www.studentenkrant.org | jaargang 29 | nummer 2 | Oktober 2012 Apart’ ja
Onderzoek
Jongens van de straat
Langstudeer subsidie
pagina 8-9
Dit had niemand verwacht!
pagina: 7
Studentenkrant Groninger
Haren in de war
S iPhone 275 + GRATI Apple iPhone 3GS!
SIM ONLY 275 GRATIS HTC Desire C + urBeats headset Studentmobiel.nl/actie
Met 275 Belminuten of SMS INCLUSIEF internet bundel 500MB
070 - 301 0 301
â‚Ź 16,75 p.m.
2
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
EVALUATIE VAN DE VERKIEZINGEN:
DIT WAS ALLEMAAL KUT
E
ven terugblikkend op de verkiezingen: Het niveau van de politiek is laag. Ok, dat weten we. We zijn nu eenmaal een land wat zijn minst getalenteerde mensen naar voren schuift om het land te besturen. Turboanalyse: Dat leidt tot zoveel ontevredenheid dat we vervolgens uit de beschikbare mensen bij vlagen op de nog dommere mensen gaan stemmen om die andere ongeschikte mensen eens goed te laten schrikken. Nu maakten we weer een slingerbeweging terug naar de redelijkheid. Volgende keer weer andersom. Met dit circus houden we onszelf dan vervolgens bezig terwijl er niks verandert. Welkom in Nederland. Een terugblik op het meest kansloze rond de verkiezingen! Dat er op het Binnenhof zo’n sfeer van verloren belofte hangt ligt niet alleen aan de politici. Het is natuurlijk een schandaal dat de zwaar dementerende Ivo Opstelten op iedere vraag: “Dat gaan we keí-hard aanpakken” kan antwoorden zonder dat dit serieuze tegenspraak krijgt. Hoewel het zeker terecht is dat af en toe met enige lacherigheid over de vaderlandse politiek wordt gesproken is de zwakste schakel toch echt de media. Een zandbak in de persruimte zou geen gek idee zijn zodat de pers daar een beetje de tijd kan doden tussen de debatten door. Het lijkt net alsof we een stel zwakzinnigen er op af gestuurd hebben. Het is ook onbegrijpelijk dat de politici zo beleefd blijven, je wordt soms ondervraagd alsof je zelf zwakzinnig bent terwijl het de verslaggever die nota bene zelf nog niet het niveau van een Windesheim stagiaire haalt en vanochtend nog een legoblokje in zijn neus had gepropt ondanks dat mama zei dat het niet mocht. Ooit was het overigens een aanwinst: kutvragen stellen en hopen dat iemand struikelt. Maar inmiddels is het de standaard en kunnen journalisten zelden meer dan een lijstje met potentiele verneukvragen voorlezen en er verwachtingsvol bij kijken in de hoop dat de politicus er niet uit komt. Het kansloze Herdersmatje van de journalistiek. Maar als het gewenste struikelantwoord niet komt stel je de vraag gewoon nog een keer alsof je gek bent. Daarna blijf je gewoon zuigen totdat er irritatie ontstaat en dat scoort ook. Een fail-proof model, dat de vaderlandse journalistiek tot grote hoogte heeft gestuwd. Doordat journalisten louter schade proberen te doen komen politici juist met alles weg. Behendigde politici zoals Pechtold, Rutte of Samsom zijn het journaille zwaar de baas en geven gewoon een ontwijkend antwoord en het interview is gewoon de facto voorbij. Het is daarnaast dus ook geen wonder dat tegenwoordig de premier over alles “radiostilte” houdt, want dat moet hij wel doen. Ieder flardje informatie wordt namelijk louter benut om hem mee te verneuken, met als resultaat dat we geen informatie meer krijgen. Nooit komen we dus op het punt dat bijvoorbeeld inhoudelijk besproken wordt hoe bijvoorbeeld de pensioenpot van jongeren leeggeroofd wordt. Het is immers veel makkelijker om D66-verlengstuk Sywert van de Lienden gewoon even ondeskundig te laten kakelen, hij is immers zo representatief dat kennis overbodig is. Wat blijft bijvoorbeeld hangen van de Troonrede? Samsom dommelde in, headlines bij de NOS. Dankjewel. “Het was een mooie dag”. Het gaat gelukkig pas echt mis als journalisten iets gaan proberen te duiden. Het fact-checken van de eigen beweringen zou ook geen kwaad kunnen. Niet geremd door enige kennis wordt de nek-aan-nek-race tus-
“
Wat blijft bijvoorbeeld hangen van de Troonrede? Samsom dommelde in, headlines bij de NOS. Dankjewel. “Het was een mooie dag”.
sen de VVD en de PvdA alwéér geduid als een nieuw fenomeen, net als de vorige 120 keer dat het gebeurde. Iedereen die het ook maar met een half oog heeft gevolgd de afgelopen jaren weet nog: Balkenende versus Bos, nog een keer Balkenende versus Bos, Rutte versus Cohen, Rutte versus Samsom. Het was iedere keer de nek aan nek race die de berichtgeving domineerde. Het was bijzonderder geweest als het dit keer niet gebeurd was. Er wordt dus ook altijd strategisch gestemd, bij de SP wil dat er maar niet in. Roemer dacht toch niet echt dat de SP de grootste zou worden? En dat Rutte gewoon zou toegeven dat hij de zorgkosten fors zou laten stijgen? Uiteindelijk zetten Roemer nog een dikke streep onder zijn loserimago door uit te huilen in de Tweede Kamer dat de PvdA nu de stemmen van de SP te leen heeft. Dat is natuurlijk de grootst mogelijke onzin. Iedere verkiezingsdag beginnen alle partijen gewoon op 0 stemmen, zelfs de PvdA. Maar volgende keer beter Emile, je bent pas twee jaar de SP-baas, over de havo deed je acht jaar. Hetzelfde historisch gebrek was te zien over de kennis over coalities. Op een of andere manier heerst er een vals romantisch beeld dat vroeger iedere coalitie bleef zitten tot het einde. Bullshit. Bijna alle coalities vallen en ze zitten niet eens opvallend korter dan in het verleden. Rutte I haalde bijna het naoorlogs gemiddelde van 877 dagen. Sinds de oorlog zaten maar liefst 12 kabinetten korter en maar 15 langer. Er worden ook vele bezorgde woorden gesproken over de mogelijkheid dat er veel partijen in de regering zouden zitten. Ook zonder enige kennis over hoeveel partijen er gemiddeld ongeveer in een coalitie zitten. Dat is namelijk sinds de oorlog 3.14, met slechts twee partijen zitten we zelfs op een historisch laag aantal. Voor en tijdens de oorlog is het zelfs nooit minder dan drie partijen geweest. Twee partijen werd misschien toen uitgelegd als onverantwoord weinig. Al die zogenaamde experts die met bezorgde blikken een coalitie van twee boven drie partijen aanbevelen geven zelden enige blijk van deze kennis. En nu zeggen Samsom en Rutte dat de sfeer goed is en ze lekker opschieten. Dat kan zijn, maar we zijn natuurlijk reeds vergeten dat Rutte dat ook zei 2 dagen voordat zijn vorige kabinet sneuvelde in de Catshuis-onderhandelingen. Het zal blijken. Randy Martens
@
Wil je reageren? Stuur een email naar r.martens@studentenkrant. org
3
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Tien geboden voor den student 1. Gij zult bier drinken.
Bier, pils, de goudgele pretcilinder, studenten drinken bier. Dit is ons drankje dus leer het gewoon drinken. Ook voor de dames onder ons: de tijd van zoete witte wijn met ijs is toch echt geweest.
2. Gij zult gepaste desinteresse tonen in uw verschijning
Je hoeft er niet altijd tiptop uit te zien. Het kan de caissière van de Albert Heijn geen donder schelen of je je haartjes in de wax hebt of niet. Trek lekker je brakpak aan of ruil je hakjes in voor een paar sloffen. Het mag.
3. Gij zult uzelf vlot door het verkeer voortbewegen
Misschien was het zebrapad in Schubbekutteveen heilig, hier is het louter een plek met zwart witte strepen waar meer mensen oversteken dan anders. Leer het hier kennen: degene met de meeste haast heeft voorrang. En pleur je fiets niet zomaar overal tegenaan.
Post
4. Gij zult niet bietsen
Elke maand ploffen er postzakken vol met post op onze al dan niet digitale deurmat. Hier volgen de brieven van de maand.
Als je weet dat je gaat roken, koop dan gewoon een pakje. Er is niets vervelender dan iemand die je pakje leeg rookt en nooit zijn eigen meeneemt. De grootste nono: een peuk uit iemands mond pakken.
Hallo redactie, is het ook nieuws als iemand summa cum laude is geslaagd voor de master (strafrecht & criminologie)?
5. Gij zult studeren, en laten studeren
Je houdt je mond in college, in de UB en op andere plekken waar dat gepast is. Je wacht met inpakken totdat de docent uit is gepraat en als je denkt dat je je tentamen goed hebt gemaakt dan zeg je niet dat je niet denkt dat je hem niet hebt gehaald. Dat is wel zo beleefd.
Groeten, Peter Koops Hoi Peter. Nee. Doei. Hey studentenkrant!
6. Gij zult niet elk weekend naar thuisthuis gaan
Het is nu zondagochtend 2 uur in de ochtend en ik heb pillen op en ik was naar kopjek (staat voor kusje op je kut :P) en dat is allemaal harde techno en ik vind het allemaal helemaal mooi en ik vind jullie krant helemaal mooi dus ik dacht ik stuur even een mailtje :P.
Scheur jezelf weg van papa en mama en verplaats je leven hierheen. Leer jezelf hoe de wasmachine werkt, maak nieuwe vriendjes en vriendinnetjes en zoek een baantje. This is your home now.
7. Gij zult u weldegelijk gedragen in de trein
Groetjes, Monique van der Geest
Natuurlijk hoef je niet alle schepen achter je te verbranden. Maar zit je dan in de trein, zit dan niet luidkeels te brallen over je nieuwe leven, wie er een soa heeft en hoe dronken je was van de week.
Hoi Monique. Leuk hè pillen? Volgende keer toch even je tripsitter je laten behouden dat je zulke mailtjes met je volledige naam stuurt. Voor de rest schattig hoor, we zijn allemaal zo geweest. Dubbele punt p.
8. Gij zult respect tonen jegens uw buren
En dan niet alleen je buren, maar alle mensen op weg van de Poelestraat naar jouw huis. Netjes in een hoekje kotsen, andermans spullen heel laten en geen valse kroegliederen brallen.
Geacht bestuur van de Groninger Studentenkrant,
9. Gij zult niet weggaan wanneer u aan de beurt ben om een rondje te geven
Onlangs (25-09-2012) is de nieuwe expansion van Blizzard “World of Warcraft” uitgegeven, “Mists of Pandaria”. Nu ben ik jammer genoeg als arme student, net als jullie, veel te arm om de nieuwe expansion te kopen terwijl ik hem natuurlijk heel graag wil spelen. Is het mogelijk dat jullie de nieuwe versie verloten als jullie hem wellicht binnen hebben? Herinnering eert mij dat jullie Diablo III ook binnen hebben gekregen als promotiemateriaal.
Dit geldt ook voor de dames onder ons. Ben je met z’n vieren? Dan is drie biertjes krijgen, eentje uitdelen. En als je denkt dat het niet opvalt dan heb je het mis.
10. Gij zult niet zeuren over andermans wankele seksuele moraal
Met vriendelijke groet, Een verlegen maagd.
Seks happens. One night stands, een Towerbridge of een vluggertje op het toilet. Als het helemaal jouw ding is dan prima! Als je het liever wat burgerlijker houdt ook goed. Oordeel niet te snel, we maken allemaal fouten.
Hoi verlegen maagd, Het klopt dat wij “Mists of Pandaria” als promotiemateriaal hebben binnengekregen. Maagd. Maar jammer genoeg hebben we het al onder redactieleden geloot. Maagd. Deze expansion is voor twee brinky’s koeken en een slokje Cherry Coke verloot. Maagd. Dank je voor de brief en misschien volgende keer beter! Maagd.
Colofon
Maagd.
De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van tienduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen
Hoofdredactie:
Tim van Veen hoofdredactie@studentenkrant. org
Eindredactie:
Ben Hard eindredactie@studentenkrant.org
Vormgeving:
Laurens Verhoeff
Illustraties:
Tobias Rutteman
Redactie:
Annick Heit Huub Kappert Randy Martens Jacob Roel Meijering Olivier Oost Tobias Rutteman Edin Salihovic Jesse Siegers Iris Strangmann Mirre Terpstra Tim van Veen Laurens Verhoeff Lisanne Wieringa
Fotografie:
Tim van Veen Jasper Ebels Stef Veldhuis
Cover
Stef Veldhuis
Drukwerk:
Grafische Industrie de Marne
Bestuur:
Voorzitter: Edin Salihovic Huub Kappert Randy Martens Olivier Oost
Adres:
Groninger Studentenkrant Sint Walburgstraat 22C 9712HX Groningen www.studentenkrant.org bestuur@studentenkrant.org
4
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
5
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Social Madness
er gekke dingen gebeuren. Aha, dus het was niet gebeurd als de groep in Groningen was belandt? ‘Dan hadden die relschoppers met z’n vieren waarschijnlijk op de Grote Markt gestaan en waren ze zo opgepakt.’ Hoewel Dijkstra het niet zo stelt lijkt het ons duidelijk hoe die grote groep daar gekomen is. Juist, de traditionele media.
“
De reporter
H
et is af te vragen of de Australische Corey Delaney in januari 2008 door had dat hij met zijn uit de hand gelopen verjaarspartijtje de inspiratie zou zijn voor verschillende Project X-achtige teenage mayhem party’s, georganiseerd over de gehele wereld. Want ach en wee, wie had kunnen verwachten dat Het Wassenaar van het Noorden, beter bekend als villadorp Haren, getroffen zou worden door deze jeugdige hype van kattenkwaad en belhameliteit. Van sweet sixteen naar veldslag, well that escalated quickly. De brandjes zijn inmiddels natuurlijk allang geblust en de ME bussen uit het gras getrokken. Vraag rijst nu, wie gaat de art deco twee onder één kap oplappen? Guilt card Verschillende kandidaten opteren voor de guilt card. Wellicht de zestienjarige Merthe zelf, het was tenslotte haar feestje. Of wijst de vinger toch naar die flauwe facebook vrienden die Merthe’s uitnodiging als een olievlek lieten verspreiden onder hun 366 andere echte vrienden? Maar wat te denken van de rol van de traditionele media? Facebook tot daar aan toe, maar als de NOS en het AD zowaar verslag gaan doen van een uit de kluiten gewassen internethype gaat het balletje natuurlijk vlot rollen. Of mag nu toch de gemeente Haren zich het schaamrood op de gebotoxde kaken blozen omdat zij zo goed geanticipeerd hebben op de op handen zijnde strijd?
Verdwenen tuinkabouter Dus de eerste kaart gaat naar ons aller Merthe. Ja, je werd bijna zestien en je wou wat. Nou, dan zijn we er toch? Kunnen we dit arme naïeve schaap nu echt verwijten dat ze een vinkje miste bij closed event en daarom heel Haren op zijn kop stond? Volgens ons niet. Voor Merthe willen we wel graag opmerken dat je er wijs aan hebt gedaan om ein-de-lijk je account af te schermen voor alles en iedereen. De persoonscult rondom jou kreeg inmiddels een masochistisch (zoek dat maar even op) tintje na die miljoenen euro’s schade en 23 aangiftes. We raden u wel allemaal aan om het spookaccount van Merthe een bezoekje te brengen. Jaja, wacht maar tot ze achttien wordt. De vrienden van Merthe dan. Die kunnen we toch wel de spreekwoordelijke zwarte piet toewerpen? Hoe meer ziel, hoe meer vreugd moet één van hen gedacht hebben en hij nodigde zijn vaste bier buddy uit. Nog een paar dan. De woonkamer is net verbouwd en er passen nog wel wat mensen bij. Wanneer uiteindelijk een paar honderd jongeren zich hebben aangemeld voor het fuifje is het welletjes volgens vaderlief wordt het evenement gesloten. De deugnieten die het dan weer opnieuw opstarten, die zouden we wel eens kunnen verwijten dat het ietwat uit de hand gelopen is. Dat er een raampje hier en daar ingeslagen is, een tuinkabouter verdwenen en een bejaarde man met een stoeptegel belaagd is. Wat zeg je? Inderdaad, Waanzin. Waarom?
Schuld bij traditionele media Jan Kornelis Dijkstra is universitair docent sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en gespecialiseerd in anti-sociaal gedrag. Hij zou ons toch moeten kunnen uitleggen waarom dit zo uit de hand liep? Dijkstra: ‘Het gaat hier om jongeren die autoriteitsgevoelig zijn in de negatieve zin. Alles wat de autoriteiten zeggen dat je moet doen gaan zij niet doen, of juist het tegenovergestelde.’ Kan zo zijn, maar dan hoef je het toch nog niet te doen? ‘Je hebt drank op en misschien wat drugs. Als de grote menigte in een klein dorp als Haren dan ook nog zorgt voor anonimiteit kunnen
Agenda
26e Editie Groninger Studenten Cabaret Festival
Kunnen we dit arme naïeve schaap nu echt verwijten dat ze een vinkje miste bij closed event en daarom heel Haren op zijn kop stond? Volgens ons niet. nalen uit de grond getrokken.
Al 25 edities een groot succes, en dat zal de komende editie niet anders zijn. Op 31 oktober en 1 en 2 november zullen de zes halve finalisten strijden om de winst van het Groninger Studenten Cabaret Festival 2012. Na drie selectiedagen zijn Cortijn Tonkes, Jasper van der Veen, Riza Tisserand, Julie Cafmeyer, Sharda Dewie en Frank Brasser de beste aanstormende talenten gebleken. Gedurende de hele maand oktober zullen ze te zien zijn in de try-out tour, ook bij jou in de buurt. Kijk op www.gscf.nl
NOS
Omdat het “een boete op ambitie” zou zijn, aldus SP-kamerlid Jasper van Dijk. Dat is natuurlijk onzin. Toch zijn wij enorm tevreden. Die 3000 euro kunnen we natuurlijk makkelijk ergens anders aan besteden, zie pagina 11. Maar veel fijner is het te weten dat ons landsbestuur in handen is van wijze heren. Want laten we wel wezen, voor de woorden “De langstudeerboete gaat eraan” waren uitgesproken had toch geen mens een greintje vertrouwen in alles wat Haags is?
Over naar hen dan. Want de grote jongens deden ook gezellig mee met de hype. Marcel Gelauff (hoofdredacteur NOS) wast zijn handen in onschuld omdat ze écht héééél lang gewacht hebben erover te berichten. Daarnaast beweert hij op zijn blog dat de NOS “louter verslag heeft gedaan. Er was geen hijgerige (red. dafuq?) toon”. Marcel, wij verwijten jou ook niet “de slag om Haren”. Jij hebt tenslotte niet in hoogsteigen persoon die lantaarnpalen uit de grond getrokken. Dat hebben honderden anderen voor je gedaan. Aan jou vragen we echter wel hóe die daar kwamen. Waar een facebookhype zich uitbreidt als een olievlek heb jij met jouw berichtgeving een boorplatform tot zinken gebracht waar BP nog een puntje aan kan zuigen.
Gemeente Haren De gemeente dan? Die heeft haar uiterste best gedaan om het uit de hand te laten lopen. Jongeren lokken met de kans op een feestje, ze lekker hun agressie laten uiten jegens lantaarnpaaltjes, kabouters en hulpverleners. Klopt, ze hadden gezegd dat er geen alcohol gedronken zou mogen worden, maar dat was maar een grapje. Koopt u maar een kratje bij de AH, die heeft er lekker veel ingeslagen. Natuurlijk, ook de gemeente had niet verwacht dat het zo uit de hand zou lopen. Ze hadden nog in het persbericht gezet dat ze er niet teveel aandacht aan wilden besteden, ‘want elke vorm van aandacht is er één teveel.’
“
Marcel, wij verwijten jou ook niet “de slag om Haren”. Jij hebt tenslotte niet in hoogsteigen persoon die lantaar Hamvraag blijft natuurlijk of het feestje voor herhaling vatbaar was. Rutger (21)was aanwezig in Haren op D-Day. ‘We hadden een feestje verwacht in een weiland, of desnoods op het voetbalveld. In plaats daarvan staan we met z’n allen in het centrum van zo’n dorp. Natuurlijk, volgende keer ben ik er wel weer bij maar dan hoop ik wel op een beter feestje.’
Zwarte pieten Ondertussen gaat het zwarte pieten nog wel even door. Ja, de gemeente had meer kunnen doen, de media minder en de jongeren normaler. Maar de echte daders staan gelukkig vol met hun smoel op de camera terwijl ze nog eens een steen werpen. We horen het onze moeder nog zo zeggen, zachtjes spelen jongens, anders wordt het katjesspel. Jesse Siegers Iris Strangmann
@
Wil je reageren? Stuur een email naar i.strangmann@studentenkrant.org
Langstudeerdersboete van de Baan
Open Nederlandse Quiz Contest De Studentenkrant heeft al eerder pubquizen aangeraden en nu moeten we jullie wel attenderen op een heel speciaal evenement. De wekelijkse pubquiz in café De Toeter is al een bekend fenomeen in Groningen. Iedere zondag zit de Toeter vol met teams die strijden om prijzen als speciaalbier en verrassingspakketten. Wil je meedoen, dan moet je reserveren voor een plek, want naast de vaste teams is er ook grote interesse van mensen die eens in de zo veel tijd graag een kans wagen. De grote opkomst bracht De Toeter op het idee om ook een groter jaarlijks evenement te organiseren: De Open Nederlandse Quiz Contest en deze is alweer aan zijn vierde editie toe. Het concept is hetzelfde als de wekelijkse variant alleen dan groter, met meer audio- en videorondes en een fors aantal teams. De verwachting is dat dit jaar meer dan 100 teams zullen strijden in de Martinikerk en mocht je daar dit keer nou ook bij willen zijn, dan is er een leuke aanbieding voor studenten. Hoewel de quiz pas op zaterdag 2 februari, volgend jaar, plaatsvindt, krijgen studenten die zich voor 30 november inschrijven 10 euro korting op het inschrijfgeld. Je betaalt dan als team slechts 30 euro. Aangezien ieder team uit vijf personen bestaat, is dit slechts 6 euro per persoon voor een hele avond quizzen. Mocht je nou in het slimste team zitten, kan je dit jaar een weekend naar Antwerpen winnen. www.opennederlandsequizcontest.nl
6
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Met twintig kilometer per uur naar de Zuidpool
O
p woensdag 3 oktober wordt er op de Hanzehogeschool een TEDx evenement georganiseerd, waarop verschillende sprekers hun vernieuwende ideeën en inspirerende ervaringen zullen pitchen. De Studentenkrant sprak met Manon Ossevoort, die in haar eentje in vier jaar tijd op een tractor van Terschelling naar de Zuidpool is gereden. Momenteel is ze bezig met de voorbereidingen van het laatste stukje van haar reis. Wat was de grootste uitdaging van je reis? ‘Het voorbereiden. Ik had heel veel moed nodig om dit idee, waarvan iedereen dacht dat het onmogelijk was, uit te voeren. Ik hoorde allemaal enge verhalen van mensen, en moest echt de moed opbrengen om hier wel aan te beginnen. En tijdens mijn reis vond ik het heel moeilijk dat het allemaal veel en veel langer geduurd heeft dan ik had voorzien. Ik heb eerst drie maanden door Europa gereisd, en daarna drie jaar door Afrika. Ik heb daar twee of drie keer gehad: oh nee, dit gaat nog een jaar langer duren. Nóg een jaar langer. Nóg een jaar langer. Dat is wel heel heftig. Alles was zo mooi, maar ik ging ook zó langzaam!’
Interview Doe ben je op het idee gekomen dit te gaan doen? ‘Ik kom oorspronkelijk uit een klein dorpje in Twente. Daar komt mijn gevoel voor humor en houding van ‘niet praten, gewoon doen’ vandaan. Voor mijn werk als theatermaakster verzin ik verhalen. Ik bedacht een verhaal over een meisje die een reis ging maken naar het einde van de wereld op een trekker. Toen dacht ik: eigenlijk moet ik hier helemaal geen theatervoorstelling van maken, dit moet ik in de werkelijkheid gaan uitvoeren. Pas dan komt je verhaal echt tot leven, en pas dan wordt het grappig, ontroerend en waardevol.’
Wat waren de reacties van je omgeving toen je zei dat je een reis naar de Zuidpool ging maken op een tractor? ‘Iedereen stond met zijn oren te klapperen, knipperde een paar keer met zijn ogen en ging eigenlijk meteen weer verder op het onderwerp waar we het daarvoor over hadden. Niemand kon het geloven. Als je een droom hebt die je wilt najagen, zullen sommige mensen altijd zoiets hebben van: huh? Maar ik vond het zo mooi, ik wilde het gewoon proberen. Het klinkt als een onmogelijke reis, maar ik ben op zoek gegaan naar mensen die me konden helpen, veilige routes, kon ik echt met een trekker naar de Zuidpool? Ja, dat kan! De eerste voertuigen op Antartica waren ook trekkers, er was in 1958 een legendarische poolexpeditie met trekkers.’
Wat heb je ervan geleerd? *Lachend* ‘Geduld! Mijn trekker heeft mij geduld geleerd. En wat ik ook heel bijzonder vond, is dat als je met een open blik op pad gaat, met respect voor mensen, dat je dan tot het einde van de wereld kan reizen en weer terug, en overal veilig kunt zijn. Ik heb door gebieden gereisd waar er honger was, en door andere heftige gebieden maar ik ben altijd veilig geweest. De problemen hebben altijd iets met de politiek te maken, de mensen zijn gewoon maar mensen en die willen hun verhaal graag kwijt.’
Wat vind je van alle media-aandacht die hebt gekregen en nog steeds krijgt? ‘Ik heb het niet zo in de gaten gehad, eigenlijk. Toen ik mijn reis aan het voorbereiden was, was het doodstil en toen ik eenmaal op gang was kwam er alle-
maal media-aandacht. Ik had wel een telefoon bij me en werd af en toe gebeld voor een interview, of er kwam een cameraploeg maar ik heb het eigenlijk niet zo in de gaten gehad.’
Hoe zag het dagelijks leven eruit op de tractor? ‘Ik was eigenlijk altijd te langzaam om ’s avonds bij een plaatsje uit te komen, dus ik heb drieënhalf jaar wildgekampeerd. ’s Ochtends ging ik dan weer rijden als het lokale leven op gang kwam, en de mensen naar de markt gingen of op het land gingen werken. Ik heb drie jaar lang ook elke dag bruine bonen met rijst gegeten, en dat was iedere keer weer heel lekker omdat het iedere keer net weer op een andere manier was klaargemaakt. Het contact met mensen onderweg was heel leuk, want je trekt echt veel bekijks als meisje op een trekker. De mensen kunnen zien dat jij van het platteland komt, en zij kwamen ook van het platteland dus er was wel iets van herkenning maar het was tegelijkertijd ook heel gek.’
Ga je vaker van dit soort reizen maken? ‘Nou, ik moet nog een stukje. Ik ben heel blij dat ik tot aan Kaap de Goede Hoop ben gekomen, maar ik hoop nooit meer ZO’N grote, ZO’N langdurige… nee, wacht. Zeg nooit nooit.’
Hoe lang moet je dan nog, naar de Zuidpool? ‘Daar kan ik niet zoveel over zeggen, want er zijn allerlei spannende ontwikkelingen gaande. Maar die reis gaat ongeveer anderhalve maand duren.’
Wat ga je daarna doen met je tractor? ‘Gewoon op de koffie bij mijn familie in Twente.’
Je bent theatermaakster. Hoe komen de ervaringen die je tijdens deze reis hebt opgedaan terug in je werk? ‘Ik heb vier jaar aan filmmateriaal gemaakt. Op dit moment ben ik bezig dat allemaal te monteren tot een film met een mooi verhaal. Daarnaast komt er ook een kinderboek over een meisje dat op een trekker naar het einde van de wereld reist. Ik heb heel veel inspiratie gekregen voor heel veel verhalen in de toekomst.’
Volgende week ga je spreken op het TEDx evenement in Groningen. Wat is de boodschap die je wilt meegeven aan je publiek? ‘Dat als je als meisje op een tractor naar de Zuidpool kan reizen en weer terug, en overal veilig kunt zijn, dan kunnen alle dromen uitkomen.’
@
Lisanne WIeringa Illustratie: Tobias Rutteman
Wil je reageren? Stuur een email naar L.Wieringa@studentenkrant.org
7
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Langstudeersubsidie Koop een paard!
Dries Roelvink Voor het lutige bedrag van 3000 euro komt Dhr Roelvink een uur lang op al jouw afgstudeerfeest, verjaardag, huwelijk of begravevis. Bedenk hier dat je het hele pakket van Dries krijgt, inclusief kippenvel! Exclusief bij www.janvis.nl.
Niets schreeuwt klasse als op je paard naar college gaan. Echte mannen rijden paard, lekkere vrouwen ook. Hop snel naar www. paardonline.nl!
D Een zaagtafel Een zaag is altijd handig. Met deze “Festooltrek Afkortzaag Precisio (FAP, red.) CS 70 Eb set” schaft u dan ook de Rolls Roys onder de zaagtafels aan. Zaagt echt alles! www.kruis.nl
Onderzoek
e hoge heren in Den Haag zijn er zo’n beetje wel uit. De langstudeerdersboete is van de baan. En omdat jij, vooruitdenkende student die je bent, die boete al lang ingecalculeerd hebt, heb je ineens 3000 euro over. Vrij te besteden. Waaraan? Misschien aan een snelle go-kart. Aan een mooie speakerset om je buren te pesten. Aan dat gave Sig aanvalsgeweer die je altijd al had gewild. Wellicht ben je iets minder origineel en haal je 55 gram cocaine bij je foute buurman. Hoe dan ook, het is Sinterklaas en je bent zoet geweest. De SK helpt je graag bij het uitgeven van je langstudeerderssubsidie. Je hebt het verdiend, zullen
Half ons cocaine Je maat heeft Dries al uitgenodigd. Jij maakt het feest compleet met een bergje coke. Afstuderen hoeft nog lang niet. Af te halen bij uw lokale dealer. Bedankt Rutte, bedankt Samsom.
we maar zeggen. Batman Motorpak
Mandje chihuahuas!
Rijd je motor? Nee? Boeiend. Gewoon toch dit Batman rijpak halen. Iedereen vind je stoer, niemand vindt je raar. www.udreplicas.com
Kijk eens wat lief. Loop rond met stijl als een echte Pim of Paris. Verkrijgbaar in verschillende kleuren. Woef! www.chihuahua-online.nl
Schiet eens een jachtluipaard Beschermd beestje? Echt niet! Luipaard niet je smaak? Schiet dan een giraffe of een groepje bavianen. Hé, iemand moet het doen, die beesten zij levensgevaarlijk! www.namibia-hunting.net
Borstvergroting Gibson Les Paul Classic Sex met snaren! Maak de blits als de enige onder je vrienden die wel een fatsoenlijke gitaar heeft. Transformeer van guitarhero naar Mark Knopfler. www.gibson.com
Its fantastic, its van plastic. Voor jezelf maar ook leuk als cadeau! The gift that keeps on giving. Haal die bad boys op bij www.boerhaave.nl
@
Wil je reageren? Stuur een email naar Hoofdredactie@studentenkrant.org
8
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
B
H
Gerard
ier zit Gerard, een man van 50 jaar oud. Elke zondag zit hij de hele middag op de Ubbo Emmiusstraat achter bioscoop Pathé geld bij elkaar te schrapen. Het meeste hiervan gebruikt hij voor de daklozenopvang, die al gauw vijf euro voor een avond kost, en wat er overblijft maakt hij op aan eten. Gewapend met een stukje karton waar de toch wel vrolijke tekst opstaat, spendeert hij de hele middag in deze straat. “Ik vind het niet kut dat ze zo kijken, ze doen maar, wat ik kut vind is gewoon mijn eigenwaarde op deze momenten. Ik ben geen bedelaar, ik wil mensen juist wat teruggeven!” In 1997 is hij voor het eerst dakloos geraakt. Na hevige ruzie met zijn toenmalige vrouw heeft hij besloten om zelf het huis te verlaten, zodat zijn vrouw en dochter nog wel een dak boven het hoofd hebben. Zelf benadrukt hij dat niemand ervoor kiest om dakloos te zijn, en dat de meeste daklozen zo in de problemen komen vanwege onfortuinlijke omstandigheden. Wanneer Lady Fortuna stelselmatig de andere kant op kijkt. Daarna is hij in de loop der tijd nog twee maal dakloos is geraakt. Een van de keren was toen hij de liefde van zijn leven had gevonden, maar deze door middel van alcoholproblemen naar het ziekenhuis moest, en daar twee dagen later overleed. Omdat het huis niet op zijn naam stond, en hij dat niet kon regelen, is die weer op straat beland. Eindelijk had hij vrij snel een kamer gevonden, maar de eigenaar heeft het huis na 3 jaar verkocht. En de nieuwe eigenaar zag Gerard niet zo zitten, dus die heeft hem eruit geschopt. Het wordt alleen maar moeilijker, bekend Gerard: “Ik word alleen maar ouder, ziektes vat ik nu sneller op en mijn rust kan ik nooit meer pakken. Zelfs in de opvang niet, de alcoholisten daar maken alleen maar kabaal. De laatste gaat om drie uur slapen en de eerste staat al om zes uur schreeuwend op.” Frappant is het gegeven dat zijn dochter ook dakloos is geworden. Ze zit vaak in dezelfde straat te bedelen als haar vader. “Dakloos is eigenlijk niet het goede woord, ze is thuisloos. Ze is weggelopen van huis.” Gelukkig heeft hij haar van de verleidingen van de straat kunnen weren. Ze doet geen sterke drugs en hij heeft haar ook kunnen verhelpen om de prostitutie in te gaan. Toch doet het hem pijn om zo zijn dochter te zien; “zo’n leven gun je je kind natuurlijk niet.” Zijn dagindeling ziet er als volgt uit: Hij staat om tien uur op, drinkt een bak koffie bij de daklozen opvang en gaat vervolgens de hele dag bedelen. Als hij genoeg geld heeft gekregen gaat hij diezelfde avond naar het slaaphuis. Hiervoor moet je je aanmelden, aangezien er minder plaatsen beschikbaar zijn dan dat er daklozen in Groningen zijn. Mocht hij toch niet genoeg geld hebben, dan heeft hij altijd een vriend waar die terecht kan.
Apart’ja
ijna onzichtbaar zijn ze soms. Niet gek, de meeste mensen keuren ze geen blik waardig. Het zijn zwervers, bedelaars, straatkrantverkopers, fietsverkopers, daklozen, ontheemden. Bij de bakker zie je ze nooit, of in de supermarkt. Verwacht ze ook niet in de Mediamarkt, restaurant of bar. Je vind ze wel op plekken waar je nog niet dood gevonden wil worden. De dagopvang, de nachtopvang, onder de brug en in de goot. Zielig? Ja. Vinden ze dat zelf ook? Nee. Opmerkelijk genoeg zijn veel zwervers erg opgewekt. Ze accepteren hun lot met rechte schouders. De SK heeft de moeite genomen van twee daklozen het verhaal op te tekenen. Het stigma dat zwervers er zelf voor kiezen te zwerven willen we hier de wereld uit helpen.
Verslavingen heeft Gerard ook gekend, en hij kampt er dagelijks mee. Vroeg begonnen met wat onschuldige jointjes is hij binnen mum van tijd op de heroïne overgestapt, waar hij nog steeds mee worstelt. “Soms gooiden de dealers de kleine zakjes heroïne op de grond, en spuugten ze, zodat je als een hond de drugs op moest rapen. Nou ik niet hoor, zo nemen ze mij niet te grazen.” Niet alleen vijanden, ook vrienden heeft hij op de straat gemaakt. Eén ervan is wel heel bijzonder.
“
M’n dochter is ook dakloos, en het doet pijn om haar zo te zien. Zo’n leven gun je je eigen kind natuurlijk niet. Paul, een dakloze die onlangs door middel van een erfenis miljonair is geworden. Elke zondag staat hij bij de pinautomaat op het station briefjes van twintig uit te lenen aan andere daklozen. Hij hoeft het geld niet terug te hebben maar toch voelt Gerard zich gedreven om zijn geld alleen te lenen. “Bij Paul is het zo, als hij je een vijftigje leent en je geeft hem gewoon terug wat je kan missen. Ook al is het een tientje, dan nog pakt hij het aan en leent hij je de volgende keer weer een vijftigje. Zo is Paul, het draait hem niet om geld, maar om eerlijkheid.” De straatkrant mag Gerard niet meer verkopen, maar hij is druk bezig om zijn pas weer te krijgen. Deze heb je nodig om de straatkant te mogen verkopen (zie het pasje om de nek bij Atze). Zelf vindt hij het ook fijner om iets te mogen doen voor de maatschappij, liever dat dan te bedelen. Midden in het interview komen twee gastjes van een jaar of dertien met hun fiets naar ons toe. Ze vragen Gerard of hij voor ze bij de coffeeshop wat wiet wil halen, aangezien zij nog te jong zijn. “Kap er gewoon mee jongens, ik ga het niet doen. Dat spul maakt je leven kapot, je hersenen gaan eraan. Jullie zijn te jong joh. Voor hetzelfde geld kom je terecht waar ik nu ben. Denk er gewoon even aan jongens, denk eraan.”
9
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Jongens van de straat O
Atze
p de plek waar het winkelend publiek haar boeken koopt hebben weinigen nog interesse in het straatkrantje van straatkrantverkoper Atze. Maar hij staat er droog en voelt zich misschien wel belangrijk, zo met zijn voeten op de rode loper van de boteringestraat. Net als eigenlijk alle jongens van de straat is ook Atze opvallend monter. Geld maakt chagrijnig? Veel verdient hij in ieder geval niet met de verkoop van zijn krant, rijk zal hij niet zijn. De SK ging met hem in gesprek, Atze bleek openhartig.
Aardige zwervers, dat zijn de ergste. Die kan je niet voorbij lopen zonder geld te geven, niet zonder een knagend schuldgevoel te krijgen in ieder geval. Het is de rede dat Atze nog twintig euro per dag kan verdienen. Of vijftig op koopavonden. “Mensen kopen hun schuldgevoel af. Dat zie je vooral in december, dan haal je meer op dan in andere maanden. Ik heb ooit één krant voor vijfenzeventig euro verkocht. Mijn meisje staat ook op straat en heeft er een keer een verkocht honderdvijftig euro. De koper was verliefd op haar. Ik stond van een afstandje te kijken maar heb niet ingegrepen, vrijgezelle straatkrantverkoopsters halen meer op.”
“Ik had vroeger, ik was 9, een buurman. Hij kon aan mijn duim ruiken of ik loog. ‘Je hebt niet voor je orgelles geoefend, ik ruik het!’ Zei hij dan. Ik had daar zo’n ontzettende hekel aan, aan orgelles. Maar het is wel door deze lessen dat ik me ben gaan interesseren in muziek.” Het is waarschijnlijk ook door deze lessen dat onze krantenverkoper iedere maand de muziekrecensies schrijft in De Riepe. Met gepaste trots laat hij ons zijn laatste recensie lezen. “Haar stijl ligt ergens tussen rock en country. Je zou het countryrock kunnen noemen. Maar ik weet niet of dat een woord is.” Toegegeven, zijn teksten zijn beter dan de gemiddelde bagger die we jullie voorleggen.
Een vlammende tattoo begint, of eindigt, op het stukje huid tussen duim en wijsvinger. Een poging de vijf puntjes te verhullen die duiden op zijn tijd in de gevangenis? Onbelangrijk, in ieder geval ongepast daar naar te informeren. Het gaat goed met Atze. “Ik ben in gesprek met een wijkbegeleider over een passende baan voor me. Als ik geen kranten verkoop houd ik me bezig met tatoeëren. Ik tatoeëer mezelf, mijn vrouw en mijn stiefzoon. De spullen daarvoor haal ik uit China.”
“
Het gesprek is bijna voorbij. Nonchalant poseert Atze nog wat voor onze camera. Afsluitend laat hij ons nog zijn mooiste tattoo’s zien. Op zijn smartphone met whatsapp. Achteraf ben ik verbaasd over mijn eigen verbazing bij het zien van zijn telefoon. Alsof straatkrantverkopers absoluut geen luxe mogen hebben. Alsof hij, met zijn versleten kleding, slechte baan, beroerde verleden en onzekere toekomst, een oplichter is omdat hij pingt en whatsappt. Dat is natuurlijk niet zo, en daar mogen we in Nederland best trots op zijn. Want jongens van de straat zijn dat tegen wil en dank.
Ik mocht als kind laat thuis mocht komen, of helemaal niet. Geen haan die daar naar kraaide.
Atze staat hier niet voor zijn lol. De geboren Geleener heeft altijd zwaar werk gedaan. “Ik houd daar wel van, zou het zo weer willen doen. Ik wil weer stratenmaken, of elektriciteitskabels leggen. Ik weet nog goed dat we met een groep kerels op het wad stonden. Moesten we een kabel uitgraven van vijftig kilo per meter, en die kabel 200 meter verderop leggen. Ik ben naast de grootste vent gaan staan, dat scheelde. Nu zijn toch mijn knieën en rug kapot.” Maar dan hoef je toch niet meteen straatkrantverkoper te worden? “Wel als je een slechte opvoeding hebt gehad. Altijd alles kreeg wat je wilde. Altijd mocht doen wat je wilde. Op je negende al dronk, op je twaalfde al high was en op je vijftiende heroïne pakte. Ik wist wel dat dat spul slecht was maar niet dat je na een paar keer gebruiken al hooked was. Ik mocht als kind laat thuis mocht komen, of helemaal niet. Geen haan die daar naar kraaide. Nu kan ik voor geen meter met geld om gaan. Geef ik alles direct uit. Vind je het gek.”
Tim van Veen en Edin Salihovic Foto: Tim van Veen
@
Wil je reageren? Stuur een email naar e.salihovic@studentenkrant.org
10
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Studeren met een beperking:
Z
ijn inmiddels gepensioneerde begeleidingshond Barrie gaat na een enthousiaste ontvangst midden in het gangpad liggen. ‘Barrie de Barrière’ zegt Bram en vraagt of we koffie willen. Aan de deur hangen briefjes met bemoedigende woorden van vrienden, in de hoek staan een paar gitaren en aan de muur een wereldkaart die met tast kan worden gelezen. We praten met Bram over zijn studie, het leven naast de studie, de meisjes en blind zijn.
W
achtend bij cafe de Keyzer zie ik Jasper in een rolstoel uit een steegje rollen. De eerste impuls is om hem gelijk te helpen, maar ik vroeg mezelf af of dat wel de bedoeling is? Maar het valt allemaal mee. Hij stapt uit en terwijl ik zijn rolstoel over een paar vaste gasten til loopt hij rustig naar een tafeltje. We bestellen koffie, maar we stappen later gewoon over op bier. Ik heb Jasper al eerder ontmoet tijdens de KEIweek waar hij voor de SIB bij een late activiteit nog buiten stond, die keer op krukken. We praten vandaag over zijn studie, zijn studentenleven en zijn handicap.
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
11
Studeren op hardcore mode SK: Je hebt een flinke kamer hier Bram: ‘ja, ik verdwaal er zelf ook nog wel eens in. Ik ben ook altijd wel dingen kwijt, zeker op plekken waar ik nooit kom. Dan vind ik opeens weer een paar schoenen ofzo. Barrie heeft ook altijd de neiging dingen voor mij te verzamelen, dat flikkert hij dan ergens in de hoek en dat vind ik dan later weer. Ik heb hier ook wel vaak huiskamerconcerten of feestjes, je kunt hier wel 50 man in kwijt.’
SK: Goed, je bent blind. Ben je daar mee aangeboren? Bram: ‘Ik ben vanaf m’n vijfde blind. Dat komt omdat ik op m’n vierde een hersentumor had die operatief is verwijderd. Door hersendruk en een chirurgische fout zijn er zenuwen beschadigd waardoor ik dus blind ben geworden.’
SK: Dat is mooi klote Bram: ‘Jah, natuurlijk is dat klote. Maar ik heb dus wel kunnen zien. Nu zie ik nog wel een beetje het verschil tussen licht en donker. Het dus niet helemaal pikzwart.’
SK: Dat hebben we nu in ieder geval uit de weg. Je studeert rechten, tenminste, je hebt nu een tussenjaar Bram: ‘Ik zit in m’n bacholer van de studie maar ik neem nu een tussenjaar. Ik ben bestuurslid van The European Institude for Democratic Participation (EIDP). Dit is een stichting, opgericht in Groningen, die zich als doel heeft gesteld in Oost-Europa, de Kaukasus en Centraal-Azie het democratiseringsproces te bevorderen, mensenrechten te promoten en de civil society te versterken. Daarbij ben ik gespecialiseerd in verkiezingswaarnemingen. Volgende week ga ik weer naar Georgië en in maart ben ik in Rusland geweest.’
SK: Hoe doe je dat waarnemen dan? Bram: ‘Ik leidt daar een groep van 32 waarnemers uit vier landen, Georgie zelf, Armenië, Denemarken en Nederland.’
“
Ik heb er voor gekozen alles te doen. Bijvoorbeeld reizen, en niet de makkelijkste landen. SK: En op wat voor manier word je belemmert door je handicap? Bram: Dat is op zich evident, ik zie niks. Maar wat ik vooral doe is met mensen praten, en de boel een beetje coördineren natuurlijk. We bezoeken daar kieslokalen. Dan heb ik altijd iemand bij me die wel kan zien. Toen we in Rusland waren en ze begonnen te rellen vertelde hij me dat en toen dacht ik: misschien valt het wel mee. Later moesten we voor ons leven rennen. Een groot voordeel is wel dat mensen veel eerlijker tegen mij zijn. Ze zien me toch als een soort onschuldig, exotisch iets. “wat doet die jongen als waarnemer hier”. Maar ook iemand met een badge als waarnemer. Eerst staan ze dan nog wat te glimlachen maar na een kwartiertje merken ze dat het toch serieus is. Daar komen hele open gespreken uit. Ik slaag er in dingen te weten te komen die andere niet te weten komen. Dat is dan mijn kracht.
SK: Er liggen hier een hoop instrumenten, wat speel je? Bram: Ik speel gitaar en ik ben singer-songwrighter. Deze zomer heb ik alleen op tour geweest Duitsland. Vrouwen houden daar natuurlijk ook van. In doe het in de eerste instantie voor de muziek. Het is natuurlijk een hele hoop moeite voor een avondje gratis bier en leuke vrouwen.
SK: En hoe kan jij een beetje vrouwen oppikken? Je kan natuurlijk meteen aftasten. Bram: Ik ga dus echt altijd voor het innerlijk… (alom gelach) Nee. Het is vaak toch praten en dan voel je wel of het goed is
“
De kans is groter om de staatsloterij te winnen dan om iemand met een beperking op je opleiding te krijgen. Sk: We zagen je in een rolstoel aankomen maar je kunt ook zonder. Wat is je beperking? Jasper: Ik heb er twee. Ik heb een spierzenuwziekte en die tast mijn zenuwen aan in mijn armen en benen. Dat zorgt dat de puls naar de spieren minder wordt. En ik heb ook een hartziekte. Ik gebruik de rolstoel om energie te besparen. Meestal als ik uit ga neem ik gewoon een paar krukken mee want een lange tijd staan is het moeilijk.
SK: Ze willen voor een aantal zeldzame spierziektes de vergoeding opheffen. Word jij daar ook door getroffen? Jasper: Nee, mijn spierziekte is niet zeldzaam, tenminste, ik neem aan van niet. Maar ik neem alleen medicatie voor mijn hartziekte. Voor de spierzenuw ziekte is er geen medicatie.
SK: Kun je er ook oud mee worden? Japer: Ja, behalve de complicaties bij de hartziekte treft het niet de organen. Het maakt het studeren wel uitdagender. Door energie tekort vooral. Ik heb nu bekkaf, dus ik zit weer aan de koffie. Als je te weinig energie heb gaat je concentratievermogen ook eronder leiden. Als je daar nog eens die hartziekte bij op telt dan is het een stapelend effect.
SK: Wat studeer je? Jasper: Ik studeer “international business and management studys” (IBMS) aan de Hanze. Mijn broer heeft deze studie ook gedaan en ik heb ook eerst de MBO variant van afgerond. Het niveau is wel echt hoger. Opvallend genoeg is er niet zo heel veel overlap, ongeveer 20% zou ik zeggen.
SK: Hoe gaat Hanze om met studeren met een beperking? Jasper: Vorig jaar heb ik het hele P pakket gedaan en de helft gehaald. Dit jaar ga ik de resterende punten halen en dat laten ze me toe. Ook als ik twee tentamens op één dag heb, dan roosteren ze voor mij die tentamens op twee verschillende dagen.
SK: Sowieso is het al asociaal om twee tentamens op één dag te plannen. Maar goed, krijg je van de staat dan ook langer studiefinanciering? Jasper: Nee, dat blijft hetzelfde. Ook krijg ik gewoon de langstudeerboete als die er komt. Er bestaat zo ver ik weet geen uitzondering voor mensen met een beperking voor die boete, ook al heb je er twee (ondertussen is duidelijk dat die er niet komt, red). Wel weet ik dat de Hanze na vier jaar een compensatieregeling heeft waarbij ze me financieel tegemoet komen. Die regelen dat ik dan nog geld heb om verder te studeren.
SK: Dat is wel goed geregeld dus? Jasper: Ja kijk, de kans is groter om de staatsloterij te winnen dan om iemand met een beperking op je opleiding te krijgen, dus je moet ook tegen problemen aanlopen voordat ze er iets aan doen. Maar ze reageren er altijd wel goed op.
SK: Wat is jou kijk op studeren met een beperking? Jasper: Ik zou adviseren niet te veel te doen. Wel bij een vereniging gaan, maar niet veel ernaast, want het vergt best veel energie. Wel gewoon lekker uitgaan elke week natuurlijk.
of niet. Ik ben niet iemand die meteen gaat voelen. Ik zou ook niet weten wat ik met die informatie moet doen, behalve dat ik denk: “wat ben ik hier aan het doen?” Bram: ‘Ik mis in de kroeg vooral het oogcontact. Even de ruimte bekijken of er nog iets moois rondloopt, zoals al mijn vrienden wel doen. Dat is natuurlijk een fantastische bezigheid. Ik sta er dan maar een beetje bij. Ik heb ook altijd als eerste mijn bier op. Dan ga je ook als eerste bier halen dus ik ben ook degene die het meeste geld kwijt is.’ Dus ja, de eerste stap is altijd moeilijk. Wie is er geïnteresseerd in mij, in wie ben ik geïnteresseerd? Dat is lastig. Maar ik heb het geluk dat veel mensen meteen naar mij toe komen.’
SK: Je hebt wel meteen iets om over te praten Bram: ‘Ja, dat is een voordeel en een nadeel want je bent dan eerst weer bezig met je standaard verhaal. Dan loop je wel het risico dat na een half uur het gesprek weer dood is en dat je al die beschietingen voor niks gedaan hebt. Je moet gewoon een goede uitstraling hebben en dat heb ik denk ik wel. Ik kan het meer over de lange termijn werken. Ik ben ook niet heel erg goed in one night stands regelen.’
SK: Mischien vinden vrouwen het moeilijk om met jou een one night stand te hebben omdat ze denken dat er meer bij komt kijken dan alleen het genot van de seks? Bram: ‘Ja natuurlijk. Je bent snel de diepte in omdat je het al gelijk hebt gehad over persoonlijke dingen als blind zijn en dat soort crap. Dan zit je al meer op een vertrouwensbasis die je helemaal niet nodig hebt voor een onenightstand. Maar dit is een beetje afgedwaald.’ Bram: ‘Alles in mijn leven kost meer moeite dan voor iemand zonder beperkingen. Dat klinkt een beetje dramatisch maar dat is iets waar je gewoon mee moet dealen. Alles van koffie zetten, studeren tot vrouwen versieren, is iets intensiever. Het is aan jou de keus of je dat allemaal wel wil doen. Ik heb er voor gekozen alles te doen. Bijvoorbeeld reizen, en niet de makkelijkste landen. Ik heb de hele Kaukasus gehad. Maar ook uitgaan. Ik haal er heel veel voldoening en energie uit, maar het kost veel meer moeite. Dat geld ook voor studeren. Wat wel geholpen heeft is de studentenvereniging. Ik ben heel goed opgevangen door Cleopatra, maar dat zal gelden voor alle verengingen als je daar binnen past. ‘
SK: Dat is eigenlijk het tegenover gestelde van wat jij doet… Jasper: Ja, daar heb ik ook van geleerd. Ik neem nu ook een stapje terug. Het gaat erom een balans te vinden. Maar laat je absoluut niet tegenhouden om te gaan studeren.
SK: En sociaal, hoe gaat dat? Jasper: Vrij druk! Ik zit bij de SIB en ik zit ook nog bij de scouting. Daar zit ik al twaalf jaar bij en nu doe ik vooral vrijwilligerswerk op vrijdag. Bij de SIB doe ik dit jaar een stapje terug. Om even te kijken wat ik nou echt wil van m’n studentenleven. Ik merkte dat ik me er vorig jaar echt in had gegooid en toch wel tegen dat energie obstakel aan kwam. Verder schrijf ik ook een blog voor de website: “energy academy Europe” (EAE).
SK: Je houd je sociaal dus vooral bezig binnen organisaties, maar hoe gaat dat dan met de meisjes? Jasper: Dat is pittig, dat moet ik toegeven. Ik houd het vaak bij praten. Wel heb je altijd iets om over te praten. Vrouwen zijn van nature zorgzaam en willen altijd graag helpen. Soms haal ik nog wel eens m’n kruk uit elkaar en dan vraag ik aan een leuke dame of ze me even wil helpen. Dan heb je wel gelijk een gespreksopener.
SK: Zijn er nog meer voordelen te beleven aan je beperking? Jasper: Ja zeker. Ik heb een auto om mee rond te komen. Die wordt vergoed door de staat zolang ik studeer. Daarmee kan ik naar school rijden. Met de bus is natuurlijk niet te doen. Ook kom ik op plekken waar andere niet mogen komen in bijvoorbeeld pretparken. Tevens heb ik een elektrische brommer waar ik met m’n rolstoel mee rond kan komen.
SK: Ga je ook nog wel eens uit?
Jasper: Ja zeker, meestal naar borrels van bijvoorbeeld de SIB, scouting en IBS-U. Ik kan alleen niet zo veel drinken. Als ik één biertje neem dan komt dat twee keer zo hard aan als normaal. Het kost ook veel energie, maar je krijgt er ook veel voor terug. Tekst:Laurens Verhoeff Foto Bram: Tim van Veen Foto Jasper: Jasper Ebels
12
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
D De entrepeneur Van der Mark begon vier jaar geleden met ‘plaa tjes draaien’, zoals hij het zelf verwoordt. ‘Ik draai onder andere in de Warhol, de 3 Uiltjes, Vera en de Oosterpoort. Daarnaast ben ik bezig met een nieuwe website waarmee ik een bepaalde nichemarkt wil gaan bedienen, genaamd Debruiloft-dj.nl. Draaien voor een bruiloft is heel wat anders dan in een kroeg. Maar je omlijst de mooiste dag uit iemands leven, dat geeft veel voldoening.’ Deze sub-onderneming is onderdeel van VanderMarkMusic.com, een paraplu voor al zijn verdiensten als DJ. Het besef dat hij professioneel diskjockey zou kunnen worden is pas iets van de laatste twee jaar. Daarvoor zag hij het draaien vooral als een interessante bijbaan wat er voor zorgde dat hij samen met zijn basisbeurs prima kon rond-
e Entrepreneur Jeroen van der Mark ‘Je kunt na je studie verschillende dingen doen, zoals in de bijstand, net als de meeste sociologen.’ grapt Jeroen van der Mark met een brede glimlach. Zelfspot kan deze vierentwintigjarige Masterstudent Sociologie niet ontzegd worden. Toch neem je deze jongen serieus, al is het alleen maar om zijn imposante postuur, waar je niet zonder moeite omheen kunt. komen. ‘In het begin beunde ik voor 60 euro per avond bij, dat was omgerekend een prima uurloon’. Na enige navraag bleek dit tarief echter niet meer geldig te zijn. Op de vraag wat zijn mooiste klus ooit was, laat hij desgewenst weten dat deze morgen plaatsvindt. ‘Dan heb ik een bruiloft in Zandvoort aan Zee, in een beachbar met uitstekende weersvooruitzichten.’ Dan corrigeert hij zichzelf. ‘Mijn allermooiste klus tot nu toe was op de Gay-pride in Amsterdam, vorig jaar.’ Hij was door zijn nichtje benaderd om, geheel shirtloos, mee te varen op de boot van de Amsterdamse studenten gay vereniging. ‘Het is echt onvergetelijk wanneer er duizenden mensen langs de grachten staan.’ Achter zijn business zit een andere droom. Het zorgt voor een basisinkomen waardoor hij
genoeg tijd heeft om een andere ambitie te realiseren. Zijn uiteindelijke doel is om producer te worden en daarvan te kunnen leven. ‘Dat is mijn echte missie.’ Hij is bezeten van muziek. Ter oefening maakt hij veel muziek van anderen na, van Calvin Harris tot Paul Kalkbrenner. ‘Mijn droom is dat andere mensen uit hun dak gaan op mijn muziek. En als het niet lukt heb ik een goed diploma.’ Op het moment loopt Jeroen stage bij het UMCG en doet hij onderzoek naar mensen met een knie- of heupprothese. Maar het is te combineren met ondernemen, zegt hij. Dat betekent echter niet dat hij nooit moeilijke keuzes heeft moeten maken. ‘Had ik mijn master moeten doen, of had ik me direct moeten gaan richten op producen en draaien. Ik heb uiteindelijk voor
het laatste gekozen.’ In retroperspectief: ‘misschien had ik een andere studierichting moeten kiezen, iets kunstzinnigs of met sport.’ Zijn werkwijze en tevens tip voor andere (studenten) ondernemers: ‘Je moet wel iets kunnen, maar het is belangrijker dat je mensen kent en zij jou iets toevertrouwen. Opdrachtgevers moeten je iets gunnen. Het netwerk en je sociale vaardigheden helpen je daarbij.' Zijn ambitie voor de toekomst is niet mals: ‘In Nederland zijn al zoveel DJ's doorgebroken. Ik moet het gewoon proberen. Mocht dat niet lukken, dan houd ik de deur op een kier als personal trainer.’
@
Tekst en foto: Stef Veldhuis Wil je reageren? Stuur een email naar s.veldhuis@studentenkrant.org
Battle of the bands
O
p 20 september werd door de Usva en Cast de wedstrijd Battle of the Bands georganiseerd. Vier faculteiten, gerepresenteerd door vier bands dongen mee naar de titel van de muzikaalste faculteit. Twee prijzen waren er te verdelen. Alle aanwezigen hadden een stembiljet waarmee gestemd kon worden. Daarnaast was er een vakjury onder leiding van Hubert Nauta, directeur van Simplon. De bands die optraden waren erg gevarieerd. Toen wij binnen kwamen was de openingsact Munk! al aan het spelen. Ze vertegenwoordigen de faculteit der Gedrags- en Maatschappijwetenschappen en speelden een aantal Jazz-covers die goed te beluisteren waren. De juryvoorzitter, een echte jazzliefhebber was niet onverdeeld enthousiast. De bandleden zouden in niveau te ver uiteen liggen. Uit het juryrapport: “Het lijkt romantisch om altijd getrokken te worden, maar in een band moet je zelf ook eens
trekken” Met andere woorden de band leunde teveel op één muzikant. De tweede band Priceless Cammels blijkt later volgens de jury de beste band van de avond, en gaan ervandoor met tweehonderd euro aan opnametijd in een studio, een mooie prijs voor een beginnende band. Ook wij vinden Priceless Camels de beste band van de avond. Ze spelen al jaren samen, en dat is goed te merken. De band is goed op elkaar ingespeeld en volgens de jury spelen ze leuke gevarieerde popmuziek. Lyrebird speelt alternatieve rock (vanavond zonder drummer) De muziek is bij vlagen nogal psychedelisch en is wat minder toegankelijk dan wat de andere bands laten horen. Afsluiter van de avond is Stormbringer. Deze vijfmansformatie bestaat sinds 2011 en spelen prog-rock covers (denk aan Deep Purple en Wolfmother). Zij krijgen na afloop de publieksprijs uitgereikt. Jacob Meijering Foto: Stef Veldhuis
@
Wil je reageren? Stuur een email naar j.meijering@studentenkrant.org
13
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Sociaal leenstelsel
F
Vox Populi
eest in de studentensteden deze week! De gehate langstudeerdersboete is van de baan. Bedacht door Mark Rutte (zeven jaar geschiedenis) en afgeschaft door Diederik Samsom (acht jaar technische natuurkunde). Beetje kort door de bocht maar we hebben geen tijd om uit te wijden want de studie moet door, door, door. En nu is het wachten op een alternatief. Waarschijnlijk gaan we een sociaal leenstelsel krijgen. Niet meer iedere maand gratis geld van de DUO, maar gewoon een keiharde lening met rente. En terugbetalen maar, zodra je klaar bent met je studie. Want studenten vinden toch wel een goede baan. Studenten zijn een vreemde groep in de maatschappij. We worden geacht fulltime met onze studie bezig te zijn, maar tegelijkertijd kan dit niet want dan is het allemaal niet te financieren. Saillant: In de berekeningen over hoeveel Nederlanders er in armoede leven, worden studenten niet meegenomen. Want dan zouden de cijfers wel erg hoog uitvallen. Toch zijn mensen die studeren hard nodig in Nederland.
“
We worden geacht fulltime met onze studie bezig te zijn, maar tegelijkertijd kan dit niet want dan is het allemaal niet te financieren. Van studenten mag verwacht worden dat ze zelf iets bijdragen aan hun opleiding. Ze gaan er immers zelf de meeste vruchten van plukken. Daarom is een sociaal leenstelsel misschien nog helemaal niet zo'n slecht idee. Ten eerste kan het mensen motiveren serieuzer met hun studie bezig te gaan. Voor iedere maand die ze vertraging oplopen, moeten ze immers meer schulden maken. Wat dat betreft: prima plan. Verder is het natuurlijk zo dat je niet per se hoeft te studeren. Als je het zo bekijkt, is alles dat je vanuit de overheid krijgt om dit makkelijker te maken natuurlijk al een cadeautje. Het
ligt echter iets gecompliceerder dan dat, want de student is heus niet de enige die baat heeft bij zijn eigen studie. Bovendien moet iedereen een gelijke kans hebben om te gaan studeren, dus niet alleen mensen met een rijke papa. Maar goed, ook met een sociaal leenstelsel kan dit bewerkstelligd worden. Denk aan: redelijke rente. Redelijke termijn om terug te betalen. En kans op kwijtschelding als het echt niet lukt. Daarom: een SOCIAAL leenstelsel. Het geld dat met een dergelijk systeem wordt uitgespaard (een whopping 800 miljoen euro) moet dan echter wel in het onderwijs worden gestoken, en niet in bijvoorbeeld een of ander megalomaan gevechtsvliegtuigproject. Want hoe kun je van mensen verwachten dat ze offers brengen om een studie te kunnen volgen, als deze studie vervolgens rammend kut is en geen enkele kans op werk biedt? Kijk maar naar het hbo. De opleidingen vrijetijdscommunicatie vliegen je om de oren en werk vind je niet. Daarom: Stop het geld in het verbeteren van het onderwijs. Bijkomend voordeel: Ook dit zal studenten motiveren om beter hun best te doen. En dat terugbetalen. Tja. Dat zou moeten lukken, toch Mark? Want als je leent om een opleiding te kunnen volgen, moet je met die opleiding toch minstens werk kunnen vinden. Of niet dan? Anders is het hele systeem zinloos.
@
Olivier Oost Wil je reageren? Stuur een email naar o.oost@studentenkrant.org
We Need You Kan jij; typen, fotograferen, schrijven, interviewen, praatjes maken, filmpjes maken, vormgeven, programmeren of organiseren? Stuur dan je sollicitatiebrief en cv naar hoofdredactie@studentenkrant.org en wellicht draag jij binnenkort bij aan de mooiste krant van Groningen.
Footloose: The musical
A
angezien mijn culturele ik soms naar boven komt had ik voorgenomen om naar een musical te gaan: Footloose wel te verstaan. Laat nou net ook Geneeskundestudenten dit opvoeren, en de laatste keer dat ik met mijn saliva in een fibromuscular tubular trakt van een Geneeskundestudente zat is ook alweer een tijdje geleden. Na het programmaboekje gekregen te hebben rest me het kopen van een biertje en een goed plekje uit te zoeken. Vlakbij het orkest leek me het beste, als het spel tegen viel kon ik namelijk altijd nog naar de bassiste loeren. De bassiste die achteloos haar basgitaar even stemde. Alsof ze me niet zag zitten, zelfs de orkestleden hier spelen kennelijk toneel. Muziek start. Doeken open. Een boel mensen komen half dansend het toneel op en mijn ergste angst wordt waarheid: een gros van de vrouwen hier speelt een mannelijke rol. Wanhopig probeer ik het boekje door te bladeren om iets van de cast op te pikken maar de kutlichten staan natuurlijk uit. Mijn intuïtie zal het stuur over moeten nemen. Alleen wekt een luide klap me uit gedachtes terug de zaal in; een snaar van de bas was gesprongen en de bassiste gaf een flirterig lachje af waarna ze vinkte om mee te komen. De rij met kalende vaders en dikke felgekleurde kortharige moeders zuchtten hun volle longinhoud af maar een sneer hier en daar zorgde ervoor dat ik binnen no-time bij de deuren stond. Eenmaal eruit en lange gangpaden later vond ik haar in de make-up kamer. “Ik zag je wel kijken hoor” plaagt ze met haar basgitaar in de handen. “Je bent niet al te subtiel.” Toen viel me door de gloeilampen boven de spiegels pas op hoe sexy haar figuurtje was en hoe geil meiden met instrumenten eigenlijk kunnen zijn.
“
Het lijkt wel alsof ze een Kindersuprise ei doosje open probeert te wringen.
Het openingsthema “Footloose” overgegaan naar “The Girl Gets Around” hoor ik van het orkest min bassiste door de muren ernaast gallen. “Klopt het?” vraag ik. “Holding out for a Hero” volgt erop, waarna ze snel de knoopjes van m’n broek los manoeuvreert. Ze schieten met een lichte knal elke kant op, waarna zelfs een make-up kwastje op de grond valt en een wolkje poeder opspringt. Terwijl ze m’n ballen lichtjes masseert begint ze me af te trekken. En godverdomme wat een belachelijke sterke vingers en scherpe nagels heeft ze. Het lijkt wel alsof ze een Kindersuprise ei doosje open probeert te wringen. Niet al te subtiel, en met tranen in mijn ogen, duw ik haar hoofd naar beneden. Maar daar begon de pijn pas echt. Als een wildebeest schreeuwt ze met mijn halfstijve piemel in haar mond: “Vuile kankerhond, gore tyfuspik, vieze mongolenhoer”. En door het vele praten zie ik dat er kleine bubbeltjes speeksel in haar mondhoek ontstaan wat me raar genoeg eigenlijk wel opwindt.
“
...het valt me opeens op dat haar schaamhaar een perfecte replica van de basgitaar in de hoek is. Snel genoeg staat ze op en een hevige kloppende pijn in mijn penis als een dode kies waar een wortelkanaalbehandeling voor nodig is overkomt me. In ongeloof en met grote ogen zie ik hoe ze haar broek uit doet en het valt me opeens op dat haar schaamhaar een perfecte replica van de basgitaar in de hoek is. Om de sfeer een beetje te bedaren vraag ik: “Heb je dat expre..” “HOUD JE KANKERBEK EN NEUK ME” krijst ze naar me. Net wanneer ik haar wil penetreren zie ik kleine stippeltjes bloed uit m’n eikel komen, wat niet goed kan zijn. Ze ziet het ook en buigt snel voorover, zuigt het bloed op waarna ze het op mijn voorhoofd uitspuugt. “Hihihi, nu ben je net Sinterklaas” grinnikt ze. Daarna pakt ze de gesprongen snaar en legt het strak om mijn nek. Flabbergasted en op mijn lip bijtend zorg ik dat ze klaarkomt terwijl de snaar steeds strakker tegen mijn adamsappel aan komt. Uit pure paniek dat ze nog een tweede ronde wil doen gooi ik vervolgens een doosje rouge in haar ogen en trek mijn –kennelijk van schuurpapier gemaakte- onderbroek weer aan. Eenmaal boven krijg ik mijn jas aangereikt en ga buiten een peukje doen om het allemaal te verwerken. De enige conclusie die ik eruit kan trekken is dat het klopt wat ze zeggen: casts en crew van musicals zijn stuk voor stuk krankzinnig. Ben Hard
@
Wil je reageren? Stuur een email naar b.hard@studentenkrant.org
14
Recensies Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
Damn good advice Auteur: George Lois
Don Draper, die de hoofdrol speelt in de tv-serie Mad Men, zou geïnspireerd zijn op een echt reclamegenie van Madison Avenue: George Lois. Lois was een leider in de zogenaamde “Creatieve Revolutie” die Amerikaanse reclame in de jaren 50 door zou maken en hij groeide al snel uit tot een van de meest invloedrijke art directors in de geschiedenis van het reclamevak. Het was zijn werk wat merken als Xerox, Lean Cuisine en Jiffy Lube zo beroemd maakte. In het boek “Damn Good Advice” geeft Lois 120 tips om succesvol te worden in de creatieve industrie. Het is rechttoe, rechtaan, en in your face advies. Elke tip licht hij toe door een anekdote uit zijn eigen leven. Sommige zijn misschien een beetje over de top. Dat betekent niet dat ze van tijd
Don Juan Prijs: € 7,80 Locatie: Stadsschouwburg
Mientras Duermes Regisseur: Jaume Balagueró Gezien: Vera Zienemaan en Sterren Openluchtbioscoop
That’s Live Yori Swart, Sunday Sun en The Temper Trap. Gezien: Vera
Don Juan. Deze Spaanse meidenverslinder kennen we allemaal. Waar Casanova de meiden nog respecteert, gooit Don er een extra kwakje bovenop. Deze Spanjaard heeft namelijk totaal nul respect voor vrouwen, en geboren met een zilveren lepel in zijn mond met een bodyguard naast zijn zijde heeft hij maar één doel: zoveel mogelijk vagina’s penetreren, ongeacht de consequenties. Het Noord Nederlands Toneel (NNT) presenteert sinds kort dit oude verhaal, maar met het jasje van hedendaagse kwesties. Eens kijken of we in de 500 jaar dat het verhaal bestaat moralistischer als publiek zijn geworden. Trappelende voetjes van de spelers over een stalen ondergrond voor het De eerste avond werd deze Spaanse film gedraaid, over César, een vriendelijke conciërge van een appartementencomplex in Barcelona met een chronische depressie. Het enige wat hem beter doet voelen, is wanneer hij het leven van anderen zuur maakt. Hij breekt daarom ’s nachts in bij een van de bewoonsters van het appartement, de aantrekkelijke Clara, en doet daar allerlei griezelige dingen met haar slapende lichaam. Zo bedwelmt hij haar zodat hij naast haar kan slapen tot de volgende ochtend. Gaandeweg gaat hij steeds verder. De sadistische hoofdpersoon César krijgt heel overtuigingskracht dankzij het strakke regisseerwerk: de camera Muziek, interviews en live optredens vanuit de studio. Meer is That’s Live niet, en toch is de radioshow, door de vlotte presentatie van Eric Corton en smaakvolle muziekkeuze, al ruim 11 jaar een succes op radio 3FM. Om het succes te vieren tourt de show langs muziekpodia in Nederland om het programma op te nemen voor een groter publiek en de Vera in Groningen heeft de primeur. Gratis drie grote namen zien in een paar uur voor geen geld (voor kaarten kon je je kosteloos aanmelden via BNN) wie wil dat nou niet, en daarom staat de zaal om 18 uur al vol. Voor deze editie heeft Corton Yori Swart, Sunday Sun en The Temper Trap naar Groningen gehaald. Oorspronkelijk zou The Deaf (bekend van Spike, bekend van Di-rect) op het
tot tijd wel verdomd inspirerend zijn. Hij vertelt over zijn studententijd, toen hij nog lessen volgde aan een opleiding voor grafisch ontwerper. Zijn docent had hem de opdracht gegeven om een project te doen waarin hij louter driehoeken zou mogen gebruiken op een vel papier. Terwijl zijn klasgenoten nerveus in hun papier begonnen te knippen, staarde Lois uit het raam zonder zijn papier aan te raken. “Finally, after an hour and 20 minutes, he said, ‘Time’s up!’” vertelt Lois in een interview. “Just before the teacher looked at my blank paper, I said, ‘Excuse me, wait for a second.’ And I wrote ‘G. Lois’ in the corner of this perfect, 18-by-24 rectangle. And he tore it out of my hands ... I came in the next morning and there were four or five teachers imposante decor openen het stuk, met verscheidene teksten die door de boxen blèren wat een vliegveld scenario aan moet duiden. De safety-routine die stewardessen altijd geven sluiten de beginscène op een komische manier af. En dit is niet het enige komische aan het stuk. De ene grap na de andere volgen elkaar op en zelfs een toneelofoob zou er de humor en pracht in zien. Want dat is dit stuk: prachtig. Een ideale combinatie van seks, sterk speelwerk, seks, prachtig gezongen nummers, seks, humor en seks zorgen ervoor dat elke student ervan zou gaan genieten. Een speelster die onder een deken doet alsof ze Don pijpt is nog maar een tipje van de sluier. glijdt rustig voorbij, en laat de kijker alleen zien wat hij moet zien. De rust waarmee de camera wordt gehanteerd, versterkt het idee dat César zijn zieke handelingen bij vol bewustzijn uitvoert. Het resultaat is een mooie, zwartgallige thriller waarbij je jezelf er af en toe op betrapt te sympathiseren met de inbrekende conciërge. Ook de kleuren werken hieraan mee: de scènes waarin César alleen is, hebben grimmige Tim Burtonesque kleuren. Het enige wat stoort in deze film, is dat hoofdrolspeler Luis Tosar zulk uitstekend acteerwerk levert, dat de rest van de cast er wat kleurloos bij afsteekt. Gelukkig is dit een weinig voorspelbare film, en komt de kijker podium staan, maar deze moesten op het laatste moment afzeggen. Gemiste kans, aangezien onze hele redactie van de Hitkrant-generatie is en we graag iets volwassens over ons jeugdidool Spike hadden geschreven. Alle optredens voldoen aan de verwachting. Yori Swart speelt mooi en ingetogen. Perfect om de avond mee te beginnen. Sunday Sun, die voor ons de grote onbekende was, spelen een paar zomerse uptempo nummers die onvermijdelijk doen denken aan The Beach Boys (Highly Respected Rebel is een aanrader voor mensen die de zomer nog een paar weken willen verlengen). En tot slot sluit de grote publiekstrekker The Temper Trap af met hun meeslepende platen.
in the hallway... They said, ‘George, my God, George, what you did in Mr. Patterson’s class was brilliant!’ What I taught myself was that in any problem you get, you’ve got to come up with an innovative, solution.”
Annick Heit
Voor iedereen die wel wat motivatie kan gebruiken wat betreft creativiteit is dit boek echt een aanrader. Ik las het in een keer uit, en inmiddels hangen mijn favoriete anekdotes in fotolijstjes aan de muur van mijn kamer. Lois is ervan overtuigd dat creativiteit de oplossing is voor elk probleem. “The creative act, the defeat of habit by originality, overcomes everything. And I really believe that. What I try to teach young people, or anybody in any creative field, is that every idea should seemingly be outrageous.” En inmiddels geloof ik dat ook. Een ontzettend mooi gegeven punt in het stuk was het drugsgebruik van Don Juan, gespeeld door de altijd geweldige accentvolle Peter Vandemeulebroecke. Hoe meer het personage de witte poeder opsnuift, hoe erger zijn hallucinaties en waanideeën worden. Dit wordt mooi geïllustreerd door het stroboscoopachtige effect van de lichten, de technoinvloeden van het geluid en het heerlijke zwalkgedrag van Peter zelf. Stijf aan de coke ondervindt hij invloeden van drie schaarsgeklede dames die hem dieper de ondergrond in willen trekken. De kleine twist op het einde is een geweldige afsluiter voor een geweldig stuk. Werkelijk prachtig.
Edin Salihovic
meerdere malen voor verassingen in het verhaal te staan, waardoor de aandacht meteen weer vastgegrepen wordt als deze dreigt weg te slippen.
Lisanne Wieringa
In de film worden de beweegredenen van César niet voldoende uitgelegd, waardoor je als kijker op het einde met veel vragen blijft zitten. Dit is echter ook een thema van de film, dus misschien heeft Balagueró dat wel expres zo gelaten. Als kijker verlaat je geamuseerd, geïntrigeerd en lichtelijk verward de bioscoop.
Ondanks de goede acts blijft That’s Live XL een radio opname en dit haalt helaas de vaart uit de avond. Tussen de optredens door worden bijvoorbeeld de standaard 3FM-radiohits gedraaid. De korte interviews met de artiesten zijn leuk, maar als we twee keer Sunday Sun moeten afkondigen, inclusief applaus en gejoel, voor de perfecte opname wordt de sfeer licht bedrukt. Het is dan ook fout om That’s Live XL als een concert te zien. Daarvoor zijn de sets te kort. Het is gewoon een gratis kans om in een ontspannen sfeer goede artiesten te zien.
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012 OOSTERSTRAAT 44 9711 NV GRONINGEN PROGRAMMA OVB WWW.VERA-GRONINGEN.NL
VERWACHT KENSINGTON 05/10 DELAIN 10/10 AbSyNTh mINDED 11/10 POPRONDE AfTERPARTy 12/10 ThE KIK 18/10 NADA SuRf 19/10 cASE mAyfIELD 21/10 ThE cROOKES 31/10 ANNE SOLDAAT 09/11 SKIP & DIE 22/11 ShANTEL & bucOVINA cLub ORKESTAR 25/11 POPquIZ mARAThON 29/12 ORGEL VRETEN 16/01 WILL AND ThE PEOPLE 04/10
volledige programma op de website
ELKE ZATERDAG SWINGAVOND
OPEN 23:30 - 04:00 START 23:30 uuR GRATIS + mAANDKAART € 1,50
zoekt
VRIJWILLIGERS Cultureel Studentencentrum Usva
is op zoek naar vrijwilligers voor o.a.
DE ACQUISITIE
commissie
Het Design
T E A M
en voor de Techniek! ALS COMMISSIELID KRIJG JE
Gratis toegang tot theatervoorstellingen 50% korting op cursussen.
&
(En natuurlijk staat het hartstikke goed op je CV!) Wil je graag vrijwilliger worden bij Usva? Stuur een e-mail naar Iris: usva.sc@rug.nl
met je interesses en CV!
15
16
Groninger Studentenkrant | Oktober 2012
STUDENTENSPORT GRONINGEN
STUDENT ZIJN IS EEN SPORT 86 sporten € 52,- per jaar