SK 2004-01

2

OPINIE

punt

stand Nederlanders onveilig genaaid Rokers nostalgie Ik als roker zou me toch niet in een verdomhoekje moeten laten drukken. Verdorie, ik wil lekker kuchend door het leven kunnen gaan zonder daarbij gestoord te worden door die vervelende niet-rokers. Mag ik dan helemaal niet meer genieten van die heerlijke rooklucht die in iedere vezel van je kleding, streng van je haar en porie van je gezicht gaat zitten?

Helaas zal ik moeten accepteren dat ik nooit meer zal kunnen genieten van de walm en het aroma van mijn sigaret die ik opstak onder het genot van een kop koffie en een krantje in de bovenkantine van het Harmoniegebouw, die sinds 1 januari rookvrij is. Dus moeten we met zijn allen naar buiten, blauwbekkend van de kou.

Buiten is het een snel komen en gaan van studenten die hun nicotineshot schijnbaar zo hard nodig hebben. Totdat de warmte van de zon buiten aangenaam wordt, zal de RuG zich tevreden moeten stellen met het rookgordijn dat opgetrokken wordt bij de ingang van hun gebouwen.

Er vindt een cultuuromslag plaats, tenminste dat geloven we met zijn allen. Ook rokers schijnen ervan overtuigd te zijn dat ze de niet-roker tot last zijn en laten het lot dat hen beschoren is gelaten over zich heen komen. De roker voert in deze strijd niet langer de boventoon, maar maakt het zich gemakkelijk in zijn verdomde hoekje.

Misschien is het toch een idee om te stoppen met roken, of eigenlijk beginnen met niet roken. Maar dan moet ik die geur missen die ik me in de afgelopen jaren zo eigen heb gemaakt. Nu ik hier zo fris in de wind sta, zal ik de allesdoordringende geur moeten missen en me alleen nog maar kunnen concentreren op het stijgen van het nicotinegehalte in mijn lichaam, op bruine vingers en mijn asgrauwe snel ouder wordende gezicht.

Ingrid Wolfslag

Soa's nemen toe in ons land, dat weten we onderhand wel. De angst voor soa's neemt ook toe, ook al houdt de paus er nogal opportunistische ideeën op na (maar ja, who's talking?). Toch blijft het condoomgebruik achter. Per jaar worden er in Nederland maar 30 miljoen rubbers verkocht. Het verkrijgen van condooms moet veel laagdrempeliger worden.

Minister Hoogervorst gaat dit jaar 1,4 miljoen euro vrij maken ter bestrijding van de soa-opmars.

Hiermee worden tien tot vijftien soa-poliklinieken opgezet zodat er ongeveer 25 duizend meer consulten kunnen worden verwerkt. Dat is mooi, maar door gewoon het verkrijgen van condooms eenvoudiger te maken, creëer je ook een doeltreffende methode.

Nederland zou hierbij een voorbeeld moeten nemen aan andere

landen binnen Europa. Condooms zijn in Frankrijk en Griekenland, maar ook in Spanje en Italië algemene koopwaar, ze hangen naast de pleisters bij de afdeling verzorgingsmiddelen in de eerste JOEP SCHENK

Joep Schenk schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: j.schenk.1@student.rug.nl de beste super. In Italië zie je ze ook geregeld in sigarettenautomaten. Wil je hier in Nederland condooms kopen, dan moet je vrijwel altijd naar een drogist, alwaar achter een plexiglaskastje de soa-

bestrijders tevoorschijn worden getoverd. Ik snap werkelijk niet waarom het niet vanuit de overheid gestimuleerd wordt om die dingen overal in de schappen te zetten. Het kopen van condooms is nu misschien voor veel mensen nog een happening (en daarmee een drempel), terwijl op het moment dat ze gewoon bij elke super te krijgen zijn het vanzelf een 'easy-going' product wordt dat in het karretje wordt geladen naast de trostomaten, de shampoo en de ontbijtkoek.

Een tweede aspect hierbij is dat de prijzen ook zullen dalen. 7 Euro voor 12 condooms? Dat is voor veel mensen te duur, of in ieder geval een drempel om ze te kopen of een reden om er eerder mee te stoppen, zeker nu ook al voor de pil betaald moet worden. In de hierboven genoemde landen kost een pakje hoogstens 3 euro. Op het moment dat condooms overal

te koop zijn, zullen de prijzen vanzelf dalen. Gebeurt dat niet door de marktwerking, dan heeft de overheid ook daar een taak om het product te subsidiëren, wil het daadwerkelijk de strijd aangaan tegen de soa-opmars.

Dus meneer Hoogervorst, condooms: safe, easy en gesubsidieerd!

http://www.crazy4all.nl/pictures/ overig/paus%20condoom.jpg

Kijkcijferdemocratie: hot or not?

Sinds 5 januari zendt Veronica het Amerikaanse programma Are you hot uit. Het idee van het programma is simpel: Amerika is opgedeeld in vier 'hotzones'.

Uit elke hotzone worden 32 kandidaten geselecteerd die mogen verschijnen voor een deskundig panel bestaande uit verlopen fotomodel Rachel Hunter, sleazy modeontwerper Randolph Duke en 'international heartthrob' Lorenzo 'renegade' Lamas. Uiteindelijk blijven de meest sexy man en vrouw van Amerika over. Een vleeskeuring van 55 minuten dus. Presentator J.D. Roberto lult het geheel à la Bob Saget aan elkaar.

Zit het Nederlandse publiek nou echt te wachten op dit soort pulptv? Samen met mij hebben zo'n 260.000 andere Nederlanders naar Are you hot? gekeken. Op de Veronica-site zijn de reacties op het programma overwegend negatief. Bezoeker 'drumbeatz' denkt dat het 'misschien wel wat is als je stront lazarus bent', een ander vindt 'het te zielig voor woorden'. Waarom halen die lieve Veronicamensen dan toch dit Amerikaanse programma op de Nederlandse buis? Misschien omdat er ruim tien miljoen Amerikanen naar keken? Of om in te haken op het succes van Idols?

Bij Idols wordt er tenminste nog wat van de kandidaten verwacht.

Ze moeten er natuurlijk leuk uitzien, maar ook goed kunnen zingen en een dansje kunnen doen. Van de potentiële meest

sexy man en vrouw van de VS wordt helemaal niets verwacht. Er wordt ook helemaal niets verteld over de Amerikaanse kandidaten alleen de naam, woonplaats en beroep. Bij Idols weten we tenminste nog wat het lievelingseten is van de Jims en Jamais. En ja, natuurlijk, bij Idols worden de 'wannabees' ook keihard afgezeken, maar alleen als ze het echt verdienen. De mensen worden in ieder geval niet uitgebuit of voor gek gezet, een enkel zangincident in een voetbalstadion daargelaten. Bij Idols zijn ze natuurlijk ook niet gek, de antihelden doen het in het begin immers beter bij het publiek dan de (nog) kleurloze potentiële idolen.

‘Are you hot? is te zielig voor woorden’

SEBASTIAAN POUYET

Sebastiaan Pouyet schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: srpouyet@hotmail.com principe zelfs als format heeft.

Forever Eden heeft geen einde, maar blijft lopen zolang de kijkcij-

fers hoog genoeg zijn. Bij de publieke omroepen werkt dit natuurlijk weer anders: daar zijn de kijkcijfers niet allesbepalend. Met de omroepverenigingen gaat het dan ook niet goed. In 2004 brengt een commissie van wijze mannen een advies over de toekomst van het publieke stelsel uit. Het is waarschijnlijk onvermijdelijk dat ook de publieke omroepen commerciëler te werk zullen moeten gaan.

Aan de ene kant zal tv-land dus democratischer worden, aan de andere kant zal 90% van het programma-aanbod in 2010 waarschijnlijk bestaan uit talentenjachten en realityshows zonder einde.

?

Wat denk je zelf Reacties en meningen kun je kwijt op redactie@studentenkrant.org

Wees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250 woorden.

Langere stukken in overleg met de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

Moeten shows zoals Are You Hot? dan maar van de buis worden gehaald? Zo ver zou ik nou ook weer niet willen gaan. Als je er over nadenkt, is het televisietoestel eigenlijk één van de weinige werkende voorbeelden van de directe democratie. Immers, als de een programma niet beloond wordt met hoge kijkcijfers, wordt het meestal van de buis gehaald.

Als een programma daarentegen populair is, volgt er meestal een tweede seizoen. Fox lanceert binnenkort een reality soap die dit

- Webpoll De stelling van de afgelopen maand was:

De beste film voor deze kerst is...

UITSLAG 1. Finding Nemo (34%) 2. Lord of the Rings III (27%) 3. Love Actually (20%)

Ga naar www.studentenkrant.org en stem op de stelling van januari:

Semesters zijn beter dan trimesters

St. Walburgstraat 22C - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES WILLEMIJN KAPPERS - 06-23229223 De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van 7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.

STICHTINGSBESTUUR voorzitter Vincent Hoen (06-22218226), acquisitie en pr Willemijn Kappers (06-23229223) en Ellen Hesselink (06-20605161), penningmeester Tim de Boer (06-21875965) HOOFDREDACTIE Joep Schenk (j.schenk.1@student.rug.nl, 06-28404587) en Chris Wind (c.f.wind@student.rug.nl, 06-19848645) EINDREDACTIE Maarten Vink, Jeffrey Weller en Chris Wind REDACTIE Niels Bakker, Jorg Bressers, Eline Bosman, Paul van Daalen, David Hof, Peter Keizer, Floortje Smit, Maarten Vink, Jeffrey Weller en Ingrid Wolfslag FOTOGRAFIE Pepijn van den Broeke, Sebastiaan Pouyet, Koen Rengers en Jeffrey Weller ILLUSTRATIES: Folker VORMGEVING Jeffrey Weller MEDEWERKERS Niek Hollander, Ariane Kleijwegt, Jan Willem Navis, Joris Wes en Jibbe Willems DRUKWERK Drukkerij 1984

C

L

F

N

het G

ESPREK

Militair Peters zocht contact met Irakese bevolking

'De meeste Irakezen waren blij dat we er waren'

A

ls jij en ik in de namiddag met brak hoofd uit bed komen heeft hij er al een dagtaak opzitten. In de bloedhitte is hij op zoek geweest naar illegale wapenhandelaren of was hij op patrouille door de stad. Slapen deed hij wekenlang met tientallen mannen in een tent.

John Peters heeft de woorden "we've got him" net als jij en ik in Nederland op televisie gehoord.

Vier maanden heeft hij echter doorgebracht in het land van voormalig dictator Saddam. Hij was één van de elfhonderd Nederlandse militairen in de zuidelijke provincie Al Muthannah die als taak hadden te assisteren bij de wederopbouw van het land, het hervormen van de overheidsinstanties en te zorgen voor stabiliteit en veiligheid in de regio. "Ik heb met eigen ogen kunnen zien hoe, mede door onze hulp, het normale leven van de Irakezen weer op gang kon komen."

Om aan de extreme hitte te wennen bracht de dertiende compagnie waar Peters deel van uitmaakt eerst twee weken door in Koeweit.

Vervolgens reisden de militairen door naar de stad Ar Rumaythah waar zij een Amerikaanse compagnie aflosten. De dertiende compagnie ontmoette de Amerikanen in het voetbalstadion waar zij bivakkeerden. De Amerikanen waren erg blij de Nederlandse mariniers te zien, zij gingen nu naar huis.

"De Amerikanen hadden plaats voor ons vrijgemaakt onder het

voetbalstadion zodat wij daar konden slapen", vertelt Peters. "De betonnen muren bleven zo lang heet dat het er 's nachts soms niet uit te houden was en we buiten sliepen."

Eén van de eerste contacten met de Irakese bevolking, die plaatsvond tijdens het houden van de wacht in één van de posten bovenop het stadion, maakte grote indruk op Peters. "Elke dag zwaaiden er Irakese meisjes, die dichtbij het stadion woonden, naar ons. De vader van één van de meisjes kwam op een dag naar buiten en sloeg zijn dochter omdat ze naar ons stond te zwaaien. Het zal allemaal wel meegevallen zijn want de volgende dag stond ze er weer. Het maakte de enorme cultuurverschillen wel in één keer duidelijk. Als een Irakese familie hout verzamelde rondom het stadion was het de vrouw die met een enorme bos takken op haar hoofd liep terwijl de man de hond uitliet."

Zes weken lang verbleven de mariniers in het voetbalstadion.

Overdag bouwden zij aan hun minder tijdelijke verblijf. Grote witte tenten werden op loopafstand van het stadion, even buiten de stad, opgezet. "In de tenten had je erg weinig privacy, we sliepen er met z'n allen. We waren dan ook erg blij toen de prefabs arriveerden", legt Peters uit. "De prefabs zien eruit als witten dozen op palen. Erin kunnen drie mariniers slapen en een deel van hun vrije tijd doorbrengen.

Sommige jongens hadden televisies en Playstations meegenomen. Je moet wel wat te doen hebben als je vrij bent. Er

was bijvoorbeeld ook een fitnessruimte in één van de tenten aangelegd met geïmproviseerde apparaten."

Ook de sanitaire voorzieningen verbeterden met de komst van de prefabs. De 'poepdozen', houten kisten waarop de mariniers met z'n drieën naast elkaar zaten, werden vervangen door normalere wc's en gedoucht kon er worden in de zogenaamde 'natte' prefabs. Het hele complex samen, de compound, kreeg de naam Sun City.

"Om de compound heen legden

moet je binnen tien minuten klaar kunnen staan als er actie ondernomen moet worden. Deze indeling zorgt ervoor dat je geregeld wat anders doet en de sleur er niet zo snel inkomt", legt Peters uit.

Tijdens de patrouilles praatten de mariniers met behulp van een tolk met de Irakese bevolking. Vaak werden zij uitgenodigd om thee te komen drinken. "Contact met de bevolking is nodig", vertelt Peters.

"Tips over waar illegale wapenhandelaren zich ophielden kwamen vaak van hen." Ook werd er gepraat over de dagelijkse problemen, bijvoorbeeld de wateren elektriciteitsvoorziening.

De mariniers hielpen onder andere bij het herstel van de watervoorziening waardoor de boeren hun land weer konden bewerken. "De meeste Irakezen waren blij dat we er waren", vertelt Peters over de omgang met de bevolking.

"Natuurlijk waren er ook mensen die ons liever zo snel mogelijk weer zagen vertrekken. Soms werden we tijdens een patrouille gevolgd door kinderen die wel eens een steen naar ons gooiden.

Als we ze konden oppakken werden ze overgedragen aan de Irakese politie. Zij lieten de kinderen dan bijvoorbeeld de cellen op het bureau zien. We gingen ook wel eens op pad met de Irakese politie. Doordat de bevol-

‘Elke dag zwaaiden er Irakese meisjes naar ons’ we een wal van zand en grind aan om eventuele kogels vanuit de stad tegen te houden."

De militairen werkten in een tijdscyclus van twaalf dagen. "Eén van de taken was het lopen van de wacht. Dat deed je dan vier dagen lang. De volgende vier dagen voerde je patrouilles uit in de omgeving en hierna maakte je vier dagen deel uit van de werkploeg.

De werkploeg houdt zich bezig met Force Protection, het beveiligen van eenheden en transporten, en bestaat ook uit de Quick Reaction Force. Als je in de Quick Reaction Force bent ingedeeld

king zag dat de agenten met ons samenwerkten werd hun autoriteit weer versterkt", zegt Peters.

Na vier maanden was het voor het eerste Nederlandse bataljon tijd om naar huis te gaan en plaats te maken voor het tweede detachement Nederlandse militairen.

Peters wilde graag weer naar huis: "De laatste weken hadden we minder te doen omdat de compound al was opgebouwd. De sleur kwam er langzaam wel in." De reis van Ar Rumaythah naar Basra verliep wat gespannen. De aanslagen op de Italiaanse militairen hadden niet lang ervoor plaatsgevonden en lagen nog vers in het geheugen.

"Je houdt er rekening mee dat er wat kan gebeuren maar je probeert er gewoon niet te veel aan te denken. Eventueel gevaar calculeer je in", zegt Peters nuchter. De reis verliep voorspoedig en vanuit Basra vlogen de militairen via Cyprus terug naar Nederland. Over zijn tijd in Irak zegt Peters: "Ik wilde graag uitgezonden worden omdat mij dit zowel fysiek als mentaal een uitdaging leek. Bovendien hebben onze werkzaamheden de leefomstandigheden van de Irakese bevolking verbeterd. Door het opzetten van transporten en het herstellen van waterleidingen kon het normale leven weer op gang komen." Nadenken over de reden van de aanwezigheid van de militairen, de rol van de Verenigde Staten in de internationale politiek en het beleid van de regering Bush is niet nodig:"Ik doe gewoon mijn werk."

Eline Bosman

P R E P O R TA G E Voorspelling voor 2004:

Jibbe Het is ieder jaar hetzelfde. Het vet in de oliebollen is gestold. De laatste blindganger ontploft alsnog in de ogen van een minderjarige met een meerjarige telefoonschuld. Ik boer de laatste bubbel bruis uit mijn bedorven slokdarm. En dan gebeurt het. En al is het ieder jaar hetzelfde, het is altijd even onverwacht. Altijd grijpt het me weer bij de keel, alsof ik zelfs geen schaduw van een vermoeden van het bestaan ervan had. Op de eerste van de eerste is het altijd raak: met mijn maag speelt mijn geweten op.

Dus ik sleep me uit mijn delirium en begeef me op de highway to hell, die geplaveid is met mijn goede voornemens. Goed, daar gaan we. Actieplan 2004. Met een kater die zo terminaal is dat ik het gevaar loop ongewassen in een verzorgingstehuis opgenomen te worden, overloop ik mijn stappenplan.

Allereerst stop ik rigoureus met meeroken. Het is een smerige gewoonte rook te inhaleren, waarvan je niet weet in welke zieke longen het heeft rondgehangen. En nog dodelijk ook. Ik rook alleen nog rook uit mijn eigen lights.

Ik ga een kant kiezen in de prijzenoorlog. Het wordt tijd de internationale vredesbeweging een nieuwe impuls te geven. Irak is uit en ver van ons bed, maar iedereen heeft wel een supermarkt in de buurt. Maar ik blijf neutraal bij Nederland-Duitsland, voor je het weet vergiftig je de Europese sfeer.

Ik ga de nieuwe CD van Michael Jackson kopen. Het zijn barre tijden voor kindervrienden: zelfs de werknemers van Sinterklaas kwamen Rotterdam bijna niet in.

Ik begin een meerjarenplan om de toekomstige koningsdochter aan de haak te slaan. Als zij volwassen is, ben ik halverwege de veertig. Een mooier midlifecrisismedicijn kan ik me niet voorstellen. Maar dan moet ik wel ophouden met anaal en seksueel gefixeerde woordgrappen als Kutterina-Analia Pleeatrix Darmen Piktoria. Ook omdat ze niet grappig zijn. Ik ga meer lachen, maar minder om mezelf. Ik ga op vakantie naar dictaturen, voor ze zijn verdwenen. Ik ga mijn meningen uit de opiniepagina van een grote krant halen, maar ik ga ze niet ventileren tijdens intieme diners. Voor je het weet heb je een discussie en niemand is gebaat bij harde woorden. En ik heb gemerkt dat hoe harder ik spreek, hoe minder mensen luisteren. Ik ga dus ook meer fluisteren.

Ik ga vaker in Vlaanderen komen.

In dat halve land is alles zachter.

Als je een poederbrief uit Vlaanderen krijgt, weet je zeker dat er suiker in zit. De taal is ronder, romiger en Frans van tong. Het bier is gouder, voller en er komt geen kater van. En de vrouwen… in de armen van een Vlaamse vrouw vind je eindpunt en oorsprong in één. Ze zijn minnares en moeder tegelijk, dankzij hen is Vlaanderen de navel van Europa.

Ik zoek mezelf een Vlaamse vrouw en ga haar trouw zijn.

En tot slot ga ik volwassen worden. Dat staat nu al acht jaar op de lijst. Het wordt tijd.

4

Januari Barakken branden af: internationale studenten dakloos De barakken op het Zernike-complex waarin internationale studenten zijn gehuisvest zijn, branden af. De brandweer vermoedt dat de brand veroorzaakt is doordat studenten probeerden hun kamer te verwarmen door middel van op de rommelmarkt gekochte potkacheltjes. De centrale verwarming was, zeker met de strenge vorst, al geruime tijd onvoldoende omdat er overal kieren in de barakken kwamen. De bewoners dichtten deze kieren met kranten die er echter voor zorgden dat de brand nog sneller om zich heen kon grijpen.

Gelukkig raakt niemand gewond, de dakloze studenten worden voorlopig ondergebracht op de nieuw gebouwde etages van het Harmoniecomplex.

Februari

in Groningen de leden van Bernlef streng in de gaten gehouden.

Maart

Elfstedentocht leidt RuG begint met tot uitroepen onaf- mensa, mensa hankelijkheid Fries- begint met verlies land Direct na de zenuwslopende ontknoping van de Elfstedentocht, die gewonnen werd door de tot dan toe onbekende Hurdegaryper Tjibbe-Sake Tjobbema, verklaart de FNP (Friese Nationale Partij) Friesland onafhankelijk. Door heel Friesland raast een storm van nationalistische activiteiten, de Afsluitdijk wordt doorgebroken en alles wordt in gereedheid gebracht om zich te verdedigen tegen de Nederlanders.

Vooralsnog onthoudt de Nederlandse regering zich van een reactie. Wel worden

Door een succesvolle lobby van een aantal belangen- en studentenorganisaties besluit de RuG te beginnen met de exploitatie van een mensa. Hiervoor wordt een geheel nieuw pand (het Tehuis) aangekocht in de Lutkenieuwstraat waarin een gloednieuw, hypermodern restaurant wordt neergezet. Door de immense exploitatiekosten (vijfgangen menu's en meer dan tweehonderd personeelsleden) bedragen de kosten in de eerste week zoveel dat de RuG besluit exploitatie stop te zetten. Er is

echter een toezegging gedaan op zijn minst een halfjaar te kijken naar de ontwikkeling van de omzet van de mensa voordat een definitieve beslissing genomen mag worden. Een kort geding hierover wordt door de RuG verloren en de universiteit ziet zich gedwongen de exploitatie van de mensa voort te zetten.

April Groningen-Stad ligt voortaan aan zee Door een plotseling zeer sterke bodemdaling verdwijnt in enkele dagen tijd heel noord Groningen in zee. Gelukkig vallen er geen slachtoffers, alle vijfendertig bewoners kunnen worden gered.

Dit onverwachte gevolg van de aardgaswinning stelt de NAM voor raadselen.

De gemeente

Groningen begint zich te oriënteren op de aanleg van een zeehaven die de haven van Delfzijl zou kunnen vervangen.

Mei Duitse veteranen verwoesten opnieuw noord- en oostzijde van Grote Markt Een excursie van Duitse veteranen op vijf mei loopt volledig uit de hand. Na een rondleiding door de binnenstad, die wegens de hoge leeftijd van de veteranen erg traag verloopt, openen zij bij terugkomst op de Grote Markt het vuur op de gebouwen aan de noord- en oostzijde. Nadat er ongeveer twee uur lang geschoten wordt, en alle gebouwen aan de noord- en oostzijde grondig verwoest zijn, stap-

Groningse eetgelegenheden beschreven en beoordeeld

Door David Hof

Uitgekauwd

Foto: Sebastiaan Pouyet

Misschien is een koude dinsdag waarop Ajax speelt geen goede gelegenheid om uit eten te gaan, in ieder geval niet in restaurant 'de Gouden Zweep'. Afgezien van het schamele groepje dat wij vormen zijn er nog twee mensen aanwezig, de

kok en de serveerster niet meegerekend.

Op zich is er weinig mis met 'de Gouden Zweep'.

De inrichting probeert, zoals bij de meeste eetcafés's, een balans te vinden tussen sfeervol en kitscherig. Een balans die

in dit geval, zeker met het naderende kerstfeest, overduidelijk in de richting van kitsch uitvalt.

Op een tafeltje ligt een kapotte almanak van de faculteit medicijnen.

Blijkbaar is dit café de stamkroeg van de studenten van deze faculteit

De Gouden Zweep W.A. Scholtenstraat 39

geworden. Als dit echt zo is zou dat thema misschien iets meer uitgewerkt kunnen worden zodat 'de Gouden Zweep' een echt duidelijk eigen karakter zou krijgen. Erger is het dat het niet gelukt is om het restaurant warm te stoken op deze koude decemberavond. Hierdoor kunnen wij niet behaaglijk opwarmen maar blijven wij kou lijden.

Deze omstandigheid draagt er in ieder geval niet toe bij dat wij ons echt geheel en al thuisvoelen in 'De Gouden Zweep'.

De door ons bestelde 'Cajun Chicken' en biefstuk zijn op zich best lekker. Dat de biefstuk niet doorbakken is, zoals gevraagd, moeten we maar door de vingers zien. Vreemd genoeg duurt het meer dan een half uur voor we ons

eten krijgen terwijl wij met zijn vieren bijna de enige gasten zijn.

Het smaakt ons best goed, maar erg bijzonder is het niet. Op de menukaart wordt niet vermeld wat de gerechten precies inhouden of waarmee ze geserveerd worden.

Gelukkig krijgen wij allemaal een afdoende portie friet bij ons eten. Het enige echt goede punt aan de maaltijd is de royale salade die bij de maaltijd geserveerd wordt.

Hierdoor lijkt je bord in ieder geval goed gevuld.

Het is moeilijk echt positief te zijn over 'De Gouden Zweep'. Maar een puur negatief oordeel is ook niet op zijn plaats. 'De Gouden Zweep' valt het best te karaktiseren met de, culinair getinte, beoordeling: vlees noch vis.

FUTURE ‘Kooistra en Friezen nemen Noorden over’ pen zij in de bus en rijden, zonder aangehouden te worden, weer terug naar de Heimat. Later blijken enkele wethouders van de gemeente Groningen hen van wapens te hebben voorzien om zodoende de besluitvorming rond de herinrichting van de Grote Markt te forceren.

Juni Ontvoerde Balkenende teruggevonden in Bernlef-pand Na een spannende zoektocht van enkele dagen vindt de rijksrecherche de ontvoerde premier Balkenende terug in het pand van de Friese studentenvereniging Bernlef aan de Tuinstraat. De leider van de ontvoerders verklaart hiermee te willen protesteren tegen de repressie die Friezen sinds het uitbreken van hun onafhankelijkheidsstrijd ondervinden in de rest van Nederland. Een andere verdachte verklaart echter dat men, na het succes van de Kameleon-film, een Harry Potterfilm wilde maken.

Toen Balkenende de hoofdrol weigerde wilden zij hem slechts even meenemen om hem te overtuigen.

Juli Vliegtuig boort zich in IBG-toren Een op vliegveld Eelde gekaapt toestel stort zich in een van de torens van de IBG. In eerste instantie gaat de AIVD ervan uit dat de dader een student is die, na drie dagen aan de telefoon te hebben gewacht om iemand van de IBG te spreken, krankzinnig is geworden. Alom wordt deze daad afgekeurd, maar studentenorganisaties VOS en SOG verklaren

dat de IBG deze actie over zichzelf heeft afgeroepen. Bij nader onderzoek blijkt dat de VOS en de SOG actief hebben deelgenomen aan het plannen van de aanslag. Beide organisaties worden verboden en gaan ondergronds verder.

Augustus Hortus sluit na extreme droogte Door de aanhoudende droogte ziet de Hortus in Haren zich genoodzaakt te sluiten. Sinds eind mei heeft het al niet meer geregend en alle planten in de Hortus zijn onderhand gestorven. ‘De RuG ziet geen enkel nut in het voortbestaan van een Hortus als er geen planten meer groeien', aldus een woordvoerder van de RuG. Volgens velen komt dit de RuG echter goed uit omdat zij gedwongen zijn op alle fronten te bezuinigen nu de verliezen van de mensa steeds desastreuzer worden.

September

ingen en de naam RuG te veranderen in LuG om zo haar internationale koppositie op het gebied van Chinezeninschrijving te handhaven.

Oktober 87ste herdenking van Russische Revolutie leidt tot rellen en arrestaties Bij demonstraties ter ere van de Russische revolutie van 1917 breken grootscheepse rellen uit.

Na een aantal opruiende toespraken kondigt een spreker van de Internationale Socialisten de nieuwe wereldrevolutie van het proletariaat aan. Hierop bestormt de massa het gemeentehuis aan de Kreupelstraat. Na een charge van de ME trekken zij zich terug op Selwerd. Na grootscheepse huiszoekingen, waarbij onder andere een arsenaal van een illegale studentenbeweging wordt ontmanteld, en vele arrestaties verklaart de politie de zaak onder

controle te hebben.

November Kooistra neemt failliete RuG over na enorme verliezen mensa Door de enorme verliezen van de mensa gaat de RuG failliet.

Horecaondernemer Kooistra kan voor een onbekend bedrag de gehele universiteit overnemen. De precieze plannen worden nog niet bekend gemaakt, maar volgens een vertrouwensman van Kooistra zal deze overname leiden tot ‘een absolute toppositie van Groningen waar het gaat om het horeca-aanbod en de ontspanningsmogelijkheden’. Het ligt niet in de bedoeling van de heer Kooistra om alle onderwijs volledig lam te leggen, wel zal er in elke collegezaal een draaibar worden gebouwd.

Rampzalig verlopen jaar leidt tot status van ontwikkelingsland Door de vele rampen het afgelopen jaar wordt Nederland in toenemende mate afhankelijk van ontwikkelingshulp.

Belangrijke schenkers zijn onder andere India, Zuid-Afrika en Indonesië. In de EU wordt Nederland geboycot zolang het weigert zijn aanspraken op Friesland op te geven. In Nederland zelf laaien de antiFriese sentimenten zo hoog op dat vrijwel iedereen met blond haar slachtoffer wordt van discriminatie.

Tekst: David Hof Cartoons: Folker Visser

December

Massale aanmelding van Chinezen zorgt voor naamsverandering RuG Omdat de RuG het afgelopen jaar actief studenten heeft geworven in China is het percentage Chinezen dat zich inschrijft aan de RuG explosief gestegen. Meer dan tachtig procent van de inschrijvingen voor het nieuwe studiejaar zijn gedaan door Chinezen. Ondanks vele protesten over het verlies van het karakter van de RuG heeft het bestuur er echter voor gekozen mee te gaan in de verander-

Apart’ja

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van studerend Groningen. Deze maand:

Asjemenou?

DE GRONINGSE INDIAAN

De publieke omroep moet tachtig miljoen euro bezuinigen. Terwijl binnen de verschillende omroepen nog druk wordt vergaderd welke programma's gaan sneuvelen en wie eruit moeten, heeft de Ster al een besluit genomen: Loeki de Leeuw heeft nog een jaar om zijn carrière langzaam af te bouwen. Eind 2004 verdwijnt hij definitief van de buis, ondanks de protesten van de Amsterdamse studentenradio.

"Schandalig", noemt Martijn Zuurveen het besluit dat de Ster onlangs nam om de bekendste leeuw van Nederland van de buis te halen. Hij is een van de presentatoren van het studentenprogramma 'Jordy en Martijn' op de Amsterdamse radiozender Salto.

De twee programmamakers waren zo verbolgen over het voornemen dat de Ster in november had om de reclameleeuw van de buis te

halen dat ze de actie 'Red Loeki!' in het leven riepen.

Begin deze maand heeft de publieke omroep besloten om de leeuw, die in 1972 door filmproducent Joop Geesink is ontworpen, definitief te ruimen. Voorlopig zullen Loeki, zijn vriendinnetje Rosa en zijn vriendje Piepmuis nog te zien zijn op de kinderzender z@ppelin, maar na december is het definitief over, tot groot verdriet van Martijn.

"Het was juist een verademing om die filmpjes te zien tussen alle waspoeder en maandverband door." Is Loeki dan niet oubollig?

"Nee, Loeki is juist heel erg van deze tijd! Dat zie je bijvoorbeeld bij belangrijke voetbalof schaatswedstrijden. Dan staat Loeki daar in een voetbalbroek met voetbalkousen."

De radiomakers hebben dertigduizend handtekeningen van bezorgde televisiekijkers aangeboden aan de directeur van de Ster. "Die zijn waarschijnlijk ergens

onder in een bureaulade verdwenen", zucht hij. Daarnaast hebben een groot aantal bekende Nederlanders, waaronder Emile Ratelband, Johan Vlemminx en Claudia de Breij in het programma en op de site laten weten dat ze het niet eens zijn met het verdwijnen van Loeki.

Hoewel het besluit van de Ster definitief is, bezinnen de actievoerders zich nog op verdere actie. Een poging om Loeki een transfer naar de commerciële omroep te bezorgen wordt daarbij niet uitgesloten. "Als we doorgaan moeten het ludieke acties zijn. Met handtekeningen hoeven we niet meer aan te komen." Overigens hoeven de echte fans Loeki niet te missen. Hij blijft ook na dit jaar nog te vinden op zijn eigen site (www.loeki.nl), en er zijn zelfs plannen voor een tekenfilm.

Maarten Vink Cartoons: www.loeki.nl

EUROSONIC/NOORDERSLAG

6

Eurosonic veel en veelzijdig Het tweedaagse Eurosonic dat op 8 en 9 januari werd gehouden was ook dit jaar weer een groot succes. In totaal zo'n 150 bands uit heel Europa speelden eigen werk op maar liefst 25 podia verspreid over de stad.

Grote trekpleisters waren de Duitse techno-freak T. Raumschmiere en de energieke dancehall-act van het Berlijnse Seeed. Waren er dan alleen Duitsers? Nee, er was meer.

Veel meer.

Op donderdag werd er afgetrapt in het Grand Theatre met het Hongaarse Anima Sound System. Een zeskoppige band van wereldverbeteraars die op speelse wijze dance, zigeunermuziek en verloren gewaande samples van volksliederen tot een energieke kroes wisten te smelten. Vooral zangeres Judit Nemeth deed haar uiterste best om de menigte aan het dansen te krijgen. Het publiek had haar boerenkool echter pas net achter de kiezen, waardoor zelfs de stuwende baslijnen de toeschouwers niet los kregen.

Zoals Anima Sound System de boel amper aan het dansen kreeg, zo was het bij The Gathering in Huize Maas even later één grote verveelpartij. De voormalige gothic-rockers uit Oss hebben zichzelf hervonden en hebben de weg gekozen richting sfeer en experiment. Zangeres Anneke van Giersbergen zong weliswaar erg goed, maar was geen moment in staat om de zaal naar zich toe te trekken. Dit was ook niet verbazingwekkend, aangezien de halve zaal Gathering-fans van het eerste uur bleken, die met smacht op drie stevige gitaarakkoorden zaten te wachten. Tevergeefs.

In de muziekschool was donderdagavond de avond van de Denen. Als eerste gaf viermansformatie Kitty Wu haar visitekaartje af met een ijzersterk optreden.

De band speelde originele stevige gitaarpopliedjes zoals Weezer die al maakte in z´n beste tijd. Even later was het de beurt aan Under Byen. De sfeervolle lange nummers die deze band ten gehore bracht vielen wonderwel goed bij

het publiek. De lieflijk aandoende zangeres bleek te beschikken over een Björk-achtige stem die naadloos aansloot op de experimentele klanken van de zingende zaag, viool, cello, bass, toetsen, percussie en drum.

De Zweedse bands Hell on Wheels en Whyte Seeds wisten in respectievelijk Vera en De Spieghel veel minder te imponeren. Hell On Wheels kwam nog het dichtst in de buurt met hun Brits klinkende gitaarsongs die op theatrale wijze werden vertolkt door zanger Rickard Lindgre. De Whyte Seeds bleken uit hetzelfde hout te zijn gesneden als de ons meer bekende Jovink en de Voederbietels. Leuk voor in een feesttent, maar niet in een jazzcafé.

Als één van de laatsten van de donderdag mocht de Ierse band The Frames haar opwachting maken in de mooiste zaal van Eurosonic: het Grand Theatre.

Met hun afwisselende repertoire van sfeervolle, stevige en zo nu en dan humoristische gitaarnummers, bijgestaan door toetsen of viool, maakten The Frames een ijzersterke indruk op het vermoeide publiek.

De nacht werd uiteindelijk besloten in Huize Maas door de man die de nacht kent als geen ander: Jules Deelder. Tot half drie ´s nachts konden de laatste overgebleven dansliefhebbers hun pasjes maken op de latino-jazz van Deelder, en daar werd dankbaar gebruik van gemaakt.

De vrijdag had zo mogelijk nog meer in petto dan de dag ervoor.

Zo was in de muziekschool een optreden te zien van de veelbelovende singer/songwriter Zuzana Smatanova uit Slowakije.

Veelbelovend omdat zij in eigen land een album mocht opnemen bij Sony, nadat ze uitgeroepen was tot CocaCola PopStar. In werkelijkheid viel het allemaal een beetje tegen. Haar muziek en voorkomen doen sterk denken aan vrouwen als Avril Lavigne en Alanis Morissette. Alleen kan Zuzana wel een stukje beter zingen dan Avril. Verder deelde ze na

twee nummers zenuwachtig mee dat het volgende nummer in het Slowaaks gezongen zou worden.

Weinig mensen hadden tot dan toe door dat ze in het Engels had gezongen. En wat betreft de muziek, helaas voor Zuzana, maar ‘orizieneel’ wordt anders geschreven.

De vrijdag bleek ook een avondje voor onvervalste Britpop zoals I am Kloot dat bracht in Huize Maas of zoals Alfie dat een stuk eigenzinniger deed in de mensa van Vindicat. Alfie is een zevenkoppige band vol 'multi-instrumentalists' zoals zanger Lee Gorton dat een beetje spottend stelde. Na ieder nummer wisselden tenminste drie bandleden van instrument, wat leidde tot een chaotisch, maar vermakelijk optreden op een podium versierd met een achttal oude schemerlampen. Na afloop van hun optreden was Gorton een heel tevreden man: "We hadden niet verwacht dat het zo druk zou zijn. Mensen waren nieuwsgierig en gingen niet eens weg. Dat is echt cool, want wij nemen onszelf helemaal niet zo serieus."

Na het rommelige optreden van Alfie, begon in het Grand Theatre de Duitse formatie Seeed. En voor het eerst die avond gingen bijna alle voetjes van de vloer op de dancehall (bij het grote publiek vooral bekend geworden door Sean Paul) van Seeed. Drie zangers, acht muzikanten en drie danseressen maakten er in een hele strakke show een groot feest van.

Een groot feest maakte T.Raumschmiere er ook van. In een bomvol Huize Maas wist de DJ met z'n snoeiharde techno de zaal in beweging te krijgen. Zijn sound, bestaande uit bijna alleen bastonen komt eigenlijk nog het dichtst in de buurt van strakke punk of zware metal. Een prestatie opzich.

En tekenend voor de veelzijdige line-up van Eurosonic 2004. Want er was nog veel meer.

Jorg Bressers

UIT G

ESPREID Noorderslag is een feest der herkenning Na twee dagen Eurosonic met bands uit binnen-, maar vooral ook buitenland was het de beurt aan 's lands beste en populairste acts van 2003 op het Noorderslagfestival in de Oosterpoort. Op het festival waar het heden en de toekomst van de Nederlandse popmuziek samenkomen wordt tevens de Nationale Popprijs uitgereikt. Dit jaar ging deze onderscheiding naar het Zeeuwse Bløf. Verder was Noorderslag 2004 vooral een feest van herkenning, met veel oude bekenden.

Zo was het inmiddels de derde keer dat gothic-formatie Within Temptation haar kunstje kwam vertonen. Dat de band de laatste jaren veel bijgeleerd heeft blijkt wel uit de strak gespeelde set en de krachtige presentatie met een waar gothisch decor.

Voorafgaand aan het optreden kreeg de band nog een Duitse gouden plaat uit handen van de platenbaas van het Duitse Gun Records.

Voormalig Idol Roger was met zijn band Intwine te bewonderen in de foyer en gaf een bijzonder sterk optreden weg. Roger schakelde met zijn stem moeiteloos over van hoog naar laag, en kon ook heel goed om gaan met tempowisselingen. En dat is wat Intwine graag doet: stevige rocksongs afwisselen of zelfs voeden met reggae, ska of funk.

Als een soort bonus speelden de vijf heren ook nog een eigen interpretatie van 'Baby hit me one more time' van Britney Spears.

Op datzelfde podium in de foyer was het vervolgens de beurt aan het hiphoppers van Opgezwolle, die na de release van hun tweede album inmiddels overal mogen optreden met hun degelijke recht-toe-recht-aan beats en Nederlandstalige raps. Jammer genoeg waren de snelle raps bijna niet te verstaan, waardoor de amper twintig minuutjes van deze Zwollenaren net niet brachten waar menigeen op gehoopt had.

Amper een biertje later was het de beurt aan een andere hiphop-formatie: ADHD. Dit nieuwe project van de bebrilde Brainpower bestaat verder uit Man!ak, Dicecream en DJ TLM en staat voor Dope-hiphop: Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid Dopeness. Goed was het zeker en mede door bekende geluiden van Brainpower een enthousiast ontvangen optreden.

Op zo veel enthousiasme konden niet alle acts rekenen. Het was opvallend dat het stugge publiek pas heel laat op gang kwam.

Dat lag zeker niet aan de line-up, maar voornamelijk aan het publiek zelf. De tieners van

Di-rect hebben zelden zoveel moeite moeten doen om het publiek mee te krijgen met hun succesvolle punkrock. Uiteindelijk slaagden ze daar toch in tijdens een bijzonder strak gespeeld optreden in de volle grote zaal.

Terwijl het voor Di-rect knokken was in de grote zaal konden talentvolle bands als Eleven en Wyatt, in respectievelijk de foyer en de entreehal, hun geluk niet op. De kersverse winnaar van de Grote Prijs van Nederland, Eleven, speelde goed, maar kon met haar alternatieve poprock vroeg op de avond helaas nog niet echt imponeren. Wyatt liet in de entreehal, die door de bezoekers voornamelijk werd gebruikt om tot rust te komen, een degelijke indruk achter. Met bij vlagen stevige gitaarpop bewees de vijfkoppige band niet voor niets winnaar van een Essent Award te zijn.

Tot slot kwamen in de grote zaal de drie heren van Peter Pan Speedrock ten tonele om net als twee jaar terug een flink potje te rocken.

De formatie die onlangs nog een Zilveren Harp mocht ontvangen, produceerde raggend, beukend en briezend een enorme bak herrie.

Een stuk rustiger, maar niet minder energiek was League of XO Gentlemen, de nieuwste band van de oudste bekende: Rudeboy. Deze voormalig zanger van het legendarische Urban Dance Squad en Junkie XL, beide onderscheiden met de Popprijs, wist in de kleine zaal weer eens ouderwets blijk te geven van een gedegen cross-over van rap, funk en rock, zoals in de beste tijd van UDS. De rest van de League is weliswaar aanzienlijk jonger dan Rudeboy, maar dat mag niet deren, want deze Patrick Tilon heeft nog genoeg energie voor een goede show.

En mag zo nog Tijdens het jaarlijkse wel vijf keer Noorderslagfestival is in terugkomen op de Oosterpoort de PopNoorderslag. prijs 2003 toegekend aan Want zonder de Zeeuwse band Bløf. oude beken- Volgens de jury heeft de den geen band in het afgelopen deNoorderslag. cennium een hoogstaand oeuvre afgeleverd, dat Tekst: Jorg hartverwarmend en eigenBressers zinnig is. "Bløf is een voorFoto’s: beeld voor de popwereld", Sebastiaan aldus de jury.

Pouyet, Koen Waar eerdere winnaars als Rengers en Anouk en DJ Tiësto felle Sjef Weller fluitconcerten van het verwende publiek om hun oren kregen, viel dit bij Bløf mee. Het traditionele biergooien werd echter onvervalst in ere gehou-

Bløf wint Nationale Popprijs den. Het kon de winnaars niet deren. Een eenvoudig ‘bedankt’ was de korte reactie van zanger Paskal Jakobsen en ‘we moesten maar niet lullen, maar spelen’.

Na het optreden gaf Jakobsen een uitgebreidere reactie: 'Het is een groot compliment deze prijs te krijgen. We zijn geen eendagsvlieg gebleken, na zes goede jaren'.

“Maar mocht de prijs in de toekomst in handen vallen van een Idol, geven we hem terug”, aldus zanger Pascal Jakobsen.

Folker Visser

ADVERTENTIES

8

www.studentenkrant.org

REPORTAGE Huurders IN mogen niet meer voordragen

Einde veel verenigingshuizen in zicht Kamerverhuurder IN gaat het coöptatierecht, het recht op voordracht van een nieuwe huurder, strikter toepassen. Er zijn in de binnenstad van Groningen zo'n twintig panden waarop het coöptatierecht officieel van toepassing is. Bij deze panden zijn in het verleden afspraken gemaakt omtrent de voordracht van nieuwe huurders. De laatste jaren is echter bij meer huizen het recht van voordracht door de IN oogluikend toegestaan.

Hierdoor ontstonden een groot aantal nieuwe verenigingshuizen; huizen die uitsluitend gevuld worden met mensen van dezelfde studentenvereniging.

De IN gaat nu een einde maken aan de voordrachten bij huizen waarop historisch gezien geen coöptatierecht aanwezig is, dus ook bij vele verenigingshuizen.

berale beleid van de IN was dat de wachtlijsten niet op volgorde van inschrijving werden gekort. Sterker nog, als iemand niet ingeschreven stond, maar wel voorgedragen werd voor een huis, dan hoefde hij zich alleen maar even in te schrijven en de kamer was binnen.

Iemand die nieuw in de stad was, weinig mensen kende en ook niet van plan was om lid te worden van een studentenvereniging zou daardoor veel moeilijker aan een kamer in het centrum komen.

Op deze manier waren er volop mogelijkheden om een verenigingshuis in stand te houden.

Hierdoor werden niet alleen de nieuwkomers in de stad beperkt in hun keuze, maar ook studenten die in eerste instantie buiten het centrum van de stad moesten gaan wonen, moesten nog langer wahten op een woning in het cen-

trum.

Volgens Volbeda verdwijnt het recht op voordracht niet geheel: "Wij verhuren in totaal zo'n 3500 kamers in Groningen. Alleen de bewoners van de ongeveer twintig panden waarmee in het verleden afspraken zijn gemaakt omtrent voordracht, behouden het recht op coöptatie. Voor studenten die wonen in een huis waar slechts twee personen de faciliteiten delen blijft het recht op coöptatie ook gewoon aanwezig".

IN kent in het vervolg drie situaties: "In de eerste plaats zijn er de panden waar het coöptatierecht normaal van toepassing blijft, omdat met de panden in het verleden afspraken gemaakt zijn.

In de tweede plaats zijn er panden waar wij het recht op voordracht toegestaan hebben, maar waar het nu niet meer toegepast zal

mogen worden. En als derde zijn er de studentenflats waar nooit het recht op voordracht van toepassing is geweest.", aldus Volbeda.

"De studentenhuizen waar het recht op voordracht niet meer toegepast zal mogen worden, zullen mogen kiezen uit een aantal, door de IN aangewezen, nieuwe huisgenoten. Zodat zij nog wel enige inspraak hebben."

De voordelen van dit nieuwe systeem zijn voor een grote groep studenten, die ingeschreven staan, overduidelijk. Maar er kleven ook enkele nadelen aan. Zo zullen de bewoners van verenigingshuizen huisgenoten voor lief moeten nemen, die niet dezelfde band en achtergrond hebben als de huidige bewoners.

De bewoners van Albertushuis 'Huize Vometiers' aan de Hoekstraat, dat ook te maken krijgt

met de wijziging van het coöptatierecht, zijn duidelijk.

Vierdejaars student Thomas: "Ik vind het een belachelijke regel. Wij hebben allemaal een zelfde band en iemand die hier dan bij in huis komt heeft dat gewoon niet. In ons huis is het al jaren een traditie om zelf nieuwe mensen te vragen, van Albertus".

Vijfdejaars student Daan: "Het is toch belachelijk dat wij nou de dupe zijn, omdat die Selwerd-gasten ook zo nodig in het centrum moeten wonen. Daarbij delen wij met ons huis een heleboel extra faciliteiten die we zelf gekocht hebben, zoals de banken in de GK, de pit, de spelcomputer en de vaatwasser. Moeten we die dan ook gaan delen met één of andere kerel?"

Tekst: Jorg Bressers Foto: Sebastiaan Pouyet

Reden voor dit besluit is dat de IN een eerlijker systeem wil hanteren.

De vraag naar kamers is veel groter geworden dan het aanbod, waardoor wachtlijsten zijn ontstaan. Het recht van voordracht zorgt ervoor dat het boven aan de wachtlijst staan niet direct een kamer oplevert. Volgens Gonny Volbeda, woordvoerster van IN, moet dit veranderen: "Wij vinden dit geen eerlijke manier van omgang met onze klanten en stoppen daarom met de toepassing van het coöptatierecht bij panden waar dit recht historisch niet voor geldt."

Tot nu toe was het altijd zo dat de IN het toestond dat de bewoners van een pand zelf iemand vroegen om in dat huis te komen wonen.

Een potentiële bewoner werd direct gevraagd, of naar aanleiding van een hospiteerborrel; het verplichte uurtje leuk doen. Het beste vriendje of het meest 'aantrekkelijke' alternatief had dan een grote kans de nieuwe huisgenoot te worden.

De consequentie van dit li-

Recensies

Missy Elliott 'This is not a Test!'

Kelis 'Tasty' Ooit waren het twee gescheiden werelden, hiphop en R&B. Hiphop was hard en (dus) mannelijk, R&B zacht en (dus) vrouwelijk.

Ooit zeg ik, want die tijd is lang voorbij.

Vooral de meest commerciele varianten van beide genres overlappen elkaar meer en meer. Stoere rappers tonen hun zachte, 'vrouwelijke' kant door zoete refreintjes toe te voegen aan hun nummers, gladde R&B zangeresjes huren rappers in om 'street credibility' te verkrijgen. Het resultaat van deze kruisbestuiving zou interessant kunnen zijn, maar creativiteit wordt meestal overschaduwd door puur commerciele doeleinden. Gelukkig zijn er uitzonderingen. Niet dat Missy Elliot en Kelis geen platen verkopen, integendeel. Maar het uitgangspunt is bij beide artiesten vernieuwing en dat maakt ze gelijk een stuk interessanter dan de Ashanti's en JLo's van deze wereld. Beide dames stellen

Twee diva’s bestuiven kruis ook ditmaal niet teleur.

Missy blijft vasthouden aan haar vaste stramien (50% hiphop, 50% R&B) en dat levert originele R&B (zoals in 'Toys', een ode aan haar sexspeeltjes) en fabelachtige hiphop (zoals in de single "Pass that Dutch' en old-school ode 'Let It Bump') op. Kelis mengt beide stijlen wat meer en maakt futuritische R&B die in hardheid en minimaliteit niet onder doet voor de meeste hiphop. De single 'Milkshake' is even raar en verslavend als 'Pass That Dutch', 'Millionaire' net zo hitsig als Missy's 'Toys'.

Beide platen bewijzen dat de R&B/hiphop-kruisbestuiving ook een creatieve toekomst heeft. Een toekomst waarin vrouwen voorlopig het voortouw nemen.

Chris Wind

De Poema’s Best of De Poema's Op 7, 8, 9 en 10 december van het afgelopen jaar gaven De Poema's in een uitverkochte Heineken Music Hall hun allerlaatste optredens. Daarmee kwam er definitief een einde aan een onverwacht succesvolle combinatie.

De combinatie van de theatrale singer/ songwriters Acda en De Munnik en de nederpopband Van Dik Hout bleek namelijk een gouden greep. Beide acts wisten de laatste jaren op eigen benen nauwelijks nog een hitsingle te maken. De samenwerking in De Poema's wierp daarentegen met 'Houten Hart' en 'Zij maakt het verschil' twee hele zoete vruchten af. Eind 2003 kwam het allereerste en tevens allerlaatste album van De Poema's uit: Best of De Poema's. Het album telt veertien nummers waaronder de

eerder genoemde singles en twee nieuwe singles: 'Ik mis niets' en 'Gewoon maar wat op weg'. Nummers die, helaas voor De Poema's, beide niet de kwaliteit hebben om opgepakt te worden door het grote publiek. En dat lijkt me wel de bedoeling van De Poema's.

Verder is het nummer 'Zitten voor de blues' weer uit de kast getoverd en geven de heren weer blijk van hun voorliefde voor The Beatles met 'Laat me niet staan', een bewerking van 'Don't let me down'. Tenslotte doet het tenenkrommende 'Ik ben bijzonder' toch wel heel veel denken aan de laatste single van Veldhuis en Kemper.

Kort door de bocht is 'Best of De Poema's' een oppervlakkige Acda en de Munnik-plaat, waarop Martin Buitenhuis ieder nummer een coupletje en twee refreintjes mag meedoen.

En dat is heel zonde, want uitgerekend Buitenhuis en zijn band moeten flair aan een plaat kunnen geven. Dat lukt ze op deze manier absoluut niet. Maar ach, op een gegeven moment is de inspiratie gewoon op en dan is het inderdaad maar beter om te stoppen.

Jorg Bressers

SPORT

10

Bij Pugilice rammen ze niet op elkaar in

'Wij willen niet al te veel klappen hebben'

M

ike Tyson die een oor van zijn tegenstander afbijt en Regilio Tuur die werd verdacht van het mishandelen van zijn vriendin. Boksen lijkt het imago te hebben van types die hun agressiviteit zowel binnen als buiten de ring botvieren. Wie bij de studentenboksvereniging Pugilice spannende bokswedstrijden in een ring verwacht heeft het mis. De studenten doen het rustig aan.

Een groep actieve leden heeft zich vlak voor de training verzameld in de kantine van de Aclo om nog even terug te blikken op een weekend naar Breda. Ze hebben zich een heel weekend lang laten afmatten op de Koninklijke Militaire Academie. Elk jaar trainen een aantal leden een weekend mee in Breda. De militairen komen dan een weekend naar Groningen.

"Wij gaan daarheen om hard te trainen, zij komen hier om de kroeg in te gaan", grapt een van hen.

Dat het hard trainen is blijkt wel als de training even later begint. "Je zult de komende dagen nog lang aan me denken", zegt trainer Harrie Zonneveld als de twee uur durende training begint.. De muziek wordt aangezet. Niet de standaard hitjes die bij bommen of aerobics worden gedraaid, maar harde rockmuziek klinkt uit de installatie.

De boomlange, maar vooral brede trainer blaast op zijn fluitje waarna het afzien begint. Het lijkt aanvankelijk nu rustig aan te gaan met touwtjespringen en strekoefeningen, maar al snel neemt het aantal verkrampte gezichten toe. Vooral bij het hardlopen met gewichten in de hand kan een aantal mensen het maar nauwelijks bijhouden.

"Het is ook een van de zwaarste trainingen die er is", zegt voorzitter Gijsbert Nijenhuis. Aanvankelijke lijken de oefeningen weinig met boksen te maken te hebben. De vereniging heeft wel een ring, maar die wordt slechts eens in de drie weken opgebouwd. "De training komt vooral aan op conditie, snelheid en techniek. Meestal gaan we pas aan het eind van de training sparren"

De vereniging Pugilice (Grieks voor vuistslag) bestaat ruim twintig jaar. Ruim zestig leden trainen mee, waarbij de vereniging relatief veel vrouwelijke leden heeft. Aan competities en toernooien doen de studenten niet mee. Ze zijn dan ook geen lid van de boksbond.

"We zijn een groep fanatieke sporters die gebrand zijn op een goede conditie. Bij de training is het dan ook niet ouwehoeren, maar trainen.

Vechtsporten staan de laatste tijd steeds meer in de belangstelling.

Aan de ene kant zijn de varianten waarbij vrijwel alles is toegestaan, zoals freefight en K1 populairder dan ooit. Maar ook in negatieve zin is de sport vaak in het nieuws. De gezondheidsraad heeft onderzocht dat 40 tot 60 procent van de profboksers een chronisch hersenletsel hebben. De raad wil boksen dan ook verbieden voor kinderen onder de zestien jaar.

Gijsbert maakt zich nog geen zorgen. "Wij willen niet teveel klappen hebben. Mensen vragen mij wel eens of ik in de kroeg niet af en toe de behoefte heb om een klap uit te delen. Dat is een bekend vooroordeel. Als het je daar om gaat moet je lid worden van een burgervereniging in de stad. Hier gaat het uitsluitend om de training." Ook zul je volgens hem de meeste leden niet bij een freefight-gala aantreffen. "Er zijn wel leden die bokswedstrijden op tv volgen, maar meestal gaan de professionele vechtsporten langs ons heen."

‘Je krijgt hoogstens een

keer een klap op je neus’

Voor slechte studieresultaten door een klap op zijn hoofd is hij dus niet bang. "Sterker nog, het is een van de minst blessuregevoelige sporten. Ernstige blessures heb je eigenlijk niet. Zelfs je knieën hebben er ondanks de bewegingen niet onder te lijden. Je krijgt hoogstens eens een keer een klap op je neus."

Tekst: Maarten Vink Foto’s: Koen Rengers

www.niburu.nl Door Paul van Daalen Opdat de Grote Boze Wereld het de Studentenkrant later nooit zal kunnen verwijten: dames en heren, www.niburu.nl bestaat! www.niburu.nl bevat de waarheid en niets dan de waarheid. Wat ons, argeloze burgers, jonge frisse studenten en hardwerkende brave borsten wordt onthouden door die verschrikkelijke pers en die enge politici staat wel op www.niburu.nl!

Vanuit het pittoreske Winsum wordt echt kritische journalistiek bedreven door mensen met open ogen, die zich niet laten misleiden door de media, de concerns, de

macht.

Weg met pulpblaadjes als het NRCHandelsblad, weg met misleidende programma's als het NOSJournaal. En zo'n New York Times schrijft natuurlijk enkel onzin.

Wat is er aan de hand? www.niburu.nl dankt zijn naam aan de planeet 'Niburu' die volgens de makers van de website onlangs in ons sterrenstelsel is ontdekt. Maar het bestaan van deze planeet wordt door 'de media en de politiek' ontkend. Deze planeet zou namelijk per 2013 op de onze knallen en al het leven hier met

een ferme knal de verleden tijd in helpen.

voltooid

Dit feit is uiteraard de grootste en meest levensbedreigende waarheid die ons onthouden wordt.

Maar www.niburu.nl brengt ons meer. Wist u bijvoorbeeld dat Saddam Hussein al in 1989 contact had met aliens? Dat er begin december een UFO-golf optrad boven Nederland? Dat er overal ter wereld UFO-basissen zijn? Dat de grottenstelsels waarin deze bases gevestigd zijn de zwaartekracht beïnvloeden? Dat een Zwitser genaamd Meijer al sinds 1942 contact heeft met aliens? Het is

slechts een greep uit een stroom aan 'onthullend en bewustmakend nieuws' die www.niburu.nl produceert.

Het probleem is alleen dat iedereen dit onthullende en bewustmakende nieuws maar blijft negeren. ,,Al een aantal malen hebben we u op de hoogte gebracht van verschillende onderwerpen waaraan u schijnbaar geen aandacht schenkt'' schrijven de makers van www.niburu.nl in één van hun persberichten. ,,U weet ook dat wij bezig zijn u en het volk van deze onderwerpen op de hoogte te brengen. Eén van deze

onderwerpen betreft het bestaan van unidentified flying objects (UFO's). Misschien heeft u zelf niet het lef toe te geven dat dit fenomeen toch echt bestaat, maar misschien durft u het wel aan om aandacht te schenken aan het feit dat er mensen zijn die dit lef wel hebben?''

Nou, bij deze. Wij zijn de beroerdste niet. De Groninger Studentenkrant zal later niet zeggen ,,Ich habe es nicht gewußt'' www.niburu.nl, mensen!! Een ware eyeopener! De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn!

FILM Kettingzaagslachting voor modern publiek De remake van één van de grootste slasher movies aller tijden, The Texas Chainsaw Massacre, heeft niet de potentie om de cultstatus van het origineel te krijgen. Maar de film is wel een verademing voor iedereen die het horroraanbod in de bioscoop de laatste tijd een beetje heeft gevolgd.

1974 bracht regisseur Tobe Hooper The Texas Chainsaw Massacre op de markt met dezelfde - droge - mededeling. De film, waarin een stel jonge Amerikanen wordt afgeslacht door de - met menselijk vlees -

"Based on a true story." Het was een slimme marketingtruc van de makers van The Blair Witch Project om hun horrorfilm met deze mededeling aan de man te brengen. Bij drama zou het er weinig toe doen of het verhaal waar gebeurd is of niet. Horror daarentegen wint in deze wetenschap alleen maar aan spanning en verbeeldingskracht, juist omdat het vaak zo ver van de realiteit afstaat. Als het verhaal gaat dat een horrorfilm waar gebeurd is, betekent dat dat wrede, bloedige, macabere, weerzinwekkende dingen niet onmogelijk zijn in deze wereld. Met andere woorden, dat het bij jou om de hoek ook kan gebeuren.

gemaskerde, kettingzagende seriemoordenaar Thomas Hewitt (alias 'The Leatherface'), groeide uit tot een cultklassieker. Dat is niet verwonderlijk, zeker niet voor wie een paar jaar geleden de digitaal 'gerestaureerde' versie zag: daarin zorgden de achtervolgingen door het pikkedonker, de close ups van uitpuilende ogen en het oorverdovende gekrijs voor nog meer koude rillingen.

De remake van The Texas Chainsaw Massacre die nu in de bioscopen verschijnt, wil de kijker zo mogelijk nog harder op stang jagen.

Het is dan ook het eerste project van Michael Bay's productiebedrijf Platinum Dunes. Producent Bay, die eerder weinig subtiele films als Bad Boys, Armageddon en Pearl Harbor regisseerde, en videoclipmaker Mar-

The Blair Witch Project was niet de eerste horrorfilm die als waar gebeurd werd aangekondigd. In

cus Nispel (debuterend als regisseur) hebben er werkelijk alles aan gedaan het origineel te overtreffen wat betreft het aantal moordscènes, de hoeveelheid rondspattend bloed en vooral het tempo waarin de slachtpartij zich voltrekt.

Nu is dat allemaal niet zo vreemd als je kijkt naar de - veel grotere filmtechnische mogelijkheden die er vandaag de dag zijn. Daardoor ziet niet alleen 'The Leatherface' er geloofwaardiger uit, maar konden ook het machtige, angstaanjagende landhuis (vooral binnen!) en de mistige, dichtbegroeide bossen prachtig worden vormgegeven.

Creepers publiek, niet voor de horrorpurist.

Toch is het niveau vele malen hoger dan dat van de gemiddelde horrorproductie die de afgelopen tijd de Nederlandse bioscopen bereikte. Met name het volledige gebrek aan ironie is een verademing binnen postmodern horrorland, waar makers in dit opzicht nog altijd teren op de successen van Scream. Ook de manier waarop het verhaal, of misschien is de mythe inmiddels toepasselijker, begint en eindigt, is overtuigend: zonder opsmuk worden de feiten op een rijtje gezet. Wat er daartussenin gebeurt, heeft echter alles weg van een poging de ultieme slasher movie voor het grote publiek te maken. Want bovenal is The Texas Chainsaw Massacre griezelig, spannend, bloederig, smerig, ranzig, kortom; alles wat een geslaagde horrorfilm moet zijn.

Niels Bakker

Waar het origineel voor hedendaagse kijkers misschien wat traag en gedateerd aandoet, daar gehoorzaamt de remake juist volledig aan de wetten van deze tijd. De kijker krijgt geen seconde rust door de dynamische cameravoering en de razende montage. Het gevolg daarvan is wel dat cultliefhebbers veel minder aan hun trekken komen: de gortdroge, weirde shots uit het origineel worden node gemist, evenals het belabberde acteerwerk. Nee, deze versie van The Texas Chainsaw Massacre is overduidelijk bedoeld voor het Jeepers

The Texas Chainsaw Massacre.

Regie: Marcus Nispel. Met: Jessica Biel, Jonathan Tucker, Erica Leerhsen, Mike Vogel, Eric Balfour, Andrew Bryniarski. Te zien: vanaf 22 januari.

Het filmjaar 2003 in acht awards Saddam opgepakt, een koninklijk baby'tje geboren: het kon niet op vorig jaar. Behalve op filmgebied dan. Laten we eerlijk zijn: wat films betreft was 2003 het jaar van de teleurstellingen. Grote verrassingen bleven uit: producenten probeerden met sequals (American Wedding, X2, Terminator 3) oude successen opnieuw uit te melken.

De kleinere, minder gehypete films, zoals Swimming Pool en Hukkle, waren toch het meest bijzonder.

De Groninger Studentenkrant vond meer hoogte- en dieptepunten, vooral in de details.

Casablanca-award beste filmzoen

voor

flat. Minutenlang rent hij door het doolhof dat de gangen van het gebouw vormen. Dan vindt hij haar appartement, kust haar en smelt zelfs de grootste cynicus in de zaal.

Bambi-award voor het fijnste zakdoekjesmoment Labiele vrouwen kunnen bij de openingsscène van Love Actually de zakdoekjes al gebruiken: in de aankomsthal van Heathrow wordt gehuild, geknuffeld en gezoend door gewone, blije mensen. De zakdoekjes hoeven daarna niet terug de tas in. Schrijver en regisseur Richard Curtis trakteert op ontelbare snikmomenten.

de

Als Adam Sandler in PunchDrunk Love bedenkt dat hij Emily Watson toch gedag had willen kussen, staat hij al buiten haar

Arty Farty-award voor het grootste experiment Eigenlijk komen er drie films voor deze prijs in aanmer-

king: Russian ark, de gedurfde, eenakter van Alexandr Sokurov, Dogville, de antifilm waarvan Lars von Trier toch pure, hartverscheurende cinema maakte, en Hukkle, het Hongaarse meesterwerkje waarin geen woord gezegd wordt maar de kakofonie van geluiden desondanks de drijvende kracht vormt.

In deze duistere, Franse romance Jeux d'Enfants ('kinderspelletjes') laten twee jeugdvrienden zich samen in beton storten. Een uit de hand gelopen spelletje.

Wat een romantiek! Wat een stelletje gekken!

Meg Ryan-award beste orgasme

Deze prijs gaat met stip naar Matrix II èn III. Dat je je in het eerste deel nog laat verblinden door de huis-tuin-en-keukenfilosofietjes en de adembenemende 'special effects' van de broertjes Wachowski is begrijpelijk. Maar wie trapt daar nu een tweede èn derde keer in, binnen één jaar?

Kenny-award voor de beste sterfscène

DVD

Bonnie & Clyde-award voor het leukste stelletje Alleen al die duivelse blik van Tygo Gernandt in Van God Los! Voor zijn meisje, de sletterige

Kotszakjesaward voor ranzigste filmmoment

het

Dit jaar vlogen de ledematen ons weer om de oren (Kill Bill, My Little Eye) en konden we anderhalf uur 'genieten' van Jackass: The Movie. Toch is het moment dat Stifler in American Wedding een hondendrol eet en zijn bruinbevlekte tanden bloot lacht het enige waar wij - zelfs met terugwerkende kracht - nog steeds onpasselijk van worden.

Floortje Smit en Niels Bakker

De godfather van Rio City of God

releases

het

Jawel, laten we het cliché over Nederlandse films weer eens bevestigen: in Phileine zegt Sorry zit de beste seksscène van het jaar. Wie voor seks zoiets moois verzint als 'regen en wind maken', verdient hulde. Wie zo'n uitdrukking op spectaculaire wijze weet te verfilmen helemaal.

in samenwerking met videotheek Sleaze

Peter Keizer

voor

Marijke Helwegen-award voor de lege huls van het jaar

Angela Schijf ('Denk je wel eens aan me als je je aftrekt?'), richt hij een huis in. Spuuglelijk, met roze en tierelantijntjes. 'Cool hè?' vraagt hij ontwapenend. Je zou bijna vergeten dat hij daarvoor al een aantal mensen heeft vermoord.

City of God beschrijft het leven in de favella's van Rio de Janeiro tijdens de jaren '60 en '70. Gangs bestaande uit kinderen van acht tot twintig jaar gaan elkaar te lijf met een wapenarsenaal waar de IRA jaloers op zou zijn. Angst, wanhopigheid en zelfbehoud voeden de constante strijd in de sloppenwijken. Li'l Zé, de godfather van Rio, is een koelbloedige moordenaar en vastberaden om de ultieme leider van de favella's te worden. De wapens, de drugs en het geld in de wijken moeten onder zijn leiding komen. Maar daarvoor zal eerst een rivaliserende gang moeten worden uitgeschakeld. City of God zit vol met verkrachtingen, berovingen en laffe moorden; het toont de dingen zoals ze zijn. Een bikkelharde actiefilm die je laat nadenken over geweld, criminaliteit en armoede.

Intacto Samuel, de enige overlevende van een concentratiekamp, is de eigenaar van een casino voor durfals. Mensen spelen hier de gevaarlijkste opdrachten, om het uiteindelijk in een spel van Russische Roulette op te nemen tegen de meester zelf. Al jarenlang is Sam op zoek naar iemand met meer geluk dan hij. Met Thomas als enige overlevende van een vliegtuigongeluk is die persoon misschien eindelijk gevonden. Hij zal verschillende gevaarlijke opdrachten moeten overwinnen, waaronder het geblinddoekt rennen door een bos, om het uiteindelijke doel (geld en roem) te behalen. Intacto zit vol bizarre ideeën. Als kijker zul je moeten puzzelen om de film volledig te begrijpen. Intacto is ontzettend spannend, ingenieus opgezetalenalszitdevolMartinitoren, verassingen.

Geen Je kende ‘m ongetwijfeld maar hier wonin Groningen spreken liever vanald’Olle der datwe Hollywood weerGrieze. op deVoor loer de ligtgewone voor een Hollander: dat betekent zoiets als ‘ouwe grijsaard’.

Foto: Sjef remake.

NADRUK JORIS WES

K

12 WANTED

Horoscoop 2004

norremeisje; Het word weer een suf 2004 voor het knorremeisje. Je wordt weer niet lid. Je studie zal voorspoedig blijven verlopen. Je traint je tieten eraf voor wedstrijdroeien bij Gyas. Je hebt een knorrig vriendje, die altijd voor je kookt en de magische woorden "Ik pak je hard van achteren" niet kent. Je gaat commissiewerk doen bij duffe faculteitsverenigingen zoals EFV, BIG of erger Panacea Het ergste is nog wel dat je 'lid' wordt bij het dispuut van je faculteit. (Is dat omdat je geen vrienden hebt? Vertel 't de sterren, en mij!). Iets nerderiger kan bijna niet. Oh ja toch wel; Je gaat elke donderdag naar de &zo!.

GSV/Ichthus-nonnetje; Je wordt dit jaar weer zwanger. Las op je website dat je geen jaarclub hebt, maar juist een kring (Ichthus)

of een regio met een bepaalde kleur (GSV). Mocht er dit jaar sprake zijn van een fusie, dan zou een goed alternatief voor het condoom zijn je aan te sluiten bij de bruine kring.

Hendrika; De sterrenhemel weet niets over je te vertellen. Ben je wel iets?

Cleo; Die piercing heeft blijkbaar vruchten afgeworpen, of beter gezegd: piemels ingeworpen. De grote geile beer stimuleert dit soort activiteiten.

2004 wordt weer zo'n vruchtbaar jaar.

Albertionesse; Uranus staat gunstig voor dat geile dondertje van albertus. Zelfs van een deepeetje schrik je dit jaar niet terug. Pas wel op voor verborgen mobieltjes, want voor je het weet sta

je op 't net. En je kunt voor die aambeien gewoon een zalfje kopen bij de drogist om de hoek Vindi-moppie; De sterren vrezen nog meer arrogantie in 2004, maar gelukkig in combinatie met meer vet. Je wordt de nieuwe get-over-girl voor veel kerels Na jou weten ze dus wat ze niet willen.

Joris Wes; Het wordt echt een topjaar voor jou, lekkere vent die je bent! Je bent onweerstaanbaar voor alle vrouwen, maar uiteraard heb jij al de mooiste van allemaal! De zon, de ster en de maan stralen alle geluk naar jou op aarde toe. Het ga je goed, Don Juan!

STUDENTENCORRESPONDENT

'Dodge the drunk' -Het is kwart over tien op donderdagavond, we zijn al aan de late kant. De pubs sluiten immers om twaalf uur. Onderweg naar de pub spelen we het spel 'dodge the drunk'. Niet uit verveling maar uit pure noodzaak. Als je niet goed uitkijkt bots je tegen een van links naar rechts over straat slingerende, laveloos dronken vent aan. Eenmaal bij de pub word ik tegengehouden door de 'bouncer'. "Are you drunk?', vraagt hij. "Not yet", zeg ik. Hij lacht en ik loop naar binnen.

gevuld en verdeeld. Een simpel 'go!' geeft het startsein en in razend tempo wordt het groengele goedje in de keelgaten gegoten. Terwijl de glazen aan de lippen en de blikken naar het plafond gericht zijn, gooit de jongen op de hoek zijn glas stiekem leeg op de vloerbedekking.

Een langzaam drinkende vriend van hem ziet deze vorm van valspelen en hij wordt gediskwalificeerd. Dan gooit een jongen met rood aangelopen gezicht zijn handen in de lucht. Hij is de winnaar.

We grijpen een pint en zitten nog maar net aan een tafel, als er een jongen aan komt lopen met in elke hand een grote kan met een chemisch groen-geel mixje. Plots begint de tafel naast ons luid te joelen. Dat moeten zijn vrienden zijn.

"There was an offer!", schreeuwt hij ze enthousiast toe. Nog meer gejoel. Er bestaat geen pub zonder 'offers' in Glasgow. Als je geen drank in de aanbieding hebt, komen de mensen niet. En als er niemand naar je pub komt, kun je wel sluiten.

Zo snel en zo goedkoop mogelijk dronken worden, lijkt hier het credo.

Veel pubs hebben hier katoenen vloerbedekking. Vaak een kakofonisch samenspel van alle denkbare kleuren in drukke figuurtjes, afgewisseld met brandgaten en bruine vlekken. Als je even te lang naar de grond kijkt krijg je barstende koppijn. Katoenen vloerbedekking in een pub. Welke ondoorgrondelijke denkpatronen hier aan ten grondslag liggen zijn me een raadsel.

Wekelijks komen er honderden mensen met vieze schoenen binnen banjeren waarna ze hun peuken uittrappen op grond. En dan hebben we het nog niet eens over alle drankjes die over de vloer gaan.

"Lets have a drinking contest!", roept één van onze buren. "Yeah!", beantwoorden zijn vrienden hem extatisch. Haastig worden de glazen

Als ik even later op het toilet ben, komt de winnaar binnenrennen. Zijn gezicht heeft inmiddels dezelfde kleur aangenomen als het drankje

p. 3: Gesprek met Nederlandse Iraksoldaat

dat hij er met zo'n grote snelheid heeft ingegooid. Terwijl ik op de reguliere wijze de alcohol uit mijn lichaam laat ontsnappen, omklemt hij met beide armen het urinoir naast me. Hij legt zijn kin op de rand en spuwt het goedje met een welhaast nog grotere snelheid er weer uit. Bij het verlaten van het toilet krijgt hij applaus van zijn vrienden. Hij is en blijft de winnaar.

Tijd voor een biertje. Hoewel de kleverige vloerbedekking het lopen moeilijk maakt, bereik ik de bar. Het kletsnatte tapijt rond de bar maakt lekkere sopgeluidjes onder mijn voeten. Ik besluit een dansje te wagen en loop naar het enige goed schoon te houden stukje vloer van de pub. De dansvloer. Een paar vierkante meter tegels in een hoek.

Op het moment dat ik van mijn hippe hiphop naar mijn soepele salsa moves wil overschakelen, wordt mijn schouder vastgegrepen.

Als ik me omdraai zie ik een man met het lichaam van een nijlpaard en de kop van een buldog. Op een veel te krap zwart T-shirt staat met witte letters 'security' tussen zijn tieten geschreven. Hij opent zijn muil en schreeuwt: "No drinks on the dancefloor!"

Niek Hollander

ADVERTENTIES

@ To internet & to socialize www.internetcafe-groningen.nl info@internetcafe-groningen.nl Turfsingel 94 | 050-3113090 @ Opening hours: From 12 o'clock in the afternoon until 1 o'clock in the morning, seven days a week @ Location: The Internet Cafe Groningen is located downtown Groningen at Turfsingel 94, about 200 metres from the city theater. @ Services: Our establishment is an integration of two branch es. Upon entering our café it looks like an plain old café. A closer inspection will reveal a pooltable and 15 computers. In the computer area everything is available for consumer use: Broadband Internet connection, CD-burner, printers, webcam etc, In contrary to many other Internetcafe's it is allowed to use your own floppy's an CD-ROM's. It is also possible to install your own programs on our computers.

Foto: Pepijn van den Broeke

UITSLAG SK KERSTPUZZEL Goed, we geven toe; ‘beugelkaas’ is nou niet bepaald zo’n woord dat je snel in de Dikke van Dale zult terugvinden. Toch bleken verrassend veel mensen deze enige juiste oplossing van onze Kerstpuzzel in het vorige nummer achterhaald te hebben. Uit al die correcte inzendingen konden we echter maar drie gelukkige prijswinnaars loten.

Jammer voor al die anderen, maar wie weet de volgende keer meer succes. De fortuinlijke winnaars van een van onze hyper-

Elien Postma, Jonne Catshoek,

handige dvd-rip softwarepakketten zijn geworden:

en

Bart Terberg De SK feliciteert de prijswinnaars van harte. De prijzen kunnen jullie binnenkort op je deurmat verwachten.

Foto: Pepijn van den Broeke