Grenzenloos Magazine 4 - Mei 2014

Page 1

Grenzenloos MAGAZINE

Voor emigranten, expats en tweedehuisbezitters

4

NR

Grenzenloos.nl

Marielle Saegaert

Santiago de Compostela

Mei 2014

Liesbeth Arts

Wonen in Frankrijk

ik vertrek naar ITALIE Twee stellen uit de tv-serie vertellen hun verhaal

We gaan naar Zweden! Een wens in vervulling

Uitgeverij

1

Grenzenloos


Welkom

Colofon Grenzenloos Magazine Gratis online magazine voor emigranten, expats en tweedehuisbezitters. Verschijnt 12 x per jaar, elke laatste vrijdag van de maand. Een uitgave van Uitgeverij Grenzenloos, een imprint van VanDorp Uitgevers Voor meer informatie of adverteren, kijk op www.grenzenloos.nl of mail naar info@grenzenloos.nl In dit nummer staan bijdragen van: Rob Smulders Liebeth Arts Michiel van der Put Marielle Saegaert Astrid Redlich Eric Jan van Dorp

koningsdag in gezellig nederland

D

eze vierde editie van Grenzenloos Magazine komt uit op de vrijdag voor koningsdag, van oudsher een van de gezelligste dagen in Nederland. Een dag waarop een aspirant emigrant zich zal afvragen ‘waarom zou ik deze gezellige en vertrouwde omgeving eigenlijk inruilen voor iets anders?’ Een logische vraag, want twijfel is een gezonde gedachte voorafgaand aan landverhuizen. Maar wanneer de stap definitief gezet wordt, laat die twijel dan los en ga volledig voor het nieuwe avontuur. En mocht u na een aantal jaren toch besluiten terug te komen, dan bent uw in ieder geval een stuk levenservaring rijker.

Laat ons gerust weer weten wat u van deze editie vindt. Uw reacties en tips worden altijd gewaardeerd. Wij zijn te bereiken via info@grenzenloos.nl Grenzenloos Magazine verschijnt 12 x per jaar, elke laatste vrijdag van de maand. Veel leesplezier!

Eric Jan van Dorp - Uitgever/hoofdredacteur Twitter: @ericjanvandorp

Coverfoto: uitzicht vanaf het terras van Country House Vista Sulll’ Oliveto van Heleen en Ed van der Neut (zie pag. 14) Copyright©2014 VanDorp Uitgevers Op de teksten en foto’s in deze uitgave rust auteursrecht. Niets uit deze uitgave mag worden opgeslagen, gekopieerd of op andere wijze dan ook worden verveelvoudigd en/of verspreid, zonder uitdrukkelijke en schrijftelijke toestemming van de uitgever.

2


Inhoudsopgave

4

Nieuws

Waar de regen kunst is

11

Opbouwen en afreken

Ik vertrek naar Italie

20

14

Woningruil van tweede huis

We gaan naar Zweden!

30

6

De kunst van het wachten 3

24


Nieuws ook in nederland trekt de jeugd naar de stad ontvolking platteland elders al jaren een probleem In landen als Frankrijk, Noorwegen en Zweden is de leegloop van het platteland al jaren een probleem. Veel jeugd uit dunbevolkte gebieden gaat studeren in grote steden om na de studie niet meer terug te keren. Dit zorgt regionaal voor veel problemen. Kleine ondernemers vinden na pensionering geen opvolgers en het dalende inwoneraantal zorgt voor minder klandizie voor de detailhandel.

Placement In ScandinaviĂŤ probeert men de ontvolking van het platteland deels tegen te gaan door het aantrekkelijk maken van deze gebieden voor immigranten. Met name Nederlanders zijn in trek, omdat de cultuurverschillen met de noordelijke landen relatief klein zijn en omdat Nederlanders de naam hebben ondernemend te zijn en over een goede arbeidsmoraal te beschikken.

Waarborging van de onderwijskwaliteit Volgens de laatste cijfers van het CBS ontvolken de randen van Nederland ook steeds meer en komt bijna alle bevolkingsgroei in Nederland op conto van de grote steden. Niet alleen de vier grootste steden (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht) groeien flink, ook kleinere Nederlandse steden breiden zich steeds meer uit.

Het bedrijf Placement (www.placement.nl) heeft in opdracht van Noorse en Zweedse gemeenten de afgelopen jaren al tientallen Nederlanders succesvol begeleid met hun emigratie naar rurale gebieden in deze landen. Ook in Denemarken loopt er een project om Nederlanders over te halen de blik op het noorden te richten.

4


Nieuws tolheffing op duitse autbahn vanaf 1 januari 2016 Maatregel stuit op verzet in omringende landen Automobilisten moet vanaf 1 januari 2016 tol gaan betalen voor het gebruik van Duitse autosnelwegen. Dat heeft de Duitse minister van verkeer, Alexander Dobrindt, bekend gemaakt. Het bedrag dat binnenkomt (zo’n 200 miljoen euro per jaar) zal worden gebruikt voor

(achterstallig) wegonderhoud. Alleen automobilisten uit het buitenland worden belast, Duitsers krijgen de heffing namelijk terug via een verlaging van de wegenbelasting. De maatregel zal daarnaast voor vrachtwagens vanaf 2018 worden uitgebreid voor alle rijkswegen in Duitsland. De plannen stuiten op ernstige bezwaren in omringende landen, waaronder Nederland. Diverse partijen hebben minister Schulz aangesproken om verhaal te gaan halen bij haar Duitse collega. Een jaarvignet zal naar verwachting ongeveer 100 euro gaan kosten. Duitsland is niet het eerste land dat een tolheffing invoert, ook in Oostenrijk en SloveniĂŤ geldt een tolheffing voor de snelweg.

istanbul populairste vakantiebestemming ter wereld miljoenen vakantiegangers brachten een stem uit De Turkse stad Istanbul is de meest populaire vakantiebestemming. Althans, dat zou blijken uit de uitslag van de Travellers’ Choice Destination Awards. Miljoenen vakantiegangers van over de hele wereld hebben hier hun stem uitgebracht.

5

Vorig jaar kwam de eer toe aan Parijs, maar de Franse hoofdstad is dit jaar gezakt naar de zevende plaats. Rome maakt aanspraak op de tweede plaats, gevolgd door Londen, Peking en Praag. Opvallend genoeg staat New Yoork niet in de top 10. Er werd bij de verkiezing ondermeer gekeken naar beoordelingen van hotels, restaurants, bezienswaardigheden en andere belangrijke hotspots.


Spanje

‘waar de regen kunst is’ marielle saegaert

W

a hebben een lading legendes, de kleur groen en één van de mooiste steden van Spanje met elkaar gemeen? In het noordwesten van het land ligt het antwoord: Galicië, waar ooit de Kelten, in de rug gesteund door de Atlantische Oceaan, de Romeinen op afstand hielden en een onuitwisbaar spoor achtergelaten hebben.

In het hart van dit wondermooie landschap vol heuvels, kloosters en minuscule dorpjes ligt Santiago de Compostela, een moderne stad waar vroeger zich niet zo gemakkelijk gewonnen geeft… Hier geniet Marielle Saegaert volop van de betoverende straatjes en de eeuwenoude pleinen van het historische deel van de stad waar ze net als de Compostelanen haar dagelijkse leven agendaloos doorbrengt. In deze

6


Santiago de Compostela straten die nooit helemaal leeg zijn en waar schaduwen een eigen leven leiden, laat Marielle zich elke dag opnieuw verwonderen door het onverwoestbare karakter van de Galiciër, die altijd wel een mooi verhaal te vertellen heeft en van de nood een hele grote deugd weet te maken… Santiago de Compostela, tijdloze stad gehuld in een niet altijd strak-blauwe lucht. Hier is zelfs de regen mooi.

Mijn vrienden verzekeren me dat het vroeger veel erger was, die regen. Toen regende het van september tot en met april en was het in de resterende zomermaanden ook niet altijd om over naar huis te schrijven.

Donde la lluvia es arte Waar de regen kunst is… Uitgesproken met een vage glimlach om de lippen, een licht schouder ophalen en een melancholische blik in de ogen. Met oprechte genegenheid spreekt de Compostelaan deze zin uit. Wat doe je er ook aan? Het hemelwater dat de stenen van de oude zone doet glanzen in hun eeuwenoude glorie hoort bij Santiago als een doelpunt bij Messi.

Dat hoefde ook niet, want de Galiciër blijft over het algemeen gewoon thuis in de vakantie. Misschien huren ze een flatje aan de kust maar echt ver van huis werd en wordt de vakantie eigenlijk nooit gevierd.

‘Het cliché van de luie Spanjaard gaat in Galicië absoluut niet op’

Maar die regen dus… hoe maak je van zoveel liters nood een deugd? Hoe maak je van zo weinig daglicht en slecht weer en doorweekte kleding zo’n mooie uitdrukking?

Donde la lluvia es arte. Is het berusting of het summum van positief denken? Want het valt hier wel erg vaak met bakken uit de hemel. Ook in de zomer. De Galiciër weet dus ook altijd feilloos wanneer het gaat regenen. Ondanks mijn Hollandse kennis van zaken (ook niet te versmaden) grijp ik nog vaak mis. Het meest dreigende wolkendek en ik loop de hele dag met mijn plu te sjouwen. Geen druppel. Ook het tegenovergestelde overkomt me: als ik optimistisch de paraplu dan maar thuis laat… nonchalant mijn schouders ophalend over die paar wolkjes… Ik kom thuis als een verzopen kat.

7


Spanje Dat zal ook wel iets te maken hebben met het in principe wat stugge karakter van de Galiciër. Gehard door eeuwenlange strijd tegen armoede, werkeloosheid en die weinig opbeurende weersomstandigheden. Schouders eronder dan maar. Niet klagen wn gewoon hard werken. Het cliché van ‘de luie Spanjaard’ gaat zeker in Galicië absoluut niet op. De Galiciër werkt harder dan tien Nederlanders bij elkaar. Dit ook nog eens zonder te klagen.

kracht van een geniepige rukwind. Een vriend van me probeerde me ooit wijs te maken dat dat ‘mocht’ in de stad. Elkaars paraplu lenen. Een soort ‘witte paraplu’s plan’ dus. Stel, het is weer een van die dagen dat het maar niet ophoudt met regenen. Je hebt geen zin om de hele dag binnen te zitten enmmoedig besluit je naar buiten te gaan en de regen te trotseren. Je loopt in de oude zone en diep weggezonken in je kraag geeft je overmoed het na een tijdje toch op en je wilt weer zo snel mogelijk thuis. Maar kijk dan eens om je heen. Blijf dan eens stil staan en neem die druppels voor lief. Wat is een regenbuitje op het opvangen van een glimp van de eeuwigheid? De straatlichten zijn zo geplaatst dat de stenen van elk kerkje, van elk stuk middeleeuwse

Ieder huis heeft een paraplubak waaruit minstens dertig exemplaren steken. Ook in de kroegen staan ze en puilen uit op natte dagen. Niet echt aan te raden om daar je paraplu in achter te laten want er is altijd wel iemand die de zijne is vergeten of heeft verloren aan de

8


Santiago de Compostela stadsmuur en van elk historisch plein je alleen dat laten zien wat je de vorige keer dat je langs precies dat zelfde stukje Santiago liep, niet gezien hebt. Lang verborgen gevoelens lijken voor even te ontsnappen aan de donkere stenen van de stad, gewend als ze in Galicië zijn zich niet gelijk te tonen.

Sta hier dus altijd even stil als het regent en kijk om je heen. Op dat moment zal je misschien wel de antwoorden vinden waar je al lopende naar hebt gezocht. Prent ze, samen met het beeld van de oude zone besprenkeld door deze wonderlijke regen, in je geheugen... deze momenten duren nooit lang.

Als het waar is wat men hier soms beweert dat ook sterren huilen, dan zijn het hun tranen die door de aderen van deze wonderlijke stad lopen. ’s Nachts als ze hun hemelse harten uitstorten over de oude zone, denk je net dat ene beetje beter te begrijpen, hoe het leven voor jou bedoeld is. Je kan het zien in de regendruppels die als kleine spiegeltjes glanzen in het licht van de straatlantaarns.

Over de auteur Marielle Saegaert is na haar studie in Amsterdam naar het Spaanse Santiago de Compostela verhuisd, waar ze nu ruim tien jaar woont. Het verhaal in dit artikel komt uit haar gelijknamige boek Waar de regen kunst is, dat ook vertaald is in het Spaans. Op dit moment werkt Saegaert aan en nieuw boek dat dit najaar zal verschijnen.

‘Waar de regen kunst is’ is een verzameling van korte impressies van de stad Santiago de Compostela en haar bevolking. Mariele Saegaert weet op meesterlijke wijze een beeld te schetsen van deze beroemde en eeuwenoude nederzetting in Galicië.

Waar de regen kunst is Leven in Santiago de Compastela Marielle Saegaert UItgeverij Grenzenloos ISBN 9789461850539 Prijs € 16,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

9


Wonen in Frankrijk

Liesbeth

opbouwen en afbreken

L

iesbeth Arts woont samen met haar man Henk sinds een paar jaar in de Auvergne. Vorig jaar verscheen het eerste boek van Liesbeth, waarin ze op enthousiaste wijze vertelt over haar emigratie. Daarnaast schrijft ze met regelmaat veelgelezen columns over haar allerdaagse belevenissen in Frankrijk.

Vroeger zouden we samen op pad zijn gegaan. Samen klussen en bouwen, opbouwen. Hard werken en lol maken. Maar in dit geval ligt het anders, deze klus heeft niet met opbouwen maar met afbreken te maken. Eind van de maand is het zover, het definitieve einde van ‘Café des Arts’. Ons voormalig hotel, omgevormd tot Résidence d’artistes met jazzclub is verkocht.

“Sterkte!” roep ik Henk na als hij naar de auto loopt om weg te gaan. Eigenlijk zou ik voor moeten stellen om mee te gaan, maar ik kan me er niet toe zetten. Niet dat hij het alleen niet aankan, maar gewoon om hem te helpen deze vervelende klus te klaren.

Een pak van ons hart, maar een beetje triest zijn we wel. Ondanks dat we beweerden dat het ons niet uitmaakt wat de nieuwe bestemming zal worden, als het maar verkocht wordt, hebben

10


Liesbeth Arts we stiekem toch steeds gehoopt dat iemand ons project, waar we met zoveel liefde maar ook bloed, zweet en tranen aan gewerkt hebben, zal voortzetten. Het liefst nog in onveranderde staat. Eigenlijk kunnen we ons haast niet voorstellen dat deze sfeervolle plek, waar zoveel plezier en muziek gemaakt is, verloren gaat. Muzikanten hebben genoten van het professioneel ingerichte podium, de sfeervolle concerten, de gezellige maaltijden. Voor mensen uit de omgeving was het een ontmoetingsplek waar je voor weinig geld goede muziek kon horen en andere mensen ontmoeten. Vriendschappen en nieuwe liefdes zijn hier ontstaan. In de zomer trokken we toeristen die betoverd werden door deze afgelegen en toch culturele plek met het idyllische terras boven de rivier. Onze artistieke kwaliteiten en onze gastvrijheid, maakten het Café een aantal jaren geleden tot een begrip in de regio. Maar vanaf het begin was het financieel sappelen. Toen wij startten, begon ook de bankencrisis. Een ramp, want deze regio is van zichzelf al niet rijk en de mensen hebben van nature een zuinige inslag. Klanten hadden we genoeg, alleen hielden ze de hand op de knip en wij misten de geslepen horeca-mentaliteit om ze hun centjes te ontfutselen. December 2011 besloten we om de stekker eruit te trekken.

was voor mezelf een plek te geven, besloot ik het hele verhaal op te gaan schrijven. Als ode aan de liefde. Voor Henk, voor het avontuur, voor muziek, voor Frankrijk. Een periode van tien jaar waarin zoveel gebeurt beschrijf je niet in één boek, bleek al snel. Deel één, Toekomstmuziek in Frankrijk, gaat over het begin, de aanloopperiode en de emigratie. Nu ben ik bezig met deel twee. Dit boek gaat over de totstandkoming en de opstartperiode van het Café. En het toeval wil dat juist nu het pand verkocht is en het zeker is dat Café des Arts echt bijna verleden tijd is. Ons mooie Résidence d’Artistes met jazzclub wordt woonhuis. Dus terwijl ik schrijf over de opbouw, de verwachtingsvolle tijd waarin we hard werkten, veel plezier hadden en ondertussen stukje bij beetje een pand creëerden om ons ideaal in te verwezenlijken, de hele aankleding zal ik maar zeggen, is Henk in tegenovergestelde richting het pand weer aan het uitkleden. Alles wat wij met veel liefde en zorg gecreëerd hebben gaat er nu weer uit. Ik ben bang dat als ik met hem mee ga, ik me niet zo goed meer kan concentreren op het pure blije gevoel van toen. Het is zo’n tegenovergestelde emotie.

En terwijl het Café in volle glorie op een koper stond te wachten, schampte de tijd aan de muren en de herinnering. Om deze herinneringen niet geheel verloren te laten gaan, maar ook om alles wat er gebeurd

11


Wonen in Frankrijk Als Lies op een avond Henk ontmoet

Gelukkig begrijpt Henk dat, hij wil niet eens dat ik met hem mee ga. “Nee, Lies , blijf jij nu maar schrijven, het boek is veel belangrijker!” Dit afscheid zat er aan te komen, natuurlijk is het pijnlijk maar ook fijn. Het pand was ook een enorme last op onze schouders en een café binnentreden dat al twee jaar niet gedraaid heeft, maar waar alle sporen van een enerverende tijd nog aanwezig zijn, is ook triest. Oké, het zal voor ons nog best een emotionele maand zijn, we moeten door de zure appel heen bijten, maar dan is het ook over. Ondanks dat we blij zijn met onze beslissing toen, om te stoppen, en erg tevreden zijn met ons bestaan nu, zal de gedachte aan ‘Café des Arts’ ons toch altijd een gevoel van weemoed geven. Maar het mooie is wel, dat deze periode door mijn geschrijf toch niet helemaal verloren zal gaan. Ik hoor een auto stoppen, Henk is terug met z’n eerste lading. “En hoe was het?” vraag ik meelevend. “Nou, het sjouwen op zich ging goed, ik heb aardig wat spullen bij me. Zelf die zware boxen heb ik alleen van de muur afgekregen. Maar het ziet er kaal uit nu.” Zijn stem stokt even en hij ziet er verdrietig uit als hij zegt; “Terwijl ik alles aan het weghalen was, dacht ik steeds; ‘Het is de ontmanteling van een droom’. Ik weet dat ik straks opgelucht ben dat het afgelopen is, maar nu doet het me zeer!”

slaan de vonken direct over. Behalve hun artiestenbestaan blijkt al snel dat ze ook hun passie voor Frankrijk delen. Het begint met dromen over later als... maar hun enthousiasme haalt de droom in. Samen storten ze zich in het avontuur en belanden van het ene toeval in het andere. Een verhaal vol humor, over passie en durf, dromen en aanpakken, liefde en loslaten maar vooral over verwondering.

Toekomstmuziek in Frankrijk Dromen over de grens Liesbeth Arts UItgeverij Grenzenloos ISBN 9789461850638 Prijs € 16,95

Tekst en foto’s: Liesbeth Arts

O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

12


Franse dagen

bezoek de franse dagen kasteel amerongen - 17 & 18 mei

• Proef alles wat Frankrijk te bieden heeft op de Franse markt. • Laat u inspireren door bijzondere vakantie-aanbieders uit diverse streken • Geniet van de Franse muziek, met optredens van Alderliefste, Bart van Loo en vele anderen • Doe mee met de workshops over de Franse taal, muziek en cultuur • Bezoek de Maison en France beurs met actueel aanbod en informatieve seminars • En geniet van de sfeer, de zon(?), en de muziek op het centrale terras! Zaterdag 17 en zondag 18 mei bent u van harte welkom tussen 11.00 en 18.00 uur op Kasteel Amerongen (Utr). Bestel nu tickets met €2,50 korting

13


Italie

ik vertrek

naar italie

H

et is al jaren een van de best bekeken programma’s op de Nederlandse televisie. We hebben het over ‘Ik vertrek’, de TROS-serie die al seizoenenlang Nederlanders volgt die hun geluk over de grens gaan zoeken. In de serie zien we steevast de plannen, dromen maar ook alle aanloopproblemen van de kersverse emigranten voorbij komen. Menigeen

vraagt zich wel eens af waarom de kandidaten zich laten vereeuwigen voor de camera’s. Is het ijdelheid of een drang om beroemd te willen worden? Wat opvalt aan de serie is dat veel van de emigranten in hun nieuwe thuisland iets gaan doen in het toerisme. Een hotelletje, een Bed & Breakfast of een camping overnemen bijvoorbeeld. En daar ligt ook deels het antwoord

14


Bekend van TV

op de gestelde vraag. Met miljoenen kijkers is het programma direct een prachtig uithangbord voor de activiteiten. Wat wil je nog meer als beginnend ondernemer?

Dag Nederland! Ciao Italia! Nadat Heleen en Ed hun countryhouse eenmaal draaiend hadden, klom Heleen in de pen om het hele verhaal van het tweetal uitgebreid op te tekenen. Van de eerste wilde ideeën, de zoektocht naar een geschikte omgeving en een bruikbaar pand tot de eeuwigdurende onderhandelingen bij de koop en de uiteindelijke emigratie en het opzetten van Country House Vista Sulll’ Oliveto.

Zo ook voor Heleen en Ed van Neut. In januari 2012 werd hun emigratie uitgezonden en de impact was direct meetbaar. De website van hun nieuwe Bed & Breakfast werd nog dezelfde avond overspoeld door nieuwsgierigen en daaruit voort vloeiden een groot aantal boekingen voor de zomer daarop.

Dag Nederland! Ciao Italia! werd een meeslepend emigratieverhaal dat bovendien heel veel tips bevat voor aspirant emigranten die er ook over denken om te verhuizen naar Italië.

De uitzending van 4 januari 2012 Ed (48) is verkoper in een tapijtwinkel. Zijn vrouw Heleen (49) werkt als ergotherapeut in een zorgcentrum voor senioren. Samen dromen ze van een zonnig leven tussen de Italiaanse olijfbomen. Ze vinden een buitenverblijf in Umbrië en na een moeizame onderhandeling met de eigenaresse komen ze tot een akkoord over de huur van het countryhouse, waar nog behoorlijk wat achterstallig onderhoud is.

Enkele voorbeelden: • Wanneer je op zoek gaat naar een geschikt pand om in te wonen of een eigen B&B in te beginnen, doe dit dan vanuit Italië en niet vanuit Nederland. Ed heeft een aantal maanden in Italië gewerkt en tegelijkertijd gezocht naar een geschikte locatie. Dit maakte het veel eenvoudiger om in korte tijd mogelijke opties te onderzoeken. • Zeg je baan in Nederland pas op wanneer echt alles definitief rond en getekend is. In het geval van Heleen en Ed is de emigratie tot tweemaal toe afgeblazen op het moment dat er eigenlijk alleen nog een contract getekend hoefde te worden. • Verkijk je niet op de bureaucratie die in veel landen moeilijk te doorgronden is. Zo kun je in Italië in principe alleen een lokale bankrekening openen als je bij een gemeente ingeschreven staat. Maar om je in te schrijven bij de gemeente moet je een lokale bankrekening hebben... Ga er maar aanstaan.

Vol enthousiasme vertrekken Ed en Heleen naar hun nieuwe thuisland.

Bekijk de uitzending

15


Italie

Eigen olijfolie Naast de droom van het runnen van een eigen Bed & Breakfast, hadden Heleen en Ed ook de vurige wens om een eigen olijfboomgaard te beheren. In het haar boek beschrijft Heleen met passie hoe de overwoekerde olijfboomgaard weer nieuw leven wordt ingeblazen en het geweldige gevoel om voor het eerst olijven te oogsten en vervolgens je eigen olijfolie te kunnen verkopen. In blikken met een eigen etiket en logo. Dag Nederland! Ciao Italia! is het inspirerende verhaal geworden van twee doorzetters die ondanks tegenslagen stug doorgingen en hun droom uiteindelijk waarmaakten. Bekijk de websites van de fraaie B&B van Heleen en Ed en hun olijfolie website: www.vistasulloliveto.it www.olijfoliewijnitalie.nl

Dag Nederland! Ciao Italia! Een eigen Bed & Breakfast in ItaliĂŤ Heleen Sloots Uitgeverij Grenzenloos ISBN 9789461851000 Prijs â‚Ź 18,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

16


Bekend van tv

De uitzending van 19 maart 2009 De familie Boerkamp verruilt het Gelderse Twello voor het vele malen romantischere Montefiore dell’Aso in Italië. Na de koop begint het echte Italiaanse leven als hotelhouder pas. Bekijk de uitzending

Familie Boerkamp En kent u dit ‘Ik Vertrek’-duo nog? Enkele jaren geleden verruilen Bionda samen met haar man Alwin en zoontjes Mike, Robbie en Jim het koude Nederland voor een nieuw avontuur in het Italiaanse dorpje Montefiore dell’Aso in de regio Le Marche. Het begin van een avontuur dat op de voet gevolgd werd door Ik Vertrek. Bionda heeft vorig jaar het hele verhaal aan papier toevertrouwd, wat resulteerde in het vlotgeschreven boek Van stamppot naar pasta. Een aanrader voor elke Italë-fan!

Bekijk ook de website met appartementen in Italie

Van stamppot naar pasta Een Nederlands gezin in Italië Bionda Boerkamp Uitgeverij Grenzenloos ISBN 9789461850584 Prijs € 16,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

17


Grenzenloos uitzicht 18


Foto: Marisa Garau Auteur van het boek Een enkeltje Auckland please

19


Tweede huis

haal meer uit uw tweede huis

E

nkele jaren geleden liet Familie De Bruyn een vakantiechalet bouwen in Oostenrijk. Het gezin, familie, vrienden en bekenden waren enthousiast. Wie droomt er niet eens stiekem van een eigen vakantiehuis. Heerlijk en gemakkelijk om er meerdere vakanties per jaar door te brengen en het is tevens een goede investering. Maar de bewuste familie ontving ook reacties als: “Is dat wel leuk om altijd naar dezelfde plaats op vakantie te gaan?” Dit was voor vader Gerard en zoon Dennis de Bruyn aanleiding om het idee uit te werken voor het bouwen van een website gericht op het ruilen van vakantiehuizen.

De traditionele huizenruil is voor vele mensen al bekend, echter een website specifiek gericht op mensen met een tweede woning was nog niet voor handen. Gerard de Bruyn: “Waarom zou u het dan zeker niet doen als eigenaar van een vakantiehuis? Het is niet alleen aantrekkelijk om financiële redenen, maar ook verrassend. Als u uw vakantiehuis ruilt, kunt u de periode wanneer men ruilt vrij afspreken. Ook hoeft u geen rekening te houden met het opbergen van uw privéspullen, omdat de mensen waarmee u ruilt, weten wat uw bezit waard is.

20


Woningruil

Respect voor elkaars normen, waarden en aandacht voor andermans eigendommen. Het zijn de gevraagde ingrediënten voor een geslaagde vakantieruil. Als de wil om weer eens ergens anders op vakantie te gaan begint te knagen en in de verhuur nog vrije periodes zijn, is deze mogelijkheid van huizenruil een toegevoegde waarde. Zo kunt u een weekje ruilen met een huisje in Italië, Spanje, Frankrijk of België. Heeft u een vakantiehuis dichter bij huis dan is een weekendruil mogelijk. Naar aanleiding van de crisis, gaan mensen op zoek naar mogelijkheden om op vakantiekosten te besparen via vakantieveilingen, lastminutes en dus ook huizenruil. Ook in de media en internet is steeds meer aandacht voor het concept delen. Trendwatchers denken dat ruilhandel voorlopig wel blijft bestaan. Ruilhandel zorgt voor saamhorigheid, delen is cool geworden.

“In de herfstvakantie van 2012 hebben wij geruild met hele vriendelijke mensen, die oorspronkelijk uit België komen. Zij hebben een huis in Murcia in Spanje en wij hebben een woning in het Silbertal te Oostenrijk. We hebben de andere eigenaars niet persoonlijk ontmoet, maar vooraf gaande wel regelmatig contact gehad per mail en telefoon. Het is prima gegaan, de sleutels bij de buren alsmede de kleine informatie over energie en dat soort zaken. Wij hebben een heerlijke en ontspannen vakantie gehad in het zonnige Spanje en zij hebben genoten van de bergen en het verre uitzicht. Na afloop hebben wij de woning schoongemaakt zoals afgesproken en de sleutel weer ingeleverd bij hun zeer vriendelijke buurvrouw. Het is een heel mooi initiatief om met gesloten beurs van een andere woning en omgeving te kunnen genieten. Je moet elkaar kunnen vertrouwen dat je zorgvuldig met de spullen omgaat en eventueel vervangt als er iets kapot is gegaan. Maar dat vinden wij en ook de andere eigenaars vanzelfsprekend. De andere eigenaar heeft zelfs het gras bij onze woning nog gemaaid al ware het zijn eigen huis en wij hebben op onze beurt voordat we gingen het zwembad gereinigd. Als je op deze wijze met respect voor elkaars bezit omgaat, kan het alleen maar een goed gevoel opleveren en een rijke ervaring.”

Uw tweede woning ruilen is een goede aanvulling voor de steeds grotere groep mensen die in het bezit zijn van een tweede huis. U gaat gewoon creatiever om met uw bezit.” We kennen allemaal het spreekwoordelijke gezegde: van ruilen komt huilen. Google maar op deze trefwoorden en de resultaten verwijzen al snel naar programma’s als De rijdende Rechter en Achter Gesloten Deuren. Maar ruilen in natura is al een eeuwenoud fenomeen. Nog steeds worden er heel wat hand- en spandiensten verricht zonder dat er geld aan te pas komt. Mondi is nieuwsgierig en wil graag vernemen van mensen uit de praktijk welke ervaring zij nu precies hebben. Fam Pardoel die reeds eerder aan vakantieruil heeft gedaan geeft een korte reactie:

21


Tweede huis

Een prettige omgang en contact met de deelnemers onderling is een mooi pluspunt volgens De Bruyn. “Er zijn al hechte vriendschappen ontstaan, is onze ervaring.”

plaatsen waar we anders niet zouden boeken en ontdekken we nieuwe en toffe zaken. Aan vakantieruil zien wij praktisch geen negatieve puntjes.

Dit blijkt ook uit de reactie van de ervaringsdeskundige van het eerste uur, Familie De Dekeghel uit België: “We doen nog steeds aan vakantieruil. Het is heel tof en ondertussen hebben we er toffe vrienden bij gekregen. Dit jaar 2014 staan er vijf op het programma: Oostduinkerke aan de Belgische kust, Duitsland (Winterberg) bij 2 verschillende families, de Nederlandse kust en in Oostenrijk in de buurt van Salzburg. Door vakantieruil komen we op

Zie: www.tweedewoningruil.nl

Tekst: Rob Smulders, directeur van Mondi, de belangenorganisatie voor tweedehuisbezitters. www.mondi.nl Foto's: imagebank.sweden.se, Oostenrijks verkeersbureau, Heidy van Beurden

22


Facebook

Grenzenloos magazine op facebook en twitter

Elke laatste vrijdag van de maand verschijnt er een nieuwe editie van Grenzenloos Magazine. Maar wist u al dat Grenzenloos Magazine dagelijks actueel interessant nieuws publiceert via Facebook en Twitter? Speciaal uitgezocht voor (potentiele) emigranten, expats en bezitters van een tweede huis over de grens. Nieuws waarmee u op de hoogte blijft van de laatste ontwikkelingen die ook voor u belangrijk kunnen zijn.

Wanneer u de Grenzenloos Magazine Facebook pagina liked blijft u dagelijks op de hoogte van al het belangrijke ‘grenzenloos’ nieuws. U vindt de pagina op dit adres: www.facebook.com/grenzenloosmagazine Daarnaast rapporteert Grenzenloos Magazine al het actuele nieuws ook op Twitter. Volg ons dus ook daar. https://twitter.com/GrenzenloosMag

23


We gaan naar Zweden!

we gaan naar zweden! astrid redlich

A

l meer dan 25 jaar komen Astrid en haar man Piet in Zweden. Vanaf het allereerste moment doet het land iets met ze. Al gauw ontstaat de wens om te emigreren naar het hoge noorden, maar om verschillende praktische redenen komt het er niet direct van.

Piet en ik togen wekelijks achter de computer om Zweedse huizensites uit te pluizen. Heerlijke tijd trouwens om al die panden aan je voorbij te zien trekken en omdat ons beeld zo helder was, wisten we precies wat we niet zochten. Toen we het restaurant op het beeldscherm tegenkwamen wist Piet het vrijwel direct zeker. Ik twijfelde. De buitenkant zag er niet uit. De binnenkant daarentegen voldeed wel aan onze eisen en de afmetingen van het restaurant trouwens ook. De ligging was ook niet verkeerd maar wel heel erg zuidelijk. Dalarna!

Toch laat het idee hen niet los en uiteindelijk gaan de twee actief op zoek naar een passende omgeving om te wonen en om iets op te zetten als bron van inkomsten.

24


Dalarna

Dalarna Dalarna is nou niet bepaald en gebied wat in ons hoofd hadden, maar we hebben er drie weken lang zwijmelend naar zitten kijken en toen toch maar de makelaar gebeld. Als je je twijfels weg wilt nemen en zekerheid wilt hebben moet je er gewoon heen. Afspraak gemaakt om het pand te bekijken, snipperdagen opgenomen en weer in de auto gesprongen om naar Zweden te rijden. We hadden mijn schoonzuster mee omdat zij ons kent, heel eerlijk is en ongezouten haar mening kan geven. Indien onze bril te roze zou zijn, zou zij ons wel weer met beide benen op de grond zetten. We kunnen echt iedereen aanraden om met een realistisch derde persoon de voors- en tegens te bespreken. We hadden nog een afspraak gemaakt bij een andere makelaar om een tweede pand te gaan bekijken maar bij binnenkomst in ons huidige restaurant was ik al om. Nagenoeg alles voldeed aan de eisen voor ons eetcafeetje. Natuurlijk moest er veel gebeuren om het naar onze maatstaven aan te passen maar het was allemaal overzichtelijk en realiseerbaar. De woonomgeving had alles waar ik van gedroomd had en de gemeente voorzag in alles wat we nodig hadden. Meerdere supermarkten, kledingzaken en een schoenenwinkel, apotheek, bibliotheek, boekwinkel, banken, ziekenhuisje en zelfs een Chinees restaurant! Wat wil je als Nederlander nog meer.

We bekijken het pand die week meerdere malen, verkennen de omgeving en praten veel met de eigenaresse en met de makelaar. De afspraak die we hadden staan voor een tweede pand annuleren we. Wij hebben het geluk dat de Nederlanders, op wiens vakantiepark wij die week verblijven, ons bij staan met raad en daad en ook aan hun adviezen hebben wij heel veel gehad. Gestuurd door deze door de wol geverfde Nederlanders, komen wij zelfs met bouwtekeningen van het pand aanzetten die de eigenaresse niet eens heeft! ‘Goh, hoe komen jullie hier aan?’ Verliefd Blind van verliefdheid en vol verhalen komen we terug in Nederland en we besluiten te gaan bieden op onze grote liefde in Malung. Het is een traag proces dat ons geduld danig op de proef stelt. Onze omgeving ziet en herkent ons enthousiasme en vastberadenheid en blijkbaar gedreven door een extreme vorm

Bezichtigen Ik weet nog goed dat wij in februari voor het eerst gingen bekijken. Snipperdagen opgenomen, boot geboekt, auto volgeladen en onderweg gestopt om in een hotel te overnachten.

25


We gaan naar Zweden!

van verlatingsangst, begint iedereen om ons heen langzaam een demotiverings- en ontmoedigingsbeleid. ‘Wat gaan jullie nu doen als dit niet doorgaat?’ ‘Weet je eigenlijk wel dat je dan ook je boekhouding in het Zweeds moet doen?’ ‘Hoe gaan jullie dat oplossen met die Zweedse winters?’ ‘Weten jullie wel hoe hoog het aantal zelfmoorden is in Scandinavië?’ ‘’s Winters is het daar altijd donker en zie je zes maanden geen zonlicht’. We zijn verbaasd en gevleid maar vooral ernstig doof voor dit soort opmerkingen.

eronder. Eén bank wil namelijk niet eens met ons praten dus de overgebleven bank is nu verantwoordelijk voor onze toekomst. We moeten alle cijfers verdedigen en de prognoses onderbouwen en men vraagt ons het hemd van het lijf. Als uiteindelijk de bankdirecteur ons complimenteert met het businessplan weten we dat de hypotheek rond is. Fijn, want we zijn beiden ter plekke twee kilo afgevallen.

‘hoe gaan jullie dat oplossen met die zweedse winters?’

In maart hebben wij en de verkopende partij telefonisch een akkoord. Nu nog een akkoord met een Zweedse bank. Niet geheel onbelangrijk. In april reizen we weer af naar Zweden. Gewapend met een gedegen business plan maar met een bonzend hart en knikkende knieën gaan we naar de bank. Alles hangt af van dit gesprek en het is dan ook erop of

Piet en ik zijn dolgelukkig en we praten de hele terugweg aan een stuk door over nieuwe stappen die we nu moeten gaan zetten. Het zijn er heel veel maar het is vooral zaak dat alles in de goede volgorde gaat. We hebben die week nog een afspraak met onze accountant in Zweden, en een afspraak met

26


Dalarna

een dame van Invest in Dalarna. De schaarse resterende tijd gebruiken we deze week om te netwerken en belangrijke contacten te leggen. De overdrachtsdatum, 17 juli, wordt vastgezet dus we hebben nog zo’n twee maanden om alles te regelen, hier én daar...

Astrid Redlich heeft het hele verhaal van de emigratie en de eerste jaren in Zweden opgetekend in twee boeken die deze maand verschenen zijn. Een must voor aspirant Zweden-gangers.

Afscheid In Nederland gaan we verder waar we aan begonnen waren. Kamer voor kamer, kast voor kast en laatje voor laatje opruimen, weggooien, weggeven, verkopen of inpakken. Verhuizen is een reis door het verleden maar schept tegelijkertijd wel orde in je leven. Abonnementen, verzekeringen en je baan opzeggen. Douwe Egberts punten inleveren en Zweeds leren. Afscheidsfeest organiseren en alvast vrijwilligers regelen voor een verhuizing in Nederland en een verbouwing in Zweden. Tegen kost en inwoning en eeuwige roem; meer kunnen wij ze niet beloven. In juni gaan we nog één keer voor een paar dagen naar Zweden om de laatste dingen te regelen. De laatste maand in Nederland vliegt om. De dagen zijn gevuld met regelen, inpakken en afscheid nemen. Op zaterdagochtend worden we uitgezwaaid door een heus afscheidscomité. Blijkbaar wil men zich ervan overtuigen dat we ook écht weggaan. Het gevoel dat je bekruipt als je weggaat ‘volgens mij ben ik iets vergeten’, heb ik nu totaal niet. We hebben de complete inboedel mee. Nee, echt niets vergeten. Ik heb alle mensen die ik lief heb gedag gekust, mijn lief is bij me, ik ben er klaar voor. We gaan naar Zweden!

We gaan naar Zweden! Een wens in vervulling Astrid Redlich UItgeverij Grenzenloos ISBN 9789461850713 Prijs € 16,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

Gelukkig in Zweden Thuis in het hoge noorden Astrid Redlich UItgeverij Grenzenloos ISBN 9789461850720 Prijs € 16,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

Tekst en foto’s: Astrid Redlich

27


Suriname

Handboek emigreren populaire bestemming

Emigreren naar Suriname is populair. Er verhuizen steeds meer Nederlanders en Nederlanders van Surinaamse afkomst richting de voormalige Nederlandse kolonie.De politieke stabiliteit van de afgelopen jaren draagt daartoe bij. Emigreren naar Suriname is een helder geschreven handboek voor potentiele migranten en remigranten. Uiterst praktisch en to the point komen aan de orde: hoe te handelen, welke instanties bij emigratie betrokken zijn, waar emigratiesubsidies te verkrijgen, ook wat men kan verwachten in Suriname en hoe men daar op inspeelt. Verlucht met interessante interviews van geemigreerden en voorzien van opdrachten met betrekking tot motivatie geeft

dit boek een ruime kijk op wat men te wachten staat. In het boek komen veel facetten aan de orde: waarom naar Suriname emigreren, remigratieregeling, het (dagelijks) leven in Suriname (ook politiek, zorg en onderwijs), cultuur en gewoonten, maar ook werken en bouwen met als sluitstuk regelen voor vertrek en na aankomst in Nederland en Suriname. Een bijzonder aardig en nuttig boek, gebaseerd op eigen ervaring van de gemigreerde auteur.

Emigreren naar Suriname Handboek

Esther Zoetmulder Uitgeverij VanDorp Educatief ISBN 9789461850164 Prijs â‚Ź 24,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl 28


Caribisch Nederland

Emigreren naar Caribisch Nederland Handboek

Sylvia de Boer e.a. Uitgeverij VanDorp Educatief ISBN 9789077698785 Prijs â‚Ź 24,95 O.a. te koop bij: Bol.com en Emigratieboek.nl

Bonaire & St. eustatius & saba NEDERLANDSE GEMEENTEN

Sinds 10-10-2010 zijn de Caribische eilanden Bonaire, St. Eustatius en Saba Nederlandse gemeenten. Dit maakt de eilanden nog toegankelijker dan ze al waren en de belangstelling om naar dit stukje tropisch Nederland te verhuizen is dan ook sterk toegenomen. Een emigratie organiseer je echter niet even snel op een zondagmiddag. Er zijn duizend en een dingen waar u aan moet denken. Het practische handboek Emigreren naar Caribisch Nederland geeft u een duidelijk inzicht in alles wat er om de hoek komt kijken bij een emigratie naar een van de drie eilanden.

29


Spanje Volgens het tijdschema komt er ieder half uur een bus, maar volgens hetzelfde schema moet men er in de zomermaanden rekening mee houden, dat de bus een vertraging kan hebben van een half uur. Omdat de halte midden op de boulevard staat, is het best leuk om even te wachten. Badgasten met door de zon geteisterde lichamen die voorbijsloffen. Auto’s met dubbel knipperlicht die de doorgang blokkeren. Jongelui die op hun brommers hangen en een gesprekje aanknopen met een tandenloze straatveger. Af en toe een claxon, maar iedereen blijft relaxed. Gisteren moest onze auto worden gekeurd. Dat gaat hier bij grote stations waar het altijd loei druk is. Eerst in de rij, als voetganger, voor het afhalen van een keuringsbriefje en daarna met de auto in de rij voor de keuring. Kost je minimaal een ochtend en dat in de brandende zon. In de auto voor mij zit een echtpaar dat er een uitstapje van heeft gemaakt. Telkens als we weer een stukje in de rij zijn opgeschoven stappen ze uit de auto en gaan ze onder de bomen verder met hun broodje en sapje. Een vrachtwagenchauffeur windt zich op over de trage gang van zaken en heeft het vooral gemunt op een wat onzekere, bebrilde man verderop in de rij, die er ook niks aan kan doen. Even later staat diezelfde vrachtwagenchauffeur wat te dollen met de bril, die het allang goed vindt. Het was maar spel en ze roken samen nog een sigaret.

de kunst van het

wachten michiel van der put

o

mdat we de auto op een helling hadden geparkeerd, kon hij niet meer starten. De diesel die nog in de tank zat was helemaal naar achter gekropen. Er zat niets anders op dan met het rode jerrycannetje naar het benzinestation in de stad te gaan. Te ver om te lopen, dus maar met de bus.

Afgelopen winter koelde het ’s avonds behoorlijk af. Iedere dag moest ik naar de stad voor een zak hout. In de winkel was het altijd wachten. Achter de toonbank namen ze de tijd voor een praatje, ook al stond er nog zo’n rij. Het wisselgeld kwam van een speciaal daarvoor

30


Michiel van der Put aangestelde caissière. Ze zat aan een apart tafeltje, een eilandje achter de toonbank. Zodra de koop was gesloten werd het geld naar dat tafeltje gebracht. De caissière gaf het wisselgeld aan de winkelbediende die weer terug naar de balie liep om het aan de klant af te geven. Zo gaan die dingen hier. Soms tergend langzaam. Maar omdat de mensen vriendelijk blijven, blijf je zelf ook vriendelijk. Nadat ik het rode jerrycannetje in de tank heb leeggegooid start de auto nog steeds niet. Hoewel het nu bijna middernacht is, besluit ik nog een keer de bus te pakken voor het vullen van de jerrycan. Dezelfde buschauffeur opent voor mij de deuren. Ik ben bang dat ik de motor van mijn auto door de talloze startpogingen de vernieling in heb gedraaid. Voor de weg terug moet ik weer lang wachten bij de bushalte. Ik zie er steeds minder de humor van in, van al dat wachten. Een paar uur later bemoeit Barbara zich ermee en zij krijgt de auto direct de eerste keer gestart. Ik krijg naar m’n hoofd geslingerd, dat ik uit een ei gekropen ben. Het is nu zondag. Ik loop naar het centrum van de stad. De bankjes zijn bezet met de bekende oude mannetjes. Altijd zijn ze goed gekleed: een schone lange broek, een blouse, een wandelstok en op zondag een hoed. Sommigen praten met elkaar, zonder elkaar aan te kijken, anderen zwijgen en kijken ontspannen om zich heen. Er wordt veel gerookt en af en toe gerocheld. De man op het bankje tegenover mij kijkt dwars door me heen, terwijl hij verwoed in zijn neus graaft. Om ons heen knetteren de door mij gehate brommertjes. De mannetjes blijven onverstoorbaar en stralen eeuwige rust uit. Straks

31

stappen ze op en de volgende dag zitten ze hier weer. Ze wachten op niets bijzonders, omdat ze niets verwachten. Voor mij zijn ze Meesters in het Wachten, de iconen van het mediterrane pasa tiempo. Voordat ik het parkje verlaat kerf ik stiekem een kruisje op het zitvlak van mijn bankje. Dit plekje heb ik alvast gereserveerd voor over pakweg dertig jaar. Tekst: Michiel van der Put Foto: Stephan Mantel

Lees alle 42 verhalen:

Spanje als besluit en andere verhalen

Michiel van der Put Prijs € 14,95 Te bestellen via: Bol.com en Emigratieboek.nl


Het volgende nummer van Grenzenloos Magazine verschijnt op 28 maart Schrijf u in op Grenzenloos.nl om op de dag van uitkomen een e-mail als herinnering te krijgen.

Emigratieboek.nl BOEKHANDEL VOOR LANDVERHUIZERS

GIDSEN TAALCURSUSSEN ERVARINGSVERHALEN

Kijk regelmatig op Emigratieboek.nl en ontvang ook onze wekelijkse nieuwsbrief Volg ons op Twitter (@emigratieboek) en Facebook (fb.com/emigratieboek)

32


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.