ಇಾಂತನ ಹ ೇಳಿ ಅವರನ ುಲ್ಲ ಒಗೂಗಡಿಸನತ್ತಿದಾ: “ನಿಮಮ ಹಣದ ಈ ಒಾಂದನ ನಾಣಯದ್ಾಂದ ನಾನ್ನ ನಿಮೆಮಲ್ಲರ ಆವಶಯಕತ ಗಳನ್ನು ಪ್ೂರ ೈಸಬಲ ಲ. ನಿಜವಾಗಿ ನಿೇವು ನ್ನ್ುನ್ನು ನ್ಾಂಬನವಿರಾದರ ನಿಮಮ ಒಾಂದನ ನಾಣಯ ನಾಲಾೆಗನತಿದ ; ವ ೈಷ್ಟಮಯದ್ಾಂದ ಇರನವ ನಾಲ್ನೆ ಒಗೂಗಡಿ ಒಾಂದಾಗನತಿದ .” ಏಕ ಾಂದರ , ಇಾಂಥ ವಿವ ೇಕಿಗ ತ್ತಳಿದ್ರನತ್ತಿತನಿ ಈ ನಾಲ್ವರೂ ತಮಮ ತಮಮ ಭಾಷ ಗಳಲಿಲ ಹ ೇಳಿದನಾ ಒಾಂದ ೇ ವಸನಿವನ್ನು ಅನ್ನುವ ಸತಯ. ಎಲ್ಲರೂ ಬಯಸ್ತದನಾ - ದಾರಕ್ಷಿ ***** ೩೪. ನಾಲುೆ ಪ್ಟಟಣ್ಗಳು ನಾಲ್ನೆ ಪ್ಟ್​್ಣಗಳು ಇದಾವು. ಪ್ರತ್ತೇ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲಯೂ ಜನ್ ಹಸ್ತವಿನಿಾಂದ ಸಾಯನತ್ತಿದಾರನ. ಪ್ರತ್ತೇ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲಯೂ ಬಿೇಜಗಳು ತನಾಂಬಿದಾ ಒಾಂದನ ಚಿೇಲ್ವಿತನಿ. ಒಾಂದನ ಯ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲ ಬಿೇಜಗಳಿಾಂದ ಏನ್ನ ಉಪ್ಯೇಗ ಎಾಂಬನದನ ಯಾರಿಗೂ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ನು ಬಿತಿನ ಮಾಡನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದೂ ಯಾರಿಗೂ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ಎಲ್ಲರೂ ಹಸ್ತವಿನಿಾಂದ ಸಾಯನತ್ತಿದಾರನ. ಎರಡನ ೇ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲ ಒಬಾನಿಗ ಬಿೇಜಗಳಿಾಂದ ಏನ್ನ ಉಪ್ಯೇಗ ಹಾಗೂ ಅವನ್ನು ಬಿತಿನ ಮಾಡನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದೂ ತ್ತಳಿದ್ದಾರೂ ಒಾಂದಲ್ಲ ಒಾಂದನ ಕಾರಣಕ ೆ ಏನ್ೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ಎಲ್ಲರೂ ಹಸ್ತವಿನಿಾಂದ ಸಾಯನತ್ತಿದಾರನ. ಮೂರನ ೇ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲ ಬಿೇಜಗಳಿಾಂದ ಏನ್ನ ಉಪ್ಯೇಗ ಹಾಗೂ ಅವನ್ನು ಬಿತಿನ ಮಾಡನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದೂ ಒಬಾನಿಗ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ತನ್ುನ್ನು ರಾಜ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಒಪಿಪಕ ೂಳುಳವಾಂತ್ತದಾರ ಮಾತರ ಬಿೇಜ ಬಿತಿನ ಮಾಡನವುದಾಗಿ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ಎಲ್ಲರೂ ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡರನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಸ್ತಕಿೆತಾದರೂ ಒಬಾನ್ ಆಳಿವಕ ಗ ಒಳಪ್ಡಬ ೇಕಾಯಿತನ.

19

ನಾಲ್ೆನ ೇ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲ ಬಿೇಜಗಳಿಾಂದ ಏನ್ನ ಉಪ್ಯೇಗ ಹಾಗೂ ಅವನ್ನು ಬಿತಿನ ಮಾಡನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದೂ ಒಬಾನಿಗ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ಅವನ್ನ ಬಿೇಜಗಳನ್ನು ಬಿತಿನ ಮಾಡಿದನಾ ಮಾತರವಲ್ಲದ ತ ೂೇಟ್ಗಾರಿಕ ಯ ಕಲ ಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಲಿಸ್ತದನ್ನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಶಶಕಿರಾದರನ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಸ್ತಕಿೆತನ, ಎಲ್ಲರೂ ಸವತಾಂತರರಾಗಿಯೇ ಇದಾರನ. ***** ೩೫. ಮೊಳೆ ಒಾಂದನ ಮೊಳ ಮತನಿ ಒಬಾ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ ನ್ಡನವ ನ್ಡ ದ ಸಾಂಭಾಷ್ಟಣ ಇಾಂತ್ತದ : ಮೊಳ : “ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದ ಈ ಫಲ್ಕಕ ೆ ಅಾಂಟ್ಟಕ ೂಾಂಡಿರನವ ನಾನ್ನ ಭವಿಷ್ಟಯದಲಿಲ ನ್ನ್ಗ ಏನಾಗಬಹನದ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಕನತೂಹಲ್ದ್ಾಂದ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ ಾೇನ .” ಮನ್ನಷ್ಟಯ: “ನಿೇನ್ನ ಈಗ ಇರನವ ಸನಿುವ ೇಶದಲಿಲ ಅನ ೇಕ ಸಾಧಯತ ಗಳು ಹನದನಗಿವ . ಯಾರಾದರನ ಚಿಮನಟ್ದ್ಾಂದ ನಿನ್ುನ್ನು ಎಳ ದನ ಹಾಕಬಹನದನ, ನಿೇನಿರನವ ಫಲ್ಕ ಸನಟ್ನ್ ಹ ೂೇಗಬಹನದನ, ನಿೇನಿರನವ ಫಲ್ಕವನ್ನು ಹನಳು ತ್ತನ್ುಬಹನದನ - ಹೇಗ ಅನ ೇಕ ಸಾಧಯತ ಗಳಿವ . ಮೊಳ : “ಇಾಂಥ ಮೂಖಥ ಪ್ರಶ್ ುಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಬಾರದ ಾಂಬ ವಿವ ೇಕ ನ್ನ್ುಲಿಲ ಇರಬ ೇಕಾಗಿತನಿ! ಸಾಧಯತ ಗಳು ಅನ ೇಕವಿರಲಿ, ಅವುಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಹ ಚಿಚನ್ವು ಅಸಾಂಭಾವಯವಾದವು. ಅದ ೇನ ೇ ಇರಲಿ, ಯಾರಿಗೂ ತಮಮ ಭವಿಷ್ಟಯ ತ್ತಳಿಯಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ, ” ಇಾಂತನ ಸಾಂಭಾಷ್ಟಣ ಯನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತದ ಆ ಮೊಳ ತನ್ುನ್ನು ಹ ದರಿಸದ ಯೇ ಜಾಣತನ್ದ್ಾಂದ ಮಾತನಾಡಬಲ್ಲವರನ ಯಾರಾದರೂ ಬರಬಹನದನ ಎಾಂಬ ನಿರಿೇಕ್ಷ ಯಿಾಂದ ಕಾಯಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ***** ೩೬. ಮನ್ುಷಯ ಮತುಿ ಹುಲಿ ಹಸ್ತದ ಹನಲಿಯಾಂದನ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ ೂಬಾನ್ ಬ ನ್ನುಹತ್ತಿತನಿ. ಹತಾಶ್ ಯಿಾಂದ ಆತ ಹಾಂದಕ ೆ ತ್ತರನಗಿ ಹನಲಿಗ ಮನಖಾಮನಖಿಯಾಗಿ ನಿಾಂತನ ಕಿರನಚಿದ, “ನ್ನ್ುನ್ನು ನ್ನ್ುಷ್ಟ್ಕ ೆ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ನಿೇನ ೇಕ ಬಿಡಬಾರದನ?” ಹನಲಿ ಉತಿರಿಸ್ತತನ, “ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ ಹಸ್ತವುಾಂಟ್ನಮಾಡನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸಬಾರದ ೇಕ ?” ***** ೩೭. ಘಾಝ್ಾನದ ಮಹಮದ್ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಘಾಝ್ಾುದ ಮಹಮದ್ ತನ್ು ಉದಾಯನ್ವನ್ದಲಿಲ ವಿಹಾರಾಥಥ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಪದ ಯಾಂದರ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಮಲ್ಗಿ ನಿದ್ರಸನತ್ತಿದಾ ಕನರನಡ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ಎಡವಿ ಮನಗಗರಿಸ್ತದ. ಫಕಿೇರನಿಗ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತನ. ತಕ್ಷಣ ಅವನ್ನ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕೂಗಿ ಕ ೇಳಿದ, “ಏ ಒಡ ೂಡಡಾಡದ ದಡಡ! ನಿನ್ಗ ೇನ್ನ ಕಣನಿಗಳಿಲ್ಲವ ೇ? ಮನ್ನಷ್ಟಯರನ್ನು ತನಳಿಯನತ್ತಿೇದ್ಾೇಯಲ್ಲ?” ಮಹಮದ್ನ್ ಜ ೂತ ಯಲಿಲ ಇದಾ ಆಸಾಿನಿಕನ ೂಬಾ ಘಜಿಥಸ್ತದ, “ನಿನ್ು ಕನರನಡನತನ್ಕ ೆ ತಕೆಾಂತ ಇದ ನಿನ್ು ದಡಡತನ್! ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಲಾರ ಯಾದಾರಿಾಂದ

ಯಾರ

ಮೆೇಲಾದರೂ

ಅಜಾಗರೂಕತ ಯ

ಆಪ್ಾದನ

ಹ ೂರಿಸನವ

ಮನನ್ು

ಹ ಚ್ನಚ

ಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ್ರಬ ೇಕನ.” ಫಕಿೇರ ಹ ೇಳಿದ, “ಒಬಾ ಸನಲಾಿನ್ನ್ನ್ನು ನಾನ್ನ ಟ್ಟೇಕ ಮಾಡಬಾರದನ ಎಾಂಬನದನ ನಿಮಮ ಅಭಿಪ್ಾರಯವಾಗಿದಾರ , ನಿಮಮ ಜ್ಞಾನ್ ಆಳವಾಗಿಲ್ಲದ್ರನವ ವಿಷ್ಟಯದ ಅರಿವು ನಿಮಗ ಆಗಬ ೇಕಿದ .”

20

ತಾನ್ನ ಒಬಾ ರಾಜನ್ ಎದನರನ ನಿಾಂತ್ತರನವ ವಿಷ್ಟಯ ಕನರನಡನಿಗ ತ್ತಳಿದ್ದ ಎಾಂಬ ಅಾಂಶವ ೇ ಮಹಮದ್ ನ್ ಮೆೇಲ ಒಳ ಳಯ ಪ್ರಿಣಾಮ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡಿತನ. ಅವನ್ನ ಕ ೇಳಿದ, “ಎಲ ೈ ಫಕಿೇರನ ೇ, ಒಬಾ ರಾಜ ನಿನ್ು ಬ ೈಗನಳನ್ನು ಏಕ ಕ ೇಳಬ ೇಕನ?” ಫಕಿೇರ ಹ ೇಳಿದ, “ಕರಾರನವಾಕಾೆಗಿ ಹ ೇಳುವುದಾದರ ಯಾವುದ ೇ ವಗಥದ ಜನ್ ಅವರಿಗ ತಕನೆದಾದ ಟ್ಟೇಕ ಯಿಾಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ದಾರ ಅದ ೇ ಅವರ ಅವನ್ತ್ತಗ ಕಾರಣವಾಗನತಿದ . ಉಜಿೆ ಒಪ್ಪಮಾಡಿದ ಲ ೂೇಹ ಮಾತರ ಹ ೂಳ ಯನತಿದ , ಮಸ ಗಲಿಲಗ ಉಜಿೆದ ಚಾಕನ ಮಾತರ ಅತನಯತಿಮವಾಗಿ ಕತಿರಿಸನತಿದ , ಕಸರತನಿ ಮಾಡಿದ ಕ ೈ ಮಾತರ ಭಾರವನ್ನು ಎತನಿತಿದ .” ***** ೩೮. ನಮಗೆೋನ್ು ಬೆೋಕ್ಾಗಬಹುದು? ಒಬಾ ಬ ಡನಇನ್ ಹ ಗಲ್ ಮೆೇಲ ತ ೂಗಲಿನ್ ನಿೇರಿನ್ ಚಿೇಲ್ ಹ ೂತನಿಕ ೂಾಂಡನ ತನ್ು ನಾಯಿಯಾಂದ್ಗ ಕರನಣಾಜನ್ಕವಾಗಿ ಅಳುತಾಿ ಮರನಭೂಮಿಯಲಿಲ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ. ಅಳುತ್ತಿರನವುದನ ಏಕ ಾಂದನ ಯಾರ ೂೇ ಕ ೇಳಿದಾಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಏಕ ಾಂದರ , ನ್ನ್ು ನಾಯಿ ದಾಹದ್ಾಂದ ಸಾಯನತ್ತಿದ .” “ಹಾಗಿದಾರ ಅದಕ ೆ ಸವಲ್ಪ ನಿೇರನ ಏಕ ಕ ೂಡನತ್ತಿಲ್ಲ?” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಮರನಪ್ರಶ್ ು ಹಾಕಿದಾಗ, ಬ ಡನಇನ್ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಏಕ ಾಂದರ , ನ್ನ್ಗ ೇ ನಿೇರನ ಬ ೇಕಾಗಬಹನದನ.” ***** ೩೯. ಸೂಫಿಗಳ ಪ್ಾರರ್ಗನೆ ಸೂಫಿಗಳು ಮೊದಲ್ನ ಯ ಸಲ್ ’ಅಲಾಲ ಹನ ಅಕಾರ್’ ಅಾಂದಾಗ ಅವರನ ಜಗತಿನ್ೂು ಅದರ ನಿವಾಸ್ತಗಳನ್ೂು ಮರ ಯನತಾಿರ . ಎರಡನ ಯ ಸಲ್ ’ಅಲಾಲ ಹನ ಅಕಾರ್’ ಅಾಂದಾಗ ಅವರನ ಮನಾಂದ್ನ್ದಾನ್ನು/ಪ್ರಲ ೂೇಕವನ್ನು ಮರ ಯನತಾಿರ . ಮೂರನ ಯ ಸಲ್ ’ಅಲಾಲ ಹನ ಅಕಾರ್’ ಅಾಂದಾಗ ಅವರನ ದ ೇವರ ಹ ೂರತಾಗಿ ಮಿಕೆ ಎಲ್ಲ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಗಳನ್ೂು ತಮಮ ಹೃದಯದ್ಾಂದ ಹ ೂರಹಾಕನತಾಿರ . ನಾಲ್ೆನ ಯ ಸಲ್ ’ಅಲಾಲ ಹನ ಅಕಾರ್’ ಅಾಂದಾಗ ಅವರನ ತಮಮನ್ನು ತಾವ ೇ ಮರ ಯನತಾಿರ . ***** ೪೦. ಬೊೋಹಲುಲ್ ಮತುಿ ಸೆೋತುವೆ ನ್ದ್ ನಿೇರಿನ್ ಹರಿಯನವಿಕ ಯನ್ನು ನ ೂೇಡನತಾಿ ಒಾಂದನ ಸ ೇತನವ ಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿತ್ತದಾ ಬ ೂೇಹ ಲ್ನಲ್ಫ. ರಾಜ ಅವನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ, ತಕ್ಷಣ ದಸಿಗಿರಿ ಮಾಡಿಸ್ತದ. ರಾಜ ಹ ೇಳಿದ, “ಸ ೇತನವ ಇರನವುದನ ನ್ದ್ಯನ್ನು ದಾಟ್ಲ ೂೇಸನಗ, ಅಲಿಲಯೇ ಉಳಿದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಅಲ್ಲ. ” ಬ ೂೇಹಲ್ನಲ್ಫ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಿೇವಮೆಮ ನಿಮಮನ ುೇ ನ ೂೇಡಿಕ ೂಳುಳವುದನ ಒಳ ಳಯದನ. ಈ ಜಿೇವನ್ಕ ೆ ಹ ೇಗ ಅಾಂಟ್ಟಕ ೂಾಂಡಿದ್ಾೇರಿ ಎಾಂಬನದನ ೂುಮೆಮ ಗಮನಿಸನವುದನ ಒಳ ಳಯದನ.” *****

21

೪೧. ಬಾಸಾರದ ಹಸನನಗೆ ರಬಿ’ಆ ಳ ಉಡುಗೊರೆಗಳು ರಬಿ’ಆ ಅಲ್ಫ-ಅದವಿಯಾಯ ಬಾಸಾರದ ಹಸನ್ನಿಗ ಮೂರನ ವಸನಿಗಳನ್ನು ಕಳುಹಸ್ತದಳು - ಮೆೇಣದ ಒಾಂದನ ತನಾಂಡನ, ಒಾಂದನ ಸೂಜಿ, ಒಾಂದನ ಕೂದಲ್ನ. ಅವಳು ಹ ೇಳಿದಳು, “ಮೆೇಣದಾಂತ್ತರನ. ಜಗತಿನ್ನು ಬ ಳಗಿಸನ, ನಿೇನ್ನ ಸನಟ್ನ್ ಬೂದ್ಯಾಗನ. ಅನ್ಲ್ಾಂಕೃತವಾಗಿ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ಸೂಜಿಯಾಂತ್ತರನ. ಈ ಎರಡನ ಕ ಲ್ಸಗಳನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಮಾಡಿದಾಗ ಒಾಂದನ ಸಾವಿರ ವಷ್ಟಥಗಳು ನಿನ್ಗ ಒಾಂದನ ಕೂದಲಿನ್ಾಂತ ಭಾಸವಾಗನತಿದ .” ರಬಿ’ಆ ಳನ್ನು ಹಸನ್ ಕ ೇಳಿದ, “ನಾವು ಮದನವ ಆಗಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ನಿನ್ು ಅಪ್ ೇಕ್ಷ ಯೇ?” ರಬಿ’ಆ ಉತಿರಿಸ್ತದಳು, “ಸವತಾಂತರ ಅಸ್ತಿತವ ಉಳಳವರಿಗ ವಿವಾಹ ಬಾಂಧನ್ ಅನ್ವಯಿಸನತಿದ . ನ್ನ್ು ವಿಷ್ಟಯದಲಿಲ ಸವತಾಂತರ ಅಸ್ತಿತವ ಮಾಯವಾಗಿದ . ನಾನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಇಲ್ಲವಾಗಿಸ್ತದ ಾೇನ . ನಾನ್ನ ‘ಅವನ್’ ಮೂಲ್ಕ ಮಾತರವ ೇ ಅಸ್ತಿತವದಲಿಲದ ಾೇನ . ನಾನ್ನ ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ‘ಅವನ್’ ಸಾವಮಯದಲಿಲ ಇದ ಾೇನ . ‘ಅವನ್’ ನಿಯಾಂತರಣದ ನ ರಳಿನ್ಲಿಲ ನಾನ್ನ ಜಿೇವಿಸನತ್ತಿದ ಾೇನ . ನ್ನ್ು ಕ ೈಹಡಿಯಬ ೇಕಾದರ ನಿೇನ್ನ ‘ಅವನ್ನ್ನು’ ಕ ೇಳಬ ೇಕನ, ನ್ನ್ುನ್ುಲ್ಲ.” ಹಸನ್ ಕ ೇಳಿದ, “ಈ ರಹಸಯ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದಾ​ಾದರೂ ಹ ೇಗ ರಬಿ’ಆ?” ರಬಿ’ಆ ಉತಿರಿಸ್ತದಳು, “ನಾನ್ನ ‘ದ ೂರಕಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡ’ ಎಲ್ಲವನ್ೂು ‘ಅವನ್ಲಿಲ’ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡ .” ಹಸನ್ ವಿಚಾರಿಸ್ತದ, “ನಿನ್ಗ ‘ಅವನ್ನ’ ಹ ೇಗ ಗ ೂತನಿ?” ರಬಿ’ಆ ಹ ೇಳಿದಳು, “ ನಿನ್ಗ ‘ಹ ೇಗ ’ ಗ ೂತನಿ, ನ್ನ್ಗಾದರ ೂೇ ‘ಹ ೇಗಲ್ಲ’ ಗ ೂತನಿ.” ***** ೪೨. ಸೂಫಿಗಳ ಹಾಗೂ ಧು ನ್ನನ್ ವಿರುದಧವಾಗಿದದವ ಒಬಾ ಯನವಕ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಸೂಫಿಗಳ ವಿರನದಧ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದಾ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಧನ ನ್ನ್ ತನ್ು ಕ ೈಬ ರಳಿನ್ಲಿಲದಾ ಉಾಂಗನರವನ್ನು ತ ಗ ದನ ಅವನಿಗ ಕ ೂಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಇದನ್ನು ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗಿ ಒಾಂದನ ಡಾಲ್ರ್ಗ ಮಾರಾಟ್ ಮಾಡನ.” ಆ ಯನವಕ ಅದನ್ನು ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ಮಾರಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದಾಗ ಯಾರೂ ಅದಕ ೆ ೧೦ ಸ ಾಂಟ್ಗಳಿಗಿಾಂತ ಹ ಚ್ನಚ ಹಣ ಕ ೂಡಲ್ನ ಸ್ತದಧರಿರಲಿಲ್ಲ. ಆತ ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಬಾಂದನ ಧನ ನ್ನ್ಗ ವಿಷ್ಟಯ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. “ಈಗ ಇದನ್ನು ಆಭರಣದ ವಾಯಪ್ಾರಿಗಳ ಹತ್ತಿರ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನ. ಅವರನ ಅದಕ ೆ ಏನ್ನ ಬ ಲ ಕ ೂಡಲ್ನ ಸ್ತದಧರಿರನತಾಿರ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಗಮನಿಸನ,’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಧನ ನ್ನ್. ಆಭರಣದ ವಾಯಪ್ಾರಿಗಳು ಅದಕ ೆ ೧೦೦೦ ಡಾಲ್ರ್ ಕ ೂಡಲ್ನ ಸ್ತದಧರಿದಾರನ. ಯನವಕ ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಬಾಂದಾಗ ಧನ ನ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ಇದಾವರಿಗ ಉಾಂಗನರದ ಕನರಿತನ ಎಷ್ಟನ್ ತ್ತಳಿದ್ತ ೂಿೇ ಅಷ ್ೇ ಸೂಫಿ ಕನರಿತನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ .” ಯನವಕ ತನ್ು ವತಥನ ಗಾಗಿ ಪ್ಶ್ಾಚತಾಿಪ್ ಪ್ಟ್ನ್ ಅಾಂದ್ನಿಾಂದ ಸೂಫಿಗಳನ್ನು ಅಪ್ನ್ಾಂಬಿಕ ಯಿಾಂದ ನ ೂೇಡನವುದನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ಬಿಟ್​್. ***** ೪೩. ಬಯಾಝಿದ್ ಅಲ್-ಬಿಸಾಿಮಿ ಅವರಿಂದ ನ್ಮರತೆಯನ್ುನ ಕಲಿಯುವುದು ಬ ಸಾಿಮ್ನ್ ಮಹಾನ್ ಸಾಂತರನಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ದಾ ಸಾಂನಾಯಸ್ತಯಬಾನಿದಾ . ಅವನಿಗ ಅವನ್ದ ೇ ಆದ ಅನ್ನಯಾಯಿಗಳೂ ಅಭಿಮಾನಿಗಳೂ ಇದಾರನ. ಆದರೂ, ಆತ ಬಯಾಝಿದ್ ಅಲ್ಫ-ಬಿಸಾಿಮಿ (ಅಥವ ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಅಲ್ಫಬಿಸಾಿಮಿ) ಅವರ ಅನ್ನಯಾಯಿ ವಲ್ಯದಲಿಲಯೇ ಸದಾ ಇರನತ್ತಿದಾ. ಅವರ ಎಲ್ಲ ಪ್ರವಚ್ನ್ಗಳನ್ೂು ಕ ೇಳುತ್ತಿದಾ, ಅವರ ಸಹಚ್ರರ ೂಾಂದ್ಗ ೇ ಕನಳಿತನಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾ.

22

ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವನ್ನ ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ರಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಗನರನಗಳ ೇ, ಕಳ ದ ೩೦ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದಲ್ೂ ನಿರಾಂತರವಾಗಿ ನಾನ್ನ ಹಗಲ್ನ ಹ ೂತನಿ ಉಪ್ವಾಸ ಮಾಡನತ್ತಿದ ಾೇನ . ರಾತ್ತರಯ ವ ೇಳ ನಿದ ಾ ಮಾಡದ ಯೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಆದರೂ ನಿೇವು ಹ ೇಳುವ ಜ್ಞಾನ್ದ ಕನರನಹೂ ನ್ನ್ಗ ಸ್ತಕಿೆಲ್ಲ. ಆದರೂ ಈ ಜ್ಞಾನ್ದಲಿಲ ನ್ನ್ಗ ನ್ಾಂಬಿಕ ಇದ , ಈ ಕನರಿತಾದ ಪ್ರವಚ್ನ್ಗಳು ನ್ನ್ಗ ಬಹಳ ಪಿರಯವಾದವು.” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಹ ೇಳಿದರನ, “ ಇನ್ೂು ಮನನ್ೂುರನ ವಷ್ಟಥಗಳ ಕಾಲ್ ನಿೇನ್ನ ಹಗಲ್ನ ಉಪ್ವಾಸ-ರಾತ್ತರ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡಿದರೂ ಈ ಪ್ರವಚ್ನ್ಗಳಲಿಲ ಹ ೇಳಿದಾರ ಒಾಂದನ ಅಣನ ಮಾತರದಷ್ಟ್ನ್ೂು ಸಾಕ್ಷಾತೆರಿಸ್ತಕ ೂಳುಳವುದ್ಲ್ಲ.” ಆತ ಕ ೇಳಿದ, “ಏಕ ?” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ಏಕ ಾಂದರ ನಿನ್ು ಅಹಾಂನ್ ಪ್ರದ ನಿನ್ುನ್ನು ಆವರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿದ .” ಆತ ಕ ೇಳಿದ, “ಇದಕ ೆೇನ್ನ ಪ್ರಿಹಾರ?” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ನಿೇನ್ನ ಅದನ್ೂು ಎಾಂದ್ಗೂ ಒಪಿಪಕ ೂಳುಳವುದ್ಲ್ಲ.” ಆತ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ಒಪಿಪಕ ೂಳುಳತ ಿೇನ . ಅದ ೇನ ಾಂಬನದನ್ನು ಹ ೇಳಿ, ನಿೇವು ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಮಾಡನತ ಿೇನ .” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಸರಿ ಹಾಗಾದರ . ಈಗಲ ೇ ಹ ೂೇಗಿ ನಿನ್ು ಗಡಡ, ಮಿೇಸ , ತಲ ಬ ೂೇಳಿಸ್ತಕ ೂ. ಈಗ ನಿೇನ್ನ ಧರಿಸ್ತರನವ ಉಡನಗ ಗಳನ್ನು ಕಳಚಿ ಹಾಕನ. ಮೆೇಕ ಯ ಉಣ ಿಯಿಾಂದ ಮಾಡಿದ ಕೌಪಿೇನ್ವನ್ನು ನಿನ್ು ಸ ೂಾಂಟ್ಕ ೆ ಕಟ್ಟ್ಕ ೂ. ನಿನ್ು ಕನತ್ತಿಗ ಗ ನ ಲ್ಗಡಲ ಇರನವ ಚಿೇಲ್ ನ ೇತನ ಹಾಕಿಕ ೂ. ಆ ನ್ಾಂತರ ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ಹ ೂೇಗಿ ಅಲಿಲರನವ ಮಕೆಳನ ುಲ್ಲ ನಿನ್ು ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಕರ ದನ ಅವರಿಗ ಹ ೇಳು, ’ನ್ನ್ಗ ಒಾಂದನ ಪ್ ಟ್ನ್ ಕ ೂಡನವವರಿಗ ಲ್ಲ ಒಾಂದ ೂಾಂದನ ನ ಲ್ಗಡಲ ಕ ೂಡನತ ಿೇನ .’ ತದನ್ಾಂತರ ನ್ಗರದಾದಯಾಂತ, ವಿಶ್ ೇಷ್ಟವಾಗಿ ನಿನ್ು ಪ್ರಿಚಿತರನ ಇರನವ ಡ , ಸನತನಿ ಹಾಕಿ ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಮಾಡನ. ಇದ ೇ ನಿನ್ಗ ತಕನೆದಾದ ಪ್ರಿಹಾರ ೂೇಪ್ಾಯ.” ಈ ಪ್ದಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ೂಡನ ಆತ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ದ ೇವರಿಗ ಜಯವಾಗಲಿ! ದ ೇವರನ ಇರನವುದನ ನಿಜ.” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಉದಗರಿಸ್ತದರನ, “ನಾಸ್ತಿಕನ ೂಬಾ ಈ ಘೂೇಷ್ಟಣ ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದಾರ ಅವನ್ನ ಆಸ್ತಿಕನಾಗನತ್ತಿದಾ. ನಿೇನಾದರ ೂೇ ಇಾಂತನ ಘೂೇಷಿಸ್ತ ಬಹನದ ೇವತಾ ಸ್ತದಾಧಾಂತ್ತಯಾದ .” ಆತ ಕ ೇಳಿದ, “ಅದನ ಹ ೇಗ ?” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾನ್ನು ಮಾಡಬಾರದಷ್ಟನ್ ದ ೂಡಡಮನ್ನಷ್ಟಯ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿನ್ುನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಿಗಣಿಸ್ತರನವ . ಎಾಂದ ೇ, ನಿೇನ್ನ ಬಹನದ ೇವಾತಾ ಸ್ತದಾಧಾಂತ್ತ. ನಿೇನ್ನ ಈ ಘೂೇಷ್ಟಣ ಯನ್ನು ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದನಾ ದ ೇವರನ್ನು ಹ ೂಗಳಲ್ನ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ು ಪ್ಾರಮನಖಯವನ್ನು ಅಭಿವಯಕಿ​ಿಗ ೂಳಿಸಲ ೂೇಸನಗ.” ಆತ ಆಕ್ಷ ೇಪಿಸ್ತದ, “ಇದನ್ನು ನಾನ್ನ ಮಾಡಲಾರ . ನ್ನ್ಗ ನಿೇವು ಬ ೇರ ಪ್ರಿಹಾರ ೂೇಪ್ಾಯಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸ್ತ.” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಘೂೇಷಿಸ್ತದರನ, “ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಿದ ಾೇ ಪ್ರಿಹಾರ ೂೇಪ್ಾಯ.” ಆತ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಅದನ್ನು ನಾನ್ನ ಮಾಡಲಾರ .” ಅಬನ ಯಾಝಿದ್ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಿೇನ್ನ ಎಾಂದ ಾಂದ್ಗೂ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾಂತ

ಮಾಡನವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಈ ಮೊದಲ ೇ

ಹ ೇಳಿದ ಾನ್ಲ್ಲವ ೇ?” ***** ೪೪. ರಬಿ’ಆ ಳೂ ಪ್ಂಡಿತನ್ೂ ರಬಿ’ಆ ಅಲ್ಫ-ಅದವಿಯಾಯ ಅನಾರ ೂೇಗಯದ್ಾಂದ ನ್ರಳುತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಬಾಸಾರದ ಖಾಯತ ಪ್ಾಂಡಿತನ ೂಬಾ ಅವಳನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟಮಾಡಲ್ನ ಬಾಂದ. ಅವಳ ತಲ ದ್ಾಂಬಿನ್ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡನ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ ಎಷ್ಟನ್ ಭಯಾನ್ಕವಾದದನಾ ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಆತ ಮಾತನಾಡಿದ. ರಬಿ’ಆ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದಳು, “ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ವನ್ನು ಬಹನವಾಗಿ ಪಿರೇತ್ತಸನತ್ತಿರನವ . ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ವನ್ನು ಪಿರೇತ್ತಸದ ೇ ಇರನತ್ತಿದಾರ ಅದರ ಕನರಿತನ ಇಷ ೂ್ಾಂದನ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಳುಳವವನ್ನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ತಾನ್ನ ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಳಳಬಯಸ್ತದಾನ್ನು ಹೇನ ೈಸ್ತ ಮಾತನಾಡನತಾಿನ . ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ದ ೂಾಂದ್ಗಿನ್ ವಯವಾಹರವನ್ನು ಮನಗಿಸ್ತದ್ಾದಾರ ಅದರ ಒಳ ಳಯ ಅಥವ ಕ ಟ್​್

23

ಅಾಂಶಗಳನ್ನು ಉಲ ಲೇಖಿಸನತಿಲ ೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ನಿೇನ್ನ ಅದನ್ನು ಆಗಿಾಂದಾಗ ಯ ಉಲ ಲೇಖಿಸನತ್ತಿರನವ . ಏಕ ಾಂದರ ಗಾದ ಯಾಂದರ ಪ್ರಕಾರ ಯಾರನ ಏನ್ನ್ನು ಪಿರೇತ್ತಸನತಾಿರ ೂೇ ಅದನ್ನು ಆಗಿಾಂದಾಗ ಯ ಉಲ ಲೇಖಿಸನತಿಲ ೇ ಇರನತಾಿರ .” ***** ೪೫. ಕಲಾವಿದರ ಕತೆ ಚಿೇನಿೇ ಕಲಾವಿದರ ಹಾಗೂ ಗಿರೇಕ್ ಕಲಾವಿದರ ಪ್ುಟ್​್ ಗನಾಂಪ್ುಗಳ ನ್ಡನವ ಯಾರಲಿಲ ಮೆೇಲ್ಾಜ ಥಯ ಕಲಾ ಕನಶಲ್ತ ಇದ ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಸನಲಾಿನ್ ಶ್ ೇಯಬ್ನನ್ ಸಮನಮಖದಲಿಲ ಜಗಳವಾಯಿತನ. ಮಹಾನ್ ಕನಶಲ್ತ ಗಳು ಅಧಿಕ ಸಾಂಖ ಯಯಲಿಲ ತಮಮಲಿಲ ಇವ ಯಾಂದನ ಚಿೇನಿೇ ಕಲಾವಿದರನ ಘೂೇಷಿಸ್ತದರನ, ತಾವು ಕಲ ಯ ಮೆೇಲ ಪ್ರಭನತವ ಸಾಧಿಸ್ತರನವುದಾಗಿ ಗಿರೇಕ್ ಕಲಾವಿದರನ ಘೂೇಷಿಸ್ತದರನ. ಅವ ರಡೂ ಗನಾಂಪ್ುಗಳ ನ್ಡನವ ಸಪಧ್ ಥಯಾಂದನ್ನು ಏಪ್ಥಡಿಸನವುದರ ಮೂಲ್ಕ ವಿವಾದವನ್ನು ಪ್ರಿಹರಿಸಲ್ನ ಸನಲಾಿನ್ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಅರಮನ ಯ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಇದಾ ಬ ಟ್​್ದ ತನದ್ಯಲಿಲ ಎರಡನ ಖಾಲಿ ಮನ ಗಳು ಇದಾವು. ಒಾಂದನ ಮನ ಗ ಬಣಿ ಹಾಕನವಾಂತ ಚಿೇನಿೇ ಗನಾಂಪಿಗೂ ಇನ ೂುಾಂದಕ ೆ ಬಣಿ ಹಾಕನವಾಂತ ಗಿರೇಕ್ ಗನಾಂಪಿಗೂ ಸನಲಾಿನ್ ಆದ ೇಶಿಸ್ತದ. ೧೦೦ ಬಣಿಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸನವಾಂತ ಚಿೇನಿೇ ಕಲಾವಿದರನ ಕ ೇಳಿದರನ. ಗಿರೇಕ್ ಕಲಾವಿದರಾದರ ೂೇ ತಮಗ ಬಣಿಗಳ ೇ ಬ ೇಡ ಎಾಂದರನ. ಚಿೇನಿೇ ಕಲಾವಿದರನ ತಮಮ ಕ ಲ್ಸ ಮನಗಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಡ ೂೇಲ್ನ ಬಡಿಯನತಾಿ ಕನಣಿದನ ಸಾಂಭರಮಿಸ್ತದರನ. ತಮಮ ಕ ಲ್ಸದ ಮೌಲ್ಯಮಾಪ್ನ್ ಮಾಡಲ್ನ ಅವರನ ಸನಲಾಿನ್ನ್ನ್ನು ಆಹಾವನಿಸ್ತದರನ. ಊಹಸಬಹನದಾದ ಪ್ರತ್ತಯಾಂದನ ಬಣಿವನ್ೂು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಅವರನ ಬಲ್ನ ಪ್ರಿಶರಮದ್ಾಂದ ಮನ ಗ ಬಣಿ ಹಾಕಿದಾರನ. ಎಾಂದ ೇ, ಅವರ ಕ ಲ್ಸ ಸನಲಾಿನ್ನ್ ಮೆೇಲ ಒಳ ಳಯ ಪ್ರಿಣಾಮ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡಿತನ. ಗಿರೇಕ್ ಕಲಾವಿದರಾದರ ೂೇ ಯಾವುದ ೇ ಬಣಿವನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತರಲಿಲ್ಲ. ಅವರನ ತಮಗ ನಿಗದ್ಯಾಗಿದಾ ಮನ ಯ ಗ ೂೇಡ ಗಳನ್ನು ಅವು ಹ ೂಳ ಯನವಷ್ಟನ್ ಸವಚ್ಿ ಮಾಡಿದಾರನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವು ಚಿೇನಿೇ ಕಲಾವಿದರನ ಬಣಿ ಹಾಕಿದಾ ಗ ೂೇಡ ಗಳ ಮೆೇಲಿನ್ ಬಣಿಗಳನ್ೂು ಸನತಿಣ ನಿಸಗಥದ ಬಣಿಗಳನ್ೂು ಪ್ರತ್ತಫಲಿಸನತ್ತಿದಾವು. ಆದಾರಿಾಂದ ಅತಯದನುತವಾಗಿ ಕಾಣನತ್ತಿದಾವು. ***** ೪೬. ಸಿಕ್ಕೆಹಾಕ್ಕಕ್ೊಂಡ ಕ್ೆೈ ಒಾಂದನ ಬ ೇಸ್ತಗ ಯ ಶನಿವಾರ ಅಪ್ರಾಹು ಖನರರಮ್ನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಅವನಿಗ ಬಲ್ನ ಪಿರೇತ್ತಯ ಪ್ಶಿಥಯಾದ ನ ಲ್ಗಡಲ ಭರಿತ ರನಚಿಯಾದ ಖಾದಯವಾಂದನ್ನು ತಯಾರಿಸನವುದಾಗಿ ಭರವಸ

ನಿೇಡಿದಳು. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅಡನಗ ಮನ ಯಲಿಲ ಅವಳಿಗ

ನ ರವಾಗಲ್ನ ಅತನಯತಾಿಹ ತ ೂೇರಿದ ಖನರರಮ್. ಬಲ್ನ ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ನ ಲ್ಗಡಲ ಇದಾ ಜಾಡಿಯಳಕ ೆ ಕ ೈ ತೂರಿಸ್ತ ಸಾಧಯವಾದಷ್ಟನ್ ಹ ಚ್ನಚ ನ ಲ್ಗಡಲ ಬಿೇಜವನ್ನು ಕ ೈನ್ಲಿಲ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡ. ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಬಿೇಜಭರಿತ ಕ ೈಯನ್ನು ಹ ೂರತ ಗ ಯಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದಾಗ ಅದನ ಜಾಡಿಯಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡಿತನ. ಕ ೈಯನ್ನು ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಗ ಳ ಯಲ್ನ ಅವನ್ನ ಎಷ್ಟನ್ ಬಲ್ ಪ್ರಯೇಗಿಸ್ತದರೂ ಏನ್ೂ ಪ್ರಯೇಜನ್ವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ತನ ುಲಾಲ ಶಕಿ​ಿಹಾಕಿ ಜಾಡಿಯನ್ನು ಎಳ ದರೂ ಏನ್ೂ ಪ್ರಯೇಜನ್ವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ ಕ ೈ ಜಾಡಿಯ ಕನತ್ತಿಗ ಯಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡಿತನಿ. ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತ ಅಯಶಸ್ತವಗಳಾದ ನ್ಾಂತರ ಅವರನ ಸಹಾಯಕಾೆಗಿ ನ ರ ಹ ೂರ ಯವರನ್ನು ಕರ ದರನ. ಜಮಾಲ್ಫ ಎಾಂಬ ಒಬಾ​ಾತ ತಕ್ಷಣ ಧ್ಾವಿಸ್ತ ಬಾಂದನ ಕ ೈ ಜಾಡಿಯಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡದನಾ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದ. ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ಹತಾಶನಾಗಿದಾ ಖನರರಮ್ ಆ ಕತ ಯನ್ನು ಹ ೇಳಿದ. ಜಮಾಲ್ಫ ಹ ೇಳಿದ, “ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಕ ೆ ಕ ೈ ತ ಗ ಯಲ್ನ ನಿನ್ಗ ಹ ೇಗ ಸಹಾಯಮಾಡಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ಗ ೂತ್ತಿದ . ಆದರ ಅದಕ ೆ ನಿೇನ್ನ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಮಾಡಬ ೇಕನ.”

24

ಖನರರಮ್ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಖಾಂಡಿತ. ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಯೇ ನಾನ್ನ ಮಾಡನತ ಿೇನ . ಈ ಭಿೇಕರ ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ನ್ನ್ಗ ಮನಕಿ​ಿ ದ ೂರಕನವಾಂತ ಮಾಡನ.” ಜಮಾಲ್ಫ ಹ ೇಳಿದ, “ಸರಿ ಹಾಗಾದರ . ಈಗ ನಿನ್ು ಕ ೈಯನ್ನು ಜಾಡಿಯಳಕ ೆ ತಳುಳ.” ಖನರರಮ್ನಿಗ ಈ ಸೂಚ್ನ ತನಸನ ವಿಚಿತರವಾಗಿದ ಅನ್ುಸ್ತತನ. ಕ ೈಯನ್ನು ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರತ ಗ ಯಬ ೇಕಾದರ ಅದನ್ನು ಒಳಕ ೆ ಏಕ ತಳಳಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದನ ಅವನಿಗ ಅಥಥವಾಗಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಜಮಾಲ್ಫ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದ. ಜಮಾಲ್ಫ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ, “ಈಗ ನಿೇನ್ನ ಮನಷಿ್ ಬಿಡಿಸ್ತ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಿರನವ ಬಿೇಜಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ಬಿಡನ.” ಈ ಸೂಚ್ನ ಖನರರಮ್ಗ ಅಪಿರಯವಾದದಾ​ಾಗಿತನಿ. ಏಕ ಾಂದರ ತನ್ು ಪಿರಯವಾದ ಖಾದಯ ತಯಾರಿಸಲ್ನ ಆ ಬಿೇಜಗಳು ಬ ೇಕಿತನಿ. ಇಷ್ಟ್ವಿಲ್ಲದ್ದಾರೂ ಆತ ಅರ ಮನ್ಸ್ತಿನಿಾಂದ ಜಮಾಲ್ಫ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಮಾಡಿದ. ತದನ್ಾಂತರ ಜಮಾಲ್ಫ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ನಿನ್ು ಅಾಂಗ ೈಯನ್ನು ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟನ್ ಚಿಕೆದಾಗಿ ಮನದನಡಿಕ ೂಾಂಡನ ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಕ ೈಯನ್ನು ಹ ೂರತ ಗ .” ಖೂರರಮ್ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದಾಗ ಯಾವ ತ ೂೇದರ ಯೂ ಇಲ್ಲದ ೇ ಕ ೈ ಜಾಡಿಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬಾಂದ್ತನ. ಅಲಿಲ ನ ರ ದ್ದಾ ನ ರ ಹ ೂರ ಯವರನ ಕ ೈ ಚ್ಪ್ಾಪಳ ತಟ್ಟ್ ಹಷ ೂೇಥದಾಗರ ಮಾಡಿದರನ. ಆದರ , ಖನರರಮ್ನಿಗ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ತೃಪಿ​ಿ ಅಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ಕ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ು ಕ ೈ ಹ ೂರ ಬಾಂದ್ತನ. ಆದರ ನ ಲ್ಗಡಲ ಬಿೇಜದ ವಿಷ್ಟಯ ಏನ್ನ?” ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ಜಮಾಲ್ಫ ನ್ಸನನ್ಕನೆ ಜಾಡಿಯನ್ನು ಒಾಂದನ ತಟ್ ್ಯ ಮೆೇಲ ಓರ ಮಾಡಿ ಅನ ೇಕ ಬಿೇಜಗಳನ್ನು ತಟ್ ್ಗ ಬಿೇಳಿಸ್ತದ. ಇದನ್ನು ಬ ರಗನಗಣನಿಗಳಿಾಂದ ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾ ಖನರರಮ್ ಆಶಚಯಥದ್ಾಂದ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೂಬಾ ಜಾದೂಗಾರನ ೇ?” ***** ೪೭. ಅಂಬಿಗನ್ೂ ಅರ್ಾಯಪ್ಕನ್ೂ ತನ್ು ದ ೂೇಣಿಯಲಿಲ ವಿಹಾರಾಥಥ ಕಾಯಸ್ತಪಯನ್ ಸಮನದರದಲಿಲ ಒಾಂದನ ಸನತನಿ ಹಾಕಲ್ನ ಅಾಂಬಿಗ ಆಯಥ ಹಳಿಳ ಶ್ಾಲ ಯ ಅಧ್ಾಯಪ್ಕನ್ನ್ನು ಆಹಾವನಿಸ್ತದ. ಮೆತ ಿ ಇದಾ ಆಸನ್ದಲಿಲ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕನಳಿತ ಅಧ್ಾಯಪ್ಕ ಆಯಥನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ, “ಇವತನಿ ನ್ಮಗ ಯಾವ ರಿೇತ್ತಯ ಹವಾಮಾನ್ ಎದನರಾಗನತಿದ ?” ಆಯಥ ಗಾಳಿ ಬಿೇಸನವ ದ್ಕೆನ್ನು ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ, ತಲ ಯತ್ತಿ ಸೂಯಥನ್ ಆಸನಪ್ಾಸ್ತನ್ ಆಕಾಶ ನ ೂೇಡಿದ. ತದನ್ಾಂತರ ಹನಬನಾಗಾಂಟ್ಟಕಿೆ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇವು ನ್ನ್ುನ್ನು ಕ ೇಳುವುದಾದರ , ನ್ನ್ು ಪ್ರಕಾರ ಇವತನಿ ನ್ಮಗ ಬಿರನಗಾಳಿ ಸ್ತಕನೆತಿದ .” ವಾಯಕರಣ ದ ೂೇಷ್ಟಗಳುಳಳ ಈ ಮಾತನಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಿ ಅಧ್ಾಯಪ್ಕನಿಗ ಅಸಹಯವಾಯಿತನ. ಅವನ್ನ ಮನಖ ಸ್ತಾಂಡರಿಸ್ತ ಟ್ಟೇಕಿಸನವ ಧವನಿಯಲಿಲ ಕ ೇಳಿದ, “ಆಯಥ, ನಿೇನ್ನ ಈ ರಿೇತ್ತ ಮಾತನಾಡಬಾರದನ. ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಿದ ವಾಕಯಗಳಲಿಲ ತನಾಂಬಾ ವಾಯಕರಣ ದ ೂೇಷ್ಟಗಳಿವ . ನಿೇನ್ನ ವಾಯಕರಣ ಕಲಿತ ೇ ಇಲ್ಲವ ೇ?” ಈ ಟ್ಟೇಕ ಗ ಭನಜ ಹಾರಿಸನವುದಷ ್ೇ ಆಯಥನ್ ಪ್ರಮನಖ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯ ಆಗಿತನಿ. ಅವನ್ನ ಕ ೇಳಿದ, “ನಾನ ೇಕ ಕಲಿಯಬ ೇಕನ? ವಾಯಕರಣದ್ಾಂದ ನ್ನ್ಗ ಏನ್ನ ಉಪ್ಯೇಗ?” ಈ ಅನಿರಿೇಕ್ಷಿತ ಉತಿರದ್ಾಂದ ದ್ಗುರಮೆಗ ೂಾಂಡ ಅಧ್ಾಯಪ್ಕ ಹ ೇಳಿದ, “ಏನ್ನ? ನಿನ್ಗ ವಾಯಕರಣ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲವ ೇ? ನಿನ್ು ಅಧಥ ಆಯನಷ್ಟಯ ಗಟ್ಾರದಲಿಲ ಕ ೂಚಿಚಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಯಿತ ಾಂದನ ತ್ತಳಿ.” ಆ ವ ೇಳ ಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಯಥ ಭವಿಷ್ಟಯ ನ್ನಡಿದ್ದಾ​ಾಂತ ದ್ಗಾಂತದಲಿಲ ಕಾಮೊೇಥಡಗಳು ದಟ್ ್ೈಸಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದವು, ಗಾಳಿ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಬಿೇಸಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ,

ಅಲ ಗಳ

ಏರಿಳಿತಗಳು

ತ್ತೇವರವಾಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ.

ಪ್ರಕ್ಷನಬಾ

ಸಮನದರದಲಿಲ

ದ ೂೇಣಿ

ಅತ್ತಿತಿ

ಹ ೂಯಾ​ಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ದ ೂೇಣಿಯ ಒಳಗ ನಿೇರನ ತನಾಂಬಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಅಧ್ಾಯಪ್ಕನ್ನ್ನು ಆಯಥ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇವು ಈಜಲ್ನ ಕಲಿತ್ತದ್ಾೇರ ೂೇ?” ಅಧ್ಾಯಪ್ಕ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಇಲ್ಲ, ನಾನ ೇಕ ಈಜಲ್ನ ಕಲಿಯಬ ೇಕನ?” ಆಯಥ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಸರಿ ಸರಿ. ನಿೇವು ಈಜನ ಕಲಿಯದಾರಿಾಂದ ನಿಮಮ ಇಡಿೇ ಆಯನಷ್ಟಯ ಗಟ್ಾರದಲಿಲ ಕ ೂಚಿಚ ಹ ೂೇಗನತಿದ , ಏಕ ಾಂದರ ಯಾವುದ ೇ ಕ್ಷಣದಲಿಲ ನ್ಮಮ ದ ೂೇಣಿ ಮನಳುಗನತಿದ !” *****

25

೪೮. ಚದುರಂಗದಾಟದ ಕತೆ ತಾಬಿಸಾಿನ್ದ ರಾಜಕನಮಾರ ದಾಮವಾಂದ್ ಎಾಂಬಾತನ ೂಾಂದ್ಗ ಚ್ದನರಾಂಗ ಆಡನತ್ತಿದಾ. ಚ್ದನರಾಂಗದ ಮಣ ಯ ಮೆೇಲ ಅಾಂತ್ತಮ ನ್ಡ ಯನ್ನು ಮಾಡಿದ ನ್ಾಂತರ ದಾಮವಾಂದ್ ’ಶಹಾಬಾಂದನ’ (ಚ ಕ್ಮೆೇಟ್) ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ. ಇದರಿಾಂದ ಕ ೂೇಪ್ಗ ೂಾಂಡ ರಾಜಕನಮಾರ ಚ್ದನರಾಂಗದ ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಒಾಂದ ೂಾಂದಾಗಿ “ಇಗ ೂೇ, ನಿನ್ು ಶಹಾಬಾಂದನವನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂೇ” ಅನ್ನುತಾಿ ದಾಮವಾಂದ್ ಮೆೇಲ ಸ ದ. ಪ್ರತ್ತೇ ಸಲ್ ಏಟ್ನ ಬಿದಾ​ಾಗಲ್ೂ “ಕರನಣ ಇರಲಿ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ದಾಮವಾಂದ್ ಕೂಗನತಿಲ ೇ ಇದಾ. ಆ ನ್ಾಂತರ ಪ್ುನ್ಃ ಚ್ದನರಾಂಗ ಆಡನವಾಂತ ದಾಮವಾಂದ್ನಿಗ ರಾಜಕನಮಾರ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ. ದಾಮವಾಂದ್ ಹ ದರಿ ನ್ಡನಗನತಾಿ ರಾಜಕನಮಾರನ್ ಆಜ್ಞಾನ್ನಸಾರ ಆಟ್ವಾಡಿದ. ಎರಡನ ಯ ಬಾರಿಯೂ ರಾಜಕನಮಾರ ಸ ೂೇತಾಗ ಶಹಾಬಾಂದನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸನವ ಮನನ್ು ದಾಮವಾಂದ್ ಕ ೂಠಡಿಯ ಒಾಂದನ ಮೂಲ ಗ ಓಡಿ ಹ ೂೇಗಿ ಪ್ಸ್ತಥಯಾದ ಐದನ ಕಾಂಬಳಿಗಳನ್ನು ಹ ೂದನಾಕ ೂಾಂಡನ ಮಲ್ಗಿದ. “ಏಯ, ಇದ ೇನ್ನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ?” ಕ ೇಳಿದ ರಾಜಕನಮಾರ. “ಶಹಾಬಾಂದನ! ಶಹಾಬಾಂದನ! ಶಹಾಬಾಂದನ!” ಕನಾಂದ್ದ ಧವನಿಯಲಿಲ ಕಾಂಬಳಿಯ ಅಡಿಯಿಾಂದ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ ದಾಮವಾಂದ್. ***** ೪೯. ದತುಿ ಹಕ್ಕೆಮರಿಯ ಕತೆ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಹಾರಲಾರದ ಹ ಣನಿ ಪ್ಕ್ಷಿಯಾಂದ್ತನಿ. ಕ ೂೇಳಿಯಾಂತ ನ ಲ್ದ ಮೆೇಲ ನ್ಡ ದಾಡನತ್ತಿದಾ ಅದಕ ೆ ಕ ಲ್ವು ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಾರನತ್ತಿದಾವು ಎಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅದನ ಹಾರನವ ಪ್ಕ್ಷಿಯ ಪ್ರಿತಯಕಿ ಮೊಟ್ ್ಯಾಂದನ್ನು ನ ೂೇಡಿತನ. ಮೊಟ್ ್ಯಡ ದನ ಮರಿ ಹ ೂರಬರನವ ವರ ಗ ಅದಕ ೆ ಕಾವು ಕ ೂಡಲ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತತನ. ಯನಕಿ ಸಮಯಾನ್ಾಂತರ ಮೊಟ್ ್ಯನ್ನು ಒಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಮರಿ ಹ ೂರಬಾಂದ್ತನ. ಅದನ ಹಾರನವ ಸಾಮಥಯಥವಿದಾ ಪ್ಕ್ಷಿಯ ಮೊಟ್ ್ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬಾಂದ ಮರಿಯಾದಾರಿಾಂದ ಹಾರನವ ಸಾಮಥಯಥ ಹನಟ್ನ್ವಾಗಲ ೇ ಅದಕ ೆ ಇತನಿ. ತನಸನ ಬ ಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಅದನ ತನ್ುನ್ನು ದತನಿ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ ತಾಯಿಯನ್ನು ಕ ೇಳಿತನ, “ನಾನ್ನ ಹಾರನವುದನ ಯಾವಾಗ?” ಭೂ ಬಾಂಧಿತ ಪ್ಕ್ಷಿ ಉತಿರಿಸ್ತತನ, “ಇತರರಾಂತ

ನಿನ್ು ಪ್ರಯತುಗಳನ್ನು ಪ್ಟ್ನ್ಬಿಡದ ಮನಾಂದನವರಿಸನ.” ಮರಿಹಕಿೆಗ

ಹಾರನವುದನ ಹ ೇಗ ಾಂಬನದನ್ನು ಕಲಿಸನವ

ತಾಂತರಗಳು ಆ ಹಕಿೆಗ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ಗ ಹಾರಲ್ನ ಹ ೇಳಿಕ ೂಡಲ್ನ ಅದಕ ೆ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ ಎಾಂಬ ವಿಷ್ಟಯ ಮರಿಹಕಿೆಗ ಗ ೂತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾನ್ನ ಮೊಟ್ ್ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬರಲ್ನ ಕಾರಣವಾದ ಹಕಿೆಯ ಕನರಿತನ ಮರಿಹಕಿೆಗ ಕೃತಜ್ಞತಾ ಭಾವ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಯನ್ನು ಅಥಥಮಾಡಿಕ ೂಳಲ್ನಲವುದರಲಿಲ ಅದಕ ೆ ಗ ೂಾಂದಲ್ವಾಗನತ್ತಿತನಿ. ಎಾಂದ ೇ ಮರಿಹಕಿೆ ತನ್ಗ ತಾನ ೇ ಇಾಂತನ ಹ ೇಳಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿತನಿ: “ನ್ನ್ುನ್ನು ದತನಿ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡ ತಾಯಿಹಕಿೆ ಕಾವುಕ ೂಡದ ೇ ಇದ್ಾದಾರ ನಾನ್ನ ಇನ್ೂು ಮೊಟ್ ್ಯಳಗ ಇರನತ್ತಿದ ಾ. ನಾನ್ನ ಮೊಟ್ ್ಯಡ ದನ ಹ ೂರಬರಲ್ನ ನ ರವಾದವರನ ನ್ನ್ಗ ಹಾರನವುದನ್ನು ಖಾಂಡಿತ ಕಲಿಸಬಲ್ಲರನ. ಬಹನಶಃ ಅದಕ ೆ ಯನಕಿ ಸಮಯ ಒದಗಿ ಬರಬ ೇಕಷ ್. ನ್ನ್ುನ್ನು ಇಷ್ಟನ್ ದೂರ ಕರ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬಾಂದಾಕ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ನ್ನ್ುನ್ನು ಮನಾಂದ್ನ್ ಹಾಂತಕ ೆ ಕರ ದ ೂಯನಯವುದನ ಖಚಿತ.” *****

26

೫೦. ನಾನ್ು, ನ್ನ್ನ ಮನ್ಸು​ು ಬೆೋರೆಬೆೋರೆ ಅಲಲ ಎಂಬ ನ್ಂಬಿಕ್ೆ - ದು​ುಃಖದ ಮೂಲ ಜನನ ೈದ್ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರ ೂಾಂದ್ಗ

ಪ್ಟ್​್ಣದ ಮಾರನಕಟ್ ್ಯ ಮೂಲ್ಕ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾ ತನ್ು ಹಸನವನ್ನು

ಎಳ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾದಾನ್ನು ನ ೂೇಡಿದರನ. ತಕ್ಷಣ “ತನಸನ ಕಾಲ್ ನಿಲ್ನಲ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅವನಿಗ ಹ ೇಳಿ ತನ್ು ಶಿೇಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಿೇವ ಲ್ಲರೂ ಈ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಹಾಗನ ಅವನ್ ಹಸನವನ್ನು ಸನತನಿವರಿದನ ನಿಾಂತನಕ ೂಳಿಳ. ಈಗ ನಿಮಗ ೇನ್ನ ೂುೇ ಬ ೂೇಧಿಸನತ ಿೇನ .” ಜನನ ೈದ್

ಒಬಾ

ಖಾಯತ

ಮನಮನಕ್ಷನವಾಗಿದಾದಾರಿಾಂದಲ್ೂ

ತನ್ುನ್ೂು

ತನ್ು

ಹಸನವನ್ೂು

ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ

ಏನ್ನ

ಬ ೂೇಧಿಸನವರ ಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯನವ ಕನತೂಹಲ್ದ್ಾಂದಲ್ೂ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಹಸನವನ್ನು ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡನ ನಿಾಂತನ್ನ. ಜನನ ೈದ್ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರನ್ನು ಕ ೇಳಿದರನ, “ನ್ನ್ಗ ನಿಮಿಮಾಂದ ಒಾಂದನ ವಿಷ್ಟಯ ತ್ತಳಿಯಬ ೇಕಾಗಿದ . ಇಲಿಲ ಯಾರನ ಯಾರಿಗ ಬಾಂಧಿಸಲ್ಪಟ್​್ದಾ​ಾರ ? ಹಸನ ಮನ್ನಷ್ಟಯನಿಗ ಬಾಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ದ ಯೇ ಅಥವ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಹಸನವಿಗ ಬಾಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ದಾ​ಾನ ೂೇ?” ಶಿಷ್ಟಯರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಹಸನ ಮನ್ನಷ್ಟಯನಿಗ ಬಾಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ್ದ . ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಇಲಿಲ ಯಜಮಾನ್. ಅವನ್ನ ಹಗಗದ್ಾಂದ ಹಸನವನ್ನು ಬಾಂಧಿಸ್ತ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ​ಾನ . ಅವನ್ನ ಹ ೂೇದಲಿಲಗ ಲ್ಲ ಹಸನ ಹ ೂೇಗಲ ೇ ಬ ೇಕನ. ಅವನ್ನ ಯಜಮಾನ್, ಹಸನ ಗನಲಾಮ.” “ಹಾಗ ೂೇ? ಈಗ ನ ೂೇಡಿ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಜನನ ೈದ್ ಒಾಂದನ ಚಾಕನವಿನಿಾಂದ ಹಗಗವನ್ನು ಕತಿರಿಸ್ತದರನ. ತಕ್ಷಣ ಹಸನ ಅಲಿಲಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಓಡಿತನ. ಅದರ ಮಾಲಿಕ ಅದನ್ನು ಹಡಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಅದರ ಹಾಂದ ಓಡಿದ. ಜನನ ೈದ್ ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಏನಾಗನತ್ತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತ. ಯಾರನ ನಿಜವಾದ ಯಜಮಾನ್? ಹಸನವಿಗ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ ಕನರಿತನ ಯಾವ ಆಸಕಿ​ಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ಅದನ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಓಡನತ್ತಿದ .” ಹಸನವಿನ್ ಮಾಲಿಕ ಕ ೂೇಪೇದ್ರಕಿನಾಗಿ ಅಬಾರಿಸ್ತದ, “ಇದ ಾಂಥಾ ಪ್ರಯೇಗ?” ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತ ಜನ ೈದ್ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಿಮಮ ಮನ್ಸ್ತಿಗ ಈ ವಿದಯಮಾನ್ವನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಬಹನದನ. ನಿೇವು ನಿಮಮ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡಿರನವ ತ್ತೇರ ಅವಿವ ೇಕದ ಅಲ ೂೇಚ್ನ ಗಳು ನಿಮಮಲಿಲ ಆಸಕಿವಾಗಿಲ್ಲ. ನಿಮಗ ಅವುಗಳಲಿಲ ಆಸಕಿ​ಿ ಇದ . ಏನ ೇನ ೂೇ ಕಸರತನಿ ಮಾಡಿ ಅವನ್ನು ನಿೇವು ಹಡಿದ್ಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡಿದ್ಾೇರಿ. ಅವನ್ನು ಹಡಿದ್ಟ್ನ್ಕ ೂಳುಳವ ಕಾಯಕದಲಿಲ ನಿೇವು ಹನಚ್ಚರಾಗನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ. ನಿೇವು ಅವುಗಳಲಿಲ ಆಸಕಿ​ಿ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡ ತಕ್ಷಣ, ನಿೇವು ಅವುಗಳ ನಿರನಪ್ಯನಕಿತ ಯನ್ನು ಮನ್ಗಾಂಡ ತಕ್ಷಣ ಅವು ಮಾಯವಾಗಲಾರಾಂಭಿಸನತಿವ . ಈ ಹಸನವಿನ್ಾಂತ ಅವು ನಿಮಿಮಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂರಟ್ನ ಹ ೂೇಗನತಿವ .” ***** ೫೧. ಬೆೈರಾಗಿಯ ಬಯಕ್ೆಗಳ ಕತೆ ಆಲ ೂಾೇಝ್ಥ ಬ ಟ್​್ಗಳಲಿಲ ಒಾಂದನ ತನಾಂಡನ ಬಟ್ ್ಯನ್ನು ಸನತ್ತಿಕ ೂಾಂಡನ ಧ್ಾಯನ್ ಮಾಡಲ್ನ ಬ ೈರಾಗಿ ಝ್ಾವಥಾಂದ್ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ. ಧರಿಸ್ತದ ಬಟ್ ್ಯನ್ನು ಒಗ ದನ ಒಣಹಾಕಿದಾಗ ಧರಿಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಇನ ೂುಾಂದನ ತನಾಂಡನ ಬಟ್ ್ಯ ಅಗತಯವಿದ ಅನ್ನುವ ಅರಿವು ಅವನಿಗ ಬಲ್ನ ಬ ೇಗನ ಉಾಂಟ್ಾಯಿತನ. ಸಮಿೇಪ್ದ ಹಳಿಳಯ ಜನ್ಕ ೆ ತನ್ು ಬಯಕ ಯನ್ನು ಆತ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ಅವನ ೂಬಾ ಧಮಥಶರದ ಧಯನಳಳವ ಎಾಂಬನದನ ಅವರಿಗ ಗ ೂತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಅವನ್ ಬಯಕ ಯನ್ನು ಅವರನ ಪ್ೂರ ೈಸ್ತದರನ. ಧರಿಸ್ತದಾ ಬಟ್ ್ಯಲ್ಲದ ಇನ ೂುಾಂದನ ಬಟ್ ್ಯ ತನಾಂಡಿನ ೂಾಂದ್ಗ ಆತ ಪ್ುನ್ಃ ಬ ಟ್ವವನ ುೇರಿದ. ಕ ಲ್ವ ೇ

ದ್ನ್ಗಳಲಿಲ

ಇಲಿಯಾಂದನ

ತಾನ್ನ

ಧ್ಾಯನ್

ಮಾಡನತ್ತಿದಾ​ಾಗ

ಹ ಚ್ನಚವರಿ

ಬಟ್ ್ಯ

ತನಾಂಡನ್ನು

ಎಳ ದ ೂಯಯಲ್ನ

ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿರನವುದನ ಅವನ್ ಗಮನ್ಕ ೆ ಬಾಂದ್ತನ. ಆ ಇಲಿಯನ್ನು ಹ ದರಿಸ್ತ ಓಡಿಸನವ ಇರಾದ ಅವನ್ಗ ಇತಾಿದರೂ ಧ್ಾಯನ್, ಪ್ಾರಥಥನ ಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ ಇಲಿಯನ್ನು ಅಟ್ಟ್ಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನವಾಂತ್ತರಲಿಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ, ಆತ ಪ್ುನ್ಃ ಹಳಿಳಗ ಹ ೂೇಗಿ ತನ್ಗ ೂಾಂದನ ಬ ಕೆನ್ನು ಕ ೂಡನವಾಂತ ಹಳಿಳಗರನ್ನು ಕ ೇಳಿದ. ಬ ಕೆನ್ನು ಪ್ಡ ದ ಬಳಿಕ ಕ ೇವಲ್ ಹಣನಿಗಳನ್ನು ತ್ತಾಂದನ ಬ ಕನೆ ಬದನಕಲಾರದನ ಎಾಂಬ ಅರಿವು ಅವನಿಗ ಉಾಂಟ್ಾಯಿತನ. ಅವನ್ನ ಧ್ಾಯನ್ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ ಸಿಳದಲಿಲ ಬ ಕಿೆಗ ಬ ೇಕಾಗನವಷ್ಟನ್ ಸಾಂಖ ಯಯಲಿಲ ಇಲಿಗಳೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ ೆ ಹಾಲಿನ್ ಅವಶಯಕತ ಇತನಿ. ಅವನಿಗ ಕನಡಿಯಲ್ನ ಹಾಲ್ನ ಬ ೇಕಿರಲಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ಹಳಿಳಗರಿಗ ಗ ೂತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಸವಲ್ಪ ಹಾಲ್ನ್ೂು ಅವರನ ಕ ೂಟ್​್ರನ.

27

ಆದರ ಆ ಹಾಲ್ನ ಬಲ್ನ ಬ ೇಗನ ಮನಗಿದನ ಹ ೂೇಯಿತನ. ಝ್ಾವಥಾಂದ್ ಚಿಾಂತಾಕಾರಾಂತನಾದ. ಏಕ ಾಂದರ ಆಗಿಾಂದಾಗ ಯ ಅವನ್ನ ಹಾಲಿಗಾಗಿ ಬ ಟ್​್ ಇಳಿದನ ಹತಿಬ ೇಕಾಗಿತನಿ. ಈ ಸಮಸ ಯಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ನ ಒಾಂದನ ಬ ಕಿೆಗ ಸಾಲ್ನವಷ್ಟನ್ ಹಾಲ್ನ ಕ ೂಡಬಲ್ಲ ಹಸನವಾಂದನ್ನು ತಾನ್ನ ಧ್ಾಯನ್ ಮಾಡನವಲಿಲಗ ಒಯಾನ್ನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬ ಕಿೆಗ ಹಾಲ್ನ ನಿೇಡನವ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಅವನ ೇ ಹಾಲ್ನ ಕರ ಯಬ ೇಕಾಯಿತನ. ಆಗ ಅವನ್ನ ಇಾಂತನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ: “ಹಳಿಳಯಲಿಲ ಬಹಳ ಮಾಂದ್ ಬಡವರನ ಇದಾ​ಾರ . ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಯಾರಾದರೂ ಒಬಾನಿಗ

ಇಲಿಲಗ

ಬಾಂದನ ಬ ಕಿೆನ್ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಹಾಲ್ನ ಕರ ಯನವಾಂತ ಯೂ ಉಳಿದ ಹಾಲ್ನ್ನು ಅವನ ೇ

ಕನಡಿಯನವಾಂತ ಯೂ ಹ ೇಳುವುದನ ಸರಿಯಾದ್ೇತನ.” ಹಾಲ್ನ ಕನಡಿಯನವ ಆವಶಯಕತ ಇದಾ​ಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿದಾ ಬಡವನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ಬ ಟ್​್ದ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಕರ ದ ೂಯಾ ಝ್ಾವಥಾಂದ್ . ಬ ಟ್​್ದ ಮೆೇಗಣ ತಾಜಾ ವಾಯನವಿನ್ ಸ ೇವನ ಹಾಗೂ ಪ್ುಷಿ್ದಾಯಕ ಹಾಲ್ನ ಕನಡಿಯನವಿಕ ಗಳ ಪ್ರಿಣಾಮವಾಗಿ ಕ ಲ್ವ ೇ ವಾರಗಳಲಿಲ ಆತ ಆರ ೂೇಗಯವಾಂತನಾದ. ಅವನ್ನ ಝ್ಾವಥಾಂದ್ನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ಗ ೂಬಾ ಸಾಂಗಾತ್ತ ಬ ೇಕನ ಅನಿುಸನತ್ತಿದ . ಕನಟ್ನಾಂಬವದನ್ನು ಹನಟ್ನ್ಹಾಕನವ ಇರಾದ ಯೂ ಇದ .” ಝ್ಾವಥಾಂದ್ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ, “ಅವನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿರನವುದನ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಇದ . ಸಾಂಗಾತ್ತಯ ಸಾಹಚ್ಯಥದ್ಾಂದ ಅವನ್ನ್ನು ವಾಂಚಿತನಾಗನವಾಂತ ನಾನ್ನ ಮಾಡಕೂಡದನ.” ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಮನಾಂದನವರಿಯನವ ನಿೇಳಗತ ಯನ್ನು ಮೊಟ್ಕನಗ ೂಳಿಸ್ತ ಹ ೇಳುವುದಾದರ ಎರಡನ ತ್ತಾಂಗಳುಗಳ ನ್ಾಂತರ ಇಡಿೇ ಹಳಿಳಯೇ ಬ ಟ್​್ದ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ವಗಾಥವಣ ಆಗಿತನಿ. ***** ೫೨. ಒಬಬ ಮಗ ಬೆೋಕ್ೆನ್ುನತ್ತಿದದ ಫಕ್ಕೋರನ್ ಕತೆ ಶಿರಾಝ್ನ್ ಷ ೇಖ್ ಸಾದ್ಗ ಒಬಾ ಫಕಿೇರನ್ ಪ್ತ್ತು ಗಭಿಥಣಿ ಎಾಂಬ ವಿಷ್ಟಯ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ತನ್ಗ ೂಬಾ ಮಗ ಹನಟ್​್ಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ಆ ಫಕಿೇರನ್ ಬಯಕ ಯಾಗಿತನಿ. ಎಾಂದ ೇ ಆತ ಇಾಂತ ೂಾಂದನ ಪ್ರತ್ತಜ್ಞ

ಮಾಡಿ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತದ: “ಓ ದ ೇವರ ೇ, ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ

ಮಗನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ದಯಪ್ಾಲಿಸ್ತದರ ನಾನ್ನ ಧರಿಸ್ತರನವ ಬಟ್ ್ಗಳನ್ನು ಹ ೂರತನಪ್ಡಿಸ್ತ ಮಿಕೆ ಎಲ್ಲ ಸಾಂಪ್ತಿನ್ೂು ನ ರಹ ೂರ ಯವರಿಗ ಕ ೂಡನತ ಿೇನ .” ಕ ಲ್ವು ತ್ತಾಂಗಳುಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಫಕಿೇರನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಗಾಂಡನ ಮಗನವಿಗ ಜನ್ಮವಿತಿಳು. ಇಡಿೇ ಕನಟ್ನಾಂಬ ಆನ್ಾಂದ್ಸ್ತತನ. ಫಕಿೇರ ತಾನ್ನ ಪ್ರತ್ತಜ್ಞ ಮಾಡಿದಾ​ಾಂತ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡ. ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಸ್ತರಿಯಾಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಬಾಂದ್ದಾ ಷ ೇಖ್ ಸಾದ್ ಫಕಿೇರ ವಾಸವಿದಾ ಸಿಳದ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ. ಫಕಿೇರ ಈಗ ಎಲಿಲದಾ​ಾನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಆಸನಪ್ಾಸ್ತನ್ ನಿವಾಸ್ತಗಳ ಹತ್ತಿರ ವಿಚಾರಿಸ್ತದ. ಅವರನ ಬಲ್ನ ದನಃಖದ್ಾಂದ ತಲ ಯಲಾಲಡಿಸನತಾಿ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಅವನ್ನ ಸಿಳಿೇಯ ಸ ರ ಮನ ಯಳಗ ಕನಳಿತ್ತದಾ​ಾನ .” ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ಷ ೇಖ್ ಸಾದ್ ಕಾರಣ ಏನ ಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದ. ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಒಾಂದನ ರಾತ್ತರ ಫಕಿೇರನ್ ಮಗ ಒಬಾನ ೂಾಂದ್ಗ ಏನ ೂೇ ಒಾಂದನ ವಿಷ್ಟಯದ ಕನರಿತಾಗಿ ವಾದ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಕ ೂೇಪೇದ್ರಕಿನಾದ ಫಕಿೇರನ್ ಮಗ ಅತನ್ನ್ನು ತ್ತೇವರವಾಗಿ ಗಾಯಗ ೂಳಿಸ್ತ ನ್ಗರ ಬಿಟ್ನ್ ಓಡಿಹ ೂೇದ. ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗ ಅವನ್ನ ಸ್ತಕೆದ ೇ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಅವನ್ ಬದಲಿಗ ಅವನ್ ತಾಂದ ಯನ್ನು ಸ ರ ಮನ ಯಳಕ ೆ ತಳಳಲ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದರನ.” ಷ ೇಖ್ ಸಾದ್ ಉದಗರಿಸ್ತದ, “ನ್ನ್ಗಿೇಗ ನ ನ್ಪ್ಾಯಿತನ. ಪ್ಾರಥಥನ , ಪ್ರತ್ತಜ್ಞ ಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಫಕಿೇರ ಪ್ಡ ದ ಮಗ ಆತ!” “ವಿವ ೇಕಿೇ ಗ ಳ ಯನ ೇ! ತಾಂದ ಯ ಪೇಷ್ಟಣ ಗ ತಯಾರಿಲ್ಲದ ಗಾಂಡನಮಕೆಳಿಗ ಜನ್ಮ ನಿೇಡನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಗಭಥವತ್ತಯಾಗಿರನವ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಕಾಳಸಪ್ಥಗಳಿಗ ಜನ್ಮನಿೇಡನವುದ ೂಳಿತನ - ಅಾಂದ್ದಾ​ಾರ ವಿವ ೇಕಿಗಳು” *****

28

೫೩. ಮೂರು ಮಿೋನ್ುಗಳ ಕತೆ ಒಾಂದನ ಕ ರ ಯಲಿಲ ಮೂರನ ಮಿೇನ್ನಗಳು ವಾಸ್ತಸನತ್ತಿದಾವು - ಒಾಂದನ ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ, ಒಾಂದನ ಅರ -ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ, ಒಾಂದನ ಅಷ ್ೇನ್ೂ ಜಾಣವಲ್ಲದ ಮಿೇನ್ನ. ಎಲ ಲಡ ಮಿೇನ್ನಗಳ ಜಿೇವನ್ ಹ ೇಗಿತ ೂಿೇ ಅಾಂತ ಯೇ ಇತನಿ ಅವುಗಳ ಜಿೇವನ್. ಇಾಂತ್ತರನವಾಗ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ನಾಡಿಡ ಎಾಂಬ ಬ ಸಿ ಅವುಗಳು ಇದಾ ಕ ರ ಗ ಭ ೇಟ್ಟ ನಿೇಡಿದ. ಅವನ್ ಕ ೈನ್ಲಿಲ ಮಿೇನ್ನ ಹಡಿಯನವ ಬಲ ಹಾಗನ ಒಾಂದನ ಬನಟ್ಟ್ ಇತನಿ. ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಅವನ್ನ್ನು ಕ ರ ಯ ನಿೇರಿನ್ ಒಳಗಿನಿಾಂದ ನಿೇರಿನ್ ಮೂಲ್ಕವ ೇ ನ ೂೇಡಿತನ. ಹಾಂದ್ನ್ ಅನ್ನಭವಗಳು ಹಾಗನ ಕ ೇಳಿದಾ ಕತ ಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸ್ತ ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಯನಕಿ ಕರಮ ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತತನ. “ಅಡಗಲ್ನ ಈ ಕ ರ ಯಲಿಲ ಹ ಚ್ನಚ ಸಿಳಗಳಿಲ್ಲ. ಆದಾರಿಾಂದ ನಾನ್ನ ಸತಿಾಂತ ನ್ಟ್ಟಸನತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅದನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತತನ. ತನ್ು ಎಲ್ಲ ಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಅದನ ನಿೇರಿನಿಾಂದ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಹಾರಿ ನಾಡಿಡಯ ಕಾಲ್ನಗಳ ಹತ್ತಿರ ಬಿದ್ಾತನ. ಇದನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಬ ಸಿನಿಗ ಆಶಚಯಥವಾಯಿತನ. ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಉಸ್ತರನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಡಿದ್ಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡದನಾ ತ್ತಳಿಯದ ಬ ಸಿ ಆ ಮಿೇನ್ನ ಸತ್ತಿದ ಯಾಂದನ ಭಾವಿಸ್ತ ಅದನ ತ್ತಿ ಕ ರ ಗ ಎಸ ದನ್ನ. ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಒಾಂದನ ಸಣಿ ತೂತ್ತನ ೂಳಕ ೆ ವ ೇಗವಾಗಿ ಹ ೂೇಗಿ ಸ ೇರಿಕ ೂಾಂಡಿತನ. ನ್ಡ ದದನಾ ಏನ್ನ ಎಾಂಬನದನ ಅರ -ಜಾಣ ಮಿೇನಿಗ ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ಅಥಥವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ಅದನ ಜಾಣ ಮಿೇನಿನ್ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿ ನ್ಡ ದದಾರ ಕನರಿತನ ಕ ೇಳಿತನ. ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಿತನ, “ಬಲ್ನ ಸರಳ. ನಾನ್ನ ಸತಿಾಂತ ನ್ಟ್ಟಸ್ತದ . ಆದಾರಿಾಂದ ಅವನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಹಾಂದಕ ೆ ಕ ರ ಗ ೇ ಎಸ ದ.” ತಕ್ಷಣ ಅರ -ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಕೂಡ ನಿೇರಿನಿಾಂದ ಹಾರಿ ನಾಡಿಡಯ ಕಾಲ್ನಗಳ ಬನಡದಲಿಲ ಬಿದ್ಾತನ. “ವಿಚಿತರವಾಗಿದ . ಈ ಮಿೇನ್ನಗಳು ಎಲ ಲಡ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಹಾರನತ್ತಿವ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡ ಆ ಬ ಸಿ. ದನರದೃಷ್ಟ್ವಶ್ಾತ್ ಅರ -ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಉಸ್ತರನ ಬಿಗಿ ಹಡಿಯನವುದನ್ನು ಮರ ತನಬಿಟ್ಟ್ತನಿ. ಅದನ ಜಿೇವಾಂತವಾಗಿರನವುದನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ಬ ಸಿ ಅದನ ುತ್ತಿ ತನ್ು ಬನಟ್ಟ್ಗ ಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡ. ಮಿೇನ್ನಗಳು ತನ್ು ಮನಾಂದ ನ ಲ್ದ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಹಾರಿ ಬಿೇಳುತ್ತಿದಾದಾನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಗ ೂಾಂದಲ್ಕ ೂೆಳಗಾದ ಬ ಸಿ ಬನಟ್ಟ್ಯ ಮನಚ್ಚಳ ಹಾಕನವುದನ್ನು ಮರ ತನ ಕ ರ ಯಳಕ ೆ ನ ೂೇಡಲ ೂೇಸನಗ ಅತಿ ತ್ತರನಗಿದ. ಬನಟ್ಟ್ಯ ಮನಚ್ಚಳ ತ ರ ದ್ರನವುದನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತದ ಅರ ಜಾಣ ಮಿೇನ್ನ ಹ ೂರಕ ೆ ಹಾರಿ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್ದ್ಾಂದ ಕ ರ ಯಳಕ ೆ ಪ್ುನ್ಃ ಸ ೇರಿಕ ೂಾಂಡಿತನ. ಏದನಸ್ತರನ ಬಿಡನತಾಿ ಅದನ ಈಜಿ ಮೊದಲ್ನ ಯ ಮಿೇನಿನ್ ಜ ೂತ ಸ ೇರಿಕ ೂಾಂಡಿತನ. ಮೊದಲ್ನ ೇ ಎರಡನ ಮಿೇನ್ನಗಳ ಹಾಗನ ಬ ಸಿನ್ ಚ್ಟ್ನವಟ್ಟಕಗಳನ್ನು ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾ ಅಷ ್ೇನ್ೂ ಜಾಣವಲ್ಲದ ಮಿೇನಿಗ ಬಹಳ ಗ ೂಾಂದಲ್ವಾಯಿತನ. ಎರಡೂ ಮಿೇನ್ನಗಳು ನಿೇಡಿದ ವಿವರಣ ಗಳನ್ನು ಅದನ ಕ ೇಳಿತನ. ಅವ ರಡೂ ಮಿೇನ್ನಗಳು ತಾಂತರದ ಪ್ರತ್ತೇ ಅಾಂಶವನ್ನು ಅದಕ ೆ ವಿವರವಾಗಿ ತ್ತಳಿಸ್ತದವು. ಸತಿಾಂತ ಕಾಣಲ ೂೇಸನಗ ಉಸ್ತರನ ಬಿಗಿ ಹಡಿಯಬ ೇಕಾದಾರ ಪ್ಾರಮನಖಯವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹ ೇಳಿದವು. “ನಿಮಗ ತನಾಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ನಿೇವು ಹ ೇಳಿದ ಾಲ್ಲವೂ ನ್ನ್ಗ ಅಥಥವಾಗಿದ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಅಷ ್ೇನ್ೂ ಜಾಣವಲ್ಲದ ಮಿೇನ್ನ ನಿೇರಿನಿಾಂದ ಹಾರಿ ಬ ಸಿನ್ ಕಾಲ್ನಗಳ ಬನಡದಲಿಲ ಬಿದ್ಾತನ. ಈಗಾಗಲ ೇ ಎರಡನ ಮಿೇನ್ನಗಳನ್ನು ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಬ ಸಿನ್ನ ಮೂರನ ಯದಾನ್ನು ಅದನ ಉಸ್ತರಾಡನತ್ತಿದ ಯೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಾಂಬನದನ್ೂು ನ ೂೇಡದ ಎತ್ತಿ ಬನಟ್ಟ್ಯಳಕ ೆ ಹಾಕಿ ಭದರವಾಗಿ ಮನಚ್ಚಳ ಹಾಕಿದನ್ನ. ತದನ್ಾಂತರ ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಕ ರ ಯಲಿಲ ಬಲ ಬಿೇಸ್ತ ಮಿೇನ್ನ ಹಡಿಯಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದನ್ನ. ಉಳಿದ ಎರಡನ ಮಿೇನ್ನಗಳು ಅವನ್ ಬಲ ಗ ಸ್ತಕಿೆ ಬಿೇಳಲಿಲ್ಲ, ಏಕ ಾಂದರ ಅವು ಸಣಿ ಬಿಲ್ವಾಂದರಲಿಲ ಒತ ೂಿತಾಿಗಿ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತ್ತದಾವು. ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ನಾಡಿಡ ತನ್ು ಪ್ರಯತುವನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತದ. ಬನಟ್ಟ್ಯ ಮನಚ್ಚಳ ತ ಗ ದನ ನ ೂೇಡಿದ, ಒಳಗಿದಾ ಮಿೇನ್ನ ಸತ್ತಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಭಾವಿಸ್ತದ. ಏಕ ಾಂದರ ಅಷ ್ೇನ್ೂ ಜಾಣವಲ್ಲದ ಮಿೇನ್ನ ಉಳಿದ ರಡನ ಮಿೇನ್ನಗಳು ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಉಸ್ತರನ ಬಿಗಿಹಡಿದನ ಸತಿಾಂತ ಬಿದನಾಕ ೂಾಂಡಿತನಿ. ಆ ಮಿೇನ್ನ್ನು ಬನಟ್ಟ್ಯಲಿಲಯೇ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡನ ಬ ಸಿ ಮನ ಯತಿ ನ್ಡ ದ! *****

29

೫೪. ಮಂಗಗಳೂ ಟೊಪ್ಪೆಗಳೂ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಜಿೇವನ ೂೇಪ್ಾಯಕಾೆಗಿ ಊರಿಾಂದೂರಿಗ ತ್ತರನಗನತಾಿ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಮಾರನತ್ತಿದಾ ಂರಾಂಗಬೇಬ್ನ ಎಾಂಬ ಯನವಕನಿದಾ. ಬ ೇಸ್ತಗ ಯ ಒಾಂದನ ಅಪ್ರಾಹು ವಿಶ್ಾಲ್ವಾದ ಬಯಲಿನ್ಲಿಲ ಪ್ಯಣಿಸ್ತ ಸನಸಾಿಗಿದಾ ಂರಾಂಗಬೇಬನ್ನ ಯಾವುದಾದರೂ ತಾಂಪ್ಾದ ಸಿಳದಲಿಲ ವಿರಮಿಸ್ತ ಒಾಂದನ ಕಿರನನಿದ ಾ ಮಾಡನವ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಮಾಡಿದ. ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಮಾವಿನ್ ಮರವಾಂದರ ಬನಡದಲಿಲ ತನ್ು ಚಿೇಲ್ವನಿುಟ್ನ್ ಮಲ್ಗಿ ನಿದ ಾ ಮಾಡಿದ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ಗಾಢ ನಿದ ಾಗ ಜಾರಿದ. ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಎಚ್ಚರಗ ೂಾಂಡನ ನ ೂೇಡನವಾಗ ಚಿೇಲ್ದಲಿಲ ಇದಾ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳ ಲ್ಲವೂ ಮಾಯವಾಗಿದಾವು. “ಛ ೇ, ನ್ನ್ು ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ ುೇ ಕಳಳರನ ಏಕ ಕದ್ಯಬ ೇಕಿತನಿ?” ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡನ ಕ ೂರಗಿದ. ಆಕಸ್ತಮಕವಾಗಿ ತಲ ಎತ್ತಿ ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಮಾವಿನ್ ಮರದ ತನಾಂಬ ಬಣಿಬಣಿದ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಧರಿಸ್ತದಾ ಮನದಾ​ಾದ ಮಾಂಗಗಳು ಕಾಣಿಸ್ತದವು. ಅವನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ಆತ ನ್ಡ ದದನಾ ಏನ್ನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಊಹಸ್ತದ. ಮಾಂಗಗಳನ್ನು ಹ ದರಿಸ್ತ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ನ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಬ ೂಬ ಾ ಹಾಕಿದ, ಅವೂ ಅಾಂತ ಯೇ ಬ ೂಬ ಾ ಹಾಕಿದವು. ಅವುಗಳತಿ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಮನಖ ಸ ೂಟ್​್ದಾಗಿ

ಮಾಡಿದ

ಅವೂ

ಅಾಂತ ಯೇ

ಮಾಡಿದವು.

ಅವನ್ನ

ಅವುಗಳತಿ

ಕಲ್ನಲಗಳನ್ನು

ಎಸ ದ,

ಅವು

ಅವನ್ತಿ

ಮಾವಿನ್ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಎಸ ದವು. “ಈ ಮಾಂಗಗಳಿಾಂದ ನ್ನ್ು ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯನವುದನ ಹ ೇಗ ?” ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಂರಾಂಗಬೇಬನ್ನ ಸವಲ್ಪ ಕಾಲ್ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ. ಏನ್ೂ ತ ೂೇಚ್ದ ಹತಾಶನಾಗಿ ತಾನ್ನ ಧರಿಸ್ತದಾ ಟ್ ೂಪಿಪಯನ್ನು ತ ಗ ದನ ನ ಲ್ಕ ೆಸ ದ. ಮಾಂಗಗಳೂ ತಮಮ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ತ ಗ ದನ ನ ಲ್ಕ ೆಸ ದದಾನ್ನು ಕಾಂಡನ ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ. ಬ ೇಗಬ ೇಗನ

ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಆಯನಾ ಚಿೇಲ್ದಲಿಲ

ತನಾಂಬಿಕ ೂಾಂಡನ ಮನಾಂದ್ನ್ ಊರಿಗ ಪ್ಯಣಿಸ್ತದ. ೫೦ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಂರಾಂಗಬೇಬನ್ ಕನಟ್ನಾಂಬದ ವಾಯಪ್ಾರ ವಹವಾಟ್ನ್ನು ಬಲ್ನ ಶರಮವಹಸ್ತ ಸನಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ನ್ಡ ಸನತ್ತಿದಾ ಅವನ್ ಮೊಮಮಗ ಹಬಿೇಬ್ನ ಅದ ೇ ಸಿಳದ ಮೂಲ್ಕ ಎಲ್ಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ. ಸನದ್ೇಘಥ ಕಾಲ್ ನ್ಡ ದನ ದಣಿದ್ದಾ ಆತ ಅನ ೇಕ ಕ ೂಾಂಬ ಗಳು ಇದಾ ಮಾವಿನ್ ಮರವನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. ತನಸನ ವಿಶ್ಾರಾಂತ್ತ ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಆ ಮರದ ನ ರಳಿನ್ಲಿಲ ಕನಳಿತ ಆತ ಗಾಢ ನಿದ ಾಗ ಜಾರಿದ. ಕ ಲ್ವು ಗಾಂಟ್ ಗಳ ನ್ಾಂತರ ನಿದ ಾಯಿಾಂದ ಎದನಾ ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಚಿೇಲ್ದಲಿಲ ಇದಾ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳು ಮಾಯವಾಗಿದಾವು. ಅವುಗಳಿಗಾಗಿ ಹನಡನಕಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದಾಗ ಮರದ ಮೆೇಲ ಅವನ್ ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಮಾಂಗಗಳ ಗನಾಂಪ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ. ಏನ್ನ ಮಾಡನವುದ ಾಂದನ ತ್ತಳಿಯದ ಹತಾಶನಾದ ಆತನಿಗ ಅವನ್ ಅಜೆ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ ಕತ ಯಾಂದನ ನ ನ್ಪಿಗ ಬಾಂದ್ತನ. ಆಗ ಅವನ್ನ ತನ್ಗ ತಾನ ೇ ಹ ೇಳಿದ, “ಆಹಾ, ಈ ಮಾಂಗಗಳನ್ನು ಮರನಳುಮಾಡನವುದನ ಹ ೇಗ ಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ಗ ೂತ್ತಿದ . ಅವು ನ್ನ್ುನ್ನು ಅನ್ನಕರಿಸನವಾಂತ ಮಾಡಿ ನ್ನ್ು ಟ್ ೂಪಿಪಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯನತ ಿೇನ !” ಅವನ್ನ ಮಾಂಗಗಳತಿ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಕ ೈಬಿೇಸ್ತದ, ಅವೂ ಅವನ್ತಿ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಕ ೈಬಿೇಸ್ತದವು. ಅವನ್ನ ತನ್ು ಮೂಗನ್ನು ಒರ ಸ್ತಕ ೂಾಂಡ, ಅವೂ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದವು. ಅವನ್ನ ಕನಣಿದ,ಅವೂ ಕನಣಿದವು. ತನ್ು ಕಿವಿಗಳನ್ನು ಹಡಿದನ ಎಳ ದ, ಅವೂ ತಮಮ ಕಿವಿಗಳನ್ನು ಹಡಿದ ಳ ದವು. ಅವನ್ನ ಕ ೈಗಳನ್ನು ಮೆೇಲ ತ್ತಿದ ಅವೂ ತಮಮ ಕ ೈಗಳನ್ನು ಮೆೇಲ ತ್ತಿದವು. ತದನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ತನ್ು ಟ್ ೂಪಿಪಯನ್ನು ನ ಲ್ದ ಮೆೇಲ್ಕ ೆಸ ದನ ಅವೂ ಅಾಂತ ಯೇ ಎಸ ಯನವುದನ್ನು ನಿರಿೇಕ್ಷಿಸತಾಿ ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾ. ಆದರ , ಅವು ಹಾಗ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಒಾಂದನ ಮಾಂಗ ಮರದ್ಾಂದ ಕ ಳಕ ೆ ಹಾರಿ ಹಬಿೇಬನ್ ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಬಾಂದನ ಅವನ್ ಭನಜಕ ೆ ತಟ್ಟ್ ಹ ೇಳಿತನ, “ನಿನ್ಗ ೂಬಾನಿಗ ಮಾತರ ಅಜೆ ಇರನವುದನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತ್ತಳಿದ್ರನವ ಯೇನ್ನ?” *****

30

೫೫. ವಾಯಪ್ಾರಿಯ ಅಸಂಬದಧ ಪ್ರಲಾಪ್ ೧೫೦ ಒಾಂಟ್ ಗಳನ್ೂು ೪೦ ಮಾಂದ್ ಸ ೇವಕರನ್ೂು ಇಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡಿದಾ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಬಾನ್ನ್ನು ಕವಿ ಸಾದ್ ಕಿಶ್ ದ್ವೇಪ್ದಲಿಲ ಸಾಂಧಿಸ್ತದ. ಅಲಿಲದಾ​ಾಗ ಒಾಂದನ ರಾತ್ತರ ವಾಯಪ್ಾರಿ ಅವನ್ನ್ನು ತನ್ು ಕ ೂಠಡಿಗ ಕರ ದ ೂಯನಾ ಇಡಿೇ ರಾತ್ತರ ಸವಪ್ರತ್ತಷ ಠ ಪ್ರದಶಿಥಸಲ ೂೇಸನಗವೇ ಎಾಂಬಾಂತ ಮಾತನಾಡಿದ. ವಾಯಪ್ಾರಿ

ಹ ೇಳಿದ,

“ತನಕಿಥಸಾಿನ್ದಲಿಲ

ನ್ನ್ಗ

ಅನ್ನರೂಪ್ನಾದ

ವಾಯಪ್ಾರಸಾಂಬಾಂಧಿಯಬಾನಿದಾ​ಾನ ,

ಹಾಂದೂಸಾಿನ್ದಲಿಲ

ನ್ನ್ುದ ೂಾಂದನ ದಳಾಳಳಿ ಸಾಂಸ ಿ ಇದ ; ಅಾಂದ ಹಾಗ , ಈ ಕಾಗದಪ್ತರ ನ ೂೇಡನ, ಇದ ೂಾಂದನ ಬಲ್ನ ಬ ಲ ಬಾಳುವ ಜಮಿೇನಿನ್ ಹಕನೆಪ್ತರ, ಆ ಜಮಿೇನ್ನ್ನು ಸಾಂರಕ್ಷಿಸಲ್ನ ನಾನ್ನ ಖಾಯತನಾಮನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ಕಾವಲ್ನಗಾರನಾಗಿ ನ ೇಮಿಸ್ತದ ಾೇನ .” ಆತ ತನ್ು ಮಾತನ್ನು ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಹತಕರ ಹವಾಮಾನ್ ಉಳಳ ಅಲ ಕಾಿಾಂಡಿರಯಾಕ ೆ ಹ ೂೇಗಬ ೇಕನ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾೇನ . ಊಹನಾಂ, ವಾಸಿವವಾಗಿ ಪ್ಶಿಚಮ ಸಮನದರ ವಿಪ್ರಿೇತ ಭ ೂೇಗಥರ ಯನತ್ತಿದ ! ಓ ಸಾದ್! ನಾನ್ನ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಬ ೇಕಾಗಿದ . ಅದಾದ ನ್ಾಂತರ ವಾಯಪ್ಾರ ಮಾಡನವ ವೃತ್ತಿಯಿಾಂದ ನಿವೃತಿನಾಗನತ ಿೇನ .” ಸಾದ್ ಕ ೇಳಿದ, “ಅದನ ಯಾವ ಪ್ರಯಾಣ?” ವಾಯಪ್ಾರಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಪ್ಸ್ತಥಯಾದ ಗಾಂಧಕವನ್ನು ಚಿೇನಾಕ ೆ ಒಯನಯತ ಿೇನ , ಎಕ ಾಂದರ ಅಲಿಲ ಅದಕ ೆ ಅತನಯತಿಮ ಬ ಲ ಇದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳಿದ ಾೇನ . ತದನ್ಾಂತರ ಚಿೇನಾದ ಪಿಾಂಗಾಣಿ ಸಾಮಾನ್ನಗಳನ್ನು ಗಿರೇಸ್ತಗ , ಗಿರೇಸ್ತನ್ ಕಿಾಂಕಾಪ್ುಗಳನ್ನು ಹಾಂದೂಸಾಿನ್ಕ ೆ, ಹಾಂದನಸಾಿನ್ದ ಉಕೆನ್ನು ಅಲ ಪಪೇಗ , ಅಲ ಪಪೇದ ಕನ್ುಡಿಗಳನ್ನು ಯಮೆನಿುಗ , ಯಮೆನಿುನ್ ಪ್ಟ್ ್ಪ್ಟ್ ್ ಬಟ್ ್ಯನ್ನು ಪ್ಸ್ತಥಯಾಕ ೆ ಒಯನಯತ ಿೇನ . ಇಷಾ್ದ ನ್ಾಂತರ ನಾನ್ನ ಈ ತ ರನಾದ ವಿನಿಮಯ ವಾಯಪ್ಾರ ನಿಲಿಲಸ್ತ ಮನ ಯಲಿಲರನವ ನ್ನ್ು ಅಾಂಗಡಿಯಲಿಲ ಕನಳಿತನಕ ೂಳುಳತ ಿೇನ .” ಮಾತನಾಡಲ್ೂ ಶಕಿ​ಿ ಇಲ್ಲದಾಗನವ ವರ ಗ ವಾಯಪ್ಾರಿ ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಅಸಾಂಬದಧವಾಗಿ ಪ್ರಲಾಪಿಸನತಿಲ ೇ ಇದಾ. ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ಸಾದ್, ನಿೇನ ೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿರನವ ಹಾಗನ ಕ ೇಳಿರನವ ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತಾಗಿ ಈಗ ಏನಾದರೂ ಹ ೇಳು.” ಸಾದ್ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಮಾತನಾಡಲ್ನ ಯಾವುದ ೇ ಒಾಂದನ ವಿಷ್ಟಯವನ್ೂು ನಿೇನ್ನ ಬಿಟ್ ್ೇ ಇಲ್ಲವಲಾಲ!” “ಮರನಭೂಮಿಯಲಿಲ ತನ್ು ಒಾಂಟ್ ಯಿಾಂದ ಕ ಳ ಬಿದಾ​ಾಗ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಬಾ ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಾೇನ್ನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಕ ೇಳಿಲ್ಲವ ೇ? ‘ಸಾಂತನಷಿ್ಯಿಾಂದಲ ೂೇ, ಸಮಶ್ಾನ್ದ ತ ೇವಭರಿತ ನ ಲ್ದ್ಾಂದಲ ೂೇ ಲೌಕಿಕನ್ ದನರಾಸ ಯ ಕಣಿ​ಿಗ ತೃಪಿ​ಿಯಾಗಿದ ’.” ***** ೫೬. ನ್ಡುಗುವ ಧವನಯ ಕತೆ ಸನಲಾಿನ್ ಸಾಂಜರ್ ಸಲ್ೂೆಕಿ ಕಟ್ಟ್ಸ್ತದಾ ಸಾಂಜರಿಯಾಹನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲ ಒಬಾ ಮನಅಜಿೆನ್ ಆಜಾನ್ ಪ್ಠಿಸ್ತ ಜನ್ರನ್ನು ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಕರ ಯನತ್ತಿದಾ. ಅವನ್ ನ್ಡನಗನವ ಧವನಿಯನ್ನು ಕ ೇಳಿದವರಿಗ

ಅದನ್ನು ಸಹಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಆಗನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಏಕ ಾಂದರ

ನಾವು

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಪ್ಡನವ ಶಬಾಘೂೇಷ್ಟದಲಿಲ ಅದನ ಇರನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಮಸ್ತೇದ್ಯ ಮಹಾಪೇಷ್ಟಕನ್ೂ ಸ ುೇಹಪ್ರವೃತ್ತಿಯನಳಳವನ್ೂ ಆಗಿದಾ ರಾಜಕನಮಾರನ ೂಬಾ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಬರನತ್ತಿದಾವರ ಪ್ರವಾಗಿ ಈ ಸಾಂಗತ್ತಗ ಸಾಂಬಾಂಧಿಸ್ತದಾಂತ ಯನಕಿಕರಮ ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡನ್ನ. ಮನಅಜಿೆನ್ನ್

ಭಾವನ ಗಳಿಗ

ಧಕ ೆ

ಆಗದ

ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ

ಬಲ್ನ

ಮಿದನವಾಗಿ

ರಾಜಕನಮಾರ

ಹ ೇಳಿದ,

“ಮಾನ್ಯರ ೇ,

ವಾಂಶಪ್ಾರಾಂಪ್ಯಥವಾಗಿ ಮನಅಜಿೆನ್ ಕಾಯಥ ನಿವಥಹಸನತ್ತಿರನವವರನ ಅನ ೇಕ ಮಾಂದ್ ಈ ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲ ಇದಾ​ಾರ . ಅವರಿಗ ತಲಾ ೫ ದ್ನಾರ್ ಸಾಂಭಾವನ ಸ್ತಕನೆತ್ತಿದ . ಇನ ೂುಾಂದನ ಸಿಳಕ ೆ ನಿೇವು ಹ ೂೇಗನವಿರಾದರ ನಾನ್ನ ನಿಮಗ ೧೦ ದ್ನಾರ್ ಕ ೂಡನತ ಿೇನ .” ಮನಅಜಿೆನ್ ಈ ಪ್ರಸಾಿವನ ಯನ್ನು ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡನ ಆ ನ್ಗರದ್ಾಂದ ಬ ೇರ ಡ ಗ ಹ ೂೇದನ್ನ.

31

ಒಾಂದನ ವಾರದ ನ್ಾಂತರ, ಆ ಮನಅಜಿೆನ್ ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ರಾಜಕನಮಾರನ ೇ, ಈ ಸಿಳದ್ಾಂದ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ಕ ೇವಲ್ ೧೦ ದ್ನಾರ್ಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ನ್ ನಿೇವು ನ್ನ್ಗ ಮೊೇಸ ಮಾಡಿರನವಿರಿ. ನ್ನ್ುನ್ನು ನಿೇವು ಯಾವ ಸಿಳಕ ೆ ಕಳುಹಸ್ತದ್ರ ೂೇ ಆ ಸಿಳದವರನ ನಾನ್ನ ಬ ೇರ ಡ ಗ ಹ ೂೇಗನವುದಾದರ ೨೦ ದ್ನಾರ್ ಕ ೂಡಲ್ನ ಸ್ತದಧರಾಗಿದಾ​ಾರ . ಆದರೂ ನಾನ್ನ ಅದಕ ೆ ಸಮಮತ್ತಸನವುದ್ಲ್ಲ.” ರಾಜಕನಮಾರ ನ್ಕನೆ ಹ ೇಳಿದ, “ಹೌದನ, ಅವರ ಹಾಲಿ ಪ್ರಸಾಿವನ ಯನ್ನು ಒಪಿಪಕ ೂಳಳಬ ೇಡಿ. ಏಕ ಾಂದರ ಸಧಯಲಿಲಯೇ ಅವರನ ನಿಮಗ ೫೦ ದ್ನಾರ್ಗಳನ್ನು ಕ ೂಡಲ್ನ ಒಪಿಪಕ ೂಳುಳತಾಿರ !” ‘ಯಾವ ಪಿಕಾಸ್ತಯೂ ತ ಗ ಯಲಾಗದ ಹಾಗ ಕಲಿಲಗಾಂಟ್ಟದ ಆವ ಮಣನಿ, ಅಾಂತ ಯೇ ಇದ ಆಾಂತಯಥದಲಿಲ ನ್ರಳುವಾಂತ ಮಾಡನವ ನಿನ್ು ಕಕಥಶ ಧವನಿ ’ ***** ೫೭. ಒಬಬ ಪ್ೌರಾತಯ ರಾಣಿಯ ಕತೆ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಪ್ೌರಾತಯ ದ ೇಶವಾಂದನ್ನು ಲ ೈಲಾರಾಣಿ ಎಾಂಬವಳು ಆಳುತ್ತಿದಾಳು. ಅವಳು ವಿವ ೇಕಿಯೂ ಜಾಣ ಯೂ ಆಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಅವಳ ರಾಜಯವು ಸಾಂಪ್ದುರಿತವಾಗಿದನಾ ಉಚಾಿರಯಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಇತನಿ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವಳ ಮಾಂತ್ತರಯಬಾ ದನಃಖಸೂಚ್ಕ ಮನಖದ ೂಾಂದ್ಗ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ಲ ೈಲಾರಾಣಿ ಮಹಾರಾಣಿಯೇ, ನ್ಮಮ ಭೂಭಾಗದಲಿಲ ಇರನವ ಸ್ತರೇಯರ ಪ್ ೈಕಿ ನಿೇನ್ನ ಅತಯಾಂತ ವಿವ ೇಕಿಯೂ ಶಕಿ​ಿಶ್ಾಲಿಯೂ ಆಗಿರನವ ಮಹಾನ್ ಸ್ತರೇ ಆಗಿರನವ . ಹೇಗಿದಾರೂ ರಾಜಯದಲಿಲ ನಾನ್ನ ಅಡಾಡಡನತ್ತಿರನವಾಗ ನಿಮಮ ಕನರಿತನ ಕ ಲ್ವು ನ ಮಮದ್ಗ ಡಿಸನವ ಮಾತನಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಿದ . ನಾನ್ನ ಹ ೂೇದ ಡ ಯಲ ಲಲ್ಲ ಬಹನಮಾಂದ್ ತಮಮನ್ನು ಹ ೂಗಳುತ್ತಿದಾರೂ ಕ ಲ್ವು ಮಾಂದ್ ತಮಮ ಕನರಿತನ ಕ ಟ್​್ದಾಗಿ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದಾರನ. ತಮಮನ್ನು ಲ ೇವಡಿ ಮಾಡಿ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದಾರನ.

ತಾವು

ಇತ್ತಿೇಚ ಗ

ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡ

ಕ ಲ್ವು

ಉತಿಮ

ತ್ತೇಮಾಥನ್ಗಳ

ಕನರಿತನ

ಅಸಮಾಧ್ಾನ್

ವಯಕಿಪ್ಡಿಸನತ್ತಿದಾರನ. ತಮಮ ಹಾಗನ ತಮಮ ಆಳಿವಕ ಯ ವಿರನದಧವಾಗಿ ಕ ಲ್ವರನ ಇಾಂತ ೇಕ ಮಾತನಾಡನತಾಿರ ?” ಮಹಾರಾಣಿ ಲ ೈಲಾರಾಣಿ ನ್ಸನನ್ಕನೆ ಹ ೇಳಿದಳು, “ನ್ನ್ು ವಿಧ್ ೇಯ ಮಾಂತ್ತರಯೇ, ನ್ನ್ು ರಾಜಯದ ಪ್ರತ್ತೇ ಪ್ರಜ ಗೂ ತ್ತಳಿದ್ರನವಾಂತ ಪ್ರಜ ಗಳಿಗಾಗಿ ನಾನ ೇನ ೇನ್ನ ಮಾಡಿರನವ ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗೂ ತ್ತಳಿದ್ದ . ನ್ನ್ು ನಿಯಾಂತರಣದಲಿಲ ಅನ ೇಕ ಪ್ರದ ೇಶಗಳಿವ . ಅವ ಲ್ಲವೂ ಪ್ರಗತ್ತಯನ್ನು ಸಾಧಿಸ್ತವ , ಉಚಾಿರಯ ಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಇವ . ನಾನ್ನ ನಾಯಯಯನತವಾಗಿ ಆಳಿವಕ ನ್ಡ ಸನತ್ತಿರನವುದರಿಾಂದ ಈ ಪ್ರದ ೇಶಗಳ ಜನ್ರನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಪಿರೇತ್ತಸನತಾಿರ . ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳುವುದನ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಇದ . ನಾನ್ನ ಅನ ೇಕ ಕಾಯಥಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಲ ಲ. ತಕ್ಷಣವ ೇ ಈ ನ್ಗರದ ಕ ೂೇಟ್ ಯ ದ ೈತಯಗಾತರದ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳನ್ನು ಮನಚಿಚಸಬಲ ಲ. ಹೇಗಿದಾರೂ ನಾನ್ನ ಮಾಡಲಾಗದ ಕ ಲ್ಸ ಒಾಂದ್ದ . ಪ್ರಜ ಗಳು ತಮಮ ಅಭಿಪ್ಾರಯಗಳನ್ನು, ಅವು ಸನಳ ಳೇ ಆಗಿದಾರೂ, ವಯಕಿಪ್ಡಿಸನವುದನ್ನು ತಡ ಯಲ್ನ ನ್ನಿುಾಂದ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ. ನ್ನ್ು ಕನರಿತನ ಕ ಲ್ವರನ ಕ ಟ್​್ ಅಭಿಪ್ಾರಯಗಳನ್ೂು ಸನಳುಳಗಳನ್ೂು ಹ ೇಳುತಾಿರ ಯೇ ಎಾಂಬನದನ ಮನಖಯವಲ್ಲ. ಅವರ ೇನಾದರೂ ಹ ೇಳಲಿ, ನಾನ್ನ ಒಳ ಳಯದನ ುೇ ಮಾಡನತಿಲ ೇ ಇರಬ ೇಕಾದದನಾ ಮನಖಯ.” ***** ೫೮. ದೆೋವರೊಂದಿಗೆ ಇರುವುದು ಅಲಾಲನ್ ಕೃಪ್ ಯಿಾಂದ ಸವಗಥವನ್ನು ತಲ್ನಪಿದಾಂತ ಒಾಂದನ ರಾತ್ತರ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಫರಿೇದ್ ನಿಗ ಕನ್ಸನ ಬಿದ್ಾತನ. ಸವಗಥದಲಿಲ ಅಾಂದನ ಏನ ೂೇ ಉತಿವ ಇದಾ​ಾಂತ್ತತನಿ, ಇಡಿೇ ಸವಗಥವನ್ನು ತಳಿರನ ತ ೂೇರಣಗಳಿಾಂದಲ್ೂ ಜಗಮಗಿಸನವ ದ್ೇಪ್ಗಳಿಾಂದಲ್ೂ ಸ್ತಾಂಗರಿಸಲಾಗಿತನಿ , ಮಧನರ ಸಾಂಗಿತ ಕ ೇಳಿ ಬರನತ್ತಿತನಿ. ಫರಿೇದ್ ಯಾರನ ೂುೇ ವಿಚಾರಿಸ್ತದ, “ಇಲ ಲೇನ್ನ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿದ ?” ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಇವತನಿ ದ ೇವರ ಜನ್ಮದ್ನ್. ಎಾಂದ ೇ ನಾವು ಜನ್ಮದ್ನ ೂೇತಿವವನ್ನು ಆಚ್ರಿಸನತ್ತಿದ ಾೇವ . ನಿೇನ್ನ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ ೆೇ ಇಲಿಲಗ ಬಾಂದ್ರನವ .”

32

ರಸ ಿಯಲಿಲ ಒಾಂದನ ದ ೂಡಡ ಮೆರವಣಿಗ ಹ ೂರಡಲ್ನ್ನವಾಗನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಏನ್ನ ನ್ಡ ಯನತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನ ೂೇಡಲ ೂೇಸನಗ ಫರಿೇದ್ ಅಲಿಲದಾ ಒಾಂದನ ಮರದ ಅಡಿಯಲಿಲ ನಿಾಂತ. ಮೆರವಣಿಗ ಯಲಿಲ ಒಬಾ​ಾತ ಕನದನರ ಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡಿದಾದನಾ ಅವನಿಗ ಕಾಂಡಿತನ. ಫರಿೇದ್ ಕ ೇಳಿದ, “ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಯಾರನ?” ಉತಿರ ದ ೂರ ಯಿತನ, “ಅವರನ ಯಾರ ಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲವ ೇ? ಅವರ ೇ ಹಜರತ್ ಮೊಹಮಮದ್.” ಅವರ ಹಾಂದ ಕ ೂೇಟ್ಟಗಟ್​್ಲ ಜನ್ ಇದಾರನ. ಫರಿೇದ್ ಕ ೇಳಿದ, “ಅವರ ಲ್ಲ ಯಾರನ?” “ಅವರ ಲ್ಲ ಮನಸಲಾಮನ್ರನ, ಮೊಹಮಮದ್ರ ಹಾಂಬಾಲ್ಕರನ,” ಉತಿರ ದ ೂರ ಯಿತನ. ಅದ ೇ ರಿೇತ್ತ, ತದನ್ಾಂತರ ಏಸನ ಕಿರಸಿ ಮತನಿ ಅವನ್ ಹಾಂಬಾಲ್ಕರನ, ಆಮೆೇಲ ಶಿರೇಕೃಷ್ಟಿ ಮತನಿ ಅವನ್ ಹಾಂಬಾಲ್ಕರನ, ಹೇಗ ಮನ್ನಕನಲ್ ದ ೇವರ ಾಂದನ ಪ್ೂಜಿಸನತ್ತಿದಾವರ ಲ್ಲ ಅವರವರ ಹಾಂಬಾಲ್ಕರ ೂಾಂದ್ಗ ಮೆರವಣಿಗ ಯಲಿಲ ಒಬಾರಾದ ನ್ಾಂತರ ಒಬಾರಾಂತ ಬಾಂದರನ. ಕಟ್​್ಕಡ ಗ ಒಬಾ ವೃದಧ ಒಾಂದನ ಮನದ್ ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿತನ ಬರನತ್ತಿದಾ , ಅವನ್ ಹಾಂದ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಫರಿೇದ್ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ನ್ಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ -- ಅದ ೂಾಂದನ ನ್ಗ ಯನಕಿೆಸನವ ನ ೂೇಟ್ವಾಗಿತನಿ. ಮನದ್ ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ಒಬಾ ಮನದನಕ, ಹಾಂಬಾಲ್ಕರಿಲ್ಲದ ಒಾಂಟ್ಟ! ಫರಿೇದ್ ಅವನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ, “ಸಾವಮಿೇ, ತಾವು ಯಾರನ? ಮೊಹಮಮದ್, ಕಿರಸಿ, ಕೃಷ್ಟಿ, ಮಹಾವಿೇರ, ಬನದಧ -- ಇವರ ಲ್ಲರನ್ೂು ಗನರನತ್ತಸ್ತದ . ಆದರ ನಿೇವು ಯಾರ ಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿಯಲಿಲ್ಲ, ಯಾರನ ನಿೇವು? ಹಾಂಬಾಲ್ಕರ ೇ ಇಲ್ಲದ ೇ ಬರನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ನಿೇವು ನ ೂೇಡಲ್ನ ಬಲ್ನ ತಮಾಷ ಯಾಗಿ ಕಾಣನತ್ತಿದ !” ಆ ವೃದಧ ಬಲ್ನ ದನಃಖದ್ಾಂದ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ದ ೇವರನ. ಇಾಂದನ ನ್ನ್ು ಜನ್ಮದ್ನ್. ನ್ನ್ು ಹಾಂದ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಏಕ ಾಂದರ ಜನ್ರ ಪ್ ೈಕಿ ಕ ಲ್ವರನ ಮನಸಲಾಮನ್ರಾಗಿದಾ​ಾರ , ಕ ಲ್ವರನ ಹಾಂದನಗಳಾಗಿದಾ​ಾರ , ಕ ಲ್ವರನ ಬೌದಧರಾಗಿದಾ​ಾರ , ಕ ಲ್ವರನ ಕ ೈಸಿರಾಗಿದಾ​ಾರ , ಹೇಗ ಏನ ೇನ ೂೇ ಆಗಿದಾ​ಾರ . ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಯಾರೂ ಉಳಿದ್ಲ್ಲ!” ಈ ಆಘಾತದ್ಾಂದ ಫರಿೇದ್ನಿಗ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತನ. ಅವನ್ನ ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ಇನ್ನು ಮನಾಂದ ಮನಸಲಾಮನ್ನ್ಲ್ಲ. ಕನ್ಸನ ನ್ನ್ಗ ೂಾಂದನ ಸತಯವನ್ನು ತ ೂೇರಿತನ. ಯಾವದ ೇ ಸಾಂಘಟ್ಟತ ಮತಕ ೆ ನಾನ್ನ ಇನ್ನು ಸ ೇರನವುದ್ಲ್ಲ -ನಾನ್ನ ನಾನಾಗಿಯೇ ಇರನತ ಿೇನ . ನಾನ್ನ ದ ೇವರ ೂಾಂದ್ಗ

ಇರಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ , ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ಒಬಾನಾದರೂ ದ ೇವರ

ಹಾಂಬಾಲ್ಕನಿರಬ ೇಕಲ್ಲವ ೇ? ಅದನ ನಾನಾಗಿರನತ ಿೇನ .” ***** ೫೯. ಕುರುಬನ್ ಕತೆ ವಾಸ್ತಮ್ ಎಾಂಬಾತನಿಗ ರಸ ಿಯಲಿಲದಾ ಕನರನಬನ ೂಬಾ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನತ್ತಿದಾದನಾ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ, “ಓ ದ ೇವರ ೇ, ನಿೇನ್ನ ಎಲಿಲರನವ ? ನಿನ್ು ಪ್ಾದರಕ್ಷ ಗಳನ್ನು ದನರಸ್ತಿ ಮಾಡಲ್ೂ ನಿನ್ು ತಲ ಗೂದಲ್ನ್ನು ಬಾಚ್ಲ್ೂ ನಾನ್ನ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ . ನಿನ್ು ಬಟ್ ್ಗಳನ್ನು ಒಗ ಯಲ್ೂ ನಿನ್ಗಾಗಿ ಅಡನಗ ಮಾಡಲ್ೂ ನಾನ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ . ನಿನ್ುನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸ್ತ-------” ಗ ೂಾಂದಲ್ಕಿೆೇಡಾದ ವಾಸ್ತಮ್ ಕನರನಬನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಯಾರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿರನವ ?” ಕನರನಬ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನ್ಮಮನ್ೂು ಭೂಮಿಯನ್ೂು ಆಕಾಶವನ್ೂು ಮಾಡಿದವನ ೂಾಂದ್ಗ .” ತನಸನ ಮನ್ಃಕ್ಷ ೂೇಭ ಗಿೇಡಾದ ವಾಸ್ತಮ್ ಹ ೇಳಿದ, “ದ ೇವರ ೂಾಂದಗ ಪ್ಾದರಕ್ಷ ಗಳ, ಕಾಲ್ನಚಿೇಲ್ಗಳ ಕನರಿತಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬ ೇಡ! ಯಾವುದನ ಬ ಳ ಯನತಿದ ೂೇ ಅದಕ ೆ ಆಹಾರ ಬ ೇಕನ, ಯಾರಿಗ ಕಾಲ್ನಗಳು ಇವ ಯೇ ಅವರಿಗ ಪ್ಾದರಕ್ಷ ಗಳು ಬ ೇಕನ. ದ ೇವರಿಗಲ್ಲ! ಮಾತನಾಡನವಾಗ ಸರಿಯಾದ ಪ್ದಗಳನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸನ. ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿರನವುದನ ನ್ಮಗ , ಮನ್ನಷ್ಟಯರಿಗ , ಸರಿಯಾಗಿದ . ದ ೇವರಿಗಲ್ಲ.” ದನಃಖಿತನಾದ ಕನರನಬ ಕ್ಷಮೆ ಕ ೂೇರಿ ಮರನಭೂಮಿಯಲಿಲ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇದ. ಆಗ ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ವಾಸ್ತಮ್ನ್ಲಿಲ ಅಚ್ಚರಿಯ ಅರಿವಾಂದನ ಮೂಡಿತನ. ದ ೇವರ ಧವನಿ ಅವನಿಗ ತ್ತಳಿಸ್ತತನ, “ನ್ನ್ುವನ ೂಬಾನಿಾಂದ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಬ ೇಪ್ಥಡಿಸ್ತರನವ . ನಿೇನ್ನ ಇಲಿಲರನವುದನ ಒಗೂಗಡಿಸಲ ೂೇ ಬ ೇಪ್ಥಡಿಸಲ ೂೇ? ನಾನ್ನ ಪ್ರತ್ತಯಬಾರಿಗೂ ಅವರದ ೇ ಆದ

33

ಅದ್ವತ್ತೇಯ ನ ೂೇಡನವ, ತ್ತಳಿಯನವ, ಹ ೇಳುವ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ಟ್ದ ಾೇನ . ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ನಿನ್ಗ ಯಾವುದನ ತಪ್ುಪ ಅನಿುಸನತಿದ ಯೇ ಅದನ ಇನ ೂುಬಾನಿಗ ಸರಿ ಅನಿುಸನತಿದ . ನಿನ್ಗ ವಿಷ್ಟವಾದದನಾ ಇನ ೂುಬಾನಿಗ ಜ ೇನಾಗನತಿದ . ಆರಾಧನ ಯಲಿಲ ಶನದಧ-ಅಶನದಧ, ಶರದ ಧ-ಅಶರದ ಧ ಇವ ಲ್ಲವೂ ನ್ನ್ಗ ಅಥಥವಿಹೇನ್. ಅದ ಲ್ಲದರಿಾಂದಲ್ೂ ಭಿನ್ುವಾದವ ನಾನ್ನ. ಆರಾಧನ ಯ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳನ್ನು ಉತಿಮ, ಮಧಯಮ, ಅಧಮ ಎಾಂದ ಲ್ಲ ಶ್ ರೇಣಿೇಕರಿಸಕೂಡದನ. ಆರಾಧನ ಯ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳಲಿಲ ಕ ಲ್ವನ್ನು ವ ೈಭವಿೇಕರಿಸ್ತರನವುದನ ಆರಾಧಕರ ೇ ವಿನಾ ನಾನ್ಲ್ಲ, ಅವರನ ಹ ೇಳುವ ಪ್ದಗಳನ್ನು ನಾನ್ನ ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಳುಳವುದ ೇ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಆಾಂತಯಥದಲಿಲ ಇರನವ ನ್ಮರತ ಯನ್ನು ಗಮನಿಸನತ ಿೇನ . ನಿಷ್ಟೆಪ್ಟ್ತ

ಮನಖಯವ ೇ ವಿನಾ ಭಾಷ ಯಲ್ಲ. ಪ್ದಾವಳಿಯನ್ನು

ಮರ ತನಬಿಡನ. ನ್ನ್ಗ ಬ ೇಕಾದದನಾ ಉತೆಟ್ತ . ಉತೆಟ್ತ ಯಾಂದ್ಗ ಸಖಯ ಬ ಳ ಸನ. ನಿನ್ು ಆಲ ೂೇಚ್ನಾ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳನ್ೂು ಮಾತನಗಳಲಿಲ ವಯಕಿಪ್ಡಿಸನವ ಶ್ ೈಲಿಗಳನ್ೂು ಸನಟ್ನ್ ನಾಶಮಾಡನ. ಅಯಾಯ ವಾಸ್ತಮ್, ನ್ಡ ನ್ನಡಿಯ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳಿಗ ಗಮನ್ ನಿೇಡನವವರದನ ಒಾಂದನ ವಗಥ, ನ್ನ್ು ಮೆೇಲಿನ್ ಭಕಿ​ಿಯ ಉತೆಟ್ತ ಯಿಾಂದ ಸನಡನತ್ತಿರನವವರದನ ಇನ ೂುಾಂದನ ವಗಥ. ಎರಡನ ಯ ವಗಥಕ ೆ ಸ ೇರಿದವರನ್ನು ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಗದರಿಸಬ ೇಡ. ಅವರನ ಮಾತನಾಡನವ ‘ತಪ್ುಪ’ ವಿಧ್ಾನ್ ಇತರರ ನ್ೂರಾರನ ‘ಸರಿ’ ವಿಧ್ಾನ್ಗಳಿಗಿಾಂತ ಉತಿಮವಾಗಿರನತಿದ . ಭಕಿ​ಿ ಪ್ಾಂಥಕ ೆ ಯಾವದ ೇ ನಿಯಮಾವಳಿಯ ಅಥವ ಸ್ತದಾಧಾಂತದ ಕಟ್ನ್ಪ್ಾಡನಗಳು ಅನ್ವಯಿಸನವುದ್ಲ್ಲ, ಅವರಿಗ ಮನಖಯವಾದದನಾ ದ ೇವರನ ಮಾತರ.” ಕನರನಬನ್ ಹ ಜ ೆ ಗನರನತನಗಳ ಜಾಡನ ಹಡಿದನ ವಾಸ್ತಮ್ ಅವನ್ನ್ನು ಹನಡನಕನತಾಿ ಓಡಿದ. ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಅವನ್ನ್ನು ಸಮಿೇಪಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ುದನ ತಪ್ಾಪಯಿತನ. ಆರಾಧನ ಗ ನಿಯಾಮವಳಿ ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬ ಅರಿವನ್ನು ದ ೇವರನ ನ್ನ್ುಲಿಲ ಮೂಡಿಸ್ತದಾ​ಾನ . ಏನ್ನ್ನು ಹ ೇಗ ಹ ೇಳಬ ೇಕನ ಅನಿುಸನತಿದ ಯೇ ಅದನ್ನು ಅಾಂತ ಯೇ ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳಬಹನದನ. ನಿನ್ುದನ ನಿಜವಾದ ಭಕಿ​ಿ. ನಿನ್ು ಮನಖ ೇನ್ ಇಡಿೇ ಪ್ರಪ್ಾಂಚ್ವ ೇ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಬಾಂಧನ್ದ್ಾಂದ ಮನಕಿವಾಯಿತನ.” ಕನರನಬ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಅದನ್ೂು ಮಿೇರಿ ಬ ಳ ದ್ದ ಾೇನ . ನ್ನ್ುಲಿಲ ಮಾನ್ವನ್ ಮತನಿ ದ ೇವರ ಸಹಜಗನಣಗಳು ಮೆೇಳ ೈಸ್ತವ . ನಿನ್ು ಗದರನವಿಕ ಗ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಅದರಿಾಂದ ಏನ್ನ ಲಾಭವಾಯಿತನ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಖಚಿತವಾಗಿ ಹ ೇಳಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ. ನಾನಿೇಗ ಇನ ೂುಾಂದನ ಆಯಾಮವನ ುೇ ಕಾಣನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಅದ ೇನ ಾಂಬನದನ್ನು ವಿವರಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ.” ನಿೇವು ಕನ್ುಡಿಯನ್ನು ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಮೊದಲ್ನ ಕಾಣನವುದನ ನಿಮಮ ಪ್ರತ್ತಬಿಾಂಬವ ೇ ವಿನಾ ಕನ್ುಡಿಯ ಸ್ತಿತ್ತಯಲ್ಲ. ಕ ೂಳಲ್ನ್ೂುದನವವನ್ನ ವಾಯನವನ್ನು ಕ ೂಳಲಿನ ೂಳಕ ೆ ಊದನತಾಿನ . ಸಾಂಗಿೇತ ಸೃಷಿ್ಸ್ತದನಾ ಯಾರನ? ಕ ೂಳಲ್ನ ಅಲ್ಲ, ಕ ೂಳಲ್ನ ವಾದಕ! ನಿೇವು ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸ್ತದಾಗಲ ಲ್ಲ ಅದನ ಕನರನಬನ್ ಸರಳತ ಯಾಂತ ಯೇ ಇರನತಿದ . ಎಲ್ಲ ವೂ ನಿಜವಾಗಿ ಹ ೇಗ ಇವ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಿೇವು ಅಾಂತ್ತಮವಾಗಿ ಅವನ್ನು ಆವರಿಸ್ತರನವ ಮನಸನಕಿನ್ ಮೂಲ್ಕ ನ ೂೇಡಿದಾಗ ನಿಮಗ ನಿೇವ ೇ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ುನ್ಃ ಇಾಂತನ ಹ ೇಳಿಕ ೂಳುಳವುದನ್ನು ಗಮನಿಸನವುದನ ಖಚಿತ: “ಇದನ ಯಾವುದೂ ನಾವು ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಾಂತ ಇಲ್ಲ!” ***** ೬೦. ವಾಯಧಿಗರಸಿ ರಾಜನ್ ಕತೆ ರಾಜನ ೂಬಾ ಭಿೇಕರ ಕಾಯಿಲ ಯಿಾಂದ ನ್ರಳುತ್ತಿದಾ. ನಿದ್ಥಷ್ಟ್ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳುಳಳ ವಯಕಿ​ಿಯಬಾನ್ ಪಿತಿಕ ೂೇಶದ್ಾಂದ ತಯಾರಿಸಬಹನದಾದ ಂಷ್ಟಧ ಬಿಟ್​್ರ ರಾಜ ಅನ್ನಭವಿಸನತ್ತಿದಾ ನ ೂೇವಿಗ ಬ ೇರ ಪ್ರಿಹಾರವ ೇ ಇಲ್ಲವ ಾಂಬನದಾಗಿ ವ ೈದಯರ ತಾಂಡವಾಂದನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತತನ. ಅಾಂಥ ವಯಕಿ​ಿಯನ್ನು ಹನಡನಕನವಾಂತ ರಾಜ ತನ್ು ಸ ೇವಕರಿಗ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ. ಪ್ಕೆದ ಹಳಿಳಯಲಿಲಯೇ ಅಗತಯವಾದ ಎಲ್ಲ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳೂ ಇದಾ ಆದ್ಲ್ಫ

ಎಾಂಬ

ಹನಡನಗನ್ನ್ನು

ಅವರನ

ಪ್ತ ಿಹಚಿಚದರನ.

ರಾಜನ್ನ

ಅವನ್

ತಾಂದ ತಾಯಿಯರನ್ನು

ಬರಹ ೇಳಿ

ಅವರನ್ನು

ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಪ್ಡಿಸಬಲ್ಲ ಅನ ೇಕ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ನು ನಿೇಡಿದ. ಬಲ್ನ ಉನ್ುತ ಶ್ ರೇಣಿಯ ನಾಯಯಾಧಿೇಶನ ೂಬಾ ರಾಜನ್ ಪ್ಾರಣ ಉಳಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಪ್ರಜ ಯ ರಕಿ ಸನರಿಸನವುದನ ನಾಯಯಸಮಮತವಾದದನಾ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ. ಆದ್ಲ್ಫನ್ ಪಿತಿಕ ೂೇಶವನ್ನು ತ ಗ ಯಲ್ನ ವ ೈದಯರನ ತಯಾರಾಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಅವನ್ನ ಮೆೇಲ

ಆಕಾಶದತಿ ನ ೂೇಡಿ ನ್ಸನನ್ಕೆ.

ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ರಾಜಕ ೇಳಿದ, “ಇಾಂಥ ಗಾಂಭಿೇರವಾದ ಸನಿುವ ೇಶದಲಿಲ ನ್ಗಲ್ನ ನಿನ್ಗ ಹ ೇಗ ಸಾಧಯವಾಯಿತನ?” ಆದ್ಲ್ಫ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಾಂದ ತಾಯಾಂದ್ರನ ತಮಮ ಮಕೆಳನ್ನು ಪಿರೇತ್ತಯಿಾಂದ ಪೇಷಿಸನತಾಿರ . ನಾಯಯಕಾೆಗಿ ಜನ್ ನಾಯಯಾಧಿೇಶರ ಮೊರ ಹ ೂೇಗನತಾಿರ . ರಾಜರನ ತನ್ು ಪ್ರಜ ಗಳನ್ನು ಅಪ್ಾಯಗಳಿಾಂದ ರಕ್ಷಿಸನತಾಿರ . ಆದರ ಇಲಿಲ ನ್ನ್ು

34

ತಾಂದ ತಾಯಿಯರನ ಭೌತ್ತಕ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳ ಮೆೇಲಿನ್ ಆಸ ಯಿಾಂದ ನ್ನ್ುನ್ನು ಮೃತನಯವಿಗ ಒಪಿಪಸ್ತದಾ​ಾರ , ನಾಯಯಾಧಿೇಶರನ ನ್ನ್ು ಮೆೇಲ ಸಾವು ಸಾಂಭವಿಸಬಹನದಾದ ಶಸರಕಿರಯ ಮಾಡಲ್ನ ಅನ್ನಮತ್ತ ನಿೇಡಿದಾ​ಾರ , ರಾಜರಾದರ ೂೇ ನ್ನ್ುನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ ತನ್ು ಪ್ಾರಣ ಉಳಿಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದಾ​ಾರ . ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ನ್ನ್ುನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲ್ನ ದ ೇವರ ಹ ೂರತಾಗಿ ಬ ೇರ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ” ಈ ಮಾತನಗಳು ರಾಜನ್ ಹೃದಯವನ್ನು ಸಪಶಿಥಸ್ತದವು. ಅವನ್ನ ಅಳುತಾಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಅಮಾಯಕನ ೂಬಾನ್ ರಕಿ ಹರಿಸ್ತ ಬದನಕನವುದಕಿೆಾಂತ ಸಾಯನವುದ ೇ ಉತಿಮ.” ಆನ್ಾಂತರ ರಾಜನ್ನ ಅನ ೇಕ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ನ್ ಪಿರೇತ್ತಯಿಾಂದ ಆಲ್ಾಂಗಿಸ್ತ ಆದ್ಲ್ಫನ್ನ್ನು ಕಳುಹಸ್ತದ. ಆ ವಾರದಲಿಲಯೇ ಪ್ವಾಡ ಸದೃಶ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ರಾಜ ಗನಣಮನಖನಾದ. ***** ೬೧. ನದೆದಹೊೋಕನ್ ಕತೆ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಅಮೆೈನ್ ಎಾಂಬ ಬಲ್ನ ಒಳ ಳಯವನ ೂಬಾನಿದಾ. ಸತಿ ನ್ಾಂತರ ಸವಗಥಕ ೆ ಕ ೂಾಂಡ ೂಯಯಬಹನದಾದ ಗನಣಗಳನ್ನು ಅಭಾಯಸಮಾಡನವುದರಲಿಲ ತನ್ು ಇಡಿೇ ಜಿೇವಮಾನ್ವನ್ನು ಅವನ್ನ ಕಳ ಯನತ್ತಿದಾ. ಬಡವರಿಗ ಧ್ಾರಾಳವಾಗಿ ದಾನ್ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ಎಲ್ಲ ಪ್ಾರಣಿಗಳನ್ೂು ಪಿರೇತ್ತಸನತ್ತಿದಾ, ಅವುಗಳನ್ನು ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟನ್ ಉಪ್ಚ್ರಿಸನತ್ತಿದಾ. ತಾಳ ಮಯ ಆವಶಯಕತ ಯನ್ನು ಸದಾ ನ ನ್ಪಿಸ್ತಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಅನಿರಿೇಕ್ಷಿತ ಕಷ್ಟ್ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಗಳನ್ನು, ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಇತರರ ಸಲ್ನವಾಗಿ, ತಾಳ ಮಯಿಾಂದ ಅನ್ನಭವಿಸನತ್ತಿದಾ. ಜ್ಞಾನ್ವನ್ನು ಅರಸನತಾಿ ಯಾತ ರಗಳನ್ನು ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ಅನ್ನಕರಣಯೇಗಯ ನ್ಡ ನ್ನಡಿಗಳೂ ವಿನ್ಯವೂ ಅವನ್ಲಿಲ ಇದಾವು. ಇದರಿಾಂದಾಗಿ ವಿವ ೇಕಿ, ಉತಿಮ ನಾಗರಿಕ ಎಾಂದ ೇ ಅವನ್ನ ಖಾಯತನಾಗಿದಾ. ಅವನ್ ಖಾಯತ್ತಯನ ಪ್ೂವಥದ್ಾಂದ ಪ್ಶಿಚಮಕೂೆ ಉತಿರದ್ಾಂದ ದಕ್ಷಿಣಕೂೆ ಹರಡಿತನಿ. ಈ ಒಳ ಳಯ ಗನಣಗಳನ್ನು ಅವನ್ನ ತನ್ು ದ ೈನ್ಾಂದ್ನ್ ಜಿೇವನ್ದಲಿಲ ನ ನ್ಪ್ಾದಾಗಲ ಲ್ಲ ಪ್ರದಶಿಥಸನತ್ತಿದಾರೂ ಅವನ್ಲಿಲ ಒಾಂದನ ಕ ೂರತ ಇತನಿ - ಅಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ್ರನವುದನ. ಈ ಗನಣ ತ್ತೇವರವಾದದನಾ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾನ್ನ ರೂಢಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಇತರ ಒಳ ಳಯ ಗನಣಗಳು ಈ ಗನಣದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ತ ೂಡ ದನ ಹಾಕನತಿದ ಾಂದನ ಅವನ್ನ ಪ್ರಿಗಣಿಸ್ತದಾ. ಅದ ೂಾಂದನ ಸಣಿ ದೌಬಥಲ್ಯವಾಗಿತನಿ. ಅಮೆೈನ್ನಿಗ ನಿದ ಾ ಮಾಡನವುದನ ಬಲ್ನ ಪಿರಯವಾದ ಕಾಯಥವಾಗಿತನಿ. ಕ ಲ್ವು ಸಲ್ ಅವನ್ನ ನಿದ ಾ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ​ಾಗ, ಜ್ಞಾನ್ ಗಳಿಸನವ ಅವಕಾಶಗಳು, ಅಥವ ಜ್ಞಾನ್ವನ್ನು ಮನ ೂೇಗತ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳವ ಅವಕಾಶಗಳು, ನಿಜವಾದ ನ್ಮರತ ಯನ್ನು ಪ್ರದಶಿಥಸನವ ಅವಕಾಶಗಳು, ಅಥವ ಈಗಾಗಲ ೇ ಇದಾ ಸದನಗಣಗಳಿಗ ಹ ೂಸದ ೂಾಂದನ್ನು ಸ ೇರಿಸನವ ಅವಕಾಶಗಳು ಬಾಂದನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾವು. ಅವನಿಗ ಅವು ಮತ ೂಿಮೆಮ ದ ೂರ ಯನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ಲಿಲದಾ ಸದನಗಣಗಳು ಅವನ್ ಸವಬಿಾಂಬದ ಮೆೇಲ ಹ ೇಗ ಅಳಿಸಲಾಗದ ಛಾಪ್ನ ೂುತ್ತಿದಾವೇ ಅಾಂತ ಯೇ ಅಜಾಗರೂಕತ ಯ ಗನಣವೂ ತನ್ು ಛಾಪ್ನ ೂುತ್ತಿತನಿ. ಕ ೂನ ಗ ೂಾಂದನ ದ್ನ್ ಅಮೆೈನ್ ಸತಿನ್ನ. ಸಾವಿನ್ ನ್ಾಂತರ ಸವಗಥದ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳತಿ ಪ್ಯಣಿಸನತ್ತಿರನವಾಗ ಆತ ಅಾಂತಃವಿೇಕ್ಷಣ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡನ್ನ. ಸವಗಥ ಪ್ರವ ೇಶಿಸನವ ಅವಕಾಶ ತನ್ಗ ಲ್ಭಿಸನತಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅವನಿಗ ಅನಿುಸ್ತತನ. ಅವನ್ನ ಸವಗಥದ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳನ್ನು ಸಮಿೇಪಿಸ್ತದಾಗ ಅವು ಮನಚಿಚದಾವು. ಆಗ ಅವನಿಗ ೂಾಂದನ ಧವನಿ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ, “ಜಾಗರೂಕನಾಗಿರನ. ಸವಗಥದ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳು ಒಾಂದನನ್ೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳಿಗ ೂಮೆಮ ಮಾತರ ತ ರ ಯನತಿವ !” ಅಮೆೈನ್ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳು ತ ರ ಯನವ ಕ್ಷಣಕಾೆಗಿ ಕಾಯನತಿ ಅಲಿಲಯೇ ಕನಳಿತನ್ನ. ಸವಗಥವನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸನವ ಅವಕಾಶ ತನ್ುದಾಗನವ ಕ್ಷಣ

ಸಮಿೇಪಿಸನತ್ತಿದ

ಎಾಂಬ

ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಯಿಾಂದ

ಅವನ್ನ

ಉತ ಿೇಜಿತನಾಗಿದಾರೂ

ಮನ್ನಕನಲ್ಕ ೆ

ಒಳಿತನ್ನು

ಮಾಡನವ

ಅವಕಾಶಗಳಿಾಂದ ವಾಂಚಿತನಾದದನಾ ಅವನಿಗ ತನಸನ ಬ ೇಸರವನ್ನು ಉಾಂಟ್ನ ಮಾಡಿತನ. ಅವಧ್ಾನ್ ಕ ೇಾಂದ್ರೇಕರಿಸನವ ಸಾಮಥಯಥದ ಕ ೂರತ ತನ್ುಲಿಲ ಇರನವುದರ ಅರಿವೂ ಅವನಿಗಾಯಿತನ. ಯನಗಗಳ ೇ ಕಳ ದವೇ ಏನ ೂೇ ಅನಿುಸನವಷ್ಟನ್ ಕಾಲ್ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳನ ುೇ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಕನಳಿತ್ತದಾ ಅವನ್ನ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ಯೇ ತೂಕಡಿಸಲ್ನ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಅವನ್ ಕಣನಿರ ಪ್ ಪಗಳು ಮನಚಿಚದಾ ಕ್ಷಣವಾಂದರಲಿಲ ಸವಗಥದ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳು ತ ರ ದನಕ ೂಾಂಡವು. ಅವನ್ನ ಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ಕಣ ಾರ ದನ ನ ೂೇಡನವಷ್ಟ್ರಲಿಲ ಸತಿವರನ್ೂು ಬಡಿದ ಬಿಾಸನವಷ್ಟನ್ ಜ ೂೇರಾದ ಸಪ್ಪಳದ ೂಾಂದ್ಗ ಆ ಬಾಗಿಲ್ನಗಳು ಮನಚಿಚಕ ೂಾಂಡವು! *****

35

೬೨. ಎರಡು ಬಿೋದಿಗಳ ಕತೆ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಪ್ರಸಪರ ಎರಡನ ಸಮಾ​ಾಂತರ ಬಿೇದ್ಗಳು ಇದಾ ಪ್ಟ್​್ಣವಾಂದ್ತನಿ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾ ಒಾಂದನ ಬಿೇದ್ಯಿಾಂದ ಇನ ೂುಾಂದನ ಬಿೇದ್ಗ ದಾಟ್ಟದ ಕೂಡಲ ೇ ಅವನ್ ಕಣನಿಗಳಿಾಂದ ಧ್ಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಕಣಿ​ಿೇರನ ಸನರಿಯಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದಾನ್ನು ಜನ್ ನ ೂೇಡಿದರನ. ತಕ್ಷಣವ ೇ “ಪ್ಕೆದ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾರನ ಸತನಿಹ ೂೇದರಾಂತ ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಒಬಾ​ಾತ ಬ ೂಬ ಾಹ ೂಡ ದ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ಆಸನಪ್ಾಸ್ತನ್ಲಿಲದಾ ಮಕೆಳು ಒಬಾರ ನ್ಾಂತರ ಒಬಾರಾಂತ ಬ ೂಬ ಾಹಾಕಿ ಆ ಸನದ್ಾಯನ್ನು ಆ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ಇದಾವರಿಗ ಲ್ಲ ತಲ್ನಪಿಸ್ತದರನ. ವಾಸಿವವಾಗಿ ಫಕಿೇರ ಮೊದಲ್ನ ೇ ಬಿೇದ್ಗ ಬರನವ ಮನನ್ುವ ೇ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ಕತಿರಿಸ್ತದಾರಿಾಂದ ಆತನ್ ಕಣನಿಗಳಿಾಂದ ಕಣಿ​ಿೇರನ ಸನರಿಯನತ್ತಿತನಿ.. “ಪ್ಕೆದ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾರನ ಸತನಿಹ ೂೇದರಾಂತ ” ಸನದ್ಾ ಬಾಯಿಯಿಾಂದ ಬಾಯಿಗ ಹರಡನತಾಿ ಅತಯಲ್ಪ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಮೊದಲ್ನ ೇ ಬಿೇದ್ಯನ್ೂು ತಲ್ನಪಿ ಅಲಿಲಯೂ ಹರಡಿತನ. ಪ್ರಸಪರ ನ್ಾಂಟ್ನಳಳವರ ೇ ಆಗಿದಾ ಎರಡೂ ಬಿೇದ್ಗಳ ವಯಸೆರನ ಎಷ್ಟನ್ ದನಃಖಿತರೂ ಭಯಗರಸಿರೂ ಆಗಿದಾರ ಾಂದರ ಯಾರ ೂಬಾರೂ ಸನದ್ಾಯ ನಿಷ್ಟೃಷ್ಟ್ತ ಯನ ುೇ ಆಗಲಿ ಮೂಲ್ವನ ುೇ ಆಗಲಿ ವಿಚಾರಿಸನವ ಗ ೂಡವ ಗ ೇ ಹ ೂೇಗಲಿಲ್ಲ. ‘ಸತಿದನಾ ಯಾರನ’ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಯಾರ ೂಬಾರೂ ವಿಚಾರಿಸನತ್ತಿಲ್ಲವ ೇಕ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ವಿವ ೇಕಿಯಬಾ ಎರಡೂ ಬಿೇದ್ಗಳ ಜನ್ರನ್ನು ಕ ೇಳಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ತನಾಂಬ ಗ ೂಾಂದಲ್ಗ ೂಾಂಡಿದಾ ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಪ್ಕೆದ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ಮಾರಣಾ​ಾಂತ್ತಕ ಪ್ ಲೇಗನ ಹರಡಿದ ಎಾಂಬನದನ ಮಾತರ ನ್ಮಗ ಗ ೂತನಿ.” ಈ ಸನದ್ಾಯೂ ಕಾಳಿಗಚಿಚನ್ಾಂತ ಎರಡೂ ಬಿೇದ್ಗಳಲಿಲ ಹರಡಿತನ. ಪ್ರತ್ತೇ ಬಿೇದ್ಯ ಪ್ರತ್ತೇ ನಿವಾಸ್ತಯೂ “ಈ ಬಿೇದ್ಯಲಿಲ ಇದಾರ ಉಳಿಗಾಲ್ವಿಲ್ಲ” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ಾಂಬಿದರನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ತಮಮನ್ನು ಸಾಂರಕ್ಷಿಸ್ತಕ ೂಳುಳವ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಎರಡೂ ಬಿೇದ್ಯ ಜನ್ರನ ಆ ಸಿಳದ್ಾಂದ ಬ ೇರ ಬ ೇರ ಸಿಳಗಳಿಗ ವಲ್ಸ ಹ ೂೇಗಿ ತಾವಿದಾ ಪ್ಟ್​್ಣದ್ಾಂದ ಅನ್ತ್ತ ದೂರದಲಿಲ ಎರಡನ ಹಳಿಳಗಳನ ುೇ ನಿಮಿಥಸ್ತದರನ! ಈ ವಿದಯಮಾನ್ ಜರಗಿ ಶತಮಾನ್ಗಳ ೇ ಕಳ ದ್ವ . ಆ ಪ್ಟ್​್ಣ ಈಗ ಒಾಂದನ ಜನ್ರಿಲ್ಲದ

ಹಾಳೂರನ. ವಲ್ಸ್ತಗರನ ಕಟ್ಟ್ಕ ೂಾಂಡ

ಎರಡೂ ಊರನಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಪ್ರತ್ತೇ ಊರಿನ್ವರನ ‘ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಅಜ್ಞಾತ ದನಷ್ಟ್ಶಕಿ​ಿಯಿಾಂದ ಅಳಿಯನವುದನ್ನು ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಹಾಂದ ಇದಾ ಊರಿನಿಾಂದ ಓಡಿಬಾಂದ ರ ೂೇಚ್ಕ ಕತ ಯನ್ೂು ಹಾಲಿ ಇರನವಲಿಲ ಅಾಂದನ ಸಾಿಪಿಸ್ತದ ಪ್ಾಳ ಯ ಇಾಂದನ ಸನಾಂದರ ಹಳಿಳಯಾಗಿ ಪ್ರಿವತಥನ ಯಾದ ರ ೂೇಚ್ಕ ಕತ ಯನ್ೂು’ ತಮಮದ ೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ್ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಹ ೇಳುತಾಿರ . ***** ೬೩. ದಿನ್ಸಿ ವಾಯಪ್ಾರಿಯೂ ಅವನ್ ಗಿಳಿಯೂ ಮಾರಾಟ್ಕ ೆ ಇಟ್ಟ್ದಾ ಸನಾಂದರ ಗಿಳಿಯಾಂದನ್ನು ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಎಾಂಬ ದ್ನ್ಸ್ತ ವಾಯಪ್ರಿಯನ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ನ ೂೇಡಿದ. ಅತನಯತಾಿಹದ್ಾಂದ ಅದನ್ನು ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಾಂಡ. ತನ್ು ಅಾಂಗಡಿಯ ಛತನಿವಿನ್ಲಿಲ ಒಾಂದನ ಕ ೂಕ ೆಯನ್ನು ಕೂರಿಸ್ತ ಅದಕ ೆ ಆ ಗಿಳಿಯ ಪ್ಾಂಜರವನ್ನು ನ ೇತನ ಹಾಕಿದ. ಆ ಗಿಣಿಯನ ತನ್ು ವಣಥರಾಂಜಿತ ರ ಕ ೆಪ್ುಕೆಗಳಿಾಂದಲ್ೂ ಮಾತನಾಡನವ ಸಾಮಥಯಥದ್ಾಂದಲ್ೂ ಹ ಚ್ನಚ ಗಿರಾಕಿಗಳನ್ನು ಆಕಷಿಥಸನತಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅವನ್ನ ನ್ಾಂಬಿದಾ. ಎಾಂದ ೇ ಹ ೂರಗಡ ಯಿಾಂದಲ ೇ ಕಾಣಿಸನವಾಂತ ಬಾಗಿಲಿಗ ಎದನರಾಗಿ ಒಳ ಳಯ ಆಯಕಟ್ಟ್ನ್ ಸಿಳದಲಿಲ ಪ್ಾಂಜರವನ್ನು ಜಹಾ​ಾಂಗಿರ್ ನ ೇತನ ಹಾಕಿದಾ. ಇತ್ತಿೇಚ ಗ ಅಷ ್ೇನ್ೂ ಚ ನಾುಗಿ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿರದ ೇ ಇದಾ ವಾಯಪ್ಾರವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಪ್ಡಿಸಬಲ್ಲ ಹೂಡಿಕ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಗಿಳಿಯನ್ನು ಅವನ್ನ ಪ್ರಿಗಣಿಸ್ತದಾ. ಅವನ್ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಹನಸ್ತಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಗಿಳಿಯ ಮಾತನಗಳನ್ನು ದಾರಿಯಲಿಲ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾವರನ ಕ ೇಳಿದಾಗ ಕನತೂಹಲ್ದ್ಾಂದ ಅಾಂಗಡಿಯ ಒಳಬಾಂದನ ಅದರ ಆಸಕಿ​ಿ ಮೂಡಿಸನವ ಬಡಬಡಿಸನವಿಕ ಯನ್ನು ಕ ೇಳುತ್ತಿದಾರನ. ತದನ್ಾಂತರ ಸೌಜನ್ಯಕಾೆಗಿಯೇ ಏನ ೂೇ ಒಾಂದನ ವಸನಿವನ್ನು ಖರಿೇದ್ಸನತ್ತಿದಾರನ. ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನಿಗ ಇದರಿಾಂದ ಬಲ್ನ ಖನಷಿಯಾಗಿ ಆ ಗಿಣಿಗ ‘ಸ್ತಹನಾಲಿಗ ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದ.

36

ಸ್ತಹನಾಲಿಗ ಒಾಂದನ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಿಳಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾತನಗಳನ್ನು ಯಥಾವತಾಿಗಿ ಅನ್ನಕರಿಸನವುದರ ಜ ೂತ ಗ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಥಥಮಾಡಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾ​ಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿತನಿ. ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನ ೂಾಂದ್ಗ ಅದನ ಸಾಂಭಾಷಿಸನತ್ತಿತನಿ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಮತನಿ ಗಿಳಿ ಬಲ್ನ ಬ ೇಗನ ಮಿತರರಾದರನ. ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನ್ ದ್ನ್ಸ್ತ ವಾಯಪ್ಾರ ಬಲ್ನಬ ೇಗನ ಉಚಾಿರಯಸ್ತಿತ್ತಯನ್ನು ಪ್ಡ ಯಿತನ, ಅವನ್ನ ಬ ೇರ ಡ ಇನ್ೂು ದ ೂಡಡದಾದ ಅಾಂಗಡಿ ತ ರ ದನ್ನ, ಸರಕನ ಸಾಂಗರಹವನ್ೂು ವಿಸಿರಿಸ್ತದನ್ನ. ಅವನ್ ವಾಯಪ್ಾರ ದ್ನ ೇದ್ನ ೇ ಬಲ್ನವ ೇಗವಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಯಾಗನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಗಿಡಮೂಲಿಕ ಗಳ ಂಷ್ಟಧಿಗಳ ವಿಭಾಗವನ್ೂು ಅಾಂಗಡಿಗ ಸ ೇರಿಸ್ತದನ್ನ. ಅಾಂತ್ತಮವಾಗಿ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಬಲ್ನದ ೂಡಡ ಮೊತಿದ ಹಣವನ್ನು ಬಾಂಡವಾಳವಾಗಿ ಹೂಡಿಕ

ಮಾಡಿ ಅಾಂಗಡಿಯ ಒಾಂದನ ದ ೂಡಡ ಭಾಗವನ್ನು ಪ್ೂಣಥಪ್ರಮಾಣದ ಂಷ್ಟಧದ ಅಾಂಗಡಿಯಾಗಿ

ಪ್ರಿವತ್ತಥಸಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ತರಹದ ತ ೈಲ್ಗಳು, ಮನಲಾಮನಗಳು, ದರವ ಂಷ್ಟಧಗಳು, ಂಷ್ಟಧ ಷ್ಟರಬತನಿಗಳು ಇರನವ ನ್ೂರಾರನ ಸ್ತೇಸ ಗಳು ಪ್ರದಶಥನ್ ಕಪ್ಾಟ್ಟನ್ಲಿಲ ರಾರಾಜಿಸ್ತದವು. ಗಿಳಿಯ ಗನಣವನ್ನು ಬಹನವಾಗಿ ಮೆಚಿಚಕ ೂಾಂಡಿದಾ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ತನ್ು ಪ್ಕ್ಷಿ ಮಿತರನ್ನ್ನು ಬಹನವಾಗಿ ಪಿರೇತ್ತಸನತ್ತಿದಾ. ಎಾಂದ ೇ, ಬಹನಮಾನ್ವಾಗಿ ತನ್ು ಅಾಂಗಡಿಯಳಗ ಇಷ್ಟ್ಬಾಂದಲಿಲ ಹಾರಾಡನವ ಸಾವತಾಂತರಯವನ್ನು ಅದಕ ೆ ಕ ೂಟ್ಟ್ದಾ. ಇಾಂತ್ತರನವಾಗ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಬ ಳಗ ಗ ಎಾಂದ್ನ್ಾಂತ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಅಾಂಗಡಿಯ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದಾಗ ಸ್ತಹನಾಲಿಗ ಮನ್ಬಾಂದ ಡ ಯಲ್ಲ ಹಾರಾಡನತ್ತಿದಾದಾನ್ೂು ಎಲ್ಲ ಸ್ತೇಸ ಗಳು ಒಡ ದನ ಚ್ೂರನಚ್ೂರಾಗಿ ನ ಲ್ದ ಮೆೇಲ ಚ್ಲಾಲಪಿಲಿಲಯಾಗಿ ಹರಡಿರನವುದನ್ೂು ನ ೂೇಡಿದ. ಹಾರಾಡನವಾಗ ಗಿಳಿಗ

ಸ್ತೇಸ ಗಳು ತಗನಲಿ ಅವು ನ ಲ್ಕ ೆ ಬಿದ್ಾದಾವು. ಹಾಕಿದಾ ಬಾಂಡವಾಳದ ಬಹನಪ್ಾಲ್ನ ನ್ಷ್ಟ್ವಾಗಿತನಿ!

ಕ ೂೇಪೇದ್ರಕಿನಾದ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಸ್ತಹನಾಲಿಗ ಯ ಕತಿನ್ನು ಹಡಿದನ ಅದರ ತಲ ಗ ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ಹ ೂಡ ದ. ಅಷ ೂ್ಾಂದನ ಹ ೂಡ ತಗಳು ತಲ ಗ ಬಿದಾರೂ ಬಡಪ್ಾಯಿ ಪ್ಕ್ಷಿ ಸಾಯದ ೇ ಬದನಕಿ ಉಳಿದದ ಾೇ ಆಶಚಯಥದ ಸಾಂಗತ್ತ. ಕ ೂನ ಗ ಗಿಳಿಯನ್ನು ಪ್ಾಂಜರದ ೂಳಕ ೆ ಎಸ ದನ ಒಾಂದ ಡ ಕನಳಿತನ ತನ್ು ದನರದೃಷ್ಟ್ವನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಅತಿನ್ನ. ಅನ ೇಕ ಗಾಂಟ್ ಗಳ ನ್ಾಂತರ ತಾನ್ನ ಗಿಳಿಯ ತಲ ಗ ಹ ೂಡ ದದಾರಿಾಂದ ಅದರ ತಲ ಯ ಗರಿಗಳು ಬಿದನಾ ಹ ೂೇಗಿವ ಯಾಂಬ ಅಾಂಶ ಅವನ್ ಅರಿವಿಗ ಬಾಂದ್ತನ. ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಬ ೂೇಳುತಲ ಯ ಬಡಪ್ಾಯಿ ಪ್ಕ್ಷಿ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ಾಂಜರದ ೂಳಗ ಬಾಂಧಿಯಾಯಿತನ. ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ

ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನ್

ವಾಯಪ್ಾರ

ಪ್ುನ್ಃ

ಚ ೇತರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡದಾರಿಾಂದ

ಆದ

ನ್ಷ್ಟ್ವನ್ನು

ಸರಿದೂಗಿಸಲ್ನ

ಅವನಿಗ

ಸಾಧಯವಾಯಿತನ. ಆದರೂ, ದನರಸ್ತಿಮಾಡಲಾಗದ ಹಾನಿಯಾಂದನ ಅಾಂತ ಯೇ ಉಳಿಯಿತನ. ನ ೂೇಡಲ್ನ ವಿಚಿತರವಾಗಿ ಕಾಣನತ್ತಿದಾ ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಮೌನ್ವಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತನ. ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಯ ಮಧನರವಾದ ಮಾತನಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಲ ೂೇಸನಗವ ೇ ಅಾಂಗಡಿಗ ಬರನತ್ತಿದಾ ಗಿರಾಕಿಗಳ ಸಾಂಖ ಯ ಕರಮೆೇಣ ಕಮಿಮಆಯಿತನ. ಒಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಜ ೂೇರಾಗಿಯೇ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿದಾ ದ್ನ್ಸ್ತ ವಾಯಪ್ಾರವೂ ಇಳಿಮನಖವಾಗಲ್ನ ಆರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಗಿಳಿ ಪ್ುನ್ಃ ಮಾತನಾಡನವಾಂತ ಮಾಡಲ್ನ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಅನ ೇಕ ತಾಂತರಗಳನ್ನು ಯೇಜಿಸ್ತದ. ಬಲ್ನ ರನಚಿಯಾದ ಬಿೇಜಗಳ ಪ್ರಲ ೂೇಭನ ಯಡಿಡದರೂ ಅದನ ಆಸಕಿ​ಿ ತ ೂೇರಲಿಲ್ಲ. ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನ್ನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸ್ತ ಪ್ುನ್ಃ ಮಾತನಾಡನವಾಂತ ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಯ ಮನ್ಸಿನ್ನು ಪ್ರಿವತ್ತಥಸಲ್ನ ಅಾಂಗಡಿಗ ಒಬಾ ಸಾಂಗಿೇತಗಾರನ್ನ್ೂು ಕರ ತಾಂದದಾ​ಾಯಿತನ. ಆದರೂ ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಮೌನ್ವಾಗಿಯೇ ಇತನಿ. ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಕ ೂನ ಯ ಪ್ರಯತುವಾಗಿ ಹ ಣನಿ ಗಿಳಿಯಾಂದನ್ನು ತಾಂದನ ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಯ ಪ್ಾಂಜರದ ಎದನರ ೇ ಅದರ ಪ್ಾಂಜರವನ್ೂು ಇಟ್​್ನ್ನ. ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಪ್ುನ್ಃ ಮಾತನಾಡಿದರ ಅಾಂಗಡಿಯಳಗ ಹಾರಾಡನವ ಸಾವತಾಂತರಯವನ್ನು ಎರಡೂ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳಿಗ ಕ ೂಡನವುದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದರೂ ಸ್ತಹನಾಲಿಗ ಅವನ್ನ್ೂು ಹ ಣನಿಗಿಳಿಯನ್ೂು ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತತನ. ಕ ೂನ ಗ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಪ್ರಯತ್ತುಸನವುದನ ುೇ ಬಿಟ್ನ್ಬಿಟ್​್ನ್ನ. ದ ೇಹಕ ೆ ಆದ ಆಘಾತದ್ಾಂದಾಗಿ ಗಿಳಿ ಮಾತನಾಡನವ ಸಾಮಥಯಥವನ ುೇ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡಿರಬ ೇಕ ಾಂದನ ಭಾವಿಸ್ತದ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಅದನ್ನು ಪ್ಾಂಜರದಲಿಲಯೇ ನ ಮಮದ್ಯಿಾಂದ ಇರಲ್ನ ಬಿಟ್ನ್ಬಿಟ್​್ನ್ನ. ಆದರೂ, ತನ್ು ಧಮಥನಿಷ ಠಯ ಪ್ರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅದನ ಮಾತನಾಡಲ್ನ ಆರಾಂಭಿಸ್ತೇತನ ಎಾಂಬ ಆಸ ಯಿಾಂದ ಬಡವರಿಗ ತನಸನ ಧ್ಾರಾಳವಾಗಿ ದಾನ್ ಮಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್, ಹ ಚಿಚನ್ ಶರದ ಧಯಿಾಂದ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಇಾಂತ್ತರನವಾಗ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ತ ೇಪ್ ಹಾಕಿದ ಉಡನಪ್ು ಧರಿಸ್ತದಾ ಅಲ ಮಾರಿ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾ ಕ ೈನ್ಲಿಲ ಮರದ ಬಟ್​್ಲ್ನ್ನು ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡನ ಅಾಂಗಡಿಯನ್ನು ದಾಟ್ಟ ಮನಾಂದ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ. ಅವನ್ ತಲ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಬ ೂೇಳಾಗಿತನಿ. ಆಗ ಅಾಂಗಡಿಯಳಗಿನಿಾಂದ ಹ್ಾತಾಿಗಿ

37

ಮೂಗಿನಿಾಂದ ಉಚ್ಚರಿಸ್ತದಾಂತ್ತದಾ ಧವನಿಯಾಂದನ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ, “ಏಯ, ನಿೇನ್ನ! ನಿನ್ು ತಲ ಏಕ ಬ ೂೇಳಾಯಿತನ? ನಿೇನ್ೂ ಕ ಲ್ವು ಸ್ತೇಸ ಗಳನ್ನು ಒಡ ದನ ಹಾಕಿದ ಯಾ?” ತನ್ುನ್ನು

ಮಾತನಾಡಿಸ್ತದವರನ

ಯಾರನ

ಎಾಂಬನದನ್ನು

ನ ೂೇಡಲ ೂೇಸನಗ

ಫಕಿೇರ

ಅಾಂಗಡಿಯತಿ

ತ್ತರನಗಿದ.

ತನ್ುನ್ನು

ಮಾತನಾಡಿಸ್ತದನಾ ಒಾಂದನ ಗಿಳಿ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿದನ ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ. ಹ್ಾತಾಿಗಿ ಒಲಿದನ ಬಾಂದ ಅದೃಷ್ಟ್ದ್ಾಂದ ಉತ ಿೇಜಿತನಾದ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಆ ಫಕಿೇರನ್ನ್ನು ಅಾಂಗಡಿಯಳಕ ೆ ಆಹಾವನಿಸ್ತದ. ಂಷ್ಟಧದ ಸ್ತೇಸ ಗಳನ್ನು ಗಿಳಿ ಒಡ ದ ಕತ ಯನ್ೂು ಗಿಳಿಯ ತಲ ಏಕ ಬ ೂೇಳಾಯಿತ ಾಂಬನದನ್ೂು ಅದನ ಮಾತನಾಡನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತದ ಕತ ಯನ್ೂು ಫಕಿೇರನಿಗ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಹ ೇಳಿದ. ಫಕಿೇರ ಪ್ಾಂಜರದ ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿನ್ಗಾದ ಅನ್ನಭವವನ್ನು ಹ ೂೇಲ್ನವ ಅನ್ನಭವ ನ್ನ್ಗೂ ಆದದನಾ ನ್ನ್ು ತಲ ಬ ೂೇಳಾಗಲ್ನ ಕಾರಣ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇನ್ನ ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿರನವ ಯಲ್ಲವ ೇ?” “ಬ ೇರ ೇನ್ನ ಆಗಿರಲ್ನ ಸಾಧಯ,” ಕ ೇಳಿತನ ಸ್ತಹನಾಲಿಗ . ಫಕಿೇರ ನ್ಸನನ್ಕನೆ ಹ ೇಳಿದ, “ಪಿರಯ ಮಿತರನ ೇ, ನಿನ್ಗ ೂಾಂದನ ಬನದ್ಧಮಾತನ ಹ ೇಳುತ ಿೇನ : ಒಾಂದನ ಮರದ ಯಾವುದ ೇ ಎರಡನ ಎಲ ಗಳು ಸಮರೂಪಿಗಳಾಗಿರನವುದ್ಲ್ಲ! ಅಾಂತ ಯೇ ಮೆೇಲ ೂುೇಟ್ಕ ೆ ಒಾಂದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಇರನವಾಂತ ಭಾಸವಾಗನವ ಇಬಾರನ ವಯಕಿ​ಿಗಳೂ ಸಹ. ಇವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ತನ್ು ಜಿೇವನಾನ್ನಭವಗಳ ಕನರಿತನ ಚಿಾಂತನ್ ಮಾಡನವವನಾಗಿರಬಹನದನ, ಇನ ೂುಬಾ ತ್ತಳಿವಳಿಕ ಸಾಲ್ದವನಾಗಿರಬಹನದನ. ಇಾಂತ್ತದಾರೂ ಅವರಿೇವಥರೂ ಒಾಂದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಇದಾ​ಾರ ಅನ್ನುವವರನ ಬಹನಮಾಂದ್ ಇದಾ​ಾರ . ವಿವ ೇಕಿಗೂ ವಿವ ೇಕರಹತನಿಗೂ ಇರನವ ವಯತಾಯಸಕಿೆಾಂತ ಹ ಚಿಚನ್ ವಯತಾಯಸ ಇರನವುದನ ಸಾಧಯವ ೇ?. ಮೊೇಸ ಸ್ ನ್ ಕ ೈನ್ಲಿಲದಾ ದಾಂಡಕೂೆ ಏರನ್ನ್ ಕ ೈನ್ಲಿಲದಾ ದಾಂಡಕೂೆ ನ್ಡನವಿನ್ ವಯತಾಯಸಕ ೆ ಸಮನಾದ ವಯತಾಯಸ ಇದನ - ಒಾಂದರಲಿಲ ದ ೈವಿಕ ಶಕಿ​ಿ ಉಳಳದನಾ, ಇನ ೂುಾಂದನ ಮಾನ್ವ ಶಕಿ​ಿ ಉಳಳದನಾ. ಒಾಂದನ ಪ್ವಾಡಗಳನ್ನು ಮಾಡನತಿದ , ಇನ ೂುಾಂದನ ಮೊೇಡಿ ಮಾಡನತಿದ . ಮೆೇಲ ೂುೇಟ್ಕ ೆ ಒಾಂದ ೇ ತ ರನಾಗಿ ಕಾಣನವ ವಸನಿಗಳ ತ್ತರನಳು ಬ ೇರ ಬ ೇರ ಆಗಿರನವ ಸಾಧಯತ ಇರನವುದರಿಾಂದ ತ ೂೇಕ ಥಯನ್ನು ಆಧರಿಸ್ತ ಅಾಂಥವುಗಳ ಕನರಿತಾಗಿ ತ್ತೇಮಾಥನ್ ಕ ೈಗ ೂಳುಳವ ಮಾನ್ವನ್ ಸವಭಾವಸ್ತದಧ ಗನಣ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡನವಷ್ಟನ್ ತ ೂಾಂದರ ಯನ್ನು ಬ ೇರ

ಯಾವುದೂ ಮಾಡಲಾರದನ.

ಉದಾಹರಣ ಗ ಜ ೇನ್ನನ ೂಣ, ಹ ಜ ೆೇನ್ನ - ಇವುಗಳನ್ನು ಪ್ರಿಶಿೇಲಿಸನ. ಮೆೇಲ ೂುೇಟ್ಕ ೆ ಎರಡೂ ಒಾಂದ ೇ ತ ರನಾಗಿ ಕಾಂಡರೂ ಒಾಂದರಿಾಂದ ನ್ಮಗ ಸನಲ್ಭವಾಗಿ ದ ೂರ ಯವುದನ ಜ ೇನ್ನ, ಇನ ೂುಾಂದರಿಾಂದ ನ ೂೇವು!” ಫಕಿೇರನ್ನ ಮಾತನಾಡನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ನ್ ಆತಮವನ ುೇ ವಾಚಿಸನವವನ್ಾಂತ ಅವನ್ತಿ ಒಾಂದನ ತ್ತೇಕ್ಷ್ಣವಾದ ನ ೂೇಟ್ ಬಿೇರಿದ. ಸ್ತಹನಾಲ್ಗ ತನ್ು ಪ್ಾಂಜರದಲಿಲ ಮೌನ್ವಾಗಿ ಕನಳಿತ್ತತನಿ, ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ದ್ಗಾುರಾಂತನಾದವನ್ಾಂತ ನಿಾಂತ್ತದಾ. ಫಕಿೇರ ನ್ಸನನ್ಕನೆ ಹ ೂರನ್ಡ ದ. ತನ್ಗ ಎಾಂದೂ ಮರ ಯಲಾಗದ ಪ್ಾಠವಾಂದನ್ನು ಫಕಿೇರ ಕಲಿಸ್ತದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ಚ ೇತರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡ ಜಹಾ​ಾಂಗಿೇರ್ ಅಥಥಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡ. ಫಕಿೇರನಿಗ

ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ನ ಹ ೂರಕ ೆ

ಓಡಿದನಾದರೂ ಎಲಿಲಯೂ ಫಕಿೇರನ್ ಸನಳಿವ ೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬ ೂೇಳುತಲ ಯ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ಆ ದ್ನ್ ಪ್ ೇಟ್ ಯಲಿಲ ನ ೂೇಡಿದ ನ ನ್ಪ್ ೇ ಯಾರಿಗೂ ಇರಲಿಲ್ಲ! *****

38

೬೪. ವಿನಗರನ್ಲಿಲ ಬೆೋಯಿಸಿದ ಲಿೋಮ ಹುರುಳಿಯ ಕತೆ ತ್ತೇವರವಾದ ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ನ್ರಳುತ್ತಿದಾ ಚ್ಮಾಮರನ ೂಬಾ ಸಿಳಿೇಯ ವ ೈದಯರ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇದ. ವ ೈದಯರನ ಚ್ಮಾಮರನ್ನ್ನು ಬಲ್ನ ಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ ಕೂಲ್ಾಂಕಶವಾಗಿ ತಪ್ಾಸಣ ಮಾಡಿದರೂ ಚ್ಮಾಮರನ್ ಬಾಧ್ ಯ ಕಾರಣ ತ್ತಳಿಯದಾರಿಾಂದ ಅವನ್ ಬಾಧ್ ಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಬಲ್ಲ ಂಷ್ಟಧ ಸೂಚಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಚ್ಮಾಮರ ಆತಾಂಕದ್ಾಂದ ಕ ೇಳಿದ, “ವ ೈದಯರ ೇ ನ್ನ್ು ರ ೂೇಗಕ ೆ ಏನಾದರೂ ಚಿಕಿತ ಿ ಇದ ಯೇ?” ವ ೈದಯರನ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ದನರದೃಷ್ಟ್ವಶ್ಾತ್ ನಿನ್ು ರ ೂೇಗವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಬಲ್ಲ ಯಾವುದ ೇ ಂಷ್ಟಧ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಇಲ್ಲ. ವಾಸಿವವಾಗಿ ನಿನ್ು ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವಿಗ ಕಾರಣವ ೇನ್ನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಿಷ್ಟೃಷ್ಟ್ವಾಗಿ ಗನರನತ್ತಸಲ್ೂ ನ್ನ್ಗ ಸಾಧಯವಾಗನತ್ತಿಲ್ಲ” ಚ್ಮಾಮರ ಬಲ್ನ ಬ ೇಸರದ್ಾಂದ ಹ ೇಳಿದ, “ಸರಿ ಹಾಗಾದರ , ನಿೇವು ಮಾಡಬಹನದಾದದನಾ ಏನ್ೂ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದಾದರ ನ್ನ್ುದ ೂಾಂದನ ಅಾಂತ್ತಮ ಆಸ ಇದ . ದ ೂಡಡದಾದ ತಪ್ಪಲ ಗ ಎರಡನ ಪ್ೌಾಂಡ ಲಿೇಮ ಹನರನಳಿ ಹಾಗೂ ಒಾಂದನ ಗಾಯಲ್ನ್ ವಿನಿಗರ್ ಹಾಕಿ ಬ ೇಯಿಸಬ ೇಕನ. ಅದ ೇ ನ್ನ್ು ಅಾಂತ್ತಮ ಭ ೂೇಜನ್ದ ಭಕ್ಷಯ. ವ ೈದಯರನ ಹ ಗಲ್ನ್ನು ಕ ೂಡವುವುದರ ಮನಖ ೇನ್ ತನ್ು ತ್ತರಸಾೆರವನ್ನು ಪ್ರದಶಿಥಸ್ತ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಇದ ೂಾಂದನ ಒಳ ಳಯ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ನ್ಗನಿುಸನವುದ್ಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅದನ ಪ್ರಿಣಾಮಕಾರಿೇ ಂಷ್ಟಧವಾಗನತಿದ

ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿನ್ಗನಿುಸನವುದಾದರ ,

ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತ ನ ೂೇಡನ. ನ್ನ್ುದ ೇನ್ೂ ಅಭಯಾಂತರವಿಲ್ಲ.” ಚ್ಮಾಮರನ್ ಸ್ತಿತ್ತ ಬಲ್ನ ಗಾಂಭಿೇರವಾಗಿದ ಎಾಂಬ ಸನದ್ಾಯ ಬರನವಿಕ ಯನ್ನು ಇಡಿೇ ರಾತ್ತರ ವ ೈದಯರನ ಕಾಯನತ್ತಿದಾರನ. ಮರನದ್ನ್ ಬ ಳಗ ಯ ಗ ವ ೇಳ ಗ ಚ್ಮಾಮರನ್ ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವು ಮಾಯವಾಗಿ ಆತ ಬಲ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದ ಇದಾದಾನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ವ ೈದಯರನ ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತರಾದರನ. ತನ್ು ದ್ನ್ವರದ್ಯ ಪ್ುಸಿಕದಲಿಲ ಅವರನ ಇಾಂತನ ದಾಖಲಿಸ್ತದರನ: “ಇಾಂದನ ಚ್ಮಾಮರನ ೂಬಾ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಬಾಂದ್ದಾ. ಅವನ್ ರ ೂೇಗ ನಿವಾರಣ ಗ ತಕೆ ಚಿಕಿತ ಿ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ೇ ಸೂಚಿಸ್ತದ ಎರಡನ ಪ್ೌಾಂಡ ಲಿೇಮ ಹನರನಳಿ ಹಾಗೂ ಒಾಂದನ ಗಾಯಲ್ನ್ ವಿನಿಗರ್ ಅವನ್ನ್ನು ರ ೂೇಗಮನಕಿನ್ನಾುಗಿಸ್ತತನ.” ಕ ಲ್ವು ದ್ನ್ಗಳ ನ್ಾಂತರ ತ್ತೇವರವಾಗಿ ಅಸವಸಿನಾಗಿದಾ ಆ ಊರಿನ್ ದಜಿಥಗ ವ ೈದಯಕಿೇಯ ನ ರವು ನಿೇಡಲ ೂೇಸನಗ ಆ ವ ೈದಯರನ ದಜಿಥಯ ಮನ ಗ ಹ ೂೇಗಬ ೇಕಾಯಿತನ. ದಜಿಥಯನ್ನು ಕಾಡನತ್ತಿದಾ ರ ೂೇಗಕ ೆ ಏನ್ನ ಂಷ್ಟಧ ನಿೇಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ವ ೈದಯರಿಗ ತ್ತಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ನ್ರಳುತ್ತಿದಾ ದಜಿಥ ಕಿರನಚಿದ, “ದಯವಿಟ್ನ್ ವ ೈದಯರ ೇ, ಯಾವುದ ೇ ರಿೇತ್ತಯ ಒರಿಹಾರವೂ ನಿಮಗ ತ ೂೇಚ್ನತ್ತಿಲ್ಲವ ೇ?” ವ ೈದಯರನ ಒಾಂದನ ಕ್ಷಣ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಇಲ್ಲ. ಆದರ ಇತ್ತಿೇಚ ಗ ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತಯ ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ನ್ರಳುತ್ತಿದಾ ಚ್ಮಾಮರನ ೂಬಾ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಬಾಂದ್ದಾ. ಎರಡನ ಪ್ೌಾಂಡ ಲಿೇಮ ಹನರನಳಿ ಹಾಗೂ ಒಾಂದನ ಗಾಯಲ್ನ್ ವಿನಿಗರ್ ಅವನ್ನ್ನು ರ ೂೇಗಮನಕಿನ್ನಾುಗಿಸ್ತತನ.” “ಇದ ೂಾಂದನ ವಿಚಿತರವಾದ ಚಿಕಿತ ಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅನಿುಸನತ್ತಿದಾರೂ ಒಾಂದನ ಬಾರಿ ಪ್ರಯೇಗಿಸ್ತ ನ ೂೇಡನತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಉದಗರಿಸ್ತದ ದಜಿಥ. ವಿನಿಗರ್ನ ೂಾಂದ್ಗ ಲಿೇಮ ಹನರನಳಿ ಸ ೇವಿಸ್ತದ ಆ ದಜಿಥ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ದ ವ ೇಳ ಗ ಅವನ್ ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವು ಉಲ್ಾಣಿಸ್ತತನ. ವ ೈದಯರನ ತಮಮ ದ್ನ್ವರದ್ಯ ಪ್ುಸಿಕದಲಿಲ ಅವರನ ಇಾಂತನ ದಾಖಲಿಸ್ತದರನ: “ನಿನ ು ಒಬಾ ದಜಿಥ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಬಾಂದ್ದಾ. ಅವನಿಗ ನಾನ್ನ ಯಾವ ನ ರವೂ ನಿೇಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ಲಿೇಮ ಹನರನಳಿ ಮತನಿ ವಿನಿಗರ್ ಸ ೇವಿಸ್ತದ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವನ್ ಹ ೂಟ್ ್ನ ೂೇವು

ಉಲ್ಾಣಿಸ್ತತನ.

ಚ್ಮಾಮರರಿಗ

ಯಾವುದರಿಾಂದ

ಒಳ ಳಯದಾಗನತಿ ದ ೂೇ

ಅದರಿಾಂದ

ದಜಿಥಗಳಿಗ

ಒಳ ಳಯದಾಗನವುದ್ಲ್ಲ!” *****

39

೬೫. ಕ್ೊೋಡಂಗಿ ಒಬಾ​ಾತ ಮನ ೂೇವ ೈದಯರನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಡಾಕ್ರ ೇ, ನಾನ್ನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಮಾಂಕಾಗಿರನತ ಿೇನ . ನಾನ ೇನ ೇ ಮಾಡಿದರೂ ಮಾಂಕಾಗಿಯೇ ಇರನತ ಿೇನ . ಇದಕ ೆೇನ್ನ ಪ್ರಿಹಾರ ಎಾಂಬನದ ೇ ತ್ತಳಿಯನತ್ತಿಲ್ಲ. ” ಮನ ೂೇವ ೈದಯರನ ಅವನ್ನ್ನು ನ ೇರವಾಗಿ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನ್ನ್ು ಜ ೂತ ಯಲಿಲ ಕಿಟ್ಕಿಯ ಹತ್ತಿರ ಬಾ.” ಇಬಾರೂ ಕಿಟ್ಕಿಯನ್ನು ಸಮಿೇಪಿಸ್ತದಾಗ ಮನ ೂೇವ ೈದಯರನ ಹ ೂರಗ ಒಾಂದನ ದ್ಕಿೆನ್ತಿ ತ ೂೇರಿಸನತಾಿ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಅಲ ೂಲಾಂದನ ಡ ೇರ ಕಾಣನತ್ತಿದ ಯಲ್ಲವ ೇ?. ಅದ ೂಾಂದನ ಸಕಥಸ್ತಿನ್ ಡ ೇರ . ಆ ಸಕಥಸ್ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬಲ್ನ ಚ ನಾುಗಿದ . ಅದರಲ ೂಲಬಾ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಜನ್ಗಳನ್ನು ನ್ಗಿಸಬಲ್ಲ ಕ ೂೇಡಾಂಗಿಯಬಾನಿದಾ​ಾನ . ತನ್ು ವಿಲ್ಕ್ಷಣ ಚ್ಟ್ನವಟ್ಟಕ ಗಳಿಾಂದ ಆತ ನಿನ್ುನ್ನು ಬಿದನಾಬಿದನಾ ನ್ಗನವಾಂತ ಮಾಡಬಲ್ಲ. ಹ ೂೇಗಿ ಅವನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟಮಾಡನ. ನಿನ್ುನ್ನು ಕವಿದ್ರನವ ಮಾಂಕನ ಮಾಯವಾಗನವುದನ ಮಾತರವಲ್ಲ, ಮನಾಂದ ಾಂದೂ ನಿೇನ್ನ ಮಾ​ಾಂಕಾಗನವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ಖಾತರಿ!” ಬಾಂದಾತ ವಿಷ್ಟಣಿವದನ್ನಾಗಿ ವ ೈದಯರತಿ ತ್ತರನಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಡಾಕ್ರ ೇ, ನಾನ ೇ ಆ ಕ ೂೇಡಾಂಗಿ!” ***** ೬೬. ಸಾಲಬಾರ್ೆ “ದಯವಿಟ್ನ್ ನಿದ ಾ ಮಾಡಿ! ನಾಳ ತನಾಂಬಾ ಕ ಲ್ಸವಿರನವ ದ್ನ್,” ಮನಲ್ನಗಿದಳು ಶಹಾರಾಮನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಮಿೇನಾ, ಪ್ತ್ತ ಸನದ್ೇಘಥಕಾಲ್ದ್ಾಂದ ಅತ್ತಿಾಂದ್ತಿ ಹ ೂರಳಾಡನತ್ತಿದಾದಾನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತ. “ನಿೇವು ಇಾಂತನ ಹ ೂರಳಾಡನತ್ತಿದಾರ

ನ್ನ್ಗೂ ನಿದ ಾ

ಬರನವುದ್ಲ್ಲ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಹ ೇಳಿದಳು. “ಹಾಂ, ನ್ನ್ಗಿರನವ ಸಮಸ ಯಗಳು ನಿನ್ಗ ಇದ್ಾದಾರ ತ್ತಳಿಯನತ್ತಿತನಿ! ” ಗ ೂಣಗಿದ ಶಹಾರಾಮ, “ಕ ಲ್ವು ತ್ತಾಂಗಳುಗಳಷ್ಟನ್ ಹಾಂದ ಸಾಲ್ಪ್ತರ ಬರ ದನ ಕ ೂಟ್ನ್ ಸಾಲ್ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾ. ನಾಳ ವಾಯಿದ ಮನಗಿಯನತಿದ . ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಬಿಡಿಗಾಸೂ ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ . ನಾನ್ನ ಸಾಲ್ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡದನಾ ನ್ಮಮ ನ ರ ಮನ ಯವನಿಾಂದ. ಹಣದ ವಿಷ್ಟಯಕ ೆ ಬಾಂದಾಗ ಆತ ಚ ೇಳಿಗಿಾಂತಲ್ೂ ಹ ಚ್ನಚ ವಿಷ್ಟವುಳಳವನಾಗನತಾಿನ . ನ್ನ್ು ಗರಹಚಾರ! ನಾನಾದರೂ ಹ ೇಗ ನಿದ ಾ ಮಾಡಲಿ?” ಗ ೂಣಗನತಾಿ ತನ್ು ಹ ೂರಳಾಟ್ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ. ಅವನ್ನ್ನು ಶ್ಾ​ಾಂತ ಸ್ತಿತ್ತಗ ತರಲ್ನ ಮಿೇನಾ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತುಗಳು ವಿಫಲ್ವಾದವು. “ಬ ಳಗಾಗಲಿ ನ ೂೇಡ ೂೇಣ. ಬಹನಶಃ ಹಣ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಬಹನದಾದ ಉಪ್ಾಯವಾಂದನ ಹ ೂಳ ದ್ೇತನ,” ಸಮಾಧ್ಾನಿಸಲ್ನ ಯತ್ತುಸ್ತದಳು ಮಿೇನಾ. “ಯಾವುದೂ ಪ್ರಯೇಜನ್ವಾಗನವುದ್ಲ್ಲ. ನ್ಮಮ ಕತ ಮನಗಿದಾಂತ ಯೇ,” ಹಲ್ನಬಿದ ಶಹಾರಾಮ. ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಮಿೇನಾ ತಾಳ ಮ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡಳು. ಹಾಸ್ತಗ ಯಿಾಂದ ಮೆೇಲ ದನಾ ತಾರಸ್ತಯ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಹ ೂೇದಳು. ಅಲಿಲಾಂದ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ನ ರ ಮನ ಯವನ್ನ್ನು ಕನರಿತನ ಇಾಂತನ ಬ ೂಬ ಾ ಹ ೂಡ ದಳು, “ಅಯಾಯ ನ ರ ಮನ ಯಾತನ ೇ, ನ್ನ್ು ಗಾಂಡ ನಿನಿುಾಂದ ಪ್ಡ ದ ಸಾಲ್ದ ಹಣ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸಬ ೇಕಾದ ದ್ನ್ ನಾಳ ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ ಯಷ ್! ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿಯದ್ರನವ ವಿಷ್ಟಯವಾಂದನ್ನು ನಾನಿೇಗ ಹ ೇಳಬಯಸನತ ಿೇನ . ನ್ನ್ು ಗಾಂಡ ನಾಳ ಸಾಲ್ದ ಹಣ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ. ” ತದನ್ಾಂತರ ಉತಿರಕಾೆಗಿ ಕಾಯದ ೇ ಮಲ್ಗನವಕ ೂೇಣ ಗ

ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಓಡಿಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದಳು, “ನ್ನ್ಗ

ನಿದ ಾ ಮಾಡಲ್ನ

ಸಾಧಯವಾಗನವುದ್ಲ್ಲವಾದರ ನ್ಮಮ ನ ರ ಮನ ಯಾತನಿಗೂ ಸಾಧಯವಾಗಬಾರದನ!” ಶಹಾರಾಮ ಮನಸನಕನ ಹಾಕಿ ಚಿಾಂತ ಮಾಡನತಾಿ ಸದ್ಾಲ್ಲದ ೇ ಮಲ್ಗಿದ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ಇಬಾರನ ಉಸ್ತರಾಡನವ ಶಬಾ ಬಿಟ್​್ರ ಅಲಿಲ ಬ ೇರಾವ ಶಬಾವೂ ಕ ೇಳಿಸನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. *****

40

೬೭. ಹಕ್ಕೋಮ ಮಾಡಿದ ರೊೋಗನದಾನ್ ತ್ತೇವರವಾದ ರ ೂೇಗದ್ಾಂದ ಬಳಲ್ನತ್ತಿದಾ ಒಬಾ​ಾತ ಹಾಸ್ತಗ ಹಡಿದ್ದಾ. ಅವನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದವರಿಗ ಈತ ಹ ಚ್ನಚ ದ್ನ್ ಬದನಕಿರಲಾರ ಅನಿುಸನತ್ತಿತನಿ. ಆತನ್ ಭಯಗರಸಿ ಪ್ತ್ತು ಸಿಳಿೇಯ ಹಕಿೇಮನಿಗ ಹ ೇಳಿಕಳುಹಸ್ತದಳು. ತಕ್ಷಣವ ೇ ಅಲಿಲಗ ಬಾಂದ ಹಕಿೇಮ ರ ೂೇಗಿಯ ಬ ನ್ನು ಮತನಿ ಎದ ಯ ಮೆೇಲ ಅಲ್ಲಲಿಲ ಸನಮಾರನ ಅಧಥ ತಾಸನ ಕಾಲ್ ಕನಟ್ಟ್ ಆಗನವ ಸದಾನ್ನು ತದ ೇಕಚಿತಿದ್ಾಂದ ಕ ೇಳಿದ. ನಾಡಿ ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ. ರ ೂೇಗಿಯ ಎದ ಯ ಮೆೇಲ ಕಿವಿಯಿಟ್ನ್ ಆಲಿಸ್ತದ. ರ ೂೇಗಿಯನ್ನು ಕವುಚಿ ಹಾಕಿ ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ. ಕ ೈ ಕಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಒಾಂದ ೂಾಂದಾಗಿ ಎತ್ತಿ ಹಡಿದನ ಪ್ರಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ. ಕಣನಿಗಳನ್ನು ದ ೂಡಡದಾಗಿ ತ ರ ದನ ನ ೂೇಡಿದ. ಬಾಯಿ ತ ರ ಯಿಸ್ತ ಇಣನಕಿದ. ಕ ೂನ ಗ ೂಾಂದನ ನಿಶಿಚತಾಭಿಪ್ಾರಯಕ ೆ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ಕ್ಷಮಿಸ್ತ ಅಮಾಮ. ದನರದೃಷ್ಟ್ವಶ್ಾತ್ ನಿಮಗ ೂಾಂದನ ಕ ಟ್​್ ಸನದ್ಾಯನ್ನು ಹ ೇಳಲ ೇ ಬ ೇಕಾಗಿದ . ನಿಮಮ ಪ್ತ್ತ ಸತನಿ ಎರಡನ ದ್ನ್ಗಳಾಗಿವ .” ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ರ ೂೇಗಿಗ ಆಘಾತವಾಗಿ ಮಲ್ಗಿದಲ ಲೇ ತಲ ಎತ್ತಿ ಗದಗದ್ಸ್ತದ, “ಇಲ್ಲ, ಪಿರಯ. ನಾನಿನ್ೂು ಬದನಕಿದ ಾೇನ !” ಅವನ್ ತಲ ಯನ್ನು ತಲ ದ್ಾಂಬಿಗ ಒತ್ತಿಹಡಿದನ ಪ್ತ್ತು ಸ್ತಟ್ಟ್ನಿಾಂದ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಸನಮಮನಿರಿ. ಇವರನ ವ ೈದಯರನ, ತಜ್ಞರನ. ಅವರಿಗ ನಿಜ ತ್ತಳಿದ್ರಲ ೇ ಬ ೇಕನ!” ***** ೬೮. ವಿವೆೋಕ್ಕ ಹಕ್ಕೋಮನ್ ಕತೆ ಸನಲಾಿನ್ ಕಮಾಲ್ಫ ತನ್ು ಅತನಯತಿಮ ಆಸಾಿನಿಕರ ೂಾಂದ್ಗ ನೌಕ ಯಾಂದರಲಿಲ ಸಮನದರದಲಿಲ ವಿಹರಿಸನತ್ತಿದಾ . ಆಸಾಿನಿಕರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಪ್ವಥತ ಪ್ರದ ೇಶದ್ಾಂದ ಬಾಂದವನಾಗಿದಾ. ಇದನ ಅವನ್ ಮೊದಲ್ನ ೇ ನೌಕಾಯಾನ್ವಾಗಿತನಿ. ಇಲಿಲಯ ವರ ಗ ಸಮನದರ ತ್ತೇರವನ ುೇ ನ ೂೇಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಖಾಲಿ ಹ ೂಟ್ ್ಯಲಿಲ ಆತ ನೌಕ ಯ ಮೂಲ ಯಾಂದರಲಿಲ ಕನಳಿತನ ಅಳುತ್ತಿದಾ. ಒಮೊಮಮೆಮ ಕಿರಿಚ್ನತ್ತಿದಾ , ನ್ಡನಗನತ್ತಿದಾ, ಗ ೂೇಳಾಡನತ್ತಿದಾ.

ಎಲ್ಲರೂ

ಅವನ ೂಾಂದ್ಗ

ಮೃದನವಾಗಿಯೇ

ವಯವಹರಿಸನತ್ತಿದಾರನ,

ಅವನ್

ಭಯವನ್ನು

ನಿವಾರಿಸಲ್ನ

ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದಾರನ. ಅವರ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಯತುಗಳೂ ಅವನ್ ಕಿವಿಗಳ ಮೆೇಲ ಬಿೇಳುತ್ತಿದಾವ ೇ ವಿನಾ ಹೃದಯವನ್ನು ಮನಟ್ನ್ತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ . ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಸನಲಾಿನ್ನಿಗ ಆ ಆಸಾಿನಿಕನ್ ಗ ೂೇಳಾಟ್ ಅಸಹನಿೇಯವಾಗತ ೂಡಗಿತನ. ಶನಭರ ನಿೇಲ್ವಣಥದ ಆಕಾಶದ ಕ ಳಗ ನಿೇಲ್ವಣಥದ ಜಲ್ರಾಶಿಯ ಮೆೇಲಿನ್ ವಿಹಾರದ ಆನ್ಾಂದ ಸವಿಯನವುದನ ಕಷ್ಟ್ವಾಗತ ೂಡಗಿತನ. ಆಗ ತಾಂಡದಲಿಲದಾ ವಿವ ೇಕಿ ಹಕಿೇಮ ಸನಲಾಿನ್ನ್ನ್ನು ಸಮಿೇಪಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಹಾಪ್ರಭನಗಳ ೇ ನಿೇವು ಅನ್ನಮತ್ತ ನಿೇಡಿದರ ಅವನ್ನ ಶ್ಾ​ಾಂತನಾಗನವಾಂತ ನಾನ್ನ ಮಾಡನತ ಿೇನ .” ಆ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಸನಲಾಿನ್ ಕಿಾಂಚಿತೂಿ ಯೇಚಿಸದ ೇ ಅನ್ನಮತ್ತ ನಿೇಡಿದ. ಆಸಾಿನಿಕನ್ನ್ನು ಎತ್ತಿ ಸಮನದರಕ ೆ ಎಸ ಯನವಾಂತ ನಾವಿಕರಿಗ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ ಹಕಿೇಮ. ಬಲ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದ ಅವರನ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದರನ. ತನಸನಕಾಲ್ ನಿೇರಿನ್ಲಿಲ ಅತ್ತಿತಿ ಹ ೂಯಾ​ಾಡಿದ ಆಸಾಿನಿಕ ಪ್ುನ್ಃ ತನ್ುನ್ನು ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಎತ್ತಿಕ ೂಳುಳವಾಂತ ಗ ೂೇಗರ ಯತ ೂಡಗಿದ. ಹಕಿೇಮನ್ ಅನ್ನಮತ್ತ ಪ್ಡ ದನ ನಾವಿಕರನ ಅವನ್ನ್ನು ನಿೇರಿನಿಾಂದ ಮೆೇಲ ತ್ತಿದರನ. ಆನ್ಾಂತರ ಆತ ನೌಕ ಯ ಮೂಲ ಯಾಂದರಲಿಲ ಒಾಂದ್ನಿತೂ ಸದನಾ ಮಾಡದ ಕನಳಿತ್ತದಾ . ಅಾಂದ್ನ್ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಭಯಭಿೇತನಾದದಾನ್ನು ಯಾರೂ ನ ೂೇಡಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಆಸಾಿನಿಕನ್ಲಿಲ ಆದ ಬದಲಾವಣ ಯನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ಸನಲಾಿನ್ ಹಕಿೇಮನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಇಾಂತನ ಮಾಡಿದಾರ ಹಾಂದ್ನ್ ಮಮಥ ಏನ್ನ?” ಹಕಿೇಮ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಅವನಿಗ ಸಮನದರದ ಉಪ್ುಪನಿೇರಿನ್ ರನಚಿ ಹ ೇಗಿರನತಿದ ಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದ್ರಲ ೇ ಇಲ್ಲ . ಸಮನದರದ ನಿೇರಿಗ ಬಿದಾರ ಎದನರಿಸಬ ೇಕಾದ ಅಪ್ಾಯಗಳ ಅರಿವೂ ಅವನಿಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನೌಕ ಯಲಿಲ ಎಷ್ಟನ್ ಸನರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಅವನ್ನ ಇದಾ ಎಾಂಬನದರ ಅರಿವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಪ್ಾಯದ ಅರಿವು ಆದಾಗ ಮಾತರ ಸನರಕ್ಷಿತತ ಯ ಮೌಲ್ಯದ ಅರಿವೂ ಆಗಲ್ನ ಸಾಧಯ.” *****

41

೬೯. ಎರಡು ದಿೋಪ್ಗಳ ಕತೆ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಬಲ್ನ ದೂರದ ದ ೇಶವಾಂದರಲಿಲ ನ ೇರನ ಎಾಂಬ ಹ ಸರಿನ್ ಒಬಾ ಹ ಾಂಗಸನ ಇದಾಳು. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವಳು ತನ್ು ಮನ ಯಿಾಂದ ಅನ ೇಕ ಮೆೈಲ್ನಗಳಷ್ಟನ್ ದೂರದಲಿಲ ಇದಾ ಹಳಿಳಯಾಂದರಲಿಲ ಇದಾ ಮಹಾ ಜ್ಞಾನಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಖಾಯತನಾಗಿದಾ ಸೂಫಿ ಒಬಾನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಆಗಲ ೂೇಸನಗ ಪ್ಯಣಿಸ್ತದಳು. ಆ ಹಳಿಳಯನ್ನು ಕ್ಷ ೇಮವಾಗಿ ತಲ್ನಪಿದ ಅವಳಿಗ ಸೂಫಿ ಹತ್ತಿರದಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಪ್ವಥತದ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಆತ ವಾಸವಾಗಿರನವ ವಿಷ್ಟಯ ತ್ತಳಿಯಿತನ. ಕತಿಲಾಗನತ್ತಿದಾರೂ ಪ್ವಥತದ ಬನಡದಲಿಲ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿದಾ ಪ್ರಕಾಶಮಾನ್ವಾದ ಬ ಳಕಿನ್ತಿ ಆಕ ಪ್ಯಣಿಸ್ತದಳು, ಅಲಿಲ ಸೂಫಿ ವಾಸವಾಗಿದಾ​ಾನ ಎಾಂಬ ನ್ಾಂಬಿಕ ಯಿಾಂದ. ಬ ಳಕಿನ್ ಆಕರವನ್ನು ತಲ್ನಪಿದಾಗ ಅಲಿಲ ಹಾತ ಗಳು ಸನತಿಲ್ೂ ಹಾರನತ್ತಿದಾ ಎಣ ಿಯ ದ್ೇಪ್ವಾಂದನ್ನು ಹ ೂರತನಪ್ಡಿಸ್ತ ಬ ೇರ ೇನ್ೂ ಇಲ್ಲದಾನ್ನು ಕಾಂಡನ ಆಕ ಗ ಆಶಚಯಥವಾಯಿತನ. ಸನತಿಣ ಕತಿಲ ಗ ಆಕ ಯ ಕಣನಿಗಳು ಒಗಿಗದಾಗ ತನಸನ ದೂರದಲಿಲ ಮಾಂದವಾದ ಬ ಳಕನ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತತನ. ಅದನ್ನು ಸಮಿೇಪಿಸ್ತದಾಗ ಒಾಂದನ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯ ಬ ಳಕಿನ್ಲಿಲ ಪ್ುಸಿಕವಾಂದನ್ನು ಓದನತ್ತಿದಾ ಸೂಫಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತದ. ನ ೇರನ ಆತನಿಗ ನ್ಮಸೆರಿಸ್ತ ಕ ೇಳಿದಳು, “ಓ ಅಲಿಲ ಹ ಚ್ನಚ ಪ್ರಕಾಶಮಾನ್ವಾದ ದ್ೇಪ್ ಉರಿಯನತ್ತಿರನವಾಗ ಬಲ್ನ ಮಾಂದವಾದ ಈ ಬ ಳಕಿನ್ ಸಮಿೇಪ್ ಕನಳಿತನ ಓದನತ್ತಿರನವುದ ೇಕ ?” ಸೂಫಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಪ್ರಕಾಶಮಾನ್ವಾದ ಆ ಬ ಳಕನ ಇರನವುದನ ಹಾತ ಗಳಿಗಾಗಿ. ಅದನ ಅಲಿಲ ಇರನವುದರಿಾಂದಲ ೇ ನಾನ್ನ ಈ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯ ಬ ಳಕಿನ್ಲಿಲ ಏಕಾಗರತ ಯಿಾಂದ ಓದಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಿರನವುದನ.” ***** ೭೦. ಮೂವರು ಯಾತ್ತರಕರ ಕತೆ ಸನದ್ೇಘಥವೂ ದಣಿಸಬಲ್ಲದೂಾ ಆದ ಯಾತ ರಯ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಮೂವರನ ಅಪ್ರಿಚಿತರನ ಸಾಂಗಾತ್ತಗಳಾದರನ. ಅವರನ ತಮೆಮಲ್ಲ ಸಾಂಪ್ನ್ೂಮಲ್ಗಳನ್ನು ಒಟ್ನ್ಗೂಡಿಸ್ತ ಸನಖದನಃಖಗಳನ್ನು ಹಾಂಚಿಕ ೂಾಂಡನ ಪ್ಯಣಿಸನತ್ತಿದಾರನ. ಅನ ೇಕ ದ್ನ್ಗಳು ಪ್ಯಣಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ತಮಮ ಹತ್ತಿರ ಒಾಂದನ ತನಣನಕನ ಬ ರಡ ಮತನಿ ಒಾಂದನ ಗನಟ್ನಕನ ನಿೇರನ ಮಾತರ ಉಳಿದ್ರನವ ಸಾಂಗತ್ತ ಅವರ ಗಮನ್ಕ ೆ ಬಾಂದ್ತನ. ಈ ಆಹಾರ ಮೂವರ ಪ್ ೈಕಿ ಯಾರಿಗ ಸ ೇರಬ ೇಕ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಅವರನ ಜಗಳವಾಡಲ್ನ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಅದರಿಾಂದ ಏನ್ೂ ಪ್ರಯೇಜನ್ವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಉಳಿದ್ದಾ ಬ ರಡ ಹಾಗನ ನಿೇರನ್ನು ತಮೊಮಳಗ ಪ್ಾಲ್ನ ಮಾಡಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದರನ, ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕತಿಲಾಗನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಎಲ್ಲರೂ ನಿದ ಾ ಮಾಡನವುದನ ಒಳಿತ ಾಂಬನದಾಗಿ ಒಬಾ ಸಲ್ಹ ನಿೇಡಿದ. ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ ಎದಾ​ಾಗ ತಮಗ ಬಿದಾ ಕನ್ಸನಗಳನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಪ್ರತ್ತಯಬಾರೂ ಹ ೇಳಬ ೇಕ ಾಂದೂ ಆ ಪ್ ೈಕಿ ಹ ಚ್ನಚ ಗಮನ್ ಸ ಳ ಯನವ ಕನ್ಸನ ಬಿದಾ​ಾತನಿಗ ಉಳಿಕ ಆಹಾರ ಸ ೇರತಕೆದ ಾ​ಾಂದೂ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದರನ. ಮಾರನ ೇ ದ್ನ್ ಬ ಳಗ ಗ ಸೂಯೇಥದಯವಾದ ತಕ್ಷಣ ಎದನಾ ಮೂವರೂ ತಮಮತಮಮ ಕನ್ಸನಗಳನ್ನು ತನಲ್ನ ಮಾಡನವ ಕಾಯಥ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಮೊದಲ್ನ ಯವ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ು ಕನ್ಸನ ಇಾಂತ್ತತನಿ: ವಣಿಥಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲದಷ್ಟನ್ ಅದನುತವಾದ ಪ್ರಶ್ಾ​ಾಂತ ತಾಣಗಳಿಗ ಒಯಯಲ್ಪಟ್ ್. ಅಲಿಲ ನ್ನ್ಗ ೂಬಾ ವಿವ ೇಕಿೇ ಮಹಾಪ್ುರನಷ್ಟನ್ ದಶಥನ್ವಾಯಿತನ. ‘ನಿೇನ್ನ ಆಹಾರ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಅಹಥನಾಗಿರನವ . ಏಕ ಾಂದರ ನಿನ್ು ಹಾಂದ್ನ್ ಹಾಗನ ಮನಾಂದ್ನ್ ಜಿೇವನ್ ಪ್ರಶಾಂಸಾಹಥವಾದವು’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆತ ಹ ೇಳಿದ.” “ಎಾಂಥ ವಿಚಿತರ,” ಉದಗರಿಸ್ತದ ಎರಡನ ಯವ. “ಏಕ ಾಂದರ ನ್ನ್ು ಕನ್ಸ್ತನ್ಲಿಲ ನ್ನ್ು ಹಾಂದ್ನ್ ಹಾಗನ ಮನಾಂದ್ನ್ ಜಿೇವನ್ವನ್ನು ನಾನ ೇ ನ ೂೇಡಿದ . ನ್ನ್ು ಮನಾಂದ್ನ್ ಜಿೇವನ್ದಲಿಲ ನ್ನ್ಗೂ ಒಬಾ ವಿವ ೇಕಿೇ ಮಹಾಪ್ುರನಷ್ಟ ಭ ೇಟ್ಟಯಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ, ‘ಆಹಾರ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ನಿನ್ು ಮಿತರರಿಗಿಾಂತ ನಿೇನ ೇ ಅಹಥ. ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇನ್ನ ಅವರಿಗಿಾಂತ ಹ ಚ್ನಚ ಕಲಿತವ ಹಾಗನ ಸಹನ ಯನಳಳವ. ಮನಾಂದ ನಿೇನ್ನ ಮನ್ನಕನಲ್ಕ ೆ ಮಾಗಥದಶಥನ್ ಮಾಡನವವನ್ನ. ಆದಾರಿಾಂದ ನಿನ್ುನ್ನು ಚ ನಾುಗಿ ಪೇಷಿಸಬ ೇಕನ’.” ಮೂರನ ಯವ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ು ಕನ್ಸ್ತನ್ಲಿಲ ನಾನ ೇನ್ನ್ೂು ನ ೂೇಡಲಿಲ್ಲ, ಏನ್ನ್ೂು ಕ ೇಳಲಿಲ್ಲ, ಏನ್ನ್ೂು ಹ ೇಳಲಿಲ್ಲ. ಅದಮಯ ಶಕಿ​ಿಯಾಂದನ ಬಲ್ವಾಂತವಾಗಿ ನಾನ್ನ ಎದನಾ ಬ ರಡ ಹಾಗನ ನಿೇರನ ಎಲಿಲದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಪ್ತ ಿ ಹಚಿಚ ಅವನ್ನು ಅಲಿಲಯೇ ಆಗಲ ೇ ಸ ೇವಿಸನವಾಂತ ಮಾಡಿತನ. ನಾನ್ನ ಮಾಡಿದ ಾೇ ಅಷ್ಟನ್.”

42

ಉಳಿದ ಇಬಾರಿಗ ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿ ಬಲ್ನ ಕ ೂೇಪ್ ಬಾಂದ್ತನ. ನಿಗೂಢ ಶಕಿ​ಿ ಆಹಾರ ಸ ೇವಿಸನವಾಂತ ಬಲಾತೆರಿಸ್ತದಾಗ ತಮಮನ್ನು ಏಕ ಎಬಿಾಸಲಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಅವರನ ತ್ತಳಿಯಬಯಸ್ತದರನ. ಅವನ್ನ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಿೇವು ಇಲಿಲಾಂದ ಬಹನ ದೂರದಲಿಲ ಇದ್ಾರಿ! ನಿಮಮಲಿಲ ಒಬಾರನ ಬಹನ ದೂರದ ತಾಣಕ ೆ ಒಯಯಲ್ಪಟ್ಟ್ದ್ಾರಿ, ಇನ ೂುಬಾರನ ಬ ೇರ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಇದ್ಾರಿ. ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ನಾನ್ನ ಕರ ದರ ನಿಮಗ ಕ ೇಳುವುದಾದರೂ ಹ ೇಗ ?” ***** ೭೧. ಮಿಠಾಯಿ ಹರಿವಾಣ್ದ ಕತೆ ಮೌಲಾನ್ ರೂಮಿಯ ನಿಷಾಠವಾಂತ ಅನ್ನಯಾಯಿಯಾಗಿದಾ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಬಾ ಮೆಕಾೆಗ ಯಾತ ರ ಹ ೂೇದ. ಅವನ್ನ ಯಾತ ರಯ ಅಾಂತ್ತಮ ಘಟ್​್ ತಲ್ನಪಿದಾಗ ದ ೇವರಿಗ ಧನ್ಯವಾದ ಅಪಿಥಸನವುದರ ಪ್ರತ್ತೇಕವಾಗಿ ಬಡವರಿಗ ಹಾಗನ ಬಾಂಧನಗಳಿಗ ಹಾಂಚ್ಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ ಪ್ತ್ತು ಕ ಲ್ವು ಮಿ್ಾಯಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸ್ತದಳು. ಸವಲ್ಪ ಮಿ್ಾಯಿಗಳನ್ನು ರೂಮಿಗ ಕಳುಹಸ್ತದಳು. ಆ ಮಿ್ಾಯಿಗಳನ್ನು ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ಹಾಂಚಿಕ ೂಾಂಡನ ತ್ತನ್ುಲ ೂೇಸನಗ ಅವನ್ನ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರನ್ನು ಆಹಾವನಿಸ್ತದನ್ನ. ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯರ ಲ್ಲರೂ ಹ ೂಟ್ ್ತನಾಂಬನವಷ್ಟನ್ ಮಿ್ಾಯಿಗಳನ್ನು ತ್ತಾಂದರೂ ಅದನ ಮನಗಿಯಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ರೂಮಿ ಆ ಮಿ್ಾಯಿ ತಟ್ ್ಯನ್ನು ಆಶರಮದ ತಾರಸ್ತಯ ಮೆೇಲ್ಕ ೆ ಒಯನಾ ಅಲಿಲ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ೇ ಇದಾ​ಾಗೂಯ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿನ್ು ಪ್ಾಲ್ನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂ.” ರೂಮಿ ಪ್ುನ್ಃ ಶಿಷ್ಟಯರಿದಾಲಿಲಗ ಬರಿಗ ೈಯಲಿಲ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ಮೆಕಾೆದಲಿಲ ಇರನವ ವಾಯಪ್ಾರಿಗ ಅವನ್ ಪ್ಾಲ್ನ್ನು ಕಳುಹಸ್ತದ ಾೇನ .” ಆವನ್ ಈ ಹ ೇಳಿಕ ಶಿಷ್ಟಯರನ್ನು ತಬಿಾಬಾ​ಾಗಿಸ್ತತನ. ವಾಯಪ್ಾರಿ ಮನ ಗ ಹಮಮರಳಿದ ನ್ಾಂತರ ರೂಮಿಯನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿ ಗೌರವತ ೂೇರಿದ. ವಾಯಪ್ಾರಿಯ ಪ್ತ್ತು ಹಮಮರಳಿದ ಪ್ತ್ತಯ ಗಾಂಟ್ನಮೂಟ್ ಬಿಚಿಚದಾಗ ಅದರಲಿಲದಾ ಮಿ್ಾಯಿ ತಟ್ ್ಯನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಆಶಚಯಥ ಪ್ಟ್​್ಳು. ಆ ತಟ್ ್ ಅವನಿಗ ಹ ೇಗ ಸ್ತಕಿೆತನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದಳು. ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, “ಮೆಕಾೆದ ಹ ೂರವಲ್ಯದಲಿಲ ಇದಾ ಶಿಬಿರದಲಿಲ ನಾನ್ನ ಇದಾ​ಾಗ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಈ ಮಿ್ಾಯಿ ತಟ್ ್ಯನ್ನು ಯಾರ ೂೇ ನ್ನ್ು ಗನಡಾರದ ಪ್ರದ ಯ ಅಡಿಯಿಾಂದ ಒಳತಳಿಳದರನ. ತಟ್ ್ಯನ್ನು ತಳಿಳದನಾ ಯಾರ ಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯಲ ೂೇಸನಗ ನ್ನ್ು ಸ ೇವಕರನ ಹ ೂರಗ ೂೇಡಿ ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಅಲಿಲ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲವಾಂತ .” ರೂಮಿಯ ಈ ಪ್ವಾಡ ಸದೃಶ ಕಾಯಥಕ ೆ ಬ ರಗಾದ ದಾಂಪ್ತ್ತಗಳು ರೂಮಿಯನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿ ತಮಮ ಗನರನನಿಷ ಠಯನ್ನು ಇನ ೂುಮೆಮ ಪ್ರಕಟ್ಟಸ್ತದರನ. ತನ್ು ಮೆೇಲ ಅವರನ ಇಟ್ಟ್ದಾ ನಿಷ ಠಯಿಾಂದ ಸನಪಿರೇತನಾದ ದ ೇವರನ ತಾನ್ನ ಈ ಕೃತಯವ ಸಗನವಾಂತ ಮಾಡಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ ರೂಮಿ. ***** ೭೨. ಜ್ಞಾನಯೊಬಬನ್ ಕತೆ ಖಾಯತ ಜ್ಞಾನಿ ಸಾದತ್ ಎಾಂಬಾತ ಮಾನ್ವ ವಸತ್ತ ಸಿಳಗಳಿಾಂದ ದೂರದಲಿಲ ವಾಸ್ತಸನವ ಉದ ಾೇಶದ್ಾಂದ ಹಮಾಲ್ಯ ಪ್ವಥತ ಶ್ ರೇಣಿಯ ಪ್ವಥತವಾಂದರಲಿಲ ಬಲ್ನ ಎತಿರ ತಾಣವಾಂದರಲಿಲ ವಾಸ್ತಸನತ್ತಿದಾ. ಬಲ್ನ ಸರಳ ಜಿೇವಿಯಾದ ಆತ

ಬಹನ ಪ್ಾಲ್ನ

ಸಮಯವನ್ನು ಧ್ಾಯನ್ ಮಾಡನವುದರಲಿಲ ಕಳ ಯನತ್ತಿದಾ. ಇಾಂತ್ತದಾರೂ ಅವನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿ ತಮಮ ಜಿೇವನ್ಕ ೆ ಅನ್ವಯಿಸಬಹನದಾದ ಸಲ್ಹ ಪ್ಡ ಯಲ ೂೇಸನಗ ಅನ ೇಕ ದ್ನ್ಗಳ ಕಾಲ್ ಪ್ಯಣಿಸ್ತ ಬಲ್ನ ದೂರದ ಊರನಗಳವರೂ ಬರನತ್ತಿದಾರನ. ಒಮೆಮ ತಮಮ ಸಮಸ ಯಗಳನ್ನು ಸಾದತ್ ಅವರಿಗ ತ್ತಳಿಸ್ತ ಯನಕಿ ಸಲ್ಹ ಪ್ಡ ಯಲ ೂೇಸನಗ ಬಾಂದ ಗನಾಂಪಾಂದರ ಸದಸಯರನ ಯಾರನ ಮೊದಲ್ನ ಮಾತನಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬ ವಿಷ್ಟಯದ ಕನರಿತನ ತಮೊಮಳಗ ಜಗಳವಾಡತ ೂಡಗಿದರನ. ಶ್ಾ​ಾಂತಚಿತಿನಾದ ಜ್ಞಾನಿ ಸಾದತ್ ತನಸನ ಕಾಲ್ ಈ ಗದಾಲ್ವನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಅಬಾರಿಸ್ತದ, “ಸದ್ಾಲ್ಲದ್ರಿ.”

43

ಭಯವಿಸ್ತಮತರಾದ ಜನ್ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಸನಮಮನಾದರನ. ತದನ್ಾಂತರ ಸಾದತ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ಎಲ್ಲರೂ ವೃತಾಿಕಾರದಲಿಲ ನ ಲ್ದಲಿಲ ಕನಳಿತನ ನಾನ್ನ ಹಮಮರಳುವುದನ್ನು ಎದನರನನ ೂೇಡಿ.” ಕೂಡಲ ಸಾದತ್ ತನ್ು ಕನಟ್ಟೇರದ ೂಳಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ತನಸನ ಸಮಯವಾದ ನ್ಾಂತರ ಕಾಗದದ ಹಾಳ ಗಳು, ಲ ೇಖನಿಗಳು, ಒಾಂದನ ಬ ತಿದ ಬನಟ್ಟ್ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡನ ಹಮಮರಳಿದ. ಕಾಗದ ಹಾಗನ ಲ ೇಖನಿಗಳನ್ನು ಜನ್ರಿಗ ವಿತರಿಸ್ತದ. ಬನಟ್ಟ್ಯನ್ನು ವೃತಿದ ಮಧಯದಲಿಲ ಇಟ್​್. ಪ್ರತ್ತಯಬಾರೂ ತಮಮನ್ನು ಕಾಡನತ್ತಿರನವ ಅತ್ತೇ ಮನಖಯ ಸಮಸ ಯಯನ್ನು ಅದರಲಿಲ ಬರ ದನ ಬನಟ್ಟ್ಯಳಕ ೆ ಹಾಕನವಾಂತ ಹ ೇಳಿದ. ಎಲ್ಲರೂ ಸೂಚ್ನ ಯಾಂತ ಮಾಡಿ ಆದ ನ್ಾಂತರ ಕಾಗದಗಳು ಇರನವ ಸಿಳಗಳು ಬದಲಾಗನವಾಂತ ಬನಟ್ಟ್ಯನ್ನು ಜ ೂೇರಾಗಿ ಕನಲ್ನಕಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ಈ ಬನಟ್ಟ್ಯನ್ನು ಒಬಾರಿಾಂದ ಇನ ೂುಬಾರಿಗ ವಗಾಥಯಿಸ್ತ. ಅಾಂತನ ಮಾಡನವಾಗ ಬನಟ್ಟ್ ತಮಮ ಕ ೈಗ ಬಾಂದ ೂಡನ ಅತಯಾಂತ ಮೆೇಲಿರನವ ಕಾಗದವನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳಿಳ. ಆ ಕಾಗದದಲಿಲ ಬರ ದ್ರನವ ಸಮಸ ಯಯನ್ನು ಓದ್. ನಿೇವು ಬರ ದ್ದಾ ಸಮಸ ಯಗ ಬದಲಾಗಿ ಅದ ೇ ನಿಮಮ ಮನಖಯ ಸಮಸ ಯ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇವು ಭಾವಿಸ್ತದಲಿಲ ಆ ಕಾಗದವನ್ನು ನಿಮಮ ಹತ್ತಿರವ ೇ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಳಿಳ, ಅಾಂತ್ತಲ್ಲದ ೇ ಇದಾರ ನಿೇವು ಬರ ದ್ದಾ ಸಮಸ ಯಯನ ುೇ ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯಿರಿ.” ಒಬ ೂಾಬಾರಾಗಿ ಬನಟ್ಟ್ಯಿಾಂದ ಕಾಗದಗಳನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬರ ದ್ದಾ ಸಮಸ ಯಗಳನ್ನು ಓದ್ದರನ. ಪ್ರತ್ತಯಬಾರಿಗೂ

ಇತರರ

ಸಮಸ ಯ ತಮಮ ಸಮಸ ಯಗಿಾಂತ ದ್ಗಿಲ್ನಗ ೂಳಿಸನವಷ್ಟನ್ ದ ೂಡಡದನ ಅನಿುಸ್ತತನ. ಅಾಂತ್ತಮವಾಗಿ ಪ್ರತ್ತಯಬಾರೂ ತಮಮ ಸಮಸ ಯ ಬರ ದ್ದಾ ಕಾಗದವನ ುೇ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಸಮಾಧ್ಾನ್ ಪ್ಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡರನ. ಸಮಸ ಯಗಳ ಕನರಿತಾಗಿ ಹ ೂಸ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸ್ತದಾಕಾೆಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಸಾದತ್ನಿಗ ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ಸಲಿಲಸ್ತದರನ. ***** ೭೩. ಈರುಳಿ​ಿ ಕಳಿನ್ ಕತೆ ಬಹನ ದೂರದ ನಾಡ ೂಾಂದರಲಿಲ ರ ೇಝ್ಾ ಎಾಂಬವನ ೂಬಾನಿದಾ. ಈರನಳಿಳ ಕದನಾ ಸಿಳಿೇಯ ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ಮಾರಿ ಒಳ ಳಯ ಲಾಭ ಗಳಿಸಲ್ನ ಆತ ಒಾಂದನ ರಾತ್ತರ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಆ ರಾತ್ತರ ಬ ೇಸ್ತಗ ಯ ರಾತ್ತರಯಾಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಚ್ಳಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಸಪಷ್ಟ್ವಾಗಿ ನ ೂೇಡಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗನವಷ್ಟನ್ ಬ ಳದ್ಾಂಗಳೂ ಇತನಿ. ದ ೂಡಡ ಬನಟ್ಟ್ಯಾಂದನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಕನದನರ ಯಾಂದನ ುೇರಿ ಪ್ಕೆದ ಹಳಿಳಯಲಿಲ ಈರನಳಿಳ ಬ ಳ ಯನತ್ತಿದಾ ಮಹಮಮದ್ ಎಾಂಬಾತನ್ ಹ ೂಲ್ಕ ೆ ಹ ೂೇದ. ಈರನಳಿಳ ಬ ಳ ಯನತ್ತಿದಾ ಹ ೂಲ್ವನ್ನು ತಲ್ನಪಿದ ನ್ಾಂತರ ಯಾರೂ ತನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡನತ್ತಿಲ್ಲವ ಾಂಬನದನ್ನು ಖಾತರಿ ಪ್ಡಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ಸಾಂಗರಹಸಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಸನಮಾರನ ೧೦೦ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ಕಟ್ಾವು ಮಾಡಿದಾಗ ಅವನ್ನ ಕ ೂಾಂಡ ೂಯಿಾದಾ ಬನಟ್ಟ್ ತನಾಂಬಿತನ. ಆಗ ಆತ ಕನದನರ ಯನ ುೇರಿ ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಕನದನರ ಯ ಮೆೇಲ ಭಾರವಾದ ಬನಟ್ಟ್ಯನ್ನು ಇಟ್ಾ್ಗ ಅದನ ದ ೂಡಡ ಧವನಿಯಲಿಲ ಕ ನ ಯಿತನ. ಹ ೂಲ್ದಲಿಲಯೇ ಇದಾ ಮನ ಯಳಗ ಮಲ್ಗಿದಾ ರ ೈತನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತಗ ಎಚ್ಚರವಾಗಿ ಈ ಹ ೇಷಾರವ ಎಲಿಲಾಂದ ಕ ೇಳಿಬರನತ್ತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಕಿಟ್ಕಿಯಿಾಂದ ನ ೂೇಡಿದಳು. ಕನದನರ ಯನ್ೂು ರ ೇಝ್ಾನ್ನ್ೂು ಹ ೂಲ್ದಲಿಲ ಕಾಂಡ ಕೂಡಲ ಆಕ ತನ್ು ಗಾಂಡನ್ನ್ೂು ಮಕೆಳನ್ೂು ಎಬಿಾಸ್ತದಳು. ರ ೇಝ್ಾ ಓಡಿ ಹ ೂೇಗನವ ಮನನ್ುವ ೇ ಅವರ ಲ್ಲರೂ ಓಡಿ ಬಾಂದನ ಅವನ್ನ್ನು ಕನದನರ ಹಾಗನ ಈರನಳಿಳ ಸಹತ ಹಡಿದರನ. ಬ ಳಗ ಗ ಆತನ್ನ್ನು ಅವರನ ಹಳಿಳಯ ಮನಖಯಸಿನ್ ಎದನರನ ಹಾಜರನ ಪ್ಡಿಸ್ತದರನ. ಪ್ರಕರಣದ ವಿಚಾರಣ ನ್ಡ ಸ್ತದ ಮನಖಯಸಿ ರ ೇಝ್ಾ ತಪಿಪತಸಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ. ಈ ಮನಾಂದ ನ್ಮೂದ್ಸ್ತದ ಮೂರನ ತ ರನಾದ ಶಿಕ್ಷ ಗಳಲಿಲ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಾಂದನ್ನು ಆಯೆ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳವಾಂತ ರ ೇಝ್ಾನಿಗ ಸೂಚಿಸ್ತದ: ೧೦೦ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳನ್ನು ಪ್ಾವತ್ತಸನವುದನ, ಕದಾ ೧೦೦ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ತ್ತನ್ನುವುದನ, ೧೦೦ ಚ್ಡಿಯೇಟ್ನ ಸ್ತವೇಕರಿಸನವುದನ. ೧೦೦ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ತ್ತನ್ನುವ ಶಿಕ್ಷ ಯನ್ನು ರ ೇಝ್ಾ ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡ. ಈರನಳಿಳ ತ್ತನ್ುಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ ತನಸನ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಆತನ್ ಕಣನಿಗಳಿಾಂದ ಧ್ಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಕಣಿ​ಿೇರನ ಸನರಿಯಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ, ಅತ್ತೇ ಸಾಂಕಟ್ದ ಸ್ತಿತ್ತ ತಲ್ನಪಿದ. ೨೫ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ಕಷ್ಟ್ಪ್ಟ್ನ್ ತ್ತಾಂದನ ಮನಗಿಸ್ತದಾಗ ಇನ್ೂು ೭೫ ಈರನಳಿಳಗಳನ್ನು ತ್ತನ್ನುವುದನ ಅಸಾಧಯ ಅನಿುಸ್ತತನ. ಅದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ೧೦೦ ಚ್ಡಿಯೇಟ್ನಗಳ ಶಿಕ್ಷ ಸ್ತವೇಕರಿಸಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ.

ಮನಖಯಸಿನ್ೂ ಈ ಬದಲಾವಣ ಗ ಸಮಮತ್ತಸ್ತದ. ೧೦ ಚ್ಡಿಯೇಟ್ನಗಳನ್ನು ತ್ತನ್ನುವಷ್ಟ್ರಲಿಲ ಆಗನತ್ತಿದಾ

44

ಹಾಂಸ ತಡ ದನಕ ೂಳಳಲಾಗದ ಚ್ಡಿಯೇಟ್ಟನ್ ಶಿಕ್ಷ ನಿಲಿಲಸನವಾಂತ ಅಾಂಗಲಾಚಿದ. ಅಾಂತ್ತಮವಾಗಿ ೧೦೦ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳನ್ನು ಪ್ಾವತ್ತಸಲ್ನ ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡನ ಮನಕಿನಾದ! ***** ೭೪. ವಾಚಾಳಿ ಸೌದೆ ಕಡಿಯುವವನ್ ಕತೆ ಒಾಂದನ ಊರಿನ್ಲಿಲ ಊರಿನ್ ಹ ೂರವಲ್ಯದಲಿಲದಾ ದ ೂಡಡ ಕಾಡಿನ್ಲಿಲ ಸೌದ ಕಡಿದನ ತಾಂದನ ಮಾರಿ ಜಿೇವಿಸನತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾನಿದಾ . ಸನಮಾರನ ಇಪ್ಪತನಿ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಇಾಂತನ ಜಿೇವಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಅವನಿಗ ೇಕ ೂೇ ತನ್ು ವೃತ್ತಿಯ ಕನರಿತನ ಜಿಗನಪ್ ಿ ಮೂಡಿತನ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಎಾಂದ್ನ್ಾಂತ ಕಾಡಿಗ ಹ ೂೇದ ಆತ ಎಲ್ಲ ಮರಗಳಿಗೂ ಕ ೇಳಲಿ ಎಾಂಬ ಉದ ಾೇಶದ್ಾಂದ ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟನ್ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಬ ೂಬ ಾಹ ೂಡ ದ, “ಇನ್ನು ಈ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಲ್ನ ನ್ನ್ಗ ಇಷ್ಟ್ವಿಲ್ಲ! ಇಾಂದನ ಕ ೂನ ಯ ಸಲ್ ಒಾಂದನ ಹ ೂರ ಸೌದ ಕಡಿಯನತ ಿೇನ . ನ್ಾಂತರ ನ್ಮಗ ಈ ದನಸ್ತಿತ್ತ ಬರಲ್ನ ಕಾರಣನಾದ ನ್ಮಮ ಆದ್ಪ್ುರನಷ್ಟ ಆದಮ್ನ್ ಮೂಳ ಗಳನ್ನು ಹನಡನಕನತ ಿೇನ . ಅವು ದ ೂರ ತ ೂಡನ ಸನಟ್ನ್ ಹಾಕನತ ಿೇನ .” ಆ ಕ್ಷಣದಲಿಲ ದ ೇವರನ ಒಾಂದನ ಹ ಣಿ​ಿನ್ ರೂಪ್ದಲಿಲ ಒಬಾ ದ ೇವದೂತನ್ನ್ನು ಅವನ್ ಹತ್ತಿರಕ ೆ ಕಳುಹಸ್ತದರನ. ನಿೇನ ೇನ್ನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆಕ ಕ ೇಳಿದಾಗ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಹ ೇಳಿದ, “ಆದಮ್ನ್ ಮೂಳ ಗಳನ್ನು ನಾನ್ನ ಹನಡನಕನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಅವನಿಾಂದಾಗಿ ನ್ಮಗಿಾಂತಹ ದನಸ್ತಿತ್ತ ಬಾಂದ್ರನವುದರಿಾಂದ ಅವನ್ ಮೂಳ ಗಳನ್ನು ಸನಟ್ನ್ ಹಾಕಬ ೇಕ ಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾೇನ .” ಆಕ ಕ ೇಳಿದಳು, “ಈ ಬಳಲಿಸನವ ಕಠಿನ್ ಕಾಯಕದ್ಾಂದ ನಿನ್ುನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಮನಕಿಗ ೂಳಿಸ್ತದರ ಏನ್ನ ಮಾಡನವ ?” ಬಲ್ನ ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಅವರಿಗ ನಾನ್ನ ಸಾವಿರ ಸಲ್ ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸನತ ಿೇನ .” “ಹಾಗಾದರ ನಾನ್ನ ಈಗಲ ೇ ನಿನ್ುನ್ನು ಉದಾಯನ್ವಾಂದಕ ೆ ರವಾನ ಮಾಡನತ ಿೇನ . ಅಲಿಲ ನಿೇನ್ನ ಯಾವ ಕ ಲ್ಸವನ್ೂು ಮಾಡಬ ೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ ೂಾಂದನ ವಚ್ನ್ ಕ ೂಡಬ ೇಕನ - ಅಲಿಲ ನಿೇನ್ನ ಏನ ೇ ನ ೂೇಡಿದರೂ ಒಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಪ್ದವನ್ೂು ಉಚ್ಚರಿಸಕೂಡದನ.” ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಈ ಷ್ಟರತ್ತಿಗ ಒಪಿಪಗ ಸೂಚಿಸ್ತದ ಕೂಡಲ ಆಕ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಚ್ಪ್ಾಪಳ ತಟ್ಟ್ದಳು. ತಕ್ಷಣ ಎತಿರವಾದ ಮರಗಳೂ ಸ್ಟ್ಟಕಶನಭರ ನಿೇರನ ಹರಿಯನತ್ತಿದಾ ತ ೂರ ಗಳೂ ಸಾವದ್ಷ್ಟ್ ಹಣನಿಗಳೂ ಇದಾ ಸನಾಂದರ ಉದಾಯನ್ದಲಿಲ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಇದಾ. ತನಸನ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಅಲಿಲ ಒಬಾ ಸೌದ ಗಾಗಿ ಮರ ಕಡಿಯನತ್ತಿದಾದಾನ್ನು ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ನ ೂೇಡಿದ. ಆತ ಒಣಗಿದ ಕ ೂಾಂಬ ಗಳನ್ನು ಕಡಿಯನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಹಸ್ತ ಕ ೂಾಂಬ ಗಳನ್ನು ಕಡಿಯನತ್ತಿದಾ. ತಾನ್ನ ಕ ೂಟ್​್ ವಚ್ನ್ವನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಮಾತನಾಡದ ಸವಲ್ಪ ಕಾಲ್ ಸನಮಮನಿದಾ. ಕ ೂನ ಗ ತನ್ುನ್ನು ತಾನ್ನ ಅಾಂಕ ಯಲಿಲಟ್ನ್ಕ ೂಳಳಲಾರದ ಹ ೇಳಿದ, “ಅಯಾಯ, ಕಡಿಯಬ ೇಕಾದದನಾ ಒಣಕ ೂಾಂಬ ಗಳನ್ನು ಮಾತರ ಹಸ್ತ ಕ ೂಾಂಬ ಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲವ ೇ?” ಅವನ್ನ ಸೌದ ಕಡಿಯನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಇಲಿಲ ಬಹಳ ದ್ನ್ಗಳಿಾಂದ ಇರನವ ಯಾ?” ಮರನ ಕ್ಷಣದಲಿಲಯೇ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಕ ೂಡಲಿ ಸಮೆೇತ ಅವನ್ ಹಳಿಳಯಲಿಲ ಇದಾ. ಬಲ್ನ ದನಃಖದ್ಾಂದ ಆತ ಕ ೈಗಳಿಾಂದ ಎದ ಗ ಹ ೂಡ ದನಕ ೂಳುಳತಾಿ ಗ ೂೇಳಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಹ ಣಿ​ಿನ್ ರೂಪ್ದ ದ ೇವದೂತ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ರತಯಕ್ಷವಾಗಿ ನ್ಡ ದದ ಾೇನ್ನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದಳು. ನ್ಡ ದದನಾ ಏನ್ನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ವಿವರಿಸ್ತದಾಗ ಅವಳು ಕ ೇಳಿದಳು, “ಮಾತನಾಡಕೂಡದ ಾಂದನ ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ ಹ ೇಳಿರಲಿಲ್ಲವ ೇ?” “ಪ್ುನ್ಃ ಅಲಿಲಗ ನ್ನ್ುನ್ನು ಒಯಾರ ಒಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಮಾತನ್ೂು ಆಡನವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಭರವಸ ನಿೇಡನತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆತ ಹ ೇಳಿದ. ದ ೇವದೂತ ಪ್ುನ್ಃ ಚ್ಪ್ಾಪಳ ತಟ್ಟ್ದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಆತ ಪ್ುನ್ಃ ದ ೇವಲ ೂೇಕದ ಉದಾಯನ್ದಲಿಲ ಇದಾ . ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಉದಾಯನ್ದಲಿಲ ಜಿಾಂಕ ಯಾಂದನ ಅತ್ತಿಾಂದ್ತಿ ಓಡಾಡನತ್ತಿರನವುದನ್ೂು ಅದನ್ನು ಹಡಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಮನದನಕನ ೂಬಾ

ಕನಾಂಟ್ಟಕ ೂಾಂಡನ

ಅದರ

ಹಾಂದ

ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವುದನ್ೂು

ನ ೂೇಡಿದ.

ಹಾಂದನಮನಾಂದನ

ಆಲ ೂೇಚಿಸದ ೇ

ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಅಜೆ, ಜಿಾಂಕ ಅತ್ತಿಾಂದ್ತಿ ನ ಗ ದಾಡನತ್ತಿದ . ಅದರ ಹಾಂದ ಕನಾಂಟ್ನತಾಿ ಹ ೂೇಗಿ ಹಡಿಯನವ ಪ್ರಯತು ಯಾವಾಗ ನಿಲಿಲಸನತ್ತಿೇರಿ?” ಮನದನಕ ನಿಾಂತನ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಇಲಿಲ ಬಹಳ ದ್ನ್ಗಳಿಾಂದ ಇರನವ ಯಾ?”

45

ಮರನ ಕ್ಷಣದಲಿಲಯೇ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಕ ೂಡಲಿ ಸಮೆೇತ ಅವನ್ ಹಳಿಳಯಲಿಲ ಇದಾ . ಪ್ುನ್ಃ ಬಲ್ನ ದನಃಖದ್ಾಂದ ಆತ ಕ ೈಗಳಿಾಂದ ಎದ ಗ ಹ ೂಡ ದನಕ ೂಳುಳತಾಿ ಗ ೂೇಳಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಹ ಣಿ​ಿನ್ ರೂಪ್ದ ದ ೇವದೂತ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ರತಯಕ್ಷವಾದ. “ದಯವಿಟ್ನ್ ನ್ನ್ಗ ಕರನಣ ತ ೂೇರಿಸ್ತ. ಇನ ೂುಾಂದನ ಅವಕಾಶ ನ್ನ್ಗ ಕ ೂಡಿ. ಈ ಬಾರಿಯೂ ಮಾತನಾಡಿದರ ನಿೇವು ನ್ನ್ುನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸಬಹನದನ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಗ ೂೇಗರ ದ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ. ಅದಕ ೆ ದ ೇವದೂತ ಸಮಮತ್ತಸ್ತ ಪ್ುನ್ಃ ಚ್ಪ್ಾಪಳ ತಟ್ಟ್ ದ ೇವಲ ೂೇಕದ ಉದಾಯನ್ಕ ೆ ಕಳುಹಸ್ತದ. ತನ್ು ಹಾಂದ್ನ್ ತಪ್ುಪಗಳ ಅರಿವು ಇದಾದರಿಾಂದ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಮೂರನ ದ್ಗಳನ್ನು ಮೌನ್ವಾಗಿದನಾಕ ೂಾಂಡ ೇ ಕಳ ದ. ಗಾಣದ ಅರ ಯನವ ಕಲ ೂಲಾಂದನ್ನು ಗಾಣದ ಇನ ೂುಾಂದನ ಪ್ಾಶವಥಕ ೆ ಒಯಯಲ್ನ ನಾಲ್ನೆ ಮಾಂದ್ ಹ ಣಗಾಡನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ಆನ್ಾಂತರ ನ ೂೇಡಿದ. ಅಷ್ಟೂ್ ಮಾಂದ್ ಒಟ್ಾ್ಗಿ ಅರ ಯನವ ಕಲಿಲನ್ ಒಾಂದನ ಪ್ಾಶವಥದಲಿಲ ನಿಾಂತನ ಅದನ್ನು ಎತನಿತ್ತಿದಾರನ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅದನ ಇನ ೂುಾಂದನ ಪ್ಾಶವಥಕ ೆ ಅಡಿಮೆೇಲಾಗಿ ಬಿೇಳುತ್ತಿತನಿ. ತದನ್ಾಂತರ ಅವರ ಲ್ಲರೂ ಅರ ಯನವ ಕಲಿಲನ್ ಇನ ೂುಾಂದನ ಪ್ಾಶವಥಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ

ಹಾಂದ

ಮಾಡಿದಾಂತ ಯೇ ಪ್ುನ್ಃ ಮಾಡನತ್ತಿದಾರನ. ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲಯೇ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ, “ಇವರಿಗ ಹ ೇಳಲ ೂೇ? ಬ ೇಡವೇ? ಇವರನ ಅವಿವ ೇಕಿಗಳು. ಇವರಿಗ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಲ ೇಬ ೇಕನ.” ತದನ್ಾಂತರ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಅಯಾಯ, ನಿೇವು ಆ ಅರ ಯನವ ಕಲ್ಲನ್ನು ಬ ೇರ ಡ ಗ ಒಯಯಬ ೇಕಾದರ ಅದರ ಸನತಿಲ್ೂ ಸಮದೂರಗಳಲಿಲ ಒಬ ೂಾಬಾರನ ನಿಾಂತನ ಏಕಕಾಲ್ದಲಿಲ ಎತಿಬ ೇಕನ.” ಅವರಲ ೂಲಬಾ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವನ್ ಕಡ ಗ ತ್ತರನಗಿ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಇಲಿಲ ಬಹಳ ದ್ನ್ಗಳಿಾಂದ ಇರನವ ಯಾ?” ಮರನ ಕ್ಷಣದಲಿಲಯೇ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಕ ೂಡಲಿ ಸಮೆೇತ ಅವನ್ ಹಳಿಳಯಲಿಲ ಇದಾ. ಆನ್ಾಂತರ ಬಹಳ ಸಮಯ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಗ ೂೇಳಾಡನತಿಲ ೇ ಇದಾ. ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ದ ೇವದೂತ ಪ್ರತಯಕ್ಷನಾದಾಗ ತನ್ುನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸ್ತ ಪ್ುನ್ಃ ದ ೇವಲ ೂೇಕದ ಉದಾಯನ್ಕ ೆ ಕಳುಹಸನವಾಂತ ಅಾಂಗಲಾಚಿದ. “ನಿನ್ು ಪ್ೂವಥಜ ಆದಮ್ ತಪ್ುಪ ಮಾಡಿದನಾ ಒಾಂದನ ಸಲ್ ಮಾತರ. ನಿೇನಾದರ ೂೇ, ಒಾಂದ ೇ ತಪ್ಪನ್ನು ಪ್ದ ೇಪ್ದ ೇ ಮಾಡಿರನವ . ಅಾಂದಮೆೇಲ ನಿೇನ್ನ ನಿನ್ು ಕ ೂನ ಯ ದ್ನ್ದ ವರ ಗ ಇಲಿಲಯೇ ಸೌದ ಗಳ ೂಟ್ಟ್ಗ ಇರನವುದ ೇ ಸರಿ.” ***** ೭೫. ಹೊಸತಾಗಿ ಮತಾಂತರಗೊಂಡವನ್ು ಒಾಂದನ ಊರಿನ್ಲಿಲ ಒಬಾ ಮನಸಲಾಮನ್ ಹಾಗನ ಒಬಾ ಕ ೈಸಿಮತ್ತೇಯ ಸ ುೇಹತರನ ನ ರ ಹ ೂರ ವಾಸ್ತಗಳಾಗಿದಾರನ. ಇವರಿೇವಥರಲಿಲ ಪ್ರತ್ತಯಬಾನಿಗೂ ಇನ ೂುಬಾನ್ ಯೇಗಕ್ಷ ೇಮದ ಕಾಳಜಿ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಆರ ೂೇಗಯದ ಹಾಗನ ಇನಿುತರ ಖಾಸಗಿ ವಿಷ್ಟಯಗಳ ಕನರಿತನ ಆಗಾಗ ಗ ವಿಚಾರವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾರನ. ಬಲ್ನ ಶರದ ಧಯಿಾಂದ ಇಸಾಲಾಂ ಮತಾಚ್ರಣ ಗಳನ್ನು ಮಾಡನತ್ತಿದಾ ಮನಸಲಾಮನ್ನ್ನ ತನ್ು

ಮತದ

ಹರಿಮೆಯನ್ನು

ಬಹನವಾಗಿ

ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾದಾರ

ಪ್ರಿಣಾಮವಾಗಿ

ಕ ೈಸಿಮತ್ತೇಯನ್ನ

ಇಸಾಲಾಂ

ಮತಕ ೆ

ಮಾತಾ​ಾಂತರಗ ೂಾಂಡನ್ನ. ಮತಾ​ಾಂತರಗ ೂಾಂಡ ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ ಬ ಳಗಿನ್ ಜಾವದಲಿಲ ಅವನ್ ಮನ ಯ ಬಾಗಿಲ್ನ್ನು ಯಾರ ೂೇ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಬಡಿಯನತ್ತಿದಾದರಿಾಂದ ಅರ ನಿದ ಾಯಲಿಲದಾ ಅವನ್ನ ಒಳಗಿನಿಾಂದಲ ೇ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕಿರನಚಿದ, “ಯಾರದನ?” “ನಾನ್ನ ನಿನ್ು ಮನಸಲಾಮನ್ ಮಿತರ.” “ಇನ್ೂು ಸೂಯೇಥದಯವ ೇ ಆಗಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟನ್ ಬ ಳಗ ಗ ನಿನ್ಗ ೇನ್ನ ಬ ೇಕನ?” “ಬ ೇಗನ ಎದನಾ ಪ್ಾರತವಿಥಧಿಗಳನ್ನು ಮನಗಿಸ್ತ ಬಟ್ ್ ಧರಿಸ್ತ ಶನದ್ಧಸಾುನ್ ಮಾಡಿ ಬಾ. ಇಬಾರೂ ಒಟ್ಟ್ಗ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಹ ೂೇಗ ೂೇಣ.” ಜಿೇವನ್ದಲಿಲ ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ಶನದ್ಧಸಾುನ್ ಮಾಡಿದ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ತನ್ು ಸ ುೇಹತನ ೂಾಂದ್ಗ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಹ ೂೇದ. ಮೊದಲ್ನ ಯ ಪ್ಾರಥಥನ ಗ ನಿಗದ್ಯಾಗಿದಾ ಸಮಯಕಿೆಾಂತ ಎಷ ೂಠೇ ಮೊದಲ್ನ ಅವರನ ಮಸ್ತೇದ್ಯನ್ನು ತಲ್ನಪಿದರನ. ಮಧಯರಾತ್ತರಯ ನ್ಾಂತರ (ಕಡಾಡಯವಲ್ಲದ) ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡಬಹನದಾದ ಸಮಯ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಶಿಫಾರಸನಿ ಮಾಡಲಾಗಿದಾ ಸಮಯ ಅದಾಗಿತನಿ . ಬ ಳಗಿನ್ ಜಾವ ಕಡಾಡಯವಾಗಿ ಮಾಡಲ ೇ ಬ ೇಕಾಗಿದಾ ಮೊದಲ್ನ ೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಯ ಸಮಯದ ವರ ಗೂ ಅವರಿೇವಥರೂ ಅಲಿಲಯೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡನತಾಿ ಕಾಲ್ ಕಳ ದರನ. ತದನ್ಾಂತರ ಮೊದಲ್ನ ೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಯ ವಿಧಿವಿಧ್ಾನ್ಗಳು ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ನಿಗ ಸಪಷ್ಟ್ವಾಗನವ

46

ವರ ಗೂ ಅವರನ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತದರನ. ಪ್ಾರಥಥನ ಮನಗಿದ ತಕ್ಷಣ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಹ ೂೇಗನವ ಬಾಗಿಲಿನ್ತಿ ಹ ೂರಟ್ಾಗ ಅವನ್ ಮಿತರ ಅವನ್ನ್ನು ತಡ ದನ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ಲಿಲಗ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವ ?” “ನಾನ್ನ ಬ ಳಗಿನ್ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡಿದಾ​ಾಗಿದ . ಇಲಿಲ ಮಾಡಬ ೇಕಾದದನಾ ಏನ್ೂ ಬಾಕಿ ಉಳಿದ್ಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ನಾನಿೇಗ ಮನ ಗ ಹ ೂೇಗನತ ಿೇನ .” “ಸವಲ್ಪ ನಿಲ್ನಲ. ಸೂಯೇಥದಯವಾಗನವ ವರ ಗ ದ ೇವರಿಗ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸನತ್ತಿರ ೂೇಣ.” “ಹಾಗ ಯೇ ಆಗಲಿ.” ಸೂಯೇಥದಯವಾಗನವ ವರ ಗ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ಮಿತರನ್ ಸಲ್ಹ ಯಾಂತ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡ. ತದನ್ಾಂತರ ಮನ ಗ ಹ ೂರಟ್ಾಗ ಮಿತರ ಅವನ್ ಕ ೈನ್ಲಿಲ ಕನರ್ಆನ್ ಗರಾಂಥವನಿುಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಆಕಾಶದಲಿಲ ಸೂಯಥ ಇನ್ೂು ಸವಲ್ಪ ಮೆೇಲ ೇರನವ ವರ ಗ ಇದನ್ನು ಓದನ. ಇಾಂದನ ನಿೇನ್ನ ಉಪ್ವಾಸ ಮಾಡನವುದನ ಒಳಿತನ ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ು ಅಭಿಮತ. ಉಪ್ವಾಸ ಮಾಡನವುದರಿಾಂದ ಆಗನವ ಲಾಭಗಳ ೇನ್ನ ಎಾಂಬನದನ ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ಗ ೂತ್ತಿದ ಯಲ್ಲವ ?” ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ಮಧ್ಾಯಹುದ ವರ ಗೂ ಅಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದ. ಆಗ ಮಿತರ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ಮಧ್ಾಯಹುದ ವ ೇಳ . ಆದಾರಿಾಂದ ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲಯೇ ಮಧ್ಾಯಹುದ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮಾಡ ೂೇಣ.” ಇಬಾರೂ ಮಧ್ಾಯಹುಧ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮಾಡಿದರನ. ಮಿತರ ಪ್ುನ್ಃ ಹ ೇಳಿದ, “ಇನ್ನು ಸವಲ್ಪ ಕಾಲಾನ್ಾಂತರ ಅಪ್ರಾಹುದ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡಬ ೇಕಾಗನತಿದ . ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾದ ವ ೇಳ ಯಲಿಲಯೇ ಮಾಡಬ ೇಕನ.” ಆ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮಾಡಿದಾ​ಾಯಿತನ. ತದನ್ಾಂತರ “ಹ ಚ್ನಚಕಮಿಮ ಸಾಂಜ ಯಾಗಿದ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಆ ಮಿತರ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ನ್ನ್ನು ಸಾಂಜ ಯ ಪ್ಾರಥಥನ ಯ ಸಮಯವಾಗನವ ವರ ಗ ಅಲಿಲಯೇ ನಿಲಿಲ ಸ್ತಕ ೂಾಂಡ. ಆ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮನಗಿಸ್ತದ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ಉಪ್ವಾಸವನ್ನು ಮನಗಿಸನವ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಮನ ಗ ಹ ೂರಟ್ಾಗ ಮಿತರ ಹ ೇಳಿದ, “ಇನ ೂುಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡನವುದ್ದ . ಅದ ೇ ಮಲ್ಗನವ ವ ೇಳ ಯಲಿಲ ಮಲ್ಗನವ ಮನನ್ು ಮಾಡಬ ೇಕಾದ ಪ್ಾರಥಥನ .”

ಅದಕಾೆಗಿ ಅವರನ

ಅಲಿಲಯೇ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ತಾಸನ ಕಾದ್ದನಾ ಆ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ೂು ಮಾಡಿದರನ. ತದನ್ಾಂತರ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ ತನ್ು ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗಿದ. ಮರನದ್ನ್ ರಾತ್ತರಯೂ ಹಾಂದ್ನ್ ರಾತ್ತರಯಲಿಲ ಜರಗಿದಾಂತ ಯೇ ಅದ ೇ ವ ೇಳ ಯಲಿಲ ಬಾಗಿಲ್ನ್ನು ತಟ್ನ್ವ ಶಬಾ ಹ ೂಸ ಮನಸಲಾಮನ್ನಿಗ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ. “ಯಾರದನ?” “ನಾನ್ನ ನಿನ್ು ಮಿತರ. ಬ ೇಗ ತಯಾರಾಗನ. ಒಟ್ಟ್ಗ ೇ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಹ ೂೇಗ ೂೇಣ.” “ನಾನ್ನ ನಿನ ು ರಾತ್ತರ ಮಸ್ತೇದ್ಯಿಾಂದ ಹಾಂದ್ರನಗಿದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ನಿನ್ು ಇಸಾಲಾಂ ಮತಕ ೆ ರಾಜಿೇನಾಮೆ ನಿೇಡಿದ ಾೇನ . ದಯವಿಟ್ನ್ ಇಲಿಲಾಂದ ಹ ೂೇಗನ, ಮಾಡಲ್ನ ಏನ್ೂ ಕ ಲ್ಸವಿಲ್ಲದ ಸ ೂೇಮಾರಿಯಬಾನ್ನ್ನು ಹನಡನಕನ. ಅವನಿಗ ಇಡಿೇ ದ್ನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲಯೇ ಇರಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಬಹನದನ. ನಾನಾದರ ೂೇ ಒಬಾ ಬಡವ. ಆಹಾರಕಾೆಗಿ ನ್ನ್ುನ ುೇ ನ್ಾಂಬಿರನವ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಮಕೆಳು ನ್ನ್ಗಿದಾ​ಾರ . ಆದಾರಿಾಂದ ನಾನ್ನ ದನಡಿದನ ಸಾಂಪ್ಾದ್ಸಲ ೂೇಸನಗ ಸಮಯ ವಿನಿಯೇಗಿಸನವುದ ೇ ಒಳಿತನ.” ತನ್ು ಮಿತರರಿಗ ಮತನಿ ಸಾಂಗಾತ್ತಗಳಿಗ ಈ ಕತ ಯನ್ನು ಹ ೇಳಿದ ನ್ಾಂತರ ಇಮಾಮ್ ಜಾಫರ್ ಸಾದ್ಕ್ ಅವರಿಗ ಇಾಂತನ ಸಲ್ಹ ಮಾಡಿದ, “ಈ ರಿೇತ್ತ ಇಸಾಲಾಂನ್ ನಿಷಾಠವಾಂತ ಅನ್ನಯಾಯಿಯಬಾ ಒಬಾನ್ನ್ನು ಇಸಾಲಾಂಗ ಮತಾ​ಾಂತರಗ ೂಳಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಅದನ್ನು

ಬಿಟ್ನ್

ಓಡಿಹ ೂೇಗನವಾಂತ

ಮಾಡಿದ.

ಮತಾಚ್ರಣ ಯ

ಹ ಸರಿನ್ಲಿಲ

ಜನ್ರಿಗ

ಅನ್ಗತಯವಾಗಿ

ತ ೂಾಂದರ

ಕ ೂಡಬಾರದ ಾಂಬನದನ್ನು ಯಾವಾಗಲ್ೂ ನ ನ್ಪಿನ್ಲಿಲಟ್ನ್ಕ ೂಳಿಳ. ವಯಕಿ​ಿಯಬಾನ್ ಬಲಾಬಲ್ಗಳನ್ೂು ಸಾಮಥಯಥವನ್ೂು ಅಾಂದಾಜನ ಮಾಡಿದ ನ್ಾಂತರ ಅವರನ ಮತಕ ೆ ಆಕಷಿಥತರಾಗಲ್ನ ಏನ್ನ್ನು ಎಷ್ಟನ್ ಪ್ರಮಾಣದಲಿಲ ಮಾಡಬ ೇಕ ೂೇ ಅಷ್ಟ್ನ ುೇ ಮಾಡಬ ೇಕ ೇ ವಿನಾ ಅವರನ

ಅದನ್ನು

ತ ೂರ ದನ

ಓಡಿಹ ೂೇಗನವಾಂತ

ಮಾಡಬಾರದನ.

ಹಾಂಸ ,

ಬಲಾತಾೆರ,

ದಬಾ​ಾಳಿಕ ,

ಭಯೇತಾಪದನ

ಉಮಮಯಾದ್ಗಳ ನಿೇತ್ತಯೇ ವಿನಾ ನ್ಮಮದಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ನಿಮಗ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲವ ೇ? ನ್ಮಮದನ ಭಾರತೃತವ, ಮನ್ವಲಿಸ್ತಕ , ದಯಾಪ್ರತ , ತಾಳ ಮ ಆಧ್ಾರಿತ ನಿೇತ್ತ ಎಾಂಬನದನ ನ ನ್ಪಿರಲಿ.” *****

47

೭೬. ಕಳಿನ್ೂ ಕಂಬಳಿಯೂ ಕಳಳನ ೂಬಾ ಸದನಾಮಾಡದ ಸೂಫಿ ಫಕಿೇರನ್ ಮನ ಯ ಒಳಹ ೂಕನೆ ಅಲಿಲ ಕದ್ಯಬಹನದಾದದನಾ ಏನ್ೂ ಇಲ್ಲದಾರಿಾಂದ ನಿರಾಸ ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬರನತ್ತಿದಾ. ನಿದ ಾ ಮಾಡನತ್ತಿರನವಾಂತ ನ್ಟ್ಟಸನತ್ತಿದಾ ಫಕಿೇರ ಕಳಳ ನಿರಾಶನಾಗಿದಾನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತದ. ಕಳಳ ಬರಿಗ ೈನ್ಲಿಲ ಹಾಂದ್ರನಗಬಾರದ ಾಂದನ ತಾನ್ನ ಹ ೂದ್ಾದಾ ಕಾಂಬಳಿಯನ್ನು ಅವನ್ ಮೆೇಲ್ಕ ೆಸ ದ. ***** ೭೭. ದೆೋವರಲಿಲ ನ್ಂಬಿಕ್ೆ ಇದದರೂ ಒಂಟೆಯನ್ುನ ಕಟ್ಟಟಹಾಕು ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಿಾಂದ ತನ್ು ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗನತ್ತಿದಾ​ಾತನ ೂಬಾ ಅಾಂದನ ತನ್ು ಕಾಯಥಗಳ ಲ್ಲವೂ ಯಶಸ್ತವಯಾಗಿ ಜರಗಿದಾಕಾೆಗಿ ದಾರಿಯ ಬದ್ಯಲಿಲದಾ ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲ ದ ೇವರಿಗ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸಲ್ನ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಆತ ತನ್ು ಒಾಂಟ್ ಯನ್ನು ಹ ೂರಗ ಬಿಟ್ನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಯ ಒಳ ಹ ೂೇಗಿ ಅಲಾಲನಿಗ ಧನ್ಯವಾಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸನತಾಿ ಅನ ೇಕ ತಾಸನಗಳನ್ನು ಕಳ ದ. ಇನ್ನು ಮನಾಂದ ತಾನ ೂಬಾ ಒಳ ಳಯ ಮನಸಲಾಮನ್ನಾಗಿ ಇರನವುದಾಗಿಯೂ ಬಡವರಿಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನವುದಾಗಿಯೂ ತನ್ು ಸಮನದಾಯದ ಆಧ್ಾರಸಿಾಂಭವಾಗಿಯೂ ಇರನವುದಾಗಿ ಭರವಸ ಯನ್ೂು ನಿೇಡಿದ. ಅವನ್ನ ಮಸ್ತೇದ್ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬರನವಾಗ ಕತಿಲಾಗಿತನಿ. ಅವನ್ ಒಾಂಟ್ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂರಟ್ನಹ ೂೇಗಿತನಿ. ಕ ೂೇಪೇದ್ರಕಿನಾದ ಆತ ಆಕಾಶದತಿ ಮನಷಿ್ ತ ೂೇರನತಾಿ ಅಬಾರಿಸ್ತದ,, “ಅಲಾಲ, ನಿೇನ ೂಬಾ ದ ೂರೇಹ! ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ ಹೇಗ ಮಾಡಬಹನದ ೇ? ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ನ್ಾಂಬಿದ ಾ. ನಿೇನಾದರ ೂೇ ನ್ನ್ಗ ಹಾಂದ್ನಿಾಂದ ಇರಿದ್ರನವ !” ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಹ ೂೇಗಿತ್ತಿದಾ ಸೂಫಿ ಫಕಿೇರ ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿ ಲ ೂಚ್ಗನಟ್ನ್ತಾಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಇಲಿಲ ಕ ೇಳು. ದ ೇವರಲಿಲ ವಿಶ್ಾವಸವಿರಲಿ, ಆದರ ನಿನ್ು ಒಾಂಟ್ ಯನ್ನು ಕಟ್ಟ್ ಹಾಕನ.” ***** ೭೮. ಹಾಡುಹಕ್ಕೆ ಹಾಂದ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಯಶಸ್ತವೇ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಬಾನಿದಾ . ಅವನ್ ಹತ್ತಿರ ಎಲ್ಲವೂ - ಸನಾಂದರಿ ಹ ಾಂಡತ್ತ, ಅತಯಾಂತ ಪಿರಯರಾದ ಮಕೆಳು, ಬಹನ ದ ೂಡಡ ಮನ - ಇತನಿ. ಅವನ್ೂ ಅವನ್ ಕನಟ್ನಾಂಬದವರೂ ಬಲ್ನ ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ಬಾಳುತ್ತಿದಾರನ. ವಿದ ೇಶಿೇಯ ಹಾಡನಹಕಿೆಯಾಂದನ ಅವನ್ ಅತ್ತೇ ಹ ಮೆಮಯ ಸವತಾಿಗಿತನಿ . ಅವನ್ನ ಅದಕ ೆ ರನಚಿಯಾದ ತ್ತನಿಸನಗಳನ್ನು ನಿೇಡನತ್ತಿದಾನಾದರೂ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಅದನ್ನು ಪ್ಾಂಜರದ ೂಳಗ ೇ ಇಡನತ್ತಿದಾ. ಅವನ್ ಅತ್ತರ್ಥಗಳನ್ನು ರಾಂಜಿಸನವುದನ ಅದರ ಕಾಯಕವಾಗಿತನಿ. ವಾಯಪ್ರಿ ಒಮೆಮ ದಕ್ಷಿಣ ದ್ಕಿೆನ್ಲಿಲದಾ ದೂರದ ದ ೇಶಗಳಿಗ ಪ್ಯಣಿಸನವ ಸನಿುವ ೇಶ ಉಾಂಟ್ಾಯಿತನ. ವಿದ ೇಶಗಳಿಾಂದ ಯಾರಿಗ ಏನ ೇನ್ನ ತರಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತನ್ು ಹ ಾಂಡತ್ತ ಹಾಗನ ಮಕೆಳನ್ನು ಕ ೇಳಿದ. ಅವರನ ರ ೇಷ ಮಯ ಸನಾಂದರವಾದ ದ್ರಿಸನಗಳು, ಜ ೇನ್ನ, ಕಿೇಲಿಕ ೂಡನವ ಆಟ್ಟಕ ಗಳನ್ನು ತರಲ್ನ ಹ ೇಳಿದರನ. ತದನ್ಾಂತರ ಹಾಡನಹಕಿೆಯನ್ೂು ಅದಕ ೆೇನ್ನ ತರಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳಿದ. ಅದನ ಉತಿರಿಸ್ತತನ, “ನ್ನ್ಗ ೂಾಂದನ ಸಣಿ ಉಪ್ಕಾರ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿ ವಿನ್ಾಂತ್ತಸನತ ಿೇನ .” “ಏನ್ನ ಬ ೇಕಾದರೂ ಕ ೇಳು.” “ನಿೇನ್ನ ಹ ೂೇಗನವ ಊರನಗಳಲಿಲ ಮರಗಳ ಮೆೇಲ ನ್ನ್ು ಸ ೂೇದರ ಸಾಂಬಾಂಧಿಗಳನ್ನು ನ ೂೇಡಿದರ ದಯವಿಟ್ನ್ ಅವರಿಗ ನಾನ್ನ ಇಲಿಲ ಯಾವ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಇದ ಾೇನ ಾಂಬನದನ್ನು ವಿವರಿಸನ. ನ್ನ್ಗ ಬ ೇರ ೇನ್ೂ ಬ ೇಡ.” “ನಿಜವಾಗಿಯೂ

ಅಷ ್ೇನಾ?

ಅನ್ಘಯಥಮಣಿಗಳಿರನವ

ಸನಾಂದರವಾದ

ಕನ್ುಡಿ

ಅಥವ

ಉಷ್ಟಿವಲ್ಯದ

ಯಾವುದಾದರೂ

ಒಣಹಣನಿಗಳನ್ನು ಬ ೇಕಾದರ ತರಬಲ ಲ.” “ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಅವ ೇನ್ೂ ಬ ೇಡ.” ಹಾಡನಹಕಿೆಯ ಈ ಕ ೂೇರಿಕ ಯಿಾಂದ ತನಸನ ವಿಚ್ಲಿತನಾದರೂ ಅದನ್ನು ಈಡ ೇರಿಸನವ ದೃಢ ನಿಶಚಯದ ೂಾಂದ್ಗ ವಾಯಪ್ರಿಯನ ಪ್ಯಣಿಸ್ತದ.

48

ಉದ ಾೇಶಿತ ಊರನಗಳಿಗ ಲ್ಲ ಸನರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ತಲ್ನಪಿ ವಾಯಪ್ಾರದ್ಾಂದ ತೃಪಿ​ಿದಾಯಕ ಲಾಭ ಗಳಿಸ್ತದ ಆತ ತನ್ು ಕನಟ್ನಾಂಬದವರನ ಹ ೇಳಿದಾ ವಸನಿಗಳನ್ನು ಖರಿೇದ್ಸಲ್ನ ಸವಲ್ಪ ಸಮಯವನ್ನು ವಿನಿಯೇಗಿಸ್ತದ. ಕ ೂನ ಗ ಉದಾಯನ್ವಾಂದಕ ೆ ಹ ೂೇದಾಗ ಅಲಿಲದಾ ಮರಗಳಲಿಲ ತನ್ು ಹತ್ತಿರವಿದಾ ಹಾಡನಹಕಿೆಯನ ುೇ ಹ ೂೇಲ್ನತ್ತಿದಾ ಕ ಲ್ವು ಪ್ಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. ಅವುಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಒಾಂದನ್ನು ಕರ ದನ ತನ್ು ಹತ್ತಿರವಿದಾ ಹಾಡನಹಕಿೆ ಎಾಂತನ ಪ್ಾಂಜರದ ೂಳಗ ವಾಸ್ತಸನತಾಿ ಹಾಡನ ಹ ೇಳಿ ತನ್ುನ್ನು ರಾಂಜಿಸನತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿವರಿಸ್ತದ. ಅವನ್ನ ತನ್ು ವಿವರಣ ಯನ್ನು ಮನಗಿಸ್ತದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಆ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳ ಪ್ ೈಕಿ ಒಾಂದನ ತಾನ್ನ ಕನಳಿತಲಿಲ ನ್ಡನಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳ ನ್ಾಂತರ ಅದನ ನ ಲ್ಕ ೆ ಬಿದನಾ ನಿಶಚಲ್ವಾಯಿತನ. ಇದನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ವಾಯಪ್ಾರಿಗ ಬಲ್ನ ದನಃಖವಾಯಿತನ. ಅವನ್ ಪ್ರಯಾಣದ ಯಶಸ್ತಿನ್ ಖನಷಿ ತನಸನ ಕಮಿಮ ಆಯಿತನ. ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗಿದ ವಾಯಪ್ಾರಿ ತಾಂದ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಮಕೆಳು ಬಲ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ ಪ್ಟ್​್ರನ. ತಾನ್ನ ಹಾಡನಹಕಿೆಗ ಹ ೇಳಬ ೇಕಾದದನಾ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ ವಿಷ್ಟಯವಲ್ಲದಾರಿಾಂದ ಅವರ ಖನಷಿಯಲಿಲ ಭಾಗಿಯಾಗಲ್ನ ಅವನಿಗ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ . ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಹ ೇಳಬ ೇಕಾದಾನ್ನು ಹ ೇಳುವ ಧ್ ೈಯಥಮಾಡಿ ಅವನ್ನ ಹಾಡನಹಕಿೆಯನ್ನು ಹನಡನಕಿಕ ೂಾಂಡನ ಮನ ಯ ಉದಾಯನ್ಕ ೆ ಹ ೂೇದ. ಹಾಡನಹಕಿೆ ಕ ೇಳಿತನ, “ನಾನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾ ವಿಷ್ಟಯ ಏನಾಯಿತನ?” ಏನ್ನ ನ್ಡ ಯಿತ ಾಂಬನದನ್ನು ಆತ ವಿವರಿಸ್ತದ. ಅದನ್ನು ಗಮನ್ವಿಟ್ನ್ ಕ ೇಳಿದ ನ್ಾಂತರ ಹಾಡನಹಕಿೆ ತಾನ್ನ ಕನಳಿತಲ ಲೇ ನ್ಡನಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ಅದನ ಸತನಿ ಪ್ಾಂಜರದ ತಳಭಾಗಕ ೆ ಬಿದ್ಾತನ. ವಾಯಪ್ಾರಿಗ ತನಾಂಬಾ ದನಃಖವೂ ಆಯಿತನ, ಗ ೂಾಂದಲ್ವೂ ಆಯಿತನ. ದ ೂಡಡ ಧವನಿಯಲಿಲ ಅಳುತಾಿ ಅತ ಪ್ಾಂಜರದ ಬಾಗಿಲ್ನ್ನು ತ ರ ದನ ತನ್ು ಪಿರೇತ್ತಯ ಹಾಡನಹಕಿೆಯನ್ನು ಹ ೂರತ ಗ ದ. ಆ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಹಾಡನಹಕಿೆಗ ಜಿೇವ ಬಾಂದನ ಹಾರಿ ಹ ೂೇಗಿ ಹತ್ತಿರದಲಿಲದಾ ಮರದ ಕ ೂಾಂಬ ಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿತನ ಸವತಾಂತಾವದ ಖನಷಿಯಿಾಂದ ಬಲ್ನ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಕಿೇಚ್ನಧವನಿಯಲಿಲ ತನ್ು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವನ್ನು ಪ್ರಕಟ್ಟಸ್ತತನ. ವಾಯಪ್ರಿ ತಲ ಕ ರ ದನಕ ೂಳುಳತಾಿ ಕ ೇಳಿದ, “ಸರಿ, ನಿೇನ ೇ ಗ ದ ಾ. ಆದರ ದಯವಿಟ್ನ್ ಈ ಕಪ್ಟ್ ೂೇಪ್ಾಯದಲಿಲ ಹನದನಗಿದಾ ಸಾಂದ ೇಶವ ೇನ ಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಸನ.” ಹಾಡನಹಕಿೆಅವನಿಗ ಹ ೇಳಿತನ, “ನ್ನ್ು ಸೌಾಂದಯಥ ಮತನಿ ಹಾಡನಗಾರಿಕ ಯಿಾಂದಾಗಿ ನಾನ್ನ ಪ್ಾಂಜರದ ೂಳಗ ಬಾಂಧಿತನಾಗಿದ ಾೇನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಆಫಿರಕಾದ ನ್ನ್ು ಸ ೂೇದರ ಸಾಂಬಾಂಧಿ ಈ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ಅವಿಲ್ಲದ ೇ ಹ ೂೇಗಿದಾರ ಬಲ್ನ ಹಾಂದ ಯೇ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುಲಿಲ ಆಸಕಿ​ಿ ಕಳ ದನಕ ೂಳುಳತ್ತಿದ ಾ. ನಾನ್ನ ಸವತಾಂತರವಾಗಲ ೂೇಸನಗ ಆ ಜಿೇವನ್ದ್ಾಂದ ಮನಕಿ​ಿ ಪ್ಡ ದಾಂತ ನ್ಟ್ಟಸಬ ೇಕಾಯಿತನ.” ***** ೭೯. ಅತಯಂತ ಪ್ಪರಯವಾದ ಕತೆಿ ಟ್ಕಿಥ ದ ೇಶದವನ ೂಬಾ ತನ್ಗ ಅತಯಾಂತ ಪಿರಯವಾಗಿಯೂ ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದ ವಿಧ್ ೇಯ ಸಾಂಗಾತ್ತಯೂ ಆಗಿದಾ ಕತ ಿಯಾಂದ್ಗ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಪ್ಯಣಿಸನತ್ತಿದಾ. ದ್ನ್ವಿಡಿೇ ತಾರಸದಾಯಕ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ ಅವನಿಗ ಸಾಂಜ ಯ ವ ೇಳ ಗ ಮಾಗಥದ ಬದ್ಯಲಿಲದಾ ಪ್ರವಾಸ್ತ ತಾಂಗನದಾಣವಾಂದನ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತತನ. ಅಾಂದ್ನ್ ರಾತ್ತರಯನ್ನು ಅಲಿಲಯೇ ಕಳ ಯಲ್ನ ಅವನ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ. ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲಿಾಂದ ತಡಿಚಿೇಲ್ಗಳನಾುತ ತ ಗ ಯನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಆ ತಾಂಗನದಾಣದ ಯನವ ಕ ಲ್ಸಗಾರನ ೂಬಾ ಓಡಿ ಬಾಂದನ ಅವನ್ನ್ನು ಸಾವಗತ್ತಸ್ತದ. “ಸಲಾ​ಾಂ ಆಲ ೈಕನಮ್, ಮಾನ್ಯರ , ನ್ಮಮ ಈ ಸಾಧ್ಾರಣವಾದ ತಾಂಗನದಾಣಕ ೆ ಸಾವಗತ. ದಯವಿಟ್ನ್ ಒಳಗ ಬನಿು. ಬ ಾಂಕಿಯ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಕನಳಿತನ ತನಸನ ಬಿಸ್ತ ಸೂಪ ಸ ೇವಿಸ್ತ.” “ಖಾಂಡಿತ. ಆದರ ಅದಕೂೆ ಮೊದಲ್ನ ಈ ನ್ನ್ು ಕತ ಿಯ ಆರ ೈಕ ಸರಿಯಾಗಿ ಆಗನವುದನ್ನು ನಾನ್ನ ಖಾತರಿ ಮಾಡಿಕ ೂಳಳಬ ೇಕಾಗಿದ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತನ್ು ಕತ ಿಯ ಬ ನ್ುನ್ನು ಮೃದನವಾಗಿ ತಟ್ನ್ತಾಿ ಆತ ಹ ೇಳಿದ. ಯನವ ಕ ಲ್ಸಗಾರ ತನಾಂಬನ ಹೃದಯದ್ಾಂದ ನ್ಗನತಾಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಾನ್ಯರ , ಅಾಂಥ ವಿವರಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸನವ ಕ ಲ್ಸವನ್ನು ನಿೇವು ನ್ನ್ಗ ದಯವಿಟ್ನ್ ಬಿಟ್ನ್ಬಿಡಿ. ನಿೇವಿೇಗ ನ್ಮಮ ಗೌರವಾನಿವತ ಅರ್ಥತ್ತ.” “ಅದ ಲ್ಲ ಸರಿಯಪ್ಾಪ. ಆದರ ಇದ ೂಾಂದನ ಮನದ್ ಕತ ಿ. ಅದಕ ೆ ಮಲ್ಗಲ್ನ ಒಣಹನಲಿಲನ್ ಹಾಸ್ತಗ ಯ ಅಗತಯವಿದ .”

49

“ಮಾನ್ಯರ ೇ, ಆ ಕನರಿತನ ನಿೇವ ೇನ್ೂ ಚಿಾಂತ ಮಾಡಬ ೇಡಿ. ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟನ್ ಉತಿಮ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಅದರ ಆರ ೈಕ ನಾವು ಮಾಡನತ ಿೇವ .” “ಹಾಸ್ತಗ ಸ್ತದಧಪ್ಡಿಸನವ ಮೊದಲ್ನ ನ ಲ್ ಗನಡಿಸ್ತ ಅಲಿಲ ಕಲ್ನಲಗಳು ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಖಾತರಿ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿೇರಲ್ಲ ವ ?” “ಮಾನ್ಯರ , ನ್ಮಮನ್ನು ನ್ಾಂಬಿ. ಇಲಿಲ ಕ ಲ್ಸಕ ೆ ಇರನವವರ ಲ್ಲರೂ ತಮಮ ತಮಮ ವೃತ್ತಿಗಳಲಿಲ ಪ್ರಿಣತರನ.” “ಅಾಂದ ಹಾಗ ಅದಕ ೆ ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಕ ೂಡನವ ಹನಲಿಲಗ ಸವಲ್ಪ ನಿೇರನ ಹಾಕನವಿರಷ ್? ಏಕ ಾಂದರ ಈ ಕತ ಿಯ ಹಲ್ನಲಗಳು ತನಸನ ಅಲ್ನಗಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತವ . ಆರಾಂಭದಲಿಲ ಅದನ ತಾಜಾ ಹನಲ್ಲನ್ನು ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಬಯಸನತಿದ .” “ಮಾನ್ಯರ ೇ, ನಿೇವು ನ್ನ್ಗ ಮನಜನಗರ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ.” “ಇನ ೂುಾಂದನ ವಿಷ್ಟಯ, ಅದರ ಬ ನ್ನುಹನರಿಯ ಗನಾಂಟ್ ತನಸನ ಮಾಲಿೇಸನ ಮಾಡಿ. ಅದಕ ೆ ಆ ಮಾಲಿೇಸನ ಮಾಡಿಸ್ತಕ ೂಳುಳವುದ ಾಂದರ ಬಲ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ.” “ದಯವಿಟ್ನ್ ಎಲ್ಲವನ್ೂು ನ್ನ್ಗ ಬಿಟ್ನ್ ನಿೇವು ನಿಶಿಚಾಂತರಾಗಿರಿ.” ಅಾಂತೂ ಇಾಂತೂ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ತಾಂಗನದಾಣದ ೂಳಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ಬ ಾಂಕಿಯ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡನ ಸಾವದ್ಷ್ಟ್ ಭ ೂೇಜನ್ವಾಂದನ್ನು ಮಾಡಿ ಆರಾಮದಾಯಕ ಹಾಸ್ತಗ ಯಾಂದರ ಮೆೇಲ ಮಲ್ಗಿದ. ಏತನ್ಮಧ್ ಯ ಯನವ ಕ ಲ್ಸಗಾರ ಒಾಂದ ರಡನ ಬಾರಿ ಆಕಳಿಸ್ತ ಪ್ಕೆದಲಿಲದಾ ಜೂಜನಕಟ್ ್ಗ ಇಸ್ತಪೇಟ್ನ ಆಡಲ್ನ ತ ರಳಿದ. ಮೆತಿನ ಯ ಹಾಸ್ತಗ ಯ ಮೆೇಲ ಮಲ್ಗಿದಾರೂ ಕತ ಿಯ ಮಾಲಿಕನಿಗ ಏಕ ೂೇ ಸನಲ್ಭವಾಗಿ ನಿದ ಾ ಬರಲಿಲ್ಲ. ನಿದ ಾಯಲಿಲ ಸರಪ್ಣಿಯಿಾಂದ ಕಟ್​್ಲ್ಪಟ್ಟ್ದಾ ಕತ ಿ ನಿೇರನ, ಆಹಾರ ಇಲ್ಲದ ತಣಿನ ಯ ಚ್ಪ್ಪಡಿ ಕಲಿಲನ್ ನ ಲ್ದ ಮೆೇಲ ಮಲ್ಗಿದಾ​ಾಂತ ಭಯಾನ್ಕ ಕನ್ಸನಗಳು ಆತನಿಗ ಬಿೇಳತ ೂಡಗಿತನ. ಇದರಾಂದ ಎಚ್ಚರಗ ೂಾಂಡ ಆತ ಲಾಯಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ನ ೂೇಡಿದ - ಕನ್ಸ್ತನ್ಲಿಲ ಕಾಂಡಾಂತ ಯೇ ಕತ ಿ ನಿೇರನ ಆಹಾರವಿಲ್ಲದ ಬಳಲಿ ತಣಿನ ಯ ಕಲಿಲನ್ ಮೆೇಲ ಮಲ್ಗಿತನಿ! ***** ೮೦. ತಂದೆ, ಮಗ ಹಾಗು ಕತೆಿ ತಾಂದ ಹಾಗನ ಮಗ ತಮಮ ಕತ ಿಯಾಂದ್ಗ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾರನ. ಅದ ೇ ದಾರಿಯಲಿಲ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ ಹಳಿಳಯವನ ೂಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇವ ಾಂಥ ಮೂಖಥರನ. ಕತ ಿ ಇರನವುದ ೇ ಸವಾರಿ ಮಾಡಲ ೂೇಸನಗವಲ್ಲವ ?” ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಾಂದ ಮಗನ್ನ್ನು ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿಳರಿಸ್ತದ. ಇಾಂತನ ಅವರನ ಪ್ರಯಾಣ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದರನ. ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ಅವರನ ಒಾಂದನ ಗನಾಂಪ್ಾಗಿ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ ಕ ಲ್ವರನ್ನು ಸಾಂಧಿಸ್ತದರನ. ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ನ ೂೇಡಿ, ನ ೂೇಡಿ. ಆ ಯನವಕ ಎಷ್ಟನ್ ಸ ೂೇಮಾರಿ! ತನ್ು ತಾಂದ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿರನವಾಗ, ತಾನ್ನ ಸವಾರಿ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ​ಾನ .” ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಾಂದ ಮಗನ್ನ್ನು ಕ ಳಕ ೆ ಇಳಿಸ್ತದ. ಅವನಿಗ ನ್ಡ ಯನವಾಂತ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತ ತಾನ್ನ ಕತ ಿಯೇರಿ ಸವಾರಿ ಮಾಡತ ೂಡಗಿದ. ಇಾಂತನ ಸವಲ್ಪ ದೂರ ಹ ೂೇಗನವಷ್ಟ್ರಲಿಲ ಅವರನ ಈವಥರನ ಹ ಾಂಗಸರನ್ನು ಸಾಂಧಿಸ್ತದರನ. ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾಳು ಇನ ೂುಬಾಳಿಗ ಹ ೇಳಿದಳು, “ತನ್ು ಮಗ ಕಷ್ಟ್ದ್ಾಂದ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿರನವಾಗ ತಾನ್ನ ಮಾತರ ನಾಚಿಕ ಇಲ್ಲದ ಸವಾರಿ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ಸ ೂೇಮಾರಿ ಗಮಾರನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡನ!” ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಾಂದ ಗ ಏನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದ ೇ ತ್ತಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಕ ೂನ ಗ ಆತ ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ತನ್ು ಮನಾಂದ ಮಗನ್ನ್ೂು ಕೂರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಪ್ರಯಾಣ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ. ಸವಲ್ಪ ಸಮಯದಲಿಲ ಅವರನ ಪ್ಟ್​್ಣವನ್ನು ತಲ್ನಪಿದರನ. ಅಲಿಲ ಇವರನ್ನು ನ ೂೇಡಿದವರ ಲ್ಲರೂ ಮೂದಲಿಸನತ್ತಿದಾರನ. ತಮಮನ್ನು ಏಕ ಮೂದಲಿಸನತ್ತಿರನವಿರಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಒಬಾನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದಾಗ ಅವನ್ನ ಕ ೇಳಿದ, “ಬಡಪ್ಾಯಿ ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ನಿಮಿಮಬಾರ ಭಾರವನ್ೂು ಹ ೇರಿ ಅದನ್ನು ಹಾಂಸ್ತಸಲ್ನ ನಿಮಗ ನಾಚಿಕ ಆಗನವುದ್ಲ್ಲವ ೇ?” ಇಬಾರೂ ಕತ ಿಯಿಾಂದ ಕ ಳಕಿೆಳಿದನ ಬಹಳ ಹ ೂತನಿ ಮನಾಂದ ೇನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದರನ. ಕ ೂನ ಗ ಮರದ ಗಣ ಯಾಂದನ್ನು ಕಡಿದನ ತಾಂದನ ಅದಕ ೆ ಕತ ಿಯ ಕಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟ್ ತಾವ ೇ ಅದನ್ನು ಹ ೂತನಿ ಕ ೂಾಂಡನ ನ್ಡ ಯಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಇದನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ಎಲ್ಲರೂ ಜ ೂೇರಾಗಿ ನ್ಗನತ್ತಿದಾರನ. ಆದರೂ ಅವರನ ಕತ ಿಯನ್ನು ಹ ೂತನಿಕ ೂಾಂಡನ ನ್ಡ ಯನತಿಲ ೇ ಇದಾರನ. ಇಾಂತನ ಅವರನ ಸ ೇತನವ ಯಾಂದರ ಮೆೇಲ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವಾಗ ಕತ ಿಯ ಒಾಂದನ ಹಾಂಗಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟ್ದಾ ಹಗಗದ ಗಾಂಟ್ನ ಸಡಿಲ್ವಾಗಿ ಒಾಂದನ ಕಾಲ್ನ ಹ ೂರಬಾಂದ್ತನ. ಕತ ಿ ಆ ಕಾಲಿನಿಾಂದ ಒದ ಯಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದಾಗ ಮಗನ್ ಆಯತಪಿಪ

ಆತ ತನ್ು ತನದ್ಯ ಗಣ ಯನ್ನು ಕ ಳಕ ೆ ಹಾಕಿದ. ಈ

50

ಗ ೂಾಂದಲ್ದಲಿಲ ಕತ ಿ ಗಣ ಯಿಾಂದ ಜಾರಿ ಉರನಳಿ ನ್ದ್ಗ ಬಿದ್ಾತನ. ಅದರ ಮನಾಂಗಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟ್ದಾರಿಾಂದ ಈಜಲಾಗದ ಅದನ ಮನಳುಗಿ ಸತನಿ ಹ ೂೇಯಿತನ. ಈ ಎಲ್ಲ ವಿದಯಮಾನ್ಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸನತ್ತಿದಾ ವೃದಧನ ೂಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ಅನ್ನಭವ ನಿನ್ಗ ೂಾಂದನ ಒಳ ಳಯ ಪ್ಾಠ ಕಲಿಸ್ತತಲ್ಲವ ? ಎಲ್ಲರನ್ೂು ತೃಪಿ​ಿ ಪ್ಡ ಸಲ್ನ ಹ ೂರಟ್ರ ಯಾರನ್ೂು ತೃಪಿ​ಿಪ್ಡಿಸಲಾಗನವುದ್ಲ್ಲ .” ***** ೮೧. ಸತಯದ ನಾಡು ಜಾಗೃತರಾಗಿರನವಾಗಿನ್

ಜಿೇವನ್

ಎಾಂಬನದಾಗಿ

ಜನ್ರನ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ

ಯಾವುದನ್ನು

ಉಲ ಲೇಖಿಸನತಾಿರ ೂೇ

ಅದನ

ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥವಾಗಿರಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ ಎಾಂಬ ನ್ಾಂಬಿಕ ಉಳಳವನ ೂಬಾನಿದಾ. ಆ ಕಾಲ್ದ ನಿಜವಾದ ಗನರನವನ್ನು ಆತ ಹನಡನಕನತ್ತಿದಾ. ಅವನ್ನ ಅನ ೇಕ ಪ್ುಸಿಕಗಳನ್ನು ಓದ್ದ, ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ಚಿಾಂತಕರ ವಿಭಿನ್ು ಗನಾಂಪ್ುಗಳ ಸದಸಯನಾದ, ಒಬಾರಾದ ನ್ಾಂತರ ಒಬಾರಾಂತ ಅನ ೇಕ ಬ ೂೇಧಕರ ಸಾಧನ ಗಳನ್ನು ವಿೇಕ್ಷಿಸ್ತದ. ಆಕಷ್ಟಥಕ ಅನಿುಸ್ತದ ಅನ ೇಕ ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ಕಸರತನಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ, ಆದ ೇಶಗಳನ್ನು ಪ್ಾಲಿಸ್ತದ. ಕ ಲ್ವು ಅನ್ನಭವಗಳಿಾಂದ ಆತ ಹಗಿಗದ. ಕ ಲ್ವು ಸಾಂದಭಥಗಳಲಿಲ ಆತ ಗ ೂಾಂದಲ್ಕಿೆೇಡಾದ. ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ವಿಕಾಸದ ಯಾವ ಹಾಂತದಲಿಲ ತಾನಿದ ಾೇನ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಆತನಿಗ ೇನ್ೂ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ . ತನ್ು ಅನ ವೇಷ್ಟಣ

ಯಾವಾಗ ಎಲಿಲ ಅಾಂತಯಗ ೂಳುಳತಿದ ಾಂಬನದರ

ಕನರಿತಾಗಿಯೂ ಅವನಿಗ ಏನ ೇನ್ೂ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಆತ ತನ್ು ವತಥನ ಯನ್ನು ತಾನ ೇ ಪ್ುನ್ಪ್ಥರಿಶಿೇಲಿಸನತಾಿ ಎಲಿಲ ಗ ೂೇ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಆಕಸ್ತಮಕವಾಗಿ ಅಾಂದ್ನ್ ಕಾಲ್ದ ಖಾಯತ ಪ್ಾರಜ್ಞನ ೂಬಾನ್ ಮನ ಯ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ತಾನಿರನವುದನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತದ. ಆ ಮನ ಯ ಕ ೈದ ೂೇಟ್ದಲಿಲ ಆತ ಸತಯದತಿ ಹ ೂೇಗನವ ಸರಿಯಾದ ದಾರಿಯನ್ನು ತ ೂೇರಿಸಬಲ್ಲವನಾಗಿದಾ ಖಿದ್ರನ್ನ್ನು ಸಾಂಧಿಸ್ತದ. ಬಲ್ನ ಸಾಂಕಟ್ಪ್ಡನತ್ತಿದಾ ಅನ ೇಕ ದನಃಖಿತರನ ಇದಾ ತಾಣವಾಂದಕ ೆ ಅವನ್ನ್ನು ಖಿದ್ರ ಕರ ದ ೂಯಾ. ಅವರನ ಯಾರನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದಾಗ ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಾವು ನಿಜವಾದ ಬ ೂೇಧನ ಗಳನ್ನು ಅನ್ನಸರಿಸದ ೇ ಇದಾವರನ, ನ್ಮಮ ವಚ್ನ್ಗಳಿಗ ಬದಧರಾಗಿರದ ೇ ಇದಾವರನ, ಸವಘೂೇಷಿತ ಗನರನಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸ್ತದವರನ.” ತದನ್ಾಂತರ ಖಿದ್ರ ಅವರನ್ನು ಆಕಷ್ಟಥಕ ರೂಪ್ವಿದಾವರೂ ಹಷ್ಟಥಚಿತಿರೂ ಇದಾ ತಾಣವಾಂದಕ ೆ ಕರ ದ ೂಯಾ . ಅವರನ ಯಾರನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸ್ತದಾಗ ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ವಿಶವ ನಿಯಾಂತರಕ ತತವದ ನಿಜವಾದ ಸಾಂಕ ೇತಗಳನ್ನು ಅನ್ನಸರಿಸದ ೇ ಇದಾವರನ ನಾವು.” ಆತ ಕ ೇಳಿದ “ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ನಿೇವು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದ್ರಲ್ನ ಹ ೇಗ ಸಾಧಯವಾಯಿತನ?” ಆ ಪ್ರಶ್ ುಗ ಅವರನ ಇಾಂತನ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ: “ನಾವು ಸತಯಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವನ್ನು ಆಯೆ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡದಾರಿಾಂದ. ಈಗಷ ್ೇ ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿದವರನ ಸವಘೂೇಷಿತ ಗನರನಗಳನ್ೂು ದನಃಖವನ್ೂು ಆಯೆ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡಾಂತ ಯೇ!” “ಆದರ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ ಎಾಂಬನದನ ಮಾನ್ವನ್ ಆದಶಥವಾಗಿದ ಯಲ್ಲವ ೇ?” ಕ ೇಳಿದನಾತ. ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಮಾನ್ವನ್ ಅಾಂತ್ತಮ ಗನರಿ ಸತಯ. ಸತಯವು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಕಿೆಾಂತ ಶ್ ರೇಷ್ಟಠವಾದದನಾ . ಸತಯ ದಶಥನ್ವಾದವನ್ನ ತಾನ್ನ ಬಯಸ್ತದ ಚಿತಿಸ್ತಿತ್ತಯನ್ನು ಪ್ಡ ಯಬಹನದನ ಅಥವ ಏನ್ನ್ೂು ಪ್ಡ ಯದ್ರಲ್ೂಬಹನದನ. ಸತಯವ ೇ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ, ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವ ೇ ಸತಯ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಾವು ನ್ಟ್ಟಸ್ತದ ವು. ಜನ್ರನ ಅದನ್ನು ನ್ಾಂಬಿದರನ. ನಿೇನ್ೂ ಸಹ ಇಲಿಲಯ ವರ ಗ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ ಮತನಿ ಸತಯ ಎರಡೂ ಒಾಂದ ೇ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕಲಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿದ ಾ. ಆದರ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವು ನಿನ್ುನ್ನು ದನಃಖದಾಂತ ಯೇ ಬಾಂಧಿಯಾಗಿಸನತಿದ .” ತದನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಹಾಗನ ಖಿದ್ರ ಇಬಾರೂ ಮೊದಲ್ನ ಅವರಿದಾ ಕ ೈತ ೂೇಟ್ಕ ೆ ಒಯಯಲ್ಪಟ್​್ರನ. “ನಿನ್ು ಒಾಂದನ ಆಸ ಯನ್ನು ನಾನ್ನ ಈಡ ೇರಿಸನತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಖಿದ್ರ. ಅವನ್ ಕ ೂೇರಿಕ ಇಾಂತ್ತತನಿ: “ನ್ನ್ು ಹನಡನಕಾಟ್ದಲಿಲ ನಾನ ೇಕ ಯಶಸ್ತವಯಾಗಲಿಲ್ಲ ಹಾಗನ ಅದರಲಿಲ ಯಶಸ್ತವಯಾಗನವುದನ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯಲಿಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ .” ಖಿದ್ರ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ನಿನ್ು ಜಿೇವನ್ವನ್ನು ಹ ಚ್ನಚಕಮಿಮ ವಯಥಥಮಾಡಿರನವ . ಸತಯ ದಶಥನ್ ನಿನ್ು ನಿಜವಾದ ಗನರಿಯಾಗಿರಲ ೇ ಇಲ್ಲ, ನಿನ್ು ಗನರಿ ವ ೈಯಕಿ​ಿಕವಾಗಿ ಆನ್ಾಂದಭರಿತ ಜಿೇವನ್ ಗಳಿಸನವುದಾಗಿತನಿ.” ಆತ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದ, “ಆದರೂ ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಕಾಣನವಾಂತಾಯಿತನ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಾಂತಾಗನವುದ್ಲ್ಲ.”

51

ಖಿದ್ರ ಹ ೇಳಿದ, “ಅದ ೇಕ ಾಂದರ ಒಾಂದನ ಕ್ಷಣ ಕಾಲ್ ನಿೇನ್ನ ಪ್ಾರಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಬ ೇರ ಯಾವ ಉದ ಾೇಶವೂ ಇಲ್ಲದ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸತಯದಶಥನ್ ಮಾಡಲ್ನ ಬಯಸ್ತದ . ಆ ಒಾಂದನ ಕ್ಷಣಕಾಲ್ ನಿೇನ್ನ ಪ್ಾರಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಇದನಾದಕಾೆಗಿ ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತದ .” ತಾನ್ನ ಅಳಿದರೂ ಪ್ರವಾಗಿಲ್ಲ, ಸತಯದಶಥನ್ ಮಾಡಲ ೇಬ ೇಕ ಾಂಬ ಉತೆಟ್ಾಕಾ​ಾಂಕ್ಷ ಅವನ್ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ಮೂಡಿತನ. ಇಾಂತ್ತದಾರೂ ಖಿದ್ರ ಅವನ್ನ್ನು ಅಲಿಲಯೇ ಬಿಟ್ನ್ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ, ಖಿದ್ರನ್ನ್ನು ಹಾಂಬಾಲಿಸ್ತ ಅವನ್ನ ಓಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಖಿದ್ರ ಅವನ್ನ್ನು ಕನರಿತನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಹಾಂಬಾಲಿಸಬ ೇಡ. ನಾನಿೇಗ ಸನಳುಳಗಳಿಾಂದ ತನಾಂಬಿರನವ ಸಾಧ್ಾರಣ ಲ ೂೇಕಕ ೆ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದ ಾೇನ . ನಾನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕಾದ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಲ್ನ ತಕನೆದಾದ ಸಿಳವ ೇ ಅದನ.” ಅಚ್ಚರಿಯಿಾಂದ ಆತ ಸನತಿಲ್ೂ ನ ೂೇಡಿದ. ಅವನ್ನ ಪ್ಾರಜ್ಞ ಖಿದ್ರನ್ ಕ ೈತ ೂೇಟ್ದಲಿಲ ಇರಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಆತನಿದಾದನಾ ಸತಯದ ನಾಡಿನ್ಲಿಲ! ***** ೮೨. ಹುಲಿಯೂ ನ್ರಿಯೂ ತನ್ು ಮನಾಂಗಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ ನ್ರಿಯಾಂದನ ಕಾಡಿನ್ಲಿಲ ವಾಸ್ತಸನತ್ತಿತನಿ . ಅದನ ಹ ೇಗ ಕಾಲ್ನಗಳನ್ನು ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡಿತನ ಎಾಂಬನದನ ಯಾರಿಗೂ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಬಹನಶಃ ಕಾಡನಪ್ಾರಣಿಗಳನ್ನು ಹಡಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಯಾರ ೂೇ ಇಟ್ಟ್ದಾ ಸಾಧನ್ದ್ಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಳುಳವಾಗ ಇಾಂತಾಗಿದ್ಾರಬಹನದನ. ಕಾಡಿನ್ ಅಾಂಚಿನ್ಲಿಲ ವಾಸ್ತಸನತ್ತಿದಾ ಒಬಾನಿಗ

ಆಗ ೂಮೆಮ ಈಗ ೂಮೆಮ ಈ ನ್ರಿ

ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿತನಿ. ಈ ನ್ರಿ ಹ ೇಗ ಆಹಾರ ಸಾಂಪ್ಾದ್ಸನತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯನವ ಕನತೂಹಲ್ ಅವನ್ಲಿಲ ಮೂಡಿತನ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅನ್ತ್ತ ದೂರದಲಿಲ ನ್ರಿ ಇದಾ​ಾಗ ಅವನಿದಾ ತಾಣದ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಹನಲಿಯಾಂದನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವದನ್ನು ಕಾಂಡನ ಬಲ್ನ ತನತಾಥಗಿ ಅವನ್ನ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಬ ೇಕಾಯಿತನ. ಆ ಹನಲಿ ಆಗ ತಾನ ೇ ಬ ೇಟ್ ಯಾಡಿದ ಪ್ಾರಣಿಯಾಂದನ್ನು ಕಚಿಚ ಎಳ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬರನತ್ತಿತನಿ. ನ್ರಿಗ ಕಾಣಿಸನವಾಂತ ಹನಲಿ ಒಾಂದ ಡ ಕನಳಿತನ ಹ ೂಟ್ ್ ತನಾಂಬನವಷ್ಟನ್ ಮಾ​ಾಂಸ ತ್ತಾಂದನ ಉಳಿದದಾನ್ನು ಅಲಿಲ ಯೇ ಬಿಟ್ನ್ ಹ ೂೇಯಿತನ. ಇಾಂತನ ಹನಲಿ ಬಿಟ್​್ ಆಹಾರವನ್ನು ನ್ರಿ ತ್ತಾಂದ್ತನ. ಮಾರನ ಯ ದ್ನ್ವೂ ಇಡಿೇ ಜಗತ್ತಿಗ ಆಹಾರ ಸರಬರಾಜನ ಮಾಡನವಾತ ಅದ ೇ ಹನಲಿಯ ಮೂಲ್ಕ ನ್ರಿಗ ಆಹಾರದ ಸರಬರಾಜನ ಮಾಡಿದ! ಆಗ ಆತ ಇಾಂತನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ: “ಈ ನಿಗೂಢ ವಿಧ್ಾನ್ದಲಿಲ ನ್ರಿಯ ಪೇಷ್ಟಣ ಸಾಧಯವಾಗನವುದಾದರ , ಅಗ ೂೇಚ್ರ ಮಾನ್ವಾತ್ತೇತ ಶಕಿ​ಿಯಾಂದನ ಆಹಾರ ಸರಬರಾಜನ ಮಾಡನವುದಾದರ

ನಾನ ೇಕ

ಒಾಂದನ ಮೂಲ ಯಲಿಲ ಆರಾಮವಾಗಿ

ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಬಾರದನ ಹಾಗನ ಅಲಿಲಯೇ ನ್ನ್ು ದ ೈನ್ಾಂದ್ನ್ ಆಹಾರ ನ್ನ್ಗ ಸರಬರಾಜನ ಆಗಬಾರದನ?” ಇಾಂಥದ ೂಾ​ಾಂದನ ಪ್ವಾಡವಾಗನವುದ ಾಂಬ ದೃಢವಾದ ನ್ಾಂಬಿಕ ಅವನ್ಲಿಲ ಇದಾದಾರಿಾಂದ ಆಹಾರಕಾೆಗಿ ಕಾಯನತಾಿ ಅಲಿಲಯೇ ಕನಳಿತ್ತದಾ . ದ್ನ್ಗಳುರನಳಿದರೂ ಏನ್ೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ದ್ನ ೇದ್ನ ೇ ಅವನ್ ತೂಕ ಕಮಿಮಯಾಗನತ್ತಿತನಿ, ಅವನ್ನ ಬಲ್ ಕ್ಷಿೇಣಿಸನತ್ತಿತನಿ, ಕ ೂನ ಗ ೂಮೆಮ ಹ ಚ್ನಚಕಮಿಮ ಅಸ್ತಿಪ್ಾಂಜರವ ೇ ಆದ. ಪ್ರಜ್ಞಾಹೇನ್ನಾಗನವ ಸ್ತಿತ್ತಯನ್ನು ಅವನ್ನ ತಲ್ನಪಿದಾಗ ಅಶರಿೇರವಾಣಿಯಾಂದನ ಆತನಿಗ ಕ ೇಳಿಸ್ತತನ: “ಅಯಾಯ ನಿೇನ್ನ ವಿಶವನಿಯಾಂತರಕ ತತವವನ್ನು ತಪ್ಾಪಗಿ ಅಥ ೈಥಸ್ತರನವ . ಈಗ ಸತಯ ಏನ ಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿ. ವಿಕಲಾ​ಾಂಗ ನ್ರಿಯನ್ನು ಅನ್ನಕರಿಸನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ನಿೇನ್ನ ಹನಲಿಯ ವತಥನ ಯನ್ನು ಅನ್ನಕರಿಸಬ ೇಕಿತನಿ !” *****

52

೮೩. ಸಂಯಮ ತಪ್ುೆವಂತೆ ಉದೆರೋಕ್ಕಸುವ ಸಾವು ಹಾಂದ ೂಮೆಮ ೬೦ ಮಾಂದ್ ಶಿಷ್ಟಯಾಂದ್ರಿದಾ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾನಿದಾ. ತನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ ಾಲ್ಲವನ್ೂು ತನಿುಾಂದ ಎಷ್ಟನ್ ಸಾಧಯವೇ ಅಷ್ಟನ್ ಚ ನಾುಗಿ ಆತ ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಕಲಿಸ್ತದ. ಆನ್ಾಂತರ ಅವರಿಗ ಹ ೂಸ ಅನ್ನಭವಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಬ ೇಕ ಾಂದನ ಅವನ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ.

ಎಲ್ಲರೂ

ಒಟ್ಾ್ಗಿ ಒಾಂದನ ಸನದ್ೇಘಥ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಆ ಅವಧಿಯಲಿಲ ತನ್ಗೂ ತ್ತಳಿಯದ ಏನಾದರ ೂಾಂದನ ವಿದಯಮಾನ್ ಜರಗನವುದಾಗಿಯೂ ಆತ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದ. ವಿದಾಯಭಾಯಸದ ಈ ಹಾಂತವನ್ನು ತಲ್ನಪ್ಲ್ನ ತಾನ್ನ ಕಲಿಸ್ತದಾರಲಿಲ ಎಷ್ಟನ್ ಬ ೇಕ ೂೇ ಅಷ್ಟ್ನ್ನು ಮನ ೂೇಗತ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡವರನ ಮಾತರ ಈ ಪ್ರಯಾಣದಲಿಲ ಕ ೂನ ಯ ವರ ಗ ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ಇರಲ್ನ ಸಾಧಯ ಎಾಂಬನದನ್ೂು ಸಪಷ್ಟ್ಪ್ಡಿಸ್ತದ. “ಫಕಿೇರನಿಗ ಬದಲಾಗಿ ನಾನ್ನ ಸಾಯಲ ೇ ಬ ೇಕನ” ಎಾಂಬ ವಾಕಯವನ್ನು ಕಾಂಠಸಿ ಮಾಡಿಕ ೂಳಳಲ್ನ ಅವರಿಗ ಹ ೇಳಿದ. ಅಷ ್ೇ ಅಲ್ಲದ ತಾನ್ನ ಎರಡೂ ಕ ೈಗಳನ್ನು ಮೆೇಲ ತ್ತಿದಾಗಲ ಲ್ಲ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಅದನ್ನು ಹ ೇಳಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಫಕಿೇರನ್ ಉದ ಾೇಶದ ಕನರಿತನ ಸಾಂಶಯ ಮೂಡಿತನ. ಅವರನ ಈ ಕನರಿತನ ಮೆಲ್ನದನಿಯಲಿಲ ಗ ೂಣಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ೬೦ ಮಾಂದ್ ಶಿಷ್ಟಯರ ಪ್ ೈಕಿ ೫೯ ಮಾಂದ್ ಅವನ್ನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ಹ ೂೇದರನ. ಪ್ರಯಾಣದ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಎಲಿಲಯೇ ಒಾಂದ ಡ ಫಕಿೇರ ಗಾಂಭಿೇರವಾದ ಗಾಂಡಾ​ಾಂತರವಾಂದನ್ನು ಎದನರಿಸಬ ೇಕಾಗನತಿದ ಾಂದೂ ಆ ಸಾಂದಭಥದಲಿಲ ತನ್ು ಬದಲ್ನ ಶಿಷ್ಟಯರನ್ನು ಬಲಿ ಕ ೂಡನವ ಇರಾದ ಅವನ್ದನಾ ಎಾಂಬದಾಗಿ ಅವರನ ನ್ಾಂಬಿದಾರನ. ಅವನ್ನ ಕ ೂಲ ಯಾಂಥ ಗನರನತರವಾದ ಅಪ್ರಾಧವಾಂದನ್ನು ಮಾಡನವ ಯೇಜನ ತಯಾರಿಸನತ್ತಿರಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿ ತಾವು ನ್ಾಂಬಿರನವುದರಿಾಂದ ಅವನ್ನ ಹಾಕಿದ ಷ್ಟರತ್ತಿಗ ಒಳಪ್ಟ್ನ್ ಅವನ ೂಾಂದ್ಗ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲವ ಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಅವನಿಗ ತ್ತಳಿಸ್ತದರನ. ಉಳಿದ್ದಾ ಒಬಾ ಶಿಷ್ಟಯನ ೂಾಂದ್ಗ ಫಕಿೇರ ಪ್ರಯಾಣ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಸಮಿೇಪ್ದ ನ್ಗರವಾಂದನ್ನು ಅವರನ ಪ್ರವ ೇಶಿಸನವ ಮನನ್ುವ ೇ ಅದನ್ನು ಒಬಾ ಪ್ರಜಾಪಿೇಡಕ ದನಷ್ಟ್ ರಾಜ ತನ್ು ವಶಕ ೆ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡಿದಾ . ತನ್ು ಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ನಾಟ್ಕಿೇಯವಾಗಿ ಪ್ರದಶಿಥಸ್ತ ನ್ಗರದ ಮೆೇಲಿನ್ ತನ್ು ಹಡಿತವನ್ನು ಬಿಗಿಗ ೂಳಿಸನವ ಉದ ಾೇಶ ಅವನ್ದಾಗಿತನಿ. ಎಾಂದ ೇ ಆತ ಸ ೈನಿಕರನ್ನು ಕರ ದನ ನ್ಗರದ ಮೂಲ್ಕ ಹಾದನಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವ ಯಾರಾದರ ೂಬಾ ಅಮಾಯಕನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ‘ಇವನ ೂಬಾ ಕಿಡಿಗ ೇಡಿ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆಪ್ಾದ್ಸ್ತ ಹಡಿದನ ತರನವಾಂತ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ. ಅವನ್ ಅಣತ್ತಯಾಂತ ಸ ೈನಿಕರನ ಯನಕಿ ದಾರಿಹ ೂೇಕನಿಗಾಗಿ ಹನಡನಕಲಾರಾಂಬಿಸ್ತದರನ. ಅವರ ಕಣಿ​ಿಗ ಬಿದಾ ಮೊದಲ್ನ ೇ ವಯಕಿ​ಿಯೇ ಫಕಿೇರನ್ ಶಿಷ್ಟಯ. ಅವನ್ನ್ನು ಅವರನ ದಸಿಗಿರಿ ಮಾಡಿ ವಧ್ಾಸಾಿನ್ದ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಇದಾ ರಾಜನ್ ಸಮನಮಖಕ ೆ ಎಳ ದ ೂಯಾರನ. ಯಾರನಾುದರೂ ಗಲಿಲಗ ೇರಿಸನವ ಮನನ್ು ಬಾರಿಸನತಿದಾ ನ್ಗಾರಿಯನ್ನು ಸ ೈನಿಕರನ ಬಾರಿಸತ ೂಡಗಿದಾರಿಾಂದ ಭಯಭಿೇತರಾದ ಜನ್ ವಧ್ಾಸಾಿನ್ದ ಸನತಿ ಸ ೇರಿದರನ. ಕಿಡಿಗ ೇಡಿಗಳನ ುೇ ಆಗಲಿ, ತನ್ು ವಿರನದಧ ಸ ೂಲ ಲತನಿವವರನ ುೇ ಆಗಲಿ, ತನಿುಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಓಡಿಹ ೂೇಗಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನವವರನ ುೇ ಆಗಲಿ ತಾನ್ನ ಸಹಸ್ತಕ ೂಳುಳವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ ರಾಜ. ಇದನ ಕ ೇವಲ್ ಹ ದರಿಸನವ ಘೂೇಷ್ಟಣ ಯಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಸಾಬಿೇತನ ಪ್ಡಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಫಕಿೇರನ್ ಶಿಷ್ಟಯನಿಗ ಗಲ್ನಲಶಿಕ್ಷ ವಿಧಿಸ್ತದ. ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಶಿಷ್ಟಯನ್ನ್ನು ಹಾದ್ಹ ೂೇಕನಾಗನವಾಂತ ಪ್ ರೇರ ೇಪಿಸ್ತದ ತನ್ು ತಪಿಪಗಾಗಿ ಶಿಷ್ಟಯನ್ ಬದಲ್ನ ತನ್ುನ ುೇ ಗಲಿಲಗ ೇರಿಸನವಾಂತ ರಾಜನ್ನ್ನು ಕ ೂೇರಿಕ ೂಳುಳತಾಿ ಫಕಿೇರ ತನ ುರಡೂ ಕ ೈಗಳನ್ನು ಮೆೇಲ ತ್ತಿದಾ . ತಕ್ಷಣವ ೇ ಫಕಿೇರನಿಗ ಬದಲಾಗಿ ತನ್ುನ ುೇ ಗಲಿಲಗ ೇರಿಸನವಾಂತ ಶಿಷ್ಟಯ ರಾಜನಿಗ ಕ ೇಳಿಸನವಾಂತ ಗಟ್ಟ್ಯಾಗಿ ಕಿರನಚಿದ. ಇದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ರಾಜ ದ್ಗಾುರಾಂತನಾದ. ಸಾಯಲ್ನ ಪ್ ೈಪೇಟ್ಟ ನ್ಡ ಸನತ್ತಿರನವ ಫಕಿೇರ ಹಾಗನ ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯ ಯಾವ ರಿೇತ್ತಯ ಜನ್ರಾಗಿರಬಹನದನ ಎಾಂಬ ಚಿಾಂತ ಅವನ್ನ್ನು ಕಾಡತ ೂಡಗಿತನ. ಅವರ ವತಥನ ಯನ್ನು ಶ್ೌಯಥದ ಲ್ಕ್ಷಣ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರಿಗಣಿಸ್ತ ಜನ್ತ ತನ್ಗ ವಿರನದಧವಾದರ ೇನ್ನ ಮಾಡನವುದನ ಎಾಂಬ ಚಿಾಂತ ಯೂ ಅವನ್ನ್ನು ಕಾಡತ ೂಡಗಿತನ. ಮನಾಂದ ೇನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತಾಗಿ ಸಲ್ಹ ನಿೇಡನವಾಂತ ತನ್ು ಆತ ಸಮಾಲ ೂೇಚ್ಕರಿಗ ಹ ೇಳಿದ. ಅವರನ ತಮಮತಮೊಮಳಗ ಚ್ಚಿಥಸ್ತದರನ. ಫಕಿೇರ ಹಾಗನ ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯನ್ ವತಥನ ಶ್ೌಯಥದ ಸೂಚ್ಕವಾಗಿದಾರ ಸಾಯಲ್ನ ಇಷ ೂ್ಾಂದನ ಕಾತನರವ ೇಕ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಫಕಿೇರನಿಾಂದ ತ್ತಳಿದನ ಇನ್ೂು ಕೂರರವಾಗಿ ಅವರ ೂಾಂದ್ಗ ವಯವಹರಿಸನವುದರ ಮೂಲ್ಕ ಜನ್ರಲಿಲ ಭಯಮೂಡಿಸನವುದರ ಹ ೂರತಾಗಿ ಬ ೇರ ೇನ್ೂ ಮಾಡಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲವ ಾಂಬನದಾಗಿ ರಾಜನಿಗ ತ್ತಳಿಸ್ತದರನ.

53

ಅಾಂತ ಯೇ ರಾಜ ಕ ೇಳಿದಾಗ ಆ ಸಿಳದಲಿಲ ಆ ಮನಹೂತಥದಲಿಲ ಯಾರನ ಸಾವನ್ುಪ್ುಪತಾಿರ ೂೇ ಅವರನ ಪ್ುನ್ಃ ಎದನಾಬಾಂದನ ಅಮರರಾಗನತಾಿರ ಎಾಂಬ ಭವಿಷ್ಟಯವಾಣಿ ಇರನವುದ ೇ ತಮಮ ನ್ಡನವಿನ್ ಪ್ ೈಪೇಟ್ಟಗ ಕಾರಣ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಫಕಿೇರ ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ತಾನ್ನ ಅಮರತವ ಗಳಿಸದ ೇ ಇರನವಾಗ ಬ ೇರ ೂಬಾ ಅದನ್ನು ಗಳಿಸಲ್ನ ಅವಕಾಶ ಏಕ ನಿೇಡಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ಕ್ಷಣಕಾಲ್ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ ರಾಜ ಫಕಿೇರ ಹಾಗನ ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯನಿಗ ಬದಲಾಗಿ ತಕ್ಷಣ ತನ್ುನ ುೇ ಗಲಿಲಗ ೇರಿಸನವಾಂತ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ. ಆ ಕೂಡಲ ರಾಜನ್ ಸಹಚ್ರರಲಿಲ ಅತಯಾಂತ ದನಷ್ಟ್ರಾಗಿದಾವರೂ ಅಮರತವ ಬಯಸ್ತ ತಮಮನ್ನು ತಾವ ೇ ಬಾಕನವಿನಿಾಂದ ಇರಿದನಕ ೂಾಂಡನ ಸತಿರನ. ಅವರಾಗಲಿೇ ರಾಜನಾಗಲಿೇ ಪ್ುನ್ಃ ಏಳಲಿಲ್ಲ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಉಾಂಟ್ಾದ ಗ ೂಾಂದಲ್ದ ನ್ಡನವ ಫಕಿೇರ ಹಾಗನ ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯ ಅಲಿಲಾಂದ ಸದ್ಾಲ್ಲದ ೇ ಹ ೂರಟ್ನ ಹ ೂೇದರನ. ***** ೮೪. ನಾಯಿಯೂ ದೊಣೆುಯೂ ಸೂಫಿಯೂ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಸೂಫಿ ಸಾಂತನ್ಾಂತ ಉಡನಪ್ು ಧರಿಸ್ತದಾತನ ೂಬಾ ರಸ ಿಯಲಿಲ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ನಾಯಿಯಾಂದನ ಅವನಿಗ ದನರಾಯಿತನ. ತನ್ು ಕ ೈನ್ಲಿಲದಾ ದ ೂಣ ಿಯಿಾಂದ ಅವನ್ನ ಅದಕ ೆ ಹ ೂಡ ದ. ನಾಯಿ ತ್ತೇವರ ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ಗ ೂೇಳಿಡನತಾಿ ಮಹಾ ಪ್ಾರಜ್ಞ ಅಬನ ಸಯಯದ್ನ್ ಹತ್ತಿರಕ ೆ ಓಡಿ ಅವನ್ ಕಾಲ್ನಗಳ ಮೆೇಲ ಬಿದನಾ ತನ್ು ಗಾಯಗ ೂಾಂಡ ಮನಾಂಗಾಲ್ನ್ನು ತ ೂೇರಿಸ್ತತನ. ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ಇಷ್ಟನ್ ಕೂರರವಾಗಿ ವತ್ತಥಸ್ತದ ಸೂಫಿಗ ತಕೆ ಶಿಕ್ಷ ವಿಧಿಸ್ತ ತನ್ಗಾದ ಅನಾಯಯಕ ೆ ತಕನೆದಾದ ನಾಯಯ ಒದಗಿಸ್ತ ಕ ೂಡಬ ೇಕಾಗಿಯೂ ಕ ೂೇರಿತನ. ಆ ವಿವ ೇಕಿಯನ ಈವಥರನ್ೂು ಒಟ್ಟ್ಗ ಸ ೇರಿಸ್ತ ಸೂಫಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ಮತ್ತಹೇನ್ನ ೇ, ಮೂಕಪ್ಾರಣಿಯಾಂದರ ಜ ೂತ ಇಷ್ಟನ್ ಕೂರರವಾಗಿ ವತ್ತಥಸಲ್ನ ನಿನ್ಗ ಹ ೇಗ ಸಾಧಯವಾಯಿತನ? ನಿೇನ ೇನ್ನ ಮಾಡಿರನವ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಒಮೆಮ ಸರಿಯಾಗಿ ನ ೂೇಡನ!” ಸೂಫಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ: “ಅದನ ನ್ನ್ು ತಪ್ಪಲ್ಲ, ನಾಯಿಯದ ಾೇ ತಪ್ುಪ. ನಾನ್ನ ಸವಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಕಾೆಗಿ ನಾಯಿಗ ಹ ೂಡ ಯಲಿಲ್ಲ. ಅದನ ನ್ನ್ು ಬಟ್ ್ಯನ್ನು ಹ ೂಲ್ಸನ ಮಾಡಿದಾಕಾೆಗಿ ಹ ೂಡ ದ .” ಆದರೂ ನಾಯಿ ತನ್ು ಪ್ಟ್ನ್ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಅದ್ವತ್ತೇಯ ಪ್ಾರಜ್ಞ ನಾಯಿಯನ್ನು ಉದ ಾೇಶಿಸ್ತ ಇಾಂತ ಾಂದ: “ಅತನಯತಿಮ ಪ್ರಿಹಾರ ದ ೂರ ಯನವ ವರ ಗ ಕಾಯನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ನಿನ್ು ನ ೂೇವಿಗ ೂಾಂದನ ಪ್ರಿಹಾರ ಒದಗಿಸಲ್ನ ನ್ನ್ಗ ಅನ್ನಮತ್ತ ಕ ೂಡನ.” ನಾಯಿ ಹ ೇಳಿತನ, “ಓ ಮಹಾನ್ ವಿವ ೇಕಿಯೇ, ಈತ ಸೂಫಿಯಾಂತ ಉಡನಪ್ು ಧರಿಸ್ತದಾನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ನ್ನ್ಗ ೇನ್ೂ ಹಾನಿ ಉಾಂಟ್ನ ಮಾಡಲಾರ ಎಾಂಬ ನ್ಾಂಬಿಕ ಯಿಾಂದ ಅವನ್ ಸನಿಹಕ ೆ ಹ ೂೇದ . ಅವನ ೇನಾದರೂ ಬ ೇರ ಉಡನಪ್ು ಧರಿಸ್ತದ್ಾದಾರ ನಾನ್ನ ಅವನಿಾಂದ ಬಹನ ದೂರದಲಿಲಯೇ ಇರನತ್ತಿದ ಾ. ಹ ೂರನ ೂೇಟ್ಕ ೆ ಸತಯದ ಹಾದ್ಯಲಿಲ ಇರನವವರಾಂತ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನವವರಿಾಂದ ಅಪ್ಾಯವಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ಾಂಬಿದ ಾೇ ನ್ನ್ು ತಪ್ುಪ. ಅವನಿಗ ಶಿಕ್ಷ ವಿಧಿಸಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದನ ನಿಮಮ ಇಚ ಿಯಾಗಿದಾರ ಆಯಾ ಕ ಲ್ವರನ ಮಾತರ ಧರಿಸಬಹನದಾದ ಆ ಉಡನಪ್ನ್ನು ಅವನಿಾಂದ ಕಿತನಿಕ ೂಳಿಳ. ಸತಯದ ಮಾಗಥದಲಿಲ ನ್ಡ ಯನವವರನ ಧರಿಸಬ ೇಕಾದ ಉಡನಪ್ನ್ನು ಅವನ್ನ ಧರಿಸದಾಂತ ಪ್ರತ್ತಬಾಂಧಿಸ್ತ....” *****

54

೮೫. ನ್ೂರಿ ಬೆ ಎಂಬಾತನ್ ಪ್ುರಾತನ್ ಪ್ೆಠಾರಿ ಚಿಾಂತನ್ಶಿೇಲ್ ನ್ೂರಿ ಬ ಅಲ ಾೇನಿಯಾದ ಒಬಾ ಗೌರವಾನಿವತ ನಿವಾಸ್ತ. ತನ್ಗಿಾಂತ ಬಹಳಷ್ಟನ್ ಚಿಕೆವಳಾಗಿದಾವಳ ೂಬಾಳನ್ನು ಅವನ್ನ ಮದನವ ಯಾಗಿದಾ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವನ್ನ ಮಾಮೂಲಿಗಿಾಂತ ಬ ೇಗನ ಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗಿದಾಗ ಅವನ್ ಅತಯಾಂತ ವಿಧ್ ೇಯ ಸ ೇವಕನ ೂಬಾ ಓಡಿ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿಮಮ ಹ ಾಂಡತ್ತ, ಅಥಾಥತ್ ನ್ಮಮ ಯಜಮಾನಿ ಅನ್ನಮಾನಾಸಪದವಾಗಿ ವತ್ತಥಸನತ್ತಿದಾ​ಾರ . ಅವರ ಕ ೂಠಡಿಯಲಿಲ ಒಬಾ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಹಡಿಸಬಹನದಾದಷ್ಟನ್ ದ ೂಡಡ ಪ್ ್ಾರಿಯಾಂದ್ದ . ಅದನ ನಿಮಮ ಅಜಿೆಯದನಾ. ನಿಜವಾಗಿ ಅದರಲಿಲ ಕಸೂತ್ತ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಿದ ಪ್ುರಾತನ್ ವಸರಗಳಿರಬ ೇಕನ. ಆದರ ಅದರಲಿಲ ಇನ್ೂು ಏನ ೂೇ ಹ ಚಿಚನ್ದನಾ ಇದ ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ು ನ್ಾಂಬಿಕ . ನಿಮಮ ಅತಯಾಂತ ಹಳ ಯ ವಿಶ್ಾವಸಾಹಥ ಸ ೇವಕ ನಾನಾಗಿದಾರೂ ಯಜಮಾನಿ ಆ ಪ್ ್ಾರಿಯಳಗ ಏನಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನ ೂೇಡಲ್ನ ಬಿಡನತ್ತಿಲ್ಲ.” ನ್ೂರಿ ತನ್ು ಹ ಾಂಡತ್ತಯ ಕ ೂಠಡಿಗ ಹ ೂೇಗಿ ನ ೂೇಡಿದ. ಬೃಹತ್ ಗಾತರದ ಮರದ ಪ್ ಟ್ಟ್ಗ ಯಾಂದರ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಆಕ ವಿಷ್ಟಣಿವದನ್ಳಾಗಿ ಕನಳಿತ್ತದಾಳು. ಅವನ್ನ ಕ ೇಳಿದ, “ಆ ಪ್ ಟ್ಟ್ಗ ಯಳಗ ಏನಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನ್ನ್ಗ ತ ೂೇರಿಸನವ ಯಾ?” ಅವಳು

ಕ ೇಳಿದಳು, “ಏಕ

ತ ೂೇರಿಸಬ ೇಕನ?

ಒಬಾ

ಸ ೇವಕ

ಸಾಂಶಯ

ಪ್ಟ್​್ದಾಕಾೆಗಿಯೇ

ಅಥವ

ನಿೇನ್ನ

ನ್ನ್ುನ್ನು

ನ್ಾಂಬದ್ರನವುದಕಾೆಗಿಯೇ?” “ಒಳ ಅಥಥಗಳ ಅಥವ ಪ್ರಚ್ಿನ್ು ಭಾವಗಳ ಕನರಿತನ ಆಲ ೂೇಚಿಸದ ಯೇ ಪ್ ಟ್ಟ್ಗ ಯ ಮನಚ್ಚಳ ತ ರ ದನ ತ ೂೇರಿಸನವುದನ ಸನಲ್ಭವಲ್ಲವ ೇ?” ಕ ೇಳಿದ ನ್ೂರಿ. “ಅದನ ಸಾಂಭವನಿೇಯ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ನ್ಗನಿುಸನತ್ತಿಲ್ಲ ,” ಅವಳು ಹ ೇಳಿದಳು. “ಅದಕ ೆ ಬಿೇಗ ಹಾಕಿದ ಯೇ?” “ಹೌದನ.” “ಬಿೇಗದ ಕ ೈ ಎಲಿಲದ ?” ಅದನ್ನು ಅವಳು ಎತ್ತಿ ಹಡಿದನ ತ ೂೇರಿಸನತಾಿ ಹ ೇಳಿದಳೂ, “ಸ ೇವಕನ್ನ್ನು ಕ ಲ್ಸದ್ಾಂದ ತ ಗ ದನ ಹಾಕಿದರ ಇದನ್ನು ಕ ೂಡನತ ಿೇನ .” ಸ ೇವಕನ್ನ್ನು ಕ ಲ್ಸದ್ಾಂದ ಅವನ್ನ ತ ಗ ದನ ಹಾಕಿದ. ಹ ಾಂಡತ್ತ ಬಿೇಗದ ಕ ೈಯನ್ನು ಅವನಿಗ ಕ ೂಟ್ನ್ ಹ ೂರಗ ಹ ೂೇದಳು. ಅವಳ ಮನ್ಸನಿ ಪ್ರಕ್ಷನಬಧವಾಗಿದಾದನಾ ಮನಖದಲಿಲ ಸಪಷ್ಟ್ವಾಗಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿತನಿ. ನ್ೂರಿ ಬ ಸನದ್ೇಘಥ ಕಾಲ್ ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿದಾ. ಆ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ತನ್ು ತ ೂೇಟ್ದಲಿಲ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡನತ್ತಿದಾವರನ್ನು ಕರ ಯಿಸ್ತದ. ಅದನ್ನು ತ ರ ಯದ ಯೇ ರಾತ್ತರಯ ವ ೇಳ ಎಲ್ಲರೂ ಸ ೇರಿ ಹ ೂತ ೂಿಯನಾ ತ ೂೇಟ್ದ ಮೂಲ ಯಾಂದರಲಿಲ ಹೂಳಿದರನ. ಆ ವಿಷ್ಟಯದ ಕನರಿತಾಗಿ ಮನಾಂದ ಾಂದೂ ಯಾರೂ ಏನ್ೂ ಹ ೇಳಲ ೇ ಇಲ್ಲ . ***** ೮೬. ಉಯಿಲಿನ್ ಮೂಲಕ ನೋಡಿದ ಆಸಿ​ಿ ಒಬಾ​ಾತ ತನ್ು ಮನ ಯಿಾಂದ ಬಲ್ನ ದೂರದ ಊರಿನ್ಲಿಲ ವಿಧಿವಶನಾದ. ಅವನ್ ಉಯಿಲಿನ್ಲಿಲ ಆಸ್ತಿ ವಿಲ ೇವಾರಿಗ ಸಾಂಬಾಂಧಿಸ್ತದಾಂತ ಇಾಂತನ ಬರ ದ್ತನಿ: “ಜಮಿೇನ್ನ ಇರನವ ಸಿಳದಲಿಲನ್ ಸಮನದಾಯವು ತಮಗ ಇಷ್ಟ್ವಾದದಾನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲಿ, ಮತನಿ ತಮಗ ಇಷ್ಟ್ವಾದದಾನ್ನು ವಿನ್ಯ ಸಾಂಪ್ನ್ುನಾದ ಆರಿಫ್ಗ ನಿೇಡಲಿ.” ಆ ಸನಿುವ ೇಶದಲಿಲ ಆರಿಫ್ ಬಹಳ ಚಿಕೆ ವಯಸ್ತಿನ್ವನಾಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಪ್ರಭಾವ ಬಿೇರನವ ವಿಷ್ಟಯಕ ೆ ಸಾಂಬಾಂಧಿಸ್ತದಾಂತ ಸಮನದಾಯದಲಿಲ ಕ ೂನ ಯ ಸಾಿನ್ದಲಿಲದಾ. ಆದಾರಿಾಂದ ಜಮಿೇನಿನ್ಲಿಲ ತಮಗ ಇಷ್ಟ್ವಾದ ಭಾಗವನ್ನು ಹರಿಯರನ ತಮಮ ಸನಪ್ದ್ಥಗ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಯಾರಿಗೂ ಬ ೇಡದ ಕ ಲ್ಸಕ ೆ ಬಾರದ ಭಾಗವನ್ನು ಮಾತರ ಆರಿಫ್ಗ ಬಿಟ್ನ್ಕ ೂಟ್​್ರನ. ವಷ್ಟಥಗಳು ಉರನಳಿದವು. ಆರಿಫ್ ಬ ಳ ದನ ದ ೂಡಡವನಾದ, ಬಲ್ಶ್ಾಲಿಯಾದ, ವಿವ ೇಕಿಯಾದ. ಸಮನದಾಯದ ಹರಿಯರ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿ ತನ್ು ಪ್ಾಲಿನ್ ಪಿತಾರಜಿಥತ ಸವತ್ತಿಗ ಬ ೇಡಿಕ ಸಲಿಲಸ್ತದ. “ಉಯಿಲಿನ್ ಪ್ರಕಾರ ನಿನ್ಗ ೇನ್ನ ಸಲ್ಲಬ ೇಕ ೂೇ ಅದನ್ನು ನಿನ್ಗ

55

ಕ ೂಟ್ಟ್ದ ಾೇವ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದರನ ಹರಿಯರನ. ತಾವು ಅನಾಯಯವಾಗಿ ಏನ್ನ್ೂು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ ಅವರ ನ್ಾಂಬಿಕ ಯಾಗಿತನಿ. ಏಕ ಾಂದರ ‘ತಮಗ ಇಷ್ಟ್ವಾದದಾನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲಿ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಉಯಿಲಿನ್ಲಿಲ ಹ ೇಳಿತನಿ! ಈ ಕನರಿತಾದ ಚ್ಚ ಥ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿರನವಾಗ ಗಾಂಭಿೇರ ಮನಖ-ಭಾವದ, ಗಮನ್ ಸ ಳ ಯನವ ವಯಕಿ​ಿತವ ಉಳಳ ಅಪ್ರಿಚಿತನ ೂಬಾ ಅವರ ನ್ಡನವ ಕಾಣಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡ. ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇವು ನಿಮಮದಾಗಿಸ್ತಕ ೂಳಳಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಬಯಸನವಾಂಥದಾನ್ನು ಆರಿಫ್ಗ ಕ ೂಡಬ ೇಕನ, ಅವನ್ನ ಅದರ ಪ್ೂಣಥ ಲಾಭ ಪ್ಡ ಯನವಾಂತಾಗಬ ೇಕನ - ಇದನ ಆ ಉಯಿಲಿನ್

ಅಥಥ.” ಅತ್ತಮಾನ್ನಷ್ಟ

ಅನ್ುಬಹನದಾಗಿದಾ ಅಪ್ರಿಚಿತ ಇಾಂತನ ವಿವರಿಸ್ತದ: “ತನ್ು ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಸಾಂರಕ್ಷಿಸನವ ಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಇಲ್ಲದ್ರನವಾಗ ಉಯಿಲ್ನಗಾರ ಸತಿ . ಆಗ ಅವನ ೇನಾದರೂ ಆರಿಫ್ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ಡ ಯನವವನ್ನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ ೇರವಾಗಿ ಬರ ದ್ದಾರ ಸಮನದಾಯದವರನ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕಬಳಿಸನವ ಸಾಧಯತ ಇತನಿ. ಅಾಂತಾಗದ್ದಾರ ಸಮನದಾಯದಲಿಲ ಮತಭ ೇದ ಅಥವ ಅಾಂತಃಕಲ್ಹ ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ಉಾಂಟ್ಾಗನತ್ತಿತನಿ. ಆ ಅಸ್ತಿಯನ್ನು ನಿೇವು ನಿಮಮ ಸವಾಂತದನಾ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರಿಗಣಿಸನವಾಂತಾದರ

ಅದನ್ನು ನಿೇವು ಬಹಳ ಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ

ಸಾಂರಕ್ಷಿಸನವಿರಿ ಎಾಂಬನದನ ಆತನಿಗ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ಆದಾರಿಾಂದ ಆಸ್ತಿಯ ಸಾಂರಕ್ಷಣ ಯೂ ಆಗಿ ಯನಕಿ ಸಮಯದಲಿಲ ಅದನ ನಾಯಯಯನತ ವಾರಸನದಾರನಿಗ ಸ ೇರನವಾಂತಾಗಲಿ ಎಾಂಬ ಉದ ಾೇಶದ್ಾಂದ ಆತ ಬಲ್ನ ಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ ಈ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಉಯಿಲ್ನ್ನು ಬರ ದ. ನಾಯಯಯನತ ವಾರಸನದಾರನಿಗ ಆಸ್ತಿ ಸ ೇರಬ ೇಕಾದ ಕಾಲ್ ಈಗ ಬಾಂದ್ದ .” ಸಮನದಾಯದವರಿಗ ಉಯಿಲಿನ್ ನಿಜ ಉದ ಾೇಶದ ಅರಿವು ಇಾಂತನ ಮೂಡಿದಾರಿಾಂದ ಅವರನ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಹಾಂದ್ರನಗಿಸ್ತದರನ. ***** ೮೭. ಫಕ್ಕೋರನ್ೂ ಹಣ್ವೂ ಫಕಿೇರನ ೂಬಾ ಮೌನ್ವಾಗಿ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನತ್ತಿದಾ. ಫಕಿೇರನ್ ಭಕಿ​ಿ ಹಾಗೂ ಶರದ ಧಯನ್ನು ಗಮನಿಸನತ್ತಿದಾ ಶಿರೇಮಾಂತ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಬಾ ಅವನ್ನ್ನು ಬಹನವಾಗಿ ಮೆಚಿಚದ. ಅವನ್ನ ಫಕಿೇರನಿಗ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳಿದಾ ಥ ೈಲಿಯಾಂದನ್ನು ಕ ೂಡನಗ ಯಾಗಿ ನಿೇಡಲಿಚಿ​ಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ಇದನ್ನು ದಯವಿಟ್ನ್ ಸ್ತವೇಕರಿಸ್ತ. ದ ೇವರ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಇದನ್ನು ವಯಯಿಸನವಿರ ಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ .” ಫಕಿೇರ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಒಾಂದನ ಕ್ಷಣ ತಡ ಯಿರಿ. ನಿಮಮ ಹಣವನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳುಳವುದನ ನಾಯಯಸಮಮತವಾಗನತಿದ ೂೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ನ್ನ್ಗ ಸಾಂಶಯವಿದ . ನಿೇವು ಭಾರಿೇ ಶಿರೇಮಾಂತರ ೇನ್ನ? ನಿಮಮ ಮನ ಯಲಿಲ ತನಾಂಬಾ ಹಣವಿದ ಯೇನ್ನ?” “ಖಾಂಡಿತ ಇದ . ಕನಿಷ್ಟಠ ಪ್ಕ್ಷ ಒಾಂದನ ಸಾವಿರ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳು ಮನ ಯಲಿಲದ ,” ಗವಥದ್ಾಂದ ಉತಿರಿಸ್ತದ ವಾಯಪ್ಾರಿ. “ನಿಮಗ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ಸಾವಿರ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳು ಬ ೇಕ ೇನ್ನ?” ಕ ೇಳಿದ ಫಕಿೇರ. “ಬ ೇಡವ ಾಂದನ ಹ ೇಳಲಾರ . ಹ ಚ್ನಚಹ ಚ್ನಚ ಹಣ ಸಾಂಪ್ಾದ್ಸಲ ೂೇಸನಗ ನಾನ್ನ ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಕಷ್ಟ್ಪ್ಟ್ನ್ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡನತ ಿೇನ .” “ಮತೂಿ ಒಾಂದನ ಸಾವಿರ ಚಿನ್ುದ ನಾಣಯಗಳು ಸ್ತಕಿೆದರ ಆದ್ೇತನ ಎಾಂಬ ಆಸ ಯಿದ ಯೇ?” “ಇದ . ನಾನ್ನ ಹ ಚ್ನಚಹ ಚ್ನಚ ಹಣ ಸಾಂಪ್ಾದ್ಸನವಾಂತಾಗಲಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನತ ಿೇನ .” ಫಕಿೇರ ಹಣದ ಥ ೈಲಿಯನ್ನು ವಾಯಪ್ಾರಿಯತಿ ಹಾಂದಕ ೆ ತಳಿಳ ಹ ೇಳಿದ, “ದಯವಿಟ್ನ್ ಕ್ಷಮಿಸ್ತ. ನಿಮಮ ಚಿನ್ುವನ್ನು ನಾನ್ನ ಸ್ತವೇಕರಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ. ಏಕ ಾಂದರ ಶಿರೇಮಾಂತನ ೂಬಾ ಬಡವನಿಾಂದ ಹಣ ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳ ಕೂಡದನ.” “ನಿನ್ುನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಶಿರೇಮಾಂತ ಎಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ನ್ನ್ುನ್ನು ಬಡವ ಎಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಹ ೇಗ ಪ್ರಿಗಣಿಸನತ್ತಿೇ ?” ಫಕಿೇರ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ದ ೇವರನ ನ್ನ್ುತಿ ಏನ್ನ್ನು ಕಳುಹಸನತಾಿನ ೂೇ ಅಷ್ಟ್ರಿಾಂದಲ ೇ ನಾನ್ನ ತೃಪ್ಿನಾಗಿದ ಾೇನ . ನಿೇನ್ನ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬಡವ. ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇನ್ನ ಸದಾ ಅತೃಪ್ಿ, ಇನ್ೂು ಹ ಚ್ನಚ ಕರನಣಿಸ ಾಂಬನದಾಗಿ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ದ ೇವರಲಿಲ ಮೊರ ಯಿಡನತ್ತಿರನವ .” *****

56

೮೮. ಕ್ಷೌರಿಕನ್ೂ ಬಿಳಿಯ ಕೂದಲುಗಳೂ ಕ್ಷೌರಿಕನ್ ಅಾಂಗಡಿಗ ಒಬಾ ಗಡಡಧ್ಾರಿ ಹ ೂೇಗಿ ಪ್ರಧ್ಾನ್ ಕ್ಷೌರಿಕನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಮನ ಗ ಒಬಾ ಹ ೂಸ ಹ ಾಂಡತ್ತಯನ್ನು ಕರ ತರನವವನಿದ ಾೇನ . ನ್ನ್ು ಗಡಡದಲಿಲ ಇರನವ ಬಿಳಿಯ ಕೂದಲ್ನಗಳನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಕತಿರಿಸಬ ೇಕನ.” ಪ್ರಧ್ಾನ್ ಕ್ಷೌರಿಕ ಕತಿರಿ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ದಾಡಿಯನ್ನು ಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ಕತಿರಿಸ್ತ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ ಮನಾಂದ ಇಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ಗ ಅದಕ ೆ ಸಮಯವಿಲ್ಲ. ಬಿಳಿಯ ಕೂದಲ್ನಗಳನ್ನು ನಿೇನ ೇ ಇದರಿಾಂದ ಹ ಕಿೆ ತ ಗ ದನಕ ೂ.” ***** ೮೯. ಸುಲಾಿನ್ನ್ೂ ಷೆೋಕನ್ೂ ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳ ಹಾಂದ ಆಟ್ಮನ್ ಸಮಾರಜಯದ ಸನಲಾಿನ್ನ ೂಬಾ ಇಸಾಿನ್ಬನಲ್ಫನ್ ವಿಖಾಯತ ಷ ೇಕ್ ಒಬಾನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ. ಷ ೇಕ್ನ್ ಪ್ಾರಮಾಣಿಕತ ಹಾಗೂ ವಿವ ೇಕದ್ಾಂದ ಆತ ಪ್ರಭಾವಿತನಾದ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಷ ೇಕ್ ನ್ ಸಭ ಗಳಿಗ ಏಕರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ತಪ್ಪದ ಬರಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಸವಲ್ಪ ಕಾಲ್ದ ನ್ಾಂತರ ಸನಲಾಿನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿಮಮನ್ೂು ನಿಮಮ ಬ ೂೇಧನ ಗಳನ್ೂು ನಾನ್ನ ಪಿರೇತ್ತಸನತ ಿೇನ . ನಿಮಗ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಏನಾದರೂ ಬ ೇಕಾದರ ದಯವಿಟ್ನ್ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿಸ್ತ. ನ್ನಿುಾಂದ ಸಾಧಯವಾಗನವಾಂತಹನದನ ಅದಾಗಿದಾರ ಖಾಂಡಿತ ಕ ೂಡನತ ಿೇನ .” ಭೂಮಿಯ ಮೆೇಲಿನ್ ಅತಯಾಂತ ಶಕಿ​ಿಶ್ಾಲಿೇ ಶಿರೇಮಾಂತನ ೂಬಾ ನಿೇಡಿದ ಖಾಲಿ ಧನಾದ ೇಶ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರಿಗಣಿಸಬಹನದಾದ ಆಶ್ಾವಸನ ಇದಾಗಿತನಿ. ಷ ೇಕ್ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನ್ನ್ಗಾಗಿ ನಿೇವು ಮಾಡಬಹನದಾದದನಾ ಒಾಂದ್ದ . ನಿೇವು ಪ್ುನ್ಃ ಇಲಿಲಗ ಬರಬ ೇಡಿ!” ಆಶಚಯಥಚ್ಕಿತನಾದ ಸನಲಾಿನ್ ಕ ೇಳಿದ, “ಏಕ ? ನಾನ ೇದರೂ ನಿಮಮ ಮನ್ಸಿನ್ನು ನ ೂೇಯಿಸ್ತದ ಾೇನ ಯೇ? ಹಾಗ ೇನಾದರೂ ಮಾಡಿದಾರ ದಯವಿಟ್ನ್ ನ್ನ್ು ಕ್ಷಮಾಯಾಚ್ನ ಯನ್ನು ಒಪಿಪಕ ೂಳಿಳ.” ಷ ೇಕ್ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದ, “ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲ. ಸಮಸ ಯ ನಿೇವಲ್ಲ. ಸಮಸ ಯ ಆಗಿರನವುದನ ನ್ನ್ು ಫಕಿೇರರನ. ನಿೇವು ಬರನವ ಮನನ್ು ಅವರನ ದ ೇವರಿಗ ಪ್ಾರಥಥನ ಸಲಿಲಸನತ್ತಿದಾರನ, ದ ೇವರ ನಾಮಸಮರಣ ಮಾಡನತ್ತಿದಾರನ, ದ ೇವರ ಅನ್ನಗರಹವನ್ನು ಮಾತರ ಬಯಸನತ್ತಿದಾರನ. ಈಗಲಾದರ ೂೇ ನಿಮಮನ್ನು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಪ್ಡಿಸನವುದನ ಹ ೇಗ , ನಿಮಿಮಾಂದ ಬಹನಮಾನ್ಗಳನ್ನು ಪ್ಡ ಯನವುದನ ಹ ೇಗ

ಎಾಂಬ

ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಗಳ ೇ ಅವರ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ತನಾಂಬಿದ . ಇಲಿಲ ನಿಮಮ ಇರನವಿಕ ಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬಹನದಾದಷ್ಟನ್ ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕವಾಗಿ ನಾವು ಪ್ಕವವಾಗಿಲ್ಲ ಎಾಂಬ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ನಿೇವು ಪ್ುನ್ಃ ಇಲಿಲಗ ಬರಬ ೇಡಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ವಿನ್ಾಂತ್ತಸಬ ೇಕಾಗಿದ !” ***** ೯೦. ಅರಬಬನ್ ಅಶಿಲೋಲ ಬಯು​ುಳವೂ ದೆೋವರ ಸಂದೆೋಶವೂ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಪ್ರವಾದ್ ಮೊಹಮಮದ್ರನ ಮಸ್ತೇದ್ಯಾಂದರಲಿಲ ಬ ಳಗಿನ್ ಪ್ಾರಥಥನ ಸಲಿಲಸನತ್ತಿದಾರನ. ಅವರ ೂಾಂದ್ಗ ಪ್ಾರಥಥನ ಸಲಿಲಸನತ್ತಿದಾವರ ಪ್ ೈಕಿ ಇಸಾಲಾಂನ್ಲಿಲ ಮೆೇಲ ೇರಬಯಸನತ್ತಿದಾ ಅರಬಾನ ೂಬಾನಿದಾ. ಆ ದ್ನ್ ಕ ೂರಾನ್ನ್ಲಿಲ ಇರನವ “ನಾನ ೇ ನಿಮಮ ನಿಜವಾದ ದ ೇವರನ” ಎಾಂಬ ಅಥಥವಿರನವ ಫ ರ ೂೇನ್ ಹ ೇಳಿಕ ಉಳಳ ಶ್ ಲೇಕವನ್ನು ಮಹಮಮದ್ರನ ಪ್ಠಿಸನತ್ತಿದಾರನ. ಅದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ಅರಬಾನ್ನ ಕ ೂೇಪೇದ್ರಕಿನಾಗಿ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಬ ೂಬ ಾ ಹ ೂಡ ದ: “ಸೂಳ ಮಗ*, ಬಡಾಯಿಕ ೂೇರ!” ಪ್ರವಾದ್ಗಳು ತಮಮ ಪ್ಾರಥಥನ

ಮನಗಿಸ್ತದ

ಕೂಡಲ

ಅವರ ಸಹಚ್ರರನ ಅರಬಾನಿಗ

ಛಿೇಮಾರಿ ಹಾಕಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ:

“ನಿನ್ು ಪ್ಾರಥಥನ

ನಿಷ್ಟರಯೇಜಕವಾದದನಾ. ನಿೇನ್ನ ಬ ೇಡದ ಪ್ದಗಳನ್ನು ಹ ೇಳಿ ಪ್ಾರಥಥನ ಯನ್ನು ಮಧ್ ಯ ನಿಲಿಲಸ್ತದ . ಅಷ ್ೇ ಅಲ್ಲದ ದ ೇವರ ಪ್ರವಾದ್ಯ ಎದನರಿನ್ಲಿಲ ಅಶಿಲೇಲ್ ಭಾಷ ಯನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತದ .” ಅರಬಾನ್ನ ಹ ದರಿಕ ಯಿಾಂದಲ್ೂ ಸಾಂಕ ೂೇಚ್ದ್ಾಂದಲ್ೂ ನ್ಡನಗನತಾಿ ನಿಾಂತ್ತದಾ . ಆಗ ಗ ೇಬಿರಯಲ್ಫ ಪ್ರತಯಕ್ಷನಾಗಿ ಪ್ರವಾದ್ಗ ಹ ೇಳಿದ, “ದ ೇವರನ ನಿನ್ಗ ತನ್ು ಸಲಾಮ್ ಕಳುಹಸ್ತದಾ​ಾನ . ಈ ಜನ್ ಮನಗಧ ಅರಬಾನ್ನ್ನು

57

ದಾಂಡಿಸನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ಅವನ್ ಇಚ ಿ. ಅವನ್ ಪ್ಾರಮಾಣಿಕ ಶಪಿಸನವಿಕ ಅನ ೇಕರನ ಜಪ್ಮಾಲ ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಮಾಡನವ ಧ್ಾಮಿಥಕಶರದ ಧಯ ಪ್ಾರಥಥನ ಗಿಾಂತ ಹ ಚಿಚನ್ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ನ್ನ್ು ಮೆೇಲ ಬಿೇರಿದ !” (* ಇಾಂಗಿಲಷ ಪ್ಾಠದಲಿಲ ‘ಸನ್ ಆಫ್ ಎ ಬಿಚ್’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಇದ )

***** ೯೧. ಬಿೋಗ ತಯಾರಕನ್ ಕತೆ ಮಾಡದ ೇ ಇದಾ ಅಪ್ರಾಧಗಳನ್ನು ಮಾಡಿರನವುದಾಗಿ ಯಾರ ೂೇ ಮಾಡಿದ ಸನಳುಳ ಆಪ್ಾದನ ಯಿಾಂದಾಗಿ ಕತಿಲಿನ್ ಕೂಪ್ವಾಗಿದಾ ಸ ರ ಮನ ಯಲಿಲ ಸ ರ ವಾಸ ಅನ್ನಭವಿಸನತ್ತಿದಾ

ಬಿೇಗತಯಾರಕನ ೂಬಾ ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಇದಾ . ಅವನ್ನ್ನು ಬಹನವಾಗಿ

ಪಿರೇತ್ತಸನತ್ತಿದಾ ಆತನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಸವಲ್ಪ ಕಾಲ್ ಅವನ್ನ ಸ ರ ವಾಸ ಅನ್ನಭವಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ರಾಜನ್ ಹತಿರ ಹ ೂೇಗಿ ದ್ನ್ಕ ೆ ಐದನ ಬಾರಿ ಮಾಡಬ ೇಕಾದ ಪ್ಾರಥಥನ ಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಲ್ನ ಅನ್ನಕೂಲ್ವಾಗನವಾಂತ ಪ್ಾರಥಥನಾ ನ ಲ್ಹಾಸ ೂಾಂದನ್ನು ಅವನಿಗ ಕ ೂಡಲ್ನ ಅನ್ನಮತ್ತ ನಿೇಡಬ ೇಕಾಗಿ ಮೊರ ಯಿಟ್​್ಳು. ಈ ವಿನ್ಾಂತ್ತ ನಾಯಯಸಮಮತವಾಗಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ ರಾಜ ಪ್ಾರಥಥನಾ ನ ಲ್ಹಾಸನ್ನು ಅವನಿಗ ಕ ೂಡಲ್ನ ಅನ್ನಮತ್ತ ನಿೇಡಿದ. ಕೃತಜ್ಞತಾಪ್ೂವಥಕವಾಗಿ ಆ ನ ಲ್ಹಾಸನ್ನು ಹ ಾಂಡತ್ತಯಿಾಂದ ಸ್ತವೇಕರಿಸ್ತದ ಬಿೇಗತಯಾರಕ ಬಲ್ನ ಶರದ ಧಯಿಾಂದ ಪ್ಾರಥಥನ ಗಳನ್ನು ಸಲಿಲಸನತ್ತಿದಾ . ಇಾಂತನ ಬಹನಕಾಲ್ ಸ ರ ವಾಸ ಅನ್ನಭವಿಸ್ತದ ಬಿೇಗತಯಾರಕ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಜ ೈಲಿನಿಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡ. ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡದನಾ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಜನ್ ಕ ೇಳಿದಾಗ ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, ‘ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳ ಕಾಲ್ ಜ ೈಲಿನಿಾಂದ ಮನಕಿ​ಿ ದ ೂರ ಯಲಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಅದಕಾೆಗಿ ಮಾಡಬ ೇಕಾದ ಾೇನ್ನ ಎಾಂಬನದನ ಸಪಷ್ಟ್ವಾಗಿ ಕಣ ಿದನರ ೇ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತತನ. ಸ ರ ಮನ ಯ ಬಿೇಗದ ವಿನಾಯಸವನ್ನು ಪ್ಾರಥಥನ್ ನ ಲ್ಹಾಸನವಿನ್ಲಿಲ ನ್ನ್ು ಹ ಾಂಡತ್ತ ಹ ಣ ದ್ದಾದನಾ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಇದಾದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತತನ. ಈ ಅರಿವು ಮೂಡಿದಾಕ್ಷಣ ಸ ರ ಮನ ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬರಲ್ನ ಅಗತಯವಾದ ಎಲ್ಲ ಮಾಹತ್ತ ಈಗಾಗಲ ೇ ತನ್ು ಹತ್ತಿರವಿದ ಎಾಂಬನದನ ಅಥಥವಾಯಿತನ. ತದನ್ಾಂತರ ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಕಾವಲಿನ್ವರ ಮಿತರತವ ಗಳಿಸಲ್ನ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದ . ಸ ರ ಮನ ಯಿಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ತನ್ಗ ಸಹಕರಿಸನವಾಂತ ಅವರ ಮನ್ವಲಿಸ್ತದಾಲ್ಲದ ತನ ೂುಾಂದ್ಗ ಅವರೂ ಹ ೂರಬಾಂದನ

ಈಗ

ನ್ಡ ಸನತ್ತಿರನವುದಕಿೆಾಂತ

ಉತಿಮ

ಜಿೇವನ್

ನ್ಡ ಸಬಹನದನ

ಎಾಂಬನದನ್ೂು

ಮನ್ವರಿಕ

ಮಾಡಿದ .

ಪ್ಹರ ಯವರಾಗಿದಾರೂ ತಾವೂ ಸ ರ ಮನ ಯಲಿಲಯೇ ಜಿೇವನ್ ಸವ ಸಬ ೇಕನ ಎಾಂಬ ಅರಿವು ಅವರಿಗಾದದಾರಿಾಂದ ಅವರನ ನ್ನ ೂುಾಂದ್ಗ ಸಹಕರಿಸಲ್ನ ಒಪಿಪದರನ. ಅವರಿಗೂ ಸ ರ ಮನ ಯಿಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನವ ಇಚ ಿ ಇದಾರೂ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ . ಬಿೇಗ ತಯಾರಕ ಹಾಗೂ ಅವನ್ ಪ್ಹರ ಯವರನ ತಯಾರಿಸ್ತದ ಕಾಯಥಯೇಜನ

ಇಾಂತ್ತತನಿ : ಪ್ಹರ ಯವರನ ಲ ೂೇಹದ

ತನಾಂಡನಗಳನ್ನು ತರಬ ೇಕನ. ಅವನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ಮಾರಬಹನದಾದ ವಸನಿಗಳನ್ನು ಬಿೇಗ ತಯಾರಕ ತಯಾರಿಸಬ ೇಕನ.

ಇಾಂತನ ಅವರಿೇವಥರೂ

ಜ ೂತ ಗೂಡಿ

ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗಲ್ನ

ಅಗತಯವಾದ

ಸಾಂಪ್ನ್ೂಮಲ್ಗಳನ್ನು

ಸಾಂಗರಹಸಬ ೇಕನ. ಅವರನ ಸಾಂಪ್ಾದ್ಸಬಹನದಾದ ಅತಯಾಂತ ಬಲ್ಯನತವಾದ ಲ ೂೇಹದ ತನಾಂಡಿನಿಾಂದ ಸ ರ ಮನ ಯ ಬಿೇಗ ತ ರಯಬಹನದಾದ ಬಿೇಗದಕ ೈ ಒಾಂದನ್ನು ಬಿೇಗ ತಯಾರಕ ತಯಾರಿಸಬ ೇಕನ. ಎಲ್ಲವೂ ಯೇಜನ ಯಾಂತ ಜರಗಿ ಬಿೇಗದಕ ೈ ಸ್ತದಧವಾದ ನ್ಾಂತರ ಒಾಂದನ ರಾತ್ತರ ಪ್ಹರ ಯವರನ ಮತನಿ ಬಿೇಗ ತಯಾರಕ ಸ ರ ಮನ ಯ ಬಿೇಗ ತ ರ ದನ ಹ ೂರನ್ಡ ದರನ. ಬಿೇಗ ತಯಾರಕನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯನತ್ತಿದಾಳು. ಅವನ್ನ ಪ್ಾರಥಥನ ಯ ನ ಲ್ಹಾಸನ್ನು ಸ ರ ಮನ ಯಲಿಲಯೇ ಬಿಟ್ಟ್ದಾನ್ನ, ಅದನ್ನು ಅಥ ೈಥಸಬಲ್ಲ ಜಾಣ ಕ ೈದ್ಯಬಾನಿಗ

ಅದನ ಮನಾಂದ ಾಂದಾದರೂ

ನ ರವಾದ್ೇತನ ಎಾಂಬ ನ್ಾಂಬಿಕ ಯಿಾಂದ. ಈ ರಿೇತ್ತ ಬಿೇಗ ತಯಾರಕ ಅವನ್ ಪಿರೇತ್ತಯ ಹ ಾಂಡತ್ತಯಾಂದ್ಗ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದ ಪ್ುನ್ಃ ಸ ೇರಿಕ ೂಾಂಡನ್ನ. ಮಾಜಿ ಪ್ಹರ ಯವರನ ಅವನ್ ಮಿತರರಾದರನ. ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಮರಸಯದ್ಾಂದ ಬಾಳಿದರನ. *****

58

೯೨. ಮರಳು ಹೆೋಳಿದ ಕತೆ ದೂರದ ಪ್ವಥತಶ್ ರೇಣಿಯಾಂದರಲಿಲ ಹನಟ್ಟ್ದ ತ ೂರ ಯಾಂದನ ಎಲ್ಲ ರಿೇತ್ತಯ ಗಾರಮಾ​ಾಂತರ ಪ್ರದ ೇಶಗಳ ಮೂಲ್ಕ ಹರಿದನ ಅಾಂತ್ತಮವಾಗಿ ಮರನಭೂಮಿಯಾಂದರ ಮರಳಿನ್ ರಾಶಿಯನ್ನು ತಲ್ನಪಿತನ. ಇತರ ಎಲ್ಲ ಅಡ ತಡ ಗಳನ್ನು ದಾಟ್ಟದ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲಯೇ ಇದನ್ನು ದಾಟ್ಲ್ನ ತ ೂರ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತತಾದರೂ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅದನ ಎಷ್ಟನ್ ವ ೇಗವಾಗಿ ಮರಳನ್ನು ದಾಟ್ಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿತ ೂಿೇ ಅಷ ್ೇ ವ ೇಗವಾಗಿ ಅದರ ನಿೇರನ ಮಾಯವಾಗನತ್ತಿತನಿ . ಮರನಭೂಮಿಯನ್ನು ಅದನ ದಾಟ್ಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ದ ೈವ ೇಚ ಿ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅದನ ನ್ಾಂಬಿದಾರೂ ಹ ೇಗ ಎಾಂಬನದನ ಅದಕ ೆ ತ್ತಳಿಯಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗ ಮರನಭೂಮಿಯಳಗಿನಿಾಂದಲ ೇ ಹ ೂಮಿಮದ ಗನಪ್ಿಧವನಿಯಾಂದನ ಪಿಸನಗನಟ್ಟ್ತನ, “ಗಾಳಿ ಮರನಭೂಮಿಯನ್ನು ದಾಟ್ನತಿದ , ಅಾಂತ ಯೇ ತ ೂರ ಯೂ ಕೂಡ.” ಈ ಹ ೇಳಿಕ ಗ ತ ೂರ ಇಾಂತನ ಆಕ್ಷ ೇಪಿಸ್ತತನ: “ನಾನ್ನ ಎಷ ್ೇ ವ ೇಗವಾಗಿ ಮರಳಿಗ ಢಿಕಿೆ ಹ ೂಡ ದರೂ ಮರಳು ನಿೇರನ ುಲ್ಲ ಹೇರನತಿದ , ಗಾಳಿಯಾದರ ೂೇ ಮರಳಿನ್ ಮೆೇಲಿನಿಾಂದ ಹಾರಬಲ್ಲದಾ​ಾದಾರಿಾಂದ ಮರನಭೂಮಿಯನ್ನು ದಾಟ್ನತಿದ .” “ನಿನ್ಗ ರೂಢಿಯಾಗಿರನವಾಂತ ಮರಳಿಗ ಢಿಕಿೆ ಹ ೂಡ ದರ ನಿೇನ್ನ ಮರನಭೂಮಿಯನ್ನು ದಾಟ್ಲಾರ . ನಿೇನ್ನ ಮಾಯವಾಗನವ ಅಥವ ಜೌಗನ ಭೂಮಿಯ ಕ ಸರನ ಆಗನವ . ಗಮಯ ಸಾಿನ್ಕ ೆ ಗಾಳಿ ನಿನ್ುನ್ನು ಒಯಯಲ್ನ ಬಿಡನ.” “ಅಾಂತಾಗನವುದನ ಹ ೇಗ ?” “ನಿನ್ುನ್ನು ಹೇರಲ್ನ ಗಾಳಿಗ ಅವಕಾಶ ನಿೇಡನ.” ಈ ಸಲ್ಹ ನ್ದ್ಗ ಒಪಿಪಗ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಈ ಹಾಂದ ಅದನ್ನು ಯಾರೂ ಹೇರಿರಲಿಲ್ಲ . ತನ್ು ವ ೈಯಕಿ​ಿಕತ ಕಳ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಅದಕ ೆ ಇಷ್ಟ್ವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಮೆಮ ಅದನ ಕಳ ದನ ಹ ೂೇದರ ಅದನ್ನು ಪ್ುನ್ಃ ಮರಳಿ ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಸಾಧಯವ ೇ ಎಾಂಬನದನ ಯಾರಿಗ ಗ ೂತ್ತಿದ ? ಮರಳು ಹ ೇಳಿತನ, “ಗಾಳಿ ಈ ಕಾಯಥವನ್ನು ಬಲ್ನ ಹಾಂದ್ನಿಾಂದಲ್ೂ ಮಾಡನತ್ತಿದ . ಅದನ ನಿೇರನ್ನು ಹೇರಿ ಮರನಭೂಮಿಯ ಮೆೇಲಿನಿಾಂದ ಅದನ್ನು ಒಯನಾ ಪ್ುನ್ಃ ಕ ಳಕ ೆ ಬಿೇಳಲ್ನ ಬಿಡನತಿದ . ಮಳ ಯ ರೂಪ್ದಲಿಲ ನ ಲ್ಕ ೆ ಬಿದಾ ನಿೇರನ ಪ್ುನ್ಃ ತ ೂರ ಯಾಗನತಿದ .” “ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿರನವುದನ ನಿಜವೇ ಅಲ್ಲವೇ ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿಯನವುದಾದರೂ ಹ ೇಗ ?” “ನಾನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿರನವುದನ ನಿಜ. ನಿೇನ್ನ ಅದನ್ನು ನ್ಾಂಬದ ೇ ಇದಾರ ಜೌಗನ ಭೂಮಿಯಲಿಲನ್ ಕ ಸರಿಗಿಾಂತ ಭಿನ್ುವಾದದ ಾೇನ್ೂ ಆಗನವುದ್ಲ್ಲ. ಅಾಂತಾಗಲ್ೂ ಬಹಳ, ಬಹಳ ವಷ್ಟಥಗಳು ಬ ೇಕಾಗನತಿವ . ಆ ಸ್ತಿತ್ತ ನ್ದ್ಯದಾರಾಂತ ಖಾಂಡಿತ ಇರನವುದ್ಲ್ಲ.” “ಇಾಂದನ ನಾನ್ನ ಯಾವ ತ ೂರ ಆಗಿದ ಾೇನ ಯೇ ಆ ತ ೂರ ಯಾಂತೂ ಆಗಿರನವುದ್ಲ್ಲ.” “ಇಲಿಲಯೇ ಇದಾರೂ ಗಾಳಿಯಾಂದ್ಗ ಹ ೂೇದರೂ ನಿೇನ್ನ ಈಗಿನ್ ತ ೂರ ಯ ಸ್ತಿತ್ತಯಲ್ಲಾಂತೂ ಇರನವುದ್ಲ್ಲ . ನಿನ್ು ಇಾಂದ್ನ್ ತ ೂೇರಿಕ ಯ ಹಾಂದ ಅಡಗಿರನವ ಮೂಲ್ಭೂತ ಸಾರವನ್ನು ಗಾಳಿ ಒಯನಯತಿದ . ಅದನ ಪ್ುನ್ಃ ತ ೂರ ಯ ರೂಪ್ ಧರಿಸನತಿದ . ನಿನ್ುನ್ನು ನಿೇನ್ನ ತ ೂರ ಅಾಂದನಕ ೂಳುಳತ್ತಿರನವುದನ ಏಕ ಾಂದರ ನಿನ್ು ಮೂಲ್ಭೂತ ಸಾರ ಏನ ಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ೇ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲ.” ***** ೯೩. ಅಪ್ಾತರ ಈ ಲ ೂೇಕದಲಿಲ ನಾನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ್ಾಂದಲ್ೂ ಒಬಾ ಅಪ್ಾತರನಾಗಿದ ಾೇನ . ನ್ನ್ುನ್ನು ಯಾರೂ, ನ್ನ್ು ತಾಂದ ಯೂ, ಅಥಥ ಮಾಡಿಕ ೂಾಂಡಿಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ಒಮೆಮ ನ್ನ್ು ತಾಂದ ಹ ೇಳಿದಾರನ, “ಹನಚಾಚಸಪತ ರಗ ದಾಖಲ್ನ ಮಾಡನವಷ್ಟನ್ ಹನಚ್ಚ ನಿೇನ್ಲ್ಲ , ವಿರಕಿರ ನಿವಾಸಕ ೆ ದಾಖಲ್ನ ಮಾಡಬಹನದಾದ ಸನಾಯಸ್ತಯೂ ನಿೇನ್ಲ್ಲ. ನಿೇನ ಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿಯನತ್ತಿಲ್ಲ.” ನಾನ್ನ ಉತಿರಿಸ್ತದ ಾ, “ಅಪ್ಾಪ, ಈ ಸ್ತಿತ್ತ ಹ ೇಗಿರನತಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಾನ್ನ ನಿಮಗ ತ್ತಳಿಸಬಲ ಲ . ಬಾತನಕ ೂೇಳಿಯ ಮೊಟ್ ್ಯಾಂದನ್ನು ಕಾವು ಕ ೂಟ್ನ್ ಮರಿ ಮಾಡಲ ೂೇಸನಗ ಒಮೆಮ ಹ ೇಾಂಟ್ ಯ ಅಡಿಯಲಿಲ ಇಡಲಾಯಿತನ. ಮೊಟ್ ್ಯಡ ದನ ಬಾತನಕ ೂೇಳಿಯ ಮರಿ ಹ ೂರ ಬಾಂದಾಗ ಅದನ ತಾಯಿ ಹ ೇಾಂಟ್ ಯ ಜ ೂತ ಯಲಿಲ ಕ ೂಳವಾಂದರ ವರ ಗ ನ್ಡ ಯಿತನ. ಕ ೂಳದ ನಿೇರಿನ್ಲಿಲ ಬಾತನಕ ೂೇಳಿಯ ಮರಿ ಬಲ್ನ ಖನಷಿಯಿಾಂದ ಒಾಂದನ ಮನಳುಗನ ಹಾಕಿತನ. ತಾಯಿ ಹ ೇಾಂಟ್ ಯಾದರ ೂೇ ದಡದಲಿಲಯೇ ನಿಾಂತನಕ ೂಾಂಡನ ಮರಿಯನ್ನು

59

ಕರ ಯನತ್ತಿತನಿ. ಅಪ್ಾಪ, ಈಗ ನಾನ್ನ ಸಾಗರದಲಿಲ ಮನಳುಗನ ಹಾಕಿ ಅದ ೇ ನ್ನ್ು ಮನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಕಾಂಡನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾೇನ . ನಿೇವು ದಡದಲಿಲಯೇ ನಿಾಂತನಕ ೂಾಂಡಿರಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನವಿರಾದ ಅದನ ನ್ನ್ು ತಪ್ ಪೇ? ನ್ನ್ು ಮೆೇಲ ನಿೇವು ತಪ್ುಪ ಹ ೂರಿಸನವಾಂತ್ತಲ್ಲ.” ***** ೯೪. ಎಲಲವನ್ೂನ ಕಳೆದುಕ್ೊಳುಿವುದು ನ್ಗರಕ ೆ ಹ ೂೇಗನವ ದಾರಿಯಲಿಲ ಹನಬನಾ ಗಾಂಟ್ಟಕಿೆಕ ೂಾಂಡನ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ಒಬಾ ಮೌಲಾ ನ ೂೇಡಿದ. “ನಿನ್ು ಸಮಸ ಯ ಏನ್ನ?” ಕ ೇಳಿದ ಮೌಲಾ. ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಒಾಂದನ ಹರಕಲ್ನ ಚಿೇಲ್ ಎತ್ತಿ ತ ೂೇರಿಸನತಾಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ವಿಶ್ಾಲ್ ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ನ್ನ್ುದನ ಅಾಂದನಕ ೂಳಳಬಹನದಾದದ ಾಲ್ಲವನ್ನು ಹಾಕಿದರೂ ಈ ದರಿದರ ಚಿೇಲ್ ತನಾಂಬನವುದ್ಲ್ಲ .” ಮೌಲಾ “ಛ , ಅಯಯೇ ಪ್ಾಪ್,” ಅಾಂದವನ ೇ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ ಕ ೈನಿಾಂದ ಕಸ್ತದನಕ ೂಾಂಡನ ನ್ಗರದತಿ ರಸ ಿಯಲಿಲ ಓಡಿ ಹ ೂೇದ. ತನ್ುಲಿಲದಾ ಎಲ್ಲವನ್ೂು ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಹಾಂದ ಾಂದ್ಗಿಾಂತಲ್ೂ ಸಾಂಕಟ್ಪ್ಡನತಾಿ ಬಿಕಿೆಬಿಕಿೆ ಅಳುತಾಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ. ಚಿೇಲ್ದ ೂಾಂದ್ಗ ಓಡಿ ಹ ೂೇಗಿದಾ ಮೌಲಾ ರಸ ಿಯಲಿಲದಾ ಒಾಂದನ ತ್ತರನವು ಆದ ನ್ಾಂತರ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ರಸ ಿಯ ಮಧಯದಲಿಲ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬರನತ್ತಿದಾ ಅದರ ಮಾಲಿಕನಿಗ ಕಾಣನವಾಂತ ಇಟ್ನ್ ಪದ ಯಾಂದರ ಹಾಂದ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತ. ರಸ ಿಯ ಮಧಯದಲಿಲ ಇದಾ ತನ್ು ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ಕಾಂಡ ೂಡನ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದ ನ್ಗನತಾಿ ಬ ೂಬ ಾ ಹ ೂಡ ದ, “ನ್ನ್ು ಚಿೇಲ್. ನಿನ್ುನ್ನು ನಾನ್ನ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದ ಾ.” ಪದ ಯ ಹಾಂದ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತ್ತದಾ ಮೌಲಾ ಲ ೂಚ್ಗನಟ್ನ್ತಾಿ ತನ್ಗ ತಾನ ೇ ಹ ೇಳಿಕ ೂಾಂಡ, “ಒಬಾನ್ನ್ನು ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟಪ್ಡಿಸನವ ಒಾಂದನ ವಿಧ್ಾನ್ ಇದನ!” ***** ೯೫. ಮಂಗಗಳನ್ುನ ಹಿಡಿಯುವುದು ಹೆೋಗೆ? ಒಾಂದಾನ ೂಾಂದನ ಕಾಲ್ದಲಿಲ ಚ ರಿ ಹಣನಿಗಳನ್ನು ಬಲ್ನ ಇಷ್ಟ್ಪ್ಡನತ್ತಿದಾ ಮಾಂಗವಾಂದ್ತನಿ . ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅದಕ ೆ ರಸಭರಿತ ಚ ರಿ ಹಣ ೂಿಾಂದನ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತತನ. ಆ ಹಣಿನ್ನು ಪ್ಡ ಯಲ ೂೇಸನಗ ಮಾಂಗ ಮರದ್ಾಂದ ಇಳಿದನ ಬಾಂದ್ತನ. ಆ ಹಣನಿ ಒಾಂದನ ಶನಭರವಾದ ಗಾಜಿನ್ ಸ್ತೇಸ ಯಳಗಿತನಿ. ವಿವಿಧ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಸ್ತೇಸ ಯ ಕತ್ತಿನ ೂಳಕ ೆ ಕ ೈತೂರಿಸ್ತ ಹಣಿನ್ನು ಹಡಿಯಬಹನದನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಅದನ ಪ್ತ ಿಹಚಿಚತನ. ಅಾಂತ ಯೇ ಕ ೈತೂರಿಸ್ತ ಹಣಿನ್ನು ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಿತಾದರೂ ಮನಷಿ್ಯಲಿಲ ಹಣಿನ್ನು ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡಾಗ ಅದರ ಮನಷಿ್ಯ ಗಾತರ ಸ್ತೇಸ ಯ ಕತ್ತಿನ್ ಗಾತರಕಿೆಾಂತ ಹ ಚಾಚಗನವುದರಿಾಂದ ಹಣನಿಸಹತವಾದ ಮನಷಿ್ಯನ್ನು ಸ್ತೇಸ ಯಿಾಂದ ಹ ೂ ರಕ ೆ ಎಳ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಚ ರಿ ಹಣಿನ್ನು ಒಬಾ ಮಾಂಗಗಳ ಬ ೇಟ್ ಗಾರ ಉದ ಾೇಶಪ್ೂವಾಥಗಿ ಸ್ತೇಸ ಯಳಗ ಇಟ್ಟ್ದಾ . ಚ ರಿ ಹಣಿನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಮಾಂಗಗಳು ಏನ್ನ ಮಾಡನತಿವ ಎಾಂಬನದನ ಅವನಿಗ ತ್ತಳಿದ್ತನಿ. ನ ೂೇವಿನಿಾಂದ ಮಾಂಗ ಹ ೂರಡಿಸನತ್ತಿದಾ ದನಿ ಕ ೇಳಿದ ಬ ೇಟ್ ಗಾರ ಅಲಿಲಗ ಬಾಂದನ್ನ. ಅವನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ಮಾಂಗ ಓಡಿ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತತಾದರೂ ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಕ ೈ ಸ್ತೇಸ ಯಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡದಾರಿಾಂದ ವ ೇಗವಾಗಿ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ . ಚ ರಿ ಹಣನಿ ತನ್ು ಕ ೈನ್ಲ ಲೇ ಇದ ಎಾಂದನ ಅದನ ಈ ಪ್ರಿಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲಯೂ ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿತನಿ . ಬ ೇಟ್ ಗಾರ ಮಾಂಗವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಡಿದನ ಅದರ ತಲ ಗ ಬಲ್ವಾಗಿ ಮೊಟ್ಕಿದ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮಾಂಗ ಹಣನಿ ಹಡಿದ್ದಾ ಮನಷಿ್ಯನ್ನು ಸಡಲಿಸ್ತತನ. ತಕ್ಷಣ ಅದನ ಕ ೈಯನ್ನು ಸ್ತೇಸ ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಕ ೆಳ ದನಕ ೂಾಂಡಿತನ. ಕ ೈ ಸ್ತೇಸ ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬಾಂದ್ತಾದರೂ ಮಾಂಗ ಬಾಂಧಿಯಾಗಿತನಿ. ಬ ೇಟ್ ಗಾರನಿಗ ಮಾಂಗದ ೂಾಂದ್ಗ ಅವನ್ ಸ್ತೇಸ ಯೂ ಅದರ ೂಳಗಿದಾ ಚ ರಿ ಹಣೂಿ ಸ್ತಕಿೆತನ. *****

60

೯೬. ದೆೈತಯ ರಾಕ್ಷಸನ್ೂ ಸೂಫಿಯೂ ಸೂಫಿ ಗನರನವಬಾ ನಿಜಥನ್ ಪ್ವಥತ ಪ್ರದ ೇಶದಲಿಲ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವಾಗ ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಎದನರಾದ ದ ೈತಯ ರಾಕ್ಷಸನ ೂಬಾ ಅವನ್ನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡನವುದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ. ಗನರನ ಹ ೇಳಿದ, “ಬಹಳ ಒಳ ಳಯದನ. ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸಲ್ನ ನ್ನ್ುದ ೇನ್ೂ ಆಭಯಾಂತರವಿಲ್ಲ. ಆದರ ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಸ ೂೇಲಿಸನತ ಿೇನ , ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇನ್ನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದಾಕಿೆಾಂತ ಅನ ೇಕ ರಿೇತ್ತಯಲಿಲ ನಾನ್ನ ಬಲಿಷ್ಟಠನಾಗಿದ ಾೇನ .” “ಹನಚ್ನಚಮಾತನ. ಆಧ್ಾಯತ್ತಮಕ ವಿಷ್ಟಯಗಳಲಿಲ ಆಸಕಿನಾದ ಸೂಫಿ ಗನರನ ನಿೇನ್ನ. ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಪ್ಶನಸದೃಶ ಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ಅವಲ್ಾಂಬಿಸ್ತರನವವನ್ನ, ಗಾತರದಲಿಲ ನಿನ್ಗಿಾಂತ ೩೦ ಪ್ಟ್ನ್ ದ ೂಡಡವನ್ನ. ಎಾಂದ ೇ, ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಸ ೂೇಲಿಸಲಾರ .” “ಬಲ್ ಪ್ರದಶಥನ್ ಮಾಡನವ ಇಚ ಿ ನಿನ್ಗಿದಾರ ,” ಸೂಫಿ ಒಾಂದನ ಸಣಿ ಕಲ್ಲನ್ನು ಹ ಕಿೆ ಕ ೂಡನತಾಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ಕಲ್ಲನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂೇ. ಅದನ್ನು ಹಸನಕಿ ದರವ ಬರಿಸನ ನ ೂೇಡ ೂೇಣ.” ಎಷ್ಟನ್ ಬಲ್ ಪ್ರಯೇಗ ಮಾಡಿದರೂ ದ ೈತಯ ರಾಕ್ಷಸನಿಗ ಅಾಂತನ ಮಾಡಲ್ನ ಸಾಧಯವಾಗಲಿಲ್ಲ . “ಅಸಾಧಯ. ಈ ಕಲಿಲನ್ಲಿಲ ಒಾಂದ್ನಿತೂ ನಿೇರಿಲ್ಲ. ಇದ ಎಾಂದಾದರ ನಿೇನ ೇ ತ ೂೇರಿಸನ,” ಅಾಂದನಾತ. ಮಬನಾ ಬ ಳಕಿನ್ಲಿಲ ಸೂಫಿ ಗನರನ ಒಾಂದನ ಮೊಟ್ ್ಯನ್ನು ತನ್ು ಕಿಸ ಯಿಾಂದಲ್ೂ ಕಲ್ಲನ್ನು ದ ೈತಯನಿಾಂದಲ್ೂ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಎರಡನ್ೂು ದ ೈತಯನ್ ಕ ೈ ಮೆೇಲ ಹಡಿದನ ಹಸನಕಿದ. ಇದರಿಾಂದ ದ ೈತಯ ಪ್ರಭಾವಿತನಾದ. ಇದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಜನ್ ಅನ ೇಕ ಬಾರಿ ತಮಗ ಅಥಥವಾಗದಾರಿಾಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗನತಾಿರ , ಅಾಂಥವುಗಳಿಗ ಅಗತಯಕಿೆಾಂತ ಹ ಚ್ನಚ ಬ ಲ ಕಟ್ನ್ತಾಿರ , ತಮಮ ನಿಜವಾದ ಹತಾಸಕಿ​ಿಗ ಅದನ ವಿರನದಧವಾಗಿದ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಯದ . ದ ೈತಯ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ವಿದಯಮಾನ್ದ ಕನರಿತನ ನಾನ್ನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ ಬ ೇಕನ. ನ್ನ್ು ಗನಹ ಗ ಬನಿು. ಇಾಂದನ ರಾತ್ತರ ನಾನ್ನ ನಿಮಮನ್ನು ಸತೆರಿಸನತ ಿೇನ .” ದ ೈತಯನ ೂಾಂದ್ಗ ಸೂಫಿ ಅವನ್ ಬೃಹತಾಿದ ಗನಹ ಗ ಹ ೂೇದ. ದ ೈತಯ ಕ ೂಲ ಮಾಡಿದ ಸಹಸಾರರನ ಯಾತ್ತರಕರ ಸಾಮಾನ್ನಗಳು ಆ ಗನಹ ಯಲಿಲ ಚ ಲಾಲಪಿಲಿಲಯಾಗಿ ಬಿದ್ಾದಾವು. ಅದ ೂಾಂದನ ಅಲಾಲವುದ್ಾೇನ್ನ್ ಗನಹ ಯಾಂತ್ತತನಿ. “ಇಲಿಲ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಮಲ್ಗಿ ನಿದ್ರಸ್ತ, ಬ ಳಗ ಗ ಕ ಲ್ವು ತ್ತೇಮಾಥನ್ಗಳನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಳಳಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸ ೂೇಣ” ಅಾಂದವನ ೇ ಆ ದ ೈತಯ ಅಲಿಲಯೇ ಮಲ್ಗಿ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಗಾಢ ನಿದ ಾಗ ಜಾರಿದ. ನ್ಾಂಬಿಕ ದ ೂರೇಹದ ಸಾಧಯತ ಇದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಒಳದನಿ ಸೂಚಿಸ್ತದಾರಿಾಂದ ಸೂಫಿ ಎದನಾ ಹಾಸ್ತಗ ಯಲಿಲಯೇ ತಾನಿರನವ ಭರಮೆ ಮೂಡಿಸನವ ವಯವಸ ಿ ಮಾಡಿ ತನಸನ ದೂರದಲಿಲ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತ. ಸೂಫಿ ಅಡಗಿ ಕನಳಿತ ನ್ಾಂತರ ಕ ಲ್ವ ೇ ಕ್ಷಣಗಳಲಿಲ ದ ೈತಯ ಮೆೇಲ ದಾ . ತನ್ು ಒಾಂದನ ಕ ೈನಿಾಂದ ಮರದ ದ ೂಡಡ ಕಾ​ಾಂಡವಾಂದನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಅದರಿಾಂದ ಸೂಫಿ ಮಲ್ಗಿದಾ​ಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿದಾಲಿಲಗ ಏಳು ಬಾರಿ ಬಲ್ವಾಗಿ ಬಡಿದ. ಆನ್ಾಂತರ ಪ್ುನ್ಃ ಮಲ್ಗಿ ನಿದ ಾ ಮಾಡಿದ. ಸೂಫಿ ಗನರನ ತನ್ು ಹಾಸ್ತಗ ಯಲಿಲ ಪ್ುನ್ಃ ಮಲ್ಗಿ ದ ೈತಯನ್ನ್ನು ಎಬಿಾಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ಓ ದ ೈತಯನ ೇ, ನಿನ್ು ಈ ಗನಹ ಆರಾಮದಾಯಕವಾಗಿದ ಯಾದರೂ ಸ ೂಳ ಳಗಳು ನ್ನ್ಗ ಏಳು ಬಾರಿ ಕಚಿಚವ . ಈ ಕನರಿತನ ನಿೇನ್ನ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಲ ೇಬ ೇಕನ.” ಇನ ೂುಾಂದನ ಬಾರಿ ಆಕರಮಣ ಮಾಡಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸದ ೇ ಇರನವಷ್ಟನ್ ಆಘಾತ ಇದರಿಾಂದ ದ ೈತಯನಿಗ ಆಯಿತನ. ದ ೈತಯ ರಾಕ್ಷಸನ ೂಬಾ ಬೃಹತ್ ಗಾತರದ ಮರದ ಕಾ​ಾಂಡದ್ಾಂದ ತನ ುಲ್ಲ ಶಕಿ​ಿಯನ್ೂು ಪ್ರಯೇಗಿಸ್ತ ಏಳು ಬಾರಿ ಹ ೂಡ ದರೂ ಸೂಫಿ ಸಾಯಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದಾದರ ------. ಬ ಳಗ ಗ ಎದಾ ನ್ಾಂತರ ಒಾಂದನ ಇಡಿೇ ಎತ್ತಿನ್ ಚ್ಮಥದ್ಾಂದ ಮಾಡಿದ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ಸೂಫಿಯತಿ ಎಸ ದನ ದ ೈತಯ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ, “ಬ ಳಗಿನ್ ಉಪ್ಾಹಾರಕ ೆ ಚ್ಹಾ ಮಾಡಲ ೂೇಸನಗ ನಿೇರನ ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬಾ.” ಚ್ಮಥದ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ಎತ್ತಿಕ ೂಳುಳವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ (ಬಲ್ನ ಭಾರದ ಆ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ಎತಿಲಾಗನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ ಬ ೇರ ವಿಷ್ಟಯ) ಸೂಫಿ ಗನರನ ಹತ್ತಿರದಲಿಲದಾ ತ ೂರ ಯ ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಹ ೂೇಗಿ ಅಲಿಲಾಂದ ಗನಹ ಯತಿ ಒಾಂದನ ಪ್ುಟ್​್ ಕಾಲ್ನವ ತ ೂೇಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ತನಸನ ಸಮಯದ ನ್ಾಂತರ ದಾಹ ಅತ್ತಯಾದದಾರಿಾಂದ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೇಕ ನಿೇರನ ತರನತ್ತಿಲ್ಲ?”

61

“ತಾಳ ಮ ಮಿತಾರ, ತಾಳ ಮ ಇರಲಿ. ನಿನ್ು ಗನಹ ಯ ಪ್ರವ ೇಶ ದಾವರದಲಿಲ ಸದಾ ತಾಜಾ ನಿೇರನ ಸ್ತಗನವಾಂತ ಮಾಡಲ್ನ ನಾನ ೂಾಂದನ ಶ್ಾಶವತ ಕಾಲ್ನವ ನಿಮಿಥಸನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಮನಾಂದ ನಿೇನ್ನ ಎಾಂದ ಾಂದ್ಗೂ ಚ್ಮಥದ ಚಿೇಲ್ದಲಿಲ ನಿೇರನ ಹ ೂರಬ ೇಕಾಗನವುದ ೇ ಇಲ್ಲ .” ದ ೈತಯನಿಗ ವಿಪ್ರಿೇತ ಬಾಯಾರಿಕ ಆಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಕಾಯನವಷ್ಟನ್ ತಾಳ ಮ ಇರಲಿಲ್ಲ . ಅವನ್ನ ತಾನ ೇ ಚ್ಮಥದ ಚಿೇಲ್ವನ್ನು ತ ಗದನಕ ೂಾಂಡನ ತ ೂರ ಗ ಹ ೂೇಗಿ ನಿೇರನ ತಾಂದನ ಚ್ಹಾ ಮಾಡಿ ಅನ ೇಕ ಗಾಯಲ್ನ್ ಗಳಷ್ಟನ್ ಚ್ಹಾ ಕನಡಿದ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವನ್ ಆಲ ೂೇಚ್ನಾ ಸಾಮಥಯಥ ತನಸನ ಸನಧ್ಾರಿಸ್ತತನ. ಎಾಂದ ೇ ಆತ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಬಲ್ನ ಶಕಿ​ಿಶ್ಾಲಿಯಾಗಿರನವುದರಿಾಂದ -- ನಿನ್ು ಶಕಿ​ಿ ಎಷ ್ಾಂಬನದನ್ನು ಈಗಾಗಲ ೇ ತ ೂೇರಿಸ್ತರನವ -- ಕಾಲ್ನವ ಯನ್ನು ಅಾಂಗನಲ್ ಅಾಂಗನಲ್ದಷ ್ೇ ತ ೂೇಡನವ ಬದಲ್ನ ವ ೇಗವಾಗಿ ಏಕ ತ ೂೇಡಬಾರದನ?” ಗನರನ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ಏಕ ಾಂದರ , ನಿಜವಾಗಿ ಮೌಲ್ಯಯನತವಾದದಾನ್ನು ಕನಿಷ್ಟಠ ಶರಮ ಹಾಕದ ಸಮಪ್ಥಕವಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗನವುದ್ಲ್ಲ . ಪ್ರತ್ತಯಾಂದಕೂೆ ಎಷ್ಟನ್ ಕನಿಷ್ಟಠ ಶರಮ ಹಾಕಬ ೇಕ ಾಂಬನದಕ ೆ ಅದರದ ಾೇ ಆದ ಮಿತ್ತಯಾಂದನ ಇರನತಿದ . ನಾನ್ನ ಈ ಕಾಲ್ನವ ತ ೂೇಡಲ್ನ ಎಷ್ಟನ್ ಕನಿಷ್ಟಠ ಶರಮ ಹಾಕಬ ೇಕ ೂೇ ಅಷ್ಟ್ನ್ನು ಮಾತರ ಹಾಕನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಅಷ ್ೇ ಅಲ್ಲದ , ನಿೇನ ಾಂಥವನ್ನ ಅಾಂದರ ಅಭಾಯಸ ಬಲ್ದ್ಾಂದ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಆ ಎತ್ತಿನ್ ಚ್ಮಥದ ಚಿೇಲ್ವನ ುೇ ಉಪ್ಯೇಗಿಸನವ ಎಾಂಬನದೂ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ .” ***** ೯೭. ಪ್ರತ್ತಜ್ಞೆ ಮಾನ್ಸ್ತಕ ಪ್ರಕ್ಷನಬಧತ ಯಿಾಂದ ಬಳಲ್ನತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾ, “ನ್ನ್ು ಎಲ್ಲ ಸಮಸ ಯಗಳು ಪ್ರಿಹಾರವಾದರ ನ್ನ್ು ಮನ ಯನ್ನು ಮಾರಿ ದ ೂರ ತ ಹಣವನ್ನು ಬಡವರಿಗ ಕ ೂಡನತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಪ್ರತ್ತಜ್ಞ ಮಾಡಿದ. ಮನಾಂದ ೂಾಂದನ ದ್ನ್ ತನ್ು ಮಾತನ ಉಳಿಸ್ತಕ ೂಳಳಬ ೇಕಾದ ಕಾಲ್ ಈಗ ಬಾಂದ್ದ ಎಾಂಬ ಅರಿವು ಅವನಿಗಾಯಿತನ. ಅಷ ೂ್ಾಂದನ ಹಣವನ್ನು ಕ ೂಡಲ್ನ ಅವನಿಗ ಇಷ್ಟ್ವಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಸಾಂಕಟ್ದ್ಾಂದ ಪ್ಾರಾಗಲ್ನ ಅವನ ೂಾಂದನ ಮಾಗಥ ಕಾಂಡನಕ ೂಾಂಡ. ಹತನಿ ಸಾವಿರ ಬ ಳಿಳಯ ನಾಣಯ ಕ ೂಟ್ನ್ ಬ ಕ ೂೆಾಂದನ್ನು ಖರಿೇದ್ಸನವವರಿಗ ಅದರ ೂಾಂದ್ಗ ಒಾಂದನ ಬ ಳಿಳಯ ನಾಣಯಕ ೆ ಮನ ಯನ್ನು ಮಾರಾಟ್ ಮಾಡನವುದಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ. ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾ ಬ ಕೆನ್ೂು ಮನ ಯನ್ೂು ನಿಗದ್ತ ಬ ಲ ಗ ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಾಂಡ. ಮಾರಿದಾತ ಒಾಂದನ ಬ ಳಿಳಯ ನಾಣಯವನ್ನು ಅಲಿಲದಾ ಒಬಾ ಬಡವನಿಗ ಕ ೂಟ್ನ್ ಉಳಿದ ಹತನಿ ಸಾವಿರ ಬ ಳಿಳಯ ನಾಣಯವನ್ನು ಜ ೇಬಿಗಿಳಿಸ್ತದ. ***** ೯೮. ಯಾರದು? ಪ್ ರೇಮಿಯಬಾ ತನ್ು ಪ್ ರೇಯಸ್ತಯ ಮನ ಗ ಹ ೂೇಗಿ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದ. “ಯಾರದನ?” ಒಳಗಿನಿಾಂದ ಅವಳು ಕ ೇಳಿದಳು. ಪ್ ರೇಮಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ.” “ಇಲಿಲಾಂದ ಹ ೂರಟ್ನ ಹ ೂೇಗನ. ಈ ಮನ ಯಲಿಲ ನಾನ್ನ ಹಾಗೂ ನಿೇನ್ನ ಇಬಾರಿಗೂ ಸಿಳಾವಕಾಶವಿಲ್ಲ,” ತ್ತರಸೃತ ಪ್ ರೇಮಿ ನಿಜಥನ್ ಪ್ರದ ೇಶಕ ೆ ತ ರಳಿದ. ಅಲಿಲ ಅವನ್ನ ಸನದ್ೇಘಥ ಕಾಲ್ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡನವುದರ ೂಾಂದ್ಗ ತನ್ು ಪ್ ರೇಯಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ ಮಾತನಗಳ ಕನರಿತನ ಗಾಢವಾಗಿ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಮಾಡಿದ. ಕ ೂನ ಗ ೂಾಂದನ ದ್ನ್ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ ರೇಯಸ್ತಯ ಮನ ಗ ಬಾಂದನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದ. “ಯಾರದನ?” ಒಳಗಿನಿಾಂದ ಅವಳು ಕ ೇಳಿದಳು. ಪ್ ರೇಮಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಅದನ ನಿೇನ್ನ.” ತಕ್ಷಣವ ೇ ಅವಳು ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದಳು. *****

62

೯೯. ದೆೋವರ ಕ್ೆೈನ್ಲಿಲ ಏನ್ೂ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡದ ಸನಮಮನ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡಿರನತ್ತಿದಾ ಜನ್ರ ಗನಾಂಪಾಂದನ್ನು ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಕಲಿೇಫ ಓಮರ್ ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ. ಅವರನ ಯಾರನ ಎಾಂಬನದನಾುತ ವಿಚಾರಿಸ್ತದ. ಅವರನ ಉತಿರಿಸ್ತದರನ, “ನಾವು ದ ೇವರನ್ನು ನ್ಾಂಬನವವರನ. ಅವನ್ಲಿಲ ನ್ಮಗ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ವಿಶ್ಾವಸವಿದ . ಎಾಂದ ೇ ನಾವು ನ್ಮಮ ವಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಅವನ್ ಕ ೈಗ ೂಪಿಪಸ್ತದ ಾೇವ .” ಅದನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ಅವರಿಗ ಕಲಿೇಫ ಮಾತ್ತನ್ ಏಟ್ನ ನಿೇಡಿದ, “ನಿಜವಾಗಿ ನಿಮಗ ದ ೇವರಲಿಲ ನ್ಾಂಬಿಕ ಇಲ್ಲ. ನಿೇವು ಕ ೇವಲ್ ಬಿಟ್ಟ್ ಕೂಳು ತ್ತನ್ನುವವರನ, ಇತರರ ಶರಮದ ಫಲ್ವನ್ನು ಭ ೂೇಗಿಸನವ ಪ್ರಾವಲ್ಾಂಬಿೇ ಜಿೇವಿಗಳು! ದ ೇವರನ್ನು ನಿಜವಾಗಿ ನ್ಾಂಬನವವರನ ಮೊದಲ್ನ ಶರಮಪ್ಟ್ನ್ ಭೂಮಿಯಲಿಲ ಬಿೇಜ ಬಿತಿನ ಮಾಡನತಾಿರ . ತದನ್ಾಂತರ ಅವರ ವಯವಹಾರವನ್ನು ದ ೇವರಿಗ , ಅಥಾಥತ್ ಸಕಲ್ ಜಿೇವ ಪೇಷ್ಟಕನಿಗ ೂಪಿಪಸ್ತತಾಿರ .” ***** ೧೦೦. ಡಾರಾಗನ ಕ್ೊಲುಲವವ ಅಂದುಕ್ೊಳುಿತ್ತಿದದವನ್ ಕತೆ ತಾನ ೂಬಾ ಡಾರಯಗನ್ ಬ ೇಟ್ ಗಾರ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾ ಡಾರಯಗನ್ ಹಡಿಯಲ ೂೇಸನಗ ಪ್ವಥತ ಪ್ರದ ೇಶಕ ೆ ಹ ೂೇದನ್ನ. ಪ್ವಥತ ಶ್ ರೇಣಿಯಲ ಲಲ್ಲ ಡಾರಯಗನ್ಗಾಗಿ ಆತ ಹನಡನಕಾಡಿದ. ಕ ೂನ ಗ ಅತಯಾಂತ ಎತಿರದ ಪ್ವಥತವಾಂದರ ಅತ್ತೇ ಎತಿರದಲಿಲದಾ ಗನಹ ಯಾಂದರಲಿಲ ಬೃಹತ್ ಗಾತರದ ಡಾರಯಗನ್ನ್ ಘನಿೇಕೃತ ದ ೇಹವಾಂದನ್ನು ಆವಿಷ್ಟೆರಿಸ್ತದ. ಅದನ್ನು ಆತ ಬಾಗಾ​ಾದ್ಗ ತಾಂದನ್ನ. ಅದನ್ನು ತಾನ್ನ ಕ ೂಾಂದದಾ​ಾಗಿ ಘೂೇಷಿಸ್ತ ಅಲಿಲನ್ ನ್ದ್ಯ ದಡದಲಿಲ ಪ್ರದಶಥನ್ಕ ೆ ಇಟ್​್ನ್ನ. ಡಾರಯಗನ್ ಅನ್ನು ನ ೂೇಡಲ್ನ ನ್ೂರನಗಟ್​್ಲ ಸಾಂಖ ಯಯಲಿಲ ಜನ್ ಬಾಂದರನ. ಬಾಗಾ​ಾದ್ನ್ ಬಿಸ್ತ ವಾತಾವರಣ ಡಾರಯಗನ್ನ್ ದ ೇಹವನ್ನು ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ ಬಿಸ್ತ ಮಾಡಿದಾರಿಾಂದ ಅದನ ಅಲ್ನಗಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ, ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ ಚ್ಳಿಗಾಲ್ದ ದ್ೇಘಥ ನಿದ ಾಯಿಾಂದ ಎದ್ಾತನ. ಜನ್ ಚಿೇರನತಾಿ ತ ೂೇಚಿದತಿ ಓಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಆ ಗ ೂಾಂದಲ್ದಲಿಲ ಅನ ೇಕರನ ಕಾಲ್ನಿಳಿತಕ ೆ ಸ್ತಕಿೆ ಸತಿರನ. ಡಾರಯಗನ್ ಕ ೂಲ್ನಲವಾತ ಭಯಭಿೇತನಾಗಿ ಮರಗಟ್ಟ್ದವನ್ಾಂತ ಅಲ್ನಗಾಡದ ೇ ನಿಾಂತ್ತದಾನ್ನ. ಡಾರಯಗನ್ ಅವನ್ನ್ನು ಒಾಂದ ೇ ಗನಟ್ನಕಿನ್ಲಿಲ ನ್ನಾಂಗಿತನ. ***** ೧೦೧. ನೋರಿನ್ ಬಟಟಲಿನ್ಲಿಲ ಚಂದರ ಕ ರ್ಮಾಯನ್ನ್ ಕವಿ ಆವಾ​ಾದ್ ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಒಾಂದನ ಬಟ್​್ಲಿನ್ಲಿಲದಾ ನಿೇರನ ುೇ ತನ್ು ಮನ ಯ ಮನಖಮಾಂಟ್ಪ್ದಲಿಲ ಬಗಿಗ ನ ೂೇಡನತಾಿ ಕನಳಿತ್ತದಾ. ಆ ಮನ ಯ ಮನಾಂದ್ನಿಾಂದಾಗಿ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ ಶ್ಾಮ್ಿ ಎ-ತಬಿರೇಜಿ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೇನ್ನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ?” “ಬಟ್​್ಲಿನ್ ನಿೇರಿನ್ಲಿಲ ಚ್ಾಂದರನ್ ಕನರಿತನ ಆಳವಾಗಿ ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿದ ಾೇನ .” “ನಿನ್ು ಕನತ್ತಿಗ ಮನರಿದ್ಲ್ಲವಾದಾರಿಾಂದ ಆಕಾಶದಲಿಲರನವ ಚ್ಾಂದರನ್ನ ುೇ ಏಕ ನ ೂೇಡನವುದ್ಲ್ಲ?” *****

63

೧೦೨ ಕತಿರಿಯೊೋ ಸೂಜಿಯೊೋ? ಮಹಾನ್ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಫರಿೇದ್ನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಲ್ನ ಒಬಾ ರಾಜ ಬಾಂದನ್ನ. ಫರಿೇದ್ನಿಗಾಗಿ ಅವನ ೂಾಂದನ ಉಡನಗ ೂರ ಯನ್ೂು ತಾಂದ್ದಾ: ಬಲ್ನ ಸನಾಂದರವಾದ ವಜರ ಖಚಿತವಾದ ಚಿನ್ುದ ಕತಿರಿ - ಅತಯಮೂಲ್ಯವೂ ಅಪ್ರೂಪ್ದೂಾ ಅದ್ವತ್ತೇಯವೂ ಆದ ಕತಿರಿ ಅದಾಗಿತನಿ. ಫರಿೇದ್ನ್ ಪ್ಾದಗಳಿಗ ನ್ಮಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ರಾಜ ಆ ಕತಿರಿಯನ್ನು ಅವನಿಗ ಅಪಿಥಸ್ತದ. ಫರಿೇದ್ ಕತಿರಿಯನ್ನು ತ ಗ ದನಕ ೂಾಂಡನ ನ ೂೇಡಿ ರಾಜನಿಗ ೇ ಹಾಂದ್ರನಗಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿದ, “ರಾಜನ ೇ ನಿೇನ್ನ ಈ ಉಡನಗ ೂರ ಯನ್ನು ತಾಂದದಾಕಾೆಗಿ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಅದನ ಬಲ್ನ ಸನಾಂದರವಾಗಿದಾರೂ ನ್ನ್ಗ ಅದನ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಕ ಲ್ಸಕ ೆ ಬಾರದ ವಸನಿ. ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ಗ ೂಾಂದನ ಸೂಜಿಯನ್ನು ಕ ೂಟ್​್ರ ಉಪ್ಯೇಗವಾದ್ೇತನ. ಕತಿರಿ ನ್ನ್ಗ ಬ ೇಡ, ಸೂಜಿಯೇ ಆದ್ೇತನ.” ರಾಜ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸ್ತದ, “ನ್ನ್ಗ ಅಥಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಿಮಗ ಸೂಜಿ ಬ ೇಕ ಾಂದಾದರ ಕತಿರಿಯೂ ಬ ೇಕಾಗನತಿದ .” ಫರಿೇದ್ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ರೂಪ್ಕಗಳ ಪ್ರಿಭಾಷ ಯಲಿಲ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಕತಿರಿ ನ್ನ್ಗ ಬ ೇಡ, ಏಕ ಾಂದರ ಅದನ ವಸನಿಗಳನ್ನು ಕತಿರಿಸ್ತ ತನಾಂಡನಗಳನ್ನು ಬ ೇಪ್ಥಡಿಸನತಿದ . ನ್ನ್ಗ ಸೂಜಿ ಬ ೇಕನ, ಏಕ ಾಂದರ ಅದನ ವಸನಿಗಳನ್ನು ಒಗೂಗಡಿಸನತಿದ . ನಾನ್ನ ಬ ೂೇಧಿಸನತ್ತಿರನವುದ ೇ ಒಲ್ವು ಅಥವ ಅಕೆರ

ಅಥವ ಮಮತ ಯನ್ನು, ಅಥಾಥತ್ ಒಗೂಗಡಿಸನವುದನ್ನು, ಸೌಹಾದಥವನ್ನು,

ಸಹಭಾಗಿತವವನ್ನು, ಸಹಭ ೂೇಗಿತವವನ್ನು. ಕತಿರಿ ನಿಷ್ಟರಯೇಜಕ ವಸನಿ, ಅದನ ಕತಿರಿಸನತಿದ , ಸಾಂಬಾಂಧಗಳನ್ನು ಮನರಿಯನತಿದ . ಆದಾರಿಾಂದ ಮನಾಂದ್ನ್ ಬಾರಿ ನಿೇನ್ನ ಬರನವಾಗ ಒಾಂದನ ಸಾಧ್ಾರಣ ಸೂಜಿ ತಾಂದರ ಸಾಕನ.” ***** ೧೦೩. ನಮಗೆೋನ್ು ಬೆೋಕು? ಒಬಾ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಜಿೇವನ್ದಾದಯಾಂತ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟದ್ಾಂದಲ ೇ ಇದಾ . ಅವನ್ನ ದನಃಖಿಸ್ತದಾನ್ನು ಯಾರೂ ನ ೂೇಡಿರಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ನ್ಗನತಿಲ ೇ ಇರನತ್ತಿದಾ. ನ್ಗನವ ೇ ಅವನ್ ರೂಪ್ ಧರಿಸ್ತದಾಂತ್ತತನಿ, ಅವನ್ ಇಡಿೇ ಜಿೇವನ್ವ ೇ ಒಾಂದನ ನ್ಗನವಿನ್ ಉತಿವವಾಗಿತನಿ. ವೃದಾಧಪ್ಯದಲಿಲ ಸಾವಿನ್ ಅಾಂಚಿನ್ಲಿಲದಾ​ಾಗಲ್ೂ ಸಾಯನವ ಪ್ರಕಿರಯಯನ್ೂು ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ಅನ್ನಭವಿಸನತ್ತಿದಾ, ಆಗಲ್ೂ ಗಹಗಹಸ್ತ ನ್ಗನತ್ತಿದಾ. ಶಿಷ್ಟಯನ ೂಬಾ ಕ ೇಳಿದ, “ನ್ಮಗ ನಿೇವು ಒಾಂದನ ಒಗಟ್ಾಗಿದ್ಾೇರಿ. ಈಗ ನಿೇವು ಸಾಯನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ, ಆದರೂ ಏಕ ಹೇಗ ನ್ಗನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ? ಸಾಯನವುದರಲಿಲ ತಮಾಷ ಏನಿದ ? ನಾವ ಲ್ಲ ದನಃಖಿಸನತ್ತಿದ ಾೇವ . ನಿಮಮ ಜಿೇವನ್ದನದಾಕೂೆ ಒಮೆಮಯೂ ನಿೇವು ದನಃಖಿಸ್ತದಾನ್ನು ನಾವು ನ ೂೇಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ, ಏಕ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಿಮಿಮಾಂದ ಕ ೇಳಿ ತ್ತಳಿಯಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾಗಿ ಎಷ ೂ್ೇ ಸಲ್ ನಾವು ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿದನಾ​ಾಂಟ್ನ. ಸಾವಿನ ೂಾಂದ್ಗ ಮನಖಾಮನಖಿಯಾಗಿರನವಾಗ ಯಾರ ೇ ಆದರೂ ದನಃಖಿಸಬ ೇಕಲ್ಲವ ೇ? ನಿೇವಾದರ ೂೇ ಈಗಲ್ೂ ನ್ಗನತ್ತಿರನವಿರಿ ಇದನ ನಿಮಗ ಹ ೇಗ ಸಾಧಯವಾಗನತಿದ ?” ವೃದಧ ಸೂಫಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಅದನ ಬಹಳ ಸನಲ್ಭ. ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಗನರನವನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ಾ --- ನ್ನ್ಗ ೧೭ ವಷ್ಟಥ ವಯಸಾಿಗಿದಾ​ಾಗಲ ೇ ನ್ನ್ು ಗನರನವಿನ್ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿದ ಾ. ಆಗಲ ೇ ನಾನ್ನ ಸಾಂಕಟ್ ಪ್ಡನತ್ತಿದ ಾ. ನ್ನ್ು ಗನರನ ಆಗ ೭೦ ವಷ್ಟಥ ವಯಸ್ತಿನ್ ವೃದಧರನ. ಒಾಂದನ ಮರದ ಕ ಳಗ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡನ ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ಇಲ್ಲದ ೇ ನ್ಗನತ್ತಿದಾರನ. ಅಲಿಲ ಬ ೇರ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನ್ಗನವಾಂಥದನಾ ಏನ್ೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾರೂ ನ್ಗ ಚ್ಟ್ಾಕಿಯನ್ೂು ಹಾರಿಸ್ತರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಹ ೂಟ್ ್ಯನ್ನು ಅದನಮಿ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡನ ನ್ಗನತ್ತಿದಾರನ. ನಾನ್ವರನ್ನು ಕ ೇಳಿದ , ‘ನಿಮಗ ೇನಾಗಿದ ? ಹನಚ ಚೇನ್ೂ ಹಡಿದ್ಲ್ಲವಲ್ಲವಷ ್?’ ಅವರನ ಹ ೇಳಿದರನ, ‘ಹಾಂದ ೂಮೆಮ ನಾನ್ೂ ನಿನ್ುಾಂತ ಯೇ ಸಾಂಕಟ್ ಪ್ಡನತ್ತಿದ ಾ . ಅಗ ನ್ನ್ಗ ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಹ ೂಳ ಯಿತನ - ಅದನ ನ್ನ್ು ಆಯೆ, ಅದನ ನ್ನ್ು ಜಿೇವನ್ ಎಾಂಬ ಸತಯ. ಅಾಂದ್ನಿಾಂದ ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಬ ಳಗ ಗ ಎದಾ ತಕ್ಷಣ ಮೊದಲ್ನ ನಾನ್ನ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸನವುದನ --- ಎದಾ ನ್ಾಂತರ ಕಣನಿ ತ ರ ಯನವ ಮನನ್ು ನ್ನ್ಗ ನಾನ ೇ ಹ ೇಳಿಕ ೂಳುಳತ ಿೇನ , ‘ಅಬನಾಲ್ಲ’ – ಅದನ ಅವರ ಹ ಸರನ -- ‘ನಿನ್ಗ ೇನ್ನ ಬ ೇಕನ? ದನಃಖವೇ? ಆನ್ಾಂದವೇ? ಇವತನಿ ಯಾವುದನ್ನು ಆಯೆ ಮಾಡನವ ? ನಾನ್ನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಆನ್ಾಂದವನ ುೇ ಆಯೆ ಮಾಡನತ ಿೇನ .” ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಯಾವುದ ೇ ದ್ನ್ ನಿೇವು ಹ ೇಗಿರನತ್ತಿೇರಿ ಎಾಂಬನದನ ನಿಮಮ ಆಯೆಯೇ ಆಗಿರನತಿದ . ಪ್ರಯತ್ತುಸ್ತ ನ ೂೇಡಿ. ಬ ಳಗ ಗ ಎದಾ ತಕ್ಷಣ ಮೊದಲ್ನ ನಿಮಮನ್ನು ನಿೇವ ೇ ಕ ೇಳಿಕ ೂಳಿಳ - ಇನ ೂುಾಂದನ ದ್ನ್ ಬಾಂದ್ದ ! ಇವತನಿ ಎಾಂಥ ದ್ನ್

64

ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಯೇಚಿಸನತ್ತಿರನವ ? ದನಃಖದ ೂಾೇ ಆನ್ಾಂದದ ೂಾೇ? ದನಃಖವನ್ನು ಯಾರನ ತಾನ ೇ ಆಯೆ ಮಾಡನತಾಿರ ? ಏಕ ? ಅದನ ಅಸಾವಭಾವಿಕವಾದದನಾ. ದನಃಖಿಸನವುದರಲಿಲ ಆನ್ಾಂದ ಪ್ಡನವವರನ ಯಾರಾದರೂ ಇದಾ​ಾರ ಯೇ? ಇದಾರೂ ಅವರನ ಅನ್ನಭವಿಸನವುದನ ಆನ್ಾಂದವನ್ನು, ದನಃಖವನ್ುಲ್ಲ.” ***** ೧೦೪. ನೋವೆೋಕ್ೆ ಆನ್ಂದವನ್ುನ ಹೊರಗಿನ್ ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ಹುಡುಕುತ್ತಿರುವಿರಿ? (ಅ) ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಬ ಳಳಾಂಬ ಳಗ ಗ ಮಮನಕ್ಷನ ಹಸನ್ನ್ನ ಸೂಫಿ ರಬಿ’ಆ ಅಲ್ಫ-ಅದವಿಯಾಯಳನ್ನು ನ ೂೇಡಲ್ನ ಬಾಂದ. ರಬಿ’ಆ ತನ್ು ಗನಡಿಸ್ತಲಿನ್ ಒಳಗ ಕನಳಿತ್ತದಾಳು. ಸೂಯೇಥದಯವಾಗನತ್ತಿತನಿ, ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಚಿಲಿಪಿಲಿಗನಟ್ನ್ತ್ತಿದಾವು, ತಾಂಗಾಳಿಗ ಮರಗಿಡಗಳು ನ್ತ್ತಥಸನತ್ತಿದಾವು. ಹಸನ್ ಹ ೂರಗಿನಿಾಂದಲ ೇ ಕ ೇಳಿದ, “ರಬಿ’ಆ ಒಳಗ ೇನ್ನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ? ಹ ೂರಗ ಬಾ! ಬಲ್ನ ಸನಾಂದರವಾದ ಮನಾಂಜಾನ ಗ ದ ೇವರನ ಜನ್ಮ ನಿೇಡಿದಾ​ಾನ . ನಿೇನ್ನ ಒಳಗ ೇನ್ನ ಮಾಡನತ್ತಿರನವ ?” ರಬಿ’ಆ ನ್ಕನೆ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಹಸನ್, ದ ೇವರನ ಸೃಷಿ್ಸ್ತದನಾ ಮಾತರ ಹ ೂರಗಿದ , ದ ೇವರನ ಒಳಗ ೇ ಇದಾ​ಾನ . ನಿೇನ ೇಕ ಒಳಕ ೆ ಬರಬಾರದನ? ಇದ ೂಾಂದನ ಸನಾಂದರವಾದ ಬ ಳಗಿನ್ ಜಾವ. ಆದರೂ ಈ ಸೌಾಂದಯಥವು ಎಲ್ಲ ಮನಾಂಜಾನ ಗಳನ್ನು ಸೃಷಿ್ಸನವ ದ ೇವರ ಸೌಾಂದಯಥಕ ೆ ಸಾಟ್ಟಯಾಗನವುದ್ಲ್ಲ. ನಿಜ, ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಬಲ್ನ ಚ ನಾುಗಿ ಹಾಡನತ್ತಿವ , ಅದರ ದ ೇವರ ಹಾಡಿಗ ಅವುಗಳ ಹಾಡನ ಸಾಟ್ಟಯಾಗಲಾರದನ. ಇವ ಲ್ಲ ಆಗನವುದನ ನಿೇನ್ನ ಒಳಗಿದಾರ ಮಾತರ. ನಿೇನ ೇ ಏಕ ಒಳಕ ೆ ಬರಬಾರದನ? ನಿನ್ು ಹ ೂರಗಿನ್ ಕ ಲ್ಸ ಇನ್ೂು ನಿೇನ್ನ ಮನಗಿಸ್ತಲ್ಲವ ೇ? ನಿೇನ್ನ ಒಳಕ ೆ ಬರಲ್ನ ಯಾವಾಗ ಸಾಧಯವಾಗನತಿದ ? (ಆ) ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಸಾಂಜ ತನ್ು ಗನಡಿಸ್ತಲಿನ್ ಮನಾಂದ್ನ್ ರಸ ಿಯಲಿಲ ರಬಿ’ಆ ಏನ್ನ ೂುೇ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ಕ ಲ್ವು ಮಾಂದ್ ನ ೂೇಡಿದರನ. ಪ್ಾಪ್ ವೃದ ಧ ಏನ್ನ ೂುೇ ಹನಡನಕನತ್ತಿದಾ​ಾಳ

ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡನ ಅವರನ ಅವಳನ್ನು ಕ ೇಳಿದರನ, “ಏನ್ನ ವಿಷ್ಟಯ? ಏನ್ನ್ನು

ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವ ?” “ನ್ನ್ು ಸೂಜಿ ಕಳ ದನಹ ೂೇಗಿದ ,” ಅಾಂದಳು ಅವಳು. ಅವರೂ ಅವಳಿಗ ಹನಡನಕಲ್ನ ನ ರವಾದರನ. ಆ ಸಾಂದಭಥದಲಿಲ ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾ ಕ ೇಳಿದ, “ರಬಿ’ಆ ರಸ ಿ ಬಲ್ನ ದ ೂಡಡದನ, ಕತಿಲಾಗನತ್ತಿದ , ಇನ್ನು ತನಸನ ಸಮಯವಾದ ನ್ಾಂತರ ಬ ಳಕೂ ಇರನವುದ್ಲ್ಲ, ಸೂಜಿಯಾದರ ೂೇ ಬಲ್ನ ಸಣಿ ವಸನಿ, ಅದನ ಎಲಿಲ ಬಿದ್ಾತ ಾಂಬನದನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಹ ೇಳದ ೇ ಇದಾರ ಹನಡನಕನವುದನ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್.” ರಬಿ’ಆ ಹ ೇಳಿದಳು, “ಅದನ್ನು ಕ ೇಳ ಬ ೇಡ. ಆ ಪ್ರಶ್ ುಯನ್ನು ಮಾತರ ಕ ೇಳಲ ೇ ಬ ೇಡ. ನ್ನ್ಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನವ ಮನ್ಸನಿ ನಿನ್ಗಿದಾರ ಸಹಾಯ ಮಾಡನ, ಇಲ್ಲದ್ದಾರ ಬ ೇಡ. ಆದರ ಆ ಪ್ರಶ್ ುಯನ್ನು ಮಾತರ ಕ ೇಳ ಬ ೇಡ.” ಹನಡನಕನತ್ತಿದಾವರ ಲ್ಲರೂ ಹನಡನಕನವುದನ್ನು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಕ ೇಳಿದರನ, “ಏನಾಗಿದ ನಿನ್ಗ ? ನಾವ ೇಕ ಆ ಪ್ರಶ್ ು ಕ ೇಳಬಾರದನ? ಅದನ ಎಲಿಲ ಬಿದ್ಾತ ಾಂಬನದನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಹ ೇಳದ ೇ ಇದಾರ ನಾವು ನಿನ್ಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನವುದಾದರೂ ಹ ೇಗ ?” ಅವಳು ಹ ೇಳಿದಳು, “ಸೂಜಿ ನ್ನ್ು ಮನ ಯಳಗ ಬಿದ್ಾತನಿ.” ಅವರನ ಕ ೇಳಿದರನ, “ನಿನ್ಗ ೇನಾದರೂ ಹನಚ್ನಚ ಹಡಿದ್ದ ಯೇ? ಸೂಜಿ ಮನ ಯಳಗ ಬಿದ್ಾದಾರ ಇಲಿಲ ಏಕ ಅದನ್ನು ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವ ?” ಅವಳು ಹ ೇಳಿದಳು, “ಏಕ ಾಂದರ , ಮನ ಯಳಗ ಬ ಳಕಿಲ್ಲ.” ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಇಲಿಲ ಬ ಳಕಿದಾರೂ ಸೂಜಿ ಇಲಿಲ ಬಿೇಳಲಿಲ್ಲವಾದರ ಅದನ ನ್ಮಗ ಇಲಿಲ ಸ್ತಕನೆವುದಾದರೂ ಹ ೇಗ ? ಮನ ಯಳಗ ಬ ಳಕನ ತಾಂದನ ಅಲಿಲಯೇ ಸೂಜಿ ಹನಡನಕನವುದನ ಸರಿಯಾದ ವಿಧ್ಾನ್ ಅಲ್ಲವ ೇ?” ರಬಿ’ಆ ನ್ಕೆಳು, “ನಿೇವ ಲ್ಲರೂ ಇಾಂಥ ಸಣಿ ವಿಷ್ಟಯಗಳಿಗ ಸಾಂಬಾಂಧಿಸ್ತದಾಂತ ಜಾಣರನ. ನಿಮಮ ಅಾಂತರಾಂಗದ ಬಾಳನ್ನು ಬಾಳಲ್ನ ಈ ಬನದ್ಧಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ಯಾವಾಗ ಉಪ್ಯೇಗಿಸನವಿರಿ? ನಿೇವ ಲ್ಲರೂ ಹ ೂರಗ ಹನಡನಕನವುದನ್ನು ನಾನ್ನ ನ ೂೇಡಿದ ಾೇನ . ಸಾವನ್ನಭವದ್ಾಂದ ನ್ನ್ಗ ಬಲ್ನ ಚ ನಾುಗಿ ತ್ತಳಿದ್ದ , ನಿೇವ ೇನ್ನ್ನು ಹ ೂರಗ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವಿರ ೂೇ ಅದನ ಒಳಗ ಕಳ ದನಹ ೂೇಗಿದ . ಆದರೂ ನಿೇವು ಅದನ್ನು ಹ ೂರಗ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವಿರಿ. ಏಕ ಾಂದರ ನಿಮಮ ತಕಥದ ಪ್ರಕಾರ ಹ ೂರಗ ಬ ಳಕನ ಇರನವುದರಿಾಂದ ಹ ೂರಗ ಇರನವುದನ್ನು ನಿಮಮ

65

ಕಣನಿಗಳು ನ ೂೇಡನವುದನ ಸಾಧಯ, ಕ ೈಗಳು ಮನಟ್ನ್ವುದನ ಸಾಧಯ -- ಆದಾರಿಾಂದ ಹ ೂರಗ ೇ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವಿರಿ. ನಿೇವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬನದ್ಧವಾಂತರಾಗಿದಾರ ನಿಮಮ ಬನದ್ಧಶಕಿ​ಿಯನ್ನು ಉಪ್ಯೇಗಿಸ್ತ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತ. ಆನ್ಾಂದವನ್ನು, ಸಾಂತನಷಿ್ಯನ್ನು ಹ ೂರ ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ಏಕ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವಿರಿ? ನಿೇವು ಅದನ್ನು ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡದನಾ ಹ ೂರಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲಯೇ?” ಅವರ ಲ್ಲರೂ ದ್ಗಾುರಾಂತರಾಗಿ ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾರನ, ರಬಿ’ಆ ನ್ಗನತಾಿ ಗನಡಿಸ್ತಲಿನ ೂಳಕ ೆ ಹ ೂೇದಳು. ***** ೧೦೫. ಭರವಸೆ, ಭಯ, ಜ್ಞಾನ್ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಹಸನ್ ಮರಣಶಯಯಯಲಿಲದಾ​ಾಗ ಯಾರ ೂೇ ಒಬಾ ಕ ೇಳಿದ, “ಹಸನ್ ನಿನ್ು ಗನರನ ಯಾರನ?” “ನಿೇನ್ನ ತನಾಂಬ ತಡಮಾಡಿ ಈ ಪ್ರಶ್ ು ಕ ೇಳಿರನವ . ಈಗ ಸಮಯವಿಲ್ಲ, ನಾನ್ನ ಸಾಯನತ್ತಿದ ಾೇನ .” “ನಿೇನ ೂಾಂದನ ಹ ಸರನ ಮಾತರ ಹ ೇಳಬ ೇಕಷ ್. ನಿೇನಿನ್ೂು ಬದನಕಿರನವ , ನಿೇನಿನ್ೂು ಉಸ್ತರಾಡನತ್ತಿರನವ , ಆದಾರಿಾಂದ ಸನಲ್ಭವಾಗಿ ನ್ನ್ಗ ನಿನ್ು ಗನರನವಿನ್ ಹ ಸರನ ಹ ೇಳಬಹನದನ.” “ಅದನ ಅಷ್ಟನ್ ಸನಲ್ಭವಲ್ಲ. ಏಕ ಾಂದರ ನ್ನ್ಗ ಸಹಸಾರರನ ಗನರನಗಳಿದಾರನ. ಅವರ ಹ ಸರನಗಳನ್ನು ಹ ೇಳಲ್ನ ನ್ನ್ಗ ಅನ ೇಕ ತ್ತಾಂಗಳುಗಳು, ಅಲ್ಲ, ವಷ್ಟಥಗಳು ಬ ೇಕನ. ಆದರೂ ನಿನ್ಗ ಮೂರನ ಗನರನಗಳ ಕನರಿತನ ಖಾಂಡಿತ ಹ ೇಳುತ ಿೇನ . ನ್ನ್ು ಮೊದಲ್ನ ೇ ಗನರನ ಒಬಾ ಕಳಳನಾಗಿದಾ. ಒಮೆಮ ನಾನ್ನ ಮರನಭೂಮಿಯಲಿಲ ದಾರಿ ತಪಿಪ ಅಲ ದಲ ದನ ಹಳಿಳಯಾಂದನ್ನು ತಲ್ನಪಿದಾಗ ಬಲ್ನ ತಡವಾಗಿತನಿ. ಅಧಥ ರಾತ್ತರಯೇ ಕಳ ದನಹ ೂೇಗಿತನಿ. ಅಾಂಗಡಿಗಳು ಮನಚಿಚದಾವು, ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಛತರಗಳೂ ಮನಚಿಚದಾವು. ರಸ ಿಯಲಿಲ ಒಬಾನ ೇ ಒಬಾ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಕನರಿತನ ವಿಚಾರಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಯಾರಾದರೂ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತಯಾರನ ಎಾಂಬ ನಿರಿೇಕ್ಷ ಯಾಂದ್ಗ ಹನಡನಕತ ೂಡಗಿದ . ಒಾಂದನ ಮನ ಯ ಗ ೂೇಡ ಯಲಿಲ ರಾಂಧರ ಕ ೂರ ಯಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದಾವನ ೂಬಾ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸ್ತದ. ನಾನ ಲಿಲ ತಾಂಗಬಹನದನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅವನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದ . ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, ‘ನಾನ ೂಬಾ ಕಳಳ. ನಿನ್ು ಉಡನಪ್ು ಮತನಿ ತ ೇಜಸನಿ ನ ೂೇಡಿದರ ಒಬಾ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನವನ್ಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿರನವ . ಈ ಹ ೂತ್ತಿನ್ಲಿಲ ತಾಂಗಲ್ನ ಯಾವದ ೇ ಸಿಳ ಸ್ತಕನೆವುದನ ಕಷ್ಟ್. ಆದರೂ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ು

ಮನ ಗ ಬರಬಹನದನ, ಅಲಿಲಯೇ ತಾಂಗಬಹನದನ, ಒಬಾ ಕಳಳನ್ ಜ ೂತ ತಾಂಗಲ್ನ ಅಭಯಾಂತರ ಇಲ್ಲ

ಎಾಂಬನದಾದರ .’ ಒಾಂದನ ಕ್ಷಣ ಆಹಾವನ್ವನ್ನು ಸ್ತವೇಕರಿಸಬ ೇಕ ೂೇ ಬ ೇಡವೇ ಎಾಂಬ ಗ ೂಾಂದಲ್ಕಿೆೇಡಾದ . ಸೂಫಿಯಬಾನಿಗ ಒಬಾ ಕಳಳ ಭಯಪ್ಡನತ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದಾದರ ಸೂಫಿಯಬಾ ಕಳಳನಿಗ ೇಕ ಭಯಪ್ಡಬ ೇಕನ? ವಾಸಿವವಾಗಿ ಅವನ್ನ ನ್ನ್ಗ ಭಯಪ್ಡಬ ೇಕಿತನಿ . ಆದಾರಿಾಂದ ನಾನ್ನ ಅವನ ೂಾಂದ್ಗ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ಒಪಿಪದ , ಹ ೂೇದ ಹಾಗೂ ಆ ಕಳಳನ ೂಡನ ತಾಂಗಿದ . ಅವನ್ ಆತ್ತಥಯ ಎಷ್ಟನ್ ಚ ನಾುಗಿತನಿ ಅಾಂದರ ನಾನ್ನ ಅಲಿಲ ಒಾಂದನ ತ್ತಾಂಗಳ ಕಾಲ್ ತಾಂಗಿದ ! ಪ್ರತ್ತೇ ರಾತ್ತರ ಅವನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ, ‘ನಾನಿೇಗ ನ್ನ್ು ಕ ಲ್ಸಕ ೆ ಹ ೂೇಗನತ ಿೇನ . ನಿೇವು ವಿಶ್ಾರಾಂತ್ತ ತ ಗ ದನಕ ೂಳಿಳ, ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತ, ನಿಮಮ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಿ.’ ಅವನ್ನ ಹಾಂದಕ ೆ ಬಾಂದಾಗ ನಾನ್ನ ಕ ೇಳುತ್ತಿದ ಾ, ‘ಏನಾದರೂ ಸ್ತಕಿೆತ ೇ?’ ಅವನ್ನ ಉತಿರಿಸನತ್ತಿದಾ, ‘ಇಾಂದನ ರಾತ್ತರ ಏನ್ೂ ಸ್ತಕೆಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರವಾಗಿಲ್ಲ, ನಾಳ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ ಿೇನ .’ ಅವನ್ನ್ನು ಹತಾಶ ಸ್ತಿತ್ತಯಲಿಲ ಎಾಂದೂ ನ ೂೇಡಲಿಲ್ಲ. ಒಾಂದನ ತ್ತಾಂಗಳ ಕಾಲ್ ಅವನ್ನ ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಬರಿಗ ೈನ್ಲಿಲ ಹಾಂದ್ರನಗನತ್ತಿದಾನಾದರೂ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವಾಗಿರನತ್ತಿದಾ. ಅವನ್ನ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ, ‘ನಾಳ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ ಿೇನ . ದ ೈವಕೃಪ್ ಇದಾರ ನಾಳ ಏನಾದರೂ ಸ್ತಕನೆತಿದ . ನಿೇವೂ ನ್ನ್ಗ ೂೇಸೆರ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸ್ತ. ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ಈ ಬಡವನಿಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇವು ದ ೇವರಿಗ ಹ ೇಳಬಹನದಲ್ಲ.’” ಹಸನ್ ತನ್ು ವಿವರಣ ಮನಾಂದನವರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದ ಧ್ಾಯನ್ ಮಾಡನತ್ತಿದಾರೂ ಏನ್ೂ ಆಗನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ , ಅನ ೇಕ ಸಲ್ ನಾನ್ನ ಹತಾಶನಾದದನಾ​ಾಂಟ್ನ, ಇವ ಲ್ಲವೂ ನಿಷ್ಟರಯೇಜಕ ಎಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತ ಎಲ್ಲವನ್ೂು ನಿಲಿಲಸ್ತ ಬಿಡಬ ೇಕ ಾಂದನ ಆಲ ೂೇಚಿಸ್ತದೂಾ ಉಾಂಟ್ನ. ದ ೇವರನ ಎಾಂಬನದ ೇ ಇಲ್ಲ, ಈ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನವಿಕ ಎಾಂಬನದ ೇ ಹನಚ್ನಚತನ್, ಧ್ಾಯನ್ ಎಾಂಬನದ ೇ ಸನಳುಳ -ಇಾಂತ ಲಾಲ ಆಲ ೂೇಚಿಸನವಾಗ ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ರಾತ್ತರ ‘ನಾಳ ಪ್ುನ್ಃ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ ಿೇನ . ದ ೈವಕೃಪ್ ಇದಾರ ನಾಳ ಏನಾದರೂ ಸ್ತಕನೆತಿದ ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ ಕಳಳನ್ ನ ನ್ಪ್ಾಗನತ್ತಿತನಿ . ನಾನ್ನ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದ ಾ. ಒಬಾ ಕಳಳನಿಗ ೇ ಅಷ ೂ್ಾಂದನ ಭರವಸ

ಇರಬ ೇಕಾದರ , ನಾನ್ೂ ಅಷ ್ೇ ಭರವಸ

ಹಾಗೂ ವಿಶ್ಾವಸದ್ಾಂದ ಕನಿಷ್ಟಠಪ್ಕ್ಷ ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ದ್ನ್ವಾದರೂ

ಪ್ರಯತ್ತುಸಬಾರದ ೇಕ ? ಇದನ ಅನ ೇಕ ಬಾರಿ ಪ್ುನ್ರಾವತಥನ ಆಯಿತನ. ಆ ಕಳಳನ್ ನ ನ್ಪ್ು ಇನ್ೂು ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಪ್ರಯತ್ತುಸನವಾಂತ ನ್ನ್ುನ್ನು ಪ್ ರೇರ ೇಪಿಸನತ್ತಿತನಿ. ಕ ೂನ ಗ ೂಾಂದನ ದ್ನ್ ಅದನ ಜರಗಿತನ, ಅದನ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಜರಗಿತನ! ನಾನ್ನ ಅವನಿಗ ಶಿರಬಾಗಿ

66

ನ್ಮಿಸ್ತದ . ನಾನ್ನ ಆ ಕಳಳನಿಾಂದ, ಅವನ್ ಮನ ಯಿಾಂದ ಸಾವಿರಾರನ ಮೆೈಲ್ನ ದೂರದಲಿಲದಾರೂ ಆ ದ್ಕಿೆನ್ತಿ ಶಿರಬಾಗಿ ನ್ಮಿಸ್ತದ . ಅವನ ೇ ನ್ನ್ು ಮೊದಲ್ನ ೇ ಗನರನ. ಒಾಂದನ ನಾಯಿ ನ್ನ್ು ಎರಡನ ೇ ಗನರನ. ನ್ನ್ಗ ಬಲ್ನ ಬಾಯಾರಿಕ ಆಗಿತನಿ. ಎಾಂದ ೇ ನಾನ್ನ ನ್ದ್ಯ ಕಡ ಗ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದ ಾ. ಆಗ ಒಾಂದನ ನಾಯಿಯೂ ಅಲಿಲಗ ಬಾಂದ್ತನ. ಅದಕೂೆ ಬಾಯಾರಿಕ ಆಗಿತನಿ. ಅದನ ನ್ದ್ಯ ನಿೇರನ್ನು ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಅಲಿಲ ಇನ ೂುಾಂದನ ನಾಯಿ ಕಾಣಿಸ್ತತನ. ಅದನ ಅದರದ ೇ ಪ್ರತ್ತಬಿಾಂಬ ಎಾಂಬನದನ ಅದಕ ೆ ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಎಾಂದ ೇ ಅದಕ ೆ ಭಯವಾಯಿತನ. ಅದನ ಬ ೂಗಳಿತನ, ಇನ ೂುಾಂದನ ನಾಯಿಯೂ ಬ ೂಗಳಿತನ. ಅದಕ ೆ ನಿೇರನ ಕನಡಿಯಲ್ನ ಹ ದರಿಕ ಆಗಿ ಹಾಂದಕ ೆ ಹ ೂೇಗಲಾರಾಂಭಿಸ್ತತನ. ಬಾಯಾರಿಕ ತ್ತೇವರವಾಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಪ್ುನ್ಃ ನ್ದ್ಯ ಹತ್ತಿರ ಬಾಂದ್ತನ. ನಿೇರನ್ನು ನ ೂೇಡಿದಾಗ ಇನ ೂುಾಂದನ ನಾಯಿಯೂ ಕಾಣಿಸ್ತತನ. ಬಲ್ನ ಬಾಯಾರಿಕ ಆಗಿದಾರಿಾಂದ ಧ್ ೈಯಥ ಮಾಡಿ ನಿೇರಿನ ೂಳಕ ೆ ಹಾರಿತನ, ಇನ ೂುಾಂದನ ನಾಯಿ ಮಾಯವಾದದಾನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತತನ. ನಿೇರನ ಕನಡಿದ ನ್ಾಂತರ ಈಜಿ ನ್ದ್ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಬಾಂದನ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇಯಿತನ. ನಾನ್ನ ಇಡಿೇ ವಿದಯಮಾನ್ವನ್ನು ನ ೂೇಡನತ್ತಿದ ಾ. ದ ೇವರಿಾಂದ ನ್ನ್ಗ ೂಾಂದನ ಸಾಂದ ೇಶ ಈ ಮನಖ ೇನ್ ಬಾಂದ್ತ ಾಂಬನದನ ನಾನ್ನ ತ್ತಳಿದ . ಎಷ ್ೇ ಹ ದರಿಕ ಇದಾರೂ ನಿೇನ್ನ ಅಖಾಡದ ೂಳಕ ೆ ಹಾರಲ ೇ ಬ ೇಕನ. ಅಜ್ಞಾತವಾದದಾರ ೂಳಕ ೆ ಧನಮಿಮಕನೆವ ಮೊದಲ್ನ ನ್ನ್ಗೂ ನಾಯಿಯಾಂತ ಹ ದರಿಕ ಆಗನತ್ತಿತನಿ. ಧನಮಿಮಕೆಲ ೂೇ ಬ ೇಡವೇ ಎಾಂಬ ಶಾಂಕ ಕಾಡಲಾರಾಂಬಿಸನತ್ತಿತನಿ. ನಾಯಿಯಾಂತ ನಾನ್ೂ ಹಾಂದಕೂೆ ಮನಾಂದಕೂೆ ತ ೂನ ದಾಡನತ್ತಿದ ಾ. ಆಗ ನಾಯಿಯ ನ ನ್ಪ್ಾಗನತ್ತಿತನಿ. ನಾಯಿ ತನ್ು ಭಯವನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲ್ನ ಸಮಥಥವಾಗಿದಾರ ಅದನ ನ್ನ್ಗ ೇಕ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲ ? ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ನಾನ್ನ ಅಜ್ಞಾತದ ೂಳಕ ೆ ಧನಮಿಕಿಯೇ ಬಟ್ ್. ನಾನ ೇ ಮಾಯವಾದ , ಅಜ್ಞಾತವು ಹಾಂದ ಉಳಿಯಿತನ. ಎಾಂದ ೇ ನಾಯಿ ನ್ನ್ು ಎರಡನ ೇ ಗನರನ. ಒಾಂದನ ಪ್ುಟ್​್ ಮಗನ ನ್ನ್ು ಮೂರನ ೇ ಗನರನ. ಒಮೆಮ ನಾನ್ನ ಒಾಂದನ ಪ್ಟ್​್ಣವನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸ್ತದಾಗ ಮಗನವಾಂದನ ಉರಿಯನತ್ತಿರನವ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯನ್ನು ಅದನ ಆರದಾಂತ ಒಾಂದನ ಕ ೈ ಅಡಡ ಹಡಿದನಕ ೂಾಂಡನ ಬರನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ . ಮಸ್ತೇದ್ಯಲಿಲ ಇಡಲ್ನ ಅದನ್ನು ಆ ಮಗನ ಒಯನಯತ್ತಿತನಿ. ನಾನ್ನ ಮಗನವನ್ನು ಕ ೇಳಿದ , ‘ಈ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯನ್ನು ನಿೇನ ೇ ಉರಿಸ್ತ ತರನತ್ತಿರನವ ಯಾ?’ ‘ಹೌದನ.’ ನಾನ್ನ ತಮಾಷ ಗಾಗಿ ಕ ೇಳಿದ , ‘ಈ ಬ ಳಕನ ಎಲಿಲಾಂದ ಬಾಂದ್ತ ಾಂಬನದನ್ನು ಹ ೇಳಬಲ ಲಯಾ? ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿ ಉರಿಯದ ೇ ಇದಾ​ಾಗ ಬ ಳಕನ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಉರಿಸ್ತದಾಗ ಬ ಳಕನ ಬಾಂದ್ತನ. ನಿೇನ ೇ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯನ್ನು ಉರಿಸ್ತದಾರಿಾಂದ ಬ ಳಕನ ಬರನವುದನ್ನು ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿರಬ ೇಕನ. ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ಬ ಳಕನ ಎಲಿಲಾಂದ ಬಾಂದ್ತ ಾಂಬನದನ್ನು ಹ ೇಳು ನ ೂೇಡ ೂೇಣ.’ ಮಗನ ನ್ಕನೆ ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿಯನ್ನು ಆರಿಸ್ತ ಹ ೇಳಿತನ, ‘ಮೊೇಾಂಬತ್ತಿ ಆರಿಸ್ತದಾಗ ಬ ೇಳಕನ ಹ ೂೇಗನವುದನ್ನು ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿದ ಯಲ್ಲವ ೇ? ಅದನ ಎಲಿಲಗ ಹ ೂೇಯಿತ ಾಂಬನದನ್ನು ಹ ೇಳು ನ ೂೇಡ ೂೇಣ.’ ಆ ಕ್ಷಣದಲಿಲ ನ್ನ್ು ಅಹಾಂಕಾರ, ಗವಥ, ಯಾವುದನ್ನು ಜ್ಞಾನ್ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾನ ೂೇ ಅದನ ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ನಾಶವಾಯಿತನ. ಆ ಕ್ಷಣದಲಿಲ ನ್ನ್ು ಮೂಖಥತನ್ದ ಅರಿವೂ ಆಯಿತನ. ಆ ನ್ಾಂತರ ನ್ನ್ು ‘ತ್ತಳಿದ್ರನವಿಕ ’ಯನ್ನು ಸಾಂಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ಪ್ರಿತಯಜಿಸ್ತದ .” ***** ೧೦೬. ಬಡವನ್ ಗುಡಿಸಲು ಒಬಾ ಬಡ, ಬಲ್ನ ಬಡ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಕಾಡಿನ್ ಅಾಂಚಿನ್ಲಿಲದಾ ಪ್ುಟ್​್ ಗನಡಿಸಲಿನ್ಲಿಲ ವಾಸ್ತಸನತ್ತಿದಾ . ಅವನ್ನ ಹಾಗೂ ಅವನ್ ಹ ಾಂಡತ್ತ ಮಲ್ಗಲ್ನ ಸಾಕಾಗನವಷ್ಟನ್ ಸಿಳಾವಕಾಶ ಮಾತರವಿದಾ ಗನಡಿಸಲ್ನ ಅದಾಗಿತನಿ, ಅಷ್ಟನ್ ಚಿಕೆದಾಗಿತನಿ ಆ ಗನಡಿಸಲ್ನ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಮಳ ಸನರಿಯನತ್ತಿದಾ ಕಗಗತಿಲಿನ್ ರಾತ್ತರ ವ ೇಳ ಯಲಿಲ ಯಾರ ೂೇ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದರನ. ಹ ಾಂಡತ್ತ ಬಾಗಿಲಿನ್ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಮಲ್ಗಿದಾಳು. ಎಾಂದ ೇ, ಗಾಂಡ ಹ ಾಂಡತ್ತಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ . ಮಳ ಜ ೂೇರಾಗಿ ಬರನತ್ತಿರನವುದರಿಾಂದ ಆ ಮನ್ನಷ್ಟಯನಿಗ ದಾರಿ ತಪಿಪರಬ ೇಕನ. ಕಗಗತಿಲ್ ರಾತ್ತರ, ಅಪ್ಾಯಕಾರಿೇ ವನ್ಯಮೃಗಗಳು ಹ ಚ್ನಚ ಇರನವ ಸಿಳ ಇದನ. ಬ ೇಗನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ .” “ಇಲಿಲ ಇನ ೂುಬಾರಿಗ ಜಾಗವ ೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ”

67

“ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಜಾಗದ ಕ ೂರತ ಇರನವ ರಾಜನ್ ಅರಮನ ಇದಲ್ಲವಲ್ಲ. ಇದ ೂಬಾ ಬಡವನ್ ಗನಡಿಸಲ್ನ. ಇಬಾರನ ಆರಾಮವಾಗಿ ಮಲ್ಗಬಹನದನ, ಮೂವರನ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಬಹನದನ. ನಾವು ಜಾಗ ಸೃಷಿ್ಸ ೂೇಣ. ಸನಮಮನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ .” ಹ ಾಂಡತ್ತ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದಳು. ಹ ೂರಗಿದಾವ ಒಳಬಾಂದ. ಅವನ್ನ್ನು ಒಳಕ ೆ ಸ ೇರಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿದಾಕಾೆಗಿ ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ಸಲಿಲಸ್ತದ. ಎಲ್ಲರೂ ಕನಳಿತನ ಹರಟ್ ಹ ೂಡ ದರನ, ಕತ ಗಳನ್ನು ಹ ೇಳಿದರನ. ಮಲ್ಗಲ್ನ ಸಿಳಾವಕಾಶವಿಲ್ಲದಾರಿಾಂದ ನಿದ ಾ ಮಾಡನವಾಂತ್ತರಲಿಲ್ಲ , ಆದಾರಿಾಂದ ರಾತ್ತರಯನ್ನು ಹ ೇಗಾದರೂ ಸವ ಸಬ ೇಕಿತನಿ. ಅಷ್ಟ್ರಲಿಲ ಪ್ುನ್ಃ ಯಾರ ೂೇ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದರನ. ಹ ೂಸದಾಗಿ ಬಾಂದವ ಬಾಗಿಲಿನ್ ಹತ್ತಿರ ಕನಳಿತ್ತದಾ . ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಅವನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ಗ ಳ ಯ. ಯಾರ ೂೇ ದಾರಿ ತಪಿಪ ಬಾಂದ್ರನವಾಂತ್ತದ .” ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೂಬಾ ವಿಚಿತರ ಮನ್ನಷ್ಟಯ. ಇಲಿಲ ಇನ ೂುಬಾರಿಗ ಸಿಳವ ೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ.” “ನಿೇನ್ನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ಟ್ದಾಗ ಇದ ೇ ವಾದವನ್ನು ನ್ನ್ು ಹ ಾಂಡತ್ತಯೂ ಮಾಡಿದಾಳು. ಅವಳ ವಾದವನ್ನು ನಾನ್ನ ಒಪಿಪಕ ೂಾಂಡಿದ್ಾದಾರ ಕಾಡಿನ್ ಯಾವುದಾರೂ ಕಾಡನಪ್ಾರಣಿಗ ನಿೇನ್ನ ಆಹಾರವಾಗಿರನತ್ತಿದ ಾ. ನಿೇನ ೇ ಒಬಾ ವಿಚಿತರ ಮನ್ನಷ್ಟಯ. ಏಕ ಾಂದರ ನಾವಿೇಗ ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡನ ರಾತ್ತರ ಸವ ಸನತ್ತಿರನವುದನ ನಿನಿುಾಂದಾಗಿ ಎಾಂಬನದ ೇ ನಿನ್ಗ ಅಥಥವಾದಾಂತ್ತಲ್ಲ . ಸನದ್ೇಘಥ ದ್ನ್ದ ನ್ಾಂತರ ನ್ನ್ಗ ಬಲ್ನ ಆಯಾಸವಾಗಿದ . ನಾನ ೂಬಾ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ -- ಇಡಿೇ ದ್ನ್ ನಾನ್ನ ಕಾಡಿನ್ಲಿಲ ಸೌದ ಕಡಿದನ ತಾಂದನ ಅದನ್ನು ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಲಿಲ ಮಾರನತ ಿೇನ . ಅದರಿಾಂದ ಬರನವ ಹಣದ್ಾಂದ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್ದ್ಾಂದ ಒಪಪತನಿ ಊಟ್ಮಾಡಬಹನದನ. ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ . ಇದನ ನಿನ್ು ಗನಡಿಸಲ್ನ ಅಲ್ಲ. ಮೂರನ ಮಾಂದ್ ಆರಾಮವಾಗಿ ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಬಹನದಾದ ಇಲಿಲ ತನಸನ ಒತ ೂಿತಾಿಗಿ ಕನಳಿತರ ಸವಲ್ಪ ಕಷ್ಟ್ವಾದರೂ ನಾಲ್ನೆ ಮಾಂದ್ ಕನಳಿತನಕ ೂಳಳಬಹನದನ. ನಾವು ಸಿಳಾವಕಾಶ ಸೃಷಿ್ಸ ೂೇಣ.” ಇಷ್ಟ್ವಿಲ್ಲದ್ದಾರೂ ಆತ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ಯಲ ೇ ಬ ೇಕಾಯಿತನ. ಹ ೂರಗಿದಾವನ್ನ ಒಳಬಾಂದನ ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ತ್ತಳಿಸ್ತದ. ಅವರ ಲ್ಲರೂ ಒತ ೂಿತಾಿಗಿ ಕನಳಿತ್ತದಾರನ. ಇನ್ನು ಒಾಂದನ ಅಾಂಗನಲ್ ಸಿಳವೂ ಖಾಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಬಾಗಿಲ್ನ ಬಡಿದ ಶಬಾವಾಯಿತಾದರೂ ಅದನ ಮನ್ನಷ್ಟಯರನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ನ್ವ ಶಬಾದಾಂತ್ತರಲಿಲ್ಲ! ಸೌದ

ಕಡಿಯನವವನ್ನ್ನು ಹ ೂರತನಪ್ಡಿಸ್ತ ಉಳಿದ ಮೂವರೂ

ಮೌನ್ವಾಗಿದಾರಾದರೂ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ಯಲ್ನ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ ಹ ೇಳಿಯಾನ್ನ ಎಾಂಬ ಭಯ ಅವರಿಗಿತನಿ . ಅವನ್ನ ಅವರನ ಅಾಂದನಕ ೂಾಂಡಾಂತ ಯೇ ಹ ೇಳಿದ, “ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ಗ ಯಿರಿ. ಯಾರನ ಬಾಗಿಲ್ನ ತಟ್ನ್ತ್ತಿರನವುದ ಾಂಬನದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ದ . ಅದನ ನ್ನ್ು ಕತ ಿ. ಈ ವಿಶ್ಾಲ್ ಜಗತ್ತಿನ್ಲಿಲ ಇರನವ ನ್ನ್ು ಏಕ ೈಕ ಮಿತರ. ನಾನ್ನ ಸೌದ ಯನ್ನು ತರನವುದನ ಆ ಕತ ಿಯ ನ ರವಿನಿಾಂದ. ಅದನ ಹ ೂರಗಿರನವುದ ೇ? ತನಾಂಬಾ ಮಳ ಬರನತ್ತಿದ . ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ಯಿರಿ.” ಉಳಿದವರ ಲ್ಲರೂ ಇದನ್ನು ವಿರ ೂೇಧಿಸ್ತ ಕ ೇಳಿದರನ, “ಇದನ ಅತ್ತಯಾಯಿತನ. ಕತ ಿ ಒಳಗ ಬಾಂದರ ನಿಲ್ನಲವುದಾದರೂ ಎಲಿಲ?” ಸೌದ

ಕಡಿಯನವವ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿಮಗ

ಅಥಥವಾಗನತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದನ ಒಬಾ ಬಡವನ್ ಗನಡಿಸಲ್ನ. ಎಾಂದ ೇ ಇಲಿಲ ಬ ೇಕಾದಷ್ಟನ್

ಸಿಳಾವಕಾಶವಿದ . ಈಗ ನಾವು ಕನಳಿತ್ತದ ಾೇವ . ಕತ ಿ ಒಳಗ ಬಾಂದಾಗ ನಾವ ಲ್ಲರೂ ಎದನಾ ನಿಲ್ಲಬ ೇಕನ. ಕತ ಿಯನ್ನು ಮಧಯದಲಿಲ ನಿಲಿಲಸ್ತ ನಾವ ಲ್ಲರೂ ಅದರ ಸನತಿ ನಿಾಂತರ ಅದಕ ೆ ಹತಕರ ಅನ್ನಭವವೂ ಆಗನತಿದ .” ಉಳಿದವರನ ಉದಗರಿಸ್ತದರನ, “ನಿನ್ು ಗನಡಿಸ್ತಲಿನ್ಲಿಲ ಸ್ತಕಿೆ ಹಾಕಿಕ ೂಳುಳವುದಕಿೆಾಂತ ಕಾಡಿನ್ಲಿಲ ಕಳ ದನಹ ೂೇಗನವದ ೇ ಒಳ ಳಯದ ೇನ ೂೇ!” ಮನ ಯ ಮಾಲಿಕನ ೇ ಬಾಗಿಲ್ನ ತರ ಯನವಾಂತ ಹ ೇಳಿದಾರಿಾಂದ ಬ ೇರ ೇನ್ೂ ದಾರಿ ಕಾಣದ ಅವರನ ಬಾಗಿಲ್ನ್ನು ತ ರ ದರನ. ಕತ ಿ ಒಳ ಬಾಂದ್ತನ. ಅದರ ಮೆೈನಿಾಂದ ನಿೇರನ ತ ೂಟ್ಟ್ಕನೆತ್ತಿತನಿ. ಅದನ್ನು ಮಧಯದಲಿಲ ನಿಲಿಲಸ್ತ ಎಲ್ಲರೂ ಅದರ ಸನತಿ ನಿಲ್ನಲವಾಂತ ಹ ೇಳಿದ ಸೌದ ಕಡಿಯನವವ. ತದನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿಮಗ ಇದನ ಅಥಥವಾಗನವುದ್ಲ್ಲ. ನ್ನ್ು ಕತ ಿಯದನಾ ದಾಶಥನಿಕ ಮನ್ಸನಿ. ನಿೇವು ಏನ್ನ ಬ ೇಕಾದರೂ ಅದರ ಸಮನಮಖದಲಿಲ ಹ ೇಳಬಹನದನ, ಅದನ ಎಾಂದೂ ಸಮಚಿತಿತ ಯನ್ನು ಕಳ ದನಕ ೂಳುಳವುದ ೇ ಇಲ್ಲ. ಅದನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ನಿೇವು ಹ ೇಳುವುದನ ುಲ್ಲ ಮೌನ್ವಾಗಿ ಕ ೇಳಿಸ್ತಕ ೂಳುಳತಿದ .” *****

68

೧೦೭. ಅವಣ್ಗನೋಯ ಜಿೋವನ್ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದದವ ಬಲ್ನ ಹಾಂದ ಮೊೇಜನದ್ ಎಾಂಬ ಹ ಸರಿನ್ ವಯಕಿ​ಿಯಬಾನಿದಾ. ಅವನ್ನ ಒಾಂದನ ಚಿಕೆ ಪ್ಟ್​್ಣದಲಿಲ ಕ ಳಸಿರದ ಅಧಿಕಾರಿ ಹನದ ಾಯಾಂದನ್ನು ಗಿಟ್ಟ್ಸ್ತಕ ೂಾಂಡಿದಾ. ತೂಕ ಮತನಿ ಅಳತ ಗಳ ಪ್ರಿೇಕ್ಷಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಅವನ್ನ ತನ್ು ವೃತ್ತಿಜಿೇವನ್ವನ್ನು ಕಳ ಯನವ ಎಲ್ಲ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳೂ ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತ್ತಿದಾವು. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವನ್ನ ತನ್ು ಮನ ಯ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಇದಾ ಪ್ುರಾತನ್ ಕಟ್​್ಡದ ಹೂದ ೂೇಟ್ಗಳ ಮೂಲ್ಕ ಎಲಿಲಗ ೂೇ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಮಿರಮಿರನ ಹ ೂಳ ಯನತ್ತಿದಾ ನಿಲ್ನವಾಂಗಿ ಧರಿಸ್ತದಾ ಖಿದೃ, ಸೂಫಿಗಳ ನಿಗೂಢ ಮಾಗಥದಶಿಥ ಖಿದೃ, ಪ್ರತಯಕ್ಷನಾಗಿ “ನಿೇನ್ನ ಉಜವಲ್ ಭವಿಷ್ಟಯವಿರನವವ! ನಿನ್ು ಕ ಲ್ಸಕ ೆ ರಾಜಿೇನಾಮೆ ಕ ೂಟ್ನ್ ಇನ್ನು ಮೂರನ ದ್ನ್ಗಳ ನ್ಾಂತರ ನ್ದ್ೇತಟ್ದಲಿಲ ನ್ನ್ುನ್ನು ಕಾಣನ.” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿ ಅದೃಶಯನಾದ. ಮೊೇಜನದ್ ತನ್ು ಮೆೇಲ್ಧಿಕಾರಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿ ಬಲ್ನ ಆವ ೇಶದ್ಾಂದ ತಾನ್ನ ಕ ಲ್ಸ ಬಿಡಲ ೇಬ ೇಕಾಗಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ. ಈ ಸನದ್ಾ ಬಲ್ನ ಬ ೇಗನ ಪ್ಟ್​್ಣದಾದಯಾಂತ ಹರಡಿತನ. ಎಲ್ಲರೂ ತಮಮತಮೊಮಳಗ ೇ ಮಾತನಾಡಿಕ ೂಾಂಡರನ, “ಪ್ಾಪ್ ಮೊೇಜನದ್! ಅವನಿಗ ಹನಚ್ನಚ ಹಡಿದ್ದ .” ಆ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಲ್ನ ಬಹನ ಮಾಂದ್ ಕಾತನರರಾಗಿದಾ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲರೂ ಬಲ್ನ ಬ ೇಗನ ಅವನ್ನ್ನು ಮರ ತ ೇ ಬಿಟ್​್ರನ. ನಿಗದ್ತ ದ್ನ್ದಾಂದನ ಮೊೇಜನದ್ ಖಿದೃನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟಯಾದ. ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿನ್ು ಬಟ್ ್ಗಳನ್ನು ಹರಿದನ ಹಾಕಿ ನ್ದ್ಗ ಹಾರನ. ಪ್ಾರಯಶಃ ಯಾರಾದರೂ ನಿನ್ುನ್ನು ರಕ್ಷಿಸ್ತಯಾರನ.” ತನ್ಗ ಹನಚ ಚೇನಾದರೂ ಹಡಿದ್ದ ಯೇ ಎಾಂಬ ಸಾಂಶಯ ಕ್ಷಣಕಾಲ್ ಮೊೇಜನದ್ ನ್ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ಮೂಡಿದರೂ ಆತ ಖಿದೃ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಯೇ ಮಾಡಿದ. ಅವನ್ನ ಈಜನ ಬಲ್ಲವನಾದಾರಿಾಂದ ಮನಳುಗಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಬಹನ ದೂರ ತ ೇಲಿಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇದ. ಕ ೂನ ಗ ಒಬಾ ಬ ಸಿ ಅವನ್ನ್ನು ತನ್ು ದ ೂೇಣಿಯಳಕ ೆ ಎಳ ದನ ಹಾಕಿಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೇಳಿದ, “ಮೂಖಥ, ನಿೇರಿನ್ ಹರಿವಿನ್ ಸ ಳ ತ ತ್ತೇವರವಾಗಿದ . ನಿೇನ ೇನ್ನ ಮಾಡಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿರನವ ?” “ನ್ನ್ಗ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಗ ೂತ್ತಿಲ್ಲ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ ಮೊೇಜನದ್. ಬ ಸಿ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೂಬಾ ಹನಚ್ಚ. ಆದರೂ ಅಲಿಲ ಕಾಣನತ್ತಿರನವ ನ್ನ್ು ಜ ೂಾಂಡಿನ್ ಗನಡಿಸಲಿಗ ನಿನ್ುನ್ನು ಕರ ದ ೂಯನಯತ ಿೇನ . ನಿನ್ಗಾಗಿ ನಾನ ೇನ್ನ ಮಾಡಬಹನದನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ಆನ್ಾಂತರ ಆಲ ೂೇಚಿಸ ೂೇಣ.” ಮೊೇಜನದ್ ಒಬಾ ವಿದಾಯವಾಂತ ಎಾಂಬನದನ ಬ ಸಿನಿಗ ತ್ತಳಿಯಿತನ. ಅವನ್ನ ಮೊೇಜನದ್ನಿಾಂದ ಓದಲ್ೂ ಬರ ಯಲ್ೂ ಕಲಿತನ್ನ. ಬ ಸಿನಿಗ ಅವನ್ ಕ ಲ್ಸದಲಿಲ ಮೊೇಜನದ್ ನ ರವಾಗನತಿಲ್ೂ ಇದಾ. ಪ್ರತ್ತಫಲ್ ರೂಪ್ದಲಿಲ ಮೊೇಜನದ್ನಿಗ ಆಹಾರ ಸ್ತಕನೆತ್ತಿತನಿ. ಇಾಂತನ ಕ ಲ್ವು ತ್ತಾಂಗಳುಗಳು ಕಳ ದಾಗ ಹಾಸ್ತಗ ಯಲಿಲ ಮಲ್ಗಿದಾ ಮೊೇಜನದ್ನ್ ಕಾಲ್ನಗಳ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಖಿದೃ ಪ್ರತಯಕ್ಷನಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗಲ ೇ ಎದ ಾೇಳು. ಬ ಸಿನ್ನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ ಹ ೂರಡನ. ನಿನ್ಗ ಅಗತಯವಾದದಾನ ುಲ್ಲ ಒದಗಿಸಲಾಗನತಿದ .” ಮೊೇಜನದ್ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಬ ಸಿನ್ ದ್ರಿಸ್ತನ್ಲಿಲಯೇ ಆ ಗನಡಿಸಲ್ನ್ನು ಪ್ರಿತಯಜಿಸ್ತ ಹ ೂರಟ್. ಅಲಿಲಇಲಿಲ ಸನತಾಿಡನತಾಿ ಹ ದಾ​ಾರಿಯಾಂದಕ ೆ ಬಾಂದ. ಮನಾಂಜಾನ ಯ ಸಮಯದಲಿಲ ಕತ ಿಯಾಂದ್ಗ ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾ ರ ೈತನ ೂಬಾನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. “ನಿೇನ್ನ ಕ ಲ್ಸ ಹನಡನಕನತ್ತಿರನವಿಯೇನ್ನ? ಏಕ ಕ ೇಳುತ್ತಿದ ಾೇನ ಾಂದರ ಮಾರನಕಟ್ ್ಯಿಾಂದ ಕ ಲ್ವು ಸರಕನ್ನು ತರಲ್ನ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲ್ನ ನ್ನ್ಗ ಒಬಾನ್ ಆವಶಯಕತ ಇದ ,” ಕ ೇಳಿದ ರ ೈತ. ಮೊೇಜನದ್ ರ ೈತನ ೂಾಂದ್ಗ ಹ ೂೇದದಾಷ ್ೇ ಅಲ್ಲದ , ರ ೈತನ್ ಸಹಾಯಕನಾಗಿ ಎರಡನ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡಿದ. ಆ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಬ ೇಸಾಯದ ಕನರಿತನ ಬಹಳಷ್ಟ್ನ್ನು ಕಲಿತನಾದರೂ ಬ ೇರ ೇನ್ನ್ೂು ಕಲಿಯಲಿಲ್ಲ . ಒಾಂದನ ಅಪ್ರಾಹು ಮೊೇಜನದ್ ಉಣ ಿಯ ಹ ೂರ ಗಳನ್ನು ಸ್ತದಧಪ್ಡಿಸನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಖಿದೃ ಪ್ರತಯಕ್ಷನಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಈ ಕ ಲ್ಸ ಬಿಟ್ನ್ ಹ ೂರಡನ. ಮೊೇಸನಲ್ಫ ನ್ಗರಕ ೆ ಹ ೂೇಗನ. ನಿನ್ು ಉಳಿತಾಯದ ಹಣ ಹೂಡಿಕ ಮಾಡಿ ಚ್ಮಥದ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಾಗನ.” ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಮಾಡಿದ ಮೊೇಜನದ್. ಮೊೇಜನದ್ ಮೊೇಸನಲ್ಫ ನ್ಗರದಲಿಲ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಚ್ಮಥದ ವಾಯಪ್ಾರಿಯಾಗಿದಾ . ಈ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಖಿದೃ ಅವನಿಗ ಕಾಣಿಸ್ತಕ ೂಳಳಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಈ ವಾಯಪ್ಾರದ್ಾಂದ ಅವನ್ನ ಗಣನಿೇಯ ಪ್ರಿಮಾಣದಲಿಲ ಹಣ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಿದಾ . ಎಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಮನ ಕ ೂಾಂಡನಕ ೂಳುಳವ ಕನರಿತನ ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿದಾ. ಆಗ ಖಿದೃ ಕಾಣಿಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿನ್ು ಉಳಿತಾಯದ ಹಣ ನ್ನ್ಗ ಕ ೂಟ್ನ್ ಈ ನ್ಗರ ಬಿಟ್ನ್ ಬಹನ ದೂರದಲಿಲರನವ ಸಮರ್ಕಾಂಡಗ ಹ ೂೇಗಿ ಅಲಿಲ ಒಬಾ ದ್ನ್ಸ್ತ ವಾಯಪ್ರಿಯ ಹತ್ತಿರ ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡನ.” ಅವನ್ನ ಹ ೇಳಿದಾಂತ ಮಾಡಿದ ಮೊೇಜನದ್.

69

ಜ್ಞಾನ ೂೇದಯವಾದ ಕನರನಹನಗಳು ತದನ್ಾಂತರ ಅವನ್ಲಿಲ ಸಾಂಶಯಾತ್ತೇತವಾಗಿ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದವು. ರ ೂೇಗಗಳನ್ನು ಅವನ್ನ ವಾಸ್ತ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ಸಮಯವಿದಾ​ಾಗಲ ಲ್ಲ ದ್ನಾಸ್ತ ವಾಯಪ್ರಿಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ನಿಸಗಥದ ನಿಗೂಢತ ಗಳ ಕನರಿತಾದ ಅವನ್ ಜ್ಞಾನ್ ಸಮಯ ಕಳ ದಾಂತ ಲ್ಲ ಗಾಢವಾಗನತ್ತಿತನಿ. ಧಮಥಗನರನಗಳೂ ದಾಶಥನಿಕರೂ ಇತರರೂ ಅವನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಲ್ನ ಬರಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಒಮೆಮ ಅವರ ಪ್ ೈಕಿ ಒಬಾರನ ಕ ೇಳಿದರನ, “ನಿೇವು ಯಾರ ಮಾಗಥದಶಥನ್ದಲಿಲ ಅಧಯಯಿಸ್ತದ್ರಿ?” ಮೊೇಜನದ್ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಅದನ್ನು ಹ ೇಳುವುದನ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್.” ಅವನ್ ಶಿಷ್ಟಯರನ ಕ ೇಳಿದರನ, “ನಿಮಮ ವೃತ್ತಿಜಿೇವನ್ವನ್ನು ಹ ೇಗ ಆರಾಂಭಿಸ್ತದರಿ?” “ಒಬಾ ಕ ಳಸಿರದ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ.” “ರಾಗದ ವೇಷ್ಟಗಳನ್ನು ಸವತಃ ದಮನ್ ಮಾಡನವುದಕ ೆ ಸಮಯವನ್ನು ಮಿೇಸಲಾಗಿಡಲ ೂೇಸನಗ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ಬಿಟ್ಟ್ರಾ?” “ಹಾಗ ೇನಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಸನಮಮನ ಬಿಟ್ನ್ಬಿಟ್ ್ ಅಷ ್.” ಅವನ್ ಜಿೇವನ್ಚ್ರಿತ ರಯನ್ನು ಬರ ಯನವ ಸಲ್ನವಾಗಿ ಕ ಲ್ವು ಮಾಂದ್ ಅವನ್ನ್ನು ಸಾಂಪ್ಕಿಥಸ್ತದರನ. ಅವರನ ಕ ೇಳಿದರನ, “ನಿಮಮ ಜಿೇವನ್ದಲಿಲ ಹಾಂದ ನಿೇವ ೇನಾಗಿದ್ಾರಿ?” “ನಾನ್ನ ಒಾಂದನ ನ್ದ್ಗ ಹಾರಿದ , ಬ ಸಿನಾದ , ತದನ್ಾಂತರ ಮಧಯರಾತ್ತರಯಲಿಲ ಅವನ್ ಜ ೂಾಂಡಿನ್ ಗನಡಿಸಲಿನಿಾಂದ ಹ ೂರನ್ಡ ದ . ತದನ್ಾಂತರ ನಾನ ೂಬಾ ಕೃಷಿಕಾಮಿಥಕನಾದ . ಉಣ ಿಯ ಹ ೂರ ಸ್ತದಧಪ್ಡಿಸನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ನಾನ್ನ ಬದಲಾದ , ಮೊೇಸನಲ್ಫಗ ಹ ೂೇಗಿ ಚ್ಮಥದ ವಾಯಪ್ಾರಿ ಆದ . ಅಲಿಲ ನಾನ್ನ ಹಣ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಿದ ನಾದರೂ ಅದನ್ನು ಕ ೂಟ್ನ್ಬಿಟ್ ್. ತದನ್ಾಂತರ ಸಮರ್ಕಾಂಡಗ ನ್ಡ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗಿ ಒಬಾ ದ್ನ್ಸ್ತ ವಾಯಪ್ಾರಿಯ ಹತ್ತಿರ ಕ ಲ್ಸಮಾಡಿದ . ಈಗ ನಾನ್ನ ಇಲಿಲ ಹೇಗಿದ ಾೇನ .” “ಆದರ ನಿಮಮ ಈ ವಿವರಿಸಲಾಗದ ವತಥನ ನಿಮಗಿರನವ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ಸಾಮಥಯಥದ ಮೆೇಲಾಗಲಿೇ ಅದನುತ ಜ್ಞಾನ್ದ ಮೆೇಲಾಗಲಿೇ ಬ ಳಕನ ಬಿೇರನವುದ್ಲ್ಲ,” ಅಾಂದರನ ಜಿೇವನ್ಚ್ರಿತ ರ ಬರ ಯನವವರನ. “ಅದನ ನಿಜ,” ಒಪಿಪಗ ಸೂಚಿಸ್ತದ ಮೊೇಜನದ್. ಈ ಪ್ರಕಾರ ಜಿೇವನ್ಚ್ರಿತ ರಕಾರರನ ಮೊೇಜನದ್ನ್ ಕನರಿತಾಗಿ ಒಾಂದನ ಅದನುತವಾದ ರ ೂೇಮಾ​ಾಂಚ್ನ್ಕಾರಿಯಾದ ಕತ ರಚಿಸ್ತದರನ: ಏಕ ಾಂದರ ಎಲ್ಲ ಸಾಂತರ ಕನರಿತಾಗಿ ಅವರದ ೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ್ ಕತ ಇರಬ ೇಕನ, ಅದನ ಕ ೇಳುವವನ್ ‘ಹಸ್ತವನ್ನು’ ತಣಿಸನವಾಂತ್ತರಬ ೇಕ ೇ ವಿನಾ ಜಿೇವನ್ದ ನ ೈಜತ ಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸ್ತರಬ ೇಕ ಾಂದ ೇನ್ೂ ಇಲ್ಲ. ಅಾಂದಹಾಗ , ಖಿದೃನ್ ಹತ್ತಿರ ನ ೇರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲ್ನ ಯಾರಿಗೂ ಅವಕಾಶ ನಿಢನವುದ್ಲ್ಲ. ಈ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ಈ ಕತ ನಿಜವಲ್ಲ ಅನ್ುಲ್ಡಿಡಯಿಲ್ಲ. ಇದನ ಜಿೇವನ್ದ ಒಾಂದನ ನ ೈಜ ನಿರೂಪ್ಣ . ಇದನ ಮಹಾನ್ ಸೂಫಿಯಬಾನ್ ನಿಜವಾದ ಜಿೇವನ್. ***** ೧೦೮. ಮನ್ಸಿುನ್ ಪ್ರಮುಖ ಚಮತಾೆರ ಹಾಂದ ೂಮೆಮ ಗಾರನಡಿಗ ಕನರನಬನ ೂಬಾನಿದಾ. ಅವನ್ ಹತ್ತಿರ ಬಹಳ ಕನರಿಗಳಿದಾವು. ಅವನ್ನ ಬಲ್ನ ಶಿರೇಮಾಂತನ್ೂ ಆಗಿದಾ. ಸಾವಿರಾರನ ಕನರಿಗಳಿದಾರೂ ಅವನ್ನ ಮಹಾ ಜಿಪ್ುಣನಾಗಿದಾ. ಎಾಂದ ೇ ಅನ ೇಕ ಕ ಲ್ಸದಾಳುಗಳನ ುೇ ಆಗಲಿ, ಕಾವಲ್ನಗಾರರನ ುೇ ಆಗಲಿ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಳಳಲ್ನ ಅವನಿಗ

ಇಷ್ಟ್ವಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾರಿಗೂ ಸಾಂಬಳ ಕ ೂಡಲ್ನ ಅವನ್ನ ಸ್ತದಧನಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೇಗಿದಾರೂ ಕನರಿಗಳನ್ನು

ಕಳ ದನಕ ೂಳಳಲ್ೂ ತ ೂೇಳಗಳು ಕನರಿಗಳನ್ನು ತ್ತಾಂದನಹಾಕನವದಕ ೆ ಅವಕಾಶ ನಿೇಡಲ್ೂ ಅವನಿಗ ಇಷ್ಟ್ವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೂ್ ಕನರಿಗಳನ್ನು ಜಾಗರೂಕತ ಯಿಾಂದ ಅವನ ೂಬಾನ ೇ ಸಾಂರಕ್ಷಿಸನವುದೂ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್ವಾಗನತ್ತಿತನಿ. ಈ ಸಾಂಕಷ್ಟ್ದ್ಾಂದ ಪ್ಾರಾಗಲ್ನ ಅವನ ೂಾಂದನ ಉಪ್ಾಯ ಮಾಡಿದ. ಅವನ ೂಬಾ ಗಾರನಡಿಗನ್ೂ ಆಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಮೊದಲ್ನ ಕನರಿಗಳನ್ನು ಸಾಂಮೊೇಹನ್ಗ ೂಳಿಸ್ತದ. ತದನ್ಾಂತರ ಕ ಲ್ವು ಕನರಿಗಳನ್ನು ಒಾಂದ ಡ ಕಲ ಹಾಕಿ ಪ್ರತ್ತೇ ಕನರಿಗೂ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಕನರಿಯಲ್ಲ. ನಿೇನ್ನ ಹನಲಿ ಆದಾರಿಾಂದ ನಿನ್ುನ್ನು ಯಾರೂ ಕ ೂಲ್ನಲವುದ್ಲ್ಲ. ಇಲಿಲಾಂದ ತಪಿಪಸ್ತಕ ೂಾಂಡನ ಹ ೂೇಗಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸಬ ೇಡ. ನಿೇನ್ನ ಕನರಿಯಾಂತ ಭಯಪ್ಡಲ ೇಬ ೇಡ.” ಕ ಲ್ವಕ ೆ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಸ್ತಾಂಹ ----” ಇನ್ನು ಕ ಲ್ವಕ ೆ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ್ನ ಮಾನ್ವ ----”

70

ಕನರಿಗಳು ಸಾಂಮೊೇಹನ್ಕ ೆ ಒಳಗಾಗಿದಾದಾರಿಾಂದ ಅದನ್ನು ನ್ಾಂಬಿದವು. ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಕನರನಬ ಕ ಲ್ವು ಕನರಿಗಳನ್ನು ಮಾ​ಾಂಸಕಾೆಗಿ ಕ ೂಲ್ನಲತ್ತಿದಾ. ಅದನ್ನು ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾ ಇತರ ಕನರಿಗಳು ಆಲ ೂೇಚಿಸನತ್ತಿದಾವು, “ನಾವು ಕನರಿಗಳಲ್ಲ, ಹನಲಿಗಳು/ಸ್ತಾಂಹಗಳು/ಮಾನ್ವರನ. ಎಾಂದ ೇ ನ್ಮಮನ್ನು ಅವನ್ನ ಕ ೂಲ್ನಲವುದ್ಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ಕ ೂಲ್ನಲವುದನ ಕನರಿಗಳನ್ನು ಮಾತರ, ನ್ಮಮನ್ುಲ್ಲ.” ಪ್ರತ್ತೇ ದ್ನ್ ಕ ಲ್ವು ಕನರಿಗಳನ್ನು ಕನರನಬ ಕ ೂಲ್ನಲವುದನ ಕಾಣನತ್ತಿದಾರೂ ಎಲ್ಲ ಕನರಿಗಳೂ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತದವು. ಕನರನಬನ್ ಕಾಯಕ ನಿರಾತಾಂಕವಾಗಿ ಮನಾಂದನವರಿಯಿತನ. (ನಾವ ೇನ್ಲ್ಲವೇ ಅದ ೇ ನಾವು ಎಾಂಬ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಯನ್ನು ಬಿತ್ತಿ ತದನ್ಾಂತರ ನಾವು ಈಗಾಗಲ ೇ ಅದಾಗಿದ ಾೇವ ಎಾಂಬ ಭರಮೆ ಮೂಡಿಸನವುದನ - ಹ ೇಗಿದ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ ಚ್ಮತಾೆರ?) ***** ೧೦೯. ಉಂಗುರದ ಕತೆ ಪ್ಶಿಥಯಾದ ರಾಜನ ೂಬಾ ಹಾಕಿಕ ೂಳುಳತ್ತಿದಾ ಉಾಂಗನರದಲಿಲ ಅತಯಮೂಲ್ಯವಾದ ಒಾಂದನ ಹರಳು ಇತನಿ. ಒಾಂದನ ದ್ನ್ ಅವನ್ನ ತನ್ಗ ಪಿರಯರಾಗಿದಾ ಆಸಾಿನಿಕರ ಜ ೂತ ಯಲಿಲ ಶಿರಾಝ್ ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲ ಇದಾ ಮನಸಲ್ಲ ಎಾಂಬ ಹ ಸರಿನ್ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಹ ೂೇದ. ಆ ಮಸ್ತೇದ್ಯ ಗನಮಮಟ್ದ ಮೆೇಲ ಆ ವಿಶಿಷ್ಟ್ ಉಾಂಗನರವನ್ನು ನ ೇತನ ಹಾಕನವಾಂತ ತನ್ು ನೌಕರರಿಗ ಆಜ್ಞಾಪಿಸ್ತದ. “ಆ ಉಾಂಗನರದ ಮೂಲ್ಕ ಯಾರನ ಬಾಣ ಬಿಟ್ನ್ ತೂರಿಸಬಲ್ಲರ ೂೇ ಅವರ ಸವತಾಿಗನತಿದ ಅದನ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತದನ್ಾಂತರ ಘೂೇಷಿಸ್ತದ. ೪೦೦ ಕಿೆಾಂತ ಹ ಚ್ನಚ ಬಿಲಾಗರರನ ಉಾಂಗನರದ ಮೂಲ್ಕ ಬಾಣಬಿಡಲ ೂೇಸನಗ ಸಾಲಾಗಿ ನಿಾಂತರಾದರೂ ಸಪಧ್ ಥಯಲಿಲ ಅವರನ ವಿಫಲ್ರಾದರನ. ಪ್ಕೆದ ಕಟ್​್ಡದ ಛಾವಣಿಯ ಮೆೇಲ ಒಬಾ ಹನಡನಗ ಬಿಲಾಗರಿಕ ಯ ಕನಶಲ್ತ ಗಳನ್ನು ಅಭಾಯಸ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ಅದೃಷ್ಟ್ವಶ್ಾತ್ ಅವನ್ನ ಬಿಟ್​್ ಒಾಂದನ ಬಾಣ ಉಾಂಗನರದ ಮೂಲ್ಕ ತೂರಿ ಹ ೂೇಯಿತನ. ರಾಜನ್ನ ತಾನ್ನ ಘೂೇಷಿಸ್ತದಾ​ಾಂತ ಉಾಂಗನರವನ್ನು ಹನಡನಗನಿಗ ಕ ೂಟ್​್ನ್ನ. ಆಸಾಿನಿಕರೂ ಅವನಿಗ ಅನ ೇಕ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್​್ರನ. ಎಲ್ಲ ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ೂು ಸ್ತವೇಕರಿಸ್ತದ ನ್ಾಂತರ ಆ ಹನಡನಗ ತನ್ು ಬಿಲ್ನಲಬಾಣಗಳನ್ನು ಸನಟ್ನ್ಹಾಕಿದನ್ನ. ಅಾಂತ ೇಕ ಮಾಡಿದನಾ ಎಾಂಬನದನ್ನು ರಾಜನ್ನ ವಿಚಾರಿಸ್ತದಾಗ ಅವನ್ನ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಮೊದಲ್ನ ಯ ಗೌರವಯನತ ಖಾಯತ್ತ ಬದಲಾಗದ ೇ ಉಳಿಯಲಿ ಎಾಂಬ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ.” ***** ೧೧೦. ಶಿಷಯನಾಗಿರುವುದು ಬಲು ಕಷಟದ ಕ್ೆಲಸ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಜನನ ುೈದ್ನ್ ಹತ್ತಿರ ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಲ ೂೇಸನಗ ಒಬಾ ವಯಕಿ​ಿ ಬಾಂದನ್ನ. ಜನನ ುೈದ್ ಬಹಳ ಹ ೂತನಿ ಅವನ್ನ ುೇ ದ್ಟ್ಟ್ಸ್ತ ನ ೂೇಡಿದ. ಪ್ರಿಣಾಮವಾಗಿ ಆ ವಯಕಿ​ಿ ತನಸನ ಅಸ್ತಿರಮನ್ಸೆನಾದ: ಜನನ ುೈದ್ ಏಕ ಇಷ್ಟನ್ ಹ ೂತನಿ ಮೌನ್ವಾಗಿ ತನ್ುನ್ನು ದ್ಟ್ಟ್ಸ್ತ ನ ೂೇಡನತ್ತಿದಾ​ಾನ ಎಾಂಬನದನ ಅಥಥವಾಗದ . ಕ ೂನ ಗ ೂಮಮ ಜನನ ುೈದ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಿರನವುದನ ಬಲ್ನ ಕಷ್ಟ್ದ ಕ ಲ್ಸ.” ಆ ವಯಕಿ​ಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಅಾಂತಾದರ ನಾನ್ನ ಹಾಂಬಾಲ್ಕನಾಗಿರಲ್ೂ ಸ್ತದಧನಿದ ಾೇನ .” ಜನನ ುೈದ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಅದನ ಇನ್ೂು ಕಷ್ಟ್ದ ಕ ಲ್ಸ. ಇಲಿಲ ಸನಲ್ಭವಾದದನಾ ಯಾವುದ ಾಂದರ ಗನರನವಾಗಿರನವುದನ.” ವಯಕಿ​ಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಹಾಗಿದಾರ ನಾನ್ನ ಗನರನವಾಗಿರಲ್ೂ ಸ್ತದಧ.” ಜನನ ುೈದ್ ಲಿಲದಾ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗೂ ಹಾಂಬಾಲ್ಕರಿಗೂ ಹ ೇಳಿದ, “ತ್ತಳಿವಳಿಕ ಯೇ ಇಲ್ಲದ್ರನವಿಕ ಗ ಇದ ೂಾಂದನ ನಿದಶಥನ್. ಸನಲ್ಭ ಅನ್ನುವುದಾದರ ವಿದಾಯರ್ಥಥಯಾಗನವ ಮನನ್ುವ ೇ ಈತ ಗನರನವಾಗಲ್ನ ತವಕಿಸನತ್ತಿದಾ​ಾನ .” *****

71

೧೧೧. ಗುರುಗಳು ನ್ನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಮುತುಿ ಕ್ೊಟಟರು! ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನ ಜನನ ುೈದ್ನ್ೂ ಹಾಂದ ೂಮೆಮ ‘ಅನ ವೇಷ್ಟಕ’ನ ೇ ಆಗಿದಾ. ಆ ದ್ನ್ಗಳ ಅನ್ನಭವಗಳ ಕನರಿತನ ಅವನ್ನ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ, “ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಗನರನವನ್ನು ಮೊದಲ್ನ ೇ ಸಲ್ ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದಾಗ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಅವರನ ನ್ನ್ುತಿ ತ್ತರನಗಿ ನ ೂೇಡಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಆ ಅವಧಿಯಲಿಲ ನಾನ್ನ ಬ ಳಗಿನಿಾಂದ ಸಾಂಜ ಯ ವರ ಗ ಅವರ ಸಮನಮಖದಲಿಲ ಕನಳಿತ್ತರನತ್ತಿದ ಾ . ಎಷ ೂ್ೇ ಜನ್ ಅವರನ್ನು ನ ೂೇಡಲ ೂೇಸನಗ ಬಾಂದನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿದಾರನ, ಅವರನ ಅನ ೇಕರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತನಾಡನತ್ತಿದಾರನ, ನ್ನ್ುತಿ ಮಾತರ ತ್ತರನಗಿಯೂ ನ ೂೇಡನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ನಾನ್ನ ಅಸ್ತಿತವದಲಿಲ ಇರಲ ೇ ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬಾಂತ ವತ್ತಥಸನತ್ತಿದಾರನ. ನಾನ್ೂ ಪ್ಟ್ನ್ಬಿಡದ ಅಲಿಲಯೇ ಇದ ಾ, ಏಕ ಾಂದರ ನ್ನ್ು ಸಮಿೇಪ್ದಲಿಲಯೇ ಅವರನ ಇರನವಾಂತ ನ್ನ್ಗ ಭಾಸವಾಗನತ್ತಿತನಿ, ಅವರ ಸಾನಿುಧಯದ ಸನಖಾನ್ನಭವ ನ್ನ್ಗಾಗನತ್ತಿತನಿ . ನಾನ್ನ ಅಲಿಲಯೇ ಇದ ಾ -- ವಾಸಿವವಾಗಿ ಅವರನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಹ ಚ್ನಚಹ ಚ್ನಚ ನಿಲ್ಥಕ್ಷಿಸ್ತದಷ್ಟೂ್ ಇದರಲ ಲೇನ ೂೇ ರಹಸಯವಿದ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ನ್ನ್ಗನಿುಸನತ್ತಿತನಿ.” ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಗನರನಗಳು ಅವನ್ತಿ ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ನ ೂೇಡಿದರನ. ಅವನಿೇಗ ವಿದಾಯರ್ಥಥಯಲ್ಲ ಶಿಷ್ಟಯ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಸ್ತದ ವಿಧ್ಾನ್ ಅದಾಗಿತನಿ. ವಿದಾಯರ್ಥಥಯಾಗಿದ್ಾದಾರ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಗನರನಗಳು ತನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡಲಿ ಅನ್ನುವುದಕಾೆಗಿ ಕಾಯನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತದನ್ಾಂತರ ಇನ್ೂು ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ಯಿತನ. ಆ ಅವಧಿಯಲಿಲ ಗನರನಗಳು ಪ್ುನ್ಃ ಅವನ್ತಿ ನ ೂೇಡಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಗನರನಗಳು ಅವನ್ತಿ ನ ೂೇಡಿ ಮನಗನಳುಗ ಬಿೇರಿದರನ. ಅವರ ಮನಗನಳುಗನ ಹೃದಯವನ್ನು ಚ್ನಚಿಚದಾಂತ ಜನನ ುೈದ್ನಿಗ ಭಾಸವಾಯಿತನ. ಅವರ ೇಕ ಮನಗನಳುಗ ಬಿೇರಿದರನ? ಕ ೇಳಲ್ನ ಜನನ ುೈದ್ನಿಗ ಅವಕಾಶವನ ುೇ ನಿೇಡಲಿಲ್ಲ ಗನರನಗಳು. ತಕ್ಷಣ ಅವರನ ಇತರ ಶಿಷ್ಟಯರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾತನಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದರನ. ಇನ್ೂು ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳು ಉರನಳಿದವು. ಕ ೂನ ಗ ೂಾಂದನ ದ್ನ್ ಗನರನಗಳು ಅವನ್ನ್ನು ತಮಮ ಸಮಿೇಪ್ಕ ೆ ಬರಲ್ನ ಹ ೇಳಿ ಅವನ್ ಹಣ ಗ ಮನತನಿ ಕ ೂಟ್ನ್ ಹ ೇಳಿದರನ, “ಮಗೂ, ನಿೇನಿೇಗ ಸ್ತದಧನಾಗಿರನವ . ಈಗ ನಿೇನ್ನ ಹ ೂೇಗನ, ಸಾಂದ ೇಶವನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡನ.” ಆದರ ಅವನಿಗ ಯಾವ ಸಾಂದ ೇಶವನ್ೂು ನ ೇರವಾಗಿ ನಿೇಡಿಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಾಂಭತನಿ ವಷ್ಟಥಗಳ ಕಾಲ್ ಅವನ್ನ ಅಲಿಲ ಇದಾ. ಅವರನ ನಿೇಡಿದ ಏಕ ೈಕ ಸಾಂದ ೇಶ - ಒಾಂದನ ಸಲ್ ಅವನ್ತಿ ನ ೂೇಡಿದನಾ, ಒಾಂದನ ಸಲ್ ನ ೂೇಡಿ ಮನಗನಳುಗ ಬಿೇರಿದನಾ, ಒಾಂದನ ಸಲ್ ಹಣ ಗ ಮನತನಿ ಕ ೂಟ್​್ದನಾ! ಆದರೂ ಗನರನಗಳು ಅವನ್ನ ಸ್ತದಧನಾಗಿದಾ​ಾನ ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ಅವನ್ನ ಸ್ತದಧನಾಗಿರಲ ೇ ಬ ೇಕನ. ಕೃತಜ್ಞತಾಪ್ೂವಥಕವಾಗಿ ಗನರನಗಳ ಪ್ಾದ ಮನಟ್ಟ್ ನ್ಮಸೆರಿಸ್ತ ಅವನ್ನ ಅಲಿಲಾಂದ ಹ ೂರಟ್ನ್ನ. ಜನನ ುೈದ್ ತನ್ು ಶಿಷ್ಟಯರಿಗ ಇಾಂತನ ಹ ೇಳುತ್ತಿದಾ: “ನಾನ ೂಬಾ ವಿಚಿತರ ಮನ್ನಷ್ಟಯನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ ಾ . ನ್ನ್ುತಿ ಸರಿಯಾಗಿ ನ ೂೇಡದ ಯೇ ಒಾಂಭತನಿ ವಷ್ಟಥಗಳಲಿಲ ಅವನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ತಯಾರನ ಮಾಡಿದ. ನ್ನ್ುಲಿಲ ಒಾಂದನ ಬದಲಾವಣ ಆದಾಗ ಆತ ಸಾಂಕ ೇತದ ಮೂಲ್ಕ ಸೂಚಿಸನತ್ತಿದಾ. ನಾನ ೂಬಾ ಶಿಷ್ಟಯ, ಏನ ೇ ಆದರೂ ನಾನ್ನ ಅಲಿಲಯೇ ಇರನತ ಿೇನ ಎಾಂಬನದನ ಖಾತರಿ ಆದಾಗ ಆತ ನ್ನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. ಆ ನ ೂೇಟ್ದ ಮೂಲ್ಕ ಆತ ಪಿರೇತ್ತಯ ಹ ೂಳ ಯನ ುೇ ಹರಿಸ್ತದ……ಅದಕಾೆಗಿ ನಾನ್ನ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳಲ್ಲ, ಮೂರನ ಜನ್ಮಗಳಷ್ಟನ್ ಬ ೇಕಾದರೂ ಕಾಯಲ್ನ ಸ್ತದಧನಿದ ಾ . ಅವನ್ ನ ೂೇಟ್ದಲಿಲ ಗಾಢವಾದ ಪಿರೇತ್ತ, ಅನ್ನಕಾಂಪ್ ತನಾಂಬಿತನಿ. ಆಗ ನ್ನ್ಗಾದ ಆನ್ಾಂದ ಅಷಿ್ಷ್ಟ್ಲ್ಲ. ಹ ೂಸ ಅನ್ನಭವದಲಿಲ ಮಿಾಂದಾಂತಾಯಿತನ. ನ್ನ್ಗ ಏನ್ನ್ೂು ಅವರನ ಹ ೇಳದ ೇ ಇದಾರೂ......ಆ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳಲಿಲ ನ್ನ್ು ಮನ್ಸನಿ ಕಾಯಥ ಮಾಡನವುದನ ುೇ ನಿಲಿಲಸ್ತತನಿ . ನಾನ್ನ ಗನರನವನ್ನು, ಅವರ ಪ್ರತ್ತೇ ಅಾಂಗಸನ ುಗಳನ್ನು ಏಕಾಗರತ ಯಿಾಂದ ಗಮನಿಸನತ್ತಿದ ಾ. ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ, ಬಲ್ನ ನಿಧ್ಾನ್ವಾಗಿ ನಾನ್ನ ಆಲ ೂೇಚಿಸಲ್ನ ಏನ್ೂ ಇಲ್ಲದಾಂತಾಯಿತನ. ನಾನ ೇಕ ಅಲಿಲ ಕನಳಿತ್ತದ ಾೇನ ಎಾಂಬನದೂ ನ್ನ್ಗ ಮರ ತನ ಹ ೂೇಯಿತನ -- ಆ ದ್ನ್ ಅವರನ ನ್ನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡಿದರನ. ಆ ನ ೂೇಟ್ದ ಉದ ಾೇಶ ನ್ನ್ಗ ಅಥಥವಾಯಿತನ, ಬಹನದ ೂಡಡ ಸಫಲ್ತ ಯ ಅನ್ನಭವವಾಯಿತನ. ಮತ ಿ ಮೂರನ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದವು. ಆತ ಮನಗನಳುಗ ಬಿೇರಿದಾಗ ಎಲ್ಲವೂ ಮನಗನಳುಗ ಸೂಸ್ತದಾಂತಾಯಿತನ - ಅದರ ಸಪಷ್ಟಥ ಬಲ್ನ ಮಿದನವಾಗಿತನಿ, ಹೃದಯಾ​ಾಂತರಾಳದಲಿಲ ಅದನ ನ್ನ್ುನ್ನು ತಾಕಿತನ. ಏನ ೂೇ ಬದಲಾವಣ

ಆಗಿದ ಯಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿಯಿತಾದರೂ ಅದ ೇನ ಾಂಬನದನ ಆಗ ಅಥಥವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ . ನಾನ್ನ ಶಿಷ್ಟಯತವದ್ಾಂದ

ಅನ್ನಯಾಯಿಯ ಸಿರಕ ೆೇರಿದ ಾ. ಅವನ್ನ ನ್ನ್ು ಹಣ ಗ ಮನತನಿ ಕ ೂಟ್​್ ದ್ನ್ -- ನಾನ್ನ ಗನರನ ಸಾಿನ್ಕ ೆೇರಿದ ಾೇನ ಎಾಂಬ ಪ್ರಮಾಣಪ್ತರಕ ೆ

72

ಒತ್ತಿದ ಮನದ ರ ಅದಾಗಿತನಿ. ಆ ಮನತ ಿೇ ಗನರನಗಳ ಅಾಂತ್ತಮ ಸಾಂದ ೇಶ. ಇದ ಲ್ಲ ನ್ನ್ಗ ಅಥಥವಾಗಲ್ೂ ಇನ್ೂು ಅನ ೇಕ ವಷ್ಟಥಗಳು ಬ ೇಕಾಯಿತನ.” ***** ೧೧೨. ಗುರುವಿನ್ ಹುಡುಕ್ಾಟದಲಿಲ ಒಬಾ ಯನವಕ ಒಳ ಳಯ ಗನರನವನ್ನು ಹನಡನಕಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಭೂಮಿಗ ಒಾಂದನ ಸನತನಿ ಹ ೂೇಗಬ ೇಕಾಗಿ ಬಾಂದರೂ ಸರಿಯೇ ಒಬಾ ಗನರನವನ್ನು, ಒಬಾ ನಿಜವಾದ ಗನರನವನ್ನು, ಒಬಾ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥವಾದ ಗನರನವನ್ನು ಹನಡನಕಲ್ನ ಆತ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಅವನ್ ಹಳಿಳಯ ಹ ೂರವಲ್ಯದಲಿಲ ಮರವಾಂದರ ಕ ಳಗ

ಕನಳಿತನಕ ೂಾಂಡಿದಾ ವೃದಧನ ೂಬಾನ್ನ್ನು, ಅವನ್ನ ಒಳ ಳಯವನ್ಾಂತ

ಕಾಣನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ, ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿಮಮ ಸನದ್ೇಘಥ ಜಿೇವಿತಾವಧಿಯಲಿಲ ಈ ವಿಷ್ಟಯದ ಕನರಿತನ ಏನಾದರೂ ಕ ೇಳಿರನವಿರಾ ---- ಅಾಂದ ಹಾಗ ನಿೇವಬಾ ಅಲ ಮಾರಿಯಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿರನವಿರಿ ------” ಆ ವೃದಧ ಹ ೇಳಿದ, “ಹೌದನ. ನಾನ ೂಬಾ ಅಲ ಮಾರಿ. ನಾನ್ನ ಜಗತ್ತಿನಾದಯಾಂತ ಸನತಾಿಡಿದ ಾೇನ .” “ಹಾಗಿದಾರ ನಿೇವ ೇ ಸರಿಯಾದ ವಯಕಿ​ಿ. ನಾನ್ನ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥವಾದ ಗನರನವಬಾನ್ ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ . ನಾನ್ನ ಎಲಿಲಗ ಹ ೂೇಗಬ ೇಕ ಾಂಬನದರ ಕನರಿತನ ನಿೇವ ೇನಾದರೂ ಸಲ್ಹ ನಿೇಡಬಲಿಲರಾ?” ವೃದಧ ಅವನಿಗ ಕ ಲ್ವು ವಿಳಾಸಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್​್. ವೃದಧನಿಗ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸ್ತ ಆತ ಅಲಿಲಾಂದ ಮನಾಂದಕ ೆ ಪ್ಯಣಿಸ್ತದ. ಮೂವತನಿ ವಷ್ಟಥ ಕಾಲ್ ಆತ ಜಗತ್ತಿನಾದಯಾಂತ ಅಲ ದಾಡಿದರೂ ಅವನ್ ನಿರಿೇಕ್ಷ ಗ ತಕೆನಾದ ಒಬಾ ವಯಕಿ​ಿಯೂ ಅವನಿಗ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಉತಾಿಹ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡನ ಬಲ್ನ ದನಃಖದ್ಾಂದ ಅವನ್ನ ತನ್ು ಹಳಿಳಗ ಹಾಂದ್ರನಗನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ಹ ೂರವಲ್ಯದಲಿಲ ಮರದ ಕ ಳಗ ಕನಳಿತ್ತದಾ ವೃದಧನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ. ಅವನ್ನ ಈಗ ಹಣನಿಹಣನಿ ಮನದನಕನಾಗಿದಾ. ಅವನ್ನ್ನು ನ ೂೇಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವನ ೇ ತನ್ು ಗನರನ ಎಾಂಬ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ಮೂಡಿತನ! ಓಡಿಹ ೂೇಗಿ ಅವನ್ ಪ್ಾದಗಳನ್ನು ಮನಟ್ಟ್ ನ್ಮಸೆರಿಸ್ತ ಕ ೇಳಿದ, “ನಿೇವ ೇಕ ಆಗ ನ್ನ್ಗ ನಿೇವ ೇ ನ್ನ್ು ಗನರನ ಎಾಂಬನದನ್ನು ತ್ತಳಿಸಲಿಲ್ಲ?” ಆ ವೃದಧ ಹ ೇಳಿದ, “ಅದನ ಅದಕ ೆ ತಕೆ ಸಮಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಿನಿುಾಂದ ನ್ನ್ುನ್ನು ಗನರನತ್ತಸಲ್ನ ಆಗ ಸಾಧಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ . ನಿನ್ಗ ಅನ್ನಭವದ ಆವಶಯಕತ ಇತನಿ. ಜಗತ್ತಿನಾದಯಾಂತ ಸನತಾಿಡಿದಾರಿಾಂದ ನಿನ್ಗ ಕ ಲ್ವು ತ್ತಳಿವಳಿಕ ಗಳು ಲ್ಭಯವಾಗಿವ , ನಿೇನ್ನ ಅಪ್ ೇಕ್ಷಿತ ಮಟ್​್ಕ ೆ ಪ್ಕವವಾಗಿರನವ . ಎಾಂದ ೇ ನಿೇನಿೇಗ ಸರಿಯಾಗಿ ನ ೂೇಡಬಲ ಲ. ಕಳ ದ ಸಲ್ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದಾಗ ನ್ನ್ುನ್ನು ನಿಜವಾಗಿ ನಿೇನ್ನ ನ ೂೇಡಿರಲಿಲ್ಲ. ನ್ನ್ುನ್ನು ಗನರನತ್ತಸನವುದರಲಿಲ ನಿೇನ್ನ ವಿಫಲ್ನಾಗಿದ ಾ. ನಿೇನ್ನ ಗನರನಗಳ ವಿಳಾಸಗಳನ್ನು ಕ ೇಳಿದ ಾ. ಅದರ ಅಥಥ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಆಗ ಕಾಂಡಿರಲಿಲ್ಲ, ನ್ನ್ು ಇರನವಿಕ ಯ ಅನ್ನಭವ ನಿನ್ಗ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ , ಗನರನವಿನ್ ಇರನವಿಕ ಯ ಕಾಂಪ್ನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಗರಹಸಲ ೇ ಇಲ್ಲ. ನಿೇನಾಗ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಕನರನಡನಾಗಿದ ಾ. ಆದಾರಿಾಂದ ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ ಅನ್ನಭವ ಆಗಲಿ ಎಾಂಬನದಕ ೂೆೇಸೆರ ಕ ಲ್ವು ನ್ಕಲಿ ವಿಳಾಸಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ಟ್ದ ಾ. ಕ ಲ್ವಮೆಮ ಒಬಾನಿಗ ತಪ್ುಪ ಮಾಹತ್ತ ಕ ೂಡನವುದೂ ಒಳ ಳಯದ ೇ, ಏಕ ಾಂದರ ಅದರಿಾಂದಾಗಿ ಅವನ್ನ ಕಲಿಯನತಾಿನ . ನಾನ್ನ ಕಳ ದ ಮೂವತನಿ ವಷ್ಟಥಗಳಿಾಂದ ನಿನ್ಗಾಗಿ ಕಾಯನತ್ತಿದ ಾೇನ , ಈ ಮರವನ್ನು ಬಿಟ್ನ್ ಬ ೇರ ಡ ಗ ಹ ೂೇಗಲಿಲ್ಲ.” ವಾಸಿವವಾಗಿ

ಅವನಿೇಗ

ಯನವಕನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವನಿಗೂ

ವಯಸಾಿಗಿತನಿ.

ಅಲಿಲದಾ

ಮರವನ್ನು

ನ ೂೇಡಿದಾಗ

ಅವನಿಗ

ಆಶಚಯಥವಾಯಿತನ. ಏಕ ಾಂದರ , ಅವನಿಗ ಆ ಮರ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಕನ್ಸ್ತನ್ಲಿಲ ಕಾಣಿಸನತ್ತಿತನಿ, ಆ ಮರದ ಕ ಳಗ ತನ್ು ಗನರನ ಗ ೂೇಚ್ರಿಸನತಾಿನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅನಿುಸನತ್ತಿತನಿ. ಹಾಂದ್ನ್ ಸಲ್ ಅವನ್ನ ಆ ಮರವನ್ನು ಗಮನಿಸ್ತಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮರ ಅಲಿಲತನಿ, ಗನರನವೂ ಅಲಿಲದಾರನ, ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ತದಧವಾಗಿತಾಿದರೂ ಅವನ ೇ ಸ್ತದಧವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ! *****

73

೧೧೩. ಆನ್ಂದದಲಿಲ ಕಳೆದುಹೊೋಗು ಒಬಾ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನವಿನ್ ಜಿೇವನ್ ಎಷ್ಟನ್ ಒಲ್ವು ಹಾಗನ ಆನ್ಾಂದಭರಿತವಾಗಿತನಿ ಅಾಂದರ ಆತನ್ ಇಡಿೇ ಜಿೇವನ್ವ ೇ ನ್ಗನ, ಸಾಂಗಿೇತ, ನ್ೃತಯ ಇವುಗಳ ಹತಕರ ಮಿಶರಣವಾಗಿತನಿ. ಇಾಂತ್ತದಾ ಸೂಫಿ ಮನಮನಕ್ಷನವಿನ್ ಕನರಿತನ ದ ೇವರಿಗ ವಿಶ್ ೇಷ್ಟ ಆಸಕಿ​ಿ ಮೂಡಿತಾಂತ . ಏಕ ಾಂದರ ಆತ ಎಾಂದೂ ಏನ್ನ್ೂು ದ ೇವರಿಾಂದ ಕ ೇಳಿರಲಿಲ್ಲ , ಎಾಂದೂ ದ ೇವರಿಗ ಪ್ಾರಥಥನ ಸಲಿಲಸ್ತರಲ ೇ ಇಲ್ಲ . ಅವನ್ ಜಿೇವನ್ವ ೇ ಒಾಂದನ ಪ್ಾರಥಥನ ಯಾಂತ್ತದಾದಾರಿಾಂದ ಪ್ರತ ಯೇಕವಾಗಿ ಪ್ಾರರ್ಥಥಸನವ ಆವಶಯಕತ ಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ಎಾಂದೂ ಮಸ್ತೇದ್ಗ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಎಾಂದೂ ದ ೇವರ ಹ ಸರನ್ೂು ಹ ೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಏಕ ಾಂದರ

ಅವನ್ ಇರನವಿಕ ಯೇ ದ ೇವರ ಇರನವಿಕ ಗ

ಪ್ುರಾವ ಯಾಂತ್ತತನಿ. ದ ೇವರಿದಾ​ಾನ ಯೇ ಇಲ್ಲವ ೇ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಯಾರಾದರೂ ಆತನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದರ ಅವನ್ನ ನ್ಕನೆಬಿಡನತ್ತಿದಾ -- ಆ ನ್ಗನವು ದ ೇವರನ ಇದಾ​ಾನ ಎಾಂಬನದರ ಸೂಚ್ಕವೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಇಲ್ಲ ಎಾಂಬನದರ ಸೂಚ್ಕವೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ವಿಚಿತರ ಮನಮನಕ್ಷನವಿನ್ ಕನರಿತಾಗಿ ಆಸಕಿ​ಿ ಉಾಂಟ್ಾಗಿ ದ ೇವರ ೇ ಅವನ್ ಹತ್ತಿರ ಬಾಂದನ ಕ ೇಳಿದ, “ನ್ನ್ಗ ನಿನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಬಹಳ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವಾಗಿದ , ಏಕ ಾಂದರ ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ುಾಂತ ಯೇ ಇರಬ ೇಕ ಾಂಬನದನ ನ್ನ್ು ಇಚ ಿ . ಒಾಂದನ ಗಾಂಟ್ ಕಾಲ್ ಪ್ಾರಥಥನ ಮಾಡಿ ತದನ್ಾಂತರದ ೨೩ ಗಾಂಟ್ ಕಾಲ್ ಅದಕ ೆ ವಿರನದಧವಾಗಿ ವತ್ತಥಸಬ ೇಕ ಾಂದನ ನಾನ್ನ ಬಯಸನವುದ್ಲ್ಲ , ಮಸ್ತೇದ್ಯನ್ನು ಪ್ರವ ೇಶಿಸನವಾಗ ಎಲ್ಲರೂ ಭಕಿರೂ ಶರದಾಧವಾಂತರೂ ಆಗಿ ಅಲಿಲಾಂದ ಹ ೂರಬಾಂದ ತಕ್ಷಣ ಮೊದಲಿನ್ಾಂತ ಯೇ ಕ ೂೇಪಿಷ್ಟ್ರೂ, ಅಸೂಯ ಪ್ಡನವವರೂ, ವಾಯಕನಲಿಗಳೂ, ಹಾಂಸಾಪ್ರರೂ ಆಗಬ ೇಕ ಾಂಬನದೂ ನ್ನ್ು ಇಚ ಿಯಲ್ಲ . ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಬಹನಕಾಲ್ದ್ಾಂದ ಗಮನಿಸನತ್ತಿದ ಾೇನ , ಮೆಚಿಚದ ಾೇನ . ಎಲ್ಲರೂ ಇರಬ ೇಕಾದದ ಾೇ ಹೇಗ - ನಿೇನ ೇ ಪ್ಾರಥಥನ ಆಗಿರನವ . ಇಲಿಲಯ ವರ ಗ ನಿೇನ್ನ ಯಾರ ೂಾಂದ್ಗೂ ವಾದ ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಒಾಂದನ ಸಲ್ವೂ ನ್ನ್ು ಹ ಸರನ್ನು ಹ ೇಳಿಲ್ಲ. ವಾಸಿವವಾಗಿ ಇವ ಲ್ಲವೂ ಅನ್ವಶಯಕವಾದವು. ನಿೇನಾದರ ೂೇ ನಿಜವಾಗಿ ಜಿೇವಿಸನತ್ತಿರನವ , ಎಲ್ಲರನ್ೂು ಪಿರೇತ್ತಸನತ್ತಿರನವ , ನಿೇನ್ನ ಸದಾ ಹಷ್ಟಥಚಿತಿನಾಗಿರನವುದರಿಾಂದ ಬ ೇರ ಭಾಷ ಯೇ ಬ ೇಕಿಲ್ಲ; ನಿನ್ು ಇರನವಿಕ ಯೇ ನ್ನ್ು ಅಸ್ತಿತವಕ ೆ ಪ್ುರಾವ . ನಾನ್ನ ನಿನ್ುನ್ನು ಆಶಿೇವಥದ್ಸಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ . ನಿೇನ್ನ ಏನ್ನ ಬ ೇಕಾದರೂ ಕ ೇಳಬಹನದನ.” “ಆದರ

ನ್ನ್ಗ ೇನ್ೂ ಬ ೇಡವಲ್ಲ! ನಾನ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವಾಗಿದ ಾೇನ , ಇದಕಿೆಾಂತ ಹ ಚಿಚನ್ದ ೇನ್ನ್ೂು ನ್ನ್ಗ

ಊಹಸ್ತಕ ೂಳಳಲ್ನ

ಸಾಧಯವಾಗನತ್ತಿಲ್ಲ. ನ್ನ್ುನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸನ, ನಾನ ೇನ್ನ್ೂು ಕ ೇಳುವುದ್ಲ್ಲ, ಏಕ ಾಂದರ ನ್ನ್ಗ ಬ ೇರ ಯಾವುದರ ಆವಶಯಕತ ಯೂ ಇಲ್ಲ. ನಿೇನ್ನ ಉದಾರ ಹೃದಯಿ, ನಿೇನ್ನ ಪ್ ರೇಮಮಯಿ, ನಿೇನ್ನ ಕಾರನಣಯಮಯಿ, ಆದರೂ ನಾನ್ನ ತನಸನ ಹ ಚ ಚೇ ತನಾಂಬಿದವನ್ನ, ನ್ನ ೂುಳಗ ಇನ ುೇನ್ನ್ೂು ತನಾಂಬಿಸಲ್ನ ಸಿಳವ ೇ ಇಲ್ಲ. ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಲ ೇ ಬ ೇಕನ, ನಾನ ೇನ್ನ್ೂು ಕ ೇಳಲಾರ .” “ನಿೇನ ೇನ್ನ್ೂು ಕ ೇಳುವುದ್ಲ್ಲ ಎಾಂಬನದನ್ನು ನಾನ್ನ ಊಹಸ್ತದ ಾ. ಆದರ ಬ ೇರ ಯವರಿಗಾಗಿ

ನಿೇನ್ನ

ಏನ್ನಾುದರೂ

ಕ ೇಳಬಹನದಲ್ಲ ?

ನಿನ್ಗಾಗಿ ಏನ್ನ್ೂು ನಿೇನ್ನ ಕ ೇಳದ ೇ ಇದಾರೂ

ಸಾಂಕಷ್ಟ್ದಲಿಲ

ಇರನವವರನ,

ರ ೂೇಗಗರಸಿರನ,

ಕೃತಜ್ಞತ

ಸಲಿಲಸಬಹನದಾದಾಂಥದನಾ ಏನ್ೂ ಇಲ್ಲದವರನ ಕ ೂೇಟ್ಟಗಟ್​್ಲ ಮಾಂದ್ ಇದಾ​ಾರಲ್ಲ, ಅವರಿಗಾಗಿ ಏನ್ನಾುದರೂ ಕ ೇಳಬಹನದನ. ಪ್ವಾಡಗಳನ್ನು ಮಾಡನವ ಸಾಮಥಯಥವನ್ನು ನಿನ್ಗ ಕ ೂಡಬಲ ಲ , ಅದರಿಾಂದ ಆ ಎಲ್ಲರ ಜಿೇವನ್ವನ ುೇ ಬದಲಿಸಬಹನದನ.” “ನಿೇನ್ನ ಇಷ್ಟನ್ ಒತಾಿಯ ಮಾಡನವುದಾದರ ನಾನ್ನ ನಿನ್ು ಉಡನಗ ೂರ ಗಳನ್ನು ಒಾಂದನ ಷ್ಟರತ್ತಿಗ ಒಳಪ್ಟ್ನ್ ಸ್ತವೇಕರಿಸನತ ಿೇನ .” “ಏನ್ನ ಷ್ಟರತನಿ? ನಿೇನ್ನ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ವಿಚಿತರ ಮನ್ನಷ್ಟಯ. ನಿನ್ು ಷ್ಟರತ ಿೇನ್ನ?” “ನ್ನ್ುದನ ಒಾಂದ ೇ ಒಾಂದನ ಷ್ಟರತನಿ - ನಿನಿುಾಂದ ನ್ನ್ು ಮೂಲ್ಕ ಏನ್ನ ನ್ಡ ಯನತ್ತಿದ ಎಾಂಬನದರ ಅರಿವು ನ್ನ್ಗ ಆಗಬಾರದನ. ಅದನ ನ್ನ್ು ಬ ನ್ುಹಾಂದ ಜರಗಬ ೇಕನ. ಅದನ ನ್ನ್ು ನ ರಳಿನ್ ಮೂಲ್ಕ ಆಗಬ ೇಕನ, ನ್ನ್ು ಮೂಲ್ಕವಲ್ಲ. ನಾನ್ನ ಹ ೂೇಗನತ್ತಿರನವಾಗ ನ್ನ್ು ನ ರಳು ಒಾಂದನ ಒಣ ಮರದ ಮೆೇಲ ಬಿದಾರ ಅದನ ಪ್ುನ್ಃ ಜಿೇವಾಂತವಾಗಿ ಫಲ್ಪ್ುಷ್ಟಪಭರಿತವಾಗಬ ೇಕನ - ಅದರ ಅದರ ಅರಿವು ನ್ನ್ಗಾಗಬಾರದನ, ಏಕ ಾಂದರ ಈಗ ನಾನಿರನವ ಸಿರದ್ಾಂದ ಕ ಳಕ ೆ ಬಿೇಳಲ್ನ ನಾನ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನವುದ್ಲ್ಲ . ಅಕಸಾಮತ್ ಅದನ ನ್ನ್ಗ ತ್ತಳಿದರ - ಅದನ ನಾನ್ನ ಅಥವ ದ ೇವರನ ನ್ನ್ು ಮನಖ ೇನ್ ಮಾಡಿದನಾ ಎಾಂಬನದನ ತ್ತಳಿದರ - ಅದನ ಬಲ್ನ ಅಪ್ಾಯಕಾರಿ. ಎಾಂದ ೇ ಈ ಷ್ಟರತನಿ - ಒಬಾ ಕನರನಡನ್ ಕನರನಡನತನ್ ಹ ೂೇಗಲಿ, ಆದರ ಅದನ ನ್ನಿುಾಂದಾದದನಾ ಎಾಂಬನದನ ಅವನಿಗೂ ತ್ತಳಿಯಬಾರದನ, ನ್ನ್ಗೂ ತ್ತಳಿಯಬಾರದನ. ನ್ನ್ು ಬ ನ್ುಹಾಂದ ನ್ನ್ು ನ ರಳು ಎಲ್ಲ ಪ್ವಾಡಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಿ. ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ು ಈ ಷ್ಟರತಿನ್ನು ಒಪಿಪಕ ೂಳುಳವುದಾದರ ಮಾತರ, ನ ನ್ಪಿರಲಿ ನ್ನ್ಗ ೇನ್ೂ ತ್ತಳಿಯಕೂಡದನ -- ಏಕ ಾಂದರ ಈಗ ನಾನ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟವಾಗಿದ ಾೇನ , ಆನ್ಾಂದವಾಗಿದ ಾೇನ . ಪ್ುನ್ಃ ನ್ನ್ುನ್ನು ಸಾಂಕಷ್ಟ್ಭರಿತ ಜಗತ್ತಿಗ ಎಳ ದನ ಹಾಕಬ ೇಡ. ಪ್ುನ್ಃ ‘ನಾನ್ನ’ ಆಗನವಾಂತ ಮಾಡಬ ೇಡ.”

74

ದ ೇವರನ ಅವನಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ, “ನಿೇನ್ನ ವಿಚಿತರ ವಯಕಿ​ಿ ಮಾತರವಲ್ಲ, ಅದ್ವತ್ತೇಯನ್ೂ ಅಪ್ೂವಥವಾದವನ್ೂ ಆಗಿರನವ . ನಿೇನ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನವಾಂತ ಯೇ ಆಗಲಿ. ನಿನ್ು ಸನತಿಲ್ೂ ನಿನಿುಾಂದಾಗಿ ಆಗನವ ಒಳಿತನಗಳು ಯಾವುವೂ ನಿನ್ಗ ಎಾಂದ್ಗೂ ತ್ತಳಿಯನವುದ್ಲ್ಲ . ನಿೇನ್ನ ಹ ೂೇದ ಡ ಯಲ್ಲ ಪ್ವಾಡಗಳು ಜರಗನತಿವ . ಅವು ನಿನಿುಾಂದಾಗಿ ಆದವುಗಳು ಎಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ೇ ಆಗಲಿ ಜನ್ರಿಗ ೇ ಆಗಲಿ ತ್ತಳಿಯನವುದ್ಲ್ಲ. ನಿನ್ು ಷ್ಟರತಿನ್ನು ನಾನ್ನ ಸದಾ ನ ನ್ಪಿನ್ಲಿಲ ಇಟ್ನ್ಕ ೂಾಂಡಿರನತ ಿೇನ .” ***** ೧೧೪. ನೋನ್ು ನೋನೆೋ ಆಗಿರಲಿಲಲವೆೋಕ್ೆ? ಹಸ್ತಿದ್ನ್ ಮನಮನಕ್ಷನ ಜೂಸ್ತಯಾ ಮರಣಶಯಯಯಲಿಲದಾ. ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ಆತ ಅಳಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಅವನ್ ಕಣನಿಗಳಿಾಂದ ನಿೇರನ ಧ್ಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಹರಿಯನತ್ತಿತನಿ, ಅವನ್ನ ನ್ಡನಗನತ್ತಿದಾ. ಯಾರ ೂೇ ಕ ೇಳಿದರನ, “ಏನ್ನ ವಿಷ್ಟಯ? ಏಕ ನ್ಡನಗನತ್ತಿರನವ ?” ಅವನ್ನ ವಿವರಿಸ್ತದ, “ನಾನ್ನ ಒಾಂದನ ನಿದ್ಥಷ್ಟ್ ಕಾರಣಕಾೆಗಿ ನ್ಡನಗನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಇದನ ನ್ನ್ು ಜಿೇವನ್ದ ಅಾಂತ್ತಮ ಕ್ಷಣ, ನಾನ್ನ ಸಾಯನತ್ತಿದ ಾೇನ . ಸಧಯದಲಿಲಯೇ ನಾನ್ನ ದ ೇವರಿಗ ಮನಖಾಮನಖಿಯಾಗನತ ಿೇನ . ಅವನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ಖಾಂಡಿತವಾಗಿ ‘ನಿೇನ ೇಕ ಮೊೇಸ ಸ್ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳುವುದ್ಲ್ಲ. ಒಾಂದನ ವ ೇಳ ಕ ೇಳಿದರ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳುತ ಿೇನ , ‘ಮಹಾಪ್ರಭನ ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇವು ನ್ನ್ಗ ಮೊೇಸ ಸ್ನ್ ಗನಣಲ್ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ಟ್ರಲಿಲ್ಲ’; ಏನ್ೂ ಸಮಸ ಯ ಉದುವಿಸನವುದ ೇ ಇಲ್ಲ. ಅವನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ‘ನಿೇನ ೇಕ ರಬಿಾಅಕಿಬಾ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿಯೂ ಕ ೇಳುವುದ್ಲ್ಲ. ಒಾಂದನ ವ ೇಳ ಕ ೇಳಿದರ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳುತ ಿೇನ , ‘ಮಹಾಪ್ರಭನ ಏಕ ಾಂದರ ನಿೇವು ನ್ನ್ಗ ರಬಿಾಅಕಿಬಾ ನ್ ಗನಣಲ್ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕ ೂಟ್ಟ್ರಲಿಲ್ಲ.’ ನಾನ್ನ ನ್ಡನಗನತ್ತಿರನವುದನ ಏಕ ಾಂದರ , ಒಾಂದನ ವ ೇಳ ಅವನ್ನ ‘ಜೂಸ್ತಯಾ ನಿೇನ ೇಕ ಜೂಸ್ತಯಾ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ’ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಕ ೇಳಿದರ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಉತಿರವ ೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗ ನಾನ್ನ ನಾಚಿಕ ಯಿಾಂದ ತಲ ತಗಿಗಸಲ ೇ ಬ ೇಕಾಗನತಿದ . ಅದಕಾೆಗಿ ನಾನ್ನ ನ್ಡನಗನತ್ತಿದ ಾೇನ , ಅಳುತ್ತಿದ ಾೇನ . ನ್ನ್ು ಜಿೇವಿತಾವಧಿಯಲಿಲ ನಾನ್ನ ಮೊೇಸ ಸ್ನ್ಾಂತ ಯೇ ರಬಿಾ ಅಕಿಬಾನ್ಾಂತ ಯೇ ಬ ೇರ ಯಾರಾಂತ ಯೇ ಆಗಲ್ನ ಪ್ರಯತ್ತುಸನತ್ತಿದ ಾ . ಆದರ ದ ೇವರನ ನಾನ್ನ ಜೂಸ್ತಯಾನ್ಾಂತ ಇರಬ ೇಕ ಾಂಬನದಾ​ಾಗಿ ಇಚಿ​ಿಸ್ತದಾನ ೇ ವಿನಾ ಇನಾುರಾಂತ ಯೇ ಅಲ್ಲ. ಈಗ ನ್ನ್ಗ ಭಯವಾಗನತ್ತಿದ , ಎಾಂದ ೇ ನ್ಡನಗನತ್ತಿದ ಾೇನ . ದ ೇವರನ ಆ ಪ್ರಶ್ ು ಕ ೇಳಿದರ ನಾನ ೇನ್ನ ಉತಿರ ಕ ೂಡಲ್ನ ಸಾಧಯ? ‘ನಿೇನ ೇಕ ಜೂಸ್ತಯಾ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ? ಜೂಸ್ತಯಾ ಆಗಿರಲ್ನ ಬ ೇಕಾಗಿದಾ ಎಲ್ಲ ಗನಣಲ್ಕ್ಷಣಗಳನ್ೂು ನಿನ್ಗ ಕ ೂಟ್ಟ್ದ ಾ. ಅದನ ುೇಕ ನಿೇನ್ನ ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ?’ ಬ ೇರ ಯವರನ್ನು ಅನ್ನಕರಿಸನವ ಭರಾಟ್ ಯಲಿಲ ನಾನ್ನ ನಾನಾಗಿರಲ್ನ ಸ್ತಕಿೆದಾ ಅವಕಾಶ ಕಳ ದನಕ ೂಾಂಡ .” ***** ೧೧೫. ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಇರುವುದೆೋ ಹಾರಾಡುವುದಕ್ಾೆಗಿ ಒಬಾ ತನ್ು ಮನ ಯ ಹ ೂರಗ ಪ್ಾಂಜರದಲಿಲ ಬಾಂಧಿಸ್ತ ಇಟ್ಟ್ದಾ ಅನ ೇಕ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಹಸ್ತಿದ್ನ್ ಮನಮನಕ್ಷನ ಜೂಸ್ತಯಾ ಎಾಂಬಾತ ಪ್ವಥತ ಪ್ರದ ೇಶದಲಿಲ ಅಡಾಡಡನತ್ತಿದಾ​ಾಗ ನ ೂೇಡಿದ. ಜೂಸ್ತಯಾ ಪ್ಾಂಜರದ ಬಾಗಿಲ್ನ ತ ರ ದ -- ಏಕ ಾಂದರ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಇರನವುದ ೇ ಹಾರಾಡನವುದಕಾೆಗಿ -- ಎಲ್ಲ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳೂ ಹಾರಿಹ ೂೇದವು. ಪ್ಾಂಜರದ ಮಾಲಿಕ ತನ್ು ಮನ ಯಿಾಂದ ಹ ೂರಗ ೂೇಡಿಬಾಂದನ ಕ ೇಳಿದ, “ಇದ ೇನ್ನ ಮಾಡಿದ ನಿೇನ್ನ?” ಜೂಸ್ತಯಾ ಹ ೇಳಿದ, “ಪ್ಕ್ಷಿಗಳಿರನವುದ ೇ ಹಾರಾಡನವುದಕಾೆಗಿ. ನ ೂೇಡನ, ನ ೂೇಡನ, ಹಾರಾಡನವಾಗ ಅವು ಎಷ್ಟನ್ ಸನಾಂದರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸನತಿವ ?” ಆದರ ಆ ಪ್ಾಂಜರದ ಮಾಲಿಕನ್ ಆಲ ೂೇಚ್ನ ಬ ೇರ ಯದ ೇ ಆಗಿತನಿ. ಅವನ್ನ ಜೂಸ್ತಯಾನಿಗ ಚ ನಾುಗಿ ಹ ೂಡ ದ. ಅವನ್ ಇಡಿೇ ದ್ನ್ ನಾಶವಾಗಿತನಿ, ಆ ದ್ನ್ ಮಾರನಕಟ್ ್ಗ ಹ ೂೇಗಿ ಆ ಪ್ಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಮಾರನವ ಯೇಜನ ಅವನ್ದಾಗಿತನಿ , ತದನ್ಾಂತರ ಮಾಡಬ ೇಕಾದ ಕ ಲ್ಸಗಳು ಅನ ೇಕವಿದಾವು -- ಈಗ ಜೂಸ್ತಯಾ ಅವನ್ ಎಲ್ಲ ಯೇಜನ ಗಳನ್ೂು ನಾಶ ಮಾಡಿದಾ. ಅವನ್ನ ಜೂಸ್ತಯಾನಿಗ ಚ ನಾುಗಿ ಹ ೂಡ ಯನತಿಲ ೇ ಇದಾ, ಜೂಸ್ತಯಾ ನ್ಗನತಿಲ ೇ ಇದಾ, ಜೂಸ್ತಯಾ ನ್ಲಿಯನತ್ತಿದಾ -- ಆ ಮಾಲಿಕ ಹ ೂಡ ಯನತಿಲ ೇ ಇದಾ! ಜೂಸ್ತಯಾ ಒಬಾ ಹನಚ್ಚನಿರಬ ೇಕನ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಆ ಮಾಲಿಕ ತ್ತೇಮಾಥನಿಸ್ತದ. ಅವನ್ನ ಹ ೂಡ ಯನವುದನ್ನು

75

ನಿಲಿಲಸ್ತದಾಗ ಜೂಸ್ತಯಾ ಕ ೇಳಿದ, “ ಹ ೂಡ ಯನವುದನ ಮನಗಿಯಿತ ೂೇ, ಇಲ್ಲ ಇನ್ೂು ಬಾಕಿ ಇದ ಯೇ? ಮನಗಿದ್ದಾರ ನಾನ್ನ ಹ ೂೇಗನತ ಿೇನ .” ಮಾಲಿಕನಿಗ ಉತಿರ ಕ ೂಡಲ್ನ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಉತಿರ ಕ ೂಡಬ ೇಕ ಾಂದರೂ ಏನ ಾಂದನ ಕ ೂಡನವುದನ? ಈ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹನಚ್ಚನಾಗಿರಲ ೇ ಬ ೇಕನ! ಜೂಸ್ತಯಾ ಆನ್ಾಂದದ್ಾಂದ ಹಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದ. ಅವನಿಗ ಬಲ್ನ ಖನಷಿಯಾಗಿತನಿ -ಪ್ಕ್ಷಿಗಳು ಆಕಾಶದಲಿಲ ಹಾರಾಡನತ್ತಿರನವುದನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಆನ್ಾಂದ್ಸನತ್ತಿದಾ , ಇದರಿಾಂದಾಗಿ ಆ ಮಾಲಿಕ ಹ ೂಡ ಯನತ್ತಿದಾರೂ ಅವನಿಗ ನ ೂೇವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಇದೂ ಅವನ್ ಆನ್ಾಂದಕ ೆ ಕಾರಣವಾಗಿತನಿ . ಏಟ್ನಗಳನ್ನು ಉಡನಗ ೂರ ಯಾಗಿ ಸ್ತವೇಕರಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವಾದದಾಕ ೆ ಅವನಿಗ ಆನ್ಾಂದವಾಗಿತನಿ. ದ ೇವರಿಗ ಕೃತಜ್ಞತ ಗಳನ್ನು ಅಪಿಥಸಲ್ನ ಪ್ ಟ್ನ್ ತ್ತಾಂದ ನ್ಾಂತರವೂ ಸಾಧಯವಾದದಾಕ ೆ ಅವನಿಗ ಆನ್ಾಂದವಾಯಿತನ. ಯಾರನ್ೂು ಅವನ್ನ ದೂರನವಾಂತ ಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಜೂಸ್ತಯಾನ್ ಮನ ೂೇಧಮಥ ಇಡಿೇ ಸನಿುವ ೇಶದಲಿಲ ಭಾರಿೇ ಬದಲಾವಣ ಯನ ುೇ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡಿತನಿ ! ಬಾಂದದ ಾಲ್ಲವನ್ೂು ಅವಿರನವ ಹಾಗ ಯೇ ಸಾಂತ ೂೇದ್ಾಂದ ಸ್ತವೇಕರಿಸನವ ಮನ ೂೇಧಮಥ!!! ***** ೧೧೬. ಮೂರು ಪ್ರಶ್ೆನಗಳು ಒಬಾ ಮನ್ನಷ್ಟಯ ತನ್ು ಹತ್ತಿರ ಏನ ೇನ್ನ ಸೌಲ್ಭಯಗಳು ಇರಬ ೇಕ ಾಂದನ ಬಯಸಬಹನದ ೂೇ ಅವ ಲ್ಲವೂ ಒಬಾ ಸನಲಾಿನ್ನ್ ಹತ್ತಿರ ಇದಾ ವು. ಆದರೂ

ಜಿೇವನ್ದ

ಉದ ಾೇಶ

ಏನ ಾಂಬನದನ

ಅವನಿಗ

ತ್ತಳಿದ್ರಲಿಲ್ಲ. ಈ

ಮನಾಂದ್ನ್

ಮೂರನ

ಪ್ರಶ್ ುಗಳು

ಅವನ್ನ್ನು

ಕಾಡಲಾರಾಂಭಿಸ್ತದವು: ೧. ನಾನ ೇನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕನ? ೨. ನಾನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕ ಾಂದನ ದ ೇವರನ ಹ ೇಳಿದಾನ್ನು ನಾನ್ನ ಯಾರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾಡಬ ೇಕನ? ೩. ಅದನ್ನು ನಾನ್ನ ಯಾವಾಗ ಮಾಡಬ ೇಕನ? ಎಲ್ಲ ರಿೇತ್ತಯ ವಿವ ೇಕಿಗಳನ್ನು ಕರ ಯಿಸ್ತ ಈ ಕನರಿತಾದ ಸಲ್ಹ ಗಳನ್ನು ನಿೇಡನವಾಂತ ಸನಲಾಿನ್ ಅವರನ್ನು ಕ ೇಳುತ್ತಿದಾ. ಆ ಸಾಂದಭಥದಲಿಲ ಯಾರ ೂೇ ಅವನಿಗ ಹ ೇಳಿದರನ - ಬಹನ ದೂರದ ಒಾಂದೂರಿನ್ಲಿಲ ಇರನವ ಚಿಷಿ​ಿ ಎಾಂಬ ಫಕಿೇರನ್ನ್ನು ಕ ೇಳಿದರ ಈ ಪ್ರಶ್ ುಗಳಿಗ ಸರಿಯಾದ ಉತಿರ ದ ೂರ ತ್ತೇತನ. ತಕ್ಷಣವ ೇ ಆ ಫಕಿೇರನ್ನ್ನು ಕಾಣಲ ೂೇಸನಗ ಸನಲಾಿನ್ ತಾರಸದಾಯಕವಾದ ಸನದ್ೇಘಥ ಪ್ರಯಾಣವನ್ನು ಕ ೈಗ ೂಾಂಡ. ಅನ ೇಕ ವಾರಗಳ ಕಾಲ್ ಪ್ಯಣಿಸ್ತ ಸನಲಾಿನ್ ಆ ಫಕಿೇರನ್ನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ. ತನ್ು ಸವಾಂತ ಜಮಿೇನಿನ್ಲಿಲ ಆ ಫಕಿೇರ ಉಳುಮೆ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ . ಅವನ ೂಬಾ ಬಲ್ನ ಸರಳ ವಯಕಿ​ಿಯಾಗಿದಾನ ೇ ವಿನಾ ದಡಡನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಾಂದನ ಪ್ಷಿಥಯನ್ ಭಾಷ ಯ ಚ್ತನಷ್ಟಪದ್ಯನ್ನು ಪ್ುನ್ಃಪ್ುನ್ಃ ಹಾಡನತಾಿ ತನ್ು ಕ ಲ್ಸ ಮಾಡನತ್ತಿದಾ. ‘ಜ್ಞಾನ್ಕೂೆ ಅತ್ತೇತವಾದ ಕ ಲ್ಸವಾಂದ್ದ , ಅದನ್ನು ಮನ್ಗಾಣನ ಹ ೂೇಗನ! ಅನ್ಘಯಥಮಣಿ ಗಳಿಸಲ ೂೇಸನಗ ಶರಮಿಸದ್ರನ, ಗಣಿಯೇ ನಿೇನಾಗನ ಹ ೂೇಗನ! ಹೃದಯವಾಂದನ ತಾತಾೆಲಿಕ ನಿವಾಸ, ಅದನ್ನು ತ ೂರ ದನ ಬಾ! ಆತಮವ ೇ ಅಾಂತ್ತಮ ನಿವಾಸ, ಅದನ್ನು ಮನ್ಗಾಣನ ಹ ೂೇಗನ!’ ಸನಲಾಿನ್ನಿಗ ಪ್ಷಿಥಯನ್ ಕವಿತ ಗಳಲಿಲ ಏನ ೇನ್ೂ ಆಸಕಿ​ಿ ಇರಲಿಲ್ಲವಾದಾರಿಾಂದ ಅವನ್ನ ತನ್ಗ ಉತಿರ ಬ ೇಕಿದಾ ಮೂರನ ಪ್ರಶ್ ುಗಳನ್ನು ಫಕಿೇರನಿಗ ಕ ೇಳಿದ. ಫಕಿೇರ ಆ ಪ್ರಶ್ ುಗಳಿಗ ಉತಿರ ನಿೇಡನವ ಗ ೂೇಜಿಗ ಹ ೂೇಗದ ೇ ತನ್ು ಕ ಲ್ಸವನ್ನು ಮಾಡನತಿಲ ೇ ಇದಾ . ಇದರಿಾಂದ ಸನಲಾಿನ್ನಿಗ ಕ ೂೇಪ್ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ಯಾರ ಾಂಬನದನ ನಿನ್ಗ ತ್ತಳಿದ್ಲ್ಲವ ೇ? ನಾನ್ನ ಸನಲಾಿನ್ರನಗಳ ಸನಲಾಿನ್.” ಇದನ ಫಕಿೇರನ್ ಮೆೇಲ ಯಾವ ಪ್ರಭಾವವನ್ೂು ಬಿೇರಲಿಲ್ಲ, ಅವನ್ನ ತನ್ು ಕ ಲ್ಸವನ್ನು ಮಾಡನತಿಲ ೇ ಇದಾ. ಇದಾಕಿೆದಾ​ಾಂತ ತನಾಂಬ ದ ೂಡಡ ಗಾಯವಾಗಿದಾವನ ೂಬಾ ಎಲಿಲಾಂದಲ ೂೇ ಬಾಂದನ ಫಕಿೇರನ್ ಎದನರನ ನ ಲ್ದಲಿಲ ದ ೂಪ್ಪನ ಬಿದಾ . ಫಕಿೇರ ಸನಲಾಿನ್ನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ಇವನ್ನ್ನು ನ್ನ್ು ಮನ ಗ ಸಾಗಿಸಲ್ನ ಸಹಾಯ ಮಾಡನ!” “ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡನತ ಿೇನ . ಆದರ ಆನ್ಾಂತರ ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ು ಪ್ರಶ್ ುಗಳಿಗ ಉತಿರಿಸಲ ೇ ಬ ೇಕನ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಸನಲಾಿನ್. “ಆಮೆೇಲ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಹ ೇಳಿದ ಫಕಿೇರ ಸನಲಾಿನ್ ನ ರವಿನ ೂಾಂದ್ಗ ಗಾಯಾಳುವನ್ನು ತನ್ು ಗನಡಿಸಲಿಗ ಒಯನಾ ಅವನ್ ಗಾಯಕ ೆ ಯನಕಿ ಚಿಕಿತ ಿ ನಿೇಡಿ ಮಾಡಿದ.

76

ತದನ್ಾಂತರ ಸನಲಾಿನ್ ಹ ೇಳಿದ, “ಈಗ ನಾನ್ನ ನ್ನ್ು ಪ್ರಶ್ ುಗಳಿಗ ಉತಿರ ಪ್ಡ ಯಲಿಚಿ​ಿಸನತ ಿೇನ .” ಫಕಿೇರ ಸನಲಾಿನ್ನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನಿೇಗ ನಿನ್ು ಅರಮನ ಗ ಹಾಂದ್ರನಗಿ ಹ ೂೇಗನ. ಏಕ ಾಂದರ ನಿನ್ು ಪ್ರಶ್ ುಗಳಿಗ ಉತಿರಗಳನ್ನು ಈಗಾಗಲ ೇ ಪ್ಡ ದ್ರನವ . ಏನ್ನ ಮಾಡಬ ೇಕನ? - ನಿನ್ು ಜಿೇವನ್ ಪ್ಥದಲಿಲ ಏನ್ನ ಎದನರಾಗನತಿದ ೂೇ ಅದನ್ನು ಮಾಡನ. ಯಾರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾಡಬ ೇಕನ? - ಅಲಿಲ ಯಾರಿರನತಾಿರ ೂೇ ಅವರ ೂಾಂದ್ಗ ಮಾಡನ. ಯಾವಾಗ ಮಾಡಬ ೇಕನ? - ಅದನ ಎದನರಾದ ತಕ್ಷಣವ ೇ ಮಾಡನ.” ***** ೧೧೭. ಒಂದು ಮಾತ್ತನ್ ಶಕ್ಕಿ ಹಾಂದ ೂಮೆಮ ಒಾಂದನ ಮಗನವಿನ್ ರ ೂೇಗಕ ೆ ಚಿಕಿತ ಿ ನಿೇಡನತ್ತಿದಾ ಒಬಾ ಸೂಫಿ. ಅವನ್ನ ಮಗನವನ್ನು ಎತ್ತಿಕ ೂಾಂಡನ ಕ ಲ್ವು ಪ್ದಗಳನ್ನು ಅನ ೇಕ

ಬಾರಿ

ಪ್ುನ್ರನಚ್ಚರಿಸ್ತದ.

ತದನ್ಾಂತರ

ಮಗನವನ್ನು

ತಾಂದ ತಾಯಿಯರಿಗ

ಒಪಿಪಸ್ತ

ಹ ೇಳಿದ,

“ಈಗ

ಮಗನ

ಗನಣಮನಖವಾಗಿತಿದ .” ಅಲಿಲದಾ ಅವನ್ ಎದನರಾಳಿಯಬಾ ತಕ್ಷಣ ಹ ೇಳಿದ, “ಕ ಲ್ವು ಪ್ದಗಳನ್ನು ಪ್ುನ್ರನಚ್ಚರಿಸ್ತದರ , ಕ ಲ್ವು ಮಾತನಗಳಿಾಂದ ರ ೂೇಗ ವಾಸ್ತಯಾಗಲ್ನ ಹ ೇಗ ಸಾಧಯ?” ಸಾತ್ತವಕ ಸವಭಾವದ ಸೂಫಿಯಬಾನಿಾಂದ ಸ್ತಡನಕಿನ್ ಮಾತನಗಳನ್ನು ನಿರಿೇಕ್ಷಿಸಲ್ನ ಸಾಧಯವ ೇ ಇಲ್ಲವಾದರೂ ಈ ಬಾರಿ ಸೂಫಿ ಅವನ್ತಿ ತ್ತರನಗಿ ಹ ೇಳಿದ, “ನಿೇನ ೂಬಾ ಮೂಖಥ. ಈ ಕನರಿತನ ನಿನ್ಗ ೇನ್ೂ ಗ ೂತ್ತಿಲ್ಲ.” ಇದರಿಾಂದ ಆ ಎದನರಾಳಿಗ ಭಾರಿೇ ಅವಮಾನ್ವಾಯಿತನ. ಅವನ್ ಮನಖ ಕ ೂೇಪ್ದ್ಾಂದ ಕ ಾಂಪ್ಾಯಿತನ. ತಕ್ಷಣವ ೇ ಸೂಫಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಒಾಂದನ ಮಾತನ ನಿನ್ಗಿಷ್ಟನ್ ಕ ೂೇಪ್ ಬರಿಸಬಲ್ನಲದಾದರ ಒಾಂದನ ಮಾತ್ತಗ ರ ೂೇಗ ನಿವಾರಿಸನವ ಶಕಿ​ಿ ಏಕಿರಬಾರದನ?” ***** ೧೧೮. ಗುರುವಾಗಬಯಸಿದವನ್ ಮೊದಲನೆೋ ಪ್ಾಠ! ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ ನ್ಕ್ವಶ್ಬಾಂದ್ನ್ ಹತ್ತಿರ ಒಬಾ​ಾತ ಬಾಂದನ ಹ ೇಳಿದ, “ನಾನ್ನ ಒಬಾರಾದ ನ್ಾಂತರ ಒಬಾರಾಂತ ಅನ ೇಕ ಮಾಂದ್ ಅಧ್ಾಯಪ್ಕರ ಹತ್ತಿರ ಹ ೂೇಗಿದ ಾೇನ . ನಾನ್ನ ಅನ ೇಕ ದಾಶಥನಿಕ ಪ್ಾಂಥಗಳ ತತವಗಳನ್ನು ಅಧಯಯಿಸ್ತದ ಾೇನ . ಅವ ಲ್ಲವುಗಳಿಾಂದ ನ್ನ್ಗ ಅನ ೇಕ ಲಾಭಗಳಾಗಿವ , ಅನ ೇಕ ರಿೇತ್ತಯ ಅನ್ನಕೂಲ್ಗಳಾಗಿವ . ಈಗ ನಾನ್ನ ನಿಮಮ ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಿ ನಿಮಮ ಜ್ಞಾನ್ ಭಾಂಡಾರದ ಲಾಭ ಪ್ಡ ದನ ತರಿೇಕಾ ವಿಧ್ಾನ್ದಲಿಲ ಹ ಚ್ನಚಹ ಚ್ನಚ ಮನಾಂದನವರಿಯಬ ೇಕ ಾಂದನಕ ೂಾಂಡಿದ ಾೇನ .” ಈ ಮಾತ್ತಗ ನ ೇರವಾಗಿ ಪ್ರತ್ತಕಿರಯಿಸನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ ಈ ಅತ್ತರ್ಥಗ ಭ ೂೇಜನ್ ಬಡಿಸಲ್ನ ಸ ೇವಕರಿಗ ಹ ೇಳಿದ. ಅನ್ು ಮತನಿ ಮಾ​ಾಂಸದ ಸಾರನ್ನು ಅವರನ ತಾಂದಾಗ ಒಾಂದನ ತಟ್ ್ ತನಾಂಬ ತ್ತನಿಸನ್ನು ಅತ್ತರ್ಥಯ ಮನಾಂದ್ಟ್ನ್, ಅವನ್ನ ಅದನ್ನು ತ್ತಾಂದ ತಕ್ಷಣ ಇನ ೂುಾಂದಷ್ಟ್ನ್ನು ತಟ್ ್ಗ ಬಡಿಸ್ತದ. ಇಾಂತನ ಅನ ೇಕ ಬಾರಿ ಮಾಡಿದ ನ್ಾಂತರ ಹಣನಿಗಳನ್ೂು ಪಿಷ್ಟ್ ಭಕ್ಷಯಗಳನ್ೂು ರಸಾಯನ್ಗಳನ್ೂು ಮಿ್ಾಯಿಗಳನ್ೂು ಬಡಿಸ್ತ ತ್ತನ್ನುವಾಂತ ಒತಾಿಯಿಸನತಿಲ ೇ ಇದಾ. ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ ತನ್ುನ್ನು ವಿಶ್ ೇಷ್ಟವಾಗಿ ಸತೆರಿಸನತ್ತಿರನವುದನ ಆತನಿಗ ಬಲ್ನ ಸಾಂತ ೂೇಷ್ಟ ಉಾಂಟ್ನಮಾಡಿತನ. ತಾನ್ನ ತ್ತನ್ನುವುದನ್ನು ನ ೂೇಡಿ ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ ಖನಷಿ ಪ್ಡನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಸಾಧಯವಿರನವಷ್ಟ್ನ್ೂು ತ್ತಾಂದ. ತ್ತನ್ನುವಿಕ ಯ ವ ೇಗ ಕಮಿಮ ಆದಾಗ ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ನಿಗ ಸ್ತಟ್ನ್ ಬಾಂದಾಂತ ತ ೂೇರನತ್ತಿದಾದಾರಿಾಂದ ಆತ ಹ ಚ್ನಚ ಕಮಿಮ ಮತೂಿ ಒಾಂದನ ಪ್ೂಣಥ ಪ್ರಮಾಣದ ಭ ೂೇಜನ್ವನ ುೇ ಕಷ್ಟ್ಪ್ಟ್ನ್ ತ್ತಾಂದನ ಮನಗಿಸ್ತದ. ಇನ ೂುಾಂದನ ತನತಿನ್ೂು ತ್ತನ್ುಲ್ನ ಸಾಧಯವಿಲ್ಲದಾದಾಗ ತನಸನ ನ್ರಳುತಾಿ ಪ್ಕೆದಲಿಲ ಇದಾ ಮೆತ ಿಯ ಮೆೇಲ ಉರನಳಿದ. ಆಗ ಬಹಾವುದ್ಾೇನ್ ಅವನಿಗ

ಇಾಂತ ಾಂದ: “ಈಗ ನಿನ್ು ಹ ೂಟ್ ್ಯಲಿಲ ವಿಭಿನ್ು ರಿೇತ್ತಯ ಜಿೇಣಥವಾಗದ ಆಹಾರ ಹ ೇಗ

ತನಾಂಬಿಕ ೂಾಂಡಿದ ಯೇ ಅಾಂತ ಯೇ ಮನ ೂೇಗತವಾಗದ ವಿಭಿನ್ು ರಿೇತ್ತಯ ಬ ೂೇಧನ ಗಳು ನಿೇನ್ನ ನ್ನ್ುನ್ನು ನ ೂೇಡಲ್ನ ಬಾಂದಾಗ ನಿನ್ು ಮನ್ಸ್ತಿನ್ಲಿಲ ತನಾಂಬಿಕ ೂಾಂಡಿದಾವು. ಆಹಾರ ಜಿೇಣಥವಾಗದ್ರನವಾಗ ಉಾಂಟ್ಾಗನವ ಅಸೌಖಯವನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಗನರನತ್ತಸಬಲ ಲಯಾದರೂ ಬ ೂೇಧನ ಗಳು ಮನ ೂೇಗತವಾಗದ್ರನವಾಗ ಉಾಂಟ್ಾಗನವ ಅಸೌಖಯವನ್ನು ಗನರನತ್ತಸಲಾರ . ಆಗಿನ್ ಅಸೌಖಯವನ್ನು ನಿೇನ್ನ ಹ ಚಿಚನ್ ಜ್ಞಾನ್ಕಾೆಗಿ ಇರನವ ಹಸ್ತವು ಎಾಂಬನದಾಗಿ ತಪ್ಾಪಗಿ ಅಥ ೈಥಸ್ತದ . ವಾಸಿವವಾಗಿ ಅಜಿೇಣಥವ ೇ ನಿನ್ು ನಿಜವಾದ ಸಮಸ ಯ. ನಾನ್ನ ನಿನ್ಗ ಬ ೂೇಧಿಸಬಲ ಲ, ನಿೇನ್ನ ನಾನ್ನ ಹ ೇಳುವಷ್ಟನ್ ಕಾಲ್ ಇಲಿಲಯೇ ನಿಾಂತನ ನ್ನ್ು ಸೂಚ್ನ ಗಳನ್ನು ಚಾಚ್ೂ ತಪ್ಪದ ಪ್ಾಲಿಸಬಲ ಲಯಾದರ .

77

ನಿನ್ಗ ಅಸಾಂಗತ ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಅನಿುಸಬಹನದಾದರೂ ಯನಕಿ ಚ್ಟ್ನವಟ್ಟಕ ಗಳ ಮನಖ ೇನ್ ಕಲಿತದಾನ್ನು ಜಿೇಣಿಥಸ್ತಕ ೂಳುಳವಾಂತ , ಅಥಾಥತ್ ಮನ ೂೇಗತ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಳವಾಂತ ನಾನ್ನ ಮಾಡಬಲ ಲ. ತತಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ತ್ತಾಂದ ಆಹಾರ ಕ ೇವಲ್ ತೂಕವಾಗನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಜಿೇಣಥವಾಗಿ ಹ ೇಗ ಪೇಷ್ಟಕಾ​ಾಂಶವಾಗನತಿದ ೂೇ ಅದ ೇ ರಿೇತ್ತ ಕಲಿತದನಾ ಅನ ೇಕ ಜ್ಞಾನಾ​ಾಂಶಗಳ ಮೂಟ್ ಯಾಗನವುದಕ ೆ ಬದಲಾಗಿ ಮನ ೂೇಗತವಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನ್ವಾಗನತಿದ .” ಬಾಂ ದಾ ತ ಅ ದ ಕ ೂೆ ಪಿಪ ದ . ಅ ವ ನ್ನ ಮನಾಂ ದ ಖಾಯ ತ ಬ ೂೇ ಧ ಕ ಎಾಂ ಬನ ದಾ ಗಿ ಗನ ರನ ತ್ತ ಸ ಲ್ಪ ಟ್​್ ಖ ಲಿೇ ಲ್ಫ ಅ ಶರ ಫ್ ಜಾ ದಾ . ಅ ನ ೇ ಕ ದ ಶ ಕ ಗ ಳ ನ್ಾಂ ತ ರ ಅ ವ ನ್ನ ತ ನ್ು ಶಿ ಷ್ಟಯ ರಿ ಗ ಈ ಕ ತ ಯ ನ್ನು ಹ ೇ ಳು ತ್ತಿ ದಾ . ***** ೧೧೯. ಶಿಷಯ ಸಿದಧನಾದಾಗ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಗನರನವನ್ನು ಹನಡನಕಲ್ನ ಒಬಾ​ಾತ ನಿಧಥರಿಸ್ತದ. ಆ ಕನರಿತಾದ ಅನ ೇಕ ಪ್ುಸಿಕಗಳನ್ನು ಓದ್ದ. ಅನ ೇಕ ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಭ ೇಟ್ಟ ಮಾಡಿದ, ಚ್ಚಿಥಸ್ತದ ಹಾಗೂ ಅಭಾಯಸ ಮಾಡಿದ. ಇಷಾ್ದರೂ ಏನ ೂೇ ಸಾಂಶಯ, ಏನ ೂೇ ಅನಿಶಿಚತತ ಅವನ್ನ್ನು ಕಾಡನತ್ತಿತನಿ. ಇಪ್ಪತನಿ ವಷ್ಟಥಗಳು ಕಳ ದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ಸತಯವ ಾಂದನ ಯಾವುದನ್ನು ತ್ತಳಿದ್ದಾನ ೂೇ ಅದರ ಸಾಂಪ್ೂಣಥ ಸಾಕ್ಷಾತಾೆರವದವನ್ ನ್ಡ -ನ್ನಡಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥವಾಗಿ ಹ ೂೇಲ್ನತ್ತಿದಾ ವಯಕಿ​ಿಯಬಾನ್ನ್ನು ಸಾಂಧಿಸ್ತದ. ತಕ್ಷಣವ ೇ ಆತ ಹ ೇಳಿದ, “ಮಹಾಶಯರ ೇ, ತಾವಬಾ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಗನರನವಿನ್ಾಂತ

ನ್ನ್ಗ

ಕಾಣನತ್ತಿದ್ಾೇರಿ. ಇದನ ನಿಜವಾಗಿದಾರ

ನ್ನ್ು ಹನಡನಕಾಟ್ದ ಪ್ಯಣ ಇಾಂದನ

ಕ ೂನ ಗ ೂಳುಳತಿದ .” ಆ ವಯಕಿ​ಿ ಉತಿರಿಸ್ತದ, “ಹೌದನ, ಎಲ್ಲರೂ ನ್ನ್ುನ್ನು ಹಾಗ ಾಂದ ೇ ಗನರನತ್ತಸನತಾಿರ .” “ಅಾಂದ ಮೆೇಲ ದಯವಿಟ್ನ್ ನಿಮಮ ಶಿಷ್ಟಯನಾಗಿ ನ್ನ್ುನ್ನು ಸ್ತವೇಕರಿಸಬ ೇಕಾಗಿ ಬ ೇಡಿಕ ೂಳುಳತ ಿೇನ ,” ಎಾಂಬನದಾಗಿ ಗ ೂೇಗರ ದ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಗನರನವಿನ್ ಹನಡನಕಾಟ್ದಲಿಲದಾವ. ಗನರನಗಳು ಹ ೇಳಿದರನ, “ಆ ಕ ಲ್ಸ ನಾನ್ನ ಮಾಡನವುದ್ಲ್ಲ. ನಿೇನ್ನ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಗನರನ ಬ ೇಕ ಾಂದನ ಬಯಸನತ್ತಿರಬಹನದನ. ಆದರ , ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಗನರನ ಒಬಾ ಪ್ರಿಪ್ೂಣಥ ಶಿಷ್ಟಯನ್ನ್ನು ಪ್ಡ ಯಲ್ನ ಇಚಿ​ಿಸನತಾಿನ .” ***** ೧೨೦. ವಿದಾವಂಸನ್ೂ ಸೂಫಿಯೂ ಒಬಾ ವಿದಾವಾಂಸ ಸೂಫಿಯಬಾನಿಗ ಹ ೇಳಿದ, “ನ್ಮಮ ತಾಕಿಥಕ ಪ್ರಶ್ ುಗಳು ನಿಮಗ ಅಥಥವ ೇ ಆಗನವುದ್ಲ್ಲವ ಾಂಬನದಾಗಿ ನಿೇವು ಸೂಫಿಗಳು ಹ ೇಳುತ್ತಿೇರಿ. ಅಾಂಥ ಒಾಂದನ ಪ್ರಶ್ ುಯನ್ನು ನಿೇವು ಉದಾಹರಿಸಬಲಿಲರಾ?” ಸೂಫಿ ಹ ೇಳಿದ, “ಖಾಂಡಿತ. ಅದಕ ೂೆಾಂದನ ಉದಾಹರಣ ನ್ನ್ು ಹತ್ತಿರ ಇದ . ನಾನ ೂಮೆಮ ರ ೈಲಿನ್ಲಿಲ ಪ್ಯಣಿಸನತ್ತಿದ ಾ. ಆ ರ ೈಲ್ನ ಏಳು ಸನರಾಂಗಗಳ ಮೂಲ್ಕ ಹಾದನಹ ೂೇಯಿತನ. ಆ ವರ ಗ ರ ೈಲಿನ್ಲಿಲ ಪ್ಯಣಿಸದ ೇ ಇದಾ ಹಳಿಳಗಾಡಿನ್ವನ ೂಬಾ ನ್ನ್ು ಎದನರನ ಕನಳಿತ್ತದಾ. ರ ೈಲ್ನ ಏಳು ಸನರಾಂಗಗಳನ್ನು ದಾಟ್ಟದ ನ್ಾಂತರ ಅವನ್ನ ನ್ನ್ು ಭನಜ ತಟ್ಟ್ ಹ ೇಳಿದ, ‘ಈ ರ ೈಲ್ನ ಪ್ರಯಾಣ ಬಲ್ನ ಸಾಂಕಿೇಣಥವಾದದನಾ. ನ್ನ್ು ಕತ ಿಯ ಮೆೇಲ ಕನಳಿತನ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದರ ನಾನ್ನ ಒಾಂದ ೇ ದ್ನ್ದಲಿಲ ನ್ನ್ೂುರನ್ನು ತಲ್ನಪ್ುತ ಿೇನ . ಈ ರ ೈಲ್ನ ನ್ನ್ು ಕತ ಿಗಿಾಂತ ವ ೇಗವಾಗಿ ಚ್ಲಿಸನತ್ತಿರನವಾಂತ ಕಾಣನತ್ತಿದ ಯಾದರೂ ಸೂಯಥ ಏಳು ಬಾರಿ ಮನಳುಗಿ ಏಳು ಬಾರಿ ಹನಟ್ಟ್ದರೂ ನಾನಿನ್ೂು ನ್ನ್ು ಮನ ಸ ೇರಿಲ್ಲವ ೇಕ ?” *****

78