SK 2005-03

OPINIE

Poep “Ik trek me terug op het toilet, om op mezelf te kunnen wezen…”. Het kinderen voor kinderen deuntje raakt zeker een kern van waarheid. Een noodzakelijk toiletbezoek is vaak ook een moment van rust, een simpel tijdschrift erbij of juist alleen met je gedachten. De beste en meest creatieve ideeën komen tot stand tijdens het draaien van de drol.

Zo ook de stukken in deze SK. Het rustmomentje op het watercloset hielp de hoofdredactie eraan herinneren dat het weer tijd was voor de jaarlijkse toilettentest. Een traditie van de Studentenkrant waar niet iedereen vrolijk van wordt.

Na vernietigende kritiek op de oude en vieze wc’s van de Negende Cirkel zijn deze omgebouwd tot kleine plaspaleisjes. Ook omdat het Dagblad van het Noorden de slechts scorende wc’s in de stad vermeldt, worden de kroegen met slechte sanitaire voorzieningen letterlijk te kakken gezet. Jammer is wel, dat daardoor de smerige wc’s steeds dunner bezaaid zijn.

Een enkele uitzondering daar gelaten bleken de Groningse toiletten dit jaar verbazingwekkend schoon. (pagina 6/7). Jammer voor onze sensatiezoekende journalisten maar goed voor de leefbaarheid van de stad. En daar gaat het uiteindelijk om.

Althans…

Waar het de politiek betreft zijn studenten vaak minder betrokken bij het welzijn van de stad. Het korte termijn belang van een meerderheid van de studenten hield in een referendum in 2001 de gemeentelijke plannen voor een parkeergarage onder de grote markt tegen. Mede dankzij de massale opkomst van Vindicatleden, die vreesden voor veel overlast tijdens het toch al korte studieverblijf van de gemiddelde student, gingen de werkzaamheden niet door.

Nu een nieuw referendum in aantocht is waarschuwen verschillende studentenorganisaties voor de kortzichtigheid van destijds. Zo blijkt uit het nieuwsverhaal op pagina 4. Want niet alle stukken in deze krant zijn poepverhalen.

De hoofdredactie

Ruud, it’s a mans world!

In een uitgelekt VN-rapport staat te lezen dat de 56-jarige Cynthia B. geïntimideerd is geraakt toen Lubbers zijn handen stevig om haar middel vouwde en haar naar zich toe trok. Stevig drukte hij zijn kruis tegen haar billen en hield haar in deze innige pose een tijdje stilzwijgend staande.

Ruud Lubbers, Hoge Commissaris voor de vluchtelingen van de Verenigde Naties moet opstappen. Hij wilde zo graag blijven, maar is nu toch genoodzaakt zijn VN-functie neer te leggen.

Het zit de voormalig CDA-roerganger niet mee. Toen hij in 1996 kans maakte op de functie van secretaris-generaal van de NAVO, werd hij tot zijn grote teleurstelling afgewezen. In de wandelgangen werd gefluisterd dat de reden van zijn afwijzing een rapport van de CIA was, waarin Lubbers als rokkenjager afgeschilderd stond.

In 2000 greep onze ex-premier een tweede kans zich te mengen in de internationale politiek met beide handen aan. Maar hoe wrang is zijn lot nu hij wederom

geconfronteerd wordt met zijn image als prince-net-iets-te-charming. Wat volgens Lubbers een vriendelijk en hartelijk gebaar was, wordt door Cynthia getransformeerd tot seksuele intimidatie. De zaak verslechterd nog wanneer niet alleen Cynthia, maar nog vier vrouwen seksueel benaderd zeggen te zijn door 'Bronstige Ruud'.

De situatie wordt voor hem onwerkbaar en hij treedt af.

Al sinds Ruud Lubbers het politieke toneel in Nederland betrad, schijnt hij geliefd te zijn bij vrouwen. Ik persoonlijk kan het me onmogelijk voorstellen dat deze man, wiens inmiddels uitgelubberde gezicht, te guitige baardgroei en angstaanjagende wenkbrauwen mij rillingen bezorgen, te boek staat als een charmante romanticus. Aantrekkelijk of niet, ook voor Ruud is het carrièrevat nog niet leeg. Ik zie veel vruchtbare samenwerkingsverbanden en nieuwe publieke taken voor de womanizer. Zo kan hij wellicht bij bedrijven als ervaringdeskundige optreden in kwesties betreffende ongewenste intimiteiten, een Durex-campagne starten, in blijf-

TYNKE MULDER

Tynke schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: tynkemulder@hotmail.com van-mijn-lijfhuizen fungeren als zondebok of zich in talkshows lang uitlaten over de gewezen tolerantie in Nederland. Misschien kan hij zelfs de nieuwe minister van het nog op te richten Ministerie van Handtastelijkheden worden.

Dit overpeinzend vraag ik me af of het na de feministische vloedgolven nu misschien tijd is voor een emancipatiegolf bij het mannelijk geslacht. Vrouwen zijn doorgedrongen in alle facetten van de maatschappij, maar zijn niet gelijk aan mannen. En dat willen ze liever ook niet. Ten volle geneugten

2

maken zij gebruik van hun vrouwelijkheid in wat zij blijven noemen 'a mans world'. Ze flirten, verleiden en sjansen zich naar de top. De oplossing bij geen gehoor: de man die jou ervan weerhoudt je droom te bereiken, aanklagen wegens seksuele intimidatie. Succes gegarandeerd. Een oneindig aantal voorbeelden van vrouwen wier aanklacht tegen een brute man ze geen windeieren heeft gelegd, laat zich lenen om dit aan te tonen. Het vluggertje van tennisser Boris Becker in de bezemkast, de aantijgingen van diplomatendochter Rebecca Loos tegen voetballer David Beckham en dichter bij huis de ongewenste intimiteiten van Nico "De Klusser" Zwinkels.

Mannen verman je! Ik wacht op de eerste klacht van premier Balkenende tegen koffiejuffrouw van de Tweede Kamer die hem vriendelijk toeknikt terwijl ze hem met haar hand op zijn schouder een goede dag toewenst.

En voor jou, Ruud, ik sta volledig achter je. En met mij ongetwijfeld iedereen die je vrouw Ria wel eens van dichtbij heeft bekeken!

Stadshart valt nog prima te reanimeren In juni gaat Nederland naar de stembussen om te stemmen over de Europese Grondwet. In Groningen moeten we in juni ook onze mening geven over de startnotitie van het college van B en W over de Grote Markt – Oostzijde.

Deze startnotitie schets een ontwikkeling die inhoudt dat de parkeergarage de Naberpassage onder de grond verdwijnt. Op de plaats van de garage komt het Huis van Informatie en Geschiedenis. Dit Huis huisvest de Openbare Bibliotheek en de geschiedenis collectie van het Groninger Museum. Doordat de gevels van de oostzijde naar voren worden gehaald, tot aan de straat, ontstaat er ruimte tussen de achterkanten van die panden en het Huis. Dit moet de Nieuwe Markt worden.

Een plein met terrasjes en waaraan ondernemers gevestigd zijn. De geschatte investering voor deze verbouwing liggen tussen de 30 en 50 miljoen euro met daarna nog een jaarlijkse kostenpost van 2 tot 3 miljoen op de gemeentebegroting. Omdat het beeld van de Grote Markt voorgoed zal veranderen door deze ingrepen en er een hoop geld mee gemoeid is, zijn wij van mening dat iedereen hierover zijn mening moet kunnen geven. Vandaar dat Student en

MUSETTA BLAAUW

Musetta Blaauw is fractievoorzitter van Student en Stad en schrijft dit artikel op eigen titel. Reacties mailen naar: musettablaauw@wanadoo.nl Stad zich inzet om een referendum mogelijk te maken. Alleen door een uitspraak van de inwoners van Groningen in een referendum zullen we weten of dit is wat men wil.

Student en Stad zal bij het referendum een negatief advies geven.

Wij zien de aantrekkelijkheid van investeren in de Grote Markt om er zo weer een levendig plein van te maken, maar zijn niet overtuigd van de kracht van deze startnotitie. Dit Huis van Informatie en Geschiedenis en de zogenaamde synergie die er ontstaat door het combineren van functies heeft niet de aantrekkingskracht om nieuwe bezoekers van heinde en ver naar Groningen te trekken, zoals het

Groninger Museum dat bijvoorbeeld wel heeft. Hierdoor wordt er minimaal 30 miljoen gemeenschapsgeld gestoken in een ontwikkeling die zich in economisch en toeristisch opzicht niet terugbetaald.

Het 150 meter opschuiven van de Bibliotheek vinden wij het geld niet waard. Waar wij het wel mee eens zijn is dat er geïnvesteerd wordt in de Grote Markt. Graag zien wij dat er daadwerkelijk wat aan het plein zelf gebeurd in plaats van een harttransplantatie uitvoeren terwijl het originele stadshart nog prima te reanimeren is. In een plan waar op dit moment de laatste hand aangelegd wordt, gaan wij in op hoe de Grote Markt in onze ogen vormgegeven moet worden. Wij zien graag de Noordzijde als

eerste aangepakt worden omdat dit volgens 85% van de Groningers de onaantrekkelijkste kant is.

Daarnaast zien wij graag de bussen van de Grote Markt verdwijnen. In het ABN Amro blok zien wij ruimte voor kleinschalige culturele functies die iets nieuws brengen in de binnenstad. De oostzijde moet naar voren gehaald worden om plaats te maken voor een nieuw busplein. De verdere invulling van de oostzijde zal door de marktpartijen moeten gebeuren.

Concluderend; Student en Stad wil graag investeren in een mooie binnenstad met een even mooi stadshart. Maar het moet wel een duurzame investering zijn die iets toevoegt en Groningen op de kaart zet. Met het voorgestelde collegeplan zien wij dat niet gebeuren.

?

Wat denk je zelf Reacties en meningen kun je kwijt op redactie@studentenkrant.org

Wees to the point. Hou het bij voorkeur onder de 250 woorden.

Langere stukken in overleg met de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor brieven indien nodig in te korten.

RECTIFICATIE De Studentenkrant van februari bevatte allerlei spel- en opmaakfouten.

Deze onmogelijke blunder is mogelijk gemaakt doordat een verkeerde PDF-versie bij de drukker terecht is gekomen.

Onze welgemeende excuses.

St. Walburgstraat 22C - 9712 HX - GRONINGEN - 050-3635519 - WWW.STUDENTENKRANT.ORG - ISSN 09270237 - ADVERTENTIES WILLEMIJN KAPPERS - 06-23229223 De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt door en voor studenten van HBO- en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt tien maal per jaar in een oplage van 7000 exemplaren die gratis worden verspreid op de RuG, de Hanzehogeschool en andere locaties in Groningen.

STICHTINGSBESTUUR voorzitter Ewout Karel (06-47900219), acquisitie en pr Leonie spanjer (06-24899065) en Else de Jong (06-14281118), penningmeester Bart Wichgers (06-24929661) HOOFDREDACTIE Linda Banis (lindabanis@hotmail.com, 06-55893378) en Ariane Kleijwegt (a.s.kleijwegt@student.rug.nl, 06-42710494) EINDREDACTIE Emma Jackson, Christiaan Kooistra en Mark van der Linde REDACTIE Jorg Bressers, Anne Dankert, Harold Duitscher, Mirte van de Griendt, EMMA JACKSON, Frieda Hamster, David Hof, Peter Keizer, Christiaan Kooistra, Mark van der Linde, Frederick van Melle, Jochem Meijer, Tynke Mulder, Selma Oosterloo, Moniek Steenbergen, Bart Jan Teunisse en Rutger Uittenbogaard FOTOGRAFIE Jeffrey Weller en Moniek Steenbergen ILLUSTRATIES: Folker VORMGEVING Selina Fernandez-Shaw, Pieter Frank de Jong, Marjolein Schutrups, Bart Jan Teunisse en Jeffrey Weller MEDEWERKERS Die Passievos, Reginald S. Maeris en Karsten Sprenger DRUKWERK Drukkerij 1984

C

L

F

N

COVER Youp van ‘t Hek is terug op Groningse planken

'Ik ben een dictator op het toneel' H

ij staat er weer. Van 8 tot 12 maart in zijn favoriete schouwburg aan de Turfsingel. Hij zegt zelfs verliefd te zijn op dit noordelijke provinciestadje, en dat zou wederzijds zijn. De vijftig gepasseerd, kijkt de zelfbenoemd midlife cabaretier terug op een bewogen leven waar de binnenstad meer dan eens het decor voor was. Youpie is terug in Groningen.

"Kutstudenten!" Een klein gedron-

maanden niet meer in de verkoop.

"Dat ik zoveel beroering teweeg kan brengen en mensen nog steeds weet te raken daar sta ik vaak bij stil. Het is toch vreemd dat dit ventje van 1.68m en vier jaar MAVO dat klaarspeelt." Hij moet grinniken bij de gedachte aan het Buckler incident. Slechts één oudejaarsconference was er voor nodig om het imago van het alcoholvrije bier van Heineken definitief te ruïneren. De bierbrouwer haalde het merk uit de handel.

Toch zegt van 't Hek het media-

komiek op met ogen vol vuur. "Een student schreeuwde me toe dat hij verdomme nooit kaartjes kon krijgen voor de show." Theatraal imiteert van 't Hek de student. Maar dan mét Gronings accent. "Het was half vier 's nachts en ik liep terug van de kroeg naar mijn hotel 'De Doelen'. Spontaan besloot ik mijn hele voorstelling in het licht van de FeBo op te voeren. In het begin voor een kleine groep, maar toen ik op een gegeven moment 'pauze!' riep en mijn hotel in dook, stonden er zeker honderd man nog driek-

bizarre wereld en vraag me af waarom. In godsnaam waarom doen de mensen zoals ze doen?

Dat kuddegedrag is toch verschrikkelijk. Toen ik opgroeide in 't Gooi ergerde ik me daar al aan.

Allemaal dezelfde trui en allemaal naar het corps. Tegen studenten zou ik willen zeggen: trek je niets van anderen aan, bepaal je eigen koers. Te veel mensen zijn alleen maar bezig met veiligheid inbouwen. En voor je het weet woon je in Heemstede en ben je accountant."

een potje scrabble om het spelletje af en toe te onderbreken voor een liedje van Youp.

spektakel te mijden. "Van al dat gedoe rond premières word je homoseksueel. Bij Barend en van Dorp zul je mij ook nooit zien en ik

wartier te klappen. Inmiddels heb ik al vijfhonderd mensen gesproken die erbij waren."

Toch doet van 't Hek goedbeschouwd zelf ook al dertig jaar hetzelfde. Gevraagd naar de kans dat hij in de recente toekomst zijn koers verandert, antwoordt hij: "Ik heb er wel over nagedacht om bijvoorbeeld in een zelfgeschreven toneelstuk te spelen, maar dan moet ik samenwerken en dat kan ik niet. Ik ben een dictator op het toneel en kan beter blijven doen waar ik goed in ben." Een zoontje van de stagemanager kan zich vinden in van 't Heks dictatorschap: "Nee, ik zou geen artiest willen zijn, maar zeker niet wat pappa doet.

Dan ben je gewoon het slaafje van Youp!" Al jaren wordt van 't Hek omringd door een vast team

spelen voor hem routine is geworden. Dat blijkt uiteindelijk ook in de pauze waarin zijn geluidsman van 't Hek vertelt dat het begin er niet zo lekker uitkwam. We zullen de grote cabaretier toch niet uit zijn concentratie gebracht hebben?

Ook bij de cabaretier straalt de routine ervan af. Twee minuten voor aanvang van de voorstelling sleurt hij ons mee het podium op om te laten zien hoe dat nou voelt, zo'n vol Carré. Vervolgens trekt hij een sprintje de planken op, maar niet voordat hij lacherig roept: "Ik durf niet". Toch zegt hij elke keer weer met zenuwen de laatste minuten af te tellen en ontkent hij met klem dat

Foto: Jeffrey Weller gen mannetje met buitenproportioneel grote bril stormt de artiestenfoyer van Carré binnen. Bijna driekwartier te laat voor onze afspraak en niet eens omdat hij noodgedwongen de auto heeft laten staan.

Een dag eerder heeft Youp van 't Hek's ingetrokken rijbewijs het nieuws gedomineerd en daar is de cabaretier kwaad over. "Het land is toch in de war als dit de voorpagina haalt en enkele minuten later op één binnenkomt op teletekst." In zijn wekelijkse column in NRC Handelsblad heeft van 't Hek het 'Amsterdamse dorpssufferdje' het Parool er flink van langs gegeven.

Maar vandaag steekt een verse krant alweer onder zijn arm met een vijfpagina's tellend interview in de weekendbijlage PS. "Stiekem vind ik al die aandacht natuurlijk wel mooi. Dat heet gezonde ijdelheid," bekent de gevierde artiest.

'Prachtige paprika's' is alweer zijn 23ste show maar het publiek krijgt er geen genoeg van. Begin vorig jaar in première gegaan, zijn zes weken Carré moeiteloos uitverkocht en ook vijf dagen Groningen al

‘Groningen is toch gewoon een leuke stad’ ga zeker niet in een ligareclame met mijn kinderen." Maar voor de promotie van Groningen maakt hij een uitzondering. "Ach, ze vroegen of ze me mochten gebruiken in dat spotje. Dat vind ik prima, het is toch een leuke stad."

Van 't Hek heeft in Groningen bijzondere nachten meegemaakt. "Na mijn voorstelling ga ik altijd even de stad in. Vaak naar de Spieghel, beetje discussiëren met studenten, biertje erbij. Maakt niet uit hoe laat het is want jullie zijn altijd nog wakker." Het was op één van die avonden, eind jaren '80, dat een nieuwe stadsmythe ontstond. Als hij daaraan herinnerd wordt springt de

Het zijn de herinneringen van een vijftigplusser die milder is geworden en met nostalgie zijn leven overziet.

Toch ergert van 't Hek zich in toenemende mate aan de 'zeurderige zeikerds' van zijn eigen generatie.

Dit illustreert hij in 'Prachtige paprika's met een feestje waarin hij verkeert tussen een liesbreuk, een echtbreuk en een pensioensbreuk.

"Eigenlijk heb ik een ideaal beroep want zulke feestjes zijn goed te vermijden met het excuus dat ik moet optreden." Meer dan ooit voelt hij zich verbonden met de jeugd. "Ik puber meer dan mijn eigen kinderen en ben het nog nooit zo met ze eens geweest."

Terwijl hij zich druk maakt over de klaagzang van zijn leeftijdsgenoten prijst hij de vrolijkheid van de jeugd.

"Minder idealen dan wij? Welnee, in de jaren '70 zaten we toch ook alleen maar aan elkaar te friemelen.

Een tijd van ontdekken. Jongeren stellen zoveel vragen. Dat doe ik nog steeds. Ik kijk televisie, zie een

‘Van premières word je homosexueel’ muzikanten en technici. De routine waarin deze mensen zijn show afdraaien liegt er niet om. De musici lijken naar Carré te komen voor

Routine of niet, in ieder geval heeft elke voorstelling zijn unieke karakter. Van 't Hek speelt met de actualiteit én de zaal, waar ook het klassieke eerste-rij-lulletje-van-deavond niet ontbreekt. Dus ook al heeft 'Prachtige Paprika's' Groningen al aangedaan, het zal toch een andere serie voorstellingen zijn.

Bovendien mogen we er best trots op zijn dat Youp wederom onze schouwburg heeft uitgekozen voor de reprise en de televisieopname van deze voorstelling. Daarna vinden we hem niet in de Blauwe Engel, want "die voorheen gezellige praatkroeg is helemaal verpest door Kooistra", maar in de Spieghel, of, net als in die goeie ouwe tijd, in het licht van een snackbar met een sterk verhaal.

Ariane Kleijwegt en Linda Banis

4

nieuws In het kort Website lanceert studententaxi Het internetbedrijf All4students BV, bekend van de website Studenten.net, lanceert vanaf 15 maart een extra voordelige taxidienst speciaal voor studenten.

De prijs kan laag gehouden worden doordat de taxi’s worden volgeplakt met reclame en binnenin een display met reclameteksten te zien is. Wordt de studententaxi een succes dan wil het bedrijf, dat gevestigd is in Groningen en grotendeels door studenten wordt gerund, uitbreiden in andere studentensteden. “We zijn continue op zoek naar nieuwe goedkope diensten voor studenten. Dit idee kwam van onze accountmanager tijdens een brainstormsessie in de kroeg. Ze heeft ooit een blauwe maandag als taxichauffeur gewerkt,” zegt hoofdredacteur Hein Naumann. (AK)

Ontruiming Selwerd 1 onzeker De bewoners van Selwerd 1 moeten verhuizen. Althans, wanneer een meerderheid van deze bewoners instemt met de plannen van de IN. Tegen een vergoeding van 600 euro moeten zij hun kamers overdragen aan buitenlandse studenten. De IN is ervan overtuigd dat de huidige bewoners wel een nieuwe kamer vinden, maar kan dat niet zwart op wit stellen. Met een blik op de woningnood is dat zeker nog maar de vraag. Het is dan nog lang niet zeker of een meerderheid daadwerkelijk instemt, en dus of de plannen überhaupt doorgaan. (MS)

Studenten initiëren jazzmaand In navolging van de vorig jaar gelanceerde jazzmaand van de USVA staat deze maand heel Groningen in het teken van jazz.

Drie studenten zijn daarvan de aanstichters. Wegens onvrede over het krappe aanbod van jazz voor jongeren organiseerden zij in 2004 het Round midnight festival. De oud-usva-bestuursleden ontvingen subsidie van het rijk, maar werden dit jaar geconfronteerd met verscherpte eisen aan de besteding ervan. “De nadruk moest komen te liggen op het opbouwen van een netwerkstructuur en de gemeenschappelijke profilering van verschillende podia,” zegt Liesbeth Beeftink, organisator van de USVA-programmering. “Vandaar dat stichting Jazz in Groningen dit jaar de krachten heeft gebundeld en ondermeer het Grand Theatre, het Noord-Nederlands Conservatorium en de Oosterpoort van de partij zijn.” Midnight Express loopt van 2 tot 30 maart. (AK)

Klipper Mayday weer in de vaart Na een voor de studentenzeilvereniging Mayday bijna rampzalige aanvaring met een brug, is de klipper Nicolaas Mulerius binnenkort weer in volle glorie in gebruik.

Tijdens een uitje van het lustrumbureau van de RuG eind september 2004 voer de Nicolaas Mulerius met de mast tegen een openstaande brug. Daarbij brak er een bovenste deel van de mast, waardoor de mast als total-loss kon worden beschouwd. Het was een zware klap voor de zeilvereniging, die twee jaar daarvoor een lening van 170.000 euro van de RuG verstrekt kreeg voor aanschaf van het schip.

Als gevolg van het ongeluk moest het schip afzien van verdere deelname aan de zeilcompetitie. Bovendien betekende de kapotte mast een financiële strop voor de vereniging, aangezien een nieuwe houten mast tegen de 20.000 euro zou kosten. Mayday koos echter voor een nieuwe mast van staal, die 'slechts' 6.000 euro kostte.

Deze mast kon betaald worden met behulp van de uitkering van de verzekering voor de oude mast en eigen bijdragen. Met de nieuwe mast is de Nicolaas Mulerius klaar voor het komende klipperraceseizoen dat met de Pieperrace op 2 april van start gaat.

“We hebben eigenlijk van een groot nadeel een voordeel kunnen maken”, zegt PR-commissaris

Wouter Brackel. “Door dat het schip langs stil lag hebben we veel onderhoud kunnen verrichten, waardoor het schip nu weer in uitstekende staat verkeerd. En terwijl het schip uit de vaart was hebben we de nodige borrels kunnen geven.”

Het ongeluk was een flinke streep door de rekening van een goed zeilseizoen. Dat het ongeluk tijdens een uitje van de RuG gebeurde leidde tot beeldvorming

die deed vermoeden dat de Nicolaas Mulerius vooral een soort plezierjacht van de universiteit is. Voorzitter Daniël Folkersma wil dat met klem ontkennen. “Het betreft hier puur een lening. Natuurlijk heeft de RuG als investeerder veel inspraak, maar wij zijn toch echt de eigenaar en dragen de verantwoordelijkheid voor het schip. De opvatting dat de universiteit de Nicolaas Mulerius als personeelfeestjesboot gebruikt is echt een verkeerd beeld”.

Beeldvorming waar de UK volop aan bijdroeg, aldus Mayday. Na het ongeluk publiceerde de UK een dramatisch ogende foto waarbij het leek alsof de klipper volledig in de prak gevaren was. “Daar waren we niet zo gelukkig mee, met die foto”, zegt Brackel. “Er lag toen veel rotzooi op het dek, en zodoende leek het net alsof er een reusachtig ongeluk had plaatsgevonden. In werkelijkheid viel het qua directe schade wel mee. Een bedrijfsrisico. Maar het was wel haast het ergste wat ons kon overkomen”.

Na enige maanden stil aan de

Sluiskade te hebben gelegen, zal de nieuwe mast de bijna honderd jaar oude klipper weer in de race om de titel in de klippercategorie brengen. De nieuwe stalen mast zal namelijk een gewichtsbesparing opleveren voor het schip, wat de prestaties ten goede zou kun-

'Ons schip is geen plezierjacht van de RuG' nen komen op sportief gebied.

“Bovendien kennen we door het lange stil liggen een uitstekende voorbereiding en verkeert het schip in prima staat”, zegt Folkersma. Brackel: “We schatten de kansen hoog in.”

Voor het ongeluk met de mast zat er een stijgende lijn in de prestaties van de zeilvereniging in de klipperraces. Toch wil Mayday niet te snel al te hoge verwachtingen wekken. Voorzitter Folkersma zal al blij zijn als de nieuwe mast staat. “Als het schip weer zeilt springen de tranen mij daadwerkelijk in de ogen.”

Harold Duitscher

Een Grande Café onder Vindicat?

‘Het referendum is van groot belang voor studenten’ Een referendum over de oostzijde van de Grote Markt is zo goed als zeker. De herinnering aan het gat in de markt nog vers in het geheugen, zal ook dit referendum stof doen opwaaien. Zullen studenten wederom een studietijd zonder bouwput verkiezen boven de ontwikkeling van de stad?

Studentenorganisaties verwachten meer van de Groninger student.

Je fiets parkeren voor Vindicat kan straks misschien niet meer, maar een biertje drinken op de benedenverdieping van de Mutua Fides weer wel. Nooit meer elleboog aan elleboog studeren in de UB, maar zelfs in tentamentijd alle ruimte.

De plannen voor de oostzijde van de Grote Markt kennen naast het bezwaar van de bouwput, veel voordelen voor de student. De Openbare Bibliotheek zal verhuizen naar het nieuwe ‘Huis van Informatie en Geschiedenis’ wat het pand aan de Oude Boteringestraat vrijmaakt voor de universiteit. Het verhuizen van de Juridische Faculteit én een uitbreiding van de UB behoren tot de mogelijkheden. Maar de plannen zijn nog lang niet concreet en

eerst komt daar nog: het referendum.

De gemeenteraadsfractie Student en Stad heeft samen met de SP en de Stadspartij een inleidend verzoek voor een referendum over de Grote Markt oostzijde aangevraagd. Daarvoor hebben ze 2300 van de benodigde 4400 handtekeningen opgehaald. Als de rest van de handtekeningen voor 22 maart binnen is, zal de Gemeenteraad aan het eind van deze maand beslissen over het houden van een referendum. De kans is groot dat het oostzijde-concept de Groningers, samen met het referendum over de Europese Conventie, op 22 juni wordt voorgelegd. Student en Stad zal een duidelijk nee tegen de plannen adviseren, ondanks de mogelijke voordelen die het plan biedt voor studenten. “Er moet geen 40 miljoen gemeentegeld geïnvesteerd worden omdat de universiteit meer ruimte nodig heeft, er is genoeg plaats op Zernike om uit te breiden. Bovendien moet de Juridische Faculteit er toch er toch aan geloven dat ze naar Zernike zal moeten”, aldus fractievoorzitter Musetta Blaauw. .

Andere studentenvertegenwoordigers staan niet zo negatief tegenover de uitgebreide plannen van de gemeente. “Dit keiharde statement van Student en Stad vind ik voorbarig en kortzichtig”, aldus Philip Padberg, rector van Vindicat, “Op dit moment is het onmogelijk om dan wel voor of tegen de plannen te zijn. Er zijn nog zoveel vraagtekens en de informatievoorziening is nog helemaal niet op gang gekomen.” Ook de plannen voor een Grande Café staan nog in de kinderschoenen.

Begin jaren ’90 heeft de studentenvereniging een uitgebreid plan

'Een keihard nee op dit moment is kortzichtig' voor zo’n café voorgelegd aan de gemeente, maar toen is het afgekeurd. De gemeente lijkt nu van gedachten veranderd te zijn, want heeft Vindicat verzocht om een Grande Café op te benedenverdieping te exploiteren. “Wij staan open voor onderhandelingen hierover maar op dit moment komen die nog niet erg op gang.

Alle energie gaat nu naar het referendum in plaats van naar het uitdenken van de plannen en dat is jammer. De plannen zijn nu nog zo weinig concreet dat ik mijn leden niet kan informeren op de manier zoals ik het zou willen. Dat draagt niet bij aan een genuanceerde mening over de plannen”, aldus Padberg.

Een genuanceerde mening, gebaseerd op een goede voorlichting, is ook volgens de Universiteitsraadfracties SOG en VOS en de studentenvakbond GSB (hoewel de vakbond ten tijde van het referendum over het gat in de Markt in het anti-comité zat) van het grootste belang. “Studenten moeten meepraten met wat er in de gemeente gebeurt, het is een groot deel van de Groninger populatie en het is ook onze stad.”, zegt Jetze Luhoff, voorzitter van de VOS-fractie van de HanzeHogeschool. Of de studenten een langetermijnvisie voor ogen hebben of alleen denken aan hun eigen studententijd is van doorslaggevend belang voor het referendum. Padberg: “Het zou jammer zijn als 40.000 studenten die egoïstische houding aan-

ACHTERGROND Een wirwar aan fondsen voor de student in geldnood

‘Jaarlijks ligt 30 miljoen voor het oprapen’ Hoeveel euro’s er precies in omgaan is velen een raadsel.

Maar dat het jaarlijks om een x-aantal miljoenen gaat, zoveel is zeker. Fondsen, afkomstig van nalatenschap, donaties en erfe-nissen, bieden de armlastige student financiële steun bij allerhande uiteenlopende projecten. Mits je ze weet te vinden!

“Ik gok dat het om ongeveer 30 miljoen per jaar gaat,” schat Anjo Reussink van Subsidietotaal.

Deze dienst van Elsevier is sinds jaar en dag te raadplegen via het Studentenadvies Bureau Groningen (STAG), maar sinds kort ook via internet te vinden op www.subsidietotaal.nl. Via een database kun je er enkele honderden fondsen op naslaan met de meest uiteenlopende doelstellingen en achtergronden. “Sommigen bestaan al zo lang en beheersen zulke grote bedragen dat je alleen van de rente al een aantal studenten kunt laten studeren,” zegt Reussink.

Ieder fonds kent zijn eigen voorwaarden en die liegen er niet om.

Als minder daadkrachtige Friese vrouw met een aantoonbare religieuze achtergrond maak je de meeste kans op financiële studieondersteuning. Volgens subsidiedeskundige J. Sanders bestaan er inmiddels meer fondsen voor theologiestudenten dan dat er theologen in opleiding zijn. “De religieuze en de Friese fondsen worden gerekend tot de oudere

Fondsenwerving voor dummies Voor het succesvol incasseren van fondstoelagen is het belangrijk ruim op tijd te beginnen met je aanvraag. Anjo Reussink raadt studenten aan eerst telefonisch contact te zoeken, desnoods met een algemene vraag. Dan is je naam gevallen en valt je brief automatisch eerder op. In je brief probeer je vervolgens zo veel mogelijk te formuleren vanuit de geldschieter, luidt het advies van categorie aan fondsen,” vertelt Reussink. “Vooral op het Friese platteland waren veel rijke dominees die hun erfenis nalieten om armen uit de kerkgemeenschap in de gelegenheid te stellen een studie te bekostigen. Iets later werd het mode om onder de achtergestelde groepen, vrouwen te rekenen. De fondsen die zich daar specifiek op richten stammen dus uit een latere periode.”

Door het besloten karakter van de private fondsen blijft het moeilijk te achterhalen hoeveel het besteedbaar budget precies omvat. Deze ‘stichtingen’ zijn wettelijk niet verplicht inzicht te geven in hun vermogen en dat laten ze dan ook graag achterwegen. “De aanvragen lopen storm als bekend wordt hoeveel zo’n fonds te besteden heeft. Dat willen ze voorkomen want het gaat hen om de motivatie achter de aanvraag,” zegt Sanders. Voor de Stich-

subsidiedeskundige J. Sanders.

Enkele adressen voor fondsenwerving op een rijtje: www.fondsenwerving.nl www.subsidietotaal.nl www.cbf.nl www.nuffic.nl Studentenadvies Bureau Groningen (STAG) ting Groninger Universiteitsfonds (GUF) ligt dat anders. Aan het eind van ieder jaar wordt de balans opgemaakt en openbaar gemaakt in een jaarverslag. Over 2003 had het fonds ruim 4 miljoen euro te besteden. Dat is ruim twee ton extra ten opzichte van het jaar daarvoor. Jaarlijks gaat per student 5 euro van het collegegeld automatisch naar dit fonds.

zoektocht naar financiële compensatie. Verreweg het grootste aandeel van de jaarlijkse toewijzingen gaat naar studenten die werkervaring op doen over de grens, gevolgd door de bekostiging van congressen en symposia. Ook voor dit fonds geldt dat je als vrouw eerder aan je trekken komt.

Zo vallen er een aantal deelfondsen onder het GUF die de emancipatie van vrouwen specifiek voor hun rekening nemen.

Wie echt mazzel heeft vindt een rijk en ver familielid terug dat zijn vermogen beschikbaar heeft gesteld aan zijn nazaten. Het mr.

Wiardus Willem Bumaleen, is zo’n fonds dat primair tot doelstelling heeft de familiebegraafplaats te onderhouden. Voor het overge-

bleven geld komen slechts de mannelijke afstammelingen van de stichter in aanmerking. Pas afgestudeerd webdesigner aan de opleiding audiovisuele media van de hogeschool voor de kunsten, Ruben de la Rive-box, ontdekte ook zo’n potje in zijn eigen familie.

“Ik liep al een tijd rond met het idee om me tijdelijk in Berlijn te vestigen om daar aan de kunstenaarsscene te snuffelen. Maar financieel kreeg ik het niet rond.

Tot mijn moeder me er op wees dat mijn opa een fonds heeft opgericht voor ‘armlastige’ pas afgestudeerden met een enigszins doordacht cultureel plan. Dat is wat ik noem mooi meegenomen!”

Ariane Kleijwegt

Ga je binnenkort stage lopen in het buitenland dan is het raadzaam bij het GUF te beginnen met een

Apart’ja gaat op zoek naar de vreemde kanten van Groningen. Deze maand:

DE GRONINGSE INDIAAN

Meer plezier van minder papier.

Kleeneze is een Brits bedrijf en heeft sinds kort ook in Nederland zijn intrede gedaan. Men kan er artikelen, die voor het grootste gedeelte uit handige hulpmiddelen en huishoudelijke artikelen bestaan, uit een catalogus bestellen.

Om de efficiëntie van het bedrijf zo hoog mogelijk te houden maakt het gebruik van netwerk marketing, een bedrijfsstrategie afkomstig uit Amerika, die steeds vaker opdoekt in Europa.

De meeste brievenbussen worden overspoeld met reclamefolders, catalogi en regionale krantjes. Zelfs een ja/nee- of nee/ nee- sticker van de gemeente helpt daar niet altijd tegen, die worden dikwijls genegeerd. Het ongeadresseerde drukwerk be-

landt meestal in de prullenbak of bij het oud papier en veroorzaakt een enorme berg extra afval. Het bedrijf Kleeneze heeft echter een andere bestemming voor zijn catalogi nadat ze zijn gelezen, daarvoor worden ze bij iedereen weer opgehaald.

Het houdt in dat werknemers als zelfstandig ondernemer werken en zoveel mogelijk klanten en nieuwe werknemers proberen te werven, hierdoor ontstaat er een steeds groter netwerk. Hoe groter het opgebouwde netwerk van de werknemer en hoe meer bestellingen deze binnenhaalt, des te beter de verdiensten worden.

Wil Sander werkt als distributeur voor Kleeneze. Ze verspreidt cata-

logi door een deel van Groningen en verdient als mensen bestellen uit de catalogus. Ze moet wel zelf de drukkosten daarvan betalen, vandaar dat ze de catalogi een paar dagen later weer op komt halen om ze vervolgens in de brievenbussen van de straat verderop te stoppen.

In de plastic hoes van de catalogus zit een papier waar nadrukkelijk op staat dat je hem niet weg moet gooien, maar desondanks worden ze toch nog vaak weggegooid, zeker als men gewend is alle folders rechtstreeks richting prullenbak te verplaatsen.

Gelukkig voor haar zijn ook mensen die alle folders en catalogi aandachtig doorlezen. Door dit contrast krijgt ze veel verschillende reacties te horen. "Sommigen zeggen dat ze niet bij hen moeten zijn en dat ze de catalogus weg hebben gegooid.

Weer anderen hebben er bijvoorbeeld veel uit besteld en geven hem netjes aan mij terug," aldus Wil. Het is even raar opkijken als iemand een catalogus terug wil hebben, maar het is goed voor de portemonnaie van de distributeur en een bijkomend voordeel is dat het drukken van een klein aantal catalogi beter is voor het milieu, het leven van een aantal bomen wordt ermee bespaard.

Het is alleen niet te hopen dat je als laatste de catalogus in de brievenbus krijgt. Je weet maar nooit hoeveel etensresten en andere viezigheden erin zitten en hoe vaak het als vertier gebruikt is tijdens een grote boodschap.

Moniek Steenbergen

TOILETTENTEST Van kijkg

De Jaa Laveloos waggelt een studentikoos type richting de pisbak van De Kar. Hij stapt op de rand en zet zijn halfvolle biertje op de richel. Met veel gefriemel haalt hij z'n apparaat te voorschijn en probeert zwieberend en zwabberend zijn blaas te legen. Dat lukt grotendeels, maar op het laatste moment verliest hij zijn evenwicht en valt van de rand. Daardoor belandt het laatste beetje urine op de vloer en zijn voeten. "Verdomme, wat een baggerplee!"

Eindcijfers De Spieghel: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: gemiddelde:

7,5 6 6,5 6,67

Enzo: Hygiëne; Comfort: Uitstraling: gemiddelde:

8 7,5 6 7,1

Molly Malones: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

8 8 8 8

Drie Gezusters: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde

7 6 5,5 6,1

Blauwe Engel: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

7 6 6,5 6,5

Tapperij: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde

5 5 5 5

't Vaatje: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

7 5 4 5,3

De Kar: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

5 4 4,5 4,5

Shadrak: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

4,5 4,5 4 4,3

't Feest: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

6 7 6,5 6,5

Sally O'Briens: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

5,5 5,5 5,5 5,5

Ome Ko: Hygiëne: Comfort: Uitstraling: Gemiddelde:

7 6 6 6,3

Het is niet best gesteld met de wc's in de Groningse horeca, maar toch gloort er een beetje licht aan het einde van een donker gat. Veel toiletten zien er nu namelijk een stuk beter uit in vergelijking tot vorig jaar. Dit blijkt uit de jaarlijkse toilettentest van de SK. In totaal zijn twaalf cafe's onderzocht. De wc's zijn getest op comfort, hygiëne en uitstraling. Toch zijn sommige wc's niet aan te zien, om over de geur nog maar te zwijgen.

Uiteraard kan het tijdstip waarop je een kroeg bezoekt de test sterk beinvloeden. Daarom zijn alle kroegen binnen twee uur van elkaar bezocht.

De eerste kroeg is de Spieghel, dé jazzgelegenheid van Groningen. Dit uit zich ook in de wc's. Alles ziet er redelijk netjes uit en het ruikt lekker fris. Het enige minpunt is dat de dames-wc beneden, een hartje heeft in de deur.

Dat d i e n t waarschijnlijk als ventliatiegat. Je kan er echter wel h e e l gemakkelijk doorheen kijken en dat is iets wat vooral voyeurs zullen waarderen.

De volgende kroeg die getest wordt, is de Enzo. De Enzo pretendeert een hippe, trendy danstent te zijn en die filosofie is ook terug te vinden in de wc's. In plaats van een grote pisgeul vinden we nette urinoirs.

Alles ziet er zeer schoon uit en het ruikt vrij fris. Bij een grote wasbak kun je je handen wassen met een voldoende hoeveelheid welriekende zeep. Zeep in een heren-toilet! Een zeldzaamheid in de meeste horeca in Groningen. De wc's in de Enzo zijn dus goed te noemen. Er is echter één groot minpunt: de kleur. De muren zijn in afschuwelijk oranje geverfd.

Dit zorgde voor veel afleiding onder de mannelijke crew van het testteam. Het vizier kon daardoor maar moeilijk op scherp worden gesteld.

Het vizier van het testteam is vervolgens gericht op de Molly Malones. Daar wordt de 'ideale wc' ontdekt. Zwarte stenen flikkeren als kleine diamantjes in het ruimschoots aanwezige TL-licht. Overal

UIT G E S P R E I D gaatjes voor voyeurs tot de 'ideale wc'

arlijkse SK-Toilettentest: hangen spiegels, zodat je je zelf van alle kanten goed kan bekijken. Handig, zeker als je van plan bent om die avond te gaan 'scoren.' Ook het comfort tijdens het plassen is goed. Het is namelijk ruim opgezet, waardoor de mensen die na je moeten, tenminste niet in je nek hijgen.

Een ander pluspunt is dat de wc's waar je kunt zitten, gewoon open kunnen. Je hoeft dus niet eerst een sleutel te halen.

De 'Molly's' is dan ook beloont met het hoogste cijfer van de test: een acht.

Het meest verrassende cijfer is echter voorbehouden aan de Blauwe Engel.

Jarenlang heeft het bekend gestaan als de meest smerige kroeg van Groningen.

Sinds de verbouwing van twee jaar terug is de situatie echter sterk verbeterd. De ruimte is toegenomen, het is er zowaar redelijk schoon en het stinkt niet meer.

Ideaal is het nog steeds niet, maar de Blauwe Engel verdient een dikke pluim voor deze metamorfose. Een verbetering die met een 6.5 op waarde wordt geschat.

Grote verliezers uit de test zijn De Kar en de Shadrak. In De Kar hangt altijd een leuke sfeer en er wordt goede muziek gedraaid. De wc's hebben echter de ambiance van een gesloopt kraakpand.

Erg stinken doet het niet, maar om goed bij de pisgeulen te kunnen komen moet men op een soort verhoging stappen, die vaak onder de viezigheid zit. Het komt wel eens voor dat je in onverteerde etensresten van een al te dronken voorganger staat, hetgeen niet bevorderlijk is voor het plasgenot. Een ander groot minpunt is dat de enige wc-pot in de mannen-wc al jaren buiten werking is. Toch hebben de wc's van De Kar twee voordelen. De urinoirs spoelen automatisch door, zodat je niets hoeft aan te raken én er is genoeg plek om tijdelijk je halfvolle glas bier neer te zetten.

De weg van de drol Iedereen vraagt zich natuurlijk af wat er gebeurt met je poep en pies nadat je het vrolijk hebt doorgetrokken. De studentenkrant volgde het traject van de drol om te zien wat er moet gebeuren voordat jij het vieze poepwater weer terug kan verwachten als drinkwater.

De eerste stap in het zuiveren van water is filtering. Zo worden alle grote dingen er gelijk uit gehaald.

Het water is vanaf nu dus al poepvrij. De tweede stap is bezinking. De bodem van de bezinkingstank wordt regelmatig schoongemaakt, zodat het ergste vuil er meteen uitgaat. Daarna moeten de micro-organismen eruit gehaald worden. Dit gebeurt meestal met behulp van chloor.

Maar niet alle micro-organismen zijn slecht. Sommige worden juist gebruikt om gevaarlijke verontreiniging onschadelijk te maken.

Vanwege deze pluspunten is de Kar net niet op de laatste plaats terecht gekomen.

De Shadrak valt deze twijfelachtige eer te beurt. De betonnen muur zorgt voor een kille ambiance. De wasbak is gevuld met wc-papier en maakt de armzalige indruk compleet. Bovendien is er geen spiegel om je haar te checken. Tot overmaat van ramp is er slecht één lullig urinoirtje, zonder drukknop. De Shadrak haalt hiermee het bedroevend lage cijfer van een 4.3.

Maar ach, hoe belangrijk is het sanitair van een kroeg nu eigenlijks?

Bartjan Teunisse,

Een sanitaire stop, naar het kleinste kamertje, uit de stok hoesten, een punt uit je rug drukken. Ontlasten is een dagelijkse bezigheid die nog steeds is omhuld met taboenevelen. "Had je een prettige drol vandaag?" Weinigen vragen het, sommigen vragen het zich af. Een cryptootje over de WC en de gang daarheen kan helpen in het openbaar maken van de gewoonte. Kunnen we het tijdens het eten eindelijk over die met trots uitgeperste bolus hebben.

En om dit alles mogelijk te maken verloot de SK onder de goede inzenders twee dinercheques twv 25 euro te besteden bij Café Restaurant de Stalhouderij.

Horizontaal:

Verticaal:

1.

Flink hard gaan rijden kan een overstroming veroorzaken. (11)

1. Tot kracht aanzetten om boven te blijven. (12)

7.

Zonnegod aan het zeil. (2)

2. Wat betreft het volgen van een gedragslijn kan het flink

8.

Met aandrang toegewijd. (6)

nat worden. (12)

10. Aansporing aan een echtgenote. (2)

3. Houtproduct om potten te maken? (12)

11. Plakkende piemel? (7)

4. Leer je daar het edele poepvak? (9)

12. Zeker ook op zwaar dieet. (6)

5. Daar Engels gaan, dus. (4)

13. Genees erg! (4)

6. Het rennen van Adam. (11)

15. Mast, Griekse letter en noot zijn snel gecombineerd. (6)

9. Die takel klinkt leuk. (3)

17. Een Japans spel op zijn Engels gaan spelen. (2)

14. Vroeger een gemeenschappelijk, Europees werktuig. (2)

18. Zonder reeds is met de mond bidden voor Romeinen. (3)

16. Glijdend edelgas. (2)

19. Muzieknoot plus schuifbak. (4)

20. Reeds iedereen. (2)

23. Vod van een papegaai. (3)

21. Persoonlijke noot van Homer Simpson. (2)

22. Schelms booswichtig. (6) 24. Als het juridische gebeuren klaar is, komt het toetje. (9)

Dit proces vergt veel tijd. De chemische oplossing is vaak veel sneller. Door chemicaliën toe te voegen worden de gevaarlijke stoffen opgelost en is het water weer schoon. Deze chemicaliën zijn onschadelijk voor ons dus kunnen we het water weer drinken, om het vervolgens weer uit te pissen en zo herhaalt het hele proces zich weer.

Rutger Uittenbogaard

8

SPORT ‘Teheran vormt geen bedreiging voor ons’

Groningse studenten geven kanoles in Iran Sport is niet alleen een manier om fit te blijven. Soms biedt sport ook de mogelijkheid om naar landen af te reizen, die voor veel mensen gesloten blijven.

Kanopoloërs Jurjen Hallegraeff en Robert Aitken, studenten aan de Hanzehogeschool, kunnen erover meepraten.

Op het vliegveld begint het al. Van tevoren flink bang gemaakt kijken de twee blonde knapen in de aankomsthal vluchtig weg van elke verleidelijke vrouwenblik. Perzische schonen met redelijk onbe-

dekte hoofddoekjes zijn het ergst.

Die maken zich ook op.

Waakzaamheid is geboden bij zo'n ontmoeting, want op iedere hoek van de straat loert de Iranese zedenpolitie. Toch zijn de Groningse studenten na hun bezoek aan de gesloten islamitische republiek niet bang meer. "Het bezoek was heel indrukwekkend en de mensen ontzettend aardig," vertelt Jurjen Hallegraeff, speler van het Nederlands kanopoloteam.

"Als vorsten zijn we ontvangen."

Ook met de vrouwen is het uiteindelijk goed gekomen. Tijdens een

afscheidsfeest bij een van de Iranese spelers mocht het duo de gastvrouw gewoon de hand schudden.

Op uitnodiging van de Perzische kanobond reisde het Nederlands kanopoloteam vorige maand naar Teheran. Om deel te nemen aan de Open Perzische Kampioenschappen. Een mager bezet toernooi, omdat verschillende landen problemen hadden met de toewijzing van visa. En het Engelse team bleef uit politieke overwegingen thuis. Als extraatje vroeg de kanobond het Nederlandse team om een training te geven aan het Iranese gezelschap. "Het niveauverschil is erg groot," meent Robert Aitken. "Zo moesten we de Iranese spelers zelfs basisprincipes van het kanovaren bijbrengen."

Het enthousiasme van de Perzen maakte veel goed. Als waren het popidolen moesten Jurjen en Robert met hen op de foto. Handtekeningen gingen als warme broodjes over de toonbank. Tot hun verrassing hoorden de Groningers dat kanopolo in Iran een professionele sport is. Terwijl zij het prijzengeld van toernooien gebruiken om de reis te betalen, strijken de poloërs in Teheran nog een redelijk maandsalaris op van ongeveer 900 euro. Waarom trainen zij dan toch in hemelsnaam een concurrerende ploeg? Een ploeg met geld bovendien. "Ach, Iran vormt geen bedreiging voor ons."

Zelfbewuste woorden, maar niet zonder reden.

Vorig jaar mocht het Nederlandse team zich in Japan tot wereldkampioen kanopolo laten kronen. Die status maakt uitstapjes als deze mogelijk. Jurjen was er in Japan overigens nog niet bij. Hij speelde toen nog mee met het team onder de 21 jaar. Robert zit al een jaar langer bij de nationale ploeg.

Beiden trainen bij de Groningse kanoclub GKV. Vijf tot zeven keer per week. En hun studie dan? "Dat gaat zijn gangetje", reageert Jurjen koeltjes. Sinds kort loopt hij stage.

Robert is net afgestudeerd en gaat parttime werken. "Dan houd ik nog genoeg tijd over om te trainen."

Belangrijk, want volgend jaar verdedigt Nederland de wereldtitel in Amsterdam.

Ondanks de geringe bekendheid van kanopolo en het ontbreken van sponsors voor de meeste clubteams, zien de twee Groningers de toekomst vrij zonnig in. Over leuke tripjes hebben de heren in ieder geval nu al niet te klagen. Het shirt van Jurjen bijvoorbeeld herinnert aan een clubtoernooi in Ierland.

Maar Robert spant de kroon. Zijn vader is een Ierse ingenieur. Voor een deel bracht de Groningse kanoër zijn jeugdjaren dan ook door in Koeweit. Tijdens zijn studie belandde hij in Moskou. Daar

begon hij met kanoën, hoewel in erg amateuristische vorm. Een uitgelezen kans voor Robert om te helpen een Russische kanopolobond op te zetten.

Iran doet de Groninger trouwens wel een beetje aan Rusland denken. Een rijk en tegelijkertijd ook arm land. Brede straten omgeven door grauwe woonblokken.

Geen majestueuze Mercedessen van oliesjeiks, maar leegstaande en vervallen sportcomplexen. Gebouwd voor nooit toegewezen Olympische Spelen.

"Dat had ik eigenlijk niet verwacht", mijmert de sporter. Zoals het duo ook nooit had verwacht in hartje Teheran de hand van een Iranese vrouw te schudden.

Mark van der Linde Foto's: Jeffrey Weller en Robert Aitken

ADVERTENTIES SK zoekt: Eindredacteuren Was jij altijd al een kei in dictees en heb je een uitstekend taalgevoel (enige journalistieke achtergrond gewenst):

Mail dan naar

redactie

@

studentenkrant.org

CULTUUR Nieuwe vorm van netwerken wint terrein

Internet als ‘old boys network’ Het wordt vaak benadrukt als je als student over je toekomst begint: netwerken lijken onmisbaar voor een beetje leuke carrière na je studie. Het gaat er lang niet alleen om wat voor resultaten je hebt behaald tijdens je studie en wat je daarnaast hebt gedaan, even belangrijk, zo niet belangrijker, zijn de mensen die je kent.

Normaal gesproken waren dit informele banden tussen allerlei mensen die via via dingen voor je konden regelen. Tegenwoordig rukken echter allerlei nieuwe netwerkvormen op. Internet levert hier vaak de infrastructuur voor.

Deze netwerken kunnen variëren van de ‘sociale software’ van vriendensites als het Nederlandse Hyves of het Amerikaanse Friendster tot organische netwerken als Elvenstone.

Raymond Spanjar, medeoprichter van Hyves (www.hyves.nl), omschrijft Hyves als “een netwerk

‘Hyves is vanuit een vriendenclub ontstaan’ voor vrienden om makkelijk met elkaar in contact te blijven. Ik had eerder al samen met de twee andere oprichters een community over beleggen en het leek ons leuk om die infrasructuur te gebruiken om gewoon als vrienden met elkaar in contact te blijven, vandaaruit is Hyves ontstaan.”

Onderhand heeft Hyves al ruim 70.000 leden. Lidmaatschap

is gratis, op het gebruik van sms na. Op eigen initiatief lid worden is onmogelijk, je moet uitgenodigd worden door iemand die al aangesloten is bij Hyves. Spanjar: “Omdat iedereen mensen kan uitnodigen is het mogelijk dat heel diverse mensen aangesloten worden. Toen we begonnen stonden we zelf nog met een been in de studentenwereld, daarom waren eerst vooral studenten en starters aangesloten. Nu zijn er ook grote groepen vijftienjarigen en dertigjarigen.”

Martijn Aslander, oprichter van Elvenstone, omschrijft het zelf als: “een organisch, fluïde, netwerk dat de infrastructuur levert om sneller met mensen in contact te komen.”

Volgens de website wordt Elvenstone gekenmerkt doordat “De mensen in het Elvenstone netwerk zich bovengemiddeld bezighouden met groei en ontwikkeling.

Van mensen, van organisaties en

goed zicht kan houden op wie er via via bij je aangesloten is.”

op zoek naar mensen die creatief, flexibel, nieuwsgierig en integer

Aslander schat dat Elvenstone rond de 3.500 leden heeft. Lid worden is alleen nogal een opgave, zelfs uitgenodigd worden is onmogelijk. Aslander: “Ik persoonlijk ga er van uit dat je deel uitmaakt van het Elvenstone netwerk als je veel omgaat met vier of vijf mensen die deel uitmaken van Elvenstone.

‘Digitaal netwerken is niet mijn ding’

Is Spanjar van mening dat de nieuwe digitale netwerken naast een nieuwe infrastructuur voor vriendschappelijk contact ook de functie van de ‘ouderwetse’ netwerken gaan overnemen?

Aslander is dan ook niet erg gelukkig met de suggestie dat Elvenstone een goed opstapje voor je carrière kan zijn. “We proberen mensen met mensen te verbinden, maar we zijn zeker geen altruïstisch netwerk, het is gebaseerd op wederkerigheid. Je moet in de eerste plaats komen om te geven, niet om te krijgen.” Hoewel Aslander verklaart dat Elvenstone erg veel actvititen onderneemt is hij huiverig om te vertellen wat deze activiteiten precies inhouden, wel is er een documentaire over Elvenstone in de maak.

“Ja, dat denk ik wel. Digitale netwerken worden steeds normaler en raken ook steeds meer geïntegreerd in je normale leven, het is niet meer zo dat de internetcommunity waar je bij aangesloten bent helemaal geen raakvlakken heeft met de rest van je leven.

Hyves wordt nu al gebruikt voor het zoeken naar kamers en bijbaantjes. Ik denk dat naarmate de integratie van het digitale in het normale leven doorgaat, mensen hun digitale netwerk steeds meer gaan gebruiken als een ‘normaal’ netwerk, dus ook voor het zoeken naar banen en dergelijke.”

Een netwerk van een heel ander kaliber is Elvenstone, hoewel het wel een website (www.elvenstone.nl) heeft, bestaat het netwerk in eerste instantie puur uit die mensen die er deel van uitmaken.

zijn. Als je aan die voorwaarden voldoet moet je in principe met iedereen die deel uitmaakt van Elvenstone goed kunnen omgaan, omdat iedereen aan die voorwaarden moet voldoen. Wij zijn in wezen een soort vriendenkring, in die zin dat je via mensen van Elvenstone ook dingen geregeld kan krijgen, maar dan wel op basis van wederkerigheid.”

van de maatschappij.”

De vergelijking met digitale netwerken als Hyves zit Aslander overigens niet lekker: “Die hele opkomst van digitale netwerken is niet mijn ding omdat je toch nooit

Hierdoor is het netwerk redelijk ongrijpbaar geworden. Voor mij is het belangrijk om de codes te kraken die nodig zijn om mensen bij elkaar te krijgen. Het is een attitudegebaseerd netwerk. Wij zijn vooral

Nieuwe netwerkvormen lijken dus inderdaad op te rukken. De aard van deze netwerken is echter zodanig dat er niet erg veel ruimte lijkt voor de harde carrièrejagers.

Ze zijn veeleer op vriendschap en onderling vertrouwen gericht dan op de gedachte ‘voor wat, hoort wat’.

David Hof

Recensies

Een snufje Arabisch, een wolkje Spaanse sound Door: Jorg Bressers 3 Doors Down Seventeen Days 'Zeg jongetje, wil jij soms een koekje?'

'Oh, heel graag meneer.'

'Zeg jongetje, wil jij soms nog een koekje?'

'Okee, nog eentje dan.'

'Zeg jongetje, jij lust toch zeker nog wel een koekje?'

'Nou, heel vriendelijk van u hoor, meneer.

Maar eigenlijk heb ik nu wel genoeg gehad.'

'Zeg jongetje, je wilt toch niet zeggen dat geen koekje meer wilt? Deze koekjes zijn in Amerika op één binnen gekomen, hoor.'

'Maar ik vond het ook best smakelijk, meneer. Maar ze smaken allemaal nogal hetzelfde.'

Push the Button - The Chemical Brothers 'Zeg brutale aap, de twaalf koekjes hebben heel wisselende smaken, hoor. Sommige zijn wat harder, sommige wat zachter. Deze zijn toevallig wel van dezelfde bakker als Kryptonite, dat was een beste krakerling een paar jaar terug'.

'Het spijt me meneer, het koekje Landing in London, lust ik nog wel een keer, maar de meeste anderen heb ik na één keer wel gezien. Misschien dat ik er ook nog wel één van Right where I belong wil. Maar verder niet hoor, dank u.'

Het zal niemand ontgaan zijn dat The Chemical Brothers weer met nieuw werk op de proppen zijn gekomen. Het vijfde album van The Chemical Brothers heet Push the Button, en het visitekaartje van het album: de hitsingle Calvanize. Een single die uit je stereo stampt alsof Tom Rowlands en Ed Simmons zelf twee Marokkaanse vechtkunstenaars zijn.

Vechten kunnen ze wellicht niet, maar kunstenaars zijn het zeker. Al jaren zijn de twee Manchester producers op alle grote danceevents en alle grote rockfestivals vertegenwoordigd en draaien ze de grenzen tussen dance en rock naar elkaar toe. Een kunst op zich.

Op Push the Button experimenteren de heren er weer lustig op los. Een snufje Arabisch, een wolkje Spaanse sound, het kan allemaal. Maar wat het meest opvalt is

dat The Chemical Brothers laten zien dat ze beter in staat zijn de spanning op te bouwen dan vroeger. Of misschien is de plaat gewoon wat agressiever dan voorgaande? Nummers als Believe en Come Inside zijn lekker agressieve platen. Maar aan de andere kant laten Hold Tight London en Surface to Air horen dat Ed en Tom het ook heel rustig aan kunnen doen.

Het album heeft van alles wel wat. The Chemical Brothers worden gewoon volwassen. Zoals op hun site wordt gesteld: It's a follow up to their first album, and a follow up to their last album, and a follow up to the ones in between.

FILM

10

Controversieel debuut staat als een huis Na 12 jaar wordt Walter voorwaardelijk vrijgelaten uit de gevangenis. Het kost hem daarna enige moeite, maar hij vindt al snel woonruimte tegenover een basisschool. En de zoon van zijn oude baas wil hem ook nog wel zijn oude baan teruggeven. Toch kijkt de hoofdrolspeler niet bepaald blij uit zijn ogen.

Er hangt dan ook iets onheilspellends in de lucht. Zo praat Walter liever niet met zijn collega's, is zijn kamer net zo persoonlijk ingericht als de wachtkamer van het UMCG en wordt hij als hij naar huis loopt geconfronteerd met enigszins verontrustende flarden uit zijn verleden. Zijn zwager, de enige van de familie die nog met hem praat, probeert hem wel te vergeven, maar kan duidelijk som-

mige dingen nog niet vergeten. En Walter moet nog wel in therapie.

In het begin lijkt het nog de goede kant op te gaan. Hij gaat, enigszins onwennig, een relatie aan met zijn collega Vickie. Hij gaat uit en doet een poging zichzelf te vermaken, in ieder geval zoals anderen dat doen.

Maar als hij uiteindelijk aan zijn Vickie vertelt wat hij heeft gedaan, breekt hij ook zijn relatie met haar af. Tot overmaat van ramp komen zijn collega's er achter waarvoor hij in de gevangenis zat. En zijn daden zijn niet snel te vergeven.

'The Woodsman' is uiteindelijk een film over rehabilitatie en over schuldgevoel. Het gaat over gemaakte fouten, innerlijke drang en het feit dat de omgeving en de dader zelf eigenlijk ook niet anders verwacht dan dat iemand weer

bijna niet kan inhouden om slechte dingen te doen. Kyra Sedgwick, in het echte leven de vrouw van Bacon, speelt de collega die hem wil helpen zijn leven weer op de rails te krijgen. De rappers Mos Def en Eve zijn beiden verdienstelijk in hun rol als wantrouwende politieagent en wantrouwende collega-die-lekkere-kipsalade-maakt.

Benjamin Bratt, vooralsnog bekent als de love-interest van Sandra Bullock in 'Miss Congeniality', doet nog een duit in het zakje als de zwager.

De cast van deze film heeft zijn werk uitzonderlijk goed gedaan.

Films met een dergelijk onderwerp staan of vallen met de acteerprestaties, en 'The Woodsman' staat eenvoudigweg als een huis.

terugvalt in zijn oude fouten.

De jonge regisseuse Nicole Kassell levert met deze Amerikaanse film een interessant debuut, met misschien wel een te controversieel onderwerp. Het bezoek aan deze film viel dan ook enigszins tegen, ondanks het feit dat de cast eenvoudig weg de sterren van de hemel speelt. Kevin Bacon krijgt het voor mekaar om de hoofdpersoon diepte en sympathie te geven, hem neer te zetten als een getergd persoon, die niet zozeer slecht is, als wel iemand die zich

Frederick van Melle

Flauwe hilariteit met een sentimenteel einde Als je zin hebt in een bizarre komedie zonder verhaallijn, dan moet je zeker naar 'The Life Aquatic with Steve Zissou'. In deze film van regisseur Wes Anderson (Rushmore en The Royal Tenenbaums) gaat de wereldberoemde documentairemaker Steve Zissou (Bill Murray) samen met zijn onderwater crew, Team Zissou, op zoek is naar de al dan niet bestaande jaguarhaai.

De missie om deze gevaarlijke en mysterieuze haai, die Steve Zissou's collega zou hebben opgegeten, op te sporen, wordt op een absurde manier neergezet.

Steve Zissou, een man in zijn midlife crisis, maakt de reis niet alleen. Hij wordt bijgestaan door zijn ongenaakbare vrouw, Eleanor (Anjelica Huston), zijn mogelijke biologische zoon Ned Plimpton (Owen Wilson), Foto: Jeffrey Welleren de journaliste die verslag doet van de onderwaterexpeditie, Jane (Cate Blanchett).

Na een aantal tegenslagen, zoals overvallende piraten, een faillissement en een tragisch ongeluk, is de missie van Team Zissou al met al toch nog succesvol te noemen.

De flauwe hilariteit van de film wordt vooral gekenmerkt door een

absurde humor. Het slechte en minimale verhaal wordt enigszins overschaduwd door de te belachelijke gebeurtenissen in de film die sporadisch tot lachen aanzetten.

Maar dan komt het einde; het meest teleurstellende deel van de film. Opeens wordt het verhaal sentimenteel, véél te sentimenteel voor een nietszeggende komedie.

Ondanks het flinterdunne verhaal en de flauwe humor, is de soundtrack van de film verassend genoeg wél aan te raden. Al met al is het niet voldoende om de euro's neer te tellen voor een bioscoopkaartje.

The Life Aquatic is meer iets voor een brakke middag op de bank.

Eén van de weinig positieve aspecten aan de film is dat Anderson veel aandacht heeft besteed aan de details in de film.

Alle leden van Team Zissou, inclusief de stagiaires, dragen bijvoorbeeld tijdens de gehele missie rode mutsen én de speciaal ontworpen Zissou gympen, die verdacht veel lijken op een nieuw model van Adidas. Fans van deze schoenen kunnen zelfs op Internet een petitie tekenen om zodoende de schoenen te bemachtigen

Anne Dankert

in samenwerking met videotheek Sleaze

Door: Peter Keizer

Levenslessen op de pingpongtafel Ping Pong

DVD

releases

Ping Pong**** (4/5) 'Ping Pong' is een snelle en humoristische film over twee schoolvrienden: de arrogante clown Peco en de stille Smile (die zo wordt genoemd omdat hij dat nooit doet). De twee zijn totaal verschillend van karakter, maar zijn al sinds hun jeugd ontzettend goeie vrienden. De levens van beide draait om pingpong. Smile is een getalenteerde speler die met opzet verliest van zijn fanatieke vriend. Smile's coach ziet zijn speelgedrag echter niet zitten en noemt het een belediging voor zowel de sport als zijn tegenspelers. Hij begint daarom zijn talent te ontwikkelen, terwijl Peco er op een schooltoernooi achterkomt dat zijn inzet niet voldoende is. Peco valt in een diep gat, maar besluit terug te vechten. 'Ping Pong' is gebaseerd op een mangastrip en dat maakt de film onvoorspelbaar en levendig. De levenslessen op de pingpongtafel zijn herkenbaar en vooral ontzettend leuk om naar te kijken!

Torremolinos 73 Torremolinos 73*** (3/5) De Spaanse film 'El Bola' kwam al in 2000 uit. Door allerlei distributie problemen ligt de film echter pas sinds kort in de videotheek. Eindelijk! 'El Bola' gaat over de 12-jarige Pablo (Juan José Ballesta) wiens wereld draait om school en het spoor. Daar speelt hij, onder groepsdruk, levensgevaarlijke spellen. Het zegt iets over het leven van de jongen, wiens familie is gebroken door de dood van zijn oudere broer.

Vader reageert zijn frustraties maar al te graag af op de 12jarige. Pablo verschijnt regelmatig met blauwe plekken en pleisters in de klas.

Iedereen weet van de mishandeling, maar niemand doet er iets aan. Gelukkig verandert alles als hij bevriend raakt met de stoere Alfredo. 'El Bola' is een realistisch en aangrijpend drama, dat niet voor niets werd bekroond op talrijke Europese festivals.

THE

X

CHANGE PAGE The world outside the city

‘I had no idea Groningen’s clay soil landscape was so near’

Wings’ activities in the countryside

Sunday 17th of April: Guided tour of the village ‘Giethoorn’ Sunday 8th of May: ‘Wadlopen’: Mudwalking Sunday 5th of June: Trip to the botanic Gardens of Hortus Haren More information: www.wings-esn.nl (click on “activities”) To sign up go to the International Service Desk in the main university building in the Broerstraat.

International students may think it’s acceptable to end their stay in the city without ever venturing into Groningen’s countryside. But you’d be missing out on quaint villages, classic café’s, some of Europe’s most important wetlands, the seals of Pieterburen and probably the flattest landscapes you’ll ever see.

If you are under the impression that the city of Groningen is situated in the middle of ‘nowhere’ you wouldn’t be alone. After all, a train trip to the civilized world, i.e.

Amsterdam, Utrecht, Rotterdam or The Hague still takes over two hours (and - judging by the current debates about the planned new train connection - this is not about to change).

But there’s more to Groningen than the city. In fact staying awake during your next train trip out of town may well be worthwhile. Not in a sex, drugs, rock-and-roll sort of way, but fun nevertheless. To start with, the names of the towns you pass through are classic tongue-twisters for non-native speakers. Try getting your mouth around Rodeschool, Warffum, Usquert and Baflo.

You can reach even more exoticsounding destinations by taking one of the buses from the Zuiderdiep. Within an hour you can be sipping coffee in the well-known old café Hammingh in Garnwerd or visiting the monastery of Aduard (after a hike). Or you could set off for the seal sanctuary in Pieterburen. A classic for schooltrips and senior citizens, but fun for a hungover student as well. Here, sick seals are nurtured back to health in a small building with a few outdoor pools. Looking around costs one euro and next-door there’s a café and a sweet little botanical garden. Just make sure you check the bus times ahead, as they don’t always run frequently.

A more adventurous option is to get on your bike and just start cycling (although buying a map first is a good idea). You might be amazed just where you end up: “My girlfriend and I went on a cycling trip recently. I was really surprised.

I had no idea that if you just cycle in one direction you reach Groningen’s clay soil landscape in no time”, says Steven Schoppert, a Dutch student who’s lived in Groningen for over four years. And for a proper weekend away the island just off the coast, Schier-

Useful sites (although many of the are in Dutch...) www.9292ov.nl www.wpd.nl www.cafehammingh.nl www.zeehondencreche.nl www.aduard.com www.beleefgroningen.nl/index.asp?taal=e

monnikoog, is a good option, as you’ll see some of the Netherlands’ world-famous wetlands.

If you feel daunted by the idea of organising a trip help is at hand.

The international student society Wings organises trips into the countryside as well. On the agenda for April is a guided tour of the village Giethoorn. Later in the year they’re going mud walking, sailing and visiting the botanical gardens in Haren (see info elsewhere on this page).

So, al- 1 Aduard though for 2 Garnwerd nightlife it’s 3 Pieterburen p r o b a b l y 4 Schiermonnikoog best to stick

Planning your route by public transport (Dutch) Ferry to Schiermonnikoog (Dutch/English) Café Hammingh in Garnwerd (Dutch) Seal sanctuary in Pieterburen (Dutch) Site about Aduard (Dutch) Tourist information Groningen (English)

to the city, there’s plenty of material for day-dates, fresh-air excursions, and photo-ops. And when you return back home, you’ll be able to correct people who think that Groningen is just a city.

Emma Jackson

UBABY

TOILETTENTEST

UBABY@STUDENTENKRANT.ORG Lieve Diederik, ik zie je elke week bij college GIB II en ik denk dat jij mij ook ziet. x-je K. Antwoordnummer 11 Ik zag je rijden in je auto. Je trok meteen mijn aandacht. Ik gooide nog een steentje om je aandacht te krijgen, maar je reageerde niet.

Misschien kan ik via deze weg met jou in contact komen.

Antwoordnummer 12

Ik, blanke neger met mislukte neus, zoek het tegenwoordig in een hogere leeftijdscategorie.

Wil jij samen met mij in mijn draaimolen zitten?

Antwoordnummer 13 Lieve kassajuf van de AH Floresplein. Ik doe altijd boodschappen bij je. Lees je deze krant eigenlijk wel? Ik hoop het, liefs Daan Antwoordnummer 14

6/7

Pag:

STUDENTENCORRESPONDENTEN

Jeugdige invloed in New York Voor de vierde keer land ik vrijdagmiddag op John F. Kennedy Airport, net buiten New York. Voor de tweede keer reis ik met mijn opvolger, Erik Thijs Wedershoven, op weg naar de Verenigde Naties (VN).

We gaan daar als jongerenvertegenwoordigers van Nederland een weekje meelopen. Dat is een officiële functie namens Nederland, waar we door de Nationale Jeugdraad in Nederland voor worden begeleid.

Ik heb al met al het afgelopen jaar ongeveer 6 weken rondgelopen in New York, maar voor mijn opvolger is het pas zijn tweede week.

Wat we eigenlijk in New York gaan doen? De week van ons bezoek vindt de VN Committee on Social Development plaats. Tijdens deze bijeenkomst zal de stand in de wereld wat betreft vrouwen, gehandicapten, families, ouderen én jongeren worden besproken.

Maandag wordt al gelijk begonnen met het, voor ons, belangrijkste onderwerp: jongeren. 2005 is een belangrijk jaar voor jongeren, want in oktober wordt de belangrijkste resolutie van de afgelopen 20 jaar die betrekking heeft op jongeren geëvalueerd. Daaruit zal blijken dat er nog veel moet gebeuren om alle jongeren in de wereld gelijke rechten te kunnen geven. 90% van de jongerenvertegenwoordigers uit de hele wereld komen uit Westerse landen, iets wat je niet representatief kan noemen. Tijdens de sessie wordt vooral besproken welke personen en organisaties mee mogen doen in oktober bij de evaluatie. Het is wel

technisch (en dus saai), maar van groot belang.

Op de dinsdag hebben wij een afspraak met verschillende instanties. Eerst worden we verwacht bij de afdeling van het secretariaat wat over jongeren gaat.

Toevallig is een Nederlander hier de baas, en de meegenomen stroopwafels zijn een welkome binnenkommer. Hij legt ons uit wat er sinds ons laatste bezoek in oktober allemaal gebeurd is. Ook wordt ons gevraagd welke aspecten er volgens ons ontbreken in de bovenstaande resolutie. Ik zal me in Nederland de komende maanden bezighouden met de nationale evaluatie van deze resolutie, dus voordat we weg gaan maken we duidelijke afspraken dat onze input ook daadwerkelijk wordt gebruikt.

Omdat we veel meer jongeren uit ontwikkelingslanden naar de VN willen krijgen, hebben wij ons hiermee de afgelopen maanden bezig gehouden. Het is ons gelukkig gelukt om een aantal organisaties te laten samenwerken om deze jongeren te sponsoren, zodat zij de komende jaren hun land kunnen vertegenwoordigen. Een van onze belangrijkste afspraken was met de afdeling van Evelien Herfkens. Zij is het hoofd van de Millennium Campaign van de VN. Deze campagne heeft ten doel om de Millenniumdoelstellingen (MDG's) van de VN wereldwijd te promoten. Aangezien mijn opvolger en ik ons daarmee onder jongeren in Nederland het komende jaar gaan bezighouden, hebben wij veel aan de hulp die zij ons

kunnen bieden. Tussen de vergaderingen door volgen wij de rest van de discussies over jongeren, maar wanneer er over ouderen wordt gesproken lijkt het ons een goed moment om de stad beter te leren kennen.

?

Karsten Sprenger (karstensprenger@jeugdraad.nl)

Wat denk je zelf

Die Passievos vs.

Reginald Maeris.

Wie wordt de opvolger van Joris Wes?

Stem op:

www.studentenkrant.org denk je dat jij het beter kan? mail naar redactie@studentenkrant.org

12

COLUMNISTEN COMPETITIE Ode aan den Vis Reinaerde Mijn moeder was jarig. Het lijk werd 53. Mijn koperen makreel stak uit mijn Trouw. Boven de ingang van het perron gaf het televisiescherm 6,5 minuut vertraging aan. Gelukkig was mijn trein op tijd. Haastig zocht ik een plekje aan het raam. Demonstratief legde ik de makreel op de lege plek tegenover mij en begon de krant te lezen. Schubsgewijs baande ik mij een weg tussen de regels. De evangelische propaganda kwam me al snel flink de keel uit. De kop greep echter direct mijn aandacht: "14 zeelui vermist na desastreuze noordwesterstorm". Ik dacht terug aan mijn vader, veel te vroeg heengegaan, toen hij als een van de weinige overlevenden van de dijkbreuk van '62 een redelijk lullige dood stierf. Hij brak zijn nek toen hij met misplaatste flair tussen wal en schip belandde. De verjaardag van de vrouw die mij geworpen had viel ook dit jaar samen met zijn herdenkingsdienst in de steeds leger wordende Zeeuwse kerk. Staande voor het graf van mijn vader zaliger zag ik uit mijn ooghoeken een schichtige vos lafjes zijn linkse kasteel invluchtten, de staart tussen de benen.

Mijn aandacht werd afgeleid door een stevig gebouwde jongedame die mijn coupe binnenstapte. Haar hese stem vulde de wagon. Tot overmaat van ramp ging ze op mijn vis zitten die moederlief mij geschonken had. Het landschap schoot aan mij voorbij. Haar uiterlijk raakte mij diep, verdomd diep.

Waarom ben ik zo ver van mijn ouderlijk huis gaan studeren? Telkenmale tolde deze vraag door

mijn murw geworden geest. De trein minderde vaart en de conducteur brabbelde iets onverstaanbaars door de intercom. De jongedame stond op en verliet de trein. Mijn makreel tussen haar benen. Ik besloot het hierbij te laten. De ruil pakte eigenaardig uit. Een oude man gekleed in ruitjesrok en rode puntpet nam haar plaats in. Enigzins beneveld stak hij van wal met een toon die deed denken aan oud geld. "Het riekt hier naar vrouw, nog gejaagd?"

Met een bedroefd gezicht antwoordde ik hem dat mijn makreel was gevlogen. "Ach jongeman, niet getreurd. De jacht is spannender dan de vangst" sprak hij met dubbele tong. Zijn advies bracht mijn gedachten op de werkelijkheid, ik was alleen. Ter hoogte van Haren nam ik afscheid en hij wenste mij een goede vangst.

In de weinige minuten die nog restten trok ik mijn jas aan en verliet ik de trein op Centraal. Het perron verried haar leeftijd. Ik werd loco van het ingemetselde motiefje. Buiten vielen dikke vlokken sneeuw. Met zelfverzekerde tred begaf ik mij richting cafe de Beurs. Onderweg werd ik aangesproken door een guitige studente die naar de Zuidzijde vroeg. Ze rook naar vis en vluchtig wees ik haar de goede richting.

Op de hoek van het Zuiderdiep stak ik een sigaret op. Onderwijl voelde ik weemoed over het einde van de vossenjacht.

Reginald S. Maeris

Tsjaad & andere kutlanden Persoonlijk heb ik al enige jaren een enorme hekel aan Tsjaad.

Allemachtig zeg, wat is dat een kutland. Je zou de hele mik toch het liefst direct van de kaart vegen. Wat gebeurt daar nou, toch helemaal niets! Ooit iets gehoord over Tsjaad in het nieuws, over wetenschappelijke doorbraken van de medici van Tsjaad, over de 'toparchitecten' van Tsjaad, over de nobele ideeën van de Tsjaadse regering wat betreft de omgang met hun oude van dagen? Nee hoor, niets van dat alles. Tsjaad houdt zich lekker op de vlakte daar in die zandbak van Afrika.

Stelletje lafbekken, dat zijn het.

Maar oh oh, stel je voor dat er eens wat ergs gebeurt, daar in Tsjaad, iets waar ze zelf zogenaamd niets aan hadden kunnen doen: een aardbeving, een wervelwind, een zwerm zandvlooien…. Ja, dan staat dat soort landen natuurlijk direct voor-

aan om het handje op te houden.

Nou, mij niet gezien hoor. Eerst een beetje op de achtergrond blijven en dan ineens om ONZE hulp komen vragen. Wat een hypocriete lui!

Maar er zijn meer van die vervelende rotlanden hoor. Wat dacht je bijvoorbeeld van Panama, Oezbekistan of Cambodja? En dan hebben we het nog niet eens over Brunei! Wie heeft dat land ooit verzonnen! Een paar vierkante kilometer op een oliebron. Daar zit toch echt helemaal niemand op te wachten. Neem het van me aan, Brunei is echt zo'n land zonder concept. Er zit gewoon geen idee achter. Panama, Oezbekistan, compleet holle landen zijn het.

Niemand zou ze missen, echt, met de hand op mijn hart, helemaal niemand.

Nou vooruit dan, één iemand zou misschien een traan laten als alle kutlanden morgen per direct van de kaart werden geveegd: mijn oom Herman, een typische oudleraar aardrijkskunde van achter in de 60 wiens leven na zijn pensionering volledig in het teken staat van zijn paspoort. Deze Herman was laatst op tocht geweest door de Sahara. Daarbij

had hij dus ook Tsjaad aangedaan.

Potverdorie zeg, ik had hem nog zo gewaarschuwd. Kutlanden moet je links laten liggen! Maar nee hoor, mijn wijze raad werd weer eens in de wind geslagen.

Twee weken had hij P.F. erderondjong gereisd. Nou en wat bleek, ze hebben er dus echt een grote puinhoop van gemaakt, daar in Tsjaad. Die negers hebben het voor elkaar gekregen om het grootste meer van Afrika geheel op te laten drogen! En bij overmaat van ramp zat de hele bagage van Herman bij terugkomst ook nog eens helemaal onder het zand. Dus ik dacht, nou, ik heb er weer een aanhanger bij, een medestander in mijn strijd tegen het kutland. Maar nee hoor. Herman had het natuurlijk geweldig gehad. "Heerlijk, die cultuur, dat simpele leven." En hij had weer een stempel in z'n paspoort.

Volgende maand gaat hij naar Panama…, de zak….

Heb je ook een kutland in je hoofd, zo'n land dat je echt het bloed onder de nagels vandaan haalt?

En kun je je keuze net zo goed motiveren als wij? Mail dan naar: kutland@passievos.de