SK 2005-01

groninger

Giro

555 www.studentenkrant.org

4

11

6 (Advertentie)

2

OPINIE

Giro 555 Tweede Kerstdag 2004. De beelden stromen binnen. Ook in GK's, zolderkamertjes en studentenflats komt het leed hard aan. Nederland zet collectief de schouders er onder om via alle mogelijke acties hulp te bieden aan de slachtoffers. Ook Groningen draagt zijn steentje bij. Zelfs Radio 538 rukt uit om verslag te doen van onze studentenacties. Van bier drinken en fooi geven voor Azië tot medische hulp ter plekke. De Vindicat jaarclub Stinger houdt vakantie op Sri Lanka als de gevolgen van de zeebeving duizenden slachtoffers maken. In plaats van terug te vliegen naar Nederland reizen ze af naar het rampgebied om als één van de eerste medische hulp te bieden. Voor de SK hield Niels Bekker een dagboek bij. Lees zijn verhaal op pagina 11.

Terwijl de kranten vol staan over Azië moet studerend Groningen toch gewoon weer de bieb in. Liever zitten we aan de buis gekluisterd om de nieuwste homevideo's van de ramp te aanschouwen. Maar de eigen overlevingsdrang is sterker. Studiepunten scoren moet want voor je het weet ben je uitgegroeid tot die kansloze eeuwige student die Rutte met man en macht poogt te bestrijden. Dat hij zelf acht jaar over zijn studie deed is hij inmiddels vergeten. De tijden zijn veranderd. We moeten presteren, opschieten en toch vooral doorgaan…

Maar wat als een winterdepressie, aangewakkerd door de tragiek van de wereld, je concentratievermogen tot nul gereduceerd heeft? Redactrice Moniek Steenbergen schiet je te hulp op pagina 7.

Hier nog een aanvullende tip: Dat knagende stemmetje in je achterhoofd, je geweten genaamd, tot zwijgen brengen.

Het zal je gemoedstoestand zeker ten goede komen. Je kunt natuurlijk aan allerlei ludieke acties meedoen zoals je zelfgekleide asbakken verkopen, een sponsorloop rond de Martinitoren organiseren of auto's wassen voor een heitje.

Maar je kunt natuurlijk ook gewoon storten en de rest van je tijd nuttig besteden in de bieb. Elke SK die je ziet liggen zal je helpen onthouden om even te internetbankieren. It's as simple as that.

De hoofdredactie

Witte sokken in ruil voor Uggs Het afgelopen jaar heeft een dubieuze modetrend zijn intrede gedaan. Steeds meer vrouwen zien eruit alsof ze rechtstreeks van de set van 'Pirates of the Caribbean' komen afgelopen, terwijl vele anderen blijkbaar van plan zijn om te solliciteren bij NASA. Ik heb het over vrouwen die of piratenlaarzen dragen of van die afschuwelijke schapenbont moonboots genaamd 'Uggs' (what's in a name?).

Een paar jaar geleden kwamen dameslaarzen weer helemaal in.

Dit was een verschijnsel wat mijn goedkeuring wel kon wegdragen, aangezien er de meeste vrouwen hiermee zowel sexy als stijlvol uitzagen. De trend is echter nu veel te ver door geslagen. Klakkeloos nemen vrouwen dit over en lopen voortaan rond in piratenlaarzen en reusachtige moonboots

zonder dat iemand er wat van durft te zeggen. Dan neem ik maar de rol van het kind uit het sprookje 'De kleren van de keizer' op me en zeg: die dingen zien er niet uit!

Bij de meeste modeverschijnselen kun je zeggen dat het wel aantrekkelijks is om er aan mee te doen. Hier is dit absoluut niet het geval. Met het dragen van die laarzen wordt men echt niet mooier Integendeel. Hiermee wordt maar weer eens bewezen dat mensen trendgevoelige kuddedieren zijn, want als die laarzen niet mooi zijn, waarom trek je ze dan in godsnaam aan? Een veel gehoord argument voor het dragen van Uggs is dat ze zo lekker zitten. Dat kan best, maar zijn er geen betere alternatieven die ook lekker aanvoelen? Als diezelfde vrouwen ook af en toe naaldhakken dragen is het een zeer raar argument, want naaldhakken zien er nou niet zo

BART JAN TEUNISSE

Bart Jan Teunisse schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: bart_jan_teunisse@hotmail .com relaxt uit om op te lopen.

Een raar bijverschijnsel van de piratenlaarzen en moonboots is dat veel vrouwen hun spijkerbroek er in dragen, in plaats van erover heen en dan ook heel erg strak.

Hierdoor wordt de vorm van billen meer geaccentueerd. Met alle respect, maar voor veel vrouwen is dit niet zo'n goed idee om te

doen. Een tijdje geleden zat ik erover te denken om strakke Italiaanse voetbalshirts te gaan dragen. Gelukkig heb ik een aantal goede vrienden die mij zeer terecht hebben afgeraden om dat te doen.

Kortom, ik wil alle vrouwen die meedoen aan die trend oproepen om er mee te stoppen. Zet die dingen voor altijd op zolder, bied ze aan op E-bay, ga op zoek naar betere alternatieven of draag die moonboots alleen als er minimaal een halve meter sneeuw ligt.

Als tegenprestatie ben ik wel bereid een campagne op te starten om het dragen van lawaaishirts en witte sokken met zwarte schoenen voor mannen ten strengste te verbieden.

Rutte verkoopt gebakken lucht Rutte heeft het er maar druk mee. Dat hoger onderwijs. Pas een paar maanden actief als staatssecretaris, scoren zijn proefballonnetjes al over de honderd hits in de serieuze krantendatabanken van Nederland. De strekking: We bieden de wereld toponderwijs á la Harvard zonder ook maar een cent extra te investeren. De netto betaler: de student.

Toch lijken de drastische maatregelen die hij voor ogen heeft weinig studenten op de been te brengen. Zijn we moe gestreden onder het Nijstijdperk of vallen we simpelweg in katszwijm voor de charmes van de immer vrolijke Rutte? Toegegeven; hij doet het goed bij journalisten. Wat een verademing. Hij ontwijkt niet, praat in volzinnen die te begrijpen zijn en bespeelt de camera als een volleerd acteur. Toch maar even de stand van zaken onder de loep nemen…

Internationalisering, selectie aan de poort en een verhoging van het collegegeld moeten ervoor zorgen dat Nederland zich binnenkort kan meten aan grote onderwijsboys als Harvard en Oxford. In december werd bekend dat Rutte de commisie Korthals heeft aangesteld om opleidingen te beoordelen op 'erkende evidente meerwaarde'.

De uitverkorenen mogen experimenteren met selectie aan de poort om zo topstudenten naar

ARIANE KLEIJWEGT

Ariane schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: arianekleijwegt@hotmail.com

zich toe te kunnen trekken. Ook mogen vijf studies meer collegegeld gaan vragen. Probleem is echter dat de commisie niet kan definieren wat die 'erkende evidente meerwaarde' precies inhoudt en hoe hij getoetst kan worden. Het verschil in kwaliteit tussen de universiteiten in Nederland is dan ook niet groot. De logica van Rutte lijkt er uit te bestaan eerst het imago van het produkt onderwijs aan de man te brengen om vervolgens met het verkregen geld ook werkelijk een beter produkt te kunnen bieden.

Hij neemt hiermee een riskante gok. Studenten zullen gedesillusioneerd raken als blijkt dat onderwijsinstellingen de 'erkende evidente meerwaarde' niet waar kunnen maken. Met de huidige stand van de wetenschap in Nederland is dat zeker geen onrealistisch scenario. Sinds november vorig jaar

kunnen Nederlandse universiteiten publicaties, waar ze zelf gratis bijdragen aan leveren, niet meer betalen. De vijftien universiteitsbibliotheken zien de komende drie jaar af van het abonnement en de databank op ruim 800 wetenschappelijke titels van uitgeverij Elsevier Reed. Goed onderzoek is afhankelijk van betrouwbare informatie over de stand van de wetenschap. Dat Nederlandse universiteiten moeten beknibbelen op de toegang tot die informatie zegt veel over de lage status die onderwijs en onderzoek in Nederland hebben. Zonder direct te investeren verander je daar weinig aan.

Sterker nog: buitenlandse studenten lokken met mooie verkooppraatjes zonder ze iets te kunnen bieden zal averechts werken. Ook loopt Nederland het risiso dat de kwaliteit van het onderwijs nog verder daalt door het gebrekkige

engels van docenten en studenten. Buitenlandse studenten leveren veel extra geld op. Universiteiten zijn vrij om veel hogere bijdragen te vragen aan studenten van buiten de EU. Het is niet ondenkbaar dat onderwijsinstellingen minder hoge eisen zullen stellen aan het Engels om toch vooral de grote aantallen buitenlandse studenten op peil te houden. Met alle gevolgen van dien. Nu al vertrekken talentvolle wetenschappers naar de VS of Amerika omdat ze in Nederland worden belemmerd in hun werk.

?

Al zijn charmes ten spijt lijkt Rutte het hoger onderwijs in Nederland eerder in een vicieuze cirkel de afgrond in te storten dan dat hij constructief werkt aan een verbetering ervan. Laat staan dat we ons in de nabije toekomst kunnen meten aan de top van de wereld.

Wat denk je zelf Reacties en meningen kun je kwijt op redactie@studentenkrant.org

Wees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250 woorden.

Langere stukken in overleg met de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

Webpoll

Wie wordt de opvolger van Joris Wes? Lees de columns op de Nadruk en stem: www.studentenkrant.org

St. Walburgstraat 22C - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES LEONIE SPANJER - 06-24899065 De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van 7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.

STICHTINGSBESTUUR voorzitter Ewout Karel (06-47900219), acquisitie en pr Leonie Spanjer (06-24899065) en Else de Jonge (06-14281118), penningmeester Bart Wichgers (06-24929661) HOOFDREDACTIE Linda Banis (lindabanis@hotmail.com, 06-55893378) en Ariane Kleijwegt (a.s.kleijwegt@student.rug.nl, 06-42710494) EINDREDACTIE EMMA JACKSON, Mark van der Linde en Jelmer van der Schaaf REDACTIE Jorg Bressers, Harold Duitscher, Mirte van de Griendt, EMMA JACKSON, Frieda Hamster, David Hof, Peter Keizer, Christiaan Kooistra, Mark van der Linde, Jochem Meijer, Tynke Mulder, Selma Oosterloo, Moniek Steenbergen, Bart Jan Teunisse, Rutger Uittenbogaard, Jeffrey Weller en Ingrid Wolfslag FOTOGRAFIE Michiel Janssen, Koen Rengers en Jeffrey Weller ILLUSTRATIES: Folker VORMGEVING Selina Fernandez-Shaw, Pieter Frank de Jong, Marjolein Schutrups, Bart Jan Teunisse MEDEWERKERS Die Passievos, Martijn B en Maartje Greunsven DRUKWERK Drukkerij 1984

C

L

F

N

COVER The Sheer weer terug in Groningen

‘We gaan knallen op Noorderslag’ 2004 was een absoluut topjaar voor de Haarlemse band The Sheer. Van hun debuutalbum 'The Keyword is Excitement' kwamen drie singles uit. Ze speelden in Paradiso en op Pinkpop en ontvingen als klap op de vuurpijl een Zilveren Harp.

Deze maand staan ze tijdens Noorderslag in de grote zaal van de Oosterpoort. Genoeg redenen voor de Studentenkrant om naar Haarlem af te reizen voor een gesprek met deze Nederlandse Britpopband.

Wanneer we de Haarlemse kroeg binnenlopen voor onze afspraak, zitten zanger Bart van Liemt, toetsenist Jasper Geluk en drummer Gert-jan Zegel al druk te praten.

Vanochtend werd wereldkundig gemaakt dat zij een Zilveren Harp hebben gewonnen. Bart: 'Nou dat wisten we al vier maanden geleden, maar dat moet je dan geheim houden. Ach, we spelen niet voor de prijzen, maar voor de lol. Maar het is natuurlijk wel een mooie erkenning als je zo'n aanmoedigingsprijs krijgt.' Bart blijkt een heuse spraakwaterval in petto te hebben.

Zonder dat we vragen hoeven te stellen verteld hij ons dat de

‘Onze inspiratie kwam uit Zweedse porno’ feestdagen toch vooral een kwestie is van de kroegen langs gaan, Palmpasen bedoeld is om Palmbier te drinken en dat het eerste optreden van de The Sheer in Groningen was.

Maar hoe is het allemaal begonnen? Bart: 'Ik had na mijn HAVO besloten dat studeren niks voor mij was en ik heb me dus maar ingeschreven bij de Kleinkunst Academie in Amsterdam. Bij die audities bleek dat ik het toch niet helemaal begrepen had. Ik stond alleen maar liedjes te spelen. Dat werd ‘m dus niet'. Gert-jan: 'Dat was ook in Bart's Acda en de Munnik-periode. Toen schreef hij nog in het Nederlands. Dat ging dus nergens over.' Bart vervolgt: 'Toen heb ik Gert-jan opgebeld dat het tijd werd om eens echt muziek te gaan maken. Gert-jan kende Jasper weer, die ik, onder het valse voorwendsel dat ik een Hammond B3 had, erbij gelokt heb.' Jasper: 'Nou, een Hammond B3 was het zeker niet, maar het leek me toch wel een kick om in een band te spelen.'

Uiteindelijk werd het kwartet gecompleteerd met Bassist Jorn van der Putte.

Nog voordat de band één keer had opgetreden mocht zij in Vera mee-

doen aan de halve finale van de Grote Prijs van Nederland. Bart: 'In Groningen waren niet genoeg inschrijvingen en ik had ons al eerder een keer ingeschreven.

Omdat de organisatie onze demo met onze eerste nummertjes had gehoord, mochten wij invallen. We hadden amper gerepeteerd, alleen een beetje geklooid en bier gedronken. Pas daarna zijn we echt aan de slag gegaan'. Gert-jan: 'De liedjes van Bart bleken goed aan te sluiten bij wat de andere bandleden wilden. We hebben allen in ieder geval éénzelfde voorliefde: The Beatles'.

In 2001 gaat The Sheer na het uitbrengen van hun eerste demo touren. Dit blijft zeker niet onopgemerkt, zo spelen ze voor 3FM, ontvangen ze in 2002 een EssentAward, ook al een aanmoedigingsprijs, en mogen ze datzelfde jaar voor het eerst op Noorderslag en op Lowlands spelen. In 2003 wordt er na lang plannen en vooral uitstellen een begin gemaakt met de opnames van het eerste album in een studio in Zweden. Gert-jan: 'Die periode daarvoor was echt een kwestie van

‘Proosten is adten!’ wachten en nog eens wachten, maar dat is ook wel weer leerzaam.

We konden niet optreden want we zouden de studio ingaan, maar dat werd steeds uitgesteld. Dus dan zit je weer gewoon twee keer per week in de repetitieruimte en heb je ineens de tijd om na te denken over de nummers die je hebt. De preproductie van het album was uiteindelijk in drie dagen af, omdat we al alle tijd hadden gehad onze nummers te perfectioneren'. Jasper: 'In

Zweden was het echt fantastisch.

We zaten daar afgezonderd van de wereld in een studio van één of andere Zweedse Billy Idol, de hele dag te pielen en alleen maar aan onze muziek te werken. En elke avond hebben we voor de inspiratie 'The Anthology' van The Beatles gekeken'. 'Of Zweedse porno, maar meestal The Beatles', vult Bart aan.

De melodieuze pop/rock op hun debuutalbum 'The Keyword is Excitement' slaat aan. Maar liefst

den in de foyer lag. Vroeg ze in welke kamer ik sliep, ik had geen idee, ik had de hele avond op allemaal verschillende kamernummers besteld'.

The Sheer is dus sex, drugs en rock 'n' roll? Gert-jan:'Rock 'n' roll wel, drugs houdt op bij een blowtje en de sex hebben we thuis.' Bart: 'Rock 'n' roll kan je niet worden, dat ben je.

Balkenende met een gitaar is nog geen rock 'n' roll'.

En wat gaat 2005 brengen? Bart: 'We gaan natuurlijk weer nieuwe

‘Sex hebben we thuis’ drie singles (Right now, Something to say en It only gets better) worden uitgebracht en mede door de vele optredens die de band geeft groeit de schare fans snel. Bart: 'Wij vinden optreden opzettend belangrijk.

Wij nemen bijna alles aan en als we er zijn gaan we er voor de volle 100% voor. Knallen. Afgelopen jaar hebben we 107 keer opgetreden.'

Gert-jan: Maar festivals zijn nog wel het mooist, met bier uit plastic bekers. Te gek'. 'Na een optreden zijn we ook helemaal kapot', vervolgd Bart, 'Het gevoel daarna is dan zo geweldig, dan moet er toch wel even gedronken worden. En proosten is ad'ten! Vooral na Pinkpop was die ontlading echt geweldig. Dat was toch wel het mooiste optreden.

We zaten daar twee dagen in een hotel en we hebben ons na dat optreden helemaal van de wereld gedronken, puur omdat alle spanning er dan in eens uit komt. Die avond ben ik door de receptioniste naar de lift gedragen, omdat ik alleen over was, en knock-out mid-

Foto: Ariane Kleijwegt

nummers schrijven, we gaan weer nieuwe dingen proberen. Onszelf verder ontwikkelen. Verder komt in februari onze nieuwe single uit. Dat wordt de soundtrack voor de nieuwe Nederlandse film Flirt'.

Jasper: 'En we gaan samen met Voicst en Solex een aantal showcases doen in België. Dat gaat van het NPI (Nederlands Popinstituut, red.) uit, zodat we ook daar kunnen proberen bekendheid te krijgen'.

Bart: ‘Onze grootste droom is natuurlijk om ook nog eens in Engeland te spelen, maar er zijn daar al zoveel goede bandjes.

Britpop is daar cultuur. Verder lijkt het me geweldig om bijvoorbeeld in het voorprogramma te mogen spelen van bijvoorbeeld Supergrass of Paul Weller'.

Tot slot, wat kunnen we verwachten op Noorderslag? Bart: 'We hebben één keer eerder in de grote zaal gestaan, als voorprogramma van Krezip, het is echt een hele vette zaal. We gaan op Noorderslag in die drie kwartier ook een paar nieuwe nummers doen en we gaan zeker knallen!'.

Jorg Bressers The Sheer speelt zaterdag 15 januari tijdens Noorderslag om 00.15 uur in de grote zaal van de Oosterpoort.

nieuws In het kort Brandstichter slaat alarm

Op oudejaarsnacht zijn meerdere studenthuizen afgebrand door rondvliegend vuurwerk. Nijenborg 1E trof nog meer ongeluk.

De brand in dit internationale huis kwam niet door een verdwaalde vuurpijl, maar door een verdwaalde gek.

Tussen vijf en zes 's nachts drongen twee mannen een leegstaande kamer binnen in huize 1E en staken de matras in brand.

Op hun vluchtweg hebben ze zelf het brandalarm geactiveerd en de brandslang afgerold. "Gelukkig kwam een Duitse huisgenoot terug van de stad die een militaire achtergrond heeft", vertelt studentmanager Roel van der Meij, "hij was nog redelijk nuchter en heeft de brand snel kunnen blussen". (LB)

Studenten voor Azië

De studenten werkzaam bij café Het Feest hebben hun fooi gestort op giro 555. Hun weekfooi is verdubbeld door de directie van het feestcafé, wat de totale opbrengst op 3000 euro brengt.

Hiermee wil het personeel de drempel om te doneren verlagen voor studenten. Ditzelfde doel had de SIB voor ogen met een Benefietnacht op 6 januari. Per 2 gedronken Amsterdammers gaat 1 euro naar de slachtoffers van de zeebeving. (LB)

Dubbelinbraak Universiteitspand

In de nacht van 3 januari zijn studentenorganisaties in het universiteitspand aan de St. Walburgstraat opnieuw de dupe geworden van een inbraak. Vier dagen daarvoor hadden inbrekers hun weg al gevonden naar het pand. Of het om dezelfde daders gaat is nog niet duidelijk.

Vermoedelijk stak de voordeur op 3 januari niet goed in het slot.

Volgens pandbeheerder Erik Stegerhoek zal de bewakersdienst in het vervolg vaker controleren. Onder de getroffen organisaties zijn SOG, Integrand en de Studentenkrant. Geld, een laptop en mobiele telefoon zijn verdwenen. (AK)

4

Groningers op z'n hondjes voor het regenwoud Met neuken de natuur beschermen: dat is in een notendop het verhaal rond de site www.fuckforforest.com. Op deze site kun je porno bekijken voor vijftien euro per maand. Het geld komt geheel ten goede aan het regenwoud.

materiaal.

"We raakten aan de praat en ze vroegen of ik model wilde zijn", vertelt Claudia. "Het leek mij wel leuk om op die manier iets voor het regenwoud te doen. We zijn toen van het festivalterrein afgegaan en bij een meertje in het bos

Inmiddels is in een half jaar tijd, ruim 70.000 euro bijeen 'geneukt, waaraan ook een Gronings stel heeft bijgedragen. "We vonden het wel een leuk initiatief. Ik had weliswaar wat drugs gebruikt, maar anders had ik het ook wel gedaan." Aan het woord is de 21jarige Claudia van Beukeringen.

Dat is overigens niet haar echte naam, want zij wil niet door haar ouders herkend worden. Zij kwam voor het eerst in aanraking met Fuck for forest (FFF), tijdens een hippie-housefestival in de buurt van Berlijn afgelopen augustus.

De oprichters van FFF, de Noorse Tommy Hol Ellingsen (28) en zijn vriendin Leona Johansson (22), stonden met een standje op dit festival nieuwe vrijwilligers te werven. Deze vrijwilligers moeten de site voorzien van nieuw porno-

Het begon met een paar naaktfoto's ben ik uit de kleren gegaan. Het begon met een paar naaktfoto's, maar ik vond het erg leuk en spannend. Uiteindelijk heb ik sex gehad met mijn vriend voor de camera.

Dat staat nu op de site." Toch was het wel even schrikken voor de werkloze Claudia toen zij zes weken geleden herkend werd. "Ik had het helemaal niet verwacht.

Afgelopen zomer was de site nog niet zo bekend, maar FFF is nu erg populair."

Die populariteit is met name te danken aan de Noorse oprichters Tommy en Leona. Afgelopen

zomer, op een Noors popfestival, neukten zij live voor de tv-camera's. Dit alles onder de muzikale begeleiding van hardrockband 'The Cumshots'. Deze band bracht speciaal voor de gelegenheid het nummer 'Go Forth and Fuck' ten gehore. Het 'nummertje' kwam live overdag in de Noorse huiskamers. Dit viel in het conservatieve Noorwegen totaal verkeerd. Het land was even te klein voor het stel, daarom hebben zij voorlopig hun heenkomen gezocht in Berlijn. Door deze actie is FFF echter wel definitief op de kaart gezet. Vanuit Berlijn strijdt het Noorse paar nu vol passie voor meer aandacht voor het regenwoud.

Claudia daarentegen maakt niet echt de indruk warm te open voor het regenwoud. "Ik hou mij er niet zo heel veel mee bezig. Ik vond het gewoon leuk om te doen. Ik houd er wel van om een beetje op te vallen. Ik heb ook altijd korte rokjes aan met kousjes en jarretels." Op de vraag of ze hetzelfde ook zou doen voor de slachtoffers van de zeebeving in Azië, antwoordt ze ontkennend. "Dat er in

Azië zoveel mensen dood zijn gegaan vind ik niet zo erg. Er zijn toch al zoveel mensen. Ik vind het regenwoud en de natuur veel leuker."

Christiaan Kooistra

SK test deurbeleid Groningse horeca dat de Rumba een multicultureel publiek heeft. Of hier dan werkelijk sprake is van een racistisch deurbeleid, is dan ook nog maar de vraag. Het deurbeleid bij de Rumba is namelijk iets strenger dan gemiddeld, aldus de portier.

"Je moet wel een beetje gepast gekleed zijn. Mensen met sportieve kleding weiger ik." Ook is het volgens hem zo dat het bij de Rumba veel drukker is dan bij andere kroegen. En bij drukte worden portiers al snel kieskeuriger.

De gemeente Groningen gaat onderzoek doen naar het deurbeleid van horecagelegenheden. Burgemeester Wallage wil zo kunnen vaststellen of de selectie aan de deur discriminerend is. De SK nam een voorproefje en ging op stap met een testteam.

Directe aanleiding voor het gemeentelijk onderzoek zijn de slechte ervaringen van het Amersfoortse gemeenteraadslid Robin Tan. Tan, die half Chinees is, werd in Groningen bij een horecagelegenheid tweemaal geweigerd zonder duidelijke reden.

In Amersfoort en Utrecht concludeerde de politie al eerder dat groepen allochtonen soms structureel geweigerd worden. In Groningen werd het afgelopen jaar zeven keer melding gemaakt van dergelijke incidenten. In drie van de gevallen leidde dit tot aangifte. Burgemeester Wallage vermoedt dat slachtoffers van discriminatie in het Groningse uitgaansleven maar mondjesmaat aan de bel trekken. Hij roept iedereen die hetPouyet gevoel heeft om Foto: Sebastiaan afkomst of etniciteit te worden geweigerd op om aangifte te doen.

Hoe de precieze opzet van het onderzoek er uit zal zien is nog niet duidelijk. Maar zeker is dat er teams worden opgezet om te kijken of blanke bezoekers anders worden behandeld dan gekleurde bezoekers. Als opties worden het inzetten van donkere politiemannen in burger en het nader onderzoeken van aangiftes

Bij de eerste drie kroegen, de &zo, Het Feest en Shooters is er niks aan de hand. De portiers staan met elkaar te praten en iedereen loopt één voor één op hun dooie gemak naar binnen.

Even worden Jimmy's schoenen grondig geïnspecteerd bij de &zo en Het Feest en er wordt hem bij Het SK-testteam dat als voor- alle drie de kroegen gevraagd proef moet dienen voor het zijn petje af te doen, dat hoort bij Foto: Sebastiaan Pouyet gemeentelijk onderzoek bestaat het beleid van de meeste kroeuit vier studenten waarvan de gen. helft met getinte huid. Op de avond van de test gaan Fouad Bij de Rumba aangekomen wordt Zazouz en Jimmy Samwels met Jimmy echter geweigerd om zijn getinte huid, netjes gekleed. Bart schoenen. Bart Jan komt er wel Jan Teunisse en Peter Keizer, binnen, terwijl de portier zijn blanke huid, dragen oude kleren oude gympies zeker wel heeft en sportschoenen en lopen er gezien. Deze resultaten zijn opmerkelijk, zeker als je bedenkt slonzig bij. genoemd. Wanneer blijkt dat er daadwerkelijk gediscrimineerd wordt aan de deur lopen horecaondernemers het risico hun vergunning kwijt te raken. De gemeente hoopt de ondernemers met een waarschuwingsbrief van verkeerd gedrag te behoeden.

Bij de laatste kroeg die avond, de Blauwe Engel komt ook iedereen makkelijk binnen, zolang Jimmy zijn petje maar afzet. Het had weinig gescheeld of Jimmy had gewoon zijn petje op kunnen houden. De uitsmijter zag het hoofddeksel namelijk op het allerlaatste moment, omdat hij het veel te druk had met het checken van voorbijkomende dameskontjes.

Al met al valt het ontzettend mee wat deze resultaten betreft.

Hoewel er soms wat willekeur komt kijken bij het selectieproces aan de deur, kun je uit deze testresultaten nou niet bepaald concluderen dat er gediscrimineerd wordt in het Groningse uitgaansleven. Of, zoals Fouad van tevoren al beweerde: "Groningen is vrij relaxed qua deurbeleid, zeker in vergelijking met de randstad."

Tekst: Moniek Steenbergen Foto: Jeffrey Weller

ACHTERGROND Steeds meer verenigingen hebben moeite met bestuursvorming

‘De RuG komt ons amper tegemoet’ Minder geld, toenemende studiedruk en een groeiend aantal verenigingen. Dat lijken de oorzaken van moeizame bestuursvorming. Over steeds meer verenigingen moet hetzelfde bedrag verdeeld worden, met als gevolg dat iedere vereniging minder toebedeeld krijgt. De hoge studiedruk is daarnaast een blokkering voor studenten om een bestuursjaar te doen. Vooral de inhoudelijke verenigingen ondervinden de gevolgen hiervan. Steeds meer besturen worden gevuld met niet-leden.

Studentenvereniging AEGEE zoekt een secretaris, zo vermeldt de website. Dit jaar is het bestuur is van zes naar vier man en de vergoeding van 30 naar 9 beursmaanden (een beursmaand staat voor ongeveer 400 euro) geslonken. Voorzitter Robbert Sijm vertelt dat binnen AEGEE het vinden van mensen voor het bestuur moeilijk is. Uit 200 leden waarvan de meeste, gezien ook de aard van de vereniging, geregeld in het buitenland vertoeven, is het vormen van een bestuur elk jaar weer een moeizame zaak. Sijm heeft zijn vereniging echter nooit genoodzaakt gezien mensen van buitenaf aan te trekken.

Volgens Sijm ligt het voor de hand dat inhoudelijke verenigingen het moeilijker hebben met de vorming van een bestuur dan gezelligheidsverenigingen, "het ligt ook voornamelijk aan de uitstraling en grootte van de vereniging zelf of mensen plaats willen nemen in het bestuur".

Studentenvereniging voor Internationale Betrekkingen (SIB) kent deze problemen ook. Voorzitter Senne Jansen denkt echter niet dat het aan het soort vereniging ligt.

Volgens hem is het geen stelregel dat inhoudelijke verenigingen het moeilijker hebben een bestuur te vormen dan gezelligheidsverenigingen. Hij denkt dat de problemen bij het vormen van een bestuur meer aan de hoogte van de bestuursbeurs te wijten is. Toch heeft de SIB niets te klagen. Het bestuur krijgt met zes personen 18 beursmaanden. Dit komt neer op ongeveer €1200 per persoon. Let wel: die zes man is idealiter. Het volgende bestuur, dat deze maand aantreedt, zal echter vijf leden tellen. De functie Commissaris PR komt te vervallen, omdat door moeilijkheden bij de bestuurvorming deze minder belangrijke functie geschrapt wordt. In tegenstelling tot AEGEE heeft de SIB wel mensen van buiten de vereniging aan moeten trekken.

Zowel de nieuwe penningmeester als de commissaris extern waren niet lid.

Bij de gezelligheidsverenigingen zitten geen mensen van buiten de vereniging in het bestuur. Zelfs niet bij de verenigingen die helemaal niet kunnen rekenen op een vergoeding.

Voorzitter Janneke Coenen van studentenvereniging Fleks merkt wel dat het bij een kleine vereniging als het hare moeilijk is een bestuur samen te stellen. Met 200 leden, waaronder 100 RuG studenten en 100 van de Hanze, heeft de vereniging er te weinig om

Apart’ja DE GRONINGSE INDIAAN

Soms stuit een verslaggever van deze krant op zaken die klein lijken, maar bij nader inzien een bijna niet te bevatten omvang hebben. Zoiets als het zandheuveltje in de verte bij het struinen door de Sahara, dat uiteindelijk een van de hoogste zandduinen ter wereld blijkt.

Goed, overdrijven is ook een vak.

Toch gaan er achter bepaalde uitingen werelden schuil, die een simpele ziel niet voor mogelijk had gehouden. Zo is dat ook met een

gezellige huiskamer in de Groningse Oranjebuurt. Een keer per maand komt hier een handvol mensen samen om te mediteren.

Mediteren met de focus op een door velen zo gewenste wereldvrede. Is dat nu zo speciaal? Daar houden toch wel meer mensen zich mee bezig. Ieder op zijn eigen manier, dat wel. Maar toch. Wat wil nu het speciale geval?

Naast de oude, vertrouwde Rijksuniversiteit en de Volksuniversiteit herbergt Groningen in die huis-

in aanmerking te komen voor een bestuursbeurs. Daarvoor zijn minstens 150 Rug studenten nodig. Met haar in totaal 150 leden kan ook Navigators geen aanspraak doen op

een bestuursbeurs. Hoewel abactis Rutger Spek vindt dat geld één van de minst belangrijke redenen is om te besluiten zitting te nemen in een bestuur, is het volgens hem wel handig in verband met de onkosten die je als bestuurslid maakt. Beide verenigingen zijn er toch in geslaagd een volledig bestuur van leden samen te stellen, evenals studentenvereniging Unitas. Unitas-bestuurders kunnen wel rekenen op een beurs, maar ook rector Gilles Tenhaeff voorziet problemen voor de toekomst: "De RuG komt ons niet genoeg tegemoet. De beurzen zullen dalen en de studiedruk zal verder opgehoogd worden." Op de vraag of het extern zoeken naar bestuurders ooit nodig zal zijn antwoordt hij: "het aannemen van externen zal ons aller-, aller-, allerlaatste redmiddel zijn."

Dit staat haaks op het beleid van de inhoudelijke verenigingen SOG

en WINGS-ESN. Daar is het aannemen van niet-leden als bestuurders van de verenging zelfs normaal geworden. Op dit moment bestaat het SOG-bestuur uit vijf man waaronder twee externen, te weten de penningmeester en de secretaris. Voorzitter van het bestuur MarieCécile Schouwenaar ervaart weinig stimulans vanuit de RuG: "Ik heb nog nooit een studieadviseur gezien die stond te springen omdat een student had besloten een bestuursjaar te gaan doen." De Studenten Organisatie Groningen heeft dan ook moeite met het vullen van het bestuur hoewel ze een vergoeding krijgen voor hun werkzaamheden. Gezamenlijk krijgen de SOG-bestuurders 12 beursmaanden wat per persoon neerkomt op ruim €800. "De beurs is gewoon te laag om een heel studiejaar op te geven", aldus Schouwenaar die rustig doorstudeert.

van de overheid verder doorzet dat er steeds minder ruimte in een studentenleven zal blijven om zich ook buiten de studie te ontwikkelen."

Ook Afke Hemmes, vice-praeses van studentenvereniging Albertus Magnus, ziet in dat de maatregelingen het "lastiger dan eerst" maken om een bestuur te vormen. Vindicat en Albertus ondervinden naar eigen zeggen vooralsnog geen moeilijkheden hun besturen te vullen. De relatie met de hoogte van de bestuursbeurs die de verenigingen krijgen is snel gelegd. Vindicat en Albertus hebben respectievelijk 2400 en 2000 leden en krijgen vergeleken met de rest van actief Groningen een enorme beurs (respectievelijk 80 en 63 beursmaanden). Padberg denkt echter dat de grote betrokkenheid van de leden van zijn vereniging de voornaamste reden is van het gemak waarmee het bestuur volloopt. Wellicht is de betrokkenheid van leden bij de inhoudelijke verengingen onderdeel van de problemen die zij hebben bij het vinden van een nieuwe generatie bestuurders.

Tynke Mulder en Linda Banis

Dat de toenemende studiedruk en lage beloning voor een bestuursjaar gevolgen hebben voor de verenigingen en hun bestuursvormingsprocessen staat vast. Rector Philip Padberg van studentenvereniging Vindicat kan zich voorstellen dat "als de trend

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van Groningen. Deze maand:

De Andere Universiteit

kamer aan de Koninginnelaan een vestiging van een totaal andere onderwijsinstelling, de Brahma Kumaris World Spiritual University.

Sinds de oprichting in 1937 door Prajapita Brahma is de spirituele universiteit uitgegroeid tot een organisatie met 5500 centra in ruim 80 landen. Het 'epicentrum' ligt in India. Nabij de berg Abu ligt de Academy for a Better World. En dat is niet zomaar een Academiegebouw. Nee, hier ligt een compleet dorp. Milieuvriendelijk ontworpen, voor de energievoorziening slechts gebruik makend van wind en zon. Bovendien beschikt de Academy over 13 opleidingsruimten, 2 auditoria, een spiritueel museum, een bibliotheek, een galerie en plek voor ruim duizend mensen. Maar er is meer…

De spirituele universiteit heeft een

algemene raadgevende status bij de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties. Ook adviseert de organisatie Unicef. In 1986 al benoemde de VN het levenswerk van Brahma officieel tot 'Peace Messenger Organisation.'

Hoe ziet studeren aan de BKWSU er eigenlijk uit? Waarschijnlijk zijn er geen jaarclubjes, geen chagrijnige hoogleraren en heb je er geen last van kapotte printers.

Maar wel is er een gratis lesprogramma. Met vakken als positief denken en stressmanagement. En waar de RUG in het bijzonder druk over mag maken, aan het hoofd van de vredesorganisatie staan voornamelijk vrouwen. Volgens Brahma sluiten de traditioneel meer vrouwelijke waarden als geduld, verdraagzaamheid en genade beter aan bij de idealen van zijn onderwijsinstelling. Had Aletta Jacobs ooit kunnen denken

dat haar belangrijkste volgers in India zouden wonen?

Als een boemerang is haar boodschap via die omweg toch weer teruggekeerd naar Groningen.

Zelfs als een concurrent van de RUG. Een derde universiteitsinstelling binnen de stadsgrenzen.

Met een wereldwijde uitstraling. Bij intellectuelen en dwazen, armen en rijken, zieken en melaatsen.

Onder meer vanuit die eenvoudige huiskamer in de Oranjebuurt. Het kan verkeren.

Mark van der Linde

STUDIESTRESS Al trippend studiepunten scoren

‘Het tentamen heb ik in een roes gemaakt’ Sloten koffie, rollen druivensuiker of treetjes Red Bull. Soms heb je wat hulpmiddelen nodig bij het studeren. Ook drugs kan daarbij helpen. Hans Feitsma probeerde zijn studieresultaten op te vijzelen met behulp van speed en cocaïne en bracht verslag uit.

"Met nog een dag te gaan had ik de helft van de stof überhaupt nog niet gezien. Toevallig had ik een gram amfetamine op m'n kamer liggen van een dubieus feestje een paar weken eerder… Over amfetamine had ik gelezen dat het zowel fysiek als mentaal oppeppend werkt en dat het -mits je het gedoseerd gebruikt- je cognitieve prestaties verhoogt. Als resultaat van een 'alles of niets'-besluit ben ik een nachtje doorgetrokken boven m'n boek, met een kwart gram speed achter de kiezen die ik had opgelost in een glas cola.

Ik moet vaststellen dat ik

het idee had dat ik de informatie inderdaad sneller wist op te nemen.

Bovendien was slapen sowieso uitgesloten waardoor ik zoals gepland de complete nacht boven m'n boek heb doorgebracht.

Rond een uurtje of negen begon het spul uit te werken, terwijl het tentamen pas om elf uur zou plaatsvinden. Om m'n concentratie nog een paar uurtjes te rekken heb ik vóór het tentamen begon in een toilet op school een klein lijntje door m'n neus gejaagd. Het tentamen zélf heb ik in een roes gemaakt. Na het tentamen ben ik thuis compleet ingestort en beleefde ik een welverdiende speedafkick waarmee een depressieve stemming en een vreselijk brakke fysieke conditie gepaard gaat.

Het vak heb ik overigens gehaald met een 7,5.

Hoewel m'n concentratie verhoogd werd en ik er van overtuigd ben dat het positieve studieresultaat deels aan de 'oppepper' viel toe te schrijven, zal ik

zoiets niet weer doen. De ervaring zélf was al vrij naar. Allereerst is het onder invloed van speed úrenlang besturen van droge stof een kleine foltering. Daarnaast was mijn verwilderde staat de volgende dag al helemaal krankzinnig. En ik werd bovendien paranoïde door de verschillende blikken die ik kreeg.

Farmacologische stoffen als cocaïne en amfetamine stimuleren hersenactiviteit en verbeteren bepaalde cognitieve functies. Voorbeelden van zulke functies zijn alertheid, waakzaamheid, het geheugen, informatieverwerking en denksnelheid.

Mits je niet zóveel gebruikt dat je helemaal van de kaart raakt, kan het absoluut je prestaties verhogen. Niet voor niets staan ze op de dopinglijst bij denksporten als schaken en dammen.”

Hans Feitsma (dit stuk is geschreven onder pseudoniem)

Tempobeurs dwingt studenten tot zwaardere middelen

Studeren. Het is niet alleen de term voor de jarenlange ontspanning voor aanvang van het arbeidzaam leven, maar ook voor het blokken voor toetsen en tentamens. De zalen van de UB lopen over in die tijden, in tegenstelling tot de rest van het jaar. Studenten studeren tijdens hun studie op gezette tijden. Studiestress is het ge-volg. Een gebrek aan planvermogen in veel gevallen. Een goed ontwikkeld gevoel voor de juiste invulling van 'de mooiste tijd van je leven' is een andere uitleg. Deze crypto heeft drukte en stress als onderwerp en kan van grote therapeutische waarde zijn in tentamentijd.

Horizontaal 1. Kampeerhuis, topkwaliteit en intelligent dier om te toetsen. (9) 7. Twee van die suffe vrouwen remmen af. (3) 8. De ideale gemoedstoestand voor tentamens van een voormalig officier. (2 + 5) 9. Ontkennen is ook weer een lidwoord. (3) 10. Pas de meeste lof. (5) 11. Bevestigingen om aan te trekken. (3) 12. Onze Latijnse omroep. (3) 13. Met 'r is dat bergdier Engels ongedierte. (4) 14. Inderdaad, erfelijk materiaal is om druk te doen. (5) 15. Toepasselijk voorzetsel na een tentamenperiode. (2) 16. Elektrische toestand voor een tentamen. (8)

Verticaal 1. Spontane Parkinson vanwege stress? (11) 2. Gespannen zoals een houtinkeping? (7) 3. Naar beneden praten voor de koffie tussen het studeren door helpt te ontstressen.(9) 4. Kleine malen of kampeerwoningen op internet? (8) 5.

6.

13.

15.

Op het moment. (2) Nerveus pluimvee. (9) Non-woord (4) Het middelpunt van de orkaan wil ook wat. (3)

Jean-Paul Taffijn

UIT G E S P R E I D Uitstelgedrag bestudeerd

‘Het leven moet vooral leuk zijn!’

Faalangst, het bruisende uitgaansleven en niet opgewassen zijn tegen de druk. Voor menig student redenen tot uitstellen. In sommige gevallen levert het onoverbrugbare vertragingen op in de studie, maar voor wetenschappers ook een interessant studieobject.

"Er zijn veel factoren die van invloed zijn op de studieresultaten van individuele studenten: de inrichting van het onderwijs, de kwaliteit of studeerbaarheid ervan, goede of slechte docenten, en ten slotte de kenmerken van die studenten zelf," vindt wetenschapper Harry Schouwenburg. Hij promoveerde op een proefschrift over uitstelgedrag bij studenten. "Verlegen mensen met gebrek aan sociale contacten zijn een belemmering voor succes in het algemeen.

Concentratieproblemen en gebrek aan werkdiscipline vormen ook belangrijke struikelblokken bij het studeren," zegt Schouwenberg.

Andere aantrekkelijke activiteiten, de beleving dat inspanning onaangenaam is en het gevoel te bezwijken onder de studiedruk zijn de belangrijkste redenen voor het uitstellen.

"Het leven moet vooral leuk zijn,” vindt 3e jaar studente Communicatie Lieke. “De tentamens komen later wel!"

Volgens Schouwenburg vormt het studentenleven een continue reeks van keuzesituaties. "Studenten maken hun keuzes op grond van de aantrekkelijkheid van de alternatieven." Trainer Studieondersteuning, Paul Koopman, is het hier gedeeltelijk mee eens. Volgens hem liggen de problemen rond het uitstellen voornamelijk rond faalangst en het niet kunnen ontglippen aan het bruisende studentenleven.

Dit geldt ook voor Tom, 7e jaars student Technische Bedrijfswetenschappen. Vanaf september 2003 is hij aan het afstuderen. "Dat is inderdaad best lang ja, maar ik ga straks een paar weken naar mijn ouders, om de afleiding te ontwijken en dan ben ik hopelijk klaar!"

Sinds een jaar of tien zijn er hulpmiddelen ontwikkeld voor studenten met uitstelgedrag bij de Studie Ondersteuning (SO) aan de RuG. "Jaarlijks volgen er ongeveer 60 tot 80 RuG-studenten hier cursussen, workshops en trainingen", aldus Paul Koopman. Speciaal voor het uitstelgedrag is er een scriptie en studie versnellingsgroep ontwikkeld. "Deze groepen geven je de stimulans om bijvoorbeeld je scriptie tijdig af te ronden". Met een schoolse aanpak wordt gewerkt aan het afronden van het eindwerkstuk. "Een student krijgt één minnetje voor het te laat komen of voor het niet houden

aan de planning. Na drie minnetjes ligt de student eruit."

Volgens Koopman werkt dit systeem goed. "Studenten zien het als een stok achter de deur en hebben veel steun aan elkaar."

Verder geeft SO nog een cursus effectief studeren. Deze cursus werkt niet met 'straffen' zoals, de versnellingsgroep.

"In de cursus effectief studeren leer je voornamelijk plannen; het leren om een haalbare planning op stellen, maar ook om je hier aan te houden!"

Er zijn geen kosten verbonden aan deze cursussen, maar er moet wel 20 euro inschrijfgeld betaald worden. "Dat geld dient als drempel,” denkt Koopman. “Studenten moeten echt willen veranderen om de studievaardigheden te verbeteren!"

Frieda Hamster De namen Tom en Lieke zijn gefingeerd

Met een winterdepressie de bieb in Nu de feestdagen achter de rug zijn wordt het weer tijd om de studieboeken open te slaan en er flink tegenaan te gaan.

Voor studenten die last hebben van een winterdepressie is dit een een ramp. Ze slapen slecht, eten slecht, hebben nergens zin in en al helemaal niet in studeren. Toch bestaan er een paar simpele oplossingen om ook in de winter je tentamens te halen.

pressiepatiënten erg lang slapen, worden ze meestal moe wakker. Ook komen ze 's avonds moeilijk in slaap, hierdoor wordt hun dag- en nachtritme omgedraaid. Bovendien eten ze meer dan normaal, waardoor ze enorm aan kunnen komen. Soms wel tien kilo! Zelfs hierbij helpt lichttherapie. Mocht je zelf een winterdepressie hebben en lichttherapie werkt niet, dan zou je iets anders moeten proberen.

Zo'n elf procent van de Nederlandse bevolking heeft last van een winterdepressie. Acht procent daarvan in mindere mate en drie procent in ernstige mate.

Winterdepressiepatiënten zijn vaak depressief zonder dat er een reden voor lijkt te zijn. Ze zijn sneller geïrriteerd, voelen zich waardeloos, zonderen zich vaak af en hebben veel minder zin om dingen te ondernemen, zoals naar de UB gaan.

Het is bijvoorbeeld een ontzettend goed excuus om de hele nacht door te feesten, je zit nu toch al in een ander ritme en die extra pondjes dans je er wel weer af. Overdag kun je lekker lang uitslapen, dat deed je immers toch al, en die kater zorgt er wel voor dat je geen hap meer door je keel krijgt. Na een paar dagen goed feesten is de wereld een stuk leuker en zul je zelfs je studieboeken weer kunnen waarderen. Succes!

Lichttherapie is hiervoor een goede oplossing. Per week dertig minuten voor een lichtbak gaan zitten doet wonderen! Bij ongeveer tachtig procent van de winterdepressiepatiënten verdwijnen hierdoor de depressieve gevoelens geheel of gedeeltelijk.

De zonnebank helpt helaas niet, omdat die vooral Ultra Violette licht afgeeft. Om de winterdepressie tegen te gaan heb je alleen baat bij licht met het complete kleurenspectrum van de zon. Ook is het zo dat je ogen open moeten zijn tijdens de therapie en onder een zonnebank moet je ze juist dichtdoen.

Ondanks het feit dat winterde-

Foto Sjef Weller

Moniek Steenbergen

Foto Sjef Weller

SPORT ‘Dit was mijn slechtste toernooi ooit’

8

Groninger verspeelt kans op grootmeester

De 25-jarige Sipke Ernst, student Nederlands, is zo iemand. "Het is een hobby, maar wel een heel uitgebreide. Zelfs als ik niet aan het schaken ben, ben ik nog steeds met schaken bezig."

Op dit moment staat de in Damwoude opgegroeide schaker op het randje van het behalen van zijn grootmeestertitel. Dat kon hij behalen in de kerstvakantie tijdens het Harmonie Toernooi 2004, georganiseerd door Stichting Schaakontwikkeling en -opleiding Noord Nederland, dat op de Rijksuniversiteit Groningen werd gehouden.

Van de tien invitatiespelers had hij een van de sterkere spelers moeten zijn, maar Ernst verloor voor nu zijn kans op een grootmeestertitel.

Hij behaalde 2,5 punten van de benodigde zes en werd achtste.

Het is even een klap voor de laconiek ogende Ernst. "Ik heb mijn slechtste toernooi ooit gespeeld." Maar hij blijft er niet te lang bij stilstaan. Volgende keer beter, vindt hij.

Studentenstad Groningen is een van de schaaksteden van Nederland, naast Amsterdam, Leiden, Den Bosch en Apeldoorn. "In studentensteden wordt meer ge-

eenzaam bestaan. Dat trekt me totaal niet." En zelfs de top 100 halen, vindt hij niet heel bijzonder.

"Het gaat prima zoals het nu gaat.

Ik heb mijn studie als vangnet. Het is fijn om een titeltje te hebben en daarnaast wil ik schaken. Zo hoef ik niet te kiezen."

Ernst krijgt in januari alweer de kans om zijn laatste norm te halen, tijdens het Corus toernooi in Wijk aan Zee, zijn favoriete toernooi. De Fries moet tijdens dat toernooi zeven punten uit dertien partijen behalen. Dit jaar zit hij als enige niet-grootmeester tussen allemaal grootmeesters. Ernst: "Het is een sterk deelnemersveld, dus dat wordt lastig. Maar vorig jaar heb ik op hetzelfde toernooi fantastisch gespeeld." Zuiderweg: "Het Corus toernooi staat bekend als een elitetoernooi. Er doen zeven of acht toppers mee. Daarnaast zijn er in het twee weken durende toernooi zo'n duizend deelnemers." Bij dat toernooi haalde Ernst zijn tweede norm en eindigde hij als tweede.

e e n internetpotj e . " Ernst speelt o o k vaak o p intern e t . " M e t h e t spelen v a n v e e l partijen

Een leuk spelletje voor de meesten, maar voor sommigen is schaken een levenswijze. Die spelers kennen bijna alle mogelijke zetten en berekenen van te voren hoe ze hun tegenstander kunnen verslaan, zelfs als ze geen schaakbord voor hun neus hebben.

schaakt dan daarbuiten. Schaken is een intelligente sport, waar je voornamelijk hogeropgeleiden tegenkomt," vindt Hiddo Zuiderweg, toernooidirecteur van het Harmonietoernooi. "Schaken is erg populair in Groningen. Landelijk zie je bijvoorbeeld dat het aantal leden daalt. In Groningen is die daling niet zo sterk. Ik durf zelfs te zeggen dat het aantal leden weer begint te stijgen."

Internet is een van de oorzaken van het dalende aantal leden.

Zuiderweg: "Je speelt gemakkelijk

ontwikkel je routine in schaken."

Die routine is van het grootste belang om hogerop te komen bij het schaken. Daarbij speelt geheugen een grote rol. Tijdens het toernooi was er bijvoorbeeld een partij tussen twee invitatiespelers die dertig zetten lang alleen maar speelden vanuit hun kennis over eerdere partijen.

Daarnaast is rekenen belangrijk.

Spelers berekenen soms hele partijen in hun hoofd, waarbij ze dan alle mogelijke stellingen van zichzelf en reacties van tegen-

standers als een film aan zich voorbij laten gaan. Ook Ernst ziet schaken als het berekenen van zetten. "Tijdens dit toernooi zaten er hiaten in mijn berekeningen waardoor ik de sterkte van bepaalde zetten verkeerd inschatte." Dan kun je voor het toernooi een grootmeesternorm wel op je buik schrijven.

Ernst ziet zichzelf niet professioneel de schaakwereld in stappen.

"Het is riskant om professional te worden. Je moet goed blijven.

Daarnaast is het volgens mij een

ADVERTENTIES

Ingrid Wolfslag

CULTUUR ‘Bij ons zit de muziek in het water’

Relax is terug van bijna weggeweest Het zijn drukke tijden voor de Haarlemse hiphopformatie Relax. De nieuwe videoclip is net af. Bovendien gaat de band weer live optreden. Tijdens het festival Eurosonic zal Relax voor het eerst sinds een jaar op de bühne staan. In Simplon.

Daar waar ooit rijen liefhebbers voor de ingang stonden, die geen glimp van de Haarlemmers wilden missen.

Driehoog achter, alleen te bereiken via een smal steegje, zetelt het hoofdkwartier van Relax. Of beter gezegd, van het management. Een belangrijk onderdeel van Clepp Management vormt Llewy Is Sel, tevens de rapper van Relax. Trots toont hij ons de nieuwe videoclip.

Het nieuwe jaar moet in het teken staan van de comeback.

Optredens, een nieuwe single en aan het eind van deze maand verschijnt ook het tweede album van Relax. Begin februari is de presentatie in de Amsterdamse poptempel Paradiso. Eigenlijk is de plaat pas hun eerste studioalbum. Hun debuut was de langspeler 'Live @ Panama'.

Naast alle opgewektheid over wat komen gaat, maakt Llewy zich ook enigszins bezorgd. Optreden binnen het clubcircuit gaat tegenwoordig niet van een leien dakje.

Door de bezuinigingen op poppodia hebben DJ's momenteel een comfortabeler positie dan bands.

Geen enkel lid van Relax kan dan ook leven van de muziek.

Alhoewel, Llewy verdient wel al zijn geld in de muziekwereld. Behalve rapper bij Relax en manager is hij ook DJ, labelbaas, produceert en schrijft hij nummers voor anderen.

Het klinkt bijna verontschuldigend als hij de gouden plaat tevoorschijn haalt, die Boris

The Postmen sleepte Relax een paar jaar geleden een platencontract in de wacht bij het vooraanstaande platenlabel Warner. Tot vorig jaar.

Warner zag geen heil meer in Nederlandse bandjes. Te provinciaals voor het grote, Amerikaanse Warner. Weg platencontract.

voor zijn debuutalbum heeft gekregen. Llewy is verantwoordelijk voor vier albumtracks van de Idols-winnaar. "Toch kan die jongen écht goed zingen", bezweert de Haarlemmer.

Het productieteam waar ook Boris mee samenwerkte draagt de aparte aanspreektitel 'Equipe de Clochards'. Waar het vandaan komt? Geen idee. Of toch. Llewy legt uit, dat de leefstijl van de typische clochard, landloper in goed Nederlands, hem wel aanstaat. Je ding doen. Heel ambitieus je ding doen. En er voldoening uit halen.

Ja, daar kan hij zich toch wel mee identificeren. De titel van het nieuwe Relax-album mag dan ook bijna geen verbazing wekken.

'Odeur de Clochard' heet het. Heel anders dan het voorgaande. Llewy voorspelt dat Relax tijdens hun optreden in de Simplon op Eurosonic verbaasde blikken gaat oogsten. Maar ach, Relax zal altijd hun eigen ding blijven doen. Dat is het belangrijkste.

Inspiratie, drijfveer, filosofie. Het zijn woorden waar de rapper van Relax niet veel mee kan. Gewoon goede muziek maken. Naar hun eigen oordeel, wel te verstaan.

Daar gaat het om. Gewoon goede muziek maken. Muziek die rechtstreeks vanuit de zolderkamer op een zilveren schijfje kan belanden.

Zoiets. Ja, wat is goede muziek?

Het moet uit je hart komen. Llewy bepaalt dan ook de richting bij Relax. Goede muziek is net als een gevoel. Moeilijk uit te leggen.

De verhoudingen binnen Relax kan hij dan ook het beste omschrijven als een 'dictatoriale democratie.' Ja, wat is goede muziek?

"Nederland heeft veel onder-

gewaardeerde bands die hele goede muziek maken", meent Llewy. "The Sheer staat nu even in the picture, maar Beef of Opgezwolle. Die zijn ook heel goed. En die krijgen te weinig aandacht."

Over aandacht had Relax voor hun muzikale sabbatical niet te klagen.

En niet alleen vanuit eigen land.

Een nieuwjaarsfeest op Malta, een

festival in Ethiopië, het Oppikoppievenement in Zuid-Afrika. Ze zijn Foto: Jeffrey Weller er geweest, de mannen. Samen met punkband De Heideroosjes trouwens. Mooie ervaringen waren dat. Goed voor het netwerken ook.

Binnen de hedendaagse popcultuur staat of valt succes met het juiste netwerk. Nee, dat is absoluut geen vies woord. Llewy vindt netwerken zelfs leuk. Via de zanger van rap/reggaeformatie

Inmiddels doen de heren van Relax goede zaken met een andere major binnen de muziekwereld, Universal. Alleen hebben ze nu zelf meer in de melk te brokkelen. In eerste instantie verschijnt hun muziek nu via het eigen label. Universal heeft alleen een licensie gekregen om het grote promotie- en distributiewerk voor Relax een stuk makkelijker te maken. Na bijna een jaar 'afwezigheid' zullen de muzikanten Haarlem vanaf hun optreden op Eurosonic weer met plezier vertegenwoordigen. Wat is dat toch met Haarlem. Een provinciestadje. Maar o zo muzikaal. The Sheer, Gotcha!, Silkstone. Allemaal collega's uit het Haarlemse.

Llewy weet het ook niet zo goed.

"Er is hier een groot oefen- en opnamecentrum", begint hij. "Maar eigenlijk vind ik de verklaring van wijlen Wim Rigter (oud radio 3 - DJ die onlangs op 37-jarige leeftijd aan kanker overleed, red.) veel mooier. In Haarlem zit muziek in het water."

Mark van der Linde

Recensies Door: Jorg Bressers JayZ vs Linkin Park Collisioncourse Men neme een Linkin Park die al een paar hitjes scoorden met hun cross-over van rap en metal en voegen daar de raps van niemand minder dan JayZ aan toe. Wat krijg je dan? Een combinatie die helaas veel te weinig voor komt in muziekland.

Linkin Park wordt volkomen onterecht gezien als een bijeengeraapt hitbandje, dat muziek maakt voor stoere pubers van 14 en 15 jaar.

De band heeft inmiddels al een heel eigen stijl ontwikkeld. JayZ behoeft geen introductie. De New Yorker scoorde al hits met Pharell en Beyoncé en zijn 'Black Album' uit 2002 was een absolute kraker en zou zijn laatste album zijn. Dat zal wel ja, maar deze draaikont heeft dus weer een nieuw project gevonden: rap op rauwe gitaren. En als iets een fijne combinatie is dan is dat zwarte rap en flow op rauwe blanke gitaren. Om onduidelijke redenen is metal altijd een

Zwarte rap op rauwe gitaren **** van 5 echte blanke muziek gebleven, eigenlijk alleen Living Colour heeft laten zien een blijvende uitzondering te zijn, maar op Collision Course wordt bewezen dat daar snel een einde aan moet komen. Op de slechts zes nummers die het album bevat zijn bestaande nummers van beide artiesten feilloos gemixt. 'Numb/Encore' vinden we nu al in de hitlijsten en hoogstwaarschijnlijk zal de sterke mix 'Points of Authority/99 Problems/One Step Closer' deze lijsten ook wel gaan halen. Toegegeven; Zes nummers is toch wel wat weinig voor een heel album, maar daarom krijgt de brave koper van cd's er een aardige dvd met de live-registratie als goedmakertje bij.

Hotel New York - Anouk De laatste maand van het jaar is muzikaal vaak ook de meest dramatische. Hoewel een zoveelste 'Last Christmas'-bombardement gelukkig uitbleef, was er een heleboel treurnis te bekennen. Zoals de kerstkrans, kerstboom, kerstsingle van de Tokkies, of het eindproduct van de bijzonder beperkte Popstars The Rival. Uitzondering op alle droefenis is de zesde plaat van Neerlands beste rockzangeres Anouk, genaamd Hotel New York. Een album dat ze samen met soulmate/tekstschrijver Bart van Veen in het Rotterdamse hotel 'New York' schreef en na de release binnen kwam op 1 in de album top 40. Toegegeven; dat is helemaal niet onterecht en ook niet zo heel verrassend met de absolute topsingle 'Girl'. Want dat is 'Girl' zeker en dat wekt mogelijk toch wel net iets te veel enthousiasme, jubelstemming en confetti. Want hoewel het twaalf nummers

*** van 5 tellende 'Hotel New York' een degelijke, goede plaat is geworden waar moeder Anouk heel trots op mag zijn, mist het wel een echte opvolger voor 'Girl'. Met 'Jerusalem' en 'More than you deserve' krijgen we de bekende rockers zoals we die op elke plaat van Anouk konden vinden. Het grootste deel van het album bestaat echter vooral uit rustige akoestische nummers die stuk voor stuk prachtig zijn, maar geen echte kippenvelplaten zijn. En dat ligt op geen enkele manier aan de zang van Anouk, maar aan de hier en daar toch vlakke muzikale begeleiding. Het klinkt soms allemaal net even te zoet, maar dat hoort ook wel weer bij een kerstplaat.

FILM

10

Een Farce van Epische Proporties lange scènes met hilarisch beroerde dialogen tracht Stone ons hier een meeslepend koningsdrama op te voeren, maar de verveling slaat al snel vernietigend toe. Het andere verhaal, dat van Alexander de Grote als veldheer, is iets beter te doen. Bloederige beelden van het slagveld, strijdolifanten en camerastandpunten alsof je een antieke versie van de huidige Irak-oorlog ziet, zorgen ervoor dat de kijker net niet volledig in slaap valt. Een van de weinige positieve aspecten van de film is de uitbeelding van Darius III, de Perzische koning en tegenstander van

Een westerse heerser die een oorlog in het Midden-Oosten begint en een barbaarse Oosterse despoot verslaat; een verhaal dat op lijf geschreven lijkt om door Oliver Stone (JFK, Platoon) verfilmd te worden.

Maar zijn film over Alexander de Grote, Alexander, is ronduit teleurstellend.

Het verhaal van Alexander de Grote (een geblondeerde Colin Farrell) splitst zich in tweeën.

Stone begint met Alexanders opvoeding door zijn moeder (Angelina Jolie) en zijn weerzin tegen zijn onbehouwen vader (Val Kilmer). De scènes met de slecht opgemaakte Kilmer en Jolie doen meer denken aan een aflevering van GTST in de Oudheid dan aan een Klassiek drama. In veel te

Alexander. Deze vorst uit het Midden-Oosten lijkt exact op…Osama bin Laden!

Jammer genoeg bouwt Stone deze parallellen met de huidige situatie in de wereld niet uit. Zijn Alexander de Grote is een soort multiculturele wereldverbeteraar, en lijkt daarbij geenszins op de historische Alexander die zich al moordend en verwoestend naar India vocht. In plaats van die negatieve kanten zien we verder wat biseksueel geflikflooi, bombastische speeches en kitscherige exotische oorden.

Maar liefst 150 miljoen dollar stond Oliver Stone ter beschikking voor Alexander, maar het eindproduct is werkelijk bedroevend. Het plot is onlogisch, de dialogen tenenkrommend slecht en de acteurs zijn zo

in samenwerking met videotheek Sleaze

Door: Peter Keizer

undercover als een sympatisant van haar zaak en raakt gehypnotiseerd door haar 'kwaliteiten'. Ze worden verliefd temidden van intriges en verdeelde loyaliteiten.

Maar is Mei wel wie hij denkt dat ze is?

Terwijl ze in Japan de film The Lovers hebben genoemd, is voor de Europese markt voor de misleidende titel House of the Flying Daggers gekozen. Wie de titel van de film bedacht heeft, moet zich gaan schamen. De strijd tussen de Chinese regering en de 'Daggers' vormt een mooie setting voor het liefdesdrama, maar wordt in de film vreemd genoeg niet uitgespeeld. De martial arts spelen een ondergeschikte rol aan het liefdesepos dat tot een half uur voor het einde zelfs nog best interessant genoemd kan worden.

De Chinezen laten wel zien waar ze goed in zijn: oogstrelende beelden volgen elkaar in snel tempo op. Direct in het begin vindt bijvoorbeeld het curieuze 'Echo Game' plaats. Een van de politieagenten, gespeeld door Andy Lau, wil het gehoor van Mei testen en gooit steentjes op trommels die om haar heen opgesteld staan.

Mei volgt de gang van de steen-

DVD

Next month’s Xchange page:

tjes. Met haar mouwen slaat ze op de trommels en 'echoot' het geluid dat ze hoort. Een opeenstapeling van prachtige beelden volgt.

Kleurrijke beelden en de curieusheid van het geheel. Daar moet Yimou het van hebben. En daar krijgt hij zijn publiek ook wel mee. Het maakt het magere verhaal van House of the Flying Daggers meer dan goed, als je er van houdt tenminste. Laten we de sterfscene waarbij Mei als een leeggeschonken melkpak komt te overlijden dan maar op de koop toe nemen.

The coolest international house competition! send stories&pictures to: exchangepage@ studentenkrant.org

Ingrid Wolfslag

De SK feliciteert: Linda Timmer, Lex van der Borg en Fanny Verhagen en wenst hen veel plezier met ‘Sextoys: alles wat je moet weten over erotisch speelgoed’

Bloedmooie fotografische beelden El Bola

Girl with a pearl earring Girl with a pearl earring *** van 5

releases

Harold Duitscher

(advertenties)

Mager liefdesverhaal in een visueel juweeltje Aziatische films zijn vaak erg voorspelbaar qua verhaal. Met name liefdesscènes ontbreken er niet. House of the Flying Daggers is in dat geval ook geen uitzondering, maar wel weer een adembenemend visueel hoogstandje waarmee Zhang Yimou na het succes van Hero (2002) de weg van de liefdesepos inslaat met een minder belangrijke rol voor de vechtscènes. En daar moet je van houden.

Tijdens de Tang-dynastie (negende eeuw) in China staat een groep revolutionairen met een bovenaardse werpbeheersing van de dolk op om de corrupte regering omver te werpen: de 'House of the Flying Daggers'. De mooie Zhang Ziyi, die zich ook al in Crouching Tiger Hidden Dragon (2000) en Hero liet zien, speelt een blinde danseres in een bordeel, genaamd Mei, die bovendien de martial arts beheerst. Twee politieagenten vermoeden dat zij de blinde dochter van de oude vermoorde leider van de 'Daggers' is en dat ze via haar de nieuwe leider kunnen vinden. Een van de politieagent, Jin, gespeeld door pretty boy Takeshi Kaneshiro, gaat

ongelofelijk beroerd gecast dat je af en toe het gevoel bekruipt in een persiflage terecht te zijn gekomen. Vooral Colin Farrell en Angelina Jolie spannen de kroon qua miscasting en wanstaltig acteren. Jolie praat met een accent uit een slechte vampierfilm en Farrell acteert zo amateuristisch dat zijn personage niet serieus is te nemen. 'There are many highlights in this movie, and almost all of them are in Colin Farrell's hair', schreef een recensent. En daarmee sloeg hij in feite de spijker op zijn kop.

Het bekende 'Meisje met de parel' (ca. 1665) van Johannes Vermeer is het onderwerp van het gelijknamige boek van Tracy Chevalier. Het fictie verhaal, gepubliceerd in 1999, beschrijft wat waarschijnlijk de inspiratie is geweest voor Vermeer's schilderij.

Het boek werd een bestseller en daarom vier jaar later verfilmt tot 'Girl with a pearl earring'. De film speelt zich volledig af in het Delft van 1665. Griet (gespeeld door de beeldschone Scarlett Johansson) is het zeventienjarige dienstmeisje van de familie Vermeer en raakt al snel in de ban van de mysterieuze wereld van de schilder. Het verhaal is helaas vrij voorspelbaar, 'Girl with a pearl earring' moet je dan ook vooral gaan zien vanwege de bloedmooie, bijna fotografische beelden.

El Bola **** van 5 De Spaanse film 'El Bola' kwam al in 2000 uit. Door allerlei distributie problemen ligt de film echter pas sinds kort in de videotheek. Eindelijk! 'El Bola' gaat over de 12-jarige Pablo (Juan José Ballesta) wiens wereld draait om school en het spoor. Daar speelt hij, onder groepsdruk, levensgevaarlijke spellen. Het zegt iets over het leven van de jongen, wiens familie is gebroken door de dood van zijn oudere broer. Vader reageert zijn frustraties maar al te graag af op de 12-jarige.

Pablo verschijnt regelmatig met blauwe plekken en pleisters in de klas. Iedereen weet van de mishandeling, maar niemand doet er iets aan. Gelukkig verandert alles als hij bevriend raakt met de stoere Alfredo. 'El Bola' is een realistisch en aangrijpend drama, dat niet voor niets werd bekroond op talrijke Europese festivals.

DAGBOEK Groningse studenten bieden medische hulp op Sri Lanka

‘Slapen naast 300 lijken’

Tweede kerstdag 2004. De Groningse jaarclub Stinger houdt vakantie op Sri Lanka. Direct na het nieuws over de zeebeving besluiten oud-student tandheelkunde Niels Bekker en geneeskunde student Michiel Janssen naar het rampgebied af te reizen. Ter plekke bieden ze als één van de eersten medische hulp. Voor de SK hield Niels een dagboek bij.

26 December "Aangekomen in het hotel in Kandy, hoog in de bergen op het midden van het eiland. Het is nog vroeg als we hebben ingecheckt.

Om half één lokale tijd, we liggen aan het zwembad, horen we de eerste geruchten over een vloedgolf aan de kust. Eén van de jongens oppert dat we misschien met het thuisfront moeten bellen om door te geven dat we veilig zijn.

Daar is het half zeven 's ochtends en het nieuws nog niet doorgedrongen. Familieleden liggen nog te slapen. De rest van de dag besteden we weer aan vakantie vieren. Geen idee hoe groot de

‘Massa’s mensen verdrukken elkaar’ omvang van de ramp is. Bij het avond eten zien we de eerste beelden op de lokale tv: een klein golfje, wat mensen die aan het rennen zien. Het ziet er weinig schokkend uit. We houden ons er verder niet mee bezig, ouwehoeren wat in de lobby van het hotel en leggen een kaartje. Dan komt Janssen opeens aangerend. Hij heeft nieuwe beelden gezien.

Grote ogen. Het dringt tot ons door dat wat zich enkele kilometers verderop heeft afgespeeld velen malen erger is dan we ons voor mogelijk hadden gehouden. Een ramp van wereldformaat. We snellen naar het televiescherm waar de beelden nu continue worden herhaald. We kunnen niets verstaan en vragen het bedienend personeel om opheldering. In gebrekkig Engels wordt ons dudelijk dat het nationale televisiestation iedereen met een medische achtergrond oproept om te komen helpen. Jansen stemt direct in. Hij wil naar het rampgebied, zo snel mogelijk. Ik zeg hem dat ik met hem mee ga. We vragen aan het personeel om ons te helpen. Een van de kerels van de bediening geeft ons een nummer van de tv-zender. Maar alle lijnen liggen plat. We proberen van alles maar de directeur van het hotel heeft vrij. De nacht is inmiddels aangebroken en we vragen de nachtportier om het nummer van

foto: Michiel Janssen

de Nederlandse ambassade. Hij zegt ons dat die nu niets voor ons kunnen betekenen en de communicatie stokt. Frustrerend. We besluiten dan toch maar te gaan tukken."

27 December "Om zeven uur 's ochtends opgestaan met vier uur slaap achter de rug. We horen van een bediende dat hij contact heeft gehad met het kantoor van de minister president om door te geven dat we ons beschikbaar hebben gesteld. We proberen het General Hospital van Kandy te bellen. Maar ook daar kan niemand ons verder helpen. Ik constateer dat de organisatie ver te zoeken is. Dan eindelijk komt de directeur van het hotel naar ons toe. Het is inmiddels half negen.

We worden naar zijn kantoor geleid en haast koninklijk ontvangen.

De directeur achter een gigantisch bureau met alle floormanagers om hem heen die hem als een stel jaknikkers op zijn wenken bedienen.

Wat een hierarchie. De situatie doet absurd aan. De directeur belt met belangrijke vriendjes en het wordt ons duidelijk dat je hier met een goed netwerk alles gedaan krijgt. Om kwart voor elf is er eindelijk duidelijkheid. Ons wordt verteld dat we ons dienen te melden bij het nationale televisiestation in de hoofdstad Colombo. In de eerste uren na de ramp blijkt het tvstation van cruciaal belang voor het opstarten van inzamelingsacties en het mobiliseren van mensen. Van overheidswegen komt er weinig op gang. De chauffeur van de directeur van het hotel brengt ons naar het busstation van Kandy. Daar staan rijen mensen te wachten op een bus, wij kunnen echter direct instappen. Wat volgt is een angstaanjagende busreis.

We zitten ingeklemd tussen de lokale bevolking als de bus zich in beweging zet. Met gigantische snelheid probeert de chauffeur hobbels en kuilen te ontwijken op

het dramatisch slechte wegdek van Sri Lanka. In de hoofdstad heerst chaos. Overal bieden mensen hulp aan en wordt er kleding ingezameld voor de slachtoffers.

Op het kantoor van de tv-zender krijgen we te eten en moeten opnieuw zo'n twee uur wachten voordat er verder vervoer is geregeld.

In de tussentijd neemt een journalist een interview met ons af. Ons wordt gevraagd of een cameraploeg de tocht naar de kust mag volgen. Niet veel later zitten we samen met een camera- en geluidsman in een bestelbus op weg naar Matara, de zwaarst getroffen en meest zuidelijke stad van Sri Lanka. Maar dan houdt de hoofdweg die we volgen op te bestaan.

Hele stukken asfalt zijn weggeslagen en zo ver als de horizon reikt zien we puin lukraak door het landschap geslingerd. De ravage is niet te overzien. Autowrakken, stukken plastic en hier en daar een

‘Ik kan niet slapen door de geur van lijken’ palmboom die overeind is gebleven. Paradoxaal genoeg is het die dag schitterend weer en erg warm wat het hele tafareel nog surrealistischer maakt. De bestelbus baant zich verder een weg dwars door het binnenland. Om drie uur 's nachts komen we eindelijk aan bij het ziekenhuis van Matara. Oververmoeid. Ik krijg een kamertje om te slapen. Janssen brengt de nacht door op een behandelingsbank. De extreem penetrante geur van formaldehide, een bacteriedoder waarmee lijken worden geconserveerd, houdt ons echter uit de slaap. We kennen de geur van de opleiding. Eenmaal de link gelegd met een dood mens

vergeet je die geur nooit weer."

28 december "Om half zeven 's ochtends worden we gewekt door de directeur van het ziekenhuis. Hij stelt ons voor de keus in het ziekenhuis te blijven of de periferi in te trekken om ter plekke mensen te helpen.

Ik kom er achter dat de dunne wand van het kamertje waar ik heb geslapen mij de afgelopen nacht heeft afgescheiden van 300 lijken.

Liever trekken we de periferi in.

Twee ambulances met medisch team zijn inmiddels uit Colombo gearriveerd. We sluiten ons bij hen aan. Met vier artsen, drie ambulancebroeders, één chemicus en een aantal mensen voor de logistiek trekken we vervolgens met gillende sirenes langs de verwoeste kust. Eindstation is een boeddhistische tempel waar mensen uit de buurt worden opgevangen. De mensen stromen op ons af. Ter plekke proberen we een organisatie op te zetten om ze direct te kunnen behandelen. De lokale artsen doen de eerste intake omdat wij de taal niet spreken. Ik neem de bloeddruk op van een paar oude vrouwtjes. De communicatie verloop met handen en voeten. Af en toe springt er iemand in van de logistiek om voor ons te tolken. We zien veel snijwonden en gebroken benen of armen.

Door de vocht en de hitte zijn bij velen ontstekingen ontstaan. We schrijven antibiotica voor. Even zijn we overdonderd door alles wat er om ons heen gebeurt maar al snel ben ik toch vooral met mijn werk bezig. Dan opeens is er blinde paniek. Iemand roept dat er water komt en massa's mensen beginnen te rennen. Ze verdrukken elkaar. Moeders sleuren kinderen mee aan haren en voeten.

Van totale angst vallen mensen flauw. Als blijkt dat er niets aan de hand is proberen we de mensen weer tot rust te brengen. Dan horen we dat het tijd wordt om een

bezoek te brengen aan de moslimgemeenschap iets verder op.

Onze medicijnen zijn op en onder de moslims zijn een stuk minder gewonden maar om geen overbodige stress te creëeren bij de bevolking willen we elke schijn voorkomen dat we om religieuze redenen alleen in de tempel hulp hebben geboden. Na wat formeel handjes te hebben geschud met de minister van verkeer en enkele hoge religieuze leiders, die inmiddels ook naar het rampgebied zijn afgereisd, keren we terug naar Colombo. Het rode kruis, artsen zonder grenzen en andere officiële hulpinstanties zijn inmiddels ook in het gebied gearriveerd. Ons werk zit erop. Die nacht rijden we dwars door de jungle en de rijstvelden.

Nergens staat aangegeven hoe we moeten rijden maar de lokale bevolking heeft eigenhandig bordjes gemaakt met vingerverf om ons de weg te wijzen. We stoppen bij een kampvuur midden in de jungle en krijgen thee en eten aangeboden. Slaapdronken staan we thee te drinken als mensen ons aanstoten om te zeggen dat ze ons kennen van tv. Jij bent toch die dokter uit Nederland? klinkt het.

We delen zelfs handtekeningen uit. Het filmpje dat van ons is gemaakt blijkt als propagandamateriaal te zijn gebruikt om de bevolking op te sporen om ons voorbeeld te volgen en hulp te bieden."

29 december "Het is vier uur 's nachts als we aankomen in Colombo. De hotels puilen uit met toeristen die zo snel mogelijk een vlucht naar huis willen. De artsen bieden ons een slaapplek aan in het Appolo Hospital Colombo. De volgende ochtend nemen we als vrienden afscheid. Slechts één dag en één nacht waren we met ze op pad maar het voelt als een eeuwigheid.

We proberen contact te leggen met de rest van de jaarclub. Bellen gaat moeizaam. Per sms krijgen we te horen dat we de volgende dag naar Dubai kunnen vliegen om vanuit daar terug naar Nederland te keren."

30 december "Op het vliegveld van Colombo ontmoeten we de rest. We hoeven niet langs de douane omdat we overal herkend worden. In no time zijn we uitgegroeid tot beroemdheden, lijkt het. Ook in Nederland hebben de kranten over ons bericht. Clubgenoten hebben als woordvoerder voor ons opgetreden terwijl onze ouders niet eens wisten dat we in het rampgebied waren. Het is een vreemde gewaarwording. Ik ben mediamoe.

Een uitnodiging voor het tv-programma Barend & Witteman sla ik af. Ik wil gewoon weer aan het werk. Er zijn altijd en overal mensen die geholpen moeten worden.

Ook in Nederland. Zij gaan voor."

NADRUK

12

COLUMNISTEN COMPETITIE

De dood van een filosoof Vandaag heb ik een filosoof aangereden. Ik herkende hem op het moment dat zijn hoofd zich door de voorruit van mijn BMW zeven serie boorde. Hij had een wat vadsig onverzorgd uiterlijk en droeg een blauw fluwelen ribjasje met daaronder een scheef dichtgeknoopt overhemd. Ook droeg hij een te grote

?

Wat denk je zelf

Passievos vs.

Martijn B. Wie wordt de opvolger van Joris Wes?

Stem op: www.studentenkrant.org

ribbroek in een kleur die het midden hield tussen diaree, bruin en beige.

De broek vertoonde diep rode vlekken die zich in hoog tempo over de geribde stof verspreidde. Zijn benen waren in een anatomisch onmogelijke hoek gebogen.

Ik had dus een filosoof aangereden, en ik verbaasde mij over de kalmte waarmee ik naar zijn zwaar verkreukelde gezicht staarde. Ik zocht naar een gevoel van ontsteltenis.

Met verwondering dacht ik na over de eventuele diepere gedachten die deze man zou hebben gehad, vlak voordat ik hem op brute wijze naar een andere wereld hielp. Of leefde hij toch nog, ja hij haalde nog adem, maar als er geen hulp kwam zou ook dat niet lang meer duren. Ik begon wat om mij heen te kijken en merkte dat ik mij in een onbekende nieuwbouwwijk bevond. Het was midden op de dag. Toch waren de straten volledig uitgestorven. Wat deed ik hier in deze buurt en wat

moest die filosoof hier eigenlijk?

Was het toeval dat wij hier de enige twee mensen op straat waren?

Teveel vragen joegen door mijn hoofd, maar antwoorden bleven uit.

Ik trok razendsnel op draaide naar links en zag in mijn rechtooghoek het levensloze lichaam van de motorkap glijden.

Die zondag daarop werd Derrick Zwezerik begraven als slachtoffer van een ernstig auto-ongeluk.

Derrick was werkzaam geweest bij het uitleenbureau van de universiteitsbibliotheek. Zijn dood kwam 3 dagen voor zijn pensionering.

Derrick's collega's hadden een groot feest voorbereid waarbij de hele bibliotheek met slingers zou worden versierd. Ook was er een speurtocht uitgezet. De bestuurder van de auto is doorgereden. Tot nu toe ontbreekt ieder spoor.

In Memoriam

JORIS WES Ach en wee, Joris Wes kapt ermee!

Al weet ik niet eens hoe hij eruit ziet, toch doet zijn vertrek mij veel verdriet.

Zijn aanstekelijke humor en onbegrensde woordgebruik, kortom die Joris Wes was uitermate puik!

Zijn bralstudentenhumor is als die van Fokke & Sukke, regelmatig was hij dan ook aan het rukken.

Dus Joris, gooi al je blaatverhalen bij elkaar, bundel ze met de titel "Rukverhalen" en klaar!

Het gevolg zal niet lang uitblijven; al je fans zullen geile brieven naar je schrijven.

Je ongekende populariteit zal zegevieren, zowel bij de hertjes als bij de -uhh- stieren!

Maartje Greunsven

die Passievos

RELAX

IK, Martijn B.

Soms voel ik me net een vrouw. Met een slaperig hoofd sta ik dan voor de spiegel en denk: jezus wat word ik dik! Met tegenzin gaat mijn slaapshirt uit en bekijk ik mijn vetrollen opgebouwd in de afgelopen vier jaar ingeschreven staan.

Ik zet de douche aan. Vandaag lijkt de pisstraal die normaal al uit de douchekop pruttelt nog zachter. Warmer dan vijfentwintig graden wordt het waarschijnlijk ook niet. Niets is beter voor je humeur dan zo'n begin van de dag. Nog na druppend, mijn handdoek is in de douche gevallen, sta ik voor de oneindig durende keuze: wat doe ik aan vandaag?

Belangrijker kan deze keus niet zijn, want je kleding moet je bar slechte gevoel natuurlijk verbloemen. Uiteindelijk sta ik voor de spiegel in m'n afgetrapte broek en veel te grote cappuchontrui en probeer mijn haar in de juiste vorm te boetseren. Mijn mat springt alle kanten op, bad hair day. Moedeloos loop ik naar het raam en schuif de gordijnen open, regen. Tot overmaat van ramp moet ik me ook nog haasten door al dat getreuzel en snel sprint ik de trap af. Nee! Halverwege breekt de hak van mijn liefste bommels, zonder hak verder dan

maar. Tijdens college voel ik pijn opkomen in mijn buik, ook dat nog, ik kan het bijna niet geloven. In de pauze houd ik het voor gezien. Weer thuis plof ik op de bank, pak een lekkere warme deken en stop Dirty Dancing in de dvd-speler.

Die heb ik eigenlijk al tien keer gezien, maar wat maakt het uit, ik voel me kut.

Een klein stemmetje roept mij vanaf het bureau, ik kan me niet meer inhouden.

Binnen vijf minuten zijn beide chocoladeletters verdwenen in mijn maag. Ik ben misselijk. Dirty Dancing loopt vast, juist op het prachtige moment waarop Patrick Swasey in het meer de mooiste move van de film gaat uitoefenen. De telefoon gaat, het is m'n vriendin. "Ik weet wat goed voor je is, ga je mee naar de Hennis, Veromoda en de Hunkemoller?

Gaan we lekker shoppen en zoeken wat leuks voor je uit." Stiekem heb ik daar best wel zin in en waarempel; op slag voel ik me weer kiplekker wanneer maatje L longsleeve me nog steeds past.

Helaas gaat mijn Dockers wel extreem strak zitten als de verkoper me een vette knipoog geeft.

Martijn B.

op eurosonic

Pag.9 STUDENTENCORRESPONDENTEN BE slap aftreksel van NL? ”Het zou hier Brussel moeten heten, dan was ik eindelijk eens weg'', zingen Acda en de Munnik. Ik ben in Brussel, maar ben ik eigenlijk wel weg? Wanneer ik vertel dat ik in het buitenland stage loop reageren mensen een beetje lacherig. “Helemaal in Brussel?'', vragen ze sarcastisch.

Het middelpunt van Brussel is net als in Groningen de Grote Markt. Midden in de Nieuwstraat zit een oerHollandse HEMA. Had ik niet net zo goed thuis kunnen blijven?

Brussel is niet ver. Geografisch gezien dan. Vanuit Groningen ben je hier in vier uur met de auto. Toen ik hier net woonde onderging ik echter toch een lichte cultuurshock. België is geen slap aftreksel van Nederland. Het is hier in tegenstelling tot het zwaar gestructureerde Nederland een gezellige chaos.

Iedereen gaat gewoon lekker zijn gang. Van een ruzie tussen de Vlamingen en de Wallonen is dan ook niets te merken. ”Dat denkt iedereen

in het buitenland, maar er is niets van waar'', vertelt een Vlaamse student mij in de kroeg.

Het is voor de Belgen gelijk duidelijk dat ik geen Belg ben. Zelfs bij de Nederlandstalige krant waar ik stage loop. Op de redactie werd ik dan ook voorgesteld als: ”Dit is Mirte en als ze iets zegt hoor je wel waar ze vandaan komt''. Met oud en nieuw ontmoeten we een groep Vlaamse studenten uit Leuven. Ze nemen ons mee naar de Poca Loca bar. Bij de deur komen we de eigenaar tegen. Het blijk Charlie te zijn, een BV-er (bekende Vlaming) uit het televisieprogramma Het Swingpaleis. “Kom je uit Nederland?!'', roept Charlie enthousiast. “Zal ik eens even lekker in je bek schijten?!'' Toffe gast. Blijkbaar kijkt Chalie ook naar de Nederlandse televisie.

De Poca Loca is de enige tent die stampvol Belgen zit.

In de andere kroegen zijn bijna alleen maar buitenlanders. Nu zit Amsterdam ook

vol toeristen, maar in Brussel is het toch een beetje anders.

Interessant aan Brussel is dat het dankzij de vestiging van de Europese Unie de hoofdstad van Europa is geworden. De EU trekt vanuit overal mensen aan. Ze werken bij de EU zelf of de vele bedrijven die hier voor de EU zijn gevestigd. Meer dan 25 procent van alle inwoners is van buitenlandse afkomst. Het straatbeeld is dan ook heel multiculti. Je hoort naast het Nederlands en Frans alle mogelijk talen.

De mensen met wie ik omga komen van Réunion, een overzees departement van Frankrijk in Afrika, tot aan Duitsland en natuurlijk België.

Dat is precies wat deze stad zo leuk maakt. Er wonen hier zo veel verschillende mensen uit zo veel verschillende culturen, dat je het gevoel hebt in tien landen tegelijk op vakantie te zijn. Acda en de Munnik hebben gelijk. Ik ben eindelijk eens weg.

Mirte van der Griendt Foto: Pepijn van den Broeke