De Wondere Pluim, Tongeren (2019)

Aan de Ambiorixen. Aan de Denkers. Aan de Godfried van Bouillons.

Aan de Milieumanagers. Aan de Jacobs van Artevelde en de Tijl Uilenspiegels. De Thuisverpleegkundigen. De Lamme Goedzakken, de Adolf Daensen en de Brigands. Aan de Robin Hoods, aan de Preventieadviseurs, de Nelson Mandelas en de Jeanne D’Arcs. Aan de kwaliteitsverantwoordelijken van de afdeling voeding. De Sophie Schollsen en de Marco Polos. Aan de Cliniclowns. Aan de Hannie Schaftens, de Martin Luther Kings. Aan de Laboranten en aan de Onderwijzers. Aan de helden van de toekomst. Aan de 1309 Tongerse kinderen die in opdracht van MoMeNT schreven over hun kantelMoMeNT en antwoorden op de vraag waarom zij een standbeeld verdienen binnen veertig jaar.

Zoals de wereld speelt met jullie toekomst, kregen jullie nu de kans om te spelen met de toekomst van de wereld. En hoe! De ene wil ondernemen en een zaak opstarten die zich specifieert in de versiering voor hoofddoeken voor mensen met kanker. De andere zal een wetsvoorstel indienen om bejaarden het recht te geven hun huisdier mee te laten intrekken in een woonzorgcentrum om eenzaamheid te voorkomen. Heerlijk toch hoe jullie zonder vooroordelen of angst durven te dromen, te schrijven, stil te staan.

En hoe jullie geloven in het leven, in jullie zelf, in anderen.

Onvoorwaardelijk. Want om te parafraseren uit dit boek: Jullie hoeven zelfs geen standbeeld voor wat jullie zullen doen.

Maar als we het echt niet kunnen laten, dan zorgen we ervoor dat we jullie beste kant laten zien.

An Christiaens Schepen van Cultuur

Patrick Dewael Burgemeester

Mona Vanschoenwinkel CoĂśrdinator MoMeNT

Barbara Wyckmans Intendant MoMeNT

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |1

KantelMoMeNT

INHOUD KANTELMOMENT

1

INHOUD

2

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL LATER EN IK

10

FIEN MAES

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |2

GIRAF

11

OTTO JANS ALS IK…

12

ALICYA CROUGHS BINNEN 5 JAAR

13

FINN DIEDERICHS DOKTER

14

ELLA SCHEPERS SUPERHELD

15

FLEUR SCHREURS DE TOEKOMST

16

MARIE WIRIX 1STE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL IK BEN EEN HELD.

19

AUDRIC BOL GEMIS

20

MILAD MAHMOODI POES

21

DILEENA SALEEM SPELEN

22

MISGAN SHAHABZAI 2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL HET WONDERE GEWEER

23

MIJN PAPA IS EEN HELD

24

JILL STRAETEMANS BURGEMEESTER

25

SERINA KAJEL BUNTINX OP EEN DAG

26

SOPHIA VANDEBROEK OPA TERUG TOT LEVEN

27

FIEN VOS OP DE WOLKEN

28

AMY COLSON MOMMEN STIP IT

29

LIENE NYS 2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL PINGUÏNUIL

30

MATHEO BERTHO IK BEN VERDRIETIG

32

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |3

TOBE JOCKEN

AYA TECHBIBI LATER

33

RONAKPREET SINGH MIJN HELDIN

34

CLARA CHABOT DE EERSTE SCHOOLDAG

35

ALIA ATIGUI

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |4

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL ANDERE GEWOONTES

36

MIRTHE ERNOTS OP REIS

38

JAYDEN LODDERS MIJN LIEVE ANDERS OPA

39

ALIXE BEELS HET GING NIET GOED MEER

40

MERI-DÉ ADAMS DE STIKEEZ

41

TRISTAN LANGENAEKER IK BEN GOED

42

RUBE SIMONS 3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL IK HEB IETS ERG MEEGEMAAKT.

44

SHAIMAA ALHASSANI ARME MENSEN

46

NOUR MSISSRI DE GLAZEN BOL

47

MELIKE GÜNEY PLOTS

48

AYMANE DARRAZI UITVINDER

49

ALEXANDRA RENARD 50

MUSTAFA AKRAM 4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL AVONTUUR IN CANADA

53

LARS OBEN WAT ALS OUDERS EN KINDEREN VAN ROL WISSELEN…

54

ALISA BONDARENKO MIJN KANTELMOMENT

55

LANA JASPERS ALS JE SLAAPT, DAN DROOM JE

56

FIEN JOLLING LATER ALS WE GROOT ZIJN

57

MARIE SNELLINGS MIJN BERICHT AAN DE TOEKOMST

58

ARTHUR REPRIELS DE WERELD IN MIJN HOOFD XANDER BELLIS

59

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |5

VERDRIETIG

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL LUKAS WIL REIZEN IN DE TIJD

60

LAMIS ZAAJ DE GOUDEN SCHAT

64

MEDINA KUKALAJ PAPA

65

SHAHED AL KHALED

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |6

WAAROM BEN IK VAN STEEN?

66

HAIDIL BADAL SALIM ENOLA DE KOK

67

TETA ENOLA KANIMBA 5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL IK WIL GEEN STANDBEELD

68

THOMAS BYNENS WERELDSTANDBEELDENDAG

69

MYLAH HANSEN OP MIJN 18DE

70

LINA STAELENS OVER 30 JAAR

72

LAYLA ICKX IK HEB EEN DROOM

73

SANDER LECOMTE VRIJ JONG MOEDER JANA VAN OOSTVELDT

74

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL RODE LAARSJES

75

SUKHMANPREET SINGH DE MAGISCHE WERELD

76

CAROLINA CANELLA DE TIJD VLIEGT

77

STERABANO HASAN 78

RANA GHAZALA DE RUZIE

79

MARIELA DURAK EEN MOOI LEVEN

80

MATHILDA GIAMBRONE HET MOMENT DAT ALLES BALANCEERDE

81

OCEANE AERTS 6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL TNEMOMLETNAK

82

JULES VOS ALLES WAAR IK OM GEEF

84

KIRA VREVEN ZOU HET AL VOORBIJ ZIJN?

86

LUCE REMANS IK WORD EEN HELD AXL FASTRE

87

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |7

GEKANTELDE MOMENTEN

RUSTHUIS

89

BRITT PICARD 6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL IK GA MIJN TOEKOMST SCHRIJVEN

92

JOSHUA SAHIKA TSONGO MIJN AVONTUUR

94

TARINA WINTER

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |8

MIJN ZUS

97

ROMANE GARNIER MIJN DROOM

98

EVE FRÉDÉRICKX DE WERELD VERANDEREN

99

MELISSA KUKALAJ STANDBEELD

100

GURLEEN KAUR WERKTEN MEE AAN DE WONDERE PLUIM VAN MOMENT ‘19

102

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |9

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Later en ik

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |10

Later zijn er geen auto’s meer maar vliegende auto’s.

En later zijn er geen mooie huizen meer maar oude huizen.

En later zal ik trouwen met een leuke en grappige man.

En later heb ik een grappige meester. ___________ Fien Maes Sint-Jan

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Giraf Ik rij op een giraf.

Ik glij er van af.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |11

___________ Otto Jans Picpussen

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Als ik…

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |12

Hallo, ik ben Alicya.

Als ik 13 ben, ga ik vliegen in de lucht.

En als ik 17 ben, rij ik met de auto.

En als ik 20 ben, ben ik mama.

En als ik 11 ben, ga ik naar zee.

Tip: Als je een boot wil hebben, neem dan hout en doek, een hamer en spijkers! ___________ Alicya Croughs Zevensprong

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Binnen 5 jaar

___________ Finn Diederichs Jeugdland Lauw

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |13

Binnen 5 jaar ga ik naar de jungle.

Dieren helpen.

Bloemen planten.

En met dieren praten.

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Dokter

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |14

Ik word dokter.

Ik wil helpen, dat vind ik leuk.

Ik geef pilletjes die naar snoepjes smaken en drankjes die naar cola smaken.

Ik geef spruitjes om te eten of spinazie.

Dat ik wil worden. ___________ Ella Schepers De Herik

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Superheld

___________ Fleur Schreurs Boomhut

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |15

Er was eens een superheld die een standbeeld kreeg.

Omdat hij de mama’s en de papa’s hun centjes teruggaf.

Daarom kreeg ze een standbeeld.

En ze heette Fleur.

1STE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |16

De toekomst Later zijn er geen auto’s meer.

Alleen nog dieren waar je op kunt rijden.

Geen maan meer, alleen sterren aan de hemel.

Later zijn er ook geen struiken meer.

En geen zand, geen ratten en geen muisjes.

Alleen nog lieve paardjes en andere lieve dieren. ___________ Marie Wirix Sint-Jan

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |17

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |18

1STE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Ik ben een held.

___________ Audric Bol Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |19

Al het plastiek in de natuur verandert in bloemetjes.

De bomen winnen tegen de huizen.

De dieren worden onze vrienden.

De mensen maken nooit ruzie en ik maak de lucht weer schoon.

Dus ik ben een held.

1STE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Gemis

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |20

Mijn opa is in Afghanistan gedood.

Een boef heeft dat gedaan. en nu is hij bij Allah en Allah is verdrietig.

Ik wens dat mijn opa terug bij mij is.

Ik mis hem heel heel veel. ___________ Milad Mahmoodi Merlijn

1STE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Poes

___________ Dileena Saleem Merlijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |21

Ik heb een poes.

Die poes is bang.

Als ze jarig is, geeft ze me een cadeau als ik van school kom.

Dan kus ik mijn poes.

Maar mijn poes huilt omdat ze bang is van iedereen.

1STE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Spelen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |22

Ik speel leuk.

Iedereen samen.

Ik zoek een leuk spel.

Ik wil naar het park.

Ik wil spelen.

Iedereen samen. ___________ Misgan Shahabzai Atheneeke

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Heel lang geleden leefde ik.

Ik was van plan om een geweer te maken.

Maar geen gewoon geweer. Een geweer met 3 kogels.

EĂŠn kogel kon kanker genezen.

De andere kogel kon dieren en andere levensvormen altijd doen blijven leven.

De laatste kogel kon een bootje van badeendjes maken in een bubbelbad.

Er kwamen mensen om van kanker te genezen, anderen om altijd te blijven leven.

En sommigen voor een bubbelbad met een bootje van badeendjes.

Alle mensen werden gelukkig en ze maakten een standbeeld voor mij. ___________ Tobe Jocken Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |23

Het wondere geweer

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |24

Mijn papa is een held Mijn papa is een echte held.

Hij staat altijd voor mij klaar en zeker voor de liefde!

Herinner je dat maar voor altijd.

Ik heb de liefste papa ooit en dat vergeet ik nooit.

Papa jij bent mijn held.

Je vangt me altijd op als ik het moeilijk heb.

Jij bent echt de liefste papa ooit.

Je bent de beste papa van de hele wereld en je zit voor altijd in mijn hart.

Je kan er nooit meer uit.

Ook al ben je dood, ik vergeet je nooit.

Ik hou je met twee handen vast.

Papa, ik hou van je.

Echt heel veel. ___________ Jill Straetemans Sint-Jan

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Als ik burgemeester word, geef ik geld aan arme kinderen.

Zodat ze kleren en een huis kunnen kopen.

En gelukkig zijn.

Dit ga ik doen tot ik 100 jaar ben.

Ik hoop dat ze blij zijn.

En als ik kinderen heb, kunnen ze mij helpen.

Dat vind ik fijn. ___________ Serina Kajel Buntinx Picpussen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |25

Burgemeester

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Op een dag

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |26

Op een dag ging in naar mijn werk.

Er kwam een man die geverfd haar wou.

Maar ik vergiste me.

Hij werd woedend omdat ik hem kaalgeschoren had. ___________ Sophia Vandebroek Sint-Jan

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

“Mama,” vraag ik, “kunnen we bij opa op bezoek gaan?”

“Ja.” Tien jaar later.

“Mama, kunnen we bij opa op bezoek gaan?”

“Neen, je bent al oud genoeg om alleen te gaan”.

Dan ga ik maar alleen.

Ik vertel opa dat ik later als ik groot ben, uitvinder wil worden.

Hij vindt het een goed idee.

Weer tien jaar later.

Ik ben nu uitvinder, maar opa is dood.

Maar wacht eens!

Ik kan een drankje maken dat hem weer levend maakt.

Het heeft 30 jaar geduurd, ik ben nu 63, maar het is eindelijk klaar.

Eindelijk. ___________ Fien Vos De Herik

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |27

Opa terug tot leven

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |28

Op de wolken Ik wil op de wolken lopen.

Ze zijn gemaakt van suikerspin.

Ik kan ze lekker opeten.

Ik val er niet door.

Ik zag een meisje en vroeg hoe ze heette.

“Ik heet Bloem”, zei ze.

We werden vriendinnen.

Nu kunnen we samen op de wolken spelen. ___________ Amy Colson Mommen De Herik

2DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

STIP IT

___________ Liene Nys Atheneeke

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |29

Met vier stippen op mijn hand tegen pesten in ons land.

Alle kinderen wil ik helpen door met hen te praten en ze te zeggen wat ze kunnen doen.

Daarom verdien ik een standbeeld.

Niet voor mij, maar voor alle mensen die gepest worden.

2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Pinguïnuil

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |30

Ik heb de pinguïnuil uitgevonden.

Dat is een uil die op een pinguïn lijkt.

Hij is heel mooi.

Je vindt hem bijna niet. ___________ Matheo Bertho Boomhut

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |31

2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |32

Ik ben verdrietig Het was de dag dat ik het meest verdrietig was.

Mijn laatste dag op school.

Ik zal je vertellen waarom.

Ik moest naar België verhuizen en ik begon te huilen.

Heel hard.

Ik had daar nog familie. Hoe vaak moest ik aan hen denken.

Ik werd zo sip.

Elke dag hetzelfde verhaal.

Het ging zo door.

En toen: hé?! Wat is dat in de gang?

Joepie, mijn oom!

Hij bleef ongeveer 4 dagen.

Ik werd zo blij. ___________ Aya Techbibi Sint-Lutgart

2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Later

___________ Ronakpreet Singh Picpussen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |33

Later als ik een boef word, steel ik alles.

En ik word een superheld en help iedereen.

Ik kan vechten tegen boeven.

De boef mag niet stelen!

Hij heeft een ring gestolen.

Niet meer doen!

2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |34

Mijn heldin Mijn heldin is mijn mama.

Mijn mama is altijd lief.

Ze is ook heel leuk.

Ze redt me altijd.

Als ik val, dan redt ze me.

Dat is de liefste mama.

Ze knuffelt me.

Mijn mama is een echte heldin!

Ze helpt me altijd.

Leukste mama. ___________ Clara Chabot Sint-Jan

2DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

De eerste schooldag Op de eerste schooldag was ik heel gelukkig toen ik juf Daisy zag.

Juf Daisy is en hele lieve juf en ze is heel mooi.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |35

___________ Alia Atigui Dol-Fijn

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |36

Andere gewoontes Ik zat in het 6de en ging naar een andere school.

Ik was verdrietig.

Zou ik mijn vrienden nu nooit meer zien?

Toen ik in die nieuwe school zat en ik naar de uitleg luisterde, was alles anders. Toen ik in mijn nieuwe klas kwam, kreeg ik lessen om tovenaar te worden. Het was vreemd om tovenaar te worden. De dag daarna was ik jarig. Ik was zeer blij. Ik werd 13. In mijn nieuwe school vierden ze dat helemaal niet. Ik was boos dat ze zo een speciale dag niet vierden. Van baby tot nu heb ik het altijd gevierd.

En nu is alles anders. Ik wilde laten merken dat ik jarig was dus toverde ik een tafel met een heleboel lekkers. Maar de meester werd boos en toverde alles terug weg. Ik begreep gewoon niet waarom ik mijn verjaardag niet mocht vieren. Ik vond het zwaar in de klas en begon een beetje bang te worden. Na een paar dagen begon ik vrienden te maken, maar ze spraken een andere taal. Het voelde eerst een beetje raar en ik begreep er eerst niks van. Maar na een tijdje begon ik de taal te begrijpen. Ik vergat bijna mijn oude vrienden. Maar toen ik de doos met oude herinneringen van mijn oude vrienden vond, moest ik huilen. Het was nog altijd een beetje vreemd in mijn nieuwe school. En ik miste mijn vrienden zo erg. Ik was zo verdrietig. Toen ik in school een verhaal mocht schrijven, schreef ik mijn hele levensverhaal op behalve het laatste deel. Toen ik met mama na school naar huis reed, vertelde ik wat ik allemaal had gedaan op school. Toen ineens slipte de auto. Ik was lichtgewond. Maar mama lag in coma. Ineens verloor ik alle moed en begon te huilen. Alles veranderde thuis. Ik haalde alle moed bijeen en hoopte dat mama snel terug kwam en deed wat ze normaal deed. De volgende dag kon ik niet goed opletten in de klas.

Na drie weken kwam mama terug. Ik was zo blij. Ik vertelde mama dat ik al haar werk had gedaan. Ze was zo blij dat ze me terug zag.

Ze omhelsde en kuste me zoveel ze kon. Ik vond het eigenlijk niet zo leuk in mijn nieuwe school en vertelde het ook aan mama. Ik

___________ Mirthe Ernots Sint-Lutgart

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |37

vertelde dat ik mijn vriendinnen miste en dat ik graag terug naar mijn vriendinnen wil gaan. Ze zitten allemaal in de zelfde school dus ging ik daar ook naar toe. Want daar leerde ik ook om verpleegkundige in een ziekenhuis te worden. Wat ik ook heel graag wilde worden natuurlijk, anders ging ik niet naar die school. Maar als ik dat niet graag zou doen, dan zou ik nog steeds gaan om mijn vrienden en vriendinnen te kunnen zien. Tot ik ging werken heb ik mijn vrienden en vriendinnen nog gezien. Maar je kunt wel raden wat ik werd.

Publiek: “Hmmmmm, euhm, euh…..”

Weten jullie het echt niet?

Publiek: “Euh… nee…”

Verpleegkundige in een ziekenhuis natuurlijk.

Publiek: “ahja, dat is waar.”

Maar goed, nu even verder met mijn verhaal.

Dus ik zocht werk in een aantal ziekenhuizen. Maar in elk ziekenhuis was geen plaats meer. Toen ik eindelijk een ziekenhuis vond waar nog juist één plekje vrij was, was ik al de halve wereld rond gereisd.

Ahja, ik ben trouwens Sientje en mijn ouders verhuisden naar de noordpool. Een vreemde plek, maar het was de moeite waard.

Want ik won een prijs. Het was een gouden pinguïn. Ik werd verliefd en kreeg kinderen. Het waren er vijf. Ze heten: Ella, Lien, Ilia, Mirthe en Luka. Toen ik die winter slipte met een van de voertuigen die ze daar hadden. Mijn kinderen waren niet gewond maar ik lag in coma.

Ik had hen alles verteld over wat ik als kind meemaakte. Dus ze deden al mijn taken, maar ze waren bang omdat ze dachten dat ik zou sterven. Verdrietig waren ze omdat ze me misten. Na drie weken kwam ik terug en mijn kinderen riepen in koor: “Je bent terug mama!”

Ik was blij om ze terug te zien. Ik kreeg nog één kind en noemde haar Lisa. Toen ze 1 jaar werd, vierden we feest. We waren blij.

Maar na een paar dagen stierf oma. We waren verdrietig, maar losten het samen op.

EINDE.

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |38

Op reis Ik ben 18.

Ik denk eindelijk: nu kan ik eindelijk de wereld rond.

Dan kan ik naar China, Frankrijk, Engeland en naar Nederland.

Even nadenken.

Waar zou ik eerst naar toe gaan? Ik weet het! Naar China!

(1 dag later) Ik ben in China, wat een rare taal en wat eten ze hier?

Het is hier een beetje raar. (de volgende dag) Ik ben in Frankrijk! Wat zou ik gaan doen?

Vrienden gaan maken.

(1 uur later) Weet je hoeveel vrienden ik nu heb? 5! Leuk he!

Ze heten Joke, Melissa, Masimo, Hilda en Melike. (de volgende dag) Ik ben in Engeland. Weet je wat ik nu ga doen? Spelen!

Wat een speeltuin! Ik ga naar de reuzeglijbaan. (de volgende dag) Ik zit in Nederland. Wat een rare naam voor het eten.

Weet je hoe het heet? Spaarpoteten.

Het was lekker. ___________ Jayden Lodders Merlijn

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Vroeger speelde ik altijd met opa.

Ik speelde buiten en opa leerde mij fietsen.

We gingen samen naar de speeltuin.

Maar nu is het anders.

Opa heeft pijn aan zijn been.

Nu kan hij niet meer zoveel met mij spelen en lange wandelingen maken.

Soms verven we samen.

En kijken we ook samen naar de tv.

We tekenen en kleuren en maken mooie dingen met strijkparels.

Maar die mooie lange wandelingen met opa, die zijn voorbij. ___________ Alixe Beels Sint-Jan

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |39

Mijn lieve anders opa

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |40

Het ging niet goed meer Het begon op een doodgewone en warme dag.

Ik en mijn broer Bennett zaten fijn buiten te spelen.

Ik wist het al een beetje… dat ze gingen scheiden…

Omdat ze geen kusjes meer gaven.

En niet veel meer tegen elkaar babbelden. ’s Nachts maakten ze ook een beetje ruzie, dus het was voor mij wel duidelijk.

Toen riepen mijn mama en papa dat ze ons iets moesten vertellen.

We gingen naar mama. Ze zat buiten.

Ze begon met babbelen.

Papa kwam er ook bij zitten.

Ze zeiden dat ze uit elkaar gingen.

Het ging niet goed meer tussen hen. Het is beter zo.

Er zijn voordelen en nadelen.

De voordelen zijn: je krijgt meer feestjes en meer kaartjes.

Maar het nadeel is dat je een week iemand moet missen.

Zo is het leven. ___________ Meri-Dé Adams Tumuli

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Er was eens een jongen genaamd James. Hij woonde in Engeland met zijn mama en zijn zus Isabela. Hij zat op een school met zijn vriend Yul. Hij had het moeilijk op school, maar er gebeurde in het verhaal iets helemaal anders. James ging met zijn mama naar de Lidl. Toen kochten ze van alles in de winkel, ze betaalden en gingen naar huis.

Hij ging slapen.

Toen gebeurde er iets vreemd en kwamen de Stikeez door het raam. James trilde. Het waren de Stikeez uit de Lidl.

James zag dat ze hem wilden helpen omdat hij het moeilijk had op school.

James ging weer slapen.

De volgende dag ging James naar school.

In de klas is het muisstil, maar de juf komt binnen en James babbelt nog even.

Hij moet op straf.

De Stikeez komen uit zijn boekentas gekropen en vertellen hem dat hij gewoon moest opletten.

Toen de schooldag afgelopen was, ging James met de fiets naar huis.

Hij wist toen hoe belangrijk het was om flink te zijn. ___________ Tristan Langenaeker Picpussen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |41

De Stikeez

3DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |42

Ik ben goed Ik liep in de stad en er viel iemand.

Ik hielp haar en ze bedankte me.

Ik dacht toen: ik ben goed.

De volgende dag ging ik naar de winkel.

De winkel stond in brand.

Ik hielp iedereen in de winkel. Even later kwam de brandweer en ze bedankten me.

Ik dacht toen: ik ben goed.

Donderdag fietste ik in De Kevie. Er lag iemand in de beek.

Ik hielp hem en hij bedankte me.

Ik dacht toen: ik ben goed.

Vrijdag zei de burgemeester dat ik een standbeeld kreeg.

Ik dacht toen: dat meen je niet!

De volgende dag dacht ik: ik ben heel goed. ___________ Rube Simons Boomhut

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |43

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |44

Ik heb iets erg meegemaakt.

Ik ga even mijn verhaal vertellen.

Het is erg. Ik en mijn familie zaten in een oorlog. We gingen naar België. Maar het was heel moeilijk. Gisteren hebben we tegen de familie moeten zeggen dat we zouden vertrekken. Om 4 uur ’s morgens zijn we klaar om te vertrekken. Alle tassen in de auto. Na een uurtje rijden zijn we bij een familie. Ze waren heel lief. Ze lieten ons lekker eten en een beetje rusten. Na een paar minuten kwam een andere auto. En die liet ons achteraan zitten in een kar. Er waren heel veel mensen. We waren vertrokken. Er kwamen heel veel auto’s achter ons. Na een beetje rijden zijn we bij een soort bos, maar het was vol met prikjes en steentjes. Mijn handen zaten vol met pukkels en kleine steeltjes. En nu komt het moeilijkste. We waren in een weggetje met modder maar ik zat daar vast. Het was geen gewone modder. Hij bleef hangen aan mijn voeten. Daar hielp mijn zus mij om eruit te geraken. En zo moesten we dagen wandelen. We rustten natuurlijk wel maar wij hadden geen matten bij dus daarom hebben we zakken mee. Na 2 dagen wandelen waren we bij een bushalte. Daar is de bus. We stapten op. Onze tassen moesten we in onze handen houden.

Mijn kleinste broer begon te wenen maar hij stopte toen mijn neef bij hem kwam zitten. Dan was het tijd om naar de trein te gaan en daarna zijn we op het schip gestapt. Alle mensen die in de boot zaten waren buiten gaan kijken naar de zon en hoe die naar beneden zakte. Ik, mijn moeder, mijn zus en mijn 2 broers waren aan het slapen. Maar mijn papa was gaan kijken met mijn neef. Ik bleef slapen. Na een beetje ging iedereen slapen. Behalve ik. Ik was wakker. Ik kan niet slapen. Ik nam mijn moeder in mijn handen, want ik was een beetje bang.

Ik dacht dat we nog in Syrië waren. In de oorlog.

Dan slaap ik weer.

We waren niet meer wakker tot de middag.

Er kwam een meneer die van de oorlog wist.

Opeens boem, tegen een steen. Onze boot was een beetje stuk en er kwam water in de boot, maar we waren al aan de overkant. Er was een heuvel. Er waren mannen die ons mee naar boven namen.

Toen was iedereen heel blij. We waren gelukkig niet gezonken.

Maar spijtig van die achter ons. Nu moeten we wandelen tot aan het kamp. We hadden gelukkig nog dekens bij. We kregen 2 dekens van mensen die er eerder waren. Oh ik had het zo koud. We verstopten ons en gingen slapen. Want er waren politiemannen. Die waren heel slecht. Die wilden ons terugsturen naar Syrië. Maar dat wou ik niet want het was daar niet veilig. Gelukkig hebben ze ons niet gezien. Dat is het ergst, want als die ons hadden gezien, hadden ze geschoten in onze benen. Gelukkig was de auto op tijd. Die moest ons wegbrengen. Ik was in slaapgevallen. We rijden lang. Ik had rugpijn want ik droeg de waterflessen. We rustten uit op een bed. Ik vertelde tegen mijn nicht hoe het was. Ze was echt bang. We vertrokken naar België en ik begon de landen te tellen waar we naar toe zijn geweest. Oh dit zal ik nooit meer vergeten.

Nu ben ik in België.

Dit was mijn verhaal.

Einde. ___________ Shaimaa Alhassani Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |45

Met een touw gingen we naar beneden.

We gingen met een bootje. Er zaten veel mensen op. We hadden veel pijn. Ocharm kinderen.

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |46

Arme mensen Ana is een meisje van 11 jaar.

Ze heeft alleen een papa. Haar mama is dood gegaan.

Maar Ana is heel lief.

Ze helpt de arme mensen graag. Ze geeft hun zelfs eten.

Die avond zei haar papa: “op een keer krijg jij een standbeeld van jezelf”.

“Nee dat hoeft toch niet. Ik geef mensen gewoon van mijn hart”, zei ze tegen papa.

Maar ze was er van aan het dromen. Toen zei ze in haar hoofd: “Als ik een standbeeld krijg, ga ik het aan de arme mensen geven.”

Einde. ___________ Nour Msissri Jeugdland

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Lang geleden was er een meisje dat Louise heette.

Ze was 18 jaar maar op een dag was ze de zolder aan het opruimen en vond ze een glazen bol.

Ze ging naar haar kamer en viel in slaap.

(1 dag later) Het was een mooie zonnige dag en de glazen bol liet de toekomst zien: de dag waarop ze zou trouwen Maar ze zag iets heel ergs: tijdens het trouwfeest zou ze een hartaanval krijgen.

Een paar dagen later maakte ze het dus uit.

(1dag later) Het was weer een zonnige dag.

Louise ging naar de bank en kreeg â‚Ź100.000,-.

Ze kocht met het geld een nieuw huis en nieuwe spullen.

Ze was heel blij en gelukkig.

Ze had heel veel vrienden en vriendinnen gekregen.

Ze ging naar het pretpark.

De volgende dag heeft ze de glazen bol stuk gemaakt.

Ze leefde nog lang en gelukkig. ___________ Melike GĂźney Merlijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |47

De glazen bol

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Plots

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |48

In de winkelstraat was er een man aan het lossen.

Plots werd hij een standbeeld.

Een voorbijganger belde naar de ambulance, maar ze konden hem niet helpen.

Hij was gewoon een standbeeld geworden. ___________ Aymane Darrazi Dol-Fijn

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Ik ga een apparaat uitvinden voor mensen met een lichaamsbeperking.

Bijvoorbeeld voor mensen die geen handen hebben.

Eerst neem je het DNA van de persoon, dit stop je in het apparaat en dan wacht je een uur.

Nadat je het uit de machine hebt gehaald, moet je het 3 minuten laten staan.

Daarna maak je het nieuwe lichaamsdeel vast met een speciale klei.

Dat ga ik uitvinden om een standbeeld te krijgen. ___________ Alexandra Renard Boomhut

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |49

Uitvinder

3DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |50

Verdrietig Mijn papa is verdrietig.

Zijn mama is in Irak.

Wij kunnen niet terug omdat het kaartje voor het vliegtuig leeg is.

Daarom spreken we met hen via de telefoon.

Ze zijn blij.

Ik heb een vliegtuig om mee te spelen.

Ik geef hem mijn vliegtuig om te proberen.

Hij maakt mijn vliegtuig stuk, nu ben ik verdrietig.

Hij lacht. ___________ Mustafa Akram Atheneeke

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |51

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |52

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Op een dag liep ik in Canada, maar opeens zag ik daar lemmings lopen (kleine blauwe beestjes). Ik vroeg of ik mee mocht doen met wat ze aan het doen waren, maar ze zeiden dat ik te groot was.

Droevig en beteuterd sleepten mijn voeten mij naar huis. Maar toen kreeg ik een idee, ik ging een krimpstraal maken. Na bijna negen uur sleutelen was ik klaar. En geloof me, het was het waard.

Ik richtte de straal op mezelf en… Ik was veel kleiner! Ik kon wel meedoen met de lemmings.

We hadden een plan, we pakten een ijzeren staaf en een bokshandschoen en toen Grizzly (de beer die alles verpestte en de choco afpakte) sliep, maakten we onze constructie vast aan het plafond en toen hij wakker werd: BOEM! Grizzy knock-out. ___________ Lars Oben Merlijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |53

Avontuur in Canada

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |54

Wat als ouders en kinderen van rol wisselen…

Op een dag kwam ik van school. Ik doe de deur open en stap mijn huis in. Heel gewoon maar met een ongewoon gevoel. Ik wist dat mijn ouders vandaag wat vroeger kwamen. Een paar minuten later komt mijn mama naar binnen. De rits van haar jas kapot, haar haren in de war, haar muts, haar muts… haar muts is er gewoon niet! Ik kijk haar heel streng aan. Zij kijkt naar de vloer. Daarna roep ik: “Wat is er met jou gebeurd!? Het lijkt wel alsof je in een koeienstal bent geweest! Ga vlug je handen wassen en kom aan tafel!” Op dat moment komt papa thuis. “En jij weer slecht geweest zeker? Ik word hier zot van jullie! Oh… kom eten.” Maar dan willen ze helemaal niet eten! Amai, ik hou het niet meer vol. Nu weet ik hoe moeilijk het is om een kind te zijn!!! ___________ Alisa Bondarenko Merlijn

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Ik was nog maar klein, 3 jaar maar, toen mijn oma dood ging. Eerst wist ik niet hoe erg dat het was. Maar toen ik ouder werd besefte ik dat het heel erg was. Ik kan haar gewoon nooit meer zien. Dat gevoel is zo raar. Het is echt niet leuk. Ik mis haar ook heel veel. Ik kan me ook niet meer goed herinneren hoe ze er echt uit zag. Ik weet ook niet echt hoe mijn leven zou zijn als ze nog leefde. Het zou zoveel leuker zijn, want mijn oma gaf altijd zo leuke feestjes. Nu kan dat niet meer. Mijn opa doet dat niet. Dat vind ik jammer. Ik mis haar zo erg. Ik denk elke dag aan haar. Ook soms als ik verdriet heb, ga ik naar een plek in mijn huis waar een foto van haar staat. Dan zeg ik waarom ik verdriet heb en dan voel ik me beter. Ik weet dat het niet echt tegen iemand is, maar het voelt alsof ik het toch tegen haar zeg.

Einde. ___________ Lana Jaspers Sint-Lutgart

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |55

Mijn kantelmoment

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |56

Als je slaapt, dan droom je Als je slaapt, dan droom je.

En als ik droom, dan droom ik over de mensen op het gemeentehuis die mij een straatnaam geven.

Maar mijn allergrootste droom is dat ze van mij een standbeeld maken. Maar daar moet je eerst iets voor doen.

En wat ik gedaan heb ik: ik heb de wereld gered.

Hoe ik dat gedaan heb, leg ik je nu uit.

Op 3 november 2018 kwam er een asteroïde op de aarde af.

Hij was ongeveer 90 meter hoog en 120 meter breed.

Ik heb de asteroïde kunnen opvangen met een gigantisch net.

Dat was wel heel erg moeilijk, maar het is me gelukt.

En ineens ging de wekker af.

Het was al weer gedaan met mijn droom.

Maar ik hoop dat het ooit wel waar zal zijn. ___________ Fien Jolling Jeugdland

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Hé, weet jij wat we later gaan doen?

Misschien lust ik dan wel pompoen?

Ja, je weet maar nooit.

Nu hou ik van schattige diertjes en zo, maar misschien wordt dat ooit anders.

Ik zou graag op reis gaan naar andere landen, maar misschien is dat ooit niet meer zo.

“You never know”, zou ik nu zeggen, maar misschien, ja, waarschijnlijk weet je al wat ik ga zeggen.

Dus ik ga geen moeite doen om dat alweer op papier te brengen.

Zo, hopelijk heb je genoten van dit gedicht, Met je ogen en je gezicht. ___________ Marie Snellings Zevensprong

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |57

Later als we groot zijn

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Mijn bericht aan de toekomst

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |58

Beste 100

ste

Koning van BelgiĂŤ

Werken alle mensen goed en verdient iedereen genoeg geld om rond te komen?

Ik vind dat uw voorvader Filip I een erg goede koning was.

De wereld heeft veel problemen gekregen, lukt het nog wel?

Sorry dat ik zo nieuwsgierig ben.

Ik hoop dat iedereen gelukkig is en de rest van de wereld ook.

Misschien is er al een standbeeld van mij gebouwd, allez, dat hoop ik toch.

Wie wilt dat nu niet?

Ik hoop dat alle mensen die arm zijn in het jaar 2500 door u snel gelukkig worden.

En euh‌ hoe heet u? Want dit bericht is uit 2019. ___________ Arthur Repriels De Herik

4DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

In mijn hoofd is de wereld anders.

Anders dan hij is. Er is nooit oorlog, geen moordenaars, vliegende auto’s zonder benzine en het belangrijkste, ze doen iets aan het klimaat.

Het warmt niet op.

De mensen doen er iets aan.

Ze zijn dus slimmer dan hier.

Ook geen bedriegers.

Iedereen is eerlijk.

Dat is de wereld in mijn hoofd. ___________ Xander Bellis De Herik

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |59

De wereld in mijn hoofd

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |60

Lukas wil reizen in de tijd Hoi, ik ben Lukas, ik woon in Nederland.

Mijn vader is een architect.

Mijn moeder is een dokter.

Ik heb een broer en twee zussen. Ik moet elke namiddag naar de opvang, omdat mama en papa moeten werken. Maar ik vind dat niet zo erg. Ik vind het daar zelfs leuk.

Maar weet je wat ik ook heel graag wil?

Een tijdsmachine. Zodat ik kan kijken in de toekomst en in het verleden mijn fouten goed kan maken. Opeens dringt er een plan binnen in het hoofd van Lukas.

“Ik ga een tijdsmachine bouwen!”, zegt hij, “Eentje die alles kan.”

Hij begint te bouwen en bouwen en bouwen. Totdat hij klaar is. Hij rent naar zijn papa en mama en vertelt hen het goede nieuws.

Mama en papa zijn heel enthousiast. Lukas is ook heel blij.

“En nu ga ik hem uitproberen!” riep hij, “Nu gaat hij aftellen: 3…2…1 GO!” En hij springt er in als een raket. “Het begint”, zegt papa.

En na 2 tellen zit hij in de toekomst.

Hij ziet allemaal gave spelletjes, auto’s die kunnen vliegen en kinderen op hun vliegende fietsen.

Er zijn nu ook onzichtbare baby’s.

Lukas vindt het hier te gek. Hij wil hier blijven. Maar dat gaat natuurlijk niet, want hij moet nog naar zijn mama en papa.

Anders gaan ze heel ongerust zijn.

Gelukkig hebben ze een horloge waarmee ze elkaar kunnen zien. En als het horloge piept moet hij terugkomen.

Dan heeft hij opeens zin in een onzichtbare baby.

Maar het horloge begint al te piepen.

Hij moet weer terug naar huis. Als hij thuis komt, ziet hij dat er nog een knopje zit om terug te gaan in de tijd. Hij riep zijn mama om te vragen of hij mocht. Mama antwoordde: “Eerst eten.”

Dus hij zal eerst moeten eten.

Na het eten gaat hij terug in de tijd om al zijn fouten weer goed te maken.

Hij heeft nu al zijn fouten weer goed gemaakt.

Nu is zijn droom uitgekomen. Hij is heel blij. Hij bewaart de tijdsmachine voor later of misschien wel voor zijn kinderen.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |61

___________ Lamis Zaaj Zevensprong

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |62

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |63

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |64

De gouden schat Hallo, ik krijg binnen 20 jaar een standbeeld.

Waarom ga ik jullie nu vertellen.

Op mijn 16de zag ik iets bijzonders: het was een zwevend briefje.

Het was geen gewoon briefje, het was van goud. Dus natuurlijk kon ik daar geen neen tegen zeggen. Ik begon te zoeken. Als eerste moest ik een code zien te kraken in het gemeentehuis. Het duurde een kwartier, maar uiteindelijk heb ik de code kunnen kraken. Er stond: volg om 15:00u de stem en laat je leiden. Ik begreep de zin niet echt, dus ik vroeg om hulp. Ik belde naar mijn beste vriendin. Ze is, om eerlijk te zijn, slimmer dan ik. Ze begreep de zin compleet en legde het aan me uit. We moesten naar de oudste muziek van de wereld luisteren, want daar zat de volgende aanwijzing in. Na een uur luisteren waren we moe. Maar ik had op het laatste een aanwijzing gehoord. Opeens belde de mama van mijn vriendin. Zij moest naar huis, maar dat vond ik niet erg want dit was de laatste aanwijzing. Ik was heel blij, maar ik moest gaan duiken in de vuilste rivier ter wereld. Toen dacht ik: “daarom is die schat nooit gevonden�. Ik dook in de rivier en daar lag die gouden schat. Ik was super blij want als beloning krijg je een standbeeld van jezelf. En daarom krijg ik binnen 20 jaar een standbeeld van mezelf. ___________ Medina Kukalaj Mijlpaal

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Mijn papa had in Syrië 3 grote restaurants.

Er waren meer dan 4 personen die bij papa werkten.

Hij had toen ook 2 huizen.

Maar papa moest naar België komen.

Omdat het in Syrië oorlog was.

Vroeger was het heel goed en nu niet.

Hij is eerst met het vliegtuig naar Algerije gegaan en dan naar de woestijn van Libië. Ze hebben hun geslagen, niet alleen mijn papa, maar ook de andere mensen en kinderen. Ze hebben hun geld genomen en daarna waren de dieven weg. Dan kwamen andere dieven. Ze hebben hen in een kleine weide gezet. Ze waren met 100 mensen in 1 weide. Ze kregen alleen een beetje water en een stukje brood. Ze mochten ook niet naar buiten, dus zoals een gevangenis.

Na 20 dagen hebben ze een kleine boot gebracht.

In de woestijn in Libië hebben ze ook nog andere mensen uit 2 weides gehaald.

Dus ze waren in totaal met 232 mensen op de boot. Een hele kleine boot. De mensen van Libië wouden plaats maken zodat alle mensen er in konden.

Dus gooiden ze alle kleren en al het eten weg in het water.

Ze waren heel stout.

Er waren 7 mensen dood. En na 7 dagen varen waren ze in Italië.

Ze hebben 4 dagen gerust. In een hotel.

Dan zijn ze met de trein naar België gegaan.

Dan zijn ze naar het kamp in Lanaken gegaan.

Na 6 maanden heeft mijn papa een huis gevonden in Tongeren.

Na 9 maanden ben ik en mijn mama en mijn broer naar België gekomen. ___________ Shahed Al Khaled Merlijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |65

Papa

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |66

Waarom ben ik van steen?

Op het marktplein van de stad Gent sta ik dan.

De toeristen kijken me vol bewondering aan.

Ik sta er koud en kil bij.

Ik vraag me af waarom ik van steen ben gemaakt.

Ik ben eerlijk gezegd jaloers op al die mensen die ik voorbij zie komen.

Ik wil ook kunnen bewegen.

Ik zie een poetsvrouw met een emmer naar buiten komen.

Ze kijkt eerst naar links en dan naar rechts.

Dan komt ze met die emmer op me af en gooit die over mij.

Die emmer zat vol water.

Ik kijk naar mijn handen.

Wat… ?

Ik ben veranderd in een… ___________ Haidil Badal Salim Merlijn

4DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Er was eens een meisje dat Enola noemde. de Ze wou van haar 6 al kok worden.

Toen ze 9 was, bouwde ze het grootste restaurant ter wereld in Parijs.

Binnen 5 minuten was ze klaar (dat was snel!).

Ze had iemand ontmoet die haar wou leren koken.

Hij was vroeger kok.

Maar Enola wist niet dat hij een dief was.

Hij vertelde haar foute recepten.

Hij zei dat de frietjes in de soep moesten en de spaghetti op de taart.

Toen ze hem door had, belde ze de politie en hij werd gearresteerd.

Ze ging naar een kookwedstrijd. Enola had gewonnen!

Het kwam zelfs in de krant: “Hier staat Enola, de beroemde kok!” ___________ Teta Enola Kanimba Sint-Jan

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |67

Enola de kok

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |68

Ik wil geen standbeeld Ik wil geen standbeeld, zelfs al maakte ik een nieuwe natuurvriendelijk brandstof of maak ik een middel tegen lepra. Of misschien maak ik een zuurstofgenerator voor in de ruimte of spaar ik 100.000.000.000 euro voor iedere organisatie zoals de voedselbank en ‘Kom op tegen kanker’.

Maar als je je echt niet kan bedwingen, zorg dan dat je mijn beste kant voor het beeld gebruikt. ___________ Thomas Bynens Atheneeke

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Ik opende mijn ogen. Ik keek rond. Het enige wat ik zag was de duisternis. Ik dacht na. Het is vandaag ‘Wereldstandbeeldendag’. Ik kwam van mijn sokkel af. Ik liep naar de schuur en ging naar binnen.

De andere standbeelden zaten al klaar. Ik ging er bij zitten. Ambiorix begon: “Ik heb een standbeeld omdat ik Julius Caesar heb verslagen!” Kevin De Bruyne begon: “Ik heb een standbeeld omdat ik één van de beste voetballers ter wereld ben!” En zo ging het maar door. Toen ik uiteindelijk aan de beurt was! Ik heb een standbeeld gekregen omdat ik de beste dierenredder ben. Ik help alle dieren die ik tegenkom. Iedereen klapte voor me. Dat was het einde van de ‘Wereldstandbeeldendag’. Iedereen vertrok en zocht zijn eigen sokkel en ging weer stil staan tot ze weer een standbeeld werden.

De zon kwam op en alle inwoners van de stad begonnen weer aan een gewone dag. ___________ Mylah Hansen Atheneeke

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |69

Wereldstandbeeldendag

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |70

Op mijn 18de Als ik 18 word, zal ik een reis maken naar Antarctica.

Ik zie er dat het een slecht waterpretpark begint te worden.

De bladeren van de bomen moeten plaatsmaken voor plastic zakken en overal waar ik naar toe ga liggen plastic zakken met duizenden beestjes er naast.

Iedereen moet een mondmasker dragen door de vervuilde lucht.

De ijsberen die er nu nog zijn, zullen uitsterven.

De bijen sterven uit, omdat de boeren vergif op hun planen spuiten.

Binnen 40 jaar zullen de mensen niet meer bestaan.

Als ik terugkom van mijn reis, schrijf ik een boek over wat ik gezien heb in Antarctica.

Het wordt zo populair dat alle mensen heel veel moeite gaan doen en de wereld gered is.

Daarom verdien ik een standbeeld. ___________ Lina Staelens Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |71

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |72

Over 30 jaar Kinderen met kanker hebben een doek of een pet om hun hoofd te bedekken.

Dat ze geen haar hebben is niet fijn, maar ik wil een hele winkel waar je je pet of doek mee kan versieren.

En onderzoek doen en medicijnen maken tegen kanker en de ziekenhuizen voor kinderen met kanker leuker maken.

Dat ga ik doen over 30 jaar. ___________ Layla Ickx Jeugdland Lauw

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Dat ik later de beste YouTuber zal zijn.

Die best veel geld verdient en populair is in alle landen. ’s Nachts was er een inbreker in mijn huis. Hij stal mijn computer.

Toen ik wakker werd was alles weg, maar ik zag sporen op de grond.

Van de dief, dacht ik.

Ik volgde het spoor en toen vond ik hem.

Ik zag mijn computer en nam hem terug.

Toen had ik alles terug. ___________ Sander Lecomte Tumuli

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |73

Ik heb een droom

5DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |74

Vrij jong moeder Emma is 16 jaar. Ze is gelukkig. Ze heeft een vriendje.

Ze gaat ’s avonds naar het feest van haar BFF. Ze drinkt een paar biertjes. Ze is dronken. Haar vriendje Jonas is daar ook.

Later die avond gaan Emma en Jonas naar het huis van Jonas.

De volgende dag werd Emma misselijk wakker.

Ze rent naar het toilet om over te geven.

Ze kan toch onmogelijk zwanger zijn?

Haar vriendje komt binnen en vraagt wat er scheelt.

Nadat Emma het had uitgelegd, kleedde ze zich om en ging ze een zwangerschapstest halen.

Ze doet de test en ontdekt dat ze zwanger is.

Jonas komt binnen en komt er achter dat Emma zwanger is.

Jonas zei dat hij haar niet zou verlaten en dat ze de baby samen zullen opvoeden.

9 maanden later gaat Emma bevallen. Ze heeft een tweeling gekregen. Een jongen en een meisje.

Het meisje heet Skylar en de jongen Sky. Ze weet dat haar leven is veranderd.

Haar vader heeft Emma uit het huis gezet.

Omdat hij boos is dat Emma hem niet over de zwangerschap vertelde.

2 jaar later. Emma en Jonas zijn nu 18. De tweeling is 2.

Emma is blij met haar gezin.

Haar vader is nog steeds boos op haar.

Emma vindt het zwaar om voor haar kinderen te zorgen en ook nog naar school te gaan.

Ze woont bij haar vriend Jonas.

Sky en Skylar zijn blij. ___________ Jana Van Oostveldt Zevensprong

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Rode laarsjes Met mijn rode laarsjes aan, Elke dag, elk uur, elke minuut.

Met mijn rode laarsjes aan, Worden ze te klein, komt er een scheur in, moeten ze weg.

Op mijn blote voeten, Huil ik er op, denk ik er aan, zie ik iets nieuw.

Nu stap ik uit de auto, Alles zal anders worden, Nu met mijn rode hakken aan. ___________ Sukhmanpreet Singh Picpussen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |75

Met mijn rode laarsjes aan, In de crèche, in de kleuterklas, in de lagere school.

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |76

De magische wereld Het was een mooie en warme dag. Het was juli. Ik wandelde alleen in mijn buurt. Maar ik zag een lichtje aan de kant. Daar was een gouden deur die op een kiertje stond. Ik wist dat het geen goed idee was, maar ik ging toch naar binnen.

Ik zag een groot bord met daarop geschreven: “De magische wereld”. Er was, een beetje verder, een mevrouw. Die zag me en kwam naar me toe.

Ze zei: “Oh! Hallo, je bent al de 5de persoon die onze wereld ontdekt”.

Eerst begreep ik er niets van. Daarna zei de mevrouw tegen mij dat hier alles kan wat in onze wereld niet kan. Er waren heel veel deuren en achter elke deur iets magisch. Ik heb er 3 bezocht.

Achter de eerste waren dat de foto’s die konden praten.

Achter de tweede was dat de wereld van de animaties.

En achter de derde konden we alle planeten bezoeken. Maar mensen mogen hier niet binnen.

Ik ging terug naar huis en ik droomde van wat er nog allemaal achter de andere deuren kon zijn.

Einde. ___________ Carolina Canella Dol-Fijn

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Ik zit nu al in het 5de. De tijd gaat zo snel!

We gaan op bosklasse en het duurt nog lang.

Maar nog altijd vliegt de tijd.

We zijn nu al maart. Het lijkt alsof ik hier nog maar een paar dagen zit. De tijd vliegt zonder dat ik het door heb. Ik ben al verjaard.

Ik ben nu al 11.

Ik ben bang dat ik nog ouder word.

Het gaat zo snel.

Wat gaat zo snel?

Mijn leven.

De tijd dringt.

Alles gaat voorbij.

De toetsen komen er aan.

Terwijl het eergisteren nog vakantie was.

Ik wou dat ik de tijd kon draaien zodat ik alle leuke momenten nog eens kan beleven. Maar ik wil ook verder draaien zodat ik alle minder leuke momenten kan overslaan.

Maar dat gaat niet. Misschien maakt er iemand in de toekomst een tijdmachine. Wie weet.

Misschien ben ik dat wel. Maar we zien wel. Want dat duurt nog lang.

Wel zeker 10 jaar. Maar daar hoef ik me geen zorgen om te maken.

Want zoals ik al zei, de tijd vliegt.

Wie weet is het al volgend jaar.

De tijd gaat toch zo snel. ___________ Sterabano Hasan Dol-Fijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |77

De tijd vliegt

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |78

Gekantelde momenten Mijn vader en moeder hebben een droom.

Ze willen dat ik later dokter wordt en dat ik over een paar jaar arme mensen ga helpen in arme landen.

En die droom ga ik zeker proberen waar te maken.

Want als je kijkt wat er allemaal in het verleden is gebeurd‌ Het ging daar niet zo goed.

Ze hadden daar niet eens lekker eten.

En de vaders en de moeders hadden niet eens genoeg geld om kleren te kopen voor de kinderen.

Dit is mijn gekanteld moment over 10 jaar. ___________ Rana Ghazala Jeugdland

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Het was de eerste schooldag.

Ik ontmoette een meisje met wie ik nooit speelde.

Ze liep naar me toe en zei “hallo” tegen me.

Vanaf dat moment gingen we vaker met elkaar om.

Maar na een tijdje kwam er afstand tussen ons.

Ik weet niet hoe dat kwam.

We vonden elkaar niet meer zo leuk.

Ik ging meer met andere kinderen om, en zij ook.

Als ik naar haar toe ging, liep ze weg.

Ik volgde haar, ik wilde praten om het goed te maken.

Maar ze zei: “laat me met rust”.

Ze heeft het tegen de jongens van mijn klas gezegd, maar niet tegen mij.

Waarom zegt ze het tegen de jongens en niet tegen mij?

Ik ga het proberen goed te maken.

Of het me zal lukken, weet ik niet. ___________ Mariela Durak Sint-Lutgart

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |79

De ruzie

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |80

Een mooi leven Hallo, ik ben een meisje uit het vijfde leerjaar.

Ik ga nu aan jullie zeggen wat ik later wil worden of doen.

In het jaar 2030 wil ik een groot huis met dieren, zwembaden, popcorn enzovoort‌ In het jaar 2040 wil ik de wereld veranderen!

Dat wil zeggen: mensen in een unicorn veranderen en minder ruzie!

Dat iedereen altijd lacht.

In het jaar 2070 wil ik superwoman worden.

Een sterke vrouw die iedereen redt!

In het jaar 2090 wil ik in een zoo werken en een aapje hebben.

In het jaar 2300 word ik een magische vrouw, die mensen die niet lief zijn verandert in een lelijke slang.

Ik kan ook een monster worden als je niet lief tegen mij bent.

In het jaar 2500 leef ik 1000 jaar en ben ik nog niet dood!

In het jaar 3100 stop ik in de straat en zie ik een auto te snel rijden.

En dan‌Hooooo! Nee! Ik zie een auto die een eekhoorn doodgereden heeft.

Het probleem is dat als een eekhoorn doodgaat, ik ook dood ga.

In het jaar 3102 krijg ik dus een standbeeld van een eekhoorn.

Omdat dit mijn favoriete dier is. ___________ Mathilda Giambrone Atheneeke

5DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

Het is 7.40u in Kyoto, het kleine meisje Elisa is net wakker.

Ze kleedt zich in een roze rok en een paarse T-shirt.

Ze at een boterham met Nutella.

Nadat ze haar boterham op had, ging ze haar tanden poetsen en trok ze haar schoenen aan.

Haar mama bracht haar naar school.

Na school voelde ze al dat er iets niet ging.

Ze kon het zien aan het gezicht van haar mama.

Haar gezicht was zo droevig.

Elisa vroeg wat er aan de hand was.

Haar mama zei dat haar papa was gestorven in een auto-ongeval.

Elisa antwoordde: “dat is echt het moment dat alles balanceerde.�

Ze begon te wenen.

Haar mama zei dat alles goed kwam en dat ze moest stoppen met huilen.

Drie maanden later.

Elisa is nog een beetje droevig.

En haar mama ook. ___________ Oceane Aerts Dol-Fijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |81

Het moment dat alles balanceerde

6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |82

tnemomletnaK Ik ben het kantelmoment.

Ik kantel levens van mensen.

Ik kantel ze dan 50, 186 of 222 graden. Dat moment wanneer ik een leven kantel is een symfonie met wangen als vulkanen met vuur hete lava, onweer en Niagarawatervallen van tranen. Ik kan dus eigenlijk je toekomst en je gedachten maken. Vaak zit ik wel mijlenver weg. Maar soms, heel soms, nog maar een millimeter dichtbij. Meestal zit ik dan op een bankje, met een bolletje geluk in mijn hand. Wachtend op de trein die pas over jaren zou komen.

Maar ooit kwam de trein helemaal niet.

En toen viel ik in een groot zwart gat. Nog zwarter, nog veel zwarter, dan de dood.

Ooit verdween ik opeens, omdat iemand zo hard in zijn gedachten verzonken zat met een gedicht dat hem diep had geraakt.

Ik ben het kantelmoment. Ik besta in duizend maten, maar ik zal nooit nog zo groot zijn als jij bent. Ik ben zeer abstract. Ik kom daar dan aangeslenterd , ik kom daar dan afgezakt.

Mijn grootste vraag is of gedachtes kunnen opgeraken.

Over die vraag kan je eeuwen liggen piekeren, maar je zal het antwoord pas weten als je die ochtend zult ontwaken. ___________ Jules Vos De Herik

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |83

6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |84

Alles waar ik om geef Op mijn sterfbed zag ik iedereen die veel voor me betekende.

Roos, mijn zus waar ik altijd ruzie mee had. Ik zie het nog voor me.

We zitten elkaar uit te schelden, maar na een tijdje konden we er niet meer tegen en maakten we het goed. Ik hielp haar met huiswerk. Maar toen ik kanker kreeg was ze ontroostbaar. Ze huilde dag en nacht. Ze werd er zelfs ziek van. Ze zei altijd: “Het komt wel goed, Lies.” En ze aaide over mijn hoofd. Ik wist dat het niet zo was, maar ondanks alles hou ik van haar.

Naast me stond mama. Ik ben haar dankbaar dat ze er was, overal.

Toen ik huiswerk moeilijk vond, zei ze: “Het komt wel goed.” Bij toetsen hielp ze me dag en nacht tot ik het snapte. Bij operaties stond ze naast me, ze hield mijn hand vast. Bij chemotherapie zei ze: “Het komt goed schatje.”, terwijl ze in en uit ademde en door mijn haren wreef.

Aan de andere kant naast me stond papa. Met hem kon ik lachen.

Toen ik zei: “Pap, ik haal het niet meer.”, zei hij: “Jawel, je bent mijn dochter. Je gaat het halen, ik geloof in je.” Ik lachte altijd met hem.

Toen ik kanker kreeg, bleef hij positief. Hij bleef grapjes maken en ik bleef lachen.

Voor mij stond mijn beste vriendin Loes. Toen ik gepest werd omdat ik kanker had, kwam zijn voor mij op. Toen ik huilde omdat ze me kankerkind noemden, stond ze naast me zei: “Jij bent fantastisch en jij gaat hun een poepie laten rijken!” Nu ben ik sterk en word ik niet meer gepest. Na mijn chemotherapie is zij het eerst bij mij (behalve mama).

Naast Loes staat opa. Hij doet leuke dingen met mij. We gingen vissen en hij viel in het water. Hij was natter dan een vis. Met hem keek ik naar de sterren. Hij zei: “Dat is je oma, ze is even mooi als jij.”, terwijl hij naar de sterren wees. Ik ging ook eens met hem oefenen voor een loopwedstrijd. Hij zei dat ik ging winnen. De prijs was een standbeeld. Ik was nummer 220. Ik werd 20ste. Opa zei dat ik het zeer goed had gedaan. Ik zou zo graag een standbeeld willen…

___________ Kira Vreven Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |85

Ineens schoot de ziekenhuisdeur open en opa en mama en papa en zus en Loes… Iedereen van wie ik hou. Ze hebben papier-maché vast. Opa zei: “Dit is jouw standbeeld omdat jij de moedigste persoon ben die ik ken.” Ik begon te huilen en zei: “Dank je, dit is alles wat ik wil: mijn familie, vrienden en een standbeeld. Dank je zus dat je om me geeft. Dank je mama dat je er altijd voor me was.

Dank je Loes dat je me hielp toen het nodig was en dank je opa dat je leuke dingen met me deed. Dank je iedereen om mij te steunen toen ik kanker kreeg.”

Ineens stopte mijn hart met kloppen en ik zei: “Vaarwel”.

Ik deed mijn ogen langzaam dicht.

6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |86

Zou het al voorbij zijn?

Hier zit ik dan. In de klas van de boekenjuf. Me af te vragen of het moment van mijn leven al voorbij is. Ik ben nog maar klein en ik heb al zoveel meegemaakt. Maar ik ga ook nog zoveel beleven.

Toen ik klein was en mijn twee kleine broertjes geboren waren, was dat een super moment. Maar het was ook leuk toen ik samen met mijn beste vriendin, Hiba, een sneeuwballengevecht hield. Of toen we met de familie naar Oostenrijk gingen. Maar misschien ga ik nog naar Londen of Parijs en beleef ik daar het moment van mijn leven.

Of misschien gaat het moment van mijn leven niet komen.

Misschien is het al voorbij. Ik hoop dat het moment van mijn leven super gaat zijn. Maar zolang het er nog niet is, zullen we er maar van uit gaan dat elk moment, het moment van mijn leven is. ___________ Luce Remans Merlijn

6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Het begon allemaal met mij. Dus toen ik klein was, hoorde ik dat mijn papa een bodybuilder was.

Dat wou ik ook worden.

Maar er was iets verkeerd met me. Je kan het niet echt verkeerd noemen, maar toch.

Het bleek dat ik heel snel spieren aanmaak, dus is het voor mij makkelijk om bodybuilder te worden.

Toen ik eindelijk alleen kon wonen, ging ik in een appartement wonen.

De eerste nacht dat ik daar sliep, waren mijn linkerburen de droogmachine vergeten uit te trekken.

Dat zorgde voor een brand. Mijn hond Snuiver rook de verbrande geur, dus hij ging blaffen.

Ik belde onmiddellijk 112.

Daar was de politie en de brandweer al. Ze kwamen met piepende banden aan. De brandweer wou me er uit helpen.

Maar toen vroeg ik: “Waar is Snuiver, mijn hond?”

Hij had me zo goed geholpen, maar we hadden geen tijd…ik moest mee.

En nu heb ik geen hond, geen warme kleren.

Mijn familie is al gestorven dus ik leef op straat.

In de krant stond dat er nog geen nieuws was over mijn hond.

Ik ga een andere hond redden dacht ik. Dus ik wandelde naar het hondenasiel en keek rond.

Ik zag een leuke hond en vroeg of ik hem mocht kopen.

Ik had maar 20 euro. Duidelijk niet genoeg.

Dus ik startte een inzamelactie voor mij en de mensen uit het appartement.

Ik maakte een show waarin ik heel zware gewichten optilde.

Er waren direct heel veel mensen die wilden steunen.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |87

Ik word een held

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |88

Op een week tijd had ik een caravan waar ik in kon wonen met mijn hond. Mijn caravan staat op een parking voor het afgebrande appartement.

Op een maand tijd had ik iedereen een klein huisje geregeld. Ik was zo blij. Want nadat het hele appartement was opgeruimd, stond er een grote ingepakte blok. Ik wist niet wat het was.

Toen ik de volgende dag opstond, hingen er overal poster: “Onthulling van standbeeld op maandag.”

Dat was morgen al!

Ik mijn hoofd dacht ik dat het waarschijnlijk voor iemand was zoals de burgemeester.

Maar nee! Toen ze het doek er af trokken, zag ik eerst een gespierde arm.

Ik dacht: “Is de burgemeester een bodybuilder?”

Maar nee! Ik was het, met mijn hond Snuiver.

Op dat moment haalden ze me uit het publiek en zeiden ze dat ik het kreeg omdat ik 25 mensen in mijn eentje een huis heb gegeven. ___________ Axl Fastre Mijlpaal

6DE LEERJAAR NEDERLANDS MOEDERTAAL

Later hoop ik dat als oude mensen naar het rusthuis moeten, ze hun hond, kat, konijn of cavia niet moeten achterlaten. Ze gaan al naar een andere omgeving en ze kennen er niet zoveel mensen.

Daarom wil ik dat de oude mensen de band met hun dier niet moeten verbreken.

Ze zullen ook een stuk gelukkiger zijn dan zonder hun dier.

Want ze hebben dan altijd gezelschap en zijn nooit alleen.

Het is ook niet goed voor het dier, want dat kan heel triest worden.

Daarom wil ik dat voor de oude mensen doen.

En ze kunnen zichzelf dan ook niet opsluiten op hun kamer, want een hond moet wel uitgelaten worden. ___________ Britt Picard Merlijn

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |89

Rusthuis

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |90

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |91

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |92

Ik ga mijn toekomst schrijven Alles begon in Luik, waar een jongen Joshua heette.

Al van toen hij 10 jaar was, droomde hij van een technologische toekomst.

Hij vroeg zich soms af hoe mannen en vrouwen er later zouden uitzien. Misschien een broek die zich aanpast aan je stijl of een elektronische bril die je alles vertelt over het weer of schoenen die je schoenmaat aannemen?

Een paar dagen later zag hij een man die een auto ontwierp die zonder chauffeur reed.

Toen kwam hij op het idee dat als die man de auto van de toekomst kon maken, dan kon hij zijn eigen toekomst schrijven.

Joshua begon de wereld van zijn dromen te schetsen en een miniatuur stadje te maken.

Toen vroeg hij zich af wat hij zou doen om de wereld in de toekomst te laten kantelen. Joshua werd groter totdat hij een man werd.

Hij werd architect en de hele Belgische bevolking vroeg zijn hulp om hun huizen te renoveren of helemaal opnieuw te bouwen. Op een dag zat hij in zijn atelier te werken toen hij zei: “Ik bouw nu al 2 jaar lang nieuwe huizen voor de bevolking, ik zou kunnen proberen om mijn eigen huis te renoveren.�

Daarom vroeg hij aan zijn medewerkers of ze hem zouden kunnen steunen. Vol enthousiasme gingen ze allemaal akkoord om zijn nieuwe huis te bouwen. Het zou net als Siri werken en in geval van file zou hij zijn eigen ondergrondse snelweg nemen om direct tot zijn bestemming te geraken.

3 jaar lang duurde de bouw en uiteindelijk was het hun gelukt. Om hen te bedanken organiseerde hij een groot banket. Na het banket zag hij een mooi meisje waar hij dolverliefd op werd en na een jaar zijn ze getrouwd. Ze kregen kinderen: een jongen en een meisje. Na hun geboorte zag hij hoe belangrijk familie was en besloot hij een deel van zijn fortuin aan hulpdiensten zoals WWF, Greenpeace en Amnesty International te schenken.

Hij had de wereld voorgoed haar kantelmoment gegeven en kreeg daarvoor zijn eigen standbeeld in elk van de 7 werelddelen.

Later namen zijn kinderen het over. De kleine Joshua had de wereld voorgoed veranderd.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |93

___________ Joshua Sahika Tsongo Picpussen

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |94

Mijn avontuur Als ik een standbeeld zou krijgen, dan komt het omdat ik een heel avontuur heb beleefd. Ik was aan het reizen naar een eiland. Daar wou ik dan een week of drie blijven. Natuurlijk moest ik dan in een tent slapen, omdat hier geen huizen zijn. Na een tijdje wandelen zag ik mensen. Ik dacht in mezelf: misschien hebben ze geen huizen.

Dus ik vroeg aan hen of ze onderdak hadden, maar het bleek dat ze het niet hadden. Als ze geen onderdak hebben, dan ga ik gewoon hun onderdak bouwen. Iedereen begon te helpen. Plots zagen we ook apen die ons hielpen. Weet je waarom ze helpen? Omdat apen alles na-apen! Zo ging het dus een stukje gemakkelijker. Na drie weken hadden we vijf kleine huizen gebouwd. Iedereen was super blij, maar één jongen was verdrietig.

“Waarom ben je verdrietig?”, vroeg ik aan hem. “Omdat ik mijn lievelingspapegaai niet terug kan vinden. Hij is verdwenen. En wie weet, misschien is hij zelfs dood.”

“Zo mag je niet denken. Hoe ziet hij er uit?”

Hij begon te vertellen hoe hij er uit zag, want hier hebben ze geen fototoestel of eender wat.

“Kom we gaan zoeken!”

We gingen op pad. Toen zagen we verschillende dieren die gewond op de grond lagen.

“Ik moet ze helpen. We gaan ze voorzichtig oppakken en meenemen om ze te verzorgen.”

We gingen terug, maar vonden de weg niet meer. Plots dacht ik aan iets! Ik had eten, drinken, gereedschap en andere dingen bij. Ik begon de dieren te helpen. Alle dieren die gewond waren heb ik geholpen. Alle mensen waren super blij dat ik de dieren heb verzorgd.

“Kom we gaan op pad om de weg terug te vinden.”

Toen we een stuk gewandeld hadden, had ik een papagaai op de grond gezien. Plots begon het jongetje te zeggen: “Maar… maar dat is mijn papegaai. We moeten hem super snel helpen of hij zal dood

gaan!”. Ik had na een tijdje hem kunnen helpen. De papegaai was helemaal gezond. De papegaai kende de weg terug. Eindelijk waren we er. Ik sliep daar nog een paar dagen en ging terug op pad. Ik nam natuurlijk eerst afscheid. Na een paar maanden had ik hen teruggezien. En weet je wat ze gedaan hadden? Ze hadden van mij een standbeeld gemaakt. Eronder stond: “Dit is het meisje dat de mensen geholpen heeft en ook de dieren. Ze verdient dit!”

Ik was super blij en bleef voor altijd bij hen.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |95

___________ Tarina Winter Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |96

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

24 december 2017.

De dag waarop alles veranderd is: de geboorte van mijn zus.

Ik was blij om een zus te krijgen. Maar als ik wist dat het zo erg zou zijn, had ik maar alleen willen zijn.

Ze noemden haar Emma.

De dag toen ze werd geboren, keek niemand naar mij.

Elke dag was hetzelfde: “oh Emma, je bent zo mooi, zo slim,…”

Zelfs de dag van mijn verjaardag moest ze alles verpesten.

Elk jaar gingen we met mijn papa en mama naar de mis voor Kerstmis.

Maar dit jaar was het anders.

Omdat het de verjaardag van mijn zus was, werd Kerstmis niet meer op dezelfde manier gevierd.

Ik hoop dat volgend jaar alles terug normaal wordt.

Einde. ___________ Romane Garnier Picpussen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |97

Mijn Zus

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |98

Mijn droom Mijn droom is dat we geen daklozen meer hebben.

Hoe kan je helpen?

1. Steunacties 2. Als je kleren te klein zijn kan je ze weggeven 3. Spullen die je niet meer gebruikt kan je ook weggeven Je kan veel dingen doen om te helpen.

We zouden jullie heel dankbaar zijn!

We hopen dat we in 2035 geen daklozen hebben. ___________ Eve Frédérickx Sint-Jan

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

De wereld veranderen lijkt me geweldig.

Geen oorlog, geen doden en het belangrijkste: geen honger of pijn in de wereld. Het begon allemaal vorig jaar op 23 april. Ik vertrok op wereldreis en ik startte mijn tocht in Afrika. Ik herinner me nog goed dat ik aankwam in een heel klein en arm dorpje. Iedereen woonde op straat. Sommige gezinnen woonden in kapotte huizen en tentjes. Ik werd zo warm ontvangen door een klein gezinnetje.

Ze hadden maar 1 klein kamertje waarin ze woonden, sliepen, aten,… maar ze waren echt super aardig. Ondanks hun armoede bleven ze positief. Er was daar ook een klein meisje dat ik aangesproken had. Loren was haar naam. Ze vroeg me hoe het voelde om een thuis te hebben en echt lekker te eten. Ik voelde me rot. De hele nacht dacht ik na hoe ik al deze mensen een huis en eten kon geven. De volgende ochtend deelde ik mijn boterhammen en mijn extra voorraad uit. Ik besefte maar al te goed dat ik met mijn voorraadje niks was. En ik kan ook niet mijn leven lang voedselpakketten doorsturen. Dus ben ik begonnen met vrijwilligers te zoeken die graag naar Afrika willen komen om de mensen allerlei dingen te leren. In het begin waren we met 20. Nu zijn er al een stuk of 300 mensen die zich dagelijks inzetten in verschillende landen.

Door betere landbouw is er voldoende eten, scholen en leraren, huizen en een goede gezondheid…Ik was super blij, dat ben ik nog steeds! De mensen in Afrika zijn me erg dankbaar. Zo nu en dan ga ik op bezoek en kijk ik of alles nog goed draait. Toen ik vorige week aankwam in Ethiopië wist ik niet wat ik zag. Een hele groep mensen stond te feesten rondom een mooi standbeeld. Een standbeeld van mij!! Mijn hart liep over van vreugde. Niet enkel door het standbeeld, maar vooral omdat hun hart ook overliep van vreugde. ___________ Melissa Kukalaj Mijlpaal

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |99

De wereld veranderen

6DE LEERJAAR NEDERLANDS TWEEDE TAAL

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |100

Standbeeld Er was eens op een dag een vrouw. Haar naam was Katrien.

Katrien ging altijd naar andere landen. Want ze ging naar andere kinderen die het moeilijk hadden.

Katrien ging de kinderen helpen.

Op een dag ging ze naar een land. Ze had eten, kleren en schoenen meegenomen. Ze zag kinderen buitenspelen zonder schoenen. Dus ging ze er naar toe en ze gaf al die kinderen schoenen, maar ook eten.

Ze ging heel de stad door. Iedereen was tevreden met eten, kleren en schoenen.

Dus ging ze verder naar een ander land. Ze ging naar India.

Daar zag ze mensen op een skateboard zitten, maar ze hadden geen benen en ze hadden geen huis. Katrien gaf ze te eten.

Ze waren blij.

Katrien was heel de stad rond gegaan en maakte iedereen tevreden.

Toen Katrien terug thuis in BelgiĂŤ aangekomen was, klopte er iemand op haar deur.

Het was de burgemeester.

Hij was trots op Katrien.

Ze zouden een standbeeld maken van Katrien.

Katrien was heel blij.

Toen zei de burgemeester dat hij droomde dat iedereen iets zoals Katrien zou doen.

Katrien werd beroemd! Ze ging door tot ze 90 jaar was.

Ze werd zo oud dat ze op een dag niet meer kon en haar kleindochter nam het over.

10 dagen later was ze dood.

Einde. ___________ Gurleen Kaur De Herik

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |101

WERKTEN MEE AAN DE WONDERE PLUIM VAN MoMeNT ‘19

1309 schrijvende kinderen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |102

56 lezende (groot)ouders

13 scholen

Atheneeke, De Boomhut, De Herik, De Zevensprong, DolFijn, Jeugdland, Jeugdland Lauw, Merlijn, Mijlpaal, Picpussen, Sint-Jan, Sint-Lutgart, Tumuli.

organisatie Lezende (groot)ouders, in samenwerking met MoMeNT en De Veerman vzw

kerngroep

(groot)ouderjury Alberte Houben, An Fagard, Angelique Dupvis, Arianne Grad, Bettina Thysen, Betty Beckers, Bianca Lowet, Brecht Decraecker, Camille Mex, Carly Vanschoonwinkel, Chinae Boussaid, Christine Olivier, Danny Rome, Davina Verjans, Ellen Gillis, Erwin Bogaerts, Fien Van Schoonwinkel, Frank Dolmans, Hanne Digneffe, Ilona Sneyers, Jackie Soenens, Jacqueline Lannoye, Jenny Vanbrabant, Jessie Dighneef, Jill Lobbestoel, Joren Lysens, Joseph Vos, Julie Daerden, Kristel Laenen, Leen Hoedemakers, Lisette Ciesielski, Lynn Collas, Maria Van Bouwel, Marie-Ange Reweghs, Marie-Noëlle Minet, Marloes Temmermans, Melanie Vandecappelle, Melissa Lauwers, Myriam Box, Myriam Jacobs, Patric Daerden, Paulina Libert, Peter Tuerlinckx, Priscilla Marx, Ria Ketelslegers, Sandy Genné, Sien Vrancken, Sofie Van Dael, Sonja Moens, Tilly Gielen, Tine Thysen, Tommy Louvricx, Vanessa Cluckers, Wilma Petry, Wim Rutten, Zoë Marx.

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |103

Dorien Bollaers Lisa Deckers Mona Vanschoenwinkel Katrien Voets Barbara Wyckmans

vakjury

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |104

An Lysens Anneliese Billen Johan Wouters Monique Van Leuven Tarik Smets Thibault Winants

pluimcoรถrdinatoren Annick Borremans Carine Freson Caroline Coenegrachts Chris Vandormael Edwin Vrancken Frank Smits Geert Baar Hilde De Craecker Ine Vrancken Kathleen Clerinx Katrien Knuts Lode Nelissen Lotte Vanweert Marian De Smet Marleen Creyf Rudi Brimioul

met dank aan

drukwerk Drukkerij Janssen

HET MOMENT VAN DE WONDERE PLUIM 2019 |105

Guy Schiepers – Schepen van onderwijs An Christiaens – Schepen van cultuur An Stoffels – Onderwijsambtenaar Henri Savenay – Vormgeving Jeroen Huygen – Verbetering & vormgeving Irena Merli – Stage Lise Koopmans – Stage