Studentenkrant November 2014

1

www.studentenkrant.org Groninger Studentenkrant | jaargang 31 | nummer | November 3 | November 2014 2014

Jah, goed hoor

Iedereen hacken op Facebook

Kruisverhoor

Bestuursfoto Awards

Aftrekken als een pro

P. 5 P. 12-13

P. 11 P. 19

P. 8-9, 12

P. 15

Studentenkrant Groninger

SLAPEND RIJK

2X GRATIS! +

Wegens succes verlengd Aanbieding tot eind nov.

SAMSUNG GALAXY S5 + GALAXY Tab 3 500 MB 150 min

â‚Ź 28,-

p.m.

2

Groninger Studentenkrant | November 2014

University College Groningen Waar elders op de RUG studies zijn opgeheven, of er geen geld was om zoiets basics als een tweede lezer in te voeren bij het beoordelen van de eindscripties, is het complex van het nieuwe University College Groningen (UcG) voorzien van de modernste touchscreens, smartboards en andere apparatuur. Afgelopen september ging het eerste jaar van het UcG van start met 32 studenten die zijn geselecteerd om tot deze prestigieuze groep eerstejaars te morgen behoren. Wat is het UcG precies en hoe verloopt het tot nu toe? lisanne wieringa illustratie: tobias rutteman

V

lak voor de zomervakantie kwam de RUG slecht in de media omdat de bachelors van Geschiedenis, Internationale Betrekkingen, Religiewetenschappen en de master van Geschiedenis als onvoldoende waren beoordeeld door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Commissie (NVAO). Het is daarom vast niet geheel toevallig dat het nieuwe, prestigieuze UcG met veel bombarie werd geopend: er was een filmpje opgenomen waarin alle studenten geïntroduceerd werden, er speelde een jazzband en er waren hapjes en drankjes voor de nieuwe studenten, de docenten en andere genodigden. In het UcG gebouw prijken de portretten van de eerste 32 deelnemende studenten aan de muur met de tekst ‘Class of 2017’ erboven. No pressure dus.

De RUG is zelf niet heel duidelijk over wat het UcG precies inhoudt. Volgens de site volgt het UcG de ‘IC2I learning line’, wat staat voor de superduidelijk uitgelegde (oh nee toch niet) begrippen Imagination, Creation, Invention and Innovation. Het is een hele brede studie waarin alle wetenschappen (medische wetenschappen, sociale wetenschappen, religiewetenschap, kunst) worden geëxploreerd en waarbij er zo creatief mogelijk met de leerstof wordt omgegaan. Juist.

Naast een nieuwe manier van lesgeven is het ook een studie waarbij alle studenten samen studeren en wonen onder één dak.

Stel je dus maar voor dat je werkgroep tevens je huisgenoten en tevens je jaarclubgenoten zijn. Na gênante onenightstands of dronken acties moet je ze gewoon weer onder ogen komen in de collegebanken voor de komende drie jaar.

Om deel te nemen aan het UcG moet je diep in de buidel tasten: het collegegeld bedraagt 4,000 euro per jaar. Daarbovenop komt nog dat je verplicht in een wooncomplex van de RUG moet wonen. Hier betaal je zo’n 400 euro per maand voor. Ergens anders een goedkopere kamer zoeken is niet toegestaan. Omdat de RUG zelf ook wel inziet dat dit een beetje teveel gevraagd is, ook van hun bevoorrechte studentjes met rijke ouders, gaat het UcG verhuizen naar een nieuw te bouwen complex met goedkopere kamers aan het Ebbingekwartier in 2015. Zal dit University College daadwerkelijk een innovatie van het onderwijs blijken te zijn of een voorbijgaande hype?

Eén pil teveel maakt, ook in Groningen, geen crimineel Op zondag 28 september maakte BNN in het programma Spuiten en Slikken bekend een online petitie te zijn gestart tegen het drugsbeleid in Nederland. Met de actie ‘Één pil teveel maakt geen crimineel’ wil de omroep aandacht vragen voor het feit dat wanneer je gepakt wordt met één pilletje, je geen Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) meer kunt aanvragen en je leven in één klap overhoop ligt. Maar hoe zit het met het drugsbeleid in Groningen? Hoe gaan ondernemers en organisatoren van feesten in onze stad om met dit soort kwesties? jaap boerema

B

ij de aankondiging van de early birds gaat jouw hartje al sneller kloppen. Het is februari, ijskoud en god, wat kijk je uit naar de zomer. Voor een paar tientjes ben je wederom die vroege vogel die vooraan de hekken staat bij die ene DJ. Eenmaal aangekomen in de week dat het moet gaan gebeuren, blijkt het ook nog eens ontzettend lekker weer te worden. Op zaterdagmiddag sta je in de rij met je vrienden.

Steekproefsgewijs word je meegenomen voor een drugscontrole en je wordt gepakt met een pilletje op zak. Omdat je zo’n ontzettende zin hebt in het feest, besluit je de boete te betalen en mag je weer naar binnen. Wat je niet weet is dat je een strafblad hebt, geen VOG meer kan aanvragen en, als afgestudeerd psycholoog, je carrière redelijk in duigen valt.

In Groningen zijn er ook een aantal feesten waar zo nu en dan wel eens wat wordt gebruikt. Één van de grootste festivals in Groningen is Paradigm. Organisator Piter Terpstra laat weten het volledig eens te zijn met de petitie die BNN is gestart. ‘Ik vind het beleid ronduit belachelijk’, laat Terpstra weten. ‘Dat je met één pilletje niet meer zo’n verklaring kan aanvragen,

vind ik wel erg ver gaan.’ De organisator zegt dat er niet vaak mensen worden gepakt met drugs op zak. De drugs die worden afgepakt, komen terecht in een kluis en de politie komt die eens in de zoveel tijd legen. Op de vraag of er wel eens iets dergelijks is voorgekomen als het intrekken van de VOG, antwoord Terpstra: ‘Nee, er is één keer aangifte gedaan tegen een persoon, maar die had dusdanig veel mee, dat ging helemaal nergens meer over’.

Er is één keer aangifte gedaan tegen een persoon, maar die had dusdanig veel mee, dat ging helemaal nergens meer over.

Een andere, bekende initiatiefnemer van dance- en technofeesten in Groningen is KopjeK. Eigenaar Pascal Rakers is vijf jaar geleden begonnen met het organiseren van feesten in Groningen en heeft tegenwoordig zelfs een feest op het Amsterdam Dance Event. Rakers meldt dat hij het heel jammer vindt dat de nadruk weer op drugs wordt gelegd en niet op bijvoorbeeld de betekenis van dance voor een stad als Groningen. Rakers is niet tegen het initiatief van BNN en laat weten voor alle preventieve maatregelen te zijn. Wel vindt de eigenaar van KopjeK de maatregel wat ver gaan en hij ziet het nut van het krijgen van een strafblad niet echt in. Rakers benadrukt dan ook dat de focus veel meer moet liggen op de drugsvoorlichting. ‘Ik ben veel meer van het voorlichten van de slechte kant van drugs en niet zo zeer van het verbieden er van.’ Verbieden maakt volgens Rakers alleen maar ‘interessant’. ‘Als je vroeger iets niet mocht van je moeder, werd het interessant en ging je het waarschijnlijk toch doen. Zo gaat dat met drugs ook.’

3

Groninger Studentenkrant | November 2014

De tien geboden: 1. Over De Coke Een kookprogramma met ex-drugsverslaafden. Robert Kranenborg en Julius Jaspers nemen ze mee op zoek naar het echte eten van de straat. De winnaar van deze competitie krijgt een goedgevulde witte envelop met 250.000 euro cash.

2. Kennen Jullie Deze Nog? Een nostalgische kennisquiz voor mensen met Alzheimer, gepresenteerd door Robert ten Brink. In het finalespel ‘Wie Van De Drie?’ gaat het erom dat de finalisten hun familielid uit een groep van drie kunnen herkennen. De winnaar gaat met zijn familie op safari in Afrika.

Televisieprogramma’s die écht niet kunnen

3. Een Manischje Van Alles In een zinderende race tegen de klok leiden John Williams en Natasja Froger ieder een team manisch-depressieve hobbyklussers om gezinnen in een moeilijke situatie aan een nieuw huis te helpen.

toon heesakkers, david meulenbeld en laurens verhoeff

4. Plein Maar Fijn/Wie De Pleinen Niet Eert…

Dit reisprogramma stuurt mensen met pleinvrees erop uit om wat van de wereld te ontdekken. Het hoogtepunt is het stierenrennen in Pamplona, maar grote toeristische hotspots zoals het San Marco plein, Times Square en de Taj Mahal worden natuurlijk niet overgeslagen.

5. Wat ALS? Wat ALS? tilt de Ice Bucket Challenge naar een hoger niveau. In deze extreme afvalrace naar de top van de Mont Blanc strijden de deelnemers tegen de elementen en de beperkingen van hun eigen lichaam.

6. Beste Beentje Voor Veteranen met Posttraumatische Stress Syndroom gaan mijnen ruimen in Kosovo, voor het goede doel.

7. Zon, AIDS En Je Ouders In Shock Ben je net uit de kast gekomen en nu wel toe aan vakantie? Geer en Goor nemen je mee naar een zonnig oord. Maar pas op: naast SOA’s liggen je ouders ook op de loer.

8. Geen Haar Op Mijn Hoofd Een groep terminale kankerpatiënten gaat samen met Roy Donders naar vluchtelingenkampen om de mensen aldaar te voorzien van frisse coupes.

9. Het Derde Wiel Aan De Wagen Rolf Wouters doet verslag van deze historische liftwedstrijd, van de Noordkaap tot aan Kaap De Goede Hoop. Het enige probleem: de deelnemers zitten in een rolstoel.

10. PDD-NOS Journaal Wegens bezuinigingen zal het NOS Journaal vanaf januari 2015 veranderen in het PDD-NOS Journaal.

Gluren bij de buren: Stage in Kuala Lumpur Als je aan Maleisië denkt, denk je al snel aan verdwenen dan wel neergestorte vliegtuigen. ‘Je vliegt toch niet met Malaysia Airlines?’ was vaak het eerste wat ik hoorde als ik vertelde dat ik voor stage zes maanden naar Maleisië zou vertrekken. Gelukkig is het scheepsrecht niet van toepassing op vliegtuigen en kwam ik een maand geleden veilig aan in Kuala Lumpur. Voordat ik wist dat ik hier stage zou lopen, was mijn kennis wat betreft Maleisië vrijwel onbestaand. Ik kon het nog net aanwijzen op de kaart.

Colofon

ingrid rieske

De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.

Hoofdredactie: David Meulenbeld Toon Heesakkers Anneloes Prins hoofdredactie@studentenkrant.org

Eindredactie: David Meulenbeld Toon Heesakkers Anneloes Prins

I

nmiddels weet ik dat Maleisië meer te bieden heeft dan veelbesproken vliegtuigmaatschappijen en raadselachtige ongelukken: tropische bountystranden, veel verschillende culturen, heerlijk eten en hele gezellige mensen. Helaas zijn we hier niet alleen om vakantie te vieren. Ik loop stage op het Regionale Support Office van de Nederlandse ambassade. Het RSO is een zogeheten ‘back office’ dat zo veel mogelijk taken van alle ambassades in één regio uitvoert op één locatie om zo efficiënter te kunnen werken en de ambassades te ontlasten. Binnen dit kantoor gebeurt vanalles en het is aan ons als stagiairs om te onderzoeken of dit nóg beter kan, om het even simpel te zeggen.

De sfeer op kantoor is lekker ontspannen. Het RSO heeft veel lokale mensen in dienst, ook al betreft het een Nederlandse organisatie. Dit mengsel van culturen reflecteert de diversiteit van Kuala Lumpur: Westerse expats, Indische Maleisiërs, Chinese Maleisiërs, Maleisische Maleiers en Maleise Maleisiërs.

De mensen zijn erg open en in week één werden we al uitgenodigd voor een bruiloft, een afscheidsdinertje n een housewarming. We lunchen vaak met elkaar. De verticale stam van hiërarchische taakverdeling zit dan horizontaal aan dezelfde

Tobias Rutteman Jan Willem Spakman Coen Vosveld

Steven Smit Michel van der Vaart Laurens Verhoeff Janneke Vos Marte van der Wal Lisanne Wieringa Eline de Zeeuw

Redactie:

Fotografie:

Hannah Bakx Jaap Boerema Nicole Boelens Jurriaan Groenhuijzen

Voorkant:

Vormgeving: Laurens Verhoeff

Illustraties:

Ben Hard Toon Heesakkers Jean-Luc Kraaijenoord Floor Meijs David Meulenbeld Svenja Peters Anneloes Prins Ingrid Rieske

Toon Heesakkers Marte van der Wal

Toon Heesakkers

Drukwerk: Rodi Media

Bestuur: Janneke Vos Michel van der Vaart

tafel, elkaar Maleis en Nederlands te leren terwijl het eten met de hand naar binnen wordt gewerkt. Eten haal je beneden, aan de straat. Daar komt dan een mannetje op zijn scooter waar hij allerlei zakjes curry, kip en rijst uit tovert, wat je dan koopt voor één a twee euro. Het leven is hier niet duur. Behalve dan als je op stap wilt of houdt van drinken: als moslimland hebben ze hier flinke accijnzen op alcohol. De prijzen in het uitgaansleven liggen dan ook flink hoger dan we in good ol’ Grunn gewend zijn.

Uit gaan doen we in ‘Chang Kat’, de Poelestraat van Kuala Lumpur. Er zitten hier zo’n zestig Nederlandse stagiairs, van wie er daar altijd wel een paar te vinden zijn. Met z’n dertigen van deze club wonen we in één gebouw. Brakke zondagen brengen we door in onze door palmbomen omringde infinity pool, op het dak van het appartementencomplex. Het leven is hier zo gek nog niet.

4

Groninger Studentenkrant | November 2014

Arme studenten?

Ze staan nog net niet bij de Korenbeurs om vijftig cent te vragen, maar studenten halen de vreemdste streken uit om aan geld te komen. Het is dan ook niet gemakkelijk om met die schrale stufi een koopverslaving te onderhouden, te betalen voor die festivaltickets en dan óók nog biertjes in de Negende te bestellen. hannah bakx illustratie: coen vosveld

H

et lijkt wel een hype, geld stelen van je vrienden en je vereniging. Vorige maand las je al hoe leden van Dizkartes jaren werden beroofd. En deze maand is het weer raak: een Albertiaan ontvreemde een paar duizend euro van haar jaarclub. Dan zijn we er nog niet. Pas geleden verdween de kas bij G.C.H.C en bij Unitas werden belachelijke bedragen weggesluisd. Er zijn ook geruchten dat er geld verdween bij Cleopatra, maar dit is in de doofpot verdwenen. Wij vroegen ons af hoe dit kan. Is het zo gemakkelijk en verleidelijk om van je vrienden en vereniging te stelen? Of gaat het om enkele studenten bij wie gewoon weg een steekje los zit?

We zien dat de stelende studenten vaak in een goede positie zitten als het om geldzaken gaat. Zo worden ze aangewezen als penningmeester binnen hun jaarclub, dispuut, huis of dergelijke. Het is dus vrij gemakkelijk om zo nu en dan wat geld achter te houden. In je studententijd maak je vrienden voor het leven, dus waarom zou je elkaar niet vertrouwen? Over vertrouwen gesproken, het is opvallend dat er over het Groninger Studenten Corps Vindicat nog geen dergelijke verhalen de

ronde doen. Het lijkt erop dat zij tijdens de introductieperiode meer aandacht geven aan ‘mutua fides’ oftewel ‘wederzijds vertrouwen’. Misschien een tip voor andere verenigingen om hun eerstejaars beter op te leiden.

Het is overduidelijk een trieste zaak voor slachtoffer en dief. Ja dat klopt, ook voor de dief. Deze studerende bandiet wil er natuurlijk ook gewoon bij horen. Mooie kleding, gave gadgets en natuurlijk die nieuwe schoenen zijn niet gratis. Daarbij moet er gezopen worden, de koffie in de UB moet betaald worden en zo nu en dan een keer lunchen met je clubgenoten moet kunnen. Studenten leven misschien boven hun stand en groepsdruk is iets waar elke student mee te maken heeft. De meeste onder ons lenen maximaal bij of nemen gewoonweg een baantje, anderen nemen de positie van penningmeester aan.

Uit een sociaalpsychologisch onderzoek van onze eigen universiteit onder Groningse studenten blijkt dat studenten die probleemgedrag vertonen niet de regel zijn maar een uitzondering. Het is ook niet zo dat studenten die lid zijn dit pro-

bleemgedrag meer vertonen dan anderen. Het is misschien wel duidelijker zichtbaar wanneer een dergelijke situatie, zoals geld stelen, voor komt binnen een vereniging of tussen leden van een vereniging. Dus ook als je niet lid bent bestaat de kans dat je wordt bestolen door je maten.

Verder is er erg weinig onderzoek over dit fenomeen, zelfs studentencoach Niels Bakker kon ons niet de achterliggende oorzaken vertellen. Het lijkt ons echter vrij duidelijk dat studenten die stelen gewoonweg te weinig geld hebben. Als je dan het Nibud onderzoek over uitgaven van studenten bekijkt, wordt snel duidelijk dat menig student fors meer uitgeeft dan er binnenkomt aan stufi. Dat gat moet worden gevuld.

Het komt er dus op neer dat het vrij gemakkelijk is om geld te stelen, zolang je maar de goede positie bemant. Het scheelt dat de meeste studenten dit gewoonweg niet doen omdat de meeste onder ons deze streken niet in hun hoofd halen. Maar mocht je onverhoopt toch in de geldproblemen zitten, probeer dan eens de functie van penningmeester.

De Oosterpoort & de Stadsschouwburg Groningen presenteren o.a.

Donderdag 6 november, De Oosterpoort

Zondag 9 november, De Oosterpoort

Dinsdag 11 november, De Oosterpoort

Zondag 16 november, De Oosterpoort

Oscar and the Wolf

L’Arpeggiata – Christina Pluhar

Olivier Dubois – Tragédie

Jacqueline Govaert

Melancholische, dromerige indiepop

Improvisation on Purcell – Oude muziek waar de spetters vanaf vliegen

Achttien dansers in controversiële en hypnotiserende danservaring

Jacqueline speelt ‘Songs to Soothe’

Maandag 17 november, De Oosterpoort

Zaterdag 22 november, De Oosterpoort

Maandag 24 november, Stadsschouwburg

The Boxer Rebellion

Electric Six

Nick Mulvey

Melodieuze, emotievolle Britrock

Dansbare mix van metal, disco, new wave, garage en punk

Engelse singer-songwriter met groove

Onderdeel van Jonge Harten Festival:

Dinsdag 25 november, De Oosterpoort

Dinsdag 25 november, Stadsschouwburg

Woensdag 26 november Stadsschouwburg

Zondag 30 november Stadsschouwburg

Lamb

Orkater/ De Nieuwkomers – Goldmund

ISH & Dadara – LIKE 4 REAL

Succesvol Brits triphopduo

Ben jij een pionier? Ontdek dit compromisloze jonge muziek- en danstalent!

Dans & toneel met als thema: Ik klik dus ik ben.

Onze digitale realiteit?

Triple Bill: Nieuw cabarettalent, eten en DJ Festivalwinnaars Kirsten van Teijn, René van Meurs en Hermitage

tot ziens in de oosterpoort & de stadsschouwburg! de-oosterpoort.nl | ssbg.nl

5

Groninger Studentenkrant | November 2014

Iedereen hacken op Facebook Je hebt de hulp van een privédetective niet meer nodig om je ex-vriend(innet)je, prela of ander willekeurig slachtoffer te bespioneren: er is nu namelijk Facebook Graph Search. Als je even een klein trucje toepast op je huidige Facebook-instellingen heb je plots toegang tot een walhalla aan sappige informatie.

pan kraken. De functie werd in 2013 gelanceerd, maar is een nog onontdekt fenomeen in Nederland. Niet echt verwonderingswaardig aangezien het alleen in de Verenigde Staten officieel uitgebracht is. De zoektool van Graph geeft je toegang tot een ongekende hoeveelheid aan persoonlijke informatie van vrienden, maar ook onbekenden. Zelfs afgeschermde interesses of besloten groepen waar iemand lid van is, maakt de functie eenvoudig openbaar. Door het toepassen van een klein trucje kunnen wij als simpele Groningse studenten ook van de zoekmachine gebruik maken. Wat je er voor moet doen? Ga naar je Facebook-instellingen en wijzig de taal naar English (US). Vanaf nu is de zoekbalk je persoonlijke spion.

Je kunt er eigenlijk alles intikken en grondig onderzoeken:

eline de zeeuw

G

ordon mag dan wel weer een vent zover hebben gekregen een relatie met hem aan te gaan, maar betekent dat ook dat Goor voortaan alle andere appetijtelijke mannen aan zich voorbij laat lopen? Nou, zijn nieuwe vlam, Roelof, heeft reden genoeg om stampij te maken. Dankzij Facebook Graph Search wordt al snel duidelijk dat de tv-personality zonder noemenswaardig talent nog steeds vele foto’s van blote mannen (én zichzelf) liked en van dubbelzinnig commentaar voorziet.

Maar hè, wat? Facebook Graph Search? We horen je hersen-

• Wil je weten of je scharrel dubieus reageert op foto’s van iemand anders dan de jouwe? Tik dan in: ‘Photos commented on by [Persoon X’]’.

• Ook je favoriete app Tinder heb je niet meer nodig om te connecten met mannelijk of vrouwelijk schoon in de buurt: ‘Single men who live nearby Groningen and are interested in women.’

Vervolgens kun je nog lekker filteren op bijvoorbeeld religie en talen die iemand moet spreken (Je hebt van die mensen...).

• Ben je benieuwd naar de muzieksmaak van je date zodat je hem of haar met wat romantische tunes kunt verrassen? Facebook Graph is your friend: ‘Music liked by [Person X]’.

• Heeft degene die je wil begluren zijn profiel helemaal afgeschermd? Jij hackt de boel nu gemakkelijk. Typ bijvoorbeeld in: ‘Photos of [Persoon X]’ en tientallen foto’s verschijnen op je laptopje.

• Zelfs een slaapplekje in Shanghai is straks meer dan gemakkelijk geregeld. Geef de zoekopdracht: ‘My friends of friends that live in Shanghai’ en je hebt zo een paar mooie connecties te pakken.

• Je weet straks zelfs wie van je vrienden er in het weekend graag aan zijn of haar bedspijlen vastgebonden wordt. ‘My friends who like Bondage’ kan best wat schokkende resultaten opleveren.

Het moge inmiddels wel duidelijk zijn: Facebook Graph Search biedt een eindeloos walhalla aan smeuïge data. Maar hier komt ook gelijk hét grote nadeel: dat jij al die informatie over iemand anders kan vinden betekent namelijk ook dat anderen alles over jóu te weten kunnen komen. Je denkt je te kunnen verschuilen achter het niet accepteren van een tag, maar niets is minder waar. Je moeder kan middels Graph met één druk op de knop alle foto’s waar je dronken op poseert terughalen.

Daarom een wijze tip van de SK: laat dit artikel niet aan iedereen lezen.

Uitgaan in Shanghai Volgens de reisgids van de KLM is Shanghai een van de meest opwindende steden en ik geloof dat de Chinezen dat zelf ook vinden. Een tijdje geleden heb ik zelf een bezoekje gebracht aan de enorme stad en ook het uitgaansleven is mij niet ontgaan. Als je je in Nederland al weleens afvraagt of mensen niet beter naar huis kunnen gaan om daar verder te gaan met hun smerige tongsessies, dan val je in Shanghai al helemaal van je kruk. svenja peters

Z QU I

G A R -V

O

p mijn allereerste dag in Shanghai krijgt een vriendin van me, die een halfjaar in de Chinese stad studeert, meerdere we-chat berichten (soort van WhatsApp daar) van zogenaamde promotors, met de vraag of we naar hun club komen vanavond. Als we naar een van de genoemde clubs komen, krijgen we de hele avond gratis drank. Goed idee, lijkt me zo!

Met een kleine jetlag van twintig uur vliegen, verheug ik mij de hele dag op de avond die zal komen. Die gratis alcohol zal mijn vermoeidheid vast snel doen verdwijnen.

L N .

EN

Een paar uur later, rond tien uur is het dan zover: we gaan richting de club van een promotor. In China beginnen ze wat vroeger met het uitgaansleven dan hier, maar dat lijkt me geen probleem. Je kunt immers nooit vroeg genoeg beginnen! Na een kleine taxirit komen we aan bij een enorm flatgebouw. Ietwat verbaasd vraag ik mijn vriendinnetje of dit wel het goede gebouw is. Ze trekt me mee de lift in en voor ik het weet

sta ik op de vijftiende verdieping in een club vol met tafels, champagne en Chinezen. De gratis drank blijkt niet gelogen te zijn; al snel staan we met flessen, ja flessen, in onze handen op de dansvloer die net groot genoeg is voor tien mensen. De meeste mensen zitten bij hun tafel om zo veel mogelijk champagne naar binnen te werken, maar de mensen die zich op de dansvloer bevinden gaan helemaal los. Maar ook de tafelmensen, zoals ik ze maar even zal noemen, kunnen er wat van. Een uurtje na binnenkomst maken we een soort van live porno scene mee. En nee, ook als je van porno houdt word je daar niet gelukkig van!

Vol verbazing van deze liefdesbedrijving in het uitgaansleven, schiet ik bij terugkomst in Nederland dan ook de eerste de beste Chinese persoon aan met de vraag: wat vind jij van het uitgaansleven in Nederland? Ik krijg het verwachte antwoord: a little bit lame.

6

Groninger Studentenkrant | November 2014

Gadgets die je collegedagen makkelijker maken De studenten filmgeschiedenis aan de RUG gaan terug in de tijd. Zij mogen sinds afgelopen maand als experiment geen laptops, tablets of telefoons meer meenemen naar college. Met kramp in hun vingers zijn ze verplicht weer ouderwets aantekeningen te maken met pen en papier. De lesstof zou op deze manier beter verwerkt worden. De Studentenkrant is van mening dat het vak met de nieuwe regel het woord ‘geschiedenis’ wel erg letterlijk neemt. Tijdens een college moeten studenten naar ons idee zelf kunnen kiezen op welke wijze zij de lesstof willen verwerken. Sommige studenten kunnen daarbij alle technische hulp gebruiken die voorhanden is. Om deze mensen een zetje in de rug te geven volgt hier een aantal handige gadgets die je collegedagen wat aangenamer maken.

Een gadget voor de maandag: Cup warmer

steven smit

Terwijl het jaren 70 hitje ‘I Don’t Like Mondays’ van de Ierse band The Boomtown Rats uit je oordopjes galmt, loop je grommend en luid protesterend naar je eerste college van de week. Snel trek je nog even een kartonnen kopje koffie uit de automaat alvorens je je laat neervallen op het collegebankje. Je neemt een teug en je merkt dat de koffieautomaat ook in zijn maandagochtenddipje zat en je een lauw bakje troost heeft geserveerd.

Gelukkig is daar de USB Cup Warmer. Dit technische hoogstandje bestaat uit een warmhoudplaat met een mok die je via de usb aansluit aan je computer of notebook. Op een lcd-scherm kun je de temperatuur aflezen en de cup warmer heeft 4 USB-poorten waardoor het ook als USB-hub dienst kan doen. Kosten: € 9,95.

Een gadget voor de dinsdag: Smartpen

Een gadget voor de woensdag: Wireless hard drive De ochtend na je vaste huisavond kom je erachter dat je laptop de hele nacht in een plas gemorst bier heeft liggen weken. Op college lijkt alles gelukkig mee te vallen. Je schootcomputer start zonder te morren op. Wanneer je net je vingers boven je toetsenbord hebt opgesteld bevriest ineens je scherm.

Je hebt te maken met de klassieke Blue Screen Of Death, wat kan uitdraaien op een enkeltje dataverlies. Met trillende handjes start je de laptop met vijf jaar aan foto’s, video’s en andere belangrijke bestanden opnieuw op. Hij doet het nog, maar je weet niet voor hoe lang. Gelukkig is daar de WD My Password Wireless Hard Drive. Deze lichte draadloze harde schijf past met gemak in je broekzak, heeft een ingebouwde sd-kaartsleuf en twee terabyte aan geheugen. Een backup maken kost slechts enkele seconden. Daarnaast kun je vanaf dit hebbedingetje draadloos films en muziek streamen naar je tablet, laptop of smartphone. Ideaal voor tijdens de treinreis richting thuis thuis. Kosten: € 263,00.

Een gadget voor de donderdag: Noodlader De donderdag is aangebroken. Je zit met je hoofd in de wolken, want je tinderdate is de avond ervoor ingegaan op je aanbod om nog even een ‘theetje’ bij je te komen drinken. Met een wijsje in je hoofd loop je al zingend en fluitend je werkcollege binnen. De aankomende twee uur kun je mooi even gebruiken om nog wat na te tinderen. Je zet je smartphone aan, maar merkt dat je na je theekransje van gisteravond vergeten bent om de oplader in het stopcontact te stallen. Gedonderdag lijkt aanstaande. Gelukkig is daar de Mophie Juicepack Powerstation Duo. Deze fikse noodlader laadt alles in mum van tijd weer op. Het powerstation heeft 2 USB-aansluitingen waardoor je meerdere apparaten tegelijkertijd kan opladen. Erg handig!

Kosten: € 89,95.

Het is dinsdag. Je hebt pas om 1 uur hoorcollege. Dat geeft je mooi de tijd om je snooze knop te herontdekken en wat slaaptekort in te halen. Na een koffieafspraakje kuier je goedgemutst de collegezaal binnen en besluit wat hoogleraar-points te scoren door op de eerste rij te gaan zitten. De professor onthaalt je met een brede glimlach, maar zijn opgetrokken wenkbrauwen vertellen je zijn verwondering. Desondanks heb je oprecht het voornemen om dit college eens driftig mee te pennen. Gelukkig is daar de Livescribe Echo smartpen. Met deze pen worden je aantekening direct gedigitaliseerd en via wifi opgeslagen op je tablet, smartphone of laptop. Daarnaast neemt de pen geluid op, wat automatisch gekoppeld wordt aan je gemaakte notities. Het leren van hoorcolleges voor je tentamen is nog nooit zo eenvoudig geweest. Kosten: € 145,00.

Een gadget voor de vrijdag: Babelfisk Het is vrijdag, maar je weekend is gisteravond al begonnen. Donderdagavond is stapavond en je hebt je netjes aan dat stramien gehouden. Nadat je jezelf de volgende ochtend naar college hebt weten te fietsen moet je al je ziel en zaligheid verkopen aan het binnen houden van de nachtelijke kapsalon. Gelukkig komt binnenkort de Babelfisk. Deze hightech bril zet de stem van je hoogleraar om in tekst en projecteert deze vervolgens op de brillenglazen. Zet een lekker rustgevend muziekstuk op, maak een kussentje van je armen, leg je hoofd neer en lees je college kalmpjes door. Val je in slaap? Geen probleem, zowel het geluid als de tekst worden netjes voor je opgeslagen.

Kosten: € 299,00.

Studenten worden dik en dom Studenten worden dik en dom. Althans, als men het baanbrekende onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel moet geloven. Al bestaan er nogal wat (Nederlandse) vooroordelen over Belgen, het feit dat dit een Belgisch onderzoek is hoeft natuurlijk niets te zeggen.

Doen we dus ook niet, men behoort geen bevolkingsgroepen over een kam te scheren.

Dat is racisme. Volgens de onderzoekers komen studenten niet alleen aan tijdens hun studie, ook de prestaties van deze veelvraten, dan wel zuipers, vallen tegen. Voor een economie gebaseerd op kennis zoals de Nederlandse kan dit verregaande gevolgen hebben. En dat allemaal door Freddy (Heineken, red.) en zijn beste vriend, de frikandel. michel van der vaart

U

it het onderzoek blijkt dat het gewicht van zeven op de tien studenten met maar liefst één kilogram toeneemt in alleen al het eerste semester van het academiejaar.

Een hele kilo, dat is geen peuleschil. Over de eerste drie jaar is dit gemiddeld maar liefst drie à vier kilo. Nu is dit allemaal schokkend, bangmakend, intrigerend en wat allemaal wel niet, maar de gemiddelde toerist aan de Costa del Sol komt in een week tijd al zeven kilo aan als gevolg van hun zuip- en eetgedrag, dus waar hebben we het nou over? Echter is het belangrijkste gedeelte van dit onderzoek de schokkende relatie die is gevonden tussen studieprestaties en aantal aangekomen kilo’s. Het blijkt namelijk dat studenten die aankomen door vooral meer pils te drinken, ook minder studiepunten halen.

No shit, Sherlock. Wie had ooit gedacht dat tot laat in de nacht pijpjes je strot in drukken niet bevorderend is voor je studiere-

sultaten. Misschien hadden ze daar in Brussel ook wat minder moeten vreten en zuipen.

ties betreffende deze kwestie zal ik hier maar niet verder op ingaan.

Echter is deze ontwikkeling wel een potentiële bedreiging voor de Nederlandse kenniseconomie. Dit zou een tweede zware klap betekenen voor de zo benadrukte kenniseconomie, na de aangegeven hervormingen van het studiefinancieringsstelsel. Op de lange termijn bestaat er dus de mogelijkheid dat de Nederlander extra gewicht meetilt aan het lichaam, ten koste van het gewicht van de portemonnee. Er gaan al stemmen op over een mogelijk complot van de regering, snackproducenten en lobbyende IS strijders die op deze manier de Nederlandse staat en het volk systematisch van binnenuit een zware klap toe trachten te brengen. Gezien de nog prille staat van onderzoek en de terughoudendheid van betrokken overheidsinstan-

Uiteindelijk is er maar één oplossing: er moet meer geneukt worden. De favoriete calorie-verbrandende bezigheid van menig student. Nou vinden mannen dit al niet zo’n probleem. Dus dames, het is aan jullie om je ondergeschikt te maken aan het belang van de maatschappij en het Nederlandsche volk en je standaard (nog wat verder) te verlagen.

Ondanks alles blijft dit best een waardeloos kutonderzoek.

Weer iemand gepromoveerd op een onderzoek met nul toegevoegde waarde. De werkelijke conclusie van het onderzoek luidt dan ook: Je bent zelf dik en dom. Kutbelg.

7

Groninger Studentenkrant | November 2014

Geneesmiddelenonderzoek: slapend rijk Als je studeert ben je rijk. Of zo voelt het tenminste als je maximaal bijleent. Maar eigenlijk hebben studenten niets te makken. Wat doe je dan, als je geen geld hebt? De prostitutie in? Mogelijk, maar je lichaam verkopen kan ook op een andere manier. jurriaan groenhuijzen illustratie: coen vosveld

V

elen zijn er een beetje huiverig voor, geneesmiddelenonderzoeken. Maar je kunt er veel pieken mee verdienen. Er worden middelen op je getest waarvan nog niet geheel zeker is wat het met je zal doen, dus die huiverigheid is wellicht op zijn plaats. Wat wel belangrijk is om te onthouden is dat de middelen uitgebreid zijn getest op proefdieren en doorgaans ook eerder op mensen. De kans is ontzettend klein dat het mis gaat. Bij sommige onderzoeken gaat het niet eens meer om het medicijn zelf, maar wordt er een andere toedieningsvorm getest. Dit alles neemt niet weg dat je bijwerkingen zult ondervinden. Bij mijn laatste onderzoek stond er bij de bijwerkingen onder andere een gevoel van euforie; erg vervelend. Andere bijwerkingen zijn wel wat minder leuk, zoals elke dag in slaap vallen door een te lage bloeddruk.

Bij het kiezen van een onderzoek is het dus belangrijk om goed te plannen, meestal zijn er meerdere groepen, dus maak een keuze die voor jou goed uitkomt. Plan bijvoorbeeld geen onderzoeken vlak voor de tentamens waarbij de bijwerkingen je studie ondermijnen. Dat klinkt erg logisch, maar je zult niet de eerste zijn. Kortdurende onderzoeken waarbij geen langdurige bijwerkingen kunnen optreden zijn erg aan te raden. Twee dagen kwijt, achthonderd euro rijker.

Zoveel geld, dan kan het toch niet anders dan gevaarlijk zijn? Nee, het geld dat je krijgt is gebaseerd op het minimumloon en op de intensiteit van behandeling. Meer prikken staat dus gelijk aan meer geld. Het heeft niets te maken met het risico dat je loopt, aangezien het risico minimaal zou moeten zijn. Het zegt genoeg dat de meest recente misser in 2006 was, acht jaar geleden. Bij dit onderzoek dat plaatsvond in Londen ondervonden de vrijwilligers nare bijwerkingen. Orgaanfalen onder andere.

Heeft het voorgaande je toch een beetje bang gemaakt? Bij de start van een onderzoek wordt uitgebreide informatie verschaft over wat er precies met je gaat gebeuren en wat de eventuele bijwerkingen zijn. Als dit allemaal toch iets te eng blijft, is stoppen altijd mogelijk. Op elk momentian het onderzoek, behalve natuurlijk als je voor eigen veiligheid onder controle moet blijven, is het mogelijk om te stoppen. De vergoeding die je dan krijgt staat gelijk aan je bijdrage tot dan toe. Halverwege stoppen betekent de helft van het geld.

Nu alle bedenkingen uit de weg zijn geruimd, vraag je je natuurlijk af wat je doet voor dat geld. Erg weinig, is daarop het antwoord. In de kliniek zit je de hele dag een beetje series te kijken en te ouwehoeren met je medevrijwilligers. De kans dat je FIFA-skills zijn toegenomen als je de kliniek uit komt is ook niet nihil. Een aanrader is om van tevoren films of series te downloaden als je daar behoefte aan hebt. Het internet staat namelijk niet altijd evenveel toe. Neem ook slippers en comfortabele kleding mee. Er wordt namelijk vaak op onchristelijke tijden bloed afgenomen, dus kijk er niet raar van op als het om zes uur ‘s ochtends nodig is om op te staan. Verder wordt er meestal voor iedereen bepaald wanneer er gegeten mag worden, dus het kan zijn dat je precies om 7:58 moet beginnen met eten en precies vier boterhammen. Dat voelt best wel raar, maar het is nodig om de omstandigheden zo standaard mogelijk te houden.

Geneesmiddelenonderzoek is een vrij relaxte manier om geld binnen te harken. Ben je er echt niet gerust op? Ga dan vooral in de horeca werken, daar loop je totaal geen risico.

Of word gewoon hoer, dan word je in ieder geval liggend in bed rijk.

Constitutieborrels: gezellig of gevaarlijk?

Het studiejaar is gestart en dit gaat gepaard met een bekend beeld in Groningen: het zelfbenoemde summum van de studentenwereld staat goed gekleed voor een kroegje te converseren. Het bestuurspak natuurlijk open, aangezien het toch niet meer dicht kan. Goed versierde penningen en kleurige dassen tonen aan wie van welke vereniging is. Het kan al snel zo zijn dat er drie à vier keer per week een constitutieborrel moeten worden bezocht.

Wat bezielt deze besturen toch om maandenlang borrels af te lopen en elkaar te feliciteren? jean-luc kraaijenoord

I

eder jaar is er een nieuw bestuur dat zich zal inzetten voor hun vereniging. Eén jaar lang gaan zij vol voor hun vereniging en zullen zij hun, al dan niet, normale leven verwisselen met een jaar vol verantwoordelijkheid en pure dichtgetiktheid. Een bestuursjaar is een belangrijk jaar en dit jaar moet natuurlijk studentikoos ingeleid worden. Nadat een bestuur door de algemene ledenvergadering van de vereniging is geconstitueerd, behoort het nieuwe bestuur een constitutieborrel te organiseren. Bij de constitutieborrel kunnen familieleden, vrienden en andere besturen het onbevangen bestuur feliciteren (ook wel: recipiëren) en een ludiek cadeau geven. Rond 17.00 uur in de middag, na een lange dag op kantoor of op het hok, kunnen de bezoekers op de kosten van de ontvangende vereniging drinken en hier is men ongetwijfeld niet vies van.

Bij binnenkomst moet een bestuur zich melden bij de ‘pedel’ een opvallend persoon, meestal op een klein podium voor de zichtbaarheid. Dit is de ceremoniemeester van de avond. Bij de traditionele verenigingen wordt de pedel gekozen door het nieuwe bestuur. De pedel kondigt de bezoekers aan en houdt de gastenlijst bij. Bij het aankondigen stampt de pedel drie maal op de vloer met zijn pedelstaf. Vervolgens komt er een

hoop kabaal uit hem voort. Al schreeuwend, vaak gepaard met consumptie, probeert hij boven alle gesprekken uit te komen en het volgende gastbestuur aan te kondigen.

Bij iedere constitutieborrel is ook een gastenboek. Na het feliciteren van het bestuur, kunnen de gasten hun bericht achterlaten in het gastenboek. Daarnaast heeft het gastenboek nog een andere functie. Het mag ‘gebrast’ worden. ‘Brassen’ is het jatten van een verenigingsobject, waarbij de verenigingen zich aan een aantal regels moeten houden. Er mag niet geslagen worden, alleen duwen en trekken, het object mag niet overgegooid worden en uiteindelijk moet het brasobject over de drempel zijn gebracht. Op dat moment is de braspartij afgelopen en kan er een tegenprestatie gevraagd worden van het nieuwe bestuur. Andere objecten kunnen ook gebrast worden, zoals de bestuursleden zelf. Vaak valt de keus op de kleinste vrouw uit het bestuur en wordt zij meegesleurd door een groep van vijf man. Natuurlijk komt er dan een handjevol beveiligers op af, die haar binnen willen houden. Op deze manier kan een jongedame, ongeveer 165 cm hoog, letterlijk uit elkaar getrokken worden.

Ook al heeft het brassen een aantal regels, het blijkt toch dat

het vaak uit de hand loopt. Fanatisme zorgt ervoor dat er soms toch geslagen wordt en vaak wordt er ook geen rekening gehouden met de omstanders. Regelmatig heeft de spoedeisende hulp constitutieborrel-patiënten en de ambulance is de afgelopen jaren ook vaker ingeschakeld. Een stagiair van de huisartsenpost Groningen vertelde ons dat het aantal slachtoffers van constitutieborrels is verhoogd. ‘Vaak komen ze halverwege de avond, ontzettend bezopen, en zien ze eruit alsof ze in elkaar geslagen zijn’, zegt ze semi-bedroefd. ‘Hersenschuddingen, gekneusde ribben, gebroken neuzen, ik geloof best wel dat het er hard aan toe gaat.’

Verbazingwekkend toch? Al deze mensen zullen toch waarschijnlijk wel een vorm van verantwoordelijkheidsgevoel kennen? Of verdwijnt het fatsoen bij binnenkomst? De universiteit en het Faculteitsverenigingen Overlegorgaan Groningen winden zich al een aantal jaren op over het overmatig drankgebruik en de exorbitante bras-acties. Hopelijk beseft deze generatie bestuurders dat het erger is dan voorheen en als het uiteindelijk een keer goed fout gaat, zij en hun opvolgers een unieke traditie kunnen verpesten.

8

Groninger Studentenkrant | November 2014

Bestuursfoto awards De V zit weer in de maand en dat betekent dat het weer tijd is voor hét evenement waar het Groninger verenigingsleven het hele jaar naar uitkijkt: de Bestuursfoto Awards. Ook dit jaar heeft de Studentenkrant alle ingezonden bestuursfoto’s aan een keuring onderworpen. Zelfs foto’s die niet zijn ingezonden, want aan deze ranking ontsnapt niemand. Omdat we dit jaar zo gul zijn, hebben we extra awards in het leven geroepen. Kijk dus ook even op pagina 12.

Winnaar

De onbetwiste winnaar van de Bestuursfoto Awards 2014 is Usva. De foto laat een originele setting niet per se naar een vervallen fabriekspand moet. Mooi gezet. Dit geeft de nodige spanning, die versterkt wordt door de rook op de ac een ogenschijnlijk statische foto, maar door subtiele details, zoals het wisselen gebeurt er toch genoeg. Een kost voor het oog! Complimenten aan fotograaf thuis

Toch een paar kleine minpuntjes: het licht is een tikkie te bleek en in de o scherpe schaduwen.

Runner-up

Helaas hebben we deze foto minpunten moeten geven voor de industriële set het niet mooi is, maar Clio was gewoonweg niet de enige die op het idee kwam foto wel een iets meer dan een beetje overbelicht.

Verder is de compositie uitermate sterk, zeker gezien een van de bestuurslede Dit was ons niet opgevallen. Chapeau! De lijnen en symmetrie maken de fot naar te kijken. Absoluut goed werk van fotograaf Niels de Vries.

Eervolle vermeldingen

Mayday (#7): Al is het voor Mayday niet heel erg origineel om op boten te gaan er immers toch al een paar liggen. Toch levert het een spectaculair plaatje op. wel erg blauw.

Gyas (#12): Goede balans tussen speels en conventioneel. Met deze mensen w tje varen. HDR is alleen zó 2013.

IK (#13): Typisch gevalletje ‘goed idee, jammer van de uitvoering’. De lampion tergrond is erg slim bedacht en geeft de foto een dromerige look. In de bewerk helemaal misgegaan. De foto is te ver teruggetrokken (lichter gemaakt) en er i gegaan met de brushes (van die tekendingen).

Minder eervolle vermeldingen

Kalliope (#76): Pure ongemakkelijkheid. Van links naar rechts: net betrapt heeft een seksdate met de fotograaf, seks op zijn retro computer, is gewoon n

Bernoulli (#79): Een groot zwart gat. Waarschijnlijk hebben ze de foto zo don de boner van één van de bestuursleden te verbergen. Mission failed! Wel e trouwens.

Pro Memorie (#75): ‘huhu, ik heb wel een idee: we gebruiken die vijf statafe dien: wat een hoop bakstenen en het raam staat open.

SSA (#32): Die hand van die vent in het midden. Probeer maar weg te kijken...

De grootste tegenvaller

Dionysos (#81): Het thema ‘water en walvissen’ is bijzonder goed gelukt. Jamm bestuurslid net in het water is gesprongen. Ik had nog zo gezegd ‘geen bomme

9

Groninger Studentenkrant | November 2014

#locatiefail

Het hoekje van EMG Faktors is echt de slet van de Bestuursfoto Awards. Dit jaar wel vaak genoeg gebruikt (en soms misbruikt), dus we hopen dit hoekje volgend jaar niet meer terug te zien.

Kijkt u zelf maar en zoekt de verschillen.

t zien dat je voor i clair-obscur opchtergrond. Het is nde zitmeubilair, Hesterliena Wol-

ogen zitten nogal

tting. Niet omdat m. Daarnaast is de

en een arm mist. to erg prettig om

staan. Ze hebben . De foto is alleen

willen wij wel boo

nnetjes op de achking, echter, is het is slordig te werk

op een scheetje, niet zo scherp.

nker gemaakt, om een toffe locatie,

els, huhu’ Boven-

. lukt je niet.

mer dat het vijfde etje’

Vervolg op pagina 12

10

Groninger Studentenkrant | November 2014

Recensies M

enig student heeft last van atychifobie, beter bekend als faalangst. Dit kan een flinke belemmering vormen tijdens het studeren, het maken van tentamens of bij het nemen van belangrijke beslissingen. Vreselijk. Onze redactie heeft hier gelukkig nooit last van en is juist extreem goed in (de juiste) keuzes maken. Toch kunnen wij op sommige momenten behoorlijk sympathiseren met gemiddelde atychifoob als een bepaald, bijna dagelijks fenomeen weer de kop op steekt. Hier bedoelen we natuurlijk een eeuwige kwestie: wat eten we vandaag?

Dr. Oetker Pizzaburger

Voor de moeilijke kiezers zijn er gelukkig altijd enkele makkelijke combinatie-oplossingen: aardappelkroketjes, appeltaart of een pastasalade. Dr. Oetker is ook de kwaadste niet en komt nu met een nieuw concept: de pizzaburger.

G

erri, o, Gerri. Je was even van mijn radar verdwenen, maar toen was je daar weer: Op een regenachtige zondag in oktober reisde je af naar Groningen, om te vertellen hoe het UMCG zich aan het voorbereiden was op de aanstaande ebolapandemie. Net als vijf andere ziekenhuizen in Nederland, die stuk voor stuk ongetwijfeld dichterbij je woonplaats staan. Maar daar kwam je waarschijnlijk pas achter toen je al anderhalf uur met een ochtendhumeur door de polder had getuft.

Gerri Eickhof

Desalniettemin, professional die je bent, maakte je gewoon dat item. Je opende met de legendarische woorden: ‘Buiten zie je er niets van, maar in het hart van het ziekenhuis is een verbouwing uitgevoerd die het verschil kan maken tussen leven en dood.’ Toen wist ik het zeker, Gerri,

W

Ludieke acties tegen dodelijke ziektes

aar eerst van deur tot deur werd gegaan met een collectebus, wordt nu op internet de oproep geplaatst om te doneren, met een ludieke actie ter promotie. En het werkt ook nog. Een immense hoeveelheid idioten gooit koud water over zich heen zonder überhaupt te weten waarom. En er worden miljoenen opgehaald. Dat vind ik leuk, maar verdrietig een traantje wegpinken zou ook een gepaste reactie zijn.

Marketing blijkt wel erg belangrijk.

Hetzelfde geldt voor het laten staan van een snor. Leuke actie, maar de meesten doen het toch om zich te onderscheiden of juist om erbij te horen. Conformiteit of hipster, kies maar. Daarnaast is dit goede doel

E

De Booster

en lekker delletje, naakt of bedekt, wie houdt er niet van.

De frikandel is zo ongeveer volksvoedsel nummer één in ons culinair hoogbegaafde landje en men loopt er in het buitenland dan ook veelal mee te pochen. Door het grote aanbod is het moeilijk je nog duidelijk te kunnen onderscheiden in frikandellenland, dus moet je van goeden huize komen wil je opvallen met je allereigenste staaf afvalvlees.

Nu waren er al producenten die heel creatief en innoverend voor een hogere prijs de vierkante frikandel aan de man dachten te kunnen brengen, maar deze keer gaat het nog een stapje verder.

Snackproducent De Vries kwam een tijdje geleden met de Booster, de

‘Fingerfood voor vuisten’ noemen ze het zelf. Een mannelijke snack die het eeuwige maatschappelijke debat tussen pizza en burger eindelijk zou oplossen. Op het eerste oog valt dit product daarom meteen in de categorie “zo simpel dat ik het zelf had kunnen bedenken”. Toch is er, naast veel enthousiasme, genoeg reden voor een gezonde dosis scepsis.

Dit kan toch nooit meer zijn dan een opgehemeld pizzabroodje? Het broodje zal, net als bij de bodem van vele diepvriespizza’s, toch eerder op karton lijken dan op deeg? En wat maakt dit een burger, als er geen lap vlees op zit?

Gelukkig was Dr. Oetker zo vriendelijk om speciaal voor deze recensie wel één hele pizzaburger te doneren en deze met een koelwagen van het distributiecentrum helemaal naar mijn huis te rijden. Na een krabbel jij bent de onbetwiste koning van de journalistieke clichés.

Ik weet niet wat je precies verwacht had aan te treffen. Neonreclame met ‘Ebola? Hier!’? Stapels leeggebloede lijken voor de ingang? Zwarte SUV’s gevuld met artsen in hazmat suits? Gerri, misschien weet je het niet, maar in het UMCG staat ook een MRI-scanner. En aan de buitenkant zie je dat ook niet. En zo’n ding is godsallemachtig groot.

Nu Koning Winter weer aan de deur staat te kloppen, (ik gooi er zelf ook maar even zo’n clicheetje in), kunnen we weer een flinke dosis Gerri-entertainment verwachten. Zodra de eerste vlokjes sneeuw vallen gaat Gerri vroeg zijn bedje uit om ons uit te leggen dat er dat er bijna overal in het land files staan. Overal, BEHAL-

nogal gericht op, tsja, de pussy onder de carcinomen. Dit druk ik zo uit omdat het gaat om ziektes die minder bedreigend zijn of minder vaak voorkomen dan andere.

Is het in dat kader wel redelijk dat marketing bepaalt waar het meeste geld naartoe gaat? Ook wat het ijswater betreft gaat het om een aandoening die relatief weinig voorkomt. Wat mij brengt bij de vraag: wat heeft prioriteit? Het antwoord daarop is in beperkte mate wat regeringen beslissen (schoon drinkwater of een ruimtemissie naar Mars?

Ik heb het tegen jou, India) maar vooral wat er wordt gepromoot in de media. Schijnbaar is koud water over jezelf heen gooien zo leuk dat ‘energieke frikandel’ in vierkante vorm. Dat wil zeggen, een frikandel waarin de stof taurine en nog wat meer van die in energiedrank aanwezige meuk is verwerkt en hier dus naar is gaan smaken. Op zich niet een hele rare gedachtegang, er zijn immers zat mensen die van beide wel pap lusten, maar het daadwerkelijk combineren in één product kwam blijkbaar niet bij veel mensen in de gedachten op. En hoewel smaken uiteraard kunnen verschillen, moet je wel een heel belabberde smaak hebben wil je denken dat de combinatie energiedrank-frikandel aanslaat bij frikandel-minnend Nederland. Wat een ongelooflijk smerig brok vlees is dit; alleen van de geur van dit monster krijg je al kotsneigingen en na de eerste hap wil je

bij de bezorger ging de oven aan, de Diavolo pizzaburger erin en begon ik aan misschien wel de meest spannende twintig minuten van mijn carrière als diepvriessnackrecensent.

Goed, over het resultaat kunnen we het kort houden. De pizzaburger was lekker en eerlijk gezegd beter dan verwacht. Het broodje is een soort warme Italiaanse bol en je brand er nauwelijks je handen aan.

De Diavolo is licht pittig en goed gevuld met kaas en salami. Is het een pizzabroodje deluxe? Ja. Is het een burger? Nou nee, niet echt natuurlijk.

david meulenbeld

Als ik heel eerlijk ben eet ik toch het liefst een gewone (diepvries) pizza als avondeten. Maar gepaard met een biertje in je ene en een pizzaburger in je andere vuist is deze snack zeker één van de beste ‘fingerfoods’.

VE op die ene plaats die Gerri heeft uitgekozen. Een paar dagen vorst later en wederom veel te vroeg in de ochtend staat Gerri, vergezeld door een ijsmeester met spraakgebrek, flinterdun ijs kapot te prikken. Conclusie: lé-véns-gè-váár-LIJK. Dan is het maart en zijn er verkiezingen.

Daar komt Gerri ook zijn bed voor uit en vertelt ons ieder uur dat er in een stemlokaal werkelijk geen kut te beleven is.

toon heesakkers

Gerri, je weet, met je grijze, etniciteitsloze hoofd, non-nieuws te brengen als geen ander. Je zoekt de sensatie in de details en schroomt er niet voor om de zekerheden van het leven in krachttermen te verwoorden. Jij maakt de ochtendjournaals de moeite waard en ik kijk alweer uit naar een nieuw seizoen Gerri-tainment.

het een hype is geworden. Een groot geluk voor een aantal patiënten en voor een directeur die een paar tonnetjes weg snoept. Intussen zitten we in Nederland niet te wachten op bloedende organen en verhuizen naar Groenland is ook niet aanlokkelijk. Ons idee: smeer allemaal je gezicht in met poep van zoveel mogelijk verschillende honden en post het resultaat op Facebook! Daarmee zijn we ebola vast de baas.

niets liever dan je tong eraf snijden om nooit meer zoiets afschuwelijks in je vreter te hoeven proeven. Alsof je een frikandel een half jaar in een bad met Red Bull laat zwemmen, hem voor de nasmaak even drenkt in een emmer chemisch afval uit Tsjernobyl en hem vervolgens opwarmt in de magnetron. De Booster in zijn huidige vorm slaat de plank nog compleet mis. Dit concept behoeft dan ook nog heel wat verbetering. Misschien dat Geer en Goor nog een alternatieve bestemming weten voor de Booster, maar mijn mond gaat hij zeker niet meer in.

jurriaan groenhuijzen

michel van der vaart

11

Groninger Studentenkrant | November 2014

Kruisverhoor: Studentes als escorts Achter de kassa bij de Appie, mensen lastigvallen in de Herestraat of toch maar maximaal lenen.

Je studententijd is duur en daarom is een extra zakcentje nooit overbodig. Maar hoe zou het zijn om, nadat je je huur, stapavonden en voedsel hebt betaald, ook eens wat geld over te houden? Om eens niet een week voordat je stufi wordt overgemaakt, alleen maar op water en brood te leven?

Een bijbaantje als high-class escort zou wel eens de oplossing kunnen zijn. nicole boelens illustratie: tobias rutteman

S

teeds vaker kiezen studenten ervoor om hun studietijd te financieren met het werk als high-class escort.

Zo ook Sam (24) en Vicky (20) van Vialet Escortservice en Kate (23) van Society Service. Toch heerst er, anno 2014, nog steeds een hardnekkig taboe op dit beroep. Ook de escortdames zelf houden hier rekening mee: ‘Ik heb het, buiten twee vriendinnen om, aan niemand verteld.

Mensen hebben er toch een oordeel over, terwijl het erg leuk werk is en je er veel van leert’, aldus Sam. In tegenstelling tot de gemiddelde caissière bij Appie, gaan deze dames absoluut niet met tegenzin naar hun bijbaantje. Kate: ‘Ik heb een bijbaantje gekozen wat ik leuk vind en wat bij me past.’ Vies van wat romantiek is ze dan ook niet. ‘Wijntje, kaarsjes, zwoel muziekje, lekker badderen en elkaar masseren. En ja, met een goede minnaar kom ook ik zeker wel aan mijn trekken.’ Vicky geeft aan dat de zin in seksualiteit, als die er nog niet was, altijd wel komt als ze merkt dat de klant geniet. Ook buiten het werk om genieten de escortdames nog gewoon van seks. ‘Ik heb het idee dat sinds ik hier werk, ik alleen maar meer seks heb. Hoewel ik eigenlijk altijd al wel van seks heb gehouden: ik heb gewoon een hoog libido’, zegt Sam. Anders dan het werk van een doorsnee prostituee, is seks niet de hoofdzaak bij een boeking van een high-class escortservice. Een escortdame of model heeft een afwisselende baan: ‘Je gaat naar diverse hotels in het hele land en ontmoet veel interessante mensen. Vaak ga je eerst met een klant uit eten of wijn drinken’, aldus Vicky. Hiervoor moet je dan ook over meer kwaliteiten beschikken dan alleen goed zijn in bed. Eigenaresse Zoë van Vialet Escort Service heeft dan ook een strenge selectieprocedure. ‘Het is de bedoeling dat een meisje mooi, slim, sociaal, elegant, charmant, sexy, én charismatisch is. Ook moet zij het werk zien als een leuke hobby, is het belangrijk dat een model stipt is en over een groot empatisch vermogen beschikt.’ Er zijn namelijk ook klanten die een escortdame inhuren om alleen een goed gesprek te hebben, zonder per sé een happy end. Dat kan ook, want de dames zijn vaak hoogopgeleid. En ja, als escortmodel moet je met al die goede eigenschappen soms ook wel eens naar het buitenland. Een weekendje Londen, New York of een weekje Malediven zou zomaar eens op de agenda kunnen staan.

Sam is bijvoorbeeld net terug van een twee weken durende cruisevakantie met een klant. Verdiensten: twintigduizend euro. Dit was wel een uitzonderlijk goedbetaalde boeking, maar over het algemeen worden de dames

flink beloond voor hun diensten. Eigenaresse Marike van Society Service: ‘Hoeveel dames verdienen verschilt erg per boeking en de belastingsituatie van de dame. Ze verdienen meer per boeking, dan de gemiddelde studiebeurs per maand in ieder geval.’ Maar dames die dit werk alleen maar doen om rijk te worden zijn niet helemaal aan het goede adres in de escortwereld. ‘De reden dat een meisje hier niet alleen voor het geld kan komen werken is omdat het dan psychisch zwaar kan worden. Je moet het echt leuk vinden, dan leer je veel van mensen en krijgt je ego een enorme boost’, legt Zoë van Vialet uit.

Dames die werken in de escortbranche zijn en blijven studenten. De meeste escortdames stoppen dan ook met hun bijbaan na het afronden van de studie. Evenals een bijbaantje achter de kassa is het werk in de escortwereld gemakkelijk te combineren met een studie: ‘Je bepaalt zelf wanneer je beschikbaar bent. Met een avond per week werken verdien ik ruim voldoende om rond te komen, en tijdens mijn tentamenweken doe ik geen boekingen’, aldus Kate. Een normaal studentikoos leventje, inclusief lid zijn van een studentenvereniging, is dus gewoon mogelijk. Maar ben je iemand van de vaste relaties? Dan is caissière bij de Albert Heijn misschien toch een beter idee: ‘Als ik een relatie zou hebben, zou ik stoppen met dit werk. Het zou niet eerlijk zijn voor mijn partner’, geeft Vicky toe. En op de vraag of er wel eens relaties ontstaan met klanten wordt stellig gereageerd. Zoë van Vialet: ‘Veel klanten worden verliefd op de modellen. Andersom niet.’

Ondanks dat studenten met dit werk gemiddeld tussen de vijfduizend en twintigduizend euro per maand verdienen, kiezen ze er over het algemeen niet voor om deze goedbetaalde bijbaan op hun CV te zetten. Toch verwachten de dames na hun studie geen problemen bij het zoeken naar een studie-gerelateerde baan. ‘Met dit werk krijg je juist veel meer sociale vaardigheden’, vindt Sam. Een privéleven vol luxe en glamour zit er voor de meeste escortdames echter niet in. Het overgrote deel verzwijgt het dubbelleven voor de buitenwereld en kan dus niet smijten met geld. Kate zegt dan ook: ‘Ik ga ook gewoon in een spijkerbroek op de fiets naar college. Maar eens per week trek ik mijn luxe lingerie aan, kousen, jarretelles, the works en ga ik op pad met een interessante zakenman voor een spannende avond.’ En spannend, dat is het. Niet alleen de klanten, ook de escortdames komen wel aan hun trekken tijdens een date.

Met de arbeidsvoorwaarden zit het wel goed. De dames mogen altijd weigeren als een klant niet helemaal pluis lijkt. Dit zal echter weinig voorkomen, want bureaus werken met vaste klanten. Bezoekjes aan de GGD zijn al helemaal niet nodig: ‘De dames vrijen gewoon veilig. Ik denk dat een gemiddelde high-class escort minder last heeft van soa’s dan de gemiddelde student’, stelt Marike van Society Service. Ook drugsgebruik is ten strengste verboden bij zowel klanten als medewerkers in deze branche, waar toch nog veel vooroordelen bestaan. Dat taboe is totaal onrechtvaardig, als je het de dames vraagt. Dit klinkt toch ook wel als de ideale droombaan. Helaas voor de heren, een bijbaan als escort zit er voor jullie over het algemeen niet in. Mannelijke studenten zijn meer dan welkom, maar dan wel als klant.

Orale bevrediging: Superfood of superkut?

Het leven is naar en eten is voor velen de enige troost die je als fatsoenlijk student uit de muur kan trekken. Helaas tellen al die calorietjes zich vlug op en heb je al snel een paar extra rollen aan je buik hangen. Men gaat dan vaak naarstig op zoek naar een oplossing en tegenwoordig vinden de meesten hun heil in superfood en betalen zich er met plezier blauw aan. Maar wat is het nou eigenlijk? janneke vos

I

kzelf denk bij vrijwel elke vorm van eten die ik tegenkom ‘Oh super, food’, vooral als het om een sappige Big Mac gaat. In Nederland is er nog geen officiële definitie voor dit woord, maar the Oxford Dictionary omschrijft het als ‘voedsel dat rijk is aan voedingsstoffen en heilzaam is voor de gezondheid’. Dat klinkt nog plausibel. Tenminste, totdat je van dichterbij bekijkt waar het om gaat.

Wat mij het meeste stoort aan dit fenomeen is dat mensen zo klakkeloos aannemen dat een food super is. Neem bijvoorbeeld de gojibes. Dit is gewoon een rozijn, maar dan van een goji in plaats van een druif. Zitten er dan minder koolhydraten in dan een rozijn? Nee. Minder calorieën misschien? Ook niet.

Vooruit, qua mineralen wint de gojibes met vlag en wimpel.

Wil je je dagelijkse portie ijzer en kalium hiermee binnen krijgen, dan mag je honderd gram van deze zure rakkers naar binnen werken. En dat voor zo’n 370 kcal en een eurootje of drie.

Dan hebben we natuurlijk ook spelt, het graan waarvan je +384 xp op je gezondheid krijgt en ook nog eens heerlijk kan poepen. Wat maakt dit oergraan -alsof tarwe toen nog niet bestond- zo gezond? Minder kcal dan tarwe? Nein. Meer vezels dan?! Je raad het al; nee, en bij de micronutriënten spelen ze gelijkspel. Conclusie: soepel poepen gaat beter met tarwe. En waar je een kilootje tarwemeel aanschaft voor een luttele twee euro moet je voor een kilo speltmeel al snel een flap van vijf euro neertellen.

Zo kan ik nog wel even doorgaan -wist je bijvoorbeeld dat boerenkool in de VS een superfood is? Begint het te dagen?- maar de realiteit is dat superfoods gewoon net zo super of superkut zijn als de rest van al het eten dat je dagelijks op je bord plempt. Ongezond is het niet, maar dat is broccoli ook niet, evenals moeders stamppot zuurkool. Bovendien betaal je er de hoofdprijs voor en was het eigenlijk het eten van de zielige kindertjes in Peru, die nu dus niks meer hebben omdat jij zo nodig quinoa moest eten. Ik spendeer al die extra centen zelf liever aan een extra biertje in de kroeg. Wist je dat die ijsbeer op gele sokken stikt van de vitamine B11? Super!

12

Groninger Studentenkrant | November 2014

Bestuursfoto: Side awards Best male performer VERWACHT 08/11

DUB & DWARS

13/11

STRANGER THINGS HAVE HAPPENED

15/11

TYPHOON (UITVERKOCHT)

20/11

FM BELFAST

21/11

CURTIS HARDING

21/11

I HEART SHARKS

22/11

KYLA LA GRANGE

06/12

ARES

20/11

ABORYM

KIC

Diephuis

Vindicat

Deze vent staat er zó goed op. Dit moet hij eerder hebben gedaan.

De ‘Heb Je Even Voor Mij’ onder de bestuursfoto’s. Beetje naar, maar om één of andere reden blijft hij bij je hangen

Oeh lalah. Een mooie man van Vindicat.

Best female performer

SIMPLON UP. ELKE DONDERDAG. LIVE MUZIEK.

VOLLEDIGE PROGRAMMA OP WWW.SIMPLON.NL

13/11 14/11 15/11 20/11 23/11 27/11 02/12 04/12 07/12 10/12 11/12 13/12 19/12 09/01 07/02 25/02

GO BACK TO THE ZOO WHITE LUNG NNO & NOISIA SHARON VAN ETTEN GSV Actis SOG MIGHTY OAKS Absoluut de stoutste benen. Van dit korHelaas kunnen er geen twee winnaars In de categorie bedekte benen de absolute TOWN OF SAINTS te rokje gaat ons Christelijk hart sneller zijn. Want deze benen zijn allebei winnaar. Maar bloot is altijd beter. Daarkloppen! #winning! om plek drie.

MONO SHANTEL & BUCOVINA CLUB ORKESTAR JAMBINAI TMFV Archigenes JETT REBEL UITVERKOCHT Dat de studenten van Tandheelkunde een rooskleurige financiële toekomst hebben DOTAN UITVERKOCHT is ons niet ontgaan, maar om nou met een Porsche op de foto te gaan is wel heel deMULU MET DEF P EN RAYMSTER cadent.

Ondanks dat ze met hun bestuursfoto niet DE KIFT de echte nummer één zijn geworden, is de foto van Archigenes de absolute winnaar JAYA THE CAT in deze categorie. Zeker gezien ze ons een ritje in de Porsche hebben beloofd.

DOPE DOD Vroem vroem!

BONGO BOTRAKO

VOLLEDIG PROGRAMMA OP WWW.VERA-GRONINGEN.NL OOSTERSTRAAT 44 • 9711 NV • GRONINGEN

Beste Porsche

Groninger Studentenkrant | November 2014

Zuipen en omstreken: Baflo Max, onze gids voor vanavond, vertelt ons wat we moeten doen als het eerst contact met de inheemse bevolking daar is. “Kijk ze vooral niet te lang aan en wees voorbereid op een bult ijzer om de tanden.”

Tegenwoordig vertrekt er elke dag wel een vliegtuig naar Zuidoost-Azië met een Groningse student die daar al backpackend de stufi er doorheen gaat draaien. Bij de Studentenkrant hebben we ook de behoefte om zo nu en dan te ontsnappen aan het Groningse ons-kentons, maar daarvoor kun je beter niet naar Thailand gaan. Dat land wordt tegenwoordig drukker bezocht door Groningse studenten dan de UB. Daarom gooien we het over een andere boeg: we trekken de provincie in! Iedere maand bezoeken we één van de pareltjes die het Ommeland rijk is voor een broodnodige portie cultuur, patat en bier. Op den duur zal ieder Gronings dorp eraan moeten geloven. Deze maand: Baflo.

floor meijs beeld: marte van der wal

M

et gezonde spanning, blikken bier en genoeg cash om de enige kroeg die Baflo rijk is leeg te trekken zitten we in de Arrivaslang die ons het hol van de leeuw in zal brengen. Het station van Baflo oogt donker, nat van de regen en gevaarlijk stil. Gelukkig zien we direct tegenover het station de kroeg liggen, die al sinds 1897 bestaat. We sluipen naar de overkant van de weg, uitkijkend voor het Baflose volk, dat erom bekend staat meedogenloos en agressief te zijn.

In café Beuving, dat tegelijk ook dienstdoet als woonhuis en snackbar, worden alle vooroordelen meteen bevestigd. Achter de tap staat een Baflinees wicht met een beugel waar het haardvuur prachtig in weerspiegelt, een hysterische blik in de ogen en een accent waar we niks van verstaan. Gelukkig zijn we hier niet om te praten.

Al snel zitten we allen achter een gigantisch bord raspatat, de zoute smaak wegspoelend met vaasjes Hertog-Jan. Qua eten en bier hebben ze het hier gelukkig wel begrepen. Nadat onze eerste honger gestild is kijken we om ons heen. De bar zit vol Baffers, die ons bekijken alsof we van Mars komen. Dat weerhoudt ons er niet van de kroeg op z’n kop te zetten. De biljartballen vliegen in het rond en er wordt gevikingd, gejuft en gehuft.

Bij het bezoeken van de wc valt één van ons iets op: café Beuving is niet alleen kroeg en snackbar, maar ook concertzaal. In het zaaltje dat aan de kroeg vast zit worden licht en geluid opgebouwd, maar helaas is de jamsessie die er zal plaatsvinden pas zaterdag. Baflo horen jammen, dat leek ons wel wat. Maar we laten ons niet uit het veld slaan en besluiten de Eagle te gaan bezoeken, een der oudste jeugdsoozen van heel Noord-Nederland.

13

De 8-jarige Max, die al zijn hele leven in Baflo woont, legt ons uit hoe we naar de jeugdsoos moeten lopen. “Bij de hoofdweg naar rechts, totdat je bij de slager komt. Hier sla je weer rechtsaf, om langs het bejaardenhuis te lopen. Als je dan bij een grasveldje komt, bij de derde boom naar links, en daar is het.”

De hoofdweg blijkt een krap eenrichtingsweggetje te zijn. Na het spookdorp dat Baflo is, te hebben doorgelopen, zien we de Eagle. Het enige zaaltje dat open is, zit op de zolderverdieping van het gebouw. Een pooltafel lacht ons tegemoet, net als een bar met daaraan precies drie Bafliaanse jongeren. Allen drinken cassis.

Op de vraag waarom ze geen bier en shotjes drinken, zoals wij wel doen, antwoordt een van de drie dat ze sinds de leeftijdsverhoging voor alcohol niet meer mogen drinken. Als een van ons hen erop wijst dat er geen politie in de bar staat, roepen ze geschrokken dat er “heus zo nu’n dan control’n plaatsvindt”. Prima, denken wij, des te meer drank voor ons.

Helaas is daar al gauw de klok die kwart voor twaalf slaat. De laatste trein terug moeten we echt zien te halen, want een nacht als niet-Baflonees in dit dorp overleven maar weinigen… Met nogal veel bier, shotjes en zoete wijn (ja, ze hadden alleen zoet) in je maag rennend door Baflo, dat wens je er maar weinigen toe.

Gelukkig zitten we dan weer in de felverlichte treincoupé, waar we de verjaardag van een van onze redacteuren vieren met de paar blikken bier die we nog over hadden. In Groningen duiken we nog even de stad in. De nacht is nog jong en Baflo is afgevinkt. Tevreden drinken we nog een paar uur door in onze veilige thuishaven.

Speciaalbiertest: Bax Bier We hebben weer eens een excuus gevonden om bier te drinken. We stappen dit keer in de wereld van speciaalbier, aangezien de variatie daarin oneindig is en we daar voorlopig nog wel even zoet mee zijn. anneloes prins foto: eigen beeld Bax Bier

S

inds een halfjaar heeft Groningen er een nieuwe microbrouwerij bij: Bax Bier creëert bijzondere bieren met bijzondere smaken. Doordat ze zo micro zijn moeten ze soms uitwijken naar grotere brouwerijen om genoeg te produceren voor de verkoop. Dat doet gelukkig niet af aan de smaak. Volgens Jeroen Bax is het bepaald niet zoals de ‘meuk’ die grote brouwerijen naar buiten brengen. De smaken halen ze van over de hele wereld en vooral Amerikaanse en Britse invloeden proef je terug. Hoewel de speciaalbieren die ze brouwen niet erg conventioneel zijn voor beginnende brouwers, zoals bijvoorbeeld hun smoked porter ‘Koud Vuur’, zijn ze niet bang hier risico mee te lopen. ‘Naast dat je gangbare bieren maakt voor mensen, willen we ook bieren maken die extremer zijn en zo laten zien dat we dat ook kunnen en mooi vinden’, vertelt Jeroen Bax in de online talkshow Bierista. Bax Bier is onder andere verkrijgbaar bij de Mitra op de Vismarkt.

Kon Minder Het blonde biertje in Amerikaanse stijl kreeg als eerst naar zijn hoofd geslingerd dat het riekt naar citronella en smaakt naar lychee met perzik. Een pale ale biertje als deze heeft normaliter een relatief hoog alcoholpercentage, maar dat valt bij deze rakker reuze mee: er gaat namelijk slechts vijf procent in. De jury komt overeen dat de naam perfect gekozen is, wat niet per se positief is, maar zeker ook niet negatief.

Al met al kon het minder.

Oma’s Pruim Dit speciaalbier is gemaakt met gebrande gerst, wat het bier zijn donkere kleur en smaak geeft. En de naam geeft het al weg: dit biertje bevat pruim, wat overigens wel goed op de achtergrond blijft. Niet iedereen is echter van dit smaakje gediend. ‘Het is alsof er iemand een peuk in mijn bier heeft gegooid’, aldus een jurylid (die overigens zelf rookt). Andere juryleden vinden dit een ‘heel erg rond bier’ en een ‘heel fijn gelaagd bier’. Het is ook een ‘gewennig’ bier, want volgens een jurylid wordt Oma’s Pruim lekkerder ruikend naar mate je er meer aan ruikt. Volgens een andere criticus had het qua uiterlijk ook goedkope koffie van de uni kunnen zijn. Dus.

Koud Vuur

Uitslag Na het uitgebreid ruiken en proeven volgt de stemming. Kon Minder kon meer stemmen gebruiken, want helaas eindigt deze met slechts twee stemmen op de laatste plaats. Dan volgt er, en dit is uniek bij een SK test, een gelijkspel. Koud Vuur en Oma’s Pruim zijn geëindigd in een tie en we kunnen jou als lezer dus nu niet één van de twee bieren aanraden. Bummer. Moet je er twee gaan kopen. Of je koopt ze gewoon alle drie, want ze zijn allemaal lekker.

Dit naar open haard ruikende speciaalbier is gebrouwen van gerookte en gebrande gerst. Dit zorgt er echter voor dat sommige testers het liefst alleen aan het bier willen ruiken in plaats van het te drinken. Hee, maar dat is niet de bedoeling. Gekke mensen. Nadat iedereen gedwongen een slokje heeft genomen, is de eerste conclusie: ‘het smaakt naar viking’. Volgens één tester zou het niet in balans zijn. Waar de jury het unaniem over eens is, is dat je dit bier wel weer zou bestellen, omdat het de naam speciaalbier eer aan doet. In de verte heeft het bier iets weg van droge ham en een worstplankje zou er dan ook enorm lekker bij zijn. Of in ieder geval ‘iets te vretten’. Het liefst hadden we er een pizzaburger bij gegeten, maar die had één van de hoofdredacteuren helaas geconfisqueerd.

14

Groninger Studentenkrant | November 2014

Ben Hard:

Misbruikt Bij de Studentenkrant zijn we al best wel klaar met de zwartepietendiscussie en we waren dan ook niet van plan dit ook maar enige aandacht te geven. Maar toen we deze brief van een achtjarig, voor zijn leeftijd bijzonder eloquent, jongetje binnenkregen, hebben we toch maar besloten om het plaatsen. Zijn kijk op de kwestie is op zijn zachts gezegd verfrissend te noemen.

B

este Sint,

Ik snap er niets meer van. Sinds ik het afgelopen jaar het grote-mensen-nieuws ben gaan volgen, maak ik me steeds meer zorgen over uw personeelsbeleid. En u doet helemaal niets. Nu 5 december snel dichterbij komt, rest mij niets anders dan de media op te zoeken. Er moet nu echt wat veranderen, anders zie ik het al zo dat mijn Xbox One niet op pakjesavond wordt afgeleverd. En ik heb er al zo lang op moeten wachten. En Pepijn en Joris hebben hem al wél met hun verjaardag gekregen.

Afijn, ik heb de nodige kritische vragen aan de juf gesteld en ook mijn vader kon wat historische gebeurtenissen uitleggen. Ik denk dat ik nu wel genoeg van de materie afweet om u te helpen uw probleem op te lossen.

Sinterklaas, u heeft te maken met een staking. En papa had ook eens last van stakende werknemers. Toen zei hij tegen mij: ‘we krijgen die arbeiders wel klein. Nu geven we ze wat ze willen en straks vliegen ze er één voor één uit.’ Dat moet u dus ook doen! Die Pieten die zich zo nodig willen schminken, omdat hun huidskleur racistisch is, laat u dat gewoon doen.

Maar als het eenmaal 6 december is, laat u ze hier mooi achter. Fred Teven ruimt die chocoladebollen allemaal wel op. Dat zegt de vader van Pepijn en die heeft wel drie auto’s, dus dat zal wel kloppen.

Juf Samantha heeft mij geleerd dat de slavernij in 1863 is afgeschaft. Dat is meer dan honderdvijftig jaar geleden! De zaak die de zeurpieten, zo worden ze bij mij thuis genoemd, aanhangig hebben gemaakt, is dus al lang verjaard. Net als die keer dat Oom Willem met zijn Porsche bij de Zwitserse grens werd aangehouden. Hij had weliswaar vijf ton cash in zijn kofferbak, maar hij heeft nooit een rekening van de belastingdienst gehad. Daar vertelt hij nog vaak over.

Dus, ook al maakt u zich schuldig aan slavernij (ik noem het liever dwangarbeid, dat is beter voor uw imago), doordat die Pieten er pas na ruim honderdvijftig jaar iets van zeggen, mag u er, juridisch gezien, gewoon mee doorgaan. In het ergste geval kunt u ze nog altijd vervangen door Polen. Tante Gerda heeft ze ook op haar aspergeplantage en ze is er erg tevreden over. Ze eten niet veel en hebben geen zonlicht nodig. U kunt ze dus makkelijk de rest van het jaar opslaan in een loods in het Westland en zo besparen op transportkosten. Dit behelst wel een fikse verandering in uw bedrijfsvoering, maar papa wil er vast wel even naar kijken, als u het lief vraagt.

Sint, de conclusie is dat u echt wat aan uw probleem moet doen. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en zodoende ettert de discussie al een hele tijd door. Nu is de tijd om knopen door te hakken. En dan kan ik ’s nachts weer rustig slapen.

Hoogachtend, Daan PS. Ik heb op een kleurplaat geprobeerd een regenboogpiet te maken, maar op een of andere manier maakt het niet uit welke kleuren ik met elkaar meng. Ik krijg steeds bruin. Zo zie je maar dat dat idee niet te implementeren is.

PPS. Voor de duidelijkheid: een Xbox One, géén Playstation 4.

Terwijl ik zwalkend naar huis fiets na mezelf vol te hebben gegoten bij de Negende Cirkel, denk ik nog even na over het feit dat ik vannacht niet raak heb kunnen schieten. Niet omdat de chickies niet hijgend met zaadvragende ogen naar me toe kwamen, maar omdat ze zelfs niet zak-over-hethoofd-neukwaardig waren. Missie wrakduiken gefaald. Dan maar weer m’n zak lozen tijdens het kijken naar een Pornhubje met plastic heksen. Niet zo bevredigend als het schieten met yoghurt op een puur natuur chick, maar je moet wat.

A

ls ik inmiddels halverwege in het Noorderplantsoen fiets hoor ik een geluid achter me.

Ik draai me met een ruk om, maar zie niks.

Af en toe denk ik echt dat ik van het eindeloze gezuip en het doe-het-zelven aan die genotsknots, gek aan het worden ben. Ik fiets een klein stukje harder door tot ik een stem naast me hoor op de fiets. ‘Hee. Ik voel me vrijlustig. Zin om met mij een tussenstop te maken in het plantsoen?’ Iets verschrikt draai ik mijn hoofd en zie ik een ondeugend kijkende brunette in een lange zwarte jas met een capuchon op haar hoofd. Vanaf het eerste moment ben ik gefascineerd door haar grote groene ogen, maar tegelijkertijd voel ik me bijna geïntimideerd. M’n hart klopt in mijn keel en mijn tampeloeres in mijn broek. Zonder iets te zeggen legt ze haar hand op mijn arm en remt ze. Ze zet haar eigen fiets neer naast een bankje en rukt mij aan m’n arm van m’n fiets af.

Ik vind het donders geil maar word langzamerhand ook wel een beetje bang van deze chick.

Voor ik het weet zet ze me neer op het bankje, gaat op me zitten en kijkt ze me verwachtingsvol aan. Ik kan niet wachten om mijn kloppende leuter in haar strakke kutje te duwen. Terwijl ik bedenk hoe ik haar ga laten zien wie hier de baas is, trekt ze mijn armen naar achteren en hoor ik twee klikjes. Fuck, ze heeft me net binnen no time vast gebonden aan de bank. Ik vind het donders geil maar word langzamerhand ook wel een beetje bang van deze chick.

Heb ik haar misschien toch eerder geneukt en wil ze wraak nemen? Ze kruipt van mij af en trekt mijn broek en ook direct mijn boxershort uit. Goedkeurend bekijkt ze mijn paal, maar raakt hem met geen vinger aan. Hulpeloos zit ik daar en al het bloed in mijn lichaam vloeit naar mijn snikkel. Ze trekt haar jas uit en heeft iets aan wat ik niet had verwacht.

Tevoorschijn komt een kort, strak jurkje dat bijna tot op haar navel is uitgesneden en waar haar tieten het maanlicht in vangen. Ze steekt een sigaret op en terwijl ik kijk naar die geile pijplippen, houdt ze haar blik continu gefocust op mijn geslachtsapparaat. Ondanks dat ik wel houd van verrassingen, wil ik nu wel weten wat ze met me van plan is en vraag dit aan haar. Ze trekt een wenkbrauw op, negeert mijn vraag en blijft aan haar sigaret zuigen.

Nadat ze haar sigaret heeft uitgedrukt trekt ze haar jurkje omhoog en begint zichzelf hevig te vingeren.

Haar ogen spreken boekdelen, maar ze geeft geen kik. In het maanlicht zie ik het vocht langs haar dijen naar beneden glijden, terwijl ze hard in haar eigen tepels knijpt. Ineens hoor ik geritsel achter me.

Kut, we zijn betrapt! Een twee meter lange, gespierde kerel loopt op haar af en stopt direct een vinger volledig in haar poes. Geschrokken kijk ik toe hoe deze kerel verder gaat met zijn handelingen. Ze stribbelt niet tegen en gewillig geeft ze zich aan hem over. Vanuit mijn positie kan ik alles uitstekend zien.

De ongenodigde gast bevredigt haar kut met zijn linkerhand, terwijl hij met zijn andere hand vingers in haar kont stopt. Terwijl hij haar zo ongeveer optilt, kijkt ze me aan met een voldane blik. Ik heb het ge-

voel dat ik droom, maar mijn stijve en mijn koude billen op het bankje herinneren mij eraan dat dit echt is.

Ze steekt een sigaret op en terwijl ik kijk naar die geile pijplippen, houdt ze haar blik continu gefocust op mijn geslachtsapparaat.

Voor ik het weet, tilt de boom haar met zijn vingers nog in haar gaatjes de lucht in en plant haar bovenop zijn penis. Ik voel me kwetsbaar naakt, maar deze mensen doen me dat met hun seksshow vergeten. Na een paar flinke stoten zet hij haar neer en komt zij naar mij toe lopen. Zonder iets te zeggen stort ze zich op mijn kneiterharde geladen geweer.

Mijn piemel, die toch een respectabele lengte heeft, verdwijnt zonder pardon helemaal achterin haar keel. Met haar tong draait ze wilde, maar zachte rondjes om mijn eikel en met haar hand masseert ze mijn ballen. Haar lippen zetten druk op mijn piemel terwijl ze me constant geil aankijkt. Ze kijkt alsof ze er heel veel plezier in heeft om met mijn toy te spelen. Er is niets zo geil als die blik. Terwijl ze met haar hand mijn pik stevig vastpakt gaat ze een paar keer met alleen haar tong volledig op en neer. Ze behandeld mijn sergeantmajoor als een ijsje. Ineens gaat haar tong naar een plek die ik nog niet volledig heb geaccepteerd, maar met dit gekke geile wijf heb ik niet zoveel te willen. Haar zachte natte tong drukt stevig op het stukje achter mijn ballen. Terwijl ze me achter mijn ballen blijft likken trekt ze nog steeds met een hand aan mijn penis. Even trekt ze haar hoofd naar achter en bevochtigt ze de vingers van haar andere hand met die geile pijp mond. Daarna gaat ze weer terug naar waar ze mee bezig was en stopt ze die natte vinger in mijn kont. Ik ben nog nooit van alle kanten bevredigd en ik moet zeggen: het is onbeschrijfelijk geil.

Opeens voel ik haar keel samentrekken en hoor ik haar hard kreunen. Ik kijk omhoog en zie dat de boomlange kerel haar keihard van achteren neemt.

Enthousiast kreunend gaat ze door met zuigen en de trilling van haar kreun vibreert door in mijn staaf.

Ik denk dat ik nu deel uitmaak van één van de meest bizarre towerbridges ooit. Porno is hier niks bij. Terwijl de andere dude haar poes te eten geeft, kan ik mij niet langer inhouden en yoghurt ik haar gulzige mondje vol. Terwijl ze mij aankijkt loopt het sperma uit haar mond en het vloeisel drupt op haar borsten, waarna ze het zelf nog lekker uitsmeert. Ik heb mijn ogen nog dicht van het nagenieten en als ik ze weer open, zie ik ineens niemand meer staan. Verbouwereerd kijk ik om me heen en opeens komt het besef dat ik nog aan dat fucking bankje vast zit geboeid..

Dit wordt nog een lange nacht.

15

Groninger Studentenkrant | November 2014

Masturbation Masterclass:

Aftrekken als een pro

Op een woensdagavond verzamelen de vrouwelijke redactieleden bij Christine le Duc om ons over te geven aan Masturbation Masterclass.

Bij binnenkomst worden we hartelijk ontvangen met een glaasje prosecco, wat hapjes en een rubberen piemel waar we van de gastvrouwen eerst even kennis mee moeten maken. Als iedere cursist haar ideale fallus heeft gevonden en de alcohol achter de kiezen is, begint de cursus aftrekken voor professionals. anneloes prins & marte van der wal illustratie: tobias rutteman

H

et idee: aftrekken is een seksonderdeel dat men vaak overslaat, omdat de man dit zelf toch beter zou kunnen. Bij Christine le Duc denken ze echter dat er genoeg valt te variëren, en daarom blazen ze met de workshop het aftrekken nieuw leven in. Bij aanvang van de cursus moeten alle cursisten, die allemaal vrouwelijk zijn want de cursus is girls only, beloven om de nieuw te leren moves ook daadwerkelijk uit te gaan voeren. Bovendien moeten wij de belofte doen de man rukkend tot een sprankelend einde te laten komen en louter gebruik te maken van onze handen. Én om vooral niet zuinig te zijn met het smeren van glijmiddel, zodat de piemel ook daadwerkelijk heel blijft tijdens het proces.

NEP

nieuws

Na een korte uitleg over de anatomie van de penis is het tijd om onze handen vies te maken. De eerste oefening, ’t klokje’, is bedoeld om de sergeant majoor in de houding te krijgen en moet uitgevoerd worden totdat de leuter strak in zijn pak staat. Via de ‘corona’, niet te verwarren met het drankje, gaan we door met ’het toompje’, waarbij, heel verrassend, het toompje wordt gemasseerd. Tussendoor vertellen onze medecursisten ons de meest gedetailleerde verslagen van hun seksleven. Met stip op één: het verhaal met in de hoofdrol het gescheurde toompje van de man van één van de cursisten tijdens hun eerste keer seks. ‘Die van mijn man ziet er bij lange na niet zo uit hoor!’ zegt de gedupeerde dame in kwestie, terwijl ze het toompje van haar oefenfallus bestudeert.

Na het leren en uitgebreid oefenen van diverse handelingen met pakkende namen als ‘Oh Denneboom’ en ‘Het Melkmeisje’, wordt ons tot slot nog een enorm belangrijk onderdeel geleerd. De zogenoemde noodknop is bedoeld om het orgasme tegen te houden. Door middel van het drukken van je vinger tegen zijn perineum (gebied tussen het scrotum en de anus) en het tegelijkertijd even kort knijpen in de eikel zorg je ervoor dat het allemaal net even wat langer duurt. Use it wisely.

Na een klein lesje over seksspeeltjes voor de man duikt iedereen tot slot nog even de winkel in om het assortiment seksspeeltjes van dichtbij te bekijken. Gewapend met een tas vol goodies, die gelukkig grotendeels gericht zijn op het vrouwelijke orgasme, lopen we tevree de Christine Le Duc uit. Al met al zijn we ruim drie uur zoet geweest, zijn we voorzien van zoetigheid en zijn we, afgezien van de goodiebag, ook gewapend met sweet new moves. De Masturbation Masterclass wordt iedere woensdagavond vanaf 20:00 gegeven. Deelname kost 25 euro en studenten krijgen 5 euro korting.

OPROEP Ben jij door dit verslag geïnspireerd geraakt?

Wil jij ook wel een de handen uit de mouw steken om de fijne kneepjes van het vak te leren? Dat kan! Geef antwoord op de volgende vraag: Christine Le Duc: Live Your Fantasy. Wat is jouw spannendste fantasie?

Stuur jouw stoute, foute en opwindende antwoord naar hoofdredactie@studentenkrant. org. Degene met de leukste reactie mag met tien andere dames naar de Masturbation Masterclass t.w.v. 250 euro. Nu helemaal gratis!

De uitslag van deze wedstrijd berust op het subjectieve oordeel van de hoofdredactie. De workshop is enkel toegankelijk voor vrouwen. Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden. Nouja, kan wel, maar je gaat er niets mee veranderen. Werknemers van de Groninger Studentenkrant zijn uitgesloten van deelname aan deze wedstrijd.

BESTUUR SIMPLON OPENT JACHT OP PAND

KOPJEK GROTE WINNAAR BIJ INNOVATIE GALA

Het programma Opsporing Verzocht besteedde afgelopen week aandacht aan de plotse verdwijning van de Simplon. Het pand werd door een onbekende steen voor steen afgebroken en afgevoerd, vermoedelijk over een periode van enkele maanden. De bizarre misdaad kon onopgemerkt blijven doordat niemand ooit meer naar de Simplon gaat. Een petitie aan de gemeente om het pand te herbouwen is inmiddels door duizend trouwe bezoekers getekend.

Bij het jaarlijkse Groninger Innovatie Gala is KopjeK als grote winnaar uit de bus gekomen. De organisatie mocht maarliefst drie van de zeven awards mee naar huis nemen.

Het lovende juryrapport deed de winnende organisatoren zichtbaar blozen. Zo noemde de jury de verkleed-edities van KopjeK “het beste idee sinds koekhappen” en de manier waarop Huize Maas haar betalende klanten na een uitgebreide visitatie door de beveiliger twee euro laat betalen voor de toilet en garderobe, “onstuimig creatief”.

-INGEZONDEN BRIEFLieve Max Willems, Ik denk aan je.

Ik mis je.

We waren onafscheidelijk, jij en ik.

Nu zit je op Instagram en Twitpic.

Ik weet dat ik me daar niet aan kan meten.

Maar daarom hoef je mij toch niet te vergeten?

Ik spreek alleen nog maar mensen die de locatie van hardcore-feestjes willen weten.

Kom eens langs.

Liefs, Partyflock

max willems & neef carlo

16

Groninger Studentenkrant | November 2014